Μούσα Παιδική

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Μούσα Παιδική ονομάζεται ομάδα ποιημάτων («βιβλίο») που περιέχει παιδεραστικά ποιήματα της
αρχαιότητας, μια συλλογή ποιημάτων από αρκετούς αρχαίους ποιητές - επιγραμματοποιούς η
ανθολόγηση των οποίων αποδίδεται στον Στράτωνα τον Σάρδιο. Τα ποιήματα αυτά αποτελούν το
δωδέκατο βιβλίο της Παλατινής Ανθολογίας και βρίσκονται στις σελίδες 569-607 του χειρογράφου[1].
Στη Μούσα Παιδική περιέχονται 259 ποιήματα - επιγράμματα, 32 συνολικά ποιητών, καθώς και κάποια
των οποίων δεν είναι γνωστός ο επιγραμματοποιός. Τα περισσότερα επιγράμματα αποδίδονται στον
Στράτωνα, τον Μελέαγρο, τον Καλλίμαχο, τον Ασκληπιάδη, ενώ μικρότερος αριθμός στον Ριανό, το
Διοσκορίδη, τον Ποσείδιππο, τον Στατύλλιο Φλάκκο, τον Αλκαίο, τον Αρτέμωνα και τον Φρόντωνα.
Επιγράμματα από εικοσιένα ακόμη ποιητές (ένα από τον καθένα) είναι επίσης μέρος της ανθολογίας
«Μούσα Παιδική».

Η ανθολογία αυτή αρχίζει με το πρώτο επίγραμμα - αφιέρωση του Στράτωνα, προς τον Δία, και λέει ότι
δεν ενοχλεί τις Μούσες (δεν την αφιερώνει σε αυτές). Όπως αναφέρει ο ίδιος ο ποιητής αγαπά («φιλώ»)
τα παιδιά και προς τα παιδιά μιλά, και αναρωτιέται γιατί (να ενοχλούσε) τις Μούσες του Ελικώνα.
Προτιμά λοιπόν την ανδρική θεότητα του Δία (που ήταν γνωστό ότι από το δωδεκάθεο αυτός ήταν που
είχε σχέσεις και με παιδιά/νέους) και όχι τις γυναικείες θεότητες των Μουσών[2]. Σε άλλα επιγράμματα
γίνεται συχνά αναφορά στη σχέση Γανυμήδη-Δία[3].

Μούσα Παιδική: Κατάλογος ποιητών

 Ποιητής
(όπως τον Αριθμός
Σχόλια / Επιγράμματα
αναφέρει η επιγραμμάτων
Ανθολογία)

1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 13 15 16 21 175 176 177 178 179 180 181

182 183 184 185 186 187 188 189 190 191 192 193 194 195 196 197
198 199 200 201 202 203 204 205 206 207 208 209 210 211 212 213
Στράτωνος 94
214 215 216 217 218 219 220 221 222 223 224 225 226 227 228 229
231 234 235 236 237 238 239 240 241 242 243 244 245 246 247 248
249 250 251 252 253 254 255 258

23 33 41 47 48 49 52 53 54 56 57 59 60 63 65 68 70 72 74 76 78 80
Μελεάγρου
81 82 83 84 85 86 92 94 95 101 106 109 110 113 114 117 119 122 60
125 126 127 128 132 133 137 141 144 147 154 157 158 159 164 165
167 256 257 19*

δεν είχε δηλωθεί σε ποιόν αποδίδονται

Άδηλον 17 19 39 40 61 66 67 69 79 87 88 89 90 96 99 100 103 104 107 111 34

112 115 116 123 130 136 140 143 145 151 152 155 156 160

Καλλιμάχου 43 51 71 73 102 118 134 139 148 149 150 230 12

μπορεί να είναι είτε ο Αδραμυττηνός, είτε άλλος Ασκληπιάδης

Ασκληπιάδου 10
46 50 75 105 135 153 161 162 163 166

Διοσκορίδου 14 37 42 169 170 171 6

Ριανού 38 58 93 121 142 146 6

Ποσειδίππου 45 98 120 131 168 5

είτε ο Μεσσήνιος, είτε άλλος Αλκαίος

Αλκαίου 3
29 30 64

Στατυλλίου
Φλάκκου 25 26 27 3
 Ποιητής
(όπως τον Αριθμός
Σχόλια / Επιγράμματα
αναφέρει η επιγραμμάτων
Ανθολογία)
άλλοι δε το αποδίδουν στον Αρτέμωνα
Άδηλον οι δε
2
Αρτέμωνος 55 124

Φρόντωνος 174 233 2

δεν είχε δηλωθεί σε ποιόν αποδίδεται

άλλο 1
62

Αλφείου
18 1
Μυτιληναίου
θεωρείται ότι είναι ο Αντίπατρος ο Σιδώνιος (επιγραμματοποιός)
Αντιπάτρου 1
97

Αράτου 129 1
Ασκληπιάδου
36 1
Αδραμυτηνού
Ασκληπιάδου
ή 77 1
Ποσειδίππου
Αυτομέδοντος 34 1
μπορεί να είναι είτε ο Νικοπολίτης, είτε ο Αθηναίος, είτε άλλος Γλαύικος
Γλαύκου 1
44

Διοκλέους 35 1
(δεν αναφέρεται ποιος από τους Διονυσίους στους οποίους αποδίδονται
επιγράμματα της Ανθολογίας)
Διονυσίου 1
108

ένας από τους επιγραμματοποιούς με το όνομα Εύηνος

Ευήνου 1
172

Θυμοκλέους 32 1
Ιουλίου
20 1
Λεωνίδα
Μνασάλκου 138 1
Νουμηνίου
28 1
Ταρσέως
 Ποιητής
(όπως τον Αριθμός
Σχόλια / Επιγράμματα
αναφέρει η επιγραμμάτων
Ανθολογία)
Πολυστράτου 91 1
Σκυθίνου 232 1
αναφέρεται ως Σκυθίου όχι Σκυθίνου
Σκυθίου 1
22

Φλάκκου 12 1
Λαυρέα 24 1
Φανίου 31 1
Φιλοδήμου 173 1

Αναφορές
1. Anthologia Greca ad Fidem, Codicis olim Palatini nunc Parisini ex apographo Gothano edita, Tomus
Secundus (http://books.google.gr/books?id=zIATAAAAQAAJ&dq=%CE%9C%CE%BF%CF%8D%C
F%83%CE%B1%20%CF%80%CE%B1%CE%B9%CE%B4%CE%B9%CE%BA%CE%AE&pg=PA44
9#v=onepage&q=%CE%9C%CE%BF%CF%8D%CF%83%CE%B1%20%CF%80%CE%B1%CE%B
9%CE%B4%CE%B9%CE%BA%CE%AE&f=false), Friedrich Jacobs, Lipsiae, 1814, σελ. 449-530
2. A Problem in Greek Ethics (http://www.sacred-texts.com/lgbt/pge/pge18.htm), John Addington
Symonds, 1901, κεφάλαιο XVI: Greek libert and Greek liva extinguished
3. Musa Paidika de Estratón de Sardis, Siendo el libro XII de la Antología Griega (http://archive.org/det
ails/MusaPaidika), Traducción de Claudio R. Varela con la colaboración de Ofelia Leiva. Buenos
Aires, 08/04/2010

Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Μούσα_Παιδική&oldid=6740086"

Τελευταία τροποποίηση 14:29, 19 Νοεμβρίου 2017.

Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την Creative Commons Attribution-ShareAlike License· μπορεί να ισχύουν και πρόσθετοι
όροι. Χρησιμοποιώντας αυτό τον ιστότοπο, συμφωνείτε στους Όρους Χρήσης και την Πολιτική Ιδιωτικότητας. Το Wikipedia®
είναι καταχωρημένο σήμα του Wikimedia Foundation, Inc., ενός μη κερδοσκοπικού οργανισμού.