Jan

Kochanowski

/
 Jan Kochanowski
polski poeta epoki renesansu, tłumacz,
prepozyt kapituły katedralnej
poznańskiej, poeta nadworny Stefana
Batorego w 1579 roku, sekretarz
królewski i wojski sandomierski.
Uważany jest za jednego z
najwybitniejszych twórców renesansu w
Europie i poetę, który najbardziej
przyczynił się do rozwoju polskiego języka
literackiego.
Fakty biograficzne
 Dokładna data urodzenia nie jest znana. Badacze wskazują na
1530 rok.

 Ojcem był Piotr Kochanowski herbu Korwin, a matką – Anna,

córka Jakuba Białaczowskiego herbu Odrowąż.

 Rodzina miała jedenaścioro dzieci (cztery córki i siedmiu

synów).

 Studiował na Akademii Krakowskiej, na uniwersytetach w

Królewcu i Padwie.

 Ożenił się z Dorotą Podlodowską z Przytyka. Miał siedmioro

dzieci, ale jego dwie pierwsze córki zmarły wcześnie.

 Kochanowski zmarł prawdopodobnie na udar mózgu. Miejsce

śmierci pozostaje tajemnicą.
 Twórczość
 Kochanowski zaczął pisać poezję po łacinie.

 Kochanowski był pod wpływem starożytnych

rzymskich poetów Katullusa, Tibullusa i
Propercjusza.

 Pierwszy datowany wiersz po łacinie –

«Epitaphium Cretcovii», umieszczony na płycie
grobu Erazma z Kretka w Padwie.

 Wczesne prace po łacinie (elegie i fraszki),

zebrane i opublikowane pod koniec jego życia w
tomach «Lyricorum libellus» i «Elegiarum libri
III»
Początek twórczości w języku polskim
 Jego pierwszy wiersz w języku polskim – «O
śmierci Jana Tarnowskiego... do syna jego, Jana
Krzysztofa».

 Badacze uważają, że piosenka «Czego chcesz od

nas, Panie» jest manifestem humanistycznej
religijności.

 Po śmierci córki napisał «Treny». Opisuje różne

etapy cierpienia, tęsknoty za córką, smutku i żalu

 Wiersze «Zgoda», «Satyr albo Dziki mąż»,

«Proporzec albo Hołd pruski» odegrały ważną rolę
w rozwoju języka ojczystego w poezji polskiej.
Autor poematu heroiczno-
komicznego «Szachy» (to był
pierwszy polski utwór literacki
całkowicie poświęcony grze
królewskiej). Tragedia «Odprawa
posłów greckich» stała się jednym
z pierwszych polskich przykładów
świeckiego dramatu w polskiej
literaturze.
 Dziękuję
za wysłuchanie!