Professional Documents
Culture Documents
Hyrja....................................................................................................................................... 3
HYRJE
1.Këmbyesit e nxehtësisë
Edhe pse nxehtësia rrymon nga fluidi i nxehtë tek aj i ftohtë me përcjellshmëri
përgjate një muri që i ndan (perveq në rastet e kontaktit direkt), këmbyesit e nxehtësisë janë
paisje për transmetim të nxehtësisë me konveksion. Konvekioni në këmbyesin e nxehtësisë
është gjithemon i detyruar dhe mund të jetë pa ndryshimin e gjendjeve të dy fluideve. Kur
një ventilator e detyron rrymimin e ajrit ( ose kurë rrymimi natyral i ajrit aplikohet) emri
këmbyes i nxetësisë është disi i rezervuar. Emra të tjerë janë përdorur për raste të veqanta si
“kondensator” ose në raste kurë e shendrron avullin ne uj “aparat avullimi” ose “kaldajë”
kurë lëngu shëndrrohet në avull. Paisjet me vetëm një rrymim të lëngut si : panelet solare ose
vetëm një gyp i thjeshtë me një rrymim të një lengut me ndryshim të temperaturës në
ambient, kurrë nuk janë quajtur këmbyes te nxehtesisë. Dizajni bazik për këmbyesit e
nxehtesisë është në formë të guaskës dhe të pjatës, por shumë tipe të reja dhe forma të reja
janë zhvilluar. Sipas rrjedhjes së tyre kembyesit e nxehtesisë grupohen në:
1). Këmbyesit në formë të guaskës dhe gypit, ku një rrjedhje e fluidit shkon përgjate
gypave kurse tjetra brenda dhe jashtë guaskës, paralel me gypat, ose në kryqëzim me
rrjedhjen. fig. 1a
2). Këmbyesi i nxehtësisë në formë pjate, ku muret e rrudhura mbajn në kontakt dy
fluidet të cilat ndahen përgjatë tuneleve (vrimave) në muret e rrudhosura. fig. 1b
3) Këmbyesi i nxehtësisë me kontakt, ku të dy fluidet futën në konakt direkt (ku nxë
vend trasmetimi i nxehtesis dhe i masës). Për me tepër, kontakti mund të vazhdoj, të dy
fluidet perzihen mes veti derisa nuk i ndan forca e gravitetit , si në një kullë ftohse, ose
kontakti mund të jetë në një menyrë alternative me një ambient të tretë, zakonisht te ngurtë, si
një këmbyës nxehtësie rexhenerativ si një rrotë rrotulluese si ne fig. 1c (ku gazi i nxehtë nxen
rroten kurse gazi i ftoft e fiton ate energji).
a) b) c)
Fig. 1.1. Këmbyesi i nxehtësisë në formë guaske dhe gypi, këmbyesi i nxehtesise në formë
pete dhe këmbyesi i nxehtësisë me kontakt
Këmbyesi i nxehtësisë në formë pete u zhvillua në vitet 1920-ta në një fabrikë ushqimi
(për pasterizimin e qumshtit) por tash janë duke e marrë tërë tregun për shkak të efiqjencës së
madhe (3 deri 10 here ma shume se kembysit ne formë guaske). Këmbyesit e nxehtësisë në
forme pete perdoren per proqese te ngrohjes, ftohjes, ne te gjitha proceset cryogjenike dhe si
një hap i ndermjetem për ngrohjen të ujit të brendëshme.KNFP (këmbyesi i nxehtësisë në
formë pete) janë emruar edhe si CHE ang (këmbyesi kompakt i nxehtësisë). Kembyes
kompakt te nxehtësisë ku fjala kompakt mund te shohet te secila formë e transferit të
nxehtësisë dhe masës me siperfaqe specifike më të madhe se 103
Fig1.3. STHE (këmbyesit e nxehtësisë ne forma guaske dhe gypi), a) guaska dhe
gypa të vogla të montuara (në baker), b) Prerja terthore e KNGG (Këmbysi i nxehtësisë në
formë guaske dhe gypi), c) diagram skemat me një kalim të guaskes dhe një kalim të gypit d)
detalete konstruksionit të këmbysit me një kalim të gypit e) detale të konstruksionit të
këmbyesit me dy kalime të gypit.
Siq mund të shihet në fig.1.3, secili fluid mund të rrymoj përgjat shumë herë. Në gyp
secili set i gypave që fluidi kalon përgjat para se të kthehet konsiderohet kalim. Kurse në
guaske një kalim konsiderohet kur fluidi ndryshon drejtimin.
1.4 Kaldajat
Kaldajat janë gjeneratorë të nxehtësisë, pra instalime me të cilat energjia kimike që
përmban lënda djegëse ose energjia eletrike shëndrrohet në energji termike. Kaldajat e kanë
funksionin e njëjtë sikur edhe stufat dhe për këtë arsyje janë të përbëra nga elemente
themelore të njëjta (vatra, grila, kanalet e tymit etj.) Varesisht nga gjendja agregate e lëndës
djegese, kaldajat ndahen në kaldaja me lëndë djegse të ngurtë të lëngët dhe të gazët. Si lëndë
djegse të ngurtë me së shpeshti përdoren llojet e ndryshme të thengjillit dhe druri. Si lëndë
djegse të lëngëta përdoren: mazuti, nafta, përkatesisht vajra të ndrysheme të djegshme, ndërsa
si lende djegëse e gaztë më së shpeshti përdoret gazi nëntoksorë.
Shumica e kadajave mund te konsiderohen si këmbyes të nxehtësisë me guaskë dhe me gyp
fig.1.4, ku fluidi i nxehtë është avull i tejnxehur dhe fluidi i ftohtë avull i ujit. Transmetimi i
nxehtësisë me rrezatim është me rëndësi në kaldaja (dhe në furrë) për shkak të temperaturave
të mëdha (disa 2000K). Ne shumicën e kaldajave ajri për djegije ngrohet më parë nga gazrat
që dalin tek oxhaku. Efiqjencat tipike, matur se si entalpia e ujit ndryshon nga entalpia e
djegjes (zakonisht varet nga vlera e nxetesise së lëndës djegëse)
Analiza termale e një këmbyesi të nxehtësise bazohet në një shembulli të një këmbyesi
koaksial të thjeshtë fig.1.5.1, kur një fluid shkon përgjat gypit, kurse tjetri fluid shkon pergjat
seksionit te cilindrit nga fillimi gjerë në fund, rrjedhja e kundërt e fluideve (me kahje të
kunderta) është treguar në fig.1.5.1a. Ku ka efiqjencë termike më të madhe se në fig.1.5.1b.
Transmetimi i nxehtësisë nga njëri fluid tek tjetri me konveksion-konduksion-
konveksion është proces që ndodhë rreth siperfaqeve ndarse si në (fig.1.5.1d), ku fluidi i
nxehtë është përshkruar si ‘1’ kurse fluidi i ftohtë ‘2’. Fakti që rrjedha e ftohtë e rrethon atë të
ngrohten si ne fig.1.5, këtu nuk qëndron nga rezultatet e arritura, edhe pse mund të jetë në
dobi tonen kur deshirojm te minimizojm humbjet e nxehtesise me ambientin(nëse
temperature e ambientit është më e vogël se ajo në gyp).
Pa marrë parasyshë kahun e rrymimit të fluidit, në këmbyesin e nxehtësisë fluidi më i
ngrohët do të ftohet, ndërsa fluidi më i ftohët do të nxehet, e kjo nxehtësi e këmbyer është:
df = -V1 r1c1dtn = V2 r 2 c2 dt f
-W1dtn = W2 dt f
respektivisht:
-W1 (t '2 - t '1 ) = W2 (t ''2 - t ''1 ) apo W2 / W1 = (t '1 - t '2 ) / (t ''2 - t ''1 ) (1.2)
t, °C
W1 >W2
t' 2
t = -t' 1 t'' 1
2
t = -t' 2 t''
t''2
t''1
S, m2
Fig.1.5.2. Këmbyesi i nxehtësisë me rrymim paralel, fluidet kanë kah të njëjtë dhe drejtim
paralel.
t, °C t, °C
t' 1
t' 1 W1 <W2 t =t'1 t''
-1 W1 >W2
t =t'1 t''
-1
t' 2
t' 2
t''1
t =t'2 t''
t =t'2 t''
-2
-2
t''1
t''2
t''2
S, m 2 S, m 2
Fig.1.5.3 Këmbyesi i nxehtësisë me rrymim të kundërt, kanë kah të kundërt por drejtim
paralel.
Për një gjatesi dx rrjedhja e kundërt e fluidit, balanci i energjisë te secilit fluid, dhe energjia
e balancimit përgjat murit, të mbledhura në fluidin e nxehtë janë shënuar me ‘1’:
g g g
d Q = - m1c1dT1 = - m2c2 dT2 = KdA(T1 - T2 ) (2)
Nëse e integrojm këtë ekuacion nga kushtet fillestare (x=0) dhe (x=L) pergjate këmbysesit
Fig.1.5.1a, ateherë kemi :
g g g
Q = m1 c1 ( T1,h - T2,d ) = m 2 c2 ( T2,d - T1,h ) = KdADT1,2 (3)
( T1 - T2 ) x = L � � �T - T T -T �
� 1 1 �
ln = - KA g - g = KA �1,d g 1,h - h g 2,d �
( T1 - T2 ) x =0 �m c m c �
�1 1 2 2 �
� Q
� Q �
�
( T1 - T2 ) x = L - ( T1 - T2 ) x =0
= (5)
DT1,2
Ku perfundimisht kemi:
( T1 - T2 ) x = L - ( T1 - T2 ) x=0
DT1,2 = �DTLMTD
( T -T ) (6)
ln 1 2 x = L
( T1 - T2 ) x =0
qka na tregon se, në rryminin e kundërt të fluideve, me kapacitet konstant termik të fluidit
,vlera mesatare e temperaturës përgjate murit ndarës është diferencë logaritmike e
temperaturës mesatare LMTD.
�shkalla e kapacitetit �
�shkalla e transferimit � �efiçjenca / �� � �ndryshimi i �
� të nxehtësisë q �= �faktori korrigjues ���të nxehtësisë apo ��� �
� �� � �transmetimi konvektiv � �temperaturës �
� �
�e�Cmin �DTmax në metodën e -NTU (7)
�P �
� C� DTmax në metodën P -NTU
q = �1 1
�F �
UA � DT1m në metodën LMTD
�
�y�UA � DTmax në metodën y -NTU
projektues NTU dhe C*). Një këmbyes me rrjedhje të kryqëzuar të thjeshtë siguron një vlerë
të vogël numerike për Ɛ ose P për një shkallë të përpjesëtimit të dhënë të kapacitetit të
nxëhtësisë dhe NTU sesa për një këmbyes të rrjedhjes së kundër. Veç kësaj, Δ Ɛ/ΔNTU për C*
është ndryshimi për rrjedhjen e kundërt ndajë rrjedhjes së kryqëzuar, për NTU min< NTU <∞.
Për NTU≥4, ky gradient është pothuajse i njëjtë. Për NTU min≤ 0.4 të gjitha drejtimet rrjedhëse
sigurojnë pothuajse vlerat të njëjta të efiçjecës për një grup të dhënë të parametrave
� 1 �
projektues e �NTU � 1 - NTU (1 + C*) �
� 2 �
� �
� �
Tn, d , T f , d ...apo...q = j �Tn, h , T f , h , Cn , C f U , A mënyrat rrjedhëse �
1 4 42 4 43 �1 4 4 2 4 43 1 4 4 44 2 4 4 4 43 � (8)
ndryshoret e varura �Gjendjandryshoreve
funksionale e Parametrat e nënshtruar �
1 4 4 4 4 4 4 4 4 2 4 4 4 4 4 4 4 43 �
� të rregullimit projektues
Drejtimet rrjedhëse mund të jenë pozitive ose negative (në fig.2.4.1, nga e majta në
të djathë) në lidhje në koordinata boshtore (rrjedhja e kundërt, rrjedhje paralele). Bilancet e
energjisë për vëllimet përkatëse të kontrollit mund të shkruhen duke përdorë ligjin e parë të
termodinamikës dhe duke ndjekur hollësishtë konventen e shenjës standarde për shkallë të
nxehtësisë ,entalpisë, rrjedhjes përmes kufirit të vëllimit kontrollues .
Fig.2.4.1. Vëllimet e këntrollit të bilancit të energjisë për një mënyrë të rrjedhjes së kundërt.
Vëllimet e kontrollit prezantohen nga zonat drejtkëndore. (a) vëllimi i kontrollit për
fluidin 1 bilancin diferencial i energjisë; (b) vëllimi i kontrollit për fluidin 2bilancin
diferencial i energjisë; (c) vëllimi i këntrollit për dy fluidet 1 dhe 2 bilancet diferenciale të
energjisë.Shkallët e entalpisë H j = ( mc p ) j T j , j = 1 ose 2
g g
� dT1 �
i1 (mc p )1T1 - i1 ( mc p )1 �
T1 + dx �- U (T1 - T2 )dA = 0 (9)
� dx �
Ku i1= +1 ose -1, për drejtimet e njëjta ose të kundërta (pozitive ose negative)të fluidit 1 duke
ju referuar drejtimit pozitiv të boshtit x.
�g g
� dT � � �g g
� dT � �
(mc p )T - (mc p ) �
i1 � T+ dx �
� + i (
2 � mc p )T - ( mc T+
p)� �= 0
dx � (11)
� � dx � �1 � � dx � �2
g dT1 UA
(mc p )1 = (T2 - T1 ) (12)
dx L
g dT2 UA
i2 (mc p ) 2 = (T1 - T2 ) (13)
dx L
g dT1 g dT
(mc p )1 + i2 ( mc p ) 2 2 = 0 (14)
dx dx
Shohim se vetëm dy nga tre ekuacionet e bilancit janë mjaftueshëm për të definuar dy
shperndarjet e temperaturës. Për shembull cilido ek.12 edhe ek.13, apo ek.12, dhe ek.14,
mund të shfrytëzohen. Më pas, shpërndarjet e temperaturës së bashku nëpër këmbyesin e
nxehtësisë që përcaktohen.
Një grup i kushteve kufitare është kërkuar në pikat stacionare të këmbyesit të
nxehtësisë. Për një këmbyes të rrjedhjes paralele, temperaturat hyrëse për të dy fluidet janë të
njohura te x=0. Për këmbyesin me rrjedhje të kundërt, temperaturat hyrëse janë të njohura ne
anët e kundërta të këmbyesit, te x=0 dhe x=L. Në mënyrë eksplicite këto kushte janë
T - T1,h x
q= x= (16)
T2,h - T1,h L
dhe parametrat projektuese NTU1 dhe R1, siç definohen nga ek.17, dhe ek.12.
dq1
+ NTU1 (q1 - q 2 ) = 0 (17)
dx
dq 2
- i2 NTU1 R1 (q1 - q 2 ) = 0 (18)
dx
q1 = 0 në ξ=0 (18.1)
q1 = 0 {
x = 0 për rrjedhje paralele
në x =1 për rrjedhje të kundërt (19)
Analiza: Cilët do dy nga tre bilancet diferenciale të dhëna nga ek.17 dhe 18 së bashku me
kushtet kufitare të dhëna nga ek.18.1, dhe 19), përshkruajnë modelin teorik të analizës.
të temperaturës për të dyja fluidet. Përshembull, mund të zgjedhim ek.12, 14, dhe 15 për të
fituar shpërndarjet e temperaturës të paraqitur në fig.2.4.2; 2.4.3; 2.4.4.
Cn>Cf
Tn,h Fluidi i nxehtë Tn,h Tn,h
Fluidi i nxehtë Fluidi i nxehtë
Tf,h Fluidi i ftohtë
Tn,h
Tn,d Fluidi i ftohtë Tn,d Tn,d
Tn,h
Fluidi i ftohtë
Konvekse lartë
Konvekse lartë
Tf,d Tf,d Tf,d
0 x L 0 x L 0 x L
(a) (b) (c)
Cn>Cf
Tn,h Fluidi i nxehtë Tn,h Tn,h
Fluidi i nxehtë Fluidi i nxehtë
Tn,d Tf,h
Tf,d Fluidi i ftohtë Tn,d Tn,d
Tf,d Tf,d
Fluidi i ftohtë
Tf,h Fluidi i ftohtë
Tf,h
0 x L 0 x L 0 x L
Kjo mund të bëhet për pothuajse çdo kombinim të parametrave të projektimit (NTU 1 dhe
R1) për të dy mënyrat e rrjedhjes paralele dhe rrjedhjes së kundër pa një nevojë për ndarjet të
modeleve matematikore.
Tf,h
o x
a
Fluidi i nxehtë
shpërndarja e
Tn,h temperaturës në
dalje
Fluidi i ftohët
shpërndarja e
temperaturës në
dalje
Figura 2.5.2. Shpërndarja e temperaturës në hyrje dhe në dalje të një këmbyesi të nxehtësisë
me rrjedhje të kryqëzuar pa përzierje.
Qëllimi jonë tani është të tregojë se si mund ti formuloj modelet dhe më pas ti zgjedh,
ato për të gjetur këto zona të temperaturës ose temperaturat dalëse përkatëse. Si një produkt i
kësaj analize, mund të ndajë temperaturat ose efikasitetin e këmbyesit të nxehtësisë. Formulat
e efiçjencës së këmbyesit të nxehtësisë janë të dhëna edhe në mënyra tabelare. Këtu ne
diskutojmë modelet analitike për të përcaktuar të dy zonat e temperaturës dhe efikasitetin.
Duke ju referuar fig.2.5.3, mund të shkruaj bilancet e energjisë për vëllimet e kontrollit:
g g � �T1 �
d m1 c p ,1T1 - dm1 c p ,1� T1+ dx � - dq
{ =0 (20)
1 42 43 � �x �
1 4 4 42 4 4 43
shkalla e entalpisë në hyrje shkalla e entalpisë në dalje shkalla e transferimit
të vëllimit të kontrollit të nxhtësis nga
të vëllimit të kontrolli
fluidi në murë
g g � � T �
d m2 c p ,2T2 + dq
{ - dm 2c p ,2 � T2 + 2 dy � = 0 (21)
1 44 2 4 43 � � y
shkalla e entalpisë në hyrje shkalla e transferimit 1 4 4 44 2 4 4 4 43 �
shkalla e entalpisë në dalje
të vëllimit të kontrollit të nxhtësis nga
të vëllimit të kontrolli
muri në fluidë
Shohim se dṁj Cpj=d Cj,j=1.2, në ek.20, dhe 21, nënkupton se supozimi i detyrave termo
fizike konstante është kërkuar. Është supozuar se nuk përzihen zënë vend në çdo anë të
transmetimit të nxehtësisë. Si pasojë, të dy fluidet do të kenë zona dy dimenzionale të
temperaturës. ek.20 dhe 21, dq paraqet transferimin e nxehtësisë me konveksion nga fluidi i
nxehtë te muri, dhe formulimin e formës së qëndrueshme, të nxehtësisë që do të transferohet
me konduksion nëpër mur dhe me konveksion te fluidi i ftohtë. Modelet e mënyrave me
rrjedhje të kryqëzuar gjenden edhe në forma tabelare.
Duke përdorur shkallën e ekuacioneve për konveksion dhe konduksion, dq nga fluidi i nxehtë
në fluidin e ftohtë mund të shprehet si vijon:
�T - T �
dq = ho ,1h1 (T1 - Tm,1 )dxdy = km �m,1 m, �dxdy = ho ,2 h2 (T2 - Tm,2 )dxdy
1 4 44 2 4 4 43 dm � 1 4 4 4 2 4 4 43 (22)
konveksioni nga fluidi 1 4�44 2 4 4 43 konveksioni nga muri
i nxehtë në murë konveksioni nëper murë në fluidin e ftohtë
dq dq dq
T1 - Tm,1 = , Tm ,1 - Tm,2 = , Tm ,2 - T2 = (23)
ho,1h1dxdy (km / d m )dxdy h o,2 h2 dxdy
Duke shtuar ndryshimet e temperaturës nga tri ekuacionet e ek.19, duke definuar
dA=dx dy, dhe duke përdor ekuacionin për definicionet e koeficientit të plotë të transmetimit
të nxehtësisë U, por duke lënë pas dore rezistencën e parregullt termike do ti kemi:
dq = UdA(T1 - T2 ) (24)
Duke zëvendësuar ek.24, në ek.20 dhe 21, dhe duke thjeshtësuar, ne mund të fitojmë
ekuacionet e pjesshme diferenciale:
q1
� q2
�
+ q1 = q 2 + q 2 = q1 (25)
�c �z
q1 = q1 ( c , z ) q2 = q2 ( c , z ) (26)
0 ���NTU 0 �z �C* �
NTU (27)
q1 (0, z ) = 1 q 2 ( c , 0) = 0 (28)
Shpërndarja e temeraturës për dy fluide të papërziera është dy-dimenzional dhe për fluidin e
përzier 1 është një-dimenzionale, të dy ndryshoret në c të në kthim varen nga NTU dhe C*.
dQ = k �� dt
S Dtm � (29)
t, °C
t' 1
dt' t' 2
t = -t' 1 t'' 1
t = -t' 2 t'' 2
dt'' t''2
d
t''1
( )
d Dt = dt '- dt '' = - W1-1 + W2-1 dQ = - a �
dQ
Në fund do të përfitojmë:
Dt1 - Dt1
S t
Q = k ��� S t Dt m
= k ���
�Dt1 �
ln � �
�Dt2 �
ku mesatraja e temperaturës është e caktuar për kohën.
dQ=U(T-T’)dA=-mcdT=m’c’dT’ (30)
Q=AU (31)
(32)
Figura 3.2.1. a). Profilet e temperaturave tek rrymimet e kundërta me një ose dy faza
Figura 3.2.2, b) dhe c) Profilet e temperaturave tek b) një kalim në guaskë e dy kalime në
tuba dhe c) dy kalime në guaskë dhe katër kalime në tuba.
Kur profilet përbëhen nga seksione lineare, si në rastet (f) dhe (g), këmbyesi mund të
trajtohet si montim me tre seksione , secila e karakterizuar nga ndryshimi i temperaturave
logaritmike te tyre, për të cilat temperaturat e ndërmjetme mund të gjendet me anë të
llogaritjes së drejtpërdrejtë. Transmetimin e nxehtësisë për një rast të tillë si (h) me profilin
vazhdimisht lakuar duhet të vlerësohen nga integrimin e ekuacionit (30)
Ajri i ftohur në kullen ftohëse me ventilator; i) Ajri i ftohur me ventialorin e vendosur posht
ekraneve gypore
3.4. F-METODA
Kur temperaturat në fund dihen atëherë ndryshimi mesatar i temperaturave mund të
caktohet nga ekuacioni:
3.4
T në anën e tubit kurse T’ në anën e guaskës, i-hyrja dhe o-dalja. Rasti a) tregon një kalim në
anën e guaskës dhe kalimin dy fazor në tuba, b) dy kalime në anën e guaskës dhe katër
kalime në tuba, c) Rrjedhja e kryqëzuar, d) Rrjedhja e kryqëzuar me një përzierje, e) Rrjedhja
e kryqëzuar me dy rryma të përziera, f) rendimentet dhe trasmetimi në paisje me rrjedhje të
kundërta, g) Tre kalime përgjatë guaskës, dhe gjashtë kalime në ekranet tubore, h) Katër
kalime në guaskë dhe tetë kalime në tuba, i) Pesë kalime në guaskë dhe dhjetë kalime ne tuba
dhe j) me gjashtë kalime në guaskë dhe 12 në anën e tubave.
Kjo metodë është shumë e lehtë për tu aplikuar kur dihen temperaturat në fund, sepse
atëherë faktori F dhe janë të caktushme për disa lloje të rrjedhjeve. Atëhere
ekuacioni për transmetimin e nxehtësisë
Q=UAF 3.5
Fig. 3.4.2. Shembujt e shtimit të sipërfaqës së këmbyesve ne njërën ose në të dyja anët
Në dy këmbyes nxehtësie (njëri me rrymë paralele dhe tjetri me rrymë të kundërt), fig.
3.5.1, dhe fig.3.5.2, temperatura e njërit fluid zbret nga 610 oC në 312o C ndërsa e tjetrit rritet
nga 45oC në 215oC. Të caktohet sipërfaqja nxehëse për secilin këmbyes kur janë dhënë:
kW
Q=7.11 kW dhe K=0.016
m2 K
kW
Ku: K-koeficienti i tejkalimit të nxehtësisë
m2 K
Q-sasia e nxehtësisë kW
Zgjidhje
Q 7.11
( Snx ) p = = = 1.67m 2 ( për rrymim paralel ) dhe
( Dtm ) p 0.016 �
K� 265.888
Q 7.11
( Snx ) k = = = 0.583m2 ( për rrymim të kundërt )
( Dtm ) k 0.016 �
K� 761.763
PËRFUNDIMI
Synimi i parë na ndihmon të identifikojmë faktorët të rëndësishëm që ndikojn në
efiçjencën e këmbyesit të nxehtësisë, të përcaktoj sasinë e efekteve të këtyre faktorëve, dhe të
siguroj udhëzime për një vlerësim kualitativë të efektivitetit të këmbyesve me mënyrat të
ndryshme tërrjedhjeve por me një caktim, të njëjtë të detyrës projektuese. Synimi i dytë na
definon një formë të cilësisë për të vlerësuar efiçjencën e këmbyesve të nxehtësisë dhe të
paraqes një arritje të konsideratës termodinamike
Unë kam arritur ta kuptoi se efiçjenca e këmbyesit ɛ të nxehtësisë është një kriter i
rendimentit termik të këmbyesit të nxehtësisë. Është raporti i shkallës aktuale të nxehtësisë
me shkallen maksimale të kushtëzuar në një këmbyes nxehtësie.
Zbatimi i kombinuar i ligjit të parë dhe të dytë të termodinamikës për të identifikuar
burimet e ireversibilitetit që kan një efekt të dëmshëm në rendimentit të këmbyesit të
nxehtesisë. Ku ndryshimi fundor i temperaturëspërzirja e fluidit, dhe fërkimi i fluidt janë
fenemone të rëndësishme të ireversibilitetit të lidhura me rendimentin e këmbyesit. Analizat
termodinamike, duke përfshir eksergjinë dhe kontabilitetin termodinamik për optimizmin e
këmbyesit të nxehtësisë.
Kriteret e vlersimit të rendimentit bazuar në minimizimin e gjenerimit të entropisë.
Projektet e caktuara të këmbyesit të nxehtësisë do të na çojnë te një efiçjenc më të lartë apo
më të ulët dhe zhvillon afërsisht nevojat për një qasje të optimizmit të këmbyesit të
nxehtësisë si pjesë e një sistemi.
Në kërkesa të veqanta të zhvilluara të teknikës , nevoiten të prodhohen lloje të
ndryshme te këmbyesve të nxehtësisë të cilët japin rendiment të lart të transmetimit të
nxehtësisë, të ken qëndrueshmëri afatgjate, të moj jen të ndjeshëm ndaj papastërtive dhe të
mos zënë hapësir të madhe.
Si prioritet i imi eventual për ta vazhduar pas kësaj teme do të ishte analiza e
specifikuar edhe aspektet praktike që i kërkon tregu: transmetimin maksimal apo minimal të
nxehtësisë.
dtn o
C -ndryshimi elementar i temperaturës së fluidit të ngrohtë
T - temperaturë absolute
t - temperatura
ρ kg/ - densiteti
λ W/(m2 K) - koeficienti I përcjellshmërise termike
Cp J/(kgK) - nxehtësia specifike
- temperatura në siperfaqen e murit
– - temperatura e fluidit
- - koeficienti I fërkimit
C* - shkalla e përpjestimit të kapacitetit të nxehtësisë
LITERATURA
1. Fakheri, A., 2003, “Arithmetic Mean Temperature Difference and the Concept
of Heat Exchanger Efficiency,” Proceedings of the 2003 ASME Summer Heat
Transfer Conference, Las Vegas, Nevada, July 21–23, Paper No. HT2003-
47360.
2. Prof. F. Krasniqi,Prof. A. Muriqi : Përmbledhje detyrash nga
termidinamika,UP,FM,Prishtinë,1995