Contribusyon ng mga sumusunod na Eksplorasyon

1) Miguel Lopez De Legazpi (1520 – 20 Aug 1572) - Iniwan ni

Miguel Lopez de Legazpi ang Acapulco na may dalang limang
barko at ang paglalayag na ito ay umabot sa Cebu kung saan una
niyang itinatag ang pamayanang Espanyol. Isa sa mga timog na isla
ng arkipelago ang Cebu at noong Abril 1565, natupad ang hiling ng
Espanya na ang pagtatatag ng unang Espanyol sa Cebu City ay
susundan ng pagtatatag ng pamayanang Espanyol sa Maynila.
Noong taong 1570 ay nagpadala si Miguel Lopez de Legazpi ng
ekspedisyon sa may hilagang isla ng Luzon. Matapos niyang masira’t was akin ang isang lokal
na pinuno ng mga Muslim noong taong 1571 ay itinatag naman niya ang pangalawang
pamayanan ng Espanyol sa lungsod ng Maynila. Naging kabisera ng bagong kolonya ng Espanya
ang Kamaynilaan at naging pangunahing sentro ng kalakalan ng Espanya sa East Asia. Madaling
mapabagsak ni Miguel Lopez de Legazpi ang di maayos at ‘di organisadong paglaban ng mga
Pilipino. Ang mga Muslim naman sa katimugan ng isla ay nakipaglaban din sa Espanyol
hanggang sa ika-19 na siglo pero ang Islām ay mahina sa bahaging Luzon at maging pati sa
hilagang bansa. Kaya si Legazpi, kasama ang kanyang mga tauhan at isa na rito ay si Andrés de
Urdaneta ay nakapagtatag ng pundasyon para magoyo ang mga Tagalog at magpabinyag sa dala
dalang relihiyon, ang Kristiyanismo. At hanggang ngayon, ito pa rin ang patunay ng legasiya ni
Miguel Lopez de Legazpi. Naglingkod at namuno si Miguel Lopez de Legazpi bilang unang
gobernador ng Pilipinas mula taong 1565 hanggang taong 1572, taon ng kanyang kamatayan.
2) Christopher Columbus ( Oktubre 31, 451 – Mayo 20,1506) - ay
isang Italyanong manggagalugad, manlalayag at mananakop. Natapos
niya ang apat na malalaking paglalayag patungong Atlantic Ocean sa
ilalim ng utos ng Espanya dala ang Katolisismo. Siya ang nanguna sa
paglalakbay ng mga Europeong kauna-unahang nakapaglayag sa
Caribbean, Central America, at South America upang isailalim sa
kolonya ng Kanluran. Siya ang nagbukas ng pannakop ng Kanluran sa
Amerika.
3) Antonio Pigafetta (1500s – 20s) - ang italyanong iskolar na isa sa
mga kasama nina Magellan noong nilayag nila ang buong mundo.
Kilala siya bilang may akda sa 'The First Voyage Around the World'
kung saan nakatala ang mga karanasan nila. Sa limang barkong
naglayag, ang matagumpay na nakabalik ay ang barkong Victoria at isa
si Pigafetta sa sakay doon.
4) Si Amerigo Vespucci (9 March 1454 - 22 February 1512) – ay
isang Italyanong manlalakbay na siyang nakilala bilang isa sa mga
unang nakatukoy na ang Brasilia at ang Kanlurang Indies ay pawang
parte ng “New World” na siya ngayong binubuo ng North,Central at
South America.
5) Si Vasco da Gama sa Sines o Vidigueira, Alentejo, Portugal; namatay
24 Disyembre 1524 sa Kochi, Indiya) - ay isang Portuges na mandaragat,
eksplorador, at isa sa mga matagumpay na tao noong Panahon ng
Pagtutuklas ng Europa. Isa siya sa mga unang tao naglayag mula Europa
hanggang India. Nakatulong sa pagbubukas ng kalakalan sa pagitan ng
Kanlurang Europa at Asya ang kaniyang mga natuklasan, sanhi ng
pagiging makapangyarihan ng Portugal noong ika-16 dantaon.
6) John Cabo (1450 - c. 1500) - ay isang Italyanong navigator
at explorer. Ang kanyang 1497 pagtuklas sa baybayin ng North
America sa ilalim ng komisyon ni Henry VII ng Inglatera ay ang
pinakaunang kilalang European na pagsaliksik sa baybayin ng
North America mula noong pagbisita ni Norse sa Vinland noong
ika-labing isang siglo. Upang markahan ang pagdiriwang ng
ika-500 anibersaryo ng ekspedisyon ni Cabot, kapwa ang mga
gobyerno ng Canada at British ay nahalal ng Cape Bonavista, Newfoundland, bilang kinatawan
ng unang landing site ng Cabot. Gayunpaman, iminungkahi din ang mga alternatibong lokasyon.
7) Francisco de Almeida (1450 - 1 March 1510) - Si Dom
Francisco de Almeida, na kilala rin bilang "the Great Dom
Francisco", ay isang taong pinuno ng Portuguese, sundalo at explorer.
Nakilala niya ang kanyang sarili bilang tagapayo kay Haring John II
ng Portugal at kalaunan sa mga giyera laban sa Moors at sa pagsakop
sa Granada noong 1492.

8) Robert Clive, 1st Baron Clive, KB, FRS (29 Setyembre 1725 -
22 Nobyembre 1774) - ay ang kauna-unahang Gobernador ng
British ng Pangulo ng Bengal. Nagsimula siya bilang isang opisyal
ng militar ng Britanya at opisyal ng East India Company (EIC) na
nagtatag ng militar at pampulitika na kataas-taasang kapangyarihan
ng EIC sa pamamagitan ng pagsamsam ng kontrol sa Bengal at
kalaunan ang buong ng India at kontinente. Siya ay na-kredito sa
pag-agaw ng kontrol ng isang malaking swathe ng Timog Asya
(ngayon Bangladesh, Bhutan, India, Maldives, Myanmar, Nepal,
Pakistan at Sri Lanka) at mga bahagi ng Timog Silangang Asya at
ang yaman na sumunod, para sa Kumpanya, sa proseso ang kanyang sarili sa isang multi-
milyonaryo. Kasama ni Warren Hastings siya ay isa sa mga pangunahing maagang pigura na
nagtatakda kung ano ang magiging British India. Pinipigilan ang paparating na French mastery
ng India, at sa kalaunan ay pagtalsik ng British mula sa kontinente, in-improvise ni Clive ang
isang militar na ekspedisyon ng militar na sa wakas pinapagana ng EIC ang diskarte ng Pransya
ng hindi direktang pamamahala sa pamamagitan ng papet na pamahalaan. Na-arkila ng EIC
upang bumalik sa pangalawang pagkakataon sa India, nakipagsabwatan si Clive upang matiyak
ang mga interes sa pangangalakal ng Kumpanya sa pamamagitan ng pagbagsak sa Tagapamahala
ng Bengal, ang pinakamayamang estado sa India. Bumalik sa Inglatera, ginamit niya ang
kanyang pagnakawan mula sa India upang ma-secure ang isang Irish barony mula sa Whig PM,
Thomas Pelham-Holles, 1st Duke ng Newcastle, at isang upuan para sa kanyang sarili sa
Parliament, sa pamamagitan ng Henry Herbert, 1st Earl ng Powis, na kumakatawan sa Mga
whigs sa Shrewsbury, Shropshire (1761–1774), tulad ng dati niya sa Mitchell, Cornwall (1754–
1755).