Kurs rejestratorki

medycznej
 Program kursu na rejestratorkę medyczną

●Organizacja recepcji, zarządzanie sekretariatem

●Przyjmowanie zgłoszeń pacjentów

●Umawianie terminów świadczeń usług zdrowotnych

●Przyjmowanie i ochrona materiału biologicznego

●Wydawanie wyników badań

●Kultura, etyka w zawodzie recepcjonistki medycznej

●Budowanie profesjonalnych relacji z pacjentem oraz lekarzem

●Obsługa urządzeń biurowych

●Elementy sprawozdawczości finansowaniu świadczeń

zdrowotnych
 1. Organizacja recepcji, zarządzanie sekretariatem

Recepcja to pierwszy kontakt pacjenta z gabinetem. Czemu

ten kontakt jest tak bardzo ważny?

Rejestratorka jest opiekunem pacjenta, wręcz można się

pokusić o określenie „przewodnikiem”, na początkowym etapie
jego kontaktu z przychodnią. To z nią pacjent ma w pewnym
sensie nieograniczony i bezpośredni kontakt. To ona wstępnie
rozpoznaje jego potrzeby, jeśli istnieje taka konieczność
doradza, określa czas wizyty na podstawie zebranych
informacji, kieruje do określonego specjalisty,informuje, jak
przygotować się do pierwszej wizyty (np. może informować o
niezbędnych zdjęciach RTG), wynikach badań itd.
Profesjonalizm na tym etapie porządkuje pracę całej poradni,
pozwala uniknąć późniejszego chaosu.
 1. Organizacja recepcji, zarządzanie sekretariatem

Recepcja to pierwszy kontakt pacjenta z gabinetem. Czemu

ten kontakt jest tak bardzo ważny?

Rejestratorka jest opiekunem pacjenta, wręcz można się

pokusić o określenie „przewodnikiem”, na początkowym etapie
jego kontaktu z przychodnią. To z nią pacjent ma w pewnym
sensie nieograniczony i bezpośredni kontakt. To ona wstępnie
rozpoznaje jego potrzeby, jeśli istnieje taka konieczność
doradza, określa czas wizyty na podstawie zebranych
informacji, kieruje do określonego specjalisty,informuje, jak
przygotować się do pierwszej wizyty (np. może informować o
niezbędnych zdjęciach RTG), wynikach badań itd.
Profesjonalizm na tym etapie porządkuje pracę całej poradni,
pozwala uniknąć późniejszego chaosu.
 Organizacja recepcji, zarządzanie sekretariatem

Kolejną ważną sprawą jest to, że ma ona pierwszy kontakt z

pacjentem. Ma to znaczenie, ponieważ rejestratorka swoim
zachowaniem, postawą, jak również wyglądem tworzy
wyobrażenie na temat swojego profesjonalizmu w umyśle
pacjenta. Ludzki umysł w naturalny dla niego sposób nadaje
znaczenie nowej rzeczywistości. Na skutek braku danych na
temat pozostałych osób, z jakimi pacjent będzie miał kontakt
tworzy on uogólnienie, założenie, że pozostałe osoby
reprezentują podobny do rejestratorki poziom profesjonalizmu.
Pacjent, który odniósł pozytywne wrażenie w rozmowie z
rejestratorką automatycznie buduje w swoim umyśle pozytywne
wyobrażenie na temat całego zespołu, który ona reprezentuje.
Znaczenie tego faktu jest takie, że pacjent w trakcie
bezpośredniego kontaktu z lekarzem, higienistką czy
asystentką w przychodni będzie w naturalny sposób wyłapywał
te aspekty ich zachowań, które potwierdzają jego wyobrażenie
na ich temat zbudowane przez rejestratorkę. Ten
psychologiczny mechanizm sprawia, że rola i znaczenie
rejestratorki są bardzo ważne.
 RECEPCJA MEDYCZNA

Pierwszym, bardzo ważnym miejscem, od którego zależy

sukces twojego gabinetu/przychodni jest RECEPCJA.
Recepcja jest miejscem, w którym często zaczyna się kontakt
pacjenta z gabinetem, niezależnie czy jest to kontakt
telefoniczny czy osobisty.

Jest wiele obszarów działalności przychodni, które skupiają się

w tym miejscu jak w soczewce. Jakość realizowana w każdym
z tych obszarów wpływa na cały system, jakim jest
przychodnia.
5 OBSZARÓW ODPOWIEDZIALNOŚCI PRACOWNIKÓW
RECEPCJI
Jeśli pracownicy recepcji dobrze sobie radzą we wszystkich
tych obszarach, recepcja staje się sercem organizacji
zasilającym krwioobieg i dbającym o optymalne funkcjonowanie
całego organizmu, jakim jest przychodnia. Niestety, nie zawsze
ma to miejsce. Różnego rodzaju dysfunkcje i niedociągnięcia
wpływają wtedy na wizerunek całej firmy. Wśród najczęściej
obserwowanych problemów związanych z działaniem recepcji
można wyróżnić:

●brak pracownika dedykowanego tylko pracy w recepcji

●niekompetentna osoba na stanowisku, np. bez kwalifikacji w

obszarze obsługi pacjenta czy sprzedaży

●ograniczanie aktywności do odbierania telefonów i

zapisywania pacjentów na wizyty

●brak identyfikacji z miejscem

●ograniczające przekonania na temat oferowanych usług i

 POSTAWA PRACOWNIKÓW RECEPCJI – POŁOWA
SUKCESU

Obsługa pacjenta to nie przychodnia, ale konkretni ludzie,

którzy w niej pracują. To w dużej mierze poziom ich
kompetencji i umiejętności w zakresie obsługi i sprzedaży, ale
nie tylko. Bardzo ważnym aspektem wpływającym na końcową
jakość obsługi jest postawa i sposób myślenia pracowników
recepcji. Coś co buduje prawdziwą i głęboką relację z
obecnymi i przyszłymi pacjentami gabinetu.
 DRUGA POŁOWA – REKOMENDACJA USŁUG

Połowa sukcesu jest dobrą wiadomością, o ile stanowi tylko

etap, a nie efekt końcowy w drodze do pełnego sukcesu.

Recepcja jest miejscem, które nie tylko odpowiada za

tworzenie wizerunku w oczach pacjenta, ale w którym również
zaczyna się „sprzedaż” pracujących tu ludzi – ekspertów w
swojej dziedzinie, jak również rekomendowanie oferowanych
usług i produktów.
 Kiedy pracujemy z właścicielami gabinetów i analizujemy
funkcjonowanie ich organizacji, okazuje się, że praca recepcji
jest tym elementem, który ma również wpływ na poziom
realizowanej sprzedaży.

Aby gabinet/przychodnia utrzymały się na rynku silnej

konkurencji, recepcjonistka powinna nie tylko odbierać telefony
i umawiać pacjentów na wizyty, ale również brać aktywny
udział w promowaniu miejsca i rekomendowaniu usług.
 Zarządzanie sekretariatem

Głównym zadaniem sekretariatu jest odciążenie od

drobniejszych spraw kierownika. Sekretariat zajmuje się
sprawami administracyjnymi, biurowymi, technicznymi,
usługowymi. Jest to komórka, która ma charakter usługowy, a
nie merytoryczny. W większym sekretariacie może być
zatrudnionych nawet kilka osób, ale najczęściej są one
jednoosobowe, gdzie pracuje sekretarka bądź sekretarz.
Istnieją pewne właściwości psychologiczne, które powinna
posiadać osoba pracująca na stanowisku sekretarki.
Wytyczne te opracowane zostały przez Krajowy Urząd
Pracy i są następujące:
●kreowanie i podtrzymywanie pozytywnych stosunków
interpersonalnych,
●twórcze rozwiązywanie sytuacji konfliktowych,

●obowiązkowość, sumienność, punktualność, zmysł

organizacyjny,
●lojalność w stosunku do szefa i kolegów,

●kultura osobista i odpowiednia prezencja,

●dyskrecja, dyplomacja takt i opanowanie, odporność na stres,

●dobra pamięć, koncentracja i podzielność uwagi,

●pewność siebie, dyspozycyjność,

●dobry stan zdrowia.

●Osoby pracujące na tym stanowisku nie powinny być

konfliktowe.
 Do głównych zadań sekretarki należą:

●gromadzenie i przechowywanie informacji,

●wykonywanie prac administracyjno - biurowych,

●przyjmowanie interesantów i załatwianie ich niektórych spraw,

●samodzielne prowadzenie korespondencji,

●przyjmowanie, segregowanie i przekazywanie korespondencji,

●redagowanie krótkich pism,

●zapisywanie pism dyktowanych przez szefa,

●uczestniczenie w planowaniu prac szefa,

●przyjmowanie i łączenie telefonów,

●prowadzenie kontroli terminów,

 Możemy podzielić te zadania na dwie grupy: zadania
asystenckie oraz recepcyjne.

Zadania asystenckie.
●

●Do zadań asystenckich zaliczyć należy czynności biurowe

bądź administracyjne, których nie wykonuje przełożony. Do tej
grupy należą: odbieranie telefonów, łączenie rozmów,
przyjmowanie korespondencji, wyszukiwanie potrzebnych
informacji, załatwianie spraw związanych z wyjazdem
służbowym przełożonego- sprawdzanie godzin odjazdu
pociągu lub lotu samolotu, rezerwacja pokoju w hotelu, kupno
biletu, zamówienie taksówki, itd. Do zadań asystenckich można
też zaliczyć redagowanie krótkich pism,, które następnie
wysyłane są przez sekretariat.
 Możemy podzielić te zadania na dwie grupy: zadania
asystenckie oraz recepcyjne.

Zadania recepcyjne.
●

●Do zadań recepcyjnych zaliczamy przyjmowanie interesantów

oraz gości. Z reguły klient pierwszy raz styka się bezpośrednio
z firmą właśnie poprzez sekretariat i osobę, która tam pracuje,
dlatego zadania recepcyjne są tymi, poprzez pryzmat których
interesant patrzy na firmę. Ważne jest, aby to pierwsze
wrażenie, wywierane na potencjalnych kontrahentach, było jak
najbardziej pozytywne.
 Zasady pracy sekretarek.

Dzięki swoim kompetencjom i umiejętnościom dobra sekretarka

lub sekretarz przyczynia się do rozwoju placówki, w której
pracuje. Dobra sekretarka potrafi z natłoku zadań wybrać te,
które w danej chwili są najważniejsze do wykonania, chroni
czas pracy szefa, załatwia sprawy z klientami tak, aby byli oni
zadowoleni z jej pracy. Osoba pracująca na danym stanowisku
powinna umieć tak zorganizować czas pracy, aby wszystkie
sprawy były wykonane we właściwym terminie i aby pamiętała
o nowych zadaniach do wykonania. Kompetentna sekretarka
(lub sekretarz) jest miła, potrafi utrzymać dobre relacje z
koleżankami i kolegami, nie łamiąc jednocześnie tajemnicy
służbowej.
 Współpraca sekretarki z przełożonym.

Dobra współpraca zależy od relacji, jakie panują pomiędzy

dyrektorem a jego asystentką/asystentem.

Już na początku współpracy powinny zostać ustalone zasady

współpracy tak, aby wynikały one z zakresu zadań
podwładnej/podwładnego. Przełożony swoje oczekiwania
wobec pracownika na tym stanowisku buduje w oparciu o
poziom jego zawodowej kompetencji, charakteru, wyglądu,
podejścia do pracy oraz umiejętności organizowania sobie
pracy i radzenia sobie z kilkoma zadaniami naraz.

Sekretarka/sekretarz bierze udział w przygotowaniach do

spotkań przełożonego z klientami lub kontrahentami. Do zadań
takiej osoby należy nie tylko umawianie szefa na tego rodzaju
spotkania, ale również pilnowanie ich terminów.
 Współpraca sekretarki z przełożonym

Sekretariat zajmuje się także takimi sprawami, których rezultat

jest jedynie przekazywany dyrektorowi, sporo decyzji jest
podejmowanych właśnie na poziomie tej komórki
organizacyjnej.

Współpraca sekretarki/sekretarza zależy w dużej mierze od

odpowiedniego ustalenia zakresu obowiązków, ale również od
dyspozycyjności osoby pracującej w sekretariacie, od
charakteru przełożonego i jego asystentki/asystenta. Tak więc
nie wszystko zależy od kompetencji "prawej ręki" szefa.
 Przyjmowanie klientów/pacjentów.

Przyjmowanie klientów/pacjentów jest jednym z zadań

recepcyjnych. Osoba odpowiedzialna za kontakt z
kontrahentami powinna wykazać się wysoką kulturą osobistą,
powinna być uprzejma, taktowna, miła, grzeczna. Powinna być
życzliwa dla petenta i sprawiać wrażenie, że jest
zainteresowana sprawami, z którymi przychodzą do
sekretariatu/recepcji klienci.

Po przyjściu do sekretariatu/recepcji, klient witany jest przez

sekretarkę. Pracownik powinien poprosić gościa o zdjęcie
wierzchniego okrycia. Jeśli petent musi poczekać trochę na
spotkanie, sekretarka powinna zaproponować mu coś do picia,
do poczytania (na przykład świeża prasa lub czasopisma
branżowe). Do obowiązków osoby pracującej na stanowisku
sekretarki należy wprowadzenie gościa do gabinetu
 Łączenie rozmów telefonicznych.

Jednym z wielu zadań sekretarki jest odbieranie i wykonywanie

telefonów. Odbierając telefon asystentka/asystent zaczyna
rozmowę od przedstawienia swojego stanowiska oraz podaje
nazwę instytucji, w której pracuje. Może też podać swoje imię i
nazwisko oraz nazwę firmy. Kiedy rozmówcę łączy się z
szefem, sekretarka informuje go kto i w jakiej sprawie
telefonuje. Pracownik informuje przełożonego o telefonach,
jakie odebrał w czasie nieobecności szefa w biurze.
 Kontrolowanie terminów.

Sekretarka ma obowiązek do pamiętania o terminach, w jakich

powinny być załatwione sprawy. Z tego też powodu daty
zapisywane są w terminarzach i są na bieżąco sprawdzane.
Zapisuje się terminy rozmów z klientami, daty spotkań,
konferencji, narad oraz przygotowuje potrzebne informacje do
nich.
 Miejsce pracy.

Miejscem pracy asystentki szefa jest sekretariat. Znajduje się

on bezpośrednio przed gabinetem szefa. Wyposażenie
sekretariatu stanowią urządzenia biurowe, meble, faks, telefon.
Pokój powinien być tak urządzony i oświetlony tak, aby dobrze
się tam czuł zarówno pracownik, jak i oczekujący na rozmowę z
szefem gość. Powinny być spełnione wszystkie przepisy BHP i
ochrony przeciwpożarowej.
 Wyposażenie sekretariatu

Wyposażenie stanowią meble oraz odpowiedni sprzęt.

Podstawowym meblem w sekretariacie jest biurko. Niektóre

stoły biurowe posiadają przegrodę, która oddziela cześć
sekretariatu od części przeznaczonej dla klientów.

Na biurku znajduje się zazwyczaj komputer, przy nim stoi

krzesło obrotowe, szafka lub półka do przechowywania
dokumentów, szafka na okrycia, szafka na naczynia. W
pomieszczeniu może się też znajdować szafa pancerna, jeśli
tam właśnie dokonuje się rozliczeń finansowych lub znajdują
się ważne dokumenty.
 Wyposażenie sekretariatu
Na biurku znajdują się jeszcze urządzenia do łączności- telefon,
faks.

W sekretariacie zazwyczaj jest jeszcze część przeznaczona dla

interesantów, oczekujących na rozmowę z prezesem bądź
dyrektorem, gdzie mogą wygodnie spocząć na fotelu lub kanapie.

Meble w sekretariacie powinny zapewniać jak najlepsze warunki do

pracy. Nie powinno ich być za dużo. Ważna rolę spełnia też ich
ustawienie- światło powinno padać z lewej strony, a biurko powinno
być ustawione przodem do drzwi. Wszystkie urządzenia powinny
być pod ręką, tak aby wygodnie można było sięgnąć na przykład po
słuchawkę od telefonu,

Kolor mebli powinien być dobrany do koloru ścian, dywanu, zasłon,

itd.
 Oświetlenie sekretariatu.

Sekretariat powinien być dobrze oświetlony. Najlepsze do

pracy jest światło naturalne. Do oświetlenia sztucznego
najbardziej nadają lamy halogenowe lub żarówki mleczne. Nie
powinno się używać lamp neonowych, ponieważ nie są zdrowe
dla wzroku.

Światło powinno padać z oświetlenia górnego i lampy biurowej.

Ważne są proporcje: 1/5 światła powinna być z oświetlenia
górnego, pozostałe 4/5- z lampy stojącej na biurku. Osoby
praworęczne powinny ustawić sobie lampę z lewej strony, a
osoby leworęczne- z prawej.
 Biblioteczka w sekretariacie.

Biblioteczka stanowi element pomieszczenia biurowego. Oto

pozycje, które powinny się tam znaleźć: słownik poprawnej
polszczyzny, słownik ortograficzny, słownik języka angielskiego
lub jakiegoś innego języka, słownik wyrazów obcych,
korespondencje handlowe w ojczystym języku, wzory różnych
pism handlowych w obcych językach- najczęściej po angielsku.
Warto też zadbać o to, aby były tam także książki telefoniczne,
książka kodów pocztowych, mapy Polski i miasta, rozkłady
pociągów i autobusów, czasopisma branżowe, dzienniki
urzędowe, ustaw, materiały handlowe i inne.
 2. Przyjmowanie zgłoszeń pacjentów
Pierwszy kontakt z przychodnią i rejestracja

Aby zarejestrować się w poradni pacjent może zgłosić się do

rejestracji:
●osobiście,

●telefonicznie,

●za pośrednictwem osoby trzeciej,

●jeżeli placówka dysponuje odpowiednim oprogramowaniem,

również drogą elektroniczną.

●Podczas rejestracji pacjent otrzymuje informację o dacie i

godzinie wizyty. Jeżeli czas oczekiwania przekracza 6

miesięcy, licząc od daty wpisu na listę oczekujących, poradnia
może wskazać termin z dokładnością do tygodnia. W takim
przypadku o dokładnej dacie przyjęcia pacjent powinien zostać
poinformowany nie później, niż na 14 dni przed planowanym
terminem udzielenia świadczenia.
●W przypadku nieobecności lekarza pacjenta powinien zostać
 W punkcie rejestracji, poza możliwością zapisania się do
lekarza, można uzyskać również kompletną informację
dotyczącą:

●świadczeń dostępnych w placówce,

●czasu oczekiwania,

●form i terminów zapisu do lekarza,

●wymaganych dokumentów i skierowań potrzebnych do

przyjęcia,
●wyników badań niezbędnych podczas wizyty,

●miejsca wykonania zleconych przez lekarza badań

diagnostycznych (USG, RTG, badań laboratoryjnych lub

innych),
●zasad udostępniania dokumentacji medycznej,

●organizacji pracy przychodni.

 W dobrze widocznym miejscu w przychodni powinny
znaleźć się:

●informacje o godzinach i miejscach przyjęć oraz o osobach,

które przyjmują pacjentów;
●informacje o miejscach i godzinach pracy podwykonawców,

np. laboratoriów, do których kierowani są pacjenci;

●zasady zapisów na porady i wizyty, także domowe;

●informacje o możliwości zapisania się na listę oczekujących;

●informacje o trybie składania skarg i wniosków.

 Na tablicy ogłoszeń pacjent znajdzie także:

●wykaz praw pacjenta;

●adres oraz numer telefonu Rzecznika Praw Pacjenta;

●numery telefonów alarmowych ratownictwa medycznego: 112 i

999.
 Dodatkowo:

●w poradni lekarza POZ znajduje się informacja o tym, kto i

gdzie udziela pomocy w ramach podstawowej opieki
zdrowotnej w nocy i dni świąteczne.
●w poradni stomatologicznej, w której udzielane są świadczenia

za dopłatą, powinna zostać umieszczona informacja o

możliwości uzyskania takich świadczeń oraz cennik dopłat. W
widocznym miejscu powinien znajdować się także wykaz
gwarantowanych świadczeń lekarza dentysty i materiałów
stomatologicznych.

●Zgłaszając się do wybranego świadczeniodawcy należy

potwierdzić prawo do świadczeń oraz przedstawić ważne
skierowanie (jeśli do danej poradni jest ono wymagane). Prawo
do świadczeń można potwierdzić na podstawie systemu
eWUŚ, dokumentów potwierdzających prawo do świadczeń lub
poprzez złożenie pisemnego oświadczenia.
 Pierwszy kontakt z gabinetem zazwyczaj odbywa się za
pośrednictwem rozmowy telefonicznej.

Ten kontakt oczywiście zaczyna się od profesjonalnego

podjęcia rozmowy, czyli od przedstawienia gabinetu i siebie.
Oprócz treści bardzo istotna jest także forma, czyli komunikacja
niewerbalna, pozytywna energia emanująca z wypowiedzi,
dobry stan rejestratorki dający się wyczuć w trakcie rozmowy.
Miarą profesjonalizmu rejestratorki jest z cała pewnością jej
zdolność do udzielania prostych, w pełni dla pacjenta
zrozumiałych i wyczerpujących odpowiedzi, które umożliwiają
jemu podejmowanie kolejnych działań. Warto pracować także
nad łatwością wypowiadania się i elegancją formułowania zdań.
Istotna jest też melodyjność wypowiedzi, na którą nie
zwracamy uwagi na świadomym poziomie, jednak
bezpośrednio przekłada się ona na nasz stosunek do
rozmówcy na poziomie nieświadomym.
Co jeśli pacjent bardzo wnikliwie pyta o metodę leczenia, a
my nie mamy na ten temat wiedzy?

Pytanie, co to znaczy wnikliwie. Pacjent ma prawo do

informacji, musi jednak wiedzieć, że w rozmowie z rejestratorką
znajdują się one z założenia na pewnym poziomie ogólności.
Rejestratorka może zorientować pacjenta, na czym polega
dany zabieg i ile kosztuje. Natomiast nie jest upoważniona do
udzielania informacji, które znamionowałyby przewidywanie
postępowania lekarza, diagnozowanie czy wycenę. Zna ona
kwoty z cennika i te oczywiście może podać pacjentowi, z
informacją, że wybór sposobu leczenia odbędzie się w
gabinecie. Rejestratorka musi umieć wytłumaczyć, na czym
polega dany zabieg, ale bez znamion indywidualizowania
(„lekarz u pana zrobi to i tamto…”). Jeśli pacjent wciąż
dopytuje, jak będzie wyglądało leczenie w jego przypadku,
rejestratorka powinna wprost poinformować, że te informacje
uzyska od lekarza i zachęcić do umówienia się na wizytę.
Co jeśli pacjent bardzo wnikliwie pyta o metodę leczenia, a
my nie mamy na ten temat wiedzy?

Ogólna zasada jest taka, że rejestratorka koncentruje się na

efekcie, rekomenduje rezultaty, jakie uzyskują inni pacjenci,
rekomenduje doświadczenie lekarza, jakość materiałów,
dokładność diagnostyki, wyposażenie gabinetu w urządzenia,
które maja wpływ na jakość leczenia (a o których lekarzowi
czasem nie wypada mówić), jak mikroskop, laser, narzędzia do
leczenia kanałowego, znieczulenie komputerowe itd. Powołuje
się także na opinie innych pacjentów, może też mówić o swoim
przekonaniu, swojej opinii - oczywiście tylko gdy służy ono
dobru przychodni. Rejestratorka nie informuje, co konkretnie
będzie „robione” u danego pacjenta, to są informacje, które
zdobędzie on od lekarza po pełnej diagnostyce i badaniu. Od
lekarza dowie się również przed zabiegiem, ile dokładnie
będzie płacił.
 Ile czasu powinna trwać rozmowa recepcja – pacjent (czy
jest taki czas określony)?

Rozmowa powinna trwać tyle czasu, ile tego wymaga – to

pierwsze kryterium. Drugie kryterium, jakie należy wziąć pod
uwagę wynika z tego, co dzieje się w gabinecie – czasem
sytuacja wymaga skrócenia rozmowy. Inteligentna, dobra w
swoim fachu rejestratorka, wybrana zgodnie z wcześniej
podanymi przeze mnie cechami jest elastyczna, sama potrafi
ocenić, co w danym momencie jest jej priorytetem i elegancko
pokierować ruchem pacjentów.
 Co zrobić z „gadatliwym” pacjentem w kontakcie
telefonicznym?

Pytanie, z czego wynika rozgadanie pacjenta. Nasze

doświadczenia jasno nam pokazują, że przeważnie „gadatliwy”
pacjent to pacjent, który dąży do zdobycia określonych
informacji i, jeśli w jego ocenie odpowiedź rejestratorki nie
wyjaśnia jego wątpliwości, nie odpuszcza i drąży temat. Wynika
to z niskiej umiejętności rejestratorki do klaryfikowania,
porządkowania informacji i dawania pacjentowi odpowiedzi,
które są dla niego satysfakcjonujące.
 Co zrobić z „gadatliwym” pacjentem w kontakcie
telefonicznym?

Z naszych doświadczeń obejmujących przeanalizowanie setek

rozmów telefonicznych jednoznacznie wynika, że często to
same rejestratorki przedłużają rozmowę nie udzielając
odpowiednich odpowiedzi. To większy problem niż problem
„gadatliwych” pacjentów. Jeśli jednak już rzeczywiście
rejestratorka ma do czynienia z pacjentem, który mimo
zdobycia wszystkich informacji wciąż kontynuuje rozmowę,
należy uporządkować informacje, których domaga się pacjent,
sparafrazować jego wypowiedź, a następnie zapewnić go, że
więcej informacji przedstawi lekarz na wizycie, na której będzie
czas na spokojną rozmowę i odpowiedzi na wszystkie pytania.
Powtarzam jednak, że przeważnie im większy profesjonalizm
rejestratorki, tym mniej „gadatliwych” pacjentów. Często
bowiem problemem jest sama rejestratorka, a nie pacjent.
Co zrobić, jeśli podczas rozmowy wyczuwamy, że pacjent
po prostu boi się dentysty, jest dentofobem. Jak zachęcić
go do przyjścia na wizytę i podjęcia leczenia?
Pełen, bardzo wysoki poziom profesjonalizmu w tym zakresie
sprowadza się do umiejętności dopytania o istotę problemu
pacjenta, skonkretyzowania przyczyn obaw, tego, czego konkretnie
się boi. Wymagana jest w tym aspekcie duża delikatność, takt i
elegancja. Ten pierwszy krok to tzw. w psychologii dopasowanie. W
dalszej części, w momencie, gdy rejestratorka z dużą uważnością
wysłuchała i dopytała pacjenta, ma jasny obraz jego obaw i poprzez
aktywne słuchanie zbudowane zostało zaufanie, przechodzi do
drugiego etapu rozmowy, czyli do prowadzenia. Polega to na
przedstawieniu pacjentowi sposobu postępowania i leczenia w
gabinecie, w sposób nieoczywisty kładąc nacisk na te aspekty
postępowania lekarza, których obawia się pacjent. Profesjonalna
rejestratorka podaje przykłady innych pacjentów, rekomenduje
przyjście pacjenta na wizytę i rozmowę z lekarzem, zapewniając
osobiście wysoki poziom satysfakcji i bezpieczeństwa. Daje
pacjentowi odczuć, że obszar obaw jest przedmiotem szczególnego
zainteresowania i uważności tego gabinetu.
 Ćwiczenie

Przedstawienie dialogu podczas rozmowy telefonicznej

 Siedem zasad postępowania przy rejestracji w placówce
medycznej

DLA PACJENTA - 7 zasad postępowania przy rejestracji w

placówce medycznej

Do Biura Rzecznika Praw Pacjenta wpływają zgłoszenia

dotyczące problemów przy rejestrowaniu się pacjentów w
placówkach prowadzących działalność leczniczą. W związku z
tym Rzecznik Praw Pacjenta informuje, co warto wiedzieć,
udając się do przychodni / poradni w celu umówienia się na
wizytę lekarską.
1. Przy udzielaniu świadczeń powoływanie się na
rejonizację jest niedopuszczalne.

Pacjent nie może zostać odesłany do miejsca swojego

zamieszkania w sytuacji gdy dokonał wyboru
świadczeniodawcy na podstawie uzyskanego skierowania do
leczenia w rodzaju: ambulatoryjnej opieki specjalistycznej
(poradnie specjalistyczne); leczenia szpitalnego; rehabilitacji
leczniczej; leczenia uzależnień; opieki psychiatrycznej; opieki
długoterminowej i hospicyjno - paliatywnej.
2.Pracownik rejestracji nie powinien zadawać pacjentowi
szczegółowych pytań dotyczących choroby, jej przyczyn i
przebiegu.

Zakres pytań zadanych przez pracownika rejestracji powinien

dotyczyć tylko obszaru pozwalającego na dokonanie
rejestracji zdarzenia (imię i nazwisko, pesel, adres
zamieszkania, ewentualnie nr telefonu pacjenta w celu
potwierdzenia wizyty). Poza możliwością zapisania się do
lekarza, pacjent powinien uzyskać kompletną informację o:
zakresach świadczeń udzielanych w placówce, kolejce
oczekujących na świadczenia, porach zapisywania się do
lekarzy, wymaganych dokumentach koniecznych przy
przyjęciu do lekarza, adresach miejsc wykonywania zleconych
badań diagnostycznych, zasadach udostępniania
dokumentacji medycznej i innych informacji dotyczących
organizacji pracy przychodni. Pacjent powinien także okazać
dokument potwierdzający ubezpieczenie zdrowotne.
3.Ustalanie przez świadczeniodawcę konkretnego dnia
lub wyznaczenie godzin zapisów do lekarza, jest
niezgodne z prawem.

Na wizytę u lekarza pacjent ma prawo zapisać się dowolnie

wybranego dnia, w godzinach pracy rejestracji - zgodnie z §
13 "ogólnych warunków umów o udzielanie świadczeń opieki
zdrowotnej", stanowiącym załącznik do Rozporządzenia MZ z
dnia 6 maja 2008 r. (Dz. U. Nr 81, poz. 484).

4.Pacjent nie może być zmuszany do osobistego

dokonania rejestracji

Pacjent w celu rejestracji do lekarza może: zgłosić się

osobiście, telefonicznie, za pośrednictwem osoby trzeciej, a
jeżeli placówka dysponuje odpowiednim oprogramowaniem,
również drogą elektroniczną. Pracownik rejestracji natomiast
ma obowiązek poinformowania o dacie i godzinie wizyty.
5.Termin wizyty kontrolnej powinien zostać ustalony
podczas bieżącej wizyty u lekarza.

W sytuacji, gdy pacjent jest objęty leczeniem

specjalistycznym, termin wizyty kontrolnej powinien zostać
ustalony podczas bieżącej wizyty u lekarza. To lekarz
powinien zapewnić ciągłość leczenia, a nie pracownicy
rejestracji. Traktowanie tych pacjentów na równi z pacjentami
oczekującymi na pierwszą wizytę lekarską zapisanymi na
liście kolejkowej jest działaniem niezgodnym z zasadami
udzielania świadczeń zdrowotnych.
6. Żądanie od pacjenta aktualizacji skierowania jest
nieuzasadnione.

Realizacja pierwszej wizyty u specjalisty odbywa się zawsze

na podstawie skierowania, które stanowiło podstawę
pierwszorazowej porady specjalistycznej. Dotyczy to
wszystkich kolejnych porad specjalistycznych udzielonych
pacjentowi z przyczyny wskazanej w skierowaniu, zarówno w
danym roku kalendarzowym jak i w dalszym okresie. W
przypadku nieobecności lekarza, pacjent powinien zostać
poinformowany o sposobie zorganizowania opieki
specjalistycznej w tym okresie. Informacja taka powinna
zostać udostępniona w miejscu udzielania świadczeń, a także
w siedzibie świadczeniodawcy.
 UWAGA !!!

7. Świadczeniodawca powinien poinformować pacjenta o

ewentualnej zmianie terminu udzielenia świadczenia.
Natomiast pacjent, gdy nie może stawić się na wizytę w
umówionym terminie, również powinien poinformować o
tym świadczeniodawcę, biorąc pod uwagę dobro innych
oczekujących na świadczenie pacjentów.
 Co to jest eWUŚ?”
eWUŚ (Elektroniczna Weryfikacja Uprawnień
Świadczeniobiorców) to system umożliwiający
natychmiastowe potwierdzenie Twojego prawa do
świadczeń opieki zdrowotnej finansowanych ze
środków publicznych. Informacje zgromadzone
w systemie eWUŚ są aktualizowane codziennie
według danych otrzymywanych m.in. z ZUS i KRUS
i przedstawiają prawo pacjenta do świadczeń
w dniu, w którym dokonano sprawdzenia.
 Prawo do świadczeń

Aby potwierdzić prawo do świadczeń wystarczy, że

podasz w przychodni, szpitalu czy gabinecie
lekarskim swój numer PESEL oraz potwierdzisz
swoją tożsamość jednym z wymienionych
dokumentów:
●dowodem osobistym;

●paszportem;

●prawem jazdy.

W przypadku dzieci objętych obowiązkiem

szkolnym, do ukończenia 18. (osiemnastego) roku
życia, należy okazać legitymację szkolną.
 Ważne

Narodowy Fundusz Zdrowia przypomina, że w związku

z nowelizacją ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej
finansowanych ze środków publicznych została włączona
możliwość weryfikacji w systemie eWUŚ prawa
do świadczeń osób:

●które posiadają ważną decyzję wydaną przez wójta

(burmistrza, prezydenta) gminy oraz
●uprawnionych na podstawie przepisów o koordynacji

systemów zabezpieczenia społecznego zamieszkujących

na terytorium Polski, którym Fundusz wydał
poświadczenie, czyli tzw. rezydentów UE.
 ZIP
Czyli Zintegrowany Informator Pacjenta, jest
ogólnopolskim serwisem udostępniającym
zarejestrowanym użytkownikom historyczne dane o ich
leczeniu i finansowaniu leczenia, gromadzone od 2008 r.
przez Narodowy Fundusz Zdrowia.

Co zyskujesz rejestrując się w ZIP

●Szybki dostęp do informacji o Twoim prawie do

świadczeń zdrowotnych.
●Wiedzę o leczeniu i udzielonych świadczeniach oraz o

przepisanych lekach.
●Informację o kwotach, które zostały przekazane na

sfinansowanie Twojego leczenia.

 Dlaczego pacjent może widnieć w systemie
eWUŚ jako nieuprawniony do świadczeń?

Przyczyn może być wiele. Informacje o osobie

ubezpieczonej mogły nie zostać przekazane przez
inne instytucje do bazy NFZ albo osoba
ubezpieczona nie zgłosiła członków swojej rodziny
do ubezpieczenia. Wszystkie wątpliwości należy
wyjaśnić u płatnika składek, np. pracodawcy.
 Kto jest członkiem rodziny osoby
ubezpieczonej?
●rodzice i dziadkowie jeżeli nie mają własnego tytułu
do ubezpieczenia zdrowotnego i pozostają z ubezpieczonym
we wspólnym gospodarstwie domowym,
●małżonkowie;

●dzieci, własne i przysposobione, wnuki, dzieci obce dla

których ustanowiono opiekę albo w ramach rodziny

zastępczej do ukończenia przez nie 18 lat. Jeżeli kształcą
się dalej, do ukończenia 26 lat. Jeśli dziecko posiada
orzeczenie o znacznym stopniu niepełnosprawności lub inne
traktowane na równi - bez ograniczenia wieku,

Członek rodziny uzyskuje prawo do świadczeń opieki

zdrowotnej dopiero po zgłoszeniu go do ubezpieczenia
zdrowotnego przez ubezpieczonego
 Ważne!

W przypadku dziecka do 3. (trzeciego) miesiąca

życia, które nie ma jeszcze nadanego własnego
numeru PESEL, prawo do świadczeń powinno
zostać potwierdzone numerem PESEL rodzica lub
opiekuna dziecka.
 Co mam zrobić kiedy wiem, że jestem
ubezpieczony, a eWUŚ nie potwierdza moich
uprawnień?

Jeśli jesteś przekonany, że masz prawo do

świadczeń, a system eWUŚ nie potwierdza w danym
dniu Twoich uprawnień, możesz je potwierdzić za
pomocą innych dokumentów, np.
●zaświadczeniem z zakładu pracy;

●legitymacją emeryta lub rencisty;

●aktualnym zgłoszeniem do ubezpieczenia

zdrowotnego.
Jeżeli musisz skorzystać ze świadczeń, a nie masz
przy sobie takiego dokumentu, masz prawo złożyć
stosowne oświadczenie o swoim prawie do
świadczeń. Druk oświadczenia powinieneś
otrzymać od świadczeniodawcy. Pamiętaj, ze
prawidłowo wypełniony dokument musi zawierać:
●imię i nazwisko;

●adres zamieszkania;

●numer PESEL;

●rodzaj dokumentu potwierdzającego tożsamość;

●podstawę prawną do świadczeń.

 Zgłosiłeś dziecko do
ubezpieczenia?
●Przypominamy, że rodzice podlegający
ubezpieczeniu zdrowotnemu mają obowiązek
zgłosić do ubezpieczenia swoje dzieci. Może to
uczynić oboje rodziców. W tym celu powinni
poinformować swojego płatnika składek
(najczęściej pracodawcę) o członkach rodziny,
których chcą zgłosić do ubezpieczenia
zdrowotnego. Zgłoszenie powinno zostać
dokonane niezwłocznie, np. po narodzinach
dziecka.
 Zgłosiłeś dziecko do
ubezpieczenia?
●Jeżeli żaden z rodziców nie podlega obowiązkowi
ubezpieczenia zdrowotnego lub nie jest osobą
uprawnioną do świadczeń na podstawie innych
przepisów, do ubezpieczenia zdrowotnego mogą
zgłosić dziecko np. ubezpieczeni dziadkowie.
●Trzeba pamiętać, że w przypadku zmiany

pracodawcy członkowie rodziny zostaną

wyrejestrowani z ubezpieczenia, dlatego należy
ponowić zgłoszenie u nowego pracodawcy.
●Jeżeli dziecko zostało prawidłowo zgłoszone

do ubezpieczenia, jest uprawnione do świadczeń

i za jego leczenie zapłaci NFZ.
 Wzory oświadczeń wraz z instrukcją ich
wypełnienia. załączniki

Pamiętaj !!!!!!!!!!!

Kiedy złożysz oświadczenie o posiadaniu prawa

do świadczeń uprawnień, wiedząc, że nie masz
takich uprawnień, możesz zostać obciążony
kosztami udzielonych Ci świadczeń opieki
zdrowotnej
 Dlaczego NFZ może nie potwierdzić Twojego
prawa do świadczeń

Najczęstszą przyczyną niepotwierdzenia

●

uprawnień przez NFZ jest brak zgłoszenia osoby

do ubezpieczenia zdrowotnego. Może się tak
zdarzyć, kiedy pracodawca nie zgłosił pracownika
do ubezpieczenia zdrowotnego, albo zakład pracy
zmienił formę organizacyjną i pracodawca nie
zgłosił pracownika ponownie do ubezpieczenia.
 Dlaczego NFZ może nie potwierdzić Twojego
prawa do świadczeń

Innym możliwym powodem są często błędy

●

w zgłoszeniu do ubezpieczenia zdrowotnego, np.

kiedy pracodawca lub pracownik błędnie wypełnił
druk zgłoszenia. Przyczyną braku uprawnień może
być także nieodprowadzanie składek przez osoby,
które zawarły umowę o dobrowolne ubezpieczenie
zdrowotne lub osoby prowadzące własną
działalność gospodarczą.
 Dlaczego NFZ może nie potwierdzić Twojego
prawa do świadczeń

●Jeżeli sytuacja dotyczy członka rodziny (dziecka,

małżonka) przyczyną niepotwierdzenia uprawnie jest
najczęściej brak zgłoszenia członka rodziny do
ubezpieczenia zdrowotnego. Takie sytuacje mogą mieć
miejsce np. gdy jeden z małżonków nie poinformował
pracodawcy o potrzebie zgłoszenia żony lub męża do
ubezpieczenia zdrowotnego jako członka rodziny, kiedy
rodzic nie poinformował pracodawcy o potrzebie
zgłoszenia dziecka. Może się też zdarzyć, ze osoba
ubezpieczona zmieniła pracę i nie poinformowała nowego
pracodawcy o potrzebie zgłoszenia członka rodziny do
ubezpieczenia zdrowotnego albo kiedy rodzic
zarejestrował się w Urzędzie Pracy i nie zgłosił dziecka do
ubezpieczenia..
 Jeżeli problem z uprawnieniami dotyczy studenta najczęstszą
przyczyną jest brak zgłoszenia do ubezpieczenia. Takiego zgłoszenia
mogą dokonać:

●opiekunowie prawni (np. rodzice) lub faktyczni (do

ukończenia 26 roku życia) - jako członka rodziny;
●szkoła, szkoła wyższa albo jednostka prowadząca

studia doktoranckie - pod warunkiem, że

zgłaszana osoba uczy się na terenie
Rzeczpospolitej Polskiej, nie jest członkiem rodziny
osoby ubezpieczonej i złoży oświadczenie, że nie
podlega obowiązkowemu ubezpieczeniu
zdrowotnemu.
 Ważne !!!

Jeżeli student był zgłoszony do ubezpieczenia, ale

jednocześnie pracował podczas nauki np. w czasie
wakacji w ramach umowy o pracę, kiedy zakończył
pracę, zostanie wyrejestrowany z ubezpieczenia.
W takim przypadku, żeby korzystać ze świadczeń
zdrowotnych, musi zostać ponownie do niego
zgłoszony.
 Ważne!

Jeżeli stwierdzisz jakieś nieprawidłowości

w danych wyświetlanych na stronie, wyjaśnij je jak
najszybciej u swojego płatnika składek, np.
pracodawcy, czy ZUS.
 Jeżeli jesteś przedstawicielem lub opiekunem
osoby małoletniej lub nieposiadającej pełnej
zdolności do czynności prawnych, oświadczenie,
oprócz danych Twojego podopiecznego musi
zawierać dodatkowo Twoje dane - imię i nazwisko,
adres zamieszkania, numer PESEL i rodzaj
dokumentów potwierdzającego Twoją tożsamość.
 3. Umawianie terminów świadczeń usług zdrowotnych

Czym są listy oczekujących?

Jeżeli świadczenie opieki zdrowotnej, np. porada
lekarska, przyjęcie do szpitala, nie może zostać
zrealizowane w dniu zgłoszenia,
świadczeniodawca, u którego chcesz się leczyć,
wpisze Cię na listę oczekujących i wyznaczy
termin, w którym będzie mogło być ono
zrealizowane. Prowadzenie list oczekujących jest
obowiązkowe. Ma na celu zapewnienie wszystkim
pacjentom równego dostępu do świadczeń opieki
zdrowotnej.
 Ważne !!!!!!!

Do zapisania na listę oczekujących niezbędna jest

Twoja zgoda na wpisanie na listę oraz skierowanie
na leczenie (jeżeli jest wymagane).

Gdy kontynuujesz leczenie i wymagasz

okresowego, w ściśle ustalonych terminach
wykonywania kolejnych wizyt albo porad, nie
musisz być zapisywany na liście oczekujących.
W kolejce na wykonanie świadczenia nie będziesz
czekać także w przypadku, gdy przysługuje Ci
prawo do korzystania ze świadczeń opieki
zdrowotnej poza kolejnością
 Szczególne uprawnienia w tym
zakresie mają:
●osoby posiadające tytuł Zasłużonego Honorowego
Dawcy Krwi lub Honorowego Dawcy Przeszczepu,
●inwalidzi wojenni i wojskowi,

●kombatanci,

●uprawnieni żołnierze i pracownicy, w zakresie

leczenia urazów i chorób nabytych podczas

wykonywania zadań poza granicami państwa,
●weterani poszkodowani w zakresie leczenia

urazów i chorób nabytych podczas wykonywania

zadań poza granicami państwa.
 Zasady zapisu na listę oczekujących

Jeżeli świadczenie medyczne nie może być

udzielone od razu w przychodni, czy szpitalu,
świadczeniodawca ma obowiązek wpisać Cię
na listę oczekujących. Przed zapisaniem Cię
do kolejki na wizytę, badanie albo zabieg, powinien
określić, czy Twój stan wymaga pilnego leczenia
i zakwalifikować Cię do odpowiedniej, jednej
z dwóch grup oczekujących (tak zwanej kategorii
medycznej). Jedynie w przypadku list oczekujących
na świadczenia udzielane na podstawie karty
diagnostyki i leczenia onkologicznego nie jest
dokonywany podział na te dwie grupy.
 Kategorie medyczne

●przypadek pilny - jeżeli istnieje konieczność

pilnego udzielenia świadczenia ze względu
na dynamikę procesu chorobowego i możliwość
szybkiego pogorszenia stanu zdrowia lub
znaczącego zmniejszenia szans na powrót
do zdrowia;
●przypadek stabilny - jeżeli nie znajdujesz się

w stanie nagłym i nie kwalifikujesz się do kategorii

przypadek pilny.
 Warto wiedzieć
Na liście oczekujących świadczeniodawca ma
obowiązek odnotować m.in. Twoje imię i nazwisko,
numer PESEL, miejsce zamieszkania, numer
telefonu, a także rozpoznanie lub powód przyjęcia
i planowany termin udzielenia świadczenia.

Obowiązkiem świadczeniodawcy jest

poinformowanie Cię o planowanym terminie
udzielenia świadczenia i o każdej zmianie tego
terminu, jak również przyczynie zmiany. Dlatego
tak ważne jest podanie świadczeniodawcy
aktualnych danych kontaktowych, tj. właściwego
adresu do korespondencji, numeru telefonu, czy
adresu poczty elektronicznej.
 Warto wiedzieć

W przypadku zakończenia wykonywania umowy

o udzielanie świadczeń przez świadczeniodawcę, u
którego byłeś wpisany na listę oczekujących,
możesz w celu uzyskania danego świadczenia
wpisać się na listę oczekujących prowadzoną przez
innego świadczeniodawcę.
Kupon RUM jako informacja o
realizacji usługi na zlecenie
 Ważność recept

Pamiętaj, że recepty wystawione przez lekarza lub

felczera nie są ważne bezterminowo. Najczęściej
ważność recepty wynosi 30 (trzydzieści) dni od
daty jej wystawienia lub od wyznaczonej daty
realizacji - jeśli taka została określona na recepcie.
Od tej reguły są jednak wyjątki i w przypadku
niektórych leków termin realizacji recept może być
krótszy (np. na antybiotyki) lub dłuższy (np. na
preparaty immunologiczne).
 Ważność recept

Termin realizacji wystawionych recept nie może

przekroczyć
●antybiotyki - 7 (siedmiu) dni od daty wystawienia,

●preparaty zawierające środki odurzające lub

substancje psychoaktywne - 14 (czternastu) dni od

daty wystawienia,
●preparaty immunologiczne -

90 (dziewięćdziesięciu) dni od daty wystawienia,

●leki sprowadzane z zagranicy - 120 (stu

dwudziestu) dni od daty wystawienia.

 Skierowania do specjalisty

Wystawia je lekarz podstawowej opieki zdrowotnej

lub lekarz specjalista. Musi być on
lekarzem ubezpieczenia zdrowotnego - jest nim
lekarz lub lekarz dentysta, który zawarł umowę z
Narodowym Funduszem Zdrowia lub jest
zatrudniony w placówce medycznej, która zawarła
umowę z Narodowym Funduszem
Zdrowia. Skierowanie do lekarza specjalisty
(poradni specjalistycznej) jest ważne, dopóki
istnieje przyczyna (choroba), z powodu której je
otrzymałeś.
 Rodzaje skierowań do lekarza specjalisty

●na konsultację - uprawnia cię do jednej wizyty

(konsultacji) u lekarza specjalisty
●na leczenie (objęcie opieką) lub kontynuację

leczenia - jest podstawą do przejęcia leczenia

przez lekarza specjalistę. Jeśli je otrzymałeś, na
następne wizyty do lekarza specjalisty
przychodzisz bez skierowania.
 Do tych specjalistów skierowanie
nie jest wymagane:

●ginekologa i położnika,
●dentysty,

●wenerologa,

●onkologa,

●psychiatry.
 Skierowanie dla dermatologa i
okulisty
W 2015 roku wymagane jest skierowanie do
dermatologa i okulisty wystawione przez lekarza
ubezpieczenia zdrowotnego. Wymóg dotyczy osób, które
do poradni dermatologicznej i okulistycznej rejestrują się
po 1 stycznia 2015 roku.
●Osobom, które wpisały się na listę oczekujących w 2014

roku, a którym termin wizyty wyznaczono na rok 2015,

świadczenia zostaną udzielone bez skierowania.
●Wymóg posiadania skierowania nie dotyczy również osób

będących już w planie leczenia i oczekujących na kolejną

wyznaczoną wizytę.
 Skierowanie nie jest wymagane
od osób:
●chorych na gruźlicę,
●zakażonych wirusem HIV,

●inwalidów wojennych,

●uzależnionych od alkoholu, środków odurzających

i substancji psychotropowych - w zakresie

lecznictwa odwykowego.
 Skierowanie do szpitala

Jeśli twoje schorzenie uniemożliwia leczenie w

warunkach ambulatoryjnych, dostaniesz
skierowanie do szpitala, który zawarł umowę o
udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej.
Skierowanie takie może wystawić ci lekarz, lekarz
dentysta.
 Ważne

W stanach nagłych świadczenia zdrowotne są

udzielane bez wymaganego skierowania. W takich
sytuacjach masz prawo przedstawić dowód
ubezpieczenia zdrowotnego w późniejszym
terminie. W innych przypadkach, jeśli nie masz
skierowania, za leczenie specjalistyczne musisz
zapłacić.
 Skierowania na badania
podstawowe
Masz prawo do badań diagnostycznych, w tym
analityki medycznej, wykonywanych na podstawie
skierowania lekarza lub felczera ubezpieczenia
zdrowotnego. Należą do nich m. in. morfologia z
rozmazem, OB, próby wątrobowe, poziom
cholesterolu, badania moczu (w tym posiew z
antybiogramem), badania kału, wymaz z gardła,
EKG w spoczynku, USG jamy brzusznej, rentgen
klatki piersiowej, kręgosłupa, zatok.
 Skierowanie na badania
specjalistyczne
Jeśli jesteś objęty leczeniem specjalistycznym i musisz
wykonać dalsze badania, kieruje cię na nie lekarz
specjalista. Wskazuje on także, w których placówkach
masz je wykonać. W przypadku badań
współfinansowanych, takich jak: angiografia, USG
Doppler DUPLEX z kolorowym obrazowaniem
przepływu, gastroskopia, rezonans magnetyczny,
scyntygrafia narządowa (oprócz tarczycy),
limfoscyntygrafia, tomografia komputerowa, urografia
z kontrastem niejonowym, scyntygrafia całego ciała
(układ kostny), możesz wybrać zakład, gdzie je
przeprowadzisz. Musi mieć on jednak podpisaną
umowę z Narodowym Funduszem Zdrowia.
 Warto wiedzieć
Świadczeniodawca, który zakończył wykonywanie umowy
jest obowiązany wydać Ci oryginał skierowania oraz
zaświadczenie o wpisaniu na listę oczekujących wraz
z podaniem daty, kiedy zgłosiłeś się do niego. Za wydanie
zaświadczenia nie wnosisz opłaty. O fakcie, że
świadczeniodawca zakończył wykonywanie umowy
poinformuje Cię pracownik Twojego oddziału
wojewódzkiego Narodowego Funduszu Zdrowia
za pośrednictwem poczty, telefonu lub drogą
elektroniczną. Poinformuje Cię również o możliwości
udzielenia świadczenia przez innych świadczeniodawców,
którzy zawarli umowę o udzielanie świadczeń z tym
oddziałem wojewódzkim Narodowego Funduszu Zdrowia,
a także o pierwszym wolnym terminie udzielenia
świadczenia.
 Warto wiedzieć

Pamiętaj jednak, że Ty również masz określone

obowiązki. W przypadku świadczeń udzielanych
na podstawie skierowania jesteś zobowiązany
do dostarczenia oryginału skierowania nie później
niż w terminie 14 dni roboczych od dnia dokonania
wpisu na listę oczekujących. Oryginał skierowania
możesz dostarczyć osobiście, za pośrednictwem
osób trzecich lub przesłać pocztą.
 Ważne !!!!

Jeśli nie możesz się stawić w wyznaczonym

terminie lub rezygnujesz z udzielenia świadczenia,
poinformuj o tym świadczeniodawcę w możliwie
najkrótszym terminie.
 Ważne !!!!

Jeśli nie możesz się stawić w wyznaczonym

terminie lub rezygnujesz z udzielenia świadczenia,
poinformuj o tym świadczeniodawcę w możliwie
najkrótszym terminie.
 Uwaga
W przypadku niezgłoszenia się na ustalony termin udzielenia
świadczenia zostaniesz skreślony z listy oczekujących, chyba
że uprawdopodobnisz, że niezgłoszenie się nastąpiło
z powodu siły wyższej. Jeżeli chcesz, aby świadczeniodawca
przywrócił Cię na listę oczekujących musisz złożyć wniosek
o przywrócenie niezwłocznie, nie później niż w terminie 7 dni
od dnia ustania przyczyny niezgłoszenia się na ustalony termin
udzielenia świadczenia oraz podać powód niezgłoszenia się.
Skontaktuj się ze świadczeniodawcą także w przypadku, gdy
Twój stan zdrowia ulega zmianie i gdy zaistnieje potrzeba
wcześniejszego niż w ustalonym terminie udzielenia
świadczenia. Wówczas lekarz może podjąć decyzję o zmianie
kategorii medycznej i wyznaczyć nowy, wcześniejszy termin
udzielenia świadczenia. Gdy chcesz zmienić miejsce leczenia,
poinformuj dotychczas wybranego świadczeniodawcę
o rezygnacji z kolejki. Jeżeli tego nie zrobisz, blokujesz innym
pacjentom możliwość uzyskania w tym czasie świadczenia.
 Ważne!

W celu otrzymania danego świadczenia możesz

wpisać się wyłącznie na jedną listę oczekujących u
jednego świadczeniodawcy.
 Komunikat dla pacjentów i świadczeniodawców w sprawie wpisów na listy
oczekujących na świadczenia udzielane na podstawie skierowań z dnia
21.01.2015 r

Narodowy Fundusz Zdrowia przypomina, że

w przypadku świadczeń udzielanych na podstawie
skierowania, pacjent ma obowiązek dostarczenia
oryginału skierowania nie później niż w terminie 14
dni roboczych od dnia dokonania wpisu na listę
oczekujących. Oryginał skierowania można
dostarczyć osobiście, za pośrednictwem osób
trzecich lub przesłać pocztą. Niedostarczenie
oryginału skierowania w powyższym terminie
skutkuje skreśleniem z listy oczekujących.
Odebrane od pacjenta skierowanie jest
przechowywane przez świadczeniodawcę.
 Komunikat dla pacjentów i świadczeniodawców w sprawie wpisów na listy
oczekujących na świadczenia udzielane na podstawie skierowań z dnia
21.01.2015 r

Jeżeli świadczeniodawca zakończy wykonywanie umowy

przed udzieleniem świadczenia osobie wpisanej na listę
oczekujących, jest zobowiązany wydać jej oryginał
skierowania oraz zaświadczenie o wpisaniu na listę
oczekujących wraz z podaniem daty zgłoszenia się
do niego. Za wydanie zaświadczenia pacjent nie wnosi
opłaty.
 Ważność skierowania

●Skierowanie do poradni specjalistycznej lub do

szpitala nadal ważne jest do chwili jego realizacji
lub traci ważność z chwilą ustania przyczyny
kierowania. Termin ważności skierowania nie jest
ściśle określony, jeśli jednak skierowanie zostanie
przedłożone do realizacji po zbyt długim czasie od
daty jego wystawienia, lekarz może podjąć decyzję
o konieczności zaktualizowania informacji o stanie
zdrowia pacjenta celem zweryfikowania pierwotnej
przyczyny kierowania
 Ważność skierowania

●Skierowanie do szpitala
psychiatrycznego wydawane jest w dniu badania, a
jego ważność wygasa po upływie 14 dni.
●Skierowanie na świadczenia rehabilitacji

leczniczej traci ważność po upływie 30 dni od dnia

wystawienia - do tego czasu należy je
zarejestrować w miejscu udzielania świadczeń.
●Skierowanie na leczenie uzdrowiskowe ważne jest

18 miesięcy od dnia jego wystawienia.