Telehealth lejon ofruesin tuaj të kujdesit shëndetësor të kujdeset për ju pa një vizitë personalisht

në zyrë. Teleshëndetësia bëhet kryesisht nëpërmjet aksesit në internet në kompjuterin, tabletin

ose smartfonin tuaj.
Telehealth ka luajtur një rol vendimtar në adresimin e sfidave të paraqitura nga kriza COVID-19,
duke shfrytëzuar teknologjinë për të ofruar shërbime të kujdesit shëndetësor nga distanca.
Pandemia përshpejtoi miratimin e zgjidhjeve të teleshëndetit, duke theksuar potencialin e tyre
për të rritur aksesin, sigurinë dhe efikasitetin në ofrimin e kujdesit shëndetësor. Këtu janë
aspektet kryesore të rolit të teleshëndetësisë, me fokus në teknologjinë e përfshirë:

 Konsultimet në distancë
 Vizitat dhe Monitorimi virtual
 Platformat Dixhitale të Shëndetit
 Infrastruktura e telemjekësisë
 Rregulloret dhe politikat e Teleshëndetit
 Teleshëndetësia përtej krizës

Përdorimi i platformave shëndetësore teleshëndetore dhe dixhitale është rritur gjatë pandemisë
COVID-19 për shkak të zbatimit të masave dhe kufizimeve të distancimit fizik. Për të adresuar
kërcënimin e pandemisë, teleshëndetësia u zhvillua, u zbatua dhe u përdor menjëherë dhe
gjerësisht për të ruajtur vazhdimësinë e kujdesit të ofruar përmes platformave teknologjike me
shumë qëllime të konsideruara si objekte të kujdesit shëndetësor virtual.
Gjatë kësaj pandemie, organizatat e kujdesit shëndetësor zhvilluan tipare të përshtatshme të
fleksibilitetit dhe inovacionit për t'u marrë me presionet institucionale. Pandemia (COVID-19)
imponoi nevojën për distancim social duke ndërprerë edhe shërbimet spitalore. Në përgjigje të
kësaj, inovacionet që përdorin teknologjitë e informacionit u përdorën kryesisht brenda
organizatave të kujdesit shëndetësor .
Telemjekësia rezultoi të ishte një strategji efektive gjatë pandemisë duke i lejuar pacientit të
lidhet në kohë reale me ofruesit e kujdesit shëndetësor, pavarësisht nevojës për distancim social.

 Konsultimet në distancë: Teleshëndetësia lejoi ofruesit e kujdesit shëndetësor të kryenin

konsultime virtuale me pacientët, duke reduktuar nevojën për vizita personale. Kjo ishte
veçanërisht e rëndësishme për të minimizuar rrezikun e transmetimit të virusit dhe për të
garantuar sigurinë e pacientëve dhe profesionistëve të kujdesit shëndetësor.
  Monitorimi dhe ndjekja: Pacientët me simptoma të lehta ose ata që janë në karantinë
mund të monitorohen nga distanca përmes zgjidhjeve të teleshëndetit. Kjo i ndihmoi
ofruesit e kujdesit shëndetësor të mbajnë gjurmët e gjendjes shëndetësore të pacientëve,
të japin këshilla në kohë dhe të ndërhyjnë nëse është e nevojshme.

 Mbështetja e shëndetit mendor: Pandemia pati implikime të rëndësishme në shëndetin

mendor dhe teleshëndetësia u bë një mjet jetik për ofrimin e shërbimeve të shëndetit
mendor. Pacientët mund të kenë akses në seancat e terapisë dhe këshillimit nga siguria e
shtëpive të tyre, duke adresuar kërkesën në rritje për mbështetje të shëndetit mendor gjatë
krizës.

 Edukimi dhe informacioni: Platformat e teleshëndetit u përdorën për të shpërndarë

informacione rreth COVID-19, masat parandaluese dhe përditësimet mbi pandeminë. Kjo
ndihmoi në edukimin e publikut dhe për të siguruar që informacioni i saktë ishte i
disponueshëm.

Në mars 2020, HHS lëshoi një sërë rregullash të reja dhe heqje dorë të përkohshme të krijuara
për të ndihmuar komunitetin mjekësor në adresimin e pandemisë COVID-19. Kjo ka përfshirë
disa dispozita në lidhje me përdorimin e shëndetit telekomandues, duke përfshirë zgjerimin e
shërbimeve që mund të ofrohen virtualisht. Siguruesit privatë po marrin gjithashtu hapa për të
mbështetur përdorimin e teleshëndetit, si zgjerimi i listave të shërbimeve të pranueshme, heqja
dorë nga ndarja e kostove dhe ofrimi i pajisjeve monitoruese për pacientët. Nëpërmjet nevojës
dhe si rezultat i këtyre dispozitave emergjente, është rritur me shpejtësi përdorimi i teknologjive
teleshëndetore dhe aplikimi më i gjerë i koncepteve të teleshëndetësisë jashtë standardeve
teknike CMS.

 Sigurimi i sigurisë së pacientit - Teleshëndetësia mund të jetë një mënyrë efektive për të
kufizuar ekspozimin e pacientit ndaj individëve që kanë ose mund të kenë kontraktuar
virusin që shkakton COVID-19. Një qasje është përdorimi i tele-shëndetit në vend të
vizitave tradicionale personalisht për kujdesin që nuk lidhet me COVID-19 që nuk mund
të shtyhet, siç është monitorimi i kërkuar i medikamenteve për sëmundje kronike.

 Sigurimi i sigurisë së ofruesit - Përveç përdorimeve më “tradicionale” të teleshëndetit,

kriza e COVID-19 ka kërkuar të menduarit kreativ se si teknologjia e teleshëndetit mund
të ndihmojë në mbrojtjen e ofruesve. Për shembull, qasje të tilla si video-konferencat dhe
mjetet diagnostikuese në distancë mund t'i lejojnë ofruesit e kujdesit spitalor dhe
ambulator të përdorin praktikat më të mira të tele-shëndetit dhe teknikat e vlerësimit të
 pacientëve që shmangin kontaktin e drejtpërdrejtë me pacientin, ndërkohë që ende e
trajtojnë pacientin në vend.

 Konkluzioni

Si përfundim, teknologjia që mbështet teleshëndetin ka qenë e rëndësishme në transformimin e

ofrimit të kujdesit shëndetësor gjatë krizës COVID-19. Teleshëndetësia u shfaq si një mjet kritik
gjatë pandemisë COVID-19, duke adresuar nevojat e menjëhershme të kujdesit shëndetësor,
duke nxitur gjithashtu diskutime për të ardhmen e ofrimit të kujdesit shëndetësor Ndërsa bota
lëviz përtej pandemisë, përparimet e vazhdueshme në teknologjinë e teleshëndetit ka të ngjarë të
kontribuojnë në një sistem të kujdesit shëndetësor më elastik dhe me në qendër pacientin.
Mësimet e nxjerra gjatë kësaj kohe vazhdojnë të ndikojnë evolucionin e vazhdueshëm të
shërbimeve teleshëndetësore globalisht.

 Referencat

https://bmchealthservres.biomedcentral.com/articles/10.1186/s12913-022-08235-4
https://psnet.ahrq.gov/