Borilačke veštine

Sara Filipović 2/8

Borilačke veštine
Borilačke veštine su različiti sistemi borilačkih vežbi i
različitih tehnika samoodbrane, najčešće istočnoazijskog
porekla, prvenstveno razvijenih kao sredstvo borbe bez oružja.
Trenutno se praktikuju u mnogim zemljama, uglavnom u
obliku sportskih vežbi koje imaju za cilj fizičko i mentalno
poboljšanje. Borilačke veštine su podeljene na utvrđenje
oblasti, vrste, stilove i škole. Mogu biti starijeg i novijeg
vremena postanka.

Pored toga, različiti stilovi borilačkih veština se mogu podeliti

na unutrašnje i spoljašnje, koje se razlikuju na osnovu treninga
tela i rada sa svešću. Primer unutrašnje škole je taj či čuan a
spoljašnje či kung. Takođe, metode obuke se mogu podeliti na
unutrašnje (npr. meditacija) i spoljašnje (makivara). Kao
zajednički naziv za sve borilačke veštine i sportove pojedini
savremeni autori koriste naziv kempo. Skup japanski
borilačkih veština se obično naziva budo.
Borilačke veštine
Neke od najpopularnijih borilačkih veština su Karate, Aikido,
Tekvondo, Djiudjicu, Džudo, Kenpo, Kung Fu i Hapkido.
Pored podučavanja osnovnih tehnika borbe, borilačke veštine
se takođe u velikoj meri fokusiraju na mentalnu disciplinu, kao
i na potragu za prosvetljenjem.

Borilačke veštine zahtevaju posvećenost i praksu. Redovnim

ponavljanjem pokreta rukama i nogama, udarcima nogom,
blokovima i rukama, učenici borilačkih veština povećavaju
svoju fizičku snagu i mentalnu čvrstinu.

Učenici tekvonda se takođe fokusiraju na zdravlje tela i uma,

kroz povećanje fleksibilnosti i mentalne discipline.

Aikido, na primer, uči učenike da koriste energiju protivnika

kako bi odbacili ili stekli kontrolu nad njom.
Borilačke veštine
Mnogi ljudi su kroz istoriju pomogli u razvoju borilačkih
veština. Itosu Anko, na primer, često je poznat kao „deda
karatea“ zbog razvoja pojednostavljenih formi koje su
omogućile milionima mladih učenika širom sveta da iskuse
karate.

Jedan od najpoznatijih borilačkih veštaka svih vremena

definitivno je bio Brus Li. Mnogi ljudi znaju Brusa Lija po
njegovoj glumi u filmovima i televizijskim emisijama, ali
je takođe bio poznat po tome što je pomogao u razvoju
borilačkih veština koje je praktikovao. U stvari, on je
izmislio svoj jedinstveni stil borilačkih veština, poznat kao
Jeet Kune Do.

Veština Jeet Kune Do se bazira na adaptiranju protivniku i

na korišćenju različitih tehnika za različite protivnike. Brus
Li je ovu veštinu nazivao i "umetnost izražavanja ljudskog
Kineske borilačke veštine
Kineske borilačke veštine, koje su poznate kao
kung fu ili višu, su brojni borbeni stilovi koji su
se razvijali vekovima na prostoru Kine. Ovi
borbeni stilovi se često klasifikuju prema
zajedničkim osobinama, identifikuju se kao
„porodice“ , „sekte“ ili „škole“ borilačkih veština.
Primeri takvih karakteristika obuhvataju fizičke
vežbe uključujući životinjsku mimikriju ili
metode treninga ispirisane kineskom filozofijom,
religijom ili legendama. Stilovi koji su fokusirani
na či manipulacu poznati su kao „unutrašnji“ , a
drugi stilovi koji se koncentrišu na unapređenje
mišićnog i kardiovaskularnog sistema su poznati
kao „spoljašnji“ . Geografska podela na
„severne“ i „južne“ je još jedna popularna podela
borilačkih veština
Japanske borilačke veštine
Postoji najmanje tri pojma koji se odnose na na borilačke
veštine iz Japana, i to: „budo“ , koji označava jedan kako
savremeni tako i istorijski pojam koji podrazumeva način
života koji obuhvata fizičke, duhovne i moralne dimenzije
sa fokusom na samousavršavanje, ispunjenje ili lični rast,
„budžucu“, posebno se odnosi na praktičnu primenu
borilačkih taktika i tehnika u stvarnoj borbi, i „bugej“ , koji
se odnosi na adaptaciju ili preradu tih taktika i tehnika za
pojednostavljenje sistematske obuke i širenja u okviru
formalnog okruženja za učenje.

Istorijsko poreklo borilačkih veština u Japanu može se naći

u ratničkoj tradiciji samuraja i sistema kasti koje su
ograničavale upotrebu oružja pripadnicima neratničke
kaste. Izvorno, od samuraja se očekivalo dobro poznavanje
raznog oružja, kao i borbe prsa u prsa, dostigavši najviši
stepen vladanja borilačkim veštinama, radi veličanja sebe
ili svog gospodara.