Machine Translated by Google

Osobowość i różnice indywidualne 87 (2015) 30–34

Spisy treści dostępne w ScienceDirect

Osobowość i różnice indywidualne

strona główna czasopisma: www.elsevier.com/locate/paid

Wdzięczność i depresja u młodych dorosłych: pośrednicząca rola poczucia własnej

wartości i dobrego samopoczucia

Chih-Che Lin
Centrum Kształcenia Nauczycieli, Narodowy Uniwersytet Technologiczny w Tajpej, nr 1, rozdz. 3, Zhongxiao E. Rd., Taipei 106, Tajwan, ROC

informacje o artykule abstrakcyjny

Historia artykułu: W badaniu tym zbadano zarówno mediacyjny wpływ poczucia własnej wartości, jak i dobrostanu psychicznego na
Otrzymano 10 maja 2015 r związek między wdzięcznością a depresją w późnym okresie dojrzewania. Dwustu trzydziestu pięciu studentów
Otrzymano w zmienionej formie 3 lipca 2015 r tajwańskiego uniwersytetu wypełniło pomiary wdzięczności, poczucia własnej wartości, dobrostanu psychicznego
Przyjęto 11 lipca 2015 r
i depresji. Analizy ścieżki wykazały, że samoocena i dobrostan psychiczny działały jako pełne mediatory związku
Dostępne w Internecie xxxx
między wdzięcznością a depresją. Zidentyfikowany model ujawnił także znaczącą ścieżkę od wdzięczności, przez
poczucie własnej wartości i dobrostan psychiczny, aż do depresji. Analiza wielogrupowa wykazała, że ścieżki nie
Słowa kluczowe:
Wdzięczność
różniły się w zależności od płci. Omówiono implikacje dla przyszłych badań i ograniczenia obecnych
Depresja
ustaleń. © 2015 Elsevier Ltd. Wszelkie prawa zastrzeżon
Poczucie własnej wartości

Dobre samopoczucie

1. Wstęp ku temu, co negatywne w sobie, świecie i przyszłości (Beck, 1967). Z drugiej

Depresja jest nie tylko ważnym wskaźnikiem słabego przystosowania
psychicznego, ale także powszechnym poważnym problemem zdrowotnym.
Światowa Organizacja Zdrowia uznała depresję za poważne i rosnące zagrożenie
dla dobrostanu (Moussavi, Chatterji, Verdes, Tandon, Patel i Ustun, 2007). W
przeciwieństwie do tego wykazano, że wdzięczność jest ważną odpornością na
depresję. Na przykład Seligman, Steen, Park i Peterson (2005) przetestowali
eksperymentalnie wpływ wdzięczności na objawy depresji, prosząc uczestników
o napisanie i dostarczenie listu z podziękowaniami do osoby, której byli wdzięczni.
Ci, którzy wzięli udział w tym prostym akcie wyrażania wdzięczności, zgłaszali
mniej objawów depresyjnych niż uczestnicy z grupy kontrolnej, co uwiarygodnia
pogląd, że wdzięczność może zmniejszyć objawy depresyjne. Niemniej jednak
zaskakujące jest, jak niewiele badań przeprowadzono na temat związku między
wdzięcznością a depresją, która może mieć poważne konsekwencje dla zdrowia
psychicznego i fizycznego (np. samobójstwo). Celem obecnego badania było
odtworzenie związku między wdzięcznością a depresją oraz poszerzenie
wcześniejszej literatury o zbadanie poczucia własnej wartości i dobrostanu w tej
relacji w populacji Tajwanu.
1.1. Wdzięczność i depresja
Wdzięczność wiąże się z bardziej pozytywnym i pełnym uznania spojrzeniem
na życie, obejmującym życiową orientację na to, co pozytywne w świecie (Wood,
Maltby, Stewart i Joseph, 2008). Tę pozytywną orientację można teoretycznie
przeciwstawić orientacjom depresyjnym
Adres e-mail: chihche1024@gmail.com.
strony wdzięczność wiąże się z dokonywaniem pozytywnych atrybucji, które
mogą chronić ludzi przed stresem i depresją. Jak zauważono, istnieją pewne
dowody na to, że wdzięczność wiąże się z mniejszą liczbą objawów depresyjnych
(Seligman i in., 2005; Wood, Maltby, Gillett, Linley i Joseph, 2008). Wyniki
eksperymentalne i korelacyjne wykazały również, że wdzięczność prowadzi do
zmniejszenia (lub zapobiegnięcia wzrostowi) poziomu depresji (Lambert, Fincham
i Stillman, 2012; Sin i Lyubomirsky, 2009). Dlatego wdzięczność powinna mieć
negatywny wpływ na depresję.
1.2. Wdzięczność, poczucie własnej wartości, dobre samopoczucie psychiczne i depresja
Z wcześniejszej literatury jasno wynika, że wdzięczność jest powiązana z
depresją, ale stopień, w jakim zmienne pośredniczące pośredniczą w tym
związku, jest stosunkowo mniej zbadany. Przegląd literatury wskazuje, że
obiecującym mediatorem między wdzięcznością a depresją jest poczucie własnej
wartości. Według teorii afektu moralnego osoby charakteryzujące się wysokim
poziomem wdzięczności mają większe szanse na rozwinięcie większej samooceny
i własnej wartości, ponieważ skupiają się na otrzymywaniu korzyści od
dobroczyńców (McCullough, Kilpatrick, Emmons i Larson, 2001). Niektórzy
badacze odkryli, że osoby o wysokim poziomie wdzięczności zazwyczaj oceniają
siebie pozytywnie (Kashdan, Uswatte i Julian, 2006; Toussaint i Friedman, 2009).
Co więcej, w oparciu o poznawczą teorię depresji (Beck, 1967) negatywne
przekonania na temat siebie stanowią skazę mającą przyczynowy wpływ na
wystąpienie i utrzymanie się depresji. Wiele badań sugeruje, że niska samoocena
jest kluczowym czynnikiem ryzyka zaburzeń depresyjnych (Orth, Robins i Roberts,
2008; Sowislo i Orth, 2013; Wu i Huang, 2010). Dlatego wdzięczność może być
powiązana z niższym poziomem depresji i wyższą samooceną.

http://dx.doi.org/10.1016/j.paid.2015.07.017 0191-8869/©
2015 Elsevier Ltd. Wszelkie prawa zastrzeżone.
Machine Translated by Google
C.-C. Lin / Osobowość i różnice indywidualne 87 (2015) 30–34
Podobnie można postawić hipotezę, że dobrostan psychiczny, reprezentujący
życie przeżyte w pełni, w największym stopniu wykorzystujący ludzki potencjał i rozwój
(Ryan i Deci, 2001), może działać jako mediator relacji. Zgodnie z teorią poszerzania i
budowania wdzięczność może poszerzyć chwilowy repertuar procesów poznawczych i
zachowań człowieka oraz zbudować jego trwałe zasoby osobiste, co z kolei poprawia
dobrostan psychiczny i społeczny (Fredrickson, 2001, 2004). Liczne dowody wskazują
na wpływ wdzięczności na dobre samopoczucie ( przegląd: Wood, Froh i Geraghty,
2010 ). Co więcej, w oparciu o fazowy model psychoterapii (Howard, Lueger, Maling i
Martinovich, 1993), poprawa dobrostanu jest warunkiem koniecznym do wystąpienia
redukcji objawów depresyjnych (Budge, Owen, Kopta, Minami, Hanson i Hirsch, 2013 ;
Callahan, Swift i Hynan, 2006). Oznacza to, że w rozwoju dobrostanu i depresji
występują sekwencyjne powiązania, przy czym cechy dobrostanu tworzą podstawę do
redukcji objawów niedostosowania. Niektóre badania wykazały, że osoby o wysokim
dobrostanie mają mniej zaburzeń depresyjnych (Chaplin, 2006; Syu, Yu, Chen i Chung,
2013). Dlatego wdzięczność może być powiązana z niższym poziomem depresji i
większym dobrostanem psychicznym.
Ponadto opublikowano wiele badań dotyczących samooceny i dobrostanu
psychicznego. Prace teoretyczne podkreślały znaczenie poczucia własnej wartości jako
wyznacznika dobrostanu (Campbell, 1981; Kernis, 2003). Badania empiryczne
wykazały, że samoocena w istotny sposób przewidywała poziom dobrostanu
psychicznego (Marshall i Brown, 2007; Sedikides, Gregg i Hart, 2007).
Inne ustalenia również sugerują, że osoby z większym poczuciem własnej wartości
charakteryzują się wyższym poziomem dobrostanu psychicznego (Baumeister,
Campbell, Krueger i Vohs, 2003; Cheng i Furnham, 2003; Wang i Castañeda-Sound,
2008). Z tych obserwacji wynika, że wdzięczność może wpływać na depresję u ludzi
poprzez dwa mechanizmy: poczucie własnej wartości i dobrostan psychiczny, dzięki
czemu poczucie własnej wartości może poprawić dobrostan danej osoby, co z kolei
zmniejsza jej depresję.
1.3. Aktualne badanie
Celem tego badania jest sprawdzenie jednoczesnego wpływu mediacji poczucia
własnej wartości i dobrostanu psychicznego na związek między wdzięcznością a
depresją. Biorąc pod uwagę związek depresji z samooceną (np. Orth i in., 2008;
Sowislo i Orth, 2013; Wu i Huang, 2010) oraz dobrostanem psychicznym (np. Chaplin,
2006; Syu i in., 2013) oraz ważną rolę wdzięczności w depresji (np. Lambert i in., 2012;
Seligman i in., 2005; Sin i Lyubomirsky, 2009; Wood, Maltby, Gillett i in., 2008),
przewidywaliśmy, że -szacunek i dobre samopoczucie psychiczne mogą działać jako
mediatory relacji.
Co więcej, poprzednie badania wykazały, że model z wieloma mediatorami może
mieć większe znaczenie niż model z jednym mediatorem, ponieważ może określić
nasze względne znaczenie tych mediatorów. Na przykład Park, Paul Heppner i Lee
(2010) odkryli, że jedynie nieadaptacyjne radzenie sobie może bezpośrednio
pośredniczyć między perfekcjonizmem a cierpieniem psychicznym, mimo że
pośredniczące skutki nieadaptacyjnego radzenia sobie i poczucia własnej wartości były
badane oddzielnie w poprzedniej literaturze (Dunn, Whelton i Sharpe, 2006).
Podsumowując, w bieżącym badaniu sprawdzano mediacyjny wpływ poczucia
własnej wartości i dobrostanu psychicznego na związek między wdzięcznością a
depresją wśród studentów uniwersytetu na Tajwanie. Na podstawie poprzednich
badań zaproponowaliśmy następujące hipotezy: (1) Wdzięczność znacząco przewidywała
depresję. (2) Poczucie własnej wartości i dobrostan psychiczny pośredniczyły w związku
między wdzięcznością a depresją.
2. Metoda
2.1. Uczestnicy i procedura
Do udziału w projekcie zgłosiło się dwustu trzydziestu pięciu Tajwańczyków,
studentów klas pierwszej i czwartej z trzech tajwańskich uniwersytetów
31
wziąć udział w badaniu (średni wiek = 20,04 lat, SD = 0,98 lat). W próbie było 145 kobiet
i 90 mężczyzn.
Uczestnikom wypełniono wieloczęściowy kwestionariusz w cichej klasie. Wszystkie
kwestionariusze użyte w tym badaniu były w języku chińskim. Badacze instruowali
studentów biorących udział w badaniu, a następnie przekazywali im zestaw
kwestionariuszy zawierających pozycje skal. Uczestnicy nie umieszczali swoich nazwisk
na pomiarach, zapewniono poufność ich odpowiedzi. Wykonanie wszystkich
instrumentów zajęło uczniom około 15 minut.
2.2. Środki
2.2.1. Wdzięczność
Wdzięczność mierzono za pomocą chińskiej wersji Kwestionariusza Wdzięczności
(Chen, Chen, Kee i Tsai, 2009). Zawiera 5 pozycji (np. czuję wdzięczność za to, co
otrzymałem w życiu), aby zmierzyć doświadczenie danej osoby i poziom wdzięczności.
Skala wykazała dobrą rzetelność (α Cronbacha wynosi 0,80) i dobrą trafność konstruktu
w drodze CFA i walidacji krzyżowej (Chen i in., 2009). Odpowiedzi na każde pytanie
można udzielać na 6-punktowej skali typu Likerta od 1 = zdecydowanie się nie zgadzam
do 6 = zdecydowanie się zgadzam. W niniejszym badaniu współczynnik alfa Cronbacha
wyniósł 0,85.
2.2.2. Samoocena
Samoocenę mierzono za pomocą Skali Samooceny Rosenberga (RSES; Rosenberg,
1965), która składa się z 10 pozycji (np. mam pozytywne nastawienie do siebie) mierzących
globalną samoocenę danej osoby. Metaanaliza skali przeprowadzona przez Schmitta i
Allika (2005) wykazała, że skala ta jest bardzo popularnym testem, którego testy trafności
i rzetelności stosowane są w 53 krajach. Stwierdzono, że chińska wersja RSES jest
wiarygodną i trafną metodą oceny samooceny w populacji chińskiej (Kong i You, 2013).
Odpowiedzi na każde pytanie można udzielać na 6-punktowej skali typu Likerta od 1 =
zdecydowanie się nie zgadzam do 6 = zdecydowanie się zgadzam. W niniejszym badaniu
współczynnik alfa Cronbacha wyniósł 0,87.
2.2.3. Samopoczucie psychiczne
Dobrostan psychiczny mierzono za pomocą Skali Rozkwitu (FS; Diener i in., 2010).
Skala FS składa się z 8 pozycji (np. jestem zaangażowany i zainteresowany swoimi
codziennymi czynnościami) służących do pomiaru ogólnego dobrostanu psychicznego
danej osoby. Stwierdzono, że skala charakteryzuje się wysokim poziomem spójności
wewnętrznej (α Cronbacha = 0,87) i rzetelnością 1-miesięcznego testu-retestu, a także
solidną strukturą jednoczynnikową uzyskaną w drodze analizy czynnikowej. Ponadto
stwierdzono, że skala jest silnie powiązana ze Skalą Zaspokojenia Potrzeb Podstawowych
(r = 0,78) i skalą PWB Ryffa (r = 0,73) (Diener i in., 2010). Udowodniono, że chińska
wersja FS wykazuje doskonałe właściwości psychometryczne w populacjach chińskich
(Lin, 2015). Odpowiedzi na każde pytanie można udzielać na 6-punktowej skali typu
Likerta od 1 = zdecydowanie się nie zgadzam do 6 = zdecydowanie się zgadzam. W
niniejszym badaniu współczynnik alfa Cronbacha wyniósł 0,93.
2.2.4. Depresja
Depresję oceniało Centrum Badań Epidemiologicznych Skala depresji składająca
się z 10 pozycji w formularzu bostońskim (CESD-10; Kohout, Berkman, Evans i Cornoni-
Huntley, 1993), składającej się z 10 pozycji (np. czułem się przygnębiony), aby zmierzyć
stan danej osoby objawy depresyjne. Doniesiono, że skala ma dobrą spójność
wewnętrzną i wykazuje pojedynczy czynnik na podstawie eksploracyjnych analiz
czynnikowych w różnych grupach prób (Carpenter i in., 1998). Udowodniono, że
chińska wersja kwestionariusza CESD-10 wykazuje doskonałe właściwości
psychometryczne w populacjach chińskich (Yu, Lin i Hsu, 2013). Odpowiedzi na każdą
pozycję można udzielić na 4-punktowej skali typu Likerta od 0 = rzadko lub wcale do 3
= przez większość czasu lub przez cały czas. W niniejszym badaniu współczynnik alfa
Cronbacha wyniósł 0,85.
Machine Translated by Google

32 C.-C. Lin / Osobowość i różnice indywidualne 87 (2015) 30–34

2.3. Analiza danych Tabela 2

Dopasuj wskaźniki wśród konkurencyjnych modeli.

Dwuetapowa procedura zalecana przez Andersona i Gerbinga χ2 df RMSEA SRMR GFI CFI AIC ECVI
(1988) została przyjęta do analizy efektów mediacji. Pomiar
Model 1 219,91 49,122 .111 0,87 0,91 277,91 1.19
Model został najpierw przetestowany w celu oceny zakresu, w jakim każdy z ukrytych Model 2 50
219,93 .121 .111 0,87 0,91 275,93 1.18
zmienne reprezentowane były przez jej wskaźniki. Jeżeli model pomiarowy Model 3 133,79 49,086 .054 0,91 0,96 191,79 0,82

został zaakceptowany, a następnie przetestuj model strukturalny poprzez estymację

Uwaga: N = 235. Średni kwadratowy błąd aproksymacji RMSEA, standaryzowany SRMR
maksymalnego prawdopodobieństwa w programie AMOS 19.0. Aby kontrolować zawyżone średnia kwadratowa reszty, wskaźnik dobroci dopasowania GFI, porównawczy wskaźnik dopasowania CFI, AIC Akaike
błędy pomiaru spowodowane wieloma pozycjami zmiennej ukrytej, trzy Kryterium informacyjne, oczekiwany wskaźnik walidacji krzyżowej ECVI.

Dla każdego z czynników składających się z wdzięczności, poczucia własnej wartości, dobrostanu
psychicznego i depresji utworzono paczki przedmiotów, korzystając z metody „konstruowania przedmiotu”

podejście bilansowe (tzn. sukcesywne przypisywanie najwyższej i najniższej wartości).

ładowanie przedmiotów pomiędzy paczkami; Little, Cunningham, Shahar i Widaman,
2002).
Do oceny dobroci wykorzystano pięć następujących wskaźników
dopasowanie modelu (Hu i Bentler, 1999): statystyka chi-kwadrat, standaryzowana
średnia kwadratowa reszty (SRMR) mniejsza niż 0,08, średnia kwadratowa
błąd przybliżenia (RMSEA) mniejszy niż 0,10, dobroć
wskaźnik dopasowania (GFI) powyżej 0,90 i porównawczy wskaźnik dopasowania (CFI) powyżej 0,95.
Aby porównać dwa lub więcej modeli, dodatkowo sprawdziliśmy Akaike
Kryterium informacyjne (AIC), w którym mniejsze wartości oznaczają lepsze
dopasowanie hipotetycznego modelu i oczekiwanego wskaźnika walidacji krzyżowej
uzyskano porównując Model 2 z Modelem 3: χ2 (1, N =
235) = 86,14, pb 0,001, a wszystkie wskaźniki uległy istotnej poprawie
poprawiła się, wskazało, że ta dodatkowa ścieżka znacząco się przyczyniła
do modelu. Co więcej, wszystkie znormalizowane współczynniki ścieżki były
istotne. Tym samym za najlepszy model uznano Model 3 (rys. 1).
Znaczenie pośredniczących efektów samooceny i dobrostanu psychicznego zbadano
za pomocą procedury estymacji Bootstrap. Wygenerowaliśmy 1000 próbek ładowania
początkowego z oryginału
zbiór danych (N = 235) metodą losowego pobierania próbek. Tabela 3 przedstawia pośrednie
efekty i powiązane z nimi 95% przedziały ufności. Jak pokazano w

(ECVI) o najmniejszych wartościach wykazujących największy potencjał Tabela 3, wdzięczność wywarła znaczący pośredni wpływ na depresję poprzez
replikacja. poczucie własnej wartości i dobrostan psychiczny.

3. Wyniki
3.3. Różnice płci
3.1. Model pomiarowy
Nie znaleźliśmy statystycznie istotnych różnic między płciami w zakresie samooceny,
Model pomiaru składał się z czterech ukrytych czynników (wdzięczność, dobrostanu psychicznego i depresji, ale kobiety uzyskały zadowalające wyniki
poczucie własnej wartości, dobrostan psychiczny i depresja) i 12 zaobserwowano wyższy niż u mężczyzn wskaźnik wdzięczności na poziomie istotnym statystycznie.
zmienne. Wstępne testy modelu pomiarowego wykazały zadowalające dopasowanie do Zastosowaliśmy analizę wielogrupową, aby określić, czy współczynniki ścieżki różnią
danych: χ2 (48, N = 235) = 133,78, pb 0,05; RMSEA = 0,087; się znacząco w zależności od płci. Porównaliśmy pierwszy
SRMR = 0,054; GFI = 0,91; CFI = 0,96. Wszystkie ładunki czynnikowe dla model, który pozwala na zróżnicowanie ścieżek strukturalnych w zależności od płci
wskaźniki dotyczące zmiennych ukrytych były istotne (pb 0,001), co wskazuje drugi model, który ogranicza ścieżki strukturalne między płciami
że wszystkie ukryte czynniki były dobrze reprezentowane przez odpowiadające im być równymi, aby zbadać różnice między płciami. Wszystkie inne ścieżki
wskaźniki. Ponadto, jak pokazano w tabeli 1, wszystkie ukryte konstrukty były (tj. ładunki czynnikowe, wariancje błędów i kowariancje struktury).
istotnie skorelowane w koncepcyjnie oczekiwany sposób (pb 0,001). ograniczone, aby były równe. Nieistotne różnice chi-kwadrat
pomiędzy dwoma modelami, wskazano χ2 (5, N = 235) = 3,51, p N 0,05
3.2. Model strukturalny że nie stwierdzono różnic w ostatecznym modelu w zależności od płci, co wstępnie
potwierdza jego solidność. Obliczyliśmy także współczynniki krytyczne
Po pierwsze, bezpośredni współczynnik ścieżki od predyktora (wdzięczności) do różnic (CRD) poprzez podzielenie różnicy pomiędzy dwoma szacunkami
kryterium (depresja, β = ,36, pb ,001) przy braku mediatorów poprzez oszacowanie błędu standardowego różnicy (Arbuckle,
było znaczące. Po drugie, aby znaleźć najlepszy model, dokonaliśmy oceny 2003). Wszystkie ścieżki nie różniły się w zależności od płci.
trzy alternatywne modele. Model częściowo zapośredniczony (Model 1) z
ujawniło się dwóch mediatorów i bezpośrednia droga od wdzięczności do depresji
niezbyt dobrze dopasowane do danych (Tabela 2). Co więcej, standardowa ścieżka
współczynnik wdzięczności do depresji był nieistotny (β = 0,02,
p N.05). Zatem następnie przetestowano w pełni zapośredniczony model (Model 2) z tą
ścieżką ograniczoną do zera, co nadal ujawniło nie
dobre dopasowanie do danych (tab. 2). Nie było między nimi wielkiej różnicy
Model 1 i Model 2 zgodnie z wynikami różnicy chi-kwadrat:
χ2 (1, N = 235) = 0,02, p N 0,05. Następnie droga od poczucia własnej wartości do
Do modelu w pełni zapośredniczonego dodano dobrostan psychiczny
(Model 3) w oparciu o wcześniejsze ustalenia, a wyniki wykazały bardzo
dobre dopasowanie do danych (tab. 2). Znacząca różnica chi-kwadrat

Tabela 1
Statystyka opisowa i korelacje zerowego rzędu dla wszystkich miar.

Zmienne Średnia SD 1234

1 Wdzięczność 24,82 3,82 –

2 Poczucie własnej wartości 39,58 7,03 0,30 –

– Ryc. 1. Gotowy model. Notatka. Ładowanie czynników jest standaryzowane. GQ1 – GQ3 to trzy
3 Dobre samopoczucie psychiczne 36,83 6,52 0,65 0,60
paczki wdzięczności; SE1 – SE3 to trzy części poczucia własnej wartości; WB1–WB3 to trzy działki
4 Depresja 17,36 4,91 0,31 ,55 ,50 –
dobrego samopoczucia psychicznego; DE1 – DE3 to trzy części depresji. Cała ścieżka
Uwaga: N = 235. Wszystkie współczynniki korelacji były istotne na poziomie pb 0,001. współczynniki są istotne na poziomie 0,001.
Machine Translated by Google
C.-C. Lin / Osobowość i różnice indywidualne 87 (2015) 30–34
Tabela 3
Standaryzowane efekty pośrednie i 95% przedziały ufności.
Modelowe ścieżki Szacowany 95% CI
Wdzięczność samoocena dobrostan psychiczny 0,17a Poczucie własnej
wartości dobrostan psychiczny depresja 0,18a Wdzięczność
samoocena/dobrostan psychiczny 0,41a depresja (całkowity efekt
pośrednib )
A
Empiryczny 95% przedział ufności nie pokrywa się z zerem.
B
Całkowity efekt pośredni ma trzy ścieżki: wdzięczność poczucie własnej wartości
( 0,15), wdzięczność dobrostan psychiczny depresja ( 0,20) i wdzięczność
wartości dobrostan psychiczny depresja ( 0,06).
4. Dyskusja
Niniejsze badanie miało na celu sprawdzenie ważnej roli poczucia własnej
wartości i dobrostanu psychicznego w związku między wdzięcznością a depresją u
młodych dorosłych. Zgodnie z naszymi oczekiwaniami, specyficzny pośredni wpływ
wdzięczności na depresję poprzez samoocenę był istotny. Oznacza to, że osoby o
wyższym poziomie wdzięczności miały skłonność do dostrzegania większej
samooceny, co może przyczyniać się do zmniejszenia poziomu ich depresji. Jest to
zgodne z wcześniej opisanym medialnym modelem samooceny. Na przykład
Toussaint i Friedman (2009) oraz Kashdan i in. (2006) odkryli, że osoby o wysokim
poziomie wdzięczności częściej oceniają siebie pozytywnie i mają większe poczucie
własnej wartości, a samoocena jest kluczowym czynnikiem wpływającym na
zaburzenia depresyjne u jednostek (Orth i in., 2008; Sowislo i Orth , 2013; Wu i Huang,
2010). Na podstawie teorii afektu moralnego (McCullough i in., 2001) i poznawczej
teorii depresji (Beck, 1967) można stwierdzić, że osoby charakteryzujące się wysokim
poziomem wdzięczności częściej rozwijają wysoki poziom samooceny i poczucia
własnej wartości, co z kolei przeciwdziała objawom depresji. depresja.
Podobnie, zgodnie z naszymi oczekiwaniami, istotny był specyficzny pośredni
wpływ wdzięczności na depresję poprzez dobrostan psychiczny.
Oznacza to, że osoby o wyższym poziomie wdzięczności miały skłonność do
dostrzegania większego dobrostanu psychicznego, co może przyczyniać się do
zmniejszenia poziomu ich depresji. Teoria poszerzania i budowania Fredricksona
(2001, 2004) oraz model fazowy psychoterapii Howarda i wsp. (1993) zapewniają
ramy dla zrozumienia, w jaki sposób wdzięczność może mieć odporny wpływ na
depresję. Teoria poszerzania i budowania sugeruje, że wdzięczność może budować
trwałe zasoby osobiste i poprawiać dobrostan psychiczny ludzi, co z kolei zmniejsza
objawy depresyjne.
Dodatkowo wspierana była także ścieżka wdzięczności wartościującej
własnej wartości dobrostanu psychicznego depresji. Ścieżka ta wskazała, że
dobrostan psychiczny jest mediatorem między samooceną a depresją, podczas gdy
samoocena częściowo pośredniczy w związku między wdzięcznością a dobrostanem
psychicznym. Wynik ten jest zgodny z wcześniejszymi badaniami, które wykazały
pozytywną korelację między samooceną a dobrostanem psychicznym (Baumeister i
in., 2003; Cheng i Furnham, 2003; Wang i Castañeda-Sound, 2008). Wang i Castañeda-
Sound (2008) wskazali, że osoby z wyższą samooceną będą miały wyższy poziom
dobrostanu psychicznego. W badaniu tym wykazano, że osoby wdzięczne mają
tendencję do postrzegania wysokiego poczucia własnej wartości, co może poprawić
ich dobrostan psychiczny, a co za tym idzie, prowadzić do zmniejszenia poziomu
depresji.
Znaleziono dodatkowe interesujące wyniki tego badania. Po pierwsze,
wdzięczność była silniej powiązana z dobrostanem psychicznym w porównaniu z
poczuciem własnej wartości. Innym jest to, że samoocena i dobrostan psychiczny
działały jako pełne mediatory związku między wdzięcznością a depresją u młodych
dorosłych. Co więcej, kontrasty efektów wskazywały, że specyficzny pośredni wpływ
wdzięczności na depresję poprzez dobrostan psychiczny był znacznie większy niż
poprzez poczucie własnej wartości. Wyniki te sugerują, że dobrostan psychiczny
odgrywa ważniejszą rolę w przypadku wdzięczności jako zmienna predykcyjna
depresji
33
niż poczucie własnej wartości. Dzieje się tak prawdopodobnie dlatego, że dobrostan
psychiczny funkcjonuje jako bezpośredni czynnik chroniący ludzi przed objawami
depresyjnymi (np. Howard i in., 1993); jest zgodne z analizą ścieżki niniejszego
badania (wdzięczność samoocena dobrostan psychiczny depresja). Jest to
Dolna Górna
pierwsze badanie, które opisuje równoczesny wpływ mediacji poczucia własnej
.11 .26
wartości i dobrostanu psychicznego na związek między wdzięcznością a depresją,
,30 ,09
,53 ,28 dlatego jest to nadal obszar wymagający dalszych badań.
Wykazaliśmy również, że kobiety były bardziej wdzięczne niż mężczyźni. Jest to
depresja
zgodne z wcześniejszymi badaniami, które wykazały, że kobiety osiągały wyższe
poczucie własnej wyniki w testach wdzięczności niż mężczyźni (Froh, Yurkiewicz i Kashdan, 2009;
Kashdan, Mishra, Breen i Froh, 2009). Dzieje się tak prawdopodobnie dlatego, że
mężczyźni postrzegają doświadczenie i wyrażanie wdzięczności jako dowód
bezbronności i słabości, które mogą zagrażać ich męskości i statusowi społecznemu
(Levant i Kopecky, 1995). Ponadto ostateczny model nie różnił się w zależności od
płci, co wskazuje, że u mężczyzn i kobiet występuje ten sam mechanizm leżący u
podstaw związku między wdzięcznością a depresją.
Należy wspomnieć o pewnych ograniczeniach niniejszego badania. Jednym z
ograniczeń był fakt, że badanie miało charakter przekrojowy, w związku z czym nie
można było zweryfikować sekwencji czasowej zmiennych niezależnych, mediatora i
zmiennych zależnych (Maxwell, Cole i Mitchell, 2011).
Konieczne powinny być badania podłużne, aby wyciągnąć jakiekolwiek wnioski na
temat przyczynowości lub kierunkowości związków między wdzięcznością,
samooceną, dobrostanem psychicznym i depresją. Drugim ograniczeniem było to,
że dane opierały się wyłącznie na środkach samoopisowych.
Chociaż miary wybrano ze względu na ich dobrą wiarygodność i trafność, miary
samoopisowe są z natury subiektywne i podatne na stronniczość (np. celowość
społeczna). Stosowanie wielu metod ewaluacji (np. raportów rówieśniczych) może
zmniejszyć wpływ subiektywizmu. Trzecim ograniczeniem był fakt, że grupę badaną
składającą się z dużej liczby uczestników stanowiły kobiety, co ogranicza możliwość
uogólnienia wyników bieżącego badania. Dlatego badania podobne do niniejszego
badania należy przeprowadzić, rekrutując podobną liczbę kobiet i mężczyzn, aby
zrównoważyć proporcje płci.
Pomimo tych ograniczeń, niniejsze badanie zawiera kilka ważnych wkładów.
Obecne badanie znacznie poszerzyło nasz wgląd w skomplikowaną zależność między
wdzięcznością, poczuciem własnej wartości, dobrostanem psychicznym i depresją
wśród tajwańskich studentów.
Odkrycia zapewniają zewnętrzną wiarygodność modelu opartego na poczuciu
własnej wartości i dobrostanie psychicznym na Tajwanie, podkreślając kluczową rolę
poczucia własnej wartości i dobrostanu psychicznego. Znacząca droga od
wdzięczności przez poczucie własnej wartości i dobrostan psychiczny do depresji
rzuca światło na mechanizmy leżące u podstaw wdzięczności i depresji. Chociaż
poczucia związku przyczynowego nie można określić za pomocą projektu przekrojowego
wspomnianego powyżej z ograniczeniami, niektóre prace eksperymentalne wykazały,
że interwencje (np. dzienniki wdzięczności i ćwiczenia wdzięczności) mogą podnieść
poziom wdzięczności jednostek (patrz Wood i in. , 2010 do recenzji). Podobnie
interwencja mająca na celu zwiększenie wdzięczności uczestników może wykazać, że
taka interwencja zwiększa poczucie własnej wartości i dobrostan, przy czym wzrost
poczucia własnej wartości i dobrostanu odpowiada za różnicę w zmniejszeniu
depresji. Uwzględniając prawdopodobne mechanizmy, nasze ustalenia mogą
dostarczyć cennych wskazówek dotyczących wdrażania pozytywnych interwencji
psychologicznych mających na celu poprawę dobrostanu i redukcję niedostosowania.
Mając to na uwadze, kultywowanie wdzięczności może działać jako terapia
zapobiegawcza, która pomoże pacjentom zmniejszyć objawy depresji w przyszłości.
Może również działać jako aktywna terapia, pomagając im zyskać poczucie własnej
wartości i poprawić ich samopoczucie psychiczne.
Z drugiej strony badanie to opiera się na ramach teoretycznych psychologii
pozytywnej, więc nasze ustalenia powinny być właściwe i rozsądne. Chociaż niektórzy
uczeni (np. Fowers, 2008; Miller, 2008; Sundararajan, 2008) sugerowali pewne uwagi
krytyczne, na przykład Miller (2008) uważał psychologię pozytywną za „przenoszącą
rozumowanie okrężne, tautologię, brak jasnego zdefiniowania lub prawidłowego
zastosowania terminów,
Machine Translated by Google

34 C.-C. Lin / Osobowość i różnice indywidualne 87 (2015) 30–34

identyfikacji związków przyczynowych tam, gdzie ich nie ma i nieuzasadnionych
uogólnień” (s. 591), wierzymy, że różne perspektywy i debaty poszerzą naszą wiedzę
na temat psychologii pozytywnej. Niezależnie od tego, czy stanowiska i założenia są
Kong, F. i Ty, X. (2013). Samotność i poczucie własnej wartości jako mediatory między wsparciem społecznym a
satysfakcją z życia w późnym okresie dojrzewania. Badania wskaźników społecznych, 110, 271–279.
Lambert, NM, Fincham, FD i Stillman, TF (2012). Wdzięczność i objawy depresyjne: rola pozytywnego

bliskie, czy dalekie od psychologii pozytywnej, oba ich ostateczne cele niewątpliwie przeformułowania i pozytywnych emocji. Poznanie i emocje, 26(4), 615–633.

obejmują poprawę funkcjonowania człowieka i promowanie jego rozkwitu. Levant, RF i Kopecky, G. (1995). Męskość zrekonstruowana. Nowy Jork: Dutton.
Lin, C.-C. (2015). Walidacja Skali Dobrostanu Psychologicznego (PWBS) na Tajwanie.
Zachowanie społeczne i osobowość: An International Journal, 43 (5), 867–874.
Little, TD, Cunningham, WA, Shahar, G. i Widaman, KF (2002). Pakować czy nie pakować: zgłębianie problemu
Podziękowanie
i rozważanie zalet. Structural Equation Modeling: A Multidyscyplinarny Journal, 9, 151–173.

Prace te były wspierane przez Ministerstwo Nauki i Technologii Republiki Chińskiej Marshall, MA i Brown, JD (2007). O psychologicznych korzyściach samodoskonalenia.
W E. Chang (red.), Samokrytyka i samodoskonalenie: teoria, badania i implikacje kliniczne (s. 19–35).
na Tajwanie (Umowa MOST 103-2410-H-130-031 i MOST 104-2410-H-027-020).
Waszyngton, DC: Amerykańskie Towarzystwo Psychologiczne.
Maxwell, SE, Cole, DA i Mitchell, MA (2011). Błąd w analizach przekrojowych mediacji podłużnej: Mediacja
częściowa i całkowita w modelu autoregresyjnym. Wielowymiarowe badania behawioralne, 46, 816–841.
Bibliografia
McCullough, ME, Kilpatrick, SD, Emmons, RA i Larson, DB (2001). Czy wdzięczność A
wpływ moralny? Biuletyn Psychologiczny, 127, 249–266.
Anderson, JC i Gerbing, DW (1988). Modelowanie równań strukturalnych w praktyce: przegląd i zalecane
Miller, A. (2008). Krytyka psychologii pozytywnej — czyli „Nowa nauka o szczęściu”.
podejście dwuetapowe. Biuletyn Psychologiczny, 103, 411–423.
Journal of Philosophy of Education, 42, 591–608.
Arbuckle, JL (2003). Aktualizacja AMOS 5.0 do podręcznika użytkownika AMOS. Chicago, Illinois: Smallwaters.
Moussavi, S., Chatterji, S., Verdes, E., Tandon, A., Patel, V. i Ustun, B. (2007). Depresja, choroby przewlekłe i
Baumeister, RF, Campbell, JD, Krueger, JI i Vohs, KD (2003). Czy wysoka samoocena powoduje lepsze wyniki,
pogorszenie stanu zdrowia: wyniki światowych badań zdrowotnych.
sukcesy interpersonalne, szczęście lub zdrowszy styl życia?
Lancet, 370, 851–858.
Nauka psychologiczna w interesie publicznym, 4, 1–44.
Orth, U., Robins, RW i Roberts, BW (2008). Niska samoocena prognozuje prospektywnie depresję w okresie
Becka, At (1967). Depresja: aspekty kliniczne, eksperymentalne i teoretyczne. Nowy Jork, Nowy Jork:
dojrzewania i wczesnej dorosłości. Journal of Personality and Social Psychology, 95, 695–708.
Harper i Row.
Budge, SL, Owen, JJ, Kopta, SM, Minami, T., Hanson, MR i Hirsch, G. (2013). Różnice między stażystami w
Park, H., Paul Heppner, P. i Lee, D. (2010). Nieadaptacyjne radzenie sobie i poczucie własnej wartości jako
wynikach klientów związanych z fazowym modelem zmiany.
mediatory między perfekcjonizmem a cierpieniem psychicznym. Osobowość i różnice indywidualne, 48,
Psychoterapia, 50(2), 150–157.
469–474.
Callahan, JL, Swift, JK i Hynan, MT (2006). Test modelu fazowego psychoterapii
Rosenberg, M. (1965). Społeczeństwo a obraz siebie młodzieży. Princeton, New Jersey: Princeton University
w klinice szkoleniowej. Usługi psychologiczne, 3(2), 129–136.
Press.
Campbell, A. (1981). Poczucie dobrego samopoczucia w Ameryce: najnowsze wzorce i trendy. Nowy
York: McGraw-Hill. Ryan, RM i Deci, EL (2001). O szczęściu i potencjale ludzkim: przegląd badań nad dobrostanem hedonicznym i
eudajmonicznym. Roczne recenzje Psychologia, 52, 141–166.
Carpenter, JS, Andrykowski, MA, Wilson, J., Hall, L., Rayens, MK, Sachs, B. i in. (1998).
Schmitt, DP i Allik, J. (2005). Jednoczesne podawanie skali samooceny Rosenberga w 53 krajach: badanie
Psychometria dla dwóch krótkich form Centrum Badań Epidemiologicznych – skala depresji. Zagadnienia
uniwersalnych i specyficznych kulturowo cech globalnej samooceny. Journal of Personality and Social
pielęgniarstwa zdrowia psychicznego, 19, 481–494.
Psychology, 89, 623–642.
Chaplin, TM (2006). Złość, szczęście i smutek: skojarzenia z objawami depresyjnymi w późnym okresie
Sedikides, C., Gregg, AP i Hart, CM (2007). Znaczenie bycia skromnym. w C.
dojrzewania. Journal of Youth & Adolescent, 35, 977–986.
Sedikides i S. Spencer (red.), Jaźń: Granice w psychologii społecznej (s. 163–184).
Chen, LH, Chen, M. -Y., Kee, YH i Tsai, Y. -M. (2009). Walidacja kwestionariusza wdzięczności (GQ) u tajwańskich
Nowy Jork, Nowy Jork: Psychologia Press.
studentów studiów licencjackich. Journal of Happiness Study, 10, 655–664.
Seligman, poseł do Parlamentu Europejskiego, Steen, TA, Park, N. i Peterson, C. (2005). Postęp psychologii
pozytywnej: empiryczna walidacja interwencji. Amerykański psycholog, 60, 410–421.
Cheng, H. i Furnham, A. (2003). Styl atrybucyjny i samoocena jako predyktory dobrostanu psychicznego.
Sin, NL i Lyubomirsky, S. (2009). Poprawa dobrego samopoczucia i łagodzenie objawów depresji za pomocą
Kwartalnik Poradnictwo Psychologiczne, 16 (2), 121–130.
pozytywnych interwencji psychologicznych: metaanaliza przyjazna praktyce. Journal of Clinical
Diener, A., Wirtz, D., Tov, W., Kim-Prieto, C., Choi, D., Oishi, S. i in. (2010). Nowe miary dobrostanu: krótkie
Psychology: In Session, 65, 467–487.
skale do oceny rozkwitu oraz pozytywnych i negatywnych uczuć.
Sowisło, JF i Orth, U. (2013). Czy niska samoocena jest zapowiedzią depresji i lęku? Metaanaliza badań
Badania wskaźników społecznych, 97(2), 143–156.
podłużnych. Biuletyn Psychologiczny, 139(1), 213–240.
Dunn, JC, Whelton, WJ i Sharpe, D. (2006). Perfekcjonizm nieadaptacyjny, kłopoty, radzenie sobie i cierpienie
Sundararajan, L. (2008). W stronę refleksyjnej psychologii pozytywnej: spostrzeżenia z chińskiego buddyjskiego
psychiczne u profesorów uniwersyteckich. Journal of Counselling Psychology, 53, 511–523.
pojęcia pustki. Teoria i psychologia, 18, 655–674.
Syu, JJ, Yu, MN, Chen, PL i Chung, PC (2013). Wpływ małżeństwa na wolontariat i zdrowie psychiczne:
Fowers, BJ (2008). Od wstrzemięźliwości do cnoty: odzyskiwanie dobroci, jedności charakteru i typów
moderowana analiza mediacji. Jakość i ilość: International Journal of Methodology, 47 (5), 2447–2457.
charakteru dla psychologii pozytywnej. Teoria i psychologia, 18, 629–653.
Fredrickson, BL (2001). Rola pozytywnych emocji w psychologii pozytywnej: teoria poszerzania i budowania
Toussaint, L. i Friedman, P. (2009). Przebaczenie, wdzięczność i dobre samopoczucie: mediacyjna rola afektu
pozytywnych emocji. Amerykański psycholog, 56, 218–226.
i przekonań. Journal of Happiness Studies, 10, 635–654.
Fredrickson, BL (2004). Wdzięczność, podobnie jak inne pozytywne emocje, poszerza i buduje. W: RA Emmons
Wang, C.-C. i Castañeda-Sound, C. (2008). Rola statusu pokoleniowego, poczucia własnej wartości, poczucia
i ME McCullough (red.), Psychologia wdzięczności (s. 145–166).
własnej skuteczności w nauce i postrzeganego wsparcia społecznego w dobrostanie psychicznym
Nowy Jork: Oxford University Press.
studentów . Journal of College Counselling, 11 (2), 101–118.
Froh, JJ, Yurkiewicz, C. i Kashdan, TB (2009). Wdzięczność i subiektywne samopoczucie we wczesnym okresie
Wood, AM, Froh, JJ i Geraghty, AWA (2010). Wdzięczność i dobre samopoczucie: przegląd i integracja
dojrzewania: badanie różnic między płciami. Journal of Adolescent, 32, 633–650.
teoretyczna. Przegląd psychologii klinicznej, 30, 890–905.
Howard, KI, Lueger, RJ, Maling, MS i Martinovich, Z. (1993). Model fazowy wyniku psychoterapii: przyczynowa
Wood, AM, Maltby, J., Gillett, R., Linley, PA i Joseph, S. (2008). Rola wdzięczności w rozwoju wsparcia
mediacja zmiany. Journal of Consulting i Psychologii Klinicznej, 61, 678–685.
społecznego, stresu i depresji: dwa badania podłużne.
Journal of Research in Personality, 42, 854–871.
Hu, LT i Bentler, PM (1999). Kryteria odcięcia dla indeksów dopasowania w analizie struktury kowariancji :
Wood, AM, Maltby, J., Stewart, N. i Joseph, S. (2008). Konceptualizacja wdzięczności i uznania jako jednolitej
kryteria konwencjonalne a nowe alternatywy. Modelowanie równań strukturalnych , 6, 1–55.
cechy osobowości. Osobowość i różnice indywidualne, 44, 619–630.

Kashdan, TB, Mishra, A., Breen, WE i Froh, JJ (2009). Różnice między płciami we wdzięczności: badanie ocen,
Wu, CT i Huang, YT (2010). Wpływ czynników dynamicznych na trajektorie wczesnych objawów
narracji, chęci wyrażania emocji i zmian w potrzebach psychologicznych. Journal of Personality, 77, 691–
depresyjnych u młodzieży. Formosa Journal of Mental Health, 23, 535–562.
730.
Yu, S. -C., Lin, Y. -H. i Hsu, W. -H. (2013). Zastosowanie modelowania równań strukturalnych do przedstawienia
Kashdan, TB, Uswatte, G. i Julian, T. (2006). Wdzięczność oraz hedoniczny i eudajmoniczny dobrostan u
właściwości psychometrycznych chińskiej wersji 10-punktowej skali depresji CES-D.
weteranów wojny w Wietnamie. Badania behawioralne i terapia, 44, 177–199.
Jakość i ilość, 47(3), 1511–1518.
Kernis, MH (2003). W stronę konceptualizacji optymalnej samooceny. Psychologiczny
Zapytanie, 14 (1), 1–26.
Kohout, FJ, Berkman, LF, Evans, DA i Cornoni-Huntley, J. (1993). Dwie krótsze formy wskaźnika
objawów depresji CES-D. Journal of Aging Health, 5, 179–193.