BETIMI I MSUESIT

Do ta kryej detyrimin tim me ndrgjegje dhe krenari. Nxnsit e mi nuk do t jen vetm nxns,
por edhe fmij dhe kurr nuk do ti harroj, q pr fatin e tyre edhe vet mbaj nj pjes t
prgjegjsis. Do ta mbroj me t gjitha mjetet ekzistuese nderin e profesionit t arsimtarit.
Kolegt e mi do her do t jen edhe miqt e mi. N bashkpunim me ta do t prpiqem q,
vazhdimisht ta prkryej veprimtarin e shkolls n kuptimin efikas t njohjes s t gjithave t
drejtave n edukimin dhe barazin sociale n arsim.
Kt betim solemn e jap plotsisht n mnyr t lir dhe me nder.

Teksti i betimit t msuesit i prpiluar nga R. Dottrens m 1966 pr nevojat e UNESKO-s.

Teacher's Oath
Ky eshte teksti i betimit solemn t msuesit, t cilin n vitin 1966 pr nevojat e UNESKO-s e prpiloi R. Dottrens.

Do ta kryej detyrimin tim me ndrgjegje dhe krenari.

Nxnsit e mi nuk do t jen vetm nxns, por edhe fmij dhe kurr nuk do ti harroj q pr fatin e tyre edhe vet mbaj nj pjes t
prgjegjsis.

Do ta mbroj me t gjitha mjetet ekzistuese nderin e profesionit t arsimtarit.

Kolegt e mi do her do t jen edhe miqt e mi. N bashkpunim me ta do t prpiqem q vazhdimisht ta prkryej veprimtarin e
shkolls n kuptimin efikas t njohjes s t gjithave t drejtave n edukimin dhe barazin sociale n arsim.

Kt betim solemn e jap plotsisht n mnyr t lir dhe me nder

Une kam bindjen se mesimdhenia nuk eshte thjesht nje profesion; mesimdhenia eshte art, ne te cilin mesuesi me pasionin e tij per dijen,
me integritetin dhe pergatitjen e tij arrin ti frymezoje studentet e vet, pasi nuk eshte thjesht aftesia per ti mesuar njerezit, por eshte aftesia per ti
frymezuar ata qe e ben ndryshimin midis nje mesuesi te zakonshem dhe nje mesuesi te mire. Une besoj qe mesuesi ne klase nuk jep vetem
njohurine mbi subjektin, te cilen studenti e gjen edhe neper libra, por jep edhe ate cfare ai eshte si person ne vetvete, eksperiencen personale,
teresine e vlerave dhe cilesine e karakterit te tij.

Une besoj qe mesimdhenia e mire ka per kusht domosdoshmerine per te pasur nje komunikim te hapur e te lirshem midis pedagogut e
studentit, nje marredhenie te bazuar ne respekt te vertete e te ndersjelle, duke krijuar nje ambjent ne te cilin studenti nuk do te kete ndroje te

shprehe mendime, te beje pyetje, te sqaroje paqartesira, si dhe te ofroje nga ana e tij sa here qe te mundet plotesime e risi ne dijet ne fjale, duke u
ndjere i mirepritur, i pranuar dhe i vleresuar nga profesori.

Eshte ceshtje sedre profesionale dhe nje interes paresor per mua qe studentet e mi te kuptojne cfare u shpjegoj ne leksion dhe te marrin
pjese ne aktivitetet qe ndodhin ne seminar. Une besoj qe nuk ka asnje gje teper te veshtire per tu shpjeguar; asnje njohuri apo arsyetim nuk eshte
teper i komplikuar per tu sqaruar. Nese une kam kaluar kohe per ta hulumtuar dhe per ta kuptuar konceptin se pari vete, atehere asnjehere nuk
eshte teper e veshtire tua percjell ate koncept studenteve, ne menyre qe edhe ata ta kuptojne. Synimi im eshte qe studenti ta kuptoje leksionin qe
ne klase, duke e degjuar prej meje, dhe ne shtepi pastaj ti mbetet vecse thellimi dhe pasurimi i bazave qe ka marre nga une ne klase me detaje te
metejshme.

Une besoj ne integritet moral dhe profesional. Une besoj qe eshte ceshtje dinjiteti per nje arsimtar te ruaje ndershmerine, drejtesine ne
gjykim dhe vleresimin ne baze merite. Ruajtja e dinjitetit ka aspektin e vet profesional; une besoj qe asnje intelektual, student qofte apo arsimtar,
nuk duhet te pervetesoje ne ndonje lloj menyre punen e nje tjetri dhe ta paraqese ate si te veten, pa i dhene kredit autorit, apo te perdore rruge te
tjera te shkurtra qe nuk jane te bazuara ne studim e hulumtim te vertete personal e ne pune te ndershme shkencore.

Une besoj qe mesimdhenia dhe studimi jane aktivitete idealiste dhe jo materialiste; ne kete kendveshtrim, studenti nuk duhet te vije ne
universitet thjesht per te marre nje diplome, por per te marre arsimim, dhe pedagogu duhet te kete qellime te larta ne vetvete dhe ta perdore
mesimdhenien jo si mjet shkembimi te interesave materiale, por me nje mentalitet te ndergjegjesuar qe ndikimi i tij pozitiv apo negativ jehon ne
brezat dhe influencon drejtperdrejt menyren ne te cilen mbruhet shoqeria e nje kombi.

Une kam bindjen qe mesuesi duhet te jete nje studiues gjate gjithe jetes se tij; une besoj qe ne momentin ne te cilin nje mesues pushon
se marri informacion, pushon se lexuari material plus qe e tejkalon detyrimin e vet te ores se mesimit, ai pushon se dheni ate substance te fresket,
te padegjuar me pare, te vertete, bashkekohore, realisht te dobishme e te shijshme per mendjen e nje intelektuali, qe eshte dija e vertete.

Une mendoj qe teknologjia dhe ndihma qe ajo ofron ne mjete per lehtesimin e punes ne arsim jane thelbesore per te pasuruar studentin
me dije dhe eksperience intelektuale. Une besoj qe arsimtari duhet te luaje nje rol aktiv ne perdorimin e mjeteve teknologjike ne mesimdhenien e
tij, si dhe ne nxitjen e studenteve per pune te pavarur dhe drejtimin e tyre tek burimet e duhura teknologjike ne ndihme te studimit.

Qellimi im ne mesimdhenie eshte i trefishte: tu transmetoj studenteve njohuri te sakta, te plota e te mireinformuara; tu transmetoj atyre,
megjithese pa fjale, vlerat baze te moralit e te karakterit dhe pasionin per dijen; ti frymezoj ata qe ti cojne perpara keto vlera ne cfaredo profesioni
te ndodhen ne jeten e tyre.

Betohem!
In remembrance and respect of great educators like Lev Vygotsky, John Dewey, Maria Montessori, Janusz Korczak,
Vivian Paley, and Paulo Freire, I take to witness of all my teachers, colleagues and students, to keep according to my
ability and my judgment the following Oath:

To consider dear to me as my loved ones, those who taught me this art;

to live in common with them and if necessary share my goods with them;

to look upon their children as my own brothers and sisters,

to teach them this art if they so desire without fee or written promise;

to impart to my sons and daughters and the sons and daughters of the master who taught me and the disciples
who have enrolled themselves and have agreed to the rules of the profession, but to these alone, the precepts and the
instruction.

I will strive to facilitate learning and implement a curriculum for the good of my students according to my ability and
my judgment and never knowingly do harm to anyone.

I will keep an open ear to hear those who I may unknowingly cause pain to and try my best to see the error of my
ways and turn from them.

To please no one (e.g., state, school administration, parents, taxpayers, myself) will I prescribe a "one size fits all"
curriculum and assessment techniques, but rather I will be aware that students learn in different ways, in different
timelines and may exhibit that which they have in a multitude of styles.

Nor will I become so stagnant or complacent with that which I know that I will cease seeking further education for
myself; and if such a time occurs, I will reconsider my involvement in this profession. Also, in my zeal to help every

student I encounter I will still realize my limitations and if necessary call upon the assistance and guidance of another. In
every school where I come I will enter only for the good of all students, keeping myself far from all intentional or
unintentional ill-doing and all seduction, and especially from the human tendencies to stereotype those who are the same
or different from me and to place blame within the student when it appears that learning has not occurred.

Whatever, a problem I perceived as a teacher, I promise to consider my own teaching first and foremost in search
of a solution.

I will also be sensitive to the needs and other obligations of those that work with or for me and remain open to their
suggestions by prioritizing learning needs and well-being of my students over other concerns and goals.

Above all these things, I will never forget that I was once a student in my students' position, keeping in mind the
obstacles that I once faced.

All that may come to my knowledge in the exercise of my profession or outside my profession or in daily interaction
with the public, I will not keep secret but will reveal to anyone with an open ear.

If I keep this oath faithfully, may I enjoy my life and practice my art, respected by all and in all times; but if I swerve
from it or violate it, may the reverse be my lot.

I Swear!
Designed and signed first by Stephanie of Drye, June 16th of 2000, University of Delaware, Newark, Delaware U.S.A.