Ciekawostka - osoby, które mówią szybciej będą wydawać się głośniejsze.

15 - 20 000 tysięcy Hz jesteśmy w stanie słyszeć dźwięki.

Fale dźwiękowe (akustyczne) - cykliczne drgania, zagęszczenie i rozprężenie,
rozchodzące się w ośrodkach sprężystych (woda, powietrze).
Amplituda - natężenie dźwięku.
Częstotliwość dźwięku - liczba drgań na sekundę, wyrażana jest w Hz.
Wysokość tonu - subiektywny odbiór częstotliwości dźwięku.
Barwa - jakość lub złożoność tonó skłądowych.
Dźwięk może być wysoki albo niski.
Króliki potrafią dokładniej określać dźwięki niż człowiek.

Małżowina uszna (zmienia kierunek odbić docierających fal dźwiękowych -

wspomaganie lokalizacji źródła dźwięku.
Kanał sluchowy zewnętrzny (UZ) wprawia w drgania błonę bębenkową z częstotliwością
fali dźwiękowej (UŚ).
Drgania błony bębenkowej przekazywane są przez kosteczki słuchowe (młoteczek,
kowadełko, strzemiączko) do
okienka owalnego (UŚ).
Celem jest zmiana fal dźwiękowych na wibracje wywierające silny nacisk na okienko
owalne.
Ruch płynu ślimaka w schodach przedsionka, a następnie pozostałych częściach
(schody środkowe i bębenka).
Wibracje płynu oddziałują na receptory słuchowe (komórki włoskowate, znajdujące się
między błoną podstawną, a pokrywową.

Teoria miejsca (poszczególne obszary błony podstawowej (tak jak struny fortepianu)
są dostrojone do odmiennych zakresów
częstotliwości.

Teoria częstotliwości (cała błona podstawna wibruje synchronicznie z dźwiękiem, co

sprawia, że aksony kosteczek słuchowych
wytwarzają potencjały całościowe z taką samą częstotliwością.

Zasada salwy (nerw słuchowy jako całość jest w stanie przewodzić salwy impulsów,
których zsumowana częstotliwość może
dochodzić do 4000, co znacznie przeracza możliwości pojedynczych neuronów.

Każda komórka pierwszorzędowej kory mózgowej najlepiej reaguje na określoną

częstotliwość tonu, choć wiele reaguje lepiej na tony złożone niż na pojedynczą
częstotliwość. Obszary graniczące z pierwszorzędową korą słuchową reagują na
bardziej
złożone dźwięki i analizują ich znaczenie. Kora słuchowa bierze udział w rozumieniu
znaczenie słów odnoszących się do dźwięków.

Głuchota przewodzeniowa - choroby, zakażenia, nowotworowy rozrost kości mogą

zaburzyć
fal dżwiękowych z ucha środkowego do ślimaka.

Głuchota nerwowa - uszkodzenie ślimaka, komórek włoskowatych lub nerwu słuchowego.

Może być dziedziczona.

Szumy uszne - nawracające lub stałe brzęczenie w uchu.

Kora przedczołowa odpowiedzialna jest za wyższe czynności mózgowe, związane z

intelektem,
motywacją i kontrolowaniem impulsów, odpowiada na rozumienie uczuć innych osób, za
koncentrację
uwagi, za motywację. Uszkodzenie kory przedczołowej prowadzi do impulsywnych,
nieakceptowalnych
społecznie zachowań. Chorzy nie potrafią wyobrazić sobie skutków swoich działań,
przez co stają się
nieprzewidywalni. Są zmienni emocjonalnie i bywają agresywni. Pojawiają się u nich
trudności w koncentracji
czy rozwiązywaniu problemów. Może dochodzić do wystąpienia zmian osobowości czy
zaburzeń depresyjnych.