Ucho- Narząd słuchu i równowagi

Ucho jest narządem słuchu i równowagi. Dzięki niemu

odbieramy wrażenia dźwiękowe, rozpoznajemy natężenie dźwięku i
kierunek, z którego dochodzi. Ucho składa się z trzech części: ucha
zewnętrznego, środkowego i wewnętrznego.

Ucho zewnętrzne to ta część ucha, którą widać na zewnątrz.

Tworzą go małżowina uszna i przewód słuchowy, który prowadzi w
głąb ucha . Małżowina uszna ma charakterystyczne fałdy i
wypukłości, służące do skupiania się fal dźwiękowych.

Ucho środkowe to wypełniona powietrzem komora, oddzielona

od środowiska zewnętrznego błoną bębenkową. W tej komorze
znajdują się trzy kosteczki słuchowe: młoteczek, kowadełko i
strzemiączko. Są to najmniejsze kości w organizmie. Strzemiączko ma
około 3 milimetrów długości, a młoteczek około 8 milimetrów. Ucho
środkowe jest połączone z jamą gardła za pomocą trąbki słuchowej.
U dzieci jest ona krótka i szeroka, dlatego częściej niż u dorosłych
dochodzi u nich zapalenia ucha środkowego przy infekcjach górnych
dróg oddechowych.

Ucho wewnętrzne jest zbudowane z: błędnika, w którym

wyróżnia się m.in. ślimak oraz trzy kanały półkuliste. Ślimak jest
odpowiedzialny za odbieranie bodźców dźwiękowych, natomiast
kanały półkuliste - za odbieranie o położeniu ciała.

Docierające do ucha fale dźwiękowe wywołują drgania

błony bębenkowej, które są następnie przenoszone na kosteczki
słuchowe. Dźwięki, wydawane przez drgające przedmioty, mogą się
różnić wysokością i natężeniem. Tony niskie wydaje gitara basowa lub
perkusja, tony wysokie wydają dzwonki lub piszczałki. Wysokość
dźwięków zależy od częstotliwości drgań i jest mierzona w hercach
(Hz). Jeden herc to jedno drgnięcie na sekundę ( 1 Hz = 1 drgnięcie /
sekundę ).

Ucho człowieka może rejestrować dźwięki od 20 do 20 000 Hz.

Poszczególne osoby mogą słyszeć dźwięki w różnych zakresach.
Znacznie większe różnice występują między zakresami dźwięków
słyszanych przez zwierzęta.

W uchu wewnętrznym, obok ślimaka, znajdują się trzy kanały

półkuliste, odpowiedzialne za równowagę ciała. Ich ułożenie w trzech
płaszczyznach prostopadłych do siebie pozwala na odbieranie
informacji o położeniu ciała. Na wewnętrznej powierzchni kanałów
półkulistych występują komórki czuciowe z rzęskami. Podczas zmian
pozycji ciała płyn wewnętrznych kanałów się porusza, ziarnistości
uciskają rzęski komórek czuciowych. To powoduje powstanie impulsu
nerwowego, który przesyłany do mózgu, jest interpretowany. Mózg
otrzymuje informację o położeniu ciała i dostosowuje do tego pracę
mięśni odpowiedzialnych za pozycje ciała w danej chwili. Umożliwia
to utrzymywanie równowagi.

Alkohol zakłóca działanie móżdżku, czego konsekwencją są

m.in. problemy z utrzymaniem równowagi przez osoby będące pod
jego wpływem.

Hałas to zbyt głośne i uciążliwe dźwięki o bardzo dużym

natężeniu. Nadmierny hałas może doprowadzić do uszkodzenia
komórek dźwiękowych. Objawem może być przejściowe osłabienie
słuchu, np. po wysłuchaniu głośnego koncertu.

Poziom natężenia dźwięku mierzy się w decybelach. Wyjątkowo

głośne dźwięki (powyżej 120 dB), takie jak np. dźwięk wybuchu
petardy, mogą być przyczyną trwałych uszkodzeń narządu
słuchowego.
 Upośledzenie słyszenia może być wynikiem uszkodzenia
struktur w uchu zewnętrznym (np. zatkania przewodu słuchowego),
w uchu środkowym (np. pęknięcia błony bębenkowej) lub w uchu
wewnętrznym (np. zniszczenia komórek zmysłowych w ślimaku).
Gruchota może być również skutkiem zmian chorobowych nerwu
słuchowego lub ośrodka słuchu w mózgu.

Współcześnie na głuchotę cierpią nie tylko przedstawiciele

niektórych uciążliwych zawodów, ale także młodzi ludzie. Do tego
schorzenia przyczynia się długotrwałe słuchanie muzyki na
słuchawkach oraz częste, przebywanie w pomieszczeniach gdzie jest
głośno. Należy więc, ze względu na swój słuch, unikać miejsc
hałaśliwych i ograniczyć słuchanie głośnej muzyki przez słuchawki.
Jest niedopuszczalne, aby w ten sposób słuchali muzyki rowerzyści
czy kierujący samochodem, gdyż to zagraża bezpieczeństwu nie tylko
ich samych, ale także innych osób.

ZAPAMIĘTAJ !!!

- Ucho jest narządem słuchu i równowagi

- Fala dźwiękowa przechodzi przez małżowinę uszną i przewód

słuchowy, po czym wprawia w drgania błonę bębenkową i kosteczki
słuchowe. Drgania są przenoszone do ślimaka, co wyzwala impulsy
nerwowe, które są przewodzone do mózgu nerwem słuchowym.

- W ośrodku słuchu w korze mózgowej powstaje wrażenie słyszenia

- Człowiek słyszy dźwięki w innym zakresie niż zwierzęta

- Impulsy płynące z kanałów półkulistych błędnika dostarczają do

mózgu informację o położeniu ciała, co umożliwia zachowanie
równowagi
- Ucho wewnętrzne jest odpowiedzialne za utrzymywanie właściwej
postawy ciała oraz informuje o jego położeniu

- Najbardziej szkodliwy dla słuchu jest hałas

Wykonała:

Amelia Matyjaszek

Klasa VII