Ayon sa American Academy of Pediatrics, ang edukasyong pansekswal ay pagtuturo

tungkol sa sekswalidad ng isang tao, pakikipag relasyon, anatomiya ng sekswalidad ng

mga tao, pakikipagtalik, at mga sakit na pwede idulot ng pakikipagtalik sa maling
paraan. Ito ay nagdadagdag na ang angkop na pag-unlad at katibayan ng edukasyon
ng mga pediatricians, mga paaralan, iba pang mga propesyonal at magulang ay
mahalaga upang matulungan ang mga bata at mga kabataan na gumawa ng
matalinong, positibo at ligtas na pagpili tungkol sa mga malulusog na relasyon,
responsableng sekswal na aktibidad at kanilang reproduktibong kalusugan, dahil
maiiwasan at bawasan ang mga panganib ng pagbubuntis, HIV at mga STD.
Gayunpaman, may mga bagay na dapat inaalala ang mga magulang kapag
magkakaroon sila ng diskusyon ukol sa edukasyong pansekswal sa kanilang mga
anak, eto ay dapat nilang gawin sa tamang edad.

Ayon kay Dr.Oyenusi (2017), Dapat simulan ng mga magulang ang edkasyong
pansekswal para sa kanilang mga anak nang maaga. Ipinaliwanag niya na ang dalawa
hanggang tatlong taon ay isang perpektong oras para sa naturang, bibigyan na ito ay
tungkol sa mga batang edad na nagsisimula lumabas, kung sa paaralan o sa ibang
lugar. "Kaya dapat ituro sa kanila ng mga magulang ang mga pangalan ng lahat ng
bahagi ng kanilang katawan at kung ano ang hindi angkop. Ito rin ang panahon na
dapat sabihin sa kanila ng mga magulang kung saan hindi dapat sila mahawakan ng
sinuman at kung mangyayari iyon, dapat silang mag-ulat sa kanila. "
Sinabi pa niya na ang pagtuturo sa kanila sa murang edad ay kinakailangan bigyan
pansin at kahalagahan dahil maaring may makita sila sa telebisyon na hindi angkop at
mag bibigay ng kuryosidad sa kanilang isipan. Idinagdag ni Oyenusi na bagaman dapat
malaman ng mga bata ang tungkol sa mga pangunahing bagay sa murang edad, kapag
sila ay lumaki, tulad ng walong taong gulang, ang mga magulang ay dapat na mas
"tahasang" tungkol dito.

Sinabi niya, "Kung para sa isang lalaki o babaeng anak, kapag sila ay walong taon,
dapat makipag-usap ang mga magulang sa kanila tungkol sa seks, at hindi na
kailangang gumamit ng mga palayaw o graphics, higit pa upang ang mga bata ay
malantad sa iba't ibang mga larawan sa telebisyon o kahit sa Internet. Ang isang batang
babae ay handa na para sa naturang edukasyon kapag siya ay magkaroon ng dibdib o
kapag siya ay tumungtong sa walong taong gulang.” Sinasabi na makipag-usap tungkol
sa pinakamahusay na diskarte upang simulan ang pagtuturo sa mga bata tungkol sa
seks, sinabi niya, "Walang mali na tuntunin kung paano ito gagawin, dahil ang ilang
mga bata ay nagtatanong habang ang ilan ay hindi nagtatanong. Para sa mga
nagtanong, dapat sagutin sila ng mga magulang, at para sa mga hindi nagtatanong,
ang mga talakayan ay maaaring mapasimulan sa pamamagitan ng pagpapakilala sa
mga ito sa ilang mga termino, at hindi na kailangan ang mga palayaw. Ang mga
magulang ay maaari ring magtanong Kung ano ang alam nila."
"Ang mga magulang ay kailangan munang bigyan ng sapat na kaalaman ang kanilang
mga anak, at anuman ang gagawin ng mga guro ay tutulong lamang kung ano ang
itinuro sa kanila. At hindi ito magiging hadlang upang kausapin sila tungkol sa mga sakit
at mga impeksiyon na nakukuha sa pamamagitan ng pakikipagseks, na posibleng
epekto sa seks. "

Ayon kay Dr. Adesanya (2017), ang hindi pagtuturo sa mga bata tungkol sa seks sa
isang maagang edad ay maaaring magkaroon ng epekto sa kanilang pag tanda, dahil
sila ay may posibilidad na matuto ng maling bagay at mula sa maling tao.
Sinabi niya, "Ang implikasyon ay kapag umalis sila sa kanilang mga magulang, marahil
sa eskuwelahan, ang ibang tao ay sasabihin sa kanila ang mga maling bagay at
malamang na mahulog para dito dahil hindi sila tinuruan tungkol sa kung ano ang tama
o mali.

Sinabi niya na ang sex education ay hindi lamang tungkol sa pagtuturo sa mga bata
tungkol sa sex at ang pangangailangan na umiwas sa mga ito sa antas na iyon, ito rin
ay nagsasangkot sa pagtuturo sa kanila unti tungkol sa mga organo at ang kanilang
mga function.

Sinabi niya, "Ang isang bata na hindi pa sinabi ng mga magulang sa isang maagang
edad na ang homoseksuwalidad o lesbianism ay hindi maaaring malaman na ang
pagiging hinawakan sa ilang mga lugar sa pamamagitan ng isang tao ng parehong
kasarian ay mali, hindi upang makipag-usap ng isang tao sa kabaligtaran kasarian.

"Ngunit kung itinuro sa kanila ng mga magulang na ang mga taong may parehong
kasarian ay hindi nalalapit, malalaman nila at ito ay irehistro sa kanilang utak. Kaya,
kung ang sinuman ay gumagawa ng gayong paglipat, sila ay tatakbo o maitataas ang
alarma. Iyon ang dahilan kung bakit kailangan ng mga magulang na turuan sila sa
bahay, kaya hindi sila tinuturuan ng maling bagay sa labas.

"Hindi karaniwan para sa isang batang babae na malinlang na ang sex ay maaaring
magtapos sa masakit na regla. Para sa isang batang babae, madali siyang
mapakinabangan, na nag-iisip na wawakasan ang kanyang mga sakit. Ngunit kung
tinuruan na ang sex ay hindi magtatapos ng sakit ng panregla, hindi siya maloko at
makatutulong sa kanya na maging maingat sa sinumang tao na nagsasabi sa kanya ng
ganito. "

Ipinaliwanag pa niya na, karaniwan, ang mga batang babae mula sa edad na 10 o 11
ay pumasok sa panregla, na nagpapahiwatig sa simula ng pagdadalaga. Sinabi niya na
ang ina ay dapat magsimulang magsabi sa kanila tungkol sa kapanahunan, ang mga
pagbabago na dapat nilang asahan sa kanilang katawan, tulad ng pagbubutas ng mga
suso at nakikita ang dugo sa kanilang mga pribadong bahagi, sapagkat ang kanilang
unang regla ay hindi naipahayag.
"Sa puntong iyon, dapat sabihin sa kanila ng mga magulang na isara ang kanilang sarili
mula sa anumang bagay na maaaring magawa nila upang mag-unzip o alisin ang
kanilang pantalon," dagdag niya.

Ayon kay Batangan (2001), ang pormal na pagtuturo ng edukasyong pansekswal ay

dapat simulan sa oras na “mature” na ang isang mag-aaral. Nais din ng RH Bill na
simulan ang pagtuturo sa mga mag-aaral ng Grade 5. Sa ganitong paraan, mas
magiging handa ang isang bata sa pagtuntong niya ng pagbibinata o pagdadalaga
(puberty). Meron din apat na aspeto ang sekswalidad ng isang tao- biolohikal,
sikolohikal, socio-kultural at ang moral. Mahalaga ang mga ito sa pag-unlad ng
sekswalidad bilang integral na bahagi ng isang personalidad. At sa gayon, dito dapat
umikot ang edukasyong pansekswal (Fontanilla, 2003).

Ayon kina Kirby, Atler, at Scales (1970) (sipi ni Fontanilla, 2003), mayroon layunin ang
edukasyon pansekswal:

 Magbigay ng impormasyon ukol sa sex at sexualidad

 Tulungan ang mga mag-aaral na gumawa ng matinong desisyon ukol sa
kanilang sexualidad
 Tulungan ang mga mag-aaral na maunawaan at matanggap ang iba’t
ibang sexual lifestyle
 Mabawasan ang suliraning nag-uugat sa sexualidad

Ang nararapat na mag-turo ng edukasyong pansekswal ay isang guro na dapat

propesyonal, maalam, at kumportable sa kanyang paksa. Dapat din ay
pinahahalagahan niya ang kanyang mga estudyante (Sobritchea et. al, 2005).
Ayon kay Ona (2017), wala naman daw problema Kung papaano at kung kalian ituturo
ang edukasyong pansekswal. Ang importante natuturo ng may pagmamahal at maayos
na pamilya.