Adı Soyadı: Shahzaib Ul Hassan

Düzey: C1
Grup: 4.
Konu: Sizin çocukluk döneminizle bugünkü çocukların
dönemini karşılaştıran bir yazı yazınız.

Çocukluğun bugünkü yaşamı

İnsan hayatı çok enteresandır. Çocukluktan beri yaşlı olduğuna kadar insan
hayatı farklı aşamalarından geçer. Bazı dönemeler durumlar ona çok hayırlı gelir
ve bazı dönemlerde hayattan epey derecede şikâyetçi olur, hatta ölmek ister
insan. İnsan hayatındaki en eğlenceli, keyifli ve huzurlu dönem şüphesiz ki
çocukluktur. Çocukluk gerçekten büyük bir nimettir ve çocuklar, nice tez vakitte
büyük olma isteğini ne kadar şanssız olduğunu yaşlı olduğunda daha iyi bir
şekilde anlar. Dolaysıyla çocukluk rahat bir zamandır ve herkes bu zamanda
sorumluluk olmadan hayatını sürdürmekte olur.
Benim de çocukluğum, dersem de yanlış olmaz, şu ana kadar yaşadığım 20
yıldan daha çok iyiydi. Çağımızda internet ve teknoloji epey gelişmiş olmadığı
için yaşamımın çoğu arkadaşlarımla ve ailemle geçirdim. Ne güzel günler idi!
Artık dünya çok gelişmiş ve hayatımız daha çok etkilemiş modern buluşlardan.
Çocukluk dönemi çünkü öğrenme dönemi olmaktadır ve yanlışlık yapma
ihtimali çok dolaysıyla. Bu nedenle bugünkü çocuğun çocukluğu bizimkilerdeki
daha çok farklıdır. Bugün çocuk doğunca elinde telefon ve tablet tutmaktadır ve
oyuncağın ne olduğunu da belki bilmez. Onun en sevdiği oyuncak modern
gelişmiş telefonlardır. Ne yazık ki telefon, bilgisayar ve tablet dışında hiçbir şey
ile ilgilenmemektedirler.
Daha önceki dönemlerde telefonlar, bilgisayarlar, elektrik oyuncak (uçak, araba
vb.) bulunmazlardı. Eski dönemlerde çocuklar doğunca annelerin, babaların,
dedelerin ve ninelerin sohbetine katılarak hayatı geçiriyorlardı. Epey sevinçle ve
hep beraber oturup çocuklar, anneler ve ninelerden masallar ve ilginç hikâyeler
dinliyordu ve eğleniyordu. Bunlar beslenmeleri için çok önemliydi hem de daha
iyi gelişmeleri uğruna faydalı kanıtlıyordu. Maalesef bugün bu sohbetler ve
çocuklara bir araya getiren şey evlerden çıkarılmış ve evler lafta modern
teknolojiyle süslenmiş olmuş. Bizim çağımızdaki çocuklar daha samimi, daha
edepli ve daha kibar olurdu. Başkalarına iyi davranmak, önem göstermek,
büyüklerle yavaş ve nazik bir şekilde konuşmak ve konuşmasını dikkatli
dinlemek, tavsiyeleri ve öğütlere uymak onların karakterindeydi. Diğer tarafta
bugünkü modern, dahi ve zeki denilen çocuklarda maalesef bu sıfatlar sona erdi.
Artık çocuklarımızın çoğu edepsiz ve ahlaksızdır. Bunun nedeni olan
kendimizin evimize getirdiğimiz belki de gereksiz buluşlardır ve sonuç olarak
kendi ayaklarımızı vurmuş olmuşuz.
Şüphesiz ki modern çağımızda yaşamak modern buluşlar kullanmadan mümkün
değildir çünkü insan her dönemde kendine rahat vermek amacıyla çalışmaktadır.
Çamaşır makinesinde yıkayan elbise artık çamaşır makinesi varken elleriyle
yıkanmaz. Yoksulluk sonucunda ya da herhangi bir sebepten ötürü yıkarsa bile
nihâyet bir tane bu makineyi almaya çalışacaktır. Böylelikle modern çağımızda
yer alan buluşların pozitif etkilerini kabul edilmektedir ama bu insana
bağlamaktadır ki o bunları nasıl kullanacaktır. Tabii ki bahsedileceğimiz konu
buluşların etkisi değil ama bugünkü çocuklarda olan etkisi şüphesiz ki çok
önemlidir. Bunu göz ardına atmıyoruz ki bugünkü çocuklar daha zeki ve dâhidir
ama çalışmasının azaltmasının nedeni hakikatte bu icatlardır. Çocukların zeki
olması bir devletin başarı olma anlamına gelir, o devletin geleceği daha aydınlık
anlamına gelir, o devlete daha zeki ve ciddi anlamda iyi bir lider ve önder
sağlamak anlamına gelir. Fakat bugün önem göstermediğimiz bu konu,
çocuklara ihtiyacından fazla vermek ya da gereksiz şeyler sağlamak
geleceğimizi tehdit altında kaldırmaktadır. Bu bir hakikattir ki çocuklar
büyüklerden öğrenirler. Büyüklerin yaptıklarını takip ederler ve gelecekte aynı
şey yapmaya çalışır. Bu sebeple çocuklar bilhassa bu dönemde daha çok dikkatli
beslenilmelidir.
Sonuç olarak bugünkü ve benim dönemindeki çocuklar arasında pek fark var.
Onu incelerken aklıma gelen noktalar çok fakat fark etmek için yukarıda
bahsedilen şeyler yeterli. Çocuklar bizim geleceğimizdir. Çocukken telefonlarla
değil oyuncaklar ile oynamalıdır çünkü oyun oynarken hareket ettiği eller yarın
devleti kurtarmak ve geliştirmesi için daha çok çalışılacak. Buna biraz dikkat
edersek müstakbelimiz mahfuzdur.