ISMAIL QEMALI

Mbyllur det edhe stere

Kush do pyes? edhe prse?
E kush pyet pr Shqiprin,
Rreth me male nj shketin
E pa z dhe e pa zot
Vetm vlente pr nj bot
Q t bnej ndonj dit,
Nj thrime nj kafshit
Pr at e pr kt,
Vlefte saja h pr h,
Dele dajos..
Kur nji dit,
Vjen e faqet nj Profit;
Ish njI plak i bardh bor,
Nji bajrak me zok n dor;
an tok e an det
Si i an rrufeja ret;
Edhe zbriti mu atje
Ku i than nga se pr se
Po atje n at vnd,
Dy t prishurit na mnd,
Jo q nuk i than miserdhe
Po i than dhe shko nga erdhe!
Plaku gjor e plaku mjer,
Ku do vej e ku do bjer,
Npr er e npr shira
Npr gropa me shllira?
Iku dit e iku nat
I mungon dhe buk e that;
Edhe buka i mungonte,
Vtan zmra i valonte.
Si ish balt, kmba kridhej,
Si ish plak, trupi dridhej,
Andej ruhej nga armiku,
Ktej ruhej nga i ligu.
Mirpo plaku bri krah;
Kaloj male, kaloj brigje,
Kaloj pellgje t pa vah,

Kaloj pyje t pa shtigje

Syr i tija nj yll shihte
Dita yllin po e fshihte.
Plaku iku, iku, iku
Pas ca dite nj mngjes,
Kur dgjon nj z kikiku,
Nj qytet i gjith u ndes.
Ish nj vend, nj vend i lir
Q n gjuhn m t mir
Q n gjuhn e Asllanit,
I thon vndi i jataganit;
I thon Vlon e i thon Vlor
Ku Shqiponja dy krenor,
Gjeti gjith ata q deshi,
Djem baroti, djem arbreshi,
Me bes burri armatosur,
Trimri q ska t sosur,
E kush ishte ai plak?
E kush ishte ajo flak?
Si nj yll q sht kputur
N nj arqe brenda futur,
Na harriti. Kuje sot
Nuk na erdhi si e deshm,
Po n dhe se fusm dot
Pra n zmra do ta ngjeshim.
Dhe aty do rroj sa malet
Shpirti tija nuk do falet
Nuk do falet po si Dielli,
Ku bashkohen det e qielli,
Atje shuhet ashtu duhet,
Qarko bots z e muhet;
Mirpo dielli dhe ather,
Shkrep dhe shtie mbi t tjer;
Dielli mbet gjithnj Diell,
Kurdoher me kok n qiell,
Edhe Plaku kt dit,
Si njeri mbaroi jet
Mir po Plaku i vrtet
Ish Profit dhe mbet Profit;

Dhe qndron ashtu si ish;

Do mbaj emrin si e kish;
Emri tija i vrtet;
Esht Nntor njzet e tet.