Roztoczański Park Narodowy – park narodowy położony w południowo-wschodniej
części Polski, na Roztoczu, w województwie lubelskim. Został utworzony 10 maja 1974. Dyrekcja parku ma swoją siedzibę w Pałacu Plenipotenta w Zwierzyńcu. Symbolem parku jest konik polski.
Konik Polski Logo Parku
Historia Parku Tradycje ochrony przyrody na Roztoczu sięgają końca XVI w. kiedy obszar ten włączono do Ordynacji założonej przez Kanclerza Jana Zamoyskiego. W zwierzyńcu tym trzymano jelenie, dziki, wilki, rysie, żbiki i tarpany. Z braku funduszy "zwierzyniec" zlikwidowano pod koniec XVIII bądź na początku XIX w., a zwierzęta wypuszczono do otaczających lasów, a także rozdano okolicznym mieszkańcom. Mimo likwidacji "zwierzyńca" kultywowano w dalszym ciągu tradycje ochrony przyrody tego regionu. Teren ten bowiem stale przyciągał licznych badaczy, którzy to dostrzegając dużą wartość przyrodniczą Roztocza. To właśnie dzięki nim od I połowy XX w. powstawały rezerwaty chroniące cenne stanowiska roślinne, aż w końcu, po wielu latach starań, w 1974 roku powołano tu Roztoczański Park Narodowy. Roztoczański Park Narodowy zlokalizowany na Roztoczu Środkowym, objął swymi granicami jedne z najcenniejszych wartości przyrodniczych tego regionu. Swoją unikalność Roztocze, a tym samym i Park, zawdzięcza licznym procesom jakie zachodziły tutaj na przestrzeni dziejów. To właśnie one wycisnęły swoje piętno na organizmach zasiedlających ten teren. Specyficzny klimat Roztocza, przeplatanie się ciepłych i zimnych mas powietrza, zadecydowały o charakterze wykształconej tu szaty roślinnej. Ona z kolei stworzyła odpowiednie siedlisko dające ogromne możliwości rozwojowe dla różnych grup zwierząt. Geografia Parku Roztoczański Park Narodowy położony jest w południowo-wschodniej części Polski, w województwie lubelskim, obejmując najcenniejsze przyrodniczo obszary Roztocza. Aktualna jego powierzchnia wynosi 8483 ha, \z czego lasy zajmują 8102 ha (95,5%). Ochroną ścisłą objęto 1029 ha (12,1%). Otulina parku zajmuje 38 095,87 ha. Park obejmuje część Roztocza Środkowego, które tworzą głównie skały górno kredowe. W jego strefie krawędziowej występują utwory trzeciorzędowe, a w dolinach piaski czwartorzędowe. Wysokość na terenie parku wynosi najwyżej 350 m n.p.m. Roślinność Parku Najbardziej zalesiony park narodowy w Polsce. Roztocze to obszar graniczny gromadnego występowania ważnych gatunków drzew lasów zachodnioeuropejskich – jodły, buku, jaworu, lipy szerokolistnej, świerku i cisu. W parku wyróżniono około 20 zespołów leśnych, z których do najważniejszych należą wyżynny jodłowy bór mieszany i żyzna buczyna karpacka. Na najżyźniejszych glebach parku rosną buki, dęby, graby, wiązy i klony zwyczajne i jawory oraz lipy. W północnej części parku, obecne są różne typy borów sosnowych i mieszanych. Na terenach silnie nawodnionych występują torfowiska wysokie. Wśród flory parku występują rośliny typowe dla południowo- wschodniej Polski reprezentują m.in. zawilec wielkokwiatowy, pluskwica europejska, miodunka miękkowłosa, driakiew żółta. W wyniku wpływów klimatu atlantyckiego rosną tu również rosiczka pośrednia, przygiełka brunatna i sit sztywny. Roślinność górską reprezentują tojad dzióbaty, żywiec gruczołowaty, czosnek siatkowaty, lepiężnik biały, paprotnik Brauna i paprotnica sudecka. Flora naczyniowa parku to około 750 gatunków, podstawę stanowią gatunki nizinne. Do roślin chronionych, występujących w Roztoczańskim Parku Narodowym, należy obuwik pospolity. Roślinność Parku Fauna Parku Z dużych ssaków na terenie parku występują: jelenie, sarny, dziki, lisy, kuny, borsuki i wilki. W 1982 roku do parku sprowadzone zostały koniki polskie będące potomkami dawnych dzikich koni leśnych – tarpanów. Spośród około 190 gatunków ptaków spotykanych na terenie parku na uwagę zasługują: orlik krzykliwy, trzmielojad, bocian czarny, liczne dzięcioły (w tym rzadko występujący dzięcioł białogrzbiety), muchówka mała i białoszyja, gołąb siniak, czyż oraz pliszka górska. Gady reprezentują jaszczurki (zwinka, żyworodna i padalec – dość często odmiany turkusowej), żmija zygakowata i zaskroniec oraz rzadko spotykany żółw błotny. Fauna Parku Ciekawe Miejsca Roztoczański Park Narodowy wyróżnia się urozmaiconą rzeźbą terenu. obszary wyróżniające się wyjątkowo żywą rzeźbą, z dużymi deniwelacjami -przekraczającymi 100m, wysoko wyniesione wierzchowiny (320-330m n.p.m.), głęboko wcięte doliny, wzgórza ostańcowe o zróżnicowanej budowie geologicznej, strome zbocza z licznymi wąwozami, ciągi wydm, odsłonięcia skał kredowych oraz czynne wąwozy lessowe. Dziękuję za Uwagę