Tuwang-tuwa ang buong baryo.

Nalalapit na naman ang pagdiriwang ng

kanilang kapistahan. Tulad ng dati, tatlong araw na namang
ipagdiriwang ang kaarawan ng kanilang patrong si Nuestra Señora
Buenviaje. Gaya ng inaasahan, walang tigil na pagsasaya ang
magaganap sa buong baryo sa tatlong araw ng pagdiriwang. Walang
tigil ang handaan para sa lahat. Bawat tahanan, mayaman o dukha ay
tiyak na may handa.

“Walang saysay ang tatlong araw na pagdiriwang kung walang

pagodang igagayak,” ang sabi ng Kapitan ng Barangay.

“Naging tradisyon na sa ating baryo na ilibot ang patron, sakay ng

bangkang napapalamutian ng iba’t ibang kulay ng mga ilaw at sari-
saring dekorasyon tulad ng mga prutas at gulay na inani natin taun-
taon,”dagdag pa ng Kapitan. “Ang ibig ninyong sabihin, Kapitan, muling
magkakaroon ng prusisyon sa ilog?”ang tanong ng isang lalaking may
maputi nang buhok.

“Talaga namang iyan ang ginagawa natin taun-taon, di ba?” ang balik na
tanong ng Kapitan.

Napakaraming biyaya ang ipinagkaloob sa atin ng ating patron sa taong

ito. Higit sa tatlong doble ang inani nating palay kung ihahambing sa
mga nakaraang taon. At higit na maraming isda tayong nahuli sa taong
ito. Napakaamo ng dagat kaya’t ibig kong maging higit na maganda,
masaya at makulay ang kapistahan natin sa taong ito,” paliwanag pa
nito.

“Ngunit, Kapitan, napakarumi ng ilog. Kailangan malinis muna natin ito.

Tambakan na ng basura ang ilog natin,” ang malungkot na sabi ng isang
dalaga. “Hayaan mo’t bukas na bukas din ay ipalilinis ko ang ilog. May
tatlong araw pa bago dumating ang masayang araw na ating
pinakahihintay. Ang ilog na lang ang problema makalawa,” ang sabi ng
Kapitan. Lumipas ang isa, dalawa at tatlong araw. Hindi naipalinis ni
Kapitan ang ilog. “Hindi ko naipalinis ang ilog dahil abala tayong lahat
sa prusisyong gaganapin,”umpisang paliwanag ng Kapitan. “Hindi bale,
pag daraan ang bangka, tiyak namang mahahawi ang mga dumi at sukal
na naghambalang sa ilog.”

Araw ng pistang baryo. Handang-handa na ang lahat sa prusisyong

magaganap. Naroon na sa bangka ang patron. Kayganda na bangka!
Ang liwanag nito at napakaraming dekorasyon may iba’t ibang kulay,
hugis at sukat. Kayraming taong ibig sumakay sa bangka. Bata’t
Nangatakot ang mga lulan ng Bangka. Ibig nilang makaalis. Ibig nilang
tumalon. Ibig nilang lumundag sa ilog. Nagkagulo ang mga tao. Ang
lahat ay nangatakot. Nangagsisigaw. May mga nagdarasal. Maraming
umiiyak at nananaghoy.

At…at…unti-unting lumulubog ang bangka, kasama ang di mabilang na

mga sakay nito. Kinabukasan, laman ng pang-umagang pahayagan ang
balitang may 205 sakay ng bangka ang namatay sa aksidenteng iyon.
Mahigit pa ring 100 tao ang nawawala. Saka naisip ni Kapitan ang ilog.
Ang maruming ilog na pinarumi.