ԴԱՍՏԻԱՐԱԿՈՒԹՅՈՒՆԸ

ՀՆԱԳՈՒՅՆ
ՔԱՂԱՔԱԿՐԹՈՒԹՅՈՒՆՆԵՐՈՒՄ
 Հին Չինաստանում, սկսած
մ.թ.ա.
3-րդ հազարամյակից,
ձևավորվեցին
քաղաք-պետություններ,
զարգացան
գիրը, արհեստները։ Գործում
էին դպրոցներ, որտեղ
ունևոր խավի երեխաները
ստանում էին
դաստիարակություն։
 Չինաստանի
կրթամշակութային
պատմության մեջ
նշանակալի է
Կոնֆուցիուսի դերը.
«ժեն»ի
համակարգը, հիմնված էր
համընդհանուր
լուսավորության,
բարոյականության,
մարդասիրության, ավագ
սերնդի նկատմամբ
հարգանքի,
 Կոնֆուցիուսն
առաջ քաշեց
մանկավարժական
մի շարք կարևոր՝
ուսուցման և
հաշվառման,
համընդհանուր
պարտադիր
կրթության,
ինքնուրույնության
և այլ
գաղափարներ։
 Շումեր պետությունում
դաստիարակությունը
պայմանավորված էր
հասարակության
կառուցվածքով. ցածր
խավի երեխաները
դաստիարակությունը
ստանում էին տանը, իսկ
բարձր
խավի երեխաները
հաճախում էին
աշխարհիկ դպրոցներ։
 Առաջին տիպի
դպրոցներում
ուսումնասիրվում
էին
մասնագիտական
գիտելիքներ,
պատրաստվում
էին գրիչներ՝ երկրի
վարչատնտեսակա
ն
համակարգում
 Երկրորդ տիպի
Դպրոցներում
ուսումնասիրում էին
բնական և
հումանիտար
գիտություններ։ Կավե
տախտակների վրա
սեպագրերով
գրված բազմաթիվ
աղբյուրները վկայում
են
շումերների
գիտելիքների մասին ։
 Հին Եգիպտոսում
ևս
դաստիարակությունը
պայմանավորված էր
դասային
պատկանելությամբ.
ցածր խավի
երեխաները
ստանում էին
աշխատանքային
դաստիարակություն՝
ընդգրկվելով
աշխատանքային
 Բարձր խավի
երեխաները
հաճախում էին
տարրական դպրոց,
սովորում 12 տարի:
Ուսումնասիրվում էին
մաթեմատիկա,
աստղագիտություն,
ճարտարապետությու
ն,
բժշկություն, իսկ
ապագա քրմերը՝ կրոն
Բարձրագույն հոգևոր
կրթություն
ստանալու համար
պետք էր սովորել ևս 10-
12 տարի։ Հին
Եգիպտոսում բարձր
խավի աղջիկները ևս
ստանում էին
կրթություն և վարում
տարբեր պաշտոններ՝
գրչուհի,
բժշկուհի, գանձապահ,
պալատական
 Ապագա
պետական
ծառայողները և
քրմերը
կրթությունը
շարունակում էին
բարձր տիպի
դպրոցներում՝
ստանալով հոգևոր
խոր
գիտելիքներ և
աշխարհիկ
Սկսած մ.թ.ա. 3-րդ
հազարամյակից
Հնդկաստանում
գործել են
«համայնքային
դպրոցներ»՝
ստեղծված
հողագործների
համայնքների
կողմից. գործել են
նաև քաղաքային
դպրոցներ:
 Մ.թ.ա. 2-րդ
հազարամյակի
սկզբում արիացիների
արշավանքների
արդյունքում
ձևավորվեց արիական
կամ
վեդայական
քաղաքակրթությունը.
հասարակական,
հոգևոր-
մշակութային
 Այդ շրջանին
բնորոշ է նաև
հասարակությա
ն
վարնաների
բաժանումը, և
յուրաքանչյուր
երեխա
ստանում էր իր
դասին
 Ցածր խավի
երեխաները
ստանում էին
աշխատանքային
դաստիարակություն,
իսկ բարձր խավի
երեխաները
ստանում էին նաև
մասնագիտական
գիտելիքներ։ Բարձր
խավի
երիտասարդները
ստանում էին նաև ՇՆՈՐՀԱԿԱԼՈՒԹՅՈՒՆ