Ang desisyong bumalik sa Pilipinas sa kabila ng agarang banta sa aking buhay ay
magiging mahirap at puno ng mga komplikasyon, dahil taglay ni Rizal ang mga katangian ng huwarang ophthalmologist: isang matalas na pag-iisip, masining na kinang, tapang, at isang malaking bilog ng mga kaibigan. ng katapatan, pagpapahalaga sa sarili, at pagmamahal sa aking lupang tinubuan. Sa isang banda, magiging kaakit-akit na mamuhay ng komportableng buhay na walang mga hadlang ng pag-uusig. Hindi maikakaila ang pang-akit na makapagsanay ng medisina at makamit ang mga layunin sa sining sa isang ligtas na kapaligiran. Nakatutuwang makapagbigay ng positibong kontribusyon sa lipunan nang hindi patuloy na natatakot sa mga epekto, lalo na sa posibilidad na makamit ang parehong propesyonal at personal na katuparan sa ibang bansa. Gayunpaman, si Rizal ay nagtanim sa akin ng isang malakas na attachment sa Pilipinas. Nagsisilbi itong parehong lugar ng aking kapanganakan at ang pugon kung saan nabuo ang aking pagkakakilanlan. Dahil sa mga kawalang-katarungan na aking nasaksihan at naranasan mismo, ako ay hinihimok na ipaglaban ang katarungan, pagkakapantay-pantay, at kalayaan. Ang pagsuko sa aking bansa ay nagtataksil sa mga pinahahalagahan kong pinanghahawakan, gayundin sa maraming tao na ang mga pangarap ay ipinangako kong susuportahan. Higit pa rito, ang aking mapanganib na sitwasyon ay nagpapakita ng kagyat na pangangailangan ng Pilipinas para sa reporma. Sinasalungat ko ang mga naghahangad na patahimikin ang hindi pagsang-ayon at hinihikayat ang iba na labanan ang pang-aapi at paniniil sa pamamagitan ng pagbabalik, sa kabila ng mga panganib. Ang aking presensya ay nagliliwanag sa paglaban at katatagan ng aking mga kababayan na parang tanglaw ng pag-asa. Sa huli, tulad ni Rizal, pipiliin kong bumalik sa Pilipinas dahil sa matinding tungkulin at pagmamahal sa aking tinubuang-bayan, hindi dahil ako ay walang ingat o walang muwang. Ang tunay na katapangan ay lumalabas sa harap ng kahirapan, at ang pangmatagalang pagbabago ay makakamit sa pamamagitan ng sakripisyo. Kahit na ang aking buhay ay maaaring nasa panganib, ang layunin na sinusuportahan ko ay mas mahalaga kaysa sa aking sariling kaligtasan o kaginhawaan.