Professional Documents
Culture Documents
• Listek senesu
• Owoc senesu Rozdrobniona substancja
• Kora kruszyny roślinna oraz przetwory,
standaryzowane
• Korzeń rzewienia
Dodatkowe wskazanie:
Owoc senesu oczyszczanie jelita w przygotowaniu pacjentów do badań
Kontaktowe leki przeczyszczające –
substancje roślinne zawierające antranoidy
(antrazwiązki) - DAWKOWANIE
dorośli i dzieci > 12 r.ż.
Listek senesu 10-30 mg pochodnych hydroksyantracenowych w przeliczeniu na sennozyd B
1 x dziennie na noc
Owoc senesu 10-30 mg pochodnych hydroksyantracenowych w przeliczeniu na sennozyd B
1 x dziennie na noc (leczenie zaparć)
150 mg pochodnych hydroksyantracenowych w przeliczeniu na sennozyd B
wczesnym popołudniem dnia poprzedzającego badanie (oczyszczanie jelita przed
badaniem)
Kora kruszyny 10-30 mg pochodnych hydroksyantracenowych w przeliczeniu na glukofrangulinę A
1 x dziennie na noc
Korzeń rzewienia 20-30 mg pochodnych hydroksyantracenowych w przeliczeniu na reinę
1 x dziennie na noc
Sok z liści aloesu, 10 – 30 mg pochodnych hydroksyantracenowych w przeliczeniu na aloinę
zagęszczony i wysuszony 1 x dziennie na noc
Kontaktowe leki przeczyszczające –
substancje roślinne zawierające antranoidy
(antrazwiązki) - DAWKOWANIE
POSTĘPOWANIE:
❑ brak odtrutki
❑ należy zwiększyć podaż płynów, monitorować poziom potasu (szczególnie u osób starszych).
Substancje roślinne zawierające antranoidy –
farmakokinetyka
❑ Aglikony antrachinonowe są absorbowane w jelicie a następnie metabolizowane w wątrobie do
glukuronidów i siarczanów.
❑ Po doustnym podaniu reina, emodyna i śladowe ilości chryzofanolu są wykrywalne w moczu.
❑ Aktywne metabolity, np. reina, przechodzą w niewielkich ilościach do mleka.
❑ Doświadczenia na zwierzętach wykazały też nieznaczne przechodzenie reiny przez łożysko.
❑ Doświadczenia na zwierzętach wykazały, że przy podaniu bezpośrednio do jelita ślepego absorpcja
antronu reiny wynosiła <10%. W wyniku kontaktu z tlenem antron reiny ulega utlenieniu do reiny i
sennidyn, których obecność wykrywa się we krwi, głównie w postaci siarczanów i glukuronidów. Po
podaniu doustnym 3-6% metabolitów wydalanych jest z moczem, a niektóre wydalane są z żółcią.
❑ Większość sennozydów (90%) wydalana jest z kałem w postaci polimerów (polichinonów) wraz z 2-
6% niezmienionych sennozydów, sennindyn, antronu reiny i reiny.
❑ W badaniach farmakokinetycznych u ludzi, podczas doustnego podawania strąków senesu (20 mg
sennozydów) przez 7 dni maksymalne stężenie reiny w osoczu krwi wynosiło 100 ng/ml. Nie
stwierdzono akumulacji reiny.
Preparaty handlowe – listek, owoc senesu
Produkty lecznicze
Sennae foliolum 0,9-1,1 g, 1 g wysuszonych listków senesu otrzymywanych z 0,9 g Cassia senna L. (C. acutifolia Delile)
co odpowiada 30 mg glikozydów różnych gatunków Cassia senna L. (C. acutifolia Delile) lub Cassia angustifolia Vahl, foliolum
hydroksyantracenowych w przeliczeniu lub Cassia angustifolia Vahl, foliolum (listek senesu), co (listek senesu), co odpowiada 16,58 mg-
na sennozyd B. odpowiada 25-30 mg glikozydów 22,43 mg glikozydów
hydroksyantracenowych w przeliczeniu na sennozyd B. hydroksyantracenowych w przeliczeniu
na sennozyd B.
Preparaty handlowe - kora kruszyny
Produkty lecznicze
0,4 g produktu leczniczego Rhamnus frangula L., cortex (kora kruszyny) 0,4 g produktu, zawiera 27,06-30 mg
zawiera 27,08 – 29,93 mg antrapochodnych w przeliczeniu na
glukofrangulin w przeliczeniu na glukofrangulinę A glukofrangulinę A.
Preparaty handlowe – korzeń rzewienia
Produkty lecznicze
CORAX
Suplement diety!!!
Sproszkowany sok z liści aloesu (4:1) (Aloe
Barbadensis Mill) – 35 mg
ekstrakt z kory kruszyny 4:1 (Frangula Mill L.) – 42 mg
Preparaty handlowe - złożone
Tradycyjny produkt leczniczy roślinny Produkt leczniczy roślinny
100 g produktu leczniczego zawiera 10 g Każda saszetka 1,4 g zawiera:
extractum fluidum (1:1) compositum ex: Rhamnus frangula L. (Frangula alnus Miller), cortex
Rhei radice, Frangulae cortice, Foeniculi (kora kruszyny) 0,230-0,330 g
fructu, Carvi fructu Cassia senna L. (C. acutifolia Delile), lub Cassia
[Ekstrahent - etanol 50% (v/v) angustifolia Vahl, foliolum (listek senesu) 0,110-0,200 g
Carum carvi L., fructus (owoc kminku) 0,490 g
12,7 mg związków antranoidowych w Sambucus nigra L., fructus (owoc bzu czarnego) 0,142-
przeliczeniu na glukofrangulinę A/15 ml 0,332 g
Mentha x piperita L., folium (liść mięty pieprzowej)
0,238 g
Nasienie babki płesznik Psylli semen Plantago afra L. (P. psyllium L.) – babka płesznik
Plantago indica L. (P. arenaria Waldst. et Kit.) –
babka piaskowa
f. Plantaginaceae – Babkowate
Nasienie lnu Lini semen Linum usitatissimum L. – len zwyczajny
f. Linaceae – Lnowate
Substancje roślinne zawierające polisacharydy –
MECHANIZM DZIAŁANIA
❑ leki przeczyszczające zwiększające objętość mas kałowych
❑ kod ATC A 06 AC
❑ Nasiona i łupina nasienna babki jajowatej, babki płesznik, lnu są szczególnie bogate we włókna pokarmowe i
śluzy. Mogą absorbować wodę w ilości 10-krotnie większej od własnej masy (łupina nasienna babki jajowatej
nawet 40-krotnie większej). Nasiona zawierają 10-12% śluzowych polisacharydów (zlokalizowane głównie w
łupinie nasiennej). Podlegają częściowej fermentacji (w badaniach in vitro ok. 28%, niesfermentowane 72%).
❑ Działają poprzez chłonięcie wody w jelicie. Dochodzi do zwiększenia objętości treści jelitowej, obniżenie jej
lepkości, co powoduje stymulację ściany jelita. Stymulacja jelita wynika również z kontaktu z surowymi
częściami włókien. Kiedy nasiona przyjmowane są z odpowiednią ilością płynu (przynajmniej 30 ml na 1 g)
zwiększa się objętość treści jelitowej ze względu na wysoką zdolność zwiększania własnej objętości. Stąd
stymulacja poprzez rozciągnięcie ściany jelita, co wyzwala defekację. Jednocześnie obrzęknięta masa śluzu
tworzy warstwę nawilżająca, która ułatwia pasaż treści jelitowej.
❑ Efekt zwykle w obrębie 12 do 24 godzin po pojedynczym podaniu.
❑Czasami maksymalny efekt zostaje osiągnięty po 2-3 dniach.
Leki przeczyszczające zwiększające objętość mas
kałowych – substancje roślinne zawierające
polisacharydy
Leki o ugruntowanym zastosowaniu medycznym (well established use)
• łupina nasienna
• łupina nasienna babki jajowatej • sproszkowana substancja roślinna
Substancje roślinne zawierające polisacharydy -
WSKAZANIA
nasienie babki jajowatej (1) leczenie zaparć nawykowych
nasienie babki płesznik (2) stany, w których pożądana jest ułatwiona defekacja
nasienie lnu (np. po operacjach w okolicy odbytu lub odbytnicy, przy
szczelinach odbytu, w chorobie hemoroidalnej)
dodatkowe wskazanie:
łupina nasienna babki jajowatej (3) Pacjenci, u których zwiększenie dziennego spożycia
błonnika może być korzystne, np. w zespole jelita drażliwego
z dominującymi zaparciami, jako uzupełnienie diety w
hipercholesterolemii.
Substancje roślinne zawierające polisacharydy -
DAWKOWANIE
SUBSTANCJA ROŚLINNA DAWKOWANIE
DOROŚLI DZIECI (6-12 lat)
nasienie babki jajowatej 8-40 g w 2-3 dawkach podzielonych 4-25 g w 2-3 dawkach podzielonych
nasienie babki płesznik 25-40 g w 3 dawkach podzielonych 12-25 g w 3 dawkach podzielonych
nasienie lnu 20-45 g w 2-3 dawkach podzielonych Nie zaleca się stosowania
łupina nasienna babki Wsk. (1) i (2) Wsk. (1) i (2)
jajowatej 7-11 g w 1-3 dawkach podzielonych 3-8 g w 1-3 dawkach podzielonych
Wsk. (3) Wsk. (3)
7-20 g w 1-3 dawkach podzielonych Nie zaleca się stosowania u dzieci < 12 r.ż.
Substancje roślinne zawierające polisacharydy –
SPOSÓB ZAŻYWANIA
❑ jeżeli po 3 dniach stosowania nie ma efektów należy skonsultować się z lekarzem lub
farmaceutą
❑ należy zapewnić odpowiednią podaż płynów – 30 ml na 1 g substancji roślinnej
❑ można substancję roślinną/przetwór zmieszać z wodą i wypić albo najpierw połknąć a
następnie popić wodą
❑ należy stosować przynajmniej ½ do 1 godziny przed lub po zażyciu innych leków
❑ nie stosować bezpośrednio przed snem
❑ efekt działania po 12-24 h
❑ podczas zażywania należy unikać wdychania substancji roślinnej, aby zmniejszyć ryzyko
uwrażliwienia na substancję aktywną
Substancje roślinne zawierające polisacharydy –
PRZECIWSKAZANIA
❑ nadwrażliwość na substancję czynną
❑ nagłe zmiany zwyczajów dotyczących wypróżniania się trwające dłużej niż 2 tygodnie
❑ niezdiagnozowane krwawienia z odbytu oraz brak wypróżnień po stosowaniu środka
przeczyszczającego
❑ nieprawidłowe zwężenia w obrębie przewodu pokarmowego, choroby przełyku i wpustu
żołądka, potencjalna lub istniejąca niedrożność jelit lub ich atonia, okrężnica olbrzymia
(megacolon), problemy z przełykaniem lub z gardłem
Substancje roślinne zawierające polisacharydy –
ŚRODKI OSTROŻNOŚCI
❑ nie zaleca się stosowania u dzieci poniżej 6 roku życia (nasiona lnu 12 r.ż.) ze względu na
niewystarczające dane na temat skuteczności i bezpieczeństwa w tej grupie pacjentów
❑ produkty powinny być stosowane w zaparciach stolca, które nie ustąpiły po zmianie nawyków
żywieniowych.
❑ należy pamiętać o odpowiedniej podaży płynów (30 ml na 1 g substancji roślinnej)
❑ nie powinno się stosować u pacjentów z zaparciem i takimi objawami jak ból brzucha, nudności i
wymioty, gdyż objawy te mogą sygnalizować niedrożność jelit
❑ w przypadku wystąpienia bólu w jamie brzusznej lub jakichkolwiek zaburzeń w oddawaniu stolca,
należy zaprzestać przyjmowania produktu i zasięgnąć porady medycznej
❑ w celu zmniejszenia ryzyka niedrożności jelit stosowanie z lekami hamującymi perystaltykę jelit (np.
opioidy) wymaga nadzoru lekarza
❑ nasiona lnu mogą wykazywać działanie estrogenne, dlatego nie zaleca się stosowania u kobiet z
nowotworami hormonozależnymi
Substancje roślinne zawierające polisacharydy –
INTERAKCJE
❑ Stosowanie substancji roślinnych zawierających polisacharydy może obniżyć wchłanianie
innych jednocześnie przyjmowanych leków, takich jak związki mineralne, witaminy (B12),
glikozydy nasercowe, pochodne kumaryny, karbamazepina i lit. Nie należy stosować ½ - 1 godz.
przed lub po zastosowaniu innych leków.
❑ Stosowanie u diabetyków wymaga nadzoru lekarskiego, gdyż może być konieczna modyfikacja
dawek leków przeciwcukrzycowych, insuliny.
❑ Stosowanie równocześnie z hormonami tarczycy wymaga nadzoru lekarskiego, ponieważ może
być konieczna modyfikacja dawki.
❑ Stosowanie jednocześnie z lekami hamującymi perystaltykę jelit (loperamid, opioidy) zwiększa
ryzyko wystąpienia niedrożności jelit – stosowanie jedynie pod nadzorem lekarza.
Substancje roślinne zawierające polisacharydy –
WPŁYW NA PŁODNOŚĆ, CIĄŻA, LAKTACJA
❑ WPŁYW NA PŁODNOŚĆ: Brak danych.
❑ STOSOWANIE PODCZAS CIĄŻY I KARMIENIA:
Nasiona i łupina nasienna babki jajowatej, nasiona babki płesznik:
Można rozważyć stosowanie u kobiet ciężarnych i karmiących jeśli zachodzi taka konieczność, i
jeśli zmiana nawyków żywieniowych nie jest skuteczna.
Nasiona lnu:
Brak danych na temat szkodliwego działania podczas stosowania w czasie ciąży i laktacji.
Badania u zdrowych kobiet wskazują na działanie estrogenne nasion lnu.
Ze względu na brak wystarczających danych nie zaleca się stosowania produktu w okresie ciąży i
karmienia piersią.
Substancje roślinne zawierające polisacharydy –
DZIAŁANIA NIEPOŻĄDANE
❑ wzdęcia (zwykle ustępują w trakcie leczenia)
❑ ryzyko niedrożności jelit lub przełyku oraz zaklinowanie stolca, zwłaszcza przy przyjmowaniu
produktu ze zbyt małą ilością płynów
❑ reakcje nadwrażliwości (wysypka, świąd, nieżyt nosa, zapalenie spojówek, skurcz oskrzeli,
anafilaksja)
Produkt leczniczy
Postać farmaceutyczna: Zioła
5 g/ saszetkę Tradycyjny produkt leczniczy roślinny
Preparaty handlowe – substancje roślinne zawierające
polisacharydy
Suplementy diety
1 porcja (3 g) zawiera: łupina Łupina nasienna babki Dzienna porcja (10 g) zawiera: łupina Dzienna porcja (10 g) zawiera:
nasienna babki jajowatej jajowatej. nasienna babki jajowatej 6.5 g, inulina z 3,87 g mielonych nasion lnu
(Plantaginis ovatae seminis korzenia cykorii 3.5 g, bakterie kwasu zwyczajnego, 1,2 g inuliny, 1 g łusek
tegumentum) 2.1 g, nasiona mlekowego 1x108 jtk, błonnik 8.6 g babki jajowatej, 0,56 g błonnika
babki jajowatej (Plantaginis jabłkowego.
ovatae semen) 0.9g
Wyrób medyczny w postaci mikrowlewek
Skład
Dejonizowany koncentrat moszczu winogronowego; sorbitol; woda; wyciąg z malwy,
żel aloesowy; płynny wyciąg z prawoślazu; hydroglicerynowy wyciąg z propolisu.
Substancje konserwujące: Benzoesan sodu, sorbinian potasu.
Jak działa?
• osmotycznie (wyciągi z białego winogrona i sorbitol) → ściąganie wody do światła jelita, rozmiękczenie mas kałowych
oraz zwiększenie ich objętości, co stymuluje motorykę jelita i wspomaga ewakuację stolca w naturalny sposób.
• powlekająco i kojąco na śluzówkę jelita (aloes, malwa i prawoślaz), tworząc film ochronny przeciwko podrażnieniom,
który dodatkowo redukuje ból podczas wypróżnienia.
• Substancje śluzowe sprzyjają również rozmiękczeniu mas kałowych.
• ochronnie i przeciwzapalnie na błonę śluzową odbytnicy (propolis hydroglicerynowy w połączeniu z właściwościami
aloesu)
FITOTERAPIA BIEGUNEK
Leki przeciwbiegunkowe zawierające substancje
działające ściągająco
Owoc borówki czernicy suchy Myrtilli fructus siccus Vaccinium myrtillus L. – borówka czernica
f. Ericaceae – Wrzosowate
Kora dębu Quercus cortex Quercus robur L.– dąb szypułkowy
Quercus petraea Liebl.– dąb bezszypułkowy
Quercus pubescens Willd. – dąb omszony
f. Fagaceae – Bukowate
Kłącze pięciornika Tormentillae rhizoma Potentilla erecta (L.) – pięciornik kurze ziele
f. Rosaceae – Różowate
Ziele rzepiku Agrimoniae herba Agrimonia eupatoria L. – rzepik pospolity
f. Rosaceae – Różowate
Liść maliny Rubi idaei folium Rubus idaeus L. – malina właściwa
f. Rosaceae – Różowate
Garbniki – mechanizm działania
❑ wykazują zdolność wiązania się z aminokwasami białek, ścinając powierzchnię śluzówki, tworzą
nierozpuszczalną warstwę ochronną, zmniejszając kontakt z czynnikami prozapalnymi i
drobnoustrojami;
❑ działają przeciwysiękowo, przeciwzapalnie i mogą normalizować skład flory bakteryjnej;
❑ hamują wzrost bakterii chorobotwórczych poprzez destabilizację błony komórkowej,
hamowanie aktywności enzymów bakteryjnych i/lub przez wiązanie/chelatowanie substratów
niezbędnych do wzrostu drobnoustrojów;
❑ działają zapierająco poprzez hamowanie aktywacji białek tworzących kanał chlorkowy w błonie
komórkowej (CFTR)
WŁAŚCIWOŚCI FARMAKODYNAMICZNE
Grupa farmakoterapeutyczna: leki przeciwbiegunkowe, kod ATC: A 07 XA 01.
Substancją czynną leku Taninal jest białczan taniny. W świetle jelita białczan taniny ulega
strawieniu uwalniając garbniki, które wykazują działanie ściągające i bakteriostatyczne. Działanie
przeciwbiegunkowe leku tłumaczy się tworzeniem trudno rozpuszczalnych kompleksów
garbników z toksynami bakteryjnymi. Uważa się, że garbniki łączą się także z białkami komórek
bakteryjnych i hamują rozwój flory bakteryjnej, która może być przyczyną biegunek.
WŁAŚCIWOŚCI FARMAKOKINETYCZNE
Po podaniu doustnym tanina uwalniana jest w środowisku jelita cienkiego pod wpływem enzymu
trawiennego pankreatyny. Uwolnione garbniki działają miejscowo w obrębie przewodu
pokarmowego. Brak danych na temat dostępności biologicznej i parametrów kinetycznych garbników
po podaniu doustnym.
DAWKOWANIE I SPOSÓB PODAWANIA
Dorośli - 3 razy na dobę 1 do 2 tabletek.
Dzieci powyżej 4 lat i młodzież do 18 lat - 2 do 3 razy na dobę ½ do 1 tabletki.
Tabletkę po zażyciu popić wodą, przyjmować między posiłkami, do czasu
ustąpienia objawów.
PRZECIWWSKAZANIA
Nadwrażliwość na substancję czynną (białczan taniny) lub na którąkolwiek substancję pomocniczą.
Leku Taninal nie należy stosować u dzieci poniżej 4 lat.
SPECJALNE OSTRZEŻENIA I ŚRODKI OSTROŻNOŚCI DOTYCZĄCE STOSOWANIA
Jeżeli mimo zastosowanego leczenia biegunka nasila się lub nie ustępuje przez okres dłuższy niż 2-3 dni u
dorosłych i młodzieży lub ponad 1 dzień u dzieci, należy zgłosić się do lekarza.
INTERAKCJE
Nie należy stosować leku Taninal równocześnie z innymi lekami.
Pomiędzy przyjęciem leku Taninal i innych leków powinny upłynąć co najmniej 2 godziny, ponieważ białczan taniny
może zmniejszyć ich wchłanianie.
DZIAŁANIA NIEPOŻĄDANE
zaburzenia żołądka i jelit (nudności, wymioty) – rzadko.
WPŁYW NA PŁODNOŚĆ, CIĄŻĘ I LAKTACJĘ
Nie badano bezpieczeństwa leku u kobiet w ciąży, karmiących piersią oraz wpływu na płodność. Lek może zostać
użyty wyłącznie wtedy, gdy w opinii lekarza korzyść dla matki jest większa niż potencjalne zagrożenie dla płodu.
Wyrób medyczny
Skład kaps.
Taninian żelatyny pochodzenia wieprzowego (500 mg w kapsułce),
skrobia kukurydziana i stearynian magnezu (pochodzenia
roślinnego).
Węgiel aktywny – Carbo medicinalis
MECHANIZM DZIAŁANIA:
Po podaniu doustnym wiąże różne substancje znajdujące się w przewodzie pokarmowym, w tym związki
nasilające perystaltykę (czynność ruchową) jelit oraz zwiększające przenikanie wody do światła jelita. Lek
wiąże również toksyny bakteryjne, bakterie, leki, produkty gnilne, gazy jelitowe, substancje toksyczne itp. i w
ten sposób uniemożliwia ich wchłonięcie z przewodu pokarmowego. Uniemożliwia także wtórne
wchłanianie substancji wydalonych do jelit np. z żółcią.
WSKAZANIA:
oleczenie biegunek, niestrawności i wzdęć;
ozatrucia lekami i innymi związkami chemicznymi - po porozumieniu z lekarzem.
Węgla aktywnego nie należy przyjmować jednocześnie z innymi lekami, ponieważ może osłabiać ich
działanie.
Węgiel aktywny
Węgiel aktywny podany doustnie w różnym stopniu hamuje wchłanianie licznych, jednocześnie
podanych leków. W przypadku konieczności podania innych leków doustnie, należy je
zastosować co najmniej 2 godziny przed lub po przyjęciu węgla aktywnego.
Wegla aktywnego nie należy przyjmować podczas, ani bezpośrednio po posiłkach, ponieważ
pokarm zmniejsza jego zdolność adsorpcyjną.
Węgiel aktywny jest mało skuteczny w zatruciu między innymi: kwasem borowym, siarczanem
żelaza(II) i innymi związkami metali, DDT, cyjankami, litem, etanolem, metanolem, glikolem
etylenowym, produktami rafinacji ropy naftowej a także kwasami i zasadami nieorganicznymi.
W czasie przyjmowania węgla leczniczego stolce mogą mieć ciemne lub czarne zabarwienie.
FITOTERAPIA WYMIOTÓW
Kłącze imbiru
LEKI PRZECIWWYMIOTNE –
KŁĄCZE IMBIRU
Kłącze imbiru Zingiberis rhizoma Zingiber officinale Roscoe – Imbir lekarski
Zingiberaceae – Imbirowate -
DAWKOWANIE:
we wskazaniu (1) dorośli i dzieci > 12 r.ż. 750 mg pół godziny przed podróżą, dzieci w wieku 6-12 lat 250-500
mg pół godziny przed podróżą (nie zaleca się u dzieci < 6 r.ż.)
we wskazaniu (2) dorośli 180 mg 3 x dziennie (nie zaleca się u dzieci < 18 r.ż.)
Preparaty handlowe – kłącze imbiru
Jedna kapsułka zawiera 300 Jedna drażetka zawiera Woda, wyciąg z kłącza imbiru (Zingiber
mg Zingiber officinale, wyciąg z kłącza imbiru officinalis Roscoe), koncentrat soku
rhizoma (kłącze imbiru). (220 mg) jabłkowego, miód akacjowy, fruktoza,
naturalny aromat waniliowy, kwas jabłkowy.
FITOTERAPIA STANÓW SPASTYCZNYCH PRZEWODU
POKARMOWEGO
SUBSTANCJE ROŚLINNE O DZIAŁANIU ROZKURCZAJĄCYM
Różne mechanizmy działania:
(1) działanie cholinolityczne (porażające układ przywspółczulny): alkaloidy tropanowe
(2) hamowanie aktywności enzymu fosfodiesteryazy (PDE); enzym PDE rozkłada cAMP,
hamowanie jego aktywności prowadzi do wzrost cAMP i dalszej kaskady wewnątrzkomórkowych
reakcji, których efektem jest rozkurcz mięśni: alkaloidy izochinolinowe (papaweryna), flawonoidy
(apigenina, luteolina, naryngenina, chalkony), kumaryny (ostol)
(3) wpływ na kanał jonowy, w tym działanie antagonistyczne wobec jonów wapnia (flawonoidy,
olejków eterycznych, kumaryny)
SUBSTANCJE ROŚLINNE DZIAŁAJĄCE
ROZKURCZAJĄCO NA PRZEWÓD POKARMOWY
❑ SUBSTANCJE ROŚLINNE ZAWIERAJĄCE ALKALOIDY TROPANOWE
Liść pokrzyku Belladonnae folium Atropa belladonna L. – Pokrzyk wilcza jagoda
Solanaceae - Psiankowate
Liść boldo działa rozkurczająco i żółciopędnie. Łagodzi objawy niestrawności i skurcze przewodu
pokarmowego. Działa ochronnie na komórki wątroby i przewód pokarmowy.
Substancja roślinna służy do izolacji boldyny .
Ziele dymnicy działa rozkurczająco na mięśnie gładkie przewodu pokarmowego, dróg żółciowych, dróg
moczowych i naczyń krwionośnych. Wykazuje działanie amfocholeretyczne – zwiększa lub zmniejsza
wydzielanie żółci w zależności od potrzeb organizmu. Ponadto działa cholecystokinetycznie – pobudza
opróżnianie pęcherzyka żółciowego.
Liść boldo
Rozdrobniona substancja roślinna oraz suchy ekstrakt (DER 5:1, ekstrahent woda)
mają status leku tradycyjnego (traditional use) w łagodzeniu objawów
niestrawności i łagodnych skurczów przewodu pokarmowego
Jeden gram kropli zawiera: 100g produktu zawiera: Hyperici intractum 25,0g (wyciąg ze
nalewka miętowa (Menthae świeżego ziela dziurawca, (1:1), ekstrahent: 96% (v/v) Menthae
2 g/saszetkę, zioła piperitae tinctura) o zawartości piperitae tinctura 25,0g (nalewka z liści Mentha piperita L,
do zaparzania w olejku miętowego nie mniej niż 5,0 (1:18-20), ekstrahent: etanol 90% (v/v) Valerianae tinctura
saszetkach. %, DER 1:19,7-21 ekstrahent: etanol 25,0g (nalewka z korzeni Valeriana officinalis L., (1:4,0-4,5),
90% (V/V) 1 g. ekstrahent: etanol 70% (v/v) Amara tinctura 25,0g (nalewka
gorzka z korzeni Gentiana lutea L., liści Menyanthes trifoliata L.,
owocni Citrus aurantium L. subspecies aurantium, (1:3,8-4,5),
ekstrahent: etanol 70% (v/v)
Olejek miętowy
Ze względu na wystarczającą liczbę badań klinicznych preparaty zawierające olejek miętowy
w stałej dojelitowej postaci leku mają status leków o dobrze udokumentowanym działaniu
(well-established use) w leczeniu objawowym łagodnych skurczów przewodu pokarmowego,
a także we wzdęciach, bólach brzucha, zwłaszcza związanych z zespołem jelita drażliwego.
DAWKOWANIE:
• dorośli i dzieci > 12 r.ż. 0.2–0.4 ml w stałej dojelitowej postaci leku. Dawka dzienna 0.6–1.2 ml w 2-3
dawkach podzielonych;
• dzieci 8-12 r.ż. 0.2 ml w stałej dojelitowej postaci leku 3 x dziennie. Dawka dobowa 0.6 ml.
Zaleca się stosowanie do ustąpienia objawów, zwykle 1-2 tygodnie, terapia nie powinna być dłuższa niż 3
miesiące.
Zaleca się stosować 30 minut przed jedzeniem, połykać w całości.
Olejek miętowy – właściwości
farmakodynamiczne
❑ badania na zdrowych ochotnikach lub pacjentach wskazują, że olejek miętowy podawany
bezpośrednio do żołądka/jelita lub doustnie wykazuje działanie spazmolityczne na mięśnie
gładkie przewodu pokarmowego
❑ olejek miętowy zwiększa produkcję żółci, działanie żółciotwórcze w połączeniu z
rozkurczającym łagodzi wzdęcia, zmniejsza dyskomfort i ból
❑ przegląd systematyczny i metaanaliza badań klinicznych kontrolowanych placebo wskazują na
korzystne działanie olejku miętowego w zespole jelita drażliwego
Olejek miętowy – właściwości
farmakodynamiczne
Inne leki stosowane
w czynnościowych
zaburzeniach jelit
Kod ATC A03AX
Olejek miętowy
PRZECIWSKAZANIA: nadwrażliwość na olejek miętowy lub mentol, choroby wątroby i dróg
żółciowych.
ŚRODKI OSTROŻNOŚCI: nie zaleca się stosowania u dzieci < 8 r.ż. (brak danych); doustne
dojelitowe formy leku należy przyjmować w całości, aby uniknąć przedwczesnego uwalniania
olejku eterycznego i ewentualnych podrażnień jamy ustnej i przełyku; u pacjentów cierpiących
na zgagę lub przepuklinę rozworu przełykowego może dojść do nasilenia dolegliwości – należy
wówczas przerwać leczenie.
INTERAKCJE: stosowanie z pokarmem i lekami zobojętniającymi może spowodować
przedwczesne uwolnienie treści kapsułki, z tego samego względu należy unikać stosowania
łącznie z inhibitorami pompy protonowej i antagonistami receptora H2
CIĄŻA I KARMIENIE: nie zaleca się stosowania (brak danych)
Olejek miętowy
DZIAŁANIA NIEPOŻĄDANE: mocz i stolec o zapachu mentolu, ból przy oddawaniu moczu,
zapalenie żołędzi, reakcje alergiczne na mentol (ból głowy, bradykardia, drżenie mięśni, ataksja,
rumieniowa wysypka skórna, wstrząs anafilaktyczny), zgaga, pieczenie okołoodbytowe,
niewyraźne widzenie, suchość w jamie ustnej, nudności i wymioty.
PRZEDAWKOWANIE: ciężkie zaburzenia żołądkowo-jelitowe, biegunka, owrzodzenie odbytnicy,
drgawki padaczkowe, utrata przytomności, bezdech, nudności, zaburzenia rytmu serca, ataksja i
inne problemy z OUN, prawdopodobnie z powodu obecność mentolu.
W przypadku przedawkowania należy opróżnić żołądek (płukanie żołądka).
Olejek miętowy – właściwości farmakokinetyczne
❑ mentol i inne związki terpenowe będące składnikami olejku eterycznego miętowego są
rozpuszczalne w tłuszczach i szybko absorbowane w proksymalnym odcinku jelita cienkiego.
❑ częściowo są wydalane w postaci glukuronidów
❑ w jednym badaniu klinicznym olejku miętowego i jednym badaniu klinicznym mentolu
wskazano na inhibicję cytochromu CYP3A4 – potencjalne interakcje
preparat leczniczy
❑ Owoc anyżu oraz izolowany olejek eteryczny wykazują m.in. działanie rozkurczające w obrębie
przewodu pokarmowego oraz działanie wiatropędne, ponadto przeciwbakteryjne i
przeciwgrzybicze,
❑ Znajdują zastosowanie m.in. w dolegliwościach trawiennych, głównie związanych ze stanami
spastycznymi żołądka i jelit.
❑ Brak badań klinicznych.
Owoc anyżu, olejek anyżowy
❑ DAWKOWANIE:
• dorośli i dzieci > 12 r.ż. napar 1-3.5 g substancji roślinnej zalać 150 ml wrzącej wody, 3 x dziennie;
• dorośli olejek eteryczny 50-200 µl 3 x dziennie
• czas stosowania do 2 tygodni
❑ PRZECIWSKAZANIA: owoc anyżu nadwrażliwość na substancję czynną, rośliny z rodziny Apiaceae,
anetol; olejek jest ponadto przeciwskazany u dzieci i młodzieży < 18 r.ż. (brak danych, zawartość
estragolu)
❑ ŚRODKI OSTROŻNOŚCI: owocu anyżu nie zaleca się stosowania u dzieci < 12 r.ż. (brak danych)
❑ INTERAKCJE: nie raportowano
❑ CIĄŻA, KARMIENIE: nie zaleca się (brak danych)
❑ DZIAŁANIA NIEPOŻĄDANE: reakcje alergiczne
❑ PRZEDAWKOWANIE: po przyjęciu olejku eterycznego w dawce 1-5 ml obserwowano nudności,
wymioty, drgawki, obrzęk płuc
Owoc kminku, olejek kminkowy
Owoc kminku cały i rozdrobniony oraz olejek kminkowy mają
status leku tradycyjnego (traditional use) w objawowym leczeniu
łagodnych dolegliwości trawiennych, takich jak wzdęcia.
❑ Koper włoski wykazuje działanie rozkurczające poprzez zmniejszenie napięcia mięśni gładkich
przewodu pokarmowego. Ponadto ułatwia usuwanie gazów zalegających w żołądku i jelitach
poprzez nasilenie ruchów perystaltycznych jelit.
❑ Koper włoski i olejek koprowy znajdują zastosowanie w niestrawności, kolkach, wzdęciach,
uczuciu pełności.
❑ Szczególnie polecany dzieciom i osobom starszym.
❑ Badania kliniczne – w kilku randomizowanych, podwójnie zaślepionych z kontrolą placebo
badaniach klinicznych u niemowląt potwierdzono działanie antykolkowe herbatki z owoców
kopru włoskiego oraz olejku eterycznego.
Owoc kopru włoskiego,
olejek kopru włoskiego
❑ DAWKOWANIE:
▪ dorośli i dzieci > 12 r.ż.: napar 1.5 g zalać 250 ml wrzącej wody (parzyć 15 minut) 3 x dziennie; nie
stosować dłużej niż 2 tygodnie
▪ dzieci 4-12 r.ż.: napar 1.0 g zalać 100 ml wrzącej wody (parzyć 15 minut) 3 x dziennie; do
krótkotrwałego stosowania nie dłużej niż 1 tydzień
❑ PRZECIWSKAZANIA: nadwrażliwość na substancję czynną, rośliny z rodziny Apiaceae, anetol
❑ ŚRODKI OSTROŻNOŚCI: stosowanie u dzieci < 4 r.ż. powinno odbywać się za zgodą lekarza pediatry;
u dzieci w wieku 4-12 lat dobowe spożycie estragolu nie powinno przekraczać 1 µg/kg
❑ INTERAKCJE: nie raportowano
❑ CIĄŻA, KARMIENIE: nie zaleca się (brak danych)
❑ DZIAŁANIA NIEPOŻĄDANE: reakcje nadwrażliwości
SUBSTANCJE ROŚLINNE DZIAŁAJĄCE
ROZKURCZAJĄCO NA PRZEWÓD POKARMOWY
❑ SUBSTANCJE ROŚLINNE ZAWIERAJĄCE ZWIĄZKI Z GRUPY FENOLI (KURKUMINOIDY, KWASY
FENOLOWE, FLAWONOIDY)
100 mg wyciągu suchego z Wyciąg suchy z łuski ostropestu plamistego (Silybi mariani
łuski ostropestu plamistego fructus extractum siccum (20-34:1), ekstrahent – metanol 90%,
(Silybi mariani fructus substancja pomocnicza – benzoesan sodu (<0,2%)) 214,3 mg
extractum siccum, DER 20- Witamina B1 (Thiaminum hydrochloridum) 10 mg
34:1, ekstrahent – metanol Witamina B2 (Riboflavinum) 4 mg
90%) Witamina B6 (Pyridoxini hydrochloridum) 10 mg
Witamina PP (Nicotinamidum) 10 mg
Pantetonian wapnia (Calcii pantothenas) 4 mg
SUBSTANCJE ROŚLINNE O DZIAŁANIU HEPATOPROTEKCYJNYM –
FOSFOLIPIDY SOJOWE
lecytyna sojowa Sojae lecithinum Glycine max (L.) Merr. – soja owłosiona (s. uprawna)
f. Fabaceae - bobowate
❑ Fosfolipidy – fosfatydylocholina
Fosfolipidy stanowią integralną część błony komórkowej i organelli subkomórkowych. Regulują procesy
aktywności enzymów, fosforylacji, transportu oraz przepuszczalności.
Pierwszym objawem zatrucia, uszkodzenia i stanu zapalnego wątroby są zaburzenia przepuszczalności błon
komórkowych → odnowa błon komórkowych prowadzi do regeneracji komórki.
Za podstawowe działanie fosfolipidów uważa się przyspieszenie regeneracji i stabilizację błon
komórkowych, hamowanie peroksydacji lipidów oraz hamowanie syntezy kolagenu.
❑ WŁAŚCIWOŚCI FARMAKOLOGICZNE:
• Hepatoprotekcyjne (potwierdzone w wielu modelach eksperymentalnych ostrego uszkodzenia wątroby,
spowodowanych m.in. etanolem, alkoholem alkilowym, czterochlorkiem węgla, paracetamolem i
galaktozaminą)
• Hamujące procesy stłuszczenia i zwłóknienia wątroby (potwierdzone w modelach przewlekłych
uszkodzenia wątroby, spowodowanych etanolem, tioacetamidem, rozpuszczalnikami organicznymi)
Produkty handlowe – fosfolipidy sojowe
WSKAZANIA DO STOSOWANIA
Leczenie zaburzeń czynnościowych związanych z motoryką przewodu pokarmowego, takich jak dyspepsja
czynnościowa czy zespół jelita nadwrażliwego. Zaburzenia te objawiają się głównie dolegliwościami skurczowymi jamy
brzusznej i jelit, bólem brzucha, uczuciem pełności, wzdęciami, nudnościami i zgagą.
ZABURZENIA TRAWIENIA OBJAWIAJĄCE SIĘ BRAKIEM
ŁAKNIENIA, WZDĘCIAMI, UCZUCIEM PEŁNOŚCI
SUBSTANCJE ROŚLINNE ZWIĘKSZAJĄCE WYDZIELANIE SOKU ŻOŁĄDKOWEGO I ŻÓŁCI:
❑ związki zaliczane do tzw. goryczy (amara pura, związki szczerogorzkie)
❑ MECHANIZM DZIAŁANIA: drażnią zakończenia nerwowe znajdujące się na języku, co powoduje
odruchowe pobudzenie wydzielania śliny, a następnie soku żołądkowego i żółci
❑ pobudzają apetyt oraz usprawniają procesy trawienne w organizmie
❑ oddziałują bezpośrednio na żołądek, powodując przekrwienie błony śluzowej, zwiększenie
wydzielania soku żołądkowego i szybsze opróżnianie żołądka
❑ zaliczamy do nich substancje roślinne bogate w irydoidy (sekoirydoidy), laktony
seskwiterpenowe, laktony diterpenowe; wyróżniamy też surowce aromatyczno-gorzkie, czyli
dodatkowo zawierające olejki eteryczne
Korzeń goryczki Gentianae radix Gentiana lutea L. – goryczka żółta
Gentianaceae - Goryczkowate
IRYDOIDY
Ziele centurii Centaurii herba Centaurium erythraea Rafn. – centuria pospolita
Gentianaceae - Goryczkowate
Liść bobrka Menyanthidis folium Menyanthes trifoliata L. – bobrek trójlistkowy
Menyanthaceae - Bobrkowate
Ziele drapacza Cnici benedicti herba Cnicus benedictus L. – drapacz lekarski
Asteraceae - Astrowate
SESKWITERP.
LAKTONY
Korzeń i ziele mniszka Taraxaci herba cum Taraxacum officinale F.H.Wigg. – mniszek lekarski
radice Asteraceae - Astrowate
Korzeń cykorii Cichorii radix Cichorium intybus L. – Cykoria podróżnik
Asteraceae - Astrowate
Ziele piołunu Absinthi herba Artemisia absinthium L. – bylica piołun
ETERYCZNY
+ OLEJEK
SESKWITERP. LAKTONY
LAKTONY
Asteraceae - Astrowate
Ziele/kwiat krwawnika Millefolii herba/flos Achillea millefolium L. – krwawnik pospolity
Asteraceae - Astrowate
Ziele szanty Marrubi herba Marrubium vulgare L. – szanta zwyczajna
OWE
DITERPEN
Lamiaceae - Jasnotowate
Substancje roślinne zwiększające wydzielanie soku
żołądkowego i żółci (goryczowe)
Status wg EMA – tradycyjne zastosowanie (traditional use) jako leki
roślinne w łagodnych zaburzeniach dyspeptycznych, wzdęciach,
uczuciu pełności, spowolnionym trawieniu oraz przy okresowej
utracie apetytu.
SKŁAD:
100 g syropu Apetiherb zawiera 15 g wyciągu płynnego (1: 2) złożonego z:
Achillea millefolium L. herba (ziele krwawnika), Marrubium vulgare L.
herba (ziele szanty), Melissa officinalis L. folium (liść melisy) i Foeniculum
vulgare Mill. fructus (owoc kopru włoskiego) (3/2/3/2)
ekstrahent: woda oczyszczona.
Substancja pomocnicza o znanym działaniu: sacharoza 62 g.
WSKAZANIA DO STOSOWANIA
Produkt leczniczy Apetiherb stosuje się tradycyjnie w braku łaknienia. Produkt jest
przeznaczony dla dzieci od 3 lat, młodzieży i osób dorosłych.
Tradycyjny produkt leczniczy
DAWKOWANIE
Dzieci od 3 do 6 lat - 2 razy na dobę 2,5 ml miarką.
Dzieci powyżej 6 lat i młodzież do 18 lat - 2 do 3 razy na dobę 5 ml miarką.
Dorośli - 3 do 4 razy na dobę 15 ml miarką.
DZIAŁANIA NIEPOŻĄDANE
Podczas stosowania produktu leczniczego Apetiherb mogą wystąpić:
• zaburzenia skóry i tkanki podskórnej (alergiczne reakcje skórne) – częstość nieznana,
• zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia (alergiczne reakcje ze
strony układu oddechowego) - częstość nieznana.