Bidasari

Scene 1

Narrator : Ang kaharian ng Kembayat ay naliligalig dahil sa isang

dambuhalang ibon. Ang ibong ito ay mapaminsala sa mga pananim at maging
buhay ng tao. Ang ibong ito ay ang ibong garuda. Kapag dumarating na ang
garuda, mabilis na nagtatakbuhan ang mga tao upang magtago sa mga
yungib. Takot na takot sila sa ibong garuda pagka't ito'y kumakain ng tao.
Sa pagtatakbuhan ng mga tao, nagkahiwalay ang sultan at sultana ng
Kembayat.

Kembayat: ahhhh… (sabay hawak sa tyan)

Manganganak na ata ako!!!

Narrator : Napaupo sa damuhan at napahiga sa tabi ng ilog at doon niya

na iniluwal ang kanyang anak. At dahil sa takot at pagka lito ay naiwan niya
ang kanyang anak sa bangka sa ilog. May naka pulot naman sa bata sa
bangka. At siya ay si Diyuhara.

Diyuhara : “nako kaninong bata kaya ito? Naku ke gandang bata”.

Narrator: dinala at inilagaan ni dinayura ang bata at pinangalanan niya itong si

Bidasari. Habang lumalaki ito ay lalo itong gumaganda. Maligaya si
bidasari sa kanyang kinikilalang pamilya

Scene 2.
Sa kaharian naman ng Indrapura, si Sultan Mongidra ay dalawang taon
palamang na kasal kay Lila Sari. Mapanibughi.in si Lila Sari. Natatakot siyang
umibig sa ibang babae ang sultan. Palagi niyang tinatanong ang sultan.

(magkatabing nakaupo si Lila Sari at si Sultan Mongidra)

Lila Sari: “Mogindra ako bay iyong mahal ?” ( sabay sanday ng ulo sa
balikat ng sultan.)
 Sultan Mongidra : "mahal na mahal ka sa akin Lila Sari.” (kulang sa
emosyon.

Lila Sari: "Hindi mo kaya ako malimutan kung may makita kang higit na
maganda kaysa akin?" (tingin sa mukha ni Mongidra)

Sultan Mongidra: "Kung higit na maganda pa sa iyo, ngunit ikaw ang

pinakamaganda sa lahat." (tingin din kay Lila Sari)

Narrator: Dahil sa sinabi ng sultan ay nag aalala si Lila Sari na baka mas may
mas gaganda pa sa kanya. Kaya nagmamadali niyang inutusan ang kanyang
mga tauhan na saliksikin ang buong kaharian upang malaman kung mas may
maganda pa sa kanya.
Scene 3.
Narrator: sa paghahanap ng mga tauhan ni Lila Sari ay nakita nga nila na
may mas maganda pa nga kay Lila Sari.
Ipinalabas ni Lila Sari na aanyayahan niya si Bidasari pero:

Mgu utusan: Mahal na sultana, nandito napo si Bidasari. (sabay yukod)

Lila Sari: Papasukin nyo..bilis!!!

Narrator: at pumasok na nga si Bidasari..

Bidasari: kamahalan ano po ang kaylangan niyo sa akin? (sabay yukod)

Narrator: inikutan ni Lila Sari si Bidasari upang suriin.

Lila Sari: (tingin head to foot) “ hmmm… Maganda ka nga. Ikulong nyo yan!!!

Bidasari: kamahalan, kamahalan ano pong kasalanan ko?(sabay pag

pupumiglas sa humahawak sa mga braso)
Lila Sari: Simple lang, dahil maganda ka.. kaya hindi ka pupwedeng makita ng
aking asawa! Sige e kulong nyo na yan.

Narrator: at lihim nga na ikinulong at pinaparusahan ni Lila Sari si Bidasari.

Nag hindi na matiis ni Bidasari ang mga pagparusa sa kanya ni Lila Sari:

Bidasari: Tama na.. pakiusap.. kunin mo nalang ang gintong isda sa halaman
ng aking ama. Kapag isinout mo ang kwintas sa araw ako ay mamamata at
ibabalik mo ito sa tubig sa gabi.

Lila Sari: Sige payag ako..

Narrator: sa nalaman ni Lila Sari ay pumayag siyang pauwiin na si Bidasari.

Kapag araw ay sinusuot ni Lila Sari ang kuwintas na gintong isda at ibinabalik
rin namn sa tubig pag gabi. Nag-alala si Diyuhara na baka tuluyang patayin si
Bidasari. Kaya nagpagawa siya ng isang magandang palasyo sa gubat at
doon niya itinira nang mag-isa si Bidasari.

Scene 4.

Isang araw, ang Sultan Mongindra ay nangaso sa gubat. Nakita niya ang
isang magandang palasyo. Ito'y nakapinid. Pinilit niyang buksan ang pinto.

Sultan Mongidra: kanino kaya itong palasyong ito? (tanong niya sa sarili)
(sabay bukas sa pinto ng mga kwarto.)

Narrator: at sa huling pinto na kanyang pinasukan ay nakakita siya ng

napakagandang babae. Si Bidasari.pero tulog ito. Ginising nya ito ngunit hindi
ito magising. Umuwi si Sultan Mongindra na hindi nakausap si Bidasari.
Bumalik ang sultan kinabukasan. Naghintay siya hanggang gabi. Kinagabihan
nabuhay si Bidasari.

Bidasari: Sino ka? Anong inagawa mo dito?

Sultan Mongidra: Ako si Sulatn Mongidra, bakit ikaw lang mag isa dito?
Bidasari: kamahalan, kasi…
Narrator:Ipinagtapat ni Bidasari ang mga ginawa ni Lila Sari. Galit na galit ang
sultan sa ginawa ni Lila Sari kaya’t hiniwalayan ng sultan si Lila Sari at iniwan
niya si Lila Sari sa palasyo at pinakasalan si Bidasari. At si Bidasari na ang
naging reyna.

Scene 5.

Narrator: Samantala, pagkaraan ng maraming taon, ang tunay na mga

magulang ni Bidasari ay tahimik nang naninirahang muli sa Kembayat.
Nagkaroon pa sila ng isang supling. Ito'y si Sinapati.Samantala, pagkaraan ng
maraming taon, ang tunay na mga magulang ni Bidasari ay matahinik nang
naninirahang muli sa Kembayat. Nagkaroon pa
sila ng isang supling. Ito'y si Sinapati. Nang pumunta sa Kembayat ang isang
anak ni Diyuhara ay nakita niya si Sinapati, anak ng sultan at sultana ng
Kembayat.
Si Sinapati ay kamukhang-kamukha ni Bidasari. Kinaibigan nito si Sinapati at
ibinalita ang kapatid niyang si Bidasari na kamukhang-kamukha ni Sinapati.
Itinanong ni Sinapati sa mga magulang kung wala siyang kapatid na
nawawalay sa kanila. Pinasama ng ama si Sinapati sa Indrapura. Nang
magkita si Bidasari at Sinapati ay kapwa sila nangilalas dahil sa silang dalawa
ay magkamukhang-magkamukha. Natunton ng Sultan ng Kembayat ang
nawawala niyang anak. Nalaman ng sultan ng Indrapura na ang kanyang
pinakasalang si Bidasari ay isa palang tunay na prinsesa.