Si Islaw Kalabaw ay isang masipag na kalabaw. Maaga
pa lamang ay nasa bukid na siya para magtrabaho. Si Pugak Tagak naman ay ang kaibigang tagak ni Islaw Kalabaw. Isang umaga habang si Islaw Kalabaw ay namamahinga sa putikan, biglang dumating si Pugak Tagak. “Kumusta ka na Islaw ?’’ tanong ni Pugak Tagak. “Heto ako kaibigang Pugak nagpapahinga dahil pagod na pagod sa kaaararo mula pa kaninang madaling-araw. Ngayon lang ako natapos,” sagot ni Islaw Kalabaw. Hindi naawa si Pugak Tagak sa kaibigang kalabaw bagkus ay tinawanan pa ito nang malakas. “Hahahaha! Kawawa ka naman kaibigang Islaw. Tingnan mo ako, walang kapagod-pagod sa buhay. Malaya akong nakalilipad, nakakakain at nagagawa ang anumang gusto ko,” pagmamalaki ni Pugak Tagak. Tahimik lamang na nakikinig si Islaw Kalabaw kay Pugak Tagak na tumatawa habang lumilipad. PAK! Dahil sa katatawa, nabangga si Pugak Tagak sa puno! Hindi na makalipad si Pugak Tagak dahil nabali ang kaniyang pakpak. “Tsk! Tsk! Tsk ! Kawawang Pugak,” sabi ni Islaw Kalabaw. Naawa si Islaw Kalabaw kay Pugak Tagak kaya mabilis siyang umahon sa putikan upang tulungan ito. Salamat Islaw. Sa kabila ng ginawa ko sa iyo ay tinulungan mo pa ako. Patawarin mo ako kaibigan,” sambit ni Pugak Tagak. “Walang anuman Pugak, pinapatawad na kita,” sagot ni Islaw Kalabaw. “Islawwww! Islawww! Halika na may dala ako sa iyong matataba at sariwang damo,” malambing na tawag ng amo ni Islaw Kalabaw. Lumapit si Islaw bitbit si Pugak Tagak. Nakita ng amo ni Islaw Kalabaw si Pugak Tagak. Kinuha niya ito para gamutin. Magmula noon, naging mabuti na ang pakikitungo ni Pugak Tagak kay Islaw Kalabaw.