Professional Documents
Culture Documents
Praymer Hinggil Sa SAP Sa Industriya NG Asukal
Praymer Hinggil Sa SAP Sa Industriya NG Asukal
20
halaan mula pa noong 1952 sa mga manggagawang bukid sa tubuhan (MBT) at mga manggagawa sa ilohan sa ilang lugar sa Negros. Ipinalawak pa ito sa lahat ng mga lugar sa Pilipinas na nagtatanim ng tubo para gawing asukal noong 1991. Lalo pa itong pinalawak noong 2006 nang isinama nila ang mga nagtratrabaho sa
industriya ng asukal at niyog na ang produkto ay ginagawang bioethanol.
19
at Malapyudal na Pagsasamantala sa mga Magsasaka at Manggagawang Bukid sa Tubuhan ng Batangas sa Ilalim ng Globalisasyon
at Umiigting na Imperyalistang Pandarambong
2. Commission on Audit reports on Bureau of Rural Workers/
BWSC Social Amelioration Program
3. http://ro6.dole.gov.ph/default.php?
retsamlakygee=227&resource=9ea7375b0755af7e5611cc80bfb92
22c
4. Pakikipagpalitan ng Panayam sa mga Kasapi at Kaibigan ng
UMA nung June 6, 2012 at February 9 -10, 2013
18
maging bahagi sa pagbibigay ng mga desisyon sa mga polisiya para sa pagpapaunlad ng MBT sa RA No. 6982.
Subalit mula noong ipinatupad ito, iilan lang sa kanila ang nakinabang dito, kung mayroon man ay sa napakababang halaga. Naging
gatasan lamang ito ng mga plantador, miller at ng pamahalaan.
Hindi napupunta ang kalakhan ng pondo ng SAP sa dapat na mga
tunay na benepisyaryo ng mga ito. Ang Cash Bonus Fund (CBF) na
dapat ipinapamahagi ng direkta sa kanila ay ipinagkakait pa o binabawasan pa ng mga Miller/Planter na itinakda ng batas na siyang
mamamahagi sa kanila.
Maliban dito, hirap silang makakuha ng Maternity at Death Benefits.Kalakhan ng pondo para sa mga socio-economic projects ay
nakokopo lamang ng tatlong malalaking grupo na hawak ng mga
planter at miller at malaking halaga ng Socio-Economic Program
Related Fund (SEPRF) ay inilagak na lang sa mga investments ng
Bureau of Workers with Special Concerns (BWSC) na nakapailalim
sa Department of Labor and Employment (DOLE).
Wala ring tunay na boses ang mga MBT at
mga manggagawa sa
ilohan sa National Tripartite Council (NTC) at
District Tripartite Councils (DTC) dahil minorya
lang sila sa 2 nabanggit na konseho. Iba
pang usapin kung
tunay nga bang mga
kinatawan nila ang
mga nakaupo sa nilaan
para sa mga MBT at
mga manggagawa sa
3
ilohan.
Maglunsad ng mga pagkilos (protesta, petition, rally, dayalog, atbp.) para pwersahin ang mga planters at millers
na ipamahagi ang CBF at mga benepisyo sa mga MBT
kasama ang mga sacada.
17
16
Ang pakyaw rate ay ligal para sa DOLE kahit na mayroon itong minimum wage para sa nagtratrabaho sa mga plantasyon at sa agrikultura na P245 at P235. Bagamat di ito kinikilala ng NFSW dahil
dapat iisa lang ang minumum wage sa Pilipinas na ngayoy P446
sa National Capital Region (NCR).
Halos pareho ang kalagayan sa Batangas kung saan malaganap
din ang pakyaw rate at halos lahat ay kontraktwal. Mas mataas
lang ang bayad sa pakyaw kumpara sa Negros na P1500 kada 15
araw. Maliban dito may sahuran din base sa ilang tonelada ang
pwedeng tabasin sa isang araw. Para sa mga sacada ang sahod
nila ay umaabot lamang sa P80-120 kada tonelada habang ang
mg lokal ay sinasahuran naman ng P200-350.
Sa isang pag-aaral ng PAMATU (Batangas), kakayanin ng mga MBT
na magtabas ng 1.5 tonelada sa 1 araw habang ayon naman sa
DOLE ay pwede itong umabot hanggang 1.7 tonelada. Kung kukunin natin ang mas mababang halaga aabot ng P120 -180 lang ang
kita ng isang sacada sa isang araw habang ang lokal ay aabot ng
P300 P525 kada araw.
Lalampas naman ito ng 8 oras ng pagtratrabaho sa ganyang klase
ng gawain. Sa Tarlac nga 1.3 tonelada lang ang kaya ng isang
manggagawa sa 8 -10 oras na trabaho. At dahil mas mababa ang
sahod ng mga sacada, sila ang inuuna ng mga miller (na may mga
pananim din) na padalhan ng mga truck na hahakot ng tubo sa
mill. Kaya mas maraming araw ang natratrabaho nila kaysa sa mga
lokal.
Sa Bukidnon naman ang karaniwang sahod ng MBT ay P150 kada
araw habang ang minimum wage doon ay P274 kada araw.
15
13
Habang ang 20% ng buwis ay para sa pagpapatupad ng socioeconomic program related fund (SEPRF) at napupunta direkta sa
Bureau of Workers with Special Concerns (BWSC) ng Department of
Labor and Employment (DOLE). Kokolektahin din ito ng mga miller,
pagkatapos ay ireremit ito sa BWSC.
Ang 20% SEPRF ay hahatiin pa sa mga sumusunod:
9% para sa socio-economic projects;
5% para sa death benefit program;
3% para sa maternity benefit program;
3% para sa administrative expenses ng Sugar Tripartite Council
(STC), District Tripartite Council(DTC) at Bureau of Rural Work
Source: www.bwsc.dole.gov.ph
9
Sa Batangas, ayon sa PAMATU kalakhan ng mga MBT ay di nakukuha ang kanilang SAF dahil kahit mga lokal ay tinataguriang mga
pana-panahong mga manggagawa.