Hakbang Tungo sa Pantay na Pagtrato at Pagkawala ng Karahasan

Sa mundong ating ginagalawan, nabubuhay tayo ngayon sa isang komportable at puno ng

teknolohikal na buhay ngunit ang mga problema at karahasan ay karaniwan pa rin sa ilang mga
tao. Lalo na ngayon, nang ang COVID-19 pandemic ay nagdala ng quarantine kung saan ang
mga tao ay inatasan na manatili sa loob ng kanilang mga bahay. Sa pamamagitan nito, maaaring
maganap ang karahasan sa tahanan at ang karahasan laban sa kababaihan at kanilang mga anak,
pati na rin sa ibang kasarian at sekswalidad ay maaaring magpatuloy na mayroon. Ngunit ang
lahat ng mga tao, anuman ang kasarian o sekswalidad ay may kakayahang wakasan ang mitsa na
ito.
Para sa mga kababaihan, dapat nilang simulan ito sa kanilang sarili, dapat silang iangat
mula sa takot at maging malaya at sapat na upang maging matapang at manindigan para sa
kanilang mga karapatan sapagkat mayroong mga batas na sumusuporta sa kanila, at bilang
pangulo isa ang batas laban sa pananakit at diskriminasyon sa ano mang uri ng kasarian at
sekswalidad ang isang tao. Dapat ikintal sa kanilang isipan na ang pagtatago sa mga madilim na
anino ay hindi makaliligtas sa kanila mula sa anumang pinsala o karahasan. Mas lalong
magpapalala lamang ito. Ang mga kababaihan ay dapat maging matapang upang labanan at
layunin na matanggal ang anumang karahasan. Maliban dito, dapat silang lumabas sa kanilang
comfort zone at harapin ang kanilang makulay na hinaharap. Dapat silang maging determinado at
sapat na may pagganyak upang malaman ang kanilang halaga at dumaan sa tamang landas
patungo sa kanilang kalayaan. Dapat nilang itanim sa kanilang isipan na mayroon silang
mahahalagang puwang at papel sa mundong ginagalawan natin. Paalalahanan lamang sila na
hindi sila nag-iisa at iparamdam sa kanila na tayo, bilang mga tao sa pamayanan ay
magkakasama dito.
Kung ang mga kababaihan ay nakikipaglaban sa kanilang mga laban, palaging kailangan
nila ng isang buong suporta upang maitulak sila at ito ang pinaka pangunahing paraan upang
maiangat ng isang lalaki ang isang babae, maski ano o sino pa siya. Oo, ang mga kalalakihan ay
kilala bilang mga lumalabag sa VAWC ngunit ang mindset na ito ay maaaring mabago. Maaari
itong mangyari kung ang mga kalalakihan ay sapat na nakikipagtulungan upang mapabuti ang
mundong ito para sa pamumuhay anuman ang sino o kung ano ang isang tao. Ngayon, ang mga
kalalakihan ay dapat na kumilos, hindi bukas ngunit ngayon, dapat silang makiisa sa paglaban sa
anumang uri ng karahasan. Kilala sila bilang pinakamatibay na pundasyon sa loob ng isang
tahanan kaya't dapat nilang mahalin at pangalagaan ang kanilang asawa at mga anak nang buong
puso. Dapat isipin ng kalalakihan na hindi ang pera at materyal na mga bagay ang nagpapasaya
sa mga kababaihan at nakadarama ng minamahal, kailangan lamang nilang madama na sila ay
ligtas, protektado at malaya. Sa kabila ng lahat, walang bayad ang pag-ibig. Sa loob ng bawat
tahanan, ang isang tunay na lalaki na nagmamalasakit sa kanyang asawa ay hindi dapat saktan,
sisigawan at paramdaman ng pighati, alinman sa pisikal, mental, emosyonal, sikolohikal. Ang
pinsala at karahasan ay hindi kailanman katanggap-tanggap.
Gayunpaman, nangangahulugan lamang ito na tayo, bilang kalalakihan at maski na rin sa
mga kababaihan, lahat tayo ay sama sama tungo sa paglaban sa anumang uri ng karahasan. Dapat
tratuhin lahat nang may lubos na pag-aalaga at respeto, huwag kailanman subukan na tratuhin
sila bilang mga laruan na maglaro ka at gawin ang nais mo, kung tutuusin, mayroon silang
dignidad at mga karapatang iyon na kapareho ng mga kahit anong kasarian at sekswalidad. Sa
pamamagitan nitohabang maaga pa, ang parehong kalalakihan at kababaihan ay dapat na
magkasabay at magtulung-tulong upang makamit ang isang pamayanan na malaya sa anumang
karahasan at anumang uri ng diskriminasyon.