Kwento ni Mabuti iyon.

Sinasabi ni Mabuti na mabuti na lamang at may

Ang kwentong ito ay tungkol sa isang babaeng
guro na may itinatagong kahinaan sa kabila ng kaniyang
kasalanan. Siya ay isa mga pangkaraniwang guro.
Kapag siya ay nakatalikod siya ay tinatawag na si
mabuti. Ang salitang iyon ay naging simula ng halos lahat
ng kanyang sasabihin, dahil iyon ang pamalit niya sa
mga salitang hindi niya maalala kung minsan. Idolo at
labis siyang hinahangaan ng kanyang mga estudyante
dahil sa taglay niyang galing sa pagtuturo sa panitukan.
Ngunit sa kabila ng lahat ng iyon ay may itinatago pala
siyang malaking problema at masalimuot na katotohan.
Si Fe ang estudyante na sumasalamin sa kanyang
nararamdaman. Sapagkat nakita ni Fe ang kanyang sarili
sa kaniyang guro na si mabuti dahil pareho silang may
suliranin. Ngunit mas mabigat at komplikado ang
problema lamang ay iniiyakan na.
Isang hapon, sa isang tagong sulok ng silid-
aklatan, naroon si Fe na pinipilit nilulutas ang kanyang
suliranin ng biglang dumating ang kanyang guro. At
naabutan siya nito na umiiyak sa madilim na sulok na
makakasabay siya pagiyak doon. Kumg kaya't walang
nagawa si Fe kundi ikuwento ang kanyang suliranin sa
kanyang guro na akala niya'y iyon na ang pinapabigat na
problema. Mula noon, mas lumaki ang paghanga ni Fe
sa kanyang guro at ang bawat pagtuturo nito sa kanila ay
palaging may tumatatak sa kanyang isipan.
Madalas ikuwento ni mabuti ang tungkol sa
kaniyang kaisa-usang anak na gusto niyang bigyan ng
magandang buhay at maging manggagamot katulad ng
kanyang ama. Ang ama ng kanyang anak na kahit kaylan
ay hindi nabanggit ng kanyang guro sa tuwing siya ay
nagkukwentuhan tungkol sa kanyang buhay ngunit alam
ng mga kakalse niya na mayroon pa siyang asawa.
Isang araw, nabalitaan ni Fe ang tungkol sa
pagpanaw ng asawa ng kanyang guro na walang iba
kundi ang manggagamot. Nakaburol ang ama ng kaisa-
isang anak ng kanyang guro ng dalawang gabi at
dalawang araw sa isang bahay na hindi tinirhan ni mabuti
at ng kanyang anak ibig sabihin lamang nito na hindi si
mabuti ang unang asawa ng manggagamot kung kaya't
siya ay umiiyak sa silid aklatan ay naroon din ang
kanyang guro at dahil doon ay naunawaan at
naliwanagan na siya sa mga pangyayari.