Lasgush Poradeci poeti i shquar q shkroi kudo q ndjeu mall pr

liqenin,pr malet,pr Pogradecin e Shqiprin. N vargjet e

ndrthurura aq bukur prej tij mund t humbassh pak nga pak me
t,sepse t afron aq shum me ngrohtsine dhe brishtsin q ai
fal.Pas kaq vitesh ai kujtohet n vargjet e tij... Ishte Pogradeci ky qytet
fatlum,qe pati njfigur kaq t shquar t letrsis ton. Krahasimet
jan t pakta se me penn e tij ai bri udira,se do shikim e ktheu n
ndjenj, e do ndjenj n fjal. Fjalt q shum mund ti kapin
prciptazi,por q se kuptojn q Lasgushi do t shpreh edhe veten
brenda tyre ...
.

Lasgush Poradeci

Poradeci

Perndim i vaglluar mi Liqerin pa kufir

Po prhapet dal-nga-dale nj pluhr si nj hije.
Npr Mal e nr Lndina shkrumb' i nats q po bije,
Duke sbritur q nga qjelli prmi fshat po bhet fir...

E kud krahin' e gjr m s'po qit as piplim:

N katund krcet nj port...n Liqer hesht nj lopat...
Nj shqiponj-e arratisur fluturon n Mal-t-That...
Futet zemra djaloshare mun n fund t shpirtit t'im.

Tr fisi, tr jeta, ra... u dergj... e zuri gjumi...

Zotroj m katr an errsira...
Po tashi:
Dyke nisur udhtimin mes-pr-mes nr Shqipri,
Drini plak e i prrallshm po mburon prej Shndaumi...
KOMENT

Autori e nis me nj personifikim t metaforizuar [perdim i vagulluar ] sht m tepr

imazh vgimor i liqenit t Pogradecit. Imazhi vgimor prhapet me krah t fuqishm
nj pluhur si nj hije . M pas metamorfoza e perndimit prcaktohet si shkrumbi i nats
q po bie nga qielli e ndihet pran, dallojn hapat q vijn duke zbritur n fshat [e bhet
fir].

E kudo krahingjith m spo qit as piptin

N katund krcet nj port... n Liqer hesht nj lopat.

N kto vargje autori thot q n fshat mbyllet nj port dhe n liqen hesht,pushon nj
lopat. N dy vargjet e tjera ai thot q shqiponja e arratisur nxiton t kthehet n folen
e saj ,n Malin e That,por dhe zemra djaloshare futet thelle n shpirtin tim,pranon kt
madhshti zotruese. N vargjet e tjera tr fisi trjeta ra u dergj e zuri gjumi ,hyjnia
tjetr e prtritjes. N kt ritual t natyrs ku zotron n do an,hyjnia e jets. N
vargjet e fundit Duke nisur udhtimin me-pr-mes nr Shqiprin Drini plak e i
prmallshm po mburon prej Shn Naumi autori shpreh idealin e tij pr vendin e vet si e
donte ai dhe si ishte .

RIma q prdor autori n kt poezi sht rim e prmbysur ABBA.

Vargu sht 15-rroksh. N ktpoezi luhet drama e njohjes dhe e vet njohjes poetike.
Dy vargjet e fundit t ksaj poezie duke nisur rrugtimin mes prmes Shqipris. Jan
vargjet q shprehin dhimbjen e madhe pr ndarjen e vendit.
LASGUSH PORADECI

MENGJES

Si shpirt` i zi ne kraharuar,
U mbyll liqeri nene male.
Ndaj fund` i ti e pasqyruar,
Po shuhet nata me nga dale..

Tashi dh` agimi llambarites

Po svagullon ne fund liqeri,
Po tretet tinez yll` i drites
Posi nje sumbull prej sheqeri.

Pra , ja! pra , ja ! se dita ndezi,

Se fund` i ujit vetetiti ,
Se posi lajmetar mengjesi,
Del zogu i bardh` i nje nositi

KOMENT :Kt vjersh autori ia ka kushtuar vendlindjes,s tij , natyrs s

Pogradecit dhe liqenit t tij.Ai e nis poezin me nj krahasim. N strofn e
par t poezis ai prshkruan se si vjen perndimi i diellit n vendlindjen e
tij, si e pushton muzgu i mbrmjes liqenin e tij .. Ai thot se liqeni mbyllet n
male dhe vjen nata dal ngadal. Ndrsa n strofn e dyt jepet pritja e
mngjesit. Autori thot se agimi po vjen prsri dhe dhe liqeni po ndrit
srish. Ai thot se tani ylli i drits po shkrihet si sheqeri. E ndrsa n
strofn e tret prshkruhet prshkruhet ardhja e mngjesit. Ai thot q dita
ndezi prsri dhe fundi i ujit u shfaq me shklqim dhe vjen lajmtari,n kt
vjersh autori pdor nj gjuh dialektore t s vet, prdor nj gjuh
dialektore t krahins s vet,prdo shum figura letrare si
krahasimi,metafora,epiteti etj.Edhe zemra e liqenit sikurse ajo e poetit
pushon n mes t dits pr t pasqyruar buitjen e tij shndritse. E gjith
kjo ndodh kur diku n horizontin e largt mbi liqe nis agu, i cili dritsohet
me nj mngjes prrallor shprehur n lirikn Mngjesi. Kjo drit e dits s
re i venit yjet e nats, por ylli i drits q tretet tins sht Posi nj sumbull
prej sheqeri dhe lajmtar-mngjesi sht zog i bardh i nj nositi.

ESE

TEMA: DASHURIA

Dashuria sht nj ndjnj,prkushtim,sakrific,lumturi,hidhrim,gzim,e fort,sublime,e

brisht,mkatare dhe ndonjher ndrr. N morin e ksaj przierjeje,ajo fillon t
marr kuptim dhe t lartosohet. T dashurosh nuk sht e vullnetshme apo nj zgjedhje
e rastit.

E krkojm,por m kot.

Ajo vjen ather kur ti nuk e pret edhe n momentet m t paprshtatshme t jets .
Ajo bhet udhheqja jote. Ti ecn me hapat e rrezikshm t dashuris,duke u ngjitur
lart e m lart pa e kuptuar se ku po shkon. Rrmbehesh nga nj mashtrim i vogl q t
duket hyjnor dhe nuk mendon gjat, por hidhesh n vrullin e saj. Vrtet ,fluturon n qiej
t kaltr ,por mund t ndodh t prplasesh me re t zeza dhe ta gjesh veten n nj
cep t harruar t toks. Ajo q ne arrijme sht disi e gnjeshtrt ,pasi qiejt e vrtet
jan t paarritshm. Dshira pr t arritur lartsit shpesh na on nn dhe.

Kjo sht dashuria,rreziku q njeriu e krkon gjithmon pr t kuptuar se jeton. Por,

cilsdo kategorie ti prkas dashuria,ajo sht i vetmi shpjegim i mundshm i tr asaj
vuajtjeje t jashtzakonshme q prjetohet n bot,jet e m tej...
.