Punkty witalne na ciele do wykorzystania podczas walki

Aby zakończyć walkę tak szybko jak to jest tylko możliwe należy skoncentrować się na
punktach witalnych.

A. Sekcja Górna. Sekcja górna włącza głowę i szyje; to jest najbardziej niebezpieczna
kombinacja celów.

(1) Czubek głowy. Czaszka jest słaba gdzie przednie kości czaszki się stykają. Silny cios
może spowodować uraz czaszki, jak i wnętrza, co może spowodować starte przytomności i
krwiaka. Silny cios może pozbawić życia.

(2) Czoło. Silny cios może spowodować utratę przytomności; silniejszy cios może
spowodować krwiaki na mózgu i śmierć.

(3) Skroń. Czaszki kości są słabe w skroni, w dodatku tętnica i duży nerw leżą blisko pod
powierzchnia skory. Silny cios może spowodować nieprzytomność i wstrząs mózgu. Jeżeli

1
tętnicą zostanie przerwana, dając masywny krwiak uciskający mózg, powodując śpiączkę i
możliwą śmierć.

(4) Oczy. Lekkie uderzenie w oczy powoduje niekontrolowane łzawienie i rozmazanie

wzroku. Silny cios lub pchnięcie może spowodować czasowa ślepotę, lub oczy mogą być
wydłubane. Śmierć może nastąpić, jeżeli palce zostaną wepchnięte przez cienka kość za
oczami do mózgu.

(5). Uszy. Cios w ucho z dłoni lekko ułożonej na kształt "miseczki" może spowodować
pękniecie bębenków, jak i wstrząs mózgu.

(6). Nos. Jakikolwiek cios może łatwo połamać cienkie kości nosowe, powodując silny ból i
załzawienie oczu.

(7). Pod nosem. Cios w centrum nerwowe, które jest blisko powierzchni pod nosem, może
spowodować wielki ból i załzawienie oczu.

(8). Szczęka. Cios w szczękę może ją połamać lub, sprawić żeby wyskoczyła z zawiasów.
Jeżeli nerw twarzowy zostanie przyciśnięty dolną szczęką, jedna część twarzy zostanie
sparaliżowana.

(9). Broda. Cios w brodę może spowodować paraliż, silny wstrząs i nieprzytomność. Kość
szczękowa służy jako lewar, który może transmitować silne uderzenia do tyłu mózgu, gdzie
mechanizmy sercowe i oddechowe są kontrolowane.

(10). Tył uszu i podstawa czaszki. Średniej siły cios z tylu uszu lub w podstawę czaszki może
spowodować nieprzytomność przez "słoikowy" efekty na tył mózgu. Jakkolwiek, silny cios
może spowodować wstrząs, lub krwiaki na mózgu i śmierć.

(11). Gardło. Bardzo silny cios w przód gardła może spowodować śmierć przez zmiażdżenie
tchawicy. Silny cios powoduje wielki ból i dławienie się lub wymiotowanie.

(12). Strona szyi. Ostry cios w bok szyi powoduje nieprzytomność przez szok do tętnicy, żył i
nerwu. Dla maksymalnego efektu, cios powinien być zadany poniżej i lekko przez uchem na
szyi. Lżejszy cios powoduje niekontrolowane skurcze mięsni i intensywny ból. Bok szyi jest
jednym z najlepszych celów do użycia, jeżeli chodzi o jak najszybsze wyeliminowanie
przeciwnika, lub wyeliminowanie go chwilowo, w celu zakończenia z nim później.

(13). Tył szyi. Silny cios w tył szyi może spowodować utratę przytomności, wstrząs, lub
nawet złamanie karku i śmierć.

2
B. Środkowa Sekcja. Środkowa sekcja rozszerza się od ramion, do powierzchni sięgającej do
okolic bioder. Większość ciosów w punkty witalne w tym regionie nie powodują śmierci, ale
mogą mieć poważne, długoterminowe komplikacje, które rozciągają się od wstrząsu organów
wewnętrznych do urazów rdzenia kręgowego.

(1) Przód mięśnia karku. Duży splot nerwów przechodzi przez przód stawu karkowego. Silny
cios powoduje silny ból i może zostawić całe ramie nieefektywne, jeżeli nerwy zostały
uderzone we właściwy sposób.

(2) Obojczyk. Cios w obojczyk może spowodować jego pęknięcie, powodując intensywny ból
i zostawiając ramie po stronie pęknięcia nieefektywne. Pękniecie może także spowodować
przerwanie nerwu oddechowego lub jednej z tętnic.

(3). Pacha. Duży nerw leży blisko skóry pod każdą pachą. Cios w ten nerw powoduje silny
ból i częściowy paraliż. Nóż wbity pod pachę jest śmiertelny, ponieważ przecina tętnice
prowadzącą z serca.

(4) Kręgosłup. Cios w kolumnę kręgową może przerwać rdzeń kręgowy powodując paraliż
lub śmierć.

3
(5) Sutki. Duża siec nerwowa przechodzi blisko skory w sutkach. Cios może spowodować
ekstremalny ból, jak i wewnętrzne krwawienie wielu żyłek tam umiejscowionych.

(6) Serce. Cios wypychający w serce może wstrząsnąć przeciwnika i dać więcej czasu na
dalsze lub wykańczające techniki.

(7) Splot słoneczny. Splot słoneczny to centrum nerwowe, które kontrolują system sercowo-
oddechowy. Cios w tą lokacje jest bolesny i może także spowodować trudności przy
oddychaniu przez przeciwnika. Silny cios powoduje nieprzytomność przez szok w centrum
nerwów. Penetrujący cios może także zniszczyć wewnętrzne organy.

(8) Przepona. Cios w dolny przód żeber może spowodować relaks przepony i innych mięśni
kontrolujących oddychanie. To powoduje utratę oddechu i może spowodować
nieprzytomność przez niewydolność układu oddechowego.

(9) Żebra. Cios w żebra może spowodować ich łatwe pęknięcie. Połamane żebra po prawej
stronie mogą spowodować wewnętrzne obrażenia dla wątroby; pęknięte żebra po drugiej
stronie mogą prawdopodobnie przebić lub opuścić płuca.

(10) Nerki. Silny cios w nerki może spowodować szok i prawdopodobne wewnętrzne
obrażenia tych organów. Pchniecie w nerki powoduje natychmiastowy szok i może
spowodować śmierć przez silne wewnętrzne krwawienie.

(11). Podbrzusze. Silny cios w podbrzusze powyżej kroczy może spowodować szok,
nieprzytomność i wewnętrzne krwawienie.

(12). Bicepsy. Uderzenie w biceps jest bardzo bolesne i zostawia ramie nieefektywnym.
Biceps jest specjalnie dobrym celem, kiedy przeciwnik jest uzbrojony.

(13). Mięśnie przedramienia. Nerw, który kontroluje większość ruchów w dłoni, przechodzi
nad kością przedramienia w miejscu zaraz pod łokciem. Uderzenie w ten nerw zostawia ramie
i dłoń nieefektywna. Przeciwnik może być rozbrojony przez uderzenie w przedramię; jeżeli
uderzenie jest wystarczająco silne, może nawet zostać pozbawiony nieprzytomności.

(14) Tył dłoni. Tyły dłoni są czule. Jako że nerwy przechodzą nad kośćmi dłoni, uderzenia w
tą część jest intensywnie bolesne. Małe kości z tylu dłoni mogą być bardzo łatwo połamane i
takie uderzanie może zostawić dłoń nieefektywna.

C. Dolna Sekcja. Sekcja dolna ciała włącza wszystko od kroczy do stop. Uderzenia w te
części są znikomo zagrażające życiu, ale mogą doprowadzić do obezwładnienia jak i
inwalidztwa.

(1) Krocze. Średni cios w krocze może obezwładnić przeciwnika i spowodować intensywny
ból. Silny cios daje rezultat w nieprzytomności i szoku.

(2) Zewnętrzna część uda. Duży nerw przechodzi blisko powierzchni zewnętrznego uda,
mniej więcej odległości czterech palców nad kolanem. Silny cios w ten region może zostawić
cala nogę nieefektywna, powodując upadek przeciwnika. Ten cel jest wyraźnie
przystosowany do uderzeń kolanem lub piszczelą.

4
(3) Wewnętrzna część uda. Duży nerw przechodzi nad kością mniej więcej na środku
wewnętrznego uda. Cios w tą część także obezwładnia nogę i może spowodować upadek
przeciwnika. Uderzenia kolanem lub z obcasa są bardzo efektywne na ten cel.

(4) Ścięgno. Silne uderzenie w ścięgno może spowodować skurcze mięsni i trudności w
poruszaniu się. Jeżeli ścięgno zostanie przecięte, noga jest bezużyteczna.

(5) Kolano. Ponieważ kolano jest ważną podtrzymującą strukturą ciała, zniszczenie do tego
stawu jest wyjątkowo porażające dla przeciwnika. Kolano może łatwo być wybite, kiedy
uderzenie jest wykonane w kacie odwrotnym jak normalny zakres ruchu kolana, wyjątkowo,
kiedy utrzymuje wagę przeciwnika. Kolano może być wybite lub przegięte przez kopniecie i
uderzenia całym ciałem.

(6) Łydki. Silny cios w górną część łydki powoduje bolesne skurcze mięsni i sprawia
trudności w poruszaniu się.

(7) Piszczel. Średni cios w piszczel powoduje wielki ból, wyjątkowo, kiedy cios jest zadany
twardym narzędziem. Silny cios może prawdopodobnie spowodować pęknięcie kości, która
podtrzymuje większość wagi ciała.

(8) Ścięgno Achillesa. Silne uderzenie w ścięgno Achillesa z, tylu piety może spowodować
naciągnięcie kostki i wybicie kości stopy. Jeżeli ścięgno jest przerwane, przeciwnik jest
bezwładny. Ścięgno Achillesa jest dobrym celem na przecięcie nożem.

(9) Kostka. Cios w kostkę powoduje ból; jeżeli cios jest silny, kostka może zostać naciągnięta
lub złamana.

(10). Śródstopie. Małe kości na górze stopy są łatwo łamane. Uderzenie tam, spowoduje
trudności w poruszaniu się przeciwnika.

PODSTAWY UDERZEŃ

Efektywne uderzenia bronią w przeciwnika punkty witalne, są ważne dla wyjścia zwycięsko z
walki wręcz. Należy mieć umiejętność zastosowania podstaw efektywnego uderzania, jeżeli
chce się wyjść jako zwycięzca z walki na śmierć.

A. Nastawienie. Ważne mentalne nastawienie jest podstawowym warunkiem w umiejętności

uderzania przeciwnika. W walce wręcz, trzeba mieć nastawienie, które pokona przeciwnika i
zagwarantuje powodzenie misji, nie ważne, co by mogło być. W walce na śmierć, trzeba mieć
obramowany umysł w myśl przetrwania ponad wszystko; możliwość przegrania nawet nie
można zakładać. Trzeba rozkazać sobie uderzać przeciwnika czymkolwiek się da, aby zmusić
go do upadku na ziemie, lub zakończenia jego walki. Założenie "Bić go tak długo, aby juz nie
ruszał" działa w tym przypadku.

B. Fala Szokowa Cieczy. Uderzenie powinno być zadane tak, żeby cel był uderzony i bron
pozostała w miejscu uderzenia na przynajmniej 1/10 sekundy. To powoduje, że cala energia
kinetyczna uderzenia, produkuje fale szokowa cieczy, która podróżuje w dotkniętą tkankę i
powoduje maksimum zniszczenia. Jest bardzo ważne, aby wszystkie uderzenia do punktów

5
witalnych i punktów nerwów motorowych zostały zadane zgodnie z tym założeniem.
Powiedzenie "Uderz i trzymaj!" łatwo podsumowuje te założenie.

C. Wybór Celu. Uderzenia powinny być wcelowane w punkty witalne i punkty nerwów
motorowych przeciwnika. Rezultaty efektywnych uderzeń w witalne punkty są dyskutowane
wyżej. Uderzenia w punkty nerwów motorowych powodują czasowy mentalny szok i
dysfunkcje użytku mięśni do dotkniętych części ciała. Mentalne porażenie wynika, kiedy
mózg jest momentalnie zdezorientowany przez nad czucie wynikające ze zbyt wielkiej ilości
impulsów - na przykład uderzenie w główny nerw. Paraliż kompletnie eliminuje przeciwnika
od trzech do siedmiu sekund i pozwala na wykończenie przeciwnika, uzyskania totalnej
kontroli nad sytuacja, lub umożliwić ucieczkę. Czasami, takie uderzenie powoduje
nieprzytomność. Dobre uderzenie w centrum nerwów motorowych także zostawia dotkniętą
część ciała nieruchoma przez powodowanie skurczu mięsni i dysfunkcje przez przeładowanie
nerwów. Punkty motorowych nerwów są pokazane w rycinie 4-1.

(1) Nerw w podstawie szyi, zaraz nad kością piersi; ucisk w tym miejscu może
zdezorientować przeciwnika i zachwiać jego balans. Ucisk palcami wepchnięte w ten nerw,
powoduje intensywny ból, który powoduje wyjście przeciwnika ze zwarcia samoczynnie.

(2) Nerw zaraz gdzie mięśnie kaptura stykają się z bokiem szyi. Uderzenie w ten punkt
powoduje intensywny ból, czasowa dysfunkcje dotkniętego ramienia i dłoni i mentalne
porażenie od trzech do siedmiu sekund. Uderzenie powinno być kierowane do dołu kantem
dłoni lub dołem pięści, najlepiej od tylu.

(3) Nerw na boku szyi. Ten nerw jest możliwie najlepszym miejscem uderzenia kogoś, aby
wywołać porażenie. Jakakolwiek część ramienia lub dłoni może być użyta - tył dłoni, pięść,
spod pięści, kant dłoni, łokieć. Dobrze wykonane uderzenie wywołuje:
Intensywny ból.
Kompletne zatrzymanie aktywności motorowej.
Czasowa dysfunkcje dotkniętego ramienia.
Mentalne porażenie od trzech do siedmiu sekund.
Możliwą nieprzytomność.

(4) Nerw za obojczykiem w pustce mniej więcej w połowie miedzy kością piersiowa i stawem
ramienia. Uderzenie powinno być zadane z pomocą broni o malej powierzchni, lub czubkiem
kciuka w celu wywołania wysokiego porażenia mentalnego i dysfunkcji dotkniętego ramienia.

(5) Nerw ulokowany z przodu stawu ramienia, uderzenie w ten punkt może spowodować
nieefektywność ramienia. Powtarzanie uderzeń może być ważne, aby upewnić się nad totalna
dysfunkcja ramienia i dłoni.

(6) Nerw na górze mięśnia klatki, skoncentrowany nad sutkiem. Silne uderzenie do tego
centrum może spowodować wysokie porażenie, dysfunkcje oddechową i możliwą
nieprzytomność. Prosty cios lub uderzenie dolną częścią pięści powinno być użyte do
spowodowania skurczy w nerwach oddziaływujących na serce i system oddechowy.

(7) Nerw na podstawie czaszki. Uderzenie w ta specyficzna lokacje może spowodować

nieprzytomność lub nawet możliwą śmierć. Im silniejszy cios, tym większa prawdopodobność
śmierci.

6
(8) Motorowy nerw na górze przedramienia, zaraz poniżej łokcia. Uderzenia w ten punkt
mogą wywołać dysfunkcje dotkniętego ramienia i dłoni. Nerw powinien być uderzany
spodem pięści lub kośćmi przedramienia lub bronią uderzeniowa, jeżeli jest w zasięgu.
Uderzanie tego nerwu może być specjalnie przydatne podczas rozbrajania przeciwnika
uzbrojonego w nóż lub inną broń.

(9) Motorowy nerw w wewnętrznej stronie przedramienia, przy podstawie nadgarstka, zaraz
powyżej dłoni. Uderzenie tego centrum powoduje podobne efekty to wymienionego wyżej, z
tą różnicą, że nie jest tak łatwo dostępny jak wyżej.

(10) Nerw powyżej pośladka, ale poniżej linii pasa. Silne uderzanie tego nerwu może
obezwładnić dwie nogi i prawdopodobne porażenie układu oddechowego. Ten nerw jest
największym nerwem w ciele, zaraz po rdzeniu kręgowym. Uderzenie tego nerwu może
znaleźć efekty na całym ciele, szczególnie, gdy bron uderzeniowa jest użyta.

(11) Nerw na środku wewnętrznego uda; uderzenie tego nerwu może spowodować czasowa
motorowa dysfunkcje dotkniętej nogi, ból o wysokiej intensywności i mentalne porażenie od
trzech do siedmiu sekund. Kolano jest najlepsze do użycia, gdy chce się uderzyć ten nerw.

(12) Nerw na zewnątrz uda, około cztery palce nad kolanem. Silne uderzenie do tego centrum,
może spowodować zawalenie ocalej nogi i ból o wysokiej intensywności, także mentalne
porażenie od trzech do siedmiu sekund. Ten łatwo dostępny punkt jest efektywna droga do
szybkiego powalenia przeciwnika. Ten punkt powinien być uderzany kolanem, piszczele, lub
bronią uderzeniowa.

(2) Uderzenie kciukiem w gardło. Obrońca używa uderzania kciukiem w gardło (4-3) jako
efektywnej techniki, podczas gdy przeciwnik rusza na niego, lub próbuje go złapać. Obrońca
pcha jego prawe ramie z wysuniętym kciukiem i uderza przeciwnika w gardło-tchawice
podczas trzymania jego lewej dłoni wysoko dla protekcji. Może podążyć z obezwładniającym
ciosem w punkty witalne jego przeciwnika.

Punkty witalne wg szkoły TAEKWONDO

7
Położenie Kupso - punktów witalnych na głowie człowieka

Głowa (Mori) jest częścią ciała o szczególnym zagęszczeniu punktów witalnych. Z tego
względu, w Taekwon-do zasadniczo nie jest ona stosowana do zadawania uderzeń. Większość
punktów witalnych położonych na głowie zalicza się do punktów witalnych podstawowych,
ze względu na bezpośrednią bliskość mózgu oraz jej wyjątkowo bogate unerwienie i
unaczyniowienie.

Uraz głowy, spowodowany gwałtownym przyłożeniem do czaszki siły kinetycznej uderzenia

pięścią lub kopnięcia, bez względu na miejsce trafienia, w zależności od swej siły, powoduje
wstrząśnienie mózgu, mogące spowodować czynnościowe zaburzenia jego działania o
różnym czasie trwania i nasileniu.

W przypadkach krańcowych, uraz spowodować może stłuczenie mózgu, tj. strukturalne

uszkodzenia morfologiczne różnego stopnia ciężkości z nieodwracalnymi ubytkami
neurologicznymi i psychicznymi, objawiającymi się bólami głowy, zaburzeniami
motorycznymi, emocjonalnymi i intelektualnymi lub zejście śmiertelne.

Specyfiką oddziaływania technik Taekwon-do kierowanych w głowę jest, że energia

kinetyczna ciosu często nie wygasa na osłaniających mózg kościach twarzy lub czaszki. Z
reguły, powierzchnia uderzającej kończyny, z wyjątkiem przypadków, gdy do uderzenia użyta
zostaje stopa obuta, nie jest dostatecznie twarda, ani siła ciosu nie koncentruje się na
dostatecznie małej powierzchni osłaniającej mózg kości, by ją uszkodzić, wobec czego
przenosi się ona bezpośrednio na mózg. Powstające w chwili uderzenia przyspieszenie
liniowe lub rotacyjne, w zależności od kąta, pod jakim następuje trafienie, przenosi się na
zawartość czaszki, powodując gwałtowny ruch mózgu względem jej kości. Przyspieszenie,
wywierane na mózg przez uderzenie techniką ręczną wykonane przez zaawansowanego
zawodnika, odpowiadające zaangażowaniu niezbędnemu dla rozbicia ok. 3 desek, ma
wartości wystarczające dla spowodowania wstrząśnienia lub nawet stłuczenia mózgu.
Technika nożna, w zależności od jej rodzaju, ma wartości nieporównanie większe, co w
sposób trudny do oszacowania zwiększa możliwość spowodowania ciężkich obrażeń.

Uraz mózgu może wystąpić również w przypadku, gdy uderzenie samo w sobie nie przynosi
większej szkody, jednak przyprawiając przeciwnika o utratę równowagi, spowoduje uderzenie
głową o twarde podłoże lub przeszkodę.

Napastnik pozbawiony przytomności silnym ciosem w głowę lub twarz może paść ofiarą
zadławienia się zapadającym się w stanie nieprzytomności własnym językiem czy też
złamanymi lub wybitymi zębami.

8
Uderzenia kierowane w następujące podstawowe punkty witalne głowy:
Punkty witalne podstawowe głowy

1. Dae Sin Moon (l): ciemię, łącze kości czaszki czołowo-zewnętrznej,

2. Gwanja Nori (2): skroń,
3. Hoodoo (3): potylica, tylna część czaszki,
4. Migan (4): punkt położony między brwiami, szew czołowo-nosowy kości czaszki,
5. Angoo (5): gałka oczna,
6. Hoo-I-Boo (6): wklęsłość za uszami, okolica między wyrostkiem sutkowatym a skrajem
dolnej szczęki, punkt wrażliwy na stosowany w samoobronie ucisk palcami,

mogą spowodować wstrząs nerwowy, zaburzenia zdolności widzenia, natychmiastową utratę

przytomności, szok mózgu, nerwów czaszkowych i niekiedy kręgosłupa, szok układu
krążenia w postaci zaburzeń ciśnienia tętniczego i pracy serca, zaburzenia równowagi i
koordynacji ruchów, zawroty głowy i nudności. W cięższych przypadkach, uderzenia w
wymienione punkty witalne mogą spowodować śmierć w różnym odstępie czasu od momentu
urazu.

Miejscami o stosunkowo mniejszej odporności mechanicznej są Dae Sin Moon i Gwanja

Nori, których silny uraz może spowodować złamanie lub pęknięcie kości czaszki i
uszkodzenia leżących pod nimi naczyń głowy i mózgu.

Wrażliwym punktem jest również Hoo-I-Boo, zwłaszcza uderzony z boku dużą powierzchnią
tak, że pole trafienia obejmuje małżowinę uszną, w którym to wypadku nagły skok ciśnienia
w kanale usznym, wytworzonego uderzeniem, może spowodować przerwanie błony
bębenkowej ucha. Nawet lekki uraz oka (Angoo) powoduje niekontrolowane łzawienie oraz
czasowy brak zdolności widzenia.

Uderzenia kierowane w następujące drugorzędne punkty witalne głowy:

Punkty witalne drugorzędne głowy

1. Kot Dung (l): kość nosowa,

2. Injung (2): szew międzyszczękowy, nasada górnych zębów na przedłużeniu przegrody
nosowej,
3. Ipsul (3): wargi,
4. Mit Tok (4): podbródek,
5. Tok Gwanjol (5): staw skroniowo-żuchwowy,
6. Wit Tok (6): kąt żuchwy,
7. Yop Tok (7): podstawa żuchwy,

9
mogą spowodować utratę przytomności, zaburzenia zmysłu równowagi (Injung, Mit Tok,
Yop Tok, Wit Tok), zwichnięcie lub złamanie stawu szczękowego (Tok Gwanjol) oraz dużą
bolesność, krwawienie, obrzęk, możliwość naruszenia zębów (Ipsul) lub złamanie przegrody
nosowej (Kot Dung). Nos tworzą stosunkowo nieodporne na uraz chrząstki i kości, łatwo
ulegające przemieszczeniu, powodując intensywny ból, obfity krwotok błony śluzowej nosa i
silne łzawienie, ograniczające zdolność widzenia.

Injung, leżący tuż pod nosem, leży w silnie unerwionej strefie twarzy. Nawet stosunkowo
umiarkowane uderzenie w ten punkt witalny powoduje silny ból i łzawienie. Silny cios często
powoduje zwichnięcie, a nawet złamanie pojedynczego lub kilku sąsiednich zębów.
Uderzenie w wargi, stanowiące rejon o największej ilości receptorów czuciowych twarzy,
powoduje dużą bolesność.

Łącznie na głowie znajduje się 13 punktów witalnych: 6 punktów witalnych podstawowych

oraz 7 punktów witalnych drugorzędnych.

Położenie Kupso - punktów witalnych na szyi człowieka

Uderzenia kierowane w podstawowe punkty witalne przedniej powierzchni szyi:

* Gyol Hoo (l): jabłko Adama

* Soom Tong (2): punkt położony pomiędzy krtanią a nasadą mostka nad zbiegiem
obojczyków

mogą spowodować częściowe lub całkowite zablokowanie oddechu i utratę przytomności. W

przypadkach skrajnych, mogą spowodować śmierć w wyniku szoku, zmiażdżenia chrząstek
lub obrzęku błon śluzowych krtani i tchawicy oraz krwotoku wewnętrznego.

Uderzenia kierowane w podstawowy punkt witalny bocznej powierzchni szyi:

10
 * Mok Dongmaek (3): połowa długości mięśnia mostkowo-obojczykowo-sutkowego)

nawet przy stosunkowo niezbyt mocnym ciosie powodują ostry ból oraz mogą spowodować
utratę przytomności i oddechu w wyniku szoku naczyń głowy, nerwów czaszkowych,
nerwów i splotów nerwowych narządów szyi i zatoki szyjnej (głównie baroreceptorów zatoki
tętnicy szyjnej, których szok gwałtownie zmienia poziom ciśnienia krwi w naczyniach
zaopatrujących mózg, powodując jego chwilowe niedokrwienie) oraz serca i narządów
wewnętrznych. Bardzo silne uderzenie w ten punkt witalny może spowodować śmierć. Silny
uchwyt palcami za mięsień mostkowo-obojczykowo-sutkowy jest nadzwyczaj bolesny.

Uderzenia kierowane w podstawowy punkt witalny tylnej powierzchni szyi:

* Wit Mok (4): punkt położony między 3 a 4 kręgiem szyjnym

mogą spowodować utratę przytomności wskutek ciężkiego szoku mózgu, nerwów

czaszkowych oraz uszkodzenie kręgów kręgosłupa szyjnego i jego rdzenia, powodując śmierć
lub paraliż kończyn.

Łącznie w obrębie szyi znajdują się 4 punkty witalne podstawowe.

Położenie Kupso - punktów witalnych klatki piersiowej człowieka

Punktami witalnymi podstawowymi klatki piersiowej są:

Punkty witalne podstawowe klatki piersiowej

* Shim Jang(l): okolica serca,

* Gyodurang (2): dół pachowy.

Uderzenie skierowane w klatkę piersiową, aczkolwiek powodujące efekty nieco mniej

nasilone niż w przypadku punktów witalnych leżących w obrębie głowy i szyi, wywiera efekt
w postaci od kilku do kilkunastosekundowego przerwania oddechu, skokowego spowolnienia
akcji serca i objawów szoku układu krążenia lub utraty przytomności, w wyniku szoku
nerwów czaszkowych za pośrednictwem kręgosłupa i sympatycznego układu nerwowego oraz
szoku narządów klatki piersiowej, głównie płuc, serca i przełyku.

Uderzenia kierowane w okolice pod sutkami, pomiędzy 5 a 6 żebrem po obu stronach, tuż
pod mięśniem piersiowym, mogą spowodować utratę przytomności wskutek szoku płuc,
ośrodka oddechu i krążenia. W przypadku silnych kopnięć, nastąpić może pęknięcie lub
złamanie jednego lub kilku żeber.

11
W lewej połowie górnej części klatki piersiowej znajduje się rejon serca, Shim Jang (l),
reagującego na silne uderzenie skurczem naczyń wieńcowych.

Uderzenia kierowane w punkt Gyodurang (2) tj. dół pachowy, odstęp pomiędzy 4 a 5 żebrem
z boku ciała, zwłaszcza zadane podczas wykonywania techniki ręcznej, odsłaniającej bok
ciała, spowodować mogą silny ból i utratę władzy w kończynie górnej w wyniku szoku nerwu
pachowego i utratę przytomności w wyniku szoku płuc, ośrodków oddechu i krążenia oraz
mięśni oddechowych.

Przebiegają tędy ważne naczynia tętnicze, których stłuczenie może spowodować porażenie
lub nawet utratę górnej kończyny. Z reguły średniej siły cios na dłuższy czas uniemożliwia
posługiwanie się górną kończyną, szczególnie jej odwodzenie. Punkt ten wrażliwy jest na
ucisk palcami (Jiap).

Drugorzędne punkty witalne klatki piersiowej

Są takimi punktami witalnymi w tym rejonie ciała:

Punkty witalne drugorzędne klatki piersiowej

* Swegol (l): obojczyk

* Hyung Gol (2) punkt położony tuż pod połączeniem rękojeści mostka z trzonem, czyli
pod wyniosłością na 1/3 wysokości mostka, licząc od góry
* Euhke Gwanjol (3) szczyt ramienia, łącze wyrostka barkowego z obojczykiem

Uderzenia kierowane w rejon obojczyka, zwłaszcza dół nadobojczykowy, nieco ponad

środkową częścią obojczyka, mogą spowodować porażenie pasa barkowego i całego ramienia
w wyniku szoku części nadobojczykowej splotu ramiennego, tętnicy szyjnej wspólnej i żyły
szyjnej wewnętrznej oraz utratę przytomności.

Sama kość obojczykowa jest stosunkowo podatna na złamania, powodujące silny ból przy
każdej próbie poruszenia ramieniem.

Uderzenia kierowane w punkt Hyung Gol mogą spowodować ostry ból w klatce piersiowej,
zaburzenia oddechu i bolesny skurcz krtani oraz gardła, naruszenie równowagi systemu
nerwowego w wyniku szoku naczyń górnej połowy klatki piersiowej oraz utratę przytomności
wywołaną szokiem serca, arterii płucnych i krtani. W przypadkach bardzo silnych uderzeń,
zwłaszcza zadawanych techniką nożną, może nastąpić złamanie mostka, niekiedy połączone
ze stłuczeniem narządów klatki piersiowej: aorty, przełyku, płuc lub osierdzia.

12
Uderzenia kierowane w Euhke Gwanjol mogą spowodować ostry ból i obezwładnienie
kończyny, spowodowane urazem stawu barkowego i szokiem nadobojczykowej części splotu
ramiennego. Staw barkowy można stosunkowo łatwo zwichnąć gwałtownym wykręceniem
ramienia w tył na plecy. Zwichnięcie w stawie mostkowo-obojczykowym może nastąpić po
zastosowaniu silnego kopnięcia w tułów z jednoczesnym szarpnięciem za uchwyconą rękę,
tak, by działająca siła przeniosła się wzdłuż osi długiej obojczyka.

Łącznie w obrębie klatki piersiowej znajduje się 5 punktów witalnych: 2 punkty witalne
podstawowe oraz 3 punkty witalne drugorzędne.

Położenie Kupso - punktów witalnych na brzuchu i miednicy człowieka

Są punktami podstawowymi tego rejonu ciała:

Punkty witalne podstawowe brzucha i miednicy

* Myong Chi (l): splot słoneczny, wgłębienie tuż pod mostkiem,

* Nuk Gol (2): boczna powierzchnia tułowia na wysokości 12 żebra, okolica tzw. wolnych
żeber,
* Bi Jang (3): śledziona,
* Gan Jang (4): wątroba,
* Sang Bokboo (5): nadbrzusze,
* Baekkob (6): pępek,
* Ha Bokboo (7): punkt położony około 2 cm pod pępkiem,
* Nang Shim (8): jądra,
* Sataguni (9): pachwiny,
* Chiboo (l0): okolica łonowa.

W dolnej części tułowia (Bokboo) znajdują się organy wewnętrzne, jak wątroba, żołądek,
jelito cienkie i grube, trzustka, śledziona, pęcherz moczowy, narządy płciowe wewnętrzne i
zewnętrzne, nerki. Silny atak skierowany w ten rejon łatwo wyzwala wstrząs ogólny.

Narządy znajdujące się w dolnej części tułowia podatne są na uszkodzenia i krwotok w

przypadku zadania w nie silnego uderzenia, w pierwszym rzędzie ścian przewodu
pokarmowego, dalej wątroby, trzustki i śledziony.

Silny uraz tej części tułowia może spowodować uszkodzenie krezki jelita cienkiego lub
uszkodzenie przepony, zwłaszcza po stronie lewej, ze względu na strukturalne warunki
anatomiczne.

13
Uderzenie w splot słoneczny, zwłaszcza podczas wdechu, powoduje szok układu
sympatycznego z charakterystycznym krótkotrwałym porażeniem przepony, cechującym się
specyficznym, dojmującym bólem i niemożnością wykonania wdechu ani wydechu, skokowe
zmiany rytmu pracy serca i utratę kontroli nad ruchami. Bardzo silne kopnięcie zadane w ten
punkt może spowodować obrażenia narządów wewnętrznych.

Uderzenie w okolice pępka powoduje głównie szok jelita cienkiego i pęcherza, naczyń
krwionośnych i nerwów podbrzusza.

Uderzenia w boczną powierzchnię dolnej części tułowia, powodują, w zależności od strony

ciała, która zostaje uderzona:

po stronie prawej

* szok wątroby i płuc, porażenie ośrodka oddechowego oraz ostry ból w podżebrzu i dołku
podsercowym, połączone z silnymi nudnościami. Wątroba, chroniona wprawdzie w pewnym
stopniu przez łuk żebrowy, z uwagi na swój duży rozmiar, masę, kruchą konsystencję i płytką
lokalizację, może ulec uszkodzeniu przy nawet stosunkowo niezbyt silnym ataku w prawą
dolną część tułowia,

po stronie lewej

* szok żołądka i śledziony z efektami na rytmie pracy serca i zaburzeniami pracy układu
oddechowego.

Śledziona może stosunkowo łatwo ulec pęknięciu, powodującemu krwotok wewnętrzny,

niekiedy nie dający niepokojących objawów nawet przez kilka dni. Pęknięcia śledziony z
reguły kończą się jej operacyjnym usunięciem. Jest ona narządem wewnętrznym najczęściej
ulegającym uszkodzeniu w wyniku urazu jamy brzusznej w rejonie dolnej lewej połowy
klatki piersiowej.

Uderzenie w okolicę ruchomych, odsłoniętych tzw. wolnych żeber (od VIII do XII) często
powoduje ich złamanie, połączone z trudnościami oddechowymi i bólem z nerwów
międzyżebrowych.

Uderzenie w jądra powoduje przerwanie oddechu i spadek ciśnienia tętniczego krwi,

odruchowe zgięcie tułowia w przód i podniesienie się jąder, oraz utratę przytomności wskutek
szoku nerwów splotu sromowego, krzyżowego i miednicznego oraz nerwów i naczyń jąder i
pachwin. Silny uraz tej okolicy ciała powoduje, oprócz wstrząsu ogólnego, szybko
następujący, rozległy - często olbrzymi - krwawy wylew w worku mosznowym i okolicach
oraz obrzęk urażonych tkanek. Możliwe jest, przy bardzo silnych uderzeniach, nastąpienie
nagłego odruchowego zgonu uderzonego. Zdarza się uszkodzenie dróg moczowych lub
uszkodzenie kości łonowych i przedniego spojenia miednicy. W sytuacjach samoobrony,
stosowany bywa silny, miażdżący chwyt za worek mosznowywraz z jądrami, wykonywany
zarówno od przodu, jak i od tyłu napastnika.

Silne uderzenie skierowane w pachwiny spowodować może utratę przytomności, panowania

nad ruchami, ostry ból w miednicy i podbrzuszu, zablokowanie stawu biodrowego i

14
kolanowego. Stłuczenie naczyń i tętnic przebiegających w tej okolicy może przynieść w
konsekwencji trwałe kalectwo.

Uderzenie skierowane w okolicę nadłonową spowodować może utratę przytomności wskutek

szoku splotu sromowego, krzyżowego i miednicznego oraz utratę panowania nad ruchami i
pionowej pozycji ciała. Co do pęcherza moczowego, uderzenie w tę okolicę z reguły nie
powoduje jego uszkodzeń, o ile nie jest on wypełniony lub nie następuje złamanie kości
łonowej, mogące spowodować jego obrażenia.

Łącznie w obrębie dolnej części tułowia znajduje się 10 punktów witalnych, których
wrażliwość zależna jest od budowy ciała, stopnia napięcia mięśni tułowia oraz fazy oddechu,
w której następuje uderzenie, w wyjątkiem Nangsim, Sataguni i Chiboo, które są punktami
witalnymi podstawowymi ze znikomymi możliwościami złagodzenia efektów trafienia silnym
ciosem.

Położenie Kupso - punktów witalnych na grzbiecie człowieka

Punkty witalne grzbietu

W obrębie grzbietu (Dung) znajdują się przede wszystkim kręgosłup i nerki. Kręgosłup jest
tworem na całej swej długości podatnym na uszkodzenia w wyniku uderzenia, mogących
spowodować utratę przytomności, uszkodzenie rdzenia lub śmierć.

Podobnie jak w wypadku urazów głowy, również kręgosłup doznać może uszkodzeń nie
wyniku otrzymanego uderzenia, lecz na skutek utraty równowagi i upadku na twarde podłoże
lub przeszkodę.

Uraz części wysokiej kręgosłupa w wyniku uderzenia skierowanego w punkt:

* Kyong Boo (l):

VII krąg szyjny może spowodować utratę przytomności w wyniku szoku mózgu i nerwów
czaszkowych, splotu szyjnego oraz obwodowego układu nerwowego.

Uraz części środkowej (piersiowej) kręgosłupa w wyniku uderzenia skierowanego w punkty:

* Kyong Gap (2):

15
 przestrzeń między "wewnętrznymi krawędziami łopatek, między V a VI kręgiem
piersiowym
* Kyong Chu (3):
IX krąg piersiowy

może spowodować utratę przytomności wskutek ciężkiego szoku aorty, płuc, serca i
kręgosłupa, zatrzymanie oddechu i zaburzenia krążenia.

Uraz okolicy nerek w wyniku uderzenia skierowanego w punkt:

* Kyong Pat (4):

okolica podłopatkowa i lędźwiowa, punkty położone po obu stronach XI kręgu
piersiowego

spowodować może utratę przytomności wskutek ciężkiego urazu nerek, ich nerwów i naczyń
krwionośnych oraz kurczowy ból w okolicy lędźwiowej promieniujący wzdłuż moczowodu
do jąder, zwykle połączony z bolesnym parciem na mocz.

W przypadku silnych uderzeń, mimo osłony anatomicznej w postaci żeber i silnych mięśni
grzbietu okolicy lędźwiowej, często dochodzi do pęknięcia nerki.

Uraz części niskiej kręgosłupa w wyniku uderzenia skierowanego w punkt:

* Migol (5):
kość krzyżowo-ogonowa

spowodować może złamanie kości ogonowej oraz utratę przytomności wskutek szoku
kręgosłupa, nerek, mózgu i porażenie nerwów splotu krzyżowego.

Łącznie w obrębie grzbietu znajduje się 5 punktów witalnych podstawowych.

Położenie Kupso - punktów witalnych na kończynach górnych człowieka

Uraz kończyny górnej powstający w wyniku uderzenia skierowanego w punkt:

Punkty witalne na kończynie górnej

16
 * Palkup Gwanjol (l):
boczną powierzchnię stawu łokciowego,
* Umji Goo (2):
wierzch dłoni pomiędzy kciukiem a palcem wskazującym,
* Sonmok Gwanjol (3):
staw nadgarstka,
* Maekbak Sonmok Dongmaek (4):
wewnętrzna powierzchnia nadgarstka,
* Dung Sonmok (5):
wierzch przegubu między zakończeniem kości promieniowej i łokciowej,

spowodować może utratę przytomności oraz utratę władzy w kończynie górnej i panowania
nad ruchami w wyniku szoku nerwów i arterii splotu ramiennego.

Uderzenia zadane w bok ramienia w okolice łokcia, następujące zwłaszcza w technikach

bloku przed atakiem ręcznym, mogą spowodować różnego nasilenia objawy stłuczenia nerwu
promieniowego, powodując drętwienie ręki, spaczenie czucia i zaburzenia ruchu całego
ramienia.

Staw łokciowy i nadgarstka powoduje silny ból przy wykręceniach oraz zastosowaniu
dźwigni przeprostowujących lub zginających staw poza fizjologiczny zakres jego ruchu.

Łącznie w obrębie kończyny górnej rozróżniamy 5 punktów witalnych drugorzędnych.

Położenie Kupso - punktów witalnych uda i podudzia człowieka

Uraz kończyny dolnej spowodowany uderzeniem skierowanym w punkt:

17
 * Murup Gwanjol (l):
staw kolanowy,
* Ogum (2):
dół podkolanowy,
* Anjok Hobok Dari (3):
wewnętrzna powierzchnia uda, punkt położony na 2/3 długości uda, w przybliżeniu o
szerokość dłoni nad boczną powierzchnią kolana,

powoduje ostry ból i niewykluczoną utratę przytomności w wyniku szoku naczyń

krwionośnych i nerwów przebiegających w tym rejonie.

Atak na tylną powierzchnię kolana, bogato unaczynioną i unerwioną, powoduje z reguły

natychmiastowy upadek, często następujący całym ciężarem ciała na twarde podłoże
stosunkowo wrażliwą rzepką kolanową.

Atak skierowany na przednią powierzchnię kolana może łatwo spowodować uszkodzenie lub
w przypadku zadziałania od wewnętrznej strony stawu kolanowego, zwichnięcie rzepki
kolanowej i uszkodzenie leżącej pod nią kaletki maziowej lub więzadeł krzyżowych kolana.

Złamanie rzepki kopnięciem skierowanym prostopadle do jej powierzchni powoduje silny,

zwalający z nóg ból, całkowicie uniemożliwiający ruch w stawie kolanowym oraz niemal
natychmiastowy silny obrzęk.

Atak skierowany w boczną powierzchnię kolana, zarówno wewnętrzną, jak i zewnętrzną,

zwłaszcza na wyprostowane, zablokowane kolano, spowodować może kłujący,
obezwładniający ból w kolanie, niemożność wyprostowania kolana i uszkodzenie łąkotek
oraz więzadeł pobocznych kolana. Podatniejsza na uszkodzenia trwałe jest wewnętrzna
powierzchnia kolana.

Atak, zwykle nożny, skierowany w wewnętrzną powierzchnię uda bywa niezwykle skuteczny
w sytuacjach samoobrony. Dostatecznie silny uraz mięśni uda powoduje niemożność ustania
na urażonej kończynie. Dotyczy to również powierzchni zewnętrznej uda.

18
Uraz spowodowany uderzeniem w punkt:

* Kyong Gol (4):

kość piszczelowa w połowie wysokości goleni

powoduje ostry ból w wyniku szoku nerwu strzałkowego wspólnego i tętnicy piszczelowej
przedniej oraz zablokowanie ruchów stopy.

Uraz spowodowany uderzeniem w punkt:

* Dwitchook Himjool (5):

ścięgno Achillesa, zakończenie mięśnia brzuchatego

powoduje ostry ból w łydce, dolnej części brzucha i miednicy oraz czasową utratę w władzy
w kończynie.

Położenie Kupso - punktów witalnych stopy człowieka

Uraz spowodowany uderzeniem w punkty:

Pubkty witalne stopy człowieka

* Balmok Gwanjol (6):

kostki boczne i przyśrodkowe
* Baldung (7):
grzbiet stopy, nieco na zewnątrz od środkowej linii biegnącej między ścięgnami palców
dużego i drugiego stopy

powoduje utratę władzy w kończynie oraz ostry ból wskutek szoku nerwów stopy, tętnicy
piszczelowej i nerwu strzałkowego głębokiego.

Uraz od uderzenia lub gwałtownego nadepnięcia na grzbiet stopy, zwłaszcza stopą obutą, jest
bardzo bolesny z uwagi na wysokie unerwienie tej okolicy o dużej ilości ścięgien, naczyń
krwionośnych i nerwów znajdujących się na kostnym podłożu płytko pod skórą.
Spowodowane w ten sposób obrażenia stopy mogą spowodować uszkodzenia naczyń,
ścięgien oraz okostnej i pozostawić przewlekłe bóle jej grzbietu.

Nieujęte w wykazie Kupso są palce stopy, bolesne w przypadku silnego miażdżenia

nadepnięciem, mogącym przy użyciu dużej siły spowodować uszkodzenie stawów palców
stopy lub ich złamanie. Grzbiet stopy i jej palce atakowane są najczęściej w obronie przed
różnego rodzaju obchwytami tułowia przez napastnika.

19
Punkty Witalne w KUNG FU

W Kung Fu dążąc do pokonania przeciwnika wykorzystuje się wiedze na temat ciała

ludzkiego, jego słabych miejsc i ułomności. Nauka zajmująca się badaniem ciała ludzkiego
ewoluowała przez bardzo długi okres czasu, doczekując się bardzo szerokiej wiedzy na temat
punktów witalnych znajdujących się na ciele człowieka ich znaczenia w walce i leczeniu.

Punkty witalne są to miejsca znajdujące się na ciele człowieka w tzw. punktach

akupunkturowych. Miejsca te umieszczone są na przebiegu meridian (kanały przepływu
energii w ciele ludzkim), znajdują się one na powierzchni ciała lub też w jego głębi. Każdy
punkt ma charakterystyczne dla siebie właściwości, ich stymulacje mogą wywoływać różne
skutki.

Niewielka ilość punktów przedstawiona na stronie jest celowym zamierzeniem. Pierwszym

powodem dlaczego tak jest, jest to, że wiedza ta jest zbyt cenna i może być bardzo
niebezpieczna w nieodpowiedzialnych rękach, natomiast drugi powód jest znacznie bardziej
banalny - było by tego zbyt dużo. Nauka poprawnego i skutecznego wykorzystywania
punktów witalnych w walce zabiera bardzo wiele czasu, dlatego też wiedza na ich temat
zawarta tu nie jest wiele warta bez wiedzy praktycznej i wskazówek osoby, która jest
kompetentna w tej dziedzinie.

Głowa

Położenie punktu i skutki uderzenia

20
1 -Punkt na szczycie czaszki, na szwie ciemieniowym
-Śmierć
2 -Skronie
-Zagrożenia życia
3 -Punkt umieszczony wprost ponad okiem w odległości 3,5 długości oka
-Natychmiastowy paraliż
4 -Punkt umieszczony ponad i pod każdym okiem w miejscu przebieganie nerwu pod i
nadocznego
-Omdlenie
5 -Gałka oczna
-Silny ból, omdlenie
6 -Punkt znajdujący się pomiędzy oczami
-Zagrożenie życia
7 -Bruzda podnosowa
-Omdlenie, zagrożenie życia
8 -Bruzda nad podbrudkiem
-Omdlenie
9 -Podbrudek
-Omdlenie
10 -Punkt znajdujący się u podstawy szyi na linii ponadmostkowej
-Zagrożenie życia
11 -"Jabłko Adama"
-Zagrożenie życia
12 -Środkowa część mostkowo-obojczykowo-sutkowego, na przebiegu arterii szyjnej
-Omdlenie, zagrożenie życia
13 -Punkty znajdujące się po obu stronach szyi, na przedniej krawędzi mięśnia
czworobocznego
-Silny ból
14 -Bruzda potyliczna
-Omdlenie, zagrożenie życia
15 -Punkt przebiegu nerwu uszno-skroniowego z przedniej strony przewodu słuchowego
zewnętrznego
-Silny ból, omdlenie
16 -Punkt usytuowany na płatku usznym przy kącie żuchwowym
-Omdlenie

Reszta ciała

21
17 -Punkt w dolnej części mostka, około 10 cm od jego dolnej krawędzi
-Zagrożenie życia
18 -Punkt na zewnętrznej krawędzi mostka, około 2 cm od końca
-Zagrożenie życia
19 -Punkt znajdujący się bezpośrednio pod końcem mostka
-Omdlenie
20 -Splot słoneczny
-Omdlenie
21 -Punkt znajdujący się w bezpośredniej okolicy prawego i lewego sutka
-Zagrożenie życia
22 -Punkt po zewnętrznej stronie piersi, przy ramieniu
-Silny ból, omdlenie
23 -Pod lewą i prawą piersią
-Omdlenie
24 -Punkt na piątej przestrzeni między żebrowej
-Z lewej strony - zagrożenie życia, z prawej - omdlenie
25 -Punkt na bocznej stronie żebra, odległość około 4 palców od linii ramienia
-Omdlenie
26 -Punkt na siódmej przestrzeni między żebrowej, na linii sutka

22
 -Omdlenie
27 -Cztery palce na zewnątrz środka bicepsa
-Paraliż ramienia
28 -W zgięciu łokciowym
-Silny ból, paraliż ramienia
29 -Po stronie promieniowej, zewnętrznej przedramienia
-Paraliż ramienia
30 -Punkt na zewnętrznej krawędzi wolnych żeber
-Omdlenie
31 -Punkt znajdujący się około 3 cm poniżej pępka, na linii środkowej
-Omdlenie
32 -Punkt usytuowany na zewnątrz spojenia łonowego
-Omdlenie
33 -Punkt na nadgarstku, poniżej kciuka
-Omdlenie, paraliż dłoni i przedramienia
34 -Punkt centralny dłoni
-Omdlenie
35 -Punkt na zewnętrznej stronie uda
-Natychmiastowy paraliż nogi
36 -Punkt na wewnętrznej stronie uda
-Omdlenie
37 -Kolejny punkt na wewnętrznej stronie uda lecz nieco niżej
-Omdlenie
38 -Jądra
-Omdlenie
39 -Punkt na bocznej stronie uda
-Paraliż nogi, omdlenie
40 -Bezpośrednio poniżej kolana
-Omdlenie
41 -Na przedniej krawędzi kości strzałkowej
-Omdlenie
42 -Punkt na stronie wewnętrznej kości strzałkowej na szerokość dłoni od kostki
-Omdlenie
43 -Punkt po stronie wewnętrznej podstawy kości strzałkowej
-Omdlenie
44 -Najwyższy punkt grzbietu stopy
-Omdlenie
45 -Guz międzystępu piątego palca na zewnętrznej krawędzi stopy
-Omdlenie
46 -Dołek naramienny
-Omdlenie
47 -Punkt pomiędzy trzecią, a czwartą przestrzenią międzyżebrową na krawędzi
wewnętrznej łopatki
-Omdlenie
48 -Punkt na mięśniu podgrzebieniowym
-Omdlenie
49 -Pomiędzy piątym, a szóstym kręgiem piersiowym po stronie bocznej
-Omdlenie
50 -Na nerwie promieniowym
-Natychmiastowy paraliż ramienia, omdlenie

23
51 -Na wysokości trzeciego kręgu lędźwiowego, około 6 cm za zewnątrz
-Omdlenie
52 -Punkt na wyrostku łokciowym
-Omdlenie
53 -Na zewnętrznej krawędzi przedramienia
-Paraliż ramienia, omdlenie
54 -Na wewnętrznej części kręgosłupa (część ogonowa)
-Omdlenie
55 -Na stronie grzbietowej nadgarstka
-Paraliż ramienia, omdlenie
56 -Centralny punkt grzbietu dłoni
-Paraliż ręki, omdlenie
57 -Punkt centralny wiązadła środkowego na grzbietowej powierzchni uda
-Paraliż nogi, omdlenie
58 -Punkt centralnej linii podkolanowej
-Paraliż nogi, omdlenie
59 -Punkt na wewnętrznej części łydki
-Omdlenie
60 -Punkt pomiędzy odbytem, a genitaliami
-Zagrożenie życia

Teraz wiesz gdzie nie należy uderzać, bo konsekwencje tego mogą być tragiczne.

Kubotan jest to nieduży , około 14 cm długości „ walec” z centralnie umieszczonym

okręgiem obrotowym lub pętelką z wytrzymałej linki lub paska, co umożliwia założenie go na
palec i trzymanie bez konieczności zamykania dłoni . Kubotan wykonany jest z twardego
metalu lub drewna i po zaciśnięciu w dłoni nieznacznie z niej wystaje .
Nie będę opisywał historii tej broni, a dodam tylko tyle, ze korzeniami sięga Japonii a
techniki walki wywodzą się z ju jutsu.
Nie musze chyba nikogo przekonywać, jak wielką zaleta podczas starcia jest posiadanie w
dłoni ciężkiego twardego przedmiotu. Uderzenia twardym przedmiotem o niewielkim punkcie
przyłożenia są nieporównywalnie bardziej destruktywne niż pięścią. Siła nacisku wzrasta
wielokrotnie w porównaniu do ucisków stosowanymi za pomocą pustych rak i ten fakt
uczynił z Kubotanu bezlitosnego „łamacza kości”, i pod taką nazwa Kubotan jest znany.

24
Techniki walki Yawara można podzielić na kilka podstawowych działów :
1) techniki uderzeń
2) techniki ucisków, duszeń
3) techniki chwytów, dźwigni
W sposobie walki Yawarą nie bez znaczenia jest chwyt jakim trzymamy broń. Sposoby te
można podzielić w następujący sposób (
1) uchwyt młot : Broń trzymamy w taki sposób, że oba jej końce wystają z zaciśniętej dłoni a
ciosy zadajemy z góry na dół spodem zaciśniętej pięści (jak uderzenie młotem) oraz po
płaszczyznach poziomych zarówno od zewnątrz do wewnątrz ja i w kierunku przeciwnym

2) dziób : Kubotan trzymamy w taki sposób, że jeden z jej końców opiera się o nasadę dłoni a
palce utrzymują tak ułożona broń. Stosuję się głównie do pchnięć w bliskim kontakcie.

25
3) Ręka nóż :, kciuk opiera się o koniec yawary wystający z górnej części zaciśniętej pięści.
Stosuję się głównie do uderzeń , pchnięć jak w przypadku noża nożem.

4) punkt : broń wystaje pomiędzy palcami zaciśniętej pięści – główne zastosowanie to

pchnięcia

5) szczeki tygrysa : są to techniki uduszeń i nacisków na punkty witalne

Technika Walki :

26
Przede wszystkim należy zdać sobie sprawę z możliwości które daje nam ta broń i specyfiki
jej zastosowania. Zważywszy na to, iż jest to narzędzie stosunkowo niewielkie, walka nim
odbywać się będzie w pół dystansie, zwarciu i nie rzadko w parterze. Z tego powodu
przeciwnik jak najdłużej powinien nie wiedzieć , iż posiadamy jakąkolwiek broń czym
zyskamy przewagę po przez zaskoczenie i zniwelowanie ewentualnych prób przygotowani
przez niego broni improwizowanej lub sięgnięcia po własną jeżeli z jakiegoś powodu jeszcze
tego nie zrobił.
Atutem tej broni jest przede wszystkim jej twardość. Jak już pisałem na wstępie, obrażenia
zadane twardym przedmiotem są nieporównanie większe od tych, które mogli byś my zadać
pusta dłonią a przy tym nie potrzebna jest tak wielka siła, co ma znaczenie szczególnie dla
kobiet. Jest wiele szkół uczących walki tą bronią a różniących się od siebie wzajemnie.
Jedne skupiają się na atakach uciskowych na wrażliwe miejsca na ciele człowieka, inne na
dźwigniach a jeszcze inne na uderzeniach.
Szkoła ucisków na miejsca witalne jest niezwykle trudną szkołą, gdyż jej adepci musza
posiadać niesamowity zakres wiedzy z dziedziny anatomii i akupresury czego nauczenie i
praktykowanie jest niesamowicie czasochłonne.

27
Najbardziej progresywne szkoły zakładają jako podstawowe techniki walki uderzenia, a
uciski dokonywane są tylko na duże partie mięśnie, oraz miejsca witalne łatwe do penetracji
takie jak węzły chłonne, oczy, krtań , splot słoneczny czy genitalia.

28
Taktyka Walki :
Taktycznie walka yawara zbliżona jest do walki nożem. Pierwszym celem ataku są kończyny
agresora w celu rozbrojenia lub powstrzymania agresji. Następnie atakujemy głowę i korpus
przechodząc do ofensywy i zmuszając przeciwnika do obrony. Za pomocą uderzeń i technik
zapaśniczych staramy się obalić agresora i zakończyć walkę w pozycji dominującej
adekwatnie dobrana techniką.
Należy pamiętać o pewniej zasadzie, która tyczy się każdego rodzaju broni, a mianowicie,
aby „nie stać się jej niewolnikiem” .
Jeżeli nie masz przy sobie Yawary, rozejrzyj się, a na pewno ją znajdziesz. Substytutem może
być metalowy długopis, duży klucz, rurka, patyk a nawet gruby ołówek ... sprawne oko
specjalisty znajdzie broń tam gdzie teoretycznie jej nie ma, a w sprawnych, wyszkolonych
dłoniach stanie się zabójczym narzędziem....
w Polsce ekspertem w walce kubotanem(yawara) jest Vo Su R. Jóźwiak

29
30