Visoka zdravstvena kola strukovnih studija u

Beogradu

SEMINARSKI RAD

Predmet: Radioloka fizika

Tema: PACS (pojam i primena)

Profesor:
Student:
Dr. Jovan Stankovi

Milan Grnarevi

Br.indeksa: 76/14
PACS (Picture Archiving and Communication System) je ureaj koji se koristi u medicini i slui
za skladitenje snimaka(ultrazvuk, MR, CT i dr.). Definiciju PACS sistema su postavili Dr. Andre
Duerinckx i Samuel J. Dwyer III, koji su 1982 odrali konferenciju u Los Anelesu gde je
prisustvovalo vie od 400 radiologa, naunika i dr. PACS je integrisani sistem koji se sastoji od
ureaja za med. dijagnostiku, raunarske mree, servera, baze podataka, radnih stanica za pristup
podacima i interfejsa kao to su npr. HIS i RIS (hospitalni i radioloki informacioni sistemi).
PACS skladiti snimke sa razliitih medicinskih ureaja (modaliteta): ultrazvuka, magnetne
rezonance , PET skenera, CT skenera, endoskopije , mamograma, digitalne radiografije,
kompjuterizovane radiografije, nuklearne medicine.
Arhitektura PACS-a se sastoji od centralnog raunara u kome se nalazi PACS softver za
upravljanje snimcima. Ovi snimci se uvaju u DICOM formatu, da bi se pregledali med. snimci u
ovom formatu mora postojati softver koji se zove DICOM viewer. Zatim se snimci sa ureaja
alju ka serveru uz pomo DICOM C-Store protokol-a i zatim se slike arhiviraju na serveru.
Klijentski kompijuteri pomou DICOM viewer-a omoguavaju pregled snimaka, a postoji i
mogunost komentarisanja. Svaki raunar u PACS mrei ima svoju mrenu adresu, portu i imenu
pomou kojeg se identifikuje. PACS mora i da ima hard disc-ove veeg kapaciteta radi
skladitenja to vie informacija, takodje i monitore od 3Mp za oitavanje standardnih
rendgenskih snimaka, a od 5Mp za oitavanje snimaka u mamografiji.
Savremeni PACS ureaji mogu prikazati arhiviranu sliku za nekoliko sekundi to je mnogo bre
od klasinog arhiviranja. Takoe je i povoljniji od klasinog razvijanja filmova i bezbedniji za
pacijenta zato to se svaki snimak moeobraditi i ne postoji rizik od loe ekspozicije(pacijent se
ne mora slikati vie puta ukoliko ekspozicija nije bila dobra), samim tim se i pacijent manje
zrai. Prednost je i u tome to je gubitak snimaka sveden na minimum.