Para sa mga Supling

(Salin sa Filipino ng tulang On Children ni Kahlil Gibran)

Ang inaari mong mga supling ay hindi mo supling, silay mga supling ng buhay na sa kanyang sariliy ngungulila. Nanggaling sila sa iyo, ngunit hindi nagmula sa iyo. Maaaring kasama mo sila palagi, ngunit hindi mo sila pag-aari. Ang pagmamahal ay maaari mong ibigay sa kanila, ngunit ang pag-iisip moy kaiba sa kanila. Maaari mong protektahan ang pisikal nilang katawan, samantalang ang kanilang kaluluway hindi naman. Dahil ang kaluluway nilay nakalaan sa tahanan ng kinabukasan, tahanang di mo mapupuntahan kahit sa panaginip man. Maaari mong pilitin na ang sarili mo sa kanilay itulad, gayunman, hindi maaaring sila sa iyoy itulad. Sapagkat walang landas ang pagbalik sa nakaraan. Mistula kang pana, at ang iyong mga supling ay mga buhay na palaso, mga palaso na sa iyo ay isinugo. At habang minamalas ng Mamamana ang landas ng walang hanggan, ay binaluktot ka niya ng buong lakas, upang ang kanyang mga palasoy makarating ng buong husay sa malayong landas. Hayaan mong ang iyong kabaluktutan, sa kamay ng iyong Mamamana ay mapuno ng kagalakan. Dahil kung gaano niya minamahal ang mga palaso niyang nagliparan, ay ganoon din ang pagmamahal niya sa kanyang pana na puno ng katatagan.