Unang Digmaang Pandaigdig

Pakanan mula itaas: isang lugar sa Larangang Kanluran; mga tangkeng Mark V ng Imperyong
Briton; barkong pandigmang HMS Irresistible na lumulubog matapos makabangga ng mina sa Labanan
ng Dardanelles; mga tripulante ng isang masinggang Vickers suot ang kani-kanilang maskarang pang-
gas, at mga eroplanong Albatros D.III ng Imperyong Aleman

Petsa 28 Hulyo 1914 – 11 Nobyembre 1918

Kasunduang pangkapayapaan[show]

Pook Europa, Aprika, Gitnang Silangan, Kapuluang Pasipiko, Tsina at sa mga katubigang malapit sa Hilaga at Timog

Amerika

Kinalabasan Pagwawagi ng Alyadong Puwersa

 Pagwawakas ng mga imperyong Aleman, Austro-Unggaryo, Otomano at Ruso

 Pagtatatag ng mga bagong bansa sa Europa at Gitnang Silangan,
 Paglilipat ng mga kolonya ng Imperyong Aleman at mga rehiyon ng Imperyong Otomano sa mga nagwaging bansa
 Pagtatatag ng Liga ng mga Nasyon
(at marami pang iba...)
Ang Digmaang Pandaigdig I (kadalasang dinaglat bilang WWI o WW1 ), na kilala rin
bilang Unang Digmaang Pandaigdig o ang Great War , ay isang pandaigdigang
digmaan na nagmumula sa Europa na tumagal mula Hulyo 28, 1914 hanggang
Nobyembre 11, 1918. Contemporaneously na inilarawan bilang "War to End Lahat ng
mga Wars ", mahigit sa 70 milyong tauhan ng militar, kabilang ang 60 milyong taga-
Europa, ang pinakilos sa isa sa pinakamalaking digmaan sa kasaysayan. Higit sa
siyam na milyong mga combatant at pitong milyong sibilyan ang namatay dahil sa
digmaan (kabilang ang mga biktima ng ilang mga genocide), isang kaswalti na antas
na pinalala ng teknolohikal at pang-industriyang pagiging sopistikado ng mga
manggagaway, at ng taktikal na pagkapatas na dulot ng nakakalungkot na digmaan
sa trench. Ito ay isa sa mga nakamamatay na salungatan sa kasaysayan at nag-
umpisa ng malaking pagbabago sa pulitika, kabilang ang mga Revolutions ng 1917-
1923 sa maraming mga bansa na kasangkot. Ang hindi nalutas na mga pagtatalo sa
pagtatapos ng labanan ay nag-ambag sa pagsisimula ng Ikalawang Digmaang
Pandaigdig pagkaraan ng dalawampung taon.

Ang digmaan ay nakuha sa lahat ng pang-ekonomiyang dakilang kapangyarihan ng

mundo, na nagtipon sa dalawang magkakaibang alyansa: ang mga kaalyado (batay
sa Triple Entente ng Imperyong Ruso, ang Pranses Ikatlong Republika, at ang United
Kingdom ng Great Britain at Ireland) kumpara sa Central Powers ng Alemanya at
Austria-Hungary. Bagaman ang Italya ay miyembro ng Triple Alliance kasama ng
Alemanya at Austria-Hungary, hindi ito sumali sa Central Powers, habang ang
Austria-Hungary ay nakagawa ng opensiba laban sa mga tuntunin ng alyansa. Ang
mga alyansa na ito ay muling inorganisa at pinalawak nang mas maraming bansa ang
pumasok sa digmaan: Italya, Japan at Estados Unidos ay sumali sa mga Allies,
habang ang Ottoman Empire at Bulgaria ay sumali sa Central Powers.

Ang trigger para sa digmaan ay ang pagpatay kay Archduke Franz Ferdinand ng
Austria, tagapagmana ng trono ng Austria-Hungary, ni Yugoslavistang nasyonalista
na si Gavrilo Princip sa Sarajevo noong Hunyo 28, 1914. Nagtakda ito ng isang
diplomatikong krisis nang ang Austria-Hungary ay nagbigay ng ultimatum sa ang
Kaharian ng Serbia at, bilang isang resulta, ang mga gusot na internasyonal na
alyansa na nabuo sa nakalipas na mga dekada ay sinasabing. Sa loob ng ilang linggo
ang mga pangunahing kapangyarihan ay nasa digmaan, at ang labanan ay mabilis na
kumalat sa buong mundo.

Ang Russia ang unang nag-utos ng isang bahagyang pagpapakilos ng mga hukbo nito
noong Hulyo 24-25, at noong ika-28 ng Hulyo ang Austria-Hungary ay nagpahayag ng
digmaan sa Serbia, ipinahayag ng Russia ang pangkalahatang pagpapakilos noong
Hulyo 30. Nagbigay ang Alemanya ng isang ultimatum sa Russia upang demobilize, at
kapag ito ay tumanggi, ipinahayag digmaan sa Russia sa 1 Agosto. Bilang
outnumbered sa Eastern Front, hinimok ng Russia ang Triple Entente ally France
upang magbukas ng ikalawang front sa kanluran.

Ang Japan ay pumasok sa digmaan sa panig ng mga Allies noong Agosto 23, 1914,
sinamsam ang pagkakataon ng kaguluhan ng Alemanya sa Digmaang Europa upang
mapalawak ang impluwensya nito sa Tsina at Pasipiko.

Higit sa apatnapung taon na ang nakakaraan noong 1870, ang Digmaang Franco-
Pruso ay natapos na ang Ikalawang Imperyong Pranses at pinalitan ng Pransiya ang
mga lalawigan ng Alsace-Lorraine sa isang pinag-isang Alemanya. Ang kapaitan sa
paglipas ng pagkatalo at determinasyon na muling mabawi si Alsace-Lorraine ang
pagtanggap ng panawagan ng Russia para sa tulong ng isang madaling pagpili, kaya
ang France ay nagsimulang ganap na pagpapakilos noong Agosto 1 at, noong 3
Agosto, ipinahayag ng Alemanya ang digmaan sa France. Ang hangganan sa pagitan
ng Pransya at Alemanya ay mabigat na pinatibay sa magkabilang panig kaya ayon sa
Schlieffen Plan, sinakop ng Alemanya ang neutral na Belgium at Luxembourg bago
lumipat patungong France mula sa hilaga, na pinangungunahan ang United Kingdom
na magdeklara ng digmaan sa Alemanya noong Agosto 4 dahil sa kanilang paglabag
sa Belgian neutrality.

Matapos ang Aleman martsa sa Paris ay itinigil sa Labanan ng Marne, kung ano ang
naging kilala bilang Western Front ay nanirahan sa isang labanan ng attrition, na may
isang trench line na nagbago kaunti hanggang 1917. Sa Eastern Front, ang hukbo ng
Russian na humantong sa isang matagumpay na kampanya laban sa Austro-
Hungarians, ngunit pinigil ng mga Germans ang paglusob nito sa East Prussia sa mga
labanan ng Tannenberg at ng mga Masurian Lakes. Noong Nobyembre 1914, sumali
ang Ottoman Empire sa Central Powers, ang mga pambungad na front sa Caucasus,
Mesopotamia, at Peninsula ng Sinai. Noong 1915, sumali ang Italya sa mga Allies at
Bulgaria na sumali sa Central Powers. Ang Romania ay sumali sa mga kaalyado
noong 1916. Matapos ang paglubog ng pitong mga barkong merchant ng US ng mga
submarines ng Aleman, at ang paghahayag na sinisikap ng mga Germans na
makarating sa Mexico upang makalaban sa Estados Unidos, ipinahayag ng US ang
digmaan sa Alemanya noong ika-6 ng Abril 1917.

Ang pamahalaang Ruso ay gumuho noong Marso 1917 sa Rebolusyong Pebrero, at

ang Rebolusyong Oktubre na sinusundan ng isang karagdagang pagkatalo ng militar
ang nagdala ng mga Russians sa mga tuntunin sa Central Powers sa pamamagitan
ng Treaty of Brest-Litovsk, na nagbigay sa mga Germans ng isang makabuluhang
tagumpay. Matapos ang nakamamanghang German Spring Offensive sa kahabaan ng
Western Front noong tagsibol ng 1918, nagrali ang mga Allies at pinalayas ang mga
Germans sa matagumpay na Seremonya ng Daang Araw. Noong ika-4 ng Nobyembre
1918, sumang-ayon ang Austro-Hungarian empire sa Armistice ng Villa Giusti, at ang
Alemanya, na may sariling problema sa mga rebolusyonaryo, ay sumang-ayon sa
isang armistice noong 11 Nobyembre 1918, na nagtapos sa digmaan sa tagumpay
para sa mga Allies.

Sa pagtatapos ng digmaan o sa lalong madaling panahon pagkatapos, ang Imperyong

Aleman, Imperyo ng Rusya, Austro-Hungarian Empire at ang Ottoman Empire ay
tumigil na umiiral. Ang mga hangganan ng bansa ay muling inarkila, na may siyam na
independiyenteng mga bansa na naibalik o nililikha, at ang mga kolonya ng Alemanya
ay kasama sa mga nagwawagi. Sa panahon ng Paris Peace Conference ng 1919, ang
Big Four powers (Britain, France, Estados Unidos at Italya) ay nagpataw ng kanilang
mga termino sa isang serye ng mga kasunduan. Ang Liga ng mga Bansa ay nabuo na
may layunin na pigilan ang anumang pag-uulit ng naturang salungatan. Nabigo ang
pagsisikap na ito, at pang-ekonomiyang depresyon, panibagong nasyonalismo,
humina ang mga kahalili ng estado, at ang damdamin ng kahihiyan (lalo na sa
Alemanya) ay nag-ambag sa simula ng Ikalawang Digmaang Pandaigdig.

Mula Hulyo 28, 1914 hanggang Nobyembre 11, 1918, ang labanan ay naganap sa
isang pandaigdigang antas sa Europa bilang pangunahing larangan ng digmaan.
Maraming mga modernong armas ang ginamit, ang unang kabuuang pakikibaka na
kinasasangkutan ng pangkalahatang publiko. [Prehistory] Ang kolonyal na dibisyon
ng malakas na kapangyarihan na nagsimula sa huling kalahati ng ika-19 na siglo ay
halos natapos sa paligid ng 1900, at isang bagong krisis ng emerhensiyang digmaan
ang sumiklab sa pagitan ng matibay na forties. Sa partikular, ang salungatan sa
pagitan ng tatlong alyansa ng Alemanya, Italya at Austria at ang dalawang
pangunahing kampo ng Britanya, Pransya at trilateral na kasunduan sa kalakalan ng
Russia ay naging axis ng internasyonal na relasyon, lalo na sa mga umuusbong na
bansa sa Alemanya sa pamamagitan ng patakaran ng 3 B at British sa pamamagitan
ng 3 C patakaran Ako ay palaging kinakabahan. Sa rehiyon ng Vulcan kung saan ang
mga grupong multi-etniko ay umiiral nang magkakasama, ang pambansang kilusang
pagpapalaya ay nagsimula nang maaga sa background ng malakas na salungatan na
kasama ng pagpapahina ng Imperyong Ottoman ( Toho problem ). Sa partikular, ang
pagsasama ng Bosnia at Herzegovina sa Austrian-Hungarian dual empire ( problema
ng pagpapatatag ng Bosnia at Herzegovina ) ay nakapagbunga ng pakiramdam ng
krisis ng Russia laban sa Austria na may Pan-Germanism at naging pang-ignisyon
punto ng Unang Digmaang Pandaigdig. [Buksan ang digmaan] Noong Setyembre 23,
inilabas ng Austria ang huling pahayag sa Serbia noong Hulyo 23, na nagdeklara ng
digmaan sa ika-28, kasunod ng insidente ng Sarajevo noong Hunyo 28, 1914 nang
ang assassinated ng Crown Prince Austria sa Bosnia. Bilang tugon dito, ang Russia
ay tumugon sa pagkakasunud-sunod ng kabuuang pagpapakilos, ang Alemanya ay
magdeklara ng digmaan laban sa France sa ika-3 ng Agosto, Russia noong ika-1 ng
Agosto, ang UK ay magdeklara ng digma laban sa Alemanya sa ika-4, ang Britain ay
magdeklara ng digma laban sa Alemanya, sa katapusan ng Agosto lahat ng mga
kaalyado / pumasok. [Sitwasyon ng Maagang Digmaan] Ang Alemanya ay naglalayong
magkaroon ng panandaliang pangwakas na labanan sa kanlurang harap ng panukala
ng Sriffen mula sa umpisa ngunit nabigo sa Marne match . Mula 1914 hanggang 1915,
ang larangan ng digmaan ay naging isang walang kasiraan, at ang laro ng Ypres, ang
muling pagsalakay ng hukbo ng Alemanya ( ang laro ni Belldan ), ang pag- aaway ng
hukbo ng Britanya at Pranses na kalahating taon ( laro ng Somme ) at iba pa
Bagaman mayroong mga bagong sandata tulad ng bombero, tangke at gas ng lason,
ang istasyon ng labanan ay hindi nagbago. Sa Eastern Front ang Russian Army, na
nangingibabaw sa simula, ay natalo din ng Tannenberg at ipinagtanggol. Noong
Nobyembre 1914, tumayo ang Turkey sa panig ng Alemanya at pumasok sa digmaan,
ang labanan ay pinalawak sa Gitnang Silangan. Ang Italy ay miyembro ng Alliance of
Three Kingdoms, ngunit noong Mayo 1915 batay sa paligsahan ng London,
nakipaglaban ito sa Alemanya. Sa maritime battle nagkaroon ng naval battle ng
Dogger Bank at isang naval battle off sa baybayin ng Jutland , ngunit ang Germans
ay walang pagpipilian ngunit sa submarine ( U bangka ) dahil ang nangingibabaw
British kalipunan ng mga sasakyan ay kinuha ng isang diskarte sa pagbangkulong.
[Kalagayan sa Gitnang Silangan] Bilang tugon sa pakikilahok ng Turkey sa UK,
inarkila ng UK ang isla ng Cyprus at ipinahayag ang proteksyon ng Ehipto. Kahit na
ang ekspedisyon ng Gallipoli na nagkakasama sa France ay nabigo, sa lugar ng Suez
ay nagtagumpay ito sa pagpigil sa pag-atake sa Turkey. Ipinangako ng mga European
power ang pagsasarili at awtonomya pagkatapos ng digmaan upang ipakilala ang
mga mamamayan ng Gitnang Silangan sa kanilang sariling kampanya, ngunit sa
kabilang banda, ang malakas na pwersa ay pumasok sa isang lihim na kasunduan
upang subukang hatiin ang teritoryo, na nagiging sanhi ng problema sa malito. Ang
kontradiksyon sa pagitan ng Husain - McMahon letter, na naging Arab
independiyenteng independiyensya pagkatapos ng Digmaang Pandaigdig, at ang
Balfour Declaration na kumilala sa pagtatayo ng estado ng Hudyo ay nag-iwan ng
partikular na seryosong problema ( Palestine problem ). [Asian War Bureau] Noong
1914, inookupahan ng Japan ang digmaan laban sa Alemanya, Qingdao (Qingdao) at
ang Aleman Nankai archipelago, ngunit ang tunay na layunin ay upang palakasin ang
tinig upang sabihin sa China, 21 kahilingan , Shandong panlalawigang kontrol. . [Ang
pagbagsak ng panahon ng digmaan] Ang kilusang anti-giyera / anti-imperyalista ng
Europa ay tumigil sa pamamagitan ng mga pwersang demokratikong panlipunan ng
bawat bansa na umiikot sa pagsuporta sa pamahalaan at digmaan habang ang Great
War ay sumabog, ang pangalawang internasyunal ay bumagsak rin. Gayunpaman,
ang matagal na digmaan at kabuuang digma ay nagdami ng kawalang kasiyahan ng
publiko. Sa 1917, ang rebolusyon ng Russia na sumasalungat sa paniniil ay
matagumpay, ang bagong rehimeng Sobyet ay nagtataas ng prinsipyo ng kapayapaan
at etniko na pagpapasya sa sarili, at noong Marso 1918 ay sumali sa kasunduan ng
Aleman na Brest-Litovsk lamang noong Marso 1918, at umalis na. Sa kabilang banda,
ang Germany, na nawala ang maritime authority nito, ay kumuha ng walang
limitasyong estratehiya sa ilalim ng tubig mula Pebrero 1917 at ang Britanya ay
nahulog sa isang suliranin, na nagpasigla sa opinyon ng publiko sa Estados Unidos,
at sa parehong taon ang Estados Unidos ay kumuha ng deklarasyon laban sa
Alemanya. Pagkatapos nito, ang mga tropa ng Britanya at Pranses ay nagsimulang
sumalungat sa tulong ng mga tropa at suplay mula sa Estados Unidos, at pagkatapos
ng Setyembre 1918 ang hukbong Aleman ay lubos na ipinagtanggol. Bagama't
sinubukan ng hukbong Aleman na sumulong sa East Front matapos ang Treaty ng
Brest Litovsk, labis na labanan sa iba't ibang lugar. [Katapusan ng Mahusay na
Digmaan] Noong 1918, lumitaw ang mga kampanyang anti-digmaan ng mga bansa,
nagpakita ang mga demonstrasyon at welga ng mga sundalo at manggagawa sa
Germany at Austria, inihayag ni Pangulong Wilson ng Estados Unidos ang labing-apat
na prinsipyo ng kapayapaan at ang direksyon ng pagtatapos ng digmaan na. Sa
Alemanya na nabigo ang huling kabuuang gantimpala sa Marso at Hulyo, ang isang
rebeldeng rebelde ay naganap noong Oktubre 28 sa Army Port ng Kir, na naging
isang rebolusyong Aleman , ang emperador ay natapon sa Netherlands, itinatag ang
republika ng Aleman, ang ika-11 ng Nobyembre Dumating ito upang mag-sign isang
kasunduan sa tigil-putukan sa kagubatan ng Compiègne, isang lunsod ng Paris. [Mga
Resulta ng Mahusay na Digmaan] Ang Paris Peace Conference ay ginanap noong
Enero 1919, nilagdaan ng Alemanya ang Treaty of Versailles noong Hunyo, at ang
San Jermain Convention , ang Neuilly Treaty , ang Trianon Convention , at ang Treaty
ng Sable na pinirmahan sa pagitan ng mga kaalyado at Pagkaraan ng mga
Kasunduan sa Kasunduan Natapos na. Ang sistemang pagkatapos ng digmaan na
lumitaw dito ay tinatawag na rehimen ng Versailles . Ang Kasunduan ng Versailles ay
batay sa apat na prinsipyo ng prinsipyo ng kapayapaan ni Wilson, na nagsasaad ng
di-pagpapatatag, indemnity, etnikong pagpapasya sa etniko atbp Gayunpaman,
sinubukan ng mga nagwagi na bansa na muling hatiin ang teritoryo batay sa lihim na
kasunduan sa panahon ng digmaan , at maraming mga kolonya ang inilipat sa anyo
ng utos at pamamahala , pinalalakas ang paggalaw ng kilusang inaapi at anti-
imperyalista ng mga pinahihintulutang grupong etniko. Ang Alemanya ay
napapailalim din sa malubhang reparasyon ng 132 bilyong gintong barya bukod sa
pagbibigay ng teritoryo at mga paghihigpit sa armas, at labis na nalito ang
ekonomiya ( isyu sa pananagutan ng Aleman ). Ang United Nations Federation , na
itinatag upang mapanatili ang internasyunal na kapayapaan, ay naging isang
institusyon na epektibong nagtataglay ng mga interes ng mga nanalong bansa, sa
pagkuha ng United Kingdom at France sa inisyatiba ng Estados Unidos at ng Unyong
Sobyet. Bilang resulta ng Unang Digmaang Pandaigdig, ang mga sumusunod ay higit
na nakataas. 1. Ang Unyong Sobyet na Unyong Soviet ay nabuo at isang bagong
pandaigdigang pampulitikang plataporma ay binuksan na ganap na naiiba mula sa
maginoo. Bukod pa rito, pinalalakas ng patakaran ng Soviet sa mga kapitalistang
bansa ang rebolusyonaryong kilusan ng mundo sa halip na makita ang pagbuo ng
Comintern . 2. Ang pangingibabaw ng internasyunal na posisyon ng Estados Unidos
ay itinatag, lalo na ang katotohanang ang sentro ng kapitalistang mundo ay lumipat
sa Estados Unidos ay lubos na nagbago sa tradisyunal na internasyunal na politika
na nakasentro sa Europa. 3. Sa Alemanya na mahigpit na sanctioned, ang Weimar
Republic, na kung saan ay itinuturing na isang perpektong demokrasya na bumagsak
sa social disorder, ay nag-trigger ng pagtaas ng mga Nazi . 4. Dumating ang
kamalayan ng etniko sa mga Asyano, Aprikano at iba pang mga pinahihintulutang
grupong etniko, at ang pang-organisasyon na pagpapalaya ng pambansang
pagpapalaya / kalayaan. [Pinsala] Apat na bansa sa panig ng kaalyado at 23 na bansa
sa kontratang panig ay nakilahok sa paglaban na ito. Humigit-kumulang 10 milyong
mga de-edad na digma, 10 milyon hanggang 30 milyon ang nasugatan na mga tao,
ang mga biktima ng 5 milyong katao, ang namumuno sa digmaan ay nagkakahalaga
ng 180 bilyong dolyar.

→ Mga Kaugnay na Item Antwerp Olympic (1920) | Austria · Hungary Dual Empire |
Military Affairs | Pagpo-fundraising | Paris Peace
 Archduke Franz Ferdinand ng Austria

Si Franz Ferdinand, an nakikilala ran bilang Francis Ferdinand,[1] Franz

Ferdinand Karl Ludwig Josef ng Austria, Arsoduke Franz Ferdinand
ng Austria-Este (Aleman: Franz Ferdinand, Erzherzog von Österreich-
Este), Franz Ferdinand Karl Ludwig Josef (18 Disyembre 1863 – 28
Hunyo 1914), ay isang Arsoduke (katulad ng isang prinsipe) ng Austria at,
mula 1896 hanggang sa kaniyang kamatayan, ay naging tagapagmana ng
trono bilang emperador ng dating bansang tinatawag bilang Austria-
Unggarya. Isa siyang Austro-Unggaryo at Royal (Maharlika o Regal) na
Prinsipe ng Unggarya at ng Bohemia.Pinatay siya - pati na ang kaniyang
asawa - ni Gavrilo Princip, sa pamamagitan ng asasinasyon, sa lungsod
ng Sarajevo.Dahil dito, nagdeklara ng digmaan ang Austria laban
sa Kaharian ng Serbia, na nagpasimula ng Unang Digmaang Pandaigdig.
Nagdulot ito sa pagpapahayag ng digmaan sa isa't isa ng Mga Gitnang
Kapangyarihan (kasama ang Imperyo ng Alemanya at Austria-Unggarya) at
ang mga Mga Magkakaanib sa Unang Digmaang Pandaigdig (mga
bansang umanib sa Serbia o mga kaanib ng Serbia), na naging simula na
nga ng Unang Digmaang Pandaigdig.
Triple Alliance
-Ang alyansa ng militar sa pagitan ng Alemanya, Italya at Austria. Ang 1882 Treaty ay itinatag, binago
apat na beses pagkatapos noon. Ito ay isang bahagi ng internasyonal na pag-igting bago ang Unang
Digmaang Pandaigdig sa pamamagitan ng kontrahan sa mga negosyador ng tripartite na British, Pranses
at Russian. Gayunpaman, ang Italya ay unti-unti na nawala mula sa alyansa, hindi tumulong sa mga
kaalyado sa digmaan, na nakatayo sa panig ng mga partido dahil sa hamon sa London noong 1915, ang
alyansa ay bumagsak.

Triple Entente
-Ang Triple Entente (mula sa Pranses entente [ɑtɑt] "pagkakaibigan, pag-unawa,
kasunduan") ay tumutukoy sa pag-unawa na nag-uugnay sa Imperyong Ruso, sa Pranses
Ikatlong Republika, at sa United Kingdom ng Great Britain at Ireland pagkatapos ng
pagpirma ng Anglo-Ruso Entente noong ika-31 ng Agosto ng 1907. Ang pag-unawa sa
pagitan ng tatlong kapangyarihan, na pinalaki ng mga kasunduan sa Japan at Portugal, ay
isang makapangyarihang kontra sa Triple Alliance ng Alemanya, Austria-Hungary, at
Italya.
Gayunpaman, ang Italy ay hindi nakilahok sa Alemanya at Austria sa panahon ng Unang
Digmaang Pandaigdig at sumali sa Entente sa halip sa Treaty of London (1915).
Ang mga istoryador ay patuloy na pinagtatalunan ang kahalagahan ng sistema ng alyansa
bilang isa sa mga sanhi ng Unang Digmaang Pandaigdig. Sa pagsisimula ng Unang
Digmaang Pandaigdig noong 1914, ipinasok ito ng lahat ng tatlong miyembro ng Triple
Entente bilang Allied Powers laban sa Central Powers: Germany at Austria-Hungary .
Gayunpaman, ang Triple Entente, hindi katulad ng Triple Alliance o ng Franco-Russian
Alliance, ay hindi isang alyansa ng mutual defense. Samakatuwid, ang Britanya ay
napabayaan na gumawa ng sarili nitong mga desisyon sa patakarang panlabas sa 1914
Hulyo Crisis.

Ito ay isang kooperatibong relasyon sa pagitan ng mga British, Pranses at Ruso na

tatlong bansa na ipinanganak sa paligid ng Russian Federation Alliance (1891),
ang British French Parliament (1904), ang British-Russian Consultant (1907). Sa
katunayan, ang Union Front laban sa Alemanya, Italya, Austria, Alliance ng Tatlong
Kaharian , ay nagdulot ng isang internasyunal na komprontasyon ng imperyalismo, na
humahantong sa Unang Digmaang Pandaigdig . Bumagsak sa rebolusyong Ruso noong
1917.
 PROYEKTO
SA
ARALING PANLIPUNAN
GASPEITE-8

Ipinasa nina:
Ellen Mae G. Abunda
Kyla Angel M. Diaz
Casandra I. Villaverde
Gwen L. Fernandez
Natalie Jane H. Labadan

Ipinasa kay:
Menchu T.
Yu