1.

W świetle czerwonym chlorofil b wykazuje maksimum absorbcji przy długości fali 640
nm podczas gdy chlorofil a 660 nm.
W świetle fioletowoniebieskim barwniki te wykazują maksimum absorbcji
odpowiednio przy 470 (tyle samo lub więcej niż 450) nm i 435 (trochę mniej niż 450)
nm.

2. Substratem do syntezy chlorofilu a jest:

a) Glutaminian
b) Ketoglutaran
c) Glutamina
d) Asparaginian

3. Ilość pierwiastków jaka została pobrana przez rośliny stanowi kryterium ilościowe.
Jeżeli ilość pierwiastków występujących w suchej masie wynosi powyżej 0,1%
określane są mianem makroelementów, zaś jeśli ich ilość wynosi w zakresie 100-0,1
ppm zaliczane są do mikroelementów i należą do nich m.in. Cl, Fe, B, Zn, Mn, Mo, Ni

4. Które z rozpuszczalników w najmniejszym stopniu wpływają na struktury lipidów w

błonie komórkowej:
a) Alkohol etylowy
b) Wodorotlenek potasu
c) Aceton
d) Chloroform

5. Pełna synteza chlorofilu zachodzi w:

a) Cytoplazmie organów autotroficznych
b) Etioplastach
c) Chloroplastach
d) Wszystkie odpowiedzi są poprawne

6. REAKCJE

7. Aby wykryć fosfor w popiele roślinnym należy obok kropli wyciągu popiołu w 10%
HNO3 umieścić kroplę 1% molibdenianu (VI) amonu w 1% HNO3. W miejscu
połączenia kropli wytracają się żółte kryształy (NH4)3P(Mo3O10)4
fosforomolibdenianu amonu.

8. Płynność dwuwarstwy zależy m.in. od budowy cząsteczek fosfolipidów

Się zwiększa, zmniejszeniu

9. CaCl2+(NH4)2C2O4 à CaC2O4 + 2 NH4Cl

Fioletowo

CaCl2 + H2SO4 à CaSO4 + 2 HCl

Fioletowo biało
10. Do barwników karotenoidowych należy grupa związków określana jako ksantofile,
które charakteryzują się układem wiązań sprzężonych i obecnością grup
hydroksylowych w pierścieniu jononu, zaliczamy do nich m.in. zeaksantyna. związki te
mają właściwości polarne.

11. Jedną z metod pomiaru braku integralności błony komórkowej jest analiza
przewodnictwa właściwego płynu inkubacyjnego, w którym umieszczono badany
materiał. Im niższa wartość EC tym błona komórkowa charakteryzuje się niewielkim
stopniem uszkodzenia.

12. Do barwników asymilacyjnych należą m.in. chlorofile, zbudowane z czterech

pierścieni pirolowych. Chlorofile charakteryzują się wiązaniami sprzężonymi w
układzie porfirynowym. Budowa ta umożliwia absorpcję… z wbudowanym atomem
Mg2+ odpowiada za właściwości spektralne chlorofilu.

13. Umieszczenie komórki w roztworze hipertonicznym spowoduje odpływ wody z

komórki. Zjawisko to nazywamy plazmolizą. Z kolei umieszczenie komórki w
roztworze hipotonicznym spowoduje dopływ wody do komórki. Zjawisko to
nazywamy deplazmolizą.

14. Jeżeli w zlewce będzie znajdował się 15% wodny roztwór glukozy a w kolbce… 10%
wodny roztwór glukozy, to po kilkunastu minutach poziom cieczy w miarce (obniży
się) ponieważ (cząsteczki glukozy będą przemieszczać się z roztworu o większym
stężeniu do roztworu o mniejszym stężeniu)

15. Poniżej podano równanie reakcji wykrywania pewnego pierwiastka w popiele

roślinnym. Związek powstały w wyniku reakcji: KClO4.

16. Białka obecne w błonie komórkowej nie pełnią funkcji:

a) Strukturalnej
b) Enzymatycznej
c) Wszystkie odpowiedzi są błędne
d) Regulatorowej

17. W reakcji zmydlenia chlorofilu dochodzi do odłączania (alkoholu metylowego i fitolu)

od pierścienia profirynwego. W tej reakcji powstaje: (chlorofina), o (zmienionych)
właściwościach spektralnych

18. Obecnoćć nasyconych kwasów tłuszczowych (zmniejsza) płynność błony powodując

wzrost jej kleistości
19. Przyczyną wzrostu płynności błony komórkowej w prawidłowych warunkach jest:
a) Zmydlone lipidy błonowe
b) Obecność wiązań nienasyconych w łańcuchach węglowodorowych
c) Wszystkie odpowiedzi są poprawne
d) Denaturacja białek integralnych
Świeża masa roślinna – masa rośliny lub jej części naturalnie uwodniona, zważona
bezpośrednio po pobraniu

Sucha masa roślinna – masa tkanki roślinnej otrzymana w procesie ogrzewania próbki w
temp. 105oC przez 2h, następnie 80oC. Zawiera związki organiczne i nieorganiczne, woda
związana chemicznie. Połowę stanowi węgiel

Popiół roślinny – zawiera pierwiastki pobrane z podłoża z wyjątkiem azotu oraz częściowo
siarki i stanowi 0,2-20% suchej masy. W skład popiołu wchodzą głównie tlenki pierwiastków:
K, Mg, Na, Fe, P, S, Si a także sole: siarczki, chlorki, fosforany

Kryteria podziału pierwiastków:

1. Kryterium jakościowe – dzieli pierwiastki na podstawie niezbędności pobieranych ze
środowiska jonów oraz ich sposób działania:
a) Pierwiastki niezbędne – konieczne do przejścia całego cyklu rozwojowego , od
kiełkowania do wydania żywotnych nasion, nie mogą być zastąpione innymi
pierwiastkami (N, K, Ca, Mg, P, S oraz Cl, Fe, Cu, B, Zn, Mn, Mo, Ni)
b) Pierwiastki korzystne (pożądane) – wpływają pozytywnie na wzrost i rozwój
roślin, nie są niezbędne w przebiegu ontogenezy (Na, Si, Co, Al., V)
c) Pierwiastki zbędne (balastowe) – jeśli występują w podłożu, mogą być pobierane
przez roślinę, jednak nie pełnią żadnych funkcji fizjologicznych lub mogą
wykazywać działanie toksyczne (Pb, Cd, Hg)
2. Kryterium ilościowe – dotyczy ilości, w jakiej są pobierane pierwiatski z podłoża oraz
ich zawartości w suchej masie roślin
a) Makroelementy – występują w roślinach na ogół w ilości powyżej 0,1%
(1000ppm) suchej masy (N, K, Ca, Mg, P, S)
b) Mikroelementy – występują w roślinach w ilości około 1000-krotnie mniejszej niż
makroelementy (0,01 – 0,00001%; 100-0,1 ppm) (Cl, Fe, Cu, B, Zn, Mn, Mo, Ni)
3. Kryterium właściwości chemicznych oraz fizjologiczno – biochemicznych.
a) Pierwiastki organogenne: C, H, O; roślina pobiera je w postaci Co2, H2O i O2
b) Niemetale: N, S, P, B, Cl
c) Metale alkaliczne i ziem alkalicznych: K, Ca, Mg, Na, oraz półmetal Si
d) Metale ciężkie: Fu, Cu, Mn, Mo, Zn, Ni, Co, Al., V

Wykrywanie pierwiastków w popiele roślinnym:

1. Chlor
Obok kropli wyciągu z popiołu w 10% HNO3 umieścić kroplę 1% AgNO3. W miejscu
połączenia płynów powstaje biały osad AgCl.
AgNO3 + HCl à AgCl + HNO3
2. Fosfor
Obok kropli wyciągu z popiołu w 10% HNO3 umieścić kroplę 1% molibdenianu (VI)
amonu w 1% HNO3. W miejscu połączenia kropli wytrącają się zółte kryształy
fosforomolibdenianu amonu
H3PO4 + 12 (NH4)2MoO4 + 21 HNO3 à (NH4)3P(Mo3O10)4 + 21 NH4NO3 + 12 H2O

3. Magnez
Koplę wyciągu z popiołu w 10% HCl zobojętnić amoniakiem (1-2 krople), dodać kroplę
1% roztworu Na2HPO4. Wytrącają się drobne kryształy fosforanu amonowo-
magnezowego.
MgCl2 + Na2HPO4 + NH4OH à NH4MgPO4 + 2 NaCl + H2O

4. Potas
Kroplę wyciągu z popiołu w 10% HCl zobojętnić amoniakiem (1-2 krople), dodać 2-3
krople kwasu chlorowego (VII). Wytrąca się biały osad nierozpuszczalny w 96%
C2H5OH
KCl + NH4OH + HClO4 àKClO4 + NH4Cl + H2O

5. Siarka
Do wyciągu z popiołu w 10% HCl dodać kilka kropli 5% BaCl2. Wytrąca się biały,
nierozpuszczalny osad BaSO4
BaCl2 + H2SO4 à BaSO4 + 2 HCl

6. Wapń
 Wyciąg z popiołu w 10% HCl zobojętnić amoniakiem (1-2 krople), a następnie dodać
kroplę nasyconego roztworu (NH4)2C2O4. Wytrąca się biały osad szczawianu wapnia
CaCl2 + (NH4)2C2O4 à CaC2O4 + 2 NH4Cl

Do wyciągu z popiołu w 10% HCl dodać kroplę 1% H2SO4. Powstaną kryształy

siarczanu wapnia.
CaCl2 + H2SO4 à CaSO4 + 2 HCl

7. Żelazo
Do wyciągu z popiołu w 10% HCl dodać kroplę 2% heksacyjanożelazianu (II) potasu.
Powstaje niebieskie zabarwienie – osad heksacyjanożelazianu (II) żelaza (III), czyli błękit
pruski. Reakcję wykonać na płytce pH-metrycznej

Reakcje histochemiczne służą do wykrywania niewielkich ilości poszczególnych pierwiastków

bezpośrednio w tkankach roślinnych. Są to reakcje mikrochemiczne, podczas których
powstają barwne lub krystaliczne substancje. Wyniki reakcji obserwuje się najczesniej pod
mikroskopem.

W komórkach można zaobserwować liczne, pryzmatyczne kryształy szczawianu wapnia.

Kryształy szczawianu wapnia ulegają rozpuszczeniu, a w różnych częściach preparatu tworzą
się kryształy siarczanu wapnia o kształcie igiełek. Kryształy szczawianu wapnia i siarczanu
wapnia.
Kultury wodne – umożliwiają wprowadzenie do podłoża dokładnej, znznej ilości badanego
pierwiastka w postaci łatwo dostępnej dla roślin.

Współczynnik wzrostu MR= [ (logFd – logF0) / d ] *1000

Fd – liczba frondów po d dniach
F0 – liczba frondów w czasie 0
d – liczba dni hodowli

antocyjany absorbują UV i światło widzialne w zakresie 300-550nm. Podczas ćwiczeń mierzy

się absorpcję światła przy długości fali 515 nm.

Chlorofil ekstrahuje się z acetonem. W otrzymanym ekstrakcie mierzy się absorbancję przy
długości fali 646 i 664 nm. Stosując specyficzne współczynniki absorpcji, oblicza się zawartość
chlorofilu a i b w materiale roślinnym.

Wraz ze wzrostem przepuszczalności błony zwiększa się wpływ elektrolitów z komórki.

Wpływ temperatury na przepuszczalność błon można ocenić, mierząc przewodnictwo
roztworów, w którym umieszcza się tkankę roślinną. Miarą przewodnictwa elektrolitu jest
przewodnictwo właściwe (K) które definiujemy jako przewodnictwo 1cm3 roztworu. Wartość
przewodnictwa właściwego roztworu zależna jest od stężenia i ruchliwości obecnych w nim
jonów. Jednostką przewodnictwa właściwego jest 5m-1 (S-Siemens).

Podwyższenie temperatury zwiększa płynność błony oraz jej przepuszczalność. W zakresie

temperatur 0-50 oC podniesienie temperatury o 10 oC zwiększa przepuszczalność błony 2-3
krotnie. W temp. 100 oC następuje nagle wzrost przepuszczalności.

Związki chemiczne, oddziałując na cząsteczki wchodzące w skład błony komórkowej, mogą

powodować naruszenie struktury błony i w konsekwencji utratę jej selektywnej
przepuszczalności, co skutkuje wpływem składników soku komórkowego wypełniającego
wakuolę. Po umieszczeniu fragmentów tkanki korzenia buraka ćwikłowego w roztworach
chemicznych nastąpi wyciek zawartych w soku komórkowym betacyjanin, co spowoduje
zabarwienie tych roztworów. Intensywność ich zabarwienia jest zależna od stopnia
uszkodzenia błony przez badane związki chemiczne.

Probówka z etanolem, kwasem octowym oraz solnym: związki chemiczne oddziałując na

cząsteczki wchodzące w skład błony komórkowej, mogą powodować naruszenie struktury
błony co skutkuje utratą jej przepuszczalności, następnie wypływem barwnika
wypełniającego wakuolę.
W probówce z NaOH dochodzi do zmydlenia lipidów, prowadzi także do wypłynięcia
barwnika. Żółte zabarwienie powstało ze względu na zasadowe pH.

Kationy Ca2+ Powodują plazmolizę wklęsłą przez odwodnienie błony, zmniejszenie

przepuszczalności, zwiększa się szczelność fosfolipidów.
Kationy K+ powodują plazmolizę wypukłą, gdyż zwiększa się przepuszczalność oraz
nawodnienie błony, zmniejsza się szczelność fosfolipidów