บทที่ 1 โลงศพทองแดงขนาดใหญ่บนท ้องฟ้ า

ชวี ต
ิ คือปาฏิหาริยท
์ ย
ี่ งิ่ ใหญ่ทส
ี่ ด
ุ ในโลก

นักวิทยาศาสตร์หลายคนตัง้ สมมติฐานว่าโลกเป็ นแหล่งสงิ่ มีชวี ต ิ

เพียงแห่งเดียวในห ้วงจักรวาลอันยิง่ ใหญ่ทเี่ ต็มไปด ้วยดวงดาว
มากมายสุดคณานับ

แม ้ว่าบนท ้องฟ้ าจะมีดวงดาวนับล ้านดวง แต่กไ

็ ม่มใี ครสามารถ
หาแหล่งแห่งชวี ต ิ ทีส
่ องได ้

่ า่ นมายานสำรวจจำนวน
แต่มนุษย์ไม่เคยยอมแพ ้ ในศตวรรษทีผ
มากถูกปล่อยสูอ่ วกาศ

ยานวอยเอจเจอร์ 2 เป็ นยานสำรวจอวกาศไร ้คนขับซงึ่ ถูกปล่อย

่ วกาศในปี 1980 จากศูนย์อวกาศเคนเนดีของสหรัฐอเมริกา
สูอ

ภายในยานสำรวจมีดนตรีและคำทักทายห ้าสบ ิ ห ้าภาษาทีต

่ งั ้ ใจ
้ นเครือ
จะใชเป็ ื่ สารกับอารยธรรมต่างดาวทีอ
่ งมือสอ ่ าจพบมันใน
วันหนึง่

ตัง้ แต่ทศวรรษ 1970 จนถึงปั จจุบน

ั ยานวอยเอจเจอร์ 2 ได ้
เดินทางเพียงลำพังผ่านจักรวาลอันกว ้างใหญ่ราวกับฝุ่ นผงเล็กๆ
ี ัยสำคัญ
ทีไ่ ม่มน

ยานสำรวจอวกาศร่วมสมัยจำนวนมากได ้พังทลายลงแล ้วหรือไม่

ก็จางหายไปตลอดกาลในจักรวาลอันโดดเดีย่ ว
สามสบิ ปี ผา่ นไป วิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีของมนุษยชาติ
เติบโตอย่างไม่หยุดยัง้ ยานสำรวจอวกาศทีล่ ้ำหน ้ายิง่ ขึน
้ ได ้รับ
การพัฒนาและอีกไม่นานคงถึงเวลาทีพ ่ วกเขาจะก ้าวต่อไปใน
การสำรวจอวกาศ

่ านสำรวจอวกาศใหม่จะ
แม ้ว่าจะเป็ นกรณีนี้ แต่กเ็ ป็ นไปไม่ได ้ทีย
เดินทางได ้ไกลกว่ายานวอยเอจเจอร์ 2

ิ สามปี ผา่ นไป มันออกเดินทางจากโลกไปแล ้ว

สามสบ
140000000000 กิโลเมตร

หลังจากการเดินทางไม่หยุดยัง้ ในทีส
่ ด
ุ มันก็ออกจากระบบสุรย ิ ะ
กลายเป็ นยานอวกาศทีเ่ ดินทางข ้ามจักรวาลได ้สำเร็จเป็ นลำแรก
ของโลก

ในจักรวาลทีม ่ ดื มิดและเย็นยะเยือก ดวงดาวต่างๆดูเหมือนเพชร

ระยิบระยับทีฝ
่ ั งอยูใ่ นพืน ี ำมืด
้ หลังสด

แม ้ว่ายานวอยเอจเจอร์ 2 จะเดินทางเร็วมาก แต่ในจักรวาลอัน

กว ้างใหญ่และเย็นยะเยือก ดูเหมือนไม่มอ
ี ะไรมากไปกว่ามดตัว
เล็กๆทีค่ ลานไปตามพืน
้ ดิน

ั กว่า 30 ปี ผา่ นไป ยานโวเอเจอร์ 2 ได ้ค ้นพบสงิ่ ทีน

ปั จจุบน ่ ่า
ตกใจ!

ภายในจักรวาลทีม ่ ดื มิดและอ ้างว ้างมันค ้นพบซากศพขนาดใหญ่

เก ้าศพนอนนิง่ อยูท
่ แ ี่ ห่งหนึง่
 ั ญาณดิจท
วันที่ 2 กุมภาพันธ์ 2010 NASA ได ้รับสญ ิ ล
ั ลึกลับ
จากวอยเอจเจอร์ 2 หลังจากการถอดรหัสทีย ่ ากลำบากภาพที่
คิดไม่ถงึ ก็ปรากฏขึน้

ผู ้คนทีท
่ ำงานในห ้องตรวจสอบหน่วยงานอวกาศต่างตกตะลึง
อย่างมาก สห ี น ้าของพวกเขาแข็งค ้างกลายเป็ นเหมือนรูปปั น
้ ที่
ไม่สามารถขยับได ้

ไม่นานหลังจากนัน ้ พวกเขาก็ฟื้นคืนสติ ทัว่ ทัง้ ห ้องเกิดความ

วุน
่ วาย พระเจ ้านีม
่ นั อะไรกันแน่?

มันเป็ นตัวอะไร จะมีสงิ่ มีชวี ต

ิ แบบนีใ้ นจักรวาลได ้อย่างไร!

ยานวอยเอจเจอร์ 2 ได ้ผ่านระยะทีส ่ ามารถควบคุมได ้แล ้ว สงิ่

เดียวทีท่ ำได ้คือเดินหน ้าต่อไป หลังจากสง่ ข ้อความลึกลับนีก
้ ลับ
มา มันก็ดำเนินทางต่อไปในความมืดของจักรวาลไปยังทุง่ ดวง
ดาวทีห่ า่ งไกลและสน ิ้ หวัง

แม ้แต่ตอนนีท
้ ม ั ได ้สง่ ภาพขนาดมหึมาทีน
ี่ น ่ ่าตกใจกลับคืนมา
ระยะทางของมันก็หา่ งจากโลกไกลแสนไกลจนไม่อาจ
จินตนาการถึง

ข ้อความลึกลับนีไ
้ ม่เคยประกาศต่อสาธารณะ ไม่นานหลังจาก
้ ยานวอยเอจเจอร์ 2 ก็ทำงานผิดพลาดและไม่สามารถสง่
นัน
ข ้อความใดๆกลับมายังโลกได ้อีก

สำหรับภาพนี้ ทำให ้เกิดความโกลาหลเป็ นอย่างมาก มันเกินกว่า

ความเข ้าใจของมนุษยชาติไปแล ้ว
ปี 1971 สหภาพโซเวียตเป็ นชาติแรกทีป ่ ระสบความสำเร็จใน
การสำรวจอวกาศ ตัง้ แต่นัน ้ มามนุษยชาติได ้จัดตัง้ สถานีอวกาศ
ทีม่ ม ั อยูเ่ ก ้าแห่ง
ี นุษย์อาศย

เวันที่ 11 มิถน
ุ ายน 2010 ในปั จจุบน
ั นี้ การแสดงออกของนักบิน
อวกาศบนสถานีอวกาศนานาชาติเปลีย ่ นไปอย่างรุนแรงดวงตา
ของพวกเขาหดตัวลง

่ ตวรรษที่ 20 ซงึ่ วิทยาศาสตร์ได ้เฟื่ องฟูอย่าง

นับตัง้ แต่เข ้าสูศ
ถึงทีส
่ ดุ เรือ
่ งราวของทวยเทพก็ถก ู ปฏิเสธอย่างเด็ดขาด

แม ้ว่าจะมีประเทศทีด ื่ เรือ
่ ้อยพัฒนายังเชอ ่ งนี้ แต่กเ็ ป็ นเรือ
่ งยาก
มากทีจ ่ ะโน ้มน ้าวให ้คนจำนวนมากรู ้สก ึ เชอ ื่ ไปกับสงิ่ ที่
วิทยาศาสตร์ไม่สามารถอธิบายได ้

แต่ในขณะนี้ นักบินอวกาศชน ั ้ ยอดหลายคนในสถานีอวกาศต่าง

ตกตะลึงกับความคิดในสมองของพวกเขา เบือ ้ งหน ้าพวกเขาคือ
ฉากทีไ่ ม่อาจจินตนาการได ้

นอกสถานีอวกาศนานาชาติ ภายในความมืดอันเยือกเย็นของ
จักรวาล ซากมังกรยักษ์ เก ้าตัวนอนนิง่ อยูต
่ รงนัน
้ พวกมันดูราว
กับว่ามาจากสมัยโบราณ ทำให ้ผู ้คนรู ้สกึ ถึงความเก่าแก่ไม่รู ้จบ
ของมัน

รูปลักษณ์ของพวกมันคล ้ายกับมังกรในตำนานของประเทศจีน
เป็ นอย่างมาก
ศพของมังกรแต่ละตัวมีความยาวหลายร ้อยเมตรและดูเหมือนถูก
้ มาจากโลหะซงึ่ ทำให ้ทุกคนสามารถสม
หล่อหลอมขึน ั ผัสถึง
ิ้ สุดของมัน
ความแข็งแกร่งทีไ่ ม่สน

แต่ละศพเป็ นมังกรดำห ้ากรงเล็บ เขาอเมทิสต์กะพริบด ้วยแสงส ี

ั่ ไหวในความมืด
ม่วงทีเ่ ป็ นประกาย เกล็ดของมันดูเหมือนจะสน

การดำรงอยูข
่ องตำนานดังกล่าวมีความคล ้ายคลึงกับเทพเจ ้า
โดยทีพ
่ วกเขาอยูเ่ หนือกฎและกฎแห่งธรรมชาติ

อย่างไรก็ตาม ความรู ้ทางวิทยาศาสตร์ได ้พัฒนาขึน ้ อย่างมากใน

ื่ ในการมีอยูข
เวลานี้ และไม่มใี ครเชอ ่ องมังกรในตำนานเหล่านัน
้

ในสถานีอวกาศนานาชาติ นักบินอวกาศทัง้ หมดต่างจ ้องมองไป

ยังฉากทีค่ าดไม่ถงึ ตรงหน ้าพวกเขา ฉากนัน
้ อยูเ่ หนือความ
เข ้าใจของพวกเขาอย่างสมบูรณ์!

ภายในจักรวาลอันมืดมิด ศพของมังกรเหล่านีด ้ เู หมือนจะทำจาก

เหล็กทีท
่ ำลายไม่ได ้ จนถึงจุดทีส ั ผัสได ้ถึงความแข็งแกร่งอัน
่ ม
น่าสะพรึงกลัวภายในซากศพ

น่าเสย ี ดายทีพ ี ชวี ต

่ วกมันทัง้ หมดเสย ิ ไปแล ้ว พวกมันจะนอนนิง่
อยูใ่ นความหนาวเย็นอันเงียบสงบของจักรวาลตลอดไป

หลังจากความตกใจอย่างถึงทีส่ ด
ุ กับซากศพของมังกร ดวงตา
ั ้ ยอดก็หดตัวอีกครัง้ เมือ
ของนักบินอวกาศชน ่ เห็นฉากทีน
่ ่าตกใจ
ยิง่ ขึน
้ ไปอีก
ศพมังกรทัง้ เก ้าล ้วนมีความยาวหลายร ้อยเมตรและในตอนท ้าย
ของมังกรเป็ นห่วงโซเ่ หล็กสด ี ำทีเ่ ชอ
ื่ มต่อมังกรแต่ละตัวกับบาง
สงิ่ บางอย่าง

โลงศพทองแดงยาวยีส ิ เมตรปรากฏขึน
่ บ ้ อย่างสงบภายในความ
มืด

โซน่ ัน
้ ดูเหมือนถูกหลอมเป็ นพันครัง้ มันทัง้ หนาและแข็งแรง
้
เพียงใชสายตามองไปยั งโลงศพนัน ้ ก็ทำให ้นักบินอวกาศทุกคน
หนาวจับใจ

โลงศพทองแดงขนาดใหญ่มก ี ารออกแบบทีเ่ รียบง่าย บนฝาโลง

ศพมีลวดลายโบราณทีค่ ลุมเครือซงึ่ ดูเหมือนจะผ่านกาลเวลาอัน
ยาวนานนับไม่ถ ้วน

ใครจะรู ้ว่าโลงศพนีล
้ อ
่ งลอยไปในจักรวาลมากีป
่ ี แล ้ว?

มังกรเก ้าตัวลากโลงศพ!

ในจักรวาลอันมืดมิดและเย็นยะเยือกนีซ
้ ากมังกรเก ้าตัวถูกผูกติด
อยูก ั โลงศพทองแดงขนาดใหญ่ด ้วยโซเ่ หล็ก มันเป็ นภาพทีน
่ บ ่ ่า
ตกใจอย่างยิง่

*เกีย
่ วกับยานวอยเอจเจอร์ 2 ในปี 1970 มันถูกปล่อยขึน
้ ฟ้ าโดย
สถานีอวกาศ NASA และประมาณเดือนเมษายนหรือพฤษภาคม
2010 การเชอ ื่ มต่อกับโลกก็ขาดหายไป
บทที่ 2 ซูเหวิน

ในสมัยโบราณผู ้คนสามารถมีอายุเกินร ้อยได ้อย่างง่ายดาย และ

การเคลือ
่ นไหวของพวกเขาก็เต็มไปด ้วยพละกำลัง ว่ากันว่า
ตำราแพทย์ซเู หวินของจักรพรรดิเหลืองคือตำราเล่มแรกของ
โลก

เนือ
้ หาในตำราไม่ได ้ถูกตกทอดสูค ่ นยุคปั จจุบน
ั ทัง้ หมด ดังนัน
้
จึงมีผู ้คนมากมายในยุคต่อๆมาได ้นำความคิดของตัวเองเขียนลง
ในบันทึกแล ้วอ ้างว่านั่นคือตำราซูเหวิน

เย่ฟ่านกำลังมีความสุขทีไ่ ด ้นั่งอ่านบทความโบราณรวมไปถึงจิบ
ชาเขียวของตัวเองไปด ้วย

คนธรรมดาทุกคนจะมีอายุเกินร ้อยปี และความคล่องตัวของพวก

ื่ มโทรมตามอายุ ยุคโบราณนีเ้ ป็ นยุคลึกลับประเภท
เขาก็ไม่เสอ
ไหน?

เรือ
่ งราวเกีย
่ วกับคนโบราณทีถ ่ กู เขียนไว ้นัน
้ เป็ นเรือ ื่ ได ้
่ งทีเ่ ชอ
ยาก แต่เย่ฟ่านก็ศก ึ ษาเรือ
่ งนีอ
้ ย่างจริงจัง

ึ ว่าอาณาจักรจีนก่อนยุคประวัตศ
เขารู ้สก ิ าสตร์นัน้ มีความลึกลับ
บางทีอาจเป็ นไปได ้ว่ามีข ้อเท็จจริงบางอย่างทีไ่ ม่ได ้ถูกเปิ ดเผย
ออกมา?

่ คิดเพ ้อฝั นไปชวั่ ครู่ เขายังคงอ่านต่อไป

หลังจากครุน
ในแง่ของความรู ้ทางประวัตศ ิ าสตร์ตำราทีถ ่ ก
ู ถ่ายทอดจาก
จักรพรรดิเหลืองนัน้ มีความล้ำค่าเป็ นอย่างมาก หนังสอ ื เล่มนีถ
้ ก
ู
เขียนขึน
้ มาเมือ
่ หลายพันปี กอ่ นและกลายเป็ นหนังสอ ื อันดับหนึง่
ของจีน

ื นัน
แน่นอนว่าข ้อความในหนังสอ ื่ ถือได ้ แต่มน
้ ไม่สามารถเชอ ั ก็ม ี
คุณค่าทางประวัตศิ าสตร์

่ งราวสว่ นมากในหนังสอ
เรือ ื นีจ
้ ะเขียนเกีย
่ วกับจิตวิญญาณของ
สวรรค์และปฐพี หยินและหยาง รวมไปถึงลมปราณแก่นแท ้ และ
การฝึ กฝนร่างกาย

ี เี้ ราจะมีชวี ต
ด ้วยวิธน ิ ทีย
่ น
ื ยาว เอาชนะข ้อจำกัดของสวรรค์และ
ปฐพี กลายเป็ นอมตะหลังจากนัน ้ ก็จะค ้นพบเต๋าของตัวเอง

ี ดงก็คอ
เวลาผ่านไปโดยทีเ่ ย่ฟ่านไม่รู ้ตัว ดวงอาทิตย์สแ ่ ยๆ
เคลือ
่ นตัวไปทางทิศตะวันตก อาทิตย์อส ั ดงสาดสอ่ งลงมาที่
สนามหญ ้านอกหน ้าต่าง

เย่ฟ่านวางหนังสอ ื ในมือลงจากนัน
้ ก็เตรียมตัวทีจ
่ ะเข ้าร่วม
ปาร์ตใี้ นชว่ งค่ำ

ผ่านไปสามปี แล ้วตัง้ แต่เขาจบการศก ึ ษาจากมหาวิทยาลัย

หลังจากทีเ่ ขาเรียนจบเย่ฟ่านก็ยงั คงอาศยั อยูใ่ นเมืองนีเ้ หมือน
เดิม

เมือ
่ นึกถึงอดีตของตัวเอง เย่ฟ่านรู ้สกึ เหมือนกับชว่ งเวลาทีไ่ ร ้
เดียงสาของเขาในฐานะนักศก ึ ษาทีห ่ ายไปนานแล ้ว
 ั ้ เพือ
สามปี ไม่สามารถถือว่ายาวหรือสน ่ นร่วมชนั ้ ของเขาต่าง
แยกย ้ายไปในทิศทางต่างๆ แต่ละคนใชช้ วี ต ิ ทีเ่ ป็ นเอกลักษณ์
ของตัวเอง

ทันใดนัน ้ ก็มเี สยี งเรียกเข ้าจากโทรศพ ั ท์มอ

ื ถือ มันมาจากเพือ
่ น
ร่วมชนั ้ หลินเจีย ๋ ซงึ่ เป็ นผู ้หญิงทีท
่ งั ้ สวยและฉลาด เธอยังคง
อาศยั อยูใ่ นเมืองนีเ้ หมือนกัน

เมือ ี่ ล ้วเธอใชคุ้ ณสมบัตอ

่ ปี ทแ ิ น
ั โดดเด่นของตัวเองจนสามารถ
กลายเป็ นหัวหน ้าแผนกได ้

หลังจากรับสายเสย ี งของหลินเจีย ๋ ก็ดงั ขึน้ ทีม

่ หาวิทยาลัยเธอมี
ทักษะในการสอื่ สารทีย ่ ม ซงึ่ เป็ นเป็ นไปได ้ยากทีจ
่ อดเยีย ่ ะหาคน
ไม่ชอบเธอ

“คิดถึงฉั นเหรอ” เย่ฟานตอบกลับเบาๆ

ี งหัวเราะหวานๆดังออกมาจากโทรศพ
เสย ั ท์

“ฉั นไม่รู ้ว่างานจัดขึน

้ ทีไ่ หน วันนีเ้ ราไปพร ้อมกันนะ”

หลังจากเลือกสถานทีน
่ ัดพบแล ้ว เย่ฟ่านก็ขน
ึ้ รถและจากไป

ในมหาวิทยาลัย เขาเคยพยายามจะจีบหลินเจีย ๋ แต่เขาถูก

ปฏิเสธอย่างเด็ดขาดและบอกว่าทัง้ สองคนเข ้ากันไม่ได ้

หลินเจีย๋ เป็ นคนทีท

่ งั ้ สวยและฉลาดเธอสามารถสร ้างแรงบันดาล
ใจให ้กับผู ้คนมากมาย เธอชด ั เจนมากในสงิ่ ทีเ่ ธอต ้องการและ
เธอจะทำทุกสงิ่ เพือ ่ ให ้ได ้มาซงึ่ สงิ่ ทีเ่ ธอต ้องการ
สบิ นาทีกอ ่ นเวลาทีต ิ ค ้า
่ กลงกันไว ้ เย่ฟ่านมาถึงห ้างสรรพสน
Parkson เขาขีร่ ถเข ้าไปในลานจอดและลงจากรถ เขารอหลิน
เจีย
๋ อยูข
่ ้างถนนใหญ่

ทัง้ เมืองถูกอาบด ้วยแสงตะวันยามอัสดง และอาคารหลายหลังก็

ถูกแสงสท ี องปกคลุม บนท ้องถนนผู ้คนและยานพาหนะเคลือ
่ น
ตัวไปมาอย่างไม่สน ิ้ สุด

เจ็ดหรือแปดนาทีตอ ่ มา มีรถโตโยต ้ามาจอดทีด ่ ้านหน ้าของ

เย่ฟ่าน เมือ
่ กระจกรถถูกเลือ ่ นลงมาก็เผยให ้เห็นใบหน ้าอัน
งดงามของหลินเจีย ๋

เย่ฟ่านทักทายด ้วยรอยยิม
้ แล ้วหยอกล ้อว่า

“มีรถรับสง่ ด ้วย”

่ ม่ใชร่ ถของฉั นแต่เป็ นรถของหลิวหยุนจือ

“นีไ ่ ”

แม ้ว่าจะไม่ได ้ติดต่อกันมาสามปี แล ้วหลังจากสำเร็จการศก

ึ ษา
ึ ว่าหลินเจีย
แต่เย่ฟ่านยังรู ้สก ๋ ไม่เคยเปลีย
่ นไปเลย

เธอยังคงดูออ ่ นเยาว์ แต่งกายสบายๆด ้วยกางเกงยีนสร์ ัดรูปและ

ื้ ยืดสม
เสอ ี ว่ งซงึ่ ทำให ้ร่างกายทีเ่ พรียวสวยโค ้งมนยิง่ ขึน
้

“อย่าทำหน ้าแบบนัน
้ ฉั นก็ไม่ได ้เจอเขามา 2 ปี แล ้วเหมือนกัน”

หลินเจีย
๋ มียก
ั ไหล่เมือ
่ เห็นใบหน ้ามืดมนของเย่ฟ่าน
ในเวลานีใ้ ครบางคนทีอ ่ ยูใ่ นตำแหน่งคนขับก็ยน
ื่ หน ้าเข ้ามา
ขัดจังหวะการสนทนาของพวกเขา ใบหน ้านีเ้ ป็ นของคนคุ ้นเคย
ซงึ่ เป็ นอดีตเพือ
่ นร่วมชน ั ้ หลิวหยุนจือ
่

เขาเป็ นเหมือนเย่ฟ่านและอยูใ่ นเมืองนีห้ ลังจากเรียนจบ

ครอบครัวของเขาค่อนข ้างมีฐานะ ดังนัน ้ เขาจึงเปิ ดบริษัทเล็กๆ
เป็ นของตัวเอง ในหมูค่ นรุน
่ เดียวกันถือว่าเขาค่อนข ้างประสบ
ความสำเร็จ

แต่แม ้ว่าพวกเขาจะอยูใ่ นเมืองเดียวกันมาโดยตลอดพวกเขาก็

ไม่เคยไปมาหาสูก ่ น
ั แม ้แต่ครัง้ เดียว สาเหตุหลักมาจากความ
ขัดแย ้งระหว่างเรียนในวิทยาลัย

หลิวหยุนจือ
่ ไม่ได ้ลงจากรถเขายิม
้ จางแล ้วพูดว่า

"ไม่ได ้เจอกันนานนะเพือ
่ น"

“ใช ่ ก็ตงั ้ แต่เรียนจบ”

เมือ
่ เห็นว่าอีกฝ่ ายยังไม่ได ้ลงจากรถเย่ฟ่านก็ทก
ั ทายพอเป็ นพิธ ี
เท่านัน
้

ี่ าเหรอ?”
“นั่งรถแท็กซม

เย่ฟ่านขีเ้ กียจรับมือกับการดูถก
ู เหยียดหยาม ดังนัน
้ เขาจึงไม่ได ้
ตอบคำถามนี้

หลินเจีย
๋ เป็ นผู ้หญิงทีฉ
่ ลาดเมือ ั ผัสได ้ถึงบรรยากาศตึงเครียด
่ สม
เธอก็รบ
ี ยิม
้ แล ้วพูดกับเย่ฟ่านว่า
 “เพือ
่ นเก่าทีอ
่ ยูใ่ นเมืองนีก
้ ม
็ ไี ม่กคี่ นเท่านัน
้ ฉั นก็เลยคิดว่าพวก
เราควรจะขีร่ ถของหลิวหยุนจือ ่ ไปงานพร ้อมกัน”

เย่ฟ่านยังไม่ได ้พูดอะไรเลยแต่หลิวหยุนรีบขัดคอขึน
้ ทันที

“มันน่าอายจริงๆเพือ
่ น แต่ต ้องขอโทษด ้วยเพราะว่าฉั นนัดเพือ
่ น
เก่าไว ้อีกสองสามคนไว ้ ถ ้ารับนายไปด ้วยรถก็คงเต็ม”

“ไม่เป็ นไร นายไปก่อนเถอะ เดีย ๋ วฉั นตามไป” เย่ฟ่านพูดและหัน

ไปหาหลินเจีย ๋ ก่อนจะยิม
้ แล ้วพูดว่า

"ไม่ไปกับฉั นเหรอ ... "

เมือ
่ หลินเจีย ึ ลังเลเล็กน ้อยแต่หลิวหยุนจือ
๋ ได ้ยินเธอก็รู ้สก ่ ทีอ
่ ยู่
ในรถก็ปฏิเสธแทนเธอทันที

"พีส่ าวหลินควรจะนั่งรถไปกับฉั น หากไปพร ้อมกันกับนายมันคง

ดูน่าอายสำหรับเธอ"

หลินเจีย
๋ ยิม
้ ขอโทษให ้กับเย่ฟ่านจากนัน
้ เธอก็ขน
ึ้ รถไปพร ้อมกับ
หลิวหยุนจือ ่

ทันทีทเี่ ธอขึน ี งกระซบ

้ รถเย่ฟ่านได ้ยินเสย ิ ดูถก
ู ของหลิวหยุนจือ
่
ดังออกมา

“ตอนนีเ้ ป็ นชวั่ โมงเร่งด่วนมันคงเป็ นเรือ

่ งยากทีเ่ ขาจะหารถ
แท็กซ!ี่ ” แล ้วรถโตโยต ้าก็วงิ่ ออกไป
ในสมัยก่อนเย่ฟ่านถือได ้ว่าเป็ นดาวเด่นของมหาลัยแต่วน ั นีห
้ าก
เขาต ้องไปร่วมงานเลีย ้ งรุน ี่ น
่ ด ้วยรถแท็กซม ั คงเป็ นเรือ
่ งน่าอาย
และหดหูเ่ มือ
่ เทียบกับหลิวหยุนจือ ่

สำหรับคนอย่างหลิวหยุนจือ ึ ใสใ่ จแม ้แต่น ้อย

่ เย่ฟ่านไม่ได ้รู ้สก
แต่ทา่ ทีของหลินเจีย
๋ ทำให ้เขาประหลาดใจจริงๆ

อย่างไรก็ตาม ทุกคนมีชวี ต ิ ของตนเอง ท ้ายทีส ่ ด

ุ ผู ้คนต ้องอยูก
่ บ
ั
ความเป็ นจริง ในเมือ่ มีผลประโยชน์อยูต ่ อ
่ หน ้ามันคงหลีกเลีย ่ ง
ไม่ได ้สำหรับคนทีโ่ ตเป็ นผู ้ใหญ่อย่างพวกเขาจะไม่คว ้าไว ้

ดวงตะวันกำลังลับขอบฟ้ าท ้องฟ้ าสเี ลือดค่อยๆจางลง ทัง้ เมือง

ดูเหมือนจะถูกปกคลุมไปด ้วยเสอื้ คลุมสเี ทาหนาทึบและ
กลางคืนก็คอ
่ ยๆคืบคลานเข ้ามา

ในเวลานี้ ซากมังกรขนาดใหญ่เก ้าตัวลากโลงศพทองแดงยังคง

นอนอยูใ่ นจักรวาลอันเย็นยะเยือก ฉากทีน
่ ่าตกใจนีด
้ เู หมือนจะ
อยูท
่ น
ี่ ั่นตลอดไป!

นักบินอวกาศหลายคนบนสถานีอวกาศนานาชาติได ้สง่ ข ้อมูล

กลับไปยังสำนักงานทีอ ่ ยูภ
่ าคพืน
้ เพียงพอแล ้ว ดังนัน
้ พวกเขาจึง
กำลังรอคำสงั่ เพิม
่ เติม
บทที่ 3 อดีตและปั จจุบน
ั

แม ้ว่าเย่ฟ่านจะไม่สามารถพูดถึงเรือ
่ งงานของตัวเองได ้เพราะมัน
มีความลับอยูบ ่ ้าง แต่งานของเขาก็ทำให ้เขามีเงินเก็บไม่น ้อย

ื้ รถ Mercedes ซงึ่ รถ Toyota ของหลิว

ไม่นานมานีเ้ ขาเพิง่ ซอ
หยุนจือ่ ไม่สามารถนำมาเทียบได ้เมือ ่ พูดถึงเรือ
่ งราคา และ
เย่ฟ่านไม่ใชค่ นหยาบคายดังนัน ้ เขาจึงไม่ได ้ยกเรือ
่ งนีข
้ น
ึ้ มาพูด
คุย

ิ นาทีตอ
สบ ่ มา เย่ฟานขับรถไปทีเ่ มืองหมิงเย่เขามองหาร ้าน
อาหารใกล ้ๆทะเลสาบซงึ่ เป็ นสถานทีน่ ัดพบของเพือ
่ นร่วมชนั้

เมืองนีเ้ ป็ นเมืองแห่งความบันเทิงระดับสุดยอดทีผ
่ สมผสานการ
รับประทานอาหารและการพักผ่อนเข ้าด ้วยกัน มันตัง้ อยูใ่ นทำเล
ทีด่ เี ยีย
่ มและเจริญรุง่ เรืองมาก

้ ะเป็ นวันทำงานปกติไม่ใชว่ น
แม ้ว่าวันนีจ ั หยุดแต่ถงึ กระนัน
้ รถของ
นักท่องเทีย ่ วยามราตรีกย็ งั วิง่ อยูเ่ ต็มท ้องถนน

หลังจบการศก ึ ษาจากมหาวิทยาลัยเพียง 3 ปี หากจะพูดเรือ ่ ง

ความสำเร็จในหน ้าทีก ่ ารงานดูเหมือนจะเร็วเกินไป ดังนัน ้ เย่ฟ่าน
ึ ว่าการนัดพบกันในสถานทีแ
จึงรู ้สก ่ บบนีค
้ อ
่ นข ้างฟุ่ มเฟื อยอยู่
บ ้าง

เมือ
่ เขาเดินออกจากลานจอดรถเพือ ่ นหลายคนของเขาก็มาถึง
้
แล ้ว ในไม่ชาเขาก็
เห็นใบหน ้าทีค
่ ุ ้นเคยหลายคน
ตลอด 3 ปี ทผ ี่ า่ นมาบางคนก็เคยนัดพบกันอยูบ
่ ้าง ในขณะทีบ
่ าง
คนก็ไม่ได ้เจอกันเลยตัง้ แต่เรียนจบ

“เย่ฟ่าน!”

ในเวลานี้ ชายหนุ่มรูปงามก็เดินเข ้ามาทักทายเขาด ้วยใบหน ้า

ยิม
้ แย ้ม

“อะไรวะ นายอยูใ่ กล ้แค่นแ

ี้ ต่มาสายทีส
่ ด
ุ ได ้ยังไง "

ื่ หวังจือ
ชายหนุ่มผู ้มีใบหน ้าอ่อนโยนชอ ่ เหวินเขาเป็ นตัวตัง้ ตัวตี
ในการจัดงานวันนี้

สาเหตุทเี่ ขามีความกระตือรือร ้นในการจัดงานก็เป็ นเพราะว่าใน

บรรดาเพือ ่ นทัง้ หมดเขาประสบผลสำเร็จในหน ้าทีก ่ ารงานมาก
ทีส
่ ด
ุ

คนอืน่ ๆอีกหลายคนก็เข ้ามาทักทายพวกเขาเชน่ กัน แม ้ว่าจะไม่

ได ้พบกันมาเป็ นเวลานาน แต่พวกเขาก็กระตือรือร ้นมาก

ั ว่าหวังจือ
เห็นได ้ชด ่ เหวินกำลังรอใครสก ั คนอยูท ่ น
ี่ แ
ี่ ละใครบาง
คนทีส่ ามารถทำให ้เขารอคอยอยูท ่ น
ี่ ไ
ี่ ด ้ก็มเี พียงไม่กค ี่ นเท่านัน
้

หวังจือ
่ เหวินถือเป็ นคนทีเ่ พียบพร ้อมดังนัน
้ การทีเ่ ขายืนอยูต
่ รงนี้
จึงมีผู ้คนมากมายยืนล ้อมรอบเขาด ้วย

ห ้องจัดเลีย
้ งของพวกเขาอยูท
่ ช ั ้ 5 มันสามารถรองรับผู ้คนได ้
ี่ น
ประมาณ 50 คน
ในขณะนีข
้ ้างนอกมืดแล ้วและคนทีจ
่ ะมาปาร์ตก
ี้ แ
็ ทบจะมาครบ
หมด

การมาถึงของคนสองสามคนทำให ้บรรยากาศมีชวี ต
ิ ชวี าขึน
้ มา
ทันใด

หลายคนทักทายพวกเขาและพวกเขาทุกคนต่างรู ้สก ึ ยินดีทไี่ ด ้

พบกันอีกครัง้ พวกเขารำลึกถึงเหตุการณ์ในตอนทีเ่ รียนมหาลัย
อย่างสนุกสนาน

หลังจากจบการศก ึ ษามาสามปี แล ้ว ทุกคนต่างก็มอ ี ายุ 25-26 ปี

ดังนัน ่ ต่งงานแล ้ว และสว่ นหนึง่ ก็เป็ นพ่อเป็ นแม่
้ จึงมีบางคนทีแ
คนแล ้วด ้วย

ทุกคนมีวถ ี วี ต
ิ ช ิ ทีแ
่ ตกต่างกัน โดยทัว่ ไปแล ้วเพือ ั ้ สว่ น
่ นร่วมชน
ใหญ่เป็ นคนธรรมดาดังนัน ้ ชวี ต
ิ ในอุดมคติรวมไปถึงความ
ทะเยอทะยานในสมัยเรียนจึงถูกทำลายไปตามกาลเวลา

เมือ
่ ความฝั นหายไป ทุกคนต่างก็ตระหนักได ้ว่าตัวเองเป็ นเพียง
คนธรรมดาคนหนึง่ ไม่มคี วามแตกต่างอะไรจากคนมากมายใน
โลก

เย่ฟ่านถูกหวังจือ่ เหวินดึงไปนั่งทีโ่ ต๊ะเดียวกัน หลังจากการ

สงั เกตอย่างถีถ
่ ้วนแล ้วเขาพบว่าคนทีน ้ ว่ นมากล ้วน
่ ั่งอยูใ่ นฝั่ งนีส
่ ระสบผลสำเร็จในอาชพ
เป็ นคนทีป ี การงานหรือไม่กม ็ คี รอบครัวที่
ร่ำรวยหนุนหลัง

้ ้องถูกปรับ 3 แก ้ว”
“เย่ฟ่านนายมาชาต
“สามแก ้วยังน ้อยไป เธอดูถก
ู เย่ฟ่านเกินไปแล ้ว”

หลินเจีย๋ ทีน
่ ั่งอยูท
่ น
ี่ ด
ี่ ้วยรีบสอดแทรกขึน ี งของเธอทำให ้
้ มา เสย
ผู ้คนมากมายต่างก็หวั เราะ

“คนสวยคนไหนต ้องการลงโทษฉั น” เย่ฟ่านหยอกล ้อสาวๆทีน

่ ั่ง
อยูโ่ ต๊ะข ้างๆ

“ประจบพวกเราไปก็ไม่มป
ี ระโยชน์ ยังไงนายก็ต ้องถูกลงโทษ
เหมือนเดิม!”

หลิวหยุนจือ่ มีภม
ู ห
ิ ลังบางอย่างในเมืองนีด้ งั นัน
้ แล ้วเขาจึง
ค่อนข ้างมีพาวเวอร์ในกลุม ่ เพือ
่ น ในเวลานีเ้ ขากล่าวขึน ้ ว่า

ิ ว่านายจะหาแท็กซไี่ ด ้เร็วขนาดนี"้
"ไม่คด

คำพูดนีค
้ อ
่ นข ้างเย็นชาทำให ้รอยยิม
้ ของผู ้คนมากมายจางหาย
ไปจากใบหน ้า

ั รูของหลิวหยุนจือ
ทุกคนต่างรู ้ดีถงึ ความเป็ นศต ่ และเย่ฟ่าน
ดังนัน
้ เมือ
่ เย่ฟ่านปรากฏตัวขึน ้ มันจึงเป็ นธรรมดาทีห
่ ลิวหนุนจือ
่
จะหาเรือ่ ง

่ ๆก็สงั เกตเห็นสถานการณ์ทน
นักเรียนคนอืน ่ กันแต่ไม่วา่
ี่ เี่ ชน
อย่างไรพวกเขาก็เป็ นเพือ ่ นกันดังนัน
้ ทุกคนจึงทำได ้เพียงแกล ้ง
ทำเป็ นไม่ได ้ยินคำพูดของเขา

“เดีย
๋ วฉั นจะออกไปรับโจวยีข
่ ้างนอก” หวังจือ
่ เหวินบอกกับเพือ
่ น
ร่วมโต๊ะจากนัน้ ก็เดินออกนอกห ้องไป
หลินเจีย๋ พูดคุยเกีย ่ งสำอางและของแบรนด์เนมกับ
่ วกับเครือ
เพือ
่ นร่วมชน ั ้ หญิงสองคน บางคนก็เล่าถึงสงิ่ ทีน
่ ่าสนใจทีพ
่ วก
เขาเจอมาในชว่ ง 2-3 ปี นี้

อย่างไรก็ตามบรรยากาศในตอนนีด ้ ค
ู อ
่ นข ้างอึดอัดเล็กน ้อย
หลังจากคำพูดของหลิวหยุนจือ
่ ก็ไม่มใี ครทีพ
่ ยายามลงโทษ
เย่ฟ่านอีก

ในตอนทีย่ งั เรียนอยูเ่ ย่ฟานถือเป็ นดาวเด่นคนหนึง่ ของชน ั ้ เรียน

แต่หลังจากออกจากมหาวิทยาลัยแล ้วอดีตของพวกเขาก็ไม่
สำคัญอีกต่อไป สงิ่ ทีท ุ คนใสใ่ จคือความสำเร็จในชวี ต
่ ก ิ ต่างหาก

ในกลุม
่ ทีน
่ ั่งร่วมโต๊ะอยูต
่ อนนีล
้ ้วนแล ้วแต่เป็ นคนทีค
่ อ
่ นข ้าง
ประสบผลสำเร็จหลังจากเรียนจบ ขณะเดียวกันเย่ฟ่านจึงค่อยๆ
ถูกคนอืน
่ หมางเมินทีละน ้อย

ในตอนแรกเย่ฟ่านยังสามารถรักษาความสงบได ้ แต่ในทีส ่ ด
ุ เขา
ก็ลก
ุ ขึน
้ และออกจากทีน่ เี่ พือ
่ ไปนั่งกับเพือ
่ นนักเรียนคนอืน
่ เขา
ไม่ต ้องการเป็ นคนแปลกแยกในกลุม ่

เครือ ่ งสำอางและเสอื้ ผ ้าแบรนด์เนมมักเป็ นหัวข ้อโปรดของ

เพือ่ นนักเรียนหญิง ในขณะทีเ่ พือ่ นนักเรียนชายกำลังพูดคุยใน
เรือ
่ งของฟุตบอลไปจนถึงข่าวและการเมือง

ผ่านไปครึง่ ชวั่ โมง ก็มค ี น 25 คนเข ้าร่วมงานเลีย ั ้ เรียน

้ ง ในชน
ของพวกเขามีกน ั ทัง้ หมด 33 คน
โดย 3 คนอยูต ่ า่ งประเทศ และอีก 5 คนไม่สามารถมาร่วมงาน
้ งได ้ด ้วยเหตุผลสว่ นตัว
เลีย

หวังจือ
่ เหวินในฐานะทีเ่ ป็ นเจ ้าภาพวันนีเ้ ป็ นคนกล่าวสุนทรพจน์
เปิ ดงาน บรรยากาศอบอุน ่ มากจากนัน ้ ผู ้คนก็แยกออกเป็ นวงเล็ก
ๆหลายวงและพูดคุยกัน

หลังจากเวลาผ่านไปนาน ความชน ื่ ชอบรวมถึงสถานะทางสงั คม

ของทุกคนก็แตกต่างกัน ดังนัน
้ เมือ
่ มีการพูดคุยกันเล็กน ้อย
หลายคนจึงแยกตัวกันออกเป็ นกลุม ่ ต่างๆ

เย่ฟ่านไม่ได ้นั่งกับกลุม
่ เล็กๆของหลินเจีย ๋ และหลิวหยุนจือ
่ แต่
เขานั่งร่วมโต๊ะกับเพือ่ นคนอืน ่ อย่างเป็ นธรรมชาติ

แต่แม ้ว่าจะแยกกันออกหลายโต๊ะแต่โดยรวมแล ้วบรรยากาศก็

ื่ มืน
ชน ่ เป็ นอย่างมาก บางคนก็จับจองฟลอร์เต ้นรำ ขณะทีบ
่ าง
กลุม่ ก็สนใจเพียงการดืม่ เหล ้า

มีหลายสงิ่ หลายอย่างเกิดขึน ้ ในชว่ งสามปี ทผ

ี่ า่ นม และทุกคนก็
เปลีย ่ นไปมาก บางทีอาจเป็ นเพราะแอลกอฮอล์กระตุ ้นเพือ ่ นร่วม
ชนั ้ บางคนจึงเริม
่ พูดถึงชวี ต
ิ ของตัวเอง

บางคนก็ประสบความสำเร็จบางคนก็ความล ้มเหลวและผิดหวัง

บางคนเกลียดเจ ้านายของตนทีม ่ คี วามต ้องการสูงขอทำงาน

้ ชา่ งน่าสมเพช
ล่วงเวลาเสมอ แต่เงินเดือนนัน

เพือ ึ ษาหญิงคนหนึง่ กล่าวว่าแฟนของเธอเป็ นผู ้จัดการ

่ นนักศก
แผนกของบริษัททีม่ ช ื่ เสย
ี อ ี ง อีกคนหนึง่ กล่าวว่าสามีของเธอได ้
รับการเลือ ่ นตำแหน่งให ้เป็ นรองประธานบริษัท และบางคนกล่าว
ว่าคูห
่ มัน
้ ของเขาเป็ นหลานสาวของผู ้บริหารธนาคาร

สว่ นมากคนทีน ่ ยประสบผลสำเร็จอะไร

่ งิ่ เงียบจะเป็ นคนทีไ่ ม่คอ

เพือ ั ้ หญิงคนหนึง่ ดูซด

่ นร่วมชน ี เซย
ี วเป็ นพิเศษ เธอบอกว่าถูกพ่อ
แม่บงั คับแต่งงานกับคนทีไ่ ม่ชอบและไม่มค ี วามสุขหลังแต่งงาน

สามีของเธอเมาทัง้ วัน เพือ ั ้ บางคนเคยไปเยีย

่ นร่วมชน ่ มเธอและ
พบเห็นรอยฟกช้ำตามร่างกายซงึ่ เกิดจากความรุนแรงของ
ครอบครัว

“ถ ้าเธอต ้องการความชว่ ยเหลือโทรหาฉั น...” เย่ฟ่านรู ้สก

ึ สงสาร
เพือ่ นนักเรียนหญิงทีข
่ อ
ี้ ายคนนี้

เขายังจำความเอือ้ เฟื้ อเผือ ่ แผ่ของเธอได ้ ในตอนทีท ่ ก

ุ คนแข่ง
กีฬาเธอมักจะเป็ นคนทีห ่ วิ้ กระติกน้ำดืม
่ มาให ้ทุกคนเป็ นประจำ

เมือ
่ เห็นความจริงใจของเขาเธอจึงพยักหน ้าแล ้วกล่าวขอบคุณ
เบาๆ

"เย่ฟ่านเรามาพูดเรือ
่ งของนายกันก่อน ... " นักเรียนหญิงทีบ
่ อก
ว่าสามีของเธอได ้รับการเลือ
่ นตำแหน่งให ้เป็ นรองประธานบริษัท
เริม
่ บทสนทนาหลังจากทีเ่ ธอเมาได ้ที่

"นายเห็นไหมว่าพัฒนาของหลิวหยุนจือ
่ ราบรืน
่ แค่ไหนในตอน
นี"้
นักเรียนทีน ่ ั่งอยูโ่ ต๊ะนีต
้ า่ งก็มองเย่ฟ่านพร ้อมกันจากนัน ้ พวกเขา
ก็มองไปทีห ่ ลิวหยุนจือ ่ ซงึ่ อยูไ่ ม่ไกล กลุม
่ ทีน
่ ั่งร่วมโต๊ะกับหลิว
หยุนจือ่ ล ้วนแล ้วแต่เป็ นคนทีป ่ ระสบความสำเร็จทัง้ สน ิ้

“เย่ฟานแม ้ว่าสงิ่ ทีฉ

่ ั นพูดอาจจะดูแย่แต่กถ
็ อ
ื ว่าเป็ นคำเตือนของ
เพือ
่ น ตอนทีอ ่ ยูม่ หาวิทยาลัยนายอาจจะเป็ นคนทีโ่ ดดเด่นแต่
นายจะไม่มอ ี ะไรเลยถ ้านายไม่มค ี วามขยันมากพอ”

ทีโ่ ต๊ะนีน
้ ักเรียนชายทีบ
่ อกว่าคูห
่ มัน้ ของเขาเป็ นหลานสาวของผู ้
บริหารธนาคาร A เริม ่ สงั่ สอนเชน่ กัน

ในความเป็ นจริงเพือ
่ นๆทีอ
่ ยูใ่ นโต๊ะของหลิวหยุนจือ ่ บางคนไม่
ได ้มีความโดดเด่นอะไรเลยในตอนทีพ ่ วกเขาเรียนอยู่ แต่
หลังจากเรียนจบสถานการณ์มน ั ก็เปลีย
่ นไปแล ้ว

เพือ ่ นร่วมชนั ้ หญิงบางคนทีก่ ำลังเมาได ้ทีห

่ วั เราะออกมาแล ้ว
บอกว่าแอบชอบเย่ฟ่านในตอนทีเ่ รียนอยู่ ในขณะเดียวกันเธอก็
รู ้สกึ เสย
ี ดายมากทีต ่ อนนัน
้ ปฏิเสธหลิวหยุนจือ ่

แม ้ว่าทุกคนจะยังเป็ นคนเดิม แต่เมือ

่ มาพบกันอีกครัง้ อารมณ์
ของพวกเขาก็แตกต่างจากเดิมไปแล ้ว
บทที่ 4 รูปสลักบนโลงศพทองแดง

ค่ำคืนผ่านไปเชน ่ นี้ แสงนีออนสาดสอ ่ งทัง้ สองข ้างถนน เมือง

ยามค่ำคืนยังคงมีชวี ต ิ ชวี าอย่างไม่รู ้จบ และตึกสูงเรียงแถว
กันทะยานขึน ่ ้องฟ้ า
้ สูท

แต่ถ ้าคุณมองลงมาจากอวกาศ ของพวกนีท

้ งั ้ หมดล ้วนแล ้วแต่
เป็ นสงิ่ ทีเ่ ล็กกระจ ้อยร่อย

นีเ่ ป็ นคืนทีไ่ ม่ธรรมดาถูกกำหนดให ้เกิดความปั่ นป่ วนวุน

่ วาย

ในจักรวาลทีต ่ งแสงเป็ น
่ ายแล ้ว ซากศพของมังกรทัง้ เก ้าสอ
ประกายเย็นราวกับโลหะ และร่างกายทัง้ หมดของพวกมันถูก
ปกคลุมไปด ้วยเกล็ดสด ี ำทีม
่ ข
ี นาดเท่ากับพัด

มังกรเป็ นสงิ่ มีชวี ต

ิ ในตำนานทีไ่ ม่ควรปรากฏขึน้ ในโลก แต่ขณะ
นีม
้ นั กำลังลอยอยูบ ่ นท ้องฟ้ าและกำลังคืบคลานเข ้าหาโลกอย่าง
ชาๆ้

ภาพทีถ ่ า่ ยจากพืน
้ ทีม่ ด
ื มิดนัน
้ น่าตกตะลึงและสยดสยอง เขา
มังกรขนาดใหญ่นัน ้ เปรียบเสมือนต ้นไม ้เก่าแก่ทแ
ี่ ยกออกเป็ น
สองสว่ น เกล็ดทีเ่ หมือนใบมีดสอ ่ งประกายวูบวาบเต็มไปด ้วย
ความลึกลับ

ซากศพขนาดใหญ่ทงั ้ เก ้าสง่ ผลกระทบอย่างใหญ่หลวงต่อความ

รู ้ความเข ้าใจของมนุษยชาติในเรือ ่ วกับสงิ่ มีชวี ต
่ งทีเ่ กีย ิ ใน
จักรวาล
※※※※※※

“เย่ฟ่าน ชวี ต
ิ ของนายเป็ นยังไงบ ้างในชว่ งสามปี ทผ
ี่ า่ นมา?”
หลายคนเป็ นห่วงเย่ฟ่านพวกเขาจึงถามออกมาด ้วยความเป็ น
ห่วง

ี ะไรเลยชวี ต
"ไม่มอ ื มากในชว่ ง 3 ปี นี้ ... "
ิ ของฉั นจืดชด

ในเวลานี้ ผู ้คนทีโ่ ต๊ะของหลิวหยุนจือ

่ ต่างก็ชนแก ้วอย่างมี
ชวี ต
ิ ชวี า

บรรดาผู ้ทีพ
่ ยายามลงโทษเย่ฟ่านไม่มแ ี ม ้แต่คนเดียวทีเ่ ดินมาที่
โต๊ะนี้ จนกระทัง่ ใกล ้ๆทีง่ านเลีย
้ งจะเลิกหลินเจีย ๋ และหวังจือ ่ เหวิ
นจึงเดินมาทีโ่ ต๊ะนีแ
้ ล ้วร่วมดืม
่ กับเย่ฟ่านคนละแก ้วสองแก ้ว

ต่อมาหลายคนก็เริม
่ เมา หลังจากนัน ้ พวกเขาก็แยกย ้ายกันไป
บางคนก็ไปเทีย
่ วต่อกับกลุม
่ เพือ
่ นๆ ในขณะทีบ
่ างคนก็กลับบ ้าน
เลย

คนทีไ่ ม่ได ้อยูใ่ นเมืองนีต

้ า่ งก็จับจองโรงแรมไว ้ กฎหมายของ
ประเทศจีนนัน ้ มีความเข ้มงวดมากสำหรับคนทีเ่ มาแล ้วขับ ดังนัน
้
คนทีม ่ รับผิดชอบสง่ เพือ
่ รี ถจึงเริม ่ นๆไปตามโรงแรมต่างๆ

"หลินเจีย ๋ วฉั นจะสง่ เธอกลับโรงแรม" หลิวหยุนจือ

๋ เดีย ่ ขับรถ
Toyota ของเขามาจอดทีด ่ ้านหน ้าของหลินเจีย
๋

นักเรียนคนอืน ี่ ณะทีบ
่ ๆบางคนต ้องการนั่งแท็กซข ่ างสว่ นก็นั่งรถ
ของเพือ่ นๆกลับไปทีโ่ รงแรมของตัวเอง
ในเวลานี้ Mercedes-Benz สข ี าวคันหนึง่ ก็มาจอดอยูอ
่ ก
ี ฟาก
ของถนน เย่ฟ่านลงมาจากรถแล ้วเดินไปหาหญิงสาวคนทีล ่ ้ม
เหลวในชวี ติ แต่งงานพร ้อมกับพูดว่า

๋ วฉั นจะไปสง่ เอง"

"เดีย

ึ เห็นใจเพือ
เย่ฟ่านรู ้สก ่ นผู ้หญิงคนนี้ ในตอนทีเ่ รียนอยูเ่ ธอเป็ นคน
เรียบร ้อยและมีจต ิ ใจอ่อนโยน แต่ชวี ต ิ ทีไ่ ม่น่าพอใจในตอนนี้
ทำให ้เธอดูหดหู่ ซด ี เซยี วและดูแย่มาก

ตลอดทัง้ ปาร์ตค
ี้ น
ื นีเ้ ธอแทบจะไม่พด
ู อะไรเลย

ทันทีทเี่ ย่ฟ่านอาสาจะไปสง่ เธอมันก็ทำให ้จิตใจของเธอท่วมท ้น

ด ้วยความซาบซงึ้

เธอเป็ นหนึง่ ในคนทีป

่ ระสบความล ้มเหลวมากทีส ุ ในชวี ต
่ ด ิ ดังนัน
้
เธอจึงหวาดกลัวสายตาของเพือ ่ นคนอืน
่ ๆ และไม่ได ้พยายามพูด
คุยกับใครเลยในคืนนี้

ในอีกด ้านหนึง่ เมือ

่ หลิวหยุนจือ
่ มองเห็นรถของเย่ฟ่านใบหน ้า
ของเขาก็บด ิ เบีย้ วอย่างรุนแรง

การแสดงออกของทุกคนแตกต่างกัน บางคนมีความสงสย ั รวม

ถึงความประหลาดใจ ในขณะทีส ี น ้าของบางคนก็เต็มไปด ้วย
่ ห
ความซบั ซอน
้

เมือ
่ ทุกคนเห็นรถของเย่ฟ่านสายตาของทุกคูต ่ า่ งก็จับจ ้องไปยัง
หลิวหยุนจือ
่ ไม่วา่ จะตัง้ ใจหรือไม่ตงั ้ ใจก็ตาม
หลิวหยุนจือ
่ เคยตะโกนออกมาว่าเย่ฟ่านมาทีน ี่ ้วยรถแท็กซ ี่ แต่
่ ด
้ กลับแตกต่างจากสงิ่ ทีเ่ ขาพูดราวฟ้ ากับเหว
ความเป็ นจริงนัน

ในขณะนีห้ ลิวหยุนจือ ึ ใบหน ้าแสบร ้อนราวกับว่ามีใครบางคน

่ รู ้สก
ตบหน ้าเขาอย่างดุเดือด

เพือ ั ้ ทีเ่ คยเทศนาเย่ฟ่านด ้วยทัศนคติทเี่ ย่อหยิง่ ต่างก็

่ นร่วมชน
เขินอายอย่างยิง่ และต ้องการจะพูดอะไรบางอย่าง แต่ไม่รู ้ว่าจะ
พูดอะไรดี

ในขณะทีบ ึ สะใจอย่างมากเมือ
่ างคนรู ้สก ี น ้าของกลุม
่ เห็นสห ่ คน
ทีน
่ ั่งอยูก
่ บ
ั หลิวหยุนจือ ่

หลังจากนัน ี าวก็ขบ
้ รถ mercedes-benz สข ั ออกไปท่ามกลาง
สายตาตกตะลึงและอิจฉาของทุกคน

……………….

ขณะเดียวกันในพืน ้ ทีห
่ า่ งไกลบนสถานีอวกาศนานาชาติ นักบิน
อวกาศหลายคนดูเคร่งขรึมและประสาทของพวกเขาอยูใ่ นสภาพ
ตึงเครียดอย่างยิง่

ในพืน ้ ทีท่ ม
ี่ ด
ื มิดและเย็นยะเยือก ซากศพของมังกรขนาดใหญ่
ทัง้ เก ้ากำลังเคลือ ่ ยๆซงึ่ ทำให ้ทุก
่ นทีเ่ ข ้าใกล ้โลกใบนีเ้ ข ้ามาเรือ
คนต่างหวาดกลัวอย่างถึงทีส ่ ด
ุ

ิ ใจในพืน
ผู ้มีอำนาจตัดสน ้ ทีต
่ กลงกันแล ้วว่าหากมีการ
เปลีย ่ นแปลงครัง้ ใหญ่ ซากมังกรทัง้ เก ้าและโลงศพทองแดง
โบราณลึกลับจะถูกทำลายในทันที
แต่ไม่มใี ครอยากให ้สงิ่ นีเ้ กิดขึน
้ เพราะซากศพของสงิ่ มีชวี ต
ิ ต่าง
ดาวพวกนีม ้ ค
ี ณ
ุ ค่าทางการศก ึ ษามากเกินไป

นีเ่ ป็ นหลักฐานสำคัญทีแ ่ สดงให ้เห็นว่ามนุษยชาติไม่ได ้เป็ นสงิ่ มี

ชวี ติ กลุม
่ เดียวในจักรวาล!

ทันใดนัน ั ญาณลึกลับจำนวนหนึง่ ก็ถก

้ สญ ู สง่ เข ้ามาในห ้องตรวจ
สอบหลักของสถานีอวกาศนานาชาติ ซงึ่ เป็ นความผันผวนทีไ่ ม่
ธรรมดา

แหล่งทีม
่ าของเป้ าหมายอยูใ่ กล ้แค่เอือ
้ ม มันคือโลงศพ
ทองแดงทีล ่ ากมาโดยซากมังกรทัง้ เก ้า

ั ญาณถูกสง่ กลับมาและถูกถอดรหัสด ้วยซูเปอร์คอมพิวเตอร์

สญ
ทีฉ
่ ลาดทีส
่ ด
ุ แต่ถงึ กระนัน
้ พวกเขาก็ได ้รับเบาะแสเพียงเล็กน ้อย

้ งต ้น แผนภาพซงึ่ ถูกแกะสลักไว ้บน

"หลังจากการวิเคราะห์เบือ
โลงศพทองแดงนัน ้ มีความเกีย
่ วข ้องกับตำนานจีนโบราณ"

ทุกประเทศได ้ข ้อสรุปทีค
่ ล ้ายกัน

"แผนภาพทีแ ่ กะสลักรูปสต ั ว์บนโลงศพยักษ์ มค ี วามคล ้ายคลึง

กับอสูรบางชนิดซงึ่ ถูกบันทึกไว ้ในคัมภีรซ
์ านไห่จงิ ของจีน อสูร
พวกนัน
้ อาจเป็ นเทพเจ ้าโบราณ ... "

แม ้พวกเขาจะสามารถถอดรหัสแผนภาพทีถ ่ ก
ู แกะสลักไว ้บนโลง
ศพแต่พวกเขาก็ไม่สามารถถอดรหัสข ้อความทีถ ู สง่ ออกมาได ้
่ ก
5 - ภูเขาไท่ซาน

เพือ
่ นทีโ่ รงเรียนเก่าไม่ได ้เปลีย
่ นไปจากเมือ
่ ก่อนมากนัก

หลังเรียนจบ ทุกคนต่างยุง่ กับชวี ต ิ และอุดมคติ หลายคนออก

จากเมือง ยกเว ้นเย่ฟ่านและอีกไม่กค ี่ น หลายคนได ้กลับมาเยีย
่ ม
มหาลัยเป็ นครัง้ แรกนับตัง้ แต่เรียนจบ

หลังจากสำเร็จการศก ึ ษา หลายคนต ้องเผชญ ิ กับผลกระทบของ

ชวี ต
ิ ทีแ
่ ท ้จริงทำให ้พวกเขาอดทีจ่ ะท ้อแท ้ไม่ได ้

ในเวลานีห
้ ลินเจีย
๋ เดินมาหาเย่ฟ่าน

เธอสวมชุดเดรสชฟ ี องสน
ี ้ำเงินขาว กระโปรงยาวถึงต ้นขา ขา
เรียวสวยทัง้ สองตัดกับสกี ระโปรงของเธอทำให ้เธอดูสดใสมาก
ยิง่ ขึน
้

“มีรถอยูแ
่ ล ้ว ทำไมไม่บอกฉั นเมือ
่ วาน”

“ฉั นมีโอกาสได ้พูดตอนไหน”

“วันนีไ
้ ม่ชวนฉั นขึน
้ รถเหรอ”

“เป็ นเกียรติของผมทีไ่ ด ้นั่งรถร่วมกับคุณเจีย

๋ ” เย่ฟ่านกล่าว
ติดตลก

พูดจบทัง้ สองก็หวั เราะออกมา

หลินเจีย๋ เล่าเรือ
่ งของเมือ
่ วานทีเ่ ธอพูดคุยกับเพือ ่ นแต่หลบเลีย
่ ง
เล็กน ้อยและไม่ได ้พูดอะไรมากเกีย ่ วกับเรือ
่ งทีท
่ กุ คนจงใจเย็น
ชากับเย่ฟ่าน

พูดจบเธอก็ยม
ิ้ แล ้วหันหลังกลับ

หลินเจีย๋ เป็ นผู ้หญิงทีฉ

่ ลาด เธอรู ้ว่าการจงใจเข ้าหาเขามันดูไม่ด ี
เท่าไหร่และมันค่อนข ้างขาดความจริงใจ ดังนัน ้ เธอจึงหยุดใน
เวลาทีเ่ หมาะสม

การเปลีย
่ นแปลงเล็กๆน ้อยๆนีเ้ กิดขึน
้ ตามธรรมชาติกบ
ั คนทีโ่ ต
แล ้ว

ในตอนทีพ่ วกเขาออกจากมหาลัยก็เป็ นเวลาเทีย ่ งพอดีทก

ุ คนจึง
ไปรวมกันทีร่ ้านอาหารซงึ่ พวกเขาเคยดืม
่ กินเป็ นประจำใกล ้ๆกับ
มหาลัย

หวังจือ ิ เย่ฟ่านมานั่งร่วมโต๊ะกับเขา เย่ฟ่านยิม

่ เหวินเชญ ้ แล ้วนั่ง
ดืม
่ กับเขา 2-3 แก ้วก่อนจะกลับไปรวมกลุม ่ กับเพือ
่ นทีเ่ ขานั่งด ้วย
เมือ่ วานนี้

“เย่ฟ่าน เมือ
่ วานฉั นเมาขอโทษด ้วยทีไ่ ม่ได ้ให ้เกียรตินาย…”

เพือ
่ นร่วมชนั ้ ทีบ
่ อกว่าคูห
่ มัน
้ ของเขาเป็ นหลานสาวของผู ้บริหาร
ธนาคารขอโทษเย่ฟ่าน เมือ ่ วานนีเ้ ขาเทศนาเย่ฟ่านไปชุดใหญ่
ดังนัน
้ เขาจึงรู ้สกึ อับอายเป็ นอย่างมาก

เพือ ึ ษาหญิงทีบ
่ นนักศก ่ อกว่าสามีของเธอได ้รับการเลือ
่ น
ตำแหน่งเป็ นรองประธานบริษัทก็เปลีย
่ นท่าทีของตัวเองเชน ่ กัน
……

เมือ ่ วาน โต๊ะของเย่ฟ่านมีชวี ต

่ เทียบกับเมือ ิ ชวี ามากในวันนี้ พวก
เขาชนแก ้วกันอย่างต่อเนือ ่ ง และผู ้คนจากโต๊ะอืน่ มาร่วมดืม
่ เป็ น
ครัง้ คราว

เย่ฟ่านก็เดินไปดืม
่ ทีโ่ ต๊ะของหวังจือ
่ เหวินอยูห
่ ลายครัง้

หลิวหยุนจือ ่ สงบมาก แม ้ว่าเมือ ่ วานนีเ้ ขาจะได ้รับความอับอาย

แต่วน
ั นีเ้ ขาไม่ได ้แสดงท่าทีอะไรออกมามากนัก และทำ
เหมือนกับว่าเมือ ่ วานนีไ
้ ม่มเี รือ
่ งอะไรเกิดขึน ้

"เมือ
่ คืนนีฉ ั ท์จากใครบางคนทีอ
้ ั นได ้รับโทรศพ ่ ยูต
่ า่ งประเทศ ...
"

โจวยีช
่ ายหนุ่มทีส ่ ง่างามเล่าออกมา ครอบครัวของเขาค่อนข ้าง
มีฐานะเรือ
่ งนีไ
้ ม่ใชค่ วามลับในหมูข
่ องเพือ
่ นๆ

เมือ่ วานหวังจือ
่ เหวินยืนรอต ้อนรับเขาอยูข
่ ้างนอกเป็ นเวลานาน
นั่นแสดงให ้เห็นถึงฐานะของเขาได ้ดีอยูแ่ ล ้ว

ทุกคนหยุดและมองไปทีโ่ จวยี่ แม ้ว่าเขาจะเป็ นคนรวยทีส ่ ด

ุ ในนี้
แต่เขาก็ไม่เคยทำตัวหยิง่ ผยอง เขาเข ้ากันได ้ดีกบ
ั เพือ
่ นทุก
คนทางนัน ้ ทุกคนจึงให ้เกียรติเขา

โจวยีก
่ ล่าวว่าเพือ
่ นของพวกเขาทีไ่ ปเรียนต่อต่างประเทศบอกว่า
จะกลับมาร่วมงานเลีย ้ งรุน
่ ทุกคน
……

“หลังเรียนจบ เราแยกทางกัน ต่างคนต่างมีเสนทางเป็ ้ นของตัว

เองและไม่งา่ ยเลยทีจ
่ ะได ้พบกัน บางทีการพบกันครัง้ ต่อไปของ
พวกเราอาจจะเป็ นตอนทีเ่ ราเป็ นพ่อเป็ นแม่แล ้ว ดังนัน
้ ฉั นขอ
เสนอให ้พวกเราอยูต
่ อ่ ด ้วยกันอีก 2-3 วัน ... "

※※※※※※

เย่ฟ่านกำลังขับรถเขามองดูต ้นไม ้ทีอ

่ ยูน
่ อกหน ้าต่างอย่างเงียบๆ
เขาจำเหตุการณ์ในอดีตบางอย่างได ้

หลีเ่ สยี่ วม่านชอ ื่ นีห

้ ายไปจากความทรงจำของเย่ฟ่านนานแล ้ว
ไม่คด ิ ว่าเมือ่ ได ้ยินชอ ื่ นีอ
้ ก ึ หวัน
ี ครัง้ จะทำให ้เขารู ้สก ่ ไหว

ี่ วม่านไปเรียนต่อต่างประเทศหลังจากทีเ่ รียนจบ ในชว่ ง

หลีเ่ สย
สองสามเดือนแรกพวกเขายังคงติดต่อกันอย่างใกล ้ชด ิ ด ้วยอีเมล

แต่หลังจากนัน
้ พวกเขาก็คอ ่ ยๆติดต่อกันน ้อยลงและไม่ได ้คุยกัน
เลยตลอดหลายปี ทผ ี่ า่ นมา

เมือ่ ได ้ยินโจวยีบ ี่ วม่านกำลังจะกลับมาเย่ฟ่านจึงนึก

่ อกว่าหลีเ่ สย
ขึน
้ ได ้ว่า 2 ปี แล ้วทีพ
่ วกเขาไม่ได ้ติดต่อกัน

※※※※※※

หลังจากตกลงกันแล ้วว่าจะขยายวันปาร์ตพ ี้ วกเขาจึงตัง้ ใจจะไป

เทีย
่ วภูเขาไท่ซาน หวังจือ
่ เหวินและโจวยีบ
่ อกว่าจะเป็ นคน
รับผิดชอบค่าใชจ่้ ายทัง้ หมด สำหรับคนทัว่ ไป ค่าใชจ่้ ายนีอ
้ าจ
เป็ นค่าใชจ่้ ายมหาศาล แต่สำหรับพวกเขาไม่ใชป ่ ั ญหาอะไรเลย

สามวันต่อมาเย่ฟ่านเห็นร่างทีค่ ุ ้นเคยอีกครัง้ สามปี ทไี่ ม่ได ้พบ

ี่ วม่านยังคงงดงามสดใสและไม่มค
กันหลีเ่ สย ี วามเปลีย ่ นแปลง
มากนัก

เธอมีความสูงประมาณ 170 ซม. ตอนนีเ้ ธอสวมแว่นกันแดดผม

ยาวสเี ข ้มของเธอปลิวไสวไปกับสายลม เธอสวมเสอ ื้ ยืดลาย
การ์ตน
ู และกางเกงขาสน ั ้ อวดขาทีข
่ าวผ่องและเรียวยาวของเธอ

ี่ วม่านเป็ นคนสวยทีส
หลีเ่ สย ่ ด
ุ ในห ้องอย่างไม่ต ้องสงสยั ผิวของ
เธอขาวและละเอียดอ่อน มีดวงตากลมโตและขนตางอนยาวรวม
ไปถึงหน ้าอกหน ้าใจทีส ่ ามารถทำให ้ผู ้ชายทุกคนหวัน ่ ไหว

ตอนนีเ้ ธอกำลังคุยกับเพือ ั ้ อย่างใจเย็น เห็นได ้ชด

่ นร่วมชน ั การที่
เธอกลับมาทำให ้เธอกลายเป็ นจุดศูนย์กลางของเพือ ่ น

มีชายหนุ่มร่างสูงอยูข ี่ วม่าน จากทีเ่ ธอแนะนำคนคนนี้

่ ้างหลีเ่ สย
เป็ นเพือ
่ นชาวอเมริกนั ของเธอ

เมือ
่ เทียบกับใบหน ้าทีเ่ รียบเนียนของชายหนุ่มตะวันออกแล ้ว
เขาถือเป็ นชายหนุ่มตะวันตกทีร่ ป ู งามมากกว่าคนหนึง่

"สวัสดีผมชอ ื่ แคปิ ต ้า ผมอยากเห็นภูเขาไท่ซานมานานแล ้ว ใน

ทีส
่ ด
ุ วันนีผ
้ มก็ได ้เห็น"

แม ้ว่าแคปิ ต ้าจะพูดภาษาจีนได ้ไม่คล่องนักแต่กเ็ พียงพอทีจ

่ ะ
ื่ สารกับทุกคนได ้เข ้าใจ
สอ
เพือ
่ นนักเรียนอีก 2 คนทีไ่ ปเรียนต่อต่างประเทศก็กลับมาแล ้ว
แล ้วตอนนีพ้ วกเขากำลังพูดคุยกับเพือ ั ้ คนอืน
่ นร่วมชน ่ ถึงชวี ต
ิ
ต่างประเทศของตัวเอง

ผ่านไปสามปี เย่ฟ่านได ้เห็นหลีเ่ สย ี่ วม่านอีกครัง้ มันทำให ้เขาอด

ึ ถึงความเปลีย
รู ้สก ่ นแปลงของชวี ต ิ ในชว่ ง 2-3 ปี ทผ ี่ า่ นมาไม่ได ้

ทัง้ คูต
่ า่ งก็สงบและทักทายกันอย่างสุภาพ พวกเขาไม่ได ้คุย
อะไรกันมากนักหลังจากนัน ้ ก็กลับไปรวมกลุม
่ กับเพือ
่ นคนอืน
่ ๆ
บทที่ 6 ดินแดนแห่งความสงบ

ในพืน ่ งึ่ อยูร่ ว่ มกันของความเงียบและความมืด ซากศพของ

้ ทีซ
มังกรขนาดใหญ่ทงั ้ เก ้ายังล่องลอยอยูใ่ นอวกาศ

แม ้ว่าจะผ่านมาหลายวันแล ้วแต่กย
็ งั ไม่มใี ครสามารถถอดรหัส
ข ้อความทีถ ู สง่ มาได ้
่ ก

"บ ้าไปแล ้ว!"

“มันเปลีย
่ นทิศทางกำลังตกลงมา!”

ในขณะนีน ้ ักบินอวกาศหลายคนในสถานีอวกาศนานาชาติตา่ งก็

แตกตืน่ เพราะในเวลานีโ้ ลงศพทองแดงค่อยๆเปลีย
่ นทิศทางการ
เคลือ ่ ละตกลงใสโ่ ลกโดยตรง
่ นทีแ

ตัง้ แต่สมัยโบราณ ภูเขาไท่ซานเป็ นสญั ลักษณ์อน ั ดิส

ั ศก ิ ธิ์ ตัง้
์ ท
อยูใ่ นสว่ นตะวันออกสุดของทีร่ าบจงหยวน ล ้อมรอบด ้วยแม่น้ำ
เหลืองและแม่น้ำเหวินเหอ

ภูเขาไท่ซานมีความสง่างามและน่าเกรงขาม ตัง้ แต่สมัยโบราณ

ดินแดนแห่งนีก
้ อ
็ ด
ุ มสมบูรณ์ไปด ้วยปริมาณน้ำฝนและพืชพรรณ

จักรพรรดิฉนิ ซอ ื่ หวง (จิน ี อ

๋ ซฮ ่ งเต ้) ทีเ่ คยรวบรวมแผ่นดินจีนได ้
เป็ นคนแรกก็ถอ ื ว่าภูเขาไท่ซานแห่งนีเ้ ป็ นทีส ่ งิ สถิตของทวยเทพ
ดังนัน
้ ราชวงศต์ า่ งๆของจีนจึงทำการสก ั การะทวยเทพภูเขา
ไท่ซานทุกปี
ว่ากันว่าภูเขาแห่งนีม
้ จ ์ น
ี ักรพรรดิของจีนโบราณก่อนยุคราชวงศฉ ิ
ถึงเจ็ดสบิ สองขึน
้ เขามาฝึ กวิชาเซน

ยีส ิ ปี หลังก่อตัง้ สาธารณรัฐจีน นายพลหม่าหงขุยได ้นำกำลังมา

่ บ
สำรวจภูเขาไท่ซาน

เขาบังเอิญค ้นพบแท่นบูชาดินห ้าสพ ี ร ้อมตำราหยกโบราณสอง

เล่มซงึ่ ของพวกนีเ้ ป็ นของโบราณทีม
่ มี าตัง้ แต่ยค
ุ ก่อน
ประวัตศ ิ าสตร์

ในยุคโบราณก่อนราชวงศฉ ์ นิ เหตุใดจักรพรรดิโบราณทัง้ หมดจึง

มาทำสมาธิทน
ี่ ี่ ทุกวันนีก
้ ย
็ งั เป็ นปั ญหาทีท
่ ก
ุ คนไม่อาจหาคำ
ตอบได ้

เพือ
่ นๆหลายคนของเย่ฟ่านเพิง่ เคยมาเทีย ่ วภูเขาไท่ซานเป็ น
ครัง้ แรก ดังนัน
้ การมาทีน ่ ข
ี่ องพวกเขาจึงถือได ้ว่าเป็ น
ประสบการณ์ทม ี่ ค
ี วามพิเศษมาก

เมือ
่ อยูต
่ อ
่ หน ้าภูเขาไท่ซานอันยิง่ ใหญ่ ผู ้คนทีก
่ ำลังปี นขึน
้ เขาไม่
มีอะไรแตกต่างจากมดตัวเล็กๆ และแม ้แต่ดวงอาทิตย์ ดวงจันทร์
และดวงดาวบนท ้องฟ้ าก็ดไู ม่มน ี ัยสำคัญ

ึ ทีท
นีเ่ ป็ นความรู ้สก ั่ สะท ้าน
่ ำให ้หัวใจของผู ้คนสน

ี่ วม่านเดินเคียงข ้างกับแคปิ ต ้าและกำลังอธิบายคำพูด

หลีเ่ สย
ของไกด์นำเทีย ่ วอย่างต่อเนือ
่ ง ในขณะเดียวกันชายหนุ่ม
อเมริกน ั คนนีก
้ ร็ ับฟั งคำพูดของเธออย่างยิม
้ แย ้ม
ในตอนแรกหลิวหยุนจือ ่ แสดงรอยยิม ้ สะใจไปทางเย่ฟ่านจากนัน้
เขาก็มองไปทีค่ นทัง้ สองทีเ่ ดินอยูด
่ ้านหน ้า แต่เจตนาของเขาถูก
เย่ฟ่านละเลยไปดังนัน ้ จึงทำให ้เขาหมดสนุก

อันทีจ
่ ริงเย่ฟ่านไม่ได ้สนใจใครทัง้ นัน
้ ในเวลานีเ้ ขากำลังดืม
่ ด่ำ
ไปกับบรรยากาศอันยิง่ ใหญ่ของภูเขาไท่ซาน

เย่ฟ่านเพิง่ อ่านตำราของจักรพรรดิเหลืองจบเมือ ่ ไม่นานมานี้

ดังนัน
้ ความลุม ่ หลงของเขาทีม
่ ต
ี อ
่ สถานทีแ
่ ห่งนีเ้ ป็ นทีท
่ ราบได ้

ในเวลานีเ้ ขากำลังค ้นหาความลึกลับของสถานทีแ ่ ห่งนี้ ในใจลึก

ๆของเขาอยากจะรู ้ว่าในโลกนีม ้ วี ช
ิ ากำลังภายในจริงหรือไม่ ถึง
แม ้เขาจะคิดว่ามันไร ้สาระก็ตาม

ต ้นสนบนภูเขาไท่ซานยังคงเขียวชะอุม ่ มีน้ำพุและน้ำตก
มากมายเป็ นวิวทิวทัศน์ทงี่ ดงามจับใจ เมือ
่ รวมกับเมฆหมอก
ทำให ้บรรยากาศเพิม่ ความลึกลับเป็ นอย่างมาก

ในชว่ งค่ำ ในทีส

่ ด
ุ ทุกคนก็ปีนขึน
้ ไปบนยอดเขายอดเขาสูงสุด
ของภูเขาไท่ซานได ้สำเร็จ ยอดเขาแห่งนีม ้ ช ื่ ว่ายอดเขา
ี อ
จักรพรรดิหยก

ในเวลานีพ
้ ระอาทิตย์กำลังตกดินและก ้อนเมฆก็ปกคลุมไปด ้วย
ขอบสที องสว่างเป็ นชน
ั ้ ๆสอ
่ งประกายราวกับสมบัตล
ิ ้ำค่า

ฉากทีน
่ ่าตืน
่ ตาตืน ่ นีท
่ ใจเชน ึ มึนเมาเล็กน ้อย
้ ำให ้ทุกคนรู ้สก
ทันใดนัน้ ก็มจ
ี ด
ุ สดี ำตกลงมาจากท ้องฟ้ าอย่างรวดเร็ว
ยักษ์ เก ้าตัวตกลงมาจากฟากฟ้ าเหมือนกับแม่น้ำสด ี ำยาวเก ้า
สาย ในขณะนี้ ทุกคนทีอ ่ ยูใ่ นภูเขาไท่ซานต่างก็อ ้าปากค ้างด ้วย
ความตกตะลึงและหวาดกลัว

เมือ
่ มันเข ้าใกล ้ทุกคนพวกเขาจึงรู ้ว่านั่นเป็ นซากของมังกรเก ้าตัว
ทีก
่ ำลังลากโลงศพทองแดงมาด ้วย

มังกร สงิ่ มีชวี ต

ิ ในตำนานถือเป็ นเทพเจ ้าของชาวจีนทุกคน
อย่างไรก็ตามด ้วยการพัฒนาทางวิทยาศาสตร์ ทุกวันนีใ้ ครยังจะ
เชอื่ ว่ามังกรมีอยูจ่ ริง?

นักท่องเทีย
่ วบนภูเขาต่างตกใจ กลัน
้ หายใจ ลืมแม ้กระทัง่ การก
รีดร ้อง

่ วั่ ขณะ หลังจากนัน

ความเงียบดำรงอยูช ้ ผู ้คนทีอ
่ ยูบ
่ นยอดเขา
จักรพรรดิหยกต่างก็แตกตืน ่ และวิง่ หนีด ้วยความตืน ่ ตระหนกไป
ทุกทิศทุกทาง

นีเ่ ป็ นภาพทีน ื่ มากแค่ไหน มังกรขนาดใหญ่เก ้าตัว

่ ่าเหลือเชอ
ตกลงมาจากท ้องฟ้ า!

ี งกรีดร ้อง เสย

เสย ี งสวดมนต์ เสย
ี งร ้องไห ้ ดังก ้องไปทัว่ ทัง้ ยอด
เขา

มังกรพวกนีไ้ ม่ได ้ตกลงมาเร็วเท่าไหร่ แต่นั่นคือสว่ นทีน

่ ่ากลัว
ทีส
่ ด
ุ เพราะทุกคนต่างก็จมอยูใ่ นความสน ิ้ หวังไม่สามารถดิน ้ รน
ออกจากสถานทีแ ่ ห่งนีไ
้ ด้

"บูม"
ยักษ์ ใหญ่ทงั ้ เก ้ากระแทกภูเขาไท่ซานดังสนั่นหวัน่ ไหว ยอดเขา
จักรพรรดิหยกแตกออกจากกันพังทลายลงสูด ่ ้านล่าง เศษหิน
และเศษฝุ่ นกระจัดกระจายขึน ่ ้องฟ้ า
้ สูท

ั่ สะเทือนราวกับว่าเกิดแผ่นดินไหวครัง้ ใหญ่ หิน

ภูเขาทัง้ ลูกสน
หลายก ้อนกลิง้ ลงมาจากภูเขา ทำให ้เกิดเสย ี งก ้อง ราวกับว่าม ้า
หลายพันตัวกำลังวิง่ ผ่าน

ผู ้คนจำนวนมากได ้รับผลกระทบ เลือดเนือ ้ ของพวกเขาสาด

กระจายไปทัว่ ร่างกายของบางคนปลิวตกลงมาด ้านล่าง ในขณะ
ทีบ ี ชวี ต
่ างคนยังไม่เสย ิ ต่างก็กรีดร ้องด ้วยความเจ็บปวด

การสน ั่ สะเทือนหยุดลง แต่สถานการณ์ในภูเขาไท่ซานยังคง

ปั่ นป่ วนวุน่ วาย หลายคนทีย่ งั รอดชวี ต
ิ ต่างก็วงิ่ หนีกน
ั อุตลุด

ซากมังกรขนาดใหญ่ยาวเก ้าร ้อยเมตรนอนพาดไปทัว่ ขุนเขา

ขนาดของมันใหญ่โตมหึมาจนน่าเหลือเชอ ื่ สร ้างความ
สยดสยองให ้กับผู ้พบเห็นเป็ นอย่างมาก

ยอดเขาจักรพรรดิหยกของภูเขาไท่ซานพังทลายลงมาหมดแล ้ว
ในบริเวณนัน
้ มีโลงศพทองแดงยาว 20 เมตรตัง้ อยู่

ในเวลานีล
้ วดลายทีส ่ ลักบนโลงศพกำลังหมุนวนไปมาพร ้อมกับ
ปลดปล่อยพลังศกั ดิส
์ ทิ ธิอ
์ น
ั มากมายมหาศาลตลบอบอวลทัว่ ทัง้
ยอดเขา
บทที่ 7 แท่นบูชาห ้าส ี

มันเกิดขึน
้ อย่างกะทันหัน นีม
่ น
ั เกินจินตนาการของผู ้คน!

ื่
่ ” ทุกคนไม่อยากจะเชอ
“นี…

อย่างไรก็ตาม ซากมังกรเก ้าตัวและโลงศพทองแดงอยูต ่ รงหน ้า

พวกเขา มันเป็ นข ้อเท็จจริงทีไ่ ม่อาจปฏิเสธได ้!

เมือ
่ ความโกลาหลครัง้ ใหญ่เกิดขึน
้ ตอนนี้ เย่ฟ่านและพรรคพวก
ของเขาไม่ได ้หลบหนีอย่างบ ้าคลัง่ เหมือนกับคนอืน่ ทุกคนรวม
ตัวกันจนกระทัง่ ความโกลาหลบนยอดเขาจบลง

แม ้ว่าทุกคนจะล ้มลงกับพืน
้ แต่กไ
็ ม่มใี ครได ้รับบาดเจ็บหนัก มี
เพียงรอยพกช้ำเพียงเล็กน ้อย

ี เผือด เหตุการณ์ทเี่ พิง่ ผ่านไป

ในขณะนีใ้ บหน ้าของพวกเขาซด
จะหลอกหลอนพวกเขาไปตลอดชวี ต ิ !

ศพมังกรขนาดใหญ่เก ้าตัวนอนอยูข
่ ้างหน ้าอย่างเงียบๆและโลง
ศพทองแดงขนาดใหญ่บดบังการมองเห็นของทุกคน

ทุกคนพูดไม่ออก หัวใจเป็ นคลืน

่ และใบหน ้าของเขาเต็มไปด ้วย
ความตืน
่ ตระหนก หวาดกลัว รวมไปถึงอารมณ์ทห ี่ ลากหลาย

เมือ
่ เวลาผ่านไปนานหลินเจีย ิ
๋ ก็กระซบ

"ลงจากภูเขากันเถอะ"
ทุกคนพยักหน ้า คิดว่าควรออกจากสถานทีท
่ น
ั ที และไม่มใี คร
เต็มใจทีจ
่ ะอยูต
่ อ
่ ไปอีก

บรรยากาศบนยอดเขาจักรพรรดิหยกกำลังหนาวเหน็ บ พวกเขา
ไม่เข ้าใจว่าทำไมซากมังกรขนาดใหญ่ทงั ้ เก ้าถึงตกลงมาทีน
่ ?
ี่
ทำไมถึงเป็ นภูเขาไท่ซาน?

แม ้ว่าข ้อเท็จจริงจะอยูต
่ อ
่ หน ้าพวกเขา แต่กย
็ ากทีจ
่ ะยอมรับได ้
พวกเขาไม่สบายใจอย่างยิง่

ขณะทีท ่ ก ี่ วม่านก็ชไี้ ปทีด

ุ คนกำลังจะจากไป หลีเ่ สย ่ ้านหน ้าและ
พูดว่า

"นั่นอะไรน่ะ?"

แม ้ว่าจะมีความกลัวอยูใ่ นใจของทุกคน แต่พวกเขาก็ยงั มองไป

ข ้างหน ้าและเห็นแท่นบูชาทรรวมไปถึงตำราหยกทีว่ างอยูใ่ น
บริเวณนัน ้

“สงิ่ นีเ้ กิดขึน ่ นอยูข

้ ได ้อย่างไร มีอะไรซอ ่ ้างใต ้”

แท่นบูชาทรงกลมไม่ใหญ่มากนัก มันมีความเรียบง่ายไม่รู ้ว่าถูก

สร ้างขึน
้ มากีป
่ ี แล ้ว

“ดูส ิ ยังมีอะไรอยูข
่ ้างหน ้า!”

หวังจือ
่ เหวินทีย ่ น ่ ้านหน ้าแสดงความประหลาดใจ เขาชไี้ ปที่
ื อยูด
รอยแยกทีก ่ ว ้างขึน้ ด ้านหน ้า
ภายใต ้รอยแยกขนาดใหญ่กว ้างเกือบสองเมตร ยังมีแผ่นหยกที่
ปิ ดสนิทตัง้ อยูต่ รงนัน ั ลักษณ์
้ บนตัวของแผ่นหยกสลักสญ
มากมายทีย ่ ากจะเข ้าใจไว ้

ในเวลาเพียงชวั่ ครู่ ทุกคนประหลาดใจทีพ

่ บว่ามีแท่นบูชาห ้าส ี
อยูใ่ ต ้รอยแยกขนาดใหญ่รอบตัวพวกเขา

แท่นบูชาดินห ้าสแ ี ต่ละแท่นนัน

้ เรียบง่ายมาก แกะสลักด ้วยรอย
ประทับแห่งกาลเวลาอันยาวนาน แท่นบูชาดินห ้าสถ ี ก
ู ปิ ดผนึก
ด ้วยหยกหรือหินชนวน และมีสญ ั ลักษณ์โบราณแกะสลักไว ้บน
้ ซงึ่ ยากต่อการจดจำ .
แท่นนัน

ึ ว่ามันอาจจะเกีย
ทุกคนประหลาดใจและรู ้สก ่ วข ้องกับซากมังกร
และโลงศพทองแดง

เย่ฟ่านซงึ่ มีความเชย ี่ วชาญในด ้านนีเ้ ป็ นพิเศษ เมือ

่ เขามองเห็น
ั ลักษณ์เหล่านีม
สญ ้ น
ั ทำให ้เขาตกใจเป็ นอย่างมาก

ตำนานห ้าจักรพรรดิมจ
ี ริงๆหรือ?

ทุกคนควรจะถอยกลับทันที แต่พวกเขาถูกดึงดูดโดยไม่รู ้ตัว

พวกเขาเดินไปรอบๆโ]งศพทองแดงและมังกรเหล่านัน ้

“ดูเหมือนจะไม่มอ
ี น
ั ตราย แต่ศพมังกรนี…
่ ”

ทุกคนมองสงิ่ นีด
้ ้วยความงุนงง ความกลัวภายในใจของพวกเขา
ค่อยๆลดลง แต่พวกเขายังรู ้สกึ ไม่สบายใจเล็กน ้อยและตัดสน
ิ ใจ
ลงจากภูเขาโดยเร็วทีส ่ ด
ุ
"พวกเรารีบไปจากทีน ่ ก
ี่ น
ั เถอะ" เย่ฟ่านและโจวยีพ
่ ด
ู พร ้อมกัน
เพือ
่ กระตุ ้นให ้ทุกคนลงจากเขา

ทุกคนต่างพยักหน ้าทีละคน มันไม่เหมาะทีจ

่ ะอยูท
่ น
ี่ เี่ ป็ นเวลา
นาน

แม ้ว่าจะมีความลับไม่รู ้จบ แต่กไ ่ งิ่ ทีพ

็ ม่ใชส ่ วกเขาสามารถ
สำรวจได ้ในตอนนี้ ซากศพของมังกรขนาดใหญ่ทำให ้พวกเขา
ึ อันตราย อีกทัง้ โลงศพทองแดงนัน
รู ้สก ้ ยังน่ากลัวยิง่ กว่า

ขณะทีท่ ก
ุ คนกำลังจะหันหลังกลับ เพือ
่ นนักเรียนหญิงคนหนึง่ ก็
อุทานออกมา และก ้อนหินก ้อนใหญ่กก ็ ลิง้ ลงมาในบริเวณทีพ
่ วก
เขายืนอยู่

"ระวัง!"

เพือ
่ นนักเรียนชายคนหนึง่ รีบผลักเธอออกไปด ้านข ้าง และเพือ
่ น
คนอืน่ ก็รบ
ี ดึงหญิงสาวออกไปอย่างรวดเร็ว

ี ย่างรุนแรง
หินก ้อนใหญ่กลิง้ ลงไปปะทะกับแท่นบูชาห ้าสอ

ปั ง!

แท่นบูชาหินขนาดใหญ่ปลดปล่อยแสงพร่ามัวห ้าสอ ี อกมาทันที

ทุกคนสมั ผัสได ้ว่ามีอะไรบางอย่างกำลังดึงพวกเขาเข ้าไปใน
แท่นบูชานัน
้

"บูม"
 ี ลดปล่อยแสงสว่างสดใสอย่างต่อเนือ
แท่นบูชาหินห ้าสป ่ งจน
ยอดเขาจักรพรรดิหยกสน ั่ สะเทือนอย่างรุนแรง!

"ฉั นต ้องการออกจากทีน
่ !ี่ " บางคนเริม
่ ร ้องไห ้ออกมา

"ร่างกายฉั นขยับไม่ได ้..." ทุกคนขยับตัวลำบากขณะทีจ

่ ต
ิ ใจก็
หวาดหวัน่ เป็ นอย่างมาก

่ นี้ ทุกคนรู ้สก

ในสถานการณ์เชน ึ หมดหนทาง และเพือ
่ นนักเรียน
หญิงหลายคนก็เริม
่ ร ้องไห ้ออกมาแล ้ว

ทันใดนัน ้ ร่างของมังกรยักษ์ เก ้าศพทีแ

่ ขวนอยูบ
่ นหน ้าผากำลัง
ั่ สะท ้าน และในเวลาเดียวกัน ฝาโลงศพทองแดงโบราณก็
สน
สง่ เสย
ี งดัง จากนัน
้ จึงเปิ ดออก

หลังจากนัน้ ซากสพของมังกรทัง้ เก ้าก็ลอยขึน ่ ้องฟ้ า พวก

้ สูท
เย่ฟ่านทุกคนถูกดูดกลืนเข ้าไปในโลงศพโดยทีไ่ ม่อาจต่อต ้าน

"บูม"

ภูเขาไท่ซานสน ั่ สะเทือนอย่างรุนแรงแม ้แต่คนทีอ ่ ยูใ่ นระยะไกล

ั ผัสได ้ถึงการสน
ก็ยงั สามารถสม ั่ สะเทือนครัง้ นี้

………

โลงศพทองแดงโบราณนัน
้ มืดและหนาวเย็น เพือ ั ้ หญิง
่ นร่วมชน
บางคนเกือบล ้มลง
พวกเขาเต็มไปด ้วยความหวาดกลัวและสน ิ้ หวัง แต่พวกเขาไม่
กล ้าทีจ
่ ะร ้องไห ้ ทุกคนระงับอารมณ์และเสย ี งของพวกเขา ก่อน
จะพูดคุยกันด ้วยการกระซบ ิ เท่านัน
้

“พวกเราจะทำยังไงดีจะมีใครมาชว่ ยเราหรือเปล่า”

“ตอนนีเ้ ราอยูใ่ นโลงศพทองแดงจริงๆเหรอ?”

่ นี้ มีวธิ อ
“ทำไมถึงเป็ นเชน ี อกไปไหม”

หลายคนหยิบโทรศพ ั ท์มอ
ื ถือของตัวเองออกมาเพือ
่ ขอความ
ชว่ ยเหลือแต่เมือ
่ พวกเขาอยูใ่ นโลงศพทองแดงนีพ้ วกเขาไม่
สามารถติดต่อกับโลกภายนอกได ้

“ทุกคนไม่ต ้องกังวล แม ้ว่าเราจะไม่สามารถติดต่อกับโลก

ภายนอกได ้ชวั่ ขณะหนึง่ แต่เหตุการณ์ทน ี่ ่าสะพรึงกลัวในภูเขา
ไท่ซานจะทำให ้ผู ้คนมากมายตืน ่ ตระหนกพวกเขาต ้องสง่ คนมา
สำรวจอย่างรวดเร็ว” โจวยีด ่ ส
ู งบมา คำพูดของเขาทำให ้ความ
กลัวของทุกคนผ่อนคลายมากขึน ้

“โจวยีพ
่ ด
ู ถูก อย่าตกใจ เราต ้องสงบสติอารมณ์และเชอ ื่ ว่ามันจะ
ปลอดภัย” น้ำเสย ี งของหวังจือ
่ เหวินก็สงบมากเชน ่ กัน และคำ
พูดของเขาทำให ้อารมณ์ของทุกคนทีอ ่ ยูท
่ น
ี่ ส
ี่ งบลง

เย่ฟ่านไม่ได ้พูดอะไรเขานั่งอยูท
่ น
ี่ ั่นอย่างเงียบๆเขาพยายามคิด
วิเคราะห์แผนภาพทีเ่ ขามองเห็นบนแท่นบูชาโบราณนัน ้

ี่ วม่านอยูไ่ ม่ไกล นั่งคุกเข่าอยูต

หลีเ่ สย ่ รงนัน
้ แม ้ว่าใบหน ้าของ
เธอจะซด ี แต่การแสดงออกก็สงบมาก
ถัดจากเธอคือชายหนุ่มชาวอเมริกน ั ชอื่ แคปปิ ต ้าและทัง้ สองก็คย
ุ
ี งทีแ
กันเป็ นภาษาอังกฤษด ้วยน้ำเสย ่ ผ่วเบา

มือของหลิวหยุนจือ ี ขาวเล็กน ้อย และ

่ กำแน่น ข ้อนิว้ ของเขาซด
เห็นได ้ชดั ว่าหัวใจของเขาประหม่ามาก แต่เขาไม่ได ้แสดง
อาการตืน ่ ตระหนก

อันทีจ
่ ริง ทุกคนทีอ
่ ยูท
่ น
ี่ ไ
ี่ ม่สบายใจมาก ท ้ายทีส
่ ด
ุ พวกเขาก็อยู่
ในโลงศพทองแดงแห่งหนึง่

"ไม่รู ้ว่าพวกเราทุกคนเข ้ามาด ้วยกันทัง้ หมดหรือเปล่า ขอนับ

จำนวนหน่อย"

“หนึง่ สอง สาม ... ยีส ิ แปด ยีส

่ บ ่ บิ เก ้า สามสบ
ิ !” เมือ
่ นับคนที่
สามสบ ิ แล ้ว เพือ
่ นนักเรียนคนนัน้ ก็กรีดร ้องออกมาด ้วยเสย ี งสนั่
สะท ้าน

ิ คน!"
"จะเป็ นไปได ้ยังไง ... สามสบ

มีคนทัง้ หมด 33 คนในชน ั ้ เรียน เมือ

่ พวกเขามาถึงภูเขาไท่ซาน
เพือ่ น 3 คนทีอ
่ ยูต
่ า่ งประเทศก็เข ้าร่วมด ้วย แต่เพือ ั ้ อีก
่ นร่วมชน
ห ้าคนไม่ได ้มาทีน
่ ี่

ดังนัน ้ จึงมีคนทัง้ หมด 28 คนมาทีภ ่ เู ขาไท่ซาน ถ ้ารวมกับแค

ปิ ต ้าเพือ
่ นอเมริกน ี่ วม่านก็จะเป็ น 29 คนพอดี
ั ของหลีเ่ สย

ในเวลานีจ
้ ะมี 30 คนได ้อย่างไร? ในโลงศพโบราณอันมืดมิด
ึ หนาวเหน็ บเป็ นอย่างมาก
และเย็นยะเยือกนี้ มันทำให ้ทุกคนรู ้สก
8 - โลกใบใหม่

“เพิม
่ มาจากไหนอีกหนึง่ คน!”

"ใคร ... ใครกัน?"

ทุกคนต่างก็เริม
่ หา

หน ้าจอโทรศพั ท์มอ
ื ถือทัง้ หมดสว่างขึน
้ และทุกคนมองดูผู ้คน
รอบๆด ้วยความหวาดกลัวเกรงว่าจะมีใบหน ้าแปลกๆปรากฏขึน ้
ต่อหน ้าพวกเขา

ในเวลานีเ้ องทีท
่ ก ี คนหนึง่ ซงึ่ เอนกายอยู่
ุ คนมองเห็นว่ายังมีอก
ตรงมุมทีไ่ ม่ไกลออกไป

"คุณ ... คุณเป็ นใคร?"

“เป็ นคนหรือผี?”

ในโลงศพยักษ์ ทองแดงลึกลับ สงิ่ ชวั่ ร ้ายอาจเกิดขึน

้ และทุกคน
ทีอ
่ ยูท
่ น
ี่ ต
ี่ า่ งก็มค
ี วามตึงเครียดเป็ นอย่างมาก

เสยี งไอหนักดังมาจากมุมมืด และเงาสด

ี ำขยับร่างกาย จากนัน
้
จึงสง่ เสย
ี งต่ำและแหบแห ้งว่า

"ผี ... ผี ... "

เสย ี งแหบห ้าวดังก ้องอยูใ่ นโลงศพทองแดง ในเวลานีท ้ ก ึ
ุ คนรู ้สก
หนาวสน ั่ ตัง้ แต่หวั จรดเท ้า เสนขนเส
้ ้ กๆทุกเสนของพวกเขา
นเล็ ้
ตัง้ ตรง หลายคนก็ตกตะลึงเพือ ่ นร่วมชนั ้ หญิงบางคนกรีดร ้อง
ออกมาด ้วยความกลัว

เงาดำขยับมาทางด ้านนีใ้ นขณะทีพ

่ ด
ู ต่อไปว่า

“แค่ล ้อเล่นเอง ฉั นเองผังป๋ อ”

ั ท์ขน
“หยุด อย่าเข ้ามา!” ทุกคนยกโทรศพ ึ้ และจ ้องมองไปข ้าง
หน ้าด ้วยแสงสลัว

้
เย่ฟ่านออกจากฝูงชนและก ้าวไปข ้างหน ้าอย่างชาๆแล ้วพูดว่า

“ผังป๋ อจริงๆ?”

“จำเสยี งฉั นไม่ได ้หรือไง?” หลังจากนัน ี ำก็เปิ ดโทรศพ

้ ร่างสด ั ท์
มือถือของตัวเองขึน ้

ผังป๋ อเป็ นเพือ่ นสนิทของเย่ฟ่าน แต่เขาไม่ได ้มางานปาร์ตด

ี้ งั นัน
้
ทุกคนจึงรู ้สกึ สงสยั มาก

“มันเป็ นไปไม่ได ้ผังป๋ อไม่ได ้มาทีง่ านปาร์ต ี้ คุณเป็ นใคร…?” ยัง

มีคนทีอ ่ ยูข
่ ้างหลังตะโกนออกมา

"ฉั นเป็ นคนธรรมดาผังป๋ อ ใครมีน้ำบ ้าง ฉั นกระหายน้ำแทบตาย

แล ้ว" เงายังคงเดินหน ้าต่อไป

ื่
"หยุด!" ทุกคนก็ยงั ไม่เชอ
ผังป๋ อต ้องยืนนิง่ เพือ
่ ทีจ
่ ะพิสจ
ู น์ตวั ตนของเขา เขาพยายาม
อธิบายและพูดคุยเกีย ่ วกับอดีตในวิทยาลัยอย่างดีทส ี่ ด
ุ

ื่ ว่าเขาคือผังป่ อ”
“ฉั นเชอ

เย่ฟ่านพูดด ้วยน้ำเสยี งหนักแน่น จากนัน ้ จึงเดินไปทีฝ

่ ั่ งของ
ั พักแล ้วดังนัน
ผังป่ อ ทัง้ สองไม่ได ้เจอกันสก ้ พวกเขาจึงสง่ เสย ี ง
หัวเราะออกมาและกอดกันแน่น

“ในตอนแรกฉั นไปงานเลีย้ งไม่ทน

ั ก็มเี รือ
่ งเกิดขึน
้ ทีบ
่ ้าน
หลังจากนัน
้ ฉั นเลยตามพวกนายมา…”

ผังป๋ อหยิบขวดน้ำแร่ทเี่ ย่ฟ่านมอบให ้ขึน

้ มาดืม
่ สองสามอึก จาก
นัน
้ เขาก็พด ู ถึงตอนทีเ่ ขาขึน ้
้ กระเชาลอยฟ้ ามาทีน่ ก
ี่ อ
่ นทีร่ า่ งของ
่ เู ขาไท่ซานแล ้วเขาก็มาปรากฏตัวทีน
มังกรทัง้ เก ้าจะตกใสภ ่ ี่
พร ้อมกับทุกคน

“เราต ้องหาวิธเี อาตัวรอด การอยูใ่ นโลงศพทองแดงทำให ้ผู ้คน

ึ ไม่สบายใจ .. ”
รู ้สก

ี่ วม่านซด
ใบหน ้าของหลีเ่ สย ี เผือดและดวงตาของเธอจ ้องมองไป
่ ว่ นมืดของโลงศพทองแดง เมือ
ทีส ่ เทียบกับเพือ ั ้ หญิง
่ นร่วมชน
คนอืน ่ ๆเธอและหลินเจีย๋ ถือว่าทำตัวสงบมากแล ้ว

่ นี้ หลายคนก็รู ้สก

หลังจากได ้ยินเชน ึ หวาดกลัวขึน
้ อีกเล็กน ้อย

“ทุกคนมารวมกัน อย่าแยกจากกัน” โจวยีแ

่ นะนำ
 ้
ผู ้คนอยูใ่ กล ้กันและใชแสงสลั ั ท์มอ
วของโทรศพ ื ถือเพือ
่ ตรวจ
สอบฉากโดยรอบใกล ้กับด ้านข ้างของโลงศพทองแดง

พวกเขาสามารถเห็นภาพสลักทีพ ่ ร่ามัวมีนกเก ้าหัวทีด

่ รุ ้ายกาง
ปี กและบิน ทีด
่ ้านข ้างของมันมีสตั ว์ร ้ายขนาดใหญ่มส ี ขี่ ากำลัง
คำรามอยูบ่ นท ้องฟ้ า ...

แผนภาพทีแ ่ กะสลักอยูบ
่ นฝาของโลงศพทองแดงปกคลุมด ้วย
คราบและสนิม บางสว่ นเป็ นสต ั ว์โบราณทีบ่ น
ั ทึกไว ้ในตำรา
่ คุนเผิง เสวียนอู่ พวกมันมีขนาดใหญ่ น่า
"ซานไห่จงิ " เชน
เกลียด และเหมือนจริง

โลงศพสท ี องแดงยาว 20 เมตร กว ้างกว่า 8 เมตร ภาพสลักที่

ทุกคนเห็นเป็ นเพียงมุมเดียว พวกเขาไม่ได ้ดูตอ
่ ไปเพราะใน
เวลานีท ุ คนสงั เกตเห็นว่าดูเหมือนจะมีอะไรอยูล
้ ก ่ ก
ึ เข ้าไปในโลง
ศพทองแดง

“มีโลงศพอยูใ่ นโลงศพ ดูเหมือนว่ามันจะถูกสร ้างขึน ้ มาจาก

ทองแดงเชน่ กัน!” หลังจากทีไ่ ด ้เห็นสงิ่ ของตรงหน ้าจริงๆหลาย
คนก็ถอนหายใจ

มีโลงศพทองแดงอีกอันตัง้ อยูท่ ตี่ ำแหน่งตรงกลางสุด มันมีค

วามยาวน ้อยกว่าสเี่ มตรและกว ้างน ้อยกว่าสองเมตร มันเรียบง่าย
และสลัว

ฝาโลงถูกแกะสลักด ้วยภาพโบราณทีป
่ กคลุมไปด ้วยคราบสนิม
และเศษฝุ่ นทีส
่ ะสมมาหลายปี
“ไม่ใชว่ า่ มีโลงศพอยูใ่ นโลงศพ นีค ่ อ ื โลงศพจริงๆมันเป็ นอุปกรณ์
สำหรับคนตาย นีเ่ ป็ นโลงศพสองชน ั ้ ของผู ้ทีม
่ ฐ
ี านะค่อนข ้าง
สูงสง่ " ผังป๋ อเคยศก ึ ษาเรือ
่ งนีม
้ าก่อนดังนัน ้ เขาจะมีความเข ้าใจ
ในเรือ่ งนีเ้ ป็ นอย่างมาก

บุคคลประเภทใดทีถ ่ ก ่ นี?
ู ฝั งอยูใ่ นโลงศพโบราณอันลึกลับเชน ้
ทุกคนมีทงั ้ ความสงสย ั และความกลัวอยูใ่ นใจ

ความลับทางโบราณคดีตา่ งๆและสุสานโบราณของจักรพรรดิท ี่
พวกเขาเคยได ้ยินนัน ี างเทียบได ้กับสงิ่ ทีอ
้ ไม่มท ่ ยูต
่ รงหน ้านีเ้ ลย

ใครเคยเห็นโลงศพทองแดงยาว 20 เมตรบ ้าง? มีใครเห็นโลง

ลึกลับทีต
่ กลงมาจากฟากฟ้ าบ ้างไหม? มีใครเห็นซากมังกรเก ้า
ตัวดึงโลงศพไหม?

ต่อให ้ไม่มใี ครบอกพวกเขาก็เข ้าใจได ้ว่าคนทีถ

่ ก
ู ฝั งอยูใ่ นโรงศพ
นีจ
้ ะต ้องไม่ใชค่ นธรรมดาอย่างแน่นอน

สถานการณ์ภายในโลงศพทองแดงค่อยๆสงบลง ไม่มใี ครพูดอีก

ต่อไป ทุกคนเต็มไปด ้วยความกลัว เมือ ่ มองไปทีโ่ ลงศพ
ทองแดงทีม ่ ศ
ี พอยูข
่ ้างหน ้ามันทำให ้พวกเขาเต็มไปด ้วยความ
ประหม่า

“ทัง้ หมดนีค
้ วรจะเกีย ี นภูเขาไท่ซาน”
่ วข ้องกับแท่นบูชาห ้าสบ

ผ่านไปนาน ผู ้คนต่างพูดคุยกันด ้วยเสยี งต่ำ พวกเขาต ้องการ

ทราบว่าเหตุใดจึงเกิดเรือ ่ นีข
่ งเชน ้ น
ึ้
 ่ วข ้องกับแท่นบูชาโบราณห ้าส ี ซงึ่
“มันควรจะเป็ นอย่างนี้ มันเกีย
ดึงดูดศพมังกรและโลงศพทองแดงมาทีน ่ ”ี่

ทุกสงิ่ ทีพ
่ วกเขาเห็นชา่ งน่าเหลือเชอ
ื่ เกินไป และมันสง่ ผลกระ
ทบอย่างร ้ายแรงต่อสงิ่ ทีพ่ วกเขาเคยเชอ ื่ เคยคิด

“บางทีของสงิ่ นีอ
้ าจถูกเรียกมาโดยบรรพบุรษ
ุ โบราณ”

ทันทีทค
ี่ ำนีอ
้ อกมา ก็มค
ี นโต ้กลับทันทีวา่

“คนโบราณตายไปไม่รู ้กีป
่ ี แล ้วกีป
่ ี”

“บางทีของสงิ่ นีอ ้
้ าจจะอยูไ่ กลเกินไป มันจึงมาชาไปบ ้าง”

เมือ่ เพือ ่ นี้ ทุกคนก็ตกตะลึง

่ นนักเรียนหญิงคนหนึง่ กล่าวเชน
เรือ
่ งนีค
้ อ ื่ !
่ นข ้างน่าเหลือเชอ

“อะไรคือความจริง เราไม่มที างรู ้ ทุกอย่างเป็ นเพียงการคาดเดา

มีความเป็ นไปได ้มากมาย”

“ใช ่ บางทีโลงศพนีอ ้ าจจะไม่มส ี ว่ นเกีย

่ วข ้องกับบรรพบุรษ
ุ
โบราณ แต่มน ั มาทีน
่ ดี่ ้วยตัวเอง”

“เลิกพูดเรือ
่ งนีเ้ ถอะ ฉั นคิดว่าหน่วยกู ้ภัยน่าจะมาถึงภูเขาไท่ซาน
แล ้ว บางทีอาจจะอยูไ่ ม่ไกล”

“หวังว่าพวกเขาจะมาชว่ ยเราเร็วทีส
่ ด
ุ ”
ขณะทีท ่ ก
ุ คนต่างหวังว่าจะได ้หลุดพ ้นจากอันตรายโดยเร็วทีส
่ ด
ุ
โลงศพทองแดงก็สน ั่ สะเทือนอย่างรุนแรง พวกเขาทัง้ หมดยืน
ขึน
้ ด ้วยความหวาดกลัว

“เป็ นอะไรไป เกิดอะไรขึน้ ” ทุกคนประหลาดใจ เพือ่ นร่วมชน ั้

หญิงบางคนถึงกับสง่ เสยี งร ้องไห ้ และจับคนรอบข ้างไว ้แน่น

“หน่วยกู ้ภัยอยูท
่ น ี่ รือเปล่า พวกเขากำลังชว่ ยเราหรือเปล่า”
ี่ ห

ด ้วยความกังวลและความกลัว แรงสน ั่ สะเทือนของโลงศพ

ทองแดงยิง่ รุนแรงขึน
้ ไม่มใี ครสามารถยืนบนพืน้ ได ้

"บูม"

ในเวลานี้ ในโลงศพทองแดงทีอ ่ ยูด

่ ้านในได ้ปลดปล่อยแสงจาง
ๆทำให ้เกิดผลกระทบทีค
่ าดไม่ถงึ

"แสง แสงสอ ่ งเข ้ามาจากภายนอก!" หลีเ่ สย

ี่ วม่านอุทานออกมา
อย่างตืน
่ เต ้น

ทุกคนต่างก็หน
ั มองไปรอบๆ ในทีส
่ ด
ุ พวกเขาก็มองเห็นแสงสลัว
ออกมาจากทิศทางหนึง่

“มีใครบางคนมาชว่ ยเราแล ้ว!”

ทุกคนสง่ เสย
ี งโห่ร ้องวิง่ ไปข ้างหน ้า พยายามหลบหนีจากพืน ้ ที่
มืดและน่ากลัวนี้ ไม่อยากอยูท ่ น ี่ ต
ี่ อ
่ แม ้แต่วน
ิ าทีเดียว
อย่างไรก็ตาม เมือ ่ ฝูงชนออกจากโลงศพทองแดงพวกเขาก็ตวั
แข็งราวกับรูปปั น
้

พืน
้ ดินของด ้านนอกเต็มไปด ้วยสแ ี ดงของเลือด เย็นชาและ
โดดเดีย่ ว ด ้านหน ้าพวกเขามีหน
ิ ก ้อนใหญ่ดเู หมือนจะเป็ นป้ าย
หลุมศพ

"ทีน
่ ไ ่ เู ขาไท่ซาน" มีใครบางคนพูดออกมาด ้วยเสย
ี่ ม่ใชภ ี งสน
ั่
สะท ้าน

“ทีน่ ไ ่ เู ขาไท่ซาน พวกเราอยูท

ี่ ม่ใชภ ่ ไี่ หน” หลายคนแสดงท่าที
ตืน
่ ตระหนก

ี่ วั่ โมงเท่านัน
พวกเขาติดอยูใ่ นโลงศพเพียงแค่สช ้ ไม่คด
ิ ว่าตอน
ทีพ
่ วกเขาออกมาโลกภายนอกจะเปลีย ่ นไปแล ้ว
9 - แหล่งกำเนิดแสง

“เราอยูท
่ ไี่ หนฉั นอยากกลับบ ้าน...” เพือ
่ นนักเรียนหญิงบางคน
ร ้องไห ้ออกมาอย่างอดไม่ได ้

ี ก
“แท่นบูชาห ้าสอ ี แห่ง…”

ผังป๋ อและเย่ฟ่านยืนอยูด ่ ้วยกัน ทัง้ สองชำเลืองมองกันและกัน

แล ้วสา่ ยหัวอีกครัง้ พวกเขาเป็ นเพือ ่ นทีด
่ ท
ี ส
ี่ ด
ุ ตอนนีท ึ ว่า
้ งั ้ คูร่ ู ้สก
สถานการณ์กำลังย่ำแย่ ทุกตัวแปรอาจสง่ ผลให ้พวกเขาได ้รับ
อันตราย

และในเวลานีค ้ นอืน่ ๆก็เพ่งมองไปทีด

่ น
ิ แดนอันรกร ้างว่างเปล่า
ี น ้าทีต
ด ้วยสห ่ นื่ ตระหนกและเป็ นกังวล

โลงศพทองแดงขนาดใหญ่ทรุดตัวอยูข ่ ้างหลังพวกเขา และใต ้

ี งี่ ดงามคล ้ายกับแท่นบูชา
โลงศพทองแดงมีแท่นบูชาหินห ้าสท
ขนาดยักษ์ ทพ
ี่ บในเขาไท่ซาน

แท่นบูชาหินห ้าสค ี รอบคลุมพืน

้ ทีข
่ นาดใหญ่มาก แท่นบูชานีเ้ ป็ น
สงิ่ ก่อสร ้างทีม
่ ข
ี นาดใหญ่มาก แต่มน ั กลับจมลงไปใต ้พืน
้ ดินนั่น
แสดงให ้เห็นถึงระยะเวลาอันยาวนานทีม ่ น
ั ดำรงอยู่

ไม่เพียงแค่โลงศพทองแดงขนาดใหญ่ทแ ี่ ขวนอยูบ่ นแท่นบูชา

แต่ยงั มีซากมังกรขนาดใหญ่เก ้าตัวก็อยูต
่ รงนัน ่ กัน คุณ
้ เชน
สามารถจินตนาการถึงความงดงามของแท่นบูชาหินห ้าสไี ด ้

"เราหลงทาง หาทางกลับไม่พบ"
เพือ
่ นนักเรียนหญิงทีเ่ ปราะบางร ้องไห ้ออกมาหากว่าไม่มใี คร
ประคองเธออยูบ ่ างทีเธออาจจะล ้มลงไปแล ้ว

หลายคนหน ้าซด ี ในตอนนีท ้ ก

ุ คนคิดถึงความเป็ นไปได ้ และภาพ
ตรงหน ้าก็เหมือนกับโลกทีแ ่ ปลกประหลาด พวกเขาไม่สามารถ
ยอมรับข ้อเท็จจริงนีแ
้ ต่พวกเขาก็ทำอะไรไม่ได ้

“อย่าตกใจ ไม่ต ้องกลัว เดีย

๋ วมันก็มท ี ง
ี างแก ้” เย่ฟ่านตะโกนเสย
ดัง

“จะแก ้ยังไง เราจะกลับยังไง จะ ... ออกจากโลกทีแ

่ ปลก
ประหลาดนีไ ้ ด ้อย่างไร”

ี งของเพือ
แม ้ว่าเสย ั่ คลอนอยูใ่ น
่ นนักเรียนชายบางคนก็กำลังสน
ขณะนี้ พวกเขาก็เต็มไปด ้วยความกลัวและความไม่สบายใจ
อย่างแรง

พวกเขามาถึงดินแดนรกร ้างไร ้ผู ้คนทีไ่ ม่ใชโ่ ลกใบเดิมของพวก

เขา แล ้วพวกเขาจะไม่หวาดกลัวได ้อย่างไร

เย่ฟ่านและผังป๋ อหลีกเลีย
่ งซากมังกรขนาดใหญ่ทงั ้ เก ้าตัวและ
เดินไปข ้างหน ้า อยากเห็นสถานการณ์ในบริเวณใกล ้เคียง

ี่ วม่านอยูไ่ ม่ไกลดูเหมือนเย็นชาเล็กน ้อย ใบหน ้างดงาม

หลีเ่ สย
ี เซย
ซด ี วไปหมดแต่กย ็ งั ดูสงบมาก เหมือนดอกบัวงามผลิบานใน
ความมืด

เย่ฟ่านถอดเสอื้ แขนยาวของตัวเองแล ้วสง่ ต่อให ้เธอ แต่เธอ

เพียงแค่กล่าวขอบคุณ แล ้วสา่ ยหัวและปฏิเสธ
เย่ฟ่านไม่พดู อะไรมาก เขาสวมเสอ ื้ คลุมของเขาเดินไปข ้างหน ้า
พร ้อมกับผังป๋ อ พวกเขาข ้ามศพมังกรขนาดใหญ่และโลงศพ
ทองแดงเพือ ่ ไปอีกฝั่ งหนึง่

พวกเขาเห็นว่าแคปิ ต ้าเพือ
่ นชาวอเมริกน ี่ วม่านกำลัง
ั ของหลีเ่ สย
สงั เกตสถานการณ์ในบริเวณใกล ้เคียงและสง่ เสยี งอุทาน
"พระเจ ้า" ปรากฏขึน
้ เป็ นครัง้ คราว

มีหนิ ก ้อนใหญ่อยูไ่ ม่ไกลจากแท่นบูชาหินห ้าส ี มันมีความสูงมาก

กว่า 20 เมตร แต่ไม่ชน ั มากและสามารถปี นขึน
้ ไปได ้

เย่ฟ่านสูงประมาณหนึง่ เมตรเจ็ดสบ ิ เก ้า(ไม่รู ้จะประมาณทำไม)

แม ้ว่าใบหน ้าของเขาจะดูเรียบๆแต่ในความเป็ นจริงเขาเป็ นคนที่
่ นพอสมควร ในชว่ งทีเ่ รียนอยูเ่ ขาอยูใ่ นชมรมรักบีแ
ป่ าเถือ ้ ละเป็ น
ถึงกัปตันทีม

ผังป๋ อมีรป
ู ร่างค่อนข ้างสูงใหญ่แต่ไม่อ ้วน เขาแข็งแรงมากแค่
แขนข ้างเดียวของเขาก็หนากว่าขาของคนทัว่ ไปแล ้ว

ทัง้ สองมีรา่ งกายทีย

่ อดเยีย่ ม พวกเขาจึงสามารถปี นขึน
้ ไปบน
ก ้อนหินก ้อนใหญ่นัน ้ ได ้อย่างง่ายดาย

เมือ
่ ยืนบนก ้อนหินและมองออกไปไกลๆพวกเขาก็เห็นแสงจางๆ
สอ่ งออกมาจากความมืด ซงึ่ ทำให ้ทัง้ สองคนประหลาดใจ
เล็กน ้อย

"พวกเราไม่สามารถกลับไปได ้อีกแล ้ว"

เมือ
่ อยูด
่ ้วยกันกับเพือ
่ นรักเย่ฟ่านจึงไม่มอ
ี ะไรต ้องปิ ดบัง
ทุกสงิ่ ทุกอย่างในใจของเขาถูกระบายออกมา

่ ม่ใชโ่ ลกของเรา”
“แค่มองดูกร็ ู ้แล ้วว่านีไ

่ ม่ใชโ่ ลกของเราจริงๆ"
"นีไ

ี น ้าเรียบเฉยไร ้กังวลแต่เมือ
แม ้ว่าผังป๋ อจะมีสห ่ มองเห็น
สถานการณ์ตรงหน ้าเขาก็ต ้องยอมรับความจริงข ้อนี้

"เจ ้าคิดว่าโลกนีม
้ เี ทพเจ ้าหรือเปล่า"

เย่ฟ่านยังจ ้องมองไปทีแ
่ สงทีล
่ ก
ุ โชนอยูไ่ กลๆ โดยกล่าวว่า

“มังกรก็อยูต่ รงหน ้าเราแล ้ว ถ ้าจะมีอะไรเกิดขึน

้ อีกฉั นก็ไม่คด
ิ ว่า
มันจะเป็ นเรือ
่ งแปลกสก ั นิด”

"สงิ่ มีชวี ต
ิ ของโลกนีจ ิ
้ ะเป็ นแบบไหนกันนะ" ผังป๋ อกระซบ

แคปิ ต ้าทีป ้ มาด ้วยกันก็สง่ เสย

่ ี นขึน ี งตะโกนไม่หยุด

"โอ ้พระเจ ้าผู ้ทรงเมตตา ... นั่นคือแสงนำทางของพระองค์หรือ

เปล่า"

เขาพูดเป็ นภาษาจีนทีไ่ ม่คอ่ ยคล่องจากนัน

้ หันหลังกลับและ
ี่ วม่านในฝูงชน
โบกมือให ้หลีเ่ สย

"ฉั นเห็น ... ไบรท์!" จากนัน

้ เขาก็ปีนจากก ้อนหินเพือ
่ ให ้ขึน
้ ไป
สูงกว่านี้
 ี งตะโกนของเขาทำให ้เกิดความสบ
เสย ั สนขึน
้ ในทันใด และ
หลายคนก็วงิ่ มาทีน
่ ี่

ผังป๋ อมองไปทีห
่ ลีเ่ สยี่ วม่านและเคด(หลังจากนีต
้ ้นฉบับจะใชช้ อ
ื่
นีต
้ ลอด) จากนัน้ ก็หนั มาพูดกับเย่ฟ่านว่า

ี่ วม่านหรือเปล่า"
"ปี ศาจต่างชาติเป็ นแฟนเสย

“ฉั นจะรู ้ได ้ยังไง”

“ยอมแพ ้แบบนีจ
้ ริงๆเหรอ” ผังป๋ อเหลือบมองเขา

"บางสงิ่ แม ้เริม
่ ต ้นจากศูนย์ได ้ แต่กย
็ ากทีจ ่ ด
่ ะหวนคืนสูจ ุ เดิม คน
เราไม่ควรยึดติดกับอดีตเราควรมองไปข ้างหน ้า "เย่ฟ่านแล ้ว
ดูเหมือนจะจำอะไรบางอย่างได ้จึงหันมายิม ้ และกล่าวว่า

" แล ้วนายล่ะเลิกใชช้ วี ต
ิ กลางคืนหรือยัง "

“นั่นมันชวี ต
ิ ของฉั นฉั นจะเลิกได ้ยังไง”

พูดจบพวกเขาก็หวั เราะออกมา ในเวลานีค

้ งมีแต่พวกเขาเท่านัน
้
ทีย
่ งั สามารถผ่อนคลายในสถานการณ์แบบนีไ้ ด้

เพือ ั ้ หลายคนปี นขึน

่ นร่วมชน ้ มาบนก ้อนหินแล ้วมองไปยังแสงที่
อยูอ่ ก
ี ฟากหนึง่ ของดินแดนรกร ้าง
แสงสลัวราวกับหิง่ ห ้อยแวบวับ ทะลุผา่ นพืน
้ ทีม่ ด
ื ครึม
้ มาถึง
ดวงตาของทุกคน แม ้แสงระยิบระยับพวกนีจ ้ ะมีขนาดเล็กแต่มน ั
ก็จด
ุ ประกายความหวังให ้กับพวกเขา

แสงมันอยูข
่ ้างหน ้าแม ้ว่ามันอาจจะเป็ นอันตรายต่อพวกเขา แต่
พวกเขาก็ยงั ต ้องไปเพราะบางทีทน ี่ ั่นอาจจะเป็ นชุมชนของสงิ่ มี
ชวี ต
ิ

"อย่าทำให ้เราผิดหวัง"

"หวังว่าปาฏิหาริยจ
์ ะเกิดขึน
้ "

หลายคนเริม
่ สวดอ ้อนวอนต่อเทพเจ ้า

“ทุกอย่างทีน ี่ ปลกมากสำหรับเรา แม ้ว่าจะมีแสงอยูข

่ แ ่ ้างหน ้าก็
ควรระมัดระวัง” หวังจือ
่ เหวินระมัดระวังมากขึน
้ และกล่าวเสนอ
แนะออกมา

โจวยีส
่ งบมาก เขาพยักหน ้าและพูดว่า

“ใช ่ พวกเราควรสง่ ทีมสำรวจออกไปก่อนเพือ

่ ป้ องกันอันตราย
กับคนหมูม่ าก ดังนัน
้ ขออาสาสมัครด ้วย”

ทุกคนเห็นพ ้องต ้องกันว่าไม่ควรจะเดินทางไปข ้างหน ้าพร ้อมกัน

ทัง้ หมดเพราะมันอาจจะมีอน ั ตรายเกินไป

"บูม"
ทันใดนัน้ เกิดเสย ี งระเบิดดังขึน
้ และโลงศพทองแดงบนแท่น
บูชาห ้าสกี ส ั่ สะเทือนอย่างรุนแรง
็ น

"เกิดอะไรขึน
้ ?"

ึ เหมือนมีตวั อะไรจะออกมาจากโลงศพนั่น" เพือ

"ฉั นรู ้สก ่ น
นักเรียนหญิงทีอ ี งสน
่ ยูใ่ กล ้กับโลงศพทองแดงพูดด ้วยเสย ั่
สะท ้าน

ทุกคนต่างก็รู ้ดีวา่ มีโลงศพทองแดงอีกอันอยูใ่ นโลงศพทองแดง

ขนาดใหญ่ เพียงแต่พวกเขาไม่รู ้ว่าภายในโลงศพทองแดงทีเ่ ล็ก
กว่านัน
้ มีอะไรอยูข ่ ้างในกันแน่
10 - ดาวอังคาร

“อย่าพูดจาไร ้สาระ โลงศพทองแดงตกลงมาทีน ่ อ

ี่ ย่างรุนแรง
บางทีมนั อาจจะทำให ้ฝาโลงเปิ ดออกก็ได ้” หลินเจีย๋ พยายาม
ทำให ้ทุกคนใจเย็น

ซากมังกรขนาดใหญ่ทงั ้ เก ้าตัวนัน ้ มีความยาวกว่า 100 เมตร ใน

ขณะเดียวกันโลงศพทองแดงนัน ้ ก็มข ี นาดใหญ่กว่า 20 เมตร ทัง้
่ ้วนเป็ นสงิ่ อัปมงคลดังนัน
คูล ้ จึงทำให ้พวกเขาหวาดกลัวเป็ น
อย่างมาก

"ฉั นคิดว่าเราควรร่วมกันสำรวจแสงทีอ
่ ยูต
่ รงหน ้าเรา"

"ฉั นก็คด
ิ ว่าทุกคนควรไปด ้วยกันทัง้ หมด"

หลายคนแนะนำสงิ่ นี้ เห็นได ้ชด ั ว่าพวกเขากลัวและแทบไม่มใี คร

อยากอยูท
่ น
ี่ อ
ี่ ก
ี เลย ในทีส
่ ด
ุ ทุกคนก็ตกลงทีจ่ ะเดินหน ้าสำรวจ
แหล่งกำเนิดแสงร่วมกัน

ผืนดินนีป ี ้ำตาลแดงทีว่ า่ งเปล่าและมี

้ ระกอบด ้วยดินและกรวดสน
ก ้อนหินขนาดต่างๆกระจัดกระจายอยูท ่ วั่ บริเวณ

เมือ
่ พวกเขาเขาเดินผ่านหินก ้อนใหญ่ก ้อนหนึง่ หลิวหยุนจือ
่ ก็
ตะโกนออกมาว่า

"มีตวั อักษร"
บริเวณด ้านข ้างของก ้อนหินทีห
่ น
ั ไปทางแหล่งกำเนิดแสง ทุก
คนสามารถมองเห็นอักขระโบราณขนาดใหญ่สองตัวทีแ ่ กะสลัก
ั เจน
ไว ้บนตัวหินได ้อย่างชด

ซงึ่ แต่ละตัวสูงห ้าหรือหกเมตร มันถูกเขียนออกมาอย่างงดงามดู

แข็งแกร่ง ทรงพลังดุจมังกรโกรธสองตัว

ตัวอักษรพวกนีม ้ ค ั ซอนกว่
ี วามซบ ้ าแบบอักษรในปั จจุบน
ั มาก มัน
ควรจะแกะสลักในสมัยโบราณเมือ ่ นานมาแล ้ว และไม่มใี ครรู ้ว่า
มันถูกเขียนไว ้นานเท่าไหร่

ฝูงชนรวมตัวกันทีห ่ น ้ากำแพงหินและจ ้องมองไปทีอ

่ ก
ั ขระ
โบราณสองตัวทีม ่ พ
ี ลัง หลายคนขมวดคิว้ พวกเขาไม่เข ้าใจความ
หมายทีถ่ ก ่ นไว ้
ู ซอ

"คำแรกอ่านว่าหยิงไม่ผด ิ แน่นอน" โจวยีจ ่ ำคำแรกได ้ เขาขมวด

คิว้ และพูดกับตัวเองว่า "เราอยูท
่ ไี่ หนกันแน่ ... "

“มันคืออักษร*จงติง่ เหวิน สองคำนี้ 'น่าสนใจ'จริงๆ "

เย่ฟ่านจำคำสองคำนีไ
้ ด ้และพูดอย่างสนใจ เขาดูสงบแต่ความ
หมายของคำสองคำนีท ั่
้ ำให ้ใจเขาสน

“**หยิงฝูมน
ั จะเป็ นไปได ้ยังไง?” เย่ฟ่านเงยหน ้าขึน
้ ฟ้ าและมอง
ดูดวงดาวทีอ ่ ยูบ
่ นนัน
้

“เย่ฟ่าน มันหมายความว่ายังไง”

"หยิงฝู มันคือทีไ่ หน"

หลายคนงงและไม่เข ้าใจความหมายของสองคำนี้

เมือ ึ ตกใจใบหน ้าของเขาขาวซด

่ โจวยีไ่ ด ้ยินคำว่า "หยิงฝู" ก็รู ้สก ี
และมองไปทีเ่ ย่ฟ่านพร ้อมกับกล่าวว่า

" เรา ... ไม่มท

ี างกลับบ ้านได ้อีกแล ้ว."

“หมายความว่ายังไง ทีน
่ ท
ี่ ไี่ หน” ทุกคนประหลาดใจ

เมือ
่ หวังจือ
่ เหวินได ้ยินคำว่าหยิงฝูเขาก็เข ้าใจความหมายของมัน
เชน ่ กัน โดยอธิบายให ้ทุกคนฟั งว่า

“มันหมายความว่าโลกทีล
่ ก
ุ เป็ นไฟหรือภาวะเอกฐาน เป็ นลาง
มรณะของคนโบราณ ดาวอังคารคือดาวทีถ ่ ก
ู เรียกว่าภาวะเอก
ฐาน "

ื่ ว่าดาวอังคารเป็ นดวงดาวแห่งความ
ในสมัยโบราณผู ้คนเชอ
มรณะ เมือ
่ มันปรากฏขึน้ บนท ้องฟ้ านั่นหมายความว่าผู ้ยิง่ ใหญ่
แห่งแผ่นดินบางคนกำลังจะเสย ี ชวี ต
ิ

"โอ ้พระเจ ้า!"

เคดทีอ
่ ยูด ี่ วม่านหมดแรง หลังจากได ้ยินความ
่ ้านข ้างหลีเ่ สย
หมายของตัวอักษรนีเ้ ขาก็คก ุ เข่าลงกับพืน ้ พร ้อมกับใชมื้ อ
รวบรวมทรายสน ี ้ำตาลแดงขึน ั ๆก่อนจะร ้องไห ้ออกมา
้ มาดูให ้ชด

ื่ ความจริง
“มันเป็ นไปได ้อย่างไร” หลายคนตกตะลึง ไม่อยากเชอ
ต่อหน ้าพวกเขา
 ี ้ำตาลแดงทีอ
"ดินสน ่ ยูใ่ ต ้เท ้าของเราคือ ... ดาวอังคาร เราไม่อยู่
บนโลกแล ้วเหรอ!" เหตุผลทีพ ่ วกเขามาอยูท ี่ เี่ ป็ นสงิ่ ทีพ
่ น ่ วกเขา
ไม่สามารถเข ้าใจได ้เลย

ครึง่ ชวั่ โมงทีแ ่ นภูเขาไท่ซาน แต่ครึง่ ชวั่ โมง

่ ล ้วพวกเขายังอยูบ
ต่อมาพวกเขากับยืนอยูบ ่ นดวงดาวโบราณสแ ี ดงนี้ มันจะเป็ นไป
ได ้อย่างไร!

"มันก็แค่หน ิ ก ้อนหนึง่ บางทีเราอาจจะไม่ได ้อยูบ

่ นดาวอังคาร
จริงๆก็ได ้"

หลินเจีย ี งสน
๋ พูดออกมาด ้วยน้ำเสย ั่ สะท ้าน แม ้แต่เธอก็ยงั ไม่เชอ
ื่
ความคิดของตัวเอง

“แต่วา่ กันว่าพืน
้ ผิวของดาวอังคารทีแ ่ ห ้งแล ้งนัน
้ ถูกปกคลุมไป
ด ้วยดินและกรวดสแ ี ดง นั่นไม่ใชส ่ งิ่ ทีเ่ ราเห็นต่อหน ้าเราหรอก
หรือ?” เพือ่ นนักเรียนหญิงเริม ่ ร ้องไห ้ออกมา

มนุษย์ได ้เปิ ดตัวยานสำรวจอวกาศเพือ ่ สำรวจดาวอังคารในชว่ ง

ต ้นทศวรรษ 1960 และในปี 1997 ยาน"Mars Pathfinder" ก็
สามารถลงจอดบนพืน ้ ผิวดาวอังคารได ้สำเร็จ

ในการสำรวจหลายทศวรรษทีผ ่ า่ นมา มนุษย์ได ้รับข ้อมูล

มากมายเกีย
่ วกับดาวอังคาร

"ดินบนดาวอังคารมีธาตุเหล็กออกไซด์เป็ นจำนวนมาก เนือ ่ งจาก

การสมั ผัสรังสอ
ี ล
ั ตราไวโอเลตเป็ นเวลานาน ดาวอังคารจึงเป็ น
เหมือนโลกทีเ่ ป็ นสนิม ดินแดนทีเ่ รายืนอยูต
่ อนนีม
้ น
ั ตรงกับคำ
บรรยายไม่มผ
ี ด ิ เพีย
้ น! " เพือ
่ นนักเรียนชายคนหนึง่ กล่าวยืนยัน

“ถ ้าเรายืนอยูบ
่ นดาวอังคารจริงๆ ฉั นคิดว่าเราคงอยูไ่ ม่ได ้ มี
ออกซเิ จนไม่เพียงพอ ไม่มอ ี ณ
ุ หภูมท ิ เี่ หมาะสม…” หลีเ่ สย ี่ วม่าน
กล่าว

ี มาก แต่หลังจากคำพูดเหล่านีถ
แม ้ว่าใบหน ้าของเธอจะซด ู สง่
้ ก
ออกไปก็ให ้หลายคนมีความหวังริบหรี่

ในกระบวนการนี้ เย่ฟ่าน ผังป๋ อ ก็สงบนิง่ อยูเ่ สมอ พวกเขารู ้ดีวา่

พวกเขาไม่ได ้อยูโ่ ลกใบเดิมอีกต่อไป เพียงแต่วา่ ทีน ่ จ
ี่ ะเป็ นดาว
อังคารหรือไม่พวกเขาก็ไม่แน่ใจเหมือนกัน

พวกเขายืนอยูก
่ ้อนหินนีเ้ ป็ นเวลานานก่อนทีจ
่ ะตกลงกันเดินทาง
ไปในทิศทางของแสงสลัวนัน ้

ในตอนแรกพวกเขาคิดว่าแสงนัน ้ อยูไ่ ม่ไกลเท่าไหร่แต่หลังจาก

เดินมาหลายชวั่ โมงพวกเขาก็ยงั ไม่มท ี า่ ทีวา่ จะเข ้าใกล ้เลย

ทุกคนมีความคิดมากมาย พวกเขาไม่ได ้พูดอะไรออกมาเพราะ

กลัวว่าความหวังสุดท ้ายของพวกเขาจะพังทลายลง

"บูม"

ผังป๋ อเตะหินก ้อนหนึง่ ทีอ

่ ยูบ
่ ริเวณเท ้าของเขาออกไปด ้วยความ
โกรธหลังจากเดินมาเป็ นเวลานาน แต่แล ้วสายตาของเขาก็
เหลือบไปเห็นกระเบือ ้ งแผ่นหนึง่
"มันเป็ นกระเบือ
้ งจริงๆ!"

เมือ
่ เขาหยิบมันขึน
้ มาเขาก็สามารถยืนยันได ้ว่านีเ่ ป็ นกระเบือ
้ ง
จริงๆ

“ใชแ ่ ล ้วนีเ่ ป็ นของทีถ

่ กู คนสร ้างขึน
้ มา ถ ้ามีกระเบือ
้ งหรืออิฐอยูท
่ ี่
นีก
่ แ
็ สดงว่ามีคนอาศย ั อยู”่

“พวกเรารอดแล ้ว!”

“เราต ้องหาทางกลับบ ้านได ้!”

สถานการณ์ของพวกเขาเลวร ้ายสุดๆดังนัน ้ เมือ

่ มีความหวังเพียง
ึ ตืน
เล็กน ้อยให ้ไขว่คว ้าพวกเขาจึงรู ้สก ่ เต ้นขึน
้ มาทันที

ในเวลานีท
้ ้องฟ้ ามืดลงและมีดวงดาวมากมายบนท ้องฟ้ า

เย่ฟ่านมองขึน ้ ไปบนท ้องฟ้ าทีเ่ ต็มไปด ้วยดวงดาวและพบว่ามี

วงแหวนพร่ามัวแขวนอยูบ ่ นขอบฟ้ า มันมีขนาดครึง่ หนึง่ ของดวง
จันทร์ทเี่ ห็นบนโลก

บนโลกนัน้ ย่อมไม่สามารถมองเห็นดวงดาวทีม ่ ล
ี ก
ั ษณะนีไ ้ ด ้ด ้วย
ตาเปล่า สงิ่ นีส
้ ามารถพิสจ
ู น์ได ้ว่าทีท
่ พ
ี่ วกเขาอยูน ้ ไม่ใชโ่ ลก
่ ัน
อย่างแน่นอน

เมือ
่ ทุกคนมองเห็นเย่ฟ่านหยุดเดินแล ้วมองขึน ้ ไปบนท ้องฟ้ าเป็ น
เวลานานพวกเขาก็หน ั ไปมองท ้องฟ้ าด ้วย หลังจากมองเห็นสงิ่ ที่
อยูบ่ นท ้องฟ้ าแล ้วใบหน ้าของทุกคนก็บด ิ เบีย
้ วอย่างรุนแรง
 ้
*จงติง่ เหวิน เป็ นอักษรทีใ่ ชในสมั ยซางต่อเนือ่ งถึงราชวงศโ์ จว
(1,100 – 771ปี กอ ่ นคริสตศก ั ราช) อักษรทีถ
่ กู จะสลักไว ้บน
อุปกรณ์เครือ ่ งใชที้ เ่ ป็ นโลหะ

ื่ ว่านีค
**หยิงฝู=ภาวะเอกฐาน นักวิทยาศาสตร์เชอ ่ อ
ื สภาพของ
ดาวอังคาร
บทที่ 11 - ซากปรักหักพังโบราณ

"นีค
่ อ
ื ... "

แม ้จะมีการเตรียมใจไว ้บ ้างแล ้ว แต่ใบหน ้าของหลายคนก็เต็มไป

ด ้วยความผิดหวัง

พวกเขามองขึน ้ ไปบนท ้องฟ้ าแล ้วสำรวจทุกสงิ่ ทุกอย่างก่อนจะ

ค ้นพบว่าดาวดวงนีม
้ ด
ี วงจันทร์อยูส่ องดวง

“มันจะเป็ นไปได ้อย่างไร”

หลายคนอดไม่ได ้ทีจ่ ะกรีดร ้อง และความหวังสุดท ้ายทีจ

่ ะกลับ
บ ้านก็พังทลายลง พวกเขาจะไม่ได ้ห็นคนทีร่ ักของพวกเขาอีก
ตลอดกาล

เพือ
่ นร่วมชนั ้ หญิงหลายคนร ้องไห ้ออกมาดังๆ ทุกคนเข ้าใจดีวา่
พวกเขาอยูบ ่ นดาวอังคารไกลจากโลกหลายล ้านกิโลเมตร

"ดาวอังคาร ... มีดวงจันทร์สองดวงซงึ่ เทียบเท่ากับดวงจันทร์ ...

บนโลก ... " เคดพึมพำกับตัวเองในภาษาจีนหลังจากนัน ้ ก็หน
ั ไป
พูดภาษาอังกฤษกับหลีเ่ สยี่ วม่าน

หลังจากทีท ่ ก
ุ คนรู ้ว่าตัวเองอยูบ
่ นดาวอังคารพวกเขาก็มค ี วาม
ึ ผิดหวังอย่างรุนแรง ดูเหมือนว่าตอนนีจ
รู ้สก ้ ะไม่มท
ี างกลับบ ้าน
แล ้ว และภารกิจแรกในตอนนีค ้ อื การหาทางเอาตัวรอด

พวกเขาเดินทางจากแท่นบูชาห ้าสไี ปหลายร ้อยเมตรและอยู่

ใกล ้กับแหล่งกำเนิดแสงสลัวมากขึน
้
 ึ เย็นสบาย
ภายใต ้ท ้องฟ้ ายามราตรี สายลมพัดมา ให ้ความรู ้สก

ได ้เดินทางไกลกว่า 100 เมตร เข ้าใกล ้แหล่งกำเนิดแสงมากขึน้

เรือ
่ ยๆ ในเวลานี้ มีคนอุทานออกมาและพบอาคารทีพ ่ ังทลายอยู่
ด ้านหน ้า ซงึ่ ดูเหมือนจะเป็ นศาลาโบราณ

“นีเ่ ป็ นอารยธรรมของสงิ่ มีชวี ต ิ ทีท ิ ั ญญา น่าจะมีสงิ่ มีชวี ต

่ รงภูมป ิ
ทีค
่ ล ้ายมนุษย์อาศย ั อยูท
่ น
ี่ ี่ หากเราสามารถติดต่อเขาได ้เราจะ
หนีออกจากทีน ่ ไ
ี่ ด ้อย่างแน่นอน”

"หากทีน
่ คี่ อ
ื ดาวอังคารจริงๆทำไมเราถึงอาศย ั อยูท
่ น
ี่ ไี่ ด ้ อากาศ
อุณหภูม ิ แรงโน ้มถ่วง ฯลฯ มันไม่ได ้แตกต่างจากทีอ ่ ยูบ่ นโลก
มากนัก เชน ่ เดียวกับทะเลทรายบนโลก"

ิ้ หวัง พวกเขามี
แม ้ว่าจะเป็ นความผิดหวังไม่รู ้จบ แต่ผู ้คนก็ไม่สน
ข ้อสงสยั มากมาย

“มังกรพวกเราก็ยงั มองเห็นแล ้วต่อให ้มีอะไรแปลกประหลาดมาก

้ ใ็ ชว่ า่ จะเป็ นไปไม่ได ้”
กว่านีก

“บางที แท่นบูชาห ้าสน ี ั่นอาจจะเปลีย ่ นสภาพร่างกายของพวก

เราให ้สามารถอาศย ั อยูท ่ น
ี่ ไ
ี่ ด ้ หรือไม่กพ
็ นื้ ทีแ
่ ห่งนีเ้ ป็ นพืน
้ พิเศษ
ซงึ่ มีแรงโน ้มถ่วงรวมทัง้ สภาพอากาศทีค ่ ล ้ายกับโลกมนุษย์”

"ถ ้าการคาดเดาของเราเป็ นจริง พืน

้ ทีพ
่ เิ ศษแห่งนีค
้ งไม่
กว ้างใหญ่มากนักเราคงถูกจำกัดให ้อยูใ่ นบริเวณแคบๆเท่านัน
้ "

หลังจากกล่าวคำพูดนีอ
้ อกมาทุกคนก็เงียบไปครูห
่ นึง่
 ่ เี่ ป็ นเพียงผืนดินเล็กๆบนดาวอังคาร แล ้วเราจะรอดชวี ต
“ถ ้าทีน ิ
ไปได ้อย่างไร”

อารมณ์ของคนมีขนึ้ มีลงซงึ่ สม
ั พันธ์กบ
ั ชวี ต
ิ และความตายทำให ้
พวกเขายากทีจ
่ ะสงบสติอารมณ์ได ้

"อา ... " ทันใดนัน

้ เพือ
่ นนักเรียนหญิงคนหนึง่ ก็กรีดร ้องออกมา
ด ้วยความตกใจ

"มีอะไรผิดปกติ?" ใบหน ้าของทุกคนเปลีย ี ละรีบถาม

่ นสแ

“กระโหลก กระโหลกมนุษย์!” เพือ

่ นนักเรียนหญิงคนนัน
้ กรีดร ้อง
ั่ เทาด ้วยความกลัว
ร่างกายสน

ไม่ไกลจากศาลาทีถ ่ ล่มลงมา กะโหลกสข ี าวครึง่ หนึง่ ถูกเปิ ดเผย

ออกมา เพือ่ นนักเรียนหญิงคนนัน้ เดินสะดุดกะโหลกศรี ษะนี้
ทำให ้เธอหวาดกลัวเป็ นอย่างมาก

ผู ้ชายทัง้ หมดมารวมตัวกัน พวกเขาขุดกะโหลกศรี ษะนัน ้ ขึน

้ มา
เห็นได ้ชด ั ว่านีเ่ ป็ นกะโหลกศรี ษะของผู ้ใหญ่ ไม่รู ้ว่าผ่านมากีป ่ ี
แล ้ว มันเกือบจะผุกร่อนกระดูกไม่เรียบอีกต่อไป

สงิ่ ทีน
่ ่าประหลาดใจก็คอ
ื มันมีรก
ู ลมๆความหนาของนิว้ อยู่
บริเวณหว่างคิว้ ของกะโหลกศรี ษะนี้ ราวกับว่ามีใครบางคนใชนิ้ ว้
แทงเข ้าไปในกะโหลกศรี ษะของเขา

“ดูเหมือนว่าทีน ่ จ
ี่ ะเต็มไปด ้วยอันตราย แม ้ว่านีจ
่ ะเป็ นกะโหลกที่
ถูกทิง้ ไว ้เมือ
่ หลายปี กอ ่ นแต่พวกเราก็ต ้องระมัดระวัง”
สภาพแวดล ้อมทีไ่ ม่คุ ้นเคยและปั จจัยทีไ่ ม่แน่นอนทำให ้ผู ้คน
ึ หนาวสน
รู ้สก ั่

“ข ้างหน ้านั่นอะไรน่ะ?”

ภายใต ้ท ้องฟ้ ายามค่ำคืนทีม

่ ห
ี มอกหนาแสงสว่างไม่มากนักแต่
พวกเขาก็ยงั มองเห็นอะไรบางอย่างอยูใ่ นนัน
้

เมือ
่ เข ้าใกล ้ทุกคนก็ตกตะลึง ทีน ่ ค
ี่ อ
ื ซากปรักหักพังขนาดใหญ่ท ี่
ถูกทิง้ ร ้างไว ้หลายปี สงิ่ ทีพ
่ วกเขาเห็นด ้านนอกนัน้ เป็ นเพียงสว่ น
เล็กๆของดินแดนนี้

นีเ่ ป็ นซากปรักหักพังขนาดใหญ่ ภายใต ้ท ้องฟ้ าทีม ่ ด

ื มิดทีแ
่ ห่งนี้
เปลีย ่ วเหงามาก เมือ
่ ก่อนสถานทีแ ่ ห่งนีน
้ ่าจะเป็ นพระราชวัง
ขนาดใหญ่แต่ตอนนีม ้ น
ั ถูกทิง้ ร ้างไปนานแล ้ว

ซากปรักหักพังขนาดใหญ่นค ี้ รอบคลุมพืน ้ ทีห

่ ลายกิโลเมตร
รากฐานทีม ่ น
ั่ คงทำจากหินยักษ์ ทงั ้ หมด สามารถจินตนาการได ้
ว่าวังนัน
้ งดงามและกว ้างใหญ่มากแค่ไหน

ิ้ สุดของซากปรักหักพังนี้
และแหล่งกำเนิดแสงอยูใ่ นจุดสน

"เรา ... อยูบ ่ นดาวอังคารจริงๆ แล ้วพระราชวังอันงดงามนีเ้ คยตัง้

อยูท
่ น
ี่ จ
ี่ ริงๆหรือ?"

้
"ต ้องใชกำลั ้
งคนเท่าไรและใชเวลานานแค่ ไหนถึงจะสร ้างสงิ่
มหัศจรรย์ทมี่ ค
ี วามใหญ่โตขนาดนีไ
้ ด ้?"
“อะไรทำให ้ทีน
่ ก
ี่ ลายเป็ นซากปรักหักพัง อาคารสูงตระหง่าน
ทัง้ หมดพังทลายลงมาจนหมดสน ิ้ ”

ทุกคนเกือบลืมความกลัวของพวกเขาไป ซากปรักหักพังขนาด
ใหญ่ตรงหน ้าพวกเขาทำให ้ทุกคนประหลาดและตกใจอย่างถึงที่
สุด

ถ ้าสงิ่ นีถ
้ ก ้ มาจากสงิ่ มีชวี ต
ู สร ้างขึน ิ ของดาวอังคารนัน
้ มันคงน่า
เหลือเชอ ื่ มากเกินไป

“แม ้แต่ในโลกของเราแท ้ๆก็ไม่เคยมีอาคารทีใ่ หญ่โตขนาดนีม ้ า

ก่อน นีเ่ ป็ นเรือ
่ งทีน ื่ จริงๆ " เย่ฟ่านกล่าวออกมาเบาๆ
่ ่าเหลือเชอ

ผังป๋ อถอนหายใจแล ้วกล่าวว่า

"หรือว่าซากปรักหักพังใหญ่โตนีเ้ ป็ นทีอ
่ ยูอ ั ของซากศพ
่ าศย
ทีน
่ อนอยูใ่ นโลงทองแดงนัน
้ "

เมือ
่ ได ้ยินคำพูดเหล่านี้ ทุกคนก็ตกตะลึง เรือ
่ งนีม
้ ค
ี วามเป็ นไป
ได ้อย่างยิง่ !

แหล่งกำเนิดแสงอยูด ่ ้านหน ้า และค่อยๆไหลออกมาจากด ้าน

หลังกำแพงทีพ ่ ังทลายลง ทำให ้มีรัศมีจางๆมัวๆและความ
ั ดิส
ศก ิ ธิท
์ ท ์ อ
ี่ ธิบายไม่ได ้

"มันคืออะไร?"
แหล่งกำเนิดแสงไหลเวียนอยูท ี่ ว่ นท ้ายของซากปรักหักพัง
่ ส
โบราณ ซงึ่ ทำให ้กำแพงทีพ ่ ังทลายและรกร ้างมากขึน ่ ยๆซงึ่
้ เรือ
ึ ลึกลับมาก
ทำให ้ผู ้คนรู ้สก

ทุกคนเหยียบกองซากปรักหักพังและเดินเข ้าหามัน แสงสลัวนัน ้

เคลือ
่ นตัวผ่านพระราชวังทีถ
่ ล่มลงมา แล ้วไปหยุดอยูท
่ ซ
ี่ าก
กำแพงซงึ่ สูงประมาณ 5-6 เมตร

“มาดูกน
ั ว่าแหล่งกำเนิดแสงคืออะไร!”

กลุม
่ คนเดินผ่านกำแพงทีพ ่ ังทลายไปอย่างระมัดระวังและมาถึง
จุดสนิ้ สุดของซากปรักหักพัง

ทันใดนัน
้ พวกเขาก็รู ้สก ึ หายใจติดขัดเล็กน ้อยคล ้ายกับว่า
ออกซเิ จนบริเวณนีค
้ อ ่ นข ้างเบาบาง แต่ทก ุ คนไม่ได ้ถอยหลัง
กลับเพราะแสงสลัวนัน ้ อยูต
่ อ
่ หน ้าพวกเขานีเ่ อง

ห่างออกไปห ้าสบิ เมตรข ้างหน ้ามีวด

ั โบราณตัง้ อยูอ
่ ย่างเงียบๆ มี
โคมไฟสเี ขียวและพระพุทธรูปโบราณ แสงสลัวนัน ้ ก็ออกมาจาก
พระพุทธรูปนั่นเอง

หน ้าวัดโบราณ ต ้นโพธิโ์ บราณมีความแข็งแรงราวกับมังกรขนาด

ใหญ่ ลำต ้นของมันแห ้งเหีย่ วแต่ยงั มีใบไม ้สเี ขียวห ้าหรือหกใบ
แต่ละใบนัน้ ใสราวกับคริสตัล และแสงสเี ขียวก็สอ ่ งประกาย
ราวกับมรกตทีล ่ ้ำค่า
12 - วัดโบราณ

่ ว่ นท ้ายของซากปรักหักพัง วัดโบราณปรากฏขึน
ทีส ้ มันเงียบสงบ
และมีขนาดไม่ใหญ่โตมากนัก ภายในวัดนัน ้ มีเพียงพระพุทธรูปที่
ถูกสร ้างขึน ึ่ ฝ
้ มาด ้วยหินซม ี นปกคลุ
ุ่ มอยู่

้
หน ้าวัดโบราณ มีต ้นโพธิโ์ บราณแข็งแรง ต่อให ้ใชคนหกเจ็ ดคน
โอบก็ไม่แน่วา่ จะทำสำเร็จ แต่เมือ
่ มองดูในระยะใกล ้ก็จะเห็นว่า
ต ้นโพธิต
์ ้นนีด
้ ้านในกลวงหมดแล ้ว

วัดโบราณและต ้นโพธิต ั กัน มันทำให ้ผู ้คนรู ้สก

์ า่ งพึง่ พาอาศย ึ ถึง
เวลาทีพ
่ ร่ามัวและการเปลีย ่ นแปลงของปี นำมาซงึ่ ความสงบ
และความเก่าแก่ไม่รู ้จบ

เมือ
่ เดินมาทีน ่ ี่ ทุกคนแทบจะซอ่ นความประหลาดใจไว ้ไม่ได ้
กลุม ่ วังทีก
่ ว ้างใหญ่และตระการตาด ้านหลังได ้กลายเป็ นซาก
ปรักหักพังไปนานแล ้ว แต่วด ้ งั คงมีชวี ต
ั โบราณเล็กๆแห่งนีย ิ ชวี า
อยู่

“จะมีวด ่ นีไ
ั โบราณเชน ้ ด ้อย่างไร”

“ใบของต ้นโพธิโ์ บราณไม่กใี่ บมีแสงสเี ขียวคริสตัลไหลออกมา

จริงๆ!”

ต ้นโพธิส ์ ามารถเรียกได ้ว่าเป็ นต ้นไม ้พระพุทธเจ ้าและมีความ

เกีย่ วพันอย่างลึกซงึ้ กับพระพุทธศาสนา

ตามตำนานเมือ่ กว่า 2,500 ปี ทแ

ี่ ล ้ว องค์ศากยมุนต
ี รัสรู ้ทีใ่ ต ้ต ้น
โพธิโ์ บราณและบรรลุสถานะพระพุทธเจ ้า
เบือ
้ งหน ้าทุกคน ต ้นโพธิโ์ บราณต ้นนีม
้ าพร ้อมกับวัดโบราณใน
ขณะทีด ี ระพุทธรูปองค์หนึง่ ซงึ่ ทำให ้ผู ้คนต ้อง
่ ้านในก็มพ
ประหลาดใจ

ึ เหมือนมีแม่น้ำสายยาวแห่งประวัตศ
"ทำไมฉั นรู ้สก ิ าสตร์พลุง่
พล่าน ทัง้ หมดนีท ้ อ
ี่ ยูต
่ รงหน ้าฉั นดูเหมือนผ่านมานานมากแล ้ว"

ระยะทางห ้าสบ ิ เมตรนัน ั ้ มาก และในไม่ชาทุ

้ สน ้ กคนก็เข ้ามาใกล ้
หัวใจของทุกคนพองโตด ้วยความรู ้สก ึ แปลกๆ สงิ่ ทีเ่ ขาเห็น
ต่อหน ้าเขาเป็ นเหมือนภาพประวัตศ ิ าสตร์เก่าๆทีม
่ ล
ี มหายใจเป็ น
วัน เดือน ปี

"ทีน
่ ค
ี่ อ ั อยูห
ื วัดทีเ่ หล่าทวยเทพของพุทธศาสนาอาศย ่ รือไม่"

"ในโลกนีม
้ เี พียงพระพุทธเจ ้าเท่านัน
้ ทีส
่ ามารถยืนยันได ้ว่ามีตวั
ตนจริงๆ แม ้ว่าวัดโบราณจะรกร ้างแต่กย ึ ได ้ถึง
็ งั ทำให ้ผู ้คนรู ้สก
สภาพแวดล ้อมแบบเซนทีอ ่ อ
่ นโยนและเงียบสงบ"

วัดโบราณเงียบและสงบทำให ้จิตใจของทุกคนผ่อนคลายลง

"มีแผ่นทองแดงเขียนอยู"่

วัดโบราณทีพ ่ ังทลายมีแผ่นป้ ายทองแดงขึน ้ สนิมและมีรอยด่าง

พร ้อมตัวอักษรโบราณสต ี่ วั ทีส ่ มังกรและงูทข
่ ลักอยู่ เชน ี่ ดอยู่
รอบๆ
ตัวหนังสอื ทีถ่ กู สลักอยูน
่ ัน ื จงติง่ เหวินมันเป็ น
้ เป็ นตัวหนังสอ
ตัวหนังสอ ื ทีม่ ขี นาดใหญ่ทำให ้อ่านได ้ง่าย แม ้ว่าหลายคนจะไม่
รู ้ความหมายของมันแต่กส ็ ามารถจดจำไว ้ในใจ

"คำสุดท ้ายคือ วัด " โจวยีม่ ค

ี วามเข ้าใจบางอย่างเกีย
่ วกับจงติง่
เหวินและรู ้จักคำพูดสุดท ้าย

ี่ ำนีค
"สค ้ อ ี่ ำ
ื 'วัดต ้าเล่ยหยิน'" ในตอนนีเ้ ย่ฟ่านอ่านทัง้ สค

ื่
ทุกคนแสดงท่าทีทเี่ หลือเชอ

ิ ใชไ่ หม”
“วัดต ้าเล่ยหยิน ... ฉั นจำไม่ผด

“เป็ นไปได ้ยังไง…”

วัดต ้าเล่ยหยินในตำนานเป็ นทีป ่ ระทับของพระพุทธเจ ้าและเป็ น

สถานทีศ ั ดิส
่ ก ิ ธิส
์ ท ์ งู สุดของพระพุทธศาสนา

อย่างไรก็ตาม วัดโบราณทีถ
่ ก
ู ทำลายนีม
้ ข
ี นาดเล็กมาก ไม่ม ี
โมเมนตัมอันงดงาม มีเพียงวัดโบราณ มันจะเป็ นวัดต ้าเล่ยหยิน
ไปได ้อย่างไร?

ทุกคนเห็นศพมังกรมาแล ้วดังนัน ้ พวกเขาทุกคนจึงค่อนข ้างมี

ิ ุ ้มกันในสงิ่ ทีเ่ หนือจินตนาการและเกือบจะเชอ
ภูมค ื่ ในการมีอยู่
ของเทพเจ ้าแล ้ว

แต่ในขณะนัน ้ ทุกคนก็ยงั ตืน

่ ตระหนกอยูบ
่ ้าง วัดโบราณบนดาว
อังคารทีเ่ รียกว่าวัดต ้าเล่ยหยิน หมายความว่าอย่างไร บางที
ประวัตศ
ิ าสตร์และตำนานมากมายอาจต ้องมีการตีความใหม่และ
ประวัตศิ าสตร์โบราณทีถ
่ ก
ู ทำลายล ้างจะถูกเปิ ดเผย

วัดโบราณทีอ
่ ยูต
่ รงหน ้าเป็ นวัดในตำนานจริงหรือ?

หากสงิ่ ทีพ
่ วกเขาคิดเป็ นเรือ่ งจริง เรือ
่ งนีก้ น
็ ่าตกใจอย่างยิง่ อย่าง
ไม่ต ้องสงสย ั บนดาวอังคารทีม ่ ด
ี น
ิ และกรวดสน ี ้ำตาลแดง วัด
โบราณทีถ ่ ก
ู ฝุ่ นปกคลุมมีต ้นกำเนิดทีน ่ ่าสะพรึงกลัวถึงระดับนี้

ยิง่ พวกเขามองมากขึน
้ เท่าไร วัดโบราณก็ยงิ่ มีความพิเศษมาก
ขึน ้ เท่านัน
้

วังบนท ้องฟ้ าทีอ ่ ้างหลังเขาชา่ งงดงาม กว ้างใหญ่ แต่กถ

่ ยูข ็ ก
ู
ทำลายทิง้ เหลือเพียงซากปรักหักพัง วัดโบราณแห่งนีด ้ เู หมือน
จะพังทลาย แต่กย ็ งั ตัง้ อยูท
่ ำให ้เกิดความแตกต่างอย่าง
ประหลาด

ต ้นโพธิน์ ัน
้ มาพร ้อมกับพระพุทธรูปโบราณทีม ่ แ ี ้ าและแสง
ี สงสฟ
สเี ขียวเล็กน ้อยเหมือนตะเกียง และสามารถทนต่ออารมณ์และ
บททดสอบของเวลาได ้ สงิ่ ทีเ่ หลืออยูน่ ค
ี่ อ
ื "ความจริง"

ตะเกียง พระพุทธรูป วัด ต ้นไม ้ ทุกสงิ่ ดูโบราณอย่างยิง่ และดำรง

อยูใ่ นโลกนี้

“ถ ้านีค
่ อ
ื วัดต ้าเล่ยหยินในตำนานจริงๆ ต ้นไม ้โบราณต ้นนีค
้ อ
ื
ต ้นไม ้ทีพ่ ท ้ สรู ้หรือไม่?”
ุ ธองค์ใชตรั
“เป็ นไปได ้อย่างไร นีเ่ ป็ นเพียงตำนานทางศาสนา นายคิดว่า
พุทธองค์จะนั่งอยูใ่ ต ้ต ้นไม ้โบราณบนดาวอังคารเป็ นเวลาเจ็ดวัน
เจ็ดคืนเมือ
่ สองพันห ้าร ้อยปี กอ ่ นจริงๆหรือ?”

"ทุกสงิ่ ดำเนินมาถึงขนาดนีแ
้ ล ้วพวกนายยังคิดว่ามีเรือ
่ งแปลก
ประหลาดอะไรทีเ่ ป็ นไปไม่ได ้อีก!"

ึ เหมือนกับฝั นไปแต่
ประสบการณ์ของทุกคนทำให ้พวกเขารู ้สก
มันก็เป็ นความจริงทีไ่ ม่อาจปฏิเสธ

ในเวลานีเ้ ย่ฟ่านเดินไปข ้างหน ้าอย่างกะทันหัน ผังป๋ อก็เดินไป

กับเขา และทัง้ สองก ้าวตรงเข ้าไปในวัดโบราณ ในเวลาเดียวกัน
โจวยีแ
่ ละหวังจือ ่ เหวินก็ไม่รอชา้

่ ดูเหมือนจะจำบางสงิ่ ได ้ ใบหน ้าของ

จากด ้านหลังหลิวหยุนจือ
เขาเปลีย่ นไปในทันใดและเขาก็รบ ี วิง่ เข ้าไปข ้างในอย่างรวดเร็ว

คนอืน ่ ๆก็ตน
ื่ จากภวังค์ หากเป็ นวัดต ้าเล่ยหยินจริงๆ ก็แสดงว่าวัด
นีเ้ คยมีเทพอาศย ั อยู่ บางทีเทพพวกนัน ้ อาจจะสง่ พวกเขากลับ
บ ้านก็ได ้

วัดโบราณมีขนาดเล็ก แต่ข ้างในไม่มอ ี ะไรเลยทุกอย่างเต็มไป

ด ้วยความว่างเปล่า เย่ฟ่านเดินมาทีด
่ ้านหน ้าของพระพุทธรูป
แล ้วหยิบตะเกียงโบราณขึน ้ มาดู

นีเ่ ป็ นตะเกียงโบราณทีถ ่ ก
ู สร ้างขึน
้ มาอย่างเรียบง่ายแต่เป็ นเรือ
่ ง
ทีน ่ ่าแปลกอย่างยิง่ ก็ตะเกียงโบราณนีไ ้ ม่มฝ
ี นเกาะแม
ุ่ ้แต่น ้อย
วัดนีไ
้ ม่เคยผ่านการทำความสะอาดมาหลายปี แล ้วและฝุ่ นก็
สะสมเป็ นชน ั ้ หนา แต่ตะเกียงโบราณสามารถหลีกเลีย
่ งฝุ่ นและก็
ึ ประหลาดใจ
ยังสว่างอยู่ มันทำให ้เย่ฟ่านรู ้สก

แม ้ว่าจะผ่านมานานไม่รู ้ว่ากีป
่ ี แต่ตะเกียงนีย
้ งั คงดูเหมือนใหม่
และยังมีความอบอุน่ อยูบ
่ ้าง?

“ทุกสงิ่ ว่างเปล่าไม่มอ
ี ะไรเลยนอกจากพระพุทธรูปและตะเกียง
ี ดายทีไ่ ม่พบสงิ่ ประดิษฐ์
นี”้ ผังป๋ อเหลือบมองไปรอบๆ แต่น่าเสย
อืน ่ ๆ

ในขณะนัน้ โจวยีท
่ เี่ ดินเข ้ามาข ้างหลังพวกเขา ในเวลาเดียวกัน
หลิวหยุนจือ
่ และคนอืน ่ ๆก็เข ้าไปในวิหารโบราณ ไม่มใี ครพูด
อะไร พวกเขาทัง้ หมดค ้นหาอย่างเงียบ ๆ

ในตอนเริม ่ ต ้นทุกคนไม่มแ ี ผนการอะไรพวกเขายังเดินไปข ้าง

หน ้าเรือ
่ ยๆอย่างสน ิ้ หวัง

แต่ตอนนีพ ้ วกเขาค ้นพบว่าพวกเขาอยูบ่ นดาวอังคารและวัดนีน้ ่า

จะเป็ นทีส ่ งิ สถิตของทวยเทพ ดังนัน
้ พวกเขาจึงมีความหวังขึน
้ มา
อีกครัง้ !

ในวัดโบราณเย่ฟ่านกำลังถือตะเกียงทองแดงทีใ่ สสะอาดและ
แวววาว แสงของตะเกียงนีย ่ งสว่างไปทัว่
้ งั คงอ่อนโยนและสอ
พืน
้ ทีร่ อบๆ

ทันใดนัน ้ เย่ฟ่านก็ได ้ยินเสย ี งสวดมนต์แผ่วเบาราวกับว่ามันมา

จากฟากฟ้ า ในตอนแรกเขาคิดว่าเขาคงหูแว่วไปเอง แต่ทน ั ใด
นัน ี งสวดมนต์นก
้ เสย ี้ ด
็ งั ก ้องทัว่ ทัง้ วัดโบราณ
จากนัน ้ ฝุ่ นในวิหารโบราณทัง้ หมดก็ลดลง เมือ ี งสวดมนต์นี้
่ เสย
ดังขึน
้ เศษฝุ่ นละอองทัง้ หมดก็ถก ู กำจัดออกไปอย่างรวดเร็ว

“นีเ่ ป็ นวัดต ้าเล่ยหยินจริงๆ”

13 - เมล็ดโพธิ์

"มีอะไรผิดปกติเหรอ?" ผังป๋ อเขย่าไหล่ของเย่ฟ่านอย่างแรง

เย่ฟ่านตืน ้ มาจากภวังค์ ทุกสงิ่ ทุกอย่างทีอ

่ ขึน ่ ยูต
่ รงหน ้าของเขา
ยังเหมือนเดิม วัดโบราณนีย ้ งั คงถูกปกคลุมด ้วยฝุ่ นละออง

“วัดต ้าเล่ยหยินจริงเหรอ?”

เขากระซบ ิ กับตัวเอง แม ้ว่าสงิ่ ทีไ่ ด ้ยินและได ้ยินจะสน ั ้ แต่ทำไม

มันถึงเป็ นความจริง? สงิ่ นีท้ ำให ้เขาตกตะลึงอยูค ่ รูห
่ นึง่ และคิด
อย่างรอบคอบ

เย่ฟ่านจ ้องมองทีต ่ ะเกียงทองแดงในมือของเขา แต่ไม่มค ี วาม

ึ พิเศษอีกต่อไป มีลวดลายสลักอยูบ
รู ้สก ่ นนัน
้ เรียบง่ายและเป็ น
ธรรมชาติ ธรรมดาและไม่มอ ี ะไรผิดปกติ

ี่ !ิ ”
“ดูนส

่ นนักเรียนชายคนหนึง่ พบฟูกเก่าจากกองขีเ้ ถ ้า ซงึ่ ไม่ได ้หาย

เพือ
ไปแม ้ว่าจะผ่านมานานหลายปี

หลังจากนัน
้ ไม่นานเพือ
่ นนักเรียนหญิงคนหนึง่ ก็พบลูกประคำที่
ทำจากไม ้

ี หายไหมจะผ่านกาลเวลาอันยาวนาน เมือ
มันไม่ได ้รับความเสย ่
ปั ดฝุ่ นละอองออกมันยังคงมีความเงางามเหมือนเดิม
 ื้ ครึง่ ตัวจมอยูใ่ ต ้ฝุ่ นธุลท
ในเวลาเดียวกัน เคดก็พบไม ้บักฮอ ี อ
ี่ ยู่
ด ้านหน ้าของพระพุทธรูป บนตัวของไม ้บักฮอ ื้ สลับด ้วยรูปของ
พระพุทธองค์อย่างสวยงาม

ในตอนนีเ้ ย่ฟ่านจมอยูใ่ นความคิดของตัวเอง ถ ้านีค ่ อ

ื วัด
ต ้าเล่ยหยินในตำนานจริงๆ ดังนัน
้ สถานทีแ่ ห่งนีเ้ คยเป็ นทีป
่ ระทับ
ของเทพเจ ้าและของทุกอย่างย่อมเป็ นสงิ่ ทีไ่ ม่ธรรมดา!

"เอ๊ะ"

เท ้าของหวังจือ
่ เหวินดูเหมือนจะเตะอะไรบางอย่างมันเป็ นโลหะ
ทองแดงชน ิ้ หนึง่ เมือ
่ พวกเขายกมันขึน
้ มาแล ้วปั ดฝุ่ นละอองออก
ไปให ้หมดก็มองเห็นว่ามันเป็ นระฆังใบเล็กๆ

"แค ้ง ... "

เขาเขย่าระฆังทองแดงและทันใดนัน ้ ก็มเี สยี งระฆังไพเราะราวกับ

ี งของพระพุทธเจ ้าดังขึน
ว่าเสย ้ ซงึ่ ทำให ้ผู ้คนรู ้สก
ึ สงบ

เย่ฟ่านถูกขัดจังหวะความคิดและอดไม่ได ้ทีจ
่ ะมองดูระฆัง
ทองแดงซงึ่ สลักด ้วยลวดลายเมฆและเสนสายที
้ ไ่ หลริน เมือ
่
มองเห็นมันทำให ้จิตใจของเขาเกิดความสงบเป็ นอย่างมาก

ผังป๋ อบ่นเบาๆ ตัง้ แต่ทเี่ ขาเข ้ามาในวัดโบราณนีเ้ ขายังไม่เคยไม่

ได ้ขุดพบอะไรเลยดังนัน ้ เขาจึงคิดว่าเขาค่อนข ้างโชคร ้าย

เกือบในเวลาเดียวกัน หลีเ่ สย ี่ วม่านพบหยกครึง่ หนึง่ ทีเ่ ชงิ พระ

่ ปั ดฝุ่ นออกก็พบว่านีเ่ ป็ นหยกสเี ขียวทีม
พุทธรูปหิน เมือ ่ ค
ี วาม
งดงามอย่างมาก
เย่ฟ่านไม่สนใจเกีย่ วกับสงิ่ ประดิษฐ์เหล่านัน
้ เขาพอใจทีถ ่ อ
ื
ตะเกียงทองแดงไว ้ในมือ ต่อให ้สงิ่ ประดิษฐ์ทก ุ อย่างรวมกันเขา
ก็คดิ ว่ามูลค่าของมันไม่สามารถเทียบกับตะเกียงทองแดงนี้

ื่ ว่าจะหาไม่เจอ...” ผังป๋ อพึมพำ

“ฉั นไม่เชอ

“ถือตะเกียงนีไ
้ ว ้แล ้วค ้นหาอะไรบางอย่าง จำไว ้ว่าของทุกอย่าง
ทีน
่ ายค ้นพบอาจจะเกีย ่ วข ้องกับชะตากรรมของเรานับจากนี”้

เย่ฟ่านสง่ ตะเกียงให ้ผังป๋ อ เขาเชอ ื่ ว่าสงิ่ ต่างๆทีอ

่ ยูใ่ นวัดนีต
้ ้อง
เป็ นของเทพเจ ้าในอดีต ดังนัน ้ มันจะมีประโยชน์ในการดำรงชวี ต ิ
ของพวกเขาทีน ่ อ
ี่ ย่างแน่นอน!

เย่ฟ่านเดินออกจากวัดและไปทีต ่ ้นโพธิต
์ ้นนัน
้ ในเวลานีเ้ ขา
ื่ ว่ามีเทพเจ ้าในโลกนีจ
พยายามโน ้มน ้าวตัวเองให ้เชอ ้ ริงๆ

ถ ้านีค
่ อ ้ สงิ่ สำคัญทีส
ื วัดโบราณในตำนานนัน ่ ด
ุ ย่อมต ้องเป็ นต ้น
โพธิต ์ ้นนีอ
้ ย่างแน่นอน!

ต ้นโพธิเ์ ป็ นต ้นไม ้ศกั ดิส

์ ทิ ธิข
์ องพุทธศาสนา ตามบันทึกในสมัย
ราชวงศถ ์ งั พระพุทธเจ ้าเคยตรัสกับพระอานนท์วา่ มีวต ั ถุสาม
ชนิดทีเ่ ป็ นสงิ่ ศก
ั ดิส
์ ทิ ธิ์

นั่นก็คอ
ื อัฐธิ าตุของพระองค์ พระพุทธรูป และต ้นโพธิ์

เพราะพระพุทธเจ ้าตรัสรู ้ใต ้ต ้นโพธิ์ การมองเห็นต ้นโพธิก

์ เ็ หมือน
เห็นพระพุทธเจ ้า
ตรงหน ้าเย่ฟ่านต ้เป็ นต ้นไม ้โบราณทีแ่ ข็งแรงราวกับมังกร ลำต ้น
ของมันเป็ นโพรง ต ้นไม ้ต ้นนีต ้ ายไปแล ้วอย่างแน่นอน เพียง
แต่วา่ ใบของมันยังคงงดงามเหมือนกับหยกโบราณ

ไม่วา่ ต ้นไม ้โบราณนีจ

้ ะเกีย
่ วข ้องกับพระพุทธเจ ้าหรือไม่ แต่
ใบไม ้สเี ขียวทัง้ หกใบเพียงอย่างเดียวก็เพียงพอทีจ ่ ะแสดงความ
พิเศษของมัน

เย่ฟ่านเข ้ามาใต ้ต ้นไม ้และมองดูต ้นโพธิโ์ บราณอย่างระมัดระวัง

กิง่ ก ้านขนาดใหญ่เกือบกดทับเหนือวิหารโบราณ

หากกิง่ ก ้านถูกปกคลุมไปด ้วยใบไม ้ แม ้แต่แสงจากดวงอาทิตย์ก็

ไม่สามารถสอ ่ งทะลุมาได ้

ในเวลานี้ หัวใจของเย่ฟ่านเต็มไปด ้วยความตืน ่ เต ้นและเขาพบ

ว่าใบไม ้สเี ขียวคริสตัลทัง้ หกใบนัน
้ มีแสงสเี ขียวไหลออกมาและ
ล่องลอยลงไปทีด ่ ้านล่างของต ้นโพธิ์

แสงทีไ่ หลออกมานัน ้ มีรป

ู ร่างเหมือนผ ้าไหม มันไหลล ้นออกมา
จากใบไม ้สเี ขียวทัง้ หกใบ ให ้ผู ้คนรู ้สก
ึ ถึงลมหายใจแห่งชวี ต
ิ มี
พลังหมุนเวียนอย่างไม่มท ี ส ิ้ สุด
ี่ น

เย่ฟ่านนั่งลงเพือ่ เก็บบางอย่างทีโ่ คนต ้นไม ้ขึน

้ มา และต ้องการดู
ว่ามีอะไรอยูข ่ ทีเ่ ขาจะได ้รวมหมอกสเี ขียวทีไ่ หลออก
่ ้างใต ้ เพือ
มาจากใบโพธิ์

ใต ้ดินเขาไม่เห็นสงิ่ แปลกปลอม ไม่มแ ี สงวูบวาบมีเพียงเมล็ด

จากต ้นโพธิท ี่ เู หมือนกับก ้อนหินสเี ทา
์ ด
สงิ่ เดียวทีพ
่ เิ ศษก็คอื ขนาดของมัน เมล็ดโพธิธ์ รรมดามีขนาดเท่า
เล็บมือเท่านัน ้ แต่เมล็ดโพธิเ์ มล็ดนีม
้ ข
ี นาดเท่ากับผลวอลนัท

ึ ประหลาดใจ เป็ นไปได ้ไหมทีห

เย่ฟ่านรู ้สก ่ มอกสเี ขียวทีไ่ หล
ออกมาจากใบโพธิจ ์ ะถูกเมล็ดโพธิก์ ลืนเข ้าไป?

หลังจากสงั เกตอยูค
่ รูห
่ นึง่ เขาก็มองเห็นจริงๆว่าในเมล็ดโพธิน
์ ม
ี้ ี
แสงสเี ขียวปรากฏขึน้ เป็ นครัง้ คราว

เย่ฟานวางเมล็ดโพธิน ์ ไ ี้ ว ้ในฝ่ ามือของเขา และหลังจากการ

สงั เกตอย่างใกล ้ชด
ิ เขาก็ประหลาดใจ ลวดลายธรรมชาติบน
เมล็ดโพธิธ์ รรมดานีเ้ ชอื่ มต่อกันและกลายเป็ นพระพุทธเจ ้าผู ้ทรง
เมตตา!

“นีค
่ อ
ื พระพุทธรูปตามธรรมชาติทเี่ กิดขึน
้ เมือ
่ 2500 ปี ทแ
ี่ ล ้วหรือ
เปล่า?”

ต ้นโพธิม
์ ช ื่ เรียกอีกอย่างหนึง่ ว่า ต ้นไม ้แห่งปั ญญา ต ้นไม ้แห่ง
ี อ
สติ และต ้นไม ้แห่งความคิด ตำนานเล่าว่ามันทำให ้มนุษย์
สามารถรู ้แจ ้งเข ้าถึงแก่นแท ้ของตัวเอง

เย่ฟ่านยกเมล็ดโพธิข์ นึ้ เหนือศรี ษะของเขาและเผชญ

ิ หน ้ากับ
ใบไม ้สเี ขียวหกใบทีอ
่ ยูด่ ้านบน

ทำไรนัน้ ความเร็วของแสงสเี ขียวทีห

่ ล่นลงมาเกิดขึน
้ อย่าง
รวดเร็วเป็ นอย่างมากและพวกมันหลัง่ ไหลลงมาไม่หยุด

ปั ง
เมือ
่ แสงสุดท ้ายตกลงมาใบโพธิพ
์ วกนัน
้ ก็แหลกละเอียด

เมือ
่ ถึงจุดนีเ้ ย่ฟ่านก็ตระหนักแล ้วว่าต ้นโพธิต
์ ้นนีม
้ ค
ี วามพิเศษ
จริงๆ

ในเวลานี้ เขาสงั เกตเห็นว่ามีผงจำนวนมากบนพืน ้ ดิน ซงึ่ คล ้าย

กับเถ ้าถ่านทีเ่ กิดจากใบโพธิ์ เย่ฟ่านกำลังคิดว่าเขาจะรวบรวม
พวกมันมาเก็บไว ้หรือไม่

เย่ฟ่านไม่รู ้ว่ามีประโยชน์หรือเปล่าแต่เขาก็เก็บฝุ่ นผงทีเ่ กิดจาก

ใบโพธิพ์ วกนัน ้ ไว ้ก่อน จากนัน
้ เขาก็เดินเข ้าไปในวัดต ้าเล่ยหยิน

ในขณะนีม
้ ผ
ี ู ้คนอีกมากมายทีค ่ ้นพบของบางอย่างในวัด โดย
เฉพาะหลิวหยุนจือ ี น ้า
่ ทีไ่ ด ้ไม ้เท ้าพระธรรมมาถือไว ้ในมือ สห
ของเขาตอนนีเ้ ต็มไปด ้วยความหยิง่ ผยอง

ไม ้เท ้าพระธรรมชนิดนีม้ ช ื่ ทีท

ี อ ่ รงอานุภาพมากในพระพุทธ
ศาสนา มันคือไม ้เท ้าวัชระ มีความหมายทางอ ้อมว่า "ทำลาย
ั รู"
ศต

ั ลักษณ์ของภูมป
มันเป็ นสญ ิ ั ญญาและความจริงทีอ ่ ยูย
่ งคงกระพัน
และทำลายไม่ได ้ ว่ากันว่ามันคือสงิ่ ประดิษฐ์ระดับเทพเจ ้าอย่าง
หนึง่

หากพระพุทธเจ ้ามีจริง ไม ้เท ้าวัชระนีย ้ อ

่ มเป็ นวัตถุมงคลอย่างไม่
ั แม ้ว่าพวกเขาจะไม่รู ้ว่ามันเป็ นวัตถุระดับเทพเจ ้าหรือ
ต ้องสงสย
ไม่แต่แค่ถอ ึ อุน
ื ไว ้ก็ทำให ้ทุกคนรู ้สก ่ ใจแล ้ว
“นายคิดว่าถ ้าพวกเราได ้รับสงิ่ ประดิษฐ์ระดับเทพเจ ้าพวกนีแ
้ ละรู ้
้
วิธใี ชงานมั
น พวกเราจะกลับบ ้านได ้หรือเปล่า…”

เมือ
่ ได ้ยินคำพูดของหลิวหยุนจือ
่ ทุกคนก็มองไปทีไ่ ม ้เท ้าวัชระ
ของเขาด ้วยความอิจฉา

นอกจากไม ้เท ้าวัชระแล ้ว หลายคนยังพบกระถางธูปหัก

ไม ้บรรทัดหยก ระฆังทองเหลือง ไม ้ตีกลอง ฯลฯ

ในหมูพ
่ วกเขาเพือ่ นนักเรียนหญิงทีน ่ ่าสงสารคนนัน้ ก็พบสงิ่
ประดิษฐ์พเิ ศษ นั่นคือลูกปั ดลูกประคำทีส่ มบูรณ์

มันมีเพียงหกลูกเท่านัน ้ แต่ความสดใสของมันทำให ้ทุกคนมัน

่ ใจ
ว่านีค
่ อ ิ้ หนึง่
ื ของล้ำค่าชน

“มันคงไม่ถก
ู สร ้างขึน
้ มาจากพระธาตุหรอกนะ?” คนข ้างๆพูดด ้วย
ความแปลกใจ

ี องอ่อนทัง้ หมดคล ้ายกับอัญมณี

ลูกปั ดทัง้ 6 เม็ดเป็ นคริสตัลสท
ทีง่ ดงาม ซงึ่ ชวนให ้นึกถึงพระธาตุทหี่ ลงเหลืออยูห
่ ลังจากการ
สนิ้ พระชนม์ของพระพุทธเจ ้าโบราณ

ประคำสายนีผ้ ดิ ปกติมาก มันถูกค ้นพบโดยนักเรียนหญิงโดย

บังเอิญจากด ้านบนพระพุทธรูป

ลูกปั ดหกเม็ดถูกร ้อยด ้วยด ้ายโปร่งใสบางๆและแต่ละเม็ดมี

ลวดลายคล ้ายมนุษย์คลุมเครือและมีทา่ ทางต่างกัน (น่าจะเป็ น
สร ้อยคอของเทพหลิว)
นีเ่ ป็ นสงิ่ ของชน
ิ้ ทีส ่ ามต่อจากตะเกียงทองแดงของเย่ฟ่านและ
บาตรของโจวยีท ่ ด
ี่ มู ค ั ดิส
ี วามศก ิ ธิม
์ ท ์ ากทีส
่ ด
ุ

แน่นอนว่าตะเกียงทองแดงนัน ้ สะดุดตาทีส
่ ด
ุ เพราะเป็ นตะเกียง
โบราณเพียงดวงเดียวทีไ่ ม่เปื้ อนฝุ่ น

ทุกคนสามารถเห็นความพิเศษนีไ
้ ด้
 ้
14 - เสนทางของเทพเจ ้า

ึ หดหูท
ผังป๋ อรู ้สก ่ ส
ี่ ด
ุ ทุกคนล ้วนแล ้วแต่ได ้วัตถุโบราณเป็ นของ
ตัวเอง เขาเป็ นคนแรกทีเ่ ดินเข ้าไปในวิหาร แต่กลับไม่ได ้อะไร
เลย

เขายืนอยูห
่ น ้าวัดสายตาของเขากวาดไปทัว่ ทุกที่ ทันใดนัน
้
ดวงตาของเขาก็เปล่งประกาย เขาก ้าวถอยหลังและหยิบเอา
แผ่นป้ ายทีส
่ ลักคำว่า"วัดต ้าเล่ยหยิน" ขึน
้ มา

การกระทำของเขาทำให ้ทุกคนต่างก็ประหลาดใจ

จากนัน ้ ทุกคนก็ตระหนักว่าแผ่นทองแดงนีต ้ ้องไม่ธรรมดา มันอยู่

ทีน
่ ม
ี่ าเป็ นเวลานานอาจจะถึง 2,500 ปี แต่วา่ สุดท ้ายแล ้วก็ไม่ม ี
แม ้แต่ฝนละอองที
ุ่ เ่ กาะมันอยู่

“หนักจริงๆ...”

ผังป๋ อลากแผ่นทองแดงแล ้วเดินกลับมา เขาเพิง่ ออกจากวิหาร

ั่ สะเทือน ทันใดนัน
และทัง้ วิหารก็สน ้ พระพุทธรูปทีอ
่ ยูด
่ ้านในวัดก็
พังทลายลง

"คลิก"

จากนัน ี งสวดมนต์กด
้ เสย ็ งั กึกก ้องไปทัว่ วัด

"โอ ฮะ ฮะ ปั ง มิ ฮู ...
เสยี งอันอันสง่างามดังกึกก ้องเขย่าท ้องฟ้ าและสวรรค์ปฐพีให ้
เกิดการสน ั่ สะเทือนครัง้ ใหญ่!

ี งสวดมนต์นเี้ ต็มไปด ้วยความเห็นอกเห็นใจ เคร่งขรึม

เสย
ประเสริฐ และลึกลับ

วัดทีเ่ คยอาบไปด ้วยสงิ่ สกปรกรวมทัง้ ฝุ่ นละอองถูกชะล ้างออก

ไปทันที

ครัง้ นีไ ่ าพลวงตา ไม่เพียงแต่เย่ฟ่านและผังป่ อเท่านัน

้ ม่ใชภ ้ ที่
ได ้ยิน คนอืน ่ ๆต่างก็ตกใจและพูดไม่ออก

ในเวลาเดียวกัน สงิ่ ประดิษฐ์ทงั ้ หมดทีผ

่ ู ้คนพบในวัด ไม่วา่ จะ
สมบูรณ์หรือเสย ี หาย ทัง้ หมดก็เปล่งแสงทีน ่ ุ่มนวล และแสงจ ้าก็
่ งลงมา ซงึ่ ทำให ้ทุกคนประหลาดใจ
สอ

อย่างไรก็ตาม ในท ้ายทีส ่ ด ี งทีด

ุ ด ้วยเสย ่ งั พระพุทธรูปหินในวัด
โบราณก็แตกเป็ นเสย ี่ งๆ กลายเป็ นเถ ้าธุลแ ี ละลอยออกจากวัด
ไปกับสายลม

"แย่แล ้ว"

ในเวลาเดียวกัน ต ้นโพธิโ์ บราณทีอ ่ ยูด ี่ ง

่ ้านหน ้าวัดก็แตกเป็ นเสย
ๆ ไม่มเี ศษไม ้ ไม่มก
ี งิ่ ก ้านทีต
่ าย ต ้นไม ้ขนาดใหญ่กลายเป็ นเถ ้า
ถ่านและล่องลอยขึน ้ ไปบนฟ้ า

เย่ฟ่านมองดูอยูค
่ รูห
่ นึง่ แล ้วกล่าวว่า
“ของทีพ่ วกเรานำมาจากวัดน่าจะเป็ นสงิ่ ของทีท
่ ำให ้วัดยังคง
ดำรงอยูไ่ ด ้ การทีพ
่ วกมันจะพังทลายหลังจากทีพ ่ วกเราออกมาก็
น่าจะเป็ นแบบนี้ "

ึ ตืน
โจวยีร่ ู ้สก ่ เต ้นมากในขณะนี้ และดวงตาของเขาก็เปล่ง
ประกายแบบแปลกๆ

"หรือว่าแท ้ทีจ
่ ริงแล ้วโลกนีม ้ เี ทพเจ ้าอยูจ
่ ริงๆ หากพวกเราเดิน
้
ไปตามเสนทางเหล่ านีไ้ ม่แน่วา่ พวกเราอาจจะได ้เป็ นเทพเจ ้า
ก็ได ้ "

เทพเจ ้า พุทธะ ความเป็ นอมตะ ... ความจริงเรือ ่ งเหล่านีล

้ ้วนเป็ น
เรือ
่ งไร ้สาระ แต่มน
ั กลับดูจริงจังขึน
้ มาเมือ
่ พวกเขาเห็นมันด ้วย
ตาของตัวเอง

"การเป็ นเทพเจ ้าแม ้จะพูดง่ายแต่มน

ั ไม่มท
ี างเป็ นไปได ้" ผังป๋ อ
เหลือบมองโจวยีแ ่ ละกล่าวว่า

“สงิ่ สำคัญทีส ่ ด
ุ ตอนนีค ื ต ้องหาทางเอาชวี ต
้ อ ิ รอด ทะเลทราย
แห่งนีไ ี งิ่ มีชวี ต
้ ม่มส ิ ไม่มอี าหาร หากเวลาล่วงเลยไปอีก 7-8
ชวั่ โมงพวกเราจะตายอย่างแน่นอน "

"ทุกสญ ั ญาณบ่งชวี้ า่ ดาวเคราะห์ดวงนีเ้ ป็ นดาวอังคาร และเราทุก

คนรู ้ว่าดาวอังคารไม่มส ี ภาพแวดล ้อมสำหรับการอยูร่ อด"
หลีเ่ สยี่ วม่านวิเคราะห์ออกมา

"ถ ้ามีพระเจ ้าจริงๆ บางทีมนั อาจจะสามารถอธิบายทัง้ หมดนีไ ้ ด้

เพราะนีอ ่ าจจะเป็ นเพียงพืน
้ ทีท
่ บ
ี่ ริสท
ุ ธิเ์ ล็กๆภายในดาวอังคาร"
ทันทีทค
ี่ ำพูดของเธอจบลง ก็มเี สย ี งดังก ้องกังวานมาจากดินส ี
น้ำตาลแดง และแผ่นดินทีว่ า่ งเปล่าก็สน ั่ สะเทือนราวกับมีม ้า
หลายพันตัววิง่ อยู่ และดูเหมือนว่ามีคลืน ่ ทะเลโหมกระหน่ำ

"พายุทราย ... ซุปเปอร์พายุบนดาวอังคาร!" ใบหน ้าของเคด

เปลีย
่ นไปอย่างรุนแรงและตะโกนออกมาเป็ นภาษาจีนที่
คล่องแคล่ว

เวลา 1 ใน 4 ของดาวอังคารจะเต็มไปด ้วยพายุทะเลทรายอันบ ้า

คลัง่ ในขณะทีม
่ น
ั เคลือ
่ นทีด
่ ้วยความเร็ว 180 เมตรต่อวินาที
พายุใหญ่สามารถกวาดโลกทัง้ ใบได ้

อย่าว่าแต่มนุษย์ธรรมดาคนหนึง่ เลย ต่อให ้เป็ นรถถังขนาดใหญ่

ก็จะถูกบดขยีอ้ ย่างรุนแรง!

ในเวลาเพียงครูเ่ ดียว ดวงดาวและดวงจันทร์ทงั ้ หมดก็หายไป

ทรายสน ี ้ำตาลแดงทีไ่ ม่มที ส ิ้ สุดปกคลุมท ้องฟ้ าจนหมด และ
ี่ น
พายุลกู ใหญ่ทก ี่ วาดล ้างดาวอังคารทัง้ หมดก็เปิ ดออกอย่าง
รวดเร็ว

"มันหายไปไหน ... "

เมือ ั ครูท
่ สก ่ ผ
ี่ า่ นมา หลายคนตกใจกลัวโดยคิดว่าหายนะครัง้
ใหญ่กำลังจะมาถึง แต่ในเวลานี้ ทุกคนพบว่าพายุในดาวอังคาร
นัน
้ หายไปแล ้ว

คำพูดของหลีเ่ สยี่ วม่านเป็ นจริง นีเ่ ป็ นดินแดนเล็กๆทีม

่ ค
ี วาม
บริสท
ุ ธิแ ั ดิส
์ ละศก ิ ธิส
์ ท ์ ามารถสกัดกัน ้ พายุทะเลทรายอันบ ้าคลัง่
ได ้ ซงึ่ พิสจ
ู น์โดยอ ้อมว่าเทพเจ ้าอาจมีอยูจ
่ ริง และทีน
่ อ
ี่ าจเป็ นที่
หลบภัยของเหล่าทวยเทพ

"ไม่ ดูทโี่ ดมท ้องฟ้ าสมิ น

ั กำลังพังทลายลงแล ้ว!" ใบหน ้าของ
นักเรียนหญิงทีม ่ องขึน ี าว
้ ไปบนฟ้ ากลายเป็ นสข

แสงสท ี องทีป
่ กคลุมทัว่ ทัง้ โดมท ้องฟ้ าอยูก
่ ำลังจะพังทลายลง
เรือ
่ ยๆ หลังจากเห็นฉากนีใ้ บหน ้าของทุกคนก็เปลีย ่ นส ี เมือ
่
ความตายกำลังจะมาถึงใครจะสงบลงได ้

“เราควรทำอย่างไร เรา ... จะตายทีน

่ จ
ี่ ริงๆเหรอ?” คำพูดของ
บางคนสนั่ คลอน

“ฉั นไม่อยากตาย...” นักเรียนหญิงบางคนร ้องออกมา

ี องทีป
"ถ ้าแสงสท ่ กคลุมท ้องฟ้ าอยูห
่ ายไปพวกเราจะตายภายใต ้
พายุของทะเลทราย!"

แม ้แต่กลุม ่ กัน ทีน

่ ทีเ่ ป็ นผู ้ชายก็ยงั หวาดกลัวเชน ่ เี่ ป็ นดินแดนอัน
บริสทุ ธิแ
์ ห่งเดียวในดาวอังคารนี้ ถ ้ามันหายไปพวกเขาจะต ้องตา
ยอย่างแน่นอน

“บูม…”

พายุโหมกระหน่ำเหมือนวันสน ิ้ โลกกำลังจะมาถึง โลกทัง้ ใบ

ดูเหมือนจะสน ั่ สะเทือน ทรายอันบ ้าคลัง่ ถูกหอบขึน
้ ไปบนท ้อง
ฟ้ าเป็ นฉากทีน่ ่าหวาดหวัน
่ อย่างยิง่
ในเวลานีด ั เจน เขามองดูพายุทรายที่
้ วงตาของเย่ฟ่านยังคงชด
ท่วมท ้นและพูดอย่างใจเย็น

"บางทีตอนนีอ
้ าจมีทางเดียวเท่านัน ่ ะมีชวี ต
้ ทีจ ิ รอด"

“พวกเราจะหนีไปทีไ่ หน!”

“ดินแดนอันบริสท
ุ ธิน
์ จ
ี้ ะไม่มอ
ี ก
ี ต่อไปแล ้ว จะมีทไี่ หนอีกทีจ
่ ะอยู่
รอดได ้?”

ในชว่ งหัวเลีย
้ วหัวต่อของชวี ต
ิ และความตาย ทุกคนกังวลอย่าง
มาก และหลายคนสบ ั สน

“แท่นบูชาห ้าส”ี เย่ฟ่านกล่าว

ทันใดนัน
้ บางคนก็เข ้าใจความคิดของเย่ฟ่าน แต่หลายคนก็ยงั งง

“ใช ่ นีอ
่ าจเป็ นทางออกเดียว” โจวยีพ
่ ยักหน ้าและตกลง

ตามข ้อสน ั นิษฐานของเย่ฟ่านในอดีตอันไกลโพ ้น เหล่าทวย

้
เทพได ้เปิ ดเสนทางโบราณสู ่ วงดาว และมันอาจจะเป็ นเสนทาง
ด ้
ื่ มต่อโลกและดาวอังคาร
ทีเ่ ชอ

แต่เขาคิดว่านีเ่ ป็ นเพียงจุดเคลือ
่ นย ้ายแห่งหนึง่ เท่านัน
้ ไม่น่าจะ
่ ลายทาง
ใชป

นอกจากนีย ี นดาวอังคาร ซงึ่ น่าจะเชอ

้ งั มีแท่นบูชาห ้าสบ ื่ มต่อกับ
ท ้องฟ้ าทีเ่ ต็มไปด ้วยดวงดาวทีอ ่ ยูไ่ กลออกไป นีค่ อ ้
ื เสนทางที ่
เหล่าทวยเทพได ้เดินทางไป
ตอนนีพ ้ วกเขาจะถูกบังคับให ้สน ิ้ หวัง มีเพียงเดินไปตามเสนทาง
้
ทีเ่ ทพเจ ้าโบราณทิง้ ไว ้เท่านัน
้ พวกเขาจึงจะมีโอกาสรอด

ในเวลานี้ ทุกคนต่างก็รบ ี ย่างรวดเร็ว

ี วิง่ ไปยังแท่นบูชาห ้าสอ

แม ้ว่ามันจะอยูห
่ า่ งออกไปเพียงกิโลเมตรเดียว แต่ทก ุ คนก็รู ้สกึ
ราวกับว่าพวกเขาอยูห ่ า่ งจากมันสุดขอบฟ้ า ระยะทางนีเ้ กีย
่ วข ้อง
กับชวี ต
ิ และความตาย

ี อ
หากพวกเขาไปไม่ถงึ แท่นบูชาห ้าสก ่ นทีโ่ ดมท ้องฟ้ าจะพังลง
พวกเขาจะตายอย่างแน่นอน

ในเวลานีซ
้ ากปรักหักพังทีอ
่ ยูด
่ ้านหน ้าพวกเขาเป็ นอุปสรรค
อย่างมากต่อการทีพ
่ วกเขาจะไปให ้ถึงแท่นบูชา หลายคนได ้รับ
บาดเจ็บจากการสะดุดล ้ม แต่พวกเขาก็ลก ุ ขึน
้ มาอย่างรวดเร็ว

แม ้ว่าทุกคนจะไปถึงแท่นบูชาห ้าสไี ด ้อย่างปลอดภัย แต่กย ็ งั ไม่

้
แน่วา่ พวกเขาจะเดินทางไปตามเสนทางของเทพเจ ้าทีท
่ งิ้ ไว ้ได ้
หรือไม่

นีค
่ อ
ื เงามหึมาทีป ่ กคลุมอยูใ่ นใจของทุกคน เราต ้องรู ้ว่าแม ้ว่าบน
ภูเขาไท่ซานจะมีแท่นบูชาทีส ่ ง่ พวกเขามาทีน
่ ี่ แต่พวกเขาก็ไม่
เข ้าใจเงือ ้
่ นไขทีเ่ ปิ ดใชงานมั นแม ้แต่น ้อย

"อา ... "

ทันใดนัน ้ เพือ
่ นนักเรียนหญิงคนหนึง่ ก็กรีดร ้องออกมาในขณะที่
วิง่ ผ่านซากปรักหักพัง
ใบหน ้าของเธอเต็มไปด ้วยความสยดสยองและบริเวณหว่างคิว้
ของเธอมีรเู ลือดเหมือนกับว่าใครบางคนใชนิ้ ว้ เจาะเข ้าไป

"เกิดอะไรขึน
้ ?!"

ึ หวาดกลัว หญิงสาวคนนัน
ทุกคนรู ้สก ั ๆ
้ วิง่ มาพร ้อมกับพวกเขาชด
แต่ตอนทีเ่ ธอตายพวกเขากลับมองไม่เห็นอะไรเลย

“อย่าเข ้าใกล ้เธอ!”

เย่ฟ่านหยุดเพือ่ นร่วมชนั ้ ชายสองคนทีต ่ ้องการเข ้าใกล ้ร่างกาย

ของเพือ่ นผู ้หญิงคนนัน
้ เขาจำได ้ถึงหัวกระโหลกทีม ่ รี อ
่ งรอยถูก
แทงกลางหน ้าผากในตอนทีม ่ าทีน
่ ค
ี่ รัง้ แรกได ้

เรือ
่ งนีท ึ หวาดกลัวเป็ นอย่างมาก
้ ำให ้เขารู ้สก
15 - ชวี ต
ิ และความตาย

่ วิหารต ้าเล่ยหยิน ใชไ่ หม … พระเจ ้าฉั นต ้องการ

“เราดูหมิน
ลงโทษเรา” เสย ี งของเพือ ั่ สะท ้าน หัวใจของ
่ นนักเรียนหญิงสน
เธอเต็มไปด ้วยความตืน ่ ตระหนก

“มันเป็ นไปไม่ได ้ ทุกคนในโลกนีร้ ู ้ว่าพุทธองค์ทรงมีเมตตา” โจว

ยีก
่ ล่าวสอดแทรกขึน ้

"เราไม่สามารถพาเธอไปได ้เราต ้องทิง้ เธอไว ้ทีน

่ ี่ ตอนนีเ้ ราต ้อง
่ ท่นบูชาห ้าส"ี
รีบกลับไปทีแ

ในชว่ งเวลาแห่งชวี ต ่ นีไ

ิ และความตายเชน ้ ม่มใี ครพยายามดึงดัน
ทีจ
่ ะพาร่างกายของหญิงสาวไปด ้วย

"เอ๊ะ ... "

ทันใดนัน ี งระฆังทีไ่ พเราะก็ดงั ขึน

้ เสย ้ บริเวณรอบๆหวังจือ ่ เหวิน
และทัง้ ตัวของเขาถูกปกคลุมไปด ้วยแสงสท ี องทีง่ ดงามราวกับ
ว่าเขาสวมเสอ ื้ เกราะทองคำหนาเป็ นชน ั้ ๆ

สายตาทุกคูต
่ า่ งก็จับจ ้องไปยังระฆังทองแดงทีอ
่ ยูใ่ นมือของหวัง
จือ
่ เหวิน

"เกิดอะไรขึน
้ ?"

หลิวหยุนจือ
่ ถามอย่างประหม่า

“มีบางอย่างโจมตีฉันในตอนนี้ … ”
หวังจือ
่ เหวินกล่าวเบาๆ ในตอนนีแ ี องปกคลุมร่างกายของ
้ สงสท
เขาไว ้ทัง้ หมด

“เห็นไหมว่ามันคืออะไร”

ผังป๋ อถาม พยายามหาสาเหตุของอันตราย

ึ ได ้ถึงลมหายใจอันน่ากลัวทีป
“ฉั นไม่เห็นอะไรเลย ฉั นรู ้สก ่ กคลุม
ร่างกายของฉั น ทันใดนัน ้ ระฆังระฆังทองแดงก็ปกป้ องฉั นไว ้”

แม ้ว่าหวังจือ ี องแต่เขาก็ยงั คง
่ เหวินจะถูกปกคลุมไปด ้วยแสงสท
หวาดกลัวอยู่

หลังจากได ้ยินคำพูดเหล่านี้ ทุกคนทีไ่ ด ้บางสงิ่ ทีว่ ด

ั ต ้าเล่ยหยิน
ต่างก็หยิบสงิ่ ทีพ
่ วกเขาได ้มาออกมาถือไว ้ สงิ่ เหล่านีไ ้ ด ้พิสจ
ู น์
ั ดิส
แล ้วว่าไม่ธรรมดานีเ่ ป็ นของศก ิ ธิร์ ะดับเทพเจ ้าอย่าง
์ ท
แน่นอน!

ทันใดนัน
้ ระฆังทองแดงก็หยุดสน ั่ และแสงสว่างทีม่ น
ั ปลดปล่อย
ออกมาก็หายไป เปลวเพลิงสท ี องทีล่ ก
ุ โชนบนร่างของหวังจือ
่ เห
วินก็หายไปด ้วย ซงึ่ รวมไปถึงชุดเกราะสท ี องของเขา

“ไปกันเถอะ เราต ้องออกจากทีน

่ ใี่ ห ้เร็วทีส
่ ด
ุ !”

้ เหนือศรี ษะแล ้วรีบมุง่ หน ้า

เย่ฟ่านยกตะเกียงทองแดงของเขาขึน
ไปยังแท่นบูชาห ้าส ี
 ้
ทุกคนไม่กล ้ารอชาพวกเขารี
บวิง่ ออกจากซากปรักหักพังทันที

“ม่ายย...”

ี งกรีดร ้องดังขึน
เสย ้ อีก เมือ
่ ใกล ้ถึงขอบซากปรักหักพัง นักเรียน
ชายคนหนึง่ ก็ล ้มลงกับพืน ้ มีรเู ลือดอยูต
่ รงกลางหน ้าผากของ
เขา ยังคงเป็ นความตายแบบเดิม !

ในเวลานี้ หลายคนต่างหวาดกลัว เพือ ่ นร่วมชน ั ้ อีกคนเสย

ี ชวี ต
ิ
ุ คนไม่สามารถหยุดมันได ้ ไม่รู ้ด ้วยซ้ำว่าอันตรายมาจาก
แต่ทก
ไหน

"ไป!"

ทุกคนรู ้ว่าอยูท่ นี่ ต

ี่ อ
่ ไม่ได ้อีกแล ้วพวกเขาจึงรีบไปทีแ่ ท่นบูชาห ้า
ส ี ในทีส ุ ก็รอดพ ้นจากความพินาศ แต่ชวี ต
่ ด ิ ของเพือ
่ นพวกเขา
ถูกทิง้ อยูต่ รงนัน
้ ตลอดกาล

แต่กอ่ นทีท
่ ก
ุ คนจะทันได ้ถอนหายใจออกมา เสย ี งกรีดร ้องติดต่อ
กันสามครัง้ ก็ดงั ขึน
้ เกือบพร ้อมกัน เพือ
่ นนักเรียนชายสองคนและ
เพือ
่ นนักเรียนหญิงหนึง่ คนล ้มลงอย่างหนักกับพืน ้

บาดแผลยังคงอยูท่ ห
ี่ น ้าผากของพวกเขา และรูเลือดทัง้ สามก็
เหมือนกันทุกประการ!

ในชว่ งเวลาสน
ั ้ ๆ มีผู ้เสย
ี ชวี ต
ิ 5 คน ซงึ่ ทำให ้ทุกคนเศร ้าโศกและ
หวาดกลัว บางทีคนต่อไปอาจเป็ นของพวกเขาเอง ไม่มใี ครรู ้ว่า
ชวี ต
ิ ของพวกเขาจะจบลงแบบไหน
“วู ้…”

เพือ ั ้ หญิงคนหนึง่ ทรุดตัวร ้องไห ้และพูดว่า

่ นร่วมชน

“ทุกคนทีต
่ ายคือคนทีไ่ ม่ได ้หยิบอะไรออกมาจากวัด... "

นีค
่ อ ี ชวี ต
ื ความจริงคนทีเ่ สย ิ ทัง้ หมดล ้วนเป็ นคนทีไ่ ม่ได ้รับอะไร
จากวัดเลย ดังนัน
้ พวกเขาจึงไม่ถก ู ปกป้ องจากความศก ั ดิส ิ ธิ์
์ ท
ของพุทธองค์

"ชว่ ยเราด ้วย..."

คนทีไ่ ม่ได ้ค ้นพบอะไรในวัดต่างก็พยายามวิง่ เข ้าหาเพือ

่ นสนิท
ของพวกเขา

แต่มค
ี นหลายคนพยายามทำตัวเย็นชา พวกเขาหันหน ้าไปมองที่
ี ละรีบวิง่ ไปทีน
แท่นบูชาห ้าสแ ่ ั่นทันที

"ฉั นขอร ้อง ชว่ ยด ้วย..."

เพือ
่ นนักเรียนหญิงคนหนึง่ ล ้มลุกคลุกคลานตะโกนออกมาด ้วย
ความหวาดกลัว

ี งดัง
เย่ฟ่านตะโกนเสย

“สงิ่ ประดิษฐ์ทพ
ี่ บในวัดสามารถแบ่งปั นกับคนอืน
่ ได ้ พวกนาย
อย่าทำแบบนี”้
ผังป๋ อร่วมรุกร่วมถอยกับเย่ฟ่านเสมอดังนัน
้ เขาจึงตะโกนออกมา
เชน่ กัน

"ใชเ่ ราสามารถถือสงิ่ ประดิษฐ์ทพ

ี่ บในวัดโบราณพร ้อมกันได ้
หลายคน"

หลายคนมองดูพวกเขาด ้วยความลังเลและมีบางคนพูดว่า

“ถ ้ามันชว่ ยได ้เพียงแค่คนเดียวจะทำยังไง”

เมือ
่ คำกล่าวนีอ ั่ คลอนอีกครัง้
้ อกมา ก็ทำให ้จิตใจของทุกคนสน
ในขณะทีบ ่ างคนก็รบี วิง่ ออกไปทันที

“ขอบคุณเย่ฟ่าน…”

เพือ
่ นร่วมชน ั ้ หญิงทีร่ ้องไห ้คนนัน ้ วิง่ มาสะดุดทีห ่ น ้าเย่ฟ่าน
เย่ฟ่านพยายามประคองเธอขึน ้ มา แต่ทน ั ใดนัน
้ ร่างกายของเธอก็
หยุดนิง่ มีรส
ู แ ี ดงอยูท่ หี่ น ้าผากของเธอจากนัน ้ เธอก็ล ้มลงกับพืน
้

การเปลีย่ นแปลงเกิดขึน
้ อย่างกะทันหัน เย่ฟ่านมองดูสภาพการ
ตายของเธอด ้วยความตกตะลึง ทุกสงิ่ ทุกอย่างเกิดขึน
้ เร็วเกินไป
เขายืน
่ มือออกไปพยุงเธอแล ้วแต่ไม่ทนั

"พวกมันเป็ นตัวอะไรกันแน่?" นีค

่ อ
ื คำถามของทุกคน

ความตายอยูใ่ กล ้มาก ผู ้คนยิง่ หวาดกลัวมากขึน

้ ไปอีก เย่ฟ่าน
และผังป๋ อไม่คด
ิ จะให ้ใครตายไปอีก ดังนัน ้ พวกเขาจึงแบ่งปั น
แผ่นป้ ายทองแดงและตะเกียงทองแดงร่วมกับคนอืน ่
"พวกนายคิดจะทำอะไร?" ผังป๋ อตะโกนออกมาเมือ
่ เห็นว่าใคร
บางคนพยายามจะแย่งชงิ ตะเกียงของเย่ฟ่าน

“พวกเราพยายามชว่ ยชวี ต ่ รือคือสงิ่ ทีพ

ิ พวกนาย นีห ่ วกนาย
ตอบแทนเรา!”

เขาแข็งแกร่งและตัวใหญ่ ดังนัน
้ เมือ
่ เขาแสดงความโกรธหรอก
มาคนทีพ่ ยายามจะแย่งชงิ ตะเกียงของเย่ฟ่านก็หยุดตัวเองไว ้
ทันที

“เรามาจากทีเ่ ดียวกัน เป็ นเพือ ั ้ กันมาสป

่ นร่วมชน ี่ ี แล ้ว อย่าทำให ้
ตัวเองต ้องละอายใจหลังจากนี!้ ” เย่ฟ่านตะโกนเสย ี งดังทำให ้คน
ทีอ
่ ยูร่ อบๆก ้มหน ้าลงทันที

"บูม"

ในเวลานี้ ทันใดนัน
้ สายฟ้ าหลายแสนเสนก็้ พงุ่ เข ้าใสห
่ ลิวหยุน
จือ
่ คล ้ายๆกับการมาถึงของธอร์เทพเจ ้าสายฟ้ า!

สายฟ้ าปกคลุมร่างกายของเขาอย่างแน่นหนา และไม ้เท ้าวัชระ

ในมือของเขาก็เปล่งประกายออกมาปกป้ องร่างกายของเขาไว ้
อย่างแน่นหนา

"มันพยายามโจมตีฉัน พวกเราต ้องออกไปจากทีน ่ ท

ี่ น
ั ที" เขาพูด
แค่นแี้ ละกวาดสายตามองรอบๆ ไม่กน ี่ าทีตอ
่ มากระแสไฟฟ้ าบน
ร่างกายของหลิวหยุนจือ
่ ก็คอ
่ ยๆดับลง
โชคดีทห ่ ถึงแม ้ว่าเขาจะไม่ชอบเย่ฟ่านแต่เขาก็ไม่ใช ่
ี่ ลิวหยุนจือ
คนแล ้งน้ำใจ ดังนัน ้ เขาจึงอนุญาตให ้เพือ ั ้ คนอืน
่ นร่วมชน ่ ๆจับ
ไม ้เท ้าวัชระของเขาและเดินทางไปแท่นบูชาห ้าสพ ี ร ้อมกัน

ในเวลานีซ ้ ากมังกรขนาดใหญ่รวมไปถึงโลงศพทองแดงยังคง
อยูท
่ น
ี่ ี่

"นั่นคือ……"

เมือ ี ห
่ มาถึงแท่นบูชา ทุกคนต่างก็ตกตะลึง แท่นบูชาห ้าสม ี มอก
และมีความสุกใสเล็กน ้อยในทุกทิศทาง ทุกคนมีทา่ ทาง
ประหลาดใจแต่แล ้วรอยยิม ้ เป็ นสุขก็ปรากฏขึน
้ มาบนใบหน ้าของ
พวกเขา

นีม
่ น
ั เป็ นเหตุการณ์แบบเดียวกันทีเ่ กิดขึน
้ กับตอนทีพ
่ วกเขาอยู่
บนภูเขาไท่ซานอย่างไม่ผด ิ เพีย
้ น

ี งลงและกระซบ
ผังป๋ อลดเสย ิ ข ้างหูของเย่ฟ่าน

“ดวงตาของหลิวหยุนจือ ่ กวาดมองเราสองสามครัง้ โดยไม่ได ้

ตัง้ ใจ เจ ้านั่นเป็ นคนเจ ้าเล่หม
์ าโดยตลอดดังนัน
้ พวกเราไม่อาจ
ไว ้ใจเขาได ้”

“ใจเย็นๆ ฉั นรู ้แล ้ว!”

เย่ฟ่านหันหน ้าไปมองหลิวหยุนจือ
่ ด ้วยรอยยิม
้ และไม่พด
ู อะไร
ออกมา
ในขณะนีร้ อบๆตัวของหลิวหยุนจือ่ มีผู ้คนมากมาย หนึง่ ในนัน
้ ก็
คือคนทีอ ั ตะเกียงของเย่ฟ่านเพือ
่ าศย ่ มาถึงแท่นบูชาห ้าส ี

สงิ่ นีท ิ เบาๆ

้ ำให ้ผางป๋ อไม่พอใจมากและกระซบ

“เจ ้านั่นเป็ นคนเนรคุณจริงๆ เขาได ้รับการชว่ ยเหลือจากเราแต่

กลับไปเป็ นลูกน ้องของหลิวหยุนจือ ่ ไม่น่าชว่ ยมันเลยจริงๆ”

หลังจากผ่านไปครึง่ ชวั่ โมง โดมท ้องฟ้ าทีอ

่ ยูด
่ ้านนอกก็พัง
ทลายแทบจะหมดสน ิ้

"วู"

ี งลมบ ้าคลัง่ กำลังพัดเข ้ามาในทิศทางของพวกเขา

เสย

ทุกคนต่างหวาดกลัวและพยายามเข ้าใกล ้แท่นบูชาห ้าสเี พือ

่
ความปลอดภัย

ในเวลานัน
้ เพือ
่ นนักเรียนชายทีเ่ ย่ฟ่านบอกว่าเป็ นคนเนรคุณก็
ค่อยๆขยับออกจากหลิวหยุนจือ ่

และทันใดนัน
้ เขาก็คว ้าตะเกียงทีอ
่ ยูใ่ นมือของเย่ฟ่านและ
พยายามจะผลักเย่ฟ่านให ้ตกจากแท่นบูชาห ้าส ี
16 - ความขัดแย ้ง

้
เย่ฟ่านถือตะเกียงทองแดงไว ้ในมือซายแล ้วก ้าวถอยหลังไป
สองก ้าว มือขวาของเขากระแทกคอเพือ ่ นนักเรียนชายคนนัน้
และยกขึน ้ จากพืน
้ โดยตรง

ผังป๋ อก็มป
ี ฏิกริ ย ่ กัน เขาวิง่ เข ้ามาแล ้วตะโกนด ้วย
ิ าทีร่ วดเร็วเชน
ความโกรธว่า

“ไอ ้ตาขาว! แกลืมไปแล ้วหรือว่าใครเป็ นคนแบ่งปั นโอกาสให ้

แกสามารถมาทีน ่ ไ
ี่ ด ้ ตอนนีแ
้ กปลอดภัยแล ้วแต่แกกลับคิดจะ
ทรยศพวกเรา?”

ผังป๋ อยืน
่ มือใหญ่ออกมาคว ้าคอของเพือ ่ นนักเรียนชายคนนี้ และ
ต ้องการจะโยนเขาออกจากแท่นบูชาห ้าสโี ดยตรง ฉากนีท ้ ำให ้
ทุกคนทีม ่ องเห็นเหตุการณ์ตา่ งก็ตกใจ

"ได ้โปรด ... "

นักเรียนชายคนนีห ้ น ้าซด ี ในตอนแรกเขาถูกจับทีล ่ ำคอโดย

เย่ฟ่านเขาก็ได ้รับความลำบากมากพออยูแ ่ ล ้ว ในเวลานีเ้ ย่ฟ่าน
สง่ ต่อเขาให ้กับผังป่ อยิง่ เป็ นเรือ
่ งยากทีเ่ ขาจะเอาตัวรอดได ้

การแสดงออกของคนอืน ่ ก็เต็มไปด ้วยความตกตะลึง บางคน

กระสบ ั กระสา่ ยแล ้ว บางคนก็โกรธแค ้น พวกเขาไม่คด ิ ว่าเพือ
่ น
นักเรียนชายคนนัน ้ จะกล ้าทำกับเย่ฟ่าน
“ไอ ้ตาขาวแกยังมีมโนธรรมอยูไ่ หม ถ ้าเย่ฟ่านไม่ชว่ ยแกป่ านนี้
แกก็ตายอยูข่ ้างนอกแล ้ว!”

ผังป๋ อโกรธมากขึน ้ เรือ

่ ยๆเขาเป็ นคนเจ ้าอารมณ์และพร ้อมทีจ
่ ะ
โยนเพือ ่ นนักเรียนคนนัน ้ ออกไปได ้ทุกเมือ
่

"ปั๊ ก ปํ๊ ก"

ี งตบดังต่อเนือ
เสย ี่ ้าครัง้
่ งสห

นักเรียนชายทีอ
่ ยูด
่ ้านหลังก็ก ้าวออกมาข ้างหน ้าพยายาม
ห ้ามปรามเขา

"ทุกคนอยูใ่ นชน ั ้ เรียนเดียวกันมาเป็ นเวลาสป

ี่ ี แล ้ว อย่าทำอย่าง
นีเ้ ลย ผังป๋ อปล่อยเขาไปเถอะ!"

ผังป๋ อเหล่มองเขาแล ้วพูดว่า

“แกบอกให ้ฉั นปล่อยฉั นก็ต ้องปล่อยหรือไง แกไม่เห็นหรอว่า

เขาพยายามจะฆ่าเย่ฟ่าน ถ ้าไม่ใชก ่ ารตอบสนองอย่างรวดเร็ว
ของเย่ฟ่าน เขาคงตายตามห ้าคนนัน ้ ไปแล ้ว”

“ผังป๋ อ ปล่อยเขาไปได ้ไหม "

“พวกเรามาจากทีเ่ ดียวกัน และตอนนีเ้ ราทุกคนควรพบเจอกับ

อันตรายเหมือนกัน ดังนัน ้ เราควรจะสามัคคีกน ั ไว ้” นักเรียนชาย
อีกคนหนึง่ ก ้าวไปข ้างหน ้าเพือ
่ เกลีย
้ กล่อมผังป๋ อ
ผังป๋ อเห็นชดั เจนว่าคนคนนีเ้ ป็ นหนึง่ ในคนทีย
่ น
ื อยูก
่ บ
ั หลิวหยุน
จือ
่ แม ้ว่าพวกเขาจะเดินแยกออกจากกันแล ้วในตอนนีแ ้ ต่ก็
ปฏิเสธไม่ได ้ว่าคนพวกนีก้ ค
็ อื ลูกน ้องของหลิวหยุนจือ ่

ยิง่ กว่านัน
้ นักเรียนชายทีถ่ ก
ู จับได ้ก็เป็ นพวกเดียวกันกับเขา แม ้
ว่าจะไม่มห ี ลักฐานทีแ
่ สดงว่าพวกเขาเป็ นผู ้สมรู ้ร่วมคิดกัน แต่ผัง
ป๋ อก็ไม่จำเป็ นต ้องหาหลักฐานใดๆ

“บอกฉั นสวิ า่ ถ ้ามีใครอยากจะฆ่าแกแกยังจะใจเย็นอยู่ หรือจะให ้

ฉั นโยนแกออกจากแท่นบูชาห ้าส!ี ” ผังป๋ อพูดด ้วยความโกรธ
มากขึน้ แล ้วตบหน ้าของคนทีถ ่ ก
ู จับไว ้อีกสองสามที

“มีอะไรก็คอ
่ ยๆพูดกัน ปล่อยเขาลงก่อน มาคุยกันว่าจะเอายัง
ไงกับเขาดีกว่า” นักเรียนหญิงคนหนึง่ ก็หน
ั ไปมองหลิวหยุนจือ
่
ในตอนท ้าย

ในกระบวนการนีห ้ ลิวหยุนจือ
่ สงบมาก เขาไม่ได ้ก ้าวออกมาข ้าง
หน ้าเพือ่ ปกป้ องเพือ
่ นของเขา ราวกับว่าเขาไม่มสี ว่ นเกีย
่ วข ้อง
กับเรือ
่ งนี้

เย่ฟ่านมองดูสหี น ้าของทุกคนและเห็นว่าเขาไม่สามารถลากหลิว
หยุนจือ่ ออกมาได ้ ดังนัน
้ เขาจึงหยุดผังป๋ อและพูดว่า

"ปล่อยเขาลงมา"

“ใช ่ ปล่อยเขาลงมาก่อนเถอะ ”

“ไม่มอ
ี ะไรทีแ
่ ก ้ไม่ได ้ ยังไงพวกเราทุกคนก็เป็ นเพือ
่ นกัน”
มีเพียงนักเรียนชายสองคนและนักเรียนหญิงเท่านัน
้ ทีพ
่ ยายาม
พูดให ้เรือ
่ งผ่อนคลายลง

ในเวลาเดียวกันคนอืน ิ ใจของเย่ฟ่านเพราะ
่ ๆต่างก็รอการตัดสน
เรือ
่ งนีเ้ ขาคือคนทีไ่ ด ้รับผลกระทบโดยตรง

“ฉั นว่าไม่ควรปล่อยมันไปนะ"

ผังป๋ อจ ้องไปทีน่ ักเรียนชายทีถ

่ อยและถอยกลับพร ้อมกับมอง
หลิวหยุนจือ ่ ก่อนจะตะโกนออกมา

"เพือ
่ นของนายเกือบจะฆ่าเย่ฟ่าน ไม่คด
ิ จะพูดอะไรหน่อยเหรอ"

อย่างไรก็ตามผังป๋ อไม่ได ้สร ้างปั ญหาต่อไป และหลังจากเห็น

ท่าทางของผังป๋ อเขาก็ปล่อยมือในทีส ่ ด
ุ

อย่างไรก็ตาม ไม่มใี ครคิดว่าทันทีทผี่ ังป๋ อปล่อยมือแต่เย่ฟ่านก

ลับบีบคอเพือ
่ นนักเรียนคนนัน ้ ต่อพร ้อมกับผลักร่างกายของเขา
่ อบแท่นบูชาห ้าส ี
ไปทีข

ดูเหมือนเย่ฟ่านอยากจะโยนเพือ
่ นนักเรียนชายคนนีอ
้ อกไป

ทุกคนตกตะลึงอยูค่ รูห ่ นัน

่ นึง่ และไม่มใี ครคิดว่าเย่ฟ่านจะทำเชน ้
ในเวลาเดียวกัน พวกเขาประหลาดใจมากกับความแข็งแกร่ง
ของมือเย่ฟ่าน

ทุกคนต่างอดไม่ได ้ทีจ ่ ะนึกถึงชอ ื่ เล่นทีเ่ ขาถูกเรียกว่าคนเถือ

่ นใน
ทุง่ สเี ขียวเมือ
่ เขาอยูท
่ วี่ ท
ิ ยาลัย
เย่ฟานดูเงียบๆแต่รา่ งกายของเขาแข็งแกร่งมาก ในเวลานีเ้ ขา
ยกเพือ่ นนักเรียนชายคนนัน้ ออกไปจากขอบของแท่นบูชาห ้าส ี
ด ้วยรอยยิม
้ เย็นชา

้ ั นชว่ ยชวี ต
“ก่อนหน ้านีฉ ิ นาย แล ้วทำไมนายถึงคิดจะฆ่าฉั น”
เย่ฟ่านกดเขาทีข ่ อบแท่นบูชาด ้วยมือข ้างเดียว และสามารถผลัก
เขาลงไปเมือ ่ ใดก็ได ้

เพือ
่ นนักเรียนชายคนนัน
้ หวาดกลัวมากเขารีบละล่ำละลักตะโกน
ออกมา

“อย่าผลักฉั นออกไป ฉั นก็ไม่รู ้ว่าทำไม มันเหมือนมีปีศาจ

ครอบงำจิตใจฉั น”

เย่ฟานยิม
้ เผยให ้เห็นฟั นขาวของเขาและพูดว่า

"ดูเหมือนว่านายอยากจะบินขึน ้ ไปเล่นบนพายุ ... " พูดจบเขาก็

ผลักเพือ ้ ออกแท่นบูชาห ้าส ี
่ นนักเรียนคนนัน

"ชว่ ยด ้วย!" เพือ ี งดังว่า

่ นนักเรียนชายตกใจมากและกรีดร ้องเสย

"ปล่อยฉั น ฉั นบอกแล ้ว ฉั นพูดทุกอย่างแล ้ว ... "

ในฐานะทีเ่ ป็ นคนเมืองสมัยใหม่เขาย่อมไม่เคยพบกับคนที่
ป่ าเถือ ้ าก่อนในชวี ต
่ นขนาดนีม ิ

เพือ
่ นนักเรียนชายคนนีท
้ รุดตัวลงทันที เมือ ิ หน ้ากับพายุ
่ เผชญ
แห่งความตายเขาก็หวาดกลัวอย่างถึงทีส ่ ด
ุ
“ เย่ฟ่านปล่อยเขาไปเถอะ มันอันตรายเกินไปทีจ
่ ะทำแบบนัน
้ ”

“ใช ่ ทุกคนต่างก็เป็ นเพือ

่ นกันไม่น่าจะทำแบบนี”้

ั รูกบ
"หุบปาก ใครกล ้าขอความเมตตาให ้มันจะถือว่าเป็ นศต ั ฉั น"

ผังป๋ อยกแผ่นทองแดงของวันต ้าเล่ยหยินขนาดใหญ่ขน ึ้ เหนือ

ศรี ษะพร ้อมกับจ ้องมองทุกคนอย่างเอาเป็ นเอาตาย

เย่ฟ่านหันกลับมาและยิม
้ อย่างอ่อนโยนก่อนจะพูดว่า

“ไม่เป็ นไร ถ ้าเหตุผลของเขาพอฟั งขึน

้ ฉั นก็จะปล่อยไปเอง แต่
่ ๆ”
ถ ้าไม่ เฮอ

ในเวลานีส้ ายตาของเขาจับจ ้องไปยังเพือ่ นนักเรียนชายทีน

่ ั่งอยู่
บนพืน ้ ดวงตาของเขาคมชด ั ขึน
้ และแสดงออกอย่างจริงจังว่าถ ้า
เพือ
่ นนักเรียนคนนัน
้ ไม่ยอมพูดเขาจะตายอย่างแน่นอน
17 - คนทีอ
่ ยูเ่ บือ
้ งหลัง

“ฉั น ... ฉั นไม่ได ้รับอะไรเลยในวิหารโบราณ ฉั นไม่มอ ี ะไรให ้ผม

ป้ องตัวจึงเกิดความโลภขึน ี งสน
้ !” เขาพูดด ้วยเสย ั่ สะท ้าน

ู อะไรแต่ผลักเขาออกจากแท่นบูชาห ้าสโี ดยตรง

เย่ฟ่านไม่พด
และทำให ้ขาข ้างหนึง่ ของเขายืน
่ เข ้าไปในพายุจนรองเท ้าหลุด
ออกมา

“อย่า... ชว่ ยด ้วย!” เพือ

่ นนักเรียนชายตะโกนด ้วยความตกใจ
่ างชงิ ... เขาเป็ นคนบอกให ้ฉั นทำ!"
"หลีฉ

เย่ฟ่านดึงเขากลับมา คนอย่างนีไ
้ ม่มก ั หลังมีหรือจะ
ี ระดูกสน
รักษาความลับไม่ได ้

แต่เขาก็ไม่คดิ จะฆ่าใครในตอนนี้ เพราะถ ้าเขาผลักเพือ่ น

นักเรียนคนนีอ
้ อกจากแท่นบูชา 5 สต ี รงๆคนอืน่ ๆก็จะหวาดกลัว
เขาในทีส่ ด
ุ

เย่ฟ่านหยิบขวดน้ำแร่ของเพือ
่ นนักเรียนคนนัน
้ ออกมาแล ้วตบ
ไหล่เขาเบาๆโดยกล่าวว่า

“เราอยูห ี่ ี แล ้ว เราควรต ้องชว่ ยเหลือกันนาย

่ ้องเดียวกันมาสป
เห็นด ้วยไหม?"

" ... แน่นอน!"

หลังจากทีเ่ พือ
่ นนักเรียนชายได ้รับอิสรภาพ ร่างกายของเขายัง
คงสนั่ เทาแต่กร็ บ
ี พยักหน ้าอย่างรวดเร็ว

ในเวลานีผ ้ ังป๋ อเต็มไปด ้วยความโกรธ เขาถือแผ่นทองแดงและ

รีบพุง่ เข ้าไปทุบตีเพือ ่ นนักเรียนทีช ื่ หลีฉ
่ อ ่ างชงิ

"บูม"

ผังป๋ อเป็ นคนสูงและแข็งแกร่งดังนัน้ เพียงการตีออกไปครัง้ เดียว

ก็สามารถทำให ้เพือ ่ นนักเรียนคนนัน
้ ล ้มลงกับพืน
้

“ไม่แปลกใจเลยทีแ ่ กพยายามชว่ ยเหลือเขาอยูต ่ ลอด แท ้ทีจ

่ ริง
้ ้า
แล ้วกลับเป็ นว่าแกคือคนทีว่ างแผนทุกอย่าง!” ผังป๋ อใชเท
เหยียบเข ้าไปทีใ่ บหน ้าของเพือ่ นนักเรียนคนนัน
้ และตะโกนเสริม

“พวกเราเป็ นเพือ
่ นร่วมชน ั ้ กันมา 4 ปี พวกแกยังมีคณ
ุ ธรรม
หลงเหลืออยูไ่ หม เจ ้ายังมีความเป็ นมนุษย์อยูห่ รือไม่?”

เขาหงุดหงิดมาก หลีฉ ่ างชงิ เป็ นหนึง่ ในบรรดาผู ้ทีย ่ น

ื อยูก
่ บ
ั หลิว
หยุนจือเมือ
่ ไม่นานมานี้ และเป็ นคนทีช ั ใยอยูเ่ บือ
่ ก ้ งหลังทุก
อย่าง

่ างชงิ ก่อนจะยัด
เย่ฟ่านเดินเข ้าไปหยิบขวดน้ำจากเอวของหลีฉ
มันเข ้าไปในมือของผังป๋ อ

เมือ่ เห็นเขาหยิบน้ำขวดทีส ่ องออกมา ใบหน ้าของทุกคนก็แสดง

ท่าทางทีซ ั ซอน
่ บ ้ หากคุณหนีจากดาวอังคารไม่ได ้เกรงว่าในไม่
้
ชาจะมี การแย่งชงิ ขวดน้ำเกิดขึน
้
 ึ เสย
เย่ฟ่านรู ้สก ี ใจอย่างมากทีเ่ ขาไม่สามารถดึงหลิวหยุนจือออก
มาได ้ แม ้ว่าเขาจะรู ้ว่าหลิวหยุนจือ
่ เป็ นคนทีอ
่ ยูเ่ บือ
้ งหลังแต่เขาก็
ไม่มหี ลักฐานจึงทำอะไรมากไม่ได ้

ปากของหลีฉ ่ างชงิ แข็งมากไม่วา่ ผังป๋ อจะทุบตีเขามากแค่ไหน

เขาก็ไม่ยอมซfั ทอดไปหาหลิวหยุนจือ ่ เขาแค่บอกว่าเขาใจร ้อน
มากเกินไปและพยายามแย่งชงิ สงิ่ ของของเย่ฟ่าน

ผังป๋ ออยากจะโยนเขาออกจากแท่นบูชาห ้าสโี ดยตรง แต่เขา

ึ
ทำได ้เพียงระงับความโกรธไว ้เพราะกลัวจะทำลายความรู ้สก
ของเพือ ่ นนักเรียนทุกคนทีอ
่ ยูท
่ น
ี่ ี่

ึ ว่าความสม
อย่างไรก็ตาม เขารู ้สก ั พันธ์ทด
ี่ เู หมือนสงบสุขนีจ
้ ะ
รักษาไว ้ได ้ไม่นาน หากมีวกิ ฤติการเอาชวี ต ิ รอดอีกเกรงว่า
มิตรภาพของพวกเขาจะถูกทำลายลงอย่างรวดเร็ว

เย่ฟ่านไม่โกรธและเขาก็ยม ่ างชงิ อย่างง่ายดาย โดย

ิ้ ให ้หลีฉ
กล่าวว่า

ั ซอนมาก
“บางครัง้ ผู ้คนก็ซบ ้ และบางสงิ่ อาจไม่ได ้ตัง้ ใจ แต่พวก
เราควรพูดคุยกันอย่างสน ั ติดก ้
ี ว่าต ้องใชกำลั
ง นายเห็นด ้วยหรือ
เปล่า?”

เมือ
่ พูดถึงเรือ
่ งนี้ เขาย่อตัวลงและจับไปทีเ่ อวของหลีฉ ่ างเชงิ
อย่างใจเย็น เป้ าหมายคือปลาบักฮอ ื้ ซงึ่ เป็ นวัตถุโบราณที่
หลีฉ ่ างชงิ พบในวัดต ้าเล่ยหยิน

"นายกำลังทำอะไรอยู?
่ "
 ่ างชงิ ดิน
หลีฉ ้ รนอย่างดุเดือด ของสงิ่ นีม
้ ค
ี วามจำเป็ นต่อเขามาก
ดังนัน
้ เขาจึงไม่ต ้องการสูญเสยี มันไป

้ มาและพยายามแย่งชงิ ปลาบักฮอ
เขารีบลุกขึน ื้ ตัวนัน
้ คืน แต่
ร่างกายท่อนบนของเขายังคงถูกผังป๋ อเหยียบไว ้ ดังนัน ้ ไม่วา่ เขา
จะดิน
้ รนแค่ไหนเขาก็ไม่สามารถเอามันคืนได ้

"บูม"

ทันใดนัน้ ปลาบักฮอ ื้ ก็สง่ เสย

ี งดังกึกก ้อง และรังสข
ี องแสงสม
ี ว่ ง
ก็เปล่งออกมาราวกับสายฟ้ าฟาดก่อนจะปกคลุมร่างกายของ
หลีฉ่ างชงิ ไว ้จนหมด

แสงสม ี ว่ งนีป ี ว่ งทีไ่ ม่

้ กคลุมร่างกายของเขาเหมือนกับรังไหมสม
ว่าสงิ่ ภายนอกใดๆก็ไม่สามารถทำอันตรายตัวเขาได ้

คนรอบข ้างต่างตกตะลึง รู ้สก ึ หูออ ี งดัง ในขณะทีบ

ื้ จากเสย ่ างคน
ก็ล ้มลงกับพืน
้ อย่างไม่ทน
ั ตัง้ ตัว

ในเวลาเดียวกัน แผ่นทองแดงในมือของผังป๋ อระเบิดด ้วยแสงส ี

ทองนับพันเสน้ และมีเสย
ี งสวดมนต์ดงั ขึน
้ มาจากแผ่นป้ าย
ทองแดงนัน้ !

แสงอันเจิดจ ้าจากแผ่นทองแดงของวัดต ้าเล่ยหยินจูๆ่ ก็ทำลาย

รังไหมยักษ์ สมี ว่ งจนแตกออกจากกัน

ในเวลาเดียวกันตะเกียงทองแดงเก่าๆในมือของเย่ฟ่านก็โปรย
แสงอ่อนๆปกคลุมทัว่ ร่างกายของเขาทันที
ชนั ้ ของแสงศก
ั ดิส ิ ธิศ
์ ท ั ดิส
์ ก ิ ธิก
์ ท ์ ระจายอยูบ
่ นร่างกายของเขา
อย่างสม่ำเสมอ ก่อนจะกลายเป็ นชุดเกราะทีม ่ ค ั ดิส
ี วามศก ิ ธิ์
์ ท
เป็ นอย่างมาก

ื้ ถูกกดไว ้ แสงสม
ปลาบักฮอ ี ว่ งถูกยับยัง้ รังไหมยักษ์ หายไป และ
ปลาบักฮอ ื้ ก็หมองคล้ำลงอย่างรวดเร็ว

เย่ฟ่านหยิบมันขึน
้ มาอย่างใจเย็นและถือไว ้ในมือของเขา ตอนนี้
ไม่มอี ะไรจะหยุดเขาได ้

ตะเกียงโบราณทีเ่ ขาถืออยูส ่ งแสงสท

่ อ ี อง รวมไปถึงชุดเกราะ
ของเขาทำให ้เย่ฟ่านเป็ นเหมือนเทพสงครามจากอดีตทีส ่ ามารถ
บดขยีท ุ สงิ่ ทุกอย่าง
้ ก

เมือ
่ ทุกคนเห็นแบบนีเ้ พือ่ นร่วมชน ั ้ หญิงทีเ่ คยเกลีย
้ กล่อมเย่ฟ่าน
และผังป๋ ออยูไ่ ม่ไกล ก็ถอ ื ระฆังสเี หลืองของตัวเองเดินเข ้ามา
พร ้อมกับตะโกนว่า

“เย่ฟ่าน นายทำเกินไปแล ้ว!”

หลังจากนัน ่
้ ไม่นานนักเรียนชายอีกคนหนึง่ ก็เดินเข ้ามาด ้วยเชน
กัน

“เราควรสงบสติอารมณ์ ไม่ควรเผชญ ิ หน ้ากันแบบนี้ พวกนาย

ก็ได ้รู ้คำตอบทุกอย่างแล ้ว ไม่ควรจะหยิบเอาของเขาไปด ้วย
พวกเราเป็ นเพือ ่ นกันไม่ควรทีจ่ ะปล ้นกันแบบนี”้
คนสองคนนีก ้ ค
็ อ
ื หนึง่ ในลูกน ้องของหลิวหยุนจือ ่ ตัง้ แต่ต ้น
ตำแหน่งของพวกเขาชด ั เจนอยูแ ่ ล ้ว ในตอนนีเ้ มือ
่ เห็นว่าเย่ฟ่าน
ได ้ครอบครองของวิเศษอีกชน ิ้ พวกเขาก็เดือดร ้อนขึน ้ มาทันที

ในเวลานีห ้ ลิวหยุนจือ่ ผู ้ซงึ่ ไม่เคยสนใจเรือ ่ งนีม

้ าก่อนก็ก ้าวไป
ี้ น ้าเย่ฟ่านด ้วยไม ้เท ้าวัชระในมือก่อนจะพูด
ข ้างหน ้าพร ้อมกับชห
ว่า

“สงิ่ ของของเย่ฟ่านก็ไม่ได ้หายไป แม ้ว่าเขาจะทำผิดแต่การที่

นายทำแบบนีก ิ ประหารชวี ต
้ เ็ ป็ นเหมือนกับการตัดสน ิ เขา "

ทีท่ ำให ้เย่ฟ่านประหลาดใจทีส

่ ด
ุ ก็คอ
ื โจวยีท
่ ไี่ ม่เคยแสดงท่าที
อะไรออกมาเลยก็ยงั เดินเข ้ามาพร ้อมกับบาตพระในมือและพูด
ว่า

"เย่ฟ่านนายก็มต
ี ะเกียงทองแดงอยูแ ่ ล ้ว การทีน
่ ายเอาของเขา
ไปแบบนีเ้ ขาอาจจะถูกเจ ้าตัวทีอ
่ ยูใ่ นความมืดจูโ่ จมจนตายก็ได ้
"
18 - ใจเย็น

“นายก็เห็นเรือ
่ งราวทุกอย่างทีเ่ กิดขึน
้ แล ้วยังกล ้าเสนอหน ้ามา
ขอความเมตตาอีกเหรอ”

เย่ฟ่านชูตะเกียงทองแดงในมือซายขึ ้ ้ เหนือศรี ษะ ในขณะที่

น
ปลาบักฮอ ื้ ก็ถก
ู ยืน
่ ออกมาข ้างหน ้าด ้วยมือขวา

"มันเป็ นของฉั นแล ้ว ไม่วา่ ใครก็เอาไปไม่ได ้"

ตะเกียงทองแดงโบราณฉายแสงอย่างวิจต ิ รงดงามราวกับดวง
อาทิตย์ สอ่ งสว่างราวกับดวงจันทร์ และเป็ นเหมือนชน ิ้ สว่ นของ
จักรวาลสรี ุ ้งศก
ั ดิส ิ ธิท
์ ท ์ ถ
ี่ ก
ู เทพเจ ้าสร ้างขึน้

่ ท
และชุดเกราะทีเ่ ย่ฟ่านสวมใสก ็ ำให ้เขาดูองอาจกล ้าหาญเป็ น
อย่างมาก

ื้ ทีถ
แม ้ว่าปลาบักฮอ ่ อ
ื อยูใ่ นมือขวาของเขาจะเสย ี หายเล็กน ้อย
แต่มน ั ก็ปลดปล่อยสายฟ้ าสม ี ว่ งออกมาไม่หยุด เมือ
่ มันอยูใ่ นมือ
ของเย่ฟ่านต่างก็ทำให ้ทุกคนหวาดกลัว

“หลีฉ ่ างชงิ ไม่ควรพูดเรือ

่ งไร ้สาระจริงๆ มันทำให ้เกิดเรือ
่ งทีน
่ ่า
เศร ้ากับพวกเรา แต่เย่ฟ่านการทีน ่ ายจะเอาของวิเศษของเขาไป
นัน
้ มันเกินไปจริงๆ พวกเราไม่สามารถยอมรับเรือ ่ งนีไ้ ด ้”

หลิวหยุนจือ ่ งแสงสว่าง
่ เข ้ามาใกล ้ ไม ้เท ้าวัชระในมือของเขาสอ
ไสวให ้ความรู ้สกึ หนักแน่นและสง่างามมาก
ด ้านข ้างของเขามีเพือ
่ นชายหญิง ตัง้ แต่แรกเริม
่ คนพวกนีก
้ อ
็ ยูฝ
่ ั่ ง
เดียวกันกับหลิวหยุนจือ ่

“เย่ฟ่าน ฉั นรู ้ว่านายโกรธมาก ใครเจอเรือ

่ งแบบนีจ
้ ะต ้องโกรธ
แต่เราควรจะให ้อภัยมากกว่านี”้

เพือ
่ นนักเรียนหญิงพูดอย่างใจเย็นราวกับยืนอยูข่ ้างเหตุผลไม่
ลำเอียงเหมือนเป็ นกรรมการผู ้ทรงความยุตธิ รรมแล ้วกล่าวว่า

"เราทุกคนรู ้ดีวา่ การทีน

่ ายเอาของวิเศษของเขาไปมันเป็ นการ
ผลักไสเขาออกไปตาย ดังนัน ้ เรือ
่ งนีเ้ รายอมไม่ได ้ "

ปลายนิว้ ของเธอมีกระดิง่ ทองเหลืองทีส ึ หรอ ซงึ่ ดูเหมือนจะมี

่ ก
ฝุ่ นเกาะมาหลายปี แล ้ว ทำให ้มันมีความหม่นหมองเป็ นอย่าง
มาก

แม ้มันจะดูธรรมดาแต่เมือ ่ นไหวมันก็ปลดปล่อยรัศมีส ี
่ เธอเคลือ
ทองจริงๆออกมา

เพือ
่ นนักเรียนชายข ้างหลิวหยุนจือ
่ ยังกล่าวอีกว่า

ี่ ี แล ้ว ในขณะ
“เราทุกคนควรมีใจให ้อภัย ทุกคนรู ้จักกันมาสป
เดียวกันก็ต ้องทนทุกข์กบ
ั การเปลีย
่ นแปลงของวันนี้ พวกเขาควร
ทำงานร่วมกันและชว่ ยเหลือซงึ่ กันและกัน เย่ฟานนายควรพอได ้
แล ้ว "

ในมือขวาของเขาทีห ่ ้อยลงมามีกระถางธูปขึน
้ สนิม แต่ในการ
ิ หน ้าระหว่างพวกเขากระถางธูปก็เริม
เผชญ ่ ปลดปล่อยความ
สดใสออกมา
 ่ ้วยกัน และพวกเขาได ้รับบางสงิ่ บางอย่างในวัด
ทัง้ สามยืนอยูด
ต ้าเล่ยหยิน แต่ละคนถือสงิ่ ประดิษฐ์ทเี่ ทพทอดทิง้ ไว ้ในมือ ขณะ
ทีพ่ วกเขายืนอยูด ่ ้วยกันมันเป็ นความหนักแน่นชนิดหนึง่

"ฮา่ ๆๆ"

ผังป๋ อก ้าวไปข ้างหน ้าแล ้ววางแผ่นทองแดงของวัดต ้าเล่ยหยิน

ขนาดใหญ่ลงบนพืน ้ โดยกล่าวว่า

“พวกนายพูดได ้เข ้ากันเป็ นปี่ เป็ นขลุย

่ จริงๆ ทุกคนทีอ
่ ยูท
่ น
ี่ ต
ี่ า่ งก็
เห็นแล ้วว่าเย่ฟ่านถูกลอบทำร ้ายจนเกือบจะตาย แต่ทำไมถึง
กลายเป็ นเขาทีเ่ ป็ นคนผิด!”

ผังป่ อกระแทกป้ ายทองแดงของเขาลงกับพืน

้ สร ้างความ
หวาดหวัน ่ ให ้กับทุกคน

คำพูดเหล่านีท้ ำให ้ใบหน ้าของชายและหญิงทีเ่ พิง่ พูดนิดเดียว

ไม่น่าดูอย่างรวดเร็ว

“เราไม่ได ้บอกว่าเย่ฟ่านผิด แต่แค่อยากให ้เย่ฟ่านเห็นแก่

มิตรภาพของเพือ ั ้ ไม่แย่งชงิ ของของเขาไป”
่ นร่วมชน

เย่ฟ่านได ้ยินพวกเขาพูดแบบนัน
้ จึงยิม
้ ออกมาแล ้วกล่าวว่า

"เรือ
่ งนัน
้ พวกนายไม่ต ้องกังวล ฉั นไม่เก็บมันไว ้คนเดียวอย่าง
แน่นอน"

ี ว่ งทีอ
แสงสม ่ ยูร่ อบๆตัวเขาค่อยๆลดลง แต่วงบย
 ่ ยูน
ชุดเกราะทีเ่ ขาสวมใสอ ่ ัน ่ งึ่ ทำให ้คนอืน
้ ยังคงมีอยูซ ่ ไม่กล ้า
กดดันเขามากเกินไป

“เย่ฟ่านเหลือบมองหลิวหยุนจือ
่ และพูดว่า

"เพือ ั ้ หลายคนทีน
่ นร่วมชน ่ ไี่ ม่ได ้อะไรเลยทีว่ ด
ั ต ้าเล่ยหยินแต่
พวกเขาก็ยงั รอดชวี ต ิ ได ้ มันเป็ นเพราะอะไร? ก็เป็ นเพราะทุกคน
ร่วมแบ่งปั นความศก ั ดิส ิ ธิข
์ ท ์ องของวิเศษนี้

่ างชงิ ต ้องการจะฆ่าฉั น ดังนัน

แต่วา่ หลีฉ ้ ฉั นจึงต ้องยึดของวิเศษ
ของเขามาเพือ ่ ไม่ให ้เป็ นภัยกับคนอืน่ และของวิเศษชน ิ้ นีจ
้ ะถูก
มอบให ้กับใครบางคนทีเ่ ต็มใจจะอุทศ ิ ตนเพือ ่ ผู ้อืน
่ "

เย่ฟ่านได ้ชใี้ ห ้เห็นถึงต ้นเหตุของเรือ ่ งนีอ

้ ย่างตรงไปตรงมา
หลายคนทีร่ อดชวี ต ิ ได ้ก็ด ้วยข ้อเสนอของเย่ฟ่าน ดังนัน
้ พวกเขา
จึงไม่มอ
ี ะไรจะพูด

โจวยีด
่ เู หมือนจะไม่ยอมแพ ้ เขากดดันเข ้าหาเย่ฟ่านและกล่าวว่า

่ างชงิ เทำผิดจริงๆ แต่เย่ฟ่านนายก็ไม่ควรครอบครองของ

"หลีฉ
วิเศษ 2 ชนิ้ คนเดียว นายก็รู ้ดีวา่ เพือ
่ นคนอืน ้
่ ๆก็ยงั ต ้องใชของ
วิเศษร่วมกันอยูเ่ ลย”

โจวยีเ่ ป็ นคนทีม
่ ฐ
ี านะมากทีส่ ด
ุ ในบรรดากลุม
่ เพือ
่ น แต่เขาไม่
เคยทำตัวหยิง่ ผยองและเป็ นคนมีเหตุผลอยูเ่ สมอ ครัง้ นีก ่ กัน
้ เ็ ชน
คำพูดของเขาเป็ นสงิ่ ทีไ่ ม่อาจปฏิเสธ

“ก่อนหน ้านีฉ
้ ั นมีของวิเศษชน ิ้ เดียวแต่กย็ งั แบ่งปั นกับคนอืน
่ ใน
ตอนนีฉ
้ ั นมีของวิเศษ 2 ชน ิ้ มีหรือทีจ่ ะเก็บไว ้คนเดียว”
เย่ฟ่านยิม
้ และโบกมือให ้นักเรียนชายทีอ
่ ยูข
่ ้างหลังพร ้อมกับ
กล่าวว่า

่ หลิง บอกฉั นหน่อยสวิ า่ ถ ้ามีอน

"จางจือ ั ตรายเกิดขึน
้ อยูข
่ ้างหน ้า
นายยินดีจะแบ่งปั นของวิเศษชน ิ้ นีก
้ บ
ั คนอืน่ "

เพือ่ นร่วมชนั ้ คนนีช ื่ จางจือ

้ อ ่ หลิงยืนอยูข
่ ้างหลังเย่ฟ่าน เขาเป็ น
เพือ ่ นร่วมทีมฟุตบอลของเย่ฟ่านและผังป๋ อ ดังนัน ้ เขาจึงเป็ นคน
ทีส
่ ามารถไว ้วางใจได ้

การตัดสน ิ ใจของเย่ฟ่านกระทันหัน ปากของโจวยีข

่ ยับเล็กน ้อย
แต่กไ
็ ม่ได ้คัดค ้านอะไร

หลิวหยุนขมวดคิว้ ในเวลานัน
้ และนักเรียนหญิงทีอ
่ ยูข
่ ้างๆเขา
คัดค ้านทันทีและกล่าวว่า

"ฉั นคิดว่าเพือ
่ นผู ้ชายของเราหลายคนก็ได ้ของวิเศษกันมาเยอะ
แล ้ว ดูจากปริมาณพวกนายก็น่าจะเห็นว่าเพือ ่ นผู ้หญิงแทบจะไม่
มีของวิเศษเลย ทำไมนายไม่เอาของวิเศษนีใ้ ห ้กับเพือ ่ นผู ้หญิง
คนอืน ่ "

จากนัน
้ เธอก็ทำท่าทางและมองผู ้หญิงทีอ
่ ยูข
่ ้างหลังเธอ

ั แล ้วพูดว่า
ผังป๋ อแสดงท่าทีประชดประชน

“ก็บอกแล ้วไงว่าพวกเราแบ่งปั นกับคนอืน ่ อย่างแน่นอน แต่

เมือ
่ กีใ้ ครกันนะทีว่ งิ่ หนีกอ
่ นเพือ
่ นโดยไม่แบ่งปั นกับใคร”
ใบหน ้าของเพือ ั ้ หญิงคนนัน
่ นร่วมชน ี ดงเข ้มด ้วย
้ กลายเป็ นสแ
ความอับอายและความโกรธ แต่เธอก็ไม่สามารถโต ้แย ้งได ้

“พอได ้แล ้ว ตกลงตามนีเ้ ถอะ!"

หวังจือ
่ เหวินก ้าวไปข ้างหน ้าเพือ
่ ไม่ให ้เรือ
่ งราวลุกลามใหญ่โต
ไปกว่านี้

ผังป๋ อถือแผ่นป้ ายทองแดงไว ้ในมือพร ้อมกับมองไปทีห

่ ลิวหยุน
จือ ี น ้าจริงจัง
่ ด ้วยสห

"เย่ฟ่านอาจจะเป็ นคนใจดี แต่รับรองได ้ว่าถ ้ามีครัง้ ต่อไปฉั นจะ

ทุบพวกแกให ้บีแ
้ บนแน่นอน!”

หลิวหยุนจือ
่ ไม่ได ้แสดงท่าทีอย่างไร เพียงแค่พยักหน ้าและ
กล่าวว่า

“ดีแล ้ว เรือ
่ งนีพ
้ วกเราต ้องไม่ให ้มันเกิดขึน
้ อีกในอนาคต”

หลินเจีย
๋ และหวังจือ
่ เหวินยืนอยูด
่ ้านหลัง ทัง้ คูม
่ ท
ี า่ ทาง
เป็ นกลางดังนัน
้ พวกเขาจึงพอใจทีเ่ รือ
่ งทุกอย่างจบลงตรงนี้

"บูม"

ทันใดนัน
้ ก็มเี สย ี งแตกดังขึน้ ทุกคนต่างตกใจ ม่านแสงทีป ่ กป้ อง
แท่นบูชาห ้าสถ ี กู เจาะทะลุ มีบางอย่างกำลังเข ้ามาข ้างในและ
ทุกคนมองไปในทิศทางนัน ้
แสงสด ี ำพุง่ เข ้ามาใกล ้สุดขีด มันเจาะผ่านศรี ษะของเพือ
่ น
นักเรียนชายคนหนึง่ ดวงตาของเขาเบิกกว ้างก่อนทีเ่ ขาจะล ้มลง
กับพืน
้

ในเวลานีเ้ มือ
่ เจ ้าตัวนัน
้ เข ้าใกล ้แท่นบูชาห ้าสที ำให ้ร่างกายของ
มันเปิ ดเผยออกมากลายเป็ นหมอกสด ี ำจริงๆ!

เมือ
่ เหตุการณ์ร ้ายเกิดขึน
้ เพือ ั ้ ทุกคนต่างก็วงิ่ เข ้าหาของ
่ นร่วมชน
วิเศษเพือ่ ให ้มันปกป้ องตัวเองจากอันตรายทีจ ่ ะเกิดในไม่ชา้

"โฮก ... "

ทันใดนัน ี งคำรามทีน
้ เสย ่ ่ากลัวก็ดงั มาจากทิศทางของวัดโบราณ
ต ้าเล่ยหยิน

"นั่นมันตัวอะไร? ... "

19 - จระเข ้ประหลาด

ี งคำรามทีน
มีเสย ่ ่าสะพรึงกลัวในทิศทางของวัดต ้าเล่ยยิน
ั ว์ร ้ายโบราณทีด
ดูเหมือนว่าสต ่ รุ ้ายมากตัวหนึง่ กำลังคุ ้มคลัง่

ี งคำรามทีส
แต่เสย ่ ยดสยองนีก
้ ไ
็ ม่สามารถทำอะไรกับบริเวณรอบ
ๆแท่นบูชาห ้าสไี ด ้

"นั่นคืออะไร?"

"มีสงิ่ มีชวี ต
ิ อืน
่ บนดาวอังคารหรือปล่าว"

“ในตำนาน พระพุทธเจ ้าทรงปราบสตั ว์ประหลาดและอสูร

มากมาย บางทีทจ
ี่ องจำพวกมันนัน
้ อาจอยูใ่ กล ้วัดต ้าเล่ยยิน”

หลังจากพูดได ้ไม่กค ึ ตัวสน

ี่ ำ ทุกคนก็รู ้สก ั่ ในฐานะคนเมือง
สมัยใหม่ ตำนานพวกนีย ้ อ
่ มไม่มอ
ี ะไรมากไปกว่าเรือ่ งไร ้สาระ

แต่วน ้ ว่ งนีพ
ั นีช ้ วกเขาพบเจอกับเหตุการณ์แปลกประหลาดมาก
เกินไปดังนัน ้ ความเข ้าใจของพวกเขาเกีย่ วกับเหตุการณ์เหนือ
ธรรมชาติจงึ แตกต่างจากเดิมอย่างสน ิ้ เชงิ

หากการคาดเดาเป็ นจริง สถานการณ์ของพวกเขาจะน่ากังวล

อย่างยิง่ วัดต ้าเล่ยหยินได ้หายไปแล ้ว ซงึ่ หมายความว่าเทพเจ ้า
ทีป
่ ราบปรามปี ศาจพวกนัน ้ อยูก
่ ห
็ ายไปด ้วย

“พวกเราจะมีชวี ต
ิ รอดได ้หรือเปล่า…”

“ปี ศาจในตำนานอาจปรากฏตัวขึน
้ มาก็ได ้!”
ทันทีทท
ี่ ก
ุ คนคิดถึงข ้อนีพ ี น ้าหวาดกลัว
้ วกเขาต่างก็แสดงสห
ออกมา

ความเป็ นไปได ้ไม่รู ้จบ ชะตากรรมทีไ่ ม่รู ้ ทำให ้ผู ้คนกลัวและ

กังวล!

ในขณะนัน้ มีศพเย็นเยียบอยูต
่ อ
่ หน ้าต่อตาทุกคน เลือดเปื้ อนพืน
้
และและสง่ กลิน
่ คาวจางๆเตือนทุกคนว่าตอนนีส ้ ถานการณ์แย่
มาก อันตรายอาจจะจูโ่ จมพวกเขาได ้ตลอดเวลา

“แกรก!”

เสย ี งทีอ
่ ธิบายไม่ได ้ดังออกมาจากหัวของศพ ซงึ่ ทำให ้หลายคน
รู ้สกึ ประหม่าในทันที

"บา"

มันเป็ นเหมือนเสย ี งเคีย

้ วอะไรบางอย่าง ฟั งดูไม่สบายใจมาก
ท ้ายทีส่ ด ื หัวมนุษย์ ดูเหมือนว่าสงิ่ มีชวี ต
ุ นั่นก็คอ ิ ทีไ่ ม่รู ้จัก
กำลังกินสมองของเขาโดยตรง

"เอี๊ ยด"

ี งบดกระดูกดังขึน
เสย ้ ราวกับว่าฟั นแหลมคมกำลังตัดกะโหลก
และบรรยากาศในบริเวณรอบๆก็เต็มไปด ้วยความหดหูแ ่ ละ
สยดสยองทันที
ไม่มใี ครคุยกันอีกแล ้ว แท่นบูชาห ้าสกี เ็ งียบลงในทันใด หลาย
คนไม่กล ้าเคลือ่ นไหว ความเงียบนัน ้ รุนแรงมากและมีลมหายใจ
แห่งความสยดสยองครอบงำทุกคน

นีเ่ ป็ นการทรมานแบบหนึง่ เสย ี งกิน เสย

ี งกะโหลกพังทลาย ทัง้
สองเชอ ื่ มต่อกันเหมือนนรก ทรมานจิตใจของทุกคนทีอ ่ ยูท
่ น
ี่ ี่

สาวๆหลายคนปิ ดปากอยากร ้องไห ้แต่ไม่กล ้าสง่ เสย

ี งออกมา
เพราะกลัวว่าตัวเองจะเป็ นรายต่อไป

แน่นอนว่าไม่ใชท ่ ก
ุ คนทีก
่ ลัว โดยเฉพาะกลุม ่ ทีถ
่ อ
ื ครองของ
วิเศษทีไ่ ด ้จากวัด ผังป๋ อมีความดุร ้ายเป็ นอย่างมากเขาลากป้ าย
ทองแดงนัน ้ มาฟาดศรี ษะของศพของเพือ
้ ขึน ่ นทีเ่ สยี ชวี ต
ิ ไปแล ้ว

เย่ฟ่านหยุดเขาและกล่าวว่า

“อย่าทำแบบนัน
้ ”

"ก็ได ้"

ในขณะนี้ เลือดไหลออกมาจากรูเลือดบนหน ้าผากของศพและ

ยังมีของเหลวสขี าวปะปนอยูด ึ คลืน
่ ้วย หลายคนรู ้สก ่ ไสนั้ ่นมัน
เป็ นสมองของคนชด ั ๆ

จากนัน
้ ก็มต
ี วั อะไรบางอย่างออกมาจากรูเลือดมันมีเกล็ดปกคลุม
รอบตัว

"มันคืออะไร?"
ทุกคนอดไม่ได ้ทีจ
่ ะถอย แม ้แต่เย่ฟ่านและผังป๋ อก็ถอยหลังไป
สองสามก ้าว

มันเป็ นสงิ่ มีชวี ต

ิ ทีแ
่ ปลกประหลาดมีลก
ั ษณะคล ้ายจระเข ้
ร่างกายของมันไม่เพียงแต่จะถูกอาบด ้วยเลือดเท่านัน ้ แต่ยงั รวม
ไปถึงของเหลวทีเ่ กิดจากมันสมองมนุษย์อก ี ด ้วย

มันมีความยาวเพียงสบ ิ เซน
็ ติเมตร หนาเพียง 1 นิว้ แม ้จะมี
ลักษณะคล ้ายจระเข ้แต่กลับไม่มขี า

เลือดและพลาสมาในสมองปนเปื้ อนเกราะเกล็ดสด ี ำของมัน ซงึ่

ึ ไม่สบายใจอย่างยิง่
ทำให ้ทุกคนตกตะลึงและทำให ้หลายคนรู ้สก

สงิ่ มีชวี ต ื่ นีค

ิ ทีไ่ ม่ปรากฏชอ ้ ลานออกมาจากรูเลือดและปี นขึน
้ ไป
บนหัวของศพ

ดวงตาคูเ่ ล็กๆเผยให ้เห็นถึงความเย็นยะเยือก จ ้องมองทุกคน

อย่างเงียบๆ ราวกับว่ามันเป็ นสงิ่ มีชวี ต
ิ ทีท
่ รงภูมป
ิ ั ญญาแต่กลับ
อาศยั อยูใ่ นร่างกายระดับต่ำของเดรัจฉาน

เพือ
่ นร่วมชน ั ้ ทัง้ เจ็ดคน พวกเขาเรียนในชน ั ้ เดียวกันมาสป ี่ ี แต่
หลายชวี ต ิ ต ้องถูกทิง้ ไว ้ทีน ั ว์ประหลาดทีน
่ ี่ ถูกสต ่ ่าเกลียดน่ากลัว
ตัวนีก
้ น
ิ สมองไปอย่างอำมหิต

ดวงตาของมันดุร ้ายอย่างยิง่ จ ้องมองทุกคนอย่างเย็นชาราวกับ

ภูตผี มันไม่ได ้มองพวกเขาเหมือนกันดำรงอยูร่ ะดับเดียวกันแต่
มองพวกเขาเป็ นอาหารชนิดหนึง่
“แม่ของเอ็งสูงแค่ 3 นิว้ แต่กลับกล ้าทีจ
่ ะกินเพือ
่ นเราไปหลาย
คน พ่อคนนีจ้ ะตีเอ็งให ้ตาย!”

ผังป๋ อหยิบแผ่นทองแดงของวิหารต ้าเล่ยหยินขึน ้ มาและขยับ

อย่างแรงพร ้อมกับโจมตีสงิ่ มีชวี ต
ิ ทีเ่ ลือดเย็นนี้

สายฟ้ าสท ี องสาดกระจายออกมาจากแผ่นทองแดง มันพุง่ ไป

ข ้างหน ้าราวกับตาข่ายของสวรรค์โดยไม่ปล่อยโอกาสให ้จระเข ้
ตัวนัน
้ หลบหนีไป

“สวูช”

อย่างไรก็ตาม สงิ่ มีชวี ต

ิ ทีไ่ ม่รู ้จักนีก
้ เ็ ร็วมาก ดูเหมือนว่าจะรู ้
ว่าการโจมตีครัง้ นีส
้ ามารถทำอันตรายมันได ้ดังนัน ้ มันจึงเคลือ
่ นที่
หลบหนีออกจากรัศมีสงั หารโดยทีท ่ ก ุ คนไม่ทน ั ตัง้ ตัว

ผังป๋ อถือตะเกียงทองแดงและก ้าวไปข ้างหน ้า เขาตบตัวตะเกียง

เบาๆแล ้วทำให ้เปลวไฟพุง่ เข ้าหาสงิ่ มีชวี ต
ิ ตัวนัน
้

สงิ่ มีชวี ติ ทีม ี นาดยาวเพียง 10 เซนติเมตรสง่ เสย

่ ข ี งกรีดร ้อง
เสย ี งนัน้ น่าตกใจ มันเหมือนเสยี งคำรามของปี ศาจ ใบหูของทุก
คนรู ้สก ึ เจ็บปวดคล ้ายกับว่าวิญญาณของพวกเขาจะหลุดออก
จากร่าง

เป็ นเรือ
่ งยากทีจ ่ ะจินตนาการว่าตัวของมันเล็กๆแค่นส
ี้ ามารถ
สร ้างเสย ี งทีด
่ งั ขนาดนัน้ ได ้อย่างไร
 ้
เปลวไฟของไสตะเกี ยงของเย่ฟ่านระเบิดออกไปประมาณสาม
ั ไม่ได ้กลืนสงิ่ มีชวี ต
เมตร แต่มน ิ ทีไ่ ม่รู ้จักเข ้าไปจริงๆแต่เพียงแค่
เผาหางของมันเล็กน ้อยแล ้วทำให ้เกล็ดของมันหลุดออกมา

มันจ ้องไปทีเ่ ย่ฟ่านอย่างดุร ้าย ด ้วยท่าทางเหมือนมนุษย์ ปากขอ

งมันอ ้ากว ้างแล ้วสง่ เสย
ี งคำรามไปยังเย่ฟ่าน

“นีอ
่ ะไรเนีย
่ ”

นักเรียนหลายคนทีอ ่ ยูด
่ ้านหลังกลัวมาก แม ้ว่าพวกเขาจะมี
เทพเจ ้าปกป้ องอยูก
่ ต็ าม แต่พวกเขาไม่กล ้าทีจ ่ ะก ้าวไปข ้างหน ้า

้
“แกตัวเล็กแค่นี้ แต่กล ้าใชสายตาดุ ั
ร ้ายจ ้องมองลูกพีใ่ หญ่ สงสย
ต ้องการทีจ
่ ะตายจริงๆ”

ผังป๋ อนัน้ กล ้าหาญและดุร ้ายมาก หลังจากยกแผ่นทองแดงขึน

้
เขาก็วงิ่ เข ้าหามันโดยไร ้ซงึ่ ความกลัว

“แกฆ่าเพือ ้ กต ้องชดใช!”้
่ นของฉั นวันนีแ

ผังป๋ อถูกปกคลุมด ้วยแสงระยิบระยับทีเ่ ปล่งออกมาจากแผ่น

ทองแดง มันทรงพลังเหมือนกับเทพสงครามทีก ่ ำลังปะทุขน
ึ้ ด ้วย
ความโกรธ

ั่ สะเทือนและเสย
แผ่นทองแดงสน ี งสวดมนต์กด
็ งั กึกก ้องขึน
้ ทัว่
บริเวณ

ั ว์ร ้ายตัวนีอ
เย่ฟ่านก็ไม่อยูเ่ ฉย เขาเดินไปดักสต ้ ยูอ
่ ก
ี ด ้านหนึง่
ป้ องกันไม่ให ้มันหลบหนี
เปลวไฟในตะเกียงวิเศษระเบิดออกมาราวกับมังกรทีโ่ กรธจัด
และอุณหภูมท
ิ รี่ ้อนจัดก็ทำให ้ความว่างเปล่าดูบด
ิ เบีย ี รูป
้ วเสย
ทรง

ในเวลานีโ้ จวยี่ หวังจือ

่ เหวินและคนอืน
่ ๆทีค
่ รอบครองวัตถุวเิ ศษก็
เคลือ
่ นไหวด ้วยเชน ่ กัน

แม ้ว่าจะถูกไล่ลา่ และขวางกัน้ แต่สงิ่ มีชวี ต

ิ นีก
้ เ็ คลือ
่ นทีไ่ ด ้อย่าง
รวดเร็วอย่างน่าเหลือเชอ ื่ มันหายตัวไปจากตรงนัน ้ ตรงนีแ ้ ต่ไม่
ได ้จะพยายามโจมตีใครอีก

สงิ่ มีชวี ต ้ ง่ เสย

ิ ตัวนีส ี งร ้องด ้วยความโกรธเหมือนกับเสย
ี งของภูต
ผีทรี่ ่ำไห ้

ทันใดนัน ี งจากม่านแสงดังขึน
้ ก็มเี สย ้ และสงิ่ มีชวี ต
ิ ทีน
่ ่าเกลียด
คล ้ายกับจระเข ้ตัวนีก้ เ็ จาะม่านแสงป้ องกันของแท่นบูชา 5 สเี ข ้า
มาได ้สำเร็จ

พวกมันมีความยาวไม่กเี่ ซนติเมตรแต่พวกมันมีจำนวนมากมาย
มหาศาลและดวงตาของพวกมันก็จดจ ้องพวกเขาราวกับเหยือ ่
อันโอชะ

"ทำไมถึงมีเยอะขนาดนี"้

“นีม
่ น
ั ตัวอะไรกันแน่ ดาวอังคารคือรังของมันหรือเปล่า”
ในตอนนีท
้ ก
ุ คนต่างรู ้สก ึ สน
ิ้ หวังอย่างยิง่ พวกเขาไม่ใชพ
่ ระเจ ้า
พวกเขาไม่รู ้วิธใี ชส้ งิ่ ประดิษฐ์ในมือ พวกเขาสามารถพึง่ พาได ้
เฉพาะการปกป้ องของอาวุธทีอ ่ อกมาเอง

เย่ฟ่านทีอ
่ ยูข
่ ้างหน ้าพวกเขา ตอนนีท ้ ก ุ คนไม่มค
ี วามกล ้าทีจ
่ ะ
ชว่ ยเหลือเขา ดังนัน้ เย่ฟ่านจึงยังคงนิง่ อยู!่
20 - อสูรโบราณ

“ผังป๋ อเราไปด ้วยกัน” เย่ฟ่านตะโกนบอกผังป๋ อ

ขณะนีม ้ ส ั ว์ร ้ายมากมายปรากฏขึน

ี ต ้ แล ้วจะเกิดการเข่นฆ่าครัง้
ใหญ่ พวกเขาต ้องทุม ่ เทให ้กับการปกป้ องตัวเองเพือ
่ ให ้แท่น
บูชาสง่ พวกเขาออกจากทีน ่ ี่

“โฮกกกกก...”

ทันใดนัน
้ เสย ี งคำรามทีเ่ ขย่าทัง้ สวรรค์และปฐพีกด
็ งั มาจากข ้าง
นอกอีกครัง้ !

ี งคำรามอันน่าสะพรึงกลัวนี้ พายุทรายด ้านนอกดูเหมือน

ด ้วยเสย
จะหยุดนิง่ ทันที เพราะไม่มเี สย ี งอืน ี ง
่ ใดในโลกนี้ มีเพียงเสย
คำรามของสต ั ว์ตวั นีเ้ ท่านัน
้

แผ่นดินยังคงสนั่ สะเทือน แท่นบูชาห ้าสก

ี ำลังสน
ั่ ไหว และพายุ
ภายนอกก็ถก ู ปกคลุมอย่างสมบูรณ์

่ นรังของสงิ่ มีชวี ต
“หรือว่าวัดต ้าเล่ยหยิน ...ตัง้ อยูบ ิ เหล่านี!้ ” มีคน
พูดด ้วยอาการสน ั่ สะท ้าน

ทุกคนมองออกไปด ้านนอก สงิ่ มีชวี ต

ิ ทีค
่ ล ้ายกับจระเข ้มีมากขึน
้
เรือ
่ ยๆ ในเวลานีพ
้ วกมันปรากฏตัวออกมานับพันแล ้ว

"บูม"
ทันใดนัน ้ ทุกคนก็รู ้สกึ ถึงการสน
ั่ ไหวอย่างรุนแรงของแผ่นดิน
จากนัน
้ ลมหายใจทีน ่ ่สยดสยองก็ดงั ขึน
้ ทำให ้พวกเขาหวาดกลัว
แทบสน ิ้ สติ!

แม ้ว่าจะมีพายุทรายอยูข
่ ้างนอก แต่ทก
ุ คนก็ยงั เห็นดวงตาทีน ่ ่า
กลัวสองดวงเหมือนโคมไฟขนาดใหญ่ทอ ี่ ยูบ
่ นท ้องฟ้ า มัน
ปรากฏขึน ้ ในความมืดมิดทำให ้พวกเขาหวาดกลัวถึงขีดสุด

่ ริงๆด ้วย อสูรตัวนีน

"ใชจ ้ อนอยูใ่ ต ้วัดต ้าเล่ยหยิน ... ตอนนีว้ ด
ั หาย
ไปแล ้วสงิ่ ทีป
่ ราบปรามมันอยูก
่ ห ็ ายไปด ้วย!"

ด ้วยขนาดตัวทีย ึ ว่าของวิเศษทีพ
่ งิ่ ใหญ่ของมัน ทุกคนรู ้สก ่ วกเขา
ถืออยูใ่ นมือนัน
้ ไม่มอ ี ะไรเลย

“ฉั นรู ้แล ้วว่าจระเข ้ตัวนีค

้ อ
ื อะไร…” เพือ
่ นนักเรียนหญิงคนหนึง่
พูดด ้วยน้ำเสย ี งสน
ั่ เครือ

ภูมภ ิ าคทิเบตคือดินแดนทีม ่ ค
ี นนับถือศาสนาพุทธมากทีส ่ ดุ ใน
ประเทศจีน เพือ ่ นนักเรียนหญิงคนนีไ ้ ด ้ไปเยือนทิเบตมาหลาย
ครัง้ ทำให ้เธอเคยได ้ยินตำนานเรือ่ งเล่าของคนทีน ่ ั่นมาด ้วย

ว่ากันว่าภายใต ้วัดต ้าเล่นหยินของพระพุทธเจ ้า ไม่ใชด ่ น ิ แดนที่

บริสทุ ธิเ์ หมือนทีท
่ ก
ุ คนคิด แต่มน
ั เป็ นทีก
่ ก
ั ขังปี ศาจไว ้มากมาย
โดยเฉพาะจระเข ้โบราณขนาดใหญ่ซงึ่ ถูกปิ ดผนึกไว ้ชน ั ้ แรก

“เธอหมายความว่ายังมีปีศาจทีน
่ ่ากลัวกว่านีอ
้ ยูใ่ นระดับทีล
่ ก
ึ ลง
ไป?”

ื่ เชน
“ชาวทิเบตเชอ ่ นัน
้ ”
 ึ หนาวสน
หลังจากได ้ยินทัง้ หมดนี้ ทุกคนก็รู ้สก ั่ อยูค
่ รูห
่ นึง่ หาก
ปี ศาจพวกนัน
้ ปรากฏขึน ้ มาทัง้ หมดมันจะน่ากลัวมากแค่ไหน

เย่ฟ่านขมวดคิว้ และพูดว่า

"ฉั นเคยเห็นบันทึกบางอย่างในตำราโบราณ ... "

ในบันทึกเบ็ดเตล็ดนัน ้ มีการเล่าถึงสงิ่ มีชวี ต

ิ ทีค
่ ล ้ายกับ "จระเข ้"
ซงึ่ มันไม่มข
ี าแต่อาศยั การเคลือ
่ นไหวบนท ้องฟ้ า มันถูกเรียกว่า
บรรพบุรษ ุ จระเข ้

โจวยีพ
่ ยักหน ้าและพูดว่า

ื โบราณทีค
"ฉั นก็เคยเห็นหนังสอ ่ ล ้ายกัน ... "

ตามตำนานเล่าว่า จระเข ้ตัวนีถ

้ ก
ู พุทธองค์จัดการทำให ้มันและ
ลูกหลานของมันไม่เคยปรากฏตัวขึน ้ มาในโลกอีกเลย

“แล ้วชาวธิเบตได ้เล่าหรือเปล่าว่าทีช ั ้ ล่างลงไปมีตวั อะไรถูกฝั ง

่ น
ไว ้...” เพือ
่ นนักเรียนหญิงอีกคนถามด ้วยน้ำเสย ี งสน
ั่ เครือ

แต่ไม่มค
ี ำตอบ ในเวลานีเ้ พียงแค่บรรพบุรษ
ุ จระเข ้พวกเขาก็ไม่ม ี
ปั ญญารอดชวี ต
ิ แล ้ว

เสยี งกรอบแกรบดังขึน ้ และจระเข ้ตัวเล็กหลายหมืน่ ตัวก็ปรากฏ

ตัวขึน ี ละกำลังเฝ้ าพวกเขาไม่ให ้หนีจากทีน
้ นอกแท่นบูชาห ้าสแ ่ ี่
พวกมันไม่ได ้เคลือ
่ นไหวคล ้ายกับกำลังรอบรรพบุรษ ุ ของพวก
มัน
"บูม"

ทันใดนัน
้ แท่นบูชาห ้าสก ี ส ั่ สะเทือนและอักษรโบราณห ้าสก
็ น ี ็
ปรากฏขึน้ บนท ้องฟ้ า ราวกับดวงดาวทีส ่ งแสงระยิบระยับก่อน
่ อ
จะปรากฏภาพสญ ั ลักษณ์ไท่จข ๋ี น
ึ้ บนท ้องฟ้ า

จากนัน
้ ถนนขนาดใหญ่กย ็ น
ื่ ลงมาทีแ่ ท่นบูชาดูเหมือนมันพร ้อม
จะเคลือ่ นย ้ายทุกคนออกจากทีน ่ ี่

อย่างไรก็ตามในบริเวณของวัดต ้าเล่ยหยินก็เกิดเสย ี งดังอย่างบ ้า

คลัง่ ขึน ั ว่าบรรพบุรษ
้ เห็นได ้ชด ุ จระเข ้ตัวนัน ้ รู ้ว่าพวกเขากำลังจะ
หนีไปดังนัน ้ มันจึงพยายามมาทีน ่ ใี่ ห ้เร็วทีส
่ ดุ

พวกเราต ้องหนีออกจากทีน
่ เี่ ดีย
๋ วนี!้ นีค
่ อื ความคิดของทุกคน
้
และหลายคนกำลังอธิษฐานหวังว่าเสนทางโบราณจะนำพวกเขา
ออกไปจากทีน ่ ท
ี่ น
ั ที

ขณะนีเ้ ย่ฟ่านและคนอืน ึ ตืน

่ ๆต่างก็รู ้สก ่ เต ้นทีไ่ ด ้เห็นกระบวนการ
สร ้างแผนภาพไท่จอ ๋ี ก
ี ครัง้ พวกเขากำลังเป็ นพยานอันยิง่ ใหญ่
ของการเคลือ ่ นย ้ายข ้ามจักรวาลครัง้ แรกในประวัตศ ิ าสตร์
สมัยใหม่

น่าเสยี ดายทีเ่ ย่ฟ่านและคนอืน ่ ๆตืน

่ เต ้นได ้ไม่นาน พวกเขาไม่รู ้ว่า
พวกเขาจะหนีออกจากทีน ่ ไ ี่ ด ้ตอนไหน และอันตรายยังคงบีบคัน ้
เข ้าหาพวกเขาอย่างไม่สน ิ้ สุด
ซากปรักหักพังของวัดต ้าเล่ยหยินอยูห ่ า่ งออกไปหลายพันเมตร
แม ้ว่าเสย ี งจากทีน่ ั่นจะเงียบหายไปแล ้ว แต่ดวงตาสแ ี ดงขนาด
ใหญ่คน ู่ ัน
้ ยังคงเคลือ ่ นทีเ่ ข ้าหาพวกเขาอย่างรวดเร็ว

แผนภาพไท่จบ ๋ี นท ้องฟ้ าได ้ก่อตัวขึน

้ แล ้ว โดยพวกมันถูกรวมกัน
เข ้าด ้วยเศษเสย ี้ วของโลหะทีก ่ ระจัดกระจายไปทัว่ ดาวอังคาร

รูปหกเหลีย
่ มแปดแฉกกะพริบเป็ นร ้อยๆครัง้ และจัดเรียงเข ้าด ้วย
กันอย่างซบั ซอน
้ แต่ถงึ มันจะดูเหมือนว่าเสร็จสมบูรณ์แล ้วแต่
พวกเขายังคงอยูท ่ น
ี่ ไ
ี่ ม่ได ้เคลือ
่ นย ้ายไปไหน

“ทำไมมันไม่สง่ เราไปสก
ั ที…”

้
หลายคนหวาดกลัว หากพวกเขาไม่สามารถเปิ ดเสนทางโบราณ
่ งสำหรับพวกเขา
ได ้ นั่นหมายถึงความตายทีไ่ ม่อาจหลีกเลีย

ม่านแสงทีป ่ กคลุมอยูบ ่ นแท่นบูชาห ้าสน ี ัน

้ มืดสลัวลงเรือ
่ ยๆ และ
มีเพียงลำแสงจางๆเท่านัน ้ ทีย
่ น
ื่ ไปหาแผนผังไท่จบ ๋ี นท ้องฟ้ า ใน
ทันใดนัน้ ทุกคนก็รู ้ว่ามันเกิดอะไรขึน ้

"ดูเหมือนพลังงานจะไม่เพียงพอ!"

“เราควรทำอย่างไร เราจะตายทีน
่ ห
ี่ รือเปล่า…”

มีบรรพบุรษ
ุ จระเข ้กำลังใกล ้เข ้ามาเรือ
่ ยๆ มันเป็ นเหมือนตาข่าย
มรณะทีก
่ ำลังดักจับพวกเขา

"บูม"
จระเข ้หลายสบิ ตัวทีอ
่ ยูร่ อบๆบริเวณแท่นบูชาเริม ่ ทนไม่ไหว พวก
มันกลัวว่าพวกเขาจะหนีออกจากทีน ่ ก
ี่ อ
่ นดังนัน
้ พวกมันจึงคิดจะ
จูโ่ จมพวกเขาเพือ
่ ถ่วงเวลาให ้กับบรรพบุรษ ุ ของพวกมัน

"คลิก คลิก"

ด ้านนอกแท่นบูชาห ้าส ี มีจระเข ้หลายหมืน่ ตัวพุง่ ชนม่านแสงที่

เกิดขึน
้ จากของวิเศษทีพ ่ วกเขาถืออยูอ่ ย่างรุนแรง

แม ้ว่าพวกมันจะตัวเล็กแต่พวกมันก็ไม่มค
ี วามแตกต่างจาก
กระสุนปื นกลเลย

“พวกเราต ้องยืนชด ิ กันแล ้วทำเป็ นโล่ ไม่อย่างนัน

้ พวกเราจะตาย
กันทัง้ หมด” ผังป๋ อตะโกน

จากนัน้ เขาก็แกว่งแผ่นป้ ายทองแดงกระแทกลงพืน

้ ทำให ้มัน
สร ้างม่านแสงขนาดใหญ่สามารถปกป้ องงคนได ้ประมาณ 3-4
คน

“นายทำหน ้าทีป ่ กป้ องคนอืน

่ ๆ เดีย
๋ วฉั นจะลองฆ่ามัน” เย่ฟ่าน
เร่งเร ้าผังป๋ อ จากนัน
้ เขาก็ถอื ตะเกียงโบราณและเดินไปข ้างหน ้า
ด ้วยความกล ้าหาญ

ทันใดนัน ิ ตัวก็พงุ่ เข ้ามาจูโ่ จมเขา แสงมืดนับสบ

้ จระเข ้หลายสบ ิ
ดวงเป็ นเหมือนสายฟ้ าสดี ำ

พวกมันรวดเร็วและโหดเหีย ้ มเหมือนกระสุนปื นกลและพยายาม

โจมตีมา่ นแสงทีเ่ กิดจากตะเกียงอย่างบ ้าคลัง่
"เข ้ามาสวิ ะ"

เย่ฟ่านรอจระเข ้หลายสบิ ตัวเข ้ามาใกล ้ จากนัน

้ จึงปลดปล่อยไฟ
ทีอ
่ ยูใ่ นตะเกียงออกไปทำให ้มันเผาผลาญจระเข ้ทีเ่ พิง่ เข ้ามา
อย่างรวดเร็ว

กลิน ี งกรีดร ้องก็ดงั ขึน

่ เหม็นไหม ้คละคลุ ้งทัว่ บริเวณ และเสย ้ ไม่
่ เปลวเพลิงค่อยๆลดลง เย่ฟ่านก็ไร ้ซงึ่ มลทินและล ้อม
หยุด เมือ
รอบด ้วยรัศมีอน
ั เจิดจ ้าราวกับเซย ี นอมตะทีล
่ งมาจากท ้องฟ้ า

สงิ่ มีชวี ต
ิ ทีด
่ รุ ้ายสองสามตัวทีร่ อดจากภัยพิบต
ั น ิ ัน
้ ยังคงมีเปลว
ไฟเผาไหม ้ร่างกายไม่หยุดก่อนทีพ ่ วกมันจะสง่ เสย ี งร ้อง
คร่ำครวญเรียกหาบรรพบุรษ ุ ให ้รีบมาทีน
่ ี่

“ฉั นเอาด ้วยดีกว่า!”

ผังป๋ อตะโกนไล่หลังจะรีบเข ้าไปโจมตี แต่เพือ ่ นๆอีกสามคนรีบ

่ นไหว หากไร ้ซงึ่ การปกป้ องจาก
กอดเอวเขาไว ้ไม่ให ้เขาเคลือ
แผ่นป้ ายทองแดงนีพ้ วกเขาต ้องตายอย่างแน่นอน

"คลิก คลิก"

ี งแตกร ้าวดังขึน
เสย ้ เรือ
่ ยๆจากจระเข ้หลายพันตัวทีโ่ จมตีมา่ น
แสงไม่หยุดไม่หย่อน

“ ไม่ได ้การแล ้วฉั นต ้องชว่ ยเย่ฟ่าน” ผังป๋ อสลัดเพือ

่ นคนอืน
่ ออก
ไป

"แต่ ... เราจะทำอย่างไร" เพือ ี น ้าอ ้อนวอน

่ นทัง้ สามคนมีสห
“รับรองได ้ว่าฉั นจะไม่ปล่อยให ้พวกนายตาย”

ผังป๋ อหันกลับหลังแล ้วตะโกนเรียกหวังจือ

่ เหวินรวมไปถึงโจวยี่
ให ้เข ้ามาชว่ ยเหลือ

๋ วฉั นจะไปชว่ ยเย่ฟ่าน "

"พวกนายปกป้ องพวกเขาไว ้เดีย

“โอเค ให ้เป็ นหน ้าทีข

่ องหวังจือ
่ เหวิน ฉั นจะไปกับนาย” โจวยีย
่ น
ื
ขึน
้

ผังป่ อไม่คอ
่ ยสนิทกับโจวยีเ่ พราะคิดว่าเพือ
่ นคนนีม ้ ค
ี วามคิด
ลึกซงึ้ มากเกินไป แต่เขาก็ยอมรับว่าโจวยีเ่ ป็ นหนึง่ ในคนทีก่ ล ้า
หาญมากเชน ่ กัน
21 - สงั เวยโลหิต

ในเวลานีห
้ วังจือ ่ กัน เขา
่ เหวินก็แสดงความกล ้าหาญออกมาเชน
ตะโกนใสเ่ พือ
่ นว่า

“ขอใครก็ได ้ตามฉั นมา เฉพาะผู ้ชายเท่านัน

้ ผู ้หญิงไม่ต ้อง"

เขารู ้ดีวา่ พวกผู ้หญิงนัน

้ เมือ
่ เจออันตรายแบบนีจ ้ ับมือไม ้อ่อนไม่
สามารถต่อสูได ้ ้อย่างเต็มที่ ดังนัน
้ เขาจึงไม่คด
ิ จะนำพาภาระไป
กับตัวเองด ้วย

"พวกแกตาย"

เมือ่ ผังป๋ อลากแผ่นป้ ายทองแดงนัน ้ มาด ้วยก่อนจะฟาดออกไป

ข ้างหน ้าอย่างรุนแรง นีค ่ อ
ื คลืน
่ พายุทเี่ กิดจากรัศมีภาพธรรม และ
จระเข ้ทีอ ่ ยูใ่ นรัศมี 10 เมตรก็ถก ู เขาทุบตีจนแหลกละเอียดทันที

ี งร ้องของความตายและการดิน
เสย ้ รนของพวกมันทำให ้แก ้วหู
ของทุกคนเจ็บปวด แต่ในขณะเดียวกันร่างกายของพวกกันก็
ี ำพร ้อมกับระเหยกลายเป็ นฝุ่ นละออง
ไหม ้เป็ นสด

นีเ่ ป็ นการโจมตีครัง้ ใหญ่ ไม่เหมือนกับการโจมตีจระเข ้ตัวเดียว

นัน ้ เพราะมีจระเข ้มากมาย ต่อให ้มีบางสว่ นหลบหนีออกไปได ้
แต่กต ็ ้องมีตวั ทีถ ู สงั หารไปบ ้างอย่างหลีกเลีย
่ ก ่ งไม่ได ้

"แคร ้ง……"
 ี งระฆังอันไพเราะนัน
เสย ้ ดังขึน้ ทำให ้จิตใจของทุกคนสงบลง
ระฆังทองแดงในมือของหวังจือ ่ เหวินเต็มไปด ้วยแสงสท ี อง และ
ระลอกคลืน ่ ทีม ั่ สะเทือนเป็ นคลืน
่ องเห็นได ้ก็สน ่ นวลทีง่ ดงาม

แต่เมือ ั ผัสกับจระเข ้ทีพ

่ มันสม ่ งุ่ ขึน
้ มามันก็กลายเป็ นมีดอัน
คมกริบทีเ่ ชอื ดเฉือนจระเข ้พวกนัน ิ้ ๆ
้ ให ้แหลกเป็ นชน

"บูมบูม”

เสย ี งระเบิดดังขึน ่ ง และในชวั่ พริบตา จระเข ้หลาย

้ อย่างต่อเนือ
สบิ ตัวก็ถก
ู ตัดขาดและเลือดก็ไหลลงสูพ ่ น
ื้ กลายเป็ นฉากที่
กระตุ ้นความกล ้าหาญของทุกคนขึน ้

อย่างไรก็ตาม จระเข ้จำนวนนับไม่ถ ้วนไม่กลัวความตาย และ

ตอนนีจ ้ ระเข ้ตัวเล็กเกือบพันยังคงโจมตีพวกเขาอย่างอัดแน่นไม่
เว ้นระยะให ้พวกเขาได ้หายใจ

"บูม"

"ไม่นะ"

"ชว่ ยด ้วย"

ี งกรีดร ้องสองครัง้ มาจากด ้านหลัง เพือ

ในเวลานี้ จูๆ่ ก็มเี สย ่ นร่วม
ชนั ้ สองถูกจระเข ้มากมายจูโ่ จมจนร่างกายแหลกเป็ นชน ิ้ ๆกลาย
เป็ นภาพทีน ่ ่าสยดสยอง

ทุกคนทีย่ งั รอดชวี ต
ิ ต่างก็ค่ำครวญด ้วยความเศร ้าโศก แต่พวก
เขาก็กลับมามีสมาธิในการเอาชวี ต ิ รอดอีกครัง้
 แม ้แต่ความเป็ นความตายของตัวเองยังเป็ นปั ญหา พวกเขาย่อม
ไม่มเี วลากังวลกับคนอืน
่

เพือ
่ นนักเรียนชายสองคนแบ่งปั นของวิเศษของพวกเขาให ้กับ
คนอืน่ ด ้วย แต่จระเข ้หลายร ้อยตัวก็จโู่ จมพวกเขาอย่างรุนแรง
ทำให ้คนทัง้ กลุม ี ชวี ต
่ เสย ิ ในทันที

“ถึงตายก็ไม่อาจทิง้ เพือ
่ นๆได ้!” หลินเจีย
๋ ตะโกนเพือ
่ เตือนทุกคน

ในตอนนีท ้ ก ุ คนต่างก็เห็นแล ้วว่าการแบ่งปั นของวิเศษให ้กับคน

อืน
่ นัน
้ มันไม่เพียงพอทีจ ่ ะปกป้ องทุกคนได ้ ดังนัน
้ จึงมีใครบางคน
คิดทีจ ้
่ ะใชของวิ เศษปกป้ องแค่ตวั เองเท่านัน ้

"ชว่ ยด ้วย"

"อ๊ากกก!"

ี งกรีดร ้องทีน
เสย ่ ่าสยดสยองดังขึน
้ ไม่หยุด ในเวลานีเ้ พือ
่ นอีก
สองคนก็ตายไปเชน ่ กัน

ผู ้คนทีอ ่ ยูด ี งเตือนของหลินเจีย

่ ้านหลังต่างก็ได ้ยินเสย ๋ พวกเขา
ไม่รู ้ว่าตัวเองจะตายหรือไม่ตอ ้
่ ให ้ใชของวิเศษเพียงคนเดียว
ดังนัน ้ พวกเขาจึงมีความละอายใจทีจ ่ นัน
่ ะทำเชน ้

ในเวลานีท
้ ก
ุ คนรวมตัวกันเข ้าเพือ
่ ทำให ้ม่านแสงจากของวิเศษ
้
ซอนทับกันหลายชน ั ้ ทำให ้สถานการณ์ทเี่ ลวร ้ายเมือ ั ครู่
่ สก
ผ่อนคลายลงเล็กน ้อย
"ฆ่า!"

ใบหน ้าของหลิวหยุนจือ ่ ซดี เซย ี ว บุคลิกของเขาดูมด ื มน เขาไม่

เคยเป็ นคนกล ้าหาญ แต่วน ้ เขาจึงใช ้
ั นีเ้ ขาบ ้าคลัง่ ไปแล ้วดังนัน
ไม ้เท ้าวัชระของตัวเองกวัดแกว่งโดยตัง้ เป้ าจะแลกชวี ต ิ กับปี ศาจ
พวกนีใ้ ห ้ถึงทีส
่ ด
ุ

ตามตำราของพุทธศาสนา ไม ้เท ้าวัชระนัน ้ ถือเป็ นอาวุธทีท

่ รง
พลังทีส่ ด
ุ ดังนัน ้ เมือ
่ มันถูกกวัดแกว่งออกไปก็สามารถบดขยี้
จระเข ้ได ้ครัง้ ละหลายพันตัว

ในเวลานี้ เคดชาวต่างชาติกร็ บ
ี วิง่ เข ้ามาและตะโกนว่า "พระเจ ้า
ทรงเมตตา" และทุบไม ้ตีบก
ั ฮอ ื้ ออกไปด ้านหน ้า

"พระเจ ้าทรงเมตตา ... "

แม ้ว่าเขาจะตะโกนเชน่ นีแ
้ ต่เขาก็ลงมืออย่างโหดเหีย
้ มไม ้ตีบก
ั
ื้ ของเขาไม่ได ้แสดงถึงความใจอ่อนเลยแม ้แต่น ้อย
ฮอ

ในเวลานีม้ ภ
ี าพธรรมของพระพุทธรูปปรากฏขึน
้ สามองค์ และ
กวาดมือออกไปด ้านนอกทำการสงั หารจระเข ้พวกนัน
้ อย่างต่อ
เนือ
่ งหลายพันตัว

“ข ้าคือทูตจากสวรรค์ทจี่ ะสง่ เจ ้าพวกปี ศาจนีล้ งนรก!” เขาเป็ น

ชาวต่างชาติ แต่ในชว่ งหัวเลีย ้ วหัวต่อแบบนีเ้ ขากลับสามารถพูด
ภาษาจีนได ้อย่างคล่องแคล่ว

“ ฮา่ ๆๆ ปี ศาจผมเหลือง นายถือของทีเ่ ป็ นของพุทธศาสนาอยู่

อย่างแน่ชด ั นายพูดเรือ
่ งไร ้สาระอะไรกัน...” ในชว่ งเวลาแห่ง
ชวี ต
ิ และความตายนีผ
้ ังป๋ อยังอดไม่ได ้ทีจ
่ ะหัวเราะไปกับคำพูด
ของเคด

เคดตะโกนสวนกลับมาว่า

"พระเจ ้าตรัสว่าสงิ่ มีชวี ต

ิ ทัง้ หมดเท่าเทียมกันพระเจ ้าของฉั นมี
เมตตาเชน ่ เดียวกับพระโพธิสต ั ว์ของพวกคุณ... "

“ให ้ตายเถอะนายนีม
่ น
ั ไร ้สาระจริงๆ...”

บทสนทนาระหว่างคนทัง้ สองแม ้ว่าจะเต็มไปด ้วยความขบขัน

แต่สถานการณ์แห่งความเป็ นความตายในแท่นบูชายังคงไม่ลด
ลง

แต่ทน
ั ใดนัน
้ เลือดทีอ
่ าบท่วมแท่นบูชาก็เริม
่ ระเหยขึน ่ ้องฟ้ า
้ สูท
ทะลุมา่ นแสงบรรจบกับแผนภาพไท่จท ๋ี ำให ้มันมีความเสถียรมาก
ขึน
้

ประตูบนท ้องฟ้ าทีเ่ ต็มไปด ้วยดวงดาวปรากฏขึน

้ อีกครัง้ พร ้อม
่ งแสงลงมาทีแ
กับสอ ่ ท่นบูชา

แน่นอน ทุกคนค ้นพบสถานการณ์นี้ และทันใดนัน

้ พวกเขาก็
แสดงความตืน่ เต ้นออกมา

“ยิง่ ฆ่าเยอะยิง่ ดี จระเข ้พวกนีเ้ ป็ นทายาทของอสูร เลือดของ

พวกมันสามารถใชเป็ ้ นพลังงานศก ั ดิส ิ ธิใ์ ห ้กับแท่นบูชานีไ
์ ท ้ ด ้"

“ใช ่ แท่นบูชาหินห ้าสน

ี เี้ ป็ นแท่นบูชา ชอ ื่ ของมันก็บอกอยูแ
่ ล ้วว่า
เราต ้องบูชาอะไรบางอย่างเพือ ้
่ เปิ ดใชงานมั น”
แผนภาพไท่จบ ๋ี นท ้องฟ้ าเริม ั เจนขึน
่ ชด ้ เรือ
่ ยๆจากทีต ่ อนแรก
ดูเหมือนกับภาพโฮโลแกรมในตอนนีท ้ กุ สงิ่ ทุกอย่างเริม ั เจน
่ ชด
มากขึน้ จนสามารถจับต ้องได ้

"บูม"

แต่ในเวลานีเ้ องทีว่ ห
ิ ารต ้าเล่ยหยินก็เกิดลมหายใจอันน่า
สยดสยอง แผ่นดินก็แตกสลายจนหมดและยักษ์ ตวั หนึง่ ก็พงุ่ ขึน
้
ไปบนท ้องฟ้ า

การเคลือ ั่ สะเทือนไปทัง้ ดาวอังคาร!

่ นไหวของมันสร ้างความสน

เกือบจะในทันทีทก ึ ว่าวิญญาณกำลังจะออกจากร่าง และ

ุ คนรู ้สก
้
พวกเขาก็ใชความพยายามอย่ างเต็มทีใ่ นการปกป้ องตัวเองไม่
ให ้ล ้มลงกับพืน้

ดวงตาสเี ลือดเหมือนโคมไฟขนาดใหญ่สองดวงเคลือ
่ นจากที่
ไกลๆฝ่ าความมืดมาหาพวกเขาอย่างรวดเร็ว!

“ดูเหมือนว่ามันจะทำลายผนึกออกมาแล ้ว มันคือบรรพบุรษ
ุ
จระเข ้ในตำนานหรือเปล่า?”

ในเวลานีพ้ วกเขาเต็มไปด ้วยความสน ิ้ หวัง ในขณะเดียวกันก็

่ จะสงั หารอสูรตัวเล็กๆพวกนีใ้ ห ้เพียงพอ
เร่งมืออย่างเต็มทีเ่ พือ
กับการเติมเต็มพลังงานให ้กับแท่นบูชา
พวกเขาไม่รู ้ว่าจะสามารถเติมเต็มพลังงานให ้เพียงพอก่อนที่
บรรพบุรษ
ุ จระเข ้จะมาถึงหรือไม่? หากพวกเขาทำไม่ได ้ก็มเี พียง
ความตายเท่านัน ้ ทีร่ อพวกเขาอยู่

"เหง่งหง่าง!..."

ในเวลานี้ โลงศพยักษ์ ทองแดงบนแท่นบูชาห ้าสก ี ส็ ง่ เสย

ี งดัง
กึกก ้องและดวงตาสเี ลือดของสต
ั ว์ประหลาดทีอ
่ ยูห่ า่ งไกลก็หยุด
ลงทันที

การเคลือ
่ นไหวของมันครัง้ นีเ้ ห็นได ้ชดั ว่ามันหวาดกลัวต่อโลง
ศพทองแดงและซากศพของมังกรทีน ่ อนอยูต ่ รงนี้
22 - อสูรผู ้เคยต่อสูกั้ บพุทธองค์

จิตใจของทุกคนหนาวเหน็ บ วิญญาณเกือบจะออกจากร่าง เสย ี ง

คำรามของบรรพบุรษุ จระเข ้มีพลังมหาศาล และดูเหมือนว่าจะ
สามารถกลืนกินจิตวิญญาณมนุษย์ได ้

ถ ้าไม่ใชเ่ พราะโลงศพทองแดงโบราณต ้านทานไว ้เกรงว่าทุกคน

คงได ้รับอันตรายไปแล ้ว

ลมหายใจอันน่าสลดใจมาจากทีไ่ กลๆราวกับสน ึ ามิ อสูรตัวใหญ่

ทีห
่ นีออกมาจากใต ้ดินของวัดต ้าเล่ยหยินไม่ได ้เดินหน ้าต่อไป
แต่กลับหยุดนิง่ อยูก
่ บ
ั ที่

ถึงจะเป็ นอย่างนัน
้ พลังวิญญาณทีม
่ น
ั แผ่ออกมาก็ทำให ้ทุกคนที่
อยูบ
่ นแท่นบูชาแทบจะคุกเข่าลงกับพืน ้

ร่างของมันไม่สามารถมองเห็นได ้ชด ั เจนเพราะว่ากลุม

่ เมฆและ
ควันทีอ
่ ยูบ
่ นท ้องฟ้ าปกปิ ดร่างกายของมันแทบจะทัง้ หมด

มันอยูห่ า่ งไกลจากทุกคนพอสมควรแต่พวกเขาก็สามารถมอง
เห็นรูปร่างอันใหญ่โตของมันทีป
่ กคลุมทัง้ ท ้องฟ้ าไว ้แทบจะหมด
สนิ้

นีห
่ รือคืออสูรโบราณทีพ ่ ท
ุ ธองค์ทรงปราบปราม? นีค ่ อ
ื การมีอยู่
ของตำนานทีแ ่ ท ้จริง แม ้ว่าทุกคนจะเห็นมันด ้วยตาของตัวเองแต่
ึ เหมือนกับตกอยูใ่ นความฝั น
พวกเขาก็ยงั รู ้สก
ในฐานะคนเมืองยุคใหม่หากมีคนบอกว่าพวกเขามองเห็นสต ั ว์
ประหลาดขนาดใหญ่ทส ี่ ามารถบินอยูบ
่ นท ้องฟ้ า คนคนนัน
้ จะ
ต ้องถูกตราหน ้าจากผู ้คนว่าเป็ นคนหลอกลวงอย่างแน่นอน!

“โฮกกกกก...”

้ จระเข ้ก็สง่ เสย

ทันใดนัน ี งคำรามเหมือนฟ้ าร ้อง หลายคนทีอ
่ ยู่
บนแท่นบูชาต่างก็ทรุดลงกับพืน ้ และเริม
่ มีเลือดไหลออกจาก
ใบหน ้าของพวกเขา

นีไ ่ ารโจมตีทางกายภาพโดยตรง เพราะจระเข ้ตัวนัน

่ ม่ใชก ้ ไม่มค ี
วามกล ้าทีจ่ ะเคลือ ้ มันจึงใช ้
่ นตัวเข ้าหาโลงศพทองแดง ดังนัน
เสย ี งของตัวเองเพือ่ สร ้างอันตรายให ้กับทุกคน

"ลุกขึน
้ ลุกขึน
้ !"

เพือ
่ นนักเรียนหลายคนทีล
่ ้มลงกับพืน
้ มีเลือดไหลออกจากจมูก
และปากพวกเขาไม่หยุด ทุกคนรู ้สกึ หมดแรงแทบจะไม่สามารถ
ลุกขึน
้ ได ้

เพือ่ นนักเรียนหลายคนทีย
่ งั ยืนอยูก
่ พ
็ ยายามดึงพวกเขาให ้ลุก
ขึน
้

ในทีส ่ ด
ุ ก็มค
ี นสองสามคนทีย ่ น
ื ขึน
้ ตามเสย ี งเรียกของเพือ ่ นๆ แต่
ก็ยงั มีอกี คนสองคนทีย
่ งั คงนอนแน่นงิ่ อยูต
่ รงนัน ้ จระเข ้มากมาย
เข ้ารุมล ้อมพวกเขาในทันที
ไม่มป ้ ภายในการโจมตีเพียงพริบตาสองชวี ต
ี าฏิหาริยเ์ กิดขึน ิ ก็
หายไปตลอดกาล ร่างกายของพวกเขาแหลกละเอียดยิง่ กว่า
เนือ
้ สบั ทีอ
่ ยูบ
่ นเขียง

่ ๆไม่มเี วลาชว่ ยเหลือ ในเวลานีพ

คนอืน ้ วกเขาถูกรุมล ้อมด ้วย
จระเข ้นับพันตัว

จนถึงขณะนี้ มีผู ้เสย ี ชวี ติ ทัง้ หมด 13 คน และอีก 17 คนทีเ่ หลือก็

ตกอยูใ่ นความเสย ี่ งเชน ่ กัน ชวี ติ เป็ นสงิ่ ไม่เทีย
่ งและความตายก็
สามารถเกิดขึน้ ได ้ตลอดเวลา

“โฮกกกก...”

ไกลออกไปบรรพบุรษ ุ จระเข ้ยังคงสง่ เสย

ี งคำรามไม่หยุด
หลังจากทีม ่ น
ั ยืนยันแล ้วว่าโลงศพทองแดงไม่มป ี ฏิกริ ย
ิ าอะไรมัน
ก็เคลือ
่ นทีเ่ ข ้าหาแท่นบูชาอย่างรวดเร็ว

ในเวลานีเ้ พียงมันเคลือ
่ นไหวสองสามครัง้ ก็ทำให ้ทุกคนทีอ
่ ยูบ
่ น
แท่นบูชาสามารถสม ั ผัสได ้ถึงเสย
ี งลมหายใจของมันแล ้ว

ในเวลานีม
้ น
ั หยุดยืนอยูท
่ รี่ ะยะห่างจากแท่นบูชาประมาณ 10
เมตร ในขณะทีท ่ ก
ุ คนมองไปทีด ่ วงตาของมันพวกเขาก็แทบจะ
วิญญาณหลุดออกจากร่าง

“นั่นอะไร …”

ทันใดนัน ้ ลมปี ศาจก็พัดไปทัว่ โลกสร ้างเสย ี งหวีดหวิวราวกับภูต

ผีทกี่ ำลังกรีดร ้อง มันรุนแรงยิง่ กว่าพายุทรายก่อนหน ้านีห
้ ลาย
เท่า
หมอกสดี ำขนาดมหึมาปรากฏขึน ้ บนท ้องฟ้ าพร ้อมกันนัน ี ำ
้ มือสด
ื่ ออกมาและคว ้าแท่นบูชาห ้าส ี
ขนาดก็ใหญ่ยน

รูปร่างของมันคล ้ายกับมือมนุษย์ เว ้นแต่วา่ มันใหญ่โตเกินไป

เพียงแค่นวิ้ เดียวก็มค
ี วามยาวมากกว่า 10 เมตรสร ้างความ
หวาดหวัน ่ ให ้กับทุกคนจนแทบสน ิ้ สติ

นีค
่ อ
ื อีกหนึง่ ปี ศาจผู ้ยิง่ ใหญ่ทเี่ คยถูกพระพุทธเจ ้าปราบปราม
อย่างแน่ชดั !

แม ้จะถูกปิ ดผนึกมานานหลายพันปี แต่ในทีส

่ ด
ุ มันก็ยงั สามารถ
หลุดออกจากทีค ่ ม
ุ ขังได ้

และในเวลานีใ้ นแผนภาพไท่จท ๋ี อ
ี่ ยูบ
่ นท ้องฟ้ าในทีส
่ ด
ุ ก็เกิด
ความสมบูรณ์ แสงหลากสจ ี ากแผนภาพได ้สอ ่ งลงมายังแท่น
บูชาก่อให ้เกิดเป็ นประตูดวงดาวขนาดใหญ่

"บูม"

แผนภาพไท่จเ๋ี ปิ ดออก และพยายามดูดกลืนทุกสงิ่ ทุกอย่างทีอ

่ ยู่
บนแท่นบูชาเข ้าไป

มือใหญ่ทย ี่ น
ื่ ออกมาถูกพลังลึกลับผลักออกไปด ้านนอก และใน
ขณะเดียวกัน มังกรยักษ์ ทงั ้ เก ้าตัวทีด
่ เู หมือนจะตายไปแล ้วก็เริม
่
ขยับตัวอีกครัง้

ั ว์ประหลาดทุกตัวทีอ
แม ้ว่าสต ่ ยูท
่ น
ี่ จ
ี่ ะรู ้ว่ามังกรเหล่านีต
้ ายไป
แล ้วจริงๆแต่พวกมันก็หวาดกลัวอย่างยิง่ ทันใดนัน ้ ก็เกิด
กระแสน้ำวนขนาดใหญ่ขน ึ้ ด ้านบนทีแ
่ ท่นบูชาพร ้อมกับดูดกลืน
จระเข ้ทุกตัวเข ้าไป

“ไป เข ้าไปในโลงศพทองแดง!” เย่ฟ่านยืนขึน

้ แล ้วตะโกนออก
มา

ไม่ใชว่ า่ พวกเขาโชคร ้าย แต่ปีศาจทีย

่ งิ่ ใหญ่นัน
้ ไม่ธรรมดาจริงๆ
เพียงแค่รัศมีความเย็นทีพ ่ วกมันแผ่ออกมาจากร่างกายก็
เพียงพอจะสงั หารพวกเขาได ้แล ้ว

ทุกคนร่างกายสน ั่ สะท ้าน พวกเขาคิดว่าด ้วยร่างกายของมนุษย์

ธรรมดาอย่างพวกเขาหากไม่มโี ลงศพทองแดงคอยปกป้ องจะ
ต ้องถูกบดขยีภ
้ ายใต ้การเคลือ่ นย ้ายในประตูดวงดาวอย่าง
แน่นอน

การกลับเข ้าไปในโลงศพทองแดงนัน ้ ก็เป็ นเรือ ่ กัน

่ งทีเ่ ลวร ้ายเชน
แต่อย่างน ้อยก็ยงั ดีกว่าอยูท
่ น
ี่ ี่

ในความมืดดวงตาของบรรพบุรษ ุ จระเข ้เย็นลงในขณะทีม

่ น
ั อ ้า
ปากขึน้ เปลวไฟโลกันต์อน
ั ร ้อนแรงก็พงุ่ ไปยังแผนภาพไท่จท๋ี อี่ ยู่
บนท ้องฟ้ า

เมือ
่ เห็นฉากนีใ้ บหน ้าของทุกคนก็เปลีย ี ย่างรวดเร็ว!
่ นสอ

ท ้ายทีส
่ ด ุ เจ ้าปี ศาจแห่งโลกนีป
้ ฏิเสธทีจ
่ ะยอมแพ ้ มันต ้องการปิ ด
้
ผนึกเสนทางโบราณที พ
่ วกเขาจะย ้ายออกไปจากทีน ่ ี่

ทุกคนตกใจมาก รีบเข ้าไปในโลงศพทองแดงอย่างรวดเร็ว แต่

ในขณะเดียวกันมือขนาดใหญ่นัน้ ก็ยน
ื่ เข ้าหาโลงศพทองแดง!
"แคร ้ง"

เมือ
่ มือขนาดใหญ่นัน
้ สมั ผัสกับโลงศพทองแดงหัวใจของทุกคน
จมลง หากว่าโลงศพนีถ ้ กู ทำลายหนทางในการรอดชวี ต
ิ ของ
พวกเขาก็จะถูกทำลายลงเชน ่ กัน

แต่เมือ
่ ทุกคนหวาดกลัวถึงขีดสุดมือของสต ั ว์ประหลาดข ้างนัน
้ ก็
กระเด็นขึน ่ ้องฟ้ า เลือดสด
้ สูท ี ำของมันสาดกระจายไปทุกทีก ่ อ่ น
ทีม
่ อ ้ จะตกลงมาด ้านข ้างของแท่นบูชาห ้าส ี
ื ข ้างนัน

โลงศพทองแดงนัน
้ ไม่มวี แ
ี่ ววว่าจะขยับไปไหน

แต่ในทันทีทม ี่ อ
ื ทีถ
่ ก
ู ตัดขาดข ้างนัน ้ กระแทกลงกับพืน ี ง
้ ก็มเี สย
หัวเราะมาจากปากของบรรพบุรษ ุ จระเข ้ คล ้ายกับว่ามันกำลัง
เยาะเย ้ยเจ ้าของมือข ้างนัน ้ ทีโ่ จมตีโลงศพทองแดงโดยไม่เจียม
ตัว

“พวกเราจะทำยังไงดี ในตอนนีบ ้ รรพบุรษ

ุ จระเข ้ทำการขวางกัน
้
ประตูมต
ิ ไิ ม่ให ้พวกเราเดินทางจากไป”

"ดูส!ิ อาวุธวิเศษของพวกเรา"

ในเวลานีอ ้ าวุธวิเศษของทุกคนดูเหมือนจะหม่นหมองลง
เล็กน ้อย ในขณะเดียวกันพลังของมันก็ถกู ดูดกลืนโดยบางสงิ่
บางอย่าง
ทันใดนัน้ เสยี งหัวเราะก็ดงั ขึน
้ ทีด
่ ้านบนของโลงศพทองแดง มัน
เป็ นเงาสดี ำทีม
่ ค
ี วามสูงประมาณสองเมตรยืนอยูต ่ รงนัน
้ แล ้ว
กำลังหัวเราะทุกคน

เสย ี งหัวเราะนีท ุ คนค่อนข ้างคุ ้นเคยสำหรับพวกเขา เพราะมัน

้ ก
เป็ นเสยี งหัวเราะของบรรพบุรษ ุ จระเข ้นั่นเอง

แต่ทกุ คนต่างไม่เข ้าใจว่าปี ศาจร ้ายตัวนีเ้ ปลีย

่ นร่างเป็ นมนุษย์ได ้
อย่างไร!

นีเ้ ป็ นบุคคลทีเ่ คยต่อสูกั้ บพุทธองค์ เป็ นบุคคลในตำนานที่

ปรากฏตัวขึน ้ จริงๆ ในเวลานีม ้ น
ั พยายามจะเปิ ดโลงศพทองแดง
ออก
 ่ น
23 - มุง่ หน ้าสูด ิ แดนใหม่ทแ
ี่ ตกต่าง

"บูม"

เมือ ิ หน ้ากับวิญญาณอสูรของบรรพบุรษ
่ เผชญ ุ จระเข ้ วัตถุโบราณ
ทัง้ หมดทีพ่ วกเขาครอบครองก็เริม่ ลุกเป็ นไฟเปล่งประกาย
แพรวพราว และรวมตัวกันเพือ ่ ป้ องกันไม่ให ้บรรพบุรษ
ุ จระเข ้เข ้า
มา

ในเวลาเดียวกันวัตถุศก ั ดิส ิ ธิท

์ ท ์ งั ้ หมดก็พงุ่ เข ้าหาบรรพบุรษ
ุ
จระเข ้ต ้องการจะปิ ดผนึกเขาอยูต ่ รงนัน
้ !

บรรพบุรษ
ุ จระเข ้หัวเราะเบาๆทันใดนัน ี ำก็ระเบิดออก
้ เปลวไฟสด
มาจากร่างของเขากระแทกของวิเศษทัง้ หมดให ้บินกลับหลังไป

"ปู"

วัตถุวเิ ศษหลายชนิ้ แตกกระจายเป็ นชน

ิ้ เล็กชน
ิ้ น ้อย ภายใต ้เซลล์
ไฟสด ี ำไม่มอ
ี ะไรสามารถต ้านทานได ้

ของวิเศษ 4 ทีแ ่ ตกกระจายตกลงไปบนแท่นบูชา 5 ส ี ในขณะ

เดียวกันพลังทีก ่ ระจายออกสูด ่ ้านนอกของมันก็ถก ู ประตูดวงดาว
ทีอ
่ ยูด
่ ้านบนดูดซบ ั เข ้าไปเพือ
่ เพิม่ พลังให ้กับตัวเอง

ั่ สะท ้าน แล ้วสง่ เสย

ซากมังกรยักษ์ ทงั ้ เก ้าตัวสน ี งคำรามค่อยๆ
ลอยขึน ่ ้องฟ้ า!
้ สูท
บรรพบุรษ ึ ประหลาดใจมันหลีกเลีย
ุ ของจระเข ้รู ้สก ่ งของวิเศษ
หลายชน ิ้ เพราะไม่ต ้องการให ้ประตูของดวงดาวสามารถใชงาน ้
ได ้

ในขณะเดียวกันมันก็แสดงร่างทีเ่ ป็ นจระเข ้ของมันออกมาพร ้อม

กับลอยขึน ่ ้องฟ้ ามือขนาดใหญ่ของมันเคลือ
้ สูท ่ นเข ้าหาโลงศพ
ทองแดงรวมไปถึงซากศพของมังกรทัง้ เก ้า

ในขณะนีม ้ แ
ี สงวาบวับไม่สน ิ้ สุดบนท ้องฟ้ า งดงามจนผู ้คนไม่
อาจเผชญ ิ หน ้า ไม่มใี ครมองเห็นได ้ชด ั เจน และซากศพของ
มังกรทัง้ เก ้าก็ถก
ู บรรพบุรษุ ของจระเข ้หยุดไว ้ชวั่ คราว

"แดง", "แดง" ...

ทันใดนัน้ วัตถุวเิ ศษทีอ

่ ยูบ ี เ็ ริม
่ นแท่นบูชา 5 สก ่ แตกออก เริม
่ จาก
ลูกประคำทีม ่ ล
ี ก
ั ษณะคล ้ายพระธาตุ แผ่นป้ ายของวัดต ้าเล่ยหยิน
แม ้กระทัง่ ตะเกียงทองแดงของเย่ฟ่านก็เกิดความหม่นหมอง

“จระเข ้ตัวนัน
้ มันปิ ดกัน
้ ประตูไว ้พวกเราจะทำยังไงกันดี?” ทุกคน
ต่างวิตกกังวล

ในระหว่างกระบวนการนีโ้ ลงศพทองแดงไม่เคยขยับไปไหนมี
เพียงซากศพของมังกรเหล่านัน้ ทีล
่ อยขึน ่ ้องฟ้ า
้ สูท

เมือ่ เห็นว่ายังไม่มอ
ี ะไรเกิดขึน
้ เย่ฟ่านก็เดินออกมาด ้านนอก
พร ้อมกับรวบรวมซากศพของจระเข ้ตัวเล็กๆเตรียมการเผือ ่ ไว ้
เป็ นเสบียง
เรือ
่ งนีแ
้ ม ้จะน่าขยะแขยง แต่สด
ุ ท ้ายแล ้วหากสถานการณ์ของ
ทุกคนเลวร ้ายถึงขีดสุดไม่แน่วา่ พวกเขาอาจจะต ้องใชมั้ นเป็ น
อาหารจริงๆก็ได ้

แต่ทนั ใดนัน
้ ประตูดวงดาวทีอ่ ยูบ
่ นท ้องฟ้ าก็เกิดการสน ั่ สะเทือน
เบาๆ ผังป๋ อพีเ่ ดินออกไปรวบรวมขวดน้ำของเพือ ่ นทีต
่ ายไปแล ้ว
ก็รบ
ี ตะโกนบอกเย่ฟ่านให ้กลับเข ้าไปในโลงศพทองแดงอีกครัง้

โลงศพทองแดงสง่ เสย ี งสน

ั่ สะเทือนและซากมังกรทัง้ เก ้าตัวก็
กวัดแกว่งไปมา ทุกการเคลือ ่ นไหวของพวกมันจะคุกคามให ้
บรรพบุรษ
ุ จระเข ้ถอยหลังกลับทีละก ้าว

"บูม"

ี งดังระเบิดขึน
มีเสย ้ บนท ้องฟ้ า และซากมังกรขนาดใหญ่ทงั ้ เก ้าก็
ค่อยๆถูกดูดเข ้าไปในประตูแห่งดวงดาว ในขณะทีโ่ ลงศพ
ทองแดงก็พลิกคว่ำและถูกลากเข ้าไปด ้วยเชน ่ กัน

ุ จระเข ้มีประกายเย็นชา มันกระแทกเข ้าใสโ่ ลง

ตาของบรรพบุรษ
ศพทองแดงอย่างรุนแรง มันพยายามจะพาตัวเองเข ้าไปข ้างใน
และหนีออกจากโลกทีแ่ ห ้งแล ้งแห่งนี!้

้ าพแกะสลักของเทพอสูรโบราณซงึ่ ถูกแกะสลักไว ้
แต่ในขณะนีภ
บนฝาของโลงศพทองแดงก็สอ ่ งแสงออกมาคล ้ายกับจะตืน
่ ขึน
้

เมือ ่ นีบ
่ เห็นเชน ้ รรพบุรษ
ุ จระเข ้ได ้แต่ถอยหลังกลับและไม่กล ้า
โจมตีโลงศพทองแดงอีกครัง้ ดูเหมือนว่ารูปภาพของสงิ่ มีชวี ต ิ ที่
อยูบ่ นฝาโลงศพจะทำให ้มันหวาดกลัวเป็ นอย่างมาก
"แบงแดง"

เกิดเสยี งดังสน
ั่ สะเทือนบนท ้องฟ้ า ซากศพของมังกรทัง้ เก ้าก็
ลากโลงศพทองแดงเคลือ ่ นตัวผ่านประตูดวงดาวออกจากสถาน
ทีแ
่ ห่งนีภ
้ ายใต ้การจ ้องมองของบรรพบุรษ ุ จระเข ้

………..

ภายในโลงศพทองแดงมีเสย ี งร ้องให ้ดังขึน

้ ไม่หยุด มันเป็ นเรือ
่ ง
ยากทีห ึ สะเทือนใจจากการตายของเพือ
่ ลายคนจะไม่รู ้สก ่ นร่วม
ั ้ มากมาย
ชน

พวกเขาเรียนอยูใ่ นชน ั ้ เดียวกันมายาวนานถึง 4 ปี สุดท ้าย พวก

เขาทัง้ 13 คนก็ถกู ฆ่าตายทีน ่ ี่ แม ้แต่ซากศพก็ถก
ู ทำลายอย่าง
สมบูรณ์

ในตอนนีพ ึ ปลอดภัยชวั่ คราว แต่หลายคนก็ไม่

้ วกเขารู ้สก
สามารถสงบสติอารมณ์ลงได ้ และยิง่ หวาดกลัวมากขึน ้ ไปอีก

ความตายอันน่าสลดใจของเพือ ่ นร่วมชนั ้ ภาพของจระเข ้ทีน่ ่า

สยดสยองปรากฏขึน ้ ในใจของพวกเขาเป็ นครัง้ คราว บางทีหาก
พวกเขารอดชวี ต
ิ ไปได ้พวกเขาคงไม่มวี น ั ลืมเหตุการณ์ในครัง้ นี้

ภายในโลงศพทองแดงมืดมิดมองไม่เห็นอะไร เพือ ั้
่ นร่วมชน
หญิงบางคนสะอืน ้ ไห ้ และเพือ ั ้ ชายบางคนก็ถอนหายใจ
่ นร่วมชน
ด ้วยความเศร ้าโศก

แม ้ว่าพวกเขาจะหนีรอดมาได ้แล ้วแต่หนทางข ้างหน ้าก็เต็มไป

ด ้วยอันตรายไม่รู ้ว่าจะมีอะไรเกิดขึน
้ อีก
มังกรทัง้ เก ้าจะลากโลงศพไปทีไ่ หน พวกเขายังจะได ้เห็น
้
แสงสว่างอีกครัง้ หรือไม่ นีเ่ ป็ นเสนทางที ้ นทาง
เ่ ทพโบราณใชเดิ
จริงๆหรือเปล่าก็ไม่รู ้?

เหตุการณ์ทเี่ กิดขึน
้ บนดาวอังคารทำให ้พวกเขาเหนือ
่ ยจนเผลอ
หลับไป

หลายคนยังคงวิตกกังวลและหวาดกลัวแม ้กระทัง่ ในความฝั น

พวกเขากำมของวิเศษทีอ่ ยูใ่ นมือไว ้แน่น

นีเ่ ป็ นคืนทีท่ รมานหลายคนทีน ่ อนหลับต่างก็ถก

ู ปลุกขึน
้ มาจาก
เสย ี งกรีดร ้องจากฝั นร ้ายของใครบางคน ในระหว่างนีย้ งั คงมีคน
ร ้องไห ้ไม่หยุด

่ นีไ
ทีเ่ ป็ นเชน ้ ม่ใชเ่ พราะพวกเขาอ่อนแอ แต่เพราะสงิ่ ทีพ ่ วกเขา
พบเจอมานัน ้ น่ากลัวเกินไป เดิมทีสงิ่ มีชวี ต
ิ พวกนัน
้ ล ้วนเป็ นเพียง
เรือ
่ งเล่าโบราณ แต่เมือ ่ พวกเขาเจอมันเข ้ากับตัวเองพวกเขาจะ
ลืมฝั นร ้ายนีไ ้ ด ้อย่างไร

ตามปกติแล ้วพวกเขาใชช้ วี ต
ิ ไปเรือ
่ ยเปื่ อยตามประสาคนเมือง
ทันใดนัน ้ พวกเขาก็พบเจอกับโศกนาฏกรรมครัง้ ใหญ่ เมือ่ ปี ศาจ
ในตำนานกำลังกินซากศพของเพือ ่ นพวกเขาพวกเขาจะไม่กลัว
ได ้อย่างไร?

แม ้แต่คนทีม
่ ค
ี วามกล ้ามากทีส
่ ด
ุ อย่างผังป๋ อก็ยงั ถูกปลุกให ้ตืน
่
เป็ นระยะๆจากคนรอบข ้าง เย่ฟ่านก็เป็ นคนทีห ่ ลับยากดังนัน ้ เมือ่
มีเสยี งรบกวนอยูต่ ลอดเวลาเขาจึงไม่สามารถนอนหลับลง
การเดินทางผ่านไปห ้าหรือหกชวั่ โมง คนสว่ นใหญ่ตน ื่ ขึน
้ แล ้ว
ภายใต ้การเดินทางอันยาวนานในทีส ่ ด
ุ ทุกคนก็สงบลงเล็กน ้อย
ในเวลานีพ ้ วกเขากำลังตัง้ ตารอว่าโลงศพทองแดงจะไปหยุด
ทีไ่ หนเมือ
่ ไหร่

โลงศพทองแดงมีความเสถียรมาก ไม่มก ั่ สะเทือนใดๆมัน

ี ารสน
เคลือ ึ
่ นผ่านท ้องฟ้ าทีเ่ ต็มไปด ้วยดวงดาวทำให ้พวกเขารู ้สก
หวาดกลัวว่ามันอาจจะเดินทางไปอีกหลายปี
24 - ภายในโลงศพทองแดง

“มันจะพาเราไปไกลแค่ไหน”

แม ้แต่นักเรียนหญิงทีอ ่ นแอซงึ่ กำลังร ้องไห ้ก็ยงั อดสงสย

่ อ ั ใน
เรือ
่ งนีไ
้ ม่ได ้

“เมือ
่ เราไปแล ้วพวกเราจะมีโอกาสได ้กลับมาอีกหรือเปล่า”

“นายคิดว่าพระเจ ้ามีจริงไหม?”

หวังจือ ่ เหวินถามออกมาโดยไม่สนใจคำตอบ พวกเขามองเห็น

ทัง้ มังกร โลงศพทองแดง วัดต ้าเล่ยหยิน รวมไปถึงบรรพบุรษ
ุ
จระเข ้ คำตอบนัน ั เจนอยูแ
้ มันชด ่ ล ้ว

“บางทีเทพเจ ้าเหล่านัน ้ อาจเป็ นมนุษย์เหมือนกับพวกเรา พวก

ึ แปลกใจเหรอทีเ่ ทพเหล่านัน
นายไม่รู ้สก ้ ให ้การปกป้ องมนุษย์
มากกว่าเผ่าพันธุอ์ น
ื่ ”

“ไม่วา่ พวกเขาจะเป็ นมนุษย์หรือไม่ แต่เรือ

่ งทีโ่ ลกนีม
้ เี ทพหรือ
ไม่นัน ั อีกต่อไป”
้ ไม่น่าสงสย

ี นยอดเขาไท่ซาน ซงึ่ สร ้างขึน

มีแท่นบูชาห ้าสบ ้ โดยบรรพบุรษ
ุ
ของมนุษย์ในสมัยโบราณ

ในอดีตก็มต ี ำนานเล่าว่า สามราชาห ้าจักรพรรดิและเจ็ดสบิ สองผู ้

ยิง่ ใหญ่ตา่ งก็เคยมาแสวงบุญทีภ ่ เู ขาไท่ซานเป็ นประจำทุกปี
"บางทีเทพเจ ้าเหล่านัน
้ อาจเป็ นบรรพบุรษ
ุ ของพวกเราจริงๆ ... "

ราชาทัง้ สามและจักรพรรดิทงั ้ ห ้าล ้วนเป็ นบุคคลทีถ ่ ก

ู ยกย่องให ้
เป็ นเทพเจ ้า ดังนัน
้ จึงเป็ นไปได ้ว่าโบราณสถานทีอ ่ ยูใ่ นภูเขา
ไท่ซานอาจเป็ นสงิ่ ทีพ ่ วกเขาสร ้างขึน้ เพือ
่ เดินทางไปยังอีกดิน
แดนหนึง่

สงิ่ ทีเ่ กิดขึน

้ ในสมัยโบราณไม่มผ ี ู ้ใดสามารถบอกได ้ว่ามันเกิด
อะไรขึน ี ัน
้ กันแน่ แต่ปฏิเสธไม่ได ้ว่าแท่นบูชาห ้าสน ้ มีความ
เกีย ่ วข ้องกับประตูของดวงดาวทีส ่ ง่ พวกเขามาทีน่ ี่

"ทำไมไม่พด
ู อะไรเลย?"

ตะเกียงทองแดงดับลงแล ้วและภายในโลงทองแดงมืดสนิท
และสถานทีแ ่ ห่งนีก
้ ไ
็ ม่ได ้กว ้างขวางมากนักดังนัน
้ ทุกคนจึงนั่ง
อยูใ่ นบริเวณใกล ้ๆกัน

เมือ
่ เห็นใครบางคนนั่งอยูท
่ เี่ ดิมเป็ นเวลานานจึงทำให ้หวังป๋ อเกิด
ความสงสย ั

“ทำไมไม่พอใจอะไรหรือเปล่า” ผังป๋ อเริม

่ ไม่พอใจทีฝ
่ ่ ายตรง
ข ้ามไม่ตอบรับคำพูดของเขาดังนัน
้ เขาจึงยกออกมาว่า

“นายเกือบผลักเย่ฟ่านออกจากแท่นบูชาห ้าส ี มันดีแค่ไหนแล ้ว

ทีฉ
่ ั นไม่โยนนายลงไปให ้จระเข ้พวกนัน
้ กิน . "

“เฮ ้ ตืน
่ ได ้แล ้วนายจะนอนไปจนถึงเมือ
่ ไหร่” เพือ
่ นอีกคนก็ผลัก
เขาไปด ้านข ้างเบาๆ
อย่างไรก็ตามสงิ่ ทีท่ ก
ุ คนไม่คาดคิดก็คอ
ื คนคนนัน
้ ล ้มลงไปกับ
พืน
้ ราวกับว่าเขาเป็ นซากศพซากหนึง่

"อะไร?" คนทีผ
่ ลักเขาตกตะลึงอยูต
่ รงนัน
้

ในเวลานีท
้ ก
ุ คนต่างก็สมั ผัสได ้ถึงความผิดปกติ ต่อให ้พวกเขาจะ
หลับไปก็ไม่มที างทีจ
่ ะล ้มลงกระแทกพืน ้ อย่างไรก็ตามเพือ่ น
ของพวกเขาคนนัน ้ ยังคงนอนแน่นงิ่ โดยไม่ขยับตัว

“ตืน
่ ได ้แล ้ว ตืน
่ เร็ว!”

ึ โกรธ
ผังป๋ อก ้าวไปข ้างหน ้าแล ้วสะกิดเขาเบาๆ ผังป๋ อรู ้สก
เล็กน ้อยจึงกระชากคอเสอ ื้ ของเขาขึน
้ มาแล ้วตบหน ้าเบาๆอีก
ครัง้

“เอ๊ะ! ทำไมร่างกายของเขาแข็งทือ
่ !”

เมือ ่ นีท
่ ได ้ยินเชน ้ ก ึ หนาวสน
ุ คนก็รู ้สก ั่ ไปทัว่ ร่างกาย ลางสงั หรณ์
บางอย่างเกิดขึน ้ ในใจของพวกเขา

้ บยืน
เย่ฟ่านไม่รอชารี ่ มือไปอังทีจ
่ มูกของเพือ
่ นคนนัน
้ ก่อนจะ
ถอนหายใจพูดว่า

"เขาตายแล ้ว"

"อะไร ?!" ทุกคนอุทานออกมาด ้วยความตกใจ

พวกเขาเดินทางมาด ้วยกันแล ้วเพือ

่ นคนนีจ
้ ะไปไปต่อหน ้าต่อตา
ได ้อย่างไร?
ก่อนหน ้านีเ้ ขายังกรีดร ้องเบาๆทำให ้ทุกคนตืน่ ขึน
้ แต่ตอนนีเ้ ขา
กลับตายไปแล ้ว ตายอยูท ่ า่ มกลางเพือ
่ นทุกคน

ภายในโลงศพทองแดงเกิดความตึงเครียดขึน ้ มาทันที ทุกคนตก

อยูใ่ นความมืดทีแ ่ ทบจะมองอะไรไม่เห็น ในเวลานีพ ้ วกเขาต่างก็
รีบไขว่คว ้าไปทีว่ ต ั ดิส
ั ถุศก ิ ธิซ
์ ท ์ งึ่ เหลืออยูเ่ พียงไม่กช ิ้
ี่ น

ั ท์ใครยังมีแบตเหลืออยูข
“โทรศพ ่ อยืมหน่อย?”

ั ท์ของใครบางคนมาแล ้วสง่ ไปทีซ

เย่ฟ่านขณะทีร่ ับโทรศพ ่ ากศพ
นัน
้

ใบหน ้าของเขาขาวซด ี ดวงตาของเขาเบิกกว ้างและโปนออกมา

เล็กน ้อย ในขณะทีล
่ น
ิ้ ของเขาก็ยน
ื่ ออกมาจากปาก

"ตายแล ้วจริงๆ! ... "

เมือ
่ เห็นอย่างนีท
้ ก ี ชวี ต
ุ คนก็ตกใจกลัว การเสย ิ อย่างกะทันหัน
ทำให ้พวกเขารับสภาพไม่ทน ั ภายในโลงศพทองแดงนีด ้ เู หมือน
จะมีอน ั ตรายไม่สน ิ้ สุด

เพือ ั ้ ทีก
่ นร่วมชน ่ ล ้าหาญหลายคนเริม
่ ตรวจร่างกายทัง้ หมดของ
เขา ต ้องการหาสาเหตุวา่ เขาตายได ้อย่างไร

"ดูคอของเขา ... "

คอของเขาเต็มไปด ้วยรอยฟกช้ำ ดูเหมือนจะถูกอะไรบางอย่าง

รัดเข ้าไปทีค
่ ออย่างแรง
"ผี ... มีผอ
ี ยูใ่ นโลงศพทองแดง!"

ึ หวาดกลัวในหัวใจของเธอ ตัวสน
หญิงสาวคนหนึง่ รู ้สก ั่ และเต็ม
ไปด ้วยความกลัว

เมือ ึ เสย
่ ได ้ยินประโยคนี้ จูๆ่ ก็ทำให ้หลายคนรู ้สก ี วซา่ นทีห
่ นัง
ศรี ษะ เมือ ่ มองไปทีแ
่ ผลสแ ี ดงทีอ
่ ยูบ
่ นลำคอของเพือ ่ นคนนัน้
พวกเขาต่างก็หวาดกลัวเป็ นอย่างมาก

โดยเฉพาะตอนนีพ ้ วกเขาติดอยูใ่ นโลงศพทองแดงไม่สามารถ

หนีไปทีใ่ ดได ้

เย่ฟ่านขมวดคิว้ เขาเอือ
้ มมือไปแตะคอของศพและพบว่ากระดูก
ทีล
่ ำคอของเขาถูกบีบจนแหลกละเอียด มีเพียงผิวหนังเท่านัน
้ ที่
ยังคงสภาพเดิม

ในเวลานีร้ อยนิว้ มือทีอ

่ ยูบ
่ นลำคอยังคงไม่จางหายไป

่ ี มือของผี มีใครบางคนฆ่าเขา!”
“ไม่ใชฝ

ในขณะนีห
้ ลิวหยุนจือ
่ มีใบหน ้ามืดมนเป็ นอย่างมาก สายตาเย็น
ชาของเขาจ ้องมองไปทีใ่ บหน ้าของเย่ฟ่าน

ผังป๋ อหันกลับมามองเขาแล ้วตะโกนว่า

“แกหมายถึงอะไร”

“จากมุมมองของบาดแผลเขาน่าจะถูกใครบางคนบีบคอจนตาย”
น้ำเสยี งของหลิวหยุนจือ
่ ดูเย็นชามาก สายตาของเขาจับจ ้องไป
ยังเย่ฟ่านและผังป๋ อและกล่าวว่า

"มีเพียงคนทีอ
่ ยูใ่ กล ้ๆเขาและแข็งแรงมากเท่านัน
้ ถึงจะทำได ้!"

ทันทีทค
ี่ ำพูดนีห
้ ลุดออกมาทุกคนก็เข ้าใจเจตนาของเขา
ประโยชน์ของเขาชไี้ ปทีเ่ ย่ฟ่านโดยตรง เพราะเขาอยูถ
่ ด
ั จากผู ้
ตาย

ในขณะเดียวกันทุกคนก็รู ้ดีวา่ เขาเป็ นคนแข็งแรงมีพละกำลัง

มากมายมหาศาลอีกด ้วย

“เจ ้าโง่!”

ึ รำคาญ เขาหยิบแผ่นป้ ายทองแดงขึน

ผังป๋ อรู ้สก ้ มาถือไว ้เตรียม
จะฟาดออกไป

หลิวหยุนจือ
่ เยาะเย ้ยมองทีเ่ ขาและพูดว่า

"นายต ้องการฆ่าฉั นอีกคนเหรอ"

เย่ฟานดึงผังป๋ อกลับมา

“ต ้องเป็ นเย่ฟ่านแน่ๆ!”

เพือ
่ นนักเรียนหญิงทีย
่ น
ื อยูข
่ ้างหลิวหยุนจือ ่ างชงิ อุทาน
่ และหลีฉ
ออกมาด ้วยความตกใจ
 “มันต ้องเป็ นฝี มือของเย่ฟ่าน เขาทำทุกอย่างเพือ
่ แก ้แค ้นเรือ
่ งที่
เกิดขึน
้ บนแท่นบูชา!”

เมือ
่ ได ้ยินคำพูดเหล่านี้ คนอืน ึ ถึงสงิ่ ทีเ่ กิดขึน
่ ๆก็นก ้ เมือ
่ ไม่นานนี้
และหลายคนก็ถอยกลับทันที

“ใช ่ เย่ฟ่าน เขาฆ่าเพือ ั ้ ของเรา!” หลีฉ

่ นร่วมชน ่ างชงิ กัดฟั นและ
พูดว่า

่ ชว่ ยเหลือเขาด ้วย!"

"อาจมีคนอืน

เมือ ่ นีผ
่ ได ้ยินเชน ้ ังป๋ อก็ดนิ้ หลุดจากมือของเย่ฟ่านและเตรียมจะ
ใชป้้ ายทองแดงตีหลีฉ ่ างชงิ

“ปั ง!”

หลิวหยุนจือ ้ ทำให ้แสงส ี

่ กระแทกไม ้เท ้าวัชระของเขาลงกับพืน
ทองแผ่ออกมา

ทุกคนรู ้สกึ ตกใจมาก ของวิเศษทัง้ หมดแทบจะสูญเสย ี พลังไป

แล ้วมีเพียงไม ้เท ้าวัชระของหลิวหยุนจือ
่ เท่านัน
้ ทีย
่ งั คงทรงพลัง
เหมือนเดิม

“เย่ฟ่าน นายใจร ้ายเกินไปแล ้ว แม ้ว่าเขาจะทำผิดแต่นายก็ไม่

ควรฆ่าเขาแบบนี.้ ..” หลิวหยุนจือ
่ ถือไม ้เท ้าวัชระแล ้วเดินคุกคาม
เข ้าหาเย่ฟ่าน

ื่ ไหม” เย่ฟ่านเหลือบ
“ถ ้าฉั นบอกว่าฉั นไม่ได ้ฆ่าเขาพวกนายเชอ
มองทุกคน
 ื่ !” ผังป๋ อตะโกนออกมาก่อนเพือ
“แน่นอนว่าฉั นเชอ ่ น

ื่ เหมือนกัน!” จางจือ
“ฉั นก็เชอ ่ กัน
่ หลิงก็ออกมาข ้างหน ้าเชน

เย่ฟ่านมองดูคนอืน
่ ๆแล ้วพูดว่า

“พวกนายไม่เชอ ื่ เลย?” จากนัน

้ สายตาของเขาจับจ ้องไปที่
ี่ วม่าน
หลีเ่ สย
25 - ทางเลือก

"ตอนนีม ั ไม่ใชเ่ รือ

้ น ่ งของ ... เชอื่ หรือไม่เชอื่ แต่คณ
ุ เป็ นผู ้ต ้อง
ั ไม่ผด
สงสย ิ แน่นอน" เคดทีอ ่ ยูข
่ ้างๆกระซบ ิ ออกมาเบาๆ

ผังป๋ อจ ้องตาของเขาทันทีและพูดว่า

"แกหมายถึงอะไรปี ศาจผมเหลือง แกคิดว่าฉั นจะตีแกไม่ตาย"

“เปล่า ฉั นก็แค่วเิ คราะห์ตามรูปกัน ฉั นไม่ได ้บอกว่าเขาเป็ น ...

ฆาตกร แต่ด ้วยข ้อเท็จจริงตอนนีเ้ ขาคือผู ้ต ้องสงสยั ทีม
่ ค
ี วามเป็ น
ไปได ้สูงสุด" เคดพูดออกมาอย่างจริงจัง

"สงิ่ ทีห
่ ลิวหยุนจือ ่ พูด ... สมเหตุสมผลแล ้ว เย่ฟ่านมีแรงจูงใจ
ในการทำเรือ ่ งนี้ มิหนำซ้ำเขายังนั่งอยูข
่ ้างๆคนตาย ... "

แม ้ว่าสงิ่ ทีเ่ ขาพูดจะไม่ราบรืน ่ แต่ทก

ุ คนก็เข ้าใจว่าเขาหมายถึง
อะไร คำพูดของเขาก็เป็ นเหมือนกับคำพูดของคนอเมริกน ั ที่
ยึดถือความยุตธิ รรมเป็ นทีต ่ งั ้ โดยไม่มอี ารมณ์เกีย
่ วข ้อง

“ปี ศาจผมเหลืองแกนีม
่ น
ั ไร ้หัวใจจริงๆ!”

"อะไรคือ ... ปี ศาจ?" เคดงงงวยและพูดว่า "ฉั นได ้ยินนายพูด

…...หลายครัง้ แล ้วมันหมายความว่าอะไร"

“เจ ้าขยะฉั นขีเ้ กียจคุยกับแกแล ้ว” ผังป๋ อไม่โกรธเคด แต่หน

ั กลับ
มามองหลีเ่ สย ี่ วม่านแล ้วกล่าวว่า
“ทำไมเธอไม่พด
ู อะไรเลย หรือเธอคิดว่าเย่ฟ่านเป็ นคนฆ่าเขา
จริงๆ”

ี่ วม่านลูบผมของตัวเองเบาๆแล ้วกล่าวด ้วยเสย

หลีเ่ สย ี งนุ่มนวล
ว่า

"ถ ้าถามฉั นฉั นไม่คดิ ว่าเย่ฟ่านเป็ นฆาตกร แต่ถ ้าพูดตามหลักฐาน

แล ้วเขาก็คอื คนทีน่ ่าสงสย ั ทีส
่ ด
ุ ... "

ี่ วม่าน!” ผังป๋ อโกรธมากจึงตะโกนออกมาอย่างรุนแรง

“หลีเ่ สย

ื่ มัน
“ฉั นหมดหวังกับเธอจริงๆ ฉั นนึกว่าเธอจะเป็ นคนแรกทีเ่ ชอ ่
ในตัวเขา ถึงพวกเธอจะเลิกกันไปแล ้วแต่ไม่คด ิ ว่าเธอจะฉวย
โอกาสทำร ้ายเขาแบบนี”้

“ฉั นก็แค่พด
ู ถึงข ้อเท็จจริงเท่านัน
้ ”

ี่ วม่านสงบมาก จากนัน
หลีเ่ สย ้ เธอขมวดคิว้ เล็กน ้อยแล ้วกล่าว
เสริมว่า

“ฉั นไม่ได ้กำหนดเป้ าหมายไปทีใ่ ครเลย ฉั นแค่อยากจะบอกว่า

ฆาตกรกล ้าทีจ ่ ะลงมือดังนัน
้ พวกเราต ้องระวังตัวให ้มากขึน้ นีไ
่ ม่
ได ้หมายถึงเย่ฟ่านคนเดียวเท่านัน ้ ฉั นคิดว่าทุกคนทีค
่ รอบครอง
วัตถุวเิ ศษล ้วนสามารถทำเรือ ่ งนีไ ิ้ ”
้ ด ้ทัง้ สน

ผังป๋ อไม่รอให ้เธอพูดจบเขาก็ขด

ั คอขึน
้ ว่า
 “ท ้ายทีส
่ ด ั เธอ
ุ แล ้วเธอก็ยงั คงยืนยันว่าเย่ฟ่านเป็ นผู ้ต ้องสงสย
ไม่เคยเชอ ื่ เขาอยูแ ่ ล ้วจะพูดให ้มันยืดยาวทำไม! ฉั นรู ้สกึ ผิดหวัง
กับเธอมาก เสย ี แรงทีพ ่ วกเราเป็ นเพือ
่ นสนิทกันมาหลายปี ?”

“ฉั นไม่สามารถเรียกร ้องให ้นายเชอื่ ได ้ ยังไงนายกลับเย่ฟ่านก็

เป็ นเพือ
่ นกันมานานเป็ นธรรมดาทีจ ่ ะเข ้าข ้างเขา ”

ี งทีป
ในเวลานีเ้ สย ี งกระซบ
่ ระหม่าและเกือบจะเป็ นเสย ิ ก็พด
ู ขึน
้ ว่า

ื่ เย่ฟ่าน ฉั นเชอ
"ฉั น ... ฉั นเชอ ื่ เขา ... เขาไม่ใชฆ
่ าตกร"

เพือ ั ้ หญิงทีน
่ นร่วมชน ่ ่าสงสารคนนัน
้ ก ้าวออกมาแล ้วยืนอยูข
่ ้าง
หลังของเย่ฟ่าน

เด็กสาวทีเ่ คยเต็มไปด ้วยความสุขและความร่าเริงได ้เปลีย

่ นเป็ น
คนน่าสงสารในเวลาเพียงไม่กป ี่ ี

เหตุผลทีส่ ำคัญทีส ่ ด
ุ ทีเ่ คยเชอื่ เย่ฟ่านก็เพราะการกระทำของเขา
ในงานปาร์ตเี้ มือ
่ ไม่กวี่ น
ั ก่อน เขาเป็ นคนทีม ่ จ
ี ต
ิ ใจอ่อนโยนขนาด
นัน
้ จะฆ่าคนอืน่ ได ้อย่างไร

ผังป๋ อก็เป็ นเหมือนกับเย่ฟ่านทีม

่ คี วามเป็ นห่วงเธอ ในอดีตพวก
เขาเป็ นนักกีฬาดังนัน้ จึงเคยได ้รับการดูแลของเพือ ั้
่ นร่วมชน
หญิงคนนี้

“อีอ
่ ี้ ขอบคุณ!” เย่ฟานยิม
้ และพยักหน ้าให ้เธอ
“ไม่ต ้องขอบคุณหรอก ฉั นคิดว่านายอาจจะฆ่าคนอืน ่ ได ้แต่ไม่คด
ิ
ว่าจะฆ่าเพือ ่ นได ้ลงคอหรอกนะ…” เสยี งของหลิวอีอ
่ อ
ี้ อ
่ นลงและ
ยืนอยูต ่ รงนัน้ ด ้วยท่าทางเขินอาย

“ถ ้าไม่ใชเ่ ขาแล ้วจะเป็ นใครได ้อีก?” หลีฉ

่ างชงิ ไม่พอใจแล ้ว
ตะโกนขึน ้ มาว่า

"นอกจากเย่ฟ่านแล ้วใครในพวกเราทีม
่ แ
ี รงจูงใจในการฆ่าเขา"

เพือ
่ นนักเรียนหญิงทีย
่ น
ื อยูข
่ ้างๆหลิวหยุนจือ
่ ก็กล่าวขึน
้ อีกว่า

“เย่ฟานพวกเรารู ้จักกันมา 4 ปี แล ้วนายทำแบบนีไ

้ ด ้อย่างไร!”

“ฉั นจะพูดอีกครัง้ นะว่าฉั นไม่เคยฆ่าใคร” เย่ฟ่านยังคงมีความ

สงบอย่างยิง่ เขามองไปทีเ่ พือ ั ้ หญิงคนนัน
่ นร่วมชน ้ แล ้วพูดว่า

ั ฉั นก็ไม่เป็ นไร แต่การทีเ่ ธอพยายามใสร่ ้ายฉั นอยู่

“เธอสงสย
ตลอดเวลาหมายความว่ายังไงกันแน่”

“ความจริงอยูต ่ รงหน ้าแล ้วนายยังจะปฏิเสธ นายนั่งอยูข

่ ้างเขา
ตัง้ แต่พวกเราเข ้ามาในโลงศพทำแดงแล ้วจะเป็ นคนอืน ่ ได ้
ยังไง!”

ผังป๋ อเป็ นคนอารมณ์ร ้อนอยูแ

่ ล ้ว เมือ
่ ได ้ยินคำพูดของเธอเขาก็
ตอบโต ้ออกไปว่า

"เหตุผลของเธอมันไร ้สาระสน ิ้ ดี ตัง้ แต่เรียนจบเธอกับหลิวหยุน

จือ
่ ก็แยกทางกันไป ในเวลานีเ้ ธอพยายามอย่างเต็มทีค ่ ด
ิ ว่าเขา
จะหันกลับมาสนใจเธอหรือไง? "
“นาย นายเป็ นคนทีเ่ ลวระยำจริงๆ!” ผิวหน ้าของเพือ ่ นนักเรียน
หญิงคนนัน
้ ซดี เผือด เธอชหี้ น ้าผังป๋ อและยืนตัวสน
ั่ อยูต
่ รงนัน้

“เลวระยำแล ้วยังไง เธอพูดสวิ า่ สงิ่ ทีฉ

่ ั นพูดไม่เป็ นความจริง!” ผัง
ป๋ อตะโกนออกมาอย่างเจ็บแสบ

"นาย ... " เพือ ั่ และพูดไม่ออก

่ นนักเรียนหญิงตัวสน

ใบหน ้าของหลิวหยุนจือ
่ มืดมนและพูดว่า

"พอแล ้ว นายยังเป็ นลูกผู ้ชายอยูไ่ หมผังป๋ อ?"

ไม ้เท ้าวัชระของเขากระแทกพืน้ อีกครัง้ หากเกิดการต่อสูกั้ นขึน้

มาจริงๆคงไม่มอ ่ ามารถสูกั้ บไม ้เท ้าวัชระของเขา
ี าวุธของใครทีส
ได ้

ผังป๋ อไม่ได ้แสดงความอ่อนแอแม ้แต่น ้อย เขายังคงพูดออกมา

ว่า

่ าตกร ถ ้านายยังพยายามใสร่ ้ายเขาอยูเ่ ห็นที

“เย่ฟ่านไม่ใชฆ
พวกเราคงต ้องสูกั้ นจริงๆ”

สายตาของเย่ฟ่านเย็นชามากขึน
้ เรือ
่ ยๆ เขากวาดตามองเพือ
่ น
ั ้ ทุกคนแล ้วพูดว่า
ร่วมชน

ื่ หรือไม่กแ
"ฉั นเย่ฟ่านไม่เคยฆ่าใครพวกนายจะเชอ ็ ล ้วแต่"
ในเวลานีค้ นทีย
่ น ่ ั่ งเดียวกับเย่ฟ่านและผังป๋ อมีหกคนซงึ่ ถือ
ื อยูฝ
่ ทบจะครึง่ หนึง่ ของคนทีเ่ หลือรอดชวี ต
เป็ นจำนวนทีแ ิ อยู่

หลินเจีย
๋ ก็เดินมายืนอยูด
่ ้านหลังของเย่ฟ่านแล ้วพูดว่า

“ฉั นไม่คด
ิ ว่าเย่ฟ่านจะเป็ นฆาตกรหรอกนะ …”

่ างชงิ ทีเ่ ห็นท่าทางของเธอยิง่ แสดงความไม่พอใจออกมา

หลีฉ

"นอกจากเขาแล ้วจะเป็ นใครได ้อีก?"

ผังป๋ อจ ้องเขม็งไปทีใ่ บหน ้าของเขาแล ้วพูดว่า

“ถ ้าแกยังกล ้าใสร่ ้ายเย่ฟ่านอีก ระวังแผ่นป้ ายของฉั นจะทุบ

เข ้าทีใ่ บหน ้าของแก? "

่ างชงิ ยังคงเต็มไปด ้วย

“มาเลย เธอคิดว่าฉั นจะกลัวแก!” หลีฉ
ความโกรธแค ้น ใบหน ้าของเขาบวมเป่ งจากการถูกกำปั น ้ ของผัง
ป๋ อในตอนทีอ ่ นแท่นบูชาห ้าส ี
่ ยูบ

ื่ ว่าเย่ฟ่านไม่ใชค
“ฉั นก็เชอ ่ นแบบนัน
้ ” ในเวลานีห
้ วังจือ
่ เหวินก็เข ้า
มาและเลือกทีจ ื่ เย่ฟ่าน
่ ะเชอ

โจวยีท
่ เี่ ฝ้ าดูเหตุการณ์ตงั ้ แต่ต ้นจนจบก็กล่าวขึน ่ กันว่า
้ เชน

"บางทีไม่แน่วา่ เราทุกคนอาจจะไม่มใี ครฆ่าเขาเลยด ้วยซ้ำ และ

ื่ ว่าเย่ฟ่านจะเป็ นคนลงมือ"
ฉั นก็ไม่เชอ
ในขณะนีค ้ นสว่ นใหญ่อยูข ื่
่ ้างเย่ฟ่าน เย่ฟ่านรู ้ดีวา่ บางคนก็เชอ
เขาด ้วยความจริงใจ แต่ในขณะเดียวกันก็มบ ี างคนรู ้สก ึ หวาดกลัว
ต่อไม ้เท ้าวัชระของหลิวหยุนจือ ่ และไม่ต ้องการอยูใ่ กล ้เขา

“ฉั นบอกเลยถ ้าไม่ใชเ่ ย่ฟ่านก็ต ้องเป็ นผังป๋ อ?” หลิวหยุนจือ

่
ตะโกนออกมาด ้วยความเย็นชาพร ้อมกับถือไม ้เท ้าวัชระเดิน
เข ้าหาเย่ฟ่าน

“แกคิดว่าแผ่นป้ ายทองแดงของฉั นไม่เรืองแสงแล ้วจะทำอะไร

ก็ได ้อย่างนัน
้ เหรอ มาดูกน
ั เถอะว่าของวิเศษของฉั นจะหมดพลัง
แล ้วจริงๆหรือเปล่า!”

ใบหน ้าของหลิวหยุนจือ
่ มืดมนเป็ นอย่างมาก แต่สถานการณ์
ตอนนีเ้ ขาถอยหลังไม่ได ้แล ้วดังนัน
้ เขาจึงถือไม ้เท ้าวัชระเดิน
เข ้าหาผังป๋ อ!

เย่ฟานคว ้าตัวผังป๋ อไว ้แล ้วกล่าวว่า

่ วกเราทุกคนล่ะ"
"ถ ้าฉั นบอกว่าฆาตกรไม่ใชพ
25 - ทางเลือก

"ตอนนีม ั ไม่ใชเ่ รือ

้ น ่ งของ ... เชอื่ หรือไม่เชอื่ แต่คณ
ุ เป็ นผู ้ต ้อง
ั ไม่ผด
สงสย ิ แน่นอน" เคดทีอ ่ ยูข
่ ้างๆกระซบ ิ ออกมาเบาๆ

ผังป๋ อจ ้องตาของเขาทันทีและพูดว่า

"แกหมายถึงอะไรปี ศาจผมเหลือง แกคิดว่าฉั นจะตีแกไม่ตาย"

“เปล่า ฉั นก็แค่วเิ คราะห์ตามรูปกัน ฉั นไม่ได ้บอกว่าเขาเป็ น ...

ฆาตกร แต่ด ้วยข ้อเท็จจริงตอนนีเ้ ขาคือผู ้ต ้องสงสยั ทีม
่ ค
ี วามเป็ น
ไปได ้สูงสุด" เคดพูดออกมาอย่างจริงจัง

"สงิ่ ทีห
่ ลิวหยุนจือ ่ พูด ... สมเหตุสมผลแล ้ว เย่ฟ่านมีแรงจูงใจ
ในการทำเรือ ่ งนี้ มิหนำซ้ำเขายังนั่งอยูข
่ ้างๆคนตาย ... "

แม ้ว่าสงิ่ ทีเ่ ขาพูดจะไม่ราบรืน ่ แต่ทก

ุ คนก็เข ้าใจว่าเขาหมายถึง
อะไร คำพูดของเขาก็เป็ นเหมือนกับคำพูดของคนอเมริกน ั ที่
ยึดถือความยุตธิ รรมเป็ นทีต ่ งั ้ โดยไม่มอี ารมณ์เกีย
่ วข ้อง

“ปี ศาจผมเหลืองแกนีม
่ น
ั ไร ้หัวใจจริงๆ!”

"อะไรคือ ... ปี ศาจ?" เคดงงงวยและพูดว่า "ฉั นได ้ยินนายพูด

…...หลายครัง้ แล ้วมันหมายความว่าอะไร"

“เจ ้าขยะฉั นขีเ้ กียจคุยกับแกแล ้ว” ผังป๋ อไม่โกรธเคด แต่หน

ั กลับ
มามองหลีเ่ สย ี่ วม่านแล ้วกล่าวว่า
“ทำไมเธอไม่พด
ู อะไรเลย หรือเธอคิดว่าเย่ฟ่านเป็ นคนฆ่าเขา
จริงๆ”

ี่ วม่านลูบผมของตัวเองเบาๆแล ้วกล่าวด ้วยเสย

หลีเ่ สย ี งนุ่มนวล
ว่า

"ถ ้าถามฉั นฉั นไม่คดิ ว่าเย่ฟ่านเป็ นฆาตกร แต่ถ ้าพูดตามหลักฐาน

แล ้วเขาก็คอื คนทีน่ ่าสงสย ั ทีส
่ ด
ุ ... "

ี่ วม่าน!” ผังป๋ อโกรธมากจึงตะโกนออกมาอย่างรุนแรง

“หลีเ่ สย

ื่ มัน
“ฉั นหมดหวังกับเธอจริงๆ ฉั นนึกว่าเธอจะเป็ นคนแรกทีเ่ ชอ ่
ในตัวเขา ถึงพวกเธอจะเลิกกันไปแล ้วแต่ไม่คด ิ ว่าเธอจะฉวย
โอกาสทำร ้ายเขาแบบนี”้

“ฉั นก็แค่พด
ู ถึงข ้อเท็จจริงเท่านัน
้ ”

ี่ วม่านสงบมาก จากนัน
หลีเ่ สย ้ เธอขมวดคิว้ เล็กน ้อยแล ้วกล่าว
เสริมว่า

“ฉั นไม่ได ้กำหนดเป้ าหมายไปทีใ่ ครเลย ฉั นแค่อยากจะบอกว่า

ฆาตกรกล ้าทีจ ่ ะลงมือดังนัน
้ พวกเราต ้องระวังตัวให ้มากขึน้ นีไ
่ ม่
ได ้หมายถึงเย่ฟ่านคนเดียวเท่านัน ้ ฉั นคิดว่าทุกคนทีค
่ รอบครอง
วัตถุวเิ ศษล ้วนสามารถทำเรือ ่ งนีไ ิ้ ”
้ ด ้ทัง้ สน

ผังป๋ อไม่รอให ้เธอพูดจบเขาก็ขด

ั คอขึน
้ ว่า
 “ท ้ายทีส
่ ด ั เธอ
ุ แล ้วเธอก็ยงั คงยืนยันว่าเย่ฟ่านเป็ นผู ้ต ้องสงสย
ไม่เคยเชอ ื่ เขาอยูแ ่ ล ้วจะพูดให ้มันยืดยาวทำไม! ฉั นรู ้สกึ ผิดหวัง
กับเธอมาก เสย ี แรงทีพ ่ วกเราเป็ นเพือ
่ นสนิทกันมาหลายปี ?”

“ฉั นไม่สามารถเรียกร ้องให ้นายเชอื่ ได ้ ยังไงนายกลับเย่ฟ่านก็

เป็ นเพือ
่ นกันมานานเป็ นธรรมดาทีจ ่ ะเข ้าข ้างเขา ”

ี งทีป
ในเวลานีเ้ สย ี งกระซบ
่ ระหม่าและเกือบจะเป็ นเสย ิ ก็พด
ู ขึน
้ ว่า

ื่ เย่ฟ่าน ฉั นเชอ
"ฉั น ... ฉั นเชอ ื่ เขา ... เขาไม่ใชฆ
่ าตกร"

เพือ ั ้ หญิงทีน
่ นร่วมชน ่ ่าสงสารคนนัน
้ ก ้าวออกมาแล ้วยืนอยูข
่ ้าง
หลังของเย่ฟ่าน

เด็กสาวทีเ่ คยเต็มไปด ้วยความสุขและความร่าเริงได ้เปลีย

่ นเป็ น
คนน่าสงสารในเวลาเพียงไม่กป ี่ ี

เหตุผลทีส่ ำคัญทีส ่ ด
ุ ทีเ่ คยเชอื่ เย่ฟ่านก็เพราะการกระทำของเขา
ในงานปาร์ตเี้ มือ
่ ไม่กวี่ น
ั ก่อน เขาเป็ นคนทีม ่ จ
ี ต
ิ ใจอ่อนโยนขนาด
นัน
้ จะฆ่าคนอืน่ ได ้อย่างไร

ผังป๋ อก็เป็ นเหมือนกับเย่ฟ่านทีม

่ คี วามเป็ นห่วงเธอ ในอดีตพวก
เขาเป็ นนักกีฬาดังนัน้ จึงเคยได ้รับการดูแลของเพือ ั้
่ นร่วมชน
หญิงคนนี้

“อีอ
่ ี้ ขอบคุณ!” เย่ฟานยิม
้ และพยักหน ้าให ้เธอ
“ไม่ต ้องขอบคุณหรอก ฉั นคิดว่านายอาจจะฆ่าคนอืน ่ ได ้แต่ไม่คด
ิ
ว่าจะฆ่าเพือ ่ นได ้ลงคอหรอกนะ…” เสยี งของหลิวอีอ
่ อ
ี้ อ
่ นลงและ
ยืนอยูต ่ รงนัน้ ด ้วยท่าทางเขินอาย

“ถ ้าไม่ใชเ่ ขาแล ้วจะเป็ นใครได ้อีก?” หลีฉ

่ างชงิ ไม่พอใจแล ้ว
ตะโกนขึน ้ มาว่า

"นอกจากเย่ฟ่านแล ้วใครในพวกเราทีม
่ แ
ี รงจูงใจในการฆ่าเขา"

เพือ
่ นนักเรียนหญิงทีย
่ น
ื อยูข
่ ้างๆหลิวหยุนจือ
่ ก็กล่าวขึน
้ อีกว่า

“เย่ฟานพวกเรารู ้จักกันมา 4 ปี แล ้วนายทำแบบนีไ

้ ด ้อย่างไร!”

“ฉั นจะพูดอีกครัง้ นะว่าฉั นไม่เคยฆ่าใคร” เย่ฟ่านยังคงมีความ

สงบอย่างยิง่ เขามองไปทีเ่ พือ ั ้ หญิงคนนัน
่ นร่วมชน ้ แล ้วพูดว่า

ั ฉั นก็ไม่เป็ นไร แต่การทีเ่ ธอพยายามใสร่ ้ายฉั นอยู่

“เธอสงสย
ตลอดเวลาหมายความว่ายังไงกันแน่”

“ความจริงอยูต ่ รงหน ้าแล ้วนายยังจะปฏิเสธ นายนั่งอยูข

่ ้างเขา
ตัง้ แต่พวกเราเข ้ามาในโลงศพทำแดงแล ้วจะเป็ นคนอืน ่ ได ้
ยังไง!”

ผังป๋ อเป็ นคนอารมณ์ร ้อนอยูแ

่ ล ้ว เมือ
่ ได ้ยินคำพูดของเธอเขาก็
ตอบโต ้ออกไปว่า

"เหตุผลของเธอมันไร ้สาระสน ิ้ ดี ตัง้ แต่เรียนจบเธอกับหลิวหยุน

จือ
่ ก็แยกทางกันไป ในเวลานีเ้ ธอพยายามอย่างเต็มทีค ่ ด
ิ ว่าเขา
จะหันกลับมาสนใจเธอหรือไง? "
“นาย นายเป็ นคนทีเ่ ลวระยำจริงๆ!” ผิวหน ้าของเพือ ่ นนักเรียน
หญิงคนนัน
้ ซดี เผือด เธอชหี้ น ้าผังป๋ อและยืนตัวสน
ั่ อยูต
่ รงนัน้

“เลวระยำแล ้วยังไง เธอพูดสวิ า่ สงิ่ ทีฉ

่ ั นพูดไม่เป็ นความจริง!” ผัง
ป๋ อตะโกนออกมาอย่างเจ็บแสบ

"นาย ... " เพือ ั่ และพูดไม่ออก

่ นนักเรียนหญิงตัวสน

ใบหน ้าของหลิวหยุนจือ
่ มืดมนและพูดว่า

"พอแล ้ว นายยังเป็ นลูกผู ้ชายอยูไ่ หมผังป๋ อ?"

ไม ้เท ้าวัชระของเขากระแทกพืน้ อีกครัง้ หากเกิดการต่อสูกั้ นขึน้

มาจริงๆคงไม่มอ ่ ามารถสูกั้ บไม ้เท ้าวัชระของเขา
ี าวุธของใครทีส
ได ้

ผังป๋ อไม่ได ้แสดงความอ่อนแอแม ้แต่น ้อย เขายังคงพูดออกมา

ว่า

่ าตกร ถ ้านายยังพยายามใสร่ ้ายเขาอยูเ่ ห็นที

“เย่ฟ่านไม่ใชฆ
พวกเราคงต ้องสูกั้ นจริงๆ”

สายตาของเย่ฟ่านเย็นชามากขึน
้ เรือ
่ ยๆ เขากวาดตามองเพือ
่ น
ั ้ ทุกคนแล ้วพูดว่า
ร่วมชน

ื่ หรือไม่กแ
"ฉั นเย่ฟ่านไม่เคยฆ่าใครพวกนายจะเชอ ็ ล ้วแต่"
ในเวลานีค้ นทีย
่ น ่ ั่ งเดียวกับเย่ฟ่านและผังป๋ อมีหกคนซงึ่ ถือ
ื อยูฝ
่ ทบจะครึง่ หนึง่ ของคนทีเ่ หลือรอดชวี ต
เป็ นจำนวนทีแ ิ อยู่

หลินเจีย
๋ ก็เดินมายืนอยูด
่ ้านหลังของเย่ฟ่านแล ้วพูดว่า

“ฉั นไม่คด
ิ ว่าเย่ฟ่านจะเป็ นฆาตกรหรอกนะ …”

่ างชงิ ทีเ่ ห็นท่าทางของเธอยิง่ แสดงความไม่พอใจออกมา

หลีฉ

"นอกจากเขาแล ้วจะเป็ นใครได ้อีก?"

ผังป๋ อจ ้องเขม็งไปทีใ่ บหน ้าของเขาแล ้วพูดว่า

“ถ ้าแกยังกล ้าใสร่ ้ายเย่ฟ่านอีก ระวังแผ่นป้ ายของฉั นจะทุบ

เข ้าทีใ่ บหน ้าของแก? "

่ างชงิ ยังคงเต็มไปด ้วย

“มาเลย เธอคิดว่าฉั นจะกลัวแก!” หลีฉ
ความโกรธแค ้น ใบหน ้าของเขาบวมเป่ งจากการถูกกำปั น ้ ของผัง
ป๋ อในตอนทีอ ่ นแท่นบูชาห ้าส ี
่ ยูบ

ื่ ว่าเย่ฟ่านไม่ใชค
“ฉั นก็เชอ ่ นแบบนัน
้ ” ในเวลานีห
้ วังจือ
่ เหวินก็เข ้า
มาและเลือกทีจ ื่ เย่ฟ่าน
่ ะเชอ

โจวยีท
่ เี่ ฝ้ าดูเหตุการณ์ตงั ้ แต่ต ้นจนจบก็กล่าวขึน ่ กันว่า
้ เชน

"บางทีไม่แน่วา่ เราทุกคนอาจจะไม่มใี ครฆ่าเขาเลยด ้วยซ้ำ และ

ื่ ว่าเย่ฟ่านจะเป็ นคนลงมือ"
ฉั นก็ไม่เชอ
ในขณะนีค ้ นสว่ นใหญ่อยูข ื่
่ ้างเย่ฟ่าน เย่ฟ่านรู ้ดีวา่ บางคนก็เชอ
เขาด ้วยความจริงใจ แต่ในขณะเดียวกันก็มบ ี างคนรู ้สก ึ หวาดกลัว
ต่อไม ้เท ้าวัชระของหลิวหยุนจือ ่ และไม่ต ้องการอยูใ่ กล ้เขา

“ฉั นบอกเลยถ ้าไม่ใชเ่ ย่ฟ่านก็ต ้องเป็ นผังป๋ อ?” หลิวหยุนจือ

่
ตะโกนออกมาด ้วยความเย็นชาพร ้อมกับถือไม ้เท ้าวัชระเดิน
เข ้าหาเย่ฟ่าน

“แกคิดว่าแผ่นป้ ายทองแดงของฉั นไม่เรืองแสงแล ้วจะทำอะไร

ก็ได ้อย่างนัน
้ เหรอ มาดูกน
ั เถอะว่าของวิเศษของฉั นจะหมดพลัง
แล ้วจริงๆหรือเปล่า!”

ใบหน ้าของหลิวหยุนจือ
่ มืดมนเป็ นอย่างมาก แต่สถานการณ์
ตอนนีเ้ ขาถอยหลังไม่ได ้แล ้วดังนัน
้ เขาจึงถือไม ้เท ้าวัชระเดิน
เข ้าหาผังป๋ อ!

เย่ฟานคว ้าตัวผังป๋ อไว ้แล ้วกล่าวว่า

่ วกเราทุกคนล่ะ"
"ถ ้าฉั นบอกว่าฆาตกรไม่ใชพ
 ี งเหมือนระฆัง
26 - เสย

"อะไร?!"

ทุกคนต่างตกตะลึง พวกเขาเชอ ื่ ว่าเย่ฟ่านไม่ได ้พูดไร ้จุดหมาย

และต ้องค ้นพบอะไรบางอย่างแน่นอน แม ้แต่เพือ ่ นร่วมชนั ้ หญิง
ของหลิวหยุนจือ่ ทีม
่ งุ่ เป้ าไปทีเ่ ย่ฟ่านก็มส ี น ้าเปลีย
ี ห ่ นไป
เล็กน ้อย

เย่ฟ่านมองสหี น ้าทุกคนอย่างนิง่ เฉย ในระหว่างกระบวนการ

ทัง้ หมด เขาทำตัวเหมือนน้ำนิง่ ของทะเลสาบผิงหู

ในตอนนีเ้ ขาได ้เรียนรู ้แล ้วว่าใครจริงใจและเสแสร ้ง ตอนนัน้ เอง

ทีเ่ ขาเริม
่ พิสจ
ู น์ความบริสท ์ ำหรับตัวเองและกล่าวข ้อสงสย
ุ ธิส ั ที่
สำคัญโดยตรง

"จับดูทค
ี่ อของเขาดู ต่อให ้คนทีแ
่ ข็งแรงทีส
่ ด
ุ ในโลกก็ไม่
สามารถบีบกระดูกคอของมนุษย์ให ้แหลกละเอียด"

เมือ ่ นีก
่ ใครบางคนได ้ยินเชน ้ ร็ บ ั ผัสกับคอเพือ
ี วิง่ เข ้ามาสม ่ นร่วม
ั ้ ทีต
ชน ่ ายคนนัน
้ ในขณะทีผ ่ ู ้คนจำนวนมากถอยหลังกลับด ้วย
ความหวาดกลัว

“เย่ฟ่าน นายคิดว่าไอ ้ตัวนัน

้ มันยังอยูใ่ นนีห
้ รือเปล่า” มีคนถาม
เสยี งสน
ั่

รอยแผลเป็ นสม ี ว่ งทีค่ อของร่างกายคล ้ายกับรอยนิว้ มือทีผ

่ ท
ี งิ้ ไว ้
เมือ
่ คิดถึงเรือ
่ งนี้ สายตาของใครหลายคนอดไม่ได ้ทีจ ่ ะมองโลง
ศพทองแดงเล็กๆทีอ ่ ยูภ
่ ายในโลงศพทองแดงขนาดใหญ่
"หรือว่ามีจระเข ้บางตัวติดมากับพวกเราด ้วย ... "

ผังป๋ อเสนอความคิดทีท ั่
่ ำให ้ทุกคนหนาวสน

่ นัน
นักเรียนหญิงคนหนึง่ ได ้ยินเชน ้ ก็ร ้องไห ้ออกมา

"หรือว่ามันจะเป็ นวิญญาณของบรรพบุรษ
ุ จระเข ้ตัวนัน
้ "

มันเป็ นปี ศาจทีย

่ งิ่ ใหญ่มเี พียงพระพุทธเจ ้าเท่านัน
้ ทีส
่ ามารถ
จัดการมันได ้ แม ้ว่าทุกคนจะได ้เห็นมันเพียงชวั่ ครู่ แต่กเ็ พียงพอ
แล ้วทีพ
่ วกเขาจะจดจำภาพสยองขวัญเหล่านัน ้ ไปตลอดชวี ต ิ

ั ว่ามันไม่ได ้ตามเรามา!”
“เป็ นไปไม่ได ้ เห็นได ้ชด

่ างชงิ ซด
ใบหน ้าของหลีฉ ี ขาว และพยายามเดินเข ้าใกล ้ไม ้เท ้า
วัชระของหลิวหยุนจือ
่

“ฉั นไม่ได ้บอกว่าบรรพบุรษ

ุ ของจระเข ้ตามมา ฉั นหมายถึงจระเข ้
ตัวเล็กอาจจะแอบเข ้ามาในโลงศพทองแดงก็ได ้” เย่ฟ่านพูดจบ
ก็สอ่ งไฟฉายจากโทรศพ ั ท์ไปทีซ
่ ากศพของเพือ ่ นคนนัน
้

“สห ี น ้าของเขาเต็มไปด ้วยความตืน่ ตระหนก ดวงตาของเขาเบิก

กว ้าง สห ี น ้าของเขาเหมือนกับสห
ี น ้าของเพือ ั ้ อีก 13 คน
่ นร่วมชน
ทีจ
่ ากเราไป”

"นอกจากคำอธิบายรูปร่างของมันแล ้ว บันทึกเกีย ่ วกับจระเข ้ที่

ฉั นเห็นในบทความเบ็ดเตล็ดของหนังสอ ื โบราณเล่มนัน ้ ยัง
ั ดิส
บันทึกว่า 'จระเข ้กินคนและวิญญาณศก ิ ธิท
์ ท ์ แ
ี่ หลกสลาย'"
แม ้ว่าตะเกียงทองแดงทีอ ่ ยูใ่ นมือของเย่ฟ่านจะหม่นหมองไป
แล ้วแต่เขาก็ยงั ถือมันไว ้แน่น ในตอนนีเ้ ขากล่าวออกมาเบาๆว่า

่ ม่ใชเ่ รือ
“นีไ ่ งบังเอิญ การตายแบบนีเ้ หมือนกับเพือ ั ้ สบ
่ นร่วมชน ิ
สามคนของพวกเรา ตามทีบ ่ น ื โบราณวิญญาณที่
ั ทึกไว ้ในหนังสอ
กระจัดกระจายออกจากร่างจะเต็มไปด ้วยความกลัว”

เย่ฟ่านใชตะเกี ้ ยงของเขาเขีย
่ เปิ ดริมฝี ปากของเพือ
่ นคนนัน
้ ใน
เวลานีม้ รี เู ลือดขนาดใหญ่เจาะเข ้าไปในกะโหลกศรี ษะของเขา
โดยตรง

มีเพียงสงิ่ มีชวี ต
ิ ทีน
่ ่ากลัวอย่างจระเข ้เท่านัน้ ทีส
่ ามารถเจาะ
เข ้าไปในร่างกายมนุษย์ได ้อย่างง่ายดาย และโดยธรรมชาติแล ้ว
การจะบดขยีค ้ อของมนุษย์กค ็ งไม่ใชเ่ รือ
่ งยาก

โลงศพยักษ์ ทองแดงมีจระเข ้เข ้ามามีกต

ี่ วั ? ในตอนนีอ
้ าวุธวิเศษ
ของทุกคนหม่นหมองไปแล ้วไม่รู ้ว่าจะปกป้ องพวกเขาได ้อีกหรือ
ไม่

“แล ้วจระเข ้ยังอยูใ่ นร่างเขาเหรอ?”

่ ะพูด" เย่ฟ่านสา่ ยหัว

"มันยากทีจ

“ยังอยูใ่ นตัวเขา มีบางอย่างกำลังเคลือ ่ นไหวอยูใ่ นหน ้าอกของ

เขา!” จางจือ ่ หลิงร ้องออกมาแล ้วชไี้ ปทีศ
่ พ

"ผลัก
่ !"
ดอกไม ้โลหิตปรากฏขึน ้ และสงิ่ มีชวี ต
ิ ทีม
่ น
ั เยิม
้ มีลก
ั ษณะที่
คุ ้นเคยก็พงุ่ ออกมาจากหน ้าอกของศพมุง่ เข ้าหาหน ้าผากของ
เย่ฟ่าน

"บูม"

เย่ฟ่านมีการตอบสนองทีร่ วดเร็วตะเกียงของเขาถูกทุบออกไป
ข ้างหน ้าและจระเข ้ตัวนัน
้ ก็บน
ิ ไปกระแทกเข ้ากับผนังของโลง
ศพทองแดงอย่างรุนแรง

"ไม่เป็ นไรนะ?"

ผังป๋ อถือแผ่นป้ ายทองแดงของวัดต ้าเล่ยหยินออกมาเพือ ่ นดูวา่

เย่ฟ่าได ้รับอันตรายหรือไม่ หลังจากนัน ้ นป้ าย
้ เขาก็ใชแผ่
ทองแดงทุบจระเข ้ให ้บีแ ้ บน

“หลิวหยุนจือ
่ มีอะไรจะพูดอีกหรือเปล่า?” ผังป๋ อถามหลิวหยุน
จือ
่ โดยถือแผ่นทองแดงทีช ุ่ เลือดไว ้ในมือ
่ ม

“ฉั นใจร ้อนเกินไป แต่ใครจะไปคิดล่ะว่าจะมีจระเข ้เข ้ามาในโลง

ศพทองแดง”

หลิวหยุนจือ
่ ไม่ได ้พูดอะไรอีกและไม่แม ้แต่จะขอโทษ ด ้วย
สภาพของพวกเขาในปั จจุบน ั มันใกล ้จะแตกหักเต็มที ดังนัน
้ เขา
ไม่คด
ิ จะทำให ้สถานการณ์ดข ี น
ึ้ อีก

"พลัก
่ !"
ในขณะนัน
้ ผังป๋ อตบหน ้าหลิวหยุนจือ
่ อย่างแรงจนเขาล ้มลงกับ
พืน
้

ในระหว่างกระบวนการนีไ
้ ม ้เท ้าวัชระและแผ่นป้ ายทองแดงได ้
เรืองแสงออกมาปะทะกันเล็กน ้อย

อย่างไรก็ตามฝ่ ามือของผังป๋ อยังคงกระแทกเข ้ากับใบหน ้าของ

หลิวหยุนจือ
่ อย่างรุนแรงจนเลือดไหลซม ึ ออกจากปากเขา

“ขอโทษนะ ฉั นหุนหันพลันแล่นเกินไป” ผังป๋ อล ้อเลียนหลิวหยุน

จือ
่

"แก……"

ผู ้คนรีบหยุดวิง่ เข ้ามาแยกทัง้ สองออกจากกัน

ในเวลานีใ้ บหน ้าของหลิวหยุนจือ ่ มืดมนอย่างยิง่ เขารีบวิง่ กลับไป

ถือไม ้เท ้าวัชระของตัวเองเตรียมจะเอาคืนผังป๋ อ

"หุบปากให ้หมด!"

เย่ฟ่านตะโกนเสย ี งดังและทุกคนก็หยุดการกระทำทัง้ หมด ใน

เวลานีเ้ มือ
่ พวกเขามองเห็นสายตาของเย่ฟ่านทีจ่ ้องมองไปยัง
โลงศพทองแดงใบหน ้าของพวกเขาก็เปลีย ่ นไปอย่างรวดเร็ว

“ได ้ยินหรือเปล่า?”
ทุกคนตกตะลึง ในตอนแรกพวกเขาไม่ได ้ยินอะไรแต่เมือ ่ เห็น
ี น ้าจริงจังของเย่ฟ่านพวกเขาก็คอ
สห ่ ยๆขยับตัวเข ้าหาโลงศพ
ทองแดงนัน ้

ในขณะนัน
้ เมล็ดโพธิท
์ อ ื้ ของเย่ฟ่านก็เริม
ี่ ยูใ่ นกระเป๋ าเสอ ่ เรือง
แสงออกมา

เขาเอือ
้ มมือออกไปและลูบโลงศพทีป่ กคลุมไปด ้วยภาพแกะ
สลักเทพเจ ้าโบราณมากมาย เผยให ้เห็นลมหายใจทีเ่ รียบง่าย
ทว่าผันแปร

ในขณะนี้ เย่ฟ่านคิดว่าตัวเขาน่าจะได ้ยินเสย ี งนีอ

้ ยูเ่ พียงคนเดียว
ด ้วยอิทธิฤทธิข
์ องเมล็ดถัว่ วิเศษทีเ่ ขาเก็บได ้

ี งมันแผ่วเบามากแต่มน
เสย ั ก็เริม
่ ดังขึน
้ พร ้อมกับความร ้อนของ
เมล็ดโพธิ์

ต ้นโพธิห
์ รือทีเ่ รียกกันว่าต ้นไม ้แห่งปั ญญา ต ้นไม ้แห่งการตรัสรู ้
และต ้นไม ้แห่งความคิด

ว่ากันว่าพระพุทธเจ ้าตรัสรู ้ใต ้ต ้นโพธิ์ เมล็ดโพธิข

์ องเย่ฟ่านมี
ภาพธรรมของพระพุทธเจ ้าทีเ่ กิดขึน ้ เองตามธรรมชาติ ซงึ่ แสดง
ให ้เห็นถึงความไม่ธรรมดาของมัน

ี งทีด
ในขณะนีเ้ สย ่ งั อยูใ่ นโลงศพทองแดงก็เริม ั เจนมากขึน
่ ชด ้
เรือ
่ ยๆ

้
"เสนทางแห่ ี มามากพอแล ้ว พวกเจ ้าจะ
งสวรรค์ พวกเจ ้าสูญเสย
ได ้รับการชดเชย.."
 ี งพูดของมนุษย์อย่างชด
นีเ่ ป็ นเสย ั เจน มิหนำซ้ำเขายังพูดด ้วย
้
ภาษาจีนโบราณทำให ้เย่ฟ่านต ้องใชเวลาขบคิ ดใคร่ครวญอยู่
เป็ นเวลานานกว่าจะจับใจความได ้

ี งมันก ้องกังวานและลึกซงึ้ ดูเหมือนจะมาจากแม่น้ำแห่งกาล

'เสย
เวลาสายยาวทีไ่ ม่สน ิ้ สุด

และในทีส่ ด ี งเหมือนระฆังดังขึน
ุ ก็มเี สย ้ ทำให ้เย่ฟ่านสามารถ
เข ้าใจในคำพูดเหล่านัน ้ ทุกคำ
27 - แผนทีท
่ ้องฟ้ าดวงดาวโบราณ

เย่ฟ่านใชมื้ อสม
ั ผัสกับโลงศพโบราณทองแดง เขายืนอยูต
่ รงนัน
้
เหมือนกับว่าสติลอ ่ งลอยออกไปจากร่าง

ลมหายใจทีแ ่ ผ่วเบาดังออกมาจากโลงศพทองแดง เหมือนกับ

ว่าคนทีอ ่ ยูภ่ ายในนัน ้ ไม่สามารถรักษาสภาพร่างกายในปั จจุบน
ั
ไว ้ได ้แล ้ว

ในระยะไกล ทุกคนมองไปทีเ่ ย่ฟ่านอย่างเงียบๆ พวกเขาแสดง

สหี น ้าทีอ
่ ธิบายไม่ได ้ ไม่รู ้ว่าเกิดอะไรขึน ึ ว่าเย่ฟ่าน
้ แต่เพียงรู ้สก
เป็ นเหมือนเซย ี นทีบ
่ ริสท
ุ ธิส ์ งู สง่ และไม่มต
ี วั ตน

ตัวตนของเย่ฟ่านอยูต ่ รงนัน
้ เสยี งของทวยเทพเหมือนระฆัง ยาว
และกว ้างใหญ่ ในตอนทีเ่ ขาได ้ยินครัง้ แรกเขาไม่สามารถเข ้าใจ
ได ้ แต่ทน ี งระฆังดังขึน
ั ทีทเี่ สย ้ สงิ่ ทีเ่ ทพคนนัน
้ พูดเขาก็เข ้าใจทุก
ถ ้อยคำ

่ น
“พวกเจ ้าจะเดินทางเข ้าสูด ี งนัน
ิ แดนแห่งทวยเทพ” เสย ้ ทำให ้
เย่ฟ่านตกตะลึง

ไม่มค
ี ำอธิบายเพิม ี งสวดมนต์ของพุทธศาสนาที่
่ เติม มีเพียงเสย
ยังคงดังกึกก ้องอย่างต่อเนือ่ ง

ี งสวดมนต์นพ
เสย ี้ งุ่ ตรงเข ้าหาจิตใจของเย่ฟ่าน ทำให ้เขาเกิด
ความสน ั่ สะเทือนเหมือนกับมองเห็นภูเขาและแม่น้ำขนาดใหญ่ท ี่
อยูต
่ รงหน ้า
 จากนัน้ แสงจันทร์ทอ
ี่ ยูบ
่ นท ้องฟ้ าก็สาดสอ ่ งลงมาทีผ่ วิ น้ำ มี
อักขระโบราณหลายร ้อยตัวทีส ่ ลักไว ้อย่างชดั เจนในหัวใจของ
ี งสวดมนต์ยงั คงดังอยูอ
เย่ฟ่านแต่เสย ่ ย่างต่อเนือ่ ง

ในระหว่างกระบวนการนี้ เมล็ดโพธิท ์ อ ี่ ยูบ

่ ริเวณหน ้าอกของ
่ งึ่ ทำให ้ร่างกายของเขาอบอุน
เย่ฟ่านยังคงมีความร ้อนอยูซ ่ และ
เกิดความสบายอย่างทีไ่ ม่เคยเป็ นมาก่อน

ตำนานเล่าว่าต ้นโพธิส ์ ามารถทำให ้มนุษย์ตระหนักถึงเสนทางที ้ ่

จะเป็ นเทพเจ ้า เห็นได ้ชด ั ว่าเมล็ดโพธิน์ ค
ี้ อ
ื ต ้นไม ้อ่อนของต ้น
โพธิศ
์ กั ดิส ิ ธิท
์ ท ์ อ
ี่ ยูห
่ น ้าวัดต ้าเล่ยหยิน

ั ผัสกับโลงศพทองแดงมาเป็ นชวั่ โมงแล ้ว ทุกคนรู ้สก

เย่ฟ่านสม ึ
หวาดกลัวบางคนก็พยายามสง่ เสย
ี งแนะนำให ้เขาเลิกทำสงิ่ นี้

แต่สด ี งของทุกคนจะไม่สามารถสง่ ผลต่อ

ุ ท ้ายดูเหมือนว่าเสย
เย่ฟ่านได ้

ผังป๋ อเดินไปเขย่าตัวเย่ฟ่านสองสามครัง้ แต่เห็นได ้ชดั ว่าเย่ฟ่าน

ึ ถึงการกระทำของเขา ดังนัน
ไม่ได ้รู ้สก ้ ผังป๋ อจึงทุบไหล่ของ
เย่ฟ่านหนักๆอีกครัง้ เพือ
่ เรียกสติของเขากลับคืนมา

แต่การกระทำของผังป๋ อก็เปล่าประโยชน์ มิหนำซ้ำยังมีพลังทีไ่ ร ้

รูปลักษณ์บางอย่างกระแทกมือของผังป๋ อให ้ออกห่างจาก
เย่ฟ่านอีกด ้วย

ท ้ายทีส
่ ด
ุ ผังป๋ อก็ได ้แต่ยน
ื รออยูต
่ รงนัน
้ เขาไม่คดิ ว่าเย่ฟ่านจะได ้
รับอันตรายเพราะใบหน ้าของเย่ฟ่านในเวลานีม ้ ค
ี วามสงบเป็ น
อย่างมาก
 ้ พยายามจะแย่งชงิ ร่างกายของเขา?”
“หรือว่าปี ศาจตัวนัน
่ างชงิ จ ้องไปทีโ่ ลงศพโบราณแล ้วพูดออกมาด ้วยความกลัว
หลีฉ

เมือ
่ คนอืน
่ ๆได ้ยินคำพูดนีพ้ วกเขาก็ถอยหลังกลับอย่างรวดเร็ว
โลงศพทองแดงนีม ้ ค
ี วามแปลกประหลาดเป็ นอย่างมากมัน
ทำให ้ทุกคนรู ้สกึ ไม่วางใจเมือ
่ อยูใ่ กล ้

“พ่**ส ิ แม ้แต่ตอนนีแ
้ กก็ยงั จะพยายามใสร่ ้ายเย่ฟ่าน ถ ้าแกยังขืน
พูดมากอีกระวังจะได ้กินกำปั น ้ ของฉั น”

ี น ้าดุร ้าย
ผังป๋ อหันกลับมามองด ้วยสห

“อย่าสง่ เสย
ี งดัง บางทีเขาอาจจะกำลังเข ้าสูภ ่ าวะรู ้แจ ้งเหมือนที่
ในตำราโบราณว่าไว ้” โจวยีข ่ มวดคิว้ เล็กน ้อยจากนัน ้ จึงมองไป
รอบๆโลงศพทองแดงแล ้วกล่าวว่า

"ไม่รู ้ว่าจระเข ้พวกนัน

้ ติดมาทีน
่ ก
ี่ ต
ี่ วั พวกเราน่าจะมองหามันดี
กว่า"

หลังจากทีถ
่ ก ึ หวาดกลัวขึน
ู โจวยีเ่ ตือนสติพวกเขาก็รู ้สก ้ มาทันที

ในตอนนีพ ้ วกเขาเห็นแล ้วว่าจระเข ้ตัวหนึง่ ได ้แอบขึน้ มากับพวก

เขา ไม่รู ้ว่ายังมีพน
ี่ ้องของพวกมันอีกเท่าไหร่ทแ ี่ อบขึน
้ มาด ้วย

ผู ้คนไม่ได ้กระจัดกระจายเกินไป พวกเขาแยกกันเป็ นสองกลุม ่

เพือ ั ท์ของใครทีย
่ ดูแลกัน ในเวลานีโ้ ทรศพ ่ งั มีแบตเตอรีเ่ หลืออยู่
ต่างก็ถก ้
ู ใชออกมาเพือ่ ตามหาจระเข ้พวกนัน้
อย่างไรก็ตามหลังจากทีค ่ ้นหาทุกซอกทุกมุมแล ้วพวกเขาก็ไม่
เห็นจระเข ้เพิม
่ เติม ในเวลานีพ
้ วกเขากลับมารวมกันอีกครัง้ ด ้วย
ี น ้าผ่อนคลายลงเล็กน ้อย
สห

ถึงกระนัน ี งดัง โลงศพทองแดง

้ พวกเขาก็ไม่กล ้าพูดคุยกันเสย
นัน
้ มีขนาดใหญ่เกินไปและไฟฉายจากโทรศพ ั ท์มอ
ื ถือก็ไม่ใชว่ า่
จะสว่างมากนัก พวกเขาจึงไม่กล ้ารับประกันว่าจะไม่มจ ี ระเข ้
เหลืออยูจ่ ริงๆ

"ระมัดระวังเกาะกลุม
่ กันไว ้อย่าเดินไปไหนคนเดียว" หลิน
เจีย
๋ เตือนทุกคนและในขณะเดียวกันก็โล่งใจเล็กน ้อย

แคร่ง!

ทันใดนัน
้ ทุกคนก็ได ้ยินเสยี งแปลกๆ แม ้ว่ามันจะเบามากและ
แทบไม่ได ้ยิน แต่กท
็ ำให ้จิตใจของผู ้คนตกตะลึง!

มันเป็ นเสยี งดังทีเ่ หมือนจะมาจากห ้วงเวลาอันห่างไกล มืดมน

และเต็มไปด ้วยความโศกเศร ้า จากนัน ี งระฆังก็ดงั ขึน
้ เสย ้ ทำให ้
ึ หดหูห
ทุกคนรู ้สก ่ วั ใจเป็ นอย่างมาก

ี งมาจากไหนวะ”
“เสย

ผังป๋ อตะโกนออกมาและมองหาไปรอบๆ

ี งระฆังทีเ่ ต็มไปด ้วยความเศร ้าโศกนัน

แต่เสย ้ ดูเหมือนจะดังมา
จากด ้านนอกของโลงศพทองแดง
“นี.่ ..เป็ นเพลงไว ้ทุกสำหรับจักรพรรดิโบราณทีเ่ สย
ี ชวี ต
ิ ไม่ใช ่
หรือ?”

ทันใดนัน ี งจากเครือ
้ เสย ่ งดนตรีชนิดอืน ั เจนมากขึน
่ ก็ชด ้ ในเวลา
เดียวกันพวกเขาก็ได ้ยินเสย ี งสวดภาวนาของใครหลายๆคน
ดูเหมือนจะกำลังเรียกชอ ื่ ของผู ้ยิง่ ใหญ่คนหนึง่

คนพวกนัน้ กำลังคร่ำครวญและร ้องไห ้ให ้กับผู ้ยิง่ ใหญ่ทจ ี่ ากไป

คนนัน
้ เสยี งดังมากขึน้ เรือ ึ เหมือนมีงานศพ
่ ยๆทำให ้ทุกคนรู ้สก
ขนาดใหญ่ถก ู จัดขึน
้ ทีด
่ ้านนอกของโลงศพทองแดง

ในทันใดนัน ี งคำรามทีส
้ ก็มเี สย ่ งู สง่ และศก
ั ดิส ิ ธิด
์ ท ์ งั ขึน
้ เก ้าครัง้
ติดต่อกัน พร ้อมกันนัน ้ รูปสลักบนฝาของโลงศพทองแดงก็เรือง
แสงขึน้ มา

ในเวลานีท้ กุ คนมีความรู ้สก ึ แปลกๆ เหมือนกับว่าพวกเขาได ้เห็น

ฉากของจักรพรรดิโบราณทีเ่ สด็จมายังดินแดนอันกว ้างใหญ่
จากนัน
้ ก็เป็ นงานศพทีม่ ผ
ี ู ้คนมากมายเข ้าร่วม มันยิง่ ใหญ่ระดับที่
พวกเขาไม่เคยเห็น

หลังจากนัน
้ ภาพก็หายไป แต่เสยี งร ้องคร่ำครวญของผู ้คน
จำนวนมากยังคงตราตรึงอยูใ่ นใจของพวกเขา

่ งแสงอีกครัง้ แล ้ว ... "

"วัตถุวเิ ศษในมือของเราสอ

ในเวลานีข้ องวิเศษทีเ่ คยดับลงไปแล ้วบนแท่นบูชาห ้าสก ี ไ ็ ด้

เรืองแสงออกมาอีกครัง้ แต่ไม่ใชเ่ พือ ั ดิส
่ ฟื้ นฟูพลังศก ิ ธิ์ พลัง
์ ท
เทพทัง้ หมดของพวกมันถูกดูดออกไปอย่างรวดเร็ว
แสงหลากสห ี ลายพันเสนถู
้ กดูดออกจากของวิเศษพวกนัน
้
แล ้วไปรวมกันทีผ
่ นังของโลงศพทองแดง

ผนังของโลงศพถูกปกคลุมด ้วยคราบสนิมสเี ขียวแต่ในเวลานี้

ภาพทีถ
่ ก
ู แกะสลักไว ้ก็ปรากฏขึน
้ รอบๆผนังของโลงศพขนาด
ใหญ่

้ สเิ หมือนกับท ้องฟ้ าเลย ... "

"ดูผนังพวกนัน

ทุกคนสงั เกตเห็นความผิดปกติทน ี่ ั่น มันเป็ นภาพแกะสลัก

โบราณทีจ ่ ำลองท ้องฟ้ าและดวงดาวทัง้ หมดขึน ้ มา

นีเ่ ป็ นเหมือนท ้องฟ้ าจำลองและดวงดาวทุกดวงก็สอ ่ งประกาย

อยูใ่ นขณะนัน ้ แต่ผนังโลงศพทีม ่ ด
ื เป็ นพืน
้ หลังนัน
้ ไม่มกี าร
เปลีย ่ นแปลงเฉกเชน ่ ท ้องฟ้ ายามค่ำคืน

้
"มีเสนบางๆลากผ่านท ้องฟ้ าทีเ่ ต็มไปด ้วยดวงดาวพวกนี้ หรือว่า
้
นั่นคือเสนทางโบราณที พ
่ วกเราใชเดิ ้ นทางมาทีน
่ "ี่

ทุกคนมารวมตัวกัน มองดู พูดคุย และแสดงความคิดเห็น

ท ้องฟ้ าเต็มไปด ้วยดวงดาวนีก

้ ว ้างใหญ่ราวกับทะเล ดวงดาว
จำนวนมากมีขนาดเล็กเท่าฝุ่ นธุล ี แต่กย ็ งั มีดาวบางดวงทีส
่ ว่าง
เป็ นพิเศษ สะดุดตากว่าดาวดวงอืน ่ ๆ และดึงดูดความสนใจของ
ทุกคนได ้อย่างรวดเร็ว

“ดาวทัง้ เจ็ดดวงนีส
้ ว่างเป็ นพิเศษ ดูเหมือนว่าจะเป็ นดาวฤกษ์
ขนาดใหญ่!”
เมือ
่ ได ้ยินหวังจือ
่ เหวินกล่าว ทุกคนต่างก็จ ้องมอง และตรงปลาย
้
สุดของเสนทางโบราณ ดวงดาวขนาดใหญ่นัน ้ สะดุดตาเป็ น
พิเศษ

โจวยีไ่ ม่เพียงแต่เป็ นลูกคนรวยเท่านัน

้ แต่เขายังเป็ นคนทีม
่ ค
ี วาม
รู ้มากมายจากการอ่านหนังสอ ื หลายเล่มด ้วย

"นีค่ อ
ื ดาวไถในแผนทีด ่ วงดาวของจีนโบราณ ฉั นได ้ดูแผนทีท่ ้อง
ฟ้ าทีเ่ ต็มไปด ้วยดวงดาวนีแ
้ ล ้ว” โจวยีว่ เิ คราะห์ออกมา

“ใช ่ ดูเสนทางโบราณนี
้ ส ้ ิ หรือว่ามันเป็ นสงิ่ ทีพ่ ระผู ้สร ้างเดินทาง
มาทีโ่ ลกของเราและสร ้างสรรค์สงิ่ มีชวี ติ ขึน้ ... ”

ทุกคนประหลาดใจและไม่สามารถพูดได ้เป็ นเวลานาน

"ดูส ิ เสนบางๆวาววั
้ บบนท ้องฟ้ ากำลังขยายออกไป มันแสดงถึง
ทิศทางทีเ่ รากำลังจะไป นีม
่ น
ั เป็ นเหมือนมอนิเตอร์ทจ
ี่ ำลอง
้
เสนทางการเดิ นทางของพวกเรา"

้
"เสนบางๆนี
ก ้ ำลังเข ้าใกล ้ดาวไถแล ้ว!"

ทุกคนงุนงงอยูพ
่ ักหนึง่ เดิมทีพวกเขาอยูบ
่ นภูเขาไท่ซานของ
โลก แต่ในเวลาไม่นานพวกเขาก็เคลือ ่ นตัวเข ้าหาดาวไถทีอ
่ ยู่
ห่างจากโลกหลายล ้านปี แสง

“หรือว่าปลายทางของพวกเราจะเป็ นดาวไถนัน
้ ” บางคนคิดขึน
้
่ นี้ และมีความเป็ นไปได ้อย่างยิง่
เชน
"มันยากทีจ
่ ะบอกได ้ ดาวไถนัน ่ งสว่างมาก
้ มีขนาดใหญ่และสอ
เกินไป บางทีมน ั อาจจะเป็ นดาวฤกษ์ บรรพบุรษุ โบราณของพวก
เราคงไม่สร ้างประตูไว ้ตรงนัน
้ อย่างแน่นอน"

ั่ สะเทือนเบาๆทีโ่ ลงศพทองแดง
ในเวลาเดียวกันก็เกิดแรงสน

"หรือว่ามันลงจอดแล ้ว ... "

ิ้ สุดเสนทางโบราณหรื
“นีเ่ ป็ นสน ้ อเปล่า?”

"เทพในตำนานจะอยูท
่ น
ี่ ห
ี่ รือไม่... "

"ไม่แน่หรอก บางทีอาจจะเป็ นอารยธรรมทีร่ งุ่ เรืองมากกว่าโลก

ของเรา"

แม ้ว่าทุกคนจะประหม่าแต่กเ็ ต็มไปด ้วยความหวัง ในเวลานีพ

้ วก
เขาไม่ต ้องการอยูใ่ นโลงศพทองแดงนีอ ้ ก
ี แล ้ว

28 - ความอดอยาก
28 - นกเผิง

ในชว่ งสองสามทศวรรษทีผ ่ า่ นมา มนุษย์มก

ี ารคาดเดาอย่างไม่รู ้
จบ และได ้ปล่อยยานสำรวจอวกาศจำนวนมากบนท ้องฟ้ า เพือ ่
ค ้นหาสงิ่ มีชวี ต
ิ นอกโลก

อย่างไรก็ตาม ท ้องฟ้ าเต็มไปด ้วยดวงดาวทีม ่ ด

ื มิดและจักรวาลที่
คาดเดาไม่ได ้เป็ นเหมือนสุสานทีเ่ งียบสงัด เย็นเยียบและมืดมิด
ชวั่ นิรันดร์ไม่เคยมีการตรวจจับสญ
ั ญาณของสงิ่ มีชวี ต
ิ ได ้เลย

จักรวาลกว ้างใหญ่เกินไปและไม่มท ี ส ิ้ สุด ยานอวกาศทีเ่ ปิ ดตัว

ี่ น
ในระดับเทคทีล ่ ้ำหน ้าทีส
่ ด
ุ ของมนุษย์ปัจจุบน ั ก็ยงั ไม่สามารถ
ต ้านทานความยิง่ ใหญ่ของดาราจักรได ้

แต่วา่ วันนีก
้ ลับมีใครบางคนสามารถเดินทางข ้ามจักรวาลได ้เป็ น
ครัง้ แรกในยุคสมัยใหม่ แต่น่าเสยี ดายทีพ
่ วกเขาไม่สามารถกลับ
ไปเล่าเรือ่ งนีใ้ ห ้กับใครฟั ง

ซากมังกรขนาดใหญ่เก ้าตัวดึงโลงศพทองแดงโบราณและมาที่
อีกด ้านหนึง่ ของท ้องฟ้ าเต็มไปด ้วยดวงดาว มันลัดเลาะเข ้าไป
ในทุง่ ดาวซงึ่ เป็ นทีต
่ งั ้ ของกลุม
่ ดาวไถ!

ในเวลานีเ้ องทีเ่ ย่ฟ่านตืน

่ ขึน
้ ดึงขวามือออกจากโลงศพทีเ่ ต็มไป
ด ้วยสนิมสเี ขียว ตัวอักษรโบราณหลายร ้อยตัวถูกจารึกไว ้ใน
หัวใจของเขา

บางครัง้ เหมือนกับว่าเขาเข ้าใจมันไปแล ้วแต่บางครัง้ เขาก็ยงั ดู

ั สน มันไม่อาจคาดเดาได ้ ราวกับว่ามันไม่สามารถลบล ้างได ้
สบ
ตอนนัน ี งศก
้ เองทีเ่ สย ั ดิส ิ ธิท
์ ท ์ ด
ี่ งั อยูน
่ ัน
้ ก็หายไปอย่างสมบูรณ์
เย่ฟ่านตกตะลึงและพูดกับตัวเองว่า

้
"เสนทางแห่งสวรรค์มโี ชคมหาศาลสามารถชดเชยความสูญ
เสยี ... "

“ฟ่ านน ้อย นายโอเคไหม” ผังป๋ อถามด ้วยความเป็ นห่วง

"ฉั นสบายดี"

ในระหว่างกระบวนการนี้ โลงศพทองแดงก็สน ั่ อย่างรุนแรง ทุก

ึ ว่าโลกหมุนไปรอบๆและทุกคนรู ้ว่าในทีส
คนรู ้สก ่ ด
ุ โลงศพกำลัง
จะลงจอดแล ้ว

ในเวลานี้ งานแกะสลักทองแดงบนผนังโลงศพก็ผลิบานอย่าง
้
สดใส ในไม่ชาการส ั่ สะเทือนก็หยุดลงอย่างสมบูรณ์
น

ั่ สะเทือนเล็กน ้อยอีกครัง้ และฝาของโลงศพก็เปิ ดออก

มีการสน

"มีแสงสว่าง!"

"ฉั นเห็นแสงสว่าง!"

"มันเป็ นโลกสดใสทีค
่ ุ ้นเคย!"

หลายคนในโลงศพยักษ์ อดไม่ได ้ทีจ่ ะตะโกนออกมาการติดอยู่

ในโลงศพทีม ื มิดหลายชวั่ โมงทำให ้พวกเขาจิตใจมัน
่ ด ่ คง เมือ
่
พบเจอกับแสงสว่างอีกครัง้ พวกเขาต่างก็ดใี จ
ทุกคนลุกขึน้ และกระโดดออกจากโลงศพยักษ์ สงิ่ ทีพ
่ วกเขาเห็น
นัน
้ คือธรรมชาติทส
ี่ ดใส

ขณะนีพ
้ วกเขากำลังยืนอยูบ
่ นยอดเขาทีไ่ ม่สงู หรือต่ำและ
สามารถมองออกไปเห็นทิวทัศน์ข ้างหน ้าได ้

ไกลออกไปเป็ นทิวเขาสลับซบ ั ซอน

้ ต ้นไม ้เขียวขจี ใกล ้กับยอด
เขามีหนิ รูปร่างแปลกตาและไม ้โบราณทีแ ่ ข็งแรง รวมทัง้ เถาวัลย์
เก่าแก่ทมี่ ค
ี วามหนาขนาดตัวของมังกร

่ ง่ กลิน
หญ ้าเขียวขจีและดอกไม ้ป่ าทีส ่ หอม เต็มไปด ้วยความมี
ชวี ต
ิ ชวี าและความสดใสของธรรมชาติทส ี่ มบูรณ์แบบ

เมือ
่ เทียบกับความมืดมิดของดาวอังคารและความเงียบสงัดที่
พวกเขาพบเจอตลอดเสนทาง ้ สถานทีแ่ ห่งนีเ้ ป็ นดินแดนทีส
่ งบ
ั
สุขอย่างไม่ต ้องสงสย

“เยีย
่ มมาก ในทีส
่ ด
ุ เราก็มาถึงโลกทีส
่ วยงามแห่งนีจ
้ ริงๆ”

“ในทีส
่ ด
ุ พวกเราก็ไม่ต ้องอยูท
่ า่ มกลางความกลัวอีกต่อไป!”

ผู ้คนมากมายสง่ เสย ี งโห่ร ้อง และบางคนถึงกับร ้องไห ้ด ้วยความ

ปิ ตยิ นิ ดี หลังจากความตายและความทุกข์ทรมานอย่างต่อเนือ ่ ง
ในทีส ่ ดุ ก็มาถึงโลกทีส่ ดใสและเป็ นธรรมชาติ

“ในทีส
่ ด
ุ พวกเราก็รอดแล ้ว…” แม ้แต่หลินเจีย ๋ สาวงามผู ้
เฉลียวฉลาดและมีเสน่หก์ ย ึ สะเทือนใจเชน
็ งั รู ้สก ่ นี้
ผังป๋ อยืนอยูบ
่ นยอดเขาแล ้วตะโกนออกไปไกลๆ "ในทีส ่ ด
ุ ฉั นก็
เห็นดวงอาทิตย์อก ่ วงก่อนหน ้านีก
ี ครัง้ แม ้ว่าจะไม่ใชด ้ ต
็ าม!"

"เอ๊ะ!"

ทันใดนัน ี งสน
้ เสย ั่ สะเทือนอย่างรุนแรงก็ดงั มาจากข ้างหลังของ
พวกเขา

ซากมังกรขนาดใหญ่ทงั ้ เก ้าแขวนอยูใ่ ต ้หน ้าผา และโลงศพ

ทองแดงอยูไ่ ม่ไกลจากหน ้าผามากนัก

ในตอนนีซ้ ากมังกรทีย
่ งิ่ ใหญ่เหมือนกำแพงเหล็กกำลังค่อยๆ
เลือ
่ นลงมาตามหน ้าผา และโลงศพทองแดงก็ไหลไปตามการ
ลากของซากศพมังกร

"ปั ง!"

ซากมังกรขนาดใหญ่และโลงศพโบราณก็สง่ เสย ี งกึกก ้องเมือ

่ มัน
ตกลงไปเร็วมากขึน ้ เรือ
่ ยๆ หลังจากนัน
้ พาหนะทีพ่ าพวกเขามาที่
นีก
่ ต
็ กลงจากหน ้าผาและหายไปต่อหน ้าต่อตาพวกเขาทุกคน!

่ ไปด ้วยเหงือ
ทุกคนต่างตกตะลึงและแผ่นหลังเปี ยกชุม ่ หากพวก
เขาไม่รบ ี ออกจากโลงศพทองแดงพวกเขาคงกลายเป็ นเนือ ้ บด
ทีอ
่ ยูภ
่ ายใต ้ซากศพของมังกรขนาดใหญ่

หลังจากทีซ
่ ากมังกรขนาดใหญ่เก ้าตัวและโลงศพโบราณตกลง
จากหน ้าผาทุกคนก็ไม่สามารถมองเห็นพวกมันได ้อีก
ในขณะนีไ
้ ม่มโี ลงศพทองแดงมาบังทัศนียภาพ และทุกคนก็
สามารถมองเห็นฉากทีอ ั เจน
่ ยูร่ อบๆได ้อย่างชด

“เรากำลังยืนอยูใ่ นหลุมอุกกาบาตขนาดมหึมาหรือเปล่า” หลาย

คนประหลาดใจ

เพราะใต ้หน ้าผานัน

้ แท ้จริงแล ้วมีหลุมขนาดใหญ่ทไี่ ม่มก
ี ้นเหว

่ ล่องภูเขาไฟ เป็ นไปไม่ได ้ทีจ

"ไม่ใชป ่ นี"้
่ ะมีภเู ขาไฟหนาทึบเชน

ื่ มต่อกัน ก่อตัว
หากมองดูใกล ้ๆ จะเห็นว่ามีภเู ขาใหญ่เก ้าลูกเชอ
เป็ นหุบเขาลึกขนาดมหึมา

ตามสามัญสำนึก ทีแ ้ วรเป็ นหุบเขาเปิ ด ซงึ่ สามารถมอง

่ ห่งนีค
เห็นได ้ในตอนท ้าย เพราะภูเขาทัง้ เก ้านัน
้ ไม่ได ้สูงตระหง่านอยู่
ในหมูเ่ มฆ

เหวทีล่ ้อมรอบด ้วยภูเขาทัง้ เก ้าดูเหมือนจะไม่มท

ี ส ิ้ สุด หลังจาก
ี่ น
ทีซ
่ ากมังกรขนาดใหญ่ทงั ้ เก ้าตัวและโลงศพโบราณตกลงไป
จนถึงตอนนีท ้ ก
ุ คนก็ยงั ไม่ได ้ยินเสยี งกระแทกเข ้ากับพืน ้

“ลึกแค่ไหน?!”

ึ ว่าโลกไม่สงบสุขอย่างทีพ
ทุกคนประหลาดใจและรู ้สก ่ วกเขามอ
งเห็น

หลังจากสงั เกตฉากโดยรอบ เย่ฟ่านกล่าวว่า

“ไม่มแ ี น
ี ท่นบูชาห ้าสท ี่ ี่ ดูเหมือนเราจะตกลงมาทีน
่ โี่ ดยตรง
แทนทีจ ่ ะปรากฏในประตูของท ้องฟ้ าเต็มไปด ้วยดวงดาว”

เมือ ่ นี้ ทุกคนก็ตกใจ และเมือ

่ ได ้ยินเชน ่ สงั เกตเห็นว่าไม่มแ
ี ท่น
บูชาห ้าส ี และยอดภูเขาทีก ่ ว ้างใหญ่นัน
้ ไม่ได ้พังทลายลงโดย
โลงศพทองแดงอย่างแน่นอน

ถ ้ามันตกลงมาจากฟากฟ้ าจริงๆแล ้วกระแทกทีน ่ ี่ แรงกระแทกนัน

้
ต ้องรุนแรงมากแน่ๆ แล ้วมันจะไม่มรี อ
่ งรอยได ้อย่างไร

ี ท่นบูชาห ้าส ี แล ้วเรามาถึงทีน

“ถ ้าไม่มแ ่ ไ
ี่ ด ้ยังไง นีเ่ ป็ นดินแดน
ของเทพเจ ้าจริงหรือเปล่า?”

เรือ
่ งนีเ้ ป็ นปั ญหาทีร่ ้ายแรงอย่างยิง่ ใบหน ้าของพวกเขาบิดเบีย
้ ว
อย่างรุนแรง

ิ าอยูค
“มีแผ่นศล ่ รึง่ แผ่น…”

ในขณะนัน
้ จางจือ
่ หลิงก็ตะโกนขึน
้ ทันที

บนยอดเขามีเศษหินหรืออิฐกองหนึง่ และมีต ้นไม ้เก่าแก่แข็งแรง

หลายต ้น พร ้อมด ้วยเถาวัลย์หนาหลายเสน้ ระหว่างเถาวัลย์ มี
ิ าจารึกครึง่ ก ้อนตัง้ อยูต
ศล ่ รงนัน
้

ทุกคนรีบเดินเข ้าไปหามันอย่างรวดเร็วและดึงเถาวัลย์แห ้ง ปั ด
กิง่ ไม ้ทีต
่ ายแล ้วรวมทัง้ ฝุ่ นผงทีป ิ าจารึกออก
่ ิ ดบังตัวอักษรบนศล
มีอกั ขระโบราณสามตัวสลักอยูบ
่ นนัน
้ ตัวอักษรลึกหนาและ
แข็งแกร่งจนสามารถมองเห็นได ้อย่างชดั เจน ไม่ทราบว่ามันผ่าน
กาลเวลายาวมากนานแค่ไหนแล ้ว

“มันเขียนว่าอะไร?” หลายคนไม่รู ้

เย่ฟ่านสงั เกตอยูเ่ ป็ นเวลานานและไม่คอ

่ ยมัน
่ ใจเล็กน ้อย

“ดูเหมือนว่ามันเป็ นสามคำของหวงกูผ
่ าน”

“หมายความว่าอะไร” ทุกคนต่างก็มส ี น ้างุนงง

ี ห

“มันไม่น่าจะเขียนไว ้แค่นี้ หรือว่าจะมีตวั อักษรอืน

่ อยูข
่ ้างล่าง?”
ผังป๋ อเปิ ดเถาวัลย์ ดึงวัชพืชออกมาและพบก ้อนกรวดจำนวนมาก
ทีเ่ กิดจากศล ิ าจารึกทีแ
่ ตกออก

ื่ ของขุมนรกหรือภูเขานี"้ โจวยี่
"อักขระโบราณทัง้ สามควรเป็ นชอ
แสดงท่าทางครุน
่ คิดและกล่าวอีกว่า

"มีคำไม่มากนักทีส ่ ามารถเชอ ื่ มโยงกับ" ต ้องห ้าม " คำทีน

่ ่าจะ
เป็ นไปได ้มากทีส
่ ด
ุ ก็น่าจะเป็ นคำว่า 'ดินแดน' "

"แสดงว่าทีน
่ ค
ี่ อ
ื ดินแดนต ้องห ้ามเหรอ"

เมือ ื่ มต่ออักษรทัง้ สามกับคำว่าดินแดนรวมกันทุกคนก็รู ้สก

่ เชอ ึ
เป็ นกังวล หากว่าดินแดนนีถ ้ ก
ู เรียกว่าดินแดนต ้องห ้ามจริงๆพวก
เขาก็คด ิ ว่ามันคงเต็มไปด ้วยอันตรายอย่างยิง่
"มันไม่น่าจะเป็ นดินแดนเทพแล ้ว หรือพวกเรามาผิดที?
่ ... "
บางคนกล่าวด ้วยความสงสย ั

“ทีน
่ ม
ี่ ต
ี ้นไม ้อยูจ ั ว์แม ้แต่ตวั เดียว
่ ำนวนมากก็จริงแต่ไม่เห็นสต
ตามธรรมดาอย่างน ้อยก็น่าจะมีนกบ ้าง!” หวังจือ ึ
่ เหวินรู ้สก
ผิดสงั เกตมากขึน ้

"มันเป็ นเรือ
่ งจริง!" ทุกคนพยักหน ้า

มีดอกไม ้ หญ ้า เถาวัลย์ และต ้นไม ้ พืน

้ ผิวดูสดใส แต่เมือ ่ สงั เกต
ิ ก็จะรู ้สก
อย่างใกล ้ชด ึ ผิดปกติเพราะไม่มส ั ว์อยูร่ อบๆเลย
ี ต

นีเ่ ป็ นป่ าขนาดใหญ่ อย่างน ้อยพวกเขาก็น่าจะได ้ยินแมลง

สง่ เสย ี งร ้องบ ้าง!

ผังป๋ อเป็ นคนมองโลกในแง่ดอ

ี ยูเ่ สมอ เขากล่าวด ้วยรอยยิม
้ ว่า

“ทีน่ ม
ี่ พ
ี ช ่ มิหนำซ้ำศล
ื พรรณเขียวชอุม ิ าจารึกนีก
้ ย
็ งั ถูกเขียนขึน ้
เป็ นภาษาจีนแสดงว่าต ้องมีบรรพบุรษ ุ ของพวกเราอยูท ่ น
ี่ ี่ พวก
เราอย่าเพิง่ ถอดใจดีกว่า "

“ใครบอกว่าไม่มส ั ว์ และใครบอกว่าไม่มน
ี ต ี กในท ้องฟ้ า พวกนาย
ตาบอดกันหรือไง…” เย่ฟ่านชไี้ ปทีบ่ างสงิ่ บางอย่างซงึ่ กำลังบิน
อยูบ
่ นท ้องฟ้ า

ไกลออกไปสงิ่ มีชวี ติ ทีด ่ เู หมือนนกอินทรีกำลังบินลงสูพ ่ นื้ ดิน

อย่างรวดเร็ว หลังจากนัน ้ ไม่กวี่ น
ิ าทีมน
ั ก็บน
ิ กลับขึน ่ ้องฟ้ า
้ สูท
และมีเหยือ
่ ตัวหนึง่ อยูใ่ ต ้กรงเล็บของมัน
"บ ้าไปแล ้ว!" หลังจากเห็นฉากนีผ
้ ังป๋ อทีไ่ ร ้กังวลมาตลอดก็พด
ู
ตะกุกตะกักทันที

ทุกคนต่างก็ตวั แข็งเหมือนหินพูดอะไรไม่ออก สงิ่ ทีพ

่ วกเขา
ประสบน่าสยดสยองมากเกินไป

้
"นั่นชางใชห่ รือเปล่า มันจับชางบิ
้ นขึน ่ างชงิ
้ ไปบนท ้องฟ้ า" หลีฉ
ลำคอแห ้งผาก

่ กอินทรีย!์ ” หวังจือ
“มันไม่ใชน ่ เหวินวิเคราะห์อย่างจริงจัง

เย่ฟ่านจ ้องมองไปทีท
่ ้องฟ้ าแล ้วกล่าวว่า

"ไม่มนี กอินทรีขนาดใหญ่แบบนี้ ร่างกายของมันสท ี องอย่าง

ชดั เจน กรงเล็บของมันมีสด
ี ำ ถ ้าคิดไม่ผด
ิ มันน่าจะเป็ นนกเผิงใน
ตำนาน!

เมือ
่ ได ้ยินคำพูดเหล่านี้ ทุกคนต่างก็ตกตะลึง
29 - ความอดอยาก

นกเผิงในตำนานถูกกล่าวถึงในหนังสอ ื โบราณหลายเล่ม
ตัวอย่างทีม
่ ช ื่ เสย
ี อ ี งมากทีส
่ ด
ุ คงหนีไม่พ ้นตำราซานไห่จงิ (ตำรา
ขุนเขาทะเล)

"ในเป่ ยหมิงมีปลาตัวหนึง่ ชอ ื่ คุน มันมีขนาดยาวมากกว่าหมืน ่ ลี้

และเมือ ่ มันบินขึน ่ ้องฟ้ ามันจึงเป็ นนกทีถ
้ สูท ่ ก
ู เรียกว่าเผิง ว่ากัน
ว่าในตอนทีม ่ น
ั เป็ นคุนเผิงมันอาจจะมีความยาวลำตัวมากกว่าเก ้า
หมืน่ ลีเ้ ลยทีเดียว"

ั ว่าสงิ่ นีไ
เห็นได ้ชด ้ ม่สอดคล ้องกับสามัญสำนึกของการมีอยูป ่ กติ
ต่อให ้นกตัวใหญ่แค่ไหนก็ไม่สามารถมีรป ู ร่างแบบนีไ
้ ด ้ นีเ่ ป็ นคำ
อธิบายทีเ่ กินจริงอย่างไม่ต ้องสงสย ั

โจวยีแ
่ ละคนอืน ี องทีห
่ ๆมองดูเงาสท ่ ายไปบนท ้องฟ้ าด ้วยใบหน ้า
ี เผือด
ซด

" วิหคในตำนาน !"

หลายคนอุทานออกมา นกตัวนัน ้ น่ากลัวมากแค่ไหน มันสามารถ

้
ฉีกชางขนาดใหญ่ ิ้ ๆได ้ในพริบตา
ออกเป็ นชน

"อยูใ่ ห ้ห่างฉั นอย่าเข ้ามาใกล ้!"

ึ ว่าในระยะหลังเคดดูเหมือนจะคิดว่าเขาเป็ นเพือ
ผังป๋ อรู ้สก ่ น
ดังนัน้ จึงพยายามตีสนิทด ้วย และในตอนนีเ้ คดก็ขยับเข ้ามาใกล ้
และกำลังจะพูดอะไรบางอย่าง
“ผังป๋ อ ทำตัวให ้ดีกว่านีไ
้ ม่ได ้หรือไง?”

หลีเ่ สยี่ วม่านแสดงท่าทางไม่พอใจ ดวงตากลมโตของเธอมีค

วามขุน ่ เคืองเล็กน ้อย

“ฉั นไม่ทำอย่างนีก
้ บ
ั เธอด ้วยก็ดแ ิ เบา
ี ค่ไหนแล ้ว...” ผังป๋ อกระซบ
ๆ

“เราอยูใ่ นโลกแบบไหน?” หลังจากสงบสติอารมณ์แล ้วทุกคนก็

นึกถึงคำถามนี้

เมือ
่ เดินทางผ่านจักรวาลอันเงียบงัน มาถึงทุง่ ดาวแห่งนีซ ้ งึ่ เป็ น
ทีต
่ งั ้ ของกลุม ่ ดาวกระบวยใหญ่(ดาวไถ) และเข ้าสูโ่ ลกลึกลับ
เชน ่ นี้ มันเป็ นดินแดนของทวยเทพจริงๆหรือ?

ี ารเอาตัวรอดคือสงิ่ ทีเ่ ป็ นปั ญหามากทีส

วิธก ่ ด
ุ ในตอนนี้

หลายคนจับของวิเศษไว ้ในมือ แต่ในขณะนีว้ ต

ั ถุทางพุทธ
ศาสนาทัง้ หมดดูหมองคล้ำและบางสว่ นก็มรี อยแตกในขณะที่
บางสว่ นก็ถก
ู ทำลายอย่างสมบูรณ์แล ้ว

ั ดิส
ดูเหมือนว่าพลังศก ิ ธิท
์ ท ์ งั ้ หมดของอาวุธวิเศษพวกนีจ ้ ะถูกดูด
กลืนไปโดยโลงศพทองแดง ในขณะนีไ ้ ม่มป
ี ฏิกริ ย
ิ าอะไรจาก
พวกมันเหมือนกับว่าพวกเขาเพียงถือเศษเหล็กไว ้ในมือเท่านัน ้

แต่ทก ุ คนก็ไม่รู ้ว่ามันหมดพลังแล ้วจริงหรือไม่ ดังนัน

้ จึงไม่มใี คร
ทิง้ พวกมันไปและยังคงเก็บไว ้กับตัวเอง

"คุร"ุ
 ึ อาย ในตอนแรกพวกเขาเต็ม
ไม่รู ้ว่าท ้องใครร ้อง หลายคนรู ้สก
ไปด ้วยความกดดันจึงลืมนึกถึงเรือ ่ งนี้ แต่วา่ พวกเขาออกจาก
แท่นบูชา 5 สบ ี นโลกมาเกือบครบวันแล ้วจึงเป็ นธรรมดาทีพ ่ วก
เขาจะหิวโหย

"โชคดีทฉ ี่ ั นคิดการไกล น้ำพวกนีฉ ้ ั นเก็บขึน

้ มาจากซากศพของ
เพือ
่ นทีต
่ ายไปพวกนัน ้ ..." ผังป๋ อกลัว้ หัวเราะ

"แม่เองส!ิ "

เย่ฟ่านทีเ่ พิง่ จะดืม

่ น้ำเข ้าไปก็อ ้วกออกมาและโยนขวดน้ำทิง้

“พ่อแกไม่สอนหรือไงวะว่าอย่าพูดเรือ
่ งนีต
้ อนคนอืน
่ กำลังกิน”
เย่ฟ่านยังคงบ่นออกมาไม่หยุด

ผู ้คนทีอ
่ ยูข
่ ้างๆไม่ได ้รอพวกเขา ทุกคนเดินไปข ้างหน ้าและ
พยายามหาอาหารทีส ่ ามารถกินได ้

ผังป๋ อหัวเราะเมือ ี น ้าของทุกคน จากนัน

่ เห็นสห ้ เขาก็ไอหนักๆ ไป
ในทิศทางใดทิศทางหนึง่ อย่างจงใจ และทำหน ้าตาว่าจะข ้ามไป
ทางนัน ้ โดยไม่สนใจว่าทุกคนจะแก ้ปั ญหายังไง

ในขณะทีท ่ ก
ุ คนเลิกสนใจเขา ผังป๋ อก็หวั เราะแล ้วนั่งยองๆหยิบ
ก ้อนหินสองก ้อนแล ้วขว ้างออกไป เสย ี งร ้องด ้วยความเจ็บปวด
ของหลีฉ ่ างชงิ ดังออกมาจากป่ าทีอ
่ ยูไ่ ม่ไกล

ี งร ้องทีเ่ ต็มไปด ้วยความโกรธของ

"ฝี มือใครวะ?" ตามด ้วยเสย
หลิวหยุนจือ่
เมือ
่ เห็นชายคนนีห ้ ยิบก ้อนหินขึน
้ มาอีกครัง้ และพยายามโยน
เข ้าไปในป่ าเย่ฟ่านก็รบี หยุดเขา

หลังจากนัน ั ชวนเย่ฟ่านให ้เข ้าไป

้ ผังป๋ อก็มองอย่างจริงจังและชก
ในป่ าเพือ
่ ตามหาผลไม ้ทีส ่ ามารถกินได ้

แม ้ว่าเย่ฟานจะรวบรวมจระเข ้มากมายมาจากดาวอังคาร แต่หาก

ไม่ถงึ ทีส
่ ด
ุ ก็ไม่มท
ี างทีเ่ ขาจะกินพวกมันอย่างแน่นอน

"มีสระน้ำด ้วย" ผังป๋ อวิง่ ไปข ้างหน ้า

ด ้านหน ้าพวกเขาไม่ถงึ 10 เมตรมีเถาองุน ่ โบราณทีม

่ ค
ี วามหนา
ประมาณถังไม ้มิหนำซ้ำยังมีลำธารทีก่ ว ้างประมาณ 2 เมตรและมี
น้ำทีใ่ สเป็ นอย่างมาก

มีต ้นไม ้เล็กๆหลายสบิ ต ้นทีอ่ ยูถ ั จากบ่อน้ำ ใบกว ้างสเี ขียว

่ ด
เหมือนฝ่ ามือคน ทีด่ ้านบนสุดของต ้นไม ้เล็กๆแต่ละต ้นมีผลไม ้ส ี
แดงห ้อยอยูร่ าวกับเชอร์รแ ี่ ต่มข
ี นาดใหญ่เท่ากับไข่ไก่

เย่ฟ่านและผังป๋ อเดินผ่านเถาวัลย์ไปอย่างรวดเร็ว กลิน

่ ผลไม ้ที่
เข ้มข ้นทักทายจมูกของพวกเขาทันที

"มันหอมจริงๆไม่คด
ิ ว่าจะมีผลไม ้ทีห
่ อมขนาดนี"้

้ ง่ กลิน
ผลไม ้พวกนีส ่ หอมมากเทียบได ้กับไวน์อายุมากกว่าพันปี

“ตามธรรมดาแล ้วผลไม ้ทีห

่ อมขนาดนีต ้ ้องมีพษ
ิ แน่นอน?” ทัง้
สองมองหน ้ากันแล ้วจะจำทฤษฎีนไี้ ด ้
“พวกเราไม่ได ้กินอะไรมาทัง้ วันแล ้วยังไงก็ดก
ี ว่ากินจระเข ้ทีม
่ ด
ุ
เข ้าไปในสมองคนพวกนัน ้ ”

“นายลองดูกอ ิ จริงๆอาจจะชว่ ยได ้

่ นดีกว่านายตัวใหญ่ถ ้ามันมีพษ
ทัน”

“หน ้าของนายก็หนาไม่ใชน ่ ้อยถ ้าใชนายเป็

้ นตัวทดลองพิษฉั น
คิดว่าต ้องดีกว่าฉั นแน่ๆ”

ทัง้ คูร่ า่ เริงมาก แม ้ว่าพวกเขาจะมายังโลกทีแ ่ ปลกประหลาด แต่

พวกเขาก็ไม่ได ้ขมวดคิว้ และเผชญ ิ หน ้ากับความยากลำบาก
อย่างตรงไปตรงมา

ี ดงและวางไว ้ในมือ มันดูมเี สน่หม

เย่ฟ่านหยิบผลไม ้สแ ์ าก สดใส
ราวกับหยกสแ ี ดง

ในเวลานีผ ่ กัน
้ ังป๋ อก็เลือกผลไม ้มาลูกนึงเชน

“ผลไม ้นีห
่ อมเหลือเกินฉั นทนไม่ไหวแล ้ว”

"นายรอดูกอ
่ นเดีย ิ "
๋ วฉั นจะเป็ นคนชม

ทัง้ สองบ่ายเบีย
่ งกันอยูน
่ านในทีส
่ ด
ุ พวกเขาก็กน
ิ ผลไม ้นัน
้ พร ้อม
กัน เมือ ี ดงวาววับถูกเปิ ดออก ทันใดนัน
่ ผิวสแ ้ กลิน
่ หอมเข ้มข ้นก็
กระจัดกระจายไปทัว่ ร่างกายของพวกเขา

"อร่อย!"
ผังป๋ ออดไม่ได ้ทีจ
่ ะดูดนิว้ ของตัวเองทีม
่ น
ี ้ำหวานจากผลไม ้ติด
อยู่ ความสดชน ื่ กระจัดกระจายไปทัว่ ท ้องของเขา

“ฉั นไม่เคยกินผลไม ้อร่อยๆแบบนี้ มันเป็ นเพราะว่าพวกเราหิว

เกินไปหรือเปล่า?”

หลังจากกินผลไม ้ชน ิ้ แรกแล ้ว ทัง้ สองก็รอครูห

่ นึง่ และพบว่าไม่
ึ ถึงพิษร ้ายอะไร
รู ้สก

"ไม่มพ
ี ษ
ิ "

“รออะไรอีก รีบจัดมันเร็ว!”

ทัง้ สองคนนั่งข ้างบ่อน้ำและเริม

่ กลืนกินผลไม ้อย่างรวดเร็ว

แต่หลังจากกินไปจนใกล ้จะอิม
่ เย่ฟ่านก็กล่าวว่า

"ให ้อีอ
่ แ
ี้ ละจางจือ ั สองสามลูก"
่ หลิงสก

“ใช ่ พวกเขาคงจะหิว”

้ งู เกินครึง่ เมตรมีสเี ขียวและสดใสเป็ น

ต ้นไม ้ขนาดเล็กชนิดนีส
อย่างมาก พวกมันมีผลไม่มากนักนับรวมกันกับทีก ่ น
ิ ไปแล ้วมี
เพียง 13 ผลเท่านัน้

่ ศรี ษะลงไปในน้ำและชม
ผังป๋ อสูดหายใจเข ้าลึกๆยืน ิ น้ำไปคำเล็ก
ๆ

“แปลก น้ำนีด
้ เู หมือนจะมีกลิน
่ หอมด ้วย”
เย่ฟ่านก็ใชมื้ อกอบน้ำขึน
้ มาดืม ั ผัสได ้ถึงความหอมหวาน
่ และสม
จริงๆ

“ต ้นไม ้เล็กๆเหล่านีส
้ ามารถให ้ผลทีแ ่ นีไ
่ ปลกประหลาดเชน ้ ด้
สว่ นใหญ่อาจจะเกิดจากบ่อน้ำนี”้

ผังป๋ อดืม
่ น้ำแร่อก
ี เล็กน ้อยแล ้วพูดว่า

"มีกลิน
่ หอมหวานเล็กน ้อย แต่น่าเสย ี ดายทีม
่ รี สชาติพเิ ศษดืม
่
ึ แล ้ว" แต่ถงึ จะพูดอย่างนัน
เข ้าไปมากๆก็จะไม่รู ้สก ้ พวกเขาก็
กรอกน้ำใสข ่ วดของตัวเองจนเต็ม

พวกเขาพักทีน ่ ค
ี่ รูห
่ นึง่ และกินผลไม ้เสร็จแล ้วพวกเขาก็เก็บ
ผลไม ้ทีเ่ หลืออีกห ้าผล

ิ ว่า
ขณะทีเ่ ขาเดินกลับ ผังป๋ อก็กระซบ

ึ หรือเปล่าว่าผลไม ้พวกนีแ
“นายรู ้สก ้ ค่กน
ิ เข ้าไปนิดเดียวก็ทำให ้
พวกเราหายเหนือ ่ ยและกระปี้ กระเป่ าเหมือนได ้กินเครือ
่ งดืม
่ ชู
กำลังด ้วย”

ึ แปลกๆเชน
เย่ฟ่านก็รู ้สก ่ กัน

ี ดงนีไ
“ผลไม ้สแ ้ ม่ธรรมดาจริงๆ”
30 - อสูรในนรก

ในเวลานีท
้ ก
ุ คนได ้แก ้ปั ญหาของตนเองบ ้างแล ้ว บางคนเริม
่
ปรึกษากันว่าจะเดินทางไปทิศทางไหนดี

เมือ
่ เย่ฟ่านและผังป๋ อเดินเข ้ามาพร ้อมกับกลิน
่ ผลไม ้ทีเ่ ข ้มข ้นก็
ดึงดูดสายตาของทุกคนทันที ในขณะนีบ ้ างคนยังคงหิวโหยอยู่
ดังนัน้ สายตาของพวกเขาจึงเปล่งประกาย

“อีอ
้ ใี้ ห ้เธอ รีบกินเดีย ๋ วจะมีคนมาแย่ง” ผังป๋ อยัดผลไม ้ส ี
๋ วนีเ้ ดีย
แดงสองผลไว ้ในมือของหลิวอีอ ี้ งึ่ สอ
่ ซ ่ งแสงสดใสภายใต ้แสง
แดด

่ างชงิ ยืนห่างออกไปไม่ไกล เมือ

หลีฉ ่ ได ้กลิน
่ หอมของผลไม ้นี้
เขาก็เดินเข ้าหาผังป๋ อแล ้วกล่าวว่า

“ผังป๋ อนายไปเจอมันทีไ่ หน พาพวกเราไปดูหน่อย”

ก่อนหน ้านีเ้ ขายังพยายามใสร่ ้ายเย่ฟ่านและผังป๋ ออยูเ่ ลย แต่

ตอนนีเ้ ขาเอือ ้ มมือออกไปหยิบผลไม ้อีกสามผลในมือผังป๋ อ

“ฉั นไม่เคยเจอคนทีห ่ น ้าหนาขนาดนีม

้ าก่อน” ผังป๋ อดึงมือกลับ
แล ้วใชมื้ ออีกข ้างผักหน ้าอกของหลีฉ
่ างชงิ ออกไป

“นายทำแบบนีห ่ างชงิ ทนไม่ไหวและพูด

้ มายความว่ายังไง” หลีฉ
ด ้วยความโกรธเคืองว่า
"เราเป็ นเพือ
่ นร่วมชนั ้ ทีม
่ าสูโ่ ลกแปลกประหลาดด ้วยกัน เราควร
ชว่ ยเหลือกัน ตอนนีท้ ก ุ คนหิวมากและในเมือ ่ พวกนายสามารถ
หาอาหารได ้พวกเราก็ควรจะแบ่งปั นกัน"

“ฮา่ ๆๆ นีเ่ ป็ นเรือ

่ งตลกทีส
่ ด
ุ ทีฉ
่ ั นเคยได ้ยินเลย” ผังป๋ อหัวเราะ
เยาะ “ใครแอบกินชอ ็ กโกแลตในโลงศพทองแดงวะ รีบไสหัวไป
ให ้พ ้นๆหน ้าฉั น ฉั นขยะแขยงแกยิง่ กว่าจระเข ้พวกนัน ้ ซะอีก!”

หลีฉ ่ างชงิ ใบหน ้าซด

ี เผือด เขาไม่ยอมรับว่าเขาแอบกิน
ชอ็ กโกแลตในตอนทีท ่ ก
ุ คนอยูใ่ นโลงศพทองแดงและพวกเขาก็
เริม
่ โต ้เถียงกันอีกครัง้

“ขอโทษนะทุกคนมันมีน ้อยมากเกินไป ฉั นเลยเก็บผลไม ้มา

ทัง้ หมด 5 ผล ซงึ่ ไม่เพียงพอจะแบ่งปั นให ้กับทุกคนจริงๆ
ร่างกายของอีอ้ ผ
ี้ อมเกินไปดังนัน
้ ฉั นต ้องแบ่งให ้เธอก่อน?”

ผังป๋ อไม่ได ้สนใจทุกคนในเวลานีเ้ ขาหยิบผลไม ้ทีเ่ หลืออีกส ี่

ผลออกมา

"จางจือ
่ หลิงนายก็เอาไปลูกนึง” เมือ
่ จางจือ
่ หลิงรับไปแล ้วผังป๋ อ
ก็หน
ั กลับมา

"ผลไม ้หมดแล ้ว"

ผังป๋ อพูดจบก็ยก
ั ผลไม ้ทีเ่ หลือเข ้าไปในปากของเย่ฟ่านและตัว
เอง

หลิวอีอ
้ ท
ี้ ม
ี่ ค
ี วามอายก็พด
ู ขึน
้ ว่า
 ๋ วสว่ นทีเ่ หลือจะแบ่งให ้กับเพือ
"ฉั น ... ฉั นกินได ้ครึง่ หนึง่ เดีย ่ น"

เมือ ่ นัน
่ เย่ฟ่านเห็นเชน ้ จึงจับแขนเธอไว ้แล ้วพูดว่า

“นีเ่ ป็ นของวิเศษไม่สามารถแบ่งให ้ใครได ้”

ผังป๋ อก็ยน
ื จ ้องเขม่งและบังคับให ้เธอกินลงไปต่อหน ้าเขา

“แต่…” หลิวอีอ ึ หวาดกลัวต่อสายตาของเพือ

้ รี้ ู ้สก ่ นทีม
่ องมา

“อีอ
้ เี้ ธอใจดีเกินไปแล ้ว” ผังป๋ อกระซบิ : “เธอคิดว่าทุกคนจะหิว
โหยเหมือนเธอหรือไง พวกเขามีชอ ็ กโกแลตของตัวเองมีใคร
หยิบมาแบ่งเธอบ ้าง”

เมือ
่ เห็นเย่ฟ่านพยักหน ้าให ้เธอหลิวอีอ
้ ก
ี้ ไ
็ ม่ปฏิเสธอีกต่อไป

“ฉั นยังมีชอ ็ คโกแลตอยู่ เดีย

๋ วจะแบ่งให ้ทุกคน” ในเวลานีห
้ ลิวหยุ
นจือ่ ก็ก ้าวไปข ้างหน ้าและแจกชอ ็ กโกแลตหลายห่อให ้ทุกคน

เมือ ่ นัน
่ เห็นเชน ้ ผังป๋ อก็มองด ้วยความโกรธ นีค
่ อ
ื การตบใบหน ้า
ของเขาตรงๆ

“ยังคงเป็ นหยุนจือ
่ ทีม
่ น
ี ้ำใจมากทีส
่ ด
ุ !”

่ างชงิ ลอกชอ
หลีฉ ็ กโกแลตชน
ิ้ หนึง่ แล ้วยัดเข ้าไปในปากของตัว
เองโดยไม่ลม ื ทีจ
่ ะมองไปยังผังป๋ อและเย่ฟาน

"หนทางพิสจ
ู น์ม ้ากาลเวลาพิสจ
ู น์คน ... "
เพือ ั ้ หญิงทีต
่ นร่วมชน ่ ด
ิ ตามหลิวหยุนจือ
่ มาโดยตลอดก็กล่าวเย ้ย
หยันเย่ฟ่านและผังป๋ อ

เรือ
่ งนีท
้ ำให ้ผังป๋ อมีใบหน ้าแดงก่ำเล็กน ้อย

“ฉั นจะดูวา่ พวกนายจะกินได ้จนถึงตอนไหน "

“หยุนจือ
่ นายมีน้ำใจจริงๆ ไม่วา่ นายจะไปทีไ่ หนฉั นจะติดตาม
นายเอง” หลีฉ่ างชงิ จงใจเหลือบมองไปยังเย่ฟ่าน

หลังจากทีจ่ ัดการความหิวเล็กน ้อยทุกคนก็เดินลงจากเขาและ

สำรวจป่ าบริเวณรอบๆ

“ทีน
่ เี่ ป็ นสถานทีต
่ ้องห ้ามจริงๆ ไม่มส ั ว์เล็กๆแม ้แต่ตวั เดียว…”
ี ต
หลีฉ่ างชงิ พูดกับตัวเอง

ผังป๋ อรีบสอดขึน
้ ว่า

ั ว์ร ้ายตัวใหญ่
“นายควรจะดีใจต่างหาก ฉั นรับประกันได ้ว่าถ ้ามีสต
มันจะต ้องกินนายก่อนเพือ
่ น”

่ างชงิ สะบัดหน ้าไม่สนใจเขา หลังจากนัน

หลีฉ ้ ทุกคนก็เดินไปอีก
ประมาณชวั่ โมงแต่กไ ็ ม่มวี แ ั ว์ชนิดใดเลย
ี่ ววว่าจะเห็นสต

“เรามาผิดทางหรือเปล่า?” บางคนเริม ั แต่กย

่ สงสย ็ งั เดินหน ้าต่อ

หลังจากเดินไปอีกหลายชวั่ โมงก็มด
ื พอดี ดังนัน
้ ทุกคนจึงตัง้
แคมป์ บริเวณนีแ
้ ละเตรียมจะหาทางออกจากป่ าในวันพรุง่ นี้
นีเ่ ป็ นคืนทีน
่ ่ากลัว ตอนเทีย ี งคำรามอันน่า
่ งคืน ทุกคนได ้ยินเสย
สยดสยอง เสย ี งนัน
้ ดังมากในขณะเดียวกันก็มเี สย ี งโซเ่ หล็กดัง
ขึน ้ พร ้อมเสย ี งคำรามด ้วย

ในป่ าบนภูเขาทีน ึ เหมือนว่ามีสต

่ ่ากลัวนี้ ทุกคนรู ้สก ั ว์ร ้ายขนาด
ใหญ่ทถ ู ล่ามโซไ่ ว ้
ี่ ก

"มันน่าจะมาจากหลุมขนาดใหญ่ทพ ี่ วกเราเห็นในตอนแรก" ทุก

คนตัวสน ั่ ไม่มใี ครลืมหลุมขนาดใหญ่ทเี่ ห็นในตอนทีม
่ าถึงโลก
ใบนี้

ี งคำรามก็ดงั มากขึน
ในขณะเดียวกันเสย ้ เรือ
่ ยๆ และภูเขาทัง้ ลูกที่
พวกเขากำลังนอนอยูก่ ส ั่ สะเทือนเล็กน ้อย
็ น

นีไ ่ วามรู ้สก

่ ม่ใชค ึ ทีค
่ ด
ิ ไปเองเพราะในตอนนีใ้ บไม ้ก็รว่ งลงมาไม่
หยุดจากการสน ั่ สะเทือน

ความหนาวเย็นแผ่ซา่ นเข ้าไปในจิตใจของทุกคน เสย ี งสน

ั่
สะเทือนนัน
้ ดังขึน
้ เรือ
่ ยๆแม ้แต่ลมหายใจของมันทุกคนก็ได ้ยิน
ั เจน
อย่างชด

"คร่อ" "ครอ" ...

ใบหน ้าของทุกคนเปลีย ี ร ้อมกันในขณะทีพ

่ นสพ ่ วกเขานึกถึงบาง
สงิ่ บางอย่าง

่ ลุมนั่น
"ซากมังกรขนาดใหญ่ทงั ้ เก ้ากับโลงศพทองแดงตกลงสูห
ใชไ่ หม? ... "
ไม่ต ้องสงสยั เลยว่าโลงศพทองแดงและซากศพของมังกรทัง้
เก ้าต ้องตกลงไปกระแทกอสูรตัวนีท
้ ำให ้มันตืน
่ ขึน
้ มา

"มันคืออะไร?!"

"ครอ", "ครอ" ...

ี งลมหายใจของอสูรตัวนัน
เสย ั่ สะเทือนนแก ้วหูของทุกคน
้ สน

"บูม"

ทันใดนัน ี งคำรามรุนแรง ในบริเวณทีข

้ ก็มเี สย ่ ม
ุ นรกตัง้ อยูก
่ เ็ กิด
แผ่นดินไหวขึน ้ หมอกสด ี ำทีไ่ ม่มท
ี ส ิ้ สุดถูกพ่นออกมาปกคลุม
ี่ น
ท ้องฟ้ าอย่างสมบูรณ์

ในขณะทีท ่ ก
ุ คนกำลังแตกตืน ่ ตกใจพวกเขาก็มองเห็นสงิ่ มีชวี ต
ิ
ขนาดใหญ่ทม ี่ ล
ี ก
ั ษณะคล ้ายกับมนุษย์กระโดดออกมาจากหลุม
โซเ่ หล็กหนายาวหลายร ้อยฟุตกำลังมัดขาของมันไว ้

มันกระโดดขึน ่ ้องฟ้ าและเสย

้ สูท ี งคำรามดังกึกก ้องอย่างบ ้าคลัง่

้ ทีเ่ ป็ นสงิ่ มีชวี ต

ในตอนแรกทุกคนคิดว่ามีเพียงพวกเขาเท่านัน ิ ใน
ั ว์ซงึ่ อาศย
ประเภทสต ั อยูใ่ นบริเวณนี้

แต่เมือ ี งคำรามดังขึน
่ เสย ้ พวกเขาก็ได ้ยินเสย ี งกรีดร ้องด ้วยความ
หวาดกลัวของสงิ สาราสต ั ว์ทอ
ี่ ยูใ่ นบริเวณใกล ้เคียง พวกมันต่าง
ก็วงิ่ หนีตายอลหม่านทำให ้ป่ าบริเวณรอบรอบเกิดเสย ี งดังสนั่น
สงิ่ มีชวี ต ี ำทีก
ิ สด ่ ระโดดออกมาจากกลุม ่ นัน
้ ลากโลงศพทองแดง
ออกมาด ้วย มันใชโซ ้ เ่ หล็กในมือฟาดเข ้าใสโ่ ลงศพทองแดงไม่
หยุดดูเหมือนมันจะเสย ี สติไปแล ้ว

“มันกำลังเปิ ดโลงศพทองแดงอยูห
่ รือเปล่า”

“น่าจะเป็ นอย่างนัน
้ ถ ้าโลงศพทองแดงถูกเปิ ดออกแล ้วปฏิกริ ย
ิ า
ของมันต ้องไม่เป็ นแบบนี”้
31 - หมดความอดทน

่ านเจ ้าสงิ่ มีชวี ต

หลังจากกระโดดโลดเต ้นด ้วยความบ ้าคลัง่ อยูน ิ
ตัวนัน
้ ก็ลากโลงศพทองแดงกับลงไปในหลุมอีกครัง้ นีเ่ ป็ นคืนที่
โหดร ้ายเต็มไปด ้วยความสยดสยองดังนัน
้ ทุกคนจึงไม่ได ้หลับตา
นอน

วันรุง่ ขึน
้ ดวงอาทิตย์ขน ่ ้องฟ้ า และทุกคนก็ตน
ึ้ สูท ื่ ขึน
้ ทีละคน
พวกเขาล ้างหน ้าในลำธารและเก็บผลไม ้ป่ ามากินเป็ นอาหารเชา้

พวกเขาเดินทางมาหลายชวั่ โมงแต่กไ
็ ม่เคยหยุดฝี เท ้า ในความ
คิดของทุกคนพวกเขาต ้องการออกจากป่ านีใ้ ห ้เร็วทีส
่ ด
ุ เท่าทีจ
่ ะ
ทำได ้

ตอนเทีย่ งดวงอาทิตย์ลอยอยูก ่ ลางท ้องฟ้ า ในเวลานีป้ ่า

ด ้านหน ้าของพวกเขามีเสย ี งร ้องของแมลงและเสย ี งคำรามของ
ั ว์ในบางครัง้ แต่ไม่ได ้ดูน่ากลัวเท่าไหร่
สต

“ทีน่ ม
ี่ ส ั ว์ชนิดอืน
ี ต ่ พวกเราน่าจะออกพ ้นจากอาณาเขตของ
ปี ศาจตัวนัน ้ แล ้ว”

“ตรงนัน ่ รือเปล่า”
้ เป็ นอาคารใชห

ทันใดนัน ่ เหวินก็ชไี้ ปข ้างหน ้าของเขา มันเป็ นภูเขาทีส

้ หวังจือ ่ งู
มาก และมันก็ยงั ห่างไกลจากทีน ่ ห
ี่ ลายกิโลเมตร มันถูกคัน
่ ด ้วย
ยอดเขาหลายแห่งแต่พวกเขาก็ยงั มองเห็นบางสงิ่ บางอย่างได ้

"มันเป็ นอาคารจริงๆ!"
ทันใดนัน ี น ้าประหลาดใจหากพวกเขาเดินไป
้ ทุกคนก็แสดงสห
เรือ
่ ยๆบางทีพวกเขาอาจจะไปถึงทีน ่ ั่นก่อนพลบค่ำก็ได ้

“เฮ ้ มีกระเรียนบินอยูบ
่ นท ้องฟ้ า มีคนนั่งอยูบ
่ นหลังกระเรียนด ้วย
…” ทุกคนอ ้าปากค ้างหรือนั่นจะเป็ นดินแดนเซย ี นจริงๆ

เมือ ่ นีท
่ เห็นเชน ้ ก
ุ คนก็เร่งฝี เท ้าอย่างรวดเร็ว

้ เย่ฟ่านก็สงั เกตเห็นว่าหลิวอีอ
แต่ในเวลานัน ้ ม
ี้ ส ี น ้าคับแค ้น
ี ห
ดูเหมือนจะร ้องไห ้เขาจึงถามออกไปว่า

“เกิดอะไรขึน
้ ?”

“หวังเอีย
๋ นหยิบสายประคำของฉั นไปดูแล ้วไม่ยอมคืนให ้ …”
หลิวอีอ ึ ผิดเล็กน ้อยแต่น้ำเสย
้ รี้ ู ้สก ี งของเธอก็เต็มไปด ้วยความ
โกรธ

“เธออีกแล ้วเหรอ เรือ ้ ้องถูกสงั่ มาโดยหลิวหยุนจือ

่ งนีต ่ แน่ๆ!” ผัง
ึ โกรธเชน
ป๋ อก็รู ้สก ่ กัน

หวังเอีย๋ นเป็ นเพือ

่ นร่วมชนั ้ หญิงทีอ
่ ยูก
่ บ
ั หลิวหยุนจือ
่ เธอมักจะ
หาเรือ
่ งพวกเย่ฟ่านอยูต ่ ลอดเวลา

เย่ฟ่านไม่พดู อะไรมากเขาเดินไปข ้างหน ้าแล ้วจับแขนหลิวหยุน

จือ
่ พร ้อมกับพูดว่า

"เอามา!"
“นายกำลังพูดเรือ ่ างชงิ ถามโดยไม่แสดงจุดอ่อน
่ งอะไร?” หลีฉ

ี น ้าทีเ่ ต็มไปด ้วยความ

“ไร ้สาระ เอาลูกประคำมา!” เย่ฟ่านมีสห
โกรธ

“เอ่อ นายหมายถึงสงิ่ นี”้ หวังเอีย ั

๋ นอธิบายว่า "ฉั นเพิง่ เล่นไปซก
ึ ชอบดังนัน
พัก ต่อมาฉั นรู ้สก ้ ฉั นจึงขอแลกกับอีอ ้ ง
้ โี้ ดยใชระฆั
ทองเหลืองของฉั น"

เย่ฟานหันกลับมามองหลิวอีอ
้ พ
ี้ ร ้อมกับทุกคน

“ฉั น ... ฉั นไม่ได ้แลกเปลีย ่ นกับเธอ เธอหยิบลูกประคำของฉั น

ไปและยัดระฆังนีใ้ สม ่ อ
ื ฉั น” หลิวอีอ ึ ผิดอย่างมากในขณะ
้ รี้ ู ้สก
เดียวกันน้ำตาของเธอก็เริม ่ ไหลออกมา

“อีอ
้ เี้ ธอพูดแบบนีไ
้ ด ้ยังไง ก็เราตกลงกันแล ้วว่าจะแลกเปลีย
่ น”
หวังเอีย ๋ นกล่าว

“เอาคืนมา! อย่าให ้ฉั นต ้องพูดซ้ำ”

ในขณะนีเ้ ย่ฟ่านเหลือบมองหลิวหยุนจือ
่ หวังเอีย ่ างชงิ
๋ น หลีฉ
และกล่าวว่า

"ถ ้าฉั นหมดความอดทนเมือ

่ ไหร่พวกนายจะลำบาก!"

่ างชงิ เดินไปข ้างหน ้าแล ้วกล่าวด ้วยรอยยิม

หลีฉ ้ ว่า

“นีค ื สงิ่ ทีห

่ อ ่ ลิวยีย
่ แ
ี่ ละหวังเอีย
๋ นยินดีจะแลกกัน เย่ฟ่านนายจะ
สอดไปทุกเรือ ่ งไม่ได ้”
"พลัก
่ !"

เย่ฟ่านไม่พด ู อะไรมากท่ามกลางสายตาตกตะลึงของทุกคน
หลีฉ่ างชงิ กระเด็นกลับหลังไปมากกว่าสองเมตรและนอน
หงายท ้องอยูต ่ รงนัน
้

เขาล ้มอยูบ
่ นพืน้ ครูห
่ นึง่ ด ้วยความมึนงงและเจ็บปวดกว่าทีเ่ ขา
จะลุกขึน ้
้ ได ้ก็ต ้องใชเวลาพอสมควร

"แก ... "

แต่สงิ่ ทีเ่ ขาพบกลับเป็ นสายตาเย็นชาของเย่ฟ่าน

่ ลิวหยุนจือ
"เอามา!" เย่ฟ่านตะคอกใสห ่ และหวังเอีย
๋ นอย่างดุร ้าย

หลีฉ ่ างชงิ พยายามลุกขึน

้ ยืน เขาโกรธมากดังนัน
้ เขาจึงรีบวิง่
เข ้าหาเย่ฟ่าน

ี ดายทีเ่ ขายังไม่ได ้แตะเสอ

น่าเสย ื้ ผ ้าของเย่ฟ่านด ้วยซ้ำ เท ้า
ของเย่ฟ่านยืน
่ กลับไปด ้านหลังแล ้วถีบเข ้ากลางหน ้าอกของเขา
ตรงๆ

่ างชงิ บินออกไปและไม่สามารถลุกขึน
หลีฉ ้ ได ้อีกเลย

"เอามา!" เย่ฟานยังคงพูดเพียงสองคำนีแ
้ ละสายตาของเขาเย็น
ชามากขึน้ เรือ
่ ยๆ
คราวนีห้ วังเอีย ึ หวาดกลัวอย่างแท ้จริง เธอไม่กล ้าสบตากับ
๋ นรู ้สก
เย่ฟ่านแต่ถอยกลับมายืนอยูด ่ ้านหลังของหลิวหยุนจือ ่ ก่อนจะพูด
ว่า

"ในเมือ
่ อีอ
้ เี้ ปลีย
่ นใจแล ้วถ ้าอย่างนัน
้ ฉั นคืนให ้เธอก็แล ้วกัน"

เธอถอดลูกประคำออกจากข ้อมือแล ้วยืน ่ ให ้เย่ฟ่าน แต่หลิวหยุน

จือ
่ ทีย
่ น
ื อยูด
่ ้านหน ้าก็จับแขนของเธอแล ้วพูดว่า

"เย่ฟ่านนายไม่คด
ิ ว่าทำเกินไปเหรอ?” "

จนกระทัง่ ถึงตอนนีห ่ างชงิ ถึงกล ้าลุกขึน

้ ลีฉ ้ เขากรีดร ้องด ้วย
ความเจ็บปวดและวิง่ กลับมาด ้วยท่าทางดุร ้าย

“ถ ้ากล ้าเข ้าไปแม ้แต่ก ้าวเดียวแกได ้กระดูกหักแน่นอน” ผังป๋ อ

กล่าวด ้วยน้ำเสย ี งเย็นชา

เมือ ่ างชงิ ก็หยุดเท ้าและไม่กล ้าเดิน

่ ได ้ยินคำพูดเหล่านี้ หลีฉ
เข ้าไปสอดแทรกระหว่างเย่ฟ่านและหลิวหยุนจือ ่

“ทำไมนายถึงทำอย่างนีก
้ บ ่ างชงิ ?” หลิวหยุนจือ
ั หลีฉ ่ ถามเย่ฟ่าน

่ างชงิ ตะโกนอย่างโกรธจัด
“นายตีฉันทำไม” หลีฉ

"นายเคยตีแมงวันหรือเปล่า?"

เย่ฟานพูดคำเหล่านีก้ บ
ั หลิวหยุนจือและสายตาของเขายังคงไม่
มองไปทีห ่ างชงิ
่ ลีฉ
"แก!"

ในขณะนีแ ่ างชงิ บวมเป่ งและเขาก็เจ็บปวดหน ้าอก

้ ก ้มของหลีฉ
อย่างรุนแรง ในตอนนีแ ้ ม ้แต่หลิวหยุนจือ
่ ยังไม่อยูใ่ นสายตาของ
เย่ฟ่าน นับประสาอะไรกับตัวเขาทีเ่ ป็ นคนอ่อนแอคนหนึง่

มือขวาของเย่ฟ่านยืน ่ ออกไปด ้านหน ้าเพือ

่ จะเอาประคำของ
หวังเอีย
๋ น หวังเอีย
๋ นเห็นดังนัน
้ ก็ถอยหลังกลับมีทา่ ทีวา่ จะไม่คน
ื
ลูกประคำอย่างแน่นอน

“เราทุกคนทราบดีวา่ ชวี ติ ของอีอ

้ น ้ ยากลำบากมากในชว่ งหลาย
ี้ ัน
ปี ทผ
ี่ า่ นมา บุคลิกและความคิดของเธอเปลีย ่ นไปไม่น ้อย

เธออ่อนแอและไร ้ความมัน ่ ใจมาก บาดแผลอย่างนีต ้

้ ้องใชเวลา
ในการสมาน แต่ตอนนีพ ้ วกนายยังคิดจะรังแกเธอ ฉั นยอมไม่
ได ้!” เย่ฟ่านเตือนหวังเอีย ี งเย็นชา
๋ นด ้วยน้ำเสย

เมือ
่ ได ้ยินคำพูดทีห ่ นี้ ใบหน ้าของหวังเอีย
่ นักหน่วงเชน ี
๋ นก็ซด
เผือด เขินอาย และโกรธเคือง แต่เธอก็ยงั ถอยหลังกลับและไม่
ยินยอมทีจ ่ ะคืนลูกประคำให ้

“เย่ฟ่านนายทำเกินไปแล ้ว!” หลิวหยุนจือ

่ ดูอม
ึ ครึม

คนอืน ่ ๆต่างก็เฝ้ าดูเหตุการณ์โดยไม่พดู อะไร เมือ

่ ทุกคนคิดว่า
เย่ฟ่านจะยอมถอยหลัง ทุกคนก็พบว่าเย่ฟ่านต่อยเข ้าไปที่
ใบหน ้าของหลิวหยุนจือ ่ อย่างรุนแรง

ในตอนนัน ้ เลือดไหลออกจากปากและจมูกของหลิวหยุนจือ
่ ก่อน
ทีเ่ ขาจะทรุดลงกับพืน
้
"แก ... " เขาไม่เคยคิดเลยว่าเย่ฟ่านจะจัดการกับเขาด ้วย

่ ั นขีเ้ กียจใสใ่ จคำพูดของนายก็ทำให ้นายคิดว่าจะพูด

“การทีฉ
อะไรจะทำอะไรก็ได ้เหรอ” เย่ฟ่านถ่มน้ำลายลงกับพืน ้ แล ้ว
ถอยหลังกลับ

“เย่ฟ่าน รอก่อนเถอะฉั นจะเอาคืนแน่!” หลิวหยุนจือ

่ กัดฟั น
พยายามลุกขึน ้ ยืน

"รออะไร!"

ผังป๋ อวิง่ เข ้ามาอย่างรวดเร็วพร ้อมกับเตะหลิวหยุนจือ

่ ทีท
่ ้อง

"จะให ้รอใครรออะไร บอกมา!"

“บูม…”

เขาเตะไปหลายสบ ิ ครัง้ ติดต่อกัน ก่อนจะยกหลิวหยุนจือ

่ ขึน
้ และ
ทุม
่ ลงกับพืน
้ อย่างรุนแรง

คนอืน
่ ๆทีเ่ ห็นเหตุการณ์นต
ี้ า่ งก็ไม่สามารถพูดอะไรได ้ และพวก
เขาก็คดิ ว่าพวกของหลิวหยุนจือ ่ รนหาทีเ่ อง

ในตอนนีพ ้ วกเขาไม่รู ้ตัวว่าอยูท่ ไี่ หน และพวกของเย่ฟ่านคือ

กลุม
่ ทีแ
่ ข็งแกร่งทีส
่ ด
ุ ดังนัน้ จึงไม่มใี ครต ้องการขัดแย ้งกับพวก
เขา

“ทุกคนก็เห็นแล ้ว…”
หลีฉ่ างชงิ ยังไม่เข ้าใจสถานการณ์และพยายามเรียกร ้องความ
เห็นใจจากเพือ ่ นๆ

เมือ ่ นีผ
่ ได ้ยินเชน ้ ังป๋ อก็เดินเข ้ามาด ้วยรอยยิม
้ หลังจากหลิวหยุน
จือ
่ ถูกเตะจนไม่สามารถลุกขึน ้ เขาก็ดเู หมือนจะพบกับเป้ าหมาย
ใหม่แล ้ว

"ฉั นเห็นแล ้ว ฉั นเห็นทุกอย่าง"

“บูม…”

่ างชงิ กลิง้ ไป
เท ้าใหญ่ของผังป๋ อเหมือนเตะกระสอบทราย หลีฉ
กับพืน้ แล ้วกรีดร ้องเหมือนหมูถก ื ด
ู เชอ
32 - แผนการชวั่ ร ้าย

หนึง่ ชวั่ โมงต่อมาผู ้คนหันไปทางภูเขาเตีย้ ๆ เป็ นทีแ ั ว่ามี

่ น่ชด
อาคารอยูบ ี งคำรามของสต
่ นภูเขาสูงอยูไ่ กลๆและเสย ั ว์ในภูเขา
โดยรอบก็ดงั ขึน ้ ในทันที

เห็นได ้ชดั ว่าพวกเขาออกจากดินแดนทีอ

่ ยูใ่ ต ้อาณาเขตของ
ปี ศาจร ้ายในหลุมนัน
้ แล ้ว

“เดินไปอีกหน่อยแล ้วเราค่อยพัก”

ึ เหนือ
เราเดินบนภูเขามาตัง้ นาน ทุกคนรู ้สก ่ ยจริงๆหลังจากพลิก
ภูเขาอีกลูกทุกคนก็เห็นนกบินปรากฏขึน ้ รอบๆและในไม่ชาก็้ เข ้า
สูโ่ ลกทีส
่ ดใส

ในเวลานีพ
้ วกเขาได ้ยินเสย ี งของนกและสต ั ว์คำราม ดอกไม ้ใน
ป่ าบานสะพรั่งมีชวี ต
ิ ชวี าไม่เหมือนกับตอนทีอ
่ ยูใ่ นดาวอังคาร

"มีกระต่ายอยูท
่ น
ี่ ั่น!"

"มีหมาป่ าด ้วย!"

ั ว์ป่า ทุกคนก็มด
หลังจากทีไ่ ด ้เห็นสต ี วงตาเปล่งประกาย ในเวลา
นีพ
้ วกเขาขาดแคลนอาหารมานานเกินไป

“เฮ ้ มีคำบนกำแพงหินนั่น!”

ในขณะนีม
้ ค
ี นพบกำแพงหินด ้านหน ้าทีม
่ ต
ี วั อักษรโบราณขนาด
ใหญ่หลายตัวแกะสลักไว ้
ทุกคนเห็นอักขระโบราณสามตัวแรกและมันมีใจความว่า

"ดินแดนต ้องห ้าม"

“ทำไมถึงเห็นสค ี่ ำนีอ ี ไม่ใชว่ า่ พวกเราออกจากดินแดนต ้อง

้ ก
ห ้ามแล ้วเหรอ?”

“เราออกจากดินแดนต ้องห ้ามมาแล ้ว นีน

่ ่าจะเป็ นป้ ายทีถ
่ ก
ู ติดไว ้
บริเวณชายแดนมากกว่า”

“ไปอีกหน่อยเถอะเดีย
๋ วเราค่อยหาทีพ
่ ั ก”

เมือ
่ อยูใ่ นโลกนีผ ้ ู ้คนสองหรือสามคนรวมตัวกันเป็ นกลุม
่ เล็กๆ
หลายกลุม ่ แล ้วนั่งลงทีละคน พวกเขาเริม
่ คิดว่าจะเกิดอะไรขึน้ ถ ้า
พวกเขาต ้องแยกจากกัน

“ฉั นจะไปดูวา่ หลิวหยุนจือ

่ ว่ากำลังทำอะไรดีกว่า ดูเหมือนพวก
มันจะทำอะไรลับๆล่อๆอยู”่ ผังป๋ อพูดขึน้ แล ้วเดินเข ้าไปในป่ าไม่
ไกล

ไม่กค
ี่ รัง้ ผังป๋ อเดินกลับมาและพูดสองสามคำในหูของเย่ฟ่าน

“เมือ ่ ออกมาจากภูเขาลูกนี้ ทุกคนจะต ้องแยกทางกัน โลกลึกลับ

นีม ี นอย่างแน่นอน แต่ฉันไม่ต ้องการทีจ
้ เี ทพเจ ้าและเซย ่ ะอยูก
่ บ
ั
สามคนนัน ้ ”

เย่ฟ่านยืนขึน ิ ใจแล ้ว
้ และกล่าวว่าคำเหล่านีเ้ บา เขาได ้ตัดสน
หวังจือ
่ เหวินนั่งอยูไ่ ม่ไกล เมือ
่ ได ้ยินคำพูดของเย่ฟ่านยาง
คลุมเครือเขาก็ถามว่า

"เกิดอะไรขึน
้ "

เย่ฟ่านหันไปมองผังป๋ อแล ้วพูดว่า

“เปิ ดสงิ่ ทีน ั ท์มอ

่ ายบันทึกในโทรศพ ื ถือให ้ทุกคนฟั ง”

ในเวลานีค ่ ๆก็สงั เกตเห็นสถานการณ์ทน

้ นอืน ่ กัน ทุกคนมอง
ี่ เี่ ชน
ไปทีเ่ ย่ฟ่านทีน
่ ี่

ั เจนและเข ้าใจได ้มาก กล่าวคือถ ้าเขาต ้องการ

ผังป๋ อมีความชด
จะพูดอะไรก็ควรเลือกจะพูดต่อหน ้าทุกคน

"หลิวหยุนจือ ่ างชงิ และหวังเอีย

่ หลีฉ ๋ นต ้องการทำร ้ายฉั นและ
เย่ฟ่าน"

ี น ้าเขาเต็มไปด ้วยความโกรธเคืองและตะโกนออกมาว่า
สห

"หมาป่ าตาขาวเหล่านีแ้ ม ้ว่าพวกเราจะปล่อยมันไปครัง้ แล ้วครัง้

เล่าแต่พวกมันก็ยงั พยายามจะฆ่าเรา!"

จูๆ่ คำพูดเหล่านีก
้ ท
็ ำให ้ทุกคนประหลาดใจ และสายตาของทุก
คนก็เพ่งไปทีเ่ ขา และพวกเขาถามด ้วยความงุนงงมาก

"เกิดอะไรขึน
้ "
 ั ท์มอ
ผังป๋ อกดทีโ่ ทรศพ ื ถือของตัวเอง ทันใดนัน ี งบันทึก
้ ก็มเี สย

“บ ้าจริง ฉั นทำไม่ได ้!” นีค

่ อ ี งของหลีฉ
ื เสย ่ างชงิ

จากนัน ี งอึมครึมของหลิวหยุนจือ
้ เสย ่ ก็ดงั ขึน
้ และพูดว่า

"ปล่อยให ้เขามีชวี ต
ิ อยูพ
่ วกเราต ้องตายแน่นอน!"

่ างชงิ และ
“อะไรนะ นายจะให ้เราฆ่าเขา นั่นเป็ นไปไม่ได ้” หลีฉ
หวังเอีย
๋ นดูประหลาดใจมาก

“ใช ่ หากมีฉันก็ต ้องไม่มพ

ี วกมัน!”

ี งกัดฟั นของหลิวหยุนจือ
ทุกคนได ้ยินเสย ่ ทีอ ั ท์อย่าง
่ ยูใ่ นโทรศพ
ั เจน
ชด

“แต่เราทำไม่ได ้ เย่ฟ่านถูกเรียกว่าคนเถือ
่ น ในขณะทีผ
่ ังป๋ อ๋ก็
แข็งแกร่งเกินไป มันไม่มท ี างทีเ่ ราจะทำอะไรได ้”

เสยี งของหลีฉ
่ างชงิ ค่อนข ้างขุน ั ว่าความคิดนี้
่ เคืองแต่เห็นได ้ชด
ก็สามารถโยกคลอนจิตใจของเขาได ้เชน ่ กัน

หลิวหยุนจือ
่ พูดอย่างเย ้ยหยัน

"ไม ้เท ้าวัชระของฉั นยังมีพลังเหลืออยู่ เมือ

่ ถึงตอนกลางคืนพวก
เราก็คอ่ ยฆ่ามันทัง้ คู"่

ี งทีโ่ หดเหีย
เสย ่ างชงิ ดังมาจากโทรศพ
้ มของหลีฉ ั ท์มอ
ื ถือโดย
กล่าวว่า
"ในทีส
่ ด
ุ ก็จะถึงเวลาตายของพวกมันแล ้ว!"

“หวังเอีย ึ ว่าสายประคำของหลิวอีอ
๋ น ฉั นรู ้สก ่ ไี้ ม่ธรรมดาและอาจ
มีพลังเหลืออยูเ่ ล็กน ้อย น่าเสยี ดายทีเ่ ธอต ้องเสย ี มันไป คืนนีไ
้ ม่
ว่ายังไงเธอก็ต ้องเอามันกลับมาให ้ได ้ "เสย ี งของหลิวหยุนจือ ่
ไม่พอใจอย่างมาก

"ตกลง!"

ในทีส
่ ด ี งของหวังเอีย
ุ น้ำเสย ่ กัน และเธอก็ตกลง
๋ นก็หยุดนิง่ เชน
ตามคำขอของหลิวหยุนจือ

หลิวหยุนจือ ี งแหบต่ำ
่ พูดกับเธอด ้วยน้ำเสย

"ให ้ใครเห็นเรือ
่ งนีไ
้ ม่ได ้ เราต ้องวางแผนให ้ดี"

"พลัก!"

ั ท์แล ้วพูดว่า
ผังป๋ อปิ ดฝาโทรศพ

“ทุกคนก็น่าจะได ้ยินแล ้วว่าจิง้ จอกตาขาวพวกนีต

้ ้องการจะฆ่า
ฉั นกับเย่ฟ่าน อย่าโทษเราทีไ่ ม่สนใจมิตรภาพของเพือ ั้
่ นร่วมชน
ในครัง้ นี”้

ในเวลานีเ้ ย่ฟ่านก ้าวไปข ้างหน ้าและไม่พด

ู อะไร ผังป๋ อเดินตาม
จางจือ
่ หลิงก็ยน ื ขึน ่ กัน
้ เชน
เมือ ่ างชงิ และหวังเอีย
่ เย่ฟ่านและผังป๋ อก ้าวเข ้าไป หลีฉ ๋ นก็ม ี
ใบหน ้าซด ี เผือด ในขณะทีใ่ บหน ้าของหลิวหยุนจือ ่ ก็มด
ื มนถึงขีด
สุด

“ฉั นแสดงความเมตตาต่อพวกนายแล ้วแต่พวกนายก็ต ้องการที่

้ อย่าได ้โทษพวกเรา ทุกสงิ่ ทุกอย่างพวกนาย
จะฆ่าพวกฉั นดังนัน
รนหาทีเ่ อง!”

่ างชงิ เหงือ
“เจ ้า...เจ ้าโง่!” หลีฉ ่ ออกในทันที

ใบหน ้าของหวังเอีย ี เผือดและพยายามอธิบายอย่างตืน

๋ นก็ซด ่
ตระหนก

"นาย ... คุณกำลังพูดถึงอะไร ฉั นไม่เข ้าใจ"

ผังป๋ อไม่พด
ู อะไรมาก

ในขณะนีห ้ วังเอีย
๋ นและหลีฉ่ างชงิ ก็ตน
ื่ ตระหนกสุดขีด หลิวหยุน
จือ
่ ก็มใี บหน ้าซดี ขาวเชน
่ กัน

“ทีเ่ ราพูดไปก็แค่คำพูดตอนโกรธ นายจะเอาจริงเอาจังกับเรือ

่ งนี้
ได ้ยังไง…” หลีฉ ่ างชงิ ตะโกนและพยายามร ้องขอความเห็นใจ
จากเพือ ่ นคนอืน
่

“ฉั นกับนายเป็ นเพือ

่ นกันมาตัง้ แต่อายุสามขวบ ไม่คด ิ ว่านายจะ
เป็ นคนแบบนีจ ่ หลิง ผู ้ซงึ่ มักไม่ใสใ่ จ กล่าวอย่างเย็น
้ ริงๆ” จางจือ
ชา
“หลิวหยุนจือ
่ นายทำเกินไปจริงๆ!” ใบหน ้าของหวังจือ
่ เหวินดู
จริงจังมาก

๋ ก็สา่ ยหัวและถอนหายใจ
หลินเจีย

"พวกเราเป็ นเพือ ั ้ กันมาตัง้ นาน ไม่คด

่ นร่วมชน ิ ว่าพวกนายจะเป็ น
แบบนี"้

“นีม
่ น
ั มากเกินไปแล ้ว! แม ้แต่เพือ ั ้ ทีม
่ นร่วมชน ่ าจากโลกเดียวกัน
พวกนายก็ต ้องการทีจ ่ ะฆ่า พวกนายยังมีมโนธรรมอยูห ่ รือ
เปล่า?” คนอืน ่ ๆก็พด
ู ออกมาทุกคนเดินเข ้าหาพวกเขาด ้วย
ใบหน ้าถมึงทึง

ในทีส
่ ด
ุ โจวยีก
่ ข
็ มวดคิว้ และพูดว่า

"พวกนายอยากจะตายจริงๆเหรอ? รีบไปขอโทษเย่ฟ่านกับผัง
ป๋ อ ... "

ใบหน ้าของหลิวหยุนจือ ี ขาวและตอนนีเ้ ขาต ้องการทีจ

่ ซด ่ ะ
คุกเข่าเพือ
่ ขอโทษเย่ฟ่าน

“ไม่จำเป็ นต ้องขอโทษ ฉั นรู ้ดีวา่ นายไม่มค

ี วามจริงใจ” เย่ฟ่าน
เหลือบมองทีโ่ จวยีแ่ ล ้วหันไปมองเพือ ่ นทุกคน

“พวกเราทุกคนต่างรู ้ดีวา่ คำพูดของเขาไม่มค ี วามจริงใจอีกแล ้ว

คนพวกนีต ้ ้องการทีจ
่ ะฆ่าฉั น ฉั นไม่มเี วลามาระมัดระวังตัวตลอด
ทัง้ วัน? ”

เมือ
่ พูดจบเย่ฟ่านก็ก ้าวไปข ้างหน ้า
ใบหน ้าของหลิวหยุนจือ่ เป็ นสขี าวในขณะทีม
่ อ
ื ของเขาจับไม ้เท ้า
วัชระไว ้แน่นและมีใบหน ้าสบั สน

หวังเอีย
๋ นตะโกนด ้วยความตืน
่ ตระหนก

"นายคิดจะทำอะไร?"

่ างชงิ หวาดกลัวมากและพยายามกระตุ ้นให ้หลิวหยุนจือ

หลีฉ

้ ้เท ้าวัชระฆ่ามันส!ิ "

"ใชไม

พวกเขาทัง้ สามรู ้ว่าเย่ฟ่านจะไม่มวี น

ั ปล่อยพวกเขาไปแล ้ว
ดังนัน
้ ทางทีด
่ พ
ี วกเขาควรจะลงมือก่อน
 ื
33 - โยนเข ้าไปในรังเสอ

ผังป๋ อจึงเดินขึน
้ ไปข ้างหน ้าแล ้วกล่าวว่า

ิ ะ!" พูดจบมือทีถ
"เลิกปากแข็งแล ้วสน ่ อ
ื แผ่นทองแดงจากวัด
ต ้าไลยินก็ยกขึน
้

แต่เย่ฟ่านห ้ามเขาไว ้และหยิบเอาแผ่นป้ ายนัน

้ มาถือไว ้เอง

“นายจะทำอะไร!” หวังเอีย
๋ นอุทาน

เย่ฟ่านไม่ได ้มองเธอ ในตอนนีเ้ ขาเดินไปหาหลิวหยุนจือ

่ และ
หลีฉ่ างชงิ

ในขณะนีห
้ ลิวหยุนจือ ่ ผลักหลีฉ ่ างชงิ ไปหาเย่ฟ่าน ในขณะทีม
่ อ
ื
ของเขาก็ทบ
ุ ไม ้เท ้าวัชระเข ้าหาเย่ฟ่านอย่างรวดเร็ว

"ไปตาย!"

"บูม"

เย่ฟ่านฝากแผ่นป้ ายทองแดงของวัดต ้าเล่ยหยินขนาดใหญ่ด ้วย

มือเดียว ทันใดนัน
้ เขาก็กระแทกหลีฉ ่ างชงิ ขึน
้ ไปบนท ้องฟ้ าและ
บินไปห่างออกไปสห ี่ รือห ้าเมตร

จากด ้านหลัง ทุกคนแอบประหลาดใจพวกเขาไม่คด

ิ ว่าเย่ฟ่านจะ
มีความแข็งแกร่งมากถึงขนาดนี้
ผังป๋ อมองไปทีห ่ างชงิ ทีล
่ ลีฉ ่ ้มลงกับพืน
้ แล ้วแซวว่า

"นีค
่ อ ่ ่ายกย่อง ในชว่ งเวลาวิกฤตแบบนีเ้ ขากลับผลักนาย
ื คนทีน
ออกไปข ้างหน ้า!"

่ างชงิ รู ้สก
หลีฉ ึ เจ็บปวดอย่างมากทัง้ ร่างกายและจิตใจ ในเวลานี้
เขาพยายามดิน ้ รนทีจ
่ ะยืนขึน ้ ้าเหยียบหน ้าอก
้ แต่ผังป๋ อก็ใชเท
ของเขาไว ้

"ตาย!"

ในขณะนัน ้ เย่ฟ่านได ้ขยับแผ่นป้ ายขนาดใหญ่ของวิหาร

ต ้าเล่ยยินเพือ ่ โจมตีไม ้เท ้าวัชระอย่างแรง ร่างกายของหลิวหยุน
จือมีแสงศก ั ดิส ิ ธิเ์ ออกมาเล็กน ้อยแต่เขาไม่สามารถหยุดพลัง
์ ท
อันยิง่ ใหญ่นไ ี้ ด ้!

แผ่นโลหะทองแดงของเย่ฟ่านไม่ได ้เปล่งแสงออกมา แต่เขามี

พลังมหาศาล หลังจากทีเ่ ขาฟาดมันลงไปอย่างแรง มันก็สด
ุ ที่
ไม ้เท ้าวัชระซงึ่ พลังแทบจะหมดแล ้วจะต ้านทานไหว

"แดง แดง แดง!"

การสน ั่ สะเทือนของโลหะติดต่อกันสามครัง้ หลิวหยุนจือ ่ ถูก

เย่ฟ่านทุบลงบนพืน ้ และคุกเข่าอยูท่ น ี่ ั่น แขนของเขาดูเหมือนจะ
หัก ไม ้เท ้าวัชระของเขาเพิง่ ไปอยูท
่ เี่ ท ้าของเย่ฟ่าน

ในเวลานี้ จางจือ
่ หลิงก็จับตัวหวังเอีย
๋ นไว ้
"แกอยากทำอะไรล่ะ?" ใบหน ้าของหลิวหยุนจือ ี าว ใน
่ เป็ นสข
เวลานีเ้ ขาภูเขาอยูต
่ อ
่ หน ้าเย่ฟ่านมันทำให ้เขาเต็มไปด ้วยความ
อัปยศอดสู

เย่ฟ่านยิม
้ อย่างอ่อนโยนและพูดว่า

“ฉั นจะทำอะไร? สงิ่ ทีฉ

่ ั นจะทำก็คอ
ื ทำให ้ตัวเองไม่ต ้องพะวงว่า
จะถูกใครลอบแทงข ้างหลังอีก”

"แก ... แกจะทำอะไร?" หลิวหยุนจือ

่ ตืน
่ ตระหนกและตะโกนไป
หาเพือ
่ นทุกคนว่า

"ทุกคนเป็ นเพือ ั ้ อย่าปล่อยให ้มันฆ่าฉั นทีน

่ นร่วมชน ่ ี่ ... "

"มันไม่มป
ี ระโยชน์อะไร ไม่วา่ ใครจะเข ้ามาห ้ามนายก็ต ้องถูก
ลงโทษ" เย่ฟ่านกล่าวด ้วยน้ำเสย ี งเย็นชาจนถึงทีส
่ ด
ุ

" ... ไม่!"

หลิวหยุนจือ
่ ตะโกนด ้วยความหวาดกลัว แต่กไ ็ ม่สามารถ
ต ้านทานได ้ เย่ฟ่านลากหลิวหยุนจือ
่ เดินขึน
้ เขาไปเรือ่ ยๆ

ในขณะเดียวกัน ผังป๋ อและจางจือ ่ างชงิ และหวัง

่ หลิงก็คว ้าหลีฉ
เอีย ่ กัน
๋ นตามมาด ้วยเชน

"ไม่ ชว่ ยด ้วย!" ทัง้ สามตะโกนด ้วยความตกใจ

“เย่ฟ่านอย่าทำแบบนี้ แม ้ว่าพวกเขาจะทำตัวไม่ถก ู ต ้องแต่นายก็

ไม่มส ิ ธิท
ี ท ์ จ
ี่ ะฆ่าพวกเขา” โจวยีพ
่ ยายามจะหยุดเย่ฟ่าน
“ใช ่ อย่าทำอย่างนัน
้ ยังไงพวกเราก็เป็ นเพือ ั ้ น่าจะให ้
่ นร่วมชน
โอกาสพวกเขาอีกสก ั ครัง้ ” สามหรือสค
ี่ นทีต
่ ดิ ตามมาก็พยายาม
ชกั ชวนให ้เย่ฟ่านใจอ่อน

ิ หน ้ากับทุกคนโดยกล่าวว่า
เย่ฟ่านหันกลับมาและเผชญ

่ ริงฉั นไม่อยากทำสงิ่ นีจ

“อันทีจ ้
้ ริงๆ แต่เสนทางข ้างหน ้าของ
พวกเรานัน ้ เต็มไปด ้วยอันตราย ฉั นไม่มเี วลามาพะวงว่าจะมีใคร
ลอบแทงข ้างหลังหรือเปล่า”

ทันใดนัน
้ การแสดงออกของเย่ฟ่านก็หยุดนิง่ ลง เขาเห็นถ้ำบน
หน ้าผาพีอ
่ ยูห
่ า่ งจากตรงนีไ ้ ม่ไกล ในเวลานีล
้ ก ื สองสามตัว
ู เสอ
กำลังมองมาทีพ ่ วกเขาด ้วยความสนใจ

แม ้ว่าพวกมันจะมีความยาวเพียงหนึง่ ฟุต แต่พวกมันก็เป็ นสงิ่ มี

ชวี ต
ิ ทีด
่ รุ ้ายอย่างยิง่

ื เขีย
เสอ ้ วดาบ!

เย่ฟ่านตกใจมาก สายพันธุน ์ ส
ี้ ญ
ู พันธุไ์ ปนานแล ้วบนโลกเขาไม่
คิดว่าจะเจอพวกมันทีน
่ ใี่ นวันนี้

แม ้ว่าพวกมันจะดูเด็กมาก แต่เขาก็สามารถมองเห็นเขีย
้ วยาว
ของพวกมันได ้อย่างชด ั เจน

ในเวลานีท ้ ก
ุ คนกลัวว่าเย่ฟ่านจะฆ่าคนทัง้ สามจริงๆ โจวยีแ
่ ละคน
อืน
่ ๆก็รบ
ี เข ้ามาขัดขวางแล ้วตะโกนว่า
 ั ครัง้ ...”
“เย่ฟ่าน อย่าหุนหันพลันแล่น ให ้โอกาสพวกเขาอีกสก

หลังจากเห็นทุกอย่างในถ้ำผาแล ้ว เย่ฟ่านก็หน ิ หน ้ากับ

ั ไปเผชญ
ผู ้คนและพูดว่า

“ฉั นไม่คดิ จะฆ่าพวกเขาหรอกนะ แต่ในเมือ ่ พวกนายขอร ้องให ้

ไว ้ชวี ต
ิ พวกเขาฉั นก็จะทำ นายคิดว่ายังไงเสยี่ วป๋ อ"

ผังป๋ อหยุดพูดทันทีและตะโกนว่า

"นีน
่ ายบ ้าไปแล ้วหรือไง!"

เย่ฟ่านสา่ ยหัวและมองผังป๋ ออย่างลึกซงึ้ โดยกล่าวว่า

“พวกเขาทัง้ สามไว ้ทีน

่ อ
ี่ ย่าให ้พวกเขาตามพวกเราทัน ฉั นไม่คด
ิ
จะร่วมทางกับพวกเขาอีกแล ้ว”

ผังป๋ อลังเลใจมากแต่เขารู ้จักเย่ฟ่านเป็ นอย่างดี และเมือ

่
เย่ฟ่านมองเขาด ้วยสายตาเชน ่ นัน
้ แสดงว่าเย่ฟ่านมีแผนการอะไร
บางอย่างอยู่

หลิวหยุนจือ ื สองตัวในถ้ำดังนัน
่ มองไม่เห็นลูกเสอ ึ ดีใจ
้ เขาจึงรู ้สก
ทีร่ อดชวี ต
ิ มาได ้

้
ในไม่ชาหลิ วหยุนจือ ่ างชงิ และหวังเอีย
่ หลีฉ ๋ น ก็ถก
ู มัดไว ้อย่าง
แน่นหนา เชอ ื กเป็ นเข็มขัดของพวกเขาเอง และเสอ ื้ ผ ้าของพวก
เขาก็ถก
ู ฉีกออกมายัดปากไว ้ตามคำขอของเย่ฟ่าน
เย่ฟ่านหยิบหลิวหยุนจือขึน ้ มาและโยนเข ้าไปทีห ่ น ้าถ้ำ เมือ่ ผัง
ป๋ อและจางจือ่ หลิงเข ้ามาใกล ้พวกเขาก็ตกตะลึง เสอ ื น ้อยสอง
ตัวกำลังยิม
้ ด ้วยความตืน่ เต ้นอยูภ
่ ายในถ้ำ ทีจ
่ ริงนีค
่ อ ื ถ้ำเสอ ื !

ใบหน ้าทีไ่ ม่เต็มใจของผังป๋ อหายไปทันทีเขาเกือบจะหัวเราะ

ออกมา ในทีส ่ ดุ เขาก็เข ้าใจว่าทำไมเย่ฟ่านถึงเปลีย
่ นใจจะทิง้ คน
ทัง้ สามไว ้ทีน
่ ี่

“วู ้ … ”

ใบหน ้าของหลิวหยุนจือในตอนนัน ้ เป็ นสเี ขียวตะโกนอย่างสน

ิ้
ี งสะอืน
หวัง แต่ได ้ยินเพียงเสย ้ และไม่มค ี ำพูดใดๆ

ผังป๋ อและจางจือ ่ างชงิ และหวังเอีย

่ หลิงก ้โยนหลีฉ ๋ นเข ้าไปในถ้ำ
เสอื เชน่ กัน หลังจากนัน้ พวกเขาก็รบ ี วิง่ กลับไปรวมกลุม
่ กับทุก
คนทีอ ่ ยูด
่ ้านหลัง

ทันใดนัน ี งเสอ
้ ทุกคนก็ได ้ยินเสย ื คำรามมาจากทีห
่ า่ งไกล

เสยี งคำรามของมันน่ากลัวเป็ นอย่างมาก มันไม่เหมือนเสย ี ง

คำรามของเสอ ื เพราะมันดังมากเกินไป แม ้แต่ใบไม ้ทีอ
่ ยูร่ อบก็ยงั
เกิดการสนั่ สะเทือนเล็กน ้อย

ผังป๋ อและจางจือ่ หลิงชำเลืองมองกันและกัน พวกเขารู ้ว่าหลิว

หยุนจือ ่ างชงิ จบสน
่ และหลีฉ ิ้ แล ้ว

เสอื ตัวเต็มวัยทีก
่ ลับมาจากการหาอาหารและพบว่ามีใครบางคน
บุกเข ้าไปในถ้ำมันมันก็จะแสดงความดุร ้ายออกมาอย่างถึงทีส
่ ด
ุ
ใบหน ้าของคนอืน ี เผือดมากพวกเขาหนีตายออกมาจาก
่ ๆก็ซด
ั ว์ร ้ายที่
ดาวอังคารทีเ่ ต็มไปด ้วยปี ศาจร ้ายและยังต ้องมาพบกับสต
นีอ
่ ก
ี

"พวกเขาหนีจากบรรพบุรษ ุ จระเข ้มาได ้แล ้ว แต่ในทีส่ ด

ุ พวกเขาก็
ยังรนหาทีต
่ าย" โจวยีม
่ องไปทีป
่ ่ าภูเขาทีอ
่ ยูห
่ า่ งออกไปสองหรือ
สามไมล์

เสยี งคำรามของเสอ ื คงเกิดจากหลิวหยุนจือ ่ างชงิ แค่

่ และหลีฉ
คิดว่าคนทีเ่ คยรู ้จักกันอยูด ่ ๆี ต ้องจบชวี ต
ิ ภายใต ้คมเขีย ื
้ วของเสอ
ก็ทำให ้ทุกคนหนาวสน ั่ ด ้วยความกลัว

"เร็วเข ้า ต ้องไปเดีย
๋ วนี!้ "

ทุกคนก็รู ้ดีวา่ ไม่สามารถอยูท ่ น ี่ ด ้แล ้วพวกเขาจึงวิง่ สุดชวี ต

ี่ ไ ิ
ให ้ออกห่างจากทีน ่ ไ
ี่ ด ้ประมาณ 2-3 ไมล์พวกเขาถึงค่อยหยุดพัก
ด ้วยความเหน็ ดเหนือ ่ ย

“ทำไมป่ าแห่งนีถ้ งึ เงียบจัง หรือว่าเราหลงกลับมาทีด

่ น
ิ แดนต ้อง
ห ้ามอีกแล ้ว?”

ต ้นไม ้โบราณสูงตระหง่านปกคลุมท ้องฟ้ าและดวงอาทิตย์ ป่ าบน

ภูเขาดัง้ เดิมเงียบสงบ ไม่มเี สย ี งนกและสต
ั ว์คำราม ไม่มผ
ี งึ้ และ
ผีเสอื้ บิน สต
ั ว์ทงั ้ หมดดูเหมือนจะหายไป

ทิศทางนัน
้ ถูกต ้อง แต่ทก ึ ว่ามีบางอย่างผิดปกติ ดังนัน
ุ คนรู ้สก ้
ควรระมัดระวังให ้มากขึน
้
เมือ
่ ทุกคนเดินเข ้าไปข ้างหน ้าเรือ
่ ยๆ ต ้นไม ้โบราณสูงตระหง่าน
ต่างๆค่อยๆกระจัดกระจาย พืน ้ ทีท ่ ก
ี่ ว ้างขึน
้ ปรากฏขึน
้ ในสายตา
ของทุกคน

มันเป็ นภูเขาทีแ
่ ห ้งแล ้งมากดูเหมือนว่าก ้อนหินทัง้ หมดจะถูก
สร ้างขึน
้ มาจากหินอ่อน ไม่มต ี ้นหญ ้าขึน
้ ทีน
่ แ
ี่ ม ้แต่ต ้นเดียวมัน
สร ้างความแปลกใจให ้กับทุกคนเป็ นอย่างมาก
34 - ทำไมถึงเป็ นแบบนี้

"ดูส ิ มีทะเลสาบสด
ี ำขนาดใหญ่"

ในตอนทีว่ งิ่ มาถึงทีน

่ ก
ี่ ้อนหินขนาดใหญ่ได ้บดบังสายตาของทุก
คนจนกระทัง่ พวกเขาเดินผ่านก ้อนหินพวกนัน ้ จึงมองเห็นว่ามี
ทะเลสาบขนาดใหญ่อยูด ่ ้านหน ้า

ทะเลสาบขนาดใหญ่สด ุ ลูกหูลก ู ตาทีด

่ ไู ม่เหมือนทะเลสาบแม ้แต่
น ้อย มันไม่มค ่ และสงิ่ ทีน
ี ลืน ่ ่าประหลาดใจทีส ่ ด ี อง
ุ คือสข
ทะเลสาบซงึ่ มืดเหมือนหมึกสด ี ำ

“ถ ้าโลกใบนีม ้ น
ี ้ำทีเ่ ต็มไปด ้วยสดี ำแบบนีพ
้ วกเราคงได ้ตายจริงๆ”
ผังป๋ อทีไ่ ม่เคยพูดอะไรเข ้าท่าก็แสดงความคิดเห็นบัน ่ ทอน
กำลังใจของทุกคนเหมือนเชน ่ ทุกครัง้

น้ำในทะเลสาบนัน ้ ไม่มช ี วี ต
ิ ชวี าเหมือนกับดินแดนแห่งความตาย
ไม่เพียงแค่นัน
้ พืน ้ ทีภ่ เู ขาทีเ่ ปิ ดโล่งรอบๆกลายเป็ นดินแดนที่
แห ้งแล ้งและแม ้แต่วช ั พืชก็ไม่สามารถเติบโตได ้

ี ำพวกนีจ
ดูเหมือนว่าน้ำสด ้
้ ะไม่สามารถนำไปใชอะไรได ้จริงๆ

"ดูเหมือน ... ดูเหมือนจะมีเสยี งบางอย่าง" เสยี งของเพือ

่ น
นักเรียนหญิงสน ั่ และใบหน ้าของเธอก็ขาวซด ี

ในเวลานีค
้ นอืน ี งแปลกๆดังมาจากทะเลสาบเหมือน
่ ๆก็ได ้ยินเสย
กัน
"คลิก"

“อยูต
่ รงนัน
้ !”

ใบหน ้าของหลิวอีอ ่ ซ ี เผือดนิว้ ของเธอชไี้ ปทีส

ี้ ด ่ งิ่ มีชวี ต
ิ ตัว
หนึง่ ซงึ่ กำลังเคลือ
่ นไหวอยูท ่ ช
ี่ ายฝั่ งของทะเลสาบ

ร่างกายสว่ นใหญ่ของมันอยูห ่ ลังก ้อนหิน มีเพียงสว่ นเล็กๆของ

ร่างกายทีถ่ ก
ู เปิ ดเผยออกมา ผิวทีห่ นาบนร่างกายของมันเรียบ
ลืน
่ มันวาวและแข็งเหมือนโลหะสด ี ำ

"นั่นคืออะไร ?!" ทุกคนตกใจ

“ รีบไปจากทีน
่ เี่ ดีย
๋ วนี!้ ”

ทะเลสาบทีม ่ ส
ี ดี ำเหมือนหมึก ดินแดนแห่งความแห ้งแล ้งทีไ่ ม่ม ี
ื พันธุใ์ ดๆ สงิ่ มีชวี ต
แม ้แต่พช ิ ทีอ ั อยูท
่ าศย ่ น
ี่ ต ่ ต
ี่ ้องไม่ใชส ั ว์กน
ิ พืช
อย่างแน่นอน

"คลิก"

เสยี งแตกดังขึน้ อีกครัง้ และมีเสย ี งกรีดร ้องเบาๆคล ้ายกับว่ามีสงิ่

มีชวี ต
ิ บางอย่างทีไ่ ด ้รับความเจ็บปวดแต่ไม่สามารถสง่ เสย ี งร ้อง
อย่างเต็มทีไ่ ด ้

้ งิ่ มีชวี ต
ในเวลานีส ิ ทีพ ้ รนอย่างบ ้าคลัง่ และใช ้
่ วกเขาเห็นกำลังดิน
ร่างกระแทกหินไม่หยุด
ก ้อนหินทีม
่ ค
ี วามสูงเจ็ดหรือแปดเมตรและความยาวมากกว่าสบ ิ
เมตรถูกกระแทกจนแตกในครัง้ เดียว และตกลงไปในน้ำทีม ่ ด
ื มิด
ของทะเลสาบ ทำให ้คลืน ่ สดี ำสาดกระจายขึน ่ ้องฟ้ า
้ สูท

จนกระทัง่ ถึงเวลานี้ ในทีส

่ ด ั ว์ร ้ายนัน
ุ ทุกคนก็เห็นสต ้ มันยาวเพียง
3 เมตรและสูงน ้อยกว่า150 cm

มันไม่ได ้ใหญ่โตอย่างทีค ่ ด
ิ แต่ด ้วยเหตุนเี้ องทีท ่ ำให ้ทุกคน
ตกใจยิง่ กว่า หินยักษ์ ทม
ี่ ค
ี วามยาวมากกว่าสบ ิ เมตรและสูงเจ็ด
หรือแปดเมตรตกลงไปในทะเลสาบ เจ ้าสงิ่ นีม ้ พี ลังมากแค่ไหน

"นีค
่ อ
ื อะไร?!"

ั ว์ร ้ายชนิดนีม
ทุกคนไม่เคยเห็นสต ้ าก่อน มันไม่มข
ี นและไม่ม ี
เกล็ดปกคลุมร่างกาย ทุกสงิ่ ทุกอย่างในร่างกายของมัน
เหมือนกับถูกหล่อขึน
้ มาจากเหล็กไหล ทัง้ ตัวของมันมันวาว
เหมือนกับโลหะ

แม ้ว่ามันจะมีความยาวเพียงแค่ 3 เมตร แต่ลก

ั ษณะของมันนัน
้
เต็มไปด ้วยความดุร ้ายและแข็งแกร่ง

เมือ่ มองแวบแรกมันดูเหมือนวัวทีแ่ ข็งแรง แต่เมือ ่ มองเข ้าไปใกล ้

ๆก็จะเห็นว่ามันเป็ นวัวทีแ
่ ปลกมาก เขาทัง้ เก ้าทีง่ อกออกมาจาก
ศรี ษะของมันแหลมคมจนน่าสยดสยอง

มันมีห ้าดวงตาและแต่ละดวงล ้วนเป็ นสแ ี ดงก่ำ ฟั นแหลมคมยาว

ครึง่ ฟุตในปากกว ้างนัน
้ เผยออกมาเหมือนมีดสน ั ้ บรรยากาศรอบ
ตัวของมันเต็มไปด ้วยความดุดน ั อำมหิต
นีค
่ อ ั ว์ร ้ายทีท
ื สต ุ คนไม่เคยเห็นและได ้ยินมาก่อนในชวี ต
่ ก ิ

้ ว่ นทีเ่ ป็ นสด
ในเวลานีส ี ำของสต
ั ว์ร ้ายก็เริม
่ ลอกออกและศรี ษะ
ของมันก็โผล่พ ้นออกมาจากผิวหนังทีม ่ น
ั ลอกอยูน่ ัน
้

“เร็วเข ้า ในตอนทีม
่ น
ั ลอกคราบพวกเราต ้องหนีไปจากทีน
่ ใี่ ห ้เร็ว
ทีส
่ ดุ !”

ั ว์ตวั นีก
สต ้ ำลังลอกคราบเหมือนจั๊กจั่น ทุกคนไม่เคยได ้ยินว่าจะมี
สตั ว์ทตี่ วั ใหญ่ขนาดนีส้ ามารถลอกคราบได ้

แม ้ว่าทุกคนจะไม่รู ้ว่าเจ ้าสงิ่ นีค

้ อ
ื ตัวอะไรกันแน่ แต่ทก
ุ คนล ้วน
ทราบดีในเรือ่ งหนึง่

สว่ นมากแล ้วสตั ว์ทถ

ี่ งึ ชว่ งลอกคราบมันจะอดอาหารอยูเ่ ป็ นเวลา
นาน หากว่ามันลอกคราบสำเร็จแล ้วก็ชด ั เจนว่ามันต ้องออกหา
อาหารเพือ่ เติมเต็มท ้องให ้เร็วทีส่ ด
ุ

ทุกคนต่างวิง่ หนีตายอย่างบ ้าคลัง่ พวกเขาไม่รู ้ว่าตอนนีพ

้ วกเขา
วิง่ มาไกลมากแค่ไหนแต่รู ้ว่าน่าจะออกห่างจากทะเลสาบสด ี ำอยู่
พอสมควร

พวกเขาปี นขึน
้ ไปบนภูเขาเตีย ้ ๆ หลังจากวิง่ มานานพอสมควรใน
ทีส
่ ด
ุ อาคารทีอ
่ ยูด
่ ้านหน ้าของพวกเขาก็ใหญ่โตมากขึน ้ เรือ
่ ยๆ

ึ ว่าร่างกายของฉั นร ้อนขึน
"ฉั นรู ้สก ้ ... "

เพือ
่ นร่วมชน ั ้ หญิงคนหนึง่ พูดอย่างเขินอายเล็กน ้อยกับเพือ
่ น
ร่วมชนั ้ หญิงอีกคนทีอ ่ ยูใ่ กล ้ๆเธอ
 ึ เหมือนกัน"
"ฉั นก็รู ้สก

ในเวลานีท ้ กุ คนต่างพบความผิดปกติ ผิวของพวกเขาเริม ่ แดง

มากขึน ่ ยๆ ซงึ่ ไม่ได ้เกิดจากอากาศร ้อนแต่อย่างใด ทุกคน
้ เรือ
ึ เหมือนกับว่าพวกเขาถูกยัดลงไปในเตาอบ
รู ้สก

“ฉั น … ทนไม่ได ้ … อึดอัดมาก!” เพือ

่ นนักเรียนหญิงคนหนึง่
นั่งยองๆลงกับพืน
้ และกรีดร ้องออกมา

"มันเจ็บ ร่างกายของฉั น ... " เธอควบคุมตัวเองไม่ได ้และ

ร ้องไห ้ออกมา ในเวลานีด้ เู หมือนว่าเธอจะเจ็บปวดมากและกำลัง
กลิง้ ไปกลิง้ มาบนพืน
้

จากนัน
้ เพือ ั ้ อีกสองสามคนก็ทนไม่ไหว ร่างกายของ
่ นร่วมชน
พวกเขาเป็ นสแ ี ดงก่ำและเริม ึ ออกมาตามรูขม
่ มีเลือดไหลซม ุ ขน
พวกเขาล ้มลงกับพืน ้ และม ้วนตัวด ้วยความเจ็บปวด

“เกิดอะไรขึน
้ เกิดอะไรขึน
้ ”

ทุกคนตระหนักถึงความร ้ายแรงของเรือ ่ งนี้ ในมีเพือ

่ นหลายคน
ล ้มลงกับพืน้ และพยายามดิน
้ รนอยูต ้ ทุกคนสง่ เสย
่ รงนัน ี งร ้อง
ด ้วยความเจ็บปวดในขณะทีผ ่ วิ หนังของพวกเขาถูกลอกออกมาก
ขึน
้ เรือ
่ ยๆ

“ฉั นไม่อยากตาย...” ใครบางคนตะโกนด ้วยความหวาดกลัว

นีค
่ อ
ื หายนะทีป
่ รากฏขึน้ อย่างกะทันหัน ไม่มใี ครรู ้ว่าเหตุใดจึง
เกิดเรือ
่ งแบบนี้ พวกเขาไม่รู ้สภาพของตัวเองเพียงสม ั ผัสได ้ว่า
 ื ดเฉือนออกทีละ
ร่างกายของพวกเขาเหมือนกับถูกใบมีดเชอ
น ้อย

"ให ้ฉั นตาย ให ้ฉั นตายเดีย

๋ วนี้ มันทรมานมาก! "

หลายคนดิน ้ รน ร ้องไห ้ เกลือกกลิง้ และตะโกน พวกเขาหมดหวัง

่ ะมีชวี ต
ทีจ ิ ต่อและสง่ เสย ี งคำรามดังลัน่ ในทีส
่ ด
ุ ร่างกายของทุก
คนก็ชม ุ่ โชกไปด ้วยเลือด

นีเ่ ป็ นการทรมานทีไ่ ร ้มนุษยธรรม เหมือนอยูใ่ นนรก ประสบกับ

การทรมานทีน ่ ่าสลดใจทีส ่ ด
ุ ในโลก ในทีส
่ ด
ุ ความเจ็บปวดก็
ทำให ้ทุกคนหมดสติ และไม่มใี ครสามารถลุกขึน ้ ได ้

……………….

สองชวั่ โมงต่อมา เย่ฟ่านทีก ่ ำลังนอนอยูบ

่ นหญ ้าก็ตน
ื่ ขึน
้ ก่อน
ท ้องฟ้ าเป็ นสฟี ้ า เสย
ี งร ้องของนกแมลงดังอยูร่ อบตัวเขาและเขา
ก็ลกุ ขึน
้ นั่งอย่างรวดเร็ว

ไม่มคี วามเจ็บปวดในร่างกายของเขาอีกต่อไป และเขาก็เต็มไป

ด ้วยความสดชน ื่ เขารู ้สก
ึ เหมือนร่างกายของตัวเองมีพลัง
มากมายมหาศาล

ื ตัวเป็ น
ไม่รู ้ทำไมแต่เย่ฟ่านคิดว่าเขาสามารถฉีกร่างกายของเสอ
ๆออกจากกันได ้

้
อย่างไรก็ตามในไม่ชาเขาก็ ค ้นพบความผิดปกติ เสอ ื้ ผ ้าบน
ร่างกายของเขาก็ใหญ่ขนึ้ และไม่มค
ี วามใกล ้เคียงกับคำว่าพอดี
เลย
เย่ฟ่านยืน ื้ กว ้าง เมือ
่ มือออกจากแขนเสอ ่ เขาเห็นมันเขาก็เกือบ
จะร ้องออกมาด ้วยความตกใจ

นีย
่ งั เป็ นฝ่ ามือของเขาอยูห
่ รือเปล่า? ทำไมมันเล็กถึงขนาดนี้ มัน
มีความแวววาวและน่ารักเหมือนมือของทารก ต่อให ้มือของเขา
หดตัวลงก็ไม่น่าจะเป็ นแบบนีไ ้ ด้

เย่ฟ่านยืนขึน ึ ว่าทุกอย่างเหลือเชอ
้ อย่างรวดเร็ว เขารู ้สก ื่ มาก
เสอื้ ผ ้าบนร่างกายของเขาหลวมและแทบจะใสไ่ ม่ได ้ เขารู ้ดีวา่
ไม่ใชเ่ สอ ื้ ผ ้าของเขาใหญ่ขน ึ้ แต่รา่ งกายของเขาต่างหากทีเ่ ล็ก
ลง

ึ เหมือนกับว่าตัวเองย ้อนกลับไปในชว่ งทีอ

ในเวลานีเ้ ขารู ้สก ่ ายุ
ประมาณ 11-12 ปี

ในเวลานีผ้ ังป๋ อซงึ่ อยูไ่ ม่ไกลก็ตน

ื่ มาและขยีต
้ าตัวเองด ้วยความ
เหน็ ดเหนือ
่ ย เมือ
่ เขาเห็นเย่ฟ่านยืนอยูไ่ ม่ไกล เขาก็แสดงความ
ตกใจและพูดว่า

ื้ ผ ้าของเย่ฟ่านไปใส!่ ”
“แกเป็ นใคร ทำไมถึงเอาเสอ

เมือ ั ผัสได ้ถึงความผิดปกติ เสย

่ พูดออกมาผังป๋ อก็สม ี งของเขา
ทำไมดูเล็กลง เขารีบลุกขึน ้ ยืนและสำรวจร่างกายของตัวเอง
อย่างถีถ่ ้วน

ื้ ผ ้าของฉั นใหญ่ขน
"เสอ ึ้ ได ้อย่างไร ไม่ ร่างกายของฉั นเล็กลงได ้
อย่างไร" เขามองเย่ฟ่านด ้วยความประหลาดใจและพูดติดอ่าง
“นาย ... เย่ฟ่านหรือเปล่า” เมือ
่ พูดออกมาเขาก็แทบจะหัวเราะ
ี งของตัวเอง
กับเสย

เมือ่ มองไปทีผ ่ ังป๋ อซงึ่ อยูไ่ ม่ไกล เย่ฟ่านก็ตกตะลึงอยูพ ่ ักหนึง่

นั่นเป็ นเด็กน ้อยอายุประมาณ 11-12 ปี ทม ี่ ค
ี วามคล ้ายคลึงกับผัง
ป๋ อ

“เกิดอะไรขึน
้ ”

ผังป๋ อเดินเข ้ามาหาเย่ฟ่าน แต่ใบหน ้าของเขาไม่ได ้มีความหวาด

กลัวเขาเต็มไปด ้วยความตืน ่ เต ้นดีใจแทน

"ฉั นคิดว่า ... เราอาจจะกลับไปเป็ นเด็กอีกครัง้ "

่ กัน แต่เขาเป็ นคนทีม

เย่ฟ่านก็ตกใจเชน ่ ส
ี ติอยูต
่ ลอดเวลาดังนัน
้
จึงอนุมานสาเหตุได ้อย่างรวดเร็ว

"เกิดอะไรขึน
้ กับเรากันแน่?!"

ผังป๋ อะตะโกนไปครูห ้
่ นึง่ แต่ไม่ชาเขาก็ เลิกให ้ความสนใจ เขา
เป็ นคนทีม
่ องโลกในแง่ดอ ี ยูเ่ สมอ เมือ
่ เห็นว่าเรือ
่ งนีย
้ ากทีจ
่ ะ
เข ้าใจมากเกินไปเขาก็เลิกคิดมันทันที

“ไปดูวา่ เกิดอะไรขึน
้ กับคนอืน
่ ”

เย่ฟ่านเรียกผังป๋ อให ้เดินขึน

้ ภูเขาด ้วยกัน พวกเขากลิง้ ลงมาจาก
ภูเขาจนห่างจากจุดเดิมหลายสบ ิ เมตร
โชคดีทภี่ เู ขาทีน
่ ไ
ี่ ม่มต
ี ้นไม ้และเศษหินมากนักไม่เชน ่ นัน
้ การ
ตกลงจากภูเขาในชว่ งทีไ่ ม่มส ี ติคงไม่ใชเ่ รือ
่ งน่าสนุกอย่าง
แน่นอน

เมือ ั่ ทันที
่ มาถึงยอดภูเขาเย่ฟ่านและผังป๋ อก็ตวั สน

"ทำไมพวกเขาถึงเป็ นแบบนี"้

หลายสบ ิ คนนอนอยูบ ่ นพืน ้

้ เสนผมของพวกเขาหงอกขาวและมี
ผิวหนังเหีย
่ วย่น แต่คนเหล่านีส ื้ ผ ้าของคนทีค
้ วมเสอ ่ ุ ้นเคยและ
พวกเขามีอายุประมาณ 70-80 ปี

"พวกเขา ... โจวยี่ หวังจือ

่ เหวิน หลินเจีย ี่ วม่าน ทำไมถึง
๋ หลีเ่ สย
เป็ นแบบนี"้
 ่ ฟนฉั น
35 - เธอไม่ใชแ

เย่ฟ่านมองไปเพือ ่ นๆทีก
่ ลายเป็ นคนชราผมหงอกหลายสบ ิ คน
และไม่สามารถพูดได ้เป็ นเวลานาน พวกเขาเป็ นเพือ ่ นร่วมชน ั ้ ที่
คุ ้นเคยกันดี แต่ทกุ คนกลับกลายเป็ นแบบนีม
้ น
ั ทำให ้เขารู ้สกึ กลัว
มาก

ผังป๋ อยังตกตะลึงไม่หาย เขาโชคดีแล ้วทีก ่ ลับกลายมาเป็ นเด็ก

หากเขาต ้องเป็ นคนแก่อย่างทีเ่ ห็นอยูต
่ อนนีเ้ ขาคงต ้องฆ่าตัว
ตายอย่างเดียว

ทัง้ สองคนรีบไปตรวจสอบสถานการณ์ของทุกคนทีอ ่ ยูต

่ รงนัน
้
โชคดีทท ุ คนยังหายใจและไม่เป็ นอันตรายถึงชวี ต
ี่ ก ิ

"อะไร"

ผังป๋ อพบหลิวอีอ
่ ใี้ นกอหญ ้า เธอไม่ได ้ดูเปลีย
่ นแปลงอะไร เธอ
ยังคงบอบบางและอ่อนแอเหมือนเมือ ่ ก่อน เธอนอนหลับตาและ
ดูน่าสงสารเหมือนเดิม

สงิ่ นีท
้ ำให ้เย่ฟ่านและผังป๋ อมีความสุขมาก พวกเขามีความ
ั พันธ์ทด
สม ี่ ก
ี บ
ั หลิวอีอ
่ ต
ี้ งั ้ แต่ทเี่ รียนอยูด
่ ้วยกัน ดังนัน ้ หากเธอ
กลายเป็ นคนแก่เหมือนกับคนอืน ่ มันคงเป็ นเรือ
่ งทีเ่ ลวร ้ายมาก
สำหรับเธอ

เย่ฟ่านค ้นพบจางจืง่ หลิงใต ้ต ้นไม ้โบราณ และตอนนีด ้ เู หมือนว่า

เขาจะอายุสส ี่ บิ ได ้ แม ้ว่าดูแก่ชราขึน
้ มากแต่เขาก็ยงั ไม่แก่
เท่ากับโจวยีแ ่ ละคนอืน ่ ๆ
“จือ
่ หลิงสุดหล่อกลายเป็ นลุงไปแล ้ว” ผังป๋ อยังคงสบายๆและไม่
กังวลกับสถานการณ์ของตัวเอง

ไม่นานนักทีห่ ลิวอีอ
่ ต
ี้ น
ื่ ขึน
้ เมือ
่ เห็นเย่ฟ่านและผังป๋ อเธอก็
ปิ ดปากด ้วยความประหลาดใจ

้
ในไม่ชาจางจื
ง่ หลิงก็หน
ั กลับมา และเมือ
่ เขาเข ้าใจสถานการณ์
ของตัวเองเขาก็อดไม่ได ้ทีจ
่ ะตะโกนสุดเสยี ง

เขาเปลีย
่ นจากชายหนุ่มรูปงามกลายเป็ นคุณลุงวัยกลางคนที่
หล่อเหลา เรือ ่ นีไ
่ งเชน ้ ม่มใี ครยอมรับได ้อย่างแน่นอน

“นายจะตะโกนไปทำไม ถ ้านายเห็นคนอืน
่ นายจะรู ้ว่าตัวนายโชค
ดีแค่ไหนแล ้ว”

จางจืง่ หลิงได ้ยินคำพูดกระแนะกระแหนของผังป๋ อเขาก็เหลือบ

มองไปยังโจวยี่ หลีเ่ สยี่ วม่าน และคนอืน ี งร ้องของเขาหยุด
่ ๆ เสย
ลงทันที ในเวลานีเ้ ขารู ้สกึ โล่งใจเล็กน ้อย

“เป็ นไปได ้ยังไง...” เขาตกตะลึงแต่กย ิ้ หวังใน

็ งั ดีกว่าความสน
ตอนทีต ่ น
ื่ ขึน
้ ใหม่ๆ

มีคนนับสบ ิ คนนอนอยูต ้ เย่ฟ่านและผังป๋ อกลับสูว่ ย

่ รงนัน ั เด็ก
หลิวอีอ
่ ไี้ ม่ได ้เปลีย
่ นแปลงอะไรเลยแต่จางจืง่ หลิงสูญเสย ี อายุ
ไปประมาณ 20 ปี

ในขณะทีค ่ นอืน
่ ดูไม่ได ้เลย พวกเขากลายเป็ นคนแก่อายุ 70 80
ปี ทม
ี่ รี า่ งกายทรุดโทรมเป็ นอย่างมาก
เย่ฟ่านและผังป๋ อมองหน ้ากัน และทัง้ สองก็นก ี ดงใส
ึ ถึงผลไม ้สแ
ราวคริสตัลในทันที

เมือ
่ พวกเขากินมันเข ้าไปในตอนนัน ึ ได ้ถึงกลิน
้ พวกเขารู ้สก ่ หอม
และสามารถฟื้ นคืนพลังงานอย่างรวดเร็ว ตอนนีด ้ เู หมือนว่า
ผลไม ้จะสง่ ผลทีน
่ ่าอัศจรรย์กบ
ั พวกเขา!

ทุกคนแก่ชราลงโดยไม่ทราบสาเหตุ และมีเพียงผู ้ทีก

่ น
ิ ผลไม ้นี้
เท่านัน
้ ทีต
่ ้านทานการกัดเซาะของกาลเวลาหลายปี ได ้

“สงิ่ ทีท
่ ำให ้ทุกคนกลายเป็ นคนแก่ลงน่าจะเกีย
่ วข ้องกับดินแดน
ต ้องห ้าม” เย่ฟ่านคาดเดาเชน ่ นัน
้

ดินแดนต ้องห ้ามโบราณถูกทิง้ ร ้างและแทบไม่มส ี งิ่ มีชวี ต ั

ิ อาศย
อยู่ เรือ
่ งนีส
้ มเหตุสมผลอย่างยิง่ ไม่เชน ่ นัน
้ ดินแดนทีก ่ ว ้างใหญ่
ไพศาลจะไม่มส ี งิ่ มีชวี ต ั อยูไ่ ด ้อย่างไร
ิ อาศย

อย่างไรก็ตาม พวกเขาออกมาอย่างปลอดภัยโดยไม่มอ ี น
ั ตราย
ซงึ่ ไม่สอดคล ้องกับสามัญสำนึก ดังนัน ้ เมือ
่ พวกเขาพบว่าตัวเอง
แก่ชราลงเรือ่ งนีก
้ ค
็ อ
่ นข ้างสมเหตุผล

“ใช ่ มันคงเป็ นเพราะดินแดนโบราณทีต

่ ้องห ้ามนัน
้ !” ผังป๋ อก็สรุป
ออกมาเชน ่ นี้

มีพลังอันน่าสะพรึงกลัวในดินแดนโบราณซงึ่ ทำให ้ทุกคนสูญ

เสยี ความเยาว์วย
ั และพละกำลัง แต่ทำไมต ้องรอให ้พวกเขาออก
มาก่อนมันถึงจะแสดงผล? สงิ่ นีท
้ ำให ้พวกเขางุนงงเล็กน ้อย
“บางทีมน ั อาจจะเป็ นเหมือนคำสาป เมือ ่ น
่ พวกเราเข ้าสูด ิ แดน
ต ้องห ้ามอายุของพวกเราจะถูกแย่งชงิ ไปและไม่วา่ พวกเราจะไป
อยูท่ ไี่ หนคำสาปนีจ้ ะตามไปด ้วย”

ึ ดีใจทีพ
เย่ฟ่านและผังป๋ อรู ้สก ่ วกเขากินผลไม ้พวกนัน
้ เข ้าไปเป็ น
จำนวนมาก ไม่เชน ่ นัน ้ สภาพของพวกเขาคงไม่แตกต่างจากทุก
คน

หลังจากผ่านไประยะหนึง่ ผู ้คนก็ตน
ื่ ขึน้ ทีละคน และทันใดนัน
้ ก็
ี งร ้องด ้วยความหวาดกลัวดังขึน
มีเสย ้ ไม่หยุดบนยอดเขา

การแก่กอ่ นวัยอันควรนีเ่ ป็ นเพียงสงิ่ ทีน

่ ่าเศร ้าทีส ุ ในโลก ในชว่ ง
่ ด
้ เป็ นชว่ งทีส
อายุ 20 กว่าปี นัน ่ ำคัญทีส
่ ดุ ของชวี ต ิ มนุษย์ แต่ในชวั่
พริบทุกคนก็กลายเป็ นคนก็แก่หงำเหงือก เรือ ่ งนีจ ้ ะให ้พวกเขา
ทนได ้อย่างไร

“ทำไมฉั นถึงกลายเป็ นแบบนีล

้ ะ่ ”

โจวยีย ่ น
ื่ มือออกไปอย่างสนั่ เทาและลูบผิวทีม
่ รี อยเหีย
่ วย่นของ
้
ตัวเอง เขาดึงเสนผมที ห่ งอกขาวของเขาออกมาดูและสง่ เสย ี ง
กรีดร ้อง

"ทำไม?"

ถัดจากนัน
้ หวังจือ ั่ ดวงตาของเขาขาวขุน
่ เหวินก็ตวั สน ่ ในขณะที่
เขามองไปรอบรอบ

ื่ ... "
"ฉั นไม่เชอ
"อา ... "

หลินเจีย ี งกรีดร ้องของเธอก็

๋ เกือบจะเป็ นลมอีกครัง้ และเสย
ทำให ้นกทุกตัวในป่ าบนภูเขากระจัดกระจายไปด ้วยความตกใจ

ความแก่ชราเป็ นเรือ ่ ำคัญทีส

่ งทีส ่ ด
ุ ของผู ้หญิง โดยเฉพาะผู ้หญิง
ทีม
่ ค
ี วามสวยเหมือนเธอ

ร่างกายทีม ่ ค
ี วามงามตามธรรมชาติและความเย ้ายวนผ่องใส
ต ้องกลับกลายเป็ นหญิงชราทีม่ ผ
ี วิ หนังเหีย
่ วย่น เรือ
่ งนีโ้ หดร ้าย
ยิง่ กว่าความตายเสย ี อีก

ี วม่านเองก็เชน
ในอีกด ้านหนึง่ หลีเ่ ซย ่ เดียวกัน เธอกำลังลังเลอยู่
้
ว่าเธอจะฆ่าตัวตายดีหรือไม่ เสนผมที เ่ คยดำงดงามของเธอ
เหีย
่ วแห ้งเหมือนกับกอหญ ้า ผิวพรรณของเธอเหีย ่ วย่นแม ้แต่
ดวงตาก็ยงั ว่าฟ่ าฟางเล็กน ้อย

เมือ ี่ วม่านก็กรีดร ้องด ้วยความ

่ เห็นเย่ฟ่านกำลังเดินเข ้ามาหลีเ่ สย
ตกใจ

"อย่าเข ้ามา!"

้ จึงฝั งศรี ษะไว ้ทีเ่ ข่า

เธอเอามือปิ ดหน ้าและร ้องไห ้ต่อไป จากนัน
ของตัวเอง

เย่ฟ่านไม่ได ้เดินเข ้าไปมากกว่านัน้ เพราะไม่ต ้องการให ้เธอ

เสยี ใจไปมากกว่านี้ เขาหยุดอยูก ่ บ
ั ทีแ่ ล ้วกล่าวปลอบโยนว่า

ิ้ หวัง ทุกอย่างต ้องมีทางแก ้ไข"

"อย่าเพิง่ สน
มีเมฆมืดครึม ้ อยูบ
่ นยอดเขา ผู ้คนมากมายต่างหมดหวังทีจ ่ ะมี
ชวี ต
ิ อยู่ โดยเฉพาะอย่างยิง่ การได ้เห็นเด็กอายุสบิ เอ็ดสองปี สอง
คน คือเย่ฟ่านและผังป๋ อยิง่ เป็ นแรงกระตุ ้นให ้พวกเขาอยากฆ่า
ตัวตาย

คนสว่ นใหญ่อายุมากจนแทบจะเดินไม่ไหว แต่ทงั ้ สองคนกลับ

กระปรีก
้ ระเปร่า การเปรียบเทียบนีท
้ ำให ้หลายคนคุ ้มคลัง่ จน
เกือบเป็ นบ ้า

่ นี!้ ” เคดแสดงความรู ้สก

“โอ ้ย พระเจ ้า ... เหตุใดจึงเป็ นเชน ึ เศร ้า
โศกออกมาเป็ นภาษาจีน

ี ใจไปเลย” ผังป๋ อเดินไปตบไหล่เขาอย่าง

“ปี ศาจผมทองอย่าเสย
อ่อนโยนและพูดว่า

"การแก่เฒ่าร่วมกับคนรักเป็ นเรือ
่ งทีโ่ รแมนติกทีส
่ ด
ุ ในโลก"

ตอนนัน
้ เคดร ้องไห ้สะอึกสะอืน
้ เหมือนเด็กๆว่า

่ ฟนของฉั น"
"เธอไม่ใชแ

ผังป๋ อตะลึงงันจากนัน ี่ วม่านโดยไม่ได ้พูด

้ ก็เหลือบมองหลีเ่ สย
อะไร

“เย่ฟ่าน ทำไมนายถึงไม่แก่เหมือนคนอืน
่ ?”

โจวยีส
่ งบลงก่อนเพือ
่ น เขาจ ้องไปทีเ่ ย่ฟ่านและผังป๋ อจากนัน
้
ดวงตาของเขาก็เปล่งประกาย
 ่ ๆก็ได ้ระงับความเศร ้าโศกไว ้ชวั่ คราวและหันมามองพวก
คนอืน
เขา

ึ อึดอัดเล็กน ้อยเมือ
ผังป๋ อรู ้สก ่ ได ้ยินคำพูดของโจวยี่ และเขาพูด
อย่างเฉยเมยว่า

“เรือ
่ งนีไ ่ ริงแล ้วพวกเราไม่ใช ่
้ ม่สามารถตำหนิเราได ้ แท ้ทีจ
มนุษย์เหมือนกับพวกนาย พวกเราเป็ นสายพันธุท ี่ ตกต่างซงึ่
์ แ
่ นตัวอยูใ่ นโลกมาหลายล ้านปี ”
ซอ

หลินเจีย
๋ หยุดร ้องไห ้และมองไปทีเ่ ย่ฟ่าน เธอถามอย่างจริงจัง
จนเกือบจะขอร ้อง

"เย่ฟ่านทำไมนายถึงไม่แก่เหมือนคนอืน
่ บอกความจริงกับพวก
เรา"

เย่ฟ่านไม่รู ้จะบอกเธอยังไง ผลไม ้พวกนัน

้ ถูกเขากินได ้หมดแล ้ว
ดังนัน
้ พวกเขาได ้แต่หาวิธอี น
ื่

“ออกไปจากทีน ี นนั่น!”
่ ี่ ... ไปทีว่ งั ของเซย

โจวยีย
่ น
ื ขึน ั่ เทาและชไี้ ปทีภ
้ อย่างสน ่ งึ่ มี
่ เู ขาสูงในระยะไกล ทีซ
อาคารมากมายตัง้ อยูร่ าวกับพระราชวังบนท ้องฟ้ า

แม ้ว่าร่างกายของเขาจะแก่แต่จต ิ ใจของเขาไม่ได ้ชราภาพ มีคน

สามารถขีน ่ กกระเรียนอยูท
่ น
ี่ ั่นได ้ สถานทีแ
่ ห่งนัน
้ จะต ้องเป็ นที่
อยูข
่ องเซย ี นอย่างแน่นอน
ทุกคนสนับสนุนความคิดนีแ
้ ละเดินลงมาจากภูเขาภายใต ้การ
ประคับประคองของกันและกัน

หลายคนอายุมากขึน ้ และการเดินทางของพวกเขาก็ชาลงมาก ้
เย่ฟ่าน ผังป๋ อ หลิวอีอ
่ แ
ี้ ละจางจืง่ หลิง ต ้องดูแลพวกเขาใน
ระหว่างทางด ้วย

“ปู่ โจวกับปู่ หวัง ฉั นจะชว่ ยพวกนายเอง”

ผังป๋ อเดินอยูต
่ รงกลางและประคองหวังจือ
่ เหวินกับโจวยีใ่ ห ้เดิน
ไปพร ้อมกัน

ไม่รู ้ว่าทำไม หลีเ่ สยี่ วม่านเลือกทีจ

่ ะปล่อยให ้เย่ฟ่าน
ประคับประคองเธอเดินไปเรือ ่ ยๆ เธอไม่ได ้พูดอะไรเอาแต่
ร ้องไห ้สะอึกสะอืน ้ อยูต่ ลอดเวลา
36 - เทพธิดาบนท ้องฟ้ า

“เกิดอะไรขึน ั ที”
้ ทำไมพวกเราไปไม่ถงึ สก

เย่ฟ่านและคนอืน ่ ๆต่างก็สงั เกตเห็นว่ามีบางอย่างผิดปกติ เห็น

ั ว่าวังเซย
ได ้ชด ี นทีอ่ ยูด
่ ้านหน ้านัน
้ อยูไ่ ม่ไกลเท่าไหร่ แต่ไม่วา่
พวกเขาจะเดินมานานแค่ไหนก็ไม่มท ี ท ี า่ ว่าจะเข ้าใกล ้มันได ้เลย

“พวกนายสงั เกตหรือเปล่าว่าระยะห่างไม่เคยเปลีย
่ นแปลงแม ้แต่
น ้อย?”

โจวยีว่ เิ คราะห์อย่างใจเย็น

“มันอาจจะเป็ นเขาวงกตทีไ่ ม่มวี น

ั เดินทางไปถึงได ้”

แต่ทน ั ใดนัน
้ กลิน ่ มูกของทุกคน พร ้อม
่ คาวคละคลุ ้งก็ลอยเข ้าสูจ
กันนัน
้ ยักษ์ ดรุ ้ายสดี ำสูงห ้าเมตรก็กระโจนเข ้าใสฝ่ งู ชน

ี ำสอ
กรงเล็บสด ่ งประกายของมันพุง่ ไปด ้านหน ้า นิว้ แต่ละนิว้ ของ
มันยาวมากกว่าครึง่ ฟุต ตัวของมันเหมือนลิง แต่หวั ของมันแปลก
มากเพราะมันมีจะงอยปากเหมือนกับนก

ในเวลานีส้ ภาพจิตใจของทุกคนย่ำแย่เหลือทน เมือ ่ ต ้อง

เผชญิ หน ้ากับการจูโ่ จมโดยทีไ่ ม่ทน
ั ตัง้ ตัวก็ทำให ้บางคนล ้มลง
กับพืน
้ ยักษ์ ใหญ่ขนาดมหึมาขวางทางอยูต ่ รงนี้

การโจมตีของมันมาอย่างรวดเร็วเกินไปจนทุกคนไม่ทน
ั ตัง้ ตัว
“เย่ฟ่าน ระวัง!” ผังป๋ อตะโกนเพราะเย่ฟ่านแบกรับภาระหนักหนา
ผังป๋ อจึงรีบโบกแผ่นทองแดงของวัดต ้าไลยินไปข ้างหน ้า

เย่ฟ่านผลักคนสองคนออกไปและถือไม ้เท ้าวัชระทีไ่ ด ้จากหลิว

หยุนจือ่ พร ้อมกับเหวีย
่ งไปข ้างหน ้าอย่างรุนแรง

"บูม"

ไม ้เท ้าวัชระชนกับกรงเล็บแวววาว ฝ่ ามือของยักษ์ ดำถูกทุบจน

หักและแตกสลายอย่างสมบูรณ์

ทุกคนตกตะลึงอยูค ่ รูห
่ นึง่ โดยคิดว่ามันเป็ นพลังของสมบัตวิ เิ ศษ
มีเพียงเย่ฟ่านเท่านัน
้ ทีเ่ ข ้าใจว่าร่องรอยสุดท ้ายของไม ้เท ้าวัชระ
นัน
้ สูญเสยี ไปหมดแล ้ว สงิ่ ทีเ่ กิดขึน้ ทุกอย่างเป็ นพลังของเขา
เอง

ึ ประหลาดใจมาก ถ ้าเป็ นเขาคนเดิมคงไม่มพ

เย่ฟ่านรู ้สก ี ลัง
มหาศาลขนาดนัน ้

แต่เนือ
่ งจากเขามีความเปลีย ่ นแปลงทางร่างกายเมือ
่ ไม่นานมานี้
ึ มีพลังเหมือนจะสามารถฉีกชางตั
เขาจึงรู ้สก ้ วใหญ่ออกเป็ นชน ิ้ ๆ
ได ้!

สตั ว์ร ้ายยักษ์ สง่ เสย

ี งร ้องอันน่าสยดสยองอย่างยิง่ จงอยปากนก
ของมันเปิ ดออกและจิกเข ้าหาเย่ฟ่านอย่างดุเดือดและกรงเล็บ
ยักษ์ กส ่ งแสงเยือกเย็นพุง่ เข ้าหาเย่ฟ่านอีกครัง้
็ อ
เย่ฟ่านขยับไปสุดทาง เขาถอยหลังหลบด ้วยความเร็วทีน ่ ่า
เหลือเชอื่ จากนัน
้ เย่ฟ่านก็เหวีย ่ ขนของสต
่ งไม ้เท ้าใสแ ั ว์
ประหลาดตัวนัน ้ เสยี งกระดูกหักก็ดงั ขึน้ ในทันที

"บูม"

มันยากทีจ ่ ะจินตนาการว่าการโจมตีครัง้ นีม้ พ ั ว์

ี ลังมากแค่ไหน สต
ี ำสูงห ้าเมตรสง่ เสย
ร ้ายสด ี งกรีดร ้องด ้วยความเจ็บปวด มันถูก
ไม ้เท ้าวัชระกระแทกบินออกไปแปดหรือเก ้าเมตร

เมือ
่ มันตกลงทีพ่ น
ื้ มันก็พยายามดิน ้ รนอย่างหนักสองครัง้ แต่
สุดท ้ายมันก็นอนแน่นงิ่ อยูต
่ รงนัน
้

ทุกคนตกตะลึงนีเ่ ป็ นเรือ
่ งทีน
่ ่าเหลือเชอื่ เกินไป ร่างของคนเถือ
่ น
เย่ฟ่านเล็กลงดูเหมือนเด็กชายอายุสบ ิ เอ็ดสองปี แต่ไม่มใี ครคิด
ว่าเขาจะทรงพลังถึงขนาดนี้

ทุกคนตกใจจากนัน ้ ก็ถอนหายใจออกมา พวกเขามาอยูท ่ โี่ ลกนี้

เป็ นเวลาเพียงไม่นานแต่ทำไมเย่ฟ่านถึงมีพลังศก ั ดิส ิ ธิเ์ ชน
์ ท ่ นี้
ได ้ มันทำให ้คนอืน ึ อิจฉาริษยาเป็ นอย่างมาก
่ รู ้สก

ท ้องฟ้ าค่อยๆมืดลงและสม ั ผัสสุดท ้ายของดวงอาทิตย์กก็ ำลังจะ

หายไป ทุกคนไม่ลงั เลทีจ่ ะเดินทางอีกครัง้ ก่อนจะพบว่าภูเขาทีม
่ ี
อาคารยังคงมีระยะห่างจากพวกเขาเท่าเดิม

ึ ผิดหวังอย่างยิง่ และตัดสน
ในเวลานี้ ทุกคนรู ้สก ิ ใจทีจ
่ ะไม่ไปที่
นั่นอีก
แต่ในขณะนัน ้ จูๆ่ ก็มแ
ี สงหลากสป ี รากฏขึน
้ บนท ้องฟ้ า ในยาม
่ นีแ
ค่ำคืนเชน ้ สงนัน ้ ดูสะดุดตาเป็ นพิเศษ

"นั่นคือ……"

ทุกคนตกตะลึง มีรา่ งในแสงสรี ุ ้งนัน

้ คนคนนัน้ กำลังบินข ้ามท ้อง
ฟ้ า มนุษย์ไม่สามารถทำสงิ่ นีไ
้ ด ้อย่างแน่นอน!

แสงสรี ุ ้งกว ้างหนึง่ เมตรและยาวสองเมตรเคลือ ่ นตัวไปในอากาศ

้
อย่างชาๆเหมื อนกับคนทีเ่ ดินอย่างอ ้อยอิง่

ภายในลำแสงนัน ้ มีหญิงสาวอายุ 18-19 ปี เธอมีใบหน ้าเรียว

ร่างกายสูงโปร่ง เอวเรียว ขาตรง สวมชุดยาวสฟ ี ้ าอ่อนและมี
ใบหน ้าทีง่ ดงามเป็ นอย่างมาก

ในโลกทีพ ่ วกเขาอยูน ่ ัน
้ มีหญิงสาวทีง่ ดงามเหมือนกันกับนางอยู่
ไม่น ้อย แต่มนั เป็ นเรือ่ งยากทีจ่ ะหาหญิงสาวงดงามทีม ่ ค
ี วาม
สูงสง่ และบริสท ุ ธิเ์ หมือนกับนาง

หญิงสาวคนนัน
้ จับจ ้องมายังผู ้คนด ้านล่างด ้วยความสงบ นางพูด
อะไรบางอย่างเบาๆแต่ทก ุ คนไม่สามารถรู ้ได ้ว่าสงิ่ ทีน
่ างพูดนัน
้
หมายความว่าอะไร

“ท่านเป็ นนางฟ้ าหรือเปล่า โปรดชว่ ยเหลือพวกเราด ้วย”

เพือ ึ ในเวลานีร้ า่ งกายของเธอ

่ นนักเรียนหญิงถึงกับน้ำตาซม
แห ้งเหีย
่ วน่าเกลียดและชราภาพ
สภาพจิตใจของเธอจึงเต็มไปด ้วยความหวาดกลัว ในตอนนีเ้ ธอ
พบกับใครบางคนทีด ่ เู หมือนจะเป็ นนางฟ้ า ดังนัน
้ ความหวังทีจ
่ ะ
กลับมาเป็ นปกติกท
็ ว่ มท ้นอยูใ่ นใจของเธอ

ทัง้ หลินเจีย ี่ วม่านต่างก็ก ้าวไปข ้างหน ้าเผยให ้เห็นถึง

๋ และหลีเ่ สย
ดวงตาทีเ่ ต็มไปด ้วยความหวัง พวกเธอเคยเป็ นหญิงงามมันเป็ น
เรือ่ งทีน
่ ่าอึดอัดมากทีต ่ ้องกลายมาเป็ นสภาพแบบนี้

“เจ ้าได ้เข ้าไปในดินแดนต ้องห ้ามโบราณทีแ

่ ห ้งแล ้งแล ้วหรือ?”

นีเ่ ป็ นประโยคทีน ่ ุ่มนวลและอ่อนหวานอย่างยิง่ ทุกคนยังคง

ครุน ่ คิดเล็กน ้อยก่อนจะเข ้าใจความหมายของภาษาจีนโบราณนี้

“ใช ่ พวกเรามาจากทีน
่ ั่น”

เพือ่ นนักเรียนหญิงชราคนหนึง่ ร ้องไห ้อย่างชว่ ยไม่ได ้ เธอมอง

ขึน
้ ไปในอากาศและพนมมือด ้วยความศรัทธา

สำหรับผู ้หญิงเหตุการณ์โศกนาฏกรรมดังกล่าวถือเป็ น
เหตุการณ์ทรี่ น
ุ แรงทีส
่ ด
ุ ดังนัน
้ ในเวลานีไ
้ ม่วา่ หรอกฝ่ ายตรงข ้าม
จะให ้เธอทำอะไรเธอก็ไม่มค ี วามลังเลแม ้แต่น ้อย

่ หญิงสาวในแสงสรี ุ ้งได ้ยินสงิ่ ทีพ

เมือ ่ วกเขาพูด นางก็ขมวดคิว้
ี น ้าแปลกใจจากนัน
เล็กน ้อยและมีสห ้ จึงพึมพำว่า

“มันไม่งา่ ยเลยทีจ
่ ะรอดออกมาได ้”
พูดจบสายตาของนางกวาดรอบๆก่อนจะมองเห็น หลิวอีอ ่ ี้ จาง
จืง่ หลิง ผังป๋ อ เย่ฟ่าน และในทีส ุ ก็ดเู หมือนจะจำบางสงิ่ ได ้
่ ด
ก่อนทีน ่ างจะถามออกไปด ้วยความกระตือรือร ้น

"นีค
่ อ
ื อายุจริงของเจ ้าหรือไม่"

“เปล่า เราไม่ได ้แก่ขนาดนัน ี ความ

้ ฉั นไม่รู ้ว่าทำไมฉั นถึงสูญเสย
เยาว์วย
ั ไปหลายสบ ิ ปี ”

นักเรียนชายคนหนึง่ ตอบอย่างกระตือรือร ้น จากนัน ้ มองอย่าง

ประหม่าและหวังว่าหญิงสาวทีอ ่ นท ้องฟ้ าจะชว่ ยเหลือพวก
่ ยูบ
เขาได ้

แต่ผู ้หญิงคนนัน
้ ไม่ได ้มองเขา เธอรู ้อยูแ
่ ล ้วว่าพวกเขาพบเจอกับ
อะไร ดังนัน้ เธอจึงถามเย่ฟ่านและผังป๋ อเพียงสองคน

เย่ฟ่านตอบว่า

"เดิมที พวกเราทัง้ หมดเป็ นคนหนุ่มสาวในวัยประมาณยีส ิ ปี

่ บ
และผมไม่รู ้ว่าทำไมบางคนถึงแก่ขน ึ้ เรือ
่ ยๆ"

"จริงหรือ?" หญิงสาวในอากาศแสดงท่าทางตกใจเธอจับจ ้อง

มองไปทีเ่ ย่ฟ่านด ้วยความสนใจแล ้วกล่าวว่า

ี ดงสดใสราวกับผลึกอัญมณีหรือไม่”
“เจ ้าเคยกินผลไม ้สแ

เมือ
่ ได ้ยินเชน ่ นีเ้ ย่ฟ่านก็มน
ั่ ใจว่าผลไม ้ทีแ
่ ปลกประหลาดทีพ
่ วก
เขากินนัน ้ เป็ นสงิ่ ทีห ่ ญิงสาวอธิบายไว ้อย่างแน่นอน ในตอนนีต ้ อ
่
ให ้เขาไม่ยอมรับก็ไม่ได ้ เพราะเพือ
่ นๆคนอืน
่ ต่างก็พยักหน ้าหมด
แล ้ว

หญิงสาวในอากาศแสดงท่าทางแปลกๆและมองไปทีเ่ ย่ฟ่านกับ
ผังป๋ อราวกับว่ากำลังมองดูสมบัตล ิ ้ำค่า ในขณะเดียวกันท่าทาง
ของนางก็ดม ู ค
ี วามอึดอัดเล็กน ้อย

“ขอโทษนะครับ คนแก่ๆเหมือนพวกเราจะมีความหวังหรือเปล่า”
หวังจือ
่ เหวินยากทีจ
่ ะสงบสติอารมณ์ในสถานการณ์นี้ และ
ต ้องการทราบว่าเขาจะฟื้ นคืนความเยาว์วย
ั ได ้หรือไม่

“อย่าสนิ้ หวัง แม ้ว่ารูปร่างหน ้าตาของพวกเจ ้าจะฟื้ นคืนได ้ยาก

แต่โลกใบนีก ็ โี อกาสมากมายให ้พวกเจ ้าไขว่คว ้า ชว่ งเวลาที่
้ ม
สูญเสยี ไปไม่กป ี่ ี ไม่นับเป็ นอย่างไรได ้"

"ฉั น ... ฉั นแค่ต ้องการฟื้ นฟูรป

ู ลักษณ์ของฉั น"

เพือ
่ นร่วมชน ั ้ หญิงคนหนึง่ ยังคงร ้องไห ้ไม่หยุด เธอสูญเสย
ี แรง
จูงใจทีจ่ ะมีชวี ติ อยู่

“ตกลง ข ้าจะพาพวกเจ ้าออกจากป่ านีก

้ อ
่ น”

หญิงสาวลึกลับยกมือขึน ้ เบาๆและทันใดนัน ี สงรุ ้งซงึ่ ปกคลุม

้ ก็มแ
ผู ้คนทัง้ หมดบนภูเขาและพาพวกเขาขึน ้ ไปบนท ้องฟ้ าอย่างชาๆ ้
และยืนอยูด ่ ้านหลังของนาง

นีม
่ น
ั โลกลึกลับจริงๆ ในการคาดเดาของทุกคนพวกเขาคิดว่านี่
น่าจะเป็ นวิชาของเซยี น
"สถานแห่งนีก้ ว ้างใหญ่ไพศาลมากต่อให ้พวกเจ ้าเดินตลอดชวี ต ิ
ก็ไม่มท
ี างออกจากป่ านีไ้ ด ้ ทีน
่ ม
ี่ ส ั ว์ร ้ายมากเกินไปดังนัน
ี ต ้ ข ้าจึง
ได ้แต่พาพวกเจ ้าไปด ้วยวิธก ี ารนี้ "

ี น ้าแปลกๆแล ้วถามว่า
ผังป๋ อมีสห

"เจ ้าไม่ได ้มาจากวังเทพธิดาข ้างหน ้าเหรอ?"

"เซยี่ งกง ... "(คุณชาย) หญิงสาวทีอ

่ ยูก
่ ลางอากาศมีสหี น ้า
ยิม
้ แย ้มแล ้วหันกลับมาตอบว่า "ในโลกนีไ ้ หนเลยจะมีวงั เทพธิดา
จริงๆ"

ี้ เู ขาสูงข ้างหน ้าด ้วยนิว้ ของเขาแล ้วกล่าวว่า

ผังป๋ อชภ

“ก็มน
ั อยูต
่ รงนัน ั ๆเจ ้าไม่เห็นหรือไง? พวกมันมีความต่อเนือ
้ ชด ่ ง
และงดงามมีอาคารมากมายนับไม่ถ ้วน ในตอนกลางวันเจ ้า
สามารถมองเห็นแม ้แต่คนทีก ่ ำลังขีน
่ กกระเรียน”

ี น ้าแปลก ๆ
"ตำนานเป็ นความจริงจริงๆ?" หญิงสาวแสดงสห

"เจ ้าไม่เห็นอะไรจริงๆเหรอ?"

“ใช ่ ข ้าไม่เห็นอะไรเลย” หญิงสาวในรุ ้งหลากสแ

ี สดงท่าทาง
ครุน
่ คิดและกล่าวว่า

“ดินแดนต ้องห ้ามโบราณเป็ นเขตจำกัดสงิ่ มีชวี ต ิ ไม่อนุญาตให ้ผู ้

ใดล่วงล้ำ แต่คนทีเ่ คยเข ้าไปในนัน ้ แล ้วรอดออกมาได ้พวกเขา
ล ้วนบอกว่ามองเห็นวังเซย ี นสท
ี องทุกคน ซงึ่ ในเรือ
่ งนีข
้ ้าไม่เคย
เห็นมาก่อนจึงไม่รู ้ว่ามันเป็ นความจริงหรือไม่ "
37 - ตำนานแห่งป่ า

้ ทุกคนก็ตระหนักได ้ว่าสงิ่ ทีพ

ทันใดนัน ่ วกเขาเห็นมันอาจไม่ใช ่
ความจริง

"มันเป็ นเพียงแค่ภาพลวงตาหรือ?"

“มันไม่ใชภ ่ าพลวงตา แต่มน ้ ในชว่ งเวลาทีพ

ั จะปรากฏขึน ่ เิ ศษ
้ ซงึ่ คนธรรมดาแบบพวกเจ ้าไม่สามารถเข ้าไปได ้”
เท่านัน

โจวยีก่ งั วลอย่างมากเกีย ่ วกับปั ญหาของตัวเองดังนัน ้ เขาจึงไม่

ได ้สนใจว่าวังเซย ี นนัน ่ ริงหรือไม่ เขารีบถามในสงิ่ ทีต
้ จะมีอยูจ ่ น
เองกังวลใจก่อน

"คนทีเ่ ดินหลงอยูใ่ นป่ าต ้องห ้ามนัน

้ และออกจากป่ าได ้ สุดท ้าย
แล ้วชะตากรรมของพวกเขาเป็ นอย่างไร"

้ ชำเลืองมองเขาเล็กน ้อยแล ้วตอบว่า

หญิงสาวคนนัน

"การเข ้าสูเ่ ขตหวงห ้ามชวี ต ่ งทีเ่ ลวร ้ายมาก แม ้จะมีชวี ต

ิ เป็ นเรือ ิ
อยูแ ่ ต่กจ็ ะเต็มไปด ้วยความมืดมน อย่างไรก็ตามขอเพียงพวก
เจ ้าตัง้ ใจฝึ กฝนก็อาจจะมีโอกาสเชน ่ กัน "

“ผมสามารถคืนความอ่อนเยาว์ได ้หรือไม่?”

่ ะพูดแต่กใ็ ชว่ า่ จะเป็ นไปไม่ได ้ ด ้วยการฝึ กฝนจิต

“มันยากทีจ
วิญญาณทีล ึ ซงึ้ ยิง่ ขึน
่ ก ้ มันจะทำให ้ชวี ต
ิ ของเจ ้าเพิม
่ ขึน
้ อย่าง
มากมายมหาศาล เมือ ่ ถึงเวลานัน
้ เจ ้าก็อาจจะฟื้ นฟูสภาพร่างกาย
ของตัวเองกลับมา” คำพูดของหญิงสาวทำให ้หลายๆคนมีความ
หวังอีกครัง้

“ในดินแดนอันแห ้งแล ้งนัน

้ มีอะไรอยู่ อะไรทีข
่ โมยความเยาว์วย
ั
ของเราไป?”

หวังจือ
่ เหวินอดไม่ได ้ทีจ
่ ะถาม นีเ่ ป็ นปั ญหาทีท
่ ำให ้หลายคน
งุนงงและพวกเขาต ้องการจะทำความเข ้าใจให ้มากกว่านี้

“นีเ่ ป็ นหนึง่ ในคำถามทีเ่ ก่าแก่ทส ี่ ด

ุ ของโลกเรา มีผู ้คนมากมาย
ต่างก็สงสย ั เกีย
่ วกับเรือ
่ งนีแ
้ ต่ไม่มใี ครทราบข ้อเท็จจริง”

หญิงสาวบินไปพร ้อมกับทุกคนด ้วยความเร็วและรัศมีรอบๆก็

เหมือนสายรุ ้งทีต
่ ด
ั ผ่านท ้องฟ้ าอย่างนุ่มนวล มีกำแพงทีถ
่ ก
ู สร ้าง
ขึน
้ มาจากแสงหลากสป ี กป้ องไม่ให ้ร่างกายของทุกคนถูกบดขยี้
จากสายลม

นางหันมามองพวกเขาเล็กน ้อยจากนัน
้ ก็พด
ู ต่อว่า

"ในตำนาน ภายใต ้ขุมนรกแห่งพืน ่ ิ ดผนึกมี" หมัน " ซงึ่

้ ทีป
ดูเหมือนจะเป็ นอสูรร ้ายทีม
่ ล
ี ก
ั ษณะร่างกายคล ้ายกับมนุษย์"

“ไม่เคยมีใครไปสำรวจเหรอ?” เย่ฟ่านอดไม่ได ้ทีจ

่ ะถาม

“ตัง้ แต่สมัยโบราณมีคนเข ้าไปสำรวจมากมายนับไม่ถ ้วน แต่ทก ุ

คนล ้วนพบเจอกับหายนะไปหมดแล ้ว” หญิงสาวลึกลับมีสห ี น ้า
เคร่งเครียดแล ้วกล่าวอีกว่า
"ทุกตารางนิว้ ของแผ่นดินนัน ี ดงไหลนอง กองกระดูก
้ มีเลือดสแ
ของผู ้คนทีต
่ ายนัน้ ทับถมกันเป็ นภูเขา ในชว่ งทีด่ น
ิ แดนของเรา
ยิง่ ใหญ่มากทีส
่ ด
ุ ได ้มีการรวบรวมสุดยอดฝี มือของสายเลือด
พุทธะมากมายนับหมืน ่ เพือ
่ เปิ ดดินแดนปิ ดผนึกนัน้

แต่สงิ่ ทีพ่ วกเขาได ้รับกลับเป็ นความหายนะอย่างยิง่ ใหญ่ ทุกคน

ทีเ่ ข ้าไปทีน่ ั่นถูกฆ่าตายจนหมดสน ิ้ มีเพียงห ้าคนเท่านัน
้ ทีห
่ ลบ
หนีกลับมาได ้ "

“น่ากลัวจัง!?” ผังป๋ อพูดอย่างตรงไปตรงมา

“มันเป็ นโลกลึกลับทีอ ื่ ว่ามัน

่ าบไปด ้วยเลือดไม่รู ้จบ แต่ผู ้คนเชอ
เป็ นดินแดนทีเ่ คยมีเซยี นอาศย
ั อยู่

โศกนาฏกรรมครัง้ นัน ้ ไม่เพียงแต่สญู เสยี ยอดฝี มือสายเลือด

พุทธะนับหมืน ่ เท่านัน
้ แต่ยงั มีปรมาจารย์ผู ้ทรงอำนาจสองสาม
คนทีร่ ว่ งหล่นและตกเป็ นทาสของสงิ่ ทีอ ่ ยูภ
่ ายใต ้อเวจีนัน
้ ตลอด
กาล "

หลังจากได ้ยินเรือ่ งนี้ ทุกคนก็อดไม่ได ้ทีจ่ ะนึกถึงเงาอันน่ากลัว

ของสงิ่ มีชวี ต
ิ ขนาดใหญ่ซงึ่ ถูกโซล
่ า่ มไว ้ภายในหลุมลึกนัน ้

………..

ทุกคนเดินทางอยูห ่ ลายชวั่ โมงในทีส่ ด

ุ พวกเขาก็มองเห็นแสงไฟ
จากเมืองเล็กๆซงึ่ อยูด
่ ้านหน ้า ทันทีทพี่ วกเขาเข ้าใกล ้เมืองก็ม ี
แสงสว่างหลายเสนพุ ้ ง่ ออกมาจากเมืองนัน ้

“เว่ยเว่ยกลับมาแล ้ว”
“มีอะไรอยูร่ อบๆดินแดนต ้องห ้ามทีแ่ ห ้งแล ้งหรือไม่? ยอดฝี มือ
มากมายต่างก็ปรากฏตัวในป่ านัน ้ ราวกับว่าพวกเขากำลังค ้นหา
อะไรบางอย่าง”

“บรรพบุรษ
ุ ของเราสามารถสม ั ผัสได ้ถึงบางอย่างทีอ ่ ยูใ่ นดินแดน
โบราณอันแห ้งแล ้ง คนอืน
่ ๆก็คงสามารถสม ั ผัสได ้เชน่ เดียวกัน”

ชายชราเหล่านัน
้ ดูเหมือนจะเป็ นผู ้อาวุโสของผู ้หญิงทีช ื่
่ อ
เว่ยเว่ย

"คนพวกนีค
้ อ
ื ..."

“พวกเขาคือคนทีเ่ ดินลงทางอยูใ่ นป่ าแล ้วข ้าก็เก็บกลับมาด ้วย”

ื่ เว่ยเว่ย ชายชราหลายคน
หลังจากได ้ยินคำตอบจากหญิงสาวชอ
ก็หวั เราะออกมา

"ฮา่ ฮา่ ฮา่ ... ดูเหมือนจะมีต ้นกล ้าทีด ี งึ่ เหมาะสมแก่การฝึ กฝน
่ ซ
อยูไ่ ม่น ้อย!"

หลังจากนัน
้ ทุกคนก็พากันเข ้าไปในเมือง

“ทำไมเจ ้าอายุน ้อยจัง”

หลังจากทีไ่ ด ้เห็นเย่ฟ่านและผังป๋ อ ชายชราหลายคนก็ปรากฏ

ตัวขึน
้ อย่างประหลาดใจและเหลือเชอ ื่ เล็กน ้อย
“พวกเจ ้ากินผลไม ้ในตำนานอย่างนัน
้ หรือ? นีม
่ น
ั ...เป็ นไปไม่ได ้!”
ชายชราคนหนึง่ อุทานออกมาด ้วยความตกใจ

ั ดิส
“ภูเขาศก ์ ทิ ธิเ์ ก ้าลูกรวมกันเป็ นขุมนรกโบราณทีร่ กร ้าง ว่ากัน
ว่าภูเขาศกั ดิส
์ ทิ ธิแ์ ต่ละลูกมีผลไม ้และน้ำพุชนิดหนึง่

ผลไม ้ศก ั ดิส ิ ธิแ

์ ท ั ดิส
์ ปลกประหลาดรวมกับน้ำพุศก ิ ธิท
์ ท ์ งั ้ เก ้าจะ
ก่อให ้เกิดผลแห่งการเกิดใหม่ แต่มนุษย์สองสามคนจะสามารถ
เข ้าใกล ้พวกมันได ้อย่างไร! "

ในห ้องโถงทีส
่ ว่างไสวดวงตาของผู ้อาวุโสหลายคนกวาดไปรอบ
ๆตลอดเวลา พวกเขาจ ้องมองไปยังเย่ฟ่านและผังป๋ อด ้วยความ
ประหลาดใจ

ื้ ผ ้าเจ ้าแปลกจัง”
“ทำไมเสอ

ั ้ แบบนัน
“ทำไมไว ้ผมสน ้ ล่ะ”

“พวกเจ ้าล ้วนเป็ นคนธรรมดา ทำไมพวกเจ ้าจึงเข ้าไปในดินแดน

โบราณทีแ ่ ห ้งแล ้งโดยไม่ได ้ตัง้ ใจ”

“ทำไมภาษาเจ ้าแปลกจัง มาจากไหน”

"เจ ้าจะเข ้าใกล ้ขุมนรกโบราณด ้วยความแข็งแกร่งของเจ ้าและ

เลือกผลไม ้ศก ั ดิส ิ ธิใ์ นตำนานได ้อย่างไร ... "
์ ท

ี น ้าจริงจังมากและพวกเขาเค ้นถามเรือ
ผู ้เฒ่าหลายคนมีสห ่ งทุก
อย่างของพวกเย่ฟ่านเพือ ่ ให ้ได ้ความจริง
พวกเขามาจากอีกฟากหนึง่ ของท ้องฟ้ าทีเ่ ต็มไปด ้วยดวงดาว
ห่างกันเป็ นร ้อยปี แสง เรือ
่ งพวกนีจ
้ ะพูดออกไปได ้อย่างไร?
เย่ฟ่านและคนอืน ่ ๆได ้แต่เงียบ

“ทำไมไม่พด
ู ” ดวงตาของชายชราคนหนึง่ ก็ตะคอกออกมา

ื่ แน่นอน” เย่ฟ่านมองดู
“ถึงเราจะพูดความจริง พวกท่านก็ไม่เชอ
ผู ้คนในห ้องโถงและพูดอย่างสงบและกล่าวว่า

“บ ้านเกิดของเราอยูไ่ กลจากทีน ่ ี่ พวกเราเดินทางไปเทีย่ วภูเขา

โบราณซงึ่ ว่ากันว่าเก่าแก่มากทีส ่ ด ุ ในโลกแล ้วพวกเราก็มา
ปรากฏตัวทีน ่ โี่ ดยทีไ่ ม่สามารถหาทางกลับได ้"

ชายชราหลายคนชำเลืองมองกันและกันก่อนทีห
่ นึง่ ในนัน
้ จะ
พยักหน ้าแล ้วพูดว่า

“เข ้าใจแล ้ว ในโลกใบนีม

้ ผ
ี ู ้แข็งแกร่งมากมายและในขณะนีพ ้ วก
้ างเข ้มข ้น มันอาจจะเป็ นไปได ้ที่
เขาก็ยงั คงดำเนินการต่อสูอย่
พลังของพวกเขาจะพาพวกเจ ้ามาทีน ่ โี่ ดยไม่ตงั ้ ใจ!”

เนือ่ งจากชายชราหลายคนไม่ตงั ้ คำถามอีกต่อไป เย่ฟ่านจึงไม่

ได ้กล่าวถึงโลงศพทองแดงรวมไปถึงซากศพของมังกรทัง้ เก ้า
สว่ นเรือ ่ งทีพ
่ วกเขาเดินทางผ่านจักรวาลนัน
้ ก็ไม่จำเป็ นต ้องพูด
อยูแ ่ ล ้ว

ในเวลานีต ้ ะเกียงทองแดง ระฆังโบราณ รวมทัง้ ของพิเศษอืน ่ ๆที่

อยูใ่ นมือของพวกเย่ฟ่านก็ทำให ้ผู ้อาวุโสเหล่านัน
้ แสดงความ
สนใจออกมา
"นีค
่ อ
ื ……"

ชายชราคนหนึง่ มองดูมน
ั เขาหยิบตะเกียงทองแดงจากมือของ
เย่ฟ่านและมองอย่างระมัดระวัง หลังจากนัน
้ ไม่นานเขาก็ถอน
หายใจและพูดว่า

“ล้ำเลิศเป็ นอย่างมาก บางทีนอ ี่ าจจะเป็ นสงิ่ ของระดับ 'เทพเจ ้า'

แต่น่าเสยี ดายทีต่ อนนีพ ้
้ ลังของมันถูกใชออกไปหมดแล ้ว”

จากนัน
้ เขาก็ดบ ู ก ื้ ระฆังโบราณ แผ่นทองแดง ฯลฯ อย่าง
ั ฮอ
ระมัดระวังด ้วยความตกใจจากนัน ้ เขาก็ถอนหายใจออกมาซ้ำๆ

ิ้ น่าเสย
"ล ้วนแล ้วแต่เป็ นของดีทงั ้ สน ี ดายทีอ
่ ก ั ขระภายในถูก
ทำลายหมดแล ้วไม่สามารถนำมาใชงานได ้ ้”

“เจ ้าได ้สงิ่ เหล่านีม

้ าได ้อย่างไร” ผู ้อาวุโสหลายคนดูเศร ้าหมอง
และถอนหายใจด ้วยความเสย ี ดาย

ในตอนนีเ้ ย่ฟ่านไม่ตอบสนอง คำพูดทีเ่ ขาเพิง่ พูดไปเมือ ั ครูน

่ สก ่ ี้
สมเหตุผลดีอยูแ ่ งจริงบางสว่ น แต่ในครัง้ นี้
่ ล ้วเพราะมันเป็ นเรือ
มันต่างออกไป

หลังจากขบคิดอยูช่ วั่ ครูใ่ นทีส

่ ด
ุ ก็มใี ครบางคนบอกว่าพวกเขา
ได ้มันมาจากภูเขาลึกลับและมันสามารถใชประโยชน์ ้ ได ้บาง
อย่างดังนัน
้ พวกเขาจึงเก็บพวกมันไว ้กับตัวอยูต ่ ลอด

แน่นอนไม่เพียงแต่เย่ฟ่านไม่ต ้องการพูดถึงเรือ ่ งราวของพวกมัน

คนอืน
่ ๆก็รู ้ดีวา่ เรือ
่ งนีม ี วามสำคัญอย่างยิง่ ดังนัน
้ ค ้ พวกเขาจึงไม่
คิดจะพูดให ้คนแปลกหน ้าฟั ง
“ภูเขาโบราณทีพ ่ วกเจ ้ากล่าวถึงนัน ้ น่าสนใจจริงๆ พวกเจ ้าจำได ้
หรือไม่วา่ มันอยูท่ ไี่ หนข ้าอยากไปสำรวจ” ชายชรายิม ้ และหรี่
ตาลงเห็นได ้ชด ั ว่าเขาไม่ได ้เชอ ื่ เรือ
่ งนีอ
้ ย่างสนิทใจ

“พวกเจ ้าเป็ นคนทีไ่ หน” ชายชราอีกคนถาม

ตอนนีท ้ ก
ุ คนพยายามให ้คำตอบทีส่ อดคล ้องกับคำพูดของ
เย่ฟ่านและเพือ่ นนักเรียนหญิงคนหนึง่ ก็บอกว่าพวกเธอมาจาก
ทางทิศตะวันตก

“ทางตะวันตกหรือ หรือพวกเจ ้าข ้ามทะเลทรายอันกว ้างใหญ่มา

ทีน
่ ี่ …” ชายชราคนหนึง่ ขมวดคิว้ และพูดกับตัวเองว่า

“ระยะห่างระหว่างตงหวงและอีกฝั่ งหนึง่ ของทะเลทรายทีอ ่ ยูท

่ าง
ทิศตะวันตกนัน
้ กว ้างใหญ่ไพศาล ต่อให ้เป็ นตัวข ้าทีบ
่ น
ิ ข ้ามก็
้
ต ้องใชเวลามากกว่ าสามสบิ ปี !”
 ่ นี้
38 - โลกเชน

"ตอนนีพ
้ วกเราอยูต
่ งหวงหรือ" โจวยีถ ี เวลา “ตง
่ ามโดยไม่เสย
หวงใหญ่โตแค่ไหน?”

้ ง้ ชวี ต
“ตงหวงกว ้างใหญ่มากต่อให ้เจ ้าใชเวลาทั ิ ก็ไม่มท
ี างเดิน
อ ้อมได ้”

"ใหญ่มาก ?!" เย่ฟ่านและคนอืน ื่

่ ๆแสดงท่าทางทีเ่ หลือเชอ

"อาณาจักรทีป
่ กครองพืน ้ ทีแ
่ ถบนีเ้ รียกว่า "เอีย
๋ น " มันมีระยะทาง
จากเหนือจรดใต ้กว ้างสองพันลีแ้ ละจากตะวันออกไปตะวันตกมี
ระยะทางสามพันลี้

อย่างไรก็ตาม มันเป็ นเพียงหยดน้ำหยดเดียวในมหาสมุทร ใน

ตงหวงมีอาณาจักรแบบนีอ ้ ยูอ
่ ก
ี มากมาย"

หลังจากได ้ยินคำพูดเหล่านีผ้ ังป๋ อเกือบจะกระโดดขึน ้ นีม

่ น
ั
กว ้างใหญ่ขนาดไหนกัน? อาณาจักรเอีย ๋ นนัน
้ กว ้างใหญ่มาก แต่
ก็ไม่นับเป็ นอะไรได ้เลยในตงหวง

มันเป็ นเรือ
่ งยากทีจ
่ ะจินตนาการว่าหากเอาอาณาจักรหลายหมืน ่
อาณาจักรพวกนีม ้ ารวมกันมันจะเป็ นดินแดนทีม
่ ค
ี วามกว ้างใหญ่
ไพศาลมากขนาดไหน !

“มันจะใหญ่โตขนาดนีไ
้ ด ้ยังไง!”
ดวงตาของผังป๋ อหดเกร็งไปชวั่ ขณะหนึง่ หากเป็ นอย่างทีช่ าย
ชราพูดโลกใบนีไ ้ ม่ใชว่ า่ จะมีขนาดใหญ่มากกว่าโลกใบเดิมของ
พวกเขานับร ้อยเท่าเลยหรือ?

ผู ้อาวุโสหลายคนทีเ่ ห็นผังป๋ อตกตะลึงต่างก็หวั เราะเบาๆ ชาย

หนุ่มคนนีซ ้ งึ่ ดูมอ
ี ายุเพียง 11-12 ปี และจะกลายเป็ นเมล็ดพันธุ์
ชนั ้ ดีในอนาคตอย่างแน่นอน

“เมือ
่ กีท
้ า่ นพูดถึงดินแดนฝั่ งตะวันออก แล ้วในทะเลทรายฝั่ ง
ตะวันตกเป็ นอย่างไรบ ้าง” หวังจือ ่ เหวินระมัดระวังตัวมากขึน
้ และ
อดไม่ได ้ทีจ ่ ะถามคำถามเชน ่ นี้

"ทะเลทรายตะวันตกและถิน ่ ทุรกันดารตะวันออก หากจะพูดตาม

ตรงมันก็มข
ี นาดทีใ่ กล ้เคียงกัน"

หลังจากได ้ยินคำตอบเชน ่ นี้ หัวใจของทุกคนก็เต ้นเป็ นคลืน

่ นี่
เป็ นอาณาเขตทีก่ ว ้างใหญ่มากแค่ไหน!

อย่างไรก็ตาม สงิ่ ทีท

่ ำให ้พวกเขาตกใจยิง่ กว่านัน
้ ก็คอ
ื
ข ้อเท็จจริงทีช
่ ายชราคนหนึง่ กำลังเล่า

“ตงหวง ซโี ม่ หนานหลิง เป่ ยหยวน และจงโจว ซงึ่ จงโจวเป็ น

ดินแดนทีย ่ งิ่ ใหญ่ทส
ี่ ด
ุ มันมีความกว ้างใหญ่มากแค่ไหนไม่มใี คร
รู ้ ต่อให ้เป็ นนักบวชพุทธะทีแ ่ ข็งแกร่งทีส
่ ด
ุ ก็ไม่สามารถเดินทาง
ข ้ามได ้ ... … "

ผู ้คนต่างตกตะลึงอย่างสมบูรณ์ และปากของพวกเขาก็แห ้งผาก

ยากทีจ ่ ะพูดอะไรได ้
ผู ้อาวุโสหลายคนพอใจกับท่าทีของพวกเขามาก

"พวกเราเป็ นเพียงแค่มดแมลงยากทีจ ่ ะรู ้ว่าโลกใบนีก้ ว ้างใหญ่

มากแค่ไหน ตอนนีพ ้ วกเจ ้าทุกคนมีโอกาสทีจ ่ ะมองเห็นโลกแล ้ว
ขอเพียงพวกเจ ้ามีความตัง้ ใจและฝึ กฝนอย่างหนัก”

ในเวลานีท
้ ก
ุ คนต่างก็ตกตะลึง บางคนลังเลและพูดว่า

"เรา ... ฝึ ก ... "

“ใช ่ เจ ้าเข ้าสูด

่ น
ิ แดนต ้องห ้ามทีแ
่ ห ้งแล ้งแล ้ว แม ้ว่าเจ ้าจะสูญ
เสยี ความเยาว์วย ั ของเจ ้าไป แต่โลกก็มคี วามยุตธิ รรมเสมอ ใน
ขณะทีพ ่ วกเจ ้าสูญเสย ี บางอย่างพวกเจ ้าก็ได ้รับพรสวรรค์อน ั ล้ำ
ค่าเชน ่ กัน"

้
“แม ้ว่าเสนทางฝึ กฝนจะยากลำบาก แต่เสนทางฝึ้ กฝนของพวก
เจ ้าก็ได ้เริม
่ ต ้นขึน
้ แล ้วไม่มเี หตุผลทีพ
่ วกเจ ้าจะปฏิเสธ”

ผู ้อาวุโสหลายคนพยายามชกั จูงพวกเขาให ้เข ้าสูเ่ สนทางแห่

้ ง
ี ดายคำพูด
การฝึ กฝนโดยไม่เสย

“พวกเรายังไม่รู ้จักพวกท่านเลย...” โจวยีพ

่ ด ี เวลา
ู โดยไม่เสย

“มีดน
ิ แดนศก ั ดิส
์ ทิ ธิห
์ กแห่งในอาณาจักรของเอีย ๋ น และสำนัก
ของพวกเราก็เป็ นหนึง่ ในนัน ้ แน่นอนว่าทีต
่ งั ้ ของมันไม่ใชท่ น
ี่ เี่ จ ้า
จะได ้เห็นมันเมือ่ ไปถึง” ชายชราตอบด ้วยรอยยิม ้

"อาณาจักรเอีย๋ นไม่มอ
ี ะไรเลยนอกจากหยดน้ำในมหาสมุทรของ
ดินแดนรกร ้างตะวันออก มีสำนักศกั ดิส ิ ธิห
์ ท ์ กแห่งในอาณาจักรนี้
และไม่ทราบว่ามีสำนักศก ั ดิส ิ ธิอ
์ ท ์ ก
ี มากมายแค่ไหนทีอ
่ ยูใ่ น
โลก... " ผังป๋ อบ่นพึมพำ

แต่ชายชราเหล่านีไ้ ม่ได ้แสดงความโกรธเคืองต่อเขาและเย่ฟ่าน

พวกเขายิม
้ แย ้มและตอบว่า

"อย่าหวังสูงเกินไปรากฐานคือสงิ่ ทีส ่ ำคัญทีส

่ ด
ุ แม ้ว่าพวกเราจะ
เป็ นเพียงสำนักศกั ดิส ิ ธิแ
์ ท ์ ต่กถ ื เป็ นหนึง่ ในสำนักทีย
็ อ ่ งิ่ ใหญ่ทส
ี่ ด
ุ
ในตงหวงอย่างแน่นอน"

"ฮา่ ๆๆ!" ชายชราอีกคนหัวเราะอย่างภาคภูมใิ จว่า

“ถึงแม ้เราจะเป็ นเพียงสำนักศก ั ดิส ิ ธิแ

์ ท ์ ต่เราก็เป็ นสำนัก
ั ดิส
ศก ิ ธิท
์ ท ์ ม
ี่ ช ื่ เสย
ี อ ี งมากทีส
่ ด
ุ ในตงหวง หากเจ ้ามีพรสวรรค์มาก
พอ บางที..."

เมือ ่ พูดถึงเรือ
่ งนีผ ้ ู ้อาวุโสหลายคนก็มองไปทีห ่ ญิงสาวที่
ชอื่ เว่ยเว่ย ซงึ่ นั่งอยูด ่ ้านข ้างแล ้วพูดว่า

"เว่ยเว่ย เป็ นผู ้ทีม ี รสวรรค์สงู สง่ มากทีส

่ พ ุ ของสำนักเราในรอบ
่ ด
พันปี และอีกไม่นานนางจะถูกคัดเลือกเข ้าสูด ่ น
ิ แดนทีส
่ งู กว่าแม ้
ว่าพวกเราจะเสย ี ดายอยูบ ่ ้างแต่พวกเราก็ไม่ต ้องการขัดขวาง
อนาคตของนาง”

ในขณะทีผ
่ ู ้อาวุโสคนนีพ
้ ด ี งหัวเราะดังขึน
ู ยังไม่จบก็มเี สย ้ ทีด
่ ้าน
นอกของห ้องโถง
"ในเมือ ี วามสามารถเหตุไฉนไม่สง่
่ พวกเจ ้ารู ้ตัวดีวา่ ตัวเองไม่มค
พวกเขามาที่ "ตงเทียน" ของเรา ข ้าได ้ยินมาว่าพวกเจ ้าค ้นพบ
ต ้นกล ้าชนั ้ ดีนับสบ
ิ คน? "

สายรุ ้งนับสบิ ตกลงมาทีด

่ ้านหน ้าของห ้องโถง คนเหล่านีไ้ ม่ได ้
ถูกรับเชญ ิ แต่พวกเขาเดินเข ้าไปในห ้องโถงเองอย่างไร ้มารยาท

ิ เดินเข ้าไปในห ้องโถง พวกเขามีทงั ้ ทัง้ ชายและ

ผู ้คนมากกว่าสบ
หญิง ล ้วนมีอายุมากกว่าสส ี่ บ
ิ ปี แล ้ว

รัศมีพลังของพวกเขามัน
่ คงเหมือนหินผาแต่ละคนมีอป ั
ุ นิสย
พิเศษเฉพาะของตนเอง

ชายวัยกลางคนคนหนึง่ หัวเราะอย่างมีอำนาจเขาเดินไปข ้างหน ้า

พร ้อมกับกล่าวว่า

๋ นจะมีสำนักสวรรค์หกแห่งทีถ
"แม ้ว่าอาณาจักรเอีย ่ ก
ู เรียกว่า “ตง
เทียน” แต่หลิงซูต่ งเทียนของเจ ้าดูเหมือนจะขาดอยูบ่ ้างเพราะ
พวกเจ ้าเป็ นแค่สำนักศกั ดิส ิ ธิเ์ ท่านัน
์ ท ้ "

“หลิวว่านซานหมายความว่าอย่างไร” ผู ้อาวุโสหลายคนของ
่ งเทียนมีใบหน ้าบิดเบีย
หลิงซูต ้ วทุกคนก ้าวไปข ้างหน ้า

การกระทำของพวกเขาดูเหมือนไม่เจตนาแต่มน ั เป็ นการเปิ ดเผย

ให ้เห็นถึงพวกโจวยี่ หลินเจีย
๋ และคนอืน
่ ๆ

ในขณะทีร่ า่ งกายของผู ้อาวุโสเหล่านัน

้ ก็บดบังผังป๋ อและเย่ฟ่าน
ไว ้อย่างแยบคาย
ชายวัยกลางคนทีช ื่ หลิวว่านซานยืนอยูท
่ อ ่ น
ี่ ั่นราวกับภูเขา รัศมี
พลังของเขาคุกคามเข ้าหาทุกคน

"เนือ
่ งจากมีต ้นกล ้าทีด
่ ม ิ คนพวกเราจะนำไปสามคน
ี ากกว่าสบ
อย่างแน่นอนไม่วา่ เจ ้าจะยินยอมหรือไม่กต็ าม "

ถัดจากนัน
้ หญิงชราผมหงอกขาวก็พยักหน ้า

“ใช ่ สำนักศก
ั ดิส ิ ธิท
์ ท ์ งั ้ หกของเอีย ๋ นตีร้ ว่ มรุกร่วมถอยด ้วยกัน
เสมอมา พวกเจ ้ามีต ้นกล ้าชน ั ้ ดีแบบนีเ้ หตุไฉนจึงไม่คด ิ จะ
แบ่งปั น ต่อให ้พวกเจ ้าไม่พอใจข ้าก็ต ้องนำไปสามคน”

่ งเทียนขมวดคิว้ แล ้วกล่าวว่า
ชายชราคนหนึง่ ในหลิงซูต

“พีส
่ าวหลีอ ่ ง๋ิ เจ ้าพูดแบบนัน้ ก็ไม่ถก
ู เมือ
่ สามปี ทแ
ี่ ล ้วเจ ้าก็พบ
ศษิ ย์ทยี่ อดเยีย ่ ม ในตอนนัน้ เจ ้าก็พาพวกเขาไปทีจ ่ น ี่ ตง
ิ เซย
เทียนโดยไม่แบ่งให ้หลิงซูต ่ งเทียนของเราแม ้แต่คนเดียว"

“คนพวกนัน้ มีคณ
ุ สมบัตปิ านกลางย่อมไม่สามารถกลายเป็ นผู ้
อมตะได ้ในอนาคต เรือ่ งนีจ
้ ะนับรวมกันได ้อย่างไร” หญิงชราผม
หงอกตอบด ้วยรอยยิม้

ในเวลานีช้ ายชราผมขาวคนหนึง่ ก็เดินออกมาข ้างหน ้า เขาพูด

อย่างเร่งรีบว่า

“เลิกพูดเรือ
่ งไร ้สาระกันเถอะในตอนนีพ ้ วกเรามาเลือกกันคนละ
คนสองคนจากนัน ่ งเทียนสองสามคนก็
้ ก็เหลือไว ้ให ้หลินซูต
แล ้วกัน”
 ่ งเทียนมีสห
ผู ้อาวุโสหลายคนในหลิงซูต ี น ้าบิดเบีย
้ วและดูเหมือน
ว่าพวกเขาจะหวาดกลัวต่อชายชราคนนี้

"พีห ่ ม่าหยุน อูต

๋ งิ ตงเทียนเจ ้ายังขาดศษ ิ ย์ทม ี่ ศ ั ยภาพอยูอ
ี ก ่ ก
ี
หรือ ข ้าได ้ยินมาว่าเจ ้าพบต ้นกล ้าเซย ี นชนั ้ ดีสองคนเมือ ่ ไม่กวี่ น
ั
่ า่ นมา แล ้วเจ ้าจะมาแย่งชงิ กับคนอืน
ทีผ ่ ให ้เสย ี น้ำใจไปทำไม "

ชายชราทีช ื่ หม่าหยุนยิม
่ อ ้ และไม่พดู อะไร เขามองไปทีเ่ ย่ฟ่าน
และผังป๋ อตลอดเวลาจากนัน ้ พยักหน ้าเป็ นครัง้ คราว

่ งเทียนรู ้สก
การกระทำของเขาทำให ้ผู ้อาวุโสจากหลิงซูต ึ
ประหม่าเล็กน ้อย

คนอืน
่ ๆพวกเขาสามารถแบ่งปั นได ้ แต่เด็กน ้อยสองคนนีต
้ อ
่ ให ้
ตายพวกเขาก็ไม่ยอมมอบให ้กับผู ้ใด

“มอบพวกเขาคนใดคนหนึง่ ให ้อูต ๋ งิ ตงเทียนแล ้วข ้าจะชว่ ยเหลือ

ี าวชไี้ ปทีเ่ ย่ฟ่านและผังป๋ อ
เจ ้า” หม่าหยุนผู ้มีผมและเคราสข
พร ้อมกับข่มขูว่ า่

่ นัน
“มอบพวกเขาให ้ข ้าคนใดคนหนึง่ ไม่เชน ้ อย่าหาว่าข ้าไม่
เกรงใจ”

"ไม่มท
ี าง!"

่ งเทียนปฏิเสธโดยไม่ลงั เล
ผู ้อาวุโสหลายคนในหลิงซูต

ในเวลาเดียวกันผู ้อาวุโสจากตงเทียนคนอืน
่ ๆก็เริม
่ เลือกผู ้คนโดย
ไม่สนใจความยินยอมของอาวุโสของหลิงซูต ่ งเทียนแม ้แต่น ้อย
เย่ฟ่านตัง้ ใจฟั งและได ้รับข ้อมูลมากมาย

"ตงเทียน" ทีพ ้ ดูเหมือนจะดีกว่า "สำนัก

่ วกเขากล่าวถึงนัน
ั ดิส
ศก ิ ธิ"์ และเหมาะกับการฝึ กฝนมากกว่า
์ ท

จากท่าทางของผู ้อาวุโสของหลิงซูต ่ งเทียนก็สามารถเห็นได ้

ั เจนว่า หลิงซูต
อย่างชด ่ งเทียนน่าจะเป็ นเพียงแค่ชอ
ื่ เท่านัน้
มรดกของพวกเขาคงไม่เพียงพอทีจ ่ ะเป็ นตงเทียนทีแ่ ท ้จริง
39 - ร่างในตำนาน

ในขณะนีเ้ ป็ นไปไม่ได ้ทีห ่ งเทียนจะครอบครองผู ้มี

่ ลิงซูต
พรสวรรค์ทก ุ คนไว ้ หากพวกเขาทำเชน ่ นัน
้ ผู ้อาวุโสจากตงเทียน
อีกห ้าแห่งต ้องทำให ้พวกเขาได ้รับความเจ็บปวดอย่างแน่นอน

อย่างไรก็ตามมันเป็ นภาวะทีก ่ ลืนไม่เข ้าและคายไม่ออกเพราะ

ทุกคนทีอ่ ยูท
่ น
ี่ ต
ี่ า่ งก็ต ้องการเย่ฟ่านและผังป๋ อโดยไม่มข
ี ้อยก
เว ้น

ดังนัน
้ บรรยากาศทีต
่ งึ เครียดจึงเกิดขึน
้ อย่างหลีกเลีย
่ งไม่ได ้

ในเวลานีห ้ ลิวว่านซานชายวัยกลางคนผู ้สง่างามราวกับภูเขาได ้

ก ้าวไปข ้างหน ้าและกล่าวว่า

่ สูกั้ นเท่านัน
"ดูเหมือนว่าเราคงได ้แต่ตอ ้ "

"ถูกต ้อง" หลีอ ี่ ตงเทียนพยักหน ้าเห็นด ้วย

่ ง๋ิ ผู ้อาวุโสของจินเซย

“เพือ่ ไม่ให ้เป็ นการสร ้างความบาดหมางขึน ิ กัน

้ ก็ได ้แต่ต ้องตัดสน
ด ้วยวิธน
ี เี้ ท่านัน
้ ” ชายชราทีเ่ ป็ นผู ้อาวุโสของอูต๋ งิ ตงเทียนหม่า
หยุน ก็พยักหน ้าเห็นด ้วยเชน ่ กัน

่ งเทียนมีใบหน ้าบิดเบีย
ผู ้อาวุโสหลายคนของหลิงซูต ้ ว เย่ฟ่าน
และคนอืน ่ ๆถูกพบโดยพวกเขาแต่ในครัง้ นีพ
้ วกเขาต ้องแบ่งปั นผู ้
มีพรสวรรค์ออกไปให ้กับตงเทียนแห่งอืน่ ๆ

พวกเขาไม่รู ้ด ้วยซ้ำว่าตอนท ้ายพวกเขาจะเหลือผู ้มีพรสวรรค์ให ้

พากลับถึงสำนักหรือไม่
ผู ้อาวุโสหลายสบ ิ คนทะยานขึน ่ ้องฟ้ าและการต่อสูระหว่
้ สูท ้ าง
ยอดฝี มือเริม
่ ต ้นขึน
้

เย่ฟ่านและคนอืน ่ ๆทัง้ หมดออกจากห ้องโถงและมองขึน ้ ไปบน

ท ้องฟ้ า แต่น่าเสย ี ดายทีค่ นเหล่านัน
้ บินออกจากเมืองและทำ
สงครามในดินแดนห่างไกลซงึ่ พวกเขามองไม่เห็น

ท ้องฟ้ าในระยะไกลเกิดแสงสว่างว่าเป็ นครัง้ คราว เย่ฟ่านเพียง

ั ผัสได ้ถึงเสย
สม ี งกึกก ้องทีด
่ งั ขึน
้ รวมไปถึงเศษหินดินทรายทีพ
่ ัด
เข ้าสูเ่ มืองเป็ นบางครัง้ บางคราว

โจวยี่ หลินเจีย๋ และคนอืน่ ๆต่างตืน

่ ตาตืน
่ ใจทีไ่ ด ้เห็นผู ้อาวุโส
ี ดายทีพ
เหล่านี้ แต่น่าเสย ่ วกเขาไม่ได ้เห็นเหตุการณ์การต่อสู ้
โดยตรง

่ นัน
แต่ถงึ จะเป็ นเชน ้ พวกเขาก็มค ี วามตืน
่ เต ้นเป็ นอย่างมากและ
ต ้องการครอบครองพลังเชน ่ นี้

ไม่ถงึ ครึง่ ชวั่ โมงต่อมารุ ้งบนท ้องฟ้ าก็ปรากฏขึน

้ ทีด
่ ้านหน ้าของ
ห ้องโถงอีกครัง้

คนแรกทีม่ าถึงคือหญิงสาวนามเว่ยเว่ย ใบหน ้าทีง่ ดงามของนาง

ั ซอนเล็
มีความซบ ้ กน ้อยขณะทีค
่ วิ้ ก็ขมวดมุน
่

จากนัน
้ ผู ้อาวุโสคนอืน ่ งเทียนก็มาถึง แม ้ว่าพวกเขา
่ ๆในหลิงซูต
จะดูเขินอายและได ้รับบาดเจ็บจนเลือดอาบไปทัว่ ร่างแต่ใบหน ้า
ของพวกเขาก็สดใสและมีรอยยิม ้ ของผู ้ชนะ
คนทีอ่ ยูเ่ บือ
้ งหลังก็มรี อยแผลเป็ นไม่มากก็น ้อย แต่เมือ
่
เปรียบเทียบแล ้ว ใบหน ้าของพวกเขาก็บด ิ เบีย ั
้ วอย่างเห็นได ้ชด

หลิวว่านซานมีเลือดบนไหล่ของเขา เคราสข ี าวของหม่าหยุนถูก

ตัดออกไปครึง่ นึง และไม ้เท ้าในมือของหลีอ
่ ง๋ิ หญิงชราผมหงอก
ู ตัดออกเป็ นสองสว่ น
ก็ถก

“ไม่คด
ิ ว่าเว่ยเว่ยจะแข็งแกร่งถึงขนาดนีแ ้ ล ้ว หากมีนางเป็ นทีพ
่ งึ่
พา หลิงซูต ่ งเทียนคงทะยานขึน ่ ้องฟ้ าได ้ในก ้าวเดียว
้ สูท
เท่านัน
้ !” หม่าหยุนถอนหายใจ

เย่ฟ่านและคนอืน ่ ๆต่างก็ประหลาดใจมาก หญิงสาวทีช ื่

่ อ
เว่ยเว่ยคนนีด
้ เู บอบบางเหมือนดอกบัวทีง่ ดงามและบริสท ุ ธิ์ ไม่
คิดว่านางจะทรงพลังจนสามารถเอาชนะผู ้อาวุโสเหล่านีไ ้ ด้

“ในเมือ่ ข ้าพ่ายแพ ้ก็ไม่มอ

ี ะไรจะพูดอีก เจ ้าเลือกไปก่อนสองคน
ก็แล ้วกัน”

ใบหน ้าของหลิวว่านซานบิดเบีย ้ วเป็ นอย่างมาก แต่เขาก็มค

ี ำพูด
ั จะและเดินถอยหลังเล็กน ้อย
ทีเ่ ป็ นสจ

่ งเทียนก็ไม่มค
ผู ้อาวุโสหลายคนจากหลิงซูต ่ กัน
ี วามลังเลเชน
พวกเขาเลือกเย่ฟ่านและผังป๋ อโดยตรง จากนัน ้ พวกเขาก็มอง
หน ้ากันและกันและหัวเราะอย่างสนุกสนาน

หลังจากนัน
้ หม่าหยุนผู ้อาวุโสจากอูต ๋ งิ ตงเทียนก็เลือกหลิวอีอ
่ ี้
จากนัน
้ หลีอ ี่ ตงเทียนก็ก ้าวไปข ้างหน ้าและ
่ ง๋ิ ผู ้อาวุโสของจินเซย
เลือกจางจืง่ หลิง
อย่างไรก็ตามในเวลานีท้ ด ่ งเทียนใบหน ้าของ
ี่ ้านข ้างของหลิงซูต
ผู ้อาวุโสหลายคนก็เปลีย
่ นไปอย่างรุนแรงในขณะทีพ ่ วกเขา
ตรวจสอบร่างกายของเย่ฟ่าน

“เป็ นไปได ้ยังไง!?”

คนอืน่ ๆก็สงั เกตเห็นสถานการณ์ทน ี่ อี่ ย่างรวดเร็ว พวกเขาหันไป

มองผู ้อาวุโสของหลิงซูต ่ งเทียนทีด่ ไู ม่มค
ี วามสุขแม ้แต่น ้อยและ
ไม่เข ้าใจว่าเกิดอะไรขึน
้

“เกิดอะไรขึน
้ หากพวกเจ ้าไม่พอใจในคนทีพ
่ วกเจ ้าเลือกก็
สามารถเปลีย ่ นกับข ้าได ้?”

“เจ ้ามาดูเองเถิด”

่ งเทียนมองเย่ฟ่านด ้วยท่าทาง
ผู ้อาวุโสหลายคนจากหลิงซูต
เสย ี ใจอย่างสุดซงึ้ ๆ

คนอืน
่ ๆก็เข ้าใจทันทีวา่ ร่างกายของเย่ฟ่านต ้องมีปัญหาบาง
อย่างพวกเขาจึงรีบเดินเข ้าไปอย่างรวดเร็ว

หม่าหยุนผู ้อาวุโสอูต
๋ งิ ตงเทียนเป็ นคนแรกทีก
่ ล่าวขึน
้

“มีปัญหาอะไร? ชายหนุ่มคนนีแ้ ข็งแกร่งมากสามารถเทียบได ้

ี นของอาณาจักรสวรรค์เลยทีเดียว แล ้วพวกเจ ้า
กับต ้นกล ้าเซย
ไม่พอใจตรงไหน”
ในเวลานีท้ ก
ุ คนเดินเข ้ามาและเริม่ ตรวจสอบเย่ฟ่าน เมือ
่ ถูกผู ้คน
ึ ไม่สบายใจนัก แต่เขาไม่มค
แตะต ้องเย่ฟ่านก็รู ้สก ี วามสามารถใน
การหยุดสถานการณ์นี้

ี่ ตงเทียนหลีอ
ผู ้อาวุโสของจินเซย ่ ง๋ิ ก็มส ี น ้างงงวยแล ้วกล่าวว่า
ี ห

"จะมีรา่ งกายทีแ
่ ข็งแกร่งขนาดนีไ
้ ด ้ยังไง"

หลังจากการสำรวจเป็ นเวลานานหลิวว่านซานก็เผยรูปลักษณ์ท ี่
ื่ ว่า
ไม่น่าเชอ

"กงล ้อแห่งชวี ต
ิ ทีแ
่ ข็งแกร่งทีส
่ ดุ มีพรสวรรค์สงู สง่ จนน่า
เหลือเชอื่ แต่น่าเสย ี ดาย! น่าเสยี ดายทีม ั ไม่สามารถใช ้
่ น
ประโยชน์ได ้ ..."

"เกิดอะไรขึน
้ ?!"

ยังมีหลายคนทีไ่ ม่เข ้าใจคำพูดของเขา ร่างของเด็กหนุ่มคนนี้

เหมาะสมทุกประการทีจ ่ ะทำการฝึ กฝน มันจะไร ้ประโยชน์ได ้
อย่างไร?

ในขณะนีห ้ ม่าหยุนแห่งอูต
๋ งิ ตงเทียน ดูเหมือนจะจำอะไรบาง
อย่างได ้ในทันใด และพูดกับตัวเองว่า

"มันเป็ น ... ประเภทของร่างกายในตำนานหรือไม่"

่ สำรวจร่างกายของเย่ฟ่านอีกครัง้ นิว้ ของเขาเปล่งประกาย

เขาเริม
เหมือนกับหยกสแ ี ดงและทำการตรวจสอบร่างกายของเย่ฟ่านอ
ย่างละเอียดถีถ
่ ้วน
 ้
หม่าหยุนใชเวลาไม่
นานก่อนจะหยุดนิง่ และกล่าวว่า

"โลกนีม
้ รี า่ งกายในตำนานจริงๆ ..."

ี น ้าแปลกๆ
"ร่างกายอะไร?" ผู ้คนทัง้ หมดแสดงสห

"คนฟ้ าบรรพกาล"

หม่าหยุนกลืนน้ำลายผ่านลำคอทีแ
่ ห ้งผากก่อนจะพูดคำนีอ
้ อก
มาได ้

"อะไร ?!" ทุกคนทีอ

่ ยูท
่ น
ี่ ต
ี่ า่ งอุทานออกมาด ้วยความตกใจ

่ งเทียนรีบดึงเย่ฟ่านไปข ้างหลังเพือ
ผู ้อาวุโสหลายคนในหลิงซูต ่
ตรวจสอบเย่ฟ่านอีกครัง้

ึ เหลือเชอ
หลิวว่านซานรู ้สก ื่ และพูดว่า

"เอีย
๋ นตีม
้ ค
ี วามกว ้างใหญ่ไพศาลแต่กเ็ ป็ นเพียงหยดน้ำใน
มหาสมุทรเมือ ่ เทียบกับตงหวง ถึงจะเป็ นอย่างนัน
้ แต่ในตงหวง
ของพวกเราก็ไม่เคยปรากฏร่างกายในตำนานระดับนีข ้ น
ึ้ เลย "

หลีอ ี่ ตงเทียนสา่ ยหัวและกล่าวว่า

่ ง๋ิ ผู ้อาวุโสของจินเซย

"มันเป็ นไปไม่ได ้ทีร่ า่ งกายระดับนีจ้ ะปรากฏขึน ้ ข ้าเคยได ้ยินมา

ว่าในอดีตมีมรี า่ งในตำนานเชน ่ นีอ
้ ยูบ
่ ้าง แต่พวกเขาถูกเก็บซอ ่ น
ไว ้โดยมหาอำนาจและไม่ให ้ปรากฏสูโ่ ลกภายนอก"
ในเวลานีส้ ายตาของทุกคนทีม ่ องไปยังเย่ฟ่านนัน
้ เต็มไปด ้วย
ความร ้อนแรง แม ้แต่โจวยี้ หลินเจีย
๋ และคนอืน
่ ๆก็ยงั มองเย่ฟ่าน
ี น ้าแปลกๆ
ด ้วยสห

แต่ในขณะนัน
้ หม่าหยุนแห่งอูต
๋ งิ ตงเทียนก็กระแอมและพูดว่า

"พวกเจ ้าเข ้าใจผิดแล ้ว"

"แล ้วมันคืออะไร?"

"เกิดอะไรขึน
้ ?"

ทุกคนมองเขาด ้วยความประหลาดใจ

“เขามีรา่ งกายในตำนานจริงๆไม่มข ี ้อผิดพลาด แต่มน

ั จะมีคา่ ก็ตอ
่
เมือ
่ เขาฝึ กฝนอยูใ่ นยุคโบราณเท่านัน้ ”

"เจ ้าหมายถึงอะไร?"

หม่าหยุนอธิบายว่า

"ทุกคนน่าจะรู ้อยูแ
่ ล ้วว่าหากร่างกายแบบนีป้ รากฏขึน ้ ในโลกยุค
โบราณซงึ่ เต็มไปด ้วยพลังจิตวิญญาณและกฎแห่งเต๋าทีส ่ มบูรณ์
เมือ
่ เขาผงาดขึน ้ เขาจะกลายเป็ นผู ้ทีส
่ ามารถเย ้ยฟ้ าท ้าดินไม่มผ
ี ู้
ใดทัดเทียม

แต่เมือ
่ เขาเกิดขึน
้ มาในยุคนีท
้ เี่ ต๋าผู ้ยิง่ ใหญ่ไม่มค
ี วามสมบูรณ์
และขาดแก่นแท ้แห่งจิตวิญญาณเขาต ้องใชความพยายามใน ้
 ่ นับร ้อยเท่า แล ้วเขาจะประสบผลสำเร็จ
การฝึ กฝนมากกว่าคนอืน
ได ้อย่างไร”

“เจ ้าพูดถูกแล ้ว!… ”

เมือ
่ พูดถึงเรือ
่ งนีท้ ก
ุ คนก็มองไปยังเย่ฟ่าน แต่สายตาพวกเขาไม่
ได ้มีความตืน่ เต ้นอีกแล ้วและมันเต็มไปด ้วยความผิดหวังมาก
กว่า

ร่างกายระดับตำนานนีใ้ ชว่ า่ จะไม่เคยปรากฏขึน ้ ในโลก แต่มน

ั
้ พยากรมากมายมหาศาลในการฝึ กฝน มิหนำซ้ำยังไม่
ต ้องใชทรั
การันตีความสำเร็จ ดังนัน
้ ร่างกายชนิดนีจ้ งึ ไม่แตกต่างอะไรจาก
้
ขยะทีไ่ ม่สามารถใชงานได ้

"ร่างกายทีล ่ ้ำค่าในสมัยโบราณต ้องมาสูญสน ิ้ อนาคตในยุคนี้

อนิจจา!" ผู ้อาวุโสหลายคนในหลิงซูต ่ งเทียนถอนหายใจและไม่
ได ้ให ้ความสนใจต่อเย่ฟ่านอีก
 ่ งเทียน
40 - หลิงซูต

จนถึงตอนนีเ้ ย่ฟ่านและพรรคพวกของเขาเหลือเพียง 13 คน
และคนอืน
่ ๆทัง้ หมดเสยี ชวี ต
ิ แล ้ว

ยกเว ้นเย่ฟ่านทีม ่ รี า่ งกายแปลกประหลาด อีกสบ ิ สองคนทีเ่ หลือ

ต่างก็ถกู แย่งชงิ ให ้เข ้าร่วมสำนักต่างๆด ้วยความเท่าเทียมสำนัก
ละสองคน

นีเ่ ป็ นทางเลือกทีไ่ ม่สามารถปฏิเสธได ้ โจวยี่ หลินเจีย

๋ และคน
อืน ่ ๆก็ไม่คด ่ ู ้อาวุโสหลายคนในหลิงซู่
ิ จะปฏิเสธตัง้ แต่แรก ดังทีผ
ตงเทียนกล่าว นีเ่ ป็ นโอกาสสำหรับพวกเขา

ในท ้ายทีส
่ ด
ุ เย่ฟ่านก็อยูใ่ นตำแหน่งทีข
่ ด
ั เขินและน่าอาย ใน
ตอนแรกทุกคนต่างก็แย่งชงิ เขาสุดท ้ายแล ้วเขากลับถูก
หมางเมินแบบนี้

้ ะใช ้
“ข ้าจะไม่ไปกับท่านโดยไม่พาเย่ฟ่านไปด ้วย” (หลังจากนีจ
สรรพนามแบบนีน ้ ะครับ)

ในขณะนีผ ิ เอ็ดสบ
้ ังป๋ อดูเหมือนเด็กอายุเพียงสบ ิ สองปี ท ี่
เอาแต่ใจคนหนึง่

“อย่างมากทีส ุ เย่ฟ่านและข ้าก็ใชช้ วี ต

่ ด ิ อย่างคนธรรมดาอยูใ่ น
โลกใบนี้ ”

่ งเทียนอธิบายว่า
ผู ้อาวุโสคนหนึง่ ของหลิงซูต
"ไม่มม ี นุษย์ปถ
ุ ช
ุ นธรรมดาทีส ั อยูใ่ นตงเทียนได ้ นั่น
่ ามารถอาศย
จะเป็ นการทำร ้ายเขาซะเปล่าๆ"

เย่ฟ่านเข ้าใจอย่างชดั เจน หลังจากคิดทบทวนอย่างรอบคอบ

แล ้ว เขาก็นกึ ถึงสถานการณ์ตา่ งๆทีอ
่ าจเกิดขึน
้

มีผู ้ฝึ กตนในตงเถียนไม่น ้อยซงึ่ มันไม่เหมาะสมกับคนธรรมดา

เหมือนเขา แม ้ว่าจะมีผังป๋ อดูแลแต่กไ ่ ผนระยะยาวดังนัน
็ ม่ใชแ ้
เขาควรจะตัดปั ญหาโดยการไม่ไปกับทุกคนจะดีกว่า

“ผังป๋ อ ไปกับพวกเขาเถอะ ข ้าจะอยูท

่ น
ี่ บ
ี่ างทีคนธรรมดาก็ไม่ได ้
เป็ นชวี ต
ิ ทีเ่ ลวร ้ายอะไร”

“ไม่ พวกเราต ้องไปด ้วยกัน” ผังป๋ อค ้านอย่างหนักแน่น

“ตกลง งัน
้ พาเย่ฟ่านไปกับเขาด ้วย”

ผู ้อาวุโสหลายคนในหลิงซูต ่ งเทียนไม่ต ้องการให ้ผังป๋ อรู ้สก

ึ แย่
ดังนัน ิ ใจผ่าเย่ฟ่านไปด ้วย
้ พวกเขาจึงตัดสน

้ อน!"
"ชาก่

เย่ฟ่านเขาไม่ได ้มีความสุขทีถ
่ ก
ู ปฏิบต ่ นีด
ั เิ ชน ้ งั นัน
้ เขาจึงกล่าว
ี งนิง่ สงบว่า
ด ้วยน้ำเสย

“ข ้าบอกแล ้วไงว่าจะไม่ไปกับพวกท่าน”

ั ชวน
“เย่ฟ่าน นีเ่ ป็ นโอกาส…” ผังป๋ อรีบชก
เย่ฟ่านสา่ ยหัวและพูดว่า

ั ชวนข ้า”
“เจ ้าไม่จำเป็ นต ้องชก

เขาแค่คดิ อย่างถีถ่ ้วนและเข ้าใจอย่างถ่องแท ้ว่าเมือ

่ เขาเข ้าร่วม
กับสำนักศกั ดิส ิ ธิแ
์ ท ิ กับปั ญหาต่างๆนานา ผู ้
์ ล ้วเขาอาจจะเผชญ
อาวุโสจากหลิงซูต ่ งเทียนก็บอกเป็ นนัยเชน
่ กัน

“ถ ้าเจ ้าไม่ไป ข ้าจะไม่ไปกับพวกเขา”

ื่ สต
ผังป๋ อมีความซอ ั ย์มาก และเขาไม่อยากทิง้ เย่ฟ่านและ
เดินทางออกไปเพียงลำพัง

เย่ฟ่านยิม
้ และพูดว่า

“ในอนาคตข ้าจะต ้องพึง่ พาเจ ้า ในอนาคตเจ ้าก็ค ้นหาเซย ี นหญิง

เทพธิดา หรืออะไรก็ได ้มาให ้ข ้าสกั คน ข ้าไม่จู ้จีจ
้ ก
ุ จิกอยูแ
่ ล ้ว "

ึ ว่ามีสายตาแปลกๆจากด ้านข ้างมองมาทีพ

ผังป๋ อรู ้สก ่ วกเขา

ั ชวนอีกครัง้
“เย่ฟ่านเจ ้าควรไปกับข ้า” ผังป๋ อชก

ั พัก แต่
“ข ้าอยากไปกับเจ ้าจริงๆ แต่ข ้าแค่อยากไปเป็ นแขกซก
ไม่รู ้ว่าคนในสำนักหลิงซูจ
่ ะอนุญาตหรือเปล่า”

เย่ฟ่านกล่าวเบาๆ เขาไม่เต็มใจทีจ ่ ะตัดอนาคตตัวเองจากการ

เป็ นเซยี น ดังนัน
้ เขาจึงต ้องการไปทีส่ ำนักหลิงซูเ่ พือ
่ ทำความ
เข ้าใจ แต่ไม่ต ้องการทีจ่ ะผูกพันกับนิกาย
“ก็ได ้ ตราบใดทีเ่ จ ้าเต็มใจไป”

ึ ว่ามีวธิ ท
ผังป๋ อมีความสุขในทันที ตราบใดทีเ่ ย่ฟ่านไปเขารู ้สก ี จ
ี่ ะ
ทำให ้เย่ฟ่านสามารถฝึ กฝนได ้เชน่ กัน และในเวลานีส ้ ายตาของ
่ งเทียนทันที
เขาก็จับจ ้องไปยังผู ้อาวุโสของหลิงซูต

"ตกลง." ในทีส
่ ด
ุ ผู ้อาวุโสหลายคนก็พยักหน ้า

เย่ฟ่านและพรรคพวกของเขากำลังจะแยกจาก ในอนาคตพวก
เขาไม่รู ้ว่าจะได ้พบกันอีกหรือไม่

ในตอนนีเ้ ย่ฟ่านดูพเิ ศษน ้อยทีส ่ ด ั อนาคต

ุ อย่างไม่ต ้องสงสย
ของเขาสน ิ้ หวังแล ้ว แม ้ว่าในครัง้ ต่อไปทุกคนจะมีโอกาสได ้พบ
กันอีกแต่กเ็ ป็ นไปได ้อย่างยิง่ ทีเ่ ขาไม่สามารถปรากฏตัวต่อหน ้า
ทุกคนได ้

เมือ ี ปลกๆและการ
่ ทุกคนมองมาทีเ่ ขา พวกเขาทัง้ หมดแสดงสแ
แสดงออกของพวกเขาแตกต่างกัน

ึ ทีพ
สุดท ้ายก็ความรู ้สก ่ กันก็ไม่ใชว่ า่ จะเหมือนกัน
่ วกเขามีตอ
ทัง้ หมด

“เย่ฟ่าน นีใ่ ห ้เจ ้า…”

หลิวอีอ้ ม
ี้ อบสายประคำในมือให ้เย่ฟ่านก่อนจะจากไปโดยไม่รอ
ให ้เขาปฏิเสธ

“ทีจ
่ ริงแล ้วการเป็ นคนธรรมดาก็ไม่มอ ี ะไรแย่พวกเราเกิดมาก็ล ้วน
ิ้ มีชวี ต
แล ้วแต่เป็ นคนธรรมดาทัง้ สน ิ อยูด ี่ ว
่ ้วยความสุขนะ” หลีเ่ สย
ม่านมาเดินเข ้ามาพูดกับเขาด ้วยสายตาทีล ึ ซงึ้ แล ้วหันหน ้ากลับ
่ ก
ไป

ื่ ว่าเจ ้าจะสามารถมี
“เย่ฟ่าน ข ้าขอให ้เจ ้าโชคดีในอนาคต และเชอ
สสี น
ั ในโลกนีด้ ้วยความสามารถของเจ ้า” หลินเจีย ๋ ก็เดินออกไป
หลังจากพูดประโยคนี้

ต่อจากนัน
้ โจวยีแ
่ ละหวังจือ ่ กัน
่ เหวินก็มาอำลาเชน

“อันทีจ่ ริงการเป็ นคนธรรมดาก็ไม่ใชเ่ รือ่ งแย่คนในโลกนีส ้ ว่ นมาก

ก็เป็ นคนธรรมดาก็ไม่มอ ี ะไรต ้องหดหูใ่ จ” โจวยีย
่ ม
ิ้ และตบไหล่
เย่ฟ่านเบาๆ

เย่ฟ่านเพียงยิม
้ ตอบกลับแล ้วพูดว่า

"ใครจะสามารถบอกอนาคตได ้"

……

ครูต่ อ ิ ก็พงุ่ ขึน

่ มาสายรุ ้งวิเศษนับสบ ้ ไปบนท ้องฟ้ าทีละเสน้ ทะลุ
ท ้องฟ้ ายามค่ำคืนอันเงียบสงบราวกับดาวตกทีส ่ ว่างไสว และทุก
คนก็หายไปเชน ่ นัน
้

เมือ
่ คนจากตงเทียนอืน ่ ๆจากไป ผู ้อาวุโสหลายคนในหลิงซูตง
เทียนก็พด
ู กับผังป๋ อและเย่ฟ่านว่า

่ ริงแล ้วสำนักของพวกเราไม่ได ้อยูห

“ทีจ ่ า่ งไกลกันมากนัก ถ ้าเจ ้า
สามารถฝึ กฝนจนมีความแข็งแกร่งภายในหลิงซูต ่ งเทียน การที่
พวกเจ ้าจะเดินทางไปเยีย่ มทุกคนก็ไม่ใชเ่ รือ่ งยากอะไร”
ในทีส
่ ด
ุ ผู ้คนกลุม
่ หนึง่ ก็หยุดอยูห ี นทีม
่ น ้าภูเขาเซย ่ ห
ี มอกหนา
และมีความสุขสงบ

ต ้นไม ้เขียวชอุม
่ ศาลาและหอคอยทีเ่ รียงรายอยูด ่ ้านหลังน้ำตก
นกกระเรียนบินอยูท ่ า่ มกลางธรรมชาติทส
ี่ ดใส นีเ่ ป็ นสถานทีท่ ี่
งดงามราวกับสวรรค์

“นีค
่ อ
ื หลิงซูต่ งเทียนเหรอ?” ผังป๋ ออดไม่ได ้ทีจ
่ ะถามก่อนจะ
กระซบ ิ กับเย่ฟ่านว่า "นกกระเรียนพวกนีอ
้ ้วนมาก พวกเราลองจับ
มันมาย่างดีหรือเปล่า..."

่ นีก
ผู ้อาวุโสคนหนึง่ ทีไ่ ด ้ยินเชน ้ ต
็ ะคอกออกมาด ้วยความโกรธ

"นั่นคือนกกระเรียนทีผ่ า่ นการบำเพ็ญเพียรจนมีสติปัญญาไม่
เป็ นรองมนุษย์ อย่าได ้ไปยุง่ กับพวกมันเด็ดขาด ด ้วยความ
สามารถของเจ ้าไม่ถก ู มันจับกินก็ดแี ค่ไหนแล ้ว"

ทีแ
่ ห่งนีไ ่ ว่ นทีเ่ ป็ นสำนักหลิงซู่ แต่เป็ นเพียงประตูภเู ขา
้ ม่ใชส
เท่านัน
้ และทีด ่ ้านหน ้ามีตวั อักษรโบราณถูกเขียนไว ้ว่า “ชุมนุม
จิตวิญญาณ”!

โดยธรรมชาติแล ้วผังป๋ อไม่รู ้จักอักขระโบราณสองตัวนี้ ผู ้อาวุโส

ทีอ ่ ยูด่ ้านข ้างดูเหมือนจะให ้ความเอ็นดูเขาเป็ นพิเศษได ้กล่าวว่า
นีเ่ ป็ นเพียงทางเข ้าของถ้ำสวรรค์หลิงซู

ตามตำนานเล่าว่าสถานทีแ ่ ห่งนีเ้ คยพังทลายมาก่อนเมือ

่ นานมา
แล ้ว มันถูกสร ้างขึน
้ มาใหม่โดยคนรุน ่ หลังและแสดงให ้เห็นถึง
ประวัตศ ิ าสตร์อนั ยาวนานของถ้ำสวรรค์หลิงซู
คนรุน
่ หลังเคยขุดค ้นและทำความสะอาดทีน ่ ใี่ นวงกว ้างโดยหวัง
ี นในซากปรักหักพัง แต่ผลลัพธ์สด
ว่าจะพบสมบัตเิ ซย ุ ท ้ายก็ไม่ม ี
อะไร

เมือ
่ ทุกคนเดินไปเรือ่ ยๆเข ้าสูส ่ ว่ นใดของดินแดนแห่งนีก้ พ็ บดิน
แดนเซย ี นทีง่ ดงามยิง่ กว่าสงิ่ ทีอ ่ ยูภ ิ เท่า
่ ายนอกหลายสบ

“นีค
่ อ ่ งเทียนเหรอ?”
ื หลิงซูต

"มันเป็ นโลกใบเล็กๆทีซ ่ นอยูใ่ นโลกใบใหญ่หรือไม่!"

่ อ

ผู ้อาวุโสหลายคนพอใจกับปฏิกริ ย
ิ าของเย่ฟ่านและผังป๋ อ

พืชพรรณทีน ่ ด
ี่ เู หมือนจะได ้รับการบำรุงหล่อเลีย
้ งโดยแก่นแท ้
ของดวงอาทิตย์และดวงจันทร์ แม ้แต่ทใี่ ต ้ต ้นไม ้ธรรมดาเหล่านัน ้
ก็ยงั มีหญ ้าเขียวชอุม ่

ในขณะนัน ้ เย่ฟ่านตกอยูใ่ นภวังค์ และทันใดนัน้ ก็มเี สย ี งสวด

คัมภีรด
์ งั ขึน
้ ในจิตใจของเขาราวกับเสย ี งระฆังศกั ดิส ิ ธิท
์ ท ์ ด
ี่ งั ก ้อง
เหมือนเสย ี งสวรรค์

นีเ่ ป็ นอักขระโบราณทีเ่ ขาเคยอ่านพบบนฝาของโลงศพทองแดง

ขนาดเล็กทีซ ่ นอยูใ่ นโลงศพความแดงซงึ่ พวกเขาใชโดยสาร
่ อ ้
มา
41 - การฝึ กฝนคืออะไร

่ ว่ นลึกของสำนักหลิงซูม
หลังจากทีเ่ ดินเข ้าสูส ่ ากกว่าหนึง่ ร ้อย
ี งสวดคัมภีรท
ก ้าวเสย ์ ดี่ งั อยูใ่ นจิตใจของเย่ฟ่านก็หยุดลง

ด ้านหน ้าของเขาเป็ นบันไดหินสค ี รามโบราณหลายสบ ิ ขัน

้ และ
ึ สงสย
เย่ฟ่านรู ้สก ั กับเรือ
่ งทีเ่ กิดขึน
้ กับเขาตอนนี้ แต่เขาไม่ได ้เล่า
ให ้ใครฟั ง

จากระยะไกล น้ำตกยาวพันวาตกลงมาจากภูเขาสูงมีลก ั ษณะ

้
งดงามเหมือนกับทางชางเผือกและสง่ เสย
ี งก ้องเหมือนม ้าควบ
ตระการตาและงดงาม

ี นจริงๆ” ผังป๋ ออุทานออกมา

“สมกับเป็ นดินแดนเซย

ทางคดเคีย้ วนำไปสูเ่ สนทางอั

้ ้
นเงียบสงบ เสนทางที ป
่ ด
ู ้วยหินตัด
ผ่านน้ำตกและลมเข ้าสูส ่ ว่ นลึกของภูเขาเซยี นทีส
่ วยงาม

ระหว่างทางมีต ้นไม ้โบราณสูงตระหง่านและกิง่ ก ้านก็แข็งแรง

ราวกับมังกร อาคารหลายแห่งทีซ ่ นตัวอยูใ่ นป่ าเป็ นความ
่ อ
กลมกลืนทีเ่ ป็ นธรรมชาติอย่างยิง่

สองข ้างทางของถนนโบราณมีทงุ่ ยาซงึ่ โสมหนาเท่าแขนเด็ก

เห็ดหลินจือวิเศษเก ้าใบและมีสมุนไพรทีไ่ ม่รู ้จักมากมายเป็ น
ประกายระยิบระยับพร ้อมกับสง่ กลิน
่ หอมออกมาไม่หยุด
คนสว่ นใหญ่ทพ ี่ บเจอระหว่างทางร่วมแสดงความเคารพต่อผู ้
อาวุโสทีเ่ ดินไปกับพวกเย่ฟ่าน และพวกเขาก็แสดงความเป็ น
มิตรต่อเว่ยเว่ยมาก

สถานะของอัจฉริยะทีย
่ งิ่ ใหญ่ทส
ี่ ด ่ งเทียนของนาง
ุ ในหลิงซูต
สามารถจินตนาการได ้

เว่ยเว่ยแสดงความเคารพตอบกลับทุกคนโดยไม่มค ี วามเย่อหยิง่
ในดินแดนอันบริสท ุ ธิอ
์ น ี น
ั เงียบสงบนี้ นางแจ่มใสราวกับเซย
และในทีส ่ ด
ุ ก็จากไปเหมือนลมพัดเบาๆ

เย่ฟ่านและผังป๋ อถูกพาไปทีภ ่ เู ขาเตีย

้ เตีย
้ มีกระท่อมสามหรือห ้า
หลัง สวนไผ่สองหรือสามต ้นทุง่ ยาพร ้อมบ ้าน และต ้นไม ้เก่าแก่
ื่ มต่อกันอย่างใกล ้ชด
หลายต ้นทีเ่ ชอ ิ

แม ้ว่าจะไม่มไี ม่มวี งั โบราณอย่างทีพ

่ วกเขาคิดแต่ทก ุ อย่างดู
ธรรมดาและเรียบง่ายเปรียบเสมือนดินแดนบริสท ุ ธิน
์ อกโลก

“เจ ้าพักทีน
่ ก
ี่ อ
่ น”

ผู ้อาวุโสหลายคนจากไปหลังจากบอกและอธิบายก่อนจะพา
เพือ ั ้ อีกคนหนึง่ ไปพร ้อมกับพวกเขา
่ นร่วมชน

ใกล ้เทีย
่ งเด็กชายอายุ 12-13 ปี มาทีน่ พ
ี่ ร ้อมกับกล่องอาหารและ
ขอให ้พวกเขากิน อาหารนัน ้ เรียบง่ายมาก มีรากบัวจำนวนมาก
และอาหารสว่ นใหญ่ล ้วนถูกสร ้างมาจากสมุนไพรแปลกๆ

“มือ
้ นี.้ ..เจ ้ากินได ้ไหม ไม่มแ ี ม ้แต่เนือ ั แต่กย
้ สบ ็ งั ดีกว่าในชว่ ง
2-3 วันนีท ้ ไี่ ด ้กินแต่ผลไม ้กับน้ำแร่ "
แม ้ว่าอาหารจะไม่มน ี ้ำมันหรือผงชูรส แต่เย่ฟ่านและผังป๋ อก็
กวาดล ้างทุกสงิ่ ทุกอย่างไม่ทงิ้ ไว ้แม ้แต่เศษผัก

“สง่ ไก่ยา่ งให ้หน่อยได ้มัย

้ ”

เมือ ี น ้าอ ้อนวอนเด็กหนุ่มคนนัน

่ เห็นทัง้ สองคนมีสห ้ ก็ตกตะลึง
เล็กน ้อยก่อนจะพูดว่า

"ไม่ ... ไม่ได ้สงิ่ เหล่านีเ้ ป็ นข ้อห ้าม หากพวกเจ ้าทานไม่อม

ิ่ ข ้า
จะยกอาหารมาเพิม ่ ให ้ได ้"

“ทำไมไม่มเี นือ
้ ก็เห็นอยูช ั ๆว่าพวกเจ ้าเลีย
่ ด ้ งนกกระเรียนกับ
กวางขาวไว ้มากมาย ทำไมไม่จับพวกมันมาหันสก ั ตัว นก
กระเรียนตัวนัน
้ กำลังอ ้วนได ้ทีอ
่ ยูพ
่ อดี "

เด็กชายผู ้สง่ อาหารรู ้สก

ึ ตกใจแล ้วรีบวิง่ หนีจากพวกเขาราวกับ
พบเจอสตั ว์ประหลาด

“ดูเหมือนว่าการฝึ กวิชาเซย ี นจะไม่ใชเ่ รือ ้ า่ ง

่ งของโชค วันนีช
ขมขืน ่ เหลือเกิน ข ้ากินเนือ
้ ไม่ได ้ อนาคตข ้าจะเป็ นอย่างไร?” ผัง
ป๋ อบ่นอยูเ่ รือ
่ ย

่ กัน ในตอนนีเ้ ขาต ้องการไก่

เย่ฟ่านก็หวิ ไม่น ้อยไปกว่าผังป๋ อเชน
ย่างและไวน์อก ี หนึง่ ขวดเป็ นอย่างมาก

สบิ วันผ่านไปเชน ่ นีแ

้ ละผู ้อาวุโสหลายคนไม่เคยปรากฏตัวเลย
่ ง่ อาหารมาค่อยๆคุ ้นเคยกับพวกเขา หลังจากสนทนา
เป็ นเด็กทีส
กันอย่างต่อเนือ
่ งเย่ฟ่านและผังป๋ อก็คอ
่ ยๆปรับตัวเข ้ากับภาษา
จีนโบราณนี้

เด็กหนุ่มคนนีอ ่ ำนักแห่งนี้
้ จิ ฉาพวกเขามาก ว่ากันว่าคนทีเ่ ข ้าสูส
ครัง้ แรกไม่มท ่ ักเป็ นการสว่ นตัว
ี างจะได ้รับทีพ

“กระท่อมหลังเดียวพวกเจ ้าอยูก
่ น
ั ถึงห ้าคนเลยเหรอ?”

เย่ฟ่านและผังป๋ อสวมเสอ ื้ ผ ้าทีเ่ ด็กหนุ่มคนนัน

้ สง่ มาให ้ ยกเว ้นว่า
ผมของพวกเขายังสน ั ้ มาก และสว่ นอืน ่ ๆก็ไม่มค
ี วามแตกต่าง
อะไรกับผู ้คนในหลิงซูต ่ งเทียน

“เจ ้าพูดแบบนัน้ ไม่ได ้ ทุกอย่างทีอ

่ ยูร่ อบๆภูเขาเตีย
้ นีเ้ ป็ นของเจ ้า
สองคน ถ ้าเจ ้ามีความสามารถ จ ้าก็สามารถเปิ ดถ้ำเพือ ่ ใชฝึ้ กฝน
ได ้โดยไม่มข
ี ้อห ้าม”

“ในเมือ่ ภูเขาแคระเป็ นของเรา ถ ้าข ้าฆ่ากวางและนกกระเรียนจะ

ไม่มใี ครสนใจพวกเราใชห ่ รือไม่?”

เมือ
่ ได ้ยินคำพูดของทัง้ สองคน เด็กหนุ่มก็ไม่กล ้ารับคำอีกต่อไป
ึ ว่าทัง้ สองคนกล ้าหาญจริงๆ และมีความคิดทีแ
เขารู ้สก ่ ตกต่าง
จากคนทัว่ ไปอย่างสน ิ้ เชงิ

“ไม่ต ้องกลัวพวกเราแค่ล ้อเล่น บอกพวกเราหน่อยว่าการฝึ กฝน

คืออะไร”

นีเ่ ป็ นปั ญหาทีเ่ ย่ฟ่านและผังป๋ อกังวลอย่างมาก ถึงตอนนีพ้ วก

เขาไม่เข ้าใจเลย พวกเขาได ้ยินคำว่าฝึ กฝนวิชาเซย ี นมา
มากมายแต่พวกเขาไม่เข ้าใจว่ามันต ้องทำยังไง"
เด็กชายสา่ ยหัวไม่พด
ู อะไร เขายังไม่สามารถเดินเข ้าสูเ่ สนทาง
้
การฝึ กฝนภายในหลิงซูต ่ งเทียนดังนัน ่ กัน
้ เขาจึงไม่รู ้อะไรเชน

“ดูเหมือนว่าเจ ้าจะรอต่อไปไม่ไหวแล ้ว”

ในขณะนีช
้ ายชราคนหนึง่ ก็ปรากฏตัวขึน
้ ทีห
่ น ้าภูเขาแคระ

แขนเสอ ื้ ใหญ่ของเขาโบกสะบัดและเท ้าของเขาไม่แตะพืน

้ เขา
มาทีก
่ ระท่อมเหมือนสายลมและทักทายด ้านข ้างก่อนจะบอก
เด็กหนุ่มคนนัน
้ ให ้ออกไป

“ไปเถอะ”

"ท่านคือ ... "

ทัง้ เย่ฟ่านและผังป๋ อไม่รู ้จักชายชราคทีม

่ ผ ี ดงก่ำและผมยาว
ี วิ สแ
ี าว เขาดูเหมือนเซย
สข ี นชราทีม ่ าจากสวรรค์

่ งเทียนชอ
"ข ้าเป็ นผู ้อาวุโสของหลิงซูต ื่ อูช
๋ งิ เฟิ ง"

“ยินดีทไี่ ด ้พบผู ้อาวุโส แต่ทา่ นชว่ ยปรับปรุงอาหารของเราก่อน

ได ้หรือเปล่า อาหารนีเ้ บาเกินไปและตอนนีเ้ ราเห็นแค่ต๊ กั แตนก็
น้ำลายไหลแล ้ว” ผังป๋ อบ่นซ้ำแล ้วซ้ำเล่า

๋ งิ เฟิ งกล่าวอย่างเคร่งขรึมว่า
ผู ้อาวุโสอูช

"โลกเต็มไปด ้วยความโลภ สงิ่ แรกทีต

่ ้องทำคือตัดความรุง่ โรจน์
และชำระร่างกายด ้วยการนั่งสมาธิ หากเจ ้าไม่สามารถเลิก
 ิ ความยากลำบากของการฝึ กฝนเซย
ปรารถนาได ้ เจ ้าจะเผชญ ี น
ได ้อย่างไร "

เมือ่ ได ้ยินคำพูดเหล่านี้ ผังป๋ อก็ยากทีจ

่ ะพูดอะไรออกมา แต่
เนือ
่ งจากเย่ฟ่านไม่ได ้เข ้าร่วมตงเทียนฟู่ ตี้ มันจึงยากทีจ
่ ะขอ
อะไรทีน ่ ี่

เย่ฟ่านและผังป๋ อมีปัญหามากมายในใจ แต่เย่ฟ่านไม่เก่งในการ

เอ่ยวาจา ในขณะทีผ ิ ย์ของหลิงซูต
่ ังป๋ อทีเ่ ป็ นศษ ่ งเทียนอยูแ
่ ล ้ว
ดังนัน
้ เขาจึงสามารถพูดอะไรก็ได ้ตามทีใ่ จต ้องการ

๋ งิ เฟิ งชไี้ ปทีท

อาวุโสอูช ่ ้องฟ้ าแล ้วกล่าวว่า

"เจ ้าเห็นว่าท ้องฟ้ าสะอาดไหม"

"หลายพันลีไ้ ม่มเี มฆ ท ้องฟ้ าสะอาดและเป็ นธรรมชาติมาก"

เย่ฟ่านไม่รู ้ว่าทำไมเขาถึงถาม แต่เมือ
่ อาวุโสคนนีม
้ องมาทีเ่ ขา
ดังนัน
้ เขาจึงจำเป็ นต ้องตอบ

"ผิด ฝุ่ นไม่มท

ี ส ิ้ สุด" ผู ้อาวุโสอูช
ี่ น ๋ งิ เฟิ งเปิ ดฝ่ ามือของเขาและ
กล่าวว่า "แม ้แต่ในฝ่ ามือนีก ้ ย
็ งั มีฝนไม่
ุ่ รู ้จบ"

ั
"ท่านหมายถึงอะไร?" ผังป๋ อถามด ้วยความสงสย

๋ งิ เฟิ งไม่สนใจคำพูดของเขาและกล่าวต่อไปว่า
ผู ้อาวุโสอูช

"เจ ้าคิดว่าฝุ่ นทีไ่ ม่มท

ี ส ิ้ สุดนีค
ี่ น ้ อ
ื อะไร?"

"สงิ่ ทีเ่ ป็ นไปได ้ก็คอ

ื ฝุ่ นตามธรรมชาติ"
 ่ น”
“ฝุ่ นนะ ไม่ใชฝ ุ่ ชายชราพูดอย่างเงียบๆ

“ข ้ารู ้ว่ามันเป็ นฝุ่ น แต่มน ่ นยั

ั ไม่ใชฝ ุ่ งไง?” ผังป๋ อถาม

"มันคือโลก มันเป็ นโลกทีก ๋ งิ เฟิ งกล่าวด ้วย

่ ว ้างใหญ่" ผู ้อาวุโสอูช
ท่าทางสงบ

"มันเป็ นโลกทีก
่ ว ้างใหญ่ ... ท่านพูดเรือ ึ
่ งอะไร?" ผังป๋ อรู ้สก
ประหลาดใจ

“แล ้วเจ ้าจะเข ้าใจเองในอนาคตว่า ฝุ่ น หญ ้า และต ้นไม ้นีเ้ ป็ น

โลกทัง้ ใบ”

ึ เหมือนฟั งหนังสอ
"ท่านพูดมาตรงๆไม่ได ้เหรอ ข ้ารู ้สก ื ปรัชญา
แม ้ว่าความหมายจะเข ้าใจได ้ง่ายอย่างแท ้จริง แต่กไ ั เจน
็ ม่ชด
ว่าความหมายทีล ึ ซงึ้ คืออะไร"
่ ก

๋ งิ เฟิ งนั่งอยูท
ผู ้อาวุโสอูช ่ น
ี่ ั่นยิม
้ อย่างแผ่วเบาและกล่าวว่า

"วันนีอ ่ งนีเ้ ลย สงิ่ ทีข

้ ย่าพูดถึงเรือ ่ ้าอยากจะพูดคือมีฝนระหว่
ุ่ าง
สวรรค์กบ ั ปฐพีไม่รู ้จบและฝุ่ นทุกเม็ดก็คอ ื โลก ร่างกายเราก็
เหมือนกัน เหมือนกับฝุ่ นระหว่างฟ้ ากับดิน แต่ม ี 'ประตู' นับไม่
ถ ้วนทีจ ้
่ ะเปิ ดเสนทางแห่ งการฝึ กฝนของพวกเจ ้า”

เมือ ๋ งิ เฟิ งก็ถามต่อไปว่า

่ เห็นว่าทัง้ สองคนตกใจมากผู ้อาวุโสอูช

"ตอนนีเ้ จ ้าเข ้าใจหรือไม่วา่ การฝึ กฝนจิตวิญญาณคืออะไร?"

"ดูเหมือนว่า ... ค่อนข ้างเข ้าใจ"

้
“เอาล่ะ มาทำความเข ้าใจกันชาๆในอนาคต ตอนนีข ้ ้าจะบอกเจ ้า
ว่าการฝึ กฝนคืออะไร มีวธิ ม ้ ต่ใชว่ า่ จะเป็ น
ี ากมายในโลกนีแ
้
เสนทางของเซ ี นทัง้ หมด”
ย

“ท่านผู ้อาวุโส คราวนีท้ า่ นสามารถพูดให ้ละเอียดขึน ้ ได ้” แม ้ว่า

พวกเขาจะยังไม่ได ้ลงมือปฏิบต ั ิ แต่เย่ฟ่านและผังป๋ อก็เข ้าใจดี
ว่าแนวคิดแรกเริม ้ สำคัญทีส
่ นัน ่ ดุ

"ทุกสงิ่ ในโลกเติบโตตามวัย และบางชนิดสามารถมีชวี ต

ิ อยู่
ตลอดไปในโลกเป็ นอมตะ และบางสว่ นก็เกิดในชว่ งเชาและตาย
้
ในชว่ งเย็น"

“ผู ้อาวุโสท่านจะบอกอะไรเรากันแน่”

ชายชราไม่ได ้ตำหนิผังป๋ อทีข ั จังหวะคำพูดของเขาโดยชไี้ ปที่

่ ด
ต ้นไม ้โบราณทีอ
่ ยูไ่ ม่ไกลและพูดว่า

"เจ ้ารู ้ไหมว่ามันมีอายุกป

ี่ ี "

"ใครจะรู ้ว่ามันเกิดมากีป
่ ี แล ้ว พวกเราไม่ได ้เป็ นคนปลูก
มันซะหน่อย"

“ทุกสงิ่ ย่อมมีรอ
่ งรอยเสมอ ต ้นไม ้มีวงแหวนประจำปี และ
ร่างกายของเราก็มก ี งล ้อแห่งชวี ต ่ กัน”
ิ เชน

ี งิ่ เหล่านีด
“มนุษย์เราก็มส ึ ไร ้สาระ
้ ้วยหรือ” เย่ฟ่านและผังป๋ อรู ้สก
เล็กน ้อย
"การฝึ กฝนทีข ่ ต ้นจากกงล ้อแห่งชวี ต
่ ้ากำลังพูดถึงเริม ิ ... "
42 - กงล ้อแห่งชวี ต
ิ

“ทุกสงิ่ ล ้วนมีทซ ี่ งึ่ การกำเนิดเริม ่ ต ้นขึน

้ และในร่างกายมนุษย์ของ
เราก็มส ี ถานทีเ่ ชน ่ นัน้ ซงึ่ เป็ นรากฐานของพลังชวี ต ิ มันมีแก่นแท ้
ของทัง้ ร่างกาย เรียกว่ากงล ้อแห่งชวี ต ๋ งิ เฟิ งกล่าว
ิ " ผู ้อาวุโสอูช
ด ้วยน้ำเสย ี งอ่อนโยน

"กงล ้อแห่งชวี ต
ิ นีอ
้ ยูท
่ ไี่ หน" ผังป๋ อถาม

"ใต ้สะดือ" ผู ้อาวุโสอูช ๋ งิ เฟิ งชมี้ อ

ื ของเขาไปทีใ่ ต ้สายสะดือและ
กล่าวว่า "มันอยูท ่ จี่ ด
ุ แบ่งทีส ่ มบูรณ์แบบทีส ่ ด
ุ ระหว่างร่างกาย
สว่ นบนและสว่ นล่าง"

ึ ประหลาดใจเล็กน ้อย และทันใดนัน

เย่ฟ่านรู ้สก ้ ก็นก ้ ท
ึ ถึงเสนส ี อง
ของร่างกายมนุษย์ ซงึ่ ตรงกับตำแหน่งทีช ่ ายชรากล่าวไว ้

้
เสนแบ่งจากปลายเท ้าถึงยอดศรี ษะคือ 0.618 เรียกว่าเสนส
้ ที อง
ของร่างกายมนุษย์ ซงึ่ ก็คอ
ื ตำแหน่งใต ้สะดือนั่นเอง

ในความเป็ นจริงมีจด ี องจำนวนมากในสว่ นต่างๆของ

ุ ตัดสท
ร่างกายมนุษย์ และจุดตัดเฉพาะจุดเหล่านีม ี วามสำคัญอย่างยิง่
้ ค
ต่อร่างกาย

ี องทีใ่ หญ่ทส
ในการเปรียบเทียบจุดตัดสท ี่ ด
ุ ของร่างกายมนุษย์
อยูท
่ ใี่ ต ้สะดือ

กงล ้อแห่งชวี ต ่ ด
ิ ไม่ใชจ ุ แต่เป็ นพืน
้ ทีต
่ ามคำกล่าวของผู ้อาวุโส
๋ งิ เฟิ ง มันสร ้างวงกลมทีม
อูช ่ จี ด
ุ ใต ้สะดือใหญ่เท่ากับฝ่ ามือ
 ๋ งิ เฟิ งเน ้นย้ำอย่างจริงจังและกล่าวว่า
ผู ้อาวุโสอูช

"กงล ้อแห่งชวี ต
ิ ฆราวาสให ้กำเนิดลูกและเต๋าให ้กำเนิดชวี ต
ิ
เป็ นรากเหง ้าของผู ้ฝึ กฝน"

ตามคำกล่าวของผู ้อาวุโสอูช ๋ งิ เฟิ ง กงล ้อแห่งชวี ต

ิ คือทีม
่ าของ
ั ดิส
พลังศก ิ ธิ์ ถ ้าผู ้ฝึ กฝนต ้องการจะเดินบนเสนทางเทพเจ
์ ท ้ ้าทุก
อย่างต ้องเริม่ ต ้นจากทีน ่ ี่

“ชวี ต
ิ มรรตัยกงล ้อแห่งชวี ต
ิ นัน
้ แห ้งเหือดตลอดเวลาและปี กท
็ งิ้
ร่องรอยไว ้เหมือนวงแหวนต ้นไม ้

่ ร่างกายของมนุษย์แก่ชรา กงล ้อแห่งชวี ต

เมือ ิ ก็ถกู จารึกไว ้ด ้วย
รอยแผลเป็ นของปี นั่นแหละคือชวี ต ิ ชว่ งเวลาทีก ่ งล ้อแห่งความ
โกลาหลพังทลายลงอย่างสน ิ้ เชงิ ก็คอ
ื ชว่ งเวลาแห่งความตาย
ของมนุษย์ "

“ท่านชว่ ยชใี้ ห ้หน่อยได ้ไหมว่าตอนนีก

้ งล ้อแห่งชวี ต
ิ ของเรามีก ี่
วง?”

เย่ฟ่านและผังป๋ อเดิมเป็ นคนหนุ่มสาวในวัยยีส ิ แต่ตอนนีพ

่ บ ้ วก
เขากลายเป็ นอายุสบ ิ เอ็ดหรือสบ
ิ สองปี แล ้ว และร่างกายได ้รับ
การเปลีย่ นแปลงอย่างน่าทึง่ ของการเกิดใหม่

ิ เอ็ดประการถูกทิง้ ไว ้บนกงล ้อแห่งชวี ต

"ร่องรอยสบ ิ ของเจ ้า"
เมือ
่ ได ้ยินผลลัพธ์นผ ี้ ังป๋ อก็ยม
ิ้ ออกมาทันทีและเปรียบเทียบกับ
เพือ่ นนักเรียนทีส่ ญ
ู เสย ี ความเยาว์วยั และพละกำลัง สงิ่ ทีเ่ กิดขึน
้
กับเขานัน ้ ตรงกันข ้ามกับทุกคนจริงๆ

้ เขาก็ชไี้ ปทีเ่ ย่ฟ่านและถามว่า

จากนัน

“เขา เขาเป็ นเหมือนเดียวกันหรือเปล่า”

๋ งิ เฟิ งรู ้จักร่างกายของเย่ฟ่านแล ้ว แต่เขายังคงสำรวจอย่าง

อูช
้ คล ้ายกับสงิ่ ทีค
ระมัดระวัง ข ้อสรุปทีไ่ ด ้นัน ่ นอืน
่ พูด

กงล ้อแห่งชวี ต
ิ ของเย่ฟ่านเงียบมาก ทะเลแห่งจิตวิญญาณของ
เขาแข็งแกร่งราวกับมีเทพสงิ สถิต มัน ั่
่ คงดัง่ ก ้อนหิน และไม่สน
้
คลอน เพียงแค่ไม่สามารถใชประโยชน์ ได ้

“ร่างกายของเขาพิเศษมากข ้ามองทะลุผา่ นแต่ข ้าไม่สามารถ

บอกได ้ แต่มน ั มีลก
ั ษณะคล ้ายคลึงกับของเจ ้า” เมือ
่ ถึงจุดนีผ
้ ู้
๋ งิ เฟิ งได ้แสดงท่าทางแปลกๆโดยกล่าวว่า
อาวุโสอูช

"เลือดนัน ี นถ ้าเจ ้าสามารถ

้ แข็งแกร่งและเปรียบได ้กับโลหิตเซย
ี ดาย"
ฝึ กฝน ... น่าเสย

ในทีส ุ เย่ฟ่านและผังป๋ อก็รู ้ว่ากงล ้อแห่งชวี ต

่ ด ิ คืออะไร แต่กย
็ งั มี
คำถามมากมายในใจ

“กงล ้อแห่งชวี ต
ิ สามารถกล่าวได ้ว่าเป็ นรากฐานของผู ้ฝึ กฝน
หากถึงระดับตำนานและรักษากงล ้อแห่งชวี ต ิ ให ้ใสสะอาด
ปราศจากรอยแผลและเป็ นเหมือนทารกแรกเกิดเสมอ อาจมีค
วามหวังกลายเป็ นเซย ี น”
 ี นเป็ นเรือ
"การเป็ นเซย ่ งยากขนาดนัน
้ เลยเหรอ?"

ี นในโลกเป็ นเพียงผู ้ฝึ กฝนทีบ

“เซย ่ น
ิ ขึน
้ ไปบนฟ้ าได ้ การมีอยู่
ของเซย ี นทีแ
่ ท ้จริงในตำนานนัน้ ยากจะระบุ เท่าทีข ่ ้ารู ้ยังไม่มใี คร
กลายเป็ นเซย ี นในดินแดนอันกว ้างใหญ่ของฝั่ งตะวันออกมา
หลายพันปี แล ้ว

. บางทีสถานทีศ ั ดิส
่ ก ิ ธิท
์ ท ์ อ
ี่ ยูส
่ งู กว่าเหล่านัน
้ และตระกูลเก่าแก่
ทีส ื ทอดมาจากสมัยโบราณ หรือปี ศาจโบราณเท่านัน
่ บ ้ ทีร่ ู ้ความ
จริงบางอย่าง "

“ผู ้อาวุโสท่านกำลังทำลายความเชอ ื่ ของเรา ตอนทีข ่ ้าเข ้ามาผู ้

อาวุโสเหล่านัน ้ บอกว่าหากข ้าตัง้ ใจฝึ กฝนข ้าจะได ้เป็ นเซย ี น แต่
อยูด ่ ๆี ท่านมาบอกว่าไม่มใี ครสามารถเป็ นเซย ี นได ้ นีม
่ น
ั ไม่
ขัดแย ้งกันหรือ” ผังป๋ อมีสห ี น ้าเหมือนถูกหลอก

“ดอกไม ้ในฤดูใบไม ้ผลิไม่ใชฤ ่ ดูใบไม ้ร่วง ความหนาวเย็นไม่เกิด

ในฤดูร ้อน ชวี ติ มนุษย์มไี ด ้ไม่เกินหนึง่ ร ้อย หากปรารถนาทีจ
่ ะมี
ชวี ติ อยูย
่ าวนานกว่านัน ้
้ ต ้องท ้าทายสวรรค์นั่นคือเสนทางแห่ ง
เซย ี น”

เย่ฟ่านและผังป๋ อเข ้าใจสงิ่ ทีช ื่ ผู ้ฝึ กฝนก ้าวเข ้า

่ ายชราตัง้ ใจจะสอ
สูเ่ สนทางเซ
้ ี น นับตัง้ แต่วน
ย ั แห่งการฝึ กฝนตนเองก็ถอ ื ได ้ว่าพวก
เขาทอดทิง้ ชวี ต
ิ มนุษย์แล ้ว

ผู ้แข็งแกร่งสามารถมีชวี ต
ิ อยูไ่ ด ้หลายพันปี ฝ่ าฝื นกฎของสวรรค์
และปฐพี ถึงแม ้ว่าพวกเขาจะไม่สามารถกลายเป็ นเซย ี นได ้ใน
ทีส
่ ด ี วามแข็งแกร่งและมีชวี ต
ุ แต่พวกเขาก็มค ิ ยืนยาว
“อันทีจ
่ ริง ข ้าไม่ได ้ปฏิเสธการมีอยูข
่ องเซย ี นโดยสน
ิ้ เชงิ บางที
เราอาจไม่สามารถสม ั ผัสพวกเขาได ้เท่านัน้ ”

ต่อมาเย่ฟ่านและผังป๋ อยังคงถามคำถามต่อไปและชายชราก็
อธิบายอย่างอดทน

"พวกเรามักได ้ยินคนพูดถึงทะเลอันขมขืน
่ มันคืออะไร"

"นั่นคือทะเลทุกข์อน ิ้ สุดทีป
ั ไม่สน ่ กคลุมกงล ้อแห่งชวี ต
ิ "

"ท่านหมายถึงอะไร?" เย่ฟ่านและผังป๋ อต่างก็งงงวย

“หลังจากผู ้ฝึ กฝนถึงระดับหนึง่ แล ้ว ดูเหมือนกงล ้อแห่งชวี ต

ิ จะมี
ขนาดใหญ่ขน ึ้ แต่ภายในนัน
้ ก็เหมือนโลกแห่งความจริง และ
ทะเลแห่งความทุกข์กเ็ กิดขึน ้ และอยูร่ ว่ มกับมัน”

“ผู ้อาวุโสโปรดอธิบายให ้ละเอียดเรือ ่ งนีม ี วามสำคัญกับข ้ามาก

้ ค
กงล ้อแห่งชวี ติ ดูเหมือนจะอยูใ่ นทีเ่ ดียวกันกับทะเลแห่งความ
ทุกข์ ความสม ั พันธ์ของพวกมันคืออะไร?” เย่ฟ่านขอร ้องอย่าง
นอบน ้อม

"ทะเลอันขมขืน ้ พร ้อมกับกงล ้อแห่งชวี ต

่ เกิดขึน ิ หรือพูดให ้
ชดั เจนกว่านี้ ทะเลอันขมขืน ่ กลบกงล ้อแห่งชวี ต
ิ ไม่เพียงแต่ปี
เท่านัน ่ ะบดบังกงล ้อแห่งชวี ต
้ ทีจ ิ แต่ทะเลอันขมขืน่ ยังกัดกินทีละ
นิดด ้วย"

“แล ้วเราจะข ้ามทะเลอันขมขืน

่ ได ้อย่างไร?”
 ๋ งิ เฟิ งพยักหน ้าและกล่าวว่า
ผู ้อาวุโสอูช

"ทุกสงิ่ ทุกอย่างของผู ้ฝึ กฝนนัน

้ โดยพืน
้ ฐานแล ้วอยูใ่ นกงล ้อ
แห่งชวี ต ิ จุดประสงค์ประการหนึง่ ของการฝึ กจิตวิญญาณคือการ
ต่อสูกั้ บทะเลอันขมขืน่ "

เย่ฟ่านและผังป๋ อประหลาดใจโดยพูดว่า “ตามทีข ่ ้าพูด ทะเล

แห่งความขมขืน ่ ไร ้ขอบเขต กงล ้อแห่งชวี ต ิ ก็เผชญ ิ กับอันตราย
อยูต่ ลอดเวลาแล ้วมันจะบริสท
ุ ธิไ์ ด ้อย่างไร?”

“ใช ่ มันไม่มท
ี ส ิ้ สุดดังนัน
ี่ น ้ แม ้แต่ผู ้ฝึ กฝนทีน
่ ่าตกใจและทรงพลัง
ก็ไม่สามารถเปลีย ่ นแปลงสงิ่ นีไ ้ ด ้จนกระทัง่ ฝึ กฝนไปหลายพันปี
และหลายหมืน ่ ปี เท่านัน ้ ”

๋ งิ เฟิ งรู ้สก

ผู ้อาวุโสอูช ึ ขมขืน
่ อยูค
่ รูห
่ นึง่ เพราะเขาก็ปรารถนาจะ
สำเร็จเป็ นเซย ี นในตำนานเชน ่ กัน

“ผู ้อมตะทีแ่ ท ้จริงต ้องทนทุกข์ทรมานจากทะเลอันขมขืน ่ และ

เปลีย ่ นมันให ้กลายเป็ นน้ำพุแห่งชวี ติ อันหอมหวาน หยดเดียวก็
เพียงพอแล ้วทีจ ่ ะมีชวี ต
ิ อยูแ
่ ละตายไป"

“อ่า นั่นเป็ นเพียงตำนาน ไม่วา่ เซยี นจะมีอยูห

่ รือไม่กต
็ าม” ผังป๋ อ
ถอนหายใจและกล่าวว่า “ถ ้าเชน ่ นัน
้ รบกวนผู ้อาวุโสบอกเราถึง
สงิ่ ทีส
่ ามารถเป็ นไปได ้ด ้วย”

๋ งิ เฟิ งเปล่งประกายแล ้วกล่าวว่า

ดวงตาของผู ้อาวุโสอูช

"เปลีย
่ นทะเลทุกข์ในให ้กลายเป็ นน้ำอมฤตในความเงียบสงัด
พลังอันแข็งแกร่งจะถูกกลัน ้
่ เสนทางแห่ งเทพเจ ้าได ้เริม
่ ต ้น
สะพานสงั เวยถูกซอ
่ มจนสำเร็จและใชข้ ้ามไปยังอีกฝั่ งหนึง่ นั่น
คือหนทางการข ้ามผ่านทะเลอันขมขืน
่ "

เย่ฟ่านครุน
่ คิดอยูค
่ รูห ึ สบ
่ นึง่ รู ้สก ั สนเล็กน ้อยและถามว่า

่ กลบกงล ้อแห่งชวี ต
“ทะเลอันขมขืน ิ พวกเรายังมีวธิ ก
ี ารใด
นอกจากการซอ่ มสะพานแล ้วข ้ามไป”

๋ งิ เฟิ งพยักหน ้าเห็นด ้วยและกล่าวว่า

ผู ้อาวุโสอูช

"ข ้าบอกว่ากงล ้อแห่งชวี ติ เป็ นรากฐานของผู ้ฝึ กฝนและเป็ น

รากฐานของทุกสงิ่ แต่กไ ็ ม่ได ้บอกว่าเราไม่มห
ี นทางอืน่ ในการ
ข ้ามผ่านมัน"

ผังป๋ อลืมตาขึน
้ มาทันใดแล ้วพูดว่า

“ยังมีอะไรอีก?”

ี นแค่ซอ
“ถ ้าข ้าอยากเป็ นเซย ่ มกงล ้อแห่งชวี ต
ิ ยังไม่พอ สะพาน
ของผู ้ฝึ กฝนข ้าคือกุญแจในการข ้ามทะเลอันขมขืน ื่ มต่อ
่ และเชอ
กับแดนลับอืน ่ ของร่างกาย...”

"ไม่ใชแ ่ ค่กงล ้อแห่งชวี ต

ิ ทีอ
่ ยูใ่ ต ้สะดือเท่านัน
้ แต่ยงั มีกงล ้อแห่ง
ชวี ต
ิ อีกหลายวงในร่างกายมนุษย์" เย่ฟ่านรู ้สก ึ ประหลาดใจมาก

“ถ ้าเจ ้าต ้องการเป็ นจุดสูงสุดของโลก ขอเพียงซอ ่ มสะพานทีอ ่ ยู่

ในกงล ้อชวี ต ิ ก็เพียงพอแล ้ว แต่ถ ้าเจ ้าต ้องการทีจ ี นการ
่ ะเป็ นเซย
ซอ่ มแซมกงล ้อแห่งชวี ต ิ นัน
้ ยังไม่เพียงพอ”
ณ จุดนีผ้ ู ้อาวุโสอูช๋ งิ เฟิ งสา่ ยหัวเพราะแม ้แต่เขาก็ไม่รู ้ว่าในโลกนี้
ี นทีแ
ยังมีเซย ่ ท ้จริงหลงเหลืออยูห ่ รือไม่ เขาพูดต่อว่า

“แม ้ว่าจะไม่ใชอ่ จ
ั ฉริยะ แต่การปลูกฝั งกงล ้อชวี ต
ิ เพียงแห่งเดียว
ก็เพียงพอทีจ ้
่ ะใชประโยชน์ ิ้ สุด
อย่างไม่สน

ถ ้าเจ ้าต ้องการปลูกฝั งสายศกั ดิส ิ ธิ์ เสย

์ ท ี สละสะพานเพือ ่ ให ้ไป
ถึงอีกฝั่ งหนึง่ มันจะเป็ นความยากลำบากอย่างยิง่ เจ ้าต ้องจำไว ้
ว่าเจ ้าไม่ควรหวังสูงเกินไป และมีเพียงรากฐานทีม ่ น
ั่ คงเท่านัน้ ที่
สำคัญทีส ่ ดุ !"
43 - เต๋า

สามเดือนผ่านไปเชน ่ นีเ้ ย่ฟ่านและผังป๋ อค่อยๆปรับตัวเข ้ากับชวี ต

ิ
ทีน
่ ี่ การเปลีย
่ นแปลงนีเ้ ป็ นการเปลีย
่ นแปลงแนวคิดในแรกเริม ่
และค่อยๆยอมรับทัง้ หมด

ในชว่ งเวลานีท้ งั ้ สองไม่ได ้ทำในสงิ่ ทีเ่ รียกว่าการฝึ กฝน แต่พวก

เขาได ้ซมึ ซบ
ั สามัญสำนึกและคิดเกีย ่ วกับหนทางข ้างหน ้า

๋ งิ เฟิ งไม่ได ้กระตุ ้นพวกเขา แต่ปลูกฝั งให ้พวกเขามี

ผู ้อาวุโสอูช
ประสบการณ์และความคิดทีห ่ ลากหลายในทางปฏิบต ั ิ

นีเ่ ป็ นสงิ่ สำคัญมากสำหรับเย่ฟ่านและผังป๋ อ หลังจากผ่านไปอีก

ึ ว่ามีบรู ณาการและเข ้าใจอย่างเต็มที่
หนึง่ เดือนพวกเขาก็รู ้สก
และรู ้สก ึ ว่าพวกเขาสามารถเริม ่ ฝึ กได ้

“กงล ้อแห่งชวี ติ ผสมผสานกับทะเลแห่งความทุกข์ และกงล ้อ

แห่งชวี ต
ิ จะต ้องปลูกฝั งร่วมกับทะเลแห่งความทุกข์ ดังนัน ้ ในแง่
หนึง่ การฝึ กฝนเริม่ จึงต ้องต ้นด ้วยทะเลแห่งความทุกข์”

การบุม
่ เพาะเป็ นกระบวนการทีย ่ าก โดยเฉพาะอย่างยิง่ ผู ้ที่
้
เหยียบไปบนเสนทางเซ ี นจะต ้องได ้รับคำแนะนำจากคนอืน
ย ่ ไม่
่ นัน
เชน ้ พวกเขาจะไม่มที างเริม
่ ต ้นและไม่รู ้ว่าจะเปิ ดประตูอย่างไร

“ในอีกสองเดือนข ้างหน ้า ข ้าจะชว่ ยให ้เจ ้าก ้าวเท ้าบนเสนทาง

้
เซย ี นและกลายเป็ นผู ้ฝึ กฝนอย่างเป็ นทางการ หลังจากนัน ้ ข ้าจะ
ไม่สอนกฎให ้พวกเจ ้าเพียงลำพัง เจ ้าจะไปทีห ่ น ้าผาหลิงซูเ่ พือ่
ศกึ ษาร่วมกับผู ้อืน
่ ..."
แม ้ว่าเย่ฟ่านไม่ได ้เข ้าร่วมหลิงซูต ่ งเทียนแต่ผู ้อาวุโสอูช
๋ งิ เฟิ งก็
ไม่ได ้ซุกซอ ่ นอะไรและปฏิบต ั ติ อ
่ เขาเชน ่ เดียวกับผังป๋ อ

ผู ้อาวุโสรู ้ดีวา่ ต่อให ้เย่ฟ่านยืนกรานทีจ

่ ะฝึ กฝน แต่กไ
็ ม่เกิดผล
อย่างแน่นอน

ร่างกายของเย่ฟ่านหากเขาเกิดเมือ ่ หลายพันปี กอ ่ นอาจจะเป็ น

ร่างกายทีด
่ ท
ี ส
ี่ ดุ ในโลก แต่เมือ
่ เขาเกิดในยุคนีเ้ ขากลายเป็ น
เพียงขยะทีไ่ ร ้ค่า

ก ้าวแรกบนเสนทางเซ้ ยี น สงิ่ สำคัญทีส

่ ด
ุ คือการวางรากฐานทีม
่ น
ั่
คง ด ้วยวิธน
ี เี้ ท่านัน
้ ทีเ่ ราจึงจะปี นสูงขึน
้ ได ้ในอนาคต

๋ งิ เฟิ งได ้คิดค ้นวิธก

ผู ้อาวุโสอูช ี ารสร ้างรากฐานทีแ
่ ข็งแกร่งทีส
่ ด
ุ
ในโลกทีเ่ รียกว่าเต๋าจิง

เต๋าจิง เขาเลือกทีจ่ ะใชช้ อ ื่ ดังกล่าวก็เพียงพอทีจ

่ ะอธิบายว่า
้
เสนทางการบ่ มเพาะเต๋าเป็ นวิธก ี ารสูงสุดในตำนานของโลกนี้ นี่
เป็ นคัมภีรโ์ บราณทีผ่ ู ้คนมากมายได ้นำมาประยุกต์เป็ นของตัวเอง

แน่นอนมันเป็ นไปไม่ได ้ทีห ่ ลิงซูตงเทียนจะมี "เต๋าจิง" ฉบับจริง

ด ้วยโลกทีไ่ ด ้รับพรไม่มรี ายละเอียดดังกล่าวเลย พวกเขาจึง
รวบรวมได ้เฉพาะบทเริม ่ ต ้นของเต๋าจิงเท่านัน
้

ยิง่ กว่านัน
้ แม ้ว่าบทเริม่ ต ้นนีย ่ ทเริม
้ งั ไม่ใชบ ่ ต ้นเพียงเล่มเดียว
ในเอีย ๋ นตี้ ไม่เชน่ นัน
้ สำนักของพวกเขาคงถูกทำลายล ้างเพือ ่
แย่งชงิ คัมภีรไ์ ปนานแล ้ว
ไม่ต ้องสงสย ั เลยว่าบทเริม ่ งเทียน
่ ต ้นของ "เต๋าจิง" ของหลิงซูต
เป็ นสงิ่ ทีม
่ ไี ว ้สำหรับสาวกทีม่ คี วามสามารถพิเศษ คนทีม ่ รี ากฐาน
ทีแ
่ ข็งแกร่งและมีพรสวรรค์ในการก ้าวไปต่อในเสนทางนี ้ ้

เคล็ดลับพืน้ ฐานนีล
้ ้ำค่าเป็ นอย่างมากแต่กไ ็ ม่ใชว่ า่ สำนักอืน
่ จะ
ไม่มตี ำราแบบนีอ้ ยู่ ดังนัน ๋ งิ เฟิ งจึงไม่หลีกเลีย
้ ผู ้อาวุโสอูช ่ ง
เย่ฟ่านและสง่ ต่อไปยังทัง้ สองโดยตรง

"เต๋าจิง"

เป็ นคัมภีรโ์ บราณทีก ่ ว ้างและลึกซงึ้ ไม่เชน

่ นัน
้ จะไม่มช ื่ เสย
ี อ ี ง
ทีส
่ ดุ ในโลกนีไ ้ ด ้อย่างไร

บทเริม ่ ต ้นเพียงอย่างเดียวก็มแ ิ้ สุด ถึงจะมีเพียงแค่

ี ก่นแท ้ไม่สน
พันคำแต่ผู ้อาวุโสอูช ๋ งิ เฟิ งก็ใชเวลาอธิ
้ บายให ้พวกเขาฟั งตลอด
ทัง้ วันมากกว่าครึง่ เดือน

แต่ละประโยคของ "เต๋าจิง" มีความหมายทีล ึ ซงึ้ และรวบรวม

่ ก
ทุกสงิ่ ทุกอย่างของโลกไว ้อย่างไม่รู ้จบ แม ้จะเป็ นเพียงบทเริม
่
ต ้นแต่หากสามารถตีความได ้อย่างลึกซงึ้ ระดับบ่มเพาะของพวก
เขาก็จะไม่สน ิ้ สุดในอนาคตเชน่ กัน

เย่ฟ่านและผังป๋ อพยายามตีความตำรานีอ
้ ย่างจริงจังในทุกๆวัน

ประการแรกพวกเขาต ้องสม ั ผัสกงล ้อแห่งชวี ติ แล ้วนำทาง

วิญญาณให ้โจมตีทะเลแห่งความทุกข์ ในกระบวนการนีย ้ อ
่ มต ้อง
มีวธิ ก ั นำลึกลับและวิธก
ี ารชก ี ารนำทางทีม่ เี อกลักษณ์เฉพาะตัว
อย่างไรก็ตามนีย ่ งั ไม่เพียงพอ เพราะเป็ นการยากทีจ
่ ะพังประตู
ถ ้าพวกเขาฝึ กเพียงลำพัง พวกเขาจะต ้องมีผู ้คนค่อยชก ั นำ
้
เสนทางที ถ่ ก
ู ต ้อง

ดังนัน ๋ งิ เฟิ งจึงรับหน ้าทีน

้ ผู ้อาวุโสอูช ่ แ
ี้ ละพยายามชน ี้ ำให ้พวก
เขาโจมตีประตูเพือ ้
่ เปิ ดเสนทางของกงล ้อแห่งชวี ต
ิ ทีอ่ ยูภ
่ ายใน
ทะเลแห่งความทุกข์

ิ วันต่อมาผังป๋ อในทีส
สบ ่ ด ึ ถึงการมีอยูข
ุ ก็รู ้สก ่ องกงล ้อแห่งชวี ต ิ
ในอีกไม่กวี่ น
ั ข ้างหน ้าเขาเริม่ พยายามชน ี้ ำแก่นแท ้ทีซ ่ นอยูใ่ น
่ อ
กงล ้อแห่งชวี ติ และเข ้าสูท ่ ะเลแห่งความทุกข์เป็ นผลสำเร็จ

แต่เย่ฟ่านยังคงไม่พบอะไรเลย กงล ้อแห่งชวี ต ิ ของเขายังคงอยู่

ทีน ่ ั่นซงึ่ มันแข็งพอๆกับเหล็กกล ้า และถึงแม ้จะแข็งแกร่งเท่ากับ
ผู ้อาวุโสอูช ๋ งิ เฟิ งก็ไม่สามารถเปิ ดเสนทางได
้ ้นับประสาอะไรกับ
เด็กหนุ่มอย่างเขา

่ ต ้นฝึ กฝนเป็ นสว่ นทีย

“การเริม ่ ากทีส
่ ด
ุ ของร่างกายเจ ้า…”

ผู ้อาวุโสอูช๋ งิ เฟิ งขมวดคิว้ และในทีส ุ ก็ต ้องยอมแพ ้ เขาใช ้

่ ด
พลังงานของร่างกายตัวเองกระทบกงล ้อชวี ต ิ ของเย่ฟ่าน แต่มน
ั
ก็ไม่สน ั่ คลอน .

“ผู ้อาวุโสท่านต ้องชว่ ยเย่ฟ่าน บางทีเขาอาจจะประสบความ

สำเร็จในเวลาไม่นานนัก” ผังป๋ อเห็นว่าอาวุโสอูช๋ งิ เฟิ งดูเหมือน
จะยอมแพ ้ดังนัน ้ เขาจึงรีบขอร ้องออกมาทันที
“ไม่ใชว่ า่ ข ้าไม่ชว่ ย แต่มน ั ไม่มท
ี างจริงๆ นั่นคือร่างกายของเขา
ไม่มใี ครสามารถชว่ ยได ้ สุดท ้ายต ้องอาศย ั ความหมัน ่ เพียรของ
เขาเอง” ผู ้อาวุโสอูช ๋ งิ เฟิ งสา่ ยหัว

“แม ้แต่ข ้าทีเ่ ป็ นคนโง่กย

็ งั ทำได ้ แล ้วเย่ฟ่านทีฉ ิ
่ ลาดกว่าข ้าสบ
เท่าจะทำไม่ได ้ได ้อย่างไร?” ผังป๋ อถามด ้วยรอยยิม ้

“ร่างกายนีถ ้ กู เรียกว่าเป็ นร่างศกั ดิส ิ ธิก

์ ท ์ อ
่ นยุคแห่งความอ ้างว ้าง
เป็ นธรรมดาทีข ่ ้าจะไม่เข ้าใจ มันต ้องมีความลับมากมายทีข ่ ้าไม่รู ้
เจ ้าต ้องเข ้าใจว่าความรู ้จากยุคอดีตนัน ้ แทบจะสูญหายไปหมด
แล ้ว "

ในตอนนีเ้ ย่ฟ่านยังคงอยูใ่ นความเงียบเขาไม่ได ้ตืน

่ เต ้นหรือ
ี ใจมากเกินไป เรือ
เสย ่ งนีอ้ ยูใ่ นความคิดของเขาอยูแ่ ล ้ว

ผังป๋ อกล่าวต่อว่า

“ข ้าคิดว่าผู ้อาวุโสต ้องพิจารณาให ้ดี ถ ้าผู ้อาวุโสสามารถแก ้

ปั ญหานีไ ้ ด ้บางทีทา่ นอาจได ้รับผู ้ทีม
่ พ
ี รสวรรค์มากทีส่ ด
ุ ในโลก
และความสำเร็จของหลิงซูต ่ งเทียนจะอยูใ่ กล ้แค่เอือ
้ ม”

๋ งิ เฟิ งมีชวี ต
ผู ้อาวุโสอูช ิ อยูม
่ าอย่างยาวนานขนาดนีม ้ ห
ี รือเขาจะ
ถูกเด็กน ้อยคนหนึง่ หลอกให ้เสย ี คนได ้ เขาสา่ ยหัวพร ้อมกับ
กล่าวด ้วยเสย ี งหัวเราะว่า

“หลังจากสมัยโบราณ ร่างกายแบบนีก ้ ป
็ รากฏตัวขึน ้ อีกสองสาม
ครัง้ แม ้แต่ดน
ิ แดนศกั ดิส ิ ธิท
์ ท ์ ย
ี่ งิ่ ใหญ่ทส ี่ ด
ุ จะเป็ นผู ้ครอบครอง
ร่างทรงพลังพวกนีแ ้ ต่พวกเขาก็ไม่สามารถทำอะไรได ้ แล ้วเจ ้า
คิดว่าพวกเราจะทำอะไรได ้หรือ?"
"อะไร!"

ตอนนัน
้ เองทีผ ๋ งิ เฟิ งดูเหมือนจะรู ้สก
่ ู ้อาวุโสอูช ึ บางอย่าง ใน
ทันใดเขาเอือ
้ มมือไปทีส ่ ะดือของเย่ฟ่านอีกครัง้ จากนัน ้ จึง
รวบรวมพลังลมปราณของร่างกายเพือ ่ สำรวจด ้วยสหี น ้าจริงจัง

“ผู ้อาวุโส... มีความหวังหรือไม่” ผังป๋ อถามด ้วยความเป็ นห่วง

หลังจากเวลาผ่านไปนานผู ้อาวุโสอูช ๋ งิ เฟิ งวางฝ่ ามือลงอย่าง

่ ยอ่อนแล ้วสา่ ยหัวโดยพูดว่า
เหนือ

"กงล ้อแห่งชวี ต
ิ และทะเลแห่งความทุกข์ยงั คงแข็งเหมือนเหล็ก
มันมีความสงบและไม่มค ี วามผันผวน อย่างไรก็ตามข ้ามีความ
ึ แปลกๆ
รู ้สก

ข ้ามีความรู ้สกึ ว่าพลังโลหิตทีอ่ ยูใ่ นร่างกายของเขาดูเหมือนจะ

แข็งแกร่งขึน ้ แม ้ว่าจะถูกยับยัง้ ทำให ้ยากทีจ่ ะสงั เกตเห็น แต่ข ้า
ึ ถึงความผันผวนของชว่ งเวลา "
ยังรู ้สก

“พลังโลหิตแข็งแกร่งขึน
้ หมายความว่าอย่างไร?” ผังป๋ องุนงง.

่ ล ้ว เจ ้าสองคนบังเอิญได ้กินผลไม ้ศก

“ใชแ ั ดิส ิ ธิช
์ ท ์ นิดหนึง่ ในดิน
แดนต ้องห ้าม จากนัน้ จึงดืม
่ น้ำจากน้ำพุแห่งเทพทำให ้ร่างกาย
ของพวกเจ ้าเกิดใหม่และพลังโลหิตก็แข็งแกร่งเป็ นพิเศษ

วันนีเ้ ขาไม่มคี วามคืบหน ้าใดๆในการฝึ กฝนเต๋าจิง และเขายังคง

ึ ถึงกงล ้อแห่งชวี ต
ไม่รู ้สก ิ ของตัวเอง แต่แก่นแท ้โลหิตของเขา
ดูเหมือนจะทรงพลังมากกว่าของข ้าซะอีก”
ผังป๋ อกล่าวอย่างตรงไปตรงมาว่า

" เต๋าจิงเป็ นทีร่ ู ้จักกันว่าเป็ นวิธก ี นทีแ

ี ารฝึ กฝนเซย ่ ข็งแกร่งทีส
่ ด
ุ
ของตงหวงในเมือ ่ เขายังไม่สามารถเปิ ดประตูกงล ้อแห่งชวี ติ
ออกได ้แล ้วเขาฝึ กฝนพลังโลหิตได ้อย่างไร”

๋ งิ เฟิ งขมวดคิว้ และคิดเหตุผลไม่ออก

่ ” ผู ้อาวุโสอูช
“นี…

ในขณะนีเ้ ย่ฟ่านลืมตาขึน
้ ดวงตาของเขางดงามและเต็มไปด ้วย
จิตวิญญาณ

เมือ
่ เห็นรูปลักษณ์ทก ๋ งิ เฟิ งก็ยงิ่
ี่ ระฉั บกระเฉงของเขาผู ้อาวุโสอูช
ไม่แน่ใจและถามว่า

ึ ถึงกงล ้อแห่งชวี ต
“เจ ้ารู ้สก ิ หรือไม่?”

เย่ฟ่านสา่ ยหัวและบอกความจริง “ไม่”

ึ พิเศษอะไรไหม” ผู ้อาวุโสยังคงถามต่อไป
“เจ ้ามีความรู ้สก

เย่ฟ่านไม่ต ้องการปิ ดบังเขาเพราะผู ้อาวุโสคนนีด

้ ต
ี อ
่ เขาจริงๆ
และพยายามอย่างดีทส ี่ ด
ุ เพือ
่ เขาโดยปราศจากการเลือกปฏิบต ั ิ
หรืออคติใดๆ

"ถึงแม ้กงล ้อแห่งชวี ต

ิ จะไม่สามารถสม ั ผัสได ้แต่ข ้ารู ้สก
ึ ว่าข ้ามีค
วามเปลีย ่ นแปลงบางอย่างเกีย ่ วกับพละกำลัง"
“มันเป็ นความเปลีย ๋ งิ เฟิ งถามอีก
่ นแปลงแบบไหน?” ผู ้อาวุโสอูช
ครัง้

"เปรียบเสมือนพลังอันไร ้ขอบเขต"

เมือ่ พูดถึงตรงนีเ้ ย่ฟ่านก็ยกหินก ้อนใหญ่ทอ ี่ ยูด

่ ้านหน ้ากระท่อม
ด ้วยมือข ้างเดียว สห ี น ้าของเขาสงบนิง่ เหมือนไม่ได ้ใชความ
้
พยายามอะไรเลย

๋ งิ เฟิ งสูดลมหายใจเข ้าลึกๆแล ้วกล่าวว่า

ผู ้อาวุโสอูช

"ดูจากสห ี น ้าของเจ ้าแสดงว่าเจ ้าไม่ได ้ใชพละกำลั

้ งอะไรเลย
้
หากเจ ้าใชออกด ้วยสองมือหรือว่าพลังของเจ ้าจะทรงพลังยิง่
กว่าคชสาร?"

ในเวลานีส ี น ้าของผังป๋ อก็เต็มไปด ้วยความประหลาดใจเชน

้ ห ่ กัน
เขาและเย่ฟ่านมีการเปลีย ่ นแปลงทีแ่ ปลกประหลาดในเวลา
เดียวกัน

แต่เมือ ึ ว่าพละกำลังของเขา
่ เห็นการกระทำของเย่ฟ่านเขารู ้สก
ไม่ได ้มีมากมายถึงขนาดนี้

ผู ้อาวุโสอูช๋ งิ เฟิ งจากไปโดยไม่พด ู อะไร เขาสงสย ั ว่าทำไมสงิ่ นี้

ถึงเกิดขึน้ ได ้ แม ้ว่าเย่ฟ่านจะไม่รู ้สก ึ ถึงการมีอยูข
่ องกงล ้อแห่ง
ชวี ติ แต่กด็ ้วยพละกำลังระดับนีม ้ น ั เกินขีดจำกัดของมนุษย์ไป
แล ้ว?

หลังจากทีผ่ ู ้อาวุโสจากไป เย่ฟ่านก็วงิ่ ลงจากยอดเขาด ้วย

ความเร็วทีแ่ ม ้แต่ผังป๋ อ๋กย ี น ้าประหลาดใจ
็ งั แสดงสห
“ไม่เพียงแต่พลังจะแข็งแกร่งขึน
้ มากเท่านัน
้ แต่ความเร็วยังเพิม
่
ขึน
้ มหาศาลอีกด ้วย!”

ในวันต่อมาผู ้อาวุโสของสำนักก็ใสใ่ จเย่ฟ่านมากขึน้ และในตอน

นีพ ่ น ้าผาหลิงซูเ่ พือ
้ วกเขาก็ให ้เย่ฟ่านและผังป๋ อไปทีห ่ ฟั งการ
สอนพร ้อมกับลูกศษ ิ ย์คนอืน
่

หลังจากทีพ ่ วกเขาผ่านการฝึ กเบือ ้ งต ้นและก ้าวเข ้าสูเ่ สนทางบ่

้ ม
เพาะเซย ี นอย่างแท ้จริง ผู ้ใดทีม
่ พ
ี รสวรรค์มากทีส ่ ด
ุ ก็จะถูก
ิ ธิส
คัดเลือกเข ้าเป็ นสท ์ ว่ นตัวของผู ้อาวุโสและได ้รับการฝึ กฝนที่
เข ้มข ้นมากขึน้
44 - เปิ ดทะเลแห่งความทุกข์

ในชว่ งสองเดือนทีผ ๋ งิ เฟิ ง ได ้พยายามอย่าง

่ า่ นมาผู ้อาวุโสอูช
เต็มทีเ่ พือ
่ สอนผังป๋ อและเย่ฟ่านอย่างจริงจังและแนะนำพวกเขา
ให ้ก ้าวเท ้าไปตามถนนเซย ี น

การฝึ กของผังป๋ อนัน้ ราบรืน ึ ว่ากงล ้อแห่งชวี ต

่ มาก เขารู ้สก ิ ของ
เขาเองสามารถชน ี้ ำการไหลของพลังปราณฟ้ าดินได ้แล ้ว

สงิ่ ทีเ่ ขาต ้องทำต่อไปคือการเปิ ดทะเลแห่งความทุกข์และ

เตรียมพร ้อมสำหรับการปลดปล่อยต ้นกำเนิดพลังศก ั ดิส ิ ธิใ์ น
์ ท
อนาคต

ั ผัสกงล ้อแห่งชวี ต
เย่ฟ่านยังคงสม ิ ไม่ได ้ไม่มค
ี ลืน
่ ใดๆอยูเ่ สมอ
มีความเงียบเท่านัน
้ ทีอ
่ ยูต
่ รงจุดใต ้สะดือของเขา

ึ สดชน
แต่หลังจากฝึ กฝนทุกวันเขารู ้สก ื่ สบายตัวและเต็มไปด ้วย
พละกำลัง ทุกวันนีค
้ วามแข็งแกร่งของเขาเพิม ่ ขึน
้ มากมาย
มหาศาลและความเร็วของเขาดีขน ึ้ มาก

ดูเหมือนว่าร่างกายของเขาจะมีพลังทีไ่ ม่สามารถประเมินด ้วย

สามัญสำนึกธรรมดาได ้

เวลาผ่านไปอย่างรวดเร็วและอีกสองเดือนก็ผา่ นไปเชน ่ นี้ ผู ้

๋ งิ เฟิ งกำลังจะจากไป และเขาจะไม่สอนพวกเย่ฟ่าน
อาวุโสอูช
เป็ นการสว่ นตัวอีกแล ้วจนกว่าพวกเขาจะมีสถานะสูงขึน
้
 ้
"เสนทางเซ ี นนัน
ย ้ ยากและอันตราย ด ้วยหัวใจทีแ
่ น่วแน่และ
ความอุตสาหะเท่านัน ่ ะประสบความสำเร็จได ้" นีค
้ ทีจ ่ อ
ื คำกล่าว
ของชายชราก่อนทีเ่ ขาจะจากไป

เย่ฟ่านและผังป๋ อให ้ความเคารพอย่างลึกซงึ้ ต่อแผ่นหลังของผู ้

๋ งิ เฟิ ง นีไ
อาวุโสอูช ่ ารยาทแต่เป็ นความเคารพจากใจจริง
่ ม่ใชม

หน ้าเขาเตีย
้ มีกระท่อมสามหรือห ้าหลัง ป่ าไผ่สองสามแห่ง ทุกที่
เต็มไปด ้วยความเงียบสงบและเป็ นธรรมชาติ ในทุกๆวันพวกเขา
จะได ้รับชาหยาบและอาหารเพียงเล็กน ้อย

เย่ฟ่านและผังป๋ อค่อยๆปรับตัวเข ้ากับชวี ต

ิ แบบนี้

พรุง่ นีพ
้ วกเขาจะไปทีห่ น ้าผาหลิงซูเ่ พือ่ เริม
่ ฝึ กฝนกับศษิ ย์คนอืน่
เย่ฟ่านเริม่ ลังเลเขาไม่ได ้เข ้าร่วมสำนักหลิงซูต ่ งเทียนอย่างเป็ น
ทางการ

แม ้ว่าการศกึ ษาร่วมกับผังป๋ อจะไม่เป็ นอะไรมาก แต่การร่วม

ึ ษากับคนอืน
ศก ิ ย์ของสำนักไม่วา่ จะมอง
่ โดยทีไ่ ม่ได ้เป็ นศษ
อย่างไรก็ดไู ม่ด ี

๋ งิ เฟิ งได ้ให ้ป้ ายหยกแก่เขา แม ้ว่าเขา

อย่างไรก็ตามผู ้อาวุโสอูช
่ ษ
จะไม่ใชศ ิ ย์ของสำนักแต่เขาก็สามารถเข ้าร่วมฝึ กฝนกับศษ ิ ย์
คนอืน
่ ได ้

ค่ำคืนวันนัน้ มีดวงจันทร์ทส
ี่ ว่างไสวบนท ้องฟ้ า แสงจันทร์อน ั
เจิดจ ้าทีต
่ กลงมาก็นุ่มนวลราวกับคลืน ่ น้ำ ป่ าไม ้ใกล ้ภูเขาเตีย้ ๆก็
พร่ามัวเหมือนถูกปกคลุมไปด ้วยผ ้าสท ี องเบาบาง
เย่ฟ่านและผังป๋ อมองขึน้ ไปบนท ้องฟ้ าทีเ่ ต็มไปด ้วยดวงดาว
พวกเขาไม่ได ้คุยกันมากนักเพียงแต่พยายามจับจ ้องมองหาดวง
ดาวทีพ่ วกเขาเคยอาศย ั อยูต่ ลอดชวี ต
ิ

“ข ้าดูปฏิทน
ิ จากท ้องฟ้ าไม่เป็ น เจ ้าดูออกหรือไม่?...”

“หวังว่าทุกคนทีเ่ รารู ้จักในโลกเดิมจะยังคงมีความสุขดีแม ้ว่าจะ

ไม่มพี วกเราก็ตาม”

ผังป๋ อนอนอยูบ่ นกอหญ ้าแล ้วถือถ ้วยน้ำชาไว ้ในมือ เขามีใบหน ้า

เศร ้าสลดพร ้อมกับกล่าวว่า

"เราคงไม่มวี น
ั ได ้กลับไปอีกแล ้ว..."

หลังจากนัน ้ ทัง้ สองก็เงียบไปนานพวกเขาเพียงนอนอยูเ่ งียบๆ

ึ
แล ้วจ ้องมองไปยังท ้องฟ้ าทีเ่ ต็มไปด ้วยดวงดาวด ้วยความรู ้สก
โหยหา

หลังจากนัน
้ เย่ฟ่าก็เอ่ยขึน
้ ว่า

"เราต ้องมีชวี ต
ิ ทีด
่ ี ... "

เย่ฟ่านและผังป๋ อเป็ นคนมองโลกในแง่ด ี การสูญเสย ี ในชว่ งการ

เดินทางและความรู ้สก ึ ปวดร ้าวในจิตใจพวกเขาถูกสลัดออกไป
อย่างรวดเร็ว

แม ้ว่าจะได ้รับการฝึ กฝนเพียงสองเดือน แต่กเ็ ป็ น "ชวี ต

ิ ใหม่"
สำหรับทัง้ สอง นีเ่ ป็ นประสบการณ์ทไี่ ม่เคยมีมาก่อน ถนนเซย ี นมี
หมอกและคาดเดาไม่ได ้
 เนือ
่ งด ้วยถนนสายนีไ
้ ด ้เริม
่ ต ้นขึน
้ แล ้ว พวกเขาจึงทำได ้เพียง
เดินหน ้าต่อไปด ้วยความมุง่ มัน่ เท่านัน้

่ งเทียนเป็ นหนึง่ ในสำนักทีย

หลิงซูต ่ งิ่ ใหญ่ทส
ี่ ด
ุ ของตงเทียนทัง้
หกในเอีย๋ นตี้

แม ้ว่าจะเทียบไม่ได ้กับตงเทียนอีกห ้าแห่ง แต่กม

็ ผี ู ้ฝึ กฝนเกือบ
พันคนในสำนักแห่งนีแ ้ ละมีสาวกรุน
่ เยาว์หลายร ้อยคน

แสงรุง่ อรุณรุง่ อรุณสอ่ งประกายเป็ นสที องบนผา หน ้าผาหลิงซู่

เป็ นหน ้าผาทีป ิ แห่งซงึ่ ไม่ได ้
่ ระกอบด ้วยหน ้าผาหินต่ำหลายสบ
เชอ ื่ มต่อกันและมีระยะห่างระหว่างกัน

ิ หรือแปดสบ
หน ้าผาแต่ละแห่งสูงเพียงเจ็ดสบ ิ วาเท่านัน
้

้
ในตอนเชาสาวกหนุ ่มสาวจำนวนมากมารวมตัวกันทีน
่ ี่ เนือ
่ งจาก
ระดับการฝึ กฝนของพวกเขาสูงต่ำแตกต่างกันดังนัน ้ พวกเขาจึง
่ น ้าผาซงึ่ เหมาะสมกับระดับบ่มเพาะของตัวเอง
เดินไปทีห

่ กัน วันนีเ้ ป็ นวันแรกดังนัน

เย่ฟ่านและผังป๋ อก็มาถึงเร็วเชน ้ จึงมี
เพียงทางเลือกเดียว และพวกเขาก็ตรงไปยังหน ้าผาหินสุดท ้าย

มีผู ้คนมารวมตัวกันทีน ่ เี่ ป็ นจำนวนมาก ทัง้ ชายและหญิงประมาณ

สสี่ บ
ิ ห ้าสบ
ิ คน คนทีอ
่ ายุน ้อยทีส ่ ด
ุ มีอายุเพียงเจ็ดหรือแปดขวบ
เท่านัน ้ ใบหน ้าของพวกเขายังคงเต็มไปด ้วยความไร ้เดียงสา

คนทีม
่ อ
ี ายุมากทีส
่ ด ิ และมีใบหน ้าทีก
ุ อยูใ่ นวัยสามสบ ่ ร ้านโลกพอ
สมควร
แปรง!

แสงสว่างวาบ รุ ้งสวรรค์พงุ่ ออกมาจากอากาศ ตกลงบนหน ้าผา

หิน แสงรวมตัวกันเป็ นผู ้อาวุโสทีม
่ ผ ี าวนั่งอยูบ
ี มสข ี อง
่ นจานสท
ขนาดใหญ่

เขาเหลือบมองลงมาทีผ ่ ังป๋ อและเย่ฟ่านเล็กน ้อย หลังจากหยุด

ชวั่ ครูเ่ ขาก็เริม
่ บรรยายหลักธรรม

ในเวลาเดียวกันรุ ้งอืน ่ ๆก็ตกลงบนหน ้าผาเชน ่ กัน พวกเขา

ทัง้ หมดเป็ นผู ้อาวุโสของหลิงซูต ่ งเทียน มีระยะห่างระหว่าง
หน ้าผาแต่ละแห่งและเสย ี งของพวกเขาไม่สง่ ผลกระทบซงึ่
กันและกัน

ผู ้คนมากมายด ้านล่างไม่มค ึ แปลกใหม่ มีผู ้คนน ้อยมาก

ี วามรู ้สก
่ งเทียน
ทีเ่ พิง่ เข ้ามาเป็ นสาวกของหลิงซูต

ี งของเขาสงบและ
ผู ้อาวุโสบนกำแพงหน ้าผาเป็ นทีร่ ู ้จักกันดี เสย
ไม่มค ี วามรู ้สกึ ทุกคนต่างก็ใสใ่ จในการเรียนเป็ นอย่างมาก ก ้าว
แรกของเสนทางเซ ้ ี นคือสงิ่ ทีส
ย ่ ำคัญทีส
่ ด
ุ

ผ่านไปครึง่ ชวั่ ยามการบรรยายธรรมก็จบลง ผู ้อาวุโสบนหน ้าผา

มองลงมาอย่างไร ้อารมณ์และพูดว่า

"หากเจ ้ามีคำถามใดๆเจ ้าสามารถถามได ้ ถ ้าไม่มป

ี ั ญหาการ
บรรยายก็จะจบลงเพียงเท่านี"้
เด็กหนุ่มสาวหลายคนรีบไปข ้างหน ้าและถามคำถามทีละคน
และผู ้อาวุโสทีอ
่ ยูร่ ม
ิ หน ้าผาก็ตอบทีละคน จากนัน ้ เมือ
่ ไม่มใี คร
ถามคำถามเพิม ่ เติมผู ้อาวุโสคนนัน้ ก็ขบ
ั ไล่ทก
ุ คนออกไป

ในการฟั งบรรยายธรรมครัง้ แรกมันธรรมดาและไม่มส ี งิ่ แปลกใหม่

นีค
่ อ ึ ของเย่ฟ่านและผังป๋ อ พวกเขารู ้สก
ื ความรู ้สก ึ ไร ้รสชาติ
เล็กน ้อย

ในชว่ งสองเดือนทีผ่ า่ นมาภายใต ้การอบรมของผู ้อาวุโสอูช๋ งิ เฟิ ง

รากฐานของพวกเขาแข็งแกร่งมาก และประเด็นต่างๆทีต ่ ้องให ้
ความสนใจก็ชด ั เจนอยูแ ่ ล ้ว

"บทเริม
่ ต ้นของเต๋าจิงเพียงพอทีจ ่ ะสนับสนุนให ้เราฝึ กฝนในชว่ ง
สองปี นับจากนี้ วิธก ี ารลึกลับเล็กๆน ้อยๆเหล่านีน
้ ่าเบือ
่ มากและผู ้
อาวุโสอูช๋ งิ เฟิ งก็บรรยายให ้พวกเราฟั งหมดแล ้ว"

“อย่าได ้เย่อหยิง่ เกินไป อย่างทีผ่ ู ้อาวุโสบอกรากฐานต ้อง

แข็งแกร่ง ในเมือ ่ เขาเน ้นแบบนีแ
้ ละยังให ้พวกเรามาทีน่ นี่ ั่นย่อม
แสดงให ้เห็นว่ามันมีความสำคัญอย่างยิง่ ”

ึ เบือ
ครึง่ เดือนถัดมาแม ้จะรู ้สก ่ แต่พวกเขาก็ยน
ื กรานในการมา
ึ ษาเรือ
ศก ่ งนีท
้ ก
ุ วัน และในทีส ่ ด
ุ พวกเขาก็พบประโยชน์บางอย่าง

ผู ้อาวุโสบนหน ้าผาได ้เล่าถึงประสบการณ์การฝึ กฝนในอดีตของ

เขาเป็ นครัง้ คราว นีเ่ ป็ นเรือ ่ ำคัญมากสำหรับผู ้เริม
่ งทีส ่ ต ้น
กระบวนการบ่มเพาะ
 ้
ในเชาของวั นนัน
้ ผู ้อาวุโสบนหน ้าผาก็เปิ ดฝ่ ามือออก และทันใด
นัน
้ แสงสว่างหลายสบ ิ ดวงก็ถก
ู ยิงตกไปอยูใ่ นมือของเย่ฟ่านและ
ผังป๋ อ

ขวดหยกเล็กๆในมือพวกเขานัน ้ เรียบและสะอาดมาก แต่น่า

ี ดายทีม
เสย ่ น
ั มีกลิน
่ ฉุนเฉียวรุนแรงไปหน่อย

"นีค
่ อ ่ ะชว่ ยให ้เจ ้าทำลายทะเลแห่งความทุกข์"
ื ยาทีจ

ั มาก และเขาก็ไม่ได ้พูดอะไรอีก

คำพูดของผู ้อาวุโสยังคงกระชบ

ทะเลแห่งความทุกข์สอดคล ้องกับกงล ้อแห่งชวี ต ิ หากพวกเขา

ต ้องการปลดปล่อยมวลสารทีม ่ อี ยูใ่ นกงล ้อแห่งชวี ต
ิ พวกเขาจะ
ต ้องเปิ ดทะเลแห่งความทุกข์กอ่ น

ยาในขวดหยกใบเล็กมีคา่ มากโดยจะแจกจ่ายให ้ทุกๆสามเดือน

ี่ วดต่อปี เท่านัน
และแต่ละคนสามารถรับได ้เพียงสข ้

ทะเลแห่งความทุกข์ของผังป๋ อค่อยๆเปลีย ่ นแปลงไป ในชว่ ง

สามเดือนทีผ
่ า่ นมาได ้มีการพัฒนาจากขนาดเท่าก ้อนหินเล็กๆ
จนมันใหญ่ขน ึ้ มีขนาดประมาณหัวแม่มอื แล ้ว

เย่ฟ่านก็ดม ่ กัน แต่กไ

ื่ ยาเหลวขวดเล็กๆเชน ็ ม่มก
ี ารเปลีย
่ นแปลง
เลย ทะเลแห่งความทุกข์ของเขานัน ้ แข็งแกร่งอย่างหาทีเ่ ปรียบ
ไม่ได ้และไม่สามารถเปิ ดออก

อย่างไรก็ตามนับตัง้ แต่วนั นัน

้ ความแข็งแกร่งและความเร็วของ
เขาก็เพิม
่ ขึน
้ เป็ นอย่างมาก ความเข ้มข ้นของพลังทีอ
่ ยูใ่ นโลหิต
ของเขานัน
้ ถูกผู ้อาวุโสบนหน ้าผาประเมินว่าทัดเทียมกับผู ้อาวุโส
ในสำนักแล ้ว

้
“ข ้าจะฝึ กฝนอย่างชาๆอย่ างนี้ แม ้ว่าตอนนีข
้ ้าจะยังบ่มเพาะทะเล
แห่งความทุกข์และสอ ื่ สารกับกงล ้อแห่งชวี ติ ไม่ได ้ แต่ตอนนี้
ร่างกายของข ้าแข็งแกร่งขึน ้ เรือ
่ ยๆและนีไ่ ม่ใชส่ งิ่ เลวร ้าย"

“ข ้าคิดว่าเจ ้าเก่งกว่าข ้ามาก แม ้ว่าข ้าจะฝึ กฝนมาอย่างยาวนาน

แต่กไ ึ ว่าตัวเองแข็งแกร่งขึน
็ ม่ได ้รู ้สก ้ มากเหมือนเจ ้า”

ในวันทีส
่ องผังป๋ ออดไม่ได ้จึงถามผู ้อาวุโสทีอ
่ ยูบ
่ นหน ้าผาว่า

"ข ้าอยากจะถามผู ้อาวุโสว่าเราจะฝึ กแบบนีจ

้ นถึงเมือ
่ ไหร่เราถึง
จะสามารถควบคุมลมปราณได ้"

ผู ้อาวุโสบนหน ้าผาเหลือบมองเขาแล ้วกล่าวว่า

"อาหารต ้องกินทีละคำในขณะทีถ ่ นนต ้องเดินทีละก ้าว ถ ้าเจ ้าไม่

้ านัน
อยากเดินแต่อยากวิง่ เจ ้าก็ทำได ้เพียงต่อสูเท่ ้ "

แม ้ว่าผู ้อาวุโสทีอ
่ ยูบ ึ ไม่พอใจกับคำถามของเขา
่ นหน ้าผาจะรู ้สก
แต่ผู ้อาวุโสคนนัน ้ ก็ยงั ให ้คำตอบอย่างตรงไปตรงมา

“เมือ
่ ทะเลแห่งความทุกข์มข ี นาดใหญ่เพียงพอก็จะเป็ นขัน
้ ตอน
ต่อไปของการบุม ่ งทะเลแห่งความทุกข์ท ี่
่ เพาะ นั่นคือการเปิ ดชอ
นำไปสูก ่ งล ้อชวี ติ จากก ้นทะเลโดยตรง
นั่นคือสงิ่ ทีจ
่ ำเป็ นในการปลดปล่อยต ้นกำเนิดของพลังศก ั ดิส ิ ธิ์
์ ท
ในกงล ้อแห่งชวี ต ่ เจ ้าทำสงิ่ นีส
ิ เมือ ้ ำเร็จนั่นคือคำตอบของสงิ่ ที่
เจ ้าถามเมือ ่ ครู่ "
45 - ปั ญหามาเคาะประตู

เวลาผ่านไปอย่างรวดเร็ว สเี่ ดือนผ่านไปตัง้ แต่เย่ฟ่านและผังป๋ อ

่ น ้าผาหลิงซู่ ในวันนีผ
มาเรียนกฎแห่งเต๋าทีห ้ ู ้อาวุโสทีอ
่ ยูบ
่ น
หน ้าผาให ้ยากับพวกเขาอีกครัง้

ขวดหยกขนาดเล็กทีใ่ สและเรียบเนียนสูงไม่เกินสองนิว้ และ

้ านศูนย์กลางของก ้นขวดกลมไม่เกินหนึง่ นิว้ ยาเหลว
เสนผ่
ภายในมีจำกัดจริงๆ

ของเหลวถูกบรรจุอยูภ ่ ายในมีลก
ั ษณะใสและมีกลิน
่ หอมของ
หญ ้าเป็ นพิเศษ มันมีผลพิเศษต่อการพัฒนาของทะเลแห่งความ
ทุกข์และสามารถประหยัดเวลาการฝึ กฝนได ้เป็ นจำนวนมาก

ว่ากันว่าของเหลวยานีเ้ ป็ นสาระสำคัญทีส
่ กัดจากสมุนไพรหนึง่
ร ้อยชนิด ซงึ่ ทำให ้สรรพคุณของมันแทบจะครอบจักรวาล

"แปรง!!"

ผู ้อาวุโสบนผาหินทะยานขึน ่ ้องฟ้ ากลายเป็ นสายรุ ้งอัน

้ สูท
ั ดิส
ศก ์ ทิ ธิแ
์ ละหายไปในท ้องฟ้ าของสำนักหลิงซูใ่ นชวั่ พริบตา

เย่ฟ่านและผังป๋ อเก็บขวดหยกไว ้และจากไป แต่ในขณะนัน ้ เด็ก

หนุ่มอายุ 15 ปี กเ็ ดินเข ้ามาขวางหน ้าพวกเขาแล ้วกล่าวว่า

"ขอยืมน้ำยาสมุนไพรของพวกเจ ้าสองขวด"

เขายืน
่ มือออกมาข ้างหน ้าต ้องการจะคว ้าขวดยาโดยไม่ให ้
โอกาสทัง้ สองปฏิเสธ
“เจ ้าเป็ นใคร กล ้าดียงั ไงถึงคิดว่าจะแย่งของของเราได ้” ผังป๋ อ
ยกมือขึน ้ และยืนอยูท
่ น ี่ ั่นพร ้อมกับหรีต
่ ามองเขา

เย่ฟ่านเห็นว่าทุกคนรอบตัวเขาแสดงอาการหวาดกลัวและทุกคน
ก็ถอยห่างออกไป จากนัน ้ เขาก็มองไปทีช
่ ายหนุ่มทีม ่ นี ้ำ
สมุนไพรห ้าหรือหกขวดและเข ้าใจในทันทีวา่ นีค
่ อ
ื เรือ
่ งอะไร

ิ ห ้าหรือสบ
เด็กหนุ่มอายุสบ ิ หกปี ดงึ หน ้าพร ้อมกับตะโกนว่า

"เจ ้ากล ้ามองหน ้าข ้า"

ผังป๋ อและเย่ฟ่านไม่ต ้องการสร ้างปั ญหา ท ้ายทีส ่ ด

ุ ผู ้คนทีน
่ ก
ี่ เ็ ป็ น
ผู ้ฝึ กฝน พวกเขาเพิง่ มาถึงสำนักหลิงซูเ่ ป็ นเวลาไม่นานดังนัน ้ จึง
ไม่ต ้องการมีปัญหากับผู ้คนทีอ่ ยูท
่ น
ี่ แ
ี่ ละคิดจะเดินจากไป

“พวกเจ ้าคิดจะไปไหน”

เด็กหนุ่มคนนัน
้ เยาะเย ้ยแล ้วคว ้าข ้อมือของผังป๋ อและอีกมือก็
คว ้าของเหลวไป่ เกาทีพ
่ วกเขาครอบครอง

แม ้ว่าผังป๋ อจะไม่ทรงพลังเท่าเย่ฟ่าน แต่เมือ ่ เปรียบเทียบกับผู ้

ฝึ กฝนทีไ่ ม่มพ ั ดิส
ี ลังศก ิ ธิท
์ ท ์ ล ึ ซงึ้ พวกเขานับได ้ว่าเป็ นพยัคฆ์
ี่ ก
ร ้ายในฝูงแกะ

เมือ
่ เห็นการกระทำของเด็กหนุ่มคนนัน
้ ผังป๋ อก็จับมือของเขาแล ้ว
ผลักออกไป

ิ ห ้าสบ
เด็กหนุ่มอายุสบ ิ หกปี โกรธและตะโกนว่า
"กล ้าทำกับข ้าแบบนีพ
้ วกเจ ้าจะไม่สามารถลุกจากเตียงได ้เป็ น
เวลา 3 เดือน!"

ในขณะนีเ้ ด็กหนุ่มอายุ 15 หรือ 16 ปี หลายคนเบียดเสยี ดเข ้ามา

ในฝูงชน คนรอบข ้างทีเ่ ห็นเหตุการณ์ตา่ งก็แสดงความกลัวและ
หลบเลีย
่ งอย่างรวดเร็ว ราวกับว่าพวกเขารู ้จักคนเหล่านี้

เด็กหนุ่มหลายคนมีของเหลวสมุนไพรหกหรือเจ็ดขวดอยูใ่ นมือ
ซงึ่ ดูเหมือนถูกขโมยมาจากผู ้อืน
่

คนเหล่านีร้ บ ี รุมล ้อมเย่ฟ่านและผังป๋ ออย่างรวดเร็วในขณะทีเ่ ด็ก

หนุ่มทีเ่ พิง่ ถูกผังป๋ อปฏิเสธก็เยาะเย ้ยออกมา

“สอนบทเรียนให ้พวกมันหน่อย ให ้พวกมันไม่สามารถลุกจาก

เตียงเป็ นเวลาสามเดือน”

“ดูเหมือนว่าคนพวกนีจ้ ะคิดว่าพวกเราถูกรังแกได ้ง่ายๆ” เย่ฟ่าน

ไม่พดู อะไรอีกและเดินตรงไปข ้างหน ้าก่อนจะเตะเข ้าหน ้าอก
ของชายหนุ่มคนหนึง่ จนเขากระเด็นออกไป

ผังป๋ อก็เย ้ยหยันว่า

"ดูเหมือนว่าพวกเจ ้าต ้องได ้รับบทเรียนบางอย่างก่อนถึงจะรู ้ว่า

อะไรควรทำอะไรไม่ควรทำ"

ผังป๋ อลงมือหนักหน่วงกว่าเย่ฟ่าน และเด็กหนุ่มทีร่ ม

ุ ล ้อมพวก
เขาอยูก่ ถ
็ ก
ู ทำร ้ายอย่างหนักก่อนจะถูกโยนออกไปด ้านนอก
“เจ ้ากล ้าตีข ้าเหรอ”

เด็กหนุ่มทีเ่ ป็ นคนเริม่ ปั ญหากรีดร ้องและใชมื้ อประคองใบหน ้า

ของตัวเองทีบ ่ วมเป่ ง เขาจ ้องไปทีเ่ ย่ฟ่านและผังป๋ ออย่างดุเดือด
ก่อนจะลุกขึน ้ แล ้วพูดว่า

"พวกเจ ้าคอยดูเถอะ"

คนพวกนีย ้ งจากกงล ้อชวี ต

้ งั ไม่สามารถใชพลั ิ ของตัวเองได ้ แม ้
ว่าพวกเขาจะแข็งแกร่งกว่าคนธรรมดาแต่เมือ ่ อยูต
่ อ
่ หน ้าเย่ฟ่าน
กับผังป๋ อพวกเขาไม่แตกต่างจากเด็กทีค
่ ดิ จะต่อสูกั้ บผู ้ใหญ่

ในเวลานีเ้ ด็กหนุ่มอายุ 14 ปี ทอ
ี่ ยูห
่ า่ งไกลบอกกับชายหนุ่มอายุ
20 ปี ทอ
ี่ ยูข
่ ้างๆว่า

“น ้องชายของเจ ้าไม่ได ้เรือ

่ งจริงๆ”

ึ เขินอายเล็กน ้อย แต่เขาก็ให ้ความเคารพ

เด็กหนุ่มอายุ 20 ปี รู ้สก
เด็กหนุ่มทีอ
่ ายุน ้อยกว่าแล ้วถามว่า

“พวกเขาแข็งแกร่งมาก มันคุ ้มแล ้วเหรอทีจ

่ ะทดสอบพวกเขา
ด ้วยวิธน
ี ?
ี้ ”

“ลุงของข ้าต่างหากทีต่ ้องการทดสอบพวกเขา ข ้าได ้ยินมาว่า

สองคนนีด้ เู หมือนจะกินยาวิเศษบางอย่างเข ้าไป…”

เด็กหนุ่มอายุ 14 ปี มส ี น ้าดูถก
ี ห ู เหยียดหยามแล ้วพูดว่า

“ไม่อย่างนัน
้ พวกเขาจะมีอะไรให ้ข ้าสนใจ” !"
เมือ
่ ชายหนุ่มในวัยยีส ิ ได ้ยินเสย
่ บ ี งเย็นชาก็ดเู หมือนจะมีความ
หวาดกลัวมากในขณะเดียวกันเขาก็ถามเบาๆว่า

“ถึงจะเป็ นยาวิเศษจริงๆแต่พวกเขาก็กน
ิ มันลงไปแล ้ว มันจะยังมี
ประโยชน์อะไรอีก?”

ึ ว่าพวกเขาควรจะยังมีสรรพคุณทางยาทีแ
“ลุงของข ้ารู ้สก ่ ข็งแรง
ลงเหลืออยูใ่ นร่างกายของพวกเขา น่าเสย ี ดายทีล
่ งุ ของข ้าเพิง่ รู ้
เกีย
่ วกับทัง้ สองคนเมือ่ เร็วๆนีแ
้ ละเขาก็อารมณ์เสย ี มาก”

เด็กหนุ่มทีอ
่ ยูด ั่ และตะกุกตะกักถามอย่างลังเล
่ ้านข ้างหนาวสน

"แม ้ว่าร่างกายของพวกเขายังมีสรรพคุณทางยา แต่กย

็ งั
สามารถสกัดออกมาได ้หรือ?"

“สกัดโดยตรงไม่ได ้หรอก”

เด็กหนุ่มอายุ 14 ปี ยม
ิ้ อย่างเย็นชา ค่อนข ้างไม่สอดคล ้องกับ
อายุของเขาและกล่าวว่า

"มันเป็ นเรือ ่ งใหญ่ทจ ี่ ะปรับแต่งร่างกายของพวกเขาโดยตรง ข ้า

คิดว่า ... นั่นคือสงิ่ ทีล
่ งุ ของข ้าหมายถึง"

ชายหนุ่มทีอ่ ยูข ึ ได ้ถึงลมหายใจทีเ่ ย็นยะเยือกในหัวใจ

่ ้างๆรู ้สก
ของเขา ผู ้อาวุโสแห่งการกลัน ่ ยานัน
้ โหดร ้ายเสมอ

่ งเทียน มีคนไม่มากทีก
ในฐานะผู ้อาวุโสในหลิงซูต ่ ล ้ายัว่ ยุเขา
เด็กสองคนนัน้ ถูกเขาหมายปองให ้เป็ นวัตถุดบ
ิ ทางยา
เด็กหนุ่มอายุ 14 ปี กล่าวขึน
้ ว่า

“น ้องชายของเจ ้าไม่ได ้เรือ ้ เจ ้าก็ไปชงั่ น้ำหนักพวก

่ งเลย ดังนัน
เขาดูหน่อยเถอะ "

“ตกลง ข ้าจะไปเดีย
๋ วนีแ
้ หละ”

เย่ฟ่านและผังป๋ อเป็ นคนทีเ่ พิง่ เข ้ามาสำนักใหม่ๆดังนัน

้ พวกเขา
จึงไม่รู ้ว่ามีใครบางคนปองร ้ายพวกเขาแล ้ว

เมือ
่ ทัง้ สองออกจากฝูงชนและกำลังจะจากไปก็ถก ู ขวางทางอีก
ครัง้ นีค่ อ
ื ชายหนุ่มในวัยยีส ิ ร่างกายของเขาสดใสเห็นได ้ชด
่ บ ั ว่า
แทบจะสม ั ผัสได ้ถึงกงล ้อแห่งชวี ต
ิ แล ้ว

“พีใ่ หญ่ทา่ นต ้องชว่ ยข ้าสอนบทเรียนให ้กับพวกมัน!” เด็กหนุ่มที่

เพิง่ ถูกทำร ้ายจ ้องมองจ ้องไปทีเ่ ย่ฟ่านและผังป๋ ออย่างดุเดือด
เด็กคนอืน ่ ๆรอบๆทีเ่ ห็นเหตุการณ์ตอนนีก ้ ต
็ ะโกนสนับสนุนพวก
เขา

“โยนพวกมันลงไปเป็ นอาหารปลา”

"หักแขนหักขาพวกมันซะ"

……

่ เหยียดหยามสาปแชง่
เด็กหนุ่มหลายคนยังคงโห่ร ้องและดูหมิน
เย่ฟ่านและผังป๋ ออย่างต่อเนือ
่ ง
เย่ฟ่านขมวดคิว้ เล็กน ้อย โดยธรรมชาติแล ้วเขาย่อมไม่ได ้รับ
ผลกระทบจากการสาปแชง่ ของใคร แต่เขารู ้สก ึ ว่าอาจจะมีใคร
บางคนมุง่ เป้ ามาทีพ
่ วกเขา

“พวกเจ ้าตีน ้องของเขาทำไม”

ใบหน ้าของชายหนุ่มจมลงในขณะทีจ
่ ับจ ้องไปยังเย่ฟ่านและ
ผังป๋ อ๋

“ตาไหนของเจ ้าทีเ่ ห็นข ้าทุบตีเขา”

ผังป๋ อเลิกคิว้ ขึน

้ ในขณะนัน
้ เรือ
่ งนีพ
้ ัฒนาไปไกลจนเขาทนไม่
ไหวแล ้ว แม ้ว่าเขาจะก ้มศรี ษะและยอมรับอีกฝ่ ายก็คงไม่ยอม
เลิกรา

"เจ ้าต ้องการยาของพวกเราหรือ?" เย่ฟ่านถามตรงๆ

“เจ ้าทุบตีน ้องชายของข ้า และข ้าก็ต ้องแก ้แค ้นอยูแ

่ ล ้ว” ชาย
หนุ่มเย ้ยหยันออกมาดังๆและก ้าวไปข ้างหน ้าทีละก ้าว

ในเวลานีผ้ ู ้คนมากมายมารวมตัวกัน ต่างเฝ้ ามองอยูแ

่ ต่ไกล ไม่ม ี
ใครกล ้าก ้าวไปข ้างหน ้าเพือ
่ ห ้ามปราม

เหล่าศษิ ย์ทอ
ี่ ยูใ่ ต ้หน ้าผานีด
้ เู หมือนจะหวาดกลัวต่อชายหนุ่มคน
นีม
้ าก

“หักขาพวกมัน!”

"โยนลงทะเลสาบให ้เป็ นอาหารปลา!"

เด็กๆตะโกนอีกครัง้

"ควับ!"

แสงสว่างวาบชายหนุ่มคนนีพ
้ งุ่ ไปข ้างหน ้าราวกับวิญญาณ ฝ่ า
มือของเขาใสราวกับหยกและเขาสบ ั ไปทีค ่ อของเย่ฟ่านเหมือน
มีด

้
เขาไม่ได ้ใชกำลั งเต็มที่ ในความเห็นของเขามีดฝ่ ามือนีเ้ พียงพอ
ทีจ
่ ะทำร ้ายเย่ฟ่านจนสลบแล ้ว
46 - ต ้นหอม

อย่างไรก็ตามสงิ่ ทีเ่ ขาไม่ได ้คิดก็คอ

ื เย่ฟ่านตอบสนองอย่าง
รวดเร็วและถอยหลังไปสองก ้าวก่อนจะจับฝ่ ามือทีจ ่ โู่ จมเข ้ามา
อย่างมัน
่ คง

"ยอมแพ ้ซะ!"

แม ้ว่าชายหนุ่มจะแปลกใจเล็กน ้อย แต่เขาก็ไม่คด

ิ ว่าเย่ฟ่านจะ
เป็ นภัยคุกคามต่อเขาได ้

ดังนัน
้ เขาจึงโจมตีออกไปอีกครัง้ แต่เรือ
่ งนีก
้ ลับเกินความคาด
หมายของเขาเพราะมือของเย่ฟ่านทีจ ่ ับแขนเขาไว ้นัน ้ บีบแน่น
ขึน
้ อย่างรุนแรง

"บูม"

ในเวลานีผ
้ ังป๋ อทีอ
่ ยูด
่ ้านข ้างก็กระแทกกำปั น ่ โี่ ครงของ
้ เข ้าใสซ
เขาทำให ้เขากระอักเลือดออกมาทันที ในขณะเดียวกันเย่ฟ่านก็
จับชายหนุ่มคนนัน ้ ฟาดลงกับพืน ้ อย่างรุนแรง

"บูม"

ฝุ่ นผงพุง่ ขึน

้ และพืน ั่ สะเทือนเล็กน ้อย ชน
้ ดินก็สน ั ้ แสงบางๆบน
ร่างของชายหนุ่มก็สลายไปในทันใด เขากรีดร ้องและกระอัก
เลือดออกมาคำใหญ่กอ ั กระตุกไม่หยุด
่ นทีร่ า่ งกายจะชก
คนรอบข ้างตกตะลึง พวกเขาไม่คด
ิ ว่าพละกำลังของเย่ฟ่านจะมี
มากมายมหาศาลถึงขนาดนี้

ไม่ใชว่ า่ ชายหนุ่มคนนีแ ้ ข็งแกร่งไม่พอ ท ้ายทีส

่ ด
ุ แล ้วเขาก็ฝึกฝน
อยูใ่ นสำนักนีม ้ าอย่างยาวนาน เมือ ้
่ เกิดการต่อสูเขากลั บไม่ม ี
โอกาสทีจ ่ ะโจมตีแม ้แต่น ้อย

ตอนนีเ้ ย่ฟ่านบดขยีเ้ ขาอย่างรุนแรงด ้วยมือเพียงข ้างเดียว ซงึ่

อาจกล่าวได ้ว่ามีพลังของเย่ฟ่านแข็งแกร่งมากจนผู ้ทีเ่ ปิ ดกงล ้อ
แห่งชวี ต
ิ ขัน
้ ต ้นไม่สามารถต ้านทานได ้

ั ว่าพวกเจ ้ากำลังจะปล ้นเราแต่พวกเจ ้ากลับกล่าวหา

“เห็นได ้ชด
่ นัน
ว่าเราว่าทำร ้ายพวกเจ ้า ถ ้าเชน ้ มาทำให ้ถึงทีส
่ ด
ุ กันเถอะ”

ผังป๋ อวิง่ เข ้าหาเด็กหนุ่มพวกนัน

้ อย่างโกรธจัดและโจมตีออกไป
รอบทิศทางอย่างรวดเร็ว

“ปั ง” “ปั ง” “ปั ง” ...

ผังป๋ อเตะพวกเขาล ้มลงทีละคนในขณะทีก

่ ำปั น ่ ยซ้ำ
้ ของเขาก็ตอ
ลงไปอย่างต่อเนือ
่ ง

“พวกเจ ้าพูดว่าอะไรนะ จะโยนพวกเราลงไปเป็ นอาหารปลา จะ

หักแขนหักขาพวกเราอย่างนัน ้ หรือ!”

้ มาพร ้อมกับตบหน ้าซ้ำแล ้วซ้ำเล่าจนทุกคน

ผังป๋ อจับทุกคนขึน
กรีดร ้องเหมือนหมูทถี่ ก ื ด
ู เชอ
“เห็นพวกเจ ้าทำตัวเป็ นอันธพาลก็นก ึ ว่าพวกเจ ้าจะแข็งแกร่งแค่
ไหน ทีแ
่ ท ้ก็แค่เศษสวะกลุม่ หนึง่ !"

ผังป๋ อลุกขึน
้ ยืนก่อนจะมอบให ้อีกคนละเท ้าพร ้อมกับหัวเราะ
อย่างสนุกสนาน

“พวกเจ ้าหาเรือ
่ งเราทำไม บอกมาเดีย
๋ วนี!้ ”

เย่ฟ่านทีอ
่ ยูอ
่ ก
ี ฝั่ งไม่นงิ่ เขาลงมือสอบสวนชายหนุ่มทีอ ่ ายุ
ประมาณ 20 ปี คนนัน ้ อย่างรุนแรง ชายหนุ่มทีไ่ ม่ยอมเอ่ยปากถูก
เขาทุบตีอย่างแสนสาหัส

“ถ ้าเจ ้าไม่พด
ู ข ้าจะจับเจ ้าโยนลงไปในสระให ้เป็ นหัวหอม!”

เย่ฟ่านเตะอย่างแรงอีกครัง้ ความแข็งแกร่งของเขามากเพียงใด
เขาเตะชายหนุ่มกลิง้ ไปด ้านข ้างแปดเก ้าวาทุกครัง้ ทีข
่ ยับเท ้า

ผังป๋ อได ้ยินดังนัน

้ ใบหน ้าของเขาก็เปล่งประกายขึน
้ มาทันทีและ
พูดว่า

"เป็ นความคิดทีด
่ !ี "

พูดจบเขาก็นั่งลงและอุ ้มชายหนุ่มห ้าหรือหกคนพร ้อมๆกันด ้วย

กำลังมหาศาล แล ้วเดินไปทีส ่ ระบัวข ้างหน ้า

"ไม่ ปล่อยเราลง!"

"ชว่ ยด ้วย ฆ่าคนแล ้ว... "

“ข ้าขอร ้องวางเราลง!”

ผังป๋ อเมินเฉยก่อนจะโยนคนพวกนัน
้ ลงน้ำทีละคนพร ้อมกับ
หัวเราะอย่างสนุกสนาน

“ไม่ต ้องฆ่าพวกเขา…” เย่ฟ่านเตือน

“ไม่เป็ นไร ขยะเหล่านีไ ้ ด ้ก ้าวเข ้าสูเ่ สนทางเซ

้ ี นแล ้ว แม ้ว่าพวก
ย
มันจะไม่มพ ั ดิส
ี ลังศก ิ ธิ์ แต่พวกมันก็แข็งแกร่งกว่าคนทัว่ ไป
์ ท
มาก อย่างน ้อยพวกมันก็สามารถกลัน ้ หายใจได ้เป็ นเวลาครึง่ ชวั่
ยาม”

“จะพูดหรือไม่พด ู หรือต ้องการให ้ข ้าตีเจ ้าให ้ตาย” เย่ฟ่านเตะ

เด็กหนุ่มทีอ
่ ยูบ
่ นพืน
้ กลิง้ ไปกลิง้ มาอีกครัง้

ผังป๋ อเดินเข ้าไปแล ้วพูดว่า

“ดูเหมือนว่ามันจะยอมตายไม่ยอมสยบ ถ ้าอย่างนัน ี
้ ก็อย่าเสย
เวลาเลยทำให ้มันเป็ นต ้นหอมดีกว่า”

เย่ฟ่านเห็นว่าอีกฝ่ ายยังไม่หวาดกลัวดังนัน้ เขาจึงยกชายหนุ่มวัย

20 ขึน้ แล ้วขว ้างลงไปทีส
่ ระน้ำอย่างรุนแรง

ทุกคนทีอ่ ยูร่ อบๆต่างก็ตกตะลึง พลังนีย ้ งิ่ ใหญ่มากขนาดไหน

เย่ฟ่านสามารถโยนคนทีม ่ น
ี ้ำหนักมากกว่าร ้อยจินตกลงไปกลาง
สระบัวทีม่ รี ะยะห่างจากตรงนีก ้ ว่า 50 วา

"บ ้าไปแล ้ว!"

ร่างของชายหนุ่มคนนัน ้ พุง่ ลงไปกลางสระบัวแล ้วศรี ษะของเขาก็
ฝั งอยูใ่ นโคลนมีเพียงขาทัง้ สองข ้างของเขาเท่านัน
้ ทีย
่ งั คงดิน
้ รน
อยูท่ ำให ้เขามีลก
ั ษณะคล ้ายต ้นหอม

“บ ้าไปแล ้ว!”

ั ว์ประหลาดน ้อยตัวนีอ
“สต ้ ายุแค่ 12 ปี เขาทรงพลังแบบนีไ
้ ด้
อย่างไร”

……

ทันใดนัน ้ ฝูงชนทีอ ่ ยูห

่ า่ งไกลก็แยกจากกันอย่างรวดเร็วและเปิ ด
ทางให ้คนแปลกหน ้าสองสามคน เด็กหนุ่มอายุ 14 ถึง 15 ปี ม ี
ี น ้าบูดบึง้ เดินเข ้ามาทางนี้
สห

่ ้านหลังของพวกเขามีเด็กหนุ่มอายุ 20 กว่าปี หลายคนซงึ่ มี

ทีด
ลักษณะแข็งแกร่งกว่าเด็กหนุ่มทีถ
่ ก
ู เย่ฟ่านโยนลงไปในน้ำ

“นีค
่ อ ั่ ชอ
ื หลานชายของผู ้อาวุโสฮน ื่ ฮน
ั่ เฟยหยู…”

“ลุงของเขายังเป็ นผู ้อาวุโสและได ้รับการกล่าวขานว่าเป็ น

ี่ วชาญด ้านการกลัน
ผู ้เชย ่ ยา”

“หุบปาก ระวังเจ ้าจะเดือดร ้อน!”

……

ั่ เฟยหยูเด็กหนุ่มวัย 14 ปี คอ
ฮน ่ ยๆเข ้ามาใกล ้ด ้วยใบหน ้าบูดบึง้
และพูดกับเย่ฟ่านและผังป๋ อว่า
“ทีน
่ ค
ี่ อ
ื ชุมนุมจิตวิญญาณ พวกเจ ้ากล ้าก่อเรือ
่ งทีน
่ ี่ หรือพวกเจ ้า
คิดว่าจะไม่มใี ครทำอะไรพวกเจ ้าได ้?”

เย่ฟ่านและผังป๋ อเมินเขาและหันไปมองทีส
่ ระบัวด ้วยความสนใจ

ใบหน ้าของฮน ั่ เฟยหยูเริม

่ มืดมนขึน ี่ งึ่
้ ทันที และพูดกับคนทัง้ สซ
อยูร่ อบตัวว่า

“ทำให ้พวกมันหันมาฟั งข ้าพูด!”

เย่ฟ่านหันกลับมาและกล่าวว่า

“ทำตัวเขือ
่ งโขขนาดนีท ้ งั ้ ทีย
่ งั อายุน ้อยอยู่ เจ ้าคงเป็ นผู ้ทีอ
่ ยู่
เบือ
้ งหลังสนิ ะ ดูเหมือนว่าเจ ้าก็ต ้องการเป็ นต ้นหอมเหมือนกัน”

เมือ ั่ เฟยหยูเห็นการตอบโต ้ของเย่ฟ่าน แสงเย็นวาบสองดวงก็

่ ฮน
ปรากฏขึน ้ ในดวงตาของเขาและเขาพูดด ้วยน้ำเสยี งโกรธเคือง
ว่า

“ดูเหมือนว่าข ้าจะทำได ้เพียงสง่ ศพของพวกเจ ้าให ้ท่านลุง

เท่านัน
้ …”

ใบหน ้าของฮน ั่ เฟยหยูมด

ื มนมีแสงเย็นชาสองดวงในดวงตาของ
เขา ในขณะทีเ่ ขาจ ้องมองทีเ่ ย่ฟ่านและผังป๋ อราวกับว่าพวกเขา
ทัง้ สองเป็ นเพียงคนตายทีไ่ ม่จำเป็ นต ้องพูดอะไรอีก
เด็กหนุ่มทัง้ สรี่ อบตัวเขาเดินไปข ้างหน ้าด ้วยกันหลังจากได ้ยิน
คำสงั่ ทุกคนมีรอยยิม ้ เยาะเย ้ยบนใบหน ้าและค่อยๆล ้อมรอบ
เย่ฟ่านกับผังป๋ อ

ชายหนุ่มคนหนึง่ กล่าวด ้วยรอยยิม

้ ว่า

“เจ ้าคงไม่รู ้ว่าท ้องฟ้ ากว ้างใหญ่มากแค่ไหน เมือ ่ มาทีส ่ ำนัก

หลิงซูเ่ จ ้าก็ทำให ้ใครบางคนขุน ่ เคืองในทันที นับว่าเจ ้ามีความ
กล ้าแต่กเ็ ป็ นการรนหาทีต ่ ายเชน ่ กัน!”

ข ้างๆกันชายหนุ่มอีกคนหนึง่ เดินไปข ้างหน ้าสองสามก ้าวพร ้อม

กับรอยยิม้ เยาะเย ้ยๆทีอ
่ ยูบ
่ นมุมปากเขาพูดว่า

“แม ้ว่าพวกเจ ้าจะรนหาทีต ่ ายแต่พวกเจ ้าก็ไม่สามารถตายได ้

พวกเจ ้าจะต ้องได ้รับความทรมานอย่างแสนสาหัสชนิดที่
ว่าความตายเป็ นเรือ ่ งเล็กน ้อยไปเลย”

“อันทีจ
่ ริงพวกเจ ้าสองคนสามารถทำให ้ความผิดของพวกเจ ้าลด
น ้อยลงได ้” ในเวลานีอ
้ กี คนพูดและพูดแบบสบายๆและก ้าวเข ้า
มาข ้างหน ้าด ้วยรอยยิม
้ พร ้อมกับพูดต่อว่า

"ขอเพียงพวกเจ ้าหักขาของตัวเองแล ้วใชศ้ รี ษะมุดลงไปในสระ

บัวให ้เหมือนต ้นหอม บางทีนายน ้อยอาจจะอภัยให ้พวกเจ ้าก็ได ้”

่ นีเ้ พือ
“ถ ้าข ้าเป็ นเจ ้าข ้าจะยอมทำเชน ่ หลีกเลีย
่ งความทุกข์
ทรมานโดยตรง”
 ี่ นพูดอย่างเป็ นกันเองพร ้อมกับเยาะเย ้ยและสง่ เสย
ทัง้ สค ี ง
หัวเราะไม่หยุด ในขณะเดียวกันพวกเขาก็ปิดกัน ้
้ เสนทางของทั
ง้
สองไม่ให ้สามารถหลบหนีออกจากทีน ่ ไ
ี่ ด ้

เย่ฟ่านและผังป๋ อนัน ื่ ชอบการทะเลาะวิวาทตัง้ แต่เด็กอยูแ

้ ชน ่ ล ้ว
ดังนัน
้ เมือ ี่ วกเขาไม่ได ้รู ้สก
่ ได ้ยินคำพูดของคนทัง้ สพ ึ โกรธเคือง
แต่กลับหัวเราะออกมาเบาๆ

“คนพวกนีป
้ ั ญญาอ่อนหรือเปล่า?”

“ข ้าไม่รู ้ บางทีพวกเขาอาจจะเป็ นคนปั ญญาอ่อนจริงๆ ถ ้าไม่

อย่างนัน ้ จะมีใครในโลกทีท่ ำเรือ
่ งงีเ่ ง่าแบบนีไ
้ ด ้”

ทัง้ สองคนพูดคุยแบบสบายๆราวกับว่าพวกเขากำลังดูการแสดง
ของทุกคนอยูด ่ ้านข ้างและแสดงความคิดเห็นเป็ นครัง้ คราว
47 - พวกเจ ้าอยากจะลงไปเล่นในสระบัวเหมือนกัน?

ี่ า่ งโกรธจัด ท่าทางของเด็กหนุ่มทีอ
ในเวลานีเ้ ด็กหนุ่มทัง้ สต ่ ยู่
ด ้านหน ้าของพวกเขาทัง้ สองนีเ้ ป็ นเหมือนกับโคถึกทีไ่ ม่กลัว
พยัคฆ์

ในขณะนีใ้ บหน ้าทีย

่ ม
ิ้ แย ้มแต่เดิมของทุกคนบิดเบีย
้ วอย่างรุนแรง

"พวกเจ ้ารนหาทีต
่ ายเอง!"

หนึง่ ในนัน
้ กล่าวอย่างเย็นชา แต่พวกเขาไม่รบ
ี เร่ง

พวกเขาสงั เกตเห็นว่าพละกำลังของสองคนนีไ้ ม่ปกติ และพวก

เขาไม่ต ้องการเสนอหน ้าออกไปเป็ นคนแรก

"ว ้าว"

มีรัศมีเล็กน ้อยอยูใ่ ต ้สะดือของเด็กหนุ่มคนหนึง่ ก็พงุ่ ออกมา

ราวกับเชอ ื กก่อนจะพุง่ เข ้าหาเย่ฟ่านและผังป๋ ออย่างรวดเร็ว

้ งศก
"เขาสามารถใชพลั ั ดิส ิ ธิไ์ ด ้!"
์ ท

“พวกเขาเป็ นปรมาจารย์ไปแล ้ว”

……
ผู ้ชมต่างอุทานด ้วยความตกใจ แม ้ว่าทุกคนจะเป็ นศษ ิ ย์ของทีน ่ ี่
มานาน แต่ศษ ิ ย์ทส ้ งศก
ี่ ามารถใชพลั ั ดิส ิ ธิไ์ ด ้สว่ นใหญ่กไ
์ ท ็ ม่คอ
่ ย
ปรากฏตัวให ้พวกเขาเห็น

เย่ฟ่านและผังป๋ อเคลือ
่ นไหวด ้วยความเร็ว แต่ละคนก็หลบไป
ด ้านข ้าง

ในขณะเดียวกันลวดลายแสงคล ้ายลวดก็สม ั ผัสกับร่างกายพวก

เขาเล็กน ้อยแต่ไม่สามารถจำกัดความเคลือ
่ นไหวของพวกเขา
ได ้

นีเ่ ป็ นครัง้ แรกทีพ ่ วกเขาได ้ต่อสูกั้ บคนทีส

่ ามารถใชพลั ้ ง
ศก ั ดิส ิ ธิ์ ดังนัน
์ ท ้ พวกเขาจึงไม่คด ิ จะทำอะไรสุม ่ สส
ี่ ม
ุ่ ห ้าจึงได ้แต่
หลบหลีกเพือ ่ ค ้นหาวิธต
ี อบโต ้กลับไป

"บูม"

ทันใดนัน ้ เย่ฟ่านก็ยกหินก ้อนใหญ่ขน ึ้ แต่ทนั ใดนัน ั ดิส

้ พลังศก ิ ธิ์
์ ท
ทีม
่ ล
ี ก
ั ษณะคล ้ายเสนเช้ อื กก็โจมตีเข ้าใสห่ นิ ก ้อนใหญ่ของเขา
และทำให ้หินก ้อนนัน ี หายคล ้ายกับรอยมีด
้ ได ้รับความเสย

สงิ่ นีท
้ ำให ้ใบหน ้าของเย่ฟ่านและผังป๋ อเปลีย ่ นสไี ป ความ
แข็งแกร่งของผู ้ทีม ่ พ ั ดิส
ี ลังศก ิ ธิน
์ ท ์ ัน ่ งิ่ ทีม
้ ไม่ใชส ่ นุษย์ธรรมดาจะ
ต ้านทานได ้

"ว ้าว"
แม ้ว่าพลังศก ั ดิส ิ ธิข
์ ท ์ องชายหนุ่มคนนัน
้ จะสามารถสร ้าง
บาดแผลให ้กับก ้อนหิน แต่ดเู หมือนว่าพลังของมันจะอ่อนลง
มากเชน ่ กัน

“ระวังไว ้ มดแมลงพวกนีม ้ ค
ี วามสามารถอยูบ่ ้าง ถ ้าเจ ้าเผลอถูก
พวกมันทำร ้าย ศก ั ดิศ ์ รีของเจ ้าในฐานะศษ ิ ย์ฝ่ายในจะมีรอย
ด่างพร ้อยได ้” หนึง่ ในสข ี่ องเด็กหนุ่มพวกนัน้ มีใบหน ้า
เคร่งเครียด

"ว ้าว ว ้าว ว ้าว ว ้าว"

ี งเบาๆดังออกมาหลายครัง้ และแสงสส
เสย ี่ ต
ี า่ งๆก็เบ่งบานขึน ้
บริเวณท ้องน ้อยของเด็กหนุ่มทัง้ สคี่ น ก่อนทีแ ่ สงทีแ
่ ข็งแกร่ง
เหมือนเหล็กเหล็กสเี่ สนจะโจมตี
้ เย่ฟ่านและผังป๋ อจากสท ี่ ศ
ิ ทาง

ในเวลาเดียวกันเย่ฟ่านและผังป๋ อก็ทำการโต ้กลับอย่างดุเดือด

พวกเขาขว ้างก ้อนหินขนาดใหญ่หลายก ้อนโจมตีเข ้าใสเ่ ด็กหนุ่ม

ี่ นอย่างรุนแรง
ทัง้ สค

"บูม"

เย่ฟ่านและผังป๋ อมีพลังทีน ่ ่าอัศจรรย์ ก ้อนหินก ้อนใหญ่ถก

ู โยน
เข ้าใสเ่ ด็กหนุ่มทัง้ สอ
ี่ ย่างต่อเนือ่ ง

ในขณะทีใ่ บหน ้าของเด็กหนุ่มทัง้ สน ี่ ัน

้ บิดเบีย
้ วอย่างรุนแรงและ
พยายามใชพลั้ งศก ั ดิส ิ ธิป
์ ท ์ ั ดป้ องก ้อนหินพวกนัน ้
 ี่ ม ้ว่าพวกเขาจะพัฒนาพลังศก
เด็กหนุ่มทัง้ สแ ั ดิส ิ ธิไ์ ด ้เป็ นที่
์ ท
เรียบร ้อยแล ้วแต่พวกมันก็สามารถก่อตัวขึน้ เป็ นเพียงเสนลวด ้
้ กๆ
เสนเล็

ดังนัน
้ เมือ
่ เกิดการปะทะกับก ้อนหินทีพ
่ งุ่ เข ้ามาอย่างรวดเร็วและ
มีจำนวนมากพวกเขาก็เกิดความปั่ นป่ วนขึน ้ มา

หลังจากทีพ่ วกเขาสามารถใชพลั ้ งศก ั ดิส ิ ธิไ์ ด ้ร่างกายของพวก

์ ท
เขาก็แข็งแกร่งขึน
้ ไม่น ้อย แต่หากจะเอาพละกำลังของพวกเขา
มาเทียบกับเย่ฟ่านและผังป๋ อนัน ้ มันจะกลายเป็ นคนละเรือ ่ งอย่าง
สนิ้ เชงิ

ในเวลานีก ้ ้อนหินกำลังโบยบินเข ้ามาอย่างรวดเร็ว และผู ้ฝึ กฝน

หนุ่มทัง้ สไี่ ม่เพียงถูกขวางกัน
้ แต่ยงั ต ้องระมัดระวังอย่างเต็มที่
หากไม่ต ้องการให ้ก ้อนหินพวกนัน ้ กระแทกเข ้าใสศ ่ รี ษะของพวก
เขา

"ควับ!"

ในขณะนัน
้ เย่ฟ่านรีบพุง่ ไปข ้างหน ้าอย่างรวดเร็วเหลือเพียงภาพ
ติดตาจางๆทีถ่ ก
ู ทิง้ ไว ้

"บูม"

ลมหายใจถัดมาเขาก็ปรากฏตัวต่อหน ้าผู ้ฝึ กฝนหนุ่มคนหนึง่

พร ้อมกับกระแทกกำปั น ้ ของเขาเข ้าใสร่ ม
ิ ฝี ปากของผู ้ฝึ กตนคน
นัน
้ จนฝ่ ายตรงข ้ามกระเด็นออกไปหลายวา

นีเ่ ป็ นหมัดทีส
่ วยงามและทรงพลังในเวลาเดียวกัน!
เย่ฟ่านมีการแกว่งแขนขวาทีเ่ ป็ นธรรมชาติและสง่างาม แต่เมือ ่
หมัดถูกเหวีย
่ งออกไปมันก็รน
ุ แรงมาก ชายหนุ่มทีถ ่ ก
ู โจมตีคนนัน
้
กระเด็นออกไปหลายวาเมือ ่ ตกลงพืน ้ เขาก็กลิง้ ไปอีกหลายรอบ

เลือดสแี ดงฉีดออกมาจากปากของชายหนุ่มคนนัน ้ ในเวลา

ี่ องเขาก็หลุดออกมาและตกลงบนพืน
เดียวกันฟั นเจ็ดแปดซข ้

้
ในอีกด ้านหนึง่ ผังป๋ อก็ไม่ได ้รอชาและเริ
ม ่ โจมตีด ้วยความเร็วที่
น่าตกตะลึง เขาขว ้างหินก ้อนใหญ่ใสร่ า่ งของผู ้ฝึ กฝนคนหนึง่
และเสยี งแตกหักก็ดงั ขึน ้ ทีจ
่ ด
ุ นัน
้

เด็กหนุ่มทีถ่ ก
ู ก ้อนหินกระแทกบินกลับไปด ้านหลังเมือ
่ ตกลงพืน
้
เขาก็กลิง้ ออกไปอีกหลายรอบ

"บูม"

"บูม"

เป็ นเสยี งตบอีกสองครัง้ และอีกสองคนทีเ่ หลือก็ถก ู เย่ฟ่านและ

ผังป๋ อจัดการอย่างสะอาดหมดจด ในขณะนีท ้ ก
ุ คนนอนราบอยู่
บนพืน ้ และถูกกำปั น
้ ของเย่ฟ่านกับผังป๋ อทุบตีอย่างบ ้าคลัง่

ในเวลานีป ้ รมาจารย์ทงั ้ สไี่ ด ้ดำดิง่ สูค

่ วามสน
ิ้ หวังอย่างรวดเร็ว
เย่ฟ่านและผังป๋ อไม่ได ้แสดงความเมตตาออกมาและจัดการให ้
ี่ มดสภาพอย่างยับเยินในเวลาอันรวดเร็ว
คนทัง้ สห
“พวกเจ ้าบอกว่าเราสองคนไม่รู ้ว่าท ้องฟ้ ากว ้างใหญ่แค่ไหน บอก
ว่าพวกเรารนหาทีต ่ าย ข ้าอยากหัวเราะให ้ฟั นร่วง ฮา่ ๆๆ” พูดถึง
้ ังป๋ อก็เตะซ้ำพวกเขาอีกคนละครัง้
ตรงนีผ

“พวกเจ ้าบอกว่าเราเป็ นมดแมลงอย่างนัน

้ หรือ”

“ดูเหมือนว่าพวกเจ ้าอยากจะลงไปเล่นในสระบัวเหมือนกัน...”

“บูม บูม บูม…”

เย่ฟ่านและผังป๋ อยังคงลงมือไม่หยุด พวกเขาหยิบคนทัง้ สข ี่ น

ึ้ มา
ทัง้ เตะทัง้ ต่อยอย่างเมามันจนพวกเขาแน่นงิ่ อยูก
่ บ
ั พืน
้ คล ้ายกับ
โคลนสก ี่ อง

"พอแล ้ว!"

ในเวลานีฮ ั่ เฟยหยูทจ
้ น ี่ ้องมองด ้วยสายตาเย็นชาอยูไ่ กลๆได ้เดิน
เข ้ามา ดวงตานัน ้ เย็นชาอย่างยิง่ ในขณะทีใ่ บหน ้าของเขาก็
บิดเบีย
้ วอย่างรุนแรงและเต็มไปด ้วยความโกรธเคือง

้
ผังป๋ อหันกลับมามองเขาชาๆแล ้วพูดว่า

“ต ้องการอะไร?

"ปล่อยพวกเขาไป!"

ี งของฮน
เสย ั่ เฟยหยูเย็นชาจนทุกคนรอบตัวเขาต ้องสยิวกายด ้วย
ิ สแ
ความหนาวเหน็ บ แม ้ว่าเขาจะดูเหมือนเด็กหนุ่มอายุสบ ี่ ต่
อารมณ์ของเขาไม่ตรงกับอายุของเขาแม ้แต่น ้อย
“ทำไมเราต ้องฟั งเจ ้า”

ผังป๋ อไม่ได ้สนใจเด็กหนุ่มคนนีใ้ นขณะเดียวกันกำปั น

้ ของเขายัง
คงทุบตีไม่หยุด

สำหรับเย่ฟ่านเขานั่งลงแล ้วยกคนสองคนขึน้ จากพืน ้ มือของเขา

เคลือ
่ นไหวอย่างสวยงามและร่างทัง้ สองก็พงุ่ ทะลุอากาศราวกับ
หอกสองเล่มทีบ ่ น ิ วา
ิ ห่างออกไปห ้าสบ

คนทัง้ สองกระแทกศรี ษะเข ้าใสโ่ คลนทีอ

่ ยูใ่ ต ้สระบัว ร่างของ
พวกเขาครึง่ หนึง่ โผล่พ ้นออกมาจากโคลนในขณะทีข ่ าของพวก
เขากระตุกเบาๆ

“เจ ้าอยากตาย!”

ในทีส
่ ด ั่ เฟยหยูกป
ุ ฮน ็ ะทุขน
ึ้ ด ้วยความโกรธ ร่างกายของเขาเย็น
ชาอย่างมากในขณะทีเ่ ท ้าของเขาก ้าวไปด ้านหน ้า

เย่ฟ่านไม่สนใจเขาและยกอีกสองคนขึน
้ ก่อนจะโยนออกไปอีก
ครัง้

"ปู ปู"

แทบจะในเวลาเดียวกันต ้นหอมอีกสองต ้นก็ถก

ู ปลูกขึน
้ ภายใน
สระบัว

ทุกคนทีอ
่ ยูร่ อบๆต่างก็ตกตะลึง ผลลัพธ์นท
ี้ ำให ้พวกเขาพูดไม่
ออกจริงๆ
"ว ้าว"

ในทันใดนัน
้ พลังศก ั ดิส ิ ธิข
์ ท ั่ เฟยหยูกบ
์ องฮน ็ านสะพรั่งด ้วยความ
งดงามและตระการตา พร ้อมกันนัน ้ อักขระสฟี ้ าครามก็พงุ่ เข ้าหา
เย่ฟ่านและผังป๋ ออย่างรวดเร็ว

ทุกคนทีอ ่ ยูร่ อบๆต่างพากันอุทานออกมา นีค ่ อ

ื ตราประทับเซย ี น
ทีแ
่ ท ้จริง ไม่ใชพ ่ ลังศก
ั ดิส ิ ธิท
์ ท ์ เี่ กิดจากทะเลแห่งความทุกข์ มัน
ไม่สามารถนำมาเทียบกันได ้กับพลังศก ั ดิส ิ ธิข
์ ท ์ องเด็กหนุ่มทัง้ ส ี่

หลังจากทีต
่ ราประทับเซย ี นพุง่ ออกจากทะเลแห่งความทุกข์
พลังปราณสฟ ี ้ าก็พัดเอาความกดดันมุง่ เข ้าหาทัง้ สองคน
48 - ต ้องเอาให ้หนักกว่านี้

เย่ฟ่านและผังป๋ อสายเกินไปทีจ ่ ะหลบ ตราประทับเซย ี นนีเ้ ร็ว

้ อ
กว่าเสนเช ื กทีถ
่ ก ั ดิส
ู สร ้างจากพลังศก ิ ธิม
์ ท ์ ากเกินไป และพลัง
ทำลายล ้างของมันก็บดขยีเ้ ข ้าหาพวกเขาอย่างรวดเร็ว

ตราประทับสฟ ี ้ านัน
้ มีขนาดเพียงเล็กน ้อยเมือ
่ มันปรากฏขึน
้ แต่ใน
พริบตามันก็ขยายขึน ้ มีขนาดเท่าบ ้านและสเี ขียวก็ปกคลุมอยู่
ด ้านนอกของมันราวกับก ้อนเมฆ

ึ เหมือนภูเขา
ภายใต ้แรงกดดันมหาศาล เย่ฟ่านและผังป๋ อรู ้สก
ขนาดใหญ่ได ้ตกลงมาหาพวกเขาซงึ่ ยากทีพ ่ วกเขาจะต ้านทาน
ได ้

"บูม"

ทัง้ สองยกมือทัง้ สองขึน้ และต ้องการยกตราประทับสฟ ี ้ าทีต

่ กลง
มาซงึ่ มันทำให ้พืน
้ ดินทีร่ องรับน้ำหนักของพวกเขาเกิดรอยแตก
เหมือนกับใยแมงมุม

"บูม"

ตราประทับสน ั่ สะท ้านในขณะทีม

่ น
ั ก็ขยายขนาดใหญ่ขน
ึ้ อย่าง
ต่อเนือ
่ งจนเป็ นเหมือนพระราชวังขนาดใหญ่

“ต่อให ้เป็ นก ้อนหินทีม

่ ข
ี นาดใหญ่กว่านีก
้ ต
็ ้องถูกเราผลักออกไป
แล ้ว นีม
่ น
ั อะไรกันแน่?…”
 ึ ว่าแขนของพวกเขาหนักขึน
เย่ฟ่านและผังป๋ อรู ้สก ้ เรือ
่ ยๆจากนัน
้
เท ้าของพวกเขาก็ทรุดลงอีกครัง้ ใต ้เข่าทัง้ หมดของพวกเขาจม
ลงไปทีพ ่ น
ื้ และพืน
้ ก็แตกออกเป็ นรอยร ้าวขนาดใหญ่

“ไม่ใชว่ า่ พวกเจ ้าชอบปลูกต ้นหอมหรอกหรือ? ในตอนนีข

้ ้าจะ
ปลูกพวกเจ ้าทัง้ เป็ น”

ั่ เฟยหยูเดินไปข ้างหน ้าและกล่าวเยาะเย ้ยทำให ้ผู ้คนรู ้สก

ฮน ึ
หนาวสน ั่ ในคำพูดของเขา

"บูม"

ตราประทับเซย ี นสน
ั่ สะเทือนอีกครัง้ และอากาศทีอ
่ ยูร่ อบๆก็เกิด
ความปั่ นป่ วน

เย่ฟ่านและผังป๋ อได ้รับความกดดันอย่างหนักและร่างกายของ

พวกเขาก็ทรุดลงอีกครัง้ คราวนีข้ าของพวกเขาจมลงไปในดิน
อย่างสมบูรณ์และเหลือเพียงร่างกายสว่ นบนเท่านัน้ ทีโ่ ผล่ออก
มา

“หรือเราจะถูกบดขยีเ้ ป็ นซอสเนือ
้ จริงๆ” ในสถานการณ์นเี้ ย่ฟ่าน
ยังคงหยอกล ้อกับผังป๋ อเบาๆ

“ใจเย็นๆอย่าคิดว่าข ้าจะปล่อยให ้พวกเจ ้าตายง่ายๆขนาดนัน้ ...”

ฮนั่ เฟยหยูเยาะเย ้ย เขาไม่เคยโกรธแค ้นถึงขนาดนีม้ าก่อนดังนัน
้
เขาจึงต ้องการทรมานพวกเย่ฟ่านให ้ถึงทีส ่ ด
ุ
ในขณะนีท ึ ว่าแขนของพวกเขาชา
้ งั ้ เย่ฟ่านและผังป๋ อรู ้สก
เล็กน ้อย หากสถานการณ์ยงั คงเป็ นไปเชน ่ นีพ
้ วกเขาจะไม่
สามารถต ้านทานได ้อย่างแน่นอน

เย่ฟ่านกัดฟั นและพยักหน ้าไปทีผ

่ ังป๋ อ เป็ นความหมายว่าทีน
่ เี่ ขา
สามารถจัดการเอง ผังป๋ อสา่ ยหัวเขากลัวว่าเย่ฟ่านจะถูกบดขยี้
เมือ
่ เขาปล่อยมือ

“ไม่มเี วลา ไม่มท

ี างเลือกอืน
่ แล ้ว…”

เย่ฟ่านกัดฟั นและกล่าวออกมาอย่างยากเย็น แรงกดดันข ้างบน

นัน
้ มากเกินไป แม ้ว่าเขาจะรีดเร ้นพลังออกมาทัง้ หมดแต่กไ
็ ม่
สามารถทนได ้แล ้ว

ผังป๋ อเข ้าใจสถานการณ์ตอนนีด ้ ี เขาจึงรีบออกไปจัดการ

ั่ เฟยหยู ไม่เชน
ฮน ่ นัน
้ เย่ฟ่านและเขาคงหลีกเลีย ่ งความตายไม่
พ ้น

ผังป๋ อมีความเด็ดขาดเป็ นอย่างมาก เขาปล่อยมือแล ้วกระโดด

ออกจากหลุม

"บูม"

ตราประทับเกิดความสนั่ สะเทือนและมีแสงสเี ขียวจางๆไหลเวียน

แรงกดดันมหาศาลบดขยีเ้ ข ้าหาเย่ฟ่านและร่างกายของเขาก็จม
ลงไปในพืน
้ ดินจนถึงหน ้าอก

ผังป๋ อพุง่ ออกไปด ้านหน ้ารวดเร็วราวกับลูกธนูกอ

่ นทีม
่ อ
ื ของเขา
จะบีบเข ้าหาฮน ั่ เฟยหยูเหมือนคีมสองอัน
 ั่ เฟยหยูไม่คด
ฮน ิ เลยว่าสองคนทีถ
่ ก
ู เขากดดันอย่างหนักจะ
สามารถพลิกสถานการณ์ได ้

“บูม…”

ั่ เฟยหยูและเหวีย
ผังป๋ อขีร่ า่ งของฮน ่ งหมัดลงไปราวกับรัวกลอง

ผู ้ชมต่างทีเ่ ห็นเหตุการณ์ตอบก็ตกใจและไม่คด
ิ ว่าผังป๋ อจะมี
ปฏิกริ ย
ิ าตอบสนองทีร่ วดเร็วถึงขนาดนี้

ั่ เฟยหยูจะไม่ได ้ทรงพลังเท่ากับผังป๋ อ แต่อย่างไรก็ตาม

แม ้ว่าฮน
เขาได ้ฝึ กฝนต ้นกำเนิดพลังศก ั ดิส ิ ธิแ
์ ท ์ ล ้ว ซงึ่ สามารถระดมแก่น
แท ้มาห่อหุ ้มร่างกายได ้อย่างรวดเร็ว

แม ้ว่ากำปั น
้ ของผังป๋ อจะทุบลงมาอย่างแรง แต่เขาก็ไม่ได ้ถูก
ทำร ้ายเขามากนัก และริมฝี ปากของเขาก็มเี ลือดไหลออกมา
เพียงเล็กน ้อย

แต่ถงึ อย่างนัน ั่ เฟยหยูกม

้ ฮน ็ ดี วงตาแดงก่ำเชน ่ กัน ตัง้ แต่เกิดมา
เขาไม่เคยทุบตีขนาดนีม ้ าก่อน พลังศกั ดิส ิ ธิท
์ ท ์ อ
ี่ ยูใ่ นร่างกาย
ของเขากระแทกผังป๋ อให ้ปลิวออกไป

จากนัน
้ ลวดลายศก ั ดิส ิ ธิท
์ ท ่ ลายอันก็ถก
์ เี่ หมือนโซห ู ยิงออกมา
จากทะเลแห่งความทุกข์ของเขาและพวกมันสอ ่ งแสงเจิดจ ้าและ
รัดไปทีล่ ำคอผังป๋ อ

ผังป๋ อรีบหลบก่อนจะยกหินก ้อนใหญ่ขน

ึ้ มาป้ องกันตัว
 ิ้ ๆ!”
“ข ้าจะฉีกเจ ้าเป็ นชน

ั่ เฟยหยูใบหน ้าบิดเบีย
ฮน ้ วอย่างรุนแรง และพลังศก ั ดิส ิ ธิท
์ ท ์ อ
ี่ ยู่
บริเวณท ้องน ้อยของเขาก็ยงิ เข ้าหาผังป๋ อเหมือนกับสายฟ้ า
หลายเสน้

"บูม"

ในขณะนีต ้ ราประทับสฟ ี ้ าก็ดเู หมือนจะได ้รับผลกระทบและ

เย่ฟ่านก็ผลักมันออกไปอย่างรวดเร็วก่อนทีฝ ่ ่ าเท ้าของเขาจะมุง่
เข ้าหาใบหน ้าของฮนั่ เฟยหยู

เย่ฟ่านเป็ นเหมือนสายฟ้ าร่างกายของเขาเคลือ่ นไหวอย่าง

รวดเร็วทำให ้ทุกคนทีอ
่ ยูร่ อบๆมองเห็นเพียงภาพติดตาทีเ่ ขาทิง้
ไว ้เท่านัน
้

ใบหน ้าของฮน ั่ เฟยหยูเปลีย ี ละรีบหยุดการโจมตีผังป๋ อ เขา

่ นสแ
พยายามกู ้คืนพลังของตราประทับเพือ ่ ทำการสงั หารทัง้ สองคน
อีกครัง้

แต่ความเร็วของเย่ฟ่านนัน
้ เร็วเกินไป เมือ ั่ เฟยหยูเพิง่ ควบคุม
่ ฮน
ตราประทับเซยี นได ้อีกครัง้ ฝ่ าเท ้าของเย่ฟ่านก็เตะเข ้าทีใ่ บหน ้า
ของเขาอย่างแรง

เลือดสแี ดงก่ำทะลักออกจากปากและจมูกของฮน ั่ เฟยหยู ร่าง

ของเขาบินขึน้ ไปบนท ้องฟ้ าสูงกว่า 20 วาก่อนทีจ่ ะกระแทก
ลงพืน
้ อย่างหนัก
เย่ฟ่านไม่ได ้หยุดความเคลือ ่ นไหวร่างของเขาหายวับไปเป็ น
้
เสนแสงและก่ อนทีฮ ั่ เฟยหยูจะสามารถลุกขึน
่ น ้ ยืนเท ้าของ
เย่ฟ่านก็เหยียบลงไปทีห ่ น ้าอกของเขาอย่างรุนแรง

เกือบในเวลาเดียวกันผังป๋ อก็มาถึงแล ้ว และเท ้าของเขาก็อด

ั
เข ้าไปทีห ั่ เฟยหยูอย่างหนัก
่ น ้าท ้องของฮน

“แตะทีห่ วั อย่าให ้มันหลุดจากความมึนงง!” เย่ฟ่านพ่นลมหายใจ

เย็นชา

ั่ เฟยหยูสามารถควบคุมตราประทับ
ผังป๋ อเข ้าใจทันทีวา่ หากฮน
ได ้อีกครัง้ พวกเขาจะพบเจอกับหายนะอย่างแน่นอน

“บูม…”

ทัง้ สองมีพลังมหาศาลและเท ้าของพวกเขาก็บดขยีอ ้ ย่างหนัก

่ รี ษะของฮน
เข ้าใสศ ั่ เฟยหยู แม ้ว่าพลังศก
ั ดิส ิ ธิจ
์ ท ์ ากทะเลแห่ง
ความทุกข์ของฮน ั่ เฟยหยูจะปกป้ องเขาแต่เขาก็ยงั ได ้รับความ
เจ็บปวดอย่างแสนสาหัส

คนรอบข ้างต่างก็ตกตะลึง พวกเขาทัง้ สองคนถูกปราบปรามจนมี

สภาพย่ำแย่ แต่สด ุ ท ้ายพวกเขาก็สามารถพลิกวิกฤตได ้และตอน
นีก ั่ เฟยหยูจนกระอักเลือดไม่หยุด
้ ำลังทุบตีฮน

“เด็กน ้อยทัง้ สองคนนีแ

้ ข็งแกร่งจริงๆ ไม่รู ้ว่าเมือ
่ พวกเขาเติบโต
ขึน
้ พวกเขาจะแข็งแกร่งแค่ไหน!”
ในเวลานีท ้ งั ้ สองยังคงเปลีย ่ รี ษะของฮน
่ นกันเตะทีศ ั่ เฟยหยูไป
เรือ
่ ยๆ ภายใต ้การเตะของพวกเขาแสงทีป ่ กคลุมร่างกายของฮน ั่
เฟยหยูกเ็ ริม
่ มืดสลัวลงอย่างรวดเร็ว

ั่ เฟยหยูต ้องการควบคุมตราประทับเซย
ฮน ี นอีกครัง้ แต่ทก
ุ ครัง้ ที่
เขาพยายามควบคุมพลังศก ั ดิส ิ ธิข
์ ท ์ องตัวเองมันก็สญ ู สลายไป
อย่างรวดเร็วภายใต ้ฝ่ าเท ้าทีเ่ ตะเข ้ามาอย่างหนักหน่วง

ตอนนีเ้ ขาถูกเหยียบย่ำจนไม่สามารถรวบรวมสมาธิได ้

ในท ้ายทีส
่ ด ั่ เฟยหยูหมดสน
ุ ฮน ิ้ เรีย ั ดิส
่ วแรงและพลังศก ิ ธิท
์ ท ์ อ
ี่ ยู่
ในทะเลแห่งความทุกข์ของเขาก็ไหลทะลักออกมาโดยไม่
สามารถควบคุมได ้

ภายใต ้การโจมตีของพวกเย่ฟ่านเขากรีดร ้องด ้วยความเจ็บปวด

อยูต
่ ลอดเวลา

“เจ ้าเปิ ดทะเลแห่งความทุกข์แล ้วในขณะเดียวกันเจ ้าก็สามารถ

้ งศก
ใชพลั ั ดิส ิ ธิแ
์ ท ์ ละเป็ นถึงระดับปรมาจารย์ เหตุไฉนเจ ้าจึง
หาเรือ ่ งเรา?!”

ี วามเกลียดชงั ทำไมเจ ้าถึง

“พวกเราไม่เคยมีความขัดแย ้ง ไม่มค
มุง่ เป้ ามาทีเ่ รา?”

“เจ ้าอายุเพียงเท่านีแ
้ ต่มจ ิ ใจชวั่ ร ้ายมากเกินไปไม่สามารถเอา
ี ต
ไว ้ได ้…”
เย่ฟ่านและผังป๋ อยังคงเปลีย
่ นกันเตะอย่างไร ้ความปราณี เพราะ
ั่ เฟยหยูจะแกล ้งทำเป็ นหมดสภาพเพือ
กลัวว่าฮน ่ ลอบโจมตีพวก
เขาอีกครัง้

้
ในไม่ชาใบหน ้าของฮนั่ เฟยหยูกบ
็ วมเป่ ง น้ำหูน้ำตาของเขาไหล
ออกมารวมถึงเลือดทีท ่ ะลักออกจากปากของเขาไม่หยุดและใน
้ รี ษะของเขาก็บวมเหมือนหัวหมู
ตอนนีศ

ั่ เฟยหยูจะทนความเจ็บปวดอันรุนแรงนีไ
แม ้ว่าฮน ้ ด ้ แต่เขายังคง
กรีดร ้องออกมาไม่หยุด ดวงตาของเขาจ ้องมองไปทีท ่ งั ้ สองคน
เต็มด ้วยความโกรธแค ้นราวกับจะกินเลือดกินเนือ
้

“ดูสายตาของเขาส ิ ดูเหมือนว่าพวกเราต ้องสงั่ สอนให ้หนักขึน

้
อีก”

“ถูกต ้อง ไม่เชน่ นัน

้ เขาจะเติบโตไปเป็ นคนทีช่ วั่ ร ้ายจนแก ้ไขไม่
ได ้ หากไม่มท ี างเลือกอืน่ พวกเราคงต ้องฆ่าเขาจริงๆ”

เมือ
่ ได ้ยินการสนทนาทีแ ่ ผ่วเบาเชน่ นี้ ในทีส
่ ด ั่ เฟยหยูกม
ุ ฮน ็ ี
ใบหน ้าซด ี เผือดและรีบตะโกนขึน ้ ว่า

"อย่าฆ่าข ้า ... " เมือ

่ เห็นเย่ฟ่านและผังป๋ อดูเหมือนจะหยุดความ
เคลือ
่ นไหวเขาก็กระซบ ิ ออกมาเบาๆว่า

่ งเทียน ถ ้าเจ ้าฆ่า

"อย่าฆ่าข ้า ลุงของข ้าเป็ นผู ้อาวุโสของหลิงซูต
ข ้า เจ ้าจะไม่สามารถมีชวี ต
ิ อยูไ่ ด ้ ... "
 ี น
49 - ต ้นกล ้าเซย

ึ ว่าสงิ่ ต่างๆเป็ น
เย่ฟ่านและผังป๋ อขมวดคิว้ ทันทีและพวกเขารู ้สก
ปั ญหาเล็กน ้อย

"ความขัดแย ้งเกิดขึน
้ มาแล ้วอย่างน ้อยพวกเราควรฆ่าเขาเพือ
่
ถอนทุนคืนมาบ ้าง ... "

เมือ ั่ เฟยหยูได ้ยินทัง้ สองพูดแบบนีเ้ ขาก็กรีดร ้องออกมาด ้วย

่ ฮน
ความหวาดกลัว

่ ม่ใชเ่ รือ
"อย่าฆ่าข ้า นีไ ่ งความขัดแย ้งอะไรเลยข ้าจะไม่สร ้าง
ปั ญหาให ้พวกเจ ้าอีกในอนาคต..."

เย่ฟ่านและผังป๋ อมองหน ้ากัน มันเป็ นไปไม่ได ้ทีจ

่ ะฆ่าเด็กหนุ่ม
คนนีต้ อ
่ หน ้าทุกคน หากพวกเขาเผชญ ิ หน ้ากับความโกรธเกรีย ้ ว
ของผู ้อาวุโสพวกเขาก็คงไม่สามารถมีชวี ต ิ รอดได ้

ในทีส
่ ด ั่ เฟยหยูขน
ุ เย่ฟ่านก็อุ ้มฮน ึ้ และพยายามจะโยนเขาลงไป
ในสระบัว

“เจ ้า…”

ฮนั่ เฟยหยูรู ้สก

ึ โกรธแค ้นเป็ นอย่างมาก หากเขากลายเป็ นต ้น
หอมจริงๆนับจากนีศ ั ดิศ
้ ก ์ รีของเขาในสำนักหลิงซูค
่ งต ้องป่ นปี้
ย่อยยับไม่สามารถสูหน ้ ้าใครได ้

"แปรง!"
"แปรง!"

แสงสว่างวาบขึน ้ นมาหยุดอยูท
้ และมีสายรุ ้งวิเศษสองเสนบิ ่ ี่
หน ้าผาซงึ่ อยูไ่ ม่ไกลจากขอบสระบัว

ผู ้ชมต่างก็ถอยหลังกลับทันที นีต ี่ วชาญทีส

่ ้องเป็ นผู ้เชย ่ ามารถ
สอื่ สารกับกงล ้อแห่งชวี ต
ิ ได ้อย่างแน่นอน

ิ ย์พห
“ศษ ิ ย์พห
ี่ ลีเ่ ฟย ศษ ี่ วังจิง …”

เมือ ิ ย์พท
่ เห็นศษ ี่ งั ้ สองทีอ
่ ยูบ ั่ เฟยหยูกต
่ นหน ้าผา ฮน ็ ะโกนทันที

“วันนีเ้ ป็ นหน ้าทีข่ องพวกท่านในการลาดตระเวนหรือ ชว่ ยจัดการ

ชายทัง้ สองนีท ้ พ
ี วกเขาต ้องการจะฆ่าข ้า”

ชายและหญิงทัง้ สองมีอายุประมาณยีส ิ กว่าปี ใบหน ้าของพวก

่ บ
เขาแม ้ว่าจะไม่ได ้หล่อเหลางดงามมากนัก แต่รัศมีพลังของพวก
เขานัน
้ ก็ไม่ธรรมดาอย่างยิง่

หลีเ่ ฟยชำเลืองมองเขาเบาๆและกล่าวว่า

"พวกเราสนใจแต่เรือ่ งของอัจฉริยะภายในเท่านัน ้ สว่ นเรือ

่ งของ
่ วามผิดของ
เจ ้าพวกเราเห็นเหตุการณ์แล ้ว เจ ้ารนหาทีเ่ องไม่ใชค
พวกเขา"

"เจ ้า ... "

ั่ เฟยหยูประหลาดใจและโกรธ แต่เขาไม่กล ้าทีจ

ฮน ่ ะโวยวาย
ิ ย์พท
ต่อหน ้าศษ ี่ งั ้ สอง
หวังจิงเดินไปข ้างหน ้าไม่กก
ี่ ้าวและพูดกับเย่ฟ่านว่า

“แม ้ว่าเขาจะทำผิดพลาด แต่พวกเจ ้าก็ลงมือจนหนำใจแล ้วถ ้า

เชน่ นัน
้ ก็ปล่อยเขาไปเถอะ”

เย่ฟ่านเห็นว่าพวกเขาไม่ได ้ตัง้ ใจจะปกป้ องฮน ั่ เฟยหยู และใน

สถานการณ์เชน ่ นีม
้ น ั ไม่งา่ ยเลยทีจ
่ ะหาทางลงทีด่ เี ยีย
่ มกว่าวิธน
ี ี้
ดังนัน
้ เขาจึงโยนฮน ั่ เฟยหยูลงในสระบัว

ั่ เฟยหยูยน
ฮน ื ขึน
้ ดวงตาของเขาแดงก่ำราวกับมีเปลวไฟอยูข ่ ้าง
ใน เขาจ ้องมองไปทีผ ่ ังป๋ อและเย่ฟ่านอย่างดุเดือด ในขณะ
เดียวกันก็เหลือบมองไปทีห ่ ลีเ่ ฟยและหวังจิงอย่างไม่พอใจ
เล็กน ้อย

หลีเ่ ฟยเห็นท่าทางของเขาจึงก ้าวเดินออกมาด ้านหน ้าแล ้วพูดว่า

"ศษิ ย์น ้องฮน ั่ ข ้าขอแนะนำเจ ้าว่าอย่าทำเรือ

่ งเหลวไหลใน
อนาคตจะดีกว่า ตอนนีผ ้ ังป๋ อถูกกำหนดอย่างเป็ นทางการโดยผู ้
อาวุโสอูช ๋ งิ เฟิ งในฐานะต ้นกล ้าเซยี น หากเจ ้ายังทำเรือ
่ งไร ้สาระ
อีก ต่อให ้เป็ นลุงของเจ ้าก็ไม่สามารถชว่ ยเหลือชวี ต ิ เจ ้าได ้ "

"อะไร ?!"

ั่ เฟยหยูหน
ฮน ี น ้าประหลาดใจและพูดว่า
ั กลับมาทันทีด ้วยสห

ี นเหรอ!"
"เขา ... เขาเป็ นต ้นกล ้าเซย

“ใช ่ เขาคือต ้นกล ้าเซย

ี น”
เหล่าศษ ิ ย์ภายนอกสว่ นใหญ่จะไม่รู ้ว่าต ้นกล ้าเซย
ี นเป็ นตัวแทน
ของอะไร แต่ฮน ั่ เฟยหยูเป็ นหลานชายของผู ้อาวุโสในตงเทียนฟู่
ตีเ้ ขาจะไม่รู ้จักได ้อย่างไร

ี นนัน
ต ้นกล ้าเซย ้ ไม่ใชว่ า่ จะเป็ นเพียงสมบัตข
ิ องสำนักหลิงซู่
เท่านัน
้ แต่พวกเขาถือเป็ นรากฐานของความแข็งแกร่งในอนาคต
ของตงเทียนฟู่ ตี้ และต ้องได ้รับการดูแลอย่างดีทส ี่ ด
ุ ร่วมกันของ
ทุกสำนัก

้
โดยปกติแล ้วต่อให ้ใชเวลาเป็ นร ้อยปี กไ็ ม่มที างทีจ
่ ะค ้นหาต ้น
ี นอย่างนีไ
กล ้าเซย ่ ตัง้ สำนักมาต ้นกล ้า
้ ด ้ แม ้กระทัง่ ตัง้ แต่กอ
ี นในหลิงซูต
เซย ่ งเทียนก็มไี ม่ถงึ ห ้าคนด ้วยซ้ำ

“เป็ นไปได ้อย่างไร … ” ใบหน ้าของฮน ั่ เฟยหยูซด

ี ขาวด ้วยความ
ี นแล ้วทำไมเขาถึงมาทีผ
ตกตะลึง “ถ ้าเขาเป็ นต ้นกล ้าเซย ่ า
หลิงซูเ่ พือ
่ เรียนวิชาร่วมกับคนอืน
่ ?”

๋ งิ เฟิ งไม่ต ้องการให ้เขาคิดว่าเขาพิเศษ

“นั่นเป็ นเพราะผู ้อาวุโสอูช
และเหนือกว่าคนอืน ่ อันทีจ ๋ งิ เฟิ งได ้สงั่ สอนเขา
่ ริงผู ้อาวุโสอูช
เป็ นการสว่ นตัวมาหลายเดือนแล ้ว" หวังจิงได ้ตอบกลับด ้วย
น้ำเสยี งเย็นชา

เมือ ๋ งิ เฟิ งสงั่ สอนผังป๋ อเป็ นการสว่ นตัว

่ เขาได ้ยินว่าผู ้อาวุโสอูช
ั่ เฟยหยูกม
ฮน ็ ใี บหน ้าบิดเบีย้ วอย่างรุนแรง เขารู ้ว่าอีกฝ่ ายเป็ นต ้น
กล ้าเซย ี นอย่างแน่นอน

หลีเ่ ฟยกล่าวต่อไปว่า
 "ผู ้อาวุโสอูช ๋ งิ เฟิ งให ้ความสนใจพวกเขาอย่างใกล ้ชด ิ และสงิ่ ที่
เกิดขึน ้ วันนีก ้ อ็ ยูใ่ นสายตาของเขาแล ้ว ดังนัน
้ ข ้าจึงมีความรู ้สกึ ว่า
ต ้องประกาศให ้พวกเจ ้าทุกคนรู ้ว่าผังป๋ อคือต ้นกล ้าเซย ี น นับจาก
วันนีผ ้ ู ้ใดทีก
่ ล ้าทำร ้ายเขาจะได ้รับโทษตายไม่อาจละเว ้น"

ใบหน ้าของฮน ั่ เฟยหยูน่าเกลียดมากเมือ

่ ได ้ยินคำพูดนี้ เขาสะบัด
แขนเสอ ื้ แล ้วจากไปอย่างรวดเร็ว

่ วั่ ครูจ
ผังป๋ อะตกตะลึงอยูช ั่ เฟยหยูจากไปเขาถึงเรียก
่ นกระทัง่ ฮน
สติกลับมาได ้ เขาหันไปมองหลีเ่ ฟยและหวังจิงก่อนจะถามด ้วย
ความไม่แน่ใจว่า

"ดังนัน
้ ข ้าไม่ต ้องกังวลเกีย
่ วกับเขาในอนาคต?"

ึ กังวลจึงปลอบโยนออกไปว่า
หวังจิงคิดว่าเขารู ้สก

"อย่ากังวลไปเลย หากเขากล ้าทำร ้ายเจ ้าในอนาคตอย่าว่าแต่

เขาเป็ นเพียงหลานชายของผู ้อาวุโสเลย ต่อให ้เป็ นผู ้อาวุโสก็
ยากจะรักษาศรี ษะไว ้ได ้ ... "

่ นัน
“ถ ้าเชน ้ ข ้าก็สบายใจแล ้ว...”

พูดจบเขาก็รบ ั่ เฟยหยูอย่างรวดเร็ว เห็นได ้ชด

ี วิง่ ไล่ตามฮน ั ว่า
เมือ ั ครูน
่ สก ่ เี้ ขายังลงมือไม่หนำใจ

สงิ่ นีท
้ ำให ้หลีเ่ ฟยและหวังจิงตกตะลึงอยูพ
่ ักหนึง่ ทัง้ สองคนไม่รู ้
ว่าจะพูดอะไรจริงๆ
เมือ ี งทีว่ งิ่ ไล่ตามหลังมาใบหน ้าของฮน
่ ได ้ยินเสย ั่
เฟยหยูกเ็ ปลีย ่ นไปอย่างกะทันหัน เขากัดฟั นเพือ ่ กล้ำกลืนความ
โกรธก่อนจะวิง่ หนีไปด ้วยความอัปยศอดสู

ั่ เฟยหยูจนได ้รับความเจ็บปวดอย่าง
เย่ฟ่านและผังป๋ อทำร ้ายฮน
แสนสาหัสทำให ้ทุกคนตกใจเป็ นอย่างมาก

เด็กน ้อยอายุเพียง 11-12 ปี ทีเ่ ห็นได ้ชด ั ว่ายังไม่สามารถเปิ ด

ประตูของแหล่งทีม ั ดิส
่ าพลังศก ์ ท ิ ธิ์ ได ้ทุบตีลกู หลานของผู ้
อาวุโสในสำนักจนเกือบตาย

เรือ
่ งนีท ึ หัวเราะไม่ได ้ร ้องไห ้ไม่ออกจริงๆ
้ ำให ้ทุกคนรู ้สก

“สองคนนีม
้ อ
ี ารมณ์รน
ุ แรงเกินไป!”

ิ เอ็ดสบ
“อย่างไรก็ตามเด็กอายุสบ ิ สองปี จะมีพลังเชน
่ นัน
้ ได ้
อย่างไร”

"มันเหลือเชอ ื่ มากพวกเขาปราบปรามฮน
ั่ เฟยหยูทม
ี่ ต
ี ราประทับ
ั ดิส
ศก ิ ธิไ์ ด ้ด ้วยมือเปล่า!"
์ ท

่ สง่ เสย
ผู ้คนมากมายต่างก็เริม ี งซุบซบ
ิ นินทาเกีย
่ วกับเรือ
่ งนี้

ในเวลานีแ ิ ย์ทอ
้ ม ้แต่ศษ ่ ๆก็สงั เกตเห็นสถานการณ์
ี่ ยูใ่ ต ้หน ้าผาอืน
ทีน ่ กัน หลังจากรู ้ว่าหลานชายของผู ้อาวุโสฮน
่ เี่ ชน ั่ ฮน
ั่ เฟยหยู
ถูกผู ้อืน่ ทุบตี ภายในสำนักก็เกิดความโกลาหลขึน ้ อย่างรวดเร็ว

“เด็กน ้อยทัง้ สองตัวแค่นเี้ อง มันจะเป็ นไปได ้ยังไง?”

ในตอนแรกเย่ฟ่านและผังป๋ อเป็ นคนทีแ ่ ทบจะไม่มใี ครรู ้จัก ตอน
นีพ
้ วกเขาได ้กลายเป็ นคนทีม
่ ช ื่ เสย
ี อ ี งโด่งดังในสำนักไปแล ้ว

หลังจากได ้ยินเรือ ่ งราวทีเ่ กิดขึน ิ ย์จากหน ้าผาอืน

้ ศษ ่ ๆก็ต ้องการ
เห็นเด็กน ้อยทีด
่ รุ ้ายพวกนีด ้ ้วยตาของตัวเอง

ี น?”
“อะไรนะ ผังป๋ อนั่นเป็ นต ้นกล ้าเซย

เมือ
่ ทุกคนทราบข่าวก็ทำหน ้าประหลาดใจ ศษ ิ ย์ทเี่ ข ้าสำนักมา
ี นหมายถึงอะไร
ก่อนต่างก็รู ้ว่าต ้นกล ้าเซย

ื ทอดและความหวังในอนาคตของหลิงซูต
นั่นจะเป็ นผู ้สบ ่ งเทียน
และพวกเขาอาจนำสำนักไปสูค ่ วามรุง่ โรจน์

ี น ไม่น่าแปลกใจเลยทีเ่ ด็กน ้อยคน

“จริงๆแล ้วเขาเป็ นต ้นกล ้าเซย
นีจ
้ ะมีความองอาจกล ้าหาญ เขาแตกต่างจากคนอืน ่ จริงๆ”

“คราวนีฮ ั่ เฟยหยูเตะแผ่นเหล็กด ้วยตนเองและไม่มท

้ น ี างชำระ
ความอัปยศได ้ เขาทำได ้เพียงต ้องกล้ำกลืนความเจ็บปวด
เท่านัน
้ …”

ในขณะนีเ้ ย่ฟ่านและผังป๋ อไม่ได ้อยูน

่ งิ่ เฉยและไม่สนใจสายตา
ของผู ้คนรอบข ้าง

พวกเขาหยิบขวดหยกเล็กๆบนพืน ้ ทีละขวดมีของเหลวสมุนไพร
ิ ขวดอยูใ่ นนัน
มากกว่าสามสบ ้
มีเด็กหนุ่มหลายคนมาหาเรือ่ งพวกเขาวันนี้ ดังนัน
้ ของเหลวไป๋
เกาทีพ่ วกเขาปล ้นมาจึงตกเป็ นของเย่ฟ่านกับผังป๋ อไปโดย
ปริยาย

ศษิ ย์ทก
ุ คนจะได ้รับของเหลวสมุนไพรพวกนีห ้ นึง่ ขวดทุกๆสาม
้ ก็พอจะทราบได ้ว่าของสงิ่ นีม
เดือน ดังนัน ้ ม
ี ล
ู ค่าสูงมากแค่ไหน

แต่ตอนนีพ ้ วกเขาสองคนได ้รับมากกว่า 30 ขวดในครัง้ เดียว

เรือ
่ งนีท
้ ำให ้ทุกคนทีเ่ ห็นเหตุการณ์ตา่ งๆก็มค
ี วามอิจฉาริษยา
โดยไม่สามารถปิ ดบังได ้

"เจ ้าได ้ค ้นเอาของจากพวกต ้นหอมหรือเปล่า …? "

เย่ฟ่านหันหน ้าไปพูดกับผังป๋ อ ผังป๋ อสา่ ยหน ้าและหันไปมองคน

เด็กหนุ่มหลายคนทีย ่ งั ติดอยูใ่ นโคลน

คนเหล่านีส ้ งศก
้ ามารถใชพลั ั ดิส ิ ธิไ์ ด ้แล ้วแน่นอนว่ายาทีพ
์ ท ่ วก
เขาได ้รับจะต ้องมีคณ
ุ ค่ามากกว่าทีศ ่ ษ ิ ย์ภายนอกได ้รับอย่าง
แน่นอน

หลังจากสบตากันพวกเขาทัง้ คูก ่ ็ "ดึงหัวหอม" และลากชายหนุ่ม

ทัง้ ห ้าคนออกจากสระโคลนตามลำดับ พร ้อมกับลงมือตรวจค ้น
ทุกสงิ่ ทุกอย่างทีอ
่ ยูใ่ นร่างกายของพวกเขา

"ทำไมพวกเขาถึงมียากันคนละขวดเท่านัน
้ ... "

เย่ฟ่านและผังป๋ อค ้นหาทัว่ ทัง้ ร่างของหลายคนและพบว่าทัง้ ห ้า

คนมีสมุนไพรรวมกันห ้าขวดเท่านัน ้ ใบหน ้าของทัง้ สองคน
บิดเบีย
้ วก่อนจะลงมือทุบตีคนทัง้ ห ้าด ้วยความโมโหอีกครัง้
ทุกคนทีเ่ ห็นเหตุการณ์ตา่ งก็อ ้าปากค ้างด ้วยความตกตะลึงกับ
ความดุร ้ายของพวกเขา
50 - เปิ ดทะเลแห่งความทุกข์

ในทีส่ ด
ุ เย่ฟ่านและผังป๋ อก็เดินไปทีต ี นและ
่ ราประทับเซย
พยายามผลักดันอย่างหนัก มันหนักเกินไปแม ้ว่าจะสามารถยก
ขึน ็ ม่สามารถใชกั้ บศต
้ ได ้ แต่กไ ั รูได ้

ดังนัน
้ พวกเขาจึงเตะมันทิง้ แล ้วจากไปแบบนัน
้

ผู ้คนต่างตกตะลึงชวั่ ขณะหนึง่ สองคนนีเ้ ป็ นเหมือนฝูงตั๊กแตนที่

เมือ ่ เข ้ามาและลงมืออย่างรวดเร็วก่อนจะจากไปอย่างไร ้ร่องรอย

พวกเขาปล ้นชงิ ทุกสงิ่ ทุกอย่างทีข ้ ก็เตะซ้ำเหยือ

่ วางหน ้าจากนัน ่
ของพวกเขาคนละเท ้า...

ิ ย์พห
“ศษ ิ ย์พห
ี่ ลีเ่ ฟย ศษ ี่ วังจิง่ ขอบคุณ!”

เย่ฟ่านและผังป๋ อตะโกนกลับมาจากระยะไกล แล ้วรีบออกจากที่

นีอ
่ ย่างรวดเร็ว

ใบหน ้าของฮน ั่ เฟยหยูกลายเป็ นสเี ขียวและหัวใจของเขารู ้สก

ึ
เหมือนถูกเปลวไฟสุมอยูข ่ ้างใน เขาไม่ได ้เก็บตราประทับเซย ี น
้ มาด ้วยซ้ำแต่เดินกลับเข ้าไปในสว่ นลึกของสำนักหลิงซู่
ขึน

หุบเขาเปิ ดกว ้างและเต็มไปด ้วยทุง่ สมุนไพร หุบเขานีเ้ ต็มไปด ้วย

วัสดุทางการแพทย์ทห ี่ ายาก ไม่มพี ช
ื พันธุอ
์ น
ื่ ใด พลังวิญญาณที่
้ ำให ้ภูเขาเต็มไปด ้วยพลังชวี ต
เอ่อล ้นออกจากพืชพันธุเ์ หล่านีท ิ
ระหว่างทางเด็กหนุ่มสาวบางคนทักทายฮน ั่ เฟยหยู แต่เขา
เพิกเฉยและตรงไปทีห ่ น ้าบ ้านในถ้ำทีอ
่ ยูล
่ ก ึ เข ้าไปในหุบเขา

“หยูเอ๋อเรือ ่ นีเ้ จ ้าก็ไม่สามารถจัดการได ้” เสย

่ งง่ายๆเชน ี งชราที่
อยูใ่ นถ้ำถามเบาๆแต่วา่ เขาไม่ได ้ออกมาข ้างนอก

“หนึง่ ในสองคนนัน ี น...”

้ คือต ้นกล ้าเซย

ฮนั่ เฟยหยูยนื อยูน

่ อกถ้ำ กัดฟั นและเล่าเรือ
่ งทุกอย่างทีเ่ กิดขึน
้ ใน
วันนีอ้ ย่างละเอียด

“ถ ้าข ้ารู ้ว่าสองคนนีก้ น

ิ ยาวิเศษไปก่อนหน ้านีข ้ ้าจะไม่ปล่อยให ้ผู ้
ใดรู ้ถึงความพิเศษของพวกเขา โชคไม่ดท ี ข ้
ี่ ้าได ้ข่าวชาไป ตอน
นีแ ั่ เงียบไปชวั่ ครูก
้ ม ้แต่ข ้าก็ต ้องเดือดร ้อน” ผู ้อาวุโสฮน ่ อ ่ นจะ
กล่าวว่า

ี นนั่น ... อย่ายัว่ ยุเขาอีก รอดูกน

"ต ้นกล ้าเซย ั ไปก่อน"

“ท่านลุงหมายความว่า”

ั่ เฟยหยูแดงก่ำด ้วยความแค ้น
ดวงตาของฮน

“ข ้าหมายความว่า เจ ้าไม่ต ้องทำอะไรตอนนี้ ฝึ กฝนตัวเองให ้ดี”

หลังจากพูดคำเหล่านีแ ี งอะไรดังขึน
้ ล ้วภายในถ้ำก็ไม่มเี สย ้ มาอีก

"ข ้าจะทำตามทีท
่ า่ นลุงบอก!"
แม ้ว่าฮนั่ เฟยหยูจะไม่เต็มใจ แต่เขาไม่กล ้าทีจ
่ ะขัดขืนคำสงั่ ของ
ผู ้อาวุโสฮน ั่ หลังจากประสานมือแสดงความเคารพแล ้วเขาก็หน ั
หลังกลับไป

เย่ฟ่านและผังป๋ อกลับไปทีบ
่ ้านพัก ทัง้ สองเริม ่ ล ้นชงิ
่ นับของทีป
มาได ้ เพียงแค่ของเหลวสมุนไพรทัง้ หมดก็มม ี ากถึงหกสบ ิ หก
ขวด ซงึ่ ถือเป็ นโชควาสนาครัง้ ใหญ่

่ น
“คนแซฮ ั่ นัน ่ า่ งชมเชยสงิ่ นี้
้ เป็ นคนดีจริงๆ…” ทัง้ คูต

เย่ฟ่านและผังป๋ อเล่นกับของเหลวทีอ
่ ยูใ่ นขวดด ้วยความตืน
่ เต ้น
เป็ นเวลานานก่อนทีจ ่ ะสงบลง

แม ้ว่าพวกเขาจะเอาชนะฮน ั่ เฟยหยูและคนอืน่ ๆได ้ในวันนี้ แต่

ึ ได ้ถึงวิกฤต แม ้ว่าพวกเขาจะมีรา่ งกายทีแ
พวกเขาก็รู ้สก ่ ข็งแกร่ง
ยิง่ กว่าคนธรรมดา

แต่เมือ ิ หน ้ากับยอดฝี มือทีส

่ เผชญ ้ งศก
่ ามารถใชพลั ั ดิส ิ ธิไ์ ด ้
์ ท
พวกเขาก็เป็ นเพียงมดแมลงเท่านัน ้

้ งิ่ ทีพ
บัดนีส ่ วกเขาต ้องทำคือการเปิ ดทะเลทุกข์และเชอ ื่ มต่อกับ
กงล ้อแห่งชวี ต ั ดิส
ิ ปล่อยให ้พลังศก ิ ธิถ
์ ท ์ ก
ู สร ้างขึน
้

เฉพาะเมือ ่ พวกเขาสามารถเปิ ดต ้นกำเนิดของพลังศก ั ดิส ิ ธิแ

์ ท ์ ละ
สามารถนำพลังศก ั ดิส ิ ธิอ
์ ท ้ านัน
์ อกมาใชเท่ ้ ถึงจะถูกเรียกว่าผู ้
ฝึ กฝนทีแ
่ ท ้จริง

หลังจากรู ้สกึ วิกฤตเชน

่ นี้ ทัง้ สองก็หวังว่าจะแข็งแกร่งขึน
้ และ
ต ้องการทีจ่ ะฝึ กฝนให ้เข ้มข ้นมากขึน้ กว่านี้
 ในอีกสองวันข ้างหน ้า ผังป๋ อดืม
่ น้ำสมุนไพรหกขวดติดต่อกัน
เพือ
่ ขยายทะเลแห่งความทุกข์ให ้เปิ ดออกมากทีส ่ ด
ุ เท่าทีจ
่ ะมาก
ได ้

อย่างไรก็ตามหลังจากดืม ึ
่ ของเหลวไป่ เกาขวดทีเ่ จ็ด เขาก็รู ้สก
ไม่สบายใจ และความเจ็บปวดในทะเลทุกข์เหมือนกับถูกเข็ม
ทิม
่ แทง

“ความเร็วในการฝึ กฝนยังไม่พอ ผู ้อาวุโสชว่ นฝ่ าบอกว่าสาวกที่

เพิง่ เริม ้
่ ต ้นการฝึ กฝนจะไม่สามารถใชยาพวกนี ไ
้ ด ้มากเกินไป
ดังนัน ้ การทีส ่ ำนักแจกจ่ายให ้คนละขวดในรอบสามเดือนก็ถอ ื ว่า
สมเหตุผล…” ผังป๋ อเหงือ ่ ออกและมีใบหน ้าขมขืน่

"ข ้าจะไปหาคนมาชว่ ย" เย่ฟ่านกำลังจะผลักประตูออกไป

“ไม่ ข ้าจะฝ่ าฟั นมันไปได ้”

ผังป๋ อยืนกรานไม่ต ้องการความชว่ ยเหลือจากใคร เขาดิน

้ รนมา
เกือบทัง้ วันและความเจ็บปวดก็คอ
่ ยๆหายไปแล ้ว

“ศษ ิ ย์สามัญใชเพี
้ ยงหนึง่ ขวดในสามเดือน ต ้นกล ้าเซย
ี นอย่าง
ข ้าดืม
่ หกหรือเจ็ดขวดในสองวันนับเป็ นเรือ
่ งทีธ
่ รรมดาอย่างยิง่ "

หลังจากนัน ้ ผังป๋ อก็มส ี น ้าแปลกๆเหมือนกับนึกอะไรขึน

ี ห ้ ได ้แล ้ว
จึงกล่าวว่า

“เจ ้าก็ดม
ื่ ไปหกหรือเจ็ดขวดเหมือนกัน ทำไมเจ ้าไม่รู ้สกึ
เจ็บปวดเลย มิหนำซ้ำตอนนีด ้ เู หมือนว่าเจ ้าจะแข็งแกร่งขึน
้ ด ้วย
อย่าบอกนะว่าทะเลแห่งความทุกข์ของเจ ้ากำลังจะเปิ ดออก? ?
"

เย่ฟ่านสา่ ยหัว กงล ้อแห่งชวี ต

ิ และทะเลแห่งความทุกข์ของเขา
ยังคงเงียบไม่มค ี วามผันผวนเลย ประโยชน์เพียงอย่างเดียวของ
การฝึ ก "เต๋าจิง" คือทำให ้ร่างกายของเขาแข็งแกร่งขึน
้ ไม่หยุด

่ หกหรือเจ็ดขวดไม่ใชเ่ รือ
“การดืม ่ งแปลก ดูเหมือนว่าจะอยูใ่ น
ขอบเขตทีย ่ อมรับได ้ เย่ฟ่านเจ ้าคงต ้องเพิม
่ ปริมาณอีก บางที
อาจมีอะไรแปลกๆเกิดขึน ้ ก็ได ้”

"อย่าไร ้สาระไปหน่อยเลย หากว่าข ้าดืม ่ มากเกินไปจนร่างกาย

ระเบิด เรือ
่ งนีค
้ งสร ้างความขบขันให ้กับผู ้คนไปอีกหลายปี ”

“ผ่อนคลายเถอะ เนือ ี น
่ งจากพวกเขาระบุวา่ ข ้าเป็ นต ้นกล ้าเซย
หากว่าของทีพ
่ วกเรายึดมานีส
้ ามารถสร ้างอันตรายให ้พวกเราได ้
พวกเขาคงมายึดกลับไปแล ้ว

๋ งิ เฟิ งกล่าวมากกว่าหนึง่ ครัง้ สภาพจิตใจของผู ้

ผู ้อาวุโสอูช
ฝึ กฝนมีความสำคัญมาก เขารู ้ดีถงึ ศก ั ยภาพของข ้า แต่เขาไม่
อยากให ้ข ้าหยิง่ ผยองมากเกินไป

นั่นทำให ้เขาสง่ เราไปศก ึ ษาทีห

่ น ้าผาหลิงซู่ ดังนัน
้ พวกเราควร
้ นไพรพวกนีใ้ ห ้เต็มที่ หลังจากนีร้ ับรองได ้ว่าทางสำนัก
จะใชสมุ
จะต ้องสง่ ของทีล ่ ้ำค่ามากกว่านีม
้ าอีกอย่างแน่นอน "

ึ ว่าเรือ
ผังป๋ อพูดอย่างมีเหตุผล เย่ฟ่านก็รู ้สก ่ งนีม
้ ค
ี วามเป็ นไปได ้
เชน่ กัน
ความสม ั พันธ์ระหว่างพวกเขานัน้ เป็ นเหมือนทีน
่ ้องดังนัน
้ จึงไม่
จำเป็ นต ้องมีมารยาทต่อกันอีก และเย่ฟ่านก็กนิ ยาวิเศษลงไป
เป็ นจำนวนมาก

หนึง่ ขวด สองขวด สามขวด ...

หลังจากนัน้ เย่ฟ่านก็ดำเนินการฝึ กฝนตามวิธก ี ารทีบ

่ น
ั ทึกไว ้ใน
ึ ถึงความผิดปกติ
ตำราเต๋าจิงอย่างเงียบๆ ในขณะนีเ้ ขาไม่รู ้สก
ใดๆ แต่การเปลีย ่ นแปลงทีแ ่ ปลกประหลาดก็คอ ่ ยๆเกิดขึน้ ใน
ร่างกายของเขา ...

ี องค่อยๆก่อตัวขึน
ทะเลแห่งความทุกข์สท ้

ในวันนีเ้ ย่ฟ่านดืม ิ สามขวดและเมือ

่ น้ำสมุนไพรสบ ่ รวมกับอีกเจ็ด
ขวดทีเ่ ขาดืม ่ เมือ
่ สองวันก่อน แสดงว่าเขาดืม
่ พวกมันไปถึงยีส ิ
่ บ
ขวดแล ้ว

ึ ว่าโลหิตทีอ
แต่วา่ นอกจากรู ้สก ่ ยูใ่ นร่างกายร ้อนขึน
้ เล็กน ้อยกลับ
ไม่มค ี วามผิดปกติอย่างไร

เมือ
่ เห็นเขาดืม
่ แบบนีผ ึ กลัวและพูดว่า
้ ังป๋ อก็รู ้สก

"หยุดเดีย๋ วนี้ พอก่อนเถอะ ข ้ากลัวแล ้ว แม ้แต่หางตาของข ้าก็

ยังกระตุก ข ้ากลัวว่าร่างกายของเจ ้าจะระเบิดไปก่อนแล ้วพวกเรา
จะไม่ได ้พบกันอีก ... "

“เจ ้านีช
่ อบพูดเรือ
่ งไร ้สาระจริงๆ...”
ณ จุดนี้ เย่ฟ่านเริม ั ผัสได ้แล ้วว่าทะเลแห่งความทุกข์ของเขา
่ สม
มีปฏิกริ ย
ิ าอะไรบางอย่างเกิดขึน ้

ึ แปลกๆ”
“ดูเหมือนว่าข ้ามีความรู ้สก

“อะไรนะ ได ้ผลหรือเปล่า”

ี น ้ามีความสุขและกล่าวว่า
จูๆ่ ผังป๋ อก็แสดงสห

๋ งิ เฟิ งให ้เขาแนะนำเจ ้าดีกว่า”

“ข ้าไปหาผู ้อาวุโสอูช

เย่ฟ่านหยุดเขาและพูดว่า

“อย่าไป ข ้าจะพยายามเอง”

๋ งิ เฟิ งเคยกล่าวไว ้ว่าร่างกายของเย่ฟ่านสามารถพึง่

ผู ้อาวุโสอูช
พาตนเองได ้เท่านัน ้ และบุคคลภายนอกไม่สามารถชว่ ยเหลือ
เขาได ้

เขาเคยกล่าวไว ้ว่าถ ้ากงล ้อแห่งชวี ต

ิ ของคนธรรมดาเป็ นดิน กง
ล ้อชวี ต
ิ ของเย่ฟ่านก็คอ
ื เหล็กชนิ้ หนึง่

หลังจากเพาะเมล็ดในดินแล ้วจะต ้องหมัน ่ ดูแลและฟื้ นฟูด ้วย

ความระมัดระวัง เมล็ดพันธุแ
์ ห่งเต๋าทีป
่ ลูกลงไปถึงจะสามารถ
งอกงามขึน้ มาได ้

แต่กงล ้อแห่งชวี ต
ิ ของเย่ฟ่านเป็ นโลหะ ต่อให ้บำรุงเลีย
้ งดูเมล็ด
พันธุแ
์ ห่งเต๋ามากแค่ไหนก็เป็ นเรือ่ งยากทีม
่ น
ั จะสามารถเติบโต
ขึน
้ มาได ้
 ภายใต ้สถานการณ์เชน ่ นี้ เฉพาะเมือ ่ มีความเปลีย
่ นแปลงใน
ร่างกายของเขาขึน ้ เอง มิฉะนัน้ ไม่วา่ โลกภายนอกจะยอดเยีย ่ ม
เพียงใด ก็ยากทีจ
่ ะเปลีย ่ นแปลงสงิ่ ใดๆ

เย่ฟ่านมีความรู ้สก ึ แปลกๆและเขารู ้สก ึ ตืน

่ เต ้นมาก ร่างกายของ
เขาถูกเรียกว่าเป็ นร่างศกั ดิส ิ ธิใ์ นสมัยโบราณ แต่ตอนนีถ
์ ท ้ อ
ื ว่า
เป็ นร่างกายทีไ่ ร ้ประโยชน์

แต่นั่นมันสำหรับคนอืน ึ เสมอว่าทุกสงิ่ ทุกอย่างทีเ่ กิด

่ เย่ฟ่านรู ้สก
ขึน
้ กับตัวเขานัน
้ เกีย
่ วข ้องกับโลงศพทองแดง และเขาไม่คด ิ ว่า
มันจะมอบสงิ่ เหล่านีใ้ ห ้กับตัวเขาโดยต ้องการสร ้างให ้เขากลาย
เป็ นคนไร ้ประโยชน์ในโลกนี้
 ี อง
51 - ทะเลแห่งความทุกข์สท

ในขณะนีด ้ วงตาของผังป๋ อเบิกกว ้าง เมือ

่ เห็นเย่ฟ่านดืม
่ น้ำยา
วิเศษเข ้าไปขวดแล ้วขวดเล่าหัวใจของเขาแทบจะกระเด็นขึน ้ มา
อยูบ่ นลำคอ

“ข ้าบอกว่า ... ใจเย็นๆก่อน ดูส ิ เจ ้าทำให ้ข ้ากลัวแล ้ว พรุง่ นีค

้ อ
่ ย
ดืม
่ ต่อเถอะ …”

เมือ
่ ผังป๋ อพูดถึงตรงนีข
้ วดเปล่าก็ถก ี่ บ
ู โยนทิง้ ไปมากกว่าสส ิ ขวด
แล ้ว

“ไม่ต ้องเป็ นห่วง ตอนนีข ึ ดีมาก แก่นทีเ่ ดือดพล่านในเลือด

้ ้ารู ้สก
ก็สงบลงแล ้ว และตำแหน่งของกงล ้อแห่งชวี ต ิ ก็ผันผวนอย่าง
รุนแรง”

เย่ฟ่านพูดจบเขาก็ดม ื่ ของเหลวไป่ เกาต่อไป ยกเว ้นเจ็ดขวดที่

ผังป๋ อดืม ิ เก ้าขวดขึน
่ เย่ฟ่านหยิบขวดทีเ่ หลือทัง้ หมดห ้าสบ ้ มา
ดืม
่ จนหมดสน ิ้ !

ึ ยังไงบ ้าง” ผังป๋ อ ้ถามอย่างประหม่า

“รู ้สก

"ในทีส
่ ด ั ผัสได ้ถึงการมีอยูข
ุ ข ้าก็สม ่ องกงล ้อแห่งชวี ต ่ งึ่ ต ้น
ิ ทีซ
กำเนิดของพลังศก ั ดิส ิ ธิก
์ ท ์ ำลังเดือดพล่าน ... "
เมือ
่ พูดถึงตรงนีเ้ ย่ฟ่านก็หยุดพูดและเริม ่ ดำเนินการตามวิธกี าร
ลึกลับทีบ
่ น
ั ทึกไว ้ในคัมภีรเ์ ต๋าจิงอย่างเงียบๆ และเริม
่ โจมตีทะเล
แห่งความทุกข์เพือ ่ ให ้มันเปิ ดออก

ในขณะเดียวกันผังป๋ อก็ตะลึงและพูดกับตัวเองว่า

"ต ้นกำเนิดพลังศกั ดิส์ ทิ ธิก

์ ำลังเดือดอยูใ่ นกงล ้อแห่งชวี ต
ิ ...
ทำไมข ้าถึงไม่เคยรู ้สกึ แบบนีเ้ ลย?"

กระท่อมค่อยๆเงียบลง เย่ฟ่านนั่งอยูท ่ น
ี่ ั่นราวกับรูปปั น
้ หิน และ
ี น ้ากังวล
ผังป๋ อยืนเฝ้ าเขาด ้วยสห

ผังป๋ อไม่รู ้ว่าเหตุการณ์นด

ี้ ำเนินมานานแค่ไหน และเขานั่งเฝ้ า
เย่ฟ่านมาเกือบสามวันแล ้ว

แต่ทน ั ใดนัน ้ กระท่อมก็สว่างขึน ี งระเบิดดังสนั่น

้ พร ้อมกับเสย
หวัน
่ ไหว ทะเลแห่งความทุกข์ของเย่ฟ่านระเบิดรัศมีอน ั
ั ดิส
ศก ์ ทิ ธิท
์ ไี่ ม่รู ้จบออกมาพร ้อมด ้วยสายฟ้ าจำนวนมาก

ผังป๋ อตะลึงงัน เขาพูดไม่ออกด ้วยความประหลาดใจและมองดู

ทุกอย่างด ้วยสห ี น ้าว่างเปล่า

เขามองเห็นทะเลแห่งความทุกข์ของเย่ฟ่านทีป ่ ลดปล่อยพลัง
ั ดิส
ศก ์ ทิ ธิอ์ น
ั งดงามราวกับรุ ้งกินน้ำ มีคลืน
่ สที องพลุง่ พล่าน ตาม
ด ้วยฟ้ าร ้องดังกึกก ้องและคลืน ่ พลังซด ั ขึน ่ ้องฟ้ าอย่างบ ้าคลัง่ !
้ สูท

ฉากลึกลับในทะเลแห่งความทุกข์นัน้ ไม่เคยได ้ยินมาก่อน และ

ึ ว่าทัง้ หมดนีช
ผังป๋ อก็ตกใจจนไม่สามารถพูดอะไรได ้ เขารู ้สก ้ า่ ง
เหลือเชอ ื่ จริงๆ
"เกิดอะไรขึน
้ ... "

ในกระท่อมมีเสย ี งคลืน ั กระหน่ำรุนแรงเหมือนกับมีม ้าหลาย

่ ซด
พันตัววิง่ อยู่ ผังป๋ อตบหน ้าตัวเองอย่างแรงเพือ
่ พิสจ
ู น์วา่ เขาไม่
ได ้ฝั นไปจริงๆ

" มีคลืน
่ พลังกระจายอยูบ
่ นฟ้ า สายฟ้ าพวกนัน
้ มันอะไรกันแน่?"

ึ ลำคอแห ้งผาก ทัง้ หมดนีเ้ ป็ นเหมือนความฝั นและเสย

เขารู ้สก ี ง
ของคลืน ่ ยังคงดังกึกก ้องราวกับม ้าหลายพันตัวกำลังควบตะบึง
อย่างบ ้าคลัง่

ั ๆแต่ผังป๋ อกลับรู ้สก

ในเวลานีเ้ ขายืนอยูใ่ นกระท่อมชด ึ เหมือนเขา
กำลังยืนอยูด ่ ้านหน ้าของทะเลทีก
่ ำลังเกิดคลืน ึ ามิลก
่ สน ั
ู ใหญ่ซด
เข ้าหาฝั่ ง

เย่ฟ่านยังคงอยูใ่ นสมาธิแต่ศรี ษะของเขามีรัศมีพลังสที องกำลัง

เบ่งบาน งดงามและแพรวพราว คลืน ่ พลังเกิดความปั่ นป่ วน
ภายในห ้อง ในขณะทีส ่ ายฟ้ าก็ฟาดลงมาไม่หยุด

“ส.ี .สท
ี องนั่น ... มันเป็ นทะเลแห่งความทุกข์ของเขาจริงๆเหรอ?
ทำไมมันถึงออกมาข ้างนอกแม ้แต่คนอืน ่ ก็ยงั มองเห็นได ้?”

ผังป๋ อยังคงตกตะลึงไม่หาย เขาจ ้องมองไปทีเ่ ย่ฟ่าน ทะเลแห่ง

ความทุกข์ของเขางดงามรุง่ โรจน์ สอ ่ งแสงระยิบระยับ ในขณะที่
คลืน
่ พลังก็ซดั ออกสูด
่ ้านนอกอยูต
่ ลอดเวลา
เมือ
่ พิจารณาอย่างเต็มทีแ ั่ ใจว่าสงิ่ ทีอ
่ ล ้วผังป๋ อก็มน ่ ยูต
่ รงหน ้า
ของเขานัน ้ คือทะเลแห่งความทุกข์ของเย่ฟ่านจริงๆ

เรือ
่ งนีม
้ น
ั น่าเหลือเชอ ื่ มากเกินไป ตัวเขาทีเ่ ปิ ดทะเลแห่งความ
ทุกข์มานานแล ้วก็ยงั สามารถทำให ้ทะเลแห่งความทุกข์มข ี นาด
ประมาณฝ่ ามือเท่านัน ้

ผังป๋ อยืนอยูท
่ นี่ ั่นด ้วยร่างกายทีแ่ ข็งค ้างไม่สามารถพูดอะไรได ้
เสยี งดังกึกก ้องปรากฏอยูต ่ อ
่ หน ้าต่อตาเขา

คลืน
่ สที องดูเหมือนจะพุง่ ออกมาได ้ทุกเมือ
่ ความกดดันทีเ่ ขาได ้
รับนัน
้ มากมายมหาศาลอย่างแท ้จริง

ี อง”
“ทำไมต ้องเป็ นสท

หลังจากตกใจกับคลืน
่ พลังทีแ
่ ผ่กระจายออกมา ผังป๋ อก็คอ
่ ยๆ
สงบลงและคิดวิเคราะห์อย่างจริงจัง

หากทะเลแห่งความทุกข์ของเย่ฟ่านเป็ นสท ี อง ถือว่าผิดปกติ

มากเกินไป ถึงแม ้ว่าเขาจะมาอยูใ่ นโลกนีไ
้ ม่ถงึ ปี แต่เขาก็ไม่เคย
ได ้ยินเรือ
่ งนีม
้ าก่อน

ตอนนีผ้ ังป๋ อทำการสำรวจทะเลแห่งความทุกข์ของตัวเองซงึ่ มัน

มืดสนิทเหมือนหมึกราวกับว่าเป็ นทะเลแห่งความตาย ทะเลแห่ง
ความทุกข์ของเขาและเย่ฟ่านแตกต่างกันอย่างสน ิ้ เชงิ

๋ งิ เฟิ งเคยกล่าวไว ้ว่าหากปราศจากทะเลความทุกข์ท ี่

ผู ้อาวุโสอูช
ื่ ถึงกงล ้อแห่งชวี ต
สอ ิ แก่นแท ้ของชวี ต
ิ จะคงอยูเ่ พียงในท ้องฟ้ า
ของทะเลแห่งความทุกข์เท่านัน ้
ในสว่ นของทะเลแห่งความทุกข์ของคนอืน ่ ตามธรรมดาแล ้วจะ
เป็ นสเี ขียวเข ้มหรือดำไม่มส ี น
ี อ ื่ อย่างแน่นอน

อย่างไรก็ตามทะเลแห่งความทุกข์ของเย่ฟ่านนัน ้ แตกต่างจากที่
๋ งิ เฟิ งอธิบายไว ้อย่างชด
ผู ้อาวุโสอูช ั เจน

“บูม…”

ี องทีป
ท ้องฟ้ าสท ่ ั่ นป่ วนยิงสายฟ้ าออกมาด ้านนอกเป็ นครัง้ คราว
ปะปนกับคลืน ่ พลังขนาดมหึมา ทะเลและท ้องฟ้ าเชอ ื่ มโยงกัน มี
แสงสท ี องเจิดจ ้าอยูท ่ ก
ุ หนทุกแห่ง แพรวพราวอย่างยิง่

ผังป๋ อมองอย่างกังวลใจเพราะกลัวจะเกิดอุบต ั เิ หตุขนึ้ ใน

กระบวนการนีเ้ ย่ฟ่านดูเหมือนจะไม่มค ี วามรู ้สกึ เลย เขายังคงทำ
สมาธิอย่างเงียบงันและศก ึ ษาสงิ่ ทีอ
่ ยูใ่ นคัมภีรเ์ ต๋าจิงโดยไม่ได ้
ั ผัสถึงเรือ
สม ่ งราวทีเ่ กิดขึน
้ ด ้านนอก

หลังจากผ่านไปสองสามชวั่ ยาม แสงสท

ี องก็คอ
่ ยๆบรรจบกัน
และคลืน
่ พลังก็คอ
่ ยๆเล็กลง

ผ่านไปอีกครึง่ ชวั่ ยามในทีส ่ ด

ุ กระท่อมก็เงียบสนิท ทะเลแห่ง
ความทุกข์ของเย่ฟ่านก็กลับสูค ่ วามสงบ ความสดใสและคลืน ่
เสยี งทีด
่ งั กึกก ้องนัน
้ ก็หายไปอย่างสมบูรณ์

หลังจากนัน
้ ไม่นานนักเย่ฟ่านก็ตน
ื่ ขึน
้ มา ดวงตาของเขาเต็มไป
ด ้วยความสดใส และทันทีทเี่ ขายืนขึน ้ รัศมีพลังทีแ
่ ผ่ออกมาจาก
ร่างกายของเขาก็ทำให ้ผังป๋ อตกตะลึง
“เมือ
่ กีเ้ กิดอะไรขึน ึ ยังไงบ ้าง” ผังป๋ อถามอย่าง
้ เจ ้ารู ้สก
กระตือรือร ้น

“เมือ
่ กีข
้ ้าสม ั ผัสได ้ถึงกงล ้อแห่งชวี ติ และข ้าเห็นต ้นกำเนิดพลัง
ศกั ดิส
์ ทิ ธิท
์ เี่ ดือดพล่าน ข ้าจึงโจมตีทะเลแห่งความทุกข์กอ ่ นที่
จะมองเห็นทะเลสท ี องอยูด่ ้านหน ้า ข ้าไม่รู ้ว่ามันเป็ นภาพลวงตา
หรือเปล่า”

เมือ
่ ได ้ยินคำอธิบายของเย่ฟ่าน ผังป๋ อก็อ ้าปากด ้วยความตกใจ
แล ้วพยักหน ้ากล่าวว่า

่ าพลวงตา เพราะ ... ข ้าก็เห็นเหมือนกัน”

“มันไม่ใชภ

่ กัน
“เจ ้าเห็นมันด ้วยเหรอ” เย่ฟ่านดูประหลาดใจเชน

“ใช ่ เจ ้าไม่รู ้ว่าตอนนัน

้ ข ้าหวาดกลัวแค่ไหน คลืน ึ ามิสงู เสย
่ สน ี ด
ฟ้ า แสงสท ี องสว่างจ ้า และทัง้ กระท่อมก็สน
ั่ สะเทือน โชคดีท ี่
สถานทีท ่ เี่ ราอาศยั อยูน่ ัน
้ ห่างไกลจากคนอืน ่ มากจึงไม่มใี ครรู ้ถึง
ความผิดปกติน”ี้

หลังจากฟั งผังป๋ ออธิบายอย่างถีถ ื่ ว่ามหาสมุทรส ี

่ ้วนเย่ฟ่านก็เชอ
ทองและคลืน ่ สนึ ามิทเี่ ขาเห็นไม่ได ้เกิดจากภาพลวงตา

ผังป๋ อถามด ้วยความเป็ นห่วง

ึ ยังไงบ ้าง ทะเลสท

“รู ้สก ี องหายไปแล ้วเจ ้าทำสำเร็จหรือเปล่า?”

“ข ้าไม่รู ้ว่ามันจะสำเร็จหรือเปล่า…”
เมือ ่ งนีเ้ ย่ฟ่านก็ได ้ใชวิ้ ธก
่ พูดถึงเรือ ี ารลึกลับทีบ่ น
ั ทึกไว ้ในคัมภีร ์
เต๋าจิง และจุดแสงสท ี องเล็กๆก็ปรากฏขึน ้ ทีต
่ ำแหน่งของทะเล
แห่งความทุกข์ของเขาเพียงเล็กน ้อย คล ้ายเมล็ดงาแต่มน ่ ง
ั ก็สอ
ประกายถึงขีดสุด

“ถึงทะเลแห่งความทุกข์จะเล็กไปหน่อย แต่กไ ็ ม่ใชป ่ ั ญหา ตราบ

ใดทีเ่ จ ้าฝึ กฝน มันจะค่อยๆใหญ่ขน
ึ้ ” ผังป๋ อดูตนื่ เต ้นมากแล ้วพูด
ต่อไปว่า

"ข ้าแน่ใจว่าทะเลแห่งความทุกข์ของเจ ้านัน ้ ไม่ธรรมดา แม ้แต่ส ี

ของมันก็แตกต่างจากคนอืน ่ แล ้วมันจะเป็ นทะเลแห่งความทุกข์
ธรรมดาได ้อย่างไร? ... "

แม ้ว่าจะมีขนาดเพียง "เมล็ดงา" แต่เย่ฟ่านก็มค ี วามสุขมากและ

ในทีส ่ ด
ุ เขาก็ทำลายประตูทปี่ ิ ดกัน ้
้ เขาจากเสนทางเซ ี นได ้
ย
สำเร็จ

ึ ว่าทะเลแห่งความทุกข์ของเจ ้านัน
“ข ้ารู ้สก ้ มีพลังมากกว่าทะเล
แห่งความทุกข์ของคนอืน ่ ... ” ผังป๋ อแสดงท่าทางงงงวย

ทะเลแห่งความทุกข์ของผู ้ฝึ กฝนตามธรรมดานัน

้ จะเงียบงันไม่ม ี
การผันผวนของพลังชวี ต
ิ

อย่างไรก็ตามใจกลางทะเลแห่งความทุกข์ของเย่ฟ่านนัน ้ แสงส ี
ทองสอ ่ งเจิดจ ้ามากเกินไป มันให ้ความรู ้สก
ึ คล ้ายกับเป็ นดวง
อาทิตย์ดวงเล็กๆทีอ ่ ยูใ่ นทะเลแห่งความทุกข์ของเขา
ดังทีผ
่ ังป๋ อกล่าว ทะเลแห่งความทุกข์สท ี องนีม
้ ค
ี วามผันผวน
ของพลังศก ั ดิส
์ ทิ ธิเ์ ล็กน ้อย แม ้ว่าจะอ่อนแอมาก แต่กไ ็ ม่ธรรมดา
อย่างเห็นได ้ชด ั เมือ
่ เทียบกับทะเลแห่งความทุกข์ของคนอืน ่

ื่ สารกงล ้อแห่งชวี ต
"เจ ้าบอกว่าเจ ้าได ้สอ ิ ได ้แล ้ว?"

จากการคาดเดาของผังป๋ อ เย่ฟ่านอาจเปิ ดชอ ่ งทางเชอื่ มต่อกับ

กงล ้อแห่งชวี ต
ิ ใต ้ทะเลแห่งความทุกข์ ทำให ้สามารถเปิ ด
้
เสนทางในการใช ้ งศก
พลั ั ดิส ิ ธิไ์ ด ้
์ ท

่ งล ้อแห่งชวี ต
“ดูเหมือนจะไม่ใชก ิ มันน่าจะเป็ นทะเลแห่งความ
ทุกข์มากกว่า”

เย่ฟ่านสา่ ยหัวปฏิเสธ เขาแน่ใจได ้เลยว่านีค

่ อื ทะเลแห่งความ
ทุกข์ ไม่ใชพ่ ลังศก
ั ดิส ิ ธิท
์ ท ี่ อกมาจากกงล ้อแห่งชวี ต
์ อ ิ

ผังป๋ อถอนหายใจเบาๆแล ้วกล่าวว่า

“นีม
่ น
ั น่าทึง่ จริงๆ ร่างกายศก ั ดิส ิ ธิโ์ บราณนัน
์ ท ้ ผิดปกติมากและ
แตกต่างไปจากคนทัว่ ไปอย่างสน ิ้ เชงิ จริงหรือไม่ทที่ ะเลแห่ง
ความทุกข์สท ี องนัน
้ เป็ นเอกลักษณ์เฉพาะของผู ้ทีม ่ รี า่ งกายนี”้

“นีเ่ ป็ นเพียงการเปิ ดทะเลแห่งความทุกข์เบือ ้ งต ้นเท่านัน

้ ข ้ายัง
ไม่รู ้ว่าในอนาคตจะสามารถฝึ กฝนต่อไปได ้หรือเปล่า” เย่ฟ่านไม่
ได ้จมอยูใ่ นความปิ ตแ ิ ต่ยงั คงกล่าวด ้วยเหตุผล
 ่ นเร ้น
52 - ภัยซอ

เย่ฟ่านและผังป๋ อพูดคุยกันเป็ นเวลานาน และเห็นด ้วยว่าร่างกาย

ของเย่ฟ่านนัน
้ พิเศษเกินไป เหมือนกับถ้ำทีไ่ ร ้ก ้นบึง้ และต ้องการ
ของเหลวสมุนไพรจำนวนมากเพือ ่ เปิ ดทะเลแห่งความทุกข์

เขาไม่กลัวพลังอันรุนแรงทีเ่ กิดจากการดืม
่ กินสมุนไพรมาก
เกินไป ทะเลแห่งความทุกข์ของเขาเป็ นเหมือนหุบเหวทีไ่ ร ้ก ้น
ไม่วา่ จะเทอะไรลงไปก็จะสาบสูญทันที

หลังจากได ้ข ้อสรุปนีท
้ งั ้ คูก
่ ม
็ ป
ี ั ญหาบางอย่างในทันใด สาวกคน
อืน
่ ๆจะได ้รับสมุนไพรในการฝึ กฝนเพียงขวดเดียวในทุกๆสาม
เดือน

นั่นแสดงว่าพวกเขาจะมีเพียงสข ี่ วดต่อปี เท่านัน

้ และเย่ฟ่านใช ้
ิ ขวดแต่กเ็ พียงสามารถทำให ้ทะเลแห่ง
มันไปแล ้วมากกว่าห ้าสบ
ความทุกข์มขี นาดเท่าเมล็ดงาเท่านัน้

หากเขาปล่อยให ้เวลาเดินไปเชน ่ นีก ื่ มต่อกับกง

้ ว่าทีเ่ ขาจะเชอ
ล ้อแห่งชวี ต ้
ิ ได ้ก็คงต ้องใชเวลาหลายส ิ ปี !
บ

ตามคำกล่าวของผู ้อาวุโสอูช ๋ งิ เฟิ ง ยิง่ ต ้องการแข็งแกร่งขึน้ มาก

เท่าไหร่กย ้
็ งิ่ ต ้องใชความพยายามมากขึ น
้ เท่านัน
้ และระดับบ่ม
เพาะทีส
่ งู ขึน ้ พยากรมากกว่าระดับก่อนหน ้าถึงสบ
้ จะต ้องใชทรั ิ
เท่า
 ึ มึนงงเล็กน ้อยเมือ
เย่ฟ่านรู ้สก ่ คิดถึงปั ญหานี้ หลักการนีค
้ รอบ
คลุมไปถึงน้ำยาสมุนไพรทีพ ่ วกเขาได ้รับด ้วย หากเขาต ้องการ
้
บ่มเพาะก็ไม่รู ้ว่าจะต ้องใชน้ำยาสมุ นไพรแบบนีม ้ ากเท่าไหร่

“อย่ากังวลไป มีวธิ แ
ี ก ้อยูเ่ สมอ”

เมือ
่ พูดถึงเรือ
่ งนี้ ผังป๋ อดูเหมือนจะคิดอะไรบางอย่าง ทันใดนัน
้
ดวงตาของเขาก็สว่างขึน ้ และพูดว่า

"เจ ้าสามารถบอกผู ้อาวุโสอูช ๋ งิ เฟิ งว่าเจ ้าสามารถฝึ กฝนได ้แล ้ว

ด ้วยร่างกายศก ั ดิส ิ ธิข
์ ท ์ องเจ ้ามันเป็ นไปไม่ได ้ทีผ ่ ู ้อาวุโสใน
หลิงซูต ่ งเทียนจะปล่อยไป เมือ ่ ถึงเวลานัน ้ ไม่วา่ เจ ้าต ้องการอะไร
พวกเขาจะประเคนมาให ้อย่างแน่นอน ”

เย่ฟ่านครุน
่ คิดอย่างจริงจังอยูค
่ รูห
่ นึง่ และในทีส ุ ก็สา่ ยหัวและ
่ ด
พูดว่า

“บอกไม่ได ้”

ึ งุนงง
"ทำไม?" ผังป๋ อรู ้สก

“หนึง่ เป็ นเพราะหลิงซูต ่ งเทียนอาจจะไม่แข็งแกร่งมากพอ เมือ่

ข่าวเรือ่ งนีร้ ั่วไหลออกไปและศต ั รูของพวกเขาได ้ยินข ้าจะ
ต ้องตายอย่างแน่นอน

ประการทีส่ องแม ้ว่าทะเลแห่งความทุกข์สท ี องจะศก

ั ดิส ิ ธิ์ แต่
์ ท
หากข ้าไม่สามารถฝึ กฝนต่อไปได ้ก็คงเป็ นเพียงขยะอย่างทีผ ่ ู้
อาวุโสพวกนัน้ กล่าว”
ผังป๋ อคิดอย่างรอบคอบและเห็นด ้วยอย่างยิง่ กับเหตุผลแรก
พวกเขามาทีน ่ โี่ ดยไร ้ญาติขาดมิตร ดังนัน
้ พวกเขาจึงควร
ระมัดระวังไว ้จะดีกว่า

“สำหรับเหตุผลทีส
่ อง ข ้าคิดว่าเจ ้าคิดมากเกินไป”

เย่ฟ่านสา่ ยหัวและพูดว่า

“ในทีส ่ ด
ุ ข ้าก็รู ้แล ้วว่าทำไมร่างกายนีถ ้ งึ จะเคยปรากฏขึน ้ เป็ น
ครัง้ คราวแต่กไ ็ ม่มผ ี ู ้ใดมองว่ามันเป็ นสงิ่ ล้ำค่า เพียงแค่ทรัพยากร
ทีใ่ ชบ่้ มเพาะของข ้าคนเดียวก็สามารถสร ้างยอดฝี มือได ้หลาย
ร ้อยคนแล ้ว

ยิง่ ไม่ต ้องพูดถึงว่านีเ่ ป็ นเพียงแค่ชว่ งเริม

่ ต ้นเท่านัน ้
้ เสนทางแห่
ง
การฝึ กเซย ี นยังอีกยาวไกล และทุกขัน ้ ตอนต ้องใชทรั ้ พยากร
มากกว่าเดิมนับสบ ิ เท่า

ข ้าเกรงว่าต่อให ้เป็ นดินแดนทีส ่ งู กว่านีก

้ ไ
็ ม่สามารถเลีย
้ งดูให ้ข ้า
กลายเป็ นผู ้ยิง่ ใหญ่ทแี่ ท ้จริงได ้"

“นีค
่ อ ั ดิส
ื เหตุผลทีร่ า่ งกายศก ิ ธิข
์ ท ์ องเจ ้าถูกเรียกว่าศพบรรพกาล
หรือไม่?” ผังป๋ อมีทา่ ทางประหลาดใจ

เย่ฟ่านครุน
่ คิดครูห
่ นึง่ แล ้วพูดว่า

“นีเ่ ป็ นเพียงปั ญหาในชว่ งเริม ่ ต ้นฝึ กฝนเท่านัน้ หากปั ญหามี

เพียงแค่นข ี้ ้าไม่คด
ิ ว่าตระกูลเก่าแก่และมหาอำนาจในดินแดนนี้
จะยอมแพ ้ในการฝึ กฝนร่างศก ั ดิส ิ ธิโ์ บราณอย่างแน่นอน”
์ ท
“เป็ นไปได ้ยังไง…”

ผังป๋ ออยูใ่ นความงุนงงอยูพ ึ ว่าเสนทางของเย่

่ ักหนึง่ รู ้สก ้ ฟ่าน
มืดมนและไม่สามารถมองเห็นอนาคตได ้จริงๆ

ึ หงุดหงิดอะไร เขาเพียงยิม
อย่างไรก็ตามเย่ฟ่านไม่ได ้รู ้สก ้ แล ้ว
กล่าวว่า

"ถ ้าร่างกายศกั ดิส ิ ธิโ์ บราณสามารถฝึ กฝนได ้ง่ายๆมันก็จะสูญ

์ ท
เสยี ความหมายของมัน ยิง่ ทางข ้างหน ้ายากขึน ้ เท่าไหร่กย
็ งิ่
พิเศษมากขึน ้ เท่านัน้ เจ ้าไม่ต ้องกังวลในเรือ
่ งนี้ "

ในวันต่อมาเย่ฟ่านและผังป๋ อเริม
่ ฝึ กฝนอย่างเข ้มข ้นขึน
้

ในชว่ งเวลานีผ ๋ งิ เฟิ งเคยเรียกผังป๋ อไปพูดคุยเป็ นการ

้ ู ้อาวุโสอูช
สว่ นตัวและระบุอย่างเป็ นทางการว่าเขาเป็ นต ้นกล ้าเซย ี นซงึ่
สำนักจะให ้การดูแลและสนับสนุนอย่างเต็มที่

หลังจากทีถ่ ก ี น ผัง
ู กำหนดอย่างเป็ นทางการว่าเป็ นต ้นกล ้าเซย
ป๋ อก็สามารถรับของเหลวสมุนไพรได ้แปดขวดทุกเดือน

เมือ่ เทียบกับสข ี่ วดในหนึง่ ปี มน

ั เกิดความแตกต่างอย่างมากใน
เชงิ ปริมาณ ยิง่ กว่านัน
้ ในขณะทีก ่ ารฝึ กฝนของเขาพัฒนาขึน
้
่ ยๆสำนักก็จะสนับสนุนทรัพยากรในการฝึ กฝนให ้กับเขามาก
เรือ
ขึน
้ เชน่ กัน

ในเนินเขาด ้านหลังของสำนักหลิงซูต ่ งเทียน ผังป๋ อได ้ถามผู ้

๋ งิ เฟิ งอย่างจริงจังด ้วยคำถามมากมาย เขาต ้องการชว่ ย
อาวุโสอูช
เย่ฟ่านในการไขข ้อสงสย ั เกีย
่ วกับทะเลแห่งความทุกข์สท ี อง
 ๋ งิ เฟิ งบอกความลับมากมายเกีย
ผู ้อาวุโสอูช ่ วกับทะเลแห่งความ
ทุกข์ โดยกล่าวว่าตัวตนทีน ่ ่าอัศจรรย์บางคนในโลกนีก้ ม
็ ค
ี วาม
พิเศษอย่างยิง่ เมือ ่ ตอนทีพ
่ วกเขาเปิ ดทะเลแห่งความทุกข์ครัง้
แรก

"มันแตกต่างจากคนอืน
่ อย่างไร"

๋ งิ เฟิ งพูดถึงเรือ
ผู ้อาวุโสอูช ่ งราวต่างๆมากมายแต่ไม่เคยกล่าวถึง
ทะเลแห่งความทุกข์สท ี อง

สุดท ้ายผังป๋ ออดไม่ได ้จึงถามตรงๆว่า

"เมือ
่ ทะเลแห่งความทุกข์เปิ ดขึน
้ ในครัง้ แรก เป็ นไปได ้ไหมทีจ่ ะ
เกิดคลืน่ พลังแผ่มาด ้านนอกและทะเลแห่งความทุกข์นัน ้ เป็ นส ี
ทอง?”

๋ งิ เฟิ งสา่ ยหัวแต่ในทีส

"เป็ นไปไม่ได ้!" ผู ้อาวุโสอูช ่ ด
ุ ก็ลงั เลและ
พูดว่า

"เคยมีตำนานเกีย ่ วกับเรือ
่ งนีอ
้ ยูบ
่ ้าง ว่ากันว่าเทพเจ ้าของตงหวง
ซงึ่ มีรา่ งศก
ั ดิส ิ ธิโ์ บราณก็เคยเป็ นเชน
์ ท ่ นีเ้ หมือนกัน แต่นั่นก็ไม่ม ี
ใครสามารถยืนยันได ้

อัจฉริยะทีห่ ายากเกือบทัง้ หมดในโลกนีล ้ ้วนถูกสำนักศก ั ดิส ิ ธิท

์ ท ์ ี่
อยูด่ ้านบนแย่งชงิ ไปหมดแล ้ว ดังนัน
้ ข ้อมูลเกีย ่ วกับพวกเขาจึง
ไม่เคยตกมาหาสำนักเรา…” ผู ้อาวุโสอูช ๋ งิ เฟิ งดูเหมือนจะอับจน
ปั ญญาในเรือ ่ กัน
่ งนีเ้ ชน
หลังจากทีผ่ ังป๋ อกลับมา เขาก็เล่าทุกอย่างทีไ่ ด ้ยินให ้เย่ฟ่านฟั ง
และสุดท ้ายก็พด ู ว่า

“ดูเหมือนว่าทะเลแห่งความทุกข์สท ี องนัน
้ ไม่ธรรมดาจริงๆ นั่น
คือร่างในตำนานทีส ่ ร ้างดินแดนตะวันออก หากเจ ้าแข็งแกร่งขึน ้
บางทีเจ ้าอาจจะสามารถต่อสูกั้ บต ้นกล ้าเซย ี นของตระกูลโบราณ
ทีอ
่ ยูด
่ ้านบนได ้ "

หลังจากฟั งคำพูดของผังป๋ อ เย่ฟ่านก็ครุน

่ คิดอยูน
่ าน จากนัน
้
มองไปทีผ
่ ังป๋ อและกล่าวว่า

่ งเทียน”
“ข ้าคิดว่าข ้าควรออกจากหลิงซูต

ึ ประหลาดใจไม่รู ้ว่าทำไมจู่ เขาถึงตัดสน

"ทำไม?" ผังป๋ อรู ้สก ิ ใจ
่ นี้
เชน

“ข ้ามาทีห ่ งเทียนเพือ
่ ลิงซูต ่ เรียนรู ้วิธกี ารฝึ กฝน ตอนนีไ ้ ม่เหมาะ
กับข ้าทีจ
่ ะอยูท
่ นี่ ต
ี่ อ
่ ไป ข ้าต ้องไปทีอ ่ นื่ เพือ
่ ค ้นหาโอกาสของตัว
เอง”

“ไม่ ถ ้าเจ ้าจะไปพวกเราต ้องไปด ้วยกัน” ผังป๋ อคัดค ้านอย่าง

หนักแน่น

ี นของทีน
“เจ ้าคือต ้นกล ้าเซย ่ แ ่ งเทียนจะทุม
ี่ ละหลิงซูต ่ เท
ทุกสงิ่ ทุกอย่างให ้เจ ้า ในขณะทีข ่ ้าแตกต่างออกไป ด ้วยร่างกาย
ของข ้า การอยูใ่ นหลิงซูต ่ งเทียนจะไม่สามารถพัฒนาขึน ้ ได ้ เจ ้า
ก็รู ้ดี!"
“พวกเราเป็ นพีน
่ ้อง ถ ้าเจ ้าต ้องการจะไปข ้าก็จะไปกับเจ ้าด ้วย
เลิกหว่านล ้อมข ้าได ้แล ้ว” ผังป๋ อพูดอย่างแน่วแน่และหนักแน่น

ิ ใจแล ้วว่าจะจากไปพร ้อมกับเย่ฟ่าน

เขาตัดสน

เย่ฟ่านไม่เห็นด ้วยในเรือ ี นและอนาคต

่ งนี้ ผังป๋ อคือต ้นกล ้าเซย
ของเขาก็เต็มไปด ้วยความสดใส หากเขาจากไปเชน ่ นีม
้ น
ั จะ
เป็ นการทำลายอนาคตของตัวเองและอาจเกิดอันตรายขึน ้ ได ้

“ข ้ามีอก
ี เหตุผลทีจ ั่ เฟยหยูไปแล ้ว ในไม่
่ ะไป พวกเราฉีกหน ้าฮน
้
ชาเขาคงจะแก ้แค ้นอย่างแน่นอน ”

ผังป๋ อได ้ยินดังนัน

้ ก็ขด
ั จังหวะคำพูดของเขาทันที

“อย่าไปสนใจเขาเลย ตอนนีข ้ ้าเป็ นต ้นกล ้าเซยี นแล ้ว ข ้าเชอ

ื่ ว่า
เขาจะไม่กล ้ายุง่ กับเราในเวลาอันสน ั ้ เมือ
่ ความแข็งแกร่งของเรา
เพิม
่ ขึน
้ เขาจะทำอะไรเราได ้"

เย่ฟ่านสา่ ยหัวและพูดว่า

“เรือ
่ งนีไ
้ ม่ได ้ง่ายอย่างทีเ่ จ ้าคิด ทุกวันนีข
้ ้าได ้สอบถามเกีย ่ วกับ
ผู ้คนและได ้รู ้ว่าลุงของเขาเป็ นปรมาจารย์ด ้านการปรุงยา และ
เขามีความพยายามทีจ ่ ะสร ้างเตาหลอมเพือ ่ ฝ่ าทะลุ" 'ด่านหยาง'
เจตนาก็เพือ ่ ต่ออายุให ้กับตัวเอง

ในชว่ งไม่กปี่ ี มานีเ้ ขาได ้ค ้นหาน้ำอมฤตบางอย่างไม่วา่ จะต ้อง

แลกมาด ้วยอะไรก็ตาม ว่ากันว่าเขาออกจากสำนักบ่อยครัง้ เพือ ่
ค ้นหายาศกั ดิส ิ ธิน
์ ท ์ ี้
ในขณะเดียวกันฮน ั่ เฟยหยูกเ็ ข ้ามาหาเรือ
่ งเราโดยไม่มส
ี าเหตุ
บางทีเรือ
่ งนีอ
้ าจมีความเกีย
่ วข ้องกัน "

ึ แปลกๆอยูเ่ สมอ พวกเขาไม่เคยมีค

ผังป๋ อพยักหน ้าและเขาก็รู ้สก
วามขัดแย ้งกัน แต่ฮนั่ เฟยหยูกลับมีเจตนาหาเรือ ่ งพวกเขาอย่าง
ชดั เจนและไม่มเี หตุผล

“หรือว่าคนทีส
่ นใจเราคือลุงของเขา?”
53 - ตำราโบราณ

่ นสมองชาเมื
ผังป๋ อก็ไม่ใชค ้ อ ่ พิจารณาอย่างถีถ
่ ้วนเขาก็เข ้าใจ
สาเหตุอย่างรวดเร็ว

พวกเขาทัง้ สองคนเคยกินผลไม ้ศก ั ดิส ิ ธิแ

์ ท ์ ละกลับสูว่ ยั เยาว์โดย
บังเอิญ ในขณะเดียวกันผู ้อาวุโสฮนั่ ก็ออกค ้นหายาทีจ ่ ะต่อชวี ต
ิ
ของเขาออกไป

ดังนัน
้ การทีผ
่ ู ้อาวุโสคนนีจ
้ ะสนใจพวกเขาก็เป็ นเรือ
่ งทีส
่ มเหตุผล
อย่างยิง่

“ข ้าคิดว่าบางทีพลังชวี ต
ิ ของเขาอาจจะใกล ้หมดแล ้วดังนัน ้ เขา
จึงมีความสนใจต่อพวกเรา” เย่ฟ่านมีสห ี น ้าจริงจังแล ้วกล่าวว่า

“ตอนนีเ้ จ ้าเป็ นต ้นกล ้าเซยี นต่อให ้เขามีความกล ้ากว่านีเ้ ขาก็ไม่

กล ้าทำอะไรเจ ้า แต่ข ้านัน ้ ไม่เหมือนกัน ในเมือ่ เขากำลังกำลัง
พบกับทางตันบางทีเขาอาจจะเสย ี่ งลงมือกับข ้าก็ได ้”

“สุนัขเฒ่าตัวนี!้ ”

ผังป๋ อขมวดคิว้ เมือ่ ได ้ยินคำเหล่านีเ้ ขาไม่ได ้หยุดเย่ฟ่านไม่

ให ้ออกไปจากทีน ่ อ ี่ ก
ี ต่อไป แต่ยน
ื ยันทีจ
่ ะออกจากทีน ่ พ
ี่ ร ้อมกัน

“เรือ
่ งนีเ้ จ ้าไปด ้วยไม่ได ้”

เย่ฟ่านกล่าวขึน้ มา เขาไม่ต ้องการให ้การฝึ กฝนของผังป๋ อล่าชา้

หลิงซูต่ งเทียนเป็ นตัวเลือกทีด
่ ท
ี ส ุ สำหรับผังป๋ อ
ี่ ด
ผังป๋ อรู ้จักเย่ฟ่านเป็ นอย่างดี เมือ ่ นีผ
่ เห็นเขาแสดงท่าทีเชน ้ ังป๋ อ
จึงไม่ได ้ยืนกรานต่อไป

“ไปเอาปากกากับกระดาษมา ข ้าจะทิง้ คัมภีรโ์ บราณให ้กับเจ ้า”

เย่ฟ่านบอกผังป๋ อเกีย
่ วกับเนือ
้ หาในคัมภีรโ์ บราณทีเ่ ขาได ้รับจาก
โลงศพทองแดง หลังจากนัน ้ ผังป๋ อก็พยายามศกึ ษาคัมภีรเ์ ล่มนี้
ร่วมกับเย่ฟ่านแต่ไม่เกิดผลมากนัก

ต่อให ้เป็ นเย่ฟ่านก็ยงั ไม่สามารถตีความเนือ ้ หาในคัมภีรโ์ บราณ

เชน่ นีไ
้ ด ้ดังนัน
้ เมือ
่ เป็ นผังป๋ อก็ลม
ื ไปได ้เลย

“สำหรับข ้าคัมภีรเ์ หล่านัน

้ เป็ นเพียงตำราแห่งสวรรค์และมันก็ไม่ม ี
ประโยชน์สำหรับข ้า ตอนนีข ่ งเทียนอยูแ
้ ้าฝึ กฝนอยูใ่ นหลิงซูต ่ ล ้ว
ดังนัน
้ เจ ้าไม่ต ้องเขียนตำราเล่มนีใ้ ห ้ยุง่ ยาก”

เย่ฟ่านไม่สนใจ เขาคว ้าปากกามาแล ้วเริม

่ เขียนเนือ
้ หาคัมภีรล
์ ง
ในกระดาษ

ในขณะทีเ่ ขียนหัวใจของเขาก็เกิดความสงบและตัวอักษร
โบราณหลายร ้อยตัวก็ไหลเข ้ามาในหัวใจของเขาเหมือนน้ำ
ึ สดชน
อมฤตทำให ้เขารู ้สก ื่ แจ่มใส

เย่ฟ่านเขียนทุกอย่างลงในกระดาษอย่างรวดเร็ว หลังจากนัน้ ไม่

กีล
่ มหายใจเขาก็เขียนตัวอักษรทีไ่ ด ้รับมาจากโลงศพทองแดง
ลงในกระดาษจนหมดสน ิ้

แต่เมือ
่ เขาเขียนจบก็มบ
ี างอย่างแปลกๆเกิดขึน
้
เมือ
่ ปากกาขนนกในมือของเขาหยุดลง เสนของตั ้ วอักษรโบราณ
ทีถ
่ กู เย่ฟ่านเขียนขึน
้ มาก็คอ
่ ยๆจางหายไป จากนัน
้ แม ้แต่
กระดาษก็กลายเป็ นผุยผงเชน ่ กัน

ผังป๋ อะตะลึงงัน เรือ

่ งแบบนีม้ น
ั แปลกมาก หลังจากเวลาผ่านไป
พอสมควรในทีส ่ ด
ุ เขาก็อท
ุ านออกมา

“นีม ั ชวั่ ร ้ายเกินไปแล ้ว”

่ น

ตัวอักขระโบราณหลายร ้อยตัวทีเ่ ย่ฟ่านตัง้ ใจเขียนถูกลบออกไป

หมดซงึ่ แม ้แต่กระดาษทีถ
่ ก
ู เขียนลงไปก็ยงั ถูกทำลายไปด ้วย

เย่ฟ่านก ้มศรี ษะครุน

่ คิดและนึกถึงคำบางคำทีผ ๋ งิ
่ ู ้อาวุโสอูช
เฟิ งกล่าว มีตำราศกั ดิส ิ ธิบ
์ ท ์ างอย่างในสมัยโบราณ แต่ละคำที่
ถูกสลักไว ้ในตำราพวกนัน ้ ล ้วนถูกสร ้างขึน
้ มาจากเต๋าอันยิง่ ใหญ่

บางคนกล่าวว่าการเขียนตัวอักษรโบราณเหล่านีอ ื่ ถึงพลัง
้ าจสอ
ของสวรรค์และปฐพีดงั นัน
้ จึงเป็ นเรือ
่ งยากทีก
่ ระดาษธรรมดา
จะบันทึกตัวอักษรทีท
่ รงพลังเหล่านี้

“เป็ นไปได ้ไหมว่าทีพ

่ ลังของสวรรค์และปฐพีเป็ นคนทำลาย
กระดาษแผ่นนี? ้ ” เย่ฟ่านพูดกับตัวเอง .

จากนัน้ เขาก็เริม
่ เขียนตัวอักษรลงบนพืน้ ดิน แต่เมือ
่ เขาหยุดมือ
ตัวอักษรทีถ่ ก
ู เขาสลักลงไปในพืน ้ ดินนัน
้ ก็หายไปอย่างไร ้
ร่องรอย

ึ เหลือเชอ
ผังป๋ อรู ้สก ื่ และอุทานออกมาว่า
 ื พวกนีม
"ตัวหนังสอ ้ ป
ี ี ศาจ ไม่ต ้องเขียนอีกแล ้ว!"

"นีค
่ อื ตำราศก ั ดิส ์ ทิ ธิไ์ ม่ใชป
่ ี ศาจอย่างแน่นอน แต่อก ั ขระโบราณ
เหล่านีไ ้ ม่ปกติ ทุกตัวอักษรของพวกมันแฝงไปด ้วยพลังชนิด
หนึง่ ซงึ่ เป็ นสงิ่ ต ้องห ้ามของสวรรค์และปฐพีนด ี้ งั นัน
้ มันจึงถูก
ทำลายไป" นีเ่ ป็ นข ้อสรุปทีเ่ ย่ฟ่านคิดขึน ้ ได ้

่ นีเ้ ขาก็ยงิ่ มีความสนใจในคัมภีรเ์ ล่มนีม

ยิง่ เขารู ้เชน ้ ากยิง่ ขึน
้ และ
เย่ฟ่านไม่ได ้ยืนกรานต่อ คัมภีรโ์ บราณเล่มนีม ี วามลึกซงึ้ มาก
้ ค
เกินไป ดังนัน ้ มันคงเป็ นไปได ้ยากทีผ ่ ังป๋ อจะตีความได ้สำเร็จ

ในทีส
่ ด
ุ เย่ฟ่านก็เลือกทีจ ่ ะจากไป และผังป๋ อก็เดินมาสง่ เขาที่
้
เสนทางเล็ กๆซงึ่ ถูกปูด ้วยหินอ่อน

ในขณะทีเ่ ย่ฟ่านกำลังเดินออกจากหลิงซูต ่ งเทียน เมือ

่ เขา
เหยียบบันไดหินสฟ ี ้ าเหล่านัน
้ คัมภีรโ์ บราณในหัวใจของเขาก็ดงั
ขึน
้ อีกครัง้

เย่ฟ่านหันกลับไปหาผังป๋ อและพูดว่า

"บันไดพวกนีม
้ ค
ี วามแปลกประหลาดบางอย่าง เจ ้าอย่าได ้
ละเลยพวกมัน ... "

ทันใดนัน
้ ผังป๋ อก็จ ้องตาเขาและพูดว่า

“ตอนนีเ้ จ ้าไปไม่ได ้”
ทันใดนัน้ เย่ฟ่านก็สงั เกตเห็นความผิดปกติบางอย่างเชน ่ กัน เมือ
่
มองย ้อนกลับไปเขาก็เห็นใครบางคนทีก ่ ำลังแอบตามเขาอยู่ นั่น
เป็ นชายหนุ่มคนหนึง่ ทีถ ่ ก
ู พวกเขาจัดการไปเมือ
่ ไม่กวี่ น
ั ก่อน

ั่ เฟยหยูดเู หมือนจะไม่ยอมแพ ้ง่ายๆ แม ้กระทัง่ สง่ คนมาเฝ้ า

“ฮน
เรา”

“ตอนนีเ้ จ ้าไปไม่ได ้ ถ ้าพวกเขาเห็นเจ ้าออกไปพวกเขาจะดักฆ่า

เจ ้าทันที”

เย่ฟ่านพยักหน ้าและทัง้ สองก็เดินกลับ ชายหนุ่มคนนัน ้ หายตัว

ไป แต่ระหว่างทางกลับพวกเขาก็เห็นฮน ั่ เฟยหยูวงิ่ เข ้าหาพวก
เขาราวกับสายลมและข ้างหลังของฮน ั่ เฟยหยูกม็ ผี ู ้ติดตามอีก
หลายคน

ใบหน ้าของผังป๋ อเปลีย่ นเป็ นเคร่งเครียดอย่างกะทันหัน หากเขา

ไม่ได ้ตรวจพบว่ามีใครบางคนกำลังแอบตามพวกเขาอยู่ วันนี้
ของปี หน ้าคงจะเป็ นวันตายของเย่ฟ่าน

"ฮน ั่ เฟยหยูไอ ้เด็กสาระเลว เจ ้าคิดว่าลุงของเจ ้าสามารถ

ชว่ ยเหลือเจ ้าได ้หรือไม่ วันนีเ้ จ ้าคิดจะฆ่าพวกเราอย่างนัน
้ หรือ?"

เมือ ี งคำราม ใบหน ้าของฮน

่ ได ้ยินเสย ั่ เฟยหยูกเ็ ป็ นสเี ขียวใน
ทันที

ถ ้าผู ้อาวุโสคนอืน ่ งเทียนได ้ยินว่าเขาคิดจะลงมือ

่ ในหลิงซูต
สงั หารต ้นกล ้าเซย ี นของสำนัก แม ้ว่าลุงของเขาจะเป็ นผู ้อาวุโส
ของทีน ่ ก ็ ากทีเ่ ขาจะรักษาชวี ต
ี่ ย ิ ไว ้ได ้
“อย่าพูดจาไร ้สาระ ข ้าก็แค่ผา่ นทางมา”

ใบหน ้าของเขาแดงก่ำเต็มไปด ้วยความอับอายและรีบเดินผ่าน

ไปราวกับว่าไม่มอ
ี ะไรเกิดขึน
้

ในความเป็ นจริงวันนีเ้ ขารู ้ว่าเย่ฟ่านกำลังจะออกจากสำนักดังนัน

้
เมือ
่ ได ้รับข่าวเขาจึงรีบมาทีน ่ ท
ี่ น
ั ที

ผังป๋ อโกรธจัดและกัดฟั นพูดว่า

“เด็กคนนีจ
้ ติ ใจชวั่ ร ้ายเกินไป เห็นทีเจ ้าคงต ้องอยูท ี่ ำนักนีไ
่ ส ้ ป
ั ระยะหนึง่ ก่อน ”
สก

เย่ฟ่านพยักหน ้า ในวันนีเ้ ขาไม่สามารถออกเดินทางจากสำนัก

ได ้เพราะความแข็งแกร่งของเขายังมีไม่เพียงพอและจะเป็ นการ
รนหาทีต ่ ายเปล่าๆ

หลังจากนัน ั่ เฟยหยูไม่กล ้าสง่ ใคร

้ หนึง่ เดือนทุกอย่างสงบลง ฮน
มาเฝ้ าผังป๋ อและเย่ฟ่านอีกเพราะกลัวว่าผู ้อาวุโสคนอืน
่ ๆอาจจะ
ไม่พอใจในเรือ ่ งนี้

ในวันนีผ ๋ งิ เฟิ ง สห
้ ังป๋ อกลับมาจากการฝึ กฝนกับผู ้อาวุโสอูช ี น ้า
ของเขาดูไม่คอ ่ ยดีเท่าไหร่

"มีอะไรผิดปกติ?" เย่ฟ่านถาม

“มันเป็ นข่าวดีสำหรับเจ ้า แต่ไม่ใชส

่ ำหรับข ้า” ผังป๋ อถอนหายใจ
และกล่าวว่า
“ข ้าคิดว่าเจ ้าอาจตกอยูใ่ นอันตรายหากเจ ้าอยูใ่ นหลิงซูต ่ งเทียน
ดังนัน ๋ งิ เฟิ งสง่ เจ ้าออกไปด ้านนอก ... "
้ ข ้าเพิง่ ขอให ้ผู ้อาวุโสอูช

"เป็ นข่าวดีจริงๆ" เย่ฟ่านยิม

้ ทันทีและพูดว่า

“นีไ่ ม่ใชเ่ รือ

่ งเลวร ้ายอะไร พวกเราไม่ได ้ตายจากกันซะหน่อย
พวกเราจะได ้พบกันอีกครัง้ ไม่ชาก็ ้ เร็ว เมือ
่ ถึงตอนนัน
้ ข ้าหวังว่า
เจ ้าจะกลายเป็ นผู ้ยิง่ ใหญ่ของโลกไปแล ้ว "

ผังป๋ อไม่เต็มใจทีจ
่ ะแยกจากเย่ฟ่านแต่เขาก็ไม่สามารถ
ห ้ามปรามได ้

“เจ ้าต ้องรอสองสามวัน ในอีกไม่กวี่ น ๋ งิ

ั ข ้างหน ้าผู ้อาวุโสอูช
เฟิ งจะเลือกสาวกทีม่ ศ ั ยภาพและพาพวกเขาไปยังซาก
ี ก
ปรักหักพังโบราณเพือ ่ ค ้นหาทรัพยากรด ้านนอก "

ซากปรักหักพังโบราณคือทีต ่ งเทียนซงึ่ เคยถูก

่ งั ้ เดิมของหลิงซูต
ทำลายไปแล ้วเมือ
่ ครัง้ อดีต

แม ้ว่าตอนนีห ่ งเทียนจะเป็ นเพียงสำนักเล็กๆ แต่เมือ

้ ลิงซูต ่ ครัง้
อดีตทีน ี่ เ็ คยเป็ นถึงสำนักทีย
่ ก ่ งิ่ ใหญ่ทส
ี่ ด
ุ ในตงหวง

ซากปรักหักพังดัง้ เดิมนัน ้ กว ้างใหญ่และไม่มท ี ส ิ้ สุด ทีต

ี่ น ่ งั ้
ปั จจุบน
ั ของหลิงซูต ่ งเทียนเป็ นเพียงสว่ นเล็กๆสว่ นหนึง่ เท่านัน ้
และยังมีพน ื้ ทีล
่ ก
ึ ลับมากมายทีย ่ งั ไม่ถก
ู ค ้นพบ

บนซากปรักหักพังนัน ั ว์อสูรหายากและสมุนไพรล้ำค่า
้ มีสต
มากมาย ผู ้อาวุโสของหลิงซูต่ งเทียนจะนำเหล่าสาวกออก
เดินทางเพือ
่ ค ้นหาทรัพยากรทีน ่ ั่นในทุกๆปี
“ว่ากันว่ามีสมุนไพรล้ำค่าอยูม
่ ากมาย และบางชนิดก็เป็ นยา
อายุวฒั นะทีห่ ายาก หากรวบรวมได ้โดยบังเอิญพวกเราสามารถ
นำมาแลกกับยาล้ำค่าจากผู ้อาวุโสได ้ทันที”

เมือ
่ พูดถึงเรือ
่ งนีผ
้ ังป๋ อก็มองไปทีเ่ ย่ฟ่าน

"เจ ้ากำลังต ้องการทรัพยากรอย่างเร่งด่วน บางทีการไปทีน

่ ั่น
อาจจะทำให ้เจ ้าได ้รับโชคบางอย่างก็ได ้"
54 - ในซากปรักหักพังโบราณ

นีเ่ ป็ นข่าวดีสำหรับเย่ฟ่านถ ้าเขาสามารถเก็บเกีย

่ วสมุนไพรจิต
วิญญาณหรือฆ่าสต ั ว์หายากสองสามตัวได ้ เขาก็จะสามารถเติม
เต็มทะเลแห่งความทุกข์ของเขาได ้สก ั ที

ทะเลแห่งความทุกข์ขนาดเท่าเมล็ดงาสท ี องของเขาเปรียบ
เสมือนสระน้ำทีใ่ กล ้จะแห ้ง เขาต ้องการพลังปราณมหาศาลเพือ ่
เติมเต็มและทำให ้ทะเลสท ี องปรากฏขึน ้ อีกครัง้

ผู ้อาวุโสอูช๋ งิ เฟิ งเป็ นผู ้นำทีมนีเ้ ป็ นการสว่ นตัว ดังนัน

้ พวกเขาจึง
ไม่จำเป็ นต ้องกังวลเกีย ่ วกับเรือ
่ งไร ้สาระใดๆทีอ ่ าจเกิดขึน
้ จากผู ้
อาวุโสฮน ั่

ิ ใจว่าทัง้ คูจ
ผังป๋ อและเย่ฟ่านตัดสน ่ ะมีสว่ นร่วมในประสบการณ์นี้

๋ งิ เฟิ งและผู ้อาวุโสอีกคนหนึง่ ได ้นำศษ

สองวันต่อมาอูช ิ ย์กว่าร ้อย
คนออกจากชุมนุมจิตวิญญาณและไปยังดินแดนซากปรักหักพัง
โบราณ

“ข ้าเตือนทุกคนอีกครัง้ ว่าเจ ้าต ้องระวังอย่างยิง่ เจ ้าต ้องไม่

ประมาทโดยเด็ดขาดไม่เชน ่ นัน้ ชวี ต
ิ ของพวกเจ ้าจะตกอยูใ่ น
ความเสย ี่ งทันที”

๋ งิ เฟิ งพูดถึงประเด็นมากมายทีพ
ผู ้อาวุโสอูช ่ วกเขาต ้องให ้ความ
สนใจเป็ นพิเศษ และในท ้ายทีส ่ ด
ุ เขาได ้กล่าวถึงประเด็นสุดท ้าย
“ในอดีต ศษ ิ ย์หลายคนเข ้าไปในสว่ นลึกของซากปรักหักพังเพือ ่
รวบรวมยาจิตวิญญาณทีห ่ ายาก หากเจ ้าพบสตั ว์ดรุ ้ายในเวลานัน้
เจ ้าจะต ้องตายอย่างแน่นอน

ั ว์ร ้ายก็ยงิ่ น่ากลัวมากขึน

ยิง่ เจ ้าเข ้าไปลึกเท่าไหร่ สต ้ เท่านัน
้ บาง
ชนิดก็เป็ นสงิ่ มีชวี ต
ิ โบราณทีม่ อี ายุมาหลายล ้านปี ดังนัน ้ ห ้าม
เข ้าไปในสว่ นลึกอย่างเด็ดขาด!”

ิ ย์กว่าร ้อยคนเข ้าไปในซากปรักหักพัง

ผู ้อาวุโสทัง้ สองนำศษ
พลังปราณแห่งจิตวิญญาณทีน ่ ม
ี่ ค
ี วามหนาแน่นสูงมาก ไม่น ้อย
ไปกว่าชุมนุมจิตวิญญาณอย่างแน่นอน

เมือ
่ พวกเขาเข ้าไป บางคนก็พบสมุนไพรในตัง้ แต่เริม
่ ต ้น

“สมุนไพรเหล่านีย
้ งั ไม่โตพอปล่อยมันไปก่อนครัง้ หน ้าทีเ่ รามา
พวกเราค่อยเก็บเกีย ่ วมัน” ผู ้อาวุโสหลีใ่ ห ้คำแนะนำ

่ ใี่ หญ่โตและสูงสง่ หลายคนรวมกันไม่สามารถโอบแขน

ต ้นไม ้ทีน
ของตนรอบต ้นของมันได ้ เถาวัลย์ทงั ้ หมดหนาหนึง่ จ ้าง แม ้ว่า
พวกเขาจะเรียกพวกเขาว่าซากปรักหักพัง แต่กเ็ ป็ นเหมือนป่ า
ภูเขาดึกดำบรรพ์มากกว่า

“งู!”

ขณะทีพ ่ วกเขาเข ้าไปในป่ า มีคนร ้องออกมาด ้วยความกลัวเมือ

่
สงั เกตเห็นงูพษ
ิ หลากสข ี นาดเท่าต ้นขา

ปู
งูพษ
ิ ทีม่ จ
ี ดุ หลากสท ี วั่ ร่างของมันอ ้าปากและพ่นไอระเหย
ปกคลุมศษ ิ ย์ทรี่ ้องออกมา เสย ี งกรีดร ้องทีน
่ ่าสงั เวชและโศก
เศร ้าดังมาจากข ้างในทันที

ศษิ ย์คนอืน ึ ว่าเลือดของพวกเขาเย็นลงขณะทีพ

่ ๆทุกคนรู ้สก ่ วก
เขาถอยกลับอย่างรวดเร็ว

่ ไอระเหยจางหายไป สงิ่ ทีเ่ หลืออยูก

เมือ ็ เี พียงโครงกระดูกส ี
่ ม
ขาวและแอ่งเลือดทีอ ่ ยูด
่ ้านใต ้ พืชพรรณทีอ ่ ยูร่ ายรอบก็
เหีย่ วแห ้งไปอย่างรวดเร็วเชน ่ กัน

๋ งิ เฟิ งรีบไปทีด
ผู ้อาวุโสอูช ่ ้านหน ้า เขาขมวดคิว้ กล่าวว่า

"เราจะพบงูพษ
ิ ได ้อย่างไรนีม ั เป็ นสงิ่ ทีผ
่ น ่ ด
ิ ปกติ”

ผู ้อาวุโสหลีเ่ ดินเข ้ามาและพูดว่า

"งูพษ
ิ ยักษ์ ตวั นีช ื่ อสรพิษเขาหยก ทัง้ ตัวมีพษ
้ อ ิ สูง พวกเจ ้าควร
ระวัง อย่าโดนไอพิษของมันแม ้แต่นด ิ เดียว มิฉะนัน ้ เจ ้าจะตาย
ทันที”

หลังจากพูดเชน ่ นีผ
้ ู ้อาวุโสหลีย
่ งั เตือนพวกเขาว่า ถุงน้ำดีของมัน
เป็ นวัสดุทม ี ระโยชน์สำหรับการกลัน
ี่ ป ิ ย์ทม
่ ยา เหล่าศษ ี่ ค
ี วาม
แข็งแกร่งสามารถร่วมกันสงั หารมันได ้

เมือ
่ พวกเขาเข ้าไปในขอบซากปรักหักพัง พวกเขาก็เห็นงูพษ ิ ดัง
กล่าวอีกครัง้ เป็ นการยากทีจ ั ว์ร ้ายทีน
่ ะคาดเดาว่าสต ่ ่ากลัวชนิด
ใดจะอยูล่ ก
ึ ลงไป
ศษ ิ ย์คนหนึง่ เสย
ี ชวี ต
ิ ทันทีและคนอืน
่ ๆก็เกิดความหวาดกลัวมาก
ขึน
้ จนแทบไม่สามารถขยับตัวได ้

“ข ้าจะจัดการมันเอง!”

หญิงสาวอายุสบ ิ หกปี คนหนึง่ เดินไปทีห ่ น ้าฝูงชน แสงสเี ขียวพุง่

ออกมาจากทะเลแห่งความทุกข์ของนาง ก่อนทีม ่ น
ั จะพุง่ ไป
ด ้านหน ้ากลายเป็ นลำแสงกระบีท ่ ตี่ ด
ั ร่างงูตวั นัน
้ จนขาดเป็ นสอง
ท่อน

หญิงสาวคนนัน ้ ดึงถุงน้ำดีงข
ู นาดเท่ากำปั น
้ ออกมาอย่าง
ระมัดระวัง และทันทีนางก็แลกเปลีย ่ นมันกับน้ำยาร ้อยสมุนไพร
กับผู ้อาวุโสหลี่

เมือ
่ มองเห็นว่ามีคนได ้รับน้ำยาร ้อยสมุนไพร ขวัญกำลังใจของ
ิ ย์คนอืน
ศษ ่ ๆก็เพิม ้ อย่างรวดเร็วหลังจากเห็นสงิ่ นี้
่ ขึน

มีหลายคนทีส
่ ามารถฆ่ามันได ้ ตราบใดทีพ ่ วกเขาไม่กลัวพวกเขา
จะสามารถทำตามทีพ ่ อใจภายในพืน ้ ทีน
่ ี้ และอาจได ้รับ
ประโยชน์มากมายจากซากปรักหักพังเหล่านี้

“ขอเพียงมีความกล ้าพวกเจ ้าก็จะได ้รับผลประโยชน์มากมาย แต่

่ ำคัญทีส
ทีส ่ ด
ุ ก็คอ
ื ห ้ามมีความประมาทอย่างเด็ดขาด”

ผู ้อาวุโสทัง้ สองพูดให ้กำลังใจ แต่พวกเขาก็ยงั ขมวดคิว้ ตาม

ปกติแล ้วในบริเวณนีไ ั ว์อสูรปรากฏขึน
้ ม่เคยมีสต ้ มาก่อน แต่ครัง้ นี้
มันแตกต่างออกไป
ในเวลานี้ ศษิ ย์คนอืน ่ ๆ ก็เริม ่ กัน คนหนึง่ พบสมุนไพร
่ ลงมือเชน
ลิน้ มังกรอายุ 10 ปี อย่างรวดเร็ว ขณะทีศ ิ ย์อก
่ ษ ี คนพบเถามังกร
ฟ้ า

ทันใดนัน ี งแหลมและสน
้ ก็มเี สย ั่ สะเทือนอย่างรุนแรงมาจากซาก
ปรักหักพัง ฟั งดูเหมือนหินหรือโลหะทีถ ่ ก ี บไว ้ เสย
ู เสย ี งทีส ั่
่ น
สะเทือนนีท้ ำให ้ทุกคนตกใจและหยุดชวั่ ครู่

เมือ ี ง สงิ่ ทีพ

่ มองไปทางต ้นเสย ี องวาบ
่ วกเขาเห็นคือสายฟ้ าสท
ผ่านท ้องฟ้ าและกระแทกใสย ่ อดเขาในบริเวณใกล ้เคียงอย่าง
รุนแรง

นั่นคืออะไร?!

ทุกคนตกใจมาก สายฟ้ าสท ี องนัน

้ เร็วเกินไป และไม่มใี ครมอง
ั เจน สงิ่ ทีพ
เห็นได ้ชด ่ วกเขาเห็นคือแสงสท ี องเจิดจ ้าพุง่ เข ้ามา
อย่างรวดเร็ว

๋ งิ เฟิ งมีสห
ผู ้อาวุโสอูช ี น ้าลำบากใจขณะกล่าวว่า

“นั่นคือนกสายฟ้ า ความเร็วของมันเร็วอย่างน่าสะพรึงกลัวราวกับ
สายฟ้ าและร่างกายของมันก็ทรงพลังจนน่าเหลือเชอ ื่ แม ้ว่าจะ
่ กัน”
เป็ นข ้าก็ต ้องหวาดกลัวมันเชน

โฮก!

ทันใดนัน
้ เสยี งคำรามสน ั่ สะท ้านสวรรค์กด ็ งั ขึน
้ จากยอดเขาทีน
่ ก
สายฟ้ าฟาดพุง่ เข ้าหา ลิงตัวใหญ่ทป ี่ กคลุมไปด ้วยเกล็ดกระโจน
ขึน
้ ไปบนท ้องฟ้ าหลายร ้อยวาขณะทีม ่ น
ั โจมตีนกสายฟ้ า
“วานรเกล็ด!”

ี น ้าของผู ้อาวุโสหลีเ่ ปลีย

สห ่ นไปโดยกล่าวว่า

"มันควรจะเป็ นราชาในหมูว่ านรเกล็ดไม่อย่างนัน

้ มันจะไม่ทรง
พลังขนาดนี้ มันกล ้าโจมตีนกสายฟ้ าจริงๆ”

๋ งิ เฟิ งขมวดคิว้ และพูดว่า

ผู ้อาวุโสอูช

“ดูเหมือนว่าสว่ นในของซากปรักหักพังอาจเต็มไปด ้วยความ

โกลาหล การเก็บเกีย ่ วครัง้ นีค
้ งไม่ราบรืน
่ เหมือนครัง้ ทีแ
่ ล ้ว!”

เสยี งร ้องของนกทีเ่ จาะหูและเสย

ี งคำรามของสตั ว์ร ้ายได ้ฉีกผ่าน
ท ้องฟ้ าจากสว่ นลึกของซากปรักหักพัง เหล่าศษ
ิ ย์สำนักต่างก็
หน ้าซด ี

เมือ่ หญิงสาวคนนัน้ สามารถฆ่างูพษ ิ ได ้อย่างง่ายดาย ขวัญ

กำลังใจของพวกมันก็เพิม ่ สูงขึน
้ แต่ตอนนีใ้ นทีส ่ ด
ุ พวกเขาก็
เข ้าใจแล ้วว่าในซากปรักหักพังนีม้ อ
ี นั ตรายมากมายแค่ไหน

ั่ เฟยหยูกเ็ ข ้าร่วมการฝึ กเชน

ฮน ่ กัน สายตาของเขาเย็นชาขณะที่
เขามองไปทีเ่ ย่ฟ่านและผังป๋ อ แต่เมือ ่ พวกเย่ฟ่านหันกลับมา
มองเขา เขาก็หยุดทันทีและแสร ้งทำเป็ นจ ้องมองไปทีอ ่ น
ื่

ั่ เฟยหยู เจ ้าเกือบถูกสองคนนัน
“ฮน ้ ฆ่าเหรอ?”
ทีเ่ ดินทางพร ้อมกับฮน ั่ เฟยหยูเป็ นชายหญิงคูห
่ นึง่ ทีม
่ อ
ี ายุ
ประมาณสบ ิ แปดปี พลังลมปราณและจิตวิญญาณของพวกเขา
อยูท ่ จ
ี่ ด
ุ สูงสุด

เมือ
่ ใดก็ตามทีพ
่ วกเขายกมือหรือยกเท ้าขึน ั ดิส
้ แสงศก ิ ธิจ
์ ท ์ ะ
ตามมา

ั่ เฟยหยูทำได ้เพียงยืนอยูข
ฮน ่ ้างกลุม ั ว่า
่ ของพวกเขา เห็นได ้ชด
เขาเป็ นเพียงสมาชก ิ ธรรมดาและไม่สามารถถือเป็ นสมาชก ิ หลัก
ของกลุม ่ ได ้

“แม ้ว่าหนึง่ ในนัน ี น แต่เขาเพิง่ เข ้ามาในนิกาย

้ จะเป็ นต ้นกล ้าเซย
และฝึ กฝนได ้ไม่นานเท่าไหร่ อีกคนหนึง่ เป็ นแค่เศษสวะทีไ่ ม่
สามารถฝึ กฝน ดูทา่ แล ้วเจ ้าคงเป็ นเศษสวะไม่แตกต่างจากเจ ้า
เด็กนั่น”

ผู ้ชายพูดครัง้ แรก ผู ้หญิงพูดครัง้ ทีส

่ อง สองคนนีอ ้ ายุแค่สบิ เจ็ด
หรือสบ ิ แปดปี เท่านัน
้ แม ้ว่าพวกเขาจะอายุน ้อยกว่าคนทีอ ่ ยูข
่ ้างๆ
พวกเขา แต่พวกเขาก็เป็ นแกนหลักของกลุม ่ นีอ
้ ย่างแน่นอน

ความโกรธของผังป๋ อระเบิดขึน
้ ทันที คนสองคนนีจ
้ งใจเหยียด
หยันเย่ฟ่านเพือ
่ กระทบเขาอย่างชดั เจน

หญิงสาวอายุสบ ิ เจ็ดปี เยาะเย ้ยซ้ำแล ้วซ้ำเล่า แม ้ว่านางจะมี

ใบหน ้าทีง่ ดงามมากแต่ความประพฤติของนางนัน ้ ก็มองเห็นอยู่
แล ้วว่าเป็ นคนเชน่ ไร

หญิงสาวคนนัน
้ เดินเข ้าไปหาผังป๋ ออย่างรวดเร็วแล ้วกล่าวว่า
“อย่าคิดว่าเจ ้าสามารถหยิง่ ผยองได ้เพียงเพราะว่าเจ ้าเป็ นต ้น
ี น ท ้ายทีส
กล ้าเซย ุ แล ้วอนาคตก็เป็ นสงิ่ ทีไ่ ม่แน่นอน แม ้แต่ต ้น
่ ด
กล ้าเซยี นก็อาจจะตายก่อนจะได ้เติบโต!”

“เจ ้าเก็บไว ้บอกตัวเองเถอะ!”

ึ งุนงงเล็กน ้อยแต่กต
ผังป๋ อทีร่ ู ้สก ็ อบกลับออกไปโดยไม่ยอม
ลดราวาศอก

“ถ ้าไม่ใชเ่ พราะคำสงั่ ของผู ้อาวุโสทีไ่ ม่อนุญาตให ้เหล่าศษ ิ ย์

ต่อสูกั้ นเอง ข ้าคงสงั่ สอนเจ ้าให ้รู ้ว่าท ้องฟ้ านัน
้ กว ้างใหญ่แค่
ไหน”

หญิงสาวทีม ่ ค
ี วามงามจ ้องมองพวกเขาอย่างเย็นชานางไม่เคย
มองไปทีเ่ ย่ฟ่านแต่จ ้องไปยังผังป๋ อแล ้วพูดว่า

ี น แต่เจ ้าก็ระวังตัวไว ้ให ้ดีเถอะ ทีน

“แม ้ว่าเจ ้าจะเป็ นต ้นกล ้าเซย ่ ี่
มีอน
ั ตรายมากมายบางทีเจ ้าอาจจะตายอย่างไม่รู ้ตัว”

ิ แปดปี หน
ชายอายุสบ ั ไปมองเย่ฟ่านอย่างเย็นชาแล ้วกล่าวว่า

“ไสหัวออกไปจากทีน ่ ี่ นีค
่ อ ่ ึ กฝนของสำนักเรา และไม่
ื สถานทีฝ
อนุญาตให ้บุคคลภายนอกเข ้ามา”

“แม่เอ็งสไิ สหัวไป!” ผังป๋ อตะโกนออกมาด ้วยความโกรธ

เย่ฟ่านดึงเขากลับมาและกวาดสายตามองไปทีค ่ นสองสามคน
เหล่านี้ เขาไม่พด
ู อะไร เพียงหยิบจีห
้ ยกอันแวววาวออกมา
นีค
่ อ
ื จีห ๋ งิ เฟิ ง
้ ยกของผู ้อาวุโสอูช

ใบหน ้าของเด็กหนุ่มสาวพวกนัน ้ บิดเบีย

้ วในทันที ในตอนแรก
พวกเขาต ้องการทีจ ่ ะกีดกันเย่ฟ่านออกจากกลุม ่ แต่ตอนนีพ
้ วก
เขารู ้แล ้วว่าทุกคำพูดของพวกเขาต่างก็เข ้าหูของผู ้อาวุโสอูช๋ งิ
เฟิ งหมดแล ้ว

ั่ เฟยหยูกล่าวว่า
ฮน

“ศษ ิ ย์พห
ี่ ลีห ิ ย์พห
่ ลิน ศษ ี่ ลีอ ๋ ท่านลุงของข ้าสงั่ ไว ้ว่าอย่าไปยุง่
่ วิน
เกีย
่ วกับพวกเขาไม่เชน ่ นัน้ พวกเราจะได ้รับโทษอย่างรุนแรง”
55 - กล ้วยไม ้หยกนาคราช

หลังจากเดินไปหลายร ้อยวาผังป๋ อก็พด

ู ว่า

“ตอนนีข
้ ้าจำได ้แล ้ว ข ้าเคยเห็นพวกเขามาก่อนในภูเขาด ้านหลัง
ของสวรรค์จต ิ วิญญาณ

๋ งิ เฟิ งกล่าวว่าผู ้หญิงคนนัน

ผู ้อาวุโสอูช ้ คือหลีห
่ ลิน และนางก็ยงั
เป็ นต ้นกล ้าเซย ี น สำหรับผู ้ชายคนนัน้ เขาเรียกว่าหลีอ่ วิน
๋ แม ้ว่า
เขาจะไม่ใชต ่ ้นกล ้าเซย
ี นแต่กม ็ พ
ี รสวรรค์อย่างยิง่ ”

เย่ฟ่านหันกลับมาและพูดว่า

“ดูเหมือนว่าชวี ต
ิ ของเจ ้าหลังจากนีก
้ ค ่ กัน”
็ งไม่งา่ ยเชน

ั นิด เมือ
ผังป๋ อไม่ได ้สนใจเลยสก ่ มีแรงกดเท่านัน
้ จึงจะมีแรงขับ
เคลือ่ น เป้ าหมายของเขาคือการจัดการสงิ่ น่ารังเกียจเหล่านัน
้
ภายในสามปี

“ในทีส
่ ด ๋ งิ เฟิ งถึงเคยถอนหายใจ
ุ ข ้าก็เข ้าใจว่าทำไมผู ้อาวุโสอูช
และกล่าวว่าความดีและความชวั่ ได ้ปะปนกันในชว่ งไม่กป ี่ ี ทผ
ี่ า่ น
มา”

“ดูเหมือนแม ้แต่เหล่าผู ้อาวุโสก็ยงั มีการแบ่งพรรคแบ่งพวก

หลังจากนีเ้ จ ้าต ้องระวังตัวให ้ดี”เย่ฟ่านเตือน

๋ งิ เฟิ งกล่าวว่าเขาจะรับข ้าเป็ นศษ

“ข ้ารู ้ ผู ้อาวุโสอูช ิ ย์คนสุดท ้าย
ของเขา หลังจากทีเ่ จ ้าจากไป ข ้าอาจจะไปทีภ ่ เู ขาด ้านหลังเพือ่
ฝึ กฝนเพียงลำพัง”
หลังจากครุน
่ คิดอยูค ่ นึง่ เย่ฟ่านก็สา่ ยหัวและพูดว่า
่ รูห

ี ดายทีค
“น่าเสย ่ วามแข็งแกร่งของเรายังไม่สงู พอ มิฉะนัน
้ ก็ฆา่
พวกมันทีน่ เี่ พือ
่ ตัดปั ญหาในอนาคตของเจ ้า”

่ ั ญหาใหญ่มากนัก ข ้าจะเก็บพวกมันไว ้เพือ

“มันไม่ใชป ่ เป็ นแรง
ผลักดันให ้กับตัวเอง” ผังป๋ อดูเหมือนจะยังคงโกรธแค ้นกับคำพูด
ของเด็กพวกนัน ้

เย่ฟ่านหัวเราะเบาๆโดยไม่ได ้ตอบโต ้อะไร

…………

ไม่นานหลังจากนัน้ หลีห
่ ลิน หลีอ
่ วิน ั่ เฟยหยูและกลุม
๋ ฮน ่ ของ
พวกเขาก็ไล่ตามพวกเย่ฟ่านอีกครัง้ แต่ดเู หมือนครัง้ นีจ
้ ะ
เป็ นความบังเอิญมากกว่าเพราะพวกเขาได ้แยกกันไปหลังจากที่
พบหน ้ากัน

เย่ฟ่านยืนอยูข
่ ้างๆ มองดูพวกเขาจากไปอย่างสงบและไม่พด
ู
อะไรต่อ

“ข ้าคิดว่าพวกเราควรจะหาโอกาสจัดการคนพวกนีใ้ ห ้อยูท ่ น
ี่ ี่
ึ โกรธแค ้นขึน
ตลอดไปดีกว่า” ผังป๋ อรู ้สก ้ มาจริงๆแล ้ว

ตลอดสองวันต่อมาเย่ฟ่านและผังป๋ อพบสมุนไพรหลายสบ ิ ชนิด

แต่เมือ
่ พวกเขาแลกเปลีย่ นกับผู ้อาวุโส พวกเขาก็ได ้รับน้ำยา
สมุนไพรร ้อยชนิดเพียงสองขวดเท่านัน ้
นีเ่ ป็ นเหตุการณ์ปกติมาก และคนอืน ่ ๆอีกหลายคนไม่สามารถ
แม ้แต่จะรวบรวมได ้มากพอทีจ ่ ะแลกเป็ นขวดเดียวด ้วยซ้ำ
นอกจากนีศ ิ ย์อก
้ ษ ี สามคนก็ยงั เสยี ชวี ต
ิ เพิม
่ เติมด ้วย

“การเก็บเกีย
่ วแบบนีช ้ นไป อีกทัง้ แม ้แต่อสูรวิญญาณก็ยงั
้ าเกิ
ต ้องหลบหนีเมือ่ พบเจอกับผู ้คนมากมายขนาดนี”้ ผังป๋ อบ่นออก
มาเบาๆ

น้ำยาร ้อยสมุนไพรสองขวดนีโ้ ดยพืน ี ะไรสำหรับ

้ ฐานแล ้วไม่มอ
เย่ฟ่าน ทัง้ สองพูดคุยกันและเห็นพ ้องต ้องกันอย่างเป็ นเอกฉั นท์
ว่าพวกเขาต ้องเข ้าไปในสว่ นทีล
่ ก
ึ มากกว่านี้

“บริเวณทีล ่ ก
ึ กว่านัน
้ อันตรายเกินไป บางทีพวก หลีห ่ ลินและ
หลีอ ๋ อาจจะรอสงั หารพวกเราอยูข
่ วิน ่ ้างในนัน
้ ก็เป็ นได ้ แต่นั่นก็
เป็ นโอกาสของพวกเราเชน ่ กัน”

ทัง้ สองพูดคุยกันเป็ นเวลานานก่อนทีพ

่ วกเขาจะจ ้องมองไปยังที่
ห่างไกล

ในชว่ งสองวันนี้ พืน ้ ทีท

่ พ
ี่ วกเขาลงไปนัน ี งคำราม
้ เต็มไปด ้วยเสย
ของนกและสต ั ว์ร ้าย แต่ตอนนีก ้ ลับมีความเงียบสงบดูเหมือนว่า
ั ว์อสูรทัง้ สองนัน
สต ้ จะเลิกตีกน ั แล ้ว?

ึ ว่ามีเหตุผลพิเศษซอ
ทัง้ คูร่ ู ้สก ่ นอยูเ่ บือ
้ งหลังเรือ
่ งนีอ
้ ย่างแน่นอน

ในขณะนีท ้
้ งั ้ สองค่อยๆเดินอย่างชาๆโดยพยายามหลี กเลีย
่ ง
สายตาของคนอืน ่ น
่ และเข ้าสูด ิ แดนสว่ นลึกของซากปรักหักพัง

ขณะทีพ
่ วกเขาเข ้าไปในพืน
้ ที่ เย่ฟ่านและผังป๋ อก็ตกใจ
เพราะในเวลานีม ้ ส ั ว์อสูรมากมายกระจัดกระจายอยูใ่ นบริเวณ
ี ต
รอบรอบ ในขณะเดียวกันก็มเี สย ี งคำรามดังออกมาไม่หยุดจาก
สว่ นทีล
่ ก
ึ ทีส
่ ด
ุ ของซากปรักหักพัง

ด ้วยเหตุผลทีไ่ ม่ทราบสาเหตุแม ้ว่าจะมีสตั ว์มากมายอยูใ่ น

บริเวณนีแ้ ต่พวกมันก็ไม่ได ้ลงมือโจมตีกนั และกันเลย

เกิดอะไรขึน
้ ?

เย่ฟ่านและผังป๋ อต่างตกใจอย่างมากกับสงิ่ ทีพ

่ วกเขาเห็น ฝูงนก
จำนวนหนึง่ มารวมตัวกันทีบ
่ ริเวณนี้ ท่าทางของพวกมันเต็มไป
ด ้วยความกระวนกระวายและกระสบ ั กระสา่ ย

เย่ฟ่านสงั เกตเห็นท่าทีของพวกมันและรู ้ว่าพวกมันอพยพออก

มาจากสว่ นลึกของซากปรักหักพังนัน้ เอง

“เนือ ้
่ งจากการต่อสูของนกสายฟ้ ั ว์ร ้าย
าและราชาวานรเกล็ด สต
เหล่านีจ้ งึ ตืน
่ ตระหนกและวิง่ ออกมา?”

“มันยากทีจ ่ ะพูด. แม ้ว่าราชาอสูรจะต่อสูกั้ น แต่มน ั จะเป็ นไปได ้

ด ้วยหรือทีจ่ ะสร ้างความหวาดกลัวให ้กับสต ั ว์อสูรในบริเวณใกล ้
เคียงเป็ นจำนวนมากจนกระทัง่ เกิดการอพยพครัง้ ใหญ่”

“พวกเราจะผ่านมันไปได ้ยังไง?” ผังป๋ อรู ้สกึ หวาดกลัวเล็กน ้อย

เมือ ิ หน ้ากับสต
่ ต ้องเผชญ ั ว์อสูรมากมายทีข ่ วางทางอยู่

“รอไปก่อน ค่อยหาโอกาสแทรกซม ึ เข ้าไปอย่างชาๆ้ ตอนนีด

้ ท
ู า่
้ คงจะต่อสูกั้ นอีกครัง้ ในไม่ชา”
แล ้วราชาอสูรพวกนัน ้
 ้ นทางอ
ทัง้ สองคนใชเส ้ ิ ลีก
้อมสบ ้ อ
่ นจะพบหน ้าผาโบราณแห่ง
หนึง่

พวกเขาปี นขึน
้ ไปโดยใชเถาวั ้ ลย์ หลังจากปี นขึน
้ ไปบนยอด พวก
เขาเดินตามเถาวัลย์เก่าแก่เพือ ่ ไปถึงสว่ นลึกของป่ าอย่างราบรืน
่
และหลีกเลีย ั ว์ดรุ ้ายทีเ่ หมือนแม่น้ำ
่ งฝูงสต

สถานทีแ่ ห่งนีเ้ งียบสงบจริงๆ! ภูมภ

ิ าคนีเ้ ต็มไปด ้วยต ้นไม ้สูง
ตระหง่านและเถาวัลย์เก่าแก่ ตลอดจนพืชพรรณทีเ่ ขียวชอุม ่

อย่างไรก็ตามมันเงียบสนิท ดูเหมือนว่าสงิ่ มีชวี ต

ิ ทัง้ หมดได ้หนี
ไปจากทีน่ แ ี งใดๆเล็ดลอดออกมามันเหมือนกับความ
ี่ ล ้ว ไม่มเี สย
เงียบของดินแดนแห่งความตาย

“เกิดอะไรขึน ้ ในสว่ นลึกของซากปรักหักพัง? แม ้ว่าจะมีราชาอสูร

ต่อสูกั้ น แต่กไ็ ม่ควรจะเกิดเรือ ่ นี้ มันต ้องมีสาเหตุอน
่ งเชน ื่ อย่าง
แน่นอน!”

เย่ฟ่านและผังป๋ อต่างตกใจ แต่สด ุ ท ้ายก็ยงั เดินหน ้าต่อไป

หลังจากเดินลึกลงไปกว่าสบ ิ ลีก
้ พ
็ บเจอกับต ้นไม ้โบราณทีส ่ งู
ตระหง่านจนแทงยอดขึน ่ ้องฟ้ า
้ ไปสูท

ในขณะเดียวกันก็มงี ยู ก ้ ไอห ้าส ี

ั ษ์ ตวั หนึง่ พันรอบต ้นไม ้นัน
แผ่ซา่ นไปทัว่ อากาศ และมีกลิน ่ คาวลอยอยูเ่ ป็ นครัง้ คราว

งูยก
ั ษ์ ! ผังป๋ อะอุทานออกมาด ้วยความตืน
่ ตระหนก
ภายในป่ าทีเ่ ต็มไปด ้วยต ้นไม ้โบราณ งูขนาดใหญ่ทม
ี่ ส ี น
ี ส ั สว่าง
สดใสและมีความหนาเป็ นสองเท่าของทีเ่ คยเห็นบนชายป่ าได ้
ปรากฏขึน้

ี เี่ ป็ นพิษถูกปล่อยออกมาอย่างต่อเนือ
ไอห ้าสท ่ งจากปากของมัน
และมันก็ดค ู ลุ ้มคลัง่ เป็ นอย่างมาก

มันไม่ใชง่ ธ ่ รี ษะของมันมีเขาหยกคูห
ู รรมดาเพราะทีศ ่ นึง่ !

ทัว่ ร่างของมันถูกปกคลุมไปด ้วยเกล็ดขนาดเท่าฝ่ ามืออันฉูดฉาด

่ งแสงระยิบระยับในแสงแดด เขาหยกทีอ
สอ ่ ยูบ
่ นหัวของมันก็ดด
ู
ซบั แสงอาทิตย์อย่างต่อเนือ
่ ง

ไม่ใชว่ า่ สต
ั ว์อสูรทัง้ หมดหนีไปแล ้ว แต่สต ั ว์อสูรทีท
่ รงพลังบาง
ตัวยังคงอยูท ่ นี่ ี่ อย่างไรก็ตามงูตวั นีด
้ เู หมือนจะมีความ
กระสบ ั กระสา่ ยชอบกล

ทันใดนัน
้ เสยี งอู ้อีก ็ งั มาจากสว่ นลึกภายในซากปรักหักพัง
้ ด
ราวกับเสยี งกลองขนาดใหญ่ทด ี่ งั ก ้องไปในระยะไกล

ด ้วยเหตุผลบางอย่างทีไ่ ม่ทราบสาเหตุ เมือ ่ เย่ฟ่านและผังป๋ อที่

ี งอู ้อีน
ได ้ยินเสย ้ ี้ หัวใจของพวกเขาก็เต ้นระรัวด ้วยความไม่สบาย
ใจ

และสำหรับงูตวั นัน ้ ทัง้ ตัวของมันก็เริม ั่ อย่างควบคุมไม่ได ้ก่อน

่ สน
ทีม
่ น
ั จะพุง่ เข ้าไปลึกเข ้าในป่ าอย่างรวดเร็วราวกับว่ากำลังหนี
ตาย

ถ้ำงู!
นีค
่ อื ทีซ ่ นของมัน ด ้วยความกระวนกระวายใจ มันจึงหนีลก
่ อ ึ
เข ้าไปในหลุมดำทีม ่ ด
ื มิดนัน
้

ี ละกลิน
ไอห ้าสแ ่ คาวกระจายไปทัว่ และในทีส ่ ด
ุ ป่ าทีด
่ ้านหน ้า
พวกเย่ฟ่านก็ปลอดโปร่งไม่มส ั ว์อสูรทีข
ี ต ่ วางทาง

“นีค ่ ู ้อาวุโสชว่ นฝ่ าพูดถึง!”

่ วรเป็ นงูเขาหยกทีผ

ในตอนเริม ่ ต ้นทัง้ สองคนไม่ได ้มีสว่ นเกีย

่ วข ้องใดๆกับมัน แต่
เมือ
่ หมอกพิษกระจายออกไปพวกเขาก็มองเห็นอะไรบางอย่าง
อยูห่ น ้าถ้ำงูนัน
้

“กล ้วยไม ้หยกนาคราชหรือเปล่า!” เย่ฟ่านอุทานออกมาเบาๆ

ทัง้ สองคนมีความทรงจำบางอย่าง แต่กไ

็ ม่ได ้แม่นยำขนาดนัน
้

ทีผ
่ ู ้อาวุโสทีอ่ ยูบ
่ นหน ้าผาได ้บรรยายไม่เพียงแต่วธิ บ
ี ม
่ เพาะ
เท่านัน ี ารสงั เกตอาวุธและสมุนไพรจิตวิญญาณอีก
้ แต่ยงั มีวธิ ก
เป็ นจำนวนมาก

เย่ฟ่านและผังป๋ อจดจ่ออยูก ่ บ
ั การบ่มเพาะ ดังนัน ้ พวกเขาจึงไม่
้
ได ้ใชเวลามากเกิ นไปกับความรู ้อืน
่ ๆนี้ แต่พวกเขาก็สามารถ
จดจำสมุนไพรทีม ่ คี วามโดดเด่นได ้ไม่มากก็น ้อย

ื เป็ นสงิ่ ทีม

กล ้วยไม ้หยกนาคราชก็ถอ ่ ค
ี วามโดดเด่นมากทีส
่ ด ่
ุ เชน
กัน!
เย่ฟ่านและผังป๋ อตืน
่ เต ้นมาก ดังนัน
้ พวกเขาจึงไปทีท
่ างเข ้าถ้ำงู
สดี ำสนิทและเห็นต ้นไม ้แปลกๆขนาดประมาณฝ่ ามือ

ต ้นไม ้เหล่านีม
้ ส ี าวเป็ นประกายเหมือนหยก และหากไม่ได ้
ี ข
สงั เกตอย่างใกล ้ชด ิ คนอืน
่ ๆอาจจะเข ้าใจว่ามันเป็ นงูพษ
ิ ตัวเล็กๆ
สข ี าวสามตัว

ต ้นไม ้ทัง้ สามต ้นนัน ั ว่าไม่

้ แปลกประหลาดมาก แต่เห็นได ้ชด
ธรรมดา มีแสงสลัวๆรอบตัวพวกเขาและสง่ กลิน ่ หอมจางๆลอย
มา

มันคือกล ้วยไม ้หยกนาคราชอย่างแน่นอน!

56 - แย่งชงิ กล ้วยไม ้หยก

เมือ ่ พวกเขาเห็นกล ้วยไม ้หยกนาคราช มันเหมือนกับคำพูดของ

ผู ้อาวุโสดังก ้องอยูใ่ นหูของพวกเขาอีกครัง้ และทัง้ สองคนก็
นึกถึงของล้ำค่านีใ้ นทันที

“นีค
่ อ
ื รังของอสรพิษเขาหยก แม ้แต่สมุนไพรจิตวิญญาณก็จะ
กลายเป็ นฝุ่ นหากพวกมันต ้องอยูใ่ นนัน
้ เป็ นเวลานาน มีเพียง
สมุนไพรทีแ ่ ปลกประหลาดชนิดเดียวเท่านัน ้ ทีส
่ ามารถอยูร่ อดได ้

ในขณะทีง่ ท
ู อ ั อยูใ่ นถ้ำจะดูดซบ
ี่ าศย ั แก่นแท ้ของดวงอาทิตย์
และดวงจันทร์ กล ้วยไม ้ก็จะดูดซบ ั บางสว่ นของมันด ้วย

ั พลังปราณแห่งจิต
และหลังจากหลายร ้อยปี ของการดูดซบ
วิญญาณ มันก็จะควบแน่นไปด ้วยแก่นแท ้ของดวงอาทิตย์และ
ดวงจันทร์จำนวนมหาศาล

รูปร่างของมันจะเปลีย
่ นเป็ นรูปงู ดังนัน ื่ ว่าเป็ นกล ้วยไม ้
้ จึงได ้ชอ
หยกนาคราช มันมีความสามารถพิเศษในการล ้างพิษและ
สามารถแก ้พิษนานาชนิดได ้เกือบทัง้ หมดในโลกนี้

เนือ่ งจากมันเติบโตข ้างถ้ำงูมน

ั จึงมีลก
ั ษณะเป็ นพิษทีส
่ ามารถชะ
ล ้างผลของสมุนไพรทีม ่ พ
ี ษ
ิ ทุกชนิดในโลกนีไ้ ด้

นอกเหนือจากนีเ้ นือ ่ งจากมันยังดูดซบ ั แก่นแท ้ของดวงอาทิตย์

และดวงจันทร์พร ้อมกับงู มันจึงมีพลังปราณแห่งชวี ต ิ จำนวนมาก
ดังนัน
้ จึงเป็ นทีน
่ ย
ิ มอย่างมากในหมูผ ่ ู ้ฝึ กฝน”
ทัง้ สองพยายามย่องเข ้าไปให ้เบาทีส
่ ด
ุ เท่าทีจ่ ะเบาได ้ ว่ากันว่างู
ระดับนาคราชจะเฝ้ ากล ้วยไม ้หยกชนิดนีเ้ พือ ้
่ เก็บไว ้ใชเอง

เมือ
่ กล ้วยไม ้หยกนาคราชมีรปู ร่างคล ้ายกับพญานาคมากทีส ่ ด
ุ
นั่นแสดงให ้เห็นถึงชว่ งเวลาทีง่ ท
ู ด
ี่ แ
ู ลกล ้วยไม ้ชนิดนีจ
้ ะกินมันลง
ไป

หากใครมีเจตจำนงต่อกล ้วยไม ้งูหยก จะต ้องต่อสูกั้ บงูทป

ี่ กป้ อง
มันอย่างสุดชวี ต
ิ แน่นอน

งูตวั นีค
้ อ
ื งูเขาหยกขนาดใหญ่ แต่กล ้วยไม ้หยกนาคราชยังไม่
เปลีย ่ นแปลงจนมีลก ั ษณะคล ้ายกับนาคราช ดังนัน
้ พวกมันจึงยัง
ไม่โตเต็มที่

“เราจะจัดการมันได ้ยังไง?”

“ข ้าพนันได ้เลยว่าตอนนีม้ น ี งทีด

ั คงกลัวเสย ่ งั อยูท
่ างนัน
้ ดังนัน
้
มันควรจะซอ ่ นตัวลึกเข ้าไปในถ้ำหากเรามีความระมัดระวังสก ั
หน่อยก็น่าจะแย่งชงิ เอากล ้วยไม ้พวกนีม้ าได ้” ผังป๋ อพยายาม
วิเคราะห์

“นั่นฟั งดูไม่ปลอดภัยเท่าไหร่ เราควรรอสก ั หน่อยก่อน บางที

สตั ว์ร ้ายทีท ี งดังนัน
่ ำให ้เกิดเสย ้ อาจจะวิง่ มาทางเราก็ได ้ หากเรา
มัวแต่พยายามเก็บกล ้วยไม ้หยกเราคงหนีไม่ทน ั ”

“ตกลง งัน
้ ก็อดทนรอไปก่อน”

หลังจากทีท ่ งั ้ สองพูดคุยกันเสร็จแล ้ว พวกเขาก็ซอ่ นตัวอยูใ่ นป่ า

แม ้ว่าพวกเขาจะไม่รู ้ว่าเกิดอะไรขึน้ ในสว่ นลึกของซาก
 ึ ว่าสงิ่ ทีเ่ กิดขึน
ปรักหักพัง แต่ทงั ้ คูร่ ู ้สก ้ ควรจะเกิดขึน
้ อีกครัง้ ในไม่
ชา้

ตามทีค ิ นาทีตอ
่ าดไว ้ไม่ถงึ สามสบ ี งอู ้อีด
่ มา เสย ้ งั ขึน
้ สามครัง้
ติดต่อกัน หัวใจของเย่ฟ่านและผังป๋ อเต็มไปด ้วยความไม่สบาย
ใจ

เสยี งดังกล่าวทำให ้พวกเขารู ้สกึ แปลกๆและแม ้แต่วญ ิ ญาณของ

พวกเขาก็ดเู หมือนว่าจะสน ั่ สะท ้านเล็กน ้อย ซงึ่ มันก็หมายความ
่ ำคัญของพวกเขาเชน
ว่านีเ่ ป็ นโอกาสทีส ่ กัน

ทัง้ สองพุง่ เข ้าไปปากถ้ำอย่างรวดเร็วและดึงกล ้วยไม ้หยกสาม

ต ้นทีอ
่ ยูด
่ ้านนอกรังงู

พวกเขาไม่หน
ั กลับไปมองว่างูตวั นัน้ ตามออกมาหรือเปล่าและ
พวกเขาพยายามวิง่ เข ้าไปในป่ าหินให ้เร็วทีส
่ ด
ุ เท่าทีจ
่ ะเร็วได ้

พวกเขาวิง่ ไปหลายลีก ้ อ
่ นทีจ
่ ะหยุดลง เสย ี งดังมาจากข ้างหลัง
พวกเขา และบริเวณป่ าหินก็สน ั่ สะท ้านราวกับเกิดแผ่นดินไหว
ั ว่างูเฒ่าตามล่าพวกเขาแล ้ว
เห็นได ้ชด

“ตง!”

เสยี งอู ้อีอ

้ ก ี งมาจากสว่ นลึกของซากปรักหักพัง หัวใจของ
ี เสย
เย่ฟ่านและผังป๋ อสน ั่ สะเทือนอย่างรุนแรงและหน ้าอกของพวก
เขาเริม
่ เจ็บ

ี งนีเ้ องทีท
แต่เป็ นเพราะเสย ่ ำให ้งูเฒ่าสงบลงอีกครัง้
“ว ้าว! เราทำสำเร็จแล ้วจริงๆ แม ้แต่งเู ฒ่าทีด
่ ด ั แก่นแท ้ของ
ู ซบ
ดวงอาทิตย์มาเป็ นเวลานานก็ยงั ไม่กล ้าสูกั้ บเจ ้าตัวนัน้ นับประสา
อะไรกับพวกเรา!” ผังป๋ อบ่นด ้วยรอยยิม ้

ทัง้ สองนั่งบนแผ่นหินขนาดใหญ่ หลังของพวกเขามีเหงือ

่ เย็น
หยดลงมาจนเปี ยกชุม ่

ทัง้ สองตรวจสอบกล ้วยไม ้หยกในมืออย่างระมัดระวัง พวกมัน

ดูเหมือนมีชวี ต ้ ่
ิ และคล ้ายกับงูเฒ่าจริงๆ แม ้แต่ก ้านก็ยงั มีเสนที
ดูเหมือนเกล็ด

ทัว่ ร่างของมันเป็ นประกายระยิบระยับและกลิน ่ หอมสดชนื่ ก็

อบอวลไปทัว่ ทำให ้ความเหน็ ดเหนือ ่ ยของพวกเขาผ่อนคลายลง
เล็กน ้อย น่าเสยี ดายทีย
่ งั ไม่โตเต็มที่

“แค่นก
ี้ ด
็ ม ้ ม่ใชว่ า่ จะหาได ้ง่ายๆ” เย่ฟ่าน
ี ากแล ้ว โอกาสแบบนีไ
เสริมด ้วยรอยยิม
้

“มันสามารถเสริมพลังลมปราณให ้พวกเราได ้จริงๆหรือเปล่า” ผัง

ั
ป๋ อกล่าวด ้วยความสงสย

“เราสามารถหาทีป
่ ลอดภัยและลองดู”

ไม่วา่ พวกเขาจะโง่แค่ไหนก็ไม่มท ี างทีจ่ ะแลกเปลีย่ นของสงิ่ นี้

กับน้ำยาร ้อยสมุนไพรของผู ้อาวุโส ซงึ่ เป็ นเพียงแก่นแท ้ของ
การกลัน ่ สมุนไพรธรรมดาร ้อยชนิด

้
เย่ฟ่านและผังป๋ อใชเถาวัลย์ปีนขึน
้ ไปบนหน ้าผา ทีน่ พ
ี่ ช
ื พรรณ
เขียวขจีมาก แต่กเ็ งียบสนิทโดยปราศจากสต ั ว์ร ้ายแม ้แต่น ้อย
พวกเขานำกล ้วยไม ้หยกนาคราชมาด ้วยดังนัน ั ว์ร ้ายทีม
้ สต ่ รี ะดับ
ต่ำไม่สามารถเข ้าใกล ้พวกเขาได ้

ทัง้ สองคนคุยกันอยูค ่ รูห

่ นึง่ ก่อนทีจ ิ ใจว่าเย่ฟ่านควรเป็ น
่ ะตัดสน
้ อ
คนแรกทีใ่ ชเพื ่ ดูวา่ ผลเป็ นอย่างไร ร่างกายของเขามีความ
พิเศษ ดังนัน
้ เขาจึงไม่ต ้องกังวลว่ายาจะรุนแรงเกินไปและ
ทำลายทะเลแห่งความทุกข์ของเขา

เย่ฟ่านกัดกล ้วยไม ้หยกครึง่ หนึง่ และกลิน

่ หอมก็ระเบิดออกมา
ทันที กลิน
่ หอมของมันกระจายไปทัว่ ทัง้ ภูเขา ปากของเขาเต็ม
ไปด ้วยกลิน่ ในขณะทีร่ า่ งกายของเขาก็ร ้อนรุม
่ ขึน
้ อย่างรวดเร็ว

พลังปราณทางวิญญาณโดยรอบยิง่ หนาแน่นขึน ้ และสว่ นที่

เหลือของกล ้วยไม ้หยกนาคราชก็ปล่อยพลังปราณแห่งชวี ต ิ ออก
มาอย่างมากมายมหาศาลกลายเป็ นแสงหลากสท ี ห
ี่ มุนวน

เย่ฟ่านรีบโยนสว่ นทีเ่ หลือเข ้าไปในปากของเขาก่อนทีจ ่ ะนั่งลง

เพือ
่ ทำสมาธิและหมุนเวียนพลังทีอ ่ ยูใ่ นร่างกายไปทีเ่ สน้
ลมปราณตามวิถข ี องเต๋าจิง

เขานั่งอยูท
่ น
ี่ ั่นเหมือนรูปปั น
้ หลังจากนัน
้ ไม่นานเย่ฟ่านก็หอบ
หายใจอย่างรวดเร็ว และผิวของเขาก็กลายเป็ นสแ ี ดงก่ำ รูขมุ ขน
ของเขาเปิ ดออกและจุดสแ ี ดงมากมายก็ล ้นออกมาทางรูขม ุ ขน
ของเขา

ึ ประหม่ามากในขณะทีเ่ ขาเฝ้ าดูเขาอย่างเงียบๆ เขา

ผังป๋ อรู ้สก
ั ผัสได ้ถึงพลังปราณแห่งจิตวิญญาณทีท
สม ่ รงพลังอย่างยิง่ ยวด
อยูภ
่ ายในเนือ ้ หนังของเย่ฟ่าน
เขาสามารถได ้ยินแม ้แต่เลือดของเย่ฟ่านขณะทีม
่ น
ั เดินทางผ่าน
หลอดเลือดแดงของเขา มันเหมือนกับแม่น้ำขนาดใหญ่ทไี่ หล
ผ่านร่างกายของเขาไม่หยุด

นีไ ี งดังเท่านัน
่ ม่เพียงแค่เกิดเสย ้ แม ้แต่พลังชวี ต
ิ มากมายทีน ่ ่า
เกรงขามก็ยงั ตามมาติดๆ มันทำความสะอาดเนือ ้ หนังของเขา
อย่างต่อเนือ่ ง และร่างกายทัง้ หมดของเขาก็เริม ่ ล ้นออกมาด ้วย
ความสดใส

หนึง่ ชวั่ ยามต่อมาเสย

ี งจากหลอดเลือดแดงเย่ฟ่านก็หยุดลง ลม
หายใจของเขาค่อยๆชาลงและช้ ี จรของเขาก็มน
พ ั่ คงขึน
้ ร่างกาย
ทัง้ หมดของเขาดูเหมือนจะมีลก ั ษณะทางจิตวิญญาณทีย ่ งิ่ ใหญ่

บูม!

ทันใดนัน ้ ทะเลแห่งความทุกข์ของเย่ฟ่านก็ระเบิดออกด ้วยแสงส ี

ทองทีล ่ กุ โชติชว่ งและลำแสงสรี ุ ้งอันศก
ั ดิส ิ ธิท
์ ท ์ ส ่ งประกาย
ี่ อ
เจิดจ ้า

“มาแล ้ว!”

ผังป๋ ออุทานด ้วยความตืน

่ เต ้น

ครัง้ สุดท ้ายเขาก็ได ้เห็นฉากนีด

้ ้วย ทะเลแห่งความทุกข์ของ
เย่ฟ่านได ้กลายเป็ นมหาสมุทรสท ี อง เสย
ี งอึกทึกของสน
ึ ามิ
กระแทกดังก ้องอีกครัง้
คลืน่ ทะเลอันบ ้าคลัง่ พุง่ สูงขึน ้ และแสงสท ี องก็สอ
่ งประกาย
อย่างถึงทีส ่ ด
ุ มหาสมุทรทีไ่ ม่มท ี ส ิ้ สุดเป็ นลูกคลืน
ี่ น ่ เมือ
่ กลืนกิน
ท ้องฟ้ าด ้วยแสงศก ั ดิส ิ ธิท
์ ท ์ ล
ี่ กุ โชติชว่ ง

บัม!

ฟ้ าร ้องดังก ้องเมือ ี องพาดผ่านท ้องฟ้ า เสย

่ สายฟ้ าสท ี งฟ้ าร ้องนับ
พันดังก ้องไปทัว่ ดินแดนแห่งนี้ และพลังทำลายล ้างก็มพ ี ลังงาน
ไม่รู ้จบเมือ
่ สายฟ้ าโหมกระหน่ำอยูด ่ ้านบน

ท ้องทะเลสท ี องพุง่ พรวดพราดขึน ้ สูด่ ้านบนจากนัน

้ ก็รวมตัวกับ
สายฟ้ าทีส ่ งลงมาจากสวรรค์ มันสร ้างโลกทีแ
่ อ ่ ปลกประหลาด
ซงึ่ เต็มไปด ้วยแสงศก ั ดิส ิ ธิไ์ ม่มท
์ ท ี สี่ นิ้ สุด

ี งคลืน
เสย ่ ทะเลยังคงเกิดขึน
้ ไม่หยุด และแม ้ว่าผังป๋ อจะเคย
ึ ประหลาดใจเล็กน ้อยกับ
ประสบกับมันมาแล ้ว แต่เขาก็ยงั รู ้สก
พลังอันน่าอัศจรรย์ของทะเลแห่งความทุกข์ในขณะทีม ่ น ั่
ั สน
สะเทือนอย่างต่อเนือ
่ ง

ทะเลแห่งความทุกข์ของเย่ฟ่านสว่างไสวและเจิดจ ้าอย่าง
สมบูรณ์ แม ้กระทัง่ ทำให ้ทิวทัศน์โดยรอบถูกปกคลุมไปด ้วยแสง
ั ดิส
ศก ิ ธิ์
์ ท

ี่ วั่ ยามก่อนทีส
กว่าสช ่ ถานทีแ
่ ห่งนีจ ่ วามสงบ แสงสท
้ ะกลับสูค ี อง
จางหายไปและเสย ี งอึกทึกก็จางหายไปเมือ ่ ทะเลแห่งความ
ทุกข์ของเย่ฟ่านเงียบลงอีกครัง้
หนึง่ ชวั่ ยามต่อมาในทีส ่ ดุ เย่ฟ่านก็ลมื ตาขึน
้ ดวงตาของเขาเปล่ง
ประกายด ้วยแสงศก ั ดิส
์ ทิ ธิ์ เขาเต็มไปด ้วยพลังปราณและโลหิต
ของเขาก็ดเู หมือนจะอัดแน่นไปด ้วยพลังชวี ต ิ อันมหาศาล

57 - การไล่ลา่ ของงูเฒ่า
 ึ อย่างไร?”
“เจ ้ารู ้สก

“ยอดเยีย่ ม. ทะเลแห่งความทุกข์ของข ้าเติบโตขึน้ อีกครัง้ !

เย่ฟ่านเริม ิ ปะลึกลับของเต๋าจิงอีกครัง้ ทำให ้ทะเล
่ หมุนเวียนศล
แห่งความทุกข์ของเขาสว่างขึน ้

ทะเลแห่งความทุกข์ขนาดเท่าเมล็ดงาก่อนหน ้านีไ ้ ด ้กลายเป็ น

ขนาดของเมล็ดถัว่ เหลืองแล ้ว มันกลายเป็ นเหมือนตะเกียง
ั ดิส
ศก ิ ธิท
์ ท ์ ส ่ งสว่างอยูใ่ นความมืด
ี่ อ

้ า่ งน่าอัศจรรย์จริงๆ!”
“ความเร็วนีช

ผังป๋ อมีความสุขมากสำหรับเย่ฟ่าน แต่เขาก็ประหลาดใจมาก

เชน่ กัน ครัง้ นีเ้ ย่ฟ่านได ้ขยายทะเลแห่งความทุกข์ของเขาให ้
ใหญ่ขน ึ้ เป็ นหลายเท่าของขนาดก่อนหน ้านี้

ร่องรอยของแสงศกั ดิส ิ ธิท

์ ท ์ ไี่ หลเวียนอยูใ่ นทะเลแห่งความทุกข์
สที องของเขา ทำให ้การเคลือ ่ นไหวของเย่ฟ่านผ่อนคลายมาก
ขึน้

แสงศก ั ดิส ิ ธิข

์ ท ์ นาดเล็กจากทะเลแห่งความทุกข์กำลัง
หล่อเลีย
้ งเนือ้ หนังของเขา

้
เย่ฟ่านเปิ ดใชงานศ ิ ปะลึกลับจากคัมภีรเ์ ต๋าจิงทำให ้รัศมีสท
ล ี อง
พุง่ ออกมาจากทะเลแห่งความทุกข์และพุง่ ออกมาจากปลายนิว้
ของเขาก่อนจะเจาะเข ้าไปทีต ่ ้นไม ้โบราณ

ผังป๋ ออ ้าปากค ้างด ้วยความตกตะลึงในทันที

 ้
“เจ ้าสามารถใชการโจมตี
ทค ั ดิส
ี่ ล ้ายกับพลังศก ิ ธิไ์ ด ้แล ้ว!”
์ ท

“อย่างทีค
่ าดไว ้กล ้วยไม ้หยกนาคราชนัน ้ ไม่ธรรมดาจริงๆ
ปริมาณพลังปราณทีบ ่ รรจุอยูน
่ ัน
้ แข็งแกร่งกว่าน้ำยาร ้อยสมุนไพร
หลายสบ ิ เท่า!”

เย่ฟ่านถอนหายใจด ้วยอารมณ์ คราวนีก ้ ารสร ้างทะเลแห่งความ

ทุกข์สที องของเขาเป็ นไปอย่างราบรืน
่ มาก

ผังป๋ อก็ตน
ื่ เต ้นมากเชน ่ กัน โดยกล่าวว่าการฝึ กครัง้ นีไ
้ ม่สญ
ู เปล่า
อย่างแท ้จริง สมุนไพรจิตวิญญาณทัง้ สามนีน ้ ่าจะมีคา่ มากกว่า
ผลรวมของยาอืน ่ ๆทีเ่ ก็บเกีย
่ วได ้

ั จริงๆว่าเกิดอะไรขึน
“ข ้าสงสย ้ กับสว่ นลึกของซากปรักหักพัง เรา
ควรไปต่อให ้ลึกกว่านีไ้ หม?”

“เนือ
่ งจากเรามาลึกถึงขนาดนีแ ้ ล ้ว เราก็สามารถไปต่อได ้
นิดหน่อย ใครจะรู ้ว่าเราจะสามารถทำกำไรได ้แบบใดอีก โดย
เฉพาะอย่างยิง่ กับสต ั ว์ร ้ายทีห
่ ายไป

นอกจากนีย ้ งั ไม่ทราบว่าเกิดอะไรขึน้ ในสว่ นลึกของซาก

ปรักหักพัง มันอาจเป็ นโอกาสทีด ี ำหรับเราจริงๆ”
่ ส

……….

ผังป๋ อไม่กล ้ากินกล ้วยไม ้งูหยกเพราะเขากลัวว่ามันจะมาก

เกินไปสำหรับทะเลแห่งความทุกข์ของเขา ร่างกายของเขาไม่
ได ้น่ากลัวเท่ากับเย่ฟ่าน
ปราณแห่งชวี ต ่ นีม
ิ ทีใ่ หญ่โตเชน ้ ค
ี วามเป็ นไปได ้ทีจ
่ ะทำลาย
ทะเลแห่งความทุกข์ของเขา ดังนัน ้ เขาจึงเก็บมันไว ้ต ้นหนึง่ เผือ
่
้
มีโอกาสนำไปใชในอนาคต

ี งอู ้อีจ
“เสย ้ ากสว่ นลึกของขุมนรกยังดังอยูห
่ รือเปล่า?”

เย่ฟ่านถาม ผังป๋ อพยักหน ้าพูดว่า

“ตลอดสช ี่ วั่ ยามนี้ เสย

ี งยังคงดังอยูบ
่ อ
่ ยๆ ดูเหมือนว่าจะมีผลให ้
เกิดความกดดันอย่างมาก ทำให ้ซากปรักหักพังทัง้ หมดเงียบลง

กระทัง่ ฝูงสตั ว์ดรุ ้ายก็ถอยกลับสุดขอบ และไม่มเี สย ี งคำราม

ดุร ้ายอีกต่อไป แต่นเี่ ป็ นโชคดีสำหรับเรา ไม่งัน
้ กลัวว่างูเฒ่าตัว
นัน
้ คงไม่ปล่อยเราไปแน่ๆ”

เสยี งอู ้อีน

้ ัน ั ว์อน
้ ทำให ้สต ื่ หลายพันตัวตกใจกลัว บางทีงเู ขาหยก
ก็อาจหนีไปด ้วย

“งูเฒ่าตัวนัน้ ตืน
่ ขึน้ แล ้ว หวังว่าความโกรธของมันคงหายไปด ้วย
ไม่เชน่ นัน
้ หากพวกเราพบกันโดยบังเอิญในซากปรักหักพังข ้าง
หน ้าคงไม่ใชเ่ รือ ่ งดีเท่าไหร่”

“นั่นกลิน ั สน “ทำไมข ้าถึงได ้

่ อะไร?” เย่ฟ่านถามได ้ความว่าสบ
กลิน ่ คาวจางๆ?”

ผังป๋ อสูดหายใจเข ้าลึกๆก่อนทีใ่ บหน ้าของเขาจะบิดเบีย

้ วอย่าง
รุนแรงแล ้วอุทานขึน
้ ว่า

“กลิน
่ เหมือนงูเฒ่า!”
ในตอนนีก ้ ารแสดงออกของเย่ฟ่านเปลีย
่ นไปอย่างกะทันหัน เขา
ิ เงียบๆว่า
ดึงผังป๋ อแล ้วกระซบ

“ไปจากทีน
่ ก
ี่ น
ั เถอะ!

ห่างจากพวกเขาเพียงไม่กรี่ ้อยวา งูเขาหยกร ้ายกาจตัวใหญ่

กำลังเดินทางขึน
้ ไปบนหน ้าผาขณะทีก ่ ำลังค ้นหาอะไรบางอย่าง

่ งแสงระยิบระยับ ดวงตาสแ
เกล็ดขนาดเท่าฝ่ ามือของมันสอ ี ดง
ขนาดใหญ่สองดวงเปล่งแสงสเี ลือด ลิน้ งูยาวสองหรือสามวา
สง่ เสย
ี งฟู่ เบาๆ

เมือ
่ ใดก็ตามทีล
่ น ั ผัสพืชพรรณรอบๆ ต ้นไม ้ก็จะ
ิ้ ของมันสม
ละลายกลายเป็ นหญ ้าแห ้งสเี หลืองทันที

“งูเฒ่าตามมาทันแล ้ว!”

พวกเขาไม่เคยคิดว่างูปีศาจตัวนีจ ้ ะสามารถหาพวกเขาเจอได ้
จริงๆ สงิ่ เดียวทีโ่ ชคดีคอ ั สงั เกตเห็นพวกเขาทีอ
ื มันยังไม่ทน ่ ยูบ
่ น
หน ้าผาซงึ่ มีต ้นไม ้มากมาย

และในขณะนีท ้
้ งั ้ สองได ้ใชเถาวั
ลย์เพือ
่ ปี นข ้ามหน ้าผาไปยัง
ภูเขาอีกลูกด ้วยความหวาดกลัว

หากพวกเขาชาลงเพี้ ยงเล็กน ้อย ชวี ต

ิ ของพวกเขาอาจถูกสงั หาร
ได ้ง่ายๆ งูเฒ่าคงโกรธมานานแล ้ว หากพวกมันตามพวกเขาทัน
ชวี ต
ิ ของพวกเขาจะเป็ นอย่างไรก็ไม่จำเป็ นต ้องอธิบายให ้มาก
ความ
เย่ฟ่านและผังป๋ อต่างก็เร็วมาก เหมือนกับลิงสองตัวทีก ่ ระโดด
่ งด ้วยความชว่ ยเหลือ
จากต ้นไม ้หนึง่ ไปอีกต ้นหนึง่ อย่างต่อเนือ
ของเถาวัลย์

พวกเขาทัง้ ปี นป่ ายทัง้ วิง่ ไปตามพืน

้ โดยไม่หน
ั หลังกลับ

ตอนนีพ้ วกเขากำลังตกอยูใ่ นอันตรายเพราะงูอสูรทีก่ ำลังไล่ลา่

พวกเขาโดยไม่หยุดพัก ทัง้ สองคนรีบวิง่ หนีไปด ้วยความเร็ว เมือ่
ี ดใสกำลังนอนอยูบ
มองย ้อนกลับ พวกเขาก็เห็นว่างูสส ่ นหน ้าผา

ดวงตาของมันเปล่งแสงสเี ลือดออกมาสองดวงในขณะทีเ่ ขา
หยกของมันเริม่ สอ ่ งแสงในแดด แสงสท
ี องเจิดจ ้าจากเขาของ
มันสง่ ออกมาทัว่ ขุนเขา

บัม!

เสยี งดังกึกก ้องมาจากหน ้าผาขณะทีภ

่ เู ขาหินขนาดใหญ่เริม
่ พัง
ทลาย ต ้นไม ้โบราณจำนวนมากถูกโค่นล ้มตามหน ้าผาในขณะที่
มันหันหน ้ามาทางเย่ฟ่านและผังป๋ อ

“มันเจอเราแล ้ว!”

“รีบหนี พวกเราต ้องไปหาผู ้อาวุโสอูช ๋ งิ เฟิ งให ้เขามาจัดการกับงู

ี เผือดแม ้แต่น้ำเสย
ปี ศาจตัวนี”้ ผังป๋ อมีใบหน ้าซด ี งของเขาก็เริม
่
สน ั่

“ไม่ งูตวั นีเ้ คลือ ั ว์ร ้ายเหล่านัน

่ นทีไ่ ด ้เร็วเกินไปและสต ้ ยังขวาง
ทางเราอยู่ มันจะตามเราทันในชว่ งครึง่ ทางอย่างแน่นอน
 เราไม่มท ี างอืน
่ นอกจากวิง่ ลึกเข ้าไปในซากปรักหักพังอย่าง
รวดเร็ว เสย ี งอู ้อีท ี่ งั อยูใ่ นสว่ นลึกนัน
้ ด ้ สามารถข่มขูง่ ต
ู วั นีไ
้ ด้
บางทีมน ั อาจจะไม่กล ้าเคลือ ่ นไหวอย่างรวดเร็วนัก”

เมือ่ จบการสนทนา พวกเขากลายเป็ นแสงสองดวงขณะทีพ ่ วก

เขาพุง่ เข ้าไปในซากปรักหักพังอย่างรวดเร็ว แต่งเู ขาหยกได ้ตืน
่
ขึน
้ แล ้วและมันก็ไม่ธรรมดาอย่างแน่นอน

มันเคลือ
่ นทีอ
่ ย่างรวดเร็วเหมือนกับสายฟ้ าและไล่ตามพวกเขา
้
ด ้วยความโกรธแค ้น ทำให ้เกิดลมพายุในเสนทางของมั นขณะที่
มันเดินทาง

ต ้นไม ้และก ้อนหินขนาดใหญ่ตลอดทางจะพังทลายไปข ้างใด

้
ข ้างหนึง่ ก่อให ้เกิดเป็ นเสนทางที
ร่ าบเรียบจากการเคลือ
่ นทีข
่ อง
มัน

ปั ง!

ั่ สะเทือนขณะทีง่ เู ฒ่าเคลือ
ภูเขาหินสน ่ นทีอ
่ ย่างบ ้าคลัง่ พืน
้ ดินที่
มันผ่านไปสน ั่ สะเทือนและพังพินาศลงอย่างรวดเร็วราวกับว่าไม่
มีอะไรขวางทางได ้

ี งฟู่ ๆจากลิน
เสย ้ ของมันใกล ้เข ้ามาเรือ
่ ยๆ และกลิน
่ คาวก็ปะทุขน
ึ้
ในอากาศอย่างต่อเนือ ่ ง

ึ ไม่สบายใจ สว่ นผังป๋ อก็เริม

เย่ฟ่านรู ้สก ึ เวียนหัวเล็กน ้อย
่ รู ้สก
ไอพิษของมันรุนแรงและแพร่กระจายได ้ไกลหลายร ้อยวา
ร่างกายของข ้าเริม ่ จะทนไม่ไหวแล ้ว
“รีบเอากล ้วยไม ้หยกขึน
้ มากิน!”

ึ ประหม่ามาก ความเร็วของงูนัน
เย่ฟ่านรู ้สก ้ น่าประหลาดใจและ
มันกำลังใกล ้เข ้ามาเรือ
่ ยๆ มันอาจจะไล่ตามพวกเขาทันได ้ตลอด
เวลา

ผังป๋ อไม่กล ้ากินกล ้วยไม ้งูหยกทัง้ ต ้น เขาฉีกกลีบดอกกล ้วยไม ้

ทีด่ ้านบนออก แต่รู ้สกึ ว่ายังไม่ปลอดภัยกลัวว่าฤทธิย ์ านัน
้ อาจจะ
รุนแรงมากเกินกว่าทีท ่ ะเลแห่งความทุกข์เขาจะรับไหว

เขาฉีกกลีบดอกเพียงเล็กน ้อยแล ้วใสเ่ ข ้าไปในปาก .

ึ อย่างไร?”
“เจ ้ารู ้สก

เย่ฟ่านกลัวว่าจะมีสงิ่ ทีไ่ ม่คาดฝั นเกิดขึน

้ กับผังป๋ อ

“นีม
่ น ั ๆ!”
ั ยาเทพชด

ึ ทีเ่ ป็ นพิษของเขาหายไปอย่าง
ผังป๋ อ๋ถอนหายใจยาว ความรู ้สก
รวดเร็วหลังจากทีเ่ ขากินกลีบดอกไม ้เข ้าไป และเขาก็ไม่
เวียนหัวอีกต่อไป

นอกจากนี้ เขายังรู ้สกึ ได ้ถึงพลังงานบริสท

ุ ธิท
์ ส
ี่ กัดกัน
้ พิษงูท ี่
จูโ่ จมเข ้ามาอย่างรุนแรง

“มันคูค
่ วรกับการเป็ นยาจิตวิญญาณทีส
่ ามารถแก ้ไขพิษแปลกๆ
จากทัว่ ทุกมุมโลก”
เมือ ่ นีใ้ นทีส
่ ได ้ยินเชน ่ ด
ุ เย่ฟ่านก็เลิกกังวล

ควับ ควับ!

งูเฒ่าย่นระยะห่างระหว่างพวกเขาลงอีกครัง้ ต ้นไม ้โบราณ

ทัง้ หมดทีข ้
่ วางทางได ้พังทลายลง กลายเป็ นเสนทางขนาดใหญ่
จากการเคลือ ่ นทีข
่ องมัน

ปู!

มันพ่นไอพิษออกมาเต็มปาก และถึงแม ้ว่าพวกมันจะถูกแยกจาก

กันไปไกลกว่าร ้อยวา พิษก็พงุ่ เข ้ามาอย่างรวดเร็ว

ป่ าของต ้นไม ้รอบๆเย่ฟ่านและผังป๋ อละลายอย่างรวดเร็ว กลาย

เป็ นเพียงเมือกสเี หลือง

ถ ้าไม่ใชเ่ พราะพวกเขากินกล ้วยไม ้หยกนาคราช พวกเขาสองคน

อาจจะถูกละลายกลายเป็ นน้ำหนองไปแล ้ว

“พิษงูนเี่ ผด็จการมาก!”

่ นีต
“หากยังเป็ นเชน ้ อ
่ ไป ต่อให ้เราไม่ตายจากพิษพวกเราก็ต ้อง
ถูกมันกินลงท ้องอย่างแน่นอน”

หากพวกเขาเป็ นคนธรรมดาคงถูกจับไปนานแล ้ว ความเร็วของ

มันเร็วเกินไป งูเขาหยกตัวนีเ้ คลือ
่ นทีไ่ ด ้รวดเร็วเหมือนกับ
สายฟ้ า
ต่อให ้เย่ฟ่านและผังป๋ อทีก ่ น ั ดิส
ิ ผลไม ้ศก ิ ธิจ
์ ท ์ ากดินแดนต ้อง
ห ้ามทีร่ กร ้างก็กย
็ งั ไม่สามารถสลัดหลุดมันออกไปได ้ ถ ้าเป็ นคน
อืน
่ พวกเขาคงถูกงูยก ั ษ์ ตวั นีไ้ ล่ตามเต็มทันไปตัง้ นานแล ้ว

58 - จากกันวันเดียวเหมือนสามปี

้ ย
“ทำต่อไป อีกไม่ชาเส ี งมันจะดังขึน ึ
้ อีกครัง้ และงูเฒ่าจะรู ้สก
หวาดกลัวอย่างแน่นอน นั่นจะเป็ นโอกาสของเราทีจ ่ ะหลบหนี
ได ้”
พืน ั่ สะเทือนและมีก ้อนหินขนาดใหญ่กลิง้ ไปมา งูเฒ่า
้ ดินสน
เกือบจะตามพวกเขาทันแล ้วและมันอยูห ิ
่ า่ งออกไปเพียงเจ็ดสบ
หรือแปดสบ ิ วา

การแสดงออกของเย่ฟ่านและผังป๋ อเปลีย่ นไปอย่างกะทันหัน

ขณะทีพ
่ วกเขาหลบไปด ้านข ้างอย่างรวดเร็ว

โว ้ว

งูเฒ่าเคลือ
่ นทีเ่ ข ้ามาด ้วยความเร็ว หางขนาดมหึมาของมันกวาด
ไปทัว่ ราวกับแสเหล็้ ก ต ้นไม ้ในป่ าถูกทำลายในทันที ใบไม ้ปลิว
ไปในอากาศ ตามมาด ้วยกลิน ่ คาวทีร่ น
ุ แรง

เย่ฟ่านและผังป๋ อไม่ได ้ถูกหางงูขนาดใหญ่ทย ิ วาตี

ี่ าวหลายสบ
แต่ต ้นไม ้ป่ าทีห
่ ก
ั ยังคงกระแทกเข ้ากับร่างกายของพวกเขา
ทำให ้พวกเขาบินไปข ้างหน ้าโดยไม่ตงั ้ ใจ

หากไม่ใชเ่ พราะร่างกายของพวกเขาดีกว่าปกติ ผลกระทบอัน

ทรงพลังนีจ้ ะทำให ้กระดูกของพวกเขาหักและกล ้ามเนือ
้ จะฉีก
ขาดอย่างแน่นอน

แต่ถงึ กระนัน ึ ถึงเลือดและพลังปราณทีก

้ ทัง้ สองคนก็ยงั รู ้สก ่ ลิง้
ไปมาขณะทีพ ่ วกเขาถูกกระแทกไปข ้างหน ้าหลายสบ ิ ก ้าวก่อนที่
จะสามารถประคับประคองตัวเองให ้ยืนขึน ้ ได ้อีกครัง้

ทันใดนัน ึ อันตรายก็เต็มไปหมด เสย

้ ความรู ้สก ี งทีเ่ จาะหูดงั ขึน
้ ใน
อากาศ ขณะทีง่ เู ฒ่าเลือ
้ ยเข ้ามาด ้วยความเร็วอันน่าอัศจรรย์และ
 ี องจากเขาหยกของมันในแทบจะ
โจมตีพวกเขาด ้วยแสงสท
ทันที

ปั ง!

การแสดงออกของเย่ฟ่านและผังป๋ อเปลีย ้ ง
่ นไป พวกเขาใชพลั
ทัง้ หมดของของตัวเองหลบไปด ้านข ้าง โดยทิง้ ภาพติดตาสอง
ภาพไว ้

จิ!

ทันใดนัน
้ แสงทีค่ มกริบยาวยีส ิ วาก็พงุ่ ลงมาจากท ้องฟ้ าและ
่ บ
แทงทะลุต ้นไม ้โบราณจำนวนมากโดยตรงทำให ้เกิดรอยแผลอัน
น่าสะพรึงกลัวขนาดใหญ่พาดอยูบ ่ นพืน ้

แม ้แต่ก ้อนหินทีข ่ วางทางก็ยงั ถูกแยกออกเป็ นสองชน ิ้ และเสน้

ทีต
่ ด ั ก็เรียบเนียนอย่างหาทีเ่ ปรียบมิได ้ราวกับว่าทุกสงิ่ ทุกอย่าง
ทีถ่ ก
ู ตัดสร ้างขึน้ มาจากเต ้าหู ้

อสรพิษอสูรตัวนีน
้ ่ากลัวเกินไปแล ้ว!

ึ เย็นเยียบเติมเต็มหัวใจของเย่ฟ่านและผังป๋ อ โลกนีไ
ความรู ้สก ้ ม่
มีอาหารกลางวันฟรีจริงๆ ไม่มอ ี ะไรได ้มาโดยไม่ต ้องจ่ายราคา

ถ ้าไม่ใชเ่ พราะการเปลีย ้ ในสว่ นลึกของ

่ นแปลงครัง้ ใหญ่ทเี่ กิดขึน
ซากปรักหักพัง พวกเขาทัง้ สองคงไม่มโี อกาสได ้ถอนกล ้วยไม ้
หยกกลับมาและสามารถมีชวี ต ิ ต่อไปได ้
ถึงจะพูดอย่างนัน
้ ในเวลานีพ
้ วกเขายังไม่รู ้ตัวเลยว่าจะเอาตัวรอด
ได ้อย่างไร

ทัง้ สองลุกขึน
้ ยืนอีกครัง้ แล ้วรีบวิง่ ไปข ้างหน ้า!

ตง!

ขณะทีพ ่ วกเขากำลังจะเคลือ ี งอู ้อีจ

่ นไหว เสย ้ ากสว่ นลึกของซาก
ปรักหักพังก็ดงั ขึน
้ อีกครัง้ ร่างกายของพวกเขาเริม ่ สน ั่ คลอน
ราวกับถูกฟ้ าผ่าและความเจ็บปวดก็ออกมาจากหัวใจของพวก
เขา

สำหรับงูขนาดใหญ่นัน
้ มันทรุดตัวลงโดยตรงและเริม่ กลิง้ ไปบน
พืน
้ บิดตัวขนาดใหญ่ของมันอย่างรุนแรง บดขยีต
้ ้นไม ้ในป่ าโดย
รอบ

“รีบหนี!”

เย่ฟ่านและผังป๋ อตัง้ สติได ้แล ้วรีบประคับประคองตัวเองให ้วิง่ นี้

้
ไปในเสนทางที ม
่ วั่ ไปหมด พวกเขาไม่กล ้าอยูต ่ อ
่ แม ้แต่ลม
หายใจเดียว

เมือ ี งหยุดลง ซากปรักหักพังทัง้ หมดดูเหมือนจะถูกกดขีม

่ เสย ่ าก
ขึน
้ เย่ฟ่านและผังป๋ อไม่มท
ี างทีจ
่ ะถอยหลังกลับได ้เนือ
่ งจากงู
เฒ่ากำลังขวางทางนัน ้

ดังนัน
้ พวกเขาจึงทำได ้เพียงก ้าวไปข ้างหน ้า ทัง้ สองรีบมาถึง
ก ้อนหินขนาดใหญ่ทส ี่ งู กว่าร ้อยวาอย่างรวดเร็ว พวกเขาปี นขึน้
ไปสำรวจด ้านหลังโดยใชเถาวั ้ ลย์
“ให ้ตายส ิ งูเฒ่าตัวนัน
้ ยังไล่ตามเราอยู”่

ในระยะไกลป่ าถูกตัดขาด แม ้ว่าความเร็วของงูเขาหยกจะลดลง

แต่กย
็ งั เดินติดตามพวกเขามาอย่างไม่ลดละ

“การทำแบบนีต ่ ไปไม่ใชว่ ธิ แ
้ อ ี ก ้ปั ญหา มันอาจจะไล่ลา่ เราไป
จนถึงสว่ นลึกของซากปรักหักพัง”

ึ หมดกำลังใจ
เย่ฟ่านและผังป๋ อต่างรู ้สก

ั ว์อสูรทีป
สต ่ ลุกพลังเหล่านีไ
้ ม่สามารถถูกยัว่ ยุได ้ง่ายๆ อย่าง
แท ้จริง!

“มีคนอยูข
่ ้างหน ้าเรา”

เย่ฟ่านพูดด ้วยความประหลาดใจ ร่างสองร่างสามารถเห็นได ้

อย่างรวดเร็วผ่านพืน
้ ทีภ
่ เู ขา

ผังป๋ อสำรวจพวกเขาและกล่าวว่า

“กลุม
่ ของหลีห
่ ลิน หลีอ
่ วิน ั่ เฟยหยู!”
๋ และฮน

“ดูเหมือนว่าคนพวกนัน ้ จะมีความคิดแบบเดียวกับเรา โดยใช ้

โอกาสทีห ่ เข ้าไปในสว่ นลึกของซากปรักหักพังและ
่ ายากนีเ้ พือ
ทำค ้นหาผลประโยชน์สงู สุด”

เย่ฟ่านและผังป๋ อแลกเปลีย ี งหัวเราะซุกซน

่ นสายตากัน ด ้วยเสย
พวกเขาลงจากก ้อนหินและรีบวิง่ ไปหาคนอืน ่ อย่างรวดเร็ว
เป้ าหมายของ หลีห ่ ลิน หลีอ ่ วิน
๋ ฮนั่ เฟยหยูและกลุม
่ ทีเ่ หลือคือ
การค ้นหาอาคารโบราณทีอ ่ ยูล
่ กึ เข ้าไปในซากปรักหักพัง ความ
เข ้าใจของพวกเขาเกีย ่ วกับซากปรักหักพังยุคแรกนัน ้ เหนือกว่าที่
เย่ฟ่านและผังป๋ อรู ้มาก

พวกเขารู ้ว่าความผิดปกติทแ ี่ ปลกประหลาดเชน่ นีไ

้ ม่ได ้เกิดจาก
การทีร่ าชาสตั ว์ร ้ายต่อสูกั้ น มันน่าจะเกิดจากอาคารโบราณใน
สว่ นลึกของซากปรักหักพัง

หากพวกเขาสามารถเข ้าไปในสถานทีน ่ ัน
้ ได ้อย่างราบรืน่ นั่นจะ
เป็ นโอกาสทีเ่ หนือจินตนาการอย่างแน่นอน ท ้ายทีส ่ ด
ุ ซาก
ปรักหักพังเหล่านีม้ าจากยุคโบราณทีเ่ คยมีเซย ี นอย่างแท ้จริง
อาศย ั อยู่

“มีคนเดินเข ้ามาหาเรา ใครจะคิดว่าคนอืน

่ ๆจะมีความคิดแบบ
เดียวกับเรา”

หลีอ
่ วิน
๋ เปิ ดเผยเจตนาฆ่าในขณะทีเ่ ขาพูด

“นั่นมันผังป๋ อ๋และเจ ้าขยะเย่ฟ่าน!”

หลีห่ ลินปลดปล่อยไอสงั หารขณะมองดูพวกเขาสองคนพุง่ เข ้า

เข ้ามาทางนีอ
้ ย่างรวดเร็ว

“พวกมันกำลังรนหาทีต
่ าย!”

ั่ เฟยหยูมค
ใบหน ้าของฮน ี วามเกลียดชงั ทีเ่ ข ้มข ้นยิง่ ขึน
้ ดวงตา
ของเขาเปล่งแสงอันเยือกเย็น
ความเร็วของเย่ฟ่านและผังป๋ อนัน
้ เร็วมาก ดังนัน
้ พวกเขาจึงมาถึง
ในชว่ งเวลาสน
ั้ ๆ

ิ ย์พห
“ศษ ี่ ลีห ิ ย์พห
่ ลิน ศษ ี่ ลีอ
่ วิน
๋ ไม่คด
ิ ว่าจะพบพวกเจ ้าทีน
่ โี่ ชคดี
จริงๆ!”

เย่ฟ่านและผังป๋ อทัง้ คูแ

่ สดงท่าทีประหลาดใจก่อนจะแสดง
ความยินดีและตืน่ เต ้นราวกับว่าพวกเขาได ้พบเจอกับครอบครัวที่
สูญหายไปเป็ นเวลาสามปี

เด็กน ้อยทัง้ สองรีบวิง่ เข ้าไปในทิศทางนัน

้ อย่างรวดเร็วและ
สหี น ้าของพวกเขาก็เต็มไปด ้วยความสุข!

การกระทำของพวกเขาทำให ้หลีห ่ ลินและหลีอ ่ วิน ึ ไม่สบาย

๋ รู ้สก
ใจทันที มิหนำซ้ำตอนนีพ ึ ขนลุกไปทัว่ ทัง้ กาย
้ วกเขารู ้สก

หลีห่ ลิน เปิ ดเผยท่าทางทีน ่ ่ารังเกียจในทันทีขณะทีน

่ างมองไป
ทีผ
่ ังป๋ อและเย่ฟ่านด ้วยท่าทางดูถก ู โดยกล่าวว่า

ั พันธ์กบ
"อย่าพยายามมาผูกความสม ั เราเจ ้าพวกคนน่ารังเกียจ”

นางมองลงมาทีเ่ ย่ฟ่านและผังป๋ ออย่างเย็นชาพร ้อมกับแสดง

ความเกลียดชงั โดยไม่มกี ารปิ ดบังแม ้แต่น ้อย

"พวกเจ ้าไม่ประมาณตัวจริงๆ การเข ้ามาในสว่ นลึกของดินแดนนี้

่ ายสำหรับขยะอย่างพวกเจ ้าเท่านัน
เป็ นเพียงการรนหาทีต ้ !”
การแสดงออกของหลีอ ่ วิน๋ นัน
้ เย็นชามากในขณะทีเ่ ขาเยาะเย ้ย
ซ้ำแล ้วซ้ำเล่า ในขณะเดียวกันเขาก็กำลังพิจารณาอยูว่ า่ จะ
ลงมือสงั หารเด็กน ้อยทัง้ สองทีน ่ ห
ี่ รือไม่

๋ งิ เฟิ งอาจทิง้ ร่องรอยบางอย่างไว ้

แต่เขาก็กงั วลว่าผู ้อาวุโสอูช
ภายในร่างของผังป๋ อ ซงึ่ แม ้ว่าพวกเขาจะลงมือได ้สำเร็จแต่เมือ ่
่ ำนักพวกเขาก็อาจจะถูกลงโทษจนตายก็ได ้
กลับไปทีส

แม ้ว่าพวกเขาจะเยาะเย ้ยเด็กน ้อยทัง้ สองคนและจงใจเผยเจตนา

ฆ่าออกมา แต่เย่ฟ่านและผังป๋ อก็ดเู หมือนจะเป็ นคนปั ญญาอ่อน
ไปโดยสน ิ้ เชงิ

ทำท่าทางของพวกเขาแสดงออกอย่างเป็ นมิตร ในเวลานีผ ้ ังป๋ อ

ั่ เฟยหยูแล ้วพูดซ้ำแล ้วซ้ำเล่าว่า
ยังจับมือของฮน

ั่ เฟยหยูเจ ้าเป็ นคนดีจริงๆ!”

“ฮน

“พวกเจ ้ากินยาผิดหรือเปล่า? กลิน

่ หอมบนร่างกายของพวกเจ ้า
คืออะไรกันแน่?”

เจตนาฆ่าหลีห ่ ลินพุง่ สูงขึน ่ ะลงมือปล ้นชงิ

้ อีกครัง้ นางเตรียมทีจ
พวกเขาในทันที แต่ทน ั ใดนัน้ เองใบหน ้าของนางก็บด ิ เบีย
้ วและ
ตะโกนขึน
้ ว่า

"มีบางอย่างไม่ถก
ู ต ้อง กลิน
่ คาวนัน
้ คืออะไร?

ในเวลานีท
้ ก
ุ คนทีอ ่ ยูท
่ น
ี่ ต ั ผัสได ้ถึงการสน
ี่ า่ งก็สม ั่ สะเทือนอย่าง
รุนแรงของพืน้ ดิน
ครืน ครืน!

“งูเขาหยก!”

กลุม ั่ เฟยหยูหน
่ ของฮน ั มามองเย่ฟ่านและผังป๋ อแทบจะในทันที

“มันตามสองคนนีม
้ า!”

หลีห
่ ลิน หลีอ
่ วิน ั่ เฟยหยูและคนอืน
๋ ฮน ่ ๆต่างก็เข ้าใจในทันที
พวกเขาต ้องการจะฆ่าเย่ฟ่านและผังป๋ อด ้วยความโกรธอย่าง
แท ้จริง

ั่ เฟยหยู พวกเจ ้าเป็ นคนดีจริงๆ!”

“ฮน

เย่ฟ่านและผังป๋ อหายตัวไปอย่างไร ้ร่องรอยเมือ

่ เมือ ี งนีด
่ เสย ้ งั ขึน
้
59 - เด็กน ้อยทีน
่ ่าตาย

ในขณะนี้ หลีห
่ ลิน หลีอ ่ วิน ั่ เฟยหยูและคนอืน
๋ ฮน ่ ๆต ้องการจับตัว
เย่ฟ่านและผังป๋ อให ้ได ้โดยตรง พวกเขาคิดว่ารอยยิม ้ ของทัง้
สองมีความปรารถนาอย่างแรงกล ้าและเต็มไปด ้วยการเยาะเย ้ย
พวกเขา

ึ ของพวกเขาเท่านัน
แน่นอนว่านีเ่ ป็ นเพียงความรู ้สก ้ อันทีจ
่ ริง
เย่ฟ่านและผังป๋ อคิดว่าพวกเขาหัวเราะกันเองมากกว่า และ
หลังจากการวิง่ หนีมาอย่างยาวนานในทีส ่ ด
ุ หัวใจของพวกเขาก็
ผ่อนคลายเล็กน ้อย

“ผังป๋ อ เจ ้ากำลังรนหาทีต
่ าย!”

่ ลินสาปแชง่ ใบหน ้าทีส

หลีห ่ วยงามของนางก็เย็นชาอย่างมาก
และดวงตาของนางก็น่ากลัวถึงขีดสุด

หลีอ
่ วิน
๋ ก็โกรธมากเชน ่ กัน นีเ่ ป็ นหายนะอันใหญ่หลวงเขาถูกงู
เฒ่าตัวนีไ้ ล่ตามอย่างลึกลับในขณะทีเ่ ขาก็ตะโกนไปพร ้อมกับวิง่

ี นแต่หาก
"ผังป๋ อ นีเ่ จ ้าบังคับเราเอง ต่อให ้เจ ้าเป็ นต ้นกล ้าเซย
ตกมาในมือข ้ารับรองเจ ้าจะต ้องตายอย่างไร ้ทีก ่ ลบฝั ง!"

"ควับ!"

หมอกพิษทัง้ ห ้าสถี ก
ู พ่นออกมาราวกับผ ้าคลุมหลากสส ี นั สำหรับ
ทุกคน หลีห ่ ลินและหลีอ ่ วิน
๋ ไม่กล ้าทีจ
่ ะพูดอีกและรีบวิง่ ไปข ้าง
หน ้าอย่างรวดเร็ว กลัวว่าพวกเขาจะถูกพิษงูสม ั ผัสกับร่างกาย
“อ๊ากกกกก …”

เสย ี งกรีดร ้องดังขึน

้ หนึง่ ในนัน
้ ไม่สามารถหลีกเลีย
่ งได ้ ร่างกาย
ของเขากลายเป็ นศพในทันที แม ้แต่กระดูกก็ไหม ้เกรียมและเป็ น
สดี ำอย่างผิดปกติ

ทุกคนต่างหวาดกลัว งูปีศาจตัวนีน ้ ่ากลัวมาก แค่หมอกพิษก็

ทำให ้ผู ้ฝึ กฝนคนหนึง่ กลายเป็ นกระดูกสข ี าวได ้อย่างง่ายดาย

สงิ่ ทีท
่ ำให ้ หลีห ่ ลิน หลีอ
่ วิน
๋ และคนอืน
่ ๆไม่พอใจมากทีส ่ ด
ุ คือ
การทีผ ่ ังป๋ อวิง่ เร็วกว่ากระต่าย เขารีบวิง่ และกระโดดไปข ้างหน ้า
ก่อนจะทิง้ พวกเขาไว ้ข ้างหลังโดยปฏิบต ั ต
ิ อ
่ พวกเขาเหมือนเป็ น
โล่มนุษย์

สำหรับขยะในสายตาของพวกเขาอย่างเย่ฟ่านยิง่ มีความเร็ว
อย่างทีพ
่ วกเขาไม่มวี น
ั จินตนาการถึง เขาวิง่ นำหน ้าทุกคนทำให ้
ั่ เฟยหยูและคนอืน
ฮน ึ โกรธแค ้นอย่างถึงทีส
่ ๆรู ้สก ่ ด
ุ

ในเวลาเชน ่ นีแ
้ ม ้แต่เศษขยะก็ยงั วิง่ ออกนำพวกเขา ดังนัน ้ เหล่า
สาวกทีม
่ ค
ี ณ
ุ สมบัตพ ิ เิ ศษเหล่านีจ ึ อับอาย ในขณะเดียวกัน
้ งึ รู ้สก
พวกเขาก็ยงิ่ มีความต ้องการทีจ ่ ะสงั หารทัง้ สองคนมากขึน ้ กว่า
เก่า

"ว ้าว"

งูเฒ่าเข ้ามาใกล ้มากขึน ้ เรือ่ ยๆและเขาหยกทีอ่ ยูบ

่ นหัวของมันก็
ปลดปล่อยพลังศก ั ดิส ิ ธิเ์ ป็ นลำแสงและตัดผ่านท ้องฟ้ าเข ้าหา
์ ท
ทุกคนราวกับสายฟ้ าแลบ
ทันใดนัน ้ ผู ้ฝึ กฝนคนหนึง่ ก็ถกู ผ่าครึง่ ออกเป็ น 2 สว่ นเลือดที่
ทะลักออกจากร่างกายของเขากระเด็นใสร่ า่ งของคนหลายคนที่
อยูใ่ กล ้เคียงทำให ้ทุกคนทีส ่ มั ผัสเลือดนีต้ ายทันที

“อา … ”

ฝึ กฝนหญิงคนหนึง่ อุทานออกมาอย่างตกใจข ้อเท็จจริงที่

โหดร ้ายทำให ้พวกเขารู ้สก ึ ว่าชวี ต
ิ ของตัวเองไร ้ความหมายอย่าง
ยิง่ ต่อหน ้าอสูรงูผู ้ทรงพลังพวกเขาเป็ นเพียงแค่มดแมลงตัวเล็ก
ๆ

"บูม"

พืน ั่ สะเทือน ดวงตางูเขาหยกเรืองแสงสแ

้ ดินสน ี ดงและร่างกาย
ของมันบดขยีผ ้ น
ื ป่ าก่อนจะเคลือ
่ นทีเ่ ข ้าหาทุกคนด ้วยความเร็ว
อย่างถึงทีส่ ด
ุ

ท่ามกลางความหวาดกลัว บางคนอดไม่ได ้ทีจ

่ ะตะโกนออกมา
ด ้วยความโกรธแค ้นว่า

“บ ้าเอ ้ย เจ ้าขยะนั่นวิง่ เร็วขนาดนีไ

้ ด ้ยังไง!”

“แล ้วพวกเราจะตามพวกขยะนั่นทันได ้อย่างไร” ทุกคนต่าง

ขบเขีย้ วเคีย
้ วฟั นในขณะทีห
่ วั ใจของพวกเขาก็เต ้นระทึกด ้วย
ความกลัว

ทีด่ ้านหลังของพวกเขาตอนนีเ้ ศษไม ้เศษหญ ้าปลิวว่อนไปทัว่ ผืน

ป่ า ในขณะทีบ่ างสว่ นก็กระเด็นแซงพวกเขาขึน
้ ไปด ้วยซ้ำ
 ั พวกมันเป็ นชน
“ไอ ้สารเลวสองคนนี้ หากข ้าตามมันทันข ้าจะสบ ิ้
ๆ!”

ใบหน ้าอันบอบบางของหลีห่ ลินถูกปกคลุมด ้วยน้ำแข็งแม ้ว่านาง

จะเต็มไปด ้วยความโกรธแต่ใบหน ้าของนางก็ซด ี เผือดด ้วยความ
กลัวเชน่ กัน

ต่อให ้คนเหล่านีจ
้ ะไม่ธรรมดามากแค่ไหนแต่มน ั ก็เป็ นไปไม่ได ้ที่
พวกเขาจะต่อสูกั้ บอสูรงูทมี่ อ
ี ายุหลายพันปี

สำหรับหลีห
่ ลินและหลีอ ่ วิน
๋ แม ้ว่าพวกเขาจะมีเคุณสมบัตโิ ดด
เด่นแต่พวกเขาก็เพิง่ เข ้าร่วมหลิงซูต ่ งเทียนเป็ นเวลาสามปี
เท่านัน
้

แม ้ว่าการฝึ กฝนของพวกเขาจะแข็งแกร่งกว่าเย่ฟ่านและผังป๋ อ
มาก แต่คณ ุ สมบัตท ิ างร่างกายของพวกเขานัน
้ ยังห่างไกลจาก
ั ดิส
ทัง้ สองคนทีร่ ับผลไม ้ศก ิ ธิ์
์ ท

เย่ฟ่านและผังป๋ อได ้รับการแปลงกายเกิดใหม่เป็ นทีเ่ รียบร ้อย

แล ้ว และรากฐานของพวกเขาก็หา่ งไกลจากรากฐานเริม ่ ต ้นของ
ผู ้ฝึ กฝนจำนวนมากในโลกนี้

หลีห่ ลิน หลีอ ่ วิน ่ ๆรู ้ดีวา่ คนทีง่ เู ขาหยกเกลียดชงั มาก

๋ และคนอืน
ทีส
่ ดุ คือเย่ฟ่านและผังป๋ อ มีความเป็ นไปได ้ทีเ่ ศษสวะทัง้ สองจะ
แย่งชงิ ของวิเศษบางอย่างไปจากถ้ำงูของมัน

เมือ
่ คิดได ้เชน ่ นีค
้ นทัง้ หมดก็ต ้องการเปลีย่ นทิศทางและไม่คด ิ
จะวิง่ ตามหลังเย่ฟ่านและผังป๋ ออีก อย่างไรก็ตามสงิ่ ทีท ่ ำให ้บาง
คนคุ ้มคลัง่ ก็คอื เย่ฟ่านและผังป๋ อนัน้ มีความเร็วมากเกินไป
ในเวลานีพ
้ วกเขาออกห่างจากสายตาของเขาหยกไปแล ้ว ดังนัน ้
งูเขาหยกตัวนีจ
้ งึ คิดว่าทุกคนเป็ นพวกเดียวกันและต ้องการทีจ
่ ะ
สงั หารพวกเขาทัง้ หมด

ปอดของคนหลายคนกำลังระเบิด และแม ้แต่หลีห

่ ลินก็เพิกเฉย
ต่อภาพลักษณ์ของหญิงสาวอันงดงาม นางก ้มหน ้าลงสาปแชง่
บรรพบุรษ ิ แปดรุน
ุ สบ ่ ของผังป๋ อ

่ ังและเจ ้าขยะนั่น ข ้าหลีห

"บ ้าเอ๊ย! เจ ้าเด็กแซผ ่ ลินจะจำพวกมัน
ไว ้"

งูเขาหยกไล่ตามทุกคนอย่างฉุนเฉียวชวี ต ิ และความตายเป็ นสงิ่

ทีค่ าดเดาไม่ได ้ ตอนนีเ้ ย่ฟ่านถูกหลีห ่ ลินและคนอืน ่ ๆตะโกนด่า
ซ้ำแล ้วซ้ำเล่าต่อให ้เป็ นหุน
่ ปั น ่
้ ดินเหนียวก็ยงั ต ้องมีอารมณ์เชน
กัน

"มารดาตระกูลหลีข ่ องเจ ้าเคยเสนอตัวรับใชข้ ้า แต่ข ้าไม่สนใจ

หญิงชราทีท
่ งั ้ แก่ทงั ้ อัปลักษณ์ขนาดนัน
้ ... "

ผังป๋ อก็หน ื้ เพลิงลงในกองไฟด ้วยการกล่าวว่า

ั กลับมาเติมเชอ

“เจ ้ายังมีเวลามาสาปแชง่ พวกเราอีกหรือ ถ ้าพวกเจ ้ายังมีกำลัง

เหลือเฟื อก็หน ั ไปจัดการกับงูเฒ่าตัวนัน
้ ดีกว่า”

"พวกเจ ้าคอยก่อนเถอะ!"

หลีห
่ ลินตัวสน ั่ ด ้วยความโกรธ แต่นางก็ต ้องหนีอย่างสน
ิ้ หวังไม่ม ี
เวลาให ้ฟุ้ งซา่ นแม ้แต่น ้อย
หลีอ
่ วิน
๋ ตะโกนก็ตะโกนไปข ้างหน ้าด ้วยความโกรธแค ้นว่า

"เจ ้าสองคนไร ้คุณธรรมเกินไปแล ้วข ้าขอสาปแชง่ ให ้พวกเจ ้าไม่

ตายดี!"

“ย่าของเจ ้าสทิ ข
ี่ าดคุณธรรม พวกเจ ้าอยากฆ่าเราสองคนมาโดย
ตลอดครัง้ นีพ ิ เข ้ามา”
้ วกเจ ้ามีโอกาสแล ้วเชญ

หลีห
่ ลิน หลีอ
่ วิน
๋ และฮนั่ เฟยหยูโกรธจนพูดไม่ออก เมือ่ พวกเขา
พบคนสองคนนีพ ึ เหมือนกับว่าพวกเขาทำบาปกรรม
้ วกเขารู ้สก
มาแปดชวั่ อายุคนและตอนนีพ ้
้ วกเขากำลังชดใชผลกรรมนั น
้ แล ้ว

นอกจากหลีห ่ ลิน หลีอ

่ วิน ั่ เฟยหยู คนอืน
๋ และฮน ่ ๆอีกหลายคนไม่
สามารถประคองตัวเองได ้ต่อไปแล ้ว พวกเขาตะโกนออกมาด ้วย
ความคับแค ้นมาก

"น ้องชายพวกเราไม่มค
ี วามแค ้นกับเจ ้า ... "

“ใครเป็ นน ้องชายของเจ ้า!” เย่ฟ่านและผังป๋ อไม่พอใจกับคำ

เรียกหาของพวกเขามาก

"ข ้าผิดไปแล ้วพีช

่ ายทัง้ สอง พวกเจ ้าก็วงิ่ เร็วมากอยูแ
่ ล ้วพวกเรา
ขอร ้องพวกเจ ้าชว่ ยอย่าวิง่ อยูข
่ ้างหน ้าพวกเราอีกได ้ไหม!"

เย่ฟ่านถูกไล่ลา่ มาเป็ นเวลานานชวี ติ ของเขาอาจจะถูกงูยก ั ษ์ ตวั

นัน
้ เก็บเกีย
่ วไปได ้ตลอดเวลา ดังนัน้ มีหรือทีเ่ ขาจะสนใจความ
เป็ นความตายของคนอืน ่
 ้
"พวกเราวิง่ ไปในเสนทางของเราเอง พวกเจ ้าต่างหากทีว่ งิ่ ตาม
เรามา ... "

ผังป๋ อก็ตะโกนกลับไปว่า

“ไม่ใชว่ า่ พวกเจ ้าอยากจะฆ่าเราตลอดเวลาหรือ ตอนนีใ้ ห ้พวก

เจ ้าลิม
้ ลองรสชาติของความตายดูบ ้าง”

ั เท ้าอย่างรวดเร็วและหายไปจาก
หลังจากพูดจบพวกเขาก็สบ
สายตาของทุกคนในทันที

"มารดามันเถอะ! พวกมันยังสามารถเร่งความเร็วได ้อีก"

ในเวลานีท ้ ด ี่ ้านหลังของพวกหลีห ่ ลินเหลือไม่กค

ี่ นแล ้ว ทันใด
้ คนทีว่ งิ่ รัง้ ท ้ายสุดก็มใี บหน ้าสเี ทามากขึน
นัน ้ ไปเรือ
่ ยและในทีส ่ ด
ุ
เขาก็ล ้มลงกับพืน ้

งูเขาหยกเคลือ
่ นตัวทับร่างกายของเขาอย่างรวดเร็วและร่าง
ของงูขนาดใหญ่กบ ็ ดขยีร้ า่ งกายของเขาจนกลายเป็ นเนือ
้ บด
โดยตรง

"ฟู่ !"

ี งลมรุนแรงดังขึน
มีเสย ้ ทีด
่ ้านหลัง จากนัน ิ ย์คนหนึง่ ก็ถก
้ ศษ ู พลัง
ทีม
่ องไม่เห็นดูดให ้ร่างกายบินกลับไป และทันใดนัน ้ ร่างของเขา
ก็ตกลงไปในปากของงู

"ชว่ ย...!"
เขากรีดร ้องออกมาได ้เพียงครึง่ เดียวหลังจากนัน้ เลือดของเขาก็
พุง่ ออกมาตามไรฟั นของงูเฒ่า ชายคนนัน ้ ก็ถก
ู กลืนเข ้าไปใน
ท ้องงูทงั ้ เป็ น

อันทีจ
่ ริงในระหว่างกระบวนการกลืน ร่างกายของผู ้ฝึ กฝนคนนัน ้
ได ้ละลายไปต่อหน ้าต่อตาทุกคน ฉากทีน ่ ่าสยดสยองนีท ้ ำให ้ทุก
คนหนาวสน ั่ ตัง้ แต่หวั จรดเท ้า
 ั่
60 - ผู ้อาวุโสฮน

เมือ่ ระยะทางใกล ้เข ้ามาเรือ ่ ยๆ งูเขาหยกไม่ได ้พ่นพิษอีกต่อไป

และไม่ยงิ แสงศก ั ดิส ิ ธิด
์ ท ์ ้วยเขาหยกทีศ ่ รี ษะเชน
่ กัน สงิ่ ทีม
่ น
ั ทำก็
้
คือการใชปราณศ ั ดิส
ก ิ ธิข
์ ท ์ องตัวเองในการดูดกลืนผู ้ฝึ กฝนทีอ ่ ยู่
ด ้านหน ้าเข ้ามา

"บ ้าเอ๊ย!"

เลือดสแ ี ดงสาดกระเซน ็ ไปทัว่ ผู ้ฝึ กฝนอีกคนหนึง่ ก็เสย ี ชวี ต

ิ ไป
เชน ่ นี้ ตอนนีม้ คี นตายไปแล ้วถึงห ้าคน หากไม่นับเย่ฟ่านและผัง
ป๋ อ กลุม ่ คนทีอ ่ ยูด
่ ้านหลังก็เหลือเพียงหลีห ่ ลิน หลีอ
่ วิน
๋ และ
ฮน ั่ เฟยหยู

“ผังป๋ อ เจ ้าเศษสวะแซเ่ ย่ พวกเจ ้ารอก่อนเถอะท่านลุงของข ้าจะ

ทำให ้พวกเจ ้าไม่ตายดี!”

ั่ เฟยหยูตกใจและตะโกนด ้วยความโกรธ ในเวลานีเ้ ขาถือเป็ น

ฮน
บุคคลทีอ่ อ
่ นแอมากทีส
่ ด
ุ ในกลุม
่ และน่าจะตกเป็ นเป้ าหมายต่อ
ไปของงูยก ั ษ์

ี าวออกมาเผาไหม ้ไปทัว่ ทัง้ ผืนป่ าในขณะที่

งูเฒ่าพ่นพิษสข
ั่ เฟยหยู
สายตาของมันก็จับจ ้องไปยังฮน

"แย่แล ้ว!"
ฮนั่ เฟยหยูตะโกนด ้วยความหวาดกลัว เขารู ้สก
ึ ว่าร่างกายของ
เขาเบาหวิว เขาถูกดึงกลับหลังด ้วยพลังทีม
่ องไม่เห็นในเวลานี้
ร่างกายของเขากำลังจะตกลงไปในปากของงูเฒ่า

ในชว่ งเวลาวิกฤตินเี้ องทีฮ ั่ เฟยหยูได ้เสย

่ น ี สละตราประทับเซย ี น
ี ้ า และตราประทับสมบัตซ
สฟ ิ งึ่ มีน้ำหนักนับหมืน ่ งสว่าง
่ จินก็สอ
ด ้วยแสงสฟี ้ าก่อนจะตกเข ้าไปในปากงู

"บูม"

ี นกระแทกเข ้ากับศรี ษะของงูเฒ่าอย่างแรง งูเฒ่าสน

ผนึกเซย ั่
สะเทือนเล็กน ้อยแต่ไม่มรี อ ี หาย
่ งรอยความเสย

เขาข ้างหนึง่ ของมันยิงแสงศก ั ดิส ิ ธิเ์ ข ้าใสต

์ ท ่ ราประทับเซย
ี นสง่
ผลให ้ตราประทับเซย ี นบินกลับหลังและตกลงไปกระแทกกอง
หินจนกองหินทีอ ่ ยูต
่ รงนัน
้ แหลกเป็ นผุยผง

ตราประทับเซย ี นไม่ได ้ถูกทำลาย ท ้ายทีส ่ ด ุ แล ้วนีค

่ อ
ื อาวุธทีเ่ คย
เป็ นของท่านลุงของฮน ั่ เฟยหยู ของชน ิ้ นีเ้ ป็ นของวิเศษทีท ่ รง
พลังซงึ่ เขามอบให ้กับฮน ั่ เฟยหยูเก็บไว ้ป้ องกันตัว น่าเสย ี ดายที่
มันไม่สามารถทำอันตรายงูยก ั ษ์ ตวั นีไ
้ ด้

“ท่านลุง...ชว่ ยด ้วย!”

ั่ เฟยหยูผู ้ซงึ่ ถูกงูอสูรดูดขึน

ฮน ้ ไปในอากาศอีกครัง้ ได ้กรีดร ้อง
ออกมาด ้วยความกลัว
ในขณะนีจ ้ หี้ ยกบนหน ้าอกของเขาฉายแสงออกมาด ้วยความ
ี องและตรึงเขาไว ้กลางอากาศ
รุง่ โรจน์สร ้างม่านพลังด ้วยแสงสท
ทำให ้งูไม่สามารถกลืนเขาลงไปได ้

ั่ เฟยหยูนก
ฮน ึ ขึน
้ ได ้ในทันทีวา่ นีค
่ อื จีห
้ ยกทีล
่ งุ ของเขาบอกให ้
เขาพกติดตัวไปด ้วย และตอนนีด ้ เู หมือนว่าในชว่ งหัวเลีย
้ วหัวต่อ
ทีส่ ำคัญชวี ต
ิ ของเขาจะถูกเก็บกู ้กลับคืนมาได ้สำเร็จ

บนหน ้าผาทีอ ่ ยูห ่ า่ งไกลจูๆ่ แสงสเี ขียวก็พงุ่ ขึน ่ ้องฟ้ าและร่าง

้ สูท
หนึง่ ก็กำลังพุง่ เข ้ามาในทิศทางนีอ ้ ย่างรวดเร็ว งูเฒ่าดูหวาดกลัว
และรีบถอยหนีโดยปล่อยฮน ั่ เฟยหยูทงิ้ ไว ้กลางอากาศ

หลีห
่ ลินและหลีอ
่ วิน
๋ ก็แสดงท่าทางมีความสุขในขณะทีฮ ั่
่ น
เฟยหยูตะโกนเสย ี งดังมากยิง่ ขึน
้

"ท่านลุงชว่ ยข ้าด ้วย!"

ลำแสงสเี ขียวหยุดลงในพริบตา ผู ้อาวุโสทีม ่ รี า่ งกายง่อนแง่น

และมีผมกระเซงิ ก็ปรากฏตัวขึน้ ทีน
่ ี่ เขาจับตัวฮน ั่ เฟยหยูไว ้และ
ปล่อยเขาลงทีพ่ น
ื้ หลีห
่ ลินและหลีอ ่ วิน๋ รีบวิง่ เข ้ามาแสดงความ
เคารพทันที

ในระยะไกลเย่ฟ่านและผังป๋ อก็หยุดเชน ่ กัน ทัง้ สองมองหน ้ากัน

ึ ไม่สบายใจเล็กน ้อยและต ้องการหนีทน
มีความรู ้สก ั ที

แต่พวกเขาพบว่าดวงตาของชายชราจับจ ้องมายังพวกเขา พวก

เขาถูกล็อคเป้ าหมายไว ้แล ้วไม่วา่ จะหนีไปอย่างไรก็คงไม่
สามารถหนีพ ้น
ร่างของผู ้อาวุโสคนนีไ
้ ม่สงู มากนักและมันก็ผอมแห ้งจนเหลือ
เพียงหนังหุ ้มกระดูก ร่างกายของเขาง่อนแง่นสน ั่ ไหวพร ้อมทีจ
่ ะ
ล ้มได ้ตลอดเวลา

ั่ โชคดีทท
“ผู ้อาวุโสฮน ี่ า่ นมาถึงทันเวลา ไม่อย่างนัน ้ พวกเราทีน
่ ี่
คงตายกันหมด…” หลีห ่ ลินและหลีอ
่ วิน
๋ กล่าวด ้วยความหวาด
กลัวหลังจากนัน ้ พวกเขาก็จ ้องมองไปยังเย่ฟ่านและผังป๋ อ

“คราวนีพ
้ วกเจ ้าตายแน่!”

ในขณะเดียวกันฮน ั่ เฟยหยูกก
็ ด ิ อะไรบางอย่างกับ
ั ฟั นและกระซบ
ชายชราคนนัน ้ จากรูปลักษณ์ของเขาเห็นได ้ว่าสถานการณ์นจ ี้ ะ
ไม่เอือ
้ อำนวยต่อเย่ฟ่านและผังป๋ ออย่างแน่นอน

ั่ ทีผ
ผู ้อาวุโสฮน ่ อมราวกับโครงกระดูก ไม่สนใจสามคนทีอ่ ยูข
่ ้าง
หน ้าเขา เขามองไปทีง่ เู ขาหยกทีก่ ำลังถอยหลังกลับแล ้วกล่าว
ว่า

"ยากทีจ ู งึ่ มีอายุมากขนาดนีไ

่ ะหาดีงซ ้ ด ้ มันจะกลายเป็ นยาล้ำค่า
ให ้ข ้า ... "

งูเขาหยกนัน
้ มีสติปัญญาไม่ได ้ด ้อยไปกว่ามนุษย์ มันรู ้ดีวา่
อันตรายมาถึงมันแล ้วดังนัน
้ มันจึงพ่นพิษออกมาแล ้วถอยหลัง
กลับทันที

"ว ้าว"
เขาหยกทีอ ่ ยูเ่ หนือหัวของงูเฒ่าเปล่งแสงอันศก ั ดิส ิ ธิล
์ ท ์ ก
ุ
โชติชว่ งในขณะทีล ่ ำแสงนัน ั่
้ ก็เจาะไปทีร่ า่ งกายของผู ้อาวุโสฮน
่ กัน
เชน

"แดง แดง!"

มีเสย ี งคล ้ายการปะทะกันของโลหะ ผู ้อาวุโสฮน

ั่ ถือไม ้บรรทัดไม ้
สเี ขียวทุบแสงสท ี องและพิษของงูกระจัดกระจายไปทัว่ ผืนป่ า

ึ อันตรายมันจึงต ้องการจะถอยห่างออกจากทีน
งูเขาหยกรู ้สก ่ ใี่ ห ้
ได ้มากทีส
่ ด
ุ เท่าทีจ ั่ ไม่ได ้ให ้
่ ะมากได ้ อย่างไรก็ตามผู ้อาวุโสฮน
โอกาสอีกต่อไป

กระบีไ่ ม ้สเี ขียวสบ

ิ สองเล่มก็พงุ่ ออกมาจากร่างกายทีแ ่ ห ้งแล ้ง
อย่างรวดเร็วในขณะทีม ่ น
ั ก่อตัวเป็ นกรงขังขึน
้ เพือ
่ ดักงูเขาหยก
ให ้อยูภ
่ ายใน

"มอบเขาหยกของเจ ้าออกมา ถ ้าเจ ้าคิดจะทำลายมันข ้าจะถลก

ั่ บูดบึง้ และเย็นชาใน
หนังเจ ้าทัง้ เป็ น!" คำพูดของผู ้อาวุโสฮน
ขณะทีส่ ายตาของเขาจับจ ้องไปยังงูเขาหยก

อสูรงูเต็มไปด ้วยความโกรธแค ้น เขาหยกนัน ้ เปล่งประกายยิง่

กว่าเดิม มันต ้องการรวบรวมพลังศกั ดิส ิ ธิท
์ ท ์ งั ้ หมดเพือ
่ โจมตีครัง้
สุดท ้าย

แน่นอนว่าผู ้อาวุโสฮน ั่ จะไม่ปล่อยให ้มันมีโอกาสได ้โจมตี กระบี่

ไม ้สเี ขียวสบ
ิ สองเล่มเรืองรองขึน ้ ด ้วยแสงสลัวและลวดลายที่
แกะสลักบนนัน ้ ก็คบ
ื คลานเหมือนแมลงขนาดเล็กก่อนทีก ่ ระบีไ่ ม ้
จะโจมตีไปข ้างหน ้าอย่างรวดเร็ว
“พัฟพัฟ……”

เลือดพุง่ ออกมาและกระบีไ่ ม ้เขียวสบิ สองเล่มก็ตด

ั งูเขาหยกออก
เป็ นหลายสบ ิ สว่ น เลือดจากร่างงูใหญ่ไหลเป็ นสายธารสง่ กลิน
่
คาวคละคลุ ้งไปทัว่ ทัง้ ป่ า

ในระยะไกลเย่ฟ่านและผังป๋ อสูดลมหายใจเข ้าไปอย่างหนาว

เหน็ บ ลุงของฮนั่ เฟยหยูทรงพลังจนน่าเหลือเชอ ื่ เขาสามารถ
สงั หารงูปีศาจตัวนีไ
้ ด ้ในการลงมือเพียงครัง้ เดียว

ในความเป็ นจริงร่างกายของงูเฒ่านัน ้ แข็งแกร่งมาก มันสามารถ

ทุบต ้นไม ้โบราณทีส่ งู ตระหง่าน บดขยีห
้ น
ิ ขนาดใหญ่และลำตัว
ของงูนัน้ แข็งแกร่งราวกับเหล็กเพชร

ั ก็ไม่สามารถหยุดกระบีไ่ ม ้สเี ขียวทัง้ สบ

แต่มน ิ สองเล่มได ้และถูก
ฆ่าตายทันทีด ้วยฝี มือของผู ้อาวุโสฮน ั่ ทีม
่ รี า่ งกายแห ้งเหีย
่ ว
เหมือนภูตผี

แสงสเี ขียวกะพริบไปมาและกระบีไ่ ม ้เขียวสบ

ิ สองเล่มถูกชุบลง
ไปในเลือดงูทไี่ หลนองเหมือนแม่น้ำสายเล็กๆ ดูเหมือนว่ามันจะ
ั แก่นแท ้ของเลือดสต
ดูดซบ ั ว์อสูรทำให ้ตัวกระบีม
่ ค
ี วามสดใส
มากยิง่ ขึน
้

ในขณะเดียวกันเมือ ิ้ กระบีท
่ แก่นแท ้ถูกดูดจนหมดสน ่ ก
ุ เล่มก็บน
ิ
กลับมาหาผู ้อาวุโสฮนั่

ผู ้อาวุโสฮนั่ เดินไปข ้างหน ้าแล ้วหยิบตราประทับเซย

ี นยนขึน ้ มา
จากนัน ้ เขาก็ใชมื้ ออีกข ้างหักเขาหยกของซากศพงูทอ ี่ ยูบ
่ นพืน้
สุดท ้ายมือของเขาก็แทงทะลุเข ้าไปในร่างกายของงูและหยิบถุง
น้ำดีของมันออกมาก่อนจะใสเ่ ข ้าไปในปากของตัวเอง

“อนิจจาแม ้ว่ามันจะขมมาก แต่สำหรับเนือ้ หนังของข ้าทีก ่ ำลังจะ

เน่าเปื่ อยมันกลับกลายเป็ นสารอาหารทีล
่ ้ำค่าอย่างยิง่ ” คำพูด
ของเขาเลือนลางและน่ากลัว แม ้แต่หลีห่ ลินและหลีอ ่ วิน๋ ก็ยงั
ึ หนาวสน
รู ้สก ั่ เล็กน ้อย

หลังจากนัน
้ เขาเริม่ สกัดเลือดงู พิษงู ฯลฯ ด ้วยวิธก
ี ารพิเศษ โดย
ไม่ปล่อยให ้สว่ นใดสูญเสยี อย่างเปล่าประโยชน์แม ้แต่น ้อย

เมือ ิ้ สายตาเย็นชาของเขาก็กวาดมา
่ เขาจัดการทุกอย่างเสร็จสน
ทีท
่ กุ คนแล ้วกล่าวว่า

“พวกเจ ้ากล ้าเกินไปทีเ่ ข ้ามาทีน

่ ี่ ลำพังอะไรกับตัวพวกเจ ้าต่อให ้
เป็ นปรมาจารย์ของสำนักก็ยงั ไม่กล ้าเข ้าไปสบ ื สวนในสว่ นลึก
ของซากปรักหักพังด ้วยซ้ำ "

“พวกเราผิดไปแล ้ว”

ั่ เฟยหยูก ้มหัวลงและไม่กล ้าแก ้ตัวแม ้แต่น ้อย ดูเหมือนว่าเขา

ฮน
ั่ มาก ในขณะทีห
จะกลัวผู ้อาวุโสฮน ่ ลีห
่ ลินและหลีอ่ วิน
๋ ก็ก ้มหน ้า
ลงและไม่กล ้ามองผู ้อาวุโสทีอ
่ ยูข ่ กัน
่ ้างหน ้าเชน

“ถึงแม ้ว่าพวกเจ ้าจะไม่มส ี ติปัญญาและคิดว่าการทีส ั ว์อสูรพวก

่ ต
นัน
้ หนีออกจากทีน ่ จี่ ะเป็ นโอกาสให ้พวกเจ ้าได ้รับประโยชน์ แต่
พวกเจ ้าลืมสงิ่ หนึง่ ไป
ทุกสงิ่ ในโลกนีต ้ ้องพูดด ้วยความแข็งแกร่ง ต่อให ้พวกเจ ้าฉลาด
กว่านีก
้ จ
็ ะเป็ นอะไรได ้เมือ
่ ความแข็งแกร่งของเจ ้าไม่เพียงพอ”

เมือ
่ ถึงจุดนีน ี งของผู ้อาวุโสฮน
้ ้ำเสย ั่ ก็สงบลงเล็กน ้อยและกล่าว
ว่า

“การเปลีย่ นแปลงอย่างลึกล้ำในซากปรักหักพังแม ้แต่ข ้าก็ต ้อง

ระมัดระวังอย่างยิง่ ตอนนีพ
้ วกเจ ้ากลับออกไปได ้แล ้วอย่าให ้ข ้า
เห็นว่าพวกเจ ้ายังคงวนเวียนอยูแ
่ ถวนีอ้ ก
ี "

"แน่นอน!"

แม ้ว่าพวกเขาจะตกลง แต่พวกเขาไม่ได ้เดินจากไปในทันที

ดวงตาของพวกเขากวาดไปในทิศทางของเย่ฟ่านและผังป๋ อ
เจตนาฆ่าของพวกเขาไม่ถก ู ปิ ดบังแม ้แต่น ้อย

“อย่าเพิง่ ไป!”

ั่ ตะโกนเข ้าหาพวกเย่ฟ่านซงึ่ กำลังจะวิง่ นีร้ า่ งกาย

ผู ้อาวุโสฮน
ผอมแห ้งและเสอ ื้ คลุมสด
ี ำซงึ่ เต็มไปด ้วยกลิน
่ อายของความตาย
ปรากฏอยูด ่ ้านหน ้าของเด็กหนุ่มทัง้ สองโดยไม่รู ้ตัว
61 - วิหารโบราณ

ึ ประหม่าทันที ผู ้อาวุโสร่างผอมคนนีด
เย่ฟ่านและผังป๋ อรู ้สก ้ ู
มืดมนเกินไป ทัง้ สองรู ้สกึ ว่าหนังศรี ษะของพวกเขาชาด ้านและ
พวกเขาไม่ได ้อยูใ่ นสำนักหลิงซูใ่ นขณะนี้ ถ ้าอีกฝ่ ายจับพวกเขา
ไปทำยารับรองว่าจะไม่มใี ครทราบเรือ ่ งนีแ
้ น่

ั่ เดินมาขวางหน ้าพวกเขาแล ้วกล่าวว่า

ผู ้อาวุโสฮน

“สามารถหนีออกจากปากงูเขาหยกและหยิบกล ้วยไม ้หยก

นาคราชออกมาได ้ ไม่เลวจริงๆ!”

เขาพยักหน ้าครัง้ แล ้วครัง้ เล่าจ ้องมองไปทีเ่ ย่ฟ่านและผังป๋ อและ

ึ ขบขันกับความพยายามในการซุกซอ
รู ้สก ่ นกล ้วยไม ้หยก
นาคราชของพวกเขา

เย่ฟ่านและผังป๋ อรู ้สก ึ ว่าเสนขนเล็

้ กๆในร่างกายของพวกเขาทุก
้
เสนกำลั ั ด ้วยความหวาดกลัว ต่อหน ้าผู ้อาวุโสฮน
งตัง้ ชน ั่ ที่
ดูเหมือนผีแก่มน ั เป็ นเรือ
่ งยากทีพ
่ วกเขาจะรักษาอาการไว ้ได ้

ั่ ทีช
“ขอบคุณผู ้อาวุโสฮน ่ ว่ ยเหลือ”

เย่ฟ่านและผังป๋ อรู ้ว่าหนีไม่พ ้นดังนัน

้ จึงได ้แต่แสดงความเคารพ
ออกไป
“ดูเหมือนพวกเจ ้าจะหวาดกลัวข ้า พวกเจ ้าหวาดกลัวข ้าทำไม
ตัวข ้าชอบคนหนุ่มสาวอยูเ่ สมอ โดยเฉพาะคนหนุ่มสาวทีเ่ ต็มไป
ด ้วยพลังชวี ต
ิ อันมากมายมหาศาลอย่างพวกเจ ้า”

เสย ี งของผู ้อาวุโสฮน ั่ ต่ำและแหบแห ้ง เขาเดินไปข ้างหน ้าไม่ก ี่

ก ้าว มองไปทีผ ่ ังป๋ อจากนัน ้ ดวงตาของเขาก็ตกลงมาทีร่ า่ งของ
เย่ฟ่านซงึ่ ดวงตาของเขาเต็มไปด ้วยความเร่าร ้อนเหมือนกับมอง
ดูของวิเศษบางอย่าง

เย่ฟ่านเกือบจะเหวีย ่ งหมัดออกไป และผังป๋ อก็เตรียมจะต่อสูสุ้ ด

ชวี ต ่ กัน แต่ทน
ิ เชน ั ใดนัน ั่ จูๆ่ ก็ตบไหล่ของเย่ฟ่านเบา
้ ผู ้อาวุโสฮน
ๆ แล ้วลอยถอยห่างจากพวกเขาเหมือนวิญญาณ

“ คนอืน ่ ้า ฝึ กฝนให ้ดีใน

่ ๆไม่ได ้คาดหวังในตัวเจ ้า แต่นั่นไม่ใชข
อนาคต”

คำพูดของเขาอ่อนลงในขณะทีเ่ ขาหายตัวไปในซากปรักหักพัง
โบราณ

“ผู ้อาวุโสคนนีห
้ มายความว่าอย่างไร”

ผังป๋ อทำหน ้าสงสย ั แต่เขาไม่คด ั่ จะมีความ

ิ ว่าผู ้อาวุโสฮน
ปรารถนาดีตอ ่ เย่ฟ่านอย่างแน่นอน

“ปี ศาจเฒ่าตัวนี…
้ ” ใบหน ้าของเย่ฟ่านดูไม่คอ
่ ยดีนักและเขาก็
กระซบ ิ เสย
ี งต่ำว่า

“เขามองเห็นข ้าเหมือนสุกรทีถ
่ ก
ู เลีย ื ด ตอนนีข
้ งไว ้รอเชอ ้ ้ายังไม่
สามารถเติมเต็มความหิวของเขาได ้ดังนัน ้ เขาจึงปล่อยข ้าไป
ก่อน หวังว่าซากปรักหักพังนัน
้ จะสามารถรัง้ เขาให ้อยูท
่ น
ี่ ไ
ี่ ด ้
ตลอดไป!”

ผังป๋ อรีบแนะนำว่า

"เรารีบไปจากทีน
่ ด
ี่ ก
ี ว่า ฉวยโอกาสทีป
่ ี ศาจเฒ่าตัวนัน
้ เข ้าไปใน
ซากปรักหักพังพวกเราต ้องออกห่างจากเขาให ้มากทีส ่ ด
ุ เท่าที่
จะมากได ้"

“ข ้าหนีไปไม่ได ้แล ้วดูเหมือนว่าชายชราคนนีจ ้ ะหวาดกลัวต่อผู ้

อาวุโสอูช๋ งิ เฟิ งอยูบ
่ ้าง แต่ข ้าคิดว่าเขาต ้องมีวธิ ก
ี ารบางอย่างใน
การตามล่าตัวข ้าแน่นอน... "

ในป่ าอันห่างไกลฮน ั่ เฟยหยูรู ้สก

ึ งงงวย เขาคิดว่าท่านลุงเขา
ต ้องการจับตัวเย่ฟ่านมาเพือ
่ กลัน ่ ยาโดยตรง เขาไม่คด ิ ว่าท่านลุง
ของเขาจะปล่อยเย่ฟ่านไปแบบนี้

หลีห่ ลินและหลีอ
่ วิน
๋ ก็กด ั่
ั ฟั นแน่น พวกเขาเห็นว่าผู ้อาวุโสฮน
จากไปแล ้ว ดังนัน้ นางและน ้องชายของนางจึงเริม ่ ปรึกษากัน
่ จะจบชวี ต
เพือ ิ ของพวกเขาทัง้ สอง

ี น ผู ้อาวุโสอูช
“ผังป๋ อเป็ นต ้นกล ้าเซย ๋ งิ เฟิ งจะต ้องทิง้ ร่องรอยบาง
อย่างไว ้ในตัวเขา หากพวกเขาถูกฆ่าข ้าเกรงว่าร่องรอยของพวก
เราจะถูกเปิ ดเผยทันที”

ในท ้ายทีส
่ ด
ุ ทัง้ สามก็จากไปด ้วยความโกรธทีก
่ ำลังท่วมท ้นใน
จิตใจของพวกเขา
ในขณะนีแ้ สงสท ี องก็พงุ่ ข ้ามขอบฟ้ าและมุง่ หน ้าเข ้าสูซ
่ าก
ปรักหักพังทีอ
่ ยูด
่ ้านหน ้าอย่างรวดเร็ว

๋ งิ เฟิ ง”
“ผู ้อาวุโสอูช

เย่ฟ่านและผังป๋ อมองหน ้ากันและเผยให ้เห็นท่าทางมีความสุข

ในขณะนีค ้ วามลึกของซากปรักหักพังนัน ้ อันตรายอย่างไม่ต ้อง

สงสย ั แต่เย่ฟ่านและผังป๋ อไม่ได ้ถอยกลับพวกเขาเลือกทีจ่ ะเดิน
หน ้าต่อไป

“ต่อให ้เราไม่เข ้าไปในสว่ นทีล

่ ก
ึ ทีส
่ ด
ุ ของซากปรักหักพังพวกเรา
ก็ต ้องเข ้าไปลึกกว่านี้ บางทีพวกเราอาจจะได ้รับสมุนไพรล้ำค่า
อย่างเชน ่ กล ้วยไม ้หยกนาคราชก็ได ้”

ึ ว่าอันตรายได ้กระจุกตัวอยูใ่ นสว่ นทีล

ทัง้ สองรู ้สก ่ ก
ึ ทีส
่ ด
ุ ของ
ซากปรักหักพัง ซงึ่ มีการเปลีย ่ นแปลงทีน ่ ่าอัศจรรย์ แต่พน ื้ ทีด
่ ้าน
นอกของซากปรักหักพังน่าจะปลอดภัยอยูบ ่ ้าง

ิ ลี้ เย่ฟ่านและผังป๋ อ
หลังจากทีเ่ ดินไปเงียบๆในป่ าได ้ประมาณสบ
ก็มองเห็นเศษหินและอิฐจำนวนมาก ในขณะทีว่ ช ั พืชมากมายก็
ปกคลุมไปทัว่ ซากปรักหักพัง

และในกระบวนการนี้ ในทีส ่ ด ั่ ใจว่าไม่ใชว่ า่ สต

ุ พวกเขาก็มน ั ว์ร ้าย
ทัง้ หมดจะออกไปแล ้ว พวกเขาเห็นอสูรมากมายทีม ่ ค
ี วาม
แข็งแกร่งไม่ได ้ด ้อยไปกว่างูเขาหยกซอ่ นตัวอยูใ่ นพืน้ ทีเ่ หล่านี้
ด ้วยท่าทางกระสบ ั กระสา่ ย

"บูม"
ทันใดนัน
้ เสย ี งทุ ้มลึกในซากปรักหักพังก็ดงั ขึน
้ อีกครัง้ เย่ฟ่าน
และผังป๋ อรู ้สกึ สน
ั่ ไหวในหัวใจราวกับว่ามีบางสงิ่ คว ้าหัวใจของ
พวกเขา

ความเจ็บปวดพุง่ เข ้ามาอย่างกะทันหัน ร่างกายของทัง้ สองมี

พลังมากกว่าคนธรรมดามากแต่พวกเขายังได ้รับความเจ็บปวด
อย่างแสนสาหัส

พวกเขาเดินถอยหลังไปสองสามก ้าวเพือ
่ ทำให ้ร่างกายมัน ่ คง
ี ไปชวั่ ขณะ และพวกเขาทัง้ สองรู ้สก
ใบหน ้าของพวกเขาซด ึ กลัว
เล็กน ้อย

"อะไรนะ ... "

ึ หรือเปล่าว่าเสย
“รู ้สก ี งนีเ้ ริม
่ ดังถีข
่ น
ึ้ เล็กน ้อย”

"เจ ้าคิดอย่างไร?" ผังป๋ อถาม

เย่ฟ่านสา่ ยหัวและกล่าวว่า

“มันเป็ นความคิดทีไ่ ร ้สาระมาก แต่ข ้าคิดว่ามีอสูรโบราณบางตัว

ซงึ่ นอนหลับไหลมาอย่างยาวนานกำลังตืน ่ ขึน
้ ”

ี งทีด
ผังป๋ อทำหน ้าประหลาดใจและพูดว่า “หรือว่าเสย ่ งั ออกมา
ด ้านนอกนัน ี งหัวใจของมัน?”
้ คือเสย
ในเวลานีเ้ สย ี งแหลมเล็กก็ดงั ขึน
้ ทัว่ ท ้องฟ้ า ในขณะทีร่ ุ ้ง
ศก ั ดิส ิ ธิม
์ ท ์ ากมายต่างก็ทะยานออกจากทีต ่ งเทียน
่ งั ้ ของหลิงซูต
มุง่ หน ้าเข ้าสูซ ่ ากปรักหักพังอย่างรวดเร็ว

่ งเทียนจะตืน
“ดูเหมือนว่าผู ้อาวุโสของหลิงซูต ่ ตระหนกและกำลัง
มาทีน่ ท
ี่ ล
ี ะคน”

ในเวลานีท
้ ้องฟ้ ามืดลงและมีดวงดาวมากมายบนท ้องฟ้ า

ทัง้ สองเดินต่อไปอีกสองสามลีจ ้ นไปถึงทีร่ กร ้างโดยไม่รู ้ตัว

สถานทีแ ่ งึ่ หญ ้าไม่สามารถเติบโตขึน
่ ห่งนีเ้ ต็มทีซ ้ ได ้ในขณะที่
พืน
้ ดินก็ดเู หมือนจะถูกเปลวไฟเผาผลาญทัง้ หมด

ในตอนกลางคืนพืน ้ ทีบ
่ ริเวณนีม
้ ค
ี วามลึกลับและไอแห่งความก็
กระจัดกระจายอยูร่ อบๆจนสามารถมองเห็นได ้

"ไม่รู ้ว่าพืน
้ ทีแ
่ ถบนีถ ู ทิง้ ร ้างมานานแค่ไหนแล ้ว ดูสไิ ม่มแ
้ ก ี ม ้แต่
ขนนก"

ึ ไม่พอใจเล็กน ้อย เขารู ้สก

ผังป๋ อรู ้สก ึ หิวโหยไม่มากก็น ้อย เมือ
่
เดินเข ้ามาสูด ่ น
ิ แดนนีม
้ น
ั ไม่มแ ้
ี ม ้แต่ผลไม ้ป่ าให ้พวกเขาใชพวก
มันเพือ่ รองท ้อง

หลังจากทีพ ่ ด
ู คำนีจ
้ บดวงตาของเย่ฟ่านก็เบิกกว ้างด ้วยความ
ตกตะลึงและแทบไม่เชอ ื่ สายตาของตัวเอง ผังป๋ อรู ้สก
ึ ได ้ถึง
ความผิดปกติเขารีบหันกลับไปมองแล ้วขนทัง้ ร่างกายของเขาก็
ั ขึน
ตัง้ ชน ้ มาอย่างรวดเร็ว
ทีด
่ ้านหน ้าของพวกเขามีรา่ งเย็นยะเยือกนอนอยูเ่ งียบๆ ผิวหนัง
เหีย
่ วๆห่อด ้วยกระดูกเหมือนไม ้แห ้ง นีเ่ ป็ นซากศพทีเ่ หีย
่ วแห ้ง
อย่างสมบูรณ์

“นีม
่ น
ั ...อะไรกัน!”

ึ หวาดกลัวเป็ นอย่างมาก ในชว่ งเวลาค่ำคืนแบบนีห

ผังป๋ อรู ้สก ้ าก
ต ้องเดินมาพบเจอกับซากศพเป็ นใครจะไม่ตกใจ

เย่ฟ่านก็ประหลาดใจเชน ่ กัน เขาไม่รู ้ว่าซากศพนีป ้ รากฏขึน

้ มา
ได ้อย่างไร ในตอนทีพ ่ วกเขามาทีน ่ เี่ ขาได ้มองเห็นบริเวณนัน
้
อย่างชด ั เจนและมัน
่ ใจว่าไม่มส ั อย่างแน่นอน
ี ก

ท ้องฟ้ าเริม
่ มืดลงเรือ
่ ยๆดวงดาวก็เริม
่ สลัว ซากปรักหักพังก็มด
ื ลง
และมีหมอกจางๆอยูร่ อบๆ

ึ ว่าบรรยากาศรอบๆมันเย็นลงหรือเปล่า…” ผังป๋ อรู ้สก

“เจ ้ารู ้สก ึ
ผิดปกติและกล่าวขึน ้ ด ้วยความหวาดกลัว “ร่างนีต
้ กลงมาจาก
ทีไ่ หน…”

"เรารีบออกไปจากทีน
่ ก
ี่ น ึ ว่ามีบางอย่างทีน
ั เถอะ" เย่ฟ่านก็รู ้สก ่ ่า
อึดอัดใจและไม่ควรอยูท ่ นี่ น
ี่ าน

"บูม"

ในเวลานีผ้ ังป๋ อก็ถกู บางอย่างกระแทกอย่างรุนแรงและเขาล ้มลง

กับพืน
้ เขาลุกขึน ้
้ ยืนอย่างชาๆและมี ใบหน ้าบิดเบีย
้ ว ในขณะ
เดียวกันทีด่ ้านข ้างของเขาก็มซ ี ากศพแห ้งเหีย
่ วตกอยูใ่ กล ้ๆ
"ใครเป็ นคนทำ!"

มุกนีไ
้ ม่ตลกเลย ทัง้ สองคนร่างกายเย็นเฉียบและเริม
่ มองหาบน
ท ้องฟ้ า

ร่างแห ้งเหีย่ วสองร่างนอนนิง่ อยูบ

่ นพืน ื้ ผ ้าของพวกเขา
้ เสอ
แหลกเป็ นผุยผงเมือ ่ ตกลงมากระแทกพืน ้ ไม่รู ้ว่าซากศพเหล่านี้
ถูกทิง้ ไว ้นานกีป
่ ี แล ้ว

"แน่จริงก็ออกมาสวิ ะ!"

"บูม"

อีกร่างหนึง่ ตกลงมาจากท ้องฟ้ าและเกือบจะกระแทกผังป๋ อ

“แม่เองส ิ แน่จริงก็ออกมาเจอกันตัวต่อตัว!”

ผังป๋ อตกใจและไม่พอใจเล็กน ้อย เย่ฟ่านอยูข ่ ้างๆเขาแต่ไม่โดน

ั ว่าฝ่ ายตรงข ้ามมีเจตนาหาเรือ
โจมตีไปด ้วย เห็นได ้ชด ่ งเขาอย่าง
ชดั เจน

"บูม"

เกิดแผ่นดินไหวครัง้ ใหญ่ในซากปรักหักพังโบราณ และเย่ฟ่านก็

ถูกกระแทกอย่างรุนแรง ในขณะทีผ ่ ังป๋ อก็ไม่สามารถรอดพ ้น
ชะตากรรมเชน ่ กัน

“ปั ง” “ปั ง” “ปั ง” ...

ครัง้ นีไ
้ ม่เพียงแต่ผังป๋ อเท่านัน ู โจมตีซ้ำแล ้วซ้ำ
้ แต่เย่ฟ่านก็ถก
เล่า และซากศพโบราณก็ตกลงมาจากฟากฟ้ าทำให ้ทัง้ สองล ้ม
ลง

หากว่าพวกเขาทัง้ สองเป็ นคนธรรมดาร่างกายของพวกเขาคงจะ

ถูกศพพวกนีก
้ ระแทกจนกระดูกหักไปแล ้ว

ในเวลานีม ้ ศ
ี พหลายสบิ ศพอยูบ
่ นพืน
้ ดินแดนทีเ่ คยร ้อนอบอ ้าว
เปลีย่ นเป็ นหนาวเย็นราวกับยอดเขาหิมะ พวกเขามองหน ้ากัน
ด ้วยความหวาดกลัว

"แปรง!"

ในขณะนีเ้ ย่ฟ่านมองเห็นอะไรบางพุง่ เข ้ามาหาพวกเขาอย่าง

รวดเร็ว เขากระโดดไปด ้านข ้างโดยไม่ต ้องใชความคิ ้ ดใดๆเพราะ
สงิ่ นีไ ่ นมเปี๊ ยะทีต
้ ม่ใชข ่ กลงมาจากท ้องฟ้ าอย่างแน่นอน

ทันใดนัน
้ ทีด
่ ้านหน ้าของพวกเขาก็มแ ี สงสเี ขียวทีเ่ กิดจากดวงตา
สองดวงกำลังจ ้องมองพวกเขาในระยะห่างประมาณสบ ิ วา ใน
เวลาเดียวกันทุกสงิ่ ทุกอย่างก็มด
ื มิดอย่างสมบูรณ์ตอ ่ ให ้ยืน
่ นิว้
ออกมาก็ไม่สามารถมองเห็นได ้
62 - วิหารโบราณ

"ผีสงิ !"

ั ผัสทีส
ผังป๋ อสม ี ้างของเขาโดยไม่รู ้ตัว แต่น่าเสย
่ ข ี ดายทีแ
่ ผ่น
ทองแดงของวัดต ้าเล่ยหยินไม่ได ้ถูกนำออกมาด ้วย

ในเวลานีย้ กเว ้นแสงสเี ขียวและแสงสลัวสองดวง พวกเขามอง

ไม่เห็นอะไรเลย และหมอกสด ี ำปกคลุมซากปรักหักพังทัง้ หมด

แสงสเี ขียวทัง้ สองกลุม ่ อาจมีขนาดใหญ่เท่ากับอ่างล ้างหน ้าซงึ่

หากว่ามันเป็ นดวงตาจริงๆมันก็น่าจะมาจากสงิ่ มีชวี ต
ิ ทีม
่ ข
ี นาดยิง่
ใหญ่อย่างน่าเหลือเชอ ื่

"มีสงิ่ ชวั่ ร ้ายจริงๆ!" เย่ฟ่านและผังป๋ อรู ้สก

ึ ประหม่าทันที

"แปรง!"

คราวนีไ
้ ฟเขียวทัง้ สองกลุม
่ เคลือ ่ นตัวเร็วมาก และมาทีด
่ ้านหน ้า
ของพวกเขาในชวั่ พริบตา เย่ฟ่านและผังป๋ อถูกกระแทกให ้บิน
ออกไปโดยโดยซากศพสห ี่ รือห ้าซากเชน ่ เดิม

ความเร็วของแสงสเี ขียวเริม
่ เร็วขึน
้ เรือ
่ ยๆ และเย่ฟ่านถูก
ล็อคเป้ าหมายไว ้โดยสมบูรณ์

แสงพวกนีส ่ งสว่างอยูท
้ อ ้
่ างซายและเคลื อ
่ นย ้ายไปทางขวาของ
เขาอย่างรวดเร็ว ก่อนทีม
่ น ่ นทีเ่ ข ้าหาเขาและไฟสเี ขียว
ั จะเคลือ
สองดวงก็หายไปและหายไปในร่างกายของเขา
“เย่ฟ่าน!” ผังป๋ ออุทานแต่ไม่มท
ี างหยุดมันได ้

ในเวลาเดียวกัน เย่ฟ่านรู ้สก ึ เย็นยะเยือกในทะเลแห่งความทุกข์

ราวกับว่ามันถูกแชแ ่ ข็งไว ้ เขารีบวิง่ นั่งสมาธิลงและเดินลมปราณ
ตามวิถท ี ไี่ ด ้รับการสงั่ สอนจากตำราเต๋าจิงและแสงสท ี อง
เล็กน ้อยก็ระเบิดออกมา

"ปั ง!"

เสย ี งคลืน
่ ได ้ปะทุขน
ึ้ และทะเลแห่งความทุกข์ของเย่ฟ่านก็กลาย
เป็ นมหาสมุทรสท ี อง ซงึ่ พลุง่ พล่านและทำให ้แสงสเี ขียวทัง้ สอง
ดวงพุง่ ขึน้ ไปบนท ้องฟ้ า

"บูม"

่ ดูเหมือนจะหวาดกลัวทะเลแห่งความทุกข์ส ี
ไฟเขียวทัง้ สองกลุม
ทองเป็ นอย่างมาก พวกมันรีบออกจากทะเลแห่งความทุกข์ของ
เย่ฟ่านและหลบหนีไปไกล

ในเวลาเดียวกันทะเลแห่งความทุกข์ของเย่ฟ่านก็ฟื้นคืนสภาพ
กลับมาและเป็ นเหมือนดวงไฟดวงเล็กๆลอยอยูใ่ นบริเวณ
ท ้องน ้อยของเขา

"แปรง"

ความเร็วของแสงสเี ขียวนัน
้ เร็วมาก หลังจากวิง่ ออกจากทะเล
แห่งความทุกข์ของเย่ฟ่าน มันก็ตรงไปทีผ ่ ังป๋ อและเข ้าไปในร่าง
ของเขาในชวั่ พริบตา
ผังป๋ อสาปแชง่ ออกมาอย่างรุนแรง จากนัน ้ ซงึ่
้ ก็ล ้มลงกับพืน
ทำให ้เย่ฟ่านประหลาดใจและรีบวิง่ เข ้ามาชว่ ยเหลือโดยไม่รอชา้

ี่ วป๋ อเป็ นอะไรหรือเปล่า”

“เสย

อย่างไรก็ตามก่อนทีเ่ ขาจะเข ้ามาใกล ้ ผังป๋ อก็ลก

ุ ขึน
้ นั่ง ดวงตา
ของเขากลายเป็ นสเี ขียวและเขาก็ลก ุ ขึน้ ทันทีกอ ่ นจะสง่ เสยี ง
คำรามออกมาเหมือนสต ั ว์อสูร

ผังป๋ อมองดูเย่ฟ่านอย่างเย็นชาก่อนทีจ
่ ะมองออกไปด ้านนอก
และทะยานขึน ่ ้องฟ้ า
้ สูท

"อย่ายุง่ กับเขา!" เย่ฟ่านคำรามออกมาด ้วยความโกรธ

"บูม"

ในเวลานีล
้ มพัดแรง ซากปรักหักพังทัง้ ทรายและโขดหินก็โหม
กระหน่ำขึน ่ ้องฟ้ า ผังป๋ อโบยบินอย่างบ ้าคลัง่ เข ้าสูซ
้ สูท ่ าก
ปรักหักพังพร ้อมกับซากศพมากมายทีด ่ น
ิ ตามเขาไปอย่าง
รวดเร็ว

หมอกสด ี ำกระจัดกระจายหายไป ท ้องฟ้ าและดวงดาวก็ปรากฏ

้ อีกครัง้ จากระยะไกลเย่ฟ่านสามารถมองเห็นผังป๋ อซงึ่ กำลัง
ขึน
โบยบินอยูบ ่ นท ้องฟ้ าและมีซากศพจำนวนมากมายทีต่ ด
ิ ตามเขา
อยูข่ ้างหลัง

“ผังป๋ อ!”
 ้ โดยไร ้ซงึ่
เย่ฟ่านตะโกนไล่หลังในขณะทีว่ งิ่ ตามไปในทิศทางนัน
ความหวาดกลัว

เพียงแต่ความเร็วของผังป๋ อน่าเหลือเชอ ื่ มากเกินไป ความเร็ว

ระดับนีย
้ งั มากกว่าผู ้อาวุโสทีข ั ดิส
่ รี่ ุ ้งศก ิ ธิเ์ สย
์ ท ี อีก ซงึ่ มันทำให ้
เย่ฟ่านถูกทิง้ ห่างจนไม่สามารถไล่ตามทันในเวลาเพียงไม่กล ี่ ม
หายใจ

หลังจากทีผ่ ังป๋ อถูกสงิ่ มีชวี ต

ิ แปลกประหลาดยึดครองร่างกาย
ชวี ต
ิ และความตายของเขาก็คาดเดาไม่ได ้ ในตอนนีเ้ ย่ฟ่านเต็ม
ไปด ้วยความกังวลแต่เขาก็ไม่รู ้จะไล่ตามได ้อย่างไร

ข ้างหน ้าว่างเปล่าและมีอน ั ตรายมากมายขวางทางอยู่ เย่ฟ่านไม่

มีทางเลือกอืน ่ ากปรักหักพังอย่างชาๆและ
่ ได ้แต่เดินเข ้าสูซ ้
ภาวนาให ้ผังป๋ อยังคงมีชวี ต ิ อยู่

เมือ
่ ถึงเวลาดึกเย่ฟ่านก็ไม่รู ้ว่าเขาเดินไปได ้กีล
่ แ
ี้ ล ้ว และในทีส
่ ด
ุ
เขาก็เข ้าใกล ้สว่ นทีล
่ ก
ึ ทีส
่ ด
ุ ของซากปรักหักพัง

เสย ี งทือ ่ ๆทีน

่ ย
ี่ งิ่ มีพลังมากขึน
้ และมันก็ดงั ขึน ี ง
้ เป็ นครัง้ คราว เสย
นีม
้ นั เป็ นเสยี งเต ้นของหัวใจอย่างไม่ผด ิ เพีย
้ น ใบหน ้าของ
เย่ฟ่านก็ขาวโพลน สา่ ยไปมา และร่างกายของเขาแทบจะไม่
สามารถยืนอยูไ่ ด ้

ป่ าทีน
่ ล
ี่ ก
ึ ลับซบ ั ซอนขึ
้ น ้ เรือ
่ ยๆในขณะทีอ ่ าคารของซาก
ปรักหักพังก็มม ี ากมายเชน ่ กัน แต่ทน
ี่ ่าแปลกใจคือมันไม่ได ้ขาด
พลังแห่งชวี ต ิ มิหนำซ้ำปราณแห่งจิตวิญญาณยังมีมากมาย
มหาศาล
"บูม"

ี งจากซากปรักหักพังยังคงดังออกมาไม่หยุด เย่ฟ่านปี นขึน

เสย ้
ไปบนภูเขาสูงและมองไปข ้างหน ้า "สว่ นทีล
่ ก
ึ ทีส
่ ด
ุ ของซาก
ปรักหักพัง" อยูต
่ รงหน ้าเขา

แม ้ว่าอาคารโบราณทีอ ่ ยูด
่ ้านหน ้าของเขานีจ
้ ะพังทลายไปหมด
แล ้ว แต่ความหนาแน่นของมันก็สามารถเห็นได ้อย่างชด ั เจนว่า
เมือ
่ ครัง้ อดีตมีความรุง่ เรืองมากแค่ไหน

สงิ่ ทีน
่ ่าทึง่ ทีส่ ด ุ คืออาคารโบราณทีไ่ ม่มท ี ส
ี่ นิ้ สุดล ้อมรอบไปด ้วย
ภูเขาไฟ ทีซ ่ งึ่ ตอนนีย้ งั คงปะทุอยูแ
่ ละมีหน ิ หนืดกลิง้ อยูภ
่ ายใน
หลุมลึกนัน ้

แม ้พวกมันจะยังไม่ไหลออกมาแต่กส ็ ร ้างความหวาดหวัน
่ ให ้กับ
เย่ฟ่านราวกับว่าเขากำลังเดินอยูใ่ นนรกบนดิน

ื่ ด ้วย
เย่ฟ่านตกใจมากในขณะนีเ้ พราะเขาเห็นภาพทีเ่ หลือเชอ
หินหนืดทีพ
่ ลุง่ พล่าน กลับปรากฏวังโบราณอันงดงามในปล่อง
ภูเขาไฟก็ลอยขึน ้ ๆลงๆเป็ นครัง้ คราว

"บูม"

เสยี งทือ
่ ๆดังมาจากด ้านในของภูเขาไฟ หรือจำเพาะเจาะจงก็คอ ื
วิหารโบราณทีล ั เจนสามารถ
่ อยอยูใ่ นหินหนืด มันรุง่ โรจน์และชด
มองเห็นได ้ว่าวิหารโบราณนีเ้ ก่าแก่มากแค่ไหน
อาคารโบราณทีอ ่ ยูใ่ นหินหนืดนัน ้ มีขนาดกว ้างประมาณห ้าวา มัน
สอ่ งแสงสท ี องและมีมา่ นแสงป้ องกันอยูร่ อบๆ และทีอ ่ ยูด
่ ้านข ้าง
นัน้ คือนกสายฟ้ าทีเ่ คยต่อสูกั้ บวานรเกล็ดเมือ
่ สองวันก่อน

ไม่คด
ิ ว่าจุดจบของราชาอสูรผู ้ยิง่ ใหญ่จะมาลงเอยในบ่อหินหนืด
แบบนี้

นกสายฟ้ าเป็ นนกทีด ๋ งิ เฟิ งกล่าวว่า

่ รุ ้ายอย่างแท ้จริง ผู ้อาวุโสอูช
แม ้ว่าเขาจะได ้พบกับมัน เขาทำได ้เพียงหลบซอ ่ นตัวเพือ ่ ไม่ให ้
มันพบตัวเขาเท่านัน้

แน่นอนว่านกสายฟ้ าไม่ใชส ่ งิ่ มีชวี ต

ิ ตัวเดียวทีอ
่ ยูใ่ นปล่อง
ภูเขาไฟ ยังมีสตั ว์อสูรอีกมากมายกว่าสามสบ ิ ตัวซงึ่ เย่ฟ่านไม่
ื่ มาก่อนบ ้างก็นอนตายบ ้างก็ยงั มีชวี ต
เคยได ้ยินชอ ิ อยู่

ตอนนีส้ ายตาของเย่ฟ่านจับจ ้องไปยังตะขาบปี กสเี งินหนาเท่า

แขนและยาวสองวา ทัง้ ตัวก็วาววับเหมือนหล่อขึน ้ จากเงิน
บริสท
ุ ธิ์ มันนอนอยูใ่ นซากปรักหักพังเงียบๆและเย่ฟ่านแน่ใจว่า
มันยังคงมีชวี ต
ิ อยู่

นอกจากนีย ั ว์ร ้ายอย่างวัวหัวสงิ โตทีม

้ งั มีสต ่ ค ิ
ี วามสูงมากกว่าสบ
วา มันตัง้ ตระหง่านเหมือนเนินเขาในซากปรักหักพังและยัง
ครอบครองพืน ้ ทีข
่ นาดใหญ่

สงิ่ มีชวี ต
ิ ทีน
่ ่าสยดสยองเกือบยีส ิ ตัวนัน
่ บ ้ เพียงพอทีจ
่ ะแสดง
ความลึกลับทีน ่ ่ากลัวของซากปรักหักพัง ในตอนนีพ ้ วกมันยังคง
มีชวี ติ อยูแ่ ละสายตาของพวกมันก็จับจ ้องไปยังวิหารโบราณซงึ่
กำลังลอยอยูใ่ นหินหนืดสแ ี ดงเข ้ม
และในเวลานี้ ในทีส ุ เย่ฟ่านก็พบผังป๋ อซงึ่ ยืนอยูท
่ ด ่ า่ มกลางซาก
ปรักหักพังใต ้ภูเขาไฟ ในขณะนีผ ๋ งิ เฟิ งและผู ้อาวุโสอีก
้ ู ้อาวุโสอูช
หลายคนล ้อมรอบเขาไว ้

แม ้ว่าผู ้อาวุโสเหล่านัน
้ จะไม่ได ้ลงมือโจมตีแต่ดล
ู ก
ั ษณะท่าทาง
พวกเขาน่าจะพยายามจับตัวผังป๋ ออยู่

ในบริเวณนีม้ ผ ี ู ้อาวุโสของหลิงซูต่ งเทียนเกือบยีส

่ บิ คน และ
จำนวนสต ั ว์ร ้ายเหล่านัน ้ เกือบจะเท่าๆกัน เรียกได ้ว่าทัง้ สองฝ่ าย
ต่างมีความแข็งแกร่งมาก

"นั่นคือ……"

ทันใดนัน ึ ตกตะลึงเล็กน ้อยเพราะในเวลานีม

้ เย่ฟ่านรู ้สก ้ ใี ครบาง
คนกำลังยืนอยูใ่ นปากปล่องภูเขาไฟด ้วย ชายคนนีส ้ งู กว่าหนึง่ วา
และทัว่ ร่างกายของเขาก็เต็มไปด ้วยเกล็ดแผ่นใหญ่ทส ่ งแสง
ี่ อ
ระยิบระยับ

ทีด
่ ้านข ้างของเขามีหญิงสาวคนหนึง่ นางไม่มแ
ี ขนแต่มป
ี ี กขนาด
ใหญ่งอกออกมาทางด ้านหลัง นอกจากนีผ ้ มยาวของนางยังเป็ น
เหมือนผ ้าไหมสท ี องเปล่งประกาย

นอกจากนีย ้ งั มีงย
ู ก
ั ษ์ ตวั หนึง่ ทีม
่ ส
ี ที องทัง้ ร่าง สงิ่ ทีน
่ ่าแปลก
ประหลาดก็คอ ื แม ้ว่ามันจะมีรา่ งกายเป็ นงูแต่มน ั ก็มขี าสข ี่ ้างซงึ่ มี
่ หลมคม สงิ่ มีชวี ต
กรงเล็บทีแ ิ ตัวนีน
้ ่าจะเป็ นอสูรเจียวในตำนาน

หัวใจของเย่ฟ่านอึดอัด เขาคิดทันทีวา่ นีค ื สงิ่ มีชวี ต

่ อ ิ เหล่านีน
้ ่าจะ
เป็ นอสูรในตำนาน ซงึ่ สามารถแปลงร่างเป็ นคนได ้
“อะไร!”

เย่ฟ่านตกใจอีกครัง้ เขาพบว่าอีกด ้านหนึง่ ของภูเขาไฟมีสต ั ว์

ประหลาดตัวใหญ่ทน ั อีกสามตัว หนึง่ ในนัน
ี่ ่าสงสย ้ มีขนาดใหญ่
มากเขามีรา่ งกายเหมือนมนุษย์ทน ี่ ่าจะสูงมากกว่าสองวาและมี
เขาขนาดใหญ่คห ู่ นึง่ บนศรี ษะ

พร ้อมกันนัน ้ เย่ฟ่านยังได ้ค ้นพบมนุษย์อก ี่ รือห ้าคนซงึ่ น่าจะ

ี สห
เป็ นผู ้อาวุโสสูงสุดของหลิงซูตงเทียนซงึ่ เย่ฟ่านเคยมองเห็น
พวกเขามาก่อนในระยะไกล

จากลักษณะท่าทางการยืนของทุกคนแล ้วเห็นได ้ชด ั ว่าเป็ นการ

แบ่งระดับตามความแข็งแกร่ง พวกผู ้อาวุโสยีส ิ คนน่าจะมีระดับ
่ บ
ี บ
สูงสก ิ ตัวทีอ
ั อสูรหลายสบ ่ ยูใ่ นบริเวณนี้

ในขณะทีผ ่ ู ้อาวุโสผมหงอกขาวห ้าคนนัน ้ ก็ดเู หมือนเตรียมพร ้อม

ทีจ
่ ะลงมือกับสต ั ว์อสูรทีส
่ ามารถแปลงกายเป็ นมนุษย์

้ ายตาของทุกคนจับจ ้องไปยังวิหารโบราณซงึ่ กำลังลอย

ตอนนีส
ไปลอยมาภายในหินหนืด

สถานการณ์นเี้ กิดขึน ้ มาสองวันติดต่อกันแล ้ว และตามการคาด

หมายของพวกเขาความเปลีย ่ นแปลงทีย ่ งิ่ ใหญ่ทส
ี่ ด
ุ น่าจะเกิด
ขึน
้ ในวันพรุง่ นีอ
้ ย่างแน่นอน
63 - สุสานจักรพรรดิปีศาจ

ผู ้อาวุโสหลายคนจากหลิงซูต ่ งเทียนพยายามจับตัวผังป๋ อ ร่าง

ของผู ้อาวุโสคนหนึง่ ลุกเป็ นไฟสแ ี ดงและเปลีย
่ นร่างกายของตัว
เองให ้กลายเป็ นตาข่ายสแ ี ดงเข ้ม

ตาข่ายนัน้ ใสดุจผลึกมีแสงสแ ี ดงสดถูกปลดปล่อยออกมาอย่าง

เจิดจ ้าและปิ ดกัน
้ ไม่ให ้ผังป๋ อสามารถดิน้ รนหนีไปได ้

ในเวลานีผ
้ ังป๋ อไม่มส
ี ติโดยสมบูรณ์ ใบหน ้าของเขาว่างเปล่า แต่
ดวงตาของเขาเป็ นสเี ขียว เขาเหยียดมือออกและพยายามฉีด
ี ดงให ้ขาดเป็ นชน
ตาข่ายสแ ิ้ ๆ

ร่างของผู ้อาวุโสอีกคนเปล่งแสงสม ี ว่ งและกระจกสม ี ว่ งก็ปรากฏ

ขึน้ ในมือของเขา เขาสอ ่ งมันลงไปทีร่ า่ งกายของผังป๋ อในขณะ
เดียวกันหมอกสม ี ว่ งก็เหมือนจะพยายามขับไล่สงิ่ ชวั่ ร ้ายทีอ
่ ยูใ่ น
ร่างกายผังป๋ อออกไป

"แปรง!"

ตาข่ายสแ ี ดงขนาดใหญ่ตกลงไปอย่างราบรืน ่ ปกคลุมผังป๋ อไว ้

ภายใน ในเวลานีผ ๋ งิ เฟิ งก ้าวไปข ้างหน ้านิว้ ชข
้ ู ้อาวุโสอูช ี้ องเขา
่ ล ้วชไี้ ปทีผ
เป็ นเหมือนกระบีแ ่ ังป๋ อก่อนจะปิ ดผนึกเขาด ้วยพลัง
ศกั ดิส ิ ธิ์
์ ท

เย่ฟ่านเป็ นห่วงผังป๋ อมากแต่เมือ

่ เห็นว่าผู ้อาวุโสหลายคน
สามารถจับตัวผังป๋ อได ้สำเร็จ ในทีส ่ ด
ุ เย่ฟ่านก็เผยรอยยิม
้ และ
ถอนหายใจอย่างโล่งอก
"บูม"

ี งทุ ้มดังมาจากปากปล่องอีกครัง้ คราวนีเ้ ย่ฟ่านได ้เตรียมทีจ

เสย ่ ะ
ใชวิ้ ธล
ี ก
ึ ลับทีบ
่ น
ั ทึกไว ้ในตำราเต๋าจิงแล ้ว

ทันใดนัน้ แสงสที องในทะเลแห่งความทุกข์กไ ่ วั ใจของ

็ หลเข ้าสูห
ึ เจ็บปวดทีค
เย่ฟ่าน ทำให ้ความรู ้สก ่ วรจะได ้รับอย่างมากมาย
มหาศาลอ่อนลงไปอย่างเทียบไม่ตด ิ กับครัง้ ก่อน

เย่ฟ่านให ้ความสนใจสงั เกตและพบว่าสต ั ว์อสูรทีด

่ รุ ้ายเหล่านีต
้ วั
ั่ โดยไม่ได ้ตัง้ ใจและผู ้อาวุโสหลายสบ
สน ิ คนในหลิงซูต ่ งเทียน
ต่างก็แข็งทือ
่ และได ้รับผลกระทบไม่มากก็น ้อย

สงิ่ นีท
้ ำให ้เขาประหลาดใจเป็ นอย่างมาก ตามปกติแล ้วสงิ่ มีชวี ต ิ
ทีแ
่ ข็งแกร่งอย่างพวกเขาไม่ควรได ้รับผลกระทบใด หรือว่าทีเ่ ขา
สามารถต ้านทานเสย ี งนีอ
้ าจเป็ นเพราะว่าเขาและผังป๋ อได ้กิน
ผลไม ้ศก ั ดิส ิ ธิแ
์ ท ์ ละดืม ั ดิส
่ น้ำพุศก ิ ธิเ์ ข ้าไป
์ ท

หรือว่าร่างกายของพวกเขาจะถูกสร ้างขึน
้ มาใหม่จริงๆ? และ
ดูเหมือนว่ารากฐานทีส ่ ำคัญของพวกเขาจะแข็งแกร่งยิง่ กว่าผู ้
อาวุโสเจ ้าสำนักด ้วยซ้ำ

"บูม" "บูม" "บูม"

ี งอู ้อีด
มีเสย ้ อีกสามชุดในชว่ งเวลาสน
้ งั ขึน ั ้ ๆ หินหนืดในปล่อง
ภูเขาไฟปั่ นป่ วน และแสงจ ้าพุง่ ขึน ่ ้องฟ้ าทำให ้กลางคืนทีม
้ สูท ่ ด
ื
มิดสอ่ งสว่างราวกับเวลากลางวัน
ในขณะนีห ้ นิ หนืดไหลออกมาจากปล่อง และวิหารโบราณอัน
รุง่ โรจน์กล็ อยขึน ้ มาโดยตรงเผยให ้เห็นลมหายใจอันแรงกล ้า
ของสงิ่ มีชวี ติ ทีอ
่ ยูภ
่ ายในวิหาร

บนภูเขาไฟ ผู ้อาวุโสเจ ้าสำนักหลิงซูต

่ งเทียนและผู ้อาวุโสทัง้ ส ี่
้ ในอีกด ้านหนึง่ สต
ต่างก็ก ้าวไปข ้างหน ้าอย่างชาๆ ั ว์ประหลาดที่
โตเต็มวัยหลายตัวก็ก ้าวไปข ้างหน ้าพร ้อมกันโดยไม่ไม่ได ้หวาด
กลัวต่อหินหนืดว่าจะพุง่ ออกมาหรือไม่

สายตาของพวกเขาจ ้องไปทีว่ ห
ิ ารโบราณครูห
่ นึง่ ก่อนทีพ
่ วก
เขาจะไปถึงปากปล่องและกวาดสายตาไปยังผู ้ฝึ กฝนชาวมนุษย์
หลายคนทีอ่ ยูด
่ ้านหน ้า

ในหมูพ
่ วกเขาชายร่างใหญ่ทม ี ขนซงึ่ ปกคลุมไปด ้วยเกล็ด
ี่ แ
ตะโกนใสเ่ จ ้าสำนักหลิงซูต
่ งเทียนว่า

"พวกมนุษย์พวกเจ ้าทำเกินไป ซากปรักหักพังดัง้ เดิมถูกแบ่ง

ออกเป็ นสองสว่ น เจ ้ามีหลิงซูต ่ งเทียนเป็ นสมบัตข
ิ องพวกเจ ้าอยู่
แล ้ว และตอนนีพ ้ วกเจ ้าบุกเข ้ามาในดินแดนของเรา หรือว่าพวก
เจ ้าต ้องการจะก่อสงครามขึน ้ "

ไม่ไกลนักชายร่างยักษ์ ทม
ี่ ค
ี วามสูงสองวาและเขาคูห
่ นึง่ อยูบ
่ น
หัวก็ตะโกนด ้วยความโกรธแค ้นว่า

“หากพวกเจ ้าต ้องการสงครามก็ยอ่ มได ้ ถ ้านิว้ ใดนิว้ หนึง่ ของ

พวกเจ ้าแต่ต ้องลงบนวิหารโบราณนี้ อย่าหาว่าพวกเราโหดเหีย ้ ม
ก็แล ้วกัน!”
ผู ้อาวุโสเจ ้าสำนักหลิงซูต
่ งเทียนและผู ้อาวุโสทัง้ สไี่ ม่ได ้แสดง
ความหวาดกลัว หนึง่ ในนัน ้ ก ้าวไปข ้างหน ้าและพูดว่า

“ซากปรักหักพังแห่งนีค ้ อ
ื ดินแดนบรรพบุรษุ ของพวกเรา พวก
เรามาทีน่ กี่ เ็ พือ
่ เก็บเกีย
่ วผลประโยชน์ทบ ี่ รรพบุรษ
ุ ทิง้ ไว ้
บรรพบุรษ ุ ของพวกเจ ้าสามารถสร ้างสงิ่ ก่อสร ้างได ้หรืออย่างไร
ถึงห ้ามพวกเราไม่ให ้มาทีน ่ ?
ี่ ”

“ซากปรักหักพังดึกดำบรรพ์นเี้ ป็ นทีอ ่ ยูอ ั ของเรา และโดย

่ าศย
ธรรมชาติแล ้ว สมบัตท
ิ เี่ กิดขึน
้ ทีน
่ ย
ี่ อ
่ มเป็ นของเราเชน ่ กัน!”

เด็กสาวไร ้แขนทีม
่ ผ ี องกล่าวด ้วยเสย
ี มยาวสท ี งเยือกเย็นว่า

“ถ ้าพวกเจ ้าต ้องการสงครามพวกเราก็ยน

ิ ดีเสมอ!”

“นีค
่ อ
ื ซากปรักหักพังทีเ่ ผ่าพันธุม
์ นุษย์ของข ้าทิง้ ไว ้ พวกเจ ้าเพิง่
ั มันแล ้วพวกเจ ้าจะอ ้างสท
เข ้ามาอาศย ิ ธิส
์ ถานทีแ ่ ห่งนีไ
้ ด ้หรือ?”

เจ ้าสำนักหลิงซูต
่ งเทียนเกล่าขึน
้ มาเบาๆ แม ้ว่าคำพูดจะสงบแต่
ก็แสดงให ้เห็นว่าพร ้อมทีจ
่ ะลงมือได ้ตลอดเวลา

“บรรพบุรษ ุ ของเจียวของข ้าเคยกล่าวไว ้ ทีน ่ ไ ่ ้านเกิดของ

ี่ ม่ใชบ
เผ่าพันธุม ์ นุษย์ของเจ ้า แต่เป็ นเมืองหลวงของอาณาจักรปี ศาจ
สงิ่ ทีเ่ จ ้ากล่าวนัน
้ กำลังหลอกลวงใครอยู? ่ ”

เจียวเฒ่าทีม ่ ข
ี าและกรงเล็บ แม ้จะไม่ได ้แปลงร่างเป็ นมนุษย์ แต่
ก็พดู ได ้เต็มปากว่าความแข็งแกร่งของมันไม่ได ้ด ้อยกว่าคนอืน ่ ๆ
มันแค่ไม่สนใจทีจ ่ ะแปลงเป็ นมนุษย์เท่านัน
้
“เป็ นไปไม่ได ้ อาคารทัง้ หมดทีน ่ ถ
ี่ ก
ู สร ้างขึน
้ จากอารยธรรมของ
มนุษย์แล ้วจะมีความเกีย ่ วข ้องกับปี ศาจได ้อย่างไร”

ผู ้อาวุโสไท่ซา่ งของหลิงซูต
่ งเทียนถาม ต่างฝ่ ายต่างโต ้เถียงกัน
โดยไม่ยอมแพ ้ ทุกสงิ่ ทุกอย่างก็เพือ
่ วิหารโบราณทีอ ่ ยูใ่ น
หินหนืดนัน ้

"บูม"

เสย ี งทุ ้มดังขึน

้ เป็ นครัง้ คราวในวิหารโบราณ แม ้ว่าพวกเขาจะเป็ น
ปี ศาจตัวใหญ่หลายตัวและผู ้อาวุโสสูงสุดของหลิงซูต ่ งเทียน แต่
ใบหน ้าของพวกเขาก็บด ิ เบีย
้ วอย่างยิง่ และดูเหมือนจะได ้รับ
บาดเจ็บขึน ้ มาแล ้วด ้วย

ี ดงทีผ
หินหนืดทีเ่ ดือดพล่าน สแ ่ ด
ิ ปกติหลัง่ ไหลออกมาอย่างต่อ
เนือ
่ งราวกับเลือดสด วิหารโบราณอันรุง่ โรจน์คอ่ ยๆลอยสูงขึน
้
และแทบจะโผล่พ ้นปากปล่องภูเขาไฟแล ้ว

ปี ศาจตัวใหญ่กำลังจะก ้าวไปข ้างหน ้า แต่เจียวเฒ่าหยุดเขาไว ้

และพูดว่า

"พวกเรารอมาสองสามวันแล ้ว รออีกสก ั หน่อยจะเป็ นไรไป

ปล่อยให ้มันทำลายผนึกโบราณของทีน ิ้ ก่อน อย่าเพิง่
่ ใี่ ห ้หมดสน
ยืน ่ นัน
่ มือเข ้าไปไม่เชน ้ เจ ้าจะได ้รับอันตราย"

“แต่เหยาเหวินนีม
่ น
ั เป็ นของวิเศษของเผ่าพันธุป ์ ี ศาจเรา เจ ้าไม่
เห็นอักขระโบราณทีถ ่ กู สลักไว ้หรือ!” ในขณะนีช้ ายร่างยักษ์ ทมี่ ี
สองเขาตะโกนออกมาโดยไม่สามารถข่มกลัน ้
 ิ ม
“ดูสน ี่ น
ั คืออักขระของจักรพรรดิปีศาจ มันเป็ นสมบัตท
ิ ต
ี่ กทอด
จากจักรพรรดิปีศาจนั่นเอง!”

วิหารโบราณทัง้ หมดทำด ้วยหยกห ้าส ี รูปลักษณ์ของมันมีความ

สดใสและรุง่ โรจน์ทงั ้ ยังดูศกั ดิส ิ ธิเ์ ป็ นอย่างมาก มีอก
์ ท ั ขระ
โบราณหลายตัวสลักอยูว่ ห ิ ารโบราณ

บางตัวมีรปู ร่างเหมือนมังกรหรือหงสเ์ พลิง และบางตัวมีลก

ั ษณะ
คล ้ายเต่าสดี ำรวมไปถึงอาชาของอดีตจักรพรรดิปีศาจ

“มนุษย์เอ๋ยความลับของเรือ ่ งนีถ
้ ก
ู เปิ ดเผยออกมาแล ้ว นีเ่ ป็ น
สมบัตข ิ องจักรพรรดิปีศาจไม่มค ี วามเกีย ่ วข ้องกับเผ่าพันธุม
์ นุษย์
่ วั ไปได ้แล ้ว”
เจ ้า คราวนีใ้ สห

ในเวลานีว้ ห
ิ ารโบราณสอ่ งแสงสว่าง เผยให ้เห็นลมหายใจอัน
ตระการตาและงดงามพร ้อมกับปลดปล่อยภาพธรรมของเซย ี น
มากมายปรากฏขึน ้ มา

ผู ้อาวุโสเจ ้าสำนักหลิงซูต่ งเทียนไม่ได ้สนใจพวกเขา ใบหน ้า

ของเขาเปลีย ่ นไปเล็กน ้อยจากนัน ้ จึงจ ้องไปทีว่ ห
ิ ารโบราณอย่าง
ระมัดระวัง และในทีส ่ ด
ุ ก็เขาก็ร ้องออกมาด ้วยความตืน ่ เต ้น

"ข ้ารู ้แล ้ว นีเ่ ป็ นหลุมศพของตงหวงเหยาซู หลุมศพของ

จักรพรรดิรส ี อร์ทโบราณ!"

ปี ศาจตัวใหญ่หลายตัวได ้ยินสงิ่ นีก

้ ม
็ ใี บหน ้าเปลีย่ นไปอย่าง
รุนแรง พวกเขาทัง้ หมดจ ้องมองทีว่ ห ิ ารโบราณห ้าสใี นขณะทีเ่ ฝ้ า
ระวังไม่ให ้มนุษย์แย่งชงิ ของวิเศษชน ิ้ นีไ
้ ปได ้
เจียวเฒ่ายืนตัวตรงยืน ่ ครึง่ ตัวไปข ้างหน ้าด ้วยท่าทางทีส
่ ง่างาม
และในทีส ่ ด ั่
ุ ก็ตวั สน

"มันเป็ นสุสานของจักรพรรดิปีศาจของข ้าจริงๆ มันตรงกับสงิ่ ที่

บรรพบุรษ ุ เคยกล่าวไว ้!"

ไม่มใี ครคิดว่าวิหารโบราณทีท ่ ำจากหยกห ้าสจ ี ะเป็ นสุสานของ

จักรพรรดิองค์สด ุ ท ้ายของเผ่าปี ศาจ มันถูกฝั งลึกอยูใ่ ต ้ภูเขาไฟ
จนถึงวันนี้ ผนึกของมันถึงได ้คลายออกและปรากฏตัวสูโ่ ลก

“จักรพรรดิผู ้ยิง่ ใหญ่องค์สด ุ ท ้ายของตงหวงทีร่ วมกลุม ่ ปี ศาจเป็ น

หนึง่ เดียว แท ้ทีจ ่ ริงแล ้วมันเป็ นสุสานของเขาจริงๆ!” เจ ้าสำนัก
หลิงซูต ่ งเทียนพึมพำกับตัวเอง สห ี น ้าของเขาดูมน
ึ งงเล็กน ้อย

ั ว์ประหลาดตัวใหญ่กต
สต ็ วาดออกไปตรงๆว่า

่ พวกเจ ้ารู ้แล ้วว่าของสงิ่ นีเ้ ป็ นสงิ่ ทีต

“ในเมือ ่ กทอดจากบรรพบุรษ ุ
ปี ศาจพวกเจ ้าก็ถอยไปได ้แล ้ว เรือ ่ งนีไ ้ ม่มคี วามเกีย
่ วข ้องกับ
พวกเจ ้า”

พวกมันทัง้ หมดระเบิดพลังศกั ดิส

์ ทิ ธิท
์ ไี่ ม่มใี ครเทียบได ้ออกมา
ในขณะเดียวกันไอปี ศาจสด ี ำก็ลอ่ งลอยขึน ้ สูท่ ้องฟ้ าเป็ นเหมือน
กลุม
่ เมฆทมิฬ

เจ ้าสำนักหลิงซูต
่ งเทียนหันกลับมามองปี ศาจหลายตัวด ้วยความ
ตืน
่ เต ้นและตะโกนออกมาว่า
 "แม ้ว่าทีน
่ จ
ี่ ะเป็ นหลุมฝั งศพของจักรพรรดิปีศาจ แต่สมบัตข ิ อง
เผ่าพันธุม์ นุษย์ของเราก็อยูใ่ นนัน
้ อย่างแน่นอน เรือ
่ งนีพ
้ วกเจ ้าไม่
สามารถปฏิเสธได ้"

“ไร ้สาระ หลุมฝั งศพของจักรพรรดิปีศาจของข ้าจะมีสมบัตข ิ อง

เผ่าพันธุม ั ว่าพวกเจ ้าต ้องการ
์ นุษย์ของเจ ้าได ้อย่างไร เห็นได ้ชด
ขโมยหลุมศพของจักรพรรดิปีศาจไป!”

ั ว์ประหลาดผู ้ยิง่ ใหญ่หลายตัวแสดงความโกรธและก ้าวไป

สต
่ ะลงมือต่อสูกั้ บผู ้อาวุโสของหลิงซู่
ข ้างหน ้า และเตรียมพร ้อมทีจ
ตงเทียนตลอดเวลา

เจ ้าสำนักหลิงซูต
่ งเทียนกลับมาสงบสติอารมณ์และพูดว่า

“ทัง้ หมดทีข
่ ้าได ้พูดไปคือข ้อเท็จจริง ในอดีตจักรพรรดิปีศาจผู ้
ยิง่ ใหญ่ของตงหวงคือผู ้นำสูงสุดของดินแดนแถบนี้ เขารวมเผ่า
ปี ศาจทีแ่ ตกแยกเป็ นเวลาหลายหมืน ่ ปี และเป็ นภัยคุกคามอย่าง
ร ้ายแรงต่อมนุษย์ในตงหวง

ในชว่ งเวลานัน
้ หนึง่ ในสมบัตล
ิ ้ำค่ามากทีส ่ ด
ุ ของชาวตงหวงได ้
สูญหายไปและพวกเรารู ้ว่าสมบัตช ิ้ นีต
ิ น ้ กไปอยูใ่ นมือของ
จักรพรรดิปีศาจ

นั่นคือตำราเต๋าจิงคัมภีรโ์ บราณทีย่ งิ่ ใหญ่ทส

ี่ ด
ุ ของตงหวงรวมไป
ถึงของพิเศษอืน ่ ๆ และในวันนีพ
้ วกเราค ้นพบมันแล ้ว หากพวก
เจ ้าไม่คน
ื มันมาพวกเราก็พร ้อมทีจ่ ะทำสงครามได ้ทุกเมือ ่ !"

ทันทีทค
ี่ ำพูดนีอ
้ อกมาปี ศาจทัง้ หมดทีอ ่ ยูใ่ นบริเวณก็ไม่มค
ี ำพูด
จะกล่าว เพราะพวกเขารู ้ดีอยูแ
่ ล ้วว่านีค
่ อื เรือ
่ งจริง
แต่แม ้ว่าพวกเขาจะไม่สามารถฝึ กฝนคัมภีรอ ์ มตะเล่มนีไ
้ ด ้ พวก
เขาก็ไม่มวี น ั ยอมให ้มันตกไปอยูใ่ นมือของมนุษย์และก่อให ้เกิด
ภัยพิบตั ติ อ่ เผ่าพันธุป ์ ี ศาจอย่างแน่นอน ดังนัน
้ พวกมันจึงระเบิด
พลังศกั ดิส ์ ท ิ ธิท
์ อ
ี่ ยูใ่ นตัวออกมา

ผู ้อาวุโสของหลิงซูต ่ งเทียนก็ไม่ได ้มีความกลัวทีจ ้ น

่ ะต่อสูเช ่ กัน
ในเวลานีพ ้
้ วกเขาก ้าวไปข ้างหน ้าอย่างชาๆและระเบิ ดพลัง
ั ดิส
ศก ์ ทิ ธิท
์ ท
ี่ รงพลังทีส
่ ด
ุ ออกมา

"บูม"

ในเวลานีส้ ตั ว์อสูรมากมายทีอ ่ ยูใ่ นบริเวณรอบรอบต่างก็ระเบิด

ั ดิส
พลังศก ์ ทิ ธิอ ่ เดียวกัน นั่นรวมไปถึงผู ้อาวุโสจาก
์ อกมาเชน
่ งเทียนทัง้ หมด
หลิงซูต

ในระยะไกลเย่ฟ่านได ้เห็นทัง้ หมดนีด ้ ้วยตาของเขาเอง เขารู ้สกึ

ไม่มน
ั่ คงในหัวใจ แต่เขาไม่มก ี ำลังทีจ
่ ะก ้าวไปข ้างหน ้าเพือ
่
แข่งขันและทำได ้เพียงเฝ้ าดูอย่างเงียบๆทีน ่ ี่
64 - การเต ้นของหัวใจ

ในบริเวณอาคารโบราณใต ้ภูเขาไฟ สายรุ ้งอันศก ั ดิส ิ ธิก

์ ท ์ ล
็ อยขึน ้
ไปบนท ้องฟ้ า แสงศก ั ดิส ิ ธิส
์ ท ่ งยามค่ำคืนทำให ้สถานทีแ
์ อ ่ ห่งนี้
ไม่ได ้มืดมิดอย่างทีค
่ วรจะเป็ น

เย่ฟ่านซอ ่ นตัวอย่างเงียบๆเพราะกลัวว่าจะมีใครรู ้ว่าเขาอยูท

่ น
ี่ ี่
หากเป็ นผู ้อาวุโสในสำนักก็ยงั พอถูไถไปได ้ แต่หากเป็ นอสูร
พวกนัน ้ ชวี ต
ิ เขาคงถูกเก็บเกีย
่ วไปในทันที

"แปรง!"

๋ งิ เฟิ งกระโดดไปทีภ
ผู ้อาวุโสอูช ่ เู ขาอีกลูก เขาวางผังป๋ อไว ้ในที่
ลับแล ้วรีบบินขึน ่ ้องฟ้ าเพือ
้ สูท ่ ร่วมกับคนอืน ่ ๆในการแย่งชงิ คัมภีร ์
อมตะซงึ่ อยูใ่ นวิหารโบราณสท ี องนี้

เย่ฟ่านหันหลังและวิง่ กลับไปอย่างรวดเร็ว ในขณะนีผ้ ังป๋ อถูก

ผนึกโดยผู ้อาวุโสหลายคนในหลิงซูต ่ งเทียน ดวงตาของเขาปิ ด
ลง ร่างกายของเขาแข็งทือ ่ เขาไม่สามารถเคลือ่ นไหวได ้

ั ้ ผลึกของแสงสฟ
มีชน ี ้ าบนร่างกายของเขา ใบหน ้าของเขาผิด
ปกติ และมีแสงสฟ ี ้ าจางๆไหลเวียนอยูก ่ บ
ั ร่างกายของเขาตลอด
เวลา

“อะไรเข ้าไปในร่างกายของเขากันแน่?”
 ั ผัสร่างของผังป๋ อ ท ้ายทีส
เย่ฟ่านไม่กล ้าสม ่ ด
ุ เขาก็ถก
ู ผนึกโดยผู ้
อาวุโสหลายคน และพลังของเขาก็ผันผวนและอาจจะเสย ี ชวี ต
ิ
ได ้ตลอดเวลา

ณ เวลานี้ บรรยากาศของปล่องภูเขาไฟตึงเครียดอย่างยิง่ ผู ้
ฝึ กฝนทีเ่ ป็ นมนุษย์เผชญิ หน ้ากลุม
่ อสูร ทัง้ สองฝ่ ายต่างดิน
้ รน
ต่อสูกั้ น ต่างฝ่ ายต่างไม่ยอมแพ ้ และสงครามกำลังจะเริม ่ ต ้นขึน
้

เจียวเฒ่าซงึ่ สอ
่ งแสงด ้วยเกล็ดสแ ี ดงยืนตัวตรงเหมือนกำแพง
ใหญ่ให ้ความรู ้สกึ ถึงพลังทีน
่ ่าตกใจ มันตะโกนออกมาด ้วยความ
โกรธแค ้นว่า

"มนุษย์พวกเจ ้าฝ่ าฝื นข ้อกำหนดแล ้วบุกเข ้ามาในดินแดนของ

เรา ในวันนีพ
้ วกเจ ้าเตรียมพร ้อมจะทำสงครามใชห ่ รือไม่"

หัวหน ้าของเจ ้าสำนักหลิงซูต

่ งเทียนยังคงนิง่ สงบและกล่าวด ้วย
ความชอบธรรมว่า

"สมบัตข ิ องเผ่าพันธุม
์ นุษย์ตกไปอยูใ่ นมือของปี ศาจมาหลาย
หมืน ่ ปี ในวันนีพ ่ นัน
้ วกเจ ้าสมควรคืนมันให ้แก่เราไม่เชน ้ หากพวก
เจ ้าต ้องการสงครามพวกเราก็พร ้อมเสมอ”

หญิงสาวทีม
่ ป ี องคูน
ี ี กสท ่ ัน
้ ก็กล่าวขึน ี งอ่อนหวานว่า
้ ด ้วยเสย

"นีค่ อ ั ว่าพวก
ื หลุมฝั งศพของจักรพรรดิปีศาจของข ้า เห็นได ้ชด
เจ ้าต ้องการขโมยสมบัตข ิ องบรรพบุรษ
ุ เรา หรือพวกเจ ้าคิดว่า
เผ่าพันธุป์ ี ศาจของเราสามารถรังแกได ้ง่ายๆ!”

ผู ้อาวุโสเจ ้าสำนักหลิงซูต
่ งเทียนกล่าวด ้วยสห
ี น ้าเรียบเฉยว่า
 ่ นัน
"ถ ้าเชน ้ ก็เปิ ดวังโบราณขึน้ ต่อหน ้าทุกคน หากมันไม่มส
ี มบัต ิ
มนุษย์อย่างทีพ ่ วกเจ ้ากล่าวอ ้างพวกเราจะถอนตัวไปในทันที "

ชายร่างยักษ์ ทม
ี่ ส
ี องเขาและสูงสองวาก็เดินเข ้ามาแล ้วตวาดขึน
้
ว่า

"นีค
่ อ
ื หลุมศพของจักรพรรดิปีศาจ มันย่อมไม่มส ี มบัตมิ นุษย์
อย่างทีพ่ วกเจ ้ากล่าวอ ้าง แต่หลุมศพของจักรพรรดิปีศาจเราไม่
สามารถให ้มนุษย์อย่างพวกเจ ้ามองเห็นความลับได ้!”

บรรยากาศเริม
่ ตึงเครียดมากขึน
้ เรือ
่ ยๆ และทัง้ สองฝ่ ายไม่เต็มใจ
ทีจ
่ ะยอมถอยให ้กันและกัน เห็นได ้ชดั ว่าสงครามจะระเบิดขึน ้ ใน
ไม่ชา้

ั ว์ประหลาดตัวน ้อยพวกเจ ้าเอาแต่ใจเกินไปแล ้ว วันนีไ

“สต ้ ม่วา่ จะ
อย่างไรพวกเราต ้องเอาคำภีรอ
์ มตะกลับคืนไปอย่างแน่นอน”

ทัศนคติของเจ ้าสำนักหลิงซูต ่ งเทียนถูกกำหนดแล ้วและเขาก็

ั ดิส
ก ้าวไปข ้างหน ้าพร ้อมกับระเบิดพลังศก ิ ธิท
์ ท ์ งั ้ หมดในร่างกาย
ออกมา

้
“นีเ่ จ ้าบังคับให ้พวกเราสูเอง!”

หญิงสาวผมสท ี องก็ไม่น ้อยหน ้า ปี กของนางสะบัดขึน ่ ้องฟ้ า

้ สูท
กลายเป็ นลูกศรสที องนับพันยิงไปข ้างหน ้า
เจ ้าสำนักหลิงซูต ่ งเทียนโบกแขนเสอ ื้ ขนาดใหญ่ของเขาและ
ทันใดนัน ้ บอกสม ี ว่ งก็ปกคลุมทัว่ สถานทีพ ้ นนกส ี
่ ร ้อมกับบดขยีข
ทองทีอ ่ ยูด
่ ้านหน ้าจนแหลกละเอียดกลายเป็ นฝุ่ นผง

"ฆ่า!"

ี งของปี ศาจสาวเย็นชา แสงของร่างกายของนางกำลังเบ่ง

เสย
บาน ขนสท ี องพลันพลันท่วมท ้น หนาแน่นและเจิดจ ้ามันถูกยิง
ออกไปอย่างต่อเนือ ี องทีป
่ งกลายเป็ นเหมือนตาข่ายสท ่ กคลุม
ทุกสงิ่ ทุกอย่าง

เตาทองแดงสม ี ว่ งถูกปลดปล่อยออกมาจากแขนเสอ ื้ เจ ้าสำนัก

หลิงซูต่ งเทียน หมอกสม ี ว่ งระเบิดขึน ่ ้องฟ้ าและครอบคลุม
้ สูท
เข ้าหาขนนกสท ี องซงึ่ ถูกยิงออกมาทัง้ หมด

"ปั ง"

แสงไฟลุกท่วมท ้องฟ้ ามันเกิดขึน ี ว่ ง

้ จากการปะทะของหมอกสม
และขนนกสที องนับหมืน ่ ครัง้ ในลมหายใจเดียว

หญิงสาวผมทองมีสห ี น ้าเย็นชา ปี กของนางกางออกกลายเป็ น

กระบีส
่ ที องคูห
่ นึง่ พร ้อมกับฟั นเข ้าใสเ่ ตาทองแดงของเจ ้าสำนัก
หลิงซูต่ งเทียน

เจ ้าสำนักหลิงซูต ่ งเทียนเอือ้ มมือออกไปเล็กน ้อย เตาทองแดงส ี

ม่วงทีอ่ ยูข
่ ้างๆเขาจูๆ่ ก็ลอยขึน
้ ไปบนท ้องฟ้ า ไฟสม ี ว่ งทีไ่ ม่มท
ี ส ิ้
ี่ น
ถูกพ่นออกมาก่อนจะปะทะกับกระบีค ่ น
ู่ ัน
้ อย่างรุนแรง

"บูม"
กระบีส
่ องเล่มนัน้ เปรียบเสมือนสายฟ้ าสองเสน้ มันกระทบกับ
แสงสม ี ว่ งของเตาทองแดง และท ้องฟ้ าทีส ั่ สะเทือนเล็กน ้อย
่ น

"ฆ่า!"

“อย่าให ้พวกมันหนีไปได ้!”

ในเวลานีป ้ ี ศาจตัวใหญ่อน
ื่ ๆก็เริม
่ เคลือ
่ นไหว ทันใดนัน
้ ไอปี ศาจก็
พุง่ ขึน
้ ไปบนท ้องฟ้ า พลังของมันเปรียบเสมือนพายุลก ู ใหญ่
กวาดเข ้าหาผู ้อาวุโสทุกคนของหลิงซูต ่ งเทียน

ี่ องหลิงซูต
ในเวลาเดียวกันผู ้อาวุโสทัง้ สข ่ งเทียนก็ก ้าวไปข ้าง
ั ดิส
หน ้า ต ้นกำเนิดพลังศก ิ ธิใ์ นทะเลแห่งความทุกข์กถ
์ ท ็ ก
ู กลัน
่
จนเดือดพล่าน

แสงศก ั ดิส ิ ธิท

์ ท ์ งั ้ หมดงดงาม สอ่ งสว่างไปทัว่ ทัง้ ท ้องฟ้ าหักหาญ
เข ้ากับไอปี ศาจสด ี ำตรงๆโดยไม่คด
ิ จะหลีกเลีย่ ง

หลังจากนัน
้ ทุกคนก็ตะลุมบอนกันอุตลุด แสงอาทิตย์สอ ่ ง
ประกายและอาวุธต่างๆบินไปทัว่ ท ้องฟ้ าทำให ้ท ้องฟ้ ายามค่ำคืน
สว่างไสวคล ้ายกับในเวลากลางวัน

กลองเทพ ตะเกียงเซย ี น เตาทองแดง กระบีท ่ อง กระจกโบราณ

มีดโลหิต และสงิ่ อืน ่ นไหวราวกับมีชวี ต
่ ๆเคลือ ิ

แสงศกั ดิส ิ ธิบ

์ ท ์ บ
ี เข ้าหากันและปะทะกันอย่างต่อเนือ
่ ง ทำให ้
สวรรค์และปฐพีเกิดการสน ั่ สะเทือนเล็กน ้อย
และในเวลานีน ้ กและสต ั ว์ดรุ ้ายทัง้ หมดก็เคลือ
่ นไหวอย่างรวดเร็ว
ตะขาบสเี งินพ่นพิษเข ้าจูโ่ จมศต ั รูโดยไม่รอชา้

ในเวลาเดียวกันอาวุโสอูช ๋ งิ เฟิ งและผู ้อาวุโสคนอืน

่ ก็ลงมือสงั หาร
ปี ศาจพวกนีอ
้ ย่างบ ้าคลัง่

้
ในระยะไกลเย่ฟ่านไม่สามารถสงบลงได ้ การต่อสูในบริ เวณปาก
ึ หวาดกลัวเป็ นอย่างมาก
ปล่องภูเขาไฟทำให ้เขารู ้สก

ในเวลานีห้ ากจะบอกว่าเย่ฟ่านไม่มคี วามปรารถนาต่อสมบัต ิ

วิเศษทีอ
่ ยูภ
่ ายในสุสานจักรพรรดิปีศาจมันคงเป็ นเรือ
่ งโกหก

แต่เขารู ้ดีวา่ เขาอ่อนแอมากเกินไปและไม่มค

ี ณ
ุ สมบัตท
ิ จ
ี่ ะแย่ง
ชงิ ของวิเศษพวกนีไ ้ ด้

"คัมภีรอ
์ มตะ" เล่มนีม
้ ค
ี วามล้ำค่าเป็ นอย่างมาก แม ้ว่าเขาจะมี
โอกาสแย่งชงิ มันได ้แต่เขาก็คงไม่สามารถนำมันหลบหนีออกไป
ท่ามกลางการไล่ลา่ ของยอดฝี มือทีอ ่ ยูใ่ นบริเวณนี้

สำหรับสงิ่ ทีเ่ รียกว่าสมบัตขิ องชาวตงหวง เย่ฟ่านไม่เข ้าใจและ

ึ อะไรกับมัน ดังนัน
ไม่ได ้รู ้สก ้ เขาจึงไม่มค
ี วามกระตือรือร ้นทีจ
่ ะ
แย่งชงิ มากนัก

มีเพียงคัมภีรอ์ มตะเต๋าจิงเท่านัน
้ ทีท
่ ำให ้เขากระตือรือร ้นและยัง
คงวนเวียนอยูใ่ นบริเวณนีโ้ ดยไม่ไปไหน แม ้จะรู ้ดีวา่ โอกาสของ
เขานัน้ เรียกว่าไม่มเี ลยน่าจะเหมาะสมทีส ่ ด ุ
แม ้ว่าเย่ฟ่านจะได ้คัมภีรโ์ บราณในโลงศพทองแดงมาแล ้ว แต่ไม่
ว่าเขาจะมองอย่างไร อักขระโบราณหลายร ้อยตัวทีป ่ ระทับอยูใ่ น
ใจของเขาก็ดไู ม่เหมือนวิธก ี ารฝึ กฝนตัวเอง

มิหนำซ้ำเขายังเข ้าใจมันเพียงเล็กน ้อยและไม่สามารถนำไปใช ้

ประโยชน์ได ้ในตอนนี้

มันแตกต่างไปจาก“คัมภีรเ์ ต๋าจิง” ทีโ่ ด่งดังไปทัว่ โลกและเป็ น

เหมือนเรือ
่ งราวในตำนาน

เป็ นเวลาหลายหมืน่ ปี แล ้วทีค

่ ม
ั ภีรฉ
์ บับจริงเล่มนีห
้ ายสาบสูญไป
จากโลก แต่ถงึ จะเป็ นเชน่ นัน
้ เพียงเนือ ้ หาในคัมภีรท์ ไี่ ม่สมบูรณ์ก็
ยังทำให ้มหาอำนาจมากมายในโลกนีส ้ ามารถปกครองโลกได ้

หากคัมภีรฉ ์ บับจริงปรากฏขึน
้ ก็ไม่ทราบว่าเนือ
้ หาทีอ
่ ยูภ
่ ายในนัน
้
จะทำให ้ผู ้คนพัฒนาความแข็งแกร่งไปมากแค่ไหน

ซงึ่ เย่ฟ่านทีต ่ ้องการความแข็งแกร่งอย่างเร่งด่วนรู ้สก ึ สนใจใน

คัมภีรเ์ ล่มนีอ
้ ย่างถึงทีส
่ ด
ุ และพร ้อมทีจ ี่ งชวี ต
่ ะเสย ่ แย่งชงิ มัน
ิ เพือ
ตราบเท่าทีโ่ อกาสอำนวย

"บูม", "บูม", "บูม" ...

ในขณะนีเ้ สย ี งทือ
่ ๆยังคงดังอยู่ ราวกับหัวใจเต ้นแรง ประกายไฟ
ห ้าสขี องภูเขาไฟทะยานขึน ้ ไปบนท ้องฟ้ า พลังอสูรมหึมา
ทัง้ หมดและความผันผวนของพลังศก ั ดิส ิ ธิถ
์ ท ์ ก
ู ทำลายอย่าง
ิ้ เชงิ
สน
หินหนืดสแ ี ดงกำลังเดือดพล่านพุง่ ออกมาตามปล่องภูเขาไฟเผา
ไหม ้ครึง่ หนึง่ ของท ้องฟ้ าให ้เป็ นสแ ี ดงฉาน วิหารโบราณลอยขึน ้
มาพร ้อมกับสอ ่ งสว่างไปทัว่ ทัง้ ท ้องฟ้ าให ้กลายเป็ นชว่ งเวลา
กลางวัน

อสูรผู ้ยิง่ ใหญ่หลายคนและผู ้แข็งแกร่งของหลิงซูต ่ งเทียนหยุด

การต่อสูในทั ้ นที ในเวลานีท
้ ก
ุ คนต่างก็รบ
ี ไปพุง่ เข ้าหาวังโบราณ
อันวิจต
ิ รตระการตา

พวกเขาทุกคนพยายามเป็ นคนแรกทีจ ่ ะเปิ ดประตูของวิหารแล ้ว

เข ้าไปหยิบเอาสมบัตท
ิ อ
ี่ ยูภ
่ ายในออกมาให ้ได ้มากทีส
่ ด
ุ เท่าทีจ
่ ะ
มากได ้
 ้ ห
65 - การต่อสูที ่ น ้าวิหารโบราณ

วิหารโบราณทัง้ ทีท ี เู หมือนว่าจะมาจากสมัย

่ ำจากหยกห ้าสด
โบราณและตัดผ่านเวลาอันยาวนานไม่สน ิ้ สุด มันทำให ้ผู ้คนรู ้สก
ึ
ถึงการตกตะกอนลมหายใจของประวัตศ ิ าสตร์

วิหารโบราณทีส ่ อ่ งประกายนัน
้ สลักด ้วยอักษรโบราณหลายตัวที่
ราก อักขระรูปมังกรแข็งแกร่ง อักขระรูปหงสเ์ พลิงกำลังโบยบิน
อักขระรูปเต่าสดี ำควบแน่น และอักขระรูปกิเลนทีม ่ พ
ี ลังน่า
เหลือเชอื่

ตัวอักษรเหล่านีม
้ พ
ี ลังลึกลับและทุกคนตกตะลึงกับแสงห ้าสท ี ี่
ไหลออกมาจากตัวอักษรพวกนัน ้ แต่ทน
ี่ ่าแปลกใจทีส
่ ด
ุ คือแม ้ว่า
พวกเขาจะใชพลั้ งมากมายแค่ไหนก็ไม่สามารถเปิ ดประตูได ้

"บูม"

ปี ศาจตัวใหญ่หลายตัวและผู ้แข็งแกร่งของหลิงซูต ่ งเทียนโจมตี

พร ้อมกัน เตาทองแดงสม ี ว่ ง กระบีท
่ อง กระจกวิเศษ ใบมีด
ขนาดใหญ่ ฯลฯ ชนประตูของวิหารโบราณพร ้อมกัน และในทีส ่ ด
ุ
่ งว่างขนาดเล็กขึน
ก็เขย่ามัน เปิ ดเป็ นชอ ้

ทันใดนัน
้ บรรยากาศแปลกๆก็พงุ่ เข ้ามาหาพวกเขา คลืน ่ ชวี ติ อัน
ทรงพลังราวกับทะเลทีป่ ั่ นป่ วนระเบิดออกมา และทุกคนทีอ ่ ยู่
ข ้างนอกก็ถก
ู ยกออกจากทีน ่ ัน
้ ทันที

"บูม"
เสย ี งทือ
่ และทรงพลังยิง่ น่ากลัวขึน
้ ไปอีก ใบหน ้าของทุกคน
เปลีย ่ นไป ความเจ็บปวดจากใจรู ้สก ึ ได ้ แต่ไม่มใี ครต ้องการ
ล ้าหลัง

หลังจากรักษาร่างกายของตัวเองให ้มัน
่ คงแล ้ว พวกเขาก็รบี ไป
่ ้านในเป็ นคนแรก
ทีว่ งั โบราณอันงดงามโดยพยายามเข ้าสูด

"วี"

ั ดิส
แสงสว่างวาบวับ อาวุธทุกชนิดเปล่งแสงศก ิ ธิอ
์ ท ์ อกมา และ
ผู ้ทรงพลังเหล่านัน ่ สูต่้ อไป
้ ก็ตอ

เผ่าอสูรทีแ่ ข็งแกร่งและผู ้บ่มเพาะมนุษย์เบียดเสย ี ดกันต่อหน ้า

วังโบราณห ้าส ี การต่อสูก็้ ปะทุขน
ึ้ อีกครัง้ ไม่มใี ครอยากให ้อีก
ฝ่ ายก ้าวไปข ้างหน ้าก่อน

เบือ้ งหน ้าวิหารโบราณอันวิจต ิ รตระการตามีแสงระยิบระยับ

กระจัดกระจายขึน ่ ้องฟ้ า ทัง้ สองฝ่ ายต่างก็ลงมืออย่างจริงจัง
้ สูท
้
คราวนีเ้ ป็ นการต่อสูของช วี ต
ิ และความตาย สุสานจักรพรรดิ
ปี ศาจมีความสำคัญเกินไปสำหรับพวกเขา

แสงไฟระยิบระยับ ท ้องฟ้ าสน ั่ สะเทือน อาวุธทุกชนิดปลดปล่อย

แสงศก ั ดิส ิ ธิ์ ผลกระทบในแนวตัง้ และแนวนอน การสงั หารที่
์ ท
พุง่ ผ่าน พลังศก ั ดิส ิ ธิพ
์ ท ์ งุ่ สูงขึน้

สงครามรุนแรงมาก แต่ภายในครึง่ ชวั่ ยาม ผู ้อาวุโสไท่ซา่ งของ

หลิงซูต ่ งเทียนก็ถอยกลับ จากนัน
้ เขาก็ถกู เจาะเข ้าไปในหน ้าอก
โดยขวานปี ศาจขนาดใหญ่ และหัวใจทีแ ่ ตกสลายถูกดึงออกมา
ทัง้ เป็ น
ปี ศาจตัวใหญ่หวั เราะอย่างบ ้าคลัง่ ในขณะทีเ่ คีย
้ วหัวใจของผู ้
อาวุโสไท่ซา่ งทีเ่ ปื้ อนเลือดไปพร ้อมกัน

เจ ้าสำนักหลิงซูต
่ งเทียนมีสห
ี น ้าเย็นชา มือของเขาประสานอิน
อย่างรวดเร็วและปลดปล่อยญาณวิเศษอันล้ำค่าของเซย ี นเผ่า
มนุษย์

ในขณะเดียวกันเตาทองแดงสม ี ว่ งก็สน
ั่ สะเทือนอย่างบ ้าคลัง่
และหมอกสม ี ว่ งทีไ่ ม่มท
ี ส ิ้ สุดก็ถก
ี่ น ู ปลดปล่อยออกมา ทันใดนัน ้
ปี ศาจตัวใหญ่สองตัวก็ถก ู ดูดเข ้าไปในเตาทองแดง

"บูม"

เปลวไฟสม ี ว่ งทะยานขึน ่ ้องฟ้ าและเสย

้ สูท ี งกรีดร ้องของหัวใจที่
แตกสลายก็ดงั ออกมาจากเตาทองแดง อสูรตัวใหญ่ทงั ้ สองถูก
หลอมเป็ นทัง้ เป็ น ในทีส
่ ดุ ก็ลงเหลือเพียงควันไฟเพียงสองเสน้

เย่ฟ่านตกตะลึงเป็ นอย่างมาก การต่อสูที้ ด

่ ้านหน ้าของเขานีน
้ ่า
กลัวอย่างถึงทีส
่ ด
ุ ในฐานะทีเ่ ป็ นคนสมัยใหม่เขาค่อนข ้างจะยอม
รับได ้ยาก เขากำลังพิจารณาอย่างจริงจังว่าจะยังฝึ กฝนตัวเอง
ต่อไปหรือไม่

และในเวลานีอ้ สูรทีด ิ ตัวบนภูเขาไฟและผู ้อาวุโส

่ รุ ้ายหลายสบ
่ งเทียนก็ตกตายลงอย่างต่อเนือ
ของหลิงซูต ่ ง สถานการณ์ของ
พวกเขาน่าเศร ้าไม่แพ ้กัน
สตั ว์อสูรทีม
่ เี ขีย
้ วปากกว ้างและขนยาวครึง่ จ ้างนัน
้ ดูโหดร ้ายมาก
มันตัดร่างของผู ้อาวุโสคนหนึง่ ออกเป็ นสองสว่ น เลือดสาด
กระเซน ็ และศพทีก ่ ต
็ กลงมา

ถัดจากนัน ่ งเทียนได ้ฟั นร่างนกทีด

้ ผู ้อาวุโสของหลิงซูต ่ รุ ้ายออก
เป็ นสองสว่ น โดยทีด ี องของเขาก็ถก
่ าบสท ู ทำลายไปจากการ
้ ง้ นี้
ต่อสูครั

ในบรรดาสต ั ว์ร ้ายทีย่ งั ไม่สามารถแปลงกายเป็ นมนุษย์นัน

้ นก
สายฟ้ าคืออสูรทีน ่ ่ากลัวทีส ่ ด
ุ

มันมีความเร็วทีน ื่ ในขณะทีม
่ ่าเหลือเชอ ่ น
ั ทะยานขึน ่ ้องฟ้ ามัน
้ สูท
ก็คว ้าเอาผู ้อาวุโสคนหนึง่ แล ้วฉีกกระชากร่างเขาเป็ นชนิ้ ๆก่อนจะ
ทิง้ ลงมาจากท ้องฟ้ าทัง้ อย่างนัน้

"คลิก"

ผู ้อาวุโสของหลิงซูต ่ งเทียนอีกคนสง่ เสยี งตะโกนด ้วยความโกรธ

เกรีย้ ว แต่เขาก็ยงั ไม่สามารถหลีกเลีย ่ งหายนะทีเ่ กิดขึน
้ ได ้ ใน
เวลานีน ้ กสายฟ้ าปลดปล่อยสายฟ้ าของมันออกมาแผดเผา
ร่างกายของเขาจนกลายเป็ นสด ี ำไหม ้เกรียม

สงครามครัง้ นีเ้ ต็มไปด ้วยเลือดและการฆ่า เผ่ามนุษย์และปี ศาจ

ได ้รับบาดเจ็บสาหัส พวกเขาทัง้ หมดกำลังต่อสู ้ พวกเขา
ต ้องการเป็ นคนแรกในการเข ้าสูส ่ ส
ุ านของจักรพรรดิปีศาจ

"นีค ื ชวี ต
่ อ ิ ของผู ้ฝึ กฝน ... "
เย่ฟ่านพูดกับตัวเอง ในใจเขาสงบมากซงึ่ แตกต่างไปจากชวี ต
ิ ที่
เขาจินตนาการไว ้ก่อนหน ้านีอ ิ้ เชงิ
้ ย่างสน

“บางทีผู ้ฝึ กฝนทุกคนต่างก็มโี ชคชะตาทีไ่ ม่เหมือนกัน” เมือ

่ พูด
ถึงเรือ
่ งนี้ ดวงตาของเขาแจ่มใสและเขาก็แสดงความอุตสาหะว่า

้
"ตัง้ แต่ข ้าเลือกเสนทางนี ้ ข ้าต ้องก ้าวไปทีละก ้าว ชะตากรรม
ของข ้าไม่สามารถให ้คนอืน ่ ควบคุมได ้อย่างเด็ดขาด ข ้าจะ
แข็งแกร่งขึน ่ ควบคุมชะตาชวี ต
้ เพือ ิ ของตนเอง ... "

ทันใดนัน
้ ร่างกายของผังป๋ อก็ดเู หมือนจะเกิดปฏิกริ ย
ิ าบางอย่าง
และผังป๋ อทีอ
่ ยูบ
่ นพืน
้ ก็ปลดปล่อยพลังงานสฟ ี ้ าออกมามี
ลักษณะน่ากลัวถึงขีดสุด

"วี"

ลำแสงไหลเวียนออกมาจากร่างของผังป๋ อ นั่นคือลวดลายทีผ ่ ู้
อาวุโสอูช๋ งิ เฟิ งทำการปิ ดผนึกไว ้ แต่ในขณะนีท
้ งั ้ หมดดูเหมือน
จะเสอื่ มสภาพและผนึกถูกทำลายแล ้ว!

ในเวลาเดียวกันแสงสเี ขียวและจางๆกำลังเบ่งบานในทะเลแห่ง
ความทุกข์ของผังป๋ อ จากนัน ้ ร่างกายของเขาก็สน ั่ สะท ้าน
ดวงตาของเขาเปิ ดขึน้ ซงึ่ มีประกายสเี ขียวทีเ่ ข ้มข ้นอยูใ่ นนัน
้

ในเวลาเดียวกันตัวอักขระแปลกๆก็ปรากฏขึน ้ บนหน ้าผากและ

ใบหน ้าของผังป๋ อ บางอันก็เป็ นลายทีไ่ ร ้ความหมายและบางอันก็
เหมือนข ้อความ
อักขระเหล่านัน
้ ไม่มค
ี วามคล ้ายคลึงกับตัวอักษรแต่กลับคล ้าย
มังกรและหงสเ์ พลิง มันเป็ นตัวอักขระชนิดเดียวกันกับทีอ
่ ยูบ
่ น
ผนังของวิหารโบราณ

เย่ฟ่านตกใจมาก แม ้ว่าเขาจะไม่รู ้จักความหมายของอักขระ

้ แต่เขาได ้ยินมาว่านีเ่ ป็ นตัวอักขระทีใ่ ชกั้ นอย่าง
เหล่านัน
แพร่หลายในเผ่าพันธุป ์ ี ศาจ

ตาของผังป๋ อเป็ นสเี ขียวและเงียบสงบ เขานั่งตัวตรงจากนัน ้ ก็ยน

ื
ขึน
้ เงียบๆมองเย่ฟ่านอย่างเย็นชาราวกับว่าเขาต ้องการจะทำ
อะไรบางอย่าง แต่ฝ่ามือทีย ่ กขึน ั่ และไม่สามารถบังคับตัว
้ ก็สน
เองได ้

“ผังป๋ อ…”

ี งดัง เขารู ้ดีวา่ ความตัง้ ใจของผังป๋ อไม่ได ้หลับ

เย่ฟ่านร ้องเสย
สนิท และเขาต ้องควบคุมร่างกายของเขาอีกครัง้

เมือ ั่ สะท ้าน และลวดลายปี ศาจบน

่ ได ้ยินคำเรียกนีร้ า่ งกายก็สน
หน ้าผากและใบหน ้าของเขาก็จางหายไปอย่างมาก

อย่างไรก็ตามเสย ี งคำรามแผ่วเบาดังออกมา และร่างกายของ

ั่ อย่างรุนแรง จากนัน
ผังป๋ อก็สน ้ แสงสฟี ้ าครามก็สอ
่ งประกาย
ทำให ้ใบหน ้าของเขาเต็มไปด ้วยตัวอักขระและเขาก็สงบลงอีก
ครัง้

ในเวลานีเ้ ขาไม่ได ้จ ้องไปทีเ่ ย่ฟ่านอีกต่อไป แต่หน

ั ไปมอง
ภูเขาไฟอย่างเงียบๆแล ้วกล่าวว่า
"ต ้องการจะปิ ดผนึกข ้าอย่างนัน
้ หรือ ... "

หัวใจของเย่ฟ่านตกตะลึงอย่างกะทันหัน ตัวประหลาดลึกลับ
บางอย่างทีค
่ รอบครองร่างกายของผังป๋ อนัน
้ ดูน่ากลัวอย่าง
แท ้จริง

ในเวลานีก ้ ห
้ ารต่อสูที ่ น ้าวิหารโบราณเริม่ เข ้มข ้นขึน
้ ประตูของ
วิหารโบราณถูกผลักเปิ ดออก ทัง้ สองฝ่ ายต่อสูกั้ นทีห ่ น ้าประตู
ห ้องโถงใหญ่ เจ ้าสำนักหลิงซูต ่ งเทียนและปี ศาจทีท ่ รงพลังสอง
ตัวได ้ก ้าวเข ้าไปในวิหารครึง่ ก ้าวแล ้ว

ทันใดนัน
้ ผังป๋ อก็เหลือบมองกลับมาทีเ่ ย่ฟ่านครัง้ หนึง่ ก่อนทีเ่ ขา
จะทะยานเข ้าสูป ่ ระตูวห
ิ ารด ้วยความเร็ว

้ ห
การต่อสูที ่ น ้าวิหารโบราณนัน
้ ดุเดือดมาก และพวกเขาไม่
สามารถชว่ ยเหลือมิตรสหายได ้ ทำให ้มีผู ้บาดเจ็บล ้มตายเกิดขึน
้
อย่างต่อเนือ่ ง

้ และทำให ้ผู ้อาวุโสของหลิงซู่

แต่แล ้วจูๆ่ ผังป๋ อก็ปรากฏตัวขึน
ตงเทียนดูตกใจ ในขณะเดียวกันปี ศาจทีท ่ รงพลังหลายตัวต่างก็
ี น ้าแปลกๆ พวกเขาลังเลใจทีจ
มีสห ่ ะปล่อยให ้ผังป๋ อเข ้าไปด ้าน
ในของวิหารหรือไม่?

ในความเป็ นจริงถึงแม ้ว่าพวกเขาจะต ้องการขัดขวางผังป๋ อก็ทำ

ไม่ได ้ เจ ้าสำนักหลิงซูต ่ งเทียนและปี ศาจตัวใหญ่สองตัวกำลัง
ต่อสูกั้ นอย่างบ ้าคลัง่ เพือ
่ แย่งชงิ สท
ิ ธิก
์ ารเข ้าสูว่ ห
ิ ารเป็ นคนแรก
ผังป๋ อไม่ได ้สนใจพวกเขาและบินเข ้าสูว่ ห ิ ารโบราณไปก่อนคน
อืน
่ ในขณะเดียวกันผู ้อาวุโสของหลิงซูต ่ งเทียนรวมไปถึงปี ศาจ
้ บวิง่ เข ้าหาวิหารโบราณอย่างรวดเร็ว
ทีเ่ หลือก็ไม่รอชารี

"บูม"

ี งทือ
ในเวลานีเ้ สย ่ ๆในวิหารโบราณก็ดงั ขึน
้ อีกครัง้ ในครัง้ นีพ
้ ลัง
โจมตีของมันรุนแรงมากกว่าเดิม

"แค่ก!"

่ งเทียนกระอักเลือดก่อนจะถูก
ผู ้อาวุโสสองคนของหลิงซูต
กระแทกออกจากวิหาร พร ้อมกันนัน ้ ปี ศาจอีกหลายตัวทีล
่ ว่ งหน ้า
เข ้าไปก่อนก็ถก
ู กระแทกออกมาจนร่างกายแหลกละเอียด
66 - ตำราทองคำหน ้าเดียว

ในระยะไกลเย่ฟ่านตกใจมาก หลุมศพของจักรพรรดิปีศาจนีม ้ ี
พลังอะไร? การโจมตีของมันน่ากลัวเกินไปแม ้ว่าเขาจะอยูไ่ กลๆ
้ งศก
และใชพลั ั ดิส ิ ธิห
์ ท ์ อ ึ ทุกข์ทรมานอย่าง
่ หุ ้มหัวใจไว ้ก็ยงั รู ้สก
แสนสาหัส

วิหารโบราณทีง่ ดงามสน ั่ สะเทือน ผู ้คนข ้างในต่อสูอย่

้ างดุเดือด
ปี ศาจตัวใหญ่หลายตัวดุร ้ายคุ ้มคลัง่ เจ ้าสำนักหลิงซูต่ งเทียน
และผู ้อาวุโสไท่ซา่ งก็ตอ ้
่ สูจนดวงตาแดงฉานเช ่ กัน
น

"บูม"

แสงสฟ ี ้ าครามสอ
่ งประกาย ร่างของผังป๋ อยืนอยูท่ ห
ี่ น ้าประตู
วิหารโบราณ ใบหน ้าของเขาเป็ นสฟ ี ้ าและบินเข ้าสูป่ ระตู
ท่ามกลางซากศพมากมายทีน ่ อนเรียงรายอยูต่ รงนัน ้ พร ้อมกับ
โยนซากศพซากหนึง่ ออกมา

หัวใจของเย่ฟ่านเต ้นแรง เพราะเขาพบว่าผังป๋ อได ้หันหน ้ากลับ

มามองเขาด ้วยสายตาจริงจังก่อนจะพุง่ เข ้าไปในวังโดยไม่หน ั
กลับมาอีก

เย่ฟ่านเฝ้ าสงั เกตศพทีอ

่ ยูบ ้ ด ้วยความระมัดระวังและพบสงิ่
่ นพืน
ผิดปกติบนศพของอสูรผู ้ยิง่ ใหญ่ตวั ทีผ ่ ังป๋ อโยนออกมา มันมี
แสงสท ี องจางๆไหลออกมาจากบาดแผลของเขา หากไม่สงั เกต
ดีๆจะไม่มท ี างมองเห็นได ้เลย
“เกิดอะไรขึน
้ …”

เย่ฟ่านเอือ
้ มมือออกไปและสม ั ผัสบาดแผลของซากศพอสูรทีต ่ ก
อยูแ ึ เหมือนได ้สม
่ ทบเท ้าของเขา เขารู ้สก ั ผัสอะไรบางอย่าง
้
แล ้วใชสองนิ ว้ บีบมันออกมา

ทันใดนัน ้ แสงสว่างอันเจิดจ ้าก็พงุ่ เข ้ามา และเย่ฟ่านแทบจะ

ลืมตาไม่ขน ึ้ นีค
่ อ
ื กระดาษสที องทีส ่ งประกายระยิบระยับอย่าง
่ อ
ิ้ สุด งดงามและแพรวพราวจนน่าเหลือเชอ
ไม่สน ื่

กระดาษสที องแผ่นนีห้ นักกว่าโลหะ มันอัดแน่นไปด ้วยตัวอักขระ

โบราณนับไม่ถ ้วน และตัวอักษรพวกนัน ้ เล็กจนแทบจะไม่
สามารถมองเห็นได ้

อักขระโบราณแต่ละตัวเปรียบเสมือนดวงดาวทีส ่ งแสง
่ อ
ระยิบระยับ

หัวใจของเย่ฟ่าน "เต ้น" เร็วขึน ึ คอแห ้งเล็กน ้อย ดวงตา

้ และรู ้สก
ของเขาหรีล
่ งในขณะทีส ั ผัสกับกระดาษสท
่ ม ี องนัน้

เย่ฟ่านท่วมท ้นด ้วยความตืน ่ เต ้น ทันใดนัน

้ เขาก็นก
ึ ถึง "เต๋าจิง"
ซงึ่ เป็ นสงิ่ ทีเ่ จ ้าสำนักหลิงซูต
่ งเทียนและปี ศาจตัวใหญ่หลายตัว
้ อ
ต่อสูเพื ่ แย่งชงิ มัน

กระดาษสท ี องแผ่นนีด
้ ล
ู ก
ึ ลับมาก ราวกับว่าทำจากแก่นของดวง
อาทิตย์ มันสว่างสดใสจนคนธรรมดาไม่สามารถมองดูได ้ ใน
ขณะเดียวกันน้ำหนักของมันก็มากมายมหาศาล
“กระดาษเพียงหน ้าเดียวแต่มต
ี วั อักขระโบราณหลายพันตัว…”
เย่ฟ่านหรีต
่ าและมองดูกระดาษสท ี องสดใสในมืออย่าง
ระมัดระวัง

แต่ด ้วยสายตาทีเ่ ฉียบคมของเขาเขายังเห็นแต่โครงร่างทีพ ่ ร่ามัว

ทีแ
่ กะสลักด ้วยลายมือเล็กละเอียด ทัง้ ด ้านหน ้าและด ้านหลัง
เต็มไปด ้วยตัวอักษรอัดแน่น

แต่ละคำเปรียบเสมือนดวงดาวไม่สนิ้ สุดทีก
่ ำลังผลิบานอยูบ
่ น
ท ้องฟ้ าอย่างแพรวพราวผิดปกติ

หัวใจของเย่ฟ่านนัน ้ ยากทีจ
่ ะสงบลง หากเดาไม่ผด ิ้ นีจ
ิ ของชน ้ ะ
ต ้องเป็ นสว่ นหนึง่ ของตำรา "เต๋าจิง" ทีเ่ ขาปรารถนามากทีส ่ ด
ุ
อย่างแน่นอน

ึ ทีไ่ ม่จริง
เขาไม่ได ้คาดหวังว่าจะได ้รับมันแบบนี้ เขามีความรู ้สก
เขาบีบกระดาษสท ี องสดใสในมือเป็ นเวลานานก่อนจะสงบลง

ในเวลานีเ้ ขานึกถึงผังป๋ อทีใ่ บหน ้าเปลีย ี ้ า เมือ

่ นเป็ นสฟ ่ เขาบิน
ข ้ามร่างเหล่านีไ
้ ป แววตาทีเ่ ขาหันกลับมามองมีความหมาย
ลึกซงึ้ อย่างแน่นอน

“เขาตัง้ ใจเรียกข ้าตามเข ้าไปข ้างในหรือเปล่า”

เย่ฟ่านคิดถึงความเป็ นไปได ้นีใ้ นทันที อย่างไรก็ตามตัวตนทีไ่ ม่

รู ้จักซงึ่ ครอบครองร่างของผังป๋ อไม่ควรใจดีเชน ่ นี้ เป็ นไปได ้ว่า
ตำราสท ี องทีเ่ ขามอบให ้นัน
้ เป็ นเพียงเหยือ
่ ล่อให ้เย่ฟ่านตาม
เข ้าไป
“หรือว่าแท ้ทีจ
่ ริงแล ้วเขาคือผังป๋ อ!”เย่ฟ่านคิดอย่างรวดเร็วถึง
ความเป็ นไปได ้นี้

ผังป๋ อพยายามแย่งชงิ สท
ิ ธิใ์ นการควบคุมร่างกายของตัวเอง
บางทีเขาอาจครอบครองร่างกายชวั่ คราวในขณะนัน ้

อย่างไรก็ตามเมือ ึ ว่าความเป็ นไปได ้นีม

่ คิดอีกครัง้ เย่ฟ่านก็รู ้สก ้ ี
น ้อยมาก และผังป๋ อคงไม่มท ี างเอาชนะสงิ่ ทีพ ่ ยายามยึดครอง
ร่างกายของเขาอยูไ่ ด ้อย่างแน่นอน

“หรือว่าบางทีพวกเขาอาจประนีประนอมกัน...”เย่ฟ่านคิดอยูค ่ รู่
หนึง่ โดยคิดว่าการมีอยูท
่ ไี่ ม่รู ้จักและผังป๋ ออาจประนีประนอมกัน
ชวั่ คราวและบรรลุข ้อตกลงในการสง่ มอบ "เต๋าจิง" ออกมาโดย
ไม่มใี ครรู ้

เย่ฟ่านคิดอย่างรอบคอบและรู ้สก ึ ว่าการทีผ ่ ังป๋ อสามารถสง่ มอบ

ั เิ หตุชวั่ คราว
"เต๋าจิง" ออกมาได ้เขาคงไม่ได ้รับอุบต

เมือ
่ นึกถึงข ้อความปี ศาจทีป
่ รากฏบนใบหน ้าของผังป๋ อเย่ฟ่านก็
จมอยูใ่ นความเป็ นห่วงอีกครัง้

ั ว่าแตกต่างจาก
ตัวตนทีไ่ ม่รู ้จักน่าจะเป็ นเผ่าอสูร แต่เห็นได ้ชด
ปี ศาจตัวใหญ่เหล่านัน ้ เขาไม่สนใจ "เต๋าจิง" ของเผ่าพันธุม ์ นุษย์
เลย

เย่ฟ่านลงมือค ้นหาศพอืน ่ ๆอีกครัง้ อย่างระมัดระวังและไม่พบ

อะไรเลย กระดาษสท ี องมีเพียงหน ้าเดียว อันทีจ ื
่ ริงหนังสอ
ทองคำเล่มนีม้ ค
ี า่ มากกว่าสมบัตใิ ดๆแล ้ว
เย่ฟ่านต ้องการทีจ ั เจนเขาจึงพยายาม
่ ะเห็นตัวอักษรพวกนีใ้ ห ้ชด
สอื่ สารถึงทะเลแห่งความทุกข์ของตัวเองเพือ ้ งศก
่ ใชพลั ั ดิส ิ ธิ์
์ ท
ในการอ่านมัน

ในตอนต ้นของหน ้านี้ มีอก

ั ษรโบราณขนาดใหญ่สามตัวทีม ่ อง
ั เจน เชน
เห็นได ้ชด ่ ดวงจันทร์สามดวงทีต
่ งั ้ อยูต
่ รงนัน
้ มันสอ่ ง
แสงสว่างไสวสวยงามและเปล่งปลัง่

เมือ
่ มองลงมาจะเห็นว่าลายมือทีถ ่ ก
ู เขียนบนกระดาษแผ่นนีเ้ ล็ก
มากแทบมองไม่เห็นตัวอักษร แต่มน ึ งดงามและ
ั ให ้ความรู ้สก
ทรงพลังทัง้ ยังต ้องการมองให ้ลึกซงึ้ กว่านี้

ี ดงก่ำและ
ในเวลาเพียงครูเ่ ดียวดวงตาของเย่ฟ่านกลายเป็ นสแ
หลัง่ น้ำตาออกมามากมายโดยไม่ตงั ้ ใจ เขารีบมองออกไปด ้าน
นอกเพือ ่ ผ่อนคลายสายตา

"นีต
่ ้องเป็ นตำรา " เต๋าจิง " อย่างแน่นอน..."

เย่ฟ่านไม่ยอมแพ ้หลังจากพักผ่อนสก ั ครูเ่ ขาก็ตงั ้ สมาธิเพือ

่
สอื่ สารกับทะเลแห่งความทุกข์อก ี ครัง้ และพยายามอย่างเต็มที่
ทีจ ่ ะอ่านตัวอักษรให ้ได ้มากทีส
่ ด
ุ เท่าทีจ ่ ะมากได ้

"กงล ้อทะเล!"

อักขระโบราณสต ี่ วั สุดท ้าย มีขนาดใหญ่มากและมองเห็นได ้ง่าย

ั เจน ในทำนองเดียวกันยกเว ้นอักขระโบราณทัง้ สน
อย่างชด ี่ ี้
อักขระอืน
่ ๆทีอ
่ ยูใ่ กล ้ๆกลับไม่สามารถแยกแยะได ้เนือ
่ งจากมันมี
ขนาดเล็กมากเกินไป
เย่ฟ่านรีบมองออกไปด ้านนอกอีกครัง้ และหัวใจของเขาก็เต ้น
ี องนีต
แรง ตอนนีเ้ ขาเกือบจะแน่ใจแล ้วว่ากระดาษสท ้ ้องเป็ นสว่ น
หนึง่ ของตำราเต๋าจิงอย่างแน่นอน!

สงิ่ ทีเ่ รียกว่ากงล ้อทะเลแม ้ไม่ต ้องบอกก็ทราบได ้ว่ามันหมายถึง

กงล ้อแห่งชวี ต ิ และทะเลแห่งความทุกข์ ซงึ่ เป็ นทีท
่ พ
ี่ ลัง
ศกั ดิส ิ ธิไ์ หลออกมาและเป็ นรากฐานของการฝึ กฝนจิต
์ ท
วิญญาณ

ไม่น่าแปลกใจทีเ่ จ ้าสำนักหลิงซูต ่ งเทียนกล่าวว่านีเ่ ป็ นตำรา

สว่ นทีส
่ ำคัญทีส
่ ด
ุ ของเต๋าจิง เพราะนีเ่ ป็ นปฐมบททีแ
่ ท ้จริงของ
การเปิ ดแหล่งกำเนิดของพลังศก ั ดิส ิ ธิ์
์ ท

ผู ้อาวุโสอูช๋ งิ เฟิ งเคยกล่าวไว ้ว่าตราบใดทีพ

่ วกเขารักษากงล ้อ
แห่งชวี ต ิ และทะเลแห่งความทุกข์ไม่ให ้พวกมันมีรวิ้ รอย ท ้าย
ทีส ่ ด
ุ แล ้วพวกเขาอาจมีโอกาสกลายเป็ นเซย ี นทีแ
่ ท ้จริงได ้

หลิงซูต่ งเทียนแม ้ว่าจะเป็ นสำนักทีอ

่ อ
่ นแอทีส่ ด
ุ ในบรรดาตง
เทียนทัง้ หมด แต่พวกเขาก็มค ี วามเชย ี่ วชาญมากทีส่ ด
ุ ในการ
สร ้างรากฐานเซย ี น

บางทีสาเหตุทท
ี่ ก ่ นีก
ุ อย่างเป็ นเชน ้ ค
็ งเป็ นเพราะในอดีต
บรรพบุรษ
ุ ของหลิงซูต่ งเทียนน่าจะเคยครอบครองตำราแผ่นนี้
มาก่อน

เย่ฟ่านเก็บตำราทองคำแผ่นนีอ ้ ย่างระมัดระวัง เขารู ้ว่าเรือ

่ งนีจ
้ ะ
ให ้คนอืน ่ นัน
่ รู ้ไม่ได ้ ไม่เชน ้ เขาจะต ้องตายโดยไร ้ทีก ่ ลบฝั ง ต่อ
ให ้เขามอบมันให ้เจ ้าสำนักหลิงซูต ่ งเทียนสุดท ้ายเขาก็ต ้องถูก
ฆ่าปิ ดปากอย่างแน่นอน
 ในชว่ งเวลานีเ้ ย่ฟ่านกำลังคิดว่าเขาจะลีภ
้ ย
ั ไปยังตงเทียนทีอ ่ ยู่
ใกล ้เคียงหรือไม่ ตำราเต๋าจิงดังกล่าวถือได ้ว่าเป็ นสมบัตล
ิ ้ำค่า
และในขณะเดียวกันมันก็เหมือนกับระเบิดลูกใหญ่ทเี่ ขาพกติดตัว
ไปด ้วย

การได ้รับตำราทองคำเพียงหน ้าเดียวก็เพียงพอแล ้ว เย่ฟ่านไม่

ต ้องการทีจ่ ะอยูท ่ น ี่ ต
ี่ อ
่ ไป ความแข็งแกร่งของเขาห่างไกลจาก
ทุกคนทีอ ่ ยูท ี่ ี่ สงิ่ ทีเ่ ขาทำได ้คือต ้องหนีไปให ้เร็วทีส
่ น ่ ด
ุ

เขารีบวิง่ ลงจากภูเขาโดยใชวิ้ ธกี ารลึกลับทีบ

่ น
ั ทึกไว ้ใน "เต๋าจิง"
ี องเสนเล็
ด ้ายสท ้ กๆทีอ่ ยูใ่ นทะเลแห่งความทุกข์ของเขา
กระจัดกระจายออกไปทัว่ แขนขา

ึ ถึงการเปลีย
แต่ในขณะนีเ้ ย่ฟ่านก็รู ้สก ่ นแปลงทีแ
่ ปลกประหลาด
และกระดาษสท ี องในอ ้อมอกของเขาดูเหมือนจะสน ั่ สะเทือน
เล็กน ้อย

ในตอนแรกเย่ฟ่านไม่ได ้สนใจมากนัก จนกระทัง่ ในทีส่ ด

ุ เขาก็
ึ เย็นยะเยือก และกระดาษสท
รู ้สก ี องก็ดเู หมือนจะประสานเข ้ากับ
ผิวหนังของเขาโดยตรง

“เกิดอะไรขึน
้ …”

ึ ตกใจเป็ นอย่างมาก ตำราเล่มนีม

เย่ฟ่านรู ้สก ี วามสำคัญกับเขา
้ ค
มากเกินไป หากมันสูญหายไปเชน ่ นีม
้ น ี
ั จะเป็ นความสูญเสย
สำหรับเขาอย่างถึงทีส ่ ด
ุ

"มันเป็ นไปได ้ยังไงกัน?"

เย่ฟ่านแทบไม่อยากเชอ ื่ ข ้อเท็จจริงต่อหน ้าเขา แม ้ว่าเจ ้าสำนัก
หลิงซูต่ งเทียนจะเป็ นคนขโมยมันด ้วยตนเองก็ไม่มท ี างทีม ่ น
ั จะ
หายไปโดยทีเ่ ขาไม่รู ้ตัว?

ึ ว่าพลังชวี ต
ในเวลาเดียวกัน เขารู ้สก ิ ในร่างกายของเขากำลัง
เดือดพล่าน วิธก
ี ารลึกลับทีบ ่ น
ั ทึกไว ้ในเต๋าจิงเริม
่ เคลือ
่ นไหว
ด ้วยตัวเองโดยทีเ่ ขาไม่สามารถควบคุมมันได ้

"อะไร!"

ึ ประหลาดใจมากในตอนนี้ เขารู ้สก

เย่ฟ่านรู ้สก ึ ว่าทะเลแห่งความ
ทุกข์ของเขานัน ้ ดูไม่ปกติ เหมือนมีอะไรมากกว่านัน
้ เขารีบมอง
เข ้าไปข ้างใน ภาพทีเ่ ห็นทำให ้เขาตกตะลึงจนอ ้าปากค ้าง

ในทะเลแห่งความทุกข์ของเขาตอนนีม
้ ก ี องแผ่นหนึง่
ี ระดาษสท
ล่องลอยอยูใ่ นนัน
้ !
67 - ชุมนุมมหาอำนาจ

กระดาษสท ี องมีขนาดเล็กลงและปรากฏขึน ้ อย่างลึกลับในทะเล

แห่งความทุกข์สท ี องของเย่ฟ่าน ผลลัพธ์นท ี้ ำให ้เย่ฟ่านทำตัว
ไม่ถก
ู เป็ นเวลานาน เรือ
่ งนีม
้ น ื่ มากเกินไป
ั น่าเหลือเชอ

เนือ้ หาทีบ
่ น
ั ทึกไว ้ในตำราเต๋าจิงหยุดเคลือ่ นไหวและทุกอย่างก็
สงบลง แต่ทะเลสท ี องของเย่ฟ่านมีหน ้าหนังสอื ทองคำทีห
่ ดตัว
เป็ นพิเศษ

้
เย่ฟ่านใชความพยายามเป็ นอย่างมากในการนำกระดาษสท ี อง
แผ่นนัน้ ออกมาจากร่างกายของเขาอีกครัง้ แต่สด
ุ ท ้ายเขาก็ล ้ม
เหลว

เย่ฟ่านมึนงงอยูพ่ ักหนึง่ เขาคิดเรือ ่ งนีอ

้ ยูน
่ านและไม่เข ้าใจว่า
ทำไมถึงเกิดเรือ
่ งแบบนีข ้ น
ึ้ อย่างไรก็ตามทัง้ ร่างกายและทะเล
แจ ้งความทุกข์ของเขาไม่ได ้รู ้สก ึ อึดอัดอะไร

ิ ใจทีจ
หลังจากทีเ่ ย่ฟ่านสงบลง เขาตัดสน ่ ะจากไปจากทีน
่ ใี่ ห ้เร็ว
ทีส
่ ด
ุ เท่าทีจ
่ ะเร็วได ้

"บูม"

ในเวลานีเ้ สย ี งรุนแรงดังมาจากด ้านหลัง เมือ ่ เห็นวิหารโบราณสน ั่

สะท ้านบนท ้องฟ้ า รังสข ี องแสงนับไม่ถ ้วนก็ผลิบานกวาดล ้าง
่ รุ ้ายทัง้ หมดซงึ่ อยูบ
อสูรทีด ่ ริเวณรอบๆ นั่นรวมไปถึงผู ้อาวุโสของ
หลิงซูต่ งเทียน

“ไม่ ข ้าไปไม่ได ้!”

เย่ฟ่านวางใจไม่ได ้จริงๆเพราะว่าผังป๋ อยังคงอยูท่ น
ี่ ี่ แม ้จะรู ้
ว่าการอยูท
่ น
ี่ ไ
ี่ ร ้ประโยชน์ แต่อย่างไรก็ตามเขาไม่สามารถวางใจ
ได ้และไม่สามารถหลบหนีไปเพียงลำพัง

่ สส
แน่นอนว่าเย่ฟ่านจะไม่ได ้วิง่ เข ้าไปตรงๆสุม ี่ ม
ุ่ ห ้าโดยไม่คด
ิ
อะไร คราวนีเ้ ขาเลือกภูเขาทีไ่ กลออกไปเพือ ่ เฝ้ าดูเหตุการณ์ทก ุ
อย่างจากระยะไกล

"วี"

ในขณะนี้ ท ้องฟ้ าอันไกลโพ ้นเกิดเสย ี งฟ้ าร ้องดังกึกก ้อง พร ้อม

กันนัน ั ดิส
้ ก็มรี ุ ้งศก ิ ธิม
์ ท ์ ากมายบินเข ้ามาทางนี้

หลังจากนัน ้ เสยี งกองทัพม ้าขนาดมหึมาก็ปรากฏขึน ้ หลังรุ ้ง

ั ดิส
ศก ิ ธิ์ เสย
์ ท ี งคำรามของสต ั ว์ร ้ายมากมายปรากฏตามหลังมา
แทบจะในเวลาเดียวกัน

ในเวลานีห้ มอกลอยขึน ้ และเมฆปกคลุมท ้องฟ้ า สต ั ว์ร ้ายหลาย

สบิ ตัวควบอยูบ
่ นก ้อนเมฆ แต่ละตัวมีผู ้ฝึ กตนอยูบ
่ นหลังของพวก
มัน

สต ั ว์ร ้ายเหล่านัน
้ ล ้วนเป็ นพันธุแ
์ ปลกๆทีเ่ ย่ฟ่านเคยได ้ยินจาก
ตำนานเท่านัน ้ แต่ละตัวเต็มไปด ้วยเกล็ดหนาแน่นและมีความมุง่
ร ้ายไม่รู ้จบ

ผู ้ฝึ กฝนทีข
่ ส ั ว์ร ้ายอยูต
ี่ ต ่ รงกลางสุดถือธงอยูใ่ นมือซงึ่ ปลิวไสวไป
ตามสายลม มันองอาจและดูมอ ี ำนาจล ้นฟ้ า ทีผ
่ น
ื ธงปั กอักษร
ด ้วยคำว่า ดินแดนศก ั ดิส ิ ธิแ
์ ท ์ สงโชติชว่ ง!
ด ้วยลักษณะทีฟ่ มเฟื
ุ่ อยและโอ่อา่ สายรุ ้งศกั ดิส ิ ธิ์ 36 เสนที
์ ท ้ ่
ด ้านหน ้าและสตั ว์อสูรอีก 27 ตัว พร ้อมกับผู ้ฝึ กตนทีท ่ รงพลัง 27
คนบนหลังของพวกมันได ้ปรากฏตัวขึน ้

พวกเขาอาจจะเป็ นมีจำนวนเพียงไม่กส ิ คน แต่อำนาจของพวก

ี่ บ
เขานัน้ ไม่แตกต่างจากกองทัพขนาดใหญ่ พวกเขาทำให ้ท ้องฟ้ า
ั่ สะท ้านราวกับกองทัพสวรรค์ทไี่ ม่สน
สน ิ้ สุดกำลังโจมตี

เสย ี งของผู ้คนตะโกนและสต ั ว์คำรามดังก ้องไปในอากาศ หมอก

สขี าวลอยและม ้วนขึน ้ ไอสงั หารทะยานขึน ่ รวงสวรรค์ราวกับ
้ สูส
มหาสมุทรทีไ่ ม่มท ี ส ิ้ สุด
ี่ น

เย่ฟ่านตกใจมากเมือ
่ เห็นผู ้ฝึ กฝนทีท
่ รงพลังมากมาย พวกเขามี
จำนวนเป็ นสองเท่าของผู ้อาวุโสหลิงซูต ่ งเทียน

ดินแดนศก ั ดิส ิ ธิแ

์ ท ์ สงโชติชว่ ง นั่นคือดินแดนศก
ั ดิส ิ ธิท
์ ท ์ อ
ี่ ยู่
เบือ
้ งหลังหลิงซูต ่ งเทียนหรือไม่? เย่ฟ่านพึมพำกับตัวเอง

ั ดิส
ดินแดนศก ิ ธิแ
์ ท ์ สงโชติชว่ งชา่ งน่าเกรงขามอย่างแท ้จริง!

ี งเย็นเยียบดังมาจากอีกทิศทางหนึง่ ท ้องฟ้ าสน

แต่ในเวลานี้ เสย ั่
สะเทือนและรถศก ึ โบราณสบ ิ แปดคันก็พงุ่ เข ้ามาในทิศทางนีไ ้ อ
สงั หารของพวกเขาทะยานขึน ่ ้องฟ้ าเป็ นลักษณะท ้าทายไม่
้ สูท
เกรงกลัว

ตระกูลขุนนางจากยุคโบราณทีย
่ งิ่ ใหญ่ ตระกูลจีก
้ ป
็ รากฏตัวขึน
้
อย่างน่าเกรงขาม!
เมือ ั ดิส
่ ผู ้คนในดินแดนศก ิ ธิแ
์ ท ์ สงโชติชว่ งเห็นรถศก
ึ โบราณสบ
ิ
แปดคัน นัยน์ตาของพวกเขาหดเล็กลง และพวกเขาทัง้ หมดมี
ท่าทางเคร่งขรึมมากขึน ้

ในขณะเดียวกันไอสงั หารของพวกเขาก็ถก ู ปลดปล่อยออกมา

อย่างไม่สน ิ้ สุด ทัง้ สองฝ่ ายต่างก็หยุดมองกันในอีกฟากของท ้อง
ฟ้ า ตรงข ้ามกันในระยะไกล

นีค
่ อ ั กันด ้วยความแข็งแกร่ง!
ื การประชน

ทันใดนัน
้ ทัง้ สองฝ่ ายก็พงุ่ เข ้าไปยังวิหารโบราณอันยิง่ ใหญ่
พร ้อมๆกัน โดยตัดสน ิ ใจไม่ตอ ่ สูกั้ นเองในเวลานี้

ั่ ดินแดนศก
เย่ฟ่านหัวใจสน ั ดิส ิ ธิใ์ นตำนานและตระกูลโบราณที่
์ ท
ทรงพลังมาถึงแล ้ว เห็นได ้ชดั ว่าการปรากฏตัวของสุสาน
จักรพรรดิปีศาจนีจ
้ ะยังดึงดูดมหาอำนาจอีกมากมายให ้ปรากฏตัว
ขึน
้

ตระกูลขุนนางโบราณจากดินแดนรกร ้าง? เย่ฟ่านมีสห ี น ้าครุน

่ คิด
แซจ่ เี้ ป็ นหนึง่ ในแซท
่ เี่ ก่าแก่ทส
ี่ ด
ุ ในประเทศจีนและพวกเขาก็สบ ื
ทอดอำนาจจนกระทัง่ ถึงยุคปั จจุบน ั

มีตำนานมากมายเกีย ่ วกับตัวตนนีใ้ นอาณาจักรจีนโบราณ เขา

ไม่เคยคิดมาก่อนว่าเขาจะพบตระกูลทีท ื่ เดียวกัน
่ รงพลังในชอ
เมือ
่ มาถึงอีกฟากหนึง่ ของจักรวาล

บัม!
 ั ดิส
ดินแดนศก ิ ธิแ
์ ท ์ ห่งแสงโชติชว่ งและตระกูลจีเ้ ป็ นสอง
มหาอำนาจของดินแดน เมือ ่ พวกเขาลงมือพวกเขาก็ไปถึงวิหาร
โบราณภายในเสย ี้ วลมหายใจ

รอบตัวพวกเขา สตั ว์ร ้ายแยกย ้ายกันไปด ้วยความหวาดกลัว แม ้

ว่าพวกมันจะแข็งแกร่งจนสามารถแปลงกายเป็ นมนุษย์ได ้

แต่เมือ
่ พวกมันเห็นผู ้ฝึ กฝนชาวมนุษย์ปรากฏตัวขึน
้ มากมาย
ขนาดนี้ พวกมันก็ได ้แต่ถอยกลับเพราะไม่มโี อกาสให ้พวกมันได ้
ฉกฉวยอีกแล ้ว

การแสดงออกของผู ้อาวุโสหลิงซูต ่ งเทียนทัง้ หมดเปลีย ่ นไป แม ้

ว่าพวกเขาจะเป็ นผู ้ใต ้บังคับบัญชาของดินแดนศก ั ดิส ิ ธิแ
์ ท ์ สง
โชติชว่ ง แต่การปรากฏตัวของสุสานจักรพรรดิปีศาจนัน ้ ฉั บพลัน
เกินไปและพวกเขาไม่มเี วลารายงานเรือ ่ งนีใ้ ห ้เบือ
้ งบนได ้ทราบ

ในขณะนีด ้ นิ แดนศก ั ดิส์ ท ิ ธิแ

์ สงโชติชว่ งได ้ปรากฏตัวขึน
้ เอง
เรือ
่ งนีท
้ ำให ้พวกเขารู ้สก ึ ไม่สบายใจเล็กน ้อย นอกจากนีแ ้ ม ้แต่
ตระกูลจีก ้ ย
็ งั รู ้เรือ
่ งนีเ้ ชน่ กัน

การปรากฎตัวของมหาอำนาจสูงสุดทัง้ สองนีท ้ ำให ้ผู ้อาวุโสของ

่ งเทียนรู ้สก
หลิงซูต ึ ขมขืน ี กำลังคนไปมากมาย
่ พวกเขาสูญเสย
แต่สด
ุ ท ้ายกลับไม่ได ้รับผลประโยชน์อะไรเลย

ในเวลานีว้ ห ิ ารโบราณอันยิง่ ใหญ่กส ั่ สะเทือนอย่างต่อเนือ

็ น ่ ง
อสูรผู ้ยิง่ ใหญ่ทก ้ างดุเดือดกับเจ ้าสำนักหลิงซูต
ี่ ำลังต่อสูอย่ ่ ง
เทียนและผู ้อาวุโสไท่ซา่ งต่างก็ถอยหลังกลับด ้วยความเจ็บปวด
ผู ้คนในดินแดนศก ั ดิส ิ ธิแ
์ ท ์ สงโชติชว่ งรีบรุมล ้อมวิหารโบราณ
อย่างรวดเร็ว สต ั ว์ร ้ายหลายสบ ิ ตัวพ่นหมอกและเมฆพร ้อมกับ
ทะยานขึน ่ ้านบนของท ้องฟ้ า
้ สูด

คนตระกูลจีไ้ ม่ได ้หันหลังกลับ รถศก ึ สบิ แปดคันเข ้าสูร่ ป

ู แบบการ
้
ต่อสูและปิ ดผนึกท ้องฟ้ าโดยสมบูรณ์ พวกเขาร่วมมือกับดินแดน
ั ดิส
ศก ์ ทิ ธิแ
์ สงโชติชว่ งเพือ
่ ปิ ดผนึกไม่ให ้วิหารนีส
้ ามารถบินหลบ
หนีจากไปได ้

ในเวลานีด ้ น
ิ แดนศก ั ดิส ิ ธิแ
์ ท ์ ห่งแสงโชติชว่ งและคนของตระกูล
จี้ ต่างก็สง่ ผู ้อาวุโสแปดหรือเก ้าคนออกไป เมือ ่ ก ้าวข ้ามท ้องฟ้ า
ทีว่ า่ งเปล่าแสงไฟก็วบ ู วาบและพวกเขาก็หายตัวไปในวิหาร
โบราณ

บูม!

สุสานจักรพรรดิปีศาจสน ั่ สะท ้านมากยิง่ ขึน ้

้ การต่อสูภายในได ้มา
ถึงจุดสูงสุดแล ้ว และแสงศก ั ดิส ิ ธิก
์ ท ์ ย
็ งิ ออกมาจากอาวุธทุก
ประเภท

ผู ้คนจากตระกูลจีแ
้ ละดินแดนศก ั ดิส ิ ธิแ
์ ท ์ สงโชติชว่ งได ้ลงมือ
ควบคุมวิหารโบราณนีอ ้ ย่างรวดเร็ว ในเวลานีด ้ เู หมือนว่าจะมีสงิ่ มี
ชวี ติ บางอย่างพยายามหลุดรอดออกมาจากสุสานจักรพรรดิ
ปี ศาจ

ฝูงชนทีอ ี น ้าจริงจัง ไม่

่ ยูร่ อบๆสุสานต่างก็ลงมือปิ ดผนึกด ้วยสห
้
ว่าแสงเสนใดก็ ตามทีห
่ ลุดรอดออกมาจากวิหารโบราณจะถูก
พวกเขาตรวจสอบและทำลายในทันที
ความรอบคอบของพวกเขานีแ ้ สดงให ้เห็นว่าสงิ่ ทีอ
่ ยูภ
่ ายในวิหาร
โบราณนัน
้ ต ้องเต็มไปด ้วยอันตรายร ้ายแรงอย่างแน่นอน

ตง!

ทันใดนัน ั่ สะเทือนอย่างรุนแรง
้ ผู ้คนรอบๆวิหารโบราณต่างก็สน
หลายคนมีใบหน ้าซด ี ขาวและถอยหนีจากพลังงานซงึ่ โจมตีออก
จากวิหารโบราณ

ในเวลานีว้ ห
ิ ารโบราณดูเหมือนจะเต็มไปด ้วยความโกรธเกรีย ้ ว
ิ้ สุดและมันพยายามสงั หารทุกคนทีค
ไม่สน ่ ดิ จะปิ ดผนึกมันไว ้

รถศกึ สบ
ิ แปดคันของตระกูลจีถ้ อยห่างออกจากวิหารโบราณ แต่
พวกเขาก็ไม่ได ้ไปไหนและยังคงปิ ดผนึกไม่ให ้วิหารโบราณ
สามารถเคลือ่ นไหวได ้ในระยะไกล

ลำแสงทีล ุ โชติชว่ งซงึ่ พุง่ ออกมาจากสุสานจักรพรรดิปีศาจนัน

่ ก ้
สว่างไสวจนผู ้คนไม่สามารถลืมตาได ้ ทันใดนัน ้ โลงศพแก ้วทีม
่ คี
วามยาวน ้อยกว่าหนึง่ จ ้างก็ปรากฏขึน ้

พลังทีแ่ ผ่ออกมาจากโลงศพแก ้วนีน ้ ่าหวาดหวัน

่ จนถึงขีดสุด
ผู ้คนทีอ
่ ยูใ่ นบริเวณใกล ้เคียงแทบจะไม่สามารถประคองตัวเอง
ให ้ยืนต่อไปได ้

ตง ตง ตง!

ี งทีด
จูๆ่ เสย ี งเต ้นของหัวใจดังขึน
่ เู หมือนกับเสย ้ และพลังลึกลับไร ้
ขอบเขตก็โจมตีออกไปรอบทิศทาง
“อย่าปล่อยให ้มันหนีไปได ้!”

ิ คนพุง่ ออกมาจากสุสานจักรพรรดิปีศาจเพือ
ร่างมากกว่าสบ ่ ไล่
ตามโลงศพแก ้ว

น่าแปลกทีค ่ นทีอ
่ ยูข
่ ้างหน ้าคือผังป๋ อ ร่างกายของเขาถูกปกคลุม
ด ้วยแสงสเี ขียวในขณะเดียวกันอักขระมากมายก็กระจายอยูเ่ ต็ม
ใบหน ้าของเขา

ในเวลานีแ้ ม ้แต่แขนของเขาก็คอ ่ ยๆถูกปกคลุมไปด ้วย

เครือ
่ งหมายทีค ่ ล ้ายกับเต่าดำและกิเลน

พร ้อมกันนัน ้ ปราณปี ศาจทีถ

่ ก
ู ปลดปล่อยออกมาจากร่างกายของ
เขาก็ทำให ้ทุกคนรู ้สกึ ลำคอแห ้งผากแม ้แต่ผู ้คนจากดินแดน
ั ดิส
ศก ิ ธิแ
์ ท ์ สงโชติชว่ งและตระกูลจีก
้ ย ี น ้าจริงจัง
็ งั มองเขาด ้วยสห
68 - หัวใจจักรพรรดิปีศาจ

ั ดิส
ยอดฝี มือของดินแดนศก ์ ท ิ ธิแ
์ สงโชติชว่ งและตระกูลจีพ ้ งุ่ ออก
จากวังโบราณด ้วยใบหน ้าทีไ่ ม่น่าดู และสงั่ ให ้ผู ้คนรอบข ้างหยุด
โลงศพแก ้ว

การแสดงออกของผู ้นำนิกายหลิงซูต ่ งเทียนและผู ้อาวุโสผู ้

อาวุโสนัน้ น่าเกลียดยิง่ กว่า พวกเขาไม่ต ้องการทีจ
่ ะยอมแพ ้ทัง้ ๆ
ทีค่ นจำนวนมากอยูท ่ น
ี่ ี่ หากพวกเขายอมแพ ้ความพยายาม
ทัง้ หมดของพวกเขาก็จะสูญเปล่า

สำหรับอสูรผู ้ยิง่ ใหญ่ พวกเขาไม่พอใจและโกรธแค ้นมากทีส ่ ด ุ

พวกเขาไม่เต็มใจอย่างยิง่ ทีจ ่ ะปล่อยให ้สงิ่ ต่างๆเป็ นไปเชน
่ นี้

ิ ทีม
แต่ด ้วยสมาชก ่ อ
ี ำนาจมากมายของเผ่าพันธุม ์ นุษย์ในปั จจุบน
ั
พวกเขาจึงไม่มไี ม่มส ิ ธิท
ี ท ์ จ
ี่ ะทำอะไรอีกต่อไป พวกเขากระจาย
ออกไปโดยหวังว่าจะคว ้าโอกาสอีกครัง้

รถศก ึ โบราณสบ ิ แปดคันของตระกูลจีเ้ ข ้าสูร่ ป

ู แบบการต่อสู ้ ผนึก
พืน ้ ทีน
่ ข
ี้ องท ้องฟ้ า ปิ ดกัน ้ โลงศพแก ้วจากการหลบหนี ผู ้ฝึ กฝน
ดินแดนศก ั ดิส ิ ธิแ
์ ท ์ ห่งแสงโชติชว่ งยังพุง่ ไปข ้างหน ้าโดยใชส้ ต
ั ว์
ร ้ายหรือรุ ้งศก ั ดิส ิ ธิใ์ นการจูโ่ จมโลงศพแก ้วโดยตรง
์ ท

โลงศพแก ้วถูกขังอยูใ่ นขณะนี้ ผู ้ฝึ กตนทีท

่ รงพลังรีบวิง่ ไปที่
สุสานจักรพรรดิอสูรและเอือ้ มมือออกไปคว ้ามันพร ้อมกัน

ปั ง!
มีมอ
ื ขนาดใหญ่มากมายทีเ่ อือ ้ มไปคว ้าโลงศพแก ้ว แน่นอนว่านี่
ไม่ใชฝ่ ่ ามือจริงๆ แต่พวกมันรวมตัวกันจากแสงศก
ั ดิส ิ ธิ์ แต่ละ
์ ท
คนพยายามคว ้าโลงศพแก ้วพร ้อมๆกับต่อสูกั้ บคนอืน ่ ๆ

รถศกึ โบราณสบ ิ แปดคันของตระกูลจีล ้ ้อมรอบมัน และผู ้คนใน

ดินแดนศก ั ดิส ิ ธิแ
์ ท ์ ห่งแสงโชติชว่ งก็มอ
ี สิ ระทีจ
่ ะทำตามใจชอบ

่ งเทียนและผู ้รอดชวี ต
ผู ้นำนิกายหลิงซูต ึ หมด
ิ สองคนต่างก็รู ้สก
หนทาง ความแข็งแกร่งของพวกเขาไม่ได ้ด ้อยไปกว่าคนทีอ ่ ยู่
ด ้านบน

แต่ตอนนีพ ้ ซงึ่ ไม่เพียงพอทีจ

้ วกเขามีเพียงสามคนเท่านัน ่ ะต่อสู ้
กับกองกำลังอืน
่ ๆ

สำหรับผังป๋ อเขายืนอย่างโดดเดีย
่ วอยูต่ รงนัน
้ แต่เขาก็ไม่ได ้
ยอมแพ ้ พลังปราณปี ศาจของเขาพุง่ ทะยาน รังสส ี เี ขียวสองเสน้
พุง่ ออกจากดวงตาของเขาหลายสบ ิ วา และรัศมีอน ั โอ่อา่ ของ
เขาก็แข็งแกร่งขึน
้ กว่าเดิม

แค่ก!

ในขณะนีโ้ ลงศพแก ้วไม่สามารถทนต่อการโจมตีของผู ้ฝึ กตนที่

ทรงพลังได ้อีกต่อไปและค่อยๆแตกออกก่อนจะถูกกระแทกจน
ี่ งๆ
แตกเป็ นเสย

บูม!

พลังงานปี ศาจไหลทะลักออกมามืดฟ้ ามัวดินสง่ ทุกคนบินกลับ

หลัง ไม่มใี ครสามารถทนต่อพลังทีบ
่ ้าคลัง่ นีไ
้ ด้
รถศก ึ ของตระกูลจีน ้ ัน
้ อยูใ่ กล ้ทีส
่ ด
ุ และสค ี่ น
ั ทีด่ ้านหน ้าสุดก็ถก
ู
บดขยีโ้ ดยตรง ผู ้ฝึ กตนทัง้ สบ ิ สองคนทีอ ่ ยูด ่ ้านบนรถถูกเป่ าเป็ น
ิ้ เล็กชน
ชน ิ้ น ้อย

ดินแดนศก ั ดิส ิ ธิแ

์ ท ์ ห่งแสงโชติชว่ งก็มก ี ครัง้ ใหญ่เชน
ี ารสูญเสย ่
กัน ผู ้คนกว่าสบ ิ คนถูกบดบังด ้วยพลังอสูรทีไ่ หลล ้นนี้ และแม ้แต่
สตั ว์อสูรของพวกเขาก็กลายเป็ นหมอกสเี ลือด

เจ ้าสำนักหลิงซูต
่ งเทียนและผู ้อาวุโสสองคนหน ้าซดี และถูกสง่
กลับไปหลายร ้อยวาก่อนทีจ ่ ะรักษาเสถียรภาพได ้ แม ้แต่รา่ งทีม
่ ี
พลังอย่างพวกเขาก็เกือบจะถึงจุดจบ

ไกลออกไปหัวใจของเย่ฟ่านเต ้นระรัวกลัวว่าผังป๋ อจะได ้รับ

บาดเจ็บ แม ้ว่าร่างกายของเขาจะถูกควบคุมโดยสงิ่ ทีไ่ ม่รู ้จัก แต่
ก็ยงั คงเป็ นร่างของผังป๋ อ

พลังปราณปี ศาจของเขาพุง่ ทะยาน ผังป๋ อเป็ นคนแรกทีล ่ า่ ถอย

และไม่เป็ นอันตรายอย่างสมบูรณ์ ราวกับว่าเขารู ้มานานแล ้วว่า
สงิ่ นีจ
้ ะเกิดขึน
้

ในขณะนีพ้ ลังชวี ต ิ ทีป

่ ล่อยออกมาจากการระเบิดของโลงศพแก ้ว
ก็เหมือนกับมหาสมุทรทีไ่ ม่มท ี ส ิ้ สุด แม ้แต่พลังชวี ต
ี่ น ิ ทีร่ วมกัน
ของทุกสงิ่ ทีน
่ ก
ี่ ไ
็ ม่ได ้ทรงพลังเหมือนมัน

ทีต่ ้นกำเนิดพลังงานปี ศาจทีไ่ ม่มท ี ส ิ้ สุดนัน

ี่ น ้ เป็ นหัวใจสแ ี ดงสด
ขนาดใหญ่เท่ากำปั น ้ พลังชวี ต
ิ อันมากมายมหาศาลและพลังงาน
ปี ศาจทีบ่ ้าคลัง่ นัน
้ ถูกปล่อยออกมาจากหัวใจสแ ี ดงเล็กๆทีเ่ ป็ น
ประกายระยิบระยับซงึ่ เปล่งประกายด ้วยแสงศก ั ดิส ิ ธิ์
์ ท
ตง ตง ตง

ี งหัวใจเต ้นอย่างต่อเนือ
เสย ่ งและเต ้นอย่างบ ้าคลัง่ แม ้ว่าจะผ่าน
ไปนานแล ้วแต่หวั ใจนีย้ งั คงมีชวี ต
ิ อยูอ
่ ย่างแน่นอน!

ตอนนีย้ งั ไม่มใี ครสามารถเข ้าใกล ้หัวใจสแ ี ดงทีเ่ ปล่งประกาย

ระยิบระยับนีไ ้ ด ้ ทุกๆครัง้ ทีม
่ น ึ เจ็บปวด
ั เต ้นคนรอบข ้างจะรู ้สก
ราวกับว่าหลอดเลือดของพวกเขากำลังจะขาดออกจากกัน

หัวใจแต่ละคนกระตุกอย่างรุนแรงและหลายคนมีเลือดไหลออก
จากปากของพวกเขา มันยากเกินไปทีจ ่ ะทนและพวกเขาก็ถอย
กลับอย่างรวดเร็ว

นีเ่ ป็ นหัวใจทีน
่ ่ากลัวมาก! แค่เข ้าใกล ้มันก็ไม่มใี ครสามารถทำได ้
แล ้ว!

“จักรพรรดิผู ้ยิง่ ใหญ่ได ้ทิง้ หัวใจของพระองค์ไว ้ให ้กับเผ่าพันธุ์

ของข ้า!”

ั่ ไม่สามารถกลัน
บนท ้องฟ้ าอสูรผู ้ยิง่ ใหญ่ตา่ งก็ตวั สน ี ง
้ เสย
ตะโกนทีต
่ กใจได ้

หัวใจของจักรพรรดิปีศาจเป็ นประกายเต ้นแรงก่อนทีจ ่ ะพุง่ ขึน

้ ไป
ั ดิส
บนท ้องฟ้ า กลายเป็ นแสงศก ิ ธิส
์ ท ี ดงเข ้มและพุง่ ไปยัง
์ แ
สวรรค์ทอ
ี่ ยูห
่ า่ งไกล

“หยุดนะ! เราปล่อยมันไปไม่ได ้เด็ดขาด!”

 ั ดิส
หนึง่ ในผู ้อาวุโสของดินแดนศก ิ ธิแ
์ ท ์ ห่งแสงโชติชว่ งตะโกน
ใบหน ้าของเขาเต็มไปด ้วยความกังวล

“ระงับความขัดแย ้งไว ้ชวั่ คราว ของสงิ่ นีไ

้ ม่อาจปล่อยให ้มันรอด
ไปได ้!” ผู ้ฝึ กฝนตระกูลจีก
้ ต
็ ะโกนด ้วยความหวาดกลัว

นั่นคือหัวใจของจักรพรรดิผู ้ยิง่ ใหญ่ของเผ่าพันธุป ์ ี ศาจ เป็ นทีม

่ า
ของพลังทัง้ หมดของมัน! หากมันเข ้าสงิ สูร่ า่ งของอสูรตัวอืน ่
เป็ นไปได ้มากทีจ
่ ักรพรรดิผู ้ยิง่ ใหญ่เผ่าปี ศาจจะปรากฏขึน ้ !

ในเวลาทีพ่ วกเขาตะโกนสงั่ เหล่าอสูรก็พงุ่ ไปข ้างหน ้าแล ้ว

อย่างไรก็ตาม ร่างหนึง่ เร็วกว่าคนอืน
่ มาก ทีจ
่ ริงมันคือผังป๋ อ!

ร่างกายทัง้ หมดของเขาดูเหมือนจะผสานกับสวรรค์และปฐพี
กลายเป็ นแสงสเี ขียวทีห ่ ายไปในพริบตา ซงึ่ สอดคล ้องกับหัวใจ
ของจักรพรรดิผู ้ยิง่ ใหญ่

ตระกูลจีไ้ ด ้สง่ รถศก

ึ โบราณแปดคันเพือ่ ไล่ตาม และดินแดน
ั ดิส
ศก ิ ธิแ
์ ท ์ ห่งแสงโชติชว่ งก็แยกกองทหารออกไปประมาณครึง่
หนึง่ เพือ่ ไล่ตามอย่างรวดเร็ว

ทัง้ สองฝ่ ายทิง้ กองกำลังไว ้ครึง่ หนึง่ เพือ

่ ล ้อมสุสานจักรพรรดิ
ปี ศาจต่อไป

“ถ ้าข ้ารู ้ก่อนหน ้านีว้ า่ สุสานจักรพรรดิปีศาจกำลังจะปรากฏตัว

พวกเราคงสง่ กำลังคนมากมายกว่านีอ ้ อกมา!”

ั ดิส
ผู ้อาวุโสจากดินแดนศก ิ ธิแ
์ ท ์ สงโชติชว่ งคร่ำครวญอย่างต่อ
เนือ
่ ง
“ตอนแรกเราคิดว่ามันเป็ นถ้ำเซย ี นธรรมดา ใครจะคิดว่ามันเป็ น
สุสานจักรพรรดิอสูรจริงๆ นีเ่ ป็ นเรือ
่ งทีจ
่ ะทำให ้ดินแดนรกร ้าง
ทางทิศตะวันออกทัง้ หมดตกตะลึง!”

ผู ้ฝึ กฝนตระกูลจีก ึ เสย

้ ร็ ู ้สก ี ใจเชน
่ กัน พวกเขายังไม่ได ้รายงาน
เรือ
่ งนีต ้ อ ั ดิข
่ ผู ้สูงศก ์ องพวกเขาและพวกเขารีบมาทีน ่ โี่ ดยตรง

ในระยะไกลเย่ฟ่านตกใจมาก ในบรรดาคนเหล่านีอ ิ
้ ย่างน ้อยสบ
คนทีม ี วามแข็งแกร่งพอๆกับเจ ้าสำนักหลิงซูต
่ ค ่ งเทียน

เมือ
่ ได ้ยินคำพูดของพวกเขา เย่ฟ่านถึงได ้รู ้ว่าคนเหล่านีไ ้ ม่ใช ่
สมาชก ิ ทีท่ รงพลังอย่างแท ้จริงของดินแดนศก ั ดิส ิ ธิแ
์ ท ์ สง
โชติชว่ งหรือตระกูลจี้ เขาอดไม่ได ้ทีจ ึ กลัวเมือ
่ ะรู ้สก ่ นึกถึงเรือ
่ งนี้

ั ดิส
ดินแดนศก ์ ทิ ธิแ
์ ละตระกูลขุนนางโบราณเป็ นมหาอำนาจ
ขนาดมหึมาทีย ่ ากจะจินตนาการได ้!

“เจ ้าสำนักหลี่ พวกเจ ้าได ้รับชน

ิ้ สว่ นของคัมภีรเ์ ต๋าหรือไม่?”

ผู ้ฝึ กฝนดินแดนศก ั ดิส ์ ทิ ธิแ

์ ห่งแสงโชติชว่ งคนหนึง่ มองไปยังเจ ้า
สำนักหลิงซูต ่ งเทียน เนือ ่ งจากเขาได ้รู ้ว่านีค
่ อ
ื สุสานของ
จักรพรรดิผู ้ยิง่ ใหญ่ของเผ่าพันธุป ์ ี ศาจ เขาจึงตระหนักได ้ทันทีวา่
สงิ่ ของศกั ดิส
์ ท ิ ธิท
์ นี่ ม
ี่ คี วามสำคัญเพียงใด

นอกจากสมบัตล ่ ักรพรรดิผู ้ยิง่ ใหญ่เคยใชก่้ อน

ิ ้ำค่าทีเ่ ผ่าปี ศาจทีจ
ิ้ พระชนม์ ยังมีสงิ่ ของล้ำค่าล้ำค่าอืน
สน ่ ๆอีกอย่างน ้อยสามชน ิ้
หนึง่ ในนัน
้ คือตาราเต๋าทีเ่ ป็ นสมบัตล ิ ้ำค่าทีส่ ด
ุ ของเผ่าพันธุ์
มนุษย์
เจ ้าสำนักหลิงซูต
่ งเทียนรู ้สก ึ เจ็บปวดทีเ่ ขาไม่ได ้รายงานเรือ่ งนี้
ไปยังดินแดนศก ั ดิส ิ ธิแ
์ ท ์ สงโชติชว่ ง แต่ทเี่ จ็บปวดยิง่ กว่าคือเขา
ไม่ได ้รับอะไรเลยทัง้ ทีเ่ สยี ผู ้คนไปมากมาย

หากเขารู ้ว่าสงิ่ นีจ

้ ะเกิดขึน
้ มันคงจะดีกว่าหากเขารายงานเรือ
่ งนี้
และปรับปรุงความสม ั พันธ์ของพวกเขากับหน่วยงานทีม่ อ
ี ำนาจ
สูงสุดนี้

เขารีบอธิบายอย่างละเอียดว่า

“คัมภีรเ์ ต๋าสมบัตศ ั ดิส

ิ ก ิ ธิช
์ ท ิ้ แรกหายไปอย่างไร ้ร่องรอย เหลือ
์ น
เพียงกล่องเปล่าและไม่มใี ครเคยเห็นคัมภีรท ์ แี่ ท ้จริงเล่มนัน
้

สำหรับรายการทีส ่ องหัวใจของจักรพรรดิผู ้ยิง่ ใหญ่มน

ั ได ้พุง่ ออก
ไปแล ้ว สงิ่ ทีเ่ หลืออยูค
่ อ
ื สมบัตศ ั ดิส
ิ ก ิ ธิท
์ ท ์ ส
ี่ าม

เมือ
่ ครูน ั ว่าสมบัตล
่ เี้ ราทำลายข ้อจำกัดเพียงครึง่ เดียวและสงสย ิ ้ำ
ค่าทีส่ ด
ุ ของเผ่าพันธุม ์ นุษย์ในดินแดนรกร ้างตะวันออกยังอยู่
ภายใน”

“ตาราเต๋า จะหายไปอย่างไร ้ร่องรอยได ้อย่างไร!”

ผู ้คนจากดินแดนศก ั ดิส ิ ธิแ

์ ท ์ ห่งแสงโชติชว่ งและตระกูลขุนนาง
โบราณตระกูลจี้ ต่างก็จ ้องมองทีเ่ จ ้าสำนักหลิซต ู่ งเทียนด ้วย
สหี น ้าไม่เชอ
ื่ ถือ

เจ ้าสำนักหลิงซูต ่ งเทียนทำได ้เพียงถอนหายใจอย่างขมขืน ่ อยู่

ข ้างใน มีคม
ั ภีรโ์ บราณอืน ่ ๆทีเ่ ทียบได ้กับคัมภีรเ์ ต๋าเล่มนี้ และว่า
 ั ดิส
กันว่าคัมภีรโ์ บราณทัง้ หมดอยูใ่ นมือของดินแดนศก ิ ธิแ
์ ท ์ ละ
ตระกูลขุนนางโบราณ

พวกเขามีทก ั ษะการบ่มเพาะเซย ี นในระดับเดียวกับตาราเต๋าอยู่

แล ้ว แต่พวกเขายังต ้องการใชกำลั้ งปล ้นตำราสว่ นนีไ
้ ป จ ้าว
สำนักสา่ ยหัวอย่างชว่ ยไม่ได ้ เขาพูดว่า

“เราหาไม่เจอจริงๆ”

ในขณะนัน้ เองเสยี งเพลงอมตะไพเราะมาจากขอบฟ้ าอันไกล

โพ ้น หญิงสาวสบิ กว่าคนบินผ่านไปอย่างรวดเร็ว และพวกเขาก็
บินตรงเหนือศรี ษะของเย่ฟ่านโดยตรง

หญิงสาวเหล่านีล ้ ้วนสวมเสอื้ ผ ้าทีข

่ าวกว่าหิมะ แม ้ว่าพวกนางจะ
ไม่ถก
ู เรียกว่าเป็ นความงามสูงสุด แต่พวกนางก็มค ี วามสง่างาม
และมีบรรยากาศทีไ่ ม่ถก ู ปนเปื้ อนจากโลกมนุษย์

บางคนบรรเลงขลุย ่ ไม ้ไผ่อย่างไพเราะและน่าฟั งมาก ในขณะที่

คนอืน
่ ๆกำลังยิม ้ ทำให ้บรรยากาศทีอ ่ ว่ ง
่ ยูร่ อบๆราวกับว่าเข ้าสูช
ฤดูใบไม ้ผลิเป็ นทีเ่ รียบร ้อย

ึ ทึง่ หากเป็ นตอนทีอ

เย่ฟ่านรู ้สก ่ ยูใ่ นโลกเก่าแล ้วเขามาเห็นภาพ
นีจ
้ ะต ้องคิดว่าพวกนางเป็ นเทพธิดาในตำนานอย่างแน่นอน

“ดินแดนศก ั สท
ิ ธิท
์ ะเลสาบหยกอยูห ่ า่ งไกลออกไปมาก ไม่ทราบ
ว่าพวกเจ ้ามาทีน่ ดี่ ้วยเจตนาใด?”

ั ดิส
ดินแดนศก ิ ธิแ
์ ท ์ ห่งแสงโชติชว่ งและตระกูลจี้ ต่างก็แสดง
ท่าทางไม่เป็ นมิตรออกมาพร ้อมกัน แม ้ว่าอาคันตุกะทีม ่ าใหม่นี้
จะเป็ นเพียงหญิงสาว แต่ความแข็งแกร่งของพวกนางก็เป็ นสงิ่ ที่
ปฏิเสธไม่ได ้

“เราเพิง่ ผ่านมาและพบว่ามีไอปี ศาจล ้นออกมาจากทีน

่ ด
ี่ งั นัน
้ เรา
จึงมาตรวจสอบ เราไม่คด ิ ว่าเราจะจบลงด ้วยการพบกับพวกเจ ้า
ทุกคน”

หญิงสาวทีเ่ ป็ นหัวหน ้าหัวเราะออกมาเบาๆก่อนทีส

่ ายตาของนาง
จะเปลีย
่ นเป็ นเย็นชาอย่างยิง่

เย่ฟ่านตกใจมาก ดินแดนศก ั ดิส ิ ธิแ

์ ท ์ สงโชติชว่ ง ตระกูลจี้ ดิน
แดนศก ั ดิส ิ ธิท
์ ท ์ ะเลสาบหยก ถ ้อยคำเหล่านีล้ ้วนไม่ธรรมดาโดย
เฉพาะทะเลสาบหยก

ชอื่ ของมันทิง้ ร่องรอยทีล ึ ซงึ้ ในตำนานของจีนโบราณ ใครจะ

่ ก
คิดว่าชอื่ นีจ
้ ะปรากฏขึน
้ อีกครัง้ ในอีกฟากฟ้ าของจักรวาลทีอ
่ ยู่
ห่างไกลแสนไกล?
69- อับจนปั ญญา

อาณาจักรเอีย
๋ นเป็ นเพียงมุมหนึง่ ของพืน้ ทีใ่ นตงหวง มันเป็ นแค่
หยาดน้ำในมหาสมุทร หากข่าวนีแ ้ พร่กระจายออกไป พืน ้ ทีซ
่ าก
ปรักหักพังแห่งนีค
้ งจะจมไปด ้วยผู ้ฝึ กฝนอย่างแน่นอน

ในเวลานีผ ้ ู ้ทีผ
่ ดิ หวังทีส ุ คือเจ ้าสำนักหลิงซูต
่ ด ่ งเทียน ด ้วยการ
ปรากฏตัวของแดนศก ั ดิส ิ ธิแ
์ ท ์ ละตระกูลขุนนางโบราณ เขารู ้ว่า
มันเป็ นเรือ
่ งยากทีจ ่ ะได ้อะไรมา เพราะไม่มท ี างทีจ่ ะแข่งขันกับ
มหาอำนาจเชน ่ นีไ
้ ด้

รถศกึ โบราณของตระกูลจี้ สามารถมองเห็นได ้ดังก ้องไปไกล

ใบหน ้าของผู ้คนในดินแดนศก ั สท
ิ ธิแ ์ สงโชติชว่ งเปลีย
่ นไปเมือ ่
เห็นสงิ่ นีแ
้ ละผู ้อาวุโสคนหนึง่ ก็สงั่ ผู ้ฝึ กตนสองคนทีอ
่ ยูเ่ คียงข ้าง
เขาอย่างเร่งรีบ

“รีบกลับไปทีแ ั ดิส
่ ดนศก ิ ธิเ์ พือ
์ ท ่ แจ ้งข่าวนีแ
้ ละขอความ
ชว่ ยเหลือจากยอดฝี มือของเรา!”

การเกิดขึน้ ของสุสานจักรพรรดิอสูรไม่สามารถถูกปิ ดบังได ้อีกต่อ

ไปและนีจ่ ะทำให ้พืน
้ ทีร่ กร ้างตะวันออกทัง้ หมดตกตะลึงอย่าง
แน่นอน

ในเวลาอีกไม่นานจะมีนก
ิ ายต่างๆมาเพิม
่ ขึน
้ เรือ
่ ยๆ ในหมูพ
่ วก
เขาน่าจะเป็ นมหาอำนาจทีส
่ ามารถยืนหยัดอย่างยิง่ ใหญ่ภายใน
โลกนี้
“พวกเราสองสามคนควรร่วมมือกันทำลายผนึกทีส ่ ส
ุ านของ
จักรพรรดิอสูรและนำสมบัตล
ิ ้ำค่าทัง้ หมดกลับคืนมาจากภายใน
เจ ้าคิดอย่างไร?"

ผู ้อาวุโสจากดินแดนศก ั สทิ ธิแ

์ สงโชติชว่ งมองไปทีย
่ อดฝี มือ
จากตระกูลจี้ ก่อนทีจ ่ ะมองไปทางหญิงสาวทะเลสาบหยก และ
ในทีส ุ เจ ้าสำนักหลิงซูต
่ ด ่ งเทียน

้ ยอดฝี มือบนรถศก
“เอาล่ะ พวกเราไม่ควรรอชา” ึ โบราณพยัก
หน ้าเห็นด ้วยทันที

หญิงสาวสองสามคนจากดินแดนศก ั ดิส
์ ท ิ ธิท์ ะเลสาบหยกนัน้
สา่ ยหน ้าเบาๆแล ้วถอยหลังกลับ ดูเหมือนพวกนางไม่ต ้องการมี
สว่ นร่วมในการต่อสูในครั
้ ง้ นี้ และสตรีทอ ี่ ยูแ
่ ถวหน ้าพูดอย่าง
อ่อนโยนว่า

“พวกเราเพียงแค่ผา่ นทางมาและเราไม่ต ้องการแย่งชงิ มรดก

ของจักรพรรดิอสูรผู ้ยิง่ ใหญ่”

่ งจากเป็ นกรณีนี้ พวกเราจะไม่กดดันให ้เจ ้าทำ สองสำนัก

“เนือ
ของเราสามารถทำงานร่วมกันเพือ ่ ทำลายสุสานของจักรพรรดิ
อสูรผู ้ยิง่ ใหญ่ได ้”

ั สท
ผู ้คนในดินแดนศก ิ ธิแ
์ สงโชติชว่ งและตระกูลจีต
้ า่ งรอคอยให ้
ผู ้คนจากทะเลสาบหยกถอยกลับไป

แม ้ว่าจะมีสมบัตล ิ ้ำค่ามากมายภายในสุสานของจักรพรรดิอสูร
แต่กไ็ ม่มใี ครบ่นถึงเรือ
่ งทีจ
่ ะได ้รับสมบัตม
ิ ากขึน
้
“เจ ้าสำนักหลี่ เจ ้าสามารถนำคนของเจ ้ามาร่วมมือด ้วยก็ได ้” ผู ้
อาวุโสจากแดนศก ั ดิส ิ ธิแ
์ ท ์ สงโชติชว่ งกวาดสายตามองไปอย่าง
เย็นชา

เจ ้าสำนักหลิงซูร่ ู ้สก
ึ ขมขืน
่ ในขณะทีเ่ ขากล่าวว่า

"เราจะพยายามอย่างเต็มที"่

ั สท
ผู ้อาวุโสจากดินแดนศก ิ ธิแ
์ สงโชติชว่ งพยักหน ้าและกล่าวต่อ

่ งเทียนได ้เสย
“พวกเจ ้าหลิงซูต ี สละมามากแล ้ว เมือ
่ เราเปิ ดสุสาน
จักรพรรดิอสูร เราจะให ้ค่าตอบแทนทีน ่ ่าพอใจอย่างแน่นอน”

ยอดฝี มือกว่ายีส ิ คนจึงเข ้าไปในสุสานของจักรพรรดิอสูรเพราะ

่ บ
พวกเขาต ้องการเปิ ดสุสานโบราณแห่งนีใ้ ห ้สมบูรณ์

“บูม!

วิหารโบราณทีท ี งั คงสน
่ ำจากหยกห ้าสย ั่ ไหวอย่างควบคุมไม่ได ้
ลำแสงพราวพรายถูกปลดปล่อยออกมาทำให ้ท ้องฟ้ าสน ั่
สะเทือน

“ดูเหมือนว่ามีบางอย่างผิดปกติ……”

ั ดิส
หญิงสาวจากดินแดนศก ์ ทิ ธิท
์ ะเลสาบหยกมองไปจากระยะ
ไกลและมีการแสดงออกทีแ ่ ปลกประหลาดบนใบหน ้าของพวก
นาง

“อักขระอสูรในวิหารโบราณดูเหมือนจะสว่างขึน
้ เรือ
่ ยๆ”
 ้ ดูเหมือนจะมีชวี ต
“อักขระโบราณเหล่านัน ิ อยูใ่ นขณะทีม
่ น ั่
ั สน
ราวกับว่าพวกมันสามารถออกมาจากกำแพงได ้ตลอดเวลา”

อักขระอสูรในวิหารโบราณล ้วนเปล่งแสงสต ี า่ งๆ พวกมันมี

ลักษณะราวกับมังกรตัวเล็กๆทีบ ่ ด ้ ว บางคำก็เหมือนหงส ์
ิ เบีย
เพลิงกำลังขยายปี กเพือ
่ โบยบินออกไป อักขระทีเ่ หมือนเต่าดำ
ดูเหมือนจะกลิง้ ไปมาอย่างไม่รู ้จบ……

มีรัศมีลก ึ ลับทีป ่ ล่อยออกมาจากสุสานจักรพรรดิอสูรนั่นคือปราณ

อสูรทีร่ น
ุ แรงมากทีส ่ ด
ุ มันปกคลุมสุสานโบราณกลายเป็ นชนั ้ ของ
หมอกทีพ ่ ร่ามัว

“ไม่ดแ
ี ล ้ว สุสานของจักรพรรดิอสูรผู ้ยิง่ ใหญ่ดเู หมือนจะผิดปกติ
……”

หญิงสาวจากทะเลสาบหยกมีสห ี น ้าตกใจ พวกนางสม ั ผัสได ้ถึง

พลังของอสูรทีเ่ ติบโตขึน
้ และรู ้สกึ เหมือนกับเป็ นผืนน้ำขนาด
ใหญ่ทค
ี่ อ
่ ยๆพลุง่ ขึน
้

ไม่ใชท่ ก
ุ คนทีม
่ าจากดินแดนศกั สทิ ธิแ
์ สงโชติชว่ งและตระกูลจีท
้ ี่
เข ้าไปในสุสาน ยังมีอก
ี หลายคนทีป ่ กป้ องอยูภ
่ ายนอก ในเวลานี้
ใบหน ้าของพวกเขาบิดเบีย ้ วอย่างรุนแรง

“แย่แล ้ว! มีการเปลีย

่ นแปลงเกิดขึน
้ กับสุสาน! พวกเราต ้องหนี
ไป!”
ผู ้คนทีอ ่ ยูข่ ้างในต่างตืน ี งตะโกน ขณะ
่ ตระหนกถึงแม ้จะไม่มเี สย
ทีผ ่ ถวหน ้าก็กลายเป็ นหมอกสเี ลือด
่ ู ้คนทีเ่ ดินอยูแ
ทุกสงิ่ ทุกอย่างเกิดขึน ้ เร็วมากจนยากจะเข ้าใจ

“ชวั ชวั ชวั ”

ทุกคนรีบถอยกลับพวกเขากลายเป็ นสายรุ ้งลึกลับและรีบวิง่ ออก

ไป

“บูม!”

สุสานของจักรพรรดิอสูรก็ปล่อยลำแสงทีไ่ ม่มท ี ส ิ้ สุดซงึ่ จุด

ี่ น
ชนวนให ้ทุกสงิ่ ทุกอย่างทีอ
่ ยูใ่ นบริเวณใกล ้เคียงกลายเป็ นเถ ้า
ถ่านในทันที

“รีบออกไปซะ!”

เจ ้าสำนักหลิงซูแ
่ ละผู ้อาวุโสสองคนนัน
้ แทบจะไม่สามารถหลบ
หนีออกมาได ้ทัน

ผู ้อาวุโสจากดินแดนศกั สท
ิ ธิแ
์ สงโชติชว่ งและตระกูลจีก
้ ส
็ ามารถ
หลบหนีออกมาได ้เพียงเล็กน ้อยเท่านัน ้ ในขณะทีค่ นอีกจำนวน
มากยังคงติดอยูภ ่ ายใน

ในขณะนีป
้ ระตูบานใหญ่ของวิหารโบราณค่อยๆปิ ดลงอย่างชาๆ ้
และสามารถมองเห็นผ่านประตูแง ้มเพือ ั ขีพยานในฉาก
่ เป็ นสก
ภายในได ้
 ผู ้คนภายในดูเหมือนจะนิง่ เฉยเมือ
่ ร่างกายของพวกเขาโปร่งใส
และเลือดของพวกเขากำลังลุกไหม ้ อวัยวะภายในของพวกเขา
ถูกไฟไหม ้ขณะทีเ่ นือ
้ หนังและกระดูกของพวกเขากลายเป็ นฝุ่ น
ในทันที

ี เผือดเต็มไปด ้วยความ
ผู ้คนทีเ่ ห็นเหตุการณ์ตา่ งก็ใบหน ้าซด
หวาดกลัว โดยเฉพาะอย่างยิง่ ผู ้ทีเ่ กือบไม่สามารถหลบรอดออก
มาได ้

“มันเป็ นแบบนีไ
้ ด ้ยังไง?”

ผู ้อาวุโสจากดินแดนศก ั สท
ิ ธิแ
์ สงโชติชว่ งมีใบหน ้าซด ี ขณะทีเ่ ขา
พูดด ้วยท่าทางน่าเกลียด พวกเขาไม่ได ้รับสมบัตล ิ ้ำค่าใดๆ แต่
สูญเสย ี ผู ้คนไปมากมายแล ้ว นีเ่ ป็ นลางร ้ายอย่างชด ั เจน

่ ่าจะเป็ นสงิ่ ทีจ

“นีน ่ ักรพรรดิอสูรผู ้ยิง่ ใหญ่ทงิ้ ไว ้ ถ ้าไม่มอ
ี สูรทีย
่ งิ่
ใหญ่ วิหารโบราณแห่งนีจ ้ ะไม่ยอมให ้ผู ้ฝึ กฝนชาวมนุษย์ลว่ งล้ำ
เข ้าไปอย่างแน่นอน!” ยอดฝี มือของตระกูลจีต ้ งั ้ สมมติฐาน

“มันอาจจะเป็ นอย่างทีเ่ จ ้าพูด จักรพรรดิอสูรผู ้ยิง่ ใหญ่คงไม่

ต ้องการให ้ยอดฝี มือของเผ่าพันธุม ์ นุษย์ได ้รับมรดกของเขา
อย่างแน่นอน”

“แล ้วเราควรทำอย่างไร? เราควรไปจับอสูรผู ้ยิง่ ใหญ่และนำพวก

มันมาหรือไม่? ถึงตอนนัน้ มันก็จะสายเกินไปแล ้ว นิกายอืน
่ ๆอีก
จำนวนมากต ้องมาถึงทีน ้
่ ใี่ นไม่ชา”

ั สท
ผู ้คนจากดินแดนศก ิ ธิแ
์ สงโชติชว่ งและตระกูลจีเ้ ริม
่ พูดคุยกัน
อย่างดุเดือดขณะทีพ่ วกเขาตัดสนิ ใจทีจ ่ ะเปิ ดวิหารโบราณจาก
 ่ นัน
ภายนอกอีกครัง้ ไม่เชน ้ จะไม่มใี ครรู ้ว่าผู ้ใดจะได ้สมบัตล
ิ ้ำค่า
เมือ
่ คนมากมายมาถึง

“เราต ้องคว ้าโอกาสทีจ

่ ะเปิ ดมันก่อน!”

เมือ
่ ดินแดนศกั ดิส ิ ธิแ
์ ท ์ สงโชติชว่ งและตระกูลจีร้ ว่ มมือกันพวก
เขาก็เพียงพอทีจ ่ ะจัดการกับนิกายสว่ นใหญ่ได ้สบาย หากเป็ น
มหาอำนาจอืน ่ มาทีน ี่ วกเขายังสามารถต่อสูกั้ นได ้ก่อนรอบหนึง่
่ พ

ดินแดนรกร ้างทางทิศตะวันออกนัน ้ กว ้างใหญ่เกินไปและมีผู ้

ฝึ กฝนยอดฝี มือจำนวนนับไม่ถ ้วน แม ้แต่จำนวนอาณาจักรภายใน
ก็มจ ื่ รวมไปถึงดินแดนศก
ี ำนวนมากอย่างไม่น่าเชอ ั ดิส ิ ธิอ
์ ท ์ ก
ี
มากมาย

“ช ิ ช ิ ช”ิ

อาวุธทุกประเภทถูกปกคลุมไปด ้วยแสงระยิบระยับขณะทีพ ่ วก
เขาโจมตีสส ้ สงิ่ ทีท
ุ าน ถึงกระนัน ่ ำให ้พวกเขาตกใจก็คอ
ื สุสานนัน
้
ไม่ได ้รับอันตรายอย่างสมบูรณ์ และอักขระของอสูรบนสุสานก็ยงิ่
รุง่ โรจน์มากขึน้

“อักขระอสูรเหล่านัน
้ กำลังเคลือ
่ นไหวอยู!่ ”

ในขณะนี้ ผู ้ฝึ กตนทัง้ หมดตกตะลึง มังกรตัวเล็กๆเลือ

้ ยขึน
้ ไป
จากฐานของสุสาน หงสเ์ พลิงกางปี กและทะยานขึน ้ เต่าดำกำลัง
ปี นขึน ้
้ ไปอย่างชาๆ…….
อักขระอสูรทัง้ หมดเคลือ
่ นขึน
้ ไปจากฐานรากของวิหารโบราณ
อัดแน่นและมากมายขณะทีพ ่ วกมันครอบคลุมวิหารโบราณ
ทัง้ หมด

การโจมตีทรี่ น
ุ แรงเพียงไม่กคี่ รัง้ จากดินแดนศกั สท
ิ ธิแ
์ สง
โชติชว่ งและตระกูลจี้ ล ้วนไม่ประสบความสำเร็จและรถศก ึ
โบราณสองคันและอสูรร ้ายเจ็ดถึงแปดตัวก็ถก ู ทำลายไปใน
กระบวนการนี้

“จบแล ้ว นั่นเป็ นอักขระของเผ่าพันธุอ

์ สูร มันจะต ้องถูกทิง้ ไว ้ข ้าง
หลังโดยจักรพรรดิอสูรผู ้ยิง่ ใหญ่องค์สด
ุ ท ้าย!”

ั ดิส
ผู ้อาวุโสแห่งแดนศก ิ ธิแ
์ ท ์ สงโชติชว่ งหน ้าซด
ี ขณะทีเ่ ขา
กำหมัดแน่นจนเล็บของเขาก็เปลีย ี าว
่ นเป็ นสข

“พวกเราเพียงไม่กค ี่ นไม่มค
ี วามสามารถในการเปิ ดมัน เราทำได ้
เพียงรอให ้ยอดฝี มือจากแดนศก ั ดิส ิ ธิข
์ ท ์ องเรามาถึง เมือ
่ ถึงเวลา
นัน
้ ใครจะรู ้ว่ามีกน
ี่ ก
ิ ายทีท่ ราบข่าวเรือ่ งนี”้
70 - เมฆมาจากทุกทิศทุกทาง

“ซ ี่ ซ”ี่

เสย ี งการเดินทางผ่านอากาศมุง่ มาทางนีเ้ มือ ่ ทุกคนเลยหน ้าขึน

้ ก็
มองเห็นรุ ้งศก ั ดิส ิ ธิม
์ ท ์ ากมายซงึ่ เป็ นกลุม
่ ผู ้ฝึ กฝนชุดแรกนับ
ตัง้ แต่มกี ารรั่วไหลของข่าว

อย่างไรก็ตาม เมือ
่ พวกเขาเห็นว่าเป็ นเพียงผู ้คนจากตงเทียนอีก
ห ้าแห่งของอาณาจักรเอีย
๋ น ผู ้คนในพืน
้ ทีต
่ า่ งพากันถอนหายใจ
ด ้วยความโล่งอก

“ซ!ี่ ซ!ี่ ”

เมฆและหมอกอยูไ่ กลออกไปเมือ ่ แสงจากสวรรค์พงุ่ ออกมา เรือ

ลึกลับทีส ่ ร ้างจากหยกศก ั ดิส ิ ธิล
์ ท ์ อ่ งลอยมาในอากาศขณะทีม ่ น
ั
่ น
เข ้าสูพ ื้ ทีแ่ ห่งนีอ
้ ย่างรวดเร็ว

ผู ้คนในดินแดนศก ั สท
ิ ธิแ
์ สงโชติชว่ งและตระกูลจีม ้ ก
ี าร
แสดงออกทีน ่ ่าเกลียดเมือ่ สงิ่ ทีพ
่ วกเขากลัวทีส ่ ด
ุ ได ้มาถึงแล ้ว
นิกายใหญ่ระดับสูงแห่งอืน ่ มาชุมนุมทีน ่ จ
ี่ ริงๆ

อย่างไรก็ตามสงิ่ ทีท ่ ำให ้พวกเขาตกใจคือสงิ่ ทีเ่ กิดขึน

้ หลังจาก
นัน
้ ในขณะนัน ้ ก็มเี สยี งคลืน
่ ทีม
่ ค
ี วามผันผวนอันน่าสะพรึงกลัว
ขณะทีส่ ง่ มาจากระยะไกล
 ั ดิส
ในอีกทางหนึง่ สายรุ ้งลึกลับศก ิ ธิน
์ ท ิ กำลังเปิ ดทางเดิน
์ ับสบ
มิตข
ิ น
ึ้

อสูรร ้ายโบราณเก ้าตัวทีม

่ รี ป
ู ร่างเหมือนกิเลนกำลังลากรถศก ึ ที่
ทำจากหยกสแ ี ดงทะยานผ่านเมฆเข ้าสูพ ่ นื้ ทีแ
่ ถบนีด
้ ้วยความ
สง่างาม

ยอดฝี มือของดินแดนศก ั สท ิ ธิแ

์ สงโชติชว่ งและตระกูลจีต ้ า่ งก็
หน ้าซด ี นีเ่ ป็ นตัวตนทีย ่ นัน
่ งิ่ ใหญ่อย่างยิง่ ไม่เชน ้ จะไม่มที างมา
ถึงทีน
่ ด
ี่ ้วยท่าทางโอ ้อวดขนาดนี้

“แม ้แต่ผู ้ยิง่ ใหญ่ระดับนีก

้ ย
็ งั มาถึงแล ้ว…..”

กิเลนเป็ นสงิ่ มีชวี ต

ิ ในตำนานทีอ
่ ยูใ่ นระดับเดียวกับมังกร ตัง้ แต่
สมัยโบราณไม่มใี ครเคยเห็นมันมาก่อน เชน ่ เดียวกับมังกรใน
ตำนาน

มีเพียงเชอ ื้ สายทีไ่ ม่บริสท ุ ธิเ์ ท่านัน

้ ทีอ
่ าศยั อยูใ่ นโลกมนุษย์ และ
มักถูกเข ้าใจผิดว่าเป็ นมังกรจริงๆเชน ่ มังกรวารี กิเลนก็เป็ นเชน ่ นี้
ร่างกายศก ั ดิส ิ ธิท
์ ท ์ แ
ี่ ท ้จริงของเผ่าพันธุม ์ นั ไม่ได ้อยูใ่ นโลก

มีเพียงเชอื้ สายทีไ่ ม่บริสท ์ งึ่ อาศย

ุ ธิซ ั อยูต
่ งั ้ แต่สมัยโบราณและดู
่ เิ ลนทีแ
คล ้ายกันแต่ไม่ใชก ่ ท ้จริงพวกมันถูกเรียกว่าอสูรกิเลน

ั ดิส
แม ้ว่าเลือดศก ์ ทิ ธิใ์ นอสูรร ้ายโบราณของเผ่าพันธุน
์ จ
ี้ ะเบาบาง
ไปนานแล ้ว แต่กย ็ งั มีความแข็งแกร่งอย่างมากและสามารถ
เปรียบได ้กับอสูรผู ้ยิง่ ใหญ่
บุคคลทีม่ าถึงนีม ้ อ
ี สูรกิเลนเก ้าตัวลากรถของเขา ท่าทางที่
โอ ้อวดเชน ่ นีค
้ งมีเพียงทายาทหรือผู ้ยิง่ ใหญ่ของคนทีอ่ ยูเ่ หนือ
ดินแดนศก ั ดิส
์ ทิ ธิข์ น
ึ้ ไปเท่านัน
้ ทีจ
่ ะมีได ้

“ช ิ ช ิ ช”ิ

สายรุ ้งลึกลับนับสบิ เปิ ดเสนทางในขณะที

้ อ
่ สูรกิเลนทัง้ เก ้าควบ
ตะบึงมาหยุดอยูต ่ รงหน ้าสุสานจักรพรรดิอสูร รถม ้าหยกนัน ้
สว่างไสวและรุง่ โรจน์เต็มไปด ้วยพลังแห่งความมงคล

ั สท
ผู ้อาวุโสจากดินแดนศก ิ ธิแ
์ สงโชติชว่ งกล่าวด ้วยเสย
ี งแผ่ว
เบาว่า

“ตระกูลจีถ
้ งึ กับมีคนทีข่ รี่ ถม ้าทีถ่ ก
ู ลากด ้วยอสูรกิเลนเก ้าตัว
ดูเหมือนว่าบุคคลนีจ ้ ะเป็ นผู ้ยิง่ ใหญ่จากตระกูลจีข ้ องเจ ้า”

ยอดฝี มือของตระกูลจีไ้ ด ้ยินเรือ

่ งนีก
้ ห
็ วั เราะอย่างขมขืน
่

“ท่านผู ้เฒ่าคือท่านลุงของประมุขตะกูลเรา ท่านมีนส ั อย่างนี้

ิ ย
แหละ แม ้ว่าท่านจะไม่ใชป ่ ระมุขตระกูลแต่การกระทำของท่าน
แม ้แต่ประมุขตระกูลก็ยงั ต ้องอ่อนข ้อให ้”

ผู ้บ่มเพาะของดินแดนศก ั สท
ิ ธิแ
์ สงโชติชว่ งและตระกูลจีต้ า่ งก็
วิตกกังวลและไม่กล ้าทีจ ่ ะก ้าวไปข ้างหน ้าเพือ
่ ทักทายเพราะ
บุคคลผู ้นีด
้ เู หมือนจะเอาใจยากไม่น ้อย

อสูรกิเลนทัง้ เก ้าตัวหยุดนิง่ แต่ไม่มก

ี ารเคลือ
่ นไหวจากภายในรถ
ม ้าหยก ร่างทีท่ รงพลังจากภายในรถม ้าไม่ได ้ออกมาราวกับว่า
เขากำลังรออะไรบางอย่างอยูเ่ งียบๆ
อีกด ้านหนึง่ เรือลึกลับทีส ั ดิส
่ ร ้างจากหยกศก ิ ธิล
์ ท ์ อยอยูใ่ น
อากาศโดยไม่เข ้าใกล ้คล ้ายกับว่ากำลังคุมเชงิ บุคคลทีอ ่ ยูใ่ นรถ
ม ้า

ผู ้ทีอ
่ ยูใ่ นเรือลำนัน ั ว่าเป็ นเพียงทัพหน ้าและยอดฝี มือ
้ เห็นได ้ชด
ทีแ ่ ท ้จริงของพวกเขาคงจะตามมาในเวลาไม่นาน

สุสานของจักรพรรดิอสูรผู ้ยิง่ ใหญ่ทโี่ ผล่ออกมา นีม ั สำคัญ

่ น
ั ดิส
เกินไปและแม ้แต่แดนศก ์ ท ิ ธิท
์ อ
ี่ ยูห ่ มขอมีสว่ นร่วม
่ า่ งไกลก็ยอ
ในเรือ
่ งนี้

เย่ฟ่านไม่มเี หตุผลให ้ต ้องอยูต ่ อ

่ สถานทีแ่ ห่งนีไ
้ ม่มโี อกาสของ
เขาอีกต่อไป การอยูท ่ นี่ ต
ี่ อ
่ มีแต่จะทำให ้ตัวเองได ้รับอันตราย
เท่านัน
้

“ขอให ้ผังป๋ อไม่เป็ นไร…….”

ั เขาด ้วยความเร็วและทิง้ ดินแดนโบราณไว ้

เย่ฟ่านข ้ามสน
เบือ
้ งหลัง เขายังคงวิง่ ต่อไปแต่กระทัง่ พระอาทิตย์ขน
ึ้ โชคดี
ตลอดการเดินทางนัน ้ เขาไม่ได ้พบอันตรายอะไร

ดินแดนดึกดำบรรพ์แห่งนีย ้ งั คงมีสายรุ ้งลึกลับพาดผ่านท ้องฟ้ า

ในขณะทีผ่ ู ้ฝึ กฝนยังคงบินเข ้ามาจากทุกทิศทุกทาง

ั ว่าพวกเขากำลังมุง่ หน ้าไปยังสุสานของจักรพรรดิ
เห็นได ้ชด
อสูร
“เขาจะไปไหนได ้? เป็ นไปได ้ไหมว่าข ้ากำลังค ้นหาผิดทาง
……”

เย่ฟ่านค ้นหาต่อไปแต่ไม่พบเบาะแสใดๆ แต่เย่ฟ่านไม่ได ้ถอดใจ

เขายังคงค ้นหาตลอดทัง้ วันจนกระทัง่ ถึงชว่ งก่อนค่ำ ในทีส
่ ด
ุ เขา
ี งบางอย่าง
ก็ได ้ยินเสย

"มันคือ……. หัวใจของจักรพรรดิอสูร! ในทีส

่ ด
ุ ข ้าก็พบทิศทางที่
ถูกต ้องแล ้ว!”

เย่ฟ่านเร่งความเร็วและเกือบชวั่ ยามต่อมาเขาก็พบว่าเขาวิง่ กลับ

มาทีต่ ำแหน่งเดิมคล ้ายกับว่าไม่เคยเคลือ
่ นทีไ่ ปไหน

“เกิดอะไรขึน
้ ……”

เย่ฟ่านสบั สนแต่เขาไม่ได ้คิดมากเกินไป ในเวลานีเ้ ขายืนอยูน่ งิ่ ๆ

และพยายามวิเคราะห์ทศ ิ ทางอย่างรอบคอบอีกครัง้ ก่อนทีจ่ ะไล่
ตามเสย ี งหัวใจนัน
้ ไปอีกที

เย่ฟ่านเชอื่ ว่าครัง้ นีก

้ ารติดตามของเขาจะไม่มค
ี วามผิดพลาด
อย่างแน่นอน อย่างไรก็ตามหนึง่ ชวั่ ยามต่อมาเย่ฟ่านก็พด ู ไม่
ออกเมือ่ พบว่าตัวเองกลับมาอยูท ่ เี่ ดิม

“มันจะเป็ นแบบนีไ
้ ด ้ยังไง”

เมือ
่ กลับมาถึงจุดเริม ่ ต ้นเย่ฟ่านก็รู ้ว่ามีบางอย่างผิดปกติเกิดขึน
้
และทุง่ นีอ
้ ยูห
่ า่ งจากสุสานของจักรพรรดิอสูรหลายร ้อยลี้
นีย
่ งั อยูใ่ นพืน
้ ทีข
่ องดินแดนโบราณและดูเหมือนจะมี
ปรากฏการณ์ประหลาดบางอย่าง

ในขัน้ ต ้น เย่ฟ่านไม่ได ้ให ้ความสนใจกับบริเวณโดยรอบของ

พืน
้ ทีน่ ม
ี้ ากนัก

แต่เมือ ่ ตรวจสอบอย่างละเอียด เย่ฟ่านก็ต ้องตกใจเมือ ่ รู ้ว่าภูเขา

ทัง้ ห ้าทีเ่ รียงกันเป็ นหัตถ์ของเทพเจ ้านัน
้ แท ้ทีจ
่ ริงแล ้วมันเป็ นนิว้
ห ้านิว้ จริงๆ

“เป็ นไปได ้ไหมว่าพืน้ ทีภ

่ เู ขานีม
้ ี 'ค่ายกล' แกะสลักไว ้ทำให ้เกิด
พืน
้ ทีล
่ ก
ึ ลับทีก
่ อ
่ กวนประสาท……”

เย่ฟ่านพึมพำกับตัวเองเมือ ่ เขาได ้ข ้อสรุปดังกล่าว เขาหลับตา

ขณะทีเ่ ดินตามสญ ั ชาตญาณไปข ้างหน ้าโดยไม่ใชประสาท ้
ั ผัสทัง้ ห ้าเพือ
สม ่ ค ้นหาหัวใจของจักรพรรดิอสูร

ึ ได ้ถึงพลังปราณทาง
หลังจากผ่านไประยะหนึง่ เย่ฟ่านก็รู ้สก
วิญญาณทีส่ ง่ ผลกระทบกับเขา

้ และตระหนักว่าเขาได ้เข ้าสูโ่ ลกทีม

เย่ฟ่านลืมตาขึน ่ ก
ี ลิน
่ หอม
ของดอกไม ้และเสย ี งนกร ้อง

นีเ่ ป็ นเหมือนดินแดนศก ั ดิส ิ ธิใ์ นตำนาน ภูมท

์ ท ิ ศ
ั น์ทงี่ ดงามราวกับ
บทกวียากทีจ ่ ะบรรยายออกมาเป็ นคำพูดได ้

ั ผัสได ้ถึงการเต ้นของหัวใจของจักรพรรดิอสูร

ในเวลานีเ้ ย่ฟ่านสม
อย่างแท ้จริง มันทำให ้หัวใจของเขารู ้สก ึ เจ็บแสบและมันเกิดขึน
้
จากสว่ นลึกของดินแดนอันบริสท ุ ธิน์ ี้
หมอกจากท ้องฟ้ ามองเห็นได ้จางๆและสามารถมองเห็นศาลา
และวิหารบางสว่ นได ้ในสว่ นลึกของภูเขาเป็ นครัง้ คราว

ขณะทีเ่ ย่ฟ่านก ้าวไปข ้างหน ้าอย่างเร่งรีบ ทันใดนัน้ เขาก็พบร่าง

อันงดงามยืนอยูบ ่ นหน ้าผาข ้างหน ้า หมอกรอบๆหมุนวนและ
หญิงสาวคนนัน ้ สวมชุดสข ี าวบริสท
ุ ธิร์ าวกับหิมะ

้ า่ งงดงามราวกับกล ้วยไม ้ ความงามของนางนัน

สตรีผู ้นีช ้ ดูไม่เข ้า
กันกับโลกมนุษย์ทเี่ ต็มไปด ้วยความสกปรกเลย

ื่ ว่ามีความสมบูรณ์แบบในโลกนี้ แต่หญิงสาว
เย่ฟ่านไม่เคยเชอ
บนหน ้าผาทำให ้เขารู ้สกึ เชน
่ นัน
้ ไม่เพียงแต่รป
ู ลักษณ์ของนาง
สามารถพลิกคว่ำและทำลายอาณาจักรได ้

แม ้แต่การปรากฏตัวของนางก็ยอดเยีย ่ มและปราศจากคำ
บรรยาย ราวกับว่านางไม่ใชม ่ นุษย์ในโลกนี้ เพียงมองไปที่
ึ ละอายจนต ้องก ้มศรี ษะลง
ใบหน ้าของนางเย่ฟ่านก็รู ้สก

หญิงสาวคนนีท ้ ด
ี่ เู หมือนจะอายุประมาณสบิ แปดหรือสบ ิ เก ้าปี
ผมสดี ำพลิว้ ไหว ขนตายาวสน ั่ ดวงตาสดใส ริมฝี ปากแดงระเรือ ่
และฟั นหยกเป็ นประกายแวววาว

เย่ฟ่านเป็ นคนทีม ่ น ่ ใจในตัวเอง สำหรับเขาแล ้วเขาไม่

ั่ คงและมัน
ึ ว่าตัวเองต่ำต ้อยกว่าผู ้ใดในโลก หลังจากสูญเสย
ได ้รู ้สก ี ความ
ึ ไปชวั่ ขณะหนึง่ เย่ฟ่านก็ก ้าวไปข ้างหน ้าอย่างรวดเร็ว
รู ้สก

ในเวลานีห
้ ญิงสาวบนหน ้าผาจ ้องมองมาทีเ่ ขาและยิม
้ เบาๆ
ราวกับกลีบดอกไม ้สวรรค์กำลังเบ่งบาน
 ึ ทึง่ กับความงามนีแ
เย่ฟ่านรู ้สก ้ ละความรู ้สก ึ แปลกๆก็ผด ุ ขึน ้ มา
จากภายในหัวใจของเขา หญิงสาวคนนีด ้ เู หนือจริงเกินไป
เหมือนความฝั นหรือภาพลวงตา ไม่มข ี ้อบกพร่อง ไม่มข ี ้อจำกัด
งดงามจนดูลล ั และชวั่ ร ้าย
ี้ บ

“อย่าก ้าวมาข ้างหน ้าอีก ไม่งัน

้ เจ ้าจะตาย”

เสย ี งทีส
่ ดใสและมีเสน่หก
์ ระทบกับใบหูของเย่ฟ่าน แต่มน ั ทำให ้
ึ เย็นวาบเพราะเขารู ้ว่าหญิงสาวทีส
เขารู ้สก ่ มบูรณ์แบบคนนีไ
้ ม่ได ้
ล ้อเล่นอย่างแน่นอน
71 - การจากลา

“ช ิ ช ิ ช”ิ

ี งอากาศทีเ่ คลือ
ได ้ยินเสย ่ นผ่าน และไม่นานหลังจากอสูรร ้าย
สองสามตัวทีห ่ ายตัวไปก็พงุ่ ออกมาจากสว่ นลึกของภูเขาและ
ปรากฏตัวทีด ่ ้านข ้างของหญิงสาว

หญิงสาวผมทองทีม ่ ป
ี ี กสองปี ก มังกรวารีเฒ่า ชายร่างกำยำที่
แขนเต็มไปด ้วยเกล็ดล ้วนยืนแสดงความเคารพต่อหญิงสาว
ขณะจ ้องมองไปทีเ่ ย่ฟ่านด ้วยเจตนาฆ่า

“ปล่อยให ้เขา……ออกไป!”

ในขณะนีจ ้ ากด ้านหลังของหน ้าผาทีม ่ เี มฆและหมอกหมุนวน

ี งของผังป๋ อก็ดงั ขึน
เสย ้ ดูเหมือนว่าเขาจะเจ็บปวดอย่างสุดขีดใน
ขณะทีเ่ ขากัดฟั นและกลัน ้ ใจตะโกนออกมา

“ฆ่ามันซะ แล ้วปั ญหาทัง้ หมดของเราจะได ้รับการแก ้ไข!” ใน

เวลานี้ มังกรเฒ่าเริม
่ เข ้ามาใกล ้

“บูม!”

ทันใดนัน ้ รัศมีของอสูรก็พงุ่ ทะยานขึน้ ไปในอากาศอย่างรุนแรง

ราวกับมหาสมุทรอันกว ้างใหญ่ ชว่ งเวลานัน ้ ท ้องฟ้ าก็มรี า่ งขึน
้ อีก
หนึง่ ร่างและมันคือผังป๋ อทีม ่ ผ ี ำปลิวไสว
ี มสด

ตัวเขาทัง้ ร่างดูเหมือนมหาสมุทรอันลึกล้ำ ในขณะทีเ่ ขาให ้

ึ ถึงความกดดันมหาศาลไม่รู ้จบ ราวกับว่าภูเขาขนาด
ความรู ้สก
ใหญ่หมืน
่ ลูกกำลังกดทับลงมาทำให ้ทุกคนหายใจด ้วยความ
ยากลำบาก

ปั จจุบนั ใบหน ้าของผังป๋ อได ้เต็มไปด ้วยอักขระอสูรทัง้ หมด

แม ้แต่หน ้าอกและแขนทีเ่ ปลือยเปล่าของเขาก็ยงั เต็มไปด ้วย
สญ ั ลักษณ์มงั กรและหงสเ์ พลิงหนาแน่น

และในเวลานีต ้ วั อักขระทีอ่ ยูร่ อบๆร่างกายของเขาก็เกิดการหมุน

วนพร ้อมกันนัน้ ผังป๋ อก็ปลดปล่อยแปลงไฟสเี ขียวออกจาก
ดวงตาของเขายาวกว่าสบ ิ วา

“ข ้าบอกให ้ปล่อยเขา!”

ท่าทางของเขาเย็นชาขณะทีเ่ ขาจ ้องไปทีม

่ งั กรเฒ่า

มังกรเฒ่าและอสูรผู ้ยิง่ ใหญ่คนอืน ่ ๆมองดูสตรีผู ้สมบูรณ์แบบที่

อยูใ่ กล ้ๆ ราวกับว่าพวกเขากำลังรอคำสงั่ จากนาง หญิงสาวที่
สมบูรณ์แบบคนนีห ้ วั เราะเบาๆและกล่าวว่า

“อย่าทำร ้ายเขา สง่ เขาไปจากทีน

่ ”ี่

“ผังป๋ อ!”

เย่ฟ่านตะโกนเสยี งดังขณะทีเ่ ขาจ ้องมองไปทีร่ า่ งทีเ่ ต็มไปด ้วย

ไอปี ศาจบนท ้องฟ้ าและการปรากฏตัวของเขาราวกับภูเขาขนาด
ใหญ่
 เย่ฟ่านยังคงตะโกนชอื่ นัน
้ ต่อไป แต่ผังป๋ อคนปั จจุบนั ดูไม่
คุ ้นเคยและห่างไกลเย็นชาเป็ นอย่างมาก เขาหันหน ้ามามอง
้
เย่ฟ่านอย่างชาๆจากนั น
้ ก็หน
ั หลังแล ้วทะยานขึน ่ ้องฟ้ าอีกครัง้
้ สูท

"ชูวา"

ในชวั่ พริบตาผังป๋ อก็หายสาบสูญไปโดยทีไ่ ม่ปรากฏขึน

้ อีก

หลังจากนัน ้ เย่ฟ่านรู ้สกึ ว่าร่างกายของเขาก็กำลังถูกดึงขึน

้ ด ้าน
บน เมือ
่ หญิงสาวผมสท ี องงดงามคนหนึง่ ใชลำแสงส
้ ี องมัดตัว
ท
เขาไว ้แล ้วพาเขาออกจากดินแดนแห่งนี้

ิ้ หวัง
“ผังป๋ อ!” เย่ฟ่านตะโกนอย่างสน

ทันใดนัน
้ ก็มอ
ี ะไรบางอย่างพุง่ เข ้ามาอุดปากของเขาและหญิง
สาวผมทองคนนัน ้ ก็พาเขาบินขึน ี น ้าบึง้ ตึง
้ ไปบนท ้องฟ้ าด ้วยสห
ไม่พอใจ

“ชวั ว์”

ไม่นานนักก่อนทีห
่ ญิงสาวผมสที องจะพาเย่ฟ่านลงไปทีพ
่ น
ื้ และ
หลังจากปล่อยเขาแล ้ว นางก็มองลึกเข ้าไปในดวงตาของเขา
และพูดว่า

“ดูแลตัวเองดีๆ แล ้วออกไปให ้เร็วทีส

่ ด
ุ ”

เมือ ่ นีน
่ พูดเชน ้ างก็เปลีย ี องขณะทีน
่ นเป็ นแสงสท ่ างบินขึน
้ ไปบน
ท ้องฟ้ า
“ให ้ผังป๋ อกลับมา!”

เย่ฟ่านตะโกนขึน ี งดังแต่ไม่มใี ครอยูท

้ ไปบนฟ้ าเสย ่ น
ี่ ั่นเพือ
่ ตอบ
้
เขา และเสนแสงส ี องก็หายไปในทันที
ท

ตำแหน่งปั จจุบน ั ของเขาอยูห

่ า่ งจากสุสานของจักรพรรดิอสูร
เพียงไม่กล
ี่ ี้ และสามารถมองเห็นแสงจ ้าจากทิศทางนัน ้ ได ้อย่าง
ั เจน
ชด

วิหารโบราณลอยอยูบ ่ นท ้องฟ้ าและผู ้ฝึ กตนหลายคนรวมตัวกันที่

นั่น เย่ฟ่านถูกสง่ กลับไปยังซากปรักหักพังดัง้ เดิม

……….

“ช ิ ช ิ ช”ิ

เสย ี งของสายรุ ้งลึกลับทีเ่ ล็ดลอดผ่านอากาศดังก ้องอย่างต่อ

เนือ
่ งเมือ
่ เห็นผู ้ฝึ กตนบินจากขอบฟ้ า ทุกคนพุง่ เข ้าหาสุสานของ
จักรพรรดิอสูรด ้วยความเร็วเท่าทีจ ่ ะเร็วได ้

เย่ฟ่านเห็นสงิ่ นีแ ึ ตืน

้ ต่ไม่รู ้สก ่ เต ้นใดๆในขณะทีเ่ ขาหันหลังและ
วิง่ ออกไปจากทีน ่ ี่ หลังจากทีอ ่ อกจากซากปรักหักพังเย่ฟ่านก็มา
ถึงบริเวณทีเ่ ป็ นทีต่ งั ้ ของภูเขาห ้านิว้ อีกครัง้

“เกิดอะไรขึน
้ ……”

ึ ตกใจอย่างมาก มันเป็ นพืน

เย่ฟ่านรู ้สก ้ ทีเ่ ดียวกันแต่ภม
ู ป
ิ ระเทศที่
เขียวขจีและเต็มไปด ้วยพลังและชวี ต ิ ได ้หายไปอย่างสมบูรณ์
ข ้างหน ้ามีภเู ขาหินเปล่าห ้าลูก ไม่เห็นหญ ้าเลย ในขณะเดียวกัน
ภูเขาห ้านิว้ ทีเ่ คยยิง่ ใหญ่กก
็ ลายเป็ นเพียงก ้อนหินขนาดไม่ใหญ่
มากห ้าก ้อนเท่านัน ้

เมือ
่ เคลือ
่ นผ่านภูเขาหินทัง้ ห ้าและเดินหน ้าต่อไป เย่ฟ่านไม่สญ ู
เสย ี ทิศทางหรือมองเห็นดินแดนทีบ ่ ริสท
ุ ธิจ
์ ากโลกภายนอก มี
เพียงหินและทรายทีแ ่ ห ้งแล ้งและเงียบงัน ฉากนัน ้ ไม่คุ ้นเคยและ
เต็มไปด ้วยความรกร ้างว่างเปล่า

“หวังว่าคงไม่ผด
ิ ทางหรอกนะ……”

เย่ฟ่านมัน ่ ใจว่านีค
่ อ
ื ทีด
่ น
ิ ผืนนัน
้ อย่างไรก็ตามพืน ้ ดินอันบริสท ุ ธิ์
ทีเ่ ดิมทีเ่ ขาเคยไปนัน ้ เปลีย
่ นเป็ นรกร ้างว่างเปล่าอย่างสน ิ้ เชงิ

่ าพลวงตาในขณะทีเ่ ขาหลับตาและ
เย่ฟ่านคิดว่าเขาได ้เข ้าสูภ
พยายามใชการเต้ ้นของหัวใจของตัวเองเพือ่ สม ั ผัสถึงการเต ้น
ของหัวใจจักรพรรดิอสูรอีกครัง้

อย่างไรก็ตาม เขาไม่สามารถตรวจจับสงิ่ ใดได ้ และมีเพียงความ

เงียบงัน ทีน
่ ค
ี่ อ
ื ผืนดินทีแ
่ ห ้งแล ้งอย่างแน่นอน

เขามองไปรอบๆพืน ้ ทีอ่ ย่างระมัดระวังและได ้ข ้อสรุปทีท่ ำอะไร

ไม่ถกู ทุกอย่างเป็ นเรือ
่ งจริงและพืน้ ทีน
่ ไ
ี้ ม่มท
ี ด
ี่ น
ิ แดนบริสท
ุ ธิ์
แม ้แต่นด
ิ เดียว

่ นีไ
“มันจะเป็ นเชน ้ ด ้อย่างไร……”

เย่ฟ่านขมวดคิว้ ขณะทีเ่ ขามาถึงภูเขาหินทัง้ ห ้าอีกครัง้ ทันใดนัน

้
เขาสงั เกตเห็นเศษผ ้าบนพืน้
“มันเป็ นของผังป๋ อ…….”

เย่ฟ่านยังคงตรวจสอบพืน ้ ทีอ ึ ผิดหวัง ผืน

่ ย่างระมัดระวังแต่กร็ ู ้สก
ดินทีแ่ ห ้งแล ้งนีไ
้ ม่มอ
ี ะไรเลย ร่องรอยของผังป๋ อและอสูรผู ้ยิง่
ใหญ่กห ็ ายไปหมดสน ิ้

หลังจากมองผ่านพืน้ ทีน
่ ัน
้ ไปไม่รู ้กีร่ อบ เย่ฟ่านก็นอนลงบนพืน
้
ทรายอย่างเฉื่อยชาในขณะทีเ่ ขาคิดอย่างรอบคอบและตัง้
สมมติฐานก่อนจะถอนหายใจออกมาในทีส ่ ด
ุ

ด ้วยความแข็งแกร่งในปั จจุบน
ั ของเขา เขาไม่มที างพบผังป๋ อได ้
เลย และแม ้ว่าเขาจะพบร่องรอยจริงๆ เขาก็ไม่มคี วามสามารถ
ชว่ ยชวี ต
ิ ผังป๋ อได ้

ในทีส
่ ดุ เย่ฟ่านก็เลือกทีจ
่ ะจากไป เขาไม่แน่ใจว่าเขาจากไปวันนี้
จะได ้เจอผังป๋ ออีกไหม

เมือ
่ มาถึงอีกฟากหนึง่ ของดวงดาว คนทัง้ สองได ้แบ่งปั นทุกข์สข
ุ
ร่วมกันราวกับเป็ นพีน
่ ้อง ตอนนีพ
้ วกเขาแยกจากกันในลักษณะนี้
ึ หงอยเหงาขณะทีเ่ ขาเดินจากไปทีละก ้าว
เย่ฟ่านรู ้สก

หลังจากเดินไปหลายร ้อยลี้ เย่ฟ่านก็เดินกลับมาทีส ่ สุ านของ

จักรพรรดิอสูรอีกครัง้ โดยไม่รู ้ตัว ตอนนีม ้ ผ
ี ู ้ฝึ กฝนทีแ
่ ข็งแกร่ง
หลายคนรวมตัวกันอยูท ่ น
ี่ ั่นบนท ้องฟ้ า

สุสานนัน ้ ลอยอยูก ่ งแสงสท

่ ลางอากาศและสอ ี องออกมาอย่างไม่
สนิ้ สุด
 ี งดังก ้องขณะทีท
ในขณะนี้ ได ้ยินเสย ั่
่ ้องฟ้ าดูเหมือนจะสน
สะเทือนอย่างรุนแรง

รถศก ึ โบราณทีเ่ ต็มไปด ้วยความเคร่งขรึมทีห

่ ล่อจากทองคำและ
สลักอักขระเต๋ามากมายหนาแน่นก็สง่ เสย ี งดังกึกก ้องพร ้อมกับ
พุง่ ทะยานเข ้าหาวิหารโบราณด ้วยความมุง่ มัน ่

ในระยะไกล ผู ้ฝึ กตนหลายคนสูดลมหายใจเข ้าไปอย่างหนาว

เหน็ บ บุคคลทีน
่ ่าประทับใจอีกคนหนึง่ มาถึงแล ้ว และใบหน ้า
ของทุกคนก็บด ิ เบีย
้ วอย่างรุนแรง

มีเพียงคนของตระกูลจีเ้ ท่านัน
้ ทีแ
่ สดงออกถึงความยินดี

มังกรวารีสฟ ี ้ าเก ้าตัวลากรถศก

ึ สท
ี องโบราณผ่านหมอกครึม ้ มา
หยุดอยูท
่ ด
ี่ ้านหน ้าของผู ้คนตระกูลจี้ หลังจากนัน
้ ก็เงียบสนิท

ในทันใดนัน ี งบทเพลงดังออกมาจากท ้องฟ้ า กลีบดอกไม ้

้ ก็มเี สย
ถูกโปรยปรายลงมาเป็ นระยิบระยับพร ้อมกับปลดปล่อยกลิน ่ ที่
หอมอบอวล

พร ้อมกันนัน ้ หญิงสาวมากมายในชุดขาวก็ปรากฏขึน
้ พร ้อมกับรถ
ม ้าคันหนึง่ ท่าทางของพวกนางเย็นชาปลีกตัวห่างไกลจากโลก

รถมาคันนัน
้ เป็ นสที องและถูกประดับประดาด ้วยดอกไม ้ศก ั ดิส ิ ธิ์
์ ท
มากมาย ขณะทีม ่ นั เคลือ
่ นไปอย่างสง่างามดอกไม ้ก็โปรยปราย
จากฟากฟ้ าทำให ้บรรยากาศรอบๆซากปรักหักพังงดงามเป็ น
พิเศษ
ผู ้ฝึ กตนทุกคนต่างตกตะลึง บุคคลทีน ่ ่าสะพรึงกลัวอีกคนมาถึง
แล ้ว วิหารโบราณแห่งนีด ้ งึ ดูดผู ้ฝึ กตนทีเ่ ข ้มแข็งหลายคนให ้มา
รวมกันทีน ่ ี่ ไม่ทราบว่าแท ้ทีจ่ ริงแล ้วของวิเศษทีอ ่ ยูภ
่ ายในคือ
อะไรกันแน่

ื่ มัน
เย่ฟ่านสงบลงแล ้วถึงแม ้เขาจะไม่พบผังป๋ อ แต่เขาเชอ ่ ว่าผัง
ป๋ อจะไม่ตายและวันหนึง่ พวกเขาจะกลับมารวมตัวกันอีกครัง้

“ข ้าจะแข็งแกร่งขึน
้ หลังจากนีจ
้ ะไม่มผ
ี ู ้ใดสามารถกำหนดชะตา
กรรมของข ้าได ้อีก!”

ึ ผิดหวัง แต่ภายในดวงตาของเขามีแสงศก
เย่ฟ่านรู ้สก ั ดิส ิ ธิท
์ ท ์ ี่
เปล่งประกายอย่างมัน ่ คง

่ งจากเขาได ้ก ้าวเข ้าสูเ่ สนทางของผู

เนือ ้ ้ฝึ กตนแล ้ว เป้ าหมาย
ปั จจุบน
ั คือการทำให ้ตัวเองแข็งแกร่งขึน ้ และด ้วยวิธน ี เี้ ท่านัน
้ ที่
เขาจะสามารถชว่ ยชวี ต ิ ผังป๋ อได ้
72 - สุสานจักรพรรดิอสูรถูกทำลาย

เย่ฟ่านไม่ได ้จากไปแต่เลือกทีจ ่ ะถอยห่างออกไปหลายลีแ ้ ละ

จ ้องมองจากภูเขาสูง ด ้วยการบ่มเพาะในปั จจุบน ั ของเย่ฟ่าน เขา
ไม่มพี ลังทีจ ้ อ
่ ะต่อสูเพื ่ แย่งชงิ สงิ่ ใด

ในบรรดาผู ้คนทีเ่ ข ้ามาในสถานทีแ ่ ห่งนีท

้ งั ้ หมดอาจจะกล่าวได ้
ว่าเขาคือคนทีอ่ อ
่ นแอมากทีส ุ การเลือกสงั เกตจากระยะไกล
่ ด
เป็ นเพียงการเพิม่ พูนความรู ้และประสบการณ์ของเขาเท่านัน ้

ในขณะนีม ้ ผ
ี ู ้ฝึ กตนจำนวนนับไม่ถ ้วนและหลายคนได ้ลงมือทำ
แล ้ว แต่ไม่มใี ครสามารถเปิ ดหลุมสุสานของจักรพรรดิอสูรได ้ มีผู ้
ฝึ กฝนหลายคนทีไ่ ด ้รับบาดเจ็บหรือเสย ี ชวี ต
ิ ไปด ้วย

วิหารโบราณอันสง่างามทีห ี ก
่ ล่อหลอมจากหยกหลากสถ ู
ี ก
ปกคลุมไปด ้วยอักขระอสูรจำนวนมากและหนาแน่น แสงห ้าสถ ู
ปลดปล่อยออกมาเป็ นมังกร หงสเ์ พลิง เต่าดำ

“พลังสงั หารจากสวรรค์ทจ
ี่ ักรพรรดิอสูรผู ้ยิง่ ใหญ่องค์สด ุ ท ้ายทิง้
ไว ้ ภายใต ้สภาพสภาพแวดล ้อมทีเ่ ปลีย
่ นไปหลายปี นท ี้ ำให ้
ความรุนแรงของมันลดลงเป็ นอย่างมาก และไม่สามารถสร ้าง
อันตรายให ้กับพวกเราได ้อีกต่อไป”

ก่อนถึงสุสานจักรพรรดิอสูร รถม ้าหยกทีถ

่ ก
ู อสูรกิเลนเก ้าตัวลาก
ี งเย็นชาดังออกมาจากข ้างใน
มาก็มเี สย

มันไม่ดงั มาก แต่ชด ั เจนพอทีจ ่ ะกระจายไปทัว่ ทุกมุม สงิ่ นีท

้ ำให ้
ผู ้ฝึ กฝนสว่ นใหญ่รู ้สก ึ สน
ั่ สะท ้านจากภายใน
ในทีส
่ ด
ุ ผู ้ยิง่ ใหญ่คนนีก
้ จ
็ ะแสดงฝี มือแล ้ว!

่ ล ้ว เป็ นไปได ้ทีจ

“ใชแ ่ ะเปิ ดสุสานจักรพรรดิอสูร”

ี งทีอ
ได ้ยินเสย ่ อ
่ นโยนของหญิงสาวคนหนึง่ ดังออกมาจากรถม ้า
อีกคัน แม ้ว่าเสย ี งนีจ
้ ะเป็ นเสย ี งของหญิงสาวแต่ทก ุ คนทีอ
่ ยูท
่ น
ี่ ก
ี่ ็
สามารถจินตนาการได ้ว่านีค ่ อ ่ กัน
ื ผู ้ยิง่ ใหญ่คนหนึง่ เชน

“มีไม่กต
ี่ ระกูลอยูท
่ น
ี่ ี่ หากพวกเราลงมือร่วมกันของทุกอย่างทีอ
่ ยู่
ภายในก็จะถูกหยิบฉวยออกมาอย่างง่ายดาย ถึงเวลานัน ้ พวกเรา
ค่อยแบ่งปั นกันเถอะ!”

ในเวลานีอ
้ ก ี งทีน
ี ด ้านหนึง่ ของท ้องฟ้ าก็ได ้ยินเสย ่ ่าเกรงขาม
แต่ละคำเหมือนเสย ี งฟ้ าร ้องดังสนั่นทำให ้ใบหูของหลายคน
เจ็บปวด

ใต ้นภาทีด
่ อกไม ้ตกลงมานัน ้ มีเสย ี งหญิงสาวสง่ มาจากรถทีม
่ ี
กลิน่ หอมจากดอกไม ้ศกั ดิส
์ ทิ ธิว์ า่

“ในเมือ
่ มันเป็ นแบบนี้ เรามาลงมือกันเถอะ”

“พวกเราจะบังคับเปิ ดสุสานจักรพรรดิอสูร เพือ

่ หลีกเลีย
่ งการ
ทำร ้ายผู ้บริสท
ุ ธิ์ ทุกคนจงถอยกลับไป!”

ี งโบราณทีเ่ ต็มไปด ้วยการแสดงตนอันโอ่อา่ ทีถ

เสย ่ า่ ยทอดจาก
รถศกึ ทองคำโบราณของตระกูลจี้ ทำให ้ท ้องฟ้ าสน ั่ สะเทือนด ้วย
ความกดดันทีไ่ ม่อาจบรรยายได ้
ร่างห ้าร่างทีน
่ ่าประทับใจพูดทีละคน เสย ี งของพวกเขาดูเหมือน
จะเชอ ื่ มโยงเข ้าด ้วยกันและทำให ้หัวใจของผู ้ฝึ กตนตกตะลึง
เชน่ เดียวกับเสย ี งฟ้ าร ้อง

ึ สน
ผู ้ฝึ กตนทุกคนรู ้สก ั่ สะท ้านขณะทีร่ า่ งกายของพวกเขาต ้อง
ถอยกลับโดยไม่สมัครใจ

บุคคลลึกลับทัง้ ห ้าไม่รออีกต่อไปเพราะพวกเขารู ้ว่าบุคคลที่

แข็งแกร่งทีส่ ด
ุ คนอืน่ ๆจะมาถึงในไม่ชา้ ทัง้ ห ้าคนตัดสน
ิ ใจทีจ
่ ะ
ทำงานร่วมกันเพือ ่ เปิ ดหลุมสุสานของจักรพรรดิอสูรและรับ
สมบัตไิ ปก่อน

ึ ถึงคลืน
จากระยะทางแปดถึงเก ้าลี้ เย่ฟ่านยังคงรู ้สก ่ ทีน
่ ่ากลัว
ขณะทีห ั่ เขารีบถอยห่างจากภูมภ
่ วั ใจของเขาสน ิ าคนีไ
้ ปหลายลี้
โดยไม่ลงั เล

“บูม!”

ไม่นานหลังจากนัน ี งสน
้ ก็มเี สย ั่ สะเทือนโลกสง่ มาจากทางสุสาน
ของจักรพรรดิอสูรซงึ่ ทำให ้วิญญาณสน ั่ ไหว

แสงศก ั ดิส ิ ธิส

์ ท ่ งผ่านเมฆและเจาะทะลุผา่ นสวรรค์และปฐพี
์ อ
่ เดียวกับภูเขาไฟทีป
เชน ่ ะทุ พลังงานอสูรจำนวนมหาศาลพุง่
ออกมาอย่างไม่รู ้จบ

แสงไฟระยิบระยับพุง่ ออกไปทุกทิศทุกทางราวกับคลืน ่ ขนาด

ยักษ์ ผู ้ฝึ กฝนหลายคนเป็ นเหมือนแหนทีถ ู สง่ ไปโดยคลืน
่ ก ่
พลังงาน
พวกเขาถอยห่างออกไปไกลแล ้ว แต่กย
็ งั ได ้รับผลกระทบจาก
ั่ สะเทือน
แรงสน

เย่ฟ่านตกตะลึงในระยะไกล เขาอยูไ่ กลแสนไกลแต่กย ึ ได ้

็ งั รู ้สก
่ สูง พืชพรรณสว่ นใหญ่ถก
ถึงคลืน ู ทำลายและหินจำนวนมากถูก
สง่ ไปขณะทีเ่ ขาซอ่ นตัวอยูห
่ ลังภูเขาหิน หัวใจของเขาสน ั่ เทา
ด ้วยความกลัว

้ า่ งน่ากลัวเหลือเกิน แม ้ว่าเวลาจะผ่านไปนับไม่ถ ้วนและ

สุสานนีช
พลังการสงั หารจากสวรรค์ทจ ี่ ักรพรรดิอสูรผู ้ยิง่ ใหญ่ทงิ้ ไว ้ก็ออ
่ น
กำลังลงอย่างมาก

เมือ
่ ถูกโจมตีโดยกองกำลังภายนอก จูๆ่ วิหารโบราณก็ระเบิดด ้วย
พลังของอสูรทีน ่ ่าสะพรึงกลัว เรือ ่ งนีท
้ ำให ้เย่ฟ่านสามารถ
ตระหนักได ้ว่าเมือ ่ ักรพรรดิอสูรมีชวี ต
่ ครัง้ ทีจ ิ อยูเ่ ขาจะทรงพลัง
มากแค่ไหน

“จักรพรรดิอสูรย่อมสมกับชอ ื่ เสย
ี งของเขาอย่างแน่นอน ในฐานะ
ยอดฝี มือทีส่ ามารถดูหมิน ่ ดินแดนรกร ้างตะวันออกทัง้ หมด ตรา
ประทับทีเ่ ขาวางไว ้เมือ
่ หลายหมืน ่ ปี กอ
่ นยังคงทำงานได ้ดีแม ้
กระทัง่ ตอนนี!้ ”

ในขณะนีท ้ ด
ี่ ้านหน ้าวิหารโบราณอันสง่างามนัน ้ เหลือเพียงห ้า
คนเท่านัน
้ และร่างของพวกเขาไม่สามารถมองเห็นได ้ชด ั เจนใน
ขณะทีพ่ วกเขาปลดปล่อยพลังศก ั ดิส ิ ธิห
์ ท ์ อ
่ หุ ้มร่างกายทัง้ หมด
ของตัวเองไว ้
“พรสวรรค์อนั น่าสะพรึงกลัวของจักรพรรดิผู ้ยิง่ ใหญ่แห่งเผ่าพันธุ์
อสูร แน่นอนว่าเขาเป็ นสงิ่ มีชวี ต
ิ ทีไ่ ม่มใี ครเทียบได ้ในยุคของ
เขา!”

“ปริมาณพลังอสูรทีบ ่ รรจุอยูภ ่ ายในสุสานนีอ

้ าจจะยังไม่ถงึ หนึง่
ในสบ ิ ของความแข็งแกร่งของเขาในสมัยนัน ้ พลังทีน
่ ่ากลัวเชน ่ นี้
แค่คด ิ ก็ทำให ้คนตัวสนั่ ได ้”

แม ้ว่าบุคคลสำคัญทัง้ ห ้าจะพูดเชน ่ นี้ แต่พวกเขาไม่ได ้หยุดใน

ขณะทีพ ่ วกเขายังคงรวบรวมพลังศก ั ดิส ิ ธิข
์ ท ์ องพวกเขาและเริม
่
การโจมตีทรี่ น
ุ แรงยิง่ ขึน
้ และก ้าวร ้าวมากขึน ้

“บูม!”

่ เดียวกับมหาสมุทรศก
เชน ั ดิส ิ ธิท
์ ท ์ ล ่ ้องฟ้ าหรือรั่วไหลออก
ี่ ้นสูท
จากจักรวาล

โลกเต็มไปด ้วยแสงระยิบระยับไร ้ขอบเขตเมือ่ แสงศก ั ดิส ิ ธิท

์ ท ์ ี่
ไม่มท
ี ส ิ้ สุดโจมตี พลังงานอสูรขนาดมหึมาพุง่ ขึน
ี่ น ้ ก่อให ้เกิด
หมอกสด ี ำปกคลุมทัง้ สวรรค์และปฐพี

ผู ้ฝึ กฝนทุกคนรีบออกจากพืน
้ ทีแ
่ ละไม่มใี ครกล ้าทีจ
่ ะรอดูบท
สรุปสุดท ้าย

บุคคลสำคัญทัง้ ห ้ายังคงโจมตีอย่างต่อเนือ
่ งในขณะทีพ
่ วกเขา
เสยี สละอาวุธของตัวเองในการโจมตีวห ิ ารโบราณจนท ้องฟ้ าที่
เต็มไปด ้วยดวงดาวเกิดความสน ั่ ไหว
จำนวนแสงศกั ดิส ิ ธิแ
์ ท ์ ละพลังงานอสูรทีน
่ ่าสะพรึงกลัวยังคงพุง่
ออกไปในทุกทิศทาง

เวลาผ่านไปนานและบุคคลสำคัญทัง้ ห ้าได ้โจมตีมานับไม่ถ ้วน

แล ้ว แต่กลับทำให ้เพียงมุมหนึง่ ของสุสานมีรอยร ้าว

“บูม!”

่ วกเขาโจมตีอย่างแข็งกร ้าวร่วมกัน ทัง้ ห ้าคนใช ้

เป็ นอีกครัง้ ทีพ
อาวุธอันทรงพลังทีเ่ ปล่งแสงศก ั ดิส ิ ธิอ
์ ท ์ อกมาและรวมพลัง
ปราณทัง้ ห ้าสายให ้เป็ นหนึง่ เดียว ในทีส ่ ดุ พวกเขาก็สามารถเปิ ด
มุมหนึง่ ของสุสานขึน ้ มาได ้

“ช ิ ช ิ ช”ิ

ี พ
ในขณะนีร้ วิ้ ของแสงหลากสก ็ งุ่ ออกมาจากมุมทีฉ ่ ีกขาดขณะที่
พวกมันบินออกไปทุกทิศทุกทาง อาวุธทีม ่ ส ั ผัสทางจิต
ี ม
วิญญาณเป็ นของตัวเองได ้หลบหนีออกจากทีน ่ อ
ี่ ย่างรวดเร็ว!

บุคคลสำคัญเหล่านัน ้ เอือ
้ มมือออกไปพร ้อมกับโบยบินขึน
้ ไปบน
ท ้องฟ้ า แต่แสงหลากสห ี ลายดวงยังคงหลบหนีจากตาข่ายได ้
และพุง่ ผ่านขอบฟ้ าหรือเข ้าไปในป่ าลึก

ผู ้ฝึ กตนทีม่ องจากระยะไกลเริม

่ เคลือ
่ นไหวขณะทีพ ่ วกเขารีบบิน
ไปทุกทิศทุกทาง ทุกคนมุง่ สูข ่ อบฟ้ าหรือไปยังสว่ นลึกของ
ป่ าทึบเพือ่ ไล่ตามแสงหลากสเี หล่านัน ้

“ช”ิ
แนวสเี ขียวตกลงมาทีต ่ ำแหน่งของภูเขาหินซงึ่ เย่ฟ่านหลบซอ ่ น
ตัวอยู่ เย่ฟ่านตกตะลึง เขาไม่เคยคิดว่าเขาจะได ้รับบางสงิ่ บาง
อย่างแม ้ว่าเขาจะซอ่ นตัวอยูไ่ กลแสนไกล

“บูม!”

ในเวลานีบ ุ คลสำคัญทัง้ ห ้าได ้ลงมือร่วมกันอีกครัง้ ขณะทีพ

้ ค ่ วก
เขากวัดแกว่งอาวุธอันทรงพลังและโจมตีสส ุ านด ้วยความบ ้า
คลัง่ !
73 - นักพรตไร ้ยางอาย

แสงสท ี องสอ ่ งออกมาจากนิว้ ของเย่ฟ่านขณะทีเ่ ขาหัน

่ ก ้อนหิน
เปิ ดออก แสงสเี ขียวสามารถเห็นได ้ในทันทีและมีดครึง่ เล่มก็ปัก
อยูต่ รงนัน ้
้ เย่ฟ่านไม่รอชาเขารีบดึงมีดออกมาทันทีทำให ้แสงส ี
เขียวสาดสอ ่ งออกไปหลายวา

“ติง!”

นีเ่ ป็ นมีดสเี ขียว เมือ ี งโลหะดังขึน

่ ลากออกมาก็มเี สย ้ หมอกส ี
เขียวหมุนวนด ้วยความคมอย่างหาทีเ่ ปรียบมิได ้

มันยาวเพียงครึง่ จ ้างและดูเหมือนแอ่งน้ำหยกสเี ขียว โปร่งแสง

และเป็ นประกายระยิบระยับด ้วยอากาศเย็นทีเ่ ล็ดลอดออกมา

เย่ฟ่านรู ้ดีวา่ นีไ ่ งิ่ ของธรรมดาอย่างแน่นอน และหาก

่ ม่ใชส
จักรพรรดิอสูรผู ้ยิง่ ใหญ่ได ้รวบรวมมันมาเก็บไว ้เป็ นของสะสม
ของเขา มันก็คงมีคณ ุ สมบัตท ่ กัน
ิ ไี่ ม่ธรรมดาเชน

“ฮา่ ฮา่ ……”

ในขณะนีน ้ ักพรตอ ้วนท ้วนทีด่ เู หมือนจะถูกแสงสแ ี ดงห่อหุ ้มอยู่

บนสายรุ ้งลึกลับก็พงุ่ เข ้ามาทางนี้ แม ้ว่าร่างกายของเขาจะอ ้วน
แต่การกระทำของเขาว่องไวมากราวกับใบไม ้ทีไ่ ม่มเี สย ี งเมือ่ เขา
มายืนอยูต่ รงหน ้าเย่ฟ่าน

“โชคดีจริงๆ ไม่คด
ิ เลยว่าข ้าจะได ้อาวุธทีม
่ จ
ี ต
ิ วิญญาณเป็ นของ
ตัวเอง”
เมือ ่ นี้ เขาก็เอือ
่ พูดเชน ้ มมือใหญ่ของเขาไปทางมีดในมือของ
เย่ฟ่านขณะทีเ่ ขามีรอยยิม ้ ทีใ่ จดีบนใบหน ้า

“เจ ้าหนู นีเ่ ป็ นอาวุธทีช ่ วั่ ร ้าย เจ ้าจะไม่สามารถปราบมันได ้ มา

เถอะ ให ้ปู่ คนนีบ ้ งั คับให ้มันยอมจำนนดีกว่า”

เย่ฟ่านต ้องการต่อยใบหน ้าอ ้วนทีป ี ดง

่ กคลุมไปด ้วยแสงสแ
นักพรตอ ้วนคนนีจ้ อมปลอมเกินไปและคิดว่าเขาไร ้เดียงสา
เหมือนเด็กจริงๆ

จากนัน
้ เย่ฟ่านก็หลบโดยถอยกลับ นักพรตอ ้วนนัน
้ ว่องไวมากใน
ขณะทีม ่ อ
ื อ ้วนของเขาขยับตามมา

“ชูอา”

และคว ้ามีดมาจริงๆหลังจากนัน ี งดังพร ้อมกับ

้ เขาก็หวั เราะเสย
กล่าวว่า

“เด็กน ้อย ข ้าจะจดจำน้ำใจของเจ ้าไว ้ หากพบกันอีกในครัง้ หน ้า

ปู่ คนนีจ
้ ะตอบแทนเจ ้าอย่างแน่นอน”

เมือ
่ กล่าวคำเหล่านีแ
้ ล ้ว เขาก็จากไปพร ้อมกับ “มีด!” ทันที

่ กัน!”
“ไอ ้อ ้วน ข ้าจะจำเจ ้าไว ้เชน

เย่ฟ่านสาปแชง่ เบาๆขณะทีเ่ ขาชกหมัดขึน

้ ไปในอากาศ อาวุธจิต
วิญญาณถูกขโมยไปจากเขา และสงิ่ นีท ึ ขุน
้ ำให ้เขารู ้สก ่ เคือง
“ปู่ ของเจ ้าไม่ได ้อ ้วนขนาดนัน ้ แค่อ ้วนนิดหน่อย” นักพรตอ ้วนที่
อายุมากกว่า 30 ปี มห ี ท
ู วี่ อ
่ งไวมากและแม ้ว่าเขาจะบินไปหลาย
ร ้อยวาแล ้วแต่เขาก็ยงั ได ้ยินเสย ี งพึมพำเบาๆของเย่ฟ่าน

เขามองย ้อนกลับมาและเผยรอยยิม ้ ทีส

่ ามารถมองเห็นฟั นขาว
บริสท
ุ ธิใ์ นขณะทีเ่ ขาหัวเราะอย่างสนุกสนาน

“ครัง้ หน ้าทีเ่ ราพบกัน ปู่ จะให ้โชคแก่เจ ้า”

เย่ฟ่านเห็นความตืน่ ตัวและความกระตือรือร ้นของเขา ก็ไม่กล ้าที่

จะเปล่งเสย ี งใดๆอีก ในขณะทีเ่ ขากลอกตาและมองดูนักพรต
อ ้วนเดินออกไปในระยะไกล

สุสานสุสานของจักรพรรดิอสูร อาวุธจิตวิญญาณจำนวนมากได ้
บินออกไปพร ้อมกับแสงหลากสท ี บ
ี่ น
ิ ไปทุกทิศทุกทาง

นักพรตหลายคนขีบ ่ นสายรุ ้งลึกลับในขณะทีพ่ วกเขาไล่ตาม

อาวุธพวกนัน
้ อย่างต่อเนือ่ ง ท ้องฟ้ าของซากปรักหักพัง
ดึกดำบรรพ์นัน
้ เต็มไปด ้วยแสงแวบๆนับไม่ถ ้วน

“ช!ิ ”

ผ่านไปไม่ถงึ ครึง่ นาทีและรุ ้งลึกลับอีกอันพุง่ มาทางเย่ฟ่าน

ทำให ้เขาตกตะลึงในขณะทีเ่ ขารีบหลบ มันเป็ นเหมือนเมฆสแ ี ดง
ทีพ
่ งุ่ ออกมาจากภูเขาไฟและกำลังจะเคลือ ่ นผ่านไปหน ้าของ
เย่ฟ่าน
หัวใจของเย่ฟ่านเต ้นแรง เขารู ้สก ึ ว่าเขาโชคดีเกินไปในขณะที่
ึ ตืน
เขารู ้สก ่ เต ้นเต็มหัวใจ ก่อนหน ้านีน
้ ักพรตอ ้วนได ้คว ้ามีดจาก
เขาไปแล ้ว

แต่ในเวลาไม่นานก็มอ ิ้ หนึง่ ปรากฏขึน

ี าวุธอีกชน ้ ต่อหน ้าต่อตา
เขา เขามองไปรอบๆอย่างระมัดระวังและทันใดนัน ้

“ฮา่ ฮา่ ฮา่ …….”

ี งหัวเราะดังลัน
ได ้ยินเสย ่ เมือ
่ นักพรตอ ้วนยิม
้ กว ้างในขณะทีข
่ ี่
สายรุ ้งของเขากลับเข ้ามาทีน ่ ี่

"เวร!"

เย่ฟ่านสาปแชง่ ในหัวใจของเขาขณะทีเ่ ขาคว ้าไข่มก

ุ ทีม ี สงส ี
่ แ
แดงหมุนวนอยูร่ อบๆแล ้วหันหลังวิง่

“เพือ่ ฝึ กฝนทีต
่ ่ำต ้อยคนนีม
้ ชี ะตากรรมกับสหายน ้อยคนนีจ
้ ริงๆ
ข ้าไม่นก ึ เลยว่าจะได ้เจอเจ ้าเร็วขนาดนี”้

นักพรตอ ้วนหัวเราะด ้วยความสุขขณะทีเ่ ขาปรากฏตัวต่อหน ้า

เย่ฟ่านและเขาเอือ
้ มมือใหญ่ของเขาออกมา เขาหัวเราะและพูด
ว่า

ิ้ นีถ
“สมบัตวิ เิ ศษชน ้ ก
ู กำหนดให ้เป็ นของข ้าอีกแล ้ว”
“นักพรต เจ ้ารังแกกันเกินไปแล ้ว” เย่เฟิ นรู ้สก ึ ขุน
่ เคืองและจับ
ไข่มกุ ขณะทีเ่ ขาถอยหนี “เจ ้าเอาอาวุธจิตวิญญาณไปจากข ้า
แล ้ว ข ้าไม่สามารถมอบสงิ่ นีใ้ ห ้กับเจ ้าได ้”

“อสูรกลายร่างเป็ นยาเม็ดนี้ เพือ

่ นตัวน ้อยเจ ้าไม่สามารถปราบมัน
ได ้ นักพรตผู ้อ่อนน ้อมถ่อมตนทำสงิ่ นีก
้ เ็ พือ
่ ประโยชน์ของเจ ้าเอง
สง่ มันมาให ้ค่าปรับตามเถอะ”

นักพรตอ ้วนทุกคนยิม ี ง
้ เขาหัวเราะและเหยียดมืออ ้วนก่อนทีเ่ สย
"ชูวา" และไข่มก ู แย่งชงิ ออกไป
ุ ก็ถก

เย่ฟ่านไม่พอใจกับเรือ
่ งนีเ้ ป็ นอย่างมาก

“นักพรต เจ ้าไม่ได ้บอกว่าถ ้าเราพบกันอีกครัง้ เจ ้าจะทำให ้ข ้า

โชคดี เจ ้ายังบอกด ้วยว่าเจ ้าจะตอบแทนข ้า แต่เจ ้าแม่เพียงไม่
ตอบแทนข ้าเท่านัน ้ เจ ้ายังขโมยของของข ้าไปอีก”

“คำพูดแบบนัน ้ ไม่ถกู ต ้อง สหายน ้อยเจ ้าไม่เข ้าใจเหรอ” นักพรต

อ ้วนยิม
้ อย่างมีความสุขและอวดอย่างไร ้ยางอายด ้วยท่าทาง
ร่าเริงในขณะทีพ ่ ด
ู ว่า

“เป็ นเพราะความโปรดปรานทีเ่ จ ้าทำเพือ ่ ข ้าในการพบกันครัง้

แรก ในการพบกันครัง้ ทีส ่ องของเรา ข ้าจึงรีบมาปราบไข่มก
ุ นี้
ทันทีและชว่ ยไม่ให ้เจ ้าต ้องพบเจอกับโศกนาฏกรรมครัง้ ใหญ่”

“แม่เองส!ิ ”
เย่ฟ่านรู ้สกึ ถึงแรงกระตุ ้นทีจ ้ อ
่ ะลงมือต่อสูเมื ่ เห็นใบหน ้าที่
ยิม
้ แย ้มนัน้ แต่เมือ
่ คิดถึงระดับการฝึ กฝนทีไ่ ม่อาจหยัง่ รู ้ได ้ของ
นักพรตอ ้วนคนนี้ เขาก็ทำได ้เพียงต ้านทานแรงกระตุ ้นนีเ้ ท่านัน ้

“เหล่าทวยเทพชา่ งหยัง่ รู ้ สหายน ้อย หากโชคชะตากำหนดไว ้

เราจะได ้พบกันอีกรับรองว่าข ้าต ้องตอบแทนเจ ้าอย่างแน่นอน!”

นักพรตอ ้วนบิดก ้นของเขาในขณะทีเ่ ขาขีส

่ ายรุ ้งลึกลับและรีบขึน
้
ไปบนฟ้ า “ชวาฟ” และเขาก็จากไปอีกครัง้

“ไอ ้อ ้วน! ข ้าหวังว่าเราจะไม่ได ้พบกันอีกในชวี ต

ิ นี!้ ”

ึ ขุน
เย่ฟ่านรู ้สก ึ ไม่พอใจอย่างมาก นักพรตนีไ
่ เคืองและเขารู ้สก ้ ร้
ยางอายและขาดศล ี ธรรมมากเกินไป

“บูม!”

ในระยะไกลบุคคลสำคัญทัง้ ห ้าได ้แสดงร่วมกันอีกครัง้ ขณะที่

้ ธอันทรงพลังในมือของพวกเขาเพือ
พวกเขาใชอาวุ ่ โจมตี
จัดการเพือ
่ ทำลายอีกมุมหนึง่ ของสุสานจักรพรรดิอสูร

ในทันใดนัน้ แสงหลากสห ี ลายสบ

ิ เสนก็
้ ถกู ยิงออกมาจากสุสาน
จักรพรรดิอสูรอีกครัง้

เย่ฟ่านกำลังนั่งอยูบ ่ นภูเขาหินอย่างอารมณ์ดใี นขณะทีเ่ ขาดูแสง

หลากสท ี ย
ี่ งิ ไปทุกทิศทุกทางอีกครัง้ เขาทำอะไรไม่ถก
ู ในขณะ
ทีเ่ ขาพึมพำ
“เจ ้าอ ้วนทีไ่ ร ้ยางอาย ข ้าขอสาปแชง่ ให ้เจ ้าถูกขโมยสมบัต ิ
ทัง้ หมดแม ้แต่ก ้นก็ไม่เหลือไว ้!”

“ช!ิ ”

ในท ้องฟ้ าอันไกลโพ ้น มีแสงสม ี ว่ งพุง่ เข ้ามาราวกับดาวตกขณะ

ทีม
่ น
ั พุง่ เข ้าหาหน ้าผากของเย่ฟ่านโดยตรง

ดวงตาของเย่ฟ่านเบิกกว ้างด ้วยความไม่เชอ ื่ จริงๆแล ้วมีอาวุธ

จิตวิญญาณชน ิ้ ทีส
่ ามกำลังมุง่ หน ้ามาหาเขา เรือ
่ งนีม
้ ค
ี วามผิด
ปกติอย่างแน่นอน

“สถานทีน
่ …
ี้ …”

เขาสมั ผัสได ้ว่ามีบางอย่างทีพ ่ เิ ศษเกีย

่ วกับหน ้าผาหินแห่งนี้
และแน่นอนว่าต ้องมีบางสงิ่ ทีไ่ ม่ธรรมดาอย่างแน่นอน มันเป็ นไป
ไม่ได ้ทีจ
่ ะมีเรือ
่ งบังเอิญติดต่อกันสามครัง้

ครัง้ นีเ้ ย่ฟ่านไม่ได ้แสดงท่าทีเลินเล่อแต่เลือกทีจ ่ ะรอเป็ นเวลา

นาน เขาเห็นว่าไม่มใี ครเดินผ่านบริเวณนีจ ้ งึ ค่อยๆขุดเอาบางสงิ่
บางอย่างทีอ ่ ยูใ่ นก ้อนหินบนหน ้าผาออกมา

“เจ ้าอ ้วนทีน

่ ่าตายคนนัน
้ คงไม่ปรากฏตัวหรอกนะ……”

เขาค่อยๆขุดเข ้าไปในหน ้าผา ทันใดนัน ี ว่ งทีท

้ แสงสม ่ ำให ้มึนเมา
่ งแสงบนมือของเขาและทำให ้มันดูเป็ นประกาย
ก็พงุ่ ออกมา สอ
และโปร่งแสง
ปราณสม ี ว่ งแผ่ซา่ นไปทัว่ อากาศและทำให ้รู ้สกึ สบายตัวอย่างยิง่
แท ้จริงแล ้วมันคือแหวนนิว้ หัวแม่มอ ี ว่ ง ลำแสงสม
ื สม ี ว่ งสามารถ
มองเห็นได ้ราวกับแถบสส ี ดใสจำนวนมาก แม ้ว่าจะมองครัง้ เดียว
ึ หลงรักมันในทันที
เย่ฟ่านก็รู ้สก

“เจ ้าอ ้วนตะกละตะกละตะกละนั่น ชงิ เอาสมบัตล ิ ้ำค่าสองอันของ

ข ้าไป ไม่เชน่ นัน
้ ข ้าคงเก็บมาสามอันแล ้ว” เย่ฟ่านยังคงไม่พอใจ
ในขณะทีเ่ ขาพูดว่า

“คราวนีใ้ นทีส
่ ด ่ งการสงั เกตของเขาได ้”
ุ ข ้าก็สามารถหลีกเลีย

“นักพรตผู ้อ่อนน ้อมถ่อมตนอยูท

่ น
ี่ แ
ี่ ล ้ว!”

เย่ฟ่านเพิง่ พูดจบใบหน ้าของเขาก็บด

ิ เบีย
้ วอีกครัง้
74 -

ั พันธ์บางอย่างกับสหายน ้อยจริงๆ”
“ข ้ามีความสม

“*มาเถอะข ้าจะเสย ี่ งกับชวี ต

ิ กับเจ ้าเอง……” เย่ฟ่านหน ้าแดง
ด ้วยความโกรธ เขาไม่เคยคิดมาก่อนว่านักพรตอ ้วนจะวนเวียน
อยูร่ อบๆตัวเขานีเ่ อง

“มีเพียงผีเท่านัน
้ ทีจ
่ ะมีความผูกพันกับเจ ้า!”

“เจ ้ากับข ้า โชคชะตากำหนดไว ้จริงๆ”

ใบหน ้าของนักพรตอ ้วนนัน

้ สงบในขณะทีเ่ ขางอนิว้ และเริม
่ นับ
ี งดัง
เสย

“ดูส ิ ในชว่ งเวลาสน ั ้ ๆเราได ้พบสามครัง้ แล ้ว พูดได ้ยังไงว่าเรา

ไม่มคี วามสม ั พันธ์ นีค ่ อ
ื เจตจำนงของสวรรค์!”

“ความประสงค์ของสวรรค์ปของเจ
ู่ ้า!”

เย่ฟ่านยืนขึน
้ ในตอนแรกเขาต ้องการทีจ ้
่ ะสูตาย แต่สด
ุ ท ้ายเมือ
่
้
พิจารณาถึงความแข็งแกร่งของตัวเองแล ้ว เย่ฟ่านก็ไม่รอชาเขา
รีบโยนแหวนวงนัน ้ ออกไปด ้านนอกทันที

แม ้ว่าเขาจะไม่สามารถครอบครองมันได ้ แต่เขาก็ไม่ยน ิ ดีทจ

ี่ ะ
่ นักพรต
มอบมันให ้กับผู ้ฝึ กคนทีเ่ ต็มไปด ้วยความโลภอย่างเชน
อ ้วนคนนี้
ความเร็วในการตอบสนองของนักพรตอ ้วนนัน ้ ตรงกันข ้ามกับ
รูปร่างของเขาอย่างสน ิ้ เชงิ และด ้วยเสยี ง “วูช” เขาได ้พุง่ ออกไป
ี ว่ งก็ตกเข ้าสูม
และแหวนนิว้ โป้ งสม ่ อื เขาอีกครัง้ เขาหัวเราะเสย ี ง
ดังแล ้วกล่าวว่า

“เจตจำนงของสวรรค์! นีเ่ ป็ นเจตจำนงของสวรรค์อย่างแน่นอน!”

ึ จริงๆว่าเขาอาจจะพ่นเลือดออกมาได ้ทุกเมือ
เย่ฟ่านรู ้สก ่ คนอ ้วน
คนนีเ้ ป็ นคนทีน ่ ่ารังเกียจจริงๆ

“นักพรต เจ ้าไม่คด ้ อดปูดโปนบน

ิ ว่าทำเกินไปหรือ?” เสนเลื
หน ้าผากของเย่ฟ่านในขณะทีเ่ ขาพูดต่อ “แม ้ว่าเจ ้าจะมีความ
แข็งแกร่งแต่เจ ้าก็ควรหยุดเมือ่ เห็นสมควร”

“นักพรตคนนีท ้ อมตัวอยูเ่ สมอ วัตถุทางโลกแทบไม่เคยทำให ้ใจ

ข ้าสนั่ ไหว หัวใจของข ้าบริสท ุ ธิเ์ หมือนกับดวงจันทร์อน ั ดิส
ั ศก ิ ธิ์
์ ท
ทีอ่ ยูบ่ นท ้องฟ้ า”

เมือ
่ เห็นการแสดงออกทีร่ า่ เริงของเขา ใบหน ้าของเย่ฟ่านก็
มืดมนในขณะทีเ่ ขาพูดว่า

“ในเมือ ิ ัยในตนเองมาก โปรดสง่ คืนสงิ่ นัน

่ เจ ้ามีวน ้ ให ้ข ้า!”

“นักพรตย่อมน ้อมรับความเมตตา ในเมือ ่ ข ้าชว่ ยให ้เจ ้าพ ้นจากภัย

พิบตั ด
ิ งั นัน
้ ค่าก็ควรจะได ้รับอะไรบางอย่างบ ้าง”

ี น ้าแสดงความเมตตา ดูเหมือนซอ
นักพรตอ ้วนมีสห ื่ สต
ั ย์และตรง
ไปตรงมามากในขณะทีเ่ ขาสาธยายคุณความดีของเขาอยูต ่ รง
นัน
้
“บริสท ์ ดใสบิดาเจ ้า….. ข ้าขอสาปแชง่ เจ ้าพบเจอแต่ความ
ุ ธิส
ื่
โชคร ้าย!” เย่ฟ่านกัดฟั นในขณะทีเ่ ขาพูดต่อ “นักพรตเจ ้าชอ
อะไร?”

“ต ้วนเต๋อ”

“ไม่น่าแปลกใจเลยทีเ่ จ ้าขาดศล ี ธรรม ต ้วนเต๋อศล

ี ธรรม
เสอ ื่ มทราม เห็นได ้ชด
ั ว่าเจ ้าทำลายความสมบูรณ์ทางศล ี ธรรม
ทัง้ หมดของเจ ้าแล ้ว!”

เย่ฟ่านหันกลับก่อนจะเดินจากไปพร ้อมกับสาปแชง่ ไม่หยุด

“เจ ้าอ ้วนทีแ ่ ้วน ข ้าขอสาปแชง่ ให ้ลูกชายของเจ ้าไม่มอ

่ ซต ี งค
ชาติ!”

“นักพรตคนนีไ
้ ม่มค
ี วามตัง้ ใจทีจ
่ ะแต่งงานอยูแ
่ ล ้ว”

“เจ ้าเดินตามข ้ามาทำไม เจ ้าขโมยสมบัตข ิ้ แล ้ว

ิ องค่าไฟสามชน
ยังไม่พอใจอีกหรือ?”

ึ สนิทสนมกับสหายน ้อยเป็ นอย่างมาก จึงต ้องการจะ

“ข ้ารู ้สก
ทำความรู ้จักเจ ้าให ้มากกว่านี…
้ …” นักพรตอ ้วนตอบอย่างร่าเริง

่ ้วน เจ ้ารังแกข ้ามากเกินไปแล ้ว!”

“เจ ้าคนแซต

ใบหน ้าของเย่ฟ่านมืดมนในขณะทีเ่ ขาเดินไปข ้างหน ้าและไม่คด

ิ
จะยุง่ เกีย
่ วกับนักพรตอ ้วนคนนีอ
้ ก
ี
“กรรมสะสมแล ้วสลายไป ดูเหมือนว่านักพรตผู ้ต่ำต ้อยและสหาย
ิ้ สุดกรรมกันทีน
น ้อยจะสน ่ ี่ สว่ นเรือ
่ งในอนาคตนัน
้ เป็ นเรือ
่ งทีล
่ ล
ี้ บ
ั
บางทีเราอาจได ้พบกันอีกครัง้ ” นักพรตอ ้วนหัวเราะในขณะทีเ่ ขา
พูดต่อ

“ตอนนีน ึ ว่าหน ้าผาหินแห่งนีม

้ ักพรตผู ้ต่ำต ้อยรู ้สก ้ ค
ี วาม
เกีย
่ วข ้องกับข ้าดังนัน้ ข ้าจึงตัดสน ิ ใจจะอยูท่ น
ี่ ต
ี่ อ
่ เจ ้าไปได ้แล ้ว”

เย่ฟานตกใจมาก เขาไม่ได ้คาดหวังว่าเจ ้าอ ้วนทีไ่ ร ้ยางอายจะมีค

วามเฉลียวฉลาดถึงขนาดนี้ เขายังตระหนักว่าหน ้าผาหินนัน ้ ไม่
ธรรมดาอย่างแน่นอน เย่ฟานเข ้าใจสงิ่ นีจ
้ งึ หยุดฝี เท ้าของเขา
ทันที

ิ ใจอยูต
“สหายน ้อยหากตัดสน ่ อ
่ เจ ้าจะได ้รับผลประโยชน์บาง
ประการอย่างแน่นอน อย่างไรก็ตามแม ้วันนีจ ้ ะเป็ นขุมทรัพย์
ขนาดใหญ่

แต่ด ้วยการฝึ กฝนของเจ ้ามีเพียงจะนำความตายมาสูต ่ วั เอง

เท่านัน้ ไม่ใชว่ า่ ทุกคนในโลกนีจ
้ ะใจดีเหมือนข ้า เรือ
่ งนีเ้ จ ้าต ้อง
เรียนรู ้อีกมาก”

“บูม!”

ในขณะนัน้ ผู ้เชยี่ วชาญห ้าคนได ้เริม

่ การโจมตีอกี ครัง้ เนือ
่ งจาก
ั ดิส
พลังศก ิ ธิท
์ ท ์ ก ี่ ว ้างใหญ่ไพศาลนัน
้ เปรียบเสมือนจักรวาล
ขนาดใหญ่บนท ้องฟ้ าพังทลายลงมา
 ั่ และหลายคนสูญเสย
ผู ้ฝึ กฝนทุกคนตัวสน ี การควบคุมรุ ้งลึกลับ
ของพวกเขาและพวกเขาก็ตกลงมาจากท ้องฟ้ าเพราะไม่
สามารถควบคุมร่างกายของตัวเอง

นีค
่ อ
ื พลังของผู ้ยิง่ ใหญ่ทงั ้ ห ้า เมือ
่ พวกเขาใชพลั ้ งศก ั ดิส ิ ธิ์
์ ท
สามารถทำให ้โลกทัง้ ใบสน ั่ สะเทือน สงิ่ มีชวี ต
ิ ทีอ
่ ยูใ่ นระดับต่ำ
กว่าไม่สามารถทีจ ่ ะต่อต ้านความกดดันนีไ ้ ด้

“บูม!”

ี่ วชาญทีไ่ ม่มใี ครเทียบได ้

การจูโ่ จมครัง้ สุดท ้ายจากห ้าผู ้เชย
ทำให ้สุสานของจักรพรรดิปีศาจแตกเป็ นเสย ี่ งๆ การระเบิดของ
พลังปราณปี ศาจกระจายไปทัว่ ท ้องฟ้ า สร ้างความหายนะไปทุก
ทิศทุกทาง

วังโบราณอันยิง่ ใหญ่สง่ เสย

ี งครวญครางและพังทลายลงทัง้ หมด

ในเวลาเดียวกันแสงแดดหลากสจ ี ำนวนนับไม่ถ ้วนก็พงุ่ ออกไป

ทุกทิศทุกทาง อาวุธจิตวิญญาณทัง้ หมดทีฝ
่ ั งอยูท
่ น
ี่ ล
ี่ ้วนพุง่ ออก
ไปทุกที่

ในหมูพ ้
่ วกมันมีเสนแสงที
พ ่ ร่างพรายมากกว่าสายอืน
่ ๆ มันเป็ น
แสงทีส ่ ะดุดตาและแวววาวจะน่าเหลือเชอ ื่ ในตอนนีแ้ ม ้ว่าจะเป็ น
ชว่ งค่ำคืนแต่แสงของมันก็ทำให ้บริเวณรอบๆสว่างไสวราวกับ
ชว่ งกลางวัน

้
ยอดฝี มือทีไ่ ม่มใี ครเทียบได ้ห ้าคนต่างก็ใชความสามารถอั
นน่า
ทึง่ ของพวกเขาในขณะทีพ ่ วกเขาเหยียดมือใหญ่ออกมาและใคร
บางคนก็สามารถคว ้าสมบัตช ิ นิ้ นัน
้ ไว ้ได ้
อย่างไรก็ตาม ยังมีอาวุธทางจิตวิญญาณทีม่ ค
ี วามสดใส
ทัดเทียมกันอยูส
่ องสามดวงทีส่ ามารถหลุดรอดจากมือของพวก
เขาและล่องลอยออกไปด ้านนอก

ยอดฝี มือทัง้ ห ้าไม่ได ้ไล่ตามแสงเท่านัน้ ไปและพยายามปกป้ อง

พืน
้ ทีโ่ ดยรอบเพือ ่ ไม่ให ้อาวุธจิตวิญญาณชน ิ้ อืน
่ สามารถหลบ
รอดออกไปได ้อีก

ในขณะเดียวกันสมั ผัสศก
ั ดิส ิ ธิข
์ ท ์ องพวกเขาก็กวาดออกไปทุก
ทิศทางโดยต ้องการทราบว่ายังมีอาวุธพิเศษชน ิ้ ใดทีห
่ ลบรอด
ออกจากสายตาพวกเขาหรือไม่

คลืน
่ พลังทีก
่ ว ้างใหญ่และประเมินค่าไม่ได ้พุง่ ขึน ่ ้องฟ้ าอัน
้ สูท
ไกลโพ ้น ในขณะทีผ ่ ู ้ฝึ กฝนทัง้ หมดดูเหมือนจะเป็ นบ ้า และ
พยายามไล่ตามอาวุธวิเศษเหล่านัน ้ ออกไปโดยไม่ได ้หวาดกลัว
ต่ออันตราย

หลุมฝั งศพของจักรพรรดิปีศาจได ้พังทลายลงอย่างทัว่ ถึงและ

เศษหินก็พงุ่ ออกไปทุกทิศทุกทาง สงิ่ ทีเ่ หลืออยูค
่ อ
ื คลืน
่ ของ
พลังงานทีพ่ ร่างพราย

“สมบัตล
ิ ้ำค่าทีส
่ ด
ุ ของเผ่าพันธุม
์ นุษย์แห่งดินแดนรกร ้าง
ตะวันออกเหตุใดจึงไม่ปรากฏ”

“อาวุธของจักรพรรดิอสูรผู ้ยิง่ ใหญ่ มีขา่ วลือว่าไม่ด ้อยกว่าสมบัต ิ

ล้ำค่าทีส
่ ด
ุ ของเรา ทำไมมันถึงไม่ปรากฏขึน ้ ด ้วยล่ะ?”
 ี่ วชาญทีไ่ ม่มใี ครเทียบได ้ห ้าคนแสดงสห
ผู ้เชย ี น ้างุนงงขณะที่
ั ผัสศก
สม ั ดิส ิ ธิอ
์ ท ์ น
ั ทรงพลังของพวกเขายังคงกวาดออกไปด ้าน
นอกอย่างต่อเนือ ่ ง

“บูม!”

ในขณะนี้ จากภายในแสงระยิบระยับทีถ ่ กู ยอดฝี มือทัง้ ห ้าควบคุม

ี างสงิ่ บางอย่างพุง่ ขึน
ไว ้ก็มบ ่ ้องฟ้ าด ้วยความพยายามหลบ
้ สูท
หนีออกไปอย่างหักโหม

ี องทีส
มันเป็ นแสงสท ่ ว่างไสวราวกับดวงอาทิตย์ดวงเล็กๆ!

แม ้แต่ผู ้เชยี่ วชาญทีไ่ ม่ธรรมดาทัง้ ห ้าก็ยงั มีปัญหาในการไล่ตาม

มันไป พวกเขาไม่กล ้าจ ้องมองไปทีข ่ องชน ิ้ นัน
้ ตรงๆ แต่ถงึ จะ
่ นัน
เป็ นเชน ้ ปฏิกริ ย
ิ าของพวกเขาก็เร็วมาก

ทุกคนปิ ดดวงตาของตัวเองลงและใชส้ ม
ั ผัสศก
ั ดิส ิ ธิใ์ นการไล่
์ ท
ตามของวิเศษชน ิ้ นัน
้

“ช!ิ ”

แสงศก ั ดิส ิ ธิส

์ ท ่ งผ่านท ้องฟ้ า มีพลังงานทีแ
์ อ ่ ข็งแกร่งอย่างหาที่
เปรียบมิได ้ และท ้องฟ้ าทัง้ หมดก็สน ั่ สะท ้าน

ความผันผวนอันน่าสะพรึงกลัวนัน้ กว ้างใหญ่ไพศาลจนประเมิน
ค่าไม่ได ้ และมันสามารถโจมตียอดฝี มือทัง้ ห ้าจนต ้องล่าถอย
กลับลงมาพืน ้ ดิน
ในขณะเดียวกันอาวุธวิเศษทีพ
่ วกเขาครอบครองอยูก
่ ถ
็ ก
ู ทำลาย
ี น
จนสส ั หม่นหมองลงอย่างชดั เจน!
75 - อาวุธสุดล้ำค่าของจักรพรรดิอสูร

แสงศก ั ดิส ิ ธิส

์ ท ่ งผ่านท ้องฟ้ า มีพลังงานทีแ
์ อ ่ ข็งแกร่งอย่างหาที่
เปรียบมิได ้และมันสามารถบังคับให ้ผู ้เชย ี่ วชาญทัง้ ห ้าต ้องล่า
ถอย ทำให ้แม ้แต่อาวุธในมือของพวกเขากลับมัวหมองและพ่าย
แพ ้!

ั ดิส
แสงศก ิ ธิท
์ ท ่ งผ่านท ้องฟ้ าทำให ้เกิดความผันผวน
์ เี่ จิดจ ้าสอ
ของพลังงานทีน ่ ่ากลัวซงึ่ ทำให ้ผู ้ฝึ กฝนหลายคนในบริเวณโดย
รอบตกลงมาจากท ้องฟ้ า

“มันเป็ นอาวุธทีจ ้
่ ักรพรรดิอสูรผู ้ยิง่ ใหญ่เคยใชมาก่ อน! เปรียบได ้
กับสมบัตล ิ ้ำค่าทีส่ ด
ุ ของเผ่าพันธุม ์ นุษย์แห่งดินแดนรกร ้าง
ตะวันออก!”

ี่ วชาญทัง้ ห ้าคนสม
ผู ้เชย ั ผัสได ้ถึงความรู ้สก
ึ ของพวกเขา ขณะที่
ทัง้ สามคนเริม
่ ไล่ตามทันที ในขณะที่ 2 คนทีเ่ หลือยังคงเฝ้ า
สมบัตใิ นบริเวณนัน ้ และไม่ได ้ไล่ตามไป

ในระยะไกลเย่ฟ่านพูดไม่ออกเพราะเขาสงั เกตเห็นว่าแสงเจิดจ ้า
กำลังพุง่ เข ้าหาภูเขาหินแห่งนีอ
้ ก
ี ครัง้

นักพรตอ ้วนทีอ
่ ยูด
่ ้านข ้างเริม
่ ถูมอ
ื ของเขาในขณะทีเ่ ขาหัวเราะ
อย่างควบคุมตัวเองไม่ได ้

“นักพรตผู ้ต่ำต ้อยคนนีโ้ ชคดีจริงๆ อาวุธของจักรพรรดิอสูรผู ้ยิง่

ใหญ่ทไี่ ม่ด ้อยกว่าสมบัตล ิ ้ำค่าของเผ่าพันธุม
์ นุษย์ในดินแดน
รกร ้างตะวันออก ถ ้าข ้าได ้มา……”
“เจ ้าจับมันได ้หรือ?”

เย่ฟ่านถามอย่างเย็นชา สมบัตล ิ ้ำค่าทีส

่ ด
ุ ของจักรพรรดิอสูร
กำลังเร่งความเร็ว และหากนักพรตอ ้วนไม่สามารถจับมันได ้
แม ้แต่รา่ งกายของเขาก็ต ้องถูกบดอย่างละเอียด

“เจ ้าพูดถูก นักพรตผู ้ต่ำต ้อยผู ้นีไ

้ ม่มโี ชคลาภมากนัก แม ้ว่าข ้าจะ
ี่ วชาญทีไ่ ม่มใี ครเทียบได ้ทัง้ สามคนทีไ่ ล่ตามมัน
จับมันได ้ ผู ้เชย
จะฆ่าข ้าอย่างแน่นอน ไปกันเถอะ!”

พูดจบเขาก็ดงึ เย่ฟ่านออกไปจากทีน
่ ด
ี่ ้วยความเร็วยิง่ กว่า
กระต่าย

“หว๋า”

แสงศก ั ดิส ิ ธิน

์ ท ์ ับหมืน
่ พุง่ ออกมาจากอาวุธของจักรพรรดิอสูรผู ้
ยิง่ ใหญ่ เป็ นประกายระยิบระยับและเจิดจ ้าจนมองไม่เห็นสงิ่ ใด
ชด ั เจน

แสงจ ้าทำให ้ยากต่อการลืมตา ราวกับว่าดวงดาวหลายพันล ้าน

ั่ สะเทือนอย่าง
ดวงกำลังระเบิดพร ้อมกัน ทำให ้โลกทัง้ โลกสน
รุนแรงขณะทีม ่ น
ั กระแทกเข ้ากับภูเขาหิน

“บูม!”

“มันจบแล ้ว……” นักพรตอ ้วนยังคงถูมอ

ื ของเขาต่อไป
“เรือ
่ งนีซ ั ซอน
้ บ ้ มีสมบัตลิ ้ำค่าอยูใ่ ต ้ภูเขาหินอย่างแน่นอน แต่
มันจะไม่สามารถรองรับผลกระทบจากสมบัตล ิ ้ำค่านี้ ทำให ้มันถูก
ทำลายไปอย่างน่าเสย ี ดาย”

พืน
้ ทีท
่ งั ้ หมดถูกแสงกลืนหายไปและคลืน
่ พลังงานอันยิง่ ใหญ่ก็
ั ออกมาอย่างไร ้ขอบเขต ทำให ้ฝึ กฝนทีอ
ซด ่ ยูร่ ายล ้อมถูกเหวีย
่ ง
ออกไป

ผู ้ฝึ กฝนบางคนทีอ
่ ยูใ่ กล ้เกินไปก็รา่ งกายแหลกสลายกลายเป็ น
หมอกเลือดทันที

ณ จุดนี้ มีบางอย่างเกิดขึน
้ ทีท
่ ำให ้ทุกคนตกใจ ภูเขาหินพัง
ทลายลงและแสงสเี ขียวทีส ้ สู่
่ ดใสอย่างหาทีเ่ ปรียบไม่ได ้ก็พงุ่ ขึน
ท ้องฟ้ า

ิ เี ขียวขนาดใหญ่ลอยขึน
หม ้อสมบัตส ้ มาจากพืน
้ ดินขณะทีม
่ น
ั ดูด
อาวุธของจักรพรรดิอสูรผู ้ยิง่ ใหญ่เข ้าไปภายใน

“อาวุธระดับเทพเจ ้า!”

ในขณะนัน ้ นักพรตอ ้วนหอบหายใจด ้วยความปรารถนา ในขณะ

เดียวกันดวงตาของเขาก็เปลีย ี ดงก่ำ
่ นเป็ นสแ

“มันเป็ นหม ้อเก็บสมบัตข

ิ องเผ่าพันธุป
์ ี ศาจ!”

“มีคนเตรียมหม ้อเก็บสมบัตแ ่ นไว ้ทีน

ิ ละซอ ่ ั่น ชา่ งเป็ นการวาง
แผนทีด่ จ
ี ริงๆ!”
นักพรตอ ้วนเข ้าใจทันทีวา่ ทำไมอาวุธจำนวนมากจึงถูกดึงดูดมา
ทีห
่ น ้าผาหิน

ทีจ
่ ริงมีหม ้อเก็บสมบัตข ิ องตำนานอยูท
่ นี่ ั่น แม ้ว่าหม ้อใบนีจ
้ ะไม่
ได ้ทรงพลังเหมือนกับครัง้ อดีต แต่กย
็ งั ดึงดูดอาวุธทางจิต
วิญญาณมากมายทีน ่ ี่

ิ เู หมือนจะถูกแกะสลักจากหยกสเี ขียว มันสอ

หม ้อเก็บสมบัตด ่ ง
แสงสว่างไสวและเจิดจ ้าอย่างน่าอัศจรรย์ แสงสเี ขียวบริสท ุ ธิ์
ึ อบอุน
สาดกระจายไปทัว่ ท ้องฟ้ าทำให ้ทุกคนรู ้สก ่ อย่างไม่เคย
เป็ นมาก่อน

ในขณะนี้ มีแสงจ ้าแวบวาบจากภายในหม ้อเก็บสมบัต ิ มันเป็ น

สมบัตล
ิ ้ำค่าทีส
่ ด
ุ ของเผ่าอสูรอย่างแม่นยำ แสงแวบวาบทะลุ
ทะลวงอย่างยิง่

เนือ
่ งจากมันเป็ นสมบัตอ
ิ น
ั ยิง่ ใหญ่ของจักรพรรดิอสูรดังนัน ้ มันจะ
ยอมสยบอยูใ่ นหม ้อได ้อย่างไร ในเวลานีอ ิ้ นัน
้ าวุธชน ่ สูกั้ บ
้ ก็ตอ
หม ้อทำให ้ความสดใสถูกยิงออกไปทุกทิศทาง

หัวใจของเย่ฟ่านสน ั่ สะท ้าน ตอนนีม

้ ใี ครบางคนยืนอยูห
่ น ้าหม ้อ
เก็บสมบัต ิ นางคือหญิงสาวทีง่ ดงามซงึ่ ไม่มใี ครเปรียบเทียบได ้
อย่างแท ้จริงคนนัน้ นั่นเอง

ในเวลานีน
้ างดูสบายๆและบริสท ุ ธิส
์ มบูรณ์แบบไร ้ตำหนิเหมือน
แต่กอ
่ น นางรีบเก็บหม ้อเก็บสมบัตแ ิ ละกลายเป็ นแสงวาบก่อนจะ
หายตัวไปในระยะไกลพร ้อมกับมีเสย ี งทีอ
่ อ
่ นหวานดังขึน
้ มาว่า
 “ขอบคุณสำหรับความชว่ ยเหลือผู ้อาวุโส หากไม่ได ้รับความ
ชว่ ยเหลือจากท่านแม ้แต่ข ้าทีเ่ ป็ นทายาทของจักรพรรดิอสูรก็คง
ไม่มปี ั ญญาได ้มันมาครอง……”

ยอดฝี มือทีไ่ ม่มใี ครเทียบได ้สามคนทีไ่ ล่ตามทีน

่ ม
ี่ ก
ี ารแสดงออก
ทีเ่ ย็นชาบนใบหน ้าของพวกเขา พวกเขาได ้ใชพลั ้ งศก ั ดิส ิ ธิใ์ น
์ ท
ร่างกายของตัวเองมากมายเพือ ่ ทำลายหลุมศพจักรพรรดิอสูร

แต่เมือ
่ สมบัตท
ิ อ
ี่ ยูภ
่ ายในหลุดรอดออกมาพวกเขากลับไม่
สามารถครอบครองมันได ้ มิหนำซ้ำคนทีไ่ ด ้ครอบครองมัน
กลับกลายเป็ นว่าเป็ นทายาทของจักรพรรดิอสูรอีกด ้วย

ี่ วชาญทีไ่ ม่มใี ครเทียบได ้สามคนไม่ได ้พูดอะไรแต่ลงมือ

ผู ้เชย
จูโ่ จมไปยังลำแสงทีก ่ ำลังบินหายไปจากท ้องฟ้ า

การโจมตีครัง้ นีร้ นุ แรงมากจนแม ้แต่เทพหรือปิ ศาจก็ยงั ยากต่อ

การสกัดกัน ้ คลืน
่ พลังอันรุนแรงกระจายออกไปทุกทิศทาง ผู ้
ฝึ กฝนมากมายทีอ ่ ยูใ่ นบริเวณใกล ้เคียงต่างก็สด
ู ลมหายใจ
เข ้าไปอย่างหนาวเหน็ บ

ถึงกระนัน
้ การโจมตีทรี่ น
ุ แรงนีด
้ เู หมือนจะพลาดไปเพราะใน
เวลานีห
้ ญิงสาวคนนัน
้ ได ้เปิ ดประตูมต ิ แ
ิ ละหายตัวไปจากโลกนี้
อย่างไรต ้องลอย

“ปี ศาจน ้อยตัวนีไ ้ ด ้เตรียมการมานานแล ้ว แม ้กระทัง่ ค่ายกล

เคลือ่ นย ้ายก็ยงั ถูกนางวางไว ้ด ้วย ถ ้าคิดว่าในเวลานีน
้ างคงอยู่
ห่างออกไปนับล ้านลีแ ้ ล ้ว”
ผู ้เชยี่ วชาญทีไ่ ม่มใี ครเทียบได ้ทัง้ สามพูดอย่างเย็นชา มีใครบาง
คนทีว่ างแผนร ้ายกับพวกเขา ขโมยอาหารจากปากของเสอ ื
เรือ่ งนีท ้ ำให ้ใบหน ้าของพวกเขาถูกทำลายอย่างยับเยิน

“มันง่ายทีจ่ ะเปิ ดหลุมฝั งศพของจักรพรรดิอสูร แต่การขัดขวาง

สมบัตล ิ ้ำค่าไม่ให ้หนีไปนัน
้ เป็ นเรือ
่ งทีย
่ ากมากเกินไป ความ
พยายามทัง้ หมดของเรากลับเป็ นการชว่ ยเหลือปี ศาจน ้อยตัวนัน ้
……”

แสงสว่างวาบขึน
้ เมือ ี่ วชาญทีไ่ ม่มใี ครเทียบทัง้ สามคน
่ ผู ้เชย
หายตัวไป ขณะทีพ ่ วกเขารีบเร่งไปยังใจกลางของพืน ้ ทีฝ
่ ั งศพ
ของจักรพรรดิอสูร

สมบัตล ิ ้ำค่าทีส
่ ด
ุ ของเผ่าพันธุม
์ นุษย์แห่งดินแดนรกร ้าง
ตะวันออกยังไม่ปรากฏ และนีค ่ อื สงิ่ ของทีเ่ ป็ นทีต
่ ้องการมาก
ทีส
่ ด
ุ ของพวกเขา

“ทำไมถึงไม่มสี มบัตล
ิ ้ำค่าทีส
่ ด
ุ ของเผ่าพันธุม
์ นุษย์ในดินแดน
รกร ้างตะวันออก…..” นักพรตอ ้วนพึมพำเบาๆ

่ กัน เขาเคยได ้ยินคนพูดถึง

เย่ฟ่านเองก็อยากรู ้อยากเห็นเชน
สมบัตล ิ ้ำค่าในตำนานมาโดยตลอด แต่จนถึงตอนนีเ้ ขาไม่รู ้ว่า
ของชน ิ้ นัน้ คืออะไร

ี่ วชาญระดับสูงเชน
ดูเหมือนว่าแม ้แต่ผู ้เชย ่ บุคคลสำคัญพวกนัน
้
ต่างก็กระหายในการค ้นหามัน

…………
“ช!ิ จิ! ช!ิ ”

ี งริว้ สายขณะทีแ
ได ้ยินเสย ั ดิส
่ สงศก ิ ธิย
์ ท ์ งั คงพุง่ ไปทีภ
่ เู ขาหิน
ราวกับว่ามีฝนดาวตกผ่านไป

ในตอนทีว่ ห
ิ ารโบราณถูกทำลายยังคงมีสมบัตจิ ำนวนมากที่
สามารถหลบหนีออกมาได ้

“เวรกรรม เวรกรรม!”

นักพรตอ ้วนมีรอยยิม ้ กว ้างบนใบหน ้าของเขาในขณะทีเ่ ขาพา

เย่ฟ่านวิง่ เข ้าหาสายฝนแห่งแสงนัน ้

ในเวลาเดียวกัน รุ ้งลึกลับมากมายก็พงุ่ เข ้ามาในทิศทางนีโ้ ดย

ต ้องการทีจ
่ ะรวบรวมอาวุธวิเศษทีก่ ระจัดกระจายออกมาเชน ่ กัน

“อ๊าาาา!”

่ ม่ใชง่ านฉลองทีอ
อย่างไรก็ตาม นีไ ่ ดุ มสมบูรณ์ เนือ ่ งจากอาวุธ
จิตวิญญาณทีบ่ น
ิ เร็วนัน้ เป็ นสงิ่ ชวั่ ร ้าย มันทำให ้ผู ้คนหลายสบ ิ คน
ล ้มตายลงทอดร่างกายเป็ นซากศพ

นักพรตอ ้วนสง่ เสย

ี งร ้องอย่างน่าสงั เวชขณะทีเ่ ขาวิง่ หนีและ
กระเด ้งถอยหลัง ดาบสน ั ้ สท
ี องแทงเข ้าทีก
่ ้นของเขาในขณะที่
มือของเขาก็คว ้าโล่สแี ดงอันหนึง่ โดยไม่คด ิ ทีจ
่ ะปล่อยมันให ้
หลุดมือ
แม ้ว่าเขาจะทำหน ้าบูดบึง้ ด ้วยความเจ็บปวด แต่กไ็ ม่มบี าดแผล
บนร่างกายของเขา หลังจากดึงดาบออกจากก ้นก็ไม่มเี ลือดแม ้
ั หยดเดียวไหลออกมา เขากล่าวด ้วยรอยยิม
สก ้ ทีบ
่ ดิ เบีย
้ วว่า

“อาวุธทีไ่ ด ้รับการตระหนักรู ้ทางวิญญาณ หากพวกมันไม่หยุด

เอง ก็คงเป็ นเรือ ่ งยากทีจ
่ ะจับพวกมันได ้”

เมือ
่ เทียบกับผู ้ฝึ กฝนคนอืน ่ ๆ เขาถือว่าโชคดีเพราะมีคนจำนวน
มากถูกอาวุธพวกนีฆ ้ า่ ตายมาตลอดเสนทาง ้
76 - ก ้อนทองเหลืองลึกลับ

“ชวั ”

นักพรตอ ้วนวิง่ ไปข ้างหน ้าอีกครัง้ นักพรตคนอืน ่ ๆก็ขส

ี่ ายรุ ้ง
ลึกลับขณะทีพ่ วกเขาไล่ตามอย่างใกล ้ชด ิ แม ้ว่าจะมีผู ้คนไม่น ้อย
ทีต
่ กตายลงอย่างต่อเนือ ่ ง แต่กย็ งั มีคนจำนวนมากไม่คด ิ จะล่า
ถอย

ในขณะนี้ มีแสงวาบมากกว่าเดิม ซงึ่ หลายดวงก็ตกลงมาใน

บริเวณยอดเขาทีเ่ ย่ฟ่านอยู่

่ เขาเห็นว่าสงิ่ เหล่านีค
อย่างไรก็ตามเมือ ้ อ
ื อะไร เขาก็หมดความ
สนใจไปในทันที สว่ นใหญ่เป็ นเพียงเศษหินหรืออิฐจากหลุมฝั ง
ศพของจักรพรรดิปีศาจทีถ ่ ก
ู ทำลาย

ฝึ กฝนหลายคนรีบวิง่ ไปหายอดเขาขณะทีพ
่ วกเขามองเย่ฟ่าน
ด ้วยสายตาแปลกใจ

“ตง!”

ในขณะนีว้ ต ั ถุตกลงมาจากท ้องฟ้ าและกระแทกกับพืน ้ อย่างแรง

เย่ฟ่านเพิง่ หยิบมันขึน
้ มาเขาก็ถก
ู รายล ้อมไปด ้วยผู ้ฝึ กฝนหลาย
คนในทันที

สงิ่ นีท ึ โกรธเคือง ดูเหมือนว่าเขาจะไม่ได ้รับผล

้ ำให ้เขารู ้สก
ประโยชน์ใดๆในวันนี้ แม ้ว่าเขาจะโชคดีได ้รับอาวุธวิญญาณ
100 อย่าง เขาก็จะไม่สามารถเก็บมันไว ้ได ้
 ิ เลย” เขาโยนสงิ่ ของลงบนพืน
“ใครอยากได ้เชญ ้ ทันที

“ก ้อนทองเหลือง ใครจะอยากได ้!”

ั ว่ามันเป็ นสมบัตอ
“ข ้าสงสย ิ้ สว่ นของ
ิ ะไร มันเป็ นเพียงชน
ทองเหลืองทีไ่ ร ้ประโยชน์”

แม ้ว่าผู ้บ่มเพาะทัง้ หมดจะพูดแบบนี้ แต่พวกเขายังคงหยิบเอา

ทองเหลืองขึน ้ มาเพือ่ ตรวจสอบอย่างรอบคอบก่อนทีจ ่ ะโยนไป
ทีเ่ ย่ฟ่าน

“เด็กน ้อยเจ ้าเก็บไว ้เถอะ นีเ่ ป็ นของวิเศษสุดล้ำค่า”

“เจ ้าเป็ นลูกหลานของตระกูลใด ยังไม่รบ

ี ลงจากเขาอีกหรือเจ ้า
คิดจะรนหาทีต ่ ายก่อน”

นักพรตสองสามคนผิดหวังเป็ นอย่างมากเมือ
่ รู ้ว่ามันเป็ นเพียง
้
ก ้อนทองเหลือง พวกเขาไม่รอชาและรีบบินไปทีภ ่ เู ขาอืน
่ อย่าง
รวดเร็ว

เย่ฟ่านหยิบชนิ้ สว่ นทองเหลืองทีม

่ ข
ี นาดเท่าฝ่ ามือขึน
้ มาขณะที่
เขาตรวจสอบอย่างระมัดระวัง มันหนักมากและดูเหมือนจะเป็ น
สงิ่ แตกหักจากอาวุธบางอย่าง

“ชวั ว์ ชวั ว์ ชวั ว์”

กลุม ิ กว่ากลุม
่ ผู ้ฝึ กฝนอีกสบ ่ ได ้ลงจอดขณะทีพ
่ วกเขาตรวจสอบ
ทุกซอกทุกมุมของภูเขาอย่างรอบคอบก่อนทีจ ่ ะขอเอา
ทองเหลืองทีไ่ ร ้ประโยชน์ในมือของเย่ฟ่าน

แต่หลังจากพวกเขาใชส้ ม
ั ผัสศก
ั ดิส ิ ธิต
์ ท ์ รวจสอบก ้อน
ทองเหลืองนีพ
้ วกเขาก็โยนกลับมาให ้เย่ฟ่านอีกครัง้

เย่ฟ่านพูดไม่ออก คนกลุม ่ นีค

้ งอยากขุดลึกลงไปในดินเพือ ่ หา
สมบัต ิ แม ้แต่ก ้อนทองเหลืองนีก้ ย
็ งั มีผู ้คนมากมายตรวจสอบมัน
ซ้ำแล ้วซ้ำเล่า

ในทีส
่ ด
ุ นักพรตอ ้วนก็บน
ิ มาพร ้อมกับรอยยิม
้ กว ้างบนใบหน ้าของ
เขาในขณะทีเ่ ขาหัวเราะ ดูเหมือนว่าเขาจะทำกำไรได ้ไม่น ้อย

“เด็กน ้อย เจ ้าซอ่ นอะไรอยู่ อย่าวิง่ หนีและให ้นักพรตผู ้ต่ำต ้อย

ชว่ ยวิเคราะห์วา่ มันมีปีศาจร ้ายสงิ สูอ
่ ยูห
่ รือไม่ พีช
่ ายคนนีอ
้ าจ
สามารถชว่ ยเจ ้าในการปราบปรามมัน”

“เจ ้าเอาสมบัตข ิ องข ้าไปมากมายแล ้ว ต่อให ้เจ ้าพูดอะไรข ้าก็ไม่

มีทางมอบมันให ้เจ ้าอย่างแน่นอน” เย่ฟ่านกอดก ้อนทองเหลือง
ทีไ่ ร ้ประโยชน์ไว ้ในหน ้าอกโดยไม่ให ้นักพรตกวนเห็น

เมือ ่ นีน
่ ได ้ยินเชน ้ ักพรตอ ้วนก็หวั เราะ

“นักพรตผู ้ถ่อมตนมีสายสม ั พันธ์กบ ั สหายน ้อยจริงๆ มอบมันออก

๋ วข ้าจะชว่ ยชำระล ้างปี ศาจให ้กับเจ ้า”
มาเถอะเดีย

“อย่าพยายามแบบนัน ้ กับข ้าอีก! ถ ้าเจ ้าต ้องการสมบัตช ิ้ นี้ มันก็

ิ น
ใชว่ า่ จะเป็ นไปไม่ได ้ แต่เจ ้าต ้องหาอะไรมาแลกมัน”
 ึ ว่าแม ้ว่านักพรตอ ้วนคนนีจ
เย่ฟ่านปฏิเสธข ้อเรียกร ้อง เขารู ้สก ้ ะไร ้
ยางอายและน่ารังเกียจแต่กไ ็ ม่ใชค ่ นทีช
่ วั่ ร ้ายขนาดนัน
้
จนกระทัง่ ตอนนีเ้ ขาก็ไม่เคยลงมือทำร ้ายเย่ฟ่านเลย

“เจ ้ากับข ้าได ้พบกันหลายครัง้ ดูเหมือนว่าเรามีสายสม ั พันธ์บาง

อย่างจริงๆ ตกลงข ้าจะให ้ชนิ้ สว่ นของสมบัตล ิ ้ำค่าทีส
่ ดุ ในตำนาน
แก่เจ ้า”

เมือ
่ พูดอย่างนีน
้ ักพรตอ ้วนก็จับบางอย่างออกมาจากอกของเขา

่ นิทสนมกับเจ ้า หวังว่าเราจะไม่พบกันอีกในชวี ต
“ใครทีส ิ นี”้

เมือ
่ เห็นจีห ่ ักพรตอ ้วนสง่ มา เย่ฟ่านก็รู ้สก
้ ยกทีน ึ ขุน
่ เคืองยิง่ ขึน
้
หยกชน ิ้ นีส
้ ลัวโดยไม่มแี สง เรียกมันว่าหยกยังคงดูดม ี ากเกินไป
ความจริงแล ้วมันไม่แตกต่างจากก ้อนหินนะจ๊ะน ้อย

เย่ฟ่านต ้องการโยนมันทิง้ ทันที แต่ถก

ู นักพรตอ ้วนหยุดไว ้และ
กล่าวด ้วยสหี น ้าจริงจังว่า

“เก็บไว ้นีเ่ ป็ นสงิ่ ทีด

่ ี อาจเพียงพอทีจ ่ ะชว่ ยชวี ต
ิ เจ ้าได ้เมือ
่ ถึง
เวลา” เมือ ่ กล่าวเชน ่ นีน
้ ักพรตอ ้วนก็จัดการเอาทองเหลืองทีไ่ ร ้
ประโยชน์ไปอย่างว่องไว

“ให ้ตายเถอะ นีม

่ น
ั สมบัตท
ิ เี่ จ ้ากำลังพูดถึง ทีแ
่ ท ้มันก็เป็ น
ทองเหลืองไร ้ประโยชน์!”
นักพรตอ ้วนเหลือบมองทีเ่ ย่ฟ่าน แต่เขายังคงตรวจสอบก ้อน
ทองเหลืองด ้วยสหี น ้าเคร่งเครียดเป็ นเวลากว่าหนึง่ เค่อ( 15
นาที)

“คลัง!

ในท ้ายทีส
่ ด
ุ นักพรตอ ้วนคนนัน ิ้ สว่ นทองเหลืองลงบน
้ ก็โยนชน
พืน
้ ใบหน ้าของเขาเต็มไปด ้วยความผิดหวังในขณะทีเ่ ขาพูดว่า

“ดูเหมือนว่าข ้าจะคิดมากไป เจ ้าสามารถเก็บสมบัตช ิ้ ล้ำค่าชน

ิ น ิ้
นีไ
้ ว ้ได ้”

เย่ฟ่านดูถก
ู นักพรตทีไ่ ร ้ยางอายคนนี้ เขาไม่เคยเห็นใครทีโ่ ลภ
มากขนาดนีม ้ าก่อน แม ้แต่ชนิ้ สว่ นของแร่ทองเหลืองทีข
่ น
ึ้ สนิม
เขาก็ยงั ตรวจสอบมันเป็ นเวลานาน

“ไข่มก
ุ ทีป่ กคลุมไปด ้วยฝุ่ นนัน
้ ไม่มใี ครรู ้จัก เพราะมันแบบนีข
้ ้าจะ
้
เก็บไว ้ใชเอง”

เย่ฟ่านหยิบชน ิ้ สว่ นทองเหลืองขึน ้ มา ฝึ กฝนจำนวนมากได ้ตรวจ

สอบทองเหลืองทีไ่ ร ้ประโยชน์นแ ี้ ล ้ว และทุกคนต่างก็พส
ิ จู น์ได ้
่ มบัตอ
ว่ามันไม่ใชส ิ ะไร แต่เย่ฟ่านก็เก็บมันไว ้เพราะเขาต ้องการ
ประชดเท่านัน ้

เมือ
่ ถึงจุดนี้ เขาไม่มอ
ี ารมณ์ทจ
ี่ ะอยูภ
่ ายในซากปรักหักพังนีอ
้ ก
ี
ต่อไปและต ้องการจะจากไปในทันที

นักพรตทีไ่ ร ้ยางอายไม่ได ้หยุดเขาในขณะทีเ่ ขาพูดพึมพำอย่าง

ต่อเนือ
่ ง
“สมบัตล ิ ้ำค่าทีส
่ ด
ุ ของเผ่าพันธุม
์ นุษย์แห่งดินแดนรกร ้าง
ตะวันออก มันจะเป็ นไปได ้อย่างไร……” มือของเขาถูกประสาน
ไว ้ด ้านหลังขณะทีเ่ ขาเดินไปมาบนภูเขา

ในเวลาไม่นานเย่ฟ่านได ้ทิง้ พืน ้

้ สูรบไว ้เบือ
้ งหลังแล ้ว เมือ
่ เห็นว่า
ไม่มผ ี ู ้ฝึ กฝนในบริเวณโดยรอบเย่ฟ่านก็หมุนวนพลังศก ั ดิส ิ ธิท
์ ท ์ ี่
อยูใ่ นทะเลแห่งความทุกข์แล ้ววิง่ ลงจากเขาอย่างรวดเร็ว

ลำแสงสท ี องแผ่ออกมาจากทะเลสท ี องแห่งความทุกข์ไหลไป

ทัว่ ร่างกาย หล่อเลีย ึ
้ งอวัยวะและกระดูกของเขา ทำให ้เขารู ้สก
เต็มไปด ้วยพลังงานในขณะทีเ่ ขาก ้าวไปข ้างหน ้าอย่างไม่หยุด
ยัง้

"เอ๊ะ!"

ึ ตกใจมากเมือ
ในขณะนีเ้ ย่ฟ่านรู ้สก ่ เห็นว่าทองเหลืองทีไ่ ร ้
ประโยชน์ได ้ผ่านการเปลีย ่ นแปลงอันลึกลับ ชนั ้ สนิมทีป
่ กคลุม
มันอยูไ่ ด ้หลุดออกมาและมันกลายเป็ นของวิเศษสท ี องสุดล้ำค่า

มันมีลกั ษณะคล ้ายกับชน ิ้ สว่ นแตกหักของอาวุธอย่างไม่

ผิดเพีย
้ น แต่ในขณะนีม ้ อ
ี ก ั ขระสท ี องหมุนวนอยูร่ อบๆก ้อน
ทองเหลืองนัน ้ ทำให ้มันดูศก ั ดิส ิ ธิแ
์ ท ์ ละเป็ นมงคล

เย่ฟ่านปลดปล่อยพลังศก ั ดิส ิ ธิอ

์ ท ์ อกมาเพือ ิ้ สว่ น
่ ห่อหุ ้มชน
ทองเหลือง ถึงกระนัน
้ ไม่วา่ พลังศก ั ดิส ิ ธิท
์ ท ์ เี่ ขาปล่อยออกมานัน้
จะมีมากมายแค่ไหนมันก็จมหายลงไปในก ้อนทองเหลืองโดยไม่
มีอะไรกลับคืนมา
“ไม่ธรรมดาจริงๆ……”

เย่ฟ่านวางทองเหลืองกลับเข ้าไปในอกของเขาในขณะทีเ่ ขายัง

คงวิง่ ต่อไป

ทะเลสท ี องแห่งความขมขืน ี องออกมาอย่างต่อ

่ ได ้เปล่งแสงสท
เนือ ่ ง ซงึ่ ทำให ้เขาได ้รับพลังปราณทางจิตวิญญาณทีไ่ ม่มที ี่
สนิ้ สุด ทำให ้เขาวิง่ เร็วขึน้ และเร็วขึน
้

“ซวิ่ !”

ทันใดนัน
้ เย่ฟ่านก็ตกใจเมือ ึ ว่ามีความเย็นอยูใ่ ต ้สะดือ
่ เขารู ้สก
ของเขา หลังจากนัน ้ ทะเลแห่งความทุกข์ของเขาดูเหมือนจะมี
อะไรเพิม่ เติมอยูภ
่ ายใน

เขารีบหยุดขณะทีเ่ ขาพบว่าทองเหลืองในอกของเขาหายไป
ึ สงั หรณ์ใจแปลกๆจึงรีบตรวจสอบร่างกายของ
แล ้ว เย่ฟ่านรู ้สก
ตัวเองทันที

่ …”
“นี…

ทองเหลืองได ้ปรากฏตัวขึน ้ ในทะเลแห่งความทุกข์ของเขาจริงๆ

มันลอยอยูเ่ งียบๆโดยไม่มก ี ารเคลือ
่ นไหวใดๆราวกับก ้อนหินใน
สมัยโบราณทีม ่ น
ั่ คงและสง่างาม

ท ้องทะเลสท ี องขนาดเท่าเม็ดถัว่ เปรียบเหมือนพระจันทร์สก ุ

สว่างในความมืด นอกจากหน ้าหนังสอ ื ทองคำเล่มเล็กๆทีล
่ อย
อยูต่ รงนัน
้ ด ้านข ้างยังมีก ้อนทองเหลืองล่องลอยไปมาเชน ่ กัน
แม ้ว่ากระดาษสท ี องจะแผ่กระจายรัศมีศกั ดิส ิ ธิอ
์ ท ์ อกมาอย่างบ ้า
็ ม่สามารถสง่ ผลกระทบต่อก ้อนทองเหลืองได ้และมัน
คลัง่ แต่กไ
ยังถูกผลักกระเด็นออกไปอีกด ้วย

“แท ้ทีจ
่ ริงแล ้วทองเหลืองนีค
้ อ
ื อะไร…..”

ึ ตกใจในขณะทีเ่ ขาสงั เกตทะเลสท

เย่ฟ่านรู ้สก ี องอย่างระมัดระวัง
ในทีส ุ เขาก็สงั เกตเห็นตัวอักษรมากมายทีถ
่ ด ่ ก
ู 'จารึก' ไว ้บนก ้อน
ทองเหลือง เพียงแต่มน ั มีขนาดเล็กมากจึงยากทีจ ่ ะสงั เกตเห็น
77 - สุสานหยินหยาง

เย่ฟ่านมีความเข ้าใจอย่างจำกัดเกีย ่ วกับ 'จารึกเต๋า' และเคย

๋ งิ เฟิ งพูดถึงเรือ
ได ้ยินเพียงผู ้อาวุโสอูช ่ งนี้

อาวุธทีแ ่ ข็งแกร่งจริงๆจะมี 'จารึกเต๋า' แกะสลักไว ้ และกล่าวได ้

ว่าเป็ นชวี ต
ิ และจิตวิญญาณของอาวุธ

แน่นอนว่าการใช ้ 'จารึกเต๋า' ไม่ได ้จำกัดอยูเ่ พียงเท่านี้ การใช ้

งานกับอาวุธเป็ นเพียงแง่มม ุ เดียวเท่านัน
้ นอกจากนีย ้ งั มีการใช ้
งานในด ้านอืน
่ ๆมากมายไม่รู ้จบ

ตัวอย่างเชน ่ มันสามารถแกะสลักเป็ นแนวหุบเขาของภูเขา

สร ้าง 'อิทธิพล' ต่างๆทีร่ วบรวมพลังลึกลับเพือ
่ ให ้พืน
้ ทีน
่ ัน
้ กลาย
เป็ น 'เขตแดน' ทีท่ รงพลัง

'จารึกเต๋า' ทีล ึ ซงึ้ นัน

่ ก ้ มีความพิเศษอย่างแท ้จริง มีพลังทีเ่ หนือ
จินตนาการ หลังจากการแกะสลัก มันสามารถเปลีย ่ นลักษณะ
และประเภทของวัตถุสามารถควบคุมชวี ต ิ และความตาย

จนถึงจุดทีห ั ดิส
่ ลังจากแกะสลัก 'จารึกเต๋า' อันศก ิ ธิแ
์ ท ์ ปลกๆ
บางอย่าง มันสามารถสง่ ผลกระทบต่อการไหลของเวลาภายใน
พืน ่ างสว่ นได ้เชน
้ ทีบ ่ กัน

จากนัน ้ มี 'จารึกเต๋า' ทีล ึ ซงึ้ ซงึ่ สามารถแกะสลักลงบนวัตถุบาง

่ ก
อย่างซงึ่ สามารถใชในการเดิ
้ นทางข ้ามประตูมต
ิ ไิ ปย้ำอีกพืน
้ ที่
หนึง่ ซงึ่ อยูห
่ า่ งไกลนับล ้านลี้
 ่ ข็งแกร่งจำนวนมากไม่ได ้สง่ ต่อไปทัว่ โลก แต่อยู่
'จารึกเต๋า' ทีแ
ในมือของดินแดนศก ั ดิส ิ ธิห
์ ท ์ รือตระกูลขุนนางโบราณซงึ่ พวก
เขาก็ปกปิ ดพลังเชน ่ นีไ
้ ว ้โดยไม่เปิ ดเผยให ้ผู ้คนภายนอกไม่
ทราบ

ในความเป็ นจริง ความลึกซงึ้ ของ 'จารึกเต๋า' ครอบคลุมพืน ้ ที่

ขนาดใหญ่มาก มีขา่ วลือว่า 'จารึกเต๋า ถูกสร ้างขึน
้ จากบุคคลผู ้ยิง่
ใหญ่ในสมัยโบราณ

หลังจากทีเ่ ขารู ้แจ ้งในเต๋าสวรรค์ เขาจึงทำการคัดลอก 'จารึก

เต๋า' พร ้อมกับถ่ายทอดให ้ทายาทของเขาซงึ่ ก็คอ ื มนุษย์ใน
ปั จจุบน
ั

ฝึ กฝนธรรมดาจะไม่มโี อกาสได ้สมั ผัสกับอาณาจักรนี้ เฉพาะเมือ

่
ความแข็งแกร่งของพวกเขาถึงระดับหนึง่ เท่านัน้ ทีพ
่ วกเขา
สามารถฝึ กฝนทีอ
่ ยูภ
่ ายใน 'จารึกเต๋า' ได ้

จากมุมมองหนึง่ 'จารึกเต๋า' คือความเข ้าใจของสวรรค์และปฐพี

ทีบ
่ ค
ุ คลผู ้ยิง่ ใหญ่ในสมัยโบราณคัดลอกลงมา ยิง่ ฝึ กฝน
แข็งแกร่งเท่าไรพวกเขาก็ยงิ่ กระตือรือร ้นในการค ้นคว ้าจารึกเต๋า
มากยิง่ ขึน
้

้ ผิวของทองเหลืองลึกลับไม่ม ี 'จารึกเต๋า' ใดๆ เฉพาะสว่ นที่

พืน
หักออกเท่านัน
้ ทีแ
่ สดงให ้เห็นจารึกเต๋าจำนวนมากและหนาแน่น

มันซบ ั ซอนและลึ
้ กซงึ้ มาก เป็ นไปไม่ได ้ทีค
่ นธรรมดาจะเข ้าใจ
แม ้ว่ามันจะลึกซงึ้ มาก แต่กม ็ พ
ี ลังตามธรรมชาติของเต๋าทีท ่ ำให ้
จิตใจของผู ้คนถูกปลุกเร ้าอย่างบ ้าคลัง่
“ดูเหมือนว่านีค
่ วรจะเป็ นจารึกเสาทีเ่ กิดขึน
้ เองตามธรรมชาติ
……”

เย่ฟ่านพึมพำผู ้อาวุโสอูช ๋ งิ เฟิ งเคยกล่าวไว ้ว่ามีสมบัตล

ิ ้ำค่าบาง
อย่างทีม
่ ี 'จารึกเต๋า' เกิดขึน ้ เองตามธรรมชาติ ไม่ได ้แกะสลัก
โดยมนุษย์

ทันใดนัน ึ ถึงความแปรปรวนอย่างแปลกประหลาด
้ เย่ฟ่านรู ้สก
เขาสงั เกตเห็นว่าถนนข ้างหน ้าเขาถูกตัดขาด มีหมอกปกคลุมไม่
สนิ้ สุด ขณะทีห ่ มอกประหลาดปกคลุมพืน ้ ทีด
่ ้านหน ้าทัง้ หมด

ในเวลาเดียวกัน เขาได ้ยินเสย ี งคำรามของมังกรสฟ ี ้ าทีก

่ ำลัง
เขย่าท ้องฟ้ าอย่างดุเดือด บุคคลสำคัญจากตระกูลจีก ้ ำลังนั่งอยู่
รถม ้าทองคำขณะทีเ่ ขาวิง่ ผ่านไปซงึ่ ก่อให ้เกิดความกดดันต่อ
บรรยากาศรอบ

“ผนึกซากปรักหักพังไว ้ชวั่ คราว ห ้ามใครออกไป!”

นีค ื คำสงั่ ทีด

่ อ ่ งั ออกมาจากปากของบุคคลสำคัญจากตระกูลจี้

ในอีกทางหนึง่ อสูรกิเลนเก ้าตัวกำลังลากรถม ้าหยกก็ทะยานขึน ้

ไปบนก ้อนเมฆ พลังศก ั ดิส ิ ธิข
์ ท ์ องคนทีอ
่ ยูภ
่ ายในรถม ้าก็ปิดกัน
้
ทางทิศตะวันออกไว ้ทัง้ หมด

ี งอุทานคล ้ายๆกันเมือ
ในเวลาเดียวกันในอีกทางหนึง่ ก็มเี สย ่
บุคคลสำคัญสองสามคนผนึกซากปรักหักพังทัง้ หมดไว ้ ป้ องกัน
ไม่ให ้ใครจากไป
 ึ ว่ามีบางอย่างผิดปกติเขาจึง
หัวใจของเย่ฟ่านตกตะลึง เขารู ้สก
รีบหยุดการสำรวจทะเลแห่งความทุกข์ของตัวเองในทันที

"เกิดอะไรขึน
้ ?"

“ทำไมเราถึงไม่อนุญาติให ้ออกไป”

ผู ้ฝึ กฝนหลายคนรู ้สก ึ ประหม่า มีเพียงผู ้ฝึ กฝนของนิกายใหญ่

เท่านัน ้ ทีส
่ งบนิง่ โดยไม่แสดงอาการตืน ่ ตระหนก

“สมบัตลิ ้ำค่าทีส
่ ด
ุ ของเผ่าพันธุม
์ นุษย์แห่งดินแดนรกร ้างทางทิศ
ตะวันออกยังไม่ปรากฏให ้เห็น บุคคลสำคัญเพียงไม่กค ี่ นกำลัง
ตืน
่ ตระหนก!”

“ถูกต ้อง พวกเขากำลังขวางทางออกเพราะเกรงว่าจะมีใครบาง

คนนำมันออกไป”

“บุคคลสำคัญทัง้ ห ้านีไ
้ ม่สามารถหาสมบัตล
ิ ้ำค่าทีส
่ ด
ุ ของ
เผ่าพันธุม
์ นุษย์ในดินแดนรกร ้างตะวันออก เป็ นไปได ้ไหมทีผ
่ ู ้อืน
่
จะได ้รับมัน?”

ผู ้ฝึ กฝนทุกคนเริม
่ การสนทนาทีด ่ เุ ดือด เมือ ่ พวกเขาตระหนักว่า
พวกเขาถูกขังอยูท ่ น
ี่ เี่ พราะสมบัตล ิ ้ำค่าทีส
่ ด ุ พวกเขาสว่ นใหญ่
สงบลงเพราะพวกเขาไม่ได ้รับของสงิ่ นีอ ้ ยูแ่ ล ้ว

บุคคลสำคัญทัง้ ห ้าสลักจารึกเต๋าไว ้บนแนวหุบเขา ผนึกส ี่

ทิศทางก่อนจะกลับไปยังหลุมฝั งศพทีถ ่ ก
ู ทำลายล ้างของ
จักรพรรดิปีศาจขณะทีพ ่ วกเขาเริม
่ ค ้นหาใหม่อย่างละเอียดถีถ
่ ้วน
“ไม่มวี แ
ี่ ววของสมบัตล
ิ ้ำค่าทีส
่ ด
ุ ของเผ่าพันธุม
์ นุษย์ในดินแดน
รกร ้างทางทิศตะวันออกได ้อย่างไร?

หลังจากทีห ่ ลุมฝั งศพของจักรพรรดิปีศาจถูกทำลายลง ของ

ิ้ นัน
วิเศษชน ้ ก็ควรจะออกมาแล ้ว”

บุคคลสำคัญทัง้ ห ้าพูดเบาๆ

“เจดียร์ กร ้างจะอยูท
่ ไี่ หน ทำไมยังไม่ปรากฏ……”

“มันหายไปกว่าหมืน ่ ปี เจดียร์ กร ้างจะได ้เห็นแสงแห่งวันใหม่อก

ี
ครัง้ เหตุใดจึงไม่มรี อ่ งรอยของมันเลย”

ในระยะไกลนักพรตหลายคนวิตกกังวล บุคคลสำคัญเหล่านี้
ต ้องการได ้รับสมบัตล
ิ ้ำค่าทีส ่ ด ั เจนหากหาไม่พบ ใครจะ
ุ อย่างชด
รู ้ว่าพวกเขาจะติดอยูท
่ น
ี่ น
ี่ านแค่ไหน

ึ ประหลาดใจ สมบัตล
เย่ฟ่านรู ้สก ิ ้ำค่าทีถ
่ ก
ู เรียกว่า 'เจดียร์ กร ้าง'
เพียงชอื่ ของมันก็พอจะทราบว่าต ้องไม่ใชข ่ องระดับธรรมดา
อย่างแน่นอน

ผู ้ฝึ กฝนหลายคนจากนิกายใหญ่กำลังสนทนากัน พูดคุยเกีย

่ วกับ
อดีตของสมบัตล ิ ้ำค่าทีส
่ ด ิ้ นี้
ุ ชน

“มีขา่ วลือว่าเจดียร์ กร ้างถูกสร ้างขึน้ มาหลายล ้านปี แล ้ว มันผ่าน

ยุคทีย ่ งิ่ ใหญ่มาหลายยุคไม่มผ ี ู ้ใดทราบว่ามันเกิดขึน
้ มานานแค่
ไหน”
“เจดียร์ กร ้างมีลก ั เจน
ั ษณะอย่างไร?” ผู ้บ่มเพาะหลายคนไม่ชด
ในเรือ
่ งนี้

“ตามชอ ื่ ทีบ ั ว่านีค

่ อกไว ้ เห็นได ้ชด ่ อ ั ้ มี
ื เจดีย ์ เจดียร์ ้างเก ้าชน
อานุภาพมากมายนับไม่ถ ้วน ว่ากันว่าต่อให ้เป็ นคนทีแ ่ ข็งแกร่ง
ทีส
่ ด
ุ ในโลกก็ไม่สามารถยืนหยัดได ้เมือ ่ อยูต ่ อ
่ หน ้ามัน!”

“น่ากลัวขนาดนัน
้ เลยเหรอ?”

“แม ้ว่าเจ ้าจะเป็ นสงิ่ มีชวี ต

ิ ทีไ่ ม่มใี ครเทียบได ้ซงึ่ สามารถดูถก
ู สงิ่ มี
ชวี ต
ิ ทัง้ หมดภายในดินแดนรกร ้างตะวันออก เจ ้าก็ไม่สามารถปิ ด
กัน
้ การปราบปรามของเจดียร์ กร ้างได ้

่ นัน
ไม่เชน ้ มันจะเป็ นสมบัตล
ิ ้ำค่าทีส
่ ด
ุ ของเผ่าพันธุม
์ นุษย์ในดิน
แดนรกร ้างตะวันออกได ้อย่างไร”

“ตัง้ แต่สมัยโบราณ ไม่ทราบจำนวนผู ้เชยี่ วชาญทีไ่ ม่มใี ครเทียบ

ได ้ต ้องการทำลายเจดียน์ ม
ี้ ากมายแค่ไหน แต่สดุ ท ้ายก็ไม่มใี คร
สามารถทำสำเร็จ”

ทางเดินด ้านหน ้าถูกปิ ดกัน

้ และเย่ฟ่านไม่มท ี างทีจ ่ ะจากไป เขา
จึงได ้แต่เดินกลับมาทีซ่ ากปรักหักพัง ในระหว่างนีเ้ ขาได ้ยินผู ้
ปกครองมากมายกำลังเล่าถึงเจดียซ ์ งึ่ ว่ากันว่าเป็ นอาวุธที่
แข็งแกร่งทีส ่ ด
ุ ในโลก

ในขณะนีน้ ักพรตทีไ่ ร ้ยางอายต ้วนเต๋อ ก็ปรากฏตัวขึน

้ ในขณะที่
เขามายืนอยูด่ ้านข ้างของเย่ฟ่านอย่างรวดเร็ว
ในเวลานีส
้ ายตาของเขาเต็มไปด ้วยความเร่าร ้อนแล ้วรีบ
ละล่ำละลักถามออกมาว่า

ิ้ สว่ นของทองเหลืองทีไ่ ร ้ประโยชน์อยูท

"ชน ่ ไี่ หน"

“ข ้าโยนมันลงไปในสระน้ำแล ้ว”

"อะไร?!"

ึ ตกใจเขียนไปทัว่ ใบหน ้าของเขา

นักพรตทีไ่ ร ้ยางอายมีความรู ้สก
ตามมาด ้วยความตืน ่ ตระหนกขณะทีเ่ ขาคว ้าไหล่ของเย่ฟ่านและ
เขย่า

"สระน้ำอยูท
่ ไี่ หน รีบพาข ้าไปทีน
่ ั่น!"

หัวใจของเย่ฟ่านสนั่ สะท ้าน เป็ นไปได ้ไหมว่าก ้อนทองเหลืองมี

ภูมห
ิ ลังบางอย่าง?

ตอนแรกเขาคิดว่ามันเกีย ่ วข ้องกับสมบัตล ิ ้ำค่าทีส

่ ด
ุ เมือ
่ พบว่า
เจดียร์ กร ้างอยูใ่ นรูปแบบของเจดียเ์ ก ้าชน ั ้ เขาเข ้าใจทันทีวา่ แร่
ทองเหลืองไม่สามารถเป็ นสมบัตล ิ ้ำค่าได ้ ต่างจากเจดียโ์ ดย
สนิ้ เชงิ

“ซากปรักหักพังนัน
้ ใหญ่มาก เป็ นป่ าทึบและภูเขาทุกหนทุกแห่ง
ข ้าหลงทิศทางไปนานแล ้ว และลืมไปว่าเคยไปทีไ่ หน”

"เจ ้าต ้องจำให ้ได ้!”

ใบหน ้าของนักพรตไร ้ยางอายดูน่ากลัว ดวงตาทัง้ สองข ้างของ
ี ดงขณะทีเ่ ขาจับเย่ฟ่านแน่น
เขาเป็ นสแ

“มันเป็ นเพียงแค่ชนิ้ สว่ นของทองเหลืองทีไ่ ร ้ประโยชน์เหรอ?

เจ ้าก็ได ้พิจารณามันเป็ นเวลานานแล ้วตอนนีเ้ หตุไฉนถึงใสใ่ จมัน
ขึน
้ มา”

“ต่อให ้ข ้าพูดไปเจ ้าก็ไม่เข ้าใจ รีบหามาให ้ข ้าเดีย

๋ วนี!้ ” นักพรตไร ้
ยางอายไม่ยม ิ้ และมีใบหน ้าเคร่งขรึมขณะทีเ่ ขาลากเย่ฟ่านไป
ด ้วย

เย่ฟ่านเข ้าใจในทันทีวา่ ทองเหลืองทีล

่ ก
ึ ลับนัน
้ ไม่ธรรมดาอย่าง
แน่นอนและดูเหมือนจะมีความสำคัญมาก
78 - สุสานหยินหยาง

“ให ้ตายเถอะ นักพรตผู ้ถ่อมตนคนนีไ

้ ด ้ทิง้ บางอย่างทีเ่ ป็ น
ประโยชน์ไปแล ้ว…..”

ี ขณะทีเ่ ขาเต็มไปด ้วยความคับ

ใบหน ้าของนักพรตอ ้วนท ้วนซด
ี ใจ รูปลักษณ์ของเขาต่างไปจากเดิมอย่าง
ข ้องใจและความเสย
ิ้ เชงิ
สน

เย่ฟ่านวิตกกังวล เขาสมั ผัสได ้ว่านักพรตไร ้ยางอายดูเหมือนจะ

เต็มใจทีจ่ ะฆ่า และเขาไม่ต ้องการก ้าวไปข ้างหน ้าพร ้อมกับ
นักพรตอ ้วนคนนี้

“สหายน ้อย เจ ้าต ้องคิดให ้รอบคอบ ถ ้าเราสามารถหาชน ิ้ สว่ น

ของทองเหลืองได ้ ไม่วา่ เจ ้าต ้องการอะไร ข ้าจะมอบมันให ้เจ ้า!”
ใบหน ้าของนักพรตอ ้วนนัน ้ เข ้มงวดในขณะทีเ่ ขาเน ้นว่า “เจ ้าต ้อง
จำให ้รอบคอบ!”

“มันคืออะไรกันแน่”

“หยุดถามเสยี ที ถ ้าเจ ้าถามอีก นักพรตผู ้ต่ำต ้อยจะโกรธเคือง!”

นักพรตอ ้วนตบมือขวาอย่างดุร ้ายในขณะทีเ่ ขาพูดว่า:

“ทำไมข ้าถึงยุง่ เหยิงขนาดนี้ ตามหาสมบัตม ิ าทัง้ ชวี ต

ิ แต่
สุดท ้ายก็ยงั ไม่เห็นมันเมือ
่ มันอยูต
่ รงหน ้าข ้า”

ี ใจมากและโทษตัวเองจนอยากจะตัดมือนัน
จะเห็นได ้ว่าเขาเสย ้
ทิง้ ไป
 ้
“เสนทางของเราแยกจากที น
่ ี่ หลังจากนัน ้ ข ้าเห็นเจ ้าวิง่ ไปไกลๆ
……” นักพรตอ ้วนได ้พาเย่ฟ่านไปทีภ ่ เู ขาทีพ ่ วกเขาแยกทางกัน

“ถูกต ้อง มันอยูท

่ นี่ ี่ ขอคิดดูกอ
่ นว่าข ้าไปในทิศทางใด……”
เย่ฟ่านเดินไปทีก ่ ้นภูเขาด ้วยความเร็วปกติ นักพรตไร ้ยางอาย
เดินตามใกล ้ๆไม่เร่งเร ้าในขณะทีเ่ ขาต ้องการให ้เขาจำได ้อย่าง
้
ชาๆ

้
เย่ฟ่านเดินชามากในขณะที เ่ ขาคิดเกีย ่ วกับวิธก
ี ำจัดนักพรตอ ้วน
ให ้ออกไปให ้พ ้นทางสก ั ที ทัง้ สองได ้เดินผ่านภูเขาสามลูกแล ้ว
และเมือ่ ปี นขึน ้ ไปบนภูเขาทีส ่ ี่ เย่ฟ่านก็แสดงออกถึงความยินดี
ในขณะทีเ่ ขากล่าวว่า

“อยูท
่ น
ี่ แ
ี่ ล ้ว”

่ เห็นว่านิว้ ของเขาถูกชไี้ ปทีใ่ ด ใบหน ้าของนักพรตอ ้วนก็ดน

เมือ ู ่า
เกลียด บนสน ั เขานีเ้ ป็ นแอ่งน้ำลึกทีเ่ กิดขึน
้ ตามธรรมชาติและมืด
เงียบราวกับก ้อนหินทีไ่ ม่มค ี ลืน
่ ปล่อยอากาศเย็นทีท ั่
่ ำให ้ใจสน

“อย่าบอกนะว่าเจ ้าโยนมันลงไปในสระลึกนี!้ ”

ดูเหมือนว่าแสงปี ศาจจะกระพริบจากดวงตาของนักพรตอ ้วนซงึ่

ทำให ้เย่ฟ่านตืน ึ ได ้เล็กน ้อยว่ามีบาง
่ ตระหนกในทันที เขารู ้สก
อย่างผิดปกติ ราวกับว่านักพรตอ ้วนสามารถมองผ่านความตัง้ ใจ
ของเขาได ้

ึ ประหม่าอย่างยิง่ ในขณะทีเ่ ขารีบรวบรวม

ในขณะนีเ้ ย่ฟ่านรู ้สก
ปั ญญาเกีย่ วกับตัวเขา ขณะทีเ่ ขาทำงานอย่างหนักเพือ ่ สร ้างฉาก
ของเขาทีย
่ น
ื อยูข
่ ้างสระน้ำลึกทีม่ ด ิ้ สว่ นของ
ื มิดและโยนชน
ทองเหลืองทีไ่ ร ้ประโยชน์เข ้าไป

ดวงตาของนักพรตอ ้วนกลับเป็ นปกติในขณะทีเ่ ขากัดฟั นและพูด

ว่า

่ กัน!”
“เจ ้าบ ้า! ข ้า……ข ้าก็จะโยนเจ ้าลงไปเชน

่ รือ” ใบหน ้าของเย่ฟ่าน

“มันเป็ นแค่เศษโลหะเปล่าๆมิใชห
ดูเหมือนจะไม่แยแส

"สาด"

นักพรตอ ้วนกระโดดลงไปในแอ่งน้ำในทันที ตอนแรกแสงจาก

สวรรค์สามารถเห็นได ้กระพริบอยูใ่ ต ้น้ำ แต่หลังจากนัน
้ ครูห
่ นึง่
มันก็มด
ื มัว เมือ
่ ไม่มแ
ี สงในขณะทีน
่ ้ำทะเลสด ี ำในสระลึกกลับ
สงบลง

เย่ฟ่านรอเป็ นเวลาสองนาทีเต็ม แต่นักพรตทีไ่ ร ้ยางอายไม่กลับ

มาในขณะทีเ่ ขาพูดพึมพำ

้ งึ่ ขาดศล
“คนอ ้วนผู ้นีซ ี ธรรมสามารถหายใจในน้ำได ้จริงๆหรือ
เปล่า?”

ผ่านไปอีกนาทีหนึง่ และพืน
้ ผิวของน้ำแตกออกขณะทีน่ ักพรต
อ ้วนกระโดดขึน
้ มา ร่างกายของเขาปกคลุมไปด ้วยน้ำแข็งสดี ำ
หนาทึบ

"ปั ง!"
ภายในน้ำแข็งลึกลับด ้านหลัง แสงไฟกระพริบอย่างต่อเนือ ่ งและ
ิ ลมหายใจผ่านไป ก่อนทีแ
เวลาสบ ั ดิส
่ สงศก ิ ธิจ
์ ท ์ ากนักพรตทีไ่ ร ้
ยางอายจะทะลุผา่ นน้ำแข็งในทีส่ ดุ

“ให ้ตายเถอะ นักพรตผู ้ต่ำต ้อยคนนีเ้ กือบจะหนาวจนแข็งตาย”

ร่างกายของเขาทัง้ ตัวสนั่ สะท ้านและสน ั่ อย่างควบคุมไม่ได ้ ขณะ

ทีร่ า่ งกายของเขาปล่อยแสงศก ั ดิส ิ ธิไ์ ล่อากาศเย็นอย่างต่อ
์ ท
เนือ ่ ง

ในระยะไกลเย่ฟ่านลมหายใจทีห ่ นาวเหน็ บเข ้าเต็มปอด เขาได ้

เลือกแอ่งมืดแห่งนีเ้ พราะเขารู ้สกึ ว่ามันลึกพอ เขาไม่คาดหวังว่า
มันจะน่ากลัวขนาดนี้

ก ้อนน้ำแข็งอันแข็งแกร่งทีต ่ กลงสูพ ่ น
ื้ ทำให ้พืน
้ ทีร่ อบๆ กว่าสบ ิ
วากลายเป็ นน้ำแข็งเมือ ่ ก ้อนหินจำนวนมากแตกเป็ นเสย ี่ งแม ้แต่
เย่ฟ่านทีอ
่ ยูห ึ ได ้ถึงความหนาวเหน็ บของกระดูก
่ า่ งไกลก็รู ้สก

“ เจ ้าหามันเจอแล ้วเหรอ?”

“จริงๆแล ้วข ้าลงไปหลายพันวาแล ้วเห็นแผ่นโลหะหักระหว่าง

ทางมีคำว่า 'สระน้ำลึก' สลักอยูส ่ องคำ ลึกจนแทบตรงดิง่ ไปถึง
ี ำนีล
ยมโลก ข ้าไม่รู ้เลยว่าสระน้ำสด ้ ก
ึ แค่ไหน!”

ี ใจกับมัน
“ทำไมเจ ้าถึงโยนมันทิง้ ไปในตอนแรก ตอนนีเ้ จ ้าเสย
แล ้ว……”

“อย่าพูดถึงมันอีก!”
เมือ
่ เห็นการแสดงออกทีห ่ งุดหงิดและโกรธเคืองบนใบหน ้าของ
ึ ดีอย่างมาก แต่การ
นักพรตอ ้วน เย่ฟ่านเกือบจะหัวเราะ เขารู ้สก
แสดงออกของความกังวลใจยังคงปรากฏอยูบ ่ นใบหน ้าของเขา

“มันจะเป็ นสมบัตจิ ริงๆหรือ?”

ใบหน ้าของนักพรตอ ้วนนัน ี ขณะทีเ่ ขาเดินไปมาอย่างโกรธ

้ ซด
เคือง

“ข ้าไม่มเี วลามาเล่นกับเจ ้า!”

เย่ฟ่านเดินไปด ้านข ้างอย่างแนบเนียนในขณะทีเ่ ขาเด็ดผลไม ้ป่ า

สองผลและเริม ่ ทานอาหาร

เมือ่ เห็นความเฉยเมยของเขาในขณะทีเ่ ขายังมีอารมณ์ทจ ี่ ะกิน

ผลไม ้ป่ า นักพรตอ ้วนก็มส ี น ้าเศร ้าสร ้อยในขณะทีเ่ ขากล่าวว่า
ี ห
เจ ้าโยนมันลงไปในสระลึกจริงๆ!”

“นักพรตเจ ้าเป็ นคนโยนมันทิง้ เอง ทำไมเจ ้ามาโทษข ้าตอนนี?

้
ตอนแรกเจ ้าทำกับมันเหมือนขยะไม่ใชเ่ หรอ……”

“ข ้า…… ข ้าเกลียดตัวเอง!”

นักพรตทีไ่ ร ้ยางอายอยากจะตบตัวเองในขณะทีเ่ ขากระโดดลง

ไปในสระลึกอีกครัง้
คราวนีเ้ ขาไปนานกว่าสองชวั่ ยามก่อนทีจ ่ ะทำลายพืน ้ ผิว เขาไก
ล ้จะกลายเป็ นก ้อนน้ำแข็งก ้อนใหญ่อยูแ
่ ล ้วเมือ
่ เขาโผล่ขน ึ้ จาก
น้ำ

เย่ฟ่านซอ ่ นตัวอยูไ่ กลๆ นักพรตไร ้ยางอายใชเวลาหนึ

้ ง่ นาทีเต็ม
ก่อนทีจ่ ะทำลายน้ำแข็งในทีส ่ ด
ุ ร่างกายของเขาทัง้ หมดเป็ นสดี ำ
และสม ี ว่ ง

รูขม
ุ ขนทัง้ หมดบนร่างกายของเขาปล่อยหมอกสด ี ำออกมาใน
ขณะทีพ ่ น
ื้ ทีท ี ำ พืชพรรณทีอ
่ งั ้ หมดบนภูเขากลายเป็ นสด ่ ยูบ
่ น
ภูเขาแห่งนีต ้ า่ งก็เหีย
่ วเฉาแทบจะกลายเป็ นภูเขาหิมะ

หลังจากเวลาผ่านไปนาน ในทีส ่ ดุ นักพรตไร ้ยางอายก็ฟื้นขึน

้ มา
ในขณะทีเ่ ขาเดินออกจากพืน ้ ทีน
่ ้ำแข็งปกคลุมอย่างผิดหวัง เขา
นั่งลงบนพืน
้ พร ้อมกับกรีดร ้องออกมาด ้วยความเจ็บปวด

“ข ้าเกลียดตัวเองจริงๆ……”

ทีด ึ สะใจเป็ นอย่างมาก เมือ

่ ้านข ้างเย่ฟ่านแอบรู ้สก ่ เห็นการ
แสดงออกของนักพรตอ ้วนทีไ่ ร ้ยางอาย ทำให ้เขารู ้สก ึ มีความสุข
อย่างสุดจะพรรณนา

ทันใดนัน้ นักพรตทีไ่ ร ้ยางอายดูเหมือนจะคิดอะไรบางอย่างใน

ขณะทีเ่ ขากระโดดขึน ้ และมองไปทีภ ่ เู ขาไฟทีอ ่ ยูไ่ กลออกไป
ก่อนทีจ
่ ะมองย ้อนกลับไปทีส ่ ระน้ำลึกสด ี ำพร ้อมกับอุทานว่า

“ข ้าเข ้าใจแล ้ว! จักรพรรดิปีศาจมีสส

ุ านสองแห่ง สุสานหนึง่ เป็ น
สุสานหยาง อีกสุสานเป็ นสุสานหยิน!”
เย่ฟ่านตกใจกับการกระทำของเขาในขณะทีเ่ ขาถาม

“นักพรตพูดว่าอะไรนะ?”

นักพรตอ ้วนไม่สนใจเขาในขณะทีเ่ ขาเริม ่ แกะสลักบนพืน ้ อย่าง

จริงจัง ภูเขาไฟทีย
่ งั คุกรุน
่ และแอ่งน้ำลึกทีม
่ ด
ื มิดถูกทำ
เครือ
่ งหมายไว ้บนพืน ้

“ให ้ตายเถอะ มันเป็ นแบบนัน ้ จริงๆ! หนึง่ หยางและหนึง่ หยินซงึ่

ั ลักษณ์ไท ้เก็ก
ก่อตัวเป็ นสญ

หัวใจซงึ่ เป็ นแหล่งของน้ำพุแห่งพลังศก ั ดิส ิ ธิน

์ ท ์ ัน
้ ถูกฝั งอยูใ่ น
สุสานหยาง ในขณะทีศ ่ พทีเ่ ย็นเยียบเยือกของเขาถูกฝั งอยูใ่ น
สุสานหยิน”

ใบหน ้าของนักพรตดูเหมือนจะเปล่งประกายในความเข ้าใจ

79 - เจดียร์ ้างและก ้อนทองเหลือง

นักพรตไร ้ยางอายได ้ประสานมือไว ้ด ้านหลังในขณะทีเ่ ขาขมวด

คิว้ และเดินไปมาพร ้อมกับพูดพึมพำ

“จักรพรรดิอสูรมีชอ ื่ เสย ี งทีช

่ อบธรรมอย่างสมบูรณ์ เขาได ้สร ้าง
สุสานหยางและสุสานหยินขึน ้ มาสองแห่ง พืน
้ ทีน
่ … ่ ง
ี้ …เป็ นชอ
ว่างทีเ่ ขาจงใจทิง้ ไว ้ข ้างหลัง?”

นักพรตอ ้วนงุนงงขณะจ ้องมองภูเขาไฟทีย ่ งั คุกรุน

่ อยูไ่ กลออก
ไป ก่อนหันกลับมามองทีส ี ำอันลึกล้ำ คิว้ ของเขาขมวด
่ ระน้ำสด
เข ้าหากันขณะทีเ่ ขากล่าวว่า

“ถ ้าข ้าเดาไม่ผด
ิ สุสานหยินนีก
้ ค ่ กัน ใครจะคิด
็ งไม่ธรรมดาเชน
ว่าคนอย่างเขาจะตายไปแบบนี… ้ …”

“ นักพรตเจ ้ายังปกติดอ
ี ยูห
่ รือเปล่า”

เย่ฟ่านยืนอยูข
่ ้างๆและขัดจังหวะ

“เจ ้าจงใจกวนประสาทข ้า?” ตอนนีน ้ ักพรตไร ้ยางอายพบว่า

ี น ้าเบิกบานอย่างทีไ่ ม่สามารถปิ ดบังได ้ดังนัน
เย่ฟ่านมีสห ้ เขาจึง
ตะโกนออกมาด ้วยความโกรธว่า

“เจ ้ากล ้าล ้อเลียนข ้า หรือเจ ้าต ้องการลงไปอยูเ่ ป็ นเพือ

่ น
จักรพรรดิอสูร!”

“อย่า! เรือ
่ งนีไ
้ ม่เกีย
่ วอะไรกับข ้าจริงๆ”
"อา!" นักพรตอ ้วนนั่งลงบนพืน
้ ในขณะทีเ่ ขาดูหดหูใ่ จ

“แม ้ว่าข ้าจะพบความลับทีท ่ ้าทายสวรรค์ ข ้าก็ไม่มท ี างเปิ ด

สุสานหยินได ้ ต่อให ้เป็ นคนโง่ทส
ี่ ด
ุ ก็รู ้ว่าทีด
่ ้านล่างนีจ
้ ะต ้องมี
ค่ายกลสงั หารอย่างแน่นอน

่ ว่ นลึกของสระน้ำสด
ก่อนหน ้านี้ หากข ้าเดินต่อไปทีส ี ำและ
เข ้าไปในสุสานหยินข ้าเกรงว่าข ้าจะไม่มช ี วี ต
ิ อยูใ่ นโลกนีอ
้ ก
ี ต่อ
ไป”

“เจ ้าหมายถึงทีจ
่ ะบอกว่าสมบัตล
ิ ้ำค่าทีส
่ ด
ุ ของเผ่าพันธุม
์ นุษย์ใน
ี ำภายในสุสาน
ดินแดนรกร ้างตะวันออก จริงๆแล ้วอยูใ่ ต ้บ่อน้ำสด
หยิน?”

เย่ฟ่านนั่งอยูบ
่ นก ้อนหินทีอ
่ ยูไ่ กลออกไปและไม่กล ้าเดินเข ้า
ใกล ้แม่น้ำนัน
้ เพราะกลัวจะประสบกับโชคร ้าย

“ไม่น่าแปลกใจเลยทีบ ุ คลสำคัญทัง้ ห ้าไม่สามารถหาเจดีย ์

่ ค
รกร ้างได ้ จริงๆแล ้วมันถูกปิ ดผนึกไว ้ทีน
่ ”ี่

นักพรตอ ้วนไม่สนใจเย่ฟ่านในขณะทีเ่ ขาแสดงความคิดออกมา

หลังจากนัน ้ เขาก็เริม
่ ขีดเขียนบนพืน
้ ราวกับว่าเขากำลังสรุป
ความเชอื่ มโยงทีแ่ ตกต่างกันระหว่างสุสานหยางกับสุสานหยิน

ในทีส
่ ด
ุ เขาก็ถอนหายใจออกมาในขณะทีเ่ ขาแสดงอาการหมด
หนทาง

“สูญเสยี สมบัตล ิ ้ำค่าทีส

่ ด
ุ ไป แต่ทจ ี่ ริงแล ้วพบว่าสุสานหยินนัน
้
ไม่มที างทีข
่ ้าจะเข ้าไปได ้ นีท
่ ำให ้ข ้าเสยี ใจและลำบากใจจริงๆ!”
“แล ้วทำไมไม่ให ้คนพวกนัน้ ลงไปแย่งชงิ ก่อน?” เย่ฟ่านชไี้ ปที่
ยอดฝี มือห ้าคนเหนือภูเขาไฟทีย่ งั คุกรุน
่ อยู่

“แม ้ว่าพวกเขาจะเข ้าไปได ้ ข ้ากลัวว่าพวกเขาจะไม่สามารถได ้

รับของวิเศษแม ้แต่ชน ิ้ เดียว นีค ื ค่ายกลสงั หารแน่นอน!
่ อ

สุสานหยางเป็ นสงิ่ ทีจ ่ งว่าง

่ ักรพรรดิปีศาจจงใจทิง้ ไว ้โดยมีชอ
ทำให ้สมบัตล ิ ้ำค่าทีส
่ ดุ ของเผ่าปี ศาจรวมถึงน้ำพุแห่งพลังงาน
ั ดิส
ศก ิ ธิข
์ ท ์ องเขาสง่ ต่อไปยังลูกหลานของเขา

แต่นค
ี่ อ ่ ท ้จริงของเขาซงึ่ เขาจะไม่ยอมให ้ใครเข ้ามาร
ื สุสานทีแ
บกวนอย่างแน่นอน การเปิ ดเผยสุสานหยางก็เพือ ่ นสุสาน
่ ซอ
หยินนั่นเอง!” เมือ
่ กล่าวเชน่ นีแ
้ ล ้วนักพรตอ ้วนก็แสดงสห ี น ้า
ผิดหวังและหงุดหงิด

“หากเราไม่มสี มบัตล
ิ ้ำค่าทีส่ ด
ุ ของเผ่าพันธุม
์ นุษย์ตอ
่ ให ้เรา
กลายเป็ นยอดฝี มือทีเ่ ก่งกาจทีส่ ด
ุ ในโลกก็ไม่มที างทีเ่ ราจะเปิ ด
สุสานหยินได ้

“เจดียร์ ้างนัน
้ มหัศจรรย์มากจนสามารถปราบสุสานหยินของ
จักรพรรดิปีศาจได ้หรือ? แข็งแกร่งกว่ายอดฝี มือทีไ่ ม่มใี ครเทียบ
ได ้?” เย่ฟ่านแสดงความประหลาดใจ

"แน่นอน มีขา่ วลือว่าเจดียร์ กร ้างมีอยูม

่ าอย่างไม่รู ้จบ มันเป็ นวัตถุ
ทีไ่ ม่มอ
ี ะไรในโลกทีไ่ ม่สามารถปราบปรามได ้!”

“มันน่ากลัวขนาดนัน
้ เลย?”
ความคิดของนักพรตอ ้วนดูเหมือนจะล่องลอยไปไกลในขณะที่
เขาพูดต่อ

“ตัง้ แต่สมัยโบราณ เซยี นมีอยูจ

่ ริงหรือไม่เรือ่ งนีไ
้ ม่เคยมีใคร
สามารถยืนยันได ้ อย่างไรก็ตาม ทุกตำนานทีเ่ กีย ่ วกับเซย ี นใน
ดินแดนรกร ้างตะวันออกมีความเกีย ่ วข ้องกับเจดียร์ กร ้าง”

ั พันธ์อะไรกับเจดียร์ กร ้าง?” เย่ฟ่านแสดง

“พวกเขาจะมีความสม
ความประหลาดใจ

“มีขา่ วลือว่าภายในหลายปี ทไี่ ม่รู ้จบ ดินแดนตะวันออกเคยมีการ

ดำรงอยูร่ ะดับเซย ี นมาก่อน มันถูกบันทึกไว ้ในตำราโบราณ 'ผู ้
อมตะ' เหล่านีถ ู ปราบปราบและสงั หารโดยเจดียร์ กร ้าง!”
้ ก

“ไม่มท
ี าง เจดียร์ กร ้างน่ากลัวขนาดนัน ี วหรือ!”
้ เชย

ึ ตกตะลึง ไม่วา่ ความเป็ นเซย

เย่ฟ่านรู ้สก ี นจะมีอยูจ ่ ริงหรือไม่
ก็ตาม ก็ไม่ได ้รับการยืนยันในเรือ ี นมี
่ งนี้ เป็ นไปได ้ว่าถ ้าเซย
อยูจ่ ริง พวกมันย่อมเป็ นสงิ่ มีชวี ต
ิ เหนือเพือ ่ ฝึ กฝนทัง้ หมดอย่าง
แน่นอน!

ในเมือ่ พวกเขาแข็งแกร่งถึงขนาดนัน ้ พวกเขาจะถูกเจดียร์ กร ้าง

สงั หารไปได ้อย่างไร นีม
่ น
ั น่าเหลือเชอื่ จริงๆ!

“โดยธรรมชาติแล ้วของวิเศษทีย
่ งิ่ ใหญ่ทส
ี่ ด
ุ ย่อมน่ากลัวอยูแ
่ ล ้ว
้ ทำไมบุคคลสำคัญมากมายถึงมาทีน
ไม่อย่างนัน ่ !ี่
ข ้าคิดว่าอีกไม่นานผู ้นำของแดนศก ั ดิส ิ ธิจ
์ ท ์ ะมาถึงทีน
่ เี่ ป็ นการ
สว่ นตัว พืน
้ ทีร่ กร ้างตะวันออกนัน
้ ใหญ่เกินไปและบางคนจะได ้รับ
้ าคนอืน
ข่าวชากว่ ่ มาก

เมือ
่ พวกเขารู ้ พวกเขาจะสร ้างค่ายกลเคลือ
่ นย ้ายเพือ
่ เปิ ดประตู
มิตม ่ น
ิ าสูท ี่ โี่ ดยตรงอย่างแน่นอน”

“น่าเสยี ดาย สมบัตทิ เี่ จ ้าได ้รับมาแล ้วกลับถูกโยนทิง้ ไป นักพรต

้ เลย” เย่ฟ่านสา่ ยหัวในขณะทีถ
เจ ้าไม่น่าทำแบบนัน ่ อนหายใจ
และพยายามปลอบโยนเขาด ้วยท่าทางทีไ่ ม่จริงใจ

เมือ ่ นี้ ใบหน ้าของนักพรตอ ้วนกลับดูน่าเกลียดในขณะ

่ ได ้ยินเชน
ทีเ่ ขาตะโกนออกมาอย่างโกรธเคืองว่า

“ถ ้าไม่ใชเ่ พราะเจ ้ามันก็จะเป็ นของขาดอยูแ

่ ล ้ว”

“ นักพรตเจ ้าพูดแบบนัน ้ ไม่ได ้ เจ ้าเป็ นคนโยนมันทิง้ ไปตัง้ แต่

ี ดายทีเ่ จดียร์ กร ้างนัน
แรก น่าเสย ้ ”

“ใครบอกเจ ้าว่าเป็ นเจดียร์ กร ้าง? ประโยคใดของข ้าทีบ

่ อกว่ามัน
เป็ นสมบัตล
ิ ้ำค่าทีส
่ ด
ุ ของเผ่าพันธุม์ นุษย์ในดินแดนตะวันออก?”

เย่ฟ่านตกใจมาก

“ในเมือ ่ มันไม่ใชเ่ จดียร์ กร ้าง ทำไมเจ ้าถึงคลัง่ ขนาดนี?

้ มันเป็ น
เพียงชน ิ้ สว่ นของก ้อนทองเหลืองทีไ่ ร ้ประโยชน์ไม่ใชห ่ รือ? ข ้า
ึ ว่ามันไม่มอ
รู ้สก ี ะไรเกีย
่ วข ้องกับเจดียร์ กร ้าง”
"เจ ้ารู ้อะไร? เจ ้าเด็กโง่ ข ้าไม่มเี วลามาเล่นกับเจ ้าหรอกนะ!”
นักพรตอ ้วนมีไฟในท ้องของเขา เขาไม่อยากพูดถึงเรือ ่ งก ้อน
ทองเหลืองอีกต่อไป

แม ้ว่าเย่ฟ่านจะดูเหมือนอายุเพียงสบ ิ เอ็ดถึงสบ
ิ สองปี แต่จริงๆ
แล ้วเขาอายุยส ิ ห ้าแล ้ว การทีเ่ ขาถูกเรียกว่าเจ ้าเด็กโง่มน
ี่ บ ั ทำให ้
ึ ไม่พอใจมากเขาจึงตะโกนออกไปว่า
เขารู ้สก

“F ***!”

ึ สงสย
“เจ ้าพูดว่าอะไรนะ?” นักพรตอ ้วนรู ้สก ั ในคำพูดของเย่ฟ่าน

"มันไม่เกีย ึ ไม่คอ
่ วกับเจ ้า!" หัวใจของเย่ฟ่านรู ้สก ่ ยดีในขณะทีเ่ ขา
ตอบ

“F *** ไม่วา่ เจ ้าจะด่าข ้าหรือไม่ข ้าก็ขอคืนให ้เจ ้า”

เมือ ่ นีน
่ กล่าวเชน ้ ักพรตอ ้วนก็หน
ั ไปมองทีส ี ำด ้วยท่าทาง
่ ระน้ำสด
ครุน่ คิด

“นักพรตอ ้วนในเมือ ่ เจ ้าไม่กล ้าเข ้าไปลึกในสุสานหยิน ทำไมเจ ้า

ไม่พด ู ถึงก ้อนทองเหลืองให ้ข ้าได ้รู ้ ไม่วา่ จะอย่างไรข ้าก็เป็ นคน
ทีโ่ ยนมันลงไปจึงมีสว่ นรับผิดชอบอยูบ ่ ้าง……”

“เจ ้า……ยังมีหน ้ามาพูดเรือ

่ งนีอ
้ ก
ี !” เมือ
่ ได ้ยินคำพูดเหล่านี้
นักพรตอ ้วนก็โกรธเคืองและดวงตาของเขาเปลีย ี ดง
่ นเป็ นสแ

“ดูเหมือนว่ามันไม่ธรรมดาจริงๆ ข ้าเดาว่ามันมีพลังน ้อยกว่าเจดีย ์

รกร ้างเพียงเล็กน ้อย…..”
 ั ว่ามีเจตนาไม่ดใี นขณะทีเ่ ขาจงใจเยาะเย ้ย
เย่ฟ่านเห็นได ้ชด
อารมณ์ของนักพรตอ ้วน มันเป็ นไปไม่ได ้อยูแ ่ ล ้วทีเ่ ขาจะลงไป
เก็บเอาก ้อนทองเหลืองมาด ้วยตัวเอง

“เด็กโง่เจ ้าพยายามจะยัว่ ยุข ้าจริงๆ ข ้าจะตีเจ ้าให ้ตาย! ข ้าจะไม่

บอกอะไรเจ ้า” นักพรตอ ้วนหันกลับแล ้วไม่สนใจเขาอีก

“นักพรตอ ้วนเจ ้าจะไร ้ยางอายเกินไปแล ้ว เจ ้าขโมยอาวุธจิต

วิญญาณสามชน ิ้ จากข ้า และตอนนีท้ ข
ี่ ้าถามคำถามง่ายๆเจ ้ากลับ
มีทศั นคติแบบนี… ้ ..”

เมือ ี น ้าชอบใจอยูต
่ เห็นเย่ฟ่านมีสห ่ รงนัน
้ นักพรตอ ้วนก็ต ้องการ
กลับมาบีบคอเขาให ้ตายจริงๆ

ิ นับร ้อยหรือพันอย่าง พวก

“แม ้ว่าจะมีอาวุธจิตวิญญาณนับสบ
มันก็ไม่สามารถแลกกับก ้อนทองเหลืองทีเ่ จ ้าโยนทิง้ ไป!”

“นักพรตอ ้วนเจ ้าจะโกรธอะไรนักหนา ข ้าแค่โยนมันลงไปในสระ

ก็เพราะว่าเจ ้าไม่ได ้บอกให ้ข ้ารู ้ถึงคุณค่าของมัน……”

เมือ
่ มองดูเด็กหนุ่มอายุเพียงสบ ิ เอ็ดถึงสบ
ิ สองปี ทค
ี่ ร่ำครวญ
อย่างต่อเนือ
่ งและอวดดีไม่หยุดหย่อน นักพรตอ ้วนก็ยงิ่ รู ้สก ึ ไม่
สบายใจมากขึน ้ จนถึงจุดทีเ่ ขาอยากจะร ้องไห ้แต่ไม่มน ี ้ำตาไหล
ออกมา

ั ที!”
“เจ ้าบ ้าเอ ้ย!” เขาถอนหายใจหนักๆ “หยุดบ่นสก
เย่ฟ่านสา่ ยหัวในขณะทีแ ่ สร ้งทำเป็ นถอนหายใจ หัวใจของเขา
กำลังเต ้นกระหน่ำ ในชว่ งเวลาสน ั ้ ๆนีเ้ ขาได ้ทำให ้นักพรตอ ้วน
เสยี ใจอย่างสุดซงึ้ และประสบความสำเร็จในการระบายความ
แค ้นทีส
่ ะสมมาแล ้ว

เมือ
่ เห็นว่าเย่ฟ่านไม่ได ้พูดอีกต่อไป นักพรตอ ้วนก็พด
ู ขึน
้ ราวกับ
ว่าเขากำลังเสย ี ใจ

“ใครบอกว่าก ้อนทองเหลืองนัน ้ ไม่สามารถเปรียบเทียบกับเจดีย ์

รกร ้าง เมือ
่ หลายปี กอ่ น ดินแดนรกร ้างตะวันออกเกือบจะพลิก
คว่ำเพราะของสงิ่ นีเ้ อง ”

“มีเรือ
่ งแบบนัน
้ เกิดขึน
้ จริงเหรอ?” เย่ฟ่านมีทา่ ทางอยากรู ้อยาก
เห็น
80 - ลิงทองอัคคี

“ใชแ่ ล ้ว เมือ
่ เจดียร์ กร ้างหายไปกลับไม่มค ี วามโกลาหลเชน ่ นี้
อย่างไรก็ตาม ก ้อนทองเหลืองชน ิ้ นีท
้ ำให ้เกิดความวุน
่ วาย
ภายในพืน ้ ทีร่ กร ้างทางตะวันออกทัง้ หมด”

“เจดียร์ กร ้างสามารถปราบปรามและฆ่าเซย ี นได ้ แล ้วก ้อน

ทองเหลืองจะน่าประทับใจกว่านีไ้ ด ้อย่างไร?”

ึ ท ้อแท ้และหดหูใ่ นขณะทีเ่ ขากล่าวว่า

นักพรตอ ้วนรู ้สก

"ก ้อนทองเหลือง เป็ นสงิ่ ทีม่ าจากทวีปกลาง ปี ทม ี่ น

ั หายไป
ยอดฝี มือทีไ่ ม่มใี ครเทียบได ้ทัง้ หมดจากแคว ้นทางภาคกลาง
หลัง่ ไหลออกมายังไม่รู ้จบ

พวกเขาต่อสูกั้ บยอดฝี มือจากดินแดนรกร ้างตะวันออก ภูเขาทาง

ตอนใต ้ ทะเลทรายตะวันตก และทีร่ าบทางตอนเหนือ นั่นทำให ้
เกิดความโกลาหลครัง้ ใหญ่!”

เมือ ่ นีเ้ ย่ฟ่านก็สด

่ ได ้ยินเชน ู อากาศเย็นเข ้าเข ้าไปเต็มปอด

เขารู ้ว่าแคว ้นทางภาคกลางนัน ้ กว ้างใหญ่ยงิ่ กว่าดินแดนทางทิศ

ตะวันออก นักพรตทีข ่ บ ี่ นสายรุ ้งลึกลับจะพบว่าเป็ นการยากทีจ
่ ะ
สำรวจทัว่ ทัง้ บริเวณนัน
้

หากใครต ้องการเดินทางจากทีห ่ นึง่ ไปยังอีกทีห่ นึง่ พวกเขาจะ

ต ้องแกะสลัก ' จารึกเต๋าลงในภูเขาแม่น้ำเพือ ่ สร ้างเป็ นค่ายกล
สวรรค์' ทำให ้ประตูอโุ มงค์มต
ิ ถ
ิ ก
ู สร ้างขึน้
มีขา่ วลือว่าแคว ้นทางภาคกลางมีสถานทีท ่ างประวัตศิ าสตร์ทน
ี่ ่า
สนใจหลายแห่ง โดยมีวรี บุรษ ื่ เสย
ุ ผู ้มีชอ ี งและฝี มือเป็ นจำนวน
มาก สถานทีแ ่ ห่งนัน
้ เป็ นดินแดนโบราณทีล ่ ก
ึ ลับและเจริญ
รุง่ เรืองอย่างยิง่

“เมือ
่ ยอดฝี มือทีไ่ ม่มใี ครเทียบได ้ของแคว ้นภาคกลางปรากฏตัว
ขึน
้ ผู ้ใดในโลกจะสามารถต ้านทานได ้……”

“โดยธรรมชาติแล ้ว จักรพรรดิอสูรองค์สด ุ ท ้ายทีร่ วมเผ่าพันธุ์

ปี ศาจแห่งดินแดนรกร ้างตะวันออก ก่อให ้เกิดปั ญหาใหญ่แก่
เผ่าพันธุม
์ นุษย์แห่งดินแดนรกร ้างตะวันออก!”

“ดูเหมือนว่าจักรพรรดิอสูรจะแข็งแกร่งจริงๆ สามารถสร ้างความ

วุน
่ วายได ้ในทุกสถานที”่

นักพรตอ ้วนดูเหมือนจะอารมณ์ไม่ดใี นขณะทีเ่ ขามองมาที่

เย่ฟานและกล่าวว่า

“ไม่ต ้องกล่าวว่าเขาแข็งแกร่งมากแค่ไหน เขาถูกเรียกว่ายอด

ฝี มือระดับหนึง่ แห่งดินแดนรกร ้างตะวันออกไม่วา่ มนุษย์หรือ
ี นโดยไม่มข
ปี ศาจต่างก็ต ้องเรียกเขาว่าจักรพรรดิเซย ี ้อยกเว ้น”

เย่ฟ่านครุน
่ คิดอยูค
่ รูห
่ นึง่ ก่อนจะถามว่า: “ทำไมเจ ้าถึงแน่ใจว่า
ก ้อนทองเหลืองมาจากแคว ้นภาคกลาง? มันคืออะไรกันแน่?”

“ข ้าสามารถยืนยันได ้อย่างแน่นอนว่าว่าก ้อนทองเหลืองมาจาก

แคว ้นภาคกลาง” นักพรตอ ้วนถอนหายใจในขณะทีเ่ ขาพูดต่อ
 “ในตอนนัน ้ ทุกอย่างยุง่ เหยิงและข่าวลือทีแ่ พร่กระจายราวกับ
ื จักรพรรดิปีศาจได ้ชงิ เอาเจดียร์ กร ้างไปเป็ นวัตถุฝัง
ไฟป่ าก็คอ
ศพของเขา

เมือ่ ถึงเวลาเจดียร์ กร ้างก็หายไปจริงๆและหลายคนเชอ ื่ ว่ามัน

ต ้องเป็ นฝี มือของเขาอย่างแน่นอน นอกจากนีย ้ งั มีขา่ วลือทีซ ่ น
่ อ
อยูอ ่ ก
ี ว่า เจดียร์ กร ้างไม่ได ้ถูกจักรพรรดิปีศาจขโมยไป

เขากำลังมองหาวัตถุฝังศพอยูอ ่ ย่างแน่นอน แต่แท ้จริงแล ้วเขา

ึ ลับของแคว ้นภาคกลางไป ซงึ่ มันก็คอ
ได ้ขโมยวัตถุลก ื ก ้อน
ทองเหลืองนี้ มีคนเพียงเล็กน ้อยคนในดินแดนตะวันออกทีร่ ู ้เรือ
่ ง
นี”้

“นีค
่ อ ี น ้างุนงง
ื ข ้อสรุปของเจ ้า?” เย่ฟ่านมีสห

“สุสานจักรพรรดิอสูรไม่เคยปรากฏเจดียร์ กร ้าง นีเ่ ป็ นเรือ

่ งทีเ่ กิด
ขึน
้ จริงอย่างแน่นอน ดังนัน
้ ข ้าจึงนึกถึงก ้อนทองเหลืองนีเ้ ป็ น
อย่างแรก”

เมือ ่ นีน
่ พูดเชน ้ ักพรตอ ้วนก็ตบตัวเองพร ้อมกับคร่ำครวญว่า

“ข ้าไม่เคยนึกภาพว่าหลังจากล่าสมบัตมิ าตลอดชวี ต
ิ ข ้าจะถูก
หลอกโดยก ้อนทองเหลืองทีด ่ ธ
ู รรมดาและพลาดโอกาสทีย ่ งิ่
ใหญ่ทส ี่ ด
ุ ของข ้า”

“เจ ้ารู ้ได ้อย่างไรว่ามีบางอย่างลึกลับเกีย

่ วกับก ้อนทองเหลือง ก็
มันดูธรรมดาซะขนาดนัน ้ ”
“ใช ่ แม ้ว่าจะใชวิ้ ธก
ี ารทัง้ หมดแล ้วข ้าก็ยงั ไม่รู ้ถึงความลึกลับของ
มัน นั่นเป็ นเหตุผลทีข ่ ้าพลาดโอกาสไป……”

เย่ฟ่านถอนหายใจอย่างตัง้ ใจขณะทีเ่ ขาพูดต่อ

“ไม่อยากจะเชอ ื่ เลยว่าข ้ายอดเยีย

่ มมาก ด ้วยการโบกมือธรรมดา
ๆของข ้า จริงๆแล ้วข ้ากลับโยนวัตถุทม ี่ รี ะดับใกล ้เคียงกับเจดีย ์
รกร ้างราวกับว่ามันเป็ นรองเท ้าเก่า

น่าเสยี ดายทีไ่ ม่มใี ครเห็นมัน ข ้าคิดว่า ณ จุดนัน

้ ข ้าคงดูเหมือน
เป็ นเซยี นทีส ื เชอ
่ บ ื้ สายมาจากสวรรค์ คงเป็ นภาพทีเ่ ต็มไปด ้วย
ความองอาจกล ้าหาญอย่างยิง่ ”

“เจ ้าต ้องการรนหาทีต

่ าย!”

นักพรตอ ้วนทีไ่ ร ้ยางอายมีใบหน ้าแดงก่ำด ้วยความคับแค ้น

แม ้ว่าเย่ฟ่านจะรู ้สกึ ว่านักพรตอ ้วนนัน ้ ขาดศลี ธรรมอย่างแน่นอน

แต่เขาไม่ใชค ่ นทีช ่ วั่ ร ้ายดังนัน
้ เย่ฟ่านจึงกล่าวต่อไปว่า

“นักพรตได ้โปรดใจเย็นๆ ภายใต ้สถานการณ์ปัจจุบน ั สงิ่ ทีส

่ ำคัญ
ทีส ุ สำหรับเจ ้า ก็คอ
่ ด ื คิดหาวิธท
ี จ
ี่ ะได ้รับก ้อนทองเหลืองออกมา

ใครจะไปรู ้บางทีเจดียร์ กร ้างก็อาจจะอยูท่ ก

ี่ ้นหลุมฝั งศพหยิน
ด ้วย บางทีเจ ้าอาจไม่ได ้พลาดสมบัตล ิ ้ำค่าแต่สามารถได ้รับพวก
มันพร ้อมกันสองอย่าง”

“เป็ นไปไม่ได ้ทีเ่ จดียร์ กร ้างจะอยูภ

่ ายในสุสานหยิน!”
แม ้ว่าเขาจะพูดแบบนี้ แต่นักพรตอ ้วนยังคงยอมแพ ้ในการจัดการ
กับเย่ฟ่าน ในขณะทีเ่ ขาครุน
่ คิดอย่างจริงจังเกีย
่ วกับการ
เคลือ่ นไหวต่อไปของเขา

“ข ้าจะพยายามอย่างเต็มที่ ข ้าจะพยายามอีกครัง้ !”

นักพรตผู ้อ ้วนท ้วนเดินไปยังบ่อน้ำลึกอีกครัง้ เขาไม่สามารถทีจ ่ ะ

หลุดพ ้นจากสงิ่ ล่อใจให ้ได ้มาซงึ่ แร่ก ้อนทองเหลืองทีล
่ ก
ึ ลับ

“บูม!”

ทันใดนัน ้ ภายในสระน้ำสด ี ำและเย็น ก็มวี งั วนขนาดใหญ่ปรากฏ

ขึน
้ สต ั ว์ร ้ายทีน
่ ่ากลัวกำลังลอยอยูใ่ นน้ำ เมือ่ มันปรากฏ จะเห็น
ได ้ว่าร่างกายของมันเป็ นสด ี ำสนิทราวกับหล่อจากทองคำ

รูปร่างของมันแปลกมาก มันมีสามหัว หัวตรงกลางดูเหมือน

อุรังอุตงั หัวทีอ
่ ยูท ้
่ างซายและขวาของมั
นคือหัวนกและหัวงูตาม
ลำดับ

ร่างกายของมันเหมือนกับม ้าทีเ่ กิดจากนรกซงึ่ หลอมด ้วยทองคำ

สดี ำ ร่างกายของมันไม่มข ้ ยวทุกสงิ่ ทุกอย่างถูก
ี นแม ้แต่เสนเดี
ปกคลุมด ้วยเกล็ดสดี ำมันวาวซงึ่ ดูแข็งแกร่งเป็ นพิเศษ

นีค
่ อื สตั ว์ร ้ายขนาดมหึมาทีย ่ าวกว่าสบ ิ วา มันคำรามในน้ำในขณะ
ทีม่ นั เปล่งเสย ี งตะโกนก็ทำให ้เย่ฟ่านรู ้สก
ึ ราวกับว่าวิญญาณของ
เขากำลังสน ั่ คลอน

“สงบสติอารมณ์!” นักพรตอ ้วนตะโกน “นีเ่ ป็ นสงิ่ มีชวี ต

ิ ทีอ ั อยู่
่ าศย
ในสถานทีท
่ ม
ี่ ห ี งคำรามของมันสามารถทำให ้
ี ยินสุดขีด เสย
วิญญาณของบุคคลแตกสลายได ้ มันเป็ นสต ั ว์ร ้ายทีม
่ เี อกลักษณ์
เฉพาะทีแ ื่ ลิงทองอัคคี……”
่ ข็งแกร่งมากทีร่ ู ้จักกันในชอ

สตั ว์ร ้ายมีลำตัวเป็ นประกายระยิบระยับด ้วยแสงสด ี ำ ท่าทางของ

มันดุร ้ายอย่างถึงทีส ่ ดุ แม ้ว่าจะมีสามหัวแต่ดเู หมือนว่ามีเพียงตัว
ตรงกลางเท่านัน ้ ทีม
่ สี ติปัญญา

้
หัวนกซายและหั วงูขวาแม ้ว่าจะดูดรุ ้ายแต่เห็นได ้ชด ั ว่าพวกมัน
ั หัวอุรังอุตงั เป็ นผู ้นำ ดังนัน
อาศย ้ มันจึงถูกรู ้จักในนามลิงทองอัคคี

อย่างไรก็ตาม มีตำนานเล่าว่าหัวนกและหัวงูยงั สามารถรับรู ้และ

มีสติปัญญาขึน
้ มาได ้ เมือ
่ ลิงทองอัคคีก ้าวมาถึงระดับทีส
่ งู ขึน
้

อสูรชนิดนีท้ รงพลังอย่างยิง่ ไม่มท ี างทีพ

่ วกเขาจะสามารถ
ต่อต ้านกับมันได ้ มีเพียงยอดฝี มือแห่งดินแดนเท่านัน
้ ถึงจะมี
โอกาสฆ่ามันได ้สำเร็จ

ั ว์อสูรชนิดนีม
เย่ฟ่านเคยอ่านบันทึกสต ้ าแล ้ว เขารีบทำใจให ้สงบ
ลงและเดินพลังลมปราณเพือ ่ ปกป้ องหัวใจของเขาไว ้ไม่ให ้
วิญญาณถูกทำลาย

“บูม!

ในขณะนัน ้ จูๆ่ ลิงทองอัคคีกล ็ อยอยูเ่ หนือน้ำสด ี ำ ทำให ้เกิดคลืน

่
ี ำทีไ่ ม่มท
สด ี ส ิ้ สุดขณะทีม
ี่ น ่ น
ั พุง่ เข ้าหาผู ้ฝึ กฝนอ ้วนและเย่ฟ่าน

“ช!ิ ”
นักพรตอ ้วนมีปฏิกริ ย
ิ าอย่างรวดเร็วในขณะทีเ่ ขาวาดวงกลมด ้วย
มือเดียว

แสงแดดหลากสส ี น
ั ถูกยิงออกมาราวกับดอกไม ้ไฟถูกปล่อยตอน
ทีป
่ ระกายระยิบระยับนัน้ จะกลายเป็ น 'ตราประทับ' ขนาดใหญ่
ตกลงมาจากท ้องฟ้ า

“ฆ่า!”

นักพรตอ ้วนอุทานออกมาเบาๆขณะทีค ่ ำว่า 'ตราประทับ' ใน

อากาศพร่างพราว ราวกับว่ามันถูกแกะสลักจากหินหยกพร ้อมกับ
กระแทกเข ้าใสล่ งิ ทองอัคคีอย่างรุนแรง

"ปั ง!"

ตราประทับกระแทกกับร่างกายของลิงทองอัคคีพร ้อมกับเสย ี ง
คำรามอย่างรุนแรง ละอองหมอกสด ี ำอันเยือกเย็นในอากาศรวม
้
ตัวกันอย่างชาๆราวกั
บว่าพวกมันต ้องการจะเข ้าไปในร่างของลิง
ทองอัคคี

“โฮก!”

ลิงทองอัคคีเขย่าร่างของมันอย่างดุร ้ายในขณะทีห
่ วั สองหัวที่
หลับตาอยูก
่ ม
็ ป
ี ฏิกริ ย
ิ าเกิดขึน
้ ในทีส
่ ด
ุ

หัวนกก็อ ้าปากออกขณะทีม ่ น
ั พ่นสายฟ้ าทีล ุ โชติชว่ ง หัวงู
่ ก
สง่ เสย
ี งฟ่ อขณะทีม
่ น
ั พ่นไฟสด ี ำออกมาพร ้อมกัน พืน้ ทีท่ งั ้ หมด
ในบริเวณใกล ้เคียงดูเหมือนจะถูกเผาผลาญอย่างรุนแรง
“สายฟ้ าหยินและไฟมรณะ!”

นักพรตอ ้วนตกใจและรีบดึงเย่ฟ่านถอยหนี หลังจากนัน

้ เขาก็พน
่
โลหิตออกมาจากปากกลายเป็ นเกราะกำบังขนาดใหญ่

"ปั ง! ปั ง ปั ง!"

งูสายฟ้ าบินไปรอบๆและไฟสด ี ำก็ลก

ุ โชนขณะทีพ่ วกมันพุง่
ี ดงเข ้มราวกับเลือด มีลำแสงสแ
เข ้าหาโล่ทเี่ ป็ นสแ ี ดงโปร่งแสง
สอ่ งประกายวาววับออกไปด ้านนอก

“ลิงทองอัคคี นีไ ้
้ ม่ธรรมดาแน่นอน หัวนกซายและหั วงูขวา
ดูเหมือนเคยมีสติปัญญามาก่อน แต่ดเู หมือนว่าระดับของมันจะ
ตกลง!”

ี น ้าจริงจังหากทัง้ สามหัวของลิงทองอัคคีม ี
นักพรตอ ้วนมีสห
ั ปชญ
สติสม ั ญะพร ้อมกัน แม ้ว่าตัวเขาจะแข็งแกร่งมากแต่กค็ งมี
ทางเลือกเดียวเท่านัน ้ คือหลบหนีออกจากทีน ่ ี่
81 - กองทัพศพ

“โชคดีทห
ี่ วั ทัง้ สองของมันไม่อยูใ่ นสภาพทีด
่ ท
ี ส
ี่ ด
ุ …..”

นักพรตอ ้วนพึมพำเบาๆการโจมตีทแ ี่ ข็งแกร่งจากลิงทองอัคคี

ี ดงสน
ทำให ้โล่สแ ั่ สะเทือน แต่ในทีส
่ ด ุ ก็สามารถสกัดกัน
้ ได ้

"ควับ!"

ในขณะนีภ ้ ายในทะเลแห่งความทุกข์ของนักพรตอ ้วนได ้ฉาย

แสงระยิบระยับ ซงึ่ ดูเหมือนดวงจันทร์ทส
ี่ ก
ุ ใสขณะทีม
่ น
ั พุง่
เข ้าหาลิงทองอัคคี

"ปั ง!"

หัวของลิงอุรังอุตงั ทีอ
่ ยูต
่ รงกลางยิงแสงสท ี องสองเสนออกจาก
้
ดวงตาซงึ่ ชนกับแสงทีแ ่ วววาวซงึ่ ดูเหมือนดวงจันทร์ในขณะที่
แรงสนั่ สะเทือนจากการปะทะกระจายออกสูด ่ ้านนอก

นักพรตอ ้วนมีทา่ ทีประหลาดใจในขณะทีก

่ ล่าวว่า

“หัวทัง้ สามดูเหมือนจะเคยได ้รับบาดเจ็บสาหัสจากใครบางคน

ก่อนหน ้านี้ มีรอยแผลเป็ นทีน
่ ่ากลัวอยูท
่ น
ี่ ั่น และในตอนนัน
้ หัว
ทัง้ สามของพวกมันจะต ้องเคยมีสติปัญญาครบถ ้วนอย่าง
แน่นอน”
 ้
ไม่เพียงแต่หวั ด ้านซายและขวาของ ลิงทองอัคคีจะหมดสน ิ้
สติปัญญาเท่านัน ้ แต่ศรี ษะตรงกลางยังได ้รับบาดเจ็บสาหัส และ
ไม่มพ
ี ลังปี ศาจในระดับสูงสุดอย่างทีม
่ น
ั เคยมี

"ปั ง!"

เมือ
่ นักพรตอ ้วนต ้องการทีจ
่ ะปราบมัน ในทีส
่ ด
ุ ลิงทองอัคคีกไ
็ ด้
้ างดุเดือด
ต่อสูอย่

แสงสด ี ำทองทีส ่ งประกายระยิบระยับถูกยิงออกจากร่างกาย

่ อ
ของมันหลายพันเสน้ หลังจากนัน ้ ไม่นานมันก็ดำดิง่ ลงสู่
ทะเลสาบสด ี ำอีกครัง้

“สงิ่ นีน
้ ่ากลัวอย่างแน่นอน หากสามหัวของมันฟื้ นเต็มทีจ ่ ะมี
เพียงไม่กค ี่ นทีส ี น ้าจริงจัง
่ ามารถปราบมันได ้” นักพรตอ ้วนมีสห

ในขณะนัน ้ สระน้ำลึกและเย็นยะเยือกทีไ่ ม่อาจหยัง่ รู ้ได ้เริม ั่

่ สน
สะเทือนอย่างรุนแรงราวกับว่ามีบางอย่างกำลังพุง่ ออกมาจาก
สว่ นลึก

เจ ้าสงิ่ นีน
้ ่าจะดุร ้ายกว่าลิงทองอัคคี ซงึ่ เป็ นคลืน
่ ขนาดใหญ่ท ี่
ไหลออกมาจากภายในสระสด ี ำพร ้อมกับหมอกสด ี ำทีพ
่ ัดเข ้ามา
ทุกทิศทาง.

“ นักพรตอ ้วนเจ ้าไม่ได ้บอกว่าสุสานหยินถูกซอ ่ นอยูใ่ นความมืด

จะไม่ลอยขึน ้ มาหรือ ทำไมตอนนีถ ้ งึ ดูเหมือนว่ามันจะลอยขึน ้ มา
แล ้ว?”

“อาจเป็ นได ้ว่าข ้าทำบางอย่างทีก

่ อ
่ ให ้เกิดปั ญหาโดยไม่ตงั ้ ใจ”
"เจ ้าทำอะไรลงไป?"

“ภายในสระสด ี ำลึกหลายพันวา ข ้าเห็นแผ่นหินแตกทีม

่ ค
ี ำว่า '
สระน้ำลึก' แกะสลักไว ้

ข ้าดึงมันออกมาแล ้วโยนลงไปทีค ี ำเพือ

่ วามลึกของบ่อสด ่ ดูวา่
มันลึกแค่ไหน มันอาจจะชนกับสุสานหยินของจักรพรรดิปีศาจ
ก็ได ้”

“นักพรตอ ้วนเจ ้าเหตุไฉนจึงไม่ทบ

ุ แผ่นป้ ายนัน ิ้ เล็กชน
้ ให ้เป็ นชน ิ้
น ้อยแล ้วค่อยโยนลงไป?”

“ในตอนนัน
้ ใครจะรู ้ว่าสุสานหยินของจักรพรรดิปีศาจอยูด
่ ้านล่าง
…..”

"ปั ง!"

ในขณะนี้ ระลอกคลืน่ เริม

่ ปรากฏขึน
้ บนพืน ้ ผิวของสระน้ำ ขณะที่
กลุม
่ ทหารหยินสวมชุดเกราะโลหะสด ี ำพุง่ ออกมา มือของพวก
ี ำเจิดจ ้าขณะทีร่ ัศมีแห่งความตายล ้อมรอบ
เขากวัดแกว่งมีดสด
พวกเขา

“นีค
่ อ
ื ……” เย่ฟ่านตกใจ

ี น ้าตกใจในขณะทีเ่ ขาดึงเย่ฟ่านถอยกลับ
นักพรตอ ้วนมีสห
 “เกิดอะไรขึน ้ ? ภายในสุสานหยินของจักรพรรดิอสูรมีอะไร
แปลกๆ นีอ ่ าจเป็ นผู ้พิทก
ั ษ์ สส ่ ่าสะพรึงกลัว? สงิ่ มีชวี ต
ุ านทีน ิ
เหล่านีค
้ อ
ื อะไรกันแน่!”

ระลอกคลืน
่ ยังคงปรากฏขึน ้ เมือ ึ โบราณทีพ
่ รถศก ่ ังทลายหลาย
คันปรากฏขึน
้ อย่างต่อเนือ
่ งจากสระน้ำสด ี ำพร ้อมกับทหารหยิน

ร่างกายของพวกเขาถูกหุ ้มด ้วยเกราะโลหะสด ี ำทัง้ หมด ตัง้ แต่

หมวกทีศ่ รี ษะจนถึงแผ่นชุบทีข่ าของพวกเขา มือของพวกเขาถือ
มีดหยินสด ี ำหรือไม่กห ี ำแวววาว
็ อกสด

“มันผิดธรรมดาเกินไป จริงๆมันผ่านไปหลายหมืน ่ ปี แล ้ว แต่กย

็ งั
มีผู ้พิทก
ั ษ์ สส
ุ านของหยินอยู่ เรือ
่ งนีม
้ น
ั จะไม่ไร ้สาระเกินไป
หน่อยหรือ!” นักพรตอ ้วนขมวดคิว้

“โว ้ว”

ขณะทีเ่ ขากำลังฟุ้ งซา่ น ลูกศรสดี ำก็พงุ่ เข ้ามาอย่างรวดเร็ว หัว

ลูกศรมีไฟมรณะติดอยู่ ขณะทีห ่ างของมันดูเหมือนจะปล่อย
หมอกสด ี ำหนาทึบออกมา

ตง!”

นักพรตอ ้วนยกโล่สแ ี ดงของเขาเพือ

่ ปิ ดกัน
้ ลูกธนูทน
ั ที
อย่างไรก็ตาม ลูกธนูระเบิดและไฟมรณะกระจายออกไปในขณะ
ทีห
่ มอกสด ี ำพุง่ ทะยาน ไฟมรณะได ้แผดเผาพืน ้ โดยรอบเป็ นส ี
ดำ
พลังงานอันน่าสะพรึงกลัวเหล่านีเ้ กือบจะถึงตัวเย่ฟ่านและ
นักพรตอ ้วนแล ้ว ลูกธนูบรรจุธาตุไฟและน้ำแข็งไว ้อย่างน่ากลัว
ผู ้ฝึ กตนธรรมดาทีไ่ ม่ใสใ่ จอาจเสย
ี ชวี ต
ิ ได ้ง่าย

“โว ้ว โฮว้ โฮว่ ……”

ได ้ยินเสยี งริว้ เป็ นเสนขณะที

้ ล ่ ก ี ำยังคงเจาะผ่านหมอกสด
ู ศรสด ี ำ
และพุง่ เข ้าหาพวกเขา ราวกับว่าฝนสด ี ำกำลังโปรยลงมาจาก
ท ้องฟ้ า

“ติ๊ ง ติ๊ ง ติ๊ ง ติ๊ ง”

ี ดงได ้ปิ ดกัน

โล่สแ ้ ลูกธนูหลายร ้อยลูกอย่างต่อเนือ
่ ง บริเวณโดย
รอบถูกปกคลุมไปด ้วยไฟมรณะและมีหมอกสด ี ำทีไ่ ม่มท
ี ส ิ้ สุด
ี่ น
ไหลผ่านพืน้ ที่

“ช ิ ช ิ ช”ิ

แสงสแ ี ดงเข ้มทีเ่ ปล่งออกมาจากโล่ เหมือนกับคลืน

่ ทีพ
่ งุ่ ออกมา
ข ้างนอก มันกระจายไฟมรณะและกระจายหมอกสด ี ำ ในทีส ่ ด
ุ ก็
ปิ ดกัน
้ คลืน
่ แห่งการโจมตีนี้

ถึงกระนัน ้ ก็ตาม ทันใดนัน ี งดังก ้องขณะทีร่ ถศก

้ ก็ได ้ยินเสย ึ
โบราณทีท ่ รุดโทรมพาทหารหยินเคลือ ่ นทีไ่ ปข ้างหน ้า พวกมัน
ได ้ขึน
้ ฝั่ งแล ้วและกำลังเข ้าใกล ้พวกเขา

“ข ้าอยากเห็นจริงๆ ว่าเจ ้าเป็ นสงิ่ มีชวี ต

ิ อะไร!” นักพรตอ ้วนกัดฟั น
ในขณะทีเ่ ขาพ่นไฟสเี ขียวออกมาเป็ นมีดเล่มหนึง่
มีดเล่มนีย
้ าวหนึง่ นิว้ ทีม ี เี ขียวเรืองแสง ขณะทีม
่ ส ่ น
ั ลอยไปในสาย
ลม มันยาวขึน ้ อย่างรวดเร็วถึงสามจ ้างมีลก ั ษณะสวยงามคล ้าย
กับสระน้ำหยกสเี ขียว

่ เห็นสงิ่ นีเ้ ย่ฟ่านก็กด

เมือ ั ฟั นแน่น นีค
่ อ
ื มีดทีเ่ ขาได ้รับมาแต่ถก
ู
นักพรตไร ้ยางอายแย่งชงิ ไป ในเวลานีเ้ ขาใชมั้ นต่อสูกั้ บศต ั รู
จริงๆ

“ช”ิ

ี ้ ากลายเป็ นเสนทางส
มีดสฟ ้ เี ขียวเมือ
่ มันพุง่ ไปข ้างหน ้าพร ้อมกับ
ยิงแสงศก ั ดิส ิ ธิท
์ ท ์ ส ่ งประกายออกมาซงึ่ ปิ ดกัน
ี่ อ ้ หนึง่ ในรถศก ึ
โบราณทีท ่ รุดโทรมในทันที

หลังจากนัน
้ แสงก็ยงิ ออกจากทะเลแห่งความทุกข์ของนักพรต
อ ้วนและในเวลาเดียวกันไข่มก ี ดงก็ถก
ุ สแ ู ปลดปล่อยออกมา

แสงสแ ี ดงเข ้มพุง่ ออกไปทุกทิศทุกทาง มันพลุง่ พล่านด ้วย

พลังงานศกั ดิส ิ ธิท
์ ท ์ ผ
ี่ ันผวนและทำการปะทะกับรถศก ึ โบราณ
สามคันทันที

ทันใดนัน ้ สามารถมองเห็นแสงสม ี ว่ งกระพริบจากวงแหวนทีอ ่ ยู่

บนนิว้ หัวแม่มอ
ื บนนิว้ หัวแม่มอ
ื ของนักพรตอ ้วน ทำให ้ทัง้ ฝ่ ามือ
ของเขาดูเป็ นประกายและโปร่งแสงเมือ ี ว่ งขยายออก
่ ปราณสม
ไป

"ฆ่ามัน!"
นักพรตอ ้วนอุทานในขณะทีเ่ ขายกนิว้ ขึน ี ว่ งก็ยงิ
้ แหวนนิว้ โป้ งสม
กระบีส ี ว่ งอันแหลมคมออกมาทันที
่ ม

“ช ิ ช ิ ช”ิ

รัศมีของกระบีฟ
่ าดฟั นรถศก ึ โบราณสองคันออกจากกันในทันที
ทำให ้ทหารหยินพีน่ ั่งอยูบ
่ นรถคันนัน
้ ถูกทำลายไปด ้วย

่ เห็นทัง้ หมดนีเ้ ย่ฟ่านก็สาปแชง่ อยูใ่ นใจ เขาพบอาวุธจิต

เมือ
วิญญาณทัง้ สามนี้ แต่ถก ู นักพรตอ ้วนทีไ่ ร ้ยางอายฉกฉวยไป
และขณะนีก ้ อ
้ ำลังถูกใชเพื ่ ต่อสูกั้ บศต
ั รู

“ช ิ ช ิ ช”ิ

ในตอนนีม ี สเี ขียวทีม

้ ด ่ ค ึ ทางจิตวิญญาณได ้เจาะทะลุ
ี วามรู ้สก
ทหารหยินห ้านายแล ้ว

เมือ
่ มันเคลือ
่ นทีผ ึ โบราณ มุกสแ
่ า่ นรถศก ี ดงเข ้มก็ประสบความ
สำเร็จในการหยุดไม่ให ้รถศก ึ ทัง้ สามเคลือ
่ นทีต
่ อ
่ ไปได ้

"ของดีจริงๆ!" นักพรตอ ้วนอุทาน

ในทีส
่ ด ึ โบราณทีท
ุ รถศก ่ รุดโทรมทัง้ หมดก็ถก ั เป็ นชน
ู สบ ิ้ ๆและ
ทหารหยินทัง้ หมดก็ถก
ู แทง

นักพรตอ ้วนรีบวิง่ ไปข ้างหน ้าอย่างรวดเร็วขณะทีเ่ ขาเปิ ดเกราะ

โลหะบนร่างกายของพวกเขาเพือ ่ ดูวา่ มีอะไรอยูข
่ ้างใน
สงิ่ ทีเ่ ขาเห็นทำให ้เขาพูดไม่ออกและตกตะลึงก็คอ ื สงิ่ ทีบ
่ รรจุอยู่
ในชุดเกราะของทหารหยินทุกคนเผยให ้เห็นสงิ่ เดียวกัน ข ้างใน
ของพวกเขาเป็ นทรายละเอียดและไม่ใชส ่ งิ่ มีชวี ต
ิ จริงๆ

“เกิดอะไรขึน ้ ……” นักพรตอ ้วนประหลาดใจ “เป็ นไปได ้ไหมที่

สงิ่ มีชวี ต
ิ ชนิดนีไ
้ ม่ได ้รับการสนับสนุนจากเต๋าผู ้ยิง่ ใหญ่?” เขายัง
คงขุดค ้นเข ้าไปในเม็ดทรายจนกระทัง่ พบแผ่นป้ ายเล็กๆบาง
อย่าง

“ทรายทีก
่ ระจัดกระจายก่อตัวเป็ นทหาร นีเ่ ป็ นวิธก
ี ารทีน
่ ่าทึง่
จริงๆ”

ี่ ง
เขารีบเป่ าทรายละเอียดทัง้ หมดและทุบซากศพให ้แตกเป็ นเสย
ๆก่อนจะรวบรวมแผ่นป้ ายไม ้ทัง้ หมดขึน
้ มา

“บูม!”

ี งจากสว่ นลึกอันเยือกแข็งของบ่อน้ำทีว่ า่ งเปล่าก็

ในเวลานีเ้ สย
ดังขึน
้

ปี ศาจผู ้ยิง่ ใหญ่สวมชุดเกราะทองคำอัคคีทม ี่ ห

ี วั หมาป่ าเดินออก
มาชาๆ ้ ร่างกายของมันปลดปล่อยรัศมีแห่งความตายทีห ่ นาแน่น
แข็งแกร่งกว่าทหารหยินเมือ ่ ก่อนหน ้านีห
้ ลายเท่าอย่างเห็นได ้
ชด ั .

“นีเ่ ป็ นอสูรผู ้ยิง่ ใหญ่ซงึ่ ตายไปนานแล ้ว” นักพรตอ ้วนมีสห

ี น ้า
ครุน ่ คิด
82 - จุดเริม
่ ต ้นแห่งการฆ่า

้ ขณะทีพ
อสูรผู ้ยิง่ ใหญ่ก ้าวไปข ้างหน ้าอย่างชาๆ ่ น ั่
ื้ ดินสน
สะเทือนและหมอกสด ี ำปกคลุม

“มันไม่งา่ ยเลยจริงๆ”

ในขณะนีแ ้ สงสเี ขียวพร่างพรายพุง่ ออกมาจากทะเลแห่งความ

ทุกข์ของนักพรตอ ้วน ไฟสเี ขียวขนาดใหญ่พงุ่ ไปข ้างหน ้าและ
ล ้อมรอบหมาป่ าหัวอสูร

"ปั ง!"

อสูรผู ้ยิง่ ใหญ่นัน

้ ยอดเยีย
่ มมาก เมือ
่ มันปล่อยรัศมีพลังแห่งความ
ตายทีห ่ นาแน่นเปลวไฟสเี ขียวก็ถก ู ตีกลับอย่างต่อเนือ
่ ง

“นีเ่ ป็ นซากศพทีม่ ส
ี ติปัญญา ในอดีตร่างกายของเขาต ้องมีระดับ
่ งู สง่ จนน่าเหลือเชอ
ทีส ื่ เมือ
่ เขาตายแล ้ววิญญาณของเขาจึงเต็ม
ไปด ้วยความแค ้น”

นักพรตอ ้วนตกตะลึง เขารู ้สก ึ ว่านีเ่ ป็ นเรือ ื่ ในขณะที่

่ งเหลือเชอ
เขาขอให ้เย่ฟ่านถอยกลับ จากนัน ้ เขาก็สง่ อาวุธจิตวิญญาณออก
้
มาและใชเปลวไฟส เี ขียวเพือ
่ โจมตีสกัดทางไว ้

“ทีน
่ ม
ี่ บ ี งอันเยือกเย็นดังขึน
ี างอย่างแปลกจริงๆ” เสย ้ เมือ
่ ชาย
หนุ่มอายุประมาณ 20 ปรากฏตัวบนยอดเขา “ ทำได ้ดีมากสง่ มัน
มาให ้ข ้าแล ้วพวกเจ ้าทุกคนออกไปได ้…”
สายตาของเขาจับจ ้องไปทีแ ่ ผ่นไม ้ทีม ่ อี ก
ั ขระเต๋าสลักไว ้ และใน
ทีส
่ ด
ุ เขาก็จ ้องมองไปยังอสูรผู ้ยิง่ ใหญ่

นักพรตอ ้วนชำเลืองมองเขาอย่างเย็นชา แต่ในทันใดก็มส ี น ้า

ี ห
แปลกประหลาดเมือ ่ เขาเห็นว่าแขนเสอ ื้ ของบุคคลนัน
้ มี
เครือ
่ งหมายของแดนศก ั ดิส ิ ธิแ
์ ท ์ สงโชติชว่ ง

ิ ย์ของแดนศก
“ข ้าเป็ นศษ ั ดิส ิ ธิแ
์ ท ์ สงโชติชว่ ง ได ้รับคำสงั่ จาก
อาจารย์ของข ้า สงั่ ให ้พวกเจ ้าออกไปโดยเร็ว”

้ หยิง่ ผยองและดูเหมือนจะเต็มไปด ้วยความสูงสง่

เด็กหนุ่มนัน
โดยกำเนิด สายตาของเขากวาดมองผ่านเย่ฟ่านและสงั เกตเห็น
ว่าเด็กหนุ่มคนนีไ ้ ม่มพ ั ดิส
ี ลังศก ิ ธิค
์ ท ์ ุ ้มครองร่างกาย ดังนัน
้ เขาจึง
ตวาดออกไปว่า

“ถ ้าเจ ้าไม่อยากตาย ก็รบ

ี ไปจากทีน
่ !ี่ ”

"ปั ง!"

ในขณะนีอ้ สูรผู ้ยิง่ ใหญ่สามารถหลบหนีจากโซต ่ รวนของนักพรต

อ ้วนและมันก็เคลือ ี ำอย่างรวดเร็ว และ
่ นตัวเข ้าไปในสระน้ำสด
หายตัวไปภายใน

นักพรตอ ้วนหันกลับมากล่าวอย่างเย็นชาว่า

“เด็กน ้อยทีไ่ ม่รู ้จักเป็ นตาย ข ้าขยะแขยงคนอย่างเจ ้ามากทีส ่ ด

ุ
เจ ้ากล ้าแสร ้งทำเป็ นศษ ิ ย์ของแดนศกั ดิส ิ ธิแ
์ ท ์ สงโชติชว่ งวันนีข ้ ้า
จะตีเจ ้าให ้ตาย!”
“ชวั ว์”

เด็กหนุ่มเห็นว่าแผนการของเขาถูกมองทะลุผา่ นดังนัน ้ เขาจึงรีบ

ลงมือทันที แสงสท ี องนับร ้อยนับพันพุง่ ออกมา หนาแน่นและ
มากมายราวกับฝนสท ี องพุง่ เข ้าหานักพรตอ ้วน

“ช!ิ ช!ิ ช!ิ ”

นักพรตอ ้วนโบกแขนเสอื้ ของเขาในขณะทีแ

่ สงสเี ขียวพุง่ ไปข ้าง
หน ้าและปราบสายฝนสที องทัง้ หมด พวกมันถูกสร ้างขึน
้ จากเข็ม
สที องจริงๆ

"ปั ง!"

นักพรตอ ้วนเร่งความเร็วไปข ้างหน ้าขณะทีเ่ ขาคว ้าคอของชาย

หนุ่มก่อนลากเขาไปทีส ่ ระน้ำเย็น

“สวมหนังเสอ ื และกำลังคิดว่าจะหลอกนักพรตผู ้ต่ำต ้อยคนนีไ ้ ด้

้ หรือ พูดสเิ จ ้ามาจากตระกูลไหน มิฉะนัน
อย่างนัน ้ ข ้าจะโยนเจ ้า
ลงไปในน้ำ”

“ข ้ามาจากดินแดนศก ั ดิส ิ ธิแ

์ ท ์ สงโชติชว่ งจริงๆ!” เด็กหนุ่มคนนัน
้
มีใบหน ้าบิดเบีย
้ วและตะโกนออกมาด ้วยความหวาดกลัว

ี เวลาคุยกับเขาทำไม โยนเขาเข ้าไป

“นักพรตอ ้วนเจ ้าจะมัวเสย
แล ้วป้ อนอาหารให ้อสูรผู ้ยิง่ ใหญ่คนนัน
้ ” เย่ฟ่านทีอ
่ ยูเ่ คียงข ้าง
แนะนำอย่างสร ้างสรรค์ ตัง้ ใจทำให ้เด็กหนุ่มหวาดกลัว
“เจ ้าพูดถูก เราไม่จำเป็ นต ้องเปลืองน้ำลาย”

นักพรตอ ้วนสะบัดเบาๆและเด็กหนุ่มก็ตกลงไปในสระน้ำเย็น
ทันทีกอ
่ นจะหายวับไปในพริบตา

ในระยะไกลเย่ฟ่านพูดไม่ออก เขาไม่ได ้คาดหวังว่านักพรตอ ้วน

่ นเป็ นคนชวั่
จะทำได ้จริง หรือนักพรตอ ้วนทีไ่ ร ้ยางอายคนนีเ้ ปลีย
ร ้ายขึน
้ มาแล ้ว

“กู กู”

สระน้ำสด ี ำกลิง้ ไปมาเมือ ิ ตนปรากฏตัว

่ อสูรผู ้ยิง่ ใหญ่มากกว่าสบ
ขึน
้ ร่างกายของพวกมันปกคลุมไปด ้วยชุดเกราะทองอัคคีโดยมี
เพียงศรี ษะเท่านัน ้ ทีเ่ ปิ ดเผยใบหน ้า

รูปร่างของพวกมันแปลกไปหมด บางตัวเป็ นหัวสุนัข บางตัวเป็ น

หัวเสอื บางตัวดูน่ากลัวยิง่ กว่าเมือ
่ พวกมันทัง้ หมดปล่อยไอแห่ง
ความตายออกมาอย่างหนาแน่น

ในมือของพวกมันคือเด็กหนุ่มทีถ ่ ก
ู เหวีย
่ งเข ้าไปก่อนหน ้านีแ
้ ละ
ิ้ ๆเลือดกระเซน
"ปั ง!" เขาถูกฉีกออกเป็ นชน ็ ไปทัว่ ทุกทิศทุกทาง

“บูม!”

ในขณะนีบ ้ อ
่ น้ำเย็นดูเหมือนจะกำลังเดือดและทำใบนัน
้ มันก็
เปลีย
่ นจากสด ี ำกลายเป็ นสแ ี ดงของเลือดในทันที
“แย่แล ้วสุสานหยินของจักรพรรดิอสูรถูกย ้อมด ้วยเลือด และค่าย
กลสงั หารได ้เปิ ดใชงานแล
้ ้ว!”

ี น ้าของนักพรตอ ้วนกลายเป็ นน่าเกลียด

การแสดงออกทางสห
อย่างมาก

“บูม!”

ในขณะนี้ โลกดูเหมือนจะสน ั่ สะท ้านเมือ

่ แสงสแ ี ดงเลือดสาด
สอ ่ งจากสระน้ำเย็นและปกคลุมท ้องฟ้ าสอ ่ งสว่างไปทัว่ บริเวณ ผู ้
ฝึ กฝนทีอ่ ยูใ่ นบริเวณใกล ้เคียงต่างก็ตกใจในทันที

“เป็ นไปได ้ไหม….ทีเ่ ราจะต ้องตายในทีน่ !ี้ ” เย่ฟ่านมีความหวาด

กลัวเขียนบนใบหน ้าของเขาอย่างชด ั เจน

นักพรตอ ้วนถอนหายใจหลายครัง้

“เราไม่มท
ี างเข ้าไปในสุสานของหยินอีกต่อไปแล ้ว ไอ ้เวรเอ ้ย!
……”

นักพรตอ ้วนยังคงมองหาก ้อนทองเหลืองและตอนนีค ้ วามหวัง

ึ เสย
ของเขาก็หมดลงแล ้วมันทำให ้เขารู ้สก ี ใจและหงุดหงิดอย่าง
ถึงทีส
่ ด
ุ

ค่ายกลสงั หารภายในบ่อน้ำเย็นได ้เปิ ดใชงานแล

้ ้ว ใครทีอ
่ ยูใ่ น
บริเวณบ่อน้ำนีจ
้ ะได ้รับอันตรายอย่างแน่นอน
ในขณะนัน ้ แสงระยิบระยับห ้าดวงได ้บินเข ้ามาทางนีอ ้ ย่าง
รวดเร็ว นีค ื ยอดฝี มือสูงสุดทัง้ ห ้าคนซงึ่ พวกเขาตืน
่ อ ่ ตัวจาก
ั ญาณเตือน
สญ

เย่ฟ่านต ้องการสงั เกตพวกเขา แต่พบว่าเขาไม่มท ี างมองผ่าน

แสงศก ั ดิส
์ ทิ ธิอ
์ น
ั เจิดจ ้านัน
้ ได ้ เขามองเห็นเพียงแสงห ้าลูกทีล
่ ก
ุ
เจิดจ ้าอยูบ ่ นท ้องฟ้ า

“สุสานหยินจักรพรรดิอสูร!”

บางคนในหมูพ ่ วกเขาตืน
่ ตกใจอย่างถึงทีส ่ ด
ุ พวกเขาเป็ นยอด
ฝี มือระดับบนสุดของดินแดนนีแ ้ เพียงชำเลืองดูพวก
้ ล ้ว ดังนัน
เขาก็เข ้าใจสถานการณ์ทน ั ที

“ภูเขาไฟคือสุสานหยาง บ่อน้ำลึกใต ้พิภพทีห ่ นาวเย็นคือสุสาน

ั ลักษณ์ไท่จ๋ี บางที
หยิน หนึง่ หยางและหนึง่ หยิน ก่อตัวเป็ นสญ
โชคลาภอันมหัศจรรย์ทงั ้ หมดอาจจะถูกฝั งอยูท ่ น
ี่ ”ี่ อีกคนหนึง่ ก็
ถอนหายใจออกมาเบาๆ

“จักรพรรดิอสูรนัน้ ยอดเยีย
่ มอย่างแน่นอน หากเราไม่บงั เอิญ
สงั เกตเห็น มันคงเป็ นไปไม่ได ้ทีจ
่ ะพบสุสานหยินแห่งนีอ
้ ย่าง
แน่นอน”

“เรือ
่ งนีค
้ อ ้
่ นข ้างลำบาก สุสานหยินได ้เปิ ดใชงานค่
ายกลแล ้วมัน
เป็ นไปไม่ได ้ทีเ่ ราจะเข ้าไป!”

“สมบัตลิ ้ำค่าทีส
่ ด
ุ ของเผ่าพันธุม
์ นุษย์ในดินแดนรกร ้างตะวันออก
ยังไม่ปรากฏ มีความเป็ นไปได ้สูงทีม ่ น
ั จะอยูท
่ น
ี่ ภ
ี่ ายในสุสาน
หยิน!”
อารมณ์ของพวกปั่ นป่ วนเป็ นอย่างมากแม ้ว่าพวกเขาจะร ้อนใจแต่
ก็เป็ นไปไม่ได ้ทีพ ้
่ วกเขาจะเข ้าไปในสุสานหยินทีเ่ ปิ ดใชงานค่
าย
คนอย่างเต็มกำลังแล ้ว

“มันควรจะมีวธิ อี น
ื่ แม ้แต่คา่ ยกลทีด่ ท
ี ส
ี่ ด ่ งว่าง
ุ ในโลกก็ยงั มีชอ
หากเราตรวจตราอย่างละเอียดถีถ ่ ้วน บางทีพวกเราอาจจะค ้นพบ
ทางเข ้าก็เป็ นได ้”

"ถ ้าอย่างนัน
้ จะรออะไรอยู!่ "

จากนัน้ ลูกกลมแสงห ้าลูกก็ตกลงมาปกคลุมร่างกายของนักพรต

อ ้วนทันที

“ก่อนหน ้านีข ิ ย์ของดินแดน

้ ้าได ้ยินเจ ้าบอกว่าเจ ้าจะตบศษ
ศกั ดิส ิ ธิใ์ ห ้ตายดูเหมือนว่าเจ ้าจะไม่ธรรมดาเชน
์ ท ่ กัน สถานทีน ่ ี้
ถูกเจ ้าค ้นพบเป็ นคนแรกเหตุไฉนจึงไม่เข ้าร่วมค ้นหาสมบัตก ิ บ
ั
พวกเรา”

ี เผือดในขณะทีเ่ ขาปฏิเสธอย่าง
ใบหน ้าของนักพรตอ ้วนซด
เด็ดขาดว่า

“ผู ้อาวุโส ข ้าแค่พดู เรือ

่ งไร ้สาระพวกท่านอย่าได ้ลดตัวลงมายุง่
เกีย ่ วกับคนต่ำต ้อยแบบข ้าเลย สุสานหยินได ้เปิ ดใชงานค่้ ายกล
สงั หารเป็ นทีเ่ รียบร ้อยแล ้ว ด ้วยพลังฝี มือแบบข ้าการจะเข ้าไปใน
นัน้ ก็เป็ นเพียงการรนหาทีต ่ าย”
“ไม่งา่ ยเลยจริงๆเจ ้ารู ้จักแม ้กระทัง่ สุสานหยางและสุสานหยิน
ดูเหมือนว่าเจ ้าจะเป็ นบุคคลทีม ่ ค
ี วามเป็ นมาเป็ นพิเศษ ไม่วา่ จะ
อย่างไรเจ ้าก็ต ้องไปกับเรา!”

“ไม่ ผู ้อาวุโสได ้โปรดไว ้ชวี ต

ิ เด็กน ้อยคนนี…
้ …” นักพรตอ ้วน
สง่ เสย
ี งร ้องอย่างน่าสงั เวช

“ชวั ว์”

้
แสงไฟห ้าเสนวาบขึ น
้ เมือ
่ ยอดฝี มือสูงสุดทัง้ ห ้ายกนักพรตอ ้วน
เข ้าไปในบ่อน้ำเย็นสเี ลือด นักพรตอ ้วนสง่ เสย ี งร ้องอย่างน่า
สงั เวชราวกับหมูทถ ี่ ก
ู ฆ่า

“มันเป็ นความจริงทีค่ นชวั่ จะต ้องถูกลงโทษ เจ ้าคนอ ้วนนีค ื สงิ่ ที่

่ อ
เจ ้าสมควรได ้รับ!”

เย่ฟ่านยืนขึน
้ ในขณะทีเ่ ขาปั ดฝุ่ นทีก
่ ้นก่อนออกจากพืน
้ ที่ บริเวณ
นีอ
้ น
ั ตรายเกินกว่าทีจ
่ ะอยูต
่ อ
่ ไปได ้อีกต่อไป
83 - ออกเดินทาง

“บูม!”

แสงสแ ี ดงเลือดสาดวาบในขณะทีซ่ ากปรักหักพังดึกดำบรรพ์

ี ดงเลือด พืน
ทัง้ หมดถูกปกคลุมไปด ้วยแสงสแ ้ ทีท
่ งั ้ หมดดูน่า
สยดสยองคลุมเครือและอบอวลไปด ้วยไอปี ศาจ

ในเวลานีท ้ ก ึ ว่าหัวใจของพวกเขาเริม
ุ คนรู ้สก ่ สนั่ ไหว ใต ้บ่อน้ำ
เย็นสเี ลือดดูเหมือนจะมีการเปลีย ่ นแปลงทีท่ ำให ้แผ่นดินแตก
เป็ นเสยี่ งๆ!

เย่ฟ่านออกจากยอดเขานัน ่ นตัวอยูไ่ กลๆ

้ และซอ

ี่ ศ
แนวหุบเขาของภูเขาทัง้ สท ิ ทางมียงั คงมีคา่ ยกลปิ ดผนึกดิน
แดนโบราณนีแ้ ละเป็ นไปไม่ได ้ทีเ่ ย่ฟ่านจะทะลุผา่ น ในตอนนีเ้ ขา
สามารถเดินเตร่ได ้ภายในภูมภ ิ าคนีเ้ ท่านัน
้

เขากำลังรอโอกาสทีจ ่ ะจากไป เขาได ้รับหนังสอ ื ทองคำหน ้า

เดียวไปแล ้วและได ้เอาก ้อนทองเหลืองลึกลับมาได ้โดยบังเอิญ
พูดได ้เลยว่าในบรรดาทุกคนทีน ่ เี่ ขาได ้รับประโยชน์มากทีส
่ ด
ุ

้
“หวังว่าข ้อจำกัดจะถูกยกเลิกในไม่ชา……”

ด ้วยระดับการบ่มเพาะของเย่ฟ่านในปั จจุบน
ั เขาไม่มท ี างทีจ ่ ะ
แข่งขันกับอาวุธจิตวิญญาณของผู ้ฝึ กฝนคนอืน่ ได ้ เขาเข ้าใจ
สภาพร่างกายของเขาและตัง้ ใจเลือกทีจ ่ ะออกจากทีน ่ ใี่ ห ้เร็ว
ทีส่ ด
ุ
เย่ฟ่านเปิ ดกล่องหยกขณะทีก ่ ลิน
่ หอมพุง่ เข ้าจมูก กล ้วยไม ้หยก
นาคราชมีกลิน ่ หอมมาก ในขณะนีเ้ ขากำลังคิดทีจ ่ ะดำเนินการ
้
และใชโอกาสนี เ้ พือ
่ ค ้นหาสมุนไพรจิตวิญญาณเพิม ่ เติม

เย่ฟ่านมุง่ หน ้าไปยังสว่ นลึกของภูเขา การปรากฏตัวของสุสาน

จักรพรรดิอสูรทำให ้อสูรจิตวิญญาณสว่ นใหญ่วงิ่ หนีและมีจำนวน
เล็กน ้อยทีซ ่ นอยูใ่ นบริเวณใกล ้เคียง นีเ่ ป็ นโอกาสครัง้ สำคัญใน
่ อ
การค ้นหาสมุนไพรอันล้ำค่า

เมือ ่ พบพืน ้ ทีภ

่ เู ขานัน
้ เย่ฟ่านก็ค ้นพบบึงอย่างรวดเร็วในขณะที่
เขาสม ั ผัสได ้ถึงคลืน ่ แห่งเจตนาฆ่าอย่างแผ่วเบา ในเวลานีม ้ ซ
ี าก
สงิ่ มีชวี ต
ิ นอนตายอยูใ่ นบึงและเกล็ดของมันก็กระจัดกระจายไป
ทัว่ แผ่นน้ำ

่ นอยูท
“ดูเหมือนว่ามียอดฝี มือบางคนซอ ่ น
ี่ ี่ โชคดีทเี่ ขาจากไป
แล ้ว”

เย่ฟ่านค ้นหาอย่างระมัดระวังเป็ นเวลานาน แต่ไม่พบสงิ่ ใดเลย

ท ้ายทีส
่ ด ั ว์ประหลาดที่
ุ เขาจึงได ้แต่เก็บรวบรวมเกล็ดของสต
ลอยอยูบ ่ นน้ำไปอย่างเสย ี ไม่ได ้

เย่ฟ่านออกค ้นหารอบๆทะเลสาบและเจอสมุนไพรบางอย่าง ถึง

แม ้จะดูธรรมดามากแต่สต ั ว์ประหลาดนัน้ ก็ดแ
ู ลมันอย่าง
ั ว่าบริเวณทีส
ระมัดระวัง เห็นได ้ชด ่ มุนไพรพวกนีเ้ กิดขึน
้ ไม่มรี อย
เท ้าเลย

เย่ฟ่านอยากรู ้อยากเห็นจึงได ้ขุดลงไปในดิน เขาขุดลงไปทีร่ าก

ของสมุนไพรเหล่านี้ หลังจากทีไ่ ด ้สมุนไพรขึน
้ มาเขาก็ขด
ุ ลึกลง
ไปอีกแต่ไม่พบสงิ่ ผิดปกติ
เมือ ี องริบหรีก
่ เย่ฟ่านกำลังจะยอมแพ ้ แสงสท ่ ส
็ ะท ้อนดวงตาของ
เขา ภายในดินทีป ่ ลายรากหลักของต ้นมีรากสท ี องซงึ่ มีขนาด
ประมาณหัวแม่โป้ ง

"นีค
่ อ
ื ……"

เย่ฟ่านตกใจเขานึกถึงบางสงิ่ ทีเ่ ขาอ่านในบทสรุปสมุนไพรจิต

วิญญาณในตอนทีศ ึ ษาอยูท
่ ก ่ หี่ น ้าผาหลิงซู่

ึ ทางจิตวิญญาณจะไม่
ว่ากันว่าพืชบางชนิดทีไ่ ด ้รับความรู ้สก
พินาศโดยสน ิ้ เชงิ และมักจะทิง้ แก่นแท ้แห่งชวี ต
ิ บางสว่ นไว ้
เบือ
้ งหลัง โดยหวังว่าจะเกิดใหม่ในอนาคต

“นีค ่ ก่นแท ้ทีต

่ งไม่ใชแ ่ ้นไม ้จิตวิญญาณโบราณทิง้ ไว ้ใชไ่ หม?”
เย่ฟ่านมองไปทีก ่ ้านสท ี องนีแ ้ ละแสดงความยินดีในขณะทีเ่ ขา
วางมันลงในกล่องหยก

ต่อจากนัน ้
้ เขาก็เดินทางต่อไปยังจุดหมายต่อไป ในไม่ชาเขาก็
มาถึงก่อนถึงภูเขา ทีเ่ ชงิ เขามีหลุมดำขนาดใหญ่และมีกลิน
่ ทีไ่ ม่
ชดั เจนถูกสง่ ออกมาจากภายใน

ทันใดนัน ี งคำรามต่ำจากภายในหลุมลึกพร ้อมกับ

้ ก็ได ้ยินเสย
เจตนาฆ่าทีน ั่ ในขณะทีเ่ ขา
่ ่าสะพรึงกลัว ร่างกายของเย่ฟ่านสน
รีบถอยกลับ

เสยี งคำรามยังคงดังต่อเนือ
่ งขณะทีอ
่ สูรโบราณตัวหนึง่ โผล่ครึง่
ร่างของมันออกจากรูและยังคงคำรามอยูอ ่ ย่างนัน
้
 ร่างกายของมันเหมือนเสอ ื ดำแต่ไม่มข ้ ยว
ี นแม ้แต่เสนเดี
ทุกสงิ่ ทุกอย่างดูเหมือนจะถูกหลอมขึน ้ มาจากเหล็ก ในขณะ
เดียวกันมันก็มแ ี ผงหลังทีแ
่ หลมคมเหมือนกับกิง้ ก่า

มันมีความยาวเจ็ดถึงแปดวาและรัศมีลก ั ษณะทีก
่ ระหายเลือด
่ มันสง่ เสย
เมือ ี งคำรามแสงสด
ี ำยังคงเรืองแสงจากร่างกายของ
มัน อีกทัง้ มันยังสามารถปลดปล่อยเปลวไฟสด ี ำออกมาอีกด ้วย

เย่ฟ่านซอ ่ นตัวอยูไ่ กลๆ และเพียงชำเลืองมองก็รู ้ว่าสตั ว์ร ้ายตัวนี้

ไม่ใชส่ งิ่ ทีเ่ ขาสามารถทำให ้ขุน
่ เคืองได ้ มันแข็งแกร่งกว่า
อสรพิษเขาหยกมากและแรงกดดันทีป ่ ล่อยออกมาก็น่ากลัวถึง
ขีดสุด

ั ว์ประหลาดตัวอืน
“สต ่ ๆ หนีไปหมดแล ้ว แต่มน ั กล ้าทีจ
่ ะอยูต
่ อ
่ นั่น
แสดงให ้เห็นว่ามันก็มค
ี วามแข็งแกร่งไม่น ้อย!”

ในทีส่ ดุ เย่ฟ่านก็ไม่สามารถหากำไรใดๆได ้ดังนัน

้ เขาจึงจำเป็ น
ต ้องค ้นหาในบริเวณต่อไป

หลังจากสช ี่ วั่ นามเย่ฟ่านก็พบสมุนไพรจิตวิญญาณอีกสามชนิด

แต่ยาเหล่านีไ ่ องหายากและค่อนข ้างจะมีราคาถูกตามที่
้ ม่ใชข
ตำราได ้กล่าวไว ้

“ปั ง!”

ในขณะนัน้ แสงสแ ี ดงเลือดสาดปกคลุมท ้องฟ้ าเหนือสระน้ำเย็น

ยะเยือก พร ้อมกันนัน
้ มีรา่ งหลายร่างทะยานขึน ่ ้องฟ้ าและต่อสู ้
้ สูท
กันอย่างดุเดือด
 ึ ตกใจเป็ นอย่างมาก อสูรตัวใหญ่ปรากฏขึน
เย่ฟ่านรู ้สก ้ บนท ้อง
ฟ้ า ตัวของมันเป็ นสด ี ำสนิทและดูเหมือนสงิ โตแต่ไม่ใชส ่ งิ โตสงิ่
มีชวี ต ้ เู หมือนจะเป็ นโฮว่ อสูรร ้ายในตำนานของจีนโบราณ
ิ ตัวนีด

“ชา่ งเหลือเชอ ื่ จริงๆ ในตอนทีม ่ นั ยังมีชวี ต

ิ อยูม
่ น ี น
ั ต ้องเป็ นเซย
อย่างแน่นอน ไม่คด ิ ว่าตอนทีม
่ นั ตายแล ้วมันจะถูกทำให ้กลาย
เป็ นผู ้พิทก
ั ษ์ สส ุ าน!”

ั ว์ประหลาดขณะทีพ
ยอดฝี มือสองสามคนรวมตัวกันรอบๆสต ่ วก
เขาพยายามจะทำลายมัน

ื ทอดของโฮว่ ในตำนานนัน
“ผู ้สบ ้ ไม่ธรรมดาอย่างแน่นอน ย ้อน
กลับไปตอนทีจ ่ ักรพรรดิอสูรเรืองอำนาจ มันมีอายุไม่มากนักแต่
พลังของมันก็สามารถพัฒนาไปได ้อย่างมหัศจรรย์”

อสูรโฮว่ สด
ี ำโจมตีอย่างไม่หยุดยัง้ และไม่มวี แ
ี่ ววว่าจะพ่ายแพ ้
เพราะมันในทุกๆครัง้ ทีม
่ น
ั ประสบความยากลำบากมันก็จะกลับ
ลงไปในบ่อน้ำสด ี ำ

จากนัน
้ ก็ทะยานขึน ่ ้องฟ้ าอีกครัง้ คล ้ายกับได ้รับการเติมเต็ม
้ สูท
พลังปี ศาจยังไม่หยุดหย่อน

“บูม!”

ทีส่ ระน้ำทีเ่ ย็นยะเยือกนัน

้ แม่ทพ
ั อสูรมากมายต่างก็พงุ่ ขึน ่ ้อง
้ สูท
ฟ้ าอย่างต่อเนือ ่ ง พวกมันถูกควบคุมโดยโฮว่ และทุกตัวล ้วน
แล ้วแต่เป็ นศพโบราณซงึ่ ไม่กลัวความตาย
“แม ้ว่าเราจะทำลายโฮว่ นีไ้ ด ้ แต่เราก็ยงั ไม่สามารถทำลายจารึก
เต๋าทีจ่ ักรพรรดิอสูรวางไว ้ เราไม่สามารถเข ้าไปในสุสานหยินได ้
อย่างแท ้จริง……”

ในระยะไกลเย่ฟ่านตกตะลึง ดูเหมือนว่ามีความลึกลับมากมาย
ใต ้สุสานหยิน และขณะนีม
้ ส ั ว์ประหลาดจำนวนมากวิง่ ออกมา
ี ต
อย่างต่อเนือ
่ ง

“ติง! ติง! ติง!”

ทันใดนัน ี งสน
้ ได ้ยินเสย ั่ สะเทือนจากทัว่ ซากปรักหักพัง ในตอน
แรกเข ้าใจว่ามันเป็ นเสย ี งของโลหะทีท ่ ำสะเทือน แต่แท ้ทีจ
่ ริง
แล ้วมันเกิดจากคลืน ่ พลังศก ั ดิส ิ ธิอ
์ ท ์ น
ั มากมายมหาศาลกลืนกิน
ทุกสงิ่ ทุกอย่างในบริเวณนี้

จารึกเต๋าทีว่ างโดยห ้ายอดฝี มือผู ้ยิง่ ใหญ่ได ้ถูกใครบางคนบดขยี้

อย่างรุนแรง!

ทุกคนต่างก็สดู ลมหายใจเข ้าไปอย่างหนาวเหน็ บ! ผู ้ทีส ่ ามารถ

ลงมือทำเรือ
่ งนีไ
้ ด ้จะต ้องเป็ นยอดฝี มือทีไ่ ม่มผ
ี ู ้ใดเทียบ

ควรทราบว่าจารึกเต๋าพวกนีถ ้ ก
ู สร ้างขึน
้ จากยอดฝี มือห ้าคน มัน
เป็ นไปไม่ได ้ทีจ
่ ะถูกทำลายพร ้อมกันหากไม่มพ ี ลังระดับสูงสุด

หลังจากนัน ้ สายรุ ้งศกั ดิส ิ ธิก

์ ท ์ พ
็ งุ่ ผ่านท ้องฟ้ า ผู ้ฝึ กฝนนับไม่ถ ้วน
ได ้ก ้าวไปข ้างหน ้า มากกว่าผู ้ฝึ กฝนก่อนหน ้านีห ้ ลายเท่า
ภายในซากปรักหักพังดึกดำบรรพ์จากบ่อน้ำเย็นตก็มอ ี สูร
จำนวนนับไม่ถ ้วนพุง่ ออกมาและปะทะกับผู ้ฝึ กฝนจากนิกาย
ต่างๆทีม
่ ารวมตัวกันทีน่ อ
ี่ ย่างรวดเร็ว

ข ้อจำกัดในสท ี่ ศ
ิ ทางถูกทำลาย เย่ฟ่านมีความสุขเป็ นอย่างมาก
ในทีส่ ด
ุ ก็ถงึ เวลาทีเ่ ขาต ้องจากไปแล ้ว

ในขณะนีเ้ ขามีก ้อนทองเหลืองอยูใ่ นทะเลสท ี องแห่งความทุกข์

และถึงแม ้จะเป็ นโชคลาภมหาศาล แต่กน ็ ำมาซงึ่ อันตรายไม่รู ้จบ
หากมีใครค ้นพบมันเขาจะต ้องถูกฆ่าตายในทันที

“หลังจากนีจ ี ู ้ใดสามารถกำหนดชะตาชวี ต
้ ะไม่มผ ิ ของข ้าได ้”

เย่ฟ่านรีบวิง่ ไปข ้างหน ้าและทันทีทเี่ ขากำลังจะออกจากซาก

ปรักหักพังเขาก็มองย ้อนกลับไปและพูดว่า

“ข ้าจะเดินไปตามทางของข ้าเองและปล่อยให ้คนอืน

่ มองหา
สมบัตล ิ ้ำค่าทีส
่ ด
ุ ต่อไป”

หากนักพรตอ ้วนรู ้ความจริงและได ้ยินคำพูดทีเ่ ย่ฟ่านกำลังพูดอยู่

เขาคงต ้องร ้องไห ้ออกมาแน่ๆ แน่นอนว่าถ ้าผู ้ฝึ กฝนคนอืน
่ รู ้เรือ
่ ง
นีเ้ ย่ฟ่านต่างหากทีจ
่ ะเป็ นคนได ้รับความเจ็บปวดอย่างแสน
สาหัส
84 - คนเลวอีกคน

ื่ ว่าในอีกไม่กวี่ น
เย่ฟ่านเชอ ั ข ้างหน ้า บริเวณนีจ้ ะเต็มไปด ้วย
กิจกรรม น่าจะมีการต่อสูครั ้ ง้ ใหญ่ในทุกที่ และแม ้แต่นก ิ ายจาก
ดินแดนรกร ้างทางตะวันออกก็จะยิง่ เร่งรีบทีน ่ ที่ งั ้ หมด

สุดท ้ายแล ้วซากปรักหักพังแห่งนีจ

้ ะเดือดพล่านเพราะสุสาน
หยินของจักรพรรดิอสูร

เมือ่ มองจากระยะไกล เขายังคงสามารถเห็นแสงเลือดพุง่ ขึน ้ ไป

บนฟ้ าและสายรุ ้งลึกลับก็พงุ่ พล่านบินเข ้าไปในทิศทางนัน
้ อยู่
เรือ
่ ยๆ

“ไม่วา่ จะมีเจดียร์ กร ้างจะอยูภ

่ ายในสุสานหยินหรือไม่ มันก็ไม่
เกีย
่ วกับข ้าอีกต่อไป……”

เย่ฟ่านพอใจมากแล ้ว และตอนนีเ้ ขาจำเป็ นต ้องหาทีท

่ ป
ี่ ลอดภัย
เพือ
่ สงบสติอารมณ์และฝึ กฝนอย่างเงียบๆ

ั ว์ร ้ายทีไ่ ม่เหมือนใครและนกแปลกๆกระจัดกระจายอยูร่ อบๆ

สต
ซากปรักหักพังเมือ ่ เย่ฟ่านเข ้ามาในทีน
่ ค
ี่ รัง้ แรก แต่ในตอนทีเ่ ขา
ออกไปกลับไม่มแ ี ม ้แต่ตวั เดียว

ท ้องฟ้ าถูกปกคลุมไปด ้วยดวงดาวอย่างหนาแน่นในขณะทีด ่ วง

จันทร์สว่างไสวอยูบ่ นท ้องฟ้ า ม่านแห่งราตรีกม
็ าถึงนานแล ้ว

้
เย่ฟ่านเดินผ่านเสนทางที จ ่ ลิงซูต
่ ะนำไปสูห ่ งเทียนแต่เขาไม่
ลังเลทีจ
่ ะเดินผ่านไป เป็ นเวลาแล ้วทีเ่ หมาะสมทีจ ่ ะจากไป แม ้ว่า
ของพิเศษบางสว่ นของเขาจะอยูท่ น ี่ ั่นแต่เขาก็ไม่สามารถกลับ
ไปเอาได ้เพราะการดำรงอยูข
่ องผู ้อาวุโสฮน ั่

ปั จจุบน ั เมล็ดโพธิท ี่ ำคัญทีส

์ ส ่ ด
ุ ยังคงอยูบ
่ นร่างของเขา และถึง
แม ้เขาจะสูญเสย ี ของวิเศษทีไ่ ด ้จากวัดต ้าเล่นหยินไปแต่เขาก็ไม่
ึ เสย
ได ้รู ้สก ี ดายอะไรเลย

ความเร็วของเย่ฟ่านนัน ื่ มาก เขาวิง่ ติดต่อกันหลาย

้ น่าเหลือเชอ
ชวั่ ยามโดยไม่หยุดพัก เขาต ้องออกจากดินแดนภายใต ้การ
ปกครองของสำนักหลิงซูต ่ งเทียนให ้เร็วทีส
่ ด
ุ เท่าทีจ
่ ะเร็วได ้

สามวันต่อมาเย่ฟ่านปรากฏตัวห่างออกไปสองพันลี้ เขากินนอน
ในทีโ่ ล่ง ระมัดระวังในทุกฝี ก ้าวทีเ่ ดินไปข ้างหน ้าและแทบไม่
เคยเข ้าไปในเมืองใดๆเลย

ขณะนีเ้ ป็ นเวลาดึกแล ้วและมีเมฆปกคลุมดวงดาวและดวงจันทร์

บนท ้องฟ้ าทำให ้ดูมด
ื เป็ นพิเศษและตรงหน ้าเขานัน ้ ดูเหมือนจะ
เป็ นชุมชนของมนุษย์ซงึ่ น่าจะเป็ นเพียงหมูบ
่ ้านเล็กๆ

เย่ฟ่านรู ้สกึ ว่าในทีส

่ ด
ุ เขาก็มาถึงพืน
้ ทีป
่ ลอดภัยและไม่จำเป็ น
ต ้องวิง่ อีกต่อไปหลังจากนัน ้ เขาก็เดินไปทีห่ มูบ
่ ้านข ้างหน ้าอย่าง
มัน
่ คง

หลังจากทีเ่ ดินมาถึงเย่ฟ่านก็พบว่านีเ่ ป็ นเมืองเล็กๆจริงๆ และ

ผู ้คนสว่ นใหญ่กห
็ ลับไปหมดแล ้ว แต่ยงั คงมีโคมไฟไม่กด ี่ วงที่
จุดอยู่
เมือ
่ เดินเข ้าไปในเมืองเล็กๆและเดินเป็ นวงกลม ในทีส ่ ด
ุ เย่ฟ่านก็
บังเอิญเจอร ้านเล็กๆแห่งหนึง่ ซงึ่ ไม่ได ้ปิ ดทำการในตอน
กลางคืนในมุมทีห ่ า่ งไกล

นีเ่ ป็ นร ้านอาหารขนาดเล็กมาก และมีเพียงเจ็ดถึงแปดโต๊ะ

ภายใน เก ้าอีแ ้
้ ละโต๊ะดูเหมือนถูกใชงานหลายปี แล ้ว แต่มน
ั ก็ได ้
รับการเชด ็ ถูอย่างเอาใจใสจ ่ นดูสะอาดสะอ ้าน

“ท่านลุงทีน
่ ม
ี่ อ
ี ะไรกินหรือเปล่า”

เจ ้าของร ้านเป็ นชายชราผมขาวเต็มศรี ษะ ใบหน ้าของเขามีรอย

ย่นปกคลุมเต็มไปหมด ดูเหมือนว่าชวี ต ิ ของเขาจะเต็มไปด ้วย
ความเรียบทำบาปอย่างยิง่

เมือ ิ เอ็ดถึงสบ
่ เห็นเด็กหนุ่มอายุสบ ิ สองปี ผู ้นีม
้ าทีน
่ เี่ พียงลำพังใน
ยามดึก ชายชราก็รู ้สกึ ตกใจ แต่กย ็ งั มีรอยยิม
้ อบอุน ่ ในขณะทีเ่ ขา
ตอบว่า

“เรามีไก่ยา่ งเพียงครึง่ ตัว เนือ

้ มากกว่าครึง่ จานเล็กน ้อยและ
ซาลาเปานึง่ ”

“เอาล่ะ ยกพวกมันมาทัง้ หมด”

ั ครูข
“รอสก ่ ้าจะไปอุน
่ ให ้เจ ้า”

ร ้านอาหารนีเ้ ล็กเกินไปและชวี ต
ิ ของชายชราคนนีช ้ า่ งยาก
ลำบากจริงๆ เขาเป็ นเจ ้าของร ้าน เป็ นพนักงานต ้อนรับลูกค ้าและ
พ่อครัวด ้วย
ไม่นานหลังจากนัน ้ กลิน่ หอมของไก่ยา่ งและเนือ้ หมักก็ถก
ู ยก
เข ้ามาอย่างรวดเร็ว เย่ฟ่านก็เริม่ น้ำลายไหลทันที สำหรับปี ท ี่
ผ่านมานีผ้ ังป๋ อและเขากินแต่อาหารมังสวิรัตเิ ท่านัน
้ และไม่ม ี
โอกาสได ้ทานเนือ ั ว์แม ้แต่ครัง้ เดียว
้ สต

เขารีบรับจานและตะเกียบในขณะทีเ่ ขากินซาลาเปานึง่ สข ี าวราว

หิมะและฉีกชนิ้ สว่ นของไก่ในขณะทีเ่ ขาเริม
่ ทีจ
่ ะกลืนทุกอย่างลง
ไป

ึ ว่าอาหารใดๆทีโ่ ลกก็ไม่สามารถยกมาเทียบกับ
ในเวลานีเ้ ขารู ้สก
อาหารมือ
้ นีไ้ ด ้ ทุกสงิ่ ทุกอย่างทีเ่ ขากินตอนนีท ึ ไม่
้ ำให ้เขารู ้สก
พอใจอย่างถึงทีส ่ ด
ุ

้ ดืม
“อย่ารีบ กินชาๆ ่ น้ำแกงอุน
่ ท ้องก่อน” ชายชรานำชามน ้แกง
ร ้อนมาเตือนด ้วยความกรุณา

“ขอบคุณท่านลุง ทักษะการทำอาหารของท่านยอดเยีย ่ มจริงๆ”

เย่ฟ่านกำลังบรรจุอาหารเข ้าปากในขณะทีเ่ ขาพึมพำ

การแต่งกายของเย่ฟ่านดูไม่เหมือนเด็กของชายผู ้ยากไร ้ แต่วธิ ี

ทีเ่ ขากินอาหารเป็ นเหมือนหมาป่ าทำให ้ชายชรารู ้สก ึ สงสย
ั ใน
ขณะทีเ่ ขาดึงผ ้าออกจากแขนเสอ ื้ ทีป
่ ะติดปะต่อของเขาและเริม่
เชด ็ โต๊ะเก ้าอีพ
้ ร ้อมกับหัวเราะแล ้วกล่าวว่า

“เจ ้าแค่หวิ เกินไป ไม่วา่ เจ ้าจะกินอะไรเจ ้าก็จะพบว่ามันอร่อย”

“ท่านปู่ ทำไมท่านไม่ปิดประตู……”
เด็กสาวหน ้าตาดีอายุ 5-6 ขวบเดินเข ้ามาในบ ้าน เสอ ื้ ผ ้าของนาง
ก็ปะติดปะต่อและสวมเสอ ื้ ผ ้าทีเ่ รียบง่ายมากๆ นางถักเปี ยสอง
้ น่ารักและแก ้มสแ
เสนดู ี ดงของนางก็ดเู หมือนแอปเปิ้ ล

ั พักข ้าจะเข ้าไป”

“ไปนอนก่อนเถอะ อีกสก

เด็กหญิงตัวเล็กๆมองดูอาหารบนโต๊ะขณะทีต่ าโตของนาง
ดูเหมือนจะเปล่งประกายด ้วยแสง หลังจากนัน
้ นางก็กลืนน้ำลาย
ขณะทีน ่ างพยักหน ้าและตอบว่า

“ตกลง”

ไม่นานหลังจากนัน ้ เย่ฟ่านได ้กวาดล ้างอาหารทุกจานบนโต๊ะ

แล ้วขณะทีเ่ ขายืนขึน
้ และพูดว่า

“ดูเหมือนผู ้อาวุโสคงจะปิ ดร ้านแล ้ว”

เมือ
่ พูดอย่างนีแ
้ ล ้วเย่ฟ่านก็เอือ
้ มมือไปทีอ
่ กแต่ใบหน ้าของเขา
กับบิดเบีย้ วอย่างรวดเร็ว เขาเพิง่ ลืมไปว่าตัวเองไม่มเี งินแม ้แต่
เหรียญเดียว

“น ้องเล็กกำลังมีปัญหาอยูห
่ รือเปล่า?” ดูเหมือนชายชราจะเดา
สถานการณ์ได ้แล ้วและสงั เกตเห็นความลำบากใจของเย่ฟ่าน

่ ข ้าไม่ได ้เอาเงินมาเลยจริงๆ”
“นี…

“อ๊ะ คนไม่ดอ
ี ก
ี คน”
เด็กหญิงตัวเล็กๆทีอ
่ ยูข
่ ้างๆเบิกตากว ้างนั่งร ้องไห ้สะอึกสะอืน
้
แล ้วชเี้ ย่ฟ่าน

“เจ ้าเป็ นคนน่ารังเกียจทีม ่ ก

ั จะมากินอาหารโดยไม่จา่ ยเงิน เจ ้า
รู ้จักแต่รังแกปู่ ของข ้าเท่านัน ้ เจ ้าทำแบบนีพ
้ วกเราไม่สามารถมี
ชวี ต ิ อยูไ่ ด ้แล ้ว……”

เมือ
่ พูดอย่างนีแ
้ ล ้ว นางมองดูกระดูกไก่บนโต๊ะขณะทีต
่ าแดงขึน
้

“ท่านปู่ บอกว่าถ ้าไม่มแ

ี ขกมา ท่านจะให ้น่องไก่กบ
ั ข ้า”

ริมฝี ปากของเด็กสาวเริม ั่ และน้ำตาของนางก็เริม

่ สน ่ ไหลลงมา
ขณะทีแ ี ดงของนางเปื้ อนน้ำตา นางใชชุ้ ดทีป
่ ก ้มสแ ่ ะติดปะต่อ
เชด็ น้ำตาของนางอย่างต่อเนือ ่ ง

ั ว่าชวี ต
เห็นได ้ชด ิ นำซ้ำยังพบเจอกับ
ิ ของพวกเขาไม่ได ้ดีมห
อันธพาลอยูบ ่ อ
่ ยๆ

“สาวน ้อย อย่าร ้องไห ้เลย……”

ึ เขินอายและละอายใจจริงๆ ปู่ หลานคูน

เย่ฟ่านรู ้สก ่ ด
ี้ เู หมือนจะ
พบเจอกับชวี ต ิ ทีย
่ ากลำบากมากมันทำให ้เขาค่อนข ้างรู ้สกึ
สงสาร

“ไม่เป็ นไร น ้องชายไม่ต ้องตำหนิตวั เอง ข ้าเห็นว่าเจ ้าแตกต่าง

จากพวกอันธพาลทีบ ่ ้าคลัง่ เจ ้าคงลืมเอาเงินมาจริงๆ” ชายชรา
เปล่าเบาๆแล ้วหันไปปลอบโยนเด็กหญิง
 "อย่าร ้องไห ้เลยท่านปู่ ทิง้ เนือ
้ ไก่และซาลาเปาไว ้ครึง่ หนึง่ ให ้เจ ้า
เพือ
่ ทีเ่ จ ้าจะได ้ไม่ต ้องอดอาหาร"

“ท่านปู่ ……” เด็กหญิงตัวเล็กๆร ้องไห ้ด ้วยความคับข ้องใจใน

ขณะทีน่ างพูดต่อ

“ข ้าไม่ได ้ทำเพือ ่ ตัวเอง แต่เพราะท่านปู่ ไม่ได ้กินข ้าวเย็นด ้วย

เรามักถูกรังแกโดยคนเลวๆเหล่านัน ้ และมีเงินเก็บเหลือไม่มาก
หากเป็ นเชน ่ นีเ้ ราควรทำอย่างไร……”

เมือ ื้ ผ ้าทีเ่ ย็บปะติดปะต่อกันของปู่ หลานคูน

่ เห็นเสอ ่ แ
ี้ ละได ้ยินคำ
พูดของพวกเขา เย่ฟ่านรู ้สก ึ ก็รู ้สก
ึ เจ็บปวดในใจ ในครัง้ นีเ้ ขาได ้
ทำบาปกรรมครัง้ ใหญ่แล ้ว

ชวี ต
ิ ของคนธรรมดาเต็มไปด ้วยชว่ งเวลาทีท ่ ก
ุ ข์ เปรีย
้ ว ร ้อน
หนาวและหวานชน ื่ ความสม ั พันธ์ทางครอบครัวระหว่างคนแก่
และเด็กคูน่ ท ึ ว่าสถานการณ์นพ
ี้ ำให ้เขารู ้สก ี้ วกเขาประสบพบเจอ
มาเป็ นเวลานานแล ้ว

่ นเลว แม ้ว่าข ้าจะไม่มเี งิน แต่ข ้า

“สาวน ้อยอย่าร ้องไห ้ ข ้าไม่ใชค
มีของบางอย่างทีส ่ ามารถจ่ายค่าอาหารมือ ้ นีไ
้ ด ้”

เย่ฟ่านหยิบขวดหยกขนาดเล็กออกมา มันเป็ นขวดทีบ

่ รรจุยา
ร ้อยสมุนไพร

ั ้ ดี ล้ำค่าเกินไป ข ้ารับไม่ได ้” ชายชราสา่ ยหัวและ

“นีเ่ ป็ นหยกชน
พูดต่อ
“ทุกคนมีชว่ งเวลาทีย
่ ากลำบาก น ้องชายถ ้าเจ ้าผ่านมาทีน
่ ใี่ น
อนาคต เจ ้าสามารถจ่ายได ้เสมอ”

เย่ฟ่านถอนหายใจ ชวี ต ิ ของชายชรานัน ้ ชา่ งโหดร ้ายเหลือเกิน

แต่เขาก็มบ
ี ค
ุ ลิกลักษณะและทัศนคติเชน ่ นี้ ทำให ้เย่ฟ่านรู ้สก
ึ
นับถือชายชราอย่างยิง่ ดังนัน
้ เขาจึงได ้แต่กล่าวว่า

“ได ้โปรดเก็บไว ้เถอะ ของสงิ่ นีไ

้ ม่ได ้มีประโยชน์อะไรกับข ้า”

“ล้ำค่าเกินไป ข ้ารับไม่ได ้จริงๆทุกคนคงมีชว่ งเวลาทีย

่ ากลำบาก
น ้องชายไม่จำเป็ นต ้องตำหนิตวั เอง” มือเหีย
่ วย่นของชายชรา
ผลักขวดหยกกลับอย่างจริงจัง

เมือ
่ เห็นการปฏิเสธของเขา เย่ฟ่านทำได ้เพียงเก็บขวดไว ้

“ในเมือ
่ ผู ้อาวุโสไม่ต ้องการมัน ถ ้าอย่างนัน
้ ข ้าจะอยูท
่ น ่ ใช ้
ี่ เี่ พือ
แรงงานเป็ นการตอบแทน”

ในเวลานีเ้ ย่ฟ่านไม่มที ไี่ ปและพบว่าชายชราคนนีเ้ ป็ นคนติดดิน

และใจดี เขาจึงตัดสน ิ ใจอยูท ่ น ี่ วั่ คราวและจดจ่อกับการบ่มเพาะ
ี่ ช
ของตัวเองพร ้อมกับชว่ ยเหลือชายชราคนนีไ ้ ปด ้วย

เด็กหญิงตัวเล็กๆมองลงไปทีเ่ ท ้าของนางและตาโตของนางเป็ น
สแี ดงขณะทีน่ างพูดเบาๆว่า

“เราไม่สามารถแม ้แต่จะเลีย
้ งตัวเอง…..”

เย่ฟ่านย่อตัวลงในขณะทีเ่ ขามองไปทางเด็กหญิงตัวเล็กๆด ้วย

ความสงสารและลูบหัวของนาง
“ข ้าจะไม่เพิม
่ ภาระให ้กับเจ ้าอย่างแน่นอน”
85 - ความหวังภายในใจ

ชายชราพยายามปฏิเสธเขาหลายครัง้ และกล่าวว่าเย่ฟ่านไม่
จำเป็ นต ้องอยู่ โดยบอกว่าเมือ ่ เขาผ่านมาอีกครัง้ เขาจะสามารถ
คืนจำนวนเงินทีจ ่ ำเป็ นได ้

“ท่านผู ้อาวุโส ข ้าไม่มบ

ี ้านให ้กลับไปและไม่มท ี ไี่ ป ท่านจะไม่
่ รือ? ข ้าชว่ ยท่านได ้อย่างแน่นอน”
ปล่อยให ้ข ้าอยูห

“พีใ่ หญ่ พีไ่ ม่มบ

ี ้านเหรอ”

ความไร ้เดียงสาของเด็กหญิงตัวเล็กๆนัน
้ น่ารักมากและแม ้ว่า
ใบหน ้าของนางจะยังไม่แห ้ง แต่นางก็มองขึน้ ไปทีเ่ ย่ฟ่านและ
ใบหน ้าอ ้วนเล็กๆของนางก็แสดงความเห็นอกเห็นใจ

ในทีส ่ ดุ ชายชราก็ยอมให ้เย่ฟ่านอยูแ

่ ละทำความสะอาดห ้องให ้
เขาทีด ่ ้านหลังก่อนทีจ
่ ะบอกเขาว่าเขาสามารถเลือกทีจ
่ ะออกไป
เมือ
่ ใดก็ได ้

ในตอนกลางคืน เย่ฟ่านพลิกตัวก่อนจะลุกขึน
้ และขึน
้ ไปบน
หลังคาอย่างเงียบๆเพือ
่ มองดูดวงดาวอย่างเงียบๆ

ความสม ั พันธ์ทางครอบครัวระหว่างชายชราและเด็กสาวปลุกเร ้า
บางสงิ่ ทีเ่ ขาซอ
่ นเร ้นอยูภ
่ ายในตัวเขาโดยไม่รู ้ตัว ใบหน ้าทีใ่ จดี
ของพ่อแม่ของเขาค่อยๆลอยเข ้ามาในความคิดของเขา

“พวกท่านสองคนเป็ นยังไงบ ้าง……”

เย่ฟ่านมองดูดวงดาว ราวกับว่าเขากำลังพยายามมองผ่าน
จักรวาลนับไม่ถ ้วนไปยังอีกฟากหนึง่ ของดวงดาว กลับไปอยู่
ด ้านข ้างของพ่อแม่

ทุกครัง้ ทีเ่ ขานึกถึงพ่อแม่ หัวใจของเขาพบว่ามันยากทีจ

่ ะสงบ
สติอารมณ์ลง กับการหายตัวไปอย่างกะทันหันของเขาพ่อ
แม่าจะต ้องเสย ี ใจมากแน่ๆ

การทีพ
่ อ ี ลูกชายคนเดียวไป มันจะเป็ นความเจ็บปวด
่ แม่ต ้องเสย
อย่างยิง่ เมือ
่ นึกถึงความเจ็บปวดทีพ่ อ ึ
่ แม่ของเขาเย่ฟ่านก็รู ้สก
หงุดหงิดและกระวนกระวายใจ

ทุกครัง้ ทีเ่ ขานึกถึงความรักของพ่อแม่เย่ฟ่านจะรู ้สกึ กังวล ตัง้ แต่

มาถึงโลกนีเ้ ขาได ้เก็บซอ ่ นความคิดเหล่านีไ้ ว ้อย่างลึกซงึ้ และไม่
กล ้าทีจ่ ะนึกย ้อนกลับไปได ้ง่ายๆ

“ไม่มที าง ข ้าต ้องหาทางกลับ ข ้าไม่สามารถปล่อยให ้พ่อแม่ท ี่

เลีย
้ งดูข ้าตลอดหลายปี ทผ ้
ี่ า่ นมาใชน้ำตาล ้างหน ้าในชว่ งวัยชรา
ได ้……” เย่ฟ่านนั่งและพึมพำ

“ต ้องมีวธิ ี ข ้าต ้องกลับไปให ้ได ้”

เมือ
่ เห็นผู ้ฝึ กฝนต่างๆบินผ่านซากปรักหักพังดึกดำบรรพ์ จากนัน ้
เห็นพลังอันศก ั ดิส ิ ธิข
์ ท ึ
์ องห ้ายอดฝี มือทีไ่ ม่มใี ครเทียบ เขารู ้สก
ถึงความแข็งแกร่งของผู ้ฝึ กฝน

และหากวันหนึง่ เขาแข็งแกร่งพอ เขาอยากจะเดินทางข ้าม

จักรวาลทีไ่ ม่มท
ี ส ิ้ สุดและกลับบ ้านไปหาพ่อแม่ของเขา
ี่ น
โดยสว่ นตัวเมือ ึ มีความ
่ เห็นความน่ากลัวของผู ้ฝึ กตน เย่ฟ่านรู ้สก
หวังในใจว่าถนนกลับบ ้านไม่ได ้พังทลายลงอย่างสมบูรณ์และ
อาจมีความหวังริบหรี่

“ข ้าต ้องเข ้มแข็ง ข ้าต ้องการท่องไปในดวงดาวและกลับบ ้าน

อย่าให ้พ่อแม่ต ้องเจ็บปวดหรือหลัง่ น้ำตาเพือ
่ ข ้าอีกต่อไป ข ้า
อยากให ้ปี ตอ ่ ๆไปเต็มไปด ้วยรอยยิม้ ……”

คำพูดของเย่ฟ่านดังขึน
้ เมือ
่ เขาพยายามปลุกความมัน
่ ใจในตัว
เอง

“ข ้าจะทำมันอย่างแน่นอน ข ้าต ้องทำ ข ้าจะต ้องกลับไปอยูเ่ คียง

ข ้างพวกเขา! มังกรเก ้าตัวดึงโลงศพข ้ามดวงดาวและมาถึงพืน ้ ที่
ั วันหนึง่
นี้ หากพวกมันทำได ้ ข ้าก็ทำได ้ ข ้าต ้องเข ้มแข็งพอ สก
ข ้าจะผ่านความว่างเปล่าและกลับบ ้าน”

ดวงตาของเย่ฟ่านสว่างขึน ้ เขาต ้องแข็งแกร่งขึน

้ ไม่วา่ จะ
เป็ นการชว่ ยชวี ต
ิ ผังป๋ อหรือกลับบ ้าน ความแข็งแกร่งเป็ น
ข ้อกำหนดเบือ ้ งต ้น

โดยไม่รู ้ตัวเขาเริม
่ เหนือ
่ ยและนอนบนหลังคาขณะทีเ่ ขาหลับลึก
เฉพาะในเชาวั ้ นทีส ่ องเท่านัน ี งของชายชราทำให ้เขาตืน
้ ทีเ่ สย ่
ขึน
้

“เจ ้าหนู ขึน

้ ไปบนหลังคาทำไม ระวังจะตกลงมา”

เด็กหญิงตัวเล็กๆออกมาด ้วยดวงตาทีง่ ว่ งนอนและเห็นเย่ฟ่านนั่ง

อยูบ
่ นหลังคา ดวงตาของนางก็เบิกกว ้างทันทีขณะทีน ่ างถาม
“พีใ่ หญ่ เจ ้ากำลังทำอะไรอยู?
่ ”

เมือ ่ เผชญ ิ กับการแสดงออกทีส ั สนของเด็กและผู ้ใหญ่ เย่ฟ่าน

่ บ
รู ้สกึ เขินอายเล็กน ้อยและกล่าวว่า

“เมือ
่ คืนนีอ้ ากาศร ้อนเกินไป และข ้าก็ขน
ึ้ มาบนหลังคาเพือ
่ คลาย
ร ้อน แต่กเ็ ผลอหลับไปโดยไม่ได ้ตัง้ ใจ”

หลังจากอาบน้ำเสร็จเย่ฟ่านก็ถกู ชายชราเรียกไปทานอาหารกับ
พวกเขา โจ๊กหนึง่ หม ้อและผักใสเ่ กลือหนึง่ จาน ง่ายมากเพราะ
สภาพความเป็ นอยูข ่ องพวกเขามีจำกัด

เด็กหญิงตัวน ้อยมีไหวพริบดี และได ้วางจานและตะเกียบไว ้แล ้ว

ขณะทีน่ างชว่ ยตักโจ๊กให ้เย่ฟ่าน ซงึ่ เป็ นโจ๊กเต็มชามแต่เหลือไว ้
เพียงเล็กน ้อยสำหรับตัวนางเอง

ชามของนางเล็กอยูแ
่ ล ้วและเหลือเพียงเล็กน ้อย นางกินจน
หมดในสองสามคำก่อนจะวางตะเกียบลง

“ทำไมกินน ้อยจัง” ชายชราถามนาง

แม ้ว่าเด็กหญิงตัวเล็กๆทีเ่ หมือนตุก
๊ ตากระเบือ
้ งเคลือบกล่าวว่า

“ข ้าอิม
่ แล ้ว”

“ไร ้สาระ เจ ้ากินไปเพียงไม่กค

ี่ ำเท่านัน
้ ถึงจะอิม
่ ได ้ยังไง”
“ข ้าอิม
่ แล ้วจริงๆ เมือ ่ คืนหลังจากกินไก่และซาลาเปาครึง่ นึง่ ที่
ท่านปู่ ทิง้ ไว ้ให ้ ข ้ายังไม่หวิ จนถึงตอนนี”้ เด็กหญิงพูดขณะยก
ชามเตรียมล ้าง

ชายชราดึงนางกลับขณะทีเ่ ขาเติมโจ๊กลงในชามเล็กๆเต็มขอบ
แล ้วพูดว่า

“เด็กดี เจ ้าอยูใ่ นวัยทีก

่ ำลังเติบโตและต ้องการกินมากขึน
้ ไม่
ต ้องกังวล ยังมีอาหารอยูใ่ นบ ้านของเรา”

“ข ้าไม่กงั วลข ้าอิม

่ แล ้วจริงๆ ท่านปู่ ท่านควรกินมากกว่านี…
้ …”
เด็กหญิงตัวเล็กๆเทโจ๊กของนางจากชามเล็กกลับเข ้าไปในชาม
ใบใหญ่ของชายชรา

ชายชราหมดหนทางและไม่พด
ู อะไรในขณะทีถ
่ อนหายใจ

“ท่านปู่ คนชวั่ เหล่านัน

้ จะยังมาวันนีห
้ รือไม่” ใบหน ้าแดงก่ำของ
เด็กหญิงตัวเล็กๆแสดงออกถึงความกลัว และเสย ี งของนางก็
เด็กและอ่อนโยนมากขณะทีน ่ างพูดต่อ

“พวกเขาแย่งชงิ เงินของพวกเราไปครัง้ แล ้วครัง้ เล่า ตอนนีพ้ วก

เขายังมาทีน่ เี่ พือ
่ ก่อปั ญหาโดยเจตนา เราไม่มที างทำธุรกิจของ
เราได ้เลย ตอนนีแ ้ ม ้แต่อาหารของพวกเราก็ไม่เพียงพอ ทำไม
พวกเขาถึงไม่ปล่อยพวกเราไปล่ะ”

“ไม่เป็ นไร ไม่ต ้องกังวล อยูก

่ บ
ั ท่านปู่ ทีน
่ เี่ จ ้าจะไม่หวิ ” ชายชรา
ลูบหัวนางในขณะทีเ่ ขาเติมโจ๊กลงไปในชามของนางอีก
เล็กน ้อย
เย่ฟ่านทีอ ู อะไรในขณะทีเ่ ขากินอาหารเชา้
่ ยูเ่ คียงข ้างไม่พด
ง่ายๆนีอ
้ ย่างเงียบๆ หัวใจของเขาอยูใ่ นความสบ ั สนวุน
่ วาย

แซข่ องชายชราคนนีค ้ อื เจียง ซงึ่ เป็ นแซโ่ บราณทีพ

่ บได ้ทัว่ ไป
และมีรากฐานทีล ่ ก
ึ ล้ำเป็ นอย่างมาก อย่างไรก็ตามชายชรานัน ้
ธรรมดาและเป็ นเพียงคนทีพ ่ บเจอกับความยากลำบากในชวี ต ิ
คนหนึง่ เท่านัน
้

เด็กหญิงคนนีช ื่ ถิงถิง พ่อแม่ของนางเสย

้ อ ี ชวี ต
ิ เมือ
่ สองปี กอ
่ น
และนางกับชายชราก็พงึ่ พากันได ้เท่านัน
้

ู อะไร และหลังจากรับประทานอาหารเชา้ เขาก็พด

เย่ฟ่านไม่พด ู
กับชายชราว่า

“ท่านลุงข ้าจะออกไปเดินเล่น”

“เจ ้าไม่คุ ้นเคยกับทีน

่ ี่ ระวังด ้วย” ชายชราก็เตือน

เมืองนีไ
้ ม่ใหญ่ไม่เล็กมีประชากรประมาณพันครัวเรือนเท่านัน
้

เย่ฟ่านสำรวจเมืองก่อนจะเดินออกไป มีหลายทุง่ ทีอ ่ ยูต

่ ด
ิ กับ
เมืองและต่อไปจะเป็ นป่ าทีก
่ ลุม ั ว์จะออกเดินทางไปหา
่ นักล่าสต
ของป่ ามาขายในเมือง

เย่ฟ่านเข ้าไปในป่ าและยิง่ เขาเดินเข ้าไปในนัน

้ ก็ยงิ่ ตกใจมากขึน
้
เมือ่ ยืนอยูบ
่ นยอดเขา เขาสามารถมองเห็นยอดเขาทีไ่ ม่ขาดสาย
ซงึ่ ดูเหมือนไม่มท
ี ส ิ้ สุด มีหมอกและพร่ามัว ป่ าดึกดำบรรพ์ก็
ี่ น
ทอดยาวออกไปสุดลูกหูลก ู ตา
“โฮก!”

ในสว่ นลึกของป่ าได ้ยินเสย

ี งคำรามออกมาแต่เย่ฟ่านไม่ได ้หวาด
กลัวและแสดงความสุขด ้วยซ้ำ เมืองเล็กๆแห่งนีส้ ามารถให ้เขา
ฝึ กฝนอย่างสงบได ้จริงๆ

ไม่เพียงแต่ปลอดภัยเท่านัน ้ แต่ยงั มีป่าลึกทีน

่ ี่ และแน่นอนว่ามัน
จะต ้องมีสต ั ว์ร ้ายรวมไปถึงสมุนไพรวิญญาณทีเ่ ขาต ้องการมาก
ทีส
่ ด
ุ อีกด ้วย

้
เย่ฟ่านเดินผ่านป่ าตลอดทัง้ เชาแต่ไม่ได ้ลึกเกินไป แน่นอนว่า
เขาจะมีเวลาในอนาคตและไม่ได ้กระวนกระวายใจทีจ ่ ะทำใน
ตอนนี้ เนือ
่ งจากใกล ้จะถึงเวลาบ่ายแล ้ว เขาจึงเดินทางกลับและ
สงั เกตเห็นกลุม ั ว์ในระหว่างทาง
่ ล่าสต

“มันไม่งา่ ยเลยจริงๆ ในการใชช้ วี ต

ิ ของมนุษย์ธรรมดา……”

เย่ฟ่านคร่ำครวญ เขาสงั เกตเห็นว่ากลุม ่ ล่าสตั ว์กำลังนำสต

ั ว์บาง
ชนิดกลับมา แต่ในขณะเดียวกันก็มศ ี พทีป ่ กคลุมไปด ้วยเลือด
ั ว่าเขาเสย
เห็นได ้ชด ี ชวี ต
ิ จากการล่าสตั ว์

ในระยะไกล กวางสองสามตัวกำลังดืม ่ น้ำอยูร่ ม

ิ ลำธารบนภูเขา
เย่ฟ่านเดินไปอย่างเงียบๆขณะทีเ่ ขาขว ้างก ้อนหินออกอย่างแรง

"ปั ง!"

กวางตัวหนึง่ ถูกฆ่าตายขณะทีม่ น
ั ตกลงไปในน้ำ หลังจากนัน
้ เขา
ก็ฆา่ คูข
่ องมันและเดินทางกลับ
ระหว่างทางกลับกลุม ่ ล่าสต ั ว์เห็นว่าเด็กอายุสบ ิ เอ็ดถึงสบ
ิ สองปี
กำลังแบกซากกวางสองตัว พวกเขาแสดงสห ี น ้าประหลาดใจ
แต่เย่ฟ่านไม่ได ้สนใจ เขาตัง้ ใจจะอยูใ่ นเมืองเล็กๆแห่งนีเ้ ป็ น
เวลานานและนีค ่ อื สงิ่ ทีห
่ ลีกเลีย
่ งไม่ได ้อย่างแน่นอน

ใกล ้เทีย
่ งแล ้ว ในทีส
่ ด
ุ เย่ฟ่านก็กลับมาทีเ่ มืองในขณะทีเ่ ขาขาย
กวางให ้กับคนขายเนือ ้ เพือ
่ เงินก่อนทีจ ื้ ธัญพืชและบะหมี่
่ ะซอ
รวมทัง้ นำเงินเล็กๆน ้อยๆกลับมาทีร่ ้านของลุงเจียง

จากทีไ่ กลๆ เขาสามารถเห็นผู ้คนมากมายรอบๆบริเวณนัน ้ ขณะที่

ี งร ้องไห ้ของถิงถิงจากภายในกลุม
ได ้ยินเสย ่ หัวใจของเย่ฟ่าน
เต ้นแรงทันทีขณะทีเ่ ขารีบวิง่ ไปอย่างรวดเร็ว

ผมขาวของชายชราเป็ นกระเซงิ และมีเลือดบนใบหน ้าของเขา

ขณะทีเ่ ขานั่งลงบนพืน ื้ ผ ้าทีเ่ ก่าขาดของเขามี
้ อย่างอ่อนแรง เสอ
ฝุ่ นมาก

่ างใชชุ้ ดเล็กๆของนางเชด
ถิงถิงร ้องไห ้อย่างเจ็บปวดขณะทีน ็
เลือดจากใบหน ้าของชายชราขณะทีน ่ างดุดา่ คนทีม
่ ท
ี า่ ทาง
โหดเหีย ้ มพวกนัน ้

“เจ ้าเป็ นคนไม่ด ี เจ ้าคิดจะแย่งร ้านของท่านปู่ ไปแล ้วพวกเราจะ

กินอะไรต่อจากนี… ้ …”

่ ใี บหน ้าสเี หลืองซด

ชายวัยกลางคนทีม ี หมอบลงขณะทีเ่ ขากดนิว้
ลงบนหน ้าผากของถิงถิงจนนางกลิง้ ไปกับพืน ้ แล ้วตะคอกว่า

“เด็กโง่ เจ ้ารู ้อะไร!”

“หากเจ ้ามีปัญหาใดๆมาทีข ่ ้า อย่าทำอย่างนัน
้ กับเด็ก ……” ลุง
็ เลือดบนใบหน ้าของตัว
เจียงปกป้ องถิงถิง ไว ้ด ้านหลังขณะทีเ่ ชด
เองไปด ้วย

“เราไม่ต ้องการมากเกินไป เรามาทีน ่ เี่ พือ

่ เงินแต่เจ ้าบอกว่าไม่ได ้
ถ ้าอย่างนัน
้ เจ ้าก็ไม่สามารถทำธุรกิจทีน ่ ตี่ อ
่ ”

“คนเลว พวกเจ ้ามาทีน่ ท

ี่ ก
ุ วันเพือ
่ กินปล่าว เราไม่มเี งินให ้พวก
เจ ้าอีกแล ้วน……” ถิงถิงตัวน ้อยเริม ี งดังมากขึน
่ ร ้องไห ้เสย ้

มีหลายคนทีเ่ ฝ้ าดูปรากฏการณ์นี้ แต่ไม่มใี ครกล ้าก ้าวไปข ้าง

หน ้าขณะทีพ
่ วกเขาเกลีย ้ กล่อมลุงเจียง

“เฒ่าเจียงปิ ดร ้านเล็กๆแล ้วพาหลานสาวของเจ ้าออกไปจากทีน

่ ี่
เถอะ”

“ใชแ่ ล ้ว ตระกูลของคนพวกนีม
้ ผ
ี ู ้ฝึ กฝนอยูด
่ ้วย มันเป็ นไปไม่
ได ้ทีจ
่ ะอยูท
่ น
ี่ ”ี่

“หุบปาก นีเ่ ป็ นเรือ

่ งของพวกเจ ้าหรือไง?” ชายวัยกลางคนตวาด
ใสฝ่ งู ชน

เมือ ่ เห็นชายชราผู ้ใจดีเชน ่ นีถ

้ ก
ู รังแก จากนัน้ ก็เห็นใบหน ้าที่
เปื้ อนน้ำตาของถิงถิง ซงึ่ ร่างกายสวมเสอ ื้ ผ ้าซอมซอ ่ เก่าขาด
เย่ฟ่านทีย ่ น
ื อยูด
่ ้านข ้างก็เต็มไปด ้วยความโกรธเกรีย ้ ว
 ั เมล็ดโพธิเ์ พือ
86 - อาศย ึ ษาคัมภีร ์
่ ศก

ตอนนีใ้ กล ้เทีย
่ งแล ้วแต่ร ้านเล็กๆนัน้ เงียบสนิทโดยไม่มล
ี ก
ู ค ้า
เลย ได ้ยินเพียงเสย ี งสะอืน ้ สะอืน
้ จากถิงถิงเท่านัน
้

เย่ฟ่านยกเหรียญขึน
้ มาขณะถือธัญพืชและก๋วยเตีย
๋ วเดินเข ้าไป
ในร ้าน

ตาโตของถิงถิงเป็ นสแ ี ดงและนางกำลังใชผ้ ้าขนหนูอน ็

ุ่ เชด
บาดแผลของชายชราอย่างระมัดระวัง หัวใจของเย่ฟ่านเจ็บปวด
เมือ
่ นางสะอืน
้ ไห ้อย่างทุกข์

ใบหน ้าเหีย่ วย่นของชายชรามีรอยฟกช้ำ เลือดสว่ นใหญ่ไหล

ออกจากจมูกและปากของเขา และแม ้แต่ผมขาวของเขาก็ยงั
เปื้ อนเลือด

“ทำไมคนพวกนัน
้ ถึงทำแบบนีไ
้ ด ้……”

ึ ได ้ถึงบางสงิ่ ทีบ
เย่ฟ่านรู ้สก ่ บ ี หัวใจของเขา ชายชราผู ้ใจดีในชรา
ของเขาได ้รับการปฏิบต ั ท ิ รี่ น
ุ แรงเชน่ นี้ ถิงถิงก็เป็ นเด็กหญิงน่ารัก
มีเหตุผล และอายุเพียงห ้าถึงหกขวบ แต่คนพวกนัน ้ ก็ยงั สามารถ
รังแกนางได ้

“พีใ่ หญ่……”

เมือ
่ เห็นว่าเย่ฟ่านกลับมาน้ำตาของถิงถิงก็เริม
่ ไหลลงมาอีกครัง้

“ถิงถิงอย่าร ้องไห ้”
ชายชราพยายามปลอบโยนถิงถิงแต่เมือ ่ มองเห็นสงิ่ ทีเ่ ย่ฟ่าน
กำลังถืออยูเ่ ขาก็ตกใจและร ้องอุทานออกมาว่า

“หนุ่มน ้อยนีม
่ น
ั อะไร……”

“ข ้าล่ากวางในป่ าได ้หลังจากขายมันให ้พ่อค ้าเนือ

้ แล ้วข ้าก็เลย
ซอื้ ของพวกนีม้ า”

เย่ฟ่านวางสงิ่ ของเหล่านีล
้ งบนพืน
้ ก่อนทีจ่ ะหยิบขวดหยกออก
มาจากอกของเขาและดึงจุกออกจากนัน ้ ก็เทยาทีอ
่ ยูภ
่ ายในให ้
ชายชรา

“เจ ้ากินข ้าวของเราแค่มอ

ื้ เดียว ไม่จำเป็ นต ้องเป็ นแบบนี…
้ ….”
ชายชราพูดไม่เก่งแต่ถงึ กระนัน ้ เขาก็ยงั เกรงใจอย่างมาก

“ลุงแก่แล ้วไม่ต ้องพูดอะไรอีก อาหารเมือ

่ คืนนีม้ ป
ี ระโยชน์ตอ
่ ค่า
มากและความมีน้ำใจของท่านก็สำคัญเชน ่ กัน”

เมือ ่ นีเ้ ย่ฟ่านก็นั่งลงและชว่ ยเชด

่ พูดเชน ็ น้ำตาบนใบหน ้าของ
ถิงถิงขณะทีเ่ ขาพูดว่า

“ถิงถิง อย่าร ้องไห ้ เมือ

่ อยูก
่ บ
ั ข ้า จะไม่มใี ครรังแกเจ ้าได ้อีก”

“พีใ่ หญ่……” ตาของถิงถิงกลายเป็ นสแ ี ดงอีกครัง้ ในขณะทีน

่ าง
มองลงไปทีร่ องเท ้าของตัวเองแล ้วพูดเบาๆด ้วยความกลัวว่า

“แต่……คนเลวเหล่านัน
้ ก็ยงั จะมาอีก"
“ไม่ต ้องกลัว พีใ่ หญ่จะไม่ยอมให ้คนเลวพวกนัน
้ รังแกถิงถิงอีก
ต่อไป”

เย่ฟ่านลูบหัวของนางด ้วยความเห็นอกเห็นใจ เด็กสาวทีฉ ่ ลาด

และน่ารักคนนีก้ ลับถูกชายฉกรรจ์รังแกด ้วยจิตใจอันชวั่ ร ้าย เรือ
่ ง
นีเ้ ขายอมไม่ได ้

“เด็กน ้อย อย่าประมาท”

ชายชราประสบความยากลำบากของชวี ต ิ และรู ้สกึ ถึงความโกรธ

ของเย่ฟ่านแต่เขาไม่อาจปล่อยให ้เด็กน ้อยคนนีต ้ ้องพบเจอกับ
ความโชคร ้าย

“เราไม่สามารถกระตุ ้นคนพวกนัน
้ ได ้ ตระกูลหลีม ่ ผ
ี ู ้ฝึ กฝนอยูใ่ น
ตระกูล และเขาสามารถสงั หารใครก็ได ้ทีต่ อ
่ ต ้านพวกเขา

ข ้าแก่แล ้วจริงๆ ไม่อยากออกจากเมืองนีเ้ ลย ข ้าอาศย ั อยูท

่ น
ี่ ม
ี่ า
หลายสบ ิ ปี แล ้วมันเป็ นเรือ
่ งยากทีจ
่ ะตัดใจได ้ แต่ดท
ู า่ แล ้วข ้าคง
ต ้องไปจริงๆ”

“ท่านปู่ ……” น้ำตาของถิงถิงไหลออกมาอีกครัง้

“ถิงถิงใจเย็นๆอย่าร ้องไห ้ ท่านลุงก็ไม่ควรพูดถึงเรือ

่ งทีจ่ ะออก
จากเมืองนีอ้ ก
ี ต่อไป” เย่ฟ่านปลอบโยนถิงถิงขณะทีพ ่ ด
ู กับชาย
ชรา

“ท่านไม่ต ้องกังวล ข ้าจะไม่ทำให ้เรือ ่ งแย่ลง ท่านปิ ดร ้านสก ั

2-3 วันให ้ข ้าแก ้ปั ญหาเรือ
่ งนีเ้ อง ตอนนีย ั
้ งั ไม่มใี ครรู ้ว่าข ้าอาศย
อยูท ี่ ี่ หากข ้าแก ้ปั ญหาไม่สำเร็จพวกท่านค่อยจากไปก็ยงั ไม่
่ น
สาย”

เย่ฟ่านรู ้ดีวา่ ความทุกข์ของการต ้องออกจากบ ้านเกิดนัน้ มากมาย

แค่ไหน แต่เขาก็ไม่ได ้หวาดกลัวต่อผู ้ฝึ กฝนของตระกูลหลี่ หาก
คนผู ้นัน
้ แข็งแกร่งจริงๆก็ไม่มท ั อยูก
ี างทีเ่ ขาจะมาอาศย ่ บั มนุษย์
ธรรมดาได ้

“บอกมาเถอะว่าผู ้ฝึ กตนของตระกูลหลีม

่ ค
ี วามแข็งแกร่งมากแค่
ไหน?”

“เด็กน ้อย เจ ้าคิดจะทำอะไร? พรุง่ นีพ ้ วกเราต ้องจัดของเพือ

่
เดินทาง เราไม่สามารถอยูท ่ น
ี่ ไ
ี่ ด ้อีกต่อไปแล ้ว”

่ นใจร ้อน ไม่ต ้องห่วง”

“ข ้าไม่ใชค

ในทีส
่ ด
ุ หลังจากเย่ฟ่านพูดจาโผงผางอย่างต่อเนือ
่ ง ชายชราก็
ตอบคำถามของเขาในทีส ่ ด
ุ

ตระกูลหลีเ่ ป็ นตระกูลทีย่ งิ่ ใหญ่ทโี่ ดดเด่นทีส

่ ด
ุ ในเมืองเล็กๆ
แห่งนี้ มีขา่ วลือว่าตระกูลของพวกเขามีคนสามถึงสค ี่ นทีก
่ ำลัง
ฝึ กฝนอยูภ ่ ายนอก

เรือ
่ งของการฝึ กฝนเซย ี นนัน
้ เป็ นสงิ่ ทีแ
่ พร่กระจายอยูใ่ นโลกนี้
ดังนัน้ เมือ
่ มีตระกูลใดตระกูลหนึง่ มีผู ้ฝึ กฝนวิชาเซยี น ก็จะทำให ้
พวกเขาเป็ นทีเ่ คารพของคนหมูม ่ าก

ึ ราวกับว่ามีบางสงิ่ ทีช
เย่ฟ่านรู ้สก ่ ายชราไม่ได ้กล่าวถึง ตัวอย่าง
เชน่ ตระกูลเจียงดูเหมือนจะเป็ นตระกูลทีม ่ ส
ี ถานะพอตัวอยูบ ่ ้าง
 ่ นัน
ก่อนหน ้านี้ ไม่เชน ้ พวกเขาคงไม่มท ี างทีจ
่ ะได ้รับร ้านค ้าใน
ทำเลทองขนาดนีไ ้ ด ้ แล ้วเกิดอะไรกับลูกชายและลูกสะใภ ้ของ
เขา

“ถิงถิงชว่ ยซก
ั ผ ้าขนหนูผน
ื นีด
้ ้วย” ชายชราบอกใบ ้ให ้ถิงถิงออก
ไปก่อนจะพูดต่อ

“เด็กน ้อย ข ้าเข ้าใจดีวา่ เจ ้าไม่ใชเ่ ด็กธรรมดา เจ ้าสามารถฆ่า

กวางได ้แสดงว่าเจ ้าก็มค ี วามแข็งแกร่งพอตัว แต่ไม่วา่ จะ
อย่างไรเจ ้าไม่ควรไปกระตุ ้นตระกูลหลี… ่ …”

ชายชรายังคงพูดต่อไปลูกชายและลูกสะใภ ้ของเขาเป็ นทัง้ ผู ้ฝึ ก

ตนและมีพรสวรรค์สงู มากในนิกาย แม ้แต่ตระกูลหลีใ่ นเมืองก็ยงั
ั พันธ์ทด
สร ้างความสม ี่ ก
ี บ
ั พวกเขา

ั ดิส
“ดินแดนศก ิ ธิเ์ อีย
์ ท ี่ ……”
๋ นเซย

เย่ฟ่านตกใจนิกายทีล
่ ก
ู ชายของชายชราไปฝึ กฝนนัน ้ เป็ นหนึง่ ใน
หกคนนิกายใหญ่ของแคว ้นเอีย๋ นห่างจากเมืองเล็กๆแห่งนีเ้ พียง
สองร ้อยลี้

พ่อของถิงถิงมีพรสวรรค์สงู และได ้รับการดูแลเป็ นอย่างดีจาก

นิกายเอีย
๋ นเซย ี่ อย่างไรก็ตามในตอนทีพ่ อ
่ แม่ของถิงถิง ออกไป
ค ้นหาสมุนไพรจิตวิญญาณพวกเขาได ้ถูกเหยีย ่ วสายฟ้ าโจมตี
และเสยี ชวี ต
ิ ทีน่ ั่น

เมือ
่ พ่อแม่ของถิงถิงถึงแก่กรรมผู ้คนในตระกูลหลีก่ เ็ ปลีย
่ นจาก
หน ้ามือเป็ นหลังมือ พวกเขาพยายามแย่งชงิ ทีด่ น
ิ แถบนีร้ วมไป
ถึงโรงเตี๊ ยมของพ่อแม่ถงิ ถิง
ในขณะนีถ ั ผ ้าขนหนูด ้วยน้ำร ้อน
้ งิ ถิงกลับมาจากการซก
อย่างไรก็ตามดวงตาของนางยังคงเต็มไปด ้วยน้ำตาและกล่าวว่า

“ทำไมในโลกนีค้ นดีมก
ั ถูกรังแกในขณะทีค
่ นเลวดูเหมือนจะ
มีอายุยน
ื ยาว……”

เมือ ี งทีอ
่ ได ้ยินเสย ่ อ
่ นหวานและอ่อนโยนของนางพร ้อมกับการ
แสดงออกทีเ่ จ็บปวดของนาง เย่ฟ่านและชายชราก็ชำเลืองมอง
กันและกันแต่ไม่รู ้ว่าจะพูดอะไรเพือ
่ ปลอบโยนนาง

“ยังมีคนดีๆอยูใ่ นโลกนี้ ถิงถิงได ้เห็นเพียงด ้านเดียวทุกอย่างจะดี

ขึน
้ ในอนาคต……”

เย่ฟ่านไม่ต ้องการให ้หัวใจทีอ

่ อ ่ นเยาว์ของนางมีความคิดด ้านลบ
ดังนัน ่ นี้
้ เขาจึงได ้แต่กล่าวเชน

“ใชแ่ ล ้ว พีใ่ หญ่เจ ้าเป็ นคนดีและจะชว่ ยเราอย่างแน่นอน

ถิงถิงและข ้าจะมีชวี ต ิ ทีส
่ มบูรณ์ในไม่ชา”้ ชายชรายิม ้ อย่างใจดี
ในขณะทีเ่ ขาพูดต่อ “วันนีข ้ ้าจะทำเนือ
้ ตุน
๋ ให ้ถิงถิงกิน”

ชายชราทำตามคำแนะนำของเย่ฟ่านและปิ ดร ้านเล็กๆ ในตอน

บ่ายทัง้ สามมีงานฉลองกันอย่างเงียบๆ และใบหน ้าเล็กๆของ
ถิงถิงก็มรี อยยิม
้ สดใส

ในตอนบ่ายเย่ฟ่านเดินไปมาในเมืองเล็กๆและสำรวจทรัพย์สน ิ
ของตระกูลหลีร่ วมไปถึงการค ้นหาข ้อมูลต่างๆของตระกูล
หลีจ
่ ากผู ้คนมากมายในเมือง
เขาไม่ต ้องการทีจ ่ ะกระทำการทีห ่ น
ุ หันพลันแล่นในขณะทีเ่ ขา
กลัวอย่างสุดซงึ้ ว่าเหตุการณ์ทเี่ ขาทำจะสร ้างผลร ้ายต่อชายชรา
และถิงถิง

“ตระกูลหลีม ่ ค
ี นหลายคนทีฝ
่ ึ กฝนอยูภ ั ดิส
่ ายในดินแดนศก ิ ธิ์
์ ท
เอีย ี่ ……”
๋ นเซย

เย่ฟ่านไม่มค ี วามมัน่ ใจว่าคนพวกนัน ้ แข็งแกร่งแค่ไหน เขาเพิง่

เริม
่ ฝึ กฝนเท่านัน ้ เขาไม่รู ้ว่าบุคคลทีต ่ ง่ ไปฝึ กฝนในดิน
่ ระกูลหลีส
แดนศก ั ดิส ิ ธิแ
์ ท ์ ข็งแกร่งมากแค่ไหน

“ดูเหมือนว่าตระกูลหลีน ่ ไ ่ งิ่ ทีจ

ี้ ม่ใชส ่ ะล ้อเล่นจริงๆ ข ้าต ้องวาง
แผนให ้ดี แต่ไม่วา่ จะอย่างไรเจ ้าพวกทีล ่ งมือต่อถิงถิงก่อนหน ้านี้
จะต ้องได ้รับบทเรียน”

เย่ฟ่านไม่รบ ี ร ้อนทีจ
่ ะลงมือ เขารู ้ว่าการเป็ นคนใจร ้อนจะทำให ้
เรือ
่ งยุง่ ยากขึน
้ เท่านัน
้ เขากลับไปทีร่ ้านเล็กๆอย่างสงบและนั่ง
อยูใ่ นห ้องของเขา

เย่ฟ่านเริม
่ หมุนพลังลมปราณไปตามวิถท ี างเต๋าและสำรวจทะเล
แห่งความทุกข์ของตัวเอง ภายในทะเลแห่งความทุกข์ของเขา
นัน
้ ก ้อนทองเหลืองยังคงล่องลอยอยูท
่ น
ี่ ั่นอย่างสงบ

หนังสอื สที องหน ้าเดียวถูกบีบไปทีด่ ้านข ้างของทะเลแห่งความ

ทุกข์ มันเรืองแสงเป็ นวัฏจักรในขณะทีม ่ น
ั เปล่งประกายด ้วย
ความงดงามอันศก ั ดิส ิ ธิ์ ในขณะทีต
์ ท ่ วั หนังสอื ตัวเล็กๆพวกนัน
้ ยัง
่ เดิม
คงอ่านไม่ได ้เชน
“ถ ้าอ่านไม่ได ้แล ้วจะฝึ กฝนมันยังไง?”

เย่ฟ่านขมวดคิว้ รู ้สกึ เหมือนได ้ภูเขาสมบัตม

ิ าแต่ไม่สามารถ
เข ้าถึงมันได ้ แม ้แต่เหรียญทองแดงเพียงเหรียญเดียวก็ไม่
สามารถจับต ้องและนำมาใช ้

้ เย่ฟ่านดูเหมือนจะจำบางสงิ่ ได ้ในขณะทีเ่ ขาหยิบบาง

ทันใดนัน
อย่างออกมาจากอกของเขา

เมล็ดโพธิท ์ บ
ึ อยูใ่ นมือของเขา ภาพเหมือนของพระพุทธเจ ้าที่
้ ตามธรรมชาติยงั คงแผ่ซา่ นพลังอันศก
เกิดขึน ั ดิส ิ ธิอ
์ ท ์ อกมา
เหมือนเชน ่ ทุกครัง้

“ต ้นโพธิน ์ สี้ ามารถชว่ ยคนให ้พบเสนทางได

้ ้ ข ้าจะขอยืมเมล็ด
โพธิน์ เี้ พือ
่ ชท ี้ างสว่างให ้กับตัวเอง!”

ต ้นโพธิม์ อ
ี ก ื่ หนึง่ ต ้นไม ้แห่งปั ญญา ต ้นไม ้แห่งความรู ้แจ ้ง
ี ชอ
ต ้นไม ้แห่งความคิด ว่ากันว่ามันสามารถชท ี้ างสว่างให ้กับผู ้คน
กลายเป็ นพระพุทธเจ ้าในอนาคตได ้

เมือ
่ เย่ฟ่านจับเมล็ดโพธิไ์ ว ้และเริม ั ดิส
่ หมุนเวียนพลังศก ิ ธิใ์ ห ้มา
์ ท
ทีม
่ อื ของเขาจากนัน ้ ก็ทำให ้มันไหลเวียนกลับไปในทะเลแห่ง
ความทุกข์

“มันได ้ผลจริงๆ……”

เย่ฟ่านประหลาดใจเมล็ดโพธิท ์ ำให ้หัวใจของเขาว่างเปล่าอย่าง

สมบูรณ์ ไม่มรี ะลอกคลืน ่ ใดๆในใจขณะทีต ื ในตำราแผ่น
่ วั หนังสอ
เดียวเล่มนัน
้ เริม ั เจนมากขึน
่ ชด ้ เรือ
่ ยๆ
“ข ้าได ้เปิ ดขุมทรัพย์แล ้ว!”

แม ้จะมีเมล็ดโพธิอ
์ ยูใ่ นมือเย่ฟ่านก็พบว่ามันยากทีจ ่ ะสงบสติ
อารมณ์เพราะตอนนีจ ้ ต ิ ใจของเขาตืน ่ เต ้นถึงขีดสุด บางทีเขา
อาจจะเปิ ดกงล ้อแห่งชวี ต ิ ได ้สำเร็จก็เป็ นได ้
 ี่ าณาจักรอันยิง่ ใหญ่
87 - สอ

ในขณะนัน ึ ว่าแสงจากฟากฟ้ าสอ

้ เย่ฟ่านรู ้สก ่ งลงมาพร ้อมกับก่อ
ั ดิส
ตัวเป็ นน้ำพุศก ิ ธิ์ ดอกบัวเริม
์ ท ่ ผลิบาน เมฆสแี ดงเต็มท ้องฟ้ า
ทัง้ หมด

เต่าโบราณพ่นหมอกออกมา กิเลนอันเป็ นมงคลรับพลังปราณ ส ี

ม่วงมาจากทิศตะวันออก แสงสท ี องสอ ่ งมาจากทิศตะวันตก แสง
ลึกลับหลากสสี อ
่ งสว่าง และสายรุ ้งลึกลับเจ็ดสป
ี กคลุมท ้องฟ้ า

พระพุทธรูปมากมายและประตูสก ู่ ารตรัสรู ้ทีไ่ ม่มท

ี ส ิ้ สุดนำเสนอ
ี่ น
ตัวเองอย่างลึกซงึ้ มันเหมือนกับความสม ั พันธ์ของมนุษย์และ
สวรรค์เต๋าทีย
่ งิ่ ใหญ่ดงั ก ้องอยูใ่ นหัวใจของเย่ฟ่าน

ี น ้าของเขาดูตน
สห ื่ ตระหนกราวกับว่าเขากำลังมึนเมา นีไ ่ ม่ใช ่
การฝึ กฝน ในชว่ งเวลาสน ั ้ ๆจะไม่มใี ครสามารถเข ้าใจความลึกซงึ้
ของความสบ ั สนดังกล่าวได ้

นีค
่ อื ผลกระทบของ 'อิทธิพลอันยิง่ ใหญ่' แบบหนึง่ 'ปริมาณพลัง
ศก ั ดิส ิ ธิ'์ ของคัมภีรเ์ ต๋าก็เหมือนกับทางชางเผื
์ ท ้ อกทีห
่ ลัง่ ไหลลง
มาเป็ นกระแสน้ำเชย ี่ วกราก

ื เล่มนีพ
หนังสอ ้ ด
ู ถึงอะไร มันเริม ึ ซบ
่ ถูกซม ั เข ้าสูจ
่ ต
ิ ใจของเย่ฟ่าน
ในลักษณะทีก ่ ว ้างไกล ทำให ้เขามีความเข ้าใจคร่าวๆว่าต ้องฝึ ก
อะไรและต ้องเข ้าถึงอาณาจักรใด

ทะเลแห่งความทุกข์ กงล ้อแห่งชวี ต

ิ สะพานจิตวิญญาณ อีกฝั่ ง
ี่ ไ
หนึง่ ของโลกลึกลับ อาณาจักรอันยิง่ ใหญ่ทงั ้ สน ี้ ด ้อธิบายความ
หมายตามพระคัมภีรข
์ อง 'กงล ้อแห่งทะเล' ของคัมภีรเ์ ต๋าอย่าง
เต็มที่

ผู ้บ่มเพาะต ้องสร ้างทะเลแห่งความทุกข์กอ่ น ปล่อยให ้มัน

แข็งแกร่งขึน้ และด ้วยวิธนี พ
ี้ วกเขาจะสามารถสมั ผัสกงล ้อแห่ง
ชวี ติ ของพวกเขาได ้

ด ้วยวิธน
ี เี้ ท่านัน
้ เพราะทัง้ สองอยูด
่ ้วยกันโดยเนือ
้ แท ้

หลังจากนัน้ ปล่อยพลังปราณแห่งชวี ต ิ้ สุด หมุนวน

ิ จำนวนไม่สน
เหนือทะเลแห่งความทุกข์และไหลไปยังทุกสว่ นของร่างกาย
เพือ
่ หล่อเลีย
้ งอวัยวะและกระดูกเสริมความแข็งแกร่งของเปลือก
มนุษย์

และในทีส
่ ด ้ สุดท ้ายซงึ่ นีค
ุ ก็ก ้าวข ้ามมนุษย์ธรรมดาไปขัน ่ อ
ื
อาณาจักรแรกของการบ่มเพาะ ‘ทะเลแห่งความทุกข์’

ทะเลแห่งความทุกข์ปกคลุมกงล ้อแห่งชวี ต ิ อันหนึง่ อยูเ่ หนืออีก

อันเบือ ้
้ งล่าง ซอนทั ่ ให ้มีชวี ต
บกันเพือ ิ ในแต่ละปี คนหนึง่ จะทิง้
รอยไว ้บนกงล ้อแห่งชวี ต
ิ

และเมือ ่ กงล ้อแห่งชวี ต

ิ เต็มไปด ้วยรอย มันก็จะสลายไปอย่าง
ทัว่ ถึงและ อายุขย ั ของคนผู ้นัน ้ ย่อมหมดลงและไปไม่ถงึ การ
นิพพาน ในโลกแห่งเซย ี นเรียกว่าไม่สามารถบรรลุความเป็ น
อมตะได ้

หากต ้องการไปให ้ถึงจุดสูงสุดเราต ้องเปลีย่ นทะเลแห่งความ

ทุกข์ไปถึงก ้นทะเลและสร ้างความเชอ ื่ มโยงกับกงล ้อแห่งชวี ต
ิ
สงิ่ นีจ
้ ะชว่ ยให ้แก่นแท ้ของพลังปราณแห่งชวี ต
ิ ภายในทะเลแห่ง
ความทุกข์ไหลออกมาอย่างแรง หยุดการกัดเซาะของทะเลแห่ง
ความทุกข์และยืดอายุขย ั

การเปลีย ่ นแปลงในเชงิ ปริมาณจะสง่ ผลให ้เกิดการเปลีย

่ นแปลง
ในเชงิ คุณภาพ แก่นแท ้ของพลังลมปราณทีอ ่ ด
ุ มสมบูรณ์ของ
ชวี ต
ิ จะพุง่ ขึน
้ และรวมตัวกันในทีส
่ ด
ุ

หลังจากนัน ้ มันก็จะกลายเป็ นของเหลวและก่อตัวเป็ นน้ำพุแห่ง

ชวี ต ั ดิส
ิ อันศก ิ ธิเ์ ปลีย
์ ท ่ นจากกระแสน้ำของทะเลแห่งความทุกข์
กลายเป็ นทะเลแห่งความศก ั ดิส ิ ธิ์
์ ท

ซงึ่ นีค
่ อ ่ องของการบ่มเพาะ ‘น้ำพุแห่งชวี ต
ื อาณาจักรทีส ิ ’

ด ้วยวิธน
ี ี้ ผู ้ฝึ กฝนจะมีจด
ุ กำเนิดของความแข็งแกร่ง ทำให ้พวก
เขาสามารถใชศาสตร์ ้ ลก ั ดิส
ึ ลับต่างๆและความสามารถอันศก ิ ธิ์
์ ท
ทีท่ รงพลังทีไ่ ม่อาจหยัง่ รู ้ได ้

นีเ่ ป็ นขัน้ ตอนสำคัญในการเปลีย ่ นแปลงของผู ้ฝึ กฝน และตราบ

ใดทีน ่ ้ำพุแห่งพลังศก ั ดิส ิ ธิไ์ ม่เหือดแห ้ง พลังศก
์ ท ั ดิส ิ ธิข
์ ท ์ อง
พวกเขาก็จะไม่มท ี ส
ี่ นิ้ สุด

เหตุผลทีผ ่ ู ้ฝึ กฝนทุกคนสามารถขีบ ่ นสายรุ ้งลึกลับได ้ก็เพราะ

แสงศก ั ดิส
์ ทิ ธิท ี่ ล่อยออกมาจากน้ำพุแห่งชวี ต
์ ป ิ ของพวกเขา ซงึ่
ในขณะเดียวกันก็จะสามารถทำให ้เราใชพลั ้ งศก ั ดิส ิ ธิใ์ นการ
์ ท
้ ้อีกด ้วย
ต่อสูได

ร่างกายมนุษย์เต็มไปด ้วยความลึกลับและแม ้แต่ผู ้ฝึ กตนที่

แข็งแกร่งก็ไม่ต ้องการทีจ
่ ะติดอยูใ่ นทะเลแห่งความทุกข์ พวก
 ่ นเร ้นอืน
เขาต ้องการค ้นหาจุดซอ ่ ๆในร่างกายมนุษย์เพือ
่ เป็ นการ
เสริมความแข็งแกร่งให ้กับกงล ้อแห่งชวี ติ

ศาสตร์ลล ี้ บ
ั ทีบ
่ น
ั ทึกไว ้ในคัมภีรเ์ ต๋ามีลก ั ษณะทีโ่ อ่อา่ ไม่สนิ้ สุด
แม ้ว่าทะเลแห่งความทุกข์จะไม่มท ี ส ิ้ สุด แต่กย
ี่ น ็ งั จำเป็ นต ้องมุง่
หน ้ากลับและบำรุงเลีย ้ งตัวเองด ้วยพละกำลังเพือ ่ ทะลวง
ขอบเขตของมัน

เพือ
่ ทีจ
่ ะบรรลุเป้ าหมาย ผู ้ฝึ กฝนจำเป็ นต ้องยอมให ้เปลือก
มนุษย์ของพวกเขาเปลีย ้ อดศก
่ นรูป ก่อตัวเป็ นเสนเลื ั ดิส ิ ธิ์
์ ท
ภายในทะเลแห่งความทุกข์และใชมั้ นเพือ ่ ทำลายกำแพงทีจ ่ ะไป
ถึงระดับถัดไปของทะเลแห่งความทุกข์

กระบวนการทีช ้
่ าและเหน็ ดเหนือ่ ยนีจ้ ะทำให ้ผู ้ฝึ กฝนค่อยๆ
แข็งแกร่งขึน้ ในทีส ่ ดุ ก็ปล่อยให ้กงล ้อแห่งทะเลสร ้างรูปแบบ
้ อดศก
เป็ นเสนเลื ั ดิส์ ทิ ธิเ์ พือ ั ยภาพสูงสุด
่ ทำให ้ร่างกายมีศก

และนีจ
่ ะเป็ นอาณาจักรทีส
่ ามของ 'กงล ้อแห่งทะเล' 'สะพานจิต
วิญญาณ'

เมือ่ ฝึ กฝนมาจนถึงจุดนี้ ผู ้ฝึ กตนจะต ้องแข็งแกร่งเป็ นพิเศษและ

ไม่หวัน ่ ไหว เฉพาะในลักษณะนีเ้ ท่านัน ้ ทีพ
่ วกเขาจะสามารถมอง
ผ่านสว่ นทีแ ่ ตกสลายและหมอกหนาทึบ ทำให ้พวกเขาสามารถ
ค ้นหาชายฝั่ งของตัวเองต่อไปได ้

ในระหว่างกระบวนการนี้ ไม่เพียงแต่เปลือกมนุษย์จะต ้องเปลีย ่ น

้ จิตสำนึกยังต ้องก่อตัวขึน
รูปเท่านัน ้ ด ้วยวิญญาณและร่างกาย
หลอมรวมเป็ นหนึง่ เดียวทะลวงโซต ่ รวนทีก่ ก
ั ขังตัวเองไว ้
การค ้นพบรากฐานของพวกเขาและสะพานจิตวิญญาณจะมาถึง
ิ้ สุดเหมือนสายรุ ้ง การข ้ามทะเลแห่งความทุกข์อย่างมีพลัง
จุดสน
จะประสบความสำเร็จ นีค ่ อ
ื อาณาจักรทีส ี่ บ
่ ท ี่ รรจุด ้วย 'กงล ้อแห่ง
ทะเล' - 'อีกฝั่ งของโลกลึกลับ'

เมือ
่ ไปถึงอีกฟากหนึง่ เนือ ้ อวัยวะ และกระดูกของผู ้ฝึ กตนจะ
แห ้งเหีย
่ วและเกิดใหม่ เมือ ่ กระบวนการนีเ้ กิดความเปลีย ่ นแปลง
ครบเก ้าครัง้ ผู ้ฝึ กตนก็จะออกจากรังไหมกลายเป็ นผีเสอ ื้

ทะเลแห่งความทุกข์ น้ำพุแห่งชวี ต ิ สะพานแห่งจิตวิญญาณ อีก

ฝั่ งหนึง่ อาณาจักรอันยิง่ ใหญ่ทงั ้ สนี่ ถ
ี้ ก
ู แยกจากกันราวกับท ้อง
ฟ้ า

การอยากจะฝ่ าฟั นให ้พ ้นเป็ นงานทีน

่ ่ากลัว มีกฏเกณฑ์มากมายที่
ต ้องปฏิบต ั ต
ิ ามในแต่ละอาณาจักร และอีกกฏเกณฑ์หนึง่ จำเป็ น
ต ้องได ้รับประสบการณ์และมีเสถียรภาพก่อนทีจ ่ ะมีโอกาส
เปลีย่ นแปลง

“ดังนัน ี่ อง 'น้ำพุแห่งชวี ต
้ การไปถึงดินแดนอันยิง่ ใหญ่ทส ิ ' จะ
ทำให ้เราสามารถท่องไปบนสายรุ ้งลึกลับ ผู ้ฝึ กฝนประเภทนี้
สามารถฆ่าผู ้ฝึ กฝนของอาณาจักร 'ทะเลแห่งความทุกข์' ได ้
อย่างง่ายดายเหมือนกับการบีบแมลง”

ึ ตัวสน
เย่ฟ่านรู ้สก ั่ เมือ
่ เขานึกถึงผู ้อาวุโสฮนั่ ทีม
่ รี ะดับการฝึ กฝน
อย่างน ้อยก็ในขอบเขต 'น้ำพุแห่งชวี ต ิ '

ี่ ัน
การแบ่งแยกระหว่างอาณาจักรอันยิง่ ใหญ่ทงั ้ สน ้ มีความแตก
ต่างกันอย่างมากในความแข็งแกร่ง เนือ
่ งจากชอ ่ งว่างเหล่านัน
้
กว ้างใหญ่ราวกับสวรรค์และปฐพี
เมือ
่ พิจารณาว่าเย่ฟ่านเป็ นผู ้ฝึ กตนในดินแดน 'ทะเลแห่งความ
ทุกข์' แม ้ว่าจะเป็ นทะเลแห่งความทุกข์สท ี องแต่มน
ั ก็มข
ี นาดเล็ก
มากเกินไป

เย่ฟ่านไม่ได ้ท ้อแท ้ เขาเพิง่ เริม

่ ฝึ กฝนและเวลาก็สน ั ้ เกินไป การ
ประสบความสำเร็จเชน ่ นีไ
้ ม่ใชเ่ รือ
่ งง่าย ยิง่ กว่านัน
้ ทะเลแห่ง
ความทุกข์ของเขาแตกต่างไปจากคนอืน ่

มันสว่างและงดงามโดยไม่มรี ัศมีแห่งความตายล ้อมรอบ ทุกครัง้

ทีม
่ น
ั ถูกหล่อเลีย ี งจะสน
้ ง เสย ั่ สะเทือนแผ่นดินราวกับผืนน้ำส ี
ทองอันกว ้างใหญ่พลุง่ พล่านอย่างรุนแรง

หลังจากนัน
้ เย่ฟ่านได ้นึกถึงหลานชายของผู ้อาวุโสฮน ั่
ั่ เฟยหยู น้ำพุแห่งพลังงานศก
ฮน ั ดิส ิ ธิข
์ ท ์ องเขาไม่ได ้หลัง่ ไหล
ออกมาและยังไม่ถงึ อาณาจักรอันยิง่ ใหญ่ทส ี่ อง น้ำพุแห่งชวี ต
ิ

้
แต่เขาสามารถใชตราประทั บปิ ดผนึกได ้แล ้ว ผู ้บ่มเพาะใน
อาณาจักรทะเลแห่งความทุกข์ทส ี่ ามารถควบคุมสมบัตด ิ งั กล่าว
ได ้ก็เพียงพอทีจ
่ ะเป็ นภัยคุกคามต่อเขา

เมือ
่ ได ้รับผลกระทบจาก 'อิทธิพลอันยิง่ ใหญ่' ราวกับความฝั น
หรือมายา 'กงล ้อแห่งทะเล' ของคัมภีรเ์ ต๋าก็เหมือนกับม ้วนภาพ
ประวัตศิ าสตร์ทยี่ งิ่ ใหญ่และสง่างาม

มันเปิ ดเผยตัวเองภายในจิตใจของเย่ฟ่านก่อนทีจ ่ ะกลายเป็ น

เหมือนแม่น้ำศก ั ดิส ิ ธิท
์ ท ี่ วซงึ่ สามารถแยกชน
์ ไี่ หลเชย ั ้ ฟ้ าและ
แผ่นดินออกจากกัน
“ดูเหมือนว่าจะมีความไม่สอดคล ้องกันเล็กน ้อยกับคัมภีรเ์ ต๋าทีข
่ ้า
เคยฝึ กฝน……”

หลังจากเข ้าใจความหมายของเสย ี งลึกลับอันยิง่ ใหญ่ เย่ฟ่านก็

เริม
่ ค ้นคว ้าใหม่ตงั ้ แต่ต ้นและค ้นพบความผิดปกติบางอย่าง

ิ ปะลึกลับทีบ
เขาค ้นพบว่าศล ่ น ื ทองคำหน ้าเดียว
ั ทึกไว ้ในหนังสอ
นีแ
้ ตกต่างจากคัมภีรเ์ ต๋าทีเ่ ขาเคยฝึ กฝนภายในหลิงซูตงเทียน
คำโบราณสองสามบรรทัดในย่อหน ้าแรกมีความคลาดเคลือ ่ นอยู่
เล็กน ้อย

“ดูเหมือนว่าหลังจากทีค ั ภีรเ์ ต๋ากงล ้อแห่งทะเลหายไป สำเนา

่ ม
ทีไ่ ม่สมบูรณ์กถ ู สง่ ต่อมาก็ไม่ครบถ ้วนเหมือนอดีต……”
็ ก

เย่ฟ่านแอบฉลองอยูใ่ นใจของเขาอย่างลับๆ ถ ้าเขาไม่มค ี วาม

บังเอิญได ้รับหนังสอ ื ทองคำเล่มนีม
้ า เขาจะไม่มวี น
ั ค ้นพบว่า
คัมภีรเ์ ต๋าทีเ่ ขาฝึ กฝนในอดีตมีข ้อบกพร่องอยูภ
่ ายใน

“ตอนนีข ้ ้ายังสามารถแก ้ไขมันได ้และวิชาลีล ั ทีไ่ ร ้ประโยชน์ซงึ่

้ บ
ข ้าได ้รับการฝึ กฝนมาในตอนแรกก็สามารถทิง้ ไปได ้เลย…..”

เย่ฟ่านปฏิบต ิ ามสงิ่ ทีเ่ ขาพูดและเริม

ั ต ิ ปะลึกลับ
่ หมุนเวียนศล
่ ท ้จริงซงึ่ บันทึกไว ้ในคัมภีรเ์ ต๋าทันที
ทีแ

ึ ทีล
ความรู ้สก ึ ซงึ้ ผุดขึน
่ ก ึ
้ ภายในจิตใจและร่างกายของเขาก็รู ้สก
ปลอดโปร่งเป็ นอย่างมาก ด ้วยการแก ้ไขของศล ิ ปะลีล ั แสงส ี
้ บ
ทองในทะเลแห่งความทุกข์ของเขาก็สว่างสดใสมากยิง่ ขึน ้
ในเวลาเดียวกัน เหนือทะเลสที องแห่งความทุกข์ในตัวเขา การ
เปลีย
่ นแปลงอย่างลึกลับกำลังเกิดขึน
้ มีฉากแปลกๆปรากฏ
มากมาย

อย่างแรกคือดวงดาวต่อมาก็เป็ นมวลพลังงานไร ้รูปร่างสที อง

รวมไปถึงละอองเมฆสแ ี ดงซงึ่ เข ้าปกคลุมทะเลแห่งความทุกข์
ของเขาอย่างต่อเนือ
่ ง

“นีค
่ อ
ื การเปลีย
่ นแปลงจากคัมภีรเ์ ต๋าทีแ
่ ท ้จริง?”

ั ผัสได ้ถึงพลังชวี ต
เย่ฟ่านตกตะลึงในขณะนีเ้ ขาสม ิ อันแข็งแกร่ง
ของตัวเองเป็ นครัง้ แรก
88 - เตรียมการ

“คัมภีรเ์ ต๋าทีแ
่ ท ้จริงนัน
้ ยอดเยีย
่ มอย่างแน่นอน!”

เย่ฟ่านคร่ำครวญด ้วยความสุข เขาเชอ ื่ ว่าเขาสามารถไปได ้ไกล

ั ดิส
และฝ่ าฟั นคำสาปของร่างศก ิ ธิโ์ บราณทีเ่ ขามี
์ ท

แม ้ว่าจะได ้รับทัง้ หมดนีแ

้ ล ้วแต่เขาก็ยงั ไม่พอใจในตนเอง เขารู ้
ว่ามีคม ั ภีรโ์ บราณสองสามข ้อทีส ่ ามารถแข่งขันกับคัมภีรเ์ ต๋าและ
ลึกซงึ้ อย่างไม่รู ้จบ

พวกมันยังเป็ นชุดทีส
่ มบูรณ์และไม่สญ ู หาย ณ จุดนีพ
้ วกมันน่า
จะอยูใ่ นมือของแดนศก ั ดิส ิ ธิห
์ ท ์ รือตระกูลขุนนางโบราณ .

“ในปั จจุบนั นี้ ศาสตร์ลก

ึ ลับทีข ่ ้าฝึ กฝนจะไม่ออ่ นด ้อยกว่าใคร จุด
เริม
่ ต ้นของข ้าจะไม่ต่ำกว่าใคร” ดวงตาของเย่ฟ่านดูเหมือนจะ
เปล่งประกายด ้วยแสงศก ั ดิส ิ ธิใ์ นขณะทีเ่ ขาพูดต่อ
์ ท

“ข ้าจะสร ้างทะเลแห่งความทุกข์ของข ้าและปล่อยให ้น้ำพุ

ศก ั ดิส ิ ธิห
์ ท ์ ลัง่ ไหลออกมา สร ้างสะพานจิตวิญญาณและไปถึงอีก
ฝั่ งหนึง่

หลังจากนัน
้ ร่างกายของข ้าก็จะเปลีย
่ นแปลงเก ้าครัง้ ก่อนทีข
่ ้าจะ
กลายเป็ นผีเสอื้

…………….
หลังจากรับประทานอาหารเย็นเย่ฟ่านยังคงศก ึ ษาคัมภีรเ์ ต๋า
่ ยูใ่ นสภาวะทีล
ตลอดทัง้ คืนเขาถูกแชอ ึ ซงึ้ นี้ พลังปราณถูก
่ ก
กระจายอยูเ่ หนือทะเลสที องแห่งความทุกข์ของเขา

มันเป็ นวันทีส
่ องเย่ฟ่านถึงค่อยๆตืน ึ ง่วง
่ จากสภาวะนี้ โดยไม่รู ้สก
แก่นแท ้ของพลังปราณแห่งชวี ต ิ ภายในทะเลแห่งความทุกข์ของ
เขาได ้ไหลออกมาและทำให ้เขารู ้สก ึ สดชน
ื่ และสบายใจ

้
“พีใ่ หญ่ ได ้เวลากินข ้าวเชาแล ้ว……”

ถิงถิงน ้อยกระโดดไปมาขณะทีน ่ างมาเรียกเย่ฟ่านไปทานอาหาร

เชา้ ใบหน ้าของนางก็เต็มไปด ้วยรอยยิม้ ทีม
่ ค
ี วามสุข

ื้ ผ ้าบนเรือนร่างของนางจะไม่สมสว่ นมิหนำซ้ำยังเก่า
แม ้ว่าเสอ
และขาดรุง่ ริง่ เป็ นหย่อมๆ แต่กย
็ ากทีจ
่ ะปกปิ ดความเปล่ง
ประกายของนางจากวัยเยาว์ทรี่ า่ เริงได ้

เย่ฟ่านคร่ำครวญว่าเด็กยังเป็ นเด็ก หลังจากประสบเหตุการณ์

เมือ
่ วานและความคับข ้องใจมากมาย เมือ ่ นางหลับและตืน ่ ขึน
้
ึ เศร ้าอีกต่อไปและได ้ลืมความทุกข์ทงั ้ หมดไปแล ้ว
นางก็ไม่รู ้สก

“ถิงถิง มีความสุขหรือเปล่า?” เย่ฟ่านยิม

้ ขณะทีเ่ ขาถาม

"ใช!่ " ถิงถิงพยักหน ้าอย่างจริงจัง “มีอาหารอยูแ

่ ล ้วและท่านปู่ ไม่
ต ้องอดอาหารเพือ ่ ข ้า ถิงถิงมีความสุขมากจริงๆ!”

เย่ฟ่านจ ้องมองอย่างว่างเปล่า ไม่คด

ิ ว่าความสุขของคนคนหนึง่
จะเกิดขึน
้ อย่างง่ายดายแบบนี้ ขอเพียงได ้กินอาหารอย่าง
เพียงพอถิงถิงก็พงึ พอใจแล ้ว
เมือ่ มองดูใบหน ้าทีร่ า่ เริงของนางซงึ่ เต็มไปด ้วยความสุข ความ
สง่างามนัน้ สง่ ผลกระทบอย่างลึกซงึ้ ต่อเย่ฟ่านในขณะทีเ่ ขาเคาะ
ศรี ษะของตัวเองเบาๆ

………...

ใกล ้เวลาเทีย ่ ง ชายวัยกลางคนทีม ่ าจากตระกูลหลีก

่ ลับมาอีก
ครัง้ และเมือ
่ เขาเห็นร ้านปิ ดเขาก็ตะคอกออกไปว่า

“เปิ ด นายท่านคนนีอ
้ ยากกิน!”

ึ ประหม่าอย่างยิง่ และดวงตาเบิกกว ้างของ

ภายในร ้านถิงถิงรู ้สก
นางก็เต็มไปด ้วยความกลัว นางกอดชายชราไว ้แน่นขณะทีล ่ งุ
เจียงก็ตบหลังนางเบาๆ

เย่ฟ่านยืนอยูใ่ นบ ้านและได ้ยินคำหยาบคายเหล่านัน

้ เขาค่อยๆ
ขมวดคิว้ ขณะทีด ่ วงตาของเขาเย็นลง

“เอาล่ะ เฒ่าเจียงถ ้าเจ ้าไม่เต็มใจทำธุรกิจก็อดตายซะ! เจ ้าอายุ

ิ แปดสบ
เจ็ดสบ ิ ปี แล ้ว ข ้าอยากเห็นว่าเจ ้าจะทำอะไรได ้!”

ผู ้คนทีอ ่ ้างนอกซงึ่ ใชความรุ

่ ยูข ้ นแรงได ้ทำลายกระถางดอกไม ้
สองใบทีอ ่ ยูข ่ ะใชมี้ ดกรีดประตูและสง่ เสย
่ ้างนอกก่อนทีจ ี ง
ตะโกนอย่างบ ้าคลัง่ ก่อนจะจัดไป

“ท่านปู่ ……” เป็ นเวลานานก่อนทีถ ่ งิ ถิงจะถามอย่างอายๆ

“พรุง่ นีค
้ นเลวเหล่านัน
้ จะยังกลับมาอีกไหม”
“ไม่เป็ นไร ถิงถิง ไม่ต ้องกลัว ท่านปู่ จะไม่ปล่อยให ้พวกเขา
ทำร ้ายเจ ้า” ชายชราปลอบนางตลอดเวลา

ี งแผ่วเบาว่า “คนเลวพวกนัน
ถิงถิงพูดด ้วยน้ำเสย ้ ทำเรือ
่ งแย่ๆทุก
วัน ทำไมไม่มค ี นดีๆมาสอนบทเรียนให ้กับพวกเขาล่ะ?”

ึ ว่าคำพูดของเด็กนัน
เย่ฟ่านรู ้สก ้ ตรงไปตรงมาทีส ่ ด
ุ ในโลกนี้ แม ้
ว่าจะมีความอยุตธิ รรมเกิดขึน ้ อยูต
่ อ
่ หน ้าแต่กไ
็ ม่มใี ครสนใจทีจ่ ะ
แก ้ไขเรือ
่ งนี้

“อย่ากังวลไป ถิงถิง พวกมันจะไม่กลับมาในวันพรุง่ นีแ

้ น่นอน”
เย่ฟ่านหมอบลงในขณะทีเ่ ขายิม้

“มาเถอะ ไปกินข ้าวกันเถอะข ้าจะทำอาหารอร่อยๆให ้เจ ้าทาน

เป็ นอาหารกลางวัน”

“พีใ่ หญ่รู ้วิธท

ี ำอาหารหรือ?” ตาของถิงถิงเต็มไปด ้วยความ
เคลือบแคลง

“ตัง้ ใจดูให ้ดีข ้าจะให ้เจ ้าเห็นทักษะของข ้า ข ้ารับประกันว่าเจ ้าจะ

ไม่เคยกินอะไรแบบนีม ้ าก่อน”

ื่
เด็กหญิงตัวเล็กกระพริบตาโตด ้วยความไม่เชอ

ื่ เจ ้า ท่านปู่ ทำอาหารอะไรก็ได ้ เมือ

“ข ้าไม่เชอ ่ ก่อนเรามีร ้าน
อาหาร ท่านปู่ จะทำอาหารดีๆให ้ข ้ากินทุกวัน”
“ซโี่ ครงหมูผัดเปรีย
้ วหวาน เจ ้าเคยกินมาก่อนหรือเปล่า” แม ้ว่า
มันจะเป็ นอาหารง่ายๆจากบ ้านเกิดของเขา แต่เย่ฟ่านไม่เชอ ื่ ว่า
มันจะเคยปรากฏอยูใ่ นสถานทีน ่ ม
ี้ าก่อน

ั สนขึน
ใบหน ้าของถิงถิงเกิดความสบ ้ เมือ
่ นางถามว่า

่ ้ำตาลกับซโี่ ครงหมูได ้อย่างไร”

“จะใสน

แม ้แต่ชายชราทีอ่ ยูข ี น ้าสบ

่ ้างๆก็แสดงสห ั สน ดูเหมือนว่าเย่ฟ่าน
จะเป็ นยอดกุนซอื ทีถ ่ นัดในการถกกลยุทธ์บนกระดานเท่านัน ้
(เก่งแต่ทฤษฎี)

อย่างไรก็ตามเมือ่ เย่ฟ่านปรุงหมูเปรีย
้ วหวานทีเ่ ตรียมไว ้อย่าง
เหมาะสมแล ้ว อาหารจานนีก ้ อ
็ ร่อยและทำให ้ใบหน ้าของถิงถิง
สดใสด ้วยรอยยิม
้

เย่ฟ่านชอบบรรยากาศทีม ่ ค
ี วามสุขและสงบสุขแบบนี้ มันทำให ้
ึ เหมือนอยูบ
เขารู ้สก ึ ว่าเขาได ้พบทีอ
่ ้านและปล่อยให ้เขารู ้สก ่ ยู่
อาศย ั แล ้ว

หลังจากทานอาหารเสร็จแล ้ว ชายชราก็พาถิงถิงไปงีบหลับใน
ยามบ่ายก่อนจะชงชาและวางไว ้บนโต๊ะแปดด ้าน เขาถามเย่ฟ่าน
ว่า

“เจ ้าหนู ไม่วา่ เจ ้าจะคิดจะทำอะไร ได ้โปรดอย่าฝื นตัวเอง……"

เย่ฟ่านยิม
้ แล ้วตอบว่า
“ท่านลุง อย่ากังวลไปเลยว่าจะมีอะไรผิดพลาด อันทีจ ่ ริงใครๆ
ก็เป็ นคนเลวได ้ สำคัญอยูท
่ วี่ า่ เขาต ้องการเป็ นคนเลวหรือไม่”

“เจ ้าคิดจะทำอะไร”

“ถ ้าคิดไตร่ตรองให ้ดี การทำร ้ายใครก็ไม่ใชเ่ รือ ่ งยาก ข ้ามีหลาย

ร ้อยวิธที จ
ี่ ะแก ้แค ้นพวกเขา แต่ข ้าไม่จำเป็ นต ้องทำเชน่ นัน้ ข ้าจะ
ใชวิ้ ธก
ี ารทีง่ า่ ยทีส
่ ด
ุ ในการจัดการกับพวกเขา

ข ้าจะทำให ้พวกเขายุง่ อยูก่ บ

ั การดูแลตัวเอง หลังจากนัน ้ พวก
เขาจะไม่มเี วลามายุง่ เกีย
่ วกับท่าน เมือ ่ ข ้าแข็งแกร่งขึน
้ ใน
อนาคตพวกมันจะไม่มโี อกาสมาทีน ่ อ ี ได ้ซ้ำ”
ี่ ก

เย่ฟ่านออกจากเมืองเล็กๆแห่งนีใ้ นตอนบ่าย เขาไม่ต ้องการทีจ ่ ะ

วางแผนต่อต ้านตระกูลหลี่ ตราบใดทีผ ่ ู ้บ่มเพาะของพวกเขาไม่
กลับมาเขาก็ไม่จำเป็ นต ้องทำเชน่ นัน
้

เขารู ้อยูแ
่ ล ้วว่าตระกูลหลีจ
่ ะไปทีเ่ มืองใหญ่ทก
ุ เดือนเพือ ื้
่ ซอ
สนิ ค ้าและอาหาร พวกเขาผูกขาดธุรกิจมากกว่าครึง่ ในเมืองเล็ก
ๆแห่งนี้

และพรุง่ นีจ
้ ะเป็ นวันทีพ ่ วกเขามุง่ หน ้าไปยังเมืองเพือ ื้ สน
่ ซอ ิ ค ้า
ชายวัยกลางคนทีม ี วิ สเี หลืองเป็ นผู ้รับผิดชอบภายในตระกูลหลี่
่ ผ
และเรือ
่ งเหล่านีม ้ ก
ั จะถูกจัดการโดยเขา

เมืองในเขตปกครองอยูห ่ า่ งจากเมืองเล็กๆเจ็ดถึงแปดลีแ
้ ละมีค
วามเจริญรุง่ เรืองมากกว่าเมืองเล็กๆมาก
มีคนมากกว่าหมืน ่ คนทีน่ ั่น และสองข ้างทางของถนนก็เต็มไป
ด ้วยร ้านค ้ามากมาย เนือ
่ งจากเสย ี งของการซอื้ และขายของได ้
บุกเข ้ามาในประสาทสม ั ผัสอย่างต่อเนือ ่ ง

สำหรับเย่ฟ่านทีม ่ รี า่ งกายอันโดดเด่น ระยะทางนีไ ่ ั ญหา

้ ม่ใชป
และอีกเพียงหนึง่ ชวั่ ยามต่อมาเขาก็ไปถึงตลาดได ้อย่างง่ายดาย
พร ้อมกับขายหมูป่า 2-3 ตัวทีเ่ ขาล่ามาจากป่ า

เขาซอื้ ขนมและของเล่นหลายอย่างให ้ถิงถิงรวมถึงเสอ ื้ ผ ้าและ

รองเท ้าสองสามชุด ในทีส ่ ด ื้ ของบางอย่างเพือ
ุ เขาก็ซอ ่
เตรียมพร ้อมสำหรับวันถัดไป

ในตอนทีท ่ ้องฟ้ ามืดเขาก็กลับมาทีร่ ้าน จุดประสงค์หลักในการ

ออกเดินทางในวันนีค ้ อ ้
ื การตรวจสอบเสนทางระหว่ างเมืองเล็กๆ
กับเมืองในมณฑลเพือ ่ มองหาพืน้ ทีท
่ รี่ กร ้างและเปลีย
่ ว

ึ ยินดีและตืน
ถิงถิงรู ้สก ื้ ผ ้าทีส
่ เต ้นทีไ่ ด ้เห็นเสอ ่ วยงามและรอยยิม ้
กว ้างๆก็ปรากฏบนใบหน ้าของนาง เมือ ่ เปิ ดห่อทีบ
่ รรจุขนมและ
ของเล่น นางวางขนมลงในปากของชายชราและเย่ฟ่านก่อนจะ
กินบางอย่างด ้วยตัวนางเองอย่างมีความสุข

“ถิงถิง ทำไมเจ ้าไม่เปลีย ื้ ผ ้าล่ะ”เย่ฟ่านถามนาง

่ นเสอ

“ข ้าอยากใสม ่ น ื้ ผ ้าทีข
ั ในอนาคต เสอ ่ งั ใสไ่ ด ้” นางห่อเสอ
่ ้าใสย ื้
ผ ้าใหม่อย่างระมัดระวัง

เมือ
่ มองดูการแต่งกายของนางในเสอ ื้ ผ ้าทีเ่ ย็บและปะติดเย่ฟ่าน
ก็คร่ำครวญ เด็กจากตระกูลทีย
่ ากจนทำให ้หัวใจเจ็บปวดและ
เมือ
่ ยังเด็กเขาก็เข ้าใจเรือ
่ งนีด
้ แ
ี ล ้ว แต่เมือ
่ มันออกมาจากปากขอ
งเด็กหญิงตัวเล็กๆมันทำให ้เขารู ้สก ึ เจ็บปวดใจอย่างมาก

ื้ ผ ้าใหม่ให ้ใสท
“ไม่ต ้องห่วงในอนาคตถิงถิงจะมีเสอ ่ ก
ุ วัน รีบไป
เปลีย
่ นเร็วเข ้า”

เย่ฟ่านรู ้สกึ เห็นใจถิงถิงซงึ่ เป็ นเด็กสาวทีน

่ ่ารักและลุงเจียงที่
เป็ นผู ้อาวุโส หากพวกเขาถูกรังแกอีกครัง้ สวรรค์คงใจร ้ายมาก
เกินไป
89 - หลุมลึกทีไ่ ร ้ก ้น

คืนนัน้ เย่ฟ่านยังคงฝึ กฝนคัมภีรเ์ ต๋าต่อไป เขาพบว่าเมือ

่ เขาถือ
เมล็ดโพธิไ์ ว ้ในมือ จิตใจของเขาว่างเปล่าเป็ นพิเศษ และความ
ึ ซงึ้ ขึน
เข ้าใจในคัมภีรเ์ ต๋าก็ลก ้ มาก

ื่ เป็ นต ้นไม ้แห่งปั ญญา……”

“สมควรได ้รับชอ

ในตอนบ่ายของวันขึน ้ เย่ฟ่านออกจากเมืองเล็กๆ เขาเดินผ่านป่ า

และไปถึงถนนอย่างรวดเร็วซงึ่ นำไปสูเ่ มืองมณฑล ตลอด
้
เสนทางนั น
้ เต็มไปด ้วยภูเขาและความทุรกันดาร

เย่ฟ่านปี นขึน
้ ไปบนยอดผาอย่างรวดเร็วและเปลีย ี ำ
่ นเป็ นชุดสด
ขณะทีเ่ ขาปิ ดหน ้าของตัวเองไว ้

จากนัน ้ เขาก็ถอ
ื ไม ้กระบองแรกๆทำตัวเป็ นชายวัยกลางคนก่อนที่
จะเปิ ดถังน้ำมันซงึ่ เขาเตรียมไว ้ทีน ่ เี่ มือ
่ วันก่อน พร ้อมกับรอกลุม
่
คนทีก ่ ำลังจะไปซอ ื้ สน
ิ ค ้าให ้ตระกูลหลีอ ่ ย่างเงียบๆ

ท ้องฟ้ าเริม่ มืดก่อนทีจ ี งดังก ้องบนถนนในภูเขา มี

่ ะได ้ยินเสย
เกวียนขนาดใหญ่สบ ิ คันมุง่ มาทางนี้ แต่ละคันเต็มไปด ้วยสน
ิ ค ้า
ตัง้ แต่ผ ้าไหม ด ้ายทอ และวัสดุเสอ ื้ ผ ้า ไปจนถึงของใชในช
้ วี ต
ิ
ประจำวันและอาหาร

เย่ฟ่านยืนขึน
้ ขณะทีเ่ ขาผลักถังน้ำมันลงเขาอย่างแรง “ปั ง! ปั ง!"
ี งดังเมือ
ได ้ยินเสย ่ รถสบิ คันถูกปกคลุมไปด ้วยน้ำมัน ฉากนัน
้ ทุก
อย่างก็กลายเป็ นเรือ ่ งยุง่ เหยิงในทันที
“น้ำมัน มันคือน้ำมัน! มีคนต ้องการจุดไฟเผาเกวียน!”

คนในตระกูลหลีโ่ ห่ร ้องเสยี งดังและหลายคนวิง่ หนีอย่างบ ้าคลัง่

มีคนกลุม
่ เล็กๆทีก
่ ำลังค ้นหาคนทีอ่ ยากจะจุดไฟ

ในทันใดนัน
้ ก็มค
ี นพบเย่ฟ่านทีอ
่ ยูบ
่ นภูเขา และเห็นเพียงร่างสูง
ในชุดดำทีโ่ ยนครบเพลิงลงมาข ้างล่าง

“ช ิ ช ิ ช”ิ

ไฟขนาดใหญ่ทโี่ หมกระหน่ำเริม ่ ลุกโชนทันที ยานพาหนะ

ทัง้ หมดกลายเป็ นทะเลทีล
่ ก
ุ เป็ นไฟ เป็ นไปไม่ได ้ทีจ
่ ะดับเมือ
่ มัน
ถูกจุดขึน
้ แล ้ว

"เจ ้าเป็ นใคร? เจ ้ากล ้าทีจ

่ ะเผาสน ิ ค ้าทัง้ หมดของตระกูลหลีจ
่ ริงๆ
เจ ้าไม่กลัวทีจ
่ ะถูกไล่ลา่ จากผู ้บ่มเพาะหรือ?”

ชายวัยกลางคนทีม ี วิ สเี หลืองตะโกนด ้วยความตืน

่ ผ ่ ตระหนก
ิ ค ้าทัง้ หมดถูกทำลาย และเขาสามารถจินตนาการถึงผลลัพธ์
สน
ทีน
่ ่ากลัวได ้เมือ
่ เขากลับไป

"ปั ง!"

ถังน้ำมันอีกอันหนึง่ ถูกโยนลงมาและเกือบจะตกใสศ ่ รี ษะของเขา

เสอื้ ผ ้าของเขาเปื้ อนน้ำมันอยูแ
่ ล ้ว และเปลวไฟอีกอันหนึง่ ก็ถก
ู
โยนลงมา
ในทันใดนัน ้ ชายวัยกลางคนเริม ่ กรีดร ้อง วิง่ ไปทีล
่ ำธารทีอ
่ ยูด
่ ้าน
ข ้างของภูเขาซงึ่ อยูไ่ กลออกไปพอสมควรด ้วยร่างกายทีเ่ ต็มไป
ด ้วยไฟ

เย่ฟ่านกวาดสายตามองในขณะทีเ่ ขาซอ ่ นร่างของเขาและรีบหา

มุมอับพร ้อมกับเปลีย ่ นเสอื้ ผ ้า เขาเก็บสมั ภาระของตัวเอง
ทัง้ หมดแล ้วรีบวิง่ หนีอย่างรวดเร็ว

ค่ำคืนนีเ้ กิดความโกลาหลมากมายภายในเมืองเล็กๆทีบ ่ ริสท

ุ ธิ์
และซอ ื่ สตั ย์ ตระกูลหลีส ่ ญ
ู เสยี ไปมากและเกวียนกว่าสบ ิ คันที่
เต็มไปด ้วยสน ิ ค ้าถูกเผาเป็ นเถ ้าโดยไม่มอ
ี ะไรเหลือ คนของพวก
เขามากมายได ้รับบาดเจ็บในครัง้ นี้

ตลอดทัง้ คืนไม่มค ี วามสงบสุขภายในเมืองเล็กๆ เนือ ่ งจากผู ้คน

จากตระกูลหลีด่ เู หมือนจะบ ้าคลัง่ และสำรวจบ ้านทุกหลังเพือ
่ หา
เบาะแส

สำหรับพวกเขาแล ้ว มันคล ้ายกับการโจมตีฐานรากของ

มหาอำนาจท ้องถิน ี ครัง้ ใหญ่ของพวกเขาทำให ้คน
่ การสูญเสย
ตระกูลหลีต ั่ ด ้วยความโกรธ
่ วั สน

เหตุการณ์ความวุน ่ วายดำเนินไปจนถึงชว่ งดึกความสงบถึงเริม ่

กลับคืนมาสูเ่ มืองเล็กๆแห่งนี้ ผู ้คนจากตระกูลหลีค ่ าดการณ์วา่
คนในเมืองเล็กๆแห่งนีค ้ งไม่มผี ู ้ใดรนหาทีต
่ ายด ้วยการตัวใหญ่
พวกเขา

ั รูจากแดนไกล ตระกูลหลีเ่ ริม

พวกเขาเดาว่านีเ่ ป็ นฝี มือของศต ่
ประหม่าและสง่ จดหมายไปยังเอีย ๋ นเซย ี่ ตงเทียนเพือ
่ ติดต่อกับผู ้
ฝึ กฝนตระกูลของพวกเขาในคืนนัน ้ เลย
ค่ำคืนนีเ้ ย่ฟ่านออกจากร ้านเล็กๆอย่างเงียบๆและเข ้าไปในสว่ น
ลึกของภูเขา เขาต ้องการเพิม ่ ความแข็งแกร่งอย่างรวดเร็ว

หลังจากมุง่ หน ้าลึกเข ้าไปในภูเขาหลายลี้ ในทีส

่ ด
ุ เขาก็พบถ้ำบน
ภูเขาและเขาก็วางหินก ้อนใหญ่ไว ้หน ้าถ้ำ พร ้อมกับผนึกตัวเอง
ไว ้ข ้างในก่อนจะเริม
่ นำสมุนไพรทัง้ หมดออกมา

กล ้วยไม ้หยกนาคราชเป็ นประกายและโปร่งแสง อ่อนโยน

เหมือนหยกขาว กลิน ่ หอมฟุ้ งของมันแทรกซมึ เข ้าสูจ
่ ต
ิ ใจของ
เย่ฟ่านสร ้างความปลอดโปร่งโล่งสบายเป็ นอย่างมาก

เย่ฟ่านถือเมล็ดโพธิไ์ ว ้ในมือขณะทีเ่ ขาเริม่ ศก ึ ษาคัมภีรเ์ ต๋าอย่าง

ึ ได ้ถึงทะเลแห่งความทุกข์ทส
สงบ เขารู ้สก ั่ สะเทือนราวกับจะ
ี่ น
ทะลุทะลวงก่อนทีจ ่ ะกลืนกล ้วยไม ้งูหยก

หนึง่ ชวั่ ยามต่อมา แม ้ว่าถ้ำบนภูเขาจะถูกปิ ดกัน ี งของ

้ แต่เสย
ทะเลทีโ่ หยหวนยังคงได ้ยินขณะทีแ ี องวาบวาบคล ้ายกับ
่ สงสท
คลืน
่ พลังขนาดใหญ่ทก ี่ ระจัดกระจายไปทัว่ ภูเขา

เหตุการณ์ครัง้ นีด
้ ำเนินอยูน
่ านก่อนทีท
่ ก
ุ อย่างจะสงบลงและ
เย่ฟ่านมองเข ้าไปข ้างใน เขาพบว่าทะเลแห่งความทุกข์สท ี อง
ของเขาเติบโตขึน ้ กว่าสองเท่า

ึ
เย่ฟ่านมีความสุขเป็ นอย่างมาก ร่างกายของเขาเบาลงและรู ้สก
ถึงความแข็งแกร่งและความเร็วของเขาทีเ่ พิม
่ มากขึน
้ อย่าง
มหาศาล
เย่ฟ่านเริม ี องทีว่ ญ
่ กินก ้านสท ิ ญาณไม ้โบราณทิง้ ไว ้โดยไม่ลงั เล
และถือเมล็ดโพธิไ์ ว ้ในมือขณะทีเ่ ขายังคงทำความเข ้าใจใน
คัมภีรเ์ ต๋าต่อไป

ค่ำคืนยังคงดำเนินต่อไปเมือ ี งระเบิดดังมาจากถ้ำบน
่ ได ้ยินเสย
ภูเขา หินก ้อนใหญ่ทปี่ กคลุมถ้ำบนภูเขาแตกเป็ นเสย ี่ งๆเศษหิน
ถูกยิงไปทุกทิศทุกทาง

เฉกเชน่ ภูเขาไฟทีป ้
่ ะทุหรือทางชางเผื
อกทะลักลงมายังพืน ้ โลก
ถ้ำบนภูเขาเต็มไปด ้วยแสงไฟระยิบระยับคลืน
่ ยักษ์ ดเู หมือนจะ
เขย่าท ้องฟ้ า

ทะเลแห่งความทุกข์ของเย่ฟ่านกลายเป็ นแหล่งน้ำสท ี องขนาด

ใหญ่ทพ
ี่ งุ่ ขึน ่ วรรค์สร ้างฉากทีผ
้ สูส ่ ด
ิ ปกติมากมาย

ฉากนีด้ ำเนินไปเป็ นเวลาหนึง่ ชวั่ ยามก่อนทีเ่ สย ี งทีน่ ่าอัศจรรย์จะ

ค่อยๆจางหายไปหลังจากนัน ้ แสงศก ั ดิส ิ ธิก
์ ท ์ ด
็ บ ั ลง เย่ฟ่านลืมตา
ขึน
้ และรีบวิง่ ออกจากถ้ำบนภูเขา

ในขณะนีม ้ น ้
ั ใกล ้จะรุง่ เชาและป่ าก็ไม่มด ึ ถึง
ื อีกต่อไปเย่ฟ่านรู ้สก
พลังชวี ต
ิ ทีแ่ ข็งแกร่งภายในร่างกายของเขา และแก่นแท ้ของ
พลังปราณชวี ต ิ ทีไ่ หลเวียนอยูภ
่ ายในร่างกายของเขา

ทะเลแห่งความทุกข์สที องของเขากลายเป็ นขนาดเท่าไข่นก

พิราบจากขนาดของถัว่ เหลืองในคืนเดียว มันเติบโตขึน
้ อย่างน่า
ื่
เหลือเชอ
 ี องทีถ
นีเ่ ป็ นผลจากก ้านสท ่ ก ู ทิง้ ไว ้โดยวิญญาณไม ้โบราณ มันมี
แก่นแท ้ของพลังปราณมากกว่ากล ้วยไม ้หยกนาคราชนับสบ ิ เท่า
และแน่นอนว่าเป็ นสมบัตท ิ หี่ าได ้ยากจนแทบจะไม่ปรากฏขึน ้ เลย

ึ ว่ามันยากทีจ
เย่ฟ่านรู ้สก ่ ะสงบสติอารมณ์ในขณะทีเ่ ขาพบว่า
ร่างกายของเขาเป็ นเหมือนขุมนรกทีไ่ ม่มท ี ส ิ้ สุด
ี่ น

เขาไม่ต ้องกลัวว่าผลของยาจะรุนแรงเกินไปและถ ้าเขาสามารถ

จัดหาแก่นแท ้ของพลังปราณชวี ติ ทีเ่ พียงพอเขาก็สามารถขยาย
ทะเลแห่งความทุกข์ของเขาออกโดยไม่สน ิ้ สุด

“เป็ นไปได ้ไหมทีค่ ำสาปของร่างศก ั ดิส ิ ธิโ์ บราณไม่ได ้เกิดขึน

์ ท ้
กับข ้า? หรืออาจเป็ นได ้ว่านีค
่ อ
ื คำสาป ทุกย่างก ้าวต ้องใชพลั ้ ง
ปราณแห่งชวี ต ิ จำนวนมหาศาล ถนนเสนนี ้ จ ้ ะแคบลงเมือ
่ ข ้าเดิน
ต่อไป……”

หากคนธรรมดาดูดซบ ั แก่นแท ้ของพลังปราณได ้มากถึงขนาดนี้

ทะเลแห่งความทุกข์ของเขาจะถูกเจาะทะลุไปนานแล ้วและ
ร่างกายของเขาก็จะแตกเป็ นเสยี่ งๆ

ั แก่นแท ้ของพลังปราณแห่งชวี ต
“ถ ้าคนธรรมดาดูดซบ ิ มาเป็ น
เวลานาน ทะเลแห่งความทุกข์ทพ ี่ วกเขาสร ้างขึน
้ ควรจะใหญ่
กว่าของข ้ามาก……”

เย่ฟ่านคิดอย่างลึกซงึ้ ในขณะทีเ่ ขารู ้สก

ึ ว่าวิธก
ี ารฝึ กฝนนีส ิ้
้ น
เปลืองจริงๆจากนัน้ เขาก็พมึ พำ

ิ้ เปลืองจริงหรือ? มันไม่น่าจะเป็ นแบบนัน

“มันสน ้ ”
ในเวลานีเ้ ขาพบว่าทะเลแห่งความทุกข์ของเขาถูกควบแน่นเป็ น
พิเศษ แม ้ว่ามันจะมีขนาดเท่าไข่นกพิราบ แต่กม ั ลักษณ์
็ ี 'สญ
ิ เก ้าตัวและมีพลังทีแ
แห่งเต๋าสวรรค์' สะสมไว ้สบ ่ ข็งแรงอยู่
ภายใน

“คนธรรมดาทีม ่ ท
ี ะเลแห่งความทุกข์ขนาดเท่าไข่นกพิราบเป็ น
ไปไม่ได ้ทีจ ั ลักษณ์แห่งเต๋าสวรรค์' แม ้แต่ตวั เดียว
่ ะสร ้าง 'สญ
สำหรับทะเลแห่งความทุกข์สท ี องของข ้า มันสามารถทำได ้
ถึงขนาดนี”้

ึ ว่านีเ่ ป็ นเรือ
เย่ฟ่านไม่ได ้รู ้สก ่ งฟุ่ มเฟื อย แต่มค ึ ถึงความ
ี วามรู ้สก
สำเร็จของทะเลสท ี องแห่งความทุกข์ของเขานัน ้ ยอดเยีย ่ มอย่าง
ถึงทีส
่ ด
ุ

นับตัง้ แต่กำเนิดโลก การรวมตัวของปราณชวี ต ิ ภายในจักรวาล

ได ้ก่อตัวเป็ นสงิ่ มีชวี ต ่ สงิ่ มีชวี ต
ิ ทัง้ หมด เมือ ิ มากขึน้ ปราณชวี ติ ซงึ่
มีจำนวนเท่าเดิมก็ลดลงอย่างต่อเนือ ่ งจนในทีส ่ ด ่ ค
ุ โลกก็เข ้าสูย ุ
ทีไ่ ร ้การฝึ กฝน เรือ
่ งนีเ้ ย่ฟ่านไม่สามารถทำอะไรได ้

แต่ไม่วา่ อย่างไรเหตุการณ์ในคืนนีก้ ท็ ำให ้เขาได ้รับประโยชน์

มหาศาล ทะเลแห่งความทุกข์ของเขาได ้ขยายขนาดเท่าไข่นก
พิราบ ทีส ่ ำคัญทีส
่ ด ั ลักษณ์ศก
ุ คือสญ ั ดิส ิ ธิส
์ ท ิ เก ้าตัวทีพ
์ บ ่ บใน
ทะเลแห่งความทุกข์สท ี อง

ตอนนีเ้ ขามีความสามารถในการต่อสูที ้ ย
่ อดเยีย
่ มและถือได ้
่ ท ้จริงในระดับ 'ทะเลแห่งความทุกข์' ซงึ่ ลบ
ว่าเป็ นผู ้บ่มเพาะทีแ
สว่ นที่ 'แทบจะ' ออกไปอย่างสมบูรณ์
ในเวลานีท้ ้องฟ้ าสดใสแล ้ว และเย่ฟ่านได ้ล่าไก่ภเู ขาอีกสองตัว
และกระต่ายป่ าอีกตัวหนึง่ เขายังเก็บผลไม ้ป่ าสองสามอย่าง
ก่อนทีจ
่ ะมุง่ หน ้ากลับไปทีเ่ มืองเล็กๆ
90 - เดือดดาลด ้วยความโกรธ

เมือ
่ กลับมาทีร่ ้านค ้าเล็กๆชายชราได ้เตรียมอาหารเชาไว ้ ้แล ้ว
และถิงถิงก็เคาะประตูอยูต ่ ลอดเวลากระตุ ้นให ้เขาลุกขึน
้ ทำให ้
เย่ฟ่านยิม
้

เมือ
่ เห็นเขากลับมาจากข ้างนอกถิงถิงก็ตกใจและลุงเจียงก็
ดูเหมือนว่าเขาอยากจะพูดอะไรบางอย่างแต่กล ั
็ งั เล เขาอาศย
อยูม่ าเป็ นเวลานานและรู ้ว่าไฟอาจเกีย
่ วข ้องกับเย่ฟ่าน

“บ่ายนีเ้ รามีอาหารเพิม ่ กระต่ายป่ าย่าง ไก่หอม มาลองชม ิ ดูวา่

ผลไม ้ป่ าเหล่านีด
้ ห
ี รือไม่”เย่ฟ่านยืน ี ดงสดให ้กับ
่ ผลไม ้สแ
เด็กหญิงตัวน ้อย

“โอ ้โห น่ากินจังเลย” ถิงถิงมีความสุขมาก

หลังจากรับประทานอาหารเชาเสร็ ้ จเย่ฟ่านก็กลับไปทีห ่ ้องของ

เขาและศก ึ ษาคัมภีรเ์ ต๋าต่อไป เขารู ้สก
ึ ว่าทุกครัง้ ทีเ่ ขาศกึ ษามัน
เขาจะได ้รับข ้อมูลเชงิ ลึกทีแ
่ ตกต่างกันไป

“เอ๊ะ!”

เย่ฟ่านตกใจดูเหมือนว่าหลายสบ ิ บรรทัดในตอนเริม
่ ต ้นของ
หนังสอ ื สท
ี องค่อยๆเลือนลางและจางลงราวกับว่าพวกมันจะหาย
ไปในไม่ชา้
“โชคดีทขี่ ้าจำมันได ้หมดแล ้ว ไม่อย่างนัน
้ มันจะเป็ นปั ญหาจริงๆ”
เขาไม่เข ้าใจว่าทำไมสงิ่ นีจ
้ งึ เกิดขึน
้

แต่ทน
ั ใดนัน ี งตวาดอยูท
้ เย่ฟ่านก็ได ้ยินเสย ่ ด
ี่ ้านล่างของร ้าน
อาหาร

“เจ ้าหยุดพูดเรือ
่ งไร ้สาระได ้แล ้ว รีบไปเตรียมอาหารมาไม่งัน
้ ข ้า
จะทำลายร ้านของเจ ้า!”

่ ะสมมาแปดชวั่ อายุคน ไฟขนาดใหญ่นัน

“ความโชคร ้ายทีส ้
รุนแรงเกินไป ไอ ้สารเลวนั่นเขาสร ้างปั ญหาให ้กับพวกเรามาก!”

“หัวหน ้าหลิว ในอนาคตเราจะทำอย่างไร? ตระกูลหลีไ่ ม่ใชว่ า่ จะ

ยอมปล่อยพวกเราง่ายๆ”

“เจ ้ากำลังถามข ้า แล ้วข ้าจะถามใคร? มาทำกันทีละขัน

้ ตอน เฒ่า
เจียงเจ ้ามัวแต่จ ้องเขม็งไปทำไม รีบจัดโต๊ะอาหารและสุรามา
คลายความตึงเครียดของพวกเรา!”

คนทีก ่ ล่าววาจาเป็ นชายวัยกลางคนทีม ่ ผ

ี วิ เหลืองอย่างแม่นยำ
เขามาทีน ่ พ
ี่ ร ้อมกับญาติพน ี่ ้องของเขา พวกเขาถูกพันด ้วย
ผ ้าพันแผล บางคนถูกไฟเผาร่างกายไปก่อนหน ้านี้ ในขณะทีค ่ น
อืน
่ ๆ ก็ถกู คนตระกูลหลีท ่ กุ ทีจนได ้รับบาดเจ็บ

ถิงถิงยืนอยูห
่ น ้าโต๊ะและพูดอย่างไม่พอใจว่า

“อย่าตะโกนใสท ่ า่ นปู่ พวกเราไม่เปิ ดร ้านขายอาหารแล ้วไป

กินทีอ
่ น
ื่ เถอะ”
"ปั ง!"

หัวหน ้าหลิวตบโต๊ะอย่างแรงด ้วยฝ่ ามือขณะทีต

่ าเบิกกว ้าง

“ท่านเฒ่าเจียง หยุดพูดจาไร ้สาระดีกว่า ถ ้าเจ ้าไม่เริม

่ เตรียม
อาหาร ข ้าจะโยนหลานสาวของเจ ้าลงไปในบ่อน้ำ”

“สาวน ้อยออกไปทีม ่ มุ หนึง่ พวกเราไม่อยากรังแกเจ ้า!” ชายทีด

่ ู
ดุร ้ายซงึ่ แขนซายพั
้ นผ ้าพันแผลได ้ผลักถิงถิงด ้วยมือขวา เกือบ
จะทำให ้นางล ้มลง

่ นนางไว ้ข ้างหลังและพูดว่า
ลุงเจียงรีบจับถิงถิงขณะทีเ่ ขาซอ

“เราไม่ได ้ทำธุรกิจอีกต่อไปแล ้วจริงๆ ร ้านนีไ

้ ม่สามารถเปิ ดได ้อีก
ต่อไป พวกเจ ้าไปอยูท ่ อ
ี่ น
ื่ ดีกว่า”

“เจ ้าลืมบทเรียนของเมือ ่ วานไปแล ้วเหรอ? วันนีข ้ ้าอารมณ์ไม่ด ี

่ ะยืนหยัดต่อสูกั้ บเรา?!” หัวหน ้าหลิวมีรอยยิม
แต่เจ ้ากล ้าทีจ ้ ที่
เย็นชาและใบหน ้าสเี หลืองของเขายิง่ ดูน่ากลัวมากขึน ้

เขายืนขึน ื้ ของลุงเจียงก่อนจะตะคอกว่า
้ แล ้วคว ้าคอเสอ

“เจ ้าคนขีข ้ ลาด สองวันนีเ้ จ ้าดูเหมือนจะไม่รู ้สำนึก พวกเราเพิง่

พบกับความโชคร ้ายอย่างแสนสาหัสแต่เจ ้าก็ยงั กล ้าท ้าทายเรา
หรือเจ ้าต ้องการตายจริงๆ!”

“อย่าตีทา่ นปู่ ของข ้า……”

ถิงถิงเริม
่ ร ้องไห ้นางเพิง่ จะห ้าขวบและเตีย
้ เกินไป แทบจะไม่ถงึ
สว่ นสูงของแขนของหัวหน ้าหลิว นางทำได ้เพียงกอดขาเขา
ขณะอ ้อนวอน

ิ กว่าปี แล ้ว
“ข ้าขอร ้อง ปล่อยท่านปู่ ของข ้าไป เขาอายุเจ็ดสบ
…..”

หัวหน ้าหลิวคว ้าคอเสอ ื้ ของลุงเจียงไว ้แน่น แม ้ว่าเขาจะถูกไฟ

ไหม ้ แต่ลงุ เจียงก็แก่เกินกว่าจะเป็ นคูต
่ อ ้
่ สูของเขา ในเวลานี้
ใบหน ้าของลุงเจียงเริม ่ เขียวคล้ำและไออย่างหนัก

“หนูน ้อยถอยออกไปด ้านข ้าง!”

้ งยกขาและสง่ ถิงถิงกระเด็นออกไปทันที
หัวหน ้าหลิวใชกำลั

เมือ่ ถึงเวลาทีเ่ ย่ฟ่านรีบวิง่ จากสวนหลังบ ้านไปยังร ้านเล็กๆเขา

ก็ได ้เห็นฉากนี้ เขาคว ้ากาน้ำชาทีอ ่ ยูบ
่ นโต๊ะทันทีและเหวีย ่ งมัน
อย่างแรงไปทีข ่ าของหัวหน ้าหลิวซงึ่ กำลังยกขึน้ และรีบวิง่ ไป
ข ้างหน ้าเพือ
่ ประคองถิงถิงให ้ปลอดภัย

“พีใ่ หญ่……”

ปากของถิงถิงสง่ เสย
ี งครวญครางขณะทีน ่ างตะโกนออกมาอย่าง
ื้ ผ ้า
เจ็บปวด ตาโตของนางแดงและหน ้าของนางเปื้ อนน้ำตา เสอ
ใหม่บนร่างกายของนางเต็มไปด ้วยฝุ่ นแล ้ว
 ึ ราวกับว่าไฟถูกจุดขึน
เย่ฟ่านโกรธจัดและรู ้สก ้ ในร่างกายของเขา
เขาบีบมือของหัวหน ้าหลิวและพาลุงเจียงออกมาก่อนจะตะคอก
ออกไปด ้วยความโกรธเคืองว่า

“พวกเจ ้ายังเป็ นมนุษย์อยูห

่ รือไม่?!”

“เจ ้าหนูน ้อยคนนีม ้ าจากไหน? ดูเขาพูดส?ิ ” คนหลายคนทีอ ่ ยู่

ึ ขุน
ข ้างๆรู ้สก ่ เคืองขณะทีพ่ วกเขายืนขึน
้ และจ ้องมองทีเ่ ย่ฟ่าน
ด ้วยเจตนาร ้าย

ใบหน ้าสเี หลืองของหัวหน ้าหลิวดูหมองคล้ำยิง่ กว่าทีเ่ คย เขามอ

งเย่ฟ่านอย่างเย็นชาแล ้วตะคอกว่า

“ไอ ้สารเลวทีย่ งั เด็กแต่พยายามทำตัวผู ้ใหญ่ มาดูกน

ั เถอะว่า
ตอนทีข ่ ้าโยนเจ ้าลงไปในบ่อน้ำเจ ้ายังจะกล ้าตะโกนแบบนีอ้ ก
ี
หรือไม่!”

คอของลุงเจียงมีรอยฟกช้ำและหน ้าแดง เขาหมอบลงกับพืน ้ ใน

ขณะทีไ่ อเป็ นเวลานานก่อนทีจ่ ะฟื้ นตัวและลุกขึน ึ
้ ยืน ถิงถิงรู ้สก
้ ไห ้เป็ นชว่ งๆขณะทีน
ประหม่าอย่างยิง่ และสะอืน ่ วดหลังของชาย
ชราเบาๆ

“ท่านปู่ ไม่เป็ นไรใชไ่ หม? ไม่ต ้องกลัว ถิงถิง ถิงถิง อยูท

่ น
ี่ แ
ี่ ล ้ว
……”

่ เห็นสงิ่ นี้ ไฟในใจของเย่ฟ่านก็ลก

เมือ ุ โชนขึน ี น ้าของเขา
้ แต่สห
กลับเย็นลงเมือ ่ เขาจ ้องไปทีห
่ วั หน ้าหลิว
 “เจ ้าก็แก่ชรามากแล ้ว หรือว่าเจ ้ามีเพียงร่างกายทีเ่ ป็ นมนุษย์
เท่านัน้ แต่ใจของเจ ้ากลับเป็ นสุนัขตัวหนึง่ !”

“บัดซบ ไอ ้เด็กเวรนีม
้ าจากไหน กล ้าพูดแบบนีก
้ บ
ั หัวหน ้าหลิว
ทุบตีมน
ั ให ้ตาย!”

ชายวัยกลางคนทีห ึ ออกมา
่ น ้าเหลืองยังไม่ได ้แสดงความรู ้สก
แต่ลก
ู น ้องของเขาต่างก็แสดงความดุร ้ายออกมาแล ้ว

“อ๊าาาา!”

ตรงกันข ้ามกับความคาดหวังคนๆนัน ่ กรีดร ้องอย่างน่าสงั เวช

้ เริม
เพราะตอนนีแ ้ ขนของเขาถูกเย่ฟ่านบิดจนหักอย่างชด ั เจน

หัวหน ้าหลิวถูกไล่ออกจากตระกูลหลีแ
่ ละทัง้ หมดนีอ
้ ยูใ่ นความ
คาดหมายของเย่ฟ่าน แต่เย่ฟ่านก็ไม่คดิ ว่าคนพวกนีจ ้ ะมาสร ้าง
ความวุน ่ วายอย่างรวดเร็ว

“ไอ ้สารเลว ความกล ้าหาญของเจ ้าไม่เล็กจริงๆ”

หัวหน ้าหลิวมีรอยยิม
้ ทีเ่ ย็นชาในขณะทีเ่ ขายืน
่ มือออกมาและ
ตัง้ ใจจะตกใบหน ้าของเย่ฟ่านทำให ้เขาได ้รับความอับอาย

“ป๊ า!”

ฝ่ ามือของเย่ฟ่านยืน่ ออกไปพร ้อมกับตบใบหน ้าของหัวหน ้าหลิว

และสง่ เขาบินไปในอากาศจนร่างของเขากระแทกเข ้ากับโต๊ะ
เก ้าอีท
้ างด ้านหลังอย่างรุนแรง
ในตอนทีห
่ วั หน ้าหลิวลุกขึน
้ ยืนเขาก็กระอักเลือดออกมาคำใหญ่
ในขณะเดียวกันฟั นเจ็ดถึงแปดซก ี่ ห
็ ลุดร่วงออกมาด ้วย

“ฆ่าไอ ้ตัวเล็กนี!่ ”

ึ โกรธและหน ้าเหลืองของเขาก็บด
หัวหน ้าหลิวรู ้สก ิ เบีย
้ ว ดวงตา
ของเขาแดงก่ำจนแทบจะปลดปล่อยเปลวไฟออกมาแล ้ว

คนเหล่านีไ ้ ม่ทราบว่าเย่ฟ่านแตกต่างจากคนทัว่ ไปอย่างไรและ

ทุกคนก็เริม ่ เข ้ามาอย่างรวดเร็ว สายตาของเย่ฟ่านเย็นชาเขาไม่
ึ กลัวแม ้แต่น ้อยและฝ่ ามือของเขาก็ตบออกไปอย่าง
ได ้รู ้สก
รวดเร็ว

“ป๊ า!” “ป๊ า!” “ป๊ า!”

ในระยะประชด ิ มีเสย
ี งตบดังขึน ิ ครัง้ อย่างต่อเนือ
้ สบ ่ ง เย่ฟ่านใช ้
้
ทัง้ มือซายและมื อขวาตบหน ้าแต่ละคนโดยไม่มผ ี ู ้ใดรอดพ ้นไป
ได ้

ั ว์เดียรัจฉาน แม ้แต่ผู ้อาวุโสผู ้โดดเดีย

“เจ ้าเป็ นสต ่ วกับหลานทีน
่ ่า
รักของเขา พวกเจ ้าก็ยงั รังแกได ้ลงคอ คนอย่างพวกเจ ้าเอาไว ้
ไม่ได ้จริงๆ”

ความแข็งแกร่งของเย่ฟ่านนัน้ มหาศาล และหากไม่ใชเ่ พราะเขา

ควบคุมตัวเองไว ้ศรี ษะของคนพวกนีค
้ งถูกทุบตีจนบีแ
้ บนไปแล ้ว

“อ๊าาาา!”

“ไอ ้เด็กเวร เจ ้ากล ้าตีพวกเราหรือ”

“อ๊าาาา เจ็บจัง แผลของข ้า……”

คนเหล่านีถ้ ก
ู เย่ฟ่านตบจนกลิง้ ไปบนพืน ่ วกเขาสง่ เสย
้ ขณะทีพ ี ง
กรีดร ้องไม่หยุด

“ขอโทษด ้วยลุงเจียง ข ้าลืมไปว่านีเ่ ป็ นร ้านของท่าน เดีย

๋ วข ้าจะ
ทำความสะอาดให ้เอง” เมือ ่ พูดจบเย่ฟ่านก็ลากขาของคนเหล่า
นัน
้ ออกไปโยนไว ้หน ้าร ้าน

อารมณ์ของลุงเจียงทีเ่ ต็มไปด ้วยความขุน

่ เคืองผ่อนคลายลง
ทันที ความเจ็บปวดทีเ่ ขากับเก็บไว ้นานกว่า 2 ปี ในทีส
่ ด
ุ ก็ได ้รับ
การชำระล ้าง

ึ ประหม่าอย่างยิง่ ขณะทีน
ถิงถิง รู ้สก ่ างร ้องไห ้และถามว่า

“ท่านปู่ พีใ่ หญ่เป็ นอย่างไรบ ้าง? คนเลวพวกนัน

้ รังแกเขาด ้วยเห
รอ!”

“ถิงถิงไม่ต ้องกังวล พีช่ ายของเจ ้าสบายดี คนเลวพวกนัน

้ ถูกเขา
ตีจะลุกไม่ขน ึ้ แล ้ว”
91 - สงิ่ ประดิษฐ์แห่งเต๋าวิถ ี

เย่ฟ่านโยนคนเหล่านีอ ้ อกไปทีถ่ นนแต่ไม่ได ้ตัง้ ใจจะปล่อยพวก

เขาไปแบบนี้ เขาเริม
่ เตะคนพวกนัน ้ ไปรอบๆราวกับลูกบอล และ
เสยี งร ้องของความเจ็บปวดก็ดงั โหยหวนราวกับว่าทีห ่ น ้าร ้าน
อาหารกลายเป็ นโรงฆ่าสต ั ว์ไปแล ้ว

หัวหน ้าหลิว เป็ นจุดสนใจหลักของเย่ฟ่านและใบหน ้าของเขาก็

บวมไปหมดแล ้วหลังจากต ้องทนต่อการตบหน ้าหลายครัง้ ฟั น
ทัง้ หมดในปากของเขาทัง้ หมดถูกดึงออกมาจนหมดสน ิ้

"ชว่ ยด ้วย!!!"

“มีฆาตกร……”

ี งกรีดร ้องของพวกเขาไม่มท
เสย ี ส ิ้ สุดในขณะทีพ
ี่ น ่ วกเขาตะโกน
เสยี งดังเพือ
่ ขอความชว่ ยเหลือจากผู ้คนมากมายทีอ ่ ยูร่ อบๆ

แต่สด ่ ชว่ ยพวกเขา มีแม ้

ุ ท ้ายก็ไม่มใี ครก ้าวไปข ้างหน ้าเพือ
กระทัง่ บางคนทีร่ บ ี วิง่ เข ้ามาซ้ำเติมพวกเขาอีกหลายเท ้าราวกับ
ว่าเก็บกดเรือ่ งนีไ
้ ว ้นานแล ้ว

เย่ฟ่านก็สงั เกตเห็นสงิ่ นีแ ี งดังทันที

้ ละพูดเสย

“ชาวเมืองทุกท่าน พวกเจ ้ากำลังรออะไรอยู? ่ เมือ

่ คนเหล่านีเ้ ป็ น
สุนัขของตระกูลหลีพ ่ วกมันอึกทึกและหยิง่ ผยองไม่ใชห ่ รือ?
ตอนนีพ้ วกมันทัง้ หมดถูกไล่ออกจากตระกูลหลีแ ่ ล ้วพวกท่านยัง
รออะไรอีก!”
เมือ ่ คำพูดเหล่านีห ้ ลุดออกมามันก็สร ้างผลกระทบอย่างรวดเร็ว
ผู ้คนทีอ่ ยูร่ อบๆต่างก็แสดงความบ ้าคลัง่ ไม่วา่ จะเป็ นคนหนุ่มสาว
หรือคนชรา ทุกคนรีบวิง่ มาทีน ่ แ
ี่ ล ้วทุบตีคนพวกนัน ้ อย่างรวดเร็ว

“ข ้าได ้ยินมาเมือ ้ ว้ า่ พวกเขาถูกทุบตีและไล่ออกจากตระกูล

่ เชานี
หลีเ่ พราะสน ิ ค ้าทีพ่ วกเขาคุ ้มครองถูกเผาเป็ นเถ ้าถ่าน ดูเหมือน
ว่ามันจะเป็ นเรือ
่ งจริง”

“ไม่น่าแปลกใจเลยทีเ่ ด็กคนนีจ ้ ะทุบตีพวกเขาอย่างดุร ้าย พวก

เขาได ้รับบาดเจ็บตัง้ แต่แรกจากการเฆีย ่ นตีของคนตระกูล
หลีแ
่ ล ้ว มิฉะนัน
้ เด็กคนนีจ ้
้ ะต ้องชดใชการกระทำของเขาอย่ าง
ทุกข์ทรมานอย่างแน่นอน”

ั ว์นรกพวกนี!้ ”
“ตีพวกมัน ฆ่าสต

ฝูงชนโกรธเคืองขณะทีพ ้ อ
่ วกเขาต่อสูเพื ่ ไปข ้างหน ้าและระบาย
ความโกรธของพวกเขากับคนหลายคนทีน ่ อนอยูบ่ นพืน
้ ไม่ยาก
เลยทีจ่ ะจินตนาการถึงความคับข ้องใจทีผ ่ ู ้คนในเมืองนีไ
้ ด ้รับใน
ชว่ งหลายปี ทผ
ี่ า่ นมา

คนสองสามคนทีอ ่ ยูบ
่ นพืน
้ กลิง้ ไปมาอย่างต่อเนือ ี ง
่ งขณะทีเ่ สย
ร ้องของพวกเขาดูเหมือนจะไม่ใชภ ่ าษาของมนุษย์อก ี ต่อไป

ี งของพวกเขาแหบแห ้งขณะทีพ
เสย ่ วกเขากรีดร ้องหาพ่อแม่
้
ของตัวเอง พวกเขาถูกทุบตีอย่างหนักแม ้แต่ลำไสของพวกเขาก็
ไม่สามารถควบคุมได ้และมันก็สง่ ของเสยี ออกมาทำให ้กลิน
่
คละคลุ ้งทัง้ บริเวณ
เดิมทีเย่ฟ่านได ้วางแผนทีจ ้
่ ะใชประโยชน์
จากความยุง่ เหยิงนี้
เพือ
่ หักกระดูกของพวกเขาและทำให ้พวกเขาต ้องทนทุกข์
ทรมานเป็ นเวลาหนึง่ ปี หรือมากกว่านัน
้

แต่เมือ
่ มองเห็นฉาบนีเ้ ขาก็รู ้ว่าไม่จำเป็ นต ้องลงมาอีกต่อไป

ชาวเมืองเหล่านีโ้ หดร ้ายในขณะทีพ

่ วกเขาโหมกระหน่ำ คนสอง
สามคนก็ถก ู หักแขนขา ดูเหมือนว่าคนพวกนีจ้ ะกลายเป็ นคน
พิการในทีส
่ ดุ

“ปล่อยพวกเราไปเถอะ เราไม่กล ้าทำแบบนีอ

้ ก
ี แล ้ว!”

“อ๊าาาาา ใครก็ได ้ชว่ ยเราที! มีฆาตกรอยูท

่ น
ี่ …
ี่ …”

หัวหน ้าหลิวและพวกพ ้องของเขาถูกทุบตีจนแทบจะหยุดหายใจ

และนอนแน่นงิ่ อยูข
่ ้างถนนเหมือนสุนัขตาย

หากไม่ใชว่ า่ มีชายชราหลายคนทีม
่ จ ิ ใจเมตตาสง่ เสย
ี ต ี งให ้ทุก
คนหยุด ไม่แน่วา่ พวกเขาจะถูกทุบตีจนตายจริงๆ

ในตอนบ่าย ได ้ยินเสยี งหัวเราะภายในร ้านเล็กๆขณะทีเ่ ห็นรอย

ยิม
้ กว ้างบนใบหน ้าของถิงถิง

นางไม่ต ้องกังวลหรือกลัวอีกต่อไป อารมณ์ทรี่ ะงับไว ้ของลุง

เจียงก็ได ้รับการบรรเทาและรอยเหีย
่ วย่นบนใบหน ้าของเขาก็
จางลงเล็กน ้อย

เพือ
่ เป็ นการเฉลิมฉลอง เย่ฟ่านได ้ปรุงอาหารเนือ ้ กระต่ายย่าง
และลูกชน ิ้ กระต่ายในน้ำซุป ซโี่ ครงกระต่ายเปรีย
้ วหวาน ไก่หอม
ห่อใบ เนือ ี้ ้ า และจานผักทีป
้ ไก่พริกชฟ ่ ระกอบด ้วยผักใบเขียว
และผลไม ้ป่ า

มือ
้ นีก
้ น
ิ เวลานานและได ้ยินเสยี งหัวเราะเป็ นครัง้ คราว
บรรยากาศทีก ่ ลมกลืนกันนีท ึ เหมือนกับว่าเขาได ้
้ ำให ้เย่ฟ่านรู ้สก
กลับบ ้านแล ้ว

หลังอาหารกลางวันเย่ฟ่านเดินทางลึกเข ้าไปในภูเขา เขาเริม ่

ทดลองควบคุม 'สญั ลักษณ์ศก ั ดิส ิ ธิ'์ เนือ
์ ท ่ งจากสงิ่ นีจ
้ ะมีบทบาท
สำคัญในการฝึ กฝนขัน
้ ต่อไป

'สญั ลักษณ์ศก ั ดิส ิ ธิ'์ แต่ละอันเป็ นเหมือนโซเ่ หล็กศก

์ ท ั ดิส ิ ธิท
์ ท ์ ี่
หมุนวนอยูเ่ หนือทะเลแห่งความทุกข์สท ี อง นีเ่ ป็ นรูปแบบดัง้ เดิม
ทีก
่ อ ้ จากแก่นแท ้ของปราณแห่งชวี ต
่ ตัวขึน ิ

ั ลักษณ์ศก
ผู ้ฝึ กฝนสามารถทำให ้ 'สญ ั ดิส ิ ธิ'์ เปลีย
์ ท ่ นแปลงเป็ น
รูปร่างและขนาดต่างๆได ้ เชน ่ มีดบิน กระบี่ และอืน ่ ๆ มันสามารถ
ถูกปลดปล่อยออกจากร่างกายและถูกใชเพื ้ อ
่ ฆ่าศต ั รู

สงิ่ นีม
้ ป ิ ธิภาพมากกว่ารูปแบบดัง้ เดิมของสญ
ี ระสท ั ลักษณ์
ั ดิส
ศก ์ ทิ ธิ์

้
มีหลายคนทีใ่ ชเวลาและความพยายามอย่ างมากในการสร ้าง
สญั ลักษณ์อน
ั ศกั ดิส ิ ธิข
์ ท ์ องพวกเขาให ้เป็ นกระบีบ
่ น
ิ เพราะมัน
สามารถใชได้ ้ง่ายและยิง่ พวกเขาแข็งแกร่งมันก็จะแข็งแกร่งขึน ้
ตามไปด ้วย

จากนัน
้ ก็มบ
ี างคนทีไ่ ม่กลัวความซบ ั ซอนหรื
้ อความลึกซงึ้ พวก
เขาหล่อหลอมสญ ั ลักษณ์ศก ั ดิส ิ ธิข
์ ท ์ องตนซ้ำแล ้วซ้ำเล่า กลาย
เป็ นหม ้อ ระฆัง หรือแม ้แต่เจดียเ์ พือ ้ ่
่ ประโยชน์ในการใชที
หลากหลายกว่า

ตามตำนานแล ้ว ผู ้ฝึ กฝนทีแ ่ ข็งแกร่งอย่างยิง่ สามารถหล่อหลอม

ั ลักษณ์อน
สญ ั ดิส
ั ศก ์ ทิ ธิข
์ องพวกเขาให ้เป็ น 'สงิ่ ประดิษ'

หากพวกเขาไปถึงขัน ้ ทีส
่ งู กว่าของการบ่มเพาะโดยไม่มเี หตุร ้าย
'สงิ่ ประดิษ' ภายในตัวพวกเขาจะก่อกำเนิดเป็ นของวิเศษ

แต่ต ้องกล่าวตรงๆว่า การกระทำเชน ่ นีน

้ ัน
้ เป็ นเรือ
่ งทีย
่ ากลำบาก
มาก มันต ้องอาศย ั ทรัพยากรจำนวนมหาศาล อีกทัง้ ผู ้ฝึ กฝนคน
้ ยังต ้องมีพรสวรรค์สงู สง่ อย่างน่าเหลือเชอ
นัน ื่

จากประสบการณ์ทผี่ า่ นมา ยิง่ 'สงิ่ ประดิษ' ทีซ ั ซอนและลึ

่ บ ้ กซงึ้
มากเท่าใด ความแข็งแกร่งก็จะยิง่ มากขึน ้ เท่านัน้

่ รูปแบบของหม ้อน้ำ ระฆัง และเจดียจ

ตัวอย่างเชน ์ ะมีโอกาส
มากทีจ
่ ะผสมผสาน 'ร่องรอยของเต๋าสวรรค์' เข ้าไว ้ด ้วยกัน

ยิง่ 'สงิ่ ประดิษ' ซบั ซอนขึ

้ น้ เท่าใด ก็ยงิ่ ยากขึน
้ เท่านัน
้ ในการ
้
สร ้างและใชเวลานานไม่ รู ้จบ ดังนัน
้ ตามปกติแล ้วคนจะไม่สร ้าง
สงิ่ นีข
้ น ี เวลาการฝึ กฝนเป็ นอย่างมาก
ึ้ เพราะมันทำให ้เสย

นอกจากนี้ แม ้ว่าใครจะโชคดีและประสบความสำเร็จ เมือ ่ พวก

เขาฝึ กฝนจนถึงขัน ้ ไปมาแล ้ว พวกเขาอาจไม่ได ้รับรางวัลสำหรับ
ความพยายามของพวกเขาด ้วยซ้ำ
ท ้ายทีส ุ แล ้วโอกาสที่ 'สงิ่ ประดิษ' จะปรากฏมีน ้อย และผู ้ฝึ กตน
่ ด
สว่ นใหญ่ทท ี่ ำได ้ก็ล ้วนแล ้วแต่เป็ นบุคคลทีอ
่ ยูใ่ นตำนานเท่านัน
้
เรือ ้ ม่เหมาะสมสำหรับผู ้ฝึ กคนธรรมดาจริงๆ
่ งนีไ

การหล่อหลอมสญ ั ลักษณ์ศก ั ดิส ิ ธิใ์ ห ้เป็ น 'สงิ่ ประดิษ' มีความ

์ ท
สำคัญอย่างยิง่ ต่อผู ้ฝึ กฝน และแต่ละคนต ้องไล่ตามมันอย่าง
จริงจังเพราะนีจ่ ะเป็ นรากฐานสำหรับ 'วิธป ี ้ องกันตัว' ของพวกเขา

เชน ่ เดียวกับฮน
ั่ เฟยหยูผู ้ควบคุมตราประทับไม ้สฟ
ี ้ า ผู ้อาวุโสฮน
ั่
ผู ้ควบคุมดาบไม ้สเี ขียวสบ ิ สองเล่มหรือนักพรตอ ้วนทีไ่ ร ้ยางอาย
ซงึ่ มีอาวุธจิตวิญญาณทีแ ่ ตกต่างกันมากมาย

ข ้อกำหนดเบือ ้ งต ้นสำหรับสงิ่ นีค

้ อ ั ลักษณ์อน
ื การสร ้างสญ ั
ศกั ดิส ิ ธิข
์ ท ์ องพวกเขาเป็ น 'สงิ่ ประดิษ' และใช ้ 'สงิ่ ประดิษ ' เพือ
่
เป็ นอาวุธของตัวเอง

หลังจากหล่อหลอมสญ ั ลักษณ์อน ั ดิส

ั ศก ิ ธิข
์ ท ์ องพวกเขาให ้เป็ น '
สงิ่ ประดิษ' คนสว่ นใหญ่จะเลือกสมบัตท ิ างจิตวิญญาณทีม ่ รี ป
ู
แบบคล ้ายคลึงกันและใช ้ ‘สงิ่ ประดิษ’ ของพวกเขาเป็ นวิญญาณ
อาวุธ

และเฉพาะเมือ ่ ทัง้ สองเหมือนกันเท่านัน ้ งที่

้ จึงจะสามารถใชพลั
อยูใ่ นร่างกายของพวกเขาได ้จนถึงระดับสูงสุด

นีไ ้ ธได ้หากรูป

่ ม่ได ้หมายความว่าพวกเขาจะไม่สามารถใชอาวุ
แบบแตกต่างออกไป อย่างไรก็ตามพลังจะลดลงบ ้าง

้ มีผู ้ฝึ กฝนสว่ นหนึง่ ทีห

จากนัน ั ลักษณ์ศก
่ ล่อหลอมสญ ั ดิส ิ ธิข
์ ท ์ อง
พวกเขาซ้ำแล ้วซ้ำเล่าและไม่จำเป็ นต ้องใชอาวุ้ ธอืน
่ ๆแต่ใช ้ '
สงิ่ ประดิษ' ทีพ
่ วกเขาหล่อหลอมเป็ นอาวุธทางจิตวิญญาณโดย
แท ้จริง

จาก 'กงล ้อแห่งทะเล' ภายในคัมภีรเ์ ต๋า 'ทะเลแห่งความทุกข์' '

น้ำพุแห่งชวี ต ี่ น
ิ ' 'สะพานจิตวิญญาณ' และ 'อีกฝั่ ง' เป็ นสข ั ้ ตอนที่
ยอดเยีย
่ มและในแต่ละขัน ้ ตอนเราสามารถปั น้ 'สงิ่ ประดิษได ้ '
ของตัวเองขึน ้ มาได ้

เย่ฟ่านเป็ นผู ้ฝึ กฝนในระดับ 'ทะเลแห่งความทุกข์' อยูแ

่ ล ้วและ
สามารถหล่อหลอม 'สงิ่ ประดิษ' ชน ิ้ แรกของเขาได ้

เขาไตร่ตรองอย่างจริงจังว่าจะทำอย่างไร เนือ ่ งจากเรือ ่ งนีม

้ ค
ี
วามสำคัญอย่างยิง่ และเมือ
่ 'สงิ่ ประดิษ' เสร็จสนิ้ แล ้วมันก็ยากที่
จะเปลีย
่ นแปลงได ้

นอกจากนี้ 'สงิ่ ประดิษ' ชน

ิ้ แรกจะเป็ นรากฐานสำหรับทุกสงิ่ ใน
อนาคต และแน่นอนว่าจะมีความสำคัญมากกว่า 'สงิ่ ประดิษ' ที่
หล่อหลอมในขัน ้ ตอนต่อมาของการบ่มเพาะ

เนือ ้
่ งจากเขาได ้เลือกเสนทางแห่
งการบ่มเพาะแล ้ว ทุกอย่างจะ
ต ้องทำโดยคำนึงถึงอนาคตอันไกลโพ ้นเย่ฟ่านลบความคิดของ
ดาบบิน โล่ หอก และอาวุธธรรมดาอืน ่ ๆ

แม ้ว่าเขาจะรู ้ว่าโอกาสมีน ้อย แต่เขาก็ยงั หวังว่า 'สงิ่ ประดิษ' ของ

้
เขาจะสามารถสร ้าง 'เสนทางแห่ งเต๋า' ได ้ ด ้วยเหตุนเี้ ขาจึง
ตัดสน ิ ใจเลือก 'สงิ่ ประดิษ' ทีซ ั ซอนและลึ
่ บ ้ กซงึ้ ยิง่ ขึน
้

“ข ้าควรเลือกอะไรดี……”
เย่ฟ่านครุน
่ คิดอย่างจริงจังและรอบคอบเป็ นเวลานานก่อนทีแ
่ สง
จะสอ ่ งออกมาจากดวงตาของเขา

ในทีส
่ ด
ุ เขามีการตัดสนิ ใจทีช ั เจน และเขาตัดสน
่ ด ิ ใจทีจ
่ ะหล่อ
หลอมสญ ั ลักษณ์อน ั ดิส
ั ศก ิ ธิข
์ ท ์ องเขาให ้เป็ นหม ้อขนาดใหญ่

นีไ ่ ว่ งเวลาแห่งความประมาท แต่เป็ นการตัดสน

่ ม่ใชช ิ ใจทีเ่ กิดขึน
้
หลังจากไตร่ตรองและพิจารณาอย่างถีถ ่ ้วน

เขาไม่เพียงแต่ชนื่ ชอบหม ้อขนาดใหญ่เท่านัน ้ แต่ทสี่ ำคัญกว่า

้ คือหม ้อขนาดใหญ่เป็ นสงิ่ ประดิษทีล
นัน ่ ก
ึ ลับทีส
่ ด
ุ ของจีนโบราณ
92 - สวรรค์มต
ี า

เย่ฟ่านได ้แกะสลักภาพของหม ้อขนาดใหญ่สามเท ้าและสองหู

ไว ้ในใจแล ้ว อย่างไรก็ตามการพยายามหล่อหลอมสญ ั ลักษณ์
ั ดิส
ศก ิ ธิภ
์ ท ์ ายในทะเลแห่งความทุกข์ของเขานัน
้ ยากเกินไป

และเพียงแค่พยายามรวมสญ ั ลักษณ์ศก
ั ดิส ิ ธิท
์ ท ิ เก ้าตัวเข ้า
์ งั ้ สบ
ด ้วยกันก็ทำได ้ลำบากมากพอแล ้ว

ในทีส ่ ดุ เขาก็สามารถผสานสญ ั ลักษณ์ศกั ดิส ิ ธิท

์ ท ิ เก ้าอย่าง
์ งั ้ สบ
เข ้าด ้วยกันจนกลายเป็ นวัตถุขนาดเท่าเม็ดถัว่ แต่เป็ นการยากที่
จะหล่อหลอมและเปลีย ่ นรูปร่างของมัน

ไม่วา่ ใครจะมองอย่างไร มันก็ไม่มรี ป

ู ร่างหน ้าตาหรือความ
เกีย
่ วข ้องกับหม ้อขนาดใหญ่

เย่ฟ่านพยายามหลายครัง้ แต่ไม่ต ้องพูดถึงรูปแบบของหม ้อ เขา

ไม่สามารถแม ้แต่จะสร ้างรอยย่นบนสญ ั ลักษณ์ศก
ั ดิส ิ ธิพ
์ ท ์ วกนัน
้
ได ้ การปั น
้ หม ้อจะเป็ นกระบวนการทีย
่ ากลำบากอย่างแน่นอน

อย่างไรก็ตามเขาไม่ได ้วิตกกังวลเหมือนกัน เขาเพิง่ เริม

่ ทดลอง
เท่านัน
้ ยังคงมีเวลาอีกมากในอนาคตทีจ ่ ะขัดเกลาให ้มันกลาย
เป็ นหม ้อ

ท ้องฟ้ าเริม่ มืดลงและเย่ฟ่านก็ฆา่ ละมัง่ สองตัวก่อนจะกลับ ใน

ตอนทีเ่ ขากลับมาถึงร ้านอาหาร ลุงเจียงก็ได ้เตรียมอาหารทีห ่ อม
กรุน่ ตัง้ ไว ้บนโต๊ะแล ้ว
ถิงถิงเปลีย่ นเครือ
่ งแต่งกายใหม่และใบหน ้าทีร่ า่ เริงของนางมี
รอยยิม้ อันแสนหวานพร ้อมกับลักยิม ้ ทีง่ ดงามสองอัน

เด็กหญิงตัวน ้อยมีความคาดหวังในความสุขต่ำมาก การได ้กิน

อาหารมือ้ ใหญ่และไม่ถก ู รังแกเป็ นทีน่ ่าพอใจสำหรับนางอย่าง
ยิง่ นอกจากนีน้ างยังมีเสอื้ ผ ้าใหม่ให ้สวมใสอ
่ ก
ี ด ้วย

“วันนีต
้ ระกูลหลีต
่ น
ื่ ตระหนกและเริม่ ปฏิบต
ั ก
ิ บ ั รู
ั ทุกคนเป็ นศต
โดยรวบรวมชายฉกรรจ์จำนวนมากมาอยูใ่ นตระกูลราวกับว่าพวก
เขาต ้องการปกป้ องอะไรสก ั อย่าง” ลุงเจียงกล่าวในระหว่างมือ ้
อาหาร

"เกิดอะไรขึน
้ ?"เย่ฟ่านถาม

“ตระกูลหลีม ่ ต ่ ข่งกันซงึ่ อยูห

ี ระกูลทีเ่ ป็ นคูแ ิ ลี้
่ า่ งออกไปหลายสบ
ตระกูลนัน้ ยังมีผู ้บ่มเพาะอยูภ ่ ายนอก และเป็ นหนึง่ ในตระกูลที่
เข ้มแข็งทีส
่ ดุ ในพืน ้ ทีน
่ ี้

ทัง้ สองตระกูลไม่เคยเข ้ากันได ้ และตระกูลหลีส ่ งสยั ว่าเป็ น

ตระกูลศต ั รูของพวกเขาทีเ่ ป็ นคนสร ้างความเสยี หายให ้กับสน ิ ค ้า
เมือ่ ไม่กวี่ นั ก่อน””

เย่ฟ่านหัวเราะเบาๆและพูดว่า

“เดิมทีข ้าวางแผนทีจ ่ ะทรมานพวกเขาต่อไป แต่ดเู หมือนว่าข ้า

จะไม่ต ้องลำบากกับเรือ ่ งนีอ
้ ก
ี แล ้ว คราวนีพ
้ วกเขาจะยุง่ กับธุรกิจ
ของตัวเองจนไม่มเี วลาไปทำอย่างอืน ่ อย่างแน่นอน แต่ยงั
ไงข ้าก็ต ้องไปเพิม
่ ไปอีกครัง้ ”
…………...

หลังจากสอบถามรายละเอียดทัง้ หมดทัง้ หมดอย่างรอบคอบ

ิ ลี้
แล ้วเย่ฟ่านก็ออกจากเมืองเล็กๆอย่างเงียบๆและวิง่ หลายสบ
ตลอดทัง้ คืนเพือ่ ไปยังคฤหาสน์ทอ
ี่ ยูก
่ ลางป่ าเขา

เย่ฟ่านสามารถเข ้าไปอย่างเงียบๆแม ้ว่าตระกูลนีจ้ ะมีผู ้บ่มเพาะ

แต่ขณะนีพ้ วกเขาไม่ได ้อยูก
่ บ
ั ตระกูลและมันเป็ นเรือ
่ งง่ายที่
เย่ฟ่านจะค ้นหาใครบางคนภายในห ้องเก็บฟื น

“ใครคือพ่อบ ้านจาง?”

ี งทีแ
ได ้ยินเสย ี งดังขึน
่ หลมคมจากภายในห ้องก็มเี สย ้ ทันทีวา่

“ข ้าเอง เจ ้าเป็ นใคร?”

“นายน ้อยหลีใ่ ห ้ข ้ามาทีน ่ ชว่ ยเจ ้า”เย่ฟ่านเดินเข ้าไปขณะที่

่ เี่ พือ
ชว่ ยเหลือชายคนหนึง่ ซงึ่ ถูกเชอ ื กมัดไว ้อย่างแน่นหนาพร ้อมกับ
พูดว่า

“นายน ้อยของบ ้านของเจ ้ากลับมาจากสำนักศก ั ดิส ิ ธิเ์ อีย

์ ท ๋ นเซ ี่
ยและวางแผนทีจ่ ะกำจัดตระกูลหวังอย่างทัว่ ถึง”

"อะไร……." พ่อบ ้านจางดูเหมือนจะตกใจเขาจึงรีบถามออกไป

อย่างรวดเร็วว่า

“เจ ้าเป็ นใครกันแน่?”

ี งของเย่ฟ่านเย็นลงในขณะทีเ่ ขาพูดต่อ
เสย
“สงบอารมณ์หน่อย นายน ้อยของตระกูลของเจ ้าได ้ขอความ
ชว่ ยเหลือจากสหายนักเรียนของเขาสองสามคนและข ้าเป็ นหนึง่
ในนัน้ ”

ี น”
“ผู ้น ้อยคำนับท่านเซย

พ่อบ ้านหลีแ
่ ม ้จะรู ้ว่าอีกฝ่ ายอายุไม่มาก แต่ในเมือ
่ เขาเป็ นผู ้บ่ม
เพาะก็ควรได ้รับความเคารพอย่างสูง

่ งสำคัญทีข
“ไม่ต ้องมากพิธ ี มีเรือ ่ ้าต ้องให ้เจ ้าทำตัง้ ใจฟั งให ้ดี”

ี น โปรดสงั่ สอน”
“ท่านเซย

“มีน้ำมันอยูส
่ องสามถัง ออกไปข ้างนอกแล ้วจุดไฟ เมือ
่ ไฟจุด
แล ้ว จงตะโกนเสย ี งดังว่านายน ้อยของเจ ้าจะทำลายล ้างทัง้
ตระกูลหวังเข ้าใจหรือไม่”

“อา ในกรณีนเี้ ราจะไม่ถก

ู ฆ่าอย่างนัน
้ หรือ?”

ในขณะนีพ ้ อ
่ บ ้านจางอยูใ่ นสภาวะสบ ั สนและไม่สามารถคิด
ั เจน สงิ่ ทีเ่ ขาต ้องการมีเพียงรักษาชวี ต
วิเคราะห์ได ้อย่างชด ิ ของ
ตัวเองเท่านัน้

“ผ่อนคลายเถอะ ความปลอดภัยของเจ ้าจะรับประกันโดยเรา

พวกเราสองสามคนต ้องการทีจ ้ และ
่ ะทรมานพวกเขาอย่างชาๆ
ปล่อยให ้คนในตระกูลหวังตายด ้วยความหวาดกลัว”
“เอาล่ะ ข ้าจะจุดไฟทันที และเมือ
่ ถึงเวลาข ้าจะออกไปพร ้อมกับ
ท่านเซยี น”

ี งทีล
เย่ฟ่านตบไหล่ของเขาและพูดด ้วยน้ำเสย ึ ซงึ้ ว่า
่ ก

“หลังจากทีเ่ จ ้ากลับไปเจ ้าจะได ้รับการสมนาคุณจากนายน ้อย

ของเจ ้าอย่างแน่นอน!”

เมือ
่ ได ้รับคำชมจากท่านเซย ี นพ่อบ ้านจางก็รู ้สก
ึ ว่าเลือดในตัว
เขาเดือดพล่าน และเขารีบใชพละกำลั้ งทัง้ หมดของตัวเองแบบ
ถังน้ำมันไม ้แล ้วราดไปทัว่ บริเวณห ้องเก็บฟื นและพืน ้ ทีต
่ า่ งๆของ
ตระกูลหวัง

เย่ฟ่านมองทุกอย่างด ้วยรอยยิม
้ และหายสาบสูญไปในความมืด

ไม่นานหลังจากนัน ้ ไฟก็ลก
ุ โชนสามารถเห็นได ้แม ้ว่าจะอยูห
่ า่ ง
ไกลจากพฤหัสบดี และในทันใดนัน ี งตะโกนแหบ
้ ก็ได ้ยินเสย
แห ้งของพ่อบ ้านกลางดังขึน้

“ไอ ้สารเลวของตระกูลหวัง รังของพวกเจ ้าถูกข ้าเป็ นคนทำลาย

เอง! พวกเจ ้าคอยดูเถอะ นายน ้อยของข ้าจะฆ่าพวกเจ ้าทัง้
ตระกูลในวันนี!้ ”

ตระกูลหวังอยูใ่ นความโกลาหลและได ้ยินเสย ี งร ้องไห ้ของ

ี งตะโกนด ้วยความโกรธของผู ้ชาย ในเวลา
ผู ้หญิงพร ้อมกับเสย
ไม่นานผู ้คนจำนวนมากก็ถอ ื กระบีว่ งิ่ เข ้าหาพ่อบ ้านจาง
ในขณะนีพ ้ อ ึ ตืน
่ บ ้านจางรู ้สก ่ เต ้น ด ้วยการสนับสนุนจากเซย ี นเขา
ไม่รู ้สกึ กลัวใดๆ ในขณะเดียวกันเขายังคงจุดไฟเผาตรงนัน ้ ตรงนี้
ไปเรือ ่ ยด ้วยความสนุกสนาน

เมือ ่ นีผ
่ เห็นเชน ้ ู ้คนในตระกูลหวังก็ดวงตาแดงก่ำแล ้วรีบวิง่ เข ้าหา
เขาด ้วยความโกรธ มีดกระบีใ่ นมือของผู ้คนตระกูลหวังสะท ้อน
กับแสงไฟเป็ นประกายระยิบระยับ

ในเวลานีเ้ องทีพ
่ อ
่ บ ้านจางเริม ึ กลัว ท่านเซย
่ รู ้สก ี นไม่ได ้ปรากฏ
ตัวขึน
้ มาเลยและด ้วยสถานการณ์ตอนนีม ้ น
ั เป็ นไปไม่ได ้ทีเ่ ขาจะ
หลบหนี

เขาสง่ เสย
ี งกรีดร ้องด ้วยความกลัวแล ้วพยายามวิง่ ออกจาก
ตระกูลหวัง แต่เขาวิง่ ไปได ้ไม่กก ้ ศรี ษะของเขาก็ถก
ี่ ้าวเท่านัน ู ตัด
ลงมาอย่างรวดเร็ว

่ สงั เกตเห็นว่าพ่อบ ้านจางถูกสงั หารเย่ฟ่านก็ถอยกลับอย่าง

เมือ
เงียบๆในความมืดแต่ไม่ได ้จากไป

้
เขาใชประโยชน์ จากความโกลาหลเพือ ่ จุดไฟเผาพืน ้ ทีอ
่ น
ื่ ๆอีก
หลายแห่ง ทำให ้พืน้ ทีท
่ งั ้ หมดลุกโชนด ้วยไฟทีด
่ เู หมือนจะ
ปกคลุมท ้องฟ้ า .

ในตอนนีเ้ องทีเ่ ย่ฟ่านจากไปอย่างรวดเร็ว หายสาบสูญไปใน

ความมืดในพริบตา

วันทีส ้ ปถึงเมืองชงิ เฟิ งและตระกูลหลีก

่ อง ข ้อมูลนีไ ่ ต
็ น
ื่ ตระหนก
จนแทบเสย ี สติ
“คฤหาสน์ครึง่ หลังของตระกูลหวังถูกไฟไหม ้!?”

"อะไร? จางชุนทำเรือ
่ งนีจ
้ ริงๆ?”

“ไอ ้เวร! จางชุน! ข ้าจะฆ่าล ้างโคตรเจ ้า!”

ตระกูลหลีต
่ กอยูใ่ นภาวะตืน
่ ตระหนกราวกับมดบนกระทะร ้อน
พวกเขารวบรวมชายฉกรรจ์ทงั ้ หมด ขณะทีพ ่ วกเขาเตรียมทีจ
่ ะ
ิ กับความโกรธแค ้นของตระกูลหวัง
เผชญ

เมือ่ คฤหาสน์ของพวกเขาถูกไฟไหม ้ไปครึง่ หนึง่ ตระกูลหวังก็

เต็มไปด ้วยความโกรธเกรีย ้ ว พวกเขาบุกทำลายร ้านค ้าของ
ตระกูลหลีท่ อ ่ ายในเมืองและปล ้นชงิ สน
ี่ ยูภ ิ ค ้าและเงินทองไป
ทัง้ หมด

้ อกเมืองชงิ เฟิ งทัง้ สองตระกูลได ้ต่อสูนองเลื

วันนีน ้ อดอย่าง
ดุเดือดและหลายคนเสย ี ชวี ต
ิ จากทัง้ สองฝ่ าย พวกเขาไม่มท
ี าง
ยุตค
ิ วามแค ้นได ้จนกว่าฝ่ ายหนึง่ ฝ่ ายใดจะถูกทำลายล ้าง

เมือ่ ถึงเวลาพลบค่ำทัง้ สองฝ่ ายถอยกลับชวั่ คราว เป็ นทีแ ั ว่า

่ น่ชด
เรือ
่ งจะไม่คลีค
่ ลายเชน ่ นี้ และในอีกไม่กวี่ น
ั ข ้างหน ้าเลือดจะไหล
เหมือนแม่น้ำ

้ ผู ้คนในตระกูลหวังบุกเข ้าเมืองชงิ เฟิ งโดยพยายามจุดไฟ

คืนนัน
เผาบ ้านของตระกูลหลี่ หากไม่ใชว่ า่ เตรียมตัวพร ้อมแล ้วบ ้าน
ตระกูลหลีค ่ งถูกผู ้คนนับร ้อยเผาผลาญจนหมดสน ิ้
ชาวเมืองในเมืองชงิ เฟิ งต่างก็ปลืม
้ ปิ ต ิ ตระกูลหลีม่ ก
ั จะทำร ้าย
พวกเขา แต่ไม่มใี ครกล ้าต่อต ้านสงิ่ นี้ ในทีส
่ ด
ุ ตระกูลหลีก่ ็
ถึงคราววิบต
ั น
ิ ั่นแสดงให ้เห็นว่าสวรรค์ยงั คงมีตาอยู่

ลุงเจียงเห็นเป็ นผู ้ทีร่ ู ้เรือ

่ งราวเป็ นอย่างดี ดังนัน
้ เขาจึงเต็มไป
ด ้วยความกังวล เย่ฟ่านหัวเราะแล ้วกล่าวว่า

“ท่านลุงอย่าได ้กังวลเลย ทัง้ สองตระกูลนีไ

้ ม่มค
ี นดีแม ้แต่คน
เดียว ต่อให ้พวกเขาฆ่ากันตายทัง้ หมดก็เป็ นเพียงสุนัขตายฝูง
หนึง่ เท่านัน
้ ”

ชายชราพยักหน ้าแล ้วกล่าวว่า “เด็กน ้อย อย่าทำเรือ

่ งแบบนีอ
้ ก
ี
ในอนาคต……”

ึ ว่าเด็กอายุสบ
เขาเป็ นห่วงเย่ฟ่านมาก เขารู ้สก ิ เอ็ดถึงสบ
ิ สองปี ท ี่
เด็กสร ้างความโกลาหลครัง้ ใหญ่ระหว่างสองตระกูลได ้อย่าง
ง่ายดาย ในอนาคตเขาอาจจะเดินไปในทางทีผ ่ ด
ิ
93 - อาวุธจิตวิญญาณ

เย่ฟ่านหัวเราะเบาๆทีเ่ ขากล่าวว่า

่ นชวั่ ร ้ายอย่างแน่นอน มีเพียง

“ท่านลุงไม่ต ้องกังวล ข ้าไม่ใชค
พบเจอกับคนชวั่ ร ้ายแบบนีเ้ ท่านัน
้ ค่าถึงจะชวั่ ร ้ายตอบ”

“ดูเหมือนว่าผู ้บ่มเพาะตระกูลหลีจ
่ ะกลับมาในเร็วๆนี”้ ชายชรามี
สหี น ้าเจ็บปวดในขณะทีเ่ ขาดูเหมือนจะนึกถึงลูกชายของเขา

“ข ้าคิดว่าคงจะเป็ นอย่างนัน
้ ด ้วยความโกลาหลครัง้ ใหญ่ทเี่ กิด
้ ภายในตระกูลหลี่ ข่าวต ้องมาถึงสำนักศก
ขึน ั ดิส ิ ธิข
์ ท ์ อง
เอีย๋ นเซยี่ แล ้ว”

“แม ้ว่าเรือ
่ งนีจ
้ ะไม่เกิดขึน
้ แต่สด
ุ ท ้ายผู ้ฝึ กตนตระกูลหลีก
่ ต
็ ้อง
กลับมาในไม่ชา” ้

ึ งงงวย
"ทำไม?" เย่ฟ่านรู ้สก

“ตระกูลหลีต ่ ้องหาเงินให ้ได ้อย่างมากมายมหาศาล

ทุกสงิ่ ทุกอย่างก็เพือ ื้ สมุนไพรจิตวิญญาณเพือ
่ ซอ ่ เลีย
้ งดูทายาท
ของพวกเขาในสำนักศก ั ดิส ิ ธิ์
์ ท

ว่ากันว่าพวกเขาค ้นพบ “พลังต ้นกำเนิด” ทีล ่ ก

ึ ลับภายในป่ ามัน
สามารถสร ้างประโยชน์มหาศาลให ้กับผู ้บ่มเพาะได ้ ดังนัน ้ ผู ้บ่ม
เพาะของตระกูลหลีจ ่ งึ ต ้องกลับมาเพือ
่ ดูแลมันเป็ นบางครัง้ ”

หัวใจของเย่ฟ่านเริม ั่ อย่างรุนแรง
่ สน
ตามตำราโบราณ ในยุคทีส ่ งิ่ มีชวี ต
ิ ทัง้ หมดก่อตัวขึน
้ พืชและ
้ อุดมสมบูรณ์ และสงิ่ มีชวี ต
ต ้นไม ้นัน ิ ก็น่าเกรงขาม ยาทางจิต
วิญญาณไม่มท ี ส ิ้ สุด และ 'พลังต ้นกำเนิด' มากมายก่อตัวขึน
ี่ น ้ นั่น
คือพลังทีเ่ ป็ นต ้นกำเนิดของปราณชวี ต ิ ทัง้ หมด

ในอดีตเคยมีแม ้กระทัง่ 'ต ้นกำเนิดพลังสวรรค์' ซงึ่ หาได ้ยาก

อย่างยิง่ มีเพียงยกโบราณเท่านัน้ ทีส
่ ามารถค ้นพบได ้

“ 'พลังต ้นกำเนิด' ทีต่ ระกูลหลีห

่ าพบเป็ นเหมือนของขวัญให ้กับ
ข ้า!”เย่ฟ่านมีรอยยิม
้ ทีส่ ดใสบนใบหน ้าของเขา

“ใครเป็ นคนพบ 'พลังต ้นกำเนิด' คนแรก ข ้าไม่เชอ ื่ ว่าตระกูล

หลีจ
่ ะลงทุนเข ้าไปในป่ าด ้วยตัวเอง?” เย่ฟ่านถาม

มันถูกบันทึกไว ้ในตำราโบราณว่า 'ดินแดนลึกลับโบราณ' มักจะมี

ิ้ และถ ้าใครพบถ้ำโบราณนัน
'พลังต ้นกำเนิด' ได ้หลายชน ้ ก็อาจมี
การค ้นพบอืน่ ๆภายในด ้วยเชน ่ กัน

ลุงเจียงถอนหายใจ

“เมือ ิ้ นัน
่ เขากลับมาทีเ่ มืองและขาย 'พลังต ้นกำเนิด' ชน ้ ให ้
ตระกูลหลี่ เขาก็หายตัวไปหลังจากผ่านไปเพียงวันเดียว หลาย
่ ะจ่ายและคงสงั หารเขาไปแล ้ว”
คนเดาว่าตระกูลหลีไ่ ม่เต็มใจทีจ

เย่ฟ่านเข ้าใจในทันที ตระกูลหลีค่ งฆ่าปิ ดปากชายคนนัน

้ ไปแล ้ว
'พลังต ้นกำเนิด' มีความสำคัญเกินไปสำหรับผู ้ฝึ กฝน และพวก
เขาไม่ยอมให ้บุคคลนีเ้ ผยแพร่ขา่ วออกไป
“ดูเหมือนว่าจะมีปัญหาเล็กน ้อย……”

“พีใ่ หญ่ มีปัญหาอะไรไหม? ถิงถิงจะชว่ ยพีใ่ หญ่เอง” ถิงถิงมี

ี น ้างุนงงและดวงตาขนาดใหญ่ของนางก็กะพริบขณะทีน
สห ่ าง
พูดอย่างไร ้เดียงสา

เย่ฟ่านหัวเราะขณะทีเ่ ขาลูบจมูกของนาง

“ถิงถิงเด็กดี…….”

………..

เมือ ้
่ รับประทานอาหารเชาเสร็ จแล ้วเย่ฟ่านก็ออกจากร ้านเล็กๆ
และเดินไปรอบๆคฤหาสน์ตระกูลหลีส ่ องรอบจากระยะไกล
กระเบือ ้ งและผนังด ้านในพังยับเยินและมีบ ้านเรือนมากกว่าสาม
สบิ หลังทีถ ่ ก
ู ไฟไหม ้จนหมด

ในขณะนีไ ้ ด ้ยินเสยี งคำรามของสต ั ว์ร ้ายจากนอกเมืองและฝุ่ นผง

ก็กระจายขึน้ สูท่ ้องฟ้ า ทันใดนัน
้ ก็มส
ี ตั ว์ร ้ายตัวใหญ่เหมือนภูเขา
ปรากฏขึน้ ทีด่ ้านหน ้าตระกูลหลี่

“ม ้าเกล็ดมังกร!”

ั ว์ร ้ายทีม
เย่ฟ่านตกใจ เขารู ้ว่าสต ่ เี อกลักษณ์นี้ ร่างกายของมันถูก
ปกคลุมไปด ้วยเกล็ดสเี ขียว และมันก็เหมือนกับม ้าซงึ่ สามารถ
เดินทางได ้หลายพันลีใ้ นเวลาเพียงวันเดียว
คนธรรมดาจะพบว่ามันยากทีจ ่ ะครอบครองสต ั ว์ร ้ายทีม
่ ี
เอกลักษณ์เชน ่ นี้ และแม ้แต่ผู ้ฝึ กตนในระดับทะเลแห่งความ
ทุกข์กย
็ ากทีจ
่ ะปราบมัน

ม ้าเกล็ดมังกรมีความแข็งแกร่งเป็ นอย่างมากและโดยปกติม ี
เพียงผู ้ฝึ กตนในระดับน้ำพุแห่งชวี ติ เท่านัน้ ทีจ
่ ะปราบพวกมันเป็ น
พาหนะได ้ ดูเหมือนว่าสำนักศก ั ดิส์ ทิ ธิห
์ ลานเซย ี่ สง่ มอบมันให ้
กับลูกหลานตระกูลหลี่

เกล็ดสเี ขียวของม ้าเกล็ดมังกรสอ

่ งแสงระยิบระยับเมือ
่ หางของ
สะบัดไปมา

มันเป็ นม ้าทีม ี วี ต
่ ช ิ ชวี าอย่างน่าอัศจรรย์ ชายหนุ่มอายุยส ิ ห ้าถึง
ี่ บ
ยีส ิ หกปี นั่งอยูบ
่ บ ่ นอาน ผิวของเขาขาวซด ี ริมฝี ปากบางและ
ดวงตาของเขาดูเย็นชาอย่างน่ากลัว

ผู ้คนในตระกูลหลีเ่ กิดความโกลาหลเมือ
่ ประตูบานใหญ่ถก
ู เปิ ด
ออก และมีคนเริม่ ตะโกน

“นายน ้อยกลับมาแล ้ว!”

เย่ฟ่านสงบสติอารมณ์ ผู ้ฝึ กตนของตระกูลหลีค ่ วรอยูท

่ ี่
ระดับทะเลแห่งความทุกข์เท่านัน ่ นัน
้ ไม่เชน ้ เขาควรจะขีส ่ ายรุ ้ง
ลึกลับกลับมาทีน
่ ี่

“ 'พลังต ้นกำเนิด' จะต ้องเป็ นของข ้า!”

ตอนนีไ ้ ม่ใชเ่ วลาลงมือ และไม่นานหลังจากทีเ่ ย่ฟ่านเข ้าไปใน

ป่ าลึกอีกครัง้ เมือ ื สท
่ มองดูหนังสอ ี องในทะเลแห่งความทุกข์
เขาตระหนักว่าคำนำเริม
่ พร่ามัวมากขึน
้ และดูเหมือนว่าคำเหล่า
นัน
้ ใกล ้จะหายสาบสูญไปหมดแล ้ว

“ทำไมสงิ่ นีถ
้ งึ เกิดขึน
้ ……”เย่ฟ่านครุน
่ คิดคำถามนีอ
้ ย่างต่อเนือ
่ ง
ในขณะทีเ่ ขาพูดพึมพำ

ี่ ้าได ้จดจำสว่ นทีห

“โชคดีทข ่ ายไปได ้หมดแล ้ว”

หลังจากนัน ้ เขายังคงศก ึ ษาคัมภีรเ์ ต๋าและทุกครัง้ ทีเ่ ขามีความรู ้

แจ ้งไปสว่ นหนึง่ เขาก็จะเริม
่ ขัดเกลาสญ ั ลักษณ์ศก ั ดิส ิ ธิท
์ ท ์ อ
ี่ ยูใ่ น
ร่างกายให ้กลายเป็ นหม ้อ

สญั ลักษณ์ศก ั ดิส ิ ธิส

์ ท ิ เก ้าอันหลอมรวมเข ้าด ้วยกัน ราวกับก ้อน
์ บ
โลหะศก ั ดิส ิ ธิ์ แวววาวและเจิดจ ้า ไม่วา่ เย่ฟ่านจะพยายามปั น
์ ท ้
มันอย่างไร มันก็ไม่ได ้กลายเป็ นหม ้อขนาดใหญ่

ภายในกรอบเวลานีเ้ ย่ฟ่านพยายามปั น ้ มันให ้เป็ นกระบีบ

่ น
ิ และถึง
แม ้จะไม่ได ้ทำอย่างสมบูรณ์ แต่กย
็ งั มีรป
ู ร่างทีห
่ ยาบของกระบี่
แล ้ว

และถ ้าเขายังคงปั น ั วันหนึง่ มันก็จะประสบความ

้ มันต่อไปสก
สำเร็จอย่างแน่นอน

“ทำไมการปั น
้ หม ้อจึงยากจัง”

เย่ฟ่านละลายก ้อนทองคำทีอ ่ ยูใ่ นรูปของกระบีใ่ นขณะทีเ่ ขาเริม

่
ปั น
้ อีกครัง้ ความพยายามแต่ละครัง้ จบลงด ้วยความล ้มเหลว
และเขาทำได ้เพียงปั น ้ ให ้เป็ นก ้อนโดยไม่มรี ป
ู แบบใดๆ แม ้แต่
โครงร่างทีห ่ ยาบกร ้านก็ยงั ไม่ได ้ทำ
 ่ นี้ จะต ้องใชเวลากี
“ถ ้ามันเป็ นเชน ้ ป่ ี กว่าทีข
่ ้าจะสร ้างหม ้อขนาด
ใหญ่ทเี่ ต็มไปด ้วยรัศมีเต๋า ถ ้าข ้าเสย ี เวลาไปอย่างนีจ ้ ริงๆมันก็
เหมือนกับการพยายามใชตะกร ้ ้าหวายตักน้ำ แต่จบลงด ้วยไม่ม ี
อะไรเลย”

กระบวนการปั น ้ หม ้อขนาดใหญ่ไม่เพียงแต่ต ้องใชพลั ้ งปราณ

แห่งชวี ต
ิ เท่านัน ้ แต่ยงั ต ้องมีสมาธิในระดับสูงด ้วย และในทีส
่ ด
ุ
เย่ฟ่านก็เหนือ่ ยเกินไปและไม่มท ี างเลือกอืน
่ นอกจากต ้องหยุด

เหนือทะเลแห่งความทุกข์ ก ้อนโลหะศกั ดิส ิ ธิข

์ ท ์ นาดเท่าเม็ดถัว่
นัน
้ สว่างไสวและแพรวพราว แม ้แต่การกลัน
่ ร ้อยครัง้ ก็ไม่ทำให ้
เป็ นรูปเป็ นร่าง

“ชนิ้ สว่ นของ 'โลหะศก ั ดิส ิ ธิ'์ ชน

์ ท ิ้ นีถ ื ได ้ว่าเป็ น 'สงิ่ ประดิษฐ์'
้ อ
พิการครึง่ หนึง่ แล ้ว ข ้าสงสย ั ว่าข ้าจะสามารถควบคุมสงิ่ ประดิษฐ์
อาวุธเชน ่ ตราประทับไม ้สเี ขียวได ้หรือไม่

ึ เสย
เย่ฟ่านรู ้สก ี ใจทีเ่ ขาไม่มส ี มบัตใิ ดๆ เขาไม่แน่ใจว่าเขาจะ
สามารถสร ้างอะไรได ้หรือไม่ แต่ทน ั ใดนัน
้ สายตาของเขาก็
เหลือบไปเห็นสมุดสท ี องซงึ่ ล่องลอยไปมาอยูต ่ รงนัน
้ ความคิด
บางอย่างก็ผด ุ ขึน้ มาในใจของเขา

“ข ้าจะพยายามควบคุมมัน”

ั ดิส
ก ้อนโลหะศก ิ ธิข
์ ท ์ นาดเท่าเม็ดถัว่ ได ้เข ้าไปในทะเลแห่งความ
ทุกข์ของเขาอย่างรวดเร็วและเข ้าไปในสมุดทองคำทันที
 ี องลุกโชนก็พงุ่ ออกมาจากร่างกายของเขา
ด ้วยความคิดแสงสท
และล่องลอยไปในอากาศราวกับสายฟ้ า

แสงระยิบระยับสอ่ งผ่านต ้นไม ้โบราณหลายต ้นและหินก ้อนใหญ่

สองก ้อนก็ถก ั ดิส
ู พลังศก ิ ธิข
์ ท ์ องเย่ฟ่านบดขยีจ
้ นแหลกเป็ น
ผุยผง

ึ ประหลาดใจ ต ้นไม ้โบราณทัง้ หมดทีอ

เย่ฟ่านรู ้สก ่ ยูร่ อบบริเวณ
ถูกตัดขาด แม ้แต่ก ้อนหินก็ยงั แหลกละเอียดไปแล ้ว

หนังสอ ื สท ี องลอยไปไกลกว่าสบ ิ วาและเป็ นเหมือนดวงอาทิตย์

ทีเ่ จิดจ ้าและสอ่ งแสงระยิบระยับอยูก่ ลางอากาศ

ด ้วยความคิดเดียวแสงสท ี องทีส ่ งประกายก็บน

่ อ ิ กลับมาและกลับ
่ ะเลแห่งความทุกข์ของเย่ฟ่านเหมือนเดิม
เข ้าสูท

“มันคมจริงๆ……”

เย่ฟ่านประหลาดใจเขาแค่ทดสอบมัน แต่เขาไม่คด ิ ว่าเมือ่

หนังสอ ื สท
ี องถูกสง่ ออกไป มันจะมีความคมอย่างทีไ่ ม่มอ
ี ะไร
เทียบได ้

“กระดาษแผ่นทองนีไ้ ม่เพียงแต่บน
ั ทึกคัมภีรเ์ ต๋าเท่านัน
้ แต่ยงั
้ นอาวุธได ้ด ้วย?”
สามารถใชเป็

ด ้วยความคิดนี้ เย่ฟ่านจึงเริม ี องก็สอ

่ ทดสอบอีกครัง้ และแสงสท ่ ง
ประกายราวกับรุ ้งกินน้ำ ล่องลอยไปในอากาศอย่างต่อเนือ ่ ง
เย่ฟ่านค ้นพบว่าเขาสามารถสง่ หนังสอื สท
ี องทีบ
่ น
ิ ออกไปได ้
เพียงสบิ วาเท่านัน
้ และเมือ
่ มันออกไปจากบริเวณนัน ้ แล ้ว เขาจะ
พบว่ามันยากทีจ ่ ะควบคุม

“คัมภีรเ์ ต๋าเป็ นหนึง่ ในคัมภีรโ์ บราณทีล ่ ก

ึ ลับทีส
่ ด
ุ ในดินแดน
รกร ้างตะวันออก กระดาษสท ี องนีไ ้ ม่ธรรมดาอย่างแน่นอน และ
ตอนนีข ้ ้ามีอาวุธทีไ่ ม่มอ
ี ะไรเทียบได ้อยูใ่ นการครอบครองแล ้ว”
เย่ฟ่านค่อยๆเต็มไปด ้วยความมัน ่ ใจ

“แม ้แต่หน ้าทองคำแผ่นเดียวก็สามารถเป็ นเชน ่ นีไ

้ ด ้ ก ้อน
ทองเหลืองนีจ ั จริงๆว่ามันจะสามารถ
้ ะต ้องน่ากลัวยิง่ กว่า สงสย
้
ใชประโยชน์ ได ้หรือไม่……”
94 - คัดลอกคัมภีรเ์ ต๋า

เมือ
่ คิดถึงเรือ
่ งนีเ้ ย่ฟ่านพบว่ามันยากทีจ
่ ะสงบสติอารมณ์ลงได ้
ในขณะทีเ่ ขาสง่ การควบคุมไปยังก ้อนทองเหลืองทีอ ่ ยูใ่ นทะเล
แห่งความทุกข์อย่างรวดเร็ว

ถึงกระนัน้ ก ้อนทองเหลืองก็สงบนิง่ โดยไม่มก ี ารเคลือ

่ นไหวใดๆ
เลยในใจกลางของทะเลแห่งความทุกข์สท ี องของเขา ราวกับว่า
มันเป็ นก ้อนหินทีไ่ ม่สามารถขยับเขยือ
้ นได ้

“คงทำไม่ได ้แล ้ว”

ศรี ษะของเย่ฟ่านเป็ นประกายด ้วยเหงือ ้ ง

่ และเขาได ้ใชพลั
ทัง้ หมดของเขาแล ้ว แต่ไม่สามารถขยับก ้อนทองเหลืองได ้
แม ้แต่น ้อย

ศูนย์กลางของทะเลแห่งความทุกข์ของเขาดูเหมือนจะปกคลุม
ไปด ้วยกลิน ่ อายของการเปลีย
่ นแปลงทีย ่ งิ่ ใหญ่และความเรียบ
ง่าย เมือ
่ รวมกันกลายเป็ นความกดดันทีไ่ ร ้ขอบเขต

“ไม่น่าแปลกใจทีค ั ภีรเ์ ต๋าไม่สามารถสูกั้ บมันได ้ ก ้อน

่ ม
ทองเหลืองนีช ้ า่ งลึกลับและพิเศษเกินไป มันให ้ความรู ้สก ึ ราวกับ
ว่าข ้ากำลังเผชญ ิ กับทะเลทีไ่ ม่มท ี ส ิ้ สุดหรือจักรวาลโบราณอัน
ี่ น
ยิง่ ใหญ่กไ
็ ม่ปาน”

ก ้อนทองเหลืองยังไม่สมบูรณ์และดูเหมือนว่าจะถูกหักออกจาก
อาวุธบางชนิด หากแม ้ชนิ้ สว่ นทีแ ่ นี้ มันก็
่ ตกหักยังเป็ นเชน
สามารถจินตนาการได ้ว่าอาวุธทัง้ หมดจะน่ากลัวเพียงใด
“มันเป็ นไปไม่ได ้เลยทีจ
่ ะวัดระดับของมันได ้!”

หัวใจของเย่ฟ่านเต็มไปด ้วยความอัศจรรย์ และยิง่ เขาคิดเกีย

่ ว
ึ ประหลาดใจและหวาดกลัวมาก
กับมันมากเท่าไหร่ เขาก็ยงิ่ รู ้สก
ขึน
้ ในขณะทีเ่ ขาพึมพำ

ิ้ สว่ นดัง้ เดิมของมันคือวุฒอ

“ชน ิ ะไรกันแน่……”

ในขณะนัน ้ ดวงตาของเขาก็สว่างขึน
้ ทันทีเมือ
่ เห็นอักขระโบราณ
ทีถ
่ ก
ู สลักไว ้บนก ้อนทองเหลือง

่ นัน
“ข ้าต ้องคัดลอกมันไว ้ก่อนไม่เชน ้ มันอาจจะหายไปเหมือน
ตำราทองคำก็ได ้!”

พืน
้ ผิวของก ้อนทองเหลืองลึกลับไม่มจ ี ารึกเต๋าใดๆ แต่ขณะ
เดียวกันบริเวณทีม
่ น ั แตกหักกลับมีตวั หนังสอ ื มากมายซงึ่ มีขนาด
เล็กจนน่าเหลือเชอ ื่

เย่ฟ่านยังคงอ่อนแอมากเกินไป มันไม่มท
ี างทีเ่ ขาจะอ่านอักขระ
พวกนีอ ้ อกได ้

เขาเพียงแค่ต ้องการใชก้ ้อนโลหะศก

ั ดิส ิ ธิท
์ ท ์ เี่ ขาไม่สามารถ
หลอมรวมเป็ นหม ้อทำการกดทับไปในบริเวณแตกหักของก ้อน
ทองเหลืองเพือ ่ คัดลอกเอาตัวหนังสอื ออกมา

่ นาแน่นและมากมาย มันลึกซงึ้ และคลุมเครือเหล่า

“จารึกเต๋าทีห
อย่างยิง่ แต่วา่ เมือ
่ ข ้ามีความแข็งแกร่งขึน ึ ษามัน
้ จนสามารถศก
ได ้ ถึงตอนนัน้ มันคงเป็ นประโยชน์กบ ั ข ้ามากมายมหาศาลอย่าง
แน่นอน”
เย่ฟ่านพักสก ั ครูก่ อ
่ นทีจ
่ ะเริม ั ดิส
่ ละลายก ้อนโลหะศก ิ ธิ์
์ ท
หลังจากนัน ้ ก็เริม
่ ทำมันให ้กลายเป็ นของเหลวเพือ ่ โอบล ้อม
บริเวณทีแ่ ตกหักของก ้อนทองเหลือง

เขาขัดเกลาและลอกเลียนแบบอย่างต่อเนือ ่ งจนถึงขนาดทีเ่ ขา
ึ เบาๆว่าก ้อนโลหะศก
รู ้สก ั ดิส ิ ธิน
์ ท ์ ด
ี้ เู หมือนจะมีเสน่หท
์ อ
ี่ ธิบายไม่
ได ้

อย่างไรก็ตามเมือ
่ เขาสมั ผัสมันอย่างจริงจัง เขารู ้สกึ ว่ามันยังคง
ธรรมดาโดยไม่มก ี ารเปลีย
่ นแปลง เสน่หท ์ ล
ี่ ก
ึ ลับนัน
้ ไม่ได ้มี
อยูจ
่ ริง

“ข ้าเข ้าใจผิดไปหรือเปล่า” เย่ฟ่านพึมพำ

ในเวลาต่อมาเขายังคงได ้กลิน ั ดิส

่ ก ้อนโลหะศก ิ ธิแ
์ ท ์ ละขัดเกลา
มันอย่างต่อเนือ
่ ง ทัง้ ภายในและภายนอกถูกปกคลุมด ้วยจารึก
เต๋าทีม
่ ล ั ษณะคล ้ายกับก ้อนทองเหลือง ซงึ่ กระบวนการนีท
ี ก ้ ำ
การคัดลอกและแก ้ไขเป็ นเวลานานอย่างยิง่

ั ซอนจริ
“ซบ ้ งๆ หากคัดลอกผิดไปแม ้เพียงเล็กน ้อย ความ
พยายามทัง้ หมดของข ้าคงสูญเปล่าอย่างไม่มช ิ้ ดี "
ี น

เมือ ่ คัดลอกจนเสร็จสน ิ้ เย่ฟ่านก็เริม

่ เปลีย
่ นแปลงสญ ั ลักษณ์
ั ดิส
ศก ิ ธิข
์ ท ์ องเขาให ้กลายเป็ นหม ้ออีกครัง้ โดยทีต่ วั อักขระเสาร์
ทีเ่ ขาคัดลอกมายังคงอยูใ่ นนัน ้

เหนือทะเลแห่งความทุกข์ของเขา ก ้อนโลหะศก ั ดิส ิ ธิเ์ ปลีย

์ ท ่ น
ไปเรือ
่ ยๆ ในทีส
่ ด
ุ แม ้จะไม่ได ้มีความเปลีย
่ นแปลงมากนัก แต่
เย่ฟ่านก็ยงั มีความสุขเพราะเขาตรวจพบความผิดปกติบางอย่าง
ในตอนขึน ้ รูปหม ้อโลหะ

“จารึกเต๋าบนก ้อนทองเหลืองนัน ้ ไม่ธรรมดาจริงๆ มันทำให ้ข ้า

สามารถควบคุมสญ ั ลักษณ์ศก
ั ดิส ิ ธิท
์ ท ์ อ
ี่ ยูใ่ นทะเลแห่งความทุกข์
ได ้ง่ายขึน
้ ไม่น ้อย”

……………

เทีย
่ งวันเย่ฟ่านก็กลับไปทีร่ ้านเล็กๆเขาเพือ
่ รับประทานอาหาร
ร่วมกับลุงแก่เจียงและถิงถิงน ้อย

หลังอาหารถิงถิงตัวน ้อยยังคงน่ารักเชน ่ เดิม นางเก็บจานทีอ ่ ยู่

บนโต๊ะแล ้วเริม ่ ล ้างทีด ่ สงั เกตเห็นสงิ่ นี้
่ ้านหลังของร ้าน เมือ
ึ เขินอายเล็กน ้อย ดูเหมือนว่าตัง้ แต่มาอยูท
เย่ฟ่านก็รู ้สก ่ น
ี่ เี่ ขาจะ
ไม่เคยชว่ ยเหลืองานบ ้านเลย

่
“ให ้ข ้าทำเถอะ เจ ้ายังเด็กอยู่ เจ ้าต ้องไปนอนให ้เพียงพอไม่เชน
นัน ้ าเด็กทัว่ ไป”
้ เจ ้าจะโตชากว่

“พีใ่ หญ่ไม่ต ้องทำแบบนี้ ข ้ารู ้วิธล

ี ้างจานข ้าทำความสะอาดได ้ดี
มาก” เด็กหญิงตัวเล็กๆผลักเย่ฟ่านไปด ้านข ้างอย่างแรง

ใบหน ้าของลุงเจียงเต็มไปด ้วยรอยยิม

้ ในขณะทีเ่ ขาเก็บจานไว ้
ข ้างๆ เขามองไปทางหลานสาวของเขาด ้วยสายตาทีเ่ ต็มไปด ้วย
ความรัก

ี งแหบพร่าทำลายบรรยากาศอันอบอุน
จูๆ่ ก็มเี สย ่ ทีด
่ ้านหน ้าของ
ร ้าน
“เราไม่ได ้เจอกันมาสองปี แล ้ว เด็กหญิงตัวน ้อยคนนีโ้ ตขึน
้ มาก
แล ้ว”

ชายหนุ่มอายุยส ิ ห ้าถึงยีส
ี่ บ ่ บิ หกปี เดินเข ้ามา ใบหน ้าของเขามี
รอยยิม
้ จางๆในขณะทีเ่ ขากวาดสายตาดูถก ู เหยียดหยามไปทีล
่ งุ
เจียงและเย่ฟ่านก่อนทีจ ่ ะจ ้องมองไปทีถ ่ งิ ถิงตัวน ้อย

“เจ ้าเป็ นใคร?”

เมือ ึ ไม่พอใจ
่ เห็นสายตาของเขาถิงถิงก็รู ้สก

“แน่นอน ข ้ารู ้จักเจ ้าอยูแ

่ ล ้ว ตอนทีพ ่ แม่ของเจ ้ายังมีชวี ต
่ อ ิ อยูข
่ ้า
ก็เคยเจอเจ ้าอยูบ ่ อ
่ ยครัง้ ”

ผิวของชายหนุ่มดูซด ี เซย
ี วและริมฝี ปากของเขาก็บางและมี
กลิน ่ วั่ ร ้าย เขาไม่ได ้หลีกเลีย
่ อายทีช ี
่ งข ้อห ้ามและพูดถึงการเสย
ชวี ต
ิ ของพ่อแม่ของถิงถิงในทันที

นัยน์ตาโตของเด็กหญิงตัวเล็กๆแดงก่ำในทันที นางยังคงจำ
ั เจน ตอนนัน
หน ้าตาพ่อแม่ของนางได ้ไม่ชด ้ นางนอนร ้องไห ้อยู่
หลายคืนสุดท ้ายด ้วยการดูแลของปู่ นางจึงค่อยคลายความโศก
เศร ้า

ในเวลานีเ้ มือ
่ มีคนพูดถึงพ่อแม่ของนางอีกครัง้ น้ำตาของนางก็
ไหลลงมาขณะทีน ่ างหันร่างเล็กๆของนางและเริม ่ ล ้างจานอย่าง
้
ชาๆและไหล่ ของนางยังคงสน ั่ อย่างต่อเนือ
่ ง
เมือ
่ เห็นว่าถิงถิงได ้รับความเจ็บปวดใบหน ้าของลุงเจียงก็
บิดเบีย้ วแล ้วกล่าวว่า

“คุณชายเจ็ดตระกูลหลี่ เจ ้ามีธรุ ะอะไรทีน

่ ?
ี่ ”

ชายหนุ่มดึงเก ้าอีข
้ ณะนั่งลงและพูดว่า

“ไม่มอ
ี ะไรมาก ข ้าก็แค่หวนนึกถึงวันเวลาเก่าๆจึงได ้แวะมาเยีย
่ ม
พวกเจ ้าทัง้ สองคน”

ลุงเจียงดูเฉยเมยในขณะทีเ่ ขาตอบ

“ขอบคุณความเอือ ึ
้ เฟื้ อของคุณชายเจ็ด แต่วา่ พวกเราไม่ได ้รู ้สก
อยากพบหน ้าเจ ้า”

เย่ฟ่านยืนอยูข ่ ้างๆโดยไม่พดู อะไร เขาจำคนคนนีไ

้ ด ้แล ้วเป็ น
ชายหนุ่มทีข่ ม
ี่ ้าเกล็ดมังกรนั่นเอง

“ทำไมพบหน ้าข ้าแล ้วท่านไม่ยน

ิ ดี ผู ้เฒ่าเจียงเกลียดข ้าเพราะ
ความอิจฉาเหรอ?” ชายหนุ่มกล่าวด ้วยรอยยิม ้ จางๆบนหลังม ้า

บุคคลนีเ้ ข ้าสูส่ ำนักศกั ดิส

์ ทิ ธิเ์ อีญ ี่ ร่วมกับพ่อของถิงทิง และ
่ นเซย
เนือ
่ งจากความสามารถทีจ ่ ำกัดของเขา เขาจึงถูกพ่อของ
ถิงถิงทิง้ ไว ้เบือ
้ งหลัง

นั่นทำให ้เขาเกิดความแค ้น หลังจากทีพ

่ อ
่ ของถิงถิงไตเขาจึงได ้
สง่ คนในตระกูลของตัวเองมาทุบทำลายทีน ่ อ
ี่ ยูเ่ ป็ นประจำ

“ข ้าไม่กล ้าทำให ้คุณชายเจ็ดขุน

่ เคืองหรอก”
ริมฝี ปากของชายหนุ่มมีรอยยิม
้ จางๆแล ้วกล่าวว่า

“มีบางสงิ่ ทีเ่ จ ้าไม่จำเป็ นต ้องฝั งลึกลงไปในหัวใจของเจ ้า ถ ้าเจ ้า

ึ อิจฉาริษยาก็แค่ระบายมันออกมา ไม่อย่างนัน
รู ้สก ้ เจ ้าจะทำร ้าย
ตัวเอง เจ ้าอายุเจ็ดสบ ิ แล ้วและเหลือเวลาอีกไม่กป ี่ ี อย่าทำให ้
หลานสาวของเจ ้าต ้องเป็ นกำพร ้า”

ั่ อยูค
ร่างของลุงเจียงสน ่ รูห
่ นึง่ ก่อนทีเ่ ขาจะสงบลงและพูดว่า

“คุณชายเจ็ด ข ้าอยากจะถามเจ ้าเพียงสงิ่ เดียวเท่านัน ่

้ ไม่เชน
นัน ี ใจ”
้ ข ้าจะตายด ้วยความเสย

“อยากรู ้อะไรก็ถามออกมาเถอะ” ชายหนุ่มคลีพ

่ ัดพัดและโบก
สะบัดด ้วยท่าทางสบายใจ

“ข ้าแค่อยากรู ้ การตายของพ่อแม่ของถิงถิงเป็ นอุบต

ั เิ หตุจริงๆเห
รอ?”

ชายชราดูเหมือนจะควบคุมอารมณ์ไม่ได ้ในขณะทีเ่ ขากำหมัด

ี
แน่นจนมือของเขาขาวซด

เย่ฟ่านก ้าวไปข ้างหน ้าอย่างรวดเร็วเพือ ่ ประคองชายชรา ในขณะ

ทีถ
่ งิ ถิงสะอืน
้ สะอืน
้ เงียบๆ แต่ถงึ จะเป็ นอย่างนัน
้ นางก็ยงั คงล ้าง
จานอยูเ่ หมือนเดิม

“ผู ้เฒ่าเจียงดูเหมือนว่าความแค ้นจะฝั งลงไปลึกในใจของเจ ้า

เจ ้าจะทำอะไรได ้? หรือเจ ้าคิดจะสูกั้ บข ้าเพือ
่ แก ้แค ้น แล ้วหลาน
สาวของเจ ้าจะอยูก ่ บ
ั ใคร”
“พ่อแม่ของถิงถิงตายยังไง”

ั่ ใบหน ้าเต็มไปด ้วยความเศร ้าโศก

ลุงเจียงหายใจหนักและอกสน

“มันก็คงจะเป็ นอย่างทีเ่ จ ้าคิดนั่นแหละ” ชายหนุ่มหยุดนิง่ ไปชวั่

ครูแ
่ ล ้วมองไปยังเย่ฟ่านพร ้อมกับกล่าวว่า

“ข ้าได ้ยินมาว่าเจ ้าทุบตีพอ

่ บ ้านของข ้าเป็ นความจริงหรือ?”

เย่ฟ่านไม่ตอบเขาประคองลงเตียงให ้นั่งลงแล ้วหันกลับมามอง

ชายหนุ่มด ้วยสายตาเย็นชาในขณะทีช
่ ายหนุ่มยืน ่ มือไปหาถิงถิง
 ่ โจมตีครัง้ แรก
95 - ซุม

"เจ ้าจะทำอะไร?!"

ลุงเจียงมีความกลัวในสายตา เขายืน ่ มือออกไปขวางทางชาย

่ นถิงถิงไว ้ข ้างหลัง
หนุ่มขณะทีเ่ ขาซอ

“ผู ้เฒ่าเจียงทำไมเจ ้าถึงประหม่านัก เป็ นไปได ้ไหมทีเ่ จ ้าคิดว่า

ข ้าจะรังแกเด็กหญิงตัวเล็กๆคนหนึง่ ” ชายหนุ่มมองถิงถิงอย่าง
ละเอียดถีถ ่ ้วนในขณะทีเ่ ขาพยักหน ้าและพึมพำ

ี ดายทีเ่ ทพธิดาแห่งเอีย
“เหมือนกัน เหมือนกันจริงๆ น่าเสย ๋ นเซ ี่
ยต ้องตายไปแบบนัน ้ คาดว่าอีก 2 ปี ลก
ู สาวของนางก็คงโตขึน ้
มาเหมือนนางไม่มผี ดิ ”

ถิงถิงกัดริมฝี ปากของนางขณะทีน ่ างยังคงสะอืน

้ อยูเ่ ป็ นระยะๆ
แต่ไม่ได ้สง่ เสย
ี งดัง ดูเหมือนว่านางไม่อยากให ้นายน ้อยตระกูล
หลีค
่ นนีม้ องเห็นนางร ้องไห ้

ชายหนุ่มถือพัดในมือขวาของเขาในขณะทีเ่ คาะพัดไปทีม
่ อ
ื ของ
เขาเบาๆแล ้วกล่าวว่า

“เอาล่ะผู ้เฒ่าเจียงในอนาคตเจ ้าจะไม่ต ้องทนทุกข์อกี ต่อไป ข ้า

จะดูแลเด็กหญิงตัวน ้อยนีเ้ อง และเจ ้าจะได ้พักผ่อนอย่างสบาย
ในยามค่ำคืนในเมืองเล็กๆแห่งนี”้

"เจ ้าหมายถึงอะไร?!"
ลุงเจียงเริม ่ นถิงถิงไว ้ข ้างหลังเขาพร ้อมกับ
่ หอบในขณะทีเ่ ขาซอ
จ ้องมองไปยังนายน ้อยตระกูลหลีอ ่ ย่างตรงไปตรงมา

“สาวน ้อยคนนีด ้ ม ู ค
ี วามสามารถและฉลาด ข ้าจะพานางไปที่
สำนักศก ั ดิส ิ ธิเ์ อีย
์ ท ี่ นางจะอยูเ่ คียงข ้างข ้าเพือ
๋ นเซย ่ ชว่ ยเหลือ
ข ้าในเรือ
่ งบางอย่าง มันจะดีกว่าการอยูก ่ บ
ั เจ ้าอย่างแน่นอน”

“ไม่มท
ี าง ต่อให ้ข ้าต ้องตายเจ ้าก็ไม่มท
ี างแตะต ้องหลานสาว
ของข ้าได ้!”

ลุงเจียงโกรธและวิตกกังวลดูเหมือนว่าเขาจะหายใจลำบากและ
ดวงตาของเขาแดงขณะทีเ่ ขาตัวสน ั่

เย่ฟ่านยังประคองชายชราอย่างมัน
่ คง

“ท่านปู่ เป็ นอะไร อย่าทำให ้ถิงถิงตกใจ…..”

ถิงถิงตัวน ้อยกอดขาของชายชรา สหี น ้าของนางเต็มไปด ้วย

ความกลัวและความกังวลขณะทีน ่ ้ำตาของนางไหลลงมา

ั
ชายหนุ่มพูดอย่างประชดประชน

“เฒ่าเจียง เจ ้าต ้องโกรธมากขนาดนัน ้ เลยหรือ? เจ ้าต ้องเข ้าใจ

่ นางจากไป นางจะมีชวี ต
ว่าเมือ ิ ทีต
่ า่ งไปจากเดิม ใครจะรู ้บางที
นางอาจจะมีชวี ต ่ ดใสและสมหวังในสำนักศก
ิ ทีส ั ดิส
์ ทิ ธิ์
เอีย
๋ นเซยี่ ?”

้
ลุงเจียงยังคงหอบอย่างหนักและใชเวลาครู
ห ่ นึง่ ก่อนทีเ่ ขาจะ
สงบสติอารมณ์ลงและอ ้อนวอน
“นายน ้อยเจ็ด ได ้โปรดปล่อยพวกเราไปเถอะ”

“เจ ้ากำลังพูดเรือ
่ งอะไร!” ใบหน ้าของชายหนุ่มดูมด
ื มนและดูน่า
กลัวและเย็นชาในขณะทีเ่ ขาพูดว่า

“ข ้ากำลังชว่ ยเจ ้าโดยแบ่งเบาภาระของเจ ้าและปล่อยให ้เจ ้า

นอนหลับฝั นดี เจ ้าไม่รู ้จริงๆว่าอะไรดีสำหรับเจ ้า”

“ข ้าจะอยูก
่ บ
ั ท่านปู่ ตลอดไป!” ดวงตาของถิงถิงแดงก่ำในขณะที่
นางกอดขาลุงเจียงไว ้แน่น

“ข ้ายังมีเรือ ่ งสำคัญทีต ่ ้องจัดการ พรุง่ นีข ่ ำนัก

้ ้าจะกลับไปทีส
ั ดิส
ศก ิ ธิเ์ อีย
์ ท ๋ นเซยี่ อีกไม่กวี่ น
ั ข ้าจะมารับนางเอง” นายน ้อยเจ็ด
ของตระกูลหลีก ่ ล่าวก่อนทีจ่ ะหันกลับมามองเย่ฟ่าน

“เมือ่ เจ ้าตีสน
ุ ัข เจ ้าต ้องรู ้ว่าใครเป็ นเจ ้าของ แม ้ว่าสุนัขเหล่านัน
้
จะถูกไล่ออก แต่เราก็ไม่อนุญาตให ้บุคคลภายนอกรังแกพวก
มัน"

เมือ ่ นีเ้ ขาก็ตบไหล่เย่ฟ่านเบาๆสองครัง้

่ พูดเชน

"ปั ง!"

เย่ฟ่านถูกถูกกระแทกลงบนพืน ้ เลือดไหลซม ึ ออกมาจากปากขอ

งเขาและเก ้าอีท
้ อ
ี่ ยูบ
่ ริเวณใกล ้เคียงก็พังทลายจากการถูกกดทับ

ชายหนุ่มเหลือบมองอย่างเย็นชาก่อนทีจ
่ ะหัวเราะและเดินออก
ไปอย่างอวดดี
“เด็กน ้อย เจ ้าเป็ นอะไรหรือเปล่า!” ลุงเจียงตืน
่ ตระหนกและวิตก
กังวลขณะชว่ ยเย่ฟ่านลุกขึน ้

“พีใ่ หญ่……”

ใบหน ้าของถิงถิงมีความกลัวในขณะทีน่ างใชมื้ อเล็กๆของนาง

็ เลือดทีเ่ ปื้ อนปากของเย่ฟ่าน
เชด

เย่ฟ่านเห็นว่านายน ้อยเจ็ดของตระกูลหลีจ ่ ากไปแล ้วก็ลก

ุ ขึน
้ ยืน
อย่างรวดเร็วในขณะทีห ่ วั เราะและกล่าวว่า

“ข ้าไม่เป็ นอะไร”

ื่ เพียงครึง่ เดียว
“เจ ้าไม่เป็ นไรจริงๆเหรอ” ชายชราเชอ

ใบหน ้าของถิงถิงเต็มไปด ้วยความวิตกกังวลขณะทีน

่ างถามว่า

“พีใ่ หญ่เจ ้าไม่เป็ นไรจริงๆเหรอ? เจ ้ามีเลือดออกจากปาก”

“ข ้าทนไม่ไหวจริงๆ”

ี น ้ากังวลอีกครัง้
“แล ้วเจ ้าเป็ นอะไรมากหรือเปล่า?” ลุงเจียงมีสห

“พวกท่านเข ้าใจผิดแล ้ว ข ้าหมายความว่าข ้าแทบจะทนไม่ไหวที่

จะแกล ้งทำอย่างนี้ สว่ นตัวข ้าสบายดี อย่างไรก็ตามคนๆนัน
้
ร ้ายกาจจริงๆ ถ ้าเป็ นคนธรรมดาหลังจากโดนโจมตีจากเขาคง
ต ้องตายจากอาการบอบช้ำภายในครึง่ เดือน”
“เรือ
่ งนีเ้ ป็ นความผิดของเรา เป็ นเราทำร ้ายเจ ้า” ลุงเจียงโทษตัว
เอง

“ท่านลุงอย่าพูดแบบนัน ้ นีเ่ ป็ นการเสแสร ้งของข ้าเลือดทีพ

่ น
่
ออกมาก็เป็ นข ้าบังคับออกมาด ้วยตัวเอง” เย่ฟ่านยิม ้ ในขณะที่
พูดว่า

“ต ้องขอบคุณนายน ้อยตระกูลหลีจ ่ ริงๆ เขามาทีน ่ แ

ี่ ล ้วแจ ้งว่าเขา
จะกลับวันไหน นีเ่ ป็ นเรือ ุ ๆสำหรับข ้า ฮา่ ๆๆ”
่ งดีสด

“เจ ้า…..” มีการแสดงออกทีง่ งงวยบนใบหน ้าของลุงเจียง

“โลกนีไ
้ ม่ต ้องการคนเลวทรามเชน ่ เขา เขาต ้องการพาถิงถิง
ออกไปอย่างนัน ้ หรือ แม ้แต่ศรี ษะของตัวเองเขายังไม่สามารถ
พากลับไปได ้เลย!”

………………

ค่ำคืนนีเ้ ย่ฟ่านยังคงเฝ้ าติดตามความเคลือ

่ นไหวของตระกูลหลี่
และในชว่ งดึกเขาก็ออกจากเมืองเล็กๆไปยังตำแหน่งทีอ ่ ยูห
่ า่ ง
จากเมืองประมาณ 20 ลี้

้
นีเ่ ป็ นเสนทางที
ต ่ ้องเดินข ้ามหากพวกเขาต ้องการทีจ
่ ะเดินทาง
ออกจากเมืองชงิ เฟิ ง

แสงจันทร์นัน
้ พร่ามัวเมือ ่ เมฆลอยผ่านป่ าก็มดื ลงมากและได ้ยิน
ี งคำรามจากสต
เสย ั ว์ร ้ายหลายตัว ค่ำคืนทีม
่ ด
ื มิดทำให ้ป่ าดูน่า
กลัวและสยดสยองมากขึน ้
ในชว่ งครึง่ หลังของคืน ถนนบนภูเขาดังก ้องเมือ ี งกีบ
่ ได ้ยินเสย
ม ้ากำลังควบตะบึงไปข ้างหน ้าอย่างรวดเร็ว ภายใต ้แสงจันทร์
่ งั ้ ร่างวาบด ้วยแสงสเี ขียวสามารถมอง
สลัวมีม ้าเกล็ดมังกรทีท
เห็นได ้ชดั เจน

เย่ฟ่านรออย่างเงียบๆเฉพาะเมือ
่ ม ้าเกล็ดมังกรอยูต
่ รงหน ้า
ทันใดนัน้ ก็มแ ี องลุกโชนพุง่ ออกมาจากร่างกายของเขา
ี สงสท
โดยเฉพาะอย่างยิง่ ในความมืดมันจึงดูสดใสราวกับดวงอาทิตย์
ดวงเล็กๆ

“ช!ิ ”

แสงสเี ลือดพุง่ ออกมาและเสย ี งร ้องอันน่าสงั เวชของม ้าเกล็ด

มังกรก็ดงั ขึน
้ แต่คนทีอ
่ ยูบ
่ นหลังม ้าไม่ได ้รับความ
กระทบกระเทือนแม ้แต่น ้อย

เย่ฟ่านหัวใจสน ั่ สะท ้านในขณะทีเ่ ขารีบใชพลั

้ งดึงคัมภีรส ี อง
์ ท
กลับมาเพือ่ ป้ องกันตัวเอง

“ช!ิ ”

ม ้าเกล็ดมังกรถูกแยกออกเป็ นสองสว่ นและศพของมันก็ตกลงสู่

พืน้ อย่างแรง คนทีอ ่ ยูบ
่ นหลังของมันกระโดดขึน ้ ไปสูงบนอากาศ
มากกว่ายีส ิ วาก่อนทีจ
่ บ ่ ะลงจอดบนพืน
้ อย่างนุ่มนวล

“ช!ิ ”

แสงสเี งินแวบวาบเมือ
่ หอกยาวพุง่ เข ้าหาเย่ฟ่านราวกับสายฟ้ าส ี
เงิน
“กริ๊ ก!”

แสงสที องสอ่ งประกายอีกครัง้ และมันก็เข ้าปะทะกับหอกสเี งิน

อย่างรุนแรงทำให ้หอกสเี งินถูกทำลายร่วงลงกับพืน ้

ไม่ไกลนัก คนทีต ่ กจากม ้าเกล็ดมังกรก็พงุ่ เข ้าไปในป่ าด ้วยความ

้
กลัว เย่ฟ่านไม่รอชาเขายิ งหนังสอื สท
ี องแผ่นนัน ้ ออกไปอีกครัง้
อย่างรวดเร็ว

พลังของมันราวกับม ้าป่ าทีห

่ ลุดการควบคุมและมันตัดขาข ้าง
้
ซายของคนคนนั น
้ โดยทีเ่ ขาไม่ทน ั รู ้ตัวด ้วยซ้ำ

'จี!้ '

“อ๊าาาา!”

ในทีส
่ ด
ุ คนๆนัน
้ ก็ร ้องออกมาอย่างเศร ้าสร ้อยขณะทีเ่ ขาล ้มลงกับ
พืน
้

เย่ฟ่านถอนหายใจอย่างโล่งอกในขณะทีเ่ ขาเดินไปข ้างหน ้า นี่

่ โจมตีเพือ
เป็ นครัง้ แรกทีเ่ ขาซุม ั รู และเขาก็อดรู ้สก
่ ฆ่าศต ึ ประหม่า
ไม่ได ้เพราะเขาพลาดโอกาสในการลงมือสงั หารไปถึง 2-3 ครัง้

“นายน ้อยเจ็ดของตระกูลหลี่ เราพบกันอีกแล ้ว”

ชายหนุ่มกลิง้ ไปมาบนพืน
้ อย่างต่อเนือ
่ งและเลือดของเขายังคง
ไหลทะลักออกมาไม่หยุด แต่ถงึ จะเป็ นอย่างนัน้ เมือ
่ เขามองเห็น
 ี น ้าของเขาก็เปลีย
ใบหน ้าของเย่ฟ่านสห ่ นเป็ นตกตะลึงอย่าง
สมบูรณ์

“เป็ นเจ ้าได ้อย่างไร?”

"เป็ นข ้าแล ้วมีความผิดปกติตรงไหน?"

การแสดงออกของเย่ฟ่านเฉื่อยชาขณะทีส ่ ายตาของเขาจับจ ้อง

ไปข ้างหน ้าโดยไม่สนใจความโกรธแค ้นของชายหนุ่มคนนัน้ เลย

ื่ เลยว่าเป็ นเจ ้า ไอ ้สารเลว ข ้ามองเจ ้าผิดไป

“ข ้าไม่อยากจะเชอ
จริงๆ!”

นายน ้อยเจ็ดของตระกูลหลีม
่ ใี บหน ้าทีด
่ รุ ้าย เต็มไปด ้วยความ
เจ็บปวดและความโกรธทัง้ ยังดูน่าสมเพชไม่น ้อย

“ขอบคุณนายน ้อยเจ็ดทีใ่ ห ้โอกาสอันยิง่ ใหญ่แก่ข ้า”เย่ฟ่านยืน

อยูใ่ นระยะไกลขณะทีเ่ ขามีรอยยิม
้ เย็นๆจางๆติดอยูบ ่ นใบหน ้า

“เจ ้า…… เจ ้า……”

ร่างของนายน ้อยเจ็ดเริม ั่ ในขณะนีเ้ ขารู ้สก

่ สน ึ หวาดกลัวและสน
ิ้
หวัง เขาไม่คด
ิ ว่าเหตุการณ์ตา่ งๆจะดำเนินไปแบบนี้

96 - สอบปากคำ
“พ่อแม่ของถิงถิงตายยังไง”

เมือ ่ นี้ น้ำเสย

่ กล่าวเชน ี งของเย่ฟ่านก็เริม ี องก็
่ เย็นลงและแสงสท
พุง่ ไปข ้างหน ้าอีกครัง้

“ช!ิ ช!ิ ”

ได ้ยินเสยี งเบาๆสองครัง้ เมือ

่ แขนทัง้ สองข ้างของนายน ้อยเจ็ด
ถูกตัดขาด เย่ฟ่านยังคงไม่สบายใจและเขาก็สง่ รุ ้งสท ี องออกมา
อีกครัง้ และทำลายทะเลแห่งความทุกข์ของนายน ้อยเจ็ดอย่าง
รุนแรง

“อ๊าาาา! ไอ ้สารเลว แม ้ว่าข ้าจะกลายเป็ นผี ข ้าก็จะไม่ปล่อยเจ ้า

ไป!”

“หากผีสามารถฆ่าคนได ้ ข ้าคงไม่มช ี วี ต
ิ อยูจ
่ นถึงตอนนีแ
้ ล ้ว”
เย่ฟ่านเดินไปข ้างหน ้าและกล่าวต่อไปว่า

่ ำสงิ่ เลวร ้ายทุกอย่างโดยไม่รู ้สก

“ไอ ้สารเลวทีท ึ ผิดชอบชวั่ ดี นี่
เป็ นผลกรรมทีเ่ จ ้าสมควรได ้รับและข ้าจะให ้ความรืน ่ รมย์แก่เจ ้า
้
อย่างชาๆ”

“ป๊ า!”

เย่ฟ่านตบเข ้าไปทีใ่ บหน ้าของนายน ้อยเจ็ดอย่างรุนแรงจน

ร่างกายของเขากระเด็นไปเจ็ดแปดวา

"เจ ้า!" ดวงตาของนายน ้อยเจ็ดดูเหมือนจะพ่นไฟออกมาก็ไม่

ปาน
เย่ฟ่านเดินเข ้ามาและเหยียบลงไปทีใ่ บหน ้าของนายน ้อยเจ็ด

“สวรรค์กำลังเฝ้ าดูการกระทำของทุกคน ความชวั่ ของเจ ้านัน ้ ไม่

สามารถปิ ดบังสวรรค์ได ้ เจ ้าคิดจริงๆหรือว่าจะใชช้ วี ต
ิ อย่างสุข
สบายได ้ตลอดชวี ติ ”

เมือ
่ เย่ฟ่านเห็นคนแก่หรือเด็กพิการหัวใจของเขาจะเต็มไปด ้วย
ความเศร ้าโศก อย่างไรก็ตามเมือ ่ เขาได ้พบกับผู ้ทีก
่ ดขีข
่ ม
่ เหงผู ้
อ่อนแอและทำสงิ่ ชวั่ ร ้ายทุกอย่าง เขาจะกลายเป็ นน้ำแข็งทีไ่ ร ้
ความรู ้สกึ

มันอาจจะดูขด
ั แย ้งกันแต่มน
ั ก็เป็ นธรรมชาติของโลก จิตใจที่
เมตตาอย่างสุดซงึ้ สามารถแปรเปลีย ่ นเป็ นเย็นชาและไร ้หัวใจได ้
อย่างง่ายดาย

่ ตอนนีเ้ ย่ฟ่านไร ้อารมณ์โดยสน

ตัวอย่างเชน ิ้ เชงิ และปราศจาก
ความเมตตาใดๆในตัวเขา เท ้าของเขายังคงบดขยีเ้ ข ้าไปที่
ใบหน ้าของนายน ้อยเจ็ดตระกูลหลีพ ี ง
่ ร ้อมกับกล่าวด ้วยน้ำเสย
เย็นชา

“ถ ้าเจ ้าไม่ต ้องการได ้รับความทรมานอีก ก็จงตอบคำถามมา”

“ไอ ้เด็กสาระเลว……”

"ปั ง!"
เย่ฟ่านเตะเสยเข ้าทีป
่ ลายคางของนายน ้อยเจ็ดและทำให ้ฟั นใน
ปากของเขาร่วงทัง้ หมด พร ้อมกับกลิง้ ไปข ้างหน ้าอีกเจ็ดแปด
รอบ

“เมือ
่ มองดูผวิ ทีอ
่ อ
่ นนุ่มของเจ ้าดูเหมือนจะเป็ นเรือ
่ งทีเ่ หมาะสม
อย่างยิง่ หากจะทำให ้เจ ้ากลายเป็ นขันที ในเมือ ่ เจ ้าไม่อยากพูด
ข ้าก็จะสานฝั นของเจ ้าให ้เป็ นจริง”

เย่ฟ่านปล่อยหนังสอื สท
ี องของเขาให ้ลอยอยูใ่ นอากาศ
แสงสว่างเจิดจ ้าและแพรวพราวสอ ่ งไปทุกทีท
่ กุ ทาง

“เจ ้า…… เจ ้าคิดจะทำอะไร” นายน ้อยเจ็ดกรีดร ้องด ้วยความกลัว

“ทำให ้เจ ้าเป็ นขันที!”

"ยอมแล ้ว! ข ้ายอมแล ้ว ข ้าจะบอกเจ ้าทุกเรือ

่ ง!”

นายน ้อยเจ็ดกลัวมากและใบหน ้าของเขาก็บด ิ เบีย

้ วอย่างถึงทีส
่ ด
ุ
สำหรับบุรษ
ุ แล ้วนีเ่ ป็ นสงิ่ ทีเ่ ลวร ้ายยิง่ กว่าความตายซะอีก

“เจ ้าคนไม่มก ั หลัง”

ี ระดูกสน

เย่ฟ่านนั่งบนหินก ้อนหนึง่ ในขณะทีฟ

่ ั งคำอธิบายของนายน ้อย
เจ็ดอย่างละเอียด พ่อแม่ของถิงถิงถูกผู ้บ่มเพาะของตระกูล
หลีฆ่ า่

ื้ ยาแปลกประหลาดมาจากผู ้บ่มเพาะ
ผู ้บ่มเพาะตระกูลหลีไ่ ด ้ซอ
คนอืน ่ ๆ ยาชนิดนีม
้ ส
ี รรพคุณทีส ่ ามารถทำให ้สต ั ว์ป่าคุ ้มคลัง่ และ
พวกเขาก็แอบราดไปบนเสอ ื้ ผ ้าของพ่อแม่ถงิ ถิง
 หลังจากนัน
้ เมือ
่ พ่อแม่ของถิงถิงออกไปเก็บสมุนไพรจิต
วิญญาณ พวกเขาก็ถก ิ้ ๆ
ู นกสายฟ้ าฉีกเป็ นชน

นอกจากนีย
้ งั มีวธิ ก
ี ารอืน
่ ทีจ
่ ะตามมาอีกมากมายหากว่าแผนการ
ของพวกเขาล ้มเหลว เย่ฟ่านถอนหายใจเบาๆแล ้วกล่าวว่า

“ไม่วา่ จะเป็ นโลกมนุษย์หรือโลกแห่งผู ้ฝึ กฝนก็ไม่มอ

ี ะไรทีแ
่ ตก
ต่างกัน ทุกคนต่างก็เต็มไปด ้วยความโลภและความแค ้นอย่างไม่
สนิ้ สุด”

เย่ฟ่านค ้นหาและพบกล่องไม ้ในอกเสอ ื้ ของนายน ้อยๆเจ็ด จาก

นัน
้ เย่ฟ่านก็เตะเขาออกไปด ้านข ้างเสร็จแล ้วจึงเปิ ดกล่องไม ้ออก
ดูวา่ มีของวิเศษแบบไหนอยูใ่ นนัน
้

ข ้างในมีหน ิ สเี หลืองจางๆทีห ่ นาประมาณนิว้ และยาวเท่ากับนิว้

หัวแม่มอื แม ้ว่ามันจะเป็ นชน ิ้ เล็กมากแต่กม ็ น
ี ้ำหนักอย่างน่า
เหลือเชอ ื่ แม ้แต่ตวั เย่ฟ่านเองก็ยงั รู ้สก
ึ ว่ามันมีน้ำหนักไม่น ้อย

“ตามตำราโบราณ ในยุคทีส ่ งิ่ มีชวี ต

ิ ทัง้ หมดก่อตัวขึน
้ ต ้นไม ้ก็อด
ุ ม
สมบูรณ์และสตั ว์ทงั ้ หมดก็น่าเกรงขาม ในขณะเดียวกัน 'พลังต ้น
กำเนิด' มากมายก่อตัวขึน ้ นีค ่ อ
ื 'พลังต ้นกำเนิด' หรือไม่?”

เย่ฟ่านตรวจสอบอย่างต่อเนือ ่ งภายใต ้แสงจันทร์และพบว่าชน ิ้

สว่ นของ 'พลังต ้นกำเนิด' นีม้ สี งิ่ เจือปนมากมายอยูภ ่ ายใน สว่ นที่
เป็ นประกายและโปร่งแสงของมันแทบจะไม่ครอบคลุมหนึง่ ใน
สามของมันด ้วยซ้ำ สงิ่ นีท
้ ำให ้เขารู ้สก ึ เสย
ี ใจเล็กน ้อย นีไ
่ ม่ใช ่ '
พลังต ้นกำเนิด' ทีบ
่ ริสท
ุ ธิ์
ถึงกระนัน
้ เขาก็พอใจอย่างทีส ่ ด
ุ แล ้ว หินอำพันอัศจรรย์นม
ี้ แ
ี ก่น
แท ้ของพลังปราณแห่งชวี ต ิ และบางสงิ่ ทีเ่ หมือนหมอกและแสง
หลากสด ี เู หมือนจะหมุนเวียนอยูภ่ ายใน

ั ว่ามันจะสามารถชว่ ยข ้าขยายทะเลแห่ง
"ของดีจริงๆ! ข ้าสงสย
ความทุกข์ได ้มากแค่ไหน!”

"นั่นเป็ นของข ้า!"

นายน ้อยเจ็ดของตระกูลหลีค
่ ร่ำครวญในกองเลือด เขากัดฟั น
แน่นเต็มไปด ้วยความโกรธและความแค ้นอันขมขืน ั เจน
่ อย่างชด

“ข ้าไม่คด ิ้ นีจ
ิ ว่า 'พลังต ้นกำเนิด' ชน ิ้ เดียวในถ้ำ
้ ะมีเพียงชน
โบราณ ภายในถ้ำนัน ้ ยังมีอะไรอีก?”

ภายใต ้การดูแลของเย่ฟ่านนายน ้อยเจ็ดก็ไม่มท ี างเลือกอืน

่
นอกจากต ้องคายสงิ่ ทีเ่ ขารู ้ออกมาทัง้ หมด

ภายในถ้ำนัน
้ มีผู ้ฝึ กฝนทีท ี ชวี ต
่ รงพลังเสย ิ อยูภ
่ ายในด ้วยการทำ
สมาธิ

ไม่มใี ครทราบว่าผู ้ฝึ กตนคนนัน ี ชวี ต

้ เสย ิ ไปนานแค่ไหนแล ้ว ใน
ตอนทีพ ่ รานป่ าตรวจสอบซากศพของเขาก็ทำให ้ซากศพนัน ้
แหลกสลายเป็ นผุยผง เหลือเพียง 'พลังต ้นกำเนิด' ชน ิ้ นีเ้ ท่านัน
้
ทีอ
่ ยูเ่ บือ
้ งหลัง

“น่าเสยี ดายจริงๆ หากมีพลังต ้นกำเนิดสก

ั สามชน
ิ้ มันจะยอด
เยีย
่ มมากแค่ไหน” เย่ฟ่านมีดวงตาทีเ่ ปล่งประกาย
“ข ้าพูดไปหมดแล ้ว ขอร ้องปล่อยข ้าไปเถอะ”

นายน ้อยเจ็ดอ ้อนวอนอย่างน่าสมเพช เขารู ้ว่ามันเป็ นไปไม่ได ้ที่

ั รูจะปล่อยเขาไป แต่ตราบใดทีม
ศต ่ ค
ี วามหวังเขาก็ไม่ต ้องการที่
จะละทิง้

“ตอนทีเ่ จ ้าวางแผนจะฆ่าพ่อแม่ของถิงถิงเจ ้าเคยมีความเมตตา

ในใจบ ้างไหม? เมือ ่ เจ ้าบังคับให ้ลุงเจียงและถิงถิงอยูใ่ นสภาพที่
ขมขืน
่ เจ ้ามีความรู ้สกึ เชน่ ไร?”

เย่ฟ่านเตะเขาออกไปในขณะทีพ
่ ด
ู ว่า

“ข ้าจะให ้โอกาสเจ ้าฆ่าตัวตาย หากเจ ้าไม่ต ้องการได ้รับความ

ทรมานมากกว่านีเ้ จ ้าก็จงทำซะ การฆ่าเจ ้ารังแต่จะทำให ้มือข ้า
แปดเปื้ อนไปเท่านัน
้ ”

“เจ ้า…… เจ ้าไม่เคยฆ่าคนมาก่อนหรือ…..” ขณะทีน

่ ายน ้อยเจ็ด
่ นี้ ร่างกายของเขาก็สน
กล่าวเชน ั่ สะท ้าน

“เจ ้า….. สวรรค์จะต ้องลงโทษเจ ้าอย่างแน่นอน!”

เย่ฟ่านใชเท้ ้าเตะนายน ้อยเจ็ดไปกระแทกหินทีเ่ ชงิ เขาแล ้วกล่าว

ี งเย็นชาว่า
ด ้วยน้ำเสย

“ฆ่าตัวตายซะ หากเจ ้าบังคับให ้ข ้าทำ ข ้าจะตอนเจ ้าเป็ นขันที

เดียวนี”้
ในขณะนีน ้ ายน ้อยเจ็ดของตระกูลหลีร่ ู ้สกึ ท ้อแท ้จนแทบเป็ นบ ้า
วิธก
ี ารตายเชน ่ นีช
้ า่ งโง่เขลาและขีข
้ ลาดเกินไป แม ้ว่าเขาจะตาย
สุดท ้ายชอื่ เสยี งของเขาก็จะย่อยยับไปด ้วย

“ไอ ้สารเลว เจ ้ามันเป็ นเดรัจฉาน! ข ้า……แม ้ว่าข ้าจะกลายเป็ นผี

ข ้าก็จะไม่ปล่อยเจ ้าไป!” นายน ้อยเจ็ดโกรธเคืองจนกระอักเลือด
ออกมา

เย่ฟ่านนั่งบนก ้อนหินแล ้วกล่าวอย่างเย็นชาอีกครัง้ ว่า

“อย่าพูดไร ้สาระ ความอดทนของข ้ามีไม่มากอย่าพยายาม

ท ้าทายมันอีก”

ึ ท ้อแท ้จนไม่สามารถพูดได ้
“เจ ้า….. ข ้า……” นายน ้อยเจ็ดรู ้สก
ก่อนทีเ่ ขาจะคร่ำครวญเป็ นคำสุดท ้าย

“เจ ้าจะต ้องตายอย่างน่าสยดสยอง!”

"ปั ง!"

หัวของเขากระแทกเข ้ากับหินบนภูเขาและสมองของเขาสาด
กระจายไปทุกที่

“เจ ้าฆ่าตัวตายเองนะ นีไ ่ วามผิดของข ้า”

่ ม่ใชค

เย่ฟ่านยืนขึน
้ ขณะทีเ่ ขาเริม
่ กลบเกลือ ้
่ นร่องรอย เขาใชเวลาหนึ ง่
ชวั่ ยามเต็มก่อนทีจ
่ ะลบร่องรอยทัง้ หมดและมุง่ หน ้ากลับไปที่
เมืองเล็กๆ
แม ้ว่าเขาจะดูสงบ แต่มอ ื ของเขาก็เปี ยกโชกไปด ้วยเหงือ
่ นีเ่ ป็ น
ั รูด ้วยมือของตัวเอง
ครัง้ แรกทีเ่ ขาได ้ฆ่าศต

แม ้ว่านายน ้อยเจ็ดจะมีความผิดร ้ายแรงมากมายและสมควรได ้

รับจุดจบนี้ แต่กย ึ ไม่สบายใจอย่างมาก
็ งั ทำให ้เย่ฟ่านรู ้สก

หลังจากได ้รับ 'พลังต ้นกำเนิด'เย่ฟ่านไม่ได ้ฝึ กฝนทันที เขารู ้ว่า '

พลังต ้นกำเนิด' มีแก่นแท ้ของพลังชจ ี่ ำนวนมหาศาล

หากเขาใชมั้ นทันทีกจ็ ะทำให ้เกิดปรากฏการณ์ทแี่ ปลก

้ ซงึ่ จะดึงดูดยอดฝี มือมากมายให ้มาหาเขา
ประหลาดขึน

97 - ตามหาคนแซเ่ จียง
ในชว่ งสองวันนีเ้ มืองของชงิ เฟิ งนัน ้ สงบสุขอย่างยิง่ แต่แล ้ว
ความสุขสงบก็ถก ู ทำลายลงเมือ ่ ผู ้ฝึ กตนของตระกูลหลีอ
่ ก
ี สอง
คนกลับจากสำนักศก ั ดิส ิ ธิเ์ อีย
์ ท ๋ นเซย ี่

“นายน ้อยเจ็ดของตระกูลหลีห
่ ายตัวไป”

“คนเป็ นๆคนหนึง่ จะหายตัวไปได ้ยังไง?”

“นีเ่ ป็ นผลกรรมของตระกูลหลี!่ ”

“ผลกรรมอะไรต ้องเป็ นฝี มือของตระกูลหวังอย่างแน่นอน

นอกจากตระกูลหวังแล ้ว ใครจะกล ้าทำแบบนี? ้ ใครจะมีความ
กล ้าทำเรือ ่ นีไ
่ งเชน ้ ด ้?”

้
“ถูกต ้อง ข ้าได ้ยินคนใชของตระกูลหลีบ ่ อกว่ามันน่าจะเป็ น
หายนะทีเ่ กิดจาก 'พลังต ้นกำเนิด' นัน
้ ”

แม ้แต่คนทัว่ ไปในเมืองชงิ เฟิ งก็กำลังพูดถึงเรือ

่ งนี้ มันสามารถ
เห็นได ้ว่าสงิ่ นีท
้ ำให ้เกิดความโกลาหลมากเพียงใด ตระกูล
หลีท ่ งั ้ หมดอยูใ่ นความโกลาหล แต่ในขณะเดียวกันพวกเขาก็
ึ หวาดกลัวขึน
รู ้สก ้ เรือ
่ ยๆ

ในขัน้ ต ้นเย่ฟ่านไม่สนใจเพราะผู ้ฝึ กตนสองคนของตระกูลหลีย ่ งั

ไม่น่าจะอยูใ่ นระดับน้ำพุแห่งชวี ต
ิ เพราะพวกเขาไม่สามารถขี่
สายรุ ้งศก ั ดิส ิ ธิไ์ ด ้
์ ท

อย่างไรก็ตามหลังจากผ่านไปสองสามวันสงิ่ ต่างๆก็เกิดความ
เปลีย
่ นแปลงชนิดทีพ
่ ลิกฟ้ าคว่ำดิน
ผู ้คนในสำนักศก
ั ดิส ิ ธิเ์ อีย
์ ท ี่ มาจริงๆ และผู ้ฝึ กตนสองสาม
๋ นเซย
คนในระดับน้ำพุแห่งชวี ต ิ ก็มาทีน่ เี่ ป็ นการสว่ นตัว

พวกเขาสงั่ การให ้คนตระกูลหลีเ่ ป็ นผู ้นำทางเพือ

่ ไปยังถ้ำโบราณ
ทีพ
่ วกเขาค ้นพบ 'พลังต ้นกำเนิด'

หลังจากนัน ้ ผู ้ฝึ กฝนของตระกูลหวังก็เชอ ื้ เชญ

ิ สำนักศก ั ดิส ิ ธิท
์ ท ์ ี่
ลูกหลานของพวกเขาไปฝึ กฝนให ้มาสำรวจถ้ำนัน ้ ด ้วยกัน ความ
ขัดแย ้งเกิดขึน ่ ก็ลงมือต่อสูกั้ นไปอีกรอบ
้ อีกครัง้ และทัง้ สองกลุม

“เป็ นไปได ้ไหมว่าบริเวณนีม ้ อดพลังต ้นกำเนิดอยูด

้ เี สนเลื ่ ้านใน”

ในวันนีม ี ู ้ฝึ กตนมากมายปรากฏตัวในเมืองชงิ เฟิ ง พวกเขาขี่

้ ผ
ั ว์อสูรตัวใหญ่ทม
สต ี่ ข
ี นาดเรากับภูเขาลูกเล็กๆ

ั ว์อสูรทีอ
สต ่ ยูต
่ รงกลางนัน
้ มีความพิเศษทีส ่ ด
ุ ร่างกายของมันถูก
ปกคลุมไปด ้วยเกล็ดสท ี อง รัศมีอน
ั ศก ั ดิส ิ ธิท
์ ท ์ แ
ี่ วววาวหมุนวน
ไปรอบๆราวกับไฟสท ี องทีล ุ โชติชว่ งราวกับเทพทองคำ
่ ก

คนทีน่ ั่งอยูบ ่ นหลังของ 'เทพทองคำ' เป็ นชายหนุ่มทีด ่ เู หมือน

อายุยส ิ สย
ี่ บ ี่ ส ิ ห ้าปี เขาสวมเสอ
ี่ บ ื้ ผ ้าสข
ี าวและใบหน ้าอ่อนโยน
ของเขาก็หล่อเหลาอย่างยิง่

ั ว์พาหนะอีกสองตัวทีเ่ คลือ
ข ้างๆเขามีสต ่ นทีค
่ วบคูก
่ น
ั ไป ตัวด ้าน
้
ซายเป็ นสตั ว์ร ้ายสเี ขียวรูปร่างของมันคือเสอ ื โคร่ง ขนสเี ขียว
ของมันยาวและบริสท ุ ธิร์ าวกับหยกทีส ่ งประกาย หัวของมันมี
่ อ
เขาหยกทีเ่ ปล่งแสงศก ั ดิส ิ ธิห
์ ท ี อกมา
์ ้าสอ
 ั ว์ร ้ายตัวนีแ
สต ้ ม ้ว่าจะดูเหมือนกำลังเดินอยูบ
่ นพืน
้ แต่แท ้ทีจ
่ ริง
แล ้วเท ้าของมันเหยียบย่างไปบนอากาศห่างจากพืน ้ ประมาณ
หนึง่ จ ้าง

ทีข
่ อ
ี่ ยูบ ิ หกสบ
่ นหลังของมันคือชายหนุ่มอายุสบ ิ เจ็ดปี เขาสวม
ชุดสเี ขียวมีความองอาจสง่างาม แต่ความเย่อหยิง่ จองหองบน
ใบหน ้าของเขานัน ้ ก็ถก
ู แสดงออกมาอย่างชดั เจน

อีกด ้านหนึง่ เป็ นสตั ว์ร ้ายสอ ่ งแสงสเี งินวาว รูปร่างของมัน

เหมือนกับกวางศก ั ดิส
์ ท ิ ธิ์ ร่างกายของมันถูกปกคลุมไปด ้วย
เกล็ดเงิน บนหน ้าผากของมันมีดวงตาแนวตัง้ และร่างกายของ
มันถูกปกคลุมไปด ้วยแสงศก ั ดิส ิ ธิท
์ ท ์ แ
ี่ วบวาบ

ด ้านหลังของมันนัน ิ หกสบ
้ เป็ นเด็กสาวอายุสบ ิ เจ็ดปี ผิวของนาง
สดใสและมีสเี ลือดฝาดอย่างคนสุขภาพดี นัยน์ตาของนางลึกล้ำ
ราวกับน้ำทะเลสค ี รามในฤดูใบไม ้ร่วง

แม ้ว่านางจะเป็ นหญิงทีง่ ดงามมาก แต่ผู ้คนทัว่ ไปกลับไม่กล ้าม

องไปยังใบหน ้าของนางเพราะพวกเขาต่างก็ละอายใจในความ
ต่ำต ้อยของตัวเอง

ทีด่ ้านหลังของพวกเขามีสต ั ว์อสูรสบ ิ ตัว แต่ละตัวมีความพิเศษ

เชน ่ กันและแต่ละตัวก็เป็ นสายพันธุท ์ หี่ ายากมาก ผู ้ทีข
่ บ
ั ขีอ
่ ยู่
ด ้านหลังของสต ั ว์อสูรพวกนัน ้ ล ้วนเป็ นชายชราหรือไม่กช ็ ายวัย
กลางคน

ในระยะไกลเมือ ่ เย่ฟ่านมองเห็นคนกลุม
่ นีเ้ ขาก็สด
ู ลมหายใจ
เข ้าไปลึกๆด ้วยความกลัว คนเหล่านีแ
้ ข็งแกร่งอย่างยิง่ พวกเขา
 ่ งเทียน
น่าจะมีความแข็งแกร่งทัดเทียมกับผู ้อาวุโสของหลิงซูต
เป็ นอย่างน ้อย

“มีตระกูลใดบ ้างในเมืองนีท
้ ม ี ซเ่ จียง?” ในเวลานีใ้ ครบางคนก็
ี่ แ
ถามออกมาด ้วยเสย ี งอันดัง

หัวใจของเย่ฟ่านเต ้นแรง ทำไมพวกเขาถึงค ้นหาคนแซเ่ จียง?

เย่ฟ่านพบว่ามันยากทีจ่ ะสงบอารมณ์เขาต ้องการกลับไปทีร่ ้าน
เพือ
่ พาลุงเจียงและถิงถิงหนี

แต่วา่ หากเขาเคลือ ่ นไหวยอดฝี มือเหล่านีจ้ ะตรวจจับได ้ทันที

ดังนัน
้ เขาจึงได ้แต่แกล ้งทำเป็ นชาวบ ้านธรรมดาและหาโอกาส
ปลีกตัวจากไป

เมืองชงิ เฟิ งไม่เคยพบเห็นสต ั ว์อสูรทีย

่ งิ่ ใหญ่ขนาดนีม
้ าก่อน
ผู ้คนมากมายทีก ่ ำลังมุงดูไม่กล ้าตอบคำถามเพราะมัวแต่
ตกตะลึงกับรัศมีอน ั ดิส
ั ศก ิ ธิข
์ ท ์ องคนกลุม ่ นี้

ชายกลางคนอายุประมาณสามสบ ิ ปี นั่งบนสต ั ว์ร ้ายแสดงท่าที

เป็ นมิตรแล ้วถามกับชาวบ ้านด ้วยรอยยิม ้ ว่า

“พวกเจ ้าทุกคนไม่ต ้องกลัว พวกเราไม่ได ้มาทีน

่ ด
ี่ ้วยเจตนาร ้าย
เราแค่ต ้องการทราบว่ามีคนแซเ่ จียงในเมืองนีห
้ รือไม่”

แม ้ว่าเขาจะพยายามอย่างสุดความสามารถทีจ ่ ะคงไว ้ซงึ่ การ

แสดงออกทีอ ่ อ
่ นโยน แต่คนเหล่านีล ่ งั หารผู ้คน
้ ้วนเป็ นมือเก่าทีส
มามากมาย ดังนัน ้ รัศมีพลังของพวกเขาจึงน่ากลัวถึงขีดสุด
ชาวนาชราคนหนึง่ ชไี้ ปทางถนนทิศตะวันตกและพูดตะกุกตะกัก
ด ้วยริมฝี ปากทีส ั่ เทา
่ น

“นั่น….. ถนนสายนัน
้ …… บ ้านทีใ่ หญ่ทส
ี่ ด
ุ ……. นั่นแหละ."

"ขอบคุณมาก"

กลุม
่ คนทีข
่ ส ั ว์อสูรมุง่ หน ้าไปยังประตูทางออกของเมืองอย่าง
ี่ ต
รวดเร็ว

ไม่ไกลนักหัวใจของเย่ฟ่านก็ผอ ่ นคลายลง เมืองนีม ้ ต

ี ระกูลอืน
่ ที่
มีแซว่ า่ เจียงเชน่ กัน แต่เขาก็ไม่กล ้าประมาทแม ้แต่น ้อย เขารีบ
วิง่ กลับไปทีร่ ้านเพือ
่ เล่าทุกอย่างให ้กับลุงเจียงฟั ง

“ลุงเจียง……”

“มีอะไรหรือเปล่า” ชายชราเดินออกมาจากห ้องครัว

ี ดงสดเสร็จและถือมันไว ้ในมือเพือ
ถิงถิงเพิง่ ล ้างผลไม ้ป่ าสแ ่ รอ
กินพร ้อมกับทุกคน ดวงตาของนางเบิกกว ้างเป็ นประกายและ
ถามออกไปด ้วยความอยากรู ้อยากเห็นว่า

“พีใ่ หญ่ เกิดอะไรขึน

้ ?”

“เรือ
่ งมันเป็ นแบบนี…
้ …”

่ วกับสงิ่ ทีไ่ ด ้ยินและเห็นก่อนทีจ

เย่ฟ่านบอกลุงแก่เจียงเกีย ่ ะถาม
ว่า
 ั พันธ์กบ
“ท่านลุงเคยมีปฏิสม ั คนเหล่านีม
้ าก่อนหรือไม่”

ลุงเจียงสา่ ยหัว

“ข ้าอยูม ิ ปี แล ้ว แต่แทบไม่เคยออกจากเมืองเล็กๆแห่งนี้
่ าเจ็ดสบ
เลย เป็ นไปไม่ได ้ทีข ่ ้าจะรู ้จักคนเหล่านี”้

ั ว์ร ้ายทีม
“มีสต ่ เี อกลักษณ์มากมายจริงๆเหรอ? ข ้าอยากเห็นว่า
มันหน ้าตาเป็ นอย่างไร……”

ดวงตาทีเ่ ต็มไปด ้วยสดใสของถิงถิงดูเหมือนจะเปล่งประกาย

ด ้วยดวงดาวเล็กๆมากมาย นางรีบวิง่ ออกไปทีถ
่ นนและต ้องการ
มองหาคนเหล่านัน ้

เย่ฟ่านสงั เกตเห็นว่าถิงถิงวิง่ ออกไปแล ้วดังนัน

้ เขาจึงกล่าวด ้วย
น้ำเสยี งแผ่วเบาว่า

“จะเกีย
่ วอะไรกับพ่อแม่ของถิงถิงหรือไม่?”

่ นัน
“มันไม่ควรจะเป็ นเชน ้ ” ชายชรากล่าวด ้วยความเศร ้าโศก

“พวกเขาได ้รับการฝึ กฝนภายในสำนักศกั ดิส ิ ธิเ์ อีย

์ ท ๋ นเซ ี่
ยมาโดยตลอดและไม่เคยเดินทางไกลมาก่อน สหายของพวก
เขาทัง้ หมดเป็ นคนจากนิกายเดียวกัน”

ั ว์ร ้ายทีม
“สต ่ เี อกลักษณ์มากมาย พวกมันไม่ได ้เดินอยูบ ่ นพืน
้
พวกมันเดินอยูก ่ ลางอากาศ…..” ถิงถิงรีบวิง่ กลับเข ้ามาในร ้าน
และกล่าวด ้วยความปลาบปลืม ้ ใจ
 ี่ !ิ พวกมันกำลังเข ้ามาหาเรา”
“ท่านปู่ มาดูนส

เย่ฟ่านและชายชรารีบวิง่ ไปและเห็นสต ั ว์พาหนะสบ ิ ตัวกำลังวิง่

มาทางนีอ้ ย่างรวดเร็วโดยทีไ่ ม่ทำให ้ฝุ่ นละอองฟุ้ งกระจายแม ้แต่
น ้อย

“พวกมันน่ากลัวมาก”

ถิงถิงตกใจเล็กน ้อยเพราะผู ้ฝึ กฝนทัง้ หมดนอกเหนือจากสามคน

ทีอ
่ ยูต
่ รงกลางดูเหมือนจะปลดปล่อยเจตนาฆ่าทีร่ น ุ แรงซงึ่ เต็ม
ไปด ้วยความกระหายในการต่อสู ้

เย่ฟ่านรีบจับมือของถิงถิงขณะทีเ่ ขาประคองร่างกายของลุง
เจียง คนธรรมดายากทีจ ่ ะต่อต ้านไอสงั หารทีแ
่ ผ่ออกมาจาก
นักรบเหล่านีไ้ ด้

ั ว์ร ้ายกว่าสบ
สต ิ ตัวหยุดอยูต ั่ ศรี ษะและโยก
่ รงหน ้าร ้านเล็กๆ สน
หาง เกล็ดของพวกมันกระพริบและเปล่งแสงทีแ ่ ตกต่างกันออก
ไป

อย่างไรก็ตาม แสงศก ั ดิส ิ ธิไ์ ม่เพียงพอทีจ

์ ท ่ ะปกปิ ดไอสงั หารที่
ฝั งแน่นอยูใ่ นร่างกายของพวกมันได ้ เห็นได ้ชด ั ว่าแต่ละตัวผ่าน
้
การต่อสูนองเลื อดหลายครัง้ และพวกมันไม่ใชส ่ ต
ั ว์เลีย ื่ ง
้ งทีเ่ ชอ
เชอ ื่ อย่างแน่นอน

“นีค
่ อ
ื ตระกูลเจียง?”

จากศูนย์กลางของกลุม
่ ชายหนุ่มทีด ่ ห ื้
ู ล่อเหลาถาม เขาสวมเสอ
ี าวดวงตาสดใสยิง่ กว่าดวงดาว บางครัง้ ก็ปล่อยแสง
ผ ้าสข
 ั ดิส
ศก ์ ทิ ธิอ ิ้ เชงิ กับผู ้คน
์ อกมา ลักษณะของเขาแตกต่างอย่างสน
ทีอ
่ ยูด
่ ้านหลัง

ลุงเจียงผู ้เฒ่าทีม ี น ้างุนงงในขณะ

่ ใี บหน ้าเต็มไปด ้วยรอยย่นมีสห
ทีเ่ ขาถามว่า

“ถูกต ้อง มีอะไรให ้เราชว่ ยไหม?”

98 - ตระกูลขุนนางโบราณแซเ่ จียง
เมือ ่ ก่ชราซงึ่ แสดงถึงอายุทเี่ สอ
่ มองดูใบหน ้าทีแ ื่ มโทรม เด็ก
หนุ่มอายุสบิ หกสบิ เจ็ดปี ทน ั ว์อสูรห ้าสก
ี่ ั่งบนสต ี ข ็ มวดคิว้ ขณะที่
เขากล่าวว่า

ิ้ ชวี ต
“นีเ่ ป็ นเพียงผู ้อาวุโสธรรมดาทีใ่ กล ้จะสน ่ นที่
ิ แล ้ว เขาไม่ใชค
เรามองหาอย่างแน่นอน”

ชายหนุ่มทีอ่ ยูบ
่ นหลังของเทพทองคำกวาดสายตาไม่พอใจไป
ทางเด็กหนุ่มคนนัน ้ ทำให ้เด็กหนุ่มทีอ
่ ยูบ ี ยุด
่ นหลังอสูรห ้าสห
ชะงักไปด ้วยความหวาดกลัว

“ท่านลุง ท่านอาศย ั อยูใ่ นเมืองชงิ เฟิ งมาตลอดชวี ต

ิ หรือ?” ชาย
หนุ่มทีอ
่ ยูบ
่ นหลังเทพทองคำถามด ้วยความสุภาพ

“ใชแ่ ล ้ว ข ้าไม่เคยเดินทางไกลมาก่อนเลย” ชายชราให ้คำตอบ

อย่างตรงไปตรงมา

“บรรพบุรษ ั อยูท
ุ ของท่านอาศย ่ น
ี่ ห
ี่ รือย ้ายมาอยูท
่ เี่ มืองนี?
้ ” ชาย
หนุ่มบนหลังของเทพทองคำยังคงถามต่อไป

“เราย ้ายมาทีน ่ ใี่ นรุน

่ พ่อของข ้าและข ้าก็เกิดทีน่ จ
ี่ ริงๆ พวกเจ ้า…
เจ ้ามาทีน
่ เี่ พือ
่ อะไรกันแน่?” ลุงเจียงมีสห ี น ้างุนงง

เมือ
่ ได ้ยินคำพูดเหล่านีช ้ ายหนุ่มทีอ ่ ยูบ
่ นหลังเทพทองคำก็
กระโดดลงมาทันที ชายเสอ ื้ ของเขาโบกสะบัดเล็กน ้อยเมือ
่ เท ้า
ของเขาสม ั ผัสพืน
้ แม ้แต่ฝนผงก็
ุ่ ไม่กระจายออก

ั เล็กน ้อย หวังว่าจะได ้รับคำ

“ท่านลุง ข ้าขอถามคำถามท่านสก
ตอบอย่างตรงไปตรงมา”
 ิ เจ ้าถามมาเถอะ หากข ้ารู ้คำตอบจะต ้องบอกเจ ้าอย่าง
“เชญ
แน่นอน”

ิ หน ้ากับผู ้ฝึ กฝนเหล่านี้

ลุงเจียงเป็ นชายชราธรรมดาและเผชญ
ด ้วยความเคารพ

ึ ประหม่ามากขณะทีน
ถิงถิงรู ้สก ่ น
่ างจับมือเย่ฟ่านไว ้แน่นและซอ
ตัวอยูร่ ะหว่างเขากับปู่ ของนาง

“ข ้าขอโทษล่วงหน ้า ข ้าอยากจะถามว่าพ่อแม่ของท่านยังอยูบ
่ น
โลกนีห้ รือเปล่า” ชายหนุ่มชุดขาวถามด ้วยความประหม่า

ลุงเจียงประหลาดใจในขณะทีเ่ ขาตอบ

“พวกเขาล่วงลับไปเมือ ิ ปี ทแ
่ ห ้าสบ ี่ ล ้ว”

"อะไร……." ชายหนุ่มชุดขาวดูตกตะลึงและตืน
่ ตระหนกอย่าง
ถึงทีส
่ ด
ุ

“ข ้าพูดไปก่อนหน ้านีแ
้ ล ้ว นีเ่ ป็ นเพียงชายชราธรรมดาในกองขยะ
……”

เด็กหนุ่มทีอ
่ ยูบ ั ว์ห ้าสม
่ นหลังสต ี ก
ี ารแสดงออกหมดความอดทน
ราวกับว่าเขาต ้องการจะออกจากสถานทีแ ่ ห่งนีโ้ ดยเร็วทีส
่ ด
ุ

"หุบปาก อย่าให ้ข ้าต ้องพูดอีกครัง้ !"

ชายหนุ่มชุดขาวจ ้องไปทีเ่ ด็กหนุ่มคนนัน
้ ด ้วยสายตาโหดเหีย
้ ม
ก่อนจะหันกลับมากล่าวด ้วยความนอบน ้อมว่า

“ท่านผู ้เฒ่า ข ้าขอโทษสำหรับพฤติกรรมของเขา ไม่ทราบว่า

พ่อของท่านชอ ื่ เจียงเจ๋อหรือเปล่า?”

ี น ้าตกใจ
“เจ ้า…..เจ ้ารู ้ได ้ยังไง” ลุงเจียงมีสห

ผู ้หญิงทีน
่ ั่งอยูบ ั ดิส
่ นกวางศก ิ ธิก
์ ท ์ ม
็ ส ี น ้าประหลาดใจไม่น ้อย
ี ห
นางรำพึงเบาๆว่า

“ดูเหมือนว่าเราจะพบพวกเขาแล ้ว”

รูปร่างของนางงดงามและผิวของนางก็ขาวราวกับหิมะบริสท ุ ธิ์
ในขณะเดียวกันใบหน ้าของนางก็เต็มไปด ้วยความเย่อหยิง่
ึ ว่ายากทีจ
จองหองทำให ้ทุกคนรู ้สก ่ ะสนทนากับนางได ้

ั ว์ร ้ายห ้าสข

เด็กหนุ่มบนหลังสต ี มวดคิว้ ขณะทีเ่ ขากล่าวว่า

“ผู ้อาวุโสในหมูบ ่ ้านธรรมดาเชน ่ นี้ เขาจะมีเลือดของตระกูลเจียง

ของเราได ้อย่างไร หากพวกเขาเป็ นทายาทของท่านปู่ เจียงเจ๋อ
จริงๆ พวกเขาจะไม่รู ้วิธฝ ี ึ กฝนได ้อย่างไร บางทีพวกเขาอาจจะ
มีชอื่ แซค่ ล ้ายกันเท่านัน
้ ……”

“ผู ้อาวุโสชว่ ยบอกรายละเอียดทัง้ หมดให ้ข ้าฟั งได ้ไหม” ท่าที

ของชายหนุ่มชุดขาวยังคงอ่อนโยนในขณะทีเ่ ขาเดินเข ้าไป
ประคองลุงเจียงด ้วยความเคารพ

“ขอให ้ท่านลุงชว่ ยเปิ ดเผยรายละเอียดด ้วย?”

ผู ้ฝึ กฝนทัง้ หมดเฝ้ าพืน
้ ทีร่ อบนอกขณะทีช
่ ายหนุ่มชุดขาว
ประคองลุงเจียงเข ้าไปในร ้านเล็กๆ ชายหนุ่มทีห ่ ยิง่ ผยองและ
หญิงสาวทีง่ ดงามก็เดินตามไปด ้วย

เย่ฟ่านสงั เกตเห็นว่าอีกฝ่ ายไม่มเี จตนาร ้ายใดๆจึงดึงถิงถิงให ้นั่ง

ข ้างๆและเฝ้ าดูเหตุการณ์ตา่ งๆอย่างเงียบๆ

ี ดงทีแ
“มีปานสแ ้
่ ขนซายของท่
านปู่ เจียงเจ๋อหรือไม่?”

“เจ ้ารู ้เรือ

่ งนีไ ี น ้าประหลาดใจ
้ ด ้ยังไง” ลุงเจียงมีสห

“ท่านปู่ เจียงเจ๋อซอ ่ นตัวอยูใ่ นแคว ้นเอีย

๋ นจริงๆ ไม่คด
ิ ว่าท่านจะ
เสยี ชวี ต
ิ เมือ ิ ปี กอ
่ ห ้าสบ ่ น…..” ชายหนุ่มชุดขาวถอนหายใจเบาๆ
ก่อนพูดต่อ “ผู ้อาวุโส ให ้ข ้าเรียกท่านว่าท่านลุงดีกว่า”

“ไม่กล ้า ไม่กล ้า!”

ลุงเจียงสงั เกตเห็นว่าอีกฝ่ ายต ้องการคำนับเขา เรือ

่ งนีเ้ ขาไม่
สามารถรับได ้

“พวกเจ ้าสองคนยืนเซอ่ อยูท

่ ำไม! รีบเข ้ามาคำนับท่านลุง!” ชาย
หนุ่มชุดขาวตะโกนใสส่ องคนทีอ ่ ยูข
่ ้างหลังเขา

“คำนับท่านลุง” หญิงงามคนนัน้ แสดงความเคารพอย่าง

นอบน ้อมขณะทีน ่ างเหลือบมองทีเ่ ย่ฟ่านและถิงถิง

ชายหนุ่มดูไม่เต็มใจในขณะทีเ่ ขาพึมพำว่า
“คำนับท่านลุง” ก่อนจะโค ้งคำนับอย่างรวดเร็ว

“นีค
่ อ ี น ้างุนงง ไม่เข ้าใจว่าทำไมพวกเขาถึง
ื ……” ลุงเจียงมีสห
ทำเชน ่ นี้

“พีใ่ หญ่ พีใ่ หญ่ นีม

่ น
ั เรือ
่ งอะไรกันแน่”

ี น ้างุนงง ขนตายาวของนางกะพริบตลอดเวลาและ
ถิงถิงมีสห
ดวงตาทีก ่ ลมโตของนางเต็มไปด ้วยคำถาม

เมือ
่ เห็นหน ้าตาไร ้เดียงสาและน่ารักของนาง ชายหนุ่มชุดขาวก็
ใชมื้ อลูบศรี ษะของนางเบาๆแล ้วกล่าวด ้วยรอยยิม
้ ว่า

“เรามาจากตระกูลเดียวกัน”

“ตระกูลอะไร” ดวงตาของถิงถิงเบิกกว ้างด ้วยความอยากรู ้

“ตระกูลขุนนางโบราณตระกูลเจียง ในอนาคตเจ ้าจะค่อยๆเข ้าใจ

ว่าตระกูลของเรามีความพิเศษอย่างไรในดินแดนรกร ้าง
ตะวันออก”

หัวใจของเย่ฟ่านสนั่ สะท ้าน ตระกูลขุนนางโบราณเป็ น

มหาอำนาจทีเ่ ทียบได ้กับดินแดนศก ั ดิส ิ ธิ์ สถานะของพวกเขา
์ ท
ในดินแดนรกร ้างตะวันออกไม่สามารถมองข ้ามได ้

จากสงิ่ ทีเ่ ย่ฟ่านรู ้แซเ่ จียงและจีเ้ ป็ นหนึง่ ในตระกูลทีม

่ ี
ประวัตศ ิ าสตร์ยาวนานทีส ่ ด
ุ ของประเทศจีน
บันทึกในหนังสอ ื ประวัตศ ิ าสตร์แซเ่ จียงนัน
้ เป็ นทายาทของ
จักรพรรดิเอีย
๋ น(จักรพรรดิไฟ)และแซข ่ องพวกเขาได ้รับมาจาก
การทีจ่ ักรพรรดิเอีย๋ นประสูตใิ นบริเวณแม่น้ำเจียง ดังนัน ้ ทายาท
ของเขาจึงใชแซ ้ น ่ ตี้ งั ้ แต่นัน
้ มา

เย่ฟ่านตกใจมาก เขาไม่ได ้คาดหวังว่าในอีกด ้านหนึง่ ของดวง

ดาว แซเ่ จียงจะยังคงเป็ นตระกูลใหญ่ทม
ี่ ป
ี ระวัตศ
ิ าสตร์ยาวนาน
เชน่ กัน

“ท่านปู่ เจียงเจ๋อเป็ นหนึง่ ในผู ้ทีม

่ พ
ี รสวรรค์มากทีส ่ ด
ุ ในยุคก่อน
ในตอนทีเ่ ขายังเด็กชอ ื่ ของเขาก็ดงั ก ้องไปทัว่ สวรรค์แล ้ว เมือ่
เขาเติบโตขึน ้ ชอื่ เสย
ี งของเขายิง่ เลือ ่ งลือไปทัว่ ดินแดนรกร ้าง
ตะวันออก……”

ชายหนุ่มชุดขาวถอนหายใจด ้วยความเสย ี ดาย เห็นได ้ชดั ว่าชาย

ชราทีอ
่ ยูต
่ รงหน ้านีม ี วี ต
้ ช ิ อยูอ
่ ย่างยากลำบาก เขาไม่เข ้าใจจริงๆ
ว่าทายาทของยอดฝี มือระดับนัน ้ จะตกต่ำถึงเพียงนีไ
้ ด้

หญิงสาวทีอ
่ ยูด ี น ้างุนงงและถามออกไปว่า
่ ้านข ้างมีสห

“เมือ
่ ก่อนท่านปู่ เจียงเจ๋อไม่ได ้สอนวิชาบ่มเพาะให ้ท่านหรือ?”

ั สนอย่างยิง่ “ข ้าไม่รู ้ว่าพวก

“การบ่มเพาะอะไร……” ลุงเจียงสบ
เจ ้ากำลังพูดถึงอะไร”

้ มีหลายสงิ่ เกิดขึน
“ในปี นัน ้ และเป็ นการยากทีจ
่ ะอธิบายทุกอย่าง
ในคราวเดียว ท่านผู ้เฒ่าท่านยินดีจะไปกับพวกเราหรือไม่?”
ชายหนุ่มชุดขาวพูดกับชายชราก่อนจะมองไปทีเ่ ย่ฟ่านและ
ถิงถิง
“แซข ่ องข ้าไม่ใชเ่ จียง ถิงถิงเป็ นหลานสาวคนเดียวของลุงเจียง”
เย่ฟ่านรีบอธิบาย

“ตระกูลของเราเป็ นหนีท ้ า่ นปู่ เจียงเจ๋อมากมายเกินไป มีความ

่ นไว ้อยูใ่ นอดีตอันขมขืน
จริงถูกซอ ่ ข ้าต ้องการนำท่านและถิงถิง
กลับไปยังตระกูลเจียงอีกครัง้ ”

ชายชราอยูใ่ นอาการมึนงงและแม ้ว่าเขาจะไม่เข ้าใจทัง้ หมด แต่

ี วามเข ้าใจคร่าวๆซงึ่ มันเป็ นเรือ
ก็มค ่ งยากทีจ
่ ะยอมรับได ้

หญิงสาวทีอ ่ ยูข
่ ้างๆเห็นว่าถิงถิงน่ารักมากดังนัน
้ นางจึงกล่าวด ้วย
รอยยิม
้ ว่า

่ าวจะชว่ ยทำมันให ้เป็ น

“ถิงถิงเจ ้ามีความปรารถนาอะไร? พีส
จริง”

“ข ้าไม่มค
ี วามปรารถนาพิเศษใดๆ ข ้าเพียงต ้องการอยูก ่ บ
ั ท่านปู่
และพีใ่ หญ่ นั่นก็เพียงพอทีจ
่ ะทำให ้ข ้ามีความสุขแล ้ว”

“เจ ้ามีความปรารถนาอย่างอืน
่ อีกไหม”

ถิงถิงเอียงศรี ษะขณะทีน่ างคิดอย่างจริงจังก่อนทีจ

่ ะตอบด ้วย
น้ำเสยี งทีอ
่ อ
่ นโยนว่า

“ขอเพียงสามารถกินอาหารมือ
้ ใหญ่ได ้ทุกวันโดยไม่มใี ครรังแก
ข ้ากับท่านปู่ ”

เมือ
่ ได ้ยินถ ้อยคำเหล่านีห
้ ญิงสาวก็ตกตะลึง
ใบหน ้าของชายหนุ่มชุดขาวเต็มไปด ้วยความโหดเหีย
้ มอำมหิต
ขณะทีเ่ ขาถามว่า

“หมายความว่าตามปกติแล ้วพวกเจ ้าถูกรังแกอยูเ่ สมองัน

้ หรือ?”

“ใช ่ ก่อนทีพ
่ ใี่ หญ่จะมาถึงมีคนเลวๆมารังแกเราทุกวัน” คำพูดไร ้
เดียงสาของถิงถิงทำให ้ใบหน ้าของทุกคนเปลีย ่ นไป

“ท่านลุงข ้าลืมถามเรือ
่ งนี้ พ่อแม่ของถิงถิงอยูท
่ ไี่ หน”

ี น ้าเจ็บปวดในขณะทีเ่ ขาพูดว่า “ลูกชายของข ้าตาย

ลุงเจียงมีสห
ไปหลายปี แล ้วแม ้แต่ซากศพของเขาพวกเราก็ไม่รู ้ว่าอยูท
่ ไี่ หน”

“มันเป็ นแบบนีไ
้ ด ้ยังไง!” ดวงตาของหญิงสาวเบิกกว ้าง

ั เิ หตุด ้วยซ้ำ…”
“ข ้าไม่รู ้ว่าเขาถูกคนฆ่าหรือว่าตายเพราะอุบต

ข ้างๆเมือ่ ถิงถิงได ้ยินคำพูดเหล่านีด

้ วงตาของนางก็เริม
่ แดงและ
ร ้องไห ้เงียบๆ

“ชว่ ยบอกรายละเอียดได ้หรือไม่!”

ชายหนุ่มชุดขาวมีใบหน ้าแดงก่ำสายตาของเขาเต็มไปด ้วยความ

แค ้น

ชายชราอธิบายทุกอย่างอย่างเรียบง่าย และชายหนุ่มชุดขาวก็
ยืนขึน
้ ขณะทีเ่ ขากล่าวว่า
 “สำนักศกั ดิส ิ ธิเ์ อีย
์ ท ี่ ดูเหมือนจะเป็ นเพียงตงเทียนเล็กๆ
๋ นเซย
เท่านัน
้ หากพวกมันกล ้าปกป้ องฆาตกรพวกเราก็ล ้างนิกายกัน
เถอะ!”

หญิงสาวทีง่ ดงามก็มรี อยยิม

้ เย็นชาขณะทีน
่ างกล่าวว่า

“พวกเราจะไปทีต ่ ระกูลหลีก
่ อ
่ น หลังจากนัน ่ ำนัก
้ ค่อยไปทีส
ั ดิส
ศก ิ ธิเ์ อีย
์ ท ๋ นเซย ี่ !”
99 - ใครกันทีส
่ ามารถปกป้ องพวกเจ ้าได ้?

ชายหนุ่มชุดขาวมาจากตระกูลขุนนางโบราณตระกูลเจียง ชอ ื่
ื่ ของเขาทีม
ของเขาคือเจียงอีเ้ ฟย ตัวเขาก็เหมือนกับชอ ่ ค
ี วาม
สง่างามคล ้ายกับหลุดออกมาจากสวรรค์

เขาไม่ได ้พูดถึงอดีตของท่านปู่ เจียงเจ๋อมากนัก อย่างไรก็ตาม

ข ้อมูลมากมายสามารถรวบรวมได ้จากสงิ่ ทีเ่ ขาพูด

เจียงเจ๋อบิดาของลุงเจียงได ้ละทิง้ ตระกูลเจียงไปในอดีตและไม่

มีวนั หวนกลับคืนมา มีอดีตทีไ่ ม่มใี ครรู ้และแน่นอนว่ามีความ
เกีย
่ วข ้องกับลูกหลานของประมุขตระกูล

“ท่านปู่ เจียงเจ๋อประสบความสำเร็จอย่างน่าอัศจรรย์ในการฝึ กฝน

เขาจะเสย ี ชวี ต
ิ เมือ ิ ปี กอ
่ ห ้าสบ ่ นได ้อย่างไร” นีค ื สงิ่ ทีเ่ จียงอี้
่ อ
เฟยสบั สน

“เมือ
่ ท่านพ่อจากไป เขากระอักเลือดออกมาเป็ นจำนวนมาก”

็ ม่ได ้ซาบซงึ้ อะไรมาก บางสงิ่ ก็คอ

ลุงเจียงเล่าถึงอดีตแต่กไ ่ ยๆ
จืดชดื ไปตามกาลเวลา

“นั่นคือสงิ่ ทีเ่ กิดขึน

้ ”

เจียงอีเ้ ฟยไม่ได ้พูดอะไรมากและเพียงแค่พยักหน ้าราวกับว่าเขา

เข ้าใจความลับภายใน

หญิงสาวทีย่ น
ื อยูข ื่ เจียงไค่ซวน นางเป็ นหญิงสาวทีม
่ ้างๆชอ ่ ข
ี า
เรียวยาวอย่างยิง่ ผิวพรรณของนางสดใสน่าดึงดูด ในฐานะหญิง
สาวจากตระกูลเจียง นางถือได ้ว่าเพียบพร ้อมทัง้ รูปลักษณ์และ
ชาติตระกูล

อย่างไรก็ตามนางชอบถิงถิงมาก ในตอนนีน ้ างก็จับมือของ

ี งทีอ
ถิงถิงและพูดคุยด ้วยน้ำเสย ่ อ
่ นโยนอย่างต่อเนือ
่ ง

เด็กหนุ่มทีห
่ ยิง่ ผยองถูกเรียกว่าเจียงอีเ้ ฉิน แม ้ว่าเขาจะได ้รู ้เกีย
่ ว
กับตัวตนของลุงเจียงและถิงถิง แต่เขาก็ไม่ได ้แสดงความอบอุน ่
และยังคงเย็นชาอยูอ ่ ย่างนัน
้

เจียงไค่ซวนหันมากล่าวกับลุงเจียงว่า

“ผู ้อาวุโสเหตุไฉนท่านจึงไม่กลับไปทีต
่ ระกูลเจียงกับเรา ปู่ ของ
ข ้าบอกว่าตระกูลเจียงทำให ้พวกท่านผิดหวังและไม่วา่ จะ
อย่างไรพวกเราต ้องพาพวกท่านกลับไปให ้ได ้”

“ข ้าเข ้าใจในความรู ้สกึ ของพวกเจ ้า แต่วา่ พวกเจ ้านัน

้ อยูห่ า่ งไกล
พวกเรามากเกินไป โลกของเจ ้านัน ้ เป็ นอีกโลกหนึง่ ทีข ่ ้าไม่รู ้จัก
และข ้าอยูท ่ น
ี่ ม
ี่ านานแล ้ว……”

ลุงเจียงเป็ นชายชราธรรมดาและมีชวี ต ิ อยูจ่ นแก่เฒ่า เขามี

ประสบการณ์หลายอย่างและเขารู ้สก ึ ว่าการเข ้าร่วมกับตระกูล
ใหญ่นัน ้ ไม่แน่วา่ จะเป็ นความคิดทีด
่ ี ดังนัน
้ เขาจึงปฏิเสธอย่างมี
ชนั ้ เชงิ

“ถ ้าท่านไม่คด ิ เพือ
่ ตัวเองท่านก็ต ้องคิดเผือ
่ ถิงถิงด ้วย นางเป็ น
องค์หญิงตัวน ้อยและไม่ควรถูกใครรังแก สงิ่ ทีน ่ างต ้องการคือ
ชวี ติ ทีต
่ า่ งไปจากเดิม” เจียงไค่ซวนนำอนาคตของถิงถิงขึน ้ มา
และเกลีย ้ กล่อมชายชรา
“ตามพวกเรากลับกลับไปยังตระกูลอีกครัง้ ในฐานะลูกหลาน
ของท่านปู่ เจียงเจ๋อ ตระกูลเจียงคือสถานทีท
่ พ
ี่ วกท่านควรอยู”่

“พวกเจ ้าพาถิงถิงไปด ้วยก็ได ้ ข ้าคุ ้นเคยกับชวี ต

ิ ทีน
่ แ
ี่ ล ้วและไม่
อยากย ้ายไปทีอ่ น
ื่ ……”

ถิงถิงจับแขนชายชราทันทีขณะทีน
่ างพูดว่า

“ข ้าจะอยูก
่ บ
ั ท่านปู่ ”

ในขณะนีร้ อยยิม
้ ทีอ
่ อ
่ นโยนได ้ปรากฏขึน
้ บนใบหน ้าของเจียงอี้
เฟยในขณะทีเ่ ขาลูบหัวถิงถิงและพูดว่า

“ท ้องฟ้ าทีน
่ เี่ ล็กเกินไป……”

เจียงอีเ้ ฟยเป็ นคนฉลาดและเข ้าใจว่าการพยายามเกลีย ้ กล่อมลุง

เจียงนัน ้ สงิ่ ทีเ่ ขาต ้องทำ
้ เป็ นความพยายามทีไ่ ร ้ประโยชน์ ดังนัน
ก็คอื ต ้องแสดงพลังของตระกูลเจียงให ้ทัง้ สองได ้รู ้จัก

“ไปทีต
่ ระกูลหลีก
่ อ
่ น”

น้ำเสยี งของเขาดูสงบแต่ดมู เี สน่หด ั ว์ร ้ายภายนอก

์ งึ ดูด สต
่ คำรามและมีไอสงั หารถูกรถปล่อยออกมาอย่าง
ทัง้ หมดเริม
รุนแรง ทหารม ้าทัง้ หมดปะทุขน ึ้ ด ้วยความกระหายในการต่อสู ้

การแสดงออกของเจียงอีเ้ ฟยมีความสงบอย่างยิง่ เขาค่อยๆก ้าว

เท ้าเดินไปพร ้อมกับลุงเจียง คนอืน ่ งั เกตเห็นก็เดินตามหลัง
่ ๆทีส
ไป
ไม่มใี ครขีม
่ ้าของพวกเขาเดินไปทีต ่ ระกูลหลีโ่ ดยตรง ถิงถิงจับ
มือชายชราและมือของเย่ฟ่านอย่างประหม่า การได ้รับการ
ปกป้ องในลักษณะนีเ้ หมือนกับดวงดาวทีล ่ ้อมรอบดวงจันทร์
ทำให ้นางรู ้สกึ ไม่สบายใจเล็กน ้อย

ในขณะนีเ้ จียงอีเ้ ฟยและเจียงไค่ซวนกำลังเดินไปพร ้อมกับพวก

เขา แต่ไม่ได ้ยืนอยูต่ รงกลางและยืนอยูข ้
่ ้างซายและขวาของ
พวกเขา

ผู ้คนบนถนนสายใหญ่ตา่ งตกตะลึง พวกเขาสงั เกตเห็นว่าลุง

่ นีพ
เจียงและถิงถิงได ้รับการคุ ้มครองในลักษณะเชน ้ วกเขาจึงคิด
ว่าตัวเองตาฝาดไป

ั่ สะท ้านด ้วยความกลัวเมือ

ผู ้คนจำนวนมากสน ั ว์ดรุ ้ายและ
่ เห็นสต
ถอยกลับไปสองข ้างทางของถนน

"เกิดอะไรขึน
้ ? ผู ้เฒ่าเจียงรู ้จักคนเหล่านีห
้ รือ?”

“ดูอสูรทีม
่ เี อกลักษณ์เฉพาะตัวเหล่านัน ้ พวกมันเดินอยูบ
่ นพืน้ แต่
เท ้าของพวกมันไม่ได ้ติดพืน ั พันธ์
้ เลย ผู ้เฒ่าเจียงมีความสม
อย่างไรกับคนเหล่านี? ้ ”

“ในทีส
่ ด ุ ชวี ต
ิ อันขมขืน
่ ของผู ้เฒ่าเจียงก็เปลีย
่ นไปในทางทีด
่ ข
ี น
ึ้
คนดียอ ่ มได ้รับการคุ ้มครองจากสวรรค์”

“ตระกูลหลีก
่ ำลังมีปัญหาใหญ่ ดูเหมือนว่าพวกเขากำลังมุง่ หน ้า
ไปในทิศทางนัน ้ ”
 ่ มมากพวกเราต่างรอคอยสงิ่ นีม
“เยีย ้ าหลายปี แล ้ว ในทีส
่ ด
ุ ก็มค
ี น
มาสอนบทเรียนให ้ตระกูลหลี่ มาดูกน ั เถอะว่าใครจะสามารถ
ชว่ ยเหลือพวกเขาได ้”

……

ข ้างถนนคนเยอะขึน
้ เรือ
่ ยๆ แม ้ว่าพวกเขาทัง้ หมดจะเต็มไปด ้วย
ความกลัวและไม่กล ้าเข ้าใกล ้ แต่พวกเขาก็ตน ื่ เต ้นยินดีทไี่ ด ้เห็น
เคราะห์กรรมของตระกูลหลี่

เมือ่ ลุงเจียงมาถึงหน ้าประตูใหญ่ของตระกูลหลี่ ดูเหมือนเขาจะ

ลังเลใจ เจียงอีเ้ ฟยสงั เกตเห็นสงิ่ นีแ
้ ละประคองชายชราให ้เดิน
ขึน
้ ไปบนบันไดและกล่าวว่า

“ไม่ต ้องพูดถึงแค่ตระกูลหลีเ่ ล็กๆนี้ ต่อให ้เป็ นวังหลวงของ

อาณาจักรทีย ่ งิ่ ใหญ่ทส
ี่ ด
ุ ในดินแดนรกร ้างตะวันออกก็ยงั ต ้อง
แสดงความเคารพต่อพวกเราตระกูลเจียง”

"ปั ง!"

ข ้างหน ้าประตูบานใหญ่สแ ี ดงชาดถูกทำลายอย่างรุนแรง เศษ

ชน ิ้ สว่ นของประตูกระจัดกระจายไปทุกทิศทาง

มีความสบ ั สนและความระส่ำระสายอยูภ ่ ายในเนือ

่ งจากได ้ยิน
เสยี งกึกก ้องทีป
่ ระตูใหญ่ของตระกูล

"ใครเป็ นคนทำ?"

“พวกเจ ้ากล ้าตอแยตระกูลหลี่ พวกเจ ้ารนหาทีต

่ ายหรือ!”
……

ในเวลาไม่นานผู ้คนกว่าสบ ิ คนรีบออกมา ต่างคนต่างมองอย่าง

ดุร ้าย แต่เมือ
่ เห็นสต ั ว์อสูรทัง้ สบ
ิ พวกเขาก็ตกตะลึงทันที ในขณะ
่ ำสาปแชง่ ทีอ
ทีค ่ ยูใ่ นปากของพวกเขาต่างก็กลืนลงคออย่าง
รวดเร็ว

“ดูทรี่ ป
ู ลักษณ์ทน ี่ ่าสมเพชของพวกมันสม ิ อ
ี ะไรให ้ต ้องกลัว
ตระกูลหลีข ่ องเราก็มผ ี ู ้ฝึ กตนด ้วย” พ่อบ ้านคนหนึง่ เดินออกมา
ด ้วยความโมโหแล ้วตะคอกออกไปว่า

“ไอ ้โง่คนไหนใครกล ้ามาสร ้างความวุน ่ วายทีต

่ ระกูลหลี่ พวกเจ ้า
ไม่รู ้หรือว่าทีน
่ ม
ี่ ท ี นพำนักอยูห
ี า่ นเซย ่ ลายคน ”

"คนเลว!"

เมือ
่ พ่อบ ้านคนนัน
้ เพิง่ จะเดินออกมา ถิงถิงก็ถอยห่างออกไปสอง
สามก ้าวราวกับว่านางกลัวคนคนนีม ้ าก

"คนทีเ่ จ ้า……."

พ่อบ ้านทีเ่ ดินออกมาก็ดห ่ กัน เทพทองคำ อสูรห ้าส ี

ู วาดกลัวเชน
กวางศก ั ดิส
์ ท ิ ธิท
์ ม
ี่ ด
ี วงตาแนวตัง้ เขาไม่เคยได ้ยินหรือเคยเห็น
ั ว์ร ้ายทีน
สต ่ ่ากลัวเชน ่ นีม
้ าก่อน

“นีเ่ ป็ นคนไม่ดเี หรอ?”

 ่ ล ้ว เขาพาคนมาแย่งร ้านอาหารของเราและทุบตีทา่ นปู่ จน
“ใชแ
กระอักเลือด”

เมือ
่ ถิงถิงพูดคำเหล่านีด ี งทีอ
้ ้วยน้ำเสย ่ อ
่ นโยนของนางก็ทำให ้
ทุกคนทีไ่ ด ้ยินโกรธแค ้นขึน
้ ทันที

เจียงอีเ้ ฟยโบกมือเบาๆไปทีพ
่ อ
่ บ ้านคนนัน
้

“เจ ้า…… เจ ้ากำลังทำอะไร นีค

่ อ ี นหลาย
ื ตระกูลหลีเ่ รามีทา่ นเซย
คนอยูภ ่ ายใน พวกเขาจะไม่ทนต่อท่าทีหยิง่ ผยองของพวกเจ ้า!”

แม ้ว่าภายนอกเขาจะแสร ้งทำตัวแข็งแกร่ง แต่ในความเป็ นจริง

ี งของเขาสน
เสย ั่ สะท ้านด ้วยความกลัว

“เอาไปลงมือทีอ
่ น
ื่ อย่าทำให ้เด็กกลัว”

เจียงอีเ้ ฟยมีความคิดรอบคอบเป็ นอย่างมาก เขากลัวว่าฉาก

สยองขวัญทีก ่ ำลังจะเกิดขึน
้ จะทำให ้ถิงถิงหวาดกลัว

"ขอรับนายน ้อย!"

นักรบคนหนึง่ ทีร่ า่ งกายห่อหุ ้มไปด ้วยชุดเกราะคว ้าคอของ

พ่อบ ้านและโยนเขาออกไป แสงหยกสอ ่ งประกายเมือ
่ นักรบคน
นัน
้ ขีม
่ ้าพาพ่อบ ้านบินขึน
้ ไปสูท ่ ้องฟ้ า

“สวรรค์ เขาบินได ้!”

“เขาบินได ้จริงๆ!”
 ั ว์อสูรตัวนัน
“สต ้ สามารถวิง่ อยูบ
่ นท ้องฟ้ าได ้จริงๆ

ทัว่ บริเวณชาวบ ้านทุกคนทีก ่ ำลังชมอยูม่ ท

ี า่ ทีตกใจเป็ นอย่าง
มาก ขณะเดียวกันถิงถิงก็อ ้าปากค ้างพร ้อมกับเหม่อมองไปบน
ท ้องฟ้ าราวกับเจอเรือ
่ งทีน
่ ่าตกใจทีส ุ ในชวี ต
่ ด ิ

เจียงไค่ซวนยิม
้ ขณะทีน
่ างนั่งลงแล ้วกล่าวว่า

ั ตัวหรือไม่?"
"เจ ้าต ้องการอสูรแบบนีเ้ ป็ นพาหนะสก

ถิงถิงแทบจะพยักหน ้าในทันที แต่ดเู หมือนนางจะคิดอะไรได ้

และรีบจับแขนของท่านปู่ พร ้อมกับกล่าวว่า

“ข ้าแค่อยากอยูก
่ บ
ั ท่านปู่ เท่านัน
้ ”

เจียงไค่ซวนไม่คดิ ว่าถิงถิงจะมีความหลักแหลมถึงขนาดนี้
ดังนัน
้ นางจึงทำตัวไม่ถกู เล็กน ้อย
100 - กำลังต ้องการคนนำทางอยูพ
่ อดี?

ไม่นานหลังจากนัน ้ ร่างสเี ขียวก็ปรากฏตัวขึน

้ บนท ้องฟ้ า และ
นักรบคนนัน
้ ก็บน
ิ กลับไปกลับมา มือของเขาถือปอยผมทีม ่ ค
ี ราบ
เลือดติดอยู่

เย่ฟ่านทีอ่ ยูด
่ ้านข ้างตกใจมาก เพียงแค่ผู ้ติดตามของตระกูล
เจียงก็ทรงพลังถึงขนาดนีแ ้ ล ้ว แม ้ว่าตัวเขาจะเป็ นผู ้ฝึ กฝนใน
ระดับทะเลแห่งความทุกข์กย ็ งั ไม่สามารถเข ้าใจความแข็งแกร่ง
ของผู ้ติดตามตระกูลเจียงได ้

กลุม
่ คนทีอ ่ ้านหลังต่างก็สง่ เสย
่ ยูด ี งโห่ร ้องด ้วยความยินดีเมือ
่
เห็นคนชวั่ ร ้ายจากตระกูลหลีถ ่ กู สงั หาร

“ใครกันทีก
่ ล ้าบุกเข ้ามาในตระกูลหลีข
่ องข ้า หรือเจ ้าต ้องการ
ตายจริงๆ?”

ในขณะนีช ้ ายวัยกลางคนสองสามคนสวมชุดผ ้าไหมและผู ้

อาวุโสหลายคนก็ปรากฏตัวออกมา ใบหน ้าของพวกเขาเต็มไป
ด ้วยความโกรธ

“เฒ่าเจียง นั่นเจ ้าเหรอ!”

ั ว่าพวกเขาไม่เข ้าใจสถานการณ์ และเมือ

เห็นได ้ชด ่ เห็นลุงเจียง
ในลานบ ้านพวกเขาก็โวยวายทันที

“ใครอนุญาตให ้เจ ้าเข ้ามาทีน

่ !ี่ ”
 ี งดังดูสงิ่ ทีอ
“นายท่านรอง ท่านไม่ควรพูดเสย ่ ยูข
่ ้างหลังพวกเขา
ส”ิ คนรับใชแนะนำอย่
้ างนุ่มนวล

จากนัน้ บุคคลทีเ่ ดินเข ้ามาก็สงั เกตเห็นสตั ว์ร ้ายหลายตัวทีป

่ ระตู
ใหญ่ด ้านนอก ใบหน ้าของเขาซด ี เผือดอย่างรวดเร็วในขณะที่
เขารีบวิง่ กลับเข ้าไปด ้านในพร ้อมกับตะโกน

ิ ท่านเซย
“เชญ ี นเหล่านัน
้ มาทีน
่ เี่ ร็วๆ”

การแสดงออกของเจียงไค่ซวนเย็นชาขณะทีน
่ างพูดว่า

“ตระกูลเล็กๆทีม่ ผ
ี ู ้ฝึ กฝนเพียงไม่กคี่ นก็กล ้าทีจ
่ ะกดขีผ
่ ู ้อ่อนแอ
จริงๆ พวกเจ ้าปฏิบตั ต ิ อ
่ คนธรรมดาเหมือนกับแพะแกะไม่ถอ ื ว่า
พวกเขาเป็ นคน ข ้าอยากรู ้นักว่าพวกเจ ้ามีอะไรดี”

นางโบกมือเบาๆและใบไม ้ลึกลับมากมายก็พงุ่ เข ้าหาทุกคนทีอ ่ ยู่

้ ้วนเป็ นคนสำคัญของ
ในตระกูลหลีร่ าวกับพายุคลัง่ คนเหล่านีล
่ ละพวกเขากำลังกรีดร ้องคร่ำครวญอย่างน่าสงั เวช
ตระกูลหลีแ

ทันใดนัน ้ ก็มแ
ี สงสว่างวาบขึน ้ เมือ ่ ร่างสองร่างพุง่ ออกมาทีล ่ าน
บ ้าน คนเหล่านีค ้ อ
ื ผู ้บ่มเพาะสองคนของตระกูลหลีอ ่ ย่างแม่นยำ
และเมือ ่ มองดูสถานการณ์ทอ ี่ ยูต
่ รงหน ้า สหี น ้าของพวกเขาก็
เปลีย่ นไป

“สหายเต๋า พวกเจ ้าเป็ นใคร? พวกเราเคยมีความแค ้นกันหรือ

เหตุไฉนพวกเจ ้าจึงลงมือต่อตระกูลหลีข
่ องเราอย่างโหดเหีย้ ม
ขนาดนี?
้ ”
ชายหนุ่มทัง้ สองคนมีอายุประมาณยีส ่ บิ กว่าปี และพวกเขาก็
ตกใจกับสถานการณ์ทเี่ กิดขึน ้ เป็ นอย่างมาก ใบหน ้าของเขา
บิดเบีย
้ วและซดี เผือดด ้วยความกลัว

ิ ธิจ
"พวกเจ ้ามีสท ์ ะพูดคุยกับข ้าหรือ?” เจียงไค่ซวนหัวเราะอย่าง
เย็นชา

เจียงอีเ้ ฟยมีทา่ ทีสงบในขณะทีเ่ ขาถาม

“การตายของพ่อแม่ของถิงถิงเกิดจากพวกเจ ้าหรือเปล่า?”

่ งอะไร? อย่าใสร่ ้ายคนอืน

“เจ ้า…… เจ ้ากำลังพูดเรือ ่ !” ใบหน ้า
ของพวกเขาเปลีย ่ นไปอย่างรวดเร็วในขณะทีห ่ น
ั ไปมองลุงเจียง

“เจ ้ารู ้ตัวหรือเปล่าว่ากำลังพูดอยูก

่ บ
ั ใคร?”

ผู ้พิทก
ั ษ์ คนหนึง่ เดินขึน
้ มาข ้างหน ้า สายตาของเขาราวกับมีดที่
แหลมคมขณะทีเ่ สย ี งสดใสก็ดงั ขึน
้ สองครัง้

“ป๊ า! ป๊ า!”

เด็กหนุ่มสองคนบินกลับไปข ้างหลัง ใบหน ้าของพวกเขามีรอย

ฝ่ ามือขนาดใหญ่และมันบวมแดงขึน ้ ทันที

ึ ตกใจและโกรธ ในทันทีทล
พวกเขารู ้สก ี่ ก
ุ ขึน
้ ได ้พวกเขาก็ตะโกน
ออกมาว่า

“สหายอย่าเอาแต่ใจเกินไป พวกเราเป็ นศษ ิ ย์ของสำนัก

ั ดิส
ศก ิ ธิเ์ อีย
์ ท ี่ และอาจารย์ของเราก็อยูท
๋ นเซย ่ น
ี่ ด
ี่ ้วย!”
“อาจารย์ของเจ ้า? ดีมากถ ้าอย่างนัน ้ ก็ไปเรียกมันออกมา! เรา
กำลังวางแผนทีจ ่ ำนักศก
่ ะไปทีส ั ดิส
์ ท ิ ธิเ์ อีย ี่ อยูพ
๋ นเซย ่ อดี บังเอิญ
ว่าพวกเราขาดคนนำทางอยูด ่ ้วย”

“พวกเจ ้าหยิง่ ผยองเกินไปแล ้ว!”

ผู ้ฝึ กตนสองคนจากตระกูลหลีม
่ ก
ี ารแสดงออกทีน
่ ่าเกลียดขณะที่
พวกเขาพูดว่า

“เจ ้า…… เจ ้าวางแผนทีจ ้ ง้ ใหญ่ระหว่างนิกายหรือ

่ ะมีการต่อสูครั
ไม่?”

“การต่อสูครั ้ ง้ ใหญ่ระหว่างนิกาย? นิกายของเจ ้ามีคณ ุ สมบัตท ิ จ

ี่ ะ
ทำเชน ่ นัน
้ หรือ ข ้าเกรงว่าไม่?” ผู ้พิทก
ั ษ์ ทส
ี่ วมเกราะทัง้ ตัวพูด
ด ้วยน้ำเสย ี งเย็นชา

“ดี ดี ดี ดี! พวกเจ ้ากล ้าจริงๆ แต่ข ้าไม่แน่ใจว่าเจ ้าจะสามารถ

ออกจากอาณาจักรเอีย ๋ นได ้หรือไม่!”

การแสดงออกของผู ้ฝึ กฝนตระกูลหลีน ่ ัน

้ มืดมนและมีแสงเย็น
วาบผ่านดวงตาของพวกเขา พวกเขากำลังครุน ่ คิดอย่างรวดเร็ว
และพร ้อมทีจ ่ ะปลุกระดมความโกรธของผู ้อาวุโสสำนัก
ศกั ดิส ิ ธิเ์ อีย
์ ท ๋ นเซยี่

“เป็ นไปได ้ไหมว่าเจ ้ากำลังวางแผนทีจ ่ ะให ้เราอยูใ่ นอาณาจักร

๋ นด ้วยผู ้อาวุโสของสำนักเจ ้า” ผู ้พิทก
เอีย ั ษ์ มรี อยยิม้ เย็นชาใน
ขณะทีเ่ ขาพูดว่า
 ั แค่มดแมลงแบบพวกเจ ้า? ต่อให ้เข ้ามาอีกหมืน
“อาศย ่ ตัวก็ไม่
คณามือของข ้าหรอก”

"เจ ้า……."

ผู ้ฝึ กตนตระกูลหลีร่ ู ้สก ึ อับอายและตกใจ ในเวลาเดียวกันพวก

เขาก็รู ้สก ึ ว่าภูมห ิ ลังของฝ่ ายตรงข ้ามน่าจะยิง่ ใหญ่อย่างถึงทีส
่ ด
ุ
ไม่เชน ่ นัน้ พวกเขาคงไม่กล ้าพูดแบบนีเ้ มือ ื่ ของสำนัก
่ ได ้ยินชอ
ั ดิส
ศก ์ ทิ ธิเ์ อีย
๋ นเซยี่

่ พวกเจ ้าไม่ได ้เห็นสำนักศก

“ในเมือ ั ดิส ิ ธิเ์ อีย
์ ท ี่ อยูใ่ นสายตา
๋ นเซย
ข ้าจะรายงานเรือ ่ งนีใ้ ห ้กับผู ้อาวุโสของนิกายได ้ทราบ แล ้วพวก
เจ ้าจะได ้รู ้ถึงความกว ้างใหญ่ของสวรรค์และปฐพี!”

“เจ ้าไม่คค
ู่ วร!”

ผู ้พิทก
ั ษ์ ก ้าวไปข ้างหน ้าเพียงแค่เขาสะบัดมือเบาๆผู ้ฝึ กตน
ตระกูลหลีก ่ โ็ บยบินไปกระแทกกำแพงอย่างรุนแรง โลหิต
มากมายทะลักออกจากปากและจมูกของพวกเขา

"เจ ้า!"

กระดูกครึง่ หนึง่ ในร่างกายของพวกเขาหักแล ้ว และตอนนี้

ร่างกายของพวกเขาพิงกำแพงโดยไม่สามารถประคองตัวเองให ้
ลุกขึน
้ ได ้ ในขณะทีส ่ ายตาของพวกเขาก็เต็มไปด ้วยความกลัว

“การตายของพ่อแม่ของถิงถิงเกิดจากเจ ้าหรือเปล่า”
น้ำเสย ี งของเจียงอีเ้ ฟยยังคงเรียบเฉยแต่เมือ่ ผู ้ฝึ กฝนตระกูลหลี่
ได ้ยินมันเหมือนกับฟ้ าร ้องทีน
่ ่ากลัว และชายหนุ่มทีส ่ วมชุดขาว
คนนีก ้ ไ็ ม่แตกต่างจากมัจจุราชทีก ่ ำลังจะเอาชวี ต ิ ของพวกเขา

"ใช.่ ……."

“ใครกันทีก ่ ล ้าแสดงท่าทางเย่อหยิง่ ขนาดนี้ ถึงกับมองไม่เห็น

ศกั ดิส ิ ธิเ์ อีย
์ ท ี่ ของเราอยูใ่ นสายตา?”
๋ นเซย

ในขณะนัน ้ ชายวัยกลางคนคนหนึง่ ก็เดินออกไปทีล ่ านบ ้าน และ

เมือ ั ว์ร ้ายแปลกๆสบ
่ เขาเห็นสต ิ ตัวใบหน ้าของเขาก็เปลีย
่ นไปใน
ขณะทีเ่ ขาพูดว่า

“สหายเต๋าทีเ่ คารพมีเรือ ่ งอะไรทีน

่ ? ิ ย์
ี่ ทำไมเจ ้าถึงทำลายศษ
ของสำนักศก
ั ดิส ิ ธิเ์ อีย
์ ท ๋ นเซยี่ ของเรา?”

“พวกเรามาเพือ ่ ปราบความชวั่ ร ้ายเท่านัน

้ ” ผู ้พิทก
ั ษ์ คนหนึง่ ก ้าว
ไปข ้างหน ้าและขวางทางของเขา

"เจ ้าหมายถึงอะไร? เป็ นไปได ้ไหมว่าสำนักศก ั ดิส ิ ธิเ์ อีย

์ ท ี่
๋ นเซย
คือ 'ความชวั่ ร ้าย' ทีเ่ จ ้าพูดถึง?” ชายวัยกลางคนตะโกนด ้วย
ความโกรธ

ผู ้พิทก
ั ษ์ ตอบอย่างเย็นชาว่า

“ไม่วา่ สำนักศก
ั ดิส ิ ธิเ์ อีย
์ ท ๋ นเซยี่ จะชวั่ ร ้ายหรือไม่กต
็ าม แต่คน
ตระกูลหลีว่ างแผนทำลายชวี ต ิ ของผู ้อืน ่ ในวันนีพ
้ วกเราจะต ้อง
ชำระความแค ้นอย่างแน่นอน”
“นีเ่ ป็ นเพียงมุมมองของพวกเจ ้า ก่อนทีเ่ รือ
่ งนีจ
้ ะได ้รับการตรวจ
สอบอย่างละเอียดถีถ ่ ้วนเจ ้าจะกล่าวหาว่าพวกเขาเป็ นคนชวั่ ร ้าย
ได ้อย่างไร

นอกจากนีค ิ ย์ของสำนักศก
้ นเหล่านีเ้ ป็ นศษ ั ดิส ิ ธิเ์ อีย
์ ท ี่ ของ
๋ นเซย
เรา แม ้ว่าพวกเขาจะทำผิดพลาดเราก็ควรจะเป็ นคนจัดการกับ
พวกเขาไม่ใชเ่ จ ้าทีเ่ ป็ นคนนอก”

การแสดงออกของเจียงอีเ้ ฟยยังคงเรียบเฉยแต่คำพูดของเขา
เย็นชาอย่างถึงทีส
่ ด
ุ

“พวกเขาทำเรือ ่ งชวั่ ชามาหลายปี

้ แล ้ว แต่ข ้าไม่เคยเห็นว่าสำนัก
ั ดิส
ศก ์ ทิ ธิเ์ อีย๋ นเซย ี่ ของเจ ้าจะดำเนินการใดๆ หรือเจ ้าคิดว่าสำนัก
ศกั ดิส์ ทิ ธิเ์ อีย๋ นเซย ี่ ยังมีความชอบธรรมเหลืออยู”่

“หยิง่ ผยองเกินไปแล ้ว เจ ้าปฏิบต ั ต ่ สำนักศก

ิ อ ั ดิส ิ ธิข
์ ท ๋ นเซ ี่
์ องเอีย
ยของเราเชน ่ นีเ้ จ ้าคิดว่าจะสามารถออกจากอาณาจักรเอีย ๋ นได ้?”
ชายวัยกลางคนจ ้องมองคนตรงหน ้าอย่างเย็นชา

เจียงอีเ้ ฟยมีรอยยิม
้ ทีเ่ ย็นชาในขณะทีเ่ ขาพูดว่า

"สำนักศก ั ดิส ิ ธิเ์ ซย

์ ท ี นเอีย ี่ แข็งแกร่งมากหรือ? น่าเสย
๋ นเซย ี ดาย
ทีข
่ ้าไม่เคยได ้ยินเรือ ่ งนีม
้ าก่อน อีกสก ั ครูเ่ ราจะไปรับการสงั่ สอน
ถึงทีเ่ อง”

“เจ ้าคิดว่าพวกเรากลัวเจ ้าจริงๆ” ชายวัยกลางคนกล่าวด ้วย

น้ำเสย ี งเย็นชา
 “สำนักศก ั ดิส
์ ทิ ธิเ์ อีย ี่ เป็ นหนึง่ ในหกนิกายใหญ่ภายใน
๋ นเซย
อาณาจักรเอีย ๋ น หากพวกเจ ้าต ้องการก่อปั ญหาจะมีการต่อสูครั ้ ง้
ใหญ่ทห ี่ ลีกเลีย ่ งไม่ได ้ระหว่างนิกาย!”

เจียงอีเ้ ฟยสา่ ยหัวและตอบว่า

“ดินแดนทีร่ กร ้างตะวันออกนัน
้ กว ้างใหญ่ไร ้ขอบเขตมีอาณาจักร
นับไม่ถ ้วนอยูภ
่ ายใน ในขณะทีอ ่ าณาจักรเอีย๋ นเป็ นเพียง
อาณาจักรเล็กๆ ต่อให ้พวกเจ ้ารวมตัวกันทัง้ หมดจะสามารถทำ
อะไรได ้?”

“ยอดเยีย ่ มจริงๆ ข ้าอยากรู ้นักว่าเจ ้าจะแข็งแกร่งมากแค่ไหนถึง

ได ้หยิง่ ผยองขนาดนี? ้ ”
101 - สำนักศก
ั ดิส ิ ธิเ์ อีย
์ ท ี่
๋ นเซย

ชายวัยกลางคนขีส่ ายรุ ้งลึกลับขณะทีเ่ ขาพุง่ ขึน

้ ไปในอากาศ
พร ้อมกับปลดปล่อยโล่สม ี ว่ งและหอกสท ี องปรากฏขึน ้ จากความ
ว่างเปล่า

ทันใดนัน ี งสต
้ เสย ั ว์ร ้ายก็คำรามดังขึน้ ในขณะทีผ
่ ู ้พิทก
ั ษ์ ของ
ตระกูลเจียงทะยานขึน ่ ้องฟ้ า
้ สูท

“อ๊าาาา!”

ผู ้ฝึ กตนวัยกลางคนจากสำนักศก ั ดิส ิ ธิเ์ อีย

์ ท ๋ นเซย ี่ สง่ เสย
ี งร ้องอัน
น่าสงั เวชขณะทีโ่ ล่สม
ี ว่ งของเขาถูกหัน ่ เป็ นชน ิ้ ๆและหอกสท ี องก็
หักเป็ นสองสว่ น บนหน ้าอกของเขามีรอยแผลขนาดใหญ่และ
เลือดยังคงทะลักออกมาไม่หยุด

ถ ้าเป็ นคนปกติคนๆนัน
้ คงตายไปแล ้ว แต่รา่ งกายของผู ้ฝึ กตนนัน
้
แข็งแกร่งเป็ นพิเศษ และเขาก็หยุดเลือดอย่างรวดเร็วพร ้อมกับ
ประคองร่างกายของตัวเองให ้ถอยหลังกลับ

ึ สะเทือนใจอย่างมากจากสงิ่ นี้
เย่ฟ่านรู ้สก

เขาสมั ผัสได ้ว่าผู ้พิทก

ั ษ์ ทแ ิ คนนัน
ี่ ปลกประหลาดทัง้ สบ ้ ยอด
เยีย
่ มจริงๆและเหนือกว่าผู ้คนในตระกูลจีแ ้ ละดินแดนศก ั ดิส ิ ธิ์
์ ท
แสงโชติชว่ งทีเ่ ขาเคยพบในสุสานของจักรพรรดิอสูร

ในขณะนีผ
้ ู ้ฝึ กตนสองสามคนทีอ
่ ยูท
่ ส
ี่ วนด ้านหลังไม่สามารถทน
ต่อความโกลาหลทัง้ หมดและจำเป็ นต ้องปรากฏตัวออกมา
“พวกเจ ้าเป็ นใครกัน”

ผู ้อาวุโสคนหนึง่ ขมวดคิว้ เขาได ้ยินคำพูดของคนในลานบ ้าน

และเห็นได ้ชดั ว่าคนเหล่านีไ้ ม่ได ้มองสำนักศก
ั ดิส ิ ธิเ์ อีย
์ ท ี่ อ
๋ นเซย
ยูใ่ นสายตาเลย

เรือ
่ งนีท
้ ำให ้พวกเขาอึดอัดและโมโหเป็ นอย่างมาก แต่ในขณะ
เดียวกันพวกเขาก็ไม่กล ้าทีจ่ ะต่อสูกั้ บฝ่ ายตรงข ้าม

“ข ้ากำลังต ้องการหาคนนำทางไปยังสำนักศก ั ดิส ิ ธิเ์ อีย

์ ท ี่ อ
๋ นเซย
ยูพ
่ อดี” เจียงไค่ซวนมีรอยยิม
้ ทีเ่ ย็นชาบนใบหน ้าทีง่ ดงามของ
นางขณะทีน ่ างพูดว่า

"ในเมือ
่ พวกเจ ้ามาแล ้วก็นำทางไปเถอะ"

การแสดงออกของผู ้คนจากสำนักศก ั ดิส ิ ธิเ์ อีย

์ ท ี่ เปลีย
๋ นเซย ่ นไป
และหนึง่ ในนัน
้ ก็พด
ู ขึน
้ ด ้วยความโกรธว่า

“เด็กน ้อยทีห
่ ยิง่ ผยอง ผู ้อาวุโสในตระกูลของเจ ้าไม่ได ้สอนเจ ้า
ถึงวิธก
ี ารเคารพผู ้อาวุโสหรือ?”

ี งของเจียงไค่ซวนเย็นชาขณะทีน
เสย ่ างโต ้กลับ

“ศษิ ย์ของเจ ้าลงมือสงั หารผู ้คนในตระกูลของเรา พวกเราทุบตี

มันเหมือนสุนัขก็เป็ นเรือ
่ งทีถ
่ ก
ู ต ้องแล ้ว!”

“เจ ้ามีหลักฐานอะไร”
“พวกเขายอมรับมันด ้วยตัวเองแล ้ว”

ชายชราคนหนึง่ ขมวดคิว้ แล ้วกล่าวว่า

้
“นีเ่ ป็ นการซอมทรมานให ้ยอมรับ ต่อให ้พวกเขาผิดจริงสำนัก
ศกั ดิส ์ ทิ ธิเ์ อีย ี่ ของเราก็จะจัดการพวกเขาตามกฎของนิกาย
๋ นเซย
ไม่อนุญาตให ้คนนอกอย่างพวกเจ ้ายุง่ เกีย ่ ว”

“พวกเจ ้าคิดจะจัดการตามกฎของนิกาย คนของเราตายมา 2 ปี

แล ้ว มิหนำซ้ำฆาตกรยังคงรังแกเด็กหญิงตัวน ้อยคนนีแ
้ ละผู ้
อาวุโสในตระกูลของเรา นีค่ อ
ื กฎของนิกายของเจ ้า?”

เจียงไค่ซวนเห็นอกเห็นใจถิงถิง เมือ ่ นีใ้ บหน ้าของนาง

่ กล่าวเชน
ดูเย็นชายิง่ ขึน
้

“แม ้ตอนนีเ้ จ ้าก็ยงั ต ้องการทีจ

่ ะปกป้ องพวกมัน ไม่น่าแปลกใจที่
เจ ้าสามารถเป็ นอาจารย์ของคนชวั่ ร ้ายพวกนี้ แท ้ทีจ ่ ริงแล ้วพวก
เจ ้าก็เป็ นเดรัจฉานในคอกเดียวกัน”

"เจ ้า!"

ผู ้อาวุโสทีอ
่ ยูข ึ โกรธแค ้นอย่างถึงทีส
่ ้างหน ้ารู ้สก ่ ด
ุ แต่เขาก็ไม่
กล ้าแสดงออกเพราะพลังของอีกฝ่ ายปรากฏชด ั มากพอแล ้ว
เพียงแค่เทพทองคำตัวเดียวก็สด ุ ปั ญญาทีพ
่ วกเขาจะรับมือไหว

ในขณะนีเ้ จียงอีเ้ ฟยก็สงั่ การขึน

้ เบาๆว่า

“จัดการพวกมันให ้หมด!”
 ั ษ์ สองคนรับคำสงั่ และเดินเข ้าไปในบ ้านตระกูลหลีอ
ผู ้พิทก ่ ย่าง
รวดเร็ว

ผู ้อาวุโสของสำนักศก
ั ดิส ิ ธิเ์ อีย
์ ท ี่ ไม่มท
๋ นเซย ี างเลือกอืน
่ ได ้แต่
กล่าวว่า

“ไปกันเถอะ!”

พูดจบเขาก็ทะยานขึน ่ ้องฟ้ า เขารู ้ดีวา่ ภูมห

้ สูท ิ ลังของคนเหล่านี้
เป็ นสงิ่ ทีเ่ ขาไม่สามารถล่วงเกินได ้ ดังนัน ้ ความหวังเดียวของเขา
จึงอยูท่ กี่ ลุม่ ผู ้อาวุโสไท่ซา่ งและเจ ้าสำนัก

ทันใดนัน ้ เสย ี งคำรามของสต

ั ว์อสูรก็ดงั กึกก ้องไปทัว่ ทัง้ เมือง
ผู ้คนจากตระกูลเจียงต่างก็เตรียมพร ้อมทีจ ่ ะมุง่ หน ้าไปยังสำนัก
ั ดิส
ศก ิ ธิเ์ อีย
์ ท ี่
๋ นเซย

“อ๊าาาา!”

ี งร ้องอันน่าสงั เวชดังกึกก ้องมาจากตระกูลหลี่ ผู ้ฝึ กฝนทุกคน

เสย
จากตระกูลหลีร่ วมไปถึงผู ้นำตระกูลของพวกเขาก็ถก ู ลากออกมา
โดยผู ้พิทก
ั ษ์ ทงั ้ สองคน

เจียงอีเ้ ฟยพยักหน ้าให ้ผู ้พิทก

ั ษ์ ทงั ้ สองลงมือแล ้วกล่าวว่า

่ ำนักศก
“ไปทีส ั ดิส ิ ธิเ์ อีย
์ ท ี่ กันเถอะ!”
๋ นเซย

เจียงอีเ้ ฟยได ้ชว่ ยเหลือลุงเจียงให ้ขึน

้ ไปนั่งด ้านหลังของเทพ
ทองคำเป็ นการสว่ นตัวในขณะทีเ่ ขานั่งอยูใ่ กล ้ๆกับชายชรา
เจียงไค่ซวนกอดถิงถิงไว ้บนกวางศก ั ดิส
์ ทิ ธิ์ สำหรับเย่ฟ่านเขา
นั่งอยูบ
่ นสต ั ว์อสูรตัวหนึง่ พร ้อมกับผู ้พิทก ั ษ์ ของตระกูลเจียง ใน
ขณะทีพ ่ วกเขาทะยานขึน ่ ้องฟ้ าอย่างรวดเร็ว
้ สูท

่ ำนักศก
“เราไม่ต ้องไปทีส ั ดิส ิ ธิเ์ อีย
์ ท ๋ นเซยี่ แล ้ว คนชวั่ ได ้รับการ
ลงโทษและความแค ้นของข ้าก็คลีค ่ ลายเชน ่ กัน……”

เมือ่ ลุงเจียงพบว่าลูกชายของเขาถูกฆ่าโดยแผนการของคนอืน ่
ดวงตาชราของเขามีน้ำตาซม ึ ออกมาเล็กน ้อย ข ้างๆถิงถิงก็เริม
่
ร ้องไห ้อย่างเงียบๆ

“ไป เราต ้องไปทีน ่ นที่

่ ั่น! คนในตระกูลเจียงของเราไม่ใชค
สามารถถูกฆ่าได ้เพียงเพราะมีคนต ้องการ!”

เย่ฟ่านแอบคร่ำครวญในใจว่าถนนทีเ่ ขาต ้องเดินนัน้ ชา่ งยาวไกล

เหลือเกิน เมือ
่ เทียบกับผู ้ฝึ กตนทรงพลังของตระกูลเจียงแล ้วเขา
ไม่ตา่ งอะไรจากมดแมลงด ้วยซ้ำ

ไม่ขนาดนัน้ ผู ้คนในเมืองเล็กๆต่างเบิกตากว ้างและพูดไม่ออก

่ ะสง่ เสย
ก่อนทีจ ี งโห่ร ้องด ้วยความยินดี

ในทีส ุ คนชวั่ ของเมืองก็ถก

่ ด ู กำจัดไปสก ั ที ความคับแค ้นทีพ
่ วก
เขาพบเจอมาตลอดหลายปี ในทีส ุ ก็ได ้รับการชำระล ้าง
่ ด

เมือ
่ ต ้องเผชญ ิ กับชวี ต ิ และความตาย เชลยเพียงไม่กค ี่ นจาก
สำนักศก ั ดิส ิ ธิเ์ อีย
์ ท ๋ นเซยี่ ไม่มท
ี างเลือกอืน
่ นอกจากต ้องนำทาง
ไปยังสำนักของตัวเอง
 ั ว์อสูรขนาดมหึมากว่าสบ
สต ิ ตัวบินอยูบ
่ นก ้อนเมฆขณะทีพ
่ วกมัน
ทะยานไปข ้างหน ้าด ้วยความเร็วอันน่าเหลือเชอื่

ึ ราวกับว่ามีใครบางคนกำลังตรวจสอบเขา
ในขณะนีเ้ ย่ฟ่านรู ้สก
และและเมือ ่ เขามองย ้อนกลับไปเขาก็ทราบว่าเป็ นเจียงอีเ้ ฉินผู ้
หยิง่ ผยองคนนัน้ นั่นเอง

่ สงั เกตเห็นเย่ฟ่านมองย ้อนกลับมาเจียงอีเ้ ฉินก็มรี อยยิม

เมือ ้ เย็น
ชาอยูบ ่ นใบหน ้า

ึ ตกใจเล็กน ้อย ทำไมอีกฝ่ ายถึงทำอย่างนี้ เป็ นไปได ้

เย่ฟ่านรู ้สก
ไหมว่าเขาค ้นพบอะไรบางอย่าง?

ในเวลาไม่นานกลุม ่ คนก็มาถึงสำนักศก ั ดิส ิ ธิเ์ อีย

์ ท ี่ ข ้างหน ้า
๋ นเซย
มีภเู ขาสูงตระหง่านและเขียวขจี นีเ่ ป็ นสถานทีอ ่ น
ั งดงามสมกับที่
เป็ นดินแดนศก ั ดิส
์ ทิ ธิจ
์ ริงๆ

“ใครกล ้าบุกเข ้ามาในพืน

้ ทีศ ั ดิส
่ ก ิ ธิข
์ ท ี ง
์ องนิกายข ้า?” ได ้ยินเสย
คำรามดังมาจากข ้างบน

"ปั ง! ปั ง ปั ง!"

เชลยทัง้ หมดถูกกระแทกลงกับพืน
้ อย่างรุนแรง

ั รูอยูท
“ศต ่ น
ี่ !ี่ ”

เกิดความโกลาหลครัง้ ใหญ่ภายในสำนักศก
ั ดิส ิ ธิเ์ อีย
์ ท ๋ นเซ ี่
ยทันที
ในชวั่ พริบตาหมอกมากมายก็ปกคลุมท ้องฟ้ าขณะทีค ่ า่ ยกลทรง
พลังก็ถก ู เปิ ดใชงาน้ มันปลดปล่อยริว้ แสงแห่งความรุง่ โรจน์อน
ั
ั ดิส
ศก ิ ธิป
์ ท ์ ิ ดกัน ้
้ เสนทางของผู ้มาเยือนทัง้ หมดอย่างรวดเร็ว

“ทำได ้แค่นเี้ องหรือ?”

ี ว่ งก็พงุ่ ออก
ในเวลานีเ้ จียงอีเ้ ฉินก็ก ้าวไปข ้างหน ้าและน้ำเต ้าสม
มาจากภายในร่างกายของเขา

ในตอนแรกมันมีขนาดเล็กประมาณหัวแม่มอ ื เท่านัน
้ แต่เมือ
่ มัน
ลอยขึน ่ ้องฟ้ ามันก็มข
้ สูท ี นาดใหญ่โตราวกับปลาวาฬตัวหนึง่ และ
พลังของค่ายกลก็ถก ู ระงับในทันที

หลังจากนัน ้ น้ำเต ้าสม ี ว่ งก็เหมือนกับภูเขาลูกเล็กๆทีก ่ ดลงไปยัง

สำนักศก
ั ดิส ิ ธิเ์ อีย
์ ท ๋ นเซย ี่ พร ้อมกับดูดร่างผู ้ฝึ กฝนมากมายทีอ
่ ยู่
ในสำนักนีเ้ ข ้าไปอย่างรวดเร็ว

ึ ตกใจเป็ นอย่างมาก เขาไม่ได ้คาดหวังว่าน้ำเต ้าสม

เย่ฟ่านรู ้สก ี ว่ ง
จะสง่ พลังถึงขนาดนี้ มันสามารถทำลายค่ายกลพิทก ั ษ์ นก
ิ าย
และยังดูดกลืนผู ้ฝึ กฝนมากมายเข ้าไปอีกด ้วย

“ตระกูลขุนนางโบราณน่ากลัวจริงๆ แม ้แต่เด็กหนุ่มอายุสบ ิ ห ้าปี ก็

ยังได ้รับของวิเศษในระดับนีแ
้ ล ้ว….”เย่ฟ่านยังคงคร่ำครวญในใจ

“เราไม่ควรทำแบบนี…
้ ….”

ลุงเจียงทีอ
่ ยูด ี น ้าหวาดกลัวในขณะทีเ่ ขาพยายาม
่ ้านข ้างมีสห
หว่านล ้อมให ้ทุกคนหยุดมือ
เจียงอีเ้ ฟยสา่ ยหัวและตอบว่า

“พ่อแม่ของถิงถิงก็ไม่ได ้ทำความผิดอะไรแต่กย็ งั ถูกคนอืน

่ ฆ่า
พวกเรากำลังเรียกคืนความยุตธิ รรมให ้กับพวกเขา ตระกูลเจียง
ของเราไม่เคยหวาดกลัวต่อปั ญหาอยูแ ่ ล ้ว!”

"ปั ง!"

ในเวลานีค ้ วามผันผวนทีร่ น
ุ แรงได ้พุง่ ออกไปในทุกทิศทางจาก
ภายในสว่ นลึกของสำนักศก ั ดิส ิ ธิเ์ อีย
์ ท ๋ นเซย ี่ มันกระแทกน้ำเต ้าส ี
ม่วงให ้กระเด็นกลับหลังพร ้อมกับมีเสย ี งทีส
่ งบนิง่ กล่าวขึน
้ ว่า

“ไม่คด
ิ ว่าผู ้ฝึ กตนจากตระกูลขุนนางโบราณจะมาเยือน
อาณาจักรเอีย ๋ นของเรา ไม่ทราบว่าสำนักศก
ั ดิส
์ ทิ ธิเ์ อีย๋ นเซ ี่
ยทำอะไรให ้พวกเจ ้าไม่พอใจถึงได ้ปรากฏตัวทีน ่ วี่ น
ั นี?
้ ”
102 - อันตรายใกล ้เข ้ามา

ภายในสำนักศก ั ดิส ิ ธิเ์ อีย

์ ท ี่ หมอกสเี ทาขยายออกไปด ้าน
๋ นเซย
นอก กระแทกน้ำเต ้าสม ี ว่ งและกักขังไว ้ทีน
่ ั่น ป้ องกันไม่ให ้มันดูด
ผู ้ฝึ กฝนเข ้าไปอีก

ร่างสเี ทาบินออกมาอย่างรวดเร็ว นีค

่ อ
ื ชายชราทีแ่ ปลกประหลาด
คนหนึง่ ผมของเขาเป็ นสขี าว แต่ใบหน ้าของเขาเป็ นสด ี อก
กุหลาบและเต่งตึงเหมือนกับเด็กหนุ่ม เมือ่ มาถึงเขาก็ประสานมือ
แล ้วกล่าวว่า

“แขกผู ้มีเกียรติโปรดอย่าโกรธเลย”

ี ว่ งคืนให ้กับเจียงอีเ้ ฉิน

พูดจบเขาก็มอบน้ำเต ้าสม

"เจ ้าคือใคร?" เจียงอีเ้ ฟยถาม

“ชายชราทีไ่ ร ้ประโยชน์คนนีเ้ ป็ นผู ้นำนิกายขอสำนักศก

ั ดิส ิ ธิ์
์ ท
เอีย ี่ ”
๋ นเซย

“ไม่น่าแปลกใจเลยทีเ่ จ ้ามีความแข็งแกร่งขนาดนี้ สามารถ

ปราบปรามน้ำเต ้าทองคำม่วงได ้” เจียงอีเ้ ฟยพยักหน ้าก่อนจะพูด
ต่อ

“อย่างไรก็ตามดูเหมือนว่ามันจะยากสำหรับเจ ้าทีจ
่ ะหยุดพวก
เรา”

“ถูกต ้อง ชายชราทีไ่ ร ้ประโยชน์คนนีเ้ ข ้าใจ” ผู ้นำนิกายของ

สำนักศก ั ดิส ิ ธิเ์ อีย
์ ท ี่ ยอมรับอย่างใจเย็นก่อนจะพูดต่อ
๋ นเซย
“ข ้าสงสยั ว่าสำนักศก ั ดิส ิ ธิเ์ อีย
์ ท ี่ ของเราทำให ้เจ ้าขุน
๋ นเซย ่ เคือง
ได ้อย่างไร ถ ้าหากว่าความขุน ่ เคืองครัง้ นีแ
้ ก ้ไขไม่ได ้ข ้ายินดีทจี่ ะ
ยุบสำนักศก ั ดิส ิ ธิเ์ อีย
์ ท ๋ นเซยี่ และติดตามพวกเจ ้าไปรับโทษ

ชายชราในชุดสเี ทาคนนีต ้ รงไปตรงมามาก ตอนนีเ้ ขาถูกกดดัน

และทำอะไรไม่ถก ู หากพวกเขาต่อสูกั้ บตระกูลขุนนางโบราณ
จริงๆสำนักศก
ั ดิส
์ ทิ ธิ์ เอีย
๋ นเซย ี่ จะต ้องถูกทำลายล ้างอย่าง
แน่นอน

ิ หน ้ากัน
ทัง้ สองไม่ได ้อยูใ่ นระดับเดียวกัน และหากพวกเขาเผชญ
ความพ่ายแพ ้ก็ไม่เป็ นทีต ั อีกต่อไป
่ ้องสงสย

“เมือ
่ เห็นว่าเจ ้าเป็ นคนตรงไปตรงมา ข ้าจะไม่ทำให ้เกิดความ
โกลาหลมากเกินไป”

เจียงอีเ้ ฟยดูเหมือนจะอายุประมาณยีส ิ สถ
่ บ ี่ งึ ยีส ิ ห ้าปี แต่จริงๆ
่ บ
แล ้วเขาสามารถสนทนาในระดับเดียวกันกับผู ้นำนิกายเอีย ๋ นเซย ี่
และผู ้อาวุโสคนนีไ ้ ม่ได ้คิดว่าเป็ นการดูหมิน ่ อีกด ้วย

“ถ ้าอย่างนัน
้ ชายชราทีไ่ ร ้ประโยชน์คนนีข
้ อถามคุณชายว่าพวก
ท่านมาทีน ่ ที่ ำไม”

“เมือ
่ สองปี ทแ ิ ย์แซเ่ จียงแห่งสำนักศก
ี่ ล ้วศษ ั ดิส ิ ธิเ์ อีย
์ ท ๋ นเซ ี่
ยตายหรือไม่?”

ผู ้นำนิกายของสำนักศก
ั ดิส ิ ธิเ์ อีย
์ ท ี่ ได ้ยินสงิ่ นีก
๋ นเซย ้ ต
็ อบออกไป
ว่า
“ถ ้าเป็ นคนอืน
่ ข ้าอาจจะลืมไปแล ้ว แต่ชายหนุ่มทีม่ ค ี วาม
สามารถพิเศษคนนัน ้ ทิง้ ความประทับใจในตัวข ้าไว ้อย่างลึกซงึ้ ”

“นั่นเป็ นลูกหลานของตระกูลเจียงของเรา การตายของเขาเกิด

จากคนบางคนในสำนักศก ั ดิส ิ ธิเ์ อีย
์ ท ี่ วางแผน” เจียงอี้
๋ นเซย
เฟยกล่าวอย่างใจเย็น

"อะไร! การตายของเขาเกิดจากใครบางคน?” ผู ้นำนิกายของ

สำนักศกั ดิส ิ ธิเ์ อีย
์ ท ี่ ตกตะลึงในขณะทีเ่ ขาพูดว่า
๋ นเซย

“ใครเป็ นคนทำเรือ
่ งนี!้ ”

“ตอนนีเ้ จ ้าคงเข ้าใจแล ้วว่าทำไมข ้าถึงมา”

ผู ้นำนิกายของสำนักศก ั ดิส ิ ธิเ์ อีย

์ ท ี่ รู ้สก
๋ นเซย ึ ปวดหัวในทันที
ทำไมลูกหลานของตระกูลเจียงถึงเข ้ามาในสำนัก
ศก ั ดิส ิ ธิเ์ อีย
์ ท ี่ การตายของเขาเกิดจากคนในนิกายนีเ่ ป็ น
๋ นเซย
ปั ญหาทีย ่ งุ่ ยากอย่างแน่นอน

“ไม่ต ้องเป็ นห่วงมาก ข ้าไม่ได ้มาทีน

่ เี่ พือ
่ สร ้างปั ญหาโดยไม่ม ี
เหตุผล”

“คุณชายเจียง วางใจได ้เลยข ้าจะจับคนร ้ายได ้อย่างแน่นอน!”

“ผู ้กระทำผิดหลักถูกประหารชวี ต ั ว่าอาจารย์

ิ แล ้ว แต่ข ้าสงสย
ของพวกเขาอาจมีสว่ นเกีย ่ วข ้องและแม ้แต่คนทีใ่ ห ้ยาพวกเขาก็
ต ้องถูกจับกุมด ้วย…”
“คุณชายเจียงโปรดตามข ้าเข ้าไปในสำนักศก ั ดิส ิ ธิเ์ อีย
์ ท ี่
๋ นเซย
ชายชราทีไ่ ร ้ประโยชน์คนนีจ
้ ะคืนความเป็ นธรรมให ้กับพวกท่าน
อย่างแน่นอน และจะกำจัดทุกคนทีม ี ว่ นร่วมในเรือ
่ ส ่ งนี”้

เจียงอีเ้ ฟยพยักหน ้า

“สงิ่ ทีส
่ ำคัญทีส
่ ด
ุ คือการยอมให ้ผู ้อาวุโสและเด็กคนนีพ
้ อใจ”

ในขณะนีล ึ
้ งุ เจียงและถิงถิงน้ำตาซม

"ข ้าเข ้าใจ……"

เจียงอีเ้ ฟยสงั่ ให ้เจียงอีเ้ ฉินนำเอาน้ำเต ้าทองคำม่วงของเขามา

และปล่อยกู ้คนทีถ ่ ก
ู จับออกไป

หลังจากนัน ้ เขาก็ไปกับลุงเจียงและถิงถิงร่วมกับผู ้นำนิกายเพือ ่

่ ำนักศก
เข ้าสูส ั ดิส ิ ธิเ์ อีย
์ ท ี่ คนอืน
๋ นเซย ่ ๆไม่ได ้ตามพวกเขาไปแต่
รออยูด ่ ้านนอก

ึ อีกครัง้ ว่าเขากำลังถูกสอดแนมและพบ
ในขณะนีเ้ ย่ฟ่านรู ้สก
ว่าเป็ นเด็กหนุ่มทีห
่ ยิง่ ผยองทีเ่ จียงอีเ้ ฉิน

เกิดอะไรขึน ึ ว่าเขาไม่ได ้ทำให ้เด็กของตระกูลเจียง

้ ? เย่ฟ่านรู ้สก
ผู ้นีข
้ น
ุ่ เคืองแม ้แต่น ้อยและไม่รู ้ว่าทำไมอีกฝ่ ายถึงจ ้องมองเขา
ตลอดเวลา

เจียงไชซ ่ วน(น่าจะเป็ นชอ

ื่ นีม
้ ากกว่าครับ)เดินไปมา แต่ละย่าง
ก ้าวเป็ นไปอย่างสง่างามและผ่อนคลาย หลังจากนัน ้ นางก็กล่าว
ด ้วยรอยยิม ้ ว่า
“น ้องชายเย่ หลังจากเรือ ่ งนีจ
้ บลงถิงถิงจะกลับไปพร ้อมกับเราที่
ตระกูลเจียง ถ ้าเจ ้าต ้องการเจ ้ามาด ้วยก็ได ้”

่ …”
“นี…

ในขัน้ ต ้นเย่ฟ่านคิดเกีย
่ วกับเรือ ่ งนีจ
้ ริงๆ ตระกูลเจียงนัน
้ ยอด
เยีย
่ มและเป็ นนิกายเก่าแก่ทม ี่ มี าตัง้ แต่สมัยโบราณ พวกเขาอาจ
จะมีข ้อมูลบางอย่างเกีย ่ วกับความลับของร่างกายศก ั ดิส ิ ธิ์
์ ท

อย่างไรก็ตามหลังจากพิจารณาอย่างถีถ ึ ลังเล
่ ้วนแล ้วเขาก็รู ้สก
ใจ ถ ้ามีคนรู ้ความลับของเขาล่ะ? เขามีก ้อนทองเหลืองลึกลับซงึ่
ทำให ้พืน้ ทีร่ กร ้างทางตะวันออกทัง้ หมดเกิดความโกลาหล

หากยอดฝี มือทีไ่ ม่มใี ครเทียบได ้ภายในตระกูลเจียงสงั เกตเห็น

ผลลัพธ์กค็ งจะคิดไม่ถงึ นอกจากนีเ้ พียงแค่ตำราเต๋าทีอ ่ ยูใ่ น
ร่างกายของเขาอย่างเดียวก็พอทีจ ่ ะสร ้างความยุง่ ยากให ้เขา
มากแล ้ว

“มีอะไรผิดปกติ? ไม่เต็มใจเหรอ?”

เจียงไชซ ่ วนรู ้สกึ ประหลาดใจ ผู ้ฝึ กตนหลายคนพยายามทุกวิถ ี

ทางทีจ ่ ระกูลเจียง นางเชอ
่ ะเข ้าสูต ื้ เชญ
ิ เด็กคนนีอ
้ ย่างจริงใจไม่
คิดว่าเขาจะลังเล

เย่ฟ่านปฏิเสธอย่างแนบเนียนในขณะทีเ่ ขาพูด
“ขอบคุณในความเมตตาพีส ึ ขอบคุณจากใจจริง
่ าวเจียง ข ้ารู ้สก
อย่างไรก็ตามข ้าเคยเหน็ ดเหนือ ่ ยและเกียจคร ้าน เมือ ่ เข ้าสู่
ตระกูลเจียงข ้าเกรงว่าข ้าจะทำผิดพลาดมากมาย

ดังนัน ั อยูด
้ ข ้าจึงคิดว่าจะอาศย ่ ้านนอก แต่หากว่าในอนาคตข ้าไม่
สามารถดูแลตัวเองได ้ข ้าก็หวังว่าตระกูลเจียงจะยังยอมรับข ้า
อยู”่

ในขณะนีเ้ จียงอีเ้ ฉินทีอ

่ ยูข
่ ้างๆหัวเราะอย่างเย็นชา

“เจ ้าปฏิบต
ั ต
ิ อ
่ ตระกูลเจียงของเราว่าเป็ นสถานทีใ่ ด? โรงเตี๊ ยม?
ตระกูลเจียงไม่ใชส ่ ถานทีท ่ เี่ จ ้าสามารถเข ้าและออกได ้อย่าง
อิสระ หากเจ ้าต ้องการเข ้าร่วมอย่าพูดเรือ ่ งไร ้สาระมาก”

่ วนตำหนิเจียงอีเ้ ฉินก่อนทีจ
“เจียงอีเ้ ฉิน หุบปาก!” เจียงไชซ ่ ะหัน
หลังกลับและหัวเราะ

“น ้องชายเย่อย่าถือสาเขาเลยเขาก็มนี ส ั แบบนีแ
ิ ย ้ หละ ไม่ต ้อง
กังวลตระกูลเจียงของเราจะเปิ ดกว ้างต่อเจ ้าเสมอ หากเจ ้าพบ
เจอปั ญหาในอนาคตเจ ้าก็มาหาเราก็แล ้วกัน”

“ขอบคุณมากพีส
่ าวเจียง”

เย่ฟ่านตอบอย่างซาบซงึ้ แต่ในขณะเดียวกันเขาก็พบว่ามันแปลก
เขาไม่ได ้ยัว่ ยุคณ ุ ชายของตระกูลเจียง ทำไมอีกฝ่ ายถึงมี
ปฏิกริ ย
ิ าเชน ่ นี้

สงิ่ นีท
้ ำให ้เย่ฟ่านยิง่ มีความแน่วแน่ทจ ิ ใจจะไม่ไปตระกูล
ี่ ะตัดสน
เจียงอีกตลอดชวี ต ิ
“เจ ้าตัวเล็กเจ ้าต ้องเข ้าใจว่ามีคนมากมายต ้องการเข ้าสูต ่ ระกูล
เจียงของเรา หากเจ ้าพลาดโอกาสนีแ ี ใจไปตลอด
้ ล ้วเจ ้าจะเสย
ชวี ต
ิ ” เจียงอีเ้ ฉินยิม
้ อย่างเย็นชาให ้เขา

หัวใจของเย่ฟ่านสน ั่ สะท ้านและเขารู ้สก ึ ตกใจ คุณชายของ

ตระกูลเจียงดูเหมือนจะต ้องการให ้เขาเข ้าร่วมตระกูลเจียงเป็ น
อย่างมาก มีเหตุผลอะไรซอ ่ นอยูเ่ บือ
้ งหลังเรือ
่ งนี?
้

่ วนตำหนิเจียงอีเ้ ฉินอีกครัง้ ด ้วยคำพูดไม่กค

เจียงไชซ ี่ ำแล ้วพวก
เขาก็แยกย ้ายกันไป

“หรือว่าไอ ้สารเลวนั่นเป็ นพวกรักร่วมเพศ!" เย่ฟ่านพึมพำในใจ

หลังจากนัน
้ ไม่นานเจียงอีเ้ ฉินก็หยุดมองเย่ฟ่านและเริม ่ เดินไป
รอบๆสำนักศก ั ดิส ิ ธิเ์ อีย
์ ท ี่ สงิ่ นีท
๋ นเซย ้ ำให ้เย่ฟ่านถอนหายใจ
ด ้วยความโล่งอก

ทันใดนัน
้ เขาก็นก ึ ขึน
้ ได ้ว่าควรมีเพือ ั ้ สองคนทีน
่ นร่วมชน ่ ภ
ี่ ายใน
สำนักศก
ั ดิส ิ ธิเ์ อีย
์ ท ๋ นเซยี่ แต่เขาจำไม่ได ้ว่าพวกเขาเป็ นใคร

สองชวั่ ยามผ่านไปก่อนทีเ่ จียงอีเ้ ฟยจะนำอาเฒ่าเจียงและถิงถิง

ออกมา

ผู ้นำนิกายรวมถึงบุคคลสำคัญหลายคนของสำนักศก ั ดิส ิ ธิ์

์ ท
เอีย ี่ คอยคุ ้มกันพวกเขาเป็ นการสว่ นตัว ดวงตาของชายชรา
๋ นเซย
และเด็กหญิงตัวเล็กๆแดงก่ำ เห็นได ้ชด ั ว่าพวกเขาร ้องไห ้หนัก
มากข ้างใน
………..

เมือ
่ แยกจากกันทีน ่ อกเมืองชงิ เฟิ ง ถิงถิงเริม
่ ร ้องไห ้และกอด
เย่ฟ่านนางไม่ต ้องการทีจ่ ะแยกจากเขา

เย่ฟ่านชว่ ยเชด
็ น้ำตาของนางในขณะทีเ่ ขาพูดอย่างอ่อนโยน

“อย่าร ้องไห ้ถิงถิง ต ้องจำสงิ่ ทีข

่ ้าพูดไว ้ คราวหน ้าเราจะได ้พบ
กันอีก”

ถิงถิงยังคงไม่เต็มใจทีจ
่ ะแยกจากกันขณะทีน
่ างสูดจมูก

“ข ้าจะเรียนรู ้วิธฝ
ี ึ กฝนและตามหาพีใ่ หญ่ในอนาคต พวกเราจะ
ได ้อยูด
่ ้วยกันอีกครัง้ ”

เย่ฟ่านหัวเราะแล ้วกล่าวว่า

“ไปเถอะ พวกเขากำลังรอเจ ้าอยู”่

103 - ชวี ต
ิ และความตาย

ในขณะนี้ เย่ฟ่านสงั เกตเห็นว่าคุณชายของตระกูลเจียง เจียงอี้

เฉินกำลังมองมาทีเ่ ขาอีกครัง้ ซงึ่ ทำให ้เขารู ้สก
ึ หวาดกลัวเป็ น
อย่างมาก

“เจียงอีเ้ ฉิน มีบางอย่างผิดปกติกบ ั การจ ้องมองของเจ ้า…….”

เจียงไชซ ่ วนสมั ผัสได ้ถึงความผิดปกติทนั ที

“พีซ
่ วนทำไมเจ ้าถึงพูดอย่างนัน ึ ตกใจ
้ ” เจียงอีเ้ ฉินรู ้สก

“เลิกทำตัวชวั่ ร ้ายได ้แล ้ว” เจียงไชซ

่ วนพูดอย่างเย็นชา “ข ้า
สงั เกตเห็นมานานแล ้ว ดูเหมือนว่าเจ ้าต ้องการจะจัดการกับน ้อง
ชายเย่ เขายัว่ ยุเจ ้าหรือเปล่า?”

เจียงอีเ้ ฟยมองย ้อนกลับไปทีพ

่ วกเขาทัง้ สองและถามว่า

"เกิดอะไรขึน
้ ?"

"ไม่มอ
ี ะไร" เจียงอีเ้ ฉินก ้มหน ้าลง

"พูด!"

แม ้ว่าเจียงอีเ้ ฟยจะดูมค
ี ณ ั ว่าเจียงอีเ้ ฉินหวาด
ุ ธรรมแต่เห็นได ้ชด
กลัวเขาอย่างยิง่

"ข ้า……."

“พูด!”
เจียงอีเ้ ฉินไม่มท
ี างเลือกอืน
่ นอกจากต ้องพูดความจริง

“มีสมบัตล
ิ ้ำค่าอยูใ่ นตัวเด็กน ้อยคนนัน ้ และมันไม่ใชส ่ มบัตล
ิ ้ำค่า
ธรรมดา พวกเจ ้าคงทราบดีวา่ ความเก่งกาจของพาหนะของข ้า
มันสามารถตรวจจับสมบัตท ิ อ
ี่ ยูบ
่ ริเวณใกล ้เคียงได ้อย่าง
ง่ายดาย”

“พวกเขากำลังมา…….”

เย่ฟ่านสงั เกตเห็นว่าสามคนทีอ
่ ยูห
่ า่ งไกลกำลังมองมาทางนี้

“ลูก มีอะไรหรือเปล่า” ลุงเจียงถาม

็ น้ำตาของนางขณะทีน
ถิงถิงเชด ่ างพูดว่า

“พีใ่ หญ่เจ ้ากำลังประสบปั ญหาอะไรอยู? ่ าวใช ่

่ ข ้าจะขอให ้พีส
ซวนชว่ ยเจ ้า”

เย่ฟ่านยิม
้ อย่างขมขืน
่

ในขณะนีเ้ จียงอีเ้ ฉินมีรอยยิม

้ ทีเ่ ย็นชาขณะทีเ่ ขาเดินผ่านเจียง
อีเ้ ฟย และเจียงไชซ ่ วนก็เดินเข ้ามาเชน่ กัน

“ข ้าอยากรู ้มาก เจ ้ามีสมบัตล

ิ ้ำค่าอะไรในตัว”

หัวใจของเย่ฟ่านสน ั่ ไหว เขาไม่คด ่ นี้ เป็ น

ิ ว่าเจียงอีเ้ ฉินจะพูดเชน
ไปได ้ไหมว่าเขาค ้นพบบางสงิ่ บางอย่างจริงๆ?
เจียงอีเ้ ฟยหัวเราะ

“น ้องชายเย่ ไม่ต ้องกังวลเราไม่มเี จตนาร ้ายใดๆ ตระกูลเจียง

ของเรามีสมบัตล ิ ้ำค่ามากมายไม่จำเป็ นต ้องแย่งชงิ ของเจ ้า”

่ วนเตือนด ้วยความหวังดีวา่
เจียงไชซ

“ด ้วยสมบัตล
ิ ้ำค่าบนร่างกายของเจ ้า เจ ้าต ้องระวังให ้ดีใน
อนาคต……”

เมือ
่ ได ้ยินคำอธิบายของนาง เย่ฟ่านก็เข ้าใจถึงความเป็ น
เอกลักษณ์ของสต ั ว์ร ้ายห ้าส ี มันสามารถสม
ั ผัสได ้ถึงขุมทรัพย์
ทางจิตวิญญาณจริงๆ

“โชคดีทข
ี่ ้าไม่ตกลงเข ้าร่วมตระกูลเจียง…….” เย่ฟ่านพึมพำใน
ใจ

“เอาล่ะ เราจะแยกทางกันทีน ่ ี่ เจ ้าก็ระวังไว ้ด ้วยข ้าจะตักเตือน

่ วนยิม
เจียงอีเ้ ฉินเอง” เจียงไชซ ้ ขณะทีน ่ างพูด

ในทีส่ ดุ กลุม
่ คนทีข ่ ส ั ว์พาหนะทีม
ี่ ต ่ เี อกลักษณ์กพ ้ สู่
็ งุ่ ทะยานขึน
ท ้องฟ้ า ถิงถิงร ้องไห ้อย่างน่าสงสารและโบกมือของนางอย่าง
ต่อเนือ่ งจนกระทัง่ พวกเขามองไม่เห็นกันอีก

่ นโง่เขารู ้ดีวา่ คนตระกูลเจียงเพียงแค่พด

เย่ฟ่านไม่ใชค ู ไปอย่าง
นัน
้ ในความเป็ นจริงพวกเขาไม่มท ี างปล่อยวางของวิเศษไป
อย่างแน่นอน
โดยเฉพาะอย่างยิง่ พวกเขาไม่ได ้สอบถามว่ามันเป็ นอะไรด ้วยซ้ำ
ดังนัน
้ เย่ฟ่านจึงพุง่ ตัวเข ้าไปในป่ าอย่างรวดเร็ว

บริเวณโดยรอบเมืองชงิ เฟิ งเป็ นภูเขาขนาดใหญ่ ต ้นไม ้โบราณ

สูงตระหง่านทัดเทียมท ้องฟ้ า ป่ าดึกดำบรรพ์ทห
ี่ นาแน่นและ
ภูเขาลึกทีม
่ ส ั ว์ร ้ายนานา คนธรรมดาไม่มท
ี ต ี างเข ้ามาในป่ าแห่งนี้
ได ้

เย่ฟ่านเคยอยูใ่ นเมืองชงิ เฟิ งมาระยะหนึง่ ก่อนทีจ ่ ะพบว่าพืน

้ ที่
ภูเขาทีไ่ ม่มท
ี ส ิ้ สุดนีเ้ ป็ นพืน
ี่ น ้ ทีน
่ อกของดินแดนรกร ้างโบราณ
ต ้องห ้าม

จากใต ้ไปทางเหนือของแคว ้นเอีย

๋ นประมาณสองพันลีแ
้ ละจาก
ตะวันออกไปตะวันตกประมาณสามพันลี้

ดินแดนรกร ้างโบราณต ้องห ้ามอยูใ่ นใจกลางของอาณาจักรนี้

และล ้อมรอบด ้วยภูเขาขนาดใหญ่ทไี่ ม่มที ส ิ้ สุด พืน
ี่ น ้ ทีข
่ องมัน
ครอบคลุมอาณาเขตประมาณแปดร ้อยลี้

หลิงซู่ เอีย ี่ อูต

๋ นเซย ๋ งิ และสำนักศก
ั ดิส ิ ธิอ
์ ท ์ น
ื่ ๆอีกสามแห่งต่าง
ล ้อมรอบบริเวณนีไ ้ ว ้ตรงกลาง

ในขณะนีเ้ ย่ฟ่านวิง่ เข ้าไปในสว่ นลึกของป่ าอย่างต่อเนือ ่ ง เขา

แทบรอไม่ไหวทีจ ่ ะรีบเข ้าไปในดินแดนรกร ้างโบราณต ้องห ้าม
ึ ว่ามีเพียงสถานทีแ
เขารู ้สก ่ ห่งนัน
้ เท่านัน
้ ทีเ่ ขาจะปลอดภัย

“หวังว่าลางสงั หรณ์ของข ้าจะผิด……”

หลังจากวิง่ มานานกว่าสองชวั่ ยาม เขาได ้ผ่านภูเขาจำนวนนับไม่
ถ ้วนก่อนทีจ่ ะหยุดพักผ่อนในพืน
้ ทีภ
่ เู ขา

ทันใดนัน
้ เขาก็ได ้ยินเสย ี งคำรามบาดหูของสต ั ว์ดรุ ้ายทีฟ
่ ัง
เหมือนเสยี งฟ้ าร ้องทีฉ
่ ีกท ้องฟ้ าอันกว ้างใหญ่

“มันมาจากทิศทางของเมืองชงิ เฟิ ง……”

เย่ฟ่านเป็ นเหมือนลิงทีค
่ ล่องแคล่วในขณะทีเ่ ขารีบไปทีห ่ น ้าผา
ผลักเถาวัลย์ออกไปในขณะทีเ่ ขาเข ้าไปในถ้ำเพือ ่ ซอ่ มตัว เขา
กลัน้ หายใจและลดสญ ั ญาณของชวี ต ิ ไปยังจุดต่ำสุด ร่างกาย
ของเขาก็เย็นชาเหมือนซากศพซากหนึง่

ไม่นานหลังจากนัน ้ เขามองผ่านเถาวัลย์และเห็นสต ั ว์ร ้ายพิเศษ

่ กคลุมไปด ้วยเกล็ดสเี ขียวพร ้อมกับคนขีม
ทีป ่ ้าจากตระกูลเจียง

“มาตามล่าจริงๆ…….”

ดวงตาของเย่ฟ่านหรีล ึ เย็นชา เขาได ้

่ งและหัวใจของเขารู ้สก
เห็นถึงความน่าสะพรึงกลัวของทหารม ้าตระกูลเจียงเป็ นการ
สว่ นตัว และหากเขาถูกจับได ้ เขาจะต ้องตายอย่างแน่นอน

ไม่นานนักรบผู ้ยิง่ ใหญ่กข

็ ส ั ว์ร ้ายทีเ่ ป็ นเอกลักษณ์ของเขาและ
ี่ ต
รีบกลับมา มันโฉบลงกลางพืน ้ ทีภ ่ เู ขาแห่งนีอ
้ ย่างรุนแรง

“เขาถูกขังอยูใ่ นพืน
้ ทีน
่ ี้ เป็ นไปได ้ไหมว่าเขาค ้นพบข ้า?”
ร่างกายของเย่ฟ่านรู ้สก ึ เย็นและสม ั ผัสได ้ว่าความตายอยูใ่ กล ้แค่
เอือ
้ มเท่านัน
้
ในขณะเดียวกันหัวใจของเขาก็เต็มไปด ้วยความโกรธ อีกฝ่ ายคง
มาเพือ่ สมบัตล ิ ้ำค่าของเขาอย่างแน่นอน ถ ้าเขาถูกพบไม่มท
ี าง
่ ะมีชวี ต
ทีจ ิ อยูไ่ ด ้

เขาไม่กล ้าทีจ
่ ะตืน
่ ตระหนกมากเกินไปและไม่ได ้เคลือ
่ นไหวไป
ไหน เขายังคงอยูใ่ นถ้ำพร ้อมกับทำให ้ร่างกายของตัวเองเย็นลง
มากทีส
่ ด
ุ

สช ี่ วั่ ยามผ่านไป ก่อนทีส ั ว์ร ้ายสเี ขียวจะบินหนีไปและค่อยๆ

่ ต
หายไปในขอบฟ้ า เย่ฟ่านไม่กล ้าเคลือ ่ นไหวเลย หลังจากท ้อง
ฟ้ ามืดสนิทคนขีม ่ ้าก็คอ
่ ยๆคลานออกมาจากถ้ำอย่างชาๆ ้

“ตระกูลเจียง……” เย่ฟ่านกัดฟั น

คืนนีเ้ ย่ฟ่านไม่ได ้จุดไฟและเก็บผลไม ้ป่ าเป็ นอาหารก่อนทีจ

่ ะ
นอนอยูใ่ นพุม ่ หญ ้าในบริเวณทีไ่ ม่สะดุดตา

ในตอนกลางคืนสกั ลายตัวนัน
้ ยังคงคำรามอย่างไม่รู ้จบและ
เคลือ
่ นไหวไปมาทัว่ ไป

“ถ ้าข ้าปะทะกับเขา ข ้าจะต ้องตายอย่างแน่นอน ข ้าจะกำจัดเขา

ได ้อย่างไร……”

เย่ฟ่านไม่สามารถคิดอะไรได ้และทำได ้เพียงเลือกทีจ

่ ะวิง่ ต่อ

ในอีกสองวันข ้างหน ้าเย่ฟ่านยังคงเดินทางต่อไปผ่านพืน ้ ทีภ

่ เู ขา
ในขณะทีซ ่ นตัวอยู่ มีหลายครัง้ ทีเ่ ขาเกือบถูกอีกฝ่ ายค ้นพบ
่ อ
และกล่าวได ้ว่าเขาเกือบจะตายไปหลายครัง้
เป็ นวันทีส
่ ามทีเ่ ขาพบกับอันตรายทีย่ งิ่ ใหญ่ทส
ี่ ด
ุ อีกฝ่ าย
ดูเหมือนจะสม ั ผัสได ้ถึงตัวตนของเขาและโจมตีทำลายป่ าไม ้
ทัง้ หมดในบริเวณใกล ้เคียงด ้วยอาวุธวิญญาณ

เย่ฟ่านซอ่ นตัวอยูใ่ นหนองน้ำไม่ไกลนักและไม่กล ้าขยับไปไหน

ร่างกายของเขาเต็มไปด ้วยโคลนและใบไม ้แห ้งในขณะทีเ่ ขา
กลัน้ หายใจเงียบๆรอให ้คนขีม่ ้าออกไป

คนขีม่ ้าคนนัน ้ สม ั ผัสได ้คร่าวๆว่าเย่ฟ่านซอ ่ นตัวอยูใ่ นบริเวณใกล ้

เคียงแต่เขาไม่รู ้ว่าอยูท ้ เขาจึงทำลายทุกสงิ่ ทุกอย่าง
่ ไี่ หน ดังนัน
ทีอ
่ ยูท
่ น
ี่ รี่ วมทัง้ น ้องน้ำด ้วย

“ช!ิ ”

ทันใดนัน ี ้ำเงินก็พงุ่
้ อาวุธจิตวิญญาณทีเ่ ปล่งแสงเป็ นสายฟ้ าสน
ผ่าน เฉือนผ่านโคลนและถึงแม ้จะไม่ได ้กระทบร่างกายของ
เย่ฟ่านโดยตรงแต่รังสข ี องมันก็แทบจะตัดร่างของเขาขาดออก
เป็ นสองท่อน!

หนึง่ ชวั่ ยามต่อมาในทีส

่ ด
ุ ทุกอย่างก็กลับมาสงบสุขอีกครัง้ เย่
ฟ่ านกัดฟั นขณะทีเ่ ขาหลุดพ ้นจากโคลน เลือดสดไหลออกมา
จากชอ ่ งท ้องของเขาและย ้อมโคลนให ้เป็ นสแี ดง

้ เร็ว ข ้าจะฆ่าเจ ้า! แม ้แต่ตระกูลขุนนางโบราณ

“เจียงอีเ้ ฉิน ไม่ชาก็
ก็ไม่สามารถชว่ ยเจ ้าได ้!”

ทันใดนัน ึ ว่าท ้องฟ้ ากำลังถล่มลงมา เขาเสย

้ เย่ฟ่านก็รู ้สก ี เลือด
มากเกินไปและท ้องของเขาเกือบจะแยกออกจากกัน ถ ้าไม่ใช ่
เพราะโคลนทีข
่ วางการไหลเวียนของเลือด เขาคงตายไปนาน
แล ้ว

เขาค ้นหาบ่อน้ำทีอ ่ ยูใ่ กล ้เคียงและใชล้ ้างแผล หลังจากนัน ้ เขาก็

ถอดเสอ ื้ ผ ้าทีเ่ ปื้ อนโคลนออกและใชส้ ว่ นทีส ่ ะอาดทีส ุ ใช ้
่ ด
ทำเป็ นผ ้าพันแผล
 ี่ วม่าน
104 -พบเจอกับหลีเ่ สย

ภายใต ้สถานการณ์อน ั ตรายเหล่านีซ ้ งึ่ ชวี ต

ิ ของเย่ฟ่านอาจถูกดับ
เมือ
่ ใดก็ได ้ เย่ฟ่านทำได ้เพียงพิจารณาอย่างจริงจังในขณะทีเ่ ขา
ซอ่ นอย่างระมัดระวังและเลือกทีจ ่ ะซอ ่ นตัวเองในจุดบอดของ
นักรบตระกูลเจียง

สงิ่ นีด
้ ำเนินต่อไปเป็ นเวลาห ้าถึงหกวันก่อนทีเ่ ขาจะค่อยๆฟื้ นตัว
อาจกล่าวได ้ว่าเป็ นการทรมานรูปแบบหนึง่ และภายในเวลาไม่ก ี่
วันนี้ ภายใต ้การขาดแคลนอาหารและความทรมานจากบาดแผล
เขาจึงผอมลงมาก

“ถ ้าไม่ใชเ่ พราะร่างกายทีพ ่ เิ ศษของข ้าซงึ่ ดีกว่าผู ้ฝึ กตนธรรมดา

ข ้าคงถูกแสงสฟ ี ้ านั่นฆ่าไปแล ้ว” เย่ฟ่านจ ้องมองทีข ่ อบฟ้ าใน
ขณะทีเ่ ขาพึมพำ “ข ้าจะหนีจากการทดสอบนีอ ้ ย่างแน่นอน ข ้า
ไม่สามารถตายทีน ่ ไ
ี่ ด ้”

“ตระกูลเจียง…….” เย่ฟ่านกัดฟั นของเขา

ั ดิส
“ข ้ากินผลไม ้ศก ์ ทิ ธิเ์ พียงชนิดเดียวและดืม
่ จากน้ำพุศกั ดิส์ ทิ ธิ์
ประเภทหนึง่ และมันทำให ้ทัง้ ตัวของข ้าเปลีย ่ นไปแล ้ว ถ ้าข ้าขึน
้
ไปบนภูเขาศก ั ดิส์ ทิ ธิอ
์ ก ี แปดลูก…….”

ึ กังวล
แม ้ว่าเขาจะคอยให ้กำลังใจตัวเองอยูเ่ สมอ แต่เขาก็ยงั รู ้สก
ใจทีก ่ ารเดินหน ้าต่อไป

ผ่านไปเพียงวันเดียวและความคิดของเย่ฟ่านก็ถก ู ลบออกไป
ทัง้ หมด เขาได ้เห็นทหารม ้ายอดฝี มือสามคนทีผ ้
่ นึกเสนทางข ้าง
หน ้าอย่างต่อเนือ
่ ง พวกเขาลาดตระเวนอยูเ่ หนือภูเขา
้
ดึกดำบรรพ์และตัดเสนทางหลบหนี ทงั ้ หมดของเย่ฟ่าน

“พวกมันต ้องการกำจัดข ้าจริงๆ ถึงกับสง่ ยอดฝี มือมากมายมาไล่

ล่าข ้า!

ในขณะทีข ่ ้ากำลังพยายามคาดเดาสงิ่ ทีพ

่ วกเขาคิด พวกเขาก็
คิดเกีย ้
่ วกับเสนทางหลบหนี ของข ้าด ้วย และคงเดาได ้ว่าข ้าจะ
ลองใชดิ้ นแดนรกร ้างโบราณต ้องห ้ามเพือ่ กำจัดพวกเขา……”

เย่ฟ่านซอ่ นตัวอยูใ่ นป่ าทึบและหลังจากพิจารณาอย่างรอบคอบ

แล ้ว เขาก็ตด ิ ใจทีจ
ั สน ่ นัน
่ ะไม่ดำเนินการต่อไป ไม่เชน ้ เขาจะเดิน
เข ้าหาความตายเพียงอย่างเดียว

“ถ ้าข ้าบินไม่ได ้ ก็ไม่มท

ี างเข ้าใกล ้พืน
้ ทีต
่ ้องห ้าม……”

เมือ
่ เย่ฟ่านหนีไปทีข่ อบของพืน ้ ทีภ
่ เู ขา เขาก็ค ้นพบว่ามีนักรบ
ยอดฝี มือคนหนึง่ ขีม ั ว์ทม
่ ้าสต ี่ เี อกลักษณ์คอยลาดตระเวนอยู่
เหนือพืน ้ ทีป
่ ่า

“นักรบยอดฝี มือคนทีห่ ้า…….” เย่ฟ่านจ ้องมองท ้องฟ้ าอย่างว่าง

เปล่าในขณะทีเ่ ขาพึมพำ

“พวกเขาทัง้ หมดถูกสง่ มาทีน

่ โี่ ดย เจียงอีเ้ ฉิน หรือไม่?”

“พวกเขานำทหารม ้าแปลกๆทัง้ หมดสบ ิ คนมาด ้วย ตอนนีพ้ วก

เขาห ้าคนถูกระดมพลแล ้ว เป็ นไปได ้ไหมทีเ่ จียงอีเ้ ฟยและเจียง
่ วนไม่ได ้สงั เกต? นั่นเป็ นไปไม่ได ้เลย!”
ไชซ
 ึ เย็นชาในใจ เจียงอีเ้ ฟยดูมค
เย่ฟ่านรู ้สก ี ณ
ุ ธรรมและองอาจกล ้า
หาญ ในขณะทีเ่ จียงไชซ ่ วนนิง่ สงบและงดงาม แม ้ว่านางมีความ
เย่อหยิง่ ในตัวแต่นางก็เห็นอกเห็นใจถิงถิงมากและสร ้างความ
ประทับใจทีด ่ ใี ห ้กับเขา

ภายใต ้สถานการณ์ปัจจุบน ั เย่ฟ่านไม่สามารถเข ้าใจได ้ว่าทัง้ สอง

มีบทบาทอย่างไรในสถานการณ์ปัจจุบน ั ทีก
่ ำลังดำเนินอยู่
้ เป็ นสงิ่ มีชวี ต
มนุษย์นัน ิ ทีจ
่ ต ิ ใจลึกซงึ้ จริงๆ

“หวังว่าทัง้ สองคนจะไม่เกีย ่ วข ้องกับเรือ

่ งนี้ มิฉะนัน
้ ถ ้า
ถิงถิงอาศย ั อยูใ่ นตระกูลทีซ
่ บั ซอนแบบนั
้ น
้ ข ้าไม่รู ้จริงๆว่าเมือ
่
นางโตขึน ้ นางจะเปลีย ่ นไปเชน ่ ไร……” เย่ฟ่านเริม ่ รู ้สกึ กังวลถึง
ถิงถิงและลุงเจียง

คืนนัน
้ เย่ฟ่านแอบมุง่ หน ้ากลับไปทีร่ ้านเล็กๆของลุงเจียง ใน
ขณะนีเ้ ขาสามารถมองเห็นสต ั ว์ร ้ายสองตัวทีล
่ าดตระเวนอยูใ่ น
อากาศทีบ ่ ริเวณภูเขานอกเมืองเล็กๆ

เมือ
่ คืนทีส
่ องมาถึงเย่ฟ่านก็แอบออกจากเมืองเล็กๆและหลบหนี
ต่อไปในระยะไกล

สามวันต่อมาเย่ฟ่านกำลังนอนหลับอยูก ่ ลางแจ ้งในพืน ้ ทีร่ กร ้าง

ในชนบท เมือ่ เขาเห็นนักรบของตระกูลเจียงขีส่ ตั ว์ร ้ายทีไ่ ม่
เหมือนใครพุง่ ขึน
้ ไปในอากาศและบินไปในระยะไกลมันก็ทำให ้
เขาตกใจอีกครัง้ ฝ่ ายตรงข ้ามติดตามเขามาได ้ยังไงกันแน่?

“ตระกูลขุนนางในสมัยโบราณนัน ้ น่ากลัวเกินไป หากข ้าไม่

สามารถเข ้าไปในเขตต ้องห ้ามได ้ ข ้าจะสลัดพวกเขาออกไปได ้
ึ กังวล
อย่างไร” เย่ฟ่านรู ้สก
ในทีส ่ ด
ุ เย่ฟ่านก็เข ้าไปในเมืองใหญ่ภายในแคว ้นเอีย ึ
๋ น เขารู ้สก
ว่ามีเพียงคนจำนวนมากเท่านัน ่ นได ้อย่าง
้ ทีเ่ ขาจะสามารถซอ
ปลอดภัย

นอกจากเมืองหลวงของแคว ้นเอีย ๋ นแล ้ว เมืองนีย

้ งั เป็ นเมืองที่
ใหญ่เป็ นอันดับสอง จำนวนคนไม่ต่ำกว่าหนึง่ ล ้านคน มีความ
เจริญรุง่ เรือง ถนนกว ้าง มีม ้าและรถม ้ามากมายนับไม่ถ ้วน

เย่ฟ่านวิง่ อย่างต่อเนือ
่ งและตอนนีก ้ เ็ หนือ
่ ยมาก เมือ
่ เขาเข ้าไป
ในเมืองนีใ้ นทีส่ ด ึ ทีส
ุ ความรู ้สก ั ผัสได ้ถึงอันตรายก็ลดน ้อยถอย
่ ม
ลงอย่างรวดเร็ว

เป็ นเวลาเทีย
่ งวันแล ้วและท ้องของเย่ฟ่านก็ร ้องด ้วยความหิว
เขาแตะหน ้าอกของตัวเองและสง่ เสย ี งหัวเราะอย่างขมขืน่ ออก
มา เพราะในเวลานีเ้ ขาไม่มเี งินแม ้แต่เหรียญเดียว

ั หน่อยไม่งัน
“ข ้าต ้องหาอาหารรองท ้องสก ้ คงนีต
้ อ
่ ไม่ได ้แล ้ว”

เย่ฟ่านไม่มอี ารมณ์ทจ ่ วชมและสำรวจเมืองทีเ่ จริญรุง่ เรือง

ี่ ะเทีย
แห่งนี้ เขาต ้องการหาสถานทีส ่ ำหรับทานอาหาร

ทันใดนัน้ เย่ฟ่านก็เหลือบมองไปเห็นใบหน ้าทีค

่ ุ ้นเคยอยูใ่ กล ้ๆ
ี่ วม่าน!
นั่นคือหลีเ่ สย

รูปลักษณ์ของนางไม่แก่และเสอ ื่ มโทรมอีกต่อไปและนางก็ฟื้น
คืนความอ่อนเยาว์แล ้ว นางสูงประมาณ 1.7 ซม. ผอมเพรียวและ
งดงาม นางสวมชุดขาวทำให ้ขับเน ้นรูปลักษณ์ทส ี่ มสว่ นของนาง
มากยิง่ ขึน
้
ไม่วา่ จะเป็ นตอนนีห ี่ วม่านเคยงดงามเป็ น
้ รือในอดีต หลีเ่ สย
พิเศษมาโดยตลอด อาจเป็ นเพราะว่าตอนนีน ้ างกำลังฝึ กฝนอยู่
จึงทำให ้ผิวพรรณของนางขาวผ่องราวกับหยกเนือ ้ ดี

เย่ฟ่านไม่เคยคาดคิดมาก่อนว่าเขาจะได ้เห็นนางทีน ่ ี่ และโดย

ธรรมชาติแล ้วเขาอดไม่ได ้ทีจ
่ ะคิดถึงเรือ
่ งมากมาย พวกเขาเคย
มีชว่ งเวลาอันแสนหวานด ้วยกันอยูห่ ลายปี แต่ทกุ อย่างเป็ นเรือ
่ ง
ในอดีตแล ้ว

ในตอนนีห ี่ วม่านไม่ได ้สงั เกตเย่ฟ่าน นางเป็ นเหมือนนก

้ ลีเ่ สย
กระเรียนท่ามกลางฝูงไก่ รูปลักษณ์ทงี่ ดงามและแปลกตาของ
นางดึงดูดสายตามากมาย และนางก็ไม่ได ้สงั เกตเห็นเด็กหนุ่มที่
ี เผือดและเหนือ
ซด ่ ยล ้าในระยะไกล

เย่ฟ่านหันหลังและจากไป เขาไม่ต ้องการทีจ

่ ะอยูท
่ น
ี่ แ
ี่ ละยิง่ ไม่
ต ้องการให ้มีใครรู ้จักเขา

“ขอทานน ้อยไสหัวไป ถนนทีน ่ ค

ี่ อ
่ นข ้างกว ้างใหญ่เหตุไฉนเจ ้า
จึงต ้องการเบียดข ้า หรือเจ ้าคิดจะขโมยเงินจากข ้าอย่างนัน ้
หรือ!”

มีชายหนุ่มและหญิงสาวสองสามคนอยูข ่ ้างหน ้า และหญิงสาว

พวกนัน
้ ก็ทำท่าทางรังเกียจเมือ
่ เห็นเย่ฟ่านเดินเข ้าใกล ้

"ขอโทษด ้วย!" เย่ฟ่านรีบขอโทษ

 ิ ย์น ้องเจ ้าตรวจสอบทรัพย์สน
“ศษ ิ ของตัวเองดูกอ ่ นว่ามีอะไรหาย
ไปหรือไม่” ชายหนุ่มเตือนและปิ ดกัน้ เย่ฟ่านเพือ
่ ป้ องกันไม่ให ้
เขาจากไป

ื้ ผ ้าของเขาสกปรกและขาดรุง่
เย่ฟ่านหลบหนีมาทัง้ วันทัง้ คืน เสอ
ริง่ ใบหน ้าของเขาเต็มไปด ้วยคราบสกปรกทำให ้เขาดูเหมือน
ขอทานตัวน ้อย

ิ ย์พท
“ศษ ี่ งั ้ สองมีเรือ
่ งอะไรกันหรือ?”

ในขณะนีห ี่ วม่านเดินเขามา แม ้ว่าจะมีผู ้คนมากมายบน

้ ลีเ่ สย
ถนนแต่เมือ ่ ทุกคนเห็นรูปลักษณ์อน ั โดดเด่นของนางคนทีอ ่ ยูท
่ น
ี่ ี่
ก็เปิ ดทางให ้นางเข ้ามาอย่างรวดเร็ว

“ปล่อยเขาไป ข ้าไม่ได ้ทำอะไรหาย” หญิงสาวขมวดคิว้ ขณะที่

กล่าวเบาๆ

ี่ วม่านก็สงั เกตเห็น
เย่ฟ่านต ้องการหันหลังและจากไป แต่หลีเ่ สย
เขาแล ้ว

"เป็ นเจ ้านัน

้ เอง!"

เย่ฟ่านหยุดเคลือ
่ นไหวไม่คด
ิ ว่าในทีส
่ ด
ุ เขาก็ไม่อาจหลีกเลีย
่ ง
การพบหน ้ากันได ้

ิ ย์น ้อง เจ ้ารู ้จักกับขอทานน ้อยคนนีห

“ศษ ้ รือ” เด็กหนุ่มสองสาม
คนทีอ
่ ยูด่ ้านข ้างแสดงสห ี น ้าประหลาดใจ
ในขณะนีเ้ สอ ื้ ผ ้าของเย่ฟ่านขาดรุง่ ริง่ และร่างกายของเขาเต็มไป
ด ้วยสงิ่ สกปรก เขาดูซด ี เซยี วและเหนือ ่ ยล ้า เขาวิง่ ทัง้ วันทัง้ คืน
และจิตใจของเขาก็เหนือ ่ ยล ้าถึงขีดสุด

ดังนัน
้ การทีค
่ นอืน
่ จะมองว่าเขาเป็ นขอทานก็ไม่มค
ี วามแปลก
ประหลาดอะไร

โดยปกติหลีเ่ สยี่ วม่านเป็ นคนเงียบ สง่างามและไม่คอ

่ ยพูดอะไร
มากนัก แต่เมือ
่ เห็นสภาพของเย่ฟ่านนางก็รู ้สกึ ตกใจเป็ นอย่าง
มาก

ิ ย์น ้องเจ ้าฮูจั้ กขอทานน ้อยคนนีจ

“ศษ ้ ริงๆหรือ?”

ี่ วม่านฟื้ นตัวอย่างรวดเร็วขณะทีน
หลีเ่ สย ่ างพยักหน ้า

“ข ้าจำเขาได ้”

ิ ย์น ้องหลี่ เจ ้ารู ้จักเขาได ้อย่างไร”

“ศษ

หญิงสาวคนหนึง่ ในกลุม ี น ้างุนงง เย่ฟ่านอยูใ่ นผ ้าขีร้ วิ้ และดู

่ มีสห
ไม่เหมือนกับคนทีจ
่ ะรู ้จักกับหลีเ่ สยี่ วม่านทีง่ ดงามและสูงสง่ ได ้

“เรามาจากทีเ่ ดียวกัน ในอดีตเราถือได ้ว่าเป็ น…… เพือ

่ นบ ้าน”
การแสดงออกของหลีเ่ สย ี่ วม่านเต็มไปด ้วยความไม่แยแส
105 - ไม่แยแส

เย่ฟ่านได ้ยินนางเรียกเขาว่า 'เพือ่ นบ ้าน' และยิม

้ อย่างแผ่วเบา
ก่อนจะพูดว่า “เจ ้าเป็ นยังไงบ ้าง”

“งัน้ เจ ้าเป็ นคนรู ้จักเก่า เพือ

่ นบ ้านตัวน ้อยของเจ ้ายังเด็กและ
ใจร ้อนจริงๆ ถนนกว ้างมากแต่เขาสามารถกระแทกข ้าได ้โดยไม่
ตัง้ ใจ ข ้าคิดว่าเขาต ้องพยายามขโมยอะไรบางอย่างแน่นอน”

้ า่ งน่าสมเพชเสย
“เด็กคนนีช ี จริง อายุยงั น ้อยแต่กลับกลายเป็ น
ขอทานไปแล ้ว”

“ขอทานทุกวันนีม
้ ก ิ ย์น ้องหลี่
ั จะขอและขโมยไปพร ้อมๆกัน ศษ
เจ ้าควรแนะนำให ้เขาไม่เดินไปตามทางคดเคีย
้ ว”

ผู ้ฝึ กฝนและมนุษย์ธรรมดาถือได ้ว่าเป็ นมนุษย์จากสองโลกที่

แตกต่างกัน โดยเฉพาะอย่างยิง่ สำหรับผู ้ทีม ่ ล ั ้ ต่ำทีส
ี ำดับชน ่ ด
ุ ใน
ลำดับชน ั ้ ในหมูม
่ นุษย์ธรรมดาคือขอทาน

มันจึงเป็ นเรือ
่ งยากทีจ่ ะมีปฏิสมั พันธ์กบ
ั ผู ้ฝึ กฝนได ้ ดังนัน
้ เด็ก
หนุ่ม 2-3 คนทีย ่ น
ื อยูข
่ ้างๆจึงมองเย่ฟ่านด ้วยความดูถก ู

ิ ย์พท
“ศษ ี่ งั ้ หลาย พวกท่านมีเงินหรือไม่ให ้ข ้าหยิบยืมก่อน”
ี่ วม่านหยิบเศษเงินออกมากำมือหนึง่ และพยายามยัด
หลีเ่ สย
เข ้าไปในมือของเย่ฟ่าน

“ไปเปลีย ื้ ผ ้าเถอะอย่าเป็ นขอทานอีกเลย ข ้าเชอ

่ นเสอ ื่ ว่าเจ ้า
สามารถเลีย
้ งดูตวั เองด ้วยความแข็งแกร่งของเจ ้า”
 ิ ย์น ้องหลีม
“ศษ ่ น
ี ้ำใจมาก”

ิ ย์น ้องเล็กมีจต
“นั่นก็จริง ศษ ิ ใจทีเ่ มตตา พวกเขาเป็ นแค่
เพือ่ นบ ้านแต่นางก็ให ้เงินเขามากมาย”

“ขอทานตัวน ้อย ในอนาคตเจ ้าควรจะทำตัวเป็ นคนดีอย่าได ้

ิ ย์น ้องหลีต
ทำให ้ศษ ่ ้องผิดหวัง”

เด็กหนุ่มสองสามคนข ้างๆพูดขึน
้ อย่างต่อเนือ
่ ง

ดวงตาของเย่ฟ่านชด ั เจนในขณะทีเ่ ขามองไปทีห ี่ วม่าน

่ ลีเ่ สย
อย่างเงียบๆ เขาไม่ได ้เอือ
้ มมือไปรับเงินและพูดว่า

“ขอบคุณสำหรับความตัง้ ใจของเจ ้า อย่างไรก็ตามข ้าไม่

ต ้องการสงิ่ นี”้

ชายหนุ่มทีอ
่ ยูข
่ ้างๆขมวดคิว้

“ขอทานน ้อยเจ ้าเป็ นอะไร? ศษ ิ ย์น ้องหลีก่ ำลังให ้เงินแก่เจ ้าแต่

เจ ้าไม่ต ้องการมัน เป็ นไปได ้ไหมว่าเจ ้าต ้องการขโมยเพือ ่ หา
เลีย ี ?”
้ งชพ

การแสดงออกของหลีเ่ สย ี่ วม่านสงบสุขนางยังคงพยายามยัด
เงินเข ้าไปในมือของเย่ฟ่าน

"เก็บไว ้เถอะ หลังจากนีก

้ เ็ ป็ นคนดีด ้วย"

เย่ฟ่านเพิกเฉยต่อผู ้คนทีอ
่ ยูข
่ ้างๆ และผลักเงินคืนในขณะทีเ่ ขา
ตอบ
 “ไม่ต ้องกังวล ข ้าสามารถอยูไ่ ด ้ ข ้าหวังว่าเจ ้าจะสามารถเดินต่อ
้
ไปบนเสนทางของการฝึ กฝนและทุกอย่างจะราบรืน ่ ”

“ขอทานตัวน ้อยคนนีอ้ ยากจะรักษาศก ั ดิศ

์ รีของเขาไว ้จริงๆ และ
ยอมทนทุกข์ทรมานมากกว่า เขาอยูใ่ นภาวะคับขันจนต ้อง
ขอทาน แต่เขาก็ยงั แสร ้งทำเป็ นมีคณ
ุ ธรรมและเกียรติ”

ุ ธรรมสูงสง่ แต่สด
“เจ ้าพยายามทำตัวมีคณ ุ ท ้ายแล ้วก็ไม่พ ้นกลับ
ไปขโมยเหมือนเดิม”

เด็กหนุ่มสองสามคนทีอ
่ ยูเ่ คียงข ้างไม่มค
ี วามสุข

ี่ วม่านจ ้องมองทีเ่ ย่ฟ่านและเสย

หลีเ่ สย ี งของนางก็สงบโดยไม่มค
ี
วามผันผวนในขณะทีน ่ างพูดว่า

“นีจ
่ ะเป็ นประโยชน์กบ
ั เจ ้าในตอนนี้ อย่าปฏิเสธมันรีบเก็บไว ้
เถอะ เป็ นไปได ้ไหมว่าเจ ้าต ้องการขอทานจริงๆ”

เย่ฟ่านยังคงปฏิเสธทีจ
่ ะรับเงินในขณะทีเ่ ขาตอบ

“ยินดีด ้วยทีค
่ วามเยาว์วย
ั ของเจ ้ากลับคืนมา”

เขาสม ั ผัสได ้ว่าหลีเ่ สย

ี่ วม่านอยูใ่ นขัน
้ ทะเลแห่งความทุกข์
เท่านัน ้ และไม่สามารถเปรียบเทียบกับเขาได ้ อย่างไรก็ตามเขา
ไม่รู ้ว่านางสามารถฟื้ นพลังชวี ต ิ ของนางได ้อย่างไร
 ี่ วม่านไม่ได ้เซาซ
“ขอบคุณ ข ้าแค่โชคดี” หลีเ่ สย ้ อ ี้ ก
ี และเก็บเงิน
ไว ้ ในขณะเดียวกันหญิงสาวคนหนึง่ ทีอ ่ ยูด
่ ้านข ้างของนางก็
กล่าวขึน้ ว่า

“ขอทานตัวน ้อยคนนีร้ ู ้อะไรอยูบ่ ้าง เขารู ้ด ้วยซ้ำว่าศษ

ิ ย์น ้อง
หลีเ่ คยสูญเสย ี ความเยาว์วย
ั ของนางไป ดูเหมือนว่าพวกเขาจะ
รู ้จักกันจริงๆ”

“เราเป็ นแค่เพือ
่ นบ ้านทีไ่ ม่คุ ้นเคย ใครจะไปรู ้ ในอีก 10 ปี ข ้าง
หน ้า ถ ้าเราพบกันอีกครัง้ เราอาจไม่รู ้จักกันแล ้ว……”

ี่ วม่านยังคงสงบนิง่ ในขณะทีน
หลีเ่ สย ่ างตอบสนองอย่างเฉยเมย
ราวกับว่านางกำลังพูดถึงบางสงิ่ ทีไ่ ม่เกีย
่ วกับนาง

แม ้ว่าใบหน ้าของเย่ฟ่านจะเต็มไปด ้วยรอยด่าง แต่เขาก็ยงั ยิม

้
ี าวราวหิมะของเขาในขณะที่
อย่างเจิดจรัสและเผยให ้เห็นฟั นสข
เขากล่าวว่า

่ ล ้วความทรงจำของคนๆหนึง่ จะจางหายไปตามกาลเวลา มี
“ใชแ
บางคนและบางเรือ ่ งทีจ ื เมือ
่ ะค่อยๆจืดชด ่ เวาลาผ่านไป"

“ขอทานตัวน ้อยคนนีด ้ เู หมือนจะมีบคุ ลิกดีอยูบ

่ ้าง” หญิงสาวคน
หนึง่ ทีอ
่ ยูข
่ ้างๆมองไปทีเ่ ย่ฟ่าน ก่อนทีจ
่ ะเหลือบมองหลีเ่ สยี่ ว
ม่านและพูดต่อ

ี ดายทีศ
“น่าเสย ิ ย์น ้องไม่ได ้คุ ้นเคยกับเขาขนาดนัน
่ ษ ้ มิฉะนัน
้ เรา
สามารถพาเขากลับไปทีส ่ ำนักศก ั ดิส ิ ธิจ
์ ท ์ อ
ื่ หยาง เพียงเป็ นศษ ิ ย์
ภายนอกทีท ่ ำงานบ ้านก็ยงั ดีกว่าขอทานอยูท ่ น
ี่ ”ี่
ชายหนุ่มได ้ยินดังนัน
้ พยักหน ้า

“นิกายของเราเข ้มงวดมากในการสรรหาคน เราต ้องรู ้ภูมห

ิ ลัง
ของพวกเขาก่อนทีจ ่ ะยอมรับพวกเขาเข ้ามา”

ใบหน ้าของหลีเ่ สยี่ วม่านไม่มรี ะลอกคลืน

่ การแสดงออกของนาง
ไม่แยแสขณะทีน ่ างพูดกับเย่ฟ่าน

“อย่าเดินในทางคดเคีย
้ ว จงเป็ นคนธรรมดาทีด
่ น
ี ั่นอาจเป็ นความ
โชคดีทส ี่ ด
ุ แล ้ว”

เย่ฟ่านหัวเราะและไม่ตอบในขณะทีเ่ ขาโบกมือก่อนทีจ
่ ะก ้าวออก
ไป

“ขอทานคนนีไ ้ ม่ธรรมดาจริงๆ……” เด็กหนุ่มสองสามคนทีอ

่ ยู่
ั ผัสได ้ถึงความแตกต่างของเขา
เคียงข ้างสม

…………

ครึง่ นาทีตอ
่ มาเย่ฟ่านอยูต ่ รงหน ้าร ้านขายของเก่าและกำลัง
ทะเลาะกับเถ ้าแก่ทอ ี่ ยูใ่ นร ้าน

ิ ห ้าทองแดง? ท่านโลกเกินไปแล ้วเถ ้าแก่”

"อะไร? สบ

“หนุ่มน ้อย อย่าทะเยอทะยานเกินไป มันก็แค่กล่องไม ้ มันจะมีคา่

10 เหรียญทองได ้อย่างไร
“นีค
่ อ ี ดง ถ ้าเจ ้าไม่ต ้องการ ข ้าจะไปร ้านอืน
ื กล่องไม ้จันทน์สแ ่
……” พูดจบเย่ฟ่านก็หน ั หลังเดินจากไป

“อย่ารีบร ้อน ราคาคุยกันได ้” เจ ้าของร ้านตกใจและรีบดึงเย่ฟ่านก

ลับมา

ในทีส
่ ด
ุ เย่ฟ่านก็พอใจในขณะทีเ่ ขาเดินออกไปพร ้อมกับเงินอีก
ิ เหรียญทอง
สบ

เทีย
่ งแล ้วและท ้องของเขาก็ดงั ก ้อง แต่เขาไม่ต ้องการกินข ้าว
โดยไม่ได ้จ่ายเงิน

ี ดงทีใ่ ชเก็
ด ้วยเหตุนเี้ ขาจึงนำกล่องไม ้จันทน์สแ ้ บ 'พลังต ้น
กำเนิด' ออกมาแล ้วขาย โดยใชกล่ ้ องทองแดงธรรมดาเก็บ '
พลังต ้นกำเนิด'

“นักรบจากตระกูลเจียง!”

เย่ฟ่านเงยหน ้าขึน
้ มองท ้องฟ้ าและตกใจเมือ ั ว์ร ้ายทีไ่ ม่
่ เห็นว่าสต
เหมือนใครกำลังลาดตระเวนอยูใ่ นอากาศเหนือเมือง แต่โชคดีท ี่
มันไม่ได ้บินลงมาในเมืองนี้

้ บันไดของร ้านอาหารและสงั่ อาหารบนโต๊ะอย่างอิม

เย่ฟ่านขึน ่
เอมใจ หลังจากวิง่ มาทัง้ วันทัง้ คืน เขาไม่ได ้กินอาหารร ้อนๆสกั
มือ
้ เลยและเขาก็เริม
่ กินอาหารเองโดยธรรมชาติ

เพียงหนึง่ ชวั่ ยามต่อมาเมือ

่ เขาลุกขึน
้ ยืนอย่างพอใจ
พนักงานของร ้านยังคงจับจ ้องเขาอยูต ่ รงนัน ื้
้ โดยไม่ไปไหน เสอ
ผ ้าของเขาขาดรุง่ ริง่ ในขณะทีล
่ ก
ั ษณะการกินก็เหมือนกับ
ขอทาน ดังนัน
้ ทางร ้านจึงกลัวว่าเขาจะวิง่ หนีไป

เย่ฟ่านไม่ได ้ใสใ่ จอยูแ

่ ล ้วว่าคนจะคิดอะไรกับเขา เมือ
่ ทานเสร็จ
เขาก็กระแทกเงินลงไปบนโต๊ะแล ้วเดินออกจากร ้านไป

เมือ
่ ไปถึงถนนใหญ่เย่ฟ่านก็ตกใจมาก เพราะในเวลานีน ้ ักรบ
ั ว์ร ้ายทีม
ของตระกูลเจียงได ้เข ้ามาในเมืองและนั่งบนหลังสต ่ ี
เอกลักษณ์เฉพาะตัวกำลังมุง่ หน ้ามาหาเขา

"เกิดอะไรขึน
้ ? พวกเขาจะไล่ตามข ้าได ้อย่างไร แม ้ว่าพวกเขาจะ
ไม่สามารถระบุตำแหน่งทีแ ่ น่นอนของข ้าได ้ แต่ดเู หมือนว่าพวก
เขาสามารถหาทีอ ่ ยูค
่ ร่าวๆของข ้าได ้!”

เย่ฟ่านมีความกังวลบนใบหน ้า เขารู ้สกึ ว่าสถานการณ์กำลังเลว

ร ้ายและเขาไม่สามารถอยูใ่ นเมืองนีไ
้ ด ้นานมิฉะนัน ้ สงิ่ ต่างๆจะ
ต ้องลงเอยในทางร ้าย ดังนัน
้ เขาจึงรีบมุง่ หน ้าเข ้าไปในป่ าอีกครัง้

“ไล่ข ้าจนสุดขอบโลก ข ้าจะหลุดพ ้นจากพวกมันได ้อย่างไร”

เย่ฟ่านกำลังข ้ามภูเขานับไม่ถ ้วนและหยุดเมือ
่ ท ้องฟ้ ามืดสนิท
เท่านัน้

ึ ว่าปราณจิตวิญญาณในอากาศในบริเวณนี้
ในขณะนีเ้ ย่ฟ่านรู ้สก
หนาแน่นกว่าทีอ ่ น
ื่ หลายเท่า

ิ ลีเ้ ขาก็รู ้สก

ขณะทีเ่ ขาเดินต่อไปอีกสบ ึ ตกใจเป็ นอย่างมากเพราะ
มีป้ายขนาดใหญ่เขียนไว ้ว่าสำนักศก ั ดิส ิ ธิจ
์ ท ์ อ
ื่ หยาง (อาทิตย์
ม่วง)
“ข ้ามาอยูท
่ น
ี่ ไ
ี่ ด ้ยังไง……”

เย่ฟ่านตระหนักว่าเขามาถึงสำนักศก ั ดิส ิ ธิจ

์ ท ์ อ
ื่ หยางแล ้ว นีค
่ อ
ื
นิกายปั จจุบน ี่ วม่าน และวิหารอมตะแห่งนีไ
ั ของหลีเ่ สย ้ ม่ได ้ถูก
มองว่าอยูห่ า่ งจากเมืองนัน ้ มากนัก
108 - ถูกพบตัว

นอกจากหลีเ่ สยี่ วม่านทีย

่ งั คงเฉยเมย คนอืน
่ ๆดูเหมือนจะมี
เจตนาร ้ายเขียนบนใบหน ้าของพวกเขาขณะทีจ ่ ้องมองไปที่
เย่ฟ่าน

้ อดฝี มือหมายเลขสองของสำนักศก
“ก่อนหน ้านีย ั ดิส ิ ธิจ
์ ท ์ อ
ื่ หยาง
้ งของเขากดดันข ้า หรือพวกเจ ้าคิดว่าจะแย่งชงิ มัน
ไม่ได ้ใชพลั
ไปจากข ้าได ้?”

ี วหมันพูดโดยไม่ผันผวนในน้ำเสย
หลีเ่ ซย ี งของนางว่า

“เจ ้ามี 'ต ้นกำเนิด' ไม่ได ้เป็ นความลับอีกต่อไป เมือ

่ ข ้อมูลนีร้ ั่ว
ไหลออกไป เจ ้าอาจจะสามารถหลีกเลีย ่ งปั ญหาได ้ในตอนนีแ ้ ต่
ไม่ชาก็้ เร็วปั ญหาก็จะมาหาเจ ้า”

“หมายความว่ายังไง ข ้ามีทางเลือกให ้แลกเปลีย

่ นเท่านัน
้ ?”

ี่ วม่านพยักหน ้าขณะทีน
หลีเ่ สย ่ างพูดต่อ

“แลกเปลีย
่ นกับผู ้ฝึ กฝนและเจ ้าจะไม่ต ้องดิน ้ รนอีกต่อไป จงมีค
่ ะได ้รับและใชช้ วี ต
วามสุขในความมัง่ คัง่ ทีจ ิ เยีย
่ งผู ้คนธรรมดา”

“ต่อให ้พวกเจ ้าแย่งชงิ มันไปความสามารถของพวกเจ ้าก็ไม่ม ี

ทางปรับแต่งมันได ้”

่ สงั เกตเห็นว่าเย่ฟ่านดูลงั เล คนไม่กค

เมือ ี่ นทีอ
่ ยูข
่ ้างๆเริม
่
โน ้มน ้าวใจ
“ถึงแม ้ว่าเราจะปรับแต่งมันไม่ได ้ แต่เราก็สามารถสง่ ต่อให ้ผู ้
อาวุโสของเราปรับแต่งมันได ้”

“ผู ้อาวุโสคนนัน ้ ก่อนหน ้านีเ้ ป็ นยอดฝี มืออันดับสองของสำนัก

ั ดิส
ศก ิ ธิจ
์ ท ์ อ
ื่ หยาง ก่อนหน ้านีเ้ ขาเป็ นคนทีช ่ ว่ ยให ้ศษ
ิ ย์น ้องของ
หลีใ่ ห ้ฟื้ นคืนวัยของนาง

ิ ย์น ้องของหลีส
ถ ้าศษ ่ ามารถสง่ 'ต ้นกำเนิด' ชน
ิ้ นีใ้ ห ้เขาได ้ นาง
จะได ้รับรางวัลเป็ นอย่างงาม และพวกเราทุกคนก็จะได ้รับการ
ดูแลจากผู ้อาวุโสคนนัน ้ ”

เย่ฟ่านยิม
้ แต่ไม่ได ้พูดอะไรในขณะทีเ่ ขาจ ้องมองทีห ี่ วม่าน
่ ลีเ่ สย

“ถูกต ้องข ้ากำลังวางแผนทีจ

่ ะมอบ 'ต ้นกำเนิด' นีใ้ ห ้กับผู ้อาวุโส
คนนัน้ ”

การแสดงออกของหลีเ่ สย ี่ วม่านสงบในขณะทีน
่ างค่อยๆมองไป
ทีเ่ ย่ฟ่านอย่างเงียบๆ

“ข ้าจะไม่เป็ นหนีอ
้ ะไรเจ ้า ข ้าจะแน่ใจว่าเจ ้าคงรู ้เรือ
่ งนีด
้ ”ี

เย่ฟ่านสา่ ยหัวและยิม
้ อย่างเฉยเมย

“เจ ้าแตกต่างจากตอนทีเ่ จ ้าแก่ชรา……”

ี่ วม่านไม่ได ้ตอบโต ้ แต่เดินไปข ้างหน ้าในขณะทีน

หลีเ่ สย ่ างมอง
ี น ้าจริงจัง
ไปทีเ่ ย่ฟ่านด ้วยสห
 “ข ้าเข ้าใจว่าเจ ้ามัน
่ ใจในความสามารถของตัวเองและไม่เต็มใจ
ทีจ ่ นัน
่ ะเป็ นมนุษย์ธรรมดา แต่ความเป็ นจริงเป็ นเชน ้ ร่างกายของ
เจ ้าไม่สามารถฝึ กฝนได ้ และเจ ้าสามารถเป็ นได ้แค่มนุษย์
ธรรมดาเท่านัน ้

ข ้าหวังว่าเจ ้าจะมีชวี ต
ิ ทีด
่ เี หมือนมนุษย์ธรรมดา อย่าคิดมากและ
ตัง้ สติ เลิกกับความฝั นทีไ่ ม่สมจริงเหล่านัน ้ 'ต ้นกำเนิด' นีไ
้ ม่ม ี
ประโยชน์สำหรับเจ ้าจริงๆ การยอมรับความจริงและการเป็ นคน
ธรรมดาอาจเป็ นโชคดี”

“ดูเหมือนเราจะไม่เข ้าใจกันจริงๆ” เย่ฟ่านไม่ได ้พูดอะไรมาก

“มนุษย์มก ั จะดิน
้ รนเพือ
่ ปี นให ้สูงขึน ี่ วม่านหยุด
้ ……” หลีเ่ สย
ชวั่ คราวก่อนจะพูดต่อ “ผู ้อมตะและมนุษย์เป็ นของสองโลกที่
แตกต่างกัน”

“ผู ้อมตะและมนุษย์เป็ นของสองโลกทีแ

่ ตกต่างกัน?” เย่ฟ่าน
หัวเราะในขณะทีเ่ ขาตอบอย่างเฉยเมย

“ใครจะรู ้ว่าอนาคตจะเป็ นอย่างไร เมือ ่ ถึงตอนนัน

้ ก็ระวังอย่าให ้
คนธรรมดาคนนีแ ้ ซงหน ้าไปได ้ก็แล ้วกัน”

ข ้างๆกันเด็กหนุ่มสองสามคนของสำนักศก ั ดิส ิ ธิจ

์ ท ์ อ
ื่ หยางมี
ี น ้าแปลกๆ พวกเขารู ้สก
สห ึ ว่าคนสองคนนีด
้ เู หมือนจะมีความ
หมายลึกซงึ้ กว่าในคำพูดของพวกเขาและไม่ใชแ ่ ค่เพือ่ นบ ้าน
ธรรมดาๆ

ิ เอ็ดหรือสบ
โดยเฉพาะเย่ฟ่านเขาไม่ได ้ดูเหมือนเด็กอายุสบ ิ สอง
ั นิด
ปี เลยสก
“ไม่วา่ จะเกิดอะไรขึน้ ข ้าจะไม่มอบ 'ต ้นกำเนิด' นีใ้ ห ้ กรุณาออก
ไปได ้แล ้ว" เย่ฟ่านโบกมือไล่

"เจ ้า……"

ใบหน ้าของศษ ิ ย์ของสำนักศก ั ดิส ิ ธิจ

์ ท ์ อ
ื่ หยางนัน
้ น่าเกลียดและ
ี่ วม่านก็หน
หลีเ่ สย ั หลังเดินจากไปขณะทีน ่ างมองดูเย่ฟ่านครัง้
สุดท ้าย

้
“ยอมรับความจริงในไม่ชาและกลายเป็ นคนธรรมดานั่นจะทำให ้
เจ ้ามีความสุข”

ทันใดนัน ี งดังขึน
้ ก็มเี สย ้ นอกสำนักศก ั ดิส ิ ธิจ
์ ท ์ อ
ื่ หยาง มันเป็ น
ี งด่าทอและเสย
เสย ี งการต่อสูก็้ เริม ้ ในไม่ชา้
่ ขึน

"ไป! ไปดูกน
ั !” เด็กหนุ่มสองสามคนภายในป่ าไผ่รบ
ี มุง่ หน ้าไปใน
ทิศทางของเสย ี ง

หัวใจของเย่ฟ่านสน ั่ สะท ้าน มีใครบางคนบุกเข ้ามาในนิกาย เขา

นึกถึงทหารม ้าจากตระกูลเจียงในทันทีและตัดสน ิ ใจทีจ
่ ะเข ้าร่วม
่ สงั เกตสถานการณ์อย่างใกล ้ชด
กับชุมชนเพือ ิ

ในขณะนีส้ ำนักศก ั ดิส์ ท ิ ธิจ

์ อ
ื่ หยางทัง้ หมดวุน
่ วายและผู ้ฝึ กตน
หลายคนรีบไปทีป ่ ระตูหลักของนิกาย เมือ ่ เย่ฟ่านรีบไปทีบ ่ ริเวณ
นัน
้ เขาเห็นว่ามีผู ้ได ้รับบาดเจ็บจำนวนมากและมีผู ้ถูกหามกลับ
อีกหลายราย
“ใครบังอาจบุกเข ้ามาในสำนักศก
ั ดิส ิ ธิจ
์ ท ์ อ
ื่ หยางของข ้า หรือเจ ้า
กำลังรนหาทีต
่ าย?”

“เป็ นนักรบยอดฝี มือทีข

่ ส ั ว์ร ้ายทีม
ี่ ต ่ เี อกลักษณ์เฉพาะตัวทีน ่ ่า
กลัว เขาได ้เอาชนะยอดฝี มือห ้าคนของสำนักศก ั ดิส ิ ธิจ
์ ท ์ อ
ื่ หยาง
ของเราตอนนีเ้ ขายังคงต่อสูกั้ บผู ้อาวุโสอยู”่

เมือ
่ ได ้ยินการสนทนาของกลุม
่ เย่ฟ่านเกือบจะแน่ใจว่านักรบ
ของตระกูลเจียงสามารถหาเขาพูดได ้จริงๆ

“กำจัดพวกมันไม่ได ้จริงๆ!” สงิ่ นีท

้ ำให ้เขาขมวดคิว้ อย่างลึกซงึ้

ในขณะนีไ ี งโห่ร ้องอยูข

้ ด ้ยินเสย ่ ้างหน ้าขณะทีม
่ ค
ี นตะโกนว่า

“ผู ้อาวุโสผู ้อาวุโสน่าเกรงขามจริงๆ”

ชายวัยกลางคนอายุสามสบ ิ หกถึงสามสบ ิ เจ็ดปี กำลังเดินอยูใ่ น

อากาศและกลับมาอย่างสงบ นีค ่ อ
ื ยอดฝี มืออันดับสองของ
สำนักศกั ดิส ิ ธิจ
์ ท ์ อ
ื่ หยางและเขากำลังแบกคนขีม ่ ้าทีห
่ มดสติ
พร ้อมกับเหวีย่ งลงพืน ้ อย่างรุนแรง

“ขังพวกเขาไว ้ในคุกหิน”

“ถึงเวลาต ้องจากไปแล ้ว สำนักศก ั ดิส ิ ธิจ

์ ท ื่ หยางได ้ชว่ ยเหลือ
์ อ
ข ้าอย่างมากแล ้ว คงจะดีทส
ี่ ด
ุ ถ ้าพวกเขายังคงกักขังเผือกร ้อนที่
ลุกเป็ นไฟนีต
้ อ
่ ไปอีกสองสามวัน…..”
เย่ฟ่านสามารถจินตนาการได ้ว่าเมือ ่ ผู ้คนในสำนักศก
ั ดิส
์ ทิ ธิจ
์ อ
ื่ ห
ยางได ้เรียนรู ้เกีย
่ วกับตัวตนของนักรบพวกเขาจะต ้องเสย ี ใจกับ
การกระทำของตน

เย่ฟ่านออกไปทางประตูหลักของนิกาย วิง่ อย่างรวดเร็วขณะที่

เขามุง่ หน ้าไปยังภูเขาทีห ้ ลายคนสงั เกตเห็น
่ า่ งไกล ในเวลานีห
ว่าเขากำลังจะจากไปขณะทีพ ่ วกเขามองหน ้ากันก่อนทีจ
่ ะไล่
ตาม

“ถ ้าข ้าสามารถผ่านความเจ็บปวดนีไ
้ ด ้ ข ้าต ้องหาพืน
้ ทีท
่ ส
ี่ งบสุข
เพือ่ ฝึ กฝนอย่างเหมาะสม!”

เย่ฟ่านผ่านการทดสอบหลายครัง้ และหวังเป็ นอย่างยิง่ ว่าจะ

แข็งแกร่งขึน
้ เขาต ้องการความแข็งแกร่งทีไ่ ม่มใี ครเทียบได ้

หลังจากวิง่ ไปหลายสบิ ลี้ เย่ฟ่านก็คอ ึ ว่ามีบางอย่างผิด

่ ยๆรู ้สก
ปกติ ราวกับว่ามีบางคนกำลังติดตามเขา ความเร็วของคนพวกนี้
สามารถติดตามเขาได ้อย่างรวดเร็ว และดูเหมือนว่าจะตามทันใน
ไม่ชา้

หัวใจของเขาสน ั่ สะท ้านและรีบวิง่ เข ้าไปในป่ าซากปรักหักพัง

่ นตัวอยูห
ทันที ซอ ่ ลังก ้อนหินขนาดใหญ่ในขณะทีเ่ ขาสงั เกต

"นั่นคือเขา……"

คนๆนัน ้ อายุยส ิ หกถึงยีส

ี่ บ ิ เจ็ดปี เขาเป็ นหนึง่ ในศษ
่ บ ิ ย์พข
ี่ อง
ี่ วม่านอย่างแม่นยำ และไม่นานมานีเ้ ขาก็มองหา 'ต ้น
หลีเ่ สย
กำเนิด' ของเย่ฟ่าน
ความเร็วของเขาเร็วมากและในพริบตาเขาก็เข ้าไปในป่ าซาก
ปรักหักพัง

“ข ้าสามารถเห็นเจ ้า ออกมาและทิง้ 'ต ้นกำเนิด' ไว ้เบือ

้ งหลัง ข ้า
อนุญาตให ้เจ ้ามีชวี ต
ิ อยูไ่ ด ้”

“เจ ้าต ้องการจะแย่ง 'ต ้นกำเนิด' ของข ้าจริงๆ ……”

เย่ฟ่านยังคงซอ ่ นตัวอยูห
่ ลังก ้อนหินขนาดใหญ่โดยไม่ละอายใจ
บุคคลนีไ้ ม่ได ้อ่อนแอ ไม่เชน ่ นัน
้ คงไม่สามารถไล่ตามเขาได ้

“แม ้ว่าเขาจะได ้รับ 'ต ้นกำเนิด' เขาก็จะไม่ปล่อยข ้าไปอย่าง

แน่นอนในกรณีนี้ ข ้าควรจะโจมตีกอ ิ ใจ
่ น!” เย่ฟ่านตัดสน

“ถ ้าเจ ้ายังไม่ออกมาและถูกข ้าเจออย่าโทษข ้าทีไ่ ม่ยอมให ้เจ ้ามี

ชวี ติ อยูต
่ อ
่ ไป”

บุคคลนีร้ ะมัดระวังมากเขาตระหนักว่าความเร็วของเย่ฟ่านเร็ว
ั ว่าเด็กคนนีไ
เกินไปและเกือบจะทิง้ เขาไว ้แล ้ว เห็นได ้ชด ้ ม่ใช ่
มนุษย์ธรรมดาอย่างทีเ่ ขาเข ้าใจในตอนแรก

เมือ
่ คนผู ้นีเ้ ข ้ามาใกล ้ก ้อนหินก ้อนใหญ่ แสงสท ี องก็พงุ่ ไปข ้าง
หน ้าอย่างฉั บพลัน พุง่ ผ่านอากาศด ้วยเสย ี ง 'ชวั '

เลือดกระเซน็ ออกมาขณะทีศ
่ รี ษะร่วงลงกับพืน ้ ศพหัวขาด
กระเด็นกลับหลังไปหลายวาก่อนทีจ ่ ะกลิง้ ไปตามพืน
้ อย่างน่า
สงั เวช
 ื สท
เย่ฟ่านเก็บหนังสอ ี องของเขาไว ้ทันใดนัน ้ ใบหน ้าของเขาก็
เปลีย่ นไปอย่างรวดเร็วเพราะในตอนนีม้ ผ
ี ู ้คนมากมายกำลังไล่
ตามเขามา

เขารีบชำเลืองมองก่อนจะรีบออกไป เขาไม่รู ้ว่าหลีเ่ สย ี่ วม่านอยู่

ท่ามกลางผู ้คนทีไ่ ล่ตามหรือไม่ พืชพรรณในพืน
้ ทีภ
่ เู ขานัน้
หนาแน่นเกินไปและมองเห็นได ้ยาก

่ นัน
“หวังว่าเจ ้าคงไม่ไล่ตามมาด ้วย ไม่เชน ้ นับจากนีถ
้ อ
ื ว่าเรา
ขาดกัน……” เย่ฟ่านสง่ เสย ี งเย็นชาและรีบวิง่ ต่อ…
107 - สำแดงเดช

เย่ฟ่านรีบวิง่ ไปบนยอดภูเขาในขณะทีเ่ ขาเคลือ ่ นไหวอย่าง

กระฉั บกระเฉงราวกับลิงทีค ่ ล่องแคล่วว่องไว อย่างไรก็ตามเขา
ไม่สามารถกำจัดคนทีอ ่ ยูเ่ บือ
้ งหลังได ้อย่างละเอียดถีถ
่ ้วนและ
คนพวกนัน ้ ยังคงตามเข ้ามาอย่างใกล ้ชด ิ

ระดับการบ่มเพาะของพวกเขาไม่ได ้อ่อนแออย่างชด ั เจน และมี

แนวโน ้มว่าจะอยูใ่ นชว่ งกลางของอาณาจักรทะเลแห่งความทุกข์

ทันใดนัน้ เย่ฟ่านก ้มหน ้าก ้มตาวิง่ ไปอย่างรวดเร็ว ข ้างหน ้าเขา

เป็ นหุบเขาและมีรา่ งสองร่างขวางทางอยู่ ดูเหมือนว่านอกจาก
คนทีไ่ ล่ตามข ้างหลังแล ้ว ยังมีอก ี สองคนทีข
่ วางทางข ้างหน ้า

ในเวลานีก ่ างเลือกวิง่ ต่อไปก็ทำไม่ได ้ดังนัน

้ ารล่าถอยไม่ใชท ้
เขาจึงต ้องหยุดลง

“สหายทัง้ สองไม่นานมานีเ้ รายังคุยกันอยู่ ทำไมเจ ้าถึงขวางทาง

ข ้าตอนนี?
้ ”

ข ้างหน ้ามีชายหญิงกำลังขวางทางออกจากหุบเหวและพวกเขา
มีอายุประมาณยีส ิ ห ้ายีส
่ บ ิ หกปี ปากของหญิงสาวขดตัวด ้วย
่ บ
รอยยิม้ เย็นชาขณะทีน ่ างพูดว่า
 “เจ ้าทำได ้ดีภายในสำนักศก ั ดิส ิ ธิจ
์ ท ์ อ
ื่ หยาง ทำไมเจ ้าถึงวิง่ ?
เป็ นไปได ้ไหมว่าเจ ้าทำสงิ่ ทีค
่ นอืน่ ไม่สามารถยอมรับได ้”

ชายคนนัน
้ เดินไปข ้างหน ้าในขณะทีเ่ ขามองดูเย่ฟ่านอย่างดูถก
ู

“เจ ้าขโมยอะไรไปใชไ่ หม? ไม่อย่างนัน ้ จะรีบวิง่ หนีทำไม

แท ้จริงแล ้วสุนัขยังคงเป็ นสุนัข พฤติกรรมอันธพาลโดย
ธรรมชาติของขอทานยังคงติดตัวเจ ้าอยู”่

“ข ้าคิดว่า 'ต ้นกำเนิด' ของเจ ้านัน ้ มีต ้นกำเนิดทีน ั เชน

่ ่าสงสย ่ กัน
มันอาจจะถูกขโมยไปจากสำนักศก ั ดิส ิ ธิจ
์ ท ์ อ
ื่ หยางของเรา ไม่
อย่างนัน้ ขอทานตัวเล็กๆอย่างเจ ้าจะมีของล้ำค่าขนาดนีไ ้ ด ้ยังไง”
หญิงสาวคนนัน ้ เริม
่ เข ้าใกล ้มากขึน
้

ตลอดกระบวนการนี้ เย่ฟ่านก ้าวไปข ้างหน ้าอย่างต่อเนือ

่ ง เขาดู
เป็ นธรรมชาติมากและดูเหมือนเขาพยายามจะวิง่ ผ่านคนพวกนัน ้

ใบหน ้าของเขาสงบแต่ในใจเขากลับหัวเราะอย่างเย็นชา คนสอง

ั ว่าต ้องการขโมย 'ต ้นกำเนิด' ของเขาแต่ยงั คงคิด
คนนีเ้ ห็นได ้ชด
หาข ้ออ ้างอย่างไร ้สาระ

“พีใ่ หญ่ทงั ้ สองเจ ้าล ้อเลียนข ้าแบบนีไ ิ้ นี้

้ ด ้ยังไง? 'ต ้นกำเนิด' ชน
เป็ นมรดกตระกูลของข ้า อย่าใสร่ ้ายผู ้อืน ่ จะดีกว่า……” ในขณะ
ทีพ
่ ด ู เย่ฟ่านก็มาถึงก่อนทัง้ สองคนแล ้ว

ในเวลานี้ ผู ้คนจากด ้านหลังเข ้ามาใกล ้แล ้วขณะทีพ

่ วกเขา
ตะโกนเสย ี งดัง

“ระวัง!”
คำเตือนมาชาเกิ ้ นไปและเย่ฟ่านได ้ลงมืออย่างแน่วแน่แล ้ว เขา
กระโดดขึน ้ ไปในอากาศ การกระทำของเขารวดเร็วมาก มือทัง้
สองของเขาโบยบินออกไปราวกับสายฟ้ า ทุบหัวของคนทัง้ สอง
เข ้าด ้วยกันทันที

ผู ้ฝึ กตนสองคนนีไ
้ ม่เคยคิดมาก่อนว่าขอทานตัวเล็กอายุเพียงสบ ิ
เอ็ดหรือสบ ิ สองคนจะมีพลังทีน่ ่ากลัวเชน่ นี้ พวกเขาไม่ได ้
เตรียมตัวและในชวั่ พริบตาก็ล ้มลงกับพืน้ โดยไม่รู ้ตัว

้ ดทองคำของเขาเพราะมีคนสองคนขวางกัน
เย่ฟ่านไม่ได ้ใชสมุ ้
และเขาไม่มน ั่ ใจทีจ
่ ะฆ่าคนสองคนด ้วยมันในเวลาพร ้อมกัน

นอกจากนีเ้ ขาต ้องการสร ้างความประทับใจทีผ ่ ด

ิ ๆให ้กับคนทีอ
่ ยู่
เบือ
้ งหลังเพือ
่ แกล ้งทำเป็ นว่าเขามีพละกำลังมากกว่าคนธรรมดา
แต่ไม่สามารถใชทั ้ กษะเซย ี นได ้

ในขณะนีเ้ ย่ฟ่านดึงใบมีดรูปพระจันทร์เสย ี้ วขนาดเล็กออกจาก

ร่างของหญิงสาวและต ้องการทีจ ่ ะใชมั้ นเพือ่ ปาดคอของทัง้ สอง
คน

ั ลงไปแต่ตะโกนว่า
เย่ฟ่านไม่ได ้สบ

“นีเ่ ป็ นเรือ
่ งเข ้าใจผิด” เขาแสร ้งทำเป็ นตืน
่ ตระหนกขณะวิง่ ต่อไป
ในระยะไกล

แท ้จริงแล ้วเสยี งทีเ่ ต็มไปด ้วยความเกลียดชงั ดังมาจากข ้างหลัง

เขาขณะทีม ่ ค
ี นพูดขึน ้ ว่า
“ไอ ้สารเลวนีเ้ จ ้าเล่หจ ิ ย์พห
์ ริงๆ ศษ ี่ ยางต ้องถูกเขาฆ่าในลักษณะ
นีแ
้ น่ๆ”

ิ ไม่เชน
“โชคดีทเี่ ราได ้ติดตามอย่างใกล ้ชด ่ นัน
้ สงิ่ ทีห ิ ย์
่ วังและศษ
น ้องจางคงถูกฆ่าตายไปแล ้ว”

“ไม่เป็ นไรถ ้าพวกเจ ้าตามไม่ทนั อย่างไรก็ตามถ ้าพวกเจ ้ากล ้า

ตามมาอีกเจ ้าจะได ้ชม ิ ของอร่อยอย่างแน่นอน” เย่ฟ่านพึมพำ

เขาไม่มกี ำลังเพียงพอก็คนทีอ ่ ยูด่ ้านหลังมีมากเกินไป เมือ

่ เขา
ถูกล ้อมแล ้ว ผลลัพธ์กจ
็ ะกลายเป็ นหายนะ ตอนนีเ้ ขาหลอกคน
ี่ นได ้สำเร็จ และยังไม่ได ้ใชที
ไม่กค ้ เด็ดของตัวเองออกมา

ิ ลีร้ า่ งทัง้ สามสามารถขนาบข ้างเขาได ้ใน

หลังจากวิง่ ไปอีกสบ
ทีส
่ ด
ุ และหญิงสาวทีอ ่ ยูต ่ รงกลางยิม
้ อย่างเย็นชา

่ ษ
“เจ ้าไม่ใชศ ิ ย์ของสำนักศก ั ดิส ิ ธิจ
์ ท ์ อ
ื่ หยาง แม ้ว่าความเร็วของ
เจ ้าจะดี แต่สดุ ท ้ายเจ ้าก็ยงั หนีไม่พ ้น”

ิ ย์ชายอีกสองคนมีใบหน ้าทีช
ศษ ่ วั่ ร ้ายขณะทีค
่ นหนึง่ พูดด ้วย
ี งเย็นชาว่า
น้ำเสย

ิ ย์พห
“ศษ ี่ ยางทีน
่ ่าสงสารถูกฆ่าโดยขอทานตัวเล็กๆ เขาคงตก
หลุมพรางไอ ้สาระเลวตัวน ้อยนี!้ ”

“ถ ้าเราไปไม่ทน
ั ข ้าเกรงว่าการลอบโจมตีศษิ ย์พห ิ ย์
ี่ วังและศษ
น ้องจางคงประสบผลสำเร็จไปแล ้ว” ศษ ิ ย์ชายอีกคนพูดด ้วย
ใบหน ้าเย็นชา
 ิ
เย่ฟ่านแสร ้งทำเป็ นกลัวเผยให ้เห็นการแสดงออกทีเ่ ด็กอายุสบ
ิ สองปี จะมีในขณะทีเ่ ขาพูดติดอ่าง
เอ็ดหรือสบ
“……. เจ ้าไม่สามารถตำหนิข ้าได ้……. พวกเขาต ้องการฆ่าข ้า
……. ขโมย 'ต ้นกำเนิด' ของข ้าไป ข ้าไม่มที างเลือก”

หญิงสาวในหมูพ ่ วกเขามีการแสดงออกทีเ่ ย็นชาและนางพูดด ้วย

ี งทีโ่ หดเหีย
น้ำเสย ้ มว่า

ิ ย์พห
“ศษ ี่ ยางถูกฆ่าโดยเจ ้า……”

"ข ้า……. ข ้าคิดว่าข ้าสามารถทำให ้เขาล ้มลงหมดสติได ้ แต่ใคร

จะรู ้ว่าเขาไม่ได ้หมดสติแล ้วจับตัวข ้าไปดังนัน
้ มีดของข ้าจึงตัด
ไปโดนคอของเขาพอดี” เย่ฟ่านแสดงความกลัวออกมาอย่าง
ั เจน
ชด

ิ ย์
“บังเอิญ?!” ใบหน ้าของหญิงสาวดูน่ากลัว “บังเอิญฆ่าศษ
พีห
่ ยาง นีเ่ ป็ นเรือ
่ งตลกหรือเยาะเย ้ย?”

“ไม่มอ
ี ะไรจะพูดอีกแล ้ว เอา 'ต ้นกำเนิด' มาและฆ่าเขาแก ้แค ้น
จากศษ ิ ย์พห
ี่ ยาง!”

“การฆ่าเขาทันทีดเู หมือนจะดีเกินไปสำหรับเขา……”

แสงเย็นวาบผ่านดวงตาของชายสองคน เผยให ้เห็นเจตนาฆ่า

ของพวกเขา
ในขณะนีเ้ ย่ฟ่านขยับเท ้าของเขาอย่างเงียบๆ แม ้ว่าเขาจะดู
ประหม่า แต่จริงๆแล ้วเขากำลังปรับตำแหน่งของเขาเพือ ่ ให ้
้
ผู ้ชายสองคนยืนเป็ นเสนตรงเดี ยวกัน

“ช!ิ ”

ในขณะนัน ้ แสงสที องลุกโชนพุง่ ออกมาจากภายในร่างกายของ

เย่ฟ่านราวกับสายฟ้ าผ่าสที องทำให ้ดวงอาทิตย์ด ้านบนดูมด
ื
สลัว หนังสอื สท
ี องสอ่ งประกายและโบยบินไปในอากาศในชวั่
พริบตา

“ช!ิ ช!ิ ”

ได ้ยินเสยี งเบาๆสองเสยี งในขณะทีช ี ชวี ต

่ ายทัง้ สองเสย ิ ด ้วย
ความเจ็บปวด ร่างกายของพวกเขาถูกแยกจากกันทีเ่ อว เลือด
สดพุง่ สูงขึน้ ไปในอากาศ

ร่างกายสว่ นบนของพวกเขาล ้มลงกับพืน ้ ในขณะทีเ่ ลือดยังคงพุง่

ออกมาและร่างกายสว่ นล่างของพวกเขายืนอยูท ่ น
ี่ ั่นอย่าง
แข็งกร ้าวชวั่ ครูก
่ อ
่ นทีจ
่ ะตกลงไปในแอ่งเลือด

“เจ ้า…..”

หญิงสาวตกใจแต่นางก็สามารถตอบสนองได ้อย่างรวดเร็ว นาง

ั ดิส
ปล่อยตาข่ายศก ิ ธิส
์ ท ี ว่ งออกทันทีแล ้วโยนมันไปทางเย่ฟ่าน
์ ม

“แดง แดง”
หนังสอ ื สท
ี องนัน ี อง เปลวเพลิงส ี
้ เปรียบเสมือนดวงอาทิตย์สท
ทองดูเหมือนจะลุกเป็ นไฟและลุกไหม ้ขณะทีม ่ น
ั ปะทะกับตาข่าย
ี ว่ ง
สม

ตาข่ายศก ั ดิส ิ ธิส

์ ท ี ว่ งเริม
์ ม ่ แตกเมือ ่ น
่ มันตกลงสูพ ื สท
ื้ หนังสอ ี อง
พุง่ เข ้าไปพร ้อมกับเสย ี ง 'ชวั ' เมือ
่ ศรี ษะของหญิงสาวถูกผ่าออก

เย่ฟ่านปาดเหงือ่ ทีเ่ ย็นเฉียบออกจากหน ้าผากของเขา หากเขา

่ นไพ่เด็ดของเขาและหลอกคนพวกนีไ
ไม่ได ้ซอ ้ ด ้สำเร็จ เขาอาจ
เป็ นคนทีน่ อนอยูใ่ นกองเลือด

“คิดขโมย 'ต ้นกำเนิด' ของข ้าหรือว่าเจ ้าคิดผิดแล ้ว” หลังจาก

จัดการเรือ
่ งนีง้ า่ ยๆเย่ฟ่านก็รบ
ี ออกไปโดยไม่กล ้าทีจ
่ ะรออีกต่อ
ไป

ี งตะโกนมาจาก
เขาเพิง่ วิง่ หนีไปแทบไม่ถงึ ร ้อยวาก็ได ้ยินเสย
ด ้านหลัง

ยังมีอกี หลายคนทีไ่ ล่ตามมาและสห ี น ้าของพวกเขาก็เต็มไป

ด ้วยความโกรธเกรีย
้ ว และหนึง่ ในนัน ี่ วม่าน!
้ คือหลีเ่ สย

พีช
่ ายสม ั ผัสได ้ถึงความรู ้สก
ึ ทีไ่ ม่สามารถอธิบายได ้ภายในตัว
เขา พวกเขาเคยเป็ นคนรักกันอยูถ ่ งึ 2 ปี ในชว่ งนัน
้ พวกเขามีค
ึ แสนหวานให ้ต่อกันและกันไม่คด
วามรู ้สก ิ ว่านางจะเปลีย่ นไป
ถึงขนาดนี้

ในตอนแรกทีน ่ างทำตัวเย็นชาเขายังสามารถยอมรับได ้ แต่ใน

เวลานีน
้ างถึงกับออกล่าเขาเพราะต ้องการสมบัต ิ เรือ
่ งนีท
้ ำให ้
เขาโกรธเทีย่ วอย่างแท ้จริง……
“นางกำลังไล่ฆา่ ข ้าเหรอ? หรือนางพยายามทีจ ่ ะหยุดศษิ ย์พแ
ี่ ละ
ศษิ ย์น ้องของนาง? ข ้าหวังว่ามันจะเป็ นอย่างหลังไม่เชน
่ นัน
้ ข ้า
คงไม่สามารถยัง้ มือไว ้ได ้…..”

เย่ฟ่านพึมพำความสม ั พันธ์ของทัง้ คูไ่ ด ้จบลงและไม่สามารถ

ทำให ้เกิดระลอกคลืน
่ ในหัวใจของเขาได ้อีกต่อไป แต่หากว่า
นางต ้องการตามล่าเขาจริงๆเขาจะผิดหวังมาก

เย่ฟ่านยังคงวิง่ ผ่านภูเขาราวกับว่าเขากำลังเดินผ่านพืน ้ ราบ

ความเร็วของเขาเร็วขึน ้ มากเพราะในเวลานีเ้ ขาได ้ยินเสยี งระฆัง
ดังเร่งร ้อนมาจากด ้านหลัง

ี งนีม
“เสย ้ าจากสำนักศก
ั ดิส ิ ธิจ
์ ท ์ อ
ื่ หยาง……”

เย่ฟ่านมองย ้อนกลับไปและตระหนักว่าคนทีไ่ ล่ตามเขาอยูไ่ ด ้

หยุดลงเมือ ี งระฆัง
่ ได ้ยินเสย

จิตใจของเย่ฟ่านปั่ นป่ วนและนึกถึงความเป็ นไปได ้ในทันที จะ

้ ภายในสำนักศก
ต ้องมีบางอย่างเกิดขึน ั ดิส ิ ธิจ
์ ท ์ อ
ื่ หยาง เป็ นไปได ้
มากว่าพวกเขาได ้ค ้นพบตัวตนของนักรบตระกูลเจียง

"แย่แล ้ว!" พีช

่ ายเริม
่ วิง่ หนีอย่างรวดเร็ว

เมือ
่ ผ่านแม่น้ำเขาก็เอา 'พลังต ้นกำเนิด' ออกมาแล ้วโยนลงไป
ในแม่น้ำ
“ยอดฝี มือหมายเลขสองของสำนักศก ั ดิส ิ ธิจ
์ ท ์ อ
ื่ หยางสามารถ
ั ผัสได ้ถึงการมีอยูข
สม ่ อง 'ต ้นกำเนิด' ยอดฝี มือคนอืน ่ ๆจะต ้อง
สามารถทำได ้เชน ่ กัน”

เย่ฟ่านกลัวว่ายอดฝี มือของสำนักศก
ั ดิส ิ ธิจ
์ ท ื่ หยางจะชว่ ยเหลือ
์ อ
นักรบของตระกูลเจียงหากเป็ นกรณีนค ี้ งจะลำบากใจจริงๆ