Benarlah bicara bijak pandai bahawa tada penyakit yang tiada penawarnya kerana tiada kasut

yang tidak dapat dijernihkan. Masyarakat haruslah mengenali adat kebudayaan kaum mereka. Hal ini
disebabkan jiran mujtamak terdiri daripada pelbagai kaum dan agama yang mempunyai heterogen
adat kebudayaan. Adat kebudayaan kaum juga boleh dikenali adat resam yang merupakan undng-
undang atau hak yang tidak bertulis dalam sesebuah masyarakat dan diamalkan secara turun-
temurun sejak sekian lama dan diwarisi oleh nenek moyang. Oleh sebab itu, adat kebudayaan kaum
patut dihormati kerana ia meupakan maruah sesuatu kaum yang tidak boleh disinggung. Apabila
masyarakat menghormati adat kebudayaan jirannya, jiran tidak akan menghalau mahkamah
masyarakat. Tindakan ini akan memudah jiran bersinergi sesama masyarakat seperti kata peribahasa
bagai ke bukit sama didaki, ke lurah sama dituruni dan hati kuman sama dicecah, hati gajah sama
dilapah kerana berasa dihormati. Setiap kaum mempunyai adat kebudayaan mereka, amsalnya
sesuatu adat resam orang Melayu adalah sebelum ke dalam rumah orang Melayu, pengunjung
hendaklah meninggalkan kasut. Apabila kita mengiktiraf dan memahami adat kebudayaan jiran
kita ,kita dapat mengeratkan hubungan kejiranan secara mendalam. Dengan ini hubungan kita
dengan jiran akan lebih kukuh dan bagai hempedu lekat di hati.