[Book Series 1] MAFIA'S Secret Agent' Series 1 "Steven Scott Hamish" (Youngest

Brother)

Author-Nandine Bsc

©️
♍VIRGO♍

Steven Scott Hamish, bunso sa magkakapatid. Marami silang Iba't-ibang negosyo

ngunit mas higit tuon pansin ng kaniyang daddy ang Secret Agent na pinapamahalaan
nito. Ganoon din ang trabaho ng kaniyang mga kapatid.Lumaki ang mga itong bihasa sa
pakikipaglaban. Samantalang siya,lumaking malaya at nagagawa ang lahat. Hindi
sumasali kailanman sa
pagiging Agent ng kaniyang mga kapatid.Ngunit lumaki naman siyang punong-puno ng
karunungan, training sa pagiging Agent kung paano makipaglaban. Sadyang hindi niya
lang ginagamit dahil ayaw niya sa magulo.Alam niyang hindi madali ang trabaho
bilang is ang Secret Agent.Ngunit hindi siya kailanman pinilit ng kaniyang daddy na
pumasok sa ganoong trabaho. Mas pinili niya na lang na patakbuhin ang mga negosyo
nila maliban sa Agent na hawak ng kaniyang daddy. Hanggang isang araw, mayroong
mission ang isang Agent nila na kailangang protektahan ang isang pamilya. Isang
pamilyang mayaman at may nag-iisang anak na babae na kailangan protektahan dahil
ang pamilyang ito ay nasa kapahamakan ng isang sindikato.Kinuha niya ang trabahong
iyon, na siyang ikinagulat ng kaniyang mga kapatid lalo na ng kaniyang daddy. Dahil
kailanman ay hindi siya pumasok sa ganoong bagay. Ngunit ginawa niya ang bagay na
iyon dahil may dahilan.Kailangan niyang magpanggap bilang isang Personal Bodyguard
ng dalaga. Nagtataka man ang kaniyang pamilya kung bakit nag-offer siya ng kaniyang
sarili, ngunit siya lang ang nakakaalam ng tunay na dahilan. Wait for me, baby..
hindi ko hahayaang mapahamak ka. That f*ck! Bakit ikaw pa?!

Episode 1 (Steven POV)

Abala ako sa mga papeles na pinipirmahan ko ng may tumawag sa teleponong kaharap ko

lamang.Kaagad ko itong sinagot at inilagay sa kabilang tainga ko. Inipit ko lamang
ito habang ang isang kamay patuloy sa pagpirma ng mga papeles.

"Yes?"

"Hey bro, kumusta? Wala ka pa rin bang balak umuwi man lang ng pilipinas?" bungad
sa akin ng kapatid kong panganay na si Marnix sa kabilang linya.

"Pag-iisipan ko," pigil ang tawang wika ko rito. At itinigil ang ginagawang
pagpirma.Akala ko kasi iyong secretary ko lang, hindi pala.Matagal na kasi, ako ng
mga itong pinapauwi ng pilipinas. Ngunit nag-eenjoy pa ako rito sa ibang bansa.
Kung saan may negosyo rin akong hinahawakan dito.

"Steven," pagtawag nito sa aking pangalan na mukhang nagpipigil na mainis sa akin.

Hindi ko na napigilang matawa dahil nainis ko na naman ang matandang kapatid ko.
Nangako kasi ako sa mga ito na uuwi this year.Alam ko rin, kapag inis na ito at
natatawag nito ang buong pangalan ko. Madalas kasi Stev or bro lang ang tawag nito
sa akin. Kahit iyong isa kong kapatid ganito rin ang ugali.Parehong-pareho silang
dalawa. Masyadong seryoso sa buhay. Hindi ko nga alam kung magkakaroon ba ang mga
itong asawa sa mukha nila na parang ang hirap ng isang ngiti sa mga labi nito.Wala
nga rin akong balita kung may seryoso na ba itong mga karelasyon. Alam ko lang,
pumupunta lang ito ng bar paminsan-minsan upang maglibang.

"Okay, okay, don't be mad. Lalo kang tatanda niyan," wika ko pa habang nakangiti.Sa
amin kasing magkakapatid, ako lang ang pinakamakulit. Ngunit nakakatakot rin kapag
nagalit.Narinig ko na lang ang buntong hininga nito.

"When? Nang masundo ka namin," wika nito.

"Next month. At saka huwag mo nang isama si dad at si Marco,magmumukha ako nitong
babae sainyo eh," maktol ko.Daig pa kasi kung makaprotekta ang mga ito. Hindi naman
ako bata lalo nang hindi ako babae. "Okay fine. Just let me know what day you're
gonna leave there," wika nito.

"Okay bro."

Napabuntong-hininga ako pagkatapos ng usapan naming magkapatid. Sa kabila ng

pagiging matanda nito sa akin, hindi ko ito tinatawag na kuya.Para kasing nakaka-
ilang. Halos pare-pareho lang ang katawan namin eh.Sa edad kong twenty seven, hindi
mapaghahalataan dahil sa malaki akong tao, mahuhubog ang katawan na alaga sa gym at
sinamahan pa ng katangkaran.Ang panganay ko naman, nasa thirty two na, ngunit hindi
mapaghahalataan na matanda na ito. At ang pangalawa namang kapatid ko, nasa twenty
nine na, halos pareho lang ang aming tangkad at pangangatawan. Medyo malaki lang ng
kaunti ang panganay namin.Pare-pareho man kaming guwapo, ngunit mas nagingibabaw
ang kaguwapuhan ko sa mga ito dahil pinaghalo ang kaguwapuhan a kagandahan nila dad
at ni mom.Kaya nga pati pangalan ko malayo sa pangalan ng mga ito dahil Isinunod
ito sa pangalan ni mommy. Stela Hicy kasi ang pangalan nito.Si dad kasi half
foreigner and half filipino. Samantalang si mom naman half foreigner and half
british. Kaya ayon, nagsabog ang angkan ng kaguwapuhan sa aming lahi.Ngunit mas
tinuruan kami ng daddy ko sa lengguwahe ng Filipino lalo na't nasa pilipinas ang
lahat ng negosyo nito at doon talaga kami nakatira.Ang angkan lang ng mommy ko ang
nakatira rito sa ibang bansa. Dahil hindi naman ito filipino. Natuto lang din itong
magsalita ng filipino ng maging asawa na nito ni dad at tumira sa pilipinas.Nag-
aral lang kaming magkakapatid dito sa Singapore, Ngunit mas pinili pa rin namin ang
matuto ng mahusay sa lengguwahe ng Filipino dahil doon naman talaga kami
nakatira.Kahit na sabihing hindi kami pure na Filipino mas gusto naming tumira sa
pilipinas. Lalo na't mas marami ang negosyo ni dad sa pilipinas.Gusto rin ng mga
kapatid kong manatili roon lalo na't nandoon din ang hinahawakan nilang trabaho.
Trabahong buwis buhay.Samantalang ako, mas nagustuhan kong manatili dito sa
Singapore kung saan ako nag-aral at nakapagtapos.Sa dami ng negosyo ng pamilya ko
kaya kahit saan ako napapad-pad. Ngunit mas nananatili ako ng matagal dito sa
Europe, mas maganda at tahımık kasi ang lugar na ito.Napatingın ako bigla sa pinto
ng opisina ko ng may kumatok doon. Lahat ng kumpanyang pag-aari ng dad ko, lahat
nakapangalan sa Hamish Company.Restaurant man yan, mall, resort, island, bar,
hotel, hospital, school, at kung ano-ano pa basta lahat my Hamish na nakalagay.May
negosyo rin ang mommy ko na ako rin ang naghahandle. Mayaman din kasi ang mommy ko,
ngunit mas higit na mayaman si dad dahil sa dami ng negosyong hinahawakan nito na
halos ngayon, ako na ang may hawak nito.Iba na kasi ngayon ang pinaglalaanan ng
oras ng daddy ko at ng mga kapatid ko na siyang hindi ko pinili.Ang pamumuno ng
isang Secret Agent Company. Si daddy rin ang may-ari ng company na ito at
namamahala kasama ng dalawa kong kapatid.Sa dami raw ng masasama at sindikato sa
pilipinas kaya mas ginusto niyang paglaanan ang Secret Agent Company. Pareho nilang
ginusto ang maging ganoon hindi tulad ko, mas ginusto kong hawakan na lang ang
lahat ng negosyo ni dad at ni mom kaysa ang sumali sa agent nila.Hindi naman ako
pinilit ng mga ito lalo na at walang hahawak ng negosyo kung lahat kami nakafucos
sa Agent Company.Ngunit hindi ko maitatangging lumaki ako na sanay sa labanan at
bakbakan. Tinuruan kami ng magagaling na agent kung paano matutong
makipaglaban.Well, hindi ko naman maitatangging minsan akong pumasok sa isang
delikadong misyon bilang isang agent.Ngunit dahil ayokong mabangasan ang guwapo
kong mukha, kaya nagdecide akong huwag ituloy ang pagiging Secret Agent kasama ng
mga kapatid ko.

"Any good news?" tanong ko sa taong dumating.

Umiling naman ito na siyang ikinapanghina ko

Taon na rin ang lumipas, ngunit hindi ko na muling nakita ang taong minsang nagpa-
agaw pansin sa akin. Or let's say na isang taong nakuha ang pagkainteres ko.

"Okay, just let me know if you have a good news then," wika ko sa taong kaharap
ko.At dahil wala ako sa pilipinas kaya hindi ko magagamit ang lengguwahe ng
Filipino dito. English yes, dahil karamihan naman sa bansa nag-aaral ng salitang
English.Especially itong kaharap kong investigator, he's half foreigner and half
German.

"I will Sir," wika nito bago nagpaalam.

Malakas naman akong napabuntong hininga habang nakatitig sa kawalan.Kung hindi ka

mahanap sa mga bansang ito. Isa na lang ang posibleng lugar kung saan ka posibleng
nakatira.Piping wika ko sa sarili habang iniikot-ikot ang basong may lamang wine.

Episode 2

Episode 2

Pagkababa ko pa lang ng airplane, tanaw ko na kaagad ang kapatid kong matikas kong
tumindig. Halatang batak sa training ng trabaho nito. Napapa-iling na lang akong
napapangiti habang palapit dito. Matangkad lang ito ng kaunti sa amin ng kapatid
kong si Marco.

"Hey bro," wika ko kaagad pagkalapit dito. Nagyakapan pa kami kung paano magyakapan
ang parehong lalaki. "Finally, sinipag ka ring umuwi," wika nito na may tipid na
ngiti sa labi.

Well, sanay na rin naman ako rito, parang ipinagdadamot ang ngiti.Hindi tulad ko,
halos walang araw yatang hindi ako ngumingiti. Sadami kasi ng asset sa akin, ang
ngiti ang pinakagusto ko.Dahil titiyakin kong kapag binitiwan ko ang matamis kong
ngiti saisang babae, hindi maaring 'di sumama ang babaeng pagbibigyan ko ng ngiti
ko.Kahit may asawa man 'yan, kabit, sugar daddy o single. Titiyakın kong isang gabi
kaming maglalaro sa apoy.

"Well, namiss ko na rin kayo, especially our mom," nakangiting sagot ko habang
papalabas at papunta sa sasakyan.

"You change a lot," wika nito na siyang ikinakunot-noo ko.

Akmang magsasalita ako ng unahan na ako nito.

"Mas lalo kang naging lalaking-lalaki, tumikas lalo ang katawan mo. Para kang
nakahanda sa anumang labanan," wika nito na may nakakalukong ngiti.

Bigla namang lumaki ang tainga ko sa papuri nito. Na siyang ikinatawa ko. Mayroon
kasi akong ginagawa na hindi ng mga ito nalalaman. Kaya madalas akong manatili sa
ibang bansa. Especially sa Europe.

Hindi ko naman napigilang mapabuntong hininga pagkakita sa mga tauhan nito na

kandamakmak. Tatlong sasakyang nakahilera at lahat may mga bantay na akala mo
sanggano ang mga datingan nito.

Napapa-iling na lamang ako. Akala ko pa naman iyong dalawa lang ang kasama nito na
nakabuntot sa amin, ayon pala sandamakmak na naman ang kasama nito.

Kaya ayoko ng ganito eh. Pakiramdam ko para akong taong may kasalanan na kailangan
protektahan at baka may bumaril sa akin.

"Wala nga sila dad, nagdala ka naman ng sandamakmak na aleporis mo," nakasimangot
na napapa-iling na wika ko. "You can't blame me." iyon lang ang sinagot nito bago
kami tuluyang pumasok ng sasakyan.

Hindi ko naman kasi maitatangging marami ring kalaban ang daddy ko pagdating sa
negosyo. Kaya ganito na lang ito kaprotekta lalo na't ako na ang halos namamalakad
ng mga negosyo nito. Balita na rin sa buong mundo ang Agent Company nito na
pinakamagaling pagdating sa pakikipaglaban sa mga sindikato. Kaya mailap rin ang
mga kilos ng sindicate upang huwag silang mahuli. Hindi nga lang nila alam kung
sino ang nasa likod ng namumuno ng agent kaya mas lalo silang nababahala.Ngunit
naninigurado rin ang mga kapatid at daddy ko sa akin dahil baka raw may alam na ang
ilan sa mga ito na sila ang nagpapatakbo ng Secret Agent Company. Ito kasi ang
isang pag-aari pa ni dad na hindi ipinangalan sa last name nito. Dahil isang
sekreto ito na 'di maaring malaman na ang daddy ko ang namumuno ng Agent Company.

"Anak," sabay pang wika ni dad at mom.

'Agad akong niyakap ni mommy at ni daddy na siyang sinuklian ko naman habang

nakangiti ng maluwang. Napansin ko rin ang kapatid kong papalapit sa akin. As
usual, seryoso rin ang mukha nito at tipid na ngiti lang ang ibinigay sa akın.
Pagkatapos nitong tapikin at yakapin ako.

"Finally, anak at naisipan mo ring umuwi. Miss na miss ka na namin," wika ng

malambing kong ina.

"Of course mom, marami lang kasi akong tinapos kaya hindi ako kaagad nakauwi," wika
ko habang nakangiti.

"Oh siya hijo, magpahinga ka na muna at mamaya na tayo magusap-usap." wika naman ni
dad.

Pabagsak kong inihiga ang katawan ko sa malambot na kama.

Sh*t!

Napabangon ako bigla galing sa pagkakapikit ko ng rumihistro ang mukha ng babaeng

iyon.

Napapa-iling na lamang ako at mabilis tumungo ng banyo. Nakatulog pa ako ng ilang

oras bago ako nagdesisyon lumabas ng kuwarto. Sakto namang nakahanda na ang hapag-
kainan,

Pagkatapos naming kumain, panay kuwento ng mommy ko sa akin samantalang sila dad at
mga kapatid ko tumungo kaagad sa library kung saan naguusap-usap ang mga ito
pagdating sa trabaho nila.

Napapa-iling na lang ako na ewan. Kaya ayokong umuwi at manatili sana rito sa
pilipinas. Madalas busy ang mga ito. Minsan nga naiisip ko si mommy kung ayos pa ba
ito o nagdadamdam din ito dahil sa sitwasyon na halos wala ng oras ang daddy ko
rito.

"Kumusta ka rito mom? Ayos ka lang ba?" tanong ko sa mommy ko habang mataman ang
titig dito.

"Yes anak. Kahit minsan, nalulungkot ako at masyadong busy ang daddy mo at mga
kapatid mo, pero nasasanay na rin naman ako," wika nito na may tipid na ngiti.

Napabuntong hininga naman ako. Kahit naman malaya ako at hindi kasali sa trabaho ng
mga kapatid at dad ko, hindi ko rin maiwasang malungkot para sa mommy namin.

"Bakit ayaw mong magbakasyon kila tita sa Germany, mom? Para naman maiwasan niyong
mabored dito," wika ko.

Umiling naman ito habang may tipid na ngiti sa labi.

"I'm okay, anak. Saka na lang siguro." wika nito. Hindi na lang din ako nagpumilit
pa at alam kong hindi ko rin ito makukumbinsı.

Alam ko naman kung gaano nito kamahal ang dad ko. Ayaw nitong mawalay.

Hindi na ako kumatok ng pumasok ako sa library. Nagulat ako sandali ng mapansin
kong may ibang tao sa loob.Ni hindi ko napansin kanina na may dumating pa lang
bisita ang mga ito. Nakatuon ang pansin nila sa akin habang patuloy lang ako sa
pagpasok.

"Anyway, this is my son. Ang bunso kong anak," wika ni dad sa tatlong taong
naroroon sa library.Ang dalawa ko namang kapatid nakatuon lang sa laptop. Mukhang
busy na naman kaagad ang mga ito.Nakipagkamay ang mga ito sa akin habang nakangiti
na siyang sinuklian ko naman.

"Bakit ngayon lang yata namin siya nakita Mr. Hamish?" tanong ng isa.

"Well, hindi siya kasali sa trabahong ito. Siya ang nagmamanage ng ibang negosyo
namin. Madalas din kasi siyang nasa ibang bansa." wika ng dad ko.

Habang ako naman pasalampak na umupo sa malambot na single sofa. Patamad na

pumikit.

Ilang minuto pa ang mga itong nag-usap bago nagpaalam. Kaya naman, kaagad akong
lumapit sa tatlo at tulad ng dati kong ginagawa noon, kahit na hindi nila ako
kasali sa trabaho nila, inuusisa ko ang misyon o target nila. Kaagad kong dinampot
ang papel na nasa harapan ni dad.

"Ito ang target niyo ngayon?" parang wala lang na tanong ko. Habang nakatitig sa
papel.

Umupo pa ako sa tabi ni Marnix habang nasa kaliwa ko si Marco.

"Yes anak. Isa siya sa namumuno sa malaking syndicate dito sa pilipinas. Pero hindi
siya ang pinaka-leader. Hindi pa namin nalalaman kaya siya ang target upang
magsalita sa nalalaman niya," wika ni dad na ngayon nakatutok na sa laptop.

Napabuga naman ako ng hangin. Parang out of place na naman ako sa tatlong ito.
Hindi nababagay ang kaguwapuhan ko rito.

At dahil wala naman akong gagawin ng araw na iyon kaya nanatili lamang ako sa
library habang pinagmamasdan ang tatlo. Kinukuting-ting ko rin kung ano-ano ang
makikita ko. Halos lahat yata tungkol sa mga taong huhulihin nila at papatayin eh.

"Anyway anak, kumusta ang negosyo natin doon?" tanong ni dad.Bumalik ulit ako sa
single sofa at doon ipinikit ang mga mata.

"Maayos ang lahat dad. Don't worry about it," tamad kong sagot. "Good. You're going
to stay here longer?" tanong nito.Nagmulat naman ako ng mga mata ngunit nakatingin
pa rin sa taas ng kisame.

Kahit naman kasi karamihan na mga negosyo ay narito sa pilipinas 'di ako rito
napipirmi dahil na rin sa negosyo namin sa iba't-ibang bansa. Pero hindı iyon ang
totoong dahilan kung bakit hindi ako namamalagi rito sa pilipinas.

Sadyang may hinahanap lang ako na hanggang ngayon hindi ko matagpuan. Humugot ako
ng malakas na buntong hininga bago sumagot.

"Maybe yes," tipid na sagot ko at pumikit uli.

"Good to hear that anak. Para naman may makasama paminsan-minsan ang mommy mo at
alam mo na masyado kaming busy. Bihira ko na lang malambing ang mommy mo at baka
magtampo na iyon ng tuluyan kung walang makausap man lang."

Ilang minuto ang lumipas ng mapamulat ako ng mga mata dahil sa narinig.

"Bakit kasama ka sa misyon?" takang tanong ko bigla kay Marco

Base kasi sa nabasa ko, plano nilang mga Secret Agent na babae ang pakilusin sa
misyon na iyon.

"Kailangan ako roon. Magpapanggap bilang isang kakampı nila," nakangising wika nito
bago bumaling sa akin.

Tumango-tango naman ako sa sinabi nito. Oo nga pala, sa trabaho nila puwede silang
gumawa ng maraming paraan upang mahuli o mapatay lang ang target.

Dahil bored na bored na ako kaya patamad akong tumayo upang pumunta sa lugar kung
saan ako mag-eenjoy.

Episode 3 (Ana POV)

Episode 3 (Ana POV)

Kabado man, ngunit pilit akong ngumiti habang hinihintay ang pangalan kong tawagin.
Isa kasi akong sikat na modelo at designer na rin sa pilipinas.

Sa edad kong 23 years old, nakuha ko ang pagiging best designer at best model in
the Philippines.

Hindi naman nakakapagtaka na maabot ko ang lahat ng ito rito sa pilipinas dahil
kung sa ibang bansa nga naging best International kid model na ako at doon rin ako
nakapagtapos ng pag-aaral bilang isang designer.

Bata pa lamang kasi ako, sinanay na akong mag-model. Kaya naman tinagurian akong
sikat na batang modelo sa ibang bansa.

Habang nag-aaral ako roon, patuloy pa rin ang pagmomodelo ko hanggang sa biglaan
kaming umuwi rito sa pilipinas ng aking mga magulang sa hindi ko malaman ang
dahilan.

Pilit ko mang tanungin ang mga ito ngunit nananatiling tikom ang bibig ng mga
magulang ko.

Kaya naman, para pumayag ako sa kagustuhan nilang manatili rito sa pilipinas,
pumayag silang ipagpatuloy ko rito ang pagmomodelo at ang pagiging isang designer.

Hindi naman ako nahirapan na tanggapin dahil sa may record ako sa ibang bansa na
isang sikat at magaling na modelo, bata pa lamang, at isa ring magaling na
designer. Na siyang nakuha ko rin dito sa pilipinas.

Taon na rin ang lumipas ng manatili kami rito sa pilipinas. Half foreigner and Half
Filipino ang daddy ko. Samantalang si Mommy Half korean and half Filipino.

Mas pinili ng mga itong manirahan sa ibang bansa kaysa sa pilipinas. Kaya lumaki
ako sa United States at doon din ako nakapagtapos ng pag-aaral.

Doon din nagsimula ang lahat nang pagmomodelo ko at pag-aaral ng designer. Hanggang
sa kumalat, sa iba't-ibang bansa ang pangalan ko simula ng sumikat ako.

Ang kalungkutan lang ay hindi iyon tumagal. Nang magka-edad ako ng 19 years old,
pinatigil ni daddy ang pagmomodelo ko roon at hindi rin sinabi ang dahilan.

Lalo pa akong naguluhan at nainis noong ipaalis nito ang pangalan ko sa iba't-ibang
bansa sa pagiging isang modelo at designer. Kaya naman biglang naglaho ang pangalan
ko bilang isang sikat na modelo at designer na rin.

Hanggang sa umuwi nga kami ng biglaan dito sa pilipinas at dito na tuluyang

nanirahan.

Mayaman ang pamilya ng daddy at mommy ko. May mga negosyo ito

sa iba't-ibang bansa. Kahit nga sa pilipinas marami rin pala. Sadyang

binibisita lang ito ni daddy noon, nang mga panahong wala pa kami rito. Hindi ko
lang maintindihan kung bakit kami umalis ng ibang bansa at piniling manirahan dito,
samantalang maayos naman ang buhay namin

doon. Malapit pa sa mga karelatives namin. Hindi ko na rin naman

kinulit si daddy at mommy at pansin kong wala rin naman itong balak

mga magsalita.

"The Best Designer and Best Model in the Philippines, none other than.. Ms.
Annabelle chloe Niamh!" wika ng emcee.

Bigla naman bumukas ang nakatakip na kurtina kung saan ako nakatayo. Inihanda ko na
ang matamis na ngiti sa mga labi ko at dahan-dahang lumakad papunta sa gitna ng mga
ito.

Confident akong naglakad habang inirarampa ko ang damit na ako rin mismo ang
nagdesign. Isang tube style na fitted sa katawan ang suot ko na napapalamutian ng
maliliit na diamond. Kaya kumikislap ito sa kinang.

Rinig na rinig ko ang bawat pagsinghap ng mga tao sa paligid, ang mga palakpak na
ayaw na yatang tumigil, ang ilan pa, ay sumisipol at kung ano-ano pang maririnig na
salita na puno ng paghanga.

Confident akong naglakad at nagpaikot-ikot sa gitna ng stage upang ipakita ang bago
kong design. Paalis na ako sa stage ng mapansin ko ang ilang tao sa paligid na
mukhang nagkakagulo.

Hanggang sa mawalan ng ilaw sa loob na siyang ikinahiyaw ng maraming tao. Bigla

naman akong nakaramdam ng takot na hindi ko maipaliwanag.

Hanggang sa marinig ko ang ilang putukan sa paligid na lalong ikinahiyaw ng mga tao
na siyang ikinaluhod ko sa pagkatakot. Ramdam ko ang panginginig ng katawan ko sa
lakas ng putukan sa paligid. Hindi ko magawang gumalaw dahil sa sobrang kadiliman.

Napasinghap ako ng bigla na lang may humablot sa braso ko na siyang ikinasigaw ko

sa sobrang takot.

"Let me go!" Pagpupumiglas ko ng pilitin ako nitong kaladkarin.

Doon naman biglang bumukas ang ilaw at nakita ko kaagad ang lalaking nakahawak sa
braso ko na nakamask ang mukha nito kaya hindi makikita ang itsura nito. Nakadamit
ito ng puro itim.

Napahiyaw na lang ako ng malakas ng marinig ko mismo ang putok ng baril malapit sa
akin. Hanggang sa bumulagta sa harapan ko ang lalaking nakahawak lang kanina sa
akin.

Hindi ko naiwasang manginig at mangatal habang umaatras. Buong buhay ko ngayon lang
ako nakakita ng patay na tao sa mismong harapan ko. Ni hindi ko na napapansin ang
mga taong, walang tigil sa paghiyaw at pagtakbo.

Hanggang sa marinig ko ang isang tinig.

"Miss Ana, dapa!" Sigaw ng isang lalaki. Naramdaman ko na lang ang pagbagsak ko sa
sahig.

Ayon pala niyakap ako ng isang tauhan ni daddy na palaging kasa-kasama ko saan man
ako magpunta. Para iharang sa putok ng baril na kung sinuman ang nagpapaputok.

Napansin ko na rin ang ibang tauhan ni daddy sa paligid.

"Kunın ninyo si Miss Ana!" sigaw ng leader ng tauhan ni daddy na ipinagkatiwalang

magbabantay sa akin. Na siyang nakayakap pa rin sa akin.

Hanggang sa itayo ako nito at pagtakbo ako nitong ibinigay sa isang

tauhan. Hindi ko naman kaagad maihakbang ang mga paa ko palayo

rito. Dahil ayoko namang iwanan ito.

Tinuring ko na rin itong tito, kahit na tauhan lamang ito ni daddy. Natatakot akong
mapahamak ito.

"P-paano ka," wika ko habang tumutulo na ang luha sa sobrang

takot. "F*ck! ilayo mo na si Miss Ana! Ngayon din!" sigaw pa nito sa isang

tauhan na nakahawak sa akin.

Wala akong nagawa kun'di magpatianod na lang sa isang tauhan ni daddy na nakaalalay
sa akin. Ilang tauhan pa ang sumalubong sa amin upang maiapasok ako sa loob ng
sasakyan pauwi ng mansion.

Pagkapasok ko ay siyang pagpasok ng tinuturing kong tito na si Dante. Isa sa

pinagkakatiwalaan ni daddy na magbabantay sa akin.

"Let's go!" wika nito sa driver. Kaagad naman nitong pinasıbad ang sasakyan. May
ilang tauhan rin kaming kasabay sa sasakyan na iyon.

Alam kong naiwan ang ibang mga tauhan ni daddy sa lugar na iyon.

Gulong-gulo ang isipan ko kung bakit may mga taong gustong pumatay sa amin. Kahit
kailan wala akong nalalaman na may kaaway ang daddy ko.

Ito ba ang dahilan kung bakit kailangan may mga bantay ako? Pero bakit? Mga tanong
sa isipan ko.

"Okay ka lang ba Miss Ana?" tanong sa akin ni Tito Dante na siyang

ikinalingon ko rito.

Kaagad ko ring pinunasan ang mga luha ko bago ito tinanong.

"B-bakit may mga taong gustong pumatay sa atin?" tanong ko.

Ngunit umiwas lang ito ng tingin habang abala sa pagtingin sa labas kung may
nakasunod ba sa kanila.

"T-tito Dante," pagtawag ko sa pangalan nito.

"Pasensya ka na Miss Ana, hindi ko maaring sagutin ang inyong katanungan. Ang daddy
niyo na lang ang tanungin niyo. Paumanhin

ho," wika nito sabay yuko ng ulo. Hindi ko naiwasang mapapikit ng mariin. Kailangan
kong malaman ang lahat. Siguro ito ang dahilan kung bakit biglaan kaming umalis ng

United States.

Mabilis akong pumasok ng mansion kung saan kasunod ko ang mga tauhan na ipinabantay
sa akin nila daddy at mommy.

Kaagad ko namang napansin ang nagmamadaling paglapit sa akin nila dad at mom.
Pansin sa mga ito ang puno ng takot at pag-aalala.

"Are you okay anak? May masakit ba sayo? Nasaktan ka ba?"

sunod-sunod na tanong sa akin ng mommy ko habang sinisipat nito

ang katawan ko.

"Nasaktan ka ba anak?" tanong din ng dad ko ng hindi ako umimik sa tanong ni mommy.

Umiling ako sa mga ito na puno ng seryoso ang mukha. Napansin siguro ng mga ito ang
reaksyon ko kaya kaagad silang nagkatinginan sa isa't-isa.

"Bakit may gustong pumatay sa akin dad? May inililihim ba kayo sa akin? Kaya ba
biglaan na lang tayong umalis ng ibang bansa? May mga kaaway ka ba daddy?" hindi na
ako nagpaligoy-ligoy pa at sunod-sunod ko itong tinanong.
Hindi ako mananahimik hanggat hindi ko nalalaman ang dahilan kung bakit may mga
taong gustong pumatay sa akin o sa amin.

Pansin ko ang paglingon ng mommy ko kay daddy. Ngunit nanatiling nakatingin lang
ito sa akin bago nagpakawala ng mabigat na buntong hininga.

Binalingan nito ang mga tauhan kasama si Tito Dante.

"Iwan niyo muna kami. Magbantay kayo ng maigi sa labas." wika ng daddy ko sa mga
tauhan nito na siyang sinunod ng mga ito 'agad.

Sabay baling nito sa akin.

"Sa library tayo mag-usap," wika ni dad sa akin.

Tiningnan ko naman si mommy at tumango lamang ito bilang

pagsang-ayon.

Nakailang minuto na kami sa library ngunit hindi pa rin nagsasalita ang daddy ko.
Tahimik lang din ang mommy ko na mukhang hinihintay lang na magsalita si daddy.

Kanina pa kasi ito palakad-lakad na para bang nahihirapan itong magsimula sa kung
ano man ang sasabihin nito. Halatang mabigat ang

dinadala nito kaya hindi na ako nakatiis na tanungin ito uli. "Dad, ano bang
sasabihin niyo? Sabihin niyo na at hindi ako

mapapalagay kapag hindi ko nalaman ang totoong nangyayari sa atin,"

wika ko rito.

Doon naman huminto ang daddy ko. Lumapit ito sa tabi ng mommy ko

at doon umupo. Bale kaharap ako ng mga ito.

"Anak, patawarin mo sana ang daddy mo," pasimula nito. Kumunot naman ang noo ko sa
sinabi nito. "What do you mean daddy?" tanong ko rito habang hindi inaalis ang

mga tingin dito.

Bumuntong hininga na naman ito bago nagsalita.

"Noong nasa ibang bansa pa tayo, nakahiligan kong pumunta sa casino para magsugal.
Niyaya kasi ako ng isa sa mga kabusiness partner ko na pumunta roon, at dahil
minsan na akong nanalo, kaya nakahiligan ko na parating magsugal. Hindi ko naman
akalain na darating sa puntong may makakaharap akong mayaman na matandang lalaki na
nag-alok sa akin para magsugal. Natalo ako nito ng ilang beses, at muntik ng malugi
ang mga negosyo natin para lang mabayaran ko ang mga utang ko sa kaniya sa
pagkatalo ko sa sugal. Ngunit hindi ko inaasahan na makikita ka niya sa television
noon at nalaman niyang anak kita. Bigla niyang tinanggihan ang bayad ko at ikaw ang
hinihinging kapalit. Nagalit ako sa matanda at nakabitaw ng masakit na salita.
Hanggang sa ipabugbog ako nito at doon ko nalaman ang pagkatao ng matanda. Isa pala
itong leader ng syndicate sa iba't ibang bansa. Kaya ng minsan niya akong pakawalan
para dalhin kita sa kaniya, doon ako gumawa ng paraan para makatakas sa matanda,"
mahabang wika ng daddy ko na siyang ikinagulat ko ng labis.

Halos nakanganga ang bibig ko at hindi makahinga sa mga nalaman. Hanggang sa

marinig ko ulit itong magsalita.
"lyon ang dahilan kung bakit biglaan tayong umalis doon at manirahan dito. lyon din
ang dahilan kung bakit ipinaalis ko sa mga kakilala ko ang mga pangalan mo upang
hindi ka nito masundan pa. Ang kaso, nitong mga nakaraang buwan nga, nalaman siguro
nito na naririto tayo sa pilipinas kaya bigla na lang may mga taong umaaligid-
aligid sa atin na hindi mo pansin dahil wala kang alam. Kaya nga, domoble ang mga
tauhan ko dahil sa nakalap kong information. Ang pagkakaalam ko, may higit ngayong
pinagkakaabalahan ang matanda kaya hindi pa ito mismo pumupunta dito sa pilipinas.
Kaya oras daw na makapunta siya. hindi na raw tayo makakatakas pa. May nagpadala
nga sa akin na isang sulat, na panakot pa lang daw ang ginagawa niya sa atin.
Masuwerte na lang ako kung makakatakas ka sa mga tauhan niya oras na hulihin ka
nila," malungkot na wika pa ng daddy ko.

Ngayon ko napansin ang problemado nitong mukha. Halatang nababahala sa kalagayan

namin ngayon.

Bigla rin akong natakot ng labis. Hindi lang sa sarili ko, kundi sa mga magulang
ko. Mayaman nga kami, pero kung sindikato nga naman ang makakalaban ng daddy ko,
mukhang mahirap kalaban ang mga ito at mamatay tao ang mga taong iyon. Walang takot
at walang puso.

Ramdam ko ang sunod-sunod na pagkabog ng dibdib ko dahil sa mga

nalaman. Bigla kong binalingan si mommy.

"A-alam mo ito mommy?" tanong ko.

Ito naman ang nagpakawala ng mabigat na buntong hininga.

"Noong una hindi anak. Pero sinabi rin sa akin ng daddy mo, noong kinukuha ka ngang
kapalit ng matandang sindikato na iyon. Napilitan siyang sabihin sa akin ang lahat
dahil sa biglaan niyang desisyon na lilipat tayo dito," wika nito.

Nahilamukos ko ang mukha dahil sa halo-halong nararamdaman. Parang gusto kong

umiyak sa takot na posibleng mangyari, pero hindi ko magawa.

"A-anong gagawin natin dad, mom. Tiyak, binabantayan lang tayo ng mga tauhan ng
matandang iyon dito sa pilipinas. Baka bigla na lang tayong sugurin ng mga iyon
dito sa mansyon natin." parang naiiyak na wika ko sa mga ito.Bigla naman lumapit
ang mga ito sa akin at kinuha ni daddy ang kamay ko.

"Huwag ka ng mag-alala anak. Ikukuha kita ng personal bodyguard mo at magdadagdag

pa ako ng mga tauhan natin. Hahanap din ako ng paraan kung paano tayo uli
makakaalis dito ng walang nalalaman ang matandang iyon. Kaya dapat tumigil ka na sa
pagmomodelo na iyan dahil tiyak diyan nalaman ng matandang iyon kung nasaan ka, o
tayo," wika ng daddy ko na siyang nagpagulo sa isipan ko.

"W-what dad? Naguguluhan ako? Anong personal bodyguard dad? At ano? Aalis ako sa
pagmomodelo?" parang natatangang tanong ko sa daddy.

"Listen anak," sambit ni daddy at tumitig pa ito sa mga mata ko. Hinawakan din nito
ang magkabilaan kong balikat.

Kitang-kita ko ang kaseryosohan nito sa mukha.

"Kailangan mong magkaroon ng personal bodyguard. Iyong magaling at

mapagkakatiwalaan at kaya kang ipagtanggol anumang oras o sitwasyon," seryosong
wika nito sa akin.
"But dad, nandiyan naman na si Tito Dante na-" pinutol nito bigla ang anumang
sasabihin ko.

"You're Tito Dante is not young anymore anak. Mahina na ang tito mo at hindi na
siya kagalingan sa pakikipaglaban. Kaya you need someone new, na malakas at kaya
kang ipaglaban anumang oras. Huwag mong alalahanin ang magiging bodyguard mo anak,
sinigurado kong mapagkakatiwalaan siya dahil kilala ko ang ama nito. Pagbigyan mo
muna ako ngayon anak, para din ito sa kapakanan mo," mahabang wika ni daddy.

"H-how about my work?" mahinang tanong ko.

Tumayo ang daddy ko bago sumagot.

"You need to stop for now, anak. Ngayong alam mo na ang dahilan kung bakit naririto
tayo sa pilipinas. Hayaan mo munang iwanan ang career mo para sa ikaliligtas ng
buhay mo. Kailangan natin mag-ingat

sa ngayon anak." Napayuko ako bigla sa kalungkutang nararamdaman. But dad is right.
Life is more important than anything.

"Okay dad. I will do what you want. Pero hayaan mo muna akong makalabas next week
para ayusin ang dapat kong ayusin para sa pag-alis ko sa pagmomodelo," wika ko
rito.

Bigla naman umaliwalas ang mukha nito. At kaagad tumango sa desisyon ko.

"Yes hija, anak. Kakausapin ko rin ang magiging personal bodyguard mo kung maaring
makarating na 'agad siya next week."

Tumango na lang ako at wala rin naman akong magagawa pa.

Episode 4 (Steven POV)

Episode 4 (Steven POV)

Hawak-hawak ko ang sintido habang bumababa ng hagdan papuntang dining area.

Hanggang ngayon, ramdam ko pa rin ang kaunting kirot ng sintido ko dahil sa ininom
kong alak kagabi.

Nagulat pa ako ng kaunti ng may tumapik sa akin na siyang ikinalingon ko

"Hey bro." Si Marco.

"Nakailang round ka?" Bigla namang sumingit ang panganay kong kapatid.

Ni hindi ko napansin kong saan ito nanggaling. Sabay-sabay kaming patungo ng

dining.

Tipong inaantok ka pa nang bigla ka na lang matawa dahil sa sinabi nito. Pati yata
sakit ng ulo ko naglaho dahil sa kalukuhan nito.

Ito rin ang gusto ko sa mga ito eh, tipong madalas mga seryosong tao, ngunit
mababaliw ka naman kapag nagbiro na ang mga ito. Simpleng banat pero matatawa ka na
lang bigla.

Paano ba naman kasi, hindi ko alam kung kailan ito magsasalita ng kalukuhan at kung
kailan magsasalita ng kaseryosohan.
Katulad ngayon. Umagang-umaga pa lang, pinapatawa na ako nito dahil sa maruming
isipan nito.

"Are you serious?" natatawang tanong ko. "What do you think?" nakangising tanong
nito.

Natatawa naman ako habang napapailing.

"Wala akong ginawang kababalaghan kagabi. Uminom lang ako," wika ko sa mga ito.

Sabay pa ang mga itong tumingin sa akin. Tingin na hindi naniniwala.

"Isang himala."

Napahagalpak tuloy ako ng tawa dahil sabay pa ang mga itong nagsalita.

Sino ba naman kasi ang maniniwala kung pumunta ako ng bar tapos walang nangyaring
kababalaghan. Sanay na kasi ang mga ito sa akin. Kahit nga ang mga ito, once na
pumunta ng bar tiyak, titikim ang mga ito. Pero hanggang doon lang. Never ko pang
nalaman na nagkaroon ang mga itong serious relationship.

Siguro dahil na rin sa trabaho o baka walang makitang babaing makakapasa sa taste
ng mga ito. Pangarap kasi naming magkakapatid iyong katulad sa Queen namin. Walang
iba kun'di ang mommy namin. Mapagmahal at si daddy lang talaga ang mamahalin.

Sa panahon kasi ngayon, hirap ng makatagpong matinong babae. Kaya siguro hindi
naniniwala ang mga ito sa akin. Pero iyon naman ang totoo, hindi ako nag-aksayang
tumikim ng babae dahil ang laman ng puso't isip ko ang babaing nakita ko sa ibang
bansa.

Alas kuwatro ng hapon.

Nangunot ang noo ko ng mapansin kong may mga tauhan sa private room kung saan
madalas kaming tumambay ng mga kapatid ko kapag nagpapapawis ng katawan.

Naroon din si dad at ang mga kapatid ko.

"Anong mayroon?" tanong ko sabay upo.

Pansin ko ang pagngisi ng dalawang kapatid ko habang seryoso naman ang mukha ng
daddy namin.

"Matagal-tagal ka na ring 'di nasasanay, anak. Kaya kailangan naming makita kong
eneensayo mo pa rin ba ang itinuro sa iyo ng mga Secret Agent noon," wika ni dad na
ikinagulat ko.

"What?" kunot ang noong wika ko sabay tingin sa mga tauhang naroon.

Limang tao ngunit matatangkad at malalaki ang braso. Ngunit hindi iyon alintana sa
akin. Nakakagulat lang ang sinabi ng dad ko. Anong ibig sabihin nito? Oh, this is
st*pid!

"Don't tell me dad--"

"Yeah, Ganoon nga ang mangyayari ngayon," pagpuputol nito sa sasabihin ko.

Hindi naman ako nakaimik. Wala yata sa plano ko ang ipakita sa mga ito kung anong
training ang ginagawa ko sa ibang bansa. Pero mukha yatang magkakaalam ngayon.
Napapailing akong tumayo.

"Dad, wala ako sa mood ngayon. Baka puwedeng buka--" Palusot ko sana ng may biglang
may humablot sa braso ko.

At dahil hindi ko iyon inaasahan kaya muntik na akong mapasubsob. Mabuti na lang at
mabilis ang kilos at balanse ko.

Lihim akong napangisi habang nakatalikod sa mga ito. Napatiim-bagang din ako.

"Lampa na pala ngayon ang bunso niyo boss. Baka puwede na nating--"

Natigilan yata ang pagsasalita ng isang tauhan ng daddy ko ng bigla akong pumihit
paharap. Alam kong 'di naitago ang galit sa mukha at mga mata ko sa pang-iinsulto
nito sa akin. Naapakan yata ang ego ko nito!

Bumigat ang paghinga ko ng sabihin nitong lampa ako. Hindi ko

napigilang mapakuyom ng kamao.

"Huwag bunganga mo ang pairalin mo at baka kainin mo ang sariling iniluwa mo,"
makahulugang wika ko.

Ramdam kong galit na ako ng mga oras na iyon. Hanggang sa makita ko ang senyas ng
daddy ko sa mga tauhan nito.

Sabay-sabay yata ang mga itong sumugod sa akin.

At dahil unang sumugod ang mapangahas na nagsalitang lampa raw ako kaya naman
binigyan ko ito ng napakalakas na sipa sa dibdib at sa mukha nito. Sisiguraduhin
kong hindi ito makakabangon dahil sa lakas ng impact na ginamit ko rito.

Bumulagta ito sa harapan ng daddy at mga kapatid ko. Hindi na ako nagulat ng sumuka
ito ng dugo.

Gulat na tumingin sa akin ang daddy ko at mga kapatid ko sa akin. Pati yata iyong
apat na tauhan biglang napaatras ng makitang

naglalagablab sa apoy ang mga mata ko sa galit.

Sa lahat ng ayaw ko ang iniinsulto ako lalo na kung tauhan lang ito ng daddy ko.

Nang akmang lalapitan ko pa sana ito upang patikimin ng malutong na suntok ng

humarang ang panganay kong kapatid.

Tumitig ito sa akin. Gumuhit naman ang ngisi sa labi ko at napamulsa sa harapan ng
mga ito.

Nang bigla kong hugutin ang baril sa ding-ding na malapit sa akin. Sa isang
kisapmata pumutok iyon sa legs ng tauhang nakasalampak pa sa sahig.

Nanlaki ang mga mata ng daddy at mga kapatid ko. Lalo yatang

napaatras ang apat pang tauhan na naroon.

"What the hell are you doing?!" sigaw ni daddy.

Inihipan ko pa ang ulo ng baril na hawak-hawak ko. Rinig ko pa rin ang impit na
ungol ng tauhan nito.
"Ipinaalam ko lang sa mayabang niyong tauhan kung sino ang lampang tinutukoy niya.
Ipinamulat ko rin sa kaniya kung sinong tao ang sinasabihan niya. Baka kasi
nakakalimot siya na isang Hamish ang kinakalaban niya. Masyado yatang confident ang
tauhan niyo dad, dahil kayo ang boss niya. Hindi niya alam na kaya ko silang
patayin mismo sa harapan niyo."

Ramdam ko ang pagsinghap ng daddy ko. Titig na titig rin ang dalawa kong kapatid sa
akin.

Nang tumingin ako sa tauhan nitong nasa sahig, pansin ko ang pamumutla ng mukha
nito.

At sa isang kisap-mata kinalas ko ang baril sa harapan ng mga ito. Isa-isang

nagkandalaglag sa sahig.

Hindi makapaniwala ang tingin ng daddy at mga kapatid ko. "So, pasado na ba ako?"
Sabay ngisi at talikod sa mga ito.

Iniwan ko ang mga itong walang sinumang nakapagsalita. Pansin ko rin ang pagbibigay
daan sa akin ng apat pang mga tauhan nito habang nakayuko ang mga ulo.

Nagpalipas ako ng oras sa likod bahay kung nasaan ang malawak na swimming pool.
Hanggang sa marinig ko ang mga yabag na papalapit sa akin. Ni hindi man lang ako
nag-aksayang lumingon.

Hanggang sa maramdaman ko ang pag-upo ng mga ito. Tumiim-bagang ako ng may tumikhim
sa mga ito. Halatang nagpapapansin.

"Hey bro. Are you mad?" Sabay tapik sa 'kin ng kapatid kong si Marco.

Doon naman ako tumingin. Nangunot pa ang noo ko ng pareho ang mga itong nakangisi.
Para bang natutuwa pa ang mga ito.

"Anong nakakangisi?" seryosong tanong ko.

Ito ang isa sa pag-uugali ko. Kapag wala ako sa mood o bad trip ako, nawawala ang
pagiging bunso ko. Nawawala rin ang matamis kong ngiti sa mga labi. At
magkasalubong din ang makakapal kong kilay.

"Ang pagkakaalam namin, malamig sa Europe. Pero mukha yatang mabilis kang uminit?"
nakangising wika rin ng panganay na si Marnix.

Hindi ako umimik. Hanggang sa may umakbay sa akin. Ang daddy. Pansin ko ang
pagiging proud nito sa mga mata nito. Hanggang sa ngumiti ito sa akin.

Nang mapalingon ako sa dalawa kong kapatid na lalaki dahil tumawa ang mga ito.

Kunot naman akong tumingin sa mga ito.

"Son, huwag ka nang magalit sa tauhan natin. Ini-utos ko iyon sa kaniya. Pati na
ang sasabihin niya sa iyo. Alam kong posible kang tumanggi kaya iyon ang ini-utos
kong sabihin niya upang magalit ka at pagbigyan mo ang kahilingan ko. Ang totoo,
tumanggi pa siya dahil takot ang mga iyon sa maaring kalalabasan once na magsalita
siya ng ganoon. Pero dahil sinabi kong ako ang bahala at I know you because you're
my son, kaya napilitan siyang pumayag kahit na kinakabahan daw siya. Ngunit hindi
ko inaasahan na ganoon ka katinding magalit ngayon. You change a lot, son. But I
love it." Proud pang sambit nito na ikinagulat ko.
"Ini-utos niyo iyon dad? Oh sh*t!" Sabay sabunot sa ulo ko na ikinahagalpak ng mga
ito.

Ang isiping napagbuhatan ko ng galit ang tauhan nito kahit hindi

naman pala nito kagustuhan ang mga nangyari, Nakakakonsyensya. Lalo na't binaril ko
pa ito sa legs nito. Damn! "Don't worry, son. Gagaling din siya. Pero mukhang takot
ng humarap sa iyo ang limang iyon at mukha ka raw nakakatakot kaysa sa dalawa mong
kapatid," natatawa pang wika ni dad.

"Sino ba naman kasi ang matutuwang sabihan ng lampa?" simangot na wika ko.

Tumawa na naman ang mga ito.

"Kaya nga iyon ang naisipan kong sabihin niya para lumabas ang dugong Hamish sa
iyo. Alam ko naman na umiiral ang kabutihan diyan sa puso mo at puro business
minded ka lang, 'di tulad namin na sa giyera ang pinupuntahan. Kaya gusto ko lang
makita kong kaya mo bang lumaban mag-isa kung sakaling nasa panganib ka, na hindi
ko naman gustong mangyarı."

Napabuntong-hininga naman ako ng malakas.

"Don't worry dad. Isa akong Hamish. Kaya wala kang dapat ikatakot o ipag-alala.
Maliban na lang kung 'di ako totoong Hamish at inampon niyo lang pala ako,"
pagbibiro ko na ikinatawa ng malakas ng dalawa kong kapatid.

Tiningnan naman ako ni daddy ng pamatay na tingin. Napalunok naman ako sabay peace
sign.

"Huwag na huwag kang magbibiro ng ganiyan sa harapan ng mommy mo. Baka biglang
tumaas ang blood pressure noon."

Sumaludo naman ako rito na ikinatawa lang ng mga kapatid ko.

"Where are you going?" tanong ng mga ito ng tumayo ako.

"Nasaan iyong tauhan niyo dad?" tanong ko.

"Bakit? Babarilin mo rin ba iyong kabilang legs?" pagbibiro ng kapatid kong si

Marco. Tiningnan ko naman ito ng matalim na ikinangisi nito.

"Hihingi ng apologize. Happy?" Ngiting hilaw ang ibinigay ko na ikinatawa lang nito
at ni daddy at inakay ako nito. Nag-tumbs up pa ang dalawa kong kapatid sa 'kin.

Nandine Bsc

#Vote#!

Episode 5 (Ana POV)

Episode 5 (Ana POV)

Araw ng lunes.

Nakakaramdam na ako ng gutom ngunit pinilit kong balewalain para lang matapos ang
mga papeles na kailangan kong tapusin. Ito ang huling araw ko sa trabaho.
Nahirapan man akong magpaalam sa mga katrabaho at kakilala ko ngunit kailangan,
alang-alang sa buhay ko't mga magulang.

Napakagat-labi ako ng masiyakapan at iyakan ang mga ito. Pati tuloy ako napapaluha
sa kalungkutan. Alam ko namang mamimiss ko ang mga ito.

"Ang daya mo naman, Ann. liwan muna kami. Mawawalan na tuloy kaming napakagandang
dilag at napaka-sexy model," wika ng kaibigan kong bakla.

"Kaya nga. Pero kung anuman iyang tunay mong dahilan, susupurtahan ka namin. Basta
anytime na bumalik ka, bukas na bukas ang company para sa iyo."

"Yeah. Mahihirapan lang kaming makahanap ng kasing ganda at sexy mo. Hirap kayang
maghanap ng may lahi."

"Sorry guys. Gustuhin ko mang manatili ngunit may pinakamahalaga

kasi akong gagawin na sa ngayon, 'di ko muna puwedeng sabihin. Sana maintindihan
niyo. Matapos lang talaga ito, babalik din ako." wika ko sa mga ito.

"Promise 'yan ha?" sabay-sabay pang wika ng mga ito.

Kaagad naman akong napatango kahit alam kong wala akong kasiguraduhan kung babalik
pa nga ba ako sa trabahong ito.

Itinanggi ko naman kasi sa mga ito ang nangyari nakaraang linggo. Kahit posibleng
may ilan sa kanila na nag-iisip na posibleng dahil doon kaya ako aalis ng trabaho.

Kumaway pa ako sa mga ito palabas ng building.

Naglalakad na ako palayo ng marinig ko pa ang boses ng bakla kong katrabaho.

"Napaka-sexy talaga ni Annabelle. Nakakaiyak lang na biglaan siyang

umalis!" "Mahihirapan tayong makahanap ng katulad niya."

Malungkot akong napangiti habang nagpatuloy sa paglalakad.Nakasuot akong sexy

fitted black dress backless kaya naman kitang-kita ang kaputian at bilugan kong
legs. Ang kurbada ng katawan kong bakat-bakat sa suot kong fitted dress.

Itinali ko rin ang mahaba kong buhok kaya naman kitang-kita ang likuran ko at batok
ko..

Ang mga tauhan naman ni daddy nasa paligid lamang. Hanggang sa

makalabas ako ng building.

Nasa byahe kami pabalik ng bahay ng biglang bumuhos ang malakas na ulan.
Napabuntong-hininga ako ng magsimula ang matinding traffic.

Halos isang oras yata bago umusad ng mabilis ang mga sasakyan ngunit patuloy pa rin
ang malakas na ulan.

"Tito Dante, ihinto niyo na muna ang sasakyan diyan sa restaurant. 'Di ko na
kanyang pigilan ang gutom ko," wika ko.

"Sige. Miss Ana." Hanggang sa tumingin ito sa driver.

"May mga bagong tauhan po bang kinuha si Daddy, Tito Dante?" tanong ko.

Iniisip ko kasi iyong tinutukoy ni daddy na kukunin Personal Bodyguard ko na

hanggang ngayon wala pa. Hindi ko naman alam kung anong problema, 'di ko na rin
kasi tinanong pa si daddy lalo na't kampante naman ako't narito si Tito Dante..

Pasalamat nga akong pumayag si daddy na lumabas ako ngayon kahit

wala pa ang tinutukoy nitong Personal Bodyguard ko. Naisip ko ring tanungin si tito
at mukhang bago sa akin ang driver namin ngayon. Nakasuot itong itim na subrero
kaya hindi ko maaninag

ang mukha nito.

Napansin ko rin kanina na may bagong mga mukha sa tauhan ni daddy kaya naitanong ko
ito kay Tito Dante.

"Mayroon, Miss Ana."

Hindi na ako umimik ng humimpil ang sasakyan.

Napatingin ako sa lalaking nakasumbrero na alam kong ito ang driver namin.
Nakahawak ito sa payong habang hinihintay akong bumaba.

Tumango lang si tito sa akin. Kaagad naman akong humawak sa braso ng driver namin
na stranghero pa sa akin at naglakad papasok sa restaurant.

Hindi ko maintindihan kung bakit naka-mask ang lalaking ito. Naiinis din ako sa
sarili kung bakit ba ako kinakabahan habang magkalapit kami nito sa iisang
payong.Napakabango ng pabango nito. Lalaking-lalaki ang datingan.

Napasigaw ako ng muntik na akong matapilok. Mabuti na lang mabilis ang lalaking
driver namin ng hawakan nito kaagad ang baywang ka

Ngunit kaagad din akong napadistansya. Hindi yata tamang nahawakan nito ang katawan
ko. Wala pa sa tauhan ni daddy ang nakakahawak sa balingkinatan kong katawan.

Maliban na lang kay tito, nang sakipin ako nito sa barilan nakaraang linggo.

"I'm sorry, Senorita."

Napalunok ako ng marinig ko ang baritonong boses nito.

Para bang napakasimpatiko ng boses nito. Akala mo eh, napakaguwapo nito. Kung
pagmamasdan kasi ang tangkad at

pangangatawan nito, parang ganoon nga ito.

Pero 'di naman sa pagiging judgemental, sa dami ko nang nakitang tauhan ni daddy,
wala pa akong masasabing guwapo katulad ng nasa imahinasyon ko ngayon sa kaharap
kong ito. Kung bakit naman kasi palaging nakayuko sa tuwing titingnan ko ito.
Nakasumbrero pa at naka-mask na itim.

Dumistansya ito ng kaunti sa akin. Hindi na lang ako umimik at ang lakas bigla ng
kabog ng dibdib ko.

At dahil sa traffic, inabot na kami ng alas-7pm ng gabi. Kaya naman nanginginig na

ako sa gutom.
Pumasok kami sa loob ng restaurant. At tulad ng dati sa tuwing kakain ako sa labas,
hindi nakikihalubilo ang mga tauhan ng daddy ko kahit si Tito Dante sa table ko. Sa
kabilang table ang mga ito.

Habang naghihintay ako ng orders ng mapansin ko ang isang grupo na nagsipasukan.

Malakas pa rin ang ulan sa labas.

Hindi ko maiwasang makaramdam ng kalabog sa dibdib ng sa akin kaagad ang tingin ng

mga ito. Hindi naman ako judgemental na tao. ngunit sa nakikita ko sa mukha ng mga
ito, hindi mapagkakatiwalaan. Nakakatakot kung tumingin lalo na ng ngumisi ang isa
sa mga ito sa 'kin.

Napalunok ako at mabilis ibinaling ang tingin sa ibang bahagı.

Nang mapatingin ako kila Tito Dante. Napansin ko rin ang mga tingin nila sa mga
taong kakapasok lang.

Napatingala ako ng umalis sa upuan nila Tito Dante ang bagong tauhan ni daddy. Ang
driver namin.Nasundan ko ito ng tingin ng umupo ito sa kabilang table kung saan sa
likuran ko.

Hanggang sa bigla akong mapabaling sa pintuan.

Nataranta ang mga mata ko ng isang grupo ulit ang pumasok. Doon na ako nakaramdam
ng matinding takot. Lalo na't nakaitim ang suot ng mga ito habang may patong na
jacket na itim.

Babangon na sana ako sa pagkakaupo upang yayain ang mga tauhan ni daddy na umalis
na lang ng biglang mamatay ang ilaw na Ikinahiyaw ng mga taong nagsisikainan.

Nahintakutan ako ng may biglang tumakip sa bibig ko. Pinilit kong

makasigaw ngunit malakas ang pagkakatakip sa bibig ko. Nagpupumiglas ako ng marinig
ko ang bulong nito sa akin.

"Senorita, huwag kang maingay. Ilalabas lang kita rito. Ang driver niyo ito,"
pagpapakilala nito.

Bigla akong natahimik. Dahan-dahan nitong inalis ang kamay sa bibig ko.

"Damn! Hanapin niyo ang babae!" rinig kong wika ng kung sino.

Pansin ko ring nagkakagulo na sa loob. At dahil madılım kaya naman nagkakabunggo-

bunggo namin ang ilang customers na naroon. Hawak-hawak ako nito sa kamay hanggang
sa mapatili ako ng may biglang may pumutok.

Nanginig ako sa takot lalo na ng bitiwan ang kamay ko ng driver namin at pansin
kong nakikipagsuntukan ito.

Nasaan na ba si Tito Dante..

Napaatras ako sa takot at napaiyak ng marinig ko ang sunod-sunod na putukan kahit

madilim ang paligid.

Nang biglang may humatak sa akin na siyang ikinasigaw ko ng malakas. Ngunit kaagad
din nakabitaw ang kung sinuman ang humawak sa akin at bigla kung naramdaman ang
isang yakap sa balingkinitan ko.
"Hindi ko hahayaang masaktan ka, Senorita," matigas at baritonong sambit ng driver
namin.

Hindi ko pa alam ang pangalan nito. Pero ewan ko ba kung bakit nawawala ang
matinding takot ko kapag nasa tabi ko ito.

Episode 6

Episode 6

Mahigpit nitong hinawakan ang kanang kamay ko ng biglang bumukas ang ilaw. Napatili
ako ng marinig ang sunod-sunod na putok sa malaking restaurant na iyon.

Nanlaki ang mga mata ko ng makita ang isang lalaki na may baril na nakatutok sa
direksyon namin. Hindi ito pansin ng driver namin dahil nakatalikod ito sa lalaki.

"M-may.." Hindi ko maituloy-tuloy ang sasabihin sa matinding takot.

Pakiramdam ko oras na iputok nito ang baril may mamatay isa man sa amin. Hindi ko
alam kung bakit bigla na lang akong napayakap sa bagong driver namin.

"May babaril sa likod natin!" Huling sambit ko.

"Senorita!"

Naramdaman ko pa ang matitipunong bisig nito sa balingkinitan kong katawan bago ako
nawalan ng malay.

Samantalang si Steven, matinding pag-aalala ang naramdaman ng mahimatay ang dalaga.

Alam niya sa pangalawang pagkakataon na nakita niyang muli ang dalaga, alam niyang
may nararamdaman na siyang kakaiba para dito.

Labis siyang humanga ng makita ito sa pangalawang pagkakataon. Kung noon masyado pa
itong bata ng masilayan niya.

Pero ngayon, damn! She's so hot, beautiful and very sexy! Hindi nakakapagtakang isa
pala itong model.

Para yatang tinatambol sa matinding kabog ang dibdib niya habang pinagmamasdan ito
kanina na confident na naglalakad palabas ng building kung saan ito nagtatrabaho.

Halos hindi ko mapigilan ang mapalunok at mapamura na rin sa isipan. Kung puwede ko
nga lang ipagdamot ang kagandahan nito. Sana ginawa ko na.

Hindi ko maintindihan kung bakit ayoko kong may ibang nakakakita ng mapuputing legs
nito. Kulang na lang takpan ko ang lahat ng parte ng katawan nito na ako lang ang
dapat nakakakita.

Masyado itong sexy na tiyak pagnanasahan ng kahit na sinong lalaki.At sa isipin pa

lang iyon para bang gusto ko nang makapatay ng tao.

Mabilis ko itong kinarga at 'agad inilabas ng restaurant.

"F*ck!" sigaw ko ng muntik na akong matamaan ng bala. Gigil kong kinalabit ang
baril at pinaputukan sa paa ang taong nasa labas.
Pasalamat ka, hindi ako pumapatay ng tao!

Mabilis akong pumasok sa sasakyan.

"Senorita.." bulong ko sa dalaga na hanggang ngayon wala paring malay.

"Bibilisan ko ba Sir Stev?" tanong ng isang tauhan na siyang nag-drive upang

makaalis kaagad kami sa lugar na iyon.

"Yes."

Kahit na bata pa ako sa mga tauhan ni Mr. Niamh, ako ang tinatawag ng mga itong
'Sir' dahil alam nila kung saan ako nanggaling.

Maliban na lang kay Tito Dante na pinagkakatiwalaan ni Mr. Niamh na ang tawag sa
akin ay 'hijo'.

Hinaplos ko ang maamong mukha ng dalaga. Damn!

Mabilis kong iniiwas ang mga mata sa mapupulang labi ng dalaga.

Kaagad kong napansin ang mag-asawang Niamh na naghihintay sa

amin.

"Omg! What happened to our daughter?" Ang matinding pag-aalala

ng ginang. "Dalhin mo siya hijo, sa silid," wika ni Mr. Niamh.

Kaagad akong tumango at dinala ang dalaga sa kuwarto nito habang nakasunod ang mag-
asawa.

Tinawagan 'agad ng mga ito ang Doctor upang tingnan ang nag-iisang anak nila.

"She's fine. Nahimatay lamang siya dahil sa sobrang gutom," wika ng Doctor.

"Kailan pa ba ito nagpabaya sa oras ng pagkain?" nag-aalalang sambit ng ginang.

"Huwag ka nang mag-alala. Ang mahalaga, she's safe," sambit ng asawa.

Kaagad naman akong nagpaalam sa mga ito upang magpalit ng damit. Tinapunan ko pa ng
isang sulyap ang dalaga bago tuluyang umalis sa kuwarto nito.

Pagkababa ko ay siyang pagdating nila Tito Dante at mga tauhan nito.

"Ayos lang ho ba kayo?" tanong ko.

Tumango naman ito sabay tapik sa balikat ko.

"Marami lang sugatan sa mga tauhan. Ang iba naman nasawi," malungkot na wika nito.

Hindi naman ako nakaimik.

Hindi ako mapakali sa kuwarto na inilaan sa akin. Iniisip ang mga bagay-bagay para
sa ikaliligtas ng pamilyang Niamh.

Hanggang sa mapatingin ako sa cellphone ng makitang tumatawag ang panganay kong

kapatid.
"Yes?" sagot ko.

"Ayos ka lang ba?" bungad nito sa kabilang linya.

Napahilot naman ako sa sintido. Ramdam kong bagong karanasan ko ito lalo na't buwis
buhay ang trabahong pinasukan ko.

Ngunit alang-alang sa dalaga gagawin ko ang lahat maprotektahan lang ito at ang mga
magulang nito.

"Yeah. Don't worry."

"Take a rest. And later, maguusap pa tayo. Marami kang dapat pag-aralan lalo na't
pinasok mo ang trabahong ito."

Bigla ko tuloy naalala kong paano ko natagpuan ang dalaga.

FLASHBACK..

Pagkapasok ko sa loob ng library ni daddy. Pansin ko ang masinsinang pag-uusap ng

mga ito.

"Hindi madali ang kalaban natin ngayon," rinig kong wika ni daddy.

Ako naman itong umupo lang sa single chair na malapit sa mga ito. Wala naman akong
magawa kundi ang makikinig sa mga

pinag-uusapan ng mga ito.

Ilang minuto yata ang mga itong naguusap-usap pero hindi pa rin matapos-tapos.

Napabuntong-hininga na lang ako at naisipang lumabas na lang muna at mukhang out of

place na naman ako sa mga ito.

Nang bigla akong mapabaling sa table ni daddy. Napakunot-noo ako ng mapansin ang
napakaraming litrato ng isang babae?

baliwalain ko na lang sana ng biglang may umagaw pansin sa akin. Awtomatikong

napahakbang ang mga paa ko palapit sa table ni daddy.

Nanlaki ang mga mata ko at para yatang tinambol ng malakas ang dibdib ko sa kaba.
Minuto yata akong nakatitig doon hanggang sa maramdaman ko ang tapik ni dad sa
balikat ko.

"Hey son. Are you okay? Bakit gulat na gulat yata ang itsura mo? Do you know her?"
sunod-sunod na tanong nito.

Doon naman ako parang natauhan. Tumikhim muna ako bago sumagot.

"Hmm, parang familiar lang sa akin. Pero baka nagkakamali lang ako."
pagsisinungaling ko. "Anyway, anong mayroon sa babaing ito?" tanong ko

"Well, isa siya sa kailangang protektahan. Nasa panganib ang kaniyang pamilya, lalo
na ang dalagang iyan," sagot ni dad.

Ramdam ko ang matinding kaba sa dibdib ngunit pilit ko pa ring kinokontrol ang
sarili. Mahirap ng mapaghalataan ng mga ito.
"What do you mean, dad?" pangungulit ko pa.

Ito ang kauna-unahang na curios ako sa lahat ng hinahawakan ng mga ito. Dati rati
naman isang tanong lang, solve na ako lalo na't labas naman ako sa trabahong
mayroon sila.

Ipinaliwanag naman ng kapatid kong panganay ang lahat-lahat hanggang sa..

"Kukunin ko ang misyong ito," wika ko

Gulat ang rumihistro sa mukha ng mga ito. Ngunit ipinakita kong hindi ako
nagbibiro. Ngayon pa ba na alam ko kung nasaan ang babaing matagal ko ng
pinapahanap?!

And Damn! Sa dami ng lugar na puwede kong matagpuan, dito pa sa mapanganib na

sitwasyon.

"Hey bro, wala tayo sa oras ng pakikipagbiruan--"

Pinutol ko ang anumang sasabihin ni Marco

"I'm not kidding. Kailan ba ako nagbiro sa ganitong trabaho. You know na ayoko ng
ganitong trabaho, pero-- 11

"Ayon na nga ang nakakagulat. Hindi mo gusto ang trabahong ito tapos bigla-bigla mo
na lang kukunin ang misyong ito Stev? You know na hindi madali ang trabahong ito.
Lalo na't hindi ka sanay sa bakbakang labanan. Ni hindi mo pa nararanasan ang
pumatay ng kalaban. Don't tell me na kukunin mo ang trabahong ito dahil na love at
first sight ka sa babae?" Ang mahabang wika ng panganay kong kapatid,

Mabigat naman akong bumuntong-hininga.

"Kukunin ko ang misyong ito."

Pansin kong tumitig ang dalawa King kapatid sa akin. Titig na hindi pa rin
makapaniwala.

Hanggang sa tumigin ang mga ito kay daddy. Na ang ibig sabihin,

sagot ng daddy namin ang hinihintay ng mga ito.

"As you wish, son. I trust you." Sabay tapik at ngiti nito sa akin.

Doon naman gumuhit ang ngisi sa labi ko.

"Sayang din naman kasi kung mapapahamak ang napakagandang dalaga na ito." bulong ni
daddy na halatang sa akin pinaparinig.

Pigil naman ang ngiti sa labi ko. Sh*t! Bakit ba ako kinikilig.

Ngunit mabilis din iyong naglaho ng maalalang nasa panganib pala ang dalaga at ang
mga magulang nito.

Marahas naman akong napabuntong-hininga at pabagsak na humiga.

Napabuga ako ng hangin ng rumihistro na naman ang maganda at inosenteng mukha ng

dalaga.

You make me crazy, baby..

Nang makarinig ako ng katok mula sa labas ng kuwarto ko.

"Sir Stev, hinahanap ka ni Boss," wika ng isang tauhan.

Kaagad naman akong tumango rito.

Malayo-layo pa ako ngunit kitang-kita ko ang pagkabalisa sa mukha

ng ama ng dalaga.

"Mr. Niamh.."

Mabilis naman itong bumaling sa akin.

"Sa library tayo hijo," wika nito.

Makalipas ang Ilang minuto ng magsalita ito.

"Hijo, lumipat ka ng silid. Doon ka sa katabi ng kuwarto ng anak ko," wika nito na
ikiankabog ng dibdib ko.

Para yatang gusto kong mapangiti dahil sa sinabi nito.

"Hindi natin masasabi kung kailan tayo papasukin ng kalaban. At gusto kong malapit
ka lang sa anak namin. Para anumang oras, mapoproktehan mo siya," wika nito.

"Masusunod Sir Niamh."

Bumuntong hininga na naman ito.

"At saka nga pala.."

Tulala ako habang nakamasid sa labas ng mansion ng mga Niamh. Hanggang ngayon
iniisip ko pa rin ang huling sinabi ng ama ng dalaga.

Hindi ko yata kakayanin ang hinihiling mo Mr. Niamh.

Mabigat na bulong ko sa sarili.

Nandine Bsc

To all my beautiful readers! Hi! Every night po ang update nito guys! Daily update.
Sa lahat din po ng naghihintay ng update ng "I got you Mr. Playboy" Please bear
with me, hindi ko muna siya maa-update agad-agad dahil hindi pa siya naapproved. Sa
ngayon ito muna ang daily update ko. But I promise na isisingit ko pa rin paminsan-
minsan na maiupdate siya. Once na maapprove siya this month, asahan niyo ang daily
update ng "I got you Mr. Playboy". Sa ngayon, subaybayan niyo po ang daily update
ng kwento kong ito. Basahin niyo na habang hindi pa po nakala-lock. It's free to
read po! Enjoy everyone! Thank you! Love you all!

Episode 7 (Ana POV)

Episode 7 (Ana POV)

Naalimpungatan ako dahil sa tunog ng sikmura ko. Hindi pa pala ako kumakain..
Bumangon ako sa pagkakahiga ng bigla kong maalala ang mga

nangyari.

"Thanks God, you're awake."

Bigla akong napalingon sa kanang bahagi ko. Naroon pala ang mommy ko at mukhang
hinihintay na magising ako.

"Mom.."

"How are you feeling, anak? May masakit ba sa iyo?" nag-aalalang tanong nito.

Mabilis naman akong umiling.

"Sila Tito Dante? Ang mga kasama--"

"Don't worry about them, anak. Maayos ang kalagayan nila. Kumain ka na muna at
hindi ka pa pala kumakain simula kanina. Ano ka bang bata ka, kailan ka pa
nagpalipas ng oras sa pagkain ha?" biglang panenermon nito.

Napakagat-labi naman ako. Ang ayaw kasi nito ang magpalipas sa oras ng pagkain.

"I'm sorry, mom."

"Oh siya, ipapaakyat ko lang ang pagkain mo rito," wika nito.

"Huwag na mom. Ako na ho ang bababa. Sa dining na ako

kakain."

Doon ko rin napansin na pasado alas diyes na pala ng gabi. Pati tuloy mommy ko
naistorbo sa kakahintay na magising ako.

Pagkalabas nito kaagad akong naligo ng mabilis.

Napakagat-labi ako ng maalala na naman ang nangyari kanina. Pakiramdam ko simula ng

malaman ko na may mga taong nagtatangka sa buhay namin, hindi na mawala-wala ang
pagkatakot sa puso ko.

Mabigat akong bumuntong hininga bago nagpasyang lumabas ng kuwarto upang kumain. At
dahil alas diyes na ng gabi kaya naman napakatahimik na ng buong kabahayan.Nang
bigla kong maalala ang bagong driver. Hindi ko maintindihan kung bakit ang lakas ng
kabog ng dibdib ko lalo na ng niyakap ko ito.

Nang bigla akong matigilan.

Tinamaan ba siya kanina?

Ipinilig ko ang ulo sa masamang naisip. Siguro naman hindi at wala naman nabanggit
ang mommy.

Mabilis akong tumungo sa Dining. Bigla yata akong natakam sa lahat ng ulam na
naroon.

Lalo ko tuloy naramdaman ang pagkalam ng sikmura ko sa kagutuman. Parang gusto kong
saktan ang sarili at ito ang unang beses na napabayaan ko ang sarili sa pagkain.

Hirap palang malipasan ng gutom. Nakakahimatay.

Sunod-sunod ang pagsubo ko ng bigla akong mabilaukan. Naghahagilap ako ng tubig sa
table ng makalimutan kong wala pala

akong naihandang tubig.

Pakiramdam ko mamatay ako sa matinding pagkasamid ko ng may isang kamay na ini-abot

sa akin ang isang basong may lamang tubig.

Hindi na ako nag-aksaya ng panahon, mabilis ko itong kinuha at agad uminom. Ramdam
ko pa ang panunubig ng gilid ng mga mata ko sa pagkasamid ko.

"Kainis!" biglang sambit ko.

"Para ka kasing mauubusan eh."

Bigla akong napalingon sa likuran ko. Doon ko lang naalalang may kasama pala ako.

Nangunot ang noo ko.

Ito ba iyong bagong driver? Bakit pati yata sa gabi naka-sumbrero ito? Nakayuko pa?
Ayaw ba nitong ipakita ang mukha? Nakajacket ding itim?

"Ikaw ba iyong bagong driver?" tanong ko.

I hear his nodded.

"Eatwell, Senorita."

Nasundan ko na lang ito ng tingin. Tindig pa lang nito parang..

Hindi ko naituloy ang nasa isip ko. Buong buhay ko ngayon lang ako nagkainteres sa
isang lalaki na bigyang pansin. At sa bagong driver pa namin?

Ni hindi ko pa nga nakikita mukha nito eh!

Kinaumagahan.

Napaungol ako ng maramdaman ang init na tumatama sa mukha ko.

Ito ang unang araw na tinanghali ako ng gising. Well, ito kasi ang araw na wala na
akong trabaho. Patamad pa rin

akong umupo sa kama habang nakapikit pa rin ang mga mata.

Para yatang gusto ko pang matulog.

Nang makarinig ako ng katok mula sa labas ng kuwarto ko.

"Ma'am Ana, pinapababa na ho kayo ng daddy niyo. Ipapakilala raw kayo sa Personal
Bodyguard niyo," wika ng isang kasambahay

namin.

Tumango lang ako habang nakapikit pa rin.

"Anong oras na ba ?^ n Inaantok na tanong ko.

"Alas onse na ho, Ma'am Ana."

Bigla yatang napamulat ang mga mata ko. Tanghaling tapat na?!

Halos patakbo akong bumababa ng hagdan papuntang living room.

Napansin naman ako 'agad nila daddy at mommy. Hindi rin nakaligtas sa akin ang
nakatalikod na isang lalaki.

"Good morning dad, mom."

"Hindi na kita ginising kaninang umaga, anak at alam kong pagod ka," kaagad na wika
ni mommy sa 'kin.

Napangiti naman ako sa tinuran ng aking ina ng biglang magsalita si daddy.

"Anyway, anak. This is Steven, ang magiging Personal bodyguard mo."

pagpapakilala ng daddy ko.

Doon naman napabaling ang mga mata ko sa taong kaharap namin.

Muntik na akong mapasinghap sa gulat. Ramdam ko rin na namula ang pisngi ko. Bigla
rin kumabog ng malakas ang dibdib ko.

Hindi maaaring....

Kulang na lang mapakagat-labi ako sa mga titig nito na napakalalim. Mga tingin
nitong akala mo may ibig sabihin.

Kaagad kong iniwas ang tingin dito dahil nararamdaman ko ang pag-iinit ng labis ng
pisngi ko.

"Hi, senorita. Nice to meet you," wika ng baritonong boses nito.

Hindi ko naman napigilan ang mapalunok habang nakatingin sa kamay nitong nakalahad.

Mabuti na lang talaga nakalugay ang mahaba kong buhok at hindi pansin nila mommy at
daddy ang pagkagulat ko.

"S-same."

Muntik na akong magulat ng maglapat ang mga kamay namin.

Napakainit ng palad nito at lambot din.

Hindi ko sinasadyang nakagat ko ang ibabang labi ko ng maramdaman ko ang pagpisil

nito ng mahina sa kamay ko.

Nasundan ko ng tingin ang nagngangalang Steven ng magpaalam ito sa harapan namin.

Base sa kilos at pananalita nito, masyadong napaka seryoso. Ni hindi man lang nga
ngumiti kanina.

Oh bakit parang disappointed ka? Kasi hindi napansin ang kagandahan mo?

"Are you okay, anak?"

Bigla naman akong natauhan.

"Ahm, yeah dad. Para kasing familiar siya sa akin. I mean, kasing tangkad siya at
katawan ng bagong driver natin." wika ko na lang.

Pero totoo naman. Sa tangkad at pangangatawan nito kahit nga sa boses

magkaparehong-pareho.

Pero hindi iyon ang totoong nagpagulo sa isip ko. Kun'di ang mga

taong nakalipas. Hindi ba siya iyon? Pero bakit kamukha niya? Hindi niya ba ako

natatandaan?

Nawala ako sa pagmumuni ng tumawa ang mga magulang ko. Sabay akay sa akin sa
paglalakad papuntang Dining.

"Siya nga iyon anak," nakangiting wika ni dad na ikinahinto ko sa paglalakad.

"Siya iyon? Pero akala ko-"

"Hindi anak. Hindi siya driver natin. Kun'di Personal bodyguard mo. Nahuli lang
siya ng dating kaya naman sumunod na lang siya sa inyo noong inaasikaso mo ang pag-
resign mo sa trabaho. At mabuti na lang na sumunod siya kaagad, dahil naprotektahan
ka niya sa mga masasamang tao na iyon, "mahabang wika ni dad.

Naalala ko na naman tuloy ang mga nangyari. Para yatang ayoko ng lumabas ng mansion
kung sa tuwing lalabas ako may mga mangyayaring barilan at p*****n.

Wala sa sariling pumasok ako ng silid ko ng bigla na lang akong magulat.

"Ay mahabang--?!

Natigilan ako at natutop ko ang bibig ng makita ang Personal bodyguard ko sa loob
ng silid ko.

"A-anong ginagawa mo dito?" mahinang tanong ko.

Ipinakita naman nito ang bitbit. Magtatanong sana ako ng unahan na ako nito.

"Naglagay lang ako ng cctv," tipid na sagot nito.

Bigla tuloy nangunot ang noo ko sabay tingala.

Nang bigla ulit akong mapatingin dito. Huling-huli kong nakatitig ito sa akın.
Ngunit mabilis din nitong iniiwas ang tingin.

Bigla rin tuloy akong naasiwa.

"Lalabas na ako senorita," paalam nito.

Nasa pinto na ito ng bigla kong maalala.

"Wait." Napalingon naman ito sa akin.

Para yatang umurong ang dila ko. Kung makatitig naman kasi ito para bang nakikita
na ang kal*l*wa ko.

Tumikhim muna ako.

"Hmm, nagkita na ba tayo somewhere? Para ka kasing familiar sa akin?" alanganing

tanong ko. Nailang ako ng titigan ako nito ng matagal. Para yatang namumula
angpisngi ko sa paraan ng titig nito.Ibubuka ko na sana ang bibig ko nang tumunog
ang cellphone nito na nasa bulsa.Nanlumo naman ako ng nagpaalam na ito.Siguro hindi
siya iyon. Ang nakasimangot na sambit ko sa isipan. Pero bakit kamukhang-kamukha
niya?

Episode 8

Araw ng linggo.

At dahil nanatili lamang ako sa mansion kung kaya naisipan kong maglibot-libot sa
buong kabahayan namin.

Napapangiti ako sa tuwing nakikita ang mga bulaklak sa hardin sa likod bahay namin.
Ilang minuto yata akong nakatitig sa mga bulaklak bago ko naisipang pumihit pabalik
sa loob ng

mansion.

Nang matigilan ako.

Kaagad nagtama ang mga mata namin sa isa't isa. Pakiramdam ko mabilis yatang uminit
ang pisngi ko pagkakita kay Steven. Ang Personal bodyguard ko.

May kausap itong tauhan din ni daddy. Patungo sa direksyon ko ang punta ng mga ito.

Lihim akong napalunok ng masilayan ang makisig na pangangatawan ng lalaki.

Nakashort lang ito at naka-tshirt na bakat na bakat sa katawan nito. Kaya naman
kitang-kita ko ang mala-abs nitong taglay.

Kay tikas at mukhang kay tigas ng abs na nakatago sa loob ng t-shirt nito.

Ang sarap siguro nitong yakapin..

Napayuko ako ng maramdaman ang hiya dahil sa naisip ko.

Bakit ko nga ba pinagnanasahan ang lalaking ito. Nakakahiya!

Hindi naman ako ganito. Kailanman wala akong pinagpantasyahan. Ngayon lang. At sa
bodyguard ko pa?!

"Senorita."

Napapitlag ako sa gulat.

"Ayos ka lang ba?" tanong ni Steven sa akin.

Lalo tuloy akong namula ng masilayan ng malapitan ang napakaguwapong mukha nito.
'Di ko sinasadyang dumako pa ang mga mata ko sa mamula-mula nitong labi.

Bigla kong iniiwas ang mga mata ko ng makitaan ko ng kislap sa mga mata nito.

Ngunit hindi naman ito nakangiti.

Baka guni-guni ko lang ang nakita ko. "Y-yeah. Excuse me," biglang paalam ko.
Muntik na akong matapilok sa pagmamadali. Gaga ka talaga! Ano na lang iisipin sa
iyo ng Personal bodyguard mo sa iyo?

Hindi ko napigilan ang batukan ang sariling ulo.

"What are you doing, hija?" Napatalon pa ako sa gulat.

"Dad. Nanggugulat naman kayo," simangot na wika

ko.

Tumawa naman ito ng mahina.

"Anong nanggugulat. Ikaw kaya diyan ang wala sa sarili. Binatukan mo pa sarili mo.
Why?" tanong nito.

"Hmm, wala naman po. May naisip lang akong katangahan,"

wika ko.

liling-iling naman ito.

Nang biglang lumapit ang isang katulong.

"Ma'am Ana, may gusto pong kumausap sa inyo sa telepono," wika ng kasambahay.

Nangunot naman ang noo ko.

"Sino raw?"

"Ma'am Calibre daw ang pangalan niya."

Mabilis ko naman kinuha ang telepono.

"Yes, ma'am."

"Hi Miss Annabelle. I'm really sorry kung naistorbo pa kita. Mayroon ka lang
nakaligtaan na kailangan mong mapirmahan. You can come tomorrow, para matingnan
mo," wika nito sa kabilang linya.

Gusto ko man tanungin pa ito pero naisip kong mas mabuting puntahan na lang
kinabukasan.

Nilingon ko naman si daddy na naroon pa pala sa

likuran ko.

"Sino siya, anak?" tanong 'agad nito.

"Director ng pinagtatrabahuhan ko, daddy. May nakaligtaan

daw ako na kailangan mapirmahan. Kailangang kong pumunta bukas, alanganing wika ko
rito.

Alam ko naman kasi ang sitwasyon namin ngayon. Pero kailangan kong matapos ang
dapat tapusin sa trabaho ko.

Humugot naman ng buntong hininga ang daddy ko. Doon naman pumasok sa loob si
Steven. Mabilis ko naman iniiwas ang mga mata ko rito.
Ewan ko ba kung bakit nakaramdam ako ng hiya rito. Pakiramdam ko sa tuwing
nagtatagpo ang mga mata namin, namumula na lang ang pisngi ko.

"Hijo," pagtawag ni daddy kay Stev.

"Yes, Mr. Niamh," sagot nito.

Napataas naman ng lihim ang kilay ko. May pangalan naman si daddy bakit last name
pa ang tinatawag nito kahit sa mommy ko?

"Kailangang bumalik ng anak ko sa kompanyang pinagtrabahuhan niya. May nakaligtaan

raw na kailangang tapusin." Sabay buntong hininga nito.

Alam ko naman na nag-aalala masyado ang daddy ko at tiyak nakabantay lang ang mga
kalaban.

"Ikaw na ang bahala sa anak ko hijo. I trust you. Huwag mong pababayaan ang nag-
iisang anak ko. Kahit na marami pa ang ipasama kong tauhan, sa iyo ko
ipinagkakatiwala ang anak

ko. Dahil ikaw ang Personal Bodyguard niya," wika ni dad. Bigla akong nailang ng
tumingin na naman ito sa 'kin.

"Huwag kayong mag-alala Mr. Niamh. Akong bahala sa anak niyo. Kahit ibuwis ko pa
ang buhay ko. Maibalik ko lang na ligtas ang anak niyo," wika nito na ikina-awang
ng labi ko.

Wow! Kilig 'yan?!!

Napayuko ako ng maramdaman ang pamumula ng mukha ko.

Kainis. Bakit ba ako nagkakaganito. Hindi yata naging normal ang t ^ ** k ng puso
ko!

Kasi napaguwapo niya! Kailangan pa bang tanungin iyan. Look, katawan pa lang.."

Bigla kong nahilamukos ang mukha ko sa mga naiisip ko.

Mabuti na lang hindi ito pansin ni daddy dahil humarap ito kay Steven at masayang
nakipag-usap.

Ngunit bigla yata akong pinamulahan ng mukha ng nakatitig pala sa akin ang lalaki.

Hindi ko alam kung namamalikmata ba ako sa nakikita kong naglalarong ngisi sa labi
nito habang may kislap sa mga mata nito.

Mabilis akong napakurap-kurap at 'agad tumalikod.

Maaga akong nagising upang makaalis kami ng maaga.

Halos isang oras na yata akong nakaharap sa salamin at tinitingnan ng maigi kung
maganda na ba ang ayos at pananamit ko.

Ewan ko ba. Ito ang unang beses na nacurios ako sa paraan ng pananamit ko.
Samantalang isa akong modelo na dapat confident sa lahat ng isinusuot.

Ang sabihin mo, gusto mo lang maging maganda sa paningin niya!

"Anak, hindi ka pa ba tapos?" wika ni mommy sa labas ng kuwarto ko.

Ang gusto kasi ng mga ito, makauwi kami ng maaga. Dahil nga sa mga taong
nagtatangka sa buhay ko.

"Yes mom. Palabas na!" sigaw ko upang marinig. Huling sulyap ko bago ko nagawang
lumabas ng

kuwarto. Inilugay ko ang mahabang buhok ko na hanggang bewang habang may pagka-
curly ang dulo nito.

Nagsuot lang ako ng h-waist pants na ang terno ay v-neck sando na kita ang likod.
Sinigurado ko talagang bakat ang pagka-sexy ng katawan ko sa pants na suot ko.

Lalo na ang maumbok kong puwetan na talaga namang agaw pansin dahil sa suot ko. Ang
maliit kong balingkinitan at ang ipinagmamalaki ng harapan ko.

Bitbit ang maliit na shoulder bag habang pababa ng hagdan. Kahit na mataas ang
sandals na suot ko, sanay na sanay na ako dahil sa trabaho ko.

Pansin kong naghihintay ang mga magulang ko sa sala.

Pinilit kong lumakad ng normal kahit alam kong sa akin nakapako ang tingin ng
bodyguard kong si Steven.
Pakiramdam ko sa bawat hakbang na ginagawa ko, pinag-aaralan nito. Hindi ko
maintindihan kung bakit hindi ako mapakali. Para yatang ayaw nitong alisin ang
titig sa akin.

Mabuti na lang hindi ito napapansin ng mga

magulang ko.

"Oh siya, mag-iingat kayo. Hijo, ikaw na ang bahala sa anak

namin," habilin ng daddy ko. Pagkatapos humalik sa mga ito. Binigyan daan naman ako

ni Steven. Nakasunod lang ito sa akin. Pinagbuksan pa ako nito ng pinto. Nagtaka
ako ng kami

lang dalawa ang nasa kotse.

"T-tayo lang dalawa dito?" kinakabahang tanong ko.

Siya ang magmamaneho habang katabi ako nito. "Yes, senorita. Pero kasunod natin ang
ibang mga tauhan ng dad niyo," sagot nito.

Napalunok naman ako ng maamoy ko ang pabango nito. Sa amoy pa lang halatang
mamahalin? Hindi na rin naman ako sumagot pa at pakiramdam ko

nagsisimula na naman akong kabahan. Kung bakit kasi ako

kinakabahan kapag nakikita ko ito. Paano pa kaya ngayon na katabi ko lang ito.

Pagtingin ko sa mirror para sana tingnan ang lalaki ng

mapatingin din ito sa akin. Bigla kong naiiwas ang tingin

dito. Heto na naman namumula na naman ang mukha ko.

Kakainis!

Bigla yatang tinambol ng malakas ang dibdib ko ng bigla itong magpatugtog. And
guess what?

Beautiful In White pa ang saktong inaawit.

Romantic siguro ang lalaking ito.

Sa sobrang kaba ko halos namawis ang kamay ko.

Pinagbuksan ako nito ng pintuan ng sasakyan pagkarating namin sa company.

Ngunit saktong pagtapat ko sa kaniya, hindi inaasahang matapilok ako na naging

dahilan ng pagsalo nito sa balingkinitan ko.

Napahawak din ako sa matikas nitong dibdib. Halos nahigit ko ang paghinga ng halos
napakalapit na ng mukha namin sa isa't isa.

Kulang na lang yata maghalikan kami nito. Hindi nakaligtas sa akin kung paano nito
tinitigan ang mapulang labi ko.

Nang bigla na lang akong magulat ng binitiwan ako nito na para bang may nakakadiri
sa akin.

"I'm sorry, senorita," wika nito sabay yuko.

Hindi na rin ito tumingin pa.

Hindi ko alam kung bakit bigla yata akong nasaktan. Pakiwari ko may kung anong
kirot sa dibdib ko sa ginawa

nito.

Mabilis akong tumalikod at pumasok sa building. Hindi

naitago sa mukha ko ang pagkapahiya at sakit na rin.

Nawala rin yata ang confident ko sa sarili.

Ramdam kong nakasunod lamang ang mga tauhan ni daddy sa amin. Ngunit pagdating sa
elevator. Kami lang dalawa ulit ang nasa loob.

Sumunod lang ang mga tauhan ni daddy. Hindi kasi maaaring malaman ng mga naroon
kung bakit marami akong kasamahan na puro kalalakihan.

Nanatili akong tahimik. Sa loob-loob ko alam kong nasaktan ang kalooban ko dahil sa
inasta nito kanina.

Pansin ko sa harapan ng elevator kung saan nakikita ang

reflection namin na nasa likuran ko lamang ito. Nang may biglang pumasok na ilang
staff ng

company.

At dahil naiinis ako sa hindi ko maipaliwanag. Lumayo ako rito na mukhang

ipinagtaka nito.
Tumabi pa ako sa ibang staff na naroon. Pansin ko ngang lumapit ito sa katabi ko
ngunit hindi ko man lang ito tinapunan ng tingin.

Ramdam ko na nakatingin ito sa akin.

"Excuse me. Ikaw po ba si Miss Annabelle Chloe?" wika ng katabi ko ring lalaki na
mukhang staff doon.

"Ah yes," nakangiting sagot ko.

Bigla naman nanlaki ang mga mata nito at para bang nakakita ng crush. Pati yata
kasama nitong isang lalaki, parang tinutudyo ang nagtanong sa akin.

"Hindi ko akalain na makikita kita sa malapitan Miss Anna. Puwede bang magpa-
picture?" wika nito.

"Sure," mabilis kong sagot.

Kinuha nito ang camera at akmang aakbayan ako nito ng may bigla na lang may
humampas sa kamay nito.

Bigla akong napalingon. Ang napaka-seryosong mukha ng Personal Bodyguard ko.

Pansin ko rin na para itong tumiim-bagang.

"I'm sorry, senorita. Pero bilang Personal Bodyguard niyo. Kailangan kitang
protektahan sa mga taong lumalapit sainyo espe-"

"I know. Kaya ka nga nandiyan, hindi ba?" Pasupalpal kong sagot dito.

Ewan ko ba kung bakit bigla na lang akong nainis sa kaniya.

Pansin ko ang pagkagulat na rumihistro sa mukha nito ngunit 'agad din itong naglaho
at bumalik sa seryosong mukha.

Nginitian ko naman ang lalaking humihingi ng picture sa akin. Ang ipinagtaka ko

lang medyo may distansya na ito sa akin.

Para yatang natakot pa sa bodyguard ko.

Walang kaalam-alam si Anna, binigyan ng warning look ni Steven ang lalaking

nagtangkang umakbay sa kaniya.

Episode 9 (Steven POV)

Hindi ko na yata mabilang kung ilang beses akong bumitaw ng mabigat na buntong
hininga habang pinagmamasdan ang dalaga na nagpapakuha ng litrato.

Hindi ko rin maiwasan ang mapakuyom ang kamao. Naiinis ako't naggalit sa hindi
malamang dahilan.

Ang sabihin mo nagseselos ka!

Naipilig ko ang ulo.

"Sino iyang kasama mo Miss Ana?" rinig kong tanong ng isang babae.
Nakatayo lang ako sa hindi kalayuan sa mga ito.

"Driver," simpleng sagot ng dalaga.

Gulat akong napalingon dito. Ngunit hindi man lang ito tumingin at ang mga
kasamahan pa nito ang nagpapa-cute sa akin na wala man lang epekto sa akin.

Bawat kilos yata ng dalaga, pinagmamasdan ko.

Sa bawat tingin ko rito lalong nagpapahirap ng kalooban ko. Hindi ko alam kung
hanggang saan ko mapipigilan ang nararamdaman ko.

Napatiim-bagang ako ng maalala ang sinabi ng ama

nito.

"Huwag ka sanang magkakagusto sa anak ko hijo. Sana iwasan mo ang bagay na iyon.
Para sa amin, masyado pa siyang bata. At kung sakaling siya ang magkagusto sa iyo.
Please stay away from her. Work is work. Sana nagkakaintindihan tayo sa bagay na
iyan."

"Bye, Miss Ana. Sana makabalik ka muli as soon as possible. Bukas ang company para
sa iyo."

Kumaway ang dalaga sa mga ito. Napatingin ako rito ng lampasan lang ako nito na
para bang walang nakita.

Binalewala ko na lang sa isiping baka pagod na ito. Halos naubos kasi ang oras nito
kakarequest ng ilang staff doon para sa pagkuha ng litrato.

Sh*t baby!

Napapikit ako habang pinipigilan ang sarili.

Hindi ko inaasahan na ganito siya kaganda at kasexy makalipas ang ilang taon.

Perfect! Ang pinakamagandang i-describe sa dalaga. Walang sino mang lalaki o babae
na hindi mapapalingon sa angking kagandahan at ganda ng katawan nito. Ang bawat
lakad nito na para bang napaka-priceless!

She's like a Queen!! Also my baby!

Pakiramdam ko nga, hindi na nagiging normal ang paghinga ko sa tuwing nakikita ang
dalaga. Tingin pa lang nababaliw na ako. Paano pa kaya kung mahawakan ko na ito?

Damn! Paano ko iyon magagawa kung mismong ama nito ang ayaw at hadlang! Hindi ko
naiwasan ang magtaka ng mapansin ang pagiging

tahimik ng dalaga kahit nasa loob na kami ng sasakyan pauwi.

"Are you okay, senorita?" tanong ko.

Napatitig ako rito ng hindi ito umimik at nakatingin lang ito

sa labas ng pinto ng sasakyan.

"Mr. Steven, Sa harap ang tingin. Mamaya maaksidente tayo. Gawin mo ng maayos ang
trabaho niyo," malamig na wika nito.
Para yata akong sinampal ng ilang libo dahil sa pagkasurpresa sa sinabi nito.
Masyado yatang harass ang pananalita ng dalaga.

Base sa expression ko rito. Mabait at mahinhin. Pero bakit bigla yatang nagbago ang
ugali nito? May nagawa ba akong ikinagalit nito?

Napatingin ako sa harapan habang nagmamaneho. Hindi ko maitatangging namula ang

mukha ko sa pagkapahiya. Hindi ko rin naiwasan ang mapatiim-bagang.

Bilang isang bilyonaryo at maraming hawak ng business. Wala pang nakapagsalita sa

'kin ng ganito.

May araw ka rin sa 'kin, baby..

Lihim akong napangisi.

Nang bigla na lang akong napapreno na siyang ikinagulat ng dalaga.

"Magdahan-dahan ka naman!" Halata sa mukha nito ang pagkatakot.

Napahawak pa nga ito sa may hita ko na siyang ikinaalis nito

'agad.

Hindi ko naman ito pinansin at nakatuon ang paningin ko sa harapan. Napakunot-noo

ako ng makita ang isang pulubi na

kumakatok sa salamin ng sasakyan. Sa mismong tapat ng

dalaga.

Nakataas ang kamay nito na parang humihingi ng tulong. Napansin naman ito ng
dalaga.

"Sir Steve, may problema ba?" tanong ng kasamahan

ko.

May maliit kasi akong audio na nasa tainga ko na konektado sa mga kasamahan ko na
kasunod lang namin.

"Hold on.." bulong ko.

Huli na ng mabuksan ng dalaga ang bintana.

"Sh*t!" Sigaw ko sabay paputok ng baril sa pulubi.

Nagpanggap lamang pala ito ngunit may dalang baril na

agad itinutok sa dalaga na kaagad ko rin naunahan.

Isang malakas na tili ang lumabas sa dalaga at halatang takot na takot. Mabilis
kong pinaandar ang sasakyan.

"May kalaban!" Iyon lang at walang alinlangan ang mabilis kong patakbo sa sasakyan.

Sa side mirror, pansin ko ang pakikipagbarilan ng mga kasamahan ko. Ngunit may
isang van na nakasunod sa amin.
Nagpagiwang-giwang ang sasakyan ng sunod-sunod na putok ang pinapakawalan sa amin.

"Baby-" I mean, Senorita. Yuko!" Sigaw ko sa dalaga.

Bigla kong nahigit ang hininga at hindi nagawang

magpaputok sa kalaban na nasa likuran namin dahil sa pagkagulat.

Yumuko ba naman ang dalaga na ang ulo nasa may gitna kong part!

Sh*t! Magigising ang alaga ko nito! Oh baby, not now! You're so f*cking innocent.Sa
dami ng pagtataguan mo ng ulo sa may harapan pa.

talaga ng alaga ko! Damn!

At dahil nagpaputok na naman ang kalaban kaya gumiwang ang sasakyan namin at lalo
akong hindi makahinga at makapag-concentrate ng maayos dahil nahawakan nito ang
natutulog kong alaga! Mabuti na lang nakapants ako.

"Damn! Senorita, huwag kang humawak diyan. Mapapahamak tayo nito." Hindi ko
napigilang bulalas sa dalaga.

Kung nasa tamang panahon lang kami ng mga oras na iyon. Baka ipinasok ko pa ang
kamay nito sa loob ng anaconda ko.

Puro ka kalukuhan. Intindihin mo muna ang kalaban mo! Sigaw ng utak ko.

Ngunit lalo akong hindi mapakali dahil hindi tumitinag ang dalaga sa posisyon nito
na nasa harapan ko ang mukha nito at nakahawak pa ang kamay nito sa gitna ko!

Hindi ko alam kung sinasadya ba nito. Pero base sa sigaw nito, halatang takot na
takot at mukhang napapaiyak na nga.

Ilang paputok ang ginawa ko upang mawala sa huwisto ang

kalaban. At kaagad kong pinindot ang cellphone ko na nasa

harapan lang ng manibela ko.

"Yes bro," sagot sa kabilang linya. "Kailangan ko ang tulong niyo ngayon. Trace me
now!"

malakas na sambit ko sa mga kapatid ko.

Sa ganitong sitwasyon tiyak na hindi ako makakapag-concentrate. Nakakapanggulat

naman kasi ang posisyon ng dalaga.

Paano ba naman ako makakakilos nito kung sumasabay ang init ng katawan ko. Damn!

Sh*t!! Sunod-sunod na putok ang kumawala sa amin na naging

dahilan ng pagyakap sa akin bigla ng dalaga. Nanlaki ang mga mata ko ng nasa tapat
na namin ang isang van.

Akmang ipuputok ito sa amin ng unahan kong paputukan ang driver ng mga ito na
naging dahilan ng pag-iba ng direksyon ng sasakyan ng mga ito.

Hindi na ako nagtaka ng sumabog ang sasakyan ng mga ito.

Mabigat ang bawat hiningang pinapakawalan ko habang

nakatigil sa isang tabi ang sasakyan namin. Hindi ko naiwasang haplusin ang
mahabang buhok ng

dalaga.

"Shhh, wala na sila. Don't be scared."

Pag-aalo ko rito. Hindi nga ako nagkamali, umiiyak ito sa takot.

Halos tumunog ang ngipin ko sa galit. Hindi ko yata kakayaning nagkakaganito ang
dalaga dahil sa mga walang halang at walang pusong mga kriminal na ito!

Nang bigla na lang sumiksik ang dalaga sa sulok. Kung gaano kasing bilis itong
yumakap sa akin kanina. Kasing bilis din ng kidlat kung kumalas ito.

"Senorita.."

"Don't you dare to touch me!" nahihintakutang sambit

nito.

Siya nga ang humawak sa akin. Sobra pa nga sa

hawak.

Napabuga naman ako ng hangin sabay paandar ng sasakyan.

"Omg! Anak, are you alright?" salubong sa amin ni Mrs. Niamh.

Mabilis namang yumakap ang dalaga sa ina.

"I'm so scared," sambit nito.

"Let's go upstairs," yaya ng mommy nito. Nasundan ko na lamang ito ng tingin.

"Salamat hijo. Hindi mo hinayaang mapahamak ang anak ko," wika ni Mr. Niamh.

"It's my responsibility. It's my job," wika ko rito.

Tumango naman ito sabay tapik sa balikat ko.

Ramdam ko ang matinding pagka-stress ng makitang sugatan ang mga kasamahan ko at

ang iba naman nasawi ang buhay.

"Parang hindi ka sanay hijo."

Napabaling naman ako kay Tito Dante. Bigla naman akong napatikhim.

"Hindi ko lang makayanan na kasa-kasama ko pa lang sila kahapon, tapos ngayon wala
na," palusot ko. Kahit ang totoo, hindi talaga ako sanay sa labanan at

p*****n. Ngunit alang-alang sa dalaga, pinasok ko ang bingit ng kamatayan para lang
maprotektahan ito.

"Wala tayong magagawa," wika na lang nito sabay tapik sa

balikat ko. Pansin kong may tama rin ito sa balikat. Ngunit daplis

lang.

Napaisip ako ng malalim habang nasa kuwarto. Nakatitig

ako sa labas habang napapatiim-bagang.

Nang tumunog ang cellphone na nasa ibabaw ng kama ko.

"Yes dad."

"Are you alright, son?" bungad ni daddy sa kabilang

linya.

Bumitaw naman ako ng buntong hininga sabay hilot sa

sintido.

"Yeah. Pero marami pa akong dapat malaman," wika

ko.

"You're right son. Hihintayin ka namin dito. Don't worry about them, magpapaiwan
ako ng maraming tauhan sa mansion ni Mr. Niamh habang wala ka riyan para naman
hindi ka mabahala na maiiwanan mo ang prinsesa mo," panunudyo ni daddy.

Hindi ko napigilang ang mapangiti kahit na problemado.

"Dad naman. Ano bang sinasabi niyo," dahilan ko pa. "Son, huwag ako. Matanda na ako
para pagtaguan mo pa.

Pero hindi kita pipilitin. Lalabas din naman iyan," wika nito.

Alam kong nakangiti ito kahit na hindi ko nakikita. Hindi na rin ako nakipagtalo pa
at alam kong hindi ko rin ito mapagtataguan.

Kahit naman kasi hindi ko sabihin sa mga ito ang dahilan kung bakit ako biglaang
pumasok sa ganitong trabaho ay halatang-halata naman ang dahilan.

Kailangan ko lang mapag-aralan ng maigi ang trabahong buwis buhay.

I'm not ready para pumatay ng tao. Pero kung ang magiging dahilan nito ay ang
babaing matagal ko ng pinapahanap na dito ko lang pala matatagpuan, hindi ako
mangingiming pumatay!

Nandine Bsc

11

Hi guys! Thank you sa mga nagbabasa ng story na ito Nagsisimula pa lang po tayo,
maraming ganap na nakakakilig sa story na ito. Kaya diyan lang

kayo ha! And also, this week po ang daily update ng 'I got you Mr. Playboy'. Be
patient lang po. Please Vote, Share and comments. Thank you!
Episode 10

Ilang araw na ang lumipas, simula ng pangyayaring barilan na hindi ko nasisilayan

ang dalaga. Nanatili lamang ito sa kaniyang kuwarto, ayon sa mga

magulang nito. Nagkaroon daw ito ng takot sa mga

nangyari.

Hindi ko mapigilan ang mapatiim-bagang habang nakatanaw sa labas ng mansion ng mga

Niamh.

Damn! I miss her..

Sa ilang linggong pananatili ko rito, nagawa kong lagyan ang bawat sulok ng Cctv
camera ang buong kabahayan nito. Mayroon ding mga patibong kung sakaling may
magtatangkang pumasok.

Pinag-aralan ko rin ang bawat sulok ng mansion. "Okay hijo. Naiintindihan ko

." Nang marinig namin ang mga yabag na nagmumula sa itaas.

Para yatang napako ang paningin ko kung saan nakatayo ang dalaga sa may hagdan.

Walang emosyon ang mga mata nito. Naka-long dress itong bulaklakin na siyang
nagpalitaw lalo sa kaputian nito.

Napaka-simple lang ng suot nito ngunit nagmukha itong prinsesa sa paningin ko. Ang
mahahabang buhok nito na hinayaan lang na nakalugay.

Ang mukha nitong wala man lang kahit na anong kolorete na lalong ikinamangha ko.
Natural beauty na hinding-hindi nakakasawang titigan.

Tipong habang tinititigan ko ang mukha nito lalo yata akong kinikilig at
nanlalambot dahil sa nakakatunaw na ganda nito.

Hindi naman nakakapagtaka lalo na't maganda ang ina nito.

Para siyang baby na ang sarap pugpugin ng halik at panggigilan. Para bang amoy baby
ito kahit dalagang-dalaga na.

She's eyes so innocent kahit pa nga sabihing isa itong

modelo. Hindi maitatanggi ang pagiging inosente nito. Syempre papayag ba naman
akong hindi alamin kung

nagkaroon na ba ito ng karelasyon?

Sa kaalamang never pa itong nagkaroon ng karelasyon ay siyang pinagbunyi ng

kalooban ko. Ang isiping ako ang magiging una't huli nito wala na akong hihilingin
pa.

Natigil ang pagmumuni-muni ko ng nasa harapan na pala namin ang dalaga. Hindi man
lang ako nito tinapunan ng

tingin.

Para ngang sinasadya nitong 'di ako napapansin.

For what? Sino ka ba naman para pansinin niya eh isa ka lang Personal Bodyguard
niya.

Lihim akong napatiim-bagang sa sariling naisip.

Sa ilang araw na mga lumipas bago ang pangyayaring barilan, hindi ako nagkakamaling
may kakaibang tingin ang bawat pinapakawalan ng dalaga sa akin.

Kung paano mamula ang mukha nito kapag nakikita ako. Kung papaano ito natatarantang
umiwas kapag napapalapit ako. Kung paano itong matulala at kung paano nito titigan
ang mukha at buong katawan ko.

Lahat ng iyon hindi nakaligtas sa matalas kong mga mata.

Kaya hindi ko maiwasan ang mapa-isip at bigla-bigla na lang itong nagbago na para
bang natauhan sa hindi ko malaman ang dahilan!

May nagawa ba akong ikina-turn off nito? O sadyang natauhan ito dahil sa isa lamang
akong tauhan ng daddy

niya?!

"Dad, where's mom?" tanong nito sa ama.

"Nasa kitchen siya anak. Pinagluluto ka ng paborito mo at hindi ka na raw lumalabas

ng kuwarto," wika ng ama nito.

Nakatitig lamang ako sa dalaga ng ngumuso ito na parang bata at naglambing sa ama.

"Sorry na dad. Natakot lang ako. But I'm okay now," sagot nito sabay hawak sa braso
ng ama.

Napalunok ako ng maamoy ko ang napakabangong pabango ng dalaga.

Akmang lalakad na ang mga ito ng lingunin ako ni Mr. Niamh.

"Maiwan ka na muna namin hijo. At naglalambing na naman

ang unica hija namin," nakangiting wika nito sa akin.

Mabilis naman akong tumango sabay yuko rito.

Tiningnan ko pa ang dalaga ngunit 'di man lang ako nito tinapunan ng tingin.

Sh*t! Wala na ba ang angas at appeal ko sa mga kababaihan? Bakit hindi yata
napapansin ng dalaga!

Nasundan ko na lamang ito ng tingin habang patungo ang mga ito sa Dining area.

Lumakad ako palabas ng sala at tumayo malapit sa pintuan ng mansion. Wala akong
ginawa kundi ang humugot ng buntong hininga.

"Uuwi ka pala sainyo?" Napalingon naman ako.

Si Tito Dante.

"Oho. May kukunin lang ako," wika ko na lang.

"Akala ko pa naman sumusuko ka na. Sayang kong pakakawalan mo pa." Sabay ngisi nito
na ikinatitig ko rito.

Nang bigla nitong tapikin ang balikat ko. "Hindi mo kailangang magtago sa akin
hijo. Matanda na ako sa bagay na iyan," nangingiting wika nito.

Doon naman ako napalunok habang nakatingin pa rin

Tumingin naman ito sa labas ng mansion. "Alam kong may pagtingin ka kay Miss Ana."

Hindi naman ako nakaimik.

"Alam ko ring pinagbawalan ka."

Napalingon ako bigla rito. Ngunit ngumiti lang ito sa

akin.

Nang akmang tatalikuran na ako nito..

"Tito Dante-"

"Huwag kang mag-alala hijo. Hindi ito makakarating." Iyon lang at tuluyan na itong
tumalikod.

Napasuklay naman ako sa sariling buhok ko. Masyado na bang napaghahalataan ang
galawan ko?

Pero wala pa nga akong ginagawa eh! Titigan mo lang para 'di ka mahalata.

isipan ko.

Ang kontrabidang

Hatinggabi ng maisipan kong lumabas ng kuwarto. Napahinto pa ako sa katabing

kuwarto ko kung saan

natutulog ang dalaga.

Naisipan kong tumungo sa likod bahay kung nasaan ang swimming pool.

Tumayo ako at nakatulalang nakatitig sa pool ng bigla akong mapatayo ng tuwid.

What the?!

Biglang lumitaw mula sa ilalim ng pool ang dalaga habang nagpaikot-ikot sa swimming
pool.

Ganitong oras siya naliligo?!

Napakurap-kurap ako ng tumihaya ito sa ibabaw ng

pool.

Bigla yata akong napalunok ng makita ang kabuuan ng alindog ng katawan nito. Para
yata akong pinagpawisan na ewan.

Napalingon-lingon ako upang tingnan kung may mga tauhan bang nakatingin sa gawi ng
dalaga.
Nang makarinig ako ng mga yabag ay mabilis ko itong sinalubong.

"Ako nang bahala rito," wika ko sa kasamahan na agad ring

tumango at umalis.

Mabuti na lang hindi pa ito nakakarating sa kinaroroonan ng dalaga.

Umigting yata ang panga ko sa isiping gawain na ito ng dalagang maligo ng

hatinggabi.

Ilang tauhan kaya ang sumisilip sa dalaga?!

Bigla kong naikuyom ang kamao ko.

Nahigit ko ang hininga ng umahon ito sa ibabaw ng

tubig.

Oh sh*t!

Napasuklay ako sa sariling buhok ng maramdamang nabubuhay ang natutulog kong alaga.

Ang makita kong gaano kasexy ang dalaga. The way she walk na umiindayog ang
balingkinitan nitong katawan.

Bumigat yata ang paghinga ko habang nakatitig sa pisngi ng dibdib nito. Luminga-
linga pa ako at baka may nakikisilip na tauhan.

Talagang hindi sila aabutin ng umaga sa akin! Wala akong pakialam kung nasa mansion
pa ako ng mga Niamh.

Isang Hamish yata ako. Kaya 'wag silang magkamali!

Nakagat ko ang ibabang labi ng makita ang maumbok nitong puwetan.

Oh baby.. Bakit mo ba ako pinapahirapan ng ganito. Napalingon yata ako ng marinig

ang boses ni Tito Dante at

mukhang may kausap ito.

Patungo ito sa direksyon namin.

Hindi na ako nagdalawang-isip at mabilis kong hinigit ang kamay at tinakpan ko

'agad ang bibig ng dalaga upang hindi ito makasigaw.

Dinala ko ito sa medyo may gilid kung saan hindi kami makikita. May kadiliman sa
part na iyon.

Nagpupumiglas ito ng bigla ko itong binulungan.

"Senorita.." bulong ko. Natigil naman ito sa pagpupumiglas. Napapatitig ito sa akin

habang nasa mukha ang pagkagulat. Dahan-dahan ko namang inalis ang kamay sa bibig
nito.

Napatitig ako sa magandang mukha nito hanggang sa humantong ang mga mata ko sa
mapupula nitong labi.
Nang mapansin kong patungo malapit sa amin ang mga tauhan kasama si Tito Dante,
hindi ko naiwasang maidikit ang katawan sa dalaga.

Lihim akong napalunok ng maramdaman ko ang bahagi nito sa ibaba. Nakaswimsuit kasi
ito.

"A-anong ginagawa mo?" Halata sa boses nito ang kaba.

Bigla naman akong napatitig muli sa mga mata nito.

"Nandiyan ang mga tauhan sa labas. Makikita kang ganiyan." Gusto ko yatang batukan
ang sarili sa isinagot

ko.

Ano nga ba naman ang pakialam ko?! Kumunot naman ang noo nito."At ikaw puwedeng
makita ang katawan ko?" masungit na tanong nito.

Ewan ko ba kung bakit uminit pa ang pakiramdam ko sa tanong nito.

Hindi ako sumagot at nanatili lang na nakatitig dito. "Excuse me, dadaan ako," wika
nito na siyang hindi ko

hinayaang makawala sa pagkaka-corner ko rito. "Don't move," seryosong wika ko.

"And why not? Gusto mo bang sumigaw ako rito ?^ prime prime naiinis na sambit nito.

Ngunit pansin ko sa mukha nito ang pamumula.

"Then do it. Nang maikasal tayo ng maaga." Sabay

ngisi rito.

Nanlaki naman ang mga mata nito.

"Ah ganoon." Akmang sisigaw nga ito ng hindi ko napigilang sakupin ang malalambot
nitong labi.

Isang impit na ungol ang kumawala rito. Akmang hahampasin ako nito ng hulihin ko
ang dalawang kamay nito gamit ng kamay ko at itinaas ito.

Para yata akong nawala sa sarili at nasabik pang hagkan ng

mariin ang dalaga. Idiniin ko rin ang sarili dito.

Ramdam kong parang gusto ng kumawala ng alaga ko sa shorts ko.

Sh*t baby! Feel me..

Lalo akong umiinit dahil sa impit na ungol nito.

Nawala yata ako sa sarili ng bigla kong yapusin ang kaliwang dibdib nito ng
kaliwang kamay ko habang ang kanang kamay ko ay hawak ang dalawang kamay ng dalaga.

Isang singhap ang narinig ko rito ngunit hindi naman makasigaw dahil magkalapat pa
ang mga labi namin.

Nang bigla na lang akong mapa-aray ng sipain ako nito sa parte ng ibaba ko.
Isang malutong na sampal ang natikman ko mula sa dalaga. Doon yata ako natauhan ng
makita ang hilam nitong mukha.

"I'm sorry, I didn't--"

Isang sampal pa ang ginawa nito bago ito tuluyang tumakbo palayo.

F*ck!

Galit na sambit ko sa sarili.

Nahilamukos ko ang mukha ko.

Anong ginawa ko? Bakit ba kasi ako nagpadala sa nararamdaman ko? Damn!

Episode 11

Nagkibit balikat ako ng ipatawag ako ni Mr. Niamh.

Inaasahan ko naman ito pagkatapos ng ginawa ko sa dalaga kagabi. Ngunit hindi ako
ipinanganak na isang Hamish na maduduwag lang.

"Mr. Niamh," wika ko.

Nakatalikod ito sa akin.

"Maupo ka hijo," yaya nito.

Tahimik naman akong umupo sa tapat nito. Gusto ko yatang kabahan dahil sa hindi ito
'agad nagsalita. Para bang may malalim itong iniisip.

"Hindi ko inaasahan na ikaw pala ang anak na bunso ni Mr.

Hamish. Ang humahawak sa lahat ng negosyo niyo." Sabay titig nito sa akin. Doon
naman ako nakahinga ng maluwag. Ngunit palihim lamang. Akala ko pa naman nagsalita
ang dalaga dahil sa

ginawa ko rito.

Maling akala lang pala ako.

"Ah yes. I thought my dad already mentioned this to you. Hindi pa pala," sambit ko.

Hindi pa rin nawawala ang titig nito sa akin na para bang may gustong malaman.

"I know na isang Hamish ang ibibigay niya upang makasigurong maprotektahan ang
unica hija ko, kahit kami man ng asawa ko. Hindi ko lang inaasahan na isang
business man pala ang ibibigay niya sa akin.." Sabay hinto nito.

Nakipagtitigan naman ako rito. Kahit hindi pa nito sinasabi ang karugtong. Alam ko
na ang pinupunto nito.

"Kilala kong isang magaling at matinik ang Agent Company ng ama mo. Pero bakit ikaw
ang ibinigay niya sa akin upang maprotektahan kami gayong hindi ka naman involve sa
trabahong hinahawakan nila?" tanong nito.
"Sinasabi niyo ho bang wala akong alam sa trabahong Secret Agent?" tanong ko rin.

Umiling naman ito.

"Isa kang Hamish. At tulad ng sinabi ko, kilala kong magaling at matinik ang Agent
ng daddy mo. At alam ko rin namang hindi ka niya ipapadala sa misyong ito kung wala
kang nalalaman sa trabahong hinahawakan ng daddy mo. I just wondering, kung bakit
nga ba ikaw ang kinuha sa misyon na ito gayong isa kang business man na humahawak
ng iba't ibang negosyo sa loob man o labas ng bansa. Tiyak ko namang hindi ka
papayag kung walang malalim na dahilan 'di ba hijo?"

Bingo!

Hindi naman ako 'agad nakapagsalita.

"May kinalaman ba rito ang anak ko?"

Bigla yata akong napaupo ng tuwid dahil sa diretsahang

tanong nito.

Bumuntong-hininga ito sabay tayo.

"Naiintindihan ko kung hindi mo masasagot ang tanon-" Pinutol ko ang sasabihin

nito.

"I'm sorry Mr. Niamh."

Hanggang sa ikuwento ko rito kung paano nga ba kami nagkita ng anak nito. Kung
paanong hindi nawala sa puso't isip ko ang anak nito.

Sinabi ko na ring matagal ko na itong pinapahanap ngunit natagpuan ko lang ito sa

misyong pinag-uusapan ng mga

kapatid at daddy ko. Ilang minuto yatang namutawi ang katahimikan. Hanggang

sa...

"Kaya mo bang protektahan ang anak ko?" biglang tanong

Tinitigan ko naman ito ng buong kaseryosohan.

"Kahit buhay ko iaalay ko sa anak niyo. Huwag lang siyang mapahamak. Kung iniisip
niyong hindi ako kasali sa Secret Agent. You don't need to worry, Mr. Niamh. Isipin
niyo na lang na isa akong Hamish," makahulugan kong wika rito.

Tumango-tango naman ito.

"Mangako kang hindi mo sasaktan kailanman ang anak ko?"

Napatitig naman ako sa matanda. Mga titig na may katanungan at kahulugan.

Ang ibig bang sabihin ay...

"I trust you hijo. At dahil sa ikinuwento mo at kaya ka naririto at handang ibuwis
ang buhay at iwanan ang lahat ng negosyo para sa anak ko, sapat na iyon para
mapatunayan sa akin kung
gaano mo.." Sabay putol nito at titig sa akin. "I love her." Walang paligoy-ligoy
na sabi ko. "And I promise that I will never hurt her."

Alam ko sa sarili na mahal ko na ang dalaga. At hindi ko

kayang itago iyon sa harapan ng ama nito. Pansin ko ang pagngisi ng matanda. Ngunit
'agad ding

sumeryoso.

"Ipinagkakatiwala ko na sa iyo ang anak ko. But doesn't mean na gagawin muna ang
hindi dapat gawin. Magagawa mo siyang lapitan at kausapin, but know your
limitations."

Kaagad naman akong napangiti sabay saludo rito. Para bang nagkaroon ako ng access
para mapabilis ang paglapit ko sa dalaga.

Kung noon kahit na napapansin kong may kakaibang tingin ang dalaga sa akin, pilit
kong binalewala dahil sa pagbabawal nito.

Kahit nga gustong-gusto ko itong lapitan at kausapin hindi ko magawa at nasa

paligid ko lang ang mga tauhan nito na posibleng magsalita sa kaniya. Ayoko namang
sa umpisa pa lang, hindi na ako mapagkatiwalaan ng matanda para sa anak nito.

Gustuhin ko mang aminin sa dalaga na nagkita na kami noon kung kaya familiar ako sa
kaniya, ngunit sinikap kong manahimik hangga't maaari. Alam ko naman na hindi pa
iyon ang tamang panahon.

Pero sa pagkakataong ito, malaya na akong makausap at

mapalapit sa dalaga. Wala na akong dapat ikabahala at 'di ko na

siya kailangang iwasan pa! Ipapakita ko saiyo baby, kung paano magpakilig ang isang
Hamish! Tingnan ko lang kung hindi ka maglaway!

"Malayo na yata narating ng isipan mo hijo?"

Bigla naman akong natauhan. Napakamot ako sa batok ng marealize na kaharap ko pa

pala ang matanda. Kung saan-saan na napapadpad ang isipan ko.

Nakaramdan tuloy ako ng pagkapahiya. Baka isipin nito pinagnanasahan ko na ang anak
niya sa isipan ko! Hindi nga ba? 'Di ka nga nakatiis, hinawakan mo na ang

bawal!

Tudyo naman ng mapanuksong isipan ko.

Bigla naman itong natawa sa naging reaksyon ko.

"Masyado ka yatang naexcite. Hindi ko sinabing ibinibigay

ko na ang anak ko sa iyo ha?" Naiiling na nakangiting sambit

nito.

Sabay kaming lumabas mula sa library nito.

Napasuntok yata ako sa ere ng mag-isa na lamang ako sa

likod ng mansion ng mga Niamh.

Finally! Hindi ko inaasahan na ganito ako kabilis matatanggap ng ama mo, baby.
Hindi na ako makapaghintay na maging akin ka!

Nang bigla kong maalala ang ginawa ko rito.

Nagpabalik-balik ako sa paglalakad sa isiping galit ang dalaga sa akin. Baka isumpa
ako nito at kamuhian na 'wag naman sanang mangyari.

Kung bakit naman kasi hindi ko napigilan ang bugso ng nararamdaman ko.

Bahala na!

Hinintay kong lumabas ang dalaga ngunit tanghaling tapat na hindi ko ito nakitang
lumabas man lang.

Halos tutok na tutok ako sa Cctv kung saan sa loob ng kuwarto niya. May nakalagay
kasing Cctv camera sa bukana ng pintuan niya. Ngunit hindi ko ito nakitang lumabas
man lang.

Damn! This is my fault!

Ikaw na nga nagsabi na inosente siya tapos binigla mo naman. Kinuha mo naman kasi
'agad ang virgin lips niya! Pati kaliwang bulubundukin niya, pinaki-alaman mo nang
wala man lang pahintulot!

Nakagat ko ang ibabang labi ng maalala ang malambot nitong labi. Hindi naman niya
ako masisisi. Masyadong nakakaakit ang mga labi niya lalo na ng matikman ko ito.
Sh*t!

Nababaliw na talaga ako. Sa dami ng mga babae. Never akong nagkaganito. Lumipas ang
maghapon ng hindi ko man lang ito nasilayan na siyang ikinakaba ko.

Kahit lalaki ako, nakaramdam ako ng pagkabahala at takot na galit na galit ito sa
ginawa ko.

Kung bakit kasi nawala sa isipan kong naiiba ito sa mga babaing naikama ko na. Na
halos ito pa ang magmakaawa pagbigyan ko lang ang mga ito.

Anong gagawin ko nito? Damn!

Dalawang araw ang lumipas ng hindi ko nasilayan ang

dalaga.

Nang magulat na lang ako sa sinabi ng ama nito ng ipatawag ako sa library.

"I'm sorry hijo. Ang anak ko, humiling na palitan ka ng ibang Personal Bodyguard
niya. I don't know why. Tinanong ko naman siya ngunit nanatili lang siyang tahimik
at hindi maipinta ang mukha."

Sabay buntong hininga nito.

Bigla naman akong napatiim-bagang. Bigla ring kumabog ang dibdib ko sa isiping ayaw
na ako nitong makita pa!

She's different! Sana itinatak mo iyan sa isip mo bago ka

gumawa ng hakbang na Ikaka-turn off niya sa iyo.

Paninisi ng budhi ko.

"May ginawa ka ba sa anak kong ikinagalit niya? May ginawa ka ba na dapat kong
malaman?" Ang mga titig nitong nang-aakusa.

Tumikhim naman ako bago sumagot.

"I'm sorry Mr. Niamh. Pero sa tingin ko, anak niyo rin ang makakasagot niyan kung
may ginawa ba akong ikinagalit niya. Kung bakit gusto niya akong papalitan."

Sandaling namayani ang katahimikan.

"Wala naman akong magagawa kung ayaw niya sa 'kin," wika ko.

Hindi ko maipaliwang ang sakit na bumalatay sa puso ko. Hindi ko inaasahan na

ganito ang resultang kalalabasan ng ginawa ko.

Nagkamali lang pala ako sa mga matang nakikita ko sa dalaga.

Palibhasa nasanay akong kinababaliwan ng mga kababaihan.

"Ang ibig mo bang sabihin, aalis ka na?" tanong nito.

"Alam niyo naman ho kung bakit ako naririto. Pero anong magagawa ko kung ayaw sa
'kin ng anak niyo," wika ko.

"So, sumusuko ka na nga? Hindi ko akalain na ganiyan mo kabilis isuko ang unica
hija ko. Nagkamali ba ako sa isang Hamish?"

Umigting yata ang panga ko sa sinabi nito. Para bang sinabi na rin nitong duwag ako
at mahinang lalaki.

"Kung ako lang ang masusunod, sa ayaw at gusto ng anak niyo, mananatili ako sa tabi
niya. Pero desisyon niyo ang hinihintay ko," sagot ko.

Doon ko naman nakita ang pagkislap ng mga mata nito na para bang natuwa sa isinagot
ko.

"Okay then."

Episode 12 (Ana POV)

Ilang katok ang narinig ko mula sa labas ng kuwarto ko hanggang sa marinig ko ang
mga yabag na papalapit sa 'kin.

Kasalukuyan pa akong nakahilata at inaantok pa. Alam ko namang umaga na ngunit

ayoko pa ring bumangon. Ewan ko ba, simula ng manatili ako sa mansion at hindi

makalabas-labas man lang, para bang mas gusto ko na lang

humiga maghapon.

"Miss Ana, nakahanda na raw ho ang almusal. Sa baba na lang daw kayo mag-almusal at
ipapakilala raw sainyo ang bagong bodyguard niyo ho," rinig kong sambit ng
kasambahay namin.
Bigla naman akong napamulat at napatulala sa kawalan.

Kahapon lang ako nagsabing ayoko sa Steven na iyon. May kapalit 'agad?

lyon naman ang gusto mo 'di ba? Kontra ng bahaging isipan

ko.

"Okay," patamad kong sagot.

Napapikit ako ng mariin ng maalala na naman ang isang pangyayari sa swimming pool.

Sa tuwing naaalala ko iyon, bigla na lang akong nagagalit at nakakaramdam ng

pagkamuhi sa lalaking Steven na iyon!

Matinding pagka-turn off at disappointed ang naramdaman ko dahil sa ginawa nito.

Hindi ko naiwasang mapaiyak sa isiping wala itong respeto sa akin at binastos na

lang ako nito basta!

Ano bang akala niya sa akin? Babaing mabilis makuha? Na 'agad bibigay?!

Kumuyom ang kamao ko at bumigat ang paghinga ko. Hindi ko naman maitatangging may
paghanga akong naramdaman 'agad dito sa unang kita ko pa lang sa binata.Katulad sa
kung paano ako humanga sa kamukha nito na nakita ko sa ibang bansa. Pinagkamalan ko
pa nga ito na siya iyon ngunit malabong hindi ako nito makilala kung sakaling siya
nga iyon.

Ngunit nawala iyon na parang bula dahil sa pangbabastos nito sa akin.

Kaya sa galit ko, ayokong makita pa ang pagmumukha nito. Nagkamali ako sa
pagkakaroon ko ng paghanga sa lalaki.

Ayoko namang sabihin pa sa daddy ko at baka kung saan pa mapunta ang lahat. Mas
mabuti ng kumuha na lang ng ibang bodyguard ko.

Ayoko nga sanang magkaroon pa ng bodyguard lalo na't nanatili lang naman ako rito
sa mansion. Ngunit mapilit ang daddy kaya hinayaan ko na lang.

Mabuti na lang at 'agad naman itong pumayag ng sabihin kong palitan ang Personal
Bodyguard ko.

Oh ba't parang may lungkot diyan sa puso mo?

Isang malakas na 'tsk' ang naibulalas ko sa bibig dahil sa kontrabidang isipan ko.

"Erase, erase!" natatangang sambit ko sa sarili at bumabalik sa balintataw ko kung

paano humalik ang binata.

Ang malalambot at mabangong hininga nito na para bang

nakakalasing at nakakawala sa sarili. Kung paano nito nabuhay ang dugo ko dahil sa
haplos at

halik nito.

Kung paano nito panggigilan ang mga labi ko at sipsipin at hawakan ang boo-"
"Ahh! I hate you Mr. Steven!!" Inis na sigaw ko sa banyo.

Naliligo ako ng mga oras na iyon. Kung bakit simula ng nangyari ang bagay na iyon,
walang araw na hindi bumabalik sa isip ko ang gabing iyon.

Pilit ko mang kalimutan ngunit pumapasok ito sa panaginip ko. Kaya naman nagigising
akong wet na ako sa ibaba ko na siyang ikinakahiya ko sa sarili.

Never ko pa itong naramdaman sa sarili. Kahit na nga isa akong modelo na kung
minsan nalalantad ang hubog ng katawan ko sa harapan ng mga tao, kailanman hindi
ako naging wet.Wala yata akong pinagnasahang kahit na sinong artista o kung
sinumang mayayaman.

Masyado akong fucos sa career ko noon.

Never pa akong pumasok sa relasyon. Kaya nga, halos manikip ang dibdib ko sa galit
sa lalaki at kinuha nito ang first kiss ko, pinakialaman rin ang nanahimik kong
dibdib!

Mabilis akong nagbihis at tumungo sa dining kong saan naghihitay ang mom at dad ko.

Pansin ko ang mga tauhan sa labas ng mansion. May kaniya-kaniyang puwesto ang mga
ito.

Mayroong nasa gate, sa malawak na garden, sa likod bahay kung nasaan ang swimming
pool. Mayroon ding naglilibot. At sa iba pang sulok ng mansion.

"Good morning mom, dad." Sabay halik sa pisngi ng mga ito.

"Good morning anak," nakangiting wika ni mommy.

Umupo naman ako sa kaharap ng mga ito at nagsimulang kumain.

"Napapadalas yata anak, na hindi ka lumalabas ng kuwarto. May problema?" tanong ni

mommy.

Umiling naman ako sabay subo ng pagkain.

"Gusto ko lang manatili sa kuwarto. Noon kasi palagi akong nasa trabaho. Kaya
sinasamantala ko lang ngayon, nakakamiss din kasi ang kuwarto ko eh. Baka nga
nagtatampo na sa akin at tulog at bihis lang ginagawa ko."

Natawa naman ang mommy. Napangiti naman ako at si dad dahil sa walang kabuluhang
pinagsasabi ko.

"Anyway, anak. After nito, ipapakilala ko sa iyo ang bagong Personal Bodyguard mo."
Biglang seryoso ni dad. Tanging tango lang ang nagawa ko. Namayani naman ang

katahimikan sa dining.

Mukhang pinaalam na rin yata ng dad ko kay mom at hindi man lang ito nagtanong.

Nauna na ang mga itong lumabas ng dining habang ako, nilalantakan ang paborito kong
cake.

Hinihimas-himas ko pa ang tiyan ko habang patungo ng sala.

Natigilan yata ako ng makita ang isang malaking tao na kausap ng mga magulang ko.
Huwag sabihing ito ang bagong Bodyguard ko??
"Anak," tawag ni dad ng makita ako. Nagpaalam naman saglit si mommy.

"Ito ang bagong bodyguard mo. Si Leron," wika ni dad.

Yumuko naman ito bilang paggalang.

Lihim naman akong napangiwi at napayuko.

Ang laking tao ba naman nito na akala mo eh, sasali sa

boxing. Mataba na matangkad, at mahaba pa ang buhok.

Tipong nakakatakot. Para yatang mahirap pagkatiwalaan eh! Pakiramdam ko tuloy isang
kamay lang kayang-kaya ako nitong ihagis.

Pagka-alis nito sa harapan namin ni dad ay saka ko naman ito hinarap na

nakasimangot.

"Dad, bakit iyon naman ang kinuha niyong Personal Bodyguard ko? Parang
nakakatakot!" himutok ko.

Nagulat ako ng tumawa ito ng malakas. May nakakatawa

ba sa sinabi ko? Padabog tuloy akong umupo sa sofa. Sumunod naman si

daddy habang nasa mukha pa rin na para bang natatawa.

"Hindi ba ayaw mo kay Steven? Naisip ko na baka hindi mo tipo ang ganoong lalaki
para maging bodyguard mo. Kaya 'yan na lang ang pinili ko at baka maging kampante
ka."

Napatingin tuloy ako rito na parang hindi makapaniwala. Is he joking?

Paano ako makakapante kung sa bawat tingin ko eh, nanayo yata balahibo ko. Kahit
boses kasi napakalaki. Parang mangangain ng buhay!

"Are you kidding dad? Paano ako magiging kampante roon?" nakasimangot na tanong ko.
"Wala na bang ibang mapagpipilian? Iyong hindi naman nakakatakot. Long hair pa!"

"Anak, iyan ang ibinigay sa atin ng Agent Company. Isa raw iyan na magaling sa
pakikipaglaban at mapagkakatiwalaan. Kaya huwag ka nang maghanap pa ng iba at baka
mainis pa sa atin ang Agent Company kapag naging masilan tayo. lyon pa namang
company ang nag-iisang alam kong magaling na Agent. And besides, ikaw naman ang may
kagustuhang palitan si Steven 'di ba? Kaya huwag ka nang magreklamo. Hindi ko lang
malaman-laman kung bakit inayawan mo ang binatang iyon," mahabang lintaya nito na
ikinatahimik ko.

Kung alam mo lang dad, ang ginawa ng lalaking iyon.

Pinagsamantalahan lang naman ang anak niyo!

Sigaw ng isipan ko.

Wala akong nagawa kun'di ang mapabuntong-hininga.

Hindi rin ako nakatiis at tinanong kong muli si daddy.

"So, umalis na siya dad?" tanong ko.

Ewan ko ba kung tama ang nakita ko sa mga mata ng daddy ko. Para bang may panunudyo
ito.

"Sino anak?"

Napabuntong-hininga naman ako.

"Nothing dad." Sabay tayo.

Lumipas ang mga araw na para bang may kulang. Para bang may kalungkutan akong
nararamdaman. May mga oras na iniikot ko ang mga mata sa paligid ng

mansion. Na para bang may hinahanap. Ngunit wala naman

akong nakikitang kakaiba.

Madalas pumapasok lang sa kabahayan ang bagong Personal Bodyguard ko gayundin si

Tito Dante. Ang ibang tauhan ay nasa labas lamang.

"Ang aga mo yata ngayon, anak?" takang tanong ni

mommy. Alas sais pa lang kasi ng umaga, gising na ako. Ewan ko ba kung bakit
naisipan kong gumising ng maaga.

"Hindi na ako inaantok, mom," sagot ko.

"Where are you going?" tanong nito.

"Sa hardin lang mommy. Bibisitahin ko lang ang mga

bulaklak," wika ko. "Hindi ka pa ba mag-aalmusal?"

"Later mom."

Wala sa sariling naglakad ako sa malaking hardin namin. Nang bigla akong matigilan.

Napakurap-kurap pa yata ako at sinisiguro kung 'di ba ako nananaginip.

Steven..?

Nakatayo ang binata habang may hawak na cup na halatang may lamang kape. Kausap
nito si Tito Dante gayundin ang bagong bodyguard ko.

Napalunok ako ng makita ang namumutok nitong braso Unang beses kong makita itong
nakasuot lamang ng sando. Kaya naman kitang-kita ko ang makisig nitong
pangangatawan.

Tindig pa lang nito hindi maitatangging malakas ang

dating.

Anong ginagawa niya dito? Akala ko ba umalis na ito? Nang bigla akong magulat ng
mapatingin ang bagong bodyguard ko sa akin. Nataranta yata akong napalakad ng
mabilis pabalik ng mansion.

Sa takot na lumingon din ang binatang iyon.

So, ano naman? Bakit ikaw pa yata ang natataranta diyan eh siya nga ang may
kasalanan sa iyo?

Pagkakita ko kay daddy ay 'agad ko naman itong

nilapitan.

"Yes anak?" baling nito sa 'kin.

"Akala ko ba dad, umalis na ang dating bodyguard ko?" tanong ko rito.

Ngumiti naman ang daddy.

"Hija, wala akong sinabing umalis na si Steven," nakangiting sagot nito.

"Pero hindi ba may bago na akong Personal Bodyguard?"

takang tanong ko.

"Yes. But doesn't mean na aalis na si Steven. Pinalitan ko lamang siya as your
Personal Bodyguard dahil ayaw mo sa kaniya. Pero hindi ko sinabing aalisin ko na
siya. Magiging tauhan ko pa rin siya kasa-kasama ng Tito Dante mo. May tiwala ako
sa binatang iyon. At anuman ang dahilan mo kung bakit ayaw mo sa kaniya, tiyak na
hindi malalim ang dahilan. Dahil kung oo, I'm sure naman na aamin ka sa amin ng
mommy mo. Kaya naisip kong sa ibang posisyon na lang siya kung ayaw mo sa kaniyang
maging Personal Bodyguard mo. Don't worry anak, wala nang dahilan para mapalapit sa
iyo ang binata. Ang Personal Bodyguard mo lang ang maaaring mapalapit sa iyo at ang
Tito Dante mo."

Napangiwi naman ako pagkarinig sa bagong bodyguard ko.

Hindi bale na lang.

Natahimik naman ako sa sinabi ni daddy.

So, nandito pa pala siya. Bakit hindi ko yata ito nakita mga

nakaraang araw?

Oyy! Hinahanap niya!

Bigla naman akong pinamulahan sa kalukuhan ng bahaging isipan ko.

"Why are you blushing anak?"

Bigla tuloy akong napatingin kay daddy.

"Iniisip mo ba ang bagong Personal Bodyguard mo?"

Nakakaluko ang ngiti ni daddy.

"Yay! No daddy!" mariin kong wika sabay napatayo. Isang malutong na halakhak ang
pinakawalan nito na ipinagtaka ko.

ko.

Hindi yata basta-basta natatawa ng ganito ang daddy

"Eh sino ang iniisip mo? Don't tell me, ang dating bodyguard
mo?"

Bigla ko yatang naramdaman ang panumula ng mukha ko sa pang-aasar ni daddy.

"Daddy!!" tili na sambit ko.

Ramdam ko ang pamumula ng mukha ko na siyang tinawanan lang nito.

"Relax sweetheart. You're daddy's kidding," nangingiting wika nito.

Tumayo ito at tumingin sa likuran ko. Napilitan din tuloy akong lumingon dito.

At gusto ko yatang lumubog sa kinatatayuan ko ng

nandoon ang bagong bodyguard ko kasama si Steven at Tito Dante.

Kahit na mabilis akong yumuko, hindi nakaligtas sa akin ang seryosong mukha ni
Steven.

Ewan ko ba at pagkalagpas ko sa mga ito hindi ko

naiwasang umirap at maging maldita ang mukha ng maalala na naman ang ginawa nito sa
akin.

Pagkarating ng kuwarto, bigla akong napahawak sa sariling dibdib ng maramdaman ang

malakas na pagkabog nito.Ano ng nangyayari sa 'kin?!

Episode 13 (Steven POV)

"Boss."

ko.

Niligon ko naman si Leron na ngayon nakatayo sa harapan

Isa ito sa Secret Agent ng Company ni daddy. Sinadya ko talagang si Leron ang
ipadala ni dad upang magulat at hindi maging kampante ang dalaga sa bagong
bodyguard nito.

Malaking tao kasi si Leron at balbas sarado. Malaki pa ang tiyan at long hair pa.
Kaya tiniyak kong magrereklamo ang dalaga.

Hindi nga ako nagkamali ng minsang banggitin ito ni Mr.

Niamh sa akin.

Ngunit kasama iyon sa plano ko.

"Aalis ako sa linggo. Ikaw muna ang bahala rito. Tingnan-tingnan mo ang dalaga.
Hindi tayo maaaring maging kampante sa ibang tauhang narito. You know what I mean,"
seryosong wika ko rito.

"Yes boss." Sabay yuko nito.

"Kailan ang balik mo niyan boss?" tanong nito na napapakamot.

Medyo nag-aalangan kasi ito sa 'kin lalo na't hindi naman

ako nito kasa-kasama noon sa trabahong Secret Agent. Alam ko naman kasing kampante
at komportable ito sa

dalawang kapatid ko. Maliban sa akin.

"I told you, 'wag kang mailang sa akin. Treat me kung paano mo kinakausap ang mga
kapatid ko." Sabay ngiti rito at tapik sa balikat nito.

Napasuklay naman ito sa long hair nito.

"By the way. Talian mo ang buhok mo kapag kaharap ako at nagmumukha kang gangster
sa paningin ko. Baka ikaw pa ang mapagkamalan kong kalaban dito sa mansion ng mga
Niamh," pagbibiro ko rito.

Natawa naman ito ng mahina.

"Grabi ka naman sa 'kin, boss. Alam niyo naman na kahit buhay ko ay i-aalay ko
alang-alang sainyong magkakapatid."

"Tsk. I know. Nagbibiro lang ako. But seriously, talian mo iyan kapag ako ang
kaharap mo. Pero kapag ang prinsesa ko ang kaharap mo. Magmukha kang nakakatakot!"
Sabay tawa na siyang sinabayan nito.

Gusto ko rin kasing maging komportable ito sa akin kahit pa tauhan ito ng daddy ko.

"Halata ngang natatakot sa akin si Ma'am Ana eh!" Napapakamot na wika nito.

Natawa naman ako sa tinuran nito.

"Hayaan muna dahil kailangan," napapangiting wika ko sabay tapik sa balikat nito.

At dahil nasa plano na kaayawan ng dalaga ang bagong bodyguard niya kaya kailangang
magmukhang nakakatakot si Leron upang makapag-isip ang dalaga na sana ako na lang
ulit ang kunin niya.

Ngunit mukhang malabo yata dahil sa nakikita kong galit sa

mukha nito sa tuwing nakakasalubong ko ito sa sala.

"Masusunod bossing! Hindi naman nakakapagtaka kung bakit nabighani ka kay Ma'am
Ana. Bagay na bagay kayo!" masayang wika nito.

Lumawak yata ang ngiti sa labi ko sa sinabi nito. Syempre wala nang ibang babagay
sa baby ko kun'di ako lang.

Walang puwedeng may humawak sa dalaga kun'di ako lang. At alam naman iyon ni Leron.
Kahit siya ang bodyguard ng dalaga. Alam niya ang rules ko.

Kahit ni dulo ng buhok ng dalaga. Bawal hawakan. "Baka hanapin ka boss kapag hindi
ka nakita?" panunudyo

nito.

Mukhang nawawala na ang pagka-ilang nito sa akin.

Natawa naman ako sa sinabi nito. Kahit lalaki ako, hindi ko maiwasan ang kiligin.
Pero syempre nasa akin lang iyon.

"Paano ako hahanapin noon, galit iyon sa akin!" Sabay buntong hininga.

Naalala ko na naman kasi ang ginawa ko sa dalaga. Ilang linggo na ang nakakalipas
ngunit hindi ako mabigyan ng pagkakataong makahingi ng tawad sa ginawa ko.

Madalas kasing nananatili lang ito sa kuwarto. At kung minsan namang nagkikita kami
nito sa sala, mabilis itong umiiwas habang hindi maipinta ang mukha.

Alam ko namang galit ito.

"Sa nakikita ko boss, may pagtingin din sa iyo si Ma'am Ana. Kung anuman ang nagawa
mo sa kaniya, natatakpan lang ng galit iyon pero hindi maitatago sa kilos niya sa
tuwing nakikita ka niya," wika nito.

Napatingin naman ako rito.

"Really? lyon ang nakikita mo?" tanong ko.

"Yes boss. Hindi ko pala nabanggit sainyo noong nakaraang araw na nasa hardin tayo
kasama si Sir Dante na nandoon si Ma'am Ana. Yumuko nga ako para batiin ito ang
kaso bigla yata itong nagmadaling umalis na para bang may iniiwasan. Nakita ko pa
kung paano nagulat ang mukha nito ng makita ka," mahabang wika nito.

"At ito pa, noong binibiro siya ni Sir Niamh, tungkol sa iyo. Hindi ba't namumula
ang mukha ni Ma'am Ana. Pilit lang itinatago noon ang pagtingin niya sainyo boss,"
dugtong pa nito habang nangingiti.

So, hindi nga ako nagkamali noon pa man. Kahit ibang tao napapansin ang kilos ng
prinsesa ko hmm.

Humanda ka talaga sa akin, baby kapag naging akin ka! Ipapalasap ko sa iyo ang
masarap na putaheng hindi mo pa natitikman! Tingnan ko lang kung hindi ka mabaliw
sa akin.

Sumilay na naman ang pilyong ngiti sa labi ko dahil sa kalukuhan ko. Masyado yata
akong advance mag-isip.

Dapat iniisip ko ngayon kung paano ba mapapatawad ng dalaga.

Nakatutok ako sa laptop ng tumunog ang cellphone ko. Automatic na napakunot ang noo
ko.

Nasa veranda ang dalaga at nakatayo ito sa mataas na bahagi. Magpapakamatay ba ito?

Pagtingin ko sa orasan. Alas nuebe pa lang ng gabi. Tiningnan ko naman ang cctv
camera kung may mga nakabantay ba sa bawat sulok ng mansion.

"Oh sh*t!"

Mabilis akong napatayo sa kinauupuan at tinakbo ang

veranda.

Nakasalampak ang dalaga sa sahig habang hawak-hawak

ang paa.
"Kakainis!" rinig kong wika nito.

Napangisi ako ng para itong batang humihikbi habang

hinihilot ang paa.

"Senorita," tawag ko rito.

Mabilis naman itong tumingala. Kaagad nitong pinunasan

ang butil ng luha nito.

Tss, iyaking bata.

"Ayos ka lang ba?" Sabay luhod malapit dito habang nakatingin sa paa nito.

Kung bakit naman kasi patalon itong bumaba kaya ayon tuloy, mukha itong natapilok.

"Let me-" Naputol ang pagkuha ko sana sa paa nito ng tampalin nito ang kamay ko.

"Sino may sabi sa iyong hawakan mo ang paa ko? Baka nakakalimutan mong may malaking
kasalanan ka sa akin!" galit nitong wika.

"Get out of my sight!"

Napatiim-bagang naman ako at pormal ang mukhang tumayo. Nakaupo pa rin ito hanggang
sa makita kong may pinindot ito sa cellphone nito.

Hindi nga nagtagal humahangos si Leron na dumating.

"Ma'am Ana-" Natigilan ito ng makita ako.

"Puwede mo ba akong maalalayan, Hawakan mo lang ang braso ko, wika ng dalaga sa
Personal Bodyguard nito.

Tumiim yata ang bagang ko. Kahit na alam kong hindi ito susundin ni Leron dahil na
rin sa alam niya ang ipinagbabawal ko hindi ko pa rin maiwasan ang makaramdam ng
selos

Ang isiping mas gusto pa nito sa mukhang gangster ang mukha kaysa sa guwapong tulad
ko.

Guwapo nga, manyak naman!

"A-ano hong nangyari sainyo ma'am?" Hindi pa rin kumikilos si Leron sa kinatatayuan
nito.

"Natapilok ako. Ano tutunganga ka lang ba diyan?!" naiinis

ng sambit ng dalaga. Problemado naman ang mukha ni Leron habang nakatingin

sa akin. Para bang humihingi ito ng saklolo sa akin.

Napakunot ang noo ko ng dahan-dahan itong lumapit sa dalaga.

Bibigyan ko sana ito ng sample para maalala niya ang rules na ipinagbabawal ko ng
bigla itong mapa-aray.

Napataas naman ang kilay ko.

"Ouch! Pagminamalas naman oh! Umaatake na naman ang LBM ko," aniya ni Leron habang
kumikindat-kindat ng palihim sa akin.

Doon naman gumuhit ang ngisi sa labi ko.

"Ma'am Ana, si bo-" Si Steven muna bahala sainyo baka dito ko pa mailabas ito eh!"
Sabay baling nito sa akin. "Ikaw muna bahala kay Ma'am Ana. Pakihatid sa kuwarto

niya," kunwaring wika nito sa akin.

Gusto ko pa yatang matawa ng nakatuwad pa kunwaring

naglalakad ang lukong Leron. Ginalingan din!

"Ano ba 'yan!" naiiritang sambit ng dalaga. Pigil naman ang ngiting gustong
kumawala sa labi ko.

Pansin kong pilit itong tumayo. Muntik pa nga itong

matumba kung hindi ito nakabalanse.

Well, isa nga pala itong modelo.

Ngunit ng akmang lalakad na ito, hindi nito maihakbang ang isang paa kung saan ito
natamaan.

At dahil wala itong makakapitan. Akmang matutumba ito ng maagap akong lumapit dito.
And yes! Nahawakan lang naman nito ang matikas kong dibdib.

Para itong napaso na ewan. Hindi ko tuloy naiwasang magpakawala ng buntong hininga.

"Aalalayan na kita, senorita."

Nang bigla itong tumingin sa akin. Nasa mukha nito ang inis.

"Paano kita mapagkakatiwalaan kung nagawa mo akong pagsamantalahan! Subukan mo pang

magtangkang hawakan ako't makikita mo ang hinahanap mo. Hindi ko lang maintindihan
si dad kung anong nakita niya sa iyo at hindi ka pa rin pinapaalis. Kaya kung gusto
mong manatili sa trabaho mo, know your place. You're not my Personal Bodyguard.
Walang karapatan ang sinumang lumapit sa akin except sa bodyguard ko. Dapat alam mo
'yan. Huwag mong hintaying sabihin ko sa daddy ko ang ginawa mo. Kahit kayo pa ang
pinakamagaling na agent, hindi naman yata papayag ang daddy ko na pagsamantalahan
ng tulad mo. Umalis ka sa harapan ko at namumuhi ako sa pagmumukha mo."

Bumigat ang paghinga ko at ramdam kong uminit ang mukha ko sa pagkahiya. Hindi ko
rin napigilan ang mapakuyom ang kamao dahil sa mga sinabi nito.

Ang sakit nito magsalita! Sana sinaksak niya na lang ako kaysa ang marinig ang mga
salitang hindi ko matanggap.

Hindi ko inaasahan na ganito kalaki ang galit nito sa akin. Ramdam kong kumirot ang
dibdib ko. Umigting ang panga kong nakatingin dito. Alam kong nakita

nito ang sakit na dumaloy sa mga mata ko. Ngunit napalitan din

iyon ng galit.

"I'm sorry. Alam kong hindi maibabalik ng sorry ang mga nagawa ko. Pero para
malaman mo kung bakit nagawa ko iyon dahil may pagtingin ako sa iyo. Hindi ko lang
napigilan ang nararamdaman ko. Kung pangbabastos man ang nagawa ko, para sa iyo,
I'm really sorry. Pero handa ko naman iyon panagutan. But it's seems, na hindi ako
ang tipo mo lalo na't sa nagawa ko. Don't worry. Ito na ang huling makakalapit ako
sa iyo."

Mabilis ko itong tinalikuran pagkatapos ng pagtatapat ko para sa dalaga. Wala sana

akong balak sabihin ng maaga ang tunay kong nararamdaman para dito.

Pero ginawa ko iyon upang malaman niya na hindi ko intensyon na mabastos siya sa
nagawa ko.

"Leron, salubungin mo si Ana. Hawakan mo lang siya sa braso. Aalis na ako ngayong
gabi." Pinutol ko 'agad ang linya.

Nanubig yata ang luha ko sa mga mata sa sakit na nararamdaman. Para akong nabasted
ng pinakamamahal ko!

Episode 14 (Ana POV)

Naiwan akong tulala at gulat na gulat sa ipinagtapat

Kitang-kita ko kung paano dumaloy ang sakit sa mga mata

nito dahil sa masasakit na salitang binitiwan ko. Para yatang tinambol ng malakas
ang dibdib ko sa

pagkabigla sa mga sinabi nito. Hindi ko alam kung anong magiging reaksyon ko
hanggang sa namalayan ko na lang na wala na ito sa harapan ko.

Alam ko sa sariling may kirot akong naramdaman ng marinig ang huling sinabi nito.

Kaya ko lang naman nasabi ang masasakit na salitang iyon dahil hindi pa rin mawala
sa isip ko na binastos niya ako't pinagsamantalahan. Lalo na't dumaan na ang mga
linggong hindi nito nagawang humingi ng tawad sa akin kaya ganoon na lang ang galit
ko ng mga oras na iyon.

Nakaramdam man ako ng pagsisisi dahil sa mga nasabi ko ngunit wala na rin naman
akong magagawa. Nasaktan ko na rin ito at alam kong nainsulto ko rin ang lalaki.

Kailanman hindi ako pinalaking masama ang pag-uugali ng mga magulang ko. Hindi ko
lang matanggap na mayroong mangbabastos sa akin lalo na't siya ang kauna-unahang
nakahawak sa katawan ko at nakahalik at worst hindi ko naman siya nobyo.

Nakagat ko ng mariin ang labi ko ng maramdamang nanginginig ito tanda na para bang
gusto kong umiyak sa hindi malamang dahilan habang nakatanaw sa binatang papalayo
sa akin.

Ewan ko ba pero ramdam kong sobra akong nasasaktan ng mga oras na iyon.

Mabilis kong pinalis ang butil ng luha ko ng marinig ko ang yabag na papalapit. Ang
bagong bodyguard ko.

"Ma'am Ana.."

"Ako na lang ang hahawak sa braso mo. Huwag mo na akong hawakan," mahinang wika ko.
Tumango naman ito. Hirap man akong maglakad ngunit

sinikap kong makarating 'agad sa kuwarto. Alas tres na ng madaling araw ngunit
hindi pa rin ako

dalawin ng antok.

ko.

"I'm sorry.." bulong ko hanggang sa ipikit ko ang mga mata

Kinaumagahan.

"Anak, ano ba kasing ginagawa mo sa labas kagabi? Bakit umakyat ka?" sermon ng
mommy.

Nandoon kasi ang doctor upang tingnan ang paa ko. "Sorry na mom." Iyon lang ang
naisip kong sabihin

dito. Tulala akong nakatingin sa kawalan. Hindi ko naman

magawang bumaba dahil sa paa ko.

Isang linggo ang lumipas..

Malungkot akong nakatanaw sa labas ng veranda.

Hinahayaan ko lang na tangayin ng hangin ang mahaba kong buhok.

Napayuko ako habang nakakagat-labi. Para akong batang gustong umiyak dahil sa
pangungulila.

Ngunit kanino ba ako nangungulila? Sa Steven na iyon? Ganoon na ba kalalim ang

nararamdaman ko para dito?

Simula ng malaman kong may pagtingin pala ito sa akin para bang lumalim ang
paghanga kong nararamdaman dito. Parang naglaho na parang ang bula ang galit ko.

Ngunit simula ng mapagsabihan ko ito ng masasakit na salita. Ni hindi ko na nakita

pa ang anino nito sa mansion. Hindi ko naman matanong si daddy at baka anong isipin
noon.

Halos naglakad-lakad nga ako sa buong kabahayan nagbabasakaling makita ko ang

lalaki, ngunit wala. Hanggang sa lumipas na ang isang linggo.

Hindi ko maitatangging nasasaktan ako sa isiping umalis na ito sa trabaho nito.

Madalas ko naman kasing nakikita sila Tito Dante at iyong Leron ngunit walang
Steven.

Napapansin ko rin ang karamihang tauhan sa paligid ngunit wala talagang ang binata.

Isa lang ang tiyak ko, umalis na ito.

Nasaktan ko talaga siya ng sobra. Kung bakit kasi ganoon ang mga lumabas sa bibig
ko!

"Anak, ayos ka lang ba? Bakit ang tamlay-tamlay mo at ang hina mong kumain nitong
mga nakaraang araw?" Puna ni mommy.
Nasa hapag-kainan kami ng mga oras na iyon. "I'm fine, mom. Namimiss ko lang
lumabas paminsan-minsan," pagdadahilan ko.

"Akala ko pa naman may namimiss kang tao, anak," wika ni dad na ikinatingin ko
rito.

Nasa mukha nito ang panunukso. Ewan ko ba kung bakit namula ang pisngi ko.

"Si Dad talaga, kung ano-anong nasa isip. Sinong tao naman

ang mamimiss ko eh, nandito naman kayo," sagot ko. "Really? So, explain to me kung
bakit namumula iyang

mukha mo?" nakangising wika nito. Nakakapagtaka talaga itong daddy ko na ito. Never
itong nanukso sa akin. Nahahalata ba nito ang ikinikilos ko noong

mga panahong nandito ang Steven na iyon?

Oh no! Huwag naman sana!

"Eh paano kasi dad, ang tinginan niyo parang may something," nakangusong wika ko.

Napapangiti na lamang si mommy habang nakikinig sa

amin.

"Anong klasing may something anak?" pangungulit pa ni daddy na lalong ikinapula ng

mukha ko.

Ayoko yatang malaman ng mga itong may pagtingin ako sa Steven na iyon. Lalo na't
bigla na lang umalis!

Duwag pala iyon eh!

Minsan naiinis ako sa lalaking iyon. Mabilis ba namang sumuko kung talagang may
nararamdaman siya sa 'kin?

Tsk!

Sana pinatunayan niya. Hindi iyong umalis na lang. Pagkatapos niyang mahawakan ang
katawan ko at mahalikan! "Change topic na daddy!" nakasimangot ng wika ko. Tumawa
naman ito.

"Sino naman kasing ibang tao ang mamimiss ng anak natin, honey. Ikaw talaga, kailan
mo pa nakaugaliang asarin ang anak natin?" sita naman ni mommy.

"Ngayon lang honey at mukhang nabobored na ang anak

natin. Kaya inaaliw ko lang," palusot nito. Humaba naman ang nguso ko dahil sa
tinuran nito.

"Don't worry, anak. Malaman lang at mahuli ang matandang sindikato na nagkakagusto
sa iyo ay malaya ka na ulit na makakalabas anytime na gustuhin mo. Makakabalik ka
na rin sa trabaho mo," wika ni mommy.

"Yes mom. Sana nga mahuli na 'agad ang matandang iyon!"

Lumipas pa ang ilang araw na halos nanlulupaypay ako. Malungkot at halos ayoko na
lang lumabas ng kuwarto.
Pakiramdam ko mas higit akong malulungkot kung lalabas ako at parang may hinahanap
na alam ko namang hindi ko makikita.

Nang mapalingon ako sa pintuan ng kuwarto ko.

"Anak, are you ready?" tanong ni mommy.

"Yeah," mahinang sagot ko.

"Oh siya, sunod ka na lang sa ibaba ah." Sabay sara nito ng pinto.

Bumuntong-hininga naman ako sabay tingin sa malaking

salamin.

Today is my birthday.

At dahil sa sitwasyon namin ngayon. Wala munang pa party. Pero kakain kami sa labas
kasama ang sandamakmak na tauhan.

Mahirap na at kaming tatlo ang lalabas. Ayoko naman nga sana. Ngunit mapilit din
sila dad dahil gusto nilang macelebrate man lang ang birthday ko kahit kami-kami
lang.

Sinigurado naman daw nito na marami ang tauhan at naroon naman sila Tito Dante at
si Leron ang bodyguard ko.

White backless dress na kumikininang ang suot ko.

Hanggang hita ang haba nito na sinuutan ko ng high heels. Tinali ko rin ang buhok
ko kaya naman kitang-kita ang

makinis kong likuran.

Parang wala ako sa sariling naglakad papuntang sala kung saan naghihintay ang mga
magulang ko.

"Anak."

Doon naman ako napatingin kila dad at mom. Doon ko lang din narealize na nasa
harapan na pala ako ng mga ito.

"Are you okay? Bakit mukha kang wala sa sarili? Kanina ka pa namin tinitingnan
habang palapit ngunit nakatingin ka sa kawalan. May modelo na ba ngayon na wala sa
sarili habang nagrarampa?" si dad.

Siniko naman ito ni mommy.

Tumawa naman ng mahina si dad at hinalikan ako sa gilid

ng ulo ko.

"Nagbibiro lang ako anak. Ilang linggo ka ng ganiyan. Kaya nga tayo lalabas upang
I-celebrate ang birthday mo. Pero mukhang hindi ka masaya. May tao bang
nagpapalungkot sa iyo ng ganiyan?" tudyo na naman nito.

"W-wala dad ah."

At doon ako biglang napatingin sa paligid.

At para yatang tumigil ang ikot ng mundo ko ng masilayan ko lang naman ang lalaking
nagiging dahilan ng pagkakaganito ko.

Nakatayo ito sa tabi ni Tito Dante. Seryoso ang mukha nito habang nakatingin sa
labas.

Ramdam ko ang malakas na kabog sa dibdib ko ng magtama ang aming mga mata. Ngunit
para yatang napakalamig ng tinging ipinukol nito sa akin.

Ano pa nga bang aasahan ko. Pagkatapos ng mga masasakit na salitang nasabi ko rito.

Pero bumalik siya?!

Para yatang may paro-parong nagsiliparan sa tiyan ko ng mga oras na iyon.

Hindi ko rin naitago ang kislap sa mga mata ko ngunit ako lang ang nakakaalam dahil
yumuko ako. Mahirap ng makita ni daddy at mukha yatang nagiging matalas ang
pakiramdam nito.

"Hay naku, honey. Tigilan muna ang anak natin at baka kakabiro mo mag-asawa iyan ng
maaga. Sige ka, mawawalan ka ng prinsesa sa mansion na ito," pananakot ni mommy.

Tumawa lang si daddy at inakay na kami palabas.

Nakaramdam ako ng lungkot ng si Tito Dante at Leron lang ang kasa-kasama namin sa
loob ng sasakyan. So, sa ibang sasakyan siya. Tinototoo nga niya na hindi na

siya lalapit pa.

Payapa naman kaming nakarating sa restaurant.

Pansin ko 'agad ang mangilan-ngilang customers na nagsisitinginan sa amin

especially sa akin.

Ang mga tauhan naman ni daddy ay nasa kabilang lamesa lamang.

Napasulyap ako sa huling pumasok.

Bumilis yata ang t***k ng puso ko ng mapatitig ako sa binata. Para yatang nanginig
ang kamay ko sa nerbyos ng titigan din ako nito habang papasok sa loob ng
restaurant.

Mga titig na hindi ko maipaliwanag.

Episode 15

Tahimik kaming nagsisikain ng may pumailanlang na tugtog. Napatingin tuloy ako sa

mga taong nagsipuntahan sa gitna upang sumayaw.

Doon ko lang din napansin na may piano pa lang

tumutugtog. Hanggang sa yayain ni dad si mom para sumayaw. Napangiti na lang ako sa
ka-sweetan ng mga magulang ko.

Kitang-kita ko ang pagmamahal ng mga ito sa isa't isa.

Nang wala sa sariling napabaling ang tingin ko sa kabilang lamesa. Para yatang
namula ang mukha ko ng nakatitig din pala si Steven sa akin.

Mabilis kong naiyuko ang ulo sabay lunok. Nang bigla akong mapa-angat.

"Hi, miss? Puwede ba kitang maisayaw?" Isang binatang nakatayo sa harapan ko habang
nakalahad ang kamay.

Hindi pa ako nakakasagot ng mapansin ko ang mabilisang paglapit ni Leron. Ang

bodyguard ko.

"I'm sorry, Sir. Hindi siya maaaring maisayaw ngayon," wika ni Leron.

Napalunok ako ng marinig ang malaking boses nito. Nakakatakot talaga 'tong
bodyguard ko.

Ngunit nakakapagtakang hindi man lang natinag ang lalaking nagyaya sa akin sumayaw.

"And who are you para magdesisyon sa gusto niya?"

Napakunot ang noo ko dahil hindi ko nagustuhan ang talas ng dila ng stranghero.
Hindi man lang ba ito natatakot kay Leron.

Pansin kong nagtiim-bagang ang bodyguard ko. Kulang na lang yata sakalin nito ang
kaharap. Hindi ko nga alam kung saan ito kumukuha ng tapang gayong ang bodyguard ko
napakalaking tao tapos long hair pa na akala mo sanay ng pumatay ng tao.

"Umalis ka na lang bata. Baka hindi mo magustuhan ang magawa ko sa iyo!" mahina
ngunit nakakatakot na sambit ni Leron.

"Aba't-"

Akmang papatulan nito si Leron ng matigilan ito. Ako namang aawat sana ng mabaling
ang paningin ko sa taong

kaharap na namin. "Sis, let's dance!" wika ni Steven.

Sister daw?!

Gulat akong napatingin dito. Napakurap-kurap pa ako ng

ngumiti ito sa akin.

Ngiting nagpapahiwatig na kunin ko ang kamay niya. At dahil sa sitwasyon ng

bodyguard ko at ng stranghero, naisipan kong tanggapin ang alok ni Steven.

Siguro isa na rin itong paraan ng mga ito upang makaiwas sa anumang gulo na
puwedeng mamagitan kay Leron at sa mayabang na stranghero.

Para yatang nakuryente ang kamay ko pagkalapat sa kamay

ni Steven. May kung anong init akong naramdaman sa

katawan.

"Miss?" Pagpipigil pa ng manhid na stranghero.

"Sorry. Isasayaw ko muna ang kapatid ko." lyon lang at

tinalikuran ang lalaki.

Hindi naman ako mapakali sa lakas ng kabog ng didbib ko ngayong narito kami sa
gitna ng sayawan. Sweet song ang pinapatugtog na akala mo lahat ng sumasayaw ng mga
oras na iyon at nagmamahalan.

Inilagay ko ang mga kamay sa matitipunong dibdib ni Steven.

"Puwede ba akong humawak sa bewang mo, Senorita?" masuyong tanong nito.

Hindi ko tuloy naiwasang mapairap dito.

"Anong gagawin natin dito? Tatayo tapos magkukuwentuhan?" Pagsusungit ko.

Hindi ko alam kung nagkamali nga ba ako ng tingin ng makitaan ko ng ngisi sa

mamula-mula nitong labi. Nang bigla kong maramdaman ang paghigit nito ng
balingkinitan kong bewang.

Para yatang tinambol ng pagkalakas-lakas ang dibdib ko ng mga oras na iyon. Medyo
may kadiliman pa naman ang ilaw na ginagamit. Kaya halos hindi kami pansin at nasa
part kami ng dulo.

Pakiramdam ko, maririnig nito ang t***k ng puso ko dahil sa

lakas nito. Ramdam ko ang masuyong paghawak nito sa bewang ko. Napalunok ako ng
tumama sa mukha ko ang mabangong hininga nito. Alam kong oras na tumingin ako rito
tiyak tatama

ang mga labi namin sa isa't isa.

Ang pabango nitong nanunuot sa ilong ko na lalo yatang nagpapalakas ng nararamdaman

ko para sa lalaking ito. "You're so beautiful.."

Napilitan akong tingnan ito. At muntik na akong mapasinghap dahil muntik ng magtama
ang mga labi namin kung hindi ako 'agad nakaiwas.

Kitang-kita ko ang buong paghanga nito sa mga mata. Napalunok ako ng makitaan ko sa
mga mata nito ang pagmamahal?!

Tinitigan nito ang buong mukha ko. Sa mga mata ko, sa ilong, sa pisngi, sa labi at
sa leeg ko na umabot sa dibdib ko.

Hanggang sa humugot ito ng mabigat na buntong hininga. Hindi naman ako nakaimik ng
lalo kong maramdaman ang paghigpit ng yakap nito.

Doon ko naman naipikit ang mga mata ko. I just realize na mahal niya nga ako at
alam kong mahal ko na rin ang lalaki.

Hindi ko alam kong nagkakamali lang ba ako ng maramdaman ang isang masuyong halik
nito sa gilid ng ulo ko.

"Happy birthday.." Baby.."

Nang mapamulat ako.

Baby? Tama ba ang narinig ko?

Oh no! Ang puso ko! Baka lumabas ito sa lakas ng

***k!

Namalayan ko na lang na nakasandig na pala ang ulo ko sa matikas nitong dibdib.

Nang bigla na lang mamatay ang ilaw. Nagkagulat ang mga

tao.

"Anong nangyari?"

"Nawalan pa yata ng kuryente?"

Iba't ibang maririnig sa paligid.

Nakaramdaman na naman ako ng takot dahil ganito ang eksena noon ng may mga kalaban.

Naramdaman ko ang mahigpit na pagyapos ni Steven sa katawan ko. Ewan ko ba, simula
ng magtapat ito ng nararamdaman para bang gusto ko ng ipagkatiwala sa kaniya ang
sarili ko.

Kung noon nagalit ako pero ngayon para bang ang sarap pa sa pakiramdam na siya ang
humahawak sa katawan ko.

Kasi mahal mo na siya!

"Sila Mommy at Daddy!" bulong ko habang iniikot ang paningin.

Nang mapasinghap ako pagharap ko sa binata nagkalapat ang aming mga labi.

Lalo kong naramdaman ang mahigpit nitong yakap sa akin. Naramdaman ko ang paputol-
putol nitong paghinga na para bang may pinipigilan.

"Kung hindi ka iiwas, Senorita. Itutuloy ko ito!" bulong nito. "Ang hirap.."

Ako naman 'tong napaatras upang maghiwalay ang labi namin.

Naestatwa yata ako ng maramdaman ko ang ulo nito sa balikat ko.

"Ang hirap.." bulong pa nito.

Anong mahirap ang pinagsasabi nito?

Saktong pag-angat nito ay siyang pagbalik ng ilaw. Isang seryoso ng mukha ang
nabungaran ko sa kaniya.

"Ihahatid na kita sa lamesa, Senorita."

Bigla naman akong natahimik hanggang sa nakabalik ako sa lamesa.

"Thank you hijo," wika ni dad kay Steven.

Yumuko lang ang ito sabay balik sa dating inuupuan nito. Hindi na ito muling
sumulyap pa at mukhang may kausap sa telepono.

Nasundan ko pa nga ito ng tingin ng lumabas ito ng restaurant.

Nagtaka ako ng sa ibang sasakyan ako pinapasakay nila

daddy. "Mayroong nakasubaybay sa atin, anak. Kailangan nating

maghiwalay ng masasakyan," wika ni dad. "Sino po ang kasama ko rito?" Sabay tingin
sa kotse na pagsasakyan ko.

"Si Steven, anak. Kailangang lituhin natin ang mga kalaban na nakasubaybay lang.
Kung saan nila nakita ang bodyguard mo, tiyak doon nila iisiping sumakay ka. Kaya
dito ka muna."

Wala akong nagawa ng pagbuksan ako ng pintuan ng isang tauhan.

Pagkapasok ko, mukha 'agad ni Steven ang nakita ko. Ito ang driver habang katabi
ako nito. So, kaming dalawa lang talaga.

Ganito ba ito kagaling na tauhan at walang ibang tauhan na makakasabay namin?

Ganito ba talaga ang tiwala ni daddy sa lalaking ito?

Nang bigla nitong i-abot sa akin ang jacket nito.

"Suutin mo ito, Senorita. Baka hindi ako

makapag-concentrate sa pagmamaneho," wika nito.

Kaagad naman akong pinamulahan ng mukha. At dahil matangkad ito sa akin kaya halos
hanggang tuhod ang haba ng jacket nito.

Para bang kinilig ako na ewan na suot-suot ko ang jacket

nito. Feeling ko tuloy yakap-yakap lang ako nito.

Nanunuot rin sa ilong ko ang mabangong pabango

nito.

Napaatras ako ng kaunti ng lumapit ito sa akin.

"Use your selt belt." Sabay tingin nito sa akin.

Napayuko na lang ako. Kung bakit kasi natutuliro ako kapag nakikita ang lalaking
ito.

Ito na mismo ang nagsuot ng selt belt sa 'kin.

Nang bigla itong mapatingin sa dibdib ko na ikinapula ng mukha ko. Kita kasi ang
cleavage ko.

Pansin ko ang pagtiim-bagang nito at pagbitaw ng buntong hininga. "Kapag ako naka-
girlfriend, never talagang may makakakita

ng dapat ako lang ang nakakakita!"

Para yatang uminit ang buong katawan ko sa sinabi nito.

Nakahinga ako ng maluwag ng nakarating kami sa mansion na walang nangyaring masama.

Muntik pa akong matapilok pagkalabas ng sasakyan kung hindi nito nahawakan ang
bewang ko.
"Hindi na ba magaling magbalanse ang magandang modelo, Senorita?" Nahimigan ko ang
pagbibiro sa boses nito.

Kung bakit naman kasi nanghihina ako kapag malapit lang

ito sa 'kin. Tiningnan ko tuloy ito ng matalim sabay irap. Nag-flip hair ako sa
harapan nito bago tinalikuran.

Tiniyak kong sinusundan nito ng tingin ang bawat

paghakbang ko. Kaya naman siniguro kong lakad ko pa lang,

kikiligin na ito.

Nang marealize kong suot-suot ko pa pala ang jacket nito. Napilitan tuloy akong
lumingon upang isauli ang jacket.

Gusto ko pa yatang umatras ng makitang nakatitig nga ito sa akin habang

nakapamulsa.

Sa totoo lang, kung pagmamasdan ang lalaking ito, parang hindi siya ordinaryong
bodyguard lang? Sa kilos at pananalita nito parang maraming alam.

Kahit sa katawan nito, daig pang mayaman. Kahit sa pabangong ginagamit nito alam
kong expensive.

"lyong jacket mo-"

"Just wear it. Ibalik muna lang bukas. Huwag ka lang rarampa rito na halos lumuwa
ang mga mata ng mga tauhang narito."

Napanganga naman ako sa pagkagulat. Aba! Nakakalimutan yata nito kung sino ang
kausap.

"What the?!"

Gulat kong sambit ng i-zipper pa nito ang jacket na naging dahilan ng pagkabalot ng
katawan ko.

"Perfect!"

Tumaas naman ang kilay ko ngunit gumuhit lang ang ngisi

sa labi nito na nagpa-astig pa sa paningin ko.

"Anak, let's go!"

Bigla akong napabalik sa ulirat ng marinig ang tinig ni mommy. Nauna nga pala
kaming nakarating.

Walang lingong likod na iniwan ko na ito at mabibilis ang

hakbang na pumasok sa kabahayan.

Para yata akong hinahabol ng ilang daang kabayo sa tindi ng kabog ng dibdib ko
pagkapasok ng kuwarto.

Napapaisip ako sa ikinikilos ng Steven na iyon. Feeling jowa

kung kumilos ito ah!

Napatingin tuloy ako sa itsura ko.

Balot na balot lang naman ako ng jacket nito. Tapos sasabihin, perfect?! May
perfect bang ganito?

Ngunit hindi ko naiwasan ang mapangiti at kiligin sa isiping over protective ang
lalaki.

Ako ba ang pinapatamaan nito kanina?

"Kapag ako naka-girlfriend, never talagang may makakakita

ng dapat ako lang ang nakakakita." Impit akong kinilig sa isiping ito ang dahilan
kung bakit

halos binalot nito ang katawan ko dahil ayaw nitong may nakakakita sa katawan ko.

Assuming lang?

Bakit hindi ba? Eh hindi ba nga nagtapat siya ng feelings sa akin. So, I'm sure ako
iyong pinaparinggan niya!

Nababaliw yata akong natatawa na kinikilig. Masyado akong advance!

Alam ko na ang gagawin ko. Aasarin ko lang naman ang lalaking iyon. Tingnan ko lang
kung hindi uminit ang ulo niya kapag nakitang panay iksi ng suot ko rito sa
mansion!

Gusto ko lang malaman kung gaano kalalim ang pagtingin niya sa akin!

Bigla tuloy akong naexcite kinabukasan!

Nang mapatingin ako sa ibabaw ng kama ko.

box? A gift?

Episode 16

Gulat akong napatitig sa small box na pinaglalagyan ng bracelet.

Ito iyong bracelet na nawawala ko..

Kabado kong dinampot ang small note.

"Happy Birthday. Nice to meet you again. I hope na

nagustuhan mo rin ang simple gift ko."

Hindi maaaring siya nga iyon?!

Pinakatitigan ko pa ang bracelet. Tiyak kong akin nga iyon at nakaukit pa ang buong
pangalan ko roon. Ito iyong isa mga relago ni daddy noong 18th birthday ko.

Binuksan ko rin ang isa pang maliit na box. Napasinghap

ako ng isang mamahaling kwintas ang naroon. It's a Diamond

Necklace.

Hindi ako makatulog sa excitement malaman kung sino ang nagpadala ng gift sa loob
ng kuwarto ko.

Kinabukasan.

Maaga akong bumaba ng kuwarto. Napakatahimik ng

sala. "Nay Cecile, sila mom nasa dining na po ba?" tanong ko sa

isang kasambahay. "Ah hindi pa ho ma'am bumababa," magalang na sagot

nito.

"Ah sige ho. Salamat."

Naisip kong pagod iyon kagabi sa byahe. Medyo may

kalayuan din kasi 'yong pinuntahan namin. Ako lang naman kasi itong excited bumaba
dahil itatanong

ko sana sa kanila kung sino ang nagbigay ng gift.

Actually, maraming gift ang nagpadala. Hindi ko pa nga lang mga binubuksan. Na
curios lang talaga ako sa maliit na box na iyon at nakalagay sa ibabaw ng kama ko
kagabi.

Naisipan kong maglakad-lakad sa malawak na hardin. "Ang ganda-ganda mo talaga!"

napapangiting bulong ko sa

sunflower.

Nang bigla akong mapalingon.

Nasa hindi kalayuan sila Tito Dante habang nag-uusap-usap. Napalunok ako ng makita
na naman si Steven.

Ngunit hindi ito nakatingin sa kinaroroonan ko. Mukhang

hindi nila ako napapansin. Kumibot lang ang labi ko at ibinalik ang paningin sa

halaman.

"Miss Ana!"

"Ay pangit na gorilya!" gulat kong sambit.

Namula naman ang mukha ko ng nasa harapan ko sila Tito

Dante.

"Grabi ka naman Miss Ana. Mukha ba akong gorilya?" tanong ni Tito Dante.

Natawa tuloy ako ng mahina.

"Hindi po tito. Nagulat lang po ako," nahihiyang wika

ko.

"Baka ako po ang pinapatamaan niyo, Ma'am Ana," napapakamot namang wika ni Leron.

Gusto ko yatang tumawa dahil sa sinabi nito. Sa laking tao kasi nito at haba ng
buhok. Puwedeng mapagkamalan.

"Ay hindi po!" Pero natatawa ang reaksyon ko. Nang biglang mapabaling ang tingin ko
kay Steven.

"Mauna na ako Tito Dante," paalam nito. Nakaramdam naman ako ng kalungkutan at
mukha akong

stranghera sa paningin nito. Malamig ang expression ng mukha nito. Ni hindi man
lang

nga ito tumingin sa mukha ko. Para bang nasaktan ako na ewan.

"Miss Ana, hinahanap ka ng mommy mo. Baka

mag-aalmusal na kayo." Si Tito Dante.

"Sige ho!"

Malungkot akong bumalik sa loob ng kabahayan.

Iniisip kong hindi man lang yata tinablan ang lalaking Steven na iyon na naka-short
ako. Hindi ba niya alam na kinababaliwan ng karamihan ang legs ko? Bakit kung
umakto siya kanina, wala effect!

Iniiwasan ka lang niya. Remember, iyong masasakit na sinabi mo sa kaniya noon.

Tsk! Di sana hindi niya na lang ako isinayaw. Siya naman

iyong lumapit eh! Paasa siya!

Himutok ko habang naglalakad ng bigla akong mabunggo ng kung anong matigas na

bagay.

Kagat-labi akong napapikit ng mariin sa isiping lalagapak ang likuran ko sa sahig.

"Ang lalim yata ng iniisip ng Senorita ko." Isang baritonong boses.

Bigla akong napamulat.

Bigla rin nitong binitiwan ang bewang ko. At heto na naman ang puso kong
nagririgodon sa t ^ *** k.

Senorita ko?

"Are you okay? Why are you blushing?" tanong pa ni Steven.

Pansin kong may naglalarong ngiti sa labi nito na halatang pinipigilan lamang.
Masyado na ba akong halata?

Kakahiya 'to!

Inirapan ko naman ito.

"Nakita mo naman pala hindi mo na lang ako iniwasan!" pagtataray ko.

Ngunit mahina lang ang boses at hindi ko naiwasan ang mapasimangot.

"Pinipilit kong iwasan ka. Pero sa tuwing ginagawa ko iyon. Pinagtatapo naman tayo
ng tadhana."

Laglag pangang tinitigan ko ang mukha nito.

Para yatang gusto kong magpa-party dahil sa bonggang kilig na nararamdaman ko ng

mga oras na iyon. Nang ngumiti ito ng simpatiko na lalong nagpaguwapo rito.

O sinadya nitong magpaguwapo lalo sa paningin ko?

Ramdam kong uminit ang buong mukha ko dahil sa tama ko sa lalaking ito. Lakas
magpakilig! Kainis!

Wala na ang lalaki sa harapan ko ngunit hindi pa rin ako kumikilos sa kinatatayuan
ko. Nang mapabaling ako sa kasambahay. Tinatawag na raw ako para mag-almusal.

Kagat-kagat ko ang labi habang nakayuko. Ngiting-ngiti lang naman ako dahil sa
kilig na nararamdaman ko. "Masaya yata ang awra ng anak namin ha?" Puna na naman

ni daddy.

"Syempre dad. Marami na namang nagbigay ng gift." Mabilis kong palusot.

Kunwari ko pang inabala ang sarili sa pagkuha ng makakain makaiwas lang sa

malisyosong tingin ni dad. Matalas pa naman ang pakiramdam nito.

"lyon lang ba talaga ang dahilan?"

Bigla na naman tuloy akong kinabahan. Mukhang huhulihin na naman ako nito eh.

"lyong isang gift box na nasa ibabaw ng kama ko dad, sino ang nagbigay?"

"Wala bang nakalagay na pangalan hija?" Si mom.

"Wala po eh. Remember this?" Sabay taas ng kamay ko

habang suot ko ang bracelet. "Of course anak. It's my gift. Pero akala ko ba nawala
mo

iyan?" tanong ni dad.

"lyon na nga po dad. Ito iyong nakalagay sa gift box na nasa ibabaw ng kama ko."

"Saan mo nga ba iyan nawala?" tanong rin ni mom.

"Noong nasa ibang bansa pa po tayo," sagot ko.

Naubo naman bigla si dad. Hanggang sa..

"Baka may kakilala ka roon at alam niyang sa iyo 'yan. Binalik lang ng malaman kung
saan ka nakatira." Si dad.

"Hindi kaya isa sa mga sindikato ang may pakana niyan?" biglang nag-worried ang
mommy ko.
Kinabahan din tuloy ako.

Ngumiti naman si daddy.

"Malabong mangyari iyon. May idea na ako kung sino ang nagbigay niyan. Isa lang
naman sa mga binatang nagkakagusto sa anak natin!" nakangiting wika nito.

"Sino?" kunot ang noong tanong ni mom.

"Ikaklaro ko pa, honey. Huwag ka ng mag-alala." Sabay lambing nito.

Ako naman tuloy ang napaisip. May alam ang daddy?

Habang nasa kuwarto, 'di ko maiwasang titigan ang Diamond Necklace. Alam kong
napakamahal nito.

Kung siya ang nagbigay nito at nakakita ng bracelet ko.

Magagawa niyang magregalo ng ganito kalaking halaga?

Pero baka nagkakamali lamang ako.

"Anong ginagawa niyo manang?"

Nakatingalang tanong ko sa mayordoma ng mansion.

"Ah hija, ginugupitan ko lang itong mahahabang halaman at masyado ng pangit

tingnan."

"Ako na lang diyan, manang. Wala naman akong gagawin," wika ko.

"Naku, hija. Huwag na at baka malaglag ka pa dito sa hagdan. May kataasan pa

naman," nabahalang wika nito. "Nasaan po ba si Manong Tecio?"

Ito kasi ang hardinero namin.

"Nagbakasyon siya hija." "Manang puwede niyo po ba akong ipagluto ng paborito ko?"
nakangiting wika ko.

"Ah sige hija." Sabay baba nito sa hagdan. "Huwag kang aakyat diyan at mataas 'yan.
Baka malaglag ka." Paalala nito.

Mabilis naman akong tumango. Noong bata kasi may kakulitan ako at mukhang magagamit
ko na naman iyon ngayon.

Pagka-alis nito. Tiningala ko naman ang may kataasan. Kinuha ko ang malaking
gunting na panggupit at dahan-dahang umakyat.

Bored na bored na kasi ako kaya gusto kong may gawin kahit papaano.

"Oh my gosh!" sambit ko pagkarating sa itaas.

Medyo nanginig yata ang kamay ko ng akmang gugupitin ko na ang sobrang taas ng
halaman.

At dahil paa ko lang ang nakabalanse upang hindi ako malaglag kaya naman ingat na
ingat ako.
Ngunit hindi ko inaasahan na napakatigas ng halaman. Hindi maputol-putol.

Nang biglang madulas ang isang paa ko.

"Ahh! Stev-" Matinding takot ang sumalakay sa dibdib ko sa tindi ng

nerbyos. Ang isiping lalagapak ako sa semento. Tiyak, magkakanda sugatan ang
makinis kong balat.

Tiyak ko ring mababalian ako sa katigasan ng ulo ko. "Akala ko ba, ayaw mo akong
lumalapit?"

Bigla akong napatingin. Doon ko lang narealize na

nakalutang ako. Dahil kalong-kalong lang naman ako nito.

Kumabog na naman ang dibdib ko. "S-sino ba nagsabing lumapit ka?" kandautal na

tanong ko.

Ngunit napayuko ako dahil sa lapit na ng mukha namin sa isa't isa.

Ang mga muscles nitong putok na putok sa braso. Lalo yata akong nababaliw.
Nakakalong pa ako! Akala mo naman ang gaan-gaan ko?

"Tss. Pagkatapos mong tawagin ang pangalan ko." Kita ko ang pagguhit ng ngisi nito
sa labi.

Kanina pa ba ito? Ang bilis naman kasi nitong nakalapit

hindi ba? Puwera na lang kung may power siya! Pinamulahan naman ako ng mukha. Kung
bakit kasi ang pangalan nito ang nabanggit ko.

Ano na lang iisipin nito? Nagpakipot lang ako noon? Tapos gusto ko rin pala?! Ilang
beses na ba nitong nahahawakan ang katawan ko.

"Eh 'di sana tinawag mo ang bodyguard ko. Kung nakita muna rin ako dito,"
pagtataray ko kunwari.

Hindi pa rin ako nito ibinababa.

"So, gusto mong mahawakan ka ng Personal bodyguard mo?" tanong nito.

"Bakit bawal ba? Normal iyon kasi kung nasa panganib ako mahahawakan niya talaga
ako!" I tease him.

Pansin ko ang pagseryoso ng mukha nito. Napalunok yata ako ng umigting ang panga
nito.

"Sana pangalan niya na lang ang tinawag mo." Natameme ako ng dahan-dahan ako nitong
ibinaba.

"Excuse me!" malamig na wika nito.

Napalunok naman ako habang tinitingnan itong palayo.

Selos siya?

Para yata akong kiniliti na ewan. Nakagat ko na lang ang labi ko ng maalala kung
paano ako nito kinalong. Para kasing bagong kasal ang paraan ng pagkalong nito
kanina sa akin.

Napatingin ako bigla sa legs ko. Para bang nararamdaman ko pa ang kamay niya roon.

Episode 17

Ilang araw ang lumipas ng hindi ko yata napapansin ang binata. Nagdamdam ba iyon
dahil sa sinabi ko nakaraang araw?

Sino ba naman ang hindi? Pagkatapos ka niyang iligtas, tapos ganoon pa ang
sasabihin mo. Hindi ka na lang nagpasalamat! Kung wala siya, baka nakahandusay ka
na sa kama mo dahil sa pananakit ng katawan mo.

Napatingin ako sa sala. May kausap ang daddy ko.

Lumapit naman ako sa mga ito.

"Hi, Ma'am Ana." Ang nakangiting sambit ng secretary ng

daddy.

Binati ko naman ito. Madalang itong pumunta rito sa mansion dahil ito ang
nagbibigay information sa nangyayari sa company ni dad. Lalo na't hindi naman
makalabas-labas ang daddy dahil sa sitwasyon namin.

Pati nga ito, hindi maaaring pumunta rito ng walang mga

tauhan ni daddy. Mahirap nga naman at baka nasa paligid lang ang mga kalaban.
Napakunot ang noo ko ng makita ang secretary ni dad na nakikipagtawanan sa Steven
na iyon.

Hindi pa rin umaalis ito? At talaga namang nakipagharutan pa sa tauhan ni daddy ha?

Sus! Bakit selos ka?

Bigla yatang nagbago ang timpla ng mood ko.

"Are you okay, anak?" salubong sa akin ni dad. "Yes dad. Aakyat lang ako sa
kuwarto." Paalam ko.

Nang may bigla akong maalala.

"It's getting late na daddy. Hindi pa ba uuwi ang secretary niyo?" tanong ko.

Alas sais na kasi ng hapon. Kaya laking pagtataka ko ng makita ito sa labas at
nakipaghaharutan.At ito namang Steven. Ilang araw kong hindi nakita, nagkaroon lang
ng ibang babae rito biglang lumitaw!

So, bakit apektado ka masyado?

"Mananatili siya rito ng ilang araw anak. Marami akong tinatanong about sa
business. Alam mo na, hindi na ako nakakapunta ng kompanya. Marami rin akong
pinipirmahan na kailangan nandirito siya upang ipaliwanag ang lahat."

Napanganga ako sa gulat. Hindi yata maaari ito? Mananatili siya rito? Ngayon pa nga
lang eh, nanghaharot na. Baka makita ko na lang nasa ibabaw na ito ng Steven na
iyon!

Bigla ko yatang naipikit ng mariin ang mga mata ko. Hindi ko rin napigilan ang
mapakuyom ang kamao. Para bang sasabog na ewan ang dibdib ko sa inis!

"Pero dad, puwede naman siyang bumalik na lang hindi ba? You can call her kung may
mga tanong ka."

"What's wrong anak? May problema ba kung manatili ang secretary ko rito?"

Bigla naman akong napalunok.

"Nothing dad. Iniisip ko lang na baka may pupuntahan siya somewhere tapos hindi
niya magawa dahil narito siya sa mansion natin," pagpapalusot ko.

Ngumiti naman si dad. Ngiting parang may ibig sabihin. "Don't worry about it, hija.
Ilang araw lang naman siya rito.

Don't tell me nagseselos ka sa kaniya?"

"Ha? Bakit naman ako magseselos dad? Kung ano-ano na naman iyang nasa isip niyo
daddy. Alam ko namang hindi niyo ako ipagpapalit bilang anak niyo no!" kandahabang
nguso ko.

Pero ang totoo, grabi ang kaba ko at mukhang iba ang ibig

sabihin ng daddy ko.

Tumawa naman ito ng malakas.

"Of course anak. Kahit masiraan na ang daddy mo. Hindi ko makakalimutan ang nag-
iisang prinsesa namin!" nakangiting wika nito.

Mabilis ko naman itong nilapitan at niyakap. May times talagang pa-baby ako sa mga
magulang ko.

"I know daddy. I'm just kidding!"

Hindi pa ako mapakali sa loob ng kuwarto habang iniisip na narito sa mansion ang
secretary ni daddy.

Ang isipin pa lang na may gusto na 'agad ito kay Steven para bang nawiwindang ang
isipan ko! Hindi naman kasi nakakapagtaka dahil kahit sino yatang babae mapapansin

kaagad ang itsura ng Steven na iyon. Alas nuebe ng gabi ng maisipan kong bumaba
patungo ng

kusina. Nakaka-uhaw ang kakaisip.

"Good night Scoot!"

Napakunot ang noo ko ng marinig ang boses ng secretary

ni dad.

Awtomatikong napatago ako sa dingding ng makitang

naglalakad ang dalawa.

Papasok ang secretary sa itaas at mukhang inihatid pa talaga ng binata! Saan kaya
nanggaling ang mga ito?!

Para akong sinasaksak sa maruming naiisip sa dalawang ito.

Nang maramdaman kong wala ng kaingay-ingay. Wala sa sariling dumiritso ako ng

kusina.

Hindi na ako nag-aksaya pang buksan ang ilaw at may kaunti namang liwanag na
nagmumula sa malaking bintana.

Pagpihit ko ng bigla akong magulat. Nalaglag tuloy ang basong hawak-hawak ko habang
may lamang tubig.

Napangiwi ako ng maapakan ko ang bubog. "Sh*t! Are you okay, Senorita?" tanong ni
Steven.

Naka-black ba naman kasi itong damit.

"Don't touch me!"

Napa-angat naman ito ng tingin. Nasa paanan ko na ito at akmang hahawakan ang paa
ko.

"I can handle myself."

Pinilit kong lumakad at talikuran ang lalaki. Gusto ko yatang umiyak ng maramdaman
ang masakit sa paa ko. Para bang may nakabaon doon.

Nang mapasinghap ako bigla.

*A-nong ginagawa mo? Put me down!"

"Don't be stubborn, Senorita." Sabay baba nito sa akin sa sofa.

Dumaloy yata ang init sa katawan ko ng hawakan nito ang

binti ko at haplusin ang paa ko. Kagat ko ang ibabang labi ng tumingin ito sa akin.

"Huhugutin ko ang bubog."

"Ouch!" nakangiwing wika ko.

Pansin ko ang maliliit na dugo.

"Stay there." At kaagad na itong tumalikod.

Pagbalik nito may dala-dala ng bulak at panlinis sa

sugat ko.

Lalo yatang lumalakas ang t***k ng puso ko sa tuwing tinitingnan ko ang pag-aalaga
nito sa akin.

Bakit nga ba hindi ko madalas makita ang bodyguard ko? Personal bodyguard ko nga ba
talaga iyon o itong Steven? Sa oras kasi ng kapahamakan, ito palagi ang nasa tabi
ko eh!

Gusto mo naman!
"Done!" wika nito.

"T-thank you," mahinang wika ko.

"Finally!"

Napatingin naman ako rito. Nang marinig namin ang

yabag.

"Ma'am Ana?"

Gusto ko yatang umirap at lumabas pa talaga ang secretary

ni daddy.

"Anong nangyari sainyo?" tanong pa nito.

Bumigat yata ang paghinga ko ng naka-night dress lang ito na pinatungan ng manipis
na robe. Ngunit nakabukas iyon paharap.

Kaya naman kitang-kita ang katawan nito. Lalo na ang cleavage nito.

Hindi ko tuloy naiwasang mapatingin sa lalaki. Ngunit sa akin ito nakatingin. Hindi
ko nga alam kung nakangisi ba

ito. "Nahulog ko lang ang baso kanina. Excuse me. Aakyat na ako sa itaas."

Tumayo na ako at pinilit na lumakad. "Ihahatid na kita." Si Steven.

"Tawagin mo na lang si Leron. Iyong Personal bodyguard ni Ma'am Ana," singit ng

babae.

Nakaramdam ako ng inis dahil mukhang nang-aakit ang

babaing ito kay Steven. Harap-harapan pang pinapakita nito ang malaking pakwan nito
sa dibdib!

Tumaas baba ang paghinga ko. Para akong nagagalit sa bagay na wala namang
karapatan.

Mabilis akong tumalikod sa mga ito. Dahil yata sa inis, hindi ko maramdaman ang
sakit sa paa ko at mabibilis ang hakbang ko makalayo lang sa mga ito.

Nang bigla akong mapasinghap. Para yatang sa isang iglap nakalutang ako bigla.

"What are you doing?" tanong ko kay Steven.

"Huwag mong pilitin at baka mamaga pa iyan," seryosong sagot nito.

"Sino ba maysabi sa iyong kargahin mo ako ha? Palagi mo na lang hinawakan ang
katawan ko. Nakalimutan mo ba ang ipinagbabawal ko sa iyo?"

Hindi naman ito umimik.

"Ibaba mo nga ako. Sisigaw ako!" Pananakot ko rito.

Ngunit hindi ito umimik at dire-diretso lang itong naglalakad na akala mo sanggol
ang karga at hindi man lang mabigatan sa

akin. Nang maalala ko na naman ang secretary ni daddy na

mukhang nang-aakit dito.

Hinampas ko tuloy ito sa dibdib.

Nagtataka ako ng hindi man lang ito nagulat.

"Bakit ba ang manhid mo?" naiinis kong wika sa lalaki.

Nagulat ako ng nasa loob na pala kami ng kuwarto ko. Ini-upo ako nito sa malambot
na kama ko.

"Hindi ako manhid. Alam ko kung kailan nagseselos ang baby ko. At kung iniisip
niyang papatol ako sa ibang babae, nagkakamali siya. Walang makakatalo sa ganda at
kamalditahan ng future wife ko." Sabay ngiti nito sa akin na ikinatigagal ko.

Sino ba ang tinutukoy nito?

"And besides, may karapatan na akong hawakan ka, simula ng hayaan mong isayaw kita
noong birthday mo, Senorita."

"Ewan ko sa iyo! Doon ka na nga sa babae mo!"

Gusto ko yatang lumubog sa kinauupuan ko dahil sa nasabi ko. Bigla kong ibinaling
sa ibang direksyon ang tingin ko.

Lagot na! Baka anong isipin nito!

"Pakisara ng pinto. Makakalabas ka na Mr. Steven,"

kunwaring pormal na wika ko. Nagtataka ako ng walang yabag yata akong narinig.

Napilitan tuloy akong lumingon.

And sh*t! Nakatitig lang naman ng matiim ang lalaki. Para yatang hindi ako
makahinga sa nerbyos.

Para akong tangang napa-atras ng makitang kong humakbang ito palapit sa 'kin.

May kislap sa mga mata nito. Hanggang sa umupo ito sa paanan ko.

Nang biglang mapatingin ito sa bilugan kong legs. Lumihis pala ang night dress ko.

Nanginginig kong inayos ang night dress ko. Para yata akong nanghihina sa mga titig
ng lalaking ito.

"Good night, Senorita!" Sabay buntong hininga nito.

Akmang tatayo ito ng..

"I'm sorry."

Napatitig naman ito sa akin.

"Sa mga masasakit kong nasabi sa iyo noon. You can't blame me." Halos pabulong ko.
Napayuko rin ako.

"Hindi ka na galit sa akin?" nakangiting tanong nito.

Hindi na yata normal ang t***k ng puso ko sa pagkakalapit namin. Nandito pa kami sa
loob ng kuwarto!

"I don't know! Inaantok na ako!" biglang pag-iwas ko. Naitakip ko rin ang unan sa
dibdib ko. Pakiramdam ko kasi tumitingin siya roon.

Pansin ko ang pagguhit ng ngiti sa labi nito. Hindi rin nakaligtas sa akin ang
pagkagat-labi nito na nagpa-init ng katawan ko.

Gosh!

"Puwede mamaya na ako lumabas?"

"B-bakit?" kinakabahang tanong ko.

"Baka kasi nasa ibaba pa ang secretary ng daddy mo. Baka mapikot ako!" nakakaluko
ang tawang pinakawalan nito.

Inirapan ko tuloy ito.

"Pakipot ka pa. Kayong mga lalaki, basta babae, wala kayong pinapalampas!" inis
kong sagot rito.

"Harutin lang kayo. Sinusunggaban niyo naman agad!" hirit ko pa.

Nakalimutan ko yata kung anong pinagsasabi ko.

Napatingin naman ako rito ng hindi ito umimik. Nagtaka ako ng manatiling tahimik
ang lalaki.

Nainis tuloy ako ng magpaalam na itong lalabas. Naibato ko ang unan sa sahig sa
hindi malamang dahilan.

Parang sinabi na rin niyang ganoon silang mga lalaki dahil sa pananahimik nito.

Lalong pumuputok ang butsi ko sa isiping bumaba ito para makita ang secretary.

Episode 18

Napatigil ako sa paghakbang ng makitang nasa sala ang secretary habang may hawak na
laptop. Kumunot ang noo ko ng makita ang kasuutan nito.

Naka-short lang naman habang nakasando. Ano bang akala ng babaing ito, pamamahay
niya ito? Nakalimutan ba nitong isa nitong secretary?

Hindi man lang sinabihan ni daddy?! Tinalo pa ako manamit hal

Hindi ko maintindihan kung bakit naninibugho ang pakiramdam ko. Lalo na ng makitang
papasok sila Tito Dante kasama si Steven at si Leron na minsan lang

lumitaw.

Pakiramdam ko nga, hindi ito ang Personal bodyguard ko. Bihira ko lang yata ito
makita.

Rinig ko ang pagsipol ni Leron na siyang ikina-taas kilay ko. Palibhasa di pansin
ng

mga ito na nasa mataas na hagdan lang ako.

"Hi, good morning sainyo!" Sabay tayo ng secretary ni dad. Lalo tuloy bumigat ang
pakiramdam ko ng makita kung gaano kaiksi ang suot nito

tapos nakasando lang na halos lumuwa na ang pakwan nito sa dibdib! Lalo yata akong
nakaramdam ng inis ng tumingin si Steven dito.

Para yatang nairita ako ng marinig ang tawa ng babaing ito. Para bang nang-aakit

pang nakatitig kay Steven!

Nang bigla na lang mapalingon sa akin si Leron. Itong lalaking 'to palagi na lang

akong nahuhuli sa malayo.

Pinilit kong kumilos ng normal.

"Good morning, Ma'am Ana!" wika ng mga ito maliban kay Steven.

Tumango lang ako sa mga ito bago nag-excuse. Wala ako sa mood makipag-usap. Lalo na
kung hindi nagugustuhan ng mga mata ko ang nakikita

ko.

Parang wala ako sa sarili habang kumakain. Masama ang loob ko sa hindi.

malamang dahilan.

What the?!

Kailan pa naging close ang dalawang ito? Ngayon magkatabi na habang kaharap ang
laptop?

Mukhang may itinuturo ang Steven na ito sa secretary ni dad, pero wala yata sa
sarili ang babae at nakatitig lang ito sa mukha ni Steven!

"Done. Okay na ang laptop mo. Rinig kong wika ni Steven.

"Thank you, Scoot.

Napanganga ako ng makita kung paano nito haplusin ang braso ng lalaki. Nagulat pa
ako ng yumuko ito dahilan upang makita ang kalahating pisngi ng b**bs nito!

Bigla namang tumayo si Steven. Muntik na akong magulat ng mapatingin ito sa

akin.

Alam kong matalim ang naibigay kong tingin dito. Pero wala akong

pakialam.

Buong maghapon akong nagmukmok sa loob ng kuwarto. Hanggat maaari ayoko

ng makita pa ang kalandian ng babaing iyon. At mukhang gustong-gusto naman ng
Steven na iyon!

Bakit ba apektado ka?

Tumungo ako ng veranda upang makasagap ng hangin. Ang kaso, lalo yatang sumama ang
pakiramdam ko ng makita na naman ang secretary habang kausap si

Steven.

Talaga naman! Trabaho ba ang pinunta ng babaing ito rito? O panghaharot?

At ang kamalas-malasan, tumingala ang binata sa gawi ko. Kung bakit naman kasi
palagi ako nitong nahuhuling nakatingin sa mga ito.

Mabilis akong umalis at nagkulong ulit sa kuwarto.

Hindi ko maintindihan kung bakit ganitong na lang ang inis ko sa secretary na iyon.
I'm not insecure! Hindi sa pagmamayabang, wala pa siya sa kalingkingan ng katawan

ko kung ikukumpara. I'm international model also a designer. Hindi ko lang talaga
maiwasan mainis na

lantaran itong magpapansin at magpakita ng katawan nito.

Nang may bigla akong maisip. Let's see, kung sino ang mapapansin sa atin!

Bigla yata akong naging pilya sa naiisip. MABILIS akong bumaba patungong swimming
pool. Nakita ko naman si dad na

nasa sala habang kausap si Tito Dante.

"Where are you going anak?" Si dad. "Maliligo lang sa pool daddy!"

Mabilis ang lakad ko habang patungo sa likod bahay. Naka-robe pa ako

noon.

Gumuhit ang ngisi sa labi ko ng mapansin ko ang dalawa sa di kalayuan. Patay

malisya naman ako kunwaring hindi sila nakita.

Ramdam kong may nakatingin sa 'kin. Inikot-ikot ko pa ng mahina ang ulo ko

habang nakatingala. Akala mo eh, nang-aakit. Hanggang sa dahan-dahan kong inaalis

ang tali ng robe ko. Nang sa wakas,

inilaglag ko na lang bigla sa paanan ko ang robe.

Tiyak kong mapapasinghap ang sinumang nakatingin ngayon sa 'kin. Sexy red swimsuit
ang suot ko. Kita ang gilid ng b**bs at puson ko.

Tingnan ko lang kung maibabalandra mo pa ang katawan mong iyan sa Steven na

lyan!

Uupo muna sana ako para maglagay ng lotion ng mapasinghap na lang ako

bigla.
Mayroon lang naman bumalot ng katawan ko sa likuran ko. "What the?!" Mukha ni
Steven ang nasa harapan ko.

Seryoso at kunot ang noo nito. Sinuutan ba naman ako ulit ng robe ko!

"Senorita, mamaya ka na raw maligo at madumi ang pool." Kumunot din ang noo ko
sabay tingin sa pool kung madumi nga. Pero mukhang

malinis naman.

Paglingon ko rito, kitang kita ko kung paano ito nakatitig sa katawan ko.

Nakabukas kasi ang robe.

Hindi ko tuloy naiwasang mapalunok dahil sa talim ng tingin nito. Para yatang galit
ito ah! Wala ba effect ang katawan ko sa lalaking 'to?!

"Sino may sabi sa iyong marumi ang pool? Mukhang hindi naman ah!" Sabay hawi ng
buhok sa harapan nito.

Ngunit hindi nabago ang expression ng mukha nito. Nakaramdam tuloy ako ng hiya.

Bakit pagdating sa secretary na iyon, nakikipagngitian pa siya rito. Samantalang

walang-wala ang katawan noon kumpara sa akin.

Unang beses ko tuloy naramdaman ang pagkawalang tiwala sa katawan ko ng dahil sa

lalaking 'to! Hindi ko na hinintay pang sumagot ito. Nasa plano ko pa rin ang
maligo. Kahit na

nakaramdam ako ng pagkapahiya sa ipinakita nitong reaksyon sa 'kin. Tinalikuran ko

ito at mabilis sanang huhubarin ang robe ng mapasinghap ako sa

gulat ng maramdaman ko ang biglang pag-ikot ko. Niyapos lang naman ako nito sa
balingkinitan kong bewang paharap sa kaniya. Napahawak tuloy ako sa matikas nitong
dibdib.

Namula yata ang mukha ko ng maramdaman ang kakaibang bukol sa ibaba nito.

Hindi ko napigilan ang mapalunok

"Don't try my patient! Go back to your room or else hindi mo magugustuhan ang
magagawa kol bulong nito na nagpatayo sa balahibo ko.

"How dare you--

Nang matigilan ako sa biglang paghigpit ng yakap nito sa akin. Hindi man lang ba

ito natatakot mahuli ng ibang tauhan at isumbong kay daddy?!

Lakas talaga ng loob ng Steven na ito!

"I'm warning you, Senorita. Choose, babalik ka sa kuwarto mo or hahalikan

kita?"

Nanlaki yata ang mga mata ko sabay lunok. Alam kong nag-blush ang mukha ko sa

sinabi nito.
Lalo na ng makita kong lumapit ng kaunti ang mukha nito sa akin. Sabay tingin sa

labi ko.

"Ikaw ang mamili, bibitiwan mo ako ngayon din o sisigaw akong binabastos mo

ako?" pagtataray ko rito.

Hindi ito sumagot.

Akmang magsasalita ako ng...

"I really want to kiss your kissable lips, baby.." bulong nito sa akin.

"Damn, don't do this again na magsusuot ka ng ganiyan na makikita ng mga tauhang

narito. Gusto kong." Sabay buntong hininga nito. "Ako lang ang nakakakita ng

katawan mo. Ako lang!"

Tigagal akong napatitig sa mukha nito. Alam kong pulang-pula na ang mukha ko

sa mga pinagsasabi nito.

Ramdam ko ring uminit ang buong katawan ko. Lalo na ng maramdaman ang

haplos nito sa likuran ko na muntik ng dumampi sa maumbok kong puwetan.

"Hindi mo naman kailangang ipangalandakan sa akin ang katawan mong iyan. Dahil alam
ko namang sexy at maganda ka. Hindi mo kailangang magselos sa secretary ng daddy
mo. Dahil nasa iyo lang ang mga mata ko pati na rin ng puso ko!" Sabay turo sa
dibdib nito.

Para yatang gusto kong lumubog sa kinatatayuan ko. Paano nito nalaman na ganoon ang
nasa isip ko? Kakainis! Nakakahiya tuloy!

Pero kinilig ka naman! Sa iyo lang daw siya oh! Ayiieh! Napaiwas tuloy ako ng
tingin dito.

"Ano bang pinagsasabi mo? Bitiwan mo nga ako!" Sabay itinulak ito para

makabitaw.

Kanina ko pa gustong tumakbo makaiwas lang sa mainit nitong mga tingin.

"Ano ba Steve, I said let me go!"

Pansin kong gumuhit ang ngisi sa labi nito bago dahan-dahang lumuwang ang

pagkakayakap sa akin.

"Ikaw ang pinaka-sexing babae na nakilala ko. Maganda at maldita na rin!" Sabay

ngiti nito.

Para yatang gusto kong panghinaan ng makita ang nangingislap nitong mga mata

"Ewan ko sa iyo!" Sabay talikod dito.

Para yatang mabibingi ako sa lakas ng kabog ng dibdib ko. Ang t***k ng puso ko

hindi na normal. Gosh!

Pangalawang beses na siyang umamin. Ano ba?!

Hindi ko naiwasang tumalon at tumili sa loob ng kuwarto. Para akong tangang

natatawa habang namumula ang mukha. Hindi ko tuloy naiwasang mapatingin sa malaking
salamin. Naka-swimsuit pa rin

ako noon Inikot-ikot ko pa ang sarili habang napapangiti. Sinasabi ko na nga ba,
imposibleng hindi siya tablan ng kamandag ng katawan

kong to Sinamahan pa ng kagandahan! Kaya siguro ganoon kaseryoso ang tingin niya
kanina dahil ayaw nitong may makakita ng magandang katawan ko

Napakagat-labi ako sabay higa at yakap ng unan. Naamoy ko pa rin ang pabango nito
sa balat ko.

Nang bigla na lang akong mapamulat.

Alam niyang may pagtingin na rin ako sa kaniya?! Gosh! Anong gagawin ko?

Episode 19 (Steven POV)

Hindi ko maiwasan ang mapangiti ng lihim. Ang makita ko, kung paano magselos ang
dalaga talaga namang nakakakilig!

Kahit anong gawin nitong pagtanggi, hindi nito maitatago sa kilos at paraan ng

mga tingin nito. Para itong Leon kapag tumitingin ng matalim, daig pang mangangain

ng buhay.

Sa tuwing nakikita ko kung paano magbago ang expression ng mukha nito sa tuwing
nakikita kami ng secretary ng daddy nito para bang tumataba lalo ang puso ko. Kung
puwede lang na mayakap ito at mahalikan at iparamdam kung gaano ko ito kamahal sa
tuwing nagseselos ito eh!

But this is not the right time. Kailangan kong magsimula sa pinaka-umpisa Naalala
ko pa ng sabihin ng daddy ng dalaga na halos hindi ito lumalabas ng

kuwarto at wala rin ganang kumain simula ng umalis ako noon Hindi ko naman naitago
ang kasiyahan ng malamang apektado rin pala ang dalaga

ng umalis ako. Umalis lang ako noon dahil sa mga bagay na dapat kong malaman bilang
isang Agent. But doesnt mean, na sinukuan ko na ang dalaga kahit pa masakit itong

magsalita. Hindi ko yata hahayaang mawala pa ito sa paningin ko! At lalong hindi ko
hahayaang mapahamak ang unang babaing nagpatibok ng puso ko.

Lalo na ng makita ko sa mga mata nito ang tunay na nararamdaman para sa 'kin. Hindi
man nito aminin ngunit nalaman ko ang kasagutan simula ng hayaan nitong

yakapin ko ito at halikan sa gilid ng ulo nito noong isinayaw ko ito.

Lalo yata akong nainlove sa dalaga ng hayaan nitong isandig ko ang ulo sa balikat
nito. At maglapat ang mga labi namin. Kung hindi lang ako nakapagpigil ng araw na
iyon, gustong-gusto kong sipsipin ang masarap nitong labi.

Flashback

"Boss, mukhang nagpapapansin sa iyo si Ma'am Ana ah!" Nakakaluko ang ngiting
Ibinigay ni Leron sa akin.

Bumitaw naman ako ng buntong-hininga. Pansin ko kasi ang pagbabago ng pananamit ng

dalaga. Aaminin ko naman kung gaano kalaking epekto sa katawan ko ang ginagawa
nito.

Ngunit hindi ko iyon pinahalata rito dahil ayokong paulit-ulit nitong gawin ang
bagay na

nagpapainit ng ulo ko.

Ayoko yatang may makakita ng magandang katawan nito! "Sa tingin mo?" balik tanong
ko.

"Oo naman boss! Halata naman eh!" nakangiting wika nito. Napangiti rin ako sa
reaksyon nito. Aaminin ko naman na kinikilig ako sa ikinikilos

ng dalaga

Napalunok ako at napapikit ng maalala na naman ang alindog ng dalaga sa pool. Damn!
Gusto yatang kumawala ng alaga ko ng makita ko sa malapitan ang buong katawan nito.

Alam kong sumakit ang puson ko sa nakikita ng mga mata ko. Lalo na ng yakapin ko
ito. Ramdam na ramdam ko ang init ng katawan ko ng maglapat ang katawan namin sa
isa't isa.

Napaka-perfect ng katawan nito! Sinumang makakakita, tiyak na maglalaway. At iyon

ang ikinakagalit ko kanina ang isiping may nakikisilip na tauhan habang
nakabalandra ang alindog ng dalaga.

Mabuti na lang talaga mabilis akong nakalapit ng hindi nito napapansin. Kaya naman
ng ilaglag nito ang robe na siyang dahilan upang makita ang likuran nito na

siyang ikinasinghap at ikinalunok ko.

Ang maumbok at bilugan nitong puwetan. Hindi ko maitatangging dumating sa

punto na na-imagine ko kung gaano kaya kasarap kapag binabayo ko ang dalaga?!

Sh*t!

Naging marumi man ang isip ko ngunit hindi niya ako masisisi.

Kaya naman hindi ko napigilan ang umigting ang panga ng maisip na may

nakakakita ng katawan nito. Lalo na ng humarap ito sa akin.

Matinding pagpipigil ang ginawa ko huwag ko lang itong mahalikan at

mahawakan ang bilugan nitong b**bs!

Naisip ko pa nga kung ano kayang feeling ang madaluyan ng dila ko ang buong katawan
nito. Ganoon nakakabaliw ang babaing iniibig ko!

Hindi ko na hahayaang matapos ang buwan na itong hindi ka maging akin! Alam

kong gusto muna rin ako, baby. Hindi na ako makapaghintay na matikman muli ang
nakakabaliw mong mga labil

"Ahh! Ang sakit!" inis na bulong ko ng maramdaman ang paninigas ng p********

Kung bakit hindi mawala-wala sa isipan ko ang katawan ng dalaga. Mabilis akong
naligo at doon ko sa banyo pinaligaya ang alaga kong tigang na

tigang na.

"Ohh baby! Hindi na ako makapaghintay na makapasok sa masikip mong kuweba,

ahh!" ungol ko sa sarili habang nagtataas baba ang kamay ko. Lalo yatang nanigas
ang alaga ko ng ma-imagine kung binabayo ko ng patalikod

ang dalaga.

Oh sh*t! I can't wait na matikman ka, baby! I love you.. Ilang araw ang lumipas ng
hindi ko yata masyadong nakikita ang dalaga.

Nagkukulong na naman ba ito sa kuwarto nito? Nang makita kong papalapit si Leron.

"Naibigay ba?" tanong ko 'agad.

"Yes boss!" nakangiting wika nito.

"Ano reaksyon?" tanong ko pa. Para kong teenager na kinikilig.

"Base sa kasambahay na nagbigay dito, namumula raw ang mukha ni Ma'am Anal Natawa
naman ako sa paraan ng pagsasalita nito sa huling binigkas. Mas mukha

She's blushing, boss!"

pa yata itong kinikilig kaysa sa kin eh! Ilang araw ko na itong pinapadalhan ng
bulaklak. Pero hindi ko makita ang reaksyon nito at madalas itong nananatili sa
kuwarto nito simula ng pigilan ko itong maligo sa pool.

Naisipan kong tumungo sa labas kung saan makikita ang veranda. Nagbabaka-sakaling
naroon ang dalaga.

Nang hindi nga ako nagkakamali. Nakangiti ito habang hawak ang tatlong rosas. Kung
hindi ako nagkakamali, kasama ang mga ito sa pinapabigay ko.

Yes! Your heard it. Inuumpisahan ko lang namang manligaw sa dalaga. Hindi man

totally, panliligaw ang tawag sa pabigay-bigay lang ng bulaklak, pero iyon ang
simula ko upang mabigyan ng daan sa dalaga.

Nang bigla itong mapatingin sa akin. Gumuhit ang pagkagulat sa magandang mukha
nito.

Nang bigla nitong mabitiwan ang rosas.

Namumula ang mukha nito habang nakatingin sa akin. Hindi ko naman napigilan ang
bigyan ito ng matamis na ngiti na tiyak kong ikakabaliw ng puso nito.
Bigla yata itong natarantang umalis ng veranda. Napapa-iling naman akong nilapitan
ang rosas.

So, ngayon nahihiya ka? Pilyong wika ng isipan ko.

Nang makita ko ang kasambahay. "Ahm, manang. Nalaglag ni Senorita. Pabigay na lang
ho."

Pansin ko ang mapanuksong tingin nito ngunit agad ding sumunod. Masyado na ba
kaming halata? Nakagat ko tuloy ang ibabang labi

Nagkukuwentuhan kami ni Tito Dante habang papasok sa loob ng mansion ng

bigla akong mapalingon sa hagdan

Gumuhit ang ngisi sa labi ko ng makitang nagulat na naman ang dalaga at kaagad
pinamulahan ng mukha.

Bigla na lang itong pumihit pabalik sa itaas. Muntik pa itong madapa sa

kakamadaling umakyat.

Bigla na lang akong napakagat-labi ng marinig ko ang isang tikhim. Si Tito Dante.

Invite ako sa kasalang magaganap ha?! Nakakalukong ngiti ang ibinigay nito na

siyang ikinatawa ko.

Tinapik naman ako nito sa balikat.

"Mukhang matatagalan pa yata tito. Masyadong mailap ang babaing Leon

natatawang wika ko.

Natawa naman ng malakas ang matanda.

"Mahina ba ang isang Hamish?" Sabay ngisi nito.

SAMANTALANG hindi mapakali si Annabelle sa loob ng kaniyang kuwarto.

Simula ng padalhan siya ng mga bouquet of flowers ng binata, parang nahihiya

siyang makasalubong o makita ito. Lantaran na ang pagpapakita nito ng nararamdaman.

Kaya naman tuloy, natatakot akong makita ng binata.

Natatakot akong mabasa nito ang nasa mga mata ko. Ayoko ngang malaman nitong may
pagtingin na rin ako rito. Hindi naman siya nanliligaw ng personal eh! Lalo

na't hindi naman kami nagkakausap.

Ano nga naman silbi ng bulaklak kung wala iyong taong nagbigay noon? Pero aminin ko
man o hindi, kinikilig ako sa tuwing nagpapa-deliver ito ng bouquet of flowers!

"Ma'am Ana, nasa hapag-kainan na ho ang mommy't daddy niyo," wika ng

kasambahay.
Bumuntong-hininga naman ako habang dala-dala ang kaba.

Sana nga lang hindi ko siya makita. Paano ka niya maliligawan niyan ng maayos kong
takot kang magpakita? Sita

naman ng bahaging isipan ko.

Sa sala agad ang tingin ko. Nakahinga ako ng maluwang ng walang tao roon Mabibilis
ang hakbang kong patungong dining ng bigla akong matigilan.

Dahil karamihan ay window glass ang bahay namin kaya naman kitang-kita kong nag-
uusap ang secretary ni dad pati na rin si Steven.

Nandito na naman to?

Hindi ko naiwasang makaramdam ng inis sa lalaki. Magpapadala-dala ng bulaklak

tapos may kalandian naman pala! "Hindi na naman maipinta iyang mukha mo?"

Napa-angat naman ako ng tingin.

"Dahil ba 'yan sa admirer mo?" mapanuksong wika ni dad.

Namula tuloy ang mukha ko.

Laking pasalamat ko ng tumunog ang cellphone nito.

"Kilala mo ba ang nagbibigay ng bulaklak sa iyo anak?" Si mom.

Napalunok naman ako.

"Hindi po mommy."

Lihim akong napalunok at nagawa kong magsinungaling dito. Hindi ko naman kasi
maaaring sabihin na galing iyon sa tauhan ni daddy. "Be careful hija okay. You know
what I mean."

Kaagad naman akong tumango. Iniisip nito marahil na baka pakana ng mga

kalaban.

Napatiim-bagang ako ng makasalubong ang dalawa. At magkasama pa talaga?

Anong mayroon sa dalawang ito at palaging magkasama? "Good morning Ma'am Anal
nakangiting bating secretary ni dad. Tumango lang ako at nilampasan ang mga ito.

Ramdam kong may mga matang nakasunod sa 'kin. Kung dati, nahihiya ako't kinakabahan
sa tuwing nakikita ang binata, ngayon naiinis ako!

Ang sabihin mo nagseselos ka kasi!

Nandine Bsc

Hi guys! Bukas na ang more kilig. Thank you for reading my story. Sa new readers ko
po. Basahin niyo rin po ang "I Got you, Mr. Playboy" ko. Super ganda din niya.
Don't forget to follow me po. Thank you❤❤❤❤❤
Episode 20 (Ana POV)

Kagagaling ko lang ng banyo ng pumasok ang kasambahay. "Ma'am Ana, may delivery ka
po ulit," nakangiting wika nito.

Isang bouquet red roses. Napakalaki nito at ang ganda ng pagkakagawa.

"Itapon mo."

Sabay tungo ng dressing room. Mabigat ang loob ko dahil sa nakita

kahapon. Kung totoong may pagtingin siya sa akin, hindi siya makikipagharutan sa
ibang

babae. liwas siya sa mga bagay na alam niyang ikakagalit ng nililigawan niya.

Ang mga lalaki talaga, landiin lang ng mga babae, agad sinusunggaban. 'Di man

lang iwasan! Hindi niya ba naisip na sa kakalapit niya sa ibang babae, posibleng
mabasted ko

siya? O pinaglalaruan niya ako?

Lakas niya ah! Nakalimutan niya 'atang nasa pamamahay namin siya. Tsk!

Malakas kong isinara ang kabinet.

Nang bigla na lang akong magulat. "Hindi mo pa rin itinatapon?" kunot-noong tanong
ko sa kasambahay.

Pansin kong kinakabahan ito. "Ma'am Ana, kasi sayang.."

"Then sa iyo na. Pero huwag mong iiwan 'yan dito. Ilabas mo na iyan." Sabay

buntong-hininga

Pansin kong alanganin itong umalis. Mukhang nanghihinayang yata kung itatapon lang.
Pero sabi ko naman sa kaniya na.

Nang tiningnan ko ulit ito saka naman ito mabilis na lumabas ng kuwarto. Pag-upo ko
sa ibabaw ng kama, napapatitig ako sa mga bouquet na hanggang

ngayon nasa loob pa rin ng kuwarto ko. Iba't ibang mga bulaklak. May kulay red,
white, yellow at kung ano pa.

Mayaman ba ang lalaking yon?

Bumaba ako para mag-almusal.

Nagtama ka 'agad ang paningin namin ni Steven. Ngunit inismiran ko lang ito at

dire-diretso sa dining.

Aaminin ko naman kasing nakaramdam ako ng pagkadismaya dahil sa

pakikipaglapit nito sa "Ma'am secretary ng daddy ko. Ana, sa iyo ito hindi ba?" Si
Tito Dante.

Nasa sala ang mga ito kasama ang bodyguard ko pati na rin si Steven na alam

kong nakatitig sa akin.

Hawak-hawak ni tito ang bulaklak na pinapatapon ko. Paano naman kaya napunta

kay tito ang bulaklak?

"Pinapatapon ko ho na 'yan. Anyway, tito kapag may deliver ulit na bouquet, huwag
ng tanggapin ng tauhan na makaka-receive. Padumi lang iyan sa kuwarto ko. Excuse

me

Walang emosyon ang mukha ko ni ang mga mata ko. Ayoko ko kasing sisirain ang tiwala
ko.

Aaminin ko naman na nasasaktan ako sa tuwing may lumalapit kay Steven na ibang
babae. Kaya pakiramdam ko, hindi siya mapagkakatiwalaang karelasyon kung sakali man

Ngayon pa nga lang na nagpapapansin siya sa akin, hindi niya maiwasan ang babae.
Paano pa kung maging kami na?

Sa gilid ng mga mata ko, alam kong tumingin si Leron kay Steven. Kahit nga si tito
gumuhit ang pagkabigla at gulat sa mukha nito.

Wala akong narinig ni isang salita habang papalayo sa mga ito.

Araw ng Linggo.

Naisipan kong magdilig ng halaman sa likod bahay.

Nakashort at t-shirt lang ako habang nakapony-tail ang mahabang buhok

"Ako na ho malam. nababahalang wika ng kasambahay na nakalaan para magdilig

ko.

ng mga halaman.

"Ako na ho. Kayang-kaya ko na ito. Nakakabagot kasi sa loob, nakangiting wika ko.

"Ah tulungan na lang po tuloy kita, Ma'am Anna." Alanganin ang ibinigay nitong

ngiti.

"Okay," ngiting wika ko.

Napatingala ako habang tinitingnan ang halaman na nasa itaas.

"Ako na diyan, Ma'am Ana." Biglang lapit sa akin ng kasambahay. Nang hindi
sinasadyang dumaan si Leron na bumati naman 'agad sa akin.

"Good morning Maam Ana!" Sabay yuko nito. "Tamang-tama nandiyan ka. Okay lang bang
hawakan mo itong hagdan at didiligan
ko iyong halaman sa itaas? Baka kasi malaglag ako." Pansin ko ang pag-alinlangan
nito. Bigla rin naging malikot ang mga mata nito na

para bang may hinahanap "Ako na lang ma'am.." singit naman ng kasambahay. Ngunit
umiling lang ako

rito.

Sabi kasi ni mommy, magaan daw ang kamay ko pagdating sa mga halaman. Kaya gusto ko
hanggat maaari ako ang nakakapagdilig ng mga halaman dito sa

mansion.

"Ako na lang tuloy Ma'am Ana ang magdidilig para hindi na kayo mahirapan pa!"

suggest naman ni Leron. Akmang kukunin nito ang lalagyan ng tubig sa kamay ko ng
ilayo ko ito.

"Ako na nga. Hahawakan mo lang ang hagdan at baka gumalaw. Bakit ba ang kulit

niyong dalawa?" Sabay simangot. Nagkatinginan naman ang dalawa.

"Kasi Ma'am Ana, baka madisgrasya ka eh!" Problemado ang mukha ni

Leron.

"Kaya nga hahawakan mo ang hagdan. Personal bodyguard ba kita o hindi? Hilig mo
magreklamo. Hahawakan mo lang eh. Hindi ka naman papatay ng tao!" wika ko.

Ngumiti naman ito ng alanganin sabay kamot sa ulo. May kuto pa yata ang isang to.
Sa haba ba naman ng buhok.

Pansin kong nakahinga ito ng maluwang habang nakatingin sa likuran ko. Awtomatiko
naman akong lumingon.

Papalapit si Tito Dante kasama ang lalaking kinaiinisan ko. Talaga ba? Bakit
kumakabog yang dibdib mo?

"Hawakan mo na at aakyat na ako."

Sasampa na sana ako sa hagdan ng marinig ko ang boses ni Steven.

"Tinatawag ka ni Mr. Niahm."

Napatingin tuloy ako kay Leron.

"Ah sige." Sabay baling sa akin.

"Sandali lang, Ma'am Ana." Sabay alis nito.

Sumama na rin si Tito Dante kay Leron. Ang kasambahay naman kanina pa umalis.
Naiwan tuloy kami ng lalaking to.

Inilapag ko ang lalagyan ng tubig at aalis na lang sana ng humarang ito. Kunot
naman ang noo kong tiningnan ito.

"Puwede ba tayong mag-usap? Masuyo ang pagkakabigkas nito.

Nagririgodon tuloy ang puso ko.

"Wala tayong dapat pag-usapan! Sabay iwas ng tingin. Umikot ako sa kabilang side
upang makadaan ng humarang na naman ito. Pinagmamalaki ba nito ang matitipunong
dibdib nito? Ang namumutok na braso

nito?

Kasi apektado ka? Mapanuksong wika ng isipan ko.

"Umalis ka nga sa daraanan ko!" Pagsusungit ko.

"Iniiwasan mo ba ako?" tanong nito.

Hindi ko makayanan ang mga titig nito. Matiim at malalalim. Para bang may hinanakit
ang bawat tingin nito sa 'kin.

"Bakit naman kita iiwasan? Sino ka ba ha? Hindi tayo close at lalong hindi tayo

magkaibigan."

Hinayaan ako nitong makadaan.

"Bakit mo tinanggihan ang huling bulaklak na pinapabigay ko?"

Napahinto naman ako. Hindi ko alam kung bakit natameme yata ako.

"Sino ako? Isa lang naman na nagkakagusto sa iyo. At gustong manligaw sa iyo.
You're right, we're not friends at hindi ko naman iyon pinangarap na maging
kaibigan ka

lang, Tell me? May nagawa ba akong ikinagagalit mo?"

Tumayo yata ang balahibo ko ng mahimigan ang pagtatampo sa boses nito.

Biglang bumilis ang kabog ng dibdib ko kasabay ng paglunok ko.

Kinabahan yata ako?

Nang maramdaman kong papalapit ito saka ako nagmadaling makaalis Para akong
hinahabol ng kabayo sa lakas na naman ng kalabog ng dibdib ko.

doon.

Hindi ko naiwasan ang mahawakan ang dibdib. Bakit ba ganito kalakas ang epekto ng
lalaking 'yon sa akin?

Pabaling-baling ako sa higaan ngunit hindi ako makatulog. Nang mapagpasyahan

kong tumungo sa veranda.

Tutal naman kabilugan ng buwan at maliwanag ang paligid.

Napayakap ako sa sariling katawan ng umihip ang malamig na hangin. Naka-night dress
lang ako na pinatungan ko lang ng robe.

Hinayaan kong tangayin ng hangin ang mahaba kong buhok. Ilang minuto kong

pinagmamasdan ang buwan ng bigla akong magulat.

"Hindi ka ba makatulog?"

Napahawak ako bigla sa dibdib sa pagkagulat.

"Bakit ka ba nanggugulat?" Pagsusungit ko sa lalaki.

Bumilis na naman ang t***k ng puso ko. Sa tuwing nakikita ko ang lalaking ito.
hindi na nagiging normal ang pagtibok ng puso ko.

"Sorry" Sabay titig sa akin.

Para bang ang init ng bawat tinging pinapakawalan nito lalo na ng tumingin ito

mula ulo hanggang paa ko.

Hindi tuloy ako mapakali lalo na't nagsisimula na naman akong kabahan.

Aalis na sana ako..

"Galit ka ba sa akin?" tanong na naman nito.

Hindi ko naman masagot-sagot ang tanong nito.

Mabilis ang hakbang ko para sana talikuran ito ngunit hindi nito hinayaan.

"Umalis ka sa daraanan ko, wika ko.

Umiling ang lalaki. Pansin kong seryoso at malalim ang bawat titig nito sa

"Sagutin mo muna ang tanong ko, Senorita!"

akin

Paano kung ayaw ko?" Pilit akong nagmamaldita ngunit lalong lumalakas ang kabog ng
dibdib ko.

"Ayaw mo?" Napaatras yata ako ng humakbang ito palapit sa akin. Hindi ko
maintindihan kung

bakit kinabahan ako na siyang ikinaatras ko. Napalunok ako ng maramdaman ang pader
na lumapat sa likod ko. Tanda na wala

na akong maatrasan pa.

Oh no, nakainom ba ito?

Amoy ko ang hininga nito. Halatang nakainom? Kaya ba malakas ang loob nito

ngayon? Hindi ko alam kung bakit hindi ako umiwas ng padaanan nito ng daliri ang
pisngi ko. Habang ang isang kamay nito nakasandig sa kabilang side ko.

"Tell me, baby, May nagawa ba akong ikinagagalit mo hmm?"

Nakagat ko ang ibabang labi ng maramdaman ko ang paglalambing nito. Ganito ba

kagaling humanap ng kiliti ng isang babae ang lalaking 'to?

Dahil hindi ko na makayanan ang tensyon kaya ako na rin ang sumuko.

"W-wala. Babalik na ako ng kuwarto!" biglang utal ko.

Pansin kong tumaas ang gilid ng labi nito.

"So, bakit tinanggihan mo ang bulaklak ko para sa iyo?" Napapikit naman ako.
Nakakainis, masyado yata akong corner ngayon. "You're drunk Mr. Bukas muna ako
kausapin!" Pilit kong pinapatatag ang

boses ko.

Kahit ang totoo nanghihina na ang tuhod ko.

"I'm not, bulong nito sa tainga ko.

Ramdam ko ang pananayo ng balahibo ko pati na ang pag-init ng buong katawan

ko

Inaakit ba ako nito?

Akmang aalis ako ng diniinan nito ang pagkakalapit sa akin. Nanlaki ang mga mata ko
ng maramdaman ang ibaba nito.

May matigas na bagay akong naramdaman sa harapan ko. Bumigat ang paghinga ko at
ramdam kong ganoon din ito.

Naging mapungay ang mga mata nito. At hindi ko alam kung bakit di ko

naiwasang titigan din ito.

"Damn, don't bite your lips, baby," nahihirapang bigkas nito habang nakatitig sa
labi

Hanggang sa mapasinghap ako ng ilapat nito bigla ang labi sa labi ko. Impit

ko

akong napaungol ng patunugin nito ang halik.

Libo-libong init ang bumalot sa buong katawan ko. Para bang nasabik akong muli na
matikman ang labi nito.

Hanggang sa mapahawak ako sa batok nito ng higpitan nito ang pagkakayakap sa maliit
kong bewang.

Sa una masuyo ang halik nito hanggang sa naging mapaghanap. Naging malikot rin.
Napanganga ako bigla ng kagatin nito ang lower lips ko. Dahilan upang makapasok ang
dila nito sa loob ng bibig ko.

Ginalugad nito ang bibig ko at hindi pa nakuntento, sinipsip nito ang dila ko na
ikina-ungol ko

Aaminin kong nakakalasing ang bawat halik nito. Para bang makakalimot ka. Tanging
sarap ng halik na lang nito ang mararamdaman mo.

Ang galing niyang humalik?!

Hindi ko nga akalain na magre-response ako sa halik nito kahit pa hindi ako

marunong humalik
Napaigtad ako ng haplusin at pisilin nito ng mahina ang maumbok kong puwetan.
Ramdam kong sabik na sabik ito sa paraan ng pagkilos at paghalik nito.

Bumaba ang halik nito sa tainga ko pababa sa leeg ko. Hindi ko kayang pigilan ang
init ng katawan ko!
Napanganga ako bigla ng maramdaman kong ipinasok nito sa bra ko ang kamay nito
dahilan upang mahawakan nito ang bilugan kong b**b!

Bumalik muli ang halik nito sa labi ko. Kaya naman napaungol ako habang

hinahalikan nito ang labi ko. "Ahmm..!" sambit ko ng gigil nitong pisilin ang isang
b**b ko.

Hanggang sa bumaba muli ang labi nito patungo sa kabilang dibdib ko.

Napamulat ako ng maramdaman ang dila nito sa isang b**b ko.

Mainit ang dila nito at halatang nalalasing din ito sa paraan ng paghinga

nito.

Napapikit ako ng mariin ng ipa-ikot-ikot nito ang dila sa ni**ples ko habang

sinisipsip

"Ohh, Stev!" Hindi ko napigilang bulalas habang nakatingala. Hindi ko napigilang

masabunutan ng mahina ang buhok nito.

Naramdaman kong bumaba ang isang kamay nito patungo sa harapan ko. Ngunit

bago pa iyon mangyari, may narinig kaming kaluskos na siyang ikinatulak ko

bigla rito. Doon yata ako natauhan. Ramdam kong pulang-pula ang mukha ko sa
kahihiyan.

Mabilis ko ring inayos ang sarili ko.

Hindi ko magawang tingnan ang lalaki. Akmang aalis na ako ng pigilan ako nito sa

braso.

Hindi naman ako makatingin sa mukha nito. Nahihiya talaga ako. Akalain mo bumigay
ako kahit hindi ko pa ito boyfriend?!

"Ihahatid na kita," wika nito.

Hindi naman ako umimik. Hindi nito binitiwan ang palapulsuhan ko hanggang sa

makarating ako sa harapan ng pinto ng kuwarto ko.

Isasara ko na sana ang kuwarto ng magsalita ito.

"Lock the door. When someone's knocking, don't open it hanggat hindi mo

tinatanong kung sino.

Doon naman ako napatingin dito. Nagtataka ako kung bakit ganoon ang sinabi
nito.

Huwag sabihing may ibig sabihin ang kaluskos kanina?

Hinaplos nito ang mukha ko na siyang ikinayuko ko. Nang hawakan nito ang baba ko
dahilan upang mapatingin ako.

Napapikit na lang ako ng ilapit nitong muli ang mukha sa mukha ko. Hanggang sa

maramdaman kong muli ang masuyo nitong halik.

"Good night, baby." bulong nito.

Namula na naman ang mukha ko. Mabilis ko na sanang isasara ang pinto ng Mabilis
nitong hinaklit ang bewang ko na siyang ikinahawak ko sa dibdib

pigilan nito iyon.

nito

Niyakap lang naman ako nito ng mahigpit sabay halik sa leeg ko.

"Don't be mad. Huwag mong pagselusan ang secretary ng daddy mo. Hinding-hindi ako
papatol sa iba. Sa iyo lang ako." Sabay haplos nito sa mukha ko.

Wala akong nasabi kundi umirap lang rito. Binigyan naman ako nito ng pamatay na
ngiti sabay kindat sa akin na siyang ikinapula ng buong mukha ko.

Napayuko tuloy ako. Kinabig naman nito ang ulo ko dahilan upang mapasandig ako sa
matipunong dibdib nito.

Rinig na rinig ko ang malakas na t***k ng puso nito Napapikit ako ng maramdaman ang
halik nito sa tuktok ng ulo ko.

I love him!

"Sige na baby, matulog ka na at baka hindi na ako makapagpigil pal Sabay ngiti nito
ng nakakaluko.

Inirapan ko naman ito kahit namumula ang mukha ko. Isang mapusok na halik pa.

Episode 21

Kahit inaantok pa ako, nagawa kong bumangon ng maaga. Ewan ko ba kung bakit excited
akong bumaba ng sala.

Mabilis akong naligo at nagbihis ng simple dress na bulaklakin. Nagawa ko pa ngang

i-curly ang mahabang buhok ko.

Nang mapatitig ako sa salamin. Nagpapaganda ba ako?

Napangiti ako ng matamis dahil sa ginagawa ko.

"Good morning mom, dad!" Sabay halik sa pisngi ng mga ito.

"Aba, maaga yata ang prinsesa namin?" nakangiting wika ni mommy.

Umupo naman ako sa gitna ng mga ito habang si dad, pangiti-ngiti lang na akala

mo nababasa ang nasa isip ko.

"Hindi na kasi ako makatulog, mom. Kaya bumaba na ako."

"Hindi ka ba nakatulog ng maayos anak? Mukha kang puyat." Ang mapanuring

tingin ni daddy.

Heto na naman po tayo. Kinakabahan talaga ako sa daddy kong 'to. Masyadong

matalas ang pakiramdam.

"Hindi nga po. I don't know why," wika ko na lang. Nang biglang pumasok si Tito
Dante. May ibinulong ito kay daddy.

"Maiwan ko muna kayo" Tumungo ang mga ito sa library sa itaas.

"Kumain na tayo, anak." Yaya ni mommy.

"Si dad?" takang tanong ko.

"Mamaya na iyon kakain, anak. Siguradong may importante silang

pag-uusapan."

Hindi na lang din ako umimik. Inilibot ko ang paningin sa labas, ngunit walang

Steven 'kong nakita.

Ang aga mo kasi nagising. Biglang kontra ng bahaging isipan ko. Napanguso naman ako
ng wala sa sarili.

Palabas ako ng dining ng makitang pababa ng hagdan sila daddy kasama na si

Steven

Biglang kumabog ang dibdib ko ng magtama ang mga mata namin sa isa't

isa.

Ngunit nagtaka ako ng isang seryosong mukha ang ibinigay nito sa akin. Wala man
lang kislap sa mga mata nito.

Nakikipag-usap ito kay daddy. Mukhang may importante silang

pinag-uusapan.

Yumuko lang ito sa akin hanggang sa lagpasan ako nito. Para yatang sinaksak ang

puso ko sa ginawa nito.

Wala lang ba dito ang nangyari sa amin kagabi?

Nakagat ko ang ibabang labi sa isiping pinaglaruan lang ako nito. Para akong batang
napayuko at nanubig ang luha sa gilid ng mga mata ko.

Ngunit hindi ko naman hinayaang tumulo pa iyon. Pinilit kong lumunok kahit
pakiramdam ko may bumara sa lalamunan ko.

Nilingon ko pa ito ngunit masinsinan ang pakikipag-usap nito kay daddy. Kasama na
rin si Tito Dante

Nasaan nga ba ang Personal Bodyguard ko? Mukhang hindi ko naman yata iyon
bodyguard!

Huwag ka ng magtampo. Baka may malaking problema lang na kailangang

mapag-usapan

Humugot ako ng buntong hininga at pilit pinakalma ang sarili.

Gumising pa naman ako ng maaga para masilayan ang lalaking yon, tapos seryosong
mukha at walang emosyon ang ibibigay nito sa akin!

Nakaramdam tuloy ako ng hiya sa sarili. Ang isiping nahawakan na nito ang buong

katawan ko tapos natikman pa nito ang b**bs ko parang gusto kong umiyak! Sa isiping

pinaglaruan lang ako nito.

Dahil ba sa nakuha na niya agad ang gusto niya? Kaya wala na siyang pakialam sa

akin?

Para akong tangang nagmumuni-muni sa loob ng kuwarto. Masyado yata akong

madamdamin.

At dahil sa kalungkutan, hindi ko naiwasan ang makatulog ulit.

Kung hindi pa kumalam ang sikmura ko hindi pa ako magigising.

Pagmulat ng mga mata ko, isang bouquet of white roses ang nasa ibabaw ng

kama ko.

Bigla akong napabangon. Nawala yata ang antok ko.

"Good morning baby! Sana nagustuhan mo. I love you!" Your love, Steven." Bigla
akong kinilig na natatawa. Ano bang sinasabi nitong love ko daw siya?

Bakit hindi ba? Ang mapanuksong wika ng bahaging isipan ko. Paano naman niya
nalamang mahal ko na siya eh, wala pa naman akong

ipinagtatapat.

Kailangan pa ba iyon? Sapat nang hinayaan mong mahawakan at mahalikan ka

niya

Kinikilig akong napapangiti habang hinahalikan ang bouquet of white roses

Akala ko talaga nagbago na siya. Hindi naman pala.

Nang mapatingin ako sa paper bags.

"Wow! This is my favorite!" bulalas ko ng makita ang iba't ibang chocolates.

Mamahalin to. Hindi kaya mawalan siya ng pera ng dahil sa akin? Bigla tuloy akong
nakaramdam ng pagkabahala. Hindi naman ako materialistic na

babae.

Kahit pa isang tauhan lamang siya ni daddy. Hindi ko siya huhusgahan sa katayuan

ng buhay niya.

I love him at tanggap ko siya kahit hindi siya nanggaling sa mayamang

pamilya.

Kaya mo ba siyang ipaglaban sa mga magulang mo?

Bumitaw naman ako ng mabigat na buntong hininga.

Of course yes! They love me. Tinitiyak ko naman na matatanggap nila ang lalaki

sakali mang maging boyfriend ko ito.

Kaisa-isa yata nila akong anak. Hindi naman yata nila kakayaning nagdurusa ako,

kung hahadlangan ng mga ito ang sa amin ni Stev. Napakunot-noo ako ng tumunog ang
cellphone ko

Sino naman kaya 'to? "Yes, who's this?"

Namayani ang katahimikan.

"Baby.."

Biglang kumabog ang dibdib ko.

Steven?

"S-sino ito?" kabadong tanong ko.

Gusto ko lang makasigurado kong siya nga ito. Wala naman yata akong natatandaang
ipinamigay ko ang number sa lalaking to.

Narinig ko ang buntong hininga nito.

"Its getting late. Bakit hindi ka pa kumakain?"

Nakagat ko bigla ang ang ibabang labi ko. Siya nga itol Hindi man lang sinagot

ang tanong ko!

Sabay nguso na akala mo nasa harapan ko lang ito.

"Baby."

Para yatang may paro-parong nagsiliparan sa tiyan ko sa malambing nitong

pananalita.
Kung maka 'baby naman ito. Feeling boyfriend? "Kagigising ko lang. Nakatulog kasi
ako."

Sabay pikit ng mga mata. Bakit nga ba ako nagpapaliwanag sa lalaking 'to.

Pansin kong natahimik ang kabilang linya.

"Okay, Kumain ka na at baka ikaw ang kainin ko diyan.

Nanlaki ang mga mata ko sa tinuran nito. Uminit din ang pisngi ko.

Ibubuka ko sana ang bibig ko ng marinig ko ang pagputol nito sa kabilang

linya.

2pm in the afternoon ng bumaba ako papuntang dining. Kumakalam na ang

sikmura ko sa gutom. Paldang fitted na kulay red ang suot ko. Highwaist ito na
tinernuhan ng croptop.

Kaya naman bonggang-bongga ang balakang ko sa suot ko. Kita ang kalahating hita ko.
Hinayaan ko ring nakalugay ang curly buhok ko na

hanggang bewang.

Yumuko ako at dahan-dahang tumungo papasok sa dining. Paano ba naman kasi nasa
malaking sala ang ilang mga tauhan ng daddy.

Hindi ko na rin nilingon ang mga ito. Natatakot akong makita si Steven!

So, anong purpose mo sa suot mong yan kung ganoon?

"Ah basta!" bigkas ko sa sarili.

"Sino ang kausap mo?"

"Ay malaking--" Sabay tutop ng bibig.

Napalingon ako. Mukha ni Steven ang sumalubong sa akin. Kinabahan ako ng tumingin
ito sa suot ko.

Napaatras ako ng humakbang ito palapit sa akin.

Napasandig yata ako sa refrigerator.

Nang isandig nito ang isang braso sa gilid ko habang nakatitig sa mga

mata ko.

"You're so damn sexy, baby!" malamyos na bulong nito.

Napahawak ako sa dibdib nito ng hapitin nito ang balingkinitan ko.

"Bakit ka ba nagpapa-sexy hmm? I told you, na ayokong may nakakakita ng katawang

iyan? Kun'di ako lang," wika nito.

Napaiwas naman ako ng tingin. Kaunti na lang kasi maglalapat na ang mga labi

namin.
"M-maayos naman ang damit ko ah!" kanda-utal na wika ko.

Pansin ko ang pagngisi nito. Nanlaki ang mga mata ko ng haplusin nito ang hita

ko.

"This? Gusto kong ako lang ang nakakakita.

Inirapan ko naman ito.

"Anong gusto mong isuot ko?"

Ngumiti naman ang luko. Lalo yata nitong hinigpitan ang pagkakayakap sa

akin.

"Anything. Huwag lang nakikita ang legs mo, baby. Ayokong tinitingnan ng ibang
lalaki ang katawan ng pag-aari ko. Dahil baka makalimot ako't ano pa ang magawa ko

sa mga iyon. Pansin ko ang pagtiim-bagang nito.

Tumaas ang sulok ng labi nito.

Naramdaman ko ang paghaplos nito sa bewang ko

"Bakit pag-aari muna ba ako?" Kunway pagsusungit ko.

Nakagat ko bigla ang ang ibabang labi ko. Siya nga itol Hindi man lang sinagot

ang tanong ko!

Sabay nguso na akala mo nasa harapan ko lang ito.

"Baby."

Para yatang may paro-parong nagsiliparan sa tiyan ko sa malambing nitong

pananalita.

Kung maka 'baby naman ito. Feeling boyfriend? "Kagigising ko lang. Nakatulog kasi
ako."

Sabay pikit ng mga mata. Bakit nga ba ako nagpapaliwanag sa lalaking 'to.

Pansin kong natahimik ang kabilang linya.

"Okay, Kumain ka na at baka ikaw ang kainin ko diyan.

Nanlaki ang mga mata ko sa tinuran nito. Uminit din ang pisngi ko.

Ibubuka ko sana ang bibig ko ng marinig ko ang pagputol nito sa kabilang

linya.

2pm in the afternoon ng bumaba ako papuntang dining. Kumakalam na ang

sikmura ko sa gutom. Paldang fitted na kulay red ang suot ko. Highwaist ito na
tinernuhan ng croptop.
Kaya naman bonggang-bongga ang balakang ko sa suot ko. Kita ang kalahating hita ko.
Hinayaan ko ring nakalugay ang curly buhok ko na

hanggang bewang.

Yumuko ako at dahan-dahang tumungo papasok sa dining. Paano ba naman kasi nasa
malaking sala ang ilang mga tauhan ng daddy.

Hindi ko na rin nilingon ang mga ito. Natatakot akong makita si Steven!

So, anong purpose mo sa suot mong yan kung ganoon?

"Ah basta!" bigkas ko sa sarili.

"Sino ang kausap mo?"

"Ay malaking--" Sabay tutop ng bibig.

Napalingon ako. Mukha ni Steven ang sumalubong sa akin. Kinabahan ako ng tumingin
ito sa suot ko.

Napaatras ako ng humakbang ito palapit sa akin.

Napasandig yata ako sa refrigerator.

Nang isandig nito ang isang braso sa gilid ko habang nakatitig sa mga

mata ko.

"You're so damn sexy, baby!" malamyos na bulong nito.

Napahawak ako sa dibdib nito ng hapitin nito ang balingkinitan ko.

"Bakit ka ba nagpapa-sexy hmm? I told you, na ayokong may nakakakita ng katawang

iyan? Kun'di ako lang," wika nito.

Napaiwas naman ako ng tingin. Kaunti na lang kasi maglalapat na ang mga labi

namin.

"M-maayos naman ang damit ko ah!" kanda-utal na wika ko.

Pansin ko ang pagngisi nito. Nanlaki ang mga mata ko ng haplusin nito ang hita

ko.

"This? Gusto kong ako lang ang nakakakita.

Inirapan ko naman ito.

"Anong gusto mong isuot ko?"

Ngumiti naman ang luko. Lalo yata nitong hinigpitan ang pagkakayakap sa

akin.

"Anything. Huwag lang nakikita ang legs mo, baby. Ayokong tinitingnan ng ibang
lalaki ang katawan ng pag-aari ko. Dahil baka makalimot ako't ano pa ang magawa ko
sa mga iyon. Pansin ko ang pagtiim-bagang nito.

Tumaas ang sulok ng labi nito.

Naramdaman ko ang paghaplos nito sa bewang ko

"Bakit pag-aari muna ba ako?" Kunway pagsusungit ko.

"Yes. Kahit hindi mo pa ako sinasagot. Pag-aari na kita." Napanganga naman ako sa
sinabi nito. Nang bigla na lang itong mapatingin sa

labi ko.

Napasinghap ako ng mabilis nitong sakmalin ang labi ko. Wala talagang pinipiling
lugar ang lalaking ito!

"Ahmm!" ungol ko.

Namalayan ko na lang na nakahawak na ako sa batok nito. Nang maramdaman ko ang

pagpisil nito sa maumbok kong puwetan.

Nang bigla ko itong itulak.

"B-baka may makakita sa atin!" Sabay yuko

"So, what? Handa naman kitang pakasalan!"

Namula yata ang buong mukha ko at parang may paro-parong dumaan sa tiyan

ko.

Pansin ko ang pilyong ngiti sa labi nito.

Akmang may gagawin na naman ito sa akin ng bigla kaming matigilan. Tumunog

lang naman ang tiyan ko.

Bigla tuloy akong napayuko dahil sa hiya.

Napatingala ako ng marinig ang mahinang mura nito.

"Bakit ka ba nagpapalipas ng gutom?" Hindi maipinta ang mukha nito.

"Ngayon lang, mahinang wika ko.

Hinawakan naman nito ang kamay ko. Pinaupo ako nito sa hapag-kainan habang ako
parang tangang nakatingin dito.

"A-anong ginagawa mo?" 'Stay there. Ipaghahanda kita ng makakain mo."

Nanlaki naman bigla ang mga mata ko. Naging taga silbi pa ito?! Ganito niya ako

kamahal?

Akmang tatayo ako upang pigilan ito ng..

"Subukan mong tumayo, hahalikan kita ng torrid kiss hanggang mabusog

ka

Lihim naman akong napangiti habang nakayuko. Lakas din magpakilig!

Lalo yata akong nainlove habang pinagmamasdan ito. "Kain ka na." Sabay tingin nito
sa mukha ko.

Hindi ko tuloy alam ang gagawin ko at nasa harapan ko lang ito. "Kumain ka na ba?"
tanong ko rito.

Ewan ko ba kung nagkamali lang ako ng tingin. Gumuhit kasi ang nakakalukong

ngisi nito

"Mamaya mo na ako tanungin niyan. Just eat"

"Puwede ka namang sumabay na, wika ko.

"Ibang pagkain ang gusto ko.

Hindi ko alam kung bakit pinamulahan ako ng mukha sa sinabi nito. Everytime
talagang magsalita ito madalas pamulahan ang mukha ko.

"S-sige na. Iwan muna ko rito."

Naiilang kasi ako sa paraan ng titig nito. Hindi pa ito nakakasagot ng hawakan nito
ang maliit na earphone na nasa tainga

nito

Napatingin naman ako rito ng tumayo ito at umikot palapit sa akin. "May pag-uusapan
lang kami nila Tito Dante." Para yata akong naestatwa ng

hagkan ako nito sa gilid ng ulo ko.

"Eatwell, okay"

Ano ba? Bakit ka ba ganito ka sweet!!

Hindi ko napigilan ang tumili sa loob ng dining. Kilig na kilig ako sa ikinikilos
nito. Daig pang asawa ko at panay paalam. Panay halik din.

Hindi ko na kaya ito. Nababaliw na ako sa ipinapakita nitol Para akong tangang
napasabunot sa sariling buhok. Kung puwede lang sumigaw na kinikilig ako ng
bongga!!

Lumipas ang araw na walang palya ang pagbibigay nito ng bulaklak sa akin. Madalas
ito mismo ang nag-aabot Hindi nga ito pumapayag na walang kiss. Palagi itong
nagnanakaw ng halik.

Napakunot ang noo ko ng makitang may ilang sasakyan na palabas ng

mansion

Saan naman kaya sila pupunta? Gabi na ah?

Nagkibit-balikat na lang ako. Nakahanda na akong mahiga ng makarinig ako ng katok

sa labas ng kuwarto ko.
Bubuksan ko na sana ng maalala ko ang sinabi ni Steven. Ngunit maaga pa naman. Alas
otso pa lang naman ng gabi.

Dahan-dahan kong binuksan ang pinto.

Napaatras ako ng luwangan ni Steven ang pinto upang makapasok siya.

Kinabahan yata ako ng i-lock nito ang pintuan.

Napatitig naman ako sa mukha nito hanggang sa bigla na lang ako nitong yakapin

mahigpit.

Ewan ko ba kung bakit nakaramdam ako ng kaba sa dibdib. Kakaiba yata ang

ng

paraan ng pagyakap nito. Yakap na paraang nagpapaalam?! Hindi pa ako

nakakapagsalita ng luwangan nito ang pagkakayakap sa akin.

Hanggang sa hagkan nito ang labi ko.

Para itong uhaw na uhaw. Wala akong nagawa kuni'di ang humalik din pabalik dito.
Bigla nitong hinapit ng mahigpit ang maliit kong bewang hanggang sa isandig ako
nito

sa pader.

Para kaming sabik na sabik sa bawat isa. Samantalang madalas naman itong
nakakanakaw halik sa akin. Pero bakit kakaiba yata ngayon?

Nasa mainit na akong sitwasyon ng bigla itong huminto na ipinagtaka ko. Nahiya

tuloy ako.

Hinaplos nito ang mukha ko. Masuyo ang bawat tinging pinapakawalan

nito.

"Baby, aalis muna ako."

Napakunot naman ang noo ko.

"What do you mean?" mahinang tanong ko "Aalis kami ngayong gabi. May importante
lang kaming gagawin. Hindi ko alam kung ilang araw bago ako makabalik," wika nito.

Nakaramdam naman ako ng kalungkutan.

"S-sigurado kang babalik ka?" hindi ko napigilang itanong. Gumuhit ang ngiti sa
labi nito at binigyan ako ng smack kiss.

"Ayaw mo ba?"

Inirapan ko naman ito.

"Syempre babalik ako. Hindi yata ako papayag na hindi mabalikan ang baby ko,"

malamyos nitong wika.

"Kailan alis mo?" tanong ko.

Nagulat ako ng kargahin ako nito. Umupo ito sa ibabaw ng kama habang nakaupo ako

sa kandungan nito.

Pulang-pula ang mukha ko sa ginagawa nito. Hindi ko pa yata ito boyfriend, ganito

na ang galawan namin?!

Akmang aalis ako ng lalong higpitan nito ang pagkakayakap sa akin. Napalunok ako ng
maramdaman na parang may bumubukol sa ilalim ng puwetan ko.

"Ngayong gabi

Napanganga naman ako sa gulat

"Ngayon, bakit?" tanong ko.

Nagtaka ako ng mariin itong tumitig.

"Saka ko na sasabihin. Be careful habang wala ako rito. Huwag ng lalabas-labas

ng kuwarto kapag gabi na." Hindi naman ako nakaimik. Malungkot ang puso ko sa
isiping aalis ito at hindi ko

alam kung kailan ang balik nito.

"Baby.."

Napa-angat naman ako ng tingin.

"Gusto kong kumain, dugtong nito.

"Hindi ka pa kumakain?"

Umiling naman ito habang malagkit ang pagkakatitig sa akin. Naiilang tuloy

ako.

Akmang aalis ako ng hindi nito hinayaan.

"Akala ko ba kakain ka?" tanong ko.

Nagtaka ako ng tumitig lang ito ng mariin sa akin. Hanggang sa unti-unti nitong
ilapit muli ang labi sa labi ko.

Awtomatiko namang napahawak ako sa batok nito.

Nang bigla itong bumulong habang paputol-putol ang paghalik sa akin.

"Gusto kong kainin, ang perlas mo!" nahihirang bigkas nito.

Uminit yata ang buong katawan ko sa sinabi nito. Naramdaman ko ring namamasa na ang
nasa ibaba ko.

Napatitig ako sa mukha nito.

"Puwede ba? Pabaon para may lakas ako bago umalis," pabulong na wika
nito.

Napasinghap ako ng maramdaman ko na ang daliri nito sa ilalim ng underwear ko.

Napalunok ako habang nakatitig sa mga mata nito.

Mga matang punong-puno ng pagnanasa.

"Sh*t, you're so wet my baby!"

At bigla na lang nitong sinunggban muli ang labi ko.

Napaungol ako ng maramdaman ko ang daliri nito sa p********e ko.

"Ah sh*t!" hindi ko napigilang bigkas ng maramdamang pina-ikot-ikot nito ang

daliri sa vagna kong namamasa.

Nandine Bsc

Hi guys! Bukas ko na ipagpapatuloy ang mainit na eksena. Sorry sa mabibitin diyan

haha!

Episode 22

Napalakas ang ungol ko ng bilisan nito ang paggalaw ng daliri sa p* ko.

"Ohh! Stev!" hindi ko napigilang bigkas dito.

Napanganga ako ng maramdamang ipinasok nito ang isang daliri sa butas ko. May
kaunting kirot akong naramdaman ngunit nangingibabaw ang sarap at galing

nitong gumalaw sa p********e ko.

Daliri pa lang pero nakakabaliw na? Paano pa kaya ang..?!

Napatingala ako ng halikan at dilaan nito ang leeg ko pababa sa dibdib ko. Para

akong nagdedeliryo sa sarap at bigla na lang akong gumalaw sa ibabaw nito habang

nasa loob ko ang daliri nito.

"Sh*t! You're so f*cking hot!" bigkas nito.

Napasinghap ako ng punitin nito ang night dress ko. Bumuyangyang tuloy ang
malulusog kong dibdib sa harapan nito. Napahawak ako sa batok nito ng tumayo ito at
ihiga ako nito sa malambot kong

kama.

Kitang-kita ko ang buong pagnanasa nito habang nakatitig sa malusog kong

dibdib.

Nang mapatitig ito sa mukha ko. Napahawak akong muli sa batok nito ng
sunggaban muli ng mapusok na halik ang malambot kong labi. May pagmamadali sa bawat
kilos nito. Ramdam ko ang init ng katawan ng bawat

isa sa amin.

Bumaba ang halik nito pababa sa leeg ko hanggang sa mapasinghap ako ng gigil nitong
nilamukos ang dalawang malulusog kong didbib.

Hindi ko alam kung saan ko ibabaling ang ulo ko. Lalo yata akong uminit ng lamasın
nito pareho ang b**bs ko habang sinisipsip nito ang kabila.

"Ohhh! Stev!" Nasabunutan ko ito.

Bumaba pang muli ang halik nito hanggang sa magulat ako ng punitin nito ang
natitirang saplot sa ibaba ko.

Natakpan ko tuloy ang p********e ko.

"B-bakit mo pinunit?" nahihiyang wika ko. "Hindi na ako makapaghintay na matikman

ang perlas mo, baby ko, paos nitong

bulong.

Wala akong nagawa ng alisin nito ang kamay ko.

Nanlaki ang mga mata ko ng lumuhod ito at bigla na lang sinibasib ang p********e
ko. Para itong hayok na hayok sa kinakain.

Bigla yata akong nanginig ng maramdaman ko ang mainit nitong dila sa loob ng perlas
ko. Bawat dila nito para akong mababaliw sa sarap!

Doon ko lalo narealize na napaka-hot ng minamahal ko! Bukod sa napaka guwapo na,
ang galing pala nito sa kama!

Ngayon pa lang nababaliw ka na. Paano pa kaya kapag natikman mo siya ng buong-buo?
Lalo na ang nakatagong anaconda niya?!

Napariin ang pagkagat ko sa labi habang nakasabunot sa buhok nito. Ramdam kong
pinagpapawisan na ako kahit nakabukas naman ang aircon.

"Ahhh! Stev, ang sarap!" Hindi ko na natiis pa.

Pinapatunog nito ang bawat halik at kain na ginagawa nito sa p********e ko. Buong
buhay ko ngayon ko lang ito naranasan. Hindi ko inaasahan na nakakabaliw pala

ito!

Halos napapaliyad ako, napapabangon at nanginginig. Napatirik ang mga mata ko ng

maramdaman kong ipinasok nito ang dalawang daliri. Dahil sa basang-basa na ang
p****e ko. Hindi ko naramdaman ang sakit kundi ang sarap

Napahalinghing ako ng sunod-sunod nitong nilabas masok ang daliri nito sa 'kin

habang sinasabayan ng dila nito.

"S-stev.." nangingig na sambit ko. Ramdam kong may sasabog sa akin.

"Let it come, baby," wika nito.

"Ahhhhh!!"

Kagat-kagat ko ang ibabang labi ko habang hinahayaan ang lalaking simutin ang

k*t's ng akin.

Nang bigla itong dumagan sa akin. Hindi naman ako makatitig dito.

Ano pa nga ba ang ipagmamalaki ko rito. Nahawakan na nito ang lahat. Natikman

na rin

"Don't be shy," bulong nito.

Hinalik-halıkan nito ang mukha ko ng buong pagsuyo hanggang sa titigan

ako nito.

"I love you, baby. Akin ka lang hmm." Paglalambing nito. "Alam mo bang galit na
galit ang alaga ko ngayon?" bulong nito.

"H-ha?" naguguluhang tanong ko.

'Sinong alaga?"

Nang bigla na lang itong matawa ng mahina sabay subsob ng mukha sa leeg ko.

Ngunit kaagad ding tumitig sa akin. Napalunok ako ng idiin nito ang sarili sa akin.
Namula yata ang mukha ko ng may

maramdaman akong bumubukol sa gitna ko. "Did you feel it?" Nakangising tanong nito.

"Gustong-gusto niyang kumawala at pumasok sa kuweba mo, baby, namamaos Ewan ko ba

pero bigla na naman akong uminit sa paraan ng pagsasalita nito.

na wika nito.

Ramdam ko kung gaano kalaki ang kargada nito na nakapatong sa ibabaw ko. "But not
now," sabay wika nito. Hinalikan ako nito ng masuyo sa labi sabay bangon. Naitakip
ko naman ang kumot

sa hubad kong katawan.

Umupo naman ito sa tabi ko. "I have to go, baby. Don't go out, okay? Don't worry,
pinaiwan ko naman si Leron.

Kami lang nila Tito Dante ang aalis. Babalik din kami 'agad." Sabay haplos sa

mukha ko. "Saan ba kasi kayo pupunta? Bakit gabi na?" hindi ko napigilang itanong.

Ngunit isang masuyong halik lang sa labi ang isinagot nito. Nang makita kong
hinawakan nito ang earphone na nasa tainga.

"I'm on the way," ring kong wika nito. Hinalikan ako nito sa noo bago ito tumayo.

Naihatid ko na lang ito ng tingin ng lumabas na ito ng kuwarto. Ito na rin ang

kusang nag-lock.
Isang text message ang natanggap ko.

"Good night baby. Ihanda mo ang sarili mo sa pagbabalik ko, tiyak maniningil ako.
Umiiyak ngayon ang alaga ko at hindi raw nakapasok sa masikip na kuweba."

Napahagighik ako sa kalukuhan nito. Ngunit ramdam kong namumula ang mukha ko.

Handa ko na bang ibigay ang matagal kong iniingatan?

Nagising akong maaga nagbabasakaling babalik din ang mga ito 'agad.

Nang makita ko si Leron. "Good morning Ma'am Ana "Bumalik na ba sila Tito Dante?"

Pansin kong gumuhit ang simpleng ngisi nito.

"Matatagalan pa sila bago makabalik, Ma'am Ana," sagot nito.

Hindi na lang din ako nagsalita pa. Bigla yata akong nanghina. Bakit ba namimiss ko
agad ang lalaking iyon?

"Dad, saan pumunta sila Tito Dante?" tanong ko rito habang kumakain kami ng

almusal

"Huwag mo ng alamin, anak," wika nito.

"But dad, gusto ko lang naman malaman. Ngayon lang kasi nangyaring umalis sila Tito
Dante na hindi kaagad bumalik, Palusot ko.

Bumuntong-hininga naman ito.

"Natagpuan ng agent nila Steven kung saan ang hide-out ng kalaban. Kaya doon

sila pupunta."

Bigla ko yatang nabitiwan ang tinidor ko. Gumapang din ang takot sa

katawan ko.

Napansin yata ng mga ito ang pagkagulat sa mukha ko.

"Anak, are you okay? Bakit bigla ka yatang namutla?" tanong ni mommy.

Hindi naman ako makainik. Ang isiping kapahamakan ang tungo nila Steven Hindi ko
yata kakayanin kung may mangyayaring hindi maganda sa mga ito.

parang hindi ako makahinga.

"B-baka mapahamak sila daddy!"

Ewan ko ba kung bakit gumaralgal ang boses ko.

Inabot naman nito ang kamay ko.

Don't worry about them, anak. Magaling ang agent nila Steven. At kung ipinag-aalala
mo sila, huwag mong isipin iyon, babalik silang buhay."

Hindi naman ako umimik. Nanatili ang takot sa puso ko. Ngayon pa lang gusto ko
ng umiyak ang isiping baka hindi na makabalik si Steven. Napayuko ako ng uminit
yata ang gilid ng mga mata ko. Kung alam ko lang na

ganoon pala ang mangyayari ng gabing iyon sana pinigilan ko na lang siyang huwag

umalis.

"Lalo na si Steven, hindi iyon papayag na hindi makabalik ng buhay. May

naghihintay yata sa kaniya."

Bigla yata akong napatingin kay daddy. Isang nakakalukong ngiti ang ibinigay nito

sa akin.

Si mommy naman napangiti na lang.

Huwag sabihing... May alam sila daddy't mommy?

Maghapon yata akong hindi mapakali. Sinubukan kong tawagan ang numero nito ngunit
out of coverage ang cellphone nito.

Wala naman sanang nangyaring masama sa kanila. Tatlong araw ang lumipas.

Mabilis ang hakbang kong bumaba ng sala. Matinding kaba ang nararamdaman

ko ng mga oras na iyon.

Pansin ko 'agad ang mga tauhang nagsipasukan sa malaking sala.

Tito Dante

Kinakausap ang mga ito ni daddy habang ako naman nasa 'di kalayaun lang sa

mga ito. Hinahanap ng mga mata ko si Steven ngunit wala akong makita.

Nataranta ako ng magsilabasan na ang mga ito.

"Ah, tito.

Napabaling naman ang mga ito sa akin. Kahit si daddy na naroon pa din.

tinatanong ito.

"K-kayo lang ho ba ang nakabalik?" Matinding kaba ang sumalakay sa akin habang

Iniisip kong baka nahuli lang si Steven or tumungo lang sa kuwarto nito. Ayokong
mag-isip ng negatibo.

Hindi naman ito sumagot at tumingin lang ito kay daddy.

"Bakit anak?" tanong ni daddy.

Napailing naman ako.

"Mahirap ho bang sagutin ang tanong ko tito?" Nagpipigil ako sa galit.

Ngunit tumingin na naman ito kay daddy na para bang humihingi ng saklolo kung ano
ang isasagot.

Rinig kong bumuntong-hininga si Tito Dante.

"Oo, Ma'am Ana. Iyong ibang kasamahan namin, nasawi sa labanan."

Bigla yatang nagsipatakan ang mga luha ko na kanina ko pa pinipigilan.

Hindi maaari!

Natutop ko ang bibig ko sa pinipigilang paghagulhol.

"Anak, what happened? Bakit umiiyak ka?" Sabay lapit ni daddy sa akin.

Ngunit mabilis lang akong tumakbo paakyat sa itaas. Umiyak ako ng umiyak sa loob ng
kuwarto. Nanginginig na pinindot ko ang numero ni Steven. Nagbabaka-sakaling buhay
ang lalaki.

Sunod-sunod na pumatak ang luha ko ng nakapatay ang cellphone nito.

Wala akong nagawa kundi ang humagulhol habang nakadapa. "Sabi mo, babalik ka!"
Parang tangang wika ko sa sarili habang humihikbi.

Episode 23 (Steven POV)

I have to go! May pagmamadali sa bawat kilos ko. "Excited na akong makilala siya
anak, wika ni mommy na ikinangiti ko.

"Soon, mommy."

"Take care, son!" wika naman ni dad.

Papasok na ako sa sasakyan ng may ibulong sa akin si Marnix. Ang kapatid kong

panganay.

"Mukhang madidiligan ngayong gabi ang anaconda mo ah!" nakangising

wika nito.

Natawa naman ako sa kalukuhan nito.

"Hinay-hinay lang bro. Baka mamaga iyang itlog mo!"

Humagalpak naman ng tawa ang dalawang kapatid ko.

"Inggit lang kayo!" Banat ko sabay ngisi sa mga ito.

Ilang beses na ba akong napabuntong-hininga habang hinihintay na makarating sa

mansion ng mga Niamh. Nasa helicopter ako ng mga oras na iyon. May kalayuan ang
bahay ng mga ito at

hindi na ako makapaghintay na makita ang babaing umiiyak ngayon.

Nakagat ko ang ibabang labi sa kilig na nararamdaman. Tinawagan lang naman ako ni
Mr. Niamh upang ipaalam na umiiyak daw ang

kaniyang nag-iisang anak. Dahil hindi raw ako nito nakita.

Marahil iniisip raw nito na kasama ako sa mga namatay. Hindi na raw ito

makausap at nagkulong sa loob ng kuwarto.

Damn! I wanna hug and kiss her! At higit pa roon. Gusto kong iparamdam dito

kung gaano kalaking epekto sa p********* ko ang malamang mahal na pala ako nito!

Umuwi lang naman ako sandali sa mansion ngunit babalik din naman ako kaagad. Sa
tatlong araw na hindi ko ito nasilayan para na akong mababaliw.

Hindi naging madali ang labanan at ang masaklap, wala ang mastermind ng mga ito.
Ang mga nahuli naman namin, masyadong matigas at handang mamatay na lang

kaysa ang sabihin kung nasaan ang lungga ng mastermind nila. Alam kong mahihirapan
kami sa labanang ito. Ngunit gagawin ko ang lahat, huwag

lang silang magtagumpay!

Pagkarating sa mansion. Kulang na lang takbuhin ko ang kuwarto ng dalaga. Ngunit

alam kong wala pa akong basbas galing sa mga magulang nito.

Sinalubong naman ako ni Tito Dante na ngiting-ngiti. Tinapik pa nga ako nito sa

balikat.

"Ang baby mo, urniyak na lang bigla ng hindi ka nakita. Sinabi ko lang naman na
kami lang ang natira. Pero hindi naman nagtanong kung kasama ka ba namin. Ayon,
bigla na lang tumakbo paakyat kanina habang umiiyak. Hindi na ako magtataka kung
bakıt bigla yatang nainlove ng todo sa iyo si Ma'am Ana. Mukhang dinaan mo sa
paspasang usapan ah." Makahulugang wika nito na may kasamang ngisi.

Tinawanan ko lang ito sa paraan ng tingin nito. Parang katulad lang ito ng mga
kapatid ko eh.

Nagpaalam naman akong papasok sa loob. "Boss" Si Leron

"Kumusta rito?" Napakamot naman ito sa ulo.

"Si Maam Ana. Simula ng umalis kayo hindi na mapakali. Araw-araw yatang nag-aabang
kung nakauwi na kayo eh. Kaso, kanina bigla na lang umiyak. Dahil siguro

hindi ka niya nakita!" Mapanukso ang bawat ngising pinakawalan nito Sinikmuraan ko
naman ito ng mahina na siyang ikinatawa nito.

Nasa sala naman si Mr. Niamh

Mabilis itong tumayo ng makita ako

"Salamat naman at dumating ka. Pasensya na at naabala ko pa yata ang bonding

niyong magpapamilya, wika nito.

Bumuntong-hininga naman ito sabay titig sa mga mata ko.

"Hijo, my daughter." Sabay putol nito.

"Kayo na ba ng anak ko?" biglang tanong nito.

"Hindi pa niya ako sinasagot Mr. Niamh, wika ko.

Bigla naman itong natawa,

"Hindi ka pa niya sinasagot pero kung makaiyak kaninang umaga akala mo eh,
namatayan ng asawa, napapailing na natatawang wika nito.

Pigil naman ang ngiti sa labi ko.

Muli itong tumingin sa mga mata ko

"May tiwala ako sa iyo hijo. At sana huwag mong sasaktan ni lulukuhin ang anak

ko. Nakita ko kung paano masaktan ang anak namin ng inaakala nitong kasama ka sa

mga nasawi, naiiling na wika nito.

Ako naman itong tahimik ngunit kinikilig. Gusto ko na yatang pasukin ang dalaga

sa kuwarto nito!

Damn! Nag-aapoy na ako.

"Ikaw na ang bahala sa kaniya." Sabay tapik nito sa balikat ko. "Makakaasa kayo Mr.
Niamh. Hindi ko sasaktan ang anak niyo, pahabol ko.

Itinaas lang nito ang kamay habang humihikab. Napuyat yata ito dahil sa anak

nitong iyakin.

Wait? Paano nga ba ako makakapasok sa kuwarto ng dalaga?

Nang bigla akong mapatingin sa ibabaw ng center table.

Susi?

Pinapahintulan niya na akong pumasok sa loob ng kuwarto ng anak nila?

"Woah!" bulong na sambit ko sabay kuha ng susi

Finally baby. Maniningil na ako ngayon!

Dahan-dahan kong pinihit ang seradura

Walang ilaw ngunit may kaunting liwanag na nagmumula sa labas. Nakahawi kasi

ang makapal na kurtina nito. Isang hikbi ang naririnig ko hanggang sa makita ko ang
dalaga na nakayukyok sa

gilid ng kama nito.

Napalunok ako at halo-halong emosyon ang naramdaman ko.

She really love me!

Humakbang ako palapit dito ng matigilan ako. Bigla ba namang sumigaw.

"Sabi mo babalik ka! Wala kang isang salita! Bakit mo 'ko iniwan?! Hindi pa nga
kita sinasagot! Hindi ko pa nga nasasabing mahal na mahal kita!" Sabay

hagulhol nito.

"Pagkatapos mong tikman ang katawan ko, hindi mo ako pananagutan! Iniwan mo

akol

Napayuko ako habang hinihilot ang sintido. Napapangiti ako na kinikilig habang
kagat-kagat ang ibabang labi.

Damn, baby!

Tumikhim ako ngunit halatang hindi nito naririnig dahil sa hikbi nito.

bigkas.

"Sino naman nagsabing iiwan ko ang future wife ko?" malambing kong

nasa tabi lang nito.

Pansin kong nawala ang hikbi nito. Nang bigla nitong buksan ang lampshade na

Napatiim-bagang ako ng makita ang luhaang mga mata nito. "S-stev.." papiyok nitong
pagtawag. "Ikaw ba iyan?"

Lumapit naman ako ng kaunti upang makita nito ang mukha ko. "Ako nga, baby!"
nakangiting wika ko.

"Omg!" Sabay tutop ng bibig nito.

Pansin ko ang pagbalong ng luha sa mga mata nito. Nang bigla itong tumayo at

walang pag-alinlangang tumakbo ito palapit sa akin.

Bigla yatang kumabog ang dibdib ko ng yumakap ito sa akin ng mahigpit habang

umiiyak

"Akala ko, kasama ka sa mga nasawi," paputol-putol na wika nito habang

umiiyak.

Mahigpit ko naman itong niyakap na para bang ayoko ng pakawalan pa "Hindi basta-
basta mamatay ang masamang damo, baby, bulong ko rito.

Humiwalay naman ito ng kaunti. Pinunasan ko naman ang luha sa mga

mata nito.

Buong pagsuyo ko itong tinitigan. Kahit iyakin, napakaganda pa rin. Her eyes so

innocent.

"P-pero bakit hindi kita nakita kanina, kasama nila tito?" tanong nito. Hinaplos ko
naman ang mukha nito. Hindi na ako nakatiis, kinarga ko ito na siyang
ikinakawit ng mga paa nito sa likuran ko. Umupo ako sa ibabaw ng kama habang
nakakandong ito sa kin. Pansin ko ang

pamumula ng mukha nito. Hindi rin ito makatingin ng diretso sa akin.

Lalo tuloy akong nasasabik!

"Umuwi lang ako sandali sa amin. Pero babalik din naman 'agad ako."

"Sino ang inuwian mo? Baka may girlfriend ka?"

Natawa ako sa reaksyon nito. Tunog selos na tayo!

Hindi na ako nakatiis ng gigil kong hinalikan ang malambot nitong labi. Ngunit

saglit lang at itinulak ako nito.

"Sagutin mo, tanong ko?" Naging masungit 'agad. "Baby, kahit guwapo ako, hindi ako
babaero. Wala akong ibang girlfriend, ikaw

lang."

"Bakit sinagot na ba kita?"

Gumuhit naman ang ngisi sa labi ko.

"Hindi pa. Pero sisiguraduhin kong mapapasagot kita ngayong gabi," bulong ko

rito habang nakatitig sa maamong mukha nito.

Napaiwas ito ng tingin na siyang ikinangiti ko. "Wala bang regalo diyan?"

Napatingin naman ito sa akin. "A-anong regalo? Birthday mo ba ngayon?"

Nakagat ko naman ang ibabang labi sa pinipigilang matawa.

"No, baby. Pero dahil nakabalik akong buhay, 'di ba dapat may regalo ako?"

nakangising tanong ko

"Ano bang gusto mo?" mahinang tanong nito.

Napalunok naman ako sa tanong nito. Mabilis ko itong hinagkan sa labi sabay

bulong

"This." Habang lumalakbay ang kamay ko sa bewang nito.

Hinalikan ko ito ng mapusok at may panggigigil.

"I miss you so much" wika ko sa pagitan ng halik.

"I miss you too. Nang bigla akong matigilan

Nagtarna ang aming mga mata.

"Really?" nakangiting tanong ko.

Lumunok ito saka tumango.

"Gusto kong marinig ulit, nakangiting wika ko rito.

Umirap naman ito.

"Please.." paglalambing ko.

Bigla naman nitong hinawakan ang magkabilaan kong pisngi "Sobra kitang namiss.
Simula ng umalis ka, hindi ka na nawaglit sa isipan ko. I just

realize kung gaano na pala kita kamahal." Napatitig ako ng buong pagmamahal dito.

Hanggang sa hindi ko na napigilan ang hagkan ito ng buong pagmamahal na

kaagad naman nitong ginantihan. Lalo akong uminit ng marinig ang impit na ungol
nito.

dibdib.

"Ibig bang sabihin noon, sinasagot muna ako?" Pinisil ko ang malusog nitong "Ahh!
Y-yes!" biglang wika nito na ikinangiti ko ng maluwang.

"Finally. You're mine!"

NAPATINGALA naman si Ana habang kagat-kagat ang labi. Bigla yatang uminit ang buong
katawan niya habang ninanamnam ang bawat halik ni Steven.

Ramdam ko ang pananabik nito na para bang wala ng bukas. Alam kong ngayong

gabi na ito, handa ko nang ipagkaloob dito ang matagal kong iniingatan. Hindi ko
naiwasan ang mapaungol ng lamasin nito ang b*b ko habang dinidilaan nito ang
kabila.

Kahit may suot pa akong nighties, ramdam ko ang dila nito sa niples ko. Ramdam kong
namamasa na ang p********e ko. Sa bawat haplos at halik nito para

akong nagdedeliryo sa init. Nang bigla nitong hubarin ang night dress ko.
Nakaramdam ako ng hiya ng

tumambad sa mga mata nito ang malaki at malulusog kong dibdib. "Damn, baby.."
bulong nito habang nasa mga mata ang matinding

pagnanasa. Napahawak ako ng mahigpit sa batok nito ng sabay nitong lamasin ang
dibdib ko habang sinisipsip ang kabila.

"Ohhh, Steve." Napapaliyad kong wika.

Hindi ko naiwasang mapatingala habang hinahayaan ito sa ginagawa nito. Hanggang sa

maramdaman ko ang paghaplos nito sa p********e ko.

Kahit may underwear pa ako ramdam na ramdam ko ang kamay nitong

humahagod sa gitna ko.

"Oh sh*t, baby. You're already wet!" Sabay halik nito ng mapusok sa labi ko.

Hanggang sa tumayo ito at ihiga ako sa malambot na kama. Itinaas nito ang dalawang
kamay ko habang hawak-hawak nito. Hanggang sa bumaba ang halik nito sa leeg ko,
pababa nang pababa hanggang sa maramdaman ko ang dila nitong gumagapang sa tiyan
ko.

Wala yata itong pinalalagpas at lahat dinaanan ng mainit nitong dila. Hinalikan
nito hita ko pababa sa mga paa ko. Pakiramdam ko tuloy buong-buo nitong sinasamba
ang

ang katawan ko! Sabik na sabik na akong halikan at kainin nito ang namamasa kong
p******kte.

Para yatang sinasadya nitong bitinin ako.

Hindi na ako nakatiis, hinawakan ko ang ulo nito pataas upang tumungo ito sa

gitna ko.

Naiiwas ko yata ang mga mata ko ng tumingala ito sandali sa 'kin habang nasa labi
nito ang isang ngisi.

Bigla akong napanganga ng mabilis nitong padaanan ng dila nito ang gitna ko. Sh*t!
He tease me!

Hanggang sa bigla akong mapaungol ng malakas ng ipasok nito sa ilalim ng p*******e

ko ang dila nito at mabagal nitong padaanan ang gitna ko na ikinaliyad ko.

Naibuka ko rin ng husto ang hita ko upang malaya nitong makain ang p****

ko .

Naramdaman ko kung paano nito ibinuka ang vagna ko na naging dahilan upang lalo
nitong makain.

Napapatirik ang mga mata ko sa galing ng pagkain nito sa p********e ko. Pinapatunog
pa nito iyon habang pinapapak! Basang-basa na ang p********e ko ngunit para itong
hayok na hayok sa pagsipsip

at pagdila.

"Ahhh, Steve. Ang sarap!" halinghing ko habang napapaliyad.

Ang sarap sa pakiramdam ang ginagawa nito. Halos naiiaangat ko na ang

puwetan ko sa sarap!

"Ang sarap ng p*ssy mo, baby. Pinkish, matambok at maganda ang kurti. Napakakinis
at linis! Damn! Nakaka-adik!" biglang wika nito na lalong ikina-init ng katawan ko.

Nanginig yata ako ng mabilis nitong dilaan ang p********e ko. Tuloy-tuloy at

walang kasawaan.

"Ahhh, ohhh! Lalabasan na ako!"

Nang hindi nagtagal, parang may bumulwak sa p********e ko. Hindi pa rin ito
nakuntento at sinaid nito ang lahat ng k*t*s na lumabas sa 'kin.

Hindi nagtagal, gumapang ito paakyat sa mukha ko.

"Were not finished yet, baby!" bulong nito.

Napakapit naman ako sa batok nito ng halikan muli nito ang labi ko.

Hanggang sa maghubad ito sa harapan ko. Sh*t na malagkit. Ang abs nitong

pamatay! Ang hot ng baby ko! Hindi ko napigilan ang mapalunok habang pinagmamasdan

ang napakakisig nitong katawan. Ngunit bigla yata akong nakaramdam ng takot at
excitement na rin ng makita ang malaking bumubukol sa boxer nito.

Gosh! Ang laki naman! Kakasya kaya yan sa kin?

"Afraid, baby?" nakangising tanong nito.

Ewan ko ba kung bakit hindi ko nagawang pumikit habang hinuhubad nito ang

boxer

Lalo pa yata akong uminit at mukha itong nang-aakit. Nang sa wakas lumantad sa

harapan ko ang tigas na tigas nitong p*********j Nanlaki yata ang mga mata ko
habang nakanganga ang labi ng makitang

tayong-tayo ang anaconda nito.

Ang laki nga! Ang haba pa!

Para akong nasasabik na natatakot.

Nang bigla nitong ibuka ang hita ko.

"Ahhhh!" biglang ungol ko ng ikiskis nito ang malaking talong nito sa namamasa

kong p********e

Kitang-kita ko ang matinding pagnanasa nito.

Bigla itong dumagan sa akin sabay bulong.

Ramdam na ramdam ko ang alaga nito sa gitna ko na tumatama. "Baby, hindi mo na ako
mapipigilan!" Nasa boses nito ang matinding

pagnanasa.

Ewan ko ba at parang nasabik pa akong ipasok nito ang malaking talong nito sa

butas kong basang-basa nal Hindi ko talaga akalain na ganito kalaki ang epekto nito
sa akin.

Episode 24 (Ana POV) SPG!!

Hinalikan niya ako ng may panggigigil. Nalalasing ako sa bawat halik nito ng bigla

na lang akong mapasinghap sa gulat. "Ahmmp!" Hindi naman ako makasigaw dahil nasa
bibig ko ang bibig nito.
Napapikit ako ng mariin ng maramdaman ang biglaang pagpasok nito. Bigla kong

naibaon ang kuko ko sa likuran nito. Ramdam kong dumaloy ang luha sa mga mata ko.
Sh*t! Hindi ko akalain na

masakit pala. Akala ko pa naman masarap kapag ipinasok ang anaconda nito! "I'm
sorry baby. Don't worry, mawawala din 'agad 'yan,' bulong nito sa akin.

Hindi muna ito gumalaw at hinalik-halikan ako nito sa buong mukha ko. Para bang sa
paraan ng ginagawa nito ay giginhawa ang pakiramdam ko.

Ramdam kong hindi pa nakabaon ng buo ang p********* nito sa p*****e ko

Mukhang kalahati pa lang yata ang nakakapasok.

"Ang sakit!" bulong ko habang napapapikit.

Hinalikan naman ako nito sa noo pababa sa ilong ko.

"Mapapalitan din yan ng sarap baby. Sinisigurado ko iyan sa iyo. Titirik iyang mga

mata mo sa sarap!" wika nito.

Ewan ko ba kahit masakit ang ibaba ko at nakabaon pa rin ang malaking talong nito
nagawa ko pa ring matawa sa kalukuhan nito.

Hinampas ko ito ng mahina sa braso na ikinangiti lang nito sabay halik sa

labi ko.

Hanggang sa maramdaman ko muli ang paggalaw nito. Nang bigla na lang akong

mapasigaw ng bigla nitong ibaon ang p*********j nito.

Hindi naman lumabas ang ingay ko dahil tiniyak nitong natatakpan ng labi nito ang

bibig ko.

Alam kong napabaon ko ang kuko ko sa likod nito. Pero para bang wala lang iyon

dito. Kung sabagay, higit na masakit ang nararamdaman ko ngayon.

Para akong winarak na 'di maintindihan! Pumatak ang luha ko ng sunod-sunod.

"I hate you!" Sabay hampas dito.

"I love you," sagot naman nito.

"Bakit mo binigla. Ang sakit nga!" reklamo ko.

Pinunasan naman nito ang luha sa gilid ng pisngi ko.

"Para isahan na lang ang sakit. Promise, sunod kong galaw, unti-unti mo ng
mararamdaman ang sarap!"

Hindi naman ako umimik ng halikan ako nito sa leeg ko. Para itong vampire kung
makasipsip sa leeg ko. Nakagat ko ng mariin ang labi ko ng maramdaman kong unti-
unti itong
gumagalaw sa ibabaw ko. "Ang hirap pumasok sa kuweba mo, baby. Pero ang sarap
naman! Ang sikip!"

bulong nito sa 'kin.

Nang hindi nga nagtagal, unti-unti kong nararamdaman ang kakaibang kiliti

hanggang sa napalitan ng sarap!

Totoo nga!

Pansin kong sunod-sunod na itong umurong-sulong sa akin. Ramdam kong nahihirapan

nga itong pumasok sa butas ko.

Pawis na pawis kaagad ito. "Ahhhh!" hindi ko napigilang ungol.

Napatitig naman ito sa akin habang bumabayo sa p******* ko. "Masarap na ba, baby
ko?" Paputal-putol nitong tanong

"Y-yesss. Sobral Ahhhh!" Halinghing ko.

Bigla naman ako nitong niyakap ng mahigpit sabay subsob nito sa leeg ko.

Nagulantang yata ako ng bumilis ang pagbayo nito sa akin. Hanggang sa maging sunod-
sunod na

"Ang tagal kong hinintay ito baby.. Ang tagal kong inasam na matikman ka. Ang sarap
mo, baby. You're so f*cking tight!" sambit nito sa pamamagitan ng ungol.

Napayakap naman ako ng mahigpit dito habang ninanamnam ang malaking d*ck

nito sa pe ko. Ang laki, pero ang sarap naman! "Oohhh, Steve. Napakasarap!
Binabaliw mo ako sa sarap, ahhhh!" Napapatirik ang

mga mata ko sa sunod-sunod nitong pagbayo sa p********e ko.

Halos pareho na kaming pawisan.

"Just like this, baby?"

Napaungol ako ng malakas ng bigla nitong hugutin at ibaon ng todo. Ramdam ko

ang kabuuan nito sa kaloob-looban ko.

Sagad na sagad ang bawat bayo nito.

Lalo yata akong nabaliw sa sarap habang naririnig ang salpukan at k*t's namin sa

isa't isa.

"Ohhh, Gosh!" sambit ko ng madiin ang bawat bayo nitong pinapakawalan. Halos
yumuyugyog na ang malaking kama ko. Halos nakabaon na rin ako sa

sobrang sagad nito bumayo.

"Ang sarap-sarap mo, Stevel" hindi ko napigilang sambit.

Sa bawat labas masok ng p********* nito para akong mababaliw sa sarap.

Ramdam na ramdam ko ang katigasan ng anaconda nito.

Para itong matalas na espadang tumutusok sa kaloob-looban kol "Ahhh! Ahhh! S-stev,
malapit na ako!" Sabay yakap dito ng mahigpit

"Y-yes, baby!"

Ilang sagad at baon pa nito ng pareho kaming mapa-ungol sa sarap!

Isang malakas na...

"Ahhhhh!!" ang naisigaw ko ng malakas nitong ibaon ng todo ang p********* nito

sa loob ng kuweba ko.

Habol namin pareho ang bawat hininga. Rinig na rinig ko ang t***k ng puso

nito.

Dumaan yata ang isang minuto ng hindi pa nito hinuhugot ang p*********i nito sa

'kin.

"Steve," pagtawag ko.

Tumingin naman ito sa mukha ko sabay halik sa labi ko. Hindi pa rin ito umaalis sa
ibabaw ko. Ramdam ko ang malaking talong nito sa loob ko.

"Call me, baby hmm," paglalambing nito.

"Wala ka pa ring balak alisin yang ano mo?" nahihiyang tanong ko.

Gumuhit naman ang pilyong ngiti sa labi nito.

Napalunok ako ng gumalaw ito. Pakiramdam ko nagising na naman yata ang natutulog na
sanang anaconda nito.

"Ang alin, baby?" mapanuksong tanong nito.

Pinamulahan yata ako ng gumagalaw-galaw ito. "A-ang malaking ahas mo!" biglang
nasambit ko.

Bigla naman itong natawa,

"Malaking ahas ba?" ngising wika nito. Ohhh!" bigla kong sambit ng hugutin nito
iyon.

" Natutop ko pa ng kamay ko ang bibig ko dahil sa paraan ng pagsambit ko.

Pansin ko ang pagkagat-labi nito.

Nagulat ako no kargahin ako nito. Pareho pa naman kaming hubo't hubad.

"Let's take shower, babyl wika nito.

Para akong batang ang gaangaan ko lang

Nakikiliti ako sa paraan ng paghaplos nito sa katawan ko. Nakatalikod ako rito

habang nakaharap sa malaking salamin na nasa bathroom. Sa bawat hagod ng mga kamay
nito sa katawan ko para bang inaakit ako

nito.

Napalunok ako ng tumama ang alaga nito sa puwetan ko. Ang mga kamay naman

nito nasa dibdib ko habang sinasabon ang mga iyon.

Nang bigla nitong lamasin ng sabay

"Steve.."

"I said, call me baby!" Pagputol nito.

"B-baby," sambit ko.

Akmang pipigilan ko ang kamay nito ngunit lalo lamang nitong nilamas ang

malulusog kong dibdib.

Hindi ko napigilan ang mapakagat-labi. Kitang-kita ko ang pagnanasa na naman sa mga

mata nito habang nakatingin sa akin sa pamamagitan ng salamin na nasa

harapan lang namin.

Hinagkan nito ang labi ko ng mapusok

Akala ko pa naman ligo lang. Ito pala ang balak ng lalaking 'to.

maitatangging gusto ko rin naman ang ginagawa nito.

Ngunit hindi ko naman Napaka-hot!

Minsan iniisip ko kung ilang libo na bang kababaihan ang nabaliw dito. Kung gaano
na ba karami ang naikama nito at nabaliw dito?

Napaliyad ako ng bigla kong maramdaman ang isang kamay nito sa

"Baby, nagagalit na naman ang alaga ko!" bulong nito sa pamamagitan ng paghalik sa
leeg ko habang nilalamas nito ang isang b**b ko at ang isang kamay nito nasa

p********e ko.

Napatingala ako ng bigla kong maramdaman ang paninigas ng malaking

anaconda nito sa puwetan ko. "Ang hot mo, baby!" bulong nito.

"Ahhhh, baby!" biglang ungol ko ng maramdamang ipinasok nito ang anaconda

nito sa p********e ko habang nakatalikod ako rito. "Ohh, sh*t! Ang sarap sa
pakiramdam!" sambit nito.

Hinahalikan ako nito sa labi habang binabayo ako nito sa likuran.

Hanggang sa sunod-sunod akong napa-ungol ng binilisan nito ang pagbayo sa

p********e ko.

Napahawak ako bigla sa salamin habang hinawakan naman nito ang maliit kong bewang
at sagad na sagad itong bumabayo sa likuran ko.

Hinampas nito ng mahina ang puwetan ko.

"Damn, this ass!" gigil na sambit nito habang bumabayo sa akin.

Titig na titig ito sa maumbok kong puwetan.

"Ahhhh! Ohhh! Ang sarap!" halinghing ko ng yakapin ako nito ng mahigpit habang

naglalabas masok sa p********e ko. "Ohh! F*ck baby, ang sarap-sarap mo!" sambit
nito sa akin.

Hindi pa ito nakuntento, ibinuka nito ang isang hita ko at malalakas ang puwersang
pinakawalan nito.

Halos yumuyugyog na ang b**bs ko dahil sa lakas nitong bumayo. "I love you, baby!"
mabibilis na ang bawat ulos nito. Ramdam kong malapit

na ito

"I love you so mu-"Ahhh! F*ck!" sambit nito ng manginig ito.

Napahalinghing naman ako ng labasan din ako.

Hindi ko alam kung tamang pinapaputok nito sa loob ko ang k*t's nito.

Niyakap ako nito ng mahigpit sabay halik sa labi ko. "Sarap mo." bulong nito sa
punong tainga ko habang nakapaskil ang ngiti

sa labi.

Humarap naman ako rito at niyakap ito ng mahigpit.

"Gusto mo pa ng isa?" tanong nito na siyang ikinalaki ng mga mata ko. Hinampas ko
naman ito sa braso na siyang ikinahalakhak nito. Naramdaman ko

naman ang pagyakap nito sa likuran ko.

"Ang sakit na ng perlas ko! wika ko..

"Ibig sabihin, nakukulangan pa--"

"Stev!" saway ko rito.

Natatawa naman itong pinaggigilan ang labi ko.

NAALIMPUNGATAN ako ng maramdamang may kumakain sa p********e ko

Antok na antok pa ang pakiramdam ko ngunit ang katawan ko hindi nakikisama.

Para bang umiinit ito ng kusa! Iminulat ko ang mga mata.

"S-stev, ahhh!" biglang ungol ko ng patunugin at sipsipin nito ang perlas ko.
Ganito ba ito kaadik? Kahit tulog ako, nakikikain?

Hanggang sa namalayan ko na lang na ibinuka ko ng kusa ang hita ko. Nagising yata
ng tuluyan ang diwa ko. Napapaliyad ako sa bawat hagod ng dila nito sa perlas

ko

"Ohhh, Steve. Ang sarap!"

Kung kailan lalabasan na ako saka naman ito huminto.

Dumagan naman ito sa akin sabay halik sa labi ko. Nagulat ako ng ako na ang

nasa ibabaw nito.

"Ride me, my baby!" paos nitong wika.

At dahil init na init na ako. Namalayan ko na lang na hinawakan ko ang malaki at

tigas na tigas nitong anaconda.

Napalunok ako ng makitang tayong-tayo ito.

Kagat labi kong ini-angat ang puwetan ko upang makapasok ang malaking alaga

nito sa namamasa kong bukana.

"Ahhh!" Ungol ko ng maipasok ko ng tuluyan ang alaga nito.

Pakiramdam ko punong-puno ako. Sa laki ba naman ng anaconda nito.

Gumalaw ako sa ibabaw nito. Sh*t! Napatingala ako habang gumigiling sa ibabaw

nito.

Ang sarap din pala ng ganito.

"Ohhh f*ck, baby! You're so f*cking hot!" malamyos na wika nito.

Hanggang sa bumilis ang paggiling ko sa ibabaw nito.

"Ahhhh! Ahhhh! Steven, ohhh!"

Hindi pa ako nakuntento at nagtaas baba ako sa ibabaw nito. Ang sarap pala ng

ganito!

Hanggang sa namalayan ko na lang na nag-t'twerk na ako. "Ohhh! Baby! Sh*t! Ang

sarap! Ang galing mo!" bigkas nito sa 'kin.

Nilamas nito ang magkabilaan kong dibdib. Lalo yata akong umiinit dahil sa

paraan ng titig nito.

Para itong naglalaway na ewan.

"Akin ka lang!" bigkas nito habang patuloy ako sa pag-twerk sa ibabaw nito. Totoo
ba ang kasabihang kapag magaling sa kama ang isang babae,
kinababaliwan ng lalaki? Ayaw nilang mawala ang ganoong babae?

"Sh*t! Lalabasan na naman ako!" sambit nito.

Bigla nitong ini-angat ang bewang ko.

anaconda nito.

"Ohhh!" sambit ko ng mabibilis nitong inilabas masok sa p********e ko ang

Nakahiga pa ito ah? Pero sa bawat bayo nito para bang hindi nahihirapan Nagulat ako
ng umupo ito habang nakabaon pa rin sa akin ang malaking talong

nito.

Nang bigla itong tumayo. "Ohh sh*t!" bigla kong sambit ng bayuhin ako nitong
nakatayo.

Lalo tuloy akong na inlove sa lalaking 'to! Napaka-hot kasi eh! Nakakabaliw!

"Do you like it?" tanong nito.

"S-sobra!"

Nang isandig ako nito sa pader at doon malalakas na pinagbabayo. Nilamukos din

nito ang labi ko.

"Napakasarap mo, baby! Sobra pa sa salitang masarap!" bulong nito sa

akin

"Baby..." nanginginig na wika ko.

Lalabasan na kasi ako.

"Yes, baby! Sabay na tayor

Hindi nga nagtagal pareho kaming napaungol.

Nang nakahiga na kami.

"Thank you, baby, wika nito.

Napatingala naman ako rito. Nakayakap ito ng mahigpit sa balingkinitan kong

bewang

"For?" tanong ko.

"Dahil sa akin mo, ibinigay ang virginity mo!" bulong nito sabay halik sa labi at
noo

ko.

Yumakap naman ako ng mahigpit dito. Ang bango-bango talaga nito!

"Ikaw lang naman kası ang unang minahal ko," wika ko. Ini-angat naman nito ang
mukha ko.
"Promise me, na ako lang ang una't huling mamahalin mo." Nasa mga mata nito ang
kaseryosohan.

Mabilis naman akong tumango

"Basta ako lang din ang huli mo," wika ko.

Gumuhit naman ang ngiti nito sa labi. "Ikaw lang ang una't huli ko."

"Ako ang unang minahal mo?" takang tanong ko.

"May hindi ka nalalaman."

Nandine Bsc

To all my beautiful and handsome readers! I'm really sorry kung bigla na lang nag-
lock ang story na ito. Nagulat din ako kanina pag-check ko. Wala akong magagawa
kapag nilock na ng company ang story. Sana patuloy niyo pa ring supurtahan. Thank
you guys!❤

Episode 25 (Steven POV)

Napangiti ako habang pinagmamasdan ang napakagandang babaing bumihag ng

puso ko.

Napalunok ako ng makita na naman ang hubo't hubad nitong katawan. Kung puwede ko
lang talagang tikman ito oras-oras eh. Di ko napigilang

padaanan ang makinis at mapuputi nitong hita ng kamay ko.

Tulog na tulog ito at halatang pagod na pagod. Well, sino ba naman ang hindi

mapapagod sa ginawa namin. Kulang pa nga iyon.

Saka ko na lang ilalabas ang pagkamanyak ko. Bigla akong napangisi sa

kalukuhan ko.

Hindi ko maintindihan kung bakit naglalaway ako sa makamandag nitong

ganda!

Maingat kong hinagkan ang malambot nitong labi bago nilisan ang kuwarto

nito.

ALAS sais ng umaga.

"Yes bro?"

"Pauwi ng pilipinas ang mastermind."

Bigla naman akong napaupo ng tuwid

"Be ready. Hindi siya madaling kalaban. Tiyak kong hahanapin niya mismo ang

dalaga

Umigting naman ang panga ko.

"Plan B is ready."

"Okay" Sabay baba ng cellphone.

Napatitig naman ako sa kawalan. Hanggang sa mapatingin ako sa cctv na nasa

cellphone ko lang. Napailing ako ng makitang wala ng kumot ang dalaga. Malikot din
pala itong

matulog.

Kagabi ko lang nilagyan ng cctv camera ang mismong hinihigaan nito pati na ang
bathroom and dressing room nito.

Pagbaba ko, nakangising mukha ni Leron ang sumalubong sa 'kin.

"Masarap ba ang tulog mo, boss?" Bigla ko naman itong siniko na ikinatawa lang
nito.

"He's here."

Bigla naman itong napalingon sa akin. Pansin nito ang pagiging seryoso ko. "Anong
plano mo, boss?" seryoso ng tanong nito.

Napatiim-bagang naman ako.

"Plan A muna tayo. Alam mo na ang ibig sabihin ng warning red sign" Sabay lingon

dito.

Mabilis naman itong tumango.

"Ikaw na muna ang kumausap kay Tito Dante. Kailangan niyang ihanda ang mga tauhan
niya. Kakausapin ko lang si Mr. Niamh."

Mabilis akong tumalikod.

"Hijo," salubong nito sa akin.

"Good morning, Mr. Niahm. We need to talk, pormal na wika ko.

Tumango naman ito at tinungo namin ang library nito. "Anong kailangan nating
gawin?" Problemado ang mukha nito.

"Don't worry Mr. Niamh. Nakaplano na ang lahat oras na sumugod ang mga tauhan ng
matandang iyon!"

"Take this!" Sabay bigay ko ng isang relo.

Kumunot naman ang noo nito.

"What is this?"
Ipinaliwanag ko naman dito kung para saan ba 'yon gagamitin. Pagkalabas ng library,
naisipan kong tingnan ang dalaga sa cctv camera.

Napangiti ako ng makitang nakababad ito sa bathtub

Nang bigla itong tumayo.

"Oh sh*t!" bulong ko ng tumuwad ito at kinuha ang soap.

Uminit yata ako at biglang nagising ang anaconda ko

Ang ma-imagine kung gaano kasarap ang dalaga kapag binabayo ito sa maumbok

nitong puwetan! Damn!

"Hijo

Bigla kong napatay ang cellphone ko.

"Yes, Mr. Niamh?"

"From now on, sumabay ka na sa amin kumain."

Nasa mukha ko ang pagtataka.

"You can't escape hijo. Alam kong pumasok ka sa kuwarto ng anak ko kagabi,"

sabay ngisi nito. "May dapat ka bang sabihin? Aminin?"

Damn! Bigla yata akong napalunok sa mapanuring tingin ng matanda.

Tumikhim muna ako at tinitigan din ang matanda.

I'm sorry, Mr. Niamh. But you know that I love her. At handa ko siyang panagutan.
I'm sorry kung hindi ko na nagawang umabot pa sa kasalan bago.."

Nang bigla itong humalakhak. What the?! Bigla nitong tinapik ang balikat ko.

"We're the same hijo. Sa ganda ng asawa ko, hindi ko na nagawang makapaghintay

na madala muna sa altar, nangingiting wika nito.

Nang bigla itong magseryoso. "Pero sa kabila noon, hindi ko siya niluko. Kaya sana
ganoon ka rin."

"Makakaasa kayo Mr. Niamh. Mahal na mahal ko ang anak niyo."

"Dapat lang, makahulugang wika nito.

Napangiti naman ako sabay tango. Alam ko naman na ang ibig sabihin nito ay

dahil buo kong nakuha ang nag-iisang anak nito. Nang may lumapit na kasambahay.

"Sir, nasa baba po ang secretary niyo." Nagkatinginan naman kami ng matanda.

Tinanguan ako nito bago tumungo pababa ng sala.

"Leron, watch her!"

"Yes, boss!

Pumasok ako sa loob ng kuwarto ng dalaga. Nasa loob pa rin ito ng banyo. Nakatutok
ako sa laptop habang hinihintay ang sasabihin ng secretary nito.

May audio kasi sa loob ng library ng matanda. Ilang minuto ang lumipas ng marinig
ko ang kaluskos palabas ng banyo.

Gulat ang rumihistro sa mukha ng babaing iniibig ko. "Good morning, baby!"
namimilyo ang ngiting pinakawalan ko rito. Napangisi ako ng mamula ang mukha nito
at hindi nakakilos sa kinatatayuan nito.

Nakatapis lang ito ng tuwalya.

Humakbang ako palapit dito. Gusto ko yatang matawa ng humakbang ito paatras. Ang
pagkakaalam ko, palaban ito kagabi.

Bigla kong hinaklit ang bewang nito sabay halik sa malambot at mabangong labi nito.

ko

Bigla kong inihinto ang paghalik ng maramdamang humawak ito sa batok

"Paayaw-ayaw gusto rin pala," pilyong wika ko.

Namula naman ang mukha nito. Bigla itong umirap at akmang tatalikuran ako nito

ng bigla kong higpitan ang pagkakayapos dito. "P-paano ka ba nakapasok?"

Hinalik-halikan ko naman ito sa leeg. Ang bango!

Nang bigla ko tong kargahin. Napahawak naman ito sa batok ko habang

nakakawit ang dalawang paa nito sa bewang ko

I have my ways, baby!" bulong ko habang kinakagat-kagat ang tainga nito. Napamura
ako sa isipan ng maramdaman ang p********e nito sa short ko.

Namula ang mukha nito ng maramdaman yata ang anaconda ko. "M-magbibihis lang ako."

"Tss. Sino nagsabing magbibihis ka?" malamyos kong tanong.

Napasinghap ito ng maramdaman nitong ipinasok ko ang daliri sa loob ng tuwalya

nito.

'S-stevi

"Yes?" Nag-iinit na ang pakiramdam ko. "Ohhh!" sambit nito ng padaanan ko ng daliri
ang hiwa nito.

Lalo yata akong nalilibugan sa tuwing nakikita ang magandang mukha nito na
nasasarapan sa ginagawa ko.

Nilamukos ko ito ng halik habang dahan-dahang tinatanggal ang tuwalyang nakasaplot

sa katawan nito.

Pinindot ko ang remote na siyang magtatabing sa makapal nitong kurtina. Mahirap ng

may makakita sa katawan ng mahal ko! "Ikaw na muna ang bahala sa kanila!" wika ko
sa earphone na nasa tainga

ko.

Isang tawa ang narinig ko kay Leron. Tiyak kong alam na nito kung anong bakbakan
ang pinasukan ko ngayon.

Napalunok ako ng bumulaga sa mga mata ko ang malaki at malusog nitong dibdib lalo
na ang pinkish nitong p*****

Natakam yata ako ng medyo nakabukaka ang pinkish nitong vagna. Para yatang gusto ko
ng kainin! Napatitig ako sa nahihiyang mukha nito. At tinakpan pa talaga ng kamay
nito ang

perlas nito!

Hinalikan ko ito ng mapusok sabay hawi sa kamay nitong nakaharang sa perlas

nito

Nilamas ng kamay ko ang isang b**b nito ng may panggigigil. Idiniin ko ang bewang
nito sa gitna ko upang iparamdam dito na gusto ng kumawala ng malaking anaconda ko.

Hindi na ako nakatiis at 'agad kong pinadaanan ng daliri ko ang perlas nito. Damn!
She's wet already!

Hinalikan ko ito pababa sa leeg nito hanggang sa malulusog nitong dibdib.

Nakatingala naman ito habang napapa-ungol. "Ohh sh*t!" sambit nito ng ipasok ko ang
dalawang daliri sa namamasang lagusan

nito

Gumalaw ito sa ibabaw ko habang nasa ilalim ng butas nito ang daliri ko. Init na
init na ang pakiramdam ko habang pinagmamasdan ang dalaga. Nang bigla

kong hugutin ang daliri ko rito.

Pansin ko ang pagtataka at pagkabitin nito.

Nang ipasok ko ang daliri ko sa bibig ko at tikman ang k*t's nito. Pansin ko ang
pagnganga nito at paglunok.

"Hmm, very sweet." Titig na titig kong wika.

Nano kunin ko ang kamay nito at inasok ko sa loob ng shorts ko ko.

Lalo yatang nanigas ang p********* ko ng mahawakan ito ng dalaga. Hawak pa

Nanlaki ang mga mata nito habang namumula ang mukha. "Gawin mo ulit kung paano ka
gumiling sa ibabaw ko, baby, nang-aakit na bulong

lang, nakakabaliw na! "Ohh damn, baby!" ungol ko ng itaas baba nito ang kamay
habang hawak-hawak

nito ang malaking anaconda ko. Tigas na tigas at tayong-tayo na ang alaga ko.

Nang bigla itong umalis sa pagkakandong ko. Ohhh, " sh*t, baby! Are you ser-Aahhh!"
Napatitig ako ng buong pagnanasa sa dalaga ng halikan nito ang alaga ko. Hanggang
sa napatingala ako ng ipasok nito sa bibig nito ang malaking

anaconda ko. Halos kalahati nga lang ang maipasok nito sa bibig nito dahil sa
malaki nga!

Ramdam ko ang init ng bibig nito.

Hindi ko napigilan ang mapaungol ng sunod-sunod na umurong sulong ang bibig nito
habang nasa loob ang anaconda ko.

"Ohh, baby! You're so f*cking hot! You didn't tell me-Ahh Nahawakan ko ang buhok
nito habang inaalalayan ito sa pagsubo ng alaga

ko.

Ang sarap sa pakiramdam! Sh*t! Bigla yata akong inatake ng kalibugan

Bigla kong pinaupo ang dalaga sa kandungan ko.

"Baby, ride me!"

Mabilis naman itong sumunod. Ilang ulit na ba akong nagmura sa isipan habang

pinagmamasdan ang dalaga na tumaas baba sa kandungan ko. Ang mga halinghing at
ungol nito na lalong nagpapatigas sa p********* ko.

Nilamas ko ang dalawang malulusog nitong dibdib habang naglalabas masok ito

sa anaconda ko.

"Ahhh! Ahhh! Steve, ang sarap!" ungol nito.

Bigla yata itong natigilan ng marinig namin ang boses ng kasambahay.

"Ma'am Anna.."

Bigla kong itinakip ang kamay ko sa dalaga ng muntik na itong mapaungol. May
pintuan kasi ang kuwarto nito kaya hindi kami nito makikita kaagad.

Dahil init na init na ako, hindi ko kayang tumigil. Kaya naman pinatayo ko ang
dalaga at sa puwetan ko ito binayo.

"Ma'am Anna. Nakahanda na po ang almusal niyo. Ipapasok ko ho ba diyan?" wika ng

kasambahay.

Lalo tuloy akong nililibugan! Mabibilis kong binayo ang dalaga. Ini-angat ko ng
husto ang puwetan nito upang lalo kong mabayo.

Ang sarap talagang bumayo kapag ganito kaumbok ang puwetan! Damn! Kumawala pa rin
ang mahinang ungol ng dalaga. Hanggang sa kumatok ang makulit na katulong. Hindi
man lang ito

nakakahalatang pinapalasap ko ng masarap ang amo niya. "Ma'am, ayos lang po ba

kayo? Bakit po kayo umuungol? Nilalagnat po ba

kayo?"

"Ahhh! Baby," bulong ko sa tainga nito.

Sagad na sagad kong ipinapasok ang malaking anaconda ko sa madulas nitong

Nilalamas ko ang b**bs nito habang nasa bibig nito ang isang kamay ko.

Yumuyugyog ang dibdib nito dahil sa malakas kong bumayo

"Ahhmmmp! Ahmmp!" impit na ungol nito.

Pansin namin na parang sinusubukan ng katulong na buksan ang kuwarto ng dalaga.

Damnt

Tinapik ng dalaga ang braso ko na halatang pinipigilan ako. "No, baby. I can't." At
mas lalo ko pang binilisan at diniinan ang bawat bayo

ko rito.

Pasok na pasok sa butas nito ang malaking anaconda ko. Sinisigurado ko

talagang buong-buo na makakapasok ang alaga ko. Kahit masikip, papasukin ko! Dahil

ang sarap!

Inalis naman nito ang kamay ko sa bibig nito.

"S-sasagutin ko lang si manang. Ahhh!" "Ma'am Ana, ayos ka lang ba? Bubuks--"

"H-huwag na m-manang. A-ayos lang.."

"Ohhh, Steve!" halinghing nito.

Hinalikan ko ito sa leeg. Mabilis kong hinugot ang p********* ko. Kaya naman

nagkaroon ito ng pagkakataon na masagot ang katulong na manhid yata sa

pakiramdam

"Manang ayos lang ho ako. Iwan niyo lang diyan ang pagkain ko."

Nanlaki ang mga mata nito ng lumuhod ako sa harapan nito at i-angat ko ang isang
paa nito at walang pag-alinlangan na sinakmal ko ang naglalawa nitong

pagkakababae.

"Ohhh! F*ck!" Nanginig ito. Napahawak din ito sa buhok ko.

Pinapatunog ko ang bawat sipsip at dila ko sa p********e nito. Ganito ako kaadik

sa vagna nito.

Kung kailan malapit na ito saka ko naman inihinto. Pinaupo ko ito sa center table
at doon pinabukaka.

"F*ck this beautiful p*ssy!" bulong ko habang nakatitig sa pinkish nitong Ipinasok
ko ulit ang malaking anaconda ko rito habang nakatitig sa dalaga.

perlas.

"Ahmm!!" sabay pa namin.

Napayakap naman ito ng mahigpit sa 'kin. Binayo ko naman ito ng may

panggigigil

"Steve, naman!" halinghing nito.

Paputol-putol ang bawat ungol nito dahil sa mabibilis kong paglabas

masok.

"Yes, baby?"

"B-bakit ang sarap-sarap!" reklamo nito.

Lalo tuloy akong nalilibugan.

"Just like this?" Sabay diin ko sa sarili at baon ng p********* rito.

Tiniyak kong mararamdaman nito ng buong-buo ang anaconda ko sa kaloob-looban nito.

Bawat sagad at diin tiyak kong mapapasigaw ito sa sarap!

"Ahhhhh! Ahhhhh! S-stev! Ohhhh! F*ck! Ahhh, ang sarap!" kitang-kita ko kung paano

tumirik ang mga mata ng baby ko.

Ito ang gusto ko ang mabaliw ito sa akin. Ako lang ang dapat makakapagpaligaya sa
mahal ko! Ako lang!

Pansin ko ang pangingilid ng luha nito.

"Are you crying?" Ngunit patuloy pa rin akong bumabayo sa masikip nitong

vagna

"Ahmm! Ang sarap naman kasi!"

Sh*t! Bigla kong sinakop ang namumula nitong labi.

ganito

"Sa iyo lang ako nabaliw ng ganito, baby. Sa iyo lang ako nalibugan ng

"1-I'm coming!"

Naramdaman ko ang paghigpit ng kamay nito sa likuran ko.

Hanggang sa mapasigaw ito sa sarap!

o lang na bumulwak ang k*t*s namin pareho. Ang sarap sa feeling!

Nandine Bsc

11 Enjoy!

Episode 26 (Ana POV)

Napabalikwas ako ng bangon ng marinig ang sunod-sunod na putukan sa labas

ng mansion

S-stev Bigla kong nailibot ang paningin sa paligid. Nakaramdam ako ng matinding
takot

ng makarinig ng pagsabog

Sumiksik ako sa gilid ng kama habang nanginginig. Tanging lampshade lang ang
nagsisilbing liwanag sa malaking kuwarto ko

Steve, nasaan ka ba?

Simula kasi ng may mangyari sa amin, hindi na ito pumayag na hindi ito matulog sa
kuwarto ko Naitakip ko ang dalawang kamay ko sa tainga ko ng sunod-sunod na putukan
ang

naririnig sa paligid

Matinding kaba ang sumalakay sa dibdib ko ng marinig ang mga putok na

papalapit sa kuwarto ko.

"Sila mommy"

Nang bigla akong matigilan. Kitang-kita ko ang pag-ikot ng lock ng pintuan ng

kuwarto ko

Bigla akong napababa sa kama at sumiksik sa gilid.

Tinambol ng pagkalakas-lakas ang dibdib ko ng makita ang pares na paa na Tumulo ang
mga luha sa mga mata ko ng makitang hindi lang isang tao ang

papalapit sa kama

pumasok. Kundi tatlo!

Lahat nakaitim. Nakasuot rin ng maskara ang mga ito. Bigla kong natakpan ang bibig
ko sa takot na marinig ang hikbi ko.

Ang mga baril nitong mahahaba.

"Buksan niyo ang ilaw" bulong ng isa.

Doon ako nawalan ng pag-asa.

Tanging nasa isip ko na lang noon si Steve na makakapagligtas sa kin. Pero wala ito
sa mga oras na kailangan ko!

Ngunit bago man mahanap ang main switch ng ilaw, napatili ako ng malakas ng

sunod-sunod na putok ang marinig ko sa loob ng kuwarto.

Lalo akong naparyak ng makitang bumulagta sa harapan ko ang tatlong

nakaitim.
"No! Huwag mo akong hawakan!" sigaw ko

"Baby, it's me!"

Bigla akong napa-angat ng tingin. "S-stev!" Sabay yakap dito ng mahigpit.

Umiiyak akong napasubsob sa dibdib nito.

"Sshh. Don't be afraid. Hindi kita pababayaan." Sabay halik nito sa ulo ko at
haplos

sa mahaba kong buhok.

Bigla ako nitong iniharap. Pinunasan din nito ang luha sa mga mata ko.

"Kailangan na nating umalis dito." Sabay hawak ng kamay ko.

"S-saan tayo pupunta? Sila mommy at daddy?" tarantang tanong ko. Nagtaka ako ng
hindi kami dumaan sa pinto ng kuwarto ko. Hanggang sa

mapanganga ako sa gulat.

Ang malaking Painting na malapit sa dressing room ay kusang nagbukas. Sarili kong
kuwarto, hindi ko alam na isa pala itong Secret Door?!

Kaya ba bigla na lang nakakapasok ang lalaking 'to?

"They are safe" Napatili ako ng may sumalubong sa amin na kalaban. Bigla ako nitong
nayapos sa

bewang at mabilis na pinaputukan ang kalaban.

Mabibilis ang bawat hakbang namin hanggang sa makarating kami sa

rooftop

Isang helicopter ang naghihintay. Nakita ko sila mommy at daddy na nakasakay na

rito.

Sinalubong naman kami ni Tito Dante.

Napatingin ako kay Steven ng bitiwan nito ang kamay ko.

"Ma'am Ana, tara nal wika ni Tito Dante

Mabilis naman akong umiling habang nakatingin kay Steven. Bumalong ang luha

sa mga mata ko.

Sa bawat titig ng binata alam ko ang ibig sabihin nito.

"H-hindi ako sasama ng hindi ka kasama!" Napasigaw ako.

Mabilis naman ako nitong nilapitan at hinawakan sa pisngi ko. "Susunod ako, baby."
Hinawakan nito ang kamay ko at ini-abot kay Tito

Dante
"No!" Sabay hagulhol ko.

"Sumama ka na!" wika ko pa. "Tara na anak!" sigaw nila mommy.

Sunod-sunod akong napailing. Akmang lalapitan ko ang binata ngunit umiling ito

kay Tito Dante.

Hudyat na hindi nito kailangang bitiwan ang kamay ko.

Akmang tatalikuran na ako nito.. "Baby, please! Sumama ka na!" pagmamakaawa ko.

Ang isiping magpapaiwan ito, para bang ikakamatay ko. Paano na lang kung mapahamak
ito? Hindi makasunod?!

Pansin ko ang pagtiim-bagang nito. Mabilis ang hakbang nitong lumapit sa

akin.

Naramdaman ko naman na hinayaan ako ni tito na makalapit sa binata.

Isang malalim na halik ang ibinigay nito sa akin. Napayakap naman ako ng

mahigpit dito.

"Baby, listen to me. Kailangan niyo ng umalis. I promise na susunod ako. Just trust

me!" Nasa mukha nito ang kaseryosohan.

"No. Please, sumama ka na!"

"Steve, may kalaban!" sigaw ni Tito Dante.

Napasinghap ako ng bigla ako nitong yapusin sa bewang sabay ikot nito at hugot

baril at paputok sa kalaban.

"Damn!" sambit nito.

ng

Napatingin ako sa kamay ko. Hinila lang naman ako ni Tito Dante. "Kailangan na
nating umalis Ma'am Ana. Kundi pare-pareho tayong mapapahamak, wika nito.

Hahawakan ko pa sana si Steven ngunit humakbang na ito paatras. Napaiyak na lang

ako habang tangay ni tito ang palapulsuhan ko.

"I love you," bulong ni Steven na umabot pa sa pandinig ko. Napahagulhol ako
pagkasakay ng helicopter ng maglaho ito sa paningin

ko.

Isang haplos ang naramdaman ko.

"Baka mapahamak siya, mommy!" naiiyak kong wika. "Let's pray na walang mangyari sa
kaniya"

Lalo tuloy akong napaiyak.

Nang bigla akong magulantang mula sa himpapawid ng makitang sumaboo and mansion
namin.

"Si Steven, mommy!" Hilom sa luha ang mga mata ko.

"Daddy!" baling ko sa ama.

Niyakap naman ako nito ng mahigpit. "Don't worry hija, Babalik siyang buhay.
Magtiwala lang tayo."

Nang bigla na lang mandilim ang paningin ko.

"Is she okay?" rinig kong tanong ni mommy.

"She's fine Mrs. Niamh. Masyado lang siyang nag-alala."

Unti-unti ko namang iminulat ang mga mata.

"Oh God, you're awake anak!"

Bigla naman akong napabangon

"Nasaan tayo mommy?"

Inilibot ko ang paningin. Hanggang sa matanaw ko sa hindi kalayuan ang malawak

na karagatan.

"Nasa Island tayo." Si daddy. Bigla akong napatayo.

"Si Steven?" biglang wika ko. Alas sais na ng umaga pagkatingin ko sa Wall clock.

Natatandaan ko, hatinggabi kami umalis sa mansion. Pero wala pa ring Steven na

bumabalik?

Nang bigla na lang bumukas ang pinto ng kuwarto

Lumuwa roon si Leron.

Mabilis ko itong nilapitan.

"Si Steven kasama mo ba?" tanong ko 'agad.

Umiling ito na siyang ikinatigagal ko.

"W-what do you mean?" garalgal kong tanong "Hindi ko siya kasama, Ma'am Ana. But
he's fine."

"Kung okay siya, bakit hindi siya sumama sa iyo papunta rito?" takang

tanong ko.

Bumuntong-hininga naman ito.

"M-may tama kasi si boss!" nakayukong wika nito. "S-sinong boss?" kunot-noong
tanong ko.
"Leron, ako ng bahalang magpaliwanag sa anak namin," biglang singit ni

daddy.

"Yes Sir!" Sabay yuko nito.

Nagpaalam naman itong lalabas muna.

Naiwan naman kami nila mommy. Kaming tatlo na lamang ang nasa loob sa

malawak na kuwarto.

"Anong dapat kong malaman daddy?"

Tiningnan naman ako nito habang si mommy nakaupo at nakamasid

lamang.

"Si Leron ay tauhan ni Steven."

"What?" naguguluhang tanong nito.

"Listen anak. Si Steven ay hindi basta isang bodyguard lang tulad ng inaakala mo.
Hindi siya basta isang tauhan ko lang. Kun'di anak siya ng nagmamay-ari ng Secret
Agent Company."

Tigagal naman akong napatitig sa ama. Hindi pa rin mag-sink in sa utak ko ang
sinasabi nito.

"He's a Billionaire young guy. Siya ang namamahala ng lahat ng kompanya na mayroon
sila. He's a CEO. Tanyag at kilala sa buong mundo" Sabay buntong hininga

nito.

"Hanggang sa nalaman ko kung bakit siya ang pumasok para maging Personal bodyguard
mo" Sabay titig nito sa akin.

Ako naman itong nakatitig lang at hindi pa rin makapaniwala sa mga

nalaman.

"Matagal ka na niyang pinapahanap noon pa man" Kumunot naman ang noo

ko.

"He didn't tell you yet?" takang tanong ni daddy.

Napailing naman ako.

"I think, siya ang dapat magpaliwanag sa iyo nito." Sabay hilot sa sintido

nito. "Pero bakit hindi ko siya nakilala kung isa siyang bilyonaryo at CEO ng isang
sikat

na kompanya?" takang tanong ko kay daddy.

"Tinanong mo ba siya kung anong apelyido niya?"

"No. But I thought, it's Scoot his last name?"

Mabilis naman itong napailing. "He's Steven Scoot Hamish, anak."

Natameme naman ako.

Kaya pala sa bawat kilos at pananamit nito halatang may kaya sa buhay. Ayon pala
higit na mayaman ang pamilya nito kaysa sa amin. Ni hindi man lang nangalahati ang
kayaman na mayroon si daddy! Kaya rin pala

kaya nitong magbigay ng mamahaling mga bulaklak dahil sintimo lang ito para dito

kung pagbabasehan sa estado ng buhay nito.

"Pero bakit niya ako pinapahanap daddy? Kilala na niya ba ako dati?"

"Siya ang magpapaliwanag niyan anak."

Bigla naman akong napatayo ng maalala ang sinabi ni Leron. "Anong ibig sabihin ni
Leron na may tama si Steven?" kabadong tanong ko.

Hinawakan naman ni daddy ang magkabilaan kong balikat.

"Nagtraydor ang secretary ko, anak." "W-what?" Bigla yata akong pinanghinaan.

Lalo yatang nawindang ang utak ko. Anong koneksyon ng secretary ni daddy sa

sitwasyon ngayon ni Steven?

"Leron said, binaril ng secretary ko si Steven."

"Omg!" bigla akong napaatras.

Nanayo yata ang balahibo ko sa braso ko. "But he's fine. Daplis lang ang tama
niya."

"Bakit niya hinayaang barilin siya ng babaing iyon?! At paanong nagtraydor siya sa
iyo daddy?"

"Kinasabwat siya ng matandang nagkakagusto sa iyo. Binigyan ng limpak-limpak na

milyones, sabihin lang ang bawat nakikita sa loob ng mansion natin. Hindi natin
alam palihim pala ang babaing iyon naglalagay ng secret audio sa bawat sulok ng
mansion natin. Mabuti na lamang, matalas ang pakiramdam ni Steven at napansin niya
ang masamang balak ng babae, mahabang paliwanag nito.

"Walang tunay na lalaki ang papatol sa babae."

Naguluhan naman ako. Bumitaw naman ito ng buntong hininga. "Nabaril siya dahil
hindi niya mabaril ang babaing 'yon."

yata akong nainis.

"So, paano siya naka-survive kung hindi niya pinatulan ang babaing iyon?" Bigla
Lalo na't hindi pa ito nakasunod. Ang isiping masama ang kalagayan nito ng dahil

lang sa isang babae, nakakagalit. Kung sa mga kalabang lalaki pala eh, nakaligtas
siya, bakit sa babaing iyon hindi

niya naiwasan?!
"Huwag mo nang alamin."

Napatingin naman ako kay daddy. Bakit ayaw nitong sabihin?

"Why not, daddy?"

magselos ka lang." "What?!

Nandine Bsc

11

Hi guys! Thank you for always supporting my story! Sa new readers ko po diyan,
basahin niyo rin po ang Romance NOVEL ko "I Got you, Mr. Playboy." Don't forget to
VOTE in this story! Also Comments and Share. Thank you

Episode 27

Dalawang araw ang nakakalipas ngunit hindi pa rin sumusunod ang binata. Aaminin ko
naman na nasasaktan ako sa ginagawa nito. Ni hindi man lang

tumawag. Hindi ko alam kung ano nang nangyayari dito.

Lalo akong naiinis at hindi ko alam ang totoong nangyari sa Secretary ni daddy at

kay Steven. Maraming katanungan ang pumapasok sa isipan ko.

Napayakap ako sa sarili ng maramdaman ang malamig na simoy ng hangin. Nasa tabing
dagat ako't hinihintay ang paglubog ng araw.

Nalaman ko rin na ang islang ito ay pagmamay-ari pala ng binata. Lalo tuloy akong
namangha dahil napakayaman pala nito.

Palibot din ang mga tauhan. Maliban sa tauhan ni daddy, limpak-limpak din ang

tauhan ni Steven.

Hinahayaan ko lang na tangayin ng hangin ang mahabang buhok ko kahit ang

dress ko.

Nang bigla akong manigas sa kinatatayuan.

Isang braso ang pumulupot sa maliit kong bewang. Hindi ko na kailangan pang tingnan
ang mukha nito dahil sa arnoy pa lang nito

kilalang-kilala ko na! Napapikit ako ng maramdaman ang labi nitong humalik sa batok
ko hanggang sa

leeg ko.

Hindi ko naman natiis, niyakap ko rin ang matitipunong braso nito na nakapulupot

sa 'kin.

"Pagkarating ko sa bahay, ikaw 'agad ang hinanap ko. Nandito ka lang pala," bulong
nito habang humalik-halik sa leeg ko.
Doon ko naman ito hinarap. Nagtama ang aming mga mata.

Hanggang sa halikan ako nito ng buong pananabik sa labi ko. Namalayan ko na lang na
nakakawit na ang kamay ko sa batok nito.

Mahigpit ako nitong niyakap habang magkahugpong ang mga labi namin. Ramdam ko ang
pagmamadali at panggigigil nito.

Nang may bigla akong maalala. Nagtaka ito kung bakit huminto ako. Gusto ko yatang
matawa ng makitang nabitin

to.

Inirapan ko ito.

"Bakit ngayon ka lang bumalik?"

Nang akmang hahalikan ako nito sa labi, ay siyang pag-iwas ko. "Sagutin mo muna
tanong ko!" Biglang simangot ko.

ko

Natawa naman ito ng mahina. Lalo nitong hinigpitan ang yakap sa bewang

Ramdam ko tuloy ang bumubukol nito sa ibaba ko. Nakashort lang kasi ito at naka t-
shirt na bakat na bakat ang muscles. Lalo tuloy itong nakakainlove!

"Nagpagaling lang ako, baby."

Doon naman ako napakurap. Oo nga pala, may sugat ito. "Saan ka ba tinamaan?" Sabay
hinahanap ang sugat nito.

Nang mapansin kong may markang sugat nga ang braso nito. Hahawakan ko sana

ng pigilan nito iyon.

Bigla nitong hinalikan ang kamay ko.

"Totoo bang ang Secretary ni daddy ang may kagagawan niyan?"

Hindi naman ito umimik at nanatili lang itong nakatitig sa mukha ko. "Bakit hindi
ka makasagot? Don't tell me, kaya hindi ka nakauwi kasi nakipaglampungan ka sa
babaing iyon!" naiinis kong wika rito. "Tss." lyon lang ang narinig ko rito.

Aalisin ko sana ang pagkakayakap nito ng hindi nito hinayaan. Naiinis ako't hindi

nito sinasagot ang tanong ko.

"Patay na siya."

Napaawang naman ang labi kong nakatitig dito.

"Pinatay siya ng kapwa niya kakampi "P-pero bakit?" bigla yata akong nanginig.

bato.

Nakakandong na naman tuloy ako rito. Ewan ko ba at ang hilig nito sa ganitong
Bigla naman ako nitong kinarga at umupo kami sa isang mahabang makinis na

posisyon.

Gustong-gusto nitong palagi akong nakaupo sa kandungan nito. Pansin ko ang pagbitaw
nito ng buntong hininga.

"Gusto mo bang malaman ang mga nangyari?" Sabay titig sa mukha ko.

Napatango naman ako.

"Baka magselos ka?" Nakangising wika nito.

Bigla ko tuloy naalala ang sinabi ng daddy ko. Ano nga bang dahilan at bakit

naman ako magseselos?

Inirapan ko naman ito.

"Hindi ako magseselos dahil kapag nangaliwa ka, puputulin ko lang naman iyang
anaconda mo, para walang makinabang!" Pagtataray ko rito.

Ang walang hiya. Humalakhak ba naman. Tuwang-tuwa pa talaga 'to ha?! Bigla ako
nitong niyapos ng mahigpit at isinubsob sa leeg ko ang mukha nito.

Natatawa pa rin ito at yumuyugyog ang balikat nito.

Hinampas ko naman ito sa braso. Pero syempre mahina lang Tumingala naman ito sabay
bigay ng smack kiss sa labi ko habang

Hampas ng pagmamahal!

nangingiti.

"Ang selosa naman ng magiging future wife ko!"

Namula yata ako sa tinuran nito. Sh*t! Kinilig ako doon ah! Future wife! Doon pa

lang panalo na!

Yuyuko sana ako ng sinalo ng labi nito ang labi ko.

"S-stev.." Pag-aawat ko.

"Kanina mo pa ako binibitin, baby. Hindi mo ba ako namiss?" Nasa boses nito ang

pagtatampo.

"Hindi mo pa kaya ikinukuwento!" Sabay irap.

Pumulupot naman ang dalawang braso nito sa bewang ko.

"Sinabi ko sa kaniyang surnuko na lang siya. Nang akmang lalapitan ko siya, bigla
niyang pinaputok ang baril kaya tumama sa braso ko. Ngunit bigla niya itong
binitiwan habang nanginginig sa takot at umiiyak. Humingi siya ng sorry sa akin at

sinabing."

Napakunot ang noo ko ng huminto ito sa pagsasalita.

"What?" tanong ko.

"I'm sorry, Scoot. Hindi ko sinasadyang mabaril ka. You know that I like you. I
love

you. I just..

"Hindi na niya natapos ang sasabihin dahil binaril siya ng mga tauhan ng matanda.

Hindi ko na siya nailigtas dahil sa puso ang tama niya!" Bakit hindi " ka na
nakaimik?" tanong nito sa akin.

Ewan ko ba, kahit patay na ang babaing iyon, para bang nakakaramdam ako ng
pagseselos.

Akmang baba ako ngunit lalo nitong hinigpitan ang yakap.

"Bumalik na tayo sa bahay."

"Bakit hindi maipinta 'yang mukha mo?" nakangiti pang wika nito. "Anong tinatawa-
tawa mo?" naiiritang wika ko

"Siguro kung hindi namatay ang babaing 'yon, pinatulan muna siya. Baka nga naging
kayo eh, hindi ko lang alami Kaya hinayaan mo lang siyang barilin kal" Hindi ko

napigilan ang selos na namumuo sa 'kin.

Umiling-iling naman ito.

"Don't talk nonsense, baby, wika nito.

"Ewan ko sa iyo!" naiinis pa ring wika ko. "Ni hindi mo nga sinabi sa akin na may

gusto pala ang babaing 'yon sa iyo!"

Hinampas ko ang braso nito upang pakawalan ako nito. Ngunit parang wala lang dito
ang paghahampas ko.

"Ano ba? Bitiwan mo nga ako!"

"Bakit ka ba nagagalit? Tingin mo naman papatulan ko ang babaing 'yon? Wala ka bang
tiwala sa akin? Kuntento ako sa iyo, walang hihigit sa iyo, hmm?" Paglalambing

nito.

Hindi naman ako umimik.

Nang akmang hahalikan ako nito, mabilis kong ibinaling sa ibang direksyon ang mukha
ko. Narinig ko naman ang buntong hininga nito.

"I love you.." Masuyong bigkas nito.

Hanggang sa isiksik nito ang ulo sa leeg ko. Nakikiliti ako sa hininga nitong
tumatama sa leeg ko.

"Ikaw lang sapat na. Mahal na mahal kita."

Lalo kong naramdaman ang pagyakap nito ng mahigpit sa balingkinitan kong

bewang.

"Pagod ako baby."

Tiningnan ko naman ang mukha nito. Nakapikit ang mga mata nito habang nakasandig pa
rin sa 'kin.

Nakaramdam tuloy ako ng konsyensya.

Hindi ko naman natiis. Hinaplos ko ang buhok nito.

Mahal na mahal ko ang kurmag na ito!

"Pumasok na tayo sa loob, mahinang wika ko.

Umungol lang ito.

"Hindi ka na galit?" Nakapikit pa rin ito.

"I don't know."

"Sige hindi tayo aalis dito," wika nito

"Do na. Hindi na ako galit!"

"Hindi, pero nakasigaw, wika nito.

Pansin kong gumuhit ang pilyong ngiti nito. "Steve, ano ba!"

Bigla naman itong humarap sa 'kin. Namumungay ang mga mata nito. Halatang

pagod nga.

"Sabi ko nga, papasok na tayo. Sabay ngiti nito.

Akmang baba ako sa pagkakandong dito ng bigla itong bumangon sa

pagkakaupo.

"Bababa ako," wika ko. "Tsk. No need

"Akala ko ba pagod ka?" tanong ko habang karga ako nito.

"Makakaramdan lang ako ng pagod kapag nagagalit ang babaing Leon." Sabay

kindat nito.

Hindi na lang din ako umimik. Halata naman kasing pagod talaga ito. "Ibaba muna
ako, nakakahiya kila mommy!" kabadong wika ko.

Tss. Bakit ka pa mahihiya eh alam naman nilang tayo na "Kahit na! Kapag hindi mo
ako binaba magagalit talaga ako sa ivo.

"Tss. Hindi tayo dadaan sa front door." Namangha ako ng may Elevator sa mansion
nito!

"Bakit may ganito dito? Tamad ka bang maglakad paakyat?"

Natawa naman ito ng mahina.

"Lahat ng bahay namin, may elevator. You know why? Para kapag nag-asawa kaming
magkakapatid at buntis ang bawat asawa namin, hindi mahihirapang maglakad. Iwas rin
sa aksidente," wika nito.

Natahimik naman ako.

"Ilan pala kayong magkakapatid?"

"Tatlo. At ako ang bunso."

"So, may asawa na pala ang mga kapatid mo?"

Doon ko naman napansin na nasa kuwarto na kami.

"Nope. I'm sure ako ang mauunang mag-asawa." Ngiting-ngiti ang luko.

Inirapan ko naman ito ngunit namumula ang pisngi ko. "Para namang sinabi mong wala
silang balak mag-asawa!"

Natawa naman ito.

"Maybe. Pero baka abutin pa ng sampong taon!" natatawa nitong wika.

Tiningnan ko naman itong may pagtataka. "Busy sila sa trabaho bilang isang Secret
Agent. Wala silang panahon para

makipag-relasyon."

" nbakitikaw ?

Tumitig naman ito sa akin.

"Natatandaan mo ba noon ng tanungin mo ako kung nagkita na ba tayo?" Akmang

sasagutin ko ito ng bigla akong magulat.

Langya! Pumapasok lang naman ang malikot nitong kamay sa ilalim ng dress ko!

Ang manyak talaga!

Episode 28 (Steven POV)

Nakatanaw ako sa malawak na karagatan habang iniisip ang sinabi ng nakakatandang

kapatid ko.

Isang Mafia ang matandang nagkakagusto sa dalaga. Hindi simpleng leader kuridi

ito mismo ang halos namamahala ng mga illegal na gawain

"Hindi siya madaling kalaban, bro. Sa lahat ng misyon na nahawakan namin, ito ang

pinakamabigat. Maraming bansa ang pinamumunuan niya sa mga illegal na gawain. Hindi
rin siya lumalantad sa lahat ng ka-business partner nito. Tanging kanang-kamay lang
nito ang nakikipag-usap at nakikipagkita." "Malas lang talaga ni Mr. Niamh at ito
pa ang nakalaro niya noon" Dugtong
pa nito

"Anong kailangan kong gawin?" I asked.

Rinig ko ang buntong hininga nito sa kabilang linya.

Tiyak na hindi siya titigil na hindi matagpuan ang dalaga. Marami siyang

komunikasyon dito sa pilipinas. So, we need to be very careful. Kailangan ni Mr.

Niamh, itigil muna ang contacts sa Company nito. Or else, mat trace kayo kung
nasaan kayo ngayon, wika nito.

"Until now, inaalam pa namin kung anong mas madaling paraan. Mahirap makapasok sa
lungga ng matanda. Mahigpit at delikado."

Napahilot naman ako sa sintido.

"Thanks bro."

Nakapamulsa ako habang nakatitig sa kawalan. Umigting ang panga ko ng maisip

na ayaw tantanan ng matandang Mafia na iyon ang dalaga. As if naman papayag akong
mapasakamay niya ang pinakamamahal ko!

Kahit ikaw pa ang pinaka-malupit na kalaban, hinding-hindi mo makukuha ang

mapapangasawa ko! Kung kinakailangan kong pumatay ng walang awa gagawin ko,

mawala lang ang mga katulad niyo sa mundong 'to! Ramdam ko ang panggagalaiting
ngipin ko sa galit.

Napatingin ako bigla sa kamay na pumulupot sa bewang ko. Hinawakan ko ang malambot
nitong kamay sabay harap dito. "Baby, why are you here?" Sabay haplos sa maganda at
maamong mukha nito.

Ngumuso naman ito na siyang ikinangiti ko. Sarap papakain ng mapulang labi nito eh.

"Kanina pa kaya kita hinahanap!" Sabay irap nito.

Hinapit ko naman ang maliit nitong bewang sabay halik sa labi nito. "Bakit mo naman
ako hinahanap? Hindi naman ako mawawala. Wala rin ditong babae para pag-isipan mo
akong may ibang tinitingnan." Sabay ngiti ng pilyo. Umirap naman ito na siyang lalo
kong ikinangiti

Bigla ko itong kinarga.

Napatili ito ng pareho kaming lumubog sa tubig.

Natawa ako ng hampasin ako nito.

"Kakaligo ko lang eh!" reklamo nito.

Tinitigan ko ito ng malagkit hanggang sa hawakan ko ang maumbok nitong puwetan.

"S-stev, baka may makakita sa tin dito!" Kinakabahan ang mukha nito. "Tss. Walang
makakakita sa atin. This is my property. Alam ng mga tauhan ko kung hanggang saan
lang sila magbabantay," bulong ko.

Napalunok ako ng mahaplos ko ang maumbok nitong p********e. Hindi ko alam kung
bakit mabilis uminit ang katawan ko sa tuwing nahahawakan ko ang katawan
nito

Akmang magsasalita ito ng mabilis kong sakupin ang malambot nitong labi Hanggang sa
lamasin ko ang malusog nitong dibdib. Gumuhit ang pilyong ngiti sa labi ko ng
makitaan ito ng pagkabitin. Mabilis ko

itong kinarga at dinala sa sekretong batuhan na walang nakakaalam kurdi ako lang

Inihiga ko ito sa makinis at malaking bato.

"W-wala bang makakakit- Ahhh!" Halinghing nito ng sipsipin ko ang n

nito

Mabilis kong hinubad ang dress nito pati na ang underwear nito.

Buong pagkamangha ko naman pinagmasdan ang napaka-sexy at ganda ng

katawan nito.

Buong pananabik at pagnanasa ko 'tong tinitigan, Napaliyad ito ng padaanan ko

ng daliri ko ang hiyas nito.

Hindi ko naiwasan ang mapakagat labi habang pinagmamasdan ang maumbok at pinkish
nitong p********

"You know what baby?" Paos kong bigkas. "Gustong-gusto kitang bayuhin ng paulit-
ulit. I want to f*ck you hard, nahihirapang bigkas ko.

"Nakakabaliw ang ganitong katawan!"

Naglalaway akong lumuhod at ibinuka ang dalawang hita ng dalaga at mabilis

sinunggaban ang perlas nito.

Damn! She's wet already!

Sabik kong sinipsip ang kuntil nito at gigil kong sinakmal ang hiwa nitong

namamasa.

Lalo akong umiinit sa tuwing nakikita ko kung paano ito umungol at humalinghing
sarap. Lalo na kapag pinapadaanan ng dila ko ang hiwa nito at butas ng p********e

nito.

ko. Lalo yata akong nanggigigil kapag isinusubsob pa nito ang mukha ko sa

sa Pansin ko kung paano tumirik ang mga mata nito habang nakasabunot sa buhok

mabangong perlas nito. "Ohhh! Steve, lalabasan na ako!" sambit nito sa pamamagitan
ng ungol.

Walang tigil ang bawat papak ko sa p********e nito hanggang sa labasan

nga ito.

Hinalikan ko ang flat tummy nito paitaas hanggang sa lamasin ko ang dalawang
nakakagigil nitong b**bs!

Gumuhit ang ngisi sa labi ko kung paano ito mamangha sa katawan ko habang
naghuhubad sa harapan nito.

Napalunok ito ng lumantad dito ang tigas na tigas ko ng anaconda.

"Tayong-tayo!" bulong nito na ikinatawa ko.

"Want to touch it?" Pilyong tanong ko.

Lumagkit ang titig ko sa dalaga ng umupo ito at hinawakan ang p*********j

ko

Sh*t! Bumigat ang paghinga ko ng maramdaman ang kamay nito sa malaking anaconda ko
na anumang oras makakatusok.

"Baby..! Nalilibugang sambit ko.

"Tayo ka, baby," sambit nito na lalong ikinainit ng katawan ko.

Napa-ungol ako ng maramdaman ang mainit nitong labi sa ari ko. Nakatayo ako habang
nakatingala at ninanamnam kung gaano ito kagaling sumubo.

Hindi ko natiis, hinawakan ko ang buhok nito at iginalaw ko ng mabagal ang

bewang ko upang umurong sulong ang ari ko sa bibig nito. "Ohh, sh*t!" sambit ko ng
maramdamang lalabasan ako.

Mabilis ko itong pinahinto at pinatayo ko ito.

I want to fick you hard my baby! Sabay patalikod sa dalaga. Nanginginig pa ang
kamay ko sa excited na makapasok ang malaking anaconda ko sa masikip nitong perlas.

Hinampas ko ang maumbok nitong puwetan at sabay ungol ng makapasok ang Gigil kong
binayo ng sagad ang p********e nito. Lalo yata akong naglalaway

alaga ko.

habang tumatambol ako sa maumbok nitong puwetan.

"Oh f*ck, Stevi Ahhh!!

Hinawakan ko ng mahigpit ang bewang nito at mabibilis at sagad kong ibinabaon

ang p ko rito.

"Ang sarap mo, baby!" ungol ko. Hanggang sa hawakan ko ang isang b**b nito at ito
naman napapatingala sa

sarap!

"W-wala bang makakakita sa atin dito! Ahhhh!" nahihirapang wika nito. "Maglaway
sila!" Sabay ulos ng sagad.

Pinaharap ko ang dalaga at isinandig sa makinis na bato at doon ko itinaas ang

isang paa nito at binayo ng paulit-ulit. Ramdam kong namumula ang mukha ko sa sarap
na nararamdaman ko.

"Bakit ang sarap mo, baby!" Habang nakatingin dito ng buong pagnanasa. Ang sarap sa
pakiramdam na pumapasok sa mainit nitong lagusan!

"Just look at me!" Paos na wika ko.

"You're so hot, Stev!" ungol nito.

Sinunggaban ko naman ang labi nito habang patuloy akong bumabayo sa butas

nito

"Baby ride me!"

Pinaupo ko ito sa kandungan ko. Napamura ako ng bumaon ang p********e nito sa

akin.

Tumaas baba ito sa akin habang umuungol ng paulit-ulit.

"F*ck baby! F*ck! Ang galing mo!"

"Ahhh!" Sambit ko ng maramdamang lalabasan na ako. "Don't stop, baby!" Paos na wika
ko.

Kitang-kita ko kung gaano katayo ang anaconda ko habang sinasalubong nito ang

perlas ng dalaga.

Napa-ungol ako ng malakas ng labasan ako. Bigla kong hinawakan ang bewang

nito at isinagad sa p*********j ko.

Gusto kong ilabas ang lahat sa kaloob-looban nito.

"Ang galing mo baby. Sarap mong bumayo!" pilyong ngiti ko.

Napansin ko ang pagyuko nito na siyang paghalik ko sa labi nito. Napasandig

naman ito sa dibdib ko.

Masuyo at buong pagmamahal ko namang hinagkan ang tuktok ng ulo nito.

Lingid dito ang malalim kong iniisip.

I'm sorry, baby.

Lihim akong napapikit ng mariin. Mabigat ang magiging desisyon ko, ngunit

kailangan kong gawin.

For her safety. And her family.

Pabalik-balik naman sa library ko ang matandang Niamh. Hindi ko rin naiwasan ang
mapabitaw ng mabigat na buntong hininga.

"Paano ang kinasasangkutan ng kompanya, kung 'di ako pupunta roon?" Problemadong
tanong nito sa akin.

"Kailangan muna nating malaman ang katotohanan. Ipapaalam ko ito sa mga kapatid ko.
Hindi ho kayo maaaring lumuwas ng maynila, seryosong wika ko.

Napahilot naman ako sa sintido.

Pagkalabas ng matanda.

"Yes, bro?"

"May problema sa kompanya ni Mr. Niamh. Kailangan kong malaman kung walang
kinalaman dito ang mga kalaban." Sabay tiim-bagang. "Okay. I can handle this. Huwag
mo lang siyang hayaang lumuwas ng maynila.

bahala"

Tiyak kong nakasubaybay ang mga mata ng kalaban. Kami na ni Marco ang

Napatitig naman ako sa screen ng laptop. Nandoon pa rin ang email ng kanang

kamay ng matanda.

"Good Aftemoon, Sir Niamh. We have a problem here. You must come as soon as

possible. I can't handle this, anymore."

Somethings strange. Hindi ko maiwasan ang mag-isip ng negatibo sa padalang mensahe

nito lalo na't ang Secretary ng matanda ay nagtraydor dito.

Paano pa kaya ang lalaking to na kanang kamay ng matanda. Posibleng

nahawakan ito sa leeg ng matandang Mafia na 'yon!

Magdamag yata akong naka-fucos lang sa laptop kaka-search tungkol sa

Mafia.

"Yes, hello?"

Napatingin naman ako sa relong nasa bisig ko. Alas kuwarto na pala ng umaga

ngunit hindi pa rin ako natutulog. "Dude, I found a way to get into the lair of the
old Mafia."

Bigla naman akong napatayo.

"Are you sure?" tanong ko sa kabilang linya.

Isa ito sa matalik kong kaibigan na isang European guy.

"Yeah. Just tell me when you're ready. You have to learn how to kill to get into
the Mafia. It's not easy. Especially, you also need to learn how to be a ruthless
Mafia."

Napatitig naman ako sa dalagang mahimbing pa rin ang pagkakatulog.

"I will think about this matter. I'll just call you when I'm ready." "Sure. I'm
always here, dude!"
Maingat naman akong napaupo sa gilid ng kama ng dalaga. Hinaplos ko ang

makinis nitong mukha.

Walang puwedeng kumuha sa iyo, baby!

Napakunot ang noo ko ng tumunog ang red sign na nasa bisig ko.

Mabilis kong pinindot ang numero ni Leron.

"What happened?"

"Boss, si Mr. Niamh..?

Bigla naman akong napabaling sa hinihigaan ng dalaga.

"Tell me."

"Lumuwas siya ng maynila, kasama si Sir Dante"

"What?!"

Napahawak ako sa sintido.

Mabilis akong bumaba papuntang sala.

Sinalubong naman ako nito kasama ang ibang tauhan

"Paano siya nakaalis?" Nagpipigil sa galit na tanong ko. Pansin ko ang takot na
bumalatay sa mga mukha ng mga ito. Tanging si Leron na

nga lang ang kayang tumingin sa mga mata ko.

Ngunit nakabalatay dito ang pag-aalinlangan magsalita.

sila umalis."

"Damn!" Sabay sipa ng upuan. Napaatras naman ang mga ito.

"Walang nakakita sa kanila, Boss. Nang tiningnan ko sa Cctv Camera, hatinggabi

Hindi alam ni Mr. Niamh ang pinasukan niya. Para siyang nagpahuli sa malaking leon.

H-hello, bro. Ang inaantok pang boses ni Marco.

"I need your help

"What is it?" Bigla yatang nabuhayan ang boses ng kapatid ko Hindi ko kasi makuntak
ang panganay kong kapatid na si Marnix. Tiyak kong

naghihilik pa iyon sa pagkakatulog.

Alam kong pagod ito sa maghapon dahil sa trabaho ng mga ito.

"Ako ng bahala. Sana nga lang hindi kami maunahan."

Napabuga naman ako ng marahas. Pabalik-balik ako sa malaking sala. Iniisip ko kung
anong maaaring sabihin sa ina ng dalaga. Tiyak kong mag-aalala
ito para sa asawa. Kahit na ang dalaga.

Damn, Tito Dante. Anong pumasok sa utak niyo at napapayag kayo ni Mr. Niamh.
Gayoong sinabi ko naman sainyo ang maaaring mangyari oras na lumabas ng maynila ang
matanda!

Sumakit yata ang ulo ko sa isiping may mangyaring masama sa dalawa. Nangangamba ako
na mapahamak si Tito Dante.

Tiyak kong lalaban ito. Na siyang ikakapahamak nito.

Alam kong bubuhayin ng matandang Mafia si Mr. Niamh hanggat hindi nito nakukuha ang
dalaga. But how about Tito Dante??

Nandine Bsc

Hi guys! Sana patuloy niyong supurtahan ang Mafia's Story ko. Mas maganda po ito sa
kalagitnaan. Kahit ako naeexcited!

Abangan niyo lang guys! Thank you

Episode 29

Lihim kong naikuyom ang kamao ko habang pinagmamasdan ang mag-inang magkayakap.

Masakit para sa akin ang makitang naluluha ang mga ito sa pag-aalala sa

matandang Niamh.

Ilang oras na ang lumipas ngunit wala pa ring balita sa mga ito. Hindi rin kami

maaaring tumawag sa kompanya nito at baka ma-trace naman kami kung

nasaan. "Wala pa bang signal?" tanong ko kay Leron na nakatutok sa laptop.

"Wala pa boss"

Napaupo naman ako habang sapo ang ulo.

Kung nasa kapahamakan sila, sana gamitin nila ang relo kung saan maaaring

ma-trace namin kung saan sila naroon.

Nang sabay-sabay na tumunog ang relong nasa bisig namin.

Lahat sila napatingin sa akin.

"Trace them!" wika ko sa tauhan kong magaling sa computer.

Hinugot ko naman ang cellphone at 'agad tinawagan ang mga kapatid. Group call

para mabilis. Akmang magsasalita ako ng unahan na ako ni Marnix.

"I already trace them, bro."

Oo nga pala. Konektado sila oras na tumunog ang warning red sign.

"Nasaan sila?" kabadong tanong ko.

"Nasa isang lumang bodega sila dinala. Tiyak kong tatawag sila. Be ready.

Nakabantay lang kami.

"Okay"

Hindi nga nagtagal, may tumawag sa cellphone ng ina ng dalaga.

Sinenyasan kong sagutin nito iyon.

"Shhh. Everything will be okay, bulong ko sa dalaga na hindi maampat ang

luha

Hinalikan ko ito sa tuktok ng ulo.

Pinunasan naman ni Mrs. Niamh ang luha bago sinagot ang tawag.

"H-honey ?" garalgal nitong sagot.

"H-honey, wika ng kabilang linya.

"Nasaan ba kay

Naputol ang sasabihin ni Mrs. Niamh ng mapansin naming parang may umagaw

sa cellphone ng matandang Niamh

"Tama na ang drama!" rinig naming sambit ng isang lalaki.

Napatiim-bagang naman ako habang hinihintay itong magsalita. Napahikbi naman ang
ginang na siyang pinapakalma ko.

"So, ikaw ang asawa." Sabay tawa sa kabilang linya.

"Hindi na ako magpapaligoy-ligoy. Dalhin mo rito ang anak niyo ngayong hatinggabi.
Or else, hindi na masisikatan ng araw ang asawa mo!"

"No, honey. Huwag kayong pupun

"Damn! Hindi kita pinapasalita!" Isang malakas na suntok ang narinig namin.
Napaiyak naman ng todo ang ginang ganoon din ang dalaga.

Nagtaas-baba ang dibdib ko sa galit.

"Anong ginawa mo sa asawa ko hiyaw ng ginang.

Isang kontrabidang halakhak ang narinig namin mula sa kabilang linya Napansin ko
naman ang senyales ni Leron.

"Malalaman mo rin kapag pumunta kayo rito.

Pagkatapos nitong sabihin kung saang lugar, kaagad nitong pinutol ang

linya
.

Niyakap naman ng dalaga ang sariling ina.

Lumapit naman ako kaagad kay Leron at inalam kung saan nila na-trace ang

lugar

"Here boss! Sabay turo sa computer.

"Ihanda mo lahat ng tauhan mamayang gabi. Aalis tayo, seryosong wika ko na kaagad
din itong tumango.

Nang biglang lumapit sa akin ang dalaga. Pinunasan ko naman ang luhang nasa

pisngi nito.

"S-sasama ka?" garalgal nitong tanong

"Yes, baby. Kailangan naroon ako para siguradong ligtas ang ama mo, wika

ko

Pansin ko ang pag-alinlangan sa mga mata nito.

Hinawakan ko naman ng dalawang kamay ko ang maamong mukha nito. "Don't worry, uuwi
kaming buhay. Hindi ko naman hahayaang 'di makabalik sa magiging asawa ko."

Binigyan ko ito ng simpleng ngiti upang pagaanin ang pakiramdam nito. Hinalikan ko
rin ng mabilis ang mamula-mula nitong labi.

Pagkarating sa library, kaagad kong kinausap sa video call ang mga kapatid ko

kasama na roon si daddy.

"Hindi mo na kailangang sumama, bro. Kami na ang bahala, wika ni Marnix ng

sabihin kong kasama akong luluwas ng maynila.

Mabilis naman akong umiling.

"Kailangan kong sumama. Lalo na't ama ng dalaga ang nasa panganib," wika ko.

Pansin ko naman ang buntong hininga nito habang tahimik lamang si Marco at si
Daddy.

"Well, sige kung 'yan ang desiyon mo, anak. Mas maganda nga naman na kasama ka at
para lalo kang makapasa kay Mr. Niamh para sa anak niya."

Napailing na lang ako habang may simpleng ngiti sa labi. Kahit talaga nasa

problemang sitwasyon nagagawa pa rin magbiro ni daddy.

Ang totoo, si daddy ang pinakamatinik at pinakamagaling sa lahat ng mga kapwa.

nito Agent. Nagawa rin nitong pumasok sa malalaking Mafia mapabagsak lang ang
namumuno ng mga illegal na gawain.
Kaya nga iniisip ko, sino kaya sa aming magkakapatid ang magmamana sa kapatapangan
nito. Naging malupit din kasi itong Mafia noon upang makapasok sa delikadong grupo
ng Mafia.

I think naman, hindi ako iyon lalo na't hindi ko kinalakihan ang trabahong ito.
Nagawa ko lang ito alang-alang sa babaing mahal ko.

Probably my Older brother. Masyado itong seryoso at hindi nangingiming

pumatay.

"So, magkita-kita na lang tayo, wika naman ni Marco.

"Sasama ka?" tanong ko.

"Yes. Ang grupo ko ang susugod sa lumang bodega. At kayo naman ang pupunta

sa lugar kung saan kayo magkikita-kita."

Napatango naman ako.

"Nakapatay ka na ba?" biglang tanong sa 'kin Marnix. "No. Paa, kamay at legs lang
ang mga patama ko.

"Then kailangan mong matutunan kung paano ang pumatay. Or else, sila ang papatay sa
iyo. 80% sa mga taong may tama sa kamay, paa or legs man iyan, possible na kaya ka
nilang barilin ng hindi mo inaasahan

Hindi naman ako nakaimik

"Asahan mo bro na darating ka sa puntong kailangan mong pumasok sa grupo ng

mga Mafia, wika naman ni Marco. Kahit naman hindi nila sabihin ang bagay na iyon,
naisip at napagplanuhan ko na

ang bagay na yon Nagdadalawang-isip pa nga lang ako. Kung 'di naman aabot sa
kapahamakan ng dalaga. Di ko nanaisin ang pumasok sa duguang labanan.

"Kailangan pa bang dumating sa ganoong sitwasyon?" tanong ko kay

Marco. "Kung gusto mong mabuhay ang mahal mo." Napatingin naman ako kay

daddy.

Napalunok naman ako.

Alam kong sa simpleng sagot ni dad. Malalim ang kahulugan nito.

Alas Diyes ng gabi.

Nakahanda na sana ako sa paglabas ng kuwarto ng marinig ko ang inaantok na

boses ng dalaga.

Napapikit ako ng lihim bago ito hinarap.

Lumakad ito palapit sa 'kin.

"Huwag ka na lang kayang sumama, baby. Tutal, nandoon naman pala ang mga
kapatid mo. Hindi naman siguro nila pababayaan si dad."

Hinapit ko naman ito sa maliit nitong bewang. "Kailangan kong sumama, baby. I told
you, stop worrying. Babalik ako, Ibabalik

kong buhay ang daddy mo, hmm. Kaya matulog ka na ulit, paglalambing ko. Niyakap
naman ako nito ng mahigpit na para bang ayaw na ako nitong

pakawalan.

"Hindi na ako nito makakatulog, malungkot nitong wika.

Itinaas ko naman ang baba nito.

Nang bigla naming marinig ang katok mula sa labas ng kuwarto.

"Boss, nakahanda na ang lahat, " wika ni Leron.

"Kailangan na naming umalis, baby. Don't worry, may mga tauhan akong iniwan

dito sa mansion. Babalik din kami kaagad."

Pansin ko ang nagbabadya nitong pagluha na kaagad ko namang hinagkan ang

labi nito.

Gusto kong iparamdam dito na mahal na mahal ko ito at wala itong dapat pangambahan.

NAPAKUNOT ang noo ko ng makitang may isang ginang at isang dalaga na

kasama ng kapatid ko.

"Sino sila?"

Tinapik naman ako nito sa balikat.

"Sila ang magpapanggap na asawa ni Mr. Niamh. At ito naman kunwari ang anak

niyang dalaga. Sabay ngisi nito. Hindi naman ako makapaniwalang nakatingin sa
dalawang babae

. "Don't worry, pareho silang Secret Agent," ngising wika nito. "Alam nila ang
gagawin

Nakahinga naman ako ng maluwag. Sanay na sanay na talaga ang kapatid kong

ito

Pansin kong yumuko ang dalawang babae sa akin. So, alam nilang isa rin akong
Hamish?

"Be ready, bro!"

Napalingon kaming lahat ng makita ang nagsidatingang sasakyan. Halos masilaw

kami sa ilaw ng mga sasakyan nito. Bigla yatang kinabog ang didbib ko.

Hindi ko talaga pinangarap ang ganitong trabaho. Pero sadyang mapaglaro ang
tadhana. Kung sino pa ang iniibig ko ay siyang nasa kapahamakan pati na mga
magulang

nito. Nasa gitna namin ang ginang na magpapanggap bilang Mrs. Niamh habang nasa

likuran lang namin ang magpapanggap na anak nito. Nakasuot naman kaming Jacket na
itim ng kapatid ko habang naka-mask at

nakasuot na sumbrero.

Ang mga tauhan naman namin, palihim na nakatago.

Napatiim-bagang ako ng makita kung gaano karami ang mga ito. Ang mga mahahabang
baril na para bang handang iputok sa amin.

Napalingon naman ako sa kapatid ko. Nakatutok lang ito sa harapan at malamig

ang ipinupukol nitong mga tingin sa kalaban.

Dapat bang maging ganito din ako?

Lihim akong napailing.

"Nasaan ang dalaga?!" Sigaw ng nasa gitna.

Tiyak kong ito ang leader ng mga ito.

Tiningnan ko naman ang babae at agad namang lumabas.

Pansin ko ang tinginan ng mga kalaban sa isa't isa. Akala mo eh, nanalo na. "Nasaan
ang asawa ko?" tanong naman ng katabi kong ginang.

Mula sa itim na Van, kinaladkad ng mga ito si Mr. Niahm. Naikuyom ko ang kamao ng
makitang may sugat ito sa ulo at putok din ang labi nito.

"Tanungin niyo kung nasaan ang tauhan nito?" bulong ko sa ginang.

"Nasaan ang tauhan niya?" tanong nito.

Ang mga baliw nagsitawanan.

"Bakit mo sa akin hinahanap ang patay na?" Sabay halakhak nito.

Tumunog ang ngipin ko sa galit. Hindi maaring patay na si Tito Dante!

Tumingin ang ginang sa kapatid ko.

"Dalhin niyo sa gitna ang dalaga!" Sigaw ng leader ng mga ito.

Akmang kikilos ako upang dalhin ang dalaga ng sumenyas ang kapatid ko.

"Ako na. Be ready, hindi sila patas lumaban. Kailangan mong mag-fucos upang

makuha si Mr. Niamh," bulong ng kapatid ko.

"Dalhin niyo sa gitna, si Mr. Niamh wika ng kapatid ko sa mga ito.

Hindi pa nangangalahati nang mapansin ko ang senyas ng leader.

Doon ako mabilis kumilos gayon din ang Secret Agent na ginang. Mabilis kong

hinugot ang baril na nasa likuran ko.

Bigla akong napayuko ng magpaputok nga ang kalaban. Pansin ko kung paano lumuhod
ang kapatid ko bago nagpaputok sa kalaban.

Gumulong din ang kasama nitong babae at nagpaputok. Pansin kong ibinabalik ng mga
ito si Mr. Niamh sa loob ng sasakyan.

Hindi kayo makakatakas!

Pansin kong lumabas ang mga tauhan namin at sunod-sunod na

nagsibarilan.

Mabilis akong tumakbo ng akmang papaandarin na ang sasakyang pinasukan ni

Mr. Niahm.

Sh*t! Mura ko ng muntik na akong matamaan. Sa bawat kalabang humaharang sa

dinaraanan ko, bumabagsak sa harapan

ko.

Lahat yata ng patama ko sa kamay ng mga ito. Hindi ko pa kayang

pumatay!

"Damn! Kill them, bro!" Sigaw ng kapatid ko.

Hinarang ko ang sasakyan sa gitna ng kalsada.

Bigla naman itong napahinto.

Hawak-hawak ko ang dalawang baril sa kanan at kaliwang karnay ko.

Pansin ko ang pag-ngisi ng driver. Nang bigla nitong patakbuhin ng mabilis ang
sasakyan papunta sa

direksyon ko.

Mabilis naman akong napaluhod at tiniyak kong matatamaan ang bawat gulong ng
sasakyan. Nang biglang inilabas ng driver ang kamay nito upang patamaan ako ng

baril.

"You've got a wrong move!" bulong ko sabay paputok sa kamay nito.

Pinatamaan ko rin ito sa balikat.

sumigaw ang kapatid ko.

Nang akmang lalapitan ko ang sasakyan kung saan nakasakay si Mr. Nianh ng

"Behind you!"

Ewan ko ba kung bakit hindi ko nagawang lumingon at basta na lang akong nagpaputok
ng baril.

Paglingon ko, tumba ang kalaban.

Damn! Napatay ko pa yata! Paninisi ko pa sa sarili.

Hanggang sa makita kong nakuha na ng mga tauhan ko si Mr. Niamh.

Doon naman lumapit ang kapatid ko sa 'kin.

Isang ngisi ang sumilay dito.

"Kahit pala sa patalikuran, magaling ka! Hindi na ako magtataka kung mababaliw

sa iyo ang future wife mo!" Nakakaluko ang ngising binitiwan nito.

Natawa naman ako bigla.

"Napatay ko ba?" tanong ko sa huling taong nabaril ko.

"Tsk. Dapat lang na patayin mo ang mga taong walang halang." Napapailing na

sambit nito.

Hindi na lang ako umimik at 'agad nilapitan ang matanda.

"Ayos lang ho ba kayo?"

Mabilis naman itong yumakap.

"Thank you hijo, for saving my life," naluluhang wika nito.

"It's my responsibility. Hindi ko naman hahayaang mapahamak kayo." "I'm really

sorry, kung hindi kita sinunod. Hindi ko inisip na pakana pala ng kalaban

ang pag-email sa akin ng kanang kamay ko. Kahit ito pala hawak nila sa leeg."

Tinapik ko naman ito sa balikat.

'Si Tito Dante?" biglang tanong ko.

Nang marinig ko ang boses ni Marco. Bigla naman akong napalingon. Kausap na

nito si Marnix. Tito Dante?

Mabilis ang hakbang kong lumapit sa mga ito.

"Tito Dante?"

Bugbog sarado ang mukha nito. Halos namumutok ang mga mata nito. Gusto ko

yatang maluha sa nakikitang sitwasyon nito.

Hindi ko napigilang ang mapakuyom at manggalaiti sa galit.

"Handa ka pa rin bang maging mabait, kung ang lahat ng malapit sa iyo, ganiyan ang
makikita mo?" biglang tanong ng kapatid kong si Marnix. Hindi na makausap si Tito
Dante dahil sa kalagayan nito.
Bigla akong napatayo habang umiinit ang gilid ng mga mata ko.

Bigla kong hinugot ang baril na nasa tagiliran ko.

Pansin ko ang pagkatakot at pamumutla ng kalaban namin. Ito iyong leader

kanina na kung makatawa parang satanas!

"H-huwag mo akong papatayin!" pagmamakaawa nito. Nanginginig sa galit ang kamay

kong nakatutok sa mukha nito habang hawak ang baril.

Napapikit ako no mariin.

Inis kong pinaputukan ang dalawang hita nito na ikinahiyaw nito ng malakas

"Pasalamat ka, hindi ako pumapatay ng tao!"

Sabay talikod. Pinasan ko naman si Tito Dante.

"You're so weak."

Napahinto naman ako. Sabay lingon.

Pansin ko ang madilim na awra ng kapatid kong si Marnix. Si Marco naman, tahimik
lang sa isang tabi habang nakamasid sa aming dalawa.

Napakurap ako ng patayin ng kapatid ko ang leader sa mismong harapan ko. At sa

gitna pa talaga ng noo nito pinaputukan.

"Kung gaganti ka, siguraduhin mong deserve.

Naiwan naman akong natahimik. Tinapik naman ako ni Marco sa balikat.

"Darating din ang araw na maiintindihan mo ang trabahong ito, bro. Hindi mo ito
mauunawaan sa ngayon, pero tinitiyak kong oras na makita mong hawak ng mga ito ang
pinakamamahal mong babae, higit pa sa kapatid natin ang kaya mong gawin

Sabay talikod nito.

Nandine Bsc

11

#Vote#

Episode 30 (Ana POV)

Lihim akong napalunok habang pinagmamasdan si Steven, na nakatutok sa laptop Simula

ng may mangyaring masama kila Daddy at Tito Dante, naging tahimik ito at

nito.

palaging busy. Halos wala na itong oras sa akin.

Pakiramdam ko, bigla itong nanlamig sa hindi ko malamang dahilan. Sinusubukan ko

naman itong kausapin, ngunit palagi itong nage-excuse. Hindi ko alam kung sinasadya
ba nitong iwasan ako.

Hindi na rin ito malambing tulad ng dati. Blangko ang expression ng mukha nito sa

tuwing nagkakatitigan kami. Hindi katulad ng dati na punong-puno ng

pagmamahal Aaminin ko naman na lihim akong napapaiyak sa pagbabago nito.

Dahan-dahan akong lumapit dito.

"Baby.." pagtawag ko.

Napalunok ako ng hindi man lang ito tumingin sa kin.

"Yes," malamig nitong tugon "Nakahanda na ang pagka--"

"Mauna ka na. May kailangan lang akong tapusin," sagot nito ng hindi tumitingin sa

akin

Nahirapan yata akong lumunok. Parang anumang oras maiiyak ko. Ilang linggo na

bang ganito ito sa 'kin.

Pero napapansin ko naman nakikipag-usap ito kila daddy at sa mga tauhan nito.

Bakit sa akin lang yata ito nagbago?

May nagawa ba akong mali?

"Hihintayin na lang kita.." Nang biglang umangat ang tingin nito sa akin.

Malalalim ang bawat tingin nitong pinapakawalan. Hindi ko mabasa ang nasa mga

mata nito.

Hindi ko alam kung galit ba ito, naiinis, naiirita o sadyang nakukulitan na sa

akin.

"Huwag mo na akong hintayin. Marami pa akong ginagawa. Para yata akong sinampal ng
itinaas pa nito ang mga papers na para bang

nakakaabala ako sa ginagawa nito.

Hanggang sa maramdaman kong tumulo ang luha na kanina ko pa

pinipigilan

Ang layo na yata ng lalaking nakilala at minahal ko.

Nang akmang titingin itong muli ay siyang pagtalikod ko. Hangga't maaari

ayokong makita nitong nasasaktan ako sa ginagawa nito.

Siguro mas tamang intindihin ko na lang ito.

NAPAATRAS ako ng magmura ang binata sabay sipa ng kung ano mang bagay na nasa
paanan nito.
Kasalukuyang kausap nito ang mga tauhan nito na nakayuko at mukhang natatakot sa
amo nila.

Napakurap ako ng bumaling ito sa direksyon ko. Ngunit hindi man lang nagbago ang
expression ng mukha nito.

Galit at madilim ang awra. Aaminin kong may takot sa puso ko ang pagbabago ng ugali
nito. At hindi ko talaga alam ang totoong dahilan kung bakit bigla na lang itong
nagbago.

Naestatwa yata ako ng humakbang ito palapit sa 'kin. Kasunod nito ang mga tauhan
kasama sila Leron.

"G-good morning, bab-

Nang bigla na lang ako nitong lampasan. Napayuko na lang ako sa

pagkapahiya.

Pansin kong yumuko ang mga tauhan nito sa akin.

Nasundan ko na lang ng tingin ang binatang paakyat. Tiyak kong magbababiad na

naman ito sa library.

Akmang tatalikod na ako ng mahagip ng mga mata ko ang isang magazine. Kunot noo ko
naman itong tiningnan.

Napa-awang ang labi ko ng makita ang sariling litrato habang nakalagay ang mga
salitang.

pera.

Kung sinuman ang makahanap sa akin ay bibigyan ng limpak na limpak na milyong

Kaya ba, ganoon na lang ang galit ni Steve?

Nakagat ko ang ibabang labi. Hindi madali ang kinalalagyan ng binata dahil sa
sitwasyon naming magpapamilya.

Anong gagawin ko upang makatulong dito? Hindi ko rin ito malambing dahil ilang

linggo na itong umiiwas.

Nagsisisi ba siya?

Malungkot akong umupo sa likod bahay kung nasaan ang malaking swimming

pool

Sino iyon?

Bigla ko na lang naihakbang ang mga paa ko, kung saan may nakita akong parang may
nakatingin sa 'kin.

Nang bigla na lang akong mapahawak sa dibdib.

"Omg! Nakakagulat naman ho kayo?"

Isa ito sa tauhan ni daddy na malapit din kay Tito Dante. "Sensya na Ma'am Ana.
Bakit ho pala kayo narito?"

Tumingin-tingin naman ako sa paligid.

"Hmm, wala. Akala ko kasi.." Hindi ko naman matuloy-tuloy ang sasabihin

ko.

"Never mind." Sabay paalam dito.

Habang naglalakad pabalik sa loob ng bahay ng hindi ko naiwasang mapalingon

muli. Huling-huli kong nakangisi ang lalaki ngunit kaagad ding yumuko. Ewan ko ba
kung bakit kinabahan yata ako.

Ipinilig ko ang ulo. Kung ano-ano ang nasa isip ko. Matagal na itong tauhan ni

daddy.

Nang bigla akong mapasinghap.

"Where have you been?" Ang malamig na tono ni Steven. Nakapamulsa ito habang
nakaabang sa may pintuan.

Salubong din ang kilay nito.

Ewan ko ba kung bakit nataranta yata akong magpaliwanag dito.

Itinuro ko pa ang pinanggalingan ko.

"Diyan lang ako sa likod bahay. Nagpa hangin lang--"

"Next time kung aalis ka, magpaalam ka. Hindi iyong hindi namin alam kung saan ka
hahagilapin. Hindi bahay kubo ang bahay na ito na madali kang mahanap

Sabay talikod nito.

Napa-awang naman ang labi ko sabay kurap ng mga mata.

pananalita.

Ngayon ko lang narealize na hindi ko pa nga talaga kilala ang lalaking

Hindi naman ako umalis ah! Para yata akong sinaksak nito sa masakit nitong

minahal ko.

Nakaramdam ako ng inis sa binata. Sumusobra na ito! Dumating ang tanghaling hindi
ko ito niyayang kumain. Total, palagi naman na itong busy, llang linggo na rin
naman na hindi na ito nakakasabay sa pagkain.

Nagtataka nga ako at nanatili lang tahimik ang mga magulang ko. Hindi katulad ng

dati madalas akong asarin ng mga ito.

Magaling na rin ang sugat ng daddy at naka-recover na rin si Tito Dante. Tahimik
akong kumakain ng maramdaman kong umupo ito sa harapan ko.
Madalas nauuna ng kumain ang mga magulang ko. Kaya naman kami sanang

dalawa ang magkasabay sa pagkain. Nagbago nga lang ito.

Hindi ko ito pinansin at nagkunwaring walang pakialam.

Masama ang loob ko rito. Nakaramdam ako ng pagkadismaya dahil sa pagpapakita nito
ng pangit na pag-uugali

Palihim kong pinunasan ang butil sa gilid ng mga mata ko. Ang isiping nagsawa

na ito sa akin. Sobrang sakit. Pansin kong tumingin ito sa akin ngunit dire-diretso
lang akong umalis sa

dining.

Masakit para sa akin ang pagbabago nito. Pero wala naman akong

magagawa.

Tahimik akong naka-upo habang nakatanaw sa labas ng bintana

Nakakamiss ang dating pamumuhay. Kung saan, sikat akong modelo at

designer.

Mabigat akong napabuntong-hininga

Pabaling-baling ako sa loob ng kuwarto. Hindi na naman ako makatulog

kakahintay na pumasok ang binata. Gabi-gabi na lang itong ganito. Halos nagbababad
sa library at hindi na yata alam ang

salitang matulog katabi ako. Inis kong hinawi ang kumot. Isinuot ko ang robe at
naisipang puntahan ito.

Us usual, nakatutok nga ito sa laptop.

Kumunot ang noo nito ng makitang papasok ako.

"What do you want?"

Gusto ko yata itong singhalan sa paraan ng tanong nito.

"Wala ka bang balak matulog?"

Hindi ko na rin naitagong naiinis na ako sa pagbabago nito.

Hinilot naman nito ang sintido.

"As you can see, marami akong ginawa" Sabay tingin nito sa laptop.

"Wala na bang bukas?" Sarkastikang tanong ko.

Bigla naman itong napatingin sa 'kin.

"Wala kang alam. So, it's better for you to sleep than to argue with me." Napa-
awang ang labi ko sa pagkagulat. Namula rin ang mukha ko.
Wala akong alam? Anong gusto niyang iparating sa akin? Wala akong kuwenta at hindi
ako makakatulong anuman ang problema nito?

Nanginig ang mga kamay ko kasabay ng pagpatak ng luha ko.

"You change a lot!"

Hindi na ako nahiya na ipakita ritong nasasaktan na ako sa ipinagbago nito. Hindi
ko alam kung tama ba ang nakita kong pagbabago ng expression ng mukha nito at ang
paglunok nito,

Mabilis akong umalis sa library nito at tumakbo palabas ng bahay. Hindi ko alam
kung saan ang tungo ko, basta gusto kong makalayo.

Napa-upo ako sa tabing dagat habang umiiyak.

Nang bigla akong magulat.

"A-anong ginagawa mo rito?" tanong ko sa tauhan ni daddy.

lyong nakita ko sa likod bahay. Nagtaka ako ng luminga-linga ito sabay tingin sa
akin.

"Gabi na Ma'am Ana. Anong ginagawa niyo rito?

Napatayo ako ng makitang papalapit ito. Medyo may kadiliman pa naman sa dakong
iyon. Lihim ko ring inipit ng mahigpit

ang robe ko

Ewan ko ba kung bakit tinatambol sa kaba ang dibdib ko ng mga oras na iyon. Medyo
may kalayuan pa naman ito sa bahay.

Kahit yata sumigaw ako, walang makakarinig. Maliban na lang kung gising ang

mga tauhan na nagbabantay malapit dito.

Ang pagkakaalam ko, ala una na ng gabi.

"Medyo nagtalo lang kami ni Steve. Sige maiwan na kita" maramdaman akong kamay sa
braso Hindi pa aako nakakailang hakbang ng may mar

ko.

Nanlaki ang mga mata ko ng nakangisi ang lalaki.

"A-anong ginagawa mo?" Sabay piksi sa braso ko ngunit mahigpit ang

pagkakahawak nito.

Walang sinuman sa mga tauhan ni daddy ang may mangahas humawak sa akin kahit pa sa
braso ko lang, Maliban kung Personal bodyguard ko. Kaya naman nakaramdam kaagad ako
ng pagkatakot. Nanayo rin ang balahibo ko

ng tumingin ito sa kabuuan ko.

"Bitiwan mo ako!" singhal ko sa pagmumukha nito.

Pakiramdam ko naging devil ito sa paningin nito.

"Bakit ko naman iyon gagawin, Ma'am Ana. Magiging milyonaryo na ako oras na madala
kita sa matandang Mafia na iyon!" Sabay halakhak nito.

Sinampal ko ito ng isang kamay ko. Gusto ko yatang maiyak ng manlisik ang mga

mata nito.

Nang bigla nitong ilabas ang baril at itutok sa mukha ko. "Tumahimik ka kung gusto
mo pang mabuhay!"

Kinaladkad ako nito. Nakita kong may malaking bangka sa hindi kalayuan. Itinulak
ako nito sa unahan habang nakatutok sa akin ang baril.

Nangilabot ako ng makita ko ang pagnanasa sa mga mata nito.

"Matagal na akong nagnanasa sa iyo, Ma'am Ana. Gabi-gabi yata kitang kinakama

sa isip ko!"

Napaiyak naman ako sa pagkatakot habang umaatras. Madilim sa dakong iyon.

Pakiramdam ko wala na akong takas. Hindi ako maririnig

kahit sumigaw man ako.

"Please, maawa ka sa akin!" naiiyak ko.

"Maghubad ka sa harapan ko, at paligayahi-

Isang malakas na tili ang namutawi sa labi ko ng marinig ang putok ng baril at

pagsigaw ng lalaki.

Akmang tatakbo ako ng may matitipunong bisig ang pumulupot sa bewang

ko.

Hilam sa luhang ini-angat ko ang mukha

"S-stev.."

Madilim at nag-aapoy ang mga mata nito sa galit. Nang bigla itong bumaling sa
traydor na tauhan.

Kitang-kita ko kung paano ito pumilipit habang hawak-hawak nito ang parte sa

ibaba nito.

Naramdaman kong lumayo sa akin si Steve at nilapitan ang traydor na tauhan na pilit
lumalayo.

Napalingon ako bigla ng may humawak sa braso ko.

"Tara na, Ma'am Ana, yaya ni Tito Dante.

Umiling naman ako habang nakatingin kay Steven na nakatutok ang baril sa lalaking
traydor .
Wala akong nagawa ng pilitin ako ni Tito Dante na lumayo sa lugar na iyon. Hindi pa
kami gaanong nakakalayo ng maitakip ko sa dalawang tainga ko ang

kamay ko dahil sa sunod-sunod na putok ang umalingawngaw.

sigaw ni Steven.

Sa bawat buka ng bibig ng traydor na tauhan ay siyang paputok ko rito ng bala sa

katawan nito.

"GAGO kal Sa dami ng pagnanasahan mo ang babae ko pal Nag-aapoy sa galit na

Ngayon lang ako nagalit ng ganito. Walang awa! Sumuka na ito ng dugo sa bibig.
Nagmamakaawa pa ito ngunit, umaalingawngaw

sa isipan ko ang mga sinabi nito sa dalaga. Kung paano nito pinagnarasahan ang

dalaga gabi-gabi. Ilang linggo ko ng alam na may traydor sa tauhan. Hindi

makakalagpas sa akin

kahit maliit na butas!

Ilang beses kong pinaputukan ang ani nito! "Hindi niyo kilala ang binabangga niyo!
galit kong sigaw!

Sabay paputok ng sunod-sunod. Tadtad ang buong katawan nito.

Nanginginig ang kalamnan ko sa galit. Walang sinuman magmamay-ari sa babae

ko, kundi ako lang!

Doon ko lang naalala ang sinabi ng mga kapatid ko.

Nagtaas-baba sa galit ang dibdib ko habang nakatalikod sa traydor na

tauhan.

Huling paputok ko sa mismong bibig nito.

Ito ang unang pagkakataon na pumatay ako ng tao, nang dahil sa pag-aari

ko!

Ramdam ko kung paano magbigay daan ang mga tauhan sa akin. Kung paano nakayuko ang
mga ito.

"Itapon niyo 'yan sa dagat."

"Y-yes boss."

Ramdam ko ang panginginig ng boses ng mga ito.

"Nakakatakot pala si Boss, magalit!"

Nang bigla akong maka-receive ng text messages.

"That's our boy!"

Isang malakas na 'tsk' ang naisambit ko.

Tiningnan ko naman si Leron. Alanganin ang ngiti nito sabay yuko. Wala naman ibang
magpapadala ng video sa mga kapatid ko, kundi ito lang.

Proud na proud pa talaga ang mga ito na nakapatay ako ng tao. Napakuyom na naman
ako ng maalala ang kamanyakan ng hinayupak na traydor na iyon sa dalaga!

Episode 31

Nanginginig akong napa-upo sa gilid ng kama.

Hanggang ngayon nararamdaman ko pa rin ang pagkatakot. Sa tagal na ng mga tauhan ni

daddy, walang naging traydor. Ngayon lang dahil sa balitang iyon ng matandang Mafia
na iyon! Lahat talaga nasisilaw sa pera.

Awtomatikong napa-angat ang mukha ko ng makitang bumukas ang pintuan ng

kuwarto.

Napalunok ako ng makita ang seryosong mukha ni Steven. Hindi ko naitago ang
pagkatakot ko kahit dito man.

Lalo na sa pagbabago ng pag-uugali nito. Para akong tangang napa-atras ng akmang

lalapit ito.

Pansin kong bumitaw ito ng mabigat na buntong hininga. Nahawakan ko ng

mahigpit ang kumot ng marinig ang mahinang pagmura nito sabay upo sa

harapan ko.

"Baby, are you okay?"

Bigla naman akong napatitig dito. Sa wakas! Nakita kong muli ang mga mata nitong
masuyo kong tumitig. Hindi ko tuloy naiwasan ang mapaiyak. Ito lang talaga ang
karamay at

mapagkakatiwalaan ko sa tunay na nararamdaman ko. Mabilis naman ako nitong kinabig

at niyakap ng mahigpit. Naramdaman ko rin ang

paghalik nito sa ulo ko. "Sshh.. Don't cry. Hindi na 'yon mauulit pa. I'm sorry.
Dahil sa akin muntik ka ng

mapahamak." Sabay halik nito sa gilid ng ulo ko. Lalo tuloy akong napaiyak at
nagsumikmik sa matipunong dibdib nito. Ikinulong

naman ako nito na para bang ipinaparamdam nito na ligtas ako sa mga bisig

nito.

Hanggang sa i-angat nito ang mukha ko. Masuyo naman nitong pinunasan ang luha na
bumabagsak sa pisngi ko.

"Hindi ko hahayaang may mangyaring masama sa yo baby. Tandaan mo iyan. Gagawin ko

ang lahat, maprotektahan lang kita. I'm sorry kung naging busy ako. Kailangan ko
lang itong gawin para sa ikakaligtas natin oras na malaman ng matanda kung nasaan
tayo. Kailangan ko ng maraming impormasyon. Huwag ka ng magtampo, you know how much
I love you," madamdaming sambit nito.

Napahikbi na naman tuloy ako.

"Bakit kasi kailangan mong magbago? Parang kasing lamig ng yelo kung kausapin mo
ako, naluluhang wika ko.

Bigla naman akong napapikit ng mabilis nitong dampian ang labi ko sabay titig sa

akin.

"Ito ang dahilan kung bakit iniiwasan kita for a while." Sabay haplos ng labi

ko.

"Hindi ako makakapag-concentrate kapag hindi kita iniwasan. Alam mo naman kung
gaano kalaking epekto sa anaconda ko ang katawan mong ito." Sabay tingin sa kabuuan
mo

Namula naman bigla ang mukha ko sa sinabi nito.

"Sabi ko sa sarili, kaunting tiis lang naman. Kaya titiisin ko na, matapos ko lang
ang ginagawa ko tungkol sa mga impormasyon na kailangan kong pag-aralan. Pero 'di
ko naman inaasahan na nasasaktan na pala kita ng sobra." Sabay buntong hininga
nito.

"I'm sorry, baby. Huwag mo ng uulitin ang pag-alis mo kung saan mo na lang maisipan
hmm. Magalit ka na sa akin. Basta huwag kang lalayo. Diretso kuwarto lang dapat
hmm, paglalambing nito.

Hindi naman ako kaagad nakasagot "Sabra mo akong pinag-alala.

Doon ko nakita sa mga mata nito ang matinding pagkatakot.

"Baka hindi ko makilala ang sarili ko oras na makita kitang nasa panganib na
sitwasyon. Magiging masahol pa ako sa masahol, kapag may nangyaring masama sa iyo,
baby. So, please be careful. Hindi ko hawak ang nasa isip ng mga tauhang nasa

paligid, makahulugang wika nito.

Nakaramdam naman ako ng konsyensya. Alam kong hindi madali ang ginagalawan nito
dahil sa pag-protekta sa amin. I'm sorry baby. Nabigla lang kasi ako sa p

sa pagbabago mo. Sana kinausap mo na

lang ako para ako na lang ang umiwas sa iyo at ng hindi ka madistract, wika ko.
Tinitigan naman ako nito.

"Hindi ko naman kaya na ikaw ang umiwas sa akin. Mas mabuting ako ang

umiwas."

Bigla naman akong napairap dito. Gumuhit naman ang pilyong ngiti sa labi

nito
Hanggang sa hagkan nito ang labi ko. Sa una, mabagal at masuyo hanggang sa maging
malalim at mapaghanap

Mapanabik at nanggigigil. Para itong uhaw na uhaw. Impit na ungol naman ang
kumawala sa akin ng ipasok nito ang kamay sa loob ng

nighties ko papunta sa dibdib ko.

"Damn, I miss this so much!" bulong nito. Pinahiga ako nito at dinaganan.
Pinagapang nito ang halik pababa sa malulusog

kong dibdib.

Napanganga ako sabay sabunot dito ng sipsipin nito ang n*****s ko habang

nilalamas nito ng kaliwa. Napaigtad ako ng maramdaman ang isang kamay nitong
humaplos sa p********

ko

Haplos pa lang nito, nanginginig na ako.

Nanlaki ang mga mata ko ng punitin nito ang nighties ko

"Bakit mo pinunit?"

"Para mabilis. Tagal ko yatang natigang, baby!" bulong nito.

Pansin ko sa mga mata nito ang kasabikan at pagnanasa.

Naghubad ito sa harapan ko. Aaminin ko naman na nasabik din ako ng sobra. Ilang

linggo na akong hindi nadidiligan. Uminit yata ng labis ang katawan ko ng magtama
ang malaking anaconda nito sa

gitna ng hiyas ko

Nang ibuka ni Steven ang dalawang hita ko.

Napa-angat ako ng maramdaman ang mainit nitong dila sa perlas kong

namamasa.

Nanginginig akong napapaungol sa sarap. Sa bawat dila, sipsip at sakmal nito,

nakakatirik ng mga mata. "Ahhh! Steve, lalabasa-

Hindi pa ako nakakatapos ng ihinto nito ang ginagawa. Napatingin tuloy ako rito

"Mas masarap kong anaconda ko ang nasa loob ng mainit mong hiyas, baby!" mapang-
akit nitong bulong sa akin.

"Ohhh!" Nang ikiskis nito ang tayong-tayo na nitong alaga.

Kitang-kita ko ang buong kasabikan at pagnanasa nito sa mga mata. Sabik ako nitong
hinalikan.

Nang mapasinghap at ungol ako sa sarap ng bigla nitong ipasok at ibangon ang
malaking anaconda nito.
Ramdam na ramdam ko ang katigasan ng alaga nito na tumutusok sa butas ko sa akin
habang naglalabas masok sa pe ko. Nakanganga ng

Nakatitig ito

kaunti ang labi nito. Samantalang ako, mababaliw ako sa bawat halinghing ko sa
bawat bayo nito at

sagad ng p******** nito. "Walang ibang magmamay-ari sa iyo baby, kundi ako lang.
Ako lang, baby! Akin ka

lang!" bulong nito kasabay ng mabibilis nitong pagbayo sa akin.

"Ohhhh! Steve. Ohh! F*ck! Ang sarap!" ungol ko ng sunod-sunod.

Umuuga na ang kama dahil sa sagad at diin nitong pagbayo sa perlas ko. Hugo't dito
baon dito na nagpapatirik sa mga mata ko.

Masasabi kong isa ito sa kinababaliwan ko sa lalaking ito. Ang galing pagdating

sa kama. Mas nakakabaliw pa ang kargada nito. Ang sarap pala kapag malaki! Bigla
itong umupo at lalong ibinuka ang hita ko sabay hawak sa bewang ko. At

doon nagbabayo ng sunod-sunod habang nakatingin sa p********e ko.

Napahawak naman ako sa unan at hindi alam kung saan ibabaling ang ulo sa "Ohhh!
Fvck! Sobra ko itong namiss, baby! Ang sarap! You're still so tight! Ahhh!"

sarap nitong pinapalasap.

sambit nito sa pamamagitan ng pagbayo. Hindi pa ito nakuntento, itinaas nito ang
dalawang paa ko sabay pasok ulit ng ari

nito at bayo ng sunod-sunod.

Napapamura na lang ako sa sarap! Kitang-kita ko ang pagtingala nito habang

patuloy sa paglabas masok sa

basang-basa kong perias.

Nang bigla ako nitong paupuin. Iniharap ako nito sa kaniya. Napa-awang ang labi ko
ng bigla nitong ipasok at isagad ang anaconda nito

habang nakaharap ako sa kaniya.

"Move, my baby!" mapagnasang wika nito.

Napahawak naman ako sa balikat nito at sabay naming sinasalubong ang

isa't isa.

Halos yakap-yakap na ako nito ng mahigpit. Ramdam ko kung gaano kapasok ang

malaking ari nito sa kaloob-looban mo.

Napahalinghing ako ng malakas ng bigla itong bumayo ng malalakas. Habang

sinasalubong ko naman.
Napapatingala ako sa sarap nitong paglabas-masok sa akin.

Hindi pa ito nakuntento, pinahiga ako nitong muli ngunit pinagdikit ang dalawang

paa ko at isinampay sa kabilang balikat niya habang nakapatong ang magkabilaan.

niyang kamay sa ulunan ko. Ang style eh, naka-angat ang puwetan ko habang
magkadikit ang dalawang paa

ko.

"Ohhh! Fvck!"

Nang maramdaman kong buong-buo na nakakapasok ang malaking anaconda

"Masarap ba, baby?" bulong nito sa pagitan ng pagnganga ng kaunting labi

nito

nito.

Namumula na rin ang mukha nito at tainga. Tanda na sarap na sarap ito sa Ang butil
na pawis nito sa

ginagawa.

leeg patungong dibdib nito, ay lalong nagpapadagdag sa akin ng init ng katawan.

"Sobrang s-sarap!" Paputol-putol kong sambit.

"Sobra akong nalilibugan, baby! Ang sarap-sarap mo!" gigil nitong sambit.

Nang bigla ako nitong patalikurin.

Ganito ka-hot ang nobyo ko! Bukod sa hot ang katawan, mas hot pagdating sa kama!

Pinadapa ako nito at mahinang hinampas ang maumbok kong puwetan. "Ohhh!" halinghing
ko ng maramdamang sagad nitong ibinaon ang ari nito sa bandang puwetan ko.

Rinig na rinig ko ang salpukan ng katawan namin.

Ini-angat pa nito ang puwetan ko at hinawakan ng mahigpit ang bewang ko. Ramdam
kong malapit na ito at sobrang bilis na ang pagbayo nito sa akin. "Ahhhhh! Fvck,
baby! Sh*t! Ang sarap-sarap mol gigil nitong sambit. "Ohhhh, Steve! Malapit na
ako!" Sabay hawak sa kobre kama ng mahigpit. "Yes baby. Sabay na tayo. Ahhhh!!"

Nandine Bsc

thank

Hi guys! Don't forget to VOTE, Share and Comments you sa lahat ng readers na
patuloy sumusubaybay sa kwento nila

Steven at Anna! Keep safe everyone!

Episode 32 (Steven POV)

Napatitig ako sa inilapag na 1. D ni Leron.

"lyan na po boss.

Dinampot ko naman ang mga iyon at pinakatitigan. Ito ang bagong identity na ginawa
ko sa mag-asawang Niamh.

Gumamit ako ng ibang pangalan ng mga ito para hindi sila matunton oras na

maipadala ko sila sa lugar na padadalhan ko sa kanila.

Hindi sila maaaring manatili sa poder ko kasama ang dalaga. Hanggat maaari, ilalayo
ko sila dahil hindi ko naman masasabi kong hanggang kailan ko sila kayang

protektahang tatlo.

Alam kong hindi madaling kalaban ang mga Mafia's.

Napatitig naman ako sa bagong identity na ginawa para sa dalaga. Isabel San Lacosta

"Ihanda mo ang mga tauhang kasama sa paghatid sa dalawang mag-asawa. Alam mo na

kung saan kayo hihintayin ng kapatid kong si Marco.

Tumango naman ito agad.

"Boss, alam na ho ba ito ni Ma'am Ana?"

Doon naman ako napabuntong-hininga. Wala pa itong nalalaman.

Tiyak magugulat ito sa magiging desisyon ko. Ngunit para din ito sa kapakanan

nilang magpamilya. Hindi sila maaaring magsama-sama. Kung kinakailangang lituhin

ang kalaban,

gagawin ko just to protect them!

Matalas at matalino ang kalaban. Kailangan kong maging doble sa katalinuhang

mayroon ang matandang iyon.

"Hindi pa niya alam. Ako ng bahalang magpaliwanag sa kaniya." Ibinaba ko ang folder
na nilalaman ng mga information.

"Nakahanda na ba ang magpapanggap na mag-asawang Niamh?" baling ko

rito.

"Yes boss. Nakahanda na ang lahat."

"Good."

Pagkalabas ni Leron ay siyang pagpasok ni Mr. Niamh. Sandaling katahimikan ang

namayani sa amin bago ito nagsalita.

"Hindi ko pa rin maiwasan ang mag-alala sa nag-iisang anak namin. Ito ang unang

pagkakataon na mawawalay siya sa amin." Sabay buntong hininga nito. Nanatili lang
akong tahimik.
"Pero kung ito ang ikakabuti at ikakalayo sa kapahamakan namin, titiisin kong
mawalay panandalian ang prinsesa namin. Alam kong mahal na mahal ka niya at tiyak
kong hindi ito papayag na mawalay ka sa tabi niya." Sabay titig nito sa mga

mata ko.

Sinalubong ko naman iyon.

"Ipangako mo sa akin na poprotektahan mo ang anak ko hijo? Na hindi mo siya

pababayaan kahit anong mangyari.

Pansin ko ang kalungkutan at pag-aalala ng matandang Niamh. "Ipinapangako ko ho na

hinding-hindi ko pababayaan ang anak ninyo. Mahal na

mahal ko ho siya. Ginagawa ko ang mga bagay na ito para maprotektahan kayo. Huwag
kayong mag-alala, gagawin ko ang lahat huwag lang mapahamak ang anak niyo,
seryosong wika ko.

Tumango naman ito ngunit nasa mukha pa rin ang pag-aalala.Naiintindihan ko naman
ito. Kahit sinong magulang mag-aalala sa anak. Lalo na't nag-isang anak lang ng mga
ito si Annabelle.

"Sinabi mo na ba sa kaniya?"

"Not yet. Iniisip kong saka ko na sasabihin at baka hindi ito pumayag na mawalay
kayo sa kaniya. Hindi maaaring pumalpak ang plano ho natin, wika ko sa paraang

napaka-seryoso

Bumitaw ito ng mahabang buntong hininga.

T'm sorry hijo. Pero sa tingin ko naman papayag siya anuman ang plano natin. Lalo

nat para ito sa ikakabuti namin. Hindi lang kasi makayanan ng asawa ko na unalis

kami ng hindi nalalaman ng anak namin. Mabigat iyon para sa amin, malungkot at

nakikiusap ang mga mata nito sa akin. Ako naman tuloy ang napabitaw ng mabigat na
buntong hininga.

"Don't worry hijo, tiyak kong papayag ang anak namin. Kailangan lang niyang

malaman na mawawalay kami sa kaniya for the meantime, pakiusap pa nito. "Labis ang

pag-aalala ng aking asawa na n mapag -iiwanan ang anak namin."

Hindi naman ako kaagad nakasagot.

"Naiintindihan ko ho. Mamayang gabi, kausapin niyo si Annabelle dito sa library.

Hindi tayo maaaring mag-usap-usap na lang kahit saan. Alam niyo na, kahit tauhang

niyo nagtraydor. Kailangan natin maging maingat." "Salamat hijo. Sabay tapik nito
sa balikat ko.

Naiwan naman akong malalim ang iniisip. Nang pindutin ko ang numero ni Leron.

"Yes boss?"
"Walang papasukin, isa man na tauhan dito sa loob ng mansion. Especially, tauhan

ni Mr. Niamh."

"Masusunod boss."

SAMANTALANG nagsusuklay ng mahabang buhok si Annabelle ng pumasok si

Steven

Gumuhit kaagad ang matamis na ngiti sa kaniyang labi. Mabilis niya itong

nilapitan.

"Good morning, baby!" wika niya.

Pumulupot naman ang matitipunong braso ni Steven sa maliit nitong

bewang.

"Good morning, baby!" Sabay halik sa labi nito.

Hinaplos nito ang maamo at makinis nitong mukha. "Did you sleep well?" malambing
nitong tanong.

Umirap naman ang dalaga.

"Tingin mo?"

Tumawa naman ng mahina ang binata. Napatili si Annabelle ng kargahin siya nito.

Umupo si Steven sa ibabaw ng kama habang nakakandong sa kaniya ang

. dalaga

Napakunot noo ang dalaga ng makita ang ini-abot ng binata.

"Ano ito?" Sabay tingin rito.

Natigilan ako ng matitigan ang nasa 1. D. "Ako ito hindi ba?" tanong ko kay Steven.

Tumitig naman ito ng malalim sabay tango

"Pero bakit iba yata ang pangalan ko rito?" takang tanong ko

Bigla yata akong naguluhan sa mga nangyayari. Humigpit ang pagkakayakap nito sa
akin.

"Iyan ang bagong Identity mo, baby. Kailangan mong magpalit ng bagong pangalan for
you're safety. Kailangan nating lituhin ang mga kalaban. Hindi ko muna
maipapaliwanag sa iyo ang lahat sa ngayon. Gusto ko lang magkaroon ka ngayon ng
idea para sa bagong pagkatao mo, seryosong wika nito.

Hindi naman ako nakasagot at kunot noo pa rin akong nakatitig sa bagong mukha

ko at pangalan. Naka-bangs ako sa picture at maikli rin ang buhok. Na binagay naman
sa mukha
ko dahil maliit ito. Ang kulay gray kong mga mata ay naging itim.

ibinigay sa akin

sasabihin sa iyo," wika nito.

Hindi ko rin naman maitatanggi na nagustuhan ko rin ang bagong pangalan na

"Kakausapin ka ng mga magulang mo mamaya, baby. May importante silang

Napatitig naman ako sa guwapong mukha nito. Kalaunan, napatango na lang ako sabay
sandig sa matigas nitong dibdib.

Pumatak ang alas sais ng gabi. Sabay-sabay kaming kumain ng hapunan.

Pansin ko ang kalungkutan sa mga mata ng mga magulang ko especially, my

mom.

Nagtatanong ang mga mata ko ng magtama ang aming paningin ni dad. Ngunit

simpleng ngiti lang ang ibinigay nito.

Hindi ko tuloy naiwasan ang makaramdam ng kaba at kabalisahan. "Anak, sumunod ka

mamaya sa library, si dad.

Hinaplos naman ni mommy ang buhok ko bago umalis sa hapag-kainan.

Naiwan naman kami ni Steven.

"Mauna ka na sa library, susunod ako," wika nito

Hindi naman ako umimik.

Napatingin kaagad sa akin ang mga magulang ko pagkapasok ko sa library ng

binata

Mabagal akong lumapit sa mga ito at umupo sa harapan "May problema ba mommy,
daddy?" mahinang tanong ko.

Bumuntong-hininga naman si daddy. Lumapit naman si mommy at kinuha ang

isang kamay ko.

"Siguro naman sinabi na sa iyo ang bagong identity mo anak, ni Steven?" si

mommy.

"Yes mom."

Tumitig naman ito sa akin. Malungkot ang mga mata nito.

"Kami rin, anak. May bagong identity"

Kumunot ang noo ko.

"Kailangan para sa ikaliligtas nating lahat. At kailangan din naming mawalay sa iyo

panandalian," burmalatay sa mukha ng mommy ang paghihirap.

"What do you mean, mommy?" Sabay titig sa mukha nito.

Tumingin ito kay daddy. Lumapit din ito sa akin.

Akmang magsasalita si daddy ng pare-pareho kaming magulat sa isang

pagsabog.

Sabay kaming napatayo. Doon naman lumuwa si Steven. Kinuha nito ang kamay ko.

"Kailangan na nating maka-alis dito" iyon lang at mabilis ako nitong hinila

Sinalubong naman kami ni Leron.

"Ikaw na ang bahala sa kanila. Alam mo na kung saan sila dadalhin. Plan B tayo!"
seryosong bigkas ni Steven dito.

"Yes boss."

Pansin kong umiba ng direksyon ang mga magulang ko kasama si Leron. Doon

naman ako napahinto.

"Wait, wika ko kay Steven

Tumingin ako kila mommy't daddy.

"Saan sila pupunta?" Para akong maiiyak na ewan. Napatili ako ng may sunod-sunod na
putok sa labas.

Mabilis namang lumapit ang mga ito sa akin.

"Si Steven na ang bahalang magpaliwanag sa iyo anak. Para ito sa ikakaligtas

natin. Panandilaan lang tayong maghihiwa-hiwalay. Mahal na mahal ka namin Doon

tumulo ang luha sa mga mata ko.

So, ito ang dahilan kung bakit kailangan ng bagong identity. Dahil magkakahiwa-
hiwalay kami? Mahihiwalay ako sa sariling mga magulang ko?

Lalo akong napaiyak ng yumakap ang mga ito sa akin. Naiiyak ang mommy ko

habang nangingilid ang luha sa mga mata ni daddy.

"Mag-iingat ka anak." Sabay haplos ni mommy sa mukha ko.

"Ikaw na ang bahala sa anak namin hijo. Huwag mo siyang pababayaan" Rinig kong
bigkas ni daddy kay Steven.

Nang bigla akong mapatili sa gulat ng magpaputok ng baril si Steven at

Leron

Nakapasok na pala ang mga kalaban sa loob ng mansion

Namalayan ko na lang na hawak-hawak na ng mahigpit ang kamay ko ni Steven

palayo sa mga magulang ko. Wala akong nagawa kundi ang sundan ng tingin ang mga
magulang kong papalayo. Hindi ko alam kung saan sila dadalhin o pupunta.

Ngayon pa lang nalulungkot ako sa isiping mawawalay ako sa mga ito. Pero wala naman
akong magawa lalo na't ganito ang kinakaharap naming sitwasyon.

Bawat takbo, bawat yuko ay siyang paputok ni Steven sa mga kalabang sumasalubong.
Napayakap ako sa kaniya ng mahigpit nitong yakapin ang bewang ko. Natakpan

ko ng dalawang kamay ko ang tainga ng sunod-sunod itong nagpaputok.

"Damn!" sambit nito.

Hanggang sa makarating kami sa rooftop. Isang helicopter ang

naghihintay.

Kaagad akong sinalubong ng mga tauhan nito.

"Sila mommy?" kaagad na tanong ko rito pagkasakay namin ng helicopter.

Hindi ito sumagot. Seryoso at madilim ang mukha nito. Nang mapayuko ako habang
tumutulo ang luha ko ay naramdaman ko ang pagkabig nito sa akin.

"Don't worry about them, baby."

Niyakap ko naman ito. Napapikit ako ng maramdaman ang paghalik nito sa

ulo ko.

Mabilis ko naman pinalis ang luhang nasa mga mata ko.

Sana maayos lang sila mommy at daddy..

Hindi ko naman maiwasan ang mabahala at matakot lalo na't hindi ko siguradong kong
mapoprotektahan ba ni Leron ang mga ito.

Nandine Bsc

#Vote# Hi guys! Salamat sa patuloy na pagsupurta ng kwento

nila Steven at Annabelle! Keep reading guys! Marami

pa tayong

aabangan na nakakaexciting na labanan at Romansa! Please VOTE this story kung

nagustuhan niyo po. Thank you so much!

Episode 33 (Ana POV)

"Nasaan tayo?" tanong ko kay Steven habang hawak nito ang kamay ko. Tumingin lang
ito sa akin.

Hanggang sa makita ko ang dalawang sasakyan na nag-aabang sa amin.

"Boss" Sabay yuko ng mga ito.

Pinagbuksan kami nito at kaagad naman akong inalalayan ni Steven na

makapasok sa mamahaling sasakyan. Pansin ko ang pananahimik nito. Para bang

napakalalim ng iniisip nito.

Kahit ako man, nag-aalala para sa mga magulang ko. Gustuhin ko man itong

tanunging muli, naisip kong mamaya na lang pagkarating kung saan kami bababa I have
no idea kung saang lugar na ba kami ngayon. Base sa nakikita ko sa paligid,

maraming punong kahoy at mga bundok ang dinaraanan namin.

Inaliw ko ang sarili habang pinagmamasdan ang malalaking puno. Pakirdamdam ko,
isang probinsya ang tinatahak namin.

Mahigit isang oras bago namin narating ang isang malaking Gate. Labis ang pagtataka
ko at nakalagpas na kami lahat-lahat sa gate ngunit hindi pa

rin humihinto ang sasakyan. Ilang minuto na yata, wala pa rin akong nakikitang
bahay?

Hindi ko tuloy naiwasan ang makaramdam ng kaba sa dibdib. Doon ko naman nilingon si
Steven. Nakapikit ang mga mata nito.

Hinawakan ko ang matitipunong braso nito na siyang ikinamulat nito at ikinalingon

sa akin.

"M-malayo pa ba tayo? Napansin ko kasing may dinaanan tayong gate?

Akala ko--

Nang biglang huminto ang sasakyan.

"Were here, baby."

Doon naman ako napalingon sa labas.

Pinagbuksan ako nito at inalalayan. Labis akong namangha ng makita ang napakalawak
na hardin sa harapan. Nagliliwanag ang buong kabahayan.

Hindi man lang maramdaman na gabi ng mga oras na iyon dahil sa kaliwanagan

ng mansion.

Sa labas pa lang napakaganda na.

Hindi ko napigilang iikot ang paningin ko sa paligid.

Nahigit ko ang paghinga ng marealize na paitaas ang bahay na ito sa karamihan.

Tanaw na tanaw mula rito ang mga bahay sa ibaba na nagingislapan sa liwanag. Kahit
gabi ng mga oras na iyon, kitang-kita ang kagandahan ng paligid. Para ngang
Romantic place ang Lugar.

Doon ko lang din napagtanto na masyado yatang mahaba ang tinahak namin bago
narating ang bahay na ito. Ang layo naman yata ng main gate ng mga ito??

Nang bigla akong mapalingon.

"Hijo.."

Isang ginang ang sumalubong sa amin at ilang mga katulong base na rin sa suot ng
mga ito.

"Manang. Nakahanda na ho ba ang kuwarto namin?" tanong nito.

Nanatili lang akong nakamasid.

"Oo na hijo, nakangiting wika nito na sa akin nakatingin. "Siya nga pala manang, si
Isabel. Ang asawa ko" Sabay baling sa akin. Nanlaki ang mga mata ko sa gulat.
Naitanong ko pa kung sino si Isabel sa isip ko Nang bigla kong maalala ang bagong
identity ko.

Hindi ko akalain na dito ko na pala sisimulan ang bagong identity ko.

Hinapit nito ang bewang ko.

Gumuhit naman sa mukha ko ang pamumula ng pisngi ko. Sino ba naman ang

hindi kikiligin kung asawa na agad ang pakilala sa iyo ng nobyo mo?

"M-magandang gabi ho, magalang kong wika "Naku, napakagandang dilag! wika nito.

Ito na rin ang nagpakilala sa mga kasamahan nito na magalang ding bumati sa

amin ni Steven.

"Pakihatid ho ang asawa ko sa kuwarto namin, wika nito na ikinalingon ko

rito

"Saan ka pupunta?" baling ko rito.

Nakaramdaman yata ako ng takot sa isiping iiwan ako nito dito.

"Kakausapin ko lang ang mga tauhan ko," bulong nito. "Susunod kaagad

ako ."

Wala akong nagawa ng umalis na ito sa harapan ko. "Tara na hija," wika ni Manang
Loreng.

Napakurap-kurap ang mga mata ko pagkapasok ng bahay. Ang aliwalas ng

paligid.

Napakaganda. Napatitig ako sa malaki at malawak na hagdan. Red Carpet ang

nasa gitna nito na akala mo, mga reyna at hari ang nakatira.

Tatlong palapag iyon at marami ang kuwarto base sa nakikita ng mga mata

ko.

Hindi ako umimik ng sumakay kami sa elevator. Well, nasabi na rin ito sa akin ni

Steven na lahat ng bahay nila may elevator. Ilang kuwarto yata ang nilampasan namin
bago huminto sa pinadulong

silid.

"Ito ang kuwarto niyo, hija. Magpahinga ka na muna at tatawagin na lang kita kapag
nakahanda na ang pagkain," nakangiting wika nito.

"Salamat ho."

Napahikab ako ng maramdaman ang matinding antok. Kahit gusto kong ikutin ang

kalawakan ng kuwarto, hindi ko magawa dahil sa kapaguran ng katawan ko at

kaantukan.

Bigla yata akong tinamaan ng antok dahil sa lamig ng aircon Bigla kong ibinagsak
ang likod ko sa malambot at malawak na kama.

Kumusta na kaya sila mommy't daddy?

Isang masuyong halik ang nagpagising sa akin.

"S-stev.." Sabay bangon.

"Nakatulog ka na, hindi ka pa kumakain," Sabay haplos nito sa pisngi ko.

"Baby, may balita na ba kila mommy at daddy? Kumusta sila?" lyon kaagad ang
ibinungad ko rito. Hindi ako mapapakali hangga't hindi ko nalalaman ang kalagayan
ng mga

ito

"Nasa maayos silang kalagayan. Huwag kang mag-alala."

Nakahinga naman ako ng maluwag.

"Puwede ko ba silang makausap?"

Gustong-gusto kong marinig ang boses ng mga ito. At masiguradong maayos lang ang
kalagayan ng mga ito.

Umiling ito na siyang ikinakunot-noo ko. "Magmula ngayon, hindi mo sila maaaring
makausap, baby" Sabay tayo nito.

"A-anong ibig mong sabihin?" nalilitong tanong ko.

"Puwede tayong ma-trace ng kalaban Puwede tayong mapahamak, o kaya ang mga magulang
mo. Kaya gumawa ako ng bagong identity niyo para malito ang kalaban. At isa na rito
ang pagkawalan ng communications niyo para maiwasan natin

na malaman ng mga ito kung nasaan tayo. Mayroon ding nagpanggap na

mag-asawang Niamh para mapagkamalan nilang sila ang mga iyon. Para maprotektahan ko
ang mga magulang mo, Kahit ikaw man, mayroong nagpanggap na

bagong Annabelle Chloe. "Sabay hinto nito.

May kinuha ito sa bulsa nito. Nasundan naman ng mga mata ko ang inilapag nito sa
kama.
"Sa ngayon, gayahin mo muna ang nandiyan sa bagong I. D mo, baby. May dinala

akong contact lens para matakpan ang totoong kulay ng mga mata mo. Mayroon din
akong wig na dinala para maitago ang mahaba mong buhok.

Hindi naman ako makasagot agad dahil sa isiping hindi ko makakausap ang mga

magulang ko. Para yatang gusto kong umiyak!

"Hanggang kailan ko hindi makakausap ang mga magulang ko?" nakasimangot na

tanong ko.

Umiwas naman ito ng tingin habang nakapamulsa. "Hanggang hindi pa nahuhuli ang
matandang nagkakagusto sa iyo."

Doon naman tumulo ang luha ko.

Narinig ko naman ang mabigat nitong buntong-hininga.

"Kumain ka na. Pupunta lang ako ng library." Nasundan ko naman ito ng tingin ng
humakbang na ito papalayo. Sumama yata ang loob ko ng hindi ako nito nilambing
kahit nakita na nitong umiiyak ako.

"Bakit kailangan ko itong gawin?" pahabol na tanong ko. Saktong nasa harapan na ito
ng pintuan.

Akala ko hindi nito maiintindihan ang katanungan ko. Ngunit sinagot ako nito sa

malamig na paraan.

"Hindi lang tayo mananatili sa bahay na ito." Iyon lang at tuluyan na itong lumabas

ng kuwarto.

Napahikbi naman ako sa kalungkutan. Namimiss ko na kaagad ang mga magulang ko.
Buong buhay ko kasi kahit na may sarili akong trabaho noon, never akong nawalay

sa mga ito. Kaya ang hirap lang na wala akong contact sa mga ito. Gusto ko lang
malaman kung okay lang ba talaga sila.

Imbis na bumaba para kumain, mas pinili ko na lang na matulog ulit. Masama ang

loob ko, pero alam kong sa ikakabuti lang namin ang iniisip nito.

Sumama rin kasi ang loob ko at hindi ako nito nilambing. Mas kailangan ko pa naman
iyon ngayon lalo na't nalulungkot ako sa pagkawalay ng mga magulang ko. Pero hindi
niya ginawa, instead umalis lang siya at hindi pa ako sasabayan kumain!

Sino naman ang gaganahan kumain? May nalalaman pa siyang asawa raw ako eh, hindi
naman pala sasabay kumain.

Ano na lang isipin ng mga kasambahay niya?

Bumabalik tuloy ang takot sa puso ko.Baka bumalik na naman ito sa dating malamig na
pagtrato sa amin.Huwag naman sana maapektuhan ang relasyon namin dahil sa
sitwasyong kinakaharap namin. Nang may bigla akong maisip. Humarap ako sa malaking
salamin at pinakatitigan ang sarili.
Episode 34

Naalimpungatan ako dahil sa mahigpit na pagkakayakap sa balingkinitan kong bewang.

Pumihit ako paharap. Ang guwapong mukha kaagad nito ang nasilayan ko.

"Good morning." Sabay smack kiss nito. "Good morning. "bulong ko.

Pinakatitigan ako nito.

"Bakit mo pinutulan ang buhok mo?" tanong nito.

Pumikit muna ako bago sumagot.

"Para hindi na ako mahirapan pang magsuot ng wig. Hindi ba bagay?" pikit matang
Wala yata akong narinig na sagot mula rito. Napilitan tuloy akong magmulat ng

tanong ko.

mata.

Inaantok pa kasi ako. I think, alas singko pa lang ng umaga. Pansin ko ang kislap
sa mga mata nito, Hinawi nito ang bangs ko na tumatama sa

mga mata ko.

"You look more beautiful, baby, Lalo kang naging cute. Mas maganda ka pa sal. D

mo , sabay ngisi nito. "Napakagandang asawa ko." Sabay ngiti nito ng simpatiko.
Bigla tuloy akong napangiti sa kilig sa sinabi nito. Ramdam ko ang pamumula ng

mukha ko.

"Maka-asawa ka diyan!" Sabay nguso.

Lalong humigpit ang pagkakayakap nito. Bigla ring naging seryoso ang mukha

nito

Mukhang hindi yata nito nagustuhan ang sinabi ko.

"Why? Ayaw mo ba akong maging asawa?" Para itong batang nasaktan.

Piningot ko naman ang matangos nitong ilong sabay halik sa natural red

lips nito.

"Of course, gustong-gusto ko. Una sa lahat hindi kita magugustuhan kung ayaw

naman pala kitang maging asawa no!" Sabay irap dito ngunit nakangiti. "Nahihiya
lang ako." Sabay yuko.

Bigla naman nitong ini-angat ang mukha ko. "Dahil ba wala tayong katunayan na mag-
asawa tayo?"

Hindi naman ako nakaimik.

Nang bigla itong bumangon. Umalis ito sa kama at tumungo sa drawer. Bumangon naman
ako habang pinagmamasdan ito.

Napatingin ako sa kamay nitong may bitbit na maliit na box. Biglang kumabog ang

dibdib ko.

Nang bigla itong umupo sa tabi. Tumitig sa mga mata ko. Napasinghap ako ng buksan
nito ang maliit na box. Nangingislap sa kinang ang

dalawang sing-sing na naroon. "Hindi man Romantic Place ang lugar na ito para
alukin ka.. Baby, tanggap mo ba akong maging asawa balang araw?" masuyo at buong
pagmamahal na wika

nito

Biglang uminit ang gilid ng mga mata ko. Para akong batang maiiyak habang

tumatango rito.

"Yes naman baby!" naluluhang sagot ko.

Bigla namang sinakop nito ang malambot kong labi. Kaagad ko naman itong tinugon.

Hindi nagtagal, kinuha nito ang isang sing-sing at sinuot sa daliri ko "Alam mo
size ng daliri ko?" takang tanong ko

Kasyang-kasya kasi. Wala naman akong natatandaang sinukat nito ang

dalin ko.

Nang mapansin kong gumuhit ang pilyong ngiti sa labi nito.

"Alam ko nga ang sukat ng masarap mong perlas baby, dalin pa kay-Ouch!"

Natatawang sinalo nito ang kamay ko na hinampas ko sa braso nito. "Ang bastos,
baby!" Pulang-pula ang mukha ko.

Ang luko, tuwang-tawa pa. Sala sa init sala sala sa lamig pala ito eh. Kagabi lang,
ang

lamig ng pakikitungo.

Akala ko pa naman hirap spelling ang mga kababaihan. Kahit din pala ang mga

kalalakihang to.

Bigla ako nitong pinaupo sa kandungan. Ramdam ko na naman tuloy ang malaking
anaconda nito na tumutusok sa gitna ko

"Wala ka bang balak isuot sa akin ang sing-sing ko, mahal kong asawa?" paglalambing
nito.

Umirap naman ako kunwari, ngunit ramdam kong namumula pa rin ang mukha ko.

Pasaway kasi nito eh!

Pagkasuot ko sa daliri nito ay siyang pagkuha nito sa maliit at malambot kong kamay
na may suot na sing-sing.

Hinalikan nito ang likuran nito ng buong pagsuyo. Nakapikit pa kasi eh. Lalo tuloy

akong kinikilig sa ka-sweetan nito. "I love you." Sabay titig nito sa mukha ko.

Hanggang sa halikan nito ang labi ko.

"I love you too," malambing kong wika Sabay haplos sa guwapong mukha

nito.

Nagtaka ako ng ngumiti ito na para bang kilig na kilig.

"Bakit?" takang tanong ko.

"Sa dami ng babaing nakilala ko at nagkakandarapa sa akin, ngayon lang talaga

ako kinilig kasi.

sa isang babae. At sa iyo 'yon, baby." Sabay hinto nito. "Ang ganda mo Uminit ang
mukha ko ng kumagat labi ito habang may mapanuksong ngiti

sa labi.

Para yatang gusto kong sumigaw ng malakas at sabihing, sobra akong

kinikilig!!

Gusto ko sanang sabihing Haba ng hair ko, kaso maikli na pala.

Napayuko ako dahil sa kilig na nararamdaman.

"Tss. Nahiya pa ang baby ko!" nanunuksong wika nito.

Napatili ako ng kilitiin ako nito sa tagiliran.

Hanggang sa gigil nitong sakupin ang labi ko. Napa-ungol ako ng pisilin nito ang

dibdib ko.

Tanging night dress lang ang suot ko at t-back. Walang bra, kaya naman malaya

ang kamay nito.

Ramdam ko ang panggigigil nito ng pisilin nito ang maumbok kong

puwetan.

Mabilis nitong hinubad ang dress ko.

Nakagat ko ang ibabang labi ng sabay nitong lamasin ang dibdib ko habang

mapagnasang nakatitig sa mga mata ko.

Nang sakmalin ng bibig nito ang isang n*****s ko. Napaliyad naman ako habang
nakahawak sa buhok nito.

Ang hot talaga ng nobyo kong ito. Halos gusto na lang yata ako nitong tinitira eh!
Pero saminin ko namang kinababaliwan ko rin ito!

Nang bigla ako nitong patayuin. Ngunit bigla rin ako nitong pinat*wad. Walang pag-
alinlangang hinubad nito ang t-back na suot ko.

Pansin kong may pagmamadali nitong hinubad ang boxer nito. Napatingala ako ng
ikiskis nito sa puwerta ko ang malaki at mahaba nitong

anaconda.

"Ohhh!" Sabay tingala ko.

Hinampas nito ang maumbok kong puwetan.

Napanganga ako sa sarap ng bigla nitong lumuhod at dilaan ng buong kasabikan ang
bukana kong namamasa na kaagad. Kung sabagay, haplos pa lang nito, namamasa na ako.
Ganoon kalaking impact

ang bawat haplos nito sa katawan ko.

ko

Lalo ko tuloy naitwad ang puwetan ko upang lalo nitong makain ang p********

Nanginginig na ako sa sarap, kaya naman hindi ko napigilan ang mapasigaw at

mapaungol sa sarap. Napapatirik na ang mga mata ko dahil sinabayan pa nito ng
dalawang kamay na

pinasok sa butas ko. "Ohhh! Fvck, Stev!" Nanginginig kong sambit.

Napahawak ako ng mahigpit sa kombre kama.

Nang bigla nitong ipadapa ang kalahating katawan ko habang nakat*wad ang

maumbok kong puwetan sa harapan nito.

"Ahhhhh!"

Nang bigla nitong ipasok ang malaking anaconda

Gigil na gigil itong bumayo sa puwetan ko habang hinahampas nito ng

mahina.

"Fvck!" bulong nito.

Hinawakan nito ng mahigpit ang bewang ko at sagad na puwersang pumapasok

sa butas ng perlas ko. "I really love your big ass, baby! Ang sarap bayuhin! Damn!
Ahhh!" ungol nito sa

pamamagitan ng pagbayo sa akin. Nang bigla ako nitong iharap at ipaupo sa ibabaw ng
kama. Pinabukaka nito ng

husto ang dalawang hita ko at pinasok ulit nito ang anaconda nito. "Ohhh! Baby!"
halinghing ko habang nakatitig sa namumula na nitong

mukha.
Pawis na pawis na rin ito.

"Just look at me, baby!" bulong nito habang patuloy sa pagpasok sa akin.

Yumuyugyog na ang dibdib ko sa harapan nito.

"Ang sarap-sarap, Stev!" paputol-putol kong wika..

Ang tigas at ang laki ba naman ang kargada nito. Nakakabaliw sa sarap! Naging
sunod-sunod ang halinghing ko ng mabibilis na itong bumayo na akala mo gustong
sirain ang malaking kama

Nagkandalaglag na nga ang dalawang pillows, ngunit pareho na yata kaming lasing sa
kasarapan kaya wala kaming pakialam kung ano ang magsilaglagan.

"Fvck, baby! Fvck!" gigil na sambit nito.

Napatingala ako.

"I'm coming, Stev!" Sabay hawak ng mahigpit sa kombre kama.

"Yes baby! Yessss!!"

Sinagad nito ng bongga ang p*********j nito sa p********e ko.

"Sarap!" bulong nito sa akin.

Nakapaskil ang matamis na ngiti sa labi nito. Lalo tuloy itong naging guwapo sa
paningin ko.

Tagaktak ba naman ito sa pawis.

Hinalikan nito ng mabilis ang labi ko.

"Ang sarap ng exercise ko ngayong umaga. Pinaka the best!" Pinisil ko naman ang
ilong nito.

"Ang manyak mo talaga!"

"Gusto mo naman!" Sabay kindat nito. Namula tuloy ang mukha ko na ikinatawa nito.

Bigla ako nitong kinarga.

"Let's take a bath."

Hawak nito ang kamay ko pababa ng sala. Dumaan kami sa hagdan kaya naman

nakita ko ang iba't ibang disenyo ng bahay.

Ang mga vase na halatang mamahalin. Ngayon ko lang din nalaman na mahilig pala ito
sa mga paintings.

Dami kasing nakadikit sa pader na mamahaling paintings.

"Good morning Sir, Ma'am!" wika ng mga kasambahay.

Pansin kong nasa mukha ng mga ito ang kilig.

Dumiritso naman kami ng Dining.

"Hindi ba mahaba buhok ni ma'am?"

"Oo nga."

Tiningnan ko naman si Steven, ngunit nanatili lang itong tahimik.

Kinilig na naman ako ng mabilis nitong inilapit ang mukha sa mukha ko at mabilis

dinampian ng halik ang labi ko.

"Baka may makakita!" namumulang wika ko. Pinisil naman nito ang kamay ko.

"You're my wife, baby. Kahit magyugyugan tayo rito--"

"Stev!" saway ko rito.

Malakas naman itong napatawa.

Hinapit naman nito ang maliit kong bewang.

Namangha ako sa dami ng pagkain.

"May kasabay tayong kumain?" tanong ko habang inaalalayan ako nitong

umupo.

"Nothing. Hindi ka kasi kumain kagabi kaya nilubos-lubos ko na

Doon ko tuloy narinig ang pagkalam ng sikmura ko. "Baby, huwag mo na ulit uulitin
na hindi ka kumakain before you sleep, biglang

wika nito.

Naging seryoso na ang mukha nito.

"Ikaw kasi eh!" Sabay nguso.

Nang bigla nitong halikan ang nguso ko.

Pinanlakihan ko ito ng mga mata. Pansin ko ang mga ngiti ng ilang katulong na

naroon.

Ang luko, patay malisya lang. But deep inside, sasabog na yata sa kilig ang puso ko
sa ipinapakita ng lalaking ito.

Sana nga araw-araw itong ganito.

Sana nga matapos na ang malaking problema na kinakaharap naming

lahat.

"Palagi naman ako, nakangiting wika nito.

Hindi ko na ito pinansin at itinuon ko ang paningin sa nakahandang pagkain.

Maraming lutong karne ngunit mas napansin ko ang lutong mga gulay.

Alam kong laking mayaman ako, at ang nakikita ng mga mata ko ngayon ay hindi
ko pa natitikman.

Dinampot ko ang isdang maitim. Bigla kong ini-angat sa ere. Sabay tingin kay

Steven.

Nakatingin din pala ito sa akin. Hindi pa rin ito nagsisimulang kumain. "Anong luto
ito, baby?" tanong ko. "Bakit maitim?" inosenteng tanong ko.

Naubo yata ang luko habang may nakapaskil na ngiti sa labi. Hindi rin nakaligtas sa
akin na napangiti rin ang mga kasambahay.

Nang bigla nitong inilapit ang bibig sa tainga ko. "Ganiyan naman iyong kulay ng
akin ah."

Hinampas ko naman ito sa nraso. "Stev, naman eh!" Namumula na naman ang mukha ko sa
kalukuhan nito.

Hindi naman kaya maitim ang kaniya!

Napayuko tuloy ako sa

"Inihaw na isda iyan baby, kaya maitim, nangingiting sagot nito sa akin.

Wow! Pinagtanggol ang anaconda ng asawa niya! mapanuksong kaisipan ko.

"Isdang tulingan iyan" Bigla nitong ini-abot ang sawsawan, "Mas Perfect kapag
sinabayan mo nitong gulay na nilaga. Tikman mo lahat."

Dinampot ko ang talbos kamote. Nilasahan ko iyon ngunit walang lasa. Napapailing na
napapangiti ang katabi ko.

"Isawsaw mo rito baby. Para magkalasa. Nilaga lang kasi iyan sa tubig kaya

ganiyan

Bigla yatang nagliwanag ang mukha ko ng magustuhan ko ito kasabay ng inihaw

na isda. "Wow! Ang sarap!" Dinampot ko rin ang okra at talong na mukhang nilaga rin
sa

tubig.

Sarap na sarap ako habang isinasawsaw sa tuyo na may kalamansi at kaunting

chili.

Bigla ko yatang binasted ang mga masasarap na karneng nasa harapan ko at

nilantakan ang mga gulay. Lalo na ang ginataang kamoteng kahoy raw. Ang sarap!

"I think, I love this place baby. Marami ba ditong gulay? I mean, may malapit na
gulayan?" masayang tanong ko habang sumusubo.

Iniignora ko naman kunwari ang pagtatanggal ng tinik nito sa isdang inihaw habang
inilalagay sa pinggan ko.

Ang sweet talaga ng mahal ko! Ako na ang pinakamaganda!

"Be ready. Dahil papagurin kita ngayong araw, nakangising wika nito. Akmang
kukurutin ko ito sa tagiliran.

"Were going to Hacienda, baby! Magsasawa ka sa mga gulayın!" Namilog ang mga mata
ko.

"Hacienda?!"

Nandine Bsc

11

Hi guys! If nagustuhan niyo po ang Mafia's story na ito, please VOTE po! I really
appreciated Maraming salamat Let's be friends on social media. Add me on my
f******k account: Nandine Dreame

Episode 35

Maraming kabayo. Iba't iba ang kulay. Pero nakaagaw pansin sa akin ang

kabayong puti

"Mang Kulas, si Isabel, ang asawa kol pakilala nito sa akin.

"Naku, ang ganda-ganda ng asawa niyo, Sir. Modelong-modelo eh!" hangang wika

"Wow!" amaze kong sambit.

nito sabay yuko sa akin bilang pagbati. Tumaba naman ang puso ko sa papuri ng
matanda. Tumawa lang ang binata

sabay baling sa akin at pisil sa kamay ko.

Binati ko naman ang matanda.

Nagpaalam din naman ito at inasikaso ang ibang kabayo.

"Ito si Bravo. One of my favorite horse, wika nito habang hinahaplos ang mukha ng

kabayo.

Napangiti ako ng haplusin ko rin ang katawan ng kabayo. Mabuti na lang hindi
masungit kundi talsik ako rito,

Sa lakas ba naman sumipa ng kabayo.

Parang pagbayo lang ng binata eh! Nakakalubog! Pilyang wika ng isipan ko.

"What?" tanong nito ng humagighik ako. "Nothing!" nangingiting wika ko.

"Don't tell me, tinitingnan mo ang kargada ng kabayo ko?" wika nito sa tonong

nakikipaglukuhan.

Awtomatikong nanlaki ang mga mata ko kasabay ng pag-awang ng labi ko. "Steven
naman! Are you serious?!" Pulang-pula ang mukha ko.

Isang malutong na halakhak ang pinakawalan nito.

Pansin kong nagsitinginan ang ibang tauhan nito sa Hacienda. Mabilis nitong
hinaklit ang bewang ko at gigil nitong dinampian ang labi ko.

Malakas ko naman itong hinampas sabay irap. "I'm just kidding, baby, natatawang
wika nito.

"Alam ko namang kargada ko lang ang nasa isip mo!" Sabay kindat nito.

"Baby, Stop!" naeeskandalosang wika ko.

Tawang-tawa naman ito.

Sana ganito na lang palagi. Iyong wala kaming kinakaharap na malaking problema.

Tipong masaya lang. Walang panganib na nag-aabang. Nakasimangot akong nagparaya

rito ng hatakin nito ang kamay ko. Dinala ako nito

"Okay, okay"

sa puting kabayo.

"This is Princess," pakilala nito.

"Wow, ang ganda ng pangalan!" bulalas ko.

Hinaplos ko ang mukha ng kabayo.

"Kasing ganda ng may-ari"

Mabilis ko naman itong tiningnan. Nasa mukha nito ang kapilyuhan.

"So, may-ari na pala nito?" Mabigat sa loob ko. "Ex mo?" Parang sasabog yata ang
dibdib ko.

Umiling naman ang binata habang napapangiti.

"Paano ko magiging ex, eh asawa ko na nga!" wika nito habang nakangiting nakatingin
sa akin.

Bigla naman akong natigilan.

"This is yours baby

"Sa akin?" hindi makapaniwalang tanong ko. "Paano naging akin ito?" "Simula ng
makita kita sa ibang bansa. Ipinangako ko sa sariling hahanapin kita

Kaya pinalaki at pinaalagahan ko ito ng husto. So, this is your horse, baby. A
beautiful

horse na kasing ganda mo."

Napangiti naman ako ng matarnis. Thank you, baby!" Sabay yakap dito.

Naramdaman ko naman ang halik nito sa tuktok ng ulo ko.

"So, let's go?"

Napatingin naman ako rito.

"Pupunta tayo sa malawak na Hacienda. Doon mo makikita ang maraming prutas

at gulayin."

Inalalayan naman ako nitong makasakay ng kabayo. Pagkatapos sumunod ito sa

likuran ko.

Napahawak ako sa braso nito ng magsimulang tumakbo ng mahina ang Sanay na rin naman
akong sumakay ng kabayo noong nasa ibang bansa pa

kabayo.

kami.

Napangiti ako ng malawak ng bumilis ang takbo ng kabayo. Ang sarap ng

sariwang hangin na sumasalubong sa amin.

Ramdam ko ring nakasunod ang ilang tauhan nito.

Hindi nagtagal nakita ko ang malawak na gulayan,

Inalalayan ako nitong makababa ng kabayo.

Napansin ko kaagad ang maraming tao.

"Bakit maraming tao, baby?"

"Dito sila nagtatrabaho, baby. Let's go. Ipapakilala kita."

May mga matatandang lalaki at babae, may mga ilang kabinataan naman na halos

hindi na yata mawala ang tingin sa akin.

Ngunit halata namang ilag at ginagalang ng mga ito ang binata.

"Ang ganda-ganda mo, ma'am!" wika ng ginang..

"Oo nga. Para ka pong modelo!" wika naman ng binatilyo

"She's a model, Kiko!" wika ni Steven sabay gulo ng buhok nito.

Pansin ko ang pagkamangha ng mga ito.

"Kaya pala sir, malayo pa lang kayo, agaw pansin na ang lakad ni ma'am.

Napakaganda pa. Bagay na bagay kayo!" wika naman ng nagngangalang Ruben.

Natawa naman ang binata.

Inalok naman kami ng ginang na tumungo sa bahay kubo.

Ako naman itong hindi napapakali sa kakatingin sa palibot ng hacienda ng

binata.

"Sir Steven!"

Napalingon ako.

Kumunot ang noo ko ng may isang dalagang tumatakbo palapit sa amin.

Bigla yatang nag-iba ang timpla ng araw ko.

"Cecile, kumusta?" wika ng binata.

Nagulat ako ng hawakan ng dalagita ang palapulsuhan ng binata. hindi lang ito bata
sa akin, baka nakalbo na ang buhok nito.

Naku! Kung Lihim akong bumitaw ng mabigat na buntong hininga.

"Ayos lang, Sir Ruben. Namiss ko po kayo!"

Bigla kong naitaas ang kanang kilay ko. Hindi ba nito napapansin na nandito lang
ako? Nakahawak pa nga ang isang kamay ng binata sa akin pero mukhang hindi nito
nakikita.

I think, she's 19 years old?

Bigla naman akong nilingon ni Steven. Abal Dapat lang. Akala ko pa naman
nakalimutan na nitong may nobya ito.

"Cecile, ito pala ang Ma'am Isabel mo. Asawa ko siya!" pakilala nito. Kitang-kita
ko ang pagkawala ng ngiti nito sa labi.

"Asawa niyo ho?" Sabay tingin sa akin.

"Hi, Cecile, wika ko sa dalagita.

Hindi naman ito umimik.

Bigla namang inalis ni Steven ang kamay na hinahawakan nito. Ginulo nito ang

buhok ng dalagita.

"Yes, Cecile. This is my wife."

Kinilig naman ako ng hapitin ako nito sa bewang habang nakatingin ang

dalaga.

Tipid itong ngumiti sa akin sabay paalam sa amin. Mabilis itong tumakbo

palayo.

Humakbang ang binata papunta sa bahay kubo ng hindi ako gumagalaw sa kinatatayuan
ko.

Bigla itong tumingin sa akin.

"I think, may crush sa iyo ang batang iyon!" nakangusong wika

ko. Nainis ako ng tumawa ito. Mabilis nitong hinaklit ang bewang ko.
"Kahit na sino pa ang magkagusto sa akin, hinding-hindi ko ipagpapalit ang asawa

ko hmm.

"So, sinasabi mo ngang may gusto iyon sa iyo?" Sabay irap. "Bakit nagseselos ka?"
nanghahamon nitong tanong

Tumaas naman ang kilay ko.

"Excuse me, ako magseselos? Look at me, bago mo sabihan iyan!" makahulugan

kong wika rito.

Ang luko, tumawa ba naman ng malakas. Para bang may nakakatawa sa

sinabi ko.

Nang bigla akong mapatili. Bigla ba naman ako nitong kargahin na parang bagong

kasal.

"Alam kong walang hihigit sa ganda at kasexyhan mo, baby. Pero aminin mo man o
hindi, pinagselusan mo ang dalagitang iyon, nangingiting wika nito.

Akmang magsasalita ako ng unahan ako nito.

"Hindi mo kailangang magselos. Dahil ika w lang sapat na. Hindi ka mapapalitan

ng kahit na sinong babae dito sa puso ko. Nag-iisa ka lang. Sabay halik nito ng
mabilis

sa labi ko.

Nawalan naman ako ng sasabihin. Syempre kinilig ako ng bongga. Hanggang sa ibaba
ako nito. Kilig na kilig naman

malapit lang sa amin.

ang ilang tauhan na naroon "Ma'am Isabel, subukan niyo ho itong biko-biko na gawa
ko."

Napatitig naman ako.

Kumuha ng kapiraso si Steven at ini-angat ang kamay papunta sa bibig ko.

Wala akong nagawa kuni'di ang kunin ang nasa kamay nito.

"How it taste?" tanong nito.

Nakaupo kami pareho. Nasa hita ko ang isang kamay nito.

"Wow! Ang sarap!" baling ko sa binata at sa ginang.

"Naku, salamat ma'am at nagustuhan niyo."

Tinusok ko pa ng tinidor at sumubo ulit. "Paano po gumawa nito, nanay?" tanong ko.

Steven , nakangiting wika nito. Napabaling naman ako sa binata.

"Madali lang ito, ma'am. Hayaan mot tuturuan kita. Tamang-tama paborito ito ni Sir
Steven, Nkangiting wika nito.

Napabaling naman ako sa binata.

Nakangiti lang ito sa akin.

"Mas lalo akong gaganahan kung gawa mo, baby! bulong nito. "Baka hindi mo
magustuhan kapag ako nagluto" Sabay simangot.

Natawa naman ito mahina. "Basta luto mo, kakainin ko. Sabay kindat nito.

Tuwang-tuwa ako habang may bitbit na basket. Gusto ko rin kasing mag-harvest

ng mga gulay.

Sakto pala ang punta namin.

Hanggang sa makarating kami sa mga prutas.

"Omg!" bulalas ko habang namimitas ng hinog na mangga. Akalain mo, may kababaan
lang ang ilan sa puno nila pero mabunga ang

mga ito.

"Baby, baka mahulog ka," wika ni Steven sa hindi kalayuan. Kausap nito ang dalawang
tauhan sa hacienda.

Kasama ko naman ang isang dalaginding na hawak ang basket.

Nang hindi sinasadyang madulas ang isang paa ko sa sanga.

"Ma'am!" sigaw ng bata ng mabali ang sanga.

Isang sigaw ang namutawi sa labi ko sa kabiglaan. Alam ko naman na mababa lang ang
puno, pero masasaktan pa rin ako kapag lumagapak ako.

Mariin akong napapikit ng maramdaman ko ang bisig sa bewang ko.

"Are you okay?" tanong ni Steven. Napatingala naman ako sa puno.

"Masyado ba akong mabigat?" Sabay nguso. "Mamaya ko na iyan sasagutin kapag binayo
kita ng nakatayo lang ako habang

buhat-buhat ka!" bulong nito sa tainga ko.

Biglang namula ang mukha ko. Napatingin ako sa gawi ng bata. Laking pasalamat ko ng
wala na ito roon.

Kinurot ko naman ito.

"Puro ka talaga kalukuhan. Kung may makarinig sa iyo." Namumulang mukha ko

Hinalikan na naman ako nito sa labi.

Mabilis ako nitong ibinaba at hinawakan ang kamay ko. Tumungo kami sa makakapal na
halaman.
Nagulat ako ng siilin ako nito ng halik, pababa sa leeg ko. Lagot na! Tinupak na
naman ng libog ang isang 'to!

Episode 36 (Steven POV)

Pabalik-balik ako sa loob ng library habang iniisip ang sinabi ng kapatid ko.
Nahuli ng mga kalaban ang dalawang agent na nagpanggap na mag-asawang

Niamh. Ang masaklap, walang awang pinatay ng mga ito ang dalawang agent.

Hindi naman nasagip ng mga kapatid ko at huli na ng malaman nila kung saan ang

mga ito dinala Mukhang nalaman din ng mga kalaban na hindi totoong Niahm ang nakuha
nila kaya kaagad nitong pinatay sa isiping matutunton sila oras na hindi nila
patayin ang

kalaban.

Bigla kong pinindot ang intercom na nasa center table ko. "Papuntahin niyo kaagad
si Leron sa library ko."

Ilang minuto ng makita ko ang paghimpil ng sasakyan.

Dalawang katok ang narinig ko bago bumukas ang pinto.

"Boss."

Kumusta ang mag-asawa?" bungad ko 'agad "Nasa mabuting kalagayan sila, boss. Nag-
aalala nga lang sila kay Ma'am

"

Ana

Humugot naman ako ng buntong hininga

"Hindi sila maaaring mag-usap-usap ngayon. Ang mahalaga, nasa mabuti silang

kalagayan. Tiniyak mo bang walang nakasunod o nakakita sainyo?" "Wala boss.

Malinis, sigurado ako. Alam ko, sinundan nilang lahat ang agent na

nagpanggap bilang mag-asawang Niamh." Bumalatay sa mukha nito ang lungkot. Kapwa
agent kasi nito ang namatay at

naiintindihan ko ito.

Tinapik ko naman ito sa balikat.

"How about sa isang agent na nagpapanggap bilang Annabelle?" tanong ko. "Ayon sa
tauhan natin, wala pa naman silang nakikitang babala na nasundan sila ng

kalaban."

"So, kailangan natin ng dobleng pag-iingat," seryosong wika ko. "Wala bang
nakasunod sainyo?" tanong kong muli. Kailangan kong maging alerto. Masyado ng
agresibo ang matandang mafia na
iyon. Ayaw talagang tumigil!

"Wala Boss."

LUMIPAS ang mga araw at linggo na wala akong nababalitaang kahit na anong masamang
balita.

Ngunit patuloy pa rin ang ginagawa kong mga plano. Lalo na't nasa pilipinas na ang
matandang Mafia! Kailangan kong kumilos ngayon

para matapos na ito.

Alam kong hindi ito titigil hanggat hindi nito nakukuha ang gusto nito. Kailangan

ko itong maunahan.

Kinausap ko na rin ang matalik kong kaibigan na nasa Europe.

Ito iyong nakakuha ng mga impormasyon kung paano makakapasok sa lunggang matandang
Mafia na iyon na hindi mapaghahalataang isang spy

Walang kaalam-alam ang matandang iyon na may kakampi kami sa tauhan nito. At ito
ang gagamitin ko upang makapasok.

Alam kong kalat sa buong mundo ang illegal na gawain nito kahit na ang mga lungga
nitong sandamakmak. Kaya alam kong mahihirapan ako sa matandang iyon.

Marami itong kanang kamay sa bawat bansal

Kaagad kong dinampot ang telepono,

"Boss" Saktong pagpasok ni Leron na para bang humahangos ito.

Sinenyasan ko naman ito.

"Yes, bro, wika ko sa kabilang linya.

"Sinabi na ba sa iyo ni Leron?" Ramdam ko ang problemadong boses nito.

Napalingon naman ako kay Leron na nanatiling nakatayo sa hindi kalayuan

sa akin.

"May problema ba?" seryosong tanong ko. Rinig ko ang pagbitaw ng buntong hininga
nito

"Nahuli ang isang agent natin. Ang nagpapanggap na Annabelle. Patay rin ang

ilang tauhan natin."

Dumiin ang pagkakahawak ko sa telepono.

"Patay na ba-

"Buhay pa siya. At iyon ang bala nila upang lumabas tayo. May ipinadala silang
video kung paano nila pahirapan ang agent natin, wika ni Marco.

"Where's Marnix?"
"Nandito, Pinapakinggan ang video." "Send it to me. Then I will call you back."

Sinenyasan ko naman si Leron.

"Lock the door.

Hindi maaaring makita ng dalaga ang nangyayari.

Maya-maya biglang lumabas ang video.

Napaupo naman ako habang nasa likuran ko lang si Leron.

Nanigas yata ako sa kinauupuan ko ng makita kung paano nila pinapahirapan ang

babae.

Nanginig ako sa galit habang kuyom ang kamao

Duguan na ang babae ngunit patuloy pa rin nilang hinahampas ng bilog na

bakal.

Punit-punit na rin ang damit nito.

Nasa palibot nito ang mga devil!

Nang biglang hablutin ng isang lalaki ang buhok ng babae at ipinaharap sa

camera.

"Nakikita niyo ba ito?!" malademonyong ngisi nito. Napapikit ako ng mariin ng

marinig ang hiyaw ng babae. Hinambalos ito ng

mabigat na bagay sa likuran nito. "Kapag 'di kayo pumunta rito? Ipapadala naming
luray-luray ang katawan ng

babaing ito!"

Sabay halakhak ng mga ito.

"Mga hay*p kayo!!" sigaw ng agent.

Bigla kong napatay ang video ng simulan ng mga itong hubaran ang babae. Alam ko
kung saan mapupunta ang kalalagyan ng agent.

Uminit ang gilid ng mga mata ko.

Mga hay*p sila?!!

"Ihanda mo ang sasakyan!" Nanggagalaiti ang ngipin ko sa galit. Kailanman hindi ko

pinangarap ang pumatay. Pero kapag babae na ang usapan,

higit pa sa ginawa nila sa babae ang gagawin ko sa kanila! Nang biglang tumunog
ulit ang telepono.

"Ako ang susugod sa mga hay*p na iyon!" nanggigigil kong wika sa kabilang linya.

"Kami ng bahala--*Pinutol ko ang sasabihin ni Marnix "Walang mangyayari kung

mananatili lang ako rito. Hihintayin ko pa bang mismong pag-aari ko ang makuha
nila?!"

Rinig ko ang buntong hininga nito. "Okay, Ipapasama ko sa iyo ang ilang agent. Lalo
na't marami ang kalaban. Mga

halang ang bituka

Hindi ako umimik. "Tandaan mo bro, huwag mong pairalin ang sidhi ng nararamdaman
mo. Hindi sila ang tunay nating target. Wala pa tayo sa Master mind nila. Masyado
pa tayong malayo.

So, be careful. Si Marnix.

Alam ko naman iyon. Pero paano ako magiging handa kung hindi ko na sisimulan

ngayon.

Ako ang kumuha sa agent na iyon para magpanggap bilang Annabelle. Kaya, ako ang
maniningil para dito!

"Nandito lang ako," segunda naman ni Marco.

Ito kasi ang kumukonekta upang ma-trace kami kung nasaan. Ito rin ang tumitingin
kung saan kami maaaring lumusot incase na mabigat ang kalaban.

Pagkatapos kong malaman ang lugar kung nasaan ang mga kalaban, saka naman

kami nagusap-usap na magkakapatid kong paano ang paraan ng pagsugod namin. Dahan-
dahan kong binuksan ang pintuan ng kuwarto. Mahimbing ng natutulog ang

dalaga.

Gustuhin ko mang dampian ito ng halik, ngunit pinigilan ko ang sarili. Baka

magising pa ito at maudlot ang pag-alis ko.

Ngayong gabi kasi ang alis namin. At tiyak kong madaling araw ang bakbakan

namin sa mga hay*p na iyon. Pagkababa ng sala, naroon na nagkakatipon ang mga
tauhan ko.

Sinabi ko rito ang plano kung paano susugurin ang kalaban sa paraang

matataranta ang mga ito.

Isang sulyap pa ang ibinigay ko sa mansion.

"Let's go."

Pinindot ko ang earphone na nasa tainga ko

"Paalis na kami."

Tinawagan kong muli si Leron.

"Huwag mong aalisan ng mga mata ang asawa ko," bilin ko rito.

"Akong bahala, boss."

Mabigat naman akong napabuntong-hininga habang nakatanaw sa labas ng

bintana ng sasakyan.

Ilang oras ang byahe ng huminto kami sa lugar kung saan ko kukunin ang ilang

tauhang ipinadala ng mga kapatid ko.

"Boss." Sabay yuko ng mga ito.

Sinabi ko rito ang mga plano kung anong gagawin. "Kailangan nating maging maingat.
Walang ingay na lalabas sa bawat hakbang.

Hanggang sa mapalibutan natin ang mga kalaban. Sa mga oras na ito, tulog ang mga
iyon. So, this is the right time na ma-corner natin sila."

"Yes Boss!"

Sabay-sabay kaming nagsuot ng bonet na itim sa ulo. Lahat naka-pure black na suot.
Ito kasi ang damit ng mga Secret Agent.

"Tandaan niyo, alam niyo kung kailan dapat gagamitin ang watch na nasa bisig

niyo . Paalala ko.

Pansin ko ang kulay blue na umiilaw sa relo ko. Sign na nakasubaybay lang si Marco
sa bawat galaw namin.

Hindi rin mawawala ang earphone na nasa tainga namin. Alas dos ng madaling araw
nakarating kami sa malaki at lumang bahay.

Sinenyasan ko ang mga itong palibutan ang bahay.

Sa bawat hakbang, walang ingay na maririnig. Sa bawat galaw parang mga kidlat

ang mga ito. Ito ang nagustuhan ko sa Secret Agent. Mabibilis kumilos at gumalaw.

Nagkakataon lang na may napapahamak kapag marami ang kalaban at mag-isa Dumaan ang
ibang mga kasama ko mula sa bubong gamit ang mga talli

ka lang

At isa na rin ako roon. Kailangan kong mahanap kung saan nila itinago ang

babaing si Agent 045. Bawat tao may code na ginagamit. Para sa tuwing tatawag kami
sa earphone,

code ang gagamitin at di ang pangalan. May code din kapag may sasabog sa isang
lugar o sa kinatatayuan ng

isang tao.

May code din kapag kailangan naming umalis sa lugar na iyon. Na ang ibig sabihin,
may bombang sasabog.

Pansin ko ang mga natutulog na kalaban. Bigla akong napahinto ng gumalaw ang

isa.
Sh*t!

Mabilis kong hinugot ang kutsilyo na nasa hita ko at binigyan ng isang mabilis na
guhit sa leeg ang kalaban.

Puwes ngayon, tuluyan ka ng makakatulog!

Pansin ko kung paano pilipitin ng mga kasamahan kong agent ang mga leeg ng

kalaban.

Agent 0452

Nakabitin ito sa isang kuwarto. Tali ang dalawang kamay. Umigting ang panga ko sa
galit ng hubo't hubad na ang babae.

Nang magulantang ako sa putukan.

"May kalaban!" sigaw ng kung sino.

Pinindot ko ang earphone.

"Formation number 3!" wika ko.

Pansin ko ang sunod-sunod na putukan ng mga agent at kalaban. Akmang tatanggalin ko

ang tali kay agent 045 ng may pumasok na

kalaban.

Bigla akong napagulong ng paputukan ako nito. Damn!

Mabilis akong lumabas sa kinatataguan ko at pinaputukan ng sunod-sunod ang

kalaban.

"Boss, BMB!" wika sa earphone ko.

Na ang ibig sabihin, may bomba malapit sa kuwartong iyon. Kailangan naming

makalabas dito.

"Sh*t!" Mabibilis kong pinaputukan ang mga kalaban na pumapasok sa kuwartong

ryon.

Dalawang kamay ang gamit ko ng paputukan ko ang tali kay agent 045. Wala na akong
oras. "Bro, 15second!" rinig kong wika ni Marco sa earphone na nasa kaliwang tainga
ko

lang.

Saktong pagtanggal ng tali ay siyang pagsalo ko kay agent 045.

Kung kailan palabas na ako ay siyang pagharang ng kalaban. Isang kisap mata na
tumama ang matalim kung kutsilyo sa noo nito.

Saktong pagkalabas ko ay siyang pagsabog.

Mabilis kong hinubad ang jacket at isinuot sa babae.

"Bantayan mo ito!" wika ko sa tauhan.

Mabilis kong nilagyan ng bala ang dalawang baril ko.

Saan kayo pupunta?!

Gigil kong hinabol ang sasakyan na tumatakas.

Lumuhod ako at tiniyak kong tatama ang mga bala ko sa likod ng sasakyan ng

kalaban.

123

Boom!!

Mabilis kong binalikan si agent 045.

"Patay na siya boss, malungkot na wika ng isang tauhan ko.

Bigla akong napaluhod at ini-angat ang ulo nito. Tiningnan ko rin ang pulso

nito.

Napahigpit ang paghawak ko sa baril ng wala na nga itong buhay. Bigla akong
napatayo sabay tingala! Ang bigat sa pakiramdam.

Pakiramdam ko, kasalanan ko ang lahat. Hindi ko ito nailigtas.

"Parte ito ng trabaho namin, boss.

Napalingon naman ako.

"Normal sa amin ang ibuhis ang buhay," makahulugang wika ni agent 67.

Babae rin ito.

Napasipa ako ng malakas.

Humanda ka sa akin, matanda ka. Oras na mahuli kita!!

Nang biglang mag-pop up sa akin ang mensahe ni Leron.

"Boss, hinahanap ka ng asawa mo. Nagising yatang wala ka sa tabi niya.

Episode 37 (Ana POV)

Kaagad kong sinalubong ang nobyo ng makita ko kaagad itong papasok

ng sala.

"Baby.." wika ko.

Naramdaman ko ang bisig nito sa balingkinitan kong bewang.

"Saan ka nanggaling? Wala ka sa tabi ko kagabi?" tanong ko habang nakatitig sa

mga mata nito.

Hinagkan naman nito ang noo ko sabay kuha ng kamay ko. Hanggang sa nakapasok kami
sa malaking kuwarto, nanatili lang itong

tahimik

"B-bakit may dugo ang damit mo?" kabadong tanong ko.

Napatingin naman ito sa sariling damit bago humugot ng buntong hininga.

"Wala akong tama baby, don't worry." Sabay tayo nito.

"A-anong ibig mo-

"Natagpuan ng mga kalaban ang agent na nagpanggap na Annabelle. And now,

she's dead

Napalunok ako at biglang namula ang mukha sa takot.

Bigla nitong ikinulong ang mukha ko sa dalawang kamay nito. "Kailangan kong lumuwas
ng maynila. May mga bagay lang akong dapat

asikasuhin, seryosong wika nito. Hinawakan ko naman ang kamay nitong nasa mukha ko.

"P-paano ako?"

"Dito ka lang. Maiiwan naman si Leron. Hindi ka maaaring lumabas at ang mata ng

mga kalaban ay nakasubaybay lang kahit saang sulok. So, kailangan nating mag-ingat.

Hindi rin naman ako magtatagal doon."

Nawalan ako ng sasabihin.

Pansin ko ang kaseryosohan nito at halatang problemado.

Nasundan ko na lang ito ng tingin ng tumungo ito ng banyo. Ilang minuto ang nagdaan
ng nakabihis na itong lumabas.

"Nag-almusal ka na ba?" tanong nito.

Umiling naman ako.

Sabay kaming kumain ngunit nanatili lang itong tahimik hanggang sa tumayo ito

na siyang ikinatingala ko.

"Kakausapin ko lang si Leron sa library," paalam nito.

Nakaramdam man ako ng kalungkutan dahil sa sitwasyon namin, wala naman

akong magawa. Alam kong hindi biro ang kinasasadlakan ng binata dahil sa aming

pamilya
Maghapon yatang hindi ko ito nakausap. Nagbabad ba naman sa library. LUMIPAS ang
dalawang araw ng magising na lang akong wala ito sa tabi

ko

"Leron, si Steven?" tanong ko kaagad dito pagkababa ng sala. "Lumuwas ng maynila

Ma'am Ana."

Kumunot ang noo ko. Hindi man lang ito nagpaalam na ngayong araw ang alis

nito? Bigla akong nakaramdam ng takot lalo na't nasa kamaynilaan ang mga taong

naghahanap sa amin.

"Sinabi ba sa iyo kung kailan ang balik niya?" nababahalang tanong ko.

Ngunit isang iling lang ang binigay nito. Parang tinatambol sa kaba ang dibdib ko.
Hindi ko maiwasan ang mag-alala para dito.

Paano kung makita ito ng mga kalaban? Makilala siya na tauhan siya ni daddy? Paano
kung mapahamak siya? Pabalik-balik ako sa sala kakaisip sa binata. Hindi naman ito
maaaring tawagan at

iyon ang kabilin-bilinan nito.

"Huwag kayong mag-alala Ma'am Ana. Hindi mapapahamak si boss. Pupunta lang

iyon sa bahay nila para makausap ng mga kapatid." Nagawa ko namang tumango rito
ngunit nanaig pa rin sa akin ang

mag-alala

"Hija, gusto mo bang pumunta ng hacienda? Para di ka mabagot dito, ang nakangiting
wika ng mayormoda.

"Ah sige ho.

Mas mabuti sigurong libangin ko ang sarili habang hinihintay ang nobyo,

Napangiti ako ng makita ang kabayo ko. Si Princess. Sumakay ako rito. Napansin ko
ring gumamit din ng kabayo si Leron at ang

dalawang kasama nito.

Mabagal kong pinatakbo ang kabayo hanggang sa patakbuhin ko ito ng

mabilis.

Oras yata ang dumaan ng makaramdam ako ng pagod kakapitas ng mga prutas

at gulay.

"Ma'am Ana, kumain kayo nito!" alok ng mga tauhan sa hacienda. Masaya akong
nakisalo sa mga ito. Pansin ko ang mga binatang panay tingin sa

akin.

Nakikipagbiruan pa ako sa mga ito ng magulat ako sa isang bisig na pumulupot

sa bewang ko.

Bigla yatang nangislap ang mga mata ko

Umuwi siya kaagad?!

"Baby!" sabay yakap dito. Napapikit ako ng dampian ako nito ng halik. Mga tikhin at
sipol ang narinig namin

sa paligid.

Biglang namula ang mukha ko. Nakalimutan kong nasa hacienda pala kami at

maraming nakatunghay sa amin,

"Mukhang enjoy na enjoy ang asawa ko ah!" wika nito na hindi inaalis ang

pagkakatitig sa akin gayundin ang pagkakayakap sa akin. "Naku Sir, ang sipag ng
asawa niyo. Biruin niyo't walang kapaguran sa pamimitas.

ng mga gulayin at prutas!" pagmamalaki ng isang tauhan nito.

"Oo nga. Pati nga mga binata eh, nakarating na rito kahit iba ang dapat ginagawa

nila," wika nito.

Pansin ko na nakaramdam ng takot ang mga kalalakihan doon. Napatingin naman ako sa
nobyo

Nakangiti ito

"Maiwan muna namin kayo. Susuluhin ko lang ang asawa ko."

Isang tawanan ang namutawi sa bahay kubo na iyon. Napapakamot naman ang

mga kabinataan.

Ako naman itong namumula sa hiya. Wala talagang kiyeme ang lalaking ito

magsalita e!

Pero deep inside kinikilig naman ako sa ipinapakita nito sa lahat ng tao.
Inalalayan ako nitong sumakay ng kabayo.

"Saan tayo pupunta?" tanong ko.

Nakiliti ako ng dampian nito ang batok ko ng matunog na halik.

"Sa walang makakaistorbo sa atin." He whispered.

Para yatang dumaloy ang kuryente sa buong katawan ko.

"Wow!!" Nanlaki ang mga mata ko ng makita ang isang talon.

"Mayroon pa lang talon dito baby, hindi mo kaagad sinabi sa akin!" masayang baling
ko rito.

Ngumiti lang ito sa akin. Napatili ako ng kargahin ako nito Bumaba kami pababa sa
malaking talon. Rinig na rinig ko ang malakas na lagastas

ng tubig pabagsak sa ibaba. Napangiti ako ng makita kung gaano kalinaw ang tubig.

"Ang gandal" Sabay tingin sa paligid

Nang biglang manlaki ang mga mata ko.

"A-anong ginagawa mo?" namumulang tanong ko sa nobyo.

"Naghuhubad." Parang wala lang na sabi nito habang nakangisi. Bigla naman akong
napatingin sa paligid.

"Don't worry baby. Sikretong lugar ito. Walang sinuman ang puwedeng pumasok dito,
maliban kung pahintulutan ko. Sa ngayon, tayong dalawa lang ang naririto"

Napaiwas ako at napatalikod ng huling hubarin nito ang boxer. Napapikit ako't
napakagat labi.

Nang bigla akong mapaigtad. Tumama yata ang malaking anaconda nito sa

puwetan ko.

Yumakap ito sa akin habang hinahalik-halikan ang batok ko. "Don't tell me, nahihiya
pa rin ang asawa ko sa malaking anaconda ko? Halos ayaw

mo na nga itong pakawalan kapag nilo-lollipop--" Bigla kong natakpan ang bibig nito
na ikinatawa nito ng malakas.

"Ang bastos mo!" Pulang-pula ang mukha ko.

Napalunok ako ng makita ko sa harapan ko ang anaconda nito.

Masyado yatang nagmamalaki? Ang laki at ang haba!

Nasundan ko ang kamay nito ng hawakan nito ang alaga nito. Winawagayway nito

habang nakangiting pilyo sa akin. "Baby, ano ka ba? May makaki--*

Nang bigla nitong hapitin ang bewang ko. Lalong uminit ang pakiramdam ko ng tumama
ang alaga nito sa harapan ko. "I told you, tayong dalawa lang ang nandito. Now, you
can remove your clothes,

baby! paos nitong wika.

Napanganga naman ako.

"Maghuhubad ka or itatapon kita sa tubig? Wala kang pamalit?" Pananakot

nito

Napairap naman ako. Gustong-gusto ko pa namang maligo at nakakaaliw ang

tanawin ng tubig.

Pero kinakabahan ako at mukhang hindi lang ligo ang mangyayari. Ang manyak pa

naman ng nobyo ko. Sus! Gusto mo naman!

"Sige na, maligo ka na. Susunod ako."

Natawa naman ito ng mahina.

"Gusto kong naghuhubad ka sa harapan ko baby!" nang-aakit na wika nito.

Hindi na rin ako nakipagtalo pa at alam kong sa huli ako rin ang talo.

Lalo na't nakabalandra sa harapan ko ang mala-adonis nitong katawan na

sinamahan ng kaniyang malaking anaconda!

Hinubad ko ang t-shirt ko. Lihim akong napangiti ng nakatutok kaagad ang tingin
nito sa dibdib ko. Dahan-dahan kong inalis ang hook ng bra ko. Bahala siyang
matakam!

Kitang-kita ko ang pagnanasa sa mga mata nito. Ang malalagkit nitong tingin habang
lumulunok

Nagulat ako ng saktong paghubad ko ng bra ay siyang paghugot nito ng buntong

hininga sabay hapit sa bewang ko at sinibasib nito kaagad ang n*****s ko.

Napatingala ako sabay kagat ng labi.

Para itong uhaw na uhaw na sabik sa pagsuso. Lamas dito, lamas doon. Sipsip dito,
sipsip doon.

Napahawak ako sa buhok nito.

"Ang manyak mo talaga!" bulong ko. Naramdaman ko ang kamay nito na ibinababa ang
zipper ng pants ko. Hindi nga

nagtagal, lumuhod ito upang mahubad ang saplot ko sa ibaba.

Napasinghap ako ng halikan nito ang perlas ko. Hanggang sa inilagay nito ang

isang paa ko sa balikat nito.

Napahalinghing ako ng padaanan ng dila nito ang hiyas kong namamasa na

kaagad.

"Ohhh!" Nang sipsipin nito ang butas ko sabay kagat-kagat ng mahina habang
dinidilaan.

Kung kailan malapit na ako saka ito tumayo at kinarga ako papunta sa malamig na

tubig

Tumungo kami sa malapit sa talon na malakas ang bawat bagsak ng tubig

nito

Enjoy na enjoy ako sa kakatingin sa tubig na bumabagsak paibaba ng maramdaman ko

ito sa likuran ko.

Napanganga ako ng maramdamang nakatayo na ang alaga nito. Nakagat ko ang labi ng
lamasin nito ang dalawang boobs ko habang nasa likuran ko ito.
Isang malaking supresa sa akin at sa lilim ng nagbabagsakang tubig, mayroong maliit
na kuweba. May malapad at makinis doong bato na puwedeng mahigaan.

"You like it?" bulong nito sa akin. "Sadya ba ito? O pinagawa mo?" tanong ko sa
pamamagitan ng ungol dahil sa

likot ng kamay nito.

Tumitig ito saglit. Napaungol ako habang nakanganga ng ipasok nito ang daliri sa

butas ko

"Ohhhh!" Sabay hawak sa matitipunong braso nito.

"Pinakakinis ko ang batong ito, para sa ating dalawa. Mas masarap kasing magtalik
habang naliligo!" bulong nito sa pamamagitan ng paghalik sa labi ko.

Hanggang sa ipahiga ako nito. Niromansa nito ang buong katawan ko. Walang
pinalagpas. Binuka nito ng husto

ang hita ko at walang kasawaan sa pagpapak ng p******* ko.

Hanggang sa manginig ako tanda na lalabasan na ako. Isang malakas na halinghing ang
namutawi sa labi ko.

"We're not finished!" bulong nito sabay dagan nito sa ibabaw ko.

Pinagsaluhan namin ang masarap na halik hanggang sa maramdaman ko

pagkiskis ng alaga nito sa namamasa kong v****a.

Nagkatitigan pa kami bago nito inihiwalay ng husto ang hita ko. "Ahhhh!" malakas na
sambit ko ng malakas nitong ipasok ang malaking anaconda

nito

Dahan-dahan itong umurong sa akin. Hanggang sa pabilis nang pabilis.

Napaungol ako ng malakas ng sagad na sagad itong bumira sa akin. Gigil na gigil

ito

"That's it, baby. Sumigaw ka sa sarap!" wika nito.

Yumuyugyog na ang boobs ko sa lakad ng bayo nito sa akin.

"Ohhhh, Steve! Ang sarap!"

Kahit yata sumigaw ako roon walang makakarinig at wala ring makakakita sa amin.
Kasi natatakpan kami ng malakas na tubig na bumabagsak galing sa itaas

Sinasabayan ko ang bawat urong sulong nito.

"Ang sarap mo talaga, asawa ko!" bulong nito. Napatirik ang mga mata ko sa bilis ng
bawat pagbayo nito. Rinig na rinig ko ang salpukan ng katawan namin,

Ramdam na ramdam ko ang malaking anaconda nito sa butas ko.

Nang biglang nagpalit ang puwesto naming dalawa. Ako naman ang nasa
ibabaw.

Napalunok ako ng makita kung gaano katayo ang alaga nito. Halos nangingintab

pa iyon!

Napatingala ako ng ipasok ko ang alaga nito sa butas ko. Nagtaas-baba ako sa
kandungan nito. "Sh*t! You're so fvcking hot, baby!" Gigil nitong nilamas ang
dibdib ko.

Walang katapusan ang ungol ko habang nagtaas-baba sa p*********i nito. "Ohhhh,

fvck!" sambit ko ng I-angat nito ang bewang ko at ito naman ang bumayo

ng sunod-sunod.

Namumula na ang mukha nito tanda na sarap na sarap na ito.

"Sh*t!" mura nito.

Bigla ako nitong pinatayo at pinat*wad.

Mabibilis ako nitong binayo ng sagad na sagad. Hinampas pa nito ang maumbok

kong puwetan.

"Binabaliw mo ako baby! Ahhhh!" wika nito sabay labas at pasok ng diin ng

anaconda nito.

Pinatayo ako nito ng tuwid habang binabayo ako nito. Diin nitong nilamas ang

dibdib ko.

"Ang sarap mo, baby!" bulong nito sa gilid ng tainga ko.

Hanggang sa ipaharap ako nito at i-angat ang isang paa at binayo ulit.

Bigla nitong sinakop ang labi ko habang patuloy sa pagbayo ng akin. "Ahmmmp! Ohhh!
Sarap!" paputol-putol kong sambit dito.

Titig na titig kami sa isa't isa habang ninanamnam ang pag-iisa namin. Nang bigla
ako nitong kargahin at bayuhin.

"Hindi ba ako mabigat?" tanong ko habang napapaungol.

Napalakas ang ungol ko ng bilisan pa nito ang pagbayo sa akin.

Ang hot talaga ng nobyo kong ito. Partida nakatayo pal

"Sh*t! I'm coming!" sambit nito.

Isinandig ako nito at doon mas mabilis pa sa kabayo ako nitong binayo nang binayo.

"Ohhh yes! That's it baby. I'm coming!" halinghing ko.

Nakipagsabayan na rin ako sa bawat urong sulong nito.

Hanggang sa malakas na sigaw ang namutawi sa labi ko. Tiniyak talaga ng luko na
mapapasigaw ako sa sarap!

"S-stev. Ahhhhhh!!"

Ang guess what? Nangilid pa ang luha ko sa sobrang sarap!

Episode 38 (Steven POV)

Lihim akong nagpakawala ng mabigat na buntong hininga habang palihim na

pinagmamasdan ang tinatahak naming daan.

Ngayon ang araw kung saan makikita ko ang mga kampon ng matandang mafia

na iyon.

"Are you ready?" bulong ni Zeluo. "Were here."

Lihim akong napatiim-bagang bago tumango dito. Kahit saang sulok yata ako tumingin,
maraming nakabantay na tauhan. Mga sanggano

ang datingan ng mga ito. Halos karamihan may tattoo sa katawan.

Hindi rin nakaligtas sa akin ang pinasukan naming lugar. Kung saan masyadong tago
at

malayo sa kabahayan.

"Boss, nandito na ang bagong recruit!"

Bigla naman akong napatingin sa itaas. Hindi nagtagal lumabas ang tinatawag nilang

boss!

Matangkad at halatang may lahi. Maraming tattoo sa katawan na akala mo, gustong
gawing damit na lang ang tattoo nito.

Tumitig ito sa akin. Yumuko naman ako bilang paggalang kunwari dito. Hanggang sa
bumaba ito ng hagdan kasama ang isang babae na naka-angla sa braso

nito.

Tumapat ito sa akin habang humihithit ng sigarilyo.

Nagulat ako ng bigla ako nitong sipain sa hita ko na siyang ikinasinghap at

ikinaluhod ko.

Fuck!!

Lihim akong napapikit.

Kailangan mong tiisin ang lahat ng gagawin nila sa iyo. Maraming kang pagsubok na

pagdadaanan, makapasa ka lang sa grupo nila. Or else, papatayin ka nila kapag hindi
ka
nagtagumpay.

Bigla kong naalala na payo sa akin ni Zelou.

Ito iyong kakampi namin na nakapasok dito sa grupo ng mga Mafia. Ngunit hindi pa
nito

nakikita ang master mind dahil mga kanang kamay lang ang nakakakita sa

matandang iyon.

At ito ang paraan ko upang maging daan para makita ang matanda. Mukhang mahina yata

"Tsk. ang na-recruit niyo!" bigkas nito. Nanatili lang akong nakayuko ayon na rin
sa payo sa 'kin ni Zelou. Ayaw raw nitong

tinitingnan sa mata kapag baguhan ka pa lang.

Nang bigla itong umupo sa 'di kalayuan sa akin. Sumunod din ang babae nito.

Napapalibutan kami ng mga tauhan nito, Lahat may baril na hawak. Hindi nakaligtas
sa akin ang pagsenyas nito sa mga tauhan.

"Binyagan niyo!" wika nito,

At sa isang iglap, napahandusay ako sa sahig ng may inihampas sa akin na mabigat na

bagay.

Hindi pa nakuntento ang mga ito, binigyan pa ako ng malakas na sipa sa tiyan ng
paulit-ulit na siyang ikina ubo ko.

dugo ko.

Ini-angat ng mga ito ang mukha ko at binigwasan ng suntok. Nalasahan ko ang

sariling

paningin ko.

Naitukod ko ang dalawang siko ko habang nakahandusay sa sahig. Nanlabo yata ang

"Mahina nga, boss!" Sabay tawanan sa sa paligid.

Nanatili lang akong nakahiga.

Nang bigla akong patayuin ng kung sino. Nakita ko si Zelou na seryoso lang

nakatingin

Nang suntukin na naman ako. And guess what? Napasalampak lang naman ako sa

harapan ng boss nila.

Nang hindi ko inaasahan ng tapakan nito ang daliri ko na ikinasigaw ko. Ngunit
mabilis

ring itinikom ang bibig at nilabanan ang sakit. Isa rin iyon sa paalala sa akin ni
Zelou.
Ramdam ko ang matinding pawis sa buong katawan ko habang tumutulo ang dugo sa
Napapikit ako ng mariin. Halos patayin ko na sa isipan ang gagong nasa harapan

bibig ko.

kol

"May itinatago pa lang tapang." Bigkas nito.

Nang sipain ako nito sa mukha na ikinatiya ko.

Hindi ko na yata makita ang kisame. Parang ulap na yata ang nakikita ko ah!

"Ang laking tao, boss. Pero mukhang kulang sa ehersisyo!" wika ng kung sino.

Tawanan na naman sa paligid.

"Mabilis manghina a! Baka bakla iyan!" sigaw ng kung sino.

Umigting ang panga ko sa sinabi nito. Hindi ko naiwasan tingnan kung sino ang
mapangahas magsalitang bakla ako.

"Aba, mukhang lalaban, boss!" wika ng lalaking nagsabing bakla raw ako. Nang bigla
na naman akong patayuin. Nakayuko ang ulo ko ng i-angat ito ng lalaking

nakahawak sa braso ko.

Ipinaharap ako sa boss nila.

Lihim akong napatiim-bagang ng makita kong busy ito kakahithit ng droga! Kaya pala

mapula ang mga mata nito.

Ngumisi ito sa akin. Ngising aso. "Bakla ka raw?" Gumuhit ang gilid ng labi nito.

"Papayag ka lang bang sabihan ng bakla?" nakangising tanong nito. Nang hugutin nito
ang baril sa tagiliran nito, Bigla yatang kinabog ang dibdib ko ng

itutok ito sa akin.

Nang bigla itong matawa. Baliw na yata sa droga!

"Nakikita mo iyang nasa kanan mo?" turo nito sa pamamagitan ng baril nito.

Awtomatiko namang napatingin ako sa gilid sa 'di kalayuan sa akin. Mga malalaking
tao

na may hawak na bakal, lubid, samurai at kung ano-ano pa.

"Kapag tinalo mo ang mga 'yan. Ibibigay ko sa iyo ang baril na ito. Pero once na
talunin ka ng mga iyan, ako mismo ang magpapaputok nito sa bungo mo," nakangising
wika nito.

Pansin ko ang malademonyong mga ngisi ng kalalakihan. Mabilis kong binilang ang mga
ito gamit ang mga mata ko.

Sampu sila. Matatangkad ang mga ito at malalaki ang pangangatawan. Nanggalaiti ang
ngipin ko ng makita kong gigil na gigil na ang mga itong
umbayan ako.

"Simulan ang laban!" Sabay paputok pa ng baril nito.

Itinulak ako ng kung sino.

Nananakit ang buong katawan ko dahil sa paghampas sa akin at pagbugbog. Ngunit

walang-wala pa ito kung ikukumpara ko sa training na ginawa ko noon sa Europe.

Sumigaw ang mga ito habang patakbong lumapit sa akin. Naunang nakalapit ang may
hawak na tubo na kaagad ko namang nailagan. Mabilis ang

bawat galaw ko gamit ang mga mata ng sunod-sunod ang mga itong lumapit. Mabilis
kong sinipa sa tuhod ang isa habang hinawakan ang braso ng isa at kasing bilis

ng kidlat na pinilipit ko iyon.

Napahiyaw ito sa sakit, Umikot ako at binigyan ng malakas na fying kick ang isang
may

ko

hawak na bakal.

Napaatras ako ng masuntok ako ng kung sino. Ngunit kaagad din akong naging

maagap

Bawat galaw, tiniyak kong buong puwersa ang papakawalan ko. Napaatras ako ng
hugutin ng isa ang sinturon nito at inihampas sa akin na siyang

naagapan ko kaagad.

Mabilis kong nakuha ang hawak nito at sa isang iglap umikot ako sa likuran nito at

Isinakal sa leeg nito ang sariling sinturon nito.

Nang bigla akong bumitaw ng malakas na sipa sa taong hahampas sa akin.

Bigla akong napaluhod sabay hampas ng sinturon sa paa ng lalaking may hawak na
samurai. Binigyan ko ito ng sunod-sunod na suntok sa mukha.

samurai.

Bigla kong kinuha ang samurai nito at mabilis hinarap ang huling lalaking may hawak
na

Shit!

Mabilis ang bawat galaw nito na sinasabayan ng suntok at sipa sa akin. Napaatras
ako ng mapunit ang damit ko gamit ang samurai nito.

Muntikan na ako doon ah!

Isang ngisi ang sumilay dito.

Nang bigla itong sumulong palapit sa akin. Kung kailan malapit na sa leeg ko ang
samurai nito ay siyang pag-ikot ng paa ko.
Sinuntok ko lang naman ang leeg nito gamit ang ulo ng samurai na hawak ko. Bigla
nitong nabitiwan ang samurai at napahawak sa sariling leeg hanggang sa bumagsak.

Isang malakas at malutong na palakpak ang narinig ko.

Tumingin ako sa boss nila sabay yuko.

"Thats my boy!" nakangising wika nito habang nagpapalakpak.

Nang bigla nitong hugutin ang baril at itutok sa ulo ko.

Ngunit bigla nitong pinaikot ang baril.

"Kill them." Utos nito.

Doon ako natigilan. Gustuhin ko mang lingunin si Zelou, hindi maaari.

Tumaas ang kilay nito.

Mabilis kong kinuha ang baril sa kamay nito. Gumuhit naman ang mala-demonyong ngisi

sa labi nito.

Ramdam kong lahat sila nakatingin sa akin.

Nang biglang umilaw ang maliit na blue sign sa relo ko. Masyado lang iyon maliit na
hindi

mapaghahalataan ng kalaban.

Ipinapahiwatig ito ng mga kapatid ko na kailangan kong sumunod

Itinutok ko ang baril sa sampung lalaki na nakahiga sa sahig.

Lihim akong napalunok. Buong buhay ko, hindi ko pa nararanasan ang pumatay ng
walang kalaban-laban. Katulad ngayon.

Pansin ko ang takot sa mga mata ng mga ito.

Nang bigla akong manigas sa kinatatayuan ko. May tumutok lang naman sa ulo ko. Sa

likuran ko.

Alam kong baril iyon.

"Papatayin mo sila, o ako ang papatay sa iyol"

Damn, Zeloul

Mabilis kong kinasa ang baril at mabilis kong ginalaw ang kamay ko at pinaputukan
ang

sampung lalaki.

Sa noo lahat ng patama ko. Tiniyak kong patay kaagad, Mahirap ng patamaan sa dibdib
o kahit saang parte ng katawan at baka magawa pang magmakaawa at hindi ko matuluyan

patayin.
"Wow!" natatawang wika ng boss ng mga ito

"Ang galing mo pala batal" Proud na wika nito sabay palakpak habang nakatingin sa
mga lalaking pinaputukan ko sa mga noo.

Yumuko lang ako rito. Tinapik naman ako nito.

Umalis ito sa harapan ko at bumalik sa itaas kasama ang babae..

"Welcome sa Black Mafial" Sabay-sabay ng mga tauhan na naroon sa akin.

Nakangisi ang mga ito. Isa na roon si Zelou.

Patay sa akin ang isang 'to mamaya.

Inihatid ako sa magiging kuwarto ko. Doon ko naman kinuwelyuhan si Zelou.

Bigla naman nitong itinaas ang dalawang kamay. "Wait, boss. Hindi mo ako kalaban
a!" Paalala nito.

"Bakit mo ako tinutukan ng baril?" gigil na wika ko.

Tumawa naman ito ng mahina. Sabay bumulong. "Kung hindi ko iyon ginawa sa iyo, ikaw
ang papatayin!" Biglang naging seryoso ang

mukha nito.

Napabitaw naman ako sa kuwelyo nito.

"Kahit natalo mo silang lahat, kung hindi mo magagawang patayin ang mga iyon, ikaw

ang papatayin ni Boss Drago." Hindi naman ako nakaimik. Bigla akong napaupo habang
napapangiwi. Ngayon ko lang

yata naramdaman ang sakit ng buong katawan ko. Napamura pa ako ng madaanan ng
daliri ko ang namumutok kong labi habang may

dugo pa

"Congrats boss, sa Black Mafia," ngising wika nito.

Tinapunan ko naman ito ng matalim.

"Maiwan na muna kita, boss. Baka kung anong isipin ng mga iyon."

Tumango naman ako.

"Fvck!" mura ko habang tinatanggal ang damit.

Nilinis ko ang sariling sugat.

Napatitig ako sa baril na ibinigay sa akin ng drug addict na iyon.

Nang biglang bumukas ang pintuan.

"Be ready. May pupuntahan tayo."

Lumabas naman ako suot ang pure black at jacket na black.

Saktong kabababa lang ng boss namin.

Kasa kasama pa rin nito ang babae. Napahinto ako sa paghakbang ng bigla nitong
hugutin ang baril at ipaputok sa

babae.

Tulala akong napatingin sa babaing bumagsak sa sahig.

"Fucos!" bulong ni Zelou sabay lampas sa akin.

Napakurap ako at nilampasan ang babaing wala ng buhay. Uminit ang mga mata ko dahil
sa galit.

Lihim kong naikuyom ang kamao ko.

Sisiguraduhin kong 'di ka na magtatagal sa mundong ito! Nang biglang sumagi sa

isipan ko ang nobya ko.

Episode 39

"What are you doing?" mataas at malakas na sambit ni Boss Drago sa akin. Nagtataka
naman akong lumapit dito sabay yuko.

Nang bigla nitong tapikin ang balikat ko. Nasa paligid lang ang mga tauhan nito.

"Alam mo ba ang ibig sabihin ng baril na binigay ko sa iyo bata?"

Napailing naman ako. Fvck! Wala yatang nabanggit sa akin si Zelou. Napailing naman
ito habang nakangisi. Napatiim bagang ako ng humithit ito ng sigarilyo sa harapan
ko.

Kung puwede lang pilitin ko na ang leeg nito ngayori e!

"Sa lahat ng tauhan ko, ikaw lang ang binigyan ko ng sariling baril ko." Sabay
talikod

nito.

Nagulumihan naman ako. Nang may tumapik sa balikat ko.

Ipinapahiwatig nito na sumunod ako sa boss nila.

"Isa ka sa magiging kanang kamay ni Boss Drago. Masuwerte ka, unang pasok mo pa

lang, pinagkatiwalaan ka na agad."

Bigla yatang nagbunyi ang puso ko. Isang pagkakamali ang binigay nitong tiwala sa

akin. Dahil mapapabilis ang buhay niya sa mundong ito! Hindi ko inaasahan na
magiging kanang kamay ako nito ng ganoon kabilis!

At dahil may mga earphone kami sa loob ng tainga, hindi alam ng mga ito na
konektado

iyon sa mga kapatid ko. Kahit magsalita ang mga kapatid ko sa earphone na iyon,
hindi nila malalaman ni

maririnig:

Hindi rin alam ng mga ito na may audio ang relong suot-suot ko. Kaya kung kanang
kamay ako ng drug addict na ito, tiyak kong malalaman kaagad ng mga kapatid ko ang
pag-uusapan nito at mga kasamahan pa nito oras na manatili ako sa tabi nito.

"Be careful bro. Maaaring patibong iyan sa iyo. Sinusubok ka pa rin," rinig kong
wika ni

Marco sa earphone na nasa tainga ko.

Mabilis akong sumunod sa boss nila.

Laking tagumpay yata ng sa mismong sinasakyan nito ako nakasakay. Kasama ang
dalawang tauhan pa nito na mukhang higit din nitong pinagkakatiwalaan.

Nasa unahan din ang driver. So, ako pala ang pangatlo na pagkakatiwalaan nito ng

husto?

May kausap ito sa cellphone nito. Mukhang foreigner at English ang lengguwahing

ginagamit nito

Nang tumingin ito sa akin.

"Palagi ka lang nasa likod ko," wika nito.

"Masusunod boss." Sabay yuko,

At ang gago, kahit sa sasakyan, gumagamit pa rin ng droga. Lihim akong

napailing

Marami nga pala talaga kaming dapat hulihin. Nagsisimula pa lang ako. Alam kong
mahihirapan akong makaharap ang master mind.

katulad ng gagong ito.

Siguro, saka ko ito makakaharap kung maubos na ang mga pinagkakatiwalaan nito

Pumasok kami sa isang casino. Maingay at napakaraming tao. Tatlo naman kaming
kalalakihan ang nasa likuran nito habang ang ibang tauhan nito ay

nasa palibot lamang.

Hindi alam ng mga ito na ang suot kong jacket may nakadikit na maliit na camera na
konektado sa mga kapatid ko.

Sinalubong ito ng isang Chinese. Tumungo kami sa isang lamesa. May pumulupot

kaagad na dalawang babae rito. Lihim ko namang iginala ang paningin. Kitang-kita ko
ang mga kababaihan na halos
underwear lang ang suot at nakabalandra ang dibdib ng mga ito. Mayroong mga
sumasayaw, nag-iinuman at naghihithit ng droga.

Napansin ko kaagad ang dalawang attached case na dala ng Chinese at doon ko lang
din

napansin na may dalang attached case ang kasama kong dalawang lalaki.

Napatiim-bagang ako ng makita ang maraming droga sa attached case kapalit ng

maraming pera.

"Ayos!" Sabay kamay sa Chinese. "Nasaan ang mga babae?" tanong ng Chinese sa boss
namin.

"Nasa itaas."

Gumuhit naman ang pagtataka sa mukha ko. May mga babaing ibinibenta? What the
fcvk?!

Oras ang lumipas. Masyado itong busy sa pakikipagsugal habang nanatili lang kaming

nasa likuran nito.

Nang biglang umilaw ang red sign na nasa relo ko.

Gumuhit ang ngisi sa labi ko.

Hindi nga nagtagal, nagkagulo sa loob ng casino. Hanggang sa marinig ko ang putukan

sa paligid.

"Sh*ti" wika ni Boss Drago.

Bigla itong tumayo.

"Dalhin niyo ito!" Sabay abot nito sa dalawang kanang kamay nito ang mga attached

case na may lamang droga.

Binalingan naman ako nito.

"Let's go. Alalayan mo ako!" "Yes, Boss!" sambit ko.

And guess what? Ang bala na nasa baril ko ay hindi totoong bala. Hindi ko naman
yata hahayaang mapatay ko ang kapwa ko kakampi. Yes, sumugod lang naman ang mga
Secret Agent na pinadala ng mga kapatid ko.

Kilala rin ako ng mga ito base sa jacket na suot ko. May agila kasing drawing sa
likuran at

harapan. Kulay pula iyon.

May sign finger din kami kapag kakampi ang isang tao.

Napamura ang dalawang kasamahan ko ng muntikan na silang tamaan. Napangisi na

lang ako.
Natigilan ako ng nasa harapan namin ang isang agent. Napatingin ito sa akin.
Mabilis ko itong pinaputukan kunwari sa noon. Bagsak! Pero ang totoo, hindi iyon

patay.

Mabilis kaming nakalabas ng casino. Ngunit tiniyak kong hindi na makakasama ang

dalawang kasamahan ko.

"Oh Fucki" sambit nito ng bumulagta ang dalawang kanang kamay nito.

Napaatras ito bigla.

Ang gago, talagang kinuha pa ang dalawang attached case, Ipinahawak sa akin ang isa
at hawak nito ang isa.

Sabay kaming tumatakbo ng humarang ang kapatid kong si Marnix na siyang pumatay sa
dalawang kanang kamay nito.

Hindi ko nga akalain na sasama ito sa misyon na ito.

Nanlaki ang mga mata ko ng itutok nito ang baril sa gagong boss namin. Mabilis
akong umiling, ngunit hindi ito nakinig.

Kaya naman mabilis kong iniharang ang katawan ko. Nakita ko ang pagkagulat sa

mukha nito.

Pinaputukan ko ito sa dibdib at nagpanggap naman itong bumagsak "Fvck! What are you
doing?" tanong nito sa earphone na nasa tainga ko

Hindi ko ito pinansin at inalalayan ang boss namin na makapasok sa sasakyan

"Let's go! Let's gol" tarantang wika nito.

Mabilis kong pinasibad ang sasakyan.

"Fcvkl Fcvk!" Pinaghahampas nito ang upuan. Kitang-kita ko sa side mirror ang galit
sa mukha nito.

Hanggang sa nakita kong nakasunod na rin ang ilang tauhan nito sa amin kasama na

roon si Zelou.

Nasa usapan na namin iyon. Hindi nila maaaring patayin lahat ang tauhan nito ng

gabing iyon.

Mas lalong hindi puwedeng patayin ang gagong Drago na ito sa ngayon. May plano ako

para dito.

Pagkarating sa lungga nito, galit na galit nitong pinagsusuntok ang mga tauhan.
Pinagtutumba rin nito ang lahat ng makikitang kagamitan.

"Paano tayo natunton ng mga kalaban na iyan?!" gigil nitong sigaw. Walang sinumang
umimik. Hanggang sa tumingin ito sa akin.

"Sumunod ka sa akin."
Mabilis naman akong kumilos. Pumasok kami sa madilim na silid. Hanggang sa buksan

nito ang pulang ilaw.

Pansin kong may sumunod na ilang tauhan.

Pinagbubuksan nito ang ilang sachet na drugs at inilagay sa mahabang lamesa at doon

pinagsawa ang sarili.

Gusto yatang mangati ang kamay ko upang kalabitin ang baril na nasa tagiliran

ko lang.

Hindi ko inaasahan na ganito katindi ang kasamaan ng mga kampon ng matandang

mafia na iyon. Paano pa kaya ang matandang iyon?

Master mind ika nga. So malala pa ito, sa malala!

"Ahh!" Sabay tingala nito.

Pagkatapos nitong magsawa kakasinghot ng droga, lumapit ito sa akin. Pulang-pula na

ang mga mata nito.

"Alam mo ba na ngayon lang nangyaring may sumugod na kalaban sa sekretong lugar na

pinagkakatipunan namin?"

Bigla akong kinabahan. Damn! Baka nakaramdam na ito.

Umiikot-ikot ito sa akin.

"Sa tagal ng panahon. Ngayon lang may sumugod!" Sabay tawa nito. "At napatay pa
nila

ang pinagkikitaan ko!" Biglang sigaw nito. Humarap ito sa akin, Pinakiramdaman ko
ang mga tauhan nito na nasa likuran lang

namin.

Inihanda ko rin ang kamay ko. Oras na nanghinala ito sa akin, at least nakahanda
ako.

"Salamat at dumating ka." Doon naman ako napatingin. Tinapik nito ang magkabilaan
kong balikat.

"Masuwerte pa rin ako at dumating ka, kung kailan sumugod ang mga hinayupak na
iyon. Kung wala ka, tiyak na wala na akong buhay ngayon!" Sabay tapik-tapik nito sa
balikat

ko

Para itong lasing. Lasing sa drogal

"Wala na ang magagaling kong kanang kamay. Masyadong magaling ang nakabaril sa
kanila. Ngunit hindi ko inaasahan na mas magaling ka bata. Napatay mo siya!" Sabay
sigla
nito.

"Maghanda ka bukas."

Yumuko ako rito ng i-utos nitong makakalabas na ako kasama ang ibang tauhan.

Saktong paglabas ko, ay siyang pagpasok ng isang babae. So, may kinuha na namang
papatayin, pagkatapos siyang paligayahin?!

Ini-lock ko kaagad ang kuwarto ko at doon binuksan ang sariling laptop.

"Ano sa tingin mo ang ginawa mo?" galit na bungad kaagad sa akin ni Marnix. "I have
other plans with that man," wika ko.

Sandali naman itong natahimik.

"Okay. Ikaw ang bahala. Remember, hindi natin kailangang patagalin ang mga

lyan.

"I know." Sabay bitaw ng buntong hininga.

KINAUMAGAHAN.

Nagkakatipon kaming lahat habang nasa kalagitnaan namin ang adik na si

Drago.

"Makinig kayong lahat," wika nito.

Nasa likuran lang ako nito. Nang bigla itong tumingin sa akin.

"Siya. Sabay hinto nito.

Bigla akong napatingin kay Zelou. Langya! Pinaghinalaan na yata ako nito.

"Siya ang magiging pangalawang boss niyo!"

Bigla akong nanigas sa kinatatayuan ko. Napatingin din ako rito. Nakangiti ito sa

akin

Pansin kong nanatiling tahimik ang mga tauhan nito. Kitang-kita ko ang gulat sa
mukha ni Zelou pero naroon ang kasiglahan sa mga mata.

Kahit ako man, hindi makapaniwala! Ganito niya ba gustong pabilisin ang buhay niya
sa

mundong ito?

Wala siyang kaalam-alam na ang pinagkatiwalaan niya ng kasing bilis ang siyang

papapatay din sa kaniya!

"Niligtas niya ang buhay ko. Kung wala siya, tiyak na patay na ako ngayon.
Iniharang

niya ang sarili para sa akin!" Proud nitong sambit sa lahat. "Kaya simula ngayon,
siya na ang pangalawang boss niyo. Naiintindihan niyo ba?"

malakas nitong sambit.

"Yes boss!" Sabay Sabay ng mga ito. Bigla naman itong tumingin sa akin. Yumuko ako
rito.

"Simula ngayon, partner na kita. Lahat ng ginagawa ko, ay malalaman mo. You're my

friend now!"

"Salamat boss, sa pagtitiwala!" wika ko sabay yuko.

Umiling naman ito.

"Don't call me, boss from now on. We're friends now. Saan man ako magpunta ay

kailangang kasama kita. Ipapakilala kita sa master mind namin. But not now!" Sabay
tapik nito

May kung anong lumiwanag sa mukha ko. Sa wakas! Makikita ko rin ang matandang

Mafia na iyon.

"Salamat-"

"Drago. Tawagin mo ako sa pangalan ko."

Binalingan nito ang mga tauhan.

"Let's celebrate para sa pangalawang boss niyo!" sigaw nito.

Nagkagulo naman ang lahat. "Let's go to the club!" yaya nito.

Isang ngisi ang sumilay sa labi ni Zelou.

Nang matigilan ito.

"Pinapahintulutan kitang pumili, Scoot. Sa tingin mo, sino sa mga tauhan ko ang
puwedeng maging kanang kamay natin? Kuha ka ng apat. Tig-dalawa tayo."

"Kailangan natin ng bagong kanang kamay." Sabay hinto nito.

Gusto ko yatang mapangisi sa katuwaan.

Tiningnan ko si Zelou, Base sa mga mata nito, itinuturo sa akin kung sino ang dapat
kong

kunin

Mabilis naman itong tumango.

"Sa tingin ko boss, Si Si Zelou at iyang tatlo!" Sabay turo.

PAGKAUPO pa lang namin ay siyang paglapit ng apat na babae. Mga nakatayo ito sa

harapan namin.

Inakbayan naman ako ni Drago.

"Mamili ka na Scoot." Sabay hithit ng sigarilyo nito. Nang bumulong sa akin si
Zelou, Kanang kamay ko ito. "Bawal kang tumanggi, boss. Mapaghahalataan ka niyan."

Patay nal Lagot ako nito sa misis kol

"Mayroon ba diyan na medyo fresh pa?" baling ko rito.

Nang humagalpak ang adik.

"Kaya kita nagustuhan el Walang problemal" masayang bulalas nito.

Sinenyasan nito ang isang tauhan.

"Ipadala rito ang medyo bata pa. lyong medyo masikip ah!" sabi nito. Tatawa-tawa pa
itong nakipag-cheer sa akin. Mabilis ko namang tinungga ang

alak

And damn! Bigla yatang nagbago ang paningin ko. Mabilis din akong nahilo.

What the?!

Napakurap-kurap ako habang tinitingnan ang baso na nilagukan ko.

Parang uminit yata ang buong katawan ko. Parang may hinahanap ako na ewan! Sh*t!
Hindi ko namalayan na nilagyan ng droga ang ininum kong alak! Fuck!!

Nang makita ko ang isang babae na papalapit sa akin. Bigla ba naman itong kumandong

sa akin.

Rinig ko naman ang tawa ni Drago. Lalo yata akong uminit gawa ng ininum ko.

Paulit-ulit akong napamura sa sarili.

"Go to the VIP room, Scoot. At pupunta na rin ako sa kaligayahan ko!" wika nito
sabay

tayo habang natatawa.

Kitang-kita ko ang apat na babaing nakapulupot dito. Nang maramdaman ko ang

paghaplos ng babaing nakakandong sa akin.

Bigla kong sinenyasan si Zelou. Nahawakan ko pa ang kuwelyo nito. Ramdam kong iba

ang tama ng katawan ko.

na "Ilayo mo ang babaing ito. Damn! May droga sa alak ko, hindi mo napansin!"
bulong ko

rito na may panggigigil.

"Alam ko, boss. Pero kailangan mo itong pagdaanan. Wala sa black mafia ang hindi

nakaranas gumamit ng droga!" ganting bulong nito. "Fuck!" malutong na wika ko

habang napapapikit.

Matinding init ang sumasalakay sa buong katawan ko. Lalo na ng maalala ang nobya at
ang sexing pangangatawan nito.

Napakislot ako ng padaanan ng babae ang gitna ko,

"Kailangan kong pumunta ng VIP room!" wika ko kay Zelou.

Pinatayo nito ang babae. Muntik na akong matumba pagtayo ko. Dire diretso akong
tumungo sa isang kuwarto at mabilis naghubad ng saplot

Shti init na init ako!

Napalingon ako sa pintuan. Nandoon ang babae habang nakanganga itong nakamasid

sa hubo't hubad kong katawan.

Napapikit ako ng mariin habang kinokontrol ang sarili. Akmang palalabasin ko ang

Langyang Zelou na ito. Dinala pa rin ang babaing itol

babae ng matigagal ako.

Sa isang kisap mata, hawak na nito ang ari ko at mabilis nitong ni-lollipop.

Nakahubo't hubad na rin ito.

"Ohh Fvck!" ungol ko sabay tingala.

Fvck this drugs!

Bigla kong nahawakan ang buhok ng babae at mabilis kong inurong sulong ang ulo nito

sa piko.

Lalo yata akong uminit ng mag flash back sa isip ko ang misis ko. Inurong-sulong ko
ang ari ko sa bibig ng babae.

"Fvck!" mura ko sa galing nito.

Dahil sa tama ng droga, mabilis kong pinatayo ang babae at pinatalikod at

pinat wad.

Mabilis kong ipinasok ang galit na galit kong p***.......

"Ahhh, sh*t!!"

Medyo may kasikipan nga! Hindi ko inaasahan na may ganitong binibentang

babael

"Ooh, darling! You're so good! Fvck me so hard!" ungol ng babae.

Hinawakan ko ang buhok nito at pinatingala.

Para akong mabangis na hayop na naglalaway. Isinandig ko ito sa pader at itinaas

ang

isang paa habang nakatalikod sa akin.

Pinatingala ko rin ito gamit ang kamay ko na hawak ang buhok nito. Doon mabilis ko
itong binayo ng sagad habang nakatalikod at hawak ang isang

paa nito

Sunod-sunod ang halinghing nito.

"Fuck! Fuck!" mura ko.

Nilamukos ko ang dibdib nito.

"I Fvck you hard! Damn you!" Nawawala ako sa sarili.

Kinarga ko ito at inihagis sa kama.

Ramdam ko ang matinding epekto ng droga sa katawan ko! Fvck!

Itinaas ko ang dalawang paa nito at gigil na ipinasok ang malaking ari ko sa

butas nito.

"Ahmmp! Ahmmp! Ooh! Darling. That huge d**k make me crazy! Ahhhh! Aaahh!!"

nababaliw na halinghing nito. Pawisan na ako ngunit patuloy pa rin ako sa pagbayo
sa p********enito.

Matinding yugyog ng kama ang naririnig ko. Pero dahil sa kasarapan dala ng droga,
wala na akong pakialam kung anong style ang gamitin ko sa babae.

Umupo pa nga ako at isinubsob ang bibig nito sa malaking ari ko.

"Ahhh! Feel so good!" sambit ko.

Bigla kong naisip ang asawa ko.

"That's it, baby!" wika ko habang nakapikit at iniisip ang asawang si Annabelle.
Hinawakan ko ang buhok ng babae at Inurong-sulong ko ang bibig nito ng mabilis sa
ari

ko hanggang sa bumulwak ang katas sa bibig nito.

Pabagsak akong nahiga hanggang sa naipikit ko ang mga mata ko.

Episode 40

Lumipas ang isang buwan na nanatili ako sa grupo ng black Mafia. Doon ko nakita ang
maraming illegal nilang mga ginagawa. Pagbibinta ng mga baril, droga, mga babae na
hinuhuli sa iba't ibang lugar kapalit ng malaking pera.

Maraming casino at mga isla na pinagtitipunan ng mga ito. Kapwa mga sindikato,
kriminal ang pumupunta sa mga lugar na iyon. Doon ko rin nakita kung gaano karaming
dumarayong taga ibang bansa para bumili ng mga babae sa sikretong isla."
Binibenta nila ng milyones ang birhin pang mga babae. At iyon ang misyon ng Agent,
ang sugurin ang isang isla na iyon.

Doon ko rin nakilala ang malalaki at makakapangyarihang tao sa mundo. Mga pinuno
rin ito ng isang grupo. Bawat kanang kamay ng master mind, may kaniya-kaniyang
grupo na

pinamumunuan.

At isa na roon si Drago. Kanang kamay ng matandang Mafia. Ngunit hindi ko pa rin
nakikita ang matanda kahit saang lugar na ako dinala ni Drago.

Ayoko namang magtanong at baka maghinala ang adik. Malalaking lugar ang
pinupuntahan namin, ngunit ni anino ng matanda hindi ko yata nakita.

Kailan ba ito sumusulpot o nagpapakita?

Maraming bilyonaryo ang naroon. Kilala sa lipunan. Ni hindi ko inaasahan na kasama

ang mga ito sa ganitong illegal na gawain. Mga gobernador, mga mayor at kung sino-
sino pa nakaupo sa gobyerno.

ang Nakatayo ako sa likuran ni Drago habang ito naman kasama ang mga kanang kamay
ng matandang Mafia sa isang mahabang lamesa.

Kahit kasi, pangalawang boss ako tulad ng sinabi nito, hindi pa rin ako puwedeng

makihalubilo sa mga ito lalo na't hindi pa ako nito pinapakilala sa master mind ng
mga ito.

Nang biglang lumiwanag ang entablado. Napakunot ang noo ko ng may tatlong

kababaihan ang nakatayo sa gitna ng stage.

Nakasuot lang ang mga ito ng bra and underwear habang may takip ang mga mukha at

nakatali ang bawat kamay ng mga ito. Nagkahiyawan ang mga tao sa paligid.

Nang pumagitna ang emcee.

"Everyone!" Panimula nito.

Hanggang sa l-announce nito kung magkano ang price ng bawat babae na nasa

stage.

Napatingin naman ako sa mga lalaking nagpapataasan ng presyo hanggang sa umabot na

ng ilang milyones. Fuck! Nang dahil lang sa babae?

Ganito ba sila kaadik?

"Okay, may nanalo na!" masiglang wika ng emcee.

Natigilan ako ng alisin ang takip sa mukha ng mga babae.

Lumalim ang kunot ng noo ko habang pinagmamasdan ang isang babae.

Oh shit!
Napatiim-bagang ako ng makilala ang isang babae. Isa ito sa mga kaibigan ng

nobya ko.

Kaya pala sa tindig at pangangatawan nito, parang modelo. At talaga namang isa
itong modelol

Pansin ko ang takot sa mga mata ng mga ito. Umiiyak ang mga ito habang
nagsusumiksik ang bawat isa sa kanila.

Tumalim ang mga mata ko ng magsitawanan lang ang mga taong nasa paligid. Bawat
lalaki yata sa loob ng isla na iyon, ay may kasamang babae, Maliban na lang sa

aming mga tauhan lang Lihim kong pinindot ang relong nasa bisig ko.

mahuli.

Isang sign na nagpapahiwatig na kailangan ng bilisan ng mga Agent bago pa sila

Nasaan na ba ang mga iyon?!

Nakaramdam ako ng pagkabahala ng kunin ng mga ito ang mga babae na pilit

nagsusumigaw

Napamura na ako sa isipan. Wala pa akong nakikitang red sign!

Natigilan ako ng sampalin ng isang parokyano ang babaing nagmamatigas. At pilit

hinalikan sa gitna ng stage na siyang ikinahiyawan ng mga tao'at ikinapalakpak

pal

Umigting ang panga ko sa galit.

Nang bigla kong makita ang red sign. Saktong namatay ang ilaw.

"What happened?!" tanong ng kung sino.

Nanatili lang akong nakatayo. Ang suot kong jacket, umiilaw iyon tuwing nasa dilim.
So,

alam ng mga Agent kung sino ang hindi nila dapat galawin. May pagkapareho ang suot
namin ni Zelou.

Nang may lumagabog.

"Anong nangyayari?" rinig kong tanong ng ilan.

Ramdam kong may nagsitayuan.

Kitang-kita ko kung paano kumilos na parang kidlat ang mga Secret Agent. Napatayo
ang mga taong nasa lamesang iyon kasama na si Drago.

"Fvck! May kalaban!" sigaw ng kung sino.

Doon nagkagulo ang lahat. Kaniya-kaniyang alisan.

Nang biglang humawak sa akin si Drago. Minsan iniisip ko kung paano ito naging
kanang
kamay eh mukhang duwag naman!

"Cover-an mo ako!" wika nito.

"Hindi tayo maaaring umalis dito." Sabay pinayuko ko ito.

"Pero mamatay tayo rito!" mahina ngunit mariin nitong sambit sa akin.

Sarap bangasan ng bibig nito e! Nang may marinig kaming putukan kahit may kadiliman
ang paligid.

Akmang tatayo ako ng maramdaman ko ang kamay nito.

"Saan ka pupunta?"

"Titingnan ko-"

"No. Huwag mo akong iiwan, Scoot. Baka mapatay ako ng mga iyan!"

Eh kung pasabugin ko kaya ang bungo mo ngayon?!

Nang biglang bumukas ang ilaw. Awtomatiko ko naman kunwari itinaas ang

baril

Nang mapasinghap ako sa gulat. Bigla akong ginuhitan ng kung sinong agent sa tiyan
ko matalim na kutsilyo, og

"Fuck!" sigaw ko sabay hawak sa tiyan na may tama.

Hindi ba nila ako namukhaan.

Sa inis ko, hinugot ko ang isang baril na totoong may bala.

Mabilis kong pinaputukan sa hita nito. Ngunit mabilis din itong nakatakbo. Akmang
hahabulin ko ng hawakan na naman ako ng duwag na Drago na ito.

"Umalis na tayo!"

Pareho yata kaming natigilan. Lahat ng tao na naroon, bagsaki Patay lahat!

Ngunit pansin kong wala ang ibang matataas at makapangyarihang tao doon. Tiyak

kong dinala ng mga agent ang mga ito.

Bigla kaming napatago sa isang sulok

May mga agent na umiikot. Tiningnan ko naman ang mukha ng adik na katabi ko.

Nakatitig ito sa akin ngunit namamawis ang mukha nito.

"Mission complete boss!" wika ng isang agent.

Hanggang sa isa-isa silang nagsi-alisan.

"Fvck!" malutong na mura nito sabay yuko.

Nakayukom ang kamao nito. Lihim namang umarko ang gilid ng labi ko. Ngunit bigla
rin akong nanggalaiti sa galit ng maalalang may tama pala ako. Saktong pagtayo
namin, ay siyang pagbuhat ni Zelou mula sa pagkakahiga. May tama

rin ito sa gilid ng tiyan.

Mayroon din ibang tauhan na may tama ngunit buhay pa.

Bakit hindi nila tinuluyan!

Lumabas kami at sumakay sa isang helicopter. Lima lang yata kaming buhay maliban
kay Drago at sa driver ng helicopter,

Hindi ko nga lang alam kung may mga nakatakas.

"Malalim ba ang sugat mo, partner?" tanong nito.

Mabilis naman akong umiling.

"Malayo pa ito sa bituka," wika ko ngunit ngumiwi ako kunwari.

Tumango lang ito hanggang sa naging tahimik ito at mukhang malalim ang

iniisip.

Mabilis akong tumungo sa kuwarto at kaagad hinubad ang damit.

Damn!

Sabay hawak sa sugat. Gagong agent na iyon!

Mabilis kong tinawagan sa video call ang mga kapatid ko.

"Sinong agent ang gumawa nito sa akin?" gigil kong tanong kaagad.

Nagkatinginan naman ang dalawa. Wala yata si dad?

"Ako."

"What?!"

"Ako ang gumawa niyan sa iyo," wika ni Marnix.

"Are you out of min-"

"Sa tingin mo ba kung 'di ko iyan ginawa sa iyo, hindi maghihinala ang Drago na
iyan sa

iyo?"

Bigla naman akong natigilan.

"Kailangan mong masugatan upang huwag siyang maghinala na may kinalaman ka sa mga
nangyayari. Kahit man si Zelou, pinadaanan ko iyon at sinadya kong tumira ng ilang

tauhan niya upang huwag siyang mag-isip kung bakit kayo lang ni Zelou ang

nabuhay."

Doon naman ako natahimik. Tama nga naman ang kapatid ko.
Tiyak, maghihinala iyon kung wala man lang bangas ang katawna ko.

"So, may tama ka?"

Pinaputukan ko ito sa hita eh.

Nang bigla itong ngumisi.

"Alam kong sa hita ang patama mo, bro. Kaya pinasiguraduhan ko na."

"Tsk. Pasalamat ka, mabait pa rin ako," wika ko.

"At iyan ang mawawala sa iyo."

SAMANTALANG mabilis pumasok si Drago sa sikretong kuwarto na siya lang ang

nakakaalam.

Hindi iyon mapaghahalataang kuwarto dahil painting ang nakaharang na nagsisilbing

pintuan papasok sa loob.

Mabilis niyang inihagis ang baril niya kung saan. Naalis niya rin ang necktie sabay

hagis

Umaalon-alon ang dibdib niya sa galit.

"Hello?"

"Black M, may problema, wika ni Drago sa kabilang linya.

"Anong problema?"

"Namatay lahat ng kasamahan natin sa isla kung saan nagbebenta ng mga babae. Fvck!
May pinaghihinalaan ako."

Sabay sabunot nito sa long hair nito.

"May traydor ba sa kasamahan natin? Bakit pinapatagal mo pa!" galit na bigkas sa

kabilang linya.

Nailayo naman niya ng kaunti ang telepono.

Medyo mataas ang posisyon nito kaysa sa kaniya. Ito ang madalas nakakakita sa
master

mind.

"Hindi pa kasi ako sigurado. Pinaghihinalaan ko pa lang. Simula kasi ng pumasok

siya sa "Fuck you! Gusto mo bang mamatay?! Bakit kumuha ka ng hindi sa amin
ipinapakilala?!

grupo ko-

Paano kung spy iyan!"

Lalo siyang napasabunot sa ulo.

"Akala ko kasi makakarating ka kanina kaya balak ko sanang doon ipakilala sa

iyo."

"Damn you! Huwag mo itong ipapaalam sa master mind natin kung gusto mo pang mabuo
iyang katawan mo! Pag-usapan natin kung paano malalaman kung spy nga ang bagong ni-
recruit!"

"Okay. Saan tayo magkikita?"

"Wait. Sino ba ang nag-recruit sa bagong pinaghihilaan mo?"

"Si Zelou. Iyong galing sa Europe."

"Good. Siya ang ipain natin."

Napangisi naman siya.

"Pumunta ka sa BSB Casino."

Napahithit naman siya ng sigarilyo.

Kung inaakala ng Scoot na iyon na isa siyang duwag at tanga. Fvck hell! Makikita
niya ang pangil ko oras na malaman kong isa siyang spy!

Nandine Bsc

Hi guys! Keep reading po. Marami pa pong magagandang eksena ang mangyayari. Don't
forget to VOTE, SHARE AND COMMENTS! Follow me na rin po sa mga new readers ko
diyan! Promote ko lang din ang ibang story ko, Basahin niyo po ang "BE MY WIFE" and
"A BILLIONAIRE WOMANIZER INLOVE" super ganda po ng mga iyan. Always highly
recommended iyan sa Dreame also on yugto app! Thank you

Episode 41

"Boss Scoot, sumunod ka raw sa BSB Casino, Nandoon sila Boss Drago. May importante
silang inasikaso kaya nauna silang pumunta roon," wika ng isang tauhan.

"Okay."

Habang nagbibihis, nakakaramdam ako ng kakaibang kaba sa dibdib. Something

strange. Ngayon lang yata umalis ang adik na iyon na hindi ako kasama.

Simula kasi ng makapasok ako rito, hindi ito umaalis na hindi ako kasama. Paalis na
sana ako ng kuwarto ng bigla akong matigilan.

Ano kaya kung isuot ko ito?

"Nasaan si Zelou?" tanong ko sa ibang tauhan ni Drago na kasama ko papuntang BSB

Casino.
"Ang alam namin, kasama siya ni Boss Drago. Tulog ka pa yata kanina kaya hiniram

muna si Zelou."

Hindi ako umimik.

Bakit parang binubundol sa kaba ang dibdib ko ngayon? Sakay ng isang Van, patungong
casino. Isa ito sa pinakamalaking casino na madalas

puntahan ni Drago. Hindi pa ito nasusugod ng mga Agent. Nang biglang lumiko ang
daan. Napatingin naman ako sa driver.

"Mali yata ang tinatahak natin?" wika ko.

"Sa lumang bodega tayo, Boss Scoot pinapadiretso. Nandoon na daw sila," sagot ng

nasa tabi ko.

Lihim na nangunot ang noo ko. Ang pagkakaalam ko, pumupunta lang doon kapag may

nahuhuling kalaban.

O katatagpuin ang isang mayamang negosyante kapalit ng mga drugs, baril at

pera.

Lihim kong isinuot ang daliri ko sa Jacket at pinihit ang button ng relo. Mag-isang
oras ng makarating kami. Gabi na ng mga oras na iyon kaya madilim sa

paligid.

Pinasadya talagang kaunti lang ang ilaw na naroroon.

Pansin ko kaagad ang mga tauhan sa labas at loob. Mukhang hinihintay nga ako ng mga

ito base sa tingin ng mga ito.

Ngunit ang higit nakaagaw pansin sa akin ang ibang tauhan na ngayon ko lang

nakita?

"Partner!" malakas na sambit ni Drago mula sa itaas.

Nakangisi ito at mabilis bumaba upang salubungin ako. Mabilis nitong tinapik ang

balikat ko habang naghihithit ng sigarilyo, " May magandang surpresa ako sa iyo!"
bigkas nito.

Ramdam kong may kakaiba sa bawat tingin ng mga tauhan nito sa akin. Lahat yata

nakataas ang mga baril.

"Tara sa itaast May ipapakita ako sa iyo!" Sabay akbay nito sa akin.

Nanatili lang akong tahimik. Hindi ko yata nakikita si Zelou. Pumasok kami sa
malawak na kuwarto. Bigla yata akong nanigas

ng makitang nakatali ang dalawang kamay ni Zelou habang nakayukyok ang ulo nito at
nakaluhod.

Kitang-kita ko rin ang duguan nitong damit at tumutulong dugo sa bibig nito.
Biglang may kung anong lagabog sa dibdib ang naramdaman ko. Lihim ding umigting ang
panga ko

Ngunit hindi ko maaaring ipakita rito ang totoong nararamdaman ko.. Bigla naman
akong napabaling sa adik na ito. Nakangisi ito habang nakatingin sa

akin.

"Anong kasalanan ng kanang kamay ko?" mahinang tanong ko. Tumawa naman ang gago.
Sabay layo nito ng kaunti sa akin. Lumapit ito kay Zelou at lalo akong matigilan ng
i-angat nito ang mukha nito.

Pasa ang mukha nito at namamaga ang mga mata nito. Namumutok ang labi nito dahil

sa sugat.

Lihim na nagtaas baba ang dibdib ko sa namumuong galit. Lumapit ulit ito sa akin at
inakay palapit käy Zelou.

tiyan ni Zelou.

"Partner, wala tayong kaalam-alam na traydor ang gagong ito!" Sabay tadyak nito sa
Napulok ako ngunit nanatiling blangko ang mukha.

Rinig ko ang pag-igik ni Zelou.

"Akala niya siguro, hindi ko malalaman ang tunay niyang pakay sa grupo na ito!"
Sabay

halakhak nito. "Kaya pala napadalas ang panunugod ng kalaban, dahil sa kagagawan
nito. Mabuti na lang nalaman ko kaagad na isa siyang spy!" Sabay titig nito sa
akin.

"Tingin mo partner, isa akong duwag o tanga?!" tanong nito. Umiling naman ako.
Mabigat nitong tinapik ang balikat ko.

Nang umupo ito paharap sa akin, katabi nito si Zelou. Ramdam ko ang mga tauhan nito

na nasa paligid lang ng kuwartong iyon.

Humithit na naman ito ng sigarilyo sabay titig sa akin.

"Alam mo naman na pinagkatiwalaan kaagad kita, Scoot.." Biglang kumabog ang dibdib

ko sa paraan ng pananalita nito. "Hindi rin lingid sa akin na siya ang kumuha sa
iyo

hindi ba?"

Hindi ko napigilan ang mapatiim-bagang. So, pinaghihinalaan na rin ako nito?

Akmang magsasalita ako ng unahan ako nito sabay lapit sa akin.. "Pero naniniwala
akong wala kang kinalaman sa katrayduran niya. Dahil hindi mo

naman ibubuwis ang buhay sa akin kung isa ka ring spy tulad niya hindi ba?" baling
nito sa
akin.

Hindi pa ako nakakapagsalita ng humalakhak ito. "Anong dapat nating gawin sa

traydor na ito partner?" nakangising tanong nito.

Alam kong sinusubok ako nito. Alam ko ring may kinalaman na ito tungkol sa

akin.

"Mas mabuting siya ang gamitin natin sa mga kalaban natin." Seryoso at blangko ang
mukha kong nakatingin sa gago.

Nang umupo ito sabay titig sa akin ng mariin.

Maya-maya bigla nitong hinugot ang baril sa tagiliran nito. Inilapag nito iyon sa
malapit "Sa tingin mo ba, lalabas ang totoong leader ng mga ito? Nang dahil lang sa
lalaking

na lamesa katabi ni Zelou.

ito?" Sabay baling kay Zelou. Nanigas ako sa kinatatayuan ng makitang may sugat
pala sa tagiliran si Zelou. Kaya pala

namumutla na ito.

Nang bigla nitong ipasok ang kamay sa sugat ni Zelou na ikinahiyaw nito.

"Nasasarapan pa siya partner!" natatawang wika nito sa akin.

Burmaling ito sa mga kasamahan at nagsitawanan pa ang mga ito. Uminit ang gilid ng
mga mata ko sa galit.

Nang lalo nitong idiin ang kamay sa sugat ni Zelou na ikinahiyaw nito at ikinaiyak.
Hindi na ako nagdalawang-isip ng mabilis kong hugutin ang baril ko at kaagad

pinaputukan sa noo si Zelou. Pansin kong kinasa ng mga tauhan nito ang baril at
itinutok sa akin. Bigla namang napaatras ang gagong si Drago habang gulat na
nakatitig sa akin pagkatapos baling kay

Zelou

"Hindi na dapat pinapatagal ang ganiyang traydor na kasamahan!" wika ko rito. Nang
humagalpak ng tawa ang gago. Tawang kontrabida. Pumalakpak pa talaga ito

mewhata akin.

Tinapik-tapik pa nito ang balikat ko.

"Masyado ka namang hot partner. Sayang at papahirapan pa sana natin siya eh. Sabi
mo gagamitin natin siya sa mga kalaban, bakit pinatay mo?" Nakakaluko ang tawa
nito.

"Nakakarindi ang ingay ng bunganga niya. Sarap pasakan ng granada!" Patama ko sa

gagong ito.

Lalong tumawa ang gago. Sa gilid ng mga mata ko, nanatiling nakataas ang mga barit
ng mga tauhan nito sa akin.

Alam ko namang pinaghihinalaan na ako nito.

Nang kunin nito ang baril sa akin.

May hinugot itong cellphone. At bigla nitong inihagis sa paanan ko.

"Kunin mol" utos nito.

Sabi na nga ba e!

Saktong pagkabasa ko ng conversation namin ni Zelou saka ko naramdaman ang matigas

na bagay sa ulo ko. Hanggang sa unti-unting nanlabo ang mga mata ko

Bigla akong napaluhod sa hilo. Naitukod ko ang dalawang kamay ko.

"Dalhin niyo ang traydor na iyan!" rinig kong utos ni Drago.

"Paano boss, itong isa?"

Nang marinig ko ang putok ng baril.

"Gago, magtatanong pa. Itapon niyo sa ilog!" sigaw nito.

Huling narinig ko bago nandilim ang paligid ko.

NAPATINGIN ako sa dalawang kamay ko. Nakatali iyon na pilit kong hinatak. Nang
bigla

akong matigilan.

Inilibot ko ang paningin. Nang biglang bumukas ang kuwarto.

Isang matangkad at long hair na lalaki ang bumungad sa akin. Kita ko rin ang ilang

tauhan nito sa likuran nito.

Ngayon ko lang yata ito nakita? Gumuhit ang malademonyong ngisi sa labi nito.

Hanggang sa umupo ito sa harapan ko. Doon ko nakita ang mga tauhan nitong pumasok

isa-isa.

Napatingin ako sa mga dala-dala ng mga ito. May panghampas, may lubid, bakal at
kung

ano-ano pa.

Hanggang sa mapatignin ako sa huling pumasok. Ang gagong si Drago. Nakangisi ito na

parang devil. Halatang nakahithit na naman ng droga sa pamumula ng mga mata

nito.

"Siya na iyon, Boss M," bulong nito sa lalaking nakaupo.

Puro tattoo ang paa nito pati braso nito. Pati leeg nito na ginawang balabal ang
tattoo.

Sinindihan naman ni Drago ang sigarilyo na nasa bibig ng Boss M na tinatawag

nito.

Tiyak kong mas mataas ito kaysa sa kaniya. Ngayon ko lang ito nakita, ibig sabihin
marami pa rin akong hindi nakikilalang mga tauhan ng mastermind nila.

"Ang guwapong spy ah!" wika nito sabay tawanan ng mga ito.

Nanatili lang akong nakamasid sa mga ito habang nakatali ang dalawang kamay ko at
nakatayo sa mga ito.

Nang bigla nitong hugutin ang matalim na kutsilyo sabay himas-himas nito. "Hindi na
ako magpapaligoy-ligoy pa bata, sabihin mo kung sino ang namumuno sa inyo

at pakakawalan kaagad kita," wika nito.

Napangisi naman ako sa harapan nito. Nang hindi ko inaasahan ng ihagis nito ang
kutsilyo sa hita ko.

Napamura ako sa sakit! Matalim ko itong tiningnan. "Kapag tinatanong ka, sumagot
kal" Sigaw nito.

Nang itaas nito ang kanang kamay.

Biglang sumugod ang lalaking may tubo at inihampas ito sa likuran ko na

ikinahiyaw ko.

Mababali na yata ang buto ko sa likuran at walang tigil ang paghampas nito. Bigla
akong

nanglupaypay at naiyuko ang ulo.

Ramdam ko ang hapdi at sakit ng likod ko isinabay pa ang sugat sa hita ko Nang
biglang tumayo ang gago. Hinugot nito ang kutsilyo sa hita ko na ikinangiwi ko

Itinaas nito ang baba ko at dinilaan ang kutsilyo ng may dugo sa harapan ko.

Adik talaga!

Umigting ang panga ko ng padaanan nito ng kutsilyo ang leeg ko. Hindi ko naiwasang

mapalunok.

"Relax, hindi kaagad kita papatayin!" Sabay pisil nito ng malakas sa panga ko.
"Bibigyan kita ng ilang oras para magsalita. Saan ko matatagpuan ang leader

niyo?

Nang hindi ako umimik, Isang malakas na 'tsk' ang lumabas sa bibig nito sabay

iling.

Nang bigwasan ako nito ng malakas na suntok sa mukha at tiyan. Hindi pa ito

nakuntento, pumihit ito patalikod sabay bigay ng malakas na sipa sa tiyan ko na

ikinasuka ko

ng dugo.

Oh damn!

Halos lumuhod na ako sa panghihina ng katawan ko. Ramdam kong tumutulo ang dugo sa
likuran ko gawa ng pagpapalo ng mga ito. Tumutulo rin ang dugo sa may hita ko.

Ngayon pati bibig ko, tumutulo na rin ng dugo.

Biglang nanlabo ang paningin ko. Ang gagong si Drago, nakamasid lang habang

nag-eenjoy.

"Matigas ka ah!" matigas nitong wika.

Nang diinan nito ang sugat sa hita ko na ikinahiyaw ko.

"Ah! Fuck you!" mura ko pa rito.

Nanlaki ang mga mata nito sa galit.

Nang kunin nito ang bakal at ihampas sa may hita ko na lalong ikinahiyaw ko.

"Ano matapang ka ha!" Sabay ihampas pa nito sa kabilang hita ko. Bigla akong
napapikit kasabay ng pagtulo ng luha sa mga mata ko.

Lintik na walang ganti!!

Nang bigla itong lumayo ng kaunti.

"Kalagan iyan! Ilublob sa tubig ng malunod!" wika nito.

Kinalagan naman ako ng ibang tauhan nito. Bigla akong napaluhod sa

panghihina.

Inalalayan ako ng mga tauhan nito at bigla na lang inilublob ang ulo ko sa malaking
drum

Halos mawalan na ako ng paghinga saka lang itinaas ang ulo ko. Saka ako itinulak
pasalampak sa sahig.

Hindi pa ako nakakahinga ng maayos ng mapahiyaw na naman ako sa sakit ng apakan ng

sapatos nito ang daliri ko. Hindi na halos makakilos ang mga paa ko gawa ng
panghampas nito kanina, sinabayan

pa ng sugat sa kanang hita ko.

"Masakit ba ha, Mr. Scoot!" Sabay ngisi nito.

Nang bigla nitong pasuin ang kamay ko ng sigarilyo nito.

Pawis na pawis na ako kasabay pa ng dugo sa katawan ko. Iniwan ako ng mga itong
nakahandusay sa sahig

. Hindi ko na maikilos ang sarili. "Hindi pa tayo tapos! Papahirapan kita ng husto
hanggang sa magsalita kal"
Bigla ko namang naipikit ang mga mata ko.

"Bantayan niyo iyan!"

Hanggang sa marinig ko ang pagbukas sara ng pintuan.

Episode 42

Nagising na lang akong nakaupo habang nakatali na naman ang dalawang kamay ko.

Hinang-hina na ako dahil sa tamo ng mga sugat ko. Nanlalabo na rin ang paningin ko.
Ilang oras na ba ang lumipas. Nakakaramdam na rin

ako ng matinding gutom.

Pansin ko ang mga tauhan na nasa palibot lamang. Hanggang sa makita ko ang

pamilyar na sapatos.

Unti-unti akong napa-angat ng paningin.

"Siguro naman magsasalita ka na ngayon?" Sabay upo nito. Nasa gilid lang nito

si Drago.

Hindi ako umimik.

Nakikita mo ba iyang nasa gilid mo?" tanong nito. "

Doon naman ako napalingon. Biglang umigting ang panga ko. Masahol pa talaga sila sa

masahol.

"Alraid?" malademonyong ngisi nito sa akin.

Tiningnan ko lang ito matalim. Ito na ang huling paghihirap na mararanasan ko sa

kamay mong gago ka.

At ako naman ang magpapalasap ng mga ito sa iyo! Bigkas ko sa sariling isip. "Now,
tatanungin ulit kita. Saan ko matatagpuan ang leader niyo?"

"Bakit hindi mo sabihin sa akin kung saan ko matatagpuan ang mastermind niyo?"
balik

tanong ko rito sa nanghihinang katawan.

Nang bigla itong humalakhak. Tiningnan ako nitong di makapaniwala. Hanggang sa

bumagsik ang mukhang nito.

Sinenyasan nito ang tauhan.

Hanggang sa mapasigaw ako habang nanginginig ang katawan dahil sa pagkukuryente

ng mga ito sa akin.

Lalo akong nanlupaypay at nawalan ng lakas ng ihinto nito ang pagkukuryente sa

akin.

Malakas nitong ini-angat ang ulo ko.

"Masyado kang matapang ah! Hindi mo ba alam na kaya kitang patayin ngayon, kahit pa
hindi ko nalalaman kung sino ang namumuno sainyo?!" malakas na sigaw nito sa

akin.

Napamura ako sa isipan ng duraan nito ang mukha ko. Gigil kong inumpog ang ulo ko

malapit sa ilong nito.

Bigla naman itong napaatras sabay sapo sa ilong nitong dumuruga. Nanlilisik ang mga

mata nito sa galit.

Nang bigla nitong hugutin ang baril at itutok sa akin. Bigla naman akong

napangisi rito.

Kinasa nito ang baril habang namumula sa galit.

"Hindi ikaw ang makakapatay sa akin gago!" sigaw ko rito.

Bigla nitong kinalabit ang baril. Nanlaki ang mga mata nito ng walang balang

lumabas.

Lalo ko itong nginisihan.

"Fvckl Sino ang nakialam sa baril ko?! May ibang traydor ditol" malakas na

sambit nito

Nataranta naman si Drago. Sabay pa ang mga itong tumingin sa akin. Nang hugutin ng

lalaki ang baril na nasa tagiliran ni Drago at siniguradong may bala iyon. "Tingnan
ko lang kung makakangisi ka pal" wika nito.

Akmang kakalabitin nito ang baril ng makarinig ang mga itong putukan at pagsabog sa
labas. Nataranta naman ang mga ito.

"Tingnan niyo sa labas!" galit na sigaw nito.

Mabilis namang lumabas ang mga tauhan nito at naiwan na lamang si Drago pati ang
dalawang tauhan na naroon. "Kalagan niyo ang lalaking iyan! Ipapain natin siya!"
sigaw ng gagong si Boss M na

tinatawag.

lyan ang pagkakamali mo Saktong pagkalag ng mga ito

mabilis kong kamay.

ito sa akin ay siyang pagkilos ng

May inilagay akong maliit na karayom sa bawat leeg ng dalawang tauhan. Akmang
huhugot ng baril si Drago ng mabilis kong inihagis ang maliit na karayom sa leeg
nito.

Ming maunahan ko ito.

Bigla itong naestatwa katulad ng dalawang tauhan. Akmang babarilin ako ng gagong si
Pinatamaan ko lang naman sa hita nito kung saan din ako nito pinatamaan. Bigla
itong

napaluhod

At dahil hinang-hina na ako kaya naman napaluhod din ako. Bigla akong napailing ng
mariin ng akmang babarilin pa ako ng gago.

Kaya naman mabilis ko itong pinatamaan sa kamay nito. Saktong pagbagsak ko dahil sa
panghihina ay siyang pagpasok ng mga agent.

"Boss!"

Napapikit na lang ako.

PUTING kisame ang bumungad sa akin. Hanggang sa mapalingon ako sa paligid. Bigla
namang napalapit sa akin si Agent 88.

"Boss."

Bumangon naman ako. Doon ko rin napansin na may benda na ang sugat sa hita ko at
may benda rin ang sugat sa likuran ko.

"Nasaan sila?" tanong ko sa mga kalaban. "Nasa isang kuwarto, boss."

"Iyong mga tauhan niya? Pati tauhan ni Drago?" tanong ko pa. "Nababantayan sila ng
lahat ng agent natin, boss. Nasa isang kuwarto lahat sila

nakakulong."

Bigla naman akong napahiga ulit. Ramdam ko ang pagod at sakit ng buong

katawan ko.

"Bantayan niyo sila ng maigi. Walang dapat makatakas." Sabay pikit ng mga

mata.

Kailangan kong magpalakas dahil marami akong plano sa gagong iyon.

"Yes boss."

TATLONG araw ang lumipas ng makabalik ang dating lakas ko. Magaling na rin ang
lahat ng sugat na natamo ko.

"Kumusta?" salubong ko kay Agent 88.

"Matigas boss. Ayaw talagang magsalita. Kahit pahirapan ng husto," wika nito.
Umigting ang panga ko sabay iling ng mariin. Nang matigilan ako

Nakatayo sa hindi kalayuan si Zelou. Yumuko ito sa akin habang may ngisi sa labi.
Mabilis naman akong humakbang palapit dito.

Tinapik ko ito sabay yakap.

"Nabuhay ka yata?" Pagbibiro ko.

Natawa naman ito ng mahina.

"Masamang damo, boss. Mahirap mamatay." Sabay saludo nito sa akin.

Napangisi naman ako sabay tapik sa balikat nito. Sabay kaming tumungo sa kuwarto
kung saan pinapahirapan ang gagong si M.

Isang pekeng paputok ang ginawa ko noon kay Zelou. Hindi totoong bala. Sa misyon
namin, alam ng bawat isa kung kailan magpapanggap na patay, at iyon ang ginawa nito

Nakaligtas din ito sa balak na pagtapon sa kaniya

nakasubaybay na ang mga kapatid ko. Hangga't nasa akin ang relong nasa bisig ko,
hindi

mawawalan ng connection sa mga kapatid ko. Sila ang nag-uutos kung kailan kililos
ang mga agent.

Hinayaan ko ring maranasan ang mga paghihirap na tinamo ko sa kamay ng gago bago

pinakilos ang mga agent.

Yumuko ang mga ito ng makita ako. Doon ko nakitang nakatali ang dalawang kamay ng

gago habang pasa ang buong katawan.

Maputla na rin ang itsura nito. Kung ano kasi ang ginawa sa akin ay iyon din ang
ini-utos ko sa mga ito. Ngunit matigas din pala ang gago at ayaw magsalita. Ini-
angat ng isang tauhan ang ulo nito upang makatingin sa akin. Putok ang labi nito
pati

mata nito.

"Balak ko sanang tapusin ang buhay mo ngayon. Pero may higit akong plano para sa

iyo," wika ko sa gago.

Tutal ito na lang ang natitira pati mga tauhan nito at tauhan ni Drago. Patay na
kasi ang

isang iyon. Corner din ang mga tauhan nito sa isang kuwarto Hinawakan ko ang baba
nito ng mariin. "Bibigyan kita ng pagkakataong

wika ko

mabuhay kung gagawin mo ang ipag-uutos ko sa iyo,"

Ipinakita ko rito ang suot-suot kong parang purselas ngunit lahat ng iyon ay
maliliit na karayom. Galing pa iyon sa ibang bansa.
"Nakikita mo ba ito? Oras na maidikit ko ito sa leeg mo, hindi ka makakakilos at
unti-unting bubula ang bibig mo, lalabas ang dugo sa mga tainga at mga mata mo at
sa katawan mo ay magkakaroon ng mga bukol at manginginig at mangingisay ka.
Pahihirapan

ka nito na parang nasa impyerno. May lalabas na uuod sa buong katawan mo. "Sabay

hinto.

Bigla kong binitiwan ang baba nito.

"Pero kung susunod ka sa kondisyon ko, bubuhayin kita at bibihisan katulad kung
paano ka ituring na pinuno ng mga tauhan mo."

Nang tumingin ito sa akin. Tumutulo pa rin ang dugo sa bibig nito. Nakaluhod din
ito habang may sugat sa likuran nito at sa hita nito. Kita ko rin ang kamay nitong
may sugat.

Tiyak kong hinampas ito ng mga kasamahan ko. "A-anong kondisyon?" nahihirapang
bigkas nito.

Gumuhit naman ang ngisi sa labi ko. "Dalhin mo ako sa mastermind niyo."

Matagal itong natigilan. Hanggang sa unti-unti itong tumango.

Akmang lalabas na ako ng magsalita ito.

"H-hindi siya madaling kalaban. H-hindi sa kaniya nakakalusot kahit pa katiting

na

Napahinto ito ng humarap ako.

"Bakit nag-aalala ka?" Sabay ngisi rito,

Mabagal naman itong umiling.

"Hindi sa iyo. Kun'di sa akin. Matalas ang pakiramdam ng mastermind namin. Walang

nakakalusot na traydor sa mga kanang kamay niya. 'Di kami basta-basta nakakalapit
ng hindi pinapaimbestigahan ang bawat kasama naming tauhan. M-mahihirapan ka sa
gusto mong mangyari," wika nito.

"Walang mahirap kung gugustuhin mo. Kanang kamay ka rin at alam mo kung ano ang
kailangang gawin upang maisama mo ako sa mastermind niyo. Or else, mas mabuting
tapusin ko na ang buhay mo ngayon kung hindi kita mapapakinabangan." Sabay igting
ng panga.

"Sinisigurado ko sa iyong hindi mo masisikmura ang mga ginagawa ng mastermind

namin." Bigla itong ngumisi.

mukha nito.

Ngunit halata sa mukha nito ang pait na gumuhit sa mukha nito, "H-hindi simple ang
hinahangad mo bata.."

Bigla kong naikuyom ang kamao ko. Tawagin ba naman akong bata. Ilang beses niya
bang ginawa ito sa akin?!
"Pero kung iyan talaga ang gusto mo.. Humanda ka sa mga pagsubok na daranasin mo
oras na makatungtong ka sa impyernong lugar niya. K-kaya mo bang pagpira-pirasuhin
ang katawan ng isang tao?"

Bigla akong natigilan. What?!

Ramdam kong tumingin sa akin si Zelou pati na ang mga agent. Nang biglang matawa ng
mahina ang gago.

"Ikaw na rin mismo ang nagpain sa sarili mong katawan. Pero kung kaya mong gawin
ang nasabi ko, makakapasa ka sa kaniya. Sample pa lang iyon. Katakot-takot na
pagsubok!" Sabay iling-iling nito.

Napatiim-bagang ako. Aaminin kong nagulumihan ako sa mga pinagsasabi nito. May
kilabot din akong naramdaman.

Ano nga ba ang mga pinaggagawa ng matanda? Gaano ba talaga ito kasama?

Nandine Bsc

Don't forget to VOTE this story. Marami pa tayong aabangan! Hanggang saan nga ba
kayang ipaglaban ni Steve ang kaniyang minamahal oras na ito mismo ang makuha ng
matandang mafia?

"

Episode 43

Gabi na ng makarating kami sa mansion kung saan nananatili ang nobya ko. Ilang

buwan din akong nawalay dito. Namimiss ko na ang maganda at maamong mukha nito.

Wala itong kinalaman sa mga pinaggagawa ko ngayon. Ang pagpasok sa Mafia at ang

binabalak kong pagpasok sa lungga ng matandang Mafia.

Tiyak kong matinding sama ng loob ang nararamdaman nito. Lalo na't sa loob ng ilang
buwan, walang komunikasyon ang namagitan sa amin para na rin sa ikaliligtas nito.

Halos takbuhin ko na ang kuwarto namin masilayan lang ang nobya. Alas nuebe na ng
mga oras na iyon. Tiyak kong natutulog na ito. Biglang kinabog ang dibdib ko
paghawak ko ng seradura. Damn! I miss her so

bad.

Katahimikan ang sumalubong sa akin. Patay din ang mga ilaw. Dahan-dahan akong
tumungo sa kama. Tanging lampshade lang ang ngsisilbing liwanag sa kuwartong

iyon. Nakatagilid ang dalaga at mukhang mahimbing ng natutulog. Dahan-dahan akong

lumapit dito at umupo sa gilid ng kama paharap dito.

Bumigat ang paghinga ko ng makita ang butil ng luha sa mga mata nito. Hindi ko
maiwasan ang masaktan sa nakikitang kalungkutan nito.

Kahit sa pagtulog, hindi maitatago ang kalungkutan sa mukha ng nobya ko.

I'm so sorry, baby,

Yumuko ako upang mahagkan ang labi nito. Lalo akong napalunok sa pagsabik sa nobya.

I want to hug her pero ayoko namang abalahin ang pagtulog nito. Nang akmang
hahalikan ko ulit ito ng bigla itong magmulat ng mga mata. Napatiim-bagang ako ng
makitang mugto nga ang mga mata nito. Lalo akong

nakonsyensya. Sana pala inamin ko rito ang totoong dahilan ng pag-alis ko. Ayoko
lang kasing

mag-alala ito kaya hindi ko magawang aminin dito. "B-baby.." nahirapan akong
magsalita ng bumalong ang luha sa mga mata nito habang

nakatitig sa akin.

Kitang-kita ko ang sakit sa mga mata nito at matinding pagtatampo. Ramdam ko kung

gaano ito nasasaktan.

"S-sana hindi ka na umuwi." Pumiyok ang boses nito.

"Baby-"

Akmang hahaplusin ko ang pisngi nito ng bigla itong tumalikod sa akin. Nakagat ko
ang

ibabang labi.

Mabilis akong humiga sa kama at mabilis itong niyakap sa maliit nitong bewang
patalikod.

Akmang aalisin nito ang kamay ko sa bewang nito ng lalo ko itong hinigpitan. Rinig
ko ang paghikbi nito.

Umigting ang panga ko. Labis akong nagsisisi na hinayaan kong ganito katagal bago
ko ito inuwi. Ngunit sa trabaho ko bilang isang Mafia ngayon, hindi madaling
makalabas. Nagkataon lang nga na nakauwi ako dahil hawak ko sa leeg ang lalaking si
M, at mga

tauhan nito. "I'm so sorry baby, kung ngayon lang ako nakauwi. Please, forgive me.
Magpapaliwanag

ako kung bakit. Huwag ka lang magalit sa akin," pagsusumamo ko rito. Masuyo kong
hinalikan ang batok nito. Ngunit patuloy nitong inaalis ang kamay ko. Mas lalo ko
namang hinigpitan ang pagkakayakap sa nobya.

"B-bitiwan mo ako." garalgal nitong wika.

Mariin akong umiling habang nasa likuran nito.

"Baby, hindi ako nakauwi kaagad dahil sa traba-"

"O baka sa babae mo!" Ramdam ko ang inis at galit nito.

Bigla naman akong natigilan. Gusto kong mapangiti dahil sa pagseselos nito.

Bigla ko itong iniharap. Akmang babangon ito ng pumaibabaw ako rito. Hilam ang

mukha nito ng luha.

Kaagad ko itong pinunasan. Umiwas ito ng tingin. "Umalis ka nga diyan!" naiiyak
nitong wika.

Nagpupumiglas ito kaya hindi ko natiis na hawakan ang dalawang kamay nito at itaas
sa

tapat ng ulo nito.

Hinaplos ko naman ng isang kamay ko ang mukha nito ngunit iniiwas nito ang

mukha.

Nagpakawala ako ng buntong hininga.

"Wala akong babae. Wala akong iba, baby. Hindi ko iyon magagawa sa iyo. Ikaw lang
ang

mahal ko. Ikaw lang," masuyo at buong pagmamahal na wika ko sa nobya. Natahimik
naman ito. Paulit-ulit ko namang pinupunasan ang bumabagsakang luha

nito.

"Please, don't cry. I'm sorry, kung ngayon lang ako nakauwi. Please don't mad at
me.

Isinusumpa ko na hindi ako nangbabae kaya matagal akong hindi nakauwi. Huwag mong

isipin ang ganoong bagay. Dahil hinding-hindi kita lulukuhin. Sobrang mahal kita,
baby. Mahal

na mahal hmmm..." sincere na bigkas ko rito.

Iniharap ko naman ang mukha nito ngunit patuloy nitong iniiwas.

"Please, look at me baby." Pagsusumamo ko. Sobrang miss na miss ko na ito. "I miss
you

so much. Hindi mo alam kung gaano kahirap sa akin ang 'di ka makita ng ilang buwan.
Tiniis

ko kahit sobrang hirap, matapos ko lang ang isang misyon," paliwanag ko. Hinalikan
ko ang labi nito kahit hindi pa rin ito tumitingin sa akin. Nanatili lang

nakatagilid ang mukha nito sa 'kin. "Sobrang namiss kita, asawa ko. Please huwag ka
ng magalit. Nandito na asawa mo oh.

Buhay na nakabalik," paglalambing ko.

Sa wakas. Nagpaubaya ito ng iharap kong muli ang mukha nito sa akin. Nasa mukha pa
rin nito ang pagtatampo.

Hinaplos ko ang mukha nito sabay halik sa labi nito. Hindi ito kumilos. Kaya naman
binigyan ko ito ng paulit-ulit na halik sa labi.

"I love you, I love you.." Paulit-ulit kong bigkas habang nakatitig sa magandnag
mukha

nito.

Hinalikan ko ang noo nito, pababa sa pisngi nito, sa mga mata nito, sa tuktok ng
ilong nito bago tumitig sa mga mata nito. Hanggang sa unti-unti kong inilapat ang
labi ko sa malambot nitong labi.

Ilang segundong nanatili itong walang response sa halik ko. "Kiss me back,
please.." Hindi ko rin naitago ang tampo sa nobya. Nasa mga mata ko ang

pagmamakaawa

Tagal ko kayang hinintay ang pagkakataong ito. Galing pa yata ako sa giyera at

kailangan ko ng mainit na pagmamahal nito.

Nang hindi ito umimik.

Bigla akong napayuko sabay hugot ng buntong hininga. Nang bigla akong mapatingala

ng maramdaman ang kamay nito sa makabilaan kong pisngi, Finally! Nakita kong muli
ang pagmamahal nito sa mga mata.

"I miss you so bad.." Napaluha na naman ito.

Napailing ako sabay halik ng buong kasabikan sa labi nito. Naramdaman ko ang kamay
nito sa batok ko. Tinuyo ko ang luha nito sa pamamagitan ng mga halik ko.

Ramdam ko ang nag-aapoy kong katawan sa sobrang kasabikan sa nobya. Para akong
nanginginig na ewan.

Buong kasabikan kong pinailalim ang halik dito. Rinig na rinig namin ang tunog ng
bawat halik na pinagsasaluhan namin. Ramdam ko ang kasabikan namin sa isa't isa.

mahina.

panggigigil na pinisil ko ang nagmamalaking boobs nito.

Mabilis kong pinaibaba ang halik sa mabangong leeg nito na kinagat-kagat ko ng

Sinimulan kong igalaw ang kamay ko sa dibdib nito na ikinasinghap nito. Buong sabik
at

Hanggang sa hindi na ako makatiis, kaagad kong hinubad ang night dress nito kaya
naman bumungad sa akin ang sexy katawan nito. Ang nagtatayuang boobs nito na para
bang nagmamalaki sa akin. Lalo tuloy akong naglalaway.

Mabilis kong sinunggaban ang dalawang boobs nito. Hinimas rig kaliwa kong kamay ang

isa habang sinisipsip ng bibig ko ang isang boob nito.

Lalo akong umiinit habang naririnig ang ungol ng nobya habang nakahawak sa buhok
ko.

Bumaba ang halik ko pababa sa tiyan nito at pusod. Lumiyad ito.

Damn!

Para akong nalalasing ng maamoy ang mabangong p********e nito. Still, nakasuot pa
rin

itong undies. Mabilis kong hinubad ang undies nito habang nakatitig sa mukha nito.

Kitang-kita ko ang pagpapaubaya nito at pagnanasa

Napapikit ako habang inaamoy ang v****a nito. Napalunok ako ng malasahan ng dila
kong basa na ang perlas nito.

Mabilis kong ibinuka ang dalawang hita nito at saka mabagal na pinadaanan ng dila
ko

ang gitna nito. Napahalinghing ito sabay hawak sa kobre kama.

Idiniin ko ang bibig ko sa p********e nito habang dinidilaan at kinakain ang hiyas
nitong basang-basa, Kinagat-kagat ko pa ito sa panggigigil

Ang bango at sarap talaga ng v****a ng nobya ko. Nakakaadik!

Lalo kong binilisan ang pagdila sa p********e nito ng manginig ito tanda na malapit
na

itong labasan. Sinabayan ko pa ng dalawang finger ko na ikinaliyad nito at

ikinatirik ng mga

mata nito.

This is it. Ang makitang nasasarapan ang nobya ko sa akin.

Hanggang sa sumabok nga ito na kaagad ko namang sinimsim ang k't's ng

nobya.

Mabilis akong naghubad sa harapan nito. Nanatili itong titig na titig sa kakisigan
ko. I smirked ng makitang napalunok ito habang nakatingin sa pandesal ko lalo na sa
anaconda

ko. Hinawakan ko ang mahaba at malaki kong alaga na tayong tayo.

Hinawakan ko ang bewang ng nobya at iniusog palapit sa akin. Mabilis akong dumagan

dito.

Ikiniskis ko ang ulo ng alaga ko sa namamasa nitong p********e. Napanganga naman

ito

sabay ungol.

Hinalikan ko ito sa labi.

"Sobrang namiss kita, baby ko!" paos na wika ko. "I miss you too, baby. Sobra!"

Doon lalong inapoy ang init ng katawan ko. Mabilis kong pinaghiwalay ang hita nito

gamit ang mga paa ko.

Kaagad kong ipinasok ang anaconda ko sa kuweba nito, Sh*t! So tight!

Napaungol ito ng malakas sabay hawak sa braso ko. "Damn, baby! I miss this feeling.
You're still so tight!" bulong ko.

Nagsimula akong maglabas-masok, Napapikit ako habang ninanamnam ang alaga ko

Ang init. Sht

Namungay ang mga mata ko habang nakatitig sa nobya. Hanggang sa bumilis ang
paglabas masok ko sa butas ng v****a nito.

ko.

Gigil kong sinasagad ang alaga ko habang mabibilis ang bawat bayong pinapakawalan

"Ahhhh! Ohhh! Stev! Ang sarap sarapl" malakas na ungol ng nobya ko. Napapatirik na
ang mga mata nito habang mahigpit ng nakahawak sa kobre

kama.

"Y-yes baby. I love the way you moaned. Nagugustuhan mo ba ang pagbayo ko sa iyo?"

Ngunit patuloy akong bumabayo sa p********e nito. Para akong masisiraan ng bait sa
sarap na pinapalasap ng masikip nitong p Wala na akong pakialam kung halos
binabagyo sa yugyog ang kama namin sa lakas kong

bumayo rito.

"Gosh! Sobral Ang sarap mong bumayo! Ahhhhh!" Ungol nito ng malakas ng isagad ko
ang pi ko rito. Buong buong ipinasok ko sa kailaliman ng pe nito. Gusto kong
maramdaman

nito ang katigasan ng ari ko. Napaungol na rin ako ng sunod-sunod na ang bawat bayo
ko. Halos diin na diin na para bang ayaw kong ilayo ang katawan ko sa katawan nito.

Rinig na rinig ko ang salpukan ng katawan namin. Lalo akong nababaliw sa sarap ng

tumutunog na ang katas ng bawat isa sa amin.

"Ohhh fick baby! Fuck!" sambit ko sabay tingala.

Lalo akong nalilibugan habang nakikita ang malalaking boobs nito na nagyuyugyugan

sa harapan ko.

Nang bigla ko itong patalikurin. Mabilis akong puwesto sa maumbok nitong puwetan at
kaagad ko ring ipinasok ang ari ko.

Napa-angat ang puwetan nito na lalo kong nagustuhan.

Hinawakan ko ng mahigpit ang bewang nito at mabibilis na binayo ito sa maumbok

nitong puwetan.

"Ohhh fvck!!" Naidiin ko ang ngipin ko sa kasarapan.

Lalo na ang pag-iindayog ng puwetan nito na lalo kong ikinakainit habang bumabayo

rito.
Gigil kong hinampas ang puwetan nito at mabibilis ang bawat paggalaw ko.

Hinalikan ko ito sa labi habang patuloy pa rin ako sa pagbayo sa puwetan nito.

"Hindi mo alam kung gaano mo ako binabaliw, baby!" bulong ko sa pamamagitan ng

ungol.

Pawis na pawis na ako ngunit hindi ito alintana sa sarap na nararamdaman ko.

Hanggang sa mapahawak ako sa kobre kama at doon kumuha ng puwersa. Sagad na

sagad kong binayo nang binayo ang p********e nito. "Oohhh, Stevel Ang sarapl Sige
pa please..!!"

"Fuck baby!" Sabay diin ng akin,

Namula ang buong mukha ko pati tainga ko ng maramdamang may sasabog.

"I'm coming, baby!" bulong ko malapit sa tainga nito.

"Aaaahhhhhhh! 5-steven!!!" Sigaw nito.

Tatlong sagad at diin ang huling ibinigay ko bago umalpas ang kat's ko sa kaloob-
looban

nito.

"Ohhh fucid!" hingal na sambit ko.

Episode 44 (Ana POV)

Napatitig ako sa guwapong mukha ng nobyo ko. Dahan-dahan ko itong hinahaplos habang
mahimbing pa rin ang tulog nito. Halata sa mukha nito ang pagod ngunit naroon ang
masayang awra nito. Buong gabi

yata ako nitong hindi tinantanan. Maaga akong nagising sa takot na baka umalis na
naman ito ng hindi nagpapaalam.

Matinding kalungkutan ang naramdaman ko ng hindi ito umuwi kaagad.

Pakiramdam ko, nakalimutan na ako nito at nangbababae na ito. Sa bawat araw na

lumipas, patindi nang patindi ang tampo ko sa binata hanggang sa makaramdam nga ako
ng

galit. Wala naman itong sinabi sa 'kin na tatagal ito ng ilang buwan. Linggo lang
nga na wala ito sa tabi ko para akong mabaliw-baliw sa pag-aalala lalo na't alam ko
ang sitwasyon na

kinakaharap namin ngayon.

Gabi-gabi na lang yata ako umiiyak habang iniisip ang nobyo. Kung minsan nga
sumisigaw akong mag isa sa sakit na nararamdaman. Iniisip ko kung paano niya ako
natitiis

ng ganito.

Kahit pilitin ko mang magsalita si Leron, ngunit malungkot at nakayuko lang itong
umiiling. Palagi lang nitong sinasabing nasa maayos na kalagayan ang boss niya at
sadyang nakapa-busy lang nito sa isang misson.

Kaya hindi ko mapigilang mag-isip na baka may babae na ito kaya hindi nagagawang
umuwi. Kahit anong libang ko sa hacienda nito hindi ko ko magawang maging masaya.

Sinubukan kong lumuwas ng maynila sa inis ko, ngunit masyadong mahigpit ang mga
bantay kaya naman hindi ako makaalis sa Lugar na ito. Mas lalong naging alerto ang

pagbabantay ni Leron sa akin ng malamang balak kong umalis. "Delikado Ma'am Ana,
ang binabalak niyo. Mapapahamak kayo. At malalagot ako nito

kay bossing kapag napabayaan ko kayo." Nagpakawala ako ng buntong hininga ng

maalala ang sinabi sa akin ni Leron. Nakipagsagutan pa nga ako rito kung bakit
hindi magawang umuwi ang kaniyang bossing

para kumustahin man lang ako. Ngunit nanatili lang itong tahimik sabay iyuyuko ang

ulo.

Kaya wala akong magawa kun'di ang makaramdam ng matinding inis at pagdaramdam

sa nobyo.

NAGULAT ako ng isang mabilis na halik ang dumapo sa labi ko.

"Good morning wife.." paos na sambit nito.

Hindi ko namalayang nagising na pala ito. Halata sa boses at mga mata nito na para

bang inaantok pa. Naramdaman ko ang paghigpit ng yakap nito sa akin. Isinubsob din
nito ang mukha sa parte ng dibdib ko. Marahan ko namang hinaplos ang

buhok nito

Sa tindi ng pagmamahal ko sa binatang ito, kasing bilis ng kidlat na naglaho ang

pagdaramdam ko rito.

Napasilip ako sa guwapong mukha nito. Napangiti ako ng makitang nakatulog itong
muli. Masyado yatang naging mahirap ang mission nito. He looks tired.

Ito ang pinapangambahan ko ang umalis ito dahil sa isang mission. Hindi maaalis sa
akin ang mag-alala.

Ang mag-isip kung magiging maayos ba ang kalagayan niya sa pagbabalik sa akin? O
makakabalik pa nga ba siya? Ang isiping baka mapahamak ito, hindi ako makahinga og
maayos. Sobra akong nangangamba

Alam kong hindi madali ang pinapasukan nito. Ngunit alang-alang sa akin at sa mga
magulang ko, gagawin nito ang lahat para lang sa ikaliligtas namin.

I'm so lucky to have him. Handang ibuwis ang buhay para lang sa akin. Handang

ang posisyon bilang CEO ng kompanya alang-alang sa akin. Dahan-dahan kong inalis
ang braso nito sa pagkakayakap sa bewang ko. Isang

masuyong halik sa noo nito bago ako umalis sa ibabaw ng kama. Pagkatapos kong
maligo, kaagad akong bumaba ng kusina. Ngunit nakita kong nasa

sala si Leron kasama ang ilang tauhan ni Steven. Yumuko ang mga ito sa akin. Ngunit
hindi nakalampas sa akin ang nakakalukong ngiti ni

Leron

Ramdam ba nitong okay kaagad kami ng nobyo ko? Tss, lakas ng pakiramdam

nito ah.

"Oh hija.." wika ni manang.

"Ako na ang magluluto, manang." suhestiyon ko.

Hindi na ito nakareklamo ng kumuha na ako ng mga sangkap

caldereta.

na gagamitin sa adobo at Tinulungan lang ako nito sa pagkuha ng mga kakailanganin

ko at saka hinayaan ako sa

kusina.

Hindi ko maitatago ang kasiyahan sa puso ko. Ang uwiin ako ng nobyo at iparamdam na
ako lang ang nasa puso nito, nakakataba ng puso! At least nalaman kong wala itong
iba.

Ramdam ko naman iyon e!

Makalipas ang halos isang oras ng matapos ako sa pagluluto.

Inihahanda ko ang mga pagkain sa lamesa ng may pumulupot sa bewang ko. Naamoy ko

kaagad ang ginamit nitong sabon. Men scent.

"Ang bango.." bulong nito sabay halik sa leeg ko.

Pansin ko ang ilang katulong na naroon sa kusina na para bang kinikilig. Ngunit
kaagad

din silang umalis habang nakayuko ang mga ulo..

Pinaikot ako nito paharap. Ang guwapong mukha ang bumungad sa akin. Nakangiti ito
ng matamis pati yata mga mata nito nangingislap. Anong mayroon?

Masuyo nitong hinawakan ang kabilang pisngi ko habang ang isang kamay nasa bewang

ko. Napapikit ako ng bumaba ang mukha nito papunta sa labi ko. Napahawak ako bigla
sa batok nito. Napamulat ako ng maramdaman ang kamay nitong

gumagapang sa dibdib ko.

Umaandar na naman ang kamanyakan ng nobyo kong ito!

Ako na mismo ang tumigil sa halikan namin. Gusto ko yatang matawa ng makita ang
pagkabitin nito.

"Let's eat, baby. Baka kung saan pa mapunta iyang malikot mong mga kamay!" Sabay

pandidilat ng mga mata rito.

Natawa naman ito sa inasta ko. Isang halik pa sa labi ang ginawa nito bago ako nito
"Ganito mo ba ako namiss, mahal kong asawa at ipinagluto mo ako?" nakangiting

pinakawalan.

tanong nito.

Apaka guwapo talaga!

Hindi ako umimik. Nang mapatingin ako rito. Hindi kasi nito ginagalaw ang pinggan
kahit pa pinaglagyan ko ang mga iyon.

"What? Ayaw mo ba ng niluto ko?" Bigla akong kinabahan, It's his favorite. Umiling
ito habang nakatitig sa akin. Biglang napa-awang ang labi ko. Akmang babangon na
sana ako sa kinauupuan para sana magluto ng iba...

"Hindi mo pa sinasagot ang tanong ko." Sabay simangot nita. Napakunot naman ang noo
ko. Nang bigla akong matigilan.

"Kaya hindi ka kumakain?" tanong ko. Tumango naman ang luko.

Kailan pa ito naging pabebe sa akin? Hindi ko yata matandaan.

wika ko

Naramdaman ko ang kamay nito sa may hita ko. Napairap naman ako "Oo na, sobrang
namiss kita kaya nga ipinagluto ko ang mahal kong asawa. Happy?"

Bigla naman itong napangiti. Napapikit ako sandali ng mabilis ako nitong bigyan ng

I miss him so bad! Ang mga haplos nito, ang mga yakap, ang maalab nitong halik sa
Napakislot ako ng may maramdamang tumitigas sa ilalim ng puwetan ko. Mukhang

buong katawan ko.

nagigising na naman ang anaconda nito. Napatingala ako ng bumaba ang halik nito sa
leeg ko sabay himas ng dibdib ko. Sabay pa

talaga ang dalawang kamay nito.

Mabilis uminit ang buong katawan ko. Ramdam ko ang kasabikan sa bawat isa sa amin.
Impit akong napaungol ng maramdaman ang kamay nito sa ibaba ko.

"Oh fvck baby, you're already wet!" bulong nito. Naramdaman ko ang paglilis ng
underwear ko nito. Isinuot nito ang daliri sa

ilalim.

Napasubsob ako sa balikat nito ng maipasok ang dalawang daliri sa namamasa ko ng pe

Kusang gumalaw ang katawan ko habang nararamdaman ang dalawang daliri nito sa loob
ng akin.
"Sh't! You're so freaking hot, baby!" paos na bigkas nito. Hindi ito nakatiis. Ini-
angat nito ang bewang ko at mabilis na hinubad ang undies ko.

Nakasuot akong maluwang na dress ng mga oras na iyon. Kaya walang kahirap-hirap
dito ang paghubad ng maliit kong saplot sa ibaba.

Naramdaman ko ang pagbaba ng zipper ng shorts nito. "Ohhh!" sambit ko ng bumungad

sa akin ang p********i nitong nakatayo na

kaagad.

Kita ko ang pagngisi nito sa akin. Hindi ko naiwasan ang hawakan ang anaconda nito.
Ang

laki talaga! Hindi ko mapigilang mapalunok. "Ipasok muna, baby.." Buong pagnanasang
pakiusap nito.

"D-dito? Baka may makakita sa atin-"

"No one. Just trust me!" Nahihirapang bigkas nito.

Napatitig ako sa anaconda nitong lalo yatang naninigas. Galit na galit na el Parang

gusto ng makatusok.

Ini angat nitong muli ang bewang ko at saka ipinasok ang malaking kargada nito.

I moaned and he groaned.

Hanggang sa nagtaas baba ako sa kadungan nito. Wala na akong pakialam kung may
makakita sa amin dito sa itaas ng veranda. But naniniwala naman akong walang

makakakita.

Hindi naman yata hahayaan iyon ng nobyo ko.

Napapahalinghing ako sa tuwing pumapasok pailalim ang perlas ko sa matigas nitong

ari. "Ohhh fvvk!!" sambit ko habang sunod-sunod na nagtaas baba.

Itinaas nito ang dress ko at sumuso sa dibdib ko. Gumiling ako habang nakakapit ng

mahigpit dito.

"Sh't!" bulong nito.

Bigla ako nitong kinarga habang nakabaon pa rin ang alaga nito sa akin. Napapaungol

ako sa ginagawa nito,

Ikaw ba naman habang naglalakad kami, patuloy itong bumabayo sa akin. Ang manyak
talaga , paano kung may dumaang katulong dito sa itaas?

"Damn! Nakakabaliw ka baby!" gigil nitong sambit. Sabay tigil nito at isinadig ako
sa

pader at doon mabibilis na binayo nang binayo

"Ahhhh baby! Ohhhh! B-baka may m-makakita sa a-atin, aahhhhh!" Naaptirik ang mga

mata ko sa sarap.

Napahawak ako ng mahigpit sa balikat nito. Fuck, ang hot talaga ng nobyo kong itol

"M-maglaway sila!!" biglang bulong nito.

Wala akong magawa dahil sa sarap nitong pinapatamasa sa akin.

"Oohhh b-baby may mga y yabag na

halik sa labi.

"Ayan ang gusto kong marinig!" Sabay kuha ng kutsata nito at subo ng pagkain.

Lihim naman akong napangiti. "How the taste?" tanong ko.

Tumitig muna ito sa akin habang ngumunguya. Napalunok ako sa kakaibang ngiting

sumilay sa labi nito.

"Sobrang sarap.." sambit nito.

Bakit iba yata ang tuno nito?

"Kasing sarap ng.." Sabay tingin nito sa ibaba ko.

Biglang pinamulahan ang mukha ko.

"Isa!" Saway ko rito.

It released a sexy laugh sabay kindat sa akin. Nagsimula na rin akong kumain.
Pansin ko ang kasiglahan nitong kumain. Para bang sarap na sarap nga.

Syempre, kinilig ako ng bongga. Ang makitang nasasarapan ito sa iniluto ko sobrang

saya sa pakiramdam, NASA veranda kami nakaupo. Ngunit nakaupo ako sa kandungan
nito. Pabukaka sa

harapan nito.

Ang kisig talaga ng nobyo ko!

"Kumusta ang baby ko rito?" masuyong tanong nito habang nakatitig sa mga

mata ko.

Bigla ko naman itong inirapan dahil sa tanong nito. Hindi ba nito halatang mugto pa
rin

ang mga mata ko? Isang simpleng ngiti ang sumilay dito. Hinaplos nito ang mukha ko.

"Bakit ang tagal mong umuwi?" Instead na sagutin ko ang tanong nito. "Natiis mo ako
ng ganoon katagal?" Biglang bumalik ang tampo ko sa binata.

ko

Bigla ako nitong tinitigan ng mariin. Hindi pa rin nito inaalis ang kamay sa pisngi
"Sorry.." He whispered, "Gustuhin ko mang makauwi kaagad, ngunit hindi ko magawa. I

was trapped."

Napa-awang ang labi ko.

"W-what do you mean?"

Bumitaw naman ito ng buntong hininga.

"Nahuli ako ng mga kalaban. But don't worry, hindi naman sila nagtagumpay." Hindi
naman ako nakaimik. Paano kung hindi siya nakaligtas sa mga iyon?

Napansin yata nito ang pag-aalala ko sa mukha ko. Yumukod ito at hinagkan ang labi
ko.

"Huwag ka nang mag-alala okay. Nandito na ang asawa mo." Sabay ngiti nito. "Hindi
ka na aalis

ba ?" biglang tanong ko. Nasa mukha ko ang takot. Umiwas ito ng tingin sabay bitaw
ng mabigat na buntong

hininga.

"Kailangan."

Bigla akong nawalan ng sasabihin. Para akong nahihirapan na ewan. liwan na naman
ako nito at hindi ko alam kung kailan makakabalik?

Nang ilapit nito lalo ang katawan ko sa katawan nito.

"Masamang damo ang asawa mo, baby. Kaya huwag ka nang mag-alala. Babalik ay babalik
akong buhay."

Bigla akong nalungkot sa sinabi nito. So, hindi ko nga ito mapipigilan sa pag-alis
"Huwag ka na lang kayang umalis baby? Hayaan mo nang ang mga agent ang kumilos,"

wika ko sa mukhang nabebahala. Tumitig lang ito sa akin. Hanggang sa halikan ako
nito sa labi. Akala ko nga, smack lang ngunit maalab ito at puno ng kasabikan.

Para bang wala ng bukas kung humalik ito. At dahil nakakabaliw at nakakapanglimot
ang halik nito napahawak na lang ako sa batok nito sabay pikit ng mga mata.

Hindi ko matuloy-tuloy dahil sa pabilis nang pabilis ang pagbayo nito sa akin. Para
itong hayok na hayok.

"Sh*t malapit na!!" hinihingal nitong wika habang bumabayo.

Nang maglakad na naman ito ngunit patuloy sa paglabas masok sa akin. Ganito ba ako
kagaan dito?

Napahinto na naman ito habang bumabayo sa akin.

"Ohhhh Stev!!" bulong ko.

Ramdam kong pareho na kaming makakarating sa karukrukan. Nang saktong bumukas ang
pintuan ng kuwarto namin.

Pabagsak itong sumara dahil sa pagmamadali nito. Isinandig ako nito sa pintuan at
doon buong puwersang binayo ang p********e ko.

Ramdam kong pareho na kaming nanginging, tanda na sasabog na. Hindi nga nagtagal ng
umungol ito ng malakas.

"Ohhh Fvck!!" Hingal nito.

Episode 45 (Steven POV)

Nakatanaw ako sa labas ng mansion kung saan makikita ang malaking Gate. Hindi ko
maiwasan ang magpakawala ng mabigat na buntong hininga.

Hindi ko alam kung anong naghihintay sa akin oras na makaharap ko ang master mind
ng mga sindikato. Hanggang ngayon, iniisip ko pa rin kung ano ang mga ginagawang
karumal dumal ng matandang Mafia tulad ng nabanggit ng kanang kamay nitong si M.

Mabigat sa loob kong iiwanan kong muli ang kasintahan, ngunit kailafigan. Hindi rin
magiging tahimik ang buhay namin hanggat nabubuhay ang nagtatangka sa dalaga.

Hindi ko nga lang alam kung makakabalik pa ba ako. Hindi ko alam kung gaano kasama
ang matanda. May kilabot na dala sa akin ang mga binitiwang salita ng lalaking si
M. Ramdam kong hindi nga madaling kalaban ang pinuno nila. Lalo na't masyado itong
tago at hindi basta-basta nagpapakita.

Ngunit titiyakin kong hindi man ako makauwing buhay, sisiguraduhin kong babagsak
ito sa mga kamay ko. Hindi yata ako papayag na mabubuhay pa ito sa paghaharap
naming dalawa.

Kahit gaano pa siya kasama, sisiguraduhin kong babagsak siya. I'm a businessman,
magaling magpa-ikot at makipaglaro.

"Boss" Bumaling ako ng bahagya ng marinig ang tinig ni Leron. Nagpakawala akong
muli ng marahas na buntong hininga.

"Ikaw nang bahala sa kaniya." "Magtatagal ba kayo boss?" Ramdam ko ang alanganing
tanong nito.

Doon naman ako humarap dito habang nakapamulsa. Yumuko naman ito. Si Ma'am Ana
kasi..." hindi nito matuloy-tuloy ang sasabihin.

" "Magpapaalam ako." Tinapik ko ito sa balikat bago ito lagpasan.

Nakailang hakbang na ako ng magsalita itong muli.

"Sasabihin mo kaniya, boss?"

Kunot noo naman akong napalingon dito. Napakamot naman ito sa ulo.

"What do you mean?" I asked. Tumikhim muna ito.

"lyong sa pagiging Mafia mo, boss." Biglang humina ang boses nito.

"Tsk. Eh, 'di hiniwalayan ako," wika ko habang napapailing.

Bigla naman itong napakamot sa batok sabay ngiti ng tipid. Napailing naman akong
tinalikuran ito at tumungo sa kuwarto.

Napatitig ako sa maganda at maamong mukha ng nobya. Mahimbing na itong natutulog,

Alas dose na ng gabi ng mga oras na iyon.

At sa ilang oras na lumipas, tatlong beses ako nitong pinalasap ng masarap nitong
putahe. Kaya ang ending, bagsak sa kama. Napagod din sa wakas. Ikaw ba naman hindi
mapagod sa panggigigil ko rito.

Sinulit ko na lalo na't mapapalayo na naman ako rito. Hindi ko alam kung kailan ako
makakabalik o makakabalik pa nga ba ako. Pero titiyakin kong gagawin ko ang lahat.
Kahit

gaano kasama man o kahirap, hindi ako susuko, alang-alang sa mahal ko. Handa kong
ibuwis ang buhay para lang sa ikaliligtas nito.

Marahan kong hinaplos ang pisngi nito pababa sa malambot nitong labi. Dahan-dahan
akong humiga at kinuha ang ulo nito at ini-unan sa braso ko sabay yakap

sa bewang nito. Kumilos ito ng bahagya at biglang yumapos sa akin na ikinangiti ko.
Ikinulong ko ito sa mga bisig ko sabay halik sa noo nito

"Sleepwell, my baby.." I whispered.

LUMIPAS pa ang dalawang araw bago ko napagpasyahang magpaalam sa kasintahan.

Mabigat man sa loob ko ngunit kailangan ko itong gawin.

Kitang-kita ko ang kalungkutan sa mukha nito. Mukhang alam na nito kung ano ang

sasabihin ko.

"Baby" Sabay hawak sa kamay nito. "Alam ko na. Aalis ka na naman."

Bigla akong natigilan. Gumuhit sa magandang mukha nito ang sakit at

pangamba.

Nahirapan akong lumunok sa pinipigilang emosyon. Hinaplos ko ang pisngi nito.

"Try to understand me, baby. Kailangan ko lang matagpuan ang matandang nagkakagusto
sa iyo, Pagkatapos nito, hindi na kita iiwan. Mananatili na ako sa tabi mo habang
buhay hmm." Pangungumbinsi ko sa nobya.

Hindi ito umimik at bigla na lang yumuko. Lihim akong nagpakawala ng mabigat na

buntong hininga. Para bang may nakadagan sa aking malaking bato at hirap na hirap
ako sa sitwasyon. "I'll be back, I promised." Wala akong maisip na puwedeng sabihin
kun'di ang isang

pangakong babalikan ang dalaga.

Itinaas ko ang baba nito. Pansin ko ang nagbabadyang luha sa mga mata nito. Mas
lalo

tuloy akong nahihirapang iwanan ito.

"Please baby.." Pakiusap ko.

Pinunas ko ang luha sa mga mata nito.

"O-okay lang ako. Hindi ko lang maiwasang mag-alala. I'm scared. B-baka hindi mo na
ako balikan." Kasabay ng pagpatak ng sunod-sunod na luha sa mga mata nito.

Bigla ko namang hinuli ang labi nito at hinalikan ng buong pagmamahal. Hindi ko
gustong nagkakaganito ito, pero hindi ko rin naman ito masisisi.

"Don't say that, baby, Babalik ako. Babalikan kita. Magtiwala ka lang sa akin hmm.
Hindi ko

hahayaang may mangyaring masama sa akin. Magiging daddy pa nga ako." Pansin ko ang
pagtitig nito sa mga mata ko. Bigla ring namula ang mukha nito. Binigyan

ko naman ito ng pilyong ngiti upang pagaanin ang pakiramdam nito.

Napakagat naman ito sa ibabang labi na kaagad kong tinakpan ng labi ko. Ilang
segundo ng

ako rin ang kumalas.

Niyakap ko ito ng buong higpit. Hindi ko alam kung kailan ko ito muling

mayayakap.

"Mag-iingat ka rito," wika ko.

Rinig kong humihikbi ito.

"Ikaw ang mag-ingat. Basta tuparin mo ang pangako mo, babalikan mo ako. Huwag

kang mangbababae." Sabay tingala nito at irap. Natawa ako ng mahina. Kaya ba doble
ang pag-aalala nito hindi lang sa mga kalaban ko

kun'di iniisip nitong baka mambababae ako? Bakit hindi ba? Kontra ng bahaging
isipan ko.

Tsk. Hindi iyon mangyayari, kung walang drugs na nilagay sa alak ko. Hindi ko iyon

kagustuhan.

Hinalikan ko ito sa tuktok ng ulo.

"Hinding-hindi, baby, Sa iyo lang ako."

"Siguraduhin mo lang, kun'di putol sa akin 'yang anaconda mo!" Pagbabanta

nito.

Bigla akong napahalakhak. Hindi ko inaasahan na may ganitong side ang nobya ko.
Ganito niya ba ipinagdadamot ang anaconda ko?

May kung anong kilig akong naramdaman.

Gigil kong nilamukos ang labi nito. Mas lalo akong naiinlove sa pagiging selosa

nito el
At dahil mamayang hapon pa ang alis ko, kaya naman nilubos-lubos ko nang makasama

ang nobya.

Buong katawan nito pinakatitigan ko habang nakahubo't hubad ito sa harapan ko.
Gusto kong kahit nasa malayo ako, maaalala ko ang bawat korte at hugis ng katawan
nito.

sarili sa pakikipagtalik sa nobya.

"M-mahal na mahal kita, baby...!" Paputol-putol na bigkas ko habang sagad ko itong

Hanggang sa ipalasap ko na naman ang anaconda ko rito, Buong oras kong ginugol ang
Napuno ng halinghing at ungol ang buong silid.

binabayo.

Isang malalakas na ungol ang isinagot nito habang nakahawak ng mahigpit sa kobre
kama. Lalo akong pinang-iinitan sa tuwing nakikita ko kung paano tumirik ang mga
mata nito

sa sarap na pinapalasap ko.

Mas lalo kong idinidiin ang malaking anaconda ko sa kaloob looban nito habang
nakatitig sa malalaking boobs nito na panay yugyugan sa lakas ng indayog ko sa
ibabaw nito.

Rinig ko ang lagitnit ng kama sa palakas nang palakas kong pagbayo sa nobya. Ramdam

kong namumula na ang buong mukha ko sa nalalapit na pagsabok. Hanggang sa mapakuyom

ang kamao ko sa kobre kama at sagad na ipinasok ang buong

p*********i ko sa butas ng nobya ko. Napaungol ako ng mahina sabay tingala.

Fuck! Ang sarap talaga!

Pabagsak akong napahiga sa ibaba nito. Rinig ko ang bawat t***k ng puso namin.
Napapikit

ako ng maramdaman ang mahinang haplos nito sa buhok ko Tiningala ko ito at binigyan
ng masuyong halik sa labi.

ALAS SINGKO. Nakahanda na ang ilang gamit na dadalhin ko. Ramdam kong nakatitig

lang sa akin ang nobya ko.

Bumalik na naman ang kalungkutan sa mga mata nito. Kahit ako man, nahihirapan
ngunit hindi ako maaaring maging mahina ngayon.

Gagawin ko ito para din ito sa amin.

Ikinulong ko ang maliit nitong mukha sa dalawang palad ko.

"Pangako na babalik kaagad ako kapag nahuli na ang matanda." Sabay titig dito ng

mariin.

Hinawakan naman nito ang kamay ko.

"Mag-iingat ka baby, please. Palagi mong isipin na may naghihintay sa iyo," basag
at garalgal nitong wika.

Hinalikan ko ito sa labi.

"Mag-ingat ako. Basta huwag ka nang malungkot. Dahil hindi ako mapapalagay kung
ganiyan ka." Nasa mga mata ko ang pagsusumamo. Ang hirap iwanan ang ganitong
kalagayan nito. Kung ako lang ang masusunod,

hinding-hindi ako papayag na mawalay sa tabi nito. Ngunit iba ang sitwasyon namin
ngayon.

Kailangang magtiis.

Tumango ito ngunit tumulo pa rin ang luha sa mga mata nito, Mabilis itong yumakap
sa akin na siyang ginantihan ko ng mahigpit sabay halik sa ulo nito.

Babalik ako baby, gagawin ko ang lahat.

"Huwag pababayaan ang sarili dito ha. Dapat nakahanda ka sa pagbabalik ko. At

titiyakin kong magkakaroon ng laman iyang sexy tummy mo." Sabay ngiti. Gusto kong
pagaanin ang loob nito bago ako umalis.

Napanguso naman ito. Napalunok na lang ako dahil hindi mawala wala ang lungkot nito
sa mga mata. Niyakap ko itong muli at hinagkan ang ulo.

Lihim kong itininatago ang tunay na nararamdaman ko. I wanted to cry. Ngayon pa
lang namimiss ko na ito.

"I love you.." buong pagmamahal na wika ko.

Nakatitig ako sa mga mata nito habang nakahawak ang dalawang kamay sa mukha

nito.

"M-ahal na mahal din kita." Pumiyok ito. Tumiim-bagang ako.

"Kailangan ko nang umalis, baby"

Pilit na pinapatatag ang boses. Napayuko ito bago nagawang tumango. Matagal kong
hinalikan ang noo nito. Isang

yakap pa at halik sa labi bago ko ito tinalikuran.

iwan pa.

Pinilit kong huwag lumingon, dahil baka oras na lumingon ako, hindi ko ito
magagawang Uminit ang gilid ng mga mata ko habang naririnig ang hikbi nito na
halatang

pinipigilan.

Kumuyom ang kamao. Tatapusin ko ang labang ito, para sa iyo baby. Pgakasakay ng
helicopter, bumalik ang dating expression ng mukha ko. Blangko, walang

emosyon.
Makikita sa mukha ko ang katigasan. Na kahit na sinong tao, makakaramdam ng takot

dahil sa mukha kong napaka-seryoso at madilim.

Tinawagan ko si Leron.

"How's my wife?" tanong ko agad kahit pa, kaaalis ko lang.

Narinig kong tumikhim ito.

"Nandoon pa rin sa dati mong pinag-iwanan boss. Nakaupo at tahimik na

umiiyak."

Nakagat ko ang ibabang labi. Sabay tiim-bagang.

Kahit lalaki ako, pagdating sa nobya ko, mabilis lumambot ang puso ko. Sobrang
sakit na mawalay dito lalo na't alam kong matatagalan ang pagbabalik ko.

"Ikaw na ang bahala. Huwag mong pababayaan na mag-isa pumuntang Hacienda at

maraming mga matang nakamasid sa nobya ko."

Nangunot ang noo ko.

"Nangangamoy seloso, boss ah!"

Aba, nagbiro pa talaga ang luko.

"Akong bahala, boss. Ingat ka boss!" huling sinabi nito.

Pakiramdam ko para akong pinadala sa Mindanao at walang kasiguraduhan kung

makakabalik pa ngang buhay.

Mariin akong napailing.

I'm a Hamish. Hindi ko dapat iniisip ang negatibo.

Episode 46

Kaagad kong napansin ang mga tauhang pumanig sa akin. Ito iyong mga tauhan ni Drago
noon na ngayon ay hawak ko na.

Yumuko ang mga ito pagkakita sa akin. Sumalubong naman si Zelou.

"Boss"

"Kumusta rito?" tanong ko.

Umagapay ito sa paglalakad ko. Sumunod naman ang mga tauhang nasa likod lang namin.

"Maamong tupa, boss."

Umarko ang gilid ng labi ko. "Nasaan siya?" tanong k

ko.

"Sa itaas, boss."

Sumalubong sa amin sina Secret Agent 88 kasama ang iba pang agent. Pinag-usapan na
namin ito ng mga kapatid ko na kailangan ko ng tauhang galing sa agent.

Mahirap pa ring pagkatiwalaan ang mga tauhang galing sa mga halang ang

bituka.

Pagkabukas ng isang kuwarto, sumalubong sa akin ang mukha ni M. Wala na itong

kadena sa kamay at malinis na rin ang katawan nito. Magaling na rin ang mga sugat

nito.

Umupo ako sa harapan nito. "Handa ka na ba?" malamig at seryosong tanong ko.

Pansin ko ang paglunok nito bago tumango.

"Good, Boss M." Sabay ngisi rito. "Ihanda mo na ang sarili mo." KAAGAD akong
tumungo sa sariling kuwarto at pinag-aralan ang mga plano sa unang

pagkikita namin ng matanda. Naka-antabay lamang ang mga kapatid ko at lahat ng mga
agent.

Ayon sa pinag-usapan namin ng lalaking si M. Sasabihin nitong ako ang pumalit sa

posisyon ni Drago ng mamatay ito sa labanan. Sasabihin nitong ako ang ginawang

pangalawang boss ni Drago noon sa mga tauhan nito.

So, ang kailangan lang nitong gawin ay ang ipakilala ako sa master mind ng mga ito.
Ngunit ayon nga sa sinabi nito, matinding pagsubok ang daranasin ko sa kamay nito.
Para

lang makapasa bilang isang kanang kamay ng matandang Mafia.

Mabilis kong pinindot ang tawag ng mga kapatid ko.

"Handa ka na ba?" bungad kaagad ni Marnix.

Bumitaw naman ako ng buntong hininga.

"Yeah"

"Hindi siya madaling kalaban, bro. Sana nakahanda ka, anuman ang ipagawa niya sa

iyo Si Marco

Umigting naman ang panga ko. Kahit ano pa ang ipagawa niya, hindi ko siya

uurungan,

"I know," sagot ko.

"Kailan ang alis niyo?" Singit ni dad.

Seryoso ang mukha nito. "Sa sunod na araw, dad?"

Tumitig ito sa akin.

"Son, huwag mong kakalimutan na isa kang Hamish. Wala sa dugo natin ang

mahina."

Napatitig naman ako sa ama. Anong akala nito, mahina ang bunso niyang anak? Mukhang
nabasa nito ang ipinapahiwatig ng mga mata ko. Umiling ito.

"Sa pag-apak ng mga paa mo sa lungga ng matanda. Ihanda mo ang sarili mo, na
anumang oras, kailangan mong pumatay, may laban man lyan o walang kalaban-laban.
Kung gusto mong makalabas pa sa lungga niya. Tandaan mo, hindi siya madaling
kalaban. Siya ang pinakapinuno sa mga Mafia's"

Natahimik naman ako. Nabanggit ko kasi sa mga ito ang makahulugang sinabi sa akin

ng lalaking si M. Sa sinabi pa lang nito alam kong matinding pagsubok ang

ipaparanas sa akin ng matandang Mafia. Alam kong walang awa at walang halang ang
mga Mafia. Wala silang kinatatakutan at

kinaaawaan. At iyon ang dapat kong matutunan sa pag-apak ko sa lungga ng

matanda.

Pagkatapos naming pag-usapan ang mga plano na posibleng mangyari, kaagad kong
inayos ang mga kagamitan na dadalhin sa pag-alis.

KINABUKASAN

Pansin ko ang mga tauhang nasa paligid. Nandoon na rin ang lalaking si M. Yumuko
ito

ng makita ako.

"Tandaan mo ang bilin ko sa iyo. Isang pagkakamali mo lang, sabog iyang katawan
mo,"

banta ko rito.

Hawak ko ito sa leeg. Matinding plano ang ginawa namin dito upang hindi
makapagsumbong sa master mind kahit hindi ko ito nakikita o katabi o kahit nasa
mismong lungga na ito ng matanda.

Hindi naman yata ako papayag na pupunta sa giyera ng walang kaplano-plano. Alam
kong oras na makapasok ako sa lugar ng matandang Mafia, wala akong ibang aasahan na
kakampi kun'di ang sarili ko lang.

Hindi naman maaaring makasama sina Zelou at ang mga agent ni mga tauhan ng lalaki.
Dahil tulad nga ng alam ko, mga kanang kamay lang ang nakikipagkita sa matanda. At
dahil ako ang papalit sa

posisyon ni Drago , kailangan ko itong makita. Ayon sa lalaking si M, susubukin ako

kung karapat dapat ba akong maging isang pinuno rin. At doon ko malalaman kung
anong klaseng pagsubok ang katakot-takot na ipapagawa

nito sa akin.
Ngayon ang alis namin papunta sa Lugar ng matanda. Kailangan naming sumakay ng
eroplano at nasa ibang bansa ang matanda at doon sinusubok ang mga nagiging kanay

kamay nito.

Binalingan ko sila Zelou.

"Kayo na ang bahala rito. Watch them." Makahulugan kong wika. Sabay-sabay naman ang
mga itong tumango. Sila ang may hawak sa mga tauhan ng

lalaking si M at tauhan ni Drago.

Sumakay kami ng sasakyan patungong Airport. Tahimik lang ako gayoon din ang

lalaki.

Pansin ko ang paghugot buntong hininga nito.

"What's wrong?" Matigas kong tanong.

Umiling ito.

"Ito ang unang pagkakataon na haharap ako sa master mind namin na magiging traydor

sa harapan niya. Sana kayanin kong magpanggap sa harapan nito. Hindi ko maiwasan
ang kabahan at matalas ang pakiramdam nita."

Bigla kong hinugot ang kuwelyo nito. Pansin ko ang paglunok nito. "Anong klaseng
kanang kamay ka kung ngayon pa lang bahag na ang buntot mol Kung

natatakot ka sa maaaring gawin niya sa iyo, mas matakot ka sa nakakabit diyan sa

katawan

mo!" Mariin at umiigting ang panga ko. Mapapalpak ang mga plano oras na ito ang
gumawa ng kahina-hinalang kilos, Hindi

masaril

Bigla itong namutla. Marahas kong binitiwan ang kuwelyo nito. Nag-aapoy ang mga

mata ko sa galit

Lumipas ang dalawang araw.

"Maghanda ka. Susunduin tayo ng mga tauhan niya," wika nito sa akin sa mahinang

boses.

silang dragon sa likod. Sa gitna ng batok

Isa ba ito sa palatandaang tauhan sila ng matandang Mafia's? Lumalim ang kunot sa
noo ko, dahil bumungad sa amin ang karagatan. Oras din ang tumipas, bago huminto
ang sasakyan.

Nagtatanong naman akong tumingin kay M.

"Nasa isang Isla ang Lugar ni Master!" wika nito habang nakangisi.
Kailangan nitong magpanggap sa harapan ko. "Di nito maaaring magpakita kahit

katiting na takot o alinlangan.

nito

Siya na rin ang nagsabing matalas ang matanda gayoon din ang mga tauhan Isang tango
lang ang naisagot ko hanggang sa sumakay kami sa malaking yate. Lihim

kong hinawakan ang relong nasa bisig ko. Masyado pala talagang malihim ang matanda.
Masyadong tago ang lugar nito.

30 minutes ng masilayan ko ang isang Isla. May kung anong bumundol sa dibdib ko
Lafo

na ng palapit nang palapit ang yate.

Kita ko kaagad ang mga tauhang nagkalat kahit sa gilid ng karagatan. Hanggang sa

maging malinaw sa akin ang lahat.

Lahat ng tauhan, may hawak na mahahabang baril at nakasuot ang mga itong itim na
bonet. Lahat malalaking tao.

Ako lang yata ang maliit kung ikukumpara sa laki ng mga ito. Parang isasali sa
boxing

ang mga katawan. Lalo na't matatangkad ang mga ito. Nasaan kaya ang kapwa ko
Pilipino?

Kaya pala malaking tao rin ang lalaking si M. Dahil wala sa kanila ang mukhang
boykung tawagin. Pero sa pangangatawan ko naman, malabong matawag ako ng ganoon.

Masyado lang silang malaki. Halos magkasing-laki lang naman kami nitong si M.
Sumalubong sa amin ang ilang tauharig naroon. Pansin ko ang tinginan nila sa

akin.

"Hey Mr. Chuio," wika ng isang foreigner na mukhang mas mataas ang rank sa

mga ito Yumuko sila na siyang ginawa ko. Ngunit bigla yata akong pinamulahan sa
pang-iinsulto

nito.

"I think he's too small. Maybe he can't handle it? Can we have an early funeral for
that?" Gusto kong bigyan ito nang malutong na suntok sa nguso ng malaman nito kung
sino

Sabay halakhak nito.

ang iniinsulto niya. Baka siya ang ilibing ng maaga.

Tumingin naman sa akin si M habang nakangisi dahil nakipagsabayan siya sa gagong

foreigner. Huwag lang siyang magkakamaling kumanta at pare-pareho kaming mamatay

dito Ngunit base sa nakikita ko rito, malabong hindi ito tumupad sa usapan namin.
"He's just small. But he has killed many," sagot naman ni M dito. "Woaht He's
interesting that way. Let's see if he can survive tomorrow!" Sabay

ngisi nito.

Bigla ako nitong tinapik Sabay talikod. Sumunod naman kami.

Palihim kong tinitingnan ang paligid. Sandamakmak ang mga tauhan. Doon ko napansin
na may malaking bahay sa tuktok ng isla na iyon.

Kailangan pa naming umakyat sa hagdan na gawa sa bato. Dito pa lang sa baba,

mahirap ng maubos ang mga tauhan nito. Paano pa kaya sa itaas nito? Dito ko na ta
malalaman kung anong karumal dumal ang pinaggagawa ng matanda? O

ipapagawa?

So, lahat nga sila may tatak ng dragon sa batok

Lihim na gumalaw ang panga ko habang nakasunod lang sa mga ito

nasa bisig ko.

Kunwari nagpagpag ako ng jacket ko sa braso, ngunit sinulyapan ko lang ang relong

At lihim akong nagulantang ng makitang hindi ito gumaganal

balikat.

buhay na magpapabago sa buhay mo. Basta gawin mo lang ang pinag-usapan natin."

Hinarap ko ito. Napatitig naman ito sa mukha ko. Hinawakan ko ang magkabilaan
nitong "Bubuhayin kita, oras na mapatay ko ang mastermind niyo. Bibigyan ng
magandang

Napataas ang kilay ko ng manatili itong nakatitig sa akin. "Hindi ka man lang ba
natatakot na mag-isa ka lang na papasok sa lungga ng master mind namin? Hindi mo ba
naisip na handa kong ibuwis ang buhay ko para ipaalam sa mga

Itong isa kang spy?"

Bigla akong natigilan. Napangiwi ito ng maramdaman yata nito ang mahigpit kong

pagkakahawak sa magkabilaan nitong balikat

"Subukan mo ako." Mapanganib na bigkas ko sa harapan nito.

Napalunok ito.

"Hindi mo rin ba naisip na handa kong ibuwis ang sarili kong buhay, mapatay ko lang
kayong lahat? Alam mo naman kung anong dala ko na hindi niyo mapipigilan
makahulugan

kong wika rito

Matalim ang mga mata kong nakatitig dito.

Alam kong sinusubukan ako nito. Ngunit wala pa siya sa kalingkingan ko upang
paikutin
niya ang ulo ko.

Bago man ako tumungo rito, inihanda ko na ang sarili ko. Dead or alive, tatanggapin
ko Ngunit sisiguraduhin kong mapapatay ko ang totoong pakay ko.

"j-just want.."

"I know. Alam ko naman na takot ka pa ring mamatay." Sabay ngisi rito ngunit
nanatili

ang matalim kong mga mata rito. Mabilis akong bumitaw dito at tumabi sa gilid nito
ng maramdaman ang sasakyang

paparating.

This is it

Dalawang itim na Van ang huminto sa tapat namin. Hanggang sa lumabas ang

dalawang malalaking tao.

Foreigner?

"Mr. Chuio, Master is waiting for you," wika ng isang lalaki. Nakasuot ito ng
sunglasses kaya hindi ko makita ang mga mata nito. Lahat nakasuot na

itim

ikinayuko ko kunwari.

Nakipag-kamay ang kasama kong si M, sa lalaki. Bumaling ito sa akin na siyang

"Is it him?" He asked.

Tumingin naman ako kay M. Bumaling din ito sa akin bago tumingin muli sa lalaking

kaharap namin.

"Yes!" Nakangiting wika ni M.

Tumingin sa akin ang foreigner. Nakangisi na ito ngayon.

"Good luck!" Subay tapik nito sa balikat ko.

Ramdam ko ang may kalakasang tapik nito. Ngunit hindi man lang ako natinag sa

kinatatayuan ko.

He teased me? Isk. Tak

"Hmm, interesting!" wika nito habang nakatingin kay M.

Tumawa ang mga ito. "He's bravel" wika ni M.

"We'll see then. Let's go!" Malakas ang boses ng lalaking foreigner.

Dito pa lang ramdam ko ng mainit ang labanang pinapasukan ko. Ramdam ko ang
pagtikhim ni Mbago tumingin sa akin.
Lihim akong umiling at pinatigas ang mukha

Pagpasok sa Van, doon ko napansin ang ilang kasamahan nito. Lahat sila nagsasabing
goodluck at saka ngingisi. Lihim akong napatiim-bagang.

Lihim kong pinagmasdan ang mga ito. Hanggang sa mapalkunot ang noo ko. May tatak

What the? Walang signal dito?

Fvck!!

Paano ako mat trace ng mga kapatid ko?!

Lihim akong bumitaw ng mabigat na buntong hininga.

Nandito na ako. Bahala nal

Isa kang Hamish, anak. Walang mahina sa atin. Hindi siya madaling kalaban.

Kailangan mong pumatay kung gusto mong makalabas pa sa lungga ng

matanda.

Ang mga salitang naaalala ko sa mga kapatid at ama ko.

Nandine Bsc

Hi guys! Sa patuloy na sumusubaybay ng Mafia's story ko. Sana tapusin niyo po.
Super ganda po nito. Please Vote this story kung nagustuhan niyo po. Basahin niyo
rin po ang "I got you Mr. PLAYBOY" It's a Romance Story po. Click niyo lang po sa
gilid nito ang pen name ko. So, makikita niyo ang ibang mga stories ko. Don't
forget to follow me. Thank you so much!

"

Episode 47

Isang napakalaking bahay na gawa sa bato ang bumungad sa akin. Ngunit mas umagaw
pansin sa akin ang mga tauhan nitong halos hindi mabilang sa dami.

Dite pa lang sa labas, napakarami na. Paano pa kaya ang loob ng bahay?

Lahat yata foreigner ang nakikita ko at lahat malalaki at matatangkad. Itinaas ng

lalaki

ang kamay nito hudyat na buksan ang malaking pintuan na nasa harapan namin.

Napatitig ako sa pintuan. Bukod dito, may nakaharang pang malaking bakal na patalim

ang dulo.

So, mahirap nga at hindi basta-basta makakatakas ang sinumarig magtangkang

tumakas. Hindi rin makakapasok ng basta basta ang sinuman ng walang pahintulot mula
sa

nag-ooperate ng pinto. And guess what? Napansin ko ring sa gilid may maliit na
camera na para bang

naka-record ang lahat ng pumapasok sa loob. So, wala ngang kawala.

I think, oras na mahagip ng camera ang sinumang hindi tauhan ng matanda. Tiyak,
doon pa lang sa pintuan. Tutumba na kaagad.

Hindi nakakapagtaka kung bakit ito ang master mind nila. Masyadong matinik. Pero
kung may mga recording dito. Ibig sabihin may signal dito? Pero bakit nawala yata

ang akin?

Biglang gumalaw ang panga ko. Hindi maaaring malaman nila ang pakay ko o anumang

dala ko. Siguro naman hindi nila na-trace ang gamit na mayroon ako. Sa bawat
hakbang namin at papasok sa looban, hindi nakaligtas sa akin ang malalaking

armas na nagkalat sa paligid.

Biglang napatingin ako sa isang pintuang nakaawang ng kaunti. May mga kalalakihan

doong nag-eensayo?

Nang bigla akong mapalingon sa katabi ko. Si M. Tinapik nito ang balikat ko.

"Where's Master?" tanong ng lalaking foreigner na sumalubong sa amin sa tabing

dagat

kanina.

"Downstairs, Boss Lake," sagot ng isang lalaking long hair.

Lahat yata ng nakikita ko, puro may tattoo sa katawan. Huwag sabihing isa ito sa

gagawin sa akin?

"He said he would talk to the newcomer later."

Tumango naman ang lalaki at humarap sa amin ni M.

"You know where to take hirn. Our master will talk to him later." Sabay sulyap sa

akin.

Tumango naman si Mat saka ako inaya kung saan. Pansin at ramdam ko ang tinginan ng
mga tauhan ng matanda sa akin.

Alam kong ina understimate ako ng mga ito. Dahil hindi nakalagpas sa akin ang mga
ngisi sa labi ng mga ito. Lihim na tumunog ang mga ngipin ko.

Sabi nga, hindi nasusukat sa laki ang lakas at galing ng isang lalaki. Don't judge
the book by its cover ika nga.

Ilang minuto yata kaming naglalakad hanggang sa lihim akong bumulong kay M. "Walang
mga Pinoy dito?" Ngunit diritso pa rin ang tingin sa unahan at ang
lakad.

Lumingon ito sa akin. Ngumisi ito.

"Kapag nasa labas ng Pilipinas si Master, wala kang makikitang kapwa natin na
kasama

niya. Kung makikipagkita man siya isa sa kanang kamay niya, tiyak na sa Pilipinas
ito at hindi dito. Special na Lugar ang tinatapakan mo."

isang pinto,

Kumunot naman ang noo ko. Akmang magtatanong pa ako ng bumukas ang

"Diyan ang magiging kuwarto mo habang nandito ka pa. Prepare for late Akmang
tatalikod na ito ng mabilis ko itong hawakan sa braso. Tinitigan ko ito ng

matalim.

"Huwag kang magkakamali-

Nang putulin nito ang sasabihin ko sa pamamagitan ng pagtapik nito sa balikat ko

sabay

tawa. Naguluhan akong tumitig dito.

Nang bigla itong magsalita ngunit halos pabulong lamang. "Don't talk to much. Hindi
safe ang Lugar na ito."

Tinapik nitong muli ang balikat ko sabay bigkas ng malakas. "Goodluck bre! You can
do this!"

Nagawa pa talaga nitong yugyugin ang balikat ko na hindi naman natitinag nito

Lihim akong natigilan sa sinabi nito.

Ibig sabihin, ang bawat sulok ng Lugar dito ay may nakakabit na Cctv with Audio?
Kaya

ba, ayaw ako nitong pagsalitain at tiyak, mahuhuli kaming pareho?

So, tumutupad nga siya sa usapan namin? Ayaw niya pa rin talagang mamatay. Umupo
ako sa ibabaw ng kama. Maliit lang ang kuwarto. Ibinaba ko ang isang hindi

kalakihang bag sa tabi ko.

Kung may Cctv sa kahit saang sulok, Ibig sabihin, maaaring may riakamasid lang sa
akin ngayon. Bawat kilos ko, maaaring pinagmamasdan ng mga ito.

Kunwari sumusuntok-suntok ako sa ere, ngunit lihim ko lang tiningnan kong may
signal na ba ulit ang relo ko. But fuck! Still not working.

Anong nangyari? Nalalaman ba nila kung may ibang uma-access sa signal na mayroon
sila dito? Damn! Huwag naman sana or else, patay ako nito,

Nagpalit ako habang nakayuko, dahil ayokong mapansin nilang malalim ang

iniisip ko
Ano kaya ang naghihintay sa akin kinabukasan? Tulad ng alam ko, bukas sisimulan ang

pagsubok sa akin.

At ano nga ba ang itsura ng matandang Mafia? Siguro naman hindi ito katulad ng mga
foreigner na sobrang laki at pinoy lang naman ito.

Sa dami ng magaganda at sex-ing babae sa mundo, bakit hindi niya tantanan ang nobya

? At pilit pinapahanap nito? ko

Lihim akong napamura ng hindi sinasadyang mapansin ko ang maliit na camera sa Cr.

Pati ba naman dito?

Kailangan kong magtagumpay. Kung hindi, hindi ako makakabalik pa ng Pilipinas. At

'di

ko hahayaang mangyari iyon, Naghihintay ang mahal ko.

Mariin akong napapikit. Damn! I miss her so bad! Ilang buwan ba o taon bago ko ito

muling makita?

Bigla akong napabangon mula sa pagkakatulog ng marinig ang pagbukas ng pinto.

Hindi ko namalayan na nakaidlip pala ako. Si Mat may kasamang isang lalaki.

"Hinahanap ka na ni Master" Tumango naman ako at sumunod sa mga ito

palabas

Nang bigla akong mapaisip. Kung lahat foreigners ang nandito, bakit ayaw akong

pagsalitain ng lalaking ito? Nang umakyat kami paitaas. At saka lumakad muli ng may
medyo may kalayuan.

Hanggang sa makita ko ang pinakadulo at hulihang pintuan na tinatahak namin.

Biglang may kung anong kumalabog sa dibdib ko habang papalapit kami. Sa wakas,

makikita ko na rin ang master mind ng mga ito. Gaano ba ito nakakatakot?

Pagkatapat sa pinto at siyang paglingon sa akin ni M. Tumango lang ito.

Bumungad sa akin ang napakalaking kuwarto.

Ngunit nakaagaw pansin sa akin ang isang lalaking nakatalikod na mukhang

nagpapaligaya. May nakapatong ditong isang babae habang nagtataas-baba ito sa

kandungan ng matandang nakatalikod sa amin

Para yata akong naririndi sa halinghing ng babae. Nakaharap pa ito sa akin.

Napaiwas ako ng tingin ng makita ang dalawang pakwan nito sa dibdib na umaafon-alon

dahil sa paggalaw nito.

Damn! Hindi ko akalain na ito kaagad ang bubungad sa akin. Pansin ko ang ilang
tauhang naroon na para bang sanay na sanay ng ganoon ang
ginagawa ng mastermind nila.

Sa mismong harapan talaga ng mga tauhan niya ito nagpapaligaya?

Matanda na't lahat lahat, manyak pa rin!

Nang lumapit ang isang lalaking kulay blonde ang buhok sa lalaking matandang
nakatalikod at may ibinulong. Samantalang ang babae parang wala lang dito at tuloy
pa rin

sa paggalaw.

Nang bigla itong pahintuin ng matanda.

Umalis ang babae na nakahubo't hubad at pumasok sa isang silid. Lihim akong

napailing.

Ngunit itinutok ko ang mga mata ko sa matandang nakatalikod pa rin. Sinindihan ng

isang lalaki ang sigarilyo nito. Ramdam ko ang kalabog sa dibdib ko habang
hinihintay itong umikot paharap.

Hanggang sa dahan-dahan itong gumalaw paharap habang naghihithit ng

sigarilyo

Bigla akong napayuko katulad ng ginawa ni M.

"Master," wika nito.

Nanatiling nasa sahig ang tingin ko.

"Siya ba ang pumalit kay Drago?"

Ramdam ko ang kapangyarihan sa boses nito. Malalim, matalas, matigas at matatakot

ang sinumang magkamali ng sagot sa bawat tanong nito.

lyon agad ang napansin ko sa matanda

"Yes, master," rinig kong sagot ni M dito.

"Tumingin ka sa akin."

Bigla akong napatingin sa matanda. At gusto yatang gumalaw ng mga panga ko ng isang
ahas na nakapulupot dito. Habang

masilayan ang mukha nito. Ang leeg nito. Napapalibutan ng isang tattoo na

nakabuka ang bibig ng ahas na para bang manunuklaw. Kung iba-iba lang matatakot na.
Pero hindi ako iyon. Balbas sarado ang matanda.

Ngunit masasabi kong hindi mapaghahalataang matanda ang lalaki.

Halatang malakas ang pangangatawan nito dahil sa kisig pa rin ng katawan kahit may

edad na.
"Alam mo ba kung anong Lugar ang pinasukan mo?" tanong nito habang hindi inaalis

ang titig sa akin.

"Yes, master," sagot ko.

Pansin ko ang pagguhit ng ngisi nito sa labi.

"Maaaring alam mo. Ngunit hindi mo pa alam kung ano ang mga naririto at naghihintay

sa iyo.

Hindi ako nakaimik

"Sa tingin mo ba, mabubuhay ka pa sa Lugar na ito?" Sabay tapak nito sa

sigarilyo

Sandali akong natahimik. Hindi ko mapunto ang gusto nitong iparating. Ngunit alam

kong simula ito sa panunubok sa akin.

Tahimik lamang si M sa isang tabi.

"Kung nanaisin niyo, master. Wala hong impossible sainyo."

Bigla itong natawa. At doon ito tumayo,

So, matangkad pala ang matanda Parang kasing tangkad ni daddy. "Gusto ko ang sagot
mo, bata." Sabay harap nito sa tapat ko.

Pinagmasdan nito ang mukha ko.

ito

"Ngunit hindi sa akin ang magiging desisyon kung mabubuhay ka pa sa Islang

Bigla akong natigilan. Ngunit hindi ko iyon pinahalata. "Kita ko ang pagiging
matapang mo." Sabay tapik nito. "At sana magamit mo iyan

kinabukasan." Tumigas ang boses nito.

Sa ilang minutong nagkalapit kami. Hindi nakaligtas sa akin ang mga mata nitong

matatalim at walang bahid ng kalambutan. Kahit sa kabila ng pagtawa nito, ni hindi

man

lang nabago ang expression ng mga mata nito. Masyadong madilim at mapanganib.

Bumalikitong muli sa kinauupuan nito.

"Tulad ng sinabi ko, wala sa akin ang desisyon kung makakalabas ka pang buhay sa
Lugar na ito. Kun'di sa magiging desisyon mo. At iyon ang malalaman mo bukas."

May kung anong sumipa sa dibdib ko. Hanggang sa maalala ko na naman ang binangggit
ni M na katakot-takot na mga pagsubok!

Yumuko lang ako rito hanggang sa sumenyas ito gamit ang kamay.
Nasa tapat na ako ng pintuan ng magsalita ito.

"Goodluck young boy!"

Umigting ang panga ko ng tumawa ang matanda.

Young boy pala ha. Tingnan ko lang kung makatawa ka pa oras na mapatay kita!

Hindi pa kami nakakalayo ng makarinig ako ng isang tili ng babae kasabay ng tatlong
paputok ng baril.

Hindi na ako magtataka kung pinatay nito ang babae. Inihatid akong muli ng isang
foreigner habang nagpaiwan sa loob ang lalaking si

M.

Nandine Bsc

Hi guys! Sorry if masyadong late ang update nito. Medyo busy lang sa ibang trabaho.
And balak kong tapusin muna ang I GOT YOU MR. PLAYBOY na story ko para makapag-
fucos ako rito, Malapit na rin kasi ang ending ng kuwento noon. Hindi kasi madali
ang mga eksenang magaganap dito. So, need ko ng fucos. Salamat sa pag-unawa! Sana
patuloy niyo itong supurtuhan. Thank you so much!

Episode 48

KINABUKASAN

Halos hindi ako nakatulog kakaisip kung anong magaganap ngayong araw. Simpleng
white t-shirt at pants ang suot ko.

Nakaupo ako habang nakayuko at nakasiklop ang dalawang kamay ko. Nang bigla

akong mapa-angat ng ulo ng bumukas ang pinto. Si M at dalawang foreigner.

"Let's go. Si M.

Ramdam ko ang kalabog ng dibdib ko. Huling bitaw ng mabigat na buntong hininga bago
ako tumayo at sumunod sa mga ito.

"Nakahanda ka ba?" biglang tanong ni M.

Gumalaw ang panga ko. Ni hindi ko pa nalalaman kung anong pagsubok ang

naghihintay sa akin dahil wala naman itong binanggit.

"Yes," tipid na sagot ko.

Pansin ko na tumango lang ito.

Sa ilang minutong paglalakad namin, napansin ko ang daang patungo sa ibaba ng

bahay.
Hindi rin nakaligtas sa akin ang katahimikan ng bahay. Wala yata ang mga tauhan

nito katulad kahapon na nagsikalat?

Habang naglalakad kami sa may kadilimang ibaba ng bahay na iyon, unti-unti kong

naririnig ang hiyawan na para bang nagkakagulo. Kung kailan malapit na kami sa
isang pintuan ng maramdaman ko ang paghawak

sa akin ni M sa balikat ko. Medyo nauuna ang dalawang foreigner sa amin. Bigla ko
itong nilingon. Seryoso ang mukha nito ngunit hindi nakaligtas sa akin

ang pagkatakot sa mga mata nito. "Sana, kahit anong mangyari, pilitin mong mabuhay
sa lahat ng laban. Kailangan

mong mabuhay at makaalis sa Lugar na ito," bulong nito. Biglang kumunot ang noo ko
sa tinuran nito. Ito pa ba ang M na kalaban ko? Bakit

mukha yatang kakampi ko ito? Dahil ba sa takot itong mamatay?

Hindi na ako nakasagot pa dahil bumukas ang malaking pintuan. At doon

napa-awang ang labi ko sa pagkagulat.

Kaya pala wala ang mga tauhan sa loob dahil halos nandito sila. Nagkakahiyawan

at nagkakasigawan habang sa gitna nito may nagpapatayan.

Sa gitna ng stage may nakaharang na bakal sa palibot nito. Nandoon ang dalawang
lalaki na nagpapatayan.

"Kill him! Kill!" sigaw ng mga ito.

Halos duguan na ang isang lalaki. At para akong binuhusan ng malamig na tubig

ng makita kong pinoy ang bagsak at duguan habang ang kalaban nito ang isang

malaking foreigner.

Akala ko ba walang pinoy dito?

Ngunit mas lalo akong nagimbal ng itingala ng foreigner ang ulo ng pinoy paharap
akin. Bumigat ang paghinga ko ng umalis ito ngunit may kinuhang malaking

sa itak

Hindi

Nakataas ang dalawang kamay nito at para bang sinasabi nito sa kilos na pupugutan
ng ulo ang kapwa ko pinoy.

Ihahakbang ko na sana ang mga paa ko up ang pigilan ito ng may isang mariing kamay
ang pumigil sa braso ko.

Matalim akong tinitigan ni M. Mariin itong umiling.

"Hindi mo alam ang kahahantungan ng possible mong gagawin, May sarili kang laban at
iyon ang paghandaan mo. Marami pa diyan ang makikita mo, oras na magtagumpay ka
rito. At sana magtagumpay ka. Malaki ang tiwala ko sa iyo."
Bakit ba gusto ako nitong mabuhay?

Magtatanong sana ako ng marinig ko malakas na lagapak kasabay ng malakas na

palakpakan at sigawan ng mga tao.

Naestatwa ako sa kinatatayuan ko ng makitang tumalsik ang ulo ng kapwa ko pinoy sa

dulo ng pader na bakal.

Nanginig ako sa matinding galit. Biglang nag-apoy ang mga mata ko. Hindi ko akalain
na ganito sila kasama!

Lalong nag-init ang gilid ng mga mata ko ng tumawa pa ang foreigner habang

nakatingin sa akin.

You! You're the next!" malakas na sambit nito.

Nagkaingay lalo ang mga tao.

Isang tunog ng Bell ang nagpatahimik sa lahat. At doon ko lang napansin na sa

akin.

Naramdaman ko ang pagtulak ng kung sino sa akin na para bang pinapalapit ako

itaas, sa gitna nakaupo ang master. Naghihithit ito ng sigarilyo habang nakatingin
sa

sa gitna.

"Handa ka na ba, bata?" tanong ng matandang Mafia. Galit na galit ako ng mga oras
na iyon. Ngunit hindi ako maaaring magkamali ng

ikikilos kuri'di mahahalata nila ako. "Yes, master." Sabay yuko.

Umingay na naman ang paligid. Ngunit ng itaas ng matanda ang

kanang kamay,

nagsitigil ang mga ito.

"Nakita mo naman siguro ang nangyari? At katulad ng sinabi ko kahapon, nasa sa iyo
ang desisyon kung mabubuhay ka pa sa Lugar na ito. Ngayon alam mo na ang ibig kong
sabihin."

Hindi ako umimik.

Iminuwestra nito ang kamay na para bang sinasabing pumasok na ako sa malaking stage
na napapalibutan ng bakal. Wala na rin doon ang bangkay ng kapwa ko

pinoy. Ngunit nandoon pa rin ang lalaking pumatay. Sumigaw ito habang nakataas ang
dalawang kamay at hawak pa rin nito ang

malaking itak na para bang handa na akong pugutan.

Nang biglang sumara ang pinto ng bakal.

Sht
Napamura ako ng hindi ko napansin ang paglapit nito kaagad. Mabuti na lang mabilis
akong nakaiwas,

Lalong nagkagulo ang mga taong nanunuod.

"Kill him, bro!" sigaw ng kung sinong foreigner.

"He's too small! It's easy to kill him!" hiyaw ng iba. Naging sunod-sunod ang galaw
nito na palagi ko naman naiiwasan at

nasasangga

Ngunit hindi ko naiwasan ang biglang pagsiko nito sa panga ko na ikinatumba ko.

Bigla kong naipilig ang ulo ko sa pagkahilo

"Kill, kill" sigaw ng lahat.

Nang makita ko si M sa hindi kalayuan.

"Fucos, Scoot! Damni Wala kang kakampi dito!" Pansin ko ang galit sa

boses nito.

Ano bang problema ng isang ito?

"Sa likod mo!" sigaw pa nito.

Fvck!

Bigla akong napahiga habang pigil-pigil ko ang malaking itak nito na halos malapit
na sa mukha ko

Nakapatong pa ito sa akin. Mabigat ito lalo na't malaking tao ito. Ramdam ko ang
matinding pawis sa katawan ko habang nakikipaglakasan sa lalaki. Hanggang sa
maramdaman ko ang itak malapit sa ilong ko.

Shit!!

Narinig ko ang tawanan at hiyawan sa paligid.

"He has lost. He's going to diell

Pansin ko ang ngisi ng lalaking long hair. Nanlalaki ang mga mata nito at halatarig
gigil na gigil na mailapat sa akin ang malaking itak.

"You're so weak!" sambit nito na ikinasabog ng galit ko. Sa isang iglap buong
puwersa kong pinilipit ang kamay nito upang mabitiwan ang

itak. Hindi naman ako nabigo.

At mabilis ko itong kinubabawan at binigyan ng malalakas na suntok. Nang

maalala ko kung paano humingi ng tulong ang kapwa ko pinoy kanina gamit ang mga
mata nitong nakatitig sa akin, biglang sumabog ang galit ko sa lalaking ito.

Isang malakas na suntok ang pinakawalan ko sa leeg nito, Tiniyak kong hindi na ito
makakabangon pa. Rinig ko ang pagkabali ng buto nito sa leeg.
Isang malakas na singhapan ang narinig ko ng tumayo ako at wala ng buhay ang

lalaki. Biglang natahimik ang paligid. Hingal akong bumaling sa itaas kung sana
nakaupo ang master. Hindi ko mabasa

ang nasa mga mata nito. Masyadong malalim at walang anumang emosyon. Nang mangunot
ang noo ko ng

itaas nito ang kamay. At doon biglang pumasok ang dalawa pang malalaking

foreigner.

What the?!

May hawak ang mga itong armas. Iyong isa, malaking tobo ang dala at ang isa,

espada ang hawak nito.

Napaatras ako ng humakbang sila palapit sa akin.

This is unfair! Sila may armas, ako wala! Kanang kamay ba talaga hanap ng

matandang ito? Bakit halos patayin niya na?!

"You will not survive now! Sigaw ng isa. Biglang tumakbo ang may espada na mabilis
kong nailagan, ngunit kaagad din

sumugod ang isa na may dalang tobo.

Bigla akong napahawak sa bakal ng hindi ko nailagan ang tobo. Naubo ako

Muling nagsigawan ang mga tao.

Shat!

Muntik na ako doon ah! Kung hindi pa ako nakailag, siguradong putol ang kamay

ko. At dahil sabay silang kumilos, nahirapan akong sanggain ang mga ito lalo na't

malalaking tao at matatangkad. Sinipa ako ng isa ng malakas at hindi ko napansin

ang pagsugod ng isang may

hawak na espada. Bigla akong napaatras kasabay ng pagsapo ng tiyan ko.

Fvck!

Ramdam ko ang sakit.

Halos mabingi ako sa hiyawan. Parang tuwang-tuwa sila na tinamaan ako. Kung
sabagay, saan ba sila kakampi.

Bigla kong tiningnan ang itaas kung nasaan ang master. Humihithit na ito ng

drogal

Kailangan kong mabuhay!

Napatingin ako sa dalawang kalaban na tuwang-tuwa ang itsura

Nang mapabaling ako kay M. Nasa mukha nito ang pagkatakot. Ano bang nangyayari sa
isang ito? Hindi ba dapat, masaya ito at mapapatay ako ng mga kakampi nito?

Nang mapabaling akong muli ng sabay ang mga itong sumugod sa akin. Iwas dito iwas
doon Nabawakan ko ang kamay ng lalaking may tobo at akmang

sisipain ako nito ay siyang naunahan ko. Ngunit bigla akong napaigik ng hindi ko
napansin ang espada ng isang foreigner na tumama sa likuran ko.

Binigyan ko ito ng flying kick na sipa na siyang ikinaatras nito. Ngunit napaatras

din ako dahil sa tama ng tiyan ko at sa likuran ko. Doon ko nararamdaman ang

paunti-unting pagod ng katawan. Ramdam ko ang matinding pawis ng buong katawan ko.
Ang puting damit ko,

nagkulay pula dahil sa dugong lumalabas sa sugat ko.

Nagkatinginan ang dalawa na para bang may binabalak. Hanggang sa sabay ang

mga itong nagbigay ng malakas na flying kick sa akin.

Nakasangga ko naman ito ng braso ko ngunit napaatras pa rin ako sa lakas ng mga
ito. Hanggang sa naipit ako sa pader ng bakal.

Nanlaki ang mga mata ko ng akmang itutusok sa akin ang espada. Mabilis akong

nakagalaw at naiwasan iyon. Ngunit hindi ko naiwasan ang malaking tobo na humampas
sa ulo ko. Bagsak. Nanlabo ang paningin ko. Naging blurd ang paningin ko sa mga
taong

walang katapusan kakahiyaw. Napahawak ako sa ulo. At doon ko nakita ang dugong
dumaloy pababa sa mukha ko.

Mahina ba talaga ako?

Isa kang Hamish anak! Bigla kong naalalang sambit ng ama ko.

Napagapang ako habang nagpupumilit tumayo.

Nang maramdaman ko ang isang malakas na puwersa ng kamay na humugot sa

buhok ko. At nakita ko ang espada sa parte ng leeg ko. Nakatayo lang din ang isang
lalaki na may hawak na tobo at masayang

pinagmamasdan ang itsura ko.

Nakatingin ako kay M. Naging matigas ang anyo nito. Nakakuyom din ang kamao

nito.

Umigting ang panga ko ng-mabasa ko ang nilalaman ng mga mata nito. Na para

bang sinasabi nitong napakahina ko pala. Nandoon ang disappoinment sa mga mata
nito:

"Kill him!!" sigaw ng mga tao.

"Brother M, I'm sorry, but what you brought here is too weak. It's time for him to
say goodbye to you!" At malakas itong humalakhak kasabay ng mga taong

nagkakagulo.

At doon ako kumuha ng pagkakataon. Mabilis kong kinuha ang palapulsuhan nito at
mariing pinilipit ang kamay upang mabitiwan nito ang espada.

Isang impit ang kumawala dito. Doon ako mabilis kumilos upang tumayo ngunit bago pa
ako makatayo, sumugod ang isang may hawak na tobo. Ngunit iyon ang pagkakamali
niya. Dahil

mabilis kong kinuha ang espada at walang pag-alinlangang itinusok ko ito sa tiyan
nito. Naiwan sa ere ang paghampas sana nito sa akin ng tobo. Sinipa ko ito gamit
ang

isang paa at bumagsak ito sa sahig Saktong kakaupo ko lang ng makita ko ang mabilis
na pagkilos ng isa. Bigla

akong nag-rolling upang makaiwas sa malalakas nitong pag-atake. "Fvck you! I will
kill youl" sigaw nito habang nagbibigay ng mabibilis na suntok at

sipa.

At dahil patas akong lumaban, binitiwan ko ang armas at nakipagmano-mano dito.

Ngunit ang huling suntok nito ay isang biro lang na siyang sasanggain ko sana.
Ngunit hindi ko alam na may nakasugod pala itong malakas na flying kick.

Para akong nilipad sa lakas. may kasamang dugo,

Tumama ito sa dibdib ko na siyang ikinaubo ko na

Sobra na akong nanghihina dahil sa mga sugat ko. Napasalampak ako sa sahig. At
mabilis na naman itong umatake. Para bang ayaw na ako nitong bigyan ng

pagkakataon na makapagpahinga pa

Tinitigan ko lang ito habang papalapit sa akin at bigla nitong ini-angat ang paa,

patama sa panga ko.

Ngunit kaagad akong kumilos at mabilis na hinawakan ang hita nito. Nagsitahimik ang
lahat ng makita nilang naestatwa ang lalaki habang nakataas ang isang paa at hawak-
hawak ko.

Hanggang sa bumagsak ito. Biglang bulong-bulungan ang narinig ko. "What happened?"

"He is dead?!"

"How did he die?"

Mga naririnig kong bulungan.

Binasag ko lang naman ang itlog ng gago.

Napaluhod ako dahil sa panghihina. Nang maramdaman ko ang pagbukas ng

pinto. Makakahinga na sana ako, nang bigla akong matigilan. Isang higanting lalaki
ang pumasok habang may hawak na kadena.

Nalaman ba nila na isa akong spy? Kaya dito na ako papatayin? Sa nanlalabong mga
mata, tiningala ko ang master. Ngunit wala na ito doon. So,

ano ang ibig sabihin nito?!

Tiningnan ko si M.

"He is the last."

Sumenyas ito gamit ang hintuturo nito na talunin ko ang higanting nasa harapan

ko.

He's the last.

Sinubukan kong tumayo ngunit bigla rin akong napaluhod, Fvck!!

Isang malutong na halakhak ang pinakawalan ng higanting nasa harapan ko. Bigla

nitong hinampas sa sahig ang kadenang dala-dala nito.

Nandine Bsc

Hi guys! Marami pa tayong susubaybayan na nakakaexciting at nakaka-tense na

labanan! Keep reading beautiful readers! Please don't forget to VOTE, share and
comments! And follow na rin po sa mga hindi pa nakaka-follow sa akin. Add niyo rin
sa library niyo guys ang bagong story ko na gagawin after nito. Title: MY HUSBAND'S
SECRET. Thank you so much sa lahat ng sumusupurta! Lub u all

Episode 49

Pakiramdam ko, lumindol sa lakas ng pagbagsak ng malaking kadena nito sa sahig.

Lalo tuloy akong nakaramdam ng hilo.

Ramdam ko rin ang mabibigat kong paghinga. Sumigaw ito ng pagkalakas-lakas

na para bang sa paraan ng boses nito ay matitinag ako.

Never akong matatakot kahit gaano pa siya kahiganti. Nagkataon lang na marami

na akong tama at sobra ng nanghihina ang duguan kong katawan. Tanging shorts lang
ang suot nito at punong-puno ito ng tattoo sa katawan.

"Stand up!" hiyaw nito sa akin.

Umigting ang panga ko sabay pilit tumayo. Ramdam ko ang panghihina ng tuhod

ko. Fvck!

Kung alam ko lang na mapapasabak ako sa ganitong labanan, sana pala noong
bata pa lang ako natuto na akong kumain ng mga gulay el Tumawa ito ng nakakaluko.
Parang tuwang-tuwa pa ang halimaw na ito dahil sa

kalagayan ko.

Nang bigla itong sumigaw sabay takbo sa direksyon ko. Napaatras ako ng

maramdaman ko ang pagyanig ng sahig.

Sa laki ba naman nito, hindi nakakapagtaka. Nang biglang manlaki ang mga mata

ko dahil bigla nitong ini-angat ang kadena patungo sa mukha ko. Bigla kong naiyuko
ang ulo ko. Sh*t! Muntik na! Nahigit ko ang paghinga ng

mapansin ko ang malaking kamao nito na tatama sa mukha ko. Ngunit hindi ko akalain

na ikikilos nito ang kaliwang kamay patungo sa panga ko. Parang gumuho ang mundo ko
ng bigla na lang akong bumagsak kasabay ng

pag-alpas ng dugo sa bibig ko. Saglit akong hindi nakagalaw. Naramdaman ko ang
butil ng luha sa mata ko. Damn! Hindi ako maaaring

sumuko!

Gumapang ako ngunit isang malakas na sigaw ang namutawi sa bibig ko ng

apakan nito ang kanang kamay ko. Nawalan ako ng lakas.

Ramdam ko ang tumutulong dugo sa bibig ko. Ang pawis ko na halos pinaliguan

na ang buong mukha ko.

Sa nanlalabong mga mata, nakita ko si M na napasabunot sa ulo habang

palakad-lakad at tumitingin sa direksyon ko.

Mas lalo yata akong nawalan ng lakas dahil sa nakakabinging hiyawan at tawanan ng
mga tauhan ng matanda.

"Kill him, Dragon!" sigaw ng kung sino.

Lalo akong napahiyaw ng lalo nitong lakasan ang pagkakaapak sa kamay ko.

Nang bigla itong yumuko.

Malademonyong ngisi ang pinakawalan nito.

"Tak, tak.. Pity young boy!" Napapikit ako ng duraan nito ang mukha ko.

Nangalit ang mga ngipin ko. Nang bigla akong makahanap ng tiyempo. Malakas at buong
puwersa kong hinawakan ang mahabang buhok nito at hinugot pababa.

Bigla itong napasigaw at bumagsak malapit sa akin. Akmang babangon ito ngunit

hindi ko hinahayaang makawala sa pagkakahawak sa buhok nito. "Fvck you! I will kill
you immediately!" sigaw nito.

Pinilit kong makatayo habang nakasalampak pa ito sa sahig. Mabilis kong kinuha
ang kadena na hawak nito.

Nagkaroon ito ng pagkakaton na makabangon, ngunit kaagad akong nakakilos at buong

lakas kong inihagis ang kadena sa mukha nito. Bigla itong napsatras at pansin kong
nawala ito sa concentration.

Hindi na ako nagpaligoy-ligoy pa. Kaunti na lang mauubos na ang lakas ko at

kaunting minuto na lang babagsak na ang katawan ko.

Buong lakas kong binigyan ng sipa ang higanting lalaking ito ng sunod-sunod

kasabay ng pagbitaw ng kadena sa mukha nito. Bigla itong bumagsak sa sahig. Kita ko
ang duguan nitong mukha. Galit kong

inapakan din ang kamay nito na siyang ikinasigaw nito.

Tinaasan ko ito ng kilay sabay ngisi at binigyan ng dura sa mukha nito kung paano

nito ginawa sa akin kanina.

Akmang igagalaw nito ang kaliwang kamay ng umbayan ko ng malakas na sipa ang mukha
nito na siyang ikinatihaya nito.

Mabilis akong umikot sa ulunan nito at itinali sa leeg nito ang malaking kadena.
Nagpupumiglas ito ngunit mas nasa akin ngayon ang lakas. Mabilis kong pinulupot ang
kadena sa leeg nito hanggang sa makita kong

nahihirapan na itong huminga. Namumutla na ang mukha nito at nagkakalampag ang

mga paa nito.

Sa huling pagkakataon, umiral na naman ang malambot kong puso. Bigla kong binitiwan
ang kadena sa leeg nito. Ngunit nanatili iyon na nasa leeg ng higanting

lalaki. "Kill him, Scoot. Or else, ikaw ang mamatay sa gitna ng stage na iyan!"
Sigaw bigla

ni M.

Napatingin ako sa mga tao. Bigla silang nagsitahimik.

Anong ibig sabihin ni M?

Nang mapatingala ako sa itaas. Nandoon na ulit si Master. Nakatitig lang ito sa

akin.

Naguluhan ako ng tumaas ang kilay nito.

"Kill him!" sigaw ng kung sino sa akin.

Napatitig ako sa higanting nakahilata "D-don't kill me...!" Pagmamakaawa nito.

Hanggang sa muling sumigaw ang mga tao. "Kill him or else, you will die!!"

Kumunot ang noo ko sa sinabi nila. Paano ako mamamatay eh, hindi na nga

makabangon ang higanting ito?

"Fvck, Scoot. Kill that bastard!" galit ng sigaw ni M. Sana nakahanda ka anumang
oras, may laban man o walang kalaban-laban ang

isang tao, kung kinakailangan mong pumatay, gawin mo. Kung gusto mong makaalis

ng buhay sa Lugar ng matanda. Bigla kong naalalang bigkas sa akin ni Marco.

Nang bigla akong mapaatras ng may isang papautok akong narinig. Bigla akong
napatingala sa itaas.

Bigla akong napalunok ng nakatapat sa akin ang baril ng master. "You kill him or I
will kill you? Choose?" Maawtoridad na bigkas nito.

Nagsitahimik ang lahat.

Bigla akong napatingin sa higanting nasa harapan ko. Nagmamakaawa pa rin ito

na huwag kong patayin. Pero kung hindi ko ito papatayin, ako ang mamatay sa mismong
kamay ng matanda!

Ramdam kong nakatutok lang ang baril nito sa direksyon ko.

Gumalaw ang panga ko at dahan-dahan akong lumapit sa halimaw na ito. Kinalas ko ang
kadena sa leeg nito na siyang ikinagulo ng mga tao

Narinig ko pa ang galit sa boses ni M. Kung ano ba raw sa tingin ko ang ginagawa
ko.

Well, isa lang ang masasabi ko. Hindi ko kayang pumatay ng ganito. Na walang

kalaban-laban. Nang mawala ang kadena sa leeg nito. Umatras ako ng kaunti.

Sinenyasan ko itong tumayo at lumaban ulit sa akin. Narinig ko ang ilang

nagtawanan.

that?

Pansin ko ang pagtitig ng higanting lalaki sa akin at mabilis itong tumakbo

Is that man stupid? Does he want to die? He even wasted his energy like

habang nakaamba ang kamao nito sa akin. Nanatili lang akong nakatayo habang
hinihintay itong makalapit sa akin, Natahimik

ang lahat ng masangga ng isang kamay ko ang kamao nito ngunit napaatras pa rin

ako at napasandig sa bakal dahil sa lakas ng puwersa nito.

Mabilis kong pinaikot ang kamay ko sa kamao nito at kaagad akong umikot sa

likuran nito. Kinuyom ko ang isang kamay ko at tiniyak na tatama sa parte ng puso

nito.

I'm sorry.

Naestatwa ito ng ilang segundo, kasabay ng pag-igik nito. Hanggang sa lumagapak ito
sa sahig.
Singhapan ang narinig ko sa buong paligid. Mayroong nagbulong-bulungan

Doon ako tumingala sa itaas. Nakita ko ang pagtaas ng kamay ng master at

pagtunog ng bell. At saka ito tumayo at umalis. Nagkaingay ang mga tao kasabay ng
palakpakan at hiyawan.

"Congrats Black Mafia!!"

Huling narinig ko bago nandilim ang paligid ko. Ngunit ramdam kong may mga brasong
umalalay sa akin upang hindi ako tuluyang bumagsak.

Sa wakas.. Sambit ng isipan ko.

PUTING kisame ang bumungad sa akın. Hanggang sa maging malinaw ang paningin ko.
Lumingon ako sa paligid.

Nakatayo sa hindi kalayuan si M. Lumapit ito sa akin habang nakangisi

"Kumusta ang pakiramdam mo?"

Doon ko lang naalala ang matinding labanan na napagtagumpayan ko. Mabagal akong
bumangon. Ramdam ko pa rin ang pananakit ng buong katawan ko. Ngunit may benda na
ang sugat sa tiyan ko gayundin sa likod ko. Kinapa ko ang

labi ko, naroon pa rin ang kaunting pagputok nito.

Kinumusta yata ako?

"Maayos na rin," tipid na sagot ko. "Anong oras na ba?"

Kumibit-balikat muna ito.

"Past 10am nang umaga."

So, naumagahan pala ako bago nagising? Tumayo ito at tinitigan ako.

"Magpalakas ka, dahil kinabukasan sasabak ka na naman, makahulugan nitong

wika:

Kumunot ang noo ko. Don't tell me, na hindi pa nagtatapos ang pagsubok

sa akin?

Gumihit ang gilid ng labi nito.

"Tulad ng sinabi ko, maraming pagsubok ang daranasin mo bago mo makuha ang posisyon
bilang kanang kamay. This is not your last fight. Kaya be strong. You can do this,
wika nito.

sa ganitong paraan?

Umigting ang panga ko. Baka gusto lang naman nila akong patayin, dinadaan pa

"Magbihis ka at bababa tayo. Kailangan mo nang kumain."

Napatingin ako rito, ngunit hinugot nito ang cellphone at nagtipa.

"Bakit mo 'to ginagawa?" biglang tanong ko. Napatigil ito sa ginagawa. Tumingin ito
sa akin.

nito.

"Dahil magka-kapwa tayo. Sino pa ba ang magiging kakampi mo rito?" Sabay tawa

ko.

Napakunot noo ulit ako ng lumapit ito sa akin at tinapik ang magkabilaang-balikat

"Sabi ko naman sa iyo, hindi safe ang Lugar na ito!" mariin at sobrang hinang
bulong nito sa akin

Bigla akong natahimik. Oo nga pala, masyadong mahigpit at delikado ang

kasulok-sulukan ng buong bahay. "Hintayin kita sa labas!" Sabay talikod nito.

Mabagal naman akong nagpalit ng damit. Napatitig ako sa sariling mukha sa harap ng
salamin

Noon ayokong sumasali sa Secret Agent Company ng daddy ko, dahil ayokong

mabangasan ang kaguwapuhan ko. Pero ngayon, pinanggigilan yata ng mga kalaban

ko ang mukha ko.

Tsk, sorry sila. Kahit anong gawin nila, mananatiling guwapo ang mukha

kong ito.

Saglit akong natigilan ng sumagi sa isipan ko ang mahal kong nobya. Kumusta na

kaya siya? Kumakain ba siya ng maayos?

Kailangan ko ng matapos ang dapat tapusin dito. Para mabisita ko man lang ang mahal
kong nobya.

Alam kong mahihirapan akong patayin ang matandang Mafia. Kaya once na makalabas ako
sa lungga niyang ito, doon ko na sisimulan ang lahat ng mga kanang kamay nitong
patayin at sugurin ang mga sekretong lugar kung saan sila nagkakatipon para sa mga
illegal na gawain.

Tahimik lang kaming naglalakad nang bigla akong matigilan sa sinabi nito.

"Ayon kay master, once na mapagtagumpayan mo ang mga pagsubok, magiging kanang
kamay ka niya mismo. Sa mismong tabi niya."

Awtomatikong napahinto ako sa paglalakad. So, paano ko mabibisita ang nobya

ko? Fvck!

Pero mas maganda nga ito para mapadali mong mapatay ang matanda hindi ba? Kontra ng
bahaging isipan ko.

Hindi naman yata maaaring maiiwan ako sa dilim ng lungga nito. Hindi ko gusto ang
Lugar na ito.
Hindi rin puwedeng umalis ang lalaking ito ng hindi ako kasama! Hawak ko yata ito
sa leeg.

Nandine Bsc

Bago magwakas ang story na ito, babawi tayo ng kilig and romance ng dalawa. Sa
ngayon, labanan muna ang magaganap. Dahil makukuha ng matandang Mafia ang nobya ni
Steven. Pero syempre, ipaglalaban niya ito. Just wait for this episode guys!
Salamat sa patuloy na pagsupurta!

"

Episode 50

Kumunot ang noo ko ng bumulaga sa akin ang isang bar. So, may bar pala sa islang
ito? Nasa likuran ito ng malaking bahay kaya hindi ko kaagad ito napansin ng

una kong dating dito.

"Handa ka na ba?"

Napalingon ako kay M. Nakangisi ito.

"Anong gagawin natin dito?" tanong ko.

Ang pagkakaalam ko, may susunod na pagsubok sa akin. Pero bakit dito yata kami
pumunta?

Maingay at may ilang kababaihan din ang sumasayaw sa gitna ng stage habang
nagkakahiyawan ang mga tauhan ng matandang Mafia.

Lumingon pa ito sa amin. Lahat sila nakangisi ngunit tumango sila bilang

pagbati.

Sumunod ako rito ng pumasok ito at umakyat sa second floor. Nang hawakan nito ang
seradura ng isang kuwarto.

"Bago ka dalhin sa sunod mong laban, kailangan mo munang magpainit," nakangising

wika nito. "Pangpalakas." Sabay tulak nito sa akin sa loob.

Nagsalubong ang dalawang kilay ko ng may isang babaing nakahiga sa kama.

Damn!

Mabilis akong umikot upang umalis sa kuwartong iyon. Ngunit natigilan ako ng may
dalawang foreigner ng nakabantay kaagad sa pintuan.

Nasa hindi kalayuan din si M at kausap ang isang foreigner. "This is the master's
order." Napalingon ako sa foreigner.

Nang lumapit si M.

"Walang manok na iniiwan ang palay. Huwag mong sabihing dito ka mabibigo, Scoot.
Wala kang puwedeng tanggihan. Alam mo naman ang kapalit," seryoso ng

sambit ni M.

Gumalaw ang panga ko. Ngunit nanatili akong tahimik.

Hinawakan nito ang seradura. Tinitigan ako nitong muli.

"Malalaman ng master kung nagalaw mo ang babaing 'yan. You know what I

mean

Napabuga ako ng marahas. Sabay sabunot sa ulo. Kahit anong laban, hindi ko

uurungan. Pero bakit kasama pa ang ganito?

Bigla kong naalala ang nobya ko. Ngayon pa lang nakokonsyensya na ako. Pero hindi
ko ito gusto! Fvck!

Bigla akong natigilan ng may yumapos sa bewang ko. Umigting ang panga ko. Kinalas
ko ang mga kamay nito sabay harap dito.

Nakakagat labi ito. Nang bigla akong napatitig sa malaking dibdib nito na bigla na
lang nitong nilalamas na para bang inaakit ako.

Nilampasan ko ito at umupo sa ibabaw ng kama sabay yuko. Iniisip ko kung paano ba
ako makakalusot ng hindi ko ginagalaw ang babaing ito. Nang bigla akong napatingin
sa sahig. Kumunot ang noo ko. Tiningnan ko ang

babae.

Pagkatapos nitong itapon sa harapan ko ang t-back nito sinunod nito ang bra. At
dahil manipis na kulay puti ang suot nito, kaya kitang-kita ko ang malalaking
pakwan nito sa dibdib, Bakat din ang maumbok nitong p

Maganda ang babae. Makinis at mapuputi ang balat nito. Maliit din ang bewang nito.
Mahaba din ang buhok nito hanggang bewang. Maliit din ang mukha nito. Nahuli ba ito
ng matandang iyon? At ito ang trabaho nito?

Nang hindi ko natiis na hindi mapalunok ng alisin na nito ang huling saplot. Ang
manipis nitong damit. Gumalaw ang panga ko ng lumantad sa akin ang hubo't hubad
nitong pangangatawan.

Lalaki lang ako. At alam kong nagigising ang anaconda ko na pilit kong

nilalabanan. Hindi ko napigilang magpakawala ng mabigat na buntong hininga. Lalo na

ng

lamasin nito ang sariling dibdib sabay tingala at ungol. Nasundan ko ang isang
kamay nitong dumaan sa p*****e nito at ginalaw iyon.

Lalo akong nahirapan huminga sa nakikita ko.

Hindi ako nakagalaw ng dahan-dahan itong lumapit sa akin. At saka itinaas ang isang
paa habang patuloy nitong ginagalaw ang sarili

"Ahhmm, I'm wet, baby, Please fvck me now. nakikiusap at nang-aakit na sambit

nito sa akin.
Namumungay ang mga mata nito.

Ramdam kong sumakit ang puson ko. Nang bigla akong tumayo at

tinalikuran ito.

don't like you. Wala akong maisip na sabihin.

Wala akong narinig na salita mula rito. Nawala rin ang pag-ungol nito. Nilingon ko

ito at nakita kong nakaupo ito sa ibabaw ng kama.

Nagtaka ako ng tumitig ito sa akin. "Hindi ba kaakit-akit ang katawan ko?"

Lalong kumunot ang noo ko. Nang bigla nitong damputin ang saplot nito at

naglakad papalabas na hindi nagbibihis.

Kahit ayaw ko itong galawin, ayoko pa rin itong lumabas ng walang damit na suot.

Pinigilan ko ang braso ng babae,

"Lalabas ka ng ganiyan?"

Tinitigan ako nito.

"Do. Mamamatay din naman ako. Bakit pa ako magbibihis!" Sabay tawa nito. Tawang
nasasaktan.

Akmang magtatanong ako ng unahan ako nito.

"Dahil hindi mo ako nagustuhan. Tiyak kong papatayin ako ni master pagkatapos

akong pagsawaan ng marami niyang tauhan." Gumaralgal ang boses nito. Bigla akong
natulos sa kinatatayuan ko. Akmang bubuksan na nito ang pinto ng

bigla ko itong pigilan. Nilock ko rin ang pinto na siyang ikinatingin nito.

"Kung.. kung gagalawin ba kita, hindi ka niya papatayin?" nahihirapang

tanong ko.

Tumango ito.

"Pero gagamitin ka pa rin ba ng mga tauhan niya?" tanong ko ulit.

Iniisip ko kasing baka patayin din ito pagkatapos gamitin. Nagtaka ako ng umiling

ito.

"Ang alam ko magiging kanang kamay ka mismo ni master kapag napagtagumpayan mo ang
mga pagsubok. At kapag kanang kamay ka niya, hindi pinapamigay sa ibang tauhan nito
ang babae ng mga kanang kamay nito. Mananatili ito sa tabi mo, kung nanaisin mo.
Kung ayaw mo namang manatili. Doon na siya

pagpapasa-pasahan ng mga tauhan nito, mahabang paliwanag nito.

Hindi ako nakaimik at nanatili lang na nakatitig sa maliit nitong mukha. Nang bigla
itong ngumuso ngunit nakatingin sa kawalan "Magpapadala na lang sila ng babaing
magugustuhan mo. Goodluck sa

akin." Sabay hawak nito sa seradura. Ngunit mabilis kong hinaklit ang bewang nito.
Alam

kong galit na ang anaconda ko.

Mabilis kong hinalikan ang labi nito.

Bahala na! Huwag lang mamatay ang babaing ito dahil sa akin, ilalabas ko silang

lahat dito oras na mapatay ko ang matandal

Naramdaman ko ang mabilis nitong pagkawit sa batok ko at pagtugon ng halik sa akin.

She's smell so good.

Bigla ko itong kinarga at naglakad papunta sa kama. Inihiga ko ito at saka

tinitigan. Ngunit nagulat ako ng bumangon ito at hinubad ang damit ko na hinayaan
ko lang, Pinahiga ako nito at hinubad ang shorts ko kasama ang boxer ko.

Kitang-kita ko ang panlalaki ng mga mata nito ng makitang nakatayo ang

anaconda ko.

Nakagat ko ang ibabang labi ng hawakan nito iyon.

"Wow! Ang laki!" manghang sambit nito.

Nang bigla itong lumuhod at isubo sa mainit nitong bibig. Wala akong nagawa kundi
ang pagmasdan ito.

Shit! Ang galing! Fvck!

Nahawakan ko ang buhok nito at inalalayan sa pagsubo nito. Tumayo ako at saka ulit
isinubo ang bibig nito. Napatingala ako. Inurong sulong ko ang bewang ko upang
makapasok ng husto ang anaconda ko sa bibig nito.

Tigas na tigas na ang alaga ko. Mabilis ko itong pinahiga at ibinuka ang hita nito.
Kiniskis ko muna ang alaga ko sa basang p********e nito at saka mabilis ipinasok
ang ari ko sa butas nito.

Napatitig ako sa babae. Infairness may kasikipan ang perlas nito. Umurong sulong
ako habang nakatitig sa mukha nito. Napahawak ito sa balikat

ko.

"Ohhh fvck, baby! You're so fvcking good! Ang lakil Ang sarap-sarap!" malakas na

ungol nito. Hindi na ako nakatiis, bumilis ang pagbayo ko rito. Parang doon lang
lumabas ang

libog ko. Matagal na rin akong hindi nakatikim. Gigil kong sinasagad ang anaconda
ko sa p********e nito. Kitang-kita ko ang

pagtirik ng mga mata nito. "Ohhhh ! Ahhhhh! Yeah, faster baby! Ang sarap!!
Napahawak ito sa kobre

kama.
Nang mapatitig ito sa akin. Nangilid ang luha nito sa mga mata sabay hawak sa

mukha ko.

"Damn, you're so good!" Umaalog-alog ang malalaking pakwan nito na paminsan-minsan,

isinusubo ko sa

bibig ko.

"You're tight!" bulong ko.

"Yeah, yeah baby!!" halinghing nito.

Pinatalikod ko ito at itinaas ang puwetan. Binayo ko ito sa maumbok nitong

puwetan ng mabibilis.

Napatingala ako sa sarap na nararamdaman. Ramdam ko ang pawis sa buong katawan ko.

Fvck this, black mafiall

Kinarga ko ito at doon binayo. Isinandig ko pa ito sa pader at doon malalakas na

binayo. Lalo naninigas ang ari ko sa boobs nitong umaalog sa harapan ko.

"Please, huwag mo akong ipapamigay sa ibang tauhan." pakiusap nito sa pamamagitan

ng ungol

Tiningnan ko lang ito saka hinalikan sa labi habang patuloy akong bumabayo sa
perlas nito. Niyakap ako nito ng mahigpit.

Damn!

1-4 like you, ahhhhh!" bulong nito sa akin.

Ibinalik ko ito sa kama. At ito naman ang pinaibabaw ko. Napatitig ako sa galing
nitong gumiling sa ibabaw ko. Hanggang sa mag-twerk ito ng sunod-sunod.

Napahawak ako sa bewang nito.

"Ohhh fvck.il" wika ko.

Ramdam kong malapit na ako. Bigla akong umupo at ako naman ang bumayo rito.

Bale magkaharap kaming dalawa.

Hinawakan na naman nito ang mukha ko. Lalo kong binilisan ang pagbayo sa butas nito
na ikinauungol nito ng malakas.

"Ang sarap.. wika nito sa akin habang nakatitig sa akin ang namumungay nitong mga
mata.

"Please, tell me na hindi mo ako ipapamigay!" sambit nito,

Umiling ako kasabay ng paghalik ulit dito.

Bigla ako nitong niyakap ng mahigpit. Lalo tuloy bumaon ang p ko sa

p********e nito dahil sa pagkakalapit ng husto ng katawan namin.

Hanggang sa malakas kong idiniin ang katawan nito sa akin. Sasabog na

ako.

Hindi nga nagtagal, isinubsob ko ang mukha ko sa leeg nito kasabay ng marahas

na pag-ulos dito.

Sabay kaming napa-ungol. Aahhhhhhh!!" ungol nito. "

Nagawa ko pang bumayo ng ilang sagad sa p********e nito. Ilang minuto ng

manatili akong nakayakap dito.

I'm sorry, baby...

Mabilis akong nagbihis. Nang aalis na ako...

Salamat.. wika ng babae.

Pagkabukas ko ng pinto, wala ng bantay doon. Naglakad ako paalis sa Lugar na iyon.
Kahit saan yata ako tumingin, may naghahalikan at ang malala, sa harapan ng

kapwa tauhan nagpapainit ng katawan ang mga ito.

Sanay na sanay na nga sila. Nang bigla kong makasalubong si M kasama ang ilang

tauhan ng matanda. Tinapik ako nito habang nakangisi.

"Congrats!" nakangising wika nito.

Pansin ko rin ang pagngisi ng iba. Lumabas kami sa bar na iyon. Pagtingin ko sa

relo , alas sais na ng hapon.

Nagtaka ako ng bumaba kami mula sa malaking bahay. Simula yata ng manalo ako sa
labanan, hindi ko pa muling nasisilayan ang matanda.

Hanggang sa makarating kami sa tabing dagat. Nagtatakang tiningnan ko

si M.

Tinapik nito ang balikat ko.

"Pupunta tayo sa kabilang isla." Sumunod ako ng sumakay ito sa yate. Kasama ang
ilang tauhan na may mga

dalang armas.

20 minutes ng makarating kami sa isang Isla.

"Dito ang sunod mong laban,' wika ni M.

Kumunot ang noo ko

"May mga tao sa islang ito?" tanong ko.

Umiling ito habang mariin ang pagkakatitig sa akin. Pansin ko ring hindi na bumaba
pa ang mga kasamahan naming tauhan ng matanda.

"Mga masasamang hayop ang makakalaban mo sa islang ito. Bigla akong natigilan
Tinapik nito ang balikat ko. Hanggang sa nakita kong may

ibinaba na isang pahabang box ang dalawang foreigner Inilagay ito sa harapan ko.
Binuksan naman iyon ni M.

Mga armas

"Ito ang gagamitin mo, sa pakikipaglaban sa masasamang hayop. Mag-iingat ka. Hindi
madali ang mga hayop dito. Pero naniniwala akong mapagtatagumpayan mo ito,

Hihintayin kita

Akmang aalis na ito ng

"Hanggang kailan ako rito?"

Tatlong araw.

"What?" Salubong ang kilay ko.

Pansin ko ang nakakainsultong tawa ng ilan.

"Take note, nakikita ng master ang lahat ng ginagawa mo rito. Ang pakikipaglaban mo
sa masasamang hayop na naririto.

Naiwan akong nakatiim-bagang. Pagkatapos nila akong palasapin ng masarap na putahe,

parang ipapakain din naman pala ako sa mga hayop na naririto!

Bigla akong napalingon sa likuran ko. Rinig kong may umaatungal. Mabilis kong
dinampot ang mga armas.

Inilagay ko sa magkabilaan kong legs ang matulis na kutsilyo at sinukbit ang

mahabang baril. Naglagay din ako ng baril sa tagiliran ko. Sinampay ko rin ang
isang bag na naglalaman ng ibang armas kasama ang mga bala at bomba.

Nanlaki ang mga mata ko ng biglang lumitaw ang malaking Dinosaur. Muntik na akong
mapasubsob sa pagmamadaling tumakbo.

Ang laki pa naman ng hakbang ng dinosaur. Bigla itong umalingawngaw kasabay ng

pagtakbo palapit sa akin.

Muntik na akong maabutan kung hindi ako nakapasok sa loob ng kabundukan.

Episode 51

Hingal na hingal ako habang tumatakbo sa kakahuyan. Nang bigla akong mapaatras ng
makita ang malaking ahas sa harapan ko.

Naramdaman ko ang pagpatak ng pawis ko paibaba sa leeg ko. Ramdam ko ang tindi ng
kalabog ng dibdib ko Lumabas ang dila ng malaking ahas habang papalapit sa akin.
Dahan-dahan kong
kinukuha ang bomba na nasa gilid ng pants ko. Hindi ko maiwasan ang mapalunok dahil
sa laki ng ahas. Wala akong takas dito oras na mapuluputan ako nito.

Isa. Dalewa. Tatio..

Sabay takbo. Napamura ako ng mabilis kumilos ang ahas. Pinaputukan ko ito ng baril
ngunit para bang wala lang dito ang balang tumatama rito.

Nang bigla akong mapasubsob sa kahoy na nakaharang sa daraanan ko. Bigla akong
napalingon kung saan nakasunod sa akin ang ahas.

Bigla akong napaatras habang nakahilata sa lupa. Halos hindi ako makahinga ng

nasa harapan ko ang malaking ahas. Lalo na ng paikutan ako nito ng katawan

nito.

Oh sh*t!!

Mabilis akong kumilos ng binuka nito ang bibig palapit sa akin. Napapikit ako

sabay iwas ng mukha ng marinig ko ang hinanaing nito na para bang nasasaktan.

Hanggang sa lingunin ko ito. Bigla itong bumagsak sa harapan ko. Napahinga ako

ng maluwang. Sabay tayo.

Akala ko talaga hindi ito tatablan ng apat na granada ng itapon ko sa malaking

bibig nito.

Bigla akong napayuko ng makita ang dinosaur. Gumapang ako upang hindi nito

mapansin.

Kabadong nagtago ako sa malaking puno. Kita ko ang paglapit nito sa patay na

ahas. Nanlaki ang mga mata ko ng makitang sumulpot ang isa pa kung saan

Oh damn!

Kaagad akong tumakbo ng makita ako ng isa. Tumakbo ako sa makakapal na

halaman upang hindi nito mapansin. Masyado pa namang malalaki ang hakbang ng

mga ito.

Bigla akong napaupo ng nasa harapan ko na ang isa. Kasing bilis ng kidlat na
tinapunan ko ito ng bomba sa bibig ng akmang susugod ito sa akin gamit ang malaking
bunganga nito.

Kinilabutan ako ng bahagya. Kung hindi pa mabilis ang kilos ko. Tiyak, kinakatay na
ako ng mga ito.

Nang biglang lumitaw ang isa. Napailing ako sabay handa ng armalite at saka ito
sunod-sunod pinaputukan.

At talaga namang hindi mamatay-matay! Gigil kong itinapon ang bomba ng ibinuka nito
ang bibig
Pagod na pagod akong napasalampak. Anong mga hayop pa kaya ang makakalaban ko sa
islang ito?

LUMIPAS ang tatlong araw.

Tanaw ko ang yate na papalapit sa kinaroroonan ko. Ramdam ko ang matinding

panghihina at sakit ng buong katawan ko sa mga sugat na natamo ko dahil sa

mababangis na hayop na nakalaban ko nitong nakaraang araw. Hindi ko inaasahan na

mararaming nakakatakot na hayop ang naririto sa islang ito.

Sa palagay ko, kung hindi lang tatlong araw ang binigay ng mga ito, baka hindi ako
mabuhay sa islang ito.

Lalo na't wala na akong mga armas na puwedeng gamitin sa mga ito. Ang totoo,

naghanap ako ng matitigas na kahoy at pinatulis ito upang ipanglaban sa mababangis

na

hayop. Nawalan na rin kasi ako ng bomba at bala.

Napangiwi ako ng maramdaman ang kirot sa braso ko.

Napansin ko ang tingin ni M sa braso at tiyan ko.

"Thanks God, you're alive!"

Tinaasan ko ito ng kilay at lihim na binigyan ng matalim na tingin. Ito lang kasi
ang

bumaba mula sa yate.

"Masaya ka yata!" wika ko.

Hindi nakalagpas sa akin ang pag-ngisi nito sabay alalay sa akin. "Kailangan na
nating magamot iyang sugat mo. Malakas ang rabies ng mga hayop

dito

Hindi ako umimik.

Tinanguan lang ako ng mga foreigner na tauhan ng matanda. Pagdating sa lungga

ng matanda, kita ko ang kakaibang paghanga ng mga tauhang naroon.

At tulad ng dati, hindi ko muling nakita ang matanda. Hanggang sa makarating

Inilapag ni M ang mga gamot. Akmang tutulungan ako nito ngunit kaagad ko itong

ako sa kuwarto.

pinigilan.

"Ako na."

Tumawa ito ng mahina.

"Hindi nakakapagtaka. Masyado ka ngang matapang!" Bigla nitong tinapik ang

balikat ko.

"Oops! Sorry. May sugat ka rin pala diyan."

Umigting ang panga ko. Bigla itong natakot sabay paalam na lalabas muna.

Nakahinga ako ng maluwag.

Tumungo ako ng banyo at doon naligo upang mahugasan ang mga sugat ko sa

braso, balikat, tiyan, binti at likod. Para akong kinatay ng mga aso sa itsura ko.
May sugat din ang mukha ko.

Saktong inaabot ng kamay ko ang likuran ko ng bumukas ang pinto.

"Tulungan na kita."

Hindi-na ako nagreklamo.

"Bukas, makakausap mo si master, biglang wika nito.

Humarap ito sa akin pagkatapos ako nitong lagyan ng gamot sa likod.

"Magpahinga ka na. Bukas maghanda ka."

Napabuga ako ng marahas. Kailan ba ito matatapos?!

Napatingin ako sa relong nasa bisig ko. Hindi pa rin ito gumagana. Dahan-dahan

akong humiga habang iniisip ang nobya.

Napapikit ako ng mariin. Sobrang miss na miss ko na ang kasintahan ko. KINABUKASAN.

Ramdam ko pa rin ang sakit ng mga sugat ko. Nang bumukas ang kuwarto.

Si M.

"Let's go. Nasa ibaba na si master"

Mabilis akong humakbang palabas ng kuwarto. Tahimik lang kaming naglalakad hanggang
sa makita ko ang matandang ilang araw yatang hindi ko nakita

Bigla itong nagpalakpak ng paisa-isa habang nakangising nakatingin sa akin. Yumuko

ako bilang paggalang dito kahit na gustong umigting ng mga panga ko.

Hinawakan nito ang balikat ko.

"Pinahanga mo ako bata. Pero saka na tayo magc'celebrate kung mapagtatagumpayan mo

ang huling pagsubok!"

Tumalikod ito at kinuha ang sigarilyo sa isang tauhan nito, At saka humithit

habang nakatingin sa akin.

Tahimik akong nakasunod dito kasama ang mga tauhan nito at si M. Hindi ko alam kung
saan ang punta namin.

Nang lumabas kami sa bahay at bumaba papunta sa dalampasigan. Akala ko sasakay kami
ng yate ngunit lumiko ang mga ito na siyang sinunod ko rin.
Nangunot ang noo ko. Nang makita ang maliit na Gate na napapalibutan ng bato Kaya
pala hindi ko ito napansin ng unang tapak ko rito. .

At kaya rin pala marami ang tauhan dito malapit sa dalampasigan dahil may sikretong
Lugar pa pala dito sa ibaba maliban sa malaking bahay sa itaas. Yumuko ako upang
mapasok. Bigla yata akong nanigas sa kinatatayuan ko ng

makita ang nilalaman ng Lugar na iyon. Namutia ako, yes. Dahil hindi ko masikmura
ang nakikita ng mga mata ko.

Naramdaman siguro ng master ang paghinto ko. Lumingon ito sa akin kasabay ng

mga tauhan nito. Umarko ang gilid ng labi nito. Hindi pa rin ako natinag sa
kinatatayuan ko, Ramdam ko ang balahibo kong

nagsitayuan. Uminit din ang gilid ng mga mata ko sa tindi ng galit na pilit kong

tinatago. Lalo na ng makita ko ang ngisi ng mga taong naghihiwa ng mga taong patay!
Na

akala mo, mga baboy ang kinakatay ng mga ito!

Ito ba ang sinasabi ni M na kakila-kilabot na pinaggagawa ng matanda?!

Bigla akong napakurap ng may tumapik sa balikat ko. Ang master.

"Nagulat ka ba?"

Natulala pa rin ako. Nang bigla itong tumawa. "Halata naman!" natatawang wika pa
rin nito.

Bigla ako nitong inakay malapit sa karneng alam kong mga tao iyon, Parang gusto
kong masuka. Ramdam ko ang mabigat kong paghinga.

"Kailangan mo itong matutunan. Ang kumatay ng mga tao na parang hayop. Malaki ang
kita natin dito!"

Hindi ako makapaniwala sa narinig. Parang gusto kong hugutin ang baril na nasa
tagiliran ko at ipaputok sa bibig nito.

"Kaya mo ba?"

Napalunok ako. Hindi ako nakaimik. Ramdam kong sa akin lahat nakatingin.

Humarap ako sa master.

"Yes, master. Seryoso at malalim na bigkas ko. "Ngayon ko na ba sisimulan ang

pagkatay?" Alam kong naging blangko ang itsura ko ng mga oras na iyon.

Nang bigla itong humagalpak ng tawa,

"What a brave man huh!" bigkas nito. "Mas lalo mo akong pinapahanga. Pero hindi

ito ang last na pagsubok mo. Sabay tingin sa katawan ko. "Alam kong hindi pa hilom
ang mga sugat mo. So, bibigyan kita ng dalawang araw

para mapaghandaan ang huling pagsubok. Sana hindi ako nagkamali ng paghanga sa iyo,
batal
Tumalikod na ito ngunit bigla rin itong humarap.

"Dito ko malalaman kung saan kita ilalagay na posisyon kung malulusutan mo ang
huling pagsubok mo. Mahirap makipagsapalaran sa ilalim ng tubig."

Bigla akong natigilan. Tubig?

Episode 52

Pababa pa lang kami mula sa itaas ng bahay, kita ko kaagad ang mga tauhang
nagsikalat sa dalampasigan.

May mga yate ring nasa karagatan. Hindi ko maiwasan ang

mapakunot-noo.

"Hindi madali ang gagawin mo ngayon. Ito na ang huli. Sana kayanin mo." Napalingon
ako kay M na nakasunod sa paglakad ko.

Hanggang sa makita kong nakaupo ang master habang nakatanaw sa karagatan

at may hawak itong telescope.

Tumayo ito ng makalapit kami.

"Handa ka na ba?" Seryoso ang mukha nito.

Tinapik nito ang balikat ko sabay tingin sa karagatan na siyang nasundan

ko.

"Sa karagatang iyan ang huling pagsubok mo," Sabay tingin sa akin. Naguguluhan pa
rin ako. Ano bang gagawin ko sa karagatan? Kakalabanin ang

mga nasa ilalim ng dagat? Tumitig ito sa akin habang naghihithit ng sigarilyo. Ang
gago, sarap bangasan ng

mukha, bumubuga ba naman ito sa harapan ko. Akala mo naman ang bango ng amoy!

Fvck!

"Sila na ang bahalang magpaliwanag sa iyo." Sabay talikod nito at bumalik sa upuan
nito.

Nakatutok ang paningin nito sa karagatan. Inakay ako ng mga tauhan nito kasama

si M.

Sumakay kami sa isang yate hanggang sa huminto ito isa pang yate na puno ng

mga tauhan ng matanda.

Medyo malayo-layo na kami sa dalampasigan.

"Explain to him what he will do, wika ng isang foreigner kay M...

Tumingin sa akin si M.

"May mga alagang shark si master sa islang ito. Pakakawalan ang isa, at iyon ang

makakalaban mo. Kailangan mo itong mapatay"

Biglang gumalaw ang panga ko.

"May kagamitan ba akong madadala?" tanong ko.

Mabilis itong tumango,

"Yes. Sa dulong iyon." Sabay turo nito sa medyo kailaliman ng dagat. "Doon ka
ihahatid ng isang tauhan gamit ang yate at hintayin mo ang shark na makalapit sa
iyo. Ikaw na ang bahala kung paano mo siya mapapatay

Kinuha nito ang baril at matalas na kutsilyo at ibinigay sa akin. Kasama na rin
dito

ang bomba.

"Isang shark lang ba ang kailangan kong patayin?" Pagkaklara ko.

"Yes. Dahil kung malalagpasan mo ito, may isa ka pang pagdadaanan

Hindi ko napigilang mapabuga ng marahas. Kita ko ang pagngisi ng ilang tauhan ng

matanda. Ngunit ng tapunan ko ito ng matalim na mga tingin, biglang nagsi-iwas ang
mga ito.

Sumakay ako sa maliit na yate kasama ang driver nito. "Good luck Scoot! You can do
this!" wika ni M.

lang minuto ng makarating kami sa pinakailalim na ng karagatan. Tumalon ako sa

tubig

"Goodluck!" wika naman ng driver ng yate sabay saludo sa akin.

ng matanda .

Tiyak kong nakikita nito ang lahat ng magaganap.

Umalis na din ito sabay paharurot ng yate. Kita ko sa hindi kalayuan ang mga yate
mga tauhan ng matanda. Ngayon ko rin nalaman kung bakit may telescope ang

alcin.

Kailangan ko itong mapatay kaagad. Kundi ako ang mamamatay lalo na kung

Kumabog ang dibdib ko ng makitang may shark mula sa malayo at papalapit sa

mawawalan ako ng lakas sa ilalim ng tubig na ito!

Lumangoy ako ng mabibilis upang makalayo sa shark na papalapit

Fvck!

Mabilis akong lumangoy pailalim at kaagad nilingon ang shark na pabulusok sa

akin, Mabilis kong hinugot ang dalawang kutsilyo. Kung kailan malapit na ito, saka
ako tumagilid upang maiwasan ang bunganga nito. Kasing bilis na itinusok ko ang
isang kutsilyo sa ilalim ng leeg nito malapit sa

bunganga at itinusok ko rin ang isang kutsilyo sa katawan nito

Marahas itong umikot paalis. Sinamantala kong nakatusok ng mahigpit ang kutsilyo sa
katawan nito. Pinilit

kong makaupo sa ibabaw nito at hawakan ang parikpik nito. Sobrang bilis ng
paglangoy nito na halos ikahulog ko kung hindi lang sa kutsilyong

nakatusok sa katawan nito.

Bigla akong bumulusok ng lumangoy ito pailalim na para bang inihuhulog

ako nito.

Ramdam kong hindi na ako makahinga kung magpapatuloy ito sa pinakailalim. Buong
lakas akong dumapa sa ibabaw nito at buong puwersa kong itinusok ang isang

kutsilyo malapit sa bibig nito ng paulit-ulit hanggang sa mahulog ako sa ibabaw

nito. Bigla itong nakawala. Halos nagkulay pula ang tubig. Ngunit biglang nanlaki
ang

mga mata ko ng bigla itong bumalik habang nakanganga ang bunganga.

Mabilis kong kinuha ang bomba na nasa gilid ng hita ko. Saktong paglapit nito,

saka ko itinapon ang bomba sa bunganga nito sabay iwas dito. Oh sh Bakit hindi
sumabog

Mabilis akong lumangoy upang makaiwas sa shark na susugod na naman sa akin.

Masyado itong matapang kahit may sugat-sugat na ang katawan nito. Kailangan ko nang
makaahon, or else mamamatay ako! Hindi na ako

makahinga.

Nakaramdam ako ng matinding kaba nang makita ko sa paanan ang bunganga ng shark.
Ngunit bago pa nito makagat ang binti ko, saka sumabog ang bombang nasa bibig nito

Marahas akong napabuga pagka-ahon sa ilalim ng dagat. Ramdam ko ang pananakit ng

mga paa ko. Kita ko ang yateng papalapit sa akin. Mabilis akong kinuha mula sa
tubig ng isang

foreigner kasama ang driver.

Pabagsak akong napaupo sa sahig habang hinihingal.

Pagkarating sa malaking yate, kaagad akong sinalubong ni M na may ngiti sa labi.

Parang sayang-saya itong nakasurvive ako.

"What next?" direstsahang tanong ko.

Gustong-gusto ko nang matapos ang kalukuhang pinaggagawa sa akin ng

matandang iyon.

Kita kong nagkatinginan ang mga foreigner. Para bang hindi sila makapaniwala sa

tanong ko

"Relax" wika ni M

Ilang minuto akong nanatiling nakaupo habang hinihintay kung anong susunod

kong gagawin.

Kita kong kausap ng foreigner ang master sa telepono nito. Nasa gitna pa rin

kami ng karagatan.

"Are you ready?" tanong nito sa akin. Isang tango lang ang isinagot ko.

"Kailangan mong iwasan ang mga bombang tatama sa iyo Si M.

Tigagal akong napatitig dito. Nagtatanong ang mga mata.

You can hide as long as you can. Sa ilalim ng tubig. Kahit saan itatapon ang bomba.
At iyon ang kailangan mong maiwasan paliwanag nito.

Bigla akong napamura sa isipan sa matandang iyon. Hindi ko akalain na ganitong

mga pagsubok ang pinagdaanan ng mga kanang kamay nito.

"Sa pinakadulong lyon!" Sabay turo nito. "Doon ka dadalhin at iiwanan. At kapag
nakita mong papalapit na ang yateng ito doon, maghanda ka na."

Hindi ako umimik. Dinala akong muli ng maliit na yate sa tinukoy nitong pinakadulo.
Hindi ko na nga halos makita ang mga ito dahil masyado ng malayo.

Muli akong lumubog sa tubig. Akmang aalis na ang driver ng yate ng may maalala

akong itanong.

"Don't they use a telescope? How can I hide like that?" taong ko sa

foreigner.

Nang ngumiti ito.

This time, they won't use a telescope even if it's the master. So you have nothing

to worry about. There is no reason to cheat on you." Bigla akong napalunok.

Hanggang sa umalis na ito. Nanatili akong nasa ilalaim ng

tubig.

Napapikit ako sabay mura ng makalimutang itanong kung ilang minuto ba para matapos
ang kagaguhang ito.

Biglang kumabog ang dibdib ng makita ang malalaking yate na papalapit sa

kinaroroonan ko. Mabilis akong luminga-linga. Wala man lang mapagtataguan.

Kaagad akong lumangoy papalayo.

Damn!

Nang makita kong nagpasimula na silang magtapon ng mga bomba kahit

saan.

Anong klaseng pagsubok ito! Fvck!!

Sumisid ako upang hindi makita ng mga ito. Lumayo ako hanggat kaya ko. Alam kong
anumang oras mapapagod ako sa paglangoy.

Nang i-angat ko ng kaunti ang ulo ko masilip ko lamang kung saan sila banda.

Bigla na naman akong napayuko sa ilalim ng tubig ng makitang papalapit ang

yate.

Napailing ako sabay langoy ulit. Nang sa tingin ko may kalayuan na ako, ini-angat

ko ulit ang ulo ko.

Dahil malakas ang alon kaya hindi ako makikita nito ng ganoon kabilis lalo na't ulo

lang ang naka-angat sa akin.

Kitang-kita ko ang karagatan kung paano nila hagisan ng mga bomba Nagulat ako ng
biglang tumungo sa direksyon ko ang ibang yate. Bale tatlong yate kasi ang naroon.
Mabilis ang patakbo ng yate habang ang mga tauhan ay walang

humpay sa pagtapon ng bomba. Kinilabutan ako sa isiping may nakakita sa akin kaya
ganoon na lang ang

confidence magpatakbo ng yate sa direksyon ko

Hindi ako maaaring mamatay!

Kaagad akong lumubog at lumangoy palayo. Ngunit isang malakas na singhap ang
pinakawalan ko ng maramdaman ang malakas na bomba malapit sa akin.

Wala akong choice kundi ang sumisid sa pinakailalim. Ilang minuto ang itinagal ko
bago ko naisipan ang lumitaw.

Ngunit isang bomba ang sumalubong sa akin na siyang ikinalubog ko lalo sa

pinakailalim. Napahawak ako sa brasong may sugat. Mabuti na lang medyo may kalayuan
ang bomba, ngunit tinamaan pa rin ako sa lakas nito.

Pinilit kong lumangoy papalayo at nang makaahon ako sa ilalim. Halos mawalan na ako
ng hininga.

ko

Bigla akong natigilan sa ilalim ng tubig ng makita ko ang yate mismo sa harapan

Nakaramdam ako ng pagkatakot sa isiping wala na akong kawals oras na

maghulog ito ng bomba sa tapat ko. Ngunit biglang may kung anong idea ang pumasok
sa isipan ko.

Mabilis kong sinalubong ang yate at sumisid ulit. Alam kong hindi ako nito

mapapansin ng mga ito lalo na't kulay asul ang dagat. Ramdam kong namumula na ang
buong mukha ko dahil sa kawalan ng

hininga

Kaunti na lang

Nang sa wakas. Nakalapit ako sa yate at doon ko ini-ahon ang ulo ko. Laking
pasalamat ko at walang katabing yate sa parteng kinatataguan ko. Nasa gilid lang
ako

ng yate habang nagtatago.

Napapapikit ako sa tuwing nakikita ang walang katapusan pagbomba ng mga ito sa
dagat. Kung hindi ko pa ito naisip, tiyak kong hindi ako mabubuhay sa ganitong
klaseng pagsubok!

"Times up!" rinig kong wika ng foreigner.

Tapos na ba?

Doon ako nakaramdam ng kasiyahan ng wala na akong makitang nagpapasabog

ng bomba. So, tapos na ngal

Gusto kong sumigaw sa galak! Finally, tapos na rin ang mga paghihirap ko sa

matandang ito!

"Find him!"

Napailing ako ng isang malakas na microphone ang narinig ko. "Scoot, naririnig mo
ba ako? Buhay ka pa ba? Tapos na ang oras. Lumabas ka na!"

wika ni M.

Hindi muna ako lumabas sa lungga ko kahit pa dinudugo ang braso ko.

"What are you looking at there? Find him!" sigaw ng foreigner So, kahit pala
mamatay ako, ipapahanap pa rin pala ako? Lihim na gumuhit ang

gilid ng labi ko.

Saka ako kumilos at lumabas sa pinagtataguan ko.

"Hey!" Sabay taas ng kamay.

Kita ko ang panlalaki ng mga mata ng gagong si M. Ngunit nagulat ako sa ginawa

nito. Kaagad ba naman itong tumalon at lumapit sa akin.

"Sabi ko na nga bang malalampasan mo ito!" masiglang wika nito.

Nakita nito ang tama ko.

"Let's go. Tapos na ang pagsubok mo kaya makakapagpagaling ka na." Sabay

alalay sa akin.

"Bakit ba tuwang-tuwa ka na buhay pa rin ako? Nakalimutan mo bang magkalaban tayo?"

bulong ko.

Siguro naman sa lakas ng hampas ng alon, hindi maririnig ng kung sino ang pinag-
uusapan namin. Oras ko na ito upang matanong ang lalaking ito. Bigla itong lumingon
sa akin. Mabagal lang ang paglangoy namin palapit sa

yate.

"Nakalimutan mo yata ang pinangako mo sa akin?" Sabay ngisi nito. Ngunit

kaagad ding nagseryoso.

"Once na mamatay ka, hindi rin ako bubuhayin ni master. Kaya saan pa ba ako

kakampi?"

Akmang magtatanong pa ako ng mapansin kong nakatingin na sa amin ang lahat

ng tauhan ng matanda.

"Congrats!" malakas na sambit ng mga tauhan ng matanda na nasa yate. Nakangiti ang
mga ito. Tinapik pa ako at niyakap ng iba. Kaagad ding tinalian ang

ko habang pabalik kami ng dalampasigan. Humanda ka na tanda. Malapit na ang

katapusan mo.

Nandine Bsc

Hi guys! This June, magiging tuloy-tuloy na update nito.

Episode 53

Ito ang unang araw kong nakalabas sa Isla ng matanda. Nandito karmi ngayon sa

isang sikat na bar. Dinala ako rito ng matanda upang i-celebrate ang pagtatagumpay
ko sa mga pagsubok na ibinigay nito sa akin. Nasa isang VIP room kaming lahat.
Maliban sa mga tauhan nitong hindi kanang

kamay ay nanatili lang sa labas.

Sinenyasan ako ng matanda. Lumapit naman ako rito. Tumayo ako sa kanan nito kung
saan nakatayo rin ang malalaking kanang kamay nito mismo. May nakaupo ritong
dalawang babae.

"Magmula ngayon, isa siya sa magiging kanang kamay ko," bigkas ng matanda

Bigla akong napabaling dito. Hindi nga nagkamali si M, na gagawin akong kanang
kamay mismo nito.

Gumuhit ang gilid ng labi nito. Tumayo ito at tinapik ang balikat ko. "Saan man ako
magpunta ay kasama ka. So, be prepare. Marami kang makikita at

malalaman na kailangan mong matutunan." Sabay lingon nito sa lahat.

Bigla namang nagsipalakpakan ang mga tauhan nito habang nakangiti at

napatango-tango. Kita ko ang paghanga sa mga mata ng mga ito. Hindi ko alam kung
para saan. Marahil dahil kinuha ako mismo ng matanda na kanang kamay nito.

Alam kong oras na maging kanang kamay nito, malalalaman ko kahit na kaliit-liitan
nitong sikreto. Doon, lihim akong napangisi. Ngising tagumpay.

"Congrats Scoot!" sambit nila.

Yumuko ako sabay baling sa matanda.

"Salamat master, sa pagtitiwala niyo. Hinding-hindi ko kayo bibiguin sa ibinigay

niyong pagtitiwala sa akin."

Nakangiti ito sabay tapik muli sa balikat ko. Hanggang sabihin nito sa mga tauhan
na simulan na raw ang party-party. Itinaas nito ang baso upang mag-cheer at sabay-
sabay na nilagok ang alak na nasa baso ng bawat isa.

Pagkatapos nito ay isa-isa na silang nagsilabasan.

"Sumama ka muna sa kanila. I-enjoy mo muna ang gabing ito. Bukas ang simula mo
bilang kanang kamay ko."

Wala akong nagawa kundi ang yumuko. Sumunod ako sa mga tauhan nitong

nagsilabasan. Naiwan ito kasama ang dalawang babae at dalawang kanang kamay

nito na ipinakilala na rin sa akin.

Hindi sila palakibo at hindi rin nakikipag-usap sa ibang tauhan ng matanda.

Halatang especial ang kanang kamay ng matanda. Iyong palagi nitong kasa-kasama at
higit na pinagkakatiwalaan. At magiging isa ako sa mga ito.

Starting for tomorrow!

Nakita kong naghihintay si M sa akin pagkalabas ko ng VIP room ng matanda. Masigla

ako nitong tinapik.

"Congrats! Kanang kamay ka ni master. You're so lucky!" Binigyan ko siya ng

kahulugang ngisi sa labi. Umarko naman ang gilid ng labi nito. Alam kong alam niya
ang ibig kong sabihin.

Niyaya ako nitong umupo sa isang table kasama ang ibang foreigner na tauhan ng
matanda. Kaagad kumuha ang mga itong babae. Nanatili lang akong tahimik.

"Hindi naman nakakapagtaka kung bakit kinuha ka ni master na kanang kamay niya
Bigla akong napalingon kay M.

Halatang naghahanap na ito ng magiging pampalipas nito ngayong gabi base sa titig
nito sa mga kababaihang nagsisisayaw sa gitna ng stage.
Nang tumingin ito sa akin habang nakangisi.

"Ikaw lang ang binigyan ng pagsubok ng ganoon katindi Nagulat ako sa sinabi nito.
Nang bigla itong tumawa. Hindi na ako nakapagtanong

nang may biglang lumapit na babae dito. Lihim na umigting ang panga ko sabay tungga
ng alak na nasa baso ko.

"Pumili ka na sa mga babaing iyan!" Sabay nguso nito sa mga babaing nasa

stage.

Mariin akong umiling. Nang bigla nitong inilapit ang bibig sa tainga ko.

"Ang ayaw ni master sa lahat, ay ang mga lalaking mahina." Nagsalubong ang kilay ko
sa tinuran nito. Ako mahina? Tumigas ang mukha ko.

Nakakalimutan yata nito kung sino ang pinagsasabihan nitong mahina?

Nang bigla itong magsalita.

"Mahina sa babae. Kung makikitaan ka ni master ng kahit isang butas na kahinaan mo,
hindi siya mangingiming patayin ka. Ang ayaw ni master ay ang mga duwag o tauhang
may inaatrasan. Dapat palaging pasulong. Palaban. Kaya nga, bumilib sa iyo si
master dahil palaban ka at walang inaatrasan. Kaya huwag mong sabihing ipapakita mo
sa master natin na ito lang pala ang kahinaan mo? Paalala ko lang sa iyo, kahit
kanang kamay ka na niya, hindi pa siya lubusang magtitiwala sa iyo, lalo na't
baguhan ka pa lang sa organizationg ito. Bawat kilos mo o ginagawa mo,
pinapasubaybayan pa rin niya iyon. Kaya huwag kang kampante. Go to the flow, kung
gusto mong magtagumpay."

Natahimik ako sa mahabang sinabi nito.

"Kung ngayon, may tinatanggihan ka na? Paano pa kaya kung i-utos sa iyo ni master
na patayin mo ang babaing ikinama mo?"

Biglang sumikdo ang didbib ko sa narinig. Fvck! Hindi ko yata kayang pumatay ng
babae?! Pinaligaya na ako lahat-lahat tapos papatayin ko? Hindi pa yata ako
nasisiraan

ing bait!

"Bakit nga ba?" balik tanong ko rito.

Maingay sa bar na iyon. At tanging kami lang ang nagkakaintindihan ng mga salitang
ginagamit namin. Tumungga ito ng alak. Hindi nito sinagot ang tanong ko.

"Maiwan muna kita. Kailangan ko nang mailabas ang init ng katawan ko!" Sabay "At
pagkatapos papatayin mo? Pagkatapos kang paligayahin? Papatayin ng

ngisi nito.

walang kalaban-laban?" Pangungutya ko rito.

Gusto kong ma-realize nito kung anong puso ang mayroon sila at nagagawa

nilang pumatay ng mga babae lalo na't wala man lang itong kalaban-laban. Seryoso
ako nitong tinitigan. Ngunit sa huli, nanatili lang itong tahimik hanggang sa
talikuran na ako nito. Lihim akong napamura. Nanggagalaiti ang kalooban ko.
Ngunit kailangan kong makisakay sa ngayon. Kailangan kong makuha ang loob ng

matanda.

Napaupo ako ng tuwid ng lumapit sa akin ang isang kanang kamay ng matanda. Bakit
kaya?

It seems that you don't like any of those women. Master has prepared something for
you. Go to VIP room 69 Sabay talikod nito.

So, pinagmamasdan nga ang bawat kilos ko nito?

Mabilis akong tumayo at tumungo sa room na tinutukoy nito. Ayokong makitaan ng

matanda na sumusuway ako rito.

Mabilis kong pinihit ang seradura. Napahinto ako sa tapat ng pintuan ngunit dahan-
dahan ko ring isinara dahil sa ingay na nagmumula sa ibaba.

What she's doing here? I thought nasa isla ito ng matanda?

Nakasuot itong white lingerie. Bakat na bakat ang suot nitong bra at underwear na

kulay pula.

Ngumiti ito sa akin sabay lapit na may pang-aakit na mga tingin

"What are you doing here?" pormal na tanong ko Mabilis nitong ikinawit sa akin ang
braso nito.

"Masaya akong napagtagumpayan mo ang mga pagsubok. At dahil sa iyo, kaya nananatili
akong buhay. At tulad nga ng sinabi ko sa iyo, walang puwedeng gumalaw sa akin
kundi ikaw lang. Dahil hindi maaaring galawin ng sinuman ang babae nang kanang
kamay ng master. That's why, here I am. Para paligayahin ka at pasayahin. Anytime
na

kailangan mo ako, nandito lang ako. Because I'm yours." Hinaplos nito ang mukha ko.
Mabilis kong ibinaling at iniiwas ang mukha

rito.

"Hindi ko hangad na magkaroon ng babae." Sabay baklas sa braso nitong nakakawit sa

batok ko. Napatitig ako rito ng makitaan ng pagkatakot sa mukha. Napalunok ito.

Binuksan ko ang pintuan. Iniwan ito sa kuwarto. Nang burnagal ang lakad ko ng
makitang nasa harapan ko ang isang kanang kamay ng master.

"The master is waiting for you."

Nagtataka man, ngunit pumasok ako sa VIP room ng matanda. Naghihithit ito ng
"Mukhang inayawan mo kaagad ang babaing naikana mo sa Isla" Sabay ngisi

sigarilyo.

nito. "Papipiliin kita kinabukasan sa mga babaing kararating lang galing ng

pilipinas. Ang iba sa kanila mga masikip pa. Kaya, tiyak kong may mapipili ka sa
kanila para maging babae mo."

Tumingin ito sa labas kung saan nagkakasiyahan at nagkakasayawan. Sa kanang kamay

ko, once na may magustuhan ka sa kanila, hindi sila maaaring

" galawin ng kahit na sinong tauhan ko. Depende na lang kung inayawan muna. Doon
pagpapasa-pasahan ng mga tauhan ko at saka papatayin."

Bumigat ang paghinga ko sa narinig. Nang bigla itong tumingin sa akin. "It's seems
na hindi ka naging satisfied sa babaing iyon. So, kinabukasan papipiliin

kita. Ayoko namang may kanang kamay akong hindi nagiging satisfied sa
pangangailangan nito!" Sabay arko ng labi nito.

Tumingin ito sa isang kanang kamay.

"Take that woman. And they will take care of her. They know what to do after they

get fed up utos nito. Bigla akong nataranta, ngunit hindi ko iyon pinahalata. Tiyak
kong

pagpapasa-pasahan ng mga tauhan nito ang babae at pagkatapos ay papatayin. Hell

nol

Matinding konsyensya iyon sa akin.

"Wait. Doon naman napalingon ang master sa akin.

Yumuko ako rito.

choose her. Hindi ko na kailangan pa ng ibang babae." Napansin ko ang nakakalukong

ngisi ng matanda.

"So, why did you leave her?"

Lihim na gumalaw ang panga ko.

"Sorry master. Sa sobrang excite ko sa trabahong bilang kanang kamay, hindi ko

naisip paligayahin ang sarili ko ngayon Nang bigla itong humalakhak. Gusto ko
yatang mainsulto. Tumayo ito.

Tak, tsk. Kakaiba ka sa lahat ha? Well, gusto ko ang sinabi mo. Parang sinabi muna
ring hindi ka pabaya sa trabahong mayroon ka." Tumapat ito sa akin.

"Sa ngayon, magpaligaya ka muna. At sa mga susunod na araw, marami tayong

pupuntahan. Bago tayo bumalik ng pilipinas." Yumuko ako rito biglang pagsang-ayon.
Ngunit bigla yata akong namutia sa sunod

na sinabi nito. "Dahil oras na para makuha ko ang dalaga. That's old guy! Akala
niya hindi ko matatagpuan ang nag-iisa niyang anak!"

Mabilis akong napa-angat ng mukha. Bumalik ang bangis sa mukha nito

Hindi maaaring natagpuan niya kung saan ko itinatago ang nobya ko? Lihim akong
umiling, Imposible! Gustong-gustong mapakuyom ang kamao ko ng mga oras na iyon.
Anong ibig

sabihin nito?

Nang tumingin ulit ito sa akin. Nagpatay-malisya naman ako. Tinapik nito ang
balikat ko.

"Sige na.

Napilitan akong umalis kahit na gulong-gulo ang isipan ko. Hanggang sa

namalayan ko na lang na nakabalik na ako sa VIP room kung saan ko iniwanan ang

babae.

So, magiging babae ko siya habang nasa poder ako ng matanda?

Napasabunot ako sa sariling buhok. Gustuhin ko mang umayaw, rigunit buhay nito

ang mawawala.

Napatingin ako sa ibabaw ng kama. Nakahiga ito habang nakatagilid. Kitang-kita ko

ang maumbok nitong puwetan na natatabingan ng t-back.

Maganda ang kurbada ng katawan nito.

At dahil walang sofa na mapag-uupuan, kaya naman umupo ako sa gilid ng kama.
Saktong paglingon ko sa babae ay siyang pagbaling din nito sa akin.

Bumangon ito.

"Bumalik ka?"

Tumaas ang kilay ko.

"Ayaw mo ba?" walang emosyong sagot ko.

Nang bigla itong mapangiti. Bigla akong nagulat ng lumapit ito at umupo sa

kandungan ko at niyakap ako nito.

Bigla akong napalunok sa mabangong katawan nito.

"Salamat."

Nanatili akong walang imik. Tumitig ito sa akin.

"H-hayaan mong paligayahin kita.."

"No. You can sleep."

Ngunit bigla nitong inalis ang bra kaya naman lumantad sa harapan ko ang maumbok
nitong dibdib. Nilamas nito iyon sa harapan ko habang nasa kandungan ko

ito.

Biglang sumagi sa isipan ko ang nobya. Kung ito lang siguro ang nobya ko, kanina

ko pa ito sinunggaban.

Napalunok ako at lihim na napamura ng gumalaw ito sa ibabaw ko na para bang

idinidiin ang kaniya sa anaconda ko. Umigting ang panga ko ng umungol ito sabay
tingala habang gumagalaw sa ibabaw ko. Bumigat ang paghinga ko. Pilit kong
kinokontrol ang anaconda ko ngunit

ramdam kong nagigising ito. Napakurap ako ng alisin nito ang manipis na lingerie.
Lumantad sa akin ang

makinis nitong katawan lalo na ang malalaking boobs nito Napalunok ako sabay bitaw
ng mabigat na paghinga.

Hinayaan ko lang ito sa ginagawa nito. Nang bigla akong mapakislot ng buksan nito
ang zipper ng pants ko. Kasing bilis na ipinasok nito ang kamay sa loob ng boxer
ko.

Napanganga ako ng kaunti ng mahawakan nito ang kargada kong bigla na lang naninigas
ng maramdaman ang kamay ng babae.

"Oohh!" sambit nito ng sa wakas bumalandra sa harapan nito ang kargada ko.

Gumalaw ang panga ko at matinding pagpipigil ang ginagawa ko. Lalo na ng gumalaw
ang kamay nito. Tinaas baba nito sa alaga kong tigas na tigas na Nang bigla nitong
ilihis ang t-back nito at ikiskis sa alaga ko ang basa na nitong

pe. Napaungol ito sa sariling ginagawa nito. Nakatitig lang ako sa mukha nitong
punong-puno ng pagnanasa. At alam kong

ganoon din ako na siyang pinipigilan ko lang

Hindi na ito nakatiis, kaagad nitong ipinasok ang malaki at mahaba kong kargada sa
butas nito.

Napaungol ito sabay subsob sa dibdib ko. Napanganga naman ako at pinigilan

ang mapaungol. Fvck!

I miss you and your big d*ck!" bulong nito sa tainga ko.

Hanggang sa inihawak nito ang dalawang kamay sa magkabilaan kong balikat at

tumaas baba na ito sa kandungan ko.

Hindi ko natiis, hinawakan ko ang bewang nito habang nag-aararo ito sa

kandungan ko.

A-ang sarap-sarap..!" wika nito sa pamamagitan ng halinghing, Hinawakan nito ang

mukha ko sabay giling. Ramdam ko ang kabuuan ko sa

kaloob-looban ng babae. P-please, ipakita mong nasasarapan ka rin sa akin. pakiusap

nito na lalong

nagpainit sa akin.

Lihim akong nagulat ng huminto ito. Nakita kong bumalong ang lungkot sa mukha nito.
Tipong kahit sarap na sarap na ito, nagawa talagang tumigil?

"Ayaw mo lang siguro akong mamatay kaya kahit hindi mo ako type ikama,

napipilitan ka na lang," pait nitong sambit.

Kumunot ang noo ko. Iba yata ang kinikilos nito. Nakalimutan ba nitong kung ano
siya sa lunggang matanda?

Para kasi itong nasasaktan na ewan? Huwag sabihing may nararamdaman na ito

sa akin? Well, hindi naman nakakapagtaka. Wala yatang hindi magkakagusto sa

akin Nagulat ako ng akmang aalis ito sa kandungan ko. Sh*t! Hindi nito puwedeng

bitinin ang kargada kong nasa loob pa ng butas nito.

Akmang mahuhugot na ang alaga ko sa butas nito ng bigla ko itong hapitin sa bewang
na naging dahilan ng pagbaon lalo ng alaga ko sa p********e nito.

Isang malakas na ungol ang kumawala sa bibig nito sabay titig sa akin.

Inangat ko ang bewang nito at doon sinimulan bayuhin ang p********e nito.

"Oohhh! Aahhh! Yeah, that's it baby! Ang sarap!" sunod-sunod na wika nito.

Mabilis ko itong inihiga at tumayo naman ako saka dumapa rito. Nasa sahig ang
dalawang paa ko.

Gigil ko itong binayo habang nakakawit ang paa nito sa bewang ko. Sinasalubong nito
ang bawat bayo ko.

Palakas nang palakas ang pagbayo ko. Malapit na ako. Hanggang sa umalpas ang
mahinang ungol ko ng marating ang karukrukan.

Episode 54

Lumipas ang mga araw at linggo. Iba't ibang club at casino ang napuntahan

namin. Doon ko nakilala ang mga kasamahan ng matatanda na matataas ang posisyon.

Nakikipagpalitan ng mga kagamitang baril, pera, mga drugs at kung

ano-ano pa.

Doon ko rin nalaman na maraming casino at bar ang matanda na nagbebenta ng mga
kababaihan sa mga parokyano.

Katulad ngayon, nasa isang Isla kami kung saan nagkakatipon ang mga Mafials.
Matataas ang posisyon at pawang kanang kamay ang mga kasama ng mga ito.

Nasa likuran ako ng matanda kasama ang dalawang kanang kamay nito. Lihim

akong nagmamasid sa bawat sulok ng Lugar.

Hanggang sa sumigaw ang emcee.

"200?" tanong nito habang katabi ang isang dalagang may takip ang
mukha

Tanging katawan lang nito ang nakabalandra.

*500*

Tumaas naman ang ibang parokyano. Ngunit tumaas nang tumaas ang presyo

dahil sa pag-aagawan sa babae.

Lumipas ang mga oras ng halos naubos na ang mga babaing ibinebenta. Nakipag-kamay
ang master sa isang European guy. Nag-uusap ang mga ito sa

salitang German.

Tumungo kami sa isang VIP room at doon nakipag-usap ang matanda sa ibang mga kasama
nito na nasa mataas ang posisyon.

Ipinakita ng kabilang side ang limpak-limpak na pera. Pansin ko ang pagngisi ng

matanda at senenyasan ang isang kasamahan ko.

Inilabas nito ang dalang dalawang attached case. Nanlaki ang mga mata ng

European guy ng makita ang sandatambak na drugs.

Tuwang-tuwa pa ang gago bago nakipag-kamay sa matanda.

Bumalik kami sa isla.

Napatingin ako sa isang foreigner na bumulong sa matanda. Ito ang pinagkakatiwalaan

ng matanda sa Islang ito.

Kita ko ang pagbangis ng mukha ng matanda at panlilisik ng mga mata nito at ang
pagbilis ng lakad nito paakyat sa itaas ng bahay.

Ano kayang nangyari?

Bigla akong natigilan ng makita kung paano ginagahasa ng ibang tauhan nito ang
dalawang babae. Tumigil lang ang mga ito ng makita ang matanda.

Bigla silang yumuko "Master Sabay-sabay ng mga ito.

Lihim na tumunog ang ngipin ko sa matinding galit ng makitang hubo't hubad ang
dalawang babaing ginahasa. Ang mga hikbi ng mga ito ang maririnig sa loob ng
malaking sala

Nakahilata ang mga ito sa malaking larnesa.

"They tried to escape, master

"Bring them here, maawtoridad na utos ng matanda.

Lihim at matalim kong pinagmasdan ang mga taong gumahasa sa dalawang

babae

Humanda kayo, oras na makakuha ako ng pagkakataon!

Lumuhod ang dalawang babae. Foreigner ang mga ito.

"Please forgive us, master. We won't do it again, pagmamakaawa ng isa.

Sumikip ang paghinga ko. Halos hindi ko sila makayanang tingnan. Ngunit hindi

naman ako maaaring magpakita ng kahinaan o awa sa mga taong naririto. Napakurap ako
ng mismong baril ko ang kinuha ng master. Kumabog ang dibdib

"Please forgive us, wika rin ng isa.

ko. "You know the price when you run away, don't you?" Marahas ang pagkakabigkas

ng matanda.

Madilim ang mukha nito at walang mababakas na anumang awa.

Lalong umiyak ang dalawang babae at patuloy na nagmamakaawa

Nakagat ko ng mariin ang ibabang labi ko ng marinig ang sunod-sunod na paputok ng

matanda.

Napa-angat ako ng tingin ng i-abot sa akin ng matanda ang baril. Kaagad ko itong

kinuha

"Throw that under the sea. For the benefit of the sharks." At mabilis itong

tumalikod.

Sa gilid ng mga mata ko, kita ko ang mga babaing nakahandusay at wala ng

buhay.

I'm so sorry....

Tahimik akong sumunod sa matanda kasama ang dalawang kanang kamay nito.

Pumasok kami sa silid nito.

Humithit ito ng sigarilyo sabay upo sa swivel chair nito.

"Scoot"

Mabilis akong lumapit.

"Yes master."

"Were going to Italy, tomorrow afternoon. Ikaw ang humawak ng dalawang

attached case."

Kaagad naman akong sumagot. Hanggang sa sumenyas ito sa isang kanang

kamay nito

Bumukas ang isang pintuan at lumabas doon ang isang foreigner na babae.

Matangkad at slim ang pangangatawan nito. Kaagad itong sumayaw sa harapan ng

matanda habang nasa likuran lang kami Mabilis kong iniiwas ang paningin dito. Sa
gilid ng mga mata ko, halatang sanay na ang

dalawang kanang kamay nito sa lahat ng pinaggagawa ng master nila.

Hanggang sa maghubad na ang babae. Ngunit labis akong nagulantang ng bigla na lang
itong bumuglagta sa sahig. Mulat ang mga mata at wala ng buhay?!

What the hell?!

Mabilis akong napalingon sa matanda. Tumayo ito. Kinabahan ako ng tumingin ito sa
akin. Yumuko naman ako.

"Mukhang mamamatay ang lahat ng mga babae ko dahil sa iyo!" Sabay tapik nito sa
balikat ko at tumawa pa ng nakakaluko.

Ano raw? Ano bang ginawa ko at pinatay niya ang babae? "Gusto yata ng sariwang
binata. Ayan ang inabot niya."

Doon ko lang napagtanto kung bakit nito pinatay ang babae. Wala pala akong kaalam-
alam na sa akin ito nakatingin kanina. Kung hindi ba naman ginamit ang

utak

Lihim akong napabitaw ng mabigat na buntong hininga "Get that out here, utos nito
sa isang kanang kamay.

Tumingin ito sa akin.

"Next week, we're going back in Philippines"

Hanggang sa senyasan na ako nitong lumabas. Doon naman ako nakahinga ng maluwag.
Pakiramdam ko, ang sikip-sikip ng mundong kinagagalawan ko kapag ang matanda ang
kasama ko

ITALY

Sa isang hotel kami pumunta. Katulad ng dati, nakasuot ang matanda ng maskara. Na
tanging bibig, ilong at mata lang nito ang nakikita kapag nasa labas. Ito pala ang
dahilan kung bakit hindi ito makilala at masyadong tago.

Kahit kami man na kanang kamay nito, nakasuot ng black mask. At isa na roon ang
magkaroon ako ng tattoo sa likod ng batok ko katulad ng kanila,

Pumasok kami sa Room 99 at doon ko nakita ang limang katao, Pansin ko ang

pag-arko ng labi ng long hair na mukhang pinuno.

Tumayo ito at masayang nakipag-kamay sa matanda. Iginaya nito ang matanda sa

kabilang upuan katapat lang ng inuupuan nito.

Hanggang sa nagusap-usap ang mga ito sa wikang Italian. Doori ko rin nalaman

na maraming alam ang matanda ng ibat bang lengguwahe. Kaya hindi nakakapagtaka kung
bakit nakuha nito ang pinakapinuno ng mga Mafia's. Bitbit ko naman ang dalawang
attached case. Ngunit inilapag ko ito malapit sa

akin

Bale nasa likuran ako ng dalawang kanang kamay nito. Pansin ko ang apat na
tauhan ng long hair na nakashades pa ang mga ito.

Four versus three. Except sa dalawang pinuno na masinsinan ang

pag-uusap. Lumipas ang ilang minuto ng makita kong umasim ang mukha ng Italian.
Mukhang

may hindi magandang nasabi ang matanda o mas tamang hindi nagkakasundo sa

kung anuman ang pinag-uusapan ng mga ito.

Hanggang sa tunayo bigla ang Italiano.

"We really don't agree on this talk. We better just get this over with."

Biglang kumunot ang noo ko. So, nakakakapagsalita ito ng English? Biglang

naging alisto ang mga mata ko sa sinabi nito.

Ramdam kong may kakaibang mangyayari sa mga oras na ito. Hindi rin kasi nakalagpas
sa akin ang paggalaw ng kamay ng dalawang kanay kamay ng

matanda

Mukhang alam na rin ng mga ito ang mangyayari. Hindi nakakapagtakang mga kanang
kamay nga ito ng matanda. Matalas ang pakiramdam.

Ngunit hindi rin nakalagpas sa akin ang kakaibang pagkilos ng mga tauhan ng long
hair. Mukhang may alam na rin ang mga ito. "So, what do you want to happen?" parang
wala lang na tanong ng matanda.

Sumindi pa ito ng sigarilyo na ikinangitngit ng mukha ng long hair.

"I'm going to cut ties with you!"

Tumawa ng nakakaluko ang matanda.

"And you think you can do that thing in a way that will keep you alive?" Sabay
ngisi

ng matanda.

Nang bigla akong mapatitig sa long hair ng humalakhak ito bigla. Isang nakakalukong
tawa. Bigla itong umupo ulit sa harapan ng matanda.

akin.

Hindi ko naman makita ang reaksyon ng matanda at nakatalikod ito sa

"Or is it more correct to say that this is the last day you will live in this
world?" Malademonyong ngisi ang sumilay sa labi ng long hair.

Hindi ko akalin na may mga taong mangingiming kalabanin ang matandang ito na
tinaguriang pinakapanganib na Mafia's

At doon mabilis na bumunot ng baril ang apat na tauhan nito. Ngunit kung mabilis
sila, mas mabilis kaming tatlo. Sa isang kisap bumagsak ang apat na tauhan nito sa
harapan ng lalaking Italiano.
Ngunit hindi man lang makitaan ng pagkagulat ang Italiano na siyang ipinagtaka ko.
Tumawa pa nga ito.

"That's why I love your right hands. Good and fast. And I will make sure they are
mine. Sabay tingin nito sa amin.

Hindi naman kami gumalaw sa kinatatayuan namin habang walang senyales ang matanda.

I don't think I have a partnership stupid. It's like you don't know me. Do you
think will revive you? Right now, you will die where you are sitting, matalim na
bigkas ng

matanda

Ngunit humalakhak lang ang Italiano. Hindi ko tuloy maiwasan ang

magtaka.

"Who among us is stupid? Maybe your right hands?" Sabay ngisi nito. "And I will

make sure that you will die where you are sitting when you stand up. Kasing bilis
na sinilip ng isang tauhan ang kinauupuan ng matanda. At bigla itong

nagmura.

There is a bomb, master!" wika nito.

"Time is running!" Sabay halakhak ng Italiano. Ngunit kaagad din itong napaigik ng
barilin ito ng matanda sa kaliwang

dibdib

"Fvck you! I will kill you, after this!" galit na bulyaw ng matanda.

Ngumisi lang ang long hair habang sapo ang dibdib nito.

"If you live. The moment your men don't get the wire cutting right, I'm sure we'll
both die here!"

Napakurap ako ng makita kong tumama ang bala ng matanda sa mismong noo

italiano. Nakaupo itong wala ng buhay.

Mabilis na lumuhod ang dalawang kanang kamay nito habang tinitingnan ang

ng

bomba na nasa ilalim ng matanda. Pansin ko ang pawisan nilang mukha. Halata rin ang
pagkabahala sa mga mukha

ng mga ito.

"What are you looking? Cut the wire!" utos ng matanda.

Mabilis na hinugot ng isang kanang kamay ang cellphone nito at may tinawagan.

Inuutusang magdala ng pangputol sa wire.

Hindi nagtagal may pumasok na isang tauhan ng matanda.

Nguriit segundo ang lumipas hindi pa rin natitinag ang kanang kamay nito. "What are
you waiting for? Times is running!" sigaw ng matanda sa kanang kamay

nito.

Nanginig ang kamay nito.

"M-master, this bomb is unique to all I know. I might make a mistake cutting the

wire, nanginginig na paliwanag nito sa master.

Lumuhod ako at sinilip ang ilalim, 60 seconds na lang.

I will try, suggest ko.

Kinuha ko ang pangputol dito. Tumabi naman ang dalawa. Nang hawakan bigla ng

matanda ang balikat ko.

I trust you?

Tumango lang ako. Sa ngayon, kailangan ko pang buhayin ang matandang

ito

"Ilang segundo na lang?" tanong nito.

"30 seconds."

Napapikit ito. Ngunit kita ko pa rin sa mukha nito na walang pagkatakot kuridi
matinding galit ang nababanaag ko.

"Ito ang unang pagkakataon na may traydor sa kasamahan ko sa organization. Hinding-

hindi ko sila mapapatawad oras na makalabas ako rito!" rinig ko ang pagtunog ng
ngipin nito sa galit.

Nag-concentrate ako. Pumikit ako at inaalala ang pinag-aralan ko noon sa iba't

ibang bomba.

Ramdam kong yumuko ang isang tauhan.

"C'mon, it's 20 seconds," kabadong wika ng isang kanang kamay ng matanda sa

akin.

Napa-angat ako ng tingin ng haklitin ng matanda ang kuwelyo nito

Don't disturb him!"

"I'm sorry, master." Sabay yuko nito at layo.

"Gawin mo kung ano ang sa tingin mo ang tama."

Lihim na tumaas ang kilay ko sa sinabi nito. Kung gagawin ko nga ang tama, tiyak

na mamamatay ka na ngayon.
Pero hindi sa ganitong paraan ka dapat mamatay. Marami pa akong dapat

malaman

Kahit na pinag-aralan ko ang iba't ibang bomba. Hindi ko pa rin naiwasan ang
pagpawisan. Baka magkamali ako.

lang segundo na lang?" tanong nito.

10 seconds," sagot ko ng 'di tumitingin sa matanda.

Kita ko ang pagkabahala sa dalawang kanang kamay nito.

Isang marahas na buntong hininga ang pinakawalan ng matanda. Tutot nang tutot ang
bomba. Umigting ang panga ko ng mag 5 seconds ito kasabay ng huling pagputol ko ng
wire.

Biglang lumagabog ang dibdib ko, hinihintay ang mga mangyayari. Nang biglang

huminto ang tunog.

Kasabay ng pag-angat ng tingin ko sa matanda ay siyang pagtingin nito sa akin.

Lumiwanag ang mukha nito.

"Nagawa mo?"

Tumayo ako. Sabay yuko.

"Yes master!" Lihim na umarko ang gilid ng labi ko.

"Puwede na kayong tumayo."

Dahan-dahan naman itong tumayo. Nagulat ako ng yakapin ako nito sabay tapik sa

balikat ko.

"Good job. At dahil dito, may malaki akong regalo sa iyo!"

Lihim na nagbunyi ang kalooban ko.

Episode 55

Nahigit ko ang paghinga pagkababa pa lang ng sasakyan. Isang malaking building

ngunit luma na ang bumungad sa harapan ko.

Nailibot ko ang paningin sa paligid ng makita kung gaano karami ang sasakyang
nakaparada sa lumang building na iyon. Tiyak kong nandito na ang mga kasamahan ng

matanda. Nalaman kong ito ang Lugar na pinagtitipunan ng lahat ng kasamahan nito na
matataas din ang posisyon sa pagiging Mafia ng matanda
kapag may mahalaga siyang sasabihin sa mga ito. Nalaman ko ring dito pala mismo sa
Italy ang pinakalungga ng matanda. Halos

nandito ang mga kasamahan nito na kapwa Mafia. Napatingin ako ng may tumapik sa
balikat ko.

"Let's go. Ipapakilala kita sa lahat."

Kumabog ang dibdib ko. Hanggang ngayon hindi ko pa rin alam ang surpresang
binanggit nito nakaraang araw sa akin. Pagkarating kasi namin sa Isla, pinaghanda
nito ang mga tauhan at dumiritso lang

ito ng kuwarto nito at naging abala sa pakikipag-usap sa telepono gamit ang iba't

ibang lengguwahe. Hanggang sabihin nitong may mahalaga kaming pupuntahan. At ito na
nga

iyon.

May sumalubong sa amin. Yumuko ang mga ito at iginaya ang matanda. Doon ko rin
napansin na sa bawat sulok ng lumang building na iyon, lahat may naka bantay na mga
tauhan. Halos hindi ko mabilang sa dami.

Kasunod namin ang ilang tauhan ng matanda na galing ng Isla. Kasama na roon si M.

Umakyat kami sa unang baitang hanggang sa lumakad muli. Sa bawat dinaraanan namin,
may mga taong nakatayo sabay yuyuko sa matanda.

Tulad ng dati, may suot itong mask gayoon din kaming kanang kamay nito. Maliban nga
lang sa mga kanang kamay nito na katulad nila M na may sariling mga tauhan.

At sa tingin ko, ang mga taong nadadaanan namin ay mga tauhan ng mga kasamahan ng
matanda. Hindi nila maaaring makita ang mukha ng matanda. Ganoon kalihim ang
matanda. Masyadong itinatago ang mukha at tanging matataas sa posisyon lang ang
nakakakita ng mukha nito at mga kanang kamay nito.

Umakyat pa kami sa second floor hanggang sa makita kong tinatahak namin ang
pinakadulo. Sa bawat gilid may mga nakatayong tauhan.

Agad yuyuko kapag nakita ang matanda. Hanggang sa buksan ng dalawang tauhan ang
malaking pintuan.

At dahil nasa likuran lang ako ng matanda, kaagad kong nakita ang mas
pinakamaraming tao nito. Maraming mahabang lamesa at lahat may nakaupo na halatang
mga pinuno rin.

Sa bawat sulok ng kuwartong iyon may mga nakatayo pa na para bang mga bodyguard ang
datingan. Wala silang suot na mask tanging ang matanda lang talaga at kaming kanang
kamay nito. Nang bigla silang magsitayuan at magsiyukuan. Lihim akong napabuga ng
hangin

ng mapagtanto kung gaano nga makapangyarihan ang matanda. Ito nga ang pinakapinuno
ng lahat! Sumenyas ang matanda na umupo na sila. Lihim akong nagtaka ng makitang
may camera at recording na nakalagay sa pinakagitna. Na para bang ire-record ang

anumang sasabihin ng matanda.

Umupo ang matanda sa pinakadulo na para bang upuan ng hari lamang. Kami
namang tatlo ay nakatayo sa likuran nito.

1 called all of you because I have something important to announce today

Panimula ng matanda.

Tahimik ang malaking silid. Nakatutok ang camera sa matanda. Ngunit nanatili pa
ring nakasuot ng mask ang matanda kahit na nagsisimula na itong magsalita.

"One of your colleagues betrayed me. But he is dead." Pansin ko ang singhapan at
bulungan ng mga ito.

Para bang hindi sila makapaniwalang may magtatangkang kumalaban sa master

nile. Nang itaas ng matanda ang kanang kamay nito ay nagsitigil ang lahat What a
powerful old man he is?!

Nang lingunin ako ng matanda at sumenyas na lumapit ako. Mabilis naman akong
lumapit. Halos lahat sila nakatutok sa akin.

"And it was my right hand that stopped the strange bomb placed on my chair. And

as my reward to this right hand of mine..." Sabay hinto ng matanda.

Nanatiling tahimik ang lahat. Ang kabog sa dibdib ko palakas nang palakas. Ano
naman kayang reward ang ibibigay nito? "Listen all of you!" Sabay titig nito sa
camera. Tumayo pa ito habang nakahawak

ang isang kamay nito sa balikat ko.

introduce him to you as the leader of all my right hands. Any corner of the world.
He will be the leader of all with all my right hand. And from now on, he will be
the one you will face when there are important things to talk about. In other
words, he will be my second. Everything you want to convey to me, he will face and
talk to you."

Pansin ko ang pagkagulat at pagbuka ng mga bibig ng mga ito. Ako naman itong

napalingon sa matanda. Seryoso ba ito? Ganoon niya ako kabilis

pagkatiwalaan?! At ano, magiging pangalawa ako sa kaniya? Wow! Nauntog ba ang bungo
ng

matandang 'to? Tumango ito habang nakatingin sa akin. Hindi man makita ang mukha
nito alam

kong umarko ang labi nito. "Is that clear everyone?" matigas ang tinig na
pagkakatanong nito.

Sa kalagitnaan ng pagsang-ayon ng karamihan ay ay may isang lalaking

tumayo

"Master. It is normal for him to save your life because he is your right hand man
But does it have to come to this? Trusting him to be the leader of all your right-
hand men and even be your second? How much trust do you have in him that he can
handle the responsibility of this big organization?" mahabang tanong ng matabang
lalaki na
kulay blonde ang buhok. Pansin ko na natigilan ang lahat sabay lingon sa lalaking
nagsalita. Base sa

nakikita ko sa mga mata nila, pagkagulat ang rumihistro sa mukha ng mga ito habang
may pag-aalala at takot na bumalatay?

Pero para kanino? Dahil tama ang sinabi ng lalaki na hindi ko kayang pamunuan ang
ganitong kalaking syndicate na ginagawa nila?

Ngunit isang putok ng baril ang narinig ko. Kasabay ng pagtingin ko sa matabang
lalaki Nakamulat ang mga mata nito habang nasa noo nito ang tama ng baril Bigla
kong nasundan ang ulo ng baril hanggang sa tumapat ang tingin ko sa

mabangis na anyo ng matanda. "Will anyone else complain?" mapanganib na tanong

nito.

Kaagad na nagsi-ilingan ang mga taong naroon sa loob ng malaking silid. Halos

walang umiimik at pawang nakayuko.

"Remember that I am the leader here. No one can oppose my decision. Matigas at

mapanganib na bigkas nito. "Take off your mask, utos nito sa akin. Bumalik ito sa
pagkaka-upo.

at paghanga.

Inalis ko ang mask. Tumingin silang lahat sa akin, Pansin ko ang pagtango ng ilan

"He's Steven Scoot Ramirez. From now on, he will be recognized as the leader of all
right-hand men. In all the walks that I should do, he will be the one to face you
and settle. He knows everything to do,"

Pagkalipas ng ilang oras na pakikipag-usap ng matanda sa mga ito, kaniya-kaniya

na silang nagpaalam. "Ituturo ko sa iyo kung ano ang mga dapat mong gawin, wika
nito sa akin pagkapasok sa loob ng sasakyan.

"Salamat sa pagtitiwala niyo, master. Iyon lang ang naisip kong sabihin.

Mahirap salungatin ang kagustuhan nito.

Matinding pananabik ang namumutawi sa akin sa isiping sa posisyong ito, makakagawa

ako ng paraan para mabisita ang nobya.

"Malalaman ng lahat na ikaw ang pinuno ng lahat ng kanang kamay ko sa iba't

ibang dako man ng mundo, gamit ang video recording kanina."

Kaya naman pala...

Hindi ko akalain na ganito pala talaga siya makapangyarihan sa lahat ng Mafia.

Lahat napapasunod at under nito. Hindi ko naiwasan ang mapaisip ng malalim. Paano
ko nga ba ito mapapatay ng

ganoon kadali? Mukhang mahihirapan ako. Iniisip ko pa rin kung bakit ganoon siya
kabilis ipagkatiwala sa akin ang
lahat.

Kailangan ko pa ring mag-ingat

Sana nga lang hindi nito nalaman ang totoong ako. Lalo na't binago ko ang last name
ko upang hindi malamang isa akong kalaban.

Pero kung may alam na ito, tiyak kong hindi ako nito hahayaan pang

mabuhay. LUMIPAS ang tatlong buwan na nanatili ako sa ibang bansa. Kung saan-saan
ako

napapadpad makipagkita lang sa mga ka business-partner ng matanda. Ang

pakikipagpalitan ng mga illegal, tulad ng drugs, pera, iba't ibang klase ng baril.
Ang pagbebenta ng mga babae na ako mismo ang kumukuha ng pera sa mga

parokyano. Kasama ko ang ilang tauhang ibinigay sa akin ng matanda.

Ang ibang tauhang kasama ko, nanatili lang sa labas habang nakikipag-usap ako sa
loob ng isang private room. Nanatili sa akin ang suot kong mask sa tuwing
nakikipagtagpo ako sa isang negosyante. Kapalit ng hinihiling nito, babae man,
drugs o kung ano pa. Kapalit ng malaking pera.

Saan mang sulok ng mundo, nakikipag-usap sa akin sa group call ang lahat ng kanang
kamay kung may ire-report sila sa akin. At saka ko sasabihin sa matanda. Hindi sila
maaaring gunawa ng isang bagay na hindi ko nalalaman dahil ako ang leader nilang
lahat tulad ng ibinigay sa akin ng matanda.

I'm the second Leader of Black Mafia.

Sa mga buwang nakalipas, walang kaalam-alam ang matanda na naka-connect na akong

muli sa mga kapatid ko. Lahat ng pinupuntahan kong pag-aari ng matanda tulad ng mga
casino, club, bar at mga isla kung saan nakatambak ang lahat ng illegal na
kargamento ay naka-trace na ito sa mga kapatid ko.

Ngunit hindi ko pa sila pinapakilos at mahirap ng mahalata ng matanda. Hindi pa ito

ang tamang oras upang mapaghinalaang may kinalaman ako kung sakaling unti-unting
mawasak ang mga kasamahan nito.

"Mauna ka na sa Pilipinas, Scoot. Ikaw na ang bahalang makipagkita sa ibang

negosyante. Susunod ako. Kailangan ko munang asikasuhin ang bagong pinapatayo kong
Club

Lihim akong napangisi. Sa wakas, makakauwi na rin ako.

"Masusunod, master."

Nasa loob kami ng library nito. Ako at kasama ang kanang kamay nito. "At tulad ng
request mo, ibibigay ko sa iyo ang hinihiling mo. Huwag mo lang

pababayaan ang ini-atang ko sa iyong obligasyon."

Kaagad akong napatango.

Hiniling ko ritong ibigay niya sa akin si M bilang kanang kamay ko. At sinabi ko
ring may kukunin akong kanang kamay sa tauhan ni Drago. At iyon si Zelou, Kinuha ko
rin ang lahat na tauhan ni Drago at kay M.
Gagawin ko ang lahat, pumanig lang silang lahat sa akin at iyon ang pasimula ko

upang unti-unting mapabagsak ang matandang ito. Kailangan kong makuha ang tiwala ng
tauhan ni M at alam kong ito ang makakatulong sa akin. Tiyak ko namang makukuha ko
ang loob ng mga tauhan dati ni Drago.

Lihim akong nakahinga ng makalayo na ang yate sa islang iyon na para bang bangungot
sa akin.

Ang makita kung paano nila gawing baboy ang mga taong pinatay at ginagawang karne
at ibenibenta ng mga ito! Fvck them! Masahol pa sila sa hay*p! Nakagat ko ang
ibabang labi habang sakay ng private plane ng matanda.

Damn! I miss you so much, my baby!

Nangangati na ang mga paa ko upang lihim itong mapuntahan. Kailangan ko lang ng
tulong ni Zelou upang hindi mapansin ng kahit sino na may pinuntahan akong ibang
Lugar na wala sa ipinag-uutos ng matandang iyon.

Napapikit ako ng mariin sa isiping gabi-gabi ito umiiyak. Kaunting tiis na lang
baby ko.. Tatapusin ko lang ang labang ito.

Episode 56

Alas Diyes ng gabi ng makarating ako sa mansion. Kung saan nananatili ang mahal
Napabuga ako ng hangin ng hindi kaagad ako nakilala ng tauhan ko na

kong nobya.

nagbabantay sa malaking gate. Nakasuot akong black cup with black mask.

"Ipaalam mo kay Leron na nandito ako. Pero mamaya ko na siya kakausapin, wika ko sa
tauhang nakaagapay sa paglakad ko.

"Yes, boss.

Maingat akong umakyat kung nasaan ang kuwarto namin ng nobya ko. At dahil

gabing-gabi na rin ng mga oras na iyon. Tahimik na sa buong kabahayan at patay na

rin

ang mga ilaw sa malaking sala.

Tanging ilaw lang sa labas ang nagsisilbing liwanag.

Kagat labı sabay buntong hininga ng pihitin ko ang seradura. Kumakabog ang

dibdib ko sa matinding kasabikan sa nobya.

Almost year na hindi ko ito nasilayan. Matinding pangungulila at pagkasabik ang

namumutawi sa puso ko ang makita ang magandang mukha nito. Ang mga mata nitong
nangungusap.
Sabik na sabik ko na itong mayakap.

Tanging lampshade lang ang nagsisilbing liwanag sa loob ng kuwarto. Maingat ko

Itong nilapitan, Gumalaw ang panga ko ng makita ang magandang kurbada ng

katawan nito. Nakatagilid ito habang nakasuot ng white night dress. At dahil ang
nipis lang nito, kaya kitang-kita ko ang kulay ng undies nito. Napalunok ako ng
makita ang malusog

nitong dibdib. Wala itong suot na bra. Bigla kong na unbutton ang dalawang butunes
na nasa malapit sa leeg ko sa

nararamdamang init ng katawan. Parang kasing bilis na naging apoy ang pakiramdam ko
Sa loob ba naman ng maraming buwan na hindi ko ito nakasama.

Lalong napaigting ang panga ko ng dumapo ang paningin ko sa makikinis nitong legs.
Bumigat ang paghinga ko.

Dahan-dahan ko itong nilapitan at umupo sa gilid ng kama. Hinaplos ko ng

marahan ang malambot nitong pisngi.

Napatigil ako ng umungol ito kasabay ng paggalaw nito. Bigla itong tumagilid
patalikod sa akin. Napapikit ako ng mariin. Maingat akong umalis at tumungo sa loob
ng

banyo.

Mabilis akong naligo sa sobrang kasabikang mayakap ang pinakamamahal na nobya. Para
akong mababaliw anytime kung hindi ko pa ito mayayakap at mahahawakan.

Tanging boxer short lang ang suot ko at hinayaang walang damit pang-taas. Maingat
akong humiga sa tabi nito. Paharap dito.

Dahan-dahan kong inilagay ang braso ko sa ulunan nito at maingat na niyakap ang
balingkinitan nitong bewang.

Hindi ako nakatiis, masuyo kong hinaplos ang maamo nitong mukha. Kita ko rito ang
kalungkutan kahit na natutulog ito. Umigting ang panga ko habang umiinit ang gilid
ng mga mata ko.

Mahal na mahal ko ito sobra. Kaya kahit anong laban at kapahamakan ay susuungin ko
huwag lang itong mapahamak ni mapasa-kamay ng matandang iyon.

Hinalikan ko ito sa noo ng may katagalan. Napakurap ako ng gumalaw ito kasabay

ng pagyakap nito bigla sa akin.

Napatitig ako sa mukha nito. Tulog na tulog pa rin ito.

"Please, come back.."

Napalunok ako ng marinig ko ang mahinang ungol nito sa pamamagitan ng

pagsasalita nito.

Gabi-gabi kaya ito nananaginip "Nandito na ako, baby ko.. bulong ko kahit
imposibleng marinig ako nito
Hinaplos ko ang ibabang labi nito na mamula-mula. Nang bigla akong matigilan ng
unti-unting gumalaw ang mga mata nito.

Ilang segundo ng magmulat ito. Ang mga mata nitong antok na antok. Napalunok ako ng
manatili itong nakatitig sa akin. Nakaramdam ako ng takot sa isiping galit ito

sa akin.

Ngunit hindi nakaligtas sa akin ang mga mata nitong mugto at napakalungkot. Parang
gusto kong maiyak sa bigat na nararamdaman. Hindi ko gustong nalulungkot ito o
nasasaktan, ngunit wala naman akong mapagpipilian kundi ang iwan ito pansamantala
para sa ikaliligtas nito.

Kumurap ang mga mata nito. Nang bigla nitong i-angat ang isang kamay. Hinaplos nito
ang mukha ko na ikinapikit ko sandal. Hanggang sa magtama muli ang mga mata namin
sa isa't isa.

"Hindi ba ako nananaginip?" malambing ngunit garalgal nitong tanong.

Parang may kung anong dumaloy na mainit sa buong katawan ko. Hindi na ako nakatiis
kaagad kong hinapit ang maliit nitong bewang kasabay ng paglapat ng aking labi sa
malambot nitong labi.

Maalab at puno ng kasabikan. Gusto kong iparamdam sa mahal kong nobya na hindi ito
nananaginip.

Mabilis akong bumitaw sandali at pinakatitigan ang mahal na nobya. Napanguso ito
kasabay ng pagpatak ng luha nito. Lalong bumigat ang paghinga ko. Ramdam ko ang
matinding pangungulila nito.

Katulad ng nararamdaman kong pangungulila rito. Pinunasan ko ang luha nito habang
nakatitig sa mukha nito.

"I'm here now, baby... malambing at paos na bigkas ko habang hinahaplos ang

malambot at makinis nitong mukha.

I miss you so much." garalgal nito sabay kagat ng labi nito na para bang

pinipigilan ang mapahikbi.

Napalunok ako.

Lalong bumalong ang luha sa mga mata nito. Namungay ang mga mata ko kasabay ng
paghawak sa batok nito at paghalik sa labi nito.

Gusto kong iparamdam kong gaano ko rin ito namiss.

Miss na miss rin kita, mahal ko. Sobra." malambing kong wika rito

nito

Pinunasan ko ang luha nito gamit ang labi ko na paulit-ulit humahalik sa pisngi

Hanggang sa dumako muli ang labi ko sa labi nito. Lalo akong naging agresibo ng

maramdaman ang mainit nitong pagtugon sa halik ko. Pumaibabaw ako rito at sabik na
nilamukos ang malambot nitong labi. Para
akong nalalasing sa mabangong hininga nito at sarap ng labi ng nobya. Naramdaman ko
ang pagkawit ng kamay nito sa leeg ko. Kaagad gumalaw ang

nitong dibdib.

kamay ko na para bang may hinahanap. Hanggang sa matagpuan ko ang malusog Buong
kasabikan kong pinisil at nilamas ang isang boob nito na siyang ikina-alpas

ng ungol ng nobya ko. Bumaba ang halik ko sa leeg nito at sinipsip iyon na para
bang uhaw na

uhaw.

Nagulat ito ng mabilis kong punitin ang night dress nito. Kita ko ang pag-awang

ng labi nito. Gumuhit ang ngisi sa labi ko. Akmang magsasalita ito ng mabilis kong
sinakop muli ang labi nito. Mabilis na bumaba ang labi ko papunta sa malusog nitong
dibdib. Gigil kong

sinipsip ang n*****s nito habang nilalamas ng isang kamay ko ang kabila.

Ang impit na ungol ng nobya ko na lalong ikinagigigil ko. Pinagsalitan kong

hinalikan ang dalawang nagmamalaking boobs nito.

Lihim akong napangiti ng maramdaman ang kamay ng nobya ko na nakahawak se

buhok ko na para bang ipinapababa na nito ang ulo ko papunta sa ibaba nito.

Mas lalo tuloy akong nag-init.

Pinadaanan ng dila ko ang ang sex-ing tummy nito. Hanggang sa alisin ko ang huling
saplot nito sa ibaba.

Nahigit ko ang paghinga habang nakatitig sa pinkish at maumbok nitong pe. Ramdam
kong nagwawala na kaagad ang kargada ko sa loob ng boxer ko.

Bigla akong napatitig sa mukha ng asawa ko. Kagat nito ang ibabang labi habang

namumula ang pisngi. Kinilig ako na ewan.

Ang sexy talaga ng nobya kol

Umusog ako pababa at hinalikan ang paa nito paitaas sa hita nito. Gusto kong
ipakita at iparamdam sa mahal kong nobya kung gaano ko ito sinasamba at

minamahal.

Hanggang sa makarating ako sa singit nitong napakaputi. Napapikit ako kasabay ng

pag-exhale ko ng maamoy ang napakabangong p********e nito.

Tiningala ko muna ang mahal kong nobya. Umarko ang gilid ng labi ko ng makitang
naka-awang ang labi nito at para bang naglalaway na itong makain ko ang

perlas nito. Kung naglalaway ito sa pamamagitan ng tingin, mas lalo akong
naglalaway na

makain at masipsip ang maumbok nitong p********

Lalo kong ibinuka ang dalawang hita nito at kaagad pinadaanan ng dila ko ang hiwa
nito. Rinig ko ang pag-ungol nito ng malakas kasabay ng pag-angat ng puwetan

nito na siyang sinalo naman ng dalawang kamay ko ang pang-upo nito. Ginalingan ko
ang pagdila sa basa nitong hiwa habang nakatingin sa mukha ng

. Gusto kong makita kung gaano ito nasasarapan sa ginagawa ko. nobya "B-baby...
ungol nito na tawag sa akin.

Nanginginig na ito sa ginagawa ko. Hanggang sa napapikit ako at ninamnam ang

sarap ng p********e nito.

Naroong sinisipsip ko ang hiyas nito, nilalaro-laro ko ang kuntil nito na lalong

ikinanginginig nito, sabay hahalikan at sisipsipin na may kasamang tunog. At

sasabayan ng mabagal at mahabang pagdila sa maumbok nitong hiwa Lalo akong

nasasarapan sa malalakas na ungol ng nobya ko. Hanggang sa

sumisid ako lalo at pinatigas ang dila ko at ipinasok sa butas ng p********e nito.
Para akong nalalasing sa sarap. Parang gusto kong matulog sa p********e nito.

Nang maramdaman ko nang malapit na ito ay saka ako huminto. Kita ko ang pagkabitin
nito. Ngunit mas gusto kong abutan ito sa mismong kargada ko.

Mabilis akong naghubad sa harapan nito. Kita ko ang paglunok nito. Nangislap ang
mga mata ko ng makitaan kung gaano ito kasabik habang nakatitig sa malaki at mahaba
kong kargada.

Mabilis akong dumapa muli sa ibabaw nito. Itinukod ko ang magkabilaan kong braso sa
magkabilaan ng ulunan nito habang nakatitig ng mariin sa nobya.

Hinalikan ko ang labi nito ng mabagal. Ninanamnam ang bawat hagod ng labi namin sa
isa't isa. Hanggang sa hawakan ko ang alaga ko at ikiskis sa namamasa nitong pe
habang patuloy na naghahalikan

"Ahmmmp!" ungol nito.

Lalo kong naidiin ang labi ko rito. Pinagparte ko ang dalawang paa nito upang
makapasok ako ng maluwag sa kuweba nito.

I groaned and she moaned ng mabilis at sagad kong ipinasok ang malaking

kargada ko. Binaon ko talaga sa koloob-looban ng nobya ko. Gusto kong maramdaman
ang kabuuan nito.

She's mine! Mine only.

"Fvck baby. You're tight!" bulong ko sa nobya.

Naramdaman ko ang paghawak nito sa likuran ko. Hanggang sa gumalaw na ako sa ibabaw
nito. Dahil sa matinding kasabikan, hindi ko makontrol ang sarap na dumadaloy sa
buong katawan ko.

Kaya naman, mabibilis na ang pagbayo ko sa perlas ng nobya ko. Lato akong

napapaungol dahil ang sikip ng nobya ko. Ang sarapi

Napasubsob ako sa leeg nito habang sagad na sagad na ibinabaon ang p***** ko sa
masikip nitong kuweba. Halos umuuga na ang kama sa lakas ng puwersa

ko.

"Aaahhh! Aaahhhi B-baby.. ang s-sarap-sarap!" halinghing ng nobya ko na lalong

nagpabilis sa paglabas masok ko sa p********e nito.

Hanggang sa titigan ko ito habang nag-iisa ang aming katawan. Ang mapupungay nitong
mga mata na halatang sarap na sarap habang naka-awang ang mapupula nitong labi.

Sa kabila ng mabibilis kong pagbayo sa perlas nito nagawa pa rin nitong haplusin
ang pisngi ko na ikinapikit ko sandali. Hanggang sa isubo ko ang isang daliri nito
sa bibig ko habang patuloy na pumapasok sa butas nito.

Rinig na rinig ko ang salpukan ng katawan namin. Ang tunog na nagmumula sa kts ng
bawat isa sa amin. Na lalong nagpadagdag ng init ng katawan namin.

Parehong nakanganga ang mga labi namin habang ninanamnam ang sarap.

"Feel me, baby.." paos na wika ko.

"S-sobra baby, Aaahhhh! S-sobrang sarap ungol nito.

Kasabay ng pagtirik ng mga mata nito ng sagad kong idiin ang p*********j ko sa
kaloob-looban nito.

Hinugot ko ang alaga ko at pinaupo ang nobya. Isinandig ko lang ito sa pader ng

kama. Ngunit may unan sa likuran nito. Lumuhod ako at itinaas ko ang dalawang binti
nito sa balikat ko. Napahawak

naman ito sa kobre kama.

Ipinasok kong muli "Ooohhhhh!"

ang tayong-tayo kong kargada. Naglabas masok ulit ako sa p********e nito. Hanggang
sa pabilis nang pabilis.

Mabilis kong nilamas ang dalawang boobs ng nobya ko habang patuloy kong binabayo
ang perlas nito.

Dikit na dikit ang katawan namin sa isa't isa.

Minsang hinahalikan ko ito sa labi na lalong nagpapasagad sa kaloob-looban nito ang

ari ko kapag lalo akong lumalapit sa nobya

Malakas na impit na ungol ang kumawala sa nobya ko kasabay ng paghawak nito sa

makisig kong braso ng mabibilis at walang prenong bumabayo sa kailaliman

nito,

Nakatitig lang ako sa mukha ng nobya ko. Gusto kong makita kung gaano ito

nasasarapan May minsang hinahawakan nito ang mukha ko. "B-baby, I-I'm c-coming...!"
sambit nito.

"Come, baby." paos na wika ko.

Sinadya kong mauna itong abutan at gusto kong inumin ang juice nito. Lumakas ang
ungol nito tanda na maabot na nito ang rukrok. Napahigpit ang

hawak nito sa braso ko.

"B-baby.." pagtawag nito.

Alam kong sasabog na ito. "M-mahal na mahal kita, my wife... Buong pagmamahal na
sambit ko habang tuloy-tuloy akong bumabayo sa hiwa nito.

Hanggang sa tumirik ang mga mata ng nobya ko kasabay ng malakas na ungol at

panginginig nito

Mabilis kong hinugot ang ari ko at hinawakan ang dalawang pas nito at pinanatiling
nakataas ito. Yumukod ako at sinipsip ang juice na lumabas sa pие

nito.

Damn! I miss my wifel

Sumisid pa ako at tiniyak na walang matitira. Para akong hayok na hayok sa amoy pe
ng nobya ko.

ng Pagkatapos, pumantay ako sa nobya ko.

"Ako naman, baby, nakangiting wika ko sa nobya.

Hinalikan ko ito sa labi ngunit kaagad ko rin itong pinatalikod. Ini-angat ko ang
maumbok nitong puwetan at saka ipinasok muli ang kargada ko.

Impit akong napaungol kasabay ng pagtingala. Fvck! I miss this feeling! Sa nobya ko
lang talaga mararamdaman ang kakaibang pagkasabik.

Hinawakan ko ang bewang nito upang lalo kong maisagad ang kargada ko.

Hanggang sa mabibilis na ang pagbayo ko.

Ramdam kong sasabog na ako. Dumapa ako bigla habang nanatiling nasa likuran

ng nobya at nakabaon ang alaga ko.

Itinukod ko ang dalawang braso ko sa magkabilaan nito. At saka tuloy-tuloy na

bumayo sa puwetan nito. Tagaktak na ako ng pawis ngunit wala iyon sa akin sa
nararamdaman kong sarap.

"Damn! Oohh!" Hindi ko natiis na huwag mapaungol ng malakas. Ang kama na parang
sumasayaw sa galaw nito.

"B-baby... sambit ko. Malapit na...

Napakapit ako sa kobre kama ng maramdamang sasabog na ako.

"Aaahhhh fvck!!" ungol ko.

Ilang bayo at sagad ang ginawa ko. Mabilis ko itong pinatihaya at ipinasok muli
Hinawakan nito ang pawisan kong mukha. Kaagad ko itong hinagkan sa labi na
ang alaga ko.

mabilis nitong tinugon. "I love you." bulong ko habang nakatitig sa magandang mukha
ng nobya.

"Mahal na mahal din kita, baby. Sabay haplos nito sa mukha ko. Hinabol ko naman ang
kamay nito at hinagkan.

Ilang minuto akong nanatili sa ibabaw nito ng gumalaw na naman ako. Kita ko ang

pag-awang ng labi nito.

"You're not tired?" tanong nito.

Napangisi ako ng mapa-ungol ito. "Sa tagal kong hindi nakatikim, ngayon pa ba ako
mapapagod?" bulong at

mapang-akit na wika ko sa nobya. Rinig na rinig ko ang k^t's ng bawat isa sa amin.
Mas lalo tuloy akong

naglaway.

"S-sarap... wika ko sa nobya habang nakatitig sa mga mata nito.

Pumikit pa ako upang lalo kong manamnam ang p********e nitong bumabalot sa

Episode 57 (Ana POV)

Bigla akong napabalikwas. Kaagad kong inilibot ang paningin sa loob ng

kuwarto.

Alam kong umuwi siya...

Napatingin ako sa sarili. Naka-hubot hubad pa rin ako. Tanda na hindi isang

panaginip ang nangyari kagabi.

Mabilis akong bumaba sa kama at kaagad hinahanap ang nobyo. Kinakabahan

ako sa isiping umalis ito ng hindi nagpapaalam sa akin. "Baby..?" Sabay silip sa
loob ng banyo. Ngunit wala.

Tumungo ako sa dressing room. Nakagat ko ang labi ng walang anumang

palatandaan na nanggaling doon ang nobyo ko. Itinali ko ang roba at kaagad bumaba.
Halos takbuhin ko ang hagdan makababa

lang ako sa malaking sala. Umaasa akong nasa ibaba lang ito at maaaring kausap nito
ang mga tauhan nito.

Bumungad sa akin ang mukha ni Leron na nakaupo sa malaking sala habang kausap nito
ang isang tauhan. Kaagad itong tumayo ng makita ako.

"Good morn--

"Si Steven?" mabilis kong tanong. Lumakas ang kabog ng dibdib ko ng hindi ito
nakasagot. Nanatili lang itong

nakatingin sa akin. Kumunot ang noo ko. "Umuwi siya kagabi.." Sabay linga-linga.
Umaasa akong nandito pa rin ang nobyo

ko

"Nakita mo na ba siya? Nagkausap na ba kayo?" sunod-sunod na tanong ko

habang malilikot ang mga mata ko. Sa isiping umalis na nanan ito ng hindi
nagpapaalam, parang gusto kong

bumunghalit ng iyak.

Hindi niya ba alam kung gaano ako nangungulila sa kaniya sa loob ng maraming buwan
na wala siyang paramdam. Hindi naman yata tamang umalis siya kaagad

pagkatapos ng ilang buwan naming di pagkikita.

Nagtatanong ang mga mata ko na nakatingin kay Leron dahil sa pananatiling tahimik
nito. Hindi ba nito alam?

"Hindi mo yata alam. Okay, hahanapin ko na lang sa labas at baka na--"

"Umalis din siya kagabi, Maam Ana, mahinang wika nito sabay yuko Napa-awang ang
bibig ko. Bigla akong napalunok kasabay ng pag-iling. Hindi niya ito puwedeng gawin
sa akin.

"Sorry, Ma'am Ana. Pero kailangan daw kasing makabalik kaagad ni boss. Saka na lang
daw siya magpapaliwanag sainyo.

Mabilis akong tumalikod ng maramdamang papatak na ang luha sa mga mata ko.
Mabibilis ang hakbang ko pabalik ng kuwarto.

Hindi ko na natiis pa ang hikbi ko. Umiiyak ako habang paakyat sa kuwarto.
Matinding pagtatampo ang nararamdaman ko para sa nobyo. Ni hindi man lang niya ako
kinausap kagabi na aalis din pala siya!

Ilang buwan akong nagtiis. Wala akong ginawa kundi ang umiyak at matulala na lang
sa isang tabi kakaisip sa kaniya. Pag-aalala, pagkatakot at pangungulila ang
nararamdaman ko habang iniisip siya. Tapos ngayon lang uli kami nagkasama, iniwan
niya ako kaagad.

Hindi niya ba ako namiss? Talaga bang mahal niya ako? O may iba na siyang

kinababaliwan? Napaupo ako sa ibabaw ng kama kasabay ng paghikbl.

Hanggang kailan ba ito? Hindi ko na yata kakayanin ang ganito. Pakiramdam ko para
akong preso rito. Walang kalayaan. Masyadong nakakalungkot lalo na't wala pa

siya at wala rin akong contacts sa mga magulang ko.

Ni hindi ko alam kung kumusta na ba sila?

Hanggang kailan ako muling maghihintay sa kaniya? Almost a year na naman ba?

O baka abutin ng ilang taon!

Paano ako nakakasigurong may hinihintay pa ako kung wala akong contacts sa

kaniya? Paano ko masisigurong magiging maayos lang siya araw-araw?

Babalikan niya pa ba ako ulit? O baka iyon na ang huli?

Napayakap ako sa sariling katawan. Lalo akong napaiyak ng maalala ang mainit na
gabing pinagsaluhan namin. Kung alam ko lang na aalis din pala siya, sana pala
hindi

ako natulog ng gabing iyon upang napigilan ko ito sa pag-alis. Ni hindi man lang
kami nagkausap dahil inatupag namin ang kasabikan at

pangangailangan ng katawan ng bawat isa. Naramdaman ko ang pagbukas sarang pinto.

"Hija, kumain ka na. Kagabi ka pa hindi kumakain. Heto at dinalhan na kita," wika
ng

mayordoma.

Hindi ako natinag sa pagkakayuko habang patuloy sa paglandas ng luha sa nga mata
ko. Hindi ko na yata mabilang kung ilang beses ba akong umiiyak kakaisip sa nobyo.
Tapos bigla na lang akong iiwan ng ganoon-ganoon na lang.

Ini-angat ko ang mukha ko ng maramdaman ang paglabas nito. Napatitig ako sa

masasarap na pagkain. Ngunit hindi man lang ako makaramdam ng pagkasabik na

kumain kahit na kumakalam ang sikmura ko. Simula kasi ng umalis ang nobyo ko, hindi
ko na magawang kumain ng maayos.

Dahil sa pag-aalala rito. Naisipan kong humiga at matulog na lang ulit. Ngunit
natigilan ako ng may maliit na papel na nakalagay sa ibabaw ng center table kung
nasaan ang lampshade.

Mabilis ko itong kinuha habang kumakabog ang dibdib.

"Good morning, mahal ko. Sorry kung hindi na kita ginising. Kailangan ulit kitang
iwan. Gumawa lang ako ng paraan para mabisita ka. Kaunting tiks na lang mahal ko,
matatapos ko rin ito. Sa pagbabalik ko, pangako hindi na ako aalis pa. Mahal na
mahal

kita, baby my wife." ko Please, huwag mong pababayaan ang kalusugan mo. I love you
so much,

Bumalong na naman ang luha sa mga mata ko. Para akong tangang hinalikan ko ang

papel na para bang ito ang hinahalikan ko.

Maghihintay ako baby. Please, mag-iingat ka

Sabay yakap ng papel.

LUMIPAS ang mga araw, wala akong ginawa kuridi ang maghintay sa pagbabalik nito,
Palagi akong tulala habang nakatanaw sa labas ng malaking gate. Umaasa na
bigla na lang itong uuwi. Sana nga lang matapos na nito ang mission. Mahuli na ang
matandang

iyon.

Pero hinahanap pa kaya ako ng matandang iyon?

Nagpakawala ako ng buntong hininga saka naisipang tumungo sa hacienda. Sakto namang
araw ng pitasan ng mga prutas.

Nilibang ko ang sarili habang tumutulong sa mga taong naroon. Nakikipag-usap at

kung paminsan-minsan nakikipagtawanan. Kahit papaano nababawasan ang kalungkutan
ko: Ngunit kaagad ding bumabalik sa tuwing umuuwi ako sa mansion

Para akong lantay na gulay dahil sa panghihina. Umaasang isang gabi, uuwi ang nobyo
ko. Kahit nga saglit lang, matatanggap ko, basta sana mapadalas ang pag-uwi

nito

Dalawang buwan ang lumipas.

Pakiramdam ko bigong-bigo ang puso ko. Hanggang sa makapag-isip akong

lumuwas ng maynila.
Mabilis akong bumaba ng kuwarto at hinahanap si Leron. Natagpuan ko naman ito sa
likod bahay malapit sa pool

"Leron pagtawag ko,

"Yes, Malam Ana?" Mabilis itong lumapit.

Gusto kong lumuwas ng maynila kahit saglit lang. Namimiss ko nang pumunta ng

Mall. Mabilis lang tayo, wika ko. Pansin kong natigilan ito sa sinabi ko. Alam ko
namang ipinagbabawal ito ng

nobyo ko. Pero isang taon na ako rito sa probinsya niya. At saka naisip kong baka
hindi na rin ako pinapahanap pa ng matanda at kung sakali mang pinapahanap pa rin
ako, mag-iingat naman kami na huwag makita ng mga tauhan nito.

Lalo na't maikli na ang buhok ko ngayon at may bagong identity naman na

ako.

"P-pero Ma'am Ana-

"Please, Leron. Kahit ngayon lang. Babalik din naman tayo kaagad. Alam kong bawal
pero mag-iingat naman tayo. Magsusuot ako ng mask at babaguhin ko rin ang pananamit
ko kahit pang matanda, basta makalabas lang ako kahit saglit. Namimiss ko nang
makapamasyal, pakiusap ko sa personal bodyguard ko.

Kita ko ang problemadong mukha nito. Halatang nahihirapang magdesisyon. Pero desido
na talaga ako. Gusto kong makaluwas kahit saglit.

"Please Leron. Saglit na saglit lang tayo doon. Promise!" Sabay taas pa rig kanang

kamay, mapapayag ko lang ito.

Napapikit ito sabay kamot sa ulo na akala mo may kuto. Sa haba ba naman ng buhok
nito. Mabuti na lang nasanay na ako.

Nagpakawala ito ng buntong hininga.

Tiyak kong mapapatay ako nito ni Boss Steve kapag nalaman niyang

pinayag-

"Hindi naman niya malalaman. At siguro naman hindi mo ipapaalam sa nobyo ko Saglit
na saglit lang tayo. May gusto lang din akong bilhin," pangungumbinsi ko

pa

Bumuntong-hininga ulit ito.

"Sige ho Ma'am Ana. Basta mabilis lang tayo at hindi natin alam kung nakasubaybay
ba ang mga kala-"

"Mabilis na mabilis lang tayo!" Pagpuputol ko sa sasabihin nito.

Biglang lumiwanag ang mukha ko sa pagpayag nito. Sa wakas, makakalabas na rin ako.
Kahit papaano makakalimutan ko ang pangungulila sa nobyo.

Mabilis akong tumalikod upang maghanda na sa pag-alis. "Ma'am Ana, baguhin niyo ho

"Akong bahala, wika ko

Nagsuot akong mahabang palda at White Long sleeves. Nagsuot din ako ng white cup at
nagsuot ng black mask. Napangiti ako ng isuot ko ang sunglass

Siguro naman hindi na ako makikilala sa itsura kong ito.

Patakbo akong bumaba at hinanap muli si Leron.

"Let's go?" masayang wika ko.

Yumuko lang ito at sumunod sa akin palabas.

"Kasama sila?" baling ko kay Leron.

"Kailangan ho Ma'am Ana. Para sa seguridad niyo," sagot nito.

"Eh, di mas mapapansin ako niyan kung nakabuntot kayo sa akin?"

Mabilis itong umiling

"Katulad lang ng dati Ma'am Ana

Kumibot ang labi ko sabay tango. Sumakay na rin ako kaagad at baka magbago pa ang
isip ng bodyguard kong ito.

Napangiti ako ng makalabas ang sasakyan sa malaking mansion.

Nandine Bsc

11

Salamat sa patuloy na nagbabasa ng MAFIA'S ko. Keep reading guys. Don't forget to
VOTE, Share and Comments.

Episode 58

Para akong batang ang lawak ng ngiti ng makaapak sa malaking Mall sa Makati. Nanuot
sa akin ang lamig pagkapasok na pagkapasok sa loob.

Ipinakita ko lang sa security ang bagong identity ko at 'agad na akong pinapasok.

Nailibot ko ang paningin.

Alas Nuebe pa lang ng umaga pero ang dami na kaagad ng mga tao sa loob. Paroo't
parito. Halos nakakahilo ang mga galaw nila. May mga nagmamadali, mayroon namang
halatang pinapasyal ang mga sarili at ene-enjoy ang loob ng Mall.

Mabilis akong pumasok ng Jollibee. Dito na lang ako mag-aalmusal. Kahit spaghetti
lang with burger at gusto ko ng makapaggala. Lalo na't babalik din naman kami
kaagad sa hacienda.

Ginamit ko ang maliit na audio na pinalagay sa akin ni Leron sa kananç tainga ko.

"Um-order na lang kayo ng gusto niyo. I'll pay later. Mamaya na rin tayo kakain sa
restaurant."

Lihim akong napangiti. Nadamay pa ang mga ito na kumain sa Jollibee dahil sa akin.
Katulad ng dati, may distansya sila sa akin upang hindi mapaghalataan

na mga bodyguard ko ang mga 'to. Pinili ko ang pinakadulo. Malayo sa mga tao. At
dahil mabibilis ang

service sa loob ng Jollibee na iyon. Kaagad naibigay ang order ko.

Masigla akong kumain. Para akong batang ilang taon na hindi nakatikiı ng spaghetti.
Habang kumakain hindi ko natiis na huwag lumingon-lingon sa mga taong kumakain sa
loob na iyon.

Halos karamihan mga bata kasama ang mga magulang. Kami lang yatı ang mga matatanda
rito. Dalawang mahahabang lamesa ang nagamit nila Leron. Bale sampo kasi silang
lahat.

Hanggang sa mapansin kong may pumasok na tatlong lalaki na naka-business attire.

Nakasuot ang isa sa kanila ng Black mask.

Sa Jollibee talaga?

Lihim akong napailing kasabay ng pagngiti sa labi. Marami din pa lang matatanda na
gusto ang pagkaing pangbata.

Minadali ko ang pagkain sa kasabikang makapanglibot sa loob ng Mall.

Huling ang lalaking pumasok kanina na may suot na mask. Hindi ko alam kung sa akin
ba ito nakatingin at may suot itong cup ng tulad sa akin.

Nakaharap kasi ito sa banda ko.

"Sumunod na lang kayo.. wika ko kay Leron gamit ang nasa

tainga ko.

Umakyat ako sa second floor. Kaagad akong tumungo sa dressing area. Ilan din ang
sinukat ko at nagustuhan. Makalipas ang ilang oras na pananatili ko roon, naisipan
ko nang dalhin sa cashier.

Nang bigla akong matigilan. Iba nga pala ang identity ko ngayon. Paan ko magagamit
ang Bank account ko?

Nakagat ko ang ibabang labi.

"Ma'am?" pagtawag ng cashier.

Napalunok ako. Hindi ko naman puwedeng tawagin si Leron.

"Hmm, n-nakalimutan ko pala ang card ko. Pasensya na-"

"How much?"

Bigla akong napalingon sa lalaki. Ini-abot nito ang card sa cashier.

Kumunot ang noo ko. Ito iyong lalaking nasa Jollibee. Nang biglang magsitayuan ang
balahibo ko. Ang pabango..

Pinipilit kong maaninag ang mukha nito ngunit pilit nitong iniiwas. Bak

familiar sa akin ang pabango niya. And his voice? Akmang magsasalita ako ng mabilis
itong umalis. Nasundan ko ito ng

tingin. His body..

Muntik pa akong mapaiktad ng magsalita ang cashier. Wala akong nagawa kun'di ang
kunin ang mga pinamili ko na stranghero ang nagbayad.

Lihim akong napalunok. Huwag naman sanang mga tauhan iyon ng matanda. Pero kung
tauhan iyon sana hinuli na ako 'di ba? Hindi ko na lang binanggit pa kay Leron ang
mga nangyari.

Hanggang sa naglibot ako nang naglibot. Halos ilang oras din akong naglakad nang
naglakad. Nang bigla akong mapahinto sa mga damitan ng lalaki,

Bigla ko na lang inihakbang ang mga paa ko papasok sa loob. Parang gusto ko yatang
bilhan ng ilang damit ang nobyo ko.

Palihim ko na lang palapitin si Leron at ito na lang ang magbayad. Saki ko na lang
ito babayaran.

Busy ako sa pagpili ng damit ng bigla akong mabunggo ng kung sino likuran ko.
Awtomatiko akong napalingon.

"I'm sorr-"

Biglang napa-awang ang bibig ko sa matinding pagkagulat. Kumurap-kurap pa ako kung

'di ba ako namamalikmata.

Biglang nagliwanag ang mukha ko at akmang yayakapin ang nobyo ng

bigla ba naman itong magsalita.

"Hindi kasi tumitingin." Sabay alis nito sa harapan ko at kinausap nito ang sales
lady.

Mukhang isusukat nito ang bitbit nitong pang business attire. Napalunok ako kasabay
ng mabilis na paghakbang upang masundan

ang nobyo. Hindi ba ako nito nakilala?

Mukha ngal

"Hmm, maam-" Pagpigil sa akin ng sales lady. "Hihintayin ko lang siya rito,
nakangiting wika ko.

Tumango lang ito saka nagbigay ng tipid na ngiti. Dahil ba sa

look ko?

Halos hindi ako mapakali sa labas. Dito ko lang pala makikita ang

nobyo ko!

"Kukunin ko 'to," wika ng nobyo ko sa sales lady.

Kaagad naman tumango ang babae at dumiritso sa cashier. Bigla ko

naman pinigilan ang braso ng nobyo ko.

Awtomatiko itong napatingin sa akin ngunit nakakunot ang noo. Bakit

may suot na itong mask? Kanina wala naman?

"Baby, ako ito!" masiglang wika ko.

Kaagad kong inalis ang mask ko at buong tamis at siglang nginitian ar nobyo. Pansin
ko ang paglunok nito at pag-iwas ng tingin. Para ngang naging mailap pa ang mga
tingin nito na para bang may tinitingnan.

Kaagad ko itong niyakap. Ngunit bigla nitong binaklas ang brasong nakakapit sa leeg
nito. "I don't know you miss." Sabay talikod nito.

Ngunit kaagad akong humarang dito. Tiningnan ko ito na hindi makapaniwala.

"Are you kidding right?" Ramdam kong uminit ang gilid ng mga

mata ko.

Bumigat din ang pakiramdam ko.

Tiningnan lang ako nito sabay hakbang palayo. Narinig ko pa na paranı may tumawag
dito.

Naiwan naman akong nakatayo at tulala hanggang sa tumulo ang luha ko. Bakit ganoon?
Imposible namang hindi niya ako makilala porket kakaib ang pananamit ko?

Kaya tinangggal ko ang mask para makilala niya ako hindi ba? Tiyak kong siya iyon!
Kahit nakasuot pa siyang mask!
Mabilis kong pinahid ang luha sa mga mata ko. Hahabulin ko siya! Hinı

ito maaari!

Ngunit nagpalinga-linga ako.

"May problema ba, Ma'am Ana?" tanong ni Leron sa audio na nasa

tainga ko.
Nasa labas lang kasi ang mga ito at hindi ko na pinapasok pa sa loob ng Men
clothes.

Akmang sasabihin ko rito na nakita ko ang nobyo ng bigla kong naitikom ang bibig
ko.

Tumikhim ako.

"Nakita ko lang iyong dati kong katrabaho," pagsisinungaling ko.

"Hindi ho kayo maaaring makipag-usap. Baka makilala kayo, Ma'am

Ana.

Napapikit ako. Oo nga pala. Muntik ko nang makalimutan na ibang

identity ang meron ako. "Kailangan na po nating bumalik sa hacienda," wika pa nito.

Nakagat ko ang ibabang labi. Parang anumang oras gusto kong umiyak. Bakit
nagpapanggap itong hindi ako kilala? Wala namang nagbago sa mukha ko?

Lihim kong pinunasan ang luha sa mga mata ko.

Babalik ako rito. Sa oras na makita kita ulit dito, sasampalin na kita para
matauhan ka kung sino ang hindi mo nakikilala!

Galit ang nag-uumapaw sa akin. Huwag niyang sabihing may iba na siy kaya nagpanggap
siyang hindi ako kilala!

Pagkarating sa kuwarto, doon ko hinagis ang lahat ng pinamili ko. Saka ako umiyak.
Ang sakit-sakit! Ang tagal kong nangulila. Napahawak ako sa dibdib ng halos habol
ko na ang paghinga sa bigat

ng nararamdaman ko. Ang sakit na binalewala ako nito. Sana pala sinundar ko ito
para nakita ko kung may kasama itong ibang babae!

Ganoon naman ang mga lalaki hindi ba? Nagpapanggap na hindi kilala dahil kasama ang
ibang girlfriend ng mga ito!

LUMIPAS ang isang linggo.

"Pero Ma'am Ana, sabi niyo isang beses lang tayo pupunta. Hindi ho kasi tayo
puwedeng palaging lumuwas ng maynila at delikado ang

kalagayan niyo. Baka matiyempuhan tayo ng mga kal-"

"Last na ito Leron, please? May nakita kasi akong bagong dress. Gusto ko itong
mabili," palusot ko.
"Ipapabili ko na la- Pinutol ko na naman ang sasabihin nito.

"Gusto kong ako mismo ang bumili. Saglit lang tayo roon. Katulad ng dati. Last na
ito. Please pumayag ka na. Mag-iingat naman ako," pagpupumilit ko rito.

Nakagat ko ang ibabang labi ng kumamot ito na para bang gusto nang mairita sa akin.

"Sige ho. Pero last na ito Ma'am Ana. Dahil oras na malaman ito ni Boss Steve,
siguradong malalagot ako roon." Problemado ang mukha nito.

Hindi ko pinansin ang pagiging problemado nito. Kaagad akong napangiti sabay takbo
papasok sa loob ng makabihis na.

Halos takbuhin ko ang loob ng Mall pagkababa pa lang ng sasakyan Parehong oras din
kami dumating katulad noon. At umaasa akong makikita kong muli ang nobyo ko.

Kabado akong pumasok sa damitan ng mga kalalakihan. Halos malibo ko na ang loob ng
damitang iyon pero wala akong makitang nobyo.

Hindi yata pumunta rito.

Naghintay pa ako ng ilang oras sa loob nagbabakasakaling dumating ito. Parang gusto
kong maiyak. Gusto ko itong makita at makausap. Nanghihina akong lumabas. Nilibot
ko naman ang loob ng Mall,

nagbabasakaling makita ito pero wala talaga. "Ihinto niyo muna diyan. Kakain muna
tayo," malumbay na wika ko sa

driver.

Pumasok kami sa loob ng restaurant. Isa sa pinaka-expensive. Si Leron ulit ang

magbabayad gamit ang card nito.

Dire-diretso lang akong pumasok. Ni hindi man lang tiningnan ang mg taong
nagsisikain. Para bang wala akong pakialam ng mga oras na iyon. Pinili ko ang
pinakasulok.

Sumunod naman sila Leron sa akin. Dalawang lamesa ang pagitan ng mga ito sa akin.

Tulala akong nakatingin sa labas ng restaurant. Window glass naman kasi ang design.

Napakurap ako ng marinig ang boses ng waiter. Yumuko lang ako upang hindi nito
mapansin ang panunubig ng mga mata ko.

"Here's your order ma'am. Enjoy!"

"T-thank you."

Matamlay kong tinanggal ang mask ko at saka kumain ng mabagal. Para akong kumakain
na hindi gusto ang nakahapag dahil sa nakasimangol kong mukha.

Nang bigla na lang mapa-angat ang mukha ko at pinagmasdan ang mga kumakain. Halos
punuan pala. Halos wala ng bakante at lahat may mg nakaupo na.

Pagkatapos kumain, naisipan kong gumamit ng banyo. Sa kanan ang restroom ng mga
babae at sa kaliwa ang sa mga lalaki.

Pag-ikot ko, bigla na lang akong nabunggo ng kung sino. Napapikit akc ng mariin sa
isiping babagsak ako sa sahig. Ngunit isang matikas na brasc ang pumulupot sa
bewang ko.

Awtomatiko akong napamulat sabay layo.

Kumunot ang noo ko. Nakayuko ang lalaki. Akmang lalagpasan ako nit

ng walang sabi-sabing inalis ko ang cup nito. Bigla itong napatingin sa akin.
Nanubig naman ang mga mata

ko.

"B-baby..?" garalgal kong wika.

Gumalaw ang adams apple nito. Ngunit hindi ko mabasa ang nasa mg

mata nito.

Inalis ko ang mask ko at sumbrera ko.

"S-siguro naman makikilala muna ako ngayon?" sarkastikang tanong ke

sa nobyo.

Hindi ito umimik. Akmang yayakapin ko ito ng makarinig kami ng yaba

at boses.

"Boss Scoo-"

Napasinghap ako ng mabilis nitong hinawakan ang braso ko at dinala sa pinakadulo.

Isinandig ako nito sa pader.

"Who are you? I told you, hindi kita kilala. Kaya kung mahal mo pa ang buhay mo.
Please stay away from me!" mahina ngunit mariin nitong bigkas.

Napa-awang ang labi ko sa pagkagulat. Kasabay ng pagpatak ng luha sa mga mata ko.

Tinitigan ako nito. Ngunit mabilis na bumaling ang mukha nito dahil sa malakas kong
pagsampal.

Sunod-sunod na nagsibagsakan ang luha sa mga mata ko.

Nang makarinig ulit kami ng yabag mabilis itong umalis sa harapan ko na lalong
ikinaiyak ko. Napadausdos ako sa pader sabay hagulhol habang nakayuko.

Paano niya ito nagawa sa akin?! Anong nagawa kong kasalanan at

ganito niya ako itanggi? May amnesia ba siya?!

Biglang bumugso ang galit sa dibdib ko.

Kung hindi mo naman pala ako kilala ngayon, wala ng dahilan para bumalik pa sa
hacienda mo!

Hanggang sa isang desisyon ang napagdesisyunan ko. Bahala na!

Episode 59

"Chloe?!" hindi makapaniwalang bigkas ng kaibigan kong bakla.

Ngumiti ako rito.

"Ako nga."

Mabilis ako nitong niyakap at kaagad pinapasok sa condo nito. "Nakakagulat ka

naman, babe! Bigla-bigla ka na lang sumusulpot!" Sabay tawa nito. "Baka kasi
maabutan mo akong nakahubad kasama ang Fapa ko, nakakahiya naman sa iyo!" Sabay
hagighik nito.

Natawa naman ako ng mahina. Sanay na ako sa bibig nito. Wala eh,

bakla kaya ganito. "I miss you, bestie!" Sabay yakap nito sa akin.

Nang bigla rin itong matigilan. Tiningnan ako nito mula ulo hanggang

paa. "Nagbago na ba ang stylish mo ?" Nakaarko ang kilay nito.

Para bang hindi nito nagugustuhan ang nakikita. Natawa ako dahil doon. Pang matanda
kasi ang suot ko upang makatakas kila Leron.

Yes, tinakasan ko ang mga ito. Matinding konsyensya man, ngunit mas nanaig sa akin
ang galit sa nobyo.

"Saka ko na ikukuwento sa iyo. Makikiusap sana ako," panimula

ko.

Pinaupo naman ako nito.

"Anything babe. Basta ikaw!" Sabay pilintik ng daliri nito.

Napangiti naman ako. Hinawakan ko ang kamay nito. "Puwede bang dito muna ako
manatili sa iyo, pansamantala? Tumakas lang kasi ako sa amin."

"Why?" kaagad na tanong nito. Naguluhan naman ako.

"I mean, bakit ka tumakas?" tanong nito.

"Gusto kasi ni dad ipakasal ako sa lalaking ayaw ko. Kaya naisipan kon tumakas na
lang. Sabay kagat ng ibabang labi.

Sorry bestie.

Nanlaki ang mga mata nito.

"Seriously? Kaya ba umalis ka na lang noon sa pagiging modelo?"

"Noong una, hindi nila sinabi na iyon ang dahilan." Sabay buntong hininga. "Kaya
pumayag ako. Pero ayon pala ay dahil ipapakasal ako sa hinc ko man lang kakilala."
Sabay simangot.

"Haist! Tama lang ang ginawa mo babe! Dapat lang na tumakas ka.. Hindi ka rin
matitiis ng mga magulang mo at sila rin ang susuko." Tumitig it sa akin.

"Dito ka na muna sa akin. Walang problema. Sa condo na lang ng boyfriend ko ako

pupunta kapag magyuyugyugan kami!"

Bigla ko itong nahampas sa braso. Wala talagang preno ang bunganga nito. Nang bigla
itong humagalpak.

"Sorry babe. Ang bibig ko. Kung minsan walang preno!" Sabay hagighik nito.

"Salamat bes ah?" wika ko. "Sus! Ano ka ba? We're best friends, you know? Sobra na
kitang

namiss babe. Tamang-tama ang punta mo at may event akong pupuntahan

the next day. Isasama kita," nakangiting wika nito.

Mabilis akong umiling.

"Hindi ako puwedeng lumabas nang lumabas," pagtanggi ko.

"At bakit hindi?" pag-iinarte nito kunwari.

Naghanap na naman ako ng idadahilan.

"Eh kasi hindi ba, gusto akong ipakasal ni dad? Mayaman pa naman

iyong lalaki. Baka pinapahanap na ako noon."

"Tsk. Huwag kang mag-alala. Sisiguraduhin kong hindi ka nila matatagpuan ni

makikilala. Problema ba iyon? Bibilhan kita ng magandang mask. Besides, sa event na
pupuntahan natin? Lahat nakasuot ng mask!" mahabang paliwanag nito.

Napangiwi naman ako. Mukhang wala na akong lusot sa kaibigan kong

to. "Anong event?" napilitan kong tanong.

"Secret! Basta, pupunta tayo bukas sa Mall at bibili tayo ng bonggang maisusuot
mo!" naeexcited na wika nito. "Namimiss ko nang bihisan ka, babe! Ang sikat na
International model is here!" maarteng wika pa nito.

"Hindi ako puwedeng maging agaw pansin!" Kontra ko kaagad.

Pumitik lang ang daliri nito. "Basta, akong bahala!"

Wala na akong nagawa kun'di ang sumang-ayon na lang dito. Lalo na't kailangan kong
makitira pansamantala rito.

Siguro naman hindi ako makikilala ng mga tauhan ng matanda. NAPAKAPIT ako sa braso
ng kaibigan. Bigla yata akong nanerbyos.

"Hey babe. Are you okay?" tanong nito. Kabababa lang namin sa sasakyan nito.

"Kinakabahan ako," wika ko.

Bigla itong natawa.

"Ano ka ba, kasama mo ako no? Hindi kita pababayaan. You're so stunning babe!"
manghang wika nito.
Napairap naman ako rito.

"Ayon na nga eh. Baka maraming makapansin!" Sabay simangot. Natawa na naman ang
luka,

"Parang hindi ka sanay. Noong modelo ka pa, halos hindi mabilang ang taong
nakatutok sa katawan mong 'yan." Sabay tingin nito sa katawan ko.

"Sabi ko naman sa iyo, ayaw kong mapansin. Dapat kasi di mo na lang

ako sinama," wika ko.

"Tsk. Hindi puwedeng hindi. Wala akong partner!" Sabay tawa

nito.

"Kaya sinama mo ako?" Sabay taas ng kilay.

"Exactly!"

Hindi na lang ako umimik pa ng magsimula kaming lumakad papasok

sikat na hotel. Dito raw gaganapin ang event na tinutukoy nito.

Sumakay kami ng elevator. Hindi ko alam kung bakit kinakabahan ako masyado.
Nakasuot akong fitted gold dress na may split sa kanang bahagi ng legs ko.

Lutang na lutang ang kaputian ko. Pa v-neck ang design nito kaya

halos kitang-kita ang gilid ng dibdib ko. Malusog pa naman ang dibdib ko

kaya pumapaibabaw ang pisngi nito sa harapan.

Hindi ko man aminin, ngunit kapansin-pansin iyon! Ewan ko ba sa kaibigan kong ito
at ako pa ang naisipan maging partner. Nakakapagtaka ngang nagsuot ito ng
panlalaki. Pero halata pa rin sa galawan nito ang pagkabinababae.

Nahigit ko ang hininga ko nang bumungad sa amin ang napakaraming tao sa loob ng
hotel na iyon. Base sa nakikita ko halatang mayayaman ang lahat ng narito.

Lihim akong napalunok sabay yuko ng maramdamang sa amin nakatingin ang karamihan sa
kanila. Narinig ko pa ang pagsipol ng kung sir at paghanga sa paligid.

"Relax, babe!" bulong nito sa akin.

Lihim ko naman itong inirapan. Sarap kalbuhin ng kaibigan kong 'to. Paano ako mare-
relax kung pakiramdam ko sa akin sila nakatingin? Kakainis!

Natatakot akong baka may makakilala sa akin.

"I told you, walang makakakilala sa iyo dahil sa suot mong maskara!" muling bulong
nito.

Doon naman ako nakahinga ng maluwag. Oo nga pala, may suot-suot akong maskara.
Nakalimutan ko lang dahil sa tense.

Inihatid kami ng isang waiter sa isang table. Nakipag-kamay ang kung sino sa
kaibigan ko. Pinakilala naman ako nito sa mga ito.
Puro paghanga ang mga binibitiwan ng mga ito na tanging pasasalamı lang ang masabi
ko.

Wow ha! Gentleman ang baklang 'to ngayon ah. Lihim akong napangiti. Kung maka-
alalay kasi wagas.

"Anong mayroon dito?" hindi na ako nakatiis na bulong ko sa

kaibigan.

"Just wait babe. You will see later."

Napatango na lang ako.

Hindi nagtagal, may nagsalita sa gitna. Mukhang emcee.

"Ladies and gentlemen, magsisimula na tayo!"

Malakas na palakpakan ang namutawi sa mga ito. Bigla rin akong napatingala ng
maging malamlam ang liwanag. Hindi na tuloy maaninag ng

malinaw ang mukha ng ibang taong may kalayuan sa amin.

Akala mo nasa dance floor ang ilaw dahil sa pagiging malamlam

nito.

Nagsitahimik ang mga tao sa paligid. Hanggang sa mapasinghap ang

lahat ng ilabas ang isang mamahaling necklace.

"Let's start the bidding!"

So, isa itong bentahan?

Nagsimula ng bumanggit ng price ang emcee. Pataas nang pataas. Hanggang sa umabot
ng million.

Bigla akong napabuntong-hininga. Hanggang sa iba't ibang alahas muli

ang inilabas. Iba't ibang desinyo at presyo. "Bakit tayo pumunta rito? Bibili ka
ba?" tanong ko sa kaibigan ng

pabulong. Alam kong mabigat sa bulsa ang presyo ng mga alahas. At alam kong

mahihirapan sa pakikipag-kompentensya ang kaibigan ko kung sakali.

Nang ngumiti ito sa akin.

"Dahil sa iyo!"

Kumunot naman ang noo ko. Akmang magtatanong ako ng maraming mapasinghap. Bigla
tuloy akong napalingon sa gitna.

Pati ako nahigit ko ang paghinga. Isang necklace na punong-puno ng diamond. Halos
nangingislap ito sa kaningningan.

"Baby, buy that for me!" "Omg! That's what I love the most!"
"Darling, do your best to win the bidding!"

nababagot na.

Iba't ibang bulungan ang naririnig ko. Ako naman itong

niyan!"

"This is it. Iyan ang pinakamahal na necklace, babe! Bilyon ang price

"What?!" gulat na tanong ko.

Tumango naman ito.

Napatingin akong muli ng magsalita ang emcee. Totoo nga! Mataas

kaagad ang ibinigay nitong presyo!

Million kaagad ang unang bungad nito.

Halos nabibingi ako sa mga taong ayaw paawat sa pataasan ng presyo. Tumagal iyon ng
halos mahigit thirty minutes bago sila nagsitahimil ng may isang magsalita.

Lahat yata napasinghap sa sinabi ng kung sino.

"2 Billion, sir?" tanong ng emcee.

"Yes."

Napatingin kami sa pinakadulo. Medyo madilim kaya hindi namin makita. Pero base sa
boses halatang may edad na.

"May itataas pa ba sa 2 billion?" masiglang tanong ng emcee.

Ngunit wala. Sino ba naman ang tataas pa sa ganoon kamahal! Napabuga ako ng
marahas.

Nang dahil sa kuwintas na ito, bibitiw sila ng ganoon kalaking pera?

Bakit hindi nila itulong sa mahihirap? Gaano ba kamahal ng lalaking iyon ang babae
nito at handang bumitav ng ganoong kalaking pera? Lihim akong napailing.

Ngunit nagtaka ako ng biglang tumapat sa akin ang liwanag. Biglang kinabog ang
dibdib ko sa kaba.

"The most beautiful and luckiest girl ever. This is for you beautiful

young lady!" malakas na sambit ng emcee. May kumuha sa mamahaling necklace at

mukhang i-aabot ito sa akin.

"P-paanong..?"

"Ikaw ang masuwerteng babaing natipuhan ni master!" wika pa ng

emcee.

Biglang kumabog ng pagkalakas-lakas ng dibdib ko. Paano ako magugustuhan eh may

nakaharang naman sa mukha ko? Ni hindi nga nakikita ang mukha ko?
At ano? Natipuhan? Anong ibig sabihin nito.

Nilingon ko ang kaibigan. Ngiting-ngiti pa ito.

"I told you!"

Kumunot naman ang noo ko.

Kinabahan ako ng makitang ini-aabot sa isang lalaki ang mamahaling necklace at

mukhang ibibigay sa akin.

Tiyak kong may kapalit ito. Mabilis na sana akong tatayo ng biglang namatay ang
ilaw.

Biglang nagkaingay sa buong paligid. "Relax guys!" boses ng emcee. "Just sit
there."

Ngunit may biglang humawak sa balikat ko. Akmang titili ako ng may

tumakip sa bibig ko.

"Sumunod ka ng maayos kong ayaw mong mamatay dito!" bulong ng kung sino.

Nanginig ang buo kong katawan. Halos mapaiyak na rin ako. Hindi naman ako
makapagsalita dahil natatakpan nito ng mahigpit ang bibig ko.

Walang ingay na tumayo ako habang nasa likuran ito. Halos mangapa kami sa dilim.

Minuto yata ng bigla kaming huminto. Narinig ko pa ang pagpihit nito

ng isang pinto at doon kami pumasok. Nanginginig ang labi ko at halos pumatak na
ang luha sa mga

mata ko.

"P-please don't kill me.." pagmamakaawa ko ng bitiwan nito ang bibig

ko.

Napasinghap ako ng alisin nito ang maskara ko. At bigla nitong binuha ang cellphone
nito ngunit nasa ibaba lang ang tama ng liwanag.

Bigla akong napakurap. Napatitig sa guwapong mukha nito.

Hindi ako nakapagsalita. Baka itanggi na naman ako nito. Yumuko ako Ngunit ini-
angat nito ang baba ko.

"Baby.." pagtawag nito.

"Ngayon, natatandaan muna ako? Porket ibang-iba ang ayos ko?" mapait na bigkas ko.

Bumagsak ang luha sa mga mata ko na kaagad nitong pinunasan. Mabilis itong umiling.

"Bakit nandito ka? Nasaan si Leron?" seryoso ang mukha nito. "Anong ginagawa mo
rito?"

Umiwas ako ng tingin.

"Tinakasan ko sila. Dahil rin sa iyo!" Inis na wika ko.

Bigla nitong nahilamukos ang mukha.

"Hindi mo dapat iyon ginawa!" mariin ngunit pabulong na bigkas

nito.

"At bakit hindi? Pagkatapos mo akong itanggi!"

"Ginawa ko iyon dahil kasama ko ang mga tauhan ng matanda. Kung hindi kita iiwasan,
makikita ka nila at baka makilala ka pa nilal Pareho tayong mapapahamak."

Bigla akong napalunok. Napasuklay ito sa sariling buhok. Nang bigla itong
mapatingin sa dibdib ko. Pansin ko ang paglunok nito.

"At ngayon, ikaw pa rin ang natipuhan ng matanda!" Bigla akong namutla.

Ibig sabihin ang nagka-interes sa akin ang matandang iyon? Nandito siya?!

"Hindi maitatago ng maskara mo ang karisma mo baby. Maaaring hind

ka niya nakilala, ngunit siya ang tipong hindi papayag na hindi ka niya

makuha." Napalunok ako. Parang nanlamig ang mga kamay ko sa matinding

takot.

"B-bakit kasama mo ang mga tauhan niya?"

Pansin kong natigilan ito. Bigla nitong hinaplos ang mukha ko.

"Kailangan mo nang makaalis kaagad dito habang patay pa ang mga ilaw. Kailangan ko
ring makabalik sa inuupuan ko at baka mapansin ako ng matanda. Sa parking lot,
hintayin mo ang paghinto ng puting kotse at doon ka sumakay. Tatawagin ang fake
name mo ng driver at doon mo malalamang iyon ang tauhang inutusan ko para sunduin
ka. Ihahatid ka niya sa Hamish hotel at doon kita ipapasundo kila Leron. Gagawa ako
ng paraan para makontak sila. Sabihin mo lang ang fake name mo sa receptionist

then alam nila kung saang room ka ihahatid. Saka na ako magpapaliwanag."

Hindi ako makapagsalita. Nang bigla nitong sakupin ang labi ko. Punong-puno ng
pagkasabik.

Kung kailan ikakawit ko ang braso sa leeg nito saka naman ito humintc

Nagkatitigan kami.

"Kaunting tiis na lang baby. Please, huwag matigas ang ulo. Ginagawa ko ito para sa
atin hmm." Sabay pinagdikit nito ang ulo namin.

"S-sorry, baby." Sabay kagat ng labi.

Nakokonsyenya ako sa ginawa ko.

Hinalikan nitong muli ang labi ko.

"It's okay. Basta huwag mo na itong uulitin." Masuyo ang

pagkakabigkas nito.

Kaagad naman akong tumango. Nang mapatingin ito sa dibdib ko.

Isang 'tsk' ang pinakawalan nito na siyang ikinakagat ng labi ko. Tiyak kong hindi
nito nagustuhan ang isinuot ko.

Nang mapansin kong may hinawakan ito sa kanang tainga nito. Bigla itong lumingon sa
akin.

Binuksan nito ng maingat ang pinto.

'Sige na, baby. Kailangan mo nang umalis. Anumang oras, magbubuka: ang mga ilaw,"
seryosong wika nito. "Sundin mo lang ang sinabi ko."

Nangilid ang luha ko sa pagkatakot. Bigla nitong sinakop ang labi ko.

"Don't be scared. Hindi ko hahayaang mapahamak ka. Just go!" masuyong bigkas nito.

"I love you!" bigkas ko.

"Mahal na Mahal din kita, baby ko. Sige na!"

Kaagad akong tumango at maingat lumabas. Hindi ko na nilingon pa

ang nobyo at baka hindi ko makayanang iwan ito.

Nandine Bsc

If you like this story. Please don't forget to Vote and follow na rin po. Thank
you!

"

Episode 60 (Steven POV)

Lihim na gumalaw ang panga ko ng ipahanap nga ng matanda ang nobya ko na natipuhan
nito. Rinig ko pa ang pagmura nito ng makitang wal na ang nobya ko sa inuupuan
nito.

"Find her!" bulong nito sa isang kanang kamay kasama ang ilang tauhan.

Pinilit kong maging kalmado kahit kumakabog ang dibdib ko. Sinulyapan ko ang relong
nasa bisig ko. Tiyak kong sa mga oras na ito, nakasakay na ang nobya ko.

Ilang minuto ng bumalik ang mga tauhang inutusan nito. May ibinulong ito sa
matanda. Naging alisto naman ang bawat pakiramdam ko.

Ngunit napansin ko ang pagkuyom ng kamao ng matanda. Saka ito

tumayo. Kasabay ko lamang ito sa paglakad habang nasa likuran ang mga

tauhan.
Nasa tapat na ito ng sasakyan ng humarap ito sa amin. "I-check mo ang record para
alamin kung sino ang babaing iyon.

Hulihin niyo ang kasama niya. Siya lang ang makakapagturo kung saan matatagpuan ang
babaing iyon," wika nito sa kanang kamay nito. Biglang namutla pansamantala ang
mukha ko. Parang nanlamig ang

mga kamay ko sa narinig. Fvck! Hindi nila maaaring mahuli ang kasama ng

nobya ko!

"Master, kung mamarapatin niyo, baka puwedeng tumulong na ang kanang kamay ko sa
paghahanap sa babaing nagustuhan niyo kahit doon s

lalaking kasama nito?" Lakas loob na wika ko. Saglit itong nag-isip. Nang bigla
itong tumango sabay tapik sa balikat

ko.

Mabilis akong yumuko rito. At dahil ako ang pangalawa rito, kaya katab ko ito sa
upuan sa loob ng sasakyan. Ako, kasama ang kanang kamay nito.

"May importante akong ipapagawa sa iyo." Napalingon naman ako rito.

Pumikit ito at isinandal ang ulo sa upuan. Parang may mga dagang naghahabulan sa
kaba ng dibdib ko. Ano kaya ang sasabihin nito? Pagkarating sa malaking mansion
nito kung saan nakatambak ang maraming tauhan nito kaagad akong pina-akyat sa
library nito.

Humihithit na naman ito ng sigarilyo at pagkatapos isusunod ang droga. Naroon ang
kanang kamay nito.

"May babae akong matagal ng pinapahanap

Biglang tumibok ng malakas ang puso ko. Napatingin ako sa isang envelope na ini-
abot nito sa akin.

Wala akong nagawa kundi ang tanggapin iyon at tingnan ang laman, Lihim akong
napalunok ng tumambad sa akin ang magandang mukha ng

nobya ko at mga magulang nito. "Siya ang babaing gustong-gusto ko. Ngunit masyado
siyang itinago ng ama niya."

Hindi ako makapagsalita. Hinahayaan lang ito. Kulang na lang mayupi

ko ang envelope sa pinipigilang galit sa matanda. Tumayo ito mula sa pagkakaupo.

Inilapit nito ang upuan sa akin sabay harap. Sinalubong ko naman ang mga mata nito.

"You need to find her. Hindi siya mahanap-hanap ng mga tauhan ko. Pero kailangan mo
pa ring gumawa ng video recording sa lahat ng kanang kamay, sa labas man o loob ng
pilipinas na kailangan nilang pag-igihan ang paghahanap sa dalagang iyan." Sabay
bitaw nito ng marahas na buntong hininga.

"Matagal na sanang napasa-kamay ko ang dalagang iyan. Kung hindi lang sana mahalaga
ang ginagawa ko noon sa Europe. Nakatakas lang siya sa mga tauhan ko." Kita ko ang
pagtiim-bagang nito.

Samantalang ako, matinding pagpipigil ang ginagawa ko upang huwag

umigting ang panga ko sa harapan nito. Mahirap ng mapaghalataan.

Nandito pa naman ang kanang kamay nito na matatalas din ang

pakiramdam.

Nang lumingon ulit ito sa akin.

"Bukas, kausapin mo ang lahat ng kanang kamay gamit ang recording. Kailangan nilang
kumilos ng maigi. Sa taong ito na wala silang makuhang information sa dalagang
iyon. Sila ang mananagot sa akin. Kaunti na lang ang pasensya ko."

"Oras na matagpuan ko ang babaing iyon. Humanda siya sa mga kama ko!

Ramdam ko ang panganib na nag-aabang sa nobya ko. Napayuko ako habang matalim ang
mga mata.

Nang tapikin nito ang balikat ko.

"Ikaw nang bahala sa lahat. Kallangan kong bumalik ng Italy. Sana sa pagbabalik ko,
may magandang balita kang isasalubong sa akin. Alam mo na kung paano papakilusin
ang mga tauhan. Sa lahat ng transaction na gagawin nila, kailangang ipa-abot mo
kaagad sa akin."

"Masusunod, master. Gagawin ko ang lahat, mahanap kaagad ang babaing ito. Sabay
yuko.

"Good!"

Pagkapasok sa loob ng kuwarto kaagad kong inihagis ang envelope na hawak ko,
Niluwangan ko rin ang necktie ko sa matinding galit na pilit kon kinnkontrol

Pabalik-balik ako habang iniisip ang nobya. Kailangan kong kumilos. Kailangan kong
makagawa ng paraan upang

huwag matunton ang nobya ko kahit isa sa mga tauhan ng matandang ito.

Kaya naman nakiusap akong tumulong ang kanang kamay ko sa paghahanap sa babaing
natipuhan nito kanina na walang iba kun'di ang nobya ko rin ay dahil alam ni Zelou
kung paano ililigaw ang tauhan ng matanda.

Sana nga lang nagawan nito ng paraan kung paano maitatago ang kaibigan ng nobya ko.
Kun'di malalaman ng matanda na ang babaing pinapahanap nito kanina ay ang babaing
matagal na nitong pinapahanap!

Fvck!

Napasabunot ako sa sariling buhok.

Napatitig ako sa kawalan habang nakatanaw sa labas ng bintana ng

kuwarto ko.

Kailangan kong gamitin ang pagiging second leader ko habang wala ang matanda dito
sa Pilipinas.

Kung kinakailangang gumawa ako ng paraan upang magpanggap na patay na ang babaing
hinahanap nito ay gagawin ko. Manahimik lang
ito!

Damn Leron!

Kung bakit hinayaan nitong lumabas ng maynila ang nobya ko. Matinding pagkagulat
ang namutawi sa akin ng makita ang nobyang masayang kumakain sa jollibee.

She's so innocent and cute habang pinagmamasdan ko ito ng

lihim.

Laking pasalamat ko at hindi ko kasama ang mga tauhan sa loob ng jollibee at

tanging kabusiness partner lang ang mga kasama ko. Kung hindi baka mamukhaan ang
dalaga.

Pasalamat talaga ako't nakasuot akong mask at cup everytime na lumalabas ako at
nakikipag-transaction.

Lihim ko pa nga itong sinundan hanggang sa mapansin kong mukhang wala itong
pangbayad. Kaya ako mismo ang nagbayad sa lahat ng pinamili

nito.

Umalis naman ako kaagad sa isiping baka sumunod na ang mga kasamahan ko na tauhan
ng matanda.

Ngunit hindi ko inaasahan na papasok ito sa men clothes kung saan bumibili ako ng
maisusuot para sa isang Event.

Dahil sa takot na makahalata ang mga tauhan ng matanda kung sino ang kausap ko,
naisip kong magpanggap na hindi ito kilala kahit pa masaki iyon para sa akin.

Ngunit hindi ko inaasahan na makikita ko itong muli makalipas ang

isang linggo sa isang restaurant.

Parang gusto ko pa noon bugbugin si Leron sa isiping hinahayaan nitong makalabas

ang nobya ko. Gayoong alam naman nito ang maaaring mangyari.

Ngunit mas lalo akong nagulantang ng makita itong nasa isang Event. Kung saan may
mga bidding na nangyayari.

Unang pasok pa lang nito, agaw pansin na ang kagandahan ng katawar

nito lalo na't ang ipinagmamalaki nitong dibdib. Kahit may maskara ito,

ramdam ko at alam ko na siya ang nakatago sa maskarang iyon.

Lalo na nang makita ko ang nunal nito sa batok.

Nang mga oras na iyon, alam kong nagustuhan ng matanda ang nobya ko. Dahil simula
ng pumasok ang nobya ko, hindi na nawala ang tingin ng

matanda rito.

Kaya nagpaalam ako rito upang gumamit ng banyo kunwari. Ngunit palihim kong
kinausap si Leron na kailangan nitong patayin ang ilaw oras n matipuhan nga ang
nobya ko ng matanda.
At hindi nga ako nagkamali. Dahil hinintay lang pala nitong mailabas ar
pinakamamahal na diamanténg necklace upang ibigay sa nobya ko.

At iyon ang hudyat.

KINAUMAGAHAN

Isang pasabog ang bumungad sa akin.

Ayon sa isang kanang kamay ng matanda, natagpuan nito ang kasama

ng nobya ko.

"Seryoso ka ba diyan?!" masiglang tanong ng matanda.

"Yes, master. Sinabi niya na ang buong pangalan ng kaibigan niya ay Annabelle chloe
Niamh," sagot nito.

Biglang napataas ng kamay ang matanda sa kagalakan nito. Natawa pi

ito na parang pinakamalaking surpresa ang bumungad dito.

Parang nanginig ang buong kalamnan ko habang nanatiling nakatayo a nakamasid sa

matanda.

What the fvck, Zelou!

Nanggagalaiti kong sigaw sa isipan. Naunahan pa siya ng tauhan ng

matandang ito! Damn! Nanganganib na ang buhay ng nobya ko. Hindi ito maaaril

"Nasaan daw ang babae?" tanong nito.

"Ang alam niya, tumakas daw ang dalaga sa mga magulang nito kaya hindi niya alam
kung saan na ito pumunta ngayon," nahintakutang paliwana nito.

*Fvck hell!" sigaw ng matanda na ikina-atras nito.

"He's a liar! Did you kill him?" matigas na tanong nito.

"Yes master."

Lihim akong napapikit sa sinabi nito. Ngunit kaagad din akong

napa-angat ng maramdamang tumingin sa akin ang matanda. "Mabilis niyo siyang

mahahanap. I'm sure nandito lang nagtatago ang

babaing iyon!" Kita ko ang irita sa mukha nito. Parang bumangis lyon at anumang
oras

mauubos ang pasensya. "Tawagan mo ang lahat ng kanang kamay-" Nang bigla itong

huminto.

Napakuyom ang kamao ko ng ito mismo ang tumawag sa group call sa

lahat ng kanang kamay dito sa Pilipinas.

"Hanapin niyo ngayon din ang dalaga!" Tinawagan din nito ang iba pa at sinabing
magbantay sa Airport at

baka tumakas ito. Pati sa lahat ng terminal at sa lahat ng maaaring masakyan ng

nobya ko ay pinapabantayan na nito..

Sinabi rin nitong ipakita sa lahat ng tauhan ng mga kanang kamay nito ang lirtaro
ng dalaga upang mabilis mahanap.

Umigting ang panga ko. Ito ang pinapangambahan ko. Ang ito mismo ang kumilos at
magpakilos sa lahat ng tauhan nito.

Kung hinayaan sana ako nitong mag-handle, tiyak kong ililihis ko ang Lugar na
posibleng madaanan ng mga tauhan kong sila Leron. Pero tiyak ko namang nakauwi na
ang mga ito.

Sana nga lang huwag ng magpumilit pa ang nobya ko na lumuwas ng maynila. Or else,
mahuhuli ito, isa sa mga tauhan ng matanda.

Kailangan nitong makaalis ng Pilipinas upang makontrol ko ang mga tauhan nito na
naririto sa pilipinas!

Bumaling ito sa akin.

"Hayaan mo muna sila. Sa ngayon, intindihin mo ang mga transaction na kailangang

mailabas," wika nito sa akin.

Fvck!

Kailngan kong masabihan sila Zelou!

I think, kailangan ko nang pakilusin ang mga kapatid ko. Kailngan kong alisin sa
isipan ng matanda ang tungkol sa nobya ko.

Kailangan ko nang isa-isahin ang mga lungga ng kanang kamay

nito.

Hindi ko hahayaang mapasa-kamay mo ang nobya kol Magkamatayan

nal

Episode 61 (Ana POV)

Lumipas ang dalawang linggo.

Wala akong ginawa kundi ang manatili sa Hacienda. Kung minsan nililibang ko ang
sarili, ngunit bumabalik din sa pangungulila at pag-aalala nobyo.

Hindi naging madali ang huling pagkikita namin. Mabuti na lang noong araw na iyon,
dumating kaagad ang puting kotse at kaagad akong pinasakay.

Noong gabing ding iyon, dumating sila Leron at kaagad kaming bumali

ng Hacienda.
Napabitaw ako ng buntong hininga habang nakatanaw sa labas ng mansion. Iniisip ko
ang lahat ng nalaman ko. Kung paano ba nakasama ang nobyo ko sa mga tauhan ng
matanda?

Ito kaya ang dahilan kung bakit hindi niya magawang bumisita sa akin?

Ano kayang nangyari sa Event? Pinahanap pa kaya ako ng matandang iyon?

NADATNAN kong nasa labas sila Leron kasama ang ilang tauhan. Alas diyes nang umaga
ng mga oras na iyon.

Sa tagal ko rito sa Hacienda, ngayon lang ako nakapag-isip na tumungo ng bayan.

"Balak kong pumunta ng bayan," wika ko kay Leron. "Siguro naman safe pa rin ako
roon at hindi naman tayo lalayo?"

Mabagal bago ito sumang-ayon.

*Sige ho, Ma'am Ana."

Mabilis nitong pinahanda ang ilang tauhan. Kaagad din naman akong pumasok sa loob
upang magbihis.

Paroon-parito't ang mga tao. Halos karamihan mga nagmamadali. Marami rin akong
nakikitang mga damit na naka-display malapit sa kalsada.

Pansin kong napapatingin sila sa akin habang napapadaan ako. Hindi ko alam kung
dahil bago ba ako sa paningin nila. Nakasuot akong white cup pero wala ng mask.

Naka-pants akong maong at white polo shirt.

Naisipan kong tumungo ng palengke at doon bumili ng gusto kong ipaluto kay manang.
Inabot kami ng tatlong oras bago napagdesisyunang bumalik ng Hacienda.

HANGGANG sa mapadalas ako sa paglabas-labas papuntang bayan. Katulad ngayong

linggo, sumama ako kay manang upang mamili ng kakailanganin sa kusina. Kasama ko pa
rin naman si Leron at mga kasamahan nito. Natatawa pr

ako habang nagkukuwento si manang ng mapansin kong may isang pulub sa hindi
kalayuan. Nakataas ang kamay nito at nakatingin sa gawi ko. Nang mga oras na

lyon, patungo na kami sa sasakyan at pauwi na sana. "Mauna ka na, manang. Bibigyan
ko lang siya ng makakain niya." Sabay turo sa direksyon ng pulubi.

"Ah, samahan na kita hija-"

"Huwag na ho. Mauna na kayo. Susunod din ako kaagad. Bibigyan ko

lang siya ng pangbili ng pagkain niya." Tumango naman ito at kaagad na rin akong
tumungo palapit sa pulubi. May kalayuan ito sa sasakyan.

Lumingon pa nga ako sa gawi nila Leron at pansin kong sumunod ito s akin. Ngunit
parang may kumausap ditong ale.

Binuksan ko ang shoulder bag ko habang kumukuha ng pera. Nakangiti

akong tumapat sa matandang lalaki. Mabilis kong ini-abot ang pera dito. Tumayo ito
habang nakatitig sa akin. Napahakbang pa ako ng isa ng mukhang lalapit ito ng husto
sa

akin.

Nagtaka ako ng tiningnan lang nito ang hawak kong pera. Nang bigla akong
mapasinghap.

"Huwag kang sisigaw kung ayaw mong pasabugin ko ang bungo mo!" bulong ng kung sino
sa likuran ko.

Bigla kong nalaglag ang pera sa matinding takot at panginginig ng katawan. Kita ko
ang pagsilay ng isang ngisi ng pulubi.

"Lakad!" mariin na bigkas nito.

Parang gusto kong umiyak sa matinding takot. Umaasa akong mapapansin ako nila
Leron.

Nasaan na ba sila? Alam ko nakasunod iyon sa akin?!

Nang bigla akong mapatili ng marinig ang putukan sa paligid. Bigla akong hinawakan
sa palapulsuhan ng lalaki at 'agad naipasok sa itim na Van.

Napatakip ako sa tainga ng marinig ang mga paputok lalo na ng bumulagta sa labas ng
sasakyan ang nagpanggap na pulubi. Patay na ito.

Lumingon ako sa likuran. Umaasang maililigtas ako nila Leron. Ngunit napa-awang ang
labi ko ng makita itong nakaluhod at hawak ang tagiliran nito.

Pansin kong sinubukan nitong tumayo habang nakatingin sa sinasakys ko, ngunit isang
paputok pa ang narinig ko at tuluyan itong hindi

nakabangon.

Naitakip ko ang kamay sa bibig ko dahil sa paghikbi. Sunod-sunod na nagsipatakan

ang luha sa mga mata ko.

Hanggang sa may isang kamay na tumakip sa bibig ko gamit ang isan panyo. At tuluyan
akong nawalan ng malay.

NAGISING akong may mga boses na nagsasalita. Mas pinili kong magtulog-tulugan sa
takot na may gawin sila sa akin oras na makita nilang gising na ako.

Gusto kong bumunghalit ng iyak sa isiping baka gahasin ako ng mga ito. Lalo akong
nahintakutan sa isiping tauhan ito ng matanda. Pero paano nga ba sila nakarating sa
probinsyang ito? Pati ba naman dito?!

"Sigurado akong tataas ang posisyon mo nito bossing!" rinig kong wika ng isang
lalaki.

"Oo nga, bossing! Baka ikaw ang pumalit kay Boss Scoot niyan dahil

nakuha mo ang babaing matagal ng pinapahanap ni master!" Halata sa boses ng mga ito
ang katuwaan.

"We will see. Sa ngayon, mag-celebrate muna tayo dahil hawak natin

ang diamanté ni master! Sigurado akong may malaking regalo sa akin si master!"
Isang halakhak ang narinig ko.
Siguro, ito ang tinatawag nilang bossing. Narinig ko ang paghakbang nila.

"Kailan natin ipapaalam kay Boss Scoot, bossing na nahanap na natin ang babaing
pinapahanap ni master?"

"Ngayon din mismo. Tatawagan ko na siya. Para naman sabihin niya ngayon din mismo
kay master na hawak na natin ang babae. Tiyak kong lilipad din pabalik ng Pilipinas
si master!"

Napapikit ako kasabay ng paglandas ng luha sa mga mata.

Ito na ba ang katapusan ko?

Dahan-dahan kong iminulat ang mga mata. Nagpalinga-linga. Nasa loo ako ng isang
kuwarto. Ngunit tanging sahig lang ang naroon at walang anumang kagamitan.

Akmang babangon ako ng mapatingin ako sa sarili. Nakatali pala ang dalawang kamay
ko pati na mga paa ko.

Pinilit kong tumayo ngunit nabibigo lang ako. Napahagulhol ako haban iniisip ang
nobyo. Paano niya ba malalaman na nasa kapahamakan ako? Paano niya malalaman na
nahuli ako ng tauhan ng matandang iyon?!

Ilang oras ang lumipas. Nanatili akong nakaupo. Nang marinig ko ang mga yabag.
Bigla akong nataranta at hindi alam ang gagawin.

Nakagat ko ang ibabang labi dahil sa pinipigilang mapahikbi. Hanggan sa maisipan

kong magpanggap na tulog.

Bumukas ang pinto. Hindi ko narinig na sumara iyon.

"Huwag ka nang magpanggap na tulog. Kung ayaw mong puwersahin ka namin!

Biglang kumabog ng pagkalakas-lakas ang dibdib ko na akala mo sasabog lyon,

Nanginginig ang labi ko ngunit nanatili pa rin akong nakapikit.

Nang bigla akong mapahiyaw sa sakit. Hinigit nito ang buhok ko. At pil na pinatayo.

Doon ko nakita ang isang lalaking nakatayo sa harapan ng pinto na malademonyo ang
ngisi habang nakatitig sa katawan ko. Labis ang pangingilabot na naramdaman ko.

Nakatayo rin ang isang lalaki sa tabi ko na siyang humigit ng buhok ko

at nagpatayo sa akin. Naubo ako ng lumapit ang lalaking nasa pinto kanina.
Hurnithit ba

naman ito ng sigarilyo sa harapan ng mukha ko.

Mariin nitong hinawakan ang baba ko na ikinatulo ng luha ko. Halo-halong pagkatakot
ang nararamdaman ko ng mga oras na iyon.

"Pasalamat ka.." tsk, tsk.." lyon lang ang binigkas nito.

At saka marahas na binitiwan ang baba ko. Napayuko naman ako habang patuloy sa
pagluha.

"Maya-maya lang darating na si Boss Scoot. Bantayan mo iyan dito sa

labas."

Saka ito tumalikod at lumabas.

Napalunok ako ng ngumisi ang isang lalaki sa akin. Tumingin din ito si

kabuuan ko.

"Kung hindi lang si master ang nagka-interes sa iyo, siguradong kanina ka pa namin
niluray!" Sabay ngisi nito at dumila pa.

Kung wala lang tali ang kamay ko o paa ko baka kanina ko pa ito sinipa o sinuntok.
Pinilit kong manahimik sa takot na gawan ako nito ng masama lalo na

kami na lang dalawa rito. Lumabas din ito at isinara ang pinto.

Napahikbi ako ng malakas sa isiping may kukuha sa akin maya-maya lang. Sa isiping
makikita ko na ang matandang iyon parang gusto ko na lan mamatay.

Magang-maga na ang mga mata ko sa kakaiyak. Iba't ibang negatibo ang pumapasok sa
isipan ko.

Paano kung gahasin ako ng matandang iyon? Ang malala pa kung ipamigay ako nito sa
mga tauhan nito pagkatapos ako nitong pakinabangan. Mas gugustuhin ko pang mamatay
na lang!

B-baby.. please save me.

Ngunit pinanghihinaan ako ng loob. Hindi ko alam kung malalaman ba

nito. Sa sobrang pagkapagod, bigla akong nakatulog. Ngunit napabalikwas ako ng

bangon at umupo sa pinakagilid ng marinig ang maraming yabag ni papalapit sa
kuwartong iyon.

Nanginginig ako sa matinding takot. Ang isiping dadalhin na ako sa

matanda.

Yumuko ako pagkabukas ng pinto. Ayoko ng tingnan ang mga ito. Nang maramdaman kong
may dalawang lalaking humawak sa braso ko.

"N-no!!" Pagpupumiglas ko.

Ngunit marahas nila akong pinatayo.

"Ang tigas ng ulo mo ah-

Nanlaki ang mga mata ko ng itaas nito ang kamay na para bang sasampalin ako nito.
Ngunit kaagad itong natigilan sa isang baritonong boses.

"Subukan mong saktan siya. At diyan sa kinatatayuan mo, mawawalan ka ng buhay."

Pansin ko ang pamumutla ng lalaking nasa gilid ko. Sa kaliwa ko. Yumuko ito at
dumistansya sa akin. Doon ako napatingin sa harapan. Isang matikas na katawan ang

bumungad sa akin kasama ang ibang kalalakihan. Ngunit isang supresa anı

nagpagimbal sa akin.
Kahit nakasuot itong mask, kilalang-kilala ko ito. Ang mga mata nitong malalalim
kung tumitig sa akin. Kaya pala bumilis ang t***k ng puso ko pagkarinig sa boses
nito.

Hindi ko kaagad nabosesan dahil sa nerbyos na lumulukob sa buong

katawan ko. Ngayon ko lang din na-realize na ang tinatawag nilang Scoot ay ang

nobyo ko?

Tiningnan ko ito ng hindi makapaniwala habang tumutulo ang luha sa mga mata ko. Mga
tanong ang bumalatay sa mukha ko.

Ngunit kaagad nitong iniiwas ang paningin sa akin. Tumingin ito sa

katabi nito. Iyong lalaking tinawag na bossing. "Alam niyo na kung saan siya
dadalhin. Susunod ako." Iyon ang narinig

ko sa nobyo ko.

Napa-awang ang bibig ko. Ano ang ibig sabihin nito? Ipagkakatiwala

ako nito sa mga lalaking ito?! "Huwag niyo siyang sasaktan. Kung ayaw niyong ibaon
ko kayo sa libingan. Matigas at halatang mapanganib ang pagbabanta ng nobyo ko sa

mga ito.

"Yes Boss Scoot. Akong bahala."

Akmang aalis na ito ng bigla akong mataranta.

"P-please, huwag mo akong iwan! Hindi ko alam kung tama ba ang binitiwan kong
salita.

Hindi ko man alam kung bakit kasama siya ng mga tauhan ng matanda ang mahalaga
huwag niya akong iiwan ditol

Paano niya magagawang iwan ako sa mga ito?! Hilam na ang luha sa mga mata ko.
Akmana ihahakbang ko and moa

paa ko ng muntik na akong matumba kung hindi lang ako naalalayan ng dalawang lalaki
na nasa tabi ko lang.

Gumuhit ang matinding sakit sa mga mata ko habang nakatitig sa nobyo. Hindi ko
naman mabasa ang expression ng mukha nito dahil nanlalabo na ang mga mata ko sa
luha.

"Alisin niyo ang tali niya sa kamay at paa. Then make sure na naka-lock ang
kuwartong ito bago kayo lumabas."

"Yes, Boss Scoot."

Napahagulhol ako ng iyak ng tuluyan itong lumisan sa kuwartong iyon.

Parang sasabog sa galit ang dibdib ko ng mga oras na iyon. Bakit niya ito nagawa sa
akin?!

Nandine Bsc
Don't forget to Vote guys! Thank you so much!

Episode 62

Nayakap ko ang dalawang tuhod ko ng biglang bumukas ang pinto. Nagsisimula na naman
akong manginig at maiyak.

Dalawang lalaki ang pumasok. Napalunok ako ng makitang may taling

dala ang mga ito at handkerchief. Napaatras ako habang nanginginig ang

mga kamay.

"Huwag kang papalag kung ayaw mong masaktan!" wika ng isa.

"Sumunod ka na lang ng maayos," segunda din ng isa.

Kinuha ng lalaki ang dalawang kamay ko at itinali ito ng isang lalaki.

Doon bumuhos ang luha sa mga mata ko.

Ang isiping pinabayaan ako ng sariling nobyo, matinding sakit at sama ng loob ang
namumutawi sa puso ko. Nakagat ko ang ibabang labi sa tindi ng galit na pinipigilan
ko para sa nobyo.

Paano niya nagawang hayaan ako sa mga ito?

Napahikbi ako ng sunod-sunod. Biglang napatayo ang dalawang lalaki.

Nanatili lang akong nakayuko. "Haist, huwag mo nga kaming dramahan! Baka mamaya
niyan, isipin pa ng boss namin na sinaktan ka namin! Malilintikan ka talaga sa
amin!" naiin na bulyaw sa akin ng matabang lalaki.

Nang biglang i-angat ng isang kasama nito ang mukha ko. Nanlaki ang mga mata ko ng
bigla na lang ilagay sa bibig ko ang panyo.

Nagpumiglas ko ngunit hawak ng isang lalaki ang balikat ko. Halos kinakalampag ko
na ang mga paa ko. Ngunit masyado silang malakas. Lalc tuloy akong napaiyak.

Ramdam kong halos mahigpit ang pagkakatali ng panyo sa bibig ko. Tanging ungol lang
ang umaalpas sa bibig ko.

"Ayan! Nang manahimik ka!" Sabay tawa ng dalawa.

Bigla akong pinatayo ng isa. Akmang magpupumiglas ako ng duruin ako ng isa.

*Isa pang pagmumumiglas mo at tatama sa mukha mo ang kamaong ito!" Sigaw nito at
nanlalaki ang mga mata nito.

Nang tapikin naman ng isa ang kamay ng kasama.

"Relax bro. Baka tayo ang ibaon sa lupa 'pag nagkamali. Parang hindi mo kilala si
Boss Scoot wika ng isa.
Bigla nitong ibinaba ang kamay.

Nauna itong lumabas. Sumunod naman kami habang nakahawak sa balikat ko ang isang
lalaki. Halos madapa-dapa ako dahil sa luhang

bumabalong sa mga mata ko.

Pilit ko naman itong pinupunasan ngunit masyado akong nahihirapan & nakatali ang
dalawang kamay ko.

"Bossing!" tawag ng lalaking mayabang, lyong nanduro kanina sa akin.

Doon ko napansin ang mga kalalakihang nagkalat at lahat may hawak

na mahahabang baril. Armalite kung tawagin.

Akala mo sasabak ang mga ito sa giyera. "Let's go!" wika ng lalaking tinatawag na
bossing.

Ipinasok ako ng mga ito sa isang itim na Van. Napasiksik ako bigla sa

gilid ng makitang katabi ko ang lalaking tinatawag na bossing. Ngumisi pa ito sa

akin sabay tingin sa katawan ko. Dumila pa ito na siyang ikinatayo ng balahibo ko.

"Hindi nakakapagtaka kung bakit hanggang ngayon pinapahanap ka ng master namin.

Kakaiba ka sa lahat ng babae. Nakakatulo laway!" Malademonyo ang sumilay sa labi
nito.

Ang mga mata nitong nag-aapoy sa pagnanasa. Samantalang nakasuo naman ako noon ng
high-waist pants na maong na tinernuhan ng pink long sleeves. Nanghilakbot ako ng
maramdaman ang daliri nito na humahaplos sa

pisngi ko. Mabilis ko itong tinabig kahit na nangangatog na ang

tuhod ko.

Napa-awang ang labi ko ng makitang namumula na ang mga mata nito At para bang wala
na sa katinuan ang mga mata nitong nakatitig sa akin.

"Huwag ka nang magpakipot!" sambit nito. Nanlaki ang mga mata ko nang bigla itong
lumapit at pilit hinahawakar

ang mukha ko kasabay ng paglapit ng mukha nito.

At dahil nakatali ang mga kamay ko at natatakpan ang bibig ko ng panyo kaya wala
akong lakas upang maitulak ito. Ngunit bago pa lumapat ang mukha nito sa akin
kaagad ko itong tinadyakan na siyang ikinahiyaw nito.

Bigla itong napalayo sa akin habang sapo nito ang ibaba nito.

Namutila ako ng ilabas nito ang baril at itutok sa mukha ko. Biglang uminit ang mga
mata ko kasabay ng pagpatak ng luha sa takot

'Subukan mo pang magpumiglas at hindi ako mangingiming ipaputok ito sa iyot bulyaw
nito sa akin.

Narinig ko ang tawanan ng tauhan nito na nasa likuran lamang

namin.

Akmang lalapit ito ng magsalita ang driver nila. "Bossing baka malaman ito ni Boss
Scoot, siguradong patay

tayo.

"Shut up!" sigaw ng halimaw na nasa harapan ko. "Wala siyang

malalaman kung hindi kayo kakanta sa kaniya. Saan ba kayo panig?! galit na tanong
nito. Sabay-sabay naman ang mga itong sumagot.

"Good!" Sabay tingin sa akin habang matalim ang mga mata nito na

para bang anumang oras, manglalapa ito.

Nakagat ko ang ibabang labi ng itutok nito sa noo ko ang baril.

"H-huwag mo akong lapitan!" naiiyak na wika ko.

Tumawa lang ito na para bang nababaliw. Nanlaki ang mga mata ko ng bigla nitong
hawiin ang long sleeves ko. Natanggal nito ang dalawang butunes dahilan upang
makita ang kulay ng bra ko.

"Woooahhh! Sarap niyan bossing!" Sabay halakhak ng mga ito.

Omg! Naiiyak na sambit ko sa sariling isipan. Wala na akong naiisip kun'di ar nobyo
ko.

Pero aasa pa ba ako kung sa umpisa pa lang ipinagkatiwala na ako nito sa mga
halimaw na ito, kung alam naman nitong hindi mapagkakatiwalaan ang mga dem*ny*ng
ito!

'L-lumayo ka sa akin!" sigaw ko ito. Hinawakan ko ng mahigpit ang lon sleeves ko.

Napapikit ako ng makitang dadakmain ako nito. Ngunit bago nito matuloy ang
binabalak nito biglang tumigil ang sasakyan na ikinasubsob

nito. Napangiwi ako ng tumama ang gilid ng ulo ko sa bintana ng

sasakyan.

*Fvck! Lasing ka ba?!" bulyaw nito sa tauhan nitong nagmamaneho.

"B-bossing, may humarang sa dinaranan natin!" kabadong wika

nito.

Hanggang sa mapatili ako ng marinig ang sunod-sunod na putukan sa labas.

"Sh*t!!" mura ng halimaw na nasa harapan ko.

Lumabas din ang mga tauhan nito at nagpapaputok rin. Ngunit bumuglata ang dalawa.
Nakita ko rin kung paano tinamaan sa noo ang driver ng mga ito.

Nakamulat pa ang mata nito. Biglang hinablot ng halimaw ang braso ki at pilit
pinapalabas. Hindi naman ako makasigaw dahil may takip ang bibig ko.

Pilit akong nagpupumiglas dito ng biglang manlisik ang mga mata nitong tumingin sa
akin.

"Hmmp!" Sabay pikit ng mariin at yuko. Hinihintay ang pagpalo nito sa ulo ko ng
baril nitong nakaamba sa akin.

Ngunit kaagad akong napalingon dito ng walang humampas sa ulo ko. Tigagal akong
nakatitig dito.

May tama ang kamay nito at nakahawak din ito sa parte ng dibdib na ngayon ay duguan
na. Napapikit ito ng mariin. Napaatras ako lalo nang turningin ito sa akin

ngunit mabilis Itong bumaba sa kabilang pinto ng sasakyan.

Napaigtad ako sa pagkagulat ng makita sa labas na napatihaya ito sa

mismong sasakyan.

Lalo akong napaiyak sa mga nangyayari. Hindi ako makakilos sa kinauupuan ko habang
naririnig ang palitang putukan sa labas.

Nanginginig man, ngunit pinilit kong makalabas sa sasakyan na iyon kahit

nangangatog ng husto ang mga paa ko na kulang na lang ay 'di ko maihakbang sa
sobrang takot.

Sa nanginginig na kamay, inabot ko ang pintuan upang makalabas, ngunit bago ko pa

man ito mabuksan, bigla itong bumukas na siyang ikinaatras ko sa pagkatakot.

Isang naka-bonet na lalaki ang pumasok. Lalo akong umatras kahit wala na akong
maatrasan dahil sa paglapit nito sa akin.

"Baby.." sambit nito na ikinatigil ko.

Bigla nitong inalis ang bonet sa mukha. Napakurap ako na lalong nagpabagsak ng luha
sa mga mata ko. Ang guwapong mukha ng nobyo ko.

Kaagad itong lumapit sa akin at mabilis inalis ang takip sa bibig ko pat

na ang tali sa mga kamay ko. Napaiyak ako ng malakas. Akala ko pababayaan na ako
nito ng tuluyan.

Bigla ako nitong niyakap ng mahigpit at naramdaman ko ang paghalik

nito sa tuktok ng ulo ko. Ang paghaplos nito sa likuran ko. "Ssshhh.. I'm here,
baby. Pag-aalo nito sa akin.

Napayakap ako rito ng mahigpit. Hinalik-halikan nito ang gilid ng ulo ko hanggang
sa l-angat nito ang mukha ko. Pinunasan nito ang luhang dumadaloy sa pisngi ko.

"I'm sorry kung iniwan kita panandalian sa kanila. Kailangan ko iyon gawin. Saka ko
na ipapaliwanag ang lahat. Ang mahalaga, malalis kita rito." Nang bigla itong
mapatingin sa tapat ng dibdib ko.

Kita ko ang pag-igting ng panga nito at pagtalim ng mga mata. "Sinong gumawa nito?"
Mariin ngunit halatang nagpipigil sa galit.

"A-ang halimaw." Naliyak na sumbong ko. "P-pero patay na siya!" Sabay

turo ko.
Rinig ko ang pagmura nito.

"Nahawakan ka ba niya, mahal ko?" nahihirapang tanong nito, Kita ko ang pagtaas
baba ng dibdib nito sa galit.

Mabilis akong umiling na ikinahinga nito ng maluwag.

"Kung 'di kayo kaagad dumating baka nagahasa na ako ng halimaw na iyon! At doon ako
muling napaiyak.

Niyakap ako nitong muli ng mahigpit.

"I'm so sorry, mahal ko. Pero ipinapangako kong walang sinuman ang makakapanakit sa
iyo. Rinig ko ang pagtunog ng ngipin nito na para bang nanggigigil ito.

"I'm so scared."

Hinawakan nito ang mukha ko at pinakatitigan.

"Hindi kita pababayaan." At kaagad nitong sinakop ang labi ko, ngunit

sandali lang iyon.

"Kailangan mo nang makaalis dito." Sabay kuha sa palapulsuhan ko at inilabas ako ng

sasakyan.

Wala na ang barilan. Napahawak ako ng mahigpit sa nobyo ng

makitang maraming patay sa paligid. "Boss.." tawag ng isang lalaking nakasuot din
ng bonet. Halos lahat sila nakaharap na ngayon sa nobyo ko.

Tumingin sa akin ang nobyo. Nakasuot na ulit itong bonet.

"Kailangan mong sumama sa kanila, baby. Ihahatid ka nila sa lugar kun

saan ligtas ka, wika nito na ikina-awang ng labi ko.

Mabilis akong umiling.

"A-ayoko. Ano ka ba, bakit palagi mo na lang akong ipinagkakatiwala si iba ha? Ikaw
ang kailangan ko. Gusto kong kasama ka!" garalgal ng sambit ko kasabay ng pagpatak
ng luha sa namamaga kong mga mata. "N-natatakot na ako!"

Piniksi ko pa ang kamay dito dahil sa galit. Inis na pinalis ko ang luhan

umaipas sa mga mata ko. Hinuli nito ang mukha ko. Hinawakan ng dalawang kamay nito.

Pinakatitigan ako nito ng seryoso.

"Baby, listen. Sa tingin mo ba, gusto kitang iwan? At ipagkatiwalan na lang sa mga
tauhan ko? Masakit ito para sa akin baby, pero kailangan kong gawin ito para sa
ikaliligtas mo. Lalo na ngayon na pinapahanap ka na ng matanda. Kailangan nating
mag-ingat. Please, huwag ng matigas ang ulo. Tulungan mo ako hmm. Makinig ka na
lang sa nobyo mo ah. I promise pupuntahan kita kaagad kung saan ka nila dadalhin.
Mapagkakatiwalaan sil dahil ang magdadala sa iyo, isa sa mga agent ng company ng
mga kapatid ko. May mga babaing agent na makakasama ka. Kaya wala kang dapat ipag-
aalala, mahabang paliwanag nito.

Napaiyak na lang ako sa pagsusumamo nito. Ang mga mata nitong nakikiusap ngunit
kita ko ang paghihirap nito.

Niyakap ako nito ng mahigpit na para bang ayaw na ako nitong

pakawalan,

"Babawi ako mahal ko... bulong nito.

Nakagat ko ang ibabang labi ng pakawalan na ako nito at ibigay sa tauhan nito na
mukhang maghahatid sa akin.

Halos ayoko pang ihakbang ang mga paa ko.

"Kailangan na nating umalis, Boss Scoot. rinig kong wika ng nasa kanan niya.

Inilang hakbang ako ng nobyo ko at hinalikan ng mariin sa labi. "I love you. Mahal
na mahal kita. Just, wait for me ahmm.. masuyong bigkas nito.

Wala akong nagawa kun'di ang mapatango. Hanggang sa isinakay na

ako ng ilang tauhan nito at mabilis na pinasibad ang sasakyan. Nilingon ko pa ang
nobyong nakatayo habang nakatanaw sa

amin.

Nandine Bsc

Sunod-sunod na ang labanan! Abangan niyo guys! Bawi na lang ng Romance after ng
mainit na labanan! Salamat sa lahat ng sumusuporta ng kuwento nila Steve at
Annabelle

"

Episode 63 (Steven POV)

Seryoso akong nakatingin sa labas ng sasakyan. Nang biglang tumunog ang cellphone
ko na nasa bulsa. Nang mga oras na iyon, pabalik

kami sa mansion ng matanda.

"Yes?" wika ko sa kabilang linya.

"B-boss Scoot.."

Napakunot ang noo ko na para bang nanginginig ito. "What's wrong?" kunot ang noong
tanong ko.

"Hindi kayo maaaring bumalik dito.." pabulong na sagot nito.

Parang binundol sa kaba ang dibdib ko. Huwag sabihing bumalik na an matanda? Wala
yata akong sinabing nahuli ng tauhan nito ang nobya ko. A sinigurado naming patay
lahat ang tauhan nito kanina na nakakuha sa noby
ko.

Akmang magsasalita ako ng unahan na ako nito.

"Dumating si master. At narinig kong sumbong ng isang tauhan niya nag-traydor ka sa

kaniya. Mukhang alam na ni master ang --" Biglang naputol ang kabilang linya.

"Sh*t!"

Nilingon ko si Zelou.

"Alam na ng matanda ang lahat. Tawagan mo si Agent na kailangan

nilang lumihis ng daan!"

Napakuyom ang kamao ko sa kaba at galit.

"Bumalik ka. Kailangan nating sundan ang sasakyan ng nobya ko!" wiki

ko sa driver.

"Yes Boss!

Bumigat ang paghinga ko. Hindi ko inaasahan na may makakapansin. Pero paano nito
nalaman? Walang nakakaalam maliban sa mga tauhan kon alam kong panig sa akin.
Tiniyak din naming patay ang lahat na tauhan nit kaninal

Bigla kong nilingon si M. Galit na kinuwelyuhan ko ito.

"H-hey..!" Sabay taas ng kamay nito.

"Ikaw ba ang may kagagawan nito?" tumutunog ang ngipin ko sa

galit.

Kumunot ang noo nito.

'Are you serious? Noon pa man pumanig na ako sa iyo. Seryosong bigkas nito.

Pinakatitigan ko ito saka binitiwan ang kuwelyo nito.

"Paano nalaman ng matanda?" Sabay igting ng panga ko.

"lyan ang kailangan nating malaman. Pero tinitiyak ko sa iyong walang magta-traydor
sa tauhan ko sa iyo. At wala ring gagawa niyan sa iyo sa tauhan noon ni Drago.
Lahat sila takot sa iyo, paliwanag nito.

"Bilisan mo ang pagmamaneho." Utos ko sa driver. Kinakabahan ako na hindi ko

maipaliwanag. Lalo na ngayong alam na

nang matanda na isa akong kalaban.

"Boss, hindi sumasagot si Agent 27, biglang wika ni Zelou.

Napamura ako sa isipan.

No. Huwag naman sana..

Nang tumunog muli ang cellphone ko. Kaagad ko itong sumagot ng

makitang isa sa mga agent na pinagkatiwalaan kong magdadala sa nobya

ko.

"B-boss... Si M-maa'm A-annabelle.."

Naputol ang linya.

"Oh fvck!" Sabay balibag ng cellphone ko.

Biglang uminit ang gilid ng mga mata ko. Ang isiping nakuha nila ang nobya ko!
Hindi ako magtataka kung ganoon kabilis nalaman ng matanda ang dinaraanan ng
sasakyan ng nobya ko.

Ito ang kinatatakutan ko ang manatili ang matanda rito. Dahil alam

kong matindi ang kapangyarihan nitong pakilusin ng ganoon kabilis ang

tauhan nito.

Nilingon ko sila Zelou at M. Seryoso ang mga ito. "Kuntakin mo lahat ng tauhan at
ipahanda mo. Sabihin mo kung saan

kayo magkikita-kita. Dalhin ang lahat ng armas." Utos ko kay M. Mabilis itong
tumango. Binalingan ko naman si Zelou.

"Oras na para pumunta sila rito." Kaagad itong tumango.

Ang tinutukoy ko ang mga kaibigan ko at tauhan ng mga ito na nasa

Europe. Naghihintay lamang ang mga ito ng hudyat ko. At ito na ang

tamang pagkakataon dahil makakaharap ko nang muli ang matanda.

Hindi bilang second leader nito, kun'di bilang magka-away.

Humugot muna ako ng mabigat na buntong hininga bago ide-nial ang

numero ng ama.

"Dad."

"Son.."

"Kailangan ko ang mga tauhan niyo. Nalaman na ng matanda ang lahat At nahuli nila
ang nobya ko. Parang dinaganan ang dibdib ko pagkabanggit sa nobya.

Para akong mailyak na ewan. Hindi dahil takot sa matanda o sa mga tauhan nito.
Kun'di sa maaaring mangyari sa nobya ko.

"Damn!" sambit ni daddy. "Huwag kang mag-alala, ngayon din ipapahanda ko silang
lahat kasama ang dalawa mong kapatid."

Napapikit ako ng marlin.

"Saan kayo magkikita-kita?" seryosong tanong nito.

Binangggit ko ang Lugar kung saan sila magtitipon-tipon kasama ang tauhan ni M at
ni Drago noon. Pati na rin ang mga kaibigan ko at tauhan nit

na manggagaling sa Europe.

"Kailangan kong maunang-

"What?!" Pagpuputol ng ama ko. "Hindi mo kailangang sumugod mag-isa! Nababaliw ka

na ba?" sambit ng ama ko.

"Kailangan kong mauna, dad. Hindi ko hahayaang dumaan ang oras na nasa kanila ang
nobya ko. Kilala ko ang matanda!" Halos rinig ko ang pagtunog ng ngipin ko sa
galit.

Ramdam kong problemado ang daddy ko sa naging desisyon ko. Ngunit alam ko ang
ginagawa ko.

Tiningnan ko ang oras. Tiyak kong hindi pa naihahatid ang nobya ko sa mansion ng
matanda.

"Ihinto mo ang sasakyan," utos ko sa tauhan.

Binalingan ko ang dalawa.

"Kayo nang bahala. Susunod ang mga kapatid ko at ang mga agent sa Lugar kung saan
kayo magkakatipon."

"P-pero, Boss.." Si Zelou.

"Kailangan kong mapuntahan kaagad ang nobya ko."

"Baka kung anong gawin sa iyo ni master-"

"Hindi niya ako papatayin ng ganoon kabilis." Pagputol ko sa sasabihin

ni Zelou.

Naramdaman ko ang pagtapik sa balikat ko ni M.

"Sigurado akong pahihirapan ka ng husto ng matandang iyon. Be

ready!

Gumalaw ang panga ko. Alam ko naman iyon. Dahil sa kasamaan niton bumabalatay sa
pagkatao nito.

Mag-isa akong nagmaneho habang papunta sa mansion ng matanda. Hindi na maalis-alis

ang kaba na nasa dibdib ko. Ang isping hawak ng mga ito ang nobya ko parang hindi
ako mapakali.

Oras ang lumipas.

Napahinto ang sasakyan ko sa labas ng gate ng matanda. Kita ko ang mga tauhan
nitong nakaharang sa daranaan ko. Mukhang alam na ng mga ito na darating ako. Lahat
nakatutok ang

armalite na hawak ng mga ito. Hanggang sa palibutan nila ang sasakyan ko.

Tiim-bagang akong bumaba ng sasakyan. Kaagad nilang itinutok sa akin ang mga baril
ng mga ito.
Isang kanang kamay ng matanda ang lumapit sa akin habang

nakangisi.

"Ang tinaguriang second leader, isang traydor para a

bumagsik ang mukha nito. Nanatili akong tahimik habang matapang na nakatitig dito.
Itinutok nite

sa akin ang armalite na hawak nito. Sa mismong noo ko.

"Tingnan ko lang kung magiging matapang ka pa sa harapan ni master

Lakad!" malakas na utos nito.

Umiigting ang panga ko ng ihakbang ko ang mga paa papasok sa loob

ng mansion.

Lumikot ang mga mata ko pagkapasok sa mansion ng matanda. Halos napapalibutan ang
buong mansion ng mga tauhan nito. Hanggang sa maramdaman ko ang pagtulak nito sa
likuran ko papasok sa kabahayan.

Lumakas ang t***k ng puso ko pagkakita sa nobyang nasa tabi ng matanda. Nag-aapoy
sa galit na tinitigan ko ng matalim ang matanda.

Nakaluhod ang nobya ko habang nakatali ang dalawang kamay nito sa

likuran nito. Nakayuko ang ulo nito. Paputol-putol na ang paghinga ko sa matinding
galit.

Gumuhit ang malademonyong ngisi sa labi ng matanda. Kita ko ang pagsenyas ng kamay
nito na naging dahilan ng pagka-igik ko at pagkaluhod.

Hinampas lang naman ako ng baril sa likuran ko. Sabay itinutok sa sintido ko.

Himihithit ng sigarilyo ang matanda habang nakatitig sa akin. "Ang tagal ko nang
tauhan si M. Pero hindi ko inaakalang magagawa niyang tumalikod sa akin dahil sa
isang katulad mo," panimula nito.

Bumilis ang kaba sa dibdib ko ng tumingin ito sa nobya ko.

"Kaya pala hindi ko mahanap-hanap ang babaing ito.." Sabay baling sa akin na
nakangisi.

Nahigit ko ang paghinga ng bigla nitong hawakan ang buhok ng nobya ko na siyang
ikinatingala nito. Kita ko ang mukha nitong luhaan.

"Dahil ba sa nobya mo ang babaing ito?" Mapanganib ang sumilay sa labi nito.

"Hmmm. Sabay haplos nito sa pisngi ng nobya ko na ikina-iwas ng nobya ko ngunit

dahil mahigpit ang hawak ng matanda, hindi nito magawan umiwas. "Magaling ka ring
pumili. Hindi nakakapagtaka kung bakit sumugod ka

ritong mag-isa. Well, inaasahan ko naman iyon! Sabay marahas na binitiwa

nito ang buhok ng nobya ko.

"Laking pasalamat ko talaga at may isang tauhan sa kanang kamay ko ang nabuhay ng
mga oras na iyon upang ipaalam na ikaw ang traydor sa grupo ko. Hindi ko inaasahan
na ganiyan ka katapang upang kalabanin ang isang tulad ko!" Biglang tumalim ang mga
mata nito.
Nanatili akong nakatingin sa matanda.

"Kung sino pa ang pinagkatiwalaan ko ng lubusan ay siyang hindi karapat-dapat

pagkatiwalaan!" Sabay tawa nito. Tawang hindi makapaniwala.

Tumayo ito.

"Kung sabagay, karapat-dapat ka ngang maging isang leader. Dahil napagplanuhan mo

nga ang lahat ng ito. Nang wala akong nakitang butas s iyo na mapagkakamalang isang
kalaban pala." Sabay iling-iling nito. Para bang hindi nito matanggap na may
nakalusot na kalaban sa lungg

nito mismo.

"Tumatanda na yata ako." Sabay tawa nito ng pagak.

Umigting ang panga ko ng tumayo ito sa likuran ng nobya ko. Inilapit nito ang mukha
sa pisngi ng nobya ko at inamoy-amoy iyon.

"Don't you dare!" sigaw ko.

Akmang tatayo ako ng maramdaman ang kamay na humawak ng mahigpit sa balikat ko.

Umarko ang gilid ng labi nito sabay tingin sa akin. Ngunit ibinaling mul sa mukha
ng nobya ko. "Hindi ka man lang ba nakakaramdam ng takot? Ganiyan ka ba talaga
katapang? Hindi mo yata nakikilala ang kinakausap mo! May magagawa ka ba kung may
gawin akong masama sa nobya mong ito sa harapan mo?"

wika nito habang nakatingin sa mukha ng nobya kong wala ng humpay sa

kakatulo ng luha.

"Pakiusap.." wika ko.

Nang bigla itong humalakhak. Pumalakpak pa ito.

"That's it!"

Lumakad ito palapit sa akin. At walang ano-anong inumbayan ako ng malakas na sipa
sa mukha na ikinasalampak ko sa sahig.

Narinig ko ang pagtawag sa akin ng nobya ko habang umiiyak. "Baby daw?" bigkas nito
sabay halakhak. "What a sweet endearment

huh?!"

Tiningala ko ang nobya at umiling dito. Pinaluhod ulit ako ng tauhan nit at bigla
na lang akong sinuntok sa mukha ng matanda.

Bigla kong naipilig ang ulo sa naramdamang hilo. Napadila ako ng maramdaman ang
dugo sa labi ko. Ramdam ko ang galit ng matanda.

Hinawakan nito ng mahigpit ang panga ko. Mabalasik ang mga mata nito. Matalim at
nag-aapoy.
"Pagsisisihan mong ako pa ang kinalaban mol Nakalimutan mo yatang ako ang
pinakapinuno ng buong Mafial" sigaw nito sa mukha ko. Napapikit ako ng duraan ako
nito sa mukha. Umigting ang

panga ko. "Pahirapan siva hanggang sa oumapana sival" galit na utos nito sa mot

tauhan.

"Yes master!"

At kaagad nila akong binitbit. Rinig ko pa ang pagtawag ng nobya ko s akin.

Tumingin ako rito at ngumiti. Gusto kong iparamdam ditong magiging okay lang ang
lahat.

Episode 64 (Third Person POV)

"What are we going to do with the girl, master?" tanong ng kanang kamay ng matanda.

"Lock her in the room. She was our only bullet when that traitor's minion rushed.
What does he think of me, I can't imagine he has a crew ready to rush here at any
moment? Get all the staff ready. Watch them carefully. I feel that traitor's side
is strong. He wouldn't try to fight someone like me if he came from a poor family."

Nanggalaiti ang ngipin ng matanda sa galit. Hindi niya lubusang maisi

na sa tagal niya bilang isang nakakatakot na Mafia ay maiisahan siya ng

ganito.

Lihim niyang pinasubaybayan ang buhay ng Scoot na iyon habang sinusubok niya ito sa
Isla. At base sa mga information na binigay sa kaniya ng tauhan, nanggaling lang
ito sa mahirap na pamilya. Naulila dahil namata ng maaga ang mga magulang nito.

Hanggang sa kunin ito ni Drago bilang tauhan at nabalitaan niya ring iniligtas nito
ang buhay ng tauhan niyang si Drago. Hanggang sa nabalitaan niyang si M na ang
humahawak dito simula ng mamatay ang kanang kamay niyang si Drago.

Ngunit hindi niya inaakalang ang lahat ng iyon ay pinagplanunahan na

pala ng Scoot na iyon, simula sa pagpapanggap nitong nanggaling lang sa

mahirap na pamilya at pagiging ulila.

Hindi niya lubos maisip kung anong ginawa niya sa tauhan niyang si M upang makuha
nito ng lubusang ang tiwala ng kaniyang tauhan. Lalo na't kanang kamay niya pa ito.

At ngayong alam na niyang isa itong traydor. Alam niyang hindi ito madaling
kalaban. Ngunit wala pang nakakatalo sa kaniya! Sinisigurado niyang mas malakas at
marami ang tauhan niya kaysa sa

tauhan nito.
Humithit siya ng droga.

Balak niyang kinaumagahan ay ipapakita niya sa Scoot na iyon kung paano niya
gahasin ang mahal nitong nobya. Tingnan lang niya kung anong magagawa nito.

Sa isiping iyon, hindi niya naiwasan ang mapahalakhak. Nal-imagine ng

matanda kung paano siya magpasarap sa ibabaw ng babaing kinababaliwa

niya matagal ng panahon.

SAMANTALANG si Steven naman halos mawalan ng boses sa kakasigaw. Nakatali ang

dalawang kamay niya gayoon din ang dalawang pa

niya habang kinukuryente siya ng mga ito.

Ang mga tawanan at halakhak ng mga ito ang maririnig sa silid na iyon Tagaktak na
ako ng pawis sa buong katawan. Ang mukha ko na para bang binuhusan ng tubig dahil
sa pawis.

"Ano kaya pa ba, Boss Scoot?!" Pang-aasar ng isang kamay kamay ng

matanda.

Tinaliman ko ito ng tingin habang nakahawak ito sa panga ko. "Aba, palaban pa rin
huh?!"

Bigla nitong sinuntok ang tiyan ko na ikinaigik ko. Natayo kasi ako noo

habang nakagapos ang mga kamay at paa.

Lupaypay na ang katawan ko ng huminto ang hinayupak. Napasuka akc ng sariling dugo.
Ramdam kong namumutok na ang mga labi ko pati na an mga mata ko sa kakasuntok ng
mga ito sa akin kanina.

Pinagpasa-pasahan ba naman ako at hinampas ng kung ano-ano.

Nakayukyok na ang ulo ko sa matinding panghihina. Kita ko ang tumutulong dugo sa

bibig ko. Malabo na rin ang paningin ko.

"Master.." rinig kong bigkas nila.

Sa nanlalabong mga mata, kita ko ang pagngisi ng matanda. Hindi nakaligtas sa akin
ang mapupulang mga mata nito.

Nakahawak ito sa panga ko.

"Kaya pa ba? Masyado pang maaga para mamatay ka. Panunuurin mo

pa nga bukas kung paano ko lantakin ang katawan ng mahal mong nobya!"

Biglang nanginig ang kalamnan ko sa sinabi nito. Ngunit nanatili akon walang imik.

"Kalagan iyan!"

Inalis nila ang tali sa paa ko at mga kamay ko. Bigla akong napaluhod kasabay ng
pagdapa ko sa sahig.

Fvck!
Narinig ko ang tawanan ng mga ito.

"Hindi na iyan makakalaban, master!"

Napasigaw ako ng apakan ng kung sino ang kanang kamay ko. Pilit kong inaangat ang
mukha ko.

Ang nakangising mukha ng matanda. "Well, mas mabuti nang sigurado."

Hanggang sa makita kong may inabot ang isang tauhan nito sa matanda. At walang pag-
alinlangan na pinukpok nito ang kamay ko na ikinasigaw ko ng malakas.

Pakiramdam ko nawalan ako ng buhay sa ginawa nito. Naputol yata panandilaan ang
paghinga ko. Hindi ko rin napigilan ang mapaluha. Hindi ko na maigalaw ang kanang
kamay ko. Para itong namatay.
Hanggang sa unti-unting napapikit ang mga mata ko. ISANG malamig na tubig ang
nagpagising sa akin. Naubo ako ng

malakas.

"Tayo!" malakas na sambit sa akin.

Mabilis akong napatingin sa relong nasa bisig ko. Nakahinga ako ng

maluwag ng walang nagbago.

Kinaladkad ako ng mga ito palabas.

Pinaupo ako sa isang silya at itinali ang dalawang kamay ko sa likuran.

Pati na ang dalawang paa ko. Ipinagdikit ng mga ito iyon. Hindi nagtagal, narinig
ko ang mga yabag. Tumingala ako. Bigla yata akong lumakas ng makita ang nobyang
kaladkad ng tauhan

ng matanda. Umiigting ang panga ko sa galit.

Halos mabingi ako sa lakas ng kalabog ng dibdib ko sa kaba. Lalo na ang makitang
may mahabang lamesang nakahanda. Pinilit kong kumawala ngunit isang malamig na
bagay ang dumikit sa

sintido ko. Alam kong baril iyon.

Umupo ang matanda sa hindi kalayuan sa akin. Pinatabi nito ang noby: ko ngunit
nakaluhod ito. Nakatali pa rin ang mga kamay nito sa likuran.

Kitang-kita ko ang paghihirap ng nobya ko. Ang mga mata nitong magang-maga na sa
kakaiyak. Gulong-gulo na rin ang buhok nito.

Hindi ko naitago ang sakit sa mga mata ko. Ngunit napalitan iyon ng mabalasik na
paningin.

"Naalala mo ba ang sinabi ko kagabi?" Sabay de kuwatro sa harapan

mo.

Napatingin ako ng patayuin ang nobya ko at bigla na lang ipahiga sa mahabang mesa.
Biglang nanlaki ang mga mata ko habang paputol-putol ang paghinga.
Akmang tatayo ako ng may malalakas na kamay ang pumigil sa balikat ko.

Nagpupumiglas ang nobya ko ngunit hinawakan ng dalawang tauhan nito ang mga paa ng
nobya ko. Inalis nila ang tali sa kamay nito ngunit hinawakan din ang magkabilaan
upang hindi ito makapalag.

Uminit ng matindi ang mga mata ko sa galit. Lalo na ang marinig ang malakas na pag-
iyak ng nobya ko. Gusto kong magalit sa sarili ko dahil nangyari ito sa nobya ko,
ngunit hindi ko inaasahan na ganito ang mga mangyayari.

Hindi ko akalain na may mabubuhay at may makakapagsumbong sa matanda, Lalo na ang

biglaan nitong pagbalik sa Pilipinas ay hindi ko inaasahan!

"Let her go. Matigas at umiigting na wika ko sa matanda. Ngunit isang malakas na
halakhak ang ibinigay nito sa akin.

Pumalakpak pa nga.

"Tsk. Tsk, bilib din ako sa tapang mo bata. Bakit may magagawa ka ba?!" Sabay ngisi
nito. "Ang magagawa mo lang ngayon ay ang panuurin kung paano ko pagsawaan ang
katawan ng nobya mo at pagkatapos ay pagpasa-pasahan ng mga tauhan ko!" Sabay
halakhak nito.

Nakitawa rin ang mga kanang kamay nito. Kita ko ang pagnanasa sa mga mata ng mga
ito habang nakatitig sa nobya ko.

Kumawala ang mabigat na paghinga ko ng lumapit ang matanda sa

nobya ko. "Subukan mong hawakan ang nobya ko." Mapanganib na bigkas

ko.

Pansin ko ang galit na sumilay sa mukha nito. Alam ko namang walanç nakakasagot-
sagot dito. Ang utusan pa kaya? Ito nga ang pinaka-makapangyarihan sa lahat ng
Mafia!

Bigla itong pumatong sa lamesa, sa ibabaw ng nobya ko. Doon ako hindi nakapagpigil.

Kaagad akong tumayo at di man lang natinag sa mga kamay ng tauhan nitong nakahawak
sa balikat ko. Buong lakas akong umikot upang maumbayan ng upuan ko ang isang
tauhan nito.

Mabilis kong nakuha ang baril sa kamay nito na kaagad kong pinaputukan ang matanda.
Ngunit mabilis itong nakatago sa ilalim ng lamesa.

Rinig ko ang marahas na mura nito.

Ngunit napaigik ako ng maramdaman ang tama sa tagiliran ko. At dahi may tali ako sa
kamay at paa kaya wala akong magawa.

Napaluhod ako habang ramdam ang sakit na bumalatay sa

katawan ko. "Omg!" hikbing sambit ng nobya ko ng makitang duguan ang

damit ko.

Pinipilit nitong pumalag ngunit nanatiling hawak ng tauhan ng matand: ang kamay at
paa nito.
Kita ko ang mariin na pag-iling ng matanda. At saka mabilis lumapit sa akin. Hawak
na ulit ako ng dalawang tauhan nito at pinaupo ulit sa silya.

"Muntik na ako do'n ah! Hindi ko akalain na may kakayahan kang bumaril gamit ang
kaliwang kamay mo." Kita ko ang pag-igting ng panga

nito.

At gigil nitong inumbayan ng malakas ang mukha ko na ikinasuka ko n dugo.

Pabagsak akong lumagapak sa sahig. Hirap na hirap ako lalo na't pasan ko ang silya.
Ngunit pina-upo akong muli ng tauhan nito.

"Gusto mo yatang ikaw muna ang palasapin ko ng sarap huh!" wika ng matanda.

At bigla nitong ipinasok ang daliri nito sa tagiliran ko kung saan ako

tinamaan ng baril ng kanang kamay nito. Bigla akong napahiyaw sa sakit.

Lalo na nang idiin nito iyon. Ramdam ko ang pawis na tumutulo sa mukha ko. Alam
kong namumula na nang husto ang buong mukha ko sa sakit.

"Masarap ba ha?" malademonyong tanong nito.

Sa galit ko. Bigla ko itong dinuraan sa mukha. Nanlisik ang mga mata nito.

Mabilis nitong hinugot ang baril at ibinayo sa mukha ko. "Fvcking hell!!" Kita ko
ang pagtalsik ng dugo sa bibig ko sa lakas ng impact nito.

Ngunit nagawa ko pa itong ngisihan.

"Oras na makawala ako rito, humanda ka tanda. Dahil hindi kita kakaawaan!" galit na
sambit ko rito.

Nag-aapoy sa galit ang mga mata kong nakatitig dito.

Binigyan ako nito ng mapanganib na ngisi. Hanggang sa itutok nito an baril sa

mismong noo ko.

"Iyon ay kung mabubuhay ka pa sa gagawin ko ngayon!"

Umarko ang gilid ng labi ko. Kasabay ng malakas na pagsabog sa laba ng mansion
nito. Boom! Boom! Boom!

Episode 65

Bigla itong natigilan. Kasabay noon ang tauhan nitong humahangos

papasok ng mansion.

"Master, may mga kalaban!"

"Fvck! Patayin silang lahat!" sigaw nito sa mga tauhan.

Tumingin ito sa akin. At mabilis kinuwelyuhan ang damit ko.

"Hindi pa tayo tapos, bata. Kung gusto mong makita ang mahal mong

nobya then pumunta ka sa LMS Building!" Sabay ngisi nito. "Tingnan natin

kung hindi maubos ang mga tauhan mo!" At kaagad ako nitong itinulak na
ikinasalampak ko sa sahig.

"Let's go!" rinig kong wika ng matanda.

Pinilit kong makatayo ng marinig ang nagsisigaw na boses ng nobya

ko.

"Bitiwan niyo ako! B-baby..!" pagtawag nito sa akin habang

umiiyak.

Fvck!

Hindi ako makahanap ng mapagtatanggalan ng tali sa mga kamay at paa ko. Hanggang sa
papalayo nang papalayo ang mga ito.

"Mananatili kang ligtas baby. Huwag mo lang kalimutan ang inihabilin agent sa iyo!"
huling pahabol ko sa nobya.

Hanggang sa napaluhod na lang ako kasabay ng pagkahiga ko sa

sahig. Hinang-hina na ako at malabo na ang paningin ko.

Patuloy pa rin sa pag-agos ang dugo ko sa damit dahil sa sugat ko sa tagiliran. Ang
mga barilan at pagsabog na unti-unting naglalaho sa pandinig ko.

Ngunit bago man ako mawalan ng ulirat, narinig ko pa ang boses ng kapatid kong si
Marnix.

"Bro?! Damn it! Hold on!"

Ramdam kong kinalag nito ang tali sa mga kamay at paa ko.

B-baby...

HALOS mapaos na ang boses ni Annabelle kakasigaw at pagpupumiglas sa mga tauhan ng

matanda na nakahawak sa kaniya.

'B-bitiwan niyo ako!" luhaang wika ko.

Sobrang sakit na ng mga mata ko at matinding panghihina na ang

nararamdaman ko, na anumang oras tiyak kong mawawalan na ako ng

malay.

Ngunit hindi ako maaaring mawalan ng malay or else magagawa ng

matanda ang ninanais nito sa katawan ko. At hindi ko hahayaang mangyari iyon.
"Shut up!" wika ng malaking foreigner na palaging nasa tabi ng matanda.

Lalo akong napahagulhol.

Sumakay kami sa isang helicopter. Napatingin ako sa ibaba kung saan

makikita ang mansion ng matanda na nilulunod na ng apoy. Nakagat ko ang ibabang

labi. Halos nawawalan na ako ng pag-asa kung maililigtas pa ba ako. Ni hindi ko
alam kung saan ako dadalhin ng

Sana ligtas ka, baby...

matanda.

Ngunit kailangan kong maging matatag. Sisiguraduhin kong hindi man ako mailigtas
titiyakin kong mamamatay akong walang makikinabang sa katawan ko!

Bigla kong tinitigan ang relong nasa bisig ko. Ito na lang ang mayroon ako. Ang
pag-asa ko.

Halos kalahating oras bago kami bumaba sa helicopter. Kinaladkad ako ng mga tauhan
nito na halos ikadapa ko na.

Sa tuwing nagpupumiglas ako, mas lalo lang akong nasasaktan.

Hindi ko naiwasang mapalunok ng makita ang napakaraming tauhan n matanda. May mga
foreigners at ang iba pinoy.

Yumuko sila sa matanda.

"Nasaan na ang iba?" tanong nito.

Nasa likuran lang ako nito habang hawak ng tauhan nito ang

magkabilaan kong kamay.

"Papunta na rito, master."

"Good. Ihanda ang lahat. Siguraduhing lahat ng madadaanan ng mga gagong iyon ay may
nakatanim na bomba."

"Yes master!"

Lumakad ito ngunit kaagad din huminto.

"Nilagyan niyo ba ng mga patibong ang palibot dito sa loob ng building?" seryosong
tanong nito.

"Yes, master. Nakahanda na ang lahat."

Hindi na ito sumagot at lumakad na paitaas. Kinaladkad akong muli ng

tauhan nito.

"Dalhin siya sa silid. Sa 3rd floort utos nito sa dalawang tauhan.

Ngunit bago pa kumilos ang dalawa, hinawakan ng matanda ang pangi ko. Ngumisi ito
ng nakakakilabot.
"Ang tagal kitang inasam..

Nangilabot ako sa pabulong nitong sambit. Halos nagsitayuan ang mg balahibo ko.
Kulang na lang duraan ko ang mukha nito.

"Prepare yourself for later, nakangising wika nito sabay tingin sa labi

ko.

Biglang bumalong ang luha sa mga mata ko.

Tsk, tsk, relax sweetheart. Hindi kita sasaktan, basta sumunod ka lang. Palalasapin
lang naman kita ng masarap na putahe!" Sabay tawa nito ng malademonyo.

Galit ko itong tinitigan kahit pa tumutulo ang luha sa mga mata ko. Kinaladkad
akong muli ng mga tauhan nito.

Halos sumubsob ako sa lakas ng pagkakatulak ng isang foreigner. Kaagad akong

napaupo sa isang sulok. Sa loob ng isang silid.

Nahirapan akong lumunok ng maalala ang sinabi ng matanda. Dahan-dahan kong inalis
ang long sleeves ko.

At sa tagiliran ko nakakabit ang maliit na bomba na malakas ang impact kapag

sumabog ayon na rin sa sinabi ng agent na nakausap ko.

Hinayaan ko lang na tanging sando ang suot ko. Hindi mawala-wala ang panginginig ng
katawan ko.

Lumipas ang mga oras.

Napalunok ako't pinawisan ng marinig ang mga yabag. Tiyak kong ipapakuha na ako ng
matanda.

Nagkatinginan ang dalawang tauhan sabay ngisi. Lumakad ito palapit sa akin.

"Mukhang inihanda na niya ang sarili sa master natin!" nakangising wik

ng isa.

Kung kailan hahawakan na ako ng mga ito saka ko inalis ang long sleeves. At bigla
silang napa-atras ng makita ang bomba sa tagiliran ko.

"Subukan niyong lumapit at pare-pareho tayong mamatay dito!" Nakahanda ang mga
kamay ko upang pindutin ang red button.

Nagkatinginan ang mga ito. Mabilis silang umalis. Ngunit hindi pa limang minuto
muling bumukas ang pinto ng pabalibag.

Napa-atras ako ng makita ang matandang madilim ang pagmumukha. Para itong mabangis
na hayop. Nakatitig ito sa bombang nasa tagiliran ko.

Umarko ang gilid ng labi nito. Ngunit kita ko ang galit nito.

Napatili ako ng paputukan nito ang isang tauhan. Patay itong bumagsak. Nanghilakbot
naman ako sa ginawa nito.

Nanlaki ang mga mata ko ng itutok sa akin ang baril nito. So, ito na ang katapusan
ko..
Lihim na ikinuyom ko ang kamao ko at hinintay na lang ang pagbaril nito. Ngunit
bigla itong tumawa na ipinagtaka ko. Ibinaba nito ang baril na nakatutok sa akin.

"My second leader is really.... bubulong-bulong nito habang palakad-lakad.

Umiiling-iling pa nga ito.

Nababaliw na ba ito?
Nang bigla itong tumitig sa akin. Nagtaka ako ng walang salitang umalis ito kasama
ang mga tauhan.

Umupo ako ng maayos at isinandig ang katawan sa pader. Mabigat na

ang talukap ng mga mata ko. Ngunit pilit kong nilalabanan ang antok. Nang magulat
ako sa biglaang pagbukas ng pinto. Isang lalaki na may

bitbit ng pagkain. Ibinaba ito malapit sa harapan ko.

Walang imik na umalis ito. At dahil sa tindi ng gutom, kaagad kong kinuha ang mga
pagkain.

Ngayon lang ako nagmukhang patay gutom sa pagmamadali kong kumain. Nang bigla akong
matigilan habang ngumunguya.

Bigla na lang nandilim ang paningin ko kasabay ng pagsalampak ko se

sahig. DAHAN-DAHAN kong iminulat ang mga mata ko.

"Finally!"

Bigla akong napabalikwas. Napaatras ako ng makitang nakaupo ang

matanda sa 'di kalayuan sa akin kasama ang ilang tauhan nito. Bigla akong
napatingin sa relo ko. Alas singko na nang hapon. Ganoon ako katagal nakatulog?

Hawak nito ang baril habang seryosong nakatitig sa akin. Mabilis kong kinapa ang
bomba na nasa tagiliran ko. At ganoon na lang ang pagkaputla ko ng makitang wala na
ito.

"Looking for something?"

Bigla akong napatingin sa matanda. Gumuhit ang gilid ng labi nito habang matalim
ang mga titig sa akin.

Nanginig ako sa matinding takot. Bigla ring uminit ang gilid ng mga

mata ko. Hindi maaaring magawa nito ang binabalak nito! Sa isiping iyon, gusto kong
bumunghalit ng iyak. Hindi ko yata nanaisir

ang maranasan kung paano nito gahasin ang katawan ko.

Napaiyak ako ng maisip ang nobyo. Maililigtas pa ba ako? O magiging huli ang lahat?

"Hindi ko akalaing ang nilagay na pampatulog sa iyo eh, ilang oras kan patutulugin,
Balak ko na sanang samantalahin na tulog ka habang nag-iidayog sa ibabaw mo, pero
naisip kong hindi masaya ang ganoon. Ma masarap pa rin ang may sumisigaw sa sarap!"
malademonyong bigkas nito.

Nakagat ko ang ibabang labi sa pinipigilang paghikbi. Wala na yata akong pag-asa
pa. Nanginig ang buong katawan ko ng tumayo ito. Sumiksik ako kahit wal

na akong maatrasan pa.

Nang biglang may ipinasok na mesa sa loob na ikinaiyak ko ng malakas.

"N-no...!" sambit ko.

Baby, please save me..!

Naitakip ko ang dalawang kamay ko sa mukha ko habang humahagulhol. Labis ang

pagsisisi ko na kinain ko pa ang binigay nitong pagkain. Dahil sa gutom ni hindi ko
naisip na maaaring lagyan ng mga ito n pampatulog.

Kaya nagkaroon sila ng paraan upang maalis ang kaisa-isahan kong panlaban.

"Kahit umiyak ka pa, walang tutulong sa iyo," rinig kong wika ng

matanda.

Humihithit na ito ng sigarilyo. Umiling-iling ako ng makitang papalapít

na ito sa akin.

"P-please..." pagmamakaawa ko.

"Please what sweatheart? Gusto mo bang bilisan ko na ang kilos ko?" Nakatawa ang
mukha nito. Tawang nakakakilabot.

Lalo akong napaiyak.

Bigla akong pinanghinaan ng loob.

Hinawakan nito ang braso ko. Nagpumiglas ako ngunit malakas ang

matanda.

Nang bigla akong matigilan. Nagtaka ang matanda dahil sa biglaan kong pagtahimik.
Tumingin ito sa mukha ko.

Ngunit nakatingin ako sa sahig hanggang sa bigla ko na lang naitakip ang bibig ko.
Ngunit hindi ko kinaya.

Bigla akong humarap sa matanda kasabay noon ng malakas kong pagduwal sa harapan
nito.

"Oh fvck you!" mura nito ng matamaan ko ito ng suka sa parte ng dibdib nito.

Akmang sasampalin ako nito ng dumuwal ako ng mas malakas pa.

Napaatras ito bigla. Lalo akong sumuka nang sumuka. Hindi ko gusto ang amoy ng

sigarilyo.

Napaluhod ako at doon ipiangpatuloy ang pagsusuka. Rinig na rinig ko ang galit na
galit na pagmumura ng matanda.

Nagpaputok pa ito na ikinatili ko at ikinasiksik ulit sa isang sulok.

Nanlilisik ang mga mata nito na ikinatakot ko ng labis. Baka bigla na lang ako
nitong barilin.

"Sisiguraduhin kong hindi ka na mapapakinabangan ng nobyo mo pati

na ang dinadala mo!" Napa-awang ang labi ko. Anong ibig sabihin nito?

At bigla akong napaisip. Hindi kaya buntis ako?

Bago pa man ako makapag-react. Bigla itong sumigaw.

"Itall ang babaing lyan sa lamesang ito!"

Mabilis kumilos ang mga tauhan nito. Kinuha ng mga ito ang

magkabilaan kong kamay.

Nagpumiglas ako.

"No! Bitiwan niyo ako!" Pilit na kumakawala.

Sinisipa ko pa ang mga ito ngunit parang wala lang sa mga ito. Napahagulhol ako
kasabay ng kawalan ng pag-asa ng makitang malapit na ako sa lamesa.

"Please, bitiwan niyo ako!" Hagulhol na pagmamakaawa ko. Ngunit para itong nga
manhid at walang pakiramdam.

Tunany ngang walang mga halang! Walang mga puso! Bigla nila akong itinali pahiga.
Ang magkabilaan kong mga kamay at

paa.

Omg.. My baby..

Naiiyak kong sambit sa sarili. Pati ba naman ang nasa sinapupunan

ko?!

Nandine Bsc

Hi guys! Walang magagalit at maging negatibo na naman huh! Relax lang kayo. Haha!
Wait for my next update bago mag-react.

"

Episode 66

Biglang bumundol ng malakas sa kaba ang dibdib ko ng marinig ang malalakas at

sunod-sunod na pagsabok sa labas.

Sunod-sunod na bumalong ang sariwang luha sa mga mata ko. Umaası na naririto ang
nobyo ko at ililigtas ako.
Mabuti na lang simula ng umalis ang matanda dahil natapunan ko ito n suka, hindi pa
ito bumabalik.

Pabagsak na bumukas ang pintuan. Ang madilim at mapanganib na mukha ng matanda.

Gigil nitong hinawakan ang panga ko na ikinahirap ko s paghinga. Masakit iyon na
para bang doon nito ibinubuhos ang galit.

"Talagang sinusubukan ako ng magaling mong nobyo!" nakangisi ito ngunit ngising
nag-aapoy sa galit ang mga mata.

Kinalag ng mga tauhan nito ang nakatali kong mga kamay at paa. At ganoon na lang
ang pagsigaw ko ng haklitin ng matanda ang buhok ko.

Kinaladkad ako nito na para bang aso. Pilit kong inaalis ang kamay nito ngunit
masyado iyong mahigpit.

Napaiyak ako ng malakas dahil sa sakit.

Ang mga pagsabog na walang katapusan. Palakas pa iyon nang

palakas.

Nanghilakbot ako ng makita sa labas kung gaano karaming tao ang namamatay dahil sa
mga bomba. Kitang-kita ito mula sa itaas dahil salamir ang pader ng lumang building
na iyon.

Ang mga pagkilos ng mga taong nakasuot na itim na parang mga assassin na kasing
bilis ng kidlat kung kumilos, ngunit sa kabila ng mabibi nilang kilos, ganoon din
sila kabilis tumilapon sa lakas ng bombang naaapakan ng mga ito.

Lalo akong napaiyak dahil doon. Matinding takot ang namumuo sa pagkatao ko ang
isiping baka mapahamak ang nobyo ko dahil sa mga patibong ng matandang halimaw na
ito.

"As you can see, sweetheart. Lahat sila paunti-unting mauubos!" sambit nito sa akin
habang mahigpit ang pagkakahawak sa buhok ko na Ikinaiiyak ko lalo,

Napapapikit ako't napapatili sa tuwing naririnig ang putukan sa malapit lang. Nang
biglang may isang tauhang sumalubong sa amin.

"Master, nakapasok na ang ilan sa kanila. Mukhang mga assassin ang

karamihan sa kanila," wika ng tauhang humahangos. "Huwag niyong hayaang makatuntong

ang kahit sino sa kanila sa floor
na ito. Hanggang sa itaas. Kun'di kayo ang mapapatay ko!" sigaw nito.

Kita ko ang ugat na nagsisilabasan sa leeg nito sa panggigigil. "Y-yes, master."

Saka ito tumakbo palayo.

Kinaladkad akong muli ng matanda at mukhang patungo kami sa

pinakaitaas.

"L-let me go!" pagpupumiglas ko.

Sa takot na baka dalhin na naman ako nito kung saan at makuha na nit ang ninanais
nito sa katawan ko.
"Shut up! Or else I will kill you right here, right now!" singhal nito sa mukha ko.

Napapikit ako ng mariin dahil sa takot lalo na nang makitang pulang-pula ang mukha
nito sa galit at itinutok pa sa akin ang baril nito.

Wala akong nagawa kun'di ang mapahikbi ng malakas.

Biglang napalingon ang mga tauhan nitong kasa-kasama sa likuran namin.

Napatili ako sa pagkatakot ng biglang magpaputok ang mga ito nang

sunod-sunod. "They have entered, master. You go first. We will take care of it!"
wika ng malaking foreigner.

Inalis ng matanda ang kamay nito sa buhok ko at mahigpit na

hinawakan sa braso. Muntik na akong madapa sa lakas ng pagkakakaladkad nito.

Kasama nito ang isa pang foreigner at limang pinoy na mga tauhan

nito.

SAMANTALANG si Steven ay halos duguan na ang tagiliran nito. Sa kabila ng hindi pa

ito magaling dahil sa natamo nitong sugat noon sa tauha ng matanda, hindi siya
nagpapigil sa kapatid na kailangan niyang sumama.

Kailangan niyang makasigurong maililigtas na buhay ang mahal niyang nobya. Kaya
kahit alam niyang nanghihina pa siya, sumama siya sa lugar kung saan siya
pinapapunta ng matanda.

Lahat ng tauhan ng kaniyang daddy ay kasama nila. Ang mga assassin mga agent at mga
kaibigan niyang nanggaling pa ng Europe at mga tauhan nito. Kasama na roon ang mga
tauhan niyang galing pa kay Drago at kay M.

Marami din kasing pumanig sa kaniya na hindi nalalaman ng matanda.

Ngunit hindi niya inaasahan ang mga patibong na ginawa ng matanda na halos ikaubos
ng tauhan nila. Maraming nasawi.

At isa na sana siya doon, dahil naapakan niya ang bomba. Ngunit iniligtas siya ni
M, Itinulak siya nito at ito ang sumalo ng bomba.

Doon ko nalaman na totoong pumanig ito sa akin. Ibinuhis ang buhay alang-alang sa
akin.

Halos mawalan ako ng pag-asa. Dahil sa bawat apak at bawak lakad ng mga tauhan ko
kasama ang mga assassin ay tumatalsik lang ang mga ito

dahil sa mga bombang nakatanim. Hindi lang iyon dahil sa loob ng luma at malaking
building na iyon, marami pang patibong ang nag-aabang pala sa amin.

lyong nasugatan ako sa braso, nakaapak ako ng matalas na bagay na nagpasigaw sa

akin. Bumaon iyon sa paa ko na ikinabulwak ng dugo. Halos pinawisan ako ng husto.

Pinunit ko ang ibaba ng t-shirt ko at itinali iyon sa paa ko. Pabigat nang pabigat
ang paghinga ko.

Hindi ako maaaring sumuko lalo na't hindi ko pa nasisilayan ang nobya.
Tiningnan ko ang relo. Doon ko nat'trace kung saang banda ito. At ayon sa nakikita
ko, nasa 3rd floor ito ngunit umiikot ang maliit na ilaw na nasa relo na ibig
sabihin hindi ito nananatili sa isang lugar.

Tiyak kong tatakas na naman ang matanda. At hindi ko na hahayaan pang mangyari
iyon!

Maingat ang bawat hakbang ko. Ngunit napasinghap ako ng may maapakan ako at lumitaw
bigla ang malaking itak na tatama sana sa leeg k na mabilis kong nailagan.

Ngunit sa pag-atras ko, may tinamaan akong isang bagay hanggang sa may matalim na
kahoy na tumama sa hita ko.

Fvck!!

Napaupo ako bigla. Ngunit pag-angat ko ng tingin may papasalubong sa akin na mga
tauhan ng matanda. Mabilis akong napahiga kasabay ng pagpapaputok sa kanila.

Mabilis akong tumakbo at hindi alintana ang sugat. Paakyat sa 3rd floor at kasing
bilis na pinapaputukan ang mga tauhang papasalubong sa akin.

"Find your girl. Kami na ang bahala rito!" wika ni Marnix sa earphone na nakalagay
sa kanang tainga ko.

Alam kong may tama na rin ito, ganoon din si Marco. Ngunit alam kong hindi ito ang
mga taong susuko sa labanan.

Napahinto ako sa paghakbang ng makilala ang lalaking nakangisi ngayon sa harapan

ko. Ang isang kanang kamay ng matanda.

"Long time no see, Scoot!" ngising sambit ng foreigner.

Ginalaw-galaw pa nito ang leeg na para bang inihahanda ang sarili sa labanan naming
dalawa.

Itinapon nga nito ang baril. At pumuwesto. Napabuga ako ng marahas. Akmang itatapon
ko rin ang baril ng marinig ko ang boses ni Zelou.

"Ako nang bahala sa kaniya, boss.

Nilingon ko ito. May tama na rin ito sa may hita at braso. Tiyak kong galing ito sa
patibong ng matanda. Kahit sa parte ng leeg nito mayroon din.

"Sigurado ka?" Paniniguro ko.

Alam kong hindi madaling kalaban ang kanang kamay ng matanda.

Tumango ito at nagbigay ng simpleng ngiti.

"Mas kailangan ka niya, makahulugang wika nito.

Tumango ako at hindi ako nag-aksaya ng oras. Mabilis akong tumakbo

maabutan ko lang ang matanda. Nilingon ko pa si Zelou. Bumagsak ito sa lakas ng

sipa ng foreigner. Ngunit nagsenyas lang itong tumuloy lang ako.

Umigting ang panga ko. Maraming buhay ang nasawi at handang i-alay ang mga buhay
mapatay lang ang pinakapinuno ng mga Mafia.
"Ah damn!" mura ko ng matamaan ako sa braso.

"Fvck! Kill him!" rinig kong sigaw ng matanda. Nakagat ko ang ibabang labi ng
marinig ang hikbi ng mahal kong

nobya.

Kaunting tiis na lang mahal ko..

Nanlaki ang mga mata ko ng makita ang bombang gumulong sa paana ko. Mabilis akong
tumakbo at tumalon.

Napangiwi ako dahil tumama ang sugat ng tagiliran ko sa bakal. Ramdam ko rin ang
matinding sakit ng sugat ko sa paa.

Pawisan akong napatingin sa braso. Nahawakan ko iyon habang dumadaloy ang dugo.
Mabilis kong pinunit ulit ang ibabang damit ko at

tinalian iyon. Kaagad akong kumilos at pinaputukan ang ilang tauhan ng matanda.

Gamit ang dalawang kamay habang hawak ang dalawang baril. 'Di rin nakaligtas sa
akin na kasama pa nito ang isang foreigner na kanang kamay nito.

Ngunit hindi ko Inaasahan ang pagpaputok ng matanda sa akin. Tinamaan ako sa

balikat ko na ikinaluhod ko.

Ngunit kaagad din akong kumilos at nagtago. Isang malakas na halakhak ang binitiwan
nito.

"Tingin mo ba, mabubuhay ka pa ha bata?!" sambit nito.

Rinig kong humakbang ito papalayo. Kahit puno na ako ng sugat, hindi ko maramdaman
ang panghihina ngayon dahil sa hikbi ng mahal kong nobya.

Ito ang dahilan kung bakit patuloy akong lumalaban. Ito rin ang dahilan kung bakit
humihinga pa ako ngayon.

Nagpakawala ako ng malakas na buntong hininga. Alam kong ang natitira na lang ay
ang matanda at kanang kamay nito.

Tumavo ako blala. Habana hawak ang dalawang baril sa kamav.

Ang isang kanang kamay nito ang bumungad sa akin. Nakangisi ito sa akin.

Nilibot ko ang paningin. Wala na ang matanda. Tiyak kong paakyat na

ito sa rooftop upang tumakas. Mabilis kong itinapon ang baril at hinarap ang
foreigner. At dahil sugatan na ako, Kaya kaagad akong natumba sa lakas ng impact ng
sipa

nito. Sinamahan pa ng pangangatawan nitong napakalaki at tangkad. "I'll kill you!"

Parang Leon na alingawngaw nito kasabay ng pagsugod nito sa akin.

Mariin akong napailing habang hinihintay ang pagsugod nito. Sa pag-angat ng paa
nito ay doon naman ako lumuhod at hinawakan

ang paa nito saka binigyan ng malakas na suntok sa itlog nito.

Malakas na hiyaw ang namutawi rito. Hindi na rin ako nagpaligoy-ligoy pa. Kaagad
kong sinuntok ang leeg nito sa gitna ng adams apple nito. Bigla nitong nahawakan
iyon kasabay ng pagbagsak nito.

"Wala akong panahon sa iyo!"

Mabilis kong kinuha ang dalawang baril. Paika-ika akong lumakad ng mabibilis.
Nagawa ko pang tumakbo kahit ramdam ko ang pailaim na sakit dahil sa mga sugat ko.

Tumutulo ang dugo sa braso ko ganoon din sa balikat ko. Napapabuga ako ng marahas
sa tuwing nararamdaman ang sakit sa buong sugat ko. Ngunit 'di iyon alintana sa
akin.

Ang nasa isip ko lang ngayon ang mailigtas ang nobya.

Hingal na hingal akong napahinto sa huling baitang ng hagdan.

Kita ko ang papalayong matanda habang hawak nito ang braso ng

nobya ko na pilit nagpupumiglas.

Nakahanda na rin ang helicopter nito.

Itinaas ko ang baril at saka iyon pinaputok. Mabilis kumilos ang

matanda at inilagay ang braso nito sa leeg ng nobya ko. Sabay tutok ng baril sa
sintido nito.

"Subukan mong magkamali at sabog ang bungo ng nobya mo!" sigaw

nito.

Umarko ang gilid ng labi ko habang hawak ang dalawang baril sa magkabilaang kamay.
Hindi alintana sa akin ang dugong dumadaloy sa braso ko.

"Hindi ko inaasahan na ang pinaka-pinuno ng buong Mafia ay magtatago sa saya ng

babae." Pang-iinsulto ko sa matanda.

Kita ko ang pamumula ng buong mukha nito kasabay noon ang mabilis na pagpaputok sa
akin. Ngunit kaagad ko rin itong nailagan.

Napamura ako ng akmang papaputukan ko ito. Nakaharang nga pala ang nobya ko.

Malakas itong napahalakhak.

"Hindi mo ako mapapatay, Scooti

Tumayo akong muli. Tinitigan ko ang nobya. Hilam na ang mga mata nito sa luha.

Itinutok ng matanda sa akin ang baril. Ngunit kasing bilis na kumilos

ang kamay ko na pinaputukan ang kamay nito. "Run, baby!" wika ko sa nobya. Kinagat
nito ang braso ng matanda. Mabilis itong tumakbo palapit sa

akin.

"Fvck you, Scoot!" sigaw nito.

Nanlaki ang mga mata ko ng hugutin nito ang baril gamit ang kaliwang kamay at
itutok sa nobya kong tumatakbo palapit sa akin.
Kaagad kong kinalabit ang baril ko, ganoon na lang ang takot ko ng wala na itong
bala. Isang malademonyong ngisi ang sumilay sa matanda.

"Paalam na sa iyo!" nakangising wika nito sabay tingin sa nobya ko habang nakatutok
ang baril nito.

Mabilis kong naitapon ang dalawang baril at kaagad sinalubong ang nobya. Mabilis
kong iniharang ang sarili dito.

"Ahhh!!" Nang maramdaman ang baril na tumama sa likuran ko. "B-babyyyyy!!!" malakas
na sigaw ng nobya ko.

Dahan-dahang nanghina ang buong katawan ko hanggang sa mapaluhod ako. Naramdaman ko

ang pag-alalay nito sa akin.

"N-no, please. Don't do this to me!!" hagulhol nito sa harapan

ko.

Niyakap ako nito ng mahigpit habang umiiyak. Ngumiti ako rito kahit na pahirap nang
pahirap ang paghinga ko.

Nagawa ko pang haplusin ang luhaan nitong mukha. "Omg! B-baby, please! Huwag mo
akong iiwan!" Malakas na hagulhol

nito ng sumuka ako ng dugo.

Kita ko pa ang paglinga-linga nito na para bang may hinahanap. Napansin ko rin ang
duguan nitong kamay at damit dahil na rin sa pagyakaj nito sa akin.

"T-tatawag ako ng tutulong sa atin, p-please hold on b-baby!" tarantang wika nito
habang umiiyak.

"I Hove y-you, m-mahal k-

"H-huwag ka nang magsalita baby...naiiyak at pasigok-sigok na sambit nito.

Hanggang sa paunti-unti kong ipinikit ang mga mata ko. I feel so weak.

Ngunit bago pa ako tuluyang mapapikit, narinig ko pa ang pagsabog se himpapawid.

nobya

"N-no, b-baby!!!" huling sigaw na narinig ko mula sa mahal kong

Episode 67 (Ana POV)

"B-baby..!" Sabay balikwas.

Bigla akong napalingon sa taong humawak sa kamay ko. "Calm down, hija.." ang
mahinanong bigkas nito.

Malambing ang awra ng mukha nito at nakangiti. Maganda at makikini

ang balat nito.

"N-nasaan po ako?" wala sa sariling tanong ko. Iginala ko ang paningin. Isang
malawak na kuwarto ang bumungad sa

akin. Maaliwalas iyon at napakaganda.

Nang biglang sumagi sa isip ko ang nobyo. Nagmamadali akong bumaba ng kama ng
pigilan ako nito. Awtomatikong napatingin ako sa magandang mukha nito.

"Narito ka sa mansion ng mga Hamish, hija. Ako ang mommy ni Steven," malambing na
wika nito habang nakangiti.

Biglang napa-awang ang labi ko sa pagkagulat. Narito ako sa mansion ng mga magulang
ng nobyo ko? At ang kaharap ko ngayon ay ang mommy nito?

Kaya pala may kahawig ito na pilit kong inaalala. Ayon pala ang nobyo ko ang
kamukha nito.

Bigla akong napalunok. Nakaramdam ako ng pagka-ilang lalo na't ito ang mommy ng
nobyo ko. Hindi ko alam kung paano kikilos at paano ito kakausapin.

Kung bakit sa ganitong paraan pa kami nagkakilala. Ni hindi ko nga natatandaan kung
paano ako napunta rito.

"You need to rest," biglang sambit nito.

"P-pero..!"

"He's fine hija. Nagpapagaling lang siya," wika nito sa akin. Mukhang nahulaan nito
ang nasa isip ko.

Doon naman ako nakahinga ng maluwag. Akala ko talaga 'di ko na ito makakasama pa.

Nang may bigla akong maalala.

"A-ano pong nangyari? Bakit po ako napunta rito?" nalilitong tanong ko.

Pinisil nito ang kamay ko.

"Ayon sa anak kong si Marnix, nahimatay ka sa rooftop kung saan naganap ang labanan
habang katabi mo ang anak kong si Steven. Kaya kaagad ka nilang dinala rito,
paliwanag ng ginang.

Kaya naman pala..

Simula kasi ng mawalan ng malay ang nobyo ko, halos hindi ko kinaya. Ang Isiping
llwan ako nito, parang gusto ko na lang ding mamatay. Hindi kc alam na nahimatay
pala ako ng araw ding iyon katabi ang nobyong walang malay.

"Nasaan po siya? Gusto ko po sana siyang makita.." nahihiya man ngunit kinapalan ko
na.

Nakagat ko ang ibabang labi ng haplusin nito ang buhok ko. Hindi maikakaila kung
gaano kalambing ang mommy ng nobyo ko.

Ang mga mata nitong mapupungay na para bang palaging nakikiusap. Nasa mukha nito
ang pagiging kalmado.
Para bang ang lahat ng bagay dito eh kayang ayusin at daanin sa

maayos na usapan, lyon ang pinapahiwatig ng awra ng magandang mukha

ng ginang. "Nasa hospital siya hija. Doon siya nagpapagaling. But don't worry,
magiging maayos din ang kalagayan niya," pangungumbinsi nito sa akin.

"Binabantayan siya ng kaniyang dalawang kapatid." Dugtong pa nito.

Ngunit 'di pa rin ako mapakali at gustong makita ng mga mata ko na maayos nga ang
kalagayan nito. I really want to see him. Gusto kong nasa tabi lang ako nito.

Alam kong hindi biro ang natamo nitong mga sugat. Duguan ito at halo maputia na ito
ng mawalan ng malay sa bisig ko.

"Gusto ko po sanang makita ang kalagayan niya.." mahinanong pakiusap ko sa ginang.

Natatakot ako na baka mainis ito sa pagiging makulit ko. Pero masisis niya ba ako?
Mahal ko ang anak niya. Sobra pa sa salitang mahal. Hindi

yata ako mapapakali rito kung 'di ko masisilayan ang nobyo. Kita ko ang pagbitiw ng
buntong hininga nito. Ngunit kalaunan, ngumit

ito at tumango na ikinangiti ko.

"Okay. Pero mamaya na tayo aalis. Kailangan mo munang kumain. No more buts,
sweetie." Sabay ngiti nito ng matamis sa akin.

Parang hinaplos ang puso ko sa tinawag nito sa akin.

*Thank you po-"

"Mommy Stela." Pagpuputol nito. "Magmula ngayon iyan na ang itatawag mo sa akin,
okay?" magiliw na utos nito.

Namula naman ang pisngi ko. So, gusto ako nito para sa anak niya?

Parang gustong lumundag ng puso ko sa tuwa. "Okay po M-mommy Stela, nahihiyang wika
ko.

"Ayan! Nagkaroon na rin ako sa wakas na anak na babae, masayang sambit nito.

Biglang umaliwalas ng husto ang magandang mukha nito. Nangislap d ang mga mata
nito.

Hindi ko naman maiwasan ang mapangiti ng matamis dito. Ramdam k

kung gaano kagaan ang loob ko rito. Hindi naman nakakapagtaka at napakabait nito.

Nagtaka ako ng tumitig ito sa akin. Akmang magtatanong ako ng bigla ako nitong
yakapin ng mahigpit. Para naman akong naestatwa. "Hindi mo alam kung gaano ako
kasaya ngayon hija. Kami ng asawa

ko.." pabulong na wika nito.

Naguluhan naman ako. Kumalas ito sa pagkakayakap at kinuha ang dalawang kamay ko at
hinawakan iyon. "Ang matagal na naming pinapangarap na magka-apo ay natupad na!"
Para itong kinikilig na ewan. Kitang-kita ang kasiyahan sa magandang mukha nito.
Ang mga mata

nitong nakangiti rin. Napa-awang naman ang labi ko. Ibig sabihin..?

"Yes hija. You're pregnant! Kaya ka pala nahimatay," pagpapatuloy nito.

Kumurap ang mga mata ko kasabay ng pgakalabog ng dibdib ko. Ibig sabihin, totoo
ngang buntis ako?!

"T-totoo po?" Paninigurado ko.

Tumawa ang ginang. Tawa na ikinangiti ko. Pati ba naman kasi ang tawa nito
nakakahaplos sa puso. Tipong kahit anong stress ng isang tao, marinig mo lang ang
tawa nito, mapapangiti ka.

Napakasuwerte ng nobyo ko ang magkaroon ng ganitong ina. "Oo naman hija." Sabay
tawa pa nito. "Hindi ko akalain na makakaranas ako ng ganito." Sabay hinto. "Na ako
ang magsasabing buntis sa magiging manugang ko!" masayang wika nito.

Namula naman ang mukha ko. Nakakahiya nga naman. Dapat ako ang unang nakakaalam na
buntis ako at ako mismo ang magsasabi sa nobyo. Ang kaso, ang mommy pa nito mismo
ang unang nakaalam.

"Pasensya na po, Mommy Stela. Wala po kasi akong naramdaman na kahit ano, na
mapagkakamalang buntis po ako. Ang unang naranasan ko lang eh, iyong sumuka ako sa
harap pa ng sindikatong matandang iyon,"

sagot ko.

Bigla naman nitong hinaplos ang kamay ko. "Naiintindihan ko hija. Ang mahalaga
ngayon eh iyong ligtas kayo." Sak

ito turnayo. "Halika ka na at nang makakain ka nal masiglang yaya nito.

Lihim akong napa wow ng makita ang kabuuan ng bahay ng mga ito.

Sobrang laki at napakaganda. Walang-wala man lang ang mansion namin

kahit pa isa rin kaming mayaman.

Bumaba kami sa higanting hagdan.

"Be careful sweetie."

Lihim akong napangiti sa ikinikilos ni Mommy Stela. Para bang ingat n ingat nitong
huwag akong matisod. Hawak pa kasi nito ang isang

kamay ko.

May mga nadaanan kaming mga kasambahay na lahat yumuyuko kapa nakikita kami. Kapag
nakakasalubong naman, agad silang titigil at tatayo s Isang tabi at saka yuyuko
bilang paggalang.

Hanggang sa mapahinto kami. Malapit na kami sa dining dahil tanaw k na ito.

"Honey!" wika ni Mommy Stela.

Bigla kong napagsiklop ang mga kamay ko ng makita ang matangkad at matikas na
lalaki na sa tingin ko ay ang ama ng nobyo ko.

Niyakap nito si Mommy Stela at hinagkan sa noo. Kita ko sa mga mata nito ang
pagmamahal sa asawa.

Lihim akong napabuntong hininga ng makitang may hawig din ito kay Steven. Kung
sabagay, saan nga ba naman iyon magmamana eh ito ang ama.

Para yatang huminto ang paghinga ko ng sa akin na ito tumingin. Para yata akong
nanerbyos na ewan. Bigla kong naiyuko ang ulo bilang pgabati.

"Kumusta ka na hija? Maayos na ba ang pakiramdam mo?"

Bigla akong napa-angat ng tingin. Nakangiti na ito ngayon. Kanina lang

kasi napaka-strikto ng mukha nito. "Ah, m-maayos na po. Salamat po!" mabilis kong
sagot.

Napatitig ako rito ng bigla itong matawa. Nakangiti lang din si Mommy Stela. Ang
kamay ng asawa nito ay nasa balingkinitan ni Mommy Stela. He!

sweet husband.

Namiss ko tuloy bigla ang nobyo ko.

"Feel at home hija. Masaya akong makilala ka," wika nito.

Nakahinga naman ako ng maluwag.

KUMAKABOG ang dibdib ko habang sakay ng sasakyan papuntang hospital kung saan naka-
confine ang nobyo ko.

Napalingon ako kay Mommy Stela.

"Relax, sweetie, Baka makasama iyan sa anak niyo," pagpapaalala nito sa akin.

Ayon daw kasi sa family Doctor nila na tumingin sa akin, kailangan kon

maging maingat at maselan ang pagbubuntis ko. Bawal mag-isip ng kung ano-ano o ma-
stress. At makakasama iyon sa pagbubuntis ko. "Naexcite lang po akong makita si
Steven," sagot ko na lang.

Hindi umimik ang ginang. 'Di nakaligtas sa akin ang pagbuntong-hining

nito.

Hanggang sa makarating kami sa hospital, Kaagad din kaming tumungo kung saang room
naka-confine ang nobyo ko.

Ngunit biglang bumagal ang paghakbang ko ng makita ang dalawang lalaki na nasa
harapan ng pinto ng kuwarto ng nobyo ko.

Sabay pa ang mga itong tumingin sa direksyon namin. Bigla akong napalunok ng sabay
pa itong tumitig sa akin.

Naitanong ko tuloy sa sarili kung maayos ba ang itsura ko. Ni hindi ma lang kasi
ako tumingin sa salamin kanina. Mabilis lang akong nagbihis at kaagad nang lumabas.

Baka may muta pa pala ako sa mga mata. Nakakahiya!

Ang mga tindig ng mga ito na talaga namang pangmalakasan. Matitikas ang mga katawan
nito. Matatapang din ang mukha. Napakaseryoso. Parang hindi alam ang salitang
smile.

Malalalim din kung tumingin na akala mo eh, sinasaliksik ang buong pagkatao ko.
Hindi nakakapagtakang kapatid ito ng nobyo ko.

Kahit ngayon ko lang sila nakita, halata namang ito ang kapatid ng nobyo ko.
Magkakamukha sila eh!

"Mommy.." Sabay ng dalawa.

"How's Steven?" tanong kaagad ni Mommy Stela.

Nasa likod lang ako nito. Nagtaka ako ng hindi umimik ang dalawang

lalaki.

"Bakit niyo siya dinala rito, mom. Hindi niya dapat makita ang kalagaya

ngayon ni Stev," wika ng matangkad na lalaki.

Ito siguro ang panganay.

Biglang bumundol ang dibdib ko sa kaba.

"A-anong ibig mong sabihin?" Hindi na ako nakatiis.

Tumingin ito sa akin. Ngunit hindi umimik.

"Mas makakabuti sa iyo, kung hindi mo muna makita-" wika ng isa.

Ngunit kaagad kong pinutol ang anumang sasabihin nito.

"Kailangan ko siyang makita. Hindi rin ako mapapalagay kung hindi ko makikita
ang.." Napalunok pa ako. "Ang nobyo ko."

Hindi sila umimik at nanatili lang silang nakatitig sa akin. Nakakailang

tuloy. Nang basagin ni Mommy Stela ang katahimikan.

"Ako nang bahala sa kaniya. Mas kailangan natin siyang sundin. Baka mapano pa ang
apo ko at magiging pamangkin niyo, wika ni Mommy Stela.

"Pero mom-"

Itinaas ni Momny Stela ang kamay. Natahimik naman ang dalawa.

Hinawakan ni mommy ang kamay ko at saka ngumiti. Binuksan nito an pinto at saka
kami pumasok.

At ganoon na lang ang pagkagulat ko. Kasabay ng pagpatak ng luha sa mga mata ko.

"B-baby..." Omg!" Sabay tutop ng kamay sa pinipigilang paghikbi. Naramdaman ko ang

pagyakap ni mommy.

"Ssshhh. He will be okay. Please sweetie, calm down. Alalahanin mo ang nasa
sinapupunan mo," rinig kong wika nito.
Ihahakbang ko sana ang mga paa ko palapit sa nobyo ngunit bigla akong nanghina.
Mabuti na lang at naalalayan ako nito. Why..

Nandine Bsc

11

Hi guys! Sorry at medyo nalate ang update. Medyo malapit na ang Ending nito.
Salamat sa lahat ng nagpatuloy ng story nila Steven and Annabelle. Most Romance
naman tayo. Para kiligin naman tayo hehe. Don't forget to VOTE, SHARE AND COMMENTS.
Thank you guys

"

Episode 68

Episode 68

Nakatitig ako sa nobyong walang malay. Hindi pa rin ito nagigising simula nang
alisin ang bala na tumama sa likod nito. Laking pasalamat nga at hindi tumama sa
parte ng puso kung hindi, maaari daw na ikamatay ng nobyo ko

Labis-labis ang pasasalamat ko ng malaman iyon.

Ayon sa Doctor, posibleng abutin ng ilang araw bago ito magising. Dahil 'di simple
ang mga sugat na tinamo nito sa katawan. Sinamahan pa rig matinding pagkapagod ng
katawan nito dahil sa pagpuwersa nitong makipaglaban kahit hindi na maganda ang
kalagayan nito.

Pinisil ko ang kamay nito na hawak-hawak ko.

"Baby, pagaling ka ha. Nandito lang ako. Maghihintay sa iyo. Mahal na

mahal kita." Pumatak ang luha sa mga mata ko. Alam kong hindi madali ang
sinakripisyo nito alang-alang sa akin. I'm so

lucky na nagkaroon ako ng nobyong handa akong ipaglaban hanggang

kamatayan,

Kaya gagawin ko ang lahat maging mabuting asawa lang nito at maging mabuting ina sa
magiging anak namin. Babawi ako sa lahat ng pagkukulang ko rito. Lahat ng ginawa
nito sa akin, ang pagsasakripisyo nito, susuklian ko nang pagmamahal na walang
kapantay.

Isang tunay at tapat na pag-ibig.

Paulit-ulit kong hinagkan ang kamay ko. Hinaplos ko rin ng marahan ang guwapong
mukha nito.

Nang marinig ko ang pagbukas sara ng pinto.

"Sweetie, kailangan na muna nating umuwi. Babalik na lang tayo rito bukas hmm,"
wika ni Mommy Stela.
Lihim kong pinunasan ang luha sa mga mata ko. At saka ito hinarap.

"Puwede po bang dito na lang muna ako manatili?

Babantayan

Hinawakan nito ang kamay ko. Hinaplos din nito ang mukha ko

"Sweetie, bawal sa iyo ang magpuyat. Hindi rin gugustuhining anak ko na nagkak
aganiyan ka. Hayaan mo munang ang dalawa ang tumingin-tingin dito kay Steven. Don't
worry, babalik din tayo rito kinabukasan," wika nito sa tonong mahinahon at
malambing

Napalunok ako. Kung ako lang ang masusunod, ayokong iwan ang nobyo rito. Gusto kong
ako ang unang makikita nito pagkagising. Pero hindi ko naman puwedeng suwayin ang
mommy nito. Napakabait ito at napakalambing kung magsalita. Ang hirap hindian.

Hinalikan ko muna sa noo ang nobyo kahit nandoon nakatunghay ang mommy nito.

"Babalik ako baby, Pagaling ka hmm, I love you," bulong ko rito.

Pagpihit ko, ang nakangiting mukha ni Mommy Stela, at saka kinuha

nito ang kamay ko at niyaya ng lumabas. "Anyway hija, ito nga pala ang panganay
kong anak. Si Marnix,

pakilala ni Mommy Stela sa lalaking nakatayo malapit sa may pintuan

ng kuwarto ng nobyo ko.

Isang tango lang ang ibinigay nito sa akin. Tanging pagyuko lang din ang isinukli
ko. Masasabi kong ito ang pinaka-seryoso sa magkakapatid. Akala mo eh, bugnutin at
hindi alam ang salitang ngiti.

Sak to namang kararating lang ng isang kapatid. Mukhang may pinuntahan ito.

"Ito naman hija, si Marco. Ang pangalawa sa magkakapatid," wika ni Mommy Stela

Simpleng tango at ngiti ang ibinigay nito sa akin. At least ngumiti kahit papaano

LUMIPAS ang dalawang araw

Hindi pa rin nagigising ang nobyo ko. Doon ko na rin nararamdaman ang kakaiba sa
katawan ko. Para bang bigla na lang akong natatakam sa Isang pagkain.

Kung minsan nahihiya ako kay Mommy Stela magsabi, ngunit hindi ko talaga mapigilan
at masyado akong naglalaway kapag hindi ko nakakain ang gusto ko.

Lihim naman akong napapangiti kapag nakikita ang pag-aalaga nito sa akin. Halos or
as-oras, tinatanong ako nito kung may gusto ba akong kainin. Halata ang excitement
nitong magka-apo.

Ang nakakatawa pa, kapag may gusto akong kainin, ang pangalawa nitong anak ang
inuutusan burnili. Tanging pagkamot naman ang nagagawa nito. Wala akong naririnig
na reklamo mula rito.

Kaya nga hindi ko ito matingnan sa mga mata simula ng paglilihi ko dahil ito ang
napag-uutusan ni Mommy Stela. Nakakahiya man, ngunit wala naman akong magawa.
Napabitaw ako ng buntong hininga habang nakatitig sa nobyong wala pa ring malay.
Bumalong ang kalungkutan sa mukha ko. Sobra ko na itong namimiss.

"I miss you, baby.." Sabay halik sa kamay nito. "Gumising ka na please... Hindi mo
ba ako namimiss?" Nakagat ko ang ibabang labi. "May malaking surpresa pa naman ako
sa iyo," dugtong ko pa.

Nang bigla akong mapatingin sa kamay nito. Napakurap pa ako sabay tayo, Gumalaw ang
daliri nito.

*B-baby, naririnig mo ba ako?" wika ko pa.

Ngunit hindi na nasundan pa ang paggalaw ng daliri nito. At dahil wala si Mommy
Stela at umuwi sandali, napilitan akong lumabas ng kuwarto.

Tumingin sa akin si Marco. Wala noon ang kapatid nitong si Marnix. Kung minsan
kasi, nagpapalit-palitan lang ang dalawa sa pagbabantay. Hindi ko naman alam kung
bakit hindi nila hinahayaan na lang sa mga tauhan ang pagbabantay.

"Yes?" tanong nito.

"Hmm, kasi.. hindi ko alam ang sasabihin ko.

Kumunot tuloy ang noo nito sabay tayo.

"May problema ba?" Sumilip pa ito sa loob.

*Gumalaw na kasi iyong kamay ni Stev--*

*Really? Okay, just stay here. Tatawagin ko lang si Doc." Kaagad na wika nito.

Hindi na nito nakita ang pagtango ko at mabilis na itong tumalikod. Bumalik ako sa
loob at hinawakang muli ang kamay ng nobyo.

"Nandito lang ako baby, babantayan kita. Gumising ka na hmmm.." paglalambing ko sa

nobyo.

Hindi nagtagal pumasok ang Doctor at Nurse kasama si Marco. Tumabi

muna ako sandali

Ilang minuto ang lumipas. Tumingin sa amin ang Doctor.

"Maybe tomorrow, o sa susunod na araw ay magigising na siya,"

nakangiting wikang Doctor. Bigla akong napangiti sabay lingon kay Marco. Isang pag-
arko lang ng

labi nito ang sumilay doon.

"Parating na ang kapatid ko. Ako na ang maghahatid sa iyo sa mansion," wika nito sa
akin.

Tumikhim ako.

"Puwede bang manatili ako rito kahit ngayong gabi lang? Baka kasi magising si Stev,
mamaya.." pakiusap ko. Tumingin ito sa kawalan sabay buntong hininga. Nag-uusap
kami noon
sa loob ng kuwarto ng nobyo ko.

"I'm sure na hindi papayag si mommy. Alam mo naman iyon. Ihahatid na lang kita rito
bukas ng maaga. Baka bukas pa naman magising ang kapatid ko, wika nito.

Nakaramdam man akong kalungkutan, ngunit sumang-ayon na rin ako. Bigla rin akong
sumigla sa isiping bukas ay maaaring gising na ang nobyo ko.

SAMANTALANG ang dalawang magkapatid na sina Marnix at Marco ay nag-uusap tungkol sa

mission habang nasa loob sila ng kuwarto ni Steven.

Nang pareho silang mapalingon sa kinahihigaan ni Steven ng umungol ito. Sabay

silang napalapit.

Unti-unti namang napamulat si Steven. Sa una blurd ang bumungad sa kaniya at parang
may dalawang poste ang nasa harapan niya. Hanggang sa luminaw iyon.

Ang mga mukha pala ng dalawang mukong ang nasa harapan niya.

"Bro, gising ka na?"

Tinitigan ko ng husto ang dalawa

"Hindi pa. Tulog pa ako," pang-aasar ko rito. Ngunit ramdam ko pa rin ang kahinaan
ng katawan ko.

Isang mahinang tawa ang pinakawalan ni Marco samantalang isang ngisi ang sumilay
kay Marnix.

*Gising ka na nga. Nakakapagbiro ka na. Thanks God!" wika naman ni Marnix.

"Kumusta ang pakiramdam mo?" Si Marco.

Luminga-linga ako.

"Ang nobyako?" kaagad na tanong ko.

Nagkatinginan pa ang dalawa.

"She's fine. Nasa bahay siya. Kaaalis lang niya kanina. Hindi naman hinahayaan ni
mommy na manatili rito sa gabi," wika ni Marco.

"Why?" lutang na tanong ko.

"Because she's--* Nang sikuhin ito ni Marnix.

Kahit nanghihina ang katawan ko, nagawa kong kumunot-noo.

"Ayaw ni mommy na mapuyat ang nobya mo at baka magdamdam ka at sabihing pinabayaan

ang nobya mo." Si Marnix.

Napalingon ako kay Marco ng bigla itong naubo. Pakiramdam ko tuloy may itinatago
sila sa akin.

Pumikot ako at bumitaw ng mabagal na buntong hininga.

"Ilang araw akong walang malay?" tanong ko na lang.

"Three days." Si Marco. "At sa tatlong araw ding iyon, hindi maipinta ang mukha ng
nobya mo. Sobra siyang nag-aalala sa iyo.*

Napabuntong-hininga ako.

Miss na miss ko na ang mahal kong nobya.

*Gusto ko nang umuwi ngayon," wika ko.

Isang malakas na tsk ang pinakawalan ng kapatid kong si Marnix.

"Kailangan mong magpalakas at magpagaling ng husto. Paano ka sasabak sa labanan

kung nanghihina ka pa?"

Kumunot naman ang noo ko. Anong labanan ang tinutukoy nito? Alam

ko patay na ang matandang iyon. Dahil may nakalagay na bomba sa

sinak yan nito ng hindi nito nalalaman. Hindi alam ng matanda na may kakampi ako sa
kampon niya at ito ang inutusan kong lagyan ng bomba ang helicopter na sasak yan ng

matanda. Kaya tiyak kong patay na ito.

"Ilang buwan ka na bang tigang diyan? Tapos gusto mong umuwi agad-agad? Kaya mo na
ba?" Isang ngisi ang sumilay sa labi nito.

Doon ko lang naintindihan ang ibig sabihin nito. Tinapunan ko ito ng matalim na
tingin, Pasalamat talaga ito at nanghihina pa ang katawan ko.

Si Marco naman, biglang natawa ng mahina. May paubo-ubo pang nalalaman.

Kung sabagay, may punto naman ang kapatid ko. Tiyak kong hindi ko matitiis ang
nobya. Matinding pangungulila at pagkasabik ang nararamdaman ko rito. At kailangan
ko ngang magpagaling ng husto at magpalakas

Matinding labanan nga naman ang sasabakin ko.

Gusto kong mapamura ng pumitik ang anaconda ko. Nanghihina pa ako niyan, paano pa
kaya kung magaling na ako't malakas? Baka tumayo ito kaagad.

Kung bakit ba naman kasi naisip ko ang kabuuan ng katawan ng mahal kong nobya.
Damn!

'Di bale at susulitiin ko ang mga panahong nasayang sa aming dalawa.

Lihim akong napangiti. Nakagat ko pa ang ibabang labi,

Humanda ka mahal ko. Marami kang utang sa akin.

Episode 69

Episode 69

Halos takbuhin ko na ang kuwarto kung saan naka-confine ang nobyo ko. Sa isiping
gising na ito parang gusto kong maiyak sa tuwa.
Kumabog ang dibdib ko pagtapat pa lang ng pintuan. Naririnig ko ang tawanan sa
loob.

Gosh! Gising na ang baby kol

Nakagat ko ang ibabang labi dahil sa pinipigilang ngiti. Kinikilig akong ewan.
Kailangan kong magpigil at nakakahiya naman sa dalawang kapatid nito kung lantaran
ang pagpapakita ko kung gaano ako kabaliw sa kapatid ng mga ito.

Kumatok ako ng tatlong beses upang ipaalam na nandito na ako. Nagtaka ako ng bigla
yatang natigil ang ingay sa loob.

Dahan-dahan kong binuksan ang pinto. At saka sumilip. Nakaramdam ako ng pagka-ilang
ng makita ang dalawang kapatid ng nobyo kong nakatunghay na sa akin.

Hindi talaga ako komportable sa dalawang ito. Pareho kasing lalaki eh.

Nakakailang. Hirap pa naman basahin ang nilalaman ng mga mata nila.

Masyadong malalim at madalas seryoso.

Kung hindi nga lang ito kapatid ng nobyo ko. Masasabi kong mapanganib ang mga ito.
Pero kahit ganito sila, masyadong seryoso at tahimik, ramdam ko namang mababait
sila.

"Pasok ka," aniya ni Marco.

Tumango lang ang kapatid nitong si Marnix. Mabagal naman akong lumakad papasok.
Nakatutok kaagad ang paningin ko sa nobyo.

Bigla akong napakunot-noo. Hindi pa rin ba siya nagigising?

Bigla kong tiningnan ang dalawa. Nakatingin din ang mga ito sa akin. Para bang
hinihintay ng mga ito kung ano ang sasabihin ko.

Tumikhim muna ako

"Hindi pa pala siya nagigising?" tanong ko sa tonong may pagkadismaya.

Kita ko ang pagtikhim ni Marnix sabay iwas ng tingin. Napakamot naman sa kilay si
Marco.

Ano bang problema ng mga ito?

Lihim akong napanguso sabay upo malapit sa nobyo at hinawakan ang kamay nito.

"Sa labas muna kami, wika ni Marco.

Kaagad naman akong tumango at nagbigay ng simpleng ngiti.

Humaba ang nguso ko habang nakatitig sa guwapong mukha ng nobyo.

"Good morning, baby. Akala ko pa naman nagising ka na. Nagmamadali pa naman akong
pumunta rito. Miss na miss na kita.." Sabay haplos sa mukha nito.

Tumayo ako at tumingkayad upang hagkan ang labi nito. Nang biglang manlaki ang mga
mata ko.

SAMANTALANG nagbibiruan ang tatlong magkakapatid ng pare-pareho silang matigilan sa

isang katok.

Naisipan ni Steven ang supresahin ang mahal na nobya.

"Magpapanggap akong tulog pa rin hanggang ngayon," wika ko sa

dalawa.

Hindi na nakakibo ang mga ito ng bumukas na ang pinto. Mabilis ko namang ipinikit
ang mga mata ko. Parang gusto ko pang batukan ang sarili ko sa kabaliwan ko.

Gusto ko kasing marinig kung anong sasabihin ng nobya habang nagtutulog-tulugan

ako.

Pero ang t***k ng puso ko, palakas nang palakas. Gustong-gusto ko nang makita ang
magandang mukha nito. Ngunit nagpigil muna ako.

Kumakabog ang dibdib ko ng marinig ang yabag nito.

Muntik na akong mapalunok ng marinig ang kalungkutan sa boses nito. Para bang
inaasahan na talaga nitong magigising ako ngayong araw.

Wala naman akong narinig na tugon mula sa dalawa kong kapatid

Hanggang sa maramdaman ko ang kamay nito sa kamay ko. Para bang gusto ko iyong
hawakan at higpitan. Ngunit nagpigil pa akong kaunti

Kaunting-kaunti na lang

Laking pasalamat ko at nagpaalam na ang dalawa upang iwanan kaming nobya ko. Doon
ko lalo naramdaman ang lakas ng t***k ng puso ko ng haplusin nito ang mukha ko.

Damn!

Hindi ako nakatiis at sinilip ko ang mukha nito. At muntik na akong matawa ng
makita ang kandahabang nguso nito. Sarap pugpugin ng halik! She's so freaking cute
and beautiful wife!

Parang huminto yata ang paghinga kong tumayo ito at tumingkayad

palapit sa mukha ko. At iyon ang pinakahihintay ko! Kaya naman pagkalapat pa lang
ng labi nito, kaagad kong itinaas ang braso ko at hinawakan ang batok nito at saka
sabik na siniil ito ng

halik.

Ramdam ko ang pagsinghap nito. At dahil nakamulat na ang mga mata ko, kitang-kita
ko ang panlalaki ng mga mata ng mahol kong nobya.

Lihim akong napangisi at lalo kong pinailalim ang halik sa labi nito. Sobra kong
namiss ang matamis nitong labi. Isang impit na ungol ang kumawala sa labi nito na
nagpainit sa buong katawan ko.

Akmang huhulihin ko ang maliit nitong bewang upang ipatong sa katawan ko ng pigilan
ako nito. Habol ang hininga namin ng bumitaw ito sa halikan naming dalawa.

Nagkatitigan kami. Kita ko pa rin ang pagkagulat nito.

"B-baby...!" Kumurap-kurap pa ang mga mata nito.

"Yes, mahal ko?" malambing na tugon ko. Hinaplos ko ang maganda at maamong mukha
nito.

Nang makita kong nanubig ang mga mata nito.

"T-thanks God, you're awake!" Saka umalpas ang luha sa mga mata

nito.

Niyakap ako nito ng mahigpit na sinuklian ko ng sobrang higpit. Hinuli kong muli
ang malambot nitong labi at hinalikan.

"Yes baby. Now, stop crying hmm.." Pag-aalo ko sa nobya. Bumangon ako't umupo.

"Baby, come here. Sit on my lap, malambing na utos ko sa nobya.

*P-pero masama pa ang pakiramdam mo, baby--"

"Tsk. I'm okay now, baby. Don't worry. Now, sit on my lap."

Napanguso ito sabay irap.

"Utos ba iyan ng pagiging Mafia mo?" Tumaas ang kilay nito na ikinatawa ko.

Mabilis kong hinuli ang maliit nitong bewang. Napatili ito ng walang ano-anong
binuhat ko ito papunta sa kandungan ko.

Kita ko pa ang pag-aalala nito.

"Baby, baka mabigatan k--*

Nang sillin ko ito ng maalab na halik. Isang ungol ang umalpas sa labi nito.
Matinding pagkasabik ang namumutawi sa akin ng mga oras na iyon.

Hinuli ko ang dila nito at saka iyon sinipsip na ikinaungol nito ng malakas. Naging
malikot ang kamay ko hanggang sa dumapo ito sa loob ng damit nito.

Ngunit bago pa man lumapat ang malaking kamay ko sa malulusog na dibdib nito ay
kaagad nitong inawat.

"What?" Bitin na reklamo ko.

Hinampas nito ng mahina ang kamay ko na ikinangiti ko.

"Baka pumasok ang mga kapatid mo," wika nito, sabay lingon sa pinto.

"Tsk. Hindi sila--*

Nang biglang bumukas ang pinto at pumasok ang dalawang mukong. Sarap bigyan ng tig-
iisang kamao. Alam ng kasama ko ang nobya.

Parang kidlat na nagulat ang nobya at mabilis sana itong aalis sa kandungan ko
ngunit mas mabilis kong pinigilan ito gamit ang braso kong nakapulupot sa bewang
nito.

Malakas nitong hinahawi iyon ngunit mas lalp ko lang iyon hinigpitan ng dalawang
braso ko. Isang matalim na tingin ang ibinigay nito sa akin.
Pulang-pula ang mukha nito sabay yuko at itinago ang mukha sa dalawa

Rinig ko ang pagtikhim ng dalawa na binigyan ko ng matalim na tingin. Ang mga gago,
nakangisi lang.

"What?" Inis na tanong ko.

Nabitin ako dahil sa pangiistorbo ng dalawang ito.

"Mukhang okay ka na nga. So, mauna na kami sainyo. Puwede ka na raw lumabas ngayon.
Sa bahay ka na magpahinga." Sabay hinto nito. Hindi nakalagpas sa akin ang pagngisi
nito. "Iyon kung makapagpahinga ka." Pahabol pa ng kapatid kong si Marnix saka
tumalikod upang lumabas na.

Naubo naman ang baliw kong kapatid na si Marco sabay ngisi.

*Alis na rin ako at mukhang nakakaistorbo na ako," ngising wika nito. "Miss Ana,
una na ako ha?" Pang-aasar pa nito sa nobyako.

Sinilip ko naman ang mukha ng nobya. Nakapikit ito habang pulang-pula ang mukha.
Para itong naestatwa na ewan. Takot gumalaw e!

May pasipol-sipol pang nalalaman si Marco bago tuluyang umalis.

"Wala na sila bab--

Isang hampas ang ibinigay nito sa akin na ikinatawa ko

"What?" patay malisyang tanong ko.

Inirapan lang ako nito. Namumula pa rin ang mukha nito. Hinapikan ko naman ang
malambot nitong pisngi.

"Don't be shy. Magiging asawa na rin naman kita, nakangiting wika ko sa nobya.

Namula ang pisngi nito sa sinabi ko. Alam ko namang kinilig ito.

"Nakakahiya sa kanila. Baka isipin ng mga iyo --

"Huwag mong intindihin ang iisipin nila," pagpuputol ko sa

sasabihin nito.

Akmang hahalikan ko itong muli sa labi ng pigilan ako nito. Piningot nito ang ilong
ko.

"Hindi ka pa masyadong magaling, ang manyak muna."

Bigla akong napahalakhak sa binitiwan nitong salita. Manyak talaga?

Hinayaan ko na itong umalis sa kandungan ko.

"I love you.." wikako.

Sumilay ang matamis nitong ngiti sa labi. Nakapikit ako sandali ng mabilis nitong
halikan ang labi ko.

"Mahal na mahal din kita."

Akmang lalayo ito ng hulihin ko ang bewang nito.

"Baby, puwede na ba?" namimilyong ngiting tanong ko.

Kumunot ang noo nito.

"Anong puwede na ba?"

Tumikhim ako.

Ininguso ko ang nasa dibdib nito. Awtomatikong namula ang mukha nito. Napa-awang pa
ang labi nito.

"Ang manyak mo talaga, baby. Tara na nga at nang makauwi na tayo! yaya nito bigla.

*Tama. Mas maganda ngang sa bahay na natin gawin para walang istorbo, pilyong wika
ko.

Hindi makapaniwala ang rumihistro sa mukha ng mahal kong nobya.

Natawa ako sabay halik sa labi nito.

a talaga.. bulong nito.

Kinilig naman ako.

"Baliw na baliw." Sabay kintal muli sa labi nito.

"Be ready. Marami kang utang sa akin. Sisingilin na kita mamaya!"

Napalunok ito sabay pamumula ng mukha. Umirap pa talaga.

Hindi ko naiwasan ang matawa. She's so cute!

Nandine Bsc

Malapit na po ang Ending ng kwento nila Steven and Annabelle. Salamat sa lahat ng
nagpapatuloy nito. Sobra kong na appreciated My next story ko po is "MY HUSBAND'S
SECRET Add to the library sa interesado pong makasubaybay ng kwento nila Clark and
Isabel. Mamaya po ang SPG para sa dalawang ito hehe. Don't forget to VOTE, SHARE
and COMMENTS. Thank you so much!

Episode 70 (Ana POV)

Episode 70 (Ana POV)

Sak tong paghiga ko sa malambot na kama saka naman bumukas ang pinto ng banyo.
Lihim akong napalunok ng makita ang mamutok-mutok na muscles ng nobyo ko sa braso
habang nagpupunas ito ng basang buhok

Bumaba ang mga mata ko sa bato-bato nitong abs. Masasabi kong ang laking pinagbago
ng katawan nito. Mas lalo itong naging makisig at guwapo sa paningin ko.

Tipong kahit sinong babae, mapapalunok ng laway dahil sa mala-adonis nitong

kakisigan at kaguwapuhan.
"Done checking, baby?"

Bigla akong napa-angat ng tingin sa mukha nito. Nakangisi iyon. Ngising panlaglag
panty. Kumindat pa ito na ikinapula ng pisngi ko sa kilig.

Araw-araw talaga ako nitong pina-painlove lalo.

Umirap lang ako kunwari at saka humiga na. Nang bigla akong mapaigtad ng maramdaman
ko kaagad ito sa tabi ko.

Hinalikan ako nito sa pisngi.

"Tutulugan mo ako, baby?" malambing na tanong nito.

Nakikiliti ako sa panaka-nakang halik nito pababa sa leeg ko. Ang hininga nitong
tumatama sa tainga ko na lalong nagpapakiliti sa akin.

"B-baby, you need to sleep early. Kagagaling mo lang--

Nang bigla nitong sakupin ang labi ko. Sa una marahan lang hanggang sa maging
mapusok iyon na para bang sabik na sabik.

Wala na akong nagawa ng dumagan ito sa ibabaw ko. Amoy na amoy ko ang bango ng
katawan nito.

Hanggang sa namalayan ko na lang na tumutugon na ako at nakakapit na ang braso ko

sa leeg nito.

Napaungol ako ng pailalimin nito ang halik at ipasok pa ang dila nito sa loob ng
bibig ko na ikinaungol ko

"I miss you so much, mahal ko.." bulong nito sa punong tainga kong pakawalan nito
ang labi ko.

Ramdam ko sa paghinga nito kung gaano ito nasasabik. Bumaba ang halik nito sa leeg
ko. Kinakagat-kagat nito iyon at pagkatapos sisipsipin.

Nakagat ko ang ibabang labi ng maramdaman ang kamay nito sa dibdib ko. At dahil
wala naman akong bra, kaagad nitong nasakmal ang malusog kong s**o.

"Aaahhh.." ungol ko ng pisilin nito iyon.

Ramdam kong uminit ang buong katawan ko. Lalo na ng halikan nito ang kabilang boob
ko. Kahit na may manipis pa akong night dress, ramdam ko ang dila nito na
sumisipsip sa u***g ko.

Hanggang sa maramdaman kong basa na iyon dahil sa dila nito. Hanggang sa maging
agresibo ang kilos nito.

Napasinghap ako ng punitin nito ang manipis kong night dress. Akmang magsasalita
ako ng kaagad nitong sinakop ang n*****s ko ng mainit nitong bibig.

Napahalinghing ako sabay sabunot sa buhok nito. Napaliyad ako kasabay ng pagtirik
ng mga mata ko. Hindi ko alam kung saan ko ibabaling ang ulo ko.

Napalunok ako ng idiin nito ang sarili sa akin. Ramdam ko ang malaking kargada nito
na para bang buhay na buhay na.
Tanging tuwalya lang ang saplot nito sa ibaba.

Kagat ang labi ng maramdaman ko ang bibig nito na paibaba sa tiyan ko. Para akong
nasasabik na nanginginig sa isiping kakainin nito ang akin.

Sa tagal ng panahon. Ngayon ko ulit matitikman ang pagiging hot ng nobyo ko.

Mabilis nitong inalis ang maliit kong saplot sa ibaba. Kitang-kita ko kung paano
nito iyon titigan.

"Damn.." bulong nito sabay tingin sa akin.

Nang bigla akong mapaliyad ng maramdaman ang daliri nitong dumaloy

sa gitna ng hiwa ko. Hanggang sa ipasok nito iyon na ikina-ungol ko. s h^ * t 1' *
m wet

already!

Napatitik ang mga mata ko ng laruin nito iyon. Pinaikot-ikot na para bang binabaliw
ako sa sarap!

Lalo akong umiinit dahil nakatitig ito sa akin habang ipinapasok nito ang daliri sa
akin.

"Ohh, baby.." impit na bigkas ko.

Nang bigla nitong ipaghiwalay ng husto ang dalawang hita ko at saka isinubsob ang
mukha sa akin.

"Aaaaahhhhhh!!" malakas na ungol ko ng maramdaman ang dila nito sa hiwa kong

basang-basa na.

Pinaikot-ikot nito ang dila at saka babagalan na ikinanginginig ko. Sasabayan pa

nito ng pagsipsip at saka patutunugin.

Para itong gutom na gutom sa paraan ng pagkain. Ramdam kong basang-basa na ang
akin, ngunit patuloy ito sa pagkain na halos ikinaliliyad na ng puwetan ko.

Nang bigla nitong iwalwal ang dila ng mabibilis sa kuntil ko na ikinasigaw

ko sa sarap! "Oohhh, baby!!" Ramdam kong lalabasan na ako.

Lalo lang nitong ginalingan. Sinabayan pa ng daliri nitong naglalabas masok sa

butas ko.

Kung kailan malapit na ako saka naman ito huminto. At walang pag-alinlangan na
inalis nito ang towel sa ibaba nito.

Napakurap ako sabay awang ng labing makita ang kargada nitong tayong-tayo na nga!

Para itong galit na galit na, na handang makipaglaban anumang oras.

Hinawakan nito iyon habang nakatitig sa akin ng malagkit at buong pagnanasa.

*Miss na miss ka na nito, baby. Are you ready?" paos na tanong nito

sa akin
Napalunok akong tumama ito malapit sa hiwako.

"B-baby. tanging nasambit ko.

Aaminin ko naman na sabik na sabik na ako sa kargada nito.

Hanggang sa maramdaman ko ang pagpasok nito na ikina-ungol namin

pareho.

Kita ko pa ang pag-awang ng labi nito at pagpikit na para bang ninanamnam ang
pagpasok sa kuweba ko. Hanggang sa magmulat ito na punong-puno ng pagnanasa.

Napahawak ako ng mahigpit sa matitipunong braso nito ng magsimula na itong umurong-

sulong.

Sa una, mabagal ngunit hindi rin nagtagal, kaagad itong bumilis na para bang sabik
na sabik.

"Aaaah, b-baby.. A-ang s-sarap!" Paputol-putol na bigkas ko.

Ramdam ko ang matigas nitong alaga na sagad na sagad kong bumaon sa akin.

Lalo akong napapaungol ng malakas dahil sunod-sunod at walang preno ang pagbayo
nito. Para bang sinusulit nito ang mga panahong hindi nito nagawa sa akin.

"Oohh, fvck baby. You're so good and hot!" ungol nito sa akin. "Ang s-sarap mo, m-
mahal ko."

Napahigpit ang hawak ko sa mga braso nito dahil sa pagsagad nito. Iyong biglang
huhugutin at sagad na ibabaon.

Sumubsob pa ito sa may leeg ko at mabibilis na bumabayo sa akin. Halos umuuga na

ang malaking kama

"Aaahhh, Aaahhh, S-stev. ungol ko na para bang nagrereklamo ang sarap-sarap. pero

*Y-yes, m-mahal ko?" bulong nito ngunit lalo nitong binilisan ang pagkady't sa
akin.

Lalo tuloy napatitik ang mga mata ko.

Napasabunot ako sa sariling buhok ng bigla nitong lamasin ang malalaki kong s**o
habang patuloy na bumabayo sa akin

"Fvck! Fuck!" sambit nito. Gigil nitong pinisil iyon at sinakmal ng bibig

nito Para itong gigil na gigil. Nang bigla ako nitong patalikurin at saka

Inangat ang bewang ko saka muling binayo sa likurari

"Ooohhhhh Sabay hawak sa kobre kama

"Fvck baby. Ang sarap!" wika nito

Hinampas pa nito ang maumbok kong puwetan.

Hanggang sa paharapin ako nito at pareho kaming nakaupo sa ibabaw ng kama. Ibinuka
nito ang dalawang hita ko at kaagad inilapit sa kaniya.
Napaungol ako kasabay ng paghawak sa balikat nito ng maramdaman ang pagpasok nito
ulit sa basa kong p********e.

Magkaharap kaming sinasalubong ang isa't isa. Hinalikan nito ang labi ko kasabay ng
pag-uungol nito habang bumabayo ito sa akin na sinasalubong ko naman.

"Oooh, my wife..." ungol nito.

Lalo akong napaungol ng malakas dahil sa pagsagad nito sa kaloob-looban ko. Dikit
na dikit ang aming katawan. Pawis na pawis na rin kami.

Hanggang sa bumilis ang galaw ko ganoon din siya. Tumutunog na rin ang k*t* s ng
bawat isa sa amin.

Nahawakan ko na ang guwapong mukha nito habang yumuyugyog ang

dalawang boobs ko sa harapan nito.

*Aaahmmmp! Aaahmmmp!" ungol ko sa harapan ng nobyo ko.

"Mas lalo akong nalilibugan sa tuwing nakikita ko ang magandang mukha mo na

nasasarapan sa ginagawa ko sa iyo, mahal ko..!" wika nito na lalong nagpalaway sa
basa kong p********

"Oohhh, S-steven koooh!!" halinghing ko dahil hinawakan fito ang bewang ko at

lalong isinagad ang kaniya sa akin

Nasabunutan ko tuloy ito. Napatingala na rin ako kasabay ng pag-indayog, Ramdam

kong sasabog na ako.

"Aaahhh, sige pa b-baby. M-malapit na..!" Malakas na ungol ko. Para bang wala na
akong pakialam kung may makarinig sa labas.

Mapipigilan ko ba kung ganito kasarap ang pinapalasap sa akin ng nobyo

ko.

Hindi ito sumagot, ngunit lalo nitong binilisan. Rinig ko ang mabibigat nitong
paghinga.

"A-ang sarap mong k-kantutan a-asawa kooohhhh!!!!" At saka nito isinagad ng husto
na halos maabot sa puson ko ang kahabaan nito.

"Aaaaahhhhhh!!" Sabay kapit ng mahigpit sa balikat nito kasabay ng pagkuyon ng mga

daliri ko sa paa.

Ayon pala, sumabog na rin ito kasabay ng pagsabog ko. Napayakap ako rito ng
mahigpit.

Ramdam kong sumagad pa ito ng husto. Hinayaan ko na lang at sarap na sarap akong
maramdaman ang kabuuan nito sa kaloob-looban ko.

He's mine! Sa akin lang ang kargada nitong ang sarap-sarap!

Hinaplos nito ang pisngi ko.

"Tired, hmmm?" pilyong tanong nito.

Nagmulat ako. Binigyan ko ito ng matamis na ngiti.

"Ang sarap," pilyang sagot ko rito.

Isang malutong na tawa ang pinakawalan nito. Namula rin ang tainga nito.
Palatandaan na kinilig ito sa sinabi ko.

Nangingislap ang mga mata nito. Hinalikan nito ang labi ko.

"Nagiging pilya na ang asawa ko hmm.. Sabay haplos nito sa ibabang

labi ko.

"Totoo naman kasi!" hirit ko pa.

Kinikilig tuloy ako dahil sa matamis nitong mga ngiti. Todo ngiti eh! Halatang
kilig na kilig sa kapilyahan ko.

Natigilan ako ng maramdaman ang anaconda nitong nanigas ulit. Isang si ang sumilay
dito.

"Masarap hmm? Puwes, mas higit kitang babaliwin sa sarap, mahal ko.. bulong nito sa
akin.

Episode 71 HOT SPG

Episode 71HOT SPG

Isang masuyong haplos ang nagpagising sa akin, Dahan-dahan kong Iminulat ang mga
mata ko. Ang guwapong mukha ng nobyo ko Malamlam ang mga matang nakatitig sa akin.

"Good morning, baby.. Sabay halik nito sa labi ko.

Tanging ungol lang ang naisagot ko sabay subsob sa makisig nitong dibdib. Inamoy-
amoy ko pa ang bango ng katawan nito.

Naramdaman ko ang pagyakap nito ng mahigpit sa akin. Ikinulong ako

nito sa makikisig nitong braso.

"Mukhang napagod ko yata ng husto ang mahal ko hmm.."

bulong nito.

Tiningala ko naman ito. Nakangiti na ito. Mabilis nitong hinalikan ang noo ko.

"Anong oras na, baby?" paos na tanong ko.

*10am in the morning." Hinaplos-haplos nito ang pisngi ko habang

nakaunan ang ulo ko sa isang braso nito.

Biglang nanlaki ang mga mata ko.

"Naku, tanghali na pala Akmang babangon ako ng pigilan ako nito sa maliit kong
bewang.
"Tsk. You can sleep as long as you want, my wife, wika nito.

"Hindi na ako inaantok, baby. Maliligo na ako." Sabay alis ng braso nito sa bewang
ko.

Iniisip kong nasa pamamahay ako ng mga magulang nito. Sobrang nakakahiya na halos
tanghali na karni, hindi pa rin bumababa.

"Okay. Let's take a bath!" Napatili ako ng kargahin ako nito.

Wala akong nagawa kundi ang ikapit sa leeg nito ang dalawang braso ko. Pagkapasok
sa banyo, nakahanda na ang bathtub.

"Ikaw naghanda nito?" tanong ko.

Pansin ko ang pagngisi nito

"Walang iba, baby. Papayag ba naman akong may papasok ditong iba? Lalo na kung
nakahubo't hubad ang baby ko? Never!" Sabay halik sa labi ko.

Lihim naman akong kinilig.

Dahan-dahan ako nitong ibinababa sa bathtub. Nakaramdam ako ng kaginhawaan ng

maramdaman ang maligamgam na tubig. Hinawi-hawi pa ng kamay ko ang mga bula na
tumatakip sa kahubdan ko.

Nang biglang pumasok din sa loob ng bathtub ang nobyo ko. Saka ito dumapa sa ibabaw
ko. Napalunok ako ng maramdaman ang kahabaan nito na tumatama sa hiwa ko.

"Baby..." sambit ko.

Nilamas nito ang kabilang dibdib ko. Kita ko ang paglunok nito, hanggang sa halikan
nito ng masuyo ang labi ko.

Napakapit na lang ako sa batok nito sabay pikit at ninamnam ang matamis nitong
halik. Hanggang sa naging agressibo na ang halik nito na akala mo may hinahabol.

Saktong pagpasok ng dila nito sa loob ng bibig ko ay siyang pagpasok

ng alaga nito sa butas ko. Isang impit na ungol ang kumawala sa bibig ko. Hindi
nito pinakawalan

ang labi ko hanggang sa umurong-surong na ito sa ibabaw ko.

Nakakawit naman ang dalawang binti ko sa bewang nito kaya naman malaya itong
nakakalabas-masok sa hiwa kong madulas na.

Rinig ko ang pag-ungol nito ng burnayo ito ng sagad sa p********eko.

"A-ang sarap...!" Sabay pa naming bigkas sa isa't isa.

Hanggang sa nagkatitigan kami habang ninanamnam ang katawan ng bawat isa. Naka-
awang ang labi namin at mahinang umuungol.

Hanggang sa umupo ito at hinuli ang bewang ko. Pinaupo ako nito sa kandungan nito.

"Ride me, baby!" paos na sambit nito.

Kaagad ko naman itong sinunod. Gumiling, at nagtaas-baba sa kandungan nito. Halos
mabaliw-baliw ako sa sarap lalo na't nilalamas nito ang magkabilaan kong dibdib at
kung minsan hinahalikan at sinisipsip nito.

Ako naman itong abala sa pagtaas-baba sa kargada nitong mahaba at malaki.

"Oooh fvck!" ungol ko. Halos tumatapon na ang tubig sa

bathtub Bigla ako nitong kinarga paalis ng bathub. Pinatayo ako nito at

binuksan ang shower. Binayo ako nito patalik od habang itinaas ang isang binti ko.

Kita ko ang reflection ko sa malaking salamin na nasa harapan namin. Kita ko rin
ang kahabaan ng anaconda nitong naglalabas-masok sa p********eko.

*Aaahhh, baby..!"

Lalo nitong binilisan.

Hindi pa ito nakuntento at inilabas ako nito sa banyo.

Pagkalabas na pagkalabas, kaagad itong bumayo habang nakatayo. Halos hindi na nito
makaabot sa kama. Sobrang manyak talaga!

Para akong ang gaan-gaan lang dito. Lalo tuloy akong naiinlove sa

pagiging hot ng nobyo ko.

"B-baby, I-lalabasan na a-ako--! Paputol-putol na bigkas ko.

Bigla ako nitong isinadal sa pader at doon sumagad ng sunod-sunod.

Napahawak ako sa balikat nito habang umuungol.

"Yeah b-baby. F-faster, I'm c-coming..!" Para akong maiiyak na ewan sa sarap na
pinapalasap ng malaking anaconda nitong tumutusok sa loob ng kuweba ko.

Lalo akong umiinit sa malagkit nitong mga titig. Para bang gustong-gusto nitong
nakikitang nababaliw ako sa sarap sa bawat bayo nito sa akin.

Napahigpit ang hawak ko sa balikat nito kasabay ng pag-alpas ng malakas na ungol sa

bibig ko.

*Aaaahhhh, s-sarap!!!"

Nanatili lang itong nakatitig sa akin na punong-puno ng pagnanasa habang patuloy pa

rin sa pagbayo ng akin.

"M-mahal na m-mahal kita...!" wika nito sa pamamagitan ng ungol.

Ako naman itong tumitig dito habang nakikita ko kung gaano ito nasasarapan sa
paglabas-masok sa butas ko.

Hinawakan ko ang guwapong mukha nito na halos namumula na at pawis na pawis na.

"Ooohhh, my w-wife.. I-I'm c-coming..!" bigkas nito.

At lalo itong bumilis ng pagbayo sa akin.

Bigla akong napalingon sa pintuan ng may kumatok doon. Bigla kong natutop ang bibig
ko ng muntik ng kumawala ang ungol sa bibig ko.

Bigla kong tiningnan ang nobyo. Patuloy pa rin ito sa pagbayo ngunit may ngisi sa
labi,

"Moan for me, baby..!"

"M-may tao sa l-labas--" Aaah!" hindi ko napigilan ng sadyain nitong Isagad ang
kaniya sa kaloob-looban ko.

Tinakpan nito ang labi ko gamit ang labi nito. Kaya naman mahinang ungol ang
lumalabas sa bibig ko.

"Anak, gising na ba kayo?" rinig kong wika ni Mommy Stela.

"B-baby--"

Ngunit lalo lang nitong sinagad ng tuloy-tuloy ang kaniya sa akin. At dahil sarap
na sarap na rin ako kaya nakalimutan kong nasa labas ang ina nito.

"A-angs-sarap-sarap..!" ungol ko sa nobyo.

Bumaon ang kuko ko sa balikat nito ng muling sumabog ang k*t*sko kasabay ng
pagsabog nito.

Isiniksik ko ang sarili sa leeg nito upang maiwasan ko ang mapaungol ng malakas.
Mahirap na at baka nasa labas pa ang mommy nito.

Hingal na hingal ito. Ngunit matamis pa rin itong nakangiti kahit tagak tak na sa
pawis.

"Sarap!" Sabay kindat nito.

Inirapan ko lang ito ngunit nakangiti. Hinawi ko ang pawis nito sa mukha.

Ang guwapo talaga! Kinikilig na wika ko sa sarili.

Hawak nito ang kamay ko habang pababa kami ng Dining. At dahil sa

bed scene na nangyari kanina kaya alas onse na kami nakababa.

Sak tong pananghalian.

Nakagat ko ang ibabang labi ng masilayan ang mag-asawa at ang dalawang kapatid ng
nobyo ko.

Nakakaramdam na naman ako ng hiya. Napatingin ako sa nobyo ng pisilin nito ang
kamay ko.

*Relax.." nangingiting wika nito.

Binati ako ng mag-asawa, ganoon din ng dalawang kapatid nito.

"Sinabi mo na ba, sweetie sa anak ko?" tanong ni Mommy Stela.

Nilunok ko muna ang pagkain na nasa bibig ko.

"Hindi pa po, magalang na wika ko.

Paano ko nga ba masasabi eh, inatupag nito ang katawan ko.

"Anong dapat kong malaman?" mabilis na tanong ng nobyo ko na nasa tabi ko lang.

Nakatingin ito sa akin.

"Secret!" biglang wika ni Mommy Stela.

Nakangiti ito ng buong tamis.

"Hintayin mong sabihin ng nobya mo!" wika pa nito. Para itong kinikilig na ewan.

Pansin ko ang pag-iling ng asawa nito habang nakangiti. Hindi rin nakalagpas sa
akin ang pag-rigisi ng dalawang kapatid nito.

"Para yatang kinakabahan ako sa secret na 'yan, mommy ah.." wika ng nobyo ko sa ina
nito.

Nakangiti itong tumingin sa akin. Hindi ko rin naiwasan ang mapangiti

habang namumula ang mukha

Isang tawa ang pinakawalan ni Mommy Stela.

"Kaya magbayad ka sa pagod ko. Ako yata ang palaging nauutusan ni mommy, biglang
wika ng kapatid nitong si Marco

Pinandilatan naman ito ni Mommy Stela na ikinangisi lang nito. Bigla namang napa "O
ang bibig ng nobyo ko sabay tingin sa akin.

Nahihiya naman akong nakangiti.

"Okay. I'll pay kapag sinabi na ng nobya ko ang sekretong itinatago niyo sa akin.
Sabay kindat nito sa akin.

Biglang kumabog ang dibdib ko.

Pagkatapos mananghalian, niyaya ako nito sa likod ng mansion. Kung nasaan ang
malawak na hardin.

Namangha ako sa ganda ng mga bulaklak.

"Mahilig pala ang mommy niyo sa bulaklak?" tanong ko sa nobyo,

"Yeah. Madalas siya rito."

Pinaupo ako nito sa kandungan nito na magkadikit lang ang mga paa

ko.

"Baby?"

Napalingon ako rito. Nakatitig ito ng seryoso sa akin.

"Puwede ko na bang malaman ang sekretong itinatago ng mahal ko?.."

Sabay hawi nito sa buhok na tunabing sa mukha ko.

Napalunok ako. Nagtaka ito ng umalis ako sa kandungan nito.

"Close your eyes, baby, wika ko.

"Why?" takang tanong nito.

"Gawin muna lang!" Bigla akong napasimangot.

Natawa naman ito ng mahina.

"Okay, okay. Don't be mad." Mabilis nitong hinuli ang labi ko.

Napaka-sweet talaga!

Ipinikit nito ang mga mata. Kinuha ko naman ang pregnancy test na nasa bulsa ko.

Kahit kasi sinabi ni mommy na buntis ako, nagawa ko pa ring mag-pregnancy test at
iyon talaga ang balak kong ipakita sa nobyo

Kinuha ko ang kamay nito at pinalahad. Dahan-dahan kong inilagay

doon ang Pregnancy test. "What is that?" tanong nito habang nakapikit.

"Open your eyes, baby!" Malakas ang kabog ng dibdib ko.

Hindi ko alam ang magiging reaksyon nito. Hindi ko alam kung nakahanda na ba itong
magkaroon kami ng baby.

Pero hindi naman kasi ito gumagamit ng proteksyon kapag nagtatalik kami. Kaya sana,
asahan niya na iyon.

Mabilis itong nagmulat at sa kamay nito kaagad nakatingin. Kita ko kung paano ito
kumurap. Hanggang sa manlaki ang mga mata nito at lalong inilapit ang pregnancy
test sa mukha nito.

Napalunok ako. Nang bigla itong mapatingin sa akin.

"You're...!" Nasa mukha nito ang gulat at kasiyahan.

"Yes, baby. I'm pregnant!" sagot ko.

Bigla itong tumayo.

"This is not a joke, right baby?" tanong pa nito.

Natawa ako habang nanunubig ang gilid ng mga mata ko. Nasa mukha nito ang matinding
kasiyahan. Nangingislap ang mga mata nito.

Mabilis akong umiling.

Bigla itong napatalon at napasigaw ng 'Yes'. Itinaas pa nito ang dalawang kamay at
tumalon sa katuwaan. Sumuntok-suntok pa ito sa ere.

Nang bigla ako nitong kargahin at halikan sa labi.

"Yes! Magiging daddy na ako! Woaah!!" malakas na sambit nito.

Pinaikot-ikot pa ako nito habang karga-karga ako nito. Tawang-tawa

tuloy ako sa reaksyon nito. "Baby, stop!" natatawang awat ko rito.

Hinawakan ko ang guwapong mukha nito. Napakaliwanag ng kislap ng mga mata nito.

"Thank you, baby.." wikako.

Kumunot ang noo nito. Ngunit nanatiling nakangiti. Nakatayo pa rin ito habang karga
pa rin ako. Para bang ang gaan-gaan ko lang.

Kung sabagay, sa kisig ba naman ng katawan nito.

"For what?"

"A-akala ko kasi, hindi ka pa handang magka-baby ta--* Ammhp!"

Nang bigla nitong sakupin ang labi ko na siyang ginantihan ko kaagad. Ngunit kaagad
din itong bumitiw. Seryoso na ang mukha nito.

"Huwag mong sabihin 'yan baby. Dahil kung meron man ditong unang gustong magka-anak
tayo, ay ako iyon. Dahil ako ang nagbibigay ng semilya para buntisin ka. Alam mo
naman na palagi kong sa loob ipinuputok 'di ba? Ibig sabihin noon, gusto na kitang
buntisin anumang oras. Kung hindi nga lang sa matandang iyon, matagal ka nang
buntis sa akin!" Sabay ngiti nito at kindat sa akin.

Paulit-ulit ako nitong hinalikan sa labi. Pinunasan din nito ang luhang kumawala sa
pisngi ko.

"Mahal na mahal na mahal kita, baby. Kayo ng magiging anak natin!" Kumikislap ang
mga mata nito.

"Mahal na mahal na mahal ko rin kayo, baby!" madamdaming wikako.

Binigyan ako nito ng smack kiss.

"I think, mas kallangan ko nang dobleng kayod. Para maging kambal ang anak natin,
namimilyong wika nito sa akin.

Bigla ko naman itong nahampas sa braso na ikinahalakhak nito.

"Ang manyak mo talaga!" Sabay irap dito.

"Gustong-gusto mo naman ang pagiging manyak ko eh!" Panunukso

nito sa akin. Awtomatikong namula ang mukha ko. Lalo akong kinilig ng ngumiti

itong panglaglag panty! Gosh! Bakit ba ang guwapo ng mukong

na ito?!

"Oh Damn. Naninigas na naman siya baby!" Sumbong nito sa

akin.

Umupo ito kaya naman, naramdaman ko ang maumbok nitong bumubukol sa pants nito.

Nanlaki ang mga mata ko sabay tingin sa paligid.

"A-ano bang ginagawa mo?" kabadong tanong ko.

Ibinaba ba naman ang zipper ng pants nito. "Let's make love, baby.." Paos na wika
nito.

"What? D-dito? Ano ka ba--*

Nang i-angat nito ang puwetan ko at bigla na lang nitong hinawi ang underwear ko.

"B-baby, baka may makakita sa ati--"

"No one will see us here." Putol nito sa sasabihin ko.

Akmang magsasalita ako ng isang ungol ang kumawala sa bibig ko na kaagad kong
natakpan ng kamay ko.

Napapikit ako sabay sandig sa matitipunong dibdib nito ng maramdaman ko ang

malaking anaconda nito sa kaloob-looban ko.

Ang manyak talaga! Kahit saan, basta abutan ng libog. Pasalamat talaga ito't mahal
na mahal ko.

Hanggang sa igalaw nito ang bewang ko. Wala akong nagawa kun'di ang gumiling sa
kandungan nito.

"Yes, baby. That's it," bulong nito sa punong tainga ko.

Ramdam kong mabilis namasa ang p***** *e ko. Bumilis ang galaw ko sa ibabaw nito.
Ngunit may pangamba pa rin ako at baka may makakita.

"B-baby, sa kuwar to na lang natin ito.." Ahmmmp!" Nawawala na ako sa tamang pag-
iisip dahil sa sarap ng kargada nito.

Nang bigla itong tumayo at lumakad kung saan habang nakahugpong pa

rin ang alaga nito sa butas ko Napa-awang ang bibig ko ng isang elevator ang
pinasukan namin. At

saktong pagsar a noon ay saka ako nito binayo patayo.

Doon ko, inilabas ang malakas na ungol na kanina ko pa

pinipigilan

Kita ko ang pagnanasa sa mga mata ng nobyo ko. Para itong naglalaway na ewan.
Ibinababa ako nito at mabilis hinubad ang dress ko.

Parang kidlat itong lumuhod at itinaas ang isang paa ko at saka mabilis pinadaanan
ng dila nito ang hiyas ko na ikinahalinghing ko.

Nasabunutan ko ito sa ulo.

"Manyak ah, baby? Then matitikman mo ang matinding kamanyakan ng asawa mo..!"

Tumirik ang mga mata ko ng iwalwal nito ang dila ng mabibilis sa kuntil ko na
ikinanginig ko nang husto. Para akong naiiyak na nagrereklamo pero isang reklamo na
sobrang nasasarapan.

*Aaaahhh, S-stev n-naman! Aaaarrrghhhh!!" Namasa ang gilid ng mga mata ko sa

pinapalasap nito.
Lalo na ng sipsipin nito iyon, at patunugin habang kinakain. Para itong hayok na
hayok na sinasakmal ang maumbok kong pinkish p ^ *** y

Isinandal nito sa balikat nito ang isang binti ko at saka ipinasok ang dalawang
daliri sa akin habang patuloy nitong kinakain.

Ramdam kong turnutulo na ang k*t*s ko sa kamay nito. Ngunit rinig ko ang pagsipsip
nito. Nakapikit kasi ako noon dahil sa tindi ng sarap na pinapalasap nito.

*Aaaahhh, S-stev, ayan n-nah!!" sunod-sunod akong nanginig.

Hanggang sa bigla itong tumayo at isinandig ako sa elevator at doon mabilis

ipinasok ang galit na galit na nitong ari.

Mabibilis ang bawat bayo nito habang nilalamas ang malulusog kong dibdib.

*Ang s-sarap-sarap mo, talaga n-mahal kol ungol nito.

Hindi pa ito nakuntento, hinubad nito lahat ng saplot nito.

At para akong inapoy ng matinding masilayan ang mala-adonis nitong

pangangatawan. Kaagad ko itong pinasandig sa elevator at sinimulan ko itong hagkan

sa labi pababa sa leeg nito, sa matikas nitong dibdib.

Para bang natakam akong halikan ang buong katawan ng nobyo

ko.

Pababa sa tiyan nito.

"Ohhh, my wife..." Paos na bulong nito sa akin.

Hanggang sa mapaluhod ako. Hinawakan ko ang malaking kargada

nitong tigas na tigas at tayong-tayo.

Umungol ang nobyo ko sabay titig sa akin ng malagkit.

Dinilaan ko ang ari nito na ikina-awang ng labi nito. Nag-aapoy ang mga mata nito
sa matinding pagnanasa. Hanggang sa isubo ko iyon at tinitigan ang guwapong mukha
nito.

"Ooohhh, baby! Fvck! This is so freaking good!" Hinawakan nito ang

buhok ko.

Ginalingan ko naman. Naramdaman kong umuurong-surong ang bewang nito. Hanggang sa

lumakas ang ungol ng nobyo ko.

"Ohhh fvck! Ang sarappppp!" Napapikit ito sabay lunok.

Tigas na tigas na ang anaconda nito at pulang-pula na.

"Baby, lay down." Utos ko.

Tinitigan muna ako nito bago sumunod. Ngayon lang ako naging ganito. Mainit pa sa
salitang mainit.
Pagkahiga nito kaagad akong umupo sa kandungan nito. Sabay pa kaming napa-ungol ng
maipasok ko ang namamasa kong p********e sa matalas nitong p*********

Hanggang sa mag-twerk ako sa kandungan nito. The best twerk na alam kong sasabog
ito na ako mismo ang nasa ibabaw nito.

"Ohhhh, my wife.. IL-lalo mo akong binabaliw!" Paos na bigkas nito sa pamamagitan

ng ungol.

Nakahawak ito sa balingkinitan ko. Binilisan ko ang paggalaw sa ibabaw nito.

Sinigurado kong mababaliw ito sa hiyaw

Hindi nga nagtagal, namula ang buong mukha nito sabay titig sa akin. Para itong
maiiyak na ewan habang pabigat nang pabigat ang paghinga.

"M-mahal ko..!" nahihirapang bigkas nito.

"Y-yes, baby?!"

Hanggang sa gumalaw ang panga nito sabay ungol ng malakas.

"Aaaahhhh, M-mahal ko..! Fvck!!"

"Yeah, b-baby...!"

Saka binilisan lalo ang paglabas-masok sa p*********¡ nito.

Naramdaman kong nanigas ang binti nito sabay hawak ng mahigpit sa

bewang ko.

"Fvck!" Sabay ngiti nito at niyakap ako ng mahigpit.

"Sinadya mo bang baliwin ako lalo, mahal kong nobya?" Matamis ang pagkakangiti
nito.

Parang Inlove na Inlove!

"Oo. Dahil gusto kong akin ka lang. Ayokong maghanap ka pa ng iba.

Hinaplos nito ang pisngi ko. Tinitigan ng buong sincere.

"Kailanman hindi ko naisip na maghanap, ipagpalit o dagdagan ka. Because you are
enough my wife. Sobrang mahal na mahal kita. Napakatanga ko kung magluluko ako sa
ganito kagaling na asawa!" Namilyo ang pagkakangiti nito.

Kinurot ko naman ang tagiliran nito. Ngunit kaagad nito iyong hinuli at dinala sa
labi nito. Hinalikan nito lyon habang nakatitig sa akin ng buong pagmamahal.

Episode 72

Episode 72

Dalawang linggo ang lumipas.

"Baby, saan ba tayo pupunta?" tanong ko kay Steven.

"Secret!" Sabay ngiti nito at kindat sa akin.

Napairap na lang ako ngunit may ngiti sa labi. Kung ganito ba naman kaguwapo ang
palaging nakikita ng mga mata ko e!

Hinawakan nito ang kaliwang kamay ko at dinala sa labi nito. Paminsan-minsang

hinahalikan habang nakatutok ang paningin sa pagmamaneho.

Pansin ko kung gaano ito nag-iingat sa pagmamaneho. Siguro dahil sa kalagayan ko.

Simula kasi ng malaman nitong buntis ako, masyado itong naging maingat. Halos ayaw
ako nitong palakaring mag-isa sa hagdan at baka raw madulas ako.

Nagmumukha tuloy akong matanda kung maka-alalay ito. Minsan nga natatawa ang mommy
nito dahil ang OA daw ng nobyo ko. Ang dalawa naman nitong kapatid panay asar dito.

Feel na feel na raw nito ang pagiging tatay.

*You can sleep, baby. Medyo malayo pa tayo."

I nodded at saka muling napahikab. Pansin kong madalas akong antukin lalo na kapag
tanghaling tapat. Pagkagising ko naman may hinahanap akong gustong kainin.

Kinikilig naman ako at kasing bilis ng kidlat itong magtatanong kung anong gusto
kong kainin, Halatang-halata rito kung gaano ito kasaya. Mas excited pa yata ito sa
akin. Palagi nitong hinahaplos ang tiyan ko at hinahalikan.

NAALIMPUNGATAN ako ng maramdaman ang haplos sa mukha ko.

"We're here, baby," malambing na wika nito. Hinalikan pa ako nito sandali sa labi
bago ito bumaba ng sasakyan at

pinagbuksan ako

Bigla akong naestatwa sa kinatatayuan ng makita ang bahay. Kaagad kong nilingon ang
nobyo.

Tumango ito at ngumiti sa akin.

Mabilis na sana akong tatakbo papasok ng pigilan ako nito sa braso.

"Hindi ka maaaring tumakbo, mahal ko," wika nito na ikinanguso ko na lang.

Mabilis ako nitong kinarga. Hindi ko tuloy naiwasan ang pingutin ang matangos
nitong ilong. Napaka-sweet talaga ng lalaking ito.

Mabilis kong hinalikan ang guwapong mukha nito. Kitang-kita ko ang pagsilay ng
matamis nitong ngiti sa labi at ang pamumula ng tainga nito.

Kilig yern?!

"Baby, huwag kang ganiyan at baka makalimot ako..!" Sabay ngisi nito sa akin.

Natawa ako ng mahina saka isinubsob ang mukha sa leeg nito.

Inamoy-amoy ko pa iyon na para bang nakakaadik sa bango!

"Mahal na mahal talaga kita.." bulong ko sa nobyo.

Napangiti ako ng makita kung paano ito napatikhim. Sabay galaw ng adams apple nito.

Hanggang sa mapalingon ako bigla.

"Anak..

Saka naman ako buong ingat na ibinaba ng nobyo.

Biglang uminit ang gilid ng mga mata ko saka mabilis sinalubong ng yakap ang mga
magulang ko na kay tagal kong hindi nakita

"Mom. Dad!" Napahikbi ako sa sobrang pagkamiss sa mga ito.

"Oh, our Princess..!" sambit ni daddy

Naramdaman ko ang paghaplos nito sa buhok ko. Hinalikan din ako nito sa gilid ng
ulo ko.

Kita ko naman ang pagluha ni mommy. Namumula rin ang mga mata ni daddy

"Miss na miss ko po kayo mommy't daddy.. Nakagat ko ang ibabang

labi

"Miss na miss ka rin namin, nak. Salamat at ligtas ka. Ligtas kayo."

Ang mahinanong bigkas ni mommy.

Lumapit si daddy sa nobyo ko.

"Maraming salamat hijo. Sa lahat-lahat." Kita ko ang buong kasinserong sambit ni

dad sa nobyo ko.

Mabilis namang umiling ang nobyo ko.

"Wala ho kayong dapat ipagpasalamat." Makahulugang wika nito habang may ngiti sa
labi.

Tinapik ni daddy ang balikat nito. Niyakap naman ito ni mommy.

"Salamat pa rin hijo. Dahil nakilala mo ang anak namin. Iniligtas mo ang buhay
namin.." naluluhang wika ni mommy.

Lalo tuloy akong napaluha. Hinaplos naman ng nobyo ko ang likuran ni mommy na para
bang pinapatahan ito.

Noong nakaraang linggo ko pa kasi nabanggit sa nobyo ang tungkol sa mga magulang
ko. At ngayon nga, hindi ko akalain na ito pala ang pupuntahan namin.

Ang bahay ng mga magulang ko. Dahil mayaman din naman ang pamilya namin, kung kaya
maraming bahay na ipinatayo ang daddy ko.

Iyong isang mansion kasi, nasunog iyon gawa ng pangyayaring barilan matagal ng
nakalipas. Sumabog iyon dahil na rin sa kagagawan ng mga kalaban

Habang kumakain kami, napag-alaman kong nakaraang linggo na rin pala sila nakabalik
dito ng Pilipinas. Nalaman ko ring muntik na silang mahuli ng mga tauhan ng
matandang iyon. Mabuti na lang at mas malakas at magagaling ang mga kaibigan ng
nobyo ko at naisalba sila.

"Mommy, may cake ba sa ref?" tanong ko

Pansin kong biglang napatingin ang nobyo ko sa akin.

Gumuhit naman ang ngiti sa labi nila mommy at daddy.

"Mayroon anak. Anong flavor ba ang gusto mo?"

"Hmm, mango."

Bigla namang napatingin si mommy kay daddy

"Naku, wala tayong flavor na--*

Nang biglang tumayo ang nobyo ko.

"Bibili na lang ho ako." Sabay tingin sa akin. "Mabilis lang ako, baby." At hindi
ito nag-alinlangan na halikan ako sa labi kahit kaharap ang mga magulang ko.

Gosh! Awtomatikong namula ang buong mukha ko. At ang mukong, kumindat pa talaga.

Kaagad itong nagpaalam kila mommy at daddy. Hindi nito alintana kung hindi pa tapos
ang kinakain.

Nakagat ko naman ang ibabang labi ng umuubo-ubo kunwari si daddy. Ngiting-ngiti

naman si mommy.

"Kilig na kilig ang prinsesa namin ah.." nanunuksong wika ni mommy.

"Hindi naman halata. Pulang-pula lang ang mukha, tudyo naman ni

daddy.

"Dad naman el" Parang batang nahihiyang bigkas ko.

Sabay pang natawa ang mga ito.

"Wala ka bang sasabihin sa amin?" biglang tanong ni daddy makalipas ang ilang
minuto.

Kumunot naman ang noo ko. Nang bigla kong maalalang buntis nga pala ako. Kaagad
akong napalunok

"Hmm, b-buntis po ako." Kabadong bigkas ko.

Nakaramdam ako ng takot lalo na't hindi pa kami kasal ni Steven. Hindi ko alam kung
anong mararamdaman ng daddy ko. Lalo na't mag-isa lang akong anak ng mga ito.

They treat me like a Princess.

"I told you, he's not kidding! nangingiting wika ni mommy kay

daddy.

"So, totoong magkaka-apo na nga kami? Todo ngiti ang binitiwan ni daddy

Nakahinga naman ako ng maluwag.

"Ibig sabihin po, sinabi na sainyo ni Stev?"

Sabay pa ang mga itong tumango. Bigla naman akong napanguso

"May patanong-tanong pa kayo daddy, alam niyo naman na pala e!" kandahaba ang nguso
ko

Natawa naman ito.

"Gusto lang namin marinig mismo sa bibig mo, anak."

Nanatili kami ng ilang araw sa bahay ng mga magulang ko. Walang araw na hindi kami
nagkukuwentuhan ni mommy sa lahat ng mga nangyari noon.

Excited na rin itong malaman kung babae o lalaki ba ang magiging anak

namin ni Steven.

Minsan pang nagtalo ang mag-asawa dahil gusto ni mommy ay babae at si daddy naman
ay lalaki. Kung hindi ko pa inawat ang mga ito hindi pa titigil. Kung minsan kasi
sinasadya ni daddy asarin si mommy. Natutuwa naman ako dahil para silang mga
teenager.

ISANG mainit na gabi ang pinalasap sa akin ng nobyo ko.

*T-titiyakin kong magiging kambal ang anak natin, m-mahal kol Paputol-putol na
sambit nito sa akin habang bumabayo sa ibabaw ko

Mahigpit naman akong napakapit sa kobre kama

"Ooohhh, S-stevvvv..I halinghing ko.

Napasabunot ako ng lamasin nito ang malaking pak wan ko sa dibdib habang patuloy
itong naglalabas-masok sa akin

Pabilis nang pabilis at sagad na sagad Lalo akong nababaliw sa tuwing tang pawisan
ang mala-adonis nitong katawan habang bumabayo sa akin.

Napaka-hot!

Hanggang sa manginig ako kasabay ng malakas na pag-ungol.

"Ohhh, my wife...!!" ungol nito.

Episode 73

Episode 73

Nakatanaw ako sa karagatan habang sakay ng helicopter. Napalingon ako sa nobyo ng

maramdaman ko ang pagpisil nito sa kamay ko.

"Are you okay, baby? Hindi ka ba nahihilo?" malakas na bulong nito sa akin.

Mabilis naman akong umiling habang nakangiti. Inihilig ko naman ang ulo

ko sa matitipunong dibdib nito.

Ang sabi kasi nito may gaganaping Engagement party sa isang Beach Resort.

Isang matalik na kaibigan daw nito.

At dahil gustong-gusto kong makita ang karagatan kaya kaagad akong pumayag ng
minsang tanungin ako nito kung gusto kong pumunta.

Mas iniisip kasi nito ang kalagayan ko. Kung hindi nga raw ako sasama, hindi na rin
ito dadalo.

Hanggang sa matanaw ko ang maaliwalas at mapuputing buhangin.

WELCOME FLORDINAS BEACH RESORT.

Maingat akong inalalayan ng nobyo pababa ng helicopter.

Napa-awang naman ako sa ganda ng tanawin. Hindi ko natiis, inalis ko ang flat
sandals ko at ninamnam ang pinong mapuputing buhangin.

Ngiting-ngiti naman akong tumingin sa nobyo. At kahit ito, masayang-masaya ang

awra.

Kinuha nito ang flat sandals ko at ito mismo ang bumitbit kahit na may mga
kasamahan naman kami.

"Ang ganda dito, baby. Parang natatakam akong maligo, wika ko habang naglalakad
kami.

Magkahawak-kamay kami nito. May mangilan-ngilan din ang naliligo.

"Later baby," sagot nito.

Hinalikan na naman nito ang kamay ko.

"Kakaunti yata ang mga naliligo?" takang tanong ko.

Sa ganda kasi ng Beach, malabong hindi ito dayuhin at langgamin ng mga

tao.

Nilingon naman ako nito.

"Mamayang gabi ang engagement party, baby. Kaya pinasara muna ang Beach para sa
ibang tao. Ang mga nakikita mo, I think bisita iyan ng kaibigan ko, sagot ng nobyo
ko na ikinatango ko.

"Kaya pala.." nasabi ko na lang.

SAMANTALANG si Steven, palihim niyang kinakausap ang mga magulang, mga kapatid at
mga magulang ng kaniyang nobya.

Walang kaalam-alam ang nobya niya na naririto sa resort ang mga magulang nito. Wala
rin itong kaalam-alam na ang gaganaping Engagement party ay para sa kanilang
dalawa.

Gusto niya itong surpresahin. Gusto niyang ibigay ang pinaka-best na proposal sa
nobya. At mamayang gabi nga magaganap ang propose na gagawin niya para sa mahal
niyang nobya.
Sa harap ng maraming tao.

Labis ang kasiyahan niya ng makita kung gaano ka gusto ng nobya ang makita ang
karagatan. Dahil tamang-tama lang pala ang plano niya na dito ganapin ang pag-
propose para sa nobya.

Kaagad kong pinatay ang cellphone ng marinig ang yabag. Nasa terrace ako noon
habang nakatanaw sa karagatan.

Paglingon ko, ang nobyang nakasuot ng robe habang nagpupunas ng basang buhok.
Kaagad akong napangiti sabay lapit dito.

Niyapos ko ito paharap at hinalikan sa leeg

"Ang bango-bango naman ng baby ko.." bulong ko.

Natatawa naman ito

"Baby, nakikiliti ako." Sabay hawak sa dibdib ko na para bang pinipigilan ako.

Tinitigan ko naman ito sa magandang mukha nito at saka marahang hinagkan ang labi

Nang biglang kumibot ang labi nito at saka lumunok.

"Baby, I want something.." alanganing wika nito.

Nakagat ko naman ang ibabang labi habang pinipigilan ang

mapangiti.

"Tell me." Alam kong nakangiti ang mga mata ko

Umirap ito na ikinatawa ko ng mahina.

*Alam muna iyon..!" Sabay nguso nito habang namumula ang pisngi.

Hindi ko napigilan ang matawa ng may kalakasan. Kapag ganito ito, alam ko kung
anong hinahanap nito.

At labis akong kinikilig kapag ako ang pinaglilihian nito.

Mabilis ko itong kinarga at dinala sa kama. Kaagad akong pumalbabaw

dito at saka sinakop ang malambot nitong labi.

Yeah, this is what she want. Make love.

Umigting ang pariga ko ng masilayan na naman ang kabuuan ng hubo't hubad nitong
katawan sa harapan ko.

Ang bilugan at tamang laki ng dibdib nito, ang sexy tummy nito na ilang buwan na
lang masisilayan ko na ang kaumbukan nito.

Ang maumbok at pinkish nitong p********e na siyang nagpapapitik sa p********ko. At

ang maumbok at bilugan nitong puwetan na Ikinatatayo ng p*** **i ko at ikinalulunok
ko ng laway.

Ang isipin pa lang na ang sarap nitong bayuhin sa likuran, talaga namang
nakakapang-init sa buong katawan.

Mabilis kong hinubad ang lahat kong saplot. Kita ko ang paglunok nito at pag-awang
ng labi habang nakatitig sa kargada kong tayong-tayo kaagad.

Binigyan ko ito ng padampi-damping halik sa katawan nito.

Tinatakam ko muna hanggang sa maramdaman ko ang pamamasa ng perlas nito.

Lalo akong umiinit sa tuwing naririnig ang impit na ungol nito. Sabik kong dinilaan
ang namamasa nitong hiyas.

Napaliyad ito na siyang ikinahawak ko sa puwetan nito habang patuloy sa pagkain sa

mabangong perlas nito. Hanggang sa gigil akong sumisid at saka iyon sisipsipin at
patutunugin.

Ramdam na ramdam ko ang panginginig nito at paghalinghing nito. Naroong sasabunutan

ako at saka bibigkasin kong gaano ito nasasarapan.

Hindi na ako nakatiis, kaagad akong pumuwesto sa bukana nito at saka inihandang
ipasok ang ulo ng anaconda ko.

Sa una, kiniskis ko muna ito na ikinaungol nito ng mahina. Hanggang sa ipasok ko

ito ng tuluyan.

I groaned. Ramdam ko ang init ng kuweba nito sa loob.

Hanggang sa umurong-sulong ako papasok sa basa nitong p********e.

Napapapikit ako sa sarap. Lalo kong binilisan ang pag-indayog sa ibabaw nito.
Naisubsob ko pa

ang mukha ko sa leeg nito habang patuloy sa pag-araro.

"Oohhhh, S-stev..! A-ang sarap-sarap..!"

Naramdaman ko ang pagsalubong nito sa bawat bayo ko na lalong ikinagigil ko.

Sinasagad ko ang bawat pasok ko sa basa nitong

perlas.

"A-ang sarap mo, w-wife..!" bulong ko sa punong tainga nito.

Niyakap ko ito ng buong higpit nang maramdaman na malapit na akong sumabog. Lalo
kong binayo ito ng sunod-sunod.

"Aaaahhh! Aaaahhh! Lapit na, baby! Fuck me so hard!" ungol na wika ng nobya ko na
ikina-init ko lalo

Humigpit ang hawak ko sa kobre kama kasabay ng pag-ungol ng malakas ng maabot ang
karukrukan.

Ilang sagad pa ang ginawa ko upang masigurong walang masasayang. Pasok na pasok.
Halos buong p***** **i ko nasa loob ng makipot na kuweba ng nobya ko.

"Success?" pilyong wika ko sa nobya.

Bigla ako nitong niyakap at saka ito pumikit ngunit nakapaskil ang ngiti
sa labi

"I'm sleepy, baby.." bulong nito sa akin.

Kaagad ko namang hinalikan ang noo nito.

"Go to sleep, baby. Dito lang ako." Paglalambing ko sa nobya.

Nang masigurong tulog na tulog na ito, saka ako bumaba ng kama.

"Nakahanda na ba ang lahat para mamaya?" tanong ko sa kabilang linya.

*Yes boss. Maayos na ho ang venue."

"Okay."

Humugot ako ng buntong hininga.

Kinakabahan pa rin ako kahit na alam ko namang papayag itong pakasal sa akin.
Siguro, naeexcite lang ako kung anong magiging reaksyon ng nobya kapag nakita
nitong ako ang magpo-propose sa kaniya.

ALAS OTSO ng gabi.

Ilang beses akong napabuga ng hangin sa kabang nararamdaman. Nakatayo ako sa medyo
may kadiliman habang hinihintay ang nobya.

Lahat na nang bisita nakaupo na sa kaniya-kaniyang lamesa habang hinihintay rin ang
pagsulpot ng nobyako.

Iniwan ko ito sa kuwarto habang inaayusan ito.

Hindi ako nakatiis, tinawagan ko ang staff na magdadala sa nobyako.

"Sir?"

"Papunta na ba kayo?" Hindi ako mapakali.

"Yes sir. Si ma'am kasi, gusto ka pa niyang hintayin. Sinabi ko lang ang ini-utos
niyo sa akin upang mapapayag siyang pumunta na riyan."

Nakagat ko naman ang ibabang labi. Talagang hinihintay ako ng mahal ko?

Nagpaalam kasi ako rito kanina na may kakausapin lang ako. Ngunit sinadya ko iyon
upang mauna talaga ako rito sa pagdarausan ng proposal

"Okay. Okay."

Tumayo ako ng tuwid habang hawak ang microphone. Nakaantabay din ang magtutugtog ng
piano. Balak ko kasing haranahin ang mahal kong nobya.

Napangiti ako ng lihim sa isiping magugulat ito kapag narinig ako nitong kumanta.
Hindi ko kasi nababanggit ditong marunong akong kumanta.

Sana nga lang, kiligin ito sa gagawin ko.

Kaagad napalapit sa akin ang kapatid kong si Marnix.

"Nandiyan na siya." Gumuhit ang ngisi sa labi nito.

Tumikhim ako at saka inihanda ang sarili.

Kitang-kita ko ang pagkagulat ng mahal kong nobya ng huminto sa

kaniya mismo ang liwanag

Hindi pa nito napapansin ang mga magulang nito even my parent's and

brother's.

Napalunok ako ng makita kung gaano ito ka-sexy sa suot nitong fitted

gold dress.

Damn! She's so freaking hot, beautiful and sexy!!

Litaw na litaw ang kurbada nitong pangtulo laway sa mga kalalakihan. But sorry
sila. She's mine!

Pansin kong nagpalinga-linga ito. Akmang aalis ito sa kalagitnaan ng simulan kong
kumanta.

Pansin kong nagsitahimik ang lahat ng tao. Ngunit hindi nakalagpas sa ak in ang
pagsinghap ng karamihan ng marinig ang boses ko.

Gumuhit ang ngiti sa labi ko na para bang hinahanap ng nobyako, kung saan
nanggagaling ang boses. Hindi pa kasi ako nagpapakita rito.

Hanggang sa itinaas ko ang kamay. At saka lumiwanag sa kinatatayuan ko. Hindi ko

inaalis ang pagkakatitig sa mahal kong nobya.

Kita ko ang pag-awang ng bibig nito.

Unti-unti akong lumapit dito habang kinakantahan ito. Pumungay ang mga mata ko ng
makita kong naging emosyonal ang mga matang nobya ko.

Para bang anumang oras maiiyak ito. Nakagat pa nito ang ibabang labi

na para bang gusto ko na kaagad mahagkan.

Hanggang sa tumapat ako. Hinaplos ko ang magandang mukha nito.

Nagkatitigan kami sa isa't isa. Para bang ng mga oras na iyon wala na akong ibang
nakikitang tao kun'di ang mahal ko lang. Kami lang dalawa.

Hanggang sa matapos ang kanta ko na nanatiling nakatitig dito ng buong pagsuyo at

pagmamahal.

Tumulo ang luha nito na kanina pa nito pinipigilan.

"B-baby naman eh! A-ano bang--*

Inilapit ko ang hintuturo ko sa labi nito upang patigilin ito.

Hanggang sa unti-unti akong lumuhod sa harapan nito at inilabas ang

maliit na box.
Pansin ko ang pagsinghap nito at napaatras pa ito ng isang hakbang. Bigla rin
nitong naitakip ang kamay sa bibig.

"Mahal ko, will you marry me?"

Para bang may dumaang anong bagay na naging dahilan ng pagsitahimik ng buong
paligid.

Pakiramdam ko tuloy, hindi ako humihinga hanggat hindi ko naririnig ang sagot nito.

Napahikbi ito bigla. Napalunok naman ako.

"T-tinatanong pa ba iyan, baby? Of course, yes!" sagot nito na ikinalukso ng puso

ko

Kasabay ng pagngiti ko ng buong tamis ay siyang masigabong palakpakan, hiyawan, at

tilian sa paligid ang maririnig. May mga sumipol pa.

Halos mabingi ako sa lakas ng mga hiyawan at palakpakan ng mga ito.

Kaagad kong isinuot ang singsing at mabilis itong niyakap ng buong higpit. Hanggang
sa halikan ko ito ng buong tamis sa labi nito.

Lalo tuloy nabaliw ang mga tao.

"Wooaaahhh, kasalan na!!"

"Congratulations bro!"

"Let's eat, everyone!"

Hinaplos ko ang pisngi ng nobya ko.

"Finally. Magiging Mrs. Hamish ka na rin, mahal ko.." masuyong bulong ko sa nobya.

Nang hampasin ako nito na ikinatawa ko.

"You surprised me! Akala ko pa naman engagement party ng kaibigan mo!" nakangusong
sambit nito.

"Sorry na po. Gusto lang kitang surpresahin, baby ko." Sabay halik na naman sa labi
nito.

Nang bigla ako nitong titigan at saka ngumiti ng pagkatamis-tamis. Para nga itong
kilig na kilig eh.

Akmang magtatanong ako ng unahan ako nito.

"Hindi ko akalain na kumakanta ka pala, baby. Napaka-guwapo ng boses mo. Mas lalo
kang naging hot and yummy sa paningin ko. Mas lalo mo yata akong pinapa-inlove e!
Kulang na lang tumalon ako sa kilig. Para akong hinaharana ng isang artista!"
kinikilig na wika nito sa akin. Namumula rin ang pisngi nito.

Bigla naman akong natawa habang ramdam ko sa puso ko ang kilig. Ramdam kong namula
ng husto ang tainga ko. Ganito ako kapag kinikilig sa nobya.

Ang isiping inlove na inlove ito sa akin parang nagwawala ang puso ko sa kilig!
Kahit lalaki ako, kinikilig din ako ng bongga lalo na kung ang nagpapakilig ay ang
taong tinitibok ng puso ko.
"So, lalo bang na-inlove ang mahal ko sa 'kin?" Nangingislap ang mga

mata ko

Wala na kaming pakialam sa paligid kung anong mga ginagawa ng mga bisita namin

Ikinawit nito bigla ang braso sa leeg ko na lalong ikinalakas ng t***k ng puso ko.

"Sobra baby. Sobrang love na love kita! Kaya akin ka lang hmp!"

Kinikilig na natatawa ako sa naging reaksyon nito sa hulihang sinabi. May

pandidilat pa talaga ng mga mata huh.

Kaagad kong hinagkan ang malambot nitong labi.

"Saiyong-saiyo lang mahal ko. Walang magmamay-ari sa akin, kun'di ikaw lang. Kahit
itong kargada ko, saiyong-saiyo lang, namimilyong bigkas ko sa hulihang sinabi ko.

Kita ko ang pamumula ng buong mukha nito.

"B-baby, marinig ka..." Sabay lunok nito.

Idiniin ko lalo ang sarili dito.

*So? Totoo naman na sa iyo lang ito!" Tumingin pa ako sa ibaba ko.

Lalo yatang lumawak ang ngiti ko sa labi ng mapangiti ito ng matamis na halatang
kilig na kilig.

"Ang pilyo mo.. bulong nito sa akin na ikinatawa ko. Isiniksik nito ang mukha sa
leeg ko.

Damn! Mahal na mahal ko talaga ang babaing ito! Nagagalit na naman

ang kargada ko. "I love you so much, mahal ko.. Sabay titig dito ng malamlam.

"Mahal na mahal din kita, my Steven ko!" At ito mismo ang humalik sa labi ko na
ikinakilig ko.

Nakahawak ang bisig ko sa balingkinitan nitong katawan.

Nang marinig ko ang tikhim mula sa likuran namin.

"Mom? Dad?!" Ang nobya ko.

Mabilis itong kumawala sa akin at yumakap sa mga magulang nito. At nang makita rin
ang mga magulang ko kaagad nitong nilapitan at niyakap.

Hinayaan ko muna itong makipag-usap sa mga ito.

Nang lumapit naman ang dalawa kong kapatid.

"Congrats, mukhang nag-retired ka na nga." Si Marco. Nakangisi pa

ang luko.

Kumunot naman ang noo ko. Hindi ko yata ma-gets ang gustong ipunto nito.
"Mukhang wala nang pag-asa pa ang mga babaing nagkakandarapa sa iyo!" dugtong nito.

Mabilis naman akong napangiti sabay iling.

"Nagbago na ako!"

"Dapat lang!" sagot nito na ikinatawa ko.

Binalingan ko naman ang kapatid kong si Marnix.

"Wala ka pang balak?" nakangising tanong ko sa panganay na kapatid

Umarko lang ang gilid ng labi nito.

"Wala akong panahon."

Napaismid naman ako.

"Tingnan natin!"

Nawala yata ang ngisi sa labi ko ng may makipag-kamay sa fiancée ko.

"Tsk. Seloso. Bakla iyon!" pahabol ni Marco.

Ngunit tuloy-tuloy lang ako sa paglakad palapit sa table na kinauupuan ng nobya't

mga magulang ko.

Episode 74 (Ana POV)

Episode 74 (Ana POV)

Dalawang buwan bago itinakda ang araw ng kasal namin ni Steven.

At ngayon narito ako sa bagong mansion na ipinagawa nito para sa aming dalawa.
Sobrang laki at ang lawak ng hardin.

Ang sabi nga nito, inihanda raw nito iyon para sa mga magiging anak namin. Natawa
nga ako't kung makapagpagawa ng malawak na hardin akala mo naman e, sandamakmak ang
magiging anak nito.

Ang gusto ko nga kahit mga dalawa o tatlo lang. Ang sabi naman nito, depende raw
kung mapigilan nito. Wala naman akong magawa kun'di ang kiligin sa kapilyuhan nito.

Sa akin naman kahit tatlo lang ang gusto ko, kung gusto pa nitong

dagdagan basta kaya ko pa e, walang problema. Sobrang mahal na mahal ko ito.

Napangiti ako ng makita ang small notes na nasa kabilang unan.

"Good morning, mahal ko. Sorry kung hindi na kita nahintay na

magising. May business meeting lang ako ngayong 8am. Don't skip

your breakfast, okay. Eat well. I love you." Hinalikan ko pa ang maliit na papel
bago bumaba ng kama at saka
dumiritso ng banyo upang maligo.

Bumalik na rin kasi sa pagiging CEO ang nobyo ko. Ito na ulit ang namamahala ng mga
companies ng kaniyang ama at ina nito.

Dito ko rin nalaman kung gaano pala talaga kayaman ang pamilyang Hamish. Kahit pala
ang mommy nito ay kilala rin biglang isang mayaman lalo na sa ibang bansa.

Nabanggit din nito sa akin na kahit ang mga kapatid nito ay may iba't ibang
negosyo. Na tanging mga kanay kamay nito ang pinagkakatiwalaan sa mga negosyo
habang nasa mission ang mga kapatid nito.

Sa labas, kilala ang kaniyang mga kapatid biglang isang businessman.

Ngunit hindi alam ng mga ito na sila ay isang SECRET AGENT at namamahala ng AGENT
Company.

Nagawan nga rin ng paraan ng nobyo ko kung paano nito naitago ang pagiging isang
Secret Agent nito noon. Hanggat maaari ayaw na raw nitong malaman pa ng ibang tao
lalo na't panandilaan lang ang ginawa niyang pagpasok sa Secret Agent company.

It is because of me.

Marahan akong bumaba sa higanteng hagdan pababa ng sala. Dumiritso ako sa dining
area.

"Good morning hija," nakangiting bati sa akin ni Nanay Lizel.

Ito ang mayordoma sa mansion namin.

"Good morning, nay!"

Pinaglagyan ako nito ng plate.

"Anong gusto mong kainin hija?"

Sandali akong nag-isip. Alam ko namang nakapagluto na ang mga ito. Ngunit dahil
naglilihi ako, maaaring iba ang maisipan kong kainin, kaya nagtatanong ito sa akin.

"I want fried rice, inihaw na isda and nilagang talbos kamote. At saka tuyo with
chili and kamatis!" naglalaway na wika ko kay Nanay Lizel.

Kaagad naman itong napangiti.

"Sandali lang hija. Kaagad naman akong tumango.

At dahil nasa isang tabi lang ang tasty bread, dumampot ako at nilagyan ng eden
cheese.

Mabilis naman na ibinigay sa akin ni Nanay Lizel ang gatas ko.

Pagdating kasi sa pagkain ko, ito ang pinagkakatiwalaan ng nobyo ko na maghahanda

ng kakainin ko. Walang iba. Kaya hinayaan ko na lang.

Dati kasi, sa mansion namin kapag nagugutom ako at may gusto akong kainin, kahit
sinong kasambahay ang inuutusan kong magluto ng kakainin ko. May tiwala naman ako
sa kanilang lahat.

Pero dito sa mansion namin ni Steven, ito ang nasusunod. Lalo na pagdating sa
maghahanda ng kakainin ko.

Kung minsan nga, kapag wala itong pasok, makikita ko na lang itong nagluluto sa
kitchen. Ipinagluluto ako nito.

Gustuhin ko mang lutuan din ito ngunit kaagad itong tumatanggi. Palagi

nitong iniisip ang pinagbubuntis ko. Bakaraw masagi ako ng kung ano o madulas.
Ganoon ito katindi mag-alala. Pagkatapos kong mag-almusal, tumungo ako sa hardin.
Napangiti ako

ng makita ang mga bulaklak. Lalo na ang mga roses na

namumukadkad.

This is what I want. A peaceful place. Maganda sa mga mata, pagmasdan ang
kapaligiran.

Napangiti ako sa isiping may mga naglalarong bata sa malawak na harding ito. Mga
hagighik at halakhak ng mga ito ang maririnig.

Bigla ko tuloy nahaplos ang tiyan ko. Ilang buwan pa bago ko mamamasdan ang mukha
ng magiging baby namin ni Steven.

After ngang Wedding namin, magpapa-ultrasound ako upang malaman kung babae o lalaki
ba ang anak namin. Kahit kasi ang mga magulang ko at parent's ng nobyo ko, atat na
atat malaman kung anong gender ang magiging anak ko.

Nakakatawanga at sinasabi ng dalawang kapatid nito na baka kambal daw ang magiging
anak namin ni Steven. At tuwang-tuwa naman ang mga magulang namin.

Magdilang-anghel daw ang mga ito. Dahil kung kambal daw, tiyak na lalaki at babae.
So, walang pagtatalo.

Natatawa na lang ako sa kakulitan ng mga ito. Hindi rin halatang mga excited sa apo
e!

"Ma'am, tumatawag ho sa telepono ang asawa niyo," wikang kasambahay namin.

Kahit kasi 'di pa kami mag-asawa ni Steven, pinakilala na ako sa lahat ng

kasambahay na asawa nito.

Kaagad naman akong tumayo. Kulang na lang takbuhin ko kung saan nakalagay ang
telepono e.

"Baby?" bungad ko kaagad sa kabilang linya

"Hi, mahal ko. Kumusta kariyan? Kumain kanakia?" malanding ris

tanong nito. "Ayos lang ako, baby. Kumain na rin po akol magalang na sambet ko

habang nakangiti.

Tumawa ito ng mahina

"Nag-almusal ka na rin ba?" balik tanong ko

"Hmm, later baby. May tinatapos lang ak

"Haist. Sabi ko namang huwag kang magpapalipas ng

"Oo na po. Heto na, magpapa-order na po. Huwag nang magalit ang magandang misis
ko." Pagpuputol sa sasabihin ko

Napairap ako kahit wala ito sa harapan ko. Ayoko kasing

nagtatrabaho itong hindi pa pala nalalagyan ng pagkain ang tiyan nito

*Send mo sa akin ang pictures!" pagtataray ko.

Napahalakhak ito.

"Ohh, my baby. Pasalamat ka, malayo ka ngayon. Kung hindi matitikman mo na naman
ang anaconda ko."

Biglang namula ang mukha ko sa kapilyuhan nito

"Tsk." Iyon lang ang sinagot ko rito.

"I love you, misis ko. Oo na po, i-sesend na ni mister ang picture hmm Huwag na
magalit. Makakasama lyan sa iyo." Paglalambing nito

Napangiti naman ako.

"I love you too, mister. Basta kumain ka kung ayaw mong magalit ako!" Lihim akong
napangiti

"Yes, my Queen!"

Todo ngiti naman ako ng matapos ang pag-uusap naming dalawa. Habang tumatagal lalo
kong nararamdanan kung gaano kalakas ang pag-iibigan narning dalawa

LUMIPAS ang mga araw na may kakaiba akong napapansin sa nobyo Madalas itong maaga
kung umalis at halos hindi ko na ito maabutan pagkagising ko.

Nakakalimutan na rin nitong mag-iwan ng notes. Na siyang ikinakaramdam ko ng sakit

sa dibdib. At ang nakakapagtaka pa, madalas, gabing-gabi na kung umuwi.

Palagi nitong sinasabi na maraming gawain sa opisina nito lalo na't matagal siyang
nawala sa kompanya.

Pilit ko itong iniintindi dahil halata sa mukha nito na para bang pagod na pagod
tuwing umuuwi ng mansion. Kaya imbis na mainis ako rito at paghinalaan,
nakakaramdam ako ng awa.

Lalong nawawala ang hinala ko rito dahil wala namang pagbabago sa pagiging
malambing nito sa akin. Mas lalo pa nga nitong pinaparamdam kong gaano ako nito
kamahal. Ang pag-aalala nito palagi ay hindi iyon nawawala.

Ngunit unti-unting nauubos ang pasensya ko ng minsang hindi ito umuwi ng mansion.

Parang unti-unting napapalitan ng kirot ang pagmamahal ko rito. Hindi ko alam kung
paniniwalaan ko pa ba ito na tungkol sa business nito ang

dahilan kung bakit kailangan nitong manatili sa opisina at hindi

makauwi.
May kuwarto naman kasi sa opisina nito na puwedeng pagtulugan nito.

Isang gabi ng kumakain kami.

Hindi ko ito masyadong kinikibo dahil sa mga pangyayari. Nagtatampo ako rito. Hindi
ko alam kung paniniwalaan ko ito. Iba kasi ang kutob ko. Ramdam kong may hindi ito
sinasabi.

"Baby, kailangan kong pumunta ng China bukas. May business meeting

ako roon."

Awtomatikong napahinto ako sa paglagay ng pagkain sa kutsara ko. Bigla ko itong

tiningnan sa mga mata.

Seryoso iyon at walang bahid ng pagbibiro.

Kung dito pa lang nga sa pilipinas, halos hindi na ito nakakauwi sa gabi. Paano pa
kaya sa malayo?

"Ilang araw ka ba roon?" matamlay at nakakawalang ganang tanong

ko.

Bigla rin akong nawalan ng ganang kumain.

"Baka abutin ng tatlong araw."

Doon biglang kumunot ang noo ko. Ngunit may bigla akong naisip.

"Sasama ako .^ prime prime

Mabilis itong umiling na ikinabigat ko sa paghinga.

"Alam mo naman ang kalagayan m--

"Buntis lang ako. Hindi maysakit. Hindi naman yata tayo aakyat sa bundok para hindi
mo ako isama hindi ba? O baka may itinatago ka sa akin?" Hindi na ako nakatiis.

Ilang linggo ko na rin kinikimkim ang manahimik at pilit itong intindihin.

Lalo akong nakaramdam ng inis ng iniiwas nito ang tingin sa akin.

"Hindi ka maaaring sumama, baby. Dahil hindi kita maaasikaso roon at

masyadong busy ang--"

"Okay, fine." At saka tumayo at nilayasan ito sa Dining area,

Pumatak ng sunod-sunod ang luha sa mga mata ko. Matinding

pagdaramdam ang nararamdaman ko ngayon.

He's change. Dahil sa trabaho halos wala na itong oras sa akin. Unti-unti
nakakaramdam ako ng sama ng loob at galit.

Pabagsak kong isinara ang pintuan ng kuwarto at inis na pinahid ang luhang tumutulo
sa pisngi ko.
Nang bigla akong mapasinghap sa pagkagulat. Isang matitipunong bisig ang pumulupot
sa bewang ko. Ni hindi ko naramdaman na nakasunod kaagad ito sa akin.

"Baby--"

"Bitiwan mo nga ako!" Sabay piksi.

Ngunit mas lalo nitong hinigpitan ang pagkakayakap sa akin.

"Please, listen to me mahal ko..." pakiusap nito.

Iniharap ako nito bigla. Kita ko ang pagkabahala nito ng makitang umiiyak ako.

"Baby, please. Huwag kang umiyak. Hindi lang kita puwedeng isama at masyadong
magiging busy ang pupuntahan ko. Ayokong pati ikaw ay mapagod at ma-stress sa lahat
kong lakad sa China. Please understand me." Sabay punas nito sa luha ko.

Inis ko naman itong iniwasan ng tingin. Piniksi ko rin ang kamay

nito.

"Ang sabihin mo may itinatago ka sa akin!" galit ng wika ko.

Tumaas na rin ang boses ko. Pansin ko ang pagbitaw nito ng buntong

hininga.

Akmang tatalikuran ko ito ng ikulong nito ang mukha ko sa dalawang kamay nito.
Napatitig tuloy ako sa malalalim nitong mga mata.

"Don't say that, baby. Kung iniisip mong nambababae ako, nagkakamali ka. Hindi ko
iyon gagawin sa iyo. Sobrang mahal kita. At ikaw lang ang mamahalin ko habang
buhay. Kung may pagkukulang man ako sa iyo ngayon dahil sa mga business meeting ko,
I'm so sorry. Pero pangako ko na babawi ako after ng kasal natin hmm.." Hinaplos-
haplos pa nito ang pisngi ko ng daliri nito.

Hindi ako umimik at sa ibaba tumingin. Ayokong salubungin ang titig nito. Nalinis
pa rin ako.

"Kaya ko ito ginagawa ngayon dahil ayokong may isipin sa araw ng kasal natin at sa
magiging honeymoon natin. Please, baby. Huwag ka nang magalit sa akin. Hindi naman
po nagluluko si mister."

Bigla ko tuloy itong tinitigan. Inirapan ko pa rin ito kahit seryoso ang mukha
nito. Pero aaminin ko naman na nawala bigla ang tampo ko rito at pag-iisip ng
masarna dahil sa mga paliwanag nito.

Lalo na ang sabihin nitong wala itong babae.

"Isang ngiti naman diyan ohh.." paglalambing nito.

Ngunit irap pa rin ang isinukli ko ito. Ganito siguro ang mga buntis. Nagiging
bugnutin.

Nang bigla ako nitong kilitiin sa tagiliran na ikinatili ko. "A-ano ba--* Stop!"
Hanggang sa matawa ako.

NGITING-ngiti naman ang luko. Inis ko tuloy itong hinampas. Ngunit isang mahigpit
na yakap ang iginanti nito sa akin.
At walang sabi-sabing sinakop ang labi ko. Namalayan ko na lang ang pagkawit ng
braso ko sa leeg nito at sinalubong ang mainit nitong halik.

"M-mahal na mahal kita, misis ko.." Paputol-putol nitong wika ng minsang pakawalan
nito ang labi ko.

"M-mas mahal kita."

Pansin ko ang pagngiti nito at pamumula ng tainga nito. Hanggang sa humantong na

naman kami sa ibabaw ng karna.

Nandine Bsc

2 or more chapters. Ending na po ang kuwento. Salamat sainyo mga readers ko!
Subaybayan niyo rin ang next story ko. "MY HUSBAND'S SECRET This is full of romance
po. Super ganda po nito. Sa interesadong magbasa. You can Add to the library na po
habang naka-free pa siya. Sisimulan ko siya this July po. Free po siya kaya add
niyo na po para mabasa niyo kaagad. Mahirap nang ma-lock. Thanks my beautiful
readers!

Episode 75 (Steven POV)

Episode 75 (Steven POV)

"How's my wife, Nay Lizel?" tanong ko sa kabilang linya.

"Madalas siyang nagkukulong sa loob ng kuwarto niyo hijo. Simula ng umalis ka,
palagi siyang tahimik at ayaw makipag-usap. Ni hindi na nga alam ang ngumitie."

Napabitaw naman ako ng mabigat na buntong hininga.

"Sige ho. Kayo na muna ang bahala sa asawa ko. Basta ibigay niyo lang

ang gusto niyang kainin."

Napapikit ako ng mariin habang hinihilot ang sintido.

Hindi ako maaaring tumagal rito at baka makasama sa pagbubuntis ng asawa ko ang
pag-alis ko. Hindi ko naman masabi dito ang tunay na dahilan at tiyak kong mag-
aalala iyon ng labis.

At iyon ang ayaw kong mangyari.

Tapos na ang tatlong araw na itinakda ko sa asawa, ngunit hindi pa rin ako maaaring
bumalik ng Pilipinas hanggat hindi ko natatapos ang obligasyon ko bilang isang
Mafia.

Ito ang dahilan kung bakit napapadalas akong umalis ng maaga at hindi pag-uwi sa
mansion.

Dahil inaatupag ko ang pagiging Mafia na kailangan ko nang bitiwan. Ngunit

kailangan ko munang matulungan ang mga agent upang mahuli ang karamihan sa kanila.

Ito rin ang dahilan kung bakit kailangan kong tumungo rito sa ibang bansa.
Narito ako ngayon sa Italy kung nasaan ang karamihang Mafia. 50/50 ang sumuko,
ngunit ang iba naman nagsitago at gusto pa ring makipaglaban.

Karamihan sa mga Agent ni daddy ay naririto ngayon sa Italy, upang mahuli ang mga
bigating tauhan ng matanda na hanggang ngayon patuloy pa rin sa pagtatago
Napalingon ako ng bumukas ang pintuan.

"Ako nang bahala rito. Bumalik ka na sa Pilipinas. Si Marnix

Bigla-bigla ba naman sumusulpot.

"Are you sure? Where's Marco?" tanong ko.

Umupo ito sa swivel chair.

"Hindi ko na siya pinasama. May mission siya sa Pilipinas na kailangang tapusin.

Ako nang bahala sa mga animal ng matandang iyon dito. Sabihin mo lang sa akin ang
posibleng Lugar kung saan sila maaaring nagtatago.

Natawa ako sa sinabi nitong animal. Ganito katamis magsalita ang kapatid ko sa mga
taong sindikato.

"Sigurado ka ba talaga? Baka hindi ka na niyan makapag-asawa kung sila na lang ang
aatupagin mo. Marami-rami pa naman sila." Sabay ngisi.

Tinaliman ako nito ng tingin.

"Wala akong panahon sa ganiyang usapan."

"Baka sa trabaho mo ring ito matatagpuan ang Queen mo!" hirit ko pa

Napabuga ito ng hangin. Halatang nagtitimpi lang ito. Baka kung hindi lang ako nito
kapatid, kanina pa ako rito tumumba.

Masyado itong seryoso sa buhay at ayaw nitong kinukulit lalo na sa bagay na ayaw
nitong pag-usapan at walang kabuluhan man lang sa kaniya.

"Umuwi ka na. At baka hindi ka makangiti ng ganiyan kung hindi ka na tanggapin ng

asawa mo." Ito naman ang ngumisi.

Bigla naman napawi ang ngiti ko sa labi. Kumunot ang noo ko.

*Sa tingin mo, paniniwalaan ka kaya ng future wife mo na wala kang babae rito?
Halos isang linggo ka na rito. Tiyak kong mag-iisip iyon kung paano mo nagawang
tiisin siya kung wala kang babae rito?"

Ito naman ang binigyan ko ng matalim na tingin. Nagkibit-balikat lang ito Para
yatang gusto kong liparin ang Pilipinas makauwi lang ng mansion

"Siguraduhin mo lang na makakapunta ka sa kasal namin, wikako sabay suot ng itim na

jacket

Nang lumingon ito sa akin. Nakangisi ang luko.

"Kung may kasalan pang mangyayari."

Biglang umigting ang panga ko

Bigla itong natawa ng mahina. Mukhang tuwang-tuwa pa

"Relax bro. Nagbibiro lang." Sabay arko ng labi nito.

"Tsk!"

"Goodluck!" pahabol pa nito.

HALOS nangangati ang mga paa ko makarating lang ng mansion.

Damn! I miss my wife.

Aaminin ko naman na may takot sa puso ko ang makitang galit ito sa akin. Ngayon pa
lang inihahanda ko na ang sarili ko kung paano sisimulang magpaliwanag dito.

"Where's my wife, Nay Lizel?" salubong ko sa mayordoma.

"Nasa kuwarto niyo siya hijo. Hindi pa nga iyon kumakain ng

pananghalian. Wala raw siyang gana."

Kaagad akong tumango at mabibilis na umakyat sa hagdan patungong kuwarto.

Inilibot ko ang paningin. Wala yata siya rito?

Nang marinig ko ang lagaslas ng tubig sa banyo. Lihim akong napangiti. Mukhang
sinusuwerte yata ako ngayon.

Napalunok ako ng makita ang maumbok nitong puwetan. Nakatalikod ito sa akin at
hindi nito naramdaman ang pagpasok ko.

Wala akong sinayang na oras. Kaagad kong hinubad ang lahat kong saplot. Napapalunok
ako habang papalapit dito.

"B-baby... bulong ko sabay yapos ng mga braso sa maliit nitong bewang.

Napatili ito sa pagkagulat. Kaagad itong napaharap sa akin. Napa-awang pa ang mga
labi nito sabay kurap ng mga mata.

Naglalagaslas pa ang shower. Hininaan ko naman iyon habang nakatitig sa magandang

mukha nito.

"I'm home," wika ko.

Biglang tumalim ang tingin nito at tumalikod sa akin. Akmang aalisin nito ang braso
ko na nakapulupot sa bewang nito ngunit lalo ko iyon hinigpitan

Napalunok ako ng turnama ang kargada ko sa maumbok nitong puwetan.

"Let me go. Tapos na ako maligo."

Ngunit lalo kong idiniin ang sarili rito. Damn! Sobra ko itong na miss!

"I miss you, mahal ko.." bulong ko sa punong tainga nito.

Hanggang sa halik-halikan ko ang balikat nito patungong leeg nito.

"Galit ako sa iyo!" Pilit nitong pinipiksi ang braso ko.

Nang titigan ko ito sa salamin na nasa harapan lang namin. Galit nga ang mukha nito
at matalim na nakatitig sa akin.

Nang gumuhit ang pilyong ngisi sa labi ko. Tumaas ang kilay nito at lalong nainis
ang mukha.

Akmang magsasalita ito ng bigla kong lamasin ang malusog nitong dibdib habang
nakatitig sa salamin.

Kitang-kita ko ang pag-awang ng labi nito at pagsinghap. Lalo kong diniinan ang
paglamas sa dibdib nito na ikinapula ng mukha nito.

Ipinakita ko kung gaano ako nasasabik dito sa pamamagaitan ng salamin na nasa

harapan namin.

*A-ano ba-- Ahmmmp!" ungol nito." S-stop!" awat pa nito sa akin.

Lalo akong napangisi. Nang bigla kong ibaba ang isang kamay ko at humantong sa
p********e nito.

"Are you sure? Ititigil ko?" Panunukso ko.

"Ooohhh!" Instead na sagot nito.

Kitang-kita ko kung paano ito nasasarapan sa ginagawa kong paglalaro

sa kuntil nito na ikinanginginig nito.

"Aaahhh, b-baby..!"

"Finally.." sambit ko.

Sinak op ko ang malambot nitong labi habang patuloy na paglabas masok ng daliri ko
sa v^ *** anito

Rinig na rinig ko ang impit na ungol nito. Hanggang sa hindi na ako nakapagpigil
pa.

Hinawakan ko ang tigas na tigas kong p*********¡ at ipinasok iyon sa butas nito
habang nakatalikod ito sa akin. Hinampas ko pa ng mahina ang maumbok nitong puwetan
bago ko simulan ang pag-araro dito.

Umurong-sulong ako habang nakatitig dito sa salamin.

"Aaahhh, aaaahhh S-stevvv!!" halinghing nito.

Bumilis nang bumilis ang pagbayo ko rito habang patuloy sa paglamas ng dibdib nito.
Itinaas ko pa ang isang paa nito upang malayang makalabas-masok ang kargada ko sa
butas nitong basang-basa na

*Are you still m-mad, m-mahal ko?" paputol-putol na tanong ko habang binabayo ito.

Binilisan ko lalo ng hindi ito sumagot.

"Aaaahhh, S-stevvv, ohhhhh!" napakapit pa ito sa braso ko.

"A-answer me, baby..! bulong ko.

"A-ang s-saraaaapp!"
Nakagat ko ang ibabang labi sa isinagot nito.

"So, you're n-not m-mad?"

Napaungol na rin ako sa sarap. Ang sikip pa rin! Fvck!

Bigla ko itong pinaharap at kinarga. Binayo ko ito habang nanatili akong nakatayo.

"B-baby...!" Napatingala ito.

"H-hindi ka na galit, m-mahal ko?" tanong ko pa.

Isinandig ko ito sa pader at doon mabibilis na binayo ng

sunod-sunod.

"Aaahhh, p-paano ako m-magagalit nito? Ohhh, ang s-sarap!!" halinghing nito.

Lumakas din ang pag-ungol nito na siyang nagustuhan ko.

Doon naman ako napangiti at saka muling sinakop ang labi nito.

"I-ikaw lang mahal ko. W-walang iba. K-kaya huwag na magalit kay mister hmm..
Habang binabayo ko ito.

Lalo kong idinidiin ang p*********j ko sa kaloob-looban nito. Malapit nang sumabog!

"P-promise?" sambit nito sa pamamagitan ng ungol.

Tinitigan ko naman ito ng buong sarap.

"P-promise my love. I-kaw lan- Aaaaaahhhh Fvck! Aaahhh!" ungol kong sumabog ako sa
loob nito.

Napakapit ito sa balikat ko ng umalpas ang malakas nitong ungol.

"A-ang s-saraaaaapppp!!"

NGITING-ngiti naman ako. Bigla nitong isinubsob ang mukha sa leeg ko. Lumakad naman
akong kalong-kalong ito palabas ng banyo.

"I'm hungry..." bulong nito na ikinangiti ko.

Mukhang hindi na nga galit sa akin.

Umupo ako sa ibabaw ng kama.

"What do you want to eat, mahal ko? At nang ipagluto kita." Sabay haplos sa mukha
nito.

Nang bigla itong umirap na ikinatawako.

"What? Galit ka na naman?" tanong ko sa pamamagitan ng ngiti.

ayon ka lang nakauwi? Nangbabae ka ba ?^ * Inis na tanong nito.

Napahagalpak ako sa reaksyon nito. She's so freaking cute kapag nagseselos

Hinampas ako nito sa braso. Akmang aalis ito sa kandungan ko ng mabilis ko itong
napigilan

"Baby, let me explain." Agap ko.

Pinigilan ko na rin ang mapangiti at baka umusok pa ang galit nito.

Mahirap na.

Episode 76 (THE WEDDING/THE END)

Episode 76 (THE WEDDING/THE END)

"Congrats bro!"

"Congrats dude!"

"Congrats boss!"

"Congrats sir!"

Sunod-sunod na pagbati ng mga kaibigan, mga empleyado ko, business partner at iba
pa.

Halos hindi na ako makakilos sa kinatatayuan ko sa dami ng lumalapit upang

magsibati.

Namalayan ko na nga lang na nasa 'di kalayuan ang bride ko at kausap ang mga
kaibigan nito at dating mga katrabaho sa pagmo-modelo.

"Lakas!" wikang kaibigan kong galing pa sa Europe.

Natawa naman ako sa sinabi nito.

"Galing pumili. Congrats!" wika rin ni Elor.

Laking Europe ito. Kasama ito sa mga sumugod sa kampo ng matanda noon.

"Naman!" Sabay ngisi.

"Wooahh! Iba ang lakas ng hangin!" wika ng mga ito na naging dahilan ng halakhakan.

Ako naman itong panaka-nakang tumitingin sa magandang bride ko na masayang-masayang

nakikipagtawanan sa mga kaibigan nito. Halatang tinutukso rin ito e

Ang mga ngiti nito na lalong nagpapatibok ng puso ko. Ang mga mata nitong
nakangiti. Inilalarawan nito kung gaano ito kasaya.

"Baka matunaw! Saiyong-saiyo na nga el Pati ba naman sa mga mata mo ayaw mong
makawala!" wika ni Gab.

Tawanan naman ang mga ito. Sinikmuraan ko tuloy ito ng mahina. Kunwa'y ngumiwi
naman ang luko.

Malakas magbiro ang mga ito dahil matatalik ko silang kaibigan sa

Europe "Malwan ko muna kayo. Enjoy this night!" wika ko sa mga ito.

Kaagad akong umalis sa harapan ng mga ito at walang kasawaan kung mang-asar

Nilapitan ko muna ang dalawang kapatid ko na mukhang masinsinan na naman ang pag-
uusap. 'Di ko tuloy naiwasang mapailing. Mukhang trabaho kaagad ang pinagkaka-
abalahan ng mga ito.

Hindi man lang muna e-enjoy ang kasal ko.

Sabay pa itong napalingon sa akin. Pareho pang napangisi. Alam ko na ang ganitong
galawan ng dalawa.

"Congrats bro!"

Tinapik ako sa balikat.

"Kumusta ang feeling?" nakakalukong tanong ni Marco.

Tinapik ko naman ang tiyan nitong bato-bato.

"Tinatanong pa ba iyan?" ngising wika ko.

Natawa naman ito ng mahina.

*Siguraduhin mo lang na kambal ang magiging pamangkin namin." Si

Marnix.

Natawa ako ng may kalakasan

*100%. Siguradong-siguradong bigkas ko rito.

Umarko ang gilid ng labi nito.

"Yabang!" singit naman ni Marco na sinamahan ng mahinang

tawa.

Bigla namang napangiti ang kapatid kong si Marnix.

"Goodluck sa magiging asawa niyo!" ngising wika ko sa dalawa.

Napahalakhak ako ng biglang sumeryoso ang mga mukha ng mga ito. Akala mo e,
tinapunan ng bomba.

"Bahala kayo, tatanda kayong binata!" Pananakot ko.

Hinanap ng mga mata ko ang asawa.

Kausap na ito ng mga magulang namin.

Kaagad kong iniyapos ang braso ko sa bewang nito. Isang matamis at

kindat ang ibinigay ko sa asawa ng tumingin ito sa akin.

Napakaganda talaga ng asawa ko!

Lihim akong kinilig

Ngunit ramdam kong namumula ang gilid ng tainga ko. Kaya hindi ko masisisi ang mga
kalalakihang nagpapantasya sa asawa ko.

Pero sorry sila, dahil pag-aari ko ang babaing kinahuhumalingan nila.

"Ang ganda talaga ng mahal ko.." bulong ko sa punong tainga nito.

Umarko ang gilid ng labi ko ng makita ang pariumula ng pisngi nito.

"I love you.." bulong ko pa.

Sinasadya ko talagang kiligin ito sa harapan ng mga kaibigan nito na kanina pa yata
nalihi sa kilig.

Nang kurutin ako nito ng palihim sa tagiliran ko.

"Sinasadya mong pakiligin ako huh.."

Natawa ako dahil sa sinabi nito. Hinuli ko ang kamay nito at hinagkan lyon habang
nakatitig dito.

Nang bigla yata kaming natauhan ng masigabong palakpalakan ang pumallanlang.

"Nakakatunaw naman yang titigan niyong dalawa!" Si dad.

Nagsitawanan ang mga ito. Sumipol naman ang mga baliw kong kaibigan. Nakangising
aso naman ang dalawa kong kapatid.

Sino kaya ang makakabihag sa puso ng dalawang ito? Lihim akong napalling

Aaminin kong naeexcite akong dumating ang araw na ma-inlove ang mga ito. Curios ako
kung anong klase at tipong babae ang makakapagpabihag sa dalawang ito. Ang ilap ng
mga puso el

Naunahan ko pal

"Ibang ma-inlove ang bunsong Harnish ah!" anang ng ka-business partner ni daddy

NGITING-ngiti naman ako sa mga pang-aasar ng mga ito sa akin. Kinabig ko naman ang
asawa kong hindi na yata makatingin sa mga bisita

Pulang-pula na ang pisngi at halos nakasubsob na sa matipuno kong dibdib.

Pagkatapos magpaalam, kaagad kong inalalayan ang asawa sa loob ng sasakyan.

Kaagad ko itong siniil ng halik pagkapasok ko pa lang ng sasakyan.

"Ahmmmp!" halos higupin ko ang hangin nito sa loob.

Hinampas naman ako nito sa braso.

"Uubusin mo yata ang hangin ko e!" nakangusong wika nito.

Tinitigan ko ito ng matiim at hinaplos ang pisngi nito.

*You're the most beautiful and sexy I've ever seen my wife. I love

you..!"
Naging emosyonal naman ang mga mata nitong nakatitig sa akin. Napangiti ako ng
hagkan nito ng mabilis ang labi ko.

"At ikaw rin ang pinaka-guwapo at hot na nakilala ko, mahal kong asawa," sagot nito
na ikinangiti ko ng husto.

Pati yata tainga ko pumapalakpak sa kilig!

"Kasama ba ang malaking kargada ko sa sinasabi mong hot?"

Panunudyo ko sa asawa.

Biglang namula ang buong mukha nito na ikinahalakhak ko.

"Baby naman!"

"What? Don't tell me, nahihiya pa ang asawa ko sa asawa niya?" pilyong tanong ko.

Akmang kukurutin ako nito sa tagiliran ng hulihin ko ang kamay nito at haklitin ang
bewang nito.

Napahawak naman ito sa matikas kong dibdib. Masuyo kong sinakop

ang mamula-mula nitong labi.

Hanggang sa pailalimin ko ito. Kung kailan nasa mainit ng labanan, saka

naman may kumatok sa labas ng sasakyan.

Lihim akong napamura sa kung sinumang istorbo. Bigla ring napalayo ang asawa ko sa
pagkagulat.

Ibinaba ko ang tinted window. Ang luko, ngising-ngisi pa. Walang iba kun'di si
Marco.

Pansin kong nakayuko ang asawa ko. Binigyan ko ng matalim na tingin ang kapatid.

"Sorry sa istorbo bro. Kaso, nakakaharang kayo sa daraanan ng mga sasakyan. Gusto
ko na ring magpa-init e!" nakakalukong biro nito.

Sa inis ko, binato ko ito ng bottle ng beer na nasa gilid ng paanan ko. Kaagad
naman nitong nasalo iyon habang nakangisi pa.

"Istorbo!"

At kaagad pinaandar ang sasakyanı.

"Enjoy sa honeymoon!" pahabol pa nito.

Langya talaga! Humanda ka talaga sa akin kapag ikaw naman ang na-inlove diyan at
todo asar ang matitikman mo sa akin.

Hinawakan ko ang kamay ng asawa at hinalikan iyon.

"Are you okay, mahal ko?" masuyo at malambing kong tanong.

Napanguso naman ito.

"Nakakahiya."

Natawa ako ng mahina.

"Masanay ka na sa mga kapatid ko."

Napatili ito ng pabilisin ko ang takbo ng sasak yan. Ngunit 'agad ko rin binagalan
ng maalalang buntis pala ito. Muntik na akong makalimot sa sobrang kasabik ang
maangkin itong muli.

"Baby naman eh!" reklamo nito.

"Sorry na po. Kanina pa kasi nananakit ang puson ko!" nakangising wika ko sa asawa.

Umirap lang ito. Pinagsiklop ko naman ang kamay naming dalawa habang ang isang
kamay ko ay nasa manibela.

HONEYMOON...

"Ohhhh! A-asawa ko!!" malakas na ungol ng asawa ko habang binabayo ito sa likuran.

Nasa kusina kami ng mga oras na iyon. Hindi na ako nakapagpigil at doon ko ito
naangkin.

Kasalukuyan kasing iinom ito ng tubig habang nakasuot ng sexy red lingerie. Ako
naman itong hindi nakapagpigil at sinundan kaagad ang asawa habang naglalaway sa
ganda ng katawan nito.

Nilamas ko ang malusog nitong dibdib sa harap habang patuloy ko itong binabayo sa
likuran.

Napakapit ito sa upuan at lalo nitong ini-angat ang puwetan na lalo kong
nagustuhan.

"Ohhh fvck! You're so fvcking hot my wife!" ungol ko. Itinaas ko ang isang binti
nito sa upuan. Lalo kong binilisan ang

pagbayo, Gigil kong hinampas ang maumbok nitong puwetan.

Halos gumagalaw na ang mga upuan pati ang lanesa sa lakas kong bumayo.

*Aaaahhh, a-asawa ko..!" nanginginig na sambit ng asawa ko.

Lalo akong nawawala sa sarili sa malakas nitong pag-ungol. Lalo akong inaapoy sa
libog!

Binilisan ko ang paglabas-masok sa butas nitong basang-basa na. Hindi ako nakatiis,
mabilis kong hinugot ang galit na galit kong alaga at kaagad lumuhod sa likuran
nito at ini-angat pa ng husto ang puwetan nito at sinakop ng labi ko ang naglalawa
nitong p********

Sinipsip ko iyon na ikinahalinghing at ikinanginig nito ng husto. Nasabunutan ako

nito habang nakatingala.

"Ooooh, fvck! S-steven ko! S-sobrang sarap! Aaaah!" Para itong maiiyak sa sarap.

Iwinalwal ko ang dila sa kuntil nito ng sunod-sunod. At doon ito sumigaw kasabay ng
malakas na pag-ungol at pagsabunot ng husto sa buhok ko.
Hinigop ko ang k*t*s ng asawako. Wala akong tinira.

Lihim akong napangiti ng maramdamang inilapit pa nito ng husto ang

p**

*e nito sa mukha ko.

"Ang sarap.." bulong ko sabay tingala sa asawa. Nang bigla itong lumuhod at pinaupo
ako nito sa silya. Napasinghap ako

ng hawakan nito ang malaking kargada ko at kaagad nito iyong isinubo.

"Ooohhh, wife...!" Sabay nganga.

Nahawakan ko ang buhok nito. Ako naman itong napatingala sa sarap.

"Oooh fvck! Damn!" mura ko ng sunod-sunod nagtaas-baba ang bibig nito sa ari ko.

Nakagat ko ng mariin ang ibabang labi ko sa pinipigilang mapaungol ng malakas.

"Wifey kooooooh!" Pagtawag ko ng lalong nanigas ang p********* ko. Tanda na malapit
na itong sumabog.

Ngunit bago man iyon mangyari, kaagad kong pinatayo ang asawa at pinatong sa ibabaw
ng lamesa.

Pinabukaka ko ito ng husto. Napalunok ako ng makita ang maumbok at pinkish nitong
v****a. Aaminin kong naadik ako sa p******** nito

Tipong gusto ko na lang palaging kainin at hagkan. Kaya naman sandali ko ulit itong
hinalikan at sinipsip saka pinasok ang malaking kargada ko.

Nakatukod ang dalawang kamay nito sa magkabilaan, gaygon din ako.

Titig na titig kami sa isa't isa habang ninanamnam ang sarap. Hanggang sa bumilis
nang bumilis ang pagbayo ko. Pasok na pasok at sagad na sagad.

May minsang bigla kong isinasagad at idinidiin sa kaloob-looban nito bago ko

huhugutin at muling isasagad. Napapaungol ako sa sarap.

Kinarga ko ito at nilakad ang kuwarto. Nakabaon pa rin ang akin habang hinahalikan
ko ito sa labi.

May minsang titigil ako at isasandig sa pader at babayuhin ito. Halos minuto rin
bago kami nakarating sa kama. Kulang na nga lang 'di ko na maabot ang kama dahil
sarap na sarap na ako.

Pero mas gusto kong sumabog sa ibabaw ng kama habang nakaibabaw ako sa asawa.

Pagkahiga sa kama, kaagad kong itinaas ang dalawang paa nito at saka mong bumayo sa
makipot nitong perlas.

"Ooohhhhh!" Sabay pikit.

Hindi alintana sa akin ang pawis na tumutulo sa mala-abs kong katawan. Nag-aapoy
ako sa sarap!

Pinatalikod ko pa ito at pinagdikit ang mga paa. Saka ko itinutok muli

ang anaconda ko sa puwetan nito. Napaungol ako ng maisagad at maipasok ko ng husto
ang akin sa

p********e nito.

Itinukod ko ang dalawang kamay ko sa magkabilaan. Saka muling

bumayo ng sunod-sunod sa maumbok nitong puwetan. "Ang s-sarap-sarap, a-asawa

koooh!" halinghing nito.

Napakapit ito ng husto sa kobre kama.

"1-10, gaano kasarap ang p*********jko, asawa ko?" nagawa ko pang magtanong

Pakiramdam ko lalo akong nalibugan sa katanungan ko at kasabikang marinig ang sagot

nito.

"Ooooh, a-asawa koohh!" halinghing nito ng lalo kong binilisan ang pagbaon dito

"A-answer me, wifey!"

*10, B-baby! Sa laki at haba ba naman niyan! Ang s-sarap-sarap!!"

"Ohh fvck!!" Lalong nagalit ng husto ang alaga ko.

Hinawakan ko ng mahigpit ang bewang ng asawa at saka mabibilis na binayo.

Hanggang sa mamula ang buong mukha ko.

"I-I'm c-coming.. Wife..!!"

"Y-yes, make it f-fast, a-asawako!"

Hanggang sa sabay kaming mapaungol ng malakas. Ilang sagad pa ang ginawa ko bago
ako napahiga sa likuran nito.

Hinalikan ko pa ang batok nito bago ako umalis sa likuran at saka ito niyakap ng
buong higpit. Ikinulong ko ito sa makisig kong braso.

Hinalikan ko ito sa noo.

Tumingala ito sa akin. Nakapaskil ang matamis na ngiti sa mga labi nito. Hinaplos
ko naman ang ibabang labi nito hanggang sa pisngi nito.

"Mahal na mahal kita, misis ko.." madamdaming wika ko sa

asawa.

Hinaplos din nito ang mukha ko habang nakatitig sa akin.

"Mahal na mahal din kita, mister ko. Ikaw lang."

Napalunok ako sabay halik sa labi nito. Hinaplos-haplos ko ang buhok nito hanggang
sa masilayan kong mahimbing na itong nakatulog.

Matamis akong napangiti at saka ipinikit ang mga mata.

My first and last love..

Nandine Bsc

Last Special Chapter na lang po. Thank you, beautiful readers! See you in my next
story.

Episode 77 (Special Chapter)

Episode 77 (Special Chapter) DALAWANG TAON ANG LUMIPAS..

Nakangiti ako habang nakatayo sa malawak na hardin ng mansion at pinapanuod ang

dalawang kambal na pilit naghahabulan.

Ang mga hagighik nito na siyang ikinatatawa ko gayundin ng mga yaya nito. They are
so adorable and cute. Boy and girl ang anak namin ni Steven.

Scoot and Scarlett ang pangalan ng kambal. Parehong kinuha ng mga ito ang mukha
naming mag-asawa.

Minsan ngang nagtatalo pa ang mga lola at lolo ng mga ito at nag-aaway kung kanino
sa kanila nagmana. Ang kaso, hindi naman nila maitatangging sa amin nga nagmana ang
dalawang kambal.

Napapadalas silang dumalaw dito sa mansion upang bigyan ng kung ano-ano ang
dalawang bata. Kung minsan nga, halos hindi ko na makarga ang dalawa at nananatili
na lang ito sa mga lola at lolo. Halos ayaw na ng mga ito pakawalan e.

Kung hindi pa umiyak at hanapin ako, ayaw pa nilang ibigay sa akin.

Ganoon sila kasabik sa apo!

Minsan ngang biniro ni Mommy Stela ang dalawang anak nitong lalaki kung kailan daw
siya bibigyan ng mga ito ng apo. Ngunit tanging seryosong mukha lang ang naibigay
ng mga ito.

Walang sagot. Walang emosyon. Kaya nawawalan ng pag-asa si Mommy Stela sa dalawa at
puro trabaho na lang daw ang Inaatupag

Ang wika naman ng asawa ko, hintayin lang daw nito at darating din daw ang panahong
iyon.

Napapansin ko nga na mahilig ang dalawang kapatid ng asawa ko sa bata. Dahil mas
madalas pa yata ang mga ito kung dumalaw sa dalawang kambal. At hindi sila pupunta
ng walang pasalubong sa dalawa.

Kung minsanı nga, natawa ako dahil malalaki ang mga binili ng mga itong damit.
Biniro pa ito ng asawa ko, ngunit tanging matalim na tingin lang ang ibigay ng
dalawang kapatid nito.

MALAKAS akong napatili ng may yumakap sa akin sa likuran.

"Hey, wife..." natatawang wikang asawa ko.

Iniharap ako nito. Hinampas ko naman ito sa braso.

"Nanggugulat ka!" Sabay irap dito habang nak anguso.

"Tss, ang sabihin mo ang lalim ng iniisip mo. Ano bang iniisip ng mahal

kong asawa hmm?" malambing nitong tanong.

Napapikit pa ako sandali ng hagkan nito ang labi ko. Hinahaplos-haplos din nito ang
pisngi ko.

*Wala naman. Naisip ko lang ang mga magulang natin kung paano nila panggigilan ang
anak natin. Lalo na ang dalawang kapatid mo kung paano bumili ng mga damit ng
dalawa." Sabay tawa.

Napangiti naman ang asawa ko habang naliling.

Lalo ako nitong niyakap.

"Hayaan muna ang dalawang iyon. Ganoon talaga kapag tatandang walang asawa. Walang
alam sa pagbili ng damit bata." Sabay ngisi nito.

Matatawa na sana ako ng manlaki ang mga mata ko sabay kagat ng ibabang labi.

Paktay..

Napansin yata ng asawa ko, na nakatingin ako sa likuran nito. Mabilis naman itong
lumingon.

Kita nito ang pagsalubong ng mga kilay ng dalawang kapatid nito.

Nakapaneywang habang may bitbit ang mga itong paper bag. Tiyak kong regalo na naman
iyon sa dalawang kambal.

Kita ko pa ang lalong pagngisi ng asawa ko. Tumingin pa ito sa akin at kumindat.
Tinaliman ko naman ito ng tingin,

"Nandito pala ang mga guwapo kong kapatid. Ayos! May pasalubong na naman ang kambal
namin!" wika nito.

Lumapit ito sa dalawa. Ngunit suntok sa sikmura ang natikman ng asawa ko na

ikinangiwi ko.

Isang tawa ang pinakawalan pa nito. "Hey, what's wrong? Pumunta lang ba kayo rito
upang sikmuraan

ako? Don't tell me, ubos na ang mga kriminal at ako na ang--*

Bigla siya nitong inakbayan ng dalawang kapatid. Lumingon pa sila sa

akin.

"Hiramin muna namin itong bunso namin! Si Marnix.

Wala akong nagawa kun'di ang mapatango. Hanggang sa mapangiti

ako.
Alam ko naman na kahit seryoso sa buhay ang dalawang kapatid ng asawa ko, may sweet
pa rin sa parte ng katawan ng mga ito. Halata naman at palagi ngang naaalala ang
dalawang kambal.

Kahit nga alam kong masyadong busy ang trabaho ng mga ito bilang isang agent, hindi
nila nakakaligtaan ang kambal na hindi bisitahin. Kita ko kung gaano nila kamahal
ang pamangkin nila.

Naisip ko nga, kung mag-aasawa ang mga ito, tiyak kong matindi rin

kung magmahal ang mga ito. Dahil subok ko na iyon sa asawa

ko.

Kahit matagal na kami, walang pagbabago ang kalambingan at pag-aalala nito at

pagpapakita kung gaano ako nito kamahal lalo na sa dalawang kambal.

Kailanman hindi ko naramdaman na may pinagsisisihan ako. Ipinakita niya sa akin

kung gaano siya ka-deserve bilang isang asawa.

"Ya, padala na sa sala ang dalawang kambal at naroon ang mga tito nila, wika ko sa
dalawang yaya.

Mabilis naman silang sumunod. Umak yat muna ako sa kuwarto upang magpalit ng damit.
Masyadong maiksi ang short ko at hindi ako komportable kahit pa kapatid ng asawa ko
ang nandiyan.

SAMANTALANG nagkukuwentuhan ang tatlo ng marinig nila ang boses

ng dalawang kambal.

Napailing na lang si Steven habang nakatingin sa dalawang kapatid na kaagad tumayo

at sinalubong ang dalawang kambal na karga-kargang dalawang yaya.

"Kami na munang bahala sa dalawa," rinig kong wika ni Marnix.

Karga-karga nito si Scarlett habang na kay Marco naman si Scoot.

Nakaharap ang mga ito sa akin

Naisipan kong buksan ang paper bag na dala ng mga ito. "Tsk. Kung inaakala mong
makakakita ka pa ng malalaking damit. Asa ka, bro. Tiniyak naming kakasya iyan sa
dalawang kambal." Si Marco.

Bigla akong natawa. Nahulaan yata nito ang nasa isip ko.

Napataas ang kilay ko sabay ngiti.

"Ayos. So, puwede na kayong mag-asawa. Marunong na kayong sumukat!" wika ko.

Hindi sila umimik at nakatuon na ang pansin ng mga ito sa dalawang kambal. Panay
hagighik naman ni Scarlett habang kinikiliti ito ni Marnix.

Busy naman si Scoot, sa laruan nitong kabibigay lang ni Marco.

"Ang sabi raw ng matatanda, kapag mahilig sa batang babae ang binatang lalaki,
malapit na raw 'yan makapag-asawa.." Pang-aasar ko bigla sa kapatid kong si Marnix.

Awtomatikong nawala ang ngiti nito sabay tingin sa akin ng seryoso. Bigla namang
naubo si Marco at may nakakalukong ngisi sa labi.

"What? Rinig-rinig ko lang naman iyon!" kunwa' y wika ko kay

Marnix.

Isang mahabang buntong hininga ang pinakawalan nito. Natawa ako ng kinuha nito si
Scoot at ibinigay si Scarlett kay Marco.

Pareho tuloy kaming natawa ni Marco.

"Natakot tuloy si bro," wika ni Marco.

Binatukan tuloy ito ni Marnix na ikinatawa ko. Napatikhim naman ako ng matalim
itong tumingin sa akin.

"Maiwan ko muna nga kayo. Akyatin ko lang ang asawa ko!"

"Hinay-hinay at baka masundan kaagad ang dalawang ito!" pahabol ni Marco.

"Tsk. Inggit lang kayo!" Sabay ngisi.

Pagkabukas pa lang ng pinto. Kaagad kong tinawag ang asawa.

*Baby?"

Tiningnan ko sa banyo, pero wala. Tumungo ako ng dressing

room.

Bigla kong nakagat ang ibabang labi ng sak tong kasusuot lang nito ng undies.
Maingat kong inihakbang ang mga paa ko.

Saktong magsusuot ito ng bra, ngunit kaagad kong sinapo ng dalawang kamay ko ang
bilugan nitong s**o. Malakas na singhap ang lumabas sa labi nito.

Kaagad din itong nakaharap sa akin.

"Lagi mo na lang akong ginugulat!" wika nito na may kasamang kurot sa tagiliran ko
habang nak anguso.

Kaagad ko namang hinuli ang kamay nito at dinala sa labi ko. Hinaklit ko ang maliit
nitong bewang at sabik na sinakop ang malambot nitong labi.

Isang impit na ungol ang kumawala rito ng pisilin ko ang malusog nitong dibdib.
Kaagad bumaba ang halik ko sa leeg nito hanggang sa n*****s nito.

Sabik ko itong sinakop ng basa kong labi. Sinipsip at

kinakagat-kagat.

"Oohh, baby...!"

Kaagad akong lumuhod at inalis ang undies nito. Inamoy ko ang p********e nito sabay
halik at pinasok ang loob nito ng pinatigas kong dila.

"Aaaaahhhh!" ungol ng asawa ko.

Hindi nagtagal, nanginig ito at sumabog. Kaagad ko itong kinarga patungong kama.
"Baby, baka hanapin tayo ng mga kapati--*

Sinil ko ito ng halik.

"Hayaan mo sila.." sagot ko.

Kaagad kong hinubad ang suot ko habang nakatitig ito sa akin.

Napanganga ito sabay ungol ng ikiskis ko ng paulit-ulit ang malaki kong kargada sa
basa nitong hiyas.

Napuno ng pagnanasa ang mga mata ko katulad ng nakikita ko sa mahal

kong asawa.

Hanggang sa ibuka ko ng husto ang hita ko at ipasok ang tigas na tigas kong p***
Nagsimula akong umurong-sulong sa butas ng

asawa ko.

Hanggang sa pabilis nang pabilis.

"Ooohhh fvck, wife..!" Sabay tingala at saka isasagad sa kaloob-looban nito.

Hanggang sa isubsob ko ang mukha ko sa leeg nito at buong lakas at bilis na bumayo
nang bumayo sa ibabaw nito.

"Nakakaadik ka, m-mahal ko. A-ang sarap mo..!" bulong ko sa asawa.

Naramdaman ko ang paghawak nito sa buhok ko.

"Ang sarap-sarap!" wika nito sa akin.

Hanggang sa napakapit ako sa kobre kama. Fvck! Sasabog na

ako.

Yumugyog ng malakas ang kama dahil sa mabibilis kong paglabas masok sa asawa ko..

"A-ayan naaahhhh!!" malakas na ungol ng asawa ko.

*Y-yesssssss!!!" sambit ko sabay sagad ng p*********¡ ko sa loob nito.

Napapikit pa ako habang naramdaman ang k ^ * t^ * s ko sa loob nito. I feel in

heaven! Darrın!

"B-baby, ipinasok m--*

Hinalikan ko ito sa labi.

"Susundan na natin ang dalawa!" pilyong wika ko sa asawa sabay ngiti at kindat
dito.

Namula ang pisngi nito.

"Bata pa sila."

"Tss, 'di mo nga ako pinigilan ng ipasok ko sa loob e!" pilyong

wika ko.

"Eh kasi--"

"Nakalimot ka, dahil sa sarap na pinapalasap ko?" namimilyong wika ko pa sa asawa.

Pulang-pula naman ang mukha nito.

"H-hindi ah! Akala ko kasi alam m--"

"Hindi?" taas kilay na tanong ko.

Umirap ito sa akin habang namumula ang pisngi.

"Hindi pala ah.." nakangising wika ko.

Hanggang sa gumalaw akong muli sa ibabaw nito. Umarko ang gilid ng

labi ko ng umungol ito.

"Hindi..?" Pang-aasar ko sa asawa.

Akmang magsasalita ito ngunit kaagad akong bumayo ng marlin at sagad dito.
Napakahawak ito sa braso.

"A-asawa ko..!" halinghing nito.

"Hindi ba?" Pag-uulit ko.

Bumilis nang bumilis ang pag-araro ko sa asawa. Halos nagsasalpukan na ang aming
katawan.

Nang patalikurin ko ito at patwarin. Saka ko ito binayo sa puwetan nitong

nakakagigil sa umbok.

Sunod-sunod na halos ikinaungol nito ng malakas. Kita ko pa ang pagtirik ng mga

mata nito.

Umaalog din ang malusog nitong dibdib.

"Ooohhh s h^ * +11^ * wika nito.

Hinampas ko ang maumbok nitong puwetan at saka sinasagad ang p*********ko.

"Ooohhh, S-stevvvv..!"

"Fvck! Fuck!" sambit ko.

Namumula na ang buong mukha ko sa sarap. Sasabog na naman ako.

Ilang bayo at sagad nang..

"Now, tell me. Ipapasok ko or titigil ako?" bulong ko sa asawa.

"Aaahh, ikaw bahala. Just Fvck me, hard and fast! Malapit na..!" pakiusap nito.

Lihim akong napangiti.

Hanggang sa pareho kaming mapa-ungol ng malakas.

Kaagad ko itong niyakap at hinalikan sa noo.

"Gusto rin pala eh. Ayaw din naman palang mabitin!" pilyong wika ko sa asawa

Inirapan na naman ako nito. Natatawa ako na kinikilig kapag ganito ang asawa ko.
Hilig mang-irap e!

Niyakap ko ito ng mahigpit. Isiniksik naman nito ang sarili sa matikas kong dibdib.

"Mahal na mahal kita, misis ko.. bulong ko sa asawa. Hinalikan ko ito sa gilid ng
ulo.

"Mas mahal kita, mister ko."

Tiningnan ko naman ito. Nakangiti ito ng buong tamis sa akin. Hinalikan ko ito ng
buong suyo sa labi.

Nang sabay kaming mapalingon sa pinto.

Sunod-sunod ba namang katok.

"Mukhang hinahanap na tayo ng dalawang kambal." Akmang babangon ito ng lalo kong
hinapit ang bewang nito.

"Nang-iistorbo lang iyan iaati n!^ prime prime wika ko habang nakangiti.

Alam ko namang nang-aasar na naman ang dalawang kapatid ko.

Per - - - n

Nang pumaibabaw ako rito.

in sila!" nakangising wika ko.

Isang halakhak ang pinakawalan nito ng kilitiin ko ito.

Halos maluha-luha ito ng tigilan ko.

*Baby naman e!"

"I love you.." sagot ko.

Ikinawit nito ang braso sa batok ko.

"I love you more, my husband."

Pareho kaming napangiti ng marinig ang papalayong mga yabag.

Nandine Bsc

Thank you beautiful readers! Abangan niyo ang next story ko. More kilig and romance
ang aasahan sa kuwento "MY HUSBAND'S SECRET Add to the library sa interesadong
makabasa. Free po siya