-------------------------------------BOOK TITLE : [SMFF Book2] All My Love is for You

BOOK AUTHOR : missfacile

BOOK COVER URL : http://a.wattpad.com/cover/3738928.jpg
BOOK ID : 3738928
-------------------------------------BOOK SYNOPSIS/DESCRIPTION/AUTHOR's NOTE
-------------------------------------(Completed*No Softcopies) This is Spying My Future Fiance Book 2
--------------------------------------------------------------------------*******************************************
[SMFF Book2] All My Love is for You
*******************************************
(VIDEO TEASER on the multimedia section --> CHECK IT OUT)

PROLOGUE

I just found that I am going to be engage, to be engage with someone I don't eve
n know.

"OUCH!" nahulog ang mga dala kong libro pati na rin ang bag ko at worst napaupo
ako sa floor dahil sa pagkabangga ko sa pader, ay hindi, tao pala tong nakabangg
a ko.
"Dumadami na talaga ang mga clumsy girl sa school na to. st*pid."

Yan ang aming first meeting. That snob, boastful guy na nakabanggaan ko lang sa
school corridor.

I eventually became his fake girlfriend because of that stupid utang na worth la
ng naman ng 300pesos. Grabe lang diba?

Hindi ko inakala na dun pala maguumpisa ang lahat. He fell inlove with me and I
fell inlove with him.

We surpassed trials during that time and now that we are finally engaged, I know
everything will be so much better.

Alam kong magiging masaya kami pareho sa isa't isa. Siguro nga may mga dadating
pa na pagsubok sa relationship namin pero alam kong magagawa naming lagpasan yun
. Hinding hindi namin iiwan ang isa't isa.

Pero paano kung ang tadhana na ang gumawa ng paraan para magkahiwalay kami.

Paano kung sa mga panahon na masaya kami bigla nalang may mangyayaring di namin
inaasahan.

Paano kung isa palang aksidente ang maging dahilan?

Madudurog ba ang puso ko?

Tuluyan niya ba akong iiwan?

"AREN'T YOU COMING BACK????" yan ang mga salitang lumabas sa labi ko habang ako
ay nasa kwarto at pinagmamasdan ang larawan niya na hawak ko. Ang larawan ng ak
ing fiance na si Gabriel Suarez.

Makukuha ko pa kayang maging masaya ngayong wala ka na?

Maririnig ko pa ba mula sa labi mo ang salitang ALL MY LOVE IS FOR YOU?

+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
(A/N: So, this is it! This is the prologue. AYOS BA? ^_____^ O bakit sad kayo? m
ukhang hindi yata okay?

REMINDER : This is the BOOK2 of SPYING MY FUTURE FIANCE, kaya kung hindi niyo pa
nababasa yun ito ang link --> http://www.wattpad.com/story/2268670-spying-my-fu
ture-fiance-completed
Basahin niyo na muna yan bago kayo magpatuloy sa pagbabasa nito ^______^

Love, missfacile

*******************************************
LOVE 1: THE BEGINNING OF FOREVER
*******************************************
LOVE 1: THE BEGINNING OF FOREVER

"Suarez! Bumalik ka! Wag mo kong iiwan! Parang awa mo na. Hindi ko kayang wala k
a! Suareeeeeeeezz!!!"

"Camille, gising! Gumising ka! Binabangungut ka nanaman." narinig kong tinig ni

Ate Gabriella

Muli nanaman pala akong nanaginip. Isang panaginip na nagumpisa sa kasiyahan na

kasama ko siya.

"Napanaginipan mo nanaman ba siya?" tanong sa akin ni Ate Gabriella nang makaupo

na ako

"Oo. Bakit ganun? Masaya naman kami, pero bakit bigla nalang siyang kinukuha ng
isang liwanag at unti-unti siyang nawawala. Bakit kailangang mawala pa siya?" sa
pagsabi ko nun muli nanamang dumaloy ang luha ko.

"Tama na Camille. Alam kong masakit, pero kailangan nating tanggapin na iniwan n
a niya tayo. Wala na siya." nakikita ko ang lungkot sa mga mata at bawat salita
na binibitawan ni Ate Gabriella

Gaya ko, alam kong napakasakit din sa kanila ang nangyayari ito.

Humagulgul na ako sa labis na sakit na nararamdaman ko.

Sumisikip ang dibdib ko.

Nahihirapan na ako.

He said that he will spend his forever with me.

He said that he will never leave me.

Pero nasaan na siya ngayon?

Bakit nawala nalang siya bigla?

Bakit niya ako iniwan ng ganito?

Ano bang nagawa ko para kunin siya sa akin ng ganito kabilis?

Bakit kung kailan masaya na kami tsaka naman siya mawawala?

Nangungulila ako sa kanya.

Nadudurog ang puso ko sa bawat araw na hindi ko siya nakakasama.

Masakit pero kailangan ko na bang tanggapin na

HINDI na SIYA BABALIK?

***
CAMILLE's POV

*yawn*

=.O bukas ng kaliwang mata

O.= bukas ng kanang mata

kusot kusot kusot

eh???????? Pag gising ko isang gwapong nilalang ang nasa harapan ko.

Natutulog at nakayakap sa akin.

"Ang gwapo talaga ng fiance ko. :)" pinadaan ko ang hintuturo ko mula sa kanyang
mata hanggang sa dulong ng ilong

"*sigh* Hindi ako makapaniwala na engaged na talaga tayo. Parang kahapon lang na
g-aaway tayo tapos ngayon katabi kita dito. Parang panaginip."

"Hindi ka nananaginip. Totoo ito." eh? Biglang nagsalita tong inaakala kong tulo
g.

Nagtataka ba kayo kung bakit kami magkatabi sa pagtulog? Wag kayong shrek. Diba
kagabi birthday ko at engagement party namin?
Ayun naglambing ako na dito na siya matulog sa kwarto ko, pinagbigyan niya naman
ako at pinayagan naman kami ng parents namin, tutal daw ikakasal na rin naman k
ami.

Loko nga tong si Suarez ay este DhieKo, pinagtripan ba naman ako kagabi, kinabah
an ako ng bongga akala ko totoong gusto niya ng gawin yung alam niyo na. Yung an
u, basta alam niyo na yun. Nakakahiyang sabihin eh. >.<

"Gising ka na?"

"Medyo. Narinig kasi kitang nagsalita. Ang ingay mo naman kasi."

"Maingay? Bulong lang nga yun eh."

"Hindi yun bulong. Maingay ka lang talaga." tss kagigising lang niya pero nang-a
away nanaman.

"War freak ka talaga. Hindi ba pwedeng goodmorning mahal muna?"

"Hindi ako ganyan kasweet."

"Tss. Pwes dapat maging ganyan ka kasweet sa akin." sabay pisil ko sa magkabila
niyang pisngi

"Ayoko." sabay hawak niya sa dalawa kong kamay at inalis mula sa pagkakapisil ko
. Gusto ko lang naman na maging sobrang sweet niya sa akin ( _._)

"Ayaw mo? Edi wag! Aish!" tatayo na sana ako sa kama nang bigla niyang iharang a
ng mga kamay niya sa akin.

Niyakap niya ako. Nilingon ko siya at para siyang ewan na nakapikit tapos nakang
iti.

"Tuwang tuwa ka talaga sa tuwing naaasar mo ko."

isang seryoso pero mapangasar na lalaki, yan ang fiance ko.

"Napakasarap gumising sa umaga na ang babaeng pinakamamahal mo ang una mong maki
kita, kahit na pa may muta at tuyong laway pa siya."

Eh? >_< agad naman akong napahawak sa mukha ko at sa mata. NAKAKAHIYA! Pilit kon
g inaalis yung pagkakayakap niya sa akin para makapunta ko sa c.r pero hindi ko
maalis yun, sa halip bigla nalang niyang iniangat ang ulo niya at tumingin sa ak
in.

Hindi ko magawang magsalita dahil nahihiya ako. Naisip kong hindi pa pala ako na
gtoothbrush man lang, baka bad breath ako. Ewwww!

Ngumiti naman siya bigla at sinabing "Napakaganda mo talaga. Mas maganda ka pa s

a umaga mahal ko." pagkatapos ay unti-unti niyang inilapit ang mukha niya sa muk
ha ko, kahit nahihiya ako, pumikit nalang ako at hinintay na dumapo ang labi niy
a sa labi ko.

This is definitely one of the sweetest kiss we shared. :) Wala pang toothbrush y
an! Hahaha

*Tok Tok Tok*

"Iha, gising na ba kayo? Kung gising na kayo bumaba na muna kayo para makapag br
eakfast, mamaya niyo na ako gawan ng apo." tsss. Si Mommy talaga. Mas excited pa
sa amin.

"Gising na po. Yes Mom, bababa na po kami nito."

"O sige. Baba na ha."

Napatingin naman ako dito sa lalaking kaharap ko. Ayan at napapangiti.

"Anung iniisip mo? Don't tell me may iniimagine kang something bad?"

"Bad? Bad bang matatawag na imaginin ang magiging honeymoon natin."

"KYAAAAAAAAAH! Shut up Suarez!" sabay hampas ko sa kanya. Namanage ko pa talaga

siyang hampasin kahit na nakayakap siya.

"Alam ko na pag natetense ka nakakalimutan mo kong tawaging dhie. *insert small

laughs here*" tama siya, pag tense ako at nagpapanic o kaya naman pag galit, Sua
rez talaga ang natatawag ko sa kanya kahit pa alam ko na balang araw magiging Su
arez na rin ako. Bakit ba? Cute kaya pag galit na tawagin sa surname ang boyfrie
nd mo. Parang under lang pakinggan. Try niyo! Haha

"Oo na. Tayo *stand up* na tayo."

"Pwede kayang sabihin sa Mommy mo na extend pa tayo ng 1hour?"

"Ano to time lang sa internet shop?"

*pinitik ako sa noo*

"Aray ko naman dhie!"

"Hahaha. Good morning talaga." nag-unat pa talaga siya at bumangon na. Pinagmama
sdan ko ngayon ang likuran ng lalaking malapit ko ng mapangasawa. Iniisip ko lan
g na araw-araw kaming ganito. KYAAAAAAAAH! Kinikilig na ako! >////////////<

"Tumayo ka na rin dyan bago pa ko humiga ulit dyan at sige ka baka hindi na ako
makapagpigil na---"

"WAAAAAAAAAAAHHHH!" sumigaw talaga ako at nagtatakbo papasok sa c.r. Nakakahiyan

g maisip yun. Naririnig ko siya na tumatawa sa labas. Lokong yun, nakuha pa akon
g tawanan.

Humarap ako sa salamin tsaka ko nakita tong kwintas na suot ko. Ito ang regalo n
iya sa akin kagabi. Actually, couple necklace to. Tuwang tuwa ako dahil may kasa
ma na ang couple bracelet namin. ^_____^ Pakakaingatan ko tong 1st ever birthday
gift niya sa akin. Symbol of our true love.

Tapos na akong maghilamos at magtoothbrush. Paglabas ko, wala na siya. Mukhang n

auna na siyang bumaba. Hindi man lang ako hinintay? =___=

"Oh eto na pala ang aming unica iha." sabi ni Dad ng makitang palapit na ako

"Goodmorning dad."

"Goodmorning din anak." naggood morning na rin ako kay Mommy, Lolo, at Lola.

Umupo ako sa tabi ni dhie na naguumpisa ng mag almusal.

"Hindi mo man lang ako hinintay." sabay siko ko sa kanya kaya napatingin siya ag
ad sa akin

"Sorry Mhie, next time bubuhatin pa kita pababa." nagtawanan tuloy ang parents k
o sa sinabi niya

"Maayos naman ba ang tulog mo Gabriel?" tanong ni Mom sa fiance ko

"Maayos naman po." sagot niya habang ako kumakain lang. Nakakagutom kaya.

"Pinagod ka ba ng prinsesa namin?" tanong ni Lolo na halos maibuga ko na yung ki

nakain ko ng marinig ko yun

"*cough* *cough*"

"Ayos ka lang ba iha?" tanong ni Lolo

"Mukhang nahiya po yata siya sa tanong niyo." sabi ng nakangiting fiance ko

"Mukha ngang nahiya siya. Iha, sa susunod wag mo papagurin si Gab para naman maa
ga kayong nagigising."

"Lolo naman!"

"Oh bakit? Pinagsasabihan lang naman kita."

"E kasi lolo, wala naman pong--" itutuloy ko pa sana yung sinasabi ko ng mapansi
n kong lahat sila nakatingin sa akin at parang hinihintay talaga ang sasabihin k
o. Napayuko nalang ako. Mahinang tumatawa naman tong katabi ko.

"Mahina ka pala iho. Gusto ko pa namang mag ka apo na sa tuhod." pagbibiro ni lo

lo kay Gab

"Lolo naman eh!"

"Ano ba iha? Nagsasabi lang ako ng totoo." si lolo talaga

"Tumigil ka na nga dyan. Tignan mo at pulang pula na ang apo natin." sabay hampa
s pa ni lola kay lolo

"Wag po kayong magalala. Sa susunod po gagalingan ko na." may patawa tawa pa siy
a

"Suarez naman!"

"Bakit Mhie? Ayaw mo bang magkaroon na tayo ng mga bouncing baby boys and girls?
"

"Oh mukhang gusto na rin naman ni Gab. Mabuti yan habang maaga." tumatawa na sil
ang lahat. Sina Mommy and Daddy naman di man lang ako ipagtanggol sa pangaasar n
i lolo.

"Ihhh Lolo! Kumain nalang tayo pwede ba?"

"Pulang pula ka na iha."

"Lolo, please kumain ka na. Nagpapatawa ka nanaman."

"Hindi ako nagpapatawa. Seryoso ako. Kaya naman Gab, pagbutihan mo. Okay?" lakas
mantrip ni Lolo ( _._)

"Opo. Kung gusto niyo po gabi-gabi na akong matutulog dito o kaya naman po mag l
ive in na kaya kami?" baliw din tong fiance ko na sinasabayan ang trip ng Lolo k
o >//////<

"Mukhang mas magandang ideya yan."

"Lolo!!!!"

"Hahaha! Oo na titigil na kami."

"Pinagtatawanan niyo ko. Pati ikaw! Hmmm," sabay turo ko kay Gab

"Kumain ka na Mhie. Alam kong gutom ka. Napagod ka kasi kagabi."

"Suarreeeeeeeeezzzzz!" oo na tense ako kaya ganyan ang tawag ko sa kanya.

Kahit na napagtripan ako ng pamilya ko ngayong araw na to, ayos lang yan dahil m
asaya naman.

Isa talaga kaming one big, happy family.

++++++++++++++++++++++++++++++++++++
(Ate Mille's Note: Napaaga ng bonggang bongga ang pagpost ng Love 1. Naoverwhelm
po kasi ako sa mga nangungulit na magupdate na ako. ^______^

Alam kong namiss niyo si Suarez at Camille, kaya naman Let's get ready to rumble
! ^______^

Maging loud readers tayong lahat! Okay?

*******************************************
LOVE 2 : HONEYMOON este FAMILY TRIP
*******************************************
LOVE 2 : HONEYMOON este FAMILY TRIP

CAMILLE's POV

Baguio! Here we come!

Nagdecide kami mag family trip in celebration na rin for my birthday.

Sinusulit din kasi ang bakasyon dito sa Pinas nina Lolo at Lola, pati na rin ng
parents ni Dhie at Ate Gabriella.

Excited ako kasi ito ang first family trip namin.

Para akong ewan dito na pangiti-ngiti habang nakasandal sa van, nakacross arms a
t pinagmamasdan si Dhie na nagbubuhat ng mga bagahe namin papasok sa van.

Naiimagine ko na ang itsura niya pag honeymoon namin. KYAAAAAAAAAAAAAAAAAH! Ngay

on palang lumalabas na ang kilig hormones ko >/////////<

"Imbis na pangiti-ngiti ka dyan, bakit kaya hindi mo nalang ako tulungang magbuh
at?"

"Huh?! ^o^"

"Wala ka nanaman sa sarili." sabi niya sabay sakay ng mga bagahe namin tsaka sum
akay na rin siya sa van

"Dhie naman, tama bang hindi ako hintayin?" sabi ko habang nasa tapat ng pintuan
ng van

"Bagahe ka ba na kailangan pang buhatin?" napataas naman ang kilay ko sa narinig

kong yan

"Ang sweet mo talaga! Nakakakilig masyado ang pagiging bipolar mo."

"Iha, ganyan talaga ang mga gwapo, ayaw ng masyadong pagpapakita ng sweetness."
sabi ni Dad sabay tap sa shoulder ko tapos sumakay na rin sa van

"Oo nga naman princess, ang mga gwapo, swabe yan pumorma." sabi naman ni Lolo na
nakaupo na sa loob ng van at pangiti-ngiti pa.

Hmmmm! Ganun ba talaga dapat ang mga gwapo?! >__<

"Hayaan mo na sila iha. Maglalambing din yan." sabi ni Mommy sabay ngiti sa akin

"Tara na, pumasok na tayo sis. Magtampo ka dyan kay Gabriel, ewan ko lang kung h
indi ka niyan lambingin." buti pa tong si Ate Gabriella sinusuportahan ako

Sumakay na ako sa van at tumabi kay Dhie na nasa dulong upuan.

Naka headphones siya, nakasandal ang ulo sa sandalan ng upuan at nakapikit.

"Ang galing mo talagang mambusit." sabi ko sa kanya pero hindi niya man lang ako
inimik.

Malamang Camille hindi ka niya narinig. Naka headphones oh! Hello! Tss. >__<

*yawn*

"Ang himbing ng tulog mo." narinig kong sabi ni Dhie

Nagulat naman ako na nakapatong na ang ulo ko sa balikat niya tapos hawak niya a
ng kamay ko.

Nakatulog pala ako sa kainisan ko sa kanya kanina.

"Bakit nakapatong ang ulo ko sa balikat mo?"

"Ang ulo mo ang pumatong sa balikat ko." tss! Ang ulo ko pa talaga?

"Eh bakit hawak mo ang kamay ko?"

"Ang kamay mo ang humawak sa kamay ko." pero kamay niya naman ang nakahawak tala
ga.

"Ang labo mo talaga! Fiance kita pero hindi ka man lang sweet! Aish! Nakakainis
ka Suarez!" sigaw ko sa kanya

"Oh nagaaway ba kayo?" boses yun ng Mommy ni Dhie

"Nagger pala ang magiging asawa ko." nakuha niya pa talagang ngumiti. Talagang n
akakaloko.

"Ang hilig mong mangasar!"

"Halika ka na nga dito." sabay yakap niya sa akin

"Bi-ta-wan mo nga ako."

"Ayaw! Gusto kong yakapin ang fiancee ko na matampuhin." may mga mahinang tawa p
a siya. Ito talaga, gusto pang nagtatampo ako.

"Sabi ko sayo sis, magtampo ka lang magiging sweet yan. Hehe" sabi ni Ate Gabrie
lla

"Wag mo ngang iniimpluwensiyahan ang fiancee ko." saway sa kanya ni Dhie. Nakaka
tuwa talaga pag nagbabangayan silang mag ate.

"Effective naman talaga ang turo ko sa kanya." sagot naman ni Ate Gabriella

"Masamang impluwensiya ka. Mhie, wag mo siyang papakinggan. Okay?" sabay takip n
iya pa sa magkabila kong tenga

Nagtatawanan naman sina Mom, Dad, Lolo, Lola, pati na rin si Tito at Tita sa nar
irinig nilang pagbabangayan ng magkapatid.

"Ikaw naman kasi, hindi ka sweet." sabi ko sa kanya

"Sinabi ko ng hindi talaga ako ganun." sabi niya nang nakatingin sa akin

Bakit ko ba kasi pinipilit na maging sobrang sweet siya? Samantalang, he's sweet
in his own simple ways.

"Oh bigla ka nalang ngumingiti dyan." sita niya sa akin

"Narealize ko lang kasi na hindi pala ikaw ang minahal kong si Suarez kung hindi
ka bipolar, masungit, suplado, mayabang, at hindi sweet." mas napangiti naman a
ko nang makita kong napangiti din siya sa sinabi ko

"You always making me smile." sabi niya sabay yakap sa akin kaya naman yumakap d
in ako sa kanya. Sa ganitong pagiging sweet niya lang, sapat na sapat na sa akin
. Talagang mahal na mahal ko siya.

Maya-maya lang nakarating na kami sa Burnham Park.

"Dhie, halika na. Excited na akong maglibot tapos picture tayo."

"Ayan ka nanaman sa kakakuha mo ng picture."

"Syempre, para pag matanda na tayo may mga pictures tayong makikita at maipapaki
ta sa mga anak natin." sabi ko sabay kuha ng picture sa paligid

"Ilang anak ba ang gusto mo? Gusto mo ba mamaya na tayo gumawa?" bulong niya sa
akin na nakapagpalaki ng mga mata ko. Pagkatapos niyang ibulong yun, naglakad si
ya nang nakangiti. Lakas nanaman ng trip niya. >//////////<

Masaya kaming naglibot ng parents ko, parents ni Dhie, lolo at lola ko, syempre
kasama si Ate Gabriella na kanina pa nabubusit dahil hindi makontak ang hindi su
mamang boyfriend niya na si Kuya Nicolai.

"Nakakainis naman yung lalaking yun! Hindi na nga sumama, hindi pa makontak." as
ar na sabi ni Ate Gabriella

"Nambabae na yun." sabi ni Dhie na nakapagpakunot ng noo ni Ate

"Uy Dhie naman. Wag mo ng asarin si Ate."

"Totoo naman ang sinabi ko. Malamang naghanap na yun ng mas maganda at sexy. Pan
get kasi nitong si Gabriella." ganyan pa rin talaga ang tawag niya sa Ate niya.
Pasaway talaga.

"Tigilan mo nga ako Gabriel! Baka gusto mong pasunurin ko dito si Jake at sabihi
n ko sa kanyang tangayin niya si Camille mula sayo!" sigaw naman ni Ate

Bigla naman akong hinawakan ni Dhie.

"Kahit papuntahin mo pa si Jake dito. Hindi niya makukuha ang akin."

"Sayo?? Fiancee mo pero di mo pa asawa kaya may chance pa si Jake!"

"Wala na siyang pag-asa! Papakasalan ko na si Camille mamaya!" mamaya na agad? H

aha!

"Mamaya pa pala eh! Edi ngayon ko na papapuntahin si Jake!"

Parang napaisip naman si Dhie "Ngayon na pala! Ngayon na kami magpapakasal! Kaya
wala ng magagawa si Jake! Halika na Mhie." sabay hila niya sa akin palayo kay A
te Gabriella.

Si Ate naririnig ko pang nagbubusit pa rin.

"Kapangasar mo talaga."

"Siya din naman eh."

"Ikaw kaya nagumpisa. Nakita mo ng nagaalala si Ate."

"Nagaalala kasi siya sa wala. Mamaya lang nandito na yung Nicolai na yun."

"Huh?! Pupunta si Kuya Nicolai dito?"

"Kaya nga di makontak ang isang yun. May nalalaman pa kasing pasurprise-surprise
, nagwawala tuloy si Gabriella."

"Ang sweet naman talaga ni Kuya Nicolai! KYAAAAAAHH! >/////////<"

Napansin ko namang nanahimik si Dhie sa sinabi ko.

"Bakit ganyan ka makatingin? Problema mo?"

"Tigilan mo nga ang pagsabi na sweet ang ibang lalaki. Ulitin mo pa yan, sila na
lang ang gawin mong fiance. Tandaan mo yan four eyed monster!" sabi niya sabay t
alikod at lakad na palayo sa akin

Nakalimutan kong ang minahal kong si Suarez ay sadyang seloso. KYAAAAAAHHH! Mas
gumagwapo siya pag nagseselos. >///////<

"Dhie!!!!!!!" sobrang lapad ng ngiti ko na tumatakbo palapit sa kanya

"Napakaseloso mo talaga. Hehe" sabi ko kay Dhie sabay angkla sa braso niya

"Sinong nagseselos? Hoy four eyed monster! Hindi ako marunong magselos!" medyo l

umalakas na nga ang boses niya, hindi pa daw nagseselos. Haha! Tsaka ito pa, pag
galit yan, nagtatampo, o kaya naman nagseselos tinatawag niya talaga akong four
eyed monster. ^o^

Nakita ko nalang na magkasama na pala si Ate Gabriella at Kuya Nicolai. Pinaghah

ampas pa nga ni Ate si Kuya. Haha! Nakakatuwa talaga sila. Parang kami lang. ^o^

Bigla nalang nagtwinkle ang mga mata ko nang may makita akong kabayo. Oryt! Hors
e back riding! Matagal ko ng gustong subukan yan. *__*

"Dhie, gusto kong sumakay ng kabayo. Samahan mo ko. *puppy eyes*"

"Ayoko."

"Sige na naman oh. Gustong gusto ko talagang itry yan."

"Marunong ka ba?"

"Hindi, pero diba iguguide naman ako? Kaya nga samahan mo na rin ako. *puppy eye
s*"

"Ayoko." nakakainis naman! >__<

Binitawan ko na siya tsaka ako agad pumunta dun sa mga manong na nagaasikaso ng
kabayo. Bahala siya kung ayaw niya. Basta ako, gustong gusto kong itry.

Sasakay na ako sa kabayo, aalalayan na sana ako nung Manong nang bigla namang--

"Ako na po." boses yun ni Dhie na nakalapit na sa amin

"Oh bakit ka nandito?"

"Sumakay ka na." hmp! Hindi man lang sinagot ang tanong ko.

Inalalayan niya ako sa pagsakay.

"Dhie teka, bakit sumasakay ka rin?" bigla nalang kasi siyang sumakay

"Hindi niyo na po kami kailangang alalayan. Ako na pong bahala." sabi niya dun s
a Manong na tumango nalang

"Teka Dhie, marunong ka ba nito?"

"Bakit ba hindi ka mabawal? Delikado to kaya ayokong sumakay ka pero sadyang mat
igas ang ulo mo." matigas ba ang ulo ko? Kaya pala ayaw niya, worried lang pala
sa akin. ^__^

"Kaya nga nandito ka para hindi ako masaktan diba?"

"Matigas kasi ang ulo ng babaeng mahal ko." sabi niya sabay lagay ng isang kamay
niya sa may tyan ko at isang kamay niya sa tali ng kabayo

"Mahal mo nga talaga ako. Kaya nga mahal na mahal din kita. ^o^"

"May bayad to mamaya."

"Anong bayad?"

"Sa iisang kwarto tayo matutulog." >///////////< pakiramdam ko umakyat nanaman a

ng lahat ng dugo ko papunta sa mukha ko.

Tsaka niya na pinatakbo ang kabayo.

Grabe! Ang sarap ng feeling! Ang hangin. Hindi naman binibilisan ni Dhie ang pag
takbo, yung sakto lang.

"Pakiramdam ko tuloy ako si Seryung at ikaw si Gurong Kim."

"Sino naman ang mga yun?"

"Yun yung mga bida sa koreanovelang Princess' Man. Gwapo nga ni Gurong Kim. Hehe
"

"Sinabi ko na sayong tigilan mo na rin ang panonood ng mga koreanovelang may mga
gwapong leading man."

"Hindi pwede. Nageenjoy ako dun."

"Tigas talaga ng ulo mo."

Ang sweet lang talaga namin noh? ^o^

Pagkatapos naming mangabayo, syempre kainan time na. Nakakagutom mamasyal.

"Kumain kayo ng kumain." sabi ng Mommy ni Dhie

"Oo nga mga apo, para malakas kayo sa pag gawa ng apo sa tuhod ko." sabi nanaman
ni Lolo >//////< Bakit ba masyado siyang excited?

"Lolo, naguumpisa ka nanaman."

"Pa, hindi po sila magkasama sa kwarto mamaya. Hiwalay sila." sabi naman ni Momm
y

Si Dhie naman napansin kong napahinto sa pagkain at napatingin kay Mommy. Don't
tell me, gusto niyang magkasama nanaman kami sa kwarto? Ayoko ng mapagtripan niy
a. >/////////<

"Hindi po ba pwedeng sa iisang kwarto nalang kami ng fiancee ko?" tanong ni Dhie
na nakapagpagulat sa aming lahat

"Wow bro! Excited ka yata masyado." pangaasar sa kanya ni Kuya Nicolai

"Manahimik ka dyan Nicolai." sabi ni Dhie

"Pagbigyan na natin sila. Hehe" sabi ni Lolo na tumatawa-tawa pa

"Tumigil ka ha. Hindi pa sila kasal. Wag mo ngang dinudumihan ang utak ni Gabrie
l." sabay hampas ni Lola kay Lolo

"Gabriel, hindi na pwede. Tama na yung kagabi." sabi ni Mommy

"Isa pa, si Gabriella at Camille ang magkasama sa kwarto. Kayo ni Nicolai ang ma
gkasama." sabi naman ni Dad

"Wow sis! Tayong dalawa magbonding later." sabi ni Ate

"Oo nga Ate. Nakakaexcite."

"Manood tayo ng mga koreanovela! KYAAAAAHHH!"

kasundo ko yan sa mga koreanovela si Ate

"Hindi pwede!" sigaw bigla ni Dhie

"Bro naman, hayaan mo na sila. Manood nalang tayo ng dvd mamaya." sabi naman ni
Kuya Nicolai sabay akbay kay Dhie na halatang naiirita na. Hehe

"Tigilan mo sabi ko!" sigaw nanaman ni Dhie. Iritang irita na talaga. Hehe

So ayun nga, kami ni Ate Gabriella ang magkasama sa kwarto. Si Dhie at Kuya Nico
lai naman ang magkasama. Siguradong tinulagan nalang ni Dhie si Kuya. Haha!

Napakasaya talaga ang makasama ang buong pamilya. Mga taong mahal mo at mahal ka

Siguradong palagi kaming ganito. Napakasaya. ^o^

*******************************************
LOVE 3 : PROMISES
*******************************************
LOVE 3 : PROMISES

CAMILLE's POV

Koreanovela marathon kami ni Ate Gabriella. Kami kasi ang magkasama sa hotel roo
m. Pareho kaming nagsspazz sa tuwing nagiging sweet ang gwapong supladong bida.

"Para siyang si Suarez. Hihihi!"

"Ganyan ba si Gabriel? Gwapong suplado lang yun, pero hindi sweet ang kapatid ko
na yun." sabi ni Ate habang kumakain ng junk foods

"Sweet naman si dhie ko. Titig nga lang nun kinikilig na ako."

"Psh! Halata nga. Iniimagine mo palang kasi ngayon, kilig na kilig ka na. Haha"

Ito namang si Ate. Talaga namang nakakakilig si dhie ko. *spazz*

*beeeeeeepppppp* message tone ko yan. Single beep lang.

From: Dhie Ko
"Labas ka." huh? Labas? Bakit naman niya ako pinapalabas?

To: Dhie Ko

"Bakit?"

*beeeeeeepppppp*
From: Dhie Ko
"Basta, lumabas ka. Ngayon na." problema nito? Siguro namimiss niya na ako? ^o^

To: Dhie Ko
"Okay. Wag masyadong excited. Hehe"

After kong isend ang text, agad na akong tumayo. Ayoko namang paghintayin ang fi
ance ko.

"Uy saan ka pupunta?" biglang tanong ni Ate Gabriella

"Ah, sa labas lang. Magpapahangin. Hehe"

"Magpapahangin? Baka naman magkikita kayo ni Gabriel, uy sinabihan na kayo na hi

ndi pwedeng magsama sa kwarto ha."

"Ate naman, magkikita lang kami saglit. Saglit lang to. Babalik ako agad. Hehe"
tsaka na ako tumakbo palabas

Narinig ko pang sumigaw si Ate na wag daw kaming pasaway ni Gabriel. Kung anu-an
o naman kasi ang iniisip nila. Kasalanan to ni Lolo na nagpaumpisa ng ganyang us
apan. =__=

Nasaan naman yun? Paglabas ko kasi dito, wala naman siya.

"Uy."

"Dhie." nandun pala siya sa dulo tsaka niya ako sinenyasan na lumapit sa kanya

Tumakbo naman ako palapit sa kanya nang bigla *semplang* (x_x)

"Ouch!"

"Bakit naman hindi ka nagiingat Mhie?" sabi ni Dhie nang makalapit sa akin tsaka
niya tinignan yung paa ko kung okay ba.

Natapilok kasi ako at masakit. (x_x)

"Kasi naman, pinatakbo mo pa ako. Ang sakit tuloy."

"Sinabihan lang kitang lumapit, hindi ko sinabing tumakbo ka." nasaktan na nga a
ko, papagalitan niya pa ako

"Wag mo na akong pagalitan."

"Clumsy four---"

"Eyed monster. Tss. Bitawan mo na nga yang paa ko!" nakakainis naman >__<

Tumayo na siya tsaka niya inilapit ang mukha niya sa mukha ko. Napakaseryoso nan
aman niya. Sabagay, kailan ba hindi?

"Next time, be extra careful. Okay?"

Tumango nalang ako. Baka mamaya mapagalitan niya pa ako lalo.

"Let's go." nagulat naman ako ng bigla siyang nag one knee kneel sa harapan ko

"Teka lang, ipapasan mo ako?"

"Sakay na."

"Pero kasi dhie--" hindi ko na natapos yung sinabi ko nang bigla niya nalang ako
ng hilahin para mapalapit ako sa likod niya hanggang sa tuluyan niya na akong na
pasan

"Dhie, ibaba mo nalang ako. Mabigat ako."

"I know. Mabigat ka nga talaga."

"Hmp! Kaya nga ibaba mo na ako."

"Ayoko." tapos tuloy-tuloy na siyang naglakad palabas ng hotel

Pinagtitinginan pa nga kami ng mga tao. Akala mo naman first time nilang may nak
itang nakapasan o baka naman inggit lang sila sa akin? ^__^

Nakarating na kami sa garden area ng hotel. Inupo niya ako sa isang bench.

"Ang bigat mo Mhie."

"Yan ang ayoko eh, mangaasar ka nanaman ( _._)"

"Kahit anu namang pangaasar ko sayo, alam kong baliw na baliw ka pa rin sa akin.
" baliw na baliw?

Napatingin naman ako sa kanya. Nakatingin siya sa langit habang nakangiti. Napak
agwapo talaga ng fiance ko. Lagi ko talagang sasabihin sa sarili ko na sobrang s
werte ko sa kanya.

"Baliw na baliw nga talaga ako sayo." sabi ko sa kanya ng nakangiti

Humarap naman siya sa akin. Nakangiti rin siya.

"I must admit that I'm truly madly deeply inlove with you Camille Young."

*Gulp*
Kailan ba masasanay ang puso ko sa tuwing naririnig yan? Laging bumibilis ang ti
bok ng puso ko sa tuwing nagsasalita siya ng ganyang bagay.

"I love you Dhie."

Inilapit niya naman ang mukha niya sa mukha ko. Agad naman akong pumikit at hini
ntay na dumapo ang labi niya sa labi ko.

Nang biglang tumunog ang cellphone ko, gayun din ang cellphone niya. Ganda naman
ng timing ng mga tumawag sa amin. Sabay pa talaga. =__=

[Hey! Nasaan ka na sis?] si Ate Gabriella lang pala

"Manahimik ka nga Nicolai. Hindi na ako bata na dapat pang bantayan." si Dhie yu
n, si Kuya Nicolai naman pala ang tumawag sa kanya

[Sis, yuhuu! Nandyan ka pa?]

"Ah yeah, nandito pa." gusto kong sabihan si Ate na ang ganda ng timing nilang m
agboyfriend

[Nasaan ka na ba? Bumalik ka na dito. Pabayaan mo na yang si Gabriel.]

"Oo Ate, baba--"

"Manahimik nga kayong magsyota! Pareho kayong walang magawa!" kinuha ni Dhie yun
g cellphone ko at siya yang sumigaw kay Ate tapos binabaan niya na ng cellphone

"Bakit mo yun ginawa? (O__O)"

"We're about to kiss, tapos bigla silang tatawag. They're crazy!" halatang asar
siya, yung naudlot na kiss lang naman pala ang kinaiinis niya. Haha!

"Pft! Hahaha!"

"Bakit ka tumatawa?"

"Hahaha! Para kasing bata na nanakawan ng candy."

"You." sabay point niya pa ng daliri niya sa akin

"Oh bakit? Hahaha!"

"Laughing at me huh?"

"Hahaha! Nakakatuwa naman kasi ang itsura mo. Tignan mo nga Dhie kung gaano ka n
akasimangot dahil hindi lang natuloy na magkiss tayo." sabay turo ko pa sa pisng
i niya

Siya naman, medyo sumama na ang tingin sa akin.

"Sabi ko nga tatahimik na ako." sabay upo ko na ng maayos

Mula naman sa side ko, nakikita ko pa rin ang masamang tingin niya sa akin.

*Gulp*

"Mhie."

"Oh--- >//////////<" pagharap ko bigla niya nalang akong hinalikan sa labi.

He's holding my waist and my head while kissing me passionately.

Yung halik niya na never kong makakalimutan. Alam na alam ko ang pakiramdam ng l
abi niya. Kung paano siya humalik at kung gaano niya napapalakas ang tibok ng pu
so ko sa tuwing ginagawa niya ito.

"Laughing at your fiance is bad." sabay smile niya sa akin

"Makanakaw lang ng halik."

"Hindi pagnanakaw yun. Ganyan lang talaga ang paraan ng pagpapakita ng pagmamaha
l ng mga gwapo." tsaka niya hinawakan ang kamay ko.

"Oo na dhie. Ikaw na ang gwapo. Hehe."

Napakasweet lang naming tignan. Nakaupo sa bench habang nakapatong ang ulo ko sa
balikat niya. Siya naman, nakaakbay sa akin. Pareho kaming nakatingin sa langit
.

Ang malamig na simoy ng hangin pa ang mas lalong nagpasweet sa moment namin.

"Sana panghabang buhay na to."

"Alisin mo na ang salitang sana." napangiti naman ako "Wala ng lugar ang salitan
g sana sa ating dalawa, dahil ipinapangako ko sayo na panghabangbuhay na to." sa
bay hawak niya sa necklace na suot ko, yun yung binigay niya sa akin nung birthd
ay ko.

"Suot mo rin ba ang sayo?" tanong ko sa kanya.

"Oo naman. Hinding hindi ko ito aalisin sa leeg ko." tsaka ko naman kinapa yung
necklace niya at suot nga niya.

"Tell me Mhie, naniniwala ka rin namang forever na tayo diba?"

"Oo naman! Siguradong sigurado ako na pang forever to. Maliban nalang kung---"

"Kung ano?"

Umalis naman ako sa pagkakapatong ng ulo ko sa balikat niya tsaka ko siya tinign
an.

"Maliban nalang kung mambabae ka." sabay death glare ko sa kanya

"I hate girls, you know that." tsaka naman siya ngumiti. Tama nga naman siya, ay
aw niya nga sa mga babae. Kairita daw. Sa akin nga lang yan di nagsusuplado. Hin
di nga ba? Haha! Atleast, sweet naman siya sa akin. ^___^V

"Baka ikaw nga dyan ang magloko." biglang seryosong sabi niya sa akin

Napacross arms naman ako. "Uy grabe ha! One man woman ako."

"One man woman? E ilan ba ang kinakalokohan mong koreano? Super Junior palang 13
members na yun, isang boy group palang yun ha. Wala pa dun ang mga korean actor
at isama mo na rin ang mga anime leading guy na kinakabaliwan mo."

Napatahimik naman daw ako. Haha! Yun lang naman pala eh. ^__^

"Adik ka talaga Dhie. Hehe"

"Seryoso ako. Kaya bawal kang magpunta sa South Korea. Sa North Korea pwede pa."

"What? No way! May nakaplanong bakasyon na nga ako sa South Korea."

"Icancel mo na yan."

"No way dhie! Isasama pa kita dun. Wag ka ng pasaway ha." sabay yakap ko ng mahi
gpit sa kanya.

Niyakap niya naman din ako. Napakawarm talaga ng mga yakap niya. Alam na alam mo
ng mahal ka niya.

"I'm just kidding."

"I know right. Hehe"

"Pero seryoso ang di mo pagpunta sa South Korea."

"Dhie naman eh."

Narinig ko naman siyang natawa. Talagang pinagtritripan niya ako. Pasaway. Pero
aaminin kong tuwang tuwa naman ako sa tuwing ganito kami. ^o^

"I promise to love you forever." sabi ko sa kanya while smiling

"I promise to cherish that love and I promise that I'll always return that love
gazillion times."

"Gazillion? Sabi mo yan ha. Hehe" with that nagtawanan pa kami lalo.

Sabi nila, promises are meant to be broken, pero pwede rin namang promises are m
eant to be fulfilled. Diba? Nasa tao lang naman yan na nangako sayo.

Sa amin ni Dhie, alam kong ang bawat pangako na binibitawan namin sa isa't isa a
y siguradong tutuparin namin.

That's love.
*******************************************
LOVE 4: I DON'T WANNA LOSE HIM
*******************************************
LOVE 4: I DON'T WANNA LOSE HIM

CAMILLE's POV

Sobrang enjoy ang honeymoon este family trip namin sa Baguio. May mas eenjoy pa
ba na makasama ang lahat ng taong mahal mo at minamahal ka?

After ng bakasyon sa Baguio, umuwi na rin sa New York sina Lolo at Lola. Sina Ti
ta at Tito naman umalis na rin papuntang China para sa business nila.

Kaya naman turn ko na para alagaan ang future husband ko. Hulaan niyo kung nasaa
n ako ngayon? Dali na! Haha

"Tss. Paano na nga ba ang sunod? Ilagay ang itlog tapos ano na? Ang hirap naman
nito ( _ _)"

Bakit ba hindi ako biniyayaan ng galing sa pagluluto? Hindi ko tuloy maipagluto

ng maayos si dhie.

"Dudumihan mo nanaman ba ang kusina namin." gising na nga si dhie. Pagharap ko s

a pintuan ng kusina, nandun na nga siya at nakatayo habang patingin tingin sa ku
sina nila.

"Grabe ka naman, di ko naman dinudumihan ang kusina niyo."

"Hindi ba? Kaya pala nagkalat dyan ang mantika." napatingin naman ako sa floor.

Paanong nasa floor ang mantika? Ang careless ko naman ( _ _)

"Di ko naman yan sinasadya." tsaka ko na pinunasan yung mantika na nagkalat

"Teka nga, bakit amoy sunog?" amoy sunog daw?

"Gosh! Yung niluluto ko!" sa sobrang panic ko di ko na alam ang gagawin kaya nam
an lumapit na si dhie at siya na ang nag ayos nitong nasusunog kong pinipirito.

"Kung bakit naman kasi dito ka pa nagprapractice magluto. Tignan mo nga yan ang
baho tuloy dito sa kusina tapos ang kalat pa."

Napagalitan nanaman ako ( _ _) Hindi na nga nag good morning sa akin, nagalit pa
.

"Gusto lang naman kita ipagluto. Sorry." after kong sabihin yun umalis nalang ak
o sa kusina at mas maganda yatang lumabas na ng tuluyan

Lumabas na ako ng bahay nila. Nakakalungkot naman talaga.

*aw aw*

"Tiny, *sigh* buti ka pa mukhang masaya na nandito ako." umupo naman ako para ha
wakan ang ulo ni Tiny

*aw aw*

"Bakit ganun Tiny? Bakit napaka bipolar niya? Bakit parang hindi niya naman naap
preciate ang mga ginagawa ko?" hindi ko na napigilan na pumatak ang luha ko. *si
gh*

"I'm sorry." napaharap naman ako kay dhie na lumabas na rin pala, agad kong pinu
nasan yung luha na dumaloy sa pisngi ko

"Aalis na ako. Sorry sa abala." tumayo na ako at aktong aalis na sana nang bigla
akong yakapin mula sa likuran ni dhie

"I'm sorry mhie. Hindi naman ako nagagalit sayo. Sa totoo lang masaya nga ako na
nandito ka para ipagluto ako. Na misunderstood mo lang ako and sorry dahil ganu
n kasi ang pagkakasabi ko."

"*sniff* Ako ang dapat magsorry."

"No. Ako dapat, tingin ko tama ka na dapat maging mas sweet ako sa fiancee ko. H
indi ko gustong nakikitang umiiyak ka. Mahal na mahal kita."

"Hindi naman kailangan dhie. Mahal na mahal din kita."

Misunderstanding, isa yan sa main problems ng magkarelasyon pero kung hindi mo b

ibigyan ng oras para magpaliwanag ang karelasyon mo at iisipin mo lang ang gusto
mong isipin, I bet hindi kayo magtatagal at pareho lang kayong masasaktan.

"Tulad ng dati, ako na muna ang magluluto para sayo." sa wakas at ngumiti na ang
fiance ko

"Next time, ako naman."

"Pagiisipan ko yang next time na yan."

"Lagi mo nalang talaga akong pinagtritripan!" sigaw ko sa kanya dahil pumasok na

siya sa loob

"Tiny, nakita mo yun? Mahal niya talaga ako diba? ^__^"

*aw aw* nakakatuwa at sumasang-ayon sa akin si Tiny. ^__^

Pagpasok ko ulit sa loob, nasa kusina na si dhie at naguumpisa ng magluto.

"Iba talaga ang kislap ng mga mata mo pag nagluluto ako." sabi niya habang naglu
luto

"Pinapatwinkle ko talaga ang mga mata ko. Haha. Bilisan mo ng magluto dyan dhie.

Gutom na ako."

"Sa susunod kasi pasukin mo nalang ako sa kwarto ko tsaka mo ko gisingin para ak
o nalang ang nagluluto." pasukin ko daw siya sa kwarto niya? >//////////<

"Pwede rin! Magawa nga yun! Hahaha."

Maya-maya lang natapos na siya sa pagluluto tsaka na kami kumain. Nagising na ri

n si Ate Gabriella at sumabay na sa amin sa pagkain.

"Ready na ba kayo para sa entrance exam niyo mamaya sa Greeners?" tanong ni Ate
Gabriella. Mamaya na nga pala yung entrance exam na yun.

"I'm always ready." cool na sagot ni dhie. Sabagay, matalino naman talaga yan.

"Ikaw sis? Ready ka na ba?"

"Hehehe I guess so." gaya naman ni dhie, kayang kaya ko rin yan, hindi ako papat
alo kay dhie sa larangan ng academics.

"Magprepare na kayo para hindi kayo malate sa exam niyo. Siguradong madami nanam
ang tao niyan sa Greeners." sabi ni Ate Gabriella

"Malamang maraming tao." sagot ni dhie

"Tss! Ang aga ha, wag ka ngang sumasagot ng ganyan. Pang-asar to." ang aga nilan
g magumpisang mag-away noh?

"Dhie, alam mo magprepare ka na para makaalis na tayo, hindi yung nakikipagbanga

yan ka nanaman kay Ate." sabay tulak ko kay dhie para umakyat na sa taas

"Makinig ka nga sa fiancee mo. Pag di mo pa binilisan dyan tatangayin ko siya ts

aka kami makikipagkita na kay Jake." nakacross arms pa talaga si Ate habang tina
takot si dhie

"Oo na! Eto na nga, aakyat na ako."

"Teka nga dhie."

"Why?" ako naman tumingin sa kamay ko na hawak niya. Aakyat na daw siya pero big
la niya namang hinawakan ang kamay ko.

"Yung kamay ko kasi. Bitawan mo na ako at umakyat ka na sa taas."

"No. You're coming with me."

"Hehe! Lakas mo naman magbiro dhie. Sige na, dun na ako sa sala."

"Hindi ko hahayaan na maiwan ka kasama si Gabriella." sabay tingin niya kay Ate
ng masama "Let's go!"

"Dhie!!!! Ibaba mo nga ako! Anu ba?! Dhie!!" sigaw ko yan habang paakyat na kami
. Tama ba namang buhatin ako bigla? >/////////<

"Tss! Napaka possesive na fiance!" sigaw yan ni Ate sa amin

Pagpasok sa kwarto niya agad naman niya akong ibinaba sa kama. +____+

"Bakit ang sama mo makatingin?" nakuha pa talagang itanong

"Ikaw naman kasi, bigla ka nalang nangbubuhat dyan." +___+

"Ayaw mo ba nun para solo natin ang isa't isa?" sabay ngiti niya. May naiisip na
namang kalokohan ang lalaking to.

"Teka, wag kang lalapit!" sigaw ko sa kanya dahil nakangiti siyang parang ewan a
t palapit ng palapit sa akin

"Paano ba yan? Gusto kong lumapit sa fiancee ko."

Pikit nalang ng mata x____x

Teka, nasaan na siya? Pagkadilat ko ng mga mata ko nakita ko siyang pinipigilan

ang pagtawa at nakalayo na sa akin. +___+

"Lakas ng trip mo!"

"Hahahahaha! Kasi naman kinukuha ko lang to damit ko."

"Tss! Nakakainis ka talaga Suarez!"

"Hahahahaha! Suarez? Natense ka ba Mhie? Hahahaha ang galing ko talaga!" +____+

"Maligo ka na nga!"

"Oo na. Hahahaha. Heto na nga." sabay taas niya ng damit niya

"WAAAAAAAAAHHH!" sabay takip ko naman ng mga mata ko at hagis ko sa kanya ng una

n

"Napano ka?"

"Dun ka sa banyo maghubad! Wag sa harapan ko!"

"Hahahahahaha! Lagi mo talaga akong pinapasaya."

"Pinagtritripan mo nalang ako lagi!"

"Heto na, papasok na nga. Hahahaha Makaligo na nga."

Pagdilat ko ng mga mata ko buti naman at nasa banyo na nga siya, akala ko nasa h
arapan ko pa siya eh. Hmp, di ko maimagine yung pag mag asawa na kami tapos tapo
s KYAAAAAAAAHHH! Anu ba tong iniisip ko >/////////<

Natuwa naman ako nang mapansin ko yung picture frame sa side table niya. Picture
naming dalawa yun nung birthday ko. Parang kailan lang kaaway ko lang siya, nga
yon pareho naming minamahal ang isa't isa.

Hindi ko yata kakayanin kung mawala pa siya. Siguro ganyan talaga pag mahal na m
ahal mo ang isang tao. Hindi mo maisip kung paano kung wala siya sayo dahil ang
gusto mo ay lagi siyang nandyan sa tabi mo kahit anu pang mangyari.

Maya-maya lang natapos na din maghanda si dhie. Dumiretsyo na kami sa Greeners U

niversity para sa entrance exam. Sasamahan sana kami ni Ate Gabriella pero dahil
sa katigasan ng ulo ni dhie, ayaw daw niyang sumama si Ate kaya ayun hindi na n
ga nakasama.

Kung dati hindi man lang ako pinagbubuksan ng pinto ng kotse ni dhie. Ngayon, gi

nagawa niya na yun. Gentleman na kasi siya kahit papaano. ^___^

"Hindi ka pa ba bababa dyan?"

"Ito na nga po."

Ang laki rin nitong Greeners University, sana matanggap kami dito.

"C'mon mhie." sabay hawak niya sa kamay ko. Sa tuwing lumalabas kaming magkasama
, lagi talaga siyang nakahawak sa kamay ko.

Bakit hanggang sa University pinagtitinginan pa rin ang fiance ko? Tss.

"Wag kang lalayo sa akin and---" tsaka naman siya tumingin sa akin

"And?"

"Don't smile at anyone. Sa akin ka lang pwedeng ngumiti." lagi niya nalang yan s
inasabi sa akin, ganun ba talaga kaganda ang smile ko para ipagdamot niya? ^___^

Nakarating na kami sa building kung saan kami magtatake ng exam. Marami talagang
tao ngayon.

At isang gwapong lalaki ang nakita kong pinalilibutan ng mga babae dahil panay a
ng ngiti sa kanila. Sino pa ba ang gwapong napakabait sa lahat?

"Bro, Camille, nandyan na pala kayo!" sabay kaway niya sa amin "Bye girls." tsak
a na siya lumapit sa amin

"Kahit sinong mga babae talaga nginingitian mo." sabi ni dhie sa kanya

"Ganyan talaga ang mga gwapong mabait. Diba Jake?" sabi ko naman sa kanya tsaka
naman siya ngumiti sa akin na sinagot ko naman ng ngiti din. Hindi ko na siya ti
natawag na Jake my labs, magagalit na kasi si dhie. Ginagawa ko nalang yun pag i
naasar ko siya. ^__^V

"I told you not to smile to anyone."

"Kasama ba dun si Jake?"

"Yes, including him." naglakad na kami ulit. Ito namang si Jake natatawa nalang
sa inaasta ng bestfriend niya.

Pumasok na kami sa exam room, panay pa ang kwentuhan at tawanan namin ni Jake. N
agstart na rin ang exam nun. After 2hours of examination, sa wakas at natapos na
rin.

"Kain muna tayo sa labas. Namiss ko kayo." ngiting ngiti pa si Jake habang sinas
abi yan. Nakakamiss din makasama to. Hindi ko yata makakalimutan na siya ang aki
ng ultimate crush at siya rin ang nagpasaya sa akin sa panahong sobrang lungkot

ko.

"May pupuntahan pa kami."

"Teka dhie, saan tayo pupunta? Diba wala naman tayong pupuntahan kaya sumama na
tayong kumain kay Jake." sabi ko sa kanya ng nakangiti pero siya naman seryoso p
a rin ang mukha.

"No. May pupuntahan pa tayo. Sige Jake, mauna na kami." tsaka niya na ako kinala
dkad palayo sa pwesto namin kanina

"Haha. Sige bro, next time ha?"

"Sige lang." sabi ni dhie sabay taas ng kaliwang kamay niya. Nilingon ko naman s
i Jake at ngumiti nalang ako sa kanya tsaka na rin kumaway.

Pagkasakay namin sa kotse ni dhie, tahimik lang naman siya. Napano kaya to?

"Dhie, ayos ka lang ba?" di naman niya ako sinagot o tinignan man lang, diretsyo
lang siya sa pagdrive.

"Hmmm dhie, ayos ka lang ba? Bakit hindi ka sumasagot?" tinignan ko ang mukha ni
ya pero seryoso lang siya. Hindi kaya galit siya?

"Galit ka ba sa akin? Kausapin mo naman ako." pagkasabi ko nun tsaka naman siya
nagstop sa pagdrive at huminto kami sa gilid ng daan.

"Napano ka ba kasi?" this time tumingin na siya sa akin pero hindi pa rin nagsas
alita

"Dhie, anu bang nangyari sayo?"

"Look, I told you not to smile to anyone pero bakit ba sa tuwing nandyan si Jake
nginingitian mo siya. Bakit ba hindi mo nalang ako sundin?" nagkakaganyan siya
dahil sa pag ngiti ko kay Jake? Ibig sabihin, nagseselos siya?

"So, nagkakaganyan ka kasi nagseselos ka? Pft! Hahahahaha! Ganyan ka pala magsel
os." sorry, pero natatawa talaga ako na makitang nagseselos ang fiance ko at sa
bestfriend niya pa talaga.

"I'm not jealous, four-eyed monster." four-eyed monster? Nagseselos nga siya! Ha
ha

"Really? E anung tawag mo dyan? Hahaha akala ko naman kung napano ka na, nagsese
los lang pala."

"I said, I'm not jealous."

"Fine, sabi mo eh. Matawagan nga si Jake." sabay labas ko ng cellphone na bigla
niya namang hinablot "Hey! balik mo sa akin yan."

"Wala kang tatawagang ibang lalaki at lalo na si Jake." that's my fiance, tinata
gong nagseselos siya kahit halatang halata naman.

"Wala namang masama kung aamin kang nagseselos eh."

"Fine! I'm jealous! Happy? Sino bang di magseselos na kanina ka pa nakikipagkwen

tuhan at tawanan sa kanya? Kay Jake na dating gustong gusto mo." mas lalong nagi
ng seryoso ang mukha niya. Bakit ba ako natutuwa na nakikitang nagseselos siya?
^__^

"C'mon dhie, wala ka namang dapat ipagselos. Ilang beses ko bang sasabihin sayo
na wala na yung feelings ko for Jake. Ikaw ang fiance ko at lalaking mahal na m
ahal ko." sabay hug ko sa kanya para di na magselos pa.

"Sorry."

"Para saan naman yang sorry mo?"

"Sorry kung nagselos ako. Hindi dapat ganun."

"Edi inamin mo rin. Haha. Pero okay lang yun, mas nararamdaman ko ngang mahal mo
talaga ako." tsaka ko naman naramdaman ang pagyakap niya rin sa akin

"I love you very much and I can't afford to lose you again." sabay halik niya sa
ulo ko.

Ganun din naman ako sa kanya. I can't afford to lose him, not today, not tomorro
w, not anymore.

*******************************************
LOVE 5: JEALOUS
*******************************************
LOVE 5: JEALOUS

CAMILLE's POV

"Yes, I love you very much Gabriel Suarez. I do. I do. I do."

(O__O)

"KYAAAAAAAAAAHHH!"

"Ang lakas mo naman makasigaw Mhie. Argh! Ang sakit sa tenga."

Teka, kwarto ko to ha? Napatingin pa talaga ako sa paligid ng kwarto ko para mac
onfirm na kwarto ko talaga to.

"Anung ginagawa mo dito sa kwarto ko?"

"Masama bang pumasok sa kwarto ng fiancee ko?" anung nginingiti niya? Hala! Baka
naman nakita niyang tumutulo ang laway ko o kaya naman narinig niya akong humih
ilik? Hindi ko naman alam kung ganyan nga ba ako pag tulog, pero paano kung gany
an nga? WAAAAAAAAAHHH!

"Yes, I love you very much Gabriel Suarez. I do. I do. I do. Hahahaha! Hanggang
panaginip ako pa rin pala ang kasama mo." (O__O) narinig niyang sinasabi ko yun?
Nanaginip akong kinakasal na kami kaya ganun sagot ko. Naman eh!

"Pinagnanasaan mo ba ako haggang pagtulog?"

"WAAAAAAAAHHHH! Hindi!"

"Hahahahahaha! Nakakatuwa ka talaga. Tumayo ka na dyan at maligo na, nakakahiya

naman sa akin na makitang bagong gising ka diba?" >///////////< bakit ba alam na
alam niya kung paano ako mahihiya? Aish!

"Nakakainis naman!" sabi ko sabay binilisan na ang pagtayo tsaka ko binilisan an

g pagtakbo ko papuntang banyo.

Woah! Grabe talaga si dhie. Walang araw na di niya ako pinagtritripan. Buong bak
asyon siyang ganyan. Laging nakatrip. Psh! Pero ayos na rin yun para mas madalas
kong nakikita ang pag ngiti at pagtawa niya ^__^

Ang aga niya namang pumunta dito. Anu bang meron ngayon? Hmmmmm! Ah tama! Enroll
ment na nga pala namin sa Greeners ngayon.

Natapos na rin akong maligo at nakapagbathrob na rin. Siguro naman nakababa na y

ung si dhie.

"WAAAAAAAAAAAAHHH!" sigaw ko nang paglabas ko nakaupo sa kama ko si dhie, nakacr

oss arms siya at nakatingin sa akin >/////////<

"Anu pang ginagawa mo dito? Lumabas ka na para makapagbihis na ako."

"Napapadalas ang pagsigaw mo pag nandito ako. Anu bang problema? Naka bathrob ka
naman. Haha" ayan nanaman ang nakakaloko niyang tawa

Pumasok na ako sa walk-in closet ko at dun na rin nagbihis. Hindi naman siguro m
aninilip yung lalaking yun.

"Wala ka talagang balak bumaba noh?" umiling naman siya ibig sabihin wala nga ta
laga siyang balak bumaba

"Mag aayos lang ako sandali para makapagalmusal na rin muna tayo bago umalis." s

abi ko habang nag aayos sa harap ng salamin. Napansin ko naman na nakatitig lang
sa akin si dhie.

"Bakit? May problema ba?"

Ngumiti lang siya tsaka naman lumapit sa akin.

"You are the most beautiful girl I've ever known." napangiti naman ako lalo sa s
inabi niya

Pagkatapos niyang sabihin yun, inilapit niya ang mukha niya sa mukha ko tsaka du
mampi ang mga labi namin sa isa't isa habang hawak niya ako sa bewang.

"I love you very much mhie."

"I love you too dhie." yang ngiti niya na yan, hinding hindi ko yan magagawang m
alimutan dahil yan ang isa sa pinakamagandang scenery na gustong gusto kong naki
kita.

After kong mag ayos, bumaba na rin kami para mag almusal. Pinaghanda kami ni Mom
my.
Sandali lang kami nag almusal at dumiretsyo na agad sa university. Mahirap na ka
si kung dumating kami dun na marami na ang tao baka anung oras na kaming matapos
kung nagkataon.

"Mhie, don't sm---"

"Don't smile to anyone. Alam ko na yan Dhie. Gagawin ko po yun para di ka na mag
selos pa." sabay pisil ko sa magkabila niyang pisngi

"Hindi naman ako marunong magselos." tsaka niya inalis yung mga kamay kong nakap
isil sa pisngi niya at hinawakan niya naman ang mga kamay ko para holding hands
na kami
^__^

"Ayan ka nanaman sa pagtanggi. Hehe"

Naglakad na kami ng magkaholding hands. Sa kagwapuhan talaga ng fiance ko, walan

g babae na di napapalingon sa tuwing napapadaan siya.

"Mhie, mauna ka na dun, nakalimutan kong kunin yung mga papers natin." napatingi
n naman ako sa mga kamay namin at wala nga kaming dala, naiwan pala sa kotse. Ha
ha.

"Yan kasi, ang kamay ko kasi ang gustong hawakan." panunukso ko sa kanya

"Ikaw kasi dapat ang nagdala nun. Kinalimutan mo rin kunin sa kotse diba?"

"Psh! Oo na po, sige na balikan mo na muna. Pupunta na ako dun para makapila."

Nagsmile siya sa akin pagkatapos ay naglakad na rin pabalik sa kotse. Ngayon ko

lang napansin, ang ganda pala ng likod ng fiance ko. Wala bang panget sa kanya?
Lahat nalang inaadmire ko. >///////<

Pumunta na ako kung saan nageenroll para makapila na at gaya nga ng inaasahan ma
rami na rin tao.

Napangiti naman ako ng mahagip ng mga mata ko si Chelsea. Siguro naman naaalala
niyo pa ang aking bestfriend diba? Siya kaya ang isa sa mga tumulong sa amin ni
dhie ko. ^__^

"Bessy Chels!!!!!!!!!!!!" sigaw ko yan kay Chelsea nang makita ko siyang busy na
busy na nakikipagusap sa kanyang gwapong manliligaw

"Hoy bessy pansinin mo naman ako." nakalapit na ako sa kanila at parang wala pa
talaga siyang balak pansinin ako ha

"Anu bang ginagawa mo dito?" sa wakas at pinansin na ako nitong bessy ko

"Kasama mo lang yang Knight in Shining Armor mo nagtataray ka na dyan ha. Malama
ng kasi dito din ako mageenroll." nakapamewang kong sabi sa kanya

"At fashion designing ka rin noh? Kasama nanaman kita (_ _ )" inaartehan lang ak
o ng bessy ko na to. Paeffect kung baga. Haha.

"Nakakapang tampo ka na talaga Chels, tabi nga dyan Troy." sabay tulak ko nang m
ahina kay Troy tsaka ako kumapit sa braso ni bessy

"Ihhh Camille naman, layo ka naman ng konti." arte nitong bessy ko

"Oy Camille, bitawan mo yang princess ko, sa akin siya." sabi naman ni Troy

Tumingin naman kami ni Chelsea kay Troy, nakataas ang isang kilay namin.

"Oh bakit ganyan ang tingin niyong dalawa sa akin?" tanong sa amin ni Troy

"Tss, sinagot mo na ba yan Chels?" tanong ko

"Hindi pa, ewan ko dyan, nag fefeeling lang. Haha" basag dyan si Troy sa sinabi
ni bessy. Haha.

"Tinatawanan niyo nanaman ako." sabi naman ni Troy

"Oh siya, dito ka na muna Camille, punta muna ko sa restroom." sabi bigla nitong
si Chels

"Sama ako." sabi ko sa kanya tsaka naman siya lumapit sa akin at bumulong "Dito
ka lang, bantayan mo yang lalaki na yan, masyadong lapitin ng babae eh." para di
n pala siyang si Suarez ko

"Oh talaga?!"

"Makareact naman. Oh Troy, restroom muna ako. Kayo na muna dyan ni Camille, paki
samahan mo na yan para makakuha ng form." utos ni Chels. Yes, utos yan na kailan
gang sundin ni Troy. Haha.

"Yes my princess." oha! my princess daw, gumaganyan na ang bessy ko.

Umalis na nga muna saglit si Chels, para magpunta sa restroom.

"Troy, mahal mo talaga bessy ko noh?" tanong ko sa kanya

"Oo naman." sabi na nga ba at makakatagpo din ang bessy ko ng one true love

"Willing ka bang maghintay sa kanya kahit gaano pa katagal?" mukha naman siyang
napaisip sa tanong ko

"Oo, willing na willing. Mahal ko siya at kahit gaano pa katagal makakaya kong m
aghintay." yun naman pala! ^__^

"Asus! Ang sweet naman." sabay hampas ko pa talaga sa braso niya

***
SUAREZ' POV

Nakasalubong ko pa tong si Chelsea, ang bestfriend ni Camille.

Kaya naman nagsabay na kami sa pagpunta dun sa area kung saan kami mageenroll.

Teka! Hindi ko gusto tong nakikita ko!

"Four-eyed monster!!!!!!" sigaw ko nang makita kong may kausap si Camille na lal
aki at mukhang close na close pa talaga sila. Sinabi ko ng wag siyang ngingiti s
a iba.

Nagkatinginan kami nung lalaki, parehong naka death glare kami sa isa't isa. Sin
o siya at bakit kasama niya ang fiancee ko?

Naglakad ako ng mabilis, naglakad din ng mabilis yung lalaking yun kaya naman na

gkasalubong kami sa gitna. Pareho pa rin kaming naka death glare.

"Sino ka ha?!" sabay na sabi naming dalawa, pareho kaming nakasigaw sa isa't isa

Para kaming naghihintayan na sumuntok.

"Hoy anu ba yan? Tigilan niyo nga yan." sabi ni Chelsea na nakalapit na sa amin

"Oo nga, lumayo nga kayo sa isa't isa." sabi naman ni Camille na pumunta dito sa
pagitan namin ng lalaking to at pilit kaming pinaghihiwalay, hinihila naman ni
Chels sa likod yung lalaking to pero pareho pa rin kaming naka death glare. Anon
g akala niya papatalo ako sa kanya?

"Layo sabi!" sigaw ni Chelsea pero di namin sila pinapakinggan

"Dhie naman, tama na yan." sabi naman ni Camille sa akin at pilit kong pinapakal
ma

"Hindi ba talaga kayo titigil? Bahala nga kayo dyan! Tara na nga Camille." hinil
a ni Chelsea si Camille tsaka kami naiwanan nung lalaki na to dito

"Hoy four-eyed monster! Saan ka pupunta?" sigaw ko sa kanila pero di naman lumin
gon sa akin si Camille. Tss.

"Bakit mo tinatawag na four-eyed monster si Chelsea?!" biglang tanong nitong lal

aki

"Hindi si Chelsea ang tinatawag ko, ang tinatawag ko yung fiancee ko, at bakit m
o siya kasama? Ganun ba kayo kaclose ha?"

"Fiancee? Sino? Si Camille?"

"Oo, si Camille ang fiancee ko kaya hindi mo siya dapat lapitan!"

"Kung fiancee mo siya, bakit si Chels ang kasama mo? May fiancee ka na pala naki
kipag flirt ka pa sa nililigawan ko."

"Ah so ganun pala yun? Nililigawan mo si Chelsea, ang bestfriend ng fiancee ko."

"Kilala mo siya?"

"Malamang, bestfriend nga ng fiancee ko. Nagkita kami kanina dun kaya nagsabay n
a kami papunta dito. E malay ko bang may seloso palang manliligaw yun?"

"Kung makapagsalita ka dyan, ikaw nga dyan nagseselos rin."

"Hindi ako nagseselos!"

"Mas lalo naman ako!"

"Oh Gab, nasaan si Camille?" biglang sulpot naman nitong si Jake

"Ewan ko, tinangay ng bestfriend niyang si Chelsea."

"Saan naman kaya pupunta yun?" tanong ulit ni Jake. Kulit naman eh. Sinabi na ng
ang ewan.

"Ewan ko nga sabi Jake."

"Chill bro. Haha" nakuha pa talagang tumawa

"Tsss. Kung bakit naman kasi di mo agad sinabi na fiancee mo si Camille." sabi s
a akin nitong lalaki

"Sino siya bro?" tanong ulit ni Jake

"Manliligaw ni Chelsea."

"Aish! Hahanapin ko na nga lang sila." sabi nung lalaki tsaka naglakad na

"Hoy hintayin mo ako! sasama ako!" sigaw ko sa kanya. Hindi naman pwedeng hayaan
ko nalang ang fiancee ko.

Kaya heto magkasama kami ngayon ng lalaking ka death glare ko kanina. Nasaan na
nga ba kasi yung dalawang babae na yun?

Siguro naman hindi galit sa akin si Mhie? Sana nga hindi.

Nasaan na nga kaya sina Chelsea at Camille. Kanina pa kami palakad lakad nitong
lalaki na to sa kakahanap sa kanilang dalawa.

"Kasalanan mo to. Dapat kasi sinabi mo na fiancee mo si Camille edi sana--" hind
i ko na pinatapos sa sinasabi niya to

"Edi sana hindi ka na nagselos?"

"Hindi nga sabi ako nagselos. Ikaw nga dyan ang nagselos."

"Ako? Hindi ako selosong tao." hindi naman talaga ako nagselos, ayokong lang na
may ibang lalaking lumalapit sa fiancee ko

"Hindi daw, kung nakakamatay nga lang yung tingin mo kanina baka namatay na ako.
"

"Ikaw rin naman ha, baka kamo pareho na tayong patay ngayon."

"Bakit ba kasi hindi man lang nabanggit sa akin nina Chels na may fiance na pala
yung si Camille."

"At bakit pa kailangang sabihin sayo? close ba kayo ng fiancee ko?"

"Hmmm, medyo?" tinignan ko siya ng masama dahil ayokong may lalaking nakikipagla
pit sa fiancee ko

"Hanapin na nga natin sila." sabi ko nalang sa kanya at nagpatuloy na sa paglala

kad

"Oo bro, hanapin na natin ulit si Chels at yung four-eyed monster fiancee mo."

"Ako lang may karapatan tumawag sa kanya ng ganyan!"

"Fine, I'm just kidding here. Haha"

Nasaan na nga kasi yung dalawa na yun?

Napadaan kami sa cafeteria ng University at heto lang naman nakita namin yung da
lawa na kumakain. So dito lang pala sila nagpunta. Malamang nagutom lang yung da
lawang yun. Hindi naman siguro sila galit sa amin.

"Hey four-eyed monster! Sinong may sabing pwede kang umalis bigla?" sigaw ko kay
Mhie, agad agad naman akong lumapit sa kanila

"Chels, my princess. Nandito lang pala kayo, kanina pa namin kayo hinahanap." sa
bi nitong lalaking kanina ko pa kasama

"Hayy nako, Camille parang may mga masamang hangin na parating. Tapos ka na ba k
umain? alis na tayo dito." sabi ni Chels

"Ahh oo tapos na, tara na nga." sagot ni Camille at tumayo na nga yung dalawa "C
hels, mauna na ako dun. Alis na ako." sabi naman ni Camille, agad naman siyang u
malis. Hindi niya ba talaga ako papansinin?

"Tss." agad ko na siyang sinundan bago pa siya mawala nanaman sa paningin ko "St
op." sabi ko nang mahawakan ang kamay niya

"Ano?!"

"Anong ano? Mag usap tayo. Bakit ba kasi nakikipagusap ka sa lalaking yun?"

"Kay Troy? Kasama ko siya kanina dahil nagpunta lang sa restroom si Chels. Kung
bakit naman kasi hindi kayo mapigilang dalawa kanina." so Troy pala ang pangalan
ng lalaking yun

"Alam mo naman na ayokong basta-basta ka nakikipagusap sa iba."

"Napakaseloso mo naman dhie. Possesive na rin. Hindi na maganda yan." sabay tabi
g niya sa kamay ko. Is she really that mad to me?

"I'm sorry." nagiging sobra na nga yata ang pagiging seloso ko

Humarap naman siya sa akin na nakatingin ng masama. What now?

"You know what dhie, I really love when you're jealous pero kasi hindi naman to
the extent na wala na sa lugar ang pagseselos mo. Okay?" sabi niya sa akin sabay
hawak sa magkabila kong pisngi.

"Mukhang tama ka. I'm sorry Mhie." then I hug her. I really love her very much.
*******************************************
LOVE 6: WHO's JEALOUS NOW?
*******************************************
LOVE 6: WHO's JEALOUS NOW?

CAMILLE's POV

Good morning! ^__^ Maaga ang gising ko ngayon dahil 1st day ng college life ko.
11am ang pasok namin, 11-12pm lang yun. Nakakatamd din pumasok pag 1 hour lang n
oh? Tapos vacant nanaman. Ang masaklap pa, hindi ko makakasabay si dhie dahil 1p
m pa ang 1st class niya. ( _ _)

Hindi na ako kumain ng almusal dahil mamaya maglunch na rin naman ako.

"Mom, aalis na po ako. Sa school nalang po ako kakain."

"O sige, ingat ka. Okay? Goodluck sa 1st day." sabay hug sa akin ni Mom

Agad na akong lumabas para makapasok na sa school. Mahirap ng malate.

"What took you so long?" eh? Nagulat naman ako sa boses ni dhie. Nandito siya ng
ayon at nakasandal sa kotse niya.

"Anung ginagawa mo dito?"

"Isn't it obvious na sinusundo ang fiancee ko?"

"Pero mamaya pang 1pm ang pasok diba?"

"Yes, masama bang maagang pumunta sa school." sabi niya habang palapit sa akin.
Nang makalapit na siya bigla niya nalang akong hinalikan sa labi. One quick kiss
. "Good morning mhie." then he smiled

"Good morning din dhie." I told him while smiling

"Let's go. May ibibigay pa ako sayo." sabi niya sabay hawak sa kamay ko tsaka ni
ya na rin ako pinagbuksan ng pinto ng kotse niya

"Anung ibibigay mo?" tanong ko sa kanya ng makaupo na siya driver's seat

"Here." sabay abot niya sa akin ng lunchbox

"Wow! May almusal pala ako. Tama lang palang di na ako nag almusal." pinagluto n
iya nanaman ako ng almusal. How sweet! ^__^

"Sabi ko na nga ba at hindi ka nanaman nagalmusal."

"Hehe sinasadya ko yun para makain ko pa ang mga niluluto mo para sa akin."

"Palusot ka nanaman. Sige na, kumain ka na muna niyan bago tayo umalis." kaya he
to kumain na muna kami. Syempre sinusubuan ko din siya.

After kong mag almusal sa kotse niya. Nagdrive na rin siya papuntang Greeners Un
iversity.

Obviously, Fashion Designing ang course ko at sigurado akong kaklase ko dyan si

Bessy Chelsea.

Pagdating sa Greeners, dumiretsyo na kami ni dhie sa department building namin.

Ayoko na sanang isama dito si dhie lalo na at halos girls ang mga nandito. Pinag
titinginan nanaman tuloy siya. Kaya eto todo holding hands ako sa kanya.

Pagkahanap namin ng room ko, hindi muna ako pumasok. Ayoko ngang iwan dito si dh
ie.

"Dhie, hintayin mo nalang ako mamaya sa cafeteria ha. Sabay tayo maglunch."

"Dito nalang kita hihintayin."

"Ihhh dhie naman. Dun ka nalang sa cafeteria. Puro babae kaya ang nandito."

"Anu naman ngayon?" ito namang si dhie nakakainis eh. ( _ _)

"Mukhang okay na kayo." narinig kong sabi ni bessy Chelsea. Buti naman at nandit
o na siya.

"Chels, buti naman at nandito ka na, akala ko magpapalate ka sa unang araw ng co

llege. Yes, okay na kami. ^____^" sabi ko sa kanya

"Bro, buti at hinahatid mo fiancee mo." sabi naman ni Troy kay dhie

"Oo, sigurado naman ako na pareho tayo ng dahilan ng paghatid sa kanila." sagot
ni dhie, anung dahilan ang tinutukoy niya?

"Anung dahilan?" tanong ni Chelsea sa dalawa

"Wala yun Chels, mga lalaki lang ang nakakaintindi nun." sagot sa kanya ni Troy

"Pumasok na kayo. Mukhang ayan na ang prof niyo." sabi naman ni dhie. Kaya ayan
nagready na ako para pumasok sa room.

"Sige papasok na kami." sabi ni Chels sa kanila at ako naman ay nagpaalam na mun
a saglit kay dhie ko sabay kiss sa cheeks sa syempre. ^__^

Pagpasok namin ni Chels sa room naririnig ko yung mga bulungan na may gwapo daw
sa labas ng room namin. Sino kaya tinutukoy nila? Sina Troy at dhie kaya?

"Chels, nakakainis na." sabi ko sabay upo na seat sa front row

"Bakit naman?"

"Kanina pa kasi pinagtitinginan ang Suarez ko."

"Ganyan din si Troy."

"Really? Aish! Kakainis naman, ayaw ko pa naman na pinagtitinginan ang fiance ko

."

"Hayaan mo na silang tumingin, hanggang tingin lang naman sila. Isa pa fiance mo
na siya."

"Tama ka dyan, pero ikaw di ka ba nabobother?"

"Nabobother saan?"

"Sa pag tingin tingin nila kay Troy?"

"Ano naman ikakabother ko dun?"

"He's just your suitor, hindi mo pa siya boyfriend, kaya may chance pa yang mga
babae na yan." parang napaisip naman dun si Chels dahil sa sinabi ko. Napatingin
pa siya sa labas.

"Tingin ko wala naman silang chance."

"Sigurado ka?"

"Oo. Kasi alam kong mahal na mahal ako niyan."

"Mahal mo din naman diba? Sagutin mo na kasi."

"May time para dyan."

Bakit ko ba siya pinapakialaman? Siguro dahil alam kong mahal niya din naman si
Troy? Di bale, magkakatulayan din ang mga yan.

***

SUAREZ' POV

Kasama ko ngayon itong si Troy dito na naghihintay sa labas ng room nila mhie. C
lassmates din pala kami, same course kasi bale Business Management.

"So tama nga ako sa dahilan na tinutukoy ko kanina?" sabi ko sa kanya kaya naman
napatingin siya sa akin

"Yes, tama ka. Mahirap na."

"Oo nga, mahirap na talaga. Madami pa naman lalaki dyan sa paligid." one of the
reasons kung bakit ko hinatid si mhie para malaman ng mga lalaki sa school na to
na sa akin siya. Tsaka para malaman ko rin yung lagay niya dito sa department n
ila, alam kong ganyan din tong si Troy.

"Fiancee mo na naman."

"Kahit na. Ayokong may ibang tumitingin sa kanya. Lapitin pa naman yan."

"Haha sabagay kahit naman ako siguro kung maging girlfriend ko na si Chels, gani
to pa rin ako."

"Are we being so possesive?" tanong ko na mukhang nakapagpataka sa kanya

"Bakit mo natanong yan?"

"Sabi niya kasi sa akin masyado na raw yata akong nagiging possesive at seloso."

"Haha alam mo magbestfriends talaga sila, ganyan din kasi ang sabi sa akin ni Ch
elsea nung enrollment."

"Dapat nga kiligin pa sila diba?"

"Yeah your right, at yung sagot sa tanong mo Gab, hindi tayo possesive nagiging
extra protective lang tayo."

"I guess tama ka."

Pansin ko lang, kanina pa kami pinagtitinginan ng mga babae dito. Anung problema
nila? Ngayon lang yata sila nakakita ng gwapo?

"Hey miss, you okay?" tanong ni Troy dun sa babae na biglang natapilok sa harapa
n namin, pareho pa kaming napayuko para tulungan tong babae

"Ayos ka lang ba?" tanong ko naman sa babae

"Ah y-yes I'm o-okay." sabi nung babae, tinulungan siyang makatayo ni Troy tsaka
ko naman pinulot yung mga gamit nung babae

Nauuso na talaga ang mga clumsy girl sa paligid.

***
CAMILLE's POV

Look what we got here. Ang ganda ng scene paglabas namin ni Chels. Si Troy kasi
at dhie ayun nakayuko at kinakausap ang isang babae.

"Mukhang busy ang mga lalaki natin." sabi ni Chels sa akin habang busy ako sa pa
gdeath glare kay dhie na di man ako napapansin.

"Mukha nga. Hindi nga nila napapansin na nandito na tayo sa labas."

"Here's your things." sabi ni dhie sa babae sabay abot ng mga gamit nito. Bakit
siya nagiging mabait sa babaeng yun? >____<

"Be extra careful next time." sabi naman nitong si Troy na nakahawak sa kamay ng
babae. Tinignan ko si Chels, ayan at mukhang uusok na ang ilong sa galit.

"T-thank you." kunwari pa yung babae na yun na nahihiya, if I know kilig na kili
g siya.

"Tara na Camille, nagugutom na ako!" sigaw ni Chels

Naagaw naman niya yung pansin ni Troy at napatingin siya sa amin, ganun din si d
hie na parang wala lang naman sa kanya na nakita namin ang ganung eksena.

"Oh nandyan na pala kayo." sabi ni dhie

"Wala pa. Hindi kami ito." sagot ko naman sa kanya

"Kain na tayo." sabi naman ni Troy na palapit na sa amin

"Kakain na nga kami. Kayo, baka gusto niyo pa makipagflirt dyan!" sigaw nanaman
ni Chels

"Huh?" patay malisya pa tong si Troy

"Huh mo ang mukha mo Troy!" tsaka biglang naglakad na si Chels palayo sa amin.

Ako naman ito nakatingin ng masama kay Suarez, oo Suarez dahil nakakainis siya >
___<

"Bakit ang sama ng tingin mo?" nakuha pa talagang magtanong

"Tss. Ewan ko sayo!" tsaka na ako naglakad pero hindi pa man ako nakakalayo agad
na niyang nahawakan ang kamay ko

"Jealous huh?" nakangiting sabi niya

"Jealous your face!" pilit kong tinatanggal ang kamay ko na hawak niya pero ayaw
niyang bitawan, bigla niya nalang akong hinila palapit sa kanya tapos biglang h
alik niya sa labi ko >////////<

"Akala ko ako lang ang seloso. Selosa din naman pala ang fiancee ko." hala! natu
wa pa >////////<

"Nakuha mo pang magenjoy sa pagseselos ko ha?"

"Hey!" biglang sigaw ni dhie. Kaya ayan agaw atensyon siya dito sa department na
min.

"Uy dhie anung ginagawa mo?" sabi ko sa kanya sabay hila ng braso niya

"Kung sino man dito ang gustong makipagflirt sa akin? Pasyensya na kayo, taken n
a ako at malapit na akong ikasal sa babaeng mahal ko. Wala kayong mapapala sa ak
in." napanganga naman ako sa sinabi niya. Pati ang mga babae at gays dito, nga-n
ga sila! >//////<

Pagkatapos niya sabihin yun hinila na niya ako palabas ng building. Nakangiti pa
siya at pinatitinginan pa rin kami dahil sa ginawa niyang eksena.

Nakakaloka talaga si dhie. >///////<

*******************************************
LOVE 7: MY DANCE PARTNER
*******************************************
LOVE 7: MY DANCE PARTNER

CAMILLE's POV

First week went so fast. Ang pinagkakaabalahan ko ngayon ay ang pagpractice ng s

ayaw para sa Acquaintance Party.

Nagkaroon kasi ng auditons para sa dance group na sasayaw sa party at dahil sa k

asama naman kami nina Chelsea at Andrew sa dance group nung highschool kami kaya
ayan sumali kami. Kilala niyo pa naman siguro si Andrew diba? Siya yung boy bes
tfriend nitong bessy kong si Chels. Ang bago lang ngayon ay pati si Troy kasali.
How I wish na kasali din si dhie. ( _ _)

Nung auditions nga akala ko hindi siya makakarating pero ayun at nakarating nama
n siya. Pinanood niya ang kanyang magandang fiancee. Pansin ko ngang medyo nagul
at siya sa galing kong sumayaw, first time niya kasing makita akong sumayaw. ^__
^

May new friends din ako. Actually, friends sila ni Chelsea na pinakilala niya sa
akin. Si Trish na kapatid ni Troy at si Vanessa na mukhang maldita pero mabait
naman, bestfriend naman siya ni Troy.

"Hindi ba pwedeng tumigil ka nalang sa pagsasayaw na yan?" biglang tanong naman

nitong ni Dhie. Naguumpisa nanaman siya. ( _ _)

"Bakit ba kasi pinapatigil mo siya sa pagsasayaw? Hobby niya kaya yun. Diba Cami
lle?" sabi naman nitong si Jake. Buti pa siya at naiintindihan ang hobby ko.

Kasama ko silang dalawa ngayon. Nandito kami sa cafeteria. Kakatapos lang kumain
at mamaya may practice nanaman ako.

"Hindi ko
tner niya
m niya ng
pagiging

naman siya pinapahinto na as in forever, ayoko lang na kailangan kapar

pa yung Andrew na yun dun sa isang sayaw nila." sabi ni dhie sabay ino
drinks niya. Sus ang fiance ko talaga. Yun nanaman pala ang issue. Ang
seloso. Haha.

Yumakap naman ako sa kanya "Dhie, best ni Chels si Andrew tsaka nakakalimutan mo
na bang tumulong din siya sa pagaayos sa ating dalawa nun."

"Tama nga naman si Camille. Chill ka lang kasi bro. Kung gusto mo edi sumali ka
din para ikaw makapartner niya." sabay ngiti ng nakakaloko nitong si Jake kay dh
ie

"Ayoko. Hindi naman ako marunong sumayaw." sagot sa kanya ni dhie

"Oo nga naman, hanggang kanta lang tong fiance ko." sabay ngiti ko naman sa kany
a

"Yan ang alam mo. Magaling din sumayaw yang si Gab." sabi ulit ni Jake. Nga pala
, nasabi ko na ba sa inyo na classmates ulit si dhie at Jake? Same course kasi s
ila.

"Teka dhie, magaling ka daw sumayaw? Bakit hindi ko alam? Bakit hindi ka nag aud
iton?"

"I said I'm not. Wag kang maniwala dyan kay Jake. Malakas lang mag good time yan

." napasimangot naman ako, akala ko naman kasi magkakachance na mapasali ko pa s

iya. Tsssk. ( _ _)

After namin dito sa cafeteria, may pasok na sina Jake at dhie. Kaya ang ending,
nagsosolo ang beauty ko dito na naghihintay ng oras ng practice namin.

Ayaw pa nga sana akong iwan dito ni dhie. Pinagtulakan ko pa siya para tumayo na
at pumasok na sa klase niya.

Sayang talaga! Gusto ko siyang makapartner dun sa moves like jagger dance prod n
amin ( _ _)

Paalis na ako ng cafeteria nang makasalubong ko si Andrew.

"Hinihintay mo fiance mo?" tanong sa akin ni Andrew

"Oo, ang tagal nga niya eh. Alam mo ba na asar yun sayo?" sabi ko sa kanya

"Bakit naman?"

"Napanood niya kasi yung practice nung isang araw, yung partner tayo."

"And so?"

"So ka dyan."

"Selos?" natatawa pa tong si Andrew

"Siguro, pero sabi niya hindi naman. Ewan ko nga sa kanya eh."

"Tignan nga natin kung selos nga talaga siya." pagkasabi niya nun tumalikod siya
at parang tipong hahalikan ako, pero yung totoo, nakasteady lang naman siya. An
ung ginagawa nito?

"Anung ginagawa niyo?!" sigaw ni yun ni dhie, agad niya akong hinila palapit sa
kanya.

"Selos nga. Hahaha." naku naman eh! baliw talaga tong si Andrew >__<

"Kung wala kang magawang matino, pwede ba layuan mo ang fiancee ko!" sigaw ni dh
ie kay Andrew na patawa-tawa lang

"Tama na yan dhie, wala ka naman dapat ipagselos." sabi ko sa kanya

"At sinong may sabing nagseselos ako four-eyed monster? Bahala ka kung anu ang p
inaggagawa mo!" after nun umalis na si dhie. Tss. Tinignan ko naman ng masama si
Andrew tsaka ko na sinundan si dhie.

"Dhie!" pagtawag ko sa kanya pero ang bilis ng lakad niya

"Dhie! Hintay!"

"Dhie naman!" hiningal na ako sa paghabol sa kanya, buti naman at nahawakan ko n

a siya

"What?!" sigaw niya sa akin

"Naka trip lang yun si Andrew."

"I don't care! I want you to quit that dance group!" sigaw niya nanaman >__<

"I'm sick and tired of this! Hindi ako magququit kahit ano pang sabihin mo! Baha
la ka!" sigaw ko sa kanya tsaka ko na siya iniwan dun. Asar na talaga eh! Ayoko
na pati talaga mga kaibigan ko pinagseselosan niya. Ang pinakaayaw ko pa ay ang
pagpigil niya sa akin sa passion ko.

Dumiretsyo na ako sa rehearsal studio.

"Bessy, dito." pagtawag ni Chelsea sa akin. Agad naman akong lumapit sa kanya.

"Hindi mo yata kasama ang fiance mo?" tanong ni Andrew

"Let's not talk about him." sagot ko naman sa kanya sabay upo sa tabi ni Chelsea

"L.Q kayo?" tanong naman sa akin ni Chels

"Aish! Ang ewan niya kasi."

"Hiwalayan mo na." sabi naman ni Andrew after nun nakatikim siya sa akin ng mala
kas na hampas. Kasalanan niya rin to eh.

"Buti pa tayo my princess hindi L.Q." sabi ni Troy sabay hug kay Chels. Aba teka
! Anung meron sa mga to?

"Bakit? Lovers na ba kayo?" tanong ko naman sa kanila

"Hindi mo pa ba nasasabi sa kanya my princess?" tanong ni Troy kay Chels

"Hehe hindi pa pala." sus! ang dalawang to! Balak pa yatang itago sa akin.

"Anung dapat sabihin sa akin bessy?" tanong ko ulit

"Kami na kasi Troy." sagot niya sa akin tsaka ko siya inalog-alog para magkwento

"Really? Kayo na? Kailan pa?"

"Kagabi lang."

"Ikwento mo sa akin yan bessy kung paano."

"Ayoko nga."

"Ang daya naman bessy."

Hindi na naikwento ni Chelsea sa akin yung nangyari kasi pinatayo na kami ng Cho
reo at magstart na raw kami ng practice.

Girls muna lahat. Sasayaw kami ng I got a boy by SNSD.

After namin, boys naman at SPY by SUPER JUNIOR ang sinayaw nila.

Pagkatapos naman nun yung by partners naman daw. Partner kami ni Andrew.

Moves like jagger ang sasayawin namin, nasa kalagitnaan ng practice ng biglang b
umukas ang pinto at pumasok si dhie. Anung ginagawa niya dito?

"Hey, what's the problem Mr.?" tanong ng Choreo kay dhie

"I wanna join." sasali daw siya? hala! may sakit ba tong fiance ko?

"Sige tutal kulang rin kami ng lalaki dahil nagback out yung isa." sabi ulit ng
Choreo

Naglakad naman palapit si dhie sa akin at hinawakan ang kamay ko tapos hinila ak
o palayo kay Andrew

"She's mine and I'll be her partner." sabi ni dhie habang masama ang tingin kay
Andrew

"Chill pre. Haha" sabi naman ni Andrew

"Uy dhie! Problema mo?" bulong ko sa kanya

"Ayaw mong magquit diba? Pwes, sasali nalang ako kaysa naman hayaan ko tong si A
ndrew na makapartner ka." pagkarinig nun ni Andrew natawa nalang siya bigla

Pumayag naman ang choreo namin na siya na ang partner ko. Pagkatapos ng practice
. Agad na kaming lumabas, habang hawak niya ang mga kamay ko.

"Uy!"

"Uy dhie!"

"Yes?" mahinahon na pagkakasabi niya dyan

"Buti naman at sasali ka na."

"Itong gusto mo diba? Gusto kitang pagbigyan at the same time para pagbigyan na
rin ang sarili ko na gustong gusto na lagi kang nakikita." >/////////<

Lumapit naman siya sa akin tsaka ako hinalikan sa noo.

"Sorry. From now on, hindi na kita pipigilan sa kung anung gusto mong gawin. Ins
tead, lagi akong present sa mga ginagawa mo. I promise na kahit sa anung gatheri
ngs and events pa yan. Lagi lang akong nandito."

"That's what I like best about you." sabay hug ko sa kanya.

I will cherish that promise forever.

*******************************************
LOVE 8: RUINED DATE
*******************************************
LOVE 8: RUINED DATE

CAMILLE's POV

Nakakaexcite naman ang araw na to. May triple date kasi kami, me and dhie togeth
er with Chelsea and Troy at ang bagong magkasintahang si Trish at Andrew.

1pm palang magkakasama na kami nina Chelsea at Trish, heto at nagpreprepare na k

ami para sa aming triple date.

Hulaan niyo kung sinong taga-ayos namin?

Nandito kami ngayon sa bahay ng aming kaibigang si Vanessa, inuulit ko, siya ang
bestfriend ni Troy, sa Greeners din siya nag-aaral ngayon. Ginulo namin siya pa
ra ayusan kami para sa date namin. Nagmaldita nanaman nga siya kanina pero syemp
re hindi niya kami matitiis na magaganda niyang kaibigan.

"Bakit ba kasi kailangan niyo pa akong istorbohin? At dito pa talaga sa bahay ko

ha?!" sabi ng aming magandang taga-ayos na si Vanessa. Kanina pa yan nagrerekla
mo pero sige pa rin ang pag-aayos sa amin. ^_^

"I'm so excited!" sabi ni Trish

"Ako rin naeexcite na, buti nga at pumayag si Suarez." sabi ko naman sa kanila

"Ang KJ naman kasi ng mga boyfriend niyo, buti pa ang knight ko sobrang bait sa
akin. ^_^" sabi naman ni Chels

"At sana lang talaga hindi niyo ko ginugulo diba? Wag na nga kayong magchikahan
ng matapos na tayo dito. Magpapafacial pa ako." sabi ni Vanessa. Haha Nakakatako
t kung minsana ang pagtataray kaso mas madalas na nakakatawa.

Lumipas ang oras at 6pm na. Inaabangan nalang namin na sunduin kami ng aming mga
gwapong boyfriend sa bahay ni Vanessa.

"Ang tagal naman nila." sabi ni Trish ng mapatingin siya sa oras at 6:15 na.

"15minutes late palang naman." sabi ko sa kanila pero yung totoo natatagalan na

rin ako

"Absent na ang mga boyfriends niyo. Umuwi nalang kayo." sabi naman ni Vanessa sa
amin

"Napaka nega niyo! Dadating din ang mga yun." sabi naman ni Chels

Patuloy pa rin kami sa paghihintay hanggang sa 7pm na at wala ni isa sa kanila a

ng nagtext o tumawag man lang.

"Sigurado ba talaga kayong pumayag ang mga boyfriend niyo?" tanong ni Vanessa

"Hmp! I hate Andrew for letting me wait this long!" asar na sabi ni Trish

"Baka naman may nangyaring masama sa kanila." sabi ko. Nagaalala na talaga ako.
Paano pala kung may nangyaring masama?

"Ang sabi sa akin ni Troy, magkakasama sila kaninang umaga." sabi ni Chels

"Kanino bahay Ate Chels?" tanong ni Trish

"Kay Gab daw." nasa bahay ni dhie?

"Kay Suarez? Tara puntahan nalang natin sila, nagaalala na talaga ako." sabi ko
sabay hila na kay Chels

Kaya naman ayun kaming apat kasama si Vanessa ay nagpunta sa bahay nina dhie.

"Ako pa talaga ang ginawa niyong driver." sabi ni Vanessa

"Wala kaming dalang kotse." sagot ni Chels kay Vanessa

"Ang laki niyo talagang istorbo sa akin."

"Ate Vanessa, just continue driving." sabi ni Trish

Nagaalala na talaga baka mamaya kung anu ng nangyari sa kanila.

Pagdating namin sa bahay nina dhie, agad agad kaming nagsibaba.

Nagdoorbell naman ako ng nagdoorbell pero walang nagbubukas ng gate.

"Wala ba silang maids?" tanong ni Trish

"Wala, sila lang ni Ate Gabriella ang nandyan at ayaw na rin nilang mag maids."
sagot ko

"Sige doorbell pa." sabi naman ni Chels

"Baka naman nambabae lang yang mga boyfriends niyo." sabi ni Vanessa. Tumingin n
aman kami sa kanya ng masama. +____+

"Anung meron dito?" si Ate Gabriella yun. Nandito pala siya sa labas, malamang k
ararating niya lang

"Ate Gabriella! Buti nandito ka na, sina Suarez nasaan?" tanong ko agad

"Diba may date kayo? Hindi kayo sinipot?" nagtatakang tanong ni Ate

"Hindi eh, at nagaalala na kami kung napano sila."

"Tsk naku naman! Sabi ko na hindi ko dapat sila iniwan dito." pagkatapos sabihin
yun ni Ate Gabriella, agad siyang tumakbo papasok sa loob kaya naman sumunod ka
mi agad papasok

At hindi namin inaasahan ang bubungad sa amin.

"Nicolai! Sabi na nga ba hindi mo sila aawatin eh! Nakisali ka pa!" sigaw ni Ate
Gabriella kay Kuya sabay hampas pa niya

Kung ano ang nakita namin? Heto lang naman, mga natutulog ang aming mga boyfrien
d sa sala, habang nakabukas ang mga laptop nila na nasa floor.

"Nakakainis ka!" sabay hampas ni Trish kay Andrew kaya naman bigla tong nagising

"Aray ko naman!" sabi ni Andrew

"Suarez!!!" sigaw ko para magising ang lalaking to sa masarap niyang tulog

"Wag kayong maingay." sabi ni dhie sabay takip ng throw pillow sa mukha niya

Si Chels naman lumapit kay Troy at tinusok tusok ang pisngi nito.

"Anu ba yan? Natutulog ang tao." sabi ni Troy na nakapikit pa rin. Tinusok tusok
niya pa rin ang pisngi ni Troy.

"Anu ba sabi!" sabi ni Troy at tsaka niya binuksan ang mata niya

"Chels?" napatayo naman siya bigla tapos tinulak niya sina dhie at Andrew

"Gumising kayo!" sabi ni Troy sa dalawa

"Wag ka ngang magulo." sabi naman ni dhie

"Nandito sila. Yung date." sabi ni Troy

"Matulog ka nalang Troy." sabi naman ni Andrew

"Pag hindi pa kayo tumayo apat dyan pagsisipain ko kayo!" sigaw bigla ni Ate Gab
riella kaya naman biglang napatayo yung apat, kasama ang pasaway na si Kuya Nico
lai

"Hehe sorry." sabi ni Kuya kay Ate Gabriella

Napatingin naman sa amin ang mga boyfriend namin tapos tinignan lang namin sila
ng masama.

"Nag-ayos pa kami para sa inyo." sabi ni Trish

"Nagaalala rin kami." sabi ko

"Tapos makikita naming tulog lang pala kayo dito. Tulog dahil sa paglalaro ng le
cheng DOTA na yan!" sigaw ni Chels sa kanila tsaka na kami nagwalkout.

Nakakainis naman kasi talaga! >____<

Naririnig pa namin ang pagtawag nung tatlo sa mga pangalan namin, pero agad na k
aming sumakay sa kotse ni Vanessa at narinig ko ring humarang si Vanessa sa mga
yun.

***

SUAREZ' POV

"My princess!" sigaw ni Troy

"Mhie!" sigaw ko naman para sakaling pansinin ako

"Sweetheart!" sigaw naman ni Andrew

"Tumigil nga kayong tatlo!" sigaw ni Vanessa "Sinong hindi maiinis sa ginawa niy
o? 1pm palang nasa bahay ko na yung tatlong yun para istorbohin ako na ayusan si
la para sa date niyo tapos nagaalala pa sila sa inyo tapos makikita lang nilang
tulog kayo dyan dahil sa paglalaro niyo ng dota?! Adik ba kayo?!"

"Kasalanan ni Gab." sabi ni Troy. Kasalanan ko bang nawili rin sila sa paglalaro
ng starcraft?

"Sana kasi umayaw kayo." sabi ko sa kanila

"Sundan nalang natin sila." sabi naman ni Andrew

"Hindi! Dito lang kayong tatlo! Walang susunod!" sigaw ni Vanessa sa amin tsaka
na siya lumabas

Lumabas naman kami at ayun pinaandar na ni Vanessa ang kotse.

"Mukhang lagot tayo." sabi ni Troy at tingin ko tama siya. Malalagot nga kami.

Kasi naman, ang tagal ko na kayang hindi naglalaro ng starcraft. Natyempuhan pa

na napasarap tulog ko sa araw ng date namin. Tss.
*******************************************
LOVE 9: TRULY MADLY DEEPLY INLOVE
*******************************************
LOVE 9: TRULY MADLY DEEPLY INLOVE

CAMILLE's POV

Mamayang gabi na ang acquaintance party. Pinapunta ako ni Vanessa sa bahay niya.
Kaya heto nandito ako ngayon sa bahay niya kasama sina Chelsea at Trish. Kaming
tatlo halatang upset pa rin sa nangyari kahapon.

"Ano ba kasing gagawin natin dito?" tanong ni Chels kay Vanessa

"Isn't it obvious na mag-aayos tayo for the party?" sagot niya

"Nakakatamad."

"Stop that laziness! Wag niyo nga munang isipin yang mga boyfriend niyo."

"Pero tama si bessy, after nga ng performance mamaya aalis na ako." sabi ko nama
n dahil yun naman talaga ang balak ko

"Ang aarte niyo. Hayaan niyo na nga muna kasi sila." sabi nanaman ni Vanessa

"Ate Vanessa, may kasalanan sila sa amin pero tignan mo ni hindi man sila nagsor
ry or what. Si Kuya Troy nga ni di ko nakikita sa bahay." sabi naman ni Trish

"Nasaan si Troy?" tanong ni bessy kay Trish

"I don't know Ate Chels."

"*sigh* can we just go home?" tanong ko ulit. Mas magandang umuwi nalang yata.

"Tumigil nga kayo! Tara na at mag-ayos na tayo. You must look stunning, kung aya
w niyong maagaw sa inyo ang mga boyfriend niyo." pagkasabi nun ni Vanessa naalal
a ko naman yung mga babaeng umaaligid sa Suarez ko

Dahil sa mapilit talaga si Vanessa, ayan at nag-ayos na rin kami para sa party m
amaya.

7:30pm na at nasa bahay pa kami ni Vanessa. 8pm ang start ng party.

"Tara na. 7:30 na." sabi ko sa kanila

"Mamaya na may hinihintay pa tayo." sabi ni Vanessa. Sino naman kaya ang hinihin
tay?

"Sino naman?" tanong ni Trish

"Vanessa, meron ka bang hindi sinasabi sa amin?" tanong ni bessy

*ding dong* bigla naman tumunog ang doorbell kaya hindi na sumagot sa tanong nam
in si Vanessa

"Mukhang nandyan na sila. Buti naman at hindi sila late." tapos naglakad si Vane
ssa palabas

"Hindi kaya sina Suarez yan?" tanong ko

"Tignan natin, baka nga sila na." sabi ni Trish kaya with that lumabas din kami
para tignan kung sino nga

Paglabas namin para naman akong nasilaw sa kagwapuhan ng tatlong lalaking nasa h
arapan namin. Sina Troy, Andrew at dhie.

"Nandito na ang mga date niyo. Let's go." sabi ni Vanessa

Lumapit naman sa akin si dhie with his serious look.

"Let's go?" tanong niya sa akin tsaka inabot ang kamay niya

Inabot ko naman ang kamay ko sa kanya para maalalayan ako sa pagsakay sa kotse n
iya. Nakasakay na kaming dalawa sa kotse.

"You look very beautiful." sabi niya sa akin without even looking at me. Nakatin
gin lang siya diretsyo sa daan.

"Hindi ka naman sa akin nakatingin." sabi ko sabay isnab na sa kanya

I heard him sighed tapos nagdrive na.

Pagdating sa venue ng party agad na rin kami nagpunta sa mga table namin. Syempr
e magkakasama kami magkakaibigan sa iisang table.

Pansin kong di pa rin okay sina Trish at Andrew, ganun din si bessy at Troy. Si
Vanessa naman napapasigh nalang sa nakikita niya.

Last pa ang performance namin. Kaya naman okay pa na naka dress kami. Mamaya kas
i kailangan naming magpalit para sa sayaw.

Nagstart na ang party at hindi pa rin kami nagiimikan. Maingay pero sa table nam
in walang ni isang nagsasalita.

After some introductions and stuff, nagpaalam yung tatlong lalaki na may pupunta
han daw. Tumango nalang ako kay dhie nang magpaalam siya sa akin. Hindi na ako n
agtanong kung saan siya pupunta.

"Alam niyo ang aarte niyo." sabi ni Vanessa

"Bakit naman Ate Vanessa?" sabi ni Trish

"Bakit kasi hindi niyo sila kausapin?"

"Hindi rin naman nila kami kinakausap." sagot ko na may halong panlulumo

"*sigh* Nakakainis naman kasi ni hindi nila nagawang magsorry." sabi naman ni be
ssy

"May I call your attention everyone?" may nagsalita nun na nasa stage at naka mi
c tapos napalingon kami

"Jake? anung ginagawa niya dyan?" bigla ko nalang nasabi yan nang makita dun si
Jake

"May special number tayo ngayong gabi coming from the three bachelors na loko-lo

ko at kailangang humingi ng tawad sa mga girlfriends nila. Ang baduy lang ng nai
sip nilang paraan pero malay natin baka mapakilig ang mga girlfriends nila at pa
tawarin na sila." napapatawa pa talaga si Jake habang sinasabi yan. Teka nga lan
g, hindi kaya sina dhie ang tinutukoy niya?

"Buti nalang at pumayag ang head na guluhin nila ang arrangement ng program ngay
ong gabi. Anyway, let's call on the three muskeeteers!" pagkasabi nun ni Jake pa
ra namang automatic na naghiyawaan ang mga babae sa paglabas ng tatlong lalaki

"Suarez?"

"Andrew?"

"Troy?"

Nakatayo lang naman sa stage ang mga boyfriends namin.

"Haha ito pala ang sinasabi nilang kabaduyan." sabi ni Vanessa kaya naman napati
ngin kami sa kanya.

"Alam mo ang tungkol dito?" tanong ni bessy

"Yeah pero hindi ko alam na ganyan kabaduy. Haha"

"Nakakahiya man na nandito kaming tatlo sa harapan niyo. Ayos lang yun." sabi ni
Troy

"We're here to say sorry to our girlfriends." sabi naman ni dhie

"Hopefully, mapatawad na nila kami." sabi naman ni Andrew

After nilang sabihin yun tsaka naman nagplay ang instrumental.

SUAREZ:

Am I sleep am I awake or somewhere in between

I cant believe that you are here and lying next to me
Or did I dream that we were perfectly entwined
Like branches on a tree, or twigs caught on a vine

TROY:
Like all those days and weeks and months I tried to steal a kiss
And all those sleepless nights and daydreams where I pictured this
Im just the underdog who finally got the girl
And I am not ashamed to tell it to the world!

Dota lang naman yun pero mali pa rin nakalimutan nila kami just with that game,
pero mukhang mali rin naman kami na masyado naming pinalaki ang issue.

ALL:
Truly, madly, deeply I am
Foolishly, completely falling
And somehow you kicked all my walls in
So baby say youll always keep me
Truly, madly, crazy, deeply in love with you
In love with you

ANDREW:
Should I put coffee and granola on a tray in bed
And wake you up with all the words that I still havent said
And tender touches just to show you how I feel
Or should I act so cool, like it was no big deal

SUAREZ:
Wish I could freeze this moment in a frame and stay like this

Ill put this day back on replay and keep reliving it

Cause heres the tragic truth, if you dont feel the same
My heart would fall apart if someone said your name

ALL:
Truly, madly, deeply I am
Foolishly, completely falling
And somehow you kicked all my walls in
So baby say youll always keep me
Truly, madly, crazy, deeply in love with you

He's looking straight to my eyes while he sings. Nakikita ko yung sincerity niya
.

TROY:
I hope Im not a casualty
I hope you wont get up and leave
Might not mean that much to you
But to me its everything
Everything

Ayaw ni dhie na kumakanta sa harap ng maraming tao, ayaw niya kasi ng attention
ng lahat pero ginawa niya to, that really means something, he's willing to do an
ything para lang sa pagpapatawad ko.

ALL:
Truly, madly, deeply I am
Foolishly, completely falling
And somehow you kicked all my walls in
So baby say youll always keep me
Truly, madly, crazy, deeply in love (in love)
With you (with you)

In love (in love)

With you (with you)
In love (in love)
With you (with you)

Tapos na silang kumanta at naghihiyawan ang mga babaeng kanina pa kinikilig sa k

anila. Mga gwapong lalaki ba naman na nanghaharana sa harap ng maraming tao. Kah
it sino namang babae, siguradong kikiligin talaga.

"I'm sorry Trish." sabi ni Andrew

"I'm sorry Chelsea." sabi naman ni Troy

"I'm sorry mhie, but I can't promise you na titigilan ko na ang paglalaro nun, m
asaya naman kasi eh." sabi ni dhie

Loko talaga si dhie, pero napangiti ako sa sinabi niyang yun.

Bumaba na sila sa stage at lumapit sa amin.

"Seriously singing huh?" sabi ko kay dhie pagkaupo niya sa tabi ko

"I'm only singing just for you, you know that."

"Kung bakit naman kasi nakahiligan mo paglalaro niyan."

"Masaya naman, gaya lang yun ng kaadikan mo sa panonood ng anime at korean drama
s." nakuha niya pa talagang isali ang addiction ko

"Fine! Pero next time na mangyari ulit yan, talagang magagalit na ako sayo."

"Really huh? Kaya bang magalit sa akin ng fiancee ko ng sobrang tagal?" sinabi n

iya sabay ngiti. Nakuha pa akong akitin ng mga ngiti niyang yan.

"Yes, kaya ko yun."

"Talaga lang ha?" sabi niya tsaka niya inilapit ang nakangiti niyang mukha sa ak
in

"I said yes."

"Talagang talaga?"

"Layo nga dhie!" with matching tulak pa ako sa kanya dyan pero wala na, mahina t
alaga ako pagdating sa kanya dahil heto at nakayakap na siya sa akin

"I'm sorry mhie. I promise, hindi ko na makakalimutan ang mga date natin. Alam m
o naman na ikaw ang pinaka importante sa lahat. I love you." bulong niya sa akin
>//////<

Paano ko ba naman magagawang magalit ng husto niyan?

"I love you too dhie. Pinapatawad na kita."

*******************************************
LOVE 10: HAPPENINGS
*******************************************
LOVE 10: HAPPENINGS

CAMILLE's POV

Bakit ganito? Bakit biglaan nalang siyang naaksidente? Bakit siya pa?

Nandito kami sa hospital ngayon at halos hindi na alam kung paano kikilos. Iniis
ip naming lahat ang kalagayan niya.

"Mhie, magiging okay din si Chelsea." sabi ni dhie sabay yakap sa akin. Natatako

t ako sa pwedeng mangyari.

Puno ng dugo ang kamay, mukha at damit ni Troy. Kasama siya ng nakabunggo na nag
dala dito kay Chelsea.

Pansin kong sinisisi ni Troy ang sarili niya. Alam kong wala itong pagaalala ko
para kay Chelsea kumpara sa nararamdaman niya ngayon.

Maya-maya lang lumabas na ang doctor. Lahat kami pumunta na rin sa kwartong pina
gdalhan kay Chelsea.
Masakit man pero kailangang tanggapin ang totoo. Nabulag siya dahil sa aksidente
at may galit siya kay Troy.

Lumipas ang isang buwan. Mas lumala ang pangyayari kay Chelsea at Troy. Namatay
si Troy. Nagluluksa si Chelsea at hindi pa makapasok.

"Nalulungkot talaga ako sa mga nangyari kay Chelsea at Troy."

"Siguro yan talaga ang nakatadhanang mangyari sa kanila." pagkasabi nun ni dhie
napatingin ako sa kanya. *Sigh* Hindi ko yata makakaya kung mangyayari ang ganya
n sa amin. Paano nalang ako kung mawawala ang taong pinakamamahal ko?

"Tigilan mo yang iniisip mo." pinilit ko nalang ngumiti nung sinabi niya yan

"Wala naman akong iniisip na kung ano."

"Hindi naman ako mawawala sayo." sabay yakap niya sa akin

"Dapat lang. Nangako ka na sa akin na hindi mo ko iiwan, na lagi kang nandyan sa

mga special days ng buhay ko, kaya hindi ka dapat mawala. Okay?"

"Tingin mo bang makakaya kong malayo sayo?"

"Kaya mo nga ba?"

Imbis na sumagot siya sa tanong ko na yun, humiwalay siya sa pagkakayakap sa aki

n tsaka niya ako siniil ng matamis na halik.

"Alam mo na ngayon ang sagot?" nakangiting tanong niya

"Oo, alam na alam ko na." sabi ko sa kanya habang nakangiti at nakatingin ng dir
etsyo sa kanyang mga mata

***
Lumipas ang ilang buwan at okay na si Chelsea, naisip niyang masasaktan lang si
Troy kung nakikita siyang malungkot. Kaya heto at medyo nanunumbalik na ang bess
y ko sa katauhan niya.

Speaking of nanunumbalik sa katauhan, ako yata itong hindi pa nanunumbalik sa ka

tauhan ko. Bakit? Kasi naman nung nakaraang araw, may nangyari na hanggang ngayo
n hindi pa rin ako makarecover.

* flashback *
"Alam mo sis, mas maganda kung dyan ka lang muna sa labas."

"Bakit naman Ate?" nandito ako ngayon sa tapat ng bahay ng mga Suarez. Kanina pa
ako nandito at ayaw talaga akong papasukin ni Ate Gabriella.

"Basta, stay ka lang muna dyan."

"Monthsary namin ngayon at babatiin ko si dhie. Sige na ha, papasok na ako." pil
it akong dumadaan pero hindi talaga matinag si Ate

Maya-maya lang lumabas si Kuya Nicolai. Nandyan din pala siya.

"Pwede na siyang pumasok babe." sabi ni Kuya kay Ate

"Narinig mo yun Ate? Papasok na ako!" pagkasabi ko nun nakatakbo ako agad papaso
k sa loob ng bahay

"Dhie? Dhie! Nasaan ka?" sigaw ko tapos umakyat ako sa kwarto niya para hanapin
siya pero wala siya dun. Bumaba din ako agad at nagpunta sa garden. I saw him st
anding there na parang wala lang.

"Mukhang may nakalimutan ka yata?" tanong ko sa kanya pagkalapit ko

"Anung nakalimutan ko? Parang wala naman yata?" pagkasabi niya nun, sinimangutan
ko siya ng bonggang bongga. Sabi na at hindi alam ng fiance ko na dapat hindi k
inakalimutan ang monthsary.

"Ang panget mo pag nakasimangot ka." sabi niya habang pangiti-ngiti ng nakakalok
o "Mukhang may ibibigay ka yata sa akin?"

Napansin niya pala tong hawak ko "Wala naman akong ibibigay."

Mas napangiti siya sa sinabi kong yun. Bakit napangiti pa siya? Hmp!

"Tumingin ka sa likod." sabi niya sabay turo sa direksyon sa likuran ko

Agad naman akong tumingin tapos halos malaglag ang panga ko nang makita ang isan
g malaking tarpaulin na collage ng pictures namin.

Nilapitan ko yun at tuwang tuwa akong pinagmamasdan ang mga pictures, bumabalik
pa sa akin ang mga memories ng bawat pictures na yun.

"Nagustuhan mo ba?"

Humarap ako sa kanya tsaka ko siya binigyan ng napakahigpit na yakap "You never
fail to make feel very happy."

"Sinabi ko naman sayo, hindi ko hahayaang malungkot ang babaeng pinakamamahal ko

." sabi niya tsaka ako niyakap din

"Happy monthsary dhie. I love you very much."

"Kahit na ang baduy ng mga monthsary. Sige na nga, happy monthsary din. I love y
ou more mhie."

After niyang ipakita sa akin ang regalo niya, syempre ibinigay ko na din ang reg
alo ko.

"Is this a couple shirt?" tanong niya habang nakaturo sa suot kong blouse. Yung
gift ko kasi sa kanya, kamukha nitong suot ko ngayon.

"Yes. Isuot mo na! Dali!" excited kong sabi sa kanya

"Hindi ba ang baduy naman niyan?" sabi niya habang nakatingin sa shirt na biniga
y ko sa kanya. May nakasulat lang naman na ~Mhie and Dhie Happy Together~ dun. A
nung baduy dun?

"Wala namang baduy dyan. Sweet pa nga. Kaya sige na isuot mo na para terno tayo.
"

"Ayoko." sabi niya sabay lagay ulit sa balot nung shirt

"Anung ayaw mo? Isuot mo na yan!" pangungulit ko sa kanya na nauwi sa sigawan na

ming dalawa

Maya-maya lang nalaman kong nageffort din siyang ipagluto ako. Limang putahe yat
a to na siya lang talaga ang nagluto.

"Ang cute niyo tignan sa damit niyo. Hihi." sabi ni Ate Gabriella

"Syempre naman Ate, ako yata nagpadesign niyan." ngiting ngiti ako habang sinasa
bi yan. Napilit ko kasing isuot ni dhie yung shirt. Alam niyo naman ako, may pag
kasadista din. Haha.

* end of flashback *

Yung tarpaulin, ayun at nasa wall ng kwarto ko. Sabi kasi ni dhie dun ko yun dap
at ilagay para lagi ko daw siyang naaalala. Sabi ko naman sa kanya kahit hindi k
o yun dun ilagay hindi naman siya mawawala sa isipan ko. Ininvade niya na kasi a
ng utak ko. Haha.

"Ikaw na ang masaya."

"Oh Jake ikaw pala." umupo naman sa tabi ko tong si Jake

"Long time no see Miss Camille Young." nakangiting sabi ni Jake

"Busy kasi ng mga nakaraang araw."

"Oo nga, nabalitaan ko nga ang nangyari sa bestfriend mo. Buti at okay na siya n
gayon."

"Thank God. Wait, where's dhie?"

"Nauna siyang lumabas sa akin kanina, akala ko nga mauuna siyang makita ka." hin
di naman siguro nambabae yun. Hindi yun gagawin ng fiance ko.

"Iniisip mo bang nambabae ako?" napatingin ako agad sa likuran ko. Nandito na si
ya.

"Hehehe. Hindi naman."

"Tingin ko bro, iniisip nga niyang nambabae ka kanina." *hampas sa braso ni Jake
* "Aray ko naman!"

"Wag ka kasing maingay dyan!"

"Here's your food." sabi ni dhie sabay abot ng pagkain ko. Kung anu-ano naman in
iisip ko, binilhan lang pala ako ng food.

"Hehehe salamat dhie."

"Wag ka ngang nagiisip ng kung ano dyan." sabay gulo niya sa buhok ko

"Eh kasi naman, nauna pa tong si Jake sayo dito."

"Mas excited pa yata yang si Jake makita ka kesa sa akin." sabay tingin niya ng
masama sa kaibigan

"Oy bro! Hindi naman masyado. Tsaka sinabi ko naman sayo na namiss ko talaga si
Camille." mas lalong sumama ang tingin ni dhie sa sinabi na yun ni Jake

"Pft! Hahahah! Ang kulit niyo pa rin magbestfriends."

"Mainit kasi ang mga mata nitong si Gab sa akin."

"Buti sana kasi kung hindi ko alam na may gusto ka sa kanya."

"Hehehe aalis na pala ako. Mauna na ako Camille." sabay alis na ni Jake. Hala! U
miwas? Haha

"Oy dhie, lagi mo nalang ginaganyan si Jake."

"Kainin mo na yang food mo, alam kong gusto mo ng meryenda." nakangiti siya haba
ng sinasabi yan. Lakas talaga mag good time ng fiance ko.

* *

"Sinong tumatawag?" tanong ni dhie kaya tinignan ko yung cellphone ko

"Si Mommy. Hello Mom?"

[Anak, wala ka ng pasok diba? Umuwi ka na, may surprise ako sayo.]

"Surprise?"

[Yes dear, surprise na talagang ikagugulat mo. Kaya umuwi ka na.] yung boses ni
Mom, halatang excited, anu kayang surprise ang sinasabi niya?

"Okay Mom, uuwi na po ako."

[See you. Ingat pauwi anak.]

"Pinapauwi ka na?" tanong ni dhie

"Yes, may surprise daw sa akin si Mom."

"Let's go. Hahatid na kita."

"Sige tara na. Masyado nang naeexcite yun si Mommy."

Anu nga kayang surprise na yun ni Mommy sa akin? Better go home now.
*******************************************
LOVE 11: UNEXPECTED GUEST
*******************************************
LOVE 11: UNEXPECTED GUEST

CAMILLE's POV

Pagkahatid sa akin ni dhie sa bahay, hindi na siya pumasok kasi daw baka makagul
o pa siya sa surprise ni Mom sa akin. Nakakapagtaka nga at nakamood si Mom na ma
gsurprise ngayon. Anu naman kaya yun?

"Mom, I'm home!" sabi ko pagkapasok sa bahay

Agad naman akong sinalubong ni Mom ng yakap "I'm sure matutuwa ka sa makikita mo
ngayon."

"Really Mom? Anu po ba yan?"

"Hindi anu, kung hindi sino." nakangiting sabi ni Mommy

"Sino? Nakauwi na ba si Dad?" si Dad kasi madalas out of the country pa rin dahi
l sa business

"No, your long lost friend."

"Long lost friend?"

"Hi. How are you?" boses yun ng lalaki. Agad akong napalingon sa direksyon kung
nasaan yung lalaki.

"Sino siya?" tanong ko kay Mommy habang nakaturo dun sa lalaki

"Hindi mo na siya naaalala?" tanong ni Mom

"Hehe, obviously, hindi po. Sino ka ba?" humarap naman ako dun sa guy

Ngumiti lang siya and said "I'm Jonas Pineda, your childhood sweetheart."

Jonas? Childhood sweetheart?

Jonas? Childhood sweetheart?

Jonas? Childhood sweetheart? Sino siya? Hindi ko siya kilala!

"Teka, bakit hindi ko maalalang may kakilala akong Jonas at childhood sweetheart
pa talaga?"

"Anak, nung nasa New York tayo, siya yung anak ni Tita Blessy mo, neighbors tayo
dun, remember?" Tita Blessy? Teka, yung batang lalaking mahilig magsabi na crus
h niya ako? Siya na to?

"Jonas? Yung patay na patay sa akin!" sigaw ko with matching turo pa sa kanya

"Hehe patay na patay ba talaga? Hindi naman masyado. Medyo lang." sabay senyas n
iya sa daliri ng konti

Tama! Naaalala ko na siya! Siya nga talaga yun, ang aking long lost childhood sw
eetheart.

After ng mini introduction namin na yun sa isa't isa. Syempre kwentuhan naman. I
found out na last week pa siya nandito sa Pinas. Mas matanda siya ng 1 year sa
akin, 19 years old na siya.

"Sa Greeners University ka nag-aaral diba?" tanong niya habang nandito kami sa s
ala at kumakain ng junk foods while watching my ever so favorite anime, detectiv
e conan!

"Yeah. Bakit?" sabi ko sa kanya without even looking at him kasi busy ako sa pan
onood ko

"Dun din kasi ako nakaenroll. Kaya baka bukas pumasok na ako."

"Ahhh good th-- Wait! Really? Ibig sabihin schoolmates na tayo?" this time napah
arap na ako sa kanya

"Yes and finally magkakasama na tayo ulit." he said that with a bright smile on
his face

"Teka lang ulit Jonas, siguro naman alam mong--" hindi niya na ako pinatapos sa
sinasabi ko

"Yes, I already knew about that. That you're engaged."

"Hehe. Mabuti na yung nagkakaliwanagan tayo." sabay harap ko na ulit kay Conan E
dogawa. Ang cute niya naman kasi talaga.

"Simula pagkabata, ganito na ang bonding natin hanggang pagtanda pala, ganito pa
rin."

"Pasyensya ka, all time favorite ko talaga ang mga anime. Nadagdagan nga lang ng
Kpop ngayon."

I heard him sighed pero hindi ko nalang pinansin at nanood nalang ulit.

"I thought you'll wait for me." napatingin ako sa kanya pagkarinig ko nun, nakat
ingin siya sa television. Is he talking to me or what?

"Kinakausap mo ba ako?"

"Nope, just continue watching."

Why do I have this feeling that he's sad?

***
The next day, hindi si dhie ang kasabay ko sa pagpasok sa Greeners, buti nga at
napakiusapan siya ni Mommy. I wonder kung sinabi ni Mommy na lalaki ang kasama k
o, dahil kung sinabi niya yun malamang hindi papayag si dhie o kaya naman sasama
siya.

"I'm done." sabi ni Jonas nang matapos na siya sa enrollment process

"Good thing. Tara at ituturo ko sayo yung department building niyo."

"Hmmm, thanks Cams." siya lang yata ang tumatawag sa akin ng ganyan simula pagka
bata

"Wala yun noh, tsaka sino pa ba ang tutulong sayo? Syempre ako na ever so kind m
ong childhood friend diba?" I said that while smiling at him, napangiti din nama
n siya sa sinabi kong yun

Sinamahan ko siyang magpunta sa department building nila. Architecture yung kinu

ha niyang course.

Pansin ko lang, panay ang tingin sa kanya ng mga girls. Sabagay, laking New York
nga naman kasi kaya talagang tisoy at gwapo din naman pero syempre wala yatang
tatalo sa kagwapuhan ng fiance ko. Speaking of him, namimiss ko na siya. Kailang
an ko na siyang puntahan agad after nito, sabay kasi kaming kakain ng lunch.

"Ito na pala ang room mo for your next class. So, paano ba yan? Aalis na ako."

"Thank you ulit."

"Wala lang yun Jonas. Enjoy! Okay?" tsaka na ako tumalikod para makaalis na kaso
imbis na makapaglakad na ako bigla nalang akong napahinto nang bigla niya nalan
g hawakan ang kamay ko

"Why?" tanong ko sa kanya

"Cams, I li-- I mean, let's eat lunch together. I'll treat you."

"Sus! Yun lang naman pala, may pahawak-hawak ka pa ng kamay." sabi ko tapos inal
is ko na pagkakahawak niya sa kamay ko, ang awkward kasi ng feeling "Pero sorry
Jonas, hindi kasi ako pwede ngayon. Kasabay ko kasing maglunch ang fiance ko."

"Is that so?" I can see na nalungkot siya at pinilit lang ngumiti

"Sorry, pero pwede ako ng meryenda, mga 3pm. How about that?" ayoko naman kasing

nakakakita ng nalulungkot dahil sa akin

"Sure. Okay na okay yun. I'll see you later." ayan at okay na siya

"Sige, alis na ako." with that nakaalis na rin ako. Kailangan ko na talagang map
untahan si dhie sa cafeteria bago pa yun magalit.

"Hey! Who's that guy?" that's Jake

"Sinong guy? Aalis na ako, hinihintay na ako ni dhie."

"Yung guy na kausap mo kanina. Kilala mo ba yun?"

"Ah si Jonas, childhood friend ko."

"So siya pala yung sinasabi ni Gab na sasamahan mo, akala ko ba babae?"

"Huh? Babae?"

"Yes, yun sabi sa akin ni Gab kanina. Teka, mukhang malalagot ka sa kanya pag na
laman niyang lalaki yun."

"WAAAAAAAAH! Shut up Jake! Wag ka na munang maingay about dyan. Okay? Ako ng bah
ala." tsaka na ako umalis para puntahan sa cafeteria si dhie.

Sinasabi ko na nga ba at hindi sinabi ni Mommy na lalaki yung sasamahan ko. Nama
n! Ako nanaman ang kailangang magexplain nito. ( _ _)

Pagdating ko sa cafeteria, hala naman! Nakaupo na nga siya dun.

"Hello dhie! I miss you!" sabay kapit ko sa braso niya pero seryoso lang siyang
nakatingin sa akin

"Hindi ka nagtext o tumawag man lang kaninang umaga, si Mommy pa ang nagpaalam p
ara sayo, tapos ngayon late kang dumating dito?"

"Hehehe. Sorry na kasi. Nakita ko pa kasi si Jake tapos nagkausap kami ng konti.
"

"Really huh? So inuna mo pa pala si Jake ngayon."

"Hindi naman sa ganun dhie." sabay senyas ko ng cross gamit ang dalawang kamay k
o

"Bibili na ako ng pagkain natin. Stay here. =___="

Uwaaaaah! Galit ba siya? Yung totoo? Naiinis ba siya?

Kailangan kong magbehave.

"Let's eat. =___="

Kaya naman ito, kumakain kami ng tahimik. Kailangan kong magsalita bago pa siya
magalboroto ulit.

"Sorry na dhie. Si Mommy kasi pinakiusapan akong samahan yung anak ng family fri
end namin."

"Your childhood friend."

"Yes, childhood friend ko nga. Kaya sorry na please? Wag ka ng magtampo." sabay
kapit ko ulit sa braso niya

"Next time kahit na ganyan ka kabusy, you should atleast text me, kahit isang be
ses lang."

"Okie dokie boss! ^__^V"

After namin kumain together ng lunch, pumasok na kami sa mga kanya-kanya naming
klase.

"So, childhood sweetheart mo pala yun at hindi basta childhood friend." sabi ni
bessy Chels

"Yes bessy, kaya hindi ko alam kung paano ko sasabihin na lalaki yun at hindi ba
bae."

"Kung si Tita nalang ang sabihan mo na sabihin yun kay Gab."

"Yun nga rin ang pinakamagandang naiisip ko."

*beep beep* message tone ko yan

From: Jonas
~ Cams, nandito ako sa labas ng department building niyo. ~

"Bakit nasa labas yang childhood sweetheart mo?" tanong ni bessy

"Ay oo nga pala, nakapangako ko na sabay kami kakain ng meryenda. Wait bessy, pu
ntahan ko na muna siya."

"Hey Camille, ingat ka baka nandyan lang sa paligid si Gab. Haha."

Nakuha pang manakot ( _ _)

"Cams, let's go." sabi ni Jonas pero di ko nagsalita at agad ko na siyang hinila
para makapunta sa cafeteria pero hindi sa main cafeteria dahil mahirap na at ba
ka makita kami ni dhie dun

"Bilisan na natin kumain ha?" sabi ko kay Jonas pagkabili namin ng foods

"Bakit nagmamadali ka? May pasok ka ba agad after nito?"

"Oo! Tama! May pasok pa nga ako after nito kaya bilisan na natin okay?" sabi ko
sa kanya habang nakasmile

After a while, natapos na rin kaming kumain ni Jonas. Lumabas na kami sa cafeter
ia.

"Thank you sa pagsama sa akin."

"You're always welcome Jonas. O sige na, aalis na ako ha?" tsaka na ako naglakad
palayo

"Wait!" anu nanaman ba?

"Yes, bakit?" humarap ako sa kanya and I saw him walking towards me

"Namiss talaga kita." sabi niya sabay yakap sa akin (O__O)

"Hehehe. Nakakamiss naman talaga ang ganda ko." biro ko sa kanya

"Sana lang, mas maaga akong umuwi dito. Hindi ka pa sana engaged." is he telling
me na nanghihinayang siya na engaged na ako?

"Four-eyed monster!!!!!"

OMO! >___<
*******************************************
LOVE 12: WHAT I HATE AND LOVE ABOUT HIM
*******************************************
LOVE 12: WHAT I HATE AND LOVE ABOUT HIM

CAMILLE's POV

"Four-eyed monster!!!!!"

Para akong nastiff sa narinig kong boses na yun.

Umalis ako mula sa pagkakayakap sa akin ni Jonas. Nagtataka naman si Jonas na na
katingin dun sa lalaking nagsalita.

"Kilala mo ba siya?" tanong ni Jonas sa akin. Hindi pa ako humaharap kay dhie da
hil alam ko na kung paano siya makatingin sa mga oras na to.

"Kilalang kilala niya ako at ikaw ang hindi ko kilala!" malakas at matigas na pa
gkakasabi ni dhie

Nakalapit na siya sa akin at hinila ako palapit sa kanya.

"Dhie, mageexplain ako."

"Explain? Sige, sabihin mo sa akin ngayon kung bakit ka yakap ng taong yan? Sino
ba siya?" galit nga siya ( _ _) Ako rin naman magagalit kung makita kong yakap
siya ng iba, kaya naiintindihan ko kung bakit siya ganyan ngayon.

"Siya kasi si---"

"Ako si Jonas, kababata ni Cams. Ikaw siguro ang boyfriend niya." sabi ni Jonas
sabay offer ng handshake kay dhie

"Ako ang fiance niya at wala akong balak makipagkilala sayo." tsaka na siya tumi
ngin ulit sa akin

"May paguusapan pa tayo." sabi niya sabay lakad na palayo

"Jonas, aalis na kami. Pasyensya na." sabi ko tsaka na sumunod kay dhie

Hindi naman pwedeng hindi ako magpaliwanag ng maayos lalo na at ganun eksena pa

talaga ang nadatnan niya.

"Dhie, saglit lang naman!"

"Hintayin mo naman ako!" kanina ko pa siya tinatawag pero hindi siya lumilingon
o humihinto man lang

"Dhie, hintayin mo naman ako!"

"Aray!" naman! Bakit kailangang ngayon pa ako matapilok? Ang ganda naman ng timi
ng nito. >__<

Ang sakit tuloy. Tinignan ko lang si dhie habang patuloy sa paglalakad niya. Ni
hindi man lang niya ako tinignan. ( _ _)

"Cams, okay ka lang ba?" bakit nandito si Jonas? Sinundan niya ba kami?

"Okay lang ako." pinilit ko nalang ngumiti pero ang totoo, masakit naman talaga.

Halatang nagaalala siya sa akin tapos tsaka siya tumingin kay dhie na medyo naka
layo na at hindi ako napansin.

"Walang kwentang lalaki!" sigaw bigla ni Jonas

"Uy Jonas! Chill lang." sabay hila ko sa dulo ng damit niya. Nakaupo kasi ako di
to sa floor.

Itinayo na ako ni Jonas, inalalayan niya ako pero hirap pa rin talaga ako dahil
masakit ang paa ko sa pagkakatapilok.

"Bubuhatin na kita." sabi ni Jonas

"Hindi, wag na--"

"Bitawan mo siya!" boses yun ni dhie. Binalikan niya ako.

"Bitawan ko siya? Bakit ko siya bibitawan? Pinabayaan mo siya dito diba? Kaya wa
la kang karapatan sabihing bitawan ko siya!" mukhang galit si Jonas at galit din
si dhie "Let's go Cams. Ako ng maghahatid sayo pauwi."

"I said let her go!" sigaw ulit ni dhie sabay hawak sa akin tsaka sila tumingin
ng matalim sa isa't isa

"Hmmm Jonas, sige na, si Gab nalang ang bahala sa akin." mahinahon kong sabi par
a naman di makadagdag pa sa tensyon. Gumagawa na kasi sila ng eksena dito sa Uni
versity. Pinagtitinginan na kami.

Huminga ng malalim si Jonas bago niya ako bitawan. Si dhie naman ang nakahawak s
a akin ngayon.

"Tratuhin mo siya ng maayos. Once na nakita kong may mangyari ulit sa kanya, bak
a hin--"

"Sino ka ba para pagsabihan ako?! Wala kang pakialam!" sigaw ni dhie tsaka niya
ako biglang binuhat na parang bride

Tinignan kong muli si Jonas. Ayun at pilit siyang nakangiti sa akin. I know na c
oncern lang naman siya sa akin. Sa totoo lang, ayoko din naman yung ginawa ni dh
ie na pinabayaan lang ako dun kanina kahit na nasasaktan na ako. ( _ _)

Tahimik kami pareho at walang gustong magsalita hanggang sa inupo niya ako sa ma
y bench. Lumuhod naman siya sa harapan ko tsaka niya hinawakan ang paa kong nata
pilok kanina.

"Huwag na. Hindi mo na kailangang hawakan yan, ayos na ako." pagsisinungaling ko

dahil ang totoo ay masakit pa rin talaga

Hindi naman siya umimik, nakayuko siya habang minamasahe ang paa ko. Seryoso ang
mukha niya at gaya kanina nabalot ulit kami ng katahimikan. Sigh.

"Hmmm, sorry." pagbasag ko sa katahimikan namin. Hindi naman siya nagreact sa si

nabi ko kaya itinuloy ko nalang. "Sorry. Sorry talaga kung hindi ko agad nasabi
sayo na lalaki yung sinasamahan kong kababata. Dapat pala pinakilala ko muna siy
a sayo o kaya naman ako mismo ang nagpaalam at sinama ko siya para makita mo."

Tinitignan ko siya pero ganun pa rin siya at sa paa ko lang nakatingin. Hindi ko
tuloy alam kung galit pa rin ba siya. Tahimik nanaman ulit. Ayoko na ngang mags
alita.

"Masakit pa ba?" nagulat nalang ako ng sa wakas ay magsalita na siya

"Hindi na." sabay iling ko. Bumuti na ang pakiramdam dahil sa ginawa niyang pagm
asahe.

"Next time, tawagin mo ako kung may nangyari sayo. Hindi yung paglingon ko ibang
lalaki na ang umaalalay sayo." sinasabi niya yan ng mahinahon at sa paa ko lang
nakatingin. Alam kong nagaalala din naman siya. Hindi ko nga naman siya tinawag
kanina nung nasaktan ako, siguro hindi niya rin narinig nung sinabi kong aray d
ahil nakalayo na siya sa akin nun.

Tinignan ko ang nakayukong si dhie, niyakap ko siya.

"Sorry talaga dhie. Patawarin mo na ako. Wala naman akong ginagawang masama kasa
ma si Jonas. Bukod sa nakita mong yakap niya ako, ginawa niya lang yun dahil nam
iss niya ako. Magkaibigan lang kami, hanggang dun lang yun. Isa pa, ikaw lang ka
ya ang taong mahal ko."

Nakikiramdam ako sa sasabihin niya pero imbis na magsalita siya, naramdaman ko n

alang ang mahigpit niyang pagyakap sa akin.

"Hindi mo alam kung gaano ako nagalala nang sinabi niyang nasaktan ka. Tama siya
, pinabayaan lang kita, hindi ko yun dapat ginawa sayo. I'm sorry." teka, ako ng
a tong dapat magsorry at hindi siya.

"Ako ang dapat nagsosorry at hindi ikaw."

"Masyado kong pinairal ang pagseselos ko, dahil dun hindi kita nagawang bantayan
o alalayan man lang agad. Ibang lalaki pa tuloy ang gumawa nun."

"Ayos lang naman yun. Naiintindihan kong nagalit ka sa akin."

"Hindi naman ako galit sayo. Galit ako dun sa lalaking yun, walang ibang lalaki
ang may karapatan para yakapin ka kundi ang family mo at ako." napangiti naman a
ko dun sa sinabi niya

Umalis na ako mula sa pagkakayakap niya, hinawakan ko ang magkabila niyang pisng
i.

"Ikaw talaga, kahit ilang lalaki pa ang yumakap sa akin. Sayo at sayo lang talag
a ako tatakbo para magpayakap. Ang yakap mo lang naman talaga ang pinakanagpapag
aan ng loob ko. Alam mo ba yun? Kaya naman mahal na mahal kita Gabriel Suarez."

Nginitian ko siya, seryoso lang siyang nakatingin sa akin. Pagkatapos hindi ko n

alang namalayan ang sunod niyang ginawa.

Hinalikan niya ako sa labi. Hindi lang basta dampi kundi medyo matagal na halik.
Yung pakiramdam na parang sinasabi ng halik niya na yun na mahal na mahal niya
ako at hindi niya makakayang mawala ako sa kanya. Ganun yun.

"Mahal na mahal kita. I won't let you be with another guy. You're only mine. I s
wear!"

Kulang nalang sabihin niya ang salitang peksman, promise 1million times, period,
tatak, padlock. Pero syempre hindi naman umaapaw sense of humor nitong mahal ko
, mas expert siya sa pagbibitiw ng mga salitang magpapakilig nalang sayo nang di
mo namamalayan. ^__^
*******************************************
LOVE 13: THIS LOVE
*******************************************
LOVE 13: THIS LOVE

CAMILLE's POV

Today is Sunday, dahil dyan wala kaming pasok. Kaya heto ako at maaga palang nag
punta na sa bahay ng mga Suarez.

*aw aw* si Tiny yan na madalas una talagang sumasalubong sa akin.

"Kamusta na Tiny?"

*aw aw* nakakatuwa talaga tong aso na to.

"Good morning Ate Gabriella."

"Good morning sis. Mukhang hindi pa gising ang fiance mo." sabi ni Ate habang um
iinom ng gatas

"Ayos lang yun, puntahan ko nalang siya sa kwarto niya, gigisingin ko na para ma
pagluto tayo ng almusal." nakangiti kong sabi kay Ate. Sabi kasi ni dhie gisingi
n ko daw siya para magluto sa tuwing pupunta ako dito ng maaga.

"Almusal para sayo sis. Ikaw lang naman pinagluluto niyan." oo nga pala. Haha.

Umakyat na ako para gisingin ang aking batugang fiance na hanggang ngayon ay nat
utulog pa rin.

Pinihit ko na ang door knob at gaya nga ng inaasahan ko, hindi nanaman nakalock.

"Gising na sleeping handsome. Rise and shine." magandang pagbati ko sa kanya per
o ang sarap pa rin ng tulog niya

Umupo ako sa side ng kama niya. Ang sarap niyang titigan.

Ipinadulas ko ang hintuturo ko mula sa mga mata niya, sa ilong at papunta sa lab
i. Napapangiti ako sa simpleng gawain ko na yan.

"Teka!" nasabi ko yan nang biglang hawakan niya ang kamay ko "Gising ka na pala.
Idilat mo na yang mata mo."

"Hindi pa ako gising. Tulog pa ako."

"Tulog? Patawa ka dhie. May tulog bang nagsasalita?"

"Meron, ako." ganda ng mood nito para magbiro ngayon. Nakakatuwa naman. ^__^

"Oh sige tulog kong mahal. Tumayo ka na dyan. Ipagluluto mo pa ako ng almusal."
nanahimik siya "Uy dhie!" sabay tusok ko sa pisngi niya. Mukhang matutulog nanam
an yata to?

"Dhie. Ay! Pasaway naman!" tatayo na sana ako nang bigla niya naman akong hilahi
n palapit sa kanya.

Kaya heto at nakayakap siya sa akin habang nakahiga ako sa tabi niya.

"Dito muna tayo." sabi niya pagkatapos ay hinalikan ako sa noo

"Nakakagutom na, hindi ka pa ba gutom?"

"Mas gusto ko to. Ang yakap ang mahal ko." lagi nalang akong napapangiti sa tuwi
ng ganyan ang sinasabi niya "Kinikilig ka ba?"

"Hindi! Hindi ako kinikilig." pagkasabi ko nun mas lalo niyang hinigpitan ang pa
gyakap niya sa akin. Napansin ko namang napangiti rin siya.

"Mhie."

"Bakit?"

"Mhie."

"Bakit nga dhie?"

"Wala naman. Ang sarap mo lang tawagin tapos sasagot ka. Parang hindi na yata ak
o makakapaghintay pa sa araw ng college graduation natin."

"Bakit anu bang hinihintay mo?"

"Hinihintay kong makagraduate na tayo."

"Ah. Excited ka ng magtrabaho?--aray!" pagkasabi ko nung bigla niya nalang pinit

ik ang noo ko "Bakit mo ginawa yun? Ang sakit pa naman."

"Sira ka kasi." pagkatapos ay hinalikan niya nanaman ang noo ko "Hindi na ako ma
kapaghintay na ikasal sayo."

"Ah, kasal lang pala. Teka, excited ka ng ikasal tayo?" >//////< bakit parang pa
kiramdam ko ay namula ako sa sinabi niyang yun?

"Masama ba? Anu kaya kung sabihin ko sa parents natin na ikasal na tayo kahit hi
ndi pa tayo nakagraduate?" nanahimik naman ako at hindi makasagot, kasi sa totoo
lang iniisip ko palang na kasal na kami mas lalo din akong naeexcite "Bakit nan
ahimik ka? Ayaw mo bang ikasal na tayo?"

"Syempre naman gusto, pero alam mo naman ang napagkasunduan, tsaka isa ka kaya s
a nagsabi dapat pag nakapagtapos na tayo ng college, dun tayo ikakasal."

"Mukhang dapat hindi ako pumayag sa ganun, dapat sinabi kong ikasal na tayo agad
."

"Bakit naman?"

"Gusto kong maging akin ka na talaga. Ayokong nakapaligid sayo ang ibang lalaki.
Isa pa, hindi ko kinakayang hindi ka makita o makausap kahit isang araw lang da
hil mahal na mahal kita."

Pagkatapos ng usapan namin na yun, syempre pinagluto niya ako ng almusal. Ang ma
hal kong magaling magluto. Ang sarap pa ng mga luto niya. ^__^

Pagkatapos naming kumain at magpahinga, nagyaya akong magsimba.

Nakaupo kami dito sa church. Napansin kong diretsyo ang tingin ni dhie sa altar.
Siguro nagdadasal na siya.

Tumingin din ako sa harapan. Siguro kung hindi dahil sa kanya malamang hindi ko
nakilala ang lalaking to na katabi ko ngayon. Malaking pasasalamat ko na maayos
ang lahat sa pamilya namin, malusog kami at masayang pamilya. Nagpapasalamat din
ako sa pagbibigay niya sa amin ng pag-ibig, pag-ibig na totoo at tapat.

Bigla ko nalang naramdaman na hinawakan ni dhie ang kamay ko tsaka siya tumingin
sa akin kaya naman tumingin din ako sa kanya.

"Mahal na mahal kita." that serious tone. Sigh. Tumatagos ang mga salitang yan s
a puso ko.

Tumingin ulit ako sa harap.

"Hayaan niyo pong makasama ko ang lalaking mahal ko habang buhay."

***
Lumipas ang ilang linggo. Medyo naging busy ang department namin sa darating na
fashion week sa University.

Si Jonas, ayun at medyo okay na sila ni dhie. Medyo lang kasi mainit pa rin tala
ga ang dugo ni dhie kay Jonas, sa hindi ko malamang dahilan. Lagi niya lang sina
sagot sa akin ay hindi ko daw yun maiintindihan dahil hindi daw ako lalaki. Ang
labo!

"Dhie, pupunta ka sa last day ng fashion week diba?" kinukulit ko tong si dhie.
Kasi naman kanina pa ako niloloko na hindi daw siya pupunta pero patawa-tawa nam
an

"Sige na, tsaka ayaw mo bang makita ang mga gawa ko?"

"Anung gawa? Ilan na ba nun ang nakita ko sa kwarto mo? Pati mga sketches mo nak
ita ko na lahat diba?"

"Oo nga, pero iba yun kasi lahat makikita at imomodel ko pa yun mismo."

Binigyan niya naman ako ng nakakalokong tingin at ngiti.

"Dhie naman!"

"Pft! Hahahahahaha!" sabi na nga ba at tatawa to "Ganyan naman reaction mo mhie.

Hahahaha"

"Mapantrip ka talaga! Si Jonas nalang ang yayayain ko o kaya si Jake, hindi na i

kaw!" sigaw ko sa kanya sabay tayo na pero bigla naman siyang nanyakap

"I'm just kidding. Pwede ba namang hindi ako pumunta sa mahalagang araw sa buhay
ng mahal ko? Diba nangako akong laging nasa tabi mo lalo na sa mga importanteng
events."

"Ikaw naman kasi mantritrip pa."

"Nakakatuwa ka kasing tignan pag naiinis. Haha."

"Nakakatuwa pala ha, dahil dyan wala kang kiss at pwede bang bitawan ang pagyaka
p sa akin."

"Sus! Nagtampo pa." sabay pisil niya sa pisngi ko. Ang sakit pa naman mamisil ng
pisngi nito. Pasaway na fiance!

**

Ngayon halos magkulong ako sa kwarto sa pagdedesign nung isusuot ko sa fashion w

eek. Tatlo kasing dress yun.

*tok tok tok*

"Pasok po." sabi ko habang patuloy pa rin sa pagsketch

"Sobrang busy ha." sabi ni dhie. Madalas din yan nandito kasi daw di ko siya pin
upuntahan kaya siya nalang ang pumupunta.

"Kailangan ko kasing pagbutihan to."

"Kayang kaya mo naman yan."

"Alam ko. Kaya ko talaga to." siya talaga ang nagpapataas ng confidence level ko
at siya din inspirasyon ko sa paggawa ng mga to.

Sunod na araw, sinamahan niya din ako para ipagawa na yung mga nagawa ko.

"Siguradong magiging maganda ang kalalabasan niyan, kaya hindi ka na dapat magal
ala."

"Alam ko naman yun dhie. Basta, mangako kang dadating sa araw na yun. Okay?"

"Yes, I promise. Pupunta ako, no matter what." sabay smile niya

Basta nandun siya sa araw na yun, siguradong magkakaroon ako ng 101% na confiden
ce, kaya naman sigurado akong kakayanin ko yun. ^__^
*******************************************
LOVE 14: BROKEN
*******************************************
LOVE 14: BROKEN

CAMILLE's POV

Mamayang gabi na ang rampage namin for fashion week. Excited na akong irampa sa
maraming tao ang mga gawa ko.

"Halata sayo ang excitement." nakangiting sabi ni dhie

"Syempre naman dhie. First event namin to kaya excited talaga ako."

"Ako din nasasabik na makitang suot mo ang mga gawa mo."

"Dapat lang talaga dhie, sigurado kayang magiging napakaganda ko nanaman."

"Teka, kung wag ka nalang palang magparticipate dun?"

"Huh? Bakit naman?"

"Sinabi mong mas gaganda ka, edi mas madaming titingin nanaman sayo, parang ayok
o yata yung idea na yun."

"Pft! Hahahaha! Loko ka talaga dhie. Payakap nga." tsaka ko siya niyakap ng mahi
gpit, yumakap din naman siya sa akin "Wag kang malalate mamaya, pag nalate ka ma
lalagot ka sa akin."

"Hindi ako malalate. Pangako yan. Isa pa, gusto kong ako ang unang makakakita sa
yo mamaya."

Maya-maya lang, naghanda na ako sa pagpunta sa Greeners.

"Dhie, hindi ba pwedeng wag ka ng pupunta dyan?" kailangan niya kasing may daana
n muna daw bago magpunta sa Greeners kaya heto at di kami magkasabay sa pagpunta
.

"Sandali lang naman ako dun at siguradong makakarating ako bago pa man magumpisa
yan."

"Pero kasi mas gusto ko kung sabay tayo."

"Importante lang talaga to."

"Hmp, sige na nga, basta dadating ka. Hihintayin kita, okay?"

"Okay." nakangiti niyang sabi sa akin tsaka na ako sumakay sa kotse pero bago pa
man ako makasakay bigla niya naman hinawakan ang kamay ko "Bakit dhie?"

Inilapit niya ako sa kanya tsaka niya ako niyakap muli "Mahal na mahal kita, Cam
ille Young."

Napangiti naman ako nang marinig ko na sabihin niya ang pangalan ko. Ibang kilig
kasi yung nararamdaman ko sa tuwing tinatawag niya ako.

"Mahal na mahal din kita, Gabriel Suarez."

Pagkasabi ko nun, humiwalay siya sa pagkakayap namin tsaka niya ako tinitigan.

"You're simply irresistable." pagkasabi niya nun tsaka niya ako hinalikan. Halik
ng tunay na pagmamahal.

"Suot ko yung kwintas, suot mo din yung sayo?" tanong ko sa kanya kaya naman aya
n at ipinakita niyang suot niya nga ito

"Hindi ko naman to inaalis."

"Dapat lang. Hanggang suot natin to, ito ang nagsasabing akin ka at sayo ako. Hi
nding hindi tayo maghihiwalay diba?"

"Sino bang nagsabing maghihiwalay tayo? Hinding hindi mangyayari yan. Pangako na
tin yan sa isa't isa diba?"

Napangiti naman ako. Lagi ko talagang tatandaan ang mga pangako namin sa isa't i
sa. Yung pagmamahal na binuo naming dalawa at ang mga masasayang araw pa na pags
asaluhan namin ng magkasama.

Nagpaalam na kami sa isa't isa. Sumakay na ako sa kotse at hinatid na ng driver

sa Greeners.

Kailangan kong maghanda agad pagdating dun. Sobrang excited na talaga ako. ^__^

Pagdating sa Greeners agad na akong dumiretsyo sa function hall kung saan gagana
pin ang event.

"Bessy, buti naman at nakarating ka na. Handa ka na bang matalo?" nakapameywang

pa talaga tong si bessy Chels

"Wag masyadong confident bessy. Haha. Tara na sa loob para makapaghanda na tayo.
" sabay hila ko na sa kanya papasok sa dressing room.

Lahat dito busy na sa pagaayos at pagbihis. Mamayang konti lang kasi maguumpisa
na kami.

"Kanina ka pa patingin-tingin dyan sa cellphone mo." sita nitong si bessy sa aki

n

Tinitignan ko kasi kung nagtext na si dhie. Malapit na kasing magstart ang progr
am pero wala pa siya.

"Pupunta ba siya?" tanong ulit ni bessy

"Oo naman, nangako siyang dadating." nakangiti kong sagot kay bessy

"Nangako naman pala sayo, e bakit hindi ka mapakali dyan?"

"Hindi naman sa ganun bessy. Ewan ko ba, pero gusto ko kasing nandito na siya ka
nina pa. Iba pa rin kasi pag kasama ko siya."

"Bessy naman, tignan mo nga yang suot at make-up mo. Ang ganda mo naman para mal
ungkot."

"Kasi naman, dapat sumama na siya sa akin kanina."

"Baka naman kasi nasa labas na siya at nakaupo sa front row tapos nakangiti siya
ng titignan ka mamaya pag labas mo dun sa stage para rumampa." napangiti naman a
ko sa sinabi na yun ni Chels.

Tama nga naman siya, baka nga nandun na siya sa mga audience at hihinihintay nal
ang ako, kaya naman hindi na ako dapat maging malungkot.

Maya-maya lang pinalabas na kami para magprepare. Para naman akong ewan dito na
naghihintay na puntahan ni dhie. Nasaan na ba kasi siya?

"Bessy, maguumpisa na daw ang program." sabi sa akin ni Chels

"Oo bessy, ready na nga ako."

"Yan naman at nakangiti na. Tamang tama yan para naman baka sakaling manalo ka s
a akin."

"Bessy, kahit sinong manalo sa atin, ayos lang yun."

"Oo naman at pareho naman kasi tayong maganda. Hehe."

May tinawag na para rumampa. Naguumpisa na nga talaga. Kinakabahan ako pero kail
angang hindi ako magpatalo sa kaba lalo na kung nandun naman at nanunuod ang tao
ng nagbibigay ng confidence sa akin.

"Next na ako bessy." sabi sa akin ni Chels habang nagaayos pa ng kaunti ng buhok
niya

"Goodluck bessy, galingan mo!"

Tinawag na siya at rumampa na. Rinig na rinig dito sa backstage ang hiyawan ng m
ga tao mula sa labas.

Hindi ako dapat kabahan. Siguro naman nandyan na si dhie sa labas at nakangiting
nagaabang sa pagrampa ko.

Hinawakan ko ang kwintas na ibinigay niya sa akin "Kayang kaya ko to!"

"Miss Camille Young." tinawag na ako ng emcee

Taas noo akong lumabas mula sa backstage papunta sa front stage. Binigyan ko ang
lahat ng pinakamaganda kong ngiti tsaka nagumpisa na sa paglalakad.

Kahit na may kaba pa rin akong nararamdaman, pilit kong nilakasan ang loob hangg
ang makabalik na ulit ako sa backstage.

"Nice one bessy! Ang galing natin!" sabi ni Chels pagkabalik ko sa backstage

"Bessy, parang wala si Suarez sa labas." sa paglalakad ko kanina, pinilit kong w

ag maging sobrang likot ang mga mata ko sa paghahanap kay dhie, pero hindi ko ta
laga siya nakita

"Anu ka ba naman bessy? Baka naman hindi mo lang siya napansin."

Baka nga hindi ko lang siya napansin, pero bakit hindi niya man lang ako puntaha
n ngayon dito. Akala ko ba gusto niyang siya ang unang makakakita sa akin bago p
a man ako rumampa dun. Nandyan na nga kaya siya?

Muli kaming tinawag lahat para rumampa ulit. Gaya kanina ibinigay ko ang best ko
sa pagrampa. Pagkatapos nun ay ipinatayo kami sa harapan para sabihin ang nakak
uha ng mga special awards.

Gaya ng inaasahan namin, nakuha namin ni Chelsea ang best in design. Tie nga kam
i. Nakakatuwang kami pang dalawa ang nakakuha ng best award na yan.

Pagbalik sa backstage. Para akong ewan na kinakabahan at nagaantay sa pagdating

ni dhie. Dapat puntahan niya man lang ako dito para icongratulate.

"Congratulations sa atin bessy!" sabi ko kay Chels sabay yakap namin sa isa't is
a

"Sabi ko sayo, pareho tayong mananalo." sabi naman ni Chels

Si Chelsea naman pinuntahan na ang Mom niya na nandun sa audience seats kasama s
ina Trish, Vanessa, at Andrew.

"Anak, ang galing mo talaga." si Mommy yan na agad yumakap sa akin

"Thank you po Mommy." sabay ngiti ko

"Congrats Cams." si Jonas naman yan na nagabot pa sa akin ng bouquet of flowers

"Oops! Bawal ang yakap." sabi ni Ate Gabriella na humarang pa sa amin

"Hehe, anyway, salamat Jonas."

"Uy sis!" si Ate Gabriella naman yan na niyakap din ako "Bilib talaga ako sayo s
is, manang mana sa akin."

"Mana sayo? Ikaw ba ang tunay niyang nanay?" nakakalokong tanong ni Kuya Nicolai
kay Ate Gabriella

"Ahh bakit ba? Hindi ba pwede? Kumokontra ka nanaman. Hmp!" sabi ni Ate sabay cr
oss arms

"Hehe. Ate talaga, salamat at totoo namang nagmana ako sayo."

"Sabi ko sayo eh, kami kaya ang best sisters-in-law. Haha." nakakatuwa talaga an
g pagturing ng maganda sa akin ni Ate

"Hmmm, teka Ate, nasaan si Suarez?" tanong ko sa kanila

"Si Gabriel? Hindi pa ba siya nagpapakita sayo? Hindi kasi namin siya kasama, ak
ala ko nga nandito lang yun sa backstage." sagot ni Ate Gabriella

"Ibig sabihin, wala dito si Gab?" tanong ni Mommy

"Wala po, kanina ko pa nga siya hinahanap. Natapos na yung event pero wala pa ri
n siya?" nasaan na siya? Bakit niya ba ako pinagaalala ng ganito?

"Camille, congrats!" si Jake naman yan na nakangiting malapit sa amin at inabot

sa akin ang bouquet of flowers na dala niya

"Thanks Jake, pero alam mo ba kung nasaan si Suarez?" tanong ko sa kanya

"Wala pa siya dito? Nauna siyang pumunta sa akin dito kanina. Akala ko nga kasam
a mo na kanina pa." sagot ni Jake sa akin

"Nauna siya sayo? Nagkita kayo?"

"Kanina sa flower shop, may pinagawa yata siya para

ta kaya medyo natagalan siya, pagdating ko dun para
ko siya sa labas na namromroblema sa flat na gulong
ko namang ayaw niyang malate kaya ayun sinabi kong
ko, pumayag siya at nagpasalamat tsaka na nauna sa

sayo. Medyo nagkaproblema ya

bilhin tong bulaklak nakita
ng kotse niya, dahil sa alam
gamitin niya muna yung motor
pagpunta dito."

"E bakit wala pa siya dito?" tanong ni Ate Gabriella

Ibig sabihin, dapat kanina pa siya nandito, pero nasaan siya? Bakit wala siya?

Kinapa ko ang kwintas ko na bigay niya pero hindi ko yun nahawakan "Yung kwintas
ko."

"Kwintas? Napano?" tanong ni Ate Gabriella

"Nawawala yung kwintas ko." pagkasabi ko nun agad akong naghanap. Hindi pwedeng
mawala ang kwintas na yun, mahalaga yun sa akin.

Umakyat ako sa stage at hinanap yun.

"Ang kwintas ko." sabi ko pagkakita ko sa kwintas ko na nakalapag sa stage

Nang malapitan ko na yun, nakita kong napatid yung kwintas, kaya siguro nahulog.

"Maaayos ko pa naman to. Salamat at hindi ka nawala."

"Camille, si Gabriel!" sigaw ni Ate Gabriella

Napalingon ako sa kanya at nakita kong bakas ang pagaalala sa mukha niya.

"Nandyan na ba siya?" tanong ko kahit na ang totoo ay nagaalala ako sa maaaring

sasabihin ni Ate

"Naaksidente siya."
*******************************************
LOVE 15: ACCIDENT
*******************************************
LOVE 15: ACCIDENT

CAMILLE's POV

Naaksidente siya. Hindi ko alam ang dapat itanong o isipin sa mga oras na to. An
g alam ko lang, umiiyak ako.

Nandito kami sa hospital, sinabi ng doktor na nasa kritikal siyang kondisyon.

"Kayo po ba ang pamilya ng naaksidente? Ito po ang wallet niya." sabi nun pulis
na lumapit kay Ate Gabriella

Kinuha ni Ate Gabriella ang wallet at umiyak nanaman siya. Alam kong nasasktan d
in siya ngayon, kapatid niya ang nasa kritikal na kondisyon, nagiisang kapatid.

"Anak, tumahan ka na. Magiging maayos din siya." sabi ni Mommy sa akin habang ti
natapik ang likod ko

Iniisip kong magiging okay lang siya pero hindi ko maintindihan ang luha ko na a
yaw huminto sa pagpatak. Natatakot ako sa maaring kahinatnat nito.

"Hindi niya ako pwedeng iwan." sabi ko habang patuloy na umiiyak

"Hindi ka niya iiwan anak. Mamaya lang sasabihin na ng doktor na stable na siya.
"

Sana nga ganun ang mangyari. Sana nga hindi niya ako iwan. Hindi ko kakayanin ku
ng mawawala sa akin ang taong pinakamamahal ko.

"Sino dito ang pamilya ng pasyente?" tanong ng doktor. Agad lumapit si Ate Gabri
ella, pero ako nanatiling nakaupo sa kinauupuan. Ewan ko ba pero hindi ko magawa
ng makatayo sa oras na to.

"Ako po ang Ate niya."

"I'm sorry to say this, we did our best pero hindi niya kinaya ang nangyaring ak
sidente. Wala na siya." pagkasabi nun ng doktor para akong nabingi, pinipilit ko
sa sarili kong hindi totoo ang narinig ko, na mali lang ako ng pagkakadinig

"Hindi po totoo yan. Malakas ang kapatid ko. Buhay pa siya!" sigaw ni Ate na hal
os di tumigil sa pag iyak

"Tama na, huminahon ka." niyakap siya ni Kuya Nicolai pero hindi pa rin siya tum
itigil sa pag iyak

"Doktor, nasaan na po ang fiance ko? Kailan ko pa siyang masapak sa hindi niya p
agpunta sa event kanina." tumayo at lumapit sa pinto ng emergency room

"Miss, hindi ka pwedeng pumasok dyan. Dadalhin na namin siya sa morgue." sabi ng
doktor

"Morgue? Nahihibang na kayo? Bakit niyo dadalhin ang buhay na tao dun? Para lang
yun sa mga patay na! Kaya umalis kayo dyan! Pupuntahan ko pa ang fiance ko!" si
gaw ko sa doktor habang nagpupumilit na makapasok pero bigla nalang ako hinawaka
n nina Jake at Jonas

"Tama na yan Cams." sabi ni Jonas sa akin pero ayoko silang pakinggan

"Camille, baka kung mapano ka pa niyan sa ginagawa mo." sabi naman ni Jake

"Pwede bang bitawan niyo ko! Layuan niyo ko!" sigaw ko sa kanilang lahat habang
patuloy sa pag iyak

"Anak, tama na."

"Mom, he's alive diba? Nababaliw lang yung doktor na yun. Hindi naman ako iiwan
ni Suarez eh. Baliw siya!"

Inupo ako nina Jake sa upuan at pilit pinapakalma. Si Ate Gabriella, hinimatay a
t pinapaghinga ni Kuya Nicolai.

"Gusto mo bang mahimatay din?" tanong ni Jonas

"Wag niyo nga akong pakialaman! Hihintayin ko siyang lumabas dito. Ipapamukha ko
sa inyo na buhay siya at yayakapin niya ako! Lahat ng pangako niya tinutupad ni
ya at nangako siyang kahit kailan hindi niya ako iiwan!"

Biglang bumukas ang pinto ng emergency room, may nakahiga sa kama na nakatakip n
g kumot ang buong katawan at mukha.

Agad akong tumayo para lapitan yun. Pinipigilan nila ako pero wala silang nagawa
. Agad kong inalis yung kumot na nakatakip sa mukha.

"Hi-hindi siya si Suarez." pagkasabi ko nun bigla nalang dumilim ang buong palig
id na nakikita ko

**

"Gising ka na pala anak. Ayos ka na ba?"

"Mom, bakit nandito na ako sa kwarto ko? Nasaan si Suarez? Nakita kong hindi si
Suarez yung lalaki kanina. Ibig sabihin hindi siya patay, hindi niya pa ako inii
wan."

"Anak, magpahinga ka na muna. Wag ka munang tumayo."

"Pero Mommy si Suarez, nasaan na ba siya? Papuntahin mo siya dito. Gusto ko na s

iyang mayakap."

Napansin kong huminga ng malalim si Mommy bago ako sagutin "Wala si Gab."

"Hindi nga po siya yung lalaki kanina!" sigaw ko dahil bakit ba nila pinipilit n
a wala na siya? Hindi niya yun magagawa sa akin.

"Hindi nga siya yun, pero nawawala siya anak. Nawawala si Gab at hanggang ngayon
hindi pa siya natatagpuan."

"Nawawala? Paanong nawawala siya? Nasa bahay lang yun natutulog, pupuntahan ko s
iya." tumayo ako pero si Jake naman ngayon ang humarang sa akin "Umalis ka nga!"
sigaw ko sa kanya pero hindi siya umalis sa harapan ko at nakatitig lang sa aki
n

"Kasama siya sa aksidente, yung motor nakita ko dun na nagaapoy, nakita din sa a
ksidente ang helmet na pinagamit ko sa kanya, dun din nakita yung bulaklak na pi
nagawa niya at ang wallet niya, pero walang Gabriel Suarez na natagpuan sa aksid
ente. Nawawala siya Camille, kaya kung pwede huminahon ka?!" malakas ang pagkaka
sabi sa akin niyan ni Jake. Para bang gusto niyang tanggapin ko ang katotohanan.

"Sinong nagsabi niyan? Ang mga tanga na pulis? E hindi ba sila nga tong napagkam

alang si Suarez yung lalaki kanina? Ano pa bang aasahan ko sa katangahan nila?!
Pupuntahan ko siya sa bahay nila kaya umalis ka dyan!"

"Hindi ka aalis!" sigaw niya nanaman "Nawawala siya, hinahanap na siya ng mga pu
lis kaya sana naman isipin mo rin ang sarili mo!"

"Isipin ang sarili ko? Habang anu? Habang sinasabi niyo sa akin ngayon na naaksi
dente siya at hanggang ngayon hindi siya makita? Gusto niyo bang humiga ako sa k
ama na yan at hindi isiping nawawala ang taong mahal ko? Tingin niyo ba madaling
tanggapin ang lahat na yan? Tingin niyo ba makakaya kong humiga nalang habang n
agaalala sa pagkawala niya?!" sa sobrang sakit ng nararamdaman ko, hindi ko na n
apigilan ang bigla kong pagkaupo sa floor habang patuloy na umiiyak

Bakit ba kailangang pigilan nila ako? Bakit ba hindi nalang nila ako hayaang pun
tahan siya?!

"Hindi niya ako iiwan. Nangako siyang hindi siya mawawala sa mga importanteng pa
ngyayari sa buhay ko. Sinabi niyang dadating siya, sinabi niyang habang buhay ka
mi magsasama. Hindi totoo ang lahat ng to! Babalik siya! Babalikan niya ako."

"Anak, tama na. Oo, babalik si Gabriel. Babalikan ka niya, kaya sige na, magpahi
nga ka na muna." halos mangiyak ngiyak na din si Mommy habang pinipilit akong ma
gpahinga

"Tumayo ka na dyan. Kailangan mong magpahinga. Gusto mo siyang makita diba? Magp
ahinga ka lang at ako ang tutulong sayo sa paghahanap sa kanya." sabi sa akin ni
Jake habang pilit akong inaalalayan sa pagtayo

Tumayo na rin ako at umupo sa kama ko. Tama si Jake, walang mangyayari kung papa
bayaan kong manghina ako. Kailangan kong magpalakas. Wala akong maasahan sa mga
pulis. Kailangang ako mismo ang maghanap sa kanya. Alam kong mahahanap ko siya.
Alam kong babalik siya.

"Mahiga ka na. Magpahinga ka na Camille. Ako na muna ang bahala dito." yun ang m
ga salitang huling narinig ko bago ko pilitin ang sarili kong makatulog

**

"Ako ba ang hinihintay mo?" napalingon ako nang marinig ang boses niya at hindi
nga ako nagkakamali. Babalikan niya nga ako.

"Dhie! Suarez!" tumakbo ako palapit sa kanya at sinalubong niya ako ng yakap "Hi
nding hindi ka na aalis diba?"

"Mahal na mahal kita." pagkarinig ko nun bigla nalang nawala ang taong niyayakap
ko

"Suarez! Nasaan ka na?! Bakit mo ko iniwan dito?! Suarez! Bumalik ka! Balikan mo
ako!"

"Anak, gumising ka. Anak!" pagdilat ng mga mata ko bumalik nanaman ako sa realid
ad na narito lang ako sa kwarto ko at wala pa rin siya

"Wala pa ba siya?" tanong ko kay Mom at umiling lang siya bilang sagot

"Nakapagpahinga na po ako. Aalis ako para hanapin siya." dahan-dahan akong tumay
o. Pinipilit kong kayaning makatayo pero nanlalambot pa rin ako at agad din napa
paupo sa kama

"Hindi mo pa kaya anak. Hayaan mo na munang ang mga pulis ang maghanap sa kanya.
"

Gusto kong tumulong sa paghahanap, pero hindi magawa ng katawan ko. Nananatili a
kong nanghihina at walang magawa. Bakit ba kailangang mangyari pa to?

Wala akong ibang nagawa kundi ang umiyak ng umiyak. Hindi ko lubos maisip na tul
uyan lang siyang mawawala sa akin. Napakahirap! Napakasakit!

Ang tanging nagawa ko lang sa mga oras na ito ay pumikit at kausapin SIYA, SIYA
na nakakaalam ng lahat, SIYA na alam kong hindi kami papabayaan.
*******************************************
LOVE 16: DEPRESSION
*******************************************
LOVE 16: DEPRESSION

JAKE's POV

Ako ba ang dapat sisihin? Ako na nagpahiram sa kanya ng motor? Hindi ko ginuston
g mangyari ito, gusto ko lang makatulong.

"Sir, wala pa rin findings." sabi nitong pulis na lumapit sa akin

"Sige po sir, salamat po. Itong contact number ko, tawagan niyo ko agad pag may
improvement sa investigation niyo at sana mahanap niyo na siya."

"Gagawin namin ang lahat."

Umalis na ako sa police station at ako naman ang kusang naghanap sa kanya. Bakit
ba siya nawawala?
Pumunta ako sa mga hospital pero wala daw dun na naka admit na galing sa isang a
ksidente. Nasaan na ba siya?

Hindi ko magawang bumalik sa bahay ni Camille ng wala man lang akong magandang b
alita para sa kanya. Alam kong higit sa lahat, siya ang pinaka nasasaktan sa ora
s na ito. Hindi ko kayang nakikitang umiiyak siya at nahihirapan sa pagkawala ng
taong minamahal niya. Hindi pa siya patay, mahahanap namin siya.

"Hindi ka ba papasok sa loob?" napatingin ako kay Jonas na nandito rin pala sa b
ahay nina Camille "Tatayo ka nalang ba dyan?"

"Nasaan siya? Gising na ba siya?"

"Nasa kwarto niya. Nakalock sa loob kaya hindi rin ako makapasok."

"Paano ko siya dadamayan kung nagkukulong siya sa kwarto niya?"

"Gusto ko rin siyang damayan, pero gaya mo wala rin naman akong magawa."

Pareho kaming nakatayo dito sa gate ni Jonas at nakatingin sa bintana ng kwarto

ni Camille. Paano ko dadamayan ang taong ayaw naman nun?

"Mga iho, pumasok na muna kayo dito sa loob." tinawag kami ng Mommy ni Camille k
aya pumasok na kami sa loob ng bahay nila

Bakas din sa mukha ng mommy niya ang pagaalala. Marahil para kay Camille, pero a
lam kong nagaalala din siya dahil kay Gab.

"Magmeryenda na muna kayo."

"Wag na po tita. Nandito naman kami para po sana mapagaan ang loob ni Cams, pero
mukhang ayaw niya ng makakausap ngayon." sabi ni Jonas

"Salamat sa inyong dalawa. Kahit ako ay sobrang nagaalala sa anak ko, gayun din
naman kay Gab, kaya sana mahanap na siya."

Bakit ba kailangang sa mga oras na masaya ang taong tsaka naman dadating ang mga
trahedya sa buhay na magpapagulo sa sitwasyon at magpapalungkot sa mga taong na
sa paligid?

Napatingin ako sa taas kung nasaan ang kwarto ni Camille, sobra akong nagaalala
sa kanya.

"Hindi pa nga siya kumakain hanggang ngayon." sabi ng Mommy ni Camille na halata
ng alalang-alala

"Gabi na pero hindi pa rin siya kumakain? Ang tigas talaga ng ulo ni Cams." pagk
asabi nun ni Jonas agad siyang tumayo at umakyat sa taas para lumapit sa kwarto
ni Camille

Sumunod naman ako sa kanya para naman makumbinsi man lang na lumabas saglit si C
amille at para naman makakain na siya.

"Cams! Labas na muna dyan." sabi ni Jonas habang kinakatok ang pinto ng kwarto

"Gusto mo bang magkasakit? Mas lalo kang hindi makakatulong sa paghahanap sa kan
ya kung hindi ka lalabas dyan para kumain." sabi ko naman na sana ay makapagkumb
insi sa kanya

Pilit pa rin si Jonas sa pagkukubinsi pero kanina pa kami nandito at inaabangan

siyang lumabas, pero mukhang ayaw niya talagang lumabas ngayon.

"Ito ang susi, buksan niyo na yung kwarto niya dahil talagang nagaalala na ako n
g husto." sabi ng Mommy niya sabay abot kay Jonas ng susi ng kwarto ni Camille

Pumasok kami pagkabukas na pagkabukas ng pinto, pero walang Camille na nasa loob
nito.

"Nasaan siya?!" sabi ni Jonas na naghanap sa banyo pero wala siya dun

"Saan nagpunta ang anak ko? Mas lalo niya akong pinagaalala." sabi ng Mommy niya
na napaupo sa kama at inalalayan ni Jonas

Lumapit naman ako sa nakabukas na bintana. Kaya ba nung nasa baba kami nakabukas
na ito dahil kanina pa siya wala sa kwarto niya? Tinalon niya mula dito sa taas
? Anu ba talagang iniisip ni Camille? Sinasaktan niya ba ang sarili niya?

"Hoy Jake! Saan ka pupunta?!" narinig kong tanong ni Jonas nang tumatakbo ako pa
labas ng kwarto ni Camille

Kailangan ko siyang mahanap. Sana naman maayos lang siya.

Pinaandar ko ng mabilis ang kotse. Sana naman nasa paligid lang siya at hindi pa
nakakalayo.

Bakit ba niya to ginagawa? Bakit ba kailangang umalis siya nang hindi nagpapaala
m at hindi nagpapasama kahit kanino?

"Camille!" sigaw ko nang parang makita ko siyang naglalakad

Agad kong pinahinto ang kotse ko at mabilis na bumaba para makalapit sa kanya.

"Camille!" hinawakan ko siya sa braso

"Sinong Camille?" sabi nitong babae na napagkamalan ko

"Pasyensya na. Akala ko ikaw yung kaibigan ko."

"Tss. Nauuso na ba ang mga paranoid ngayon? Kanina lang may baliw na babaeng tan
ong ng tanong sa akin. Ngayon ikaw naman. Naku naman." pagtataray nung babae sab
ay lakad niya na palayo

"Teka Miss, may nakita ka na babae kanina?" pinigilan ko siya para tanungin, nag
bakasali akong si Camille ang tinutukoy niya

"Meron."

"Saan siya nagpunta?"

"Dun yata, pero malay ko. Nandyan lang yun kanina." sabay turo niya sa daan na d
inaanan ko kanina

"Sige salamat." agad ko nang iniwan ang babaeng yun at bumalik sa dinaanan ko ka
nina. Kailangan ko siyang makita agad, baka mamaya kung anu pang mangyari sa kan
ya.

Depress siya ngayon at hindi niya alam kung anung mga ginagawa niya.

*RING RING*

"Hello?"

[Jake, si Chelsea to. Nasaan ka? Puntahan mo kami ni Camille dito sa police stat
ion. Ayaw niyang umalis dito. Bilisan mo!]

Hindi na ako nagsalita pa at pinaharurut ang kotse papunta sa police station. An

u bang ginagawa niya? Anu bang iniisip niya at ginagawa niya to?

"Jake, halika! Nandun siya sa loob."

"Bakit mo siya iniwan dun?"

tumatakbo kami ni Chelsea papasok sa police station

"Inabangan kasi kita. Hindi ko na siya maawat."

"Bitawan niyo ko! Mga walang kwenta kayo!" sigaw ni Camille habang hinahawakan n
g police "Sinabi ko ng bitawan niyo ko! Anu bang mga pinaggagawa niyo? Nandito l
ang kayo?! Bakit hindi kayo lumabas doon at hanapin si Suarez?! Mga wala kayong
silbi!"

"Ma'am, tama na ho. Kung hindi mapipilitan kaming ikulong kayo."

"Bitawan niyo siya!" humarang ako dun sa mga police na nakalapit sa kanya "Lumay
o nga kayo sa kanya!"

"Jake, sabihan mo silang hanapin si Suarez! Sige na! Kailangan na natin siyang m
ahanap!" hinihila ni Camille ang damit ko habang patuloy sa pagiyak. Hindi ko ma
laman kung anu bang dapat kong sabihin sa kanya.

"Lumabas na tayo."

"Bakit ba pinapalabas mo din ako?! Wala ka bang pakialam kay Suarez?! Hindi ka b
a nagaalala sa kanya?" sigaw niya sa akin. Napansin kong namamaga ang paa niya a
t mukhang hirap siya sa pagtayo.

"Ginagawa nila ang lahat para hanapin siya, kaya umalis na tayo dito."

"Bessy naman, tara na, umuwi na tayo." hinawakan na rin siya ni Chelsea pero tin
abig niya lang yun at hinawakan ulit ako sa damit

"Wala ba talaga kayong gagawin?! Aalis tayo dito tapos anu? Papabayaan niyo lang

na nawawala siya?! Anung klase kang kaibigan dyan Jake?!" hinahampas niya ako h
abang patuloy sa pagiyak. Hindi ko gustong nakikita siyang ganito.

"Tama na Camille, please."

"Hindi! Hindi ako aalis dito! Guguluhin ko ang mga walang kwentang pulis na to p
ara kumilos naman sila at hanapin siya!"

"Tama na sabi!" this time nasigawan ko na siya kaya naman huminto siya pero masa
ma ang tingin sa akin

"Kagaya ka rin ba nila?! Kaibigan ka niya, bestfriend ka niya Jake, pero hahayaa
n mo lang siyang nawawala?! Wala ka man lang bang gagawin?!"

"Lumabas na tayo!"

"Hindi ako lalabas! Hindi ako uuwi!"

Pagkasabi niya nun agad ko siyang binuhat palabas ng police station. Hinahampas
niya pa ako para ibaba siya pero hindi ko siya ibinaba.

"Ibaba mo ko! Jake! Ibaba mo sabi ako!"

Agad ko siyang binaba pagdating namin sa tapat ng kotse ko. Patuloy pa rin siya
sa paghahampas sa akin. Hindi ko makayang tignan siyang ganito.

"Bakit mo ko nilabas dun?! Wala ka rin palang kwentang kaibigan!"

"Tama na sabi!" this time huminto siya pero mas lumakas ang pagiyak "Anung gusto
mong mangyari?! Gusto mo bang saktan ang sarili mo?! Nakikita mo ba yang paa mo
? Namamaga na! Nakuha mo yan sa pagtalon mo kanina, diba? Sinasaktan mo ba ang s
arili mo?!"

"Wala akong pakialam sa sarili ko." malumanay na ang pagkakasabi niya niyan pero
nararamdaman kong labis ang sakit na nararamdaman niya "Ang alam ko lang dapat
ko siyang mahanap. Hindi ko kakayaning mawala siya. Hindi siya dapat mawala Jake

. Hindi niya ako dapat iwan."

Napaupo siya at mas tumindi ang pagiyak. Alam kong matinding sakit ang dinadanas
niya ngayon.

"Tama na Camille. Ginagawa namin natin ang lahat para mahanap siya diba? Babalik
siya. Hindi ka niya iiwan. Kaya kung pwede naman ayusin mo ang sarili mo, alaga
an mo. Tingin mo ba matutuwa siyang makita kang ganyan?"

Hindi siya nagsalita pero patuloy pa rin siya sa pagiyak. Lumapit ako sa kanya a
t niyakap siya.

"Babalik naman siya diba Jake?"

Gusto kong pagaanin ang loob niya at alam kong ang mga salitang to ang makakapag
bawas ng kahit konti man lang sa kalungkutan niya.

"Mahal na mahal ka niya, dahil dun siguradong babalik siya. Babalik siya para sa
yo."
*******************************************
LOVE 17: SADNESS
*******************************************
LOVE 17: SADNESS

GABRIELLA's POV

Dito ako natulog sa kwarto ni Gabriel. Ang hirap tanggapin na isang linggo na si
yang nawawala. Anu ba naman tong nangyayari ngayon?

"Sweety, gising ka na ba?" hindi ako iniwan ni Nicolai simula nang araw ng aksid
ente

Tumayo ako at tinignan siya, alam kong nalulungkot din si Nicolai dahil sa nangy
ari.

"Sweety naman, tama na yan kakaiyak mo."

Napahawak naman ako sa pisngi ko at nagumpisa nanaman pala akong lumuha.

Nilapitan ako ni Nicolai at niyakap "Sweety, tama na ang pagiyak."

"Paano naman ako hihinto? Namimiss ko na ang siraulo kong kapatid."

"Alam ko yun, tara na sa baba at kanina ka pa hinihintay ng parents mo." yes, um

uwi si Mom at Dad the day after the accident. Umuwi rin ang grandparents ni Cami
lle.

Bumaba na kami sa living room para kausapin sina Mom at Dad. Si Mom, halos hindi
niya matanggap na hanggang ngayon nawawala pa rin ang bunso niya. Kung ako nga
na Ate nagkakaganito, paano pa kaya sina Mom at Dad? Ganun din si Camille. Sigh.

"Isang linggo na siyang nawawala." paumpisa ni Dad "Hindi pa rin naman tayo susu
ko sa paghahanap sa kanya, pero tama yatang magoffer tayo ng dasal para sa kanya
."

"Hindi talaga tayo dapat susuko. I know that Gabriel is still alive." sabi ko sa
kanila

Bigla nanamang umiyak si Mom, kaya naman niyakap siya ni Dad. Nakakainis naman k
asi tong si Gabriel, bakit ba hanggang ngayon hindi pa rin siya makita? Bakit hi
ndi pa rin siya bumabalik?

"My son! God! Where is he?" mas lumakas na ang pagiyak ni Mom. I know how much i
t hurts for her.

After naming pagusapan ang tungkol dun, nagpunta na kami sa church kung saan nag
paoffer ng mass sina Dad para kay Gabriel.

"You okay?" tanong ulit sa akin ni Nicolai sabay abot ng mineral water "Uminom k
a muna."

"Thanks sweety. I'm goin to be fine. Kailangan kong mapakita na strong ako, para

naman maging strong din si Dad at lalo na si Mom. Sira talaga ang ulo ng Gabrie
l na yun! Pag nakita na siya humanda talaga siya sa akin."

Napangiti naman si Nicolai sa sinabi ko na yun "That's my girlfriend. Pumapanget

ka pag umiiyak."

Napatingin naman si Nicolai sa likuran namin, tumingin din naman ako at nakita k
o ang mga bagong kaibigan ni Gabriel. I stood up at lumapit sa kanila.

"Ate Gabriella, kamusta na po?" tanong nitong si Chelsea na alam kong nakakarela
te sa nararamdaman namin ngayon at lalo na sa nararamdaman ng bestfriend niyang
si Camille

"I'm quite okay. I know everything will be fine." sabay pilit na smile ko sa kan
ila "Sige upo na muna kayo dun."

Chelsea's with her guy bestfriend Andrew together with Trish and Vanessa.

Nahagip naman ng tingin ko yung mga parating "Tita, Tito, Lolo, and Lola, good e
vening po."

"Good evening iha. Where's your parents?" tanong ng lolo ni Camille

Itinuro ko naman sa kanila ang pwesto ni Mom at Dad tsaka na nila nilapitan. I a
sked them kung nasaan si Camille, sagot naman nila papunta na raw.

"Tingin ko, nahihirapan si Camille na magpunta dito." sabi bigla ni Nicolai

"I know."

Nakatingin ako sa door ng church nang makita kong papasok na si Jake, Jonas at k
asama si Camille.

"Ayan na pala sila." sabi ni Nicolai kaya lumapit na kami sa kanila

"Ate Gabriella, magandang gabi." pagbati ni Jake sa akin

Nginitian ko naman siya, ganun din si Jonas, pero si Camille parang ayaw man lan
g magsalita tsaka na siya naglakad at agad umupo sa church seats sa may tabi niy
a.

"Hindi pa rin siya maayos." sabi bigla ni Jonas

Nilapitan ko siya at umupo sa tabi niya pero hindi man lang niya ako tinignan o
pinansin. Nakatuon lang ang tingin niya sa harapan, sa may altar.

"Alam kong mahirap tanggapin to Camille. Kahit kami nahihirapan, pero tingnan mo
kami, hindi kami nagpapaapekto ng husto." hinawakan ko ang kamay niya "Maging m
alakas ka naman Camille."

Unti-unti nalang may luhang tumulo mula sa mga mata ko pagkasabi ko ng mga salit
ang yun. Napayuko ako at pinunasan ang mata ko nang mapansin ko nalang na may lu
hang tumulo sa kamay ko na nakahawak sa kamay ni Camille. Napatingin ako agad sa
kanya at tama nga ako na sa kanya galing ang luha na yun.

"Camille--"

"Isang linggo na. Bakit wala pa rin siya? Wala na ba siyang balak bumalik?" umiy
ak na siya ng tuluyan at hindi ko na rin napigilan pa na hindi umiyak

"Alam mo, yan din ang lagi kong tinatanong eh. Pero walang ni isa ang makasagot
ng tama. Pero kahit ganun, pilit ko pa rin iniisip na sana buhay siya at maayos
siya. Sana makita na siya."

Pagkatapos ng usapan namin ni Camille, nagumpisa na ang mass. Nagstay nalang ako
dito sa tabi ni Camille.

Nanahimik ang lahat habang nagsasalita ang pari, pero bigla naman umingay dahil
sa iyakan nang sinabi ng pari na isipin daw namin na kung nasaan man siya ngayon
ay sana ay masaya siya.

"He's not dead!" sigaw ni Camille na biglang tumayo at tumakbo palabas ng church

***
CAMILLE's POV

Bakit lahat nalang sinasabi na kung nasaan man siya ay masaya na siya? Anung aka
la nila? Hindi pa patay si Suarez! Hindi siya patay! Bakit ba nila iniisip na po
rket wala na siya ay patay na siya?

Hindi ko na kayang manatili sa loob, ayokong magsink in sa akin na wala na siya.

Hindi dapat ito nangyayari. Tumatakbo ako at hindi ko malaman kung saan ako mak
akarating. Ang alam ko lang, ayokong huminto sa pagtakbo.

"Camille! Camille!"

"Stop!"

"Camille tumigil ka!"

"Camille!"

Next thing I know, yakap-yakap na ako ni Jake. Bigla nalang may kotse na malakas
ang tunog sa paghinto.

"Kung magpapakamatay kayo! Pwede ba wag kayong mandamay ng ibang tao!" sigaw nun
g driver ng kotse

"Sorry po." tsaka na kami tumabi ni Jake sa gilid ng kalsada "Look! What the hel
l is happening to you?! Nagpapamakamatay ka ba?! Hindi mo na ba talaga iniisip a
ng sarili mo? Wala ka na bang pakialam sa kung anung mangyari sayo!" alam kong n
agagalit at nagaalala siya sa inaasta ko ngayon pero wala naman akong magawa

"Wala na."

"What?!"

"I said wala na! Wala na akong pakialam sa sarili ko! Wala na sa akin kung mamat
ay ako!"

"Tumigil ka!" isang malakas na sigaw mula sa kay Jake. Inaasahan ko na yan. "Sig
e na! Magpakamatay ka na! Gumitna ka sa kalsadang yan! Tapos salubungin mo lahat
ng sasakyang dadaan!"

"Bakit hindi ka magsalita? Anu?! Kumilos ka na! Go and kill yourself!"

Sa sinabi niya na yun, napaupo na ako at umiyak lalo. Alam kong nagaalala sila s
a akin, pero hindi ko kayang tanggapin na wala na ang taong mahal ko.

"Kung nahihirapan na kayo, iwan niyo nalang ako."

"Anu nanaman bang sinasabi mo?!"

"Iwanan niyo na ako! Iwanan niyo nalang akong lahat! Pabayaan niyo na akong magi
sa!"

Pagkasabi ko nun, niyakap ako ni Jake ng mahigpit "Hindi kita iiwan. Kahit pauli
t-ulit mong sabihin na iwan kita, hindi ko yun gagawin. Hinding hindi."

"Jake, Camille, kailan nating magpunta sa hospital ngayon." napatingin kami kay
Jonas nang sinabi niya yun

"Tumawag ang mga pulis, mukhang nakita na nila si Gab."

*******************************************
LOVE 18: HE's GONE
*******************************************
LOVE 18: HE's GONE

CAMILLE's POV

The moment na narinig ko ang sinabi ni Jonas, hindi na ako nagdalawang isip pa n

a pumunta sa hospital. Gusto ko na siyang makita at sana'y mabuti ang kalagayan

niya. Parating na ako Suarez!

Pagdating namin ni Jake at Jonas sa hospital, narito na rin ang mga magulang ni
Suarez, si Ate Gabriella, Kuya Nicolai, si Lolo at Lola pati na rin ang mga magu
lang ko.

"Nasaan po siya?!" tanong ko nang makalapit sa parents ko

"Anak, relax and please magcalm down ka muna." sabi ni Mom while holding my hand
s

"Wait Mom! Bakit ba umiiyak pa rin sina tita at tito?" tanong ko habang nakating
in sa parents ni Suarez na umiiyak "Pati si Ate Gabriella?"

"Iha, sundin mo muna ang Mom mo. The best thing that you can do right now is to
calm yourself." sabi ni Lolo while tapping my shoulders

"What's happening? Nasaan ba siya? I need to see him right now." sabi ko sabay t
akbo. Tumakbo ako nang hindi ko man lang alam kung saan ako pupunta.

"Camille." napatigil ako nang bigla nalang akong hawakan ni Jake

"What now? Pipigilan mo nanaman ba ako? Look, I'm not trying to kill myself. Pup
untahan ko lang siya." pagkasabi ko nun tsaka naman biglang dumating ang mga pul
is na lumapit sa parents ni Suarez

"Mr. and Mrs. Suarez, pwede na po tayong pumasok sa morgue para maconfirm niyo n
a kung siya ba ang anak niyo."

"Did I heard him right? Sabi niya morgue? Bakit sa morgue?!" I said with a stutt
ering voice. What the hell he is talking about?

"Sumama na po kayo." sabi ulit ng pulis sa parents ni Suarez without even answer
ing my queries

Tumayo na sila at naglakad papunta sa morgue. Sumunod ako sa kanila, pero ewan k
o ba, mas lumakas ang tibok ng puso ko. Mas kinabahan ako na naging dahilan para
mapahinto ako sa tapat ng pinto ng morgue.

"Cams, you don't need to go inside. Let's just stay here."

"Tama si Jonas. Dito nalang tayo. Hindi makakabuti sayong pumasok pa dun." pagka
sabi nun ni Jake pinilit kong ihakbang ang paa ko pero muli akong napahinto sa n
arinig ko

"Gabriel! No! My son!" loud noise coming inside the morgue

"Gabriel wake up! Stand up! Wag kang tamad! Leche naman! Tumayo ka dyan!"

"My son is not dead! Wake him up!"

Those loud voices of grief and pain. I just can't believe that I'm actually hear
ing that now.

"Anak." bigla akong niyakap ni Mommy na nandito sa labas kasama ko. My Dad is ac
tually tapping my back. My grandmother started to cry as well, while my grandfat
her is comforting her.

"Camille, wag ka ng pumasok sa loob." sabi ni Jake pero hindi ko siya sinunod

Umalis ako mula sa pagkakayakap ni Mom sa akin. Pilit kong hinakbang ang paa ko
papasok sa loob. Mas lumakas ang iyak at sigaw na naririnig ko ngayon.

Suarez' mom is crying over a body na nakahiga dun, hawak siya ni Tito, while Kuy
a Nicolai is hugging Ate Gabriella who's crying out loud.

"Buhay pa siya diba? Hindi siya yan diba?" tanong ko habang palapit sa kanila

Tumingin sila sa akin at nakita kong umiling sa akin si Ate Gabriella.

Tumakbo siya sa akin at niyakap ako ng mahigpit "Camille, wala na siya, iniwan n

iya na tayo." umiiyak si Ate habang yakap ako

"Ate, hindi naman si Suarez yan. Nagkamali na noon yung mga pulis, kaya naman si
gurado akong nagkamali lang sila noon."

"Hindi Camille, wala na talaga siya. Iniwan na tayo ng kapatid ko. Wala na."

Inalis ko mula sa pagkakayakap sa akin si Ate Gabriella at tinignan siya "Ate, h

indi tayo iiwan ni Suarez." tsaka ko siya nginitian at lumapit sa taong nakahiga

Nakangiti akong lumapit doon "Hindi totoo to."

"Camille!"

"Wag kayong lalapit!" sigaw ko nang narinig kong pagtakbo sana palapit sa akin n
ina Jake

"Bawal po kayong humawak sa kanya. Under investigation pa po ang katawan niya."

"Under investigation? Sinasabi niyo ba sa aking hindi ko man lang pwedeng lapita
n ang fiance ko?! Lalapitan ko siya para gisingin! Hindi siya dapat nandyan!"

"Huminahon po kayo. Hindi niyo siya pwedeng hawakan."

"Umalis kayo dyan! Padaanin niyo ko! Kailangan kong gisingin ang fiance ko! Natu
tulog lang siya!" sinubukan kong itulak ang mga pulis pero kahit anung iyak ko a
t tulak ko sa kanila, wala akong nagawa. Babae ako, mga lalaki sila na malakas a
t pilit akong pinipigilan na makalapit sa kanya.

"Bitawan niyo siya!" lumapit sa akin si Jake, habang si Jonas naman ay tinulak a
ng mga pulis

"Wag niyo naman siyang saktan!" sigaw ni Jonas

"Pakiusapan niyo naman ang kaibigan niyo na huminahon at sumunod sa aming mga pu
lis, para din naman to sa kanila nang malaman natin kung anung nangyari at kung
bakit siya nawala sa lugar ng aksidente."

"Kami ng bahala."

"Jonas, lalapitan ko siya." sabi ko habang umiiyak

"Cams, narinig mo naman diba?"

"Lalapit tayo, pero wag mo siyang hahawakan." sabi ni Jake sa akin tsaka naman a
ko tumango

Lumapit ako sa kanya. Nakahiga siya, nakapikit ang mga mata, may sugat sa ulo at
sa mukha. Hindi ko kayang nakikita siyang ganito.

"Suarez, Dhie, naman eh. Bakit nakapikit ka dyan? Gumising ka na. Parang awa mo
na, gumising ka na. Wag ka naman ganito." gusto ko siyang yakapin pero hindi maa
ari

"Sinungaling ka. Hindi ba sabi mo hindi mo ko iiwan, nangko ka diba? Nasaan na n

gayon yang pangako mo?! Tumayo ka dyan! Tuparin mo yun! Tumayo ka dyan! Wag mo k
ong iiwan! Hindi ka pwedeng mamatay!"

Iniisip kong hindi totoo ito, pero narito siya ngayon sa harapan ko at wala na s
iya. Iniwan niya na talaga ako. Hindi niya na ako babalikan.

"Mahal na mahal kita. Mahal na mahal. Paano na ako ngayon? Paano mo gustong tang
gapin ko to? Tingin mo ba magiging madali tong pagiwan na ginawa mo sa akin? Bak
it kailangan ka pang mawala? Bakit kailangang ikaw pa?"

Nakaramdam ako ng panghihina, napaupo na ako sa sahig habang umiiyak. Hindi ko a

lam kung paano ko tatanggaping iniwan niya na ako.

** "Wala ng lugar ang salitang sana sa ating dalawa, dahil ipinapangako ko sayo
na panghabangbuhay na to."**
**"I promise to cherish that love and I promise that I'll always return that lov

e gazillion times." **
**"Don't smile at anyone. Sa akin ka lang pwedeng ngumiti." ***
**"I love you very much and I can't afford to lose you again." **

It's like hearing his voice again. Yung mga sinabi niya sa akin. Yung mga pangak
o niya. Habang bumabalik sa akin ang mga yun, mas lalo akong nasasaktan.

**"You are the most beautiful girl I've ever known." **

**"Kung sino man dito ang gustong makipagflirt sa akin? Pasyensya na kayo, taken
na ako at malapit na akong ikasal sa babaeng mahal ko. Wala kayong mapapala sa
akin." **
**"Itong gusto mo diba? Gusto kitang pagbigyan at the same time para pagbigyan n
a rin ang sarili ko na gustong gusto na lagi kang nakikita." **
**"Sorry. From now on, hindi na kita pipigilan sa kung anung gusto mong gawin. I
nstead, lagi akong present sa mga ginagawa mo. I promise na kahit sa anung gathe
rings and events pa yan. Lagi lang akong nandito." **
**"Hindi mo alam kung gaano ako nagalala nang sinabi niyang nasaktan ka. Tama si
ya, pinabayaan lang kita, hindi ko yun dapat ginawa sayo. I'm sorry." **
**"Masyado kong pinairal ang pagseselos ko, dahil dun hindi kita nagawang bantay
an o alalayan man lang agad. Ibang lalaki pa tuloy ang gumawa nun." **
**"Mahal na mahal kita. I won't let you be with another guy. You're only mine. I
swear!" **
**"Gusto kong maging akin ka na talaga. Ayokong nakapaligid sayo ang ibang lalak
i. Isa pa, hindi ko kinakayang hindi ka makita o makausap kahit isang araw lang
dahil mahal na mahal kita." **
**"You're simply irresistable." **
**"Sino bang nagsabing maghihiwalay tayo? Hinding hindi mangyayari yan. Pangako
natin yan sa isa't isa diba?" **

Matuturuan ko ba ang sarili kong tanggapin ang lahat ng ito?

*******************************************
LOVE 19: LETTING HIM GO
*******************************************
Play the video sa multimedia -->

LOVE 19: LETTING HIM GO

CAMILLE's POV

Here I am. Nagkukulong sa kwarto at wala akong balak lumabas dito. I don't wanna
talk to anyone right now. All I know is that I need space, enough space for mys
elf to absorb all of this hardships.

How can I accept the fact that your gone? Sigh! This is driving me crazy.

Yung taong pinakamamahal mo na biglang mawawala nalang sa buhay mo. That's the s
addest part! Hindi kayang tanggapin ng utak at puso ko yung realidad na yun.

Hinawakan ko yung kwintas na suot ko. Kapag hawak ko ito, nararamdaman kong nand
ito lang siya sa tabi ko.

3 days na siyang nakaburol. Sa tatlong araw na yun, hindi ako naglakas loob na m
agpunta dun para tingnan siya. Bakit ko naman kailangang magstay sa lugar na ala
m kong puro sakit at iyakan ang tanging maririnig ko?

Nalaman ng pulis kung sino ang may-ari ng kotseng nakabanggaan niya, pero hindi
nila ito natagpuan hanggang ngayon. Sinabi nilang baka sa takot ng driver ng kot
se na yun, kaya niya inilayo sa lugar ng aksidente si Suarez, hindi lang yun dah
il may tama daw sa ulo si Suarez na naging dahilan ng pagkamatay niya. Ang galin
g noh? Nakahinahon nilang sinabi yan sa amin, na parang bang sinasabi nilang gan
ito ang nangyari at tanggapin nalang na wala na kaming magagawa pa para ibalik a
ng buhay niya. Hindi kasi sila ang nawalan, hindi kasi sila ang nasasaktan kaya
nagagawa nilang sabihin na parang madali lang ang mga nangyayari.

Sa pagkawala niya, para akong naputulan ng isang kamay, naputal ng isang paa, na
pipi, nabingi, at nabulag. Napaka useless na ng tingin ko sa mundo at lalo na sa
sarili ko. Paano ako makakasurvive sa mundong ito, ngayong alam kong kahit anun
g paggising ko sa umaga ay hindi ko na siya makikita?

Wala akong nagawa para mailigtas siya sa kapahamakan na yun. Wala akong nagawa p
ara manatili lang siya sa tabi ko.

Losing him is like losing my heart as well. Ayaw ko ng marinig na tumibok pa ito
kung wala na rin naman rason pa.

Hindi ko kayang mabuhay kung wala siya.

*Tok tok tok*

"Camille, iha, tara na, pupunta na tayo sa sementaryo nito."

I don't wanna come. Hindi ko magagawang makitang hinahatid siya sa huling hantun
gan niya.

"Iha, ayos ka lang ba? Nagaalala na kami sayo. Papasok na kami ha. Bubuksan nami
n to."

"Ito na yung susi, buksan mo na yan baka anu ng ginagawa ng anak mo."

"Anak!" sigaw ni Mom at Dad habang nagtatakang nakatingin sa akin

Bigla nalang akong niyakap ni Mommy "Akala ko napano ka na."

"I'm okay Mom, hindi ko naman po kayo gugustuhing magworry sa akin ng husto."

"Good thing. Tama na pagkukulong mo dito sa kwarto. Anak, kailangan mong maging
matapang para sa sarili mo, hindi niya gugustuhin na nakikita kang nagsusuffer d
ahil sa kanya."

Mom is right. Hindi ko rin naman gustong mahirapan pa siya nang dahil sa akin.

"Anak, kung ayaw mo, wag ka nalang sasama." sabi ni Dad

"No dad, gusto ko po siyang makita." I said while smiling at them. Pilit na ngit
i na kailangan kong ipakita sa lahat para hindi na nila ako alalahanin pa.

Papunta na kami sa sementeryo. Buong byahe nakahawak lang ako sa kwintas na biga
y niya. Pinipigilan ko ang sarili ko na huwag umiyak.

Nakarating na kami sa sementeryo. Nandito na ang mga taong mahahalaga sa buhay n

iya. Nandito ang mga kaibigan namin na nakikiramay.

"Bessy." napalingon ako kay Chels na agad nakayakap sa akin "Be strong."

"Thanks bessy."

"Nandito naman kami, diba nandyan nga kayo nung nagluluksa din ako, kaya naman d
ito lang din kami for you. Isipin mo nalang na masaya na siya sa pupuntahan niya
. Hindi siya magiging masaya ng tuluyan doon kung nakikita ka niyang nasasaktan
at nahihirapan."

Chelsea's right. Kailangan kong maging matapang ngayon, not for myself, but for
him.

"Ate, condolence." sabi ni Trish na niyakap rin ako

"Condolence. Alam kong matapang ka, kaya malalagpasan mo to." sabi ni Vanessa wh
ile smiling at me

"Oy Camille! Nandito lang kami para sayo. Lagi mo yang tatandaan." sabi naman ni
Andrew

Sa mga sinabi nila na yun, somehow gumaan ang loob ko. Nawala man siya, may mga
tao pa rin naman na gugustuhing manatili sa tabi ko.

"Cams." napalingon naman ako sa kumalbit at tumawag na yun sa akin

"Jonas."

"I'm glad na nakakangiti ka na kahit papaano, kahit na pilit lang."

"Jonas naman! Ayos na rin yung ganito kaysa naman magpasuicidal ulit ako."

"Yeah right." sabay yakap niya sa akin "You're a strong woman. Hindi naman kita
iiwan. Tutulungan kitang magpatuloy sa buhay."

Jonas is also here for me. Ang dami pala talagang willing na alagaan at tulungan
ako.

"Ako naman." napahiwalay mula sa pagkakayakap niya sa akin si Jonas at sabay kam
ing napatingin kay Jake

Lumapit siya sa akin sabay abot ng kamay niya na inabot ko rin "Kaya mo ba?"

"Anu ba naman klaseng tanong yan?"

Bigla niya nalang akong hinila palapit sa kanya tsaka niyakap "Kung hindi mo kay
a sabihin mo lang sa akin. Handa akong ilayo ka sa lahat ng ito. Hindi ko sinasa
bing kalimutan mo siya, pati ang mga memories niyong dalawa, instead treasure th
ose moments at maging sandigan mo para mas lumakas ka at magawa mong move on sa
buhay."

Jake is also here with me. Lucky na ba ang tawag sa ganito? Tama si Jake, itretr
easure ko lahat ng memories ko na yun with Suarez, with the one I truly love the
most.

After that, lumapit ako sa parents ni Suarez. Tita is really hurting so badly an
d seeing her like this makes me wanna cry out loud too.

"Tita." agad ko siyang niyakap

"Iha, sorry."

"Bakit po kayo nagsosorry? Wala naman po kayong dapat ikahingi ng sorry sa akin.
Lahat tayo hindi natin ginustong maging ganito."

"Alam ko iha, pero alam kong nagdudusa ang puso mo ngayon."

Tama si Tita, ito na yata ang pinakamasakit sa lahat ng naramdaman ko. Ang nandi

to ako para ihatid ang lalaking mahal ko sa huling hantungan niya.

"Iha, lakasan mo ang loob mo." sabi ni Tito na yumakap din naman sa akin

Hinanap ko si Ate Gabriella at nakita ko siyang kasama si Kuya Nicolai sa harapa

n.

"Ate." napalingon siya agad sa akin

"Sis." agad niya rin akong niyakap. Ewan ko ba, pero sa pagyakap niya na yun hab
ang umiiyak siya ay tsaka nalang ako naluha ulit
"Few minutes from now iiwan niya na talaga tayo."

Those words simply hit me. Ang sakit na isiping ganun nga talaga ang mangyayari.

"Ate, ang hirap pala ng ganito. Yung magpakatapang ka, yung umarte kang ngingiti
, yung umarteng kaya kahit hindi naman talaga. Pakiramdam ko nanghihina na yung
katawan ko, ang sakit sakit. Sa sobrang sakit parang namamanhid nalang yung puso
ko."

Sa loob ng tatlong araw, hindi ko na siya tinignan, pero ngayon may parang nagtu
tulak sa akin na tingnan siya. Lumapit ako sa casket niya.

Nakatitig lang ako sa mukhang alam kong kahit kailan ay hindi ko na makikita. Sa
mukha na taong nagparamdam sa akin ng lahat ng emosyon sa mundo. Ang lalaking n
agparamdam sa akin ng pagmamahal na hindi ko na siguro mararamdaman pa kahit kai
lan.

Unti-unti nanaman tumulo ang luha ko "Hoy Suarez! Naaalala mo ba yung una nating
pagkikita, yung sinungitan mo ko sa hallway dahil nagkabanggaan tayo? Alam mo b
ang sinabi ko sa sarili ko nun na hindi pwedeng ikaw ang lalaking ipapakasal sa
akin. Tapos nalaman kong ikaw nga, inis na inis ako nun sayo. Pangasar ka naman
kasi talaga. Pero habang nakikilala kita, mas nalalaman kong may katangian kang
hindi mahirap mahalin. Ang sarap sa pakiramdam na mahalin mo, sobrang sarap. Per
o, bakit mo kailangang iwan ako agad?"

Bumuhos na ang luhang kanina ko pa pilit na itinatago at pinipigilan. Sa mga ora

s na ito, pilit kong iniisip na panaginip lang ito at magigising din ako dahil s
a mga yakap at halik mo, pero bakit ganito? Bakit kahit anong pilit kong magisin

g, bakit ganito pa rin? Bakit nandyan ka pa rin?

"Camille, dun na tayo sa upuan, maguumpisa na daw ang blessing." sabi ni Jake sa
akin na inalalayan akong makabalik sa kinauupuan ko kanina

Nagumpisa na ang blessing, umpisa palang hindi ko na makayang makinig sa sinasab

i ng lahat. Wala ako sa sarili, nakatitig lang ako sa casket habang patuloy na u
miiyak. Iniiyakan ang taong kahit kailangan ay hindi na magagawang bumalik sa pi
ling ko.

Tumayo na ang lahat at naglakad patungo sa pwesto kung saan siya ililibing. Naka
tayo ako habang pinagmamasdan ang mga nangyayari, habang nakaalalay sa akin ang
mga magulang ko at ganun din sina lola at lolo.

Next thing I know, inaabot nila sa akin ang puting rosas na ilalagay ko sa ibaba
w ng casket ng taong mahal ko.

Lumapit ako dun, matagal na nakatitig, pilit kong tinatanggap pero ayaw tanggapi
n ng puso at isipan ko.

"Gabriel Suarez, para sayo pipilitin kong lakasan ang loob ko. Ito naman ang gus
to mo diba? Yung maging matapang ako, yung kayanin kong maging masaya kahit wala
ka? Pipilitin ko, susubukan ko, pero hindi ako nangangako. Napakahirap gawin yu
n lalo na't wala na yung taong nagbibigay sa akin ng dahilan para maging masaya.
"

Inihulog ko na yung rosas. Sa ginawa kong yun parang sinabi ko na rin na nilet g
o ko na siya. Letting him go is the best thing to do right now, but it doesnt mean n
a nilet go ko na rin yung pagmamahal ko sa kanya.

All endings are also beginnings. We just don't know it at the time.
*******************************************
LOVE 20: THE "REAL" BEGINNING
*******************************************
LOVE 20: THE "REAL" BEGINNING

CAMILLE's POV

Dalawang taon na ang nakaraan simula ng nawala ang taong pinakamamahal ko sa buh
ay ko. Sinabi kong kakayanin ko diba? Ang hirap pala nun.

Sa first 6 months halos hindi na ako makapasok sa University nang dahil sa madal
as ko siyang napapanagipan at naiimagine na nakikita sa kahit saang lugar na mag
iging dahilan nalang na bigla kong pagiyak. Madalas din akong nagkakasakit noon.

Pero nalampasan ko yun with the help of my family and friends. Hindi nila ako in
iwan, lagi silang nandyan at ginabayan ako all through out the difficult stage.

May isang bagay lang naman na hindi nagbago eh. Yun yung pagmamahal ko kay Gabri
el Suarez, ang aking fiance.

"Ate tabi tatamaan ka ng bo--!"

"Ouch!" napahawak nalang ako sa ulo ko nang tumama na sa akin ang bola ng volley
ball. Anu ba naman kasi yan? Dati naman tumatambay ako dito sa area na ito ng Un
iversity pero hindi naman ako tinatamaan ng kahit anung bola. Bad day ko ba ngay
on?

"Sorry po Ate. Hindi po namin sinasadya." sabi nitong babae na nakadoughnut bun.
She looks very familiar.

"Ayos lang yun. Magiingat nalang kayo sa susunod."

"Hindi yun ayos!" biglang sigaw naman ni Jake na nakatayo malapit sa amin "Kung
bakit ba naman kasi napaka careless mo." masungit na sabi niya dito sa cute na b
abaeng naka dougnut bun

"Hindi ko nga yun sinasadya tsaka tinanggap na ni Ate ang sorry ko, anung inaalb
oroto mo dyan?!"

"Uy Jake! Anu ka ba naman? Okay na nga sabi ako." sabay smile ko sa kanya para h
uminahon

"Are you sure na okay ka?" tanong ulit ni Jake sa akin with his ever so worried
looks

"Hindi kaya niya pacheck up. O.A!" sabi nung babae na nagpalingon kay Jake sa ka
nya "Wala kong sinasabi! Ganyan ka makatingin."

"Umalis ka na nga." mahinahon na sabi ni Jake sa babae

"Ate, sorry talaga." tapos tumalikod na yung babae

"Wait! Anung pangalan mo? Familiar ka kasi sa akin."

Humarap naman siya at nagsmile "Regina po ate, pero Argie nalang itawag niyo sa
akin, mas prefer ko yun."

"Regina? Dougnut bun girl? Yung nakabike na nakabangga kay Jake nung proposal da
y ko!" parang may bumbilyang biglang nasindihan nang maalala ko yun

"Hehehe. Hindi ko na yata maalala yan Ate."

"Tama lang na di mo na maalala." sabi ni Jake na tinalikuran na si Argie "Let's

go?" nakangiting tanong niya sa akin

"Ate, boyfriend mo ba yang maangas? Kung ako sayo hiwalayan mo na yan ngayon pal
ang." sabi ni Argie sabay tira na ng bola papunta sa mga kalaro niya tsaka lumin
gon ulit sa amin para ngitian ako at ibelat si Jake.

"Nakakatuwa siya. Hehe."

"Walang nakakatuwa sa babaeng yun."

"Haha. Tara na nga! Baka hinihintay na tayo ni Jonas. Magagalit nanaman yun sigu
rado." tsaka na kami tumayo para puntahan na si Jonas na malamang ay kanina pa g
utom na gutom sa paghihintay sa amin

Si Jake, Jonas, Chelsea, Andrew, Trish, at Vanessa ang mga kasama ko palagi pero
mas madalas na si Jonas o kaya naman si Jake. 4th year college na kami kaya med

yo naging busy na rin.

Pagdating sa cafeteria agad naman namin nakita si Jonas na nakasalong baba na sa

kakahintay sa amin.

"Hoy! Pasan mo ang mundo?" biro ko kay Jonas pagkaupo ko sa upuan sa harap niya

"Tagal niyo naman kasi. Hoy Jake! Baka naman dumadamoves ka na dito kay Cams, la
got ka sa akin." loko talaga tong si Jonas

"Manahimik ka nga dyan. Tumayo ka na rin para makaorder na tayo." sabi ni Jake n
a tumingin naman sa akin pagkatapos "Anu ang sayo?"

"Kahit anu basta walang gulay." nakangiting sagot ko sa kanila tsaka na sila pum
unta sa harapan para umorder

Patingin-tingin naman ako sa paligid ng cafeteria nang magulat nalang ako na may
biglang tumabi sa akin.

"Hi Ate Camille, pwedeng makishare dito?" nakangiting tanong niya sa akin. Sa to
too lang, hindi ko naman kilala tong babae na biglang tumabi sa akin.

"Sure, pero sino ka?"

"Oo nga pala, hindi pa ako nagpapakilala. Ako si Megumi Kawazaki, 3rd year fashi
on designing course at idol ka!" sabay taas niya pa ng kamay

"Idol ako?"

"Oo naman Ate, kayo ni Ate Chelsea ang sikat sa mga fashion designing students.
Ang gaganda kaya ng mga gawa niyo." nakangiting sabi niya sa akin na nakapagpang
iti rin sa akin

"Salamat. Hindi ko alam ang tungkol dyan. Hehe" nahihiya kong sabi sa kanya

"Ayos lang yan ate, ang mahalaga ay magkakilala na tayo ngayon. Pwede ko ba kayo
ng maging kaibigan?" sabay abot niya ng kamay for shakehands

"Oo naman."

"Oh sino siya?" tanong ni Jonas na nakabalik na at kasama si Jake na inilapag sa

mesa ang pagkain namin

"Siya si Megumi, bagong kaibigan. Nga pala, siya si Jonas at siya naman si Jake.
"

"Sino dyan ang boyfriend mo ate?" para naman akong kinilabutan bigla sa bulong n
iya na yan sa akin

"Hehe. Wala sa kanila."

"Eh nasaan?" bulong niya nanaman

"Nasa heaven na." nakangiti kong sagot sa kanya tsaka na ako nagumpisang kumain

"Sorry Ate."

"Anu ka ba? Ayos lang naman yun."

Masaya din kasama tong si Megumi, napaka masayahin niya. Nakakahawa nga ang pag
ngiti niya.

"Alam mo dapat madalas kang sumasama dito kay Camille para madalas din siyang ng
umiti." sabi ni Jonas kay Megumi

"Oo naman Kuya, kung pwede nga lang kay Ate Camille." sabay smile niya nanaman s
a akin

"Sure! Okay na okay yun sa akin." sabay ngiti ko sa kanya

Masaya kaming lahat na nagkwekwentuhan ng bigla naman may dumating na nakapagpab

ad mood nanaman kay Jake.

"Oy! Bakit hindi mo ko hinintay?!"

"Sa tuwing dumadating yang babae na yan bigla nalang pumapanget ang mood." sabi
bigla ni Jake sabay inom na ng drinks niya

"Psh! Bakit kasama mo ang panget na yan?!" sabay turo ni Argie kay Jake

"Sa kanila ko nakisabay kumain, ang tagal mo naman kasi eh. Oo nga pala, siya si
Regina--"

"Argie nga."

"I mean Argie, bestfriend ko po." sabay smile ni Megumi

"Nakakuha ka ng panget na bestfriend." bulong ni Jake

"Panget? Hoy! Sa ganda kong ito, hindi ako panget!" sigaw ni Argie na nakapagpan
giti sa akin

"Hoy bro, kayo ba nito ay may nakaraan?" tanong ni Jonas sabay akbay kay Jake

"Tigilan mo nga ako." sabi ni Jake sabay alis ng kamay ni Jonas

"Teka, chill nga muna kayo. Argie, magorder ka na at dito ka nalang din kumain."
sabay ngiti ko sa kanya

"Gusto ko nga sana Ate lalo na makasabay ka, kaso hindi ko gustong makasabay yun
*sabay turo kay Jake* kaya naman sasabay nalang ako sa mga volleyball players f
riends ko."

"Sure ka ba?"

"Oo naman po Ate. Oh Megumi, dun na ako dahil nagtatampo ako sayo." sabay irap n
iya kay Megumi at umalis na

"Sus ang bestfriend ko talaga na yun saksakan ng matampuhin." sabi ni Megumi

"Teka Megumi, ngayon ko lang naisip itanong, may lahi ka bang Japanese?"

"Opo ate, si Mommy ay Pinay at si Dad ay Japanese."

"Kaya pala maganda ka." sabi bigla ni Jonas na napagpatingin sa amin ni Megumi s
a kanya "Pero wala akong crush sayo ha, si Cams lang ang one and only crush ko."

"Ate, nanliligaw sayo?" tanong ni Megumi na nakaturo pa kay Jonas

"Wag kang makinig dyan." napatingin naman ako sa orasan ko "Aalis na ako. May kl
ase pa kasi ako." sabay tayo ko na

"Hahatid na kita." offer naman ni Jake sa akin na tumayo na rin at kinuha ang ba
g ko

"Wag na. Akala mo ba hindi ko alam na may klase ka rin niyan."

"Sabi ko na, hindi ko dapat pinagkatiwalang ipakita sayo ang sched ko. Hindi tul
oy kita mahatid." sabay bigay sa akin ng bag ko

"Ang cute niyo tingnan. Mukha kayong couple." napalingon naman kami pareho kay M
egumi na nakatitig at nakasmile sa aming dalawa

"Hindi sila pwede. Kami lang pwede. Cams, tara na ako na maghahatid sayo." sabay
takbo palapit sa akin ni Jonas

"May practice ka sa dance troupe diba? Alis na." sabay tulak ko kay Jonas

"Naman kasi! Dapat di mo inaalam sched namin." sabi ni Jonas

Mga ito talaga, lakas makapagpangiti. ^__^

"Sige na, mauuna na ako." sabay ngiti ko sa dalawa tsaka ako tumingin kay Megumi
"Nice meeting you. Pasok na ako ha?"

"Okay po Ate. Nice meeting you din po. Sobrang saya ko na finally friends na tay
o." sabay taas niya ng kanang kamay "See you again Ate."

Iniwan ko na sila dun at nagpunta na sa department building, may klase pa ako ni

yan.

"Miss beautiful." napalingon naman ako sa tumawag na yun sa akin "Aray!"

"Tigilan mo nga si Ate Camille sa pangasar mo na tawag." nakatikim tuloy ng sapo

k sa girlfriend na si Trish

"Buti at nakakatagal ka talaga sa kanya Trish."

"Anung ibig mong sabihin Camille? Ako nga lang nagtyatyaga sa babaeng to." sigaw
ni Andrew

"Aba! Kapal ng mukha mo!" yan nakatikim nanaman ng sapok

"Aray ko naman! Buttered boyfriend talaga ako." sabay iwas na ni Andrew kay Tris
h

Matagal na rin na magkasama ang dalawang yan. Good thing at strong relationship
nila.

"Tabi nga dyan! Nakaharang kayo." mataray na sabi ni Vanessa na sa gitna pa tala
ga ng dalawa dumaan

The ever so taray na si Vanessa na isa rin naman sa nagpalakas ng loob ko. Taray
an ba naman ako niyan everyday dahil sa pagiiyak ko.

"Bessy, let's go! Malalate na tayo!" nagulat naman ako kay Chelsea na tumatakbo
at bigla nalang akong hinila kaya napatakbo na rin ako

Pagdating sa room halos hingal kaming dalawa, anu ba naman kasing nalalaman ni C
helsea na patakbo-takbo pa eh.

"Muntik na tayong malate." sabi ni Chelsea na nakuha pang mag-ayos ng sarili

"Hindi naman kasi tayo malalate, excited ka lang pumasok."

"Hoy hindi noh. Akala ko kasi talaga late na tayo. Hehe. Peace!"

Si Chelsea ang talagang nanggulo sa akin noon, kung nakalock ang kwarto ko, sisi
pain niya yan para lang magingay talaga at manahimik na ako sa kakaiyak at kakad
rama sa kwarto.

Hindi madaling magmove on sa buhay, pero kung wala sila, siguradong mas hindi ma
giging madali yun.

Pinipilit ko naman maging masaya, dahil alam kong magiging masaya siya kung maki
kita niya akong masaya. Kaya naman, pilit akong nagpapakatatag para sa kanya.

Para ito sa taong pinakamamahal ko, Gabriel Suarez.

*******************************************
LOVE 21: WHO's THAT GUY?
*******************************************
LOVE 21: WHO's THAT GUY?

CAMILLE's POV

"Ate, sige na please? Pakisagutan naman ito." kanina pa ako kinukulit nitong si
Argie. 3rd year college na siya pero ewan ko ba dito at nagpapasagot pa ng slamn
otes.

"Argie naman, kanina mo pa kinukulit si Ate Camille. Hindi mo ba nakikita na may

ginagawa siya?" si Megumi naman yan na kanina pa hinihila paalis itong bestfrie
nd niya

"Saglit lang naman kasi Megumi. Wag kang magulo." sabi ni Argie na bumalik nanam
an sa pangungulit sa akin "Ate, sige na naman oh."

"Hoy bessy, sagutan mo na kasi yan. Tingnan mo, tinigilan niya na ako nung sinag
utan ko na." sabi ni Chelsea habang nagsketch dito ng dress design niya

Napatingin naman ako kay Argie at ayan nakapout na siya "Please Ate?"

"Fine. Bring it on."

"Yehey!" with matching raised hands pa ni Argie

"Kulit mo naman kasi." sita naman sa kanya ni Megumi

"Game na. What is your full name?"

"Argie naman, diba Camille Young?" sagot ni Megumi. Kahit pala si Megumi nalang
ang sumagot para sa akin, okay na.

"Hindi ikaw tinatanong ko. Manahimik ka okay?" sabi ni Argie sa kaibigan with ma
tching zip mouth pa "Ate, birthday?"

"March 24."

"Oh nice. Hobbies?"

"Fashion designing, watching animes, and korean dramas."

"Wow Ate! Magkakasundo talaga tayo sa korean dramas. Ito magandang tanong, what
is love?"

Napaisip naman ako bigla sa tanong niya na yun "Love is the most undescribable f
eeling."

"Sabagay, tama ka dyan Ate. Who is your first love?"

Napatingin naman ako sa kanya at napangiti "Seryosong tanong talaga yan? Haha"

"Hoy Argie! Tigilan mo na yan." sabay hila nanaman ni Megumi kay Argie

"Anu ba kasi Megumi?! Wala naman masama sa tanong na yun."

Hinila ni Megumi si Argie at mukhang may ibinulong "Oh? Sorry Ate. Hindi ko alam
." sabay yuko ni Argie

"Wala yun noh. Wala naman masama kung malaman niyo. First love and last love ko
si Gabriel Suarez."

Napatingin naman silang dalawa sa akin "Sabi ko sayo Megumi, ayos lang." sabi ni
Argie na nakangiting sinusulat na yung sagot ko

"Ate, mahal na mahal mo talaga siya noh?" sabi bigla ni Megumi

"Oo naman. Siya lang talaga at wala ng iba." sabay ngiti ko sa kanya

"Sigh. Namimiss ko na tuloy ang boyfriend ko." bigla naman naging malungkot tong
si Megumi

"May boyfriend ka? Nasaan siya?"

"Hayy naku Ate, ang boyfriend niyan ay ubod ng gwapo at bait. Nasa Japan yun, ka
sama ang pamilya nitong si Megumi." sagot naman ni Argie

"Miss ko na nga siya. Kung bakit naman kasi kailangan pa siya ni Daddy sa Japan.
" sabi naman ni Megumi

"Pero alam mo Ate, hindi yan ganyan si Megumi dati, malungkutin yan dahil sa pag
kamatay ng Mommy niya pero nang dumating sa buhay niya si Gelo, ayan at naging m
asayahin na ulit. Iba talaga ang nagagawa ng love." sabi nanaman ni Argie

"Ang daldal mo naman talaga!" sabay hampas ni Megumi kay Argie

"Iba talaga ang nagagawa ng love. Siguradong mahal na mahal mo rin siya noh?" sa
bi ko naman kay Megumi

"Oo naman Ate. Mahal na mahal ko po talaga si Gelo. Hindi ko nga alam kung makak
aya kong mabuhay kung wala siya sa akin. Namatay si Mommy noon kaya halos hindi
ko na magawang ngumiti, pero nung dumating siya dun ko narealize na may reason p
a para maging masaya ako." nakangiting sagot sa akin ni Megumi

"Ang swerte mo naman pala sa kanya at swerte rin siya sayo." nakangiti kong sabi
sa kanya

"Hey bessy, dalian mo na dyan. May gagawin pa tayo." biglang sabi naman ni Chels
ea

"Oh paano ba yan girls? Doon na ako sa loob, may gagawin pa ako dun."

"Pero Ate hindi pa ta--" hindi na natapos ni Argie yung sasabihin niya kasi tina
kpan ni Megumi ng kamay niya ang bibig nito

"Sige Ate, pasyensya sa istorbo. Ako ng bahala sa bestfriend ko na ito." sabi ni

Megumi

Nginitian ko nalang yung dalawa tsaka na ako pumasok sa room at doon ko nalang i
tutuloy itong ginagawa ko. Naalala ko naman bigla si Suarez nang dahil sa naikwe
nto ni Megumi. Iba talaga ang love.

"Oh nakangiti ka dyan?" sita bigla sa akin ni Chelsea

"Wala naman, naaalala ko lang si Suarez."

"Sus! Ang bessy ko talaga. Pero alam mo bessy, natutuwa ako na nakasmile ka sa t
uwing naaalala mo siya. Hindi ka na yung nagmumukmuk."

"Salamat sa tulong niyong lahat. Kung wala naman kayo, malamang nagsuicide na ak
o."

"Haha! Sira! Sayang ang beauty mo kung suicidal ka lang."

Busy nanaman kami sa paggawa ng mga dresses. Nalalapit nanaman kasi ang Fashion
Week dito sa University, nalalapit na rin ang death anniversary niya.

"Sigh. Kulang nanaman tela natin." biglang sabi ni Chelsea

"Ako nalang bibili." pagprisinta ko nang makapaglakad naman ako sa labas

"Sure ka bessy?"

"Oo naman noh."

"Sige, tatawagan ko si Jake para samahan ka." sabay kuha niya ng cellphone niya
na hinawakan ko rin

"Wag na. Aabalahin mo nanaman yung tao. Kaya ko naman mag-isa."

"Sure ka ba talaga? Baka kung mapano ka ha."

"Paranoid lang bessy? Sinabi ng kaya ko, okay?" sabay sign ko ng kay with matchi
ng cute smile para naman makampante tong bessy ko na over protective sa akin

Ibinigay niya na rin sa akin yung list ng tela at pati samples na bibilhin ko. N
apasubo yata ako dito? Ang dami palang tela na kailangang bilhin. =__=

Buti nalang at dala ko ang kotse at mapapadali ang magdala ko ng mga tela, ang p
roblema lang paano ko iaakyat sa room namin ang mga yun mamaya? Sigh! Mamaya ko
na nga lang proproblemahin yan pag nakabili na ako.

Agad na akong nagpunta sa suki naming dry goods shop para dun na bumili ng tela.
Ibinigay ko lang yung names at samples tapos sila ng bahala na hanapin yung mga
tela na yun, pero syempre tumulong pa rin naman ako sa paghahanap.

"Mukhang madami yata kayong gawain ngayon?" tanong nitong tindera na suki namin
ni Chelsea

"Oo nga po, malapit na po kasi yung fashion week sa school."

"Kaya naman pala, maganda nga yan at kumikita kami lalo. Hehe. Dumadagsa kasi an
g mga estudyante mula sa University niyo."

"Tamang tama po talaga yun sa inyo dahil nirekomenda namin kayo sa kanila, pero
wag niyo pong hahayaang maubusan kami. Hehe."

"Oo naman iha. Nakareserve ang mga magagandang tela para sa inyo."

Nakakatuwa din na kahit saang lugar ay may mga kaibigan kang makakausap. Kaya na
man walang dahilan para magpakalugmok nalang.

Pagkatapos ko ng mabili lahat ng kailangan. Inayos ko na yung mga yun sa kotse k

o para naman makabalik na ako sa University, bago pa ako masermunan ni Chelsea s
a cellphone. May pagkanagger pa naman yang si bessy pag busy kami. Hehe.

Nagdrive na ako pabalik sa University. Buti nalang at hindi traffic, medyo mabib

ilisan ko ang pagdrive.

Kakasabi ko lang na buti nalang hindi traffic tsaka naman biglang traffic sa are
a na ito. Sigh!

"Ang daldal ko kasi eh. Yan traffic bigla." sabay palo ko sa bibig ko

Nakatingin lang ako ng diretsyo sa daan dahil baka sakaling umusad na, pero wala
pa rin. Napalingon ako sa kanan ko at hindi ko inaasahan ang nakikita ko.

Para kong sira na nakatitig sa lalaki sa kabilang kotse na diretsyo lang ang tin
gin sa daan. Totoo ba tong nakikita ko?

"Suarez?!" biglang sabi ko tapos umandar na yung kotse kung saan siya nakasakay

*Beep* *Beep*

Pinaandar ko ng mabilis ang kotse ko para sundan yung kotse na yun. Kailangan ko
yun masundan. Kailangan kong makita kung tama nga ako na si Suarez yung lalakin
g nagdridrive ng kotse na yun.

Alam kong patay na siya, pero hindi ako maaaring magkamali dahil si Suarez talag
a yung lalaking nakita ko. Alam kong siya yun. Yung mukhang yun na hindi ko naga
wang kalimutan sa loob ng dalawang taon na nakalipas. Bumilis din ang tibok ng p
uso ko nang makita ko siya, kaya hindi ako maaaring magkamali.

"Nasaan na ba yun?!" sambit ko nang halos hindi ko na makita yung kotse na sinus
undan ko

Lumiko yung kotse sa hindi na highway, kaya lumiko din ako agad. Hindi ko alam k
ung napapansin niyang sinusundan ko siya, wala rin akong pakialam kung mapansin
niya man. Ang mahalaga masundan ko siya.

*Beeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeep!*

Napahawak ako sa dibdib ko at bumilis ang paghinga nang muntik nalang akong buma

ngga sa isa pang kotse pagdating sa dulo. Nakaliko na yung sinusundan ko at munt
ik na akong maaksidente.

*tok tok*

Napalingon ako sa lalaking kumakatok sa bintana ng kotse ko "Camille, anu bang g

inagawa mo?!"

Agad kong binuksan yung kotse at lumabas para tumakbo sa gitna pero wala na yung
kotse na yun.

"Hindi ko na siya nasundan." bigla nalang tumulo ang luha ko sa pagkakataong ito
. Bigla ko nalang ulit naramdaman ang sakit.

"Camille, anung nangyayari sayo? Muntik na tayong magkabanggan kanina. Bakit ba

hindi ka nagiingat?" sita sa akin ni Jake

"Jake, buhay siya."

"Sinong buhay?"

"Buhay si Suarez! Nakita ko siyang nagdridrive ng itim na kotse, sinubukan kong

sundan yun pero wala na, hindi ko na nasundan pa." lalong bumuhos ang luha ko. A
ng sakit pala. Masakit pa rin pala talaga.

"Anu bang sinasabi mo? Imposibleng si Gab yung nakita mo, dahil patay na siya. I
kaw pa mismo ang nakakitang patay na siya hindi ba? Kaya please naman Camille, i
tigil mo na ito. Wag ka ng bumalik sa dati." bigla nalang akong niyakap ni Jake
pero hindi ko pa rin magawang maialis sa isipan ko yung lalaking nakita ko kanin
a

Tama si Jake na nakita mismo ng dalawang mata ko ang patay na katawan ni Suarez,
pero bakit kamukha niya talaga yung lalaking nakita ko kanina. Bakit parang siy
a talaga yun?
*******************************************
LOVE 22: SEEING HIM AGAIN
*******************************************
LOVE 22: SEEING HIM AGAIN

CAMILLE's POV

"Bessy naman, kanina ka pa ganyan diyan." sita sa akin ni Chelsea dahil wala na
akong ginawa kundi isipin kung sino yung lalaking nakita ko

Iniisip ko rin kung totoo nga ba ang nakita ko na kamukha niya si Suarez o namal
ikmata lang ako dahil iniisip ko ng mga oras na yun si Suarez. Sigh!

"Bessy naman!" sigaw ni Chelsea na nakapagpaagaw ng atensyon ko

"Anu?"

"Anung anu? Iniisip mo pa rin ba yun? Bessy naman, namalikmata ka lang dun. Napa
kaimposibleng may kamukha si Suarez at mas napakaimposibleng siya yun dahil pata
y na siya, magdadalawang taon na siyang patay." sabi sa akin ni Chelsea

Siguro nga tama siya na namalikmata lang ako dahil imposible nga talaga yun.

"Natauhan ka na ba? Kung natauhan ka na, tulungan mo na ako dito."

"Okay bessy. Ito na nga tutulong na. Siguro nga tama ka na namalikmata lang ako.
" sabi ko tsaka na tumulong sa kanya sa paggugupit ng mga tela dito

Maya-maya lang, natapos na namin tong gawain namin at kinailangan naming dalhin
tong isang dress na natapos namin sa club room namin. Yes, may club kami at si C
helsea ang president, ako naman ang vice president nun.

"Dahan-dahan tayo, hindi pwedeng masira to." sabi ni Chelsea habang pababa kami
na magkabilang dulo ang paghawak sa dress

Nang makarating na kami sa club, halos maexcite naman ang mga members namin nang
makitang nakatapos na kami ng isang dress.

Dahan-dahan namin inilagay yung sa katawan ng manequin para hindi na masira pa.

"Wow Ate! Ang ganda!" sabi ni Megumi pagkakita sa dress

"The best talaga kayo mga Ate!" sabi naman ni Argie

After sa club room namin, nagdecide muna kaming kumain ni Chelsea together with
Argie and Megumi. May klase pa kasi ang iba naming kaibigan.

"Nakakastress talaga ang fashion week!" sabi ni Chelsea habang kumakain

"Kagustuhan mong maging president eh. Hehe" biro ko sa kanya

"Tss. Kasi naman, kasalanan mo rin kaya ito, kung ikaw ang humabol ng president
edi sana hindi ganito kahirap ang trabaho ko."

"Ate Chels, kung kailangang mo ng kapalit, pwedeng pwede ako!" sabi naman nitong
si Argie

"Last term ko na rin naman ito, kaya pagsisikapan ko nalang na matapos." sagot n
aman ni Chelsea na sige pa rin sa pagkain

Napatingin naman ako kay Megumi na kanina pa sige sa pagtext na halos hindi na n
aubos ang pagkain niya "Hey Megumi, hindi mo pa nagagalaw yang food mo."

Imbis naman na mapansin niya ako, ayan siya at sige sa pagngiti at namumula pa t
alaga. Kahit tuloy ako napapangiti nalang din sa ginagawa niyang pagngiti habang
nagtetext.

"Naku Ate, wag mo ng pansinin yang si Megumi, busy yan sa pakikipagtext sa boyfr
iend niya." sabi naman ni Argie

"Oh? Kaya naman pala ganyan ang ngiti at namumula pa ang pisngi."

"OMG!" napatayo pa talaga si Megumi nang biglang mapasigaw

"Oh napano yan?" tanong ni Chels

"Hey Megumi, agaw atensyon ka." sabi ni Argie

"Argie! Nandito siya!" sigaw nanaman ni Megumi na halatang excited

"Sino?" sabay na tanong namin ni Chelsea

"Sus! Kaya naman pala kung makareact ka dyan! Nasaan daw siya?"

"On the way na daw. KYAAAAAAAAAAHHHH!"

Hinila naman siya bigla ni Argie paupo "Manahimik ka nga dyan. Relax lang muna."

"Sinong nandito?" tanong ko ulit sa kanila

"Nagkakaganyan lang naman ang babaeng inlove dahil sa boyfriend." sabi naman ni
Chelsea

"Tama si Ate Chels, nasa Pinas na kasi itong boyfriend ni Megumi." sagot ni Argi
e

Kaya naman pala sobrang tuwa ni Megumi. Naalala ko tuloy ako noon pag nandyan si
ya, nagkakaganyan din ako.

"Mga Ate, papunta kasi dito ngayon ang boyfriend ko. Papakilala ko kayo sa kanya
ha?" sabi naman ni Megumi

"Sige ba, game kami dyan, basta manlilibre yan lalo at galing sa Japan." sabi ni
Chels

"I agree! Dapat manlibre yang boyfriend mo." biro ko rin kay Megumi

"Sige Ate sasabihin ko siya mamaya na ilibre kayo." nakangiting sabi ni Megumi s
abay text nanaman sa boyfriend

"Anung kayo? Hoy Megumi! Bestfriend mo ako, dapat kasama ako dyan." sabi naman n
i Argie

"Nagkakilala na kayo dati ni Gelo diba? Hindi ka na niya kailangang ilibre, isa
pa, wag mo siyang kukulitin." sabi ni Megumi sabay kurot kay Argie

"Aray ko naman!" reklamo ni Argie kay Megumi

"Parang tayo lang yang dalawa na yan." sabi ko kay Chels

"Oo nga eh. Naaalala ko rin mga ganyang trip natin." nakangiting sabi ni Chels

"Sus bessy, ganyan pa rin naman tayo ha." sabi ko sabay yakap sa kanya sabay nag
tawanan kaming apat

Maya-maya lang kinailangan naming maghiwa-hiwalay dahil si Argie at Megumi ay aa

bangan na daw yung boyfriend niya. Si Chelsea naman bumalik na sa club room.

Ako naman? Heto at habang walang klase ay nagikot-ikot muna sa school. Medyo mat
agal na rin yung huli nang ginawa ko ito dahil nga sa pagiging busy namin para s
a fashion week.

Napapangiti nalang ako sa tuwing may naaalalang memories sa bawat lugar na nadad
aanan ko. Napapahinto ako tsaka tititigan sandali ang lugar na madalas naming pa
rehong pinupuntahan at tinatambayan.

Nakita ko nanaman itong bench dito kung saan niya ako inupo nung natapilok ako a
t nagalit siya kay Jonas noon. Tandang tanda ko pa yung sinabi niya noon na ayaw
niyang nasasaktan ako. Sigh!

Maguumpisa nanaman ba ako sa pagrereminisce ko? Tapos niyan bigla nalang tutulo
ang luha ko. Nakakabaliw yung pakiramdam na malapit na yung 2nd year death anniv
ersary niya.

Umupo na muna ako sa bench na yun tsaka pumikit. Napakasarap sa pakiramdam yung
hangin at katahimikan dito.

Alam kong masaya na siya sa piling ni God, pero hindi pa rin maalis sa isipan ko
kung minsan na humiling ng mga bagay na kahit alam kong imposible ay hinihiling
ko pa rin.

Gaya nalang na lagi kong paghiling na sana pagbukas ng mga mata ko ay makita ko
siya, pero pilit nalang akong ngumingiti dahil wala namang Suarez na makikita an
g mga mata ko pagdilat nito. Pero kahit ganun, ewan ko ba, siguro nakasanayan ko
ng hilingin ang bagay na imposible.

"Sana pagdilat ko ng mga mata ko, makita kong muli ang mukha mo mahal ko, Gabrie
l Suarez. 1, 2, 3."

Unti-unti kong dinilat ang mga mata ko at muling napangiti

"Mukhang nababaliw na ako. Hehe." pilit ko pa talagang tinawanan ang sarili

Napatingin ako sa relo ko at nakitang oras na pala para bumalik ako sa club room
. Tumayo ako at tumalikod, pero hindi ko inaasahan ang nakikita ko ngayon.

Isang lalaking nakatayo ng hindi kalayuan sa kinatatayuan ko ngayon. May kausap

siya sa cellphone at patingin-tingin sa paligid.

"Imposible." sambit ko nang mas matitigan ang mukha niya

Napahawak ako sa dibdib ko sa biglang pagbilig ng tibok, hindi ko rin namalayan

na unti-unti na pala akong naglalakad palapit sa lalaking yun.

Napatingin siya sa akin at mukhang nagtataka. Bigla nalang tumulo ang luha mula
sa mga mata ko. Nagtama ang tingin naming dalawa. Siya nga! Siya nga ang fiance
ko!

"Suarez!" sigaw ko habang palapit sa kanya

"Miss!" sigaw nung lalaki. Yung boses na yun. "Miss!"

*Beeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeep*
Tumakbo siya palapit sa akin and next thing I know, yakap niya na ako. Yakap na
ako ni Suarez.

Totoo ito, hindi lang ako basta namamalikmata dahil nararamdaman ko ang yakap ni
ya.

"Miss, okay ka lang ba? Hindi ka dapat tumatawid ng daan ng hindi man lang tinit
ignan kung may kotseng parating. Anu ba namang klaseng University ito? Dapat nag
ingat din yung estudyanteng yun." sabi niya pero pinanood ko lang ang bibig niya
sa paggalaw sa bawat salitang binitawan niya

Nakatitig lang ako sa mukha niya. Itinaas ko ang kamay ko at hinaplos ko ang muk
ha niya.

"Teka Miss, mukhang hindi ka yata okay."

"Suarez, ikaw nga si Suarez! Buhay ka nga talaga Suarez!" sabay yakap ko sa kany
a tsaka bumuhos ang luhang kanina ko pa pinipigilan

"Dininig ng Diyos ang dasal ko, binuhay ka niya, binuhay ka niya para sa akin. H
indi ako nagkakamali ngayon, buhay ka nga." niyakap ko siya ng mahigpit, yakap n
a para bang ayoko na siyang bitawan pa

Kung panaginip man ito, sana hindi nalang ako magising. Hindi ko na gugustuhing
magising pa.

"Miss, teka, hindi ko kilala kung sino man ang tinatawag mo." pilit niyang inaal
is ang pagkayakap ko sa kanya pero mas lalo kong hinigpitan pa iyon

"Suarez, miss na miss na kita. Sabi ko na nga ba at hindi mo talaga ako magagawa

ng iwan. Mahal na mahal kita Suarez, wag ka ng mawawala ulit."

"Teka nga!" malakas na tulak niya ang nakapagpahiwalay sa akin mula sa pagkakaya
kap ko sa kanya "Miss, mukhang may sakit ka. Hindi ako ang tinatawag mong Suarez
."

"Anung sinasabi mo?! Paanong hindi ikaw si Suarez? Ikaw yun! Ikaw ang fiance ko!
Hindi ako maaaring magkamali."

"I'm sorry Miss, pero hindi ako yun at hindi rin kita kilala." tsaka niya ako bi
glang binitawan naging dahilan para matumba ako at mapaupo sa daan

Mabilis siyang lumayo sa akin at wala man lang akong magawa upang sundan siya. N
anghihina ang buong katawan ko. Ang sakit na sinabi niyang hindi siya si Suarez
at hindi niya ako kilala.

Alam kong siya yun at hindi ako maaaring magkamali.

*******************************************
LOVE 23: MEETING GELO
*******************************************
LOVE 23: MEETING GELO

CHELSEA's POV

Kanina ko pa tinetext at tinatawagan si bessy, pero parang wala yata siyang bala
k sagutin yung mga text at tawag ko sa kanya. Nasaan nanaman kaya yun?

Kanina pa ako palakad-lakad dito sa University nang makita ko siyang nakaupo dun
sa bench. Naku nalugmok nanaman yata ito.

"Hoy bessy kanina pa kita hinihintay tapos nandito ka lang pala!" sabay gulat ko
sa kanya pero imbis na siya ang magulat, ako pa ang nagulat nanag humarap siya
sa aking umiiyak

"Bessy, Chels, nakita ko siya."

"Huh? Sino nanamang nakita mo? Anung nangyayari sayo? Bakit umiiyak ka nanaman?"
nagpapanic kong tanong sa kanya tsaka ako umupo sa tabi niya

"Bessy, yung lalaking sinasabi ko sayo kahapon."

"Yung sinabi mong si Suarez? Hayy naku! Heto nanaman po tayo."

"Believe me! Nakita ko siya ulit, nahawakan ko ang mukha niya, nayakap ko siya-"

"Stop it!" sabay hawak ko sa magkabilang balikat niya "Tama na bessy! Naghahallu
cinate ka nanaman eh."

"Hindi! Maniwala ka naman sa akin. Nagsalita pa siya at yung boses niya, yun na
yun. Naramdaman ko rin na siya yun, alam kong siya yun at hindi ako nagkakamali
ngayon."

"Please naman bessy, tumigil ka na. Nagkakaganyan ka lang kasi malapit na ang de
ath anniversary niya."

"Bakit ba ayaw mong maniwalang nakita ko si Suarez? Bakit hindi mo ko magawang p

aniwalaan?" patuloy pa rin siya sa pag-iyak. Sigh!

"Look bessy, paano ako maniniwala sayo kung nandun ako mismo sa libing niya? Nak
ita natin siyang nilibing hindi ba? Now iexplain mo sa akin kung paanong buhay s
iya?"

Umiiling siya at patuloy sa pag-iyak "I don't know! Ang alam ko lang buhay siya
at nakita ko siya."

"Then nasaan siya ngayon? Wala akong Suarez na nakikita dito."

Bigla naman siyang natahimik, pero hanggang ngayon ay hindi pa rin humihinto sa
pag-iyak.

"Mukhang kailangan kong tawagan sina Jonas at Jake." sabi ko sabay labas ng cell

phone ko na bigla niya nalang hinawakan

"No. Wag mo na silang abalahin, ayoko ng maging burden sa kanila at ganun din sa
yo."

"Bessy naman, hindi ka burden sa amin. Nandito kami para sayo."

"Kinausap niya ako."

"Sino? Yung lalaking sinasabi mong si Suarez?"

Tumango naman siya at sinabing "Oo, kinausap niya ako. Sinabi niyang hindi siya
si Suarez at hindi niya ako kilala."

"Imposible naman kasing si Suarez siya. Halika ka nga dito bessy." sabay yakap k
o sa kanya "Wag ka munang magisip ng kung anu lalo na dyan kay Suarez. Don't you
think na nalulungkot siyang nakatingin sayo ngayon dahil dyan sa ginagawa mo?"

Nang kumalma na si bessy, nagpunta na kami sa club room namin. As usual, hindi n
aman ako nageexpect na magiging okay siya agad kaya ayan nakayuko ang ulo sa mes
a.

Nagkakaganyan yan dahil malapit na death anniversary ni Suarez. Sigh! Hanggang k

ailan ba siya magkakaganito. I thought everything is fine now, pero mukhang hind
i pa rin pala talaga.

"Hi Ate Chels, nasaan si Ate Camille?" biglang pagpasok at pagtanong nitong si A
rgie

"Ayun." sabay turo ko kay Camille

"Masama yata ang pakiramdam?"

"Medyo. Oh nasaan si Megumi?"

"Papunta na rin yun dito. Iniwan ko muna yung dalawa para magkamoment sa isa't i
sa."

"Dalawa? Nandyan na boyfriend niya?"

"Yes Ate at naiyak pa si Megumi nang mayakap na ulit niya ang boyfriend niya."

"Ganun niya talaga kamiss noh?"

"At kamahal ate. Nasaan na ba ang prince charming ko? Kainis na ha! Ang tagal ni
ya dumating." sabay upo niya dito sa upuan sa tabi ko

Namiss ko naman bigla si Troy. Naiintindihan ko si Chels kung umaasa siyang buma
lik si Suarez, ganyan din naman kasi ako. Umaasa kahit wala na talaga.

*tok tok*

"We're here." napatingin naman ako kay Megumi na nakangiting nasa pintuan

"Oh nasaan na ang boyfriend mo?" tanong ko sa kanya

"Gelo, come here." sabi ni Megumi sabay abot ng kamay. Nakita ko naman may kamay
na umabot dun at hindi ko inaasahan ang susunod na nakita ko.

Pumasok sila sa loob at lumapit mismo sa may harapan ko "Gelo, she's Ate Chelsea
, president ng club namin at 4th year college na siya."

"Hi! I'm Gelo Kobayashi, Megumi's boyfriend." nakangiting sabi niya sabay abot n
g kamay sa akin for shakehands

Kamukha niya si Suarez, sa taas, at sa boses. Kamukhang kamukha niya. Hindi kaya
siya ang tinutukoy ni Camille na nakita niya?

"Ate, are you okay?"

"Ye-yeah I'm okay. I'm Chelsea Canes." sabay shakehands ko na halos manginig pa
ang kamay ko

"Where's Ate Camille?" tanong ni Megumi

Imbis na sumagot ako sa tanong niya, agad akong tumayo at lumapit kay Camille "B
essy, uy bessy gising."

"Hmmm, bakit?" tinaas naman na niya ang ulo niya at nagtatakang nakatingin sa ak
in

"I guess kilala ko na kung sino yung tinutukoy mong si Suarez." mahinang sabi ko
sa kanya kaya mas lalo siyang nagtaka

"Ate Camille, papakilala ko sana sayo ang boyfriend ko." lumapit sa amin si Megu
mi at nakangiting sinabi yan

Hinawakan ni Megumi ang kamay ni Camille tsaka siya tumayo at lumapit dun kay Ge
lo na nakikipagusap kay Argie. Naku naman!

"Gelo." pagatawag ni Megumi kay Gelo na nakangiting humarap sa kanila "Ate Camil
le, si Gelo Kobayashi, boyfriend ko po."

Napansin ko naman ang gulat sa mga mata ni Camille at mukhang namukhaan din siya
ni Gelo dahil halatang gulat din. Yakapin ba naman kasi ni Camille kanina yan.
Tssk.

"Hi! I'm Megumi's boyfriend. Nice meeting you." sabay abot ni Gelo ng kamay for
shakehands

"Ge-gelo ang pangalan mo?"

"Yes, my name is Gelo."

Mukhang nagiging panget ang ambiance dito dahil sa reaction ni Camille kaya agad
na akong lumapit sa kanila "Teka lang ha, pakausap muna dito sa bessy ko, impor
tante lang."

Tsaka ko na hinila palabas ng club room si Camille na wala pa rin sa sarili.

"Gelo?" biglang sabi niya

"Alam ko kung anung tumatakbo sa isip mo ngayon. Tama ka nga na magkamukha sila,
pero one thing is for sure, hindi siya si Suarez."

"Paanong hindi siya si Suarez? Paanong magkamukha sila?"

"I don't know bessy, kahit ako naguguluhan pa at nashoshock sa pangyayari."

"Pero kamukha niya at nararamdaman kong si--"

"Stop! He's Gelo, Megumi's boyfriend. Si Suarez na fiance mo ay magdadalawang ta

on na patay na, kaya hindi siya yun."

"But---"

"Tama na muna ito. Wag kang magpahalata kina Argie at Megumi. Gusto mo bang mail
ang sila sayo? Lalo na si Megumi?"

Napabuntong hininga naman si Camille sa sinabi ko at I guess mukhang naiintindih

an niya na ang sitwasyon at kung paano siya dapat magreact dito.

Pumasok na ulit kami sa club room at nakita naming nagtatawanan yung tatlo, whil
e Gelo is hugging Megumi.

"Bessy." bulong ko kay Camille na tumingin lang sa akin at pilit ngumiti

Lumapit kami sa kanila kaya napatingin sila sa amin "Mga Ate, okay na ba? Kasi d
iba lalabas tayo para kumain? Libre ni Gelo." sabi ni Megumi

"Ah yes, okay na. Game kami dyan diba bessy?" sabi ko kay Megumi tapos sabay tin
gin kay Camille

"Ye-yeah, tara na." nakangiting sabi ni Camille sa kanila. Good thing!

"Let's go! Gutom na gutom na ako!" sabi naman ni Argie na nanguna na sa paglabas

Sumunod na sa kanya ang magboyfriend, tsaka kami ni Camille. Nasa likuran kami n
g tatlo, nakatitig lang si Camille sa likod nitong si Gelo. Sigh! Paano ba naman
kasi nangyaring magkamukha si Gelo at Suarez?

Pumasok na kami sa coffee shop dito sa University at agad kumuha ng pwesto sina
Argie. Pagkaupo namin agad nagtanong si Megumi kung anung gusto namin.

"Kayo nalang bahala." sagot ko sa kanya

"Sure kayo ha? Sige! Let's go Gelo, sasamahan na kita mag-order." tsaka na sila
pumunta sa counter

"Hindi mapaghiwalay ang dalawang yan pag nagkakasama sila." biglang sabi ni Argi
e

"Halata nga." sagot ko naman sa kanya

"Si Megumi kasi, takot na maiwanan yan. Matindi ang pagmamahal kay Gelo."

Napalingon naman ako kay Camille na nakatitig nanaman sa dalawa "Uy bessy, umayo
s ka." bulong ko sa kanya

"Ye-yeah." tsaka siya umayos ng pagkakaupo niya

Maya-maya lang bumalik na sa table namin sina Megumi at Gelo. Umupo sila sa seat
sa harapan namin ni bessy. Saktong sa tapat pa ni bessy pinaupo tong si Gelo.

"Wow! Mousse Cake! Thank you Gelo ha. The best ka talaga!" sabi ni Argie tsaka n
a kinain ang cake niya

"Salamat dito Gelo and Megumi." nakangiti kong sabi sa dalawa

"No problem." sagot ni Gelo habang nakangiti

"Ate Camille, bakit hindi mo yata ginagalaw yung cake mo?" tanong ni Megumi kaya
siniko ko tong si bessy

"Ah, thank you nga pala." sabi niya sabay kain na

"Wala nanaman sa sarili yan dahil sa pagod. Pagpasyensyahan niyo na." sabi ko sa
kanilang dalawa

"Wait Megumi. May kukunin lang ako sa kotse." sabi bigla ni Gelo

"Anu naman yun? Sasamahan na kita."

"No, wag na. Ako nalang mag-isa kukuha kasi that's something is a surprise for m
y girlfriend." sabay ngiti ni Gelo ng pagkatamis-tamis sa girlfriend

"Ihhhh! Ayan ka nanaman sa surprises mo."

"Excuse me, may kukunin lang ako." pagpaalam niya sa amin tsaka na tumayo at lum
abas ng coffee shop

Nagulat naman kaming tatlo ng biglang tumayo tong si bessy "Uy napano ka?"

"Lalabas muna ako. Nakalimutan kong may kailangan pala akong puntahan sandali."

hindi niya na kami pinagtanong at agad nang lumabas

Aish naman bessy! Anu nanaman bang iniisip mo? Don't tell me susundan mo si Gelo
? Sigh! Problema nanaman ito. >__<
*******************************************
LOVE 24: IT HURTS
*******************************************
LOVE 24: IT HURTS

CAMILLE's POV

Gelo Kobayashi? Paanong kamukha niya si Suarez? Kahit ako naguguluhan na sa mga
nangyayari, pero hindi maalis sa isip ko na baka siya si Suarez kahit na alam ko
ng patay siya. Nagkakaganito ba ako dahil sa alam kong umaasa pa rin ako sa baga
y na imposible namang mangyari?

I am looking at him habang may kinukuha siya sa loob ng kotse niya. Tapos niya n
g kunin yung kinukuha niya kaya napaharap na siya sa akin. I can say na tinititi
gan ko siya mula ulo hanggang paa.

"May problema ba?" tanong niya sa akin. His voice, parang si Suarez talaga.

"Gelo? Kahit saang angulo kita tingnan, kamukhang kamukha mo talaga siya."

"Here we go again. Akala mo ba nakalimutan ko ng ikaw yung bigla nalang umiiyak

at niyapos ako? Pasalamat ka at hindi ko nalang binanggit pa yun kay Megumi."

"Ako nga yun, pero hindi mo ko masisisi dahil kamukhang kamukha ang fiance ko. K
amukha mo si Suarez, imposible kasing nangyayari ito ngayon. I'm thinking na bak
a ikaw siya."

"Ako siya? E hindi nga kita kilala, paanong ako ang fiance mo? Hindi ako dito sa
Pinas tumira noon, kaya imposibleng magkakilala tayo."

Lumakad ako palapit sa kanya at mas tinitigan ang mukha niya "Suarez!" sabi ko s
abay yakap sa kanya

"Alam kong ikaw yan! Hindi mo lang ako naaalala, pero alam kong ikaw ang mahal k
o."

"Hey! Bitaw nga." sabi niya sabay tulak sa akin "Kaibigan ka ni Megumi kaya pini
pilit kong makisama sayo, pero kung ganyan ka naman ako na mismo ang magsasabi s
a girlfriend ko na lumayo sayo. Napaka weirdo mo."

Pagkatapos niyang sabihin yun tsaka niya nalang ako tinalikuran pero bago pa siy
a makalayo, hinawakan ko yung bag niya, the usual way na ginagawa ko kay Suarez
noon sa tuwing pinipigilan ko siyang umalis.

"Aish! Ano ba?!" iritadong sabi niya. He's like Suarez.

"Nairita ka sa ginawa ko? Alam mo bang naiirita din ang fiance ko sa tuwing gina
gawa ko yan sa kanya."

Napahawak nalang siya sa ulo niya at medyo napayuko "Look" sabay tingin niya sa
akin "Sino bang hindi maiirita sa ginawa mong yun? Para kang bata na pinipilit a
ng isang bagay na gusto. Uulitin ko, hindi ako ang fiance mo kaya kung pwede lan
g sana ay tigilan mo na ako."

Hinayaan ko na siyang bumalik sa coffee shop. I don't know pero nasasaktan ako s
a tuwing sinasabi niyang hindi siya si Suarez o kaya naman hindi siya ang fiance
ko. Alam kong kung hindi ako magpipigil, siguradong babagsak na ang luha ko.

Pinalipas ko lang ng ilang sandali tsaka na ako bumalik sa coffee shop. Nagtatak
ang nakatingin sa akin si Chels pagdating ko.

"Bakit ang tagal mo? Saan ka ba galing?" tanong niya sa akin

"Dyan lang." I managed to smile at her, kahit na fake smile pa yan

"Here's something for everyone, chocolates binili ko sa Japan." sabi bigla ng na

kangiting si Gelo tsaka niya nilagay sa mesa yung kinuha niya sa kotse

"Wow! Chocolates! Sabi ko na nga ba at hindi mo makakalimutan ang bilin ko!" mas
ayang sabi ni Argie

"Of course! Bestfriend ka ni Megumi, kaya hindi yata tamang kalimutan ko yun dah
il baka magalit ka." may mahinang tawa pa siya sa pagsabi niyan

May attitude din pala si Suarez na hindi magkapareho. Never nagcare si Suarez sa
sinasabi ng iba. Most of the time, ako lang talaga ang pinapakinggan niya.

"Hey." mahinang sabi sa akin ni Chels sabay siko "Gusto ko rin ng chocolates. Th
ank you Gelo."

"Ate Camille, ayaw mo ba ng chocolates?" tanong bigla sa akin ni Megumi

"Gusto ko." sabay ngiti ko sa kanya tsaka ako kumuha ng chocolates na gusto ko

Bigla naman akong napangiti nang makita ang Almonds, one of my favorites, kaya n
aman yun ang kinuha ko.

"Thank you Gelo." sabay ngiti ko sa kanya

"You're all welcome. Mga bagong kaibigan kayo ni Megumi, kaya wala lang yan. Ako
pa nga ang dapat magthank you sa inyo kasi nakapagadjust siya agad dito dahil n
a rin sa inyo." he's always smiling, he's happy with Megumi, I can feel it

After namin sa coffee shop, maya-maya lang nagpaalam na sina Megumi at Gelo, may
pupuntahan pa daw kasi sila.

"Anyway, nice meeting you Chelsea and Camille." sabi niya sabay abot ng kamay go
r shakehands

"Nice meeting you din Gelo." sabi ni Chels na kinamayan si Gelo

"Nice meeting you too." sabi ko sabay shakehands sa kanya

"Ate Chels, Ate Camille, mauna na kami ha. Thank you sa time." nakangiting sabi

ni Megumi tsaka ibinaling ang tingin kay Argie "Hoy tumulong ka nalang muna kina
Ate kaysa magbabasa ka nanaman ng wattpad stories mo dyan."

"Kung makautos ha, Ate ba kita? Sige na alis na kayo!" sabay tulak niya sa dalaw
a

He's Gelo, but he really looks like Suarez. I don't know, pero iba ang nararamda
man ko towards him. Hindi ko rin magawang maging masaya na nakikitang magkasama
sila ni Megumi. There's a part of me na talagang nasasaktan sa mga nakikita ko.

May klase na kami ni Chelsea kaya naman pumasok na kami at naiwan si Argie. Buon
g klase wala akong ibang inisip kundi si Suarez.

"Akala mo ba hindi ko nahahalata na wala ka sarili?" biglang sabi sa akin ni Che

ls

"Hindi mo kasi ako maintindihan si bessy." sagot ko sa kanya

"No bessy, naiitindihan kita. Kahit naman siguro ako makitang may lalaking buhay
na buhay at kamukha ng lalaking mahal ko na namatay na ay malamang magkakaganya
n din ako gaya sayo."

"Thanks bessy. Hindi ko lang talaga lubos maisip kung paano nangyari ang ganito.
Kung paanong may kamukha siya o kamukha lang ba talaga niya o siya talaga yun."

"Hindi ko rin alam ang sagot bessy. Ang alam ko lang, patay na si Suarez at yung
Gelo na yun ay ibang tao."

After class, imbis na umuwi ako sa bahay. Tumuloy ako sa bahay nina Suarez.

"Aw aw!" as usual si Tiny ang laging sumasalubong sa akin dito

"Kamusta ka na Tiny?" sabay haplos ko sa ulo niya. Gaya ko, namimiss din ng ason
g ito ang amo niya.

"Aw aw!" sabay wiggle pa ng buntot niya

"Sis! Buti napadalaw ka." nakangiting sabi sa akin ni Ate Gabriella

"Sige Tiny, papasok na ako sa loob ha." tsaka na ako lumapit kay Ate

"Kamusta sis?"

"Ito naguguluhan sa mga nangyayari."

"Huh? Bakit anu nanaman bang nangyayari?" nagtatakang tanong niya sa akin

Lumapit naman ako sa picture ni Suarez na nandito sa sala nila tsaka ko yung kin
uha at hinarap kay Ate.

"Si Suarez, posible kayang buhay pa siya?"

"Sis, malapit na ang death anniversary niya diba?" sabi ni Ate na umupo na sa so
fa

Tumabi naman ako sa kanya tsaka ko tinapat sa kanya yung picture ni Suarez "E pa
ano kung makakita ka ng kamukha ni Suarez?"

"What? Teka nga, may nakita ka bang kamukha niya?"

Tumango naman ako sa kanya bilang sagot kaya halos manlaki ang mga mata ni Ate s
a sinabi kong yun.

"Sis, hindi kaya nagmumulto lang siya sayo? Haha. Anu ka ba naman? Magdadalawang
taon na niya tayong iniwan." sa huling statement niya bigla nalang siyang nalun
gkot

"Alam ko Ate, pero seryoso may lalaking kamukhang kamukha niya, kaboses niya pa.
"

"That's too impossible." matigas ang pagkakasabi niyan ni Ate, alam kong nalulun
gkot pa rin siya sa tuwing naaalala ang kaisa-isahang kapatid

"Pero Ate, believe me. Kamukha niya talaga si Suarez. Sigurado akong magugulat k
a pag nakita mo siya."

"Stop it!" tsaka siya humarap sa akin na nangingilid ang luha "Sis naman, hindi
lang naman ikaw ang nasasaktan dito eh, kaya please naman kung pwede lang wag mo
ng paasahin ang sarili mo na babalikan niya tayo. Kasi hinding hindi na mangyay
ari yun. Hindi babangon mula sa lupa ang taong patay na!"

She started to cry. Nang dahil sa pagpipilit ko, umiyak si Ate sa harapan ko. Al
am kong hindi tamang pinipilit ko ang akin, pero iba ang nararamdaman ko. Alam k
ong umaasa ang puso ko na totoo yung nararamdaman niya.

"I'm sorry Ate."

"Pasyensya ka na kung naging emotional nanaman ako. Sobrang miss na miss ko pa r

in kasi yung lokong yun. Hindi naman kasi tamang iniwan niya nalang tayo ng bast
a-basta. Nakakainis talaga siya." sabay punas ni Ate ng luha

Hindi ko na malaman kung anu pa ang dapat kong sabihin kay Ate. Ewan ko ba, pero
pakiramdam ko naghahanap ako ng taong kakampi sa akin sa paniniwala kong si Gel
o si Suarez. Gusto kong may tumulong sa akin, pero mukhang kahit sinuman ngayon
ay hindi ako magagawang suportahan sa gusto kong gawin.

Ayoko silang masaktan, di baleng ako nalang. Hindi ko rin alam kung anung magigi
ng kalalabasan kung guguluhin ko si Gelo. Wala na akong maisip na paraan.

Ang alam ko lang ngayon, dapat kong makita ulit si Gelo. Dapat ko siyang makausa
p pa, pipilitin ko siyang alalahanin ako at ang mga pinagsamahan namin.

Walang kasiguraduhan, pero pilit kong susubukan. Baliw na kung baliw, pero yun a
ng inuutos ng puso at isipan kong gawin ngayon.
*******************************************
LOVE 25: MINUTES OF HAPPINESS
*******************************************
LOVE 25: MINUTES OF HAPPINESS

CAMILLE's POV

Hindi ko alam kung matatawag pa bang tulog yung kagabi. Wala na kasi akong ibang
ginawa kundi isipin si Suarez at Gelo. Kahit anung pagiisip ko ng maaring dahil
an, wala pa rin talaga akong maisip kung paano nangyaring magkamukha sila.

"Hindi ka natulog kakaisip noh?" tanong nitong si Chels. Nasa klase kasi kami ng
ayon.

Tumango naman ako at nagpatuloy ulit sa pagiisip. Sigh. Nakakawala sa sarili.

"Uy bessy! Tapos na yung klase." sabay kalbit nitong si Chelsea sa akin

"Sobrang antok ha." agad naman akong napataas ng ulo sa boses na narinig ko

"Hi Jake!" sabi ko sabay pilit na ngiti. Ayokong malaman pa niyang may pinoprobl
ema ako ngayon.

"Anu nanaman gumugulo sa utak mo at hindi ka nakatulog ng maayos?" tanong sa aki

n ni Jake na nakaupo dito sa seat sa harapan ko

Labas masok yan sa room namin, nakasanayan na rin mga kaklase ko na bigla yan pa
pasok dito.

"Wala naman. Wag mong sabihin nagaalala ka nanaman sa akin?"

Pinatong niya ang kamay niya sa ulo ko "Alagaan mo ang sarili mo. Wag kang pasaw
ay."

"Opo tatay." sabay ngiti ko ulit sa kanya, kaya ayan ngumiti na rin siya

"Ate Chels, Ate Camille!" napatingin naman kami kay Argie na dire-diretsyong pum
asok sa room namin

"Oh anung nangyari Argie?" tanong ni Chels

"Anu kasi, yayayain ko sana kayo na makasabay kong maglunch. Si Megumi kasi nagd
ate nanaman." sabi ni Argie

Magkasama pala sina Megumi at Gelo. Sigh.

"Hindi sila sasabay sayo, dahil kasabay ko sila." sabi bigla ni Jake

"May masamang espiritu pala dito." sabi naman ni Argie "Anu na Ate Chels at Ate
Camille?"

"Sige sabay-sabay na tayo." sagot naman ni Chels

"Tayo nalang dalawa ang magsabay sa lunch." sabi naman bigla sa akin ni Jake

"Huh? E diba kasabay din natin si Chels?" tanong ko sa kanya

"Okay lang naman kay Chelsea kung tayo lang munang dalawa. Isa pa, ayokong makas
abay yang bata na yan."

"Bata naman talaga ako, ikaw kasi matanda na!" sigaw naman ni Argie

"Ang ingay na dito. Tara na Camille?" sabay ngiti nanaman ni Jake sa akin at hin
di nalang pinansin si Argie

"Bessy at Argie, mauuna na kami ha? Kayo nalang muna magsabay." ngiti ko sa dala
wa tsaka ko na tinulak tulak palabas itong si Jake bago pa sila magsagutan nanam
an ni Argie

Nakalabas na kami ng department building ni Jake. Okay na ito kaysa mag-isip pa

itong si Jake.

"Teka Jake, hindi dyan ang papunta cafeteria." sabi ko sa kanya nang mapansin ko
ng hindi papunta sa cafeteria ang direksyon namin

"Masarap kumain ngayon sa labas ng University." nakangiting sabi niya sa akin

Nagulat nalang ako ng humarap siya sa akin at tsaka mas lumapit.

"Te-teka lang Jake."

"Bakit ka ba natetense Camille? Inaalis ko lang naman itong dahon sa buhok mo. H
ehe"

"Kasi naman ganyan ka makatingin!" sabay hampas ko sa braso niya

"Oh yan edi napapangiti ka na ng totoo. Akala mo ba hindi ko napapansin na pilit

lang ang mga ngiti mo kanina?" nahalata niya rin pala. Tssk. Ang hirap din maka
lusot dito kay Jake.

"Hehehe! Tara na! Nagugutom na ako." tsaka na ako mabilis na naglakad papunta sa
kotse niya

Sumakay na kami at nagdrive na siya palabas ng University. Maya-maya lang biglan

g nagring yung cellphone niya.

"Ano?!" yun agad ang unang tanong niya pagkasagot sa cellphone

[Hoy Jake! Saan mo tinangay si Camille? Subukan mo lang may gawing masama sa kan
ya malalagot ka sa akin!] ang lakas ng sigaw ni Jonas. Naku naman!

"Jonas, kakain lang kami sa labas." sagot ko para magcalm down na siya

[Camille ha, wag mo hahayaang pagsamantalahan ka niyan.]

"Ang ingay mo naman talaga." sabay end call na ni Jake sa tawag ni Jonas

Magkaibigan na ang dalawang yan sa lagay na yan. Talagang mahilig lang din silan
g kontrahin ang isa't isa.

Huminto na kami sa tapat ng isang restaurant. Pagkapasok sa loob, hindi ko inaas

ahan na makikita ko pa pala sila dito.

"Ate Camille, Kuya Jake." pagtawag agad sa amin ni Megumi na nakita na kami bago
pa man sana ako makaatras sa pagpasok

"Nandun pala itong kaibigan niyo." sabi sa akin ni Jake

"Oo nga." sabi ko sa kanya habang sige sa pagtingin sa paligid. Hindi ko pa kasi
nakikita si Gelo at nagaalala ako kung anung magiging reaction ni Jake pag naki
ta niya.

"Dito nalang kayo umupo." nakangiting sabi ni Megumi

Lumapit naman kami ni Jake sa kanya "Ah Megumi, sa ibang table nalang kami, baka
makaistorbo kami sayo." sagot ko sa kanya

"Hindi Ate, ayos lang yun."

"Wag nalang Miss. Mukhang may date ka yata. Tara na Camille, dun na tayo sa kabi
lang table." sabay turo ni Jake sa table na medyo malapit lang din naman kina Me
gumi

"Sige po Kuya kung yun ang gusto niyo. Nice seeing you here po." nakangiting sab
i sa amin ni Megumi

Umupo na kami dun sa tinuro ni Jake. Kanina ko pa gustong sabihin na lumipat nal
ang kami ng resto pero wala akong maisip na idadahilan sa kanya.

"Anung order mo?" tanong niya bigla sa akin

"Ahmmm Jake, sa ibang resto nalang kaya tayo?"

"Bakit naman?"

"Hmmmm anu kasi---" hindi ko pa nga natatapos ang sinasabi ko nang mapalingon ak
o sa direksyon ni Gelo na mukhang galing sa restroom

"Hey Camille. Anu na?" tanong ulit ni Jake

"Huh? Anu na kasi?"

"Anu bang tinitingnan mo dun?" lilingon sana si Jake kina Megume pero hinawakan
ko yung mukha niya para di na lumingon pa

"Hehe wala nga. Labas na tayo?"

Nagtataka siyang nakatingin sa akin. Next thing I know naalis niya na yung kamay
kong nakahawak sa mukha niya at nakalingon na siya kina Megumi. ( _ _)

"Gab." narinig kong sabi niya habang nakatingin dun

"Jake." humarap naman siya sa akin

"Paanong---?"

"I don't know." sabay iling ko sa kanya

"Alam ba ng kaibigan mo na kamukha nung boyfriend niya si Gab?"

"Hindi at ayokong malaman niya."

Tumingin ulit siya kay Gelo. Sabi ko na nga ba at magtataka din itong si Jake.

Kumain nalang din kami sa resto na ito na parang wala lang kahit na alam pa nami
ng parehong may iniisip kami.

Nagulat nalang kami pareho ng lumapit sina Megumi at Gelo sa table namin.

"Ate at Kuya, mauuna na kami." sabi ni Megumi

"Sure." sagot ko sabay pilit ngumiti

"Nga pala, Kuya, hindi ko pa napapakilala sayo ang boyfriend ko. Si Gelo nga pal
a, Gelo si Kuya Jake."

"Kamusta?" tanong ni Jake kay Gelo

"I'm okay, ikaw kamusta?" sabay tingin sa akin ni Gelo tapos nakaturo na siya na
parang nagtataka na ewan "Kayo ba?"

"Ano ka ba naman Gelo? Hindi pa sila. Friends lang sina Kuya Jake at Ate Camille
." sabi ni Megumi na mukhang nahiya sa tinanong ni Gelo "Pasyensya na po kayo. S
ige aalis na kami. See you around po."

Tsaka na sila umalis. Grabe! Natense ako, dahil hindi ko alam kung anung pwedeng
sabihin nitong si Jake, buti nalang at hindi siya nagsalita ng kahit anu tungko
l dun.

Nagkatinginan nalang kami ni Jake. Halata sa kanya na nagtataka din.

"Hmmmm Jake, wag mo nalang babanggitin kay Megumi."

"Gab is dead, pero paanong yung Gelo ay kamukha niya."

"Jake ha, please? Ayokong malaman ni Megumi yun."

"Oo naman, wala akong balak banggitin yun. Ayokong pati yung kaibigan mo maparan
oid."

After namin kumain nun, bumalik na rin kami sa University. Hindi na ako nagpahat
id pa kay Jake kasi naman ewan ko ba parang hindi ako makahinga ngayong kasama k
o siya. Nakakatense lang talaga.

Nandito nanaman ako ngayon sa bench kung saan madalas kaming nakaupo ni Suarez.
Ang sakit sa ulo na isipin ang mga nangyayari.

"Ang sakit din dito." sabi ko sa sarili ko sabay tapat ko ng kamay ko sa kaliwan
g part ng chest ko

"Sigh! Ang sakit pa rin tanggapin na wala ka na." sabi ko tsaka nalang biglang t
umulo ang luha mula sa mga mata ko

Wala yatang araw na hindi ako naiiyak sa tuwing iniisip ko siya. Mahirap naman k
asi talagang tanggapin ang katotohanan kaya mismong ang isipan na natin ang guma
gawa ng kahit anung imagination para lang mapunan yun.

*beeeeeeeeeeeeeepppp*

Bigla naman akong nagulat sa malakas na tunog ng horn ng kotse. Napatakip pa ako
sa dalawa kong tenga sabay punas ng luha.

Paglingon ko sa likuran ko, nakita kong nandun si Gelo at nakatayo sa labas ng k

otse niya na parang nagpapanic sa nagawa niyang ingay. Napatingin siya sa akin s
abay napayuko.

"I'm sorry. Hindi ko sinasadya." sabi niya

Ewan ko ba pero unti-unti akong napangiti sa ginawa niya yun. Kahit hindi niya y
un sinasadya parang naisip ko na rin na posibleng paraan na rin yun para tumigil
naman ako sa pag-iyak ko.

Tumayo naman ako tsaka lumapit sa kanya na nakatalikod habang busy yata sa pagte
text niya.

"Uy!" sabi ko sabay kalbit sa kanya

"Oh?" sabi niya sa akin sabay baba ng cellphone niya

"Anung ginagawa mo dito?"

"Ahhh anu, hmmm hinihintay si Megumi." sabi niya sabay taas ng cellphone at naki
ta kong name nga ni Megumi ang nakalagay

"Ahhhhhh." pagsang-ayon ko sabay tango

"Naistorbo ba kita? Hindi ko sinasadya na makita kang umiiyak dito tsaka di ko r

in sinasadyang maabala ka."

"Ayos lang yun, ganda nga ng timing mo." sabay ngiti ko sa kanya

Ewan, I feel so weird. Ang weird dahil nakaramdam ako ng happiness ngayong kasam
a ko si Gelo. The same happiness na nararamdaman ko pag kasama ko si Suarez.

"Hindi ka ba talaga si Suarez?" tanong ko bigla sa kanya na nakapagpakunot ng no

o niya

"Maguumpisa ka nanaman ba sa mga weird thoughts mo?" tanong niya sa akin

"Hmmm kasi naman kamukha mo talaga siya, yung mga mata niyo, ilong, labi, boses,
build ng katawan at pati ang height." sabi ko habang nakatitig sa kanya

"Buti nalang at hindi ka na masyadong paranoid magsalita ngayon dahil alam mo ba

ka nasigawan nanaman kita." sabi niya habang nakatingin din sa akin

"Hindi muna ako magpapakaparanoid ngayon. Ewan pero bigla nalang akong sumaya."
sabay ngiti ko, this time, totoong ngiti

Tsaka ako humarap sa kanya at nakita kong nagtataka siya pero nginitian ko lang
siya at sinabing "Thanks Gelo."
*******************************************
LOVE 26: TWO DIFFERENT PERSONS
*******************************************
LOVE 26: TWO DIFFERENT PERSONS

CAMILLE's POV

Busy ang lahat ngayong araw lalo na at 1st day ng Fashion Week namin. Sa makalaw
a na rin ang 2nd death anniversary ni Suarez, kaya naman isa pa yun sa pinaghaha
ndaan namin ng pamilya ko at pamilya niya.

"Hi mga ate! Nandito po si Gelo para tulungan tayo." sabi ni Megumi na hawak ang
kamay ng boyfriend niyang si Gelo

"Tamang tama yan para maayos na natin tong venue na gagamitin sa main event. Ayo
s lang naman sayo diba bessy?" sabi ni Chelsea na siniko pa ako

"Oo naman." sabay ngiti ko kay Chelsea. Wala naman akong balak magpakaparanoid s
a harapan ng lahat, isa pa gumaan din naman pakiramdam ko kahapon dahil kay Gelo
.

"I'm here to help too!" sabi naman ni Argie na nakataas pa talaga ang kamay

Kasama ang mga members ng club namin ni Chels, heto at inayos na nga namin ang g
agamiting stage for the main event sa makalawa. Yung ibang members at mga fashio
n designing students ay busy naman sa mga kanya-kanyang booths nila.

"Megumi, ako na dyan. Baka malaglag ka." napalingon naman ako kay Gelo na inaala
layan ang girlfriend niyang si Megumi na nakasampa sa hagdaan

"Ayos lang ako Gelo." sabi ni Megumi na nagdidikit ng mga letra

"Baba na sabi dyan, ako na." sabi ulit ni Gelo

Habang tinitignan ko sila ewan ko ba pero nakakaramdam ako ng selos. Sigh. Hindi
nga ako dapat magselos, diba Gelo is Gelo and Suarez is Suarez? Two different p
ersons.

"Baka naman matunawa sila sa ginagawa mong yan." napalingon naman ako dito sa bi
glang nagsalita sa tabi ko

"Anung ginagawa mo dito Jake?"

"Nandito ako para tulungan ka, kaya tara na, tama na pagtitig dyan." sabay akbay
niya sa akin at pumunta na ulit kami dun sa ginagawa ko

Pinipilit kong wag tumingin kina Megumi at Gelo, pero habang naririnig ko sila l
alo ko lang hindi mapigilan.

"Dun nalang tayo." biglang sabi ko kay Jake tapos agad na akong dumiretsyo sa pa
gbaba sa stage

Inayos ko nalang yung mga bandiritas dito sa wall. Mas okay dito at malayo ako s
a kanila.

"Mas okay yang ginagawa mong pag iwas." sabi bigla ni Jake

"Hindi naman sa umiiwas ako sa kanila. Mas okay lang kasing itong inaayos ko." s
abay smile kay Jake

"Ako din tutulong!" napatingin naman kami kay Jonas na nandito na rin

"Hey Cams, ako na dyan sa ginagawa mo." nakaakbay pa talaga sa akin tong si Jona
s

"Sige ikaw na ang bahala dito. Oh ayan, ayusin mo ha?"

"Oo naman." sabi niya sabay ayos na ng mga yun

Hindi pa nga pala nakikita ni Jonas si Gelo. I wonder kung anung magiging reacti
on nito kung nagkataong makita niya ngayon dito si Gelo.

"Ate, tapos na kami dun ni Gelo." speaking of, lumapit ngayon sa amin si Megumi
at Gelo

"Cams, okay na to? Meron pa bang iba--" napahinto talaga si Jonas sa pagsasalita
ng makita niya si Gelo

"Jonas, tara nga dun." sabay hinila ni Jake si Jonas palayo sa amin. Buti nalang
talaga at nandito tong si Jake.

"Napano si Kuya Jonas?" tanong ni Megumi sa akin

"Mukhang alam ko kung napano yun." sagot naman ni Gelo

"Bakit mo alam?" tanong sa kanya ni Megumi

"Wala lang yun Megumi. Haha" sagot ko naman kay Megumi na nagtataka na

Nakatingin lang tong si Gelo sa girlfriend niya na para bang gustong magsalita n
a ewan.

"Ahh, pupuntahan ko na muna sila. Si Chels nalang tanungin niyo kung anung gagaw
in." sabi ko sa kanila tsaka na ako lumapit kay Jake at Jonas

"Bakit nga kamukha niya?" narinig kong tanong ni Jonas

"We really don't know." sagot sa kanya ni Jake

"Baka naman clone niya yan." sabi nanaman ni Jonas

"Sira! Naniniwala ka ba sa clone?" natatawa kong tanong sa kanya

Bigla naman naging seryoso yung mukha niya "Are you okay?"

"Oo naman, okay lang ako. Don't worry." sabay ngiti ko sa kanya

"Alam kong nahihirapan kang nakakakita ngayon ng kamukha niya." sabi naman ni Jo
nas

"Yeah, mahirap nga, pero wala naman akong magagawa tungkol dun."

"Wag mo na nga pagaalahanin pa tong si Camille." sabi naman ni Jake

Good thing na nandito silang dalawa. Busy pa naman si Chels kaya mahihirapan ako
ng istorbohin siya, kaya mabuting nandito sila para kahit paano ay maging okay n
aman ako.

Nag ayos na ulit kami. Maya-maya lang umalis na sina Jake at Jonas dahil may kla
se sila. Sina Megumi at Argie tumulong na sa mga booths nila. Si Gelo naman suma
ma syempre sa girlfriend.

Ako? Saan ba ako pupunta ngayon? Iniwan ko si Chelsea kasi naman heto at may inu
tos siyang kunin sa club room.

"Paano ko bubuhatin to? Sigh. Si Chels naman talaga." bulong ko sa sarili ko

Ready na akong buhatin tong pagkalaki-laking karton nang bigla nalang may humawa
k sa karton.

"Need help?" tanong niya sa akin

"Paanong nandito ka?" tanong ko kay Gelo

"Sinabihan ako ni Megumi na tulungan ka. Nagpunta kasi kami kanina sa auditorium
, nasabi ni Chelsea na pinapabuhat niya sayo tong mga karton. Mukhang naalala ni
yang mabigat to." napatawa pa siya ng kaunti sa sinabi niyang yun

"Pasaway talaga si Chels."

"Sige na, ako na dyan." sabi niya kaya naman medyo lumayo na ako sa kanya tsaka
niya binuhat na ang karton

Tahimik lang kaming naglalakad pabalik sa auditorium nang bigla nalang siyang ma
gsalita.

"Nakita kong nagulat din yung isa mong kaibigan kanina." sabi niya bigla

"Ah oo, akala ko nga magiging mas O.A ang reaction niya. Buti at ganun lang."

"Ikaw lang naman yata ang may pinaka O.A na reaction nung makita mo ko." napalin
gon naman ako sa kanya at ayan nakangiti siya habang sinasabi yan

"Pinagtatawanan mo ba ako?"

"Hindi naman, medyo weirdo lang kasi na napagkamalan akong fiance. Teka nga!" na
pahinto naman kami pareho sa sinabi niya

"Bakit?"

"Kamukha ko ba talaga?" nagulat naman ako sa tanong niya na yan

Tumango naman ako sa kanya bilang sagot.

"Ahhh ibig sabihin hindi mo gusto ang presence ko."

"Hindi naman sa hindi gusto, hindi lang masyadong kumportable."

"Ahhhh, so dapat pala medyo umiwas din ako sayo."

"Huh? Hindi naman sa ganun."

"May picture ka ba?"

"Picture ko? Aanhin mo?"

"Hehe. Hindi picture mo, picture nung fiance mo."

"Ahhh." sabi ko tsaka kinuha ko ang cellphone ko at ipinakita sa kanya ang pictu
re namin ni Suarez

Napangiti naman siya ng makita ang picture "Kamukha ko nga siya."

"Naniniwala ka na?"

"Oo, mukhang mahal ka nga talaga niya." sabi niya naman sabay iwas ng tingin

"Paano mo naman nasabi?" tsaka ko na tinago yung cellphone ko

"Kita sa picture na yan." nakayakap kasi sa akin dun si Suarez "Kaya hindi rin k
ita masisi kung ganun nalang reaction mo sa akin noon."

Napatahimik naman ako at napangiti nalang. Medyo gumaan ang nararamdaman ko ngay
on dahil alam kong naiintindihan niya na ako.

"Naiiyak ka?" tanong niya bigla tsaka ibinaba yung karton na hawak niya at lumap
it sa akin

"Hoy! Wag mong landiin ang sister-in-law ko! Para lang yan sa kapatid ko!" narin
ig kong sigaw ni Ate Gabriella kaya pareho kaming napatingin ni Gelo sa kanya

Nakita ni Ate Gabriella si Gelo kaya halata sa kanya ang gulat.

"Ga-gabriel?" napalakad siya palapit sa amin "Ga-gabriel? Ikaw ba yan?"

"Sino siya?" tanong sa akin ni Gelo

"Ate ni Suarez."

"Paranoid din ba siya gaya mo?" tanong nanaman ni Gelo

Hindi ko na siya nasagot kasi bigla nalang tumakbo si Ate Gabriella at niyakap s
iya.

"Gabriel! Buhay ka! Abnormal ka! Paano ka nakaalis sa libangan mo?! Pero wag ka
na sumagot! Ang mahalaga buhay na buhay ka."

"Excuse me." sabi sa kanya ni Gelo

Lumapit na ako para alisin si Ate sa pagkakayakap kay Gelo "Ate, hindi siya si S
uarez."

"Anung hindi? Siya yan oh. Tingnan mo nga yang abnormal niyang mukha. Siya yan s
is, nagiisa lang yang panget na mukha ng kapatid ko."

"Ate, hindi nga po siya si Suarez. Siya yung sinasabi ko sayo nung nakaraan na k
amukha ni Suarez."

"Huh? Kamukha ka lang?" tanong niya kay Gelo

"Parang ganun na nga. Hindi ako ang kapatid mo. Ako si Gelo."

"Pero sis paanong?" tanong ni Ate

"Hindi ko rin alam."

Tumingin lang sa kanya si Ate, parang tutunawin na niya si Gelo sa titig niya.

"Kailangan ko ng dalhin to dun sa auditorium. Mauuna na ako sa inyo." sabi ni Ge

lo tsaka na niya binuhta yung karton at umalis na

"Sino siya?" tanong ulit ni Ate nang makalayo na si Gelo

"Siya si Gelo Kobayashi, boyfriend ng kaibigan kong si Megumi. Ibang tao siya at
kahit anung pilit natin, hindi siya si Suarez."
*******************************************
LOVE 27: REMEMBERING HIM
*******************************************
LOVE 27: REMEMBERING HIM

CAMILLE's POV

Ngayon ang ikalawang taon ng pagkamatay ng taong pinakamamahal ko. Isa sa araw n
a ayaw kong naaalala o dumadating.

"Anak, tara na, magpupunta pa tayo sa sementeryo." sabi ni Mommy habang inaayos
ang neck tie ni Daddy

Habang tinitignan ko sila natutuwa ako. Minsan kasi pinangarap ko rin yan, yung
ako ang magaasikaso sa asawa kong si Suarez. Sigh.

"Oh anak, nandyan ka na pala." sabi naman ni Daddy

"Yes at kitang kita ko ang sweetness ng parents ko." sabay smile ko rin sa kanil

"Naku naman iha, halika ka nga dito." sabi ni Dad tsaka ako niyakap "Ayos lang k
ung umiyak ka sa araw na ito. Alam kong namimiss mo na siya."

"Niloloko mo yata ako Dad. Wala namang araw o gabi na hindi ako umiiyak sa tuwin
g naaalala ko siya."

Lahat kami nagpunta na sa sementeryo kung nasaan nakalibing si Suarez. Nandito a

ng pamilya niya, si Jake at Jonas din. Hindi makakarating si Chelsea dahil inaas
ikaso niya ang event para mamaya.

Nagumpisa na ang pagdadasal, tahimik ang lahat habang taimtim na nagsasalita ang
pari.

Sa mga oras na ito, hinihiling ko na sana maramdaman ko ang presence niya.

Isa-isang lumapit ang pamilya niya sa puntod ni Suarez. Umiiyak sila kaya naman
ramdam na ramdam ang lungkot at nanunumbalik ang sakit.

"Sis, pasyensya ka na kung hindi ako makakapunta mamaya sa event niyo." sabi sa
akin ni Ate Gabriella

"Ayos lang naman yun Ate. Naiintindihan ko. Hindi sana ako magpupunta dun kaso m
ain event at hiniling din kasi ni Chelsea sa akin."

"Tama lang na pumunta ka. Para naman hindi ka masyadong malungkot sa araw na to.
" sabi ni Ate Gabriella

Maya-maya lang nagpaalam na ang pamilya niya at nauna na silang umalis.

"Cams, pupunta ako sa event niyo. Gusto mo bang sumabay na sa akin?" tanong ni J
onas

"Hindi na, mauna ka na dun. Salamat na rin." nakangiti kong sagot kay Jonas

"Sigurado ka bang hindi ka sasabay sa amin?" tanong naman ni Jake

"Nagaalala nanaman kayo noh? Wag na kayong magalala, magkita nalang tayo dun mam
aya."

"Mag ingat ka ha." sabi ni Jake tsaka na rin sila umalis ni Jonas

Umalis na rin sina Dad at Mom. Gaya nung nakaraang taon, ako lang ang naiiwan di
to. Gusto ko kasing magkaroon ng oras na kami lang dalawa.

"Kamusta ka na dyan?" sabi ko pagkaupo sa may damuhan

"Alam mo bang namimiss na kita? Siguro naman nakikita mo kong nalulungkot hindi
ba? Sigh."

"Sobrang namimiss na kita. Minsan hinihiling ko na sana bumalik ka, pero bakit g
anun? Nabibigo nalang ako palagi. Hindi ka na talaga makakabalik."

"Ang sakit tanggapin na wala ka na. Sobrang sakit. Gusto kong maging masaya, per
o hindi ko yun magawa dahil alam kong hindi pa rin matanggap ng puso ko ang pagk
awala mo."

Gaya ng inaasahan ko, hindi ko nanaman napigilan ang pagtulo ng luha ko. Mga luh
a na madalas bumabagsak dahil sa sakit ng nararamdaman ko sa pagkawala niya.

"Magkikita din tayo ulit."

***
Umuwi muna ako sandali tsaka nagpunta na rin sa University. Gaya ng inaasahan ma
rami ng taong nagaabang sa pagsisimula ng fashion show.

"Bessy, buti at nandito ka na. Pasyensya ka na at hindi ako nakapunta." salubong

sa akin ni Chels nang pagdating ko sa backstage

"Ayos lang yun." sabay ngiti ko sa kanya

Nakita ko namang inaayusan na ang mga kasali sa fashion show. Nandito rin si Meg
umi at Argie na kasali rin.

"Ate Camille, akala namin di ka makakarating." sabi sa akin ni Megumi

"Nangako ako kay Chels eh."

"Iba kasi talaga pag nandito ka." sabi ulit ni Megumi

"Ang ganda talaga natin." sabi naman ni Argie habang tinitignan ang sarili sa sa
lamin "Ay Ate! Magbihis ka na at mag ayos."

"Hindi naman ako sasali." sagot ko sa kanila

"Bessy, sasali ka! Tara na!" sabay hila sa akin ni Chels tsaka na ako dinala sa
dressing room para magbihis at ayusan

Wala na akong nagawa kaya naman hinayaan ko nalang na ayusan ako.

"Wow Ate Camille! Ang ganda mo, mas maganda ka pa sa akin." sabi bigla ni Argie
pagkakita sa akin

"Ikaw naman, pareho tayong maganda."

"Hindi ate, tama si Argie, mas maganda ka sa amin." sabi naman ni Megumi habang
na

"Mas maganda pa rin ako sayo Megumi, si Ate lang ang mas maganda sa akin." sabi
naman ni Argie habang patawa-tawa pa

"Bessy! Ang ganda mo talaga!" sabi ni Chels sa akin

"Sus bola ka pa bessy! Ikaw nga dyan ang tunay na maganda."

"I know right. Hehe."

"Tayong lahat ay magaganda. Siguradong mapapatulo ang laway ng mga lalaki. Hehe.
" sabi nanaman ni Argie

"Nahihiya nga ako kay Gelo." sabi naman ni Megumi

"Bakit naman?" tanong sa kanya ni Argie

"Kasi baka hindi siya magandahan sa paglakad ko dun mamaya."

"Megumi, siguradong siya ang number one supporter mo." sabi ko naman sa kanya sa
bay hawak sa balikat niya

"Thanks Ate."

Nagpapicture kaming lahat pagkatapos nun. Maya-maya lang naguumpisa na ang fashi
on show.

Inumpisahan ng mga first year, pagkatapos ay 2nd year, then 3rd year at kami nam
in.

Muli tuloy bumabalik sa akin ang alaala nang nakaraan. Yung hinihintay ko si Sua
rez na dumating pero hindi siya dumating sa araw na iyon, sa halip, tsaka nagkar
oon ng aksidenteng tatapos pala sa pagsasama namin.

"Turn mo na bessy." sabi ni Chels pagkababa niya

Hinawakan ko ang kwintas ang bigay niya sa akin.

"Ikaw lang talaga nagpapalakas ng loob ko." bulong ko sa sarili tsaka na ako lum
abas at nagumpisang maglakad

Nakatingin lahat ng tao, pero isang tao lang ang nakakuha ng atensyon ko habang
lumalakad.

Si Gelo. Nakatitig siya sa akin. Mga tingin na hinihiling kong sana ay si Suarez
.

Napangiti ako nang ngumiti siya nang magtama ang tingin naming dalawa. Mas lalon
g akong nagkaroon ng lakas ng loob.

Siguro ganito rin ang mararamdaman ko kung nandito siya noon.

"Nice one bessy." sabi ni Chels pagkababa ko

"Ang galing mo Ate." sabi naman ni Argie

"Nakakabilib ka talaga Ate." sabi naman ni Megumi

"Anu bang nakain niyo at kanina pa kayo nambobola?" sa sinabi kong yun tsaka nam
an sila nagtawanan

Umakyat ulit kaming lahat sa stage para sabay-sabay na rumampa. Lahat naman ay m
asayang nakatingin sa aming lahat. Nakita ko sina Jonas at Jake na todo sa palak
pak.

Hindi ko alam, pero napansin ko nalang ang sarili kong hinahanap si Gelo.

Napangiti nalang ako nang mapansin kong kay Megumi na siya nakatingin ngayon. Si
ya nga pala kasi si Gelo na boyfriend ni Megumi.

Natapos na ang fashion show. Naging matagumpay ang pagrampa ng lahat at nasiyaha
n din naman ang mga nanuod.

"Megumi tara na sa harap." sabi bigla ni Argie

"Teka, magbihis muna tayo."

"Hindi na! Dali tara na!" tsaka na hinila ni Argie si Megumi papunta sa labas

Naiwan naman ako dito sa backstage tsaka ko nalang hinanap si Chels.

"Attention everyone." narinig kong sabi ni Chelsea mula sa stage

Anu naman kaya ginagawa ni Chelsea dun?

"Meron kasi ditong isang taong gustong sorpresahin ang babaeng mahal niya. Kaya
naman let's all give him a round of appaluse, Mr. Gelo Kobayashi!" sa sinabing y
un ni Chelsea tsaka ko naman nakita si Gelo na nandito pala sa backstage na papu
nta na sa stage

Sinilip ko siya at nakita ko siyang nakatayo dun sa gitna.

Nagumpisa naman tumugtog ang instrumental ng kanta.

YOUR KISS, YOUR SMILE, YOUR MIND

YOU'RE SUNLIGHT IN MY EYES
I MISS YOUR BREATH ON MY NECK
WHEN WE WHISPER IN THE NIGHT

Yung boses niya at yung kanta na yun.

DIDN'T WANNA WANT YOU
DIDN'T WANNA NEED YOU SO BAD
DIDN'T WANNA WAKE UP
TO FIND THAT I WAS FALLING SO FAST

DIDN'T WANNA NEED YOU

DIDN'T WANNA NEED ANYONE
NOW LOOK WHAT YOU'VE DONE

Tumakbo ako palabas. Pumunta ako sa likuran at tumayo sa gitna. Nakita ko siyang
kumakanta. Bakit? Bakit yang kantang yan?

NOW I CAN'T GO ON WITHOUT YOU

I'M NAKED, I CAN'T FAKE IT
I'M NOT THAT STRONG WITHOUT YOU
NEVER THOUGHT I COULD LOVE YOU THE WAY I DO
YOUR TOUCH, YOUR SKIN, CAN'T BELIEVE THE WAY YOU LET ME IN
DON'T RUSH TONIGHT, I NEED YOU LIKE THE OCEAN NEEDS THE TIDE
Bakit sa dami ng kanta? Bakit yan pa? Hindi ko magawang alisin ang tingin ko sa
kanya. Bumabalik sa akin yung mga panahong kinakanta niya yan.

Posible bang ikaw talaga si Gabriel Suarez? Posible bang ikaw ang mahal ko?
DIDN'T WANNA WANT YOU
DIDN'T WANNA NEED YOU SO BAD
DIDN'T WANNA WAKE UP
TO FIND THAT I WAS FALLING SO FAST
DIDN'T WANNA NEED YOU
DIDN'T WANNA NEED ANYONE
NOW LOOK WHAT YOU'VE DONE
NOW I CAN'T GO ON WITHOUT YOU
I'M NAKED, I CAN'T FAKE IT
I'M NOT THAT STRONG WITHOUT YOU
NEVER THOUGHT I COULD LOVE YOU THE WAY I DO

Alam kong tumulo na ang luha ko sa mga oras na to. Pero wala akong pakialam sa m
ga makakita sa akin. Ang gusto ko lang gawin ay lapitan siya at yakapin.

I ALWAYS THOUGHT I WOULD STAND ON MY OWN

CLIMB A MOUNTAIN TOP ALL ALONE
RELYING, DEPENDING ON NO ONE
NOW LOOK WHAT YOU'VE DONE
NOW I CAN'T GO ON WITHOUT YOU
I'M NAKED, I CAN'T FAKE IT
I'M NOT THAT STRONG WITHOUT YOU
NEVER THOUGHT I COULD LOVE YOU THE WAY I DO

NEVER THOUGHT I COULD LOVE YOU

NEVER THOUGHT I COULD NEED YOU
NEVER THOUGHT I COULD WANT YOU

THE WAY I DO

Mahal na mahal kita Gabriel Suarez.

NEVER THOUGHT I COULD LOVE YOU
NEVER THOUGHT I COULD NEED YOU
NEVER THOUGHT I COULD WANT YOU
THE WAY I DO
I LOVE YOU
I NEED YOU
I WANT YOU
THE WAY I DO
Tapos na siyang kumanta. Hinakbang ko na ang paa ko para makalapit sa kanya nang
bigla siyang magsalita na magpahinto sa akin.

"Hindi talaga ako kumakanta sa harapan ng maraming tao." nakatingin ako sa kanya
at alam kong sa akin siya nakatingin habang nagsasalita siya

"Pero ginawa ko ito dahil sa isang mahalagang babae sa buhay ko. Kumanta ko just
for her, just for my girl." hindi ako maaaring magkamali na nakatitig siya sa a
kin habang sinasabi niya yun

Naaalala kong sinabi yun ni Suarez noon.

** "I'll do it! I'll do it just for her, just for my girl." **

"I love you very much." nakatitig siya sa akin, alam kong sa akin siya nakatitig
. Humakbang na ako para lumapit sa kanya nang bigla niyang sabihin ang salitang
dapat ay inasahan ko na.

"Megumi Kawazaki."
*******************************************
LOVE 28: DRUNKEN LOVE
*******************************************
LOVE 28: DRUNKEN LOVE

3RD PERSON's POV

Umiiyak si Camille na lumabas sa auditorium. Nasasaktan siya sa nakita at ginawa

ni Gelo. Wala siyang ibang maisip kundi si Suarez.

Napaupo siya sa gilid sa labas na pag-iyak na halos manghina na ang kanyang mga
tuhod. Naramdaman niya ang labis na panghihina at sakit sa damdamin.

Lumabas si Gelo mula sa auditorium. Nakita niyang umiiyak si Camille na nakaupo

sa may gilid.

"Bakit dito ka umiiyak?" tanong ni Gelo kay Camille

Napatingin sa kanya si Camille, mas lalo siyang napaiyak at napayakap kay Gelo.

"Suarez!" sabi ni Camille pagkayakap niya kay Gelo

"Anu nanaman bang nangyayari sayo?" tanong ni Gelo sa kanya

"Suarez, alam kong ikaw yan!"

"Bakit ka nanaman nagkakaganito?!" medyo malakas na ang pagkakasabi niyan ni Gel

o na hinawakan na si Camille sa magkabilang braso at inilayo sa kanya

"Bakit mo ito ginagawa sa akin? Suarez naman! Alam kong ikaw yan! Nararamdaman k
ong ikaw yan!" patuloy lang sa pag-iyak si Camille. Hindi na malaman ni Gelo kun
g anung dapat niyang gawin.

"Ilang beses ko bang kailangang sabihin sayo na hindi ako ang fiance mo?!"

"Hindi! Hindi! Hindi!" sabi ni Camille habang umiiling "Naniniwala akong ikaw ya
n! Yung kantang kinanta mo, yun din yung kinanta ni Suarez sa akin noon kaya ala
m kong ikaw yan!"

"Yung kanta? Hindi ko alam na may kinalaman yun sayo, tanging yun lang ang na is
ip kong kantahin para kay Megumi."

"Pero dahil dun mas napatunayan kong ikaw si Suarez! Kaya sige na naman, sabihin
mo na sa aking ikaw yan!"

"I'm sorry Camille. Hindi ko sinasadya, hindi ko alam. Kung alam ko lang na magk
akaganyan ka nanaman dahil sa kantang yun, edi sana hindi ko na yun piniling kan
tahin."

"Bakit ka ba ganito Suarez? Bakit mo ba ito ginagawa sa akin?!"

"Hindi lang talaga ako ang lalaking sinasabi mo."

"No! Alam kong ikaw yan! Please Suarez, itigil mo na to. Nagmamakaawa ako sayo,
sabihin mo na sa aking buhay ka. Please! Nagmamakaawa ako sayo. Wag mo naman ton
g gawin sa akin!"

"Ako si Gelo at kahit kailan hindi ako magiging si Suarez na fiance mo!" malakas
na sigaw ni Gelo na nakapagpayuko kay Camille "Buhay ako at patay ang lalaking
tinutukoy mo. Alam kong nasasaktan ka, pero paano ko aaminin ang isang bagay na
hindi naman talaga? Patay na ang fiance mo! Sana naman matuto ka ng tanggapin yu
n! Hindi mo ba alam na nahihirapan akong alam ko na may isang taong nasasaktan s
a tuwing nakikita ako? Kaya please Camille, itigil mo na ito. Tanggapin mo ang p
agkawala niya."

Nakayuko lang si Camille at patuloy na umiiyak sa harapan ni Gelo. Hindi na mala

man ni Gelo kung paano niya papagaanin ang loob ng babaeng nasasaktan dahil sa p
resence niya.

"I'm sorry, Camille."

"Siguro nga tama ka, tama ka na hindi ikaw si Suarez." itinaas ni Camille ang ul
o niya at tinitigan sa mata si Gelo "Hindi nga ikaw ang taong mahal ko, dahil al
am kong si Suarez, hindi niya ako magagawang makitang umiyak sa harapan niya. Hi
ndi niya kayang nakikitang nasasaktan ako."

Nakatitig lang siya kay Gelo at patuloy sa pag-iyak.

"Sorry Gelo, sorry sa perwisyong binigay ko sayo. Ngayon alam ko ng tama ka tala
ga." pagkasabi nun ni Camille tsaka na siya tumakbo palayo kay Gelo

Maya-maya lang magkakasama na ulit sina Gelo, Megumi, at Argie. Pauwi na sana si
la nang lapitan sila ni Chelsea.

"Guys, nakita niyo ba si Camille?" tanong ni Chelsea na tumatakbong nakalapit sa

kanila

"Hindi Ate." sagot ni Argie

Sasagot na sana si Gelo nang bigla namang dumating sina Jake at Jonas.

"Hindi ko siya nakita." sabi ni Jonas

"Sinubukan ko rin siyang tawagan pero hindi ko siya macontact." sabi naman ni Ja
ke na halatang nagaalala ng husto

"Saan nanaman kaya nagsuot ang babaeng yun?" sabi naman ni Chelsea na sinusubuka
ng tawagan si Camille

"Hindi naman siguro magpapakamatay si Cams diba?" sabi bigla ni Jonas

"Teka, bakit po magpapakamatay si Ate?" sabi naman ni Megumi

"Tumigil ka nga sa pinagiisip mo Jonas!" sita sa kanya ni Chelsea

"Paanong hindi ko iisipin yun? E dati nga wala na siyang pakialam kahit masagasa
an man siya, tumalon pa siya mula sa bintana ng kwarto niya. Aist!" sabi ni Jona
s na nagaalala na kanina pa sa kaibigan

"Nakita ko siya kanina, pero tumakbo siya at hindi ko na alam kung saan siya pum
unta." sabi bigla ni Gelo na nakapagpatingin sa kanila sa kanya

"Umiiyak ba siya?" tanong ni Jake

"Oo." simpleng sagot ni Gelo sa kanila

"Hayy! Sabi na nga ba!" asar na sabi ni Jonas na bigla ng tumakbo

"Hindi maganda to!" sigaw naman ni Jake na tumakbo na rin

"Oh my God! Si bessy naman! Aist!" sabi ni Chelsea na nagpapanic na

"Ate Chels, okay lang naman si Ate Cams diba?" tanong ni Argie

"I hope so." sagot ni Chelsea sa kanya "Aalis na ako ha, tutulong akong hanapin
siya."

"Ate, tutulungan ka namin." offer ni Megumi

"Hindi na, umuwi na kayo. Salamat nalang." sabi ni Chelsea tsaka na umalis

"Grabe! Nagaalala ako for Ate Cams." sabi ni Argie

"Ako din Argie. Hindi ko alam na magiging ganyan, death anniversary kasi ng fian
ce niya. Naku naman." sabi naman ni Megumi

"Megumi, mauna na kayo umuwi ni Argie. Tutulong akong hanapin siya." sabi bigla
ni Gelo

"Huh? Sasama ako sayo." sabi ni Megumi

"Hindi na kailangan, tatawagan nalang kita okay? Para may nakastand by kung saka
ling may masamang nangyari." sabi ni Gelo na nagmamadali na

"Tama si Gelo, abangan nalang natin ang ibabalita nila." sabi ni Argie

"I understand. Sige Gelo, basta magiingat ka at tawagan mo ko agad. Sana makita
niyo na si Ate." sabi ni Megumi

Tumango naman si Gelo tsaka na umalis at pumunta sa parking lot.

***

"Alak nga po." sabi ni Camille sa bartender

Binigyan siya nito. Pang anim na bote na nito ni Camille simula nang dumating si
ya sa bar. Pinatay niya ang cellphone niya kanina dahil ayaw niyang makita siya
ng mga kaibigan. Ayaw niya rin makipagusap sa kahit sino ngayon. Ang alam niya l
ang ay gusto niyang makalimot, kahit ngayon lang.

"Alak pa! Hoy bilisan mo nga!" sigaw niya sa bartender

Lumipas ang isang oras na walang ginawa si Camille kundi ang lunurin ang sarili
sa alak.

"Miss, lasing na lasing na po kayo." sabi nung bartender sa kanya

"Tigilan mo nga ako!" sigaw ni Camille tsaka nagpatuloy sa pag-inom

Bigla namang may lalaking lumapit sa kanya at umupo ito sa seat na nasa tabi niy
a.

"Mukhang malungkot ka yata Miss?" tanong nito sa kanya

"Malungkot? Ako? Hahaha! Hindi noh! Iniwan lang naman ako ng fiance ko, kaya hin
di ako malungkot!" sabi ni Camille na sige pa rin sa pag-inom ng alak

"Ang mga babaeng maganda na gaya mo ay hindi dapat iniiwan." sabi nito habang na
katitig kay Camille

"Talaga? Yun din nga ang iniisip ko eh! Kaso wala, iniwan niya na talaga ako at
ang sakit-sakit nun!"

"Halika, sumama ka nalang sa akin."

"Teka, hindi siya pwedeng sumama sayo." sabi naman ng bagong dating na lalaki na
nakasuot ng cap. Tinapik nito ang balikat ng lalaking nagyayaya kay Camille.

"Bakit sino ka ba?" tanong nito

"Ako ang fiance niya." sabi nitong bagong dating na lalaki

"Ah ganun ba, wag mo kasing iwan tong fiancee mo na magisang naglalasing dito."
sabi nung lalaki tsaka na umalis

Nakapatong na ang ulo ni Camille sa mesa, habang hawak nito sa kanang kamay ang
baso ng alak ng iniinom niya kanina.

"Uuwi na tayo." sabi nitong lalaking nakasuot ng cap. Hinawakan niya si Camille
sa kamay para alisin ang hawak nitong alak.

"Teka! Sino ka ba?!" sigaw ni Camille ng maingat niya ang kanyang ulo

"Lasing ka na." sagot sa kanya ng lalaki na pilit siyang hinahawakan para mailab
as na sa bar

"Bitawan mo nga ako! Umalis ka! Wag mo akong pakialaman!" sigaw ni Camille sabay
hampas sa lalaking nasa harapan niya

"Ito ang bayad sa mga nainom niya." sabi nung lalaki sa bartender tsaka humarap
muli kay Camille at hinawakan ito

"Bitawan mo nga ako sabi!" sigaw ni Camille nang mabuhat siya ng lalaki

Binuhat siya nito na pang bridal style palabas ng bar. Pinaghahampas ni Camille
ang lalaki pero wala siyang nagawa at nailabas na siya nito.

"Pakialamero ka!" sigaw ni Camille nang maibaba na siya nung lalaki "Babalik ako
sa loob! Maglalasing ako!"

"Tumigil ka na!" sigaw ng lalaki sa kanya "Bakit mo ginagawa ito sa sarili mo?!
Bakit ba pinapabayaan mo ang sarili mo?!"

"Tinatanong mo kung bakit?! Simple lang, dahil gusto kong sumaya. Gusto ko makal
imot." sabi ni Camille na biglang nagpatulo nanaman ng luha niya "Pagod na pagod
na ako! Hindi ko na kaya ang nararamdaman kong sakit! Ayoko na! Gusto ko nalang
mamatay!"

Hindi nagsalita ang lalaki, sa halip, bigla niyang niyakap si Camille. Mahigpit
na yakap na iniisip niyang sana ay magpahinto sa inaasta ngayon nito.

"Bitawan mo ko!" sigaw ni Camille sa lalaking nakayakap sa kanya

"Tama na! Tumigil ka na please. Ayokong nakikita kang ganito." sabi sa kanya ng
lalaki "Hindi mo alam kung gaano kasakit para sa akin na makita kang nahihirapan
. Patawarin mo ako. I'm really sorry."

"Bitawan mo ko! Pabayaan mo nalang ako! Ayoko ng mabuhay!" sigaw muli ni Camille

Inalis ng lalaki ang pagkakayakap niya kay Camille tsaka niya inilapit ang mukha
nito sa kanya at binigyan ng halik sa labi.

Isang halik na nagpahinto ng oras ng nararamdamang sakit ni Camille.

"Mahal na mahal kita mhie."

*******************************************
LOVE 29: SEE YOU AGAIN
*******************************************
LOVE 29: SEE YOU AGAIN

CAMILLE's POV

"Mahal na mahal kita mhie."

"Mahal na mahal din kita dhie. Mahal na mahal kaya please wag mo na akong iiwan.
"

"Mukhang napapanaginipan mo nanaman anak si Gabriel. Tama na yan, gumising ka na

." naramdaman ko ang marahan na paghaplos ni Mommy sa ulo ko tsaka ko lang narea
lize na tamang napapanaginipan ko nanaman siya

"Salamat naman at gising ka na." sabi ni Mommy sa akin pagkakita niyang dinilat
ko na ang mga mata ko. Nagaalala siya, lagi ko nalang pinagaalala ang pamilya ko
.

"Mom, wala kang dapat ipagalala sa akin." sabi ko sabay pagpapakita ng pilit na
ngiti sa kanya

"Sino ba naman ang nanay na hindi magaalala sa anak niya?" malapit ko nanaman ma
paiyak si Mommy

"Okay naman po ako--Aray!" binalak ko sanang umupo na pero napahawak nalang ako
sa ulo ko na biglang kumirot sa sobrang sakit

"Tingnan mo nga yan, humiga ka na muna." inalalayan ako ni Mommy sa paghiga ulit
at next thing I know, umiikot na ang paligid ko kaya ipinikit ko nalang muna ul
it ang mga mata ko

"Yan ng sinasabi ko sayo! Paano akong hindi magaalala? Nawala ka nalang bigla ka
gabi. Alam mo ba kung saan-saan ka namin hinanap? Tapos malalaman lang namin na
nagpakalasing ka pala mag-isa sa bar." narinig kong humikbi na si Mommy, parang
ayokong buksan ang mga mata ko dahil alam kong makikita ko nanaman siyang nasasa
ktan dahil sa akin. Kaya pala masakit ang ulo ko dahil sa hangover. Naalala ko n
g nagpakalasing nga pala ako.

"Anak naman, hanggang kailan ka ba magkakaganito? Hanggang kailan mo ba papahira

pan ang sarili mo at ang mga tao sa paligid mo?" patuloy pa rin sa paghikbi si M
ommy, kasabay nun ang pagtulo ng luha ko. "Tama na naman ito. Please lang naman
anak. Itigil mo na ito? Wag mo naman pabayaan ang sarili mo. Wag mong ibaon ang
sarili mo sa nakaraan. Wag mong hayaang tumigil ang mundo dahil sa pagkawala niy
a."

Sobra ko ng nasasaktan si Mommy nang hindi ko napapansin. Ang iniisip ko lang ka

si ay ang sarili ko. Napakaselfish ko para pagaalahanin ang mga taong nandyan at
minamahal ako.

"I'm sorry Mom." sabi ko sabay tingin kay Mommy na humihikbi

Lumapit naman sa akin si Mommy tsaka ako binigyan ng mahigpit na yakap "Kung tin
gin mong nawala na ang lahat sayo dahil sa pagkawala niya. Anak, nandito pa kami
. Marami pa kaming nandito para sayo, kaya sana naman wag mo yun balewalain. Mah
al na mahal ka namin."

Tama si Mommy. Okay na ako eh, bumalik lang ako sa pagiging ganito dahil sa naki
lala kong kamukha ni Suarez. Pero naaalala ko yung mga salitang binitawan ni Gel
o sa akin at tama siya sa mga sinabi niyang yun.

"Sorry Mommy. Ito na po ang huli, pangako ko po yan sa inyo."

"Salamat naman kung ganun anak ko. Alam mo bang natakot ako na baka kung anu ng
ginawa mong masama. Buti nalang at nakita ka ni Jake."

Umalis naman ako sa pagkakayakap ko kay Mommy nang banggitin niya si Jake.

"Si Jake po ang nakakita sa akin sa bar?"

"Siya ang naghatid sayo dito sa bahay kagabi. Wala ka na ngang malay kaya labis
akong nagalala."

Hindi ko maalala na nakita ko si Jake kagabi, dahil ba yun sa pagkalasing ko?

Sa pagkakaalala ko kausap ko ang bartender noon nang naglalasing ako tapos may l
umapit na lalaki na pilit akong kinakausap, tapos umalis din nung may dumating n
anamang lalaki. Hindi ba panaginip ko lang yun?

"Mom, nakacap po ba si Jake kagabi?" tanong ko nang maalala kong nakacap yung la
laking kasama ko kagabi o sa panaginip lang ba yun?

"Cap? Walang suot na cap si Jake kagabi iha."

"Ganun po ba." ibig sabihin panaginip nga lang "Pero dapat ko palang pasalamatan
si Jake di po ba Mom?"

"Tama ka, kaya pagpasok mo kausapin mo siya agad para mapasalamatan mo ha."

Maghapon lang akong nagpahinga sa kwarto dahil sa sobrang sakit ng ulo ko. Ganit
o pala ang pakiramdam ng may hangover. Hinding hindi ko na gustong maramdaman pa
ulit ito.

Nagtext ako sa mga kaibigan ko na hindi na sila dapat magaalala sa akin dahil ma
ayos na ako at gaya nga ng inaasahan ko tinawagan pa nila ako para makasiguradon

g nagsasabi ako ng totoo. Nangungulit pa nga silang pupuntahan daw ako dito sa b
ahay.

Si Jake at Jonas lang ang hindi tumawag sa akin. Nakakapagtaka ngang hindi man l
ang nila ako tinawagan, pero ayos lang din naman dahil baka busy sila.

**
Kinabukasan. Sunday ngayon at salamat naman dahil nawala na rin ang hangover ko.
Siguro dahil na rin sa hangover kaya hindi ko malaman kung panaginip lang ba yu
ng lalaking nakacap na tinawag kong dhie o totoong may ganung nangyari. Hindi ko
rin mapigilan na hindi isipin na baka si Jake yun, pero ang sabi naman ni Mommy
hindi raw daw siya nakacap nung hinatid niya ako. Hindi kaya inaalis niya lang?
Kung bakit ba naman kasi hindi ko malinaw na maalala kung nakita ko ba yung its
ura ng lalaking yun. Sigh.

Nagdecide akong magpunta ngayon sa sementeryo. Gusto kong magpaalam muli sa kany
a.

"Kamusta na dhie? Kamusta ka na Suarez ko?" nakangiti kong pagbati sa kanya haba
ng inilalagay ang dalang bulaklak sa tabi ng puntod niya

"Siguro alam mong nagpakalasing ako nung isang gabi noh? Malamang nagagalit ka s
a akin ngayon. Sorry kung nagkaganito nanaman ako. Sorry talaga."

"Alam mo ba kung bakit nandito ako ngayon? Gusto ko kasing malaman mo na may isa
ng desisyon ako na sana ikasaya mo at ikasaya ng mga taong nasa paligid ko."

"Hindi ko gustong kalimutan ka o burahin sa puso ko yung pagmamahal ko para sayo

. Gusto ko lang magmove on, magsimula ulit sa buhay na wala ka. Naramdaman ko ka
sing hindi lang ako ang nasasaktan sa ganitong sitwasyon kundi pati na rin ang m
ga taong nakapaligid sa akin."

"Mahal na mahal kita dhie. Ikaw pa rin ang lalaking una kong minahal at minamaha
l hanggang ngayon, pero tama lang siguro na magpaalam na ako sayo. Hindi na tama
ng umiikot ang mundo ko ng tanging sayo lang. I came to realized my mistakes and
craziness as well."

"You will always be my Suarez, my forever dhie. I love you very much. Sana magin
g masaya ka rin sa desisyon ko na tuluyan ka ng pakawalan. Magkikita pa tayo uli
t sa tamang panahon at sa panahong yun sigurado akong pareho tayong magiging mas
aya. Goodbye my Suarez. This time, this is for the best."

Nagulat nalang ako ng may kaluskos bigla sa may likuran ko, sabay ihip ng malaka
s na hangin.

"This is crazy! Tinatakot mo ba ako? O ito ang pagsabi mo ng agree ka? Hehe."

After ko sa sementeryo, para akong nabunutan ng malaking tinik na nakaturok sa p

uso ko. I think I'm better now.

"Okay ka na ba anak?" tanong ni Mommy sa akin habang nagluluto ng pagkain namin

"To the best mom in the whole wide world. I love you!" sabay yakap ko kay Mommy
mula sa likuran niya

"Mukhang okay na nga ang anak ko at masaya akong nakikitang ganyan ka."

"Syempre naman Mommy. Ayoko na kasing maging burden pa sa inyo."

"Sus anak! Tumigil ka dyan dahil kahit kailan hindi ka naging burden sa amin. Re
sponsibilidad naming tulungan kang magmove on."

I'm very lucky that I have my Mom. Ang saya sa pakiramdam ng ganito.

After a while, masaya kaming nagkwentuhan habang kumakain. Pagkatapos ay tinawag

an ko si Daddy na kasama sina Lolo at Lola na nasa New York, puro tawanan ang na
ging kwentuhan namin. Sana nga sem break na para mabisita ko naman sila doon, ma
syado silang busy para sila pa ang magpunta dito.

Isa nalang ang dapat kong gawin ngayon. Nagmadali akong umakyat sa kwarto para m
agawa ko na yun.

"Aja Camille!" sabi ko sabay kilos na

Kinuha ko lahat ng gamit na nandito sa kwarto na nagpapaalala sa akin kay Suarez

. Lahat ng yun ay inilagay ko sa loob

pictures niya na nakalagay pa ang iba
nalang ang mga ito. Hindi naman siya
o dahil memorize ko yun, sapat na yun

ng box. Magmula sa mga regalo hanggang sa

sa wallet ko. Siguro tama lang na itago ko
mawawala sa isipan ko at lalo na sa puso k
sa ngayon.

"Okay na ang lahat." sabi ko habang nakangiting nakatingin sa kwarto ko

Mas lalo naman akong napangiti nang maalala ko na may isang bagay pa pala ako na
hindi ko naitatago.

"Hayy naku Camille. Hehe" sabi ko sa sarili ko sabay hawak sa kwintas na suot ko

Ipinangako ko noon na hinding hindi ko ito aalisin kahit anu pa mang mangyari da
hil ito ang simbolo ng pagmamahal namin sa isa't isa.

"Siguro tama lang na alisin ko na ito ngayon." sabi ko tsaka ko na inalis ang kw
intas na siya mismo ang nagsuot sa leeg ko noon

"This is not goodbye. This is see you again. Magkikita tayo ulit mahal ko." pagk
asabi ko nun, inalagay ko na rin sa box yung kwintas

"Ngayon, masasabi ko ng makakapagumpisa na ako ulit. Gabayan mo ako dhie. Okay?"

This is really the beginning of my journey.

My life with full of happiness.

My new life without him.

+++++++++++++++++++
Pasyensya na kung natagalan ang update nito. Medyo naloka kasi ako sa mga reacti
ons niyo sa last chapter. ^_^

Hindi pa ito ang tamang panahon para malaman niyo ang katotohanan. Pero gusto ko
naman na malaman niyo na malapit na. Malapit na malapit nang dumating sa punto

na maliliwanagan ang pagiisip ng lahat. As for now, please do continue to suppor

t this story. Thank you very much. ^_^

-- Missfacile <3
*******************************************
LOVE 30: WHO IS HE?
*******************************************
LOVE 30: WHO IS HE?

CAMILLE's POV

Sobrang gaan lang ng pakiramdam ko ngayon at ramdam ko rin ang excitement ko sa

pagpasok.

"Bessy!" tawag ko kay Chelsea na napaharap sa akin dahil sa pagatawag mo sa na y

un

"Makatawag ka dyan ha!" sigaw niya sa akin pero nginitian ko lang siya sabay tak
bo palpit sa kanya at binigyan ko siya ng mahigpit na yakap

"Nakakamiss ka pala bessy." sabi ko sa kanya na may halong paglalambing

"Ganyan ba ang nagagawa ng nalalasing?" biro niyang tanong sa akin

"Ganyan ka naman bessy, nanlambing lang naman ako. Ang arte pa ha." sabi ko sa k
anya pagkaalis ko sa pagkakayakap

"Aray!" sabi ko sabay hawak sa buhok na biglang hinila ni Chels

"Sira ka talaga! Kailan ka pa naging lasenggera? Kailan ka pa natutong uminom ha

?!" sita niya sa akin habang nakapamewang. Sa totoo lang, natatawa ako kay Chels
kasi naman ganyan na ganyan ang sinabi niya sa akin nung tinawagan niya ako.

"Yung totoo bessy, unlimited ba yang line mo na yan? Ikaw ba may gawa ng script
mo?" natatawa kong tanong sa kanya

"Heh! Pasaway!" sabi niya tsaka kami nagtawanan

Matagal ko na rin di nagagawa ang ganito. Yung tumawa ng totoo dahil sa walang p
roblema. Tumatawa ako dahil totoong masaya.

Maya-maya lang nagstart na ang klase namin. Kanina pa ako inaasar nitong si Chel
s na masyado daw yata akong attentive at umaapaw daw yata ang kasiyahan ko. Loka
talaga tong si Chels.

After namin sa klase, diretsyo agad kami sa cafeteria, pero hindi pa man kami na
kakarating sa cafeteria nang maalala kong may gusto pala akong kainin ngayon.

"Bessy, sa labas nalang tayo kumain." sabi ko kay Chels habang naglalakad kami

"Saan naman? Nandito na tayo, kaya dito nalang."

"Looks like maganda ang gising mo ngayon." napalingon naman ako sa nagsalita na
yun tsaka ko siya nginitian

"Jake!" sabi ko sabay lapit sa kanya at tsaka ko siya hinampas sa braso "Bakit h
indi mo ko tinawagan nung weekends?"

"Namiss mo ba ako?" makulit niyang tanong sa akin with matching cute smile pa

"Syempre naman, namiss ko ang pagpapacute mo!" sabay pisil ko sa magkabilang pis
ngi niya

"Bumalik ka na nga sa normal. Ang sakit!" sabi ni Jake na hinawakan pa ang pisng
i niyang kakapisil ko lang

"Hoy bessy! Sa cafeteria nalang tayo ha?" sabi ni Chels

"Bessy, gusto ko magmcdo ngayon. Kaya sige na ha, sa mcdo nalang tayo?" pagpapac
ute ko kay Chels para pumayag

"Hayy naku bessy! Kung hindi ka lang bumalik sa normal ngayon, hindi ako papayag
dahil gutom na talaga ako." sabi ni Chels

"Yes! Salamat bessy. Tara Jake, sama ka!" sabi ko sa kanila tsaka naman sila par
ehong pumayag

Pinandrive kami ni Jake papuntang Mcdo. Sa wakas, my all time favorite! Mcfries
and Mcfloat!

"Naku bessy! Kailangan talaga nagmamadali pagpasok dito." biro sa akin ni Chels
nang makapasok na kami

"E sa namiss ko nga dahil matagal na rin nung huli." sabi ko. Dati kasi hindi na
talaga ako kumakain dito dahil sa marami akong naaalala, pero ngayon okay na ka
ya sobrang namiss ko ito.

"Ako na magoorder." sabi ni Jake kaya ayun lahat ng gusto ko ay ipinabili ko na

sa kanya

"Alam mo bessy, masaya ako na okay ka na." sabi ni Chels sa akin habang naghihin
tay kay Jake

"Ako din naman masaya na naging magaan na pakiramdam ko ngayon." nakangiti kong
sagot sa kanya

"Kamusta naman ba hangover mo nun?"

"Hayy naku bessy! Sobrang sakit sa ulo at never ko ng gagawin ulit yun."

"Dapat lang bessy kasi nakakaloka ka. Lahat kami nagworry sayo, kahit nga si Gel
o tumulong sa paghahanap sayo." nagulat naman ako sa sinabi na yun ni Chels, pat
i pala si Gelo tumulong sa paghahanap sa akin.

"Really? Pati pala siya na abala ko."

"Oo kaya, akala ko nga siya makakahanap sayo. Yun pala si Jake."

"Bakit mo naman naisip na siya?"

"Kasi naman bessy, nakita ko siya na sobrang bilis magpatakbo ng kotse niya. Nai
sip ko nga na hindi yata nagaalala yun kung mahuli ng pulis o kaya naman ay maak
sidente." bakit naman kaya ganun nalang naging reaction ni Gelo, pero baka hindi
naman dahil sa akin?

"Baka hindi dahil sa akin."

"Sira! Tinawagan kaya ako ni Megumi nun na tutulong nga si Gelo sa paghahanap sa
yo." bakit kaya? Nakakapagtaka naman, siguro nakonsyensya siya dahil sa siya ang
huli kong nakausap noon

"Hmmm, nakonsyensya siguro."

"Nakonsyensya saan? Bakit naman?"

"Hmm, kasi bessy siya yung huli kong nakausap noon."

"Teka bessy, diba sa bar ka nakita ni Jake? Si Gelo, nakita ko siya nun na sa ba
r naghahanap." nakita ni Chels si Gelo na naghahanap sa bar?

"Naghanap siya sa mga bar? Pero hindi ko siya naki--" napahinto ako sa sinasabi
ko nang maalala ko yung panaginip ko tungkol dun sa lalaking lumapit sa akin at
nakablack cap

Sa pagkakaalala ko, lumapit siya sa akin nung niyaya akong sumama nung isa pang
lalaki. Pinigilan niya ako sa pag-inom at sinabing siya ang fiance ko. Teka! Mal
i yata! Panaginip nga lang ba yun o totoo?

"Hoy bessy! Anu na yang sinasabi mo?" tanong ni Chels

"Kasi bessy, hindi ko malaman kung nanaginip lang ba ako nun o totoo bang may la
laking lumapit sa akin nun at sinabing siya ang fiance ko, tapos hinalikan niya
pa ako at sinabing ma--" napahinto nanaman ako sa sinasabi ko nanag dumating na
si Jake

"Ito na ang mga order niyo mga magagandang binibini." sabi niya habang nakangiti
at inilapag na ang mga order namin sa mesa

Nagstart na kaming kumain pero napapaisip pa rin talaga ako sa mga naaalala ko.
Bakit ganito? Dahil ba ito sa hangover kaya hindi ko malaman kung alin ang panag
inip sa hindi?

"Bessy, bakit hindi itong si Jake ang tanungin mo? Baka naman kasi naka cap pala
siya nun." sabi bigla ni Chels. Muntik naman akong mabulunan sa sinabi niya na
yun.

"Anung tungkol sa cap? Anung itatanong mo Camille?" tanong ni Jake sa akin na ts

aka ko naman kinakaba

"Hmmm kasi Jake, gusto ko sanang malaman kung naka cap ka ba na black nung gabin
g sinundo mo ako?" tanong ko sa kanya na nagpahinto naman sa kanya at para siyan
g nagiisip "Hindi mo na kailangang sumagot Jake."

"Yung tungkol dun, hindi ako nakacap." ibig sabihin hindi nga siya yung lalaking
yun at malamang nga panaginip lang yun

"Pero hindi kasi talaga ako ang nakakita sayo nun." sabi ni Jake na nakapagpagul
at sa akin

"Paanong hindi ikaw? E diba ikaw ang naghatid sa akin pauwi? Sabi ni Mommy sa ak
in yun."

"Oo, ako nga. Pero may naunang nakakita sayo tsaka niya lang ako tinawagan nun.
Kaya ako na ang naghatid sayo pauwi." ibang tao ang unang nakakita sa akin? So p
osibleng totoo pa rin talaga ang panaginip na yun? Naguguluhan na ako.

"Ang labo! E sino ba kasi ang unang nakakita kay bessy nun?" tanong ni Chels kay
Jake

"Si---" magsasalita na sana si Jake nang bigla namang may dumating na nakapagpal
ingon sa amin sa kanila

"Mga Ate!" sigaw ni Argie na palapit sa amin kasunod niya sina Megumi at Gelo

"Oh Argie, dito din pala kayo kakain?" tanong ni Chels

"Oo nga Ate, buti palang nakisabay na kami sa inyo kanina. Kaso okay din palang
hindi dahil medyo badvibes pala dito." sabi ni Argie na halatang pinatatamaan si
Jake

"Tigilan mo nga ako. Masyado kang isip bata." sagot sa kanya ni Jake

"Isip bata? E anung tawag sayo? And for your information, bata pa talaga ako. Ik
aw kasi gurang na!" pangaasar ni Argie kay Jake

"Itigil mo nga yan Argie. Lumapit tayo kina Ate para kamustahim si Ate Camille t
apos mangaaway ka naman dito." sabi ni Megumi na nakapagpatahimik naman kay Argi
e

"How are you?" nagulat naman ako sa biglang tanong ni Gelo na nakapagpatahimik s
a kanila at pati na rin sa akin

Tinignan ko naman siya at nagulantang naman ako na nakatitig pala siya sa akin "
Okay na okay na ako ngayon. Salamat nga pala kasi tumulong ka pala sa paghahanap
sa akin."

"Hindi na ba masakit ulo mo?" tanong ulit ni Gelo

"Hindi na! Okay na nga siya." biglang sagot naman ni Jake kaya hindi na ako naka
sagot

"Ehem! Dito nalang kayo sa table sa tabi namin." sabi naman ni Chels sa kanila

"Yes, tama si Ate Chels. Gelo, okay lang naman sayo dun tayo diba?" sabi ni Megu

mi

"Oo naman, umupo na kayo dun para makapagorder na ako." sabi ni Gelo sa kanila

Nagorder na nga si Gelo tsaka na rin ako nagpatuloy sa pagkain. Ewan ko ba pero
parang may tensyon akong naramdaman dito. Hindi ko nga lang malaman kung bakit.

"Ate Camille, buti naman at okay ka na. Akala ko hindi ka pa makakapasok." sabi
ni Megumi sa akin

"Pasyensya na dahil nagworry kayo sa akin." sabi ko naman sa kanya

"Hoy Megumi! Ibigay mo na kay Ate Camille yung binili natin kanina." sabi bigla
ni Argie

"Yeah, muntik ko ng makalimutan." sabi ni Megumi na may kinuha sa loob ng bag ni

ya "Ito Ate, chocolates. Sabi kasi ni Gelo nakakapagpabalik ng energy itong choc
olates kaya naisipan niyang ibili ka namin kanina."

"Salamat dito. Nakakahiya naman at pinagkagastusan niyo pa ako." sabi ko sa kani

la

"Okay lang yan Ate. Gastos naman ni Gelo. Hehe." sabi ni Argie

"Camille, kumain ka na ulit." sabi bigla ni Jake

Ngumiti naman ako kina Megumi at Argie tsaka na pinagpatuloy ang pagkain. Nakaup
o na rin si Gelo at kumakain na rin sila.

"Teka Jake, sagutin mo na yung tanong ni bessy kung sino yung taong unang nakaki
ta sa kanya? Tsaka lalaki yun diba?" sabi bigla ni Chels

"Lalaki nga." sagot naman ni Jake. Kung lalaki yun ibig sabihin posible talaga.

"Naka cap ba yung lalaki na yun?" tanong ko naman kay Jake

"Ehem!" napalingon naman ako sa table nina Megumi nang makitang halos mabulunan
si Gelo

"Gelo, ayos ka lang ba? Ito ang drink mo." nagaalalang sabi ni Megumi

"Okay lang ako." sagot ni Gelo sa kanya

"O.A lang talaga reaction nitong girlfriend mo." pangaasar naman ni Argie

"Sagutin mo na kasi Jake." sabi ulit ni Chels

"Lalaking nakacap nga yung unang nakakita sayo Camille." sabi ni Jake na nakapag
pagulat sa akin. Kung lalaki yun at nakacap nga, hindi kaya?

"Sino siya?"
*******************************************
LOVE 31: TRUTH?
*******************************************
LOVE 31: TRUTH?

CAMILLE's POV

Kung yung unang nakakakita sa akin ay lalaki at naka cap. Posibleng totoo ang pa
naginip ko.

"Hoy Jake! Sino na nga kasi yun? Bago pa maloka kakaisip tong si bessy." sabi bi
gla ni Chelsea

"Sino nga ba siya Jake?" tanong ko naman ulit

"Si---" hindi pa naitutuloy yung sinasabi ni Jake dahil sa biglang pagdating ng

kaibigan namin

"Bakit hindi kayo nagyayaya?" tanong ni Jonas na agad nakaupo dito sa vacant sea
t sa tabi ni Jake

"Si Jonas." biglang sabi naman ni Jake kaya napalingon ako sa kanya

"Si Jonas?" tanong ko ulit

"Anong ako? Napano ako? Pahingi nga ako ng fries. Nagutom ako sa paghahanap sa i
nyo." sabi naman ni Jonas habang sige sa pagkuha ng french fries

"Pasalamat ka at nireplyan kita." sabi naman ni Chels sa kanya

"Teka! Si Jonas yung unang nakakita sa akin?" tanong ko ulit kay Jake

"Siya nga. Naka cap siya nun, kaya malamang siya ang tinutukoy mo." sagot ni Jak
e sa akin

Tinignan ko naman si Jonas at patay malisya siyang kumakain ng french fries.

"Cams naman, baka mainlove ka sa akin. Wag mo kong titigan ng ganyan." biro niya
habang sige pa rin sa pagkain

Kung siya yung lalaki na yun, ibig sabihin totoo yung inakala kong panaginip at
siya yung humalik sa akin? No! Hindi pwede yun!

"Jonas!" sigaw ko na halos magpabulunan sa kanya habang umiinom siya

"Ba-bakit?" tanong ni Jonas habang hawak yung drink ni Jake

"Sira ka talaga!" sigaw ko sa kanya sabay tayo at pinaghahampas ko siya. Ninakaw

an niya ako ng halik! Sira talaga yun!

Pagkatapos namin kumain, bumalik na rin kami sa University at talagang hindi ko

tinigilan si Jonas sa paghampas kasi naman dahil yun sa naaalala ko. Naiwan na n
amin dun sina Argie, Megumi, at Gelo.

"Bakit ba kasi Cams?! Tama na! Masakit kaya!" reklamo sa akin ni Jonas

"Anu ba kasing ginawa niyang si Jonas?" tanong naman ni Chels

"Hoy Jonas! Wag mong sabihing may ginawa kang masama sa kanya? Pinagsamantalahan
mo ba siya?" sita naman ni Jake kay Jonas

"Hi-hindi noh! Wala akong ginawa!" depensa ni Jonas sa sarili na nakuha pang tum
awa

"Baliw ka kasi!" sabay hampas ko ulit sa kanya

"Te-teka lang naman kasi!" sabi ni Jonas sabay layo ng kaunti sa amin tapos humi
nga ng malalim "Okay, ganito kasi yun. Hindi ko alam paano ka papatigilin sa pag
-iyak mo kaya naisip kong ganun ang sabihin. Tsaka yung anu! Ginawa ko lang yun
para gumaan ang loob mo." sabi niya na halatang nahihiya sa ginawa

"Anung yun?" tanong ni Chels

"Jonas! Anong ginawa mo?" medyo lumakas na ang boses ni Jake

"Teka!" sabay harang ko sa harapan nila "Tama na nga yan! Okay na ako dahil alam
ko ng hindi panaginip yung mga naalala ko."

"Salamat Cams! Napakabait mo talaga!" sabay yakap naman ni Jonas sa akin mula sa
likuran ko

Nilapitan naman siya ni Jake tsaka hinila palayo sa akin "Magtigil ka nga Jonas!
" sita nito

"Alis na kami! Baka anu pa magawa ko sa isang ito sa kakadikit sayo." sabi ni Ja

ke na hinila si Jonas

"Cams! Uupakan ko na tong si Jake!" sigaw naman ni Jonas na nakapagpatawa sa aki

n. Magkasundo pa ang dalawang yun sa lagay na yun.

Tingin ko naman valid reason ni Jonas. Hindi naman na lingid sa kaalaman ko na m

ay gusto siya sa akin. Alam kong gusto niya lang pagaanin ang loob ko ng mga ora
s na yun. Kaya malaki pa rin ang pasasalamat ko sa kanya.

Dumiretsyo na kami ni Chels sa room namin dahil may klase na ulit kami. Nahagip
pa nga ng mga mata ko sina Argie, Megumi at Gelo. Mukhang hinatid ni Gelo si Meg
umi. Dito na rin nagaaral itong si Gelo. Nagenroll siya nung kamakailan lang.

Pagkatapos ng klase, energetic pa rin ako at excited ng lumabas ng University. B

alak ko kasing bilhan si Mommy ng pasalubong bago ako umuwi. Kailangan ko talaga
ng bumawi sa aking magandang Mommy.

Agad na akong nagpaalam sa mga kaibigan ko para mauna na dahil sasaglit pa ako s
a Didi's pizza. Masarap kasing kumain ngayon ng pizza burger.

Pagdating ko sa Didi's pizza, gaya ng inaasahan ko madami nanamang bumibili. Lag

i talagang madaming customers dito. Nakapila na ako para makapagorder na.

Naalala ko tuloy bigla noon nung nagdadate kami madalas ni Suarez dito. Napapang
iti nalang tuloy ako habang naiisip yun.

"Anung order mo?"

"Dalawang pizza burger at 12slices pizza for take out." teka! Wala namang crew n
a nagtatanong ng ganyan dito sa mga nakapila.

Paglingon ko sa lalaking nagtanong sa akin, laking gulat ko nang makita si Gelo

na nakatingin ng diretsyo sa menu.

"Gelo?" sabi ko sa kanya habang gulat pa rin

"Ako ng bahala sa order mo. Umupo ka nalang muna dun." sabi niya tsaka na lumaka
d dahil umusad na ang pila

Sinunod ko naman siya at umupo nalang muna sa paborito kong pwesto dito sa Didi'
s Pizza. Ganda nga ng timing at hindi occupied ang table na ito.

Nakakapagtaka na makita ko dito itong si Gelo. Pero baka naman hilig niya rin? O
kaya naman pinabilhan lang siya nina Megumi? E bakit ba kasi ako nangingialam?
Naku!

Pero infairness naman, kahit papaano hindi na ako ilag sa kanya. Kumportable na
rin ako ngayon kahit nandyan pa siya. Nakikita ko nalang siya bilang Gelo at hin
di bilang kamukha ng fiance ko.

"Ito na." sabi niya sabay lapag nung order ko at order niya sa table

"Isang pizza burger lang ang sayo?" tanong ko sa kanya

"Yes."

"Hindi mo binilhan si Megumi?"

"Ayaw niya niyan." sabi niya sa akin pagkaupo sa seat sa harapan ko

"Ayaw? Oh buti ikaw gusto mo?"

"Masarap kasi." sabi niya sabay ngiti. Buti naman at nakakangiti na siya ulit sa
akin pagkatapos nung mga sinabi ko sa kanya nung nakaraan.

"Ah oh siya babayaran ko na pala." sabi ko sabay labas ng wallet ko para makapag
bayad na sa kanya

"Hindi na. Libre na yan." sabi niya sabay hawak sa wallet ko at siya mismo ang n
agsara nun

"Nakakahiya naman kung magpapalibre ako." sabi ko sabay buklat ulit ng wallet

"Teka!" napatingin naman ako sa kanya ng sinabi niya yan. Ibinalik ko naman ang
tingin ko sa wallet ko at balik ulit ng tingin sa kanya. Bakit siya nakatingin s
a wallet ko?

"Anung tinitignan mo?" tanong ko habang tinitignan din ang wallet ko

"Yung wallet mo." sabi niya habang nakatitig pa rin sa wallet ko

"Anung meron sa wallet ko?" tanong ko sa kanya sabay harap sa kanya ng wallet ko

Napansin ko namang naging mas seryoso ang tingin niya sa wallet ko kaya iniharap
ko sa akin yung wallet ko. Anu bang tinitignan niya dito?

"Yung picture." sabi bigla ni Gelo na nakapagpalingon sa akin sa kanya

"Picture?"

"Yung picture niyo ng fiance mo. Hindi ba nakalagay lang yung diyan sa wallet mo
?"

"Yun ba? Hmmm, inalis ko na."

"Tinapon mo?" nagulat naman ako sa tanong niya na yun

"Hindi naman. Tinago ko lang." sabi ko sabay pilit na ngiti sa kanya

Iniwas naman niya yung tingin niya sa akin at parang nakaramdam ako ng pagkailan
g dun sa ginawa niya na yun.

"Aalis na ako." sabi ko sabay tayo na at kinuha ko na rin yung order ko

Naglakad na ako paalis nang maalala kong hindi pa pala akong nagthank you kaya t
inignan ko ulit siya "Thank you Gelo. Pasyenysa sa abala."

Nakaupo lang siya dun at parang wala pang balak umalis. Hindi ko na siya hininta
y na sumagot kaya agad na akong lumabas.

Ipinasok ko na yung order ko sa kotse ko at aktong papasok na rin sana nang maka
alis pero napahinto nalang ako dahil sa pagtawag niya sa akin.

"Camille." sabi niya at nakita ko siyang palapit sa akin

Nakatayo lang ako habang nakatingin siyang palapit sa akin. Bakit ba parang ang
weirdo niya ngayon?

"Bakit?" tanong ko sa kanya habang heto at nakatayo na siya sa harapan ko

Anu nanaman ba ang tinitignan niya? Napayuko naman ako at bigla ko nalang tinakp
an ng mga kamay ko ang dibdib ko nang mapansin kong sa parte siyang yun nakating
in.

"Hoy teka!" sabi ko sa kanya na may halong pagtataka

"Inalis mo rin?" anung klaseng tanong yan?

"Inalis ang alin?"

"Yung kwintas mo." napahawak naman ako sa may bandang chest ko. Napangiti nalang
ako ng wala akong makapa. Oo nga pala, inalis ko na nga pala yun.

"Oo. Tinanggal ko na rin." nakangiti kong sagot sa kanya

"Bakit?" nagtataka niyang tanong

"Kailangan kasi."

"Kailangan saan?" para siyang dismayado na ewan sa itsura niya ngayon

"Sa pagpapatuloy ko sa buhay." nakangiti pa rin akong sumasagot sa mga tanong ni

ya kasi ewan ko ba pero kumportable na talaga ako

Seryoso ang mukha niya tsaka ko napansin ang paghinga niya ng malalim "Pero nang
ako kang hindi mo yun aalisin. Nangakong hindi mo yun tatanggalin kahit anu pa m
an mangyari."

Nagulat nalang ako sa sinabi niya na yun. Paanong alam niya yung tungkol sa pang
akong binitawan ko noon?

"Paano mo nalaman ang tungkol dun?" tanong ko sa kanya

Lumipas ang ilang segundo at parang huminahon naman siya "Ah a-anu, na-nasabi mo
noon."

"Nasabi ko sayo?" parang hindi ko yata maalala

"Nabanggit mo noong sinasabi mong ako yung fiance mo." mahinahon niyang sabi sa
akin

Siguro nga nasabi ko yun noon sa kanya "Kasama na rin yun sa pagpapatuloy ko sa
buhay. Sa buhay na wala siya."

Ngitinitian ko nalang si Gelo at nagpaalam na sa kanya. Masasabi ko talagang mas

kumportable na ako ngayon, pero bakit ba parang may kakaiba naman sa kanya o im
agination ko lang yun?
*******************************************
LOVE 32: THESE GUYS
*******************************************
LOVE 32: THESE GUYS

CAMILLE's POV

Napakabusy lang namin ngayon dahil nalalapit na ang sembreak. Gustong gusto ko n
g magbakasyon para makapunta akong New York at mabisita ko naman sina Daddy, Lol
o, at Lola dun.

"Teka! Bakit kulang ang tela ko?" sabi ko sa sarili ko at napakamot pa ng ulo

"Sus! Bumalik ka na dun." sabi ni Chelsea

Lumabas na ako ng room para bumalik sa stock room namin. Hindi pa man ako nakaka
layo mula sa room namin nang makasalubong ko naman si Jake.

"Nahulog mo kanina." sabi niya sabay abot sa akin ng tela

"Sabi ko na nga ba tama ako ng bilang kanina." sabi ko sabay kinuha na yung tela
na inaabot niya sa akin. Napansin ko naman nakangiti siya na parang ewan. "Teka
lang, ako ba ay pinagtatawanan mo?"

"Pinagtatawanan ka? Hindi naman." sabi niya pero tinakpan ang bibig. Lokong Jake
ito.

"Tss! Hindi pala ha." tsaka ko siya tinignan ng masama. Nag-ayos naman siya ng s
arili tapos nagseryoso ng mukha.

"Hindi nga kita tinatawanan Miss Young." sabi niya with his serious face

"Ewan ko sayo Jake! Tse! Haha" sabi ko sabay talikod na. Naglakad na ako nang ma
ramdaman ko naman na bigla ang pagakbay niya sa akin. "Hep! Para saan yan akbay?
"

"Halika nga dito!" nagulat nalang ako nang mula sa pagkakaakbay niya sa akin tsa
ka niya naman ako biglang niyakap "Sobrang namiss kita Camille my loves."

Napangiti naman ako sa sinabi niya na yun. Ganyan kasi noon ang tawagan namin. N
akakatuwang marinig ulit yun sa kanya.

"Ikaw talaga Jake! Kung makamiss ka naman diyan, ikaw nga itong lagi kong kasama
."

"Namiss ko ang dating ikaw. Ngayon nagbalik ka na talaga. Kaya naman sobrang say
a ko."

"Ako din naman masaya. Thanks Jake sa pagtulong mo sa akin."

Inalis niya naman ang pagkakayakap niya sa akin tsaka niya ako hinarap sa kanya
at tinitigan sa mga mata ko.

"I still like you, always remember that." sabi niya tsaka niya ako tinalikod sa
kanya "Balik na sa room. I'll see you later."

Binitawan niya na ako at narinig ko na ang footsteps niya. Tinignan ko siya at n

aglalakad na siya paalis ng building.

Bumalik na ako sa room at ginawa na ulit ang naudlot kong task. May mga assignme
nts pa ako nito na kailangan gawin mamaya. Grabe lang talaga pag nalalapit na an
g sembreak, paano pa kaya nito sa 2nd sem.

After ng klase, iniwan ko muna si Chelsea kasi balak kong tumambay sa library ng
ayon para gawin ang iba ko pang assignments na hindi pa natatapos.

"Cams!" I'm on my way sa library nang marinig ko naman ang pagtawag sa akin ni J
onas

"Yes?" marahan kong tanong sa kanya

"Saan ka pupunta ha?" bigla niya namang pagakbay sa akin. Bakit ba uso ang pagaa
kbay ngayon?

"Sa library sana."

"Don't tell me nagpapakanerd ka?" natawa naman ako sa tanong niya dahil naalala
ko ang pagpanggap kong nerd noong highschool

"Pupunta lang ako sa library, nerd agad?" natatawa kong sabi sa kanya

"Oo nga naman, pwede nga namang matulog lang muna dun." nag-isip pa talaga yang
si Jonas sa sinabi niya na yan

"Gagawa akong assignment, kaya pwede bang mauna na ako?" tanong ko sa kanya saba
y alis na ng braso niyang nakaakbay sa akin

"Tss. Sige na nga, hindi na kita iistorbohin. Basta mamaya, ako maghahatid sayo
pauwi ha." sabi niya sabay lagay ng mabigat niyang kamay sa ulo ko

"Fine! Alisin mo nalang yang kamay mo." sabi ko tsaka pilit inalis ang kamay niy
ang ayaw niyang alisin at nakuha pa akong tawanan

"Haha kita nalang tayo mamaya Cams. Love you!" sabi niya sabay talikod na at taa
s ng kanang kamay na kumakaway

Anu bang nakain ni Jake at Jonas? Nagkakaganyan ba sila dahil alam nilang unti-u
nti na akong nakakapagmove on? Balak ba nilang manligaw nanaman? Yung dalawang y
un talaga.

Pumunta na rin ako sa library at umupo sa table na walang katao-tao. Maguumpisa

na akong gumawa ng assignments at kailangan ko ng concentration dito. Mahirap ka
sing biglang magcome up sa isang design.

"Sigh! Kailangan ko ng inspiration!" sabi ko sabay lukot ng paper at hinagis

Nagulat nalang ako ng may matamaan ako sa side "Ay sorry!"

Hindi ko naman alam na may nakaupo na rin pala dito. Ang tahimik naman kasi kaya
hindi ko na namalayan.

"Malakas ka palang bumato." sabi niya habang hawak ang lukot na paper. Nakatakip
ang mukha niya sa libro.

Pamilyar na boses yun kaya naman pinakatitigan ko siya "Gelo?"

Inalis niya naman ang libro tsaka tumingin sa akin at ngumiti "Mukhang nakaistor
bo ako." sabi niya

"Kanina ka pa ba diyan?" tanong ko naman sa kanya

"Medyo, napansin kong busy ka kaya hindi na kita inistorbo." sabi niya sabay pea
ce sign na nakapagpatawa sa akin ng mahina

Ang kulit lang niya kasing tingnan sa pag smile niya at peace sign.

"Ang cute mo." sabi ko sabay tawa ng mahina. Natawa din naman siya sa reaction k
o tsaka tumayo at lumipat siya sa seat na nasa tabi ko.

"Makikitabi ha." sabi niya tapos ay tinignan yung mga lukot kong papel na nakaka
lat dito

"Walang matinong design noh?" tanong ko naman sa kanya

"Wala ka lang siguro sa mood na gumawa nito." sabi niya tapos ay biglang tumingi
n sa akin

"Oh bakit ganyan ka makatingin?"

"Anu bang theme ng design niyo?" tanong niya naman ulit

"Happiness." sabi ko tsaka naman nagseryoso ng itsura

Tumango naman siya tsaka nanahimik at mukhang nagiisip. Tinitigan ko naman siya
at nagsalong baba.

"Hmmm, tingin ko dapat isipin mo muna lahat ng bagay o pangyayari na nakakapagpa

saya sayo." sabi niya bigla

"I knew it! Alam ko namang ganyan sasabihin mo. Actually, iniisip ko na nga kung
anu." sabi ko naman sa kanya sabay hawak na ng lapis ko

Happy moments? Napangiti nalang ako nang maalala ko yung pagaaral ko nung highsc
hool.

Nagumpisa na akong magdrawing ng design na bagay para sa happiness theme. Busy a

ko habang si Gelo naman ay busy sa pagtingin sa ginagawa ko. Medyo nakakaconscio
us nga lang kasi hindi ko malaman kung nakatitig ba siya sa drawing ko o sa akin
? Hindi naman sa assuming ako, pero kasi parang lang naman.

"Hmmm, Ge--Ayy!" sabay takip ko ng mukha ko

"Sorry." sabi naman niya

Napano kami? Pagkaharap ko kasi sa kanya, ayun at sobrang lapit ng mukha namin s
a isa't isa. Muntik na ngang tumama ang ilong ko sa pisngi niya.

"Sorry Gelo." sabi ko habang nakatakip pa din ang mukha

Narinig ko naman yung mahinang pagtawa niya tapos naramdaman ko nalang ang bigla
ng paghawak niya sa kamay ko at siya mismo ang nag-alis nito sa pagkakatakip sa
mukha ko.

"Nakakatuwa ka rin talagang magulat." nakangiting sabi niya sa akin sabay bitaw
na ng kamay ko at kinuha ang ginuhit ko "Ang ganda."

"Salamat sa papuri." nakangiting sabi ko naman sa kanya

"Teka lang, hindi ka pa ba nagugutom?" tanong niya bigla

"Hindi naman, sa totoo lang hinihintay ko nalang sina Jake at Jonas." sabi ko na
man sa kanya tsaka na nagligpit

"Ah ganun ba." sabi niya sabay lapag na nung drawing ko "Ihahatid ka nila pauwi?
"

"Si Jake baka kakain muna kami. Si Jonas naman ang maghahatid sa akin pauwi."

"Sila ba?---" tanong niya habang nakatingin sa akin

"Anung sila ba?"

"Hmmm, nililigawan ka?" nabigla naman ako sa tanong niya na yun

"Hehehe malay ko sa dalawang yun." kasabay nung pagsagot ko naman sa kanya ang b
iglang pagtunog ng cellphone ko

Tinignan ko naman siya at humingi ng excuse tapos ay sinagot na yung call ni Jak
e "Hello? Nandito ako sa library. Oo sige, see you."

"Magkikita na kayo?" tanong ulit ni Gelo

"Oo eh. Paano ba yan Gelo? Mauuna na ako." sabi ko sabay tayo na at inayos ang m
ga gamit ko

"Sige ingat ka." sabi niya naman na hindi tumitingin sa akin

"Hindi mo pa ba pupuntahan si Megumi?"

"Mamaya pa ang labas niya. Dito nalang muna siguro ako." hindi pa rin siya nakat
ingin sa akin

"Ah ganun ba. Sige Gelo, aalis na ako." sabi ko sa kanya tsaka na ako umalis

Kung siguro nakikita ko pa rin si Suarez sa kanya, malamang lang ay nailang ako
ng husto, pero dahil sa okay na ako kaya heto at parang nakipagusap nalang talag
a ako kay Gelo na bagong kaibigan.

"Bakit ang tagal mo?" pambungad naman sa akin ni Jake

"Sorry naman noh? Tara na at nagugutom na ako." sabi ko sabay angkla na sa braso
niya

Dumiretsyo na kami sa cafe ng school. Syempre treat ni Jake dahil siya ang nagya
ya.

"Sino palang kasama mo sa library? Umalis na si Chelsea diba?" tanong bigla ni J

ake

"Si Gelo." pagkasagot ko nun sa kanya bigla nalang niya akong tinignan "Oh bakit
?"

"Wala naman Camille. Napapadalas lang yata pakikipagusap nun sayo."

"Nagiging kumportable na siguro kasi siya sa akin, dahil hindi ko na siya kinuku
lit. Hehe."

"Ikaw ba kumportable na rin sa kanya?"

"Oo naman, okay na ako ngayon kaya walang dapat ipagaalala. Okay?" ngumiti naman
si Jake bilang pagsang-ayon

Kumain kami tsaka naman tumawag si Jonas at sinabihan akong pupuntahan na kami d
ito.

"Cams." agad naman nakaakbay tong si Jonas na umupo sa tabi ko

"Jonas, tigilan mo nga yan." sita naman ni Jake sa kanya

"Oh problema mo Jake? Ikaw nga diyan, dinedate mo tong si Cams at hindi ka nagpa
paalam sa akin." sabi naman ni Jonas na nakaakbay pa rin sa akin

"Bakit? Boyfriend ba kita?" tanong ni Jake na may pangasar na ngiti kay Jonas

"Loko! Hindi ako bakla! Baka ikaw ang bakla!" pangasar naman ni Jonas

"Oh manahimik na kayong dalawa." sabi ko sabay patuloy sa pagkain

"Ito kasing si Jake, umaastang boyfriend mo." sabi naman ni Jonas

"Ikaw ba hindi?" sabi naman ni Jake. Nagkakainitan nanaman ang dalawa ito.

"Jonas, tapos na ako kumain. Uwi na tayo?" pagyaya ko sa kanya

"Ako na maghahatid sayo." sabi ni Jake sabay tayo niya na

"Hahaha! Sorry ka Jake, ako ang maghahatid sa kanya." sabi naman ni Jonas sabay
kuha na ng bag ko at sketch pad

"Jake, alis na kami. Naka-Oo na kasi ako kay Jonas." tsaka na rin ako tumayo

"Hahaha! Date ka lang, ako naman maghahatid sa kanya tapos pwede pa akong tumamb
ay sa bahay nila." pangaasar nanaman ni Jonas

"Camille, magiingat ka sa lalaking yan." nakangiting sabi sa akin ni Jake

Kokontra pa sana tong si Jonas, pero tinulak ko na siya para maglakad na "Alis n
a kami Jake. Ingat ka rin."

Ang gulo talaga nilang dalawa, pero nakakatuwa namang kasama. Nalalapit na ang s
embreak at siguradong mas magiging okay na ako pagkatapos nun.
*******************************************
LOVE 33: HIS CONFESSION
*******************************************
LOVE 33: HIS CONFESSION

CAMILLE's POV

2nd semester na! Natapos na rin ang sembreak, dalawang linggo lang yun at napaka
bilis nun para sa akin. Nagpunta kaming New York ni Mommy para bisitahin si Dad,
Lolo at Lola. Naging napakasaya ng pagbabakasyon ko dun dahil nakumpleto ang pa
milya namin kahit sandali nga lang.

Medyo maaga akOng pumunta sa school ngayon dahil sa request ni Jake. Ewan ko ba
dun, pero lagi akong sinasabihn na miss niya na daw ako. Muntikan pa nga akong p
untahan nun sa New York. Nainggit siguro dahil si Jonas ay nakasama ko dun, dahi
l sa binisita niya rin kasi ang parents niya na nandun din.

Pinapapunta ako ni Jake sa quadrangle ng University. Anu naman kaya gagawin nami
n dito?

Makatabi na nga muna sa gilid dahil masyado yata akong expose dito sa pagtayo ko
sa gitna. Nagumpisa na akong maglakad nang may marinig akong pamilyar na boses.

"Camille Young." napalingon naman ako agad sa direksyon ng tumawag na yun sa aki
n

"Anung ginagawa ni Jake sa stage?" tanong ko sa sarili ko habang tinitignan si J

ake na nakatayo sa stage na nasa side area nitong quadrangle

Tumingin siya sa akin tsaka ngumiti. May dala siyang gitara na nakasabit sa kany
a. Magpeperform ba siya?

"Camille Young, I miss you." sabi niya while seriously looking at me

Sa boses niya na naka mic pa talaga, ayan tuloy at huminto ang mga estudyante pa
ra tingnan siya. Agaw atensyon ang ginagawa niya dun.

"Narealized ko na hindi na yata tamang pigilan ko pa yung nararamdaman ko para s

ayo. Matagal na panahon na rin ang nakalipas. I guess you are okay now?" huminga
muna siya ng malalim bago ituloy yung sinasabi niya "Alam mo naman na matagal n
a kitang gusto, handa pa rin naman akong maghintay hanggang makapagmove on ka. I
t just that, gusto kong maging official at pormal ang lahat. Gusto kitang ligawa
n at sana payagan mo ako."

Inayos niya na ang gitara at pati na rin ang mic na nakalagay sa stand. Napakase
ryoso niyang tingnan habang ginagawa yun.

"This is a simple song that I made for you. You're my inspiration, Camille. Sana
magustuhan mo ito." sabi niya pagkatapos ay nagstrum ng gitara

(Play the video na nasa multimedia, kanta ni Jake ?)

Ang sarap pakinggan ng boses niya. Nakatingin lang siya sa akin habang patuloy s
a pagkanta.

Dati pa naman, lagi talagang nandiyan para sa akin si Jake. Naging bestfriend ko
na rin siya kung tutuusin.

Wala naman sigurong masama kung payagan ko siyang manligaw? Hindi naman siguro m
asama kung subukan kong magustuhan siya ulit?

Ayoko siyang maging panakip butas lang at sisiguraduhin kong hindi yun ang kalal
agyan ni Jake. He's a very good friend of Suarez at ganun din siya sa akin.

After niyang kumanta, bigla siyang ngumiti at inayos ulit ang gitara. Bumaba na
siya mula sa stage, may kinuha siya dun sa isang lalaking nasa may tabi tsaka si
ya lumapit sa akin na may hawak ng bouquet of red roses.

"This is for you." sabi niya sabay abot sa akin ng bulaklak

"Thank you, Jake." kinuha ko din naman yung binigay niyang mga bulaklak at ngumi
ti sa kanya

"Pwede ko bang malaman na ang sagot kung pinapayagan mo ba ako o hindi?" tanong
niya bigla sa akin "Pero wag nalang siguro muna. Hahayaan nalang muna kitang pag
isipan ang tungkol dun."

"Sige Jake, pinapayagan na kitang ligawan ako." nakangiti kong sagot sa kanya

"Huh? Seryoso?" tanong niya sa akin habang halatang nabigla siya

Tumango naman ako at sinabing "Seryoso ako. Mukha ba naman akong nagbibiro?"

Sa sobrang saya niya siguro kaya bigla niya nalang akong niyakap ng mahigpit. Na
ghiyawan at nagpalakpakan naman ang estudyante dito.

Tama lang siguro na bigyan ko ng pagkakataon si Jake. Tama lang siguro ito.

***
MEGUMI's POV

"Gelo, sige na, samahan mo na akong bumili ng snacks sa labas ng University." ka

nina ko pa pinipilit tong si Gelo pero ayaw talaga akong samahan

"Megumi naman, wag na tayong lumabas. Kung gusto mo bibilhan nalang kita sa cafe
teria." sabi niya habang patingin-tingin kung saan. Kanina ko pa siya napapansin
na akala mo ay may hinahanap siya.

"May hinahanap ka ba?" tanong ko na nakapagpalingon sa kanya sa akin

"Wala naman. Bakit mo naman natanong?"

"Kanina pa kasi kita napapansin diyan na parang may hinahanap ka." malungkot kon
g sagot sa kanya. Parang wala kasi ang atensyon niya sa akin.

Sana sembreak nalang ulit or better yet, sana bakasyon na para makabalik na kami
sa Japan. Buti pa pag nandun kami mas sweet siya sa akin.

"Sorry Megumi. Sige na, wag ka ng malungkot. Lalabas na tayo." sabi niya na naka
pagpangiti sa akin

Niyakap ko naman siya ng napakahigpit "Sabi ko na nga ba hindi mo matitiis ang m

aganda mong girlfriend."

"Syempre naman, hindi talaga. Kaya itigil mo na yang pagtatampo mo sa akin. Hind
i kasi bagay sayo."

Umalis naman ako mula sa pagkakayakap sa kanya tsaka ko siya tinignan ng masama
"Ikaw talaga! Sabihin mo mas lalo kang naiinlove sa akin pag nagtatampo ako."

Ngumiti naman siya tsaka na tumayo "Let's go. Bili na tayo."

Tumayo na rin ako at kumapit agad sa braso niya. I'm very lucky to have him as m
y boyfriend.

Naglalakad kami sa University at nang mapadaan kami sa quadrangle, napahinto nal

ang ako ng marinig ang very much familiar na boses.

"Camille Young, I miss you." huminto din si Gelo at pareho kaming tumingin sa di
reksyon ni Kuya Jake na nasa stage. Napatingin din naman ako kay Ate Camille na
nakatayo di kalayuan sa gitna.

"Anung meron?" tanong ko kay Gelo na hindi naman ako sinagot

"Narealized ko na hindi na yata tamang pigilan ko pa yung nararamdaman ko para s

ayo. Matagal na panahon na rin ang nakalipas. I guess you are okay now?" looks l
ike nagcoconfess si Kuya Jake. Nakakakilig naman!

"OMG! Mukhang magtatapat na si Kuya Jake kay Ate Camille." sabi ko out of excite
ment

"Alam mo naman na matagal na kitang gusto, handa pa rin naman akong maghintay ha
nggang makapagmove on ka. It just that, gusto kong maging official at pormal ang

lahat. Gusto kitang ligawan at sana payagan mo ako." I knew it!

"Sana pumayag si Ate Camille. Bagay naman sila ni Kuya Jake. Siguradong magiging
perfect couple sila." sabi ko habang todo ngiting nakatingin kay Kuya Jake at A
te Camille

"This is a simple song that I made for you. You're my inspiration, Camille. Sana
magustuhan mo ito." sabi ni Kuya Jake na nagumpisa ng kumanta. Nakakakilig tala
ga! Naku! Kung ako kay Ate Camille, malamang talaga ay kiligin ako ng bongga.

"Diba yang Jake na yan ay bestfriend ng fiance ni Camille?" nagulat naman ako sa
biglang tanong ni Gelo. Napatingin naman ako sa kanya at seryoso siyang nakatin
gin kay Kuya Jake.

"Yes, sa pagkakaalam ko bestfriend nga siya nung fiance ni Ate." sagot ko sa kan
ya

"Kung bestfriend siya nung fiance ni Camille, anung ginagawa niya ngayon diyan?"
tanong ulit ni Gelo

"Gelo naman, hindi ka ba nakikinig? May gusto si Kuya Jake kay Ate Camille, kaya
ayan at nagtatapat siya sa harapan ng maraming tao. Ang romantic diba?" nakangi
ti kong sagot kay Gelo

Napansin ko namang mas naging seryoso ang mukha niya "Teka, napano ka Gelo?"

"Anung klase siyang bestfriend? Hindi tamang sinusulot niya ang babaeng mahal ng
bestfriend niya!" medyo malakas na pagkakasabi ni Gelo

"Teka Gelo, patay na yung fiance ni Ate. Kaya walang sulutang nangyayari." pagpa
paliwanag ko sa kanya

"Hindi pa rin siya marunong rumespeto. Hindi niya na ginalang ang patay na bestf
riend niya. Kahit patay na yun, siya pa rin ang fiance ni Camille kaya sana nama
n ay nagawang mahiya ng Jake na yan sa ginagawa niya ngayon!" medyo malakas tala
ga ang pagkakasabi niyan ni Gelo

Nakakagulat na ganyan ang reaction niya. Akala ko pa naman gaya ko din siyang ma
tutuwa sa pangyayaring ito. Napansin kong nakasara ang fist niya.

"Are you mad?" tanong ko sa kanya pero hindi siya sumagot

Napatingin naman ako ulit kina Kuya Jake na nasa harapan na ni Ate Camille.
Bigla nalang niyakap ni Kuya Jake si Ate. Naghiyawan at nagpalakpakan ang mga es
tudyante. Nakisabay naman ako sa hiyawan at palakpakan na yun.

"Nice! Mukhang pumayaga si Ate! Ang galing ni Kuya Jake!" sabi ko habang todo sa
pagpalakpak

Nagulat nalang ako nang bigla nalang umalis si Gelo at mabilis na naglakad palay
o sa akin.

"Gelo! Teka! Saan ka pupunta?" pagtawag ko sa kanya pero hindi niya man lang ako
pinansin

Tumakbo na ako para habulin siya. Bakit kaya bigla nalang siyang nagkaganun? Aff
ected ba siya dahil concern siya sa fiance ni Ate Camille na patay na? Tingin ko
naman kasi, okay lang na ligawan na ni Kuya Jake si Ate, lalo na at 2years na r
ing patay yun. Hindi ko tuloy malaman kung bakit bigla nalang nagkaganun si Gelo
.

Sinundan ko na siya at gaya ng inaasahan ko, nasa loob na siya ng kotse niya. Ga
nyan naman yan pag wala sa mood, nagkukulong sa kotse at pipikit para kumalma.

Tinitigan ko lang siya at mukhang seryoso pa rin siya. Nakakapagtaka talaga.

Kinatok ko yung bintana ng kotse niya. Napansin ko ang paghinga niya ng malalim
bago idinilat ang mga mata. Binuksan niya na ang bintana ng kotse at tumingin na
rin sa akin.

"I'm sorry Megumi." yun agad ang sinabi niya

"Sorry para saan? Napano ka ba at bigla ka nalang umalis?" tanong ko sa kanya

Lumabas naman siya mula sa kotse niya at tumayo sa harapan ko.

"Sumama lang kasi bigla ang pakiramdam ko."

"Huh? Ayos ka na ba? May sakit ka ba?"

"Nahilo lang ako, medyo okay na ako ngayon. Tara na, alis na tayo." sabi niya sa
bay pakita ng isang pilit na ngiti

Nagtataka pa rin talaga ako kung bakit naging ganun ang reaction niya kanina. Gu
sto ko siyang tanungin tungkol dun, pero dahil sa sinabi niyang sumama ang pakir
amdam niya, hindi ko tuloy magawang maitanong dahil mas nagaalala ako sa kanya.
Ayaw pa naman ni Gelo na inaalagaan ko siya tuwing may sakit siya.

Nung nasa Japan kami at nagkalagnat siya. Never siyang nagbukas ng pinto ng kwar
to. Lagi lang nakalock dahil ayaw daw niyang may mag-alaga sa kanya.

I'm more concern sa health niya kaysa sa tanungin pa siya sa mga bagay na tingin
ko ay imagination ko lang naman.
*******************************************
LOVE 34: HE KNOWS
*******************************************
LOVE 34: HE KNOWS

CAMILLE's POV

Pumayag akong ligawan ni Jake. Tingin ko naman deserving siya para dun. He's a g
ood friend of mine. Hindi rin siya mahirap magustuhan, in fact, nagustuhan ko na
rin naman siya noon. Kaya siguro masasabi ko rin na hindi rin siya mahirap maha
lin. He's such a nice guy. Everybody would want to be his girlfriend.

"So, talagang ready ka na?" tanong ni Chelsea sa akin habang heto kami sa cafete
ria at hinihintay ang mga kaibigan

"Yes." I answered her with a smile on my face

"Alam na ba ni Jonas ang tungkol diyan? Alam mo namang isa pa yun na nagpapakita
ng pagkagusto sayo." sabi ulit ni Chelsea. Hindi ko pa nga nasasabi kay Jonas a
ng tungkol dun.

"Sasabihin ko mamaya. Siguro naman hindi siya magagalit."

"Sana nga hindi. Napakaprotective pa naman nung childhood sweetheart mo na yun."

Chelsea's right with that

"Mamaya ko nalang proproblemahin yan." sabi ko sabay check ng cellphone kung nag
text man lang ba si Jonas at Jake sa akin

"Ngayon mo na dapat problemahin." sabi ni Chelsea kaya nagtataka akong tumingin

sa kanya. She's looking somewhere kaya tumingin din ako dun.

"Cams naman!" sabi bigla ni Jonas ng makaupo sa tabi ko

"Jonas, alam mo na?" tanong ko sa kanya

"Oo at halos upakan ko na nga yang si Jake." sabay turo niya kay Jake na umupo s
a kabilang seat sa left side ko

"Wala namang masama kung pinayagan ko siyang ligawan ako diba?" tanong ko kay Jo
nas with a low voice

"Hindi yun tama! Ako nga itong gusto ka rin ligawan pero nagpipigil lang, tapos
siya pinayagan mo na." naguluhan naman ako sa sinabi na yun ni Jonas

"Diba parang magkapatid lang tayo Jonas? Simula pagkabata lagi tayong magkasama
sa New York." sabay smile ko sa kanya para huminahon

"Yes, childhood sweethearts nga tayo eh. Kaya hindi ako makakapayag na maging bo
yfriend mo yang si Jake. Kung meron dito na pwedeng maging boyfriend mo, ako lan
g dapat yun." sabay malakas na hampas niya ng kamay sa mesa na kinagulat ko

"Ang O.A mo din talaga Jonas. Kung gusto mong ligawan si bessy, edi ligawan mo d
in. May the best man win." sabi naman ni Chelsea

"Kung sabagay magandang idea din yun." sabi naman ni Jonas na huminahon na "Hoy
Jake! Sigurado naman matatalo kita!"

"Asa ka naman dun." sagot naman sa kanya ni Jake

"Aba! Wag kang mayabang! Mas gwapo naman ako sayo tsaka may advantage ako dahil
childhood sweethearts kami!" pagmamayabang nitong si Jonas

"She had a crush on me nung nasa highschool pa kami. May mutual understanding na
nga kami nun." sagot naman ni Jake na kinagulat ni Jonas

"Stop it! Pinagtitinginan na tayo ng mga tao dito." pagpapahinto ko sa dalawa na

talagang hinarangan ko pa ng dalawang kamay ko sa pagitan nila

"Sabi sayo bessy, trouble yan." sabi naman ni Chelsea na patuloy lang sa pag-ino
m ng milk tea niya

Problema nga itong nangyayari. Pasaway naman kasi itong dalawa. Sigh!

"Ate Camille! Ate Chelsea!" napatingin naman ako sa energetic na pagtawag na yun
ni Argie sa amin

She's with Megumi and Gelo na palapit na sa table namin.

"Hi mga Ate at mga Kuya." sabi naman ni Megumi na nginitian namin. Umupo naman s
ila sa tabi ni Chelsea na harapan namin nina Jonas at Jake.

"Ate, totoo ba yung nasagap kong balita na nililigawan ka ng unggoy?" tanong ni

Argie sa akin

"Hoy! Tigilan mo nga yang pinagtatawag mo sa akin." sita ni Jake kay Argie na ti

nignan lang siya ng masama at ibinalik din agad ang tingin sa akin

"Hmmm Argie, pwede bang wag na kayong mag-away?"

"Nakakabad vibes kasi, pero ano Ate, totoo ba?" halatang naghihintay ng sagot si
Argie sa akin. Yung reaction niya parang sinasabi na sana hindi totoo yung nasa
gap niyang balita.

"Yes, nanliligaw sa akin si Jake. Pinayagan ko na siya." sabi ko sa kanya tsaka

naman siya parang nadismaya at biglang humarap kay Jonas

"Ang hina mo naman Jonas, dapat ikaw ang maging boyfriend ni Ate at hindi ang un
ggoy." sabi ni Argie

"Ako naman talaga! Hahaha." napatawa pa talaga ng malakas itong si Jonas

"Goodluck Kuya Jake! Sana ay sagutin ka na agad ni Ate Camille. Napaka perfect c
ouple niyo kung nagkataon." nakangiting sabi naman ni Megumi

Ngumiti nalang ako sa kanilang lahat. Pansin ko naman ang kawalang atensyon ni G
elo sa pinaguusapan.

"Mag order na tayo. Malapit na akong mabusog nalang dito sa milk tea." sabi nama
n ni Chelsea

"Anung gusto mo?" nawindang naman ako sa sabay na tanong na yan ni Jonas at Jake
sa akin

"Hmmm, any menu na walang gulay." nakangiti kong sagot sa kanilang dalawa. Sabay
naman silang tumayo tapos nagtinginan.

"Ako na bibili ng order niya." sabi ni Jake

"Hindi ako papayag! Ako na bibili!" sabi naman ni Jonas. Nagumpisa nanaman silan
g magbangayan.

"Anung order niyo girls?" pambasag na tanong naman ni Gelo kina Megumi, Argie, a
t Chelsea na sinabi naman ang order nila

Tumayo na rin si Gelo at seryosong tumingin sa akin na kinagulat ko "Ako na rin

bahala sa order mo." sabi niya tsaka na pumunta sa counter

"Kasalanan mo to Jake!" asar na sabi ni Jonas

"Itigil mo nga pagiging childish mo." sabi naman ni Jake na nagpunta na sa count
er.

Problema nga talaga ito! Sigh! Nakakaloka silang dalawa.

Bumalik na yung tatlo at dala na nga ni Gelo yung mga order namin. Tinulungan na
man siya nung dalawa sa pagbitbit. Matiwasay naman kaming kumakain.

"Camille." napatingin naman ako kay Jake nang bigla niya akong tawagin

"Bakit?" pagkaharap ko sa kanya tsaka naman niya inilapat ang daliri sa may band
ang gilid ng labi ko at pinunasan yun

"Ang sweet naman! Bagay na bagay talaga kayo." sabi naman ni Megumi nang makita
ang ginawa na yun ni Jake

Para naman akong nahiya sa ginawa na yun ni Jake sa harapan nilang lahat "Salama
t Jake, nakakahiya." sabi ko sabay kuha ng tissue

"Hindi ka naman dapat mahiya sa akin. You know how much I care for you." nakangi
ting sabi sa akin ni Jake na biglang hinawakan yung kaliwang kamay ko

"Tigilan--" kokontra sana si Jonas kaso nagulat kaming lahat nang biglang tumayo
si Gelo at natumba pa ang upuan niya

"Gelo, are you okay?" tanong ni Megumi

"I need to go somewhere, may kailangan pala akong bilhin." straightforward na sa

bi ni Gelo na hindi man lang tumingin kay Megumi

Umalis nalang siya bigla at walang nagawa dun si Megumi kundi magtaka sa inasta
ng boyfriend niya.

"Napano yung boyfriend mo?" tanong ni Argie kay Megumi

"I don't know." malungkot na sabi ni Megumi na napasandal nalang sa kinauupuan n

iya

"Ah guys, aalis na rin ako." biglang sabi naman ni Jonas

"Saan ka pupunta?" tanong ko sa kanya pero nginitian niya lang ako tsaka na siya
umalis. Problema ni Jonas?

"Mga lalaki talaga ang hirap basahin ng mga iniisip. Kaya hindi talaga ako magbo
boyfriend. Nakakastress lang sila." sabi ni Argie na pinagpatuloy na ang pagkain
niya

Bakit nga kaya bigla nalang umalis si Gelo? Tapos umalis din itong si Jonas? Nap
ano kaya yung dalawang yun?

***
JONAS' POV

Sabi ko na nga ba at merong hindi makakatiis na nakikita ang mga ganung eksena n
i Jake at Cams. Kanina ko pa siya napapansin na umiiwas tignan yung dalawa. Napa
nsin ko rin na nanggagalaiti na siya. Saan na kaya nagpunta yun?

Sira na talaga ang lalaking ito! Nakikita ko lang naman siya ngayon na sinusunto
k ang pader. Magaling din siyang pumili ng lugar, walang masyadong pumupunta sa
lugar na ito.

"Sh*t! Ahhh!" sigaw niya habang sige sa pagsuntok sa pader

"Ayos ha, kahit anung suntok mo diyan sa pader hindi yan magigiba dude. Baka nga
yang kamao mo pa ang magiba." sabi ko sa kanya habang nakasmirk

Hindi niya lang ako pinansin at nagpatuloy lang sa pagsuntok. Yan na nga ba ang
sinasabi ko, dumudugo na ang kamao niya.

"Balak mo bang sirain ang kamay mo?" sita ko ulit sa kanya pero mas lalo pa niya
ng nilakasan ang bawat pag suntok

"Loko ka talaga noh? Tigilan mo na nga yan!" sigaw ko sa kanya tsaka ko siya nil
apitan at hinila para tumigil

"Tumigil ka na nga! Walang magagawa yan! Kahit saktan mo pa ang sarili mo tingin
mo magbabago pa ang mga nangyayari ngayon?!" sigaw ko sa kanya tsaka ko siya it
inulak nang magtigil na. Nakakapikon na kasi ang inaasta niya!

"Hoy! Tingin mo ba hindi sila magtataka pag nakita yang kamay mo na puno ng suga
t!" sigaw ko ulit sa kanya. Tinignan niya lang ako ng masama at tumayo mula sa p
agkakabagsak niya.

"At anung gusto mong maging reaction ko?! Tumawa at ngumiti ako sa harapan nila?
! Tingnan ko sila na parang hindi ako apektado?!" sigaw niya tsaka sumuntok ulit
ng malakas sa pader "Sh*t!!"

"Hindi ba ayaw mong masaktan si Cams? Paano kung may makakita sayo ngayon sa gan
yang asta?" sigaw ko naman sa kanya. Hindi niya kasi iniisip kung anung pwedeng
mangyari sa mga ginagawa niya.

"Hindi ko kayang makita na ang bestfriend ko, nililigawan ang fiancee ko! Alam m
o ba kung gaano kasakit ang dinadanas ko ngayon?! Alam mo ba kung gaano kahirap
na nakikita kong nasasaktan ang babaeng mahal ko sa inakala niyang pagkamatay ko
?! Akala mo ba natutuwa akong nagagawa niya ng magmove on ngayon at handa na siy
ang kalimutan ako?! Hindi mo ko maiintindihan Jonas! Hindi mo malalaman ang nara
ramdaman kong sakit!" sigaw niya pa rin niya

Kung bakit naman kasi nalaman ko pa ang tungkol dito. Sa dinami-raming dapat mak
aalam ng katotohanan, ako pa talaga itong minalas na nakaalam. Kung hindi ko ito
nalaman, edi sana ako itong malayang nanliligaw kay Cams. Sana si Jake nalang a

ng nakaalam, para siya itong namromroblema at hindi ako. Minsan talaga minamalas
din ako, minsan nga lang ba? O mas mapapadalas na dahil dito sa nalaman ko?

Ito ang dahilan kung bakit hindi ko pwedeng ligawan si Cams. Ang masaklap na kat
otohanan na kailangan ko rin itago sa lahat.

Dahil
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.

.
.
.
.
.
.
.
.
.
BUHAY SI SUAREZ at kasama lang namin siya.

+++++++++++++++++++++
A/N: Sa lahat ng nagulo ang utak at nalungkot sa pagkawala ni Suarez, ayan na! A
lam niyo ng buhay siya. Buhay na buhay na si Gabriel Suarez.

Explanations? Next chapter will explain everything.

We're half way through.

*******************************************
LOVE 35: MAIN REASONS
*******************************************
LOVE 35: MAIN REASONS

GELO's POV (or should I say) SUAREZ' POV

They don't know how much it kills me inside seeing my fiancee with my bestfriend
, who's now officially courting her. Damn this feeling!

"Sh*t! Damn!" sigaw ko. Alam kong kahit anung pagsigaw ko, hinding hindi mababaw
asan ang sakit na nararamdaman ko ngayon. Tumutulo na ang dugo mula sa kamao ko,
pero hindi ko nararamdaman ang sakit na dulot nun. Ang sakit na nararamdaman ko
ngayon ay mas higit pa sa sugat na ito.

"Gabriel, what I mean is Gelo. Sh*t naman! Bakit kasi nalaman ko pa ito?! Aish!"

asar na sabi ni Jonas na masamang nakatingin sa akin. Yes, he knew it. Nalaman
niya ng hindi sinasadya.

"You should stop this! Ayusin mo ang sarili mo! Huwag mo sanang kalimutan na ika
w ang nagsabi sa akin ng mga consequences na pwedeng mangyari kapag may nakaalam
pang buhay ka. Sasabihin ko nalang sa kanila na sinabihan mo kong may gagawin k
a pang mahalagang bagay." sabi niya pagkatapos ay umalis na

Alam kong nahihirapan din siya na itago ang nalalaman niya lalo na at malapit sa
kanya si Camille. Sigh! It was a wrong move. Hindi ko naisip na pwedeng makita
niya kami nung gabing yun.

* flashback*

After I kissed my fiancee, she fainted. Ipapasok ko na sana siya sa kotse ko nan
g biglang may humawak ng mahigpit sa wrist ko. Nagulat nalang ako na nasa harapa
n na pala namin si Jonas. Gulat din siyang nakatingin sa akin.

"What is this?" tanong niya na may diin sa boses

"Ihahatid ko na sana siya."

"Hindi ito! G*go!" kasabay nung mga salitang yun ang malakas na suntok "Anu to G
elo ha?! Narinig ko mga sinabi mo sa kanya!" hinawakan niya ang mga kwelyo ko at
nanggagalaiti siya sa galit

"Magpapaliwanag ako." sabi ko sa kanya pero ayaw niya pa rin akong bitawan

"Magpapaliwanag? Ipapaliwanag mo ba sa akin ang panloloko mo sa aming lahat? Nag

papanggap ka bilang ibang tao! Sira ba talaga ang ulo mo?! Paano mo nagagawang n
akikitang nasasaktan siya!"

"Wala kang alam!" sigaw ko tsaka ko siya itinulak ng malakas. Sino ba siya para
pagsabihan ako? Wala siyang alam!

"Sige! Ano ha? Anung klaseng kag*guhan ito?!"

"Oo Jonas! Buhay ako! Ako nga si Gabriel Suarez! Pero hindi ko ginustong itago y
un sa lahat, alam ng Diyos na kahit kailan hindi ko ginustong masaktan ang mga t
aong mahal ko!"

"Talaga lang ha?"

"Naaksidente ako. Yung taong nakabangga sa akin at sa sinasakyan kong motor, si

Megumi Kawazaki, ang babaeng kailangan kong ituring na girlfriend."

"Siraulo ka na talaga! Kung siya ang nakabundol sayo, bakit ngayon girlfriend mo
siya? Anung kalokohan yun?!"

Natahimik ako at unti-unting bumabalik sa akin ang mga nangyari nung gabing yun.
Yung gabi dapat ay nasa tabi ako ni Camille at sa lugar kung saan napupuno ng m
ga taong sisira lang sa buhay ko.

* end of flashback *

Ipinaliwanag ko ang lahat kay Jonas nung gabing yun. Pinakiusapan ko din siya na
huwag sabihin kahit kanino ang tungkol dito.

Tinawagan siya ni Jake nung gabing yun, kaya naman dun nangyari yung si Jake ang
naghatid kay Camille pauwi. Isinuot ko kay Jonas ang cap na suot ko nun, dahil
alam kong maaalala ni Camille kahit papaano ang mga nangyari. Sinabihan ni Jonas
si Jake na siya na ang maghatid at nagdahilan siyang may kailangang puntahan, p
ero ang totoo ay binalikan niya lang ako para sabihan ulit na hanggang maaari ay
huwag ng lumapit kay Camille.

Halos dalawang taon akong tumira sa Japan. Tumira kasama ng mga taong kinokontro
l ang buhay ko.

* flashback *

Nagising ako sa isang kwarto, pero alam ko na ang kwarto na ito ay hindi sa isan
g hospital. Nakabalot ng benda ang ulo ko, napansin ko rin ang mga gasgas sa kat
awan ko.

"Camille." pangalan niya ang unang lumabas sa mga labi ko. Naaalala kong nakamot
or ako kanina nang biglang may kotseng at nabundol ako doon. Nawalan na ako ng m
alay hindi ko na alam ang mga sumunod na nangyari.

Pinilit kong makatayo at nang magawa ko yun ay agad akong lumabas ng kwarto. Tam
a nga ako na nasa loob lang ako ng isang bahay, malaking bahay.

"At saan ka pupunta?" tumingin ako sa likuran ko at nakita ang isang matandang l
alaki. Base sa itsura niya at halos baluktot na pananalita ng tagalog, alam kong
hindi siya Pilipino.

"Sino ho kayo? Anung ginagawa ko dito?" tanong ko sa kanya, pero tinignan niya l
ang ako ng masama at hindi sinagot.

Wala akong panahon para alamin pa ang mga nangyari kanina. Kailangan ko ng makap
unta sa fashion event nina Camille dahil siguradong hinahanap niya na ako.

Tumalikod na ako at aktong maglalakad na para hanapin ang palabas sa lugar na it

o, nang may limang armadong lalaking palapit sa akin.

"Anu ito?" tanong ko sa kanila

"Bring him to my office, now!" utos nung matandang lalaki na naglakad na rin

"Kailangan ko ng umalis! Bitawan niyo ko!" sigaw ko sa kanila tsaka ko naramdama

n ang pagkirot ng ulo ko

Wala na akong nagawa at nadala na nila ako sa loob ng isang kwarto, ito na marah
il ang opisinang sinasabi nung matandang yun.

"You may take your seat." sabi niya habang siya ay nakaupo sa office chair niya

"Kayo ba ang nakabundol sa akin? Kung ganun man, hindi na ako nagiisip na ideman
da pa kayo o ipahuli sa pulis. Kailangan ko lang ay makaalis na ngayon." diredir
etsyo kong sabi sa kanya pero bigla nalang siyang tumawa

"Akala mo ba hahayaan kitang makaalis nalang dito?" sabi nitong matanda

"At bakit naman hindi? Wala akong panahon sa mga ganitong kalokohan!" sigaw ko t
saka na tumalikod, pero hindi ko inaasahan na nakatutok na pala sa akin ang mga
baril ng limang armadong lalaki na ito.

"Makakaalis ka pa ba niyan Gabriel Suarez." laking gulat ko nang sinabi niya ang
buo kong pangalan. Bakit kilala ako ng taong ito?

Hinarap ko siya at tinignan ng masama. Hindi na maganda itong nangyayari. "Sino

ka ba? Bakit kilala mo ako?"

"Hayaan mong magpakilala ako sayo. Ako si Ushida Kawazaki." Ushida Kawazaki? Nga
yon ko lang narinig ang pangalan na yan, anung kinalaman ko sa kanya?

"Hindi pamilyar ang pangalan mo sa akin. Anung kinalaman ko sayo?"

"Oo nga naman! Anu nga bang kinalaman mo sa akin?" sabi niya tsaka hinagis sa pa
anan ko ang isang envelope "Tingnan mo yan!"

Pinulot ko yun at tinignan kung anung nasa loob. Papel yun, or should I say, pro
file ko? Pinaimbestigahan nila ako?

"Background check? Para saan?" naguguluhan na ako, hindi ko na naiintindihan ang

mga nangyayari

"Ang pamilya mo ang may-ari ng SY Company hindi ba?"

"Oo, malamang alam mo dahil nga dito sa lecheng background check nito! Sino ka b
a?!" sigaw ko sa kanya

"Tumahimik ka! Wala kang karapatang sumigaw sa loob ng pamamahay ko!" nilapitan
niya ako tsaka biglang sinuntok sa sikmura. Aish! Siraulo ang matandang ito!

Napayuko ako sa sakit at bigla niyang hinila ang buhok ko para iangat "Buhay mo,
kapalit ng buhay ng asawa ko!" sigaw niya sa akin at kitang kita ko sa kanya an

g galit. Bakit ang buhay ko ang kapalit ng buhay ng asawa niya?

"Wala ka nga talagang kaalam-alam sa kagaguhan ng pamilya mo. Isang anak na wala
ng kamalay-malay sa mga ginagawa ng magulang!" sigaw niya pa rin

"Anung ginawa ng mga magulang ko sayo?" hindi niya pa rin inaalis ang paghawak s
a buhok ko. Gusto ko siyang tadyakan palayo sa akin, pero alam kong sa oras na g
inawa ko yun ay babarilin ako ng mga alakad niya.

"Ang pamilya mo ang dahilan kung bakit namatay ang asawa ko! Pinatay nila ang as
awa ko!"

"Hindi mamatay tao ang mga magulang ko!"

"Iyan ang akala mo! Ipinahiya nila sa lahat ng tao ang asawa ko! Hindi nila alam
ang kalagayan niya, nagpakamatay siya sa labis na kahihiyan!" kasabay nung mga
salitang yun ang malakas na suntok niya sa mukha ko

Paanong may nagpakamatay nang dahil sa mga magulang ko? Bakit hindi ko nalaman a
ng tungkol dito?

"Anak lang nila ako! Wala akong kinalaman sa kung anung nagawa nila!" sigaw ko s
a kanya. Sobrang kumikirot pa rin ang ulo ko, pakiramdam ko, isang sigaw ko nala
ng ay dudugo ulit ito.

"Ang pagiging anak nila. Kapag namatay ka na, malalaman nila ang sakit ng mawala
n ng mahal sa buhay. Pagkatapos mo ay isusunod ko si Gabriella Suarez." nang mar
inig ko ang pangalan ni Ate, hindi ko na napigilan at tumayo ako tsaka ko aktong
susuntukin siya, pero humarang sa harapan ko ang isa sa mga armadong lalaki.

"Akala mo ba magagawa mo kong saktan? Mamamatay ka muna bago mo ko masaktan iho.

"

"Huwag mong idamay ang Ate ko dito!" pagkasigaw ko nun tsaka tumulo ang dugo mul
a sa sugat sa ulo ko

"Ngayong alam mo na ang kahihinatnat mo ngayon, masaya ka bang mamamatay?" nakan

giting tanong niya sa akin. Kung pwede lang, ako mismo itong papatay sa taong it

o. Hindi ko siya kilala, pero alam kong sukdulan ang sama niya.

"Sige! Patayin mo ako! Pero huwag mo ng idamay ang mga magulang ko at ang Ate ko
! Ako nalang ang magiging kabayaran!"

Kinuha niya ang baril nung isang armadong lalaki. Kinasa niya ito at lumapit sa
akin tsaka itinutok sa gitna ng noo ko ang baril.

"Papasabugin ko ang utak mo at hindi mo mapipigilan dahil isusunod ko ang Ate mo

!" sigaw niya at aktong kakalabitin ang gatilyo

"No Dad! Stop it!" biglang pagbukas ng pinto at pagsigaw ng isang babae

"Sinabi ko sa inyong ilock niyo ang pinto!" sigaw nitong lalaki pero nakatutok p
a rin ang baril sa noo ko.
Tumakbo yung babae at laking gulat ko nang niyakap niya ako.

"Don't kill him Dad! Please don't do this again! I love him, I love Gelo very mu
ch!" Gelo? Sinong Gelo at bakit niya ako niyayakap?

"Megumi! Hindi siya si Gelo! Umalis ka diyan!" sigaw sa kanya

"No! No! No! He's Gelo! He's my Gelo! He came back for me!" patuloy na pag-iyak
nitong babae na nakayakap sa akin

"Get her!" sigaw ulit nitong matanda na ibinaba na ang baril niya

"No! I don't wanna be alone again! Mom died and Gelo came back for me. I wanna s
tay with him forever."

"He's not Gelo! Gelo died months ago!"

"He's not dead! He's here, I'm hugging him right now. Kill him and kill me as we
ll!" humahagulgol na itong babae

Napafacepalm nalang itong matanda at binitawan sa mesa niya ang baril. Hindi pa
rin tumitigil sa pag-iyak itong anak niya.

"Miss, hindi nga ako si Ge--"

hindi ko na natapos ang sinasabi ko dahil nagsalita siya

"Hindi! Ikaw si Gelo. Sabi ko na nga at hindi ka pa patay. You came back for me
diba? Because you love me." hindi ko makita ang mukha niya dahil nakatasiksik it
o sa dibdib ko. Anu ba itong nangyayari ngayon? Nakaramdam nalang ako ng hilo at
next thing I know, dumilim ang paligid.

I woke up na nasa kama na ulit ako at hawak nitong babae ang mga kamay ko. Mahig
pit ang paghawak niya and she's still crying.

"Dad, Gelo is awake." nandito rin pala itong demonyo niyang tatay

"Megumi, will you please leave us alone for a moment? We'll just discuss somethi
ng." tumango naman yung babae tsaka lumabas ng kwarto. Umupo naman ako sa kama a
t makasamang nakatingin sa matandang ito.

"Anak mo siya? Paanong may mabait na anak ang isang demonyo? Siguro kaya siya na
ging hysterical dahil karma mo noh?"

"You shut up! Nagkaganyan siya dahil sa pagkamatay ng Mommy niya at pagkamatay n
g boyfriend niya."

"Then it's my parents' fault again?"

"Sino pa nga ba? You d*mbass! Si Megumi ang nakabundol sayo. Ang galing nga ng a
nak ko at saktong ikaw pa talaga. Napaaga tuloy ang paghihiganti ko."

"And what now? Paalisin niyo na ako dito!"

"You will never be Gabriel Suarez again, you are now Gelo Kobayashi."

"Anung pinagsasabi mo?!"

"Megumi's sick and I don't want her to be like that forever. Hindi na kita papat
ayan physically, papalabasin nalang natin na patay ka na."

"At anu sa tingin mo? Papayag ako basta-basta na palabasin mong patay ako para s
amahan ko yang anak mo at maging yung lecheng boyfriend niya?!"

"Oo at hindi ko kailangan ng permission mo. Subukan mo lang na kalabanin ako, pa

patayin ko ang mga magulang mo at ang ate mo."

"No! Ayoko! Hindi ako makakapayag na maging ibang tao!"

"You'll do it!" sigaw niya tsaka may hinagis sa kama

Nanlaki ang mga mata ko nang makita ang picture ng fiancee ko, si Camille.

"Anu ito? Bakit may picture ka niya?!"

"She's your fiancee, am I right?"

"Huwag mo siyang idadamay dito!" sigaw ko sa kanya. Demonyo siya! Demonyo ang la
laking ito!

Tumawa siya na parang baliw "Sabi ko na nga ba at ganyan ang magiging reaksyon m
o. Gagawin mo ito, dahil kung hindi papatayin ko ang babaeng yan." with that lum
abas siya ng kwarto

I was left so angry!

"Arggggghh!" sigaw ko tsaka ko pinaghahagis ang mga bagay dito! Wala akong pakia
lam kahit mabasag pa lahat ng gamit dito!

"Demonyo ka! G*ago! Sir*ulo! Sh*t!!!"

* end of flashback *

I just found myself crying at that moment. Yung pakiramdam na hindi na ako malay
a. Yung pakiramdam na maling galaw o salita ko lang ay mamamatay ang mga taong m
ahal ko.

Ngayong nangyayari ang mga bagay na ito, anu bang dapat kong gawin? Hahayaan ko
nalang ba na nakikitang nahuhulog na sa iba ang babaeng pinakamamahal ko?

Now tell me, what should I do? Am I wrong for protecting my loveones by doing th
is kind of stupidity?

+++++++++++++++++++++
A/N: This is the main reason. Naipaliwanag ba ng maayos ni Suarez?

Kung paano nangyaring may bangkay niya noon na "kamukha" niya ang lumitaw. Malal
aman yan in the near future, wag muna ngayon.

More twists and turns coming! Be ready!

- missfacile/ate mille
*******************************************
LOVE 36: HIS SAD SITUATION
*******************************************
LOVE 36: HIS SAD SITUATION

GELO's POV/SUAREZ' POV

Gaya nga ng inaasahan ko, nagalala ng husto si Megumi sa akin. Pagdating niya sa
bahay kagabi, bigla nalang niya akong niyakap sa labis na pagalala. Naiyak pa s
iya nang makita na nakabenda ang kamay ko. Buti nalang naniwala siya sa palusot
ko na namamaga lang ito kaya ko binenda.

Magkasama kami sa bahay ni Megumi. Kasama din namin dito si Argie. Yung demonyon
g tatay naman ni Megumi ay nasa Japan.

Malaya pa akong nakakagalaw ngayon, pero hindi ko nalang alam kung anung magigin
g reaction nang matandang yun pag nalaman niyang nakakasama namin ang fiancee ko
. Hindi ko alam ang mga pwede niyang gawin, kaya kailangan ko pa rin na mag-inga
t sa bawat kinikilos ko.

"Sure ka bang okay na yang kamay mo? Kung wala ka nalang kayang pumasok." sabi s
a akin ni Megumi. Kanina pa niya ako sinasabihan ng ganyan. Nandito na kami sa U
niversity, pero nangungulit pa rin siya.

"I'm perfectly fine. Don't worry." sabi ko sa kanya tsaka ko siya nginitian para
maniwala naman siya "Sige na pumasok ka na, magstart na klase mo."

"Masyadong O.A lang talaga itong bestfriend ko. Uy Megumi! Hindi yan kindergarte
n. Pasok na dali!" sabi ni Argie sa kanya na nauna ng pumasok sa room nila

"Sige Gelo, papasok na ako. Ingat ka, okay? I'll see you later. I love you." sab
i niya tsaka halik sa pisngi ko

Nginitian ko nalang siya tsaka na siya pumasok sa loob. Sigh! Ang hirap magpangg
ap na maging mabait sa anak ng taong kinamumuhian mo. Kung hindi lang mabait yan
g si Megumi baka nadamay na siya sa galit ko sa tatay niya, pero kung tutuusin s
iya ang dahilan kung bakit buhay pa ako ngayon.

Napangiti naman ako bigla nang makita kong parating si Camille. Agad akong bumab
a para mas makita siya ng malapitan.

"Ang ganda mo talaga." sabi ko habang nakatitig sa kanya at nakatago dito sa may
pader. Madalas ko itong ginagawa. Para nga akong secret admirer sa gawain kong
ito.

Kasama niya si Jake, mukhang sinundo siya sa bahay nila. Hawak pa nito ang bag a
t mga gamit ni Camille.

"Sinabi ko ng bawal ngumiti sa iba." sabi ko habang tinitignan ang palitan nila

ng ngiti sa isa't isa

"Ganda ng view noh?" umayos naman ako ng tayo ko nang makita itong si Jonas sa t
abi ko "Oh, talagang naconscious ka pa sa ginagawa mo? Haha."

"Pakialam mo ba?" sabi ko tsaka na lumakad. Ang aga-aga namang istorbo ng isa to
.

"Saglit lang tol." sabi niya na nakuha pa akong akbayan

"Problema mo?"

"Gusto mo makausap si Cams? Ayoko yatang nagiging mas malapit yung dalawang yun.
"

"Tigilan mo ko."

"Tigil ka diyan! Tara!" sabi niya na hindi inalis ang pagkaakabay sa akin

Nakita namin si Camille na mag-isa nalang. Mukhang pumasok na si Jake. Agad-agad

na nakatulak itong si Jonas.

"Sige na." sabi niya sa akin "Bahala ka diyan, mainlove yun dun." sira ang ulo n
itong si Jonas. Umalis na siya at iniwan nalang ako sa ganitong sitwasyon

Naglakad na ako palapit sa kanya. Gustong gusto ko siyang yakapin, pero hindi ko
yun pwedeng gawin ngayon. Masakit, pero ginagawa ko naman ito para sa kanya.

Tinitignan ko lang siya habang nakaupo siya dun at nagsketch.

"Camille!" sigaw ko habang patakbo

Niyakap ko siya. Sa akin tumama yung bola ng baskatball na dapat ay tatama sa ul

o niya.

"Sorry po Kuya at Ate." sabi nung lalaki at umalis na. Ang sakit sa ulo nito.

"Gelo, ayos ka lang ba?" tanong ni Camille sa akin na nagaalala

Yakap ko siya ngayon at yung pakiramdam na gusto kong sabihin na hindi ako okay
para yakapin niya rin ako. Sigh.

"Okay lang ako." sabi ko tsaka na lumayo ng bahagya sa kanya

Nakatitig lang siya sa akin at halatang nagaalala siya "Uy, ayos lang sabi ako."
ngiti ko pero ang sakit talaga ng ulo ko

"Sigurado ka ba?" sabi niya na biglang tumayo at hinawakan ang braso ko "Umupo k
a nga muna."

"Bakit? Ayos lang sabi ako."

Tumayo siya sa harapan ko at hinawakan ang ulo ko. Parang tinitignan niya kung o
kay lang ba talaga. Napapangiti tuloy ako sa ginagawa niyang ito.

"Hala!" sigaw niya bigla

"Napano ka?"

"May bukol ka Gelo! Tara sa clinic dali!" sabi niya na hinihila ako

Hindi ko naman mapigilan na hindi matawa sa pagaalala niya. Overreacting na kasi

. Siya talaga ang babaeng mahal ko. Mabilis akong mapasaya.

"Haha! Ang O.A mo din talaga." hindi ko na napigilan pa at napatawa ako kaya nam
an halatang nagulat siya

"Pasyensya ka na. Nagaalala kasi talaga ako." nalungkot naman siya bigla na umup
o na sa tabi ko

"Hindi mo bagay ang malungkot, lalo ka lang pumapanget. Hahaha." teka! Anu ba to
ng pinagsasabi ko? Mamaya makahalata na siya sa ugali ko.

"Ibig mong sabihin, panget ako?" biglang tanong niya na nakatitig sa akin

"Ah anu, biro lang."

"Ganyan ka, hindi ko alam na masama ang ugali mo." sabay pout niya pa

"Biro lang talaga, sa totoo lang napakaganda mo naman talaga."

Gulat naman siyang nakatingin sa akin tapos unti-unting ngumiti hanggang sa tuma
wa na rin siya.

"Hahaha! Sabi ko na nga ba at maganda talaga ako. Okay ka nga lang talaga." napa
ngiti na rin ako dahil sa sinabi niyang yan

"Patingin nga nito." sabi ko tsaka ko kinuha yung sketch pad niya

Maganda talaga ang mga gawa niya. Sa totoo lang mas nagimprove siya kaysa nung 1
st year kami, mas maganda na ang mga gawa niya.

"Kailangan talaga todo ngiti ka?" pagpansin niya sa akin

"Ahh, nakakadala kasi mga sketch mo." sabi ko habang tinitignan ang mga sketches
niya

Nagulat nalang ako ng paglipat ko sa kabilang page. Mukha ko ang nakita ko.

"Kamukha mo diba?" tanong niya na nakapagpatingin sa akin sa kanya "Pero syempre

hindi ikaw yan. Wag kang feeling. Hehe"

Kung alam mo lang mhie. Kung pwede ko lang sanang sabihin sayo na ako yang nadra
wing mo, na ako naman talaga ang fiance mo.

"Namimiss ko pa rin talaga siya. Kaya naman pag may oras, ginuguhit ko yung mukh
a niya. Kahit wala man akong picture niya na kinokopya, nakatatak pa rin sa isip
at puso ko yung itsura niya." nakangiti siya habang sinasabi yun. Parang inaala
la niya yung mga nakaraan.

"Kung nasaan man siya, sigurado akong namimiss ka rin niya."

"Sigurado yun! Yun pa, e ayaw nga akong hindi nakikita nun. Isa pa, patay na pat
ay kaya siya sa akin." ang sarap tingnan ng mga ngiti niya

"Patay na patay? Sigurado ka naman ba diyan?" pagbibiro ko sa kanya

"Oo kaya Gelo. Maniwala ka! Patay na patay yun sa akin. Pag niyayakap nga ako nu
n, hindi na ako makahinga sa sobrang higpit."

"Baka naman kabaliktaran ka rin lang kasi."

"Uy hindi ha. Totoo nga kasi yun. Naalala ko nga nun, ginising ko siya tapos big
la ba naman akong niyakap at sabi niya gusto niya lagi akong nasa tabi niya." pr
oud na proud na sabi niya

"Mahal mo talaga siya noh?"

hindi ko alam pero gusto ko lang marinig sa kanya yun

"Oo naman, sobrang mahal na mahal. Ang kaso, dapat ko ng kalimutan yun at buksan
ang puso ko kay Jake."

Sa sinabi niyang yun, para akong sinaksak sa puso. Kumirot ang puso ko sa sakit.
Sinabi niyang mahal niya pa ako, pero susubukan niyang mahalin si Jake.

Panandaliang saya. Yun ang naramdaman ko ngayon, pero agad din nawala yun at nai
balik ako sa totoong sitwasyon ngayon.

Na patay si Suarez. Ako nalang ang naniniwalang buhay siya.

Wala na siya. Si Gelo lang ang nandito. Si Gelo na nasasaktan sa mga pangyayari.

++++++++++++++++++++++
A/N: Paumanhin at maikli lamang ang kabanatang ito. Ako po kasi ay kailangan pan
g maghanda para sa panibagong yugto na aking buhay na magsisimula bukas.
Ako po ay nagpapasalamat sa walang sawang pagsuporta niyong lahat sa aking akda.
Ngayon palang ay humihingi na ako ng paumanhin sapagkat matatagal na ulit ang su
sunod na kabanata rito sa kadahilanang ako ay may trabaho na at maguumpisa na ng
aking pagsasanay. Nawa'y maintindihan niyo ang aking pagsasadula. :)

Labis na nagpapasalamat,
Missfacile/Ate Mille
*******************************************
LOVE 37: TOTALLY CONFUSED
*******************************************
LOVE 37: TOTALLY CONFUSED

CAMILLE's POV

Hindi ko naimagine na makakausap ko ng ganun si Gelo. Kahapon para kong nakita n

anaman si Suarez sa kanya, pero mas nangingibabaw na sa akin ngayon ang katotoha
nang wala na siya, kaya naman naenjoy kong makausap siya. Ang aking bagong kaibi
gan na si Gelo.

"Mukhang mas lalo ka yatang gumaganda." napalingon naman ako sa nagsalita. Si Ja

ke yun na nakangiting nakatingin sa akin sabay kumaway pa.

"Lakas mong mambola." sabi ko sabay ngiti sa kanya

Lumapit naman siya sa akin "Bakit nag-iisa ka dito? Nasaan si Chelsea?"

"Kasama niya sina Andrew tsaka alam mo namang mas gusto ko kung minsan ang mag-i
sa."

"Alam mo ikaw, umiiral nanaman pagkaloner mo." sabi niya sabay pisil sa magkabil
a kong pisngi

"Makapisil naman!" reklamo ko ng inalis niya habang nakahawak sa magkabila kong

pisngi na tingin ko ay namumula ngayon

"Hahaha! Ang ganda mo na nga. Ang cute mo pa!" nakuha pa akong tawanan nito

"Pinagtatawanan mo nanaman ako." sabi ko habang nakatingin ng masama sa kanya

"Halika nga dito." pagkasabi niya nun bigla niya nalang akong niyakap

"Napapano ka?"

"Wala naman. Gusto ko lang mayakap ka at iparamdam sayo na hindi ka naman nag-ii
sa." napangiti ako sa sinabi niyang yun. Napapagaan niya talaga ang loob ko.

"Salamat Jake."

"Wala ka naman dapat ipagpasalamat. Sinabi ko naman sayong sobrang mahalaga ka s

a akin diba?" nararamdaman ko, palagi naman, kaya naman napakathankful ko talaga
sa kanya

"Woah! Gandang eksena diba Gelo?" boses yun ni Jonas

Inalis na ni Jake ang pagkakayakap niya sa akin at nakita ko nalang na nakatingi

n pala sa amin si Jonas na nakaakbay ngayon kay Gelo. Nakangiti si Jonas ng naka
kaloko habang seryoso lang ang reaksyon ng mukha ni Gelo.

"Aalis na ako." sabi ni Gelo sabay tabig sa kamay ni Jonas na nakaakbay sa kanya

"Teka Gelo." pag-awat ko sabay tayo. Nilingon naman ako ni Gelo at nginitian ko
siya. Magsasalita na sana ako ng bigla namang hawakan ni Jake ang kamay ko.

"Anung tingin mo kung magiging girlfriend ko siya?" laking gulat ko sa tanong na

yan ni Jake. Tinignan ko siya at seryoso siyang nakatingin kay Gelo. Bakit niya
yan tinatanong?

Tinignan ko rin sina Jonas at Gelo. Anung meron? Bakit seryoso ang tatlong ito?

"Teka, anung nangyayari sa inyo?" tanong ko sa kanila

"Hahaha! Wala lang ito Cams. Lakas trip lang magtanong niyang si Jake." sabi nam
an ni Jonas

"Let's go!" seryosong sabi naman ni Jake na nakahawak pa rin sa kamay ko tsaka n
a kami naglakad palayo kina Jonas at Gelo

Nakatingin ako kay Jake habang naglalakad kami at napakaseryoso niya pa rin. May
nangyayari bang hindi ko alam?

"Jake."

"Wala lang iyon Camille. Huwag mo ng intindihin." hindi pa nga ako nakakapagtano
ng pero iyan na nga agad ang sinagot niya

"Wala nga ba talaga? Bakit nagkakaganyan kayo?" huminto kami sa paglalakad. Naka
talikod siya sa akin at hindi ko alam kung bakit ni hindi niya ako magawang mati
ngnan sa mga mata ngayon "Jake, anu bang meron? Anung nangyayari sa inyo? Nanini
bago ako sa inyong tatlo."

"Camille." humarap siya sa akin at kitang kita ko sa mga mata niya na may isang
bagay na gumugulo sa kanya

"Anu iyon?"

"Si--" magsasalita na sana si Jake nang bigla namang may dumating na nakapagpali
ngon sa amin

"Ate Camille!" si Argie yan na mabilis na tumakbo palapit sa akin

"Bakit?"

"Ate, I need you. Si Megumi kasi bigla nalang nagcollapse kanina."

"What? Nasaan na siya?"

"Nasa hospital na siya. Dinala na siya dun nina Gelo."

"Tara na, puntahan na natin sila."

"Sasamahan ko na kayo." sabi naman ni Jake kaya dumiretsyo na kami sa kotse niya

Pagdating sa hospital, agad kaming nagpunta sa kwarto ni Megumi. Wala pa rin mal
ay siyang malay. Nandito lang sa tabi niya si Gelo.

"Nakakainis ka naman kasi Gelo! Bakit ba kasi iniiwan mo nalang siya palagi?" na
kasigaw na sabi ni Argie kay Gelo "Nung isang araw pa siya nag-iisip kung bakit
parang nag-iiba raw ang ugali mo."

"I'm sorry. May bagay lang kasing gumugulo sa isip ko." sagot ni Gelo na nakayuk
o. Alam ko namang ayaw niyang may mangyaring masama sa girlfriend niya, kaya hin
di dapat nagsasalita ng ganyan si Argie dahil mas masasaktan lang itong si Gelo.

"Basta! Nakakainis ka talaga!" sigaw pa rin ni Argie

"Tumahimik ka nga. Gusto mo bang magising sa kaingayan mo yang kaibigan mo?" sit
a sa kanya ni Jake

Tinignan naman ng masama ni Argie si Jake "Isa ka pang pang-asar!"

"Tama na muna yan." pagbawal ko naman sa kanila. Baka mamaya kasi kung saan pa h
umantong yang sigawan nila.

"Hmmmm." lahat naman kami ay napatingin nang marinig si Megumi "Ge-gelo."

"Nandito ako Megumi." sabi ni Gelo na hinawakan ang kamay ni Megumi

"Ge-gelo, huwag mo kong iiwan please? Hindi ko kakayanin pag nawala ka sa akin."
bigla nalang umiyak si Megumi at yumakap kay Gelo. Kitang kita ko na mahal tala
ga niya si Gelo. Pero bakit naman niya naiisip na baka iwan siya ni Gelo?

"Megumi, calm down. Nandito lang naman ako." sabi ni Gelo sa kanya na niyakap na
rin siya

"Nandito ka ngayon, pero baka bigla mo nanaman akong iwan gaya noon. Hindi ko na
alam kung anung mangyayari sa akin pag nawala ka ulit." mawala ulit? Siguro nag
kahiwalay na sila noon at ayaw lang maulit pa iyon ni Megumi. Hindi ko alam na m
ay nangyayari palang ganito sa kanya.

"Tama na, magpahinga ka na. Hindi mo kailangang magkaganito." pilit pinapakalma

ni Gelo si Megumi pero patuloy pa rin siya sa pag-iyak at napansin kong mas humi
gpit pa ang pagkayakap nito sa kanya

"Kasalanan mo naman kasi ito Gelo! Bakit mo ba kasi binabalewala si Megumi? Hind
i mo siya dapat pinapabayaan!" galit na sabi ni Argie

"Stop it Argie! Huwag kang magalit kay Gelo." sabi ni Megumi

"Iyan ka nanaman Megumi eh! Masyado mo siyang iniintindi, pero pinapabayaan mo l

ang ang sarili mo! Ewan ko sayo!" pagkasabi nun ni Argie naglakad siya palapit s
a amin tsaka tinabig si Jake at tuluyang lumabas ng kwarto

"Problema ng babaeng iyon. Tss." sabi ni Jake na halatang iritado sa ginawa sa k

anya ni Argie

"Pabayaan mo na siya, mukhang may problema sila. Tingin ko kailangan na muna nat
ing umalis dito." sabi ko kay Jake

"Pasyensya na kayo." biglang sabi ni Gelo na nakapagpatingin sa amin sa kanya

"Ah wala iyon. Huwag niyo na lamang kaming intindihin. Aalis na muna kami." sabi
ko habang nakatingin kina Gelo at Megumi, pero may isang bagay na nagpakaba sa
akin at iyon ay ang mga titig ni Megumi.

Hindi ko maintindihan, pero napakasama ng mga titig niya sa akin. Hindi ko alam
kung bakit ganyan niya ako tingnan ngayon.

"Camille, kailangan na nga nating umalis." sabi ni Jake na humawak na sa kamay a

t balikat ko

Hindi ko na magawang magsalita pa ulit dahil nahuli ko nalang ang sarili ko na n

akatitig na rin sa mga tingin na iyon ni Megumi. Bakit pakiramdam ko may galit a
ng titig niyang iyon sa akin? Mayroon ba akong nagawang masama sa kanya?

"Let's go." pagkasabi nun ni Jake tsaka na kami lumabas ng kwarto ni Megumi. Hin
di na siya nagpaalam sa dalawa. Ganun din ako ay hindi na nakapagpaalam pa. Agad
nalang kaming lumabas.

"Ayos ka lang ba?" tanong sa akin ni Jake habang nakahawak sa magkabila kong bal
ikat. Nandito na kami sa may hallway ng hospital. "Camille, speak up."

"Nakita mo ba iyon?" hindi ko alam kung napansin din ba niya yung nakita ko

"Siguro ganun lang siya dahil may naiisip siya or dahil napaparanoid lang siya.
Huwag ka nalang mag-isip ng kung anu."

"Pero bakit ganun? Napakasama ng tingin niya sa akin. May mali ba akong nagawa s
a kanya?"

"I said stop thinking of any reasons. Okay? Stop worrying." pagkasabi nun ni Jak

e tsaka niya ako niyakap at hinawakan sa ulo. Hindi ko malaman kung dapat ko ba
siyang sundin na huwag akong magalala.

Malapit sa akin si Megumi. Alam ko rin na napakabait niya, pero para sa kagaya n
iya na napakabait, bakit kailangang ganun?

May mga bagay ba akong hindi nalalaman?

it anung pag-iisip ang gawin ko ngayon,
n ako ng masama ni Megumi. Ang hirap ng
aman dahil lang sa mga problema niya or
a nga dahil lang doon at hindi dahil sa
i ko man lang nalalaman.

Mayroon ba akong kasalanan sa kanya? Kah

wala akong maisip na dahilan para titiga
ganito, pero sana tama si Jake na baka n
dahil lang sa nahimatay siya kanina. San
may nagawa akong masama sa kanya na hind

++++++++++++++++++++++
(A/N: Sobrang busy sa trabaho, pagkatapos ako ay tatlong araw ng absent sa work
ko dahil sa nilagnat ako. Sobrang matagal ang update diba? Sana maintindihan niy
ong lahat na busy na po ako ngayon, kaya sobrang dalang nalang ng updates. Sana
ay maghintay na lamang po tayo ng mapayapa. Maraming salamat po.
Pagpasyensyahan niyo na rin ang nakayanan kong update para sa ngayon.)
*******************************************
LOVE 38: MOMENT OF TRUTH
*******************************************
LOVE 38: MOMENT OF TRUTH

CAMILLE's POV

Okay na si Megumi, nakabalik na rin siya sa school after niya umabsent for 3 day
s. I tried to talk to her, pero pakiramdam ko iniiwasan nila ako ni Argie. Hindi
ko tuloy alam kung bakit siya galit sa akin.

Months went so fast simula rin ng manligaw sa akin si Jake. Sinusubukan akong ku
mbinsihin ni Chelsea na sagutin na raw si Jake. Pero bakit ganito? I like Jake,
I really do, pero ayaw ng puso ko. Sumasakit na ang ulo ko sa mga problema. Sana
hindi na madagdagan pa ito.

"Kaya ko ito!" sabi ko habang nakapikit at nakaupo dito sa bench kung saan madal
as kami ni Suarez noon

"Kaya ang alin?" agad naman akong napadilat dahil sa nagsalita na iyan. Gaya ng
inaasahan ko, si Gelo nga ang narinig kong nagsalita. Nakatayo siya sa tabi ng i
nuupuan kong bench at nakatingin sa akin na parang nagtataka. Naweirduhan yata i
to sa ginagawa ko?

"Hehe. Wala naman." sabi ko habang pilit na nakangiti sa kanya. Lumapit naman si
ya at umupo sa tabi ko.

"Kung si Megumi at si Argie iyan, huwag kang mag-alala sa dalawang iyon." sabi n
iya habang nakatingin ng seryoso sa akin

"Hmm, bakit nga ba sila umiiwas sa akin?" hinihintay ko siyang sabihin sa akin a
ng kasagutan sa tanong ko pero tumingin lang siya sa ibang lugar at hindi sumago
t. Ibig sabihin, ayaw niyang sabihin sa akin iyon.

Natahimik bigla at ayoko ng ganito kaya naman bigla akong tumayo "Aalis na ako.
May pupuntahan pa kasi ako."

"Saan ka pupunta?" akala ko naman makakaalis naman ako agad, pero nagtanong pa t
alaga siya kung saan

"Balak ko sanang pumunta ngayon sa school namin ni Suarez nung highschool." pagk
asabi ko nun bigla siyang tumingin sa akin at hindi ko maintindihan ang expressi
on na nakikita ko sa mukha niya

"Bakit ka pupunta dun? Anung gagawin mo?"

"Gusto kong makapagunwind. Magrefresh ng utak at magreminisce na rin siguro ng m

ga happy memories para naman hindi ko na masyadong maisip mga problema ko."

Bigla naman tumayo si Gelo at parang hindi siya mapakali na nahihiyang tumingin
sa akin. Para siyang may gustong sabihin na hindi niya magawang masabi.

"May sasabihin ka ba?" tanong ko sa kanya

"Hmmm, anu kasi."

"Anu?"

"Ah wala! Sige alis ka na." sabi niya na akala mo nakahinga ng maluwag

"Okay sige. Bye." sabi ko sabay ngiti sa kanya

Naglakad na ako, pero hindi pa man ako nakakalayo. Bigla ko nalang napansin na n
asa tabi ko na rin pala siya at sinasabayan ako sa paglalakad, kaya naman napahi
nto ako at napatingin sa kanya.

"Gusto mo bang sumama?" pakiramdam ko kasi gusto niya akong samahan at hindi niy
a lang masabi

Nahihiya naman siyang tumango sa akin bilang sagot na nakapagpangiti sa akin.

"Nakakapanibago ka na talaga Gelo." sabi ko habang nakangiti

Kotse ko ang ginamit namin, pero siya ang nagdrive at tinuro ko lang sa kanya an
g directions papunta sa A'Foundation. Pagdating sa school, agad sumalubong sa am
in ang ingay mula sa loob.

"Mukhang may basketball game." sabi ko nang makababa na kami

"Mukha nga dahil sa mga hiyawan." Sabi naman niya habang nakatingin din sa schoo
l

"Kamusta po Mr. and Mrs. Suarez?" nakangiting pagbati ni Manong Guard sa amin. N
apagkamalan pa talaga ni Manong si Gelo. Nakalimutan ba nilang patay na si Suare
z dahil lang sa nakita nila itong si Gelo?

"Ayos naman po kami." biglang sagot ni Gelo. Napalingon ako sa kanya at nakangit
i siyang sumagot kay Manong Guard.

"Sakto po kayo at may laro ngayon. Sige po pasok na kayo."

"Tara na Camille." pagkasabi nun ni Gelo tsaka niya biglang hinawakan ang kamay
ko at naglakad na kami papasok sa loob

Pinagtitinginan kami ng mga estudyante. Hindi na kami kilala ng mga estudyante r

ito dahil halos bago na lahat.

"Ang ganda naman dito." sabi ni Gelo habang naglalakad kami

"Sina Suarez ang may-ari ng school na ito." sabi ko naman sa kanya

Habang naglalakad-lakad kami, madaming memories ang bumabalik sa akin. Simula sa

unang pagkikita namin ni Suarez sa hallway, hanggang sa sinipa ko siya sa legs
tapos sa pagtawag niya sa akin ng four eyed monster.

"Hindi maalis ang ngiti sa labi mo." sabi ni Gelo habang nakatingin sa akin

"Marami kasi akong naaalala at dahil dun napapangiti ako ng husto. Ang sarap kas
ing balikan ng mga memories na iyon."

"Tama lang pala na dito tayo nagpunta." pagkasabi niya nun naglakad na kami papa
sok sa gym

Naguumpisa na nga ang laro at hiyawan sa loob ng gym. Naalala ko tuloy noong una
ng beses na nanood ako ng laro nina Jake at Suarez. Kilig na kilig pa ako nun sa
pagsabi ni Jake na para sa akin ang pagshoot niya. Anu ba naman iyan? Mas lalo
akong natutuwa ngayon.

"Gabriel! Hoy Gabriel!" napalingon ako sa tumatawag na iyon. Yung coach pala nil
a Suarez sa basketball. Napagkamalan din niya itong si Gelo. Lahat ba nakakalimo
t ng katotohanan pag nakikita si Gelo? Naku naman!

"May tumatawag yata sa akin." sabi ni Gelo tapos next thing I know, nakataas na
ang mga kamay ni Gelo na kumakaway sa coach "Puntahan ko muna sila."

Teka, anu iyon? Pasaway tong si Gelo. Masaya siyang nakikipag-usap sa coach ng b
asketball team. Mukhang ipinapakilala pa siya ni coach sa mga bagong alaga nito.

Bakit para talagang naeenjoy ni Gelo ito?

Habang nakangiti akong nakatingin sa kanila bigla naman humarap sa akin si Gelo
at ngumiti. Lumapit ako sa kanila at tsaka naman muling hinawakan ni Gelo ang ka
may ko.

"Coach, naaalala niyo pa naman po siguro ang asawa ko?" nakangiting sabi ni Gelo
sa coach niya

"Oo naman, si Anna na si Miss Young pala. Di niyo naman sinasabi na mag asawa na
pala kayo." natatawang sabi ni coach

"Ah coach--"

"Hindi pa po kami kasal. Fiancee ko palang siya, pero ikakasal na rin naman." pa
saway talaga si Gelo kung anu-ano ang sinasabi

"Kung ganun dapat invited ako diyan. Oh Gabriel, gusto mo bang maglaro? Pwede ki
tang ipasok diyan, katuwaan lang naman yang game." nakatingin ako kay Gelo haban
g sinasabi ni coach iyan at napansin kong parang kumislap ang mga mata ni Gelo s
a pagkakarinig nun

"Yes coach, gustong gusto. Matagal na rin akong hindi nakakapaglaro." masayang s
abi ni Gelo

"Oh ganun, papatawag ako ng timeout tapos papasok ka na ha? Pakitaan mo ang mga
estudyanteng ito nang tularan ka naman." sabi ni coach na tumayo na para sumenya
s ng timeout

"Maglalaro muna ako ha? Panoorin mo. Okay?" nakangiting sabi sa akin ni Gelo na
nginitian ko rin tsaka na siya lumapit dun kung saan nakatayo si coach

Nakatayo ako dito sa likod ng players na nakaupo sa bench. Si Gelo naman ay puma
sok na sa court. Bigla namang mas lumakas ang hiyawan ng makita nilang nasa loob
si Gelo. May mga nagsasabi pang may gwapo raw na bisita at pinanchecheer pa tal
aga nila ito. Nagumpisa na ulit ang laro, ang bilis din palang tumakbo nitong si
Gelo, magaling din pumasa ng bola, ganun din sa pagdepensa. Nakuha niya ang bol
a at mabilis siyang tumakbo palapit sa court ng team nila sabay shoot at syempre
pasok ito na nagpahiyaw pa lalo sa lahat. Habang pinapanood ko siya parang si S
uarez ang nakikita ko. Yung pagkilos ni Suarez noon sa tuwing nagbabasketball, g

anyan na ganyan din ngayon kay Gelo. Bawat nakakashoot siya ng bola, ako naman i
tong todo sa pagpalakpak lalo na at tumitingin siya sa akin pagkatapos makashoot
ng bola. Natapos ang game at team kung saan si Gelo ang tinanghal na nanalo.

"Wala ka pa rin kupas Gabriel. Magaling ka pa rin talaga." pagpuri sa kanya ni c

oach

Nilapitan din siya ng mga players para kamayan at puriin. May mga lumapit din sa
kanya na mga babaeng estudyante at mukhang nagpapapicture.

Para siyang si Suarez nang bigla nalang siyang umalis nang mapansin niyang nilal
apitan siya ng mga babae. Suplado bigla ang dating niya at naglakad palapit sa a
kin.

"Bakit kailangang lumapit pa ang mga babae? Hindi ba nila nakikitang may asawa n
a ako." sabi niya pagkalapit sa akin habang nagpupunas ng pawis gamit ang panyo
niya

"Ang pawis mo na tuloy." sabi ko naman tsaka ko ginamit ang panyo ko at pinunasa
n siya sa noo. Bigla naman siyang napahinto at napatitig lang sa akin.

"Sarap ng titig mo sa akin ha." biro ko sa kanya na biglang napangiti tapos ay h

inawakan niya ang kamay ko na ginagamit ko sa pagpunas ng noo niya "Oh bakit?"

"Salamat." sabi niya habang nakangiti

"Ayieeeeeee!" tukso naman ng mga babaeng estudyante na nakapagpangiti sa amin

Nagpaalam na kami kay coach tsaka na rin lumabas ng gym. Napadaan kami sa tambay
an area kung saan madalas kami noon ni Suarez, nung panahong nagaaway pa kami at
pati na rin yung time na may hidden desire pala siya sa akin.

"Namumula ka. Kinikilig ka ba sa naaalala mo?" tukso sa akin nitong si Gelo

"Hehe! Medyo. E kasi naman si Suarez noon, pinagluto ako ng almusal tapos sabi b
a naman sa akin kapag nagustuhan ko raw yung pagkain na niluto niya ibig sabihin
--" hindi ko natapos ang sinasabi ko dahil sa biglang pagsasalita ni Gelo na lab
is kong kinagulat

"May chance na magkagusto ka rin sa kanya." nakangiti niyang sabi tsaka umupo sa
bench kung saan kami tumatambay nina Suarez noon. Paanong alam niya iyon?

"Bakit alam mo?" tanong ko sa kanya nang makaupo ako sa tabi niya

"Ang ganda talaga rito." hindi naman niya sinagot ang tanong ko "Pwede bang magt
anong?"

"Anu iyon?"

"Kung may powers ka na bumalik sa past, pipiliin mo bang magstay sa panahong kas
ama mo siya rito?" tanong niya habang hindi nakatingin sa akin

"Kung meron man, siguro oo. Yung mga panahong iyon kasi ang masasabi kong pinaka
masayang alaala ko."

Pagkasabi ko nun, biglang humarap sa akin si Gelo at hinawakan ng mahigpit ang k

amay ko.

"Camille Young." sabi niya habang nakatitig sa mga mata ko

Para naman akong kinabahan sa pagkakasabi niya ng pangalan ko. Bakit ganun? Baki
t bigla kong naramdaman yun nararamdaman ko sa tuwing tinatawag ni Suarez ang pa
ngalan ko?

"Ba-bakit?" hindi ko matinong tanong, halata niya siguro ang pagstutter ko

"Always remember this--" seryosong sabi niya habang nakatitig pa rin sa mga mata
ko

Para akong ewan na naghihintay sa susunod niyang sasabihin at mas kinakabahan tu

loy ako dahil doon.

"Don't." don't?

"Smile." smile?

"To anyone." don't smile to anyone? Iyan ang laging sinasabi sa akin ni Suarez,
paanong alam niya?

Next thing I know, naramdaman ko nalang na nakadampi na ang labi niya sa labi ko
. He's kissing me passionately. This feeling, this very same feeling.

After the kiss, he left me dumbfounded. He's just looking at me. Nang bigla siya
ng magsalita I felt the chills.

"Mahal na mahal kita Camille Young."

Hindi pa nga naproprocess sa utak ko yung narinig ko nang bigla namang magring a
ng cellphone niya.

"Hello? What?!" sigaw niya na biglang napatayo pa "Yes, I'm coming!"

Mukhang may problema siya at biglang galit ang nakita ko sa mukha niya.

"I need to go." sabi niya without even looking at me tsaka siya naglakad na pala
yo sa akin

Anu iyon? Anu itong nangyayari? Sinabi niya ang mga salitang si Suarez lang ang
nagsasabi sa akin. Hinalikan niya ako at sinabing mahal niya ako. Bakit ito gina
gawa ni Gelo?

Tumayo na ako at laking gulat ko nang may matakpan na kung anung bagay. Yumuko a
ko at pinulot ko iyon.

"Yung kwintas? Paanong nandito ang kwintas namin ni Suarez?"

Ibig sabihin ba nito si Gelo ang may dala ng kwintas na ito at nahulog niya dito
, pero kung nasa kanya ang kwintas.

"Oh my God! Suarez!"

*******************************************
LOVE 39: KNOWING EVERYTHING
*******************************************
LOVE 39: KNOWING EVERYTHING

GELO/SUAREZ' POV

Sa mga oras na iyon naging ako ulit si Gabriel Suarez. Ginusto kong maging ako u
lit. Nung nandun kami, lahat ng mga alaala bumabalik sa akin. Ang sarap sa pakir
amdam na makasama muli ang babaeng mahal ko sa lugar na parehong mahalaga sa ami
n. Naiparamdam ko sa kanya ang naitatago kong nararamdaman bilang Suarez. Gusto
kong hilingin na sana manatili nalang kaming ganun at sana huminto ang oras, per
o sadyang mapaglaro ang tadhana.

Tumawag sa akin ang secretary ng tatay ni Megumi. Isang masamang balita ang sina
bi niya. Nasa Pilipinas na ang lalaking pinakakinamumuhian ko. Ang lalaking sumi
ra ng buhay ko.

"Sir Gelo, hinihintay po kayo ni Chairman sa opisina niya." salubong nitong sekr
etarya

"Heto na nga at papunta na ako dun. Hindi mo ba nakikita?" lahat ng tao sa kumpa
nya na ito, galamay ng demonyong iyon

Para akong nasa impyerno tuwing nandito ako sa kumpanyang ito. Isang impyernong
sana ay sinunog na ang kaluluwa ng Chairman na iyon. Pumasok na ako sa loob ng o
pisina niya, dirediretsyo lang ako at hindi na kumatok pa.

"Anung problema mo?" bungad ko sa kanya na nakaupo habang may kung anung sinusul
at

"Ganyan pa ang paraan ng pagbati mo Gelo?" tanong niya nang hindi tumitingin sa
akin

"Kailangan pa ba kitang batiin? Sabihin mo na kung bakit mo ko pinatawag, sinasa

yang mo ang oras ko."

"Oras mo? Anung oras iyan? Oras mo na ninanamnam mo habang kasama mo ang babaeng
mahal mo?" tanong niya habang nakangiting nakatingin na sa akin. Ngiting demony
o ang ipinapakita niya. Alam na niya palang nakakasama ko si Camille.

"Oo! Bakit? May problema ka ba tungkol dun? Para sabihin ko sayo, si Megumi ang
unang nakipagkaibigan sa kanila."

"Alam ko, pero alam ba ni Megumi na kasama mo siya kanina bago ka magpunta dito?
" sh*t! Paano niya nalamang kasama ko si Camille kanina?

"Pinapasundan mo ba ako?!" sigaw ko sa kanya

"Baka nakakalimot ka Gelo sa naging usapan natin noon? Gusto mo bang patayin ko
ang babaeng iyon sa harapan mo?"

"Sir*ulo ka! Huwag mong gagalawin ang fiancee ko!" gusto ko siyang lapitan para
saktan, pero gaya ng dati, nandito at nakapaligid ang mga bodyguard niya. Kaya l
ang naman ganyan katapang ito dahil sa alam niyang maipluwensiya siya.

"Kayang kaya ko siyang patayin sa mismong harapan mo pa Gelo. Alam mo iyan, kaya
huwag mong subukang suwayin ang mga utos ko." otoritadong sabi niya. Sunod-sunu
ran ako sa kanya para sa mga taong mahal ko. Hindi ko gugustuhin masaktan sila.

"Huwag na huwag mo silang gagalawin!"

"Umayos ka Gelo! Nandito na ako ngayon, mas mag-ingat ka sa mga kilos mo!"

Hindi ko alam kung paano ko siya kakalabanin, ngayong hawak niya ako sa leeg. Lu
mabas na ako ng opisina niya at ibinagsak ang pinto. Para akong hindi makahinga
sa tuwing nasa lugar na ito.

Pagkalabas ko ng kumpanya, muli nanamang tumunog ang cellphone ko at nakaflash a

ng pangalan ni Jonas dito.

"Anung problema?" tanong ko agad sa kanya pagkasagot ko ng cellphone

[Gelo! Nasaan ka ba? Are you insane? Bakit alam na ni Camille na ikaw si Gabriel
?] sigaw ni Jonas mula sa kabilang linya

Kung kailan naman balak ko ng sabihin kay Camille ang lahat ng katotohanan tsaka
pa dumating ang tatay ni Megumi. Aish!

[Hoy Gelo! Magsalita ka!]

"Ako ng bahala dito Jonas." sabi ko tsaka ko na pinutol ang tawag

Wala na talagang ibang dinulot ang demonyong iyon kundi problema! Aish! Agad na
akong nagdrive, hindi ko alam kung saan ako pupunta. Hindi ko rin gustong harapi
n si Camille ngayon. Hindi ko pa nga malaman kung anung dapat gawin nang tumunog
nanaman ang cellphone ko at makitang si Jonas nanaman ang tumatawag.

"Sinabi ko ng ako na ang bahala dito Jonas! Huwag mo nalang aaminin kay Camille
na ako talaga si Gabriel!" sigaw ko sa kabilang linya. Naghihintay pa ako ng sag
ot ni Jonas, pero hindi naman nagsasalita "Ibababa ko na."

"Suarez." pipindutin ko na sana ang end call nang marinig ang boses niya "Ikaw i
yan Suarez diba?"

Hindi ko magawang sumagot. Si Camille ang nasa kabilang linya, siya mismo ang na
karinig nang sinabi kong ako si Gabriel.

"Magsalita ka Suarez! Please kausapin mo ko." umiiyak na siya

Napahinto ako sa pagdridrive at hindi ko malaman kung paano ko ngayon ito lulusu
tan. Gusto kong sabihin na ako nga ito, pero ayokong masaktan siya.

"Mali ka lang ng narinig." sagot ko sa kanya, pero alam ko namang hindi siya man
iniwala sa akin

"Magkita tayo ngayon sa park. Hihintayin kita Suarez." pagkasabi niya nun tsaka
niya tinapos na ang tawag

"Sh*t! Anung gagawin ko ngayon?!" sigaw ko sabay hampas sa manibela

Nagdrive na ako papunta sa park kung saan gustong makipagkita ni Camille. Hindi
ako bumababa at hinihintay ko lang na dumating siya. Hindi ko alam kung dapat ba
ng nandito ako ngayon.

Maya-maya lang nakita ko na siyang parating. Bakas sa mukha niya ang lungkot. Si
guro nalulungkot siya dahil nagawa ko siyang tiisin. Pinabayaan ko siyang masakt
an sa loob ng dalawang taon at mas sinaktan ko pa siya ngayon sa pagkatao ko bil
ang Gelo.

"Patawad mhie." sabi ko habang nakatingin kay Camille na nakaupo sa bench kung s
aan kami lagi noon

Panay ang tingin niya sa relo niya. Hinihintay niya akong dumating, pero sa oras
na aminin ko na ang lahat sa kanya, iyon na rin ang oras na mas mapapahamak siy
a.

Lumipas ang 30 minutes nang biglang bumuhos ang malakas na ulan. Nagaalala akong
nakatingin sa kanya, pero parang wala siyang balak umalis sa kinauupuan niya.

"Aish! Bakit hindi pa siya umaalis? Basang-basa na siya." sabi ko sa sarili ko

Hanggang dumating sa punto na mas lumakas ang ulan at wala na akong nagawa kundi
lumabas para payungan siya.

"Balak mo bang magkasakit?" sabi ko sa kanya nang makalapit at mapayungan siya

Tumingin lang siya sa akin. Kasabay ng tingin na iyon ang pagtulo ng luha niya t
saka siya tumayo at niyakap ako ng mahigpit.

"Suarez! Buhay ka! Buhay ka nga talaga dhie." sabi niya habang umiiyak at nakaya
kap sa akin "Bakit kailangan mong magpanggap bilang Gelo? Bakit hindi mo agad si
nabi sa akin? Bakit pinapabayaan mo kong masaktan?"

"Sorry. I'm sorry, mhie." mas humigpit ang yakap niya sa akin nang sinabi ko ang
mga salitang iyan

Ibinaba ko na ang payong at niyakap siya ng mahigpit. Ang tagal kong hinintay an
g oras na mayakap ko muli ang babaeng nagiisang minamahal ko.

"Huwag mo na akong iiwan Suarez. Parang awa mo na, huwag ka ng aalis. Hindi na m
ahalaga sa akin ang mga nangyari noon, ang mahalaga kasama na kita ulit."

"Ayoko rin namang magkahiwalay pa tayo, pero may mga bagay ngayon na hindi pa na
aayos." mas humigpit ang yakap niya sa akin. Pakiramdam ko natatakot siya.

"Mahal na mahal kita. Hindi mo alam kung gaano ako nahihirapan sa tuwing nakikit
a kitang nasasaktan." hindi ko na napigilan pang tumulo ang luha ko

Humiwalay ako sa pagkakayakap sa kanya tsaka ko dinampi ang mga labi ko sa labi
niya. Tumutulo pa rin ang luha niya, pero alam kong mas naging okay na siya ngay
on.

"Mahal na mahal din kita Suarez. Mahal na mahal kita dhie."

***

CAMILLE's POV

Sobrang saya ko sa mga oras na ito. Para akong nabunutan ng tinik. Hawak ko ang
kamay ni Suarez habang papunta kami sa condo niya. Basang basa na kasi kami pare
ho.

"Suarez." pagtawag ko sa kanya habang nakangiti

"Bakit mhie?" sagot niya sa akin habang patuloy sa pagdridrive

"Suarez." pagtawag ko ulit sa kanya. Gustong gusto kong sinasabi ang pangalan ni

ya. Akala ko hinding hindi ko na siya makakasama pa ulit.

"Anu iyon mhie?" tanong niya sa akin pero nginitian ko lang siya kaya siya napal
ingon saglit sa akin "Niloloko mo yata ako."

"Hindi ha. Namiss ko lang kasi ang pagtawag sayo Suarez." nakangiti kong sabi sa
kanya

"Namiss ko rin ang pagtawag mo niyan sa akin." nakangiti niya rin sinabi

Wala na kaming ginawa kundi magngitian buong byahe. Dumiretsyo kami agad sa cond
o niya. Gaya din ng itsura ng kwarto niya sa bahay nila ang itsura nitong condo
niya.

"Suarez." pagtawag ko sa kanya habang patingin-tingin sa paligid. Bigla ko nalan

g naramdaman ang pagyakap niya mula sa likuran ko.

"Ang kulit mo talaga mhie." sabi niya habang nakayakap sa akin

"Itatanong ko lang sana kung madalas ba kayong magkasama ni Megumi dito." tanong
ko sa kanya na may bahid ng kalungkutan. Kahit na siya talaga si Suarez, hindi
pa rin maalis sa isip ko na siya rin si Gelo na boyfriend ni Megumi. Habang naii
sip ko iyon nakakaramdam ako ng sakit. Ang sakit isiping may ibang babae siyang
nakasama sa loob ng dalawang taon at mahigit.

"Mhie, ikaw palang ang dinala ko dito. Wala kang dapat ikalungkot diyan." sabi n
iya habang nakayakap pa rin sa akin. Kahit sinabi niyang ako palang ang dinala n
iya rito, nakakaramdam pa rin ako ng lungkot.

"Mhie naman." sabi niya nang lumipat na sa harapan ko "Tumingin ka sa mga mata k
o."

Tinignan ko naman siya at seryoso rin siyang nakatingin sa akin "Bakit ganyan ka
makatingin Gabriel Suarez?"

"Ikaw lang ang babaeng minahal ko, minamahal ko, at mamahalin ko. Wala ng iba Ca
mille Young, ikaw lang ang mahal na mahal ko." sabi niya tsaka ako muling hinali
kan sa mga labi ko.

"Pero siya pa rin ang girlfriend mo." sabi ko pagkatapos ng halik. Ngumiti naman
siya na parang ewan at bigla nalang akong pinitik sa noo.

"Aray ko naman!" reklamo ko sabay hawak sa noo ko

"Ang cute mo kasing magselos mhie." sabi niya habang nakangiting nakatingin sa a
kin

"Nakuha mo pa akong pagtripan. Sino bang hindi magseselos? Dapat nga magalit pa
ako sayo dahil may girlfriend ka." sabi ko sa kanya tsaka ako umupo sa sofa. Ewa
n ko ba, pero nakakaramdam ako ng lungkot.

"Sorry." sabi niya tsaka hinawakan ang kamay ko at umupo sa tabi ko

Ipinaliwanag niya sa akin ang lahat. Kung paanong kinailangan niyang magpanggap
bilang ibang tao para protektahan ang pamilya niya at ako.

"Yung lalaking nakita niyong patay na kamukha ko, wax lang iyon." nanlaki naman
ang mga mata ko sa sinabi niya

"Wax?" bigla namang nagflashback sa akin yung panahong nakita ko si Suarez na pa

tay na at nakahiga sa morgue "Kaya pala hindi kami pinalapit noon sa sinabing ba
ngkay mo, kahit hawak hindi rin."

"Pinagawa iyon ng tatay ni Megumi para palabasing patay na talaga ako. Nung libi
ng ko, nandun din ako at nakatingin sa inyo. Kasama ko ang tatay ni Megumi, tina
takot niya ako. May baril siyang hawak nun, nakatutok yun sa inyo." kitang kita
ko ang lungkot ni Suarez habang kinukwento iyan sa akin

Nilapitan ko siya tsaka niyakap. Gusto kong maramdaman niya na kahit may hinahar
ap kaming malaking problema ngayon ay nandito pa rin ako sa tabi niya at kahit k
ailan hinding hindi siya iiwan.

Bumalik na ng tuluyan si Suarez sa akin. May kailangan pang ayusin, pero hindi a
ko magiging pabigat sa kanya. Handa akong tulungan siya. Gagawin namin ang lahat
para matapos ang laban na ito.

*******************************************
LOVE 40: OLD EVIL
*******************************************
LOVE 40: OLD EVIL

CAMILLE's POV

Sobrang saya ng umaga ko ngayon na makita ang mukha ni Suarez sa paggising ko. A
kala ko hindi ko na mararanasan pa ulit ito. Dito ako nagpalipas ng gabi sa cond
o niya, tumawag ako sa bahay at sinabi kong kina Chelsea ako nakitulog. Tinawaga
n nga rin ni Megumi si Suarez kagabi, sinabi lang sa kanya ni Suarez na hindi si
ya uuwi.

Gaya noon, pinadaan ko ang hintuturo ko mula sa noo niya, papunta sa mga mata, s
a ilong at hanggang sa labi.

"Ikaw lang talaga ang nakakapagpasaya sa akin." sabi ko habang nakatitig sa kany
a

Inilapit ko ang mukha ko sa kanya tsaka balak halikan sa labi, pero bigla nalang
niyang idinilat ang mga mata niya. (O__O)

"Hehe! Good morning dhie." sabi ko habang todo ngiti, habang siya seryosong naka
tingin sa akin na para bang naistorbo ko ang tulog niya

"Pasyensya na. Nagising ba kita?" tanong ko sa kanya habang lumalayo ng kaunti

Bigla niya naman akong niyakap ng mahigpit, kaya napasiksik ang ulo ko sa dibdib
niya.

"Inistorbo mo nga ako." iyan talaga ang unang sinabi niya. Siya nga talaga si Su
arez, ang lalaking kulang sa kasweetan kung minsan.

"Wala nanaman bang good morning muna?" tanong ko sa kanya

"Ayoko! Naistorbo mo ang tulog ko." seryosong sabi niya

"Edi matulog ka ulit. Huwag ka ng yayakap." sabi ko sa kanya habang umaalis sa p

agkakayakap niya, pero mas hinigpitan niya lang

"Alam mo bang kakaidlip ko lang?" nagulat naman ako sa sinabi niyang iyan

"Kakaidlip lang? Hindi ka nakatulog?" ako kasi himbing na himbing sa pagtulog ko

kagabi

"Hindi." mahinahon niyang sagot

"Bakit?" sabi ko tapos tinignan siya sa mukha niya. Nakapikit pa nga siya.

"Tinitigan kasi kita buong magdamag." sagot niya habang nakapikit pa rin

Napangiti naman ako sa sinabi niya. Hindi ko tuloy napigilan ang sarili ko tsaka
ko siya biglang hinalikan sa labi.

"Ikaw talaga, pasimpleng sweet ka." sabi ko tsaka ako yumakap sa kanya ng mahigp
it "Sana lagi nalang tayong magkasama."

Biglang nagkaroon ng katahimikan nang sinabi ko iyan. Alam kong naisip niya rin
na hindi pwede ang gusto ko na iyon, pero hindi niya magawang masabi sa akin dah
il ayaw niya na akong masaktan pa.

Next thing I know, tumutulo na pala muli ang mga luha ko. Ang sakit isipin na pa
nandalian lang ito. Paglabas sa condo na ito, hindi na kami pwedeng magkasama da
hil mapapahamak lang ako at ayokong mapahamak din siya dahil sa akin.

"Mahal na mahal kita mhie. Matatapos din ito." iyon din naman ang iniisip ko

"Mahal na mahal din kita dhie."

Bumangon na kami at gaya dati, siya itong nagluto ng almusal. Mas lalo siyang gu
magwapo sa paningin ko pag may suot na apron.

"Lumalaki nanaman ang butas ng ilong mo kakasinghot." pagbibiro niya sa akin hab
ang todo ngiting nagluluto

"O.A naman nun dhie, pero gusto ko talagang nasisinghot. Ang bango kaya. Amoy pa
lang ulam na." sabi ko habang hawak sa magkabilang kamay ang kutsara at tinidor
na parang bata

"Ito na nga patapos na itong pasta Mrs. Suarez. Alam ko namang namiss mo ito."

"Teka nga dhie, ikaw ba, pinagluto mo rin si Megumi?" tanong ko sa kanya tsaka s
iya humarap sa akin ng may seryosong mukha. Inilapag niya na yung pasta sa mesa
at inalis na apron niya.

"Bakit hindi ka sumasagot? Diba ang babaeng mahal mo lang ang ipagluluto mo? Dap
at ako lang iyon diba?" nalungkot nanaman tuloy ako

Tinititigan ko siya, mula sa seryosong mukha bigla siyang natawa.

"Hahaha! Dapat nakita mo ang itsura mo mhie." lokong ito! Mukhang pinagtritripan
pa ako.

"Hoy dhie! Tamang trip ha!" sabi ko sabay pout

Bigla niya nalang akong hinalikan sa labi. One, two, three, four, five seconds.

"Huwag kang magpacute. Hahalikan kita ng hahalikan diyan." sabi niya sabay gulo
ng buhok ko

"Huwag kang magaalala, hindi ko ipinagluto si Megumi. Ikaw lang talaga ang babae
ng mahal ko kaya naman ikaw lang ang ipinapagluto ko." sabi niya habang nilalagy
an ng spaghetti ang plato ko "Kumain na tayo mhie."

Masaya kaming kumakain. Nagsubuan pa talaga kami at sige rin sa kulitan.

"Hmmm dhie, may tatanong sana ako." may naalala kasi akong dapat kong itanong

"Anu iyon?"

"Hinalikan mo na ba si Megumi?" halatang nabigla naman siya sa tanong ko na iyon

Imbis na sumagot siya, tumayo siya mula sa kinauupuan niya at lumapit sa akin.

"Tayo ka nga." sabi niya kaya naman tumayo ako

"Oh ayan nakatayo na. Anu ng sagot mo?"

Hinapit niya bigla ang kamay niya sa bewang ko at napalapit ako sa kanya tsaka n
iya ako hinalikan muli sa mga labi. One passionate kiss. Hindi siya humihinto sa
mga halik na iyon. Ramdam na ramdam ko ang pagmamahal niya.

"Gusto mo gawa na tayo ng baby ngayon?" halos nanlaki naman ang mga mata ko sa t
anong niyang iyan. Ramdam ko rin ang pamumula ng mukha ko. "Pft! Hahahaha! Grabe
mhie, pulang pula ka."

Pinagtripan nanaman ako! Nakakarami na itong si dhie.

"Lakas mo talagang mantrip!"

"Paano naman kasi parang hindi mo ko kilala? Kahit pa girlfriend ko iyong si Meg
umi, hindi ganun ang turing ko sa kanya. Isa pa, hindi ko yata matitiis na may h
alikang ibang babae. Dalawang taon kaming magkasama pero kahit sa pisngi hindi k
o iyon hinalikan." pagpapaliwanag niya sa akin

"Pero nakahalik na siya sayo?"

"Sa pisngi yata?" sabi niya na halatang iniisip iyon tsaka tumingin sa akin "Bak
it ganyan tingin mo?"

Nakatingin kasi ako ng masama sa kanya, baka mamaya kasi nantritrip nanaman ito.

"Wala!" sigaw ko sa kanya sabay talikod tsaka niya naman ako biglang binuhat pap
unta sa kama niya "Hoy dhie! Ibaba mo nga ako!"

Hiniga niya ako sa kama, kaya naman natakot ako na baka seryosohin niya ang biro
niya "Hoy Gabriel Suarez! Ayoko pa niyan!"

"Anu bang iniisip mo? Mahihiga lang tayo ulit." sabi niya na natatawang humiga s
a tabi ko at yumakap sa akin

Nabalot ng tawanan at kulitan ang condo niya nang dahil sa amin. Pareho naming a
lam na ayaw na naming matapos pa ang araw na ito na magkasama kami.

***
SUAREZ' POV

Nakaidlip ako ulit at nagising sa malakas na tunog ng cellphone ko. Pagtingin ko

ang sekretarya pala ng tatay ni Megumi ang tumatawag.

"Anung kailangan mo?!" sigaw ko sa kabilang linya

"Pinapauwi ka ni Mr. Kawazaki. Kagabi pa iyak ng iyak si Megumi kakahanap sayo."

"Bakit hindi niya patahanin? Bakit kailangan ako pa?"

"Kapag hindi ka raw umuwi ngayon, huwag ka raw magsisisi kung may mangyaring mas
ama kay Gabriella Suarez." nanlaki ang mga mata ko ng marinig ang pangalan ni At
e. Sir*ulo talaga ang matandang iyon!

"Oo! Uuwi na! Huwag kayong gagawa ng masama sa pamilya ko!" sigaw ko sabay patay
ng tawag

"Dhie, anung nangyayari?" tanong ni mhie sa akin na humawak sa balikat ko para p

akalmahin ako

"Kailangan na nating umalis mhie." pagkasabi ko nun, tumango naman siya tsaka na
nag-ayos

Agad din kaming umalis na sa condo. Hinatid ko na siya sa University.

"Magkakasama pa rin tayo diba?" tanong niya sa akin bago bumaba ng kotse

"Oo naman mhie. Sisikapin kong magkasama pa rin tayo." sabi ko sa kanya tsaka ko
siya binigyan ng ngiti para gumaan kahit papaano ang nararamdaman niya

Bumaba na siya ng kotse at umalis na ako. Dumiretsyo na ako sa impyernong bahay

ng mga Kawazaki.

"Mr. Gelo Kobayashi, buti at nakauwi na po kayo. Kagabi pa po nagaalala si Miss

Megumi sa inyo." pagsalubong sa akin ng mayordoma dito sa bahay

Hindi ko lang siya pinansin at dumiretsyo papunta sa kwarto ko. Wala rin naman a
kong balak na puntahan si Megumi.

"Gelo!" saktong paglabas niya sa kwarto niya at nakita ako

Humarap ako sa kanya ng may seryosong mukha. Hindi ako galit kay Megumi, pero sa
tuwing naiisip kong siya ang nakabangga sa akin noon, parang gusto kong magalit
sa kanya dahil sa kanya rin nagumpisa ang lahat.

"Saan ka ba nagpunta? Bakit hindi ka umuwi kagabi?" sabi niya na biglang yumakap
sa akin "Alam mo bang nag-alala ako ng sobra sayo, akala ko mawawala ka nanaman
sa akin."

"Nandito na ako diba? Kaya sige na bitawan mo na ako." sabi ko sa kanya sabay la
yo sa kanya sa akin

"Bakit ganyan ka? Hindi mo na ba ako mahal? Akala mo ba hindi ko nahahalatang na

gbabago ka na sa akin." umiiyak nanaman siya

"Tama na Megumi." mahinahon kong sabi sa kanya pero sige lang siya sa pag-iyak

"Hoy Gelo! Bakit mo ba sinasaktan ang kaibigan ko?" sigaw ni Argie na lumapit na
kay Megumi

Hindi ko nalang sila pinansin at pinihit na ang door knob ng kwarto ko. Wala ako
ng panahon para patahanin si Megumi. Si Camille ang dapat inaalagaan ko, hindi s
iya.

"Hoy! Ganyan nalang ba ha? Tatalikuran mo nalang siya?!" sigaw ulit ni Argie na
humawak na sa braso ko

"Tumigil ka na muna Argie. Wala akong panahon sa mga kaartehan niya ngayon." sab
i ko tsaka na inalis ang pagkakahawak ni Argie sa braso ko

Pumasok na ako sa kwarto ko at ibinagsak ang pinto. Walang nangyayaring maganda

tuwing nandito ako.

"Gelo! Buksan mo ang pinto. Mag-usap naman tayo please. Kung may nagawa akong ma
sama sayo, please sorry na." sabi ni Megumi mula sa labas

"Anu ba Megumi? Iyan ngang si Gelo ang nababaliw eh. Siya ang dapat magsorry say
o, hindi ikaw. Tumigil ka na diyan!" sabi ni Argie

Humiga nalang ako at ipinikit ang mga mata. Puro problema lang dito sa impyernon
g bahay na ito.

"Tumigil ka Megumi! Dalhin mo siya sa kwarto niya Argie." narinig kong boses ng
matandang lalaki na iyon

Malakas na katok mula sa labas ang mga narinig ko.

"Buksan mo ito!" sigaw ng matandang iyon mula sa labas

Tumayo ako at binuksan ang pinto. Sumalubong sa akin ang tungkod niya na hinampa
s niya sa tyan ko kaya ako napabagsak.

"G*ago ka Gelo! Huwag mong sagarin ang pasyensya ko sayo!" sigaw niya na muli na
namang nakataas ang tungkod niya para ihampas sa akin

"Sige! Bakit hindi mo pa ihampas ulit yang tungkod mo sa akin? Patayin mo nalang
ako! Kaysa manatili pa ako sa impyernong ito! Patayin mo nalang ako para matigi
l na lahat ito!"

"Kung ako lang masusunod, noon palang pinatay na kita! Pasalamat ka kay Megumi!"

"Magpasalamat kay Megumi? Hindi ba siya ang bumangga sa akin kaya ako napunta sa
impyernong ito!"

Muli niyang hinampas sa akin ang tungkod niya. Kahit saktan niya ako, wala siyan
g mapapala.

"Hindi lang ikaw ang papatayin ko! Papatayin ko ang buong pamilya mo at lalo na
ang babaeng mahal mo!"

Tinignan ko siya ng masama at tumayo. Kinuha ko ang tungkod niya at itinapon sab
ay itinulak siya na naging sanhi para bumagsak siya mula sa pagkakatayo.

"Kakalabanin na kita! Hindi ko hahayaang manatili habang buhay sa impyernong ito

!" sigaw ko sa kanya tsaka nagpuntahan dito sa loob ng kwarto ko ang mga bodygua
rd niya

"Hawakan niyo siya!" sigaw nung matanda kaya hinawakan ako sa magkabilang braso
ko. Itinayo naman nung iba yung demonyong amo nila.

"Talagang sinusubukan mo ako Gelo! Pagsisisihan mo itong pagkalaban na ginagawa

mo sa akin!" kasabay ng sinabi niyang iyon ang malakas na paghampas niya sa ulo
ko ng tungkod

Susunod ko nalang na nakita ang pagtulo ng dugo mula sa ulo ko tsaka dumilim ang
buong paligid.

++++++++++++++++++++++
(A/N: Walang sawa ang aking pasasalamat sa lahat ng mula sa SMFF ay sumunod hang
gang sa pagbabasa dito sa AMLIFY. Maraming salamat talaga sa inyo! :)

Nais kong ipaalam sa lahat na binabalak kong hanggang 50chapters lang ito. Pang
40 na ito, kaya naman 10chapters left including na diyan ang epilogue. Sana hang
gang huli nandiyan pa rin kayo. Salamat ulit.)
*******************************************
LOVE 41: IN DANGER
*******************************************
LOVE 41: IN DANGER

CAMILLE's POV

Nagaalala ako ng husto para kay dhie. Hindi ko malaman kung dapat ko ba siyang t
awagan, kaso sinabihan niya akong siya nalang ang tatawag sa akin. Sana naman ok
ay lang siya, hindi ko gustong may mangyaring masama sa kanya. Nandito ako sa Un
iversity habang siya hindi ko alam kung nasaan o kung ayos lang ba siya.

"Camille." napalingon ako sa tumawag na iyon sa akin. Si Jake, seryoso siyang na

katingin sa akin. Kailangan ko na palang linawin sa kanya ang status naming dala
wa.

"Jake, may kailangan kang malaman." seryosong sabi ko sa kanya pagkalapit niya s
a akin

"Payakap nga muna." nakangiti niyang sabi tsaka niya ako niyakap

"Hmmm, Jake, yung tungkol sa panliligaw mo sa akin--"

"Ihihinto ko na iyon." sabi niya na nakapagpagulat sa akin "Masaya akong alam mo

na rin ngayon ang totoo. Kahit papaano nabawasan na rin ang kalungkutan mo."

Alam ko na rin? Ibig sabihin ba nun, hindi lang si Jonas ang may alam kundi pati
siya?

"Alam mo rin?" tanong ko sa kanya nang alisin niya na ang pagkakayakap sa akin

Ngumiti naman siya at tumango "Halos sabay lang kay Jonas nang malaman ko iyon."

"Paano? Bakit hindi niyo sinabi sa akin?" all this time, alam na pala nina Jonas
at Jake pero tinago lang din nila sa akin

"Nung sa bar." seryosong sabi niya sa akin "Nakita ko iyong hinalikan ka niya nu
n, halos magalit nga ako nang makita kong hinalikan ka ni Gelo, pero nung narini
g ko na ang sinabi niya, dun ko lang napatunayan sa sarili ko na totoo nga ang h
inala ko."

"May hinala ka rin pala noon? Pero kinokontra niyo ako diba?"

"Ayaw lang kitang paasahin sa wala, pero nung nakumpirma ko ng totoo iyon. Ipina
kita ko sa kanya na malaki ang mawawala sa kanya." hindi ko maintindihan, pero p
ilit ko nalang iniitindi ang mga sinasabi niya

"Kaya mo ba ako niligawan?"

"Matagal ko ng gustong gawin iyon, alam mo iyan, pero this time, ginawa ko iyon
dahil gusto kong makitang siya mismo ang magsasabi sayo. Alam ko ang ugali ni Ga
b, hinding hindi niya kakayanin na makita kang masaya na sa iba, lalo na kung sa
akin." medyo napatawa pa siya ng kaunti sa sinabi niyang iyon

"Ginawa mo iyon para kusang ilabas niya yung totoo?"

"Ganun na nga." nakangiting sabi niya na biglang naging seryoso "Hindi ko rin na
man tataluhin ang bestfriend ko."

Si Jake talaga ang tipo ng bestfriend na tinuturing ng kadugo ang kaibigan. Kahi
t kailan hindi siya gumawa ng bagay na alam niyang magpapahirap kay Suarez, kund
i ginagawa niya iyon para sa ikakabuti nito. Nakakaproud na siya ang bestfriend
ng fiance ko.

"Salamat Jake." nakangiti kong sabi sa kanya

"Sus! Wala iyon! Kayo pa, malakas yata kayo sa akin." nakangiting niya sabi sa a
kin. Nauwi lang sa ngitian ang usapan namin at gaya ng dati, ito nanaman si Jake
ang nakapagpagaan ng loob ko.

"Tutulungan ko kayo. Huwag kang magalala." sabi ni Jake pagkatapos kong maikwent
o sa kanya ang problema namin ni Suarez ngayon "Isa pa, kahit si Jonas tutulong
iyon. Hindi lang dapat malaman nung tatay ni Megumi na alam na nating tatlo ang
tungkol dito."

Hindi nga dapat malaman, lalo na at alam kong mapapahamak lang si Suarez kung na
gkataon at iyon ang ayokong mangyari.

Naputol ang usapan namin ng biglang tumunog ang cellphone ko at laking tuwa ko n
g makita kong si Suarez ang tumatawag sa akin.

"Suarez! Kamusta ka? Okay ka naman diba?" sunod-sunod ang tanong ko sa kanya dah
il sa pagaalala. Nakatingin naman si Jake sa akin at mistulang nakikinig sa kung
anung pinaguusapan namin.

"Tama nga akong alam mo na." laking gulat ko ng ibang boses ang marinig ko. Hind
i ito boses ni Suarez, kundi boses ng isang matandang lalaki. Hindi ako nakaimik
at patuloy lang na nakinig. "Ako ang may hawak sa leeg ng lalaking mahal mo. Tu
so talaga itong si Gelo, kumikilos habang nakatalikod ako. Sabi ko na nga ba at
hindi ako dapat naging kampante."

"Na-nasaan si Suarez?" nasa kanya ang cellphone ni Suarez, ibig sabihin kasama n
iya ito ngayon

"Suarez ba ang tawag mo dito kay Gelo? Nakakatawa kayo. Akala niyo yata malulusu
tan niyo ako. Nandito siya ngayon duguan."

"Anung sinasabi niyo? Anung ginawa niyo sa kanya?" sigaw ko sa kabilang linya

"G*go ka! Anung ginawa mo kay Gab?!" sigaw ni Jake na inagaw sa akin ang cellpho
ne ko. Ang lakas ng tibok ng puso ko at sobrang nakakaramdam ako ng takot.

"Naguumpisa palang ang lahat."

"Sh*t! Hoy! Sumagot ka! D*mn!" sigaw ni Jake na binabaan ng tawag nung matandang
lalaki

Hindi ako makakilos. Sinabi nung matanda na duguan si Suarez at wala man lang ak
ong nagawa para sa kanya.

"Ja-jake, iligtas natin si Suarez. Please." tumutulo na ang mga luha ko habang s
obrang natatakot

"Camille, huwag kang magalala. Tutulungan natin si Gab." sabi ni Jake na may tin
awagan na sa cellphone niya "Oo Jonas, magkita nalang tayo. Hindi ko pa alam kun
g saan yung lugar. Ewan! Basta hahanapin natin."

"Jake, sasama ako sa inyo." sabi ko tsaka ko hinawakan ang braso niya

"Hindi na. Baka pati ikaw mapahamak pa. Umuwi ka nalang muna. Babalitan nalang k
ita." sabi ni Jake na pilit akong pinapakalma

"Hindi ko yata kaya iyon na magstay lang sa bahay habang nagaalala ako ng husto
dahil sa alam kong may nangyaring masama sa kanya." sabi ko habang patuloy sa pa
g-iyak at sige sa pag-iling

"Ihahatid na kita pauwi bago kami magkita ni Jonas." wala na akong nagawa pa at
hinatid na ako ni Jake sa bahay namin

Pilit niyang pinapaisip sa akin na magiging okay lang ang lahat. Dumiretsyo ako
sa kwarto ko at halos hindi na kinausap si Mommy. Gusto kong sabihin sa kanya it
ong problema namin, pero ayoko rin na pati siya ay mamroblema pa. Sigh. Napakahi
rap ng ganito. Sana matapos na ang lahat ng ito.

Nakahiga ako sa kama at pilit na ipinipikit ang aking mga mata nang biglang tumu
nog ang cellphone ko dahil sa isang tawag. Inaasahan kong si Jake ang tumatawag
sa akin, pero si Argie ang tumatawag ngayon.

"Hello?"

"Ate Camille, nasaan ka? Kailangan ka namin." nagmamadaling sabi ni Argie sa kab
ilang linya

"Kailangan saan? Anung problema?" pati si Argie at Megumi may pinoproblema rin.
Bakit ba ganito ang mga nangyayari?

"Ate, si Gelo kasi nakita naming duguan. Hindi ko alam kung anung dapat gawin. G
alit na galit ang tatay ni Megumi. Baka ikamatay ni Gelo ang ginagawa sa kanya."
napaupo ako sa kama nang marinig ang mga sinabi na iyan ni Argie

"Nasaan kayo? Sabihin mo kung saan ako dapat pumunta."

"Itetext ko nalang sayo ang address Ate. Mag ingat ka."

"Sige Argie. Pupunta ako, please mag ingat din kayo. Paki ingatan din si Sua--Ge
lo." pagkatapos ng pag-uusap namin ni Argie agad na akong lumabas ng bahay

Hindi na ako nagpaalam pa kay Mommy, dinala ko ang kotse at saktong nareceive ko
rin ang text ni Argie kung saan ang address na dapat kong puntahan. Sana hindi
pa ako mahuli.

"Warehouse?" sabi ko nang makarating sa address na tinutukoy ni Argie. Bumaba ak

o at nagmasid sa paligid.

"Mukhang wala namang tao dito." sabi ko sa sarili ko nang makarating sa may tapa
t ng pinto

Tinawagan ko si Argie at agad naman niyang sinagot ang tawag ko.

"Argie, nasaan kayo?"

"Ate, nandito ka na ba? Nandito kami sa loob. Teka, lalabas ako para hindi nila
mapansin ang pagdating mo. Nagtatago lang kasi kami dito." bulong na sabi sa aki
n ni Argie mula sa kabilang linya

"Okay Argie, hihintayin kita dito sa may pinto." tsaka na niya pinatay ang tawag

Hindi na ako mapakali. Hindi na tama ang mga nangyayari. Hindi pa rin tumatawag
sina Jake at Jonas, mas nadadagdagan pa ang pagaalala ko ngayong nasa isang ware
house si Suarez. Bakit nila dito dinala si Suarez? Sana maayos lang ang kalagaya
n niya.

"Ate." napalingon ako kay Argie na nasa likuran ko na pala

"Nasaan si Gelo?" nagaalala kong tanong sa kanya

"Nandun siya sa loob, sinasaktan siya ng mga tauhan ng tatay ni Megumi. Ate, sob
rang daming dugo. Nakakatakot na." bakas din sa mga mukha ni Argie ang takot at
pagaalala

"Si Megumi? Nasaan siya? Wala ba siyang ginagawa para pigilan ang tatay niya?"

"Wala siyang magawa Ate. Wala kaming magawa para kay Gelo. Hindi na namin alam a
ng dapat gawin. Hindi rin namin magawang tumawag sa pulis kasi napakapowerful ta
laga ng tatay ni Megumi."

"Mabuti pa pumasok na tayo sa loob, pero tatawagan ko na muna sina Jake para may
makatulong sa atin." hinawakan ko na ang cellphone ko at ididial na sana ang nu
mber ni Jake nang biglang hawakan ni Argie ang cellphone ko

"Huwag na Ate. Baka lalo lang gumulo ang sitwasyon kung dumami tayo dito. Mas la
lo lang mapapahamak si Gelo." tingin ko tama si Argie, pero anu bang magagawa na
min para matulungan si Suarez? Paano naman siya tutulungan?

"Halika na sa loob." hinawakan na ako sa braso ni Argie tsaka na kami pumasok sa

maliit na pinto sa may gilid ng warehouse

Pagpasok sa loob, dahan-dahan ang mga kilos namin, pero hanggang sa tuluyang mak
apasok na kami ay parang wala namang tao na nandito bukod sa aming dalawa ni Arg
ie.

"Argie, nasaan sila? Nasaan si Megumi at Gelo? Sigurado ka bang nandito sila?" s
unod-sunod kong tanong kay Argie habang patingin-tingin sa paligid

Napansin ko ang katahimikan ni Argie dahil hindi niya man lang ako inimik o sina
got sa mga katanungan ko sa kanya, pero alam kong nasa likuran ko lang siya dahi
l naririnig ko ang footsteps niya.

"Argie, nasaan na sila? Parang wala namang tao dito." sobrang nagaalala na talag
a ako. Hindi ko na alam ang dapat gawin.

"Argie nasa--" haharap sana ako kay Argie, pero hindi pa man ako nakakaharap, is
ang malakas na palo mula sa isang matigas na bagay ang tumama sa ulo ko

Nakapikit akong bumagsak. Ramdam ko ang sakit

aman ko rin ang pagtulo ng dugo. Pinilit kong
ay ng pagbukas ng mga mata ko ang pag-agos ng
ang sa mga mata ko. Nanlalabo na ang paningin
ino ang pumalo sa akin ang ulo.

ng pagkakapalo ng ulo ko. Nararamd

buksan ang mga mata ko, pero kasab
dugo mula sa ulo na tumutulo hangg
ko at hindi ko na nakita pa kung s

Ang alam ko lang nasa panganib na rin ang buhay ko.

++++++++++++++++++++++
A/N: Nalalapit na ang pagwawakas! :)
*******************************************
LOVE 42: REVENGE
*******************************************
LOVE 42: REVENGE

GELO/SUAREZ' POV

"Aish!" nakahiga ako pero sobrang sakit pa rin ng ulo ko. Masakit din ang katawa
n ko dahil sa ginawa sa akin ng matandang iyon.

Pagdilat ko ng mga mata ko, ibang itsura ng kwarto ang nakikita ko ngayon. Hindi
ito ang kwarto ko sa bahay ng mga Kawazaki.

"Gising ka na pala Gelo." pagtingin ko sa dulo ng kwarto, nandun ang matandang i

yon, nakaupo siya at nakapatong ang dalawang kamay sa tungkod niya na ginamit ni
yang pampalo sa akin.

Bumangon ako, pero nakaupo lang ako sa kama habang nakahawak pa rin sa ulo ko na
ngayon ay nakabenda na pala.

"Buti at naisipan mo pang ipabenda ang ulo ko." sabi ko habang nakatingin ng mas
ama sa demonyong matanda na ito

"Pasalamat ka at hindi ko hinayaang maubusan ka ng dugo. Hindi ganun kadali Gelo

. Hindi ko hahayaang matapos lang ng ganun." s*iraulo talaga ang matandang ito

"Hindi ka pa ba nagsasawa?"

Hindi niya ako sinagot. Tumayo lang siya at tumalikod sa akin.

"Tumayo ka na diyan. May pupuntahan pa tayo. Lugar na siguradong gugustuhin mong

puntahan." pagkasabi niya nun tsaka siya lumabas ng kwarto

"Bakit naman ako susunod sayo?" sigaw ko hanggang tuluyan na siyang makalabas. M
as lalong sumakit ang ulo ko sa ginawa kong pagsigaw.

Bigla namang pumasok ang mga tauhan ng matandang iyon. Nakatutok nanaman sa akin
ang mga baril nila.

"Wala na talaga kayong ibang ginawa kundi itutok iyan, bakit hindi niyo kaya ipu
tok na iyan? Patayin niyo na ako!" sigaw ko sabay sipa ng upuan na nasa paanan k
o

"Gelo!" nandito rin pala itong si Megumi. Bakit pati siya nandito? Kasama na rin
ba siya sa plano ng demonyo niyang tatay?

Tumakbo siya at agad yumakap sa akin. Wala na siyang ginawa kundi umiyak.

"Gelo! I'm sorry." sabi niya habang patuloy na nakayakap sa akin. Hindi ko siya
hinahawakan. Ngayon ko lang mas naramdaman yung galit sa tatay niya at ganun na
rin sa kanya.

"Bitawan mo ko Megumi." sabi ko tsaka ko siya bahagyang tinulak. Agad-agad naman

g nakahawak sa kanya ang mga bodyguard ng tatay niya.

"Gelo, patawarin mo ako. Nagpabulag ako sa kasinungalingan na mismong ako ang ma

y gawa. Sorry kung nasira ko ang buhay mo at buhay ni Ate Camille." napaupo na s
iya floor dahil sa sige pa rin na pag-iyak niya. Binanggit niya si Camille, ibig
sabihin, alam niya na.

"Alam mo ng ako ang fiance niya o matagal mo na talagang alam?" tanong ko sa kan
ya. Alam kong medyo malakas ang boses ko sa pagtatanong ko sa kanya.

"Ngayon ko lang nalaman." sabi niya habang nakayuko

"Paano?" tumayo na ako habang tinitingnan lang siya "Hindi na bale, hindi ko na
kailangang malaman kung paano mo pa nalaman iyon."
naglalakad na ako palabas nang bigla siyang magsalita

"Nakita ko ito." napalingon ako sa kanya. Tumayo siya at lumapit sa akin. Inabot
niya ang isang litrato. "Ikaw iyan at si Ate Camille diba? Ikaw pala si Suarez.
"

Kinuha ko ang litrato at inilagay sa bulsa. Tatalikod na sana ako ulit nang bigl
a akong hawakan sa braso ni Megumi.

"Tutulungan ko kayo. Hindi ko ginustong saktan kayo pareho." umiiyak niyang sabi
sa akin

"Gawin mo Megumi, hindi ko kailangan ng mga salita lang." inalis ko na ang kamay
niyang nakahawak sa braso ko at tuluyang lumabas na ng kwarto

Hinihintay na ako ng matandang iyon sa kotse niya. Sinakay ako sa kabilang kotse
ng mga tauhan niya. Nakita kong umiiyak pa rin si Megumi, mukhang ayaw ng tatay
niyang sumama siya.

"Anung gagawin niyo?" sigaw ko sa mga katabi kong tauhan ng demonyong iyon. Hind
i na ako nakapalag pa ng itali nila ang mga kamay ko at lagyan ng takip ang mga
mata ko.

"Tanggalin niyo ito!" sigaw ko, pero kasunod nun ang tape na tinakip sa bibig ko

Kung anu man ang mangyari sa akin, tatanggapin ko iyon ng buong buo. Sana hindi
na nila idamay pa ang pamilya ko at lalo na si Camille.

"Ibaba niyo na iyan." narinig kong sabi ng matandang iyon nang makahinto na kami

Hinawakan na ako ng mga tauhan niya at inilabas. Hindi ko naririnig ang boses ni
Megumi. Hindi na siguro siya hinayaang sumama.

Gusto kong sumigaw, pero dahil sa nakatakip ng tape ang bibig ko, hindi ko iyon
magawa.

"Maghintay ka lang Gelo, mamaya lang matutuwa ka na." anung pinagsasabi ng matan
dang ito?

Pinaupo nila ako. Nakahawak ang kamay ng tauhan niya sa mga balikat ko.

"Nandito na pala ang mga bisita natin." bisita? Sino ang mga tinutukoy ng matand
ang ito?

Pumalag ako at pilit na nagkikilos, pero isa lang ako at wala akong laban sa mga
tauhan niya. Sh*t! Huwag naman sana ang pamilya ko!

"Tanggalin niyo na ang takip sa mga mata niyan." pagkasabi niya nun tsaka tinang
gal ng tauhan niya ang takip sa mga mata ko

Nanlaki ang mga mata ko nang makita kong nakatayo sa tabi niya si Ate Gabriella,
nakatakip ang bibig niya, nakatali rin ang kamay niya at umiiyak siya. Sh*t! Hu
wag ang Ate ko!

"Siguro parating na rin ang mga magulang niyo. Buti nalang at nalaman kong ngayo
n pala ang uwi nila." pagkasabi niya nun tsaka ko nakitang ipinapasok na sina Mo
mmy at Daddy. Nakatakip ang mga mata nila at bibig, nakatali rin ang mga kamay n
ila. D*mn! Huwag sila!

Lumapit siya sa mga magulang ko at siya mismo ang nag-alis ng takip nila sa mga
mata. Kitang kita ko ang gulat sa mga mata ng magulang ko nang makita siya.

"Kamusta na kayo Mr. and Mrs. Suarez?" nakangiting tanong nito sa mga magulang k
o. Hindi ako tumitigil sa pagkilos. Gusto kong makawala rito. Ako mismo ang bubu
gbog sa matandang iyan!

"Tingnan niyo, nandito rin ang mga anak niyo." sabi nito habang nakaturo kay Ate
"Si Gabriella at si Gabriel." tsaka naman ako ang tinuro

Bakas sa mukha ng mga magulang ko ang pagtataka, gayon din ang lungkot. Ganun di
n si Ate Gabriella.

"Nagtataka ba kayo? Ipapaliwanag ko sa inyo ng mabuti. Siya si Gabriel Suarez, a

ng nag-iisang anak niyong lalaki. Kinuha ko siya at binalak patayin, pero mapala
d pa rin siya dahil sa anak kong si Megumi."

Inalis niya ang takip sa bibig ng mga magulang ko. Kasabay nun ang malakas na si
gaw mula kay Dad.

"G*go ka! Bakit mo ito ginagawa sa amin? Bakit ang pamilya ko pa? Ako nalang san
a! Hindi mo sila dapat dinamay!"

"Sino ba ang may kasalanan kung bakit namatay ang asawa ko? Hindi ba kayo?" siga
w ng demonyong matanda na iyon na sinuntok pa si Dad sa mukha. Sh*t! Dapat akong
makaalis dito!

"Tama na! Huwag mong saktan ang asawa ko. Huwag mo rin saktan ang mga anak ko. A
ng buhay ko nalang ang gawin mong kapalit ng buhay ng asawa mo. Parang awa mo na
." sabi ni Mommy habang umiiyak. Hindi ko gustong nakikitang nagmamakaawa siya s
a demonyong iyon.

"Huwag! Ako nalang ang patayin mo!" sigaw ulit ni Dad. Malakas na tawa lang ang
sinagot ng matandang iyon.

"Huwag kayong mag-alala. Lahat kayo pare-parehong mamamatay." demonyo talaga!

"Hindi kami ang may kasalanan kung bakit namatay ang asawa mo. Hindi kami ang da
pat sinisisi mo!" sigaw ulit ni Dad na nakikita kong nagagalit na

"At sino ang dapat kong sisihin?" hinawakan niya sa kwelyo ang damit ni Dad. Sub
ukan niya lang saktan si Dad!

"Ahhhh ehmmm!" pilit kong pagsasalita sabay tayo, pero agad akong hinawakan at p
inaupo ulit ng mga tauhan niya

"Matapang itong anak mo, kaso hindi niya ako kaya at walang mararating iyang kat
apangan niya." sabi niya habang nakatingin ng masama sa akin. Tinitingnan ko rin
siya ng masama, makaalis lang ako dito, hindi ko alam kung anung pwede kong mag
awang masama sa kanya.

"Tigilan mo na ito! Please, parang awa mo na. Hindi kami ang may kasalanan sa pa
gkawala ng asawa mo. Hindi kami." walang tigil sa pag-iyak si Mommy

"Sino? Sabihin niyo sa akin kung sino?!" mas nagagalit na siya at itinaas niya a
ng tungkod niya na aktong ipapalo sa Daddy ko tsaka siya tumingin kay Ate "Alisi
n niyo ang takip sa bibig ng babaeng iyan."

Inalis nila ang takip sa bibig ni Ate at gaya ng inaasahan ko, galit na galit di
n siya "Paalisin niyo na sina Mommy at Daddy! Itigil niyo na ito! Huwag niyo sil
ang sasaktan!"

"Matapang din pala itong Ate mo, Gabriel. May pinagnahan ka pala."

"Sinabi ko ng itigil mo na ito! Ipapakulong kita dahil sa mga ginawa mo sa kapat

id ko at ngayon dahil dito sa ginagawa mo sa pamilya namin!" sigaw ni Ate Gabrie
lla na hindi tumitigil sa pagkilos para makawala sa pagkakatali niya

"Nakakatuwang ang tatapang niyong lahat. Kaya naman ganito katapang itong si Gab
riel dahil na rin sa ganyan din kayo. Pero ngayon palang sinasabi ko na sa inyon
g lahat na ako ang magtatagumpay. Ipapaghiganti ko ang pagkamatay ng asawa ko."

***

CAMILLE's POV

Nahihilo ako at malabo pa rin ang paningin ko. Namamanhid na ang mga paa ko at a
ng mga kamay. Naramdaman kong nakatali pala ako sa isang upuan.

"Nasaan ako?" sabi ko nang maiangat ko ang ulo ko. Tiningnan ko ang paligid at m
ukhang nandito pa rin ako sa warehouse, pero ako lang yata ang nandito dahil hin
di ko makita kung nasaan si Argie. Nararamdaman kong nasa panganib ako ngayon.

"Argie! Nasaan ka? Tulungan mo ko!" pilit kong sigaw. Nasaan na ba si Argie? Bak
it wala siya dito?

"Argie! Argie! Please tulungan mo ko!" nahihirapan akong huminga pero pilit pa r
in akong sumisigaw at dahil dun mas lalo kong nararamdaman ang pagsakit ng ulo k
o

"Argie! Nasaan ka? Argie!" kahit anung sigaw ko tila walang nakakarinig sa akin
dito. Nanahimik ako at pilit hinahabol ang hininga.

"Ang ingay mo naman! Itigil mo nga iyang pagsigaw mo! Hindi mo ba alam na nakaka
irita ka?" napaangat ulit ako ng ulo nang marinig ang pamilyar na boses ng isang
babae

Nagtataka akong nakatingin sa kanya. Nakatayo siya sa hindi kalayuan sa pwesto k

o. Nakacross arms siya at pansin kong nakangiti siyang nakatingin sa akin, pero
may iba sa tingin at ngiti niyang iyon. Anung nangyayari sa kanya?

++++++++++++++++++++
(A/N: Big Revelation coming!)
*******************************************
LOVE 43: TRUTH BEHIND HER IDENTITY
*******************************************
LOVE 43: TRUTH BEHIND HER IDENTITY

CAMILLE's POV

Iyong mga titig niya at ngiti sa akin. Bakit ganito? Bakit pakiramdam ko may kak
aiba sa mga iyon? Bakit parang may galit siya sa akin?

"Bakit ako nakatali? Anung nangyayari?" tanong ko sa kanya pero inirapan niya la
ng ako "Nasaan si Gelo?"

"Ate Camille, baka naman ibig mong sabihin, nasaan si Gabriel Suarez?" alam niya
ng si Gelo ay si Suarez?

"Alam mo ang tungkol dun?"

"Syempre
alimutan
ndun nga
niya na

naman, matagal ko ng alam ang tungkol diyan. Si Gelo ang fiance mo. Nak
mo bang nakita ko na kayo noon? Iyong araw na nagpropose siya sayo?" na
siya nung nagpropose sa akin si Suarez sa park, pero ang akala ko hindi
naaalala iyon

"Bakit hindi mo sinabi agad sa akin? Anu ba ito Argie?" napatawa siya sa tanong
kong iyon sa kanya. Tinatawag niya akong Ate, pero may diin sa pagtawag niyang i
yon. Parang hindi siya ang Argie na kilala ko.

"Bakit ko naman sasabihin sayo? Para ano? Para sumaya ka?" may tono ng galit sa
bawat salitang binibitawan niya at hindi ko maintindihan kung bakit siya nagkaka
ganyan

"Anung nagawa ko sayo? Bakit parang galit ka sa akin? Tanggap ko pa kung si Megu
mi ang nandito ngayon at galit sa akin dahil alam kong minahal niya si Suarez, p
ero bakit ikaw? Ginagawa mo ba ito dahil sa bestfriend mo siya?"

Ngumiti siya ulit at naglakad palapit sa akin "Madaling isipin na iyon lang ang
dahilan, pero kung tutuusin, pwedeng iyon nga, kaso hindi lang kasi iyon ang tot
oong dahilan kung bakit ka nakatali ngayon diyan."

"Kung hindi pa iyon, anu? Anung dahilan mo Argie?" ang sakit para sa akin na mak
itang nagagalit siya sa hindi ko malamang dahilan

"Wala ka talagang alam. Ganyan talaga pag lumaki sa isang sikat at magandang pam
ilya noh?" anung kinalaman ng pamilya ko sa galit niya sa akin?

"Anung kinalaman nang lumaki ako sa magandang pamilya? Sabihin mo sa akin kung b
akit!" sigaw ko sa kanya. Naging seryoso ang pagtingin niya sa akin.

"Madami akong sikreto na sasabihin sayo, kaya gusto kong makinig ka ng mabuti."
galit na galit talaga siya sa akin, kitang kita ko iyon sa bawat titig niya "Ako
ang bumangga kay Gabriel Suarez."

Laking gulat ko nang marinig ko iyon mula sa kanya. Ang sinabi sa akin ni Suarez
, si Megumi raw ang bumangga sa kanya.

"Paanong ikaw? Hindi ba si Megumi?"

"Kasama ko si Megumi, pero ako ang nagdridrive, kaya ako ang bumangga sa fiance
mo. Iyong araw na iyon, alam kong magkikita kayo, kaya naman naisip kong iyon an
g magandang timing para isagawa ang plano ko." plano niya?

"Plano? Sayo plano? Ang alin?"

Natawa siya habang tinitingnan ako, parang iniinsulto niya ako sa mga tawa niyan
g iyon "Plano ko ang lahat. Simula sa pagbangga sa fiance mo, hanggang sa sinabi
ko sa tatay ni Megumi na siya ang bumangga, tapos hanggang sa ngayon."

"Bakit mo iyon ginawa? Anung kasalanan namin sayo?"

"Ang fiance mo, walang kasalanan sa akin. Wala rin kasalanan ang pamilya niya sa
pamilya nina Megumi. Pinalabas ko lang na ang mga magulang ng fiance mo ang nan
ggipit sa nanay ni Megumi, pero ang totoo, hindi naman sila ang may kasalanan ng
lahat. Pinaniwalaan ako ng tatay ni Megumi kaya naman heto at naghihiganti siya
sa mga maling tao." hindi ako makapaniwalang nanggagaling ang lahat ng ito kay
Argie

"Bakit mo ito ginawa sa pamilya ni Suarez kung wala naman siyang kasalanan sayo?
Bakit Argie? Sumagot ka!" tumutulo na ang mga luha ko. Ang sakit na naging kaib
igan ko pa ang taong dahilan ng pagkasira ng pamilya ng taong mahal ko.

"Pinasaya ka pa niya lalo, kaya naman sorry nalang siya." hindi ko maintindihan.
Pinasaya ako ni Suarez kaya siya nadamay dito?

"Anung pinagsasabi mo?!"

"Hindi pa ba halata? Galit ako sayo! Galit na galit ako sayo Camille Young!" sig
aw niya sabay hampas ng isang envelope sa mukha ko "Nasa loob ng envelope na iya
n ang mga tungkol sayo. Tungkol sa masaya mong buhay bilang isang Young."

"Naiinggit ka sa akin? Ganun ba iyon?" iyon lang ang nakikita kong dahilan niya

"Inggit? Hindi rin eh. Kinasusuklaman pa nga kita. Sobra!" nakita ko ang pagtulo
ng luha niya nang sinabi niya iyon

"Anu bang kasalanan ko sayo Argie? Hindi ko matandaang may ginawa akong masama s
ayo."

"Hindi mo talaga alam, dahil lumaki ka sa pamilyang maganda habang ako ay nagtit
iis sa mahirap na buhay. Ang sama mo! Ikaw lang ang masaya habang ako malungkot
at nag-iisa." patuloy siya sa pag-iyak habang sinasabi sa akin iyan

"Hindi ko kasalanan ang mga sinasabi mong iyan."

"Kasalanan mo! Kasalanan mo iyon dahil Ate kita! Wala kang kwentang Ate!" sigaw
niya at mas lumakas ang pag-iyak niya nang bitawan niya ang mga salitang iyon

"Ate? Anung ibig mong sabihin?" mas lalo ko siyang hindi maintindihan, pero paki
ramdam ko may bagay akong matutuklasan

Umiiyak siyang nakatingin sa akin "Ako si Regina Lastimosa, ako lang naman ang n
ag-iisa mong kapatid. Tunay na kadugo na naiwan sa apunan noon."

Sa mga salitang sinabi niya, hindi ko nalang namalayan na mas dumami ang pagtulo
ng luha ko. Kaya pala siya nagagalit sa ganda ng buhay ko at sa pagiging Young
ko, dahil sa kapatid ko siya at naghirap siyang mag-isa.

"Hindi mo alam kung gaano kahirap ang lumaki sa apunan, hindi mo alam kung gaano
kasakit ang pumunta ako sa harapan ng bahay niyo at makita kung gaano ka kasaya
sa pamilya mo habang ako ay nag-iisa at nahihirapan." patuloy na pag-iyak niya.
Gusto ko siyang lapitan at yakapin. Gusto kong maramdaman niyang hindi ko ginus
tong maghirap siya.

"I'm sorry Argie. Sorry. Wala akong alam na may kapatid ako. Sorry."

"Wala kang alam dahil hindi mo naman talaga inalam iyon! Alam mo bang sobrang sa
ya ko nang malaman kong may kapatid pala ako, na may Ate pala ako, naisip ko nun
na sa wakas may totoong pamilya na ako, sa wakas may makakasama na ako, pero hi
ndi eh. Nakita kitang sobrang saya sa pamilya mo. Hindi mo man lang naisipang al
amin ang totoong ikaw, hindi mo man lang inalam kung may kapatid ka. Pinabayaan
mo lang ako habang sobrang saya mo sa pamilyang hindi mo naman kadugo!" naiintin
dihan ko na ang galit niya sa akin ngayon. Tama siya, naging kampante ako ng mal
aman kong ulilang lubos na ako. Dapat inalam ko kung may kapamilya pa ako. Dapat
hinahanap ko siya.

"Patawarin mo ko Argie. I'm very sorry. Hayaan mong bumawi ako sayo. Hayaan mong
maging tunay na Ate ako sayo." pareho kaming umiiyak, hindi niya na rin magawan
g tumingin pa sa akin

Tumayo siya at lumapit muli sa akin. Akala ko tatanggalin niya na yung mga tali
ko, pero seryoso lang siyang nakatingin sa akin.

"Huli na ang lahat." pagkasabi niya nun tsaka niya pinunasan ang luha niya at na
glakad papalayo

Bigla naman may mga lalaking pumasok sa warehouse. Palapit sila sa akin.

"Argie! Huwag mo kong iwan dito! Tulungan mo ko! Parang awa mo na! Tulungan mo k
o!" sigaw ko sa kanya pero hindi niya na ako nilingon pa at tuluyan ng lumabas n
g warehouse

Galit siya sa akin, pero bilang kapatid niya ako, sana naman magawa niya akong p
atawarin sa kasalanang hindi ko naman sinasadyang nagawa sa kanya. Hindi ko kagu
stuhang nahirapan ang kapatid ko habang ako ay maganda ang buhay.

Tatlong lalaki ang nandito. Tinanggal ng isa ang pagkakatali ko sa upuan. Kasaba
y nun ang pagtakip nila sa bibig ko. Pumapalag ako, pero sadyang mahina ako para
sa kanila. Tinayo nila ako at inilabas ng warehouse. Nandun si Argie sa tapat n
g kabilang pintuan ng warehouse. Hindi siya makatingin sa akin. Umiiyak lang ako
ng pinagmamasdan siya habang dumaan ako sa gilid niya dahil ipinasok ako sa kabi
lang pintuan ng warehouse.

***
GELO/SUAREZ' POV

Pinatakip niya ang mga bibig ng magulang ko at ganun din si Ate Gabriella.

"Ayan tumahimik na rin sa wakas." sabi ng demonyong matanda na iyon na tsaka nam
an humarap sa akin "Gusto kong marinig ang boses mo Gabriel. Alisin niyo na ang
takip niyan sa bibig."

"G*go ka! Pakawalan mo ang mga magulang ko at ang ate ko! Paalisin mo na sila di
to!" sigaw ko nang maalis na ang takip ng bibig ko

"Sabi ko na nga ba at kanina mo pa gustong isigaw iyan. Tama ba ako? Nakakaawa k

ayo. Pare-pareho lang kayong mahihina, lalo ka na."

"Wala kang pakialam! Pakawalan mo na sila! Subukan mo lang din akong pakawalan d
ito at ako mismo ang bubugbog sayo! H*yop ka!" kasabay ng pagsabi ko nun ang big
lang pagsuntok nitong isang tauhan niya sa mukha ko

"Huwag kang masyadong magalit Gabriel, pasalamat ka nga at dinala ko dito ang fi
ancee mo. Pwedeng pwede kang magpaalam sa kanya bago ka mamatay." fiancee? Nandi
to si Camille?

"Sh*t! Huwag mong sasaktan si Camille! Mapapatay kitang sir*ulo ka!" nagpupumili
t akong makatayo dito pero bawat pagpalag ko, suntok din ang inaabot ko

"Puro ka lang naman salita." sabi niya tsaka tumingin sa mga tauhan niyang nasa
may pintuan "Ipasok niyo na iyan dito!"

Mas lalong sumabog ang galit ko nang makitang may sugat si Camille sa bandang ul
o niya. May bahid pa ito ng dugo. Ipinasok na siya at nakatakip ang bibig niya,
nakatali rin ang mga kamay niya. Napatingin siya sa akin, kasabay nun ang pagtul
o ng luha niya.

"G*go! Anung ginawa mo sa kanya? Bakit niyo siya sinaktan?"

"Bakit may dugo ang babaeng iyan? Sinong gumawa niyan?" tanong nang matandang iy

on

"Hindi po kami. Nakita lang namin na may dugo na siya sa ulo." sagot nung tauhan
niya

"Di bale na. Tutal nandito na ang lahat, bakit kaya hindi pa natin umpisahan ang
pagpatay sa inyo?" tsaka siya humarap sa akin

"Patayin niyo ako! Huwag mo silang idamay!"

"Rinding-rindi na ako sayo! Manahimik ka!" agad siyang bumunot ng baril sa bulsa
ng tauhan na katabi niya tsaka itinutok sa akin

Patayin niya na ako! Huwag lang ang mga taong mahal ko.
*******************************************
LOVE 44: END OF HIS EVILNESS
*******************************************
LOVE 44: END OF HIS EVILNESS

ARGIE's POV

Galit ako sa kanya, dahil naging masaya ang buhay niya habang ako ay nagdusa sa
pagiging ulila. Pero bakit ganun? Bakit hindi ako nakaramdam ng saya ng makita k
ong nakatali siya, nang makita kong may dugo na tumulo mula sa ulo niya dahil sa
ginawa kong pagpalo sa kanya. Bakit hindi ako masaya ngayong alam kong nasa loo
b na siya ng warehouse kung nasaan si Mr. Kawazaki?

"Bakit? Bakit hindi ako masaya?" napaupo ako at napatakip ng mukha sa labis na p
ag-iyak. Bakit mas nasasaktan ako sa ginawa ko sa kanya? Bakit nalulungkot ako i
mbis na maging masaya?

"Sorry Ate. I'm sorry." those days na kasama ko siya, mas lalo akong nangulila s
a pagmamahal at pagkalinga niya. Matagal kong hinintay na hanapin niya ako, pero
wala siyang ginawa. Nasasaktan ako, dahil alam kong mahal ko pa rin si Ate.

"Argie, are you okay?" si Megumi ang biglang dumating at hinawakan ako sa ulo na
parang pinapatahan. Agad akong yumakap sa kanya, may mga bagay akong nagawa sa
kanya at sa pamilya niya. Sila ang naging kasangkapan ko para magawa ang mga pla

no ko, pero nandiyan pa rin si Megumi para sa akin at naging tunay na kaibigan k
o.

"Sorry Megumi."

"Anu ka ba naman Argie? Ilang beses ka na bang nagsorry sa akin kagabi?" sinabi
ko na ang lahat sa kanya kagabi

"Sorry talaga. Napakasama ko."

"Tama na Argie, maitatama pa naman ang lahat ng ito. Nasaan si Ge--I mean, si Ga
briel at si Ate Camille?"

Humiwalay na ako sa pagkakayakap kay Megumi at nagpunas ng luha. Tama siya, may
oras pa para itama ang lahat.

"Nasa loob sila ng warehouse." sabi ko tsaka na tumayo. Tumayo rin si Megumi at
may tinawagan gamit ang cellphone niya.

"Oo Jonas, malapit na kayo? Okay sige hihintayin namin kayo dito." sabi niya tsa
ka na ibinaba ang cellphone at humarap sa akin "Tinawagan ko na sina Jonas at Ku
ya Jake. Tutulungan nila tayo."

Kahit papaano gumaan ang loob ko na may tutulong sa amin. Dapat ko na talagang i
tama ang lahat.

"Anu iyon?" pareho kaming nagulat ni Megumi nang makarinig ng malakas na tunog m
ula sa loob ng warehouse

"Tunog ba iyon ng putok ng baril?" tanong ni Megumi. No way! Hindi nila pwedeng
saktan sila, lalo na si Ate.

"Kailangan na nating pumasok dun, pigilan natin ang tatay mo." sabi ko kay Megum
i tsaka ko siya hinihila-hila para lumakad na

"Let's go Argie. I'm so worried." sabi ni Megumi tsaka na kami pumasok sa loob n

g warehouse

"Oh my God!" sabi ni Megumi sabay takip sa bibig

May dugong tumutulo sa braso ni Gabriel, nakatutok pa rin ang baril ng tatay ni
Megumi sa kanya.

"Anu Gabriel Suarez? Akala mo ba nagbibiro lang akong tutuluyan kita? Ha?" sigaw
ng tatay ni Megumi

"Dad! Stop this!" sigaw ni Megumi na agad tumakbo sa tatay niya para hawakan ang
kamay nito na may hawak ng baril

Nakita ko rin si Ate Camille, iyak siya ng iyak at kitang kita sa mukha niya ang
labis na pag aalala lalo na at may daplis ng bala ng baril si Gabriel. Nagpupum
iglas si Ate para makaalis sa pagkakahawak sa kanya.

"Hoy! Bitawan niyo ang Ate ko!" sigaw ko sabay takbo palapit kay Ate. Nakatingin
sa akin si Ate, nagtataka siya sa ginagawa ko. Pinaghahampas ko itong dalawang
tauhan ni Mr. Kawazaki para bitawan siya. "Bitawan niyo sabi!"

"Tumigil ka Miss Argie. Hindi namin siya pwedeng bitawan." hindi ko pinakinggan
iyong tauhan na ito at pinaghahampas ko tsaka pinagsisipa

"Tama na Dad! Bitawan niyo na itong baril!" sigaw naman ni Megumi na nakahawak p
a rin sa kamay ng tatay niya

"Manahimik kayo!" malakas na sigaw ni Mr. Kawazaki na nakapagpahinto sa akin sa

paghahampas sa mga ito tsaka ako napatingin sa kanya

Hindi na nakahawak si Megumi sa kamay niya at nakatingin lang ito sa kanya.

"Megumi, tigilan mo ito. Hindi siya si Gelo!" sigaw ni Mr. Kawazaki. Nakatingin
lang sa kanya si Megumi at nakikita kong nagagalit na ito sa ginagawa ng tatay n
iya.

"Tama na sabi ito! Alam kong hindi siya si Gelo at wala na rin sense para gawin
pa ito." sabi sa kanya ni Megumi

"Ihihinto ko lang ito kapag nakaganti na ako sa pamilyang iyan!" sigaw ulit ni M
r. Kawazaki tsaka napatingin sa akin "Ikaw Argie! Anung kalokohan iyang ginagawa
mo?!"

"Tinutulungan ko sila. Hindi na tama itong ginagawa mo." sagot ko sa kanya

"At anung tama? Sino kayo para sabihin sa aking hindi ito ang tama?! Papatayin k
o ang mga anak nila para maramdaman nila kung gaano kasakit ang mawalan ng mahal
sa buhay!" sigaw niya

"Hindi sila ang dapat niyong sisihin!" sigaw ko tsaka lumapit sa kanila ni Megum
i

"At sino? Tumigil na kayo! Umalis na kayong dalawa dito!"

"Dad! Please, tama na po." sabi ni Megumi

"Umuwi ka na! Dalhin niyo na ang dalawang iyan, iuwi niyo sila!" pagkasabi niya
nun tsaka may lumapit sa amin ni Megumi

"Bitawan niyo ko!" sigaw ko sa tauhan niyang hinawakan na ako sa braso at pilit
na pinapalabas "Alisin mo ang kamay mo sa akin! Bitawan mo ko sabi!

"Dad! No! Please!" sigaw naman ni Megumi na hawak na rin ng isang tauhan ni Mr.
Kawazaki

"Bitawan niyo sila!" napalingon ako sa lalaking sumigaw na iyon. Si Jake ang sum
igaw na iyon at kasama niya si Jonas.

"Narinig niyo siya diba? Bitawan niyo sabi!" sigaw naman ni Jonas

"Anung ginagawa niyo dito? Tutulungan niyo sila? Tumawag kayo ng pulis?" sigaw n
i Mr. Kawazaki na halatang nagyayabang dahil alam niyang may mga kakampi siyang

pulis dahil sa maimpluwensiya

"Oo, nandito kami para tulungan sila!" sigaw ni Jonas

"Huwag kang mag alala, hindi pulis ang dala namin." sabi naman ni Jake

Pagkasabi niya nun tsaka may pumasok na grupo ng mga lalaki.

"Dito na ba tayo mageexercise?" sabi nung isang lalaki

"Matagal na rin akong hindi nakakapagexercise." sabi pa nung isa

Sampung lalaki ang kasama nina Jonas at Jake. Ngayon ko lang sila nakita kaya na
man hindi ko sila kilala. Kung titingnan sila, hindi sila iyong tipong mukhang s
anggano dahil malilinis ang mukha at katawan.

"Mga tol, pasyensya na kayo at mapapasabak kayo ngayon." sabi ni Jonas

"Wala iyon, nandito kami para tulungan kayo. Isa pa, para anu pa at magpinsan ta
yo?" sabi nung isa pang lalaki na umakbay kay Jonas

"Salamat Eli. Salamat din sa inyo Fierce Gangsters." sabi ni Jonas. Gangsters an
g mga kasama nila?

"Puro kayo daldal! Tapusin niyo na ang mga iyan!" sigaw ni Mr. Kawazaki tsaka na
g umpisang tumakbo palapit ang mga tauhan nito kina Jonas at Jake pati na rin sa
mga gangsters na iyon.

Binitawan na kami ni Megumi nung mga tauhan. Lumapit sa akin si Megumi at nagtat
aka rin na nakatingin sa pakikipagsuntukan na ginagawa ng mga iyon. Magaling ang
mga gangsters na iyon dahil nagagawa nilang kunin ang mga baril ng mga tauhan n
i Mr. Kawazaki na itinututok sa kanila.

***
CAMILLE's POV

Dumating na sina Jake at Jonas. May mga kasama silang gangsters at sila ang tumu
tulong ngayon sa amin. Sobrang nag-aalala ako kay Suarez dahil napapapikit siya
sa sakit ng tama niya ng baril sa kanang braso.

"Ate Camille." napalingon ako kay Argie na lumapit sa akin at tinanggal ang naka
takip sa bibig ko

"Argie." mangiyak-ngiyak kong sabi sa kanya habang inaalis niya ang pagkatali ko
sa upuan na ito

"Ate, sorry. Naging selfish ako. Hindi ko inisip na magkapatid pa rin tayo." umi
iyak siya habang sinasabi iyan. Agad ko siyang niyakap. Sino ba naman ako para h
indi siya patawarin sa nagawa niya?

"Ako ang dapat magsorry dahil napabayaan kita. Sorry Argie, sorry kapatid ko."

"Ate, kakalagan ko muna mga parents ni Kuya Gabriel pati Ate niya." tumango nama
n ako tsaka na siya lumapit sa mga ito

"Ash, tama iyan. Akala yata ng matandang iyan papalampasin natin siya." sabi nun
g isang gangster dun sa lalaking may hawak sa tatay ni Megumi na halos hindi na
makagalaw

Agad na akong lumapit kay Suarez na kitang-kita kong nasasaktan.

"Suarez." sabi ko habang kinakalag iyong pagkakatali niya sa upuan

"Mhie." mahinang sabi nito. Kitang kita ko ang panghihina niya.

"Dhie, huwag ka ng magsalita please? Magpahinga ka lang muna. Pupunta tayo sa ho

spital pagkatapos dito." ang hirap na nakikita siyang nahihirapan. Halos hindi s
iya makapagsalita dahil sa sakit ng nararamdaman niya.

"Hu-huwag ka ng umiyak." sabi niya sabay punas ng kaliwang pisngi ko gamit ang k
amay niya

"Huwag ka na ngang magsalita dhie. Please, magpahinga ka lang muna. Matatapos na

rin ito." sabi ko sa kanya tsaka biglang lumapit ang parents niya sa amin kasam
a na rin si Ate Gabriella

"Anak, konting hintay lang matatapos na ito. Huwag kang susuko okay?" sabi sa ka
nya ng mommy niya. Ngumiti lang siya habang nakatingin sa parents niya.

"Tama na po Dad!" napatingin naman ako kay Megumi na nasa tabi na pala ng Daddy
niya, hawak pa rin siya nung tinawag na Ash kanina.

"Megumi, ginagawa ko ito para sa Mommy mo." sabi ng Daddy ni Megumi sa kanya

"Pero walang dapat sisihin sa nangyari kay Mommy. Kaya please po, tama na ito."
sabi ni Megumi habang patuloy sa pag-iyak

"Papunta na ang tropa ni Uncle." sabi bigla nung isang lalaki. Kasabay nun iyong
tunog ng sirena ng mga pulis.

"Nice one Max! Maaasahan ka talaga." sabi naman nung isa pang gangster dun sa na
gsalita kanina

Dumating na ang mga pulis at dinakip na ang mga tauhan ng daddy ni Megumi.

"Hindi niyo ako pwedeng ikulong." nakangiting sabi nung daddy ni Megumi

"Sorry ka nalang, hindi mo mababayaran ang mimsong chief na ng mga pulis." sabi
naman nung Max tsaka na siya ibinigay nung Ash sa mga pulis. Sumama na rin si Me
gumi sa daddy niya. Lumapit rin sa amin ang mga pulis para iassist kami.
Inilabas na sina Tita, Tito at Ate Gabriella. Inaaalalayan na rin nila si dhie s
a paglabas.

"Dhie, tapos na." sabi ko habang nakahawak sa kanya. Sinagot niya lang ako ng ng
iti.

Nakarating na kami sa Hospital. Ginamot na ang mga sugat namin, lalo na ang suga
t ni dhie na gawa ng bala ng baril.

"Ate Camille." napalingon ako kay Argie na agad lumapit sa akin

"Bakit ka nanaman umiiyak?" nakangiti kong tanong sa kanya

"I'm sorry." sabi niya sabay punas ng luha. Iniabot ko ang kamay ko sa kanya na
hinawakan niya naman.

"Tama na Argie. Ang mahalaga, mas marami na tayong oras ngayon para alagaan ang
isa't isa." sabi ko sabay yakap sa kanya. Napangiti naman ako dahil mas lalo siy
ang napaiyak. Kahit papaano, iyong pinakitang ugali sa akin ni Argie noon ay siy
ang siya naman.

"Kamusta na Cams?" napahiwalay naman kami sa pagkakayakap sa isa't isa nang puma
sok sina Jonas at Jake

"Okay na ako Jonas." nakangiti kong sabi sa kanya

"Everything is okay now." sabi naman ni Jake na umupo sa tabi ko tsaka tumingin
kay Argie na nakatayo sa harapan ako "Are you okay?" tanong naman ni Jake kay Ar
gie na biglang napatingin dito

Halatang nagtataka si Argie "A-ayos lang ako." sabi nito sabay talikod "Ate, pup
untahan ko na muna si Megumi." tsaka siya nagmamadaling lumabas

"Napano iyon?" tanong ko naman na sinagot ni Jonas ng kibit balikat

"Kapatid mo pala siya." biglang sabi ni Jake tsaka naman ako tumango

"Salamat nga pala sa tulong niyo. Nasaan na nga pala iyong mga gangsters nga ba
iyon?" tanong ko naman sa kanila

"Barkada ng mga pinsan ko iyon. Iyong isa dun, si Eli." sagot naman ni Jonas. Ku
ng hindi dahil sa mga gangsters na iyon, malamang talaga hindi na matatapos ang

gulong iyon.

"Kung maimpluwensiya si Mr. Kawazaki. Mas maimpluwensiya ang mga iyon." sabi nam
an ni Jake. Halata nga dahil iyong pinakamataas na chief of police ang kakilala
nila. Buti nalang talaga at nakatulong sila sa amin.

Pagkatapos ng usapan namin nina Jake at Jonas. Kinulit pa ako sa call ni Chelsea
na last week pa nasa U.S, kasama ni Troy na boyfriend niya. Pagkatapos ng usapa
n tsaka ko pinuntahan sa kabilang kwarto ang kanina pang natutulog na si Suarez.

Nakangiti akong nakatitig sa kanya habang hawak ko ang mga kamay niya.

"Magkakasama na rin tayo sa wakas." sabi ko habang nakangiting nakatitig sa kany

a. Bigla ko namang naramdaman ang paghawak niya rin ng mahigpit sa kamay ko.

"Tapos na mhie." sabi niya ng nakangiti pagkadilat ng mga mata niya

Tama siya, dito na nga natatapos ang gulo na nangyari. Ang gulo na nakapagpahiwa
lay sa amin sa loob ng dalawang taon. Sana hindi na kami magkahiwalay pa ulit.
*******************************************
LOVE 45: HAPPY AND SWEET LIFE
*******************************************
LOVE 45: HAPPY AND SWEET LIFE

CAMILLE's POV

Nakalabas na kami ng hospital. Sa bahay na ulit ng mga Suarez nakatira si dhie.

Nakabawi na rin siya ng lakas. Inaasikaso naman nina tita at tito ang pagsampa n
g kaso kay Mr. Kawazaki, pero ang magandang nangyari sa kanila ay nakapagpatawar
an na sila. Hindi na sana magsasampa ng kaso sina tita at tito, kaso si Mr. Kawa
zaki ang mismong nagsabi na gusto niyang pagbayaran sa ganung paraan ang naidulo
t niyang perwisyo sa pamilya ng mga Suarez lalo na kay dhie. Napatawad rin nila
tita at tito ang kapatid kong si Argie, na walang ginawa kundi umiyak nang niyak
ap ni tita.

"Ate, anung oras na oh? Gising na!" araw-araw akong nagigising sa human alarm cl
ock ko. Yes, nakatira na sa amin si Argie.

It turns out na hindi alam nina Mommy na may kapatid pala ako dahil hindi totoo
ang sinabi sa kanila noon na patay na ang mga magulang, after 2years kasi tsaka
bumalik ang tunay kong magulang sa ampunan para ipaampon naman si Argie. Ang bal
ita namin ay totoong patay na sila ngayon. Talagang nagpunta pa kami sa ampunan
para alamin ang lahat ng iyan.

"Ate naman, gusto mo bang malate tayo? Hello! 9am na po, 10am susunduin na tayo
dito diba?" ang kulit talaga ng kapatid kong ito. Ang sarap talaga ng may kapati
d.

"Oo na Argie. Ito na nga oh." sabi ko sa kanya tsaka na ako umupo sa kama

"Good! Look at me, tapos na akong mag almusal at mag-ayos. Maganda na ba ako?" n
akangiti niyang sabi sabay ikot pa talaga habang pinapakita niya sa akin ang suo
t niyang dress

Ngumiti naman ako sa kanya "Talagang nagpapaganda ka para kay Jake noh?"

Bigla naman siyang namula "Hi-hindi ha!" ayan nanaman siya sa pagdeny. E nabisto
ko na rin naman siya dahil na rin kay Megumi, ito palang si Argie kaya panay an
g asar kay Jake dahil may gusto siya dito. Kaya pala todo kontra rin siya nung n
anliligaw sa akin si Jake.

"Sige lang, sabi mo eh." sabi ko habang nakangiti

"Ate naman eh! Bilisan mo na, mag-ayos ka na tapos baba ka na for breakfast. Kan
ina pa ako kinukulit ni Mommy na gisingin ka." Mommy na rin ang tawag niya kay M
ommy, masaya nga si Mommy dahil nagkaroon siya ng bunso

"Okay! Susunod na po Ate." sabi ko sa kanya. Madalas ko siyang tinatawag na Ate,

dahil parang siya pa itong mas matanda sa amin

"Ihhh naman! Ate talaga. Bababa na ako, bilisan mo na diyan baka dumating na sil
a." sabi niya tsaka na lumabas ng kwarto ko. Halatang excited ang isang iyon.

Long weekend kasi namin ngayon, kaya naman nakapagdecide ang grupo na mag outing
. Kasama namin sina Chelsea at Troy na engage na rin, mukhang mauuna pa iyang ik
asal sa amin. Kasama rin sina Andrew, na guy bestfriend ni Chelsea, syempre kasa
ma niya ang girlfriend niyang si Trish, na kapatid naman ni Troy. Hindi rin nama
n mawawala ang katarayan ni Vanessa, na ginawang libangan ang pagbusted sa mga m

anliligaw niya. Nandiyan din syempre si Jonas na ngayon ay nagiging malapit kay
Megumi. Hindi rin magpapaiwan ang apple of the eye ng kapatid kong si Argie na s
i Jake at syempre kasama rin ang aking gwapong fiance na si Gabriel Suarez.

Naligo at nag-ayos na ako. Bumaba na rin ako para mag almusal.

"Iha, kanina pa excited iyang kapatid mo." sabi sa akin ng nakangiting si Mommy
habang pinagmamasdan si Argie na nakaabang talaga sa may gate

"Excited po iyan na makasama si Jake." sabi ko habang natatawa pa

"Narinig ko kayo! Hindi naman po kasi ako excited." depensa ni Argie sa sarili n
iya ng makapasok na ulit sa bahay sabay upo sa sofa at sige ang tingin sa watch
niya

Maya-maya lang, mas mabilis pa siya kay flash na nakalabas ng marinig ang pag bu
sina mula roon. Inunahan pa talaga si Manang.

Nakita ko mula dito sa loob si Megumi at Jonas. Kaya ang itsura tuloy ni Argie,
hindi ko malaman kung napano na. Natatawa tuloy ako.

"Bakit kayo ang nauna dito?" tanong ni Argie sa dalawa nang makapasok na sila

"Hi Cams. Good morning tita." sabi naman ni Jonas

"Good morning po. Good morning din Ate Camille." sabi naman ni Megumi na lumingo
n sa bestfriend niyang si Argie na nakasimangot habang nakaupo sa sofa "Uy! Ikaw
naman, dadating na rin niyan si Jake."

"Hindi ko siya hinihintay." sagot niya na halatang pagdeny lang naman

"Denial pala iyang kapatid mo, Cams." natatawang sabi naman ni Jonas na tinignan
ng masama ni Argie, kaya mas lalo kaming natawa.

"Huwag niyo na siyang asarin. Nga pala, sina Chelsea?" tanong ko naman kay Jonas

"Mauuna na raw dun, kasama si Jake." sagot ni Jonas na nakapagpatingin ulit kay
Argie

"Nauna na siya? Hindi siya pupunta dito? Akala ko ba sabay-sabay tayo?" halata n
a talaga masyado itong kapatid ko

"Hahahahaha! Pft! Hindi ko kinaya reaksyon mo!" sabi nitong si Jonas na nakahawa
k na sa tiyan niya dahil sa kakatawa

"Pasaway ka! Huwag mo ng pagtripan si Argie." sabi naman ni Megumi na hinampas p

a talaga sa braso si Jonas, pero natatawa rin naman siya

May pagbusina ulit mula sa labas. Halatang gustong tingnan ni Argie kaso naupo n
alang siya.

"Ayokong magbukas dun." sabi niya na pilit pinipigilan ang sarili para maniwala
kami sa kanya na hindi niya hinihintay si Jake

"Oh ayan na talaga si Jake!" sabi ni Jonas na nakaturo pa sa kakapasok lang sa b

ahay namin

Agad namang napatayo at napatingin si Argie, kaso nang makita niyang si dhie nam
an ang dumating at hindi si Jake. Ayun at nakatikim ng malakas na hampas si Jona
s mula sa kanya.

"Good morning dhie." sabi ko kay dhie na nilapitan ko sabay kiss sa lips

"Good morning din mhie. Mukhang may iba kayong hinihintay." nakangiting sabi sa
akin ni dhie

"Wala Kuya Gab!" sagot agad ni Argie

Ngumiti naman si dhie sabay tingin sa may pintuan "Hoy Jake! Bilisan mo na ngang
pumasok dito. Mukhang may nakakamiss sayo."

Namula naman si Argie nang makapasok na si Jake na kasabay palang dumating ni dh

ie "Sino naman?" tanong niya

"Sino pa nga ba rito ang may abcdfegere!-- alishin mo nga kamay mo!" tinakpan ni
Argie ang madaldal na bibig ni Jonas

"Alis na tayo!" sabi ni Argie na mabilis kinuha ang gamit tsaka na lumabas

"Hindi man excited iyong isa iyon?" sabi nitong si Jake na wala pa rin kaalam-al
am na may gusto sa kanya ang kapatid ko

"Tara na! Gusto ko ng makabonding ang fiancee ko." sabi bigla ni dhie na umakbay
sa akin

Lumabas na kami at sumakay na ako sa kotse ni dhie. Si Megumi naman sa kotse ni

Jonas.

"Ate, diyan nalang ako sa kotse ni Kuya Gab. Sa inyo nalang ako sasabay." sabi n
i Argie na kanina pa ako kinukulit

"Dun ka na sa kotse ni Jake. See you there." sabi ko sabay baba na ng bintana

"Looks like pinagpapartner mo iyong dalawa." sabi sa akin ni dhie

"Yes, and tingin ko bagay naman talaga sila." nakangiti kong sabi kay dhie haban
g nakatanaw sa kapatid kong nakatayo sa labas ng kotse ni Jake. Mukhang wala rin
balak si Jake na pasakayin itong si Argie sa kotse niya.

***

ARGIE's POV

Si Ate Camille naman! Grabe lang! Bakit kailangang ipangalandakan nila? Ihh!

"Hoy! Hindi ka ba sasakay?" tanong nitong si Jake sa akin habang nakadungaw sa b

intana ng kotse niya

Tinignan ko nalang siya ng masama tsaka ko siya inirapan. Kasi naman eh!

"Bahala ka diyan!" sabi niya tsaka biglang pinaandar ang kotse niya. Asar naman!

"Hoy! Bumalik ka dito!" sigaw ko at talagang napatakbo pa ako

Nasa kalagitnaan ako ng paghahabol sa umaandar niyang kotse nang maisipan niyang
pahintuin ito. Agad akong lumapit sa passenger seat at nang hawakan ko na iyong
hawakan ng pinto ng kotse, nakalock pa rin pala!

"Hoy! Buksan mo kaya!" sigaw ko mula dito sa labas. Tumingin lang siya sa akin t
saka siya biglang nagsmirk. Nakakalokong smirk! Kung bakit ko ba naman kasi nagu
stuhan pa ang isang ito.

Binuksan niya na rin ang lock kaya nakapasok na rin ako sa kotse niya. Gaya kani
na, binigyan ko siya ng aking tiger-look.

"Pang-asar ka talaga!"

"Sino ba kasing may sabing hindi raw siya sasakay dito?" sabi niya tsaka na pina
andar ang kotse. Kasalanan ito ni Ate! Nakakainis naman!

***

CAMILLE's POV

Magandang makitang masaya ang lahat. Nandito na kami sa resort. Matagal ko na ri

n gustong maranasan ulit ito.

"Bessy!" sigaw ni Chelsea na nakapagpangiti sa akin. Kitang kita sa kanya na mas

aya siya, kasama niya na rin kasi si Troy ngayon na inakala niya rin na patay na
. Madrama rin ang buhay ng bessy ko na iyan.

"Namiss kita bessy." sabi ko sabay yakap sa kanya

"Kamusta Gabriel?" pagbati naman ni Troy kay dhie

"Mabuti, kayo?" sagot at tanong naman ni dhie sa kanya

"Mabuti rin. Masaya akong makita kayo ulit." nakangiting sabi naman ni Troy

"Good to see you again everyone." sabi naman ni Trish na agad nagbeso sa akin

"Energetic nanaman girlfriend ko noh?" natatawang sabi naman ni Andrew, na bestf

riend ni Chelsea

"Infairness, maganda rito." sabi naman ni Vanessa na nakacross arms pa talaga

"Naayos na yung villa." sabi naman ni Jonas na bitbit ang mga gamit ni Megumi

"Mag-enjoy tayo!" sabi naman ni Megumi na todo ngiti

"Tabi nga!" sigaw naman bigla ni Argie na tinulak si Jake

"Ikaw nga ang tumabi!" sigaw naman ni Jake sa kanya

Natawa nalang kaming lahat sa ginagawa ng dalawang iyon. Pasaway talaga!

Sama-sama kaming nag-ikot sa resort. Masayang makipagkwentuhan at makipagbonding

sa mga kaibigan namin. Nakakatuwa pa nga dahil umiral nanaman ang pagka-KJ nito
ng fiance ko.

"Kanina ka pa pangiti-ngiti diyan." sabi bigla nitong si dhie na todo titig sa a

kin

Nilingon ko naman siya sabay hawak sa magkabila niyang pisngi "Sobrang saya ko k
asi ngayon. Ayoko ng matapos iyong ganito kasayang experience."

"Madalas natin itong gagawin." sabi naman niya na humawak din sa magkabila kong
pisngi. Para tuloy kaming ewan na magkaharap sa isa't isa at parehong hawak ang
magkabilang pisngi.

"I love you very much my fiancee." sabi niya na mas lalong nagpangiti sa akin

"I love you too very much my future husband." kasabay nang mga salitang iyon ang
isang matamis na halik

Sana palaging ganito. Sana mas maging masaya pa kami sa mga susunod na araw.
*******************************************
LOVE 46: MEMORIES TO REMEMBER
*******************************************
LOVE 46: MEMORIES TO REMEMBER

CAMILLE's POV

Namiss ko ito! Ang maagang tumambay sa bahay nina dhie.

"Aw aw!" pagsalubong sa akin ni Tiny

"Namiss kita Tiny." sabi ko sabay haplos sa ulo niya. Isa rin ito sa mga masaya
sa pagbabalik ulit ni dhie. "Nasaan ang amo mo? Tulog pa rin ba?"

"Aw aw!" napapangiti talaga ako sa pagtahol niya

"Iwan na muna kita diyan, guguluhin ko na ang fiance ko." sabi ko tsaka na pumas
ok sa loob

Nakasalubong ko naman itong si Ate Gabriella na mukhang may pupuntahan yata.

"Ang aga ng date natin ha." tukso ko sa kanya na todo pag-aayos ng sarili sa har
ap ng salamin

"Oh my God!" sigaw niya with matching takip pa ng dalawang bibig "Sis naman, gul
atin daw ba ako."

"Good morning Ate Gabriella!" sabi ko sabay taas ng kanang kamay with matching p
ag kaway pa

"Sige na, aalis na ako. Nandiyan na aking future husband." kinikilig niyang sabi
tsaka na humalik sa pisngi ko at excited na lumabas. Nandiyan na kasi si Kuya N
icolai dahil may bumusina na sa labas.

Ako naman itong paakyat na sa kwarto ni dhie para guluhin ang kanyang masarap na
tulog para ipagluto ako ng almusal ko. Hindi pa talaga ako nag almusal sa tuwin
g pumupunta rito para naman sobrang ganado ako sa pagkain ng luto niya.

Gaya ng inaasahan ko, hindi nakalock ang kwarto niya kaya madali akong nakapasok
. Para siyang bata sa tuwing natutulog, napaka peaceful kasi ng mukha niya. Ang
sarap niya tuloy titigan.

"Hanggang mamaya matutunaw nalang ako." nagulat naman ako nang bigla siyang mags
alita

"Good morning dhie!" sabi ko sabay halik sa pisngi niya. Kasabay nun ang biglang
pagyakap niya sa akin, ngawit tuloy ang likod ko sa ginagawa niya.

"Dhie, masakit sa likod." reklamo ko. Bigla niya naman akong binitawan sa pagkak
ayakap tsaka siya tumalikod sa akin. Napatawa tuloy ako ng mahina sa ginawa niya
. "Nagtatampo ka? Para ka namang bata."

"Labas na nga! Istorbo ka lang sa pagtulog ko."

"Gising ka na bago pa ako dumating diba? If I know inaabangan mo talaga ako."

"Labas na! Ang ingay mo." mas lalo akong napapangiti sa pagtatampo niyang iyan

Umupo ako sa kama niya tsaka ko tinusok ang left cheek niya. "Huwag ka ng magtam
po diyan dhie. Hindi bagay."

"Sino ba may sabing nagtatampo ako?" hindi raw nagtatampo pero ayaw tumingin sa
akin

Ako na itong yumakap sa kanya ng mahigpit. "Nahirapan lang naman ako kanina, kay
a huwag ka na magtampo."

Umayos naman siya ng higa at niyakap na rin ako. "Hindi nga ako nagtatampo, gust
o ko lang na yakapin mo rin ako."

"Sus dhie! Habang tumatagal mas natuto ka ng maging cheesy." natatawa kong sabi
sa kanya

"Minsan lang ito, kaya lubusin mo na." natatawa rin siyang sinabi iyan

Pagkatapos ng morning sweetness namin tsaka na kami bumaba sa kusina, syempre pa

ra ipagluto niya ako ng almusal.

"Mhie, nawala ako ng 2 years, hindi ka pa rin marunong magluto hanggang ngayon?"
napakamot naman ako ng ulo sa tanong niyang iyan

"Dhie naman, wala ang official chef ko, sino nalang ang magtuturo sa akin diba?"
napangiti pa siya sa sinabi ko. Sobrang saya na naeexperience ko ulit ang mga b
agay na ito. Malapit na akong makapagtapos ng college, kaya naman palapit na rin
ng palapit ang araw na ikakasal kami.

"Lumilipad nanaman ba ang utak mo?" nagulat naman ako na nasa harapan ko na pala
siya at inaayos na pala ang niluto niya sa plato ko

"Hindi naman. Umaandar lang ang imagination." sabi ko with matching taas ng dala
wang kamay na parang si spongebob sa tuwing sinasabi ang salitang i-ma-gi-na-tio
n

"Ikaw talaga, buti pa maligo ka na." sabi niya habang inaayos pa rin ang kakaini
n namin. Nabingi ba ako? Parang narinig ko kasing sinabi niya ay maligo imbis na
kumain?

"Dhie, sinabi mo bang maligo?" nagtataka kong tanong sa kanya

Napatigil naman siya at napatingin sa akin tapos biglang ngumiti "Mhie naman kas
i, tingin ko hindi ka pa nakaligo kaya wala ka sa sarili. Dapat yata mabasa ka m
una ng malamig na tubig."

Loko talaga tong si Suarez! Natawa pa talaga siya sa pang-aasar niyang iyan sa a
kin. Sabay kaming kumain, tahimik kami pareho habang kumakain.

Habang seryoso ako sa pagkain, napansin kong nakatitig na pala siya sa akin "Bak
it ganyan ka makatingin?"

Ngumiti siya at inilapit ang kanang index finger sa kaliwang bahagi ng labi ko "
Ang takaw mo talaga." biro niya pagkatapos

Agad naman akong nagpunas pa ng labi "Meron pa bang dumi?"

"Wala na." nakangiting sabi niya sabay iling

Kumain na ako ulit ng nakangiti nang bigla ulit siyang magsalita "Mhie, date tay
o?"

Agad naman akong napatingin sa kanya "Date?"

"Oo. Marami akong gustong gawin at balikan." nakangiti siya, pero hindi ko malam
an kung bakit pakiramdam ko may bumabagabag sa kanya

Tumayo na siya at inayos ang pinagkainan namin. Ayoko namang magtanong, siguro n
agkakamali lang ako ng akala.

"Ako na ang maghuhugas." energetic kong sabi sabay punta sa harapan ng sink

Naglalagay na ako ng gloves sa kamay nang biglang makaramdam ako ng yakap mula s
a likuran ko. Naramdaman ko rin ang ulo niya na nakapatong sa kanang balikat ko.

"Gusto ko nang makasal tayo." napangiti naman ako ng husto sa sinabi niyang iyan

"Ganun din naman ako dhie."

Tumagal ng ilang segundo ang pagyakap niyang iyon sa akin. Humihigpit pa nga lal
o habang tumatagal. Tinulungan niya ako sa paghuhugas ng mga pinagkainan namin a
t ginamit niya sa pagluluto. Para pa kaming bata na nakuha pang maglaro. Muntika
n na kaming makabasag, pero sige pa rin kami sa pagtawa.

"Mhie, bilisan mo na." sabi ni dhie na nakaabang na sa kotse niya

"Teka nga dhie, hindi mo ba ako pagbubuksan ng pinto?" tanong ko sa kanya nang m
akita ko siyang nakatayo na sa tapat ng pinto ng driver's seat

"Hindi naman ako gentleman." nakangiti niyang sabi sabay pasok na sa loob ng kot
se niya

"Pinagtritripan mo nanaman ako!" sigaw ko sabay pamewang

Tumatawa naman siyang bumaba ng kotse niya at binuksan ang pinto sa likuran ng d
river's seat.

"Pasok na mhie." nagtataka naman akong nakatingin sa kanya. Dapat dun ako sa tab
i niya, pero bakit ibang pinto ang binuksan niya?

"Dhie, dito dapat." sabay turo ko sa pinto ng kotse niya na nasa tapat ko

Biglang naging seryoso ang mukha niya, tsaka napakamot ng ulo tapos biglang ngit
i "Hehe ginogood time lang naman kita."

Lumapit na siya sa akin tsaka binuksan ang pinto at sumakay na rin ako sa kotse
niya. Sumakay na rin siya sa driver's seat.

Tinignan ko siya at seryoso lang ang mukha niya "Dhie, may problema ba?"

Ngumiti naman siya "Wala mhie. Huwag ka ngang nag-iisip ng kung ano."

Napanatag naman ako sa sinabi niyang iyan at napangiti na rin.

"Saan ba tayo pupunta?" nakangiti kong tanong sa kanya

"Sa lugar kung saan nagsimula ang lahat." nakangiti niyang sagot sa akin sabay h
awak sa kaliwang kamay ko

Tama nga ako ng iniisip. Dinala niya ako sa A'Foundation, ang school namin nung
highschool. Magkahawak kami ng kamay na nakatingin sa school. Saturday ngayon, k
aya naman walang pasok sa school.

Binati kami ng security guard nang makita kami. Siya pa rin ang guard dito simul
a nung highschool kami.

Pagkapasok sa school, nakakatuwa na bumabalik ang mga memories. Nagulat naman ak

o nang biglang bitawan ni dhie ang kamay ko at tumakbo sa hallway nung building
kung saan kami noon.

"Dhie!" sigaw ko nang magulat ako. Humarap naman siya sa akin, nakangiti siya ta
pos biglang seryoso ang mukha.

Naglakad siya palapit sa akin at nagtataka talaga ako sa ginagawa niya. Next thi
ng I know, binangga niya na ako, pero bahagya lang at hindi naman ako natumba.

Tumingin siya sa akin ng masama sabay sabing "Nadadagdagan na talaga ang mga clu
msy girl sa school na ito."

Nanlaki ang mga mata ko sa ginawa at sinabi niyang iyon. Napangiti ako ng husto
ng maalala ang unang pagkikita namin na iyon.

"Naaalala mo pa four eyed monster?" nakangiti niyang tanong sa akin

"Para kang sira!" natatawa kong sabi sa kanya

Hinawakan niya naman ulit ang kamay ko at magkasabay kaming pumunta sa room.

"Alam mo bang ikaw lang ang babaeng napansin ko." sabi niya bigla sa akin

"Paano mo ba naman ako hindi mapapansin? E diba gandang ganda ka sa akin nun?" n
apangiti naman siya sa pagbibiro ko

"Kakaiba ka kasi sa lahat." aaminin kong kinikilig ako habang sinasabi niya iyan

Humiwalay ulit siya sa akin tsaka umupo sa seat sa front row. Dun siya nakaupo n
un nung nahiligan niya ng tumabi sa akin.

"Come here." sabi niya sabay senyas sa akin para lumapit

Lumapit naman ako at umupo sa seat na nasa tabi ng pader at nasa tabi niya.

"At anu nanaman ito?" tanong ko sa kanya habang nakangiti

Inilapit niya ang mukha niya sa mukha ko "Because I wanna get closer to you."

Parang tumalon ang puso ko sa tuwa. Ganitong ganito rin ang pakiramdam ko nung s
inabi niya iyon. Para kaming ewan na nakangiting nakatitig sa isa't isa.

Pagkatapos sa room tsaka kami nagpunta sa chem lab. Natatawa pa siya habang sina
sabi sa akin ang mga nangyari noon dun.

"Tawang tawa ako nung nadapa ka dahil sa takot sa akala mong multo ako."

"Ikaw naman kasi, malay ko bang nandito ka pa pala. Akala ko umalis ka na."

"Hindi naman kita pwedeng iwan lang basta dito."

"Teka nga dhie, huwag mo sabihin na gusto mo na ako nun?" todo ngiti kong pang-a
asar sa kanya

"Hindi." nakangiti pa siyang pang-asar din ang dating "I just found you unique."

"Sus! Iyon din naman iyon."

Pagkatapos sa chem lab, dumiretsyo na kami sa gymnasium. Inamin niya sa akin na

nakaramdam siya ng selos nung buhatin ako nun ni Jake.

"Nakakatuwang balikan ang lahat." sabi ko sa kanya habang nakangiti

Bigla naman siyang naging seryoso "Pero masakit din mabalikan iyong iniwan kita.
"

Mapait na ngiti ang sinukli ko sa kanya "Tama ka, masakit din, lalo na iyong bum
alik kang si Andrea na ang girlfriend."

Hinawakan niya ng mahigpit ang kamay ko "Sorry sa nagawa ko noon."

"Wala na iyon. Tingnan mo nga, sa dinami ng nangyari noon at ngayon. Heto tayo a
t magkasama pa rin, nagmamahalan at masaya."

"Tama ka." nakangiti niyang sinabi sa akin

Nakaupo kami sa tambayan area dito sa school. Dito kami madalas noon. Nakapatong
ang ulo ko sa may kaliwang balikat niya habang masayang magkahawak ng kamay.

"May hinanda ako para sayo." sabi niya tsaka ako napatingin sa nakangiti niyang
mukha

"Anu naman iyon?"

"Dito ka lang, okay?" sabi niya sabay halik sa kaliwang pisngi ko

Naglakad siya papunta sa labas. Pagbalik niya manghang mangha akong nakatingin s
a labing pitong lobo na hawak niya.

Lumapit siya sa akin at nakangiting iniabot isa-isa ang lobo na may nakasulat na
phrases.

1. "Your smile takes my breath away."

2. "Your kiss is unmissable."

3. "I find your lips so kissable."

4. "Those eyes are really irresitable."

5. "My heart is beating like a drum when you're around."

6. "You're pulling on me like the moon."

7. "You're like a song, a beautiful symphony to my eyes."

8. "You're my favorite lullaby."

9. "Heartache doesn't last forever."

10. "Your fingertips are so touchable."

11. "Your eyes are like a shot of whiskey warms me up like a summer night."

12. "You're perfect."

13. "An angel with an angelic smile."

14. "I like you."

15. "You are all that I adore."

16. "I couldn't love another girl."

17. "I want your heart."

Iyong mga nakasulat dito sa bawat lobo. Ito rin iyong mga nakasulat noon sa pade
r sa hotel sa New York.

Sa sobrang saya ko, hindi ko namalayang napaluha na pala ako.

"Para saan ito?" tanong ko sa kanya

Pinunasan niya naman ang luha na tumulo sa kaliwang pisngi ko "Gusto kong patulo
y na maalala natin ang lahat ng bagay na nagawa na natin noon, pati na rin ang g
agawin pa natin sa hinaharap."

Patuloy pa rin ako sa pagluha. Kasabay nun ang pag ngiti niya. Laking gulat ko n
ang kantahin niya ang WAY I DO. Iyon yung kanta na kinanta niya nung Christmas B
all, iyon din ang kinanta niya sa New York.

"I love you very much." sabi niya pagkatapos kumanta. Agad naman akong napayakap
sa kanya dahil sa sobrang saya.

"I love you too dhie. Thank you for making me very happy."

Magkayakap kami nang magulat ako sa biglang muntikang pagtumba ni dhie. Nakahawa
k siya sa ulo niya kaya mas nag-alala ako.

"Ayos ka lang ba?" tanong ko sa kanya habang nakahawak ako sa magkabilang braso
niya at inaalalayan siya

Nakahawak pa rin siya sa ulo niya at pakiramdam ko kumikirot ito.

"A-ayos lang ako." pilit niyang sagot sa akin

"Dhie, alam kong hindi ka okay. Pumunta na tayo sa hospital."

"Okay lang ako." sagot niya tapos seryosong nakatingin sa akin at may halong pag
tataka "Te-teka, anu nga bang ginagawa natin dito?"

"Dhie naman! Kung nang gogood time ka, please huwag naman ngayon. Nag aalala na
ako ng husto sayo."

Napayuko siya at nakahawak pa rin sa ulo, pero pilit ngumingiti "Pasyensya ka na

." napatingin siya ulit sa akin nang nagtataka "A-anong pangalan mo?"

With that, bigla siyang nahimatay and that left me dumbfounded.

"Dhie!"
*******************************************
LOVE 47: HIDING THE TRUTH
*******************************************
LOVE 47: HIDING THE TRUTH

CAMILLE's POV

Akala ko okay na ang lahat. Akala ko maayos na at wala ng mangyayari, pero heto

nanaman pala.

"Dhie! Tulungan niyo kami! Dhie please gumising ka!" sigaw ko habang hawak ang k
amay niya

"Tulungan niyo kami! Gumising ka naman!" takot na takot na ako at hindi ko na ma

laman kung anung dapat gawin

Isang mahigpit na yakap ang natanggap ko mula sa kanya. Kasabay nun ang mahinang
pagtawa niya.

"Akala mo ba seryoso na?" tanong niya sa akin habang yakap ako

Para lang akong ewan na nakatitig sa kanya habang paupo siya.

"Loko ka! Nahiga ka pa diyan sa maduming daan para lang pagtripan ako!"

"E kasi naman mhie, gusto kong malaman mo na hanggang kamatayan, ikaw lang ang b
abaeng mamahalin ko." sabi niya habang nakaupo na at pisil sa magkabila kong pis
ngi

Tinignan ko lang siya ng masama. Ang lakas kasi talaga ng trip niya. Nakakainis
ang loko.

"I hate you! I hate you!" sabi ko sabay hampas sa dibdib at braso niya

"Makatsansing ka naman diyan mhie." natatawa niyang sabi sa akin sabay hawi ng b
uhok kong tumatakip na sa mukha ko

"Muntik na akong maiyak. Baliw ka."

Ngumiti lang siya at tinitigan ako sa mga mata.

"You are very precious to me. Sigh. You are really irresistable."

Hindi na ba talaga maaalis ang kilig na nararamdaman ko tuwing napakaseryoso niy

ang nakatingin ng ganyan sa akin tapos sasabayan ng mga matatamis na salitang ra
mdam na ramdam mong totoo.

"Kinikilig ka noh?" panunukso niya sa akin habang humahawak siya sa ulo niya

"Tse! Ewan!" sigaw ko sa kanya sabay tayo na

Naglakad na ako palayo sa kanya. Arteng nagtatampo dahil sa trip niya.

"Stop!" sigaw niyang nakapagpahinto naman talaga sa akin

Tinignan ko siya at para siyang ewan kung makangiti.

"Iiwan na kita. I hate you!" sigaw ko sabay talikod at lakad na ulit "Dhie! Ibab
a mo nga ako!"

Pasaway talaga ito! Tama bang bigla nalang niya akong buhatin pagkatapos niya ak
ong pagtripan?

"Dhie! Ibaba mo ko! Pasaway ka talaga! Nakakainis na!" sigaw ko sabay hampas pa
sa kanya

"Huwag ka ngang malikot. Halikan pa kita diyan, gusto mo?" makasmirk talaga ito

Kakaiba talaga siya mangulit. Kahit papaano sobra niya talaga akong napapangiti.

"Oh makayakap ka na ngayon ha." panunukso niya sa akin nang yakapin ko siya sa l
eeg at idinikit ko ang ulo ko sa balikat niya

"Tinakot mo ko ng husto. Huwag ka na ulit magbibiro ng ganun dhie, okay?"

"Pasyensya ka na talaga mhie." biglang naging seryoso ang boses niya kaya naman
tinitigan ko siya habang buhat niya ako

"Huwag ka ngang ganyan tumingin sa akin." sabi niya ng makarating na kami sa tap
at ng kotse niya at ibinaba na ako

"Seryoso nanaman kasi ang mukha mo." sabi ko sa kanya habang todo titig ako sa k
anya na may halong pagtataka

"Hindi ka na nasanay sa akin." seryoso pa rin siya pero ngumiti na siya kahit pa
paano. Naguguluhan talaga ako kay dhie ngayong araw.

Pinagbuksan niya na ako ng pinto at sumakay na rin siya pagkatapos.

"Dhie, saan na tayo pupunta?" tanong ko habang nagdridrive siya

"Isa sa paboritong lugar natin."

Hinintay kong makarating kami sa lugar na iyon at tama nga akong dito kami pupun
ta. Pagbaba agad akong pumunta sa upuan kung saan kami palagi.

"Matagal na rin nung huling nagpunta tayong dalawa dito." nakangiting sabi ko ka
y dhie

Hinawakan niya naman ang kamay ko habang nakatingin siya sa puno kung saan sumab
it pa noon ang lobo kung saan nakalagay iyong singsing nung nagpropose siya sa a
kin.

"Akala ko nga hindi na tayo magkakasama dito." sabi niya

"Ganun din ang akala ko, pero tingnan mo naman at magkasama tayo ngayon dito at
magkakasama pa tayo ulit dito kahit kailan man natin gustuhin." sabi ko tsaka ko
ipinatong ang ulo ko sa kanang balikat niya

"I wanna keep this memories forever." seryosong sabi niya

Ngumiti nalang ako at mas hinigpitan ang pagkakahawak sa kamay niya.

Magkasabay kaming tawa ng tawa habang binabalikan iyong memories ng marriage pro
posal niya sa lugar na ito.

** FLASHBACK **
"Will you marry me." sigaw ko "Oh ayan ha, nabasa ko na, will you marry me. Aali
s na ako." teka nga lang! Will you marry me? Will you marry me nakasulat dun? Na
patingin ulit ako sa puzzle.

"Will you marry me?" tumingin ako dun sa tatlo at nakangiti sila na parang ewan

"Ang slow mo talaga clumsy four-eyed monster." teka, boses ni Suarez yun ha? Tum
ingin ako sa direksyon kung saan ko yun narinig, galing sa likod ng puno na may
christmas lights dun lumabas ang naka suit na si Suarez, syempre galing siya sa
graduation.

"Dhie?" umalis naman yung tatlong babae sa harapan ko, kaya pala panay ang ngiti
ng tatlong yun

"Yes, clumsy four-eyed monster." lumapit siya sa akin

"Anung ginagawa mo dito? Diba graduation niyo?"

"Yes, pero agad ako umalis dun."

"Ibig sabihin plano mo lahat to? kasabwat mo yung mga bata at yung tatlong babae
na yun?"

"Hindi ba halata?"

"E bakit hindi ko sila kilala?"

"Kung nagpatulong ako sa mga kilala mo edi sana di effective to."

"Sino sila?"

"Mga members ng fansclub natin."

"Fansclub? Natin?" tumingin ako dun sa tatlong babae

"Hehe Hi Camille! ^_____^ Alam mo ba na umpisa palang ng lovestory niyo, nakasub

aybay na kami." sabi nung si Jean

"Anna ka palang nun nandito na kami. ^_____^ Ilang beses na nga ako nainis dyan
sa Suarez mo eh." sabi nung si AJ

"Uy wag ka! Kinilig ka rin naman sa kanilang dalawa, lalo na sa efforts ni Fafa
Suarez." sabi naman ni MM

"Eh? Thank you. ^_____^" yun nalang nasabi ko sa kanilang tatlo. Nakakatuwa nama
n malaman na may gaya nila na sumubaybay sa love story namin.

"Oh pwedeng tayo naman mag-usap?" paginterrupt ng gwapong nilalang na nasa harap
an ko

"Oo naman. ^____^"

"Nabasa mo ba yung sa puzzle?"

"Yung will you marry me?"

"Oo."

"Oo nabasa ko. Eh anu ngayon?" bigla naman nagsalubong yung kilay ni Suarez nung
sinabi ko yun

"Slow mo talaga. Tssssk." napahawak siya sa ulo niya

"Puro ka na ha, di ako slow."

"Oh." sabi niya sabay abot ng lobo na mukhang kanina pa niya hawak sa likuran ni
ya

"May party ba?" sabay kuha ko nung lobo

"*sigh* Mhie naman."

"Yes?"

"Look." tinuro niya yung lobo at may nakasulat pala

"I love you." tapos meron pa nakasulat sa kabilang side "Will you be my wife?"

Kanina will you marry me, ngayon naman will you be my wife? Napatingin ako kay S
uarez at may look siya na parang nagtatanong.

Mas lumapit siya sa akin tsaka niya hinawakan ang kamay ko.

"You're the most important person to me, I want to protect you, I wanna see you
smile, I wanna be with you forever. I love you, Camille Young." hindi ako makapa
niwala sa mga oras na to dahil unti unti ng nagsisink in sa akin ang mga pangyay
ari

Ngumiti siya at biglang lumuhod.

"Forever is just a word, but being with you, I know that word would be the best.
Will you be my first and last love? Will you be my wife? Will you marry me?" na
katingin siya sa akin habang sinasabi niya yun, nakikita ko ang sincerity at pag
mamahal sa mga mata niya. Nagpropropose na ngayon ang lalaking pinakamamahal ko.

"Yes, yes I will marry you." tapos next thing I know napaluha na pala ako at tum
ayo na si Suarez para yakapin ako. Nagpalakpakan naman sina Jean, AJ, MM, yung m
ga bata, si Jake na biglang sumulpot pati na rin sina Chelsea, Andrew, Jessica,
Aliss, Cherry, Ate Gabriella, Kuya Nicolai, Mommy at Daddy ni Suarez, my Mommy,
Daddy, Lolo and Lola.

"Thank you. Akala ko hindi ka papayag."

"Pwede ba naman na tumanggi ako? Syempre hinding hindi ako tatanggi. Alam ko nam
an na patay na patay ka sa akin."

"At ako pa ang patay na patay sayo ha?" sabi niya nung umalis na siya sa pagyaya
kapan namin

"Oo, ikaw naman talaga ^___^"

"Mhie, teka lang, nasaan na yung lobo na pinahawak ko sayo?"

"Ah? Yung lobo? Ewan ko. Nabitawan ko kanina nung niyakap mo ko."

"What?!" gulat na gulat talaga ang reaction niya sa akin. Napano siya?

"Ano bang meron sa lobo na yun?"

"Sabi ko na sayo bro, anu ba naman kasing gimik yan." tumatawa pa si Jake habang
sinasabi yun

Napahilamos nalang ng palad niya si Suarez sa mukha niya.

"Nandun lang naman kasi yung singsing."

"Singsing lang naman pala, teka! Singsing?"

"Oo Mhie, yung ring na ibibigay ko dapat sayo."

"Nakakainis ka naman Dhie! Bakit kasi nandun?"

"E dun ko gusto ilagay? Pinasok ko yun sa loob nung lobo."

"Ayun naman yung lobo eh." sabi ni Jake sabay palapit sa amin at nakaturo sa pun
o

Tumingin naman kami sa puno at nakitang nakasabit dun ang lobo.

** END **

"Ayaw na talagang tumigil kakatawa." sita ko sa kanya na napapahawak na sa tiyan

sa kakatawa dahil nang maalala niya ang kapalpakan ko ng matagal kong isolve iy
ong puzzle pati na rin nung hinayaan kong lumipad ang lobo

"Sobra mo talaga akong napapasaya." sabi niya sabay yakap sa akin "Kaya naman ma
hal na mahal kita."

"Mahal na mahal din kita dhie."

Natapos ang date namin ng sobrang saya. Hinatid niya ako sa bahay na parehong ma
y ngiti sa mga labi namin.

"Goodnight mhie. Matulog ka ng mabuti. Hindi iyong hindi ka nanaman makatulog da

hil sa kakaisip sa akin."

"Kapal ng mukha dhie." sabi ko habang nakangiting nakatingin sa kanya "Goodnight

din dhie. I love you. Sweetdreams."

***

SUAREZ' POV

Nakangiti ako habang tinitignan kong papasok siya sa loob ng bahay nila.

Si Camille Young, ang babaeng pinakamamahal ko at mamahalin ko hanggang huli.

Nakauwi na ako sa bahay at pinagmamasdan ang mga bituin sa langit.

"Huwag naman sana lahat. Huwag naman sanang pati siya."

Hindi ko alam kung anung gagawin ko kung matagal akong nawalan ng malay kanina.
Hindi ko gustong takutin siya. Ayoko rin makitang umiyak at masaktan siya.

"Bakit kailangang mangyari pa ito? Bakit ako pa?" iyan ang patuloy kong itinatan
ong sa sarili ko simula ng araw na iyon

Hawak ko ang litrato niya. Tinatandaan ang bawat detalye ng itsura niya.

"Sadyang napakaganda mo."

"Gabriel." napalingon ako at ngumiti nang makitang malapit sa akin dito sa may g
arden si Ate Gabriella

"Oh anu ba iyang iniiyak mo?" agad kasi siyang yumakap sa akin at bigla nalang u
miyak

"Nakakainis ka naman kasi!" sigaw niya sa akin

Niyakap ko nalang din si Ate. Ayoko rin na umiiyak ang isang ito.

"Tama na Ate Gabriella."

"Huwag mo nga akong tinatawag na Ate. Kinakabahan ako lalo sayo." sabi niya saba
y hiwalay sa pagkakayap sa akin

"Huwag kang masyadong magalala. Magiging maayos din ang lahat." sabi ko habang n
akangiti sa kanya

"Dapat lang Gabriel Suarez! Hindi ko gustong pinapaiyak mo nalang ako palagi!" n
ginitian ko nalang siya dahil hindi ko rin naman alam kung paano ko papagaanin a
ng loob niya.

Araw-araw nga siyang nagpapanic. Maagang-maaga siyang papasok sa kwarto ko para

lang tanungin ako ng kung anu-ano para makasiguro siyang hindi pa ako nakakalimo
t. Natatawa nalang ako sa kanya sa tuwing ginagawa niya iyan.

"Handa ka na ba para bukas?" tanong niya sa akin. Tumango nalang ako bilang sago
t.

"Sigurado ka ba talaga na wala kang balak na ipaalam ito sa kanya?" hindi ko na

maalala kung pang-ilang beses na iyang tinanong sa akin ni Ate Gabriella simula
nung araw na makapagdesisyon ako

"Sinagot ko na iyan dati hindi ba? Kailangan ko pa bang ulitin ulit?"

"Gabriel naman kasi, hindi ba karapatan din niyang malaman kung anung nangyayari
? Karapatan din naman niyang malaman iyong problema. Isa pa, ayaw mo bang nandiy
an siya sa tabi mo?"

Napayuko nalang ako at napahawak sa ulo ko. Nararamdaman ko nanaman ulit ang sak
it.

"Ayokong mahirapan pa ulit siya dahil sa akin. Ayokong makitang nasasaktan siya.
Ayokong makitang umiiyak nanaman siya. Lagi nalang ako ang problema. Lagi nalan
g siyang nalulungkot dahil sa akin. Ayoko ng dagdagan pa iyon."

"Paano kung hindi maging successful? Aalis ka nalang ng hindi nagpapaalam sa kan
ya? Magiging unfair iyon sa kanya."

Alam ko iyon, pero hindi ko na gugustuhin na mas masaktan pa siya pag nakita ako
ng mawala ng tuluyan. Tama lang na kung mangyari man iyon ay hindi niya na dapat
makita pa.

"Nakapagdesisyon na ako. Umasa nalang tayong maging matagumpay iyon kahit alam p
a nating napaka ikli ng tsansiya." sabi ko sabay tayo na at pumasok na sa loob n
g bahay

Umakyat na ako sa kwarto. Hindi ko na sinabi pa kay Ate Gabriella ang nangyari k
anina dahil alam kong mas lalo lang siyang magaalala kung malalaman pa ang tungk
ol sa nangyaring iyon.

Camille Young
Camille Young
Camille Young
Camille Young
Camille Young

Hanggang ilang papel pa ba ang susulatan ko ng pangalan niya? Pangalawang papel

na ito na sinusulatan ko. May mga litrato niya rin na nakadikit dito sa pader ng
kwarto ko. Naglagay na rin ako ng mga litrato niya sa loob ng bagahe ko at sisi
guraduhin kong ilalagay ko din ang mga papel na sinusulatan ko ngayon.

Hindi ko gustong kalimutan siya. Hindi ko gustong mawala ang lahat ng masasayang
alaala ko ng kasama siya. Kahit kailan hindi ko gugustuhin iyon, lalo na ang ma
hiwalay sa kanya.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.

.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
ng tuluyan.

"Tama lang siguro ito. Sana maging maayos pa rin ang lahat."

[Hello dhie? Namiss mo na ako agad?] tinawagan ko siya at gusto ko lang marinig
ang boses niya

"Mahal na mahal kita Camille Young, iyan ang lagi mong tatandaan. Kahit anung ma
ngyari, hindi mawawala ang pagmamahal ko para sayo."

[Gabriel Suarez, mahal na mahal din kita. Kahit ubod ka pa rin ng sungit at supl
ado kung minsan.] ang sarap pakinggan ang tawa niya. Ang sarap sa pakiramdam na
malamang masaya siya.

"I'm sorry mhie. I'm very sorry."

*******************************************
LOVE 48: OUR HAPPY EVER AFTER
*******************************************
LOVE 48: OUR HAPPY EVER AFTER

CAMILLE's POV

"Good morning Mommy and Good morning Argie!" masayang pagbati ko sa aking pamily
a

"Good morning din iha." sabi ni Mommy na hinalikan ko sa pisngi

"Ang saya ng gising mo Ate ha. Good morning din." sabi naman ni Argie

Sino ba namang hindi sasaya kung maganda ang mga nangyari kagabi? Ang sarap tulo
y ng tulog ko, kaya naman maganda rin ang gising ko ngayon.

"Ate, hindi ka yata kina Kuya Gabriel mag aalmusal?" tanong sa akin ni Argie

"Hindi muna. Niloloko niya kasi ako na magpapamiss muna raw siya sa akin." nakan
giti kong sagot kay Argie na kumakain na ng almusal. Si Mommy din kumakain na. A
ko lang itong nakatayo at energetic na ginugulo ang breakfast nila.

"Effective naman kaya?" tanong ulit ni Argie

"Hmmm, madali ko siyang mamiss, pero syempre konting tiis para maloko ko siya na
hindi ko naman siya namiss." sagot ko sabay lakad na papunta sa sala

Bakit kaya wala man lang text or tawag sa akin si dhie? Kanina ko pa tinitignan
itong cellphone ko, halos di ko na nga binitawan ito. Hindi kaya balak niya tala
gang totohanin ang pagpapamiss niya?

"Hoy Ate, tawagan mo na, hindi iyong naghihintay ka pa diyan." sabi ni Argie na
pinuntahan na ako dito sa sala. May nakakalokong ngiti pa siya.

"Ayoko, isa pa, iyon ang unang tatawag. Sigurado ako." confident kong sabi sa ka
nya

Pagkasabi ko nun tsaka naman tumunog ang cellphone ko.

"Oh ayan na siya at tumatawag na." sabi ko sabay taas ng cellphone ko na pinapak
ita ko pa kay Argie ang screen

Nilapit naman niya ang mukha niya sa cellphone ko sabay hawak sa dulo ng baba.

"Eh hindi naman si Kuya Gabriel ang tumatawag." pagkasabi niya nun agad kong tin
ignan ang screen ng cellphone ko

I wasn't expecting a call from Jake. Kaya naman pala kumunot ang noo ng kapatid
kong ito nang makita kung sino ang tumatawag.

"Sagutin mo na iyang tawag. Baka mamaya magpanic pa iyan." sabi bigla ni Argie s
a akin. Nginitian ko nalang siya tsaka ko sinagot ang tawag ni Jake.

"Hello Jake?"

[You need to go to the Airport now.] may authority ang pagkakasabi nun ni Jake.
Malalaman sa boses niya na may problema.

"Anung nangyayari? Bakit ko kailangang pumunta dun?"

[Gab's leaving.]

***

SUAREZ' POV

May mga pagkakataon na kailangang lumayo para panatilihing masaya ang taong maha
l mo.

At ang sitwasyon ko ngayon, ito ang isang magandang halimbawa ng pagkakataon na

iyon.

"Gabriel, maya-maya lang kailangan na nating sumakay ng eroplano." sabi ni Ate G

abriella

Tumango nalang ako bilang sagot habang nakatingin kay Jake na lumayo sa amin dah
il may kausap sa cellphone niya. Nandito siya para ihatid kami ni Ate Gabriella.

Alam niya ang tungkol sa naging sakit ko, dahil nandun siya nung sinabi iyon ng
doktor.

"Ate, sinong kausap ni Jake?" tanong ko kay Ate Gabriella habang nakatingin pa r
in ako kay Jake

"Natetense ka ba? Bakit mo ko tinatawag na Ate?" imbis na sagutin niya ang tanon
g ko, nagtanong pa siya sa akin

"Sagutin mo na nga lang ang tanong ko."

"Aba malay ko kung sino ba iyang kausap ni Jake. Bakit ba para kang nag-aalala d
iyan?" nakakapagtaka kasing kailangan pang lumayo ng ganyan ni Jake habang may k
inakausap sa cellphone niya. Hindi ko tuloy maiwasang isipin na baka si mhie iyo
n.

"Siguro naman hindi siya." sabi ko habang tinitignan ang palapit na sa amin na s
i Jake

"Hoy Jake, sino ba iyong kinausap mo? Nabother itong kapatid ko." sabi ni Ate Ga
briella na humawak pa sa kaliwang balikat ni Jake

"Wala naman iyon Ate Gabriella. Isa pa, sino pa ba ang inaasahan niyong tatawaga
n ko?" nakangiti si Jake at nakatingin sa akin ng nakakaloko. Sinabi ko ng hindi
dapat ipaalam ito kay mhie.

"Jake, aalis na ako nang hindi niya alam." sabi ko sabay tayo at layo muna sa ka
nila

Hindi nila ako naiintindihan. Nasasaktan ako. Iniisip ko palang na lalayo ako sa
kanya, sobrang sakit na nun para sa akin. Pero heto ako at tinitiis iyon at sin
usubukang kayanin para na rin sa kanya.

Ayoko siyang masaktan nang dahil nanaman sa akin. She deserves to be happy, pero
kung lagi nalang ako ang nagiging dahilan ng problema niya, dapat lang sigurong
lumayo na ako sa kanya.

"Mahal na mahal kita." sabi ko habang nakatingin sa picture niya na nasa cellpho
ne ko

Ilang minuto na rin ang lumipas nang marinig kong tinatawag na lahat ng pasahero
na papunta sa Canada. Iyon na nga ang flight namin.

"Let's go Gabriel!" humarap naman ako sa pwesto nina Ate Gabriella. Kailangan na
namin umalis. Kailangan ko na siyang iwan.

Naglakad na ako palapit sa kanila. Lumapit naman sa akin si Jake sabay lagay ng
kaliwang kamay sa kaliwang balikat ko.

"Siguradong magiging okay ka. Kaya hindi mo kailangang iwan si Camille."

"Hindi ko alam Jake. Sa ngayon, ito na ang dapat." sabi ko tsaka na lumakad para
kunin ang mga maleta namin.

"Pasyensya ka na diyan sa kapatid ko Jake." narinig kong sabi ni Ate Gabriella

"Naiintindihan ko naman siya. Ang kaso, hindi ko gustong iwan niya si Camille. A
yaw niyang masaktan siya, pero hindi niya iniisip na mas masasaktan siya sa gina
gawa niyang pag-iwan ngayon." napayuko sa narinig kong sinabi ni Jake. Para akon
g tinukso ng kung ano. "Ingat bro!"

Napahawak ako sa ulo ko. Nakaramdam ako ng kaunting kirot.

"Ayos ka lang ba Gabriel?" tanong ni Ate

Humarap naman ako ulit sa kanila "Ayos lang ako." sabi ko sabay tingin kay Jake
"Ingatan mo si Camille, ingatan mo siya para sa akin."

Ngumiti naman si Jake habang nakatingin sa akin "Ayoko." inaamin kong nagulat ak

o sa sinagot niyang iyon

"Hindi ko siya iingatan. Hindi ko iyon gagawin Gab. Ikaw ang dapat na gumawa nun
. Ikaw ang dapat kong sabihan na ingatan mo siya, ingatan mo si Camille. Magkiki
ta pa tayong lahat. Magpagaling ka."

Nagtataka man ako sa sinabi niya. Hindi ko nalang iyon pinansin pa. Tumalikod na
ako at sumunod na rin sa akin si Ate Gabriella.

Ang tagal kong tinitigan ang cellphone ko, pero walang text o tawag mula sa kany
a. Mukhang sinunod niya ang sinabi kong magpapamiss muna kami sa isa't isa.

"Kaya mo ba talagang gawin ito?" tanong ni Ate. Tumango nalang ako at ngumiti sa
kanya bilang sagot.

Nakapasok na kami sa loob ng eroplano. Agad kong ipinikit ang mga mata ko nang m
akaupo na ako. Gusto ko ng katahimikan. Ayoko na munang mag-isip pa ng kung ano.

Naririnig ko pa ang mga ingay ng mga pasahero. Sinabi ng umayos na kami ng upo d
ahil maya-maya lang lilipad na.

Ilang minuto lang at tumahimik na rin sa wakas.

"Excuse me? Pwede bang itabi mo ang paa mo para makaupo ako diyan sa seat sa tab
i mo?" pamilyar na boses ang narinig ko, pero hindi ko alam kung ako ba ang kina
kausap

"Excuse me sabi!" bigla nalang tinabig ang paa ko tsaka ako napadilat

Next thing I know, paglingon ko sa babae sa tabi ko, nanlaki nalang ang mga mata
ko. Hindi nga ako nagkamali sa boses niya.

"Hi! Nagising kita?" sabi niya habang nakangiti at nakataas ang kanang kamay

"Ba-bakit nandito ka mhie?" tanong ko sa kanya.

Nakaupo si Camille sa tabi ko. Dito sa mismong eroplano na sinakyan namin ni Ate
Gabriella papuntang Canada.

"Pupunta akong Canada." nakangiti niyang sagot sa akin sabay sandal na ng likod
niya sa upuan at tingin ng diretsyo sa harapan

"Anung gagawin mo dun?" nagtataka ko pa rin na tanong sa kanya

Hindi niya ako sinagot. Nilingon ko naman si Ate Gabriella sa pwesto niya, ayun
at nakangiting nakatingin sa isang magazine.

"Relax dhie." sabi niya na nakapagpalingon ulit sa akin sa kanya

Nakatingin na siya ulit sa akin. Unti-unting sumama ang tingin na iyon.

"Ba-bakit?" tanong ko sa kanya

"Aalis ka ng hindi nagpapaalam. Iyan ba ang tamang gawain ng fiance?" hindi ko m

agawang tumingin sa kanya ng diretsyo dahil sa tanong niyang iyon at dahil na ri
n sa nahihiya ako sa kanya

"I'm sorry." iyon nalang ang mga nasabi ko

Bigla niya akong niyakap. Isang mahigpit na yakap.

"Nakakainis ka talaga Suarez! Tama bang umalis ka nalang ng ganun? Tama bang iwa
n mo nalang ako?" she's crying. Ito na nga bang sinasabi ko.

"Sorry." huminga muna ako ng malalim bago magsalita ulit "I just don't wanna hur
t you."

Sa sinabi kong iyon naramdaman ko ang mas mahigpit niyang yakap sa akin at patul
oy na pag-iyak.

"Handa akong masaktan. Wala akong pakialam kung makalimutan mo man ako habang na
gpapagamot ka, ang mahalaga sa akin nandun ako sa tabi mo kahit anung mangyari.
Hindi ko gugustuhing hayaan na mapalayo sayo. Hindi ko gustong mag-isa kang nagd
udusa. I'm your girlfriend, I'm your fiancee, and I will be your wife, hindi mo
dapat tinatago ang mga ganitong bagay sa akin. Please naman dhie, hayaan mong al
agaan kita. Hayaan mong harapin natin ito ng magkasama."

Nakangiti ako habang naririnig ang mga sinasabi niya, pero kasabay din nun ang p
agtulo ng luha mula sa aking mga mata.

I was wrong for thinking of leaving her. Maling mali na iwan ko ang lakas ko dit
o. Maling iwan ko ang babaeng alam kong makakapagpasaya sa akin.

"I'm sorry. Hindi ko na ulit gagawin pa iyon." sabi ko habang nakayakap sa kanya

"Dapat lang, coz if you'll do that again, I swear papakasal ako sa iba!" sabi ni
ya sabay hiwalay na sa yakap

"Mhie!"

"Oh bakit?" tanong niya habang nakataas pa ang kanang kilay. Pinipilit niya pa a
kong tarayan.

Napangiti ako ng husto. Ang sarap sa pakiramdam na nandito siya ngayon sa tabi k
o.

I caught myself moving towards her. A kiss to cherish forever.

***
(Months later in Canada)

CAMILLE's POV

It's been 2months. Ang tagal na rin naming nandito sa Canada for Suarez' operati
on. Nadiagnose siyang may Concussion nung nasa Pilipinas pa. Dahil iyon sa matin

ding pagpalo sa ulo niya. Iyon ang naging dahilan para mabilis siyang makalimot
sa kung anung ginagawa niya. Madalas din ang pagsakit ng ulo niya. Worst thing n
a pwedeng mangyari ay ang tuluyan siyang makalimot at mauwi sa amnesia ang sakit
and death.

"Camille, dinala na siya sa kwarto niya. Tapos na ang operation." sabi ni Ate Ga
briella. Nandito kami ngayon sa hospital for Suarez' operation.

Sinabi na nung doktor noon palang na posible pa rin na magka amnesia siya after
the operation, pero the important thing is mawawala na ang Concussion at maaalis
na rin ang pananakit ng ulo niya. Maliligtas pa ang buhay niya. Iyon naman ang
mahalaga, ang makasama pa namin siya. Hindi niya kailangang maalala pa kami, lal
o na ako. Ang mahalaga sa akin ay mabuhay siya.

"Let's go Camille." tumayo na ako at sumunod kay Ate

Nakakaramdam ako ng kaba. Hinanda ko na ang sarili ko sa pwedeng mangyari, pero

hindi ko pa rin maalis ang kabahan. Paano kung pagpasok ko sa kwartong iyon ay h
indi niya na ako makilala. Ngayon palang nasasaktan na ako, pero dapat ko iyon t
iisin, para sa kanya.

Pumasok na si Ate Gabriella sa loob ng kwarto kung nasaan si Suarez. Huminga mun
a ako ng malalim bago pumasok.

"He's sleeping." nakahinga ako ng maluwag sa sinabi na iyon ni Ate "Sabi ng doct
or, magiging okay na siya. Kailangan nalang natin icheck pag gising niya kung ma
y naaalala ba siya o wala."

Pinilit ko nalang ngumiti habang tinitignan siya. Lumapit ako at umupo sa seat s
a tabi ng kama niya. I held his left hand. Ang sarap sa pakiramdam na mahawakan
ang kamay niya.

"Naaalala mo pa rin naman kami diba? Everything is going to be alright. Iyon ang
sabi mo diba?"

* flashback *
The night before the operation.

"Bukas na ang operation mo. Dapat natutulog ka ng ngayon." sabi ko kay dhie na n

akayakap sa akin. Magkatabi kami sa kama niya, request niya kasing tabi kami sa
pagtulog ngayon.

"Mamaya ng konti. Gusto ko munang isipin pa lahat ng memories natin." sabi niya
habang nakangiti.

Napangiti rin ako dahil sa sinabi niyang iyon. Pareho kaming nakatingin sa kisam
e. Dinikit niya kasi dun ang mga pictures namin together. Sabi niya, gusto niyan
g makita ang mga iyon bago matulog at pag gising niya.

"Natatakot ako." seryosong sabi niya

"Ba-bakit naman?" ayokong ipahalata sa kanya na ganun din ang nararamdaman ko, p
ero hindi ko magawang itago iyon dahil sa sinabi niya

"Natatakot akong mamatay. Natatakot din akong mabuhay." bakas sa mukha niya ang
lungkot habang sinasabi iyon. Hindi ko na napigilan pa at mas niyakap ko siya. P
ilit kong siniksik ang mukha ko sa dibdib niya.

"Huwag ka ng magsalita ng ganyan please? Mabubuhay ka." sabi ko sa kanya

"Ayokong mamatay, pero hindi ba para na rin akong patay nun kahit buhay ako." na
ramdaman ko ang pagtulo ng luha niya "Buhay nga ako, pero wala naman akong maaal
ala. Hindi ba parang ganun na rin iyon? Back to zero ang lahat. Kahit sarili ko
baka hindi ko na kilala."

"Just live. Mabuhay ka para sa aming lahat. Huwag mo kong iiwan." naiyak na rin
ako dahil sa mga halo-halong naiisip namin ngayon. Masakit marinig sa kanya ang
mga salitang pagsuko niya. "Kung makalimutan mo ang lahat, nandito kami, tutulun
gan ka naming maalala iyon. Tutulungan kitang maging masaya pa rin. Nangako kang
magpapakasal tayo at magkakaroon ng masayang pamilya diba? Kaya naman huwag mon
g sisirain ang pangakong iyon, kung hindi magagalit ako sayo."

Naramdaman kong mas humigpit ang pagyakap niya sa akin "Tama ka mhie. There are
so many reasons para mabuhay at isa ka dun. Everything is going to be alright."

* end of flashback *

"Everything is going to be alright." sabi ko ng nakangiti habang nakatingin sa k

anya

Nagulat ako ng maramdaman ang pag galaw ng kamay niyang hawak ko "Gising na siya
."

"Really? Oh my God! Finally naman at gising na siya. He's going to be fine." sab
i ni Ate Gabriella

Mas lalo akong kinabahan ng makita kong dinidilat niya na ang mga mata niya. Hin
igpitan ko ang paghawak ko sa kamay niya.

"Sana kilala niya pa ako." bulong ko sa sarili ko

Nabukas na ang mga mata niya. He's blankly looking at us. Hindi ko alam kung kil
ala niya ba kami.

"Gabriel, finally you're awake now. Kamusta na pakiramdam mo?" tanong ni Ate Gab
riella sa kanya

"I'm o-okay. A little bit dizzy." sagot ni dhie

"Kilala mo pa ako diba?" tanong ulit ni Ate. Pareho kaming nakatingin kay dhie a
t hinihintay ang sagot niya sa tanong na iyon.

Lumiwanag ang mukha namin ni Ate Gabriella nang makitang ngumiti si dhie "Nababa
liw ka na ba Gabriella? Malamang kilala kita."

"OMG! Yes! Buti naman at okay ka!" masayang sabi ni Ate Gabriella. Nakangiti lan
g si dhie na nakatingin sa kanya.

Nagulat naman ako ng biglang mapatingin sa akin si dhie. Tinignan niya ako sa mu
kha pagkatapos ay tinignan niya ang kamay kong nakahawak sa kamay niya.

"Tama ka ngang magiging okay din ang lahat. Tingnan mo at wala kang amnesia." ma
sayang sabi ko sa kanya

Tumingin ulit siya sa akin, pero this time, hindi na siya nakangiti. Parang nagt
ataka siya.

"I'm sorry miss, pero kilala ba kita?"

Napabitaw ako sa kanya and that question left me dumfounded.

I almost cried when I felt his hand reaching mine. Napatingin ako sa kanya and s
uddenly he flash his sweetest smile.

"I'm alright. I know you my fiancee. My one and only love. My Camille Young."
*******************************************
LOVE 49: THE END
*******************************************
LOVE 49: THE END

Kalahating taon din bago gumaling ng tuluyan si Suarez. Kinailangan pa siyang im

onitor ng mga doktor. Kahit inabot man ng ganun katagal iyon, naging maganda nam
an ang bunga nito para sa kanila.

Pagdating sa Pilipinas ay pinapagtuloy din nina Camille at Gabriel ang pag-aaral

. Nakagraduate na rin sila pareho sa mga kursong kinuha nila.

CAMILLE's POV

Sa dami ng problema at pagsubok, heto at magkasama pa rin kami ngayon. Sa wakas

at dumating na rin ang araw na pinakahihintay namin ng aking fiance.

"Kinakabahan ka ba anak?" tanong ni Mommy na kasama ko ngayon dito sa kotse

"Medyo po Mommy, pero kahit medyo nababawasan na rin." nakangiti kong sagot sa k
anya

"Wala ka naman dapat ikakaba. Dapat ay masaya ka anak." nakangiting sabi ni Momm
y. Tama siya, wala ngang rason para malungkot pa ako ngayon.

"Ang hirap paniwalaan na ikakasal ka na ngayon princess." sabi naman sa akin ni

Dad

"Oo nga po Dad, parang kailan lang nung pinaguusapan natin iyong naka-arrange ma
rriage pala ako, tapos ngayon heto at ikakasal na nga kami."

"I just want you to be happy. Okay? Alam mong mahal na mahal ka namin ng Mommy m
o." sabi ni Dad sabay yumakap sa akin

I am really blessed to have them as my loving family.

Pinaghanda na kami. Pumasok na si Mom sa church. Naghahanda na rin kami ni Dad a

t nakapila na kami.

"Ate, ang ganda mo. Gorgeous!" sabi sa akin ni Argie na todo ngiti. Siya ang aki
ng maid-of-honor.

"Ikaw din, ang ganda mo. Mukhang gwapong gwapo rin ang partner mo noh?" nakangit
i kong tanong sa kanya sabay silip kay Jake na nasa tabi ng aking fiance, siya k
asi ang best man nito.

"Ate talaga, huwag mo na akong tuksuhin." sabi nitong si Argie na namula pa tala
ga

"Ok, pero gusto kong maging masaya ka ha. Ligawan mo na kasi si Jake." natatawa
kong sabi sa kanya

"At ako pa talaga manliligaw? Ate naman eh." natatawang sagot nito sa akin "Sige
Ate, pwesto na ako."

Nginitian ko naman siya bilang sagot. Nakita ko namang masayang nagtutuksuhan si

na Jonas at Megumi na nasa pila na rin. Masaya rin akong makita ulit sina Lolo a
t Lola. Ganun din sina Chelsea, Troy, Andrew, Trish, at Vanessa. Nandito rin ang
parents ni dhie at syempre hindi rin mawawala sina Ate Gabriella at Kuya Nicola
i.

"Maguumpisa na anak." sabi sa akin ni Dad

Humawak na ako kay Dad at huminga ng malalim. This is it.

Nagumpisa na kaming maglakad. Habang palapit kami ng palapit sa altar, tsaka nam
an bumabalik ang mga memories.

Nung unang pagkikita namin. Unang bangayan. Unang mga malalambing na salita. Una
ng ngiti sa isa't isa. Unang hawak sa kamay. Unang yakap. Unang iyak. Unang hali
k at unang pagsabi ng I love you sa isa't isa.

Nakatitig siyang nakatingin sa akin. Lutang ang kagwapuhan niya sa puting suit.
Pansin kong kinakabahan din siya at mas lalo akong kinakabahan sa pagtitig na gi
nagawa niya sa akin.

"Gabriel, please ingatan at mahalin mo ang anak namin. Pasayahin mo siya." sabi
ni Dad habang inaabot ang kamay ko kay dhie

"Yes Dad, pangakong gagawin ko iyan lahat." nakangiting sagot niya kay Dad sabay
hawak sa kamay ko "Are you ready?"

Tumango at ngumiti naman ako bilang sagot. Naglakad na kami papunta sa altar at
magkasabay na nakaharap sa pari.

Halos wala na akong maintindihan sa sinasabi ng pari. Panay din ang tingin ko ka
y dhie. Sadyang napakagwapo niya. Hindi talaga ako makapaniwalang kinakasal na k
ami sa wakas.

Sobrang saya ko ng marinig ang salitang I do mula sa labi ni dhie. Masaya rin ak
ong makita ang ngiti niya nang sinabi ko rin ang salitang iyon.

"Now, I pronounce you man and wife, Mr. and Mrs. Suarez. You may now kiss the br
ide." pagkasabi nun ng pari pareho kaming nakangiting humarap sa isa't isa

"Finally, tapos na rin. Kanina pa ako naaakit sa kagandahan mo." nakangiting sab

i sa akin ni dhie. Pakiramdam ko tuloy umakyat lahat ng dugo ko papunta sa mukha

.

"Hindi talaga ako sanay na nagsasalita ka ng ganyan." natatawa kong sabi sa kany
a

"Pwes, masanay ka na ngayon. Araw-araw at gabi-gabi kang lalanggamin." nakangiti

ng sabi niya sabay taas ng belo ko "I love you very much Camille Young."

"I love you too Gabriel Suarez."

Kasabay ng matatamis na salita na iyon, ang isang matamis na halik na pinagsaluh

an naming mag asawa.

***

3rd Person's POV

Anim na taong nakalipas.

"Love, siguradong matutuwa nito si Zac pag nakita niya itong mga pasalubong nati
n sa kanya." sabi ni Jonas sa girlfriend na si Megumi

"Oo nga Love, mahilig pa naman sa mga robots iyon at siguradong mabubusog iyon s
a mga chocolates na dala natin." sabi naman ni Megumi

Kauuwi lang galing Japan sina Megumi at Jonas. Halos isang taon din silang nanat
ili roon.

"Hey babaeng nakapink!" isang malakas na sigaw ang nakapagpalingon kina Megumi a
t Jonas

"Argie!" sigaw ni Megumi na napatakbo at yumakap sa kaibigan

"I miss you Megumi. Ang tagal nating hindi nagkita." sabi ni Argie sa bestfriend

"Oo nga, namiss din kita Argie. Kamusta ka na? Kamusta na kayo ni Jake?" masayan
g tanong ni Megumi

"Oh bro!" sabi naman bigla ni Jonas

"Kamusta?" tanong naman ni Jake

"Ayos naman kami bro. Kayo kamusta?" nakakalokong tanong ni Jonas kay Jake

"Kayo? Sinong kayo?" tanong naman ni Jake

"Teka, huwag niyo sabihing, hanggang ngayon hindi pa rin kayo?" natatawang tanon
g ni Jonas

"Hindi ko pa siya sinasagot. Hindi magaling manligaw." sagot ulit ni Jake na nak
apagpatawa kina Jonas at Megumi

"Adik ka talaga Jake! Kapal ng mukha nito!" sabi ni Argie sabay hampas sa braso
ni Jake

"Tigilan mo iyang pag manyak mo sa akin." natatawang sabi ni Jake sabay yakap ka
y Argie

"Manyak pala! Ikaw nga itong makayakap diyan." sabi ni Argie na namumula na sa g
inawang pagyakap sa kanya ni Jake

"Hindi pa kayo sa lagay na iyan?" natatawang tanong ni Megumi

"Kailangan pa ba naming sabihing kami na?" seryosong tanong ni Jake

"Oo naman bro, para naman macongratulate namin itong si Argie na sinagot mo na p
ala sa panliligaw niya." sabi ni Jonas na kanina pa tawa ng tawa

"Tigilan niyo nga ako. Ako nanaman ang nakita niyo." sabi ni Argie sabay pout

Tinitigan naman siya nitong si Jake "Bakit ganyan ka makatitig?" tanong ni Argie

Sinagot naman siya ni Jake ng isang mabilis na halik sa labi.

"That's sweet." sabi ni Jake tsaka na naglakad palapit sa kotse

Si Ate Gabriella at Kuya Nicolai naman ay mayroon ng dalawang anak. Isang babae
at lalaki. Sa New York sila tumira dahil tumutulong sa negosyo ng pamilya si Kuy
a Nicolai.

**

"Mr. Suarez, kahapon ko pa ibinigay sayo ang design na ito para susunod na proje
ct. Bakit hanggang ngayon hindi mo pa rin tinitingnan iyan?"

Hindi naman siya pinansin ng lalaking kinakausap niya. Busy pa rin ito sa mga pi
nipirmahang papeles.

"Mr. Suarez, kanina pa ako nagsasalita rito. Wala ka bang balak tingnan man lang
ako?" nakacross arms na itong nakatingin sa lalaking kinakausap, pero hindi pa
rin siya pinapansin

"Mr. Suarez!" nakasigaw na ito pero parang wala pa rin sa kinakausap niya

"Daddy!" sigaw ng isang bata na nakapagpalingon sa lalaking kanina ay sobrang bu

sy

"Oh nandito pala ang gwapo kong anak." nakangiting sabi ni Suarez. Kasabay nito
ang pagtakbo ng anak palapit sa kanya at agad pinaupo sa kandungan niya.

"Daddy, ang bad mo talaga. Inaaway mo nanaman ba si Mommy?" tanong nitong batang
lalaki na nasa edad ng apat na taon

"Ang mommy mo? Nasaan ba siya?" seryosong tanong ni Suarez sa anak

Nakatayo pa rin si Camille at nakacross arms na nakatingin sa naguusap na mag-am

a niya.

"There's mom." sabi nung bata sabay turo sa nanay niya "Can't you see her?"

"Hindi ko siya nakikita. Diba sinabi ko na kay Mommy mo na sa tuwing papasok sa

office ko dapat una niyang ginagawa ay halikan ako sa labi, hindi iyong inuuna n
iya pa itong mga designs niya?" nakangiting sabi nitong si Suarez sa anak

"Mom, narinig mo si Dad? Kiss him now." nakangiting sabi nitong anak nila

Napakunot nalang ng noo si Camille dahil napagkakaisahan nanaman siya ng mag-ama

.

"Hanggang hindi ako sinusunod ng Mommy mo, hindi ko talaga siya papansinin." nak
angiting sabi ni Suarez

Lumapit naman ang bata kay Camille at hinawakan ang kamay nito "Mom, go kiss dad
dy now."

Tinignan naman ng masama ni Camille ang asawa "Hoy dhie! Hahalikan kita sa harap
ng anak mo?"

Nakangiti naman si Suarez na tumingin sa kanya pagkatapos ay tumingin sa anak "Z

ac Canice (ca-niz), labas ka muna."

"Yes dad!" nakangiting sabi nito sabay saludo pa sa daddy. Lumabas na ang anak n
ila kaya naman mas napangiti itong si Suarez.

"And now Mrs. Suarez, nasaan na ang halik ko?" tanong niya kasabay ng nakakaloko
ng ngiti

Lumapit naman si Camille sa kanya. "Loko ka talaga dhie! Lagi mo akong pinagtrit
ripan!" sabi nito sabay hampas sa asawa

Nahawakan naman ni Suarez ang kamay ni Camille tsaka hinila paupo sa kandungan n
iya. Nakangiti itong bigla siyang hinalikan sa labi. "I love you Mrs. Suarez."

"Sa office pa talaga naghahalikan?" biglang sulpot nina Jake at Jonas

"Ba-bakit kayo nandito?" nahihiyang tanong ni Camille na agad napatayo. Wala nam
an pakialam si Suarez kung nadatnan sila ng mga ito sa ganung sitwasyon.

"At buti naisipan niyong palabasin si Zac." natatawang sabi naman ni Jonas

"Anu bang ginagawa niyo dito?" seryosong tanong ni Suarez na tumingin sa asawa n
iya "Bakit kinalimutan mong ilock ang pinto?"

"Nakalimutan mo yatang si Zac ang huling lumabas dun." sagot naman ni Camille na
talagang nahihiya pa rin sa mga kaibigan

"Hindi mo man lang ba ako namiss bro?" nakangiting tanong ni Jake kay Suarez tsa
ka umupo sa sofa

"Araw-araw kayong pumupunta ni Argie sa bahay tapos tatanungin mo ko kung namiss

kita?" seryosong sagot naman ni Suarez

"Oo nga naman Jake. Ako talaga ang namiss nitong si Gabriel." sabi naman ni Jona
s na lumapit pa talaga kay Suarez at yumakap

"Kadiri ka! Layo nga! Nababading ka na yata." sabi nito sa kanya

"Teka nga, bakit kayo nandito? Nasaan ang mga girlfriend niyo?" tanong ni Camill
e sa dalawa

"We're here!" energetic na sabi naman ni Argie na buhat si Zac

"Ang cute talaga ng anak niyo Ate Camille at Kuya Gabriel." nakangiting sabi nam
an ni Megumi

"Malamang, gwapo ang tatay." nakangiting sabi ni Suarez sa kanila

"Humahangin dito! Woah!" reaksyon ni Jonas na nakatanggap ng masamang tingin kay

Suarez "Hindi naman ako kumukontra, gwapo ka nga talaga."

"Mabuti naman at alam mo." nakangiting sabi ulit ni Suarez

"Mom, Dad, Tita Megumi gave me chocolates and new robots." masayang sabi ni Zac
na bumaba na para kunin ang robots niya at ipakita sa mga magulang

"Wow! Edi happy ang baby namin ngayon?" tanong ni Camille sa anak

"Yes and I'm always happy naman po, because Mom and Dad loves me very much." nak
angiting sabi ni Zac habang hawak ang mga robot niya

"Kailan kaya ako magkakaroon ng baby na ganyan kagwapo gaya ng pamangkin ko?" ta
nong bigla ni Argie sa sarili na nakahawak pa talaga sa dulo ng baba niya

"Wala pa akong balak lumagay sa tahimik, kaya huwag mong susubukang pikutin ako.
" seryosong sabi ni Jake na nakapagpatawa sa kanilang lahat maliban kay Zac na m
asayang nilalaro na ang robots niya

Napangiti nalang si Camille habang tinitingnang masaya ang lahat. Napalingon nam
an siya sa asawang si Suarez ng bigla niyang maramdaman ang paghawak ng kamay ni
to sa kamay niya.

"Are you happy?" nakangiting tanong nito sa kanya

"Yes, I'm very much happy." nakangiting sagot ni Camille sa asawa

Sa dami ng pagsubok na naranasan nila. Karapat-dapat naman talaga silang maging

masaya.

Ang pamilyang Young-Suarez.

*******************************************
EPILOGUE
*******************************************
EPILOGUE

Nang malaman kong nakatakda pala akong ikasal sa taong hindi ko naman kilala, ha
los mawindang ako noon.

Kaya naman nakapagdesisyon ako na itago ang totoo kong identity. Nagpanggap bila
ng ibang tao at iniba rin ang itsura.

Sino bang magaakalang matatagpuan ko ang tunay na pag-ibig kahit sa ganung itsur
a at estado sa buhay?

Nang makita ko ang kayabangan niya, akala ko ganun na talaga siya, pero hindi pa
la. Mas mabait pa siya kaysa sa inaakala ko.

Ako tuloy itong napamahal sa kanya ng hindi oras. Akala ko, hindi niya ako gusto
at hindi niya ako matututunang mahalin.

Lumayo siya dahil sa akala niyang si Jake ang mahal ko. Nasaktan kami pareho nan
g hindi namin nalalaman.

Knowing the truth and our real feelings. Pareho kaming naging masaya. Mas masaya
pa kaysa sa inaakala namin. Akala nga namin, hindi na matatapos ang kasiyahan n
a iyon.

Pero there comes the trouble. Inakala naming patay na siya, pero hindi pa pala.
May mga tao lang palang gustong sirain ang buhay namin.

Thank God at hindi sila nagtagumpay. Thank God at nagbago sila bago pa mahuli an
g lahat.

And now, look at us. Isa na kaming masayang pamilya with our son, Zac Canice You
ng Suarez.

May mga pagsubok pang darating, alam namin iyan. Lagi kaming handa para diyan.

Pero alam naming makakayanan namin ang lahat ng parating na iyan, basta magkasam
a kami. Hinding hindi kami maghihiwalay. Magmamahalan habang buhay.

"Mhie, pangiti-ngiti ka nanaman diyan." seryosong sabi sa akin ni dhie

"Masaya lang ako. Sobrang saya talaga dhie." sabi ko habang todo ngiti

Lumapit naman siya sa akin at hinawakan ang kaliwa kong pisngi.

"Sobrang masaya rin ako, dahil sayo at sa anak nating si Zac." nakangiting sabi
ni dhie

Pareho naming hindi inaalis ang pagtitig sa isa't isa. Pareho pa kaming nangingi
ti.

"Camille Young Suarez, mahal na mahal kita."

"Mahal na mahal din kita Gabriel Suarez. ALL MY LOVE IS FOR YOU."

**

"Everlasting love is something that you cannot see. If you just believe in it, i
t will surely exist." -- GABRIEL SUAREZ

"There's something about love that will make you go crazy. That is the feeling o
f happiness you share together with the one you really love." -- CAMILLE YOUNG S
UAREZ

++++++++++++++++++

AUTHOR's NOTE:

Tada! Gusto kong iparating sa lahat ang aking taos pusong pasasalamat sa walang
sawang pagtutok sa story na ito. Simula sa SPYING MY FUTURE FIANCE hanggang dito
sa ALL MY LOVE IS FOR YOU.
Maraming salamat sa pagsabay sa iyakan, tawanan, at kiligan moments nina Suarez
at Camille. Maraming salamat po sa inyong lahat. *bow*

ALL MY LOVE IS FOR YOU. THE END. :)

*******************************************
An Extraordinary Sequel {Link inside}
*******************************************
Hi to ALL SMFF/AMLIFY readers!

It's been a while. :) Gusto ko ang ipaalam sa inyong lahat na may sequel ang sto
ry na ito. Tungkol naman sa mga anak nila. Kaya naman sana ay masuportahan niyo
rin. Maraming salamat po :)

Click the external link o kaya naman icopy paste sa url iyong link na ito http:/
/www.wattpad.com/25551958-crazy-rivalry-an-extraordinary-sequel#.Ujp3FdKl6So

CRAZY RIVALRY {an extraordinary sequel}