You are on page 1of 5

Activity #6 Short story

Fragments of Hope
Write by angeljhane

nung unang panahon may isang batang babae at nag iisang anak siya ng magulang niya. mahal
na mahal nila ang bata kaya lahat ay ibinigay nila sakaniya at pinaramdam na mahal nila ito.

masiyahin makulit at mabait na palangiting bata ito, ngunit ng ito ay mag dalaga ay bigla itong
nag bago, ngaun na matigas ang ulo hindi na palangiti at naging tahimik at parang ibang tao na.
hindi alam ng kaniyang mga magulang kung ano ang sanhi ng kaniyang pag babago.

madalas ang anak nila ay nag kukulong sa kwarto at hindi lumalabas, at pag araw na mag
kasama sila ay wala ito, pati sa hapag kainan ay hindi ito nakikisabay sakanila. subrang pag ka
lungkot ang naramdaman ng mag asawa dahil sa pag babago ng kanilang anak, ang akala ng mag
asawa ay nag kulang sila o may nagawa silang mali sa anak nila.

isang araw ay sinubukan nilang kausapin ang anak, ngunit ng pumasok sila sa kwarto ng
dalaga, laking gulat nila ng Makita ang loob nito. Ang kalat ng kwarto, may mga punit na damit, nag
kalat na papel sa sahig at iba pang gamit at sa kabila naman ay may basag na salamin at may bubug
pa sa sahig.

Sa kama ay may makikita silang mga lagas na buhok at sa kumot ng higaan ay may dugo,
naroon ang anak nila na nakahiga at puno ng pasa at galos sa katawan. wala itong malay nag madali
ang mag asawa na lapitan ang kanilang anak at gisingin ito mangiyak ngiyak ang dalawa habang
ginigising ang kanilang walang malay na anak.

Dinala na nila ito sa ospital at inantay ang sasabihin ng mga doctor, ang sabi ng mga doctor ay
matagal na ang mga sugat at galos ng dalaga , at napag alaman din ng mag asawa na may sakit ito
malala na ang lagay ng bata kaya kakaunti nalang ang oras niya sa mundo.

masakit para sa dalawa na marinig iyun ngunit wala silang nagawa, habang pinag mamasdan
ng mag asawa ng walang malay na anak ay naalala nila ang sinabe ng doctor na lingo lingo ay
pumupunta ang dalaga sa ospital para mag pa gamot.

At nag lalabas ng problema sa kaibigang doctor na ang sabi ay binublly ito sa paaralan niya at
gabi gabi binabangungut. Hindi matanggap ng ama ang nangyari sa kanilang anak na babae.

Tatlong araw ang dumaan at nagising na ang dalaga, ng magising ito ay biglanng itinanong ng
ina kung bakit hindi ito nag sabi sakanila na may pinag dadaanan siya. Pag iyak lang ang naging
tugon ng dalaga at ng Makita ng mag asawa ang pag iyak nito ay niyakap nila ito at hindi nalang
nangulit sa dalaga.
Ilang araw at lingo nila itong inalagaan at dumating ang araw na subrang hina na ng dalaga,
nasasaktan ang ina ng pinag mamasdan niya ang anak niyang naka tulala habang naka tingin sa
bintana.

Laking gulat ng mag asawa ng biglang nag salita ang anak nila napa iyak ang ama ng muli
niyang narinig ang boses ng anak nilapitan nilang dalawa ito at inantay ang sasabihin nito Nag
request ang dalaga kung pwedi nila itong dalhin sa rooftop ng ospital, nag tinginan ang mag asawa
na para bang nagtataka.

Ibinalik nila ang tingin sa anak nilang walang emosyon na naka tingin sakanila at sinabing
pumapayag sila. Ng nasa rooftop na sila ay naupo sila sa may upuan kung saan may mga
magagandang halaman sa tabi.

Sandaling katahimikan ang bumalot sa rooftop at nag salita ang dalaga. Pinuri nito ang
kagandahang taglay ng mundo at ngumiti nag patuloy ang luha ng ina ng Makita niya muli ang ngiti
ng kaniyang anak. Hirap man mag salita ang dalaga ay pinilit na sabihing mahal na mahal niya ang
kaniyang magulang at humihingi ng tawad kung bakit hindi siya naging mabuting anak.

Humihingi ng tawad kung bakit inilihim niya ang kalagayan niya hanggang sa kwenento niya
ang mga alaala niya nung bata pa siya na masaya pa sila dati. Tahimik na tumatangis ang kaniyang
ama hindi kinaya ng ina ang mga naririnig sa anak na para bang nag papaalam na ito, kaya tumayo
ito at lumayo ng kaunti sakanila.

Habang nag kwekwento ay pahina ng pahina ang boses ng anak, ipinaalam ng anak na inaantok
na ito at gusto na matulog, bumuhos na ang luhang pinipigilan ng ama kahit na labag sa loob niya ay
pinayagan niya ito.

“Mag pahinga kana anak, mahal ka namin ni mama ha” sambit ng ama habang hawak ang
kamay ng anak naramdaman ng ama na nawalang pwersa na ang pag hawak ng kaniyang anak sa
kamay niya. Masakit na tinanggap ng ama at hinili ito hinahagod ang mahabang buhok ng anak,
habang ang ina ay umiiyak pinatahan niya ang asawa at sinabeng hinaan niya ang boses baka
magising ang natutulog nilang anak.
Fragments of Hope
Write by angeljhane

Once upon a time, there was a young girl, an only child cherished by her parents who gave her
everything and made her feel loved.

She was a cheerful, playful, and kind child, always smiling. However, as she grew into a young
woman, she suddenly changed. She became stubborn, stopped smiling, became quiet and
seemed like a different person. Her parents didn't know what caused her transformation.

Often, their daughter would lock herself in her room and wouldn't come out. Even during meal
times, she wouldn't join them. The couple felt deep sadness due to their daughter's change,
thinking they might have done something wrong or failed her in some way.

One day, they tried to talk to her, but when they entered her room, they were shocked. The
room was a mess, with torn clothes, scattered papers, and other items. On the other side, there
was a broken mirror with shards on the floor.

On the bed, they found strands of hair, and the bedsheet was stained with blood. Their daughter
was lying there, unconscious, her body covered in bruises and scratches. They quickly rushed
to their daughter and tried to wake her up, crying uncontrollably.

They took her to the hospital and waited for the doctors' diagnosis. The doctors revealed that
her wounds and bruises were old, and they also found out that she was seriously ill, with only a
little time left in this world.

It was painful for the parents to hear this, but they couldn't do anything. As they watched their
unconscious daughter, they remembered what the doctors said about her visiting the hospital
weekly for treatment and confiding her problems to a doctor friend, such as being bullied at
school and having nightmares. The father couldn't accept what happened to their daughter.

Three days passed, and the young woman woke up. When she woke up, the mother
immediately asked her why she didn't tell them about her struggles. The daughter only
responded with tears, and seeing her cry, the parents hugged her and stopped questioning her.

They took care of her for a few days and weeks until she became extremely weak. The mother
was heartbroken seeing her daughter staring blankly out the window.

To their surprise, their daughter suddenly spoke. The father cried upon hearing his daughter's
voice again. They both approached her and waited for her to speak. The daughter requested to
be taken to the hospital's rooftop, which left the parents puzzled.
They agreed to her request. Once on the rooftop, they sat on a bench surrounded by beautiful
plants.

A moment of silence enveloped the rooftop before the daughter spoke. She praised the beauty
of the world and smiled, making the mother cry again upon seeing her daughter's smile. Even
though it was hard for the daughter to speak, she forced herself to say that she loved her
parents very much and apologized for not being a good daughter.

She apologized for hiding her condition and started recounting her memories from when she
was a child and they were all happy. The father quietly sobbed while the mother couldn't bear
hearing their daughter's words, which sounded like a farewell, so she stood up and moved away
a little.

As the daughter continued her story, her voice gradually weakened. She told them she was
feeling sleepy and wanted to sleep. The father couldn't hold back his tears and, even though it
was against his will, he allowed her to rest.

"Rest now, my child, your mother and I love you," said the father, holding his daughter's hand.
He felt her grip weaken. He accepted it with pain and hugged her, stroking her long hair, while
the mother, crying, calmed her husband down, telling him to lower his voice so as not to wake
their sleeping daughter.
In the realm of hearts, where emotions reside,
A tale of love, fear interweaved, I confide.
A heart in bloom, with feelings so deep,
Yet shrouded in fear, in shadows, it seeps.

Love, a melody, sweet and profound,


Yet fear, a cacophony, echoes around.
A dance in the moonlight, under the stars above,
Yet the fear of the fall, taints the beauty of love.

The heart yearns for connection, a gentle touch,


Yet the fear of rejection, becomes too much.
In the mirror of love, reflections so bright,
Yet the fear of the unknown, eclipses the light.

A silent whisper, a longing gaze,


Yet the fear of heartbreak, sets the heart ablaze.
A dream of love, painted in hues so vibrant,
Yet the fear of pain, leaves it silent.

A paradox, love and fear intertwined,


A journey of the heart, yet so confined.
Oh, the beauty of love, so pure, so divine,
Yet the fear of loss, draws the line.

In the dance of love, let the heart be brave,


For love is worth every fear we stave.
In the symphony of life, let love play its part,
For love is the melody that heals the heart.

You might also like