You are on page 1of 10

PRAYMER

#56 K-9 St. West Kamias, Quezon City


Tel/fax #: (02) 4269442/ Email:
uma_pilipinas@yahoo.com.ph

20

Hinggil sa Social Amelioration Program Sa Industriya ng Asukal (2013)


(Unyon ng mga Manggagawa sa Agrikultura - UMA)

Ang Social Amelioration Program (SAP) ay ipinatupad ng pama-

Mga Kasaping Samahan ng UMA:

halaan mula pa noong 1952 sa mga manggagawang bukid sa tubuhan (MBT) at mga manggagawa sa ilohan sa ilang lugar sa Negros. Ipinalawak pa ito sa lahat ng mga lugar sa Pilipinas na nagtatanim ng tubo para gawing asukal noong 1991. Lalo pa itong pinalawak noong 2006 nang isinama nila ang mga nagtratrabaho sa
industriya ng asukal at niyog na ang produkto ay ginagawang bioethanol.

1. Negros National Federation of Sugar Workers (NFSW)


2. Batangas KAISAHAN (Kaisahan ng mga Manggagawang
Bukid sa Batangas) /Pagkakaisa ng Manggagawang Bukid sa
Tubuhan o PAMATU
3. Bukidnon OGYON (Organisasyon sa Yanong Obrero nga
Nagkahiusa Bukidnon/Organization of United Poor Workers of
Bukidnon)
4. Isabela - UMAMI (Unyon ng Maralitang Manggagawa sa Isabela/Union of Poor Workers of Isabela)
5. Tarlac Alyansa ng Manggagawang Bukid sa Asyenda Luisita
(Ambala or Alliance of Farmworkers of Hacienda Luisita), and United Luisita Workers' Union (ULWU)
6. PIGLAS MAPAPI organization of Oil Palm Workers in Agusan
del Sur, and Filipinas Palm Oil Plantations Inc.

May pondo ang nakalaan sa SAP na hinahati sa dalawang


bahagi batay sa
RA6982. Ang 80% nito
ay mapupunta bilang
cash bonus fund (CBF)
sa mga MBT at mangaggawa sa ilohan.
Habang ang 20% ay
para sa pagpapatupad
ng socio-economic
program related fund (SEPRF) kung saan hinahati ito sa socioeconomic projects, death at maternity benefits at para sa pangangasiwa ng pondong ito. Umabot na nang P3.751 bilyon ang CBF at
P1.074 bilyon ang SEPRF mula 1991 - 2010. At sa 2 milling district ng Negros na sakop ng RA809 umabot na nang P1.26 billion
mula 1992 2008. Tantyang umabot na ang kabuuang pondo ng
SAP lampas ngP6.5 bilyon sa 2012.
Ayon sa pamahalaan, layunin daw ng SAP na dagdagan ang kita ng
mga MBTat ng mga manggagawa sa ilohan; magpatupad ng mga
socio-economic programs/projects para mabigyan ng dagdag na
pagkakakitaan at oportunidad sa iba pang trabaho para sa mga
MBT at kanilang pamilya; itaguyod ang kagalingan ng mga MBT at
mabigyan ng social protection; at mabigyan ng pagkakataon para
2

19

Magkaroon ng trust fund ang mga kinatawan ng asosasyon,


samahan, union at organisasyon ng mga MBT at kinatawan ng DOLE.
Itulak ang DOLE na maglabas ng mga pondo mula sa unclaimed at undistributed ng CBF direkta na ipamahagi
sa mga MBT.
Itaas ang sahod ng mga manggagawang bukid sa tubuhan!
Kunan ng aral ang ginawa sa OGYON kung saan napataas nila ang sahod sa MBT.
Ipatupad ang lahat ng mga benepisyo para sa mga manggagawang bukid sa tubuhan!
Mga Sanggunian:
1. PRAYMER SA INDUSTRIYA NG ASUKAL: Ang Tumitinding Pyudal

at Malapyudal na Pagsasamantala sa mga Magsasaka at Manggagawang Bukid sa Tubuhan ng Batangas sa Ilalim ng Globalisasyon
at Umiigting na Imperyalistang Pandarambong
2. Commission on Audit reports on Bureau of Rural Workers/
BWSC Social Amelioration Program
3. http://ro6.dole.gov.ph/default.php?
retsamlakygee=227&resource=9ea7375b0755af7e5611cc80bfb92
22c
4. Pakikipagpalitan ng Panayam sa mga Kasapi at Kaibigan ng
UMA nung June 6, 2012 at February 9 -10, 2013

18

maging bahagi sa pagbibigay ng mga desisyon sa mga polisiya para sa pagpapaunlad ng MBT sa RA No. 6982.
Subalit mula noong ipinatupad ito, iilan lang sa kanila ang nakinabang dito, kung mayroon man ay sa napakababang halaga. Naging
gatasan lamang ito ng mga plantador, miller at ng pamahalaan.
Hindi napupunta ang kalakhan ng pondo ng SAP sa dapat na mga
tunay na benepisyaryo ng mga ito. Ang Cash Bonus Fund (CBF) na
dapat ipinapamahagi ng direkta sa kanila ay ipinagkakait pa o binabawasan pa ng mga Miller/Planter na itinakda ng batas na siyang
mamamahagi sa kanila.
Maliban dito, hirap silang makakuha ng Maternity at Death Benefits.Kalakhan ng pondo para sa mga socio-economic projects ay
nakokopo lamang ng tatlong malalaking grupo na hawak ng mga
planter at miller at malaking halaga ng Socio-Economic Program
Related Fund (SEPRF) ay inilagak na lang sa mga investments ng
Bureau of Workers with Special Concerns (BWSC) na nakapailalim
sa Department of Labor and Employment (DOLE).
Wala ring tunay na boses ang mga MBT at
mga manggagawa sa
ilohan sa National Tripartite Council (NTC) at
District Tripartite Councils (DTC) dahil minorya
lang sila sa 2 nabanggit na konseho. Iba
pang usapin kung
tunay nga bang mga
kinatawan nila ang
mga nakaupo sa nilaan
para sa mga MBT at
mga manggagawa sa
3

ilohan.

Ano ang ating mga Tungkulin at


Panawagan?

Marami ring anomalya ang nabunyag ng Commission on Audit


(COA) kapwa sa CBF at SEPRF at wala ni isa sa gumawa ng mga ito
ang naparusahan. Kabilang na ang pagkakait ng Cash Bonus Fund
sa mga manggagawa at di pagreremit ng unclaimed/undistributed
na pondo sa DOLE Regional Offices.

Maglunsad ng malawakang propaganda - edukasyon sa


lahat ng balangay, kasapi at kaibigan ng UMA tungkol
sa SAP at gamitin ang praymer na ito bilang sanggunian.

Sa esensya, ang SAP ay isang palamuti lamang, dahil inaamin ng


pamahalaan na ang pagkakaroon nito ay palatandaan ng kadustadustang kalagayan ng mga MBT at mga manggagawa sa ilohan at
ng kanilang mga pamilya.

Maglunsad ng mga pagkilos (protesta, petition, rally, dayalog, atbp.) para pwersahin ang mga planters at millers
na ipamahagi ang CBF at mga benepisyo sa mga MBT
kasama ang mga sacada.

Layunin ng praymer na ito na ipaliwanag sa mga MBT at mga


manggagawa sa ilohan kung ano ang SAP, kung bakit di sila
nakikinabang dito at kung bakit sinasabi natin na nagiging gatasan
lang ito ng mga nabanggit sa ikalawang talata.

Makapaglunsad ng mga serye ng pagkilos at dayalogo sa


DOLE-BWSC, STC at COA

Maliban dito, layunin din ng praymer na makatulong sa


pagpapakilos sa mga MBT at manggagawa sa ilohan upang makuha nila ang mga benepisyo ng SAP na dapat lang sa kanila pero
ipinagkakait pa sa kanila.
Isa pa, makatulong ito sa gawaing eduksayon para maabot pa ang
malawak na hanay ng mga MBT.

Sa mga organisasyon sa antas probinsya at rehiyon ay


makapaglunsad din ng mga katulad na pagkilos.
Magkaroon ng masusing auditing ng SAF mula 1991 hanggang 2012 crop year
Magsampa ng kaso tungkol sa mga anomaliya na nagaganap sa usaping SAF pwede sa Ombudsman o sa RTC o
SC.
Maitulak ang isang malawakang imbestigasyon sa hanay
ng mga millers, planters at DOLE. Pangungunahan ito
ng kinatawan natin sa kongreso ang Anakpawis.
Direktang maipamahagi ang mga nakokolektang CBFsa
lahat ng mga MBT kasama ang mga sacada.

17

mga dependent ng mga MBT. 42 o 66.67% ay nirekomenda ng


mga pulitiko o ng mga NGOs/Charitable Institutions o upisyal/
empleyado ng NFSP.
Kahit nga ang COA ay nagtataka kung bakit di pinapansin ng mga
DOLE ROs ang nakasaad sa batas hinggil sa pagmumulta kung
may pagtatagal sa pag-reremit ng lien at UCBF. Ang problema naman sa COA wala din naman siyang nirekomendang mga penalty/
pagpaparusa sa mga anomalyang nabanggit.
Ayon sa batas, sampung porsiento kada buwan ang multa sa mga
ilohan at plantador na hindi ipinapamahagi ang CBF sa takdang
panahon. Pwede ring makulong ng hindi bababa sa 6 na buwan
pero di lalampas sa 1 taon o kayay mamumultahan ng hindi bababa sa P5,000.00at di tataas ng P20,000.00. Pwede ring mamultahan at makulong ng sabay.
Kapag ang lumabag ay 1 korporasyon, trust o firm, partnership,
asosasyon o iba pang entidad ang pwedeng pagmultahin
ay ang mga responsableng upisyal ng mga ito kabilang ang presidente, bise presidente, chief executive officer, general manager,
managing director o partner.

Ano ang kalagayan


ng mga manggagawang bukid
sa tubuhan?
Ka dusta-dusta ang kalagayan
ng mga manggagawang bukid
sa tubuhan (MBT). Regular
man o mga dayo ang mga MBT
ay mga walang sariling lupang
sinasaka. Sila ay pangunahing biktima ng monopolyo sa lupa. Sila
din ang mga anak ng mga maliliit na nakikisama at namumuwisan
na kadalasan ay nagpapaupa ng lakas paggawa upang may maidagdag sa kanilang pangaraw-araw na gastos sa buhay.
Ang mga MBT ay karaniwan lamang nakakapagtrabaho sa mga
panahon ng taniman at ilohan. Kaya't sa mga panahon sa pagitan
nito ay wala silang pinagkakakitaan.Tinatawag nila itong Tiempos
Muertos (Death Season) Masusuma na ang kanilang tagal ng
ipinagtatrabaho sa loob ng isang panahon ay 6 hanggang 9 buwan.
Sa panahong ito ay hindi pa araw-araw silang nakakapaghanapbuhay.
Sa panahon namang walang trabaho sa tubuhan ang iba ay karaniwang nandarayuhan sa pamamagitan ng pagpapanday o sa konstruksyon at panganganihan ng palay. Ang ilan naman ay
kinukuhang mag-alaga ng mga aryendo sa lupa na inuupahan ng
arawan, gayundin karaniwang binibigyan din ng PML ng aryendo
ang taga-alaga ng parsela ng lupa upang kanyang trabahuhin sa
ilalim ng sistemang partihan.
Sa Negros Occidental 95% ng mga MBT ay nakakatanggap ng
pakyaw rate. Sa esensya isa itong porma ng kontraktwalisasyon.
Ang sahod ng mga MBT ay umaabot lamang ng P500 hanggang
P1000 kada 15 araw o P1000 P2,000 sa isang buwan.

16

Ang pakyaw rate ay ligal para sa DOLE kahit na mayroon itong minimum wage para sa nagtratrabaho sa mga plantasyon at sa agrikultura na P245 at P235. Bagamat di ito kinikilala ng NFSW dahil
dapat iisa lang ang minumum wage sa Pilipinas na ngayoy P446
sa National Capital Region (NCR).
Halos pareho ang kalagayan sa Batangas kung saan malaganap
din ang pakyaw rate at halos lahat ay kontraktwal. Mas mataas
lang ang bayad sa pakyaw kumpara sa Negros na P1500 kada 15
araw. Maliban dito may sahuran din base sa ilang tonelada ang
pwedeng tabasin sa isang araw. Para sa mga sacada ang sahod
nila ay umaabot lamang sa P80-120 kada tonelada habang ang
mg lokal ay sinasahuran naman ng P200-350.
Sa isang pag-aaral ng PAMATU (Batangas), kakayanin ng mga MBT
na magtabas ng 1.5 tonelada sa 1 araw habang ayon naman sa
DOLE ay pwede itong umabot hanggang 1.7 tonelada. Kung kukunin natin ang mas mababang halaga aabot ng P120 -180 lang ang
kita ng isang sacada sa isang araw habang ang lokal ay aabot ng
P300 P525 kada araw.
Lalampas naman ito ng 8 oras ng pagtratrabaho sa ganyang klase
ng gawain. Sa Tarlac nga 1.3 tonelada lang ang kaya ng isang
manggagawa sa 8 -10 oras na trabaho. At dahil mas mababa ang
sahod ng mga sacada, sila ang inuuna ng mga miller (na may mga
pananim din) na padalhan ng mga truck na hahakot ng tubo sa
mill. Kaya mas maraming araw ang natratrabaho nila kaysa sa mga
lokal.
Sa Bukidnon naman ang karaniwang sahod ng MBT ay P150 kada
araw habang ang minimum wage doon ay P274 kada araw.

Di pa tapos na SWLC sa Malaybalay, Bukidnon

Negros Occidental at ang SWLC sa Malaybalay, Bukidnon ay naantala ng 6 na taon.


C. Nung 2007 naman ang kabuuang SWLC sa Negros Occidental ay
ginawang upisina ng DOLE-Negros Occidental Provincial Office
(DOLE-NOPO).
Sa 29 classroom na may average na halagang P200,000 kada isa
A. 2 ay ginawang upisina ng mga Principal ng eskwelahan
B. May ilang gusaling pangeskwelahan na isinagawa na
hindi ayon sa structural design at specifications, at may
ilang classroom na isinagawa sa mabababang klase ng
mga materyales.
C. 5 sa mga classroom ay nagkakahalaga ng P2M o
P400,000 kada isa na doble sa presyo ng iba pa at
ginawa ito sa mga lugar na wala sa listahan ng Department of Education na may kritikal na kakulangan ng
mga classroom
Sa 63 katao na nagtapos ng NFSP Sugar Workers FoundationTechnical and Livelihood Skills Training Center, 21 o 33.33% lamang ay

15

Ano ang mga ibat-ibang anomalya sa SAP?


Maraming anomalya ang natuklasan ng Commission on Audit
(COA) sa SAP, kapwa sa Cash Bonus Fund (CBF) at Socio-Economic
Project Related Fund (SEPRF). Problema ni isa ay walang naparusahan sa mga nasangkot sa mga anomalyang natuklasan.
Ilan sa mga anomalyang nabanggit hinggil sa CBF ay ang sumusunod:
a. Walang pagpapatunay sa pagbibigay ng CBF sa mga MBT at

manggagawa sa ilohan. Maliban dito ang pagtaas ng halaga ng


Unreleased/Unclaimed CBF at Undistributed CBF ay palatandaan
ng pagtagal sa pamamahagi nito o kayay di talaga nakukuha ng
mga manggagawa.
b. Ang pangongolekta at pamamahagi naman ng pondo ng SAP
sa ilalim ng RA 809 sa 16 na crop years mula 1992-1993 hanggang 2007-2008 na nagkakahalaga ng P1.26 billion ay hindi
naitatala sa libro ng BRW-SAP, kaya hindi ito tamang naitatala dahil sa pagkukulang ng management ng BRW-SAP na i-pinal at
ilabas ang Department Order on the General Guidelines for the Implementation of Section 9 of RA 809.
c. Hindi pag remit ng forfeited unclaimed/undistributed CBF sa
mga Department of Labor and Employment Regional Offices
(DOLE-ROs). Umabot ito ng P28.753milyon noon 1992- 2004.

Ano naman ang kalagayan ng mga may-ari


ng mga ilohan at mga plantador?
Maraming ilohan ay pag-aari ng mga dambuhalang mga korporasyon na may ibat-ibang kumpanya at mga subsidyaryo. Ayon sa
mga kasamahan natin sa Batangas, maliban sa 35% na milling fee
na pinapataw sa mga plantador may mga maanomalyang kwentahan sa timbangan; konsentrasyon ng asukal sa tubo, molasses,
pagkuha ng biyahe, pagtanggal sa home use at iba pa, na ayon sa
mga planters ay ballpen ang nagtatakda.
Mga halimbawa ng mga korporasyong nabangit sa itaas ay ang
Roxas Holdings Inc. (RHI) na nagmamay-ari ng 2 ilohan sa Batangas at Negros Occidental. Pag-aari din niya ang 45.09% ng isa
pang ilohan sa Negros Occidental. Maliban sa paglilikha ng asukal
papasok na rin siya sa paglilikha ng bioethanol. Kumita ang RHI
nang average na netong P296 million sa 7 taon mula 2004 -2010.
Isa pa dito ay ang Filinvest Development Corp. (FDC). Maliban sa
real estate, pag-aari nito nang buo ang Pacific Sugar Holdings Corporation (PSHC). Kabilang sa mga ilohan sa ilalim ng PSHC ay may
isa sa Davao del Sur at isa rin sa North Cotabato. Maliban dito ay
pag-aari din nila ang High Yield Sugar Farms Corporation (HYFSC)
na nagpapaunlad ng mga pribado o inuupahang mga bukirin para

Ang ilan naman sa mga anomalya sa SEPRF ay ang sumusunod:


A. Ang 20% na buwis na nakalaan para sa Socio-Economic Project
Related Fund (SEPRF) ay iniulat batay sa bank statement imbes sa
Report ng Sugar Production, Withdrawals, Lien Collections at Remittances (RSPWLCR). Dahil dito, walang katiyakan sa kabuuang
halaga na nairemit at naitala sa libro ng accounts ng BWSC-SAP.
B. Ayon sa ulat ng COA ng 2008 ang pagtatayo ng Annex Building
ng Sugar Workers Livelihood Center (SWLC) sa Bacolod City,
14

maging taniman ng tubo


Ang Universal Robina Corporation and Subsidiaries
(URC) na pag-aari ni John
Gokongwei ay may ari naman ng 2 ilohan sa Iloilo;
CARSUMCO; 1 sa Negros
Oriental at isa sa Negros
Occidental.
Ang Victorias Milling
Company, Inc. naman nasa Victorias City, Negros Occidental at
pinakamalaking ilohan sa Pilipinas ay malinis na kumita ng
P343,857,000 nung pangatlong kuwatro ng 2012.
Iba pang usapin kung paano kumikita ang mga plantador sa dugo
at pawis ng mga magsasaka, MBT, at sa mga sacada.
Ito ay sa pamamagitan ng monopolyo sa lupa, di pantay na sistema
ng partihan, mababang pasahod sa manggagawang bukid, mataas
na interes sa pautang, mataas na gastos sa produksyon at mababang presyo ng tubo. Dagdag dito wala din siyang kontrol sa pagtatakda ng presyo nito at kalakalan ng produkto sa pamilihan.
Matagal na itong suliranin ng mga magbubukid sa tubuhan. Ang
lahat ng ito ay sumasalamin sa pyudal at malapyudal na sistema
ng produksyon sa mga tubuhan sa Pilipinas.
Saan nanggagaling ang pondo
para sa SAP?
Maliban sa 2 mill district sa Negros, nanggagaling ang pondo ng
SAP sa buwis o lien na kinokolekta mula sa halagang itinakda sa
bawat picul na hilaw na asukal na nagawa. Nag-umpisa ito sa Php
5.00 bawat picul nung 1991 at sa ngayoy nasa Php 10.00 bawat
picul.
8

kopo lang ito ng iilang grupo na samahan ng mga miller at planter


katulad ng Sugar Industry Foundation Inc. (SIFI); National Federation of Sugarcane Planters (NFSP); at United Sugar Producers Federation of the Philippines (UNIFED) at ilang asosasyon ng mga miller at planter.
Dagdag pa, malaking halaga ng SEPRF ay inilalagak sa mga investments. Umabot na ito ngP293,600,424.39 nung 2011. Batay sa
ulat ng Commission on Audit (COA) nung ika- 31 ng Disyembre
2011, nahahati ito sa P287,725,160.06 na nasa Treasury Bills at
P5,875,264.33 sa iba pang mga investment at Marketable Securities.
Panghuli kahit may tig-2 representante ang mga mangaggawa sa
ilohan at MBT sa National Tripartite Council (NTC) sa Industriya ng
Asukal, minorya pa rin sila dito at ang magpapasiya kung tatanggapin silang representante ay ang Kalihim ng DOLE. Ganun din ang
kalagayan nila sa District Tripartite Councils (DTC) kung saan may 1
representante sa mga mangaggawa sa ilohan at 2 sa MBT. Sampu
ang miyembro ng NTC at pito sa DTC. Ibang usapin pa kung tunay
ngang representante ng mga manggagawa ang umuupo sa mga ito.
Sa kabuuan kahit ang ulat ng BWSC sa kanyang nagawa sa SEPRF
ng 20 taon ay di naman ganun kahusay. Pinagyayabang niya na
471,938 katao daw ang natulungan niya sa panahong ito. Pero
kung hahatiin mo ito sa 20 taon ang natutulungan lang nila ay
23,597 tao kada taon. Kung may 500,000 MBT at manggagawa sa
ilohan sa buong Pilipinas ay wala pa itong 5% kada taon. Sa
proyekto nila sa Tiempos Muerto (Dead Season) lamang ay napakaliit ang bilang na 17,952 na natulungan nila sa 20 taon. Ito ay
898 lamang kada taon o maliit pa sa 0.2% ng kabuuang bilang ng
mga manggagawa.

13

Kataka-taka din kung bakit mayron unclaimed/undistributed CBF


at sa napakalaking halaga lalo na sa huli. Sino ba namang tao ang
hindi kukuha ng kanyang pera kung nandiyan na. At bakit wala man
lang pagiimbestiga kung bakit ito nagaganap. Batay sa ulat ng
BRW-SAP Acting Chief Accountant, sa loob ng 17 crop years (1991
-92 to 2007-08) umabot na sa P3.15 billion ang CBF kung saan
P6.27 million ay unreleased at P128.72 ay unclaimed.

Hinahati ang pondo ng SAP sa dalawang bahagi. Ang 80% nito ay


mapupunta bilang cash bonus fund (CBF) sa mga MBT at mangaggawa sa ilohan. Kokolektahin ito ng mga miller at ibibigay sa mga
asosasyon ng mga planter, kung affiliated planter sila at direkta sa
mga unaffiliated planter para ipamahagi sa kanya-kanyang MBT.
Ang mga miller naman ang direktang mamamahagi nito sa kanilang mga mangagawa sa ilohan.

Ayon naman sa DOLE Western Visayas, ang pamamahagi ng CBF sa


BISCOM mill district ay 72 per cent noong crop year 2008-2009,
89 per cent sa CY 2009-2010 at 84 per cent noong 2010-2011.

Habang ang 20% ng buwis ay para sa pagpapatupad ng socioeconomic program related fund (SEPRF) at napupunta direkta sa
Bureau of Workers with Special Concerns (BWSC) ng Department of
Labor and Employment (DOLE). Kokolektahin din ito ng mga miller,
pagkatapos ay ireremit ito sa BWSC.
Ang 20% SEPRF ay hahatiin pa sa mga sumusunod:
9% para sa socio-economic projects;
5% para sa death benefit program;
3% para sa maternity benefit program;
3% para sa administrative expenses ng Sugar Tripartite Council
(STC), District Tripartite Council(DTC) at Bureau of Rural Work

Sa SONEDCO mill district naman, ang naging pamamahagi ay 17


per cent lamang noong CY 2008-2009.
Maliban dito, mahirap ding makakuha ang mga MBT ng maternity
at death benefits. Ito ay sa kadahilanang mahirap tugunan ang
mga pangangailangan nito. Nakasulat kasi dito na para makuha
ang mga benepisyong ito kinakailangan na nakapagtrabaho ng 3
buwan na tuloy-tuloy o sa inipon na panahon sa kasalukuyang crop
year o sa crop year bago siya namatay o nanganak. Hindi naman
ganito kahigpit sa SSS at Philhealth habang sa SAP ay masyadong
mahigpit. Mula 1992 2010, 55% lang ng death benefits ang naipamahagi habang ang maternity naman ay 80% lamang.
Hinggil naman sa mga proyektong pang sosyo-ekonomiko nako12

Source: www.bwsc.dole.gov.ph
9

ers(BRW) na sa ngayon ang tawag ay Bureau of Workers with


Special Concerns(BWSC).

panya nila sa SAP ay bahagi ng pangkabuuang kampanya para


matamo ang mas mataas na sahod at mas maraming benepisyo.

Para naman sa 2 mill district ng Negros na sakop ng Binalbagan


Isabela Sugar Company, Inc. (BISCOM) at ng Southern Negros Development Corporation (SONEDCO), 3% ng buong halaga ng asukal
ang bahagi ng mga manggagawa sa produksyon ng asukal.

Maliban dito, binanggit din ng NFSW na sa 2 milling districts sa


ilalim ng BinalbaganIsabela Sugar Company, Inc. (BISCOM) at
Southern Negros Development Corporation (SONEDCO), nagpatupad sila ng 2 taong moratorium sa pamamahagi ng CBF na nagka-

Maliban sa industriya ng asukal ipapatupad na rin ang SAP sa mga


tubuhan at niyogan na gumagawa ng bioethanol. Kailangan pa natin itong pag-aralan.
Bakit nating sinasabi na di nakikinabang
ang mga MBT at mga manggagawa sa
ilohan sa SAP?
Sa naganap na konsultasyon ng mga lider ng mga MBT nung ika 910 ng Pebero 2013, ito ang mga lumabas sa ibat-ibang bahagi ng
Pilipinas na tinatamnan ng tubo.
Sa Bukidnon ayon sa OGYON walang MBT ang nakatanggap ng CBF
at maski na sa maternity at death benefits. Sa Quezon na isang
bayan sa probinsya, sinabihan ng isang malaking plantador na
ang SAP daw ay hindi para sa kanila.

kahalaga ng P254 milyon. Sinang-ayunan ito ng DOLE RO. Ang


rason na naibigay ay nagreklamo daw ang mga plantador na
pinagbabayad sila ng 2 buwis sa SAP na nakasaad sa RA809 at
RA6982. Tinututulan ito ng NFSW.

Maliban dito ang Sugar Workers Livelihood Center (SWLC) sa


Malaybalay ay di pa tapos mula 2002 at ang unang palapag nito ay
ginawang opisina ng Department of Labor and Employment - Regional Office (DOLE-BDO).

Sa Batangas, ayon sa PAMATU kalakhan ng mga MBT ay di nakukuha ang kanilang SAF dahil kahit mga lokal ay tinataguriang mga
pana-panahong mga manggagawa.

Ayon naman sa NFSW, naipanalo na nila ang SAP mula dekada 80


pa. Hindi lang nila tiyak kung ang karaniwang natatanggap ng mga
MBT na P300 na CBF ay tama dahil nung 2007-2008 ito ay nasa
P395 dapat. Hindi rin nakakuha ang NFSW na kahit 1 proyektong
sosyo-ekonomiko sa pondo ng SEPRF. Sa kasalukuyan ang kam10

Sinang-ayunan ito ni Labor Secretary Rosalinda Baldoz sa isang


pakikipag-usap sa Unyon ng mga Manggagawa sa Agrikultura
(UMA) nung ika-11 ng Setyembre, 2012 nang binanggit niya na
dahil daw sa maliit na halaga ng cash bonus may problema daw
sa pamamahagi nito, lalo na sa mga lugar sa Batangas kung saan
karamihan ng taniman sa mga tubo ay maliliit na lupain.
11

You might also like