Perkataan wacana menurut Kamus

Dewan Edisi Baru 1993 : 1484 bermaksud

ucapan, pertuturan, percakapan,
keseluruhan tutur yang merupakan suatu
kesatuan.

Asmah Haji Omar (1982)3 menegaskan bahawa wacana

ialah unit bahasa yang melebihi batas ayat, yang di
dalamnya memperlihatkan hubungan-hubungan dan
perkembangan fikiran yang berurutan seperti ayat,
sejumlah ayat, ceraian, perenggan, bab, buku, novel,
cerpen, cerita, dialog, siri buku (cerita) dan sebagainya.

Mohd Rashid Md Idris (2004) telah

membahagikan ciri wacana kepada koheren,
kohesi, tujuan, maklumat, diterima, hubungan,
andaian dan inferen, gaya dan maklumat tidak
berlawanan

Menurut Nik Safiah Karim (2008), dalam

Tatabahasa Dewan membahagikan ciri
wacana kepada iaitu runtutan dan tautan.

Menurut Henry Guntur Tarigan (1985 ) pula, wacana

ialah satuan bahasa yang terlengkap dan tertinggi
atau terbesar di atas kalimat atau klausa dengan
koherensi ataukehesi tinggi yang
berkesinambungan serta mempunyai awal dan akhir
yang nyata disampaikan secara lisan atau tertulis.

Aton M.Meoliono (1995:407) mendefinisikan

wacana adalah rentetan kalimat yang
berkaitan sehingga terbentuklah makna
yang serasi di antara kalimat itu.