6TH SUNDAY OT(B)/FEB.11.

2024

Sa Lumang Tipan, Levitico 14, binigyan ng Diyos si Moises ng seremonya ng paglilinis na

gagamitin para sa mga gumaling sa ketong. Ang detalyadong ritwal na ito na tumagal ng ilang
araw ay ginamit upang muling maisama ang isang gumaling na ketongin pabalik sa lipunan.
Matapos pagalingin ni Jesus ang ketongin sa talata ngayon ng Ebanghelyo, iniutos Niya sa kanya
na “pumunta ka, magpakita ka sa saserdote at maghandog para sa iyong paglilinis ng iniutos ni
Moises; iyon ang magiging patunay para sa kanila." Kaya naman, hindi lamang pinagaling ni
Jesus ang lalaki kundi itinuro sa kanya na handa na siyang maibalik sa komunidad.

Noong panahong iyon, ang ketong ay isang kakila-kilabot na sakit, hindi lamang para sa pisikal
na epekto nito, kundi dahil ang ketongin ay hindi pinahihintulutang maging bahagi ng lipunan.
Ito ay dahil medyo nakakahawa ang ketong. Sa pamamagitan ng pagpapanatiling hiwalay sa mga
nahawahan, ang sakit ay hindi madaling kumalat sa iba.

Habang pinag-iisipan natin ang pagpapagaling na ito, subukang isipin hindi lamang ang sakit na
dulot ng sakit ng ketongin, kundi lalo na ang sakit na dulot ng kanyang paghihiwalay. Malinaw,
walang mga telepono sa oras na iyon, walang video chat, at walang paraan ng komunikasyon
mula sa malayo. Samakatuwid, ang paghihiwalay ay nangangahulugan ng kumpletong
pagkawala ng relasyon ng tao sa kanyang pamilya at mga kaibigan, pati na rin ang kanyang
dating kabuhayan, tahanan at lahat ng bahagi ng kanyang buhay.

Sa espirituwal na antas, ang iba't ibang sakit na pinagaling ni Jesus ay, sa isang bahagi, ay
makikita bilang mga simbolo ng kasalanan. Sa kaso ng ketong, dapat nating tingnan ang sakit na
ito bilang simbolo ng mga epekto ng mortal na kasalanan. At ang mortal na kasalanan, maliban
kung ito ay mapagaling sa pamamagitan ng kapatawaran ng Diyos, ay may epekto ng ganap na
paghihiwalay ng isang tao mula sa buhay ng biyaya. Ang isa ay naputol sa isang relasyon sa
Diyos, gayundin sa bawat iba pang relasyon na nakasentro kay Kristo. Kapag ang isang tao ay
nakagawa ng mortal na kasalanan at nanatili sa kasalanang iyon, ang taong iyon ay hindi kaya ng
tunay na pag-ibig, dahil ang lahat ng biyaya ay nawala sa kanilang buhay. Samakatuwid, ang
kanilang mga relasyon ay nagiging makasarili, hinihingi at hindi banal.

Para sa mga nahulog sa mortal na kasalanan, ang ketongin na ito ay simbolo ng daan palabas.
Una, lumapit siya kay Jesus at lumuhod sa harapan Niya. Nagpakumbaba siya sa harapan ng
ating Panginoon, na kinikilala na si Hesus ang sagot sa kanyang karamdaman. Pagkatapos ay
humingi siya ng tulong kay Jesus. Ngunit ang paraan ng pagmamakaawa niya kay Hesus ay
nagsisiwalat din.: hindi siya humingi ng kagalingan sa halip ay ipinahayag lamang ang kanyang
pananampalataya sa katotohanang maaaring pagalingin siya ni Jesus. At pagkatapos ay lumuhod
siya doon sa pagtitiwala at pag-asa. Itinuro sa atin ng ketongin na ito ang perpektong paraan ng
paglapit sa ating Panginoon kapag tayo ay nahihirapan sa malubhang kasalanan.

Pagnilayan, ngayon, ang ketongin na ito. Subukang maunawaan ang kanyang paghihiwalay at
pagkawala. Sikaping unawain ang kanyang kababaang-loob at pananampalataya. At sikaping
tularan ang paraan ng paglapit niya sa ating Panginoon. Huwag matakot na magpakumbaba sa
harap ng Diyos habang kinikilala mo ang mga kasalanan at iba pang mga pangangailangan mo.
Ipahayag ang iyong pananampalataya sa Kanyang makapangyarihang kapangyarihan at
pagmamahal, at ilagay ang iyong sarili sa Kanyang mga kamay ng maawaing pag-ibig. Hindi ka
niya pababayaan.