‫ځینې غوره شوي پښتو متلونه‬

‫خوار په خپله خواري نه شرميږي‪.‬‬ ‫‪.1‬‬

‫خټکی چې خټکي ته وګوري‪ ،‬رنګ واخلي‪.‬‬ ‫‪.2‬‬
‫جاهل ته دوه ځله سالم کوه‪.‬‬ ‫‪.3‬‬
‫داّهنګريوټك دزرګرسل ټكه‪.‬‬ ‫‪.4‬‬
‫د خلکو زور‪ ،‬دخداى زور دى‬ ‫‪.5‬‬
‫د ژمي په لمر او د دښمن په خندا اعتبار نسته‪٠‬‬ ‫‪.6‬‬
‫دخنداپسې ژړاشته‪.‬‬ ‫‪.7‬‬
‫د وچو سره المده هم سوځي‪.‬‬ ‫‪.8‬‬
‫د نن کار سبا ته مه پرېږده‪.‬‬ ‫‪.9‬‬
‫د دنیا کارونه واړه په توکل شي‪.‬‬ ‫‪.10‬‬
‫دوست په راحت او سختۍ کي تجربه کړه‪.‬‬ ‫‪.11‬‬
‫د بدو نه هم لرې هم غلى‪.‬‬ ‫‪.12‬‬
‫د غلې بال نه ويره په كارده‪.‬‬ ‫‪.13‬‬
‫د غره هوسۍ د غره تازيان نيسي‪.‬‬ ‫‪.14‬‬
‫د غله الس چې كور كې ولګيد بركت يې والوت‪،‬‬ ‫‪.15‬‬
‫د غريب سړي د خيرات په ورځ غوا وركه وي‪.‬‬ ‫‪.16‬‬
‫د څاڅكو نه سيالب جوړيږي‪.‬‬ ‫‪.17‬‬
‫د غنمو له رويه ځوز هم اوبه كيږي‪.‬‬ ‫‪.18‬‬
‫راستی زوال نه لري‪.‬‬ ‫‪.19‬‬
‫ريښتيا په پټولو نه پټېږي‪.‬‬ ‫‪.20‬‬
‫رنګ مې ګوره حال مې پوښته‪.‬‬ ‫‪.21‬‬
‫روغ صورت نيمه پاچاهي ده‪.‬‬ ‫‪.22‬‬
‫رنګ یی دمال عمل یی د بال‪.‬‬ ‫‪.23‬‬
‫رنګ یی مه ګوره خوند یی ګوره‪.‬‬ ‫‪.24‬‬
‫ژرنده که د پالر ده خو په وار ده‪.‬‬ ‫‪.25‬‬
‫ږيره د ما واك يې دمال‪.‬‬ ‫‪.26‬‬
‫ږیره دبل په الس مه ورکوه‪.‬‬ ‫‪.27‬‬
‫سل د ومره دسلو سردار د مه مره‪.‬‬ ‫‪.28‬‬
‫سل روپی پور کړه د اختر شپه په کور کړه‪.‬‬ ‫‪.29‬‬
‫سترگي له ستر گو شر ميږي‪.‬‬ ‫‪.30‬‬
‫سړی دې سړي تالۍ ته نه تندي ته ګوري‪.‬‬ ‫‪.31‬‬
‫سترګې له سترګو شرمېږي‪.‬‬ ‫‪.32‬‬
‫ستا خبره په ګل بدله‪.‬‬ ‫‪.33‬‬
 ‫سترګه ړنده ښه ده او معامله ړنده ښه نه ده‪.‬‬ ‫‪.34‬‬
‫سر دی آسمان ته رسي او عقل دی پښوالندی دی‪.‬‬ ‫‪.35‬‬
‫سرکه الړ شي عادت نه ځي‪.‬‬ ‫‪.36‬‬
‫سر مې لوړ دی چې بابا مې په لشکر دی‪.‬‬ ‫‪.37‬‬
‫ښه په ښو به هر څوک وکړي میړه هغه دی چې په بدو ښه وکړي‪.‬‬ ‫‪.38‬‬
‫ښه پوهه د دین دنیا دولت دی‪.‬‬ ‫‪.39‬‬
‫ښه خوی به دسلطان کړي بد خوی به دحیوان کړي‪.‬‬ ‫‪.40‬‬
‫ښځې چا مرکو ته نۀ دي بيولې‪.‬‬ ‫‪.41‬‬
‫ښه دوست په بد ځای کښې معلومیږي‪.‬‬ ‫‪.42‬‬
‫ښه دوست خپل دوست ته ښه الر ښایي‪.‬‬ ‫‪.43‬‬
‫ښه دهغه چا سره خوند کوي چې پری پوهیږي‪.‬‬ ‫‪.44‬‬
‫ښه ورځ پۀ منډه نه پۀ ټنډه ده‪.‬‬ ‫‪.45‬‬
‫قصابان چې ډیر شي غویي مردار شي!‬ ‫‪.46‬‬
‫قصابان چې ډیر شي غوا مرداریږي!‬ ‫‪.47‬‬
‫که تا ويل چې زۀ يم او ما ويل چې زۀ يم‪ ،‬نه به تۀ يې نه به زۀ يم‪.‬‬ ‫‪.48‬‬
‫اوکه تا ويل چې تۀ يې او ما ويل چې تۀ يې‪ ،‬هم به زۀ يم هم به تۀ يې!‬ ‫‪.49‬‬
‫که غر جګ دی‪ ،‬پر سر یی الر ده!‬ ‫‪.50‬‬
‫کار چې بې استاده وي؛ خود به بې بنياد وي‪.‬‬ ‫‪.51‬‬
‫که او به زور لري ځمکه سور لر ي‪.‬‬ ‫‪.52‬‬
‫کار اسان دى خو پيل يې گران دى‪.‬‬ ‫‪.53‬‬
‫کاروان تیریږي سپي غپیږي‪.‬‬ ‫‪.54‬‬
‫کم عقل دومره په بل نه کوي لکه په ځان‪.‬‬ ‫‪.55‬‬
‫که چاړه دسروزرو شي خو په خیټه د منډلو نه ده‪.‬‬ ‫‪.56‬‬