Ang magkaibigan langgam at si tipaklong

isang araw ay masayang naglalaro si tipaklong sa parang nakita niyang naghahakot

ng pagkain si kaibigang langgam. Niyaya niya itong maglaro ngunit tinanggihang
niya ito dahil para kay kaibigang langgam ay mahalaga ang oras kung kayat di niya
alintana ang oras upang mapag-ipon ng pagkain
patuloy parin sa paglalaro si kaibigang tipaklong at ng biglang dumating ang isang
malakas na hangin at ulan basang-basang si tipaklong at naramdaman ang
matinding gutom
at ng maisipan niya itong lapitan si kaibigan langgam upang mahingan ng tulong sa
kanyang kalagayan tinulungan naman niya ito at binigyan ng pagkain at inuman
hanggang sa mabigyan niya ng payo ang kaibihang tipaklong ito kanyang
pinayuhan na mahalaga sa isang tao lalo na sa isangkagipitan ang tunay na subok
sa kagipitan.