Ang ugnayan ng Pilipinas sa Timog-

Silangang Asya bago ang

kolonyalismong Kanluranin
Raine Dela Cruz
Nicolette Nava
Atasha Jacinto
Noong sinaunang panahon hangang bago ang dominasyon ng mga
konyalistang kanluranin sa Timog silangang Asya ,mayroon
ngmakikipag-ugnayan ang mga sinaunang pamayanan sa pilipinas sa
ilang bansa sa asia. Nangunguang sa mga bansang ito ang malalaking
sibilisasyon sa India at China. Pakikipagkalakalan ang pangunahing
nagtulak sa mga nagsabing bansa sa Asya na magtungo sa Pilipinas.
Ngunit sa pakikipagugnayang nangyari ,hindi lamang ang mga
kalakal ang nadala ng mga nasabing Bansa kundi maging kanilang
kultura , Sa kasalukayang,higit na mabakas ang Impluwensiyang ng
mga naturang bansa sa pilipinas . Walang documento
magpapakatibay na nagkaroon ng sinagugnayan ang India at
pilipinas ,nahukay sa ibat ibang bahagi kapukan at mga salitang-
hiram na kasalakuyang matagpuan sa iba’t ibang wika at at diyalekto
Sa Pilipinas na pinaniniwalang pinagmulan ay Sanskrit.Ayon kay Dr.
Juan Francisco ,ang imaheng ito katulad ng diyos ng Budismo na si
Tara. Ang isa pang ibidensya ay ang nahukay ns imahen ay sa cebu
noong 1843 at kinakilalang ang diyos na si Siva ng Hindiusmo. Ang
panghuling ibendensiya ay natagpuan sa Palawan na isang palawit ng
kwintas na nakaukit ang larawan ni Garuda. Si Garuda ay
paniniwalang sasakyan ng diyos ng Hindiusmo na si Vishnu.
Ang pinakamalalim na Ebidensya sa sinaunang ugnayan ng pilipinas at india ay
sa larangang wika.Ang ilan sa mga salitang ito ay mga pangalan ng mga hayop at
halaman . Maging ang ibang mga salita ay paniniwalang espiritwal or pang
relihiyon ng mga Sinaunang Pilipino ay paniniwalang din sa India . Ang ilan sa
mga salita o terminong ito ay bathala .
• Ang Iba pang salitang na pinaniniwalaang nagmula sa Sanskrit ay ang asawa
(swamin), laksa (laksha), mahal (maha), balita (vartta), at marapi pang
iba.Dagdag pa rito, maging ang katutubong alpabetong baybayin ay
pinaniniwalaang nagmula rin sa timog India.
• Ang mga Chinese ay nagdadala sa Pilipinas ngf samo’t saring mga kalakal na
binubuo ng iba’t-ibang metal at mga kasangkapang yari rito tulad ng bakal,
ginto, pilak, tin, karayom, barya,baka ng baril at marami pang iba.
• Ang mga nahukay sa mga dalampasigan at baybayin ng Babuyan,
ilocos,Pangasinan, Bohol, Cebu, Jolo, Puerto Galera,Calatagan, at Santa Ana
ay pinaniniwalaang nalikha sa panahon ng dinastiyang T’ang. Samantala ang
mga natagpuan naman sa paligid ng Laguna de bay at mangilanngilanng sa
Santa Ana, Manila ay pinaniniwalaang nalikha sa panahon ng dinastiyang
Sung.
• Natatangi ang sinaunang ugnayang China-Pilipinas kung ang pagbabatayan ay
ebidensiya. Tanging ang mga Chinese lamang ang may nakasulat na tala
hinggil sa kanilang pakikipagugnayan sa Pilipinas o sa ilang bahagi ng
kapuluan. Ang pantas at guro na si Ma Tuan-lin sa kanyang aklat na Wen
Shiann Tung Kuo (A General Investigation og the Chinese Cultural Sources) ay
binanggit “ang pagdating ng mga mangangalakal mula sa Mo-yi(maaaring
Mindoro) sa dalampasigan ng Canton sa ikapitong taon ng dinastiyang Sung.”
• Ang aklat na ito ni Ma Tuan-lin ay isinulat noong 1317 hanggang 1319 at
inilathala lamanag noong 1322. Ang nasabing pangyayari ay minsan pang
nabanggit sa aklat sa Sung Shih (History of the sung Dysnasty) sa nailathla noong
1343 hanggang 1347. Noong 1225, ang inspector sa kalakal na si Chau Ju-kua
ay sumulat ng kauna-unahang detalyadong paglalarawan sa ugnayang
pangkalakalan ng China at Pilipinas. Sa knayang aklta ng Chu-fan-chi (A
description of Barbarous Peoples), ang dalawang kabanata nito ay tumatalakay sa
akikipagkalakalan ng mga Chinese sa mga bansang Ma-I at San-su.