Professional Documents
Culture Documents
Procesy Mechaniczne.
Przepływ płynów jednorodnych
c.d.
Płyny rzeczywiste
Podejście Lagrangea
Prędkość elementu płynu jest wyrażona miarą zmiany położenia w czasie. Prędkość
Jest wektorem ma wartość i kierunek:
dr dx dy dz
v ex v x e y v y ez v z ex ey ez
dt dt dt dt
Wektory jednostkowe
v vx, y, z , t
Kiedy znana jest prędkość w każdym punkcie układu to
można wyznaczyć wartość prędkości średniej:
1
v
A
v ndA strumień Q v A
A
v ndA
A
v ndA
i strumień masowy:
M
wektor normalny
A
do powierzchni
v v v
vx vy vz v v
x y z
v
a v v
t
dr dx dy dz
v vx v y vz
L
vx y 1 x
vy
y2
2L
dr dx dy
podstawiamy rówania do równania na linie prądu
v vx v y
dx 2 Ldy dx 2dy
x
y 1 y2 x
L1
y
L L całkujemy równanie
x C
ln1 2 ln y ln(C ) y
L x
1
L
dy powierzchni S
X
Z
du x
yx
dy
Współczynnik proporcjonalności μ nazywamy dynamicznym współczynnikiem lepkości
(lepkość dynamiczna). Dla większości płynów współczynnik lepkości μ nie zależy od
wielkości naprężenia stycznego płyny Newtonowskie
Wykład nr 3 : Procesy mechaniczne. Przepływ płynów jednorodnych
Inżynieria Chemiczna i Procesowa
2) Różniczkowy bilans pędu. Równanie ruchu. Równanie Naviera - Stokesa
Równanie ruchu płynu wynika z drugiej zasady dynamiki Newtona i wyraża
różniczkowy bilans sił i pędu dla wybranej objętości kontrolnej w płynie. Na element
różniczkowy o krawędziach dx, dy, dz działają 3 siły: ciężkości, parcia i tarcia
wewnętrznego.
Siła ciężkości:
g x dx dy dz
p
Siła parcia: p dp p dx
Y x
pdydz p.+dp dy p.
p dx
p dx dydz X
x Z
p
Wypadkowa tych obu parć wynosi: dxdydz
x
dy yx dxdz
dz
tyx i na ściankę przeciwległą:
dx
yx
X
yx dy dxdz
Z y
2u x 2u x 2u x
2 2 2 dxdydz
x y z
Stąd suma wszystkich sił dla kierunku x :
p ux ux ux
2 2 2
g x 2 2 2 dxdydz
x x y z
Wykład nr 3 : Procesy mechaniczne. Przepływ płynów jednorodnych
Inżynieria Chemiczna i Procesowa
Zgodnie z drugim prawem Newtona, suma tych sił jest równa iloczynowi masy
elementu i jego przyspieszenia w kierunku osi x.
u x f x , y , z , t
Stąd różniczka prędkości:
u x u x u x u x
du x dt dx dy dz
t x y z
du x u x u x dx u x dy u x dz
dt t x dt y dt z dt
du x u x u x u x u x
u x u y uz
dt t x y z
u x u x u x u x
u u
u dxdydz
t x
x
y z
y z
Ostatecznie:
u x u x u x u x 1 p 2u x 2u x 2u x
ux uy uz g x 2 2 2
t x y z x x y z
Gdzie ν to lepkość kinematyczna.
u y u y u y u y 1 p 2
u 2
u 2
uy
ux uy uz g y 2 2 2
y y
t x y z y x y z
u z u z u z u z 1 p 2u z 2u z 2u z
ux uy uz g z 2 2 2
t x y z z x y z
Dui 1 2
g i p u i
Dt
Równanie to opisuje w pełni przepływ lepkiego płynu Newtonowskiego.
Dui
g i p
Dt
Jest to podstawowe równanie mechaniki płynów doskonałych otrzymane
przez Eulera w 1755 r.
Ilość niewidomych jest równa ilości równań różniczkowych a więc istnieje możliwość
analitycznego rozwiązania problemu. W praktyce możliwe jest tylko dla prostych
układów geometrycznych. Dla układów bardziej skomplikowanych stosuje się
metody numeryczne CFD (Computational Fluid Dynamics)
u
y 0
u x 0
Warstwa płynu bezpośrednio przylegająca do ścianki jest względem
niej nieruchoma w wyniku działania sił adhezji.
Wykorzystamy równanie
N-S.
Dui 1
g i p 2 u i
Dt
u x
u y 0 uz 0 t
0
u x u x u x u x 1 p 2u x 2u x 2u x
ux uy uz g x 2 2 2
t x y z x x y z
u x 2u x 2u x
u x g x 2 2
x x y
g x g sin
Składowa x przyśpieszenia ziemskiego g :
u x ux ux
2 2 2u x
u x g x 2 2 g sin 2
x x y y
2u x
g sin 2
y
Warunki brzegowe:
du x
y0 0
dy
y ux 0
u x
g sin y C1
y
g sin 2 y
2
ux 1
2
y 2
u x umax 1
Wprowadźmy definicję prędkości średniej jako średnia całkowa:
u dy x
1
g sin 2 2
u śred 0
u x dy u śred u max
0 3 3
dy
0
g sin 3
V u śred
3
Płyn jest nieściśliwy a więc gęstość jest stała. Pomijamy efekty wlotowe
0 ( rura jest dużo dłuższa niż jej średnica) przepływ jest jedno kierunkowy:
t
vr v 0
p
Składowa V 0 p f r
r
p
Składowa Vz 0 p f
v z v z v v z v z p 1 v 1 2v 2v z
vr vz r z z g
2 2 z
t r r z r
r r r r z 2
d dv z dP dP p
r p f (z )
r dr dr dz dz L
d dv z pr całkujemy dv z p 1 2
r r r
dr dr L dr L 2
czyli : całkujemy
dv z
pr pr 2
vz C
dr 2 L 4 L
pR 2 pR 2
1 r 2
dla r=R Vz = 0 C vz
4L 4 L R2
pR 2 2
1 r przepływ o profilu parabolicznym
vz
4 L R2 z maksimum dla r=0
R 2
1
vmax
pR 2
4 L
v
A
v ndA
A
v
1
R 2 v rddr
z
0 0
R 2
1 pR 2 r 2
rd dr 1 v
v
R 2
0 0
4 L
1
R2
2
max
pR 4
2 prawo Hagena - Poiseuille’a
Q v R
8L