ალბერ კამიუ დაიბადა ალჟირში, მისი დედა ესპანელი იყო, მამა კი ომში დაიღუპა და ის

მას საერთოდ არ ახსოვს. ბავშვობა კამიუმ ღარიბ ოჯახში გაატარა, დედამისი

დამლაგებლად მუშაობდა.

1923 წელს კამიუ ლიცეუმში ჩაირიცხა შემდეგ ალჟირის უნივერსიეტში, ის ფეხბურთით იყო
დაკავებული მაგრამ ტუბერკულიოზის გამო მას მოუწია ფეხბურთის მიტოვებამ 1935 წელს
მან ფილოსოფიის ბაკალავრის ხარისხი აიღო, 1936 წელს კი იცავს სამაგისტრო თეზისს
პლოტინუსსა და ნეოპლატონიზმზე.

1934 წელს კამიუ საფრანგეთის კომუნისტურ პარტიაში შედის ოღონდ არა იმისგამო რომ
ის მარქსიზმ-ლენინიზმს მხარს უჭერს, არამედ ესპანეთის პოლიტიკური სიტუაციის გამო .

1940 სელს ის ცოლად ირთავს გრანსინ ფორს, პიანისტს და მათემატიკოსს და მათ

შეეძინათ ტყუპები.

1941 წლის 15 დეკემბერს აკმიუ გაბრიელ პეროს დახვრეტის მომსწრე გახდა რამაც მას
გერმანელების წინააღმდეგ ამხედრების საბაბი მისცა.

/ მერსო / კონსერჟი / ტომა პერსი / მარი კარდონა / ემანუელი / არაბები / ბებერი

სალამანო / / რემინ სენტესი / სელესტი / პროკურორი / ადვოკატი / მღვდელი /
მასონი /

ეს წიგნი ეძღვნება აბსურდიზმის ფილოსომიას, წიგნში ასახულია ადამიანი რომელელსაც

არ აქვს არანაირი მოტივები, მას საერთოდ არ აინტერესებს რა იქნება შემდეგ და ის არც
კი ცდილობს მოძებნოს მისი ცხოვრების აზრი.

ადამიანი, კამიუს აზრით, არის არსება, რომელიც ვერ ერწყმის საზოგადოებას. უცხო,
განსხვავებული ადამიანის მსგავსად, რომელიც საკუთარ ცხოვრებას უყურებს როგორც
ხაფანგს, მერსო უარს ამბობს მისთვის შეთავაზებულ როლებსა და ღირებულებებზე მის
ცხოვრებაში, ამიტომ ის არის უცხო საზოგადოებისთვის.

პრობლემები:

1. მთავარი გმირის ცხოვრებისადმი უინტერესობა და ცხოვრების აზრის არარსებობა

2. მთავარი გმირის ფსიქიკური დაულაგებლობა რაც სავარაუდოდ მისი
ბავშვობისგანაა გამოწვეული, რადგან ადამიანი ვერ იქნება ასეთი „უგულო “.
3. არასამართლიანი სასამართლო, შესაძლოა კორუპცია რადგან სასამართლო რომ
ჩატარებულიყო სამართლიანად, მერსოს გააგზავნიდნენ ფსიქიატრიულ
საავადმყოფოში სადაც მას ექნებოდა კონსულტაცია პსიქოტერაპევთთან და ის
გაერკვეოდა თავის თავში და იპოვიდა თავისი ცხოვრების აზრს .

„ხალხს შურსის სიკეთ რასაც ერთი მეორესთვის იჩენს“

საყვარელი მონაკვეთი არის როდესაც ის მღვდელს ელაპარაკებოდა

კამიუს „უცხო“ იმიტომ უნდა წავიკითხოთ, რომ ეს არის ადვილ ენაზე დაწერილი წიგნი
რომელშიც ძალიან ბევრი ფარული აზრებია, რომლის კითხვისაც შენ მოგინდება
დაუკვირდე ყოველ სიტყვას და სიტუაციას რომ მიხვდე თუ რისი თქმა უნდა ავტორს ან რას
გრძნობს მთავარი პერსონაჟი.