Tradisyonal

na
Ekonomiya
Tradisyonal na
pangunahing katanungang pang-ekonomiko ay nakabatay sa
Ekonomiya
o
tradisyon, kultura, at paniniwala

o itinuturing na kauna-unahang anyong sistema ng ekonomiya. Ang mga

ginagawang desisyon ay laging nakabatay alinsunod sa tradisyon,
paniniwala at kultura ng mga tao sa isang lugar na kinabibilangan.
Halimbawa:
Kultura
o Kaugaliang o kulturang pagmamano sa mga nakatatanda kamag-anak man o hindi.
Paniniwala
o Paniniwala na kapag may pusang itim na dumaan sa harapan ng isang tao ay
dadanas ng kamalasan o mayroong masamang mangyayari.
Tradisyon
o Ang mga tradisyong ipagdiwang ang Pista depende sa kung anong uri ito at
depende rin sa kung saan naninirahan.
 Ang tanong na ano ang lilikhaing produkto ay hindi mahirap sagutin
sapagkat ang pangangailangan ng tao ay umiikot lamang sa pangunahing
pangangailangan tulad ng:
Damit Pagkain
Tirahan
Maging ang suliranin kung paano lilikha ng produkto
ay simple lamang na tinutugunan dahil ang paraan ng
produksyon ay batay sa sinaunang pamamaraan na
itinuro ng matatanda sa pangkat.
Sa tradisyonal na ekonomiya, bagamat walang tiyak na batas ukol sa
alokasyon, may maliwanag na pagkakaunawa ang mga tao sa paraan
nito. Ang anumang produkto na kanilang malilikha ay ipamamahagi
ayon sa kanilang pangangailangan at kung sino ang dapat gumamit.
Ang mga bansang gumagamt ng
tradisyunal na ekonomiya ay ang mga
sumusunod:

o Bangladesh o Nepal
o Sri Lanka
o Mauritius o Myanmar
o Vietnam o Indonesia
o Pakistan
o Ilang bahagi ng Asya
Mga mahihirap na bahagi
ng Africa
Gitnang Silangan (Middle
East)
Latin America