1

1
“İstanbul Arkeoloji Müzesi”
Saç Modelleri: 2
Yunanlılar kıyafetlerine olduğu kadar saçlarına da özen gösteriyordu. Klasik Dönem'de
erkeklerin saçlarını kısa kestirmeleri modaydı. Kadınlar ise fildişi, kaplumbağa kabuğu,
kemik, zeytin ağacı ya da bronzdan yapılan taraklar kullanarak saçlarını tarıyor, kıvırıyor ya
da krepeliyordu. Kadınlar (yas tutmuyorlarsa ya da köle değillerse) asla saçlarını kestirmiyor;
bunun yerine saçlarını uzun lüleler yapıyor, bükerek kurdele ile sabitliyor ya da topuz
yapıyorlardı. Hem kadınlar hem de erkekler çeşitli kokular ya da kokulu yağlarla saçlarının
güzel kokmasını sağlıyordu. Çocukların da saçları uzundu. Kız çocuklarının saçları atkuyruğu
biçiminde toplanıyordu.

2
“Moda Geçmişten Günümüze Giyim Kuşam Ve Stil Rehberi”
Ayakkabı:3
Yunanlılar ev içinde nadiren ayakkabı giyiyordu, yoksul Sınıflar sokakta bile çıplak ayakla
dolaşıyordu. Zengin insanlar bile sadece sandalet giyiyordu, fahişelerinki bazen yaldızlıydı
rağmen tabanları 'Beni takip et' yazan bir ayak izi bırakacak şekilde düzenlenmiş çivilerle
süslenmişti. (Böyle bir sandalet gerçekten korunmuştur. Aşağı Mısır'da bulunmuştur ancak
bilim adamları tarafından Yunan fahişelerin giydiklerine benzer olduğu düşünülmektedir.)
Sandaletler, birçok farklı şekilde bağlanan kayışlarla ayak bileklerine bağlanıyordu.

3
LAVER James, “Costume & Fashion”
Tiyatro Kostümü:
Antik çağ tiyatrosu, ilk olarak Yunanistan'da nihai biçimine ulaştığında, kostümü de kısa
sürede kanunlaştırıldı. Trajik aktörler, giysilerinin altına uygun bir dolgu malzemesi, uzun
peruklar ya da maskelerine yapışmış bir tutam saç takarlardı. Oyuncular bazen ayaklarına
kadar uzanan kollu tunikler giyerlerdi. Bu tunikler mutlu karakterler için çok parlak renkli,
kaçaklar ve şanssız kişiler için gri, yeşil veya mavi şeritlerle süslenmişti; yas tutan karakterler
siyah giyinmişti. Tanrılar ve tanrıçalar nişanlarıyla ayırt ediliyorlardı; kahinler kitonun
üzerine yünlü örme bir giysi giymişlerdi; avcılar sol kollarına mor bir şal sardılar. Koro
üyeleri rahat elbiseler giymezdi ve chitonları aktörlerin giydiğinden daha kısaydı. Kölelere,
belki de Barbar kökenlerini belirtmek için deri ceketler ve dar pantolonlar verildi.
Tiyatroda Maskeler:
Modern tiyatronun kaynağının Şarap Tanrısı Dionysos adına söylenen dithirambos (iki
hayatlı) ezgisinden kaynaklandığı kabul edilir. Dionysos ölümü ile yeniden doğuşu için
yapılan törenler, adına düzenlenen şenliklerde bir koro bulunmaktaydı, daha sonraları
koronun önüne bir oyuncu, daha sonra ikinci bir oyuncu geçmiş ve böylece tiyatronun
temelleri atılmıştır. Dionysos şenliklerindeki ilahi törenlerde danslarla yapılan etkinliklerde
maske kullanımı ve bu kullanımının antik tiyatronun kökeni olduğu düşünülmektedir. Bu
törenlerdeki maskeler farklı bir kimliğe bürünenin diğerleri tarafından hissedilebilmesi
amacıyla kullanılmıştır. Adak hayvanları gibi farklı maskelerin kullanıldığı bilinmektedir.
Maskeler dini karakterden ayrılıp daha sonra antik dönemin başlıca sosyal aktivitesi olan
tiyatronun vazgeçilmez unsuru olmuştur. Yaşı, mesleği, mitolojik bir karakteri ya da ifadeyi
anlatan... masklar olarak zamanla çeşitlenmiştir. Antalya’nın Demre ilçesi sınırları içerisinde
kalan Likya'nın antik kentlerinden Myra'da, tiyatro yakınında bulunan mask kabartmaları
ülkemizdeki en özel mask örnekleridir. Taşa işlenen mask/maske kabartmalarının özgün yeri
yaklaşık 11.500 kişi kapasiteli tiyatronun üç metrelik sahne frizindedir. Likya’da ilk kez
sahne binasının dış yüzü de kabartmalarla bezenmiştir. Sahne binası frizlerinde çeşitli yüz
ifadeleri ile betimlenmiş (tragedya-komedya) masklarla birlikte; Tanrıça Eleuthera,
Ganymedes, Zeus’un kartalı, Mithras, syren ile menadlar tarafından taşınan girlandlar gibi
zengin süslemeli kabartmalar yer almaktadır.
Antik Yunan “Ornament”