Komunikimi ndërkulturor mund të kuptohet përmes të
njëjtave ndryshore themelore dhe proceseve të përdorura për të përshkruar format e tjera të komunikimit. I gjithë komunikimi ndodh ndërmjet njerëzve që kanë një shkallë të ndryshme të familjaritetit me njëri-tjetrin. “Koncepti kryesor për të kuptuar komunikimin ndërkulturor është koncepti i të huajit”. (Gabrialla 2008) Kultura dhe subkultura të ndryshme mund të kenë rregulla dhe norma të ndryshme, ku theksohet se të kuptuarit e kulturës së tjetrit lehtëson komunikimin ndërkulturor. ELEMENTET E KULTURES
Kultura është mënyra e jetës së një populli, sistem
shoqëror që përfshin vlerat, normat dhe mënyrat e sjelljes në një shoqëri njerëzore. Konceptet e kulturës dhe të komunikimit janë të lidhura fort, pasi një individ nuk mund të marrë ndonjë aspekt të kulturës pa kaluar procesin e komunikimit. Kultura është produkt i komunikimit. ‟Cdo pjesëmarrës hyn në situatën e komunikimit me përvojën e tij që shpreson të shkëmbejë me pjesëmarrësit e tjerë. KOMUNIKIMI NDERKULTUROR
Komunikimi ndërkulturor nënkupton komunikimin në kufijtë e
ndryshëm kulturorë. Kjo do të thotë që, kur dy ose më shumë njerëz me prejardhje të ndryshme kulturore ndërveprojnë dhe komunikojnë me njëri-tjetrin thuhet se komunikimi ndërkulturor ka ndodhur.
“Kur flasim për kultura të tjera, ne nënkuptojmë jo vetëm ata që flasin
një gjuhë që është e ndryshme nga e jona ose që jetojnë në një vend ose rajon tjetër, nënkuptojmë edhe ata që jetojnë në të njëjtin qytet ose rajon, por që nuk ndajnë të njëjtat grupe shoqërore.
Për shembull, një adoleshent 14-vjeçar nuk komunikon në të njëjtën
mënyrë si një qytetar i moshuar 82-vjeçar. Edhe nëse ata kanë lindur dhe rritur në të njëjtën lagje (në qytet ose në një zonë rurale), ruajtja e tyre mund të jetë po aq "ndërkulturore" sa dy njerëz që erdhën nga qoshet e kundërta të globit sepse janë nga dy nënkultura" (Rusell Arent. 2009). PERKUFIZIMI I KOMUNIKIMIT NDERKULTUROR RENDESIA E STUDIMIT TE KOMUNIKIMIT NDERKULTUROR
1.Kuptimi i identitetit tuaj.
2.Përmirësimi i ndërveprimeve personale dhe sociale. 3.Zgjidhja e keqkuptimeve, keqkomunikimeve dhe mosbesimit. 4.Përmirësimi dhe pasurimi i cilësisë së civilizimit. 5.Duke u bërë qytetarë efektivë të komuniteteve tona kombëtare 1.Kuptimi i identitetit tuaj.
1.Arsyeja e parë për të studiuar komunikimin ndërkulturor është
të krijoni ndjeshmëri ndaj trashëgimive dhe prejardhjeve të ndryshme kulturore për të kuptuar më mirë identitetin tuaj. Në librin e saj "Të ndare midis dy kulturave", Maryam Qudrat Ased thotë, "Me përvojën e të jetuarit dhe të rritjes në SH.B.A, unë erdha të vlerësoj dhe kuptoj me të vërtetë fenë time, trashëgiminë, kulturën dhe gjuhën. Vendimet tuaja në lidhje me vlerat që dëshironi të adoptoni ose vazhdoni të mbani, stilet e jetesës ose orientimet që dëshironi të ndiqni, dhe madje edhe miqtë që dëshironi të keni, për të mos përmendur profesionin që dëshironi, preken nga racat, kulturat, gjinia dhe faktorët e klasës shoqërore që ndikojnë në identitetin tuaj personal, kush jeni dhe kush dëshironi të jeni. 2.Përmirësimi i ndërveprimeve personale dhe sociale.
Sa më e gjerë të jetë perspektiva, aq më tolerant dhe
më i përshtatshëm bëhesh. Shanset për të pasur ndërveprime të ngushta, personale me ato të ndryshme nga ju - qoftë në moshë, aftësi fizike, gjini, përkatësi etnike, klasë, fe, racë ose kombësi - rriten çdo ditë. Një marrëdhënie e tillë ju ndihmon të mësoni për botën, të thyeni stereotipet dhe të fitoni aftësi të reja. 3.Zgjidhja e keqkuptimeve, keqkomunikimeve dhe mosbesimit.
Kombi amerikan nuk ka mësuar, as nuk ka nevojë të
mësojë, të jetë kompetent multi-kulturor.
Studimi i komunikimit ndërkulturor jo vetëm që do
të hapë dyert e mbyllura për breza; por do të zgjidhë keqkuptimet, keqkomunikimet dhe mosbesimin përmes sinqeritetit, komunikim të hapur, pozitiv dhe të shëndetshëm.
Besimi fitohet me njohuri dhe mirëkuptim.
4.Përmirësimi dhe pasurimi i cilësisë së civilizimit.
Njohja dhe respektimi i diversitetit etnik dhe kulturor janë
hapa të rëndësishëm në rrugën e vlerësimit të mënyrave me të cilat diversiteti rrit dhe pasuron cilësinë e qytetërimit tonë. Sipas Carlos Cortes «shumë multikulturalistë sot duket se nuk dëshirojnë të merren me faktorin në rritje të martesës. Studime multikulturore janë ngrirë në një lloj paradigme të pastërtisë në grup, kur në të vërtetë; martesa është një nga ndryshimet e mëdha që po ndodhin në Amerikë. Për shembull, një e treta e të gjithë Latinëve të lindur në Sh.B.A s’e njohin dikë që nuk është Latino. Cilat do të jenë këto përzierje kulturore? nuk ka dyshim për rritjen përkatëse të cilësisë së civilizimit tonë. 5.Duke u bërë qytetarë efektivë të komuniteteve tona kombëtare
Komunitetet kombëtare janë grupime bashkë-kulturore
brenda vendit. Komunitetet Kombëtare u krijuan që nga fillimi pasi "Etërit tanë fituan tokat e amerikanëve vendas, 34 % të territorit të Meksikës në 1848 dhe ishullin e Porto Riko në 1898". Para viteve 1960, shumica e emigrantëve në SHBA erdhën nga Evropa, por nga miliona ose aq emigrantë që tani hyjnë në SH.B.A çdo vit, 90 % janë nga Amerika Latine dhe Azia. Një studim i Byrosë së Referencës së Popullsisë sugjeron që deri në vitin 2050 Sh.B.A do të jetë një shoqëri globale në të cilën gati gjysma e të gjithë qytetarëve do të jenë nga pakicat racore dhe etnike të sotme. Përmbajtja e mesazhit
Përmbajtja e mesazhit është praktikisht thelbi i tij. Ajo çka njerëzit
komunikojnë me gojë apo me shkrim është në varësi të origjinës kulturore të tyre dhe po njësoj, në krahun tjetër, marrësi përgjigjet apo kundërpërgjigjet bazuar në origjinën e vet kulturore. Për aziatikët do të përbënte problem, sepse këto nuk janë çështje që ata kanë qejf t’i diskutojnë. Do të ishte totalisht e papranueshme të diskutohet për paratë në Francë ose çështje personale në Angli. Eshtë normale që njerëzit të flasin për veten e tyre në Azinë e Jugut dhe Amerikën Latine, por kjo nuk ndodh në Gjermani apo Holandë. Mesazhet e ndërtuara pa marrë parasysh origjinën kulturore të bashkëbiseduesit mund të injorohen prej tij apo më keq, të konsiderohen fyese. Pranimet dhe mospranimet
Pranimet apo mospranimet e një mesazhi gjithashtu ndikohen nga
kultura. Reagimi i formës së heshtur si për shembull në Lindje apo i formës më të drejtpërdrejtë, duke u shprehur, si në kulturat e vendeve anglosaksone apo gjermanike. Të përgjigjesh për një pyetje të thjeshtë me “Po” apo “Kuptoj”, nuk do të thotë se do të kryhet patjetër ajo që është kërkuar. Në shumicën e kulturave do të thotë se diçka mund të ndodhë, pra ka mundësi që të plotësohet ajo çka është kërkuar. Të thuash “jo” në kulturën aziatike, kjo mund të ndodhë edhe vetëm me një komunikim joverbal, por në kulturën anglosaksone, është thjesht “jo”. E përgjithësuar, mund të themi se “po-ja” merr kuptime të ndryshme, ndërkohë që është më e lehtë të kuptosh “jo-në”. Kështu, pranimet apo mospranimet marrin forma të ndryshme e gjithsesi të diskutueshme. Konteksti i mesazhit
Komunikimi edhe në jetën e përditshme është i
ndërthurur me kulturën, bëhet i pandashëm prej saj. Mund të kuptosh më shumë nga sjellja e një individi, e cila është rrjedhojë e kulturës së vet të origjinës, se sa nga fjalët e tij. Mesazhet e dhëna nëpërmjet sjelljeve janë të ndërlikuara nëse nuk njihet kultura përkatëse. Ato marrin kuptim sipas kontekstit ku e kur ndodhin. Nëse do të krahasonim rëndësinë e mesazheve verbale me ato joverbale, individët tentojnë më shumë nga kjo e dyta. Shprehjet e fytyrës
Shprehjet e fytyrës = pjesë e rëndësishme e komunikimit joverbal.
Shprehjet e fytyrës që tregojnë gëzim, hidhërim, frikë, trishtim, neveri apo surprizë, dhe shprehje që tregojnë gjendjë të veçanta të individit. Në zonën e Mesdheut, është normale të ekzagjerohet me shenjat e pikëllimit apo trishtimit. Ndërkohë, në Kinë apo Kore, individët i ndrydhin emocionet dhe kështu interpretimi bëhet jo vetëm i vëshitrë, por gati i pamundur nëse shikuesi nuk i përket asaj kulture. Nëse do të krahasojmë formatin e buzëqeshjes, në Tajlandë kjo është shenjë çiltërsie e afrie, ndërsa në Japoni konsiderohet si shenjë e të qënit sipërfaqësor. Nëse amerikanët vërejnë formën që merr goja gjatë të folurit, japonezët vërejnë sytë. Aq të rëndësishme janë këto ndryshime, sa paraqiten edhe në mënyrë elektronike me simbolet “emoticons”. Në ShBA me simbolet :) për buzëqeshjen dhe :( për trishtimin, të cilat i referohen lëvizjes së buzëve në rastët përkatëse, ndërkohë që përkatësisht simbolet për buzëqeshjen dhe trishtimin në Japoni janë ^-^ dhe ;_; të cilat i referohen lëvizjes së syve dhe lëkurës rreth tyre. Gjuha e trupit
Gjuha e trupit përfshin mënyrën si njerëzit rrinë, lëvizin,
ulen apo ecin. Përmes saj, individët shprehin edhe gjendjen emocionale. Psh; kërkimi i ndihmës për orientim me një hartë në dorë në një qytet të panjohur më parë. Të gjithë vendasit do ta kuptonin këtë kërkesë nga gjuha e trupit. Përgjigjet me gjuhën e trupit ne kthim mund të jenë të ndryshme. Në ShBA dhe Kanada, njerëzit përgjigjen duke treguar me gishtin tregues, në Gjermani me gishtin e vogël dhe në Japoni me të gjithë dorën. Individët me origjinë nga vendet e Mesdheut tentojnë të lëvizin më shumë me të gjithë trupin kur flasin, gati- gati me lëvizje teatrore, ndërsa nordikët bëjnë lëvizje të prera dhe kanë tendencën të mos lëvizin kur flasin Hapësira personale
Hapësira personale ndryshon sipas kulturave.
Në Amerikën e Veriut, Europës së Veriut dhe në Azi, individët tentojnë të largohen nga njëri-tjetri kur komunikojnë, edhe kur janë miq, sepse afrimi konsiderohet si ndërhyrje në hapësirën personale. E kundërta ndodh në vendet arabe apo amerikano-latine, ku individët edhe kur flasin për biznes, afrohen, madje edhe prekin njëri-tjetrin. Problemet mund të fillojnë kur menaxherët që duhet të bëjnë biznes, iu përkasin këtyre dy grup-kulturave të ndryshme. Këtu merr kuptim njohja e kulturë së vendeve të tjera si kusht për punësim në këto rangje, si dhe respektimi i saj. Shprehja e hapësirës personale është e dukshme tek ndërtimi i hapësirës së punës. Në kulturat e hapura, zyrat janë të hapura, secili ka vendin e vet, madje edhe menaxherët ulen në të njëjtën hapësirë me punonjësit që kanë në varësi. Në kulturat e mbyllura dhe me rend fort mirë të përcaktuar hierarkik, kjo nuk mund të ndodhë. KUFIZIMET E KOMUNIKIMIT NDERKULTUROR
Shumë faktorë pengojnë komunikimin efektiv
ndërkulturor. Të tillësi: Etnocentrizmi Stereotipizimi Paragjykimi Diskriminimi Tri qasje, sipas të cilave, klasifikohen teoritë e komunikimit ndërkulturor.
1. QENDRIMI I SHKENCES SOCIALE (FUNKSIONALISTE)
2. QENDRIMI INTERPRETATIV
3. QENDRIMI KRITIK 1. QENDRIMI I SHKENCES SOCIALE (FUNKSIONALISTE)
Qëllimi i teorive nën qasjen e shkencave shoqërore
është të parashikojnë, konkretisht, se si ndikon kultura në komunikim. Teoria e pershtatjes se komunikimit: Supozimi themelor i kësaj teorie është se, ne përshtatemi kur ndjehemi pozitivë ndaj personit tjetër. Teoria thekson se, "individët rregullojnë komunikimin e tyre verbal për të lehtësuar të kuptuarit" 2. QENDRIMI INTERPRETATIV
Kjo qasje synon të kuptojë dhe përshkruajë sjelljen
njerëzore.
Ndryshon nga qasja shkencore shoqërore në
këndvështrimin e saj për marrëdhëniet midis komunikimit dhe kulturës.
Sipas saj, kultura krijohet dhe mirëmbahet përmes
komunikimit ndërsa teoricienët shkencorë shoqërorë e shohin komunikimin si të ndikuar nga kultura. 3. QASJA KRITIKE:
Qëllimi i qasjes kritike nuk është vetëm të kuptosh
sjelljen njerëzore, por edhe të ndryshosh jetën e komunikuesve të përditshëm. Studiuesit supozojnë se, duke ekzaminuar dhe raportuar se si funksionon pushteti në situata kulturore, ata mund të ndihmojnë një person të mësojë se si t'i rezistojë forcave të pushtetit. Studiuesit kritikë janë të interesuar për marrëdhëniet e pushtetit në komunikim pasi identifikimi i dallimeve kulturore në komunikim është i rëndësishëm vetëm në lidhje me diferencat e pushtetit. ETNOCENTRIZMI DHE STEREOTIPIZIMI
Komunikimi ndërkulturor zvogëlon etnocentrizmin.
Etnocentrizmi është një orientim drejt grupit të vet etnik, një tendencë për të ngritur kulturën e një personi mbi të tjerët. Nëpërmjet bashkëveprimit ndërnjerëzor me njerëz nga kulturat e tjera, mund të mësohet se të gjithë individët dhe grupet kulturore ndajnë një besim themelor humanist në shenjtërinë e shpirtit njerëzor dhe mirësinë e paqes dhe se njerëzit duhet të respektojnë mirëqenien e të tjerëve (Kale, 1994). Stereotipizimi, nga ana tjetër, është një qëndrim (zakonisht negativ) ndaj një grupi kulturor bazuar në pak ose aspak prova. (Judith and Nakayama, 2002). Komunikimi ndërkulturor ndihmon njeriun për të korrigjuar keqkuptimin e tyre për ideologjinë e njerëzve të tjerë, rrjedhimisht, duke zvogëluar stereotipizimin e tyre ndaj njerëzve të tillë. Kur stereotipizmi zvogëlohet, sigurisht që siguria për paqen dhe harmoninë eshte me e madhe.