NORMAL AKCİĞER GRAFİSİ

Dr. Nesrin KIRAL

SBÜ Kartal Dr.Lütfi Kırdar Şehir Hastanesi
Göğüs hastalıkları Kliniği
Akciğer Grafisi nedir?

• Gölge (Superpozisyon)
Bakmak ile görmek arasındaki fark nedir?
Toraksta dokular, x ışını absorbsiyon kapasitelerine göre en azdan en fazla olana doğru
olmak üzere

• hava

• yağ

• sıvı

• yumuşak dokular ve

• kemik

olarak sınıflandırılmaktadır.

• Sıvı ve yumuşak dokular akciğer grafisinde aynı yoğunluktadır.

Radiografik Dansite- X-ray filmi

4 Temel Radyografik dansite

-Hava………………………….Siyah

-Yağ ……………………………Koyu gri

-Yumuşak doku/Su……..Gri

-Kemik ……………………….Beyaz
 Hatırlatma !
Rutin 2 yönlü akciğer grafisi:
PA ve Sol lateral
İki yönlü akciğer grafisi:

1. Posteroanterior (PA)
2. Sol yan akciğer grafisi

PA akciğer grafisinde kalp arkası, alt lobların diyafragmaların arkasında

kalan kısımları, hiler bölgeler ve mediastenin bazı kısımları yeterince
görüntülemez. Bu nedenle yan grafilerin birlikte değerlendirilmesinin
önemi büyüktür.
 Standart akciğer grafisi çekimi

• Hazırlık gerekmez.
• Hasta ayakta durur.
• Hastanın yüzü kasete dönüktür.
• İnspiryum sonu çekim yapılır.
• Skapulalar kaset dışına atılmalıdır.
Skapulalar akciğer alanı dışında olmalı
 Posteroanterior (PA) akciğer grafisi

X-ışın tüpü
180-185cm

• PA Akciğer grafisinde x ışını akciğeri arkadan öne doğru kat ederek filme ulaşır.
• X-ışın tüpü ile film uzaklığı 180-185 cm olmalıdır.
 Lateral (sol yan) akciğer grafisi

X-ışın tüpü

Sol yan akciğer grafisinde:

x-ışınları sağ taraftan girip sol taraftan çıkar.
Yoğun bakım ünitelerinde:
• Standart akciğer grafisine göre farklı çekim yapılmaktadır:
• Yakın mesafeden çekim
• Ekspiryum (hasta uyum gösterememesi)
• Ön arka pozisyon (AP)
• Yatar pozisyon

• Bir hastanın ayakta çekilen akciğer grafisi ile yatar pozisyondaki grafisini
karşılaştırmak yanıltıcı olabilir.

* Film yatarak ve AP pozisyonda çekildiğinde kalp ve mediastenin daha geniş,

diafragmaların daha yukarıda, kostofrenik sinüslerin künt görülebileceği
unutulmamalıdır.
 PA ve AP film farkı

•PA filmde kalp filme daha yakındır •AP filmde kalp filme uzaktır.
•Daha az büyütme olur. •Daha fazla büyütme olur.
•Standart akciğer filmi PA’dır. •Portabl filmler hemen daima AP olur.
 PA AP

AP film kalbi olduğundan daha büyük gösteriyor.

Standart akciğer grafileri dışında çekilen diğer grafiler:

1. Apikolordotik grafi

2. Oblik grafi

3. Ekspiryum sonu grafi

4. Lateral dekübitis grafisi

1. Apikolordotik grafi

•AP pozisyonda
•Tüpe kaudokranial açı verilir.
•Hasta lordoz durumuna getirilir.
 klaviküla

Apeksleri klavikulaların süperpozisyonundan kurtararak, apikal

bölgeler ve orta lobu daha iyi inceleme olanağı sağlar.
PA akciğer grafisi Apikolordotik grafi
2. Oblik Grafi:
• Hastanın frontal planda 45 ° dönmesi ile

• Sağ ve sol ön oblik grafiler alınır.

• Başlıca endikasyonları,

• sternum ve kosta kırıklarının veya tümoral patolojilerin,

• asbestozisteki plevral plakların saptanmasıdır.

3. Ekspiryum sonu grafi:
Standart derin inspiryum grafisi çekildikten sonra,

Zorlu ekspiryum fazında da grafi çekilerek karşılaştırma yapılır.

Başlıca endikasyonları:

*Hava hapsi

* Küçük pnömotoraksların saptanmasıdır.

4. Lateral dekubutis grafisi:
• Hastanın bir yanı üzerine yatarken, horizontal ışınla AP çekilen grafidir.
• Bu grafinin endikasyonları:
• Az miktarda plevral sıvı
• Subpulmoner sıvı
• PA grafide kuşkulu hava-sıvı seviyesi
• Küçük pnömotoraks
4. Lateral dekubutis grafisi:
• Hangi tarafa yatarsa o taraf söylenir.
• Plevral effüzyon varlığında hasta şüphelenilen tarafa yatırılır.
• Pnömotoraksta hasta sağlam tarafı üzerine yatırılır.
Akciğer Grafisinin Yorumu

• Göğüs Röntgeni klinik uygulamada rutin incelemelerdir.

• Tıp öğrencileri ve klinisyenlerin bunları nasıl yorumlayacaklarını bilmeleri

önemlidir.

• Röntgeni yorumlamaya yönelik birçok yaklaşım vardır ve her biri önemli

anormalliklerin tespit edilmesini ve hiçbir alanın gözden kaçırılmamasını
sağlamaya çalışır.
GÖĞÜS RÖNTGENİNİN DEĞERLENDİRİLMESİ

I-Değerlendirmeye Başlangıç
i. Tanımlama
ii. Eski filmler var mı?

II. Görüntü Kalitesinin Değerlendirilmesi

i. Penetrasyon

ii. İnspirasyon

iii. Rotasyon

iv. Angulasyon
I-Değerlendirmeye Başlangıç
i. Tanımlama
• Doğru hasta (hastanın adı, cinsiyeti, yaşı)
• Doğru gün ve saat (görüntüleme tarihi)
• Sağ-sol işareti
• Film tipi – PA veya AP, sırtüstü, inspiratuar/ekspiratuar

ii. Eski filmler var mı?

• Filmler çekim tarihlerine göre sıralanmalıdır.
• Hastaların yaşı, cinsiyeti ve hikayesinin bilinmesi filmlerin doğru olarak
değerlendirilmesine yardımcı olur.
Her zaman bu yolu takip edin !
** Zaman kazandırır.
** Hayati önemi vardır.
II. Görüntü Kalitesinin Değerlendirilmesi

Yani Filmin Teknik Kalitesi Nedir?

i. Penetrasyon

ii. İnspirasyon

iii. Rotasyon

iv. Angulasyon
i. Penetrasyon
Kalp gölgesi arkasında torasik vertabraların seçilebilmesi gerekir.
Alt lobların büyük damarları ve torakal vertebralar kalp arkasında
görülebilmeli (x-ışın dozunun az olmadığının göstergesi).
Penetrasyon : Hangisi Uygun?
İyi penetrasyon yoksa ne olur?

*Sol hemidiafragma ve sol akciğer bazali iyi görüntülenemez.

*Akciğer işaretleri olduğundan daha belirgin hale gelir.
ii. İnspirasyon

• İnspiryum sonu çekim: 10. kostaların arka kısımı diafragma kubbesi üzerinde
kalmalı.
 8 8
8
8
9
9
9
9 10
10
10
10

Yetersiz inspiryum yapılmış:

Diafragma üzerinde 8. kostanın arka kısımı görülüyor. 9. ve 10. kosta arka kenarları diafragma kubbesi
altında kalıyor.
 Kostalar
• Posterior kostalar en iyi görünenlerdir. Az yada çok horizantal seyirlidir.
 Kostalar
• Anterior kostalar görülmesi daha zordur. Ayağa doğru 45 derecelik açıyla seyirlidir.
 Kötü insipiryumda ne olur?

Film tekrarı
*Kötü inspiryumda akciğer işaretleri kalabalıklaşır.
*Hastada hava yolu hastalığı varmış gibi görünüm verir.
Ekspiryum grafisinde:
* Kalp normalden büyük
* Mediasten geniş
* Pulmoner vaskülarite belirgin

Yetersiz inspiryum AYNI HASTA Yeterli inspiryum

iii. Rotasyon

Eğer vertebra spinöz prosesleri

her iki klavikulanın medial uçlarından eşit
mesafede uzaksa rotasyon yoktur.
 Teknik olarak kabul edilebilir PA akciğer grafisi

Simetri: klaviküla medial uçları sipinöz çıkıntılardan (kırmızı oklar) eşit mesafede olmalı
Rotasyon
Rotasyon
• Eğer spinöz proses sağ klavikulaya yakın ise hasta kendi sol tarafına dönmüştür.

• Eğer spinöz proses sol klavikulaya yakın ise hasta kendi sağ tarafına dönmüştür.
Belirgin rotasyon varsa ne olur?

Filmden uzak taraftaki pulmoner arterlerin daha büyük görüntülenmesine neden

olabilir.
Kalp Boyutuna Dönüklüğün Etkisi
iv. Angulasyon

• Eğer x ışın demeti hasta başına doğru açılanmışsa böyle elde edilen filme
apikal-lordotik film denir.

• Anterior yapılar (örneğin klavikula) posterior yapılardan daha yükseğe

yerleşmiş görülür.
 Angulasyon olursa ne olur?

Apikolordotik Aynı hastada lordotik değil

*Anormal şekilli kalp görünümüne neden olur.

*Sol hemidiafragmanın keskin görünümde silinme yaratır .
* Mediastinal kontura etkisi
Teknik olarak kabul edilebilir PA akciğer grafisi: ÖZET

1. Simetri: T3 ün spinöz çıkıntısı sternoklaviküler eklemlere eşit mesafede

olmalı.

2. Skapulalar akciğer alanlarını örtmemeli.

3. İnspiryum sonu çekim: 9-10. kostaların arka kısımı diafragma kubbesi
üzerinde kalmalı.
4. Damar gölgeleri akciğerlerin periferinde görülmeli (x-ışın dozunun fazla
olmadığının göstergesi)
5. Alt lobların büyük damarları damarları ve torakal vertebralar kalp
arkasında görülebilmeli (x-ışın dozunun az olmadığının göstergesi)
 ÖNEMLİ NOKTALAR

Film kalitesini incelemek için;

Penetrasyon ; kalp arkasında vertebraları gör.

İnspirasyon ; en az 9 arka kosta gör.

Rotasyon ; klavikulalar arasındaki spinöz

prosese bak.

Angulasyon ; 3. kosta üzerinde klavikula gör.

Özetle ne olur?

• Penetrasyon yetersiz ise:

Kalp arkası ve akciğer bazalleri görülmez, BVİ artar.
• İnspirasyon yetersiz ise:
BVİ artar, Kardiyomegali, mediastinal genişleme.
• Rotasyon sorunlu ise:
Kalp boyutuna etki, diafragma konturunda silinme.
• Angulasyon sorunlu :
Kalp kontura etki, mediastinal kontura etki, diafragma konturunda silinme.
• Pozisyon :
AP : Kardiyomegali
Supin: Mediastinal genişleme
RADYOLOJİK ANATOMİ

Akciğer radyografisinin değerlendirilmesi sistematik şekilde yapılmalıdır.

1. Diafragma ve sinüsler

2. Kalp ve mediasten

3. Hiluslar

4. Akciğer parankimi ve plevra

5. Göğüs kafesi (kemik ve yumuşak doku)

 Diafragma

• Diafragma aslında göğüs filminde

görülmez.

• Normal grafilerde opak karın kütlesinin

(karaciğer, dalak, mide ve kolon) saydam
akciğerle yaptığı sınır, diyafragma olarak
kabul edilir.

• İnspirayon grafisinde 10.kostanın arka ucu

ve 6. kosta ön ucu hizasındadır.
 Diafragma

*Sağ diafragma genellikle sola göre 1-3cm daha yukarıdadır.

*İki diyafragma arasındaki yükseklik farkı 3cm’yi geçmemelidir.
 1. Diafragma

• Diafragma konturlarının yanısıra,

• Diyafragma altları da değerlendirilmelidir.

• Burada incelenecek özellikler, özellikle

mide havacığı, kolon ve karaciğerdir.

• Mide havacığı, sol diaframın hemen

altındadır.
Diafragma altında hava:

• Serbest peritoneal hava

(Ayakta çekilen akciğer grafisi, serbest

intraperitoneal havayı göstermede en
duyarlı konvansiyonel radyografik tetkiktir)

• Subfrenik abse

• Chiliaditi sendromu (kolonun karaciğer ve

diyafragma arasında sıkışması)
 Diafragma

• Diyafragma yaprakları kubbe yaptıktan

sonra, göğüs duvarı ile oldukça keskin birer
dar açı yapacak şekilde perifere ve aşağı
doğru inerler, böylece sağda ve solda
göğüs duvarı ile kostofrenik sinüsü
oluştururlar.

• Kostofrenik sinüslerin küntleşmesi ve

silinmesinin nedenleri:
• Plevral efüzyon, plevral yapışıklıklar,
parankimal infiltrasyonlar ve kitleler.
 Diafragma

• Diyafragmanın ortasına oturan kalp de, iki

kenarında diyafragma ile kardiyofrenik
sinüs adı verilen açı yapar.

• Özellikle şişman hastalarda epikardiyal yağ

dokusu bu sinüsleri kapatabilir.
2. Mediasten

• PA akciğer grafisinde iki akciğer arasında kalan, sınırları düzgün olarak takip
edilen, oldukça radyoopak alan şeklinde görülür.

• İçerisinde timüs, trakea, ana bronşlar, kalp ana vasküler yapılar ve lenf bezleri
bulunur.

• Mediasten içinde buluna özefagus, timüs, lenf bezleri normal radyografide

gözükmezler.
 Mediastenin yeri

• İki nirengi noktası vardır: yukarıda

trakea, aşağıda kalp gölgesidir.

• Mediastenin sağ kenarını yukarıdan

aşağıya doğru brakiosefalik ven, vena
kava süperior, bazen belirgin asendan
aorta ve sağ atriuyum yapar.

• Sol kenar ise aort kavsi üstünde

subklavian arter, sonra aort topuzu ve
desendan aorta, ana pulmoner arter
segmenti, sol atriyumun auriküler
apendixi ve sol ventrikül tarafından
oluşturulur.
• Trakea: Saydam bir sütun. Trakeanın sağ duvarı, sağ paratrakeal şerit olarak bilinir ve
kalınlığı 4mm’yi geçmemelidir.
• Sağ paratrakeal çizginin kalınlaşması trakea tümörlerinde, mediasten tümörlerinde,
mediastinitte görülebilir.

Sağ paratrakeal
çizgi
• Trakeanın, sağ ve sol ana bronşlara ayrıldığı bölge karina olarak adlandırılır.
• Karina açısı 60-75 derece arasındadır.
• Sol atriyum büyümelerinde ve subkarinal lenfadenopati varlığında karina açısı 75
derecenin üzerine çıkabilir.

60-75°
 3. Kalp

• Kalp gölgesinin 1/3’ü orta çizginin

sağında, 2/3’ü solundadır.

• Orta çizgi, trakea sütunu içinde görülen

vertebraların dorsal spinosuslarından
indirilen dikey çizgidir.

• Kardiotorasik oran %50’nin üzerinde

olmamalıdır.
4. Hiluslar

• Radyolojik olarak hilusları esas olarak pulmoner arterler oluşturur ve süperiyor

pulmoner venlerde bu opasitelere katkıda bulunur.

• Lenf bezleri büyümedikçe veya kalsifiye olmadıkça görülmezler.

• Grafide hilusların yeri, şekli, genişliği ve kenar düzenliliği incelenir.

 2.

4.

Sağ hilus 2-4.kosta ön uçları arasında yer alır, medialde kalp kenarından sağ ana bronşun saydamlığı ile ayrılır.
Sol pulmoner arter daha yukarıda olduğundan sol hilus 1-2cm daha yukarıda yer alır.
Sağ hilus, sosis biçimindedir ve dışa doğru konkavdır.
Sol hilus tepesi aşağıda, tabanı yukarıda bir üçgen biçimindedir.
*Hiluslar eş yoğunlukta olmalı.

*Dış konturların konveks görünümde olması, hiler kitle, lenfadenopati ve

pulmoner arter anevrizması gibi nedenlere bağlı olabilir.
4. Akciğerler ve Plevra

• Hilustan akciğerlere giren damar ve bronşlar bir

yelpaze biçiminde dallara ayrılarak perifere
doğru ilerler. Buna akciğerin bronş-damar
dallanması adı verilir.

• Grafide akciğer dallanmasını yapan vasküler

yapılardır. Bronşlar bunların refakatindedir,
ancak radyolojik gölge vermezler.
Akciğerler

• Damar gölgeleri, hilus çevresinde yoğun ve kalındır. Perifere gidildikçe incelir ve

birbirinden uzaklaşırlar.

• Akciğerin periferik dış kenarlarından itibaren, yaklaşık 2cm’lik iç kısmında artık

damar gölgesi görülmez.

• Ayakta çekilen PA akciğer grafisinde, akciğer damarlarının genişliği normal olarak

apexlerden bazallerde doğru artar. Üst lob damarları en dar, alt lob damarları en
geniştir. Yatarak çekilen filmlerde bu fark kaybolur, damar genişlikleri eşitlenir.
Akciğer Anatomisi

Loblar fissürlerle ayrılır.

Sağ

• Üst lob
• Orta Lob
• Alt Lob

Sol
• Üst Lob ( lingula dahil )
• Alt Lob
 Fissürler PA grafide akciğer lob ve segment sınırlarını çizmek mümkün
değildir, sadece ince bir çizgi halinde görülebilen sağdaki minör
fissür, üst lobun anterior segmenti ile orta lobun birbirinden
ayrıldığını gösterir.

Plevra normal grafide gölge vermez.

PA akciğer grafilerde %40-%50 oranında küçük fissür izlenebilir.
Lateral grafide oblik fissürler ve
Sağ lateral filmde küçük fissür tamamen veya kısmen belli olur.
• Akciğer grafilerinde aksesuar fissürler
görülebilir. Bunlardan en sık görüleni
azigos fissürüdür.

• Azigos fissürü, genellikle sağ akciğerde

olmak üzere apexten hilusa uzanan ve dışa
doğru konveks olarak izlenen çizgisel bir
opasitedir.
• Akciğer yukarıdan aşağıya üç zona ayrılır: üst,
orta ve alt zonlar.

• İkinci ve dördüncü kostaların kemik-kıkırdak

eklemleri, alt kısımlarından geçen yatay
çizgiler arasında kalan alan orta zon, bunun
üstünde kalan alan üst zon ve altında kalan alan
ise alt zon olarak adlandırılmıştır.

• Üst zonda apeks bulunur.

• Apeks, birinci kostanın sternumla yaptığı

eklemin üst kenarında yatay olarak çekilen
çizginin üstüne kalan akciğer kısmıdır.
Akciğer alanları hilustan perifere
doğru üç bölgeye ayrılırlar.
a) Hilus
b) Ara (intermedier)
c) Dış (periferik)
5. Göğüs kafesi (kemik ve yumuşak doku)

• Göğüs omurgası normal filmde bütünüyle

görülmez.

• İyi kalitede bir akciğer grafisinde yalnız üst

dorsal vertebralar görülür.

• En sık görülen deformite kifoz veya skolyoz

olup, torakal asimetriye neden olur.

• Torakal vertebraların transvers çıkıntıları, PA

akciğer grafilerde yanlışlıkla akciğer nodülü
olarak değerlendirilebilir.
Kostalar

Posterior

Posterior

ior
ter
An
r
io
ter
An
Birinci kostlara ait kosto-kondral birleşim yeri kalsifiye olabilir ve nodül gibi görünüm oluşturabilir.
Kostalar , kemik ve kıkırdak olarak iki kısımdan oluşmuştur.
Kostal kıkırdaklar kalsifiye olmadıkça görülmezler. Kostokondral kalsifikasyonlar çoğunlukla fizyolojik
kalsifikasyonlardır.
• Grafide sternumun korpus kısmı görülmez.

• Manibrium ve sternoklaviküler eklem görülür.

İyi pozisyonda çekilmiş bir grafide,
skapulalar akciğere süperpoze olmazlar.
Sıklıkla skapulanın iç kenarı vertikal bir
çizgi şeklinde plevral kalınlaşmayı taklit
edebilir.
Yumuşak dokular:

• Deri

• Deri altı dokusu

• Memeler

• Kaslar göğüs kafesinin yumuşak dokusunu oluşturur.

Deri ve yumuşak dokulara ait görünümler

Patolojik lezyonlar Patolojik durumları taklit edebilecek

görünümler:
• Erkeklerde pektoral kaslar, kadınlarda meme
• Göğüs duvarına ait yumuşak doku gölgesi orta ve alt zonları kapatabilir….. zayıf
dansiteli infiltrasyonu.
kitleleri
• Tek taraflı mastektomi…….infiltrasyonu

• Meme başları…..nodülü
• Cilt altı amfizemi

• Meme kitleleri, ekzofitik nevüsler, toraks

duvarı kitlesi…. akciğerde kitleyi

• Aksiller kıvrım, deri kıvrımları….pnömotoraksı

taklit edebilir.
Arka aksiller çizgiler
Ön aksiller çizgiler
meme meme

Arka aksiller ve ön aksiller çizgiler

 Akciğer Grafisinde
Bazı Temel Anatomik Yapılar ve Çizgiler
Ön plevral bileşke
Arka plevral bileşke
Azigo-özofagial Paravertebral çizgi Paraaortik çizgi
çizgi
• Arka trakeal çizgi 2-3 mm
• Trakea-özofageal çizgi 5.5 mm den az olmalı
Yan grafilerin değerlendirilmesi

Belli bir sıra ve sistem izlenir:

1. Diyafragmalar
2. Mediasten
3. Hilus
4. Akciğerler
5. Fissürler
6. Göğüs duvarı
1. Diyafragmalar

Mide fundus gazı sol

diyafragma altında yer alır.

Sol diyafragma genellikle

önde daha aşağıda, arkada
daha yukarıdadır, ön 1/3’ü
kalp sebebiyle takip
edilemez.

Sağ diyafragma ise

sternumdan arka kostofrenik
sinüse kadar takip edilir.
Mide
fundus gazı
Sağ diyafragma, genellikle
önde sola göre daha Sol diyafram
yukarıdadır.
Sağ diyafragma
2. Mediasten

• Kalbin ön kenarı sağ ventrikülden

oluşmuştur ve sternuma doğru
konvekstir.

• Kalbin arka kenarını atriyumlar

oluşturur ve vena kavaya doğru
konvekstir.

• Kalp gölgesinin arkasında inferior

vena kava belirir.

• Trakea lüsen bir band olarak

görülür. Yan akciğer grafisi: trakea lümeni (siyah ok)
İnferior vena kava(sarı ok)
Vena kava inferiyor
arka duvarı
3. Hiluslar

Arkus aorta

Sağ üst
Sol pulmoner lob
arter Sol pulmoner arter
bronşu
Sağ pulmoner Sağ pulmoner arter
arter Sol üst lob
bronşu

• Yan grafide, sağ hilus trakea düzleminin önünde, sol hilus ise arkasında yer alır.
• Sol üst lob bronşu, sol pulmoner arter gölgesi altında yer alır.
 Sağ üst Sağ üst
Sol pulmoner arter lob lob
bronşu Sol üst lob
bronşu
bronşu
Sol üst lob
bronşu

Sol üst lob bronşu sol pulmoner artere ait opasitenin altında yer alır.
Yan akciğer grafilerinde sol üst bronşu olarak tanımlanan yuvarlak şekilli translüsent
Yan akciğer grafilerinde sol üst bronşu olarak tanımlanan yuvarlak şekilli
görünümtranslüsent
gerçekte sol üst lob bronşu
görünüm ve sol
gerçekte solana
üstbronş distalinin
lob bronşu ve ortak görünümüdür.
sol ana bronş
distalinin ortak görünümüdür.
 4. Akciğerler
Retrosternal mesafe
• Yan grafi kollar kaldırılarak ve eller baş
üstünde üst üste konarak çekilir.
Skapulanın gölgesi yukarıda akciğer
alanları üstüne düşer.

• Yan filmlerde akciğerlerden sadece iki

saydam alan görülür.
*Sternum arkası (retrosternal)
*Kalp arkası (retrokardiyak) saydam alan.
Vertebra üzerinde dereceli Retrokardiyak mesafe
artan lüsensi
5. Fissürler:
• Yan grafide daha net izlenirler.
• Oblik fissür: 4. torasik vertebradan başlar, orta koltuk altı
çizgisinde 5. kaburga kemiğini keser ve önde 6. kaburganın
kıkırdak kemik ekleminde son bulur.
• Horizontal fissür, orta koltuk altı hizasında oblik fissürden ayrılır
ve 4. kosta üst kenarı boyunca uzanır.
6. Göğüs Duvarı

• Yan grafilerde sternum ve torakal

vertebralar PA grafilere göre çok daha iyi
görülür.

• Yan grafilerde yukarıdan aşağıya doğru

gidildikçe vertebra korpusları daha lüsen
Vertebra üzerinde dereceli
görülmelidir. artan lüsensi
Skapulalar
(siyah ve yeşil oklar)
Yan akciğer grafisinde grafiye dahil olan akciğer dışı oluşumlar:
Humerus başı (sarı oklar) ve kolların alt kenarı (kırmızı oklar)
Normal Chest XR -Lateral
Kaynak:

• N.Çiledağ, A. Çiledağ. Konvansiyonel Akciğer Radyolojisi. Prof.Dr.A.Kaya, Prof.Dr.M.Karadağ, Prof.

Dr.T.Özlü, Editörler. Göğüs Hastalıkları Propedötik. 1. Baskı. AVES Yayıncılık Ltd.Şti.2014. Bölüm 9:
89-104.

• Doç.Dr.B.Acunaş. Solunum Sistemi Hastalıkları. Prof. Dr. E. Gökmen, Editör. Tıbbi Görüntülemeye
Giriş Solunum Sistemi Hastalıkları Kalp Hastalıkları. Nobel Tıp Kitabevleri. 1991. 27-107.

• Prof. Dr.K.Ödev. Radyolojik Anatomi. Toraks Radyolojisi. Nobel Tıp Kitabevleri. 2005.Bölüm 4:39-
82.

• https://litfl.com/normal-chest-x-ray/