LEGENDY TEBAŃSKIE

Legendy Tebańskie rozpoczynają się od porwania córki Króla Agenora Europy przez Zeusa.
Zrozpaczony ojciec Europy rozkazał swemu synowi Kadmosowi odszukać jego siostrę, a w
przypadku nie odnalezienia miał zakaz powrotu do domu. Kadmos po długich bezowocnych
poszukiwaniach postanowił osiedlić się na obczyźnie. Założył miasto, które nosiło nazwe Teb.
Rządził on dobrze i uczciwie w zamiar za co otrzymał od bogów żonę Harmonię, która była
córka Aresa i Afrodyty. Niestety ich rodzinę nie można było uznać za szczęśliwą. Jego wnuk
Akteon został zagryziony przez psy, córka Semela spłoneła wśród gromów i błyskawic, druga
córka Agaue zabiła własnego syna Panteusa, a trzecia córka rzuciła się do morza. Na koniec
Kadmos wraz z Harmonią przeprowadzili się do odległej Ilirii, gdzie zostali zamienieni w
węże. Tron Tebach przejął Lykos wraz ze swoją żoną Dirke. Dirke wygnała z pałacu dzieci
swojej krewnej – Amfiona i Zetosa. Wściekli, zebrali pobliskich chłopów i zamordowali Lykosa
oraz Dirke zarazem zajmując ich miejsce. Amfion ożenił się z córką Tantalosa, Niobe z która
miał czternaścioro dzieci. Niobe była dumna z swojego potomstwa tak bardzo, że obraziła
boginie Latonę, przez co Apollin i Artemida zabili jej wszystkie dzieci. Zrozpaczona Niobe
wróciła do swojego rodzinnego miasta, gdzie została zamieniona w kamień. Kolejnym władcą
Tebach został Lajos. Wyrocznia ostrzegała go, że zginie z rąk własnego syna, który potem
poślubi jego żonę Jokastę. W momencie gdy urodził im się syn przebili mu pięty żelaznymi
kolcami, związali i wyrzucili w górach. Przygarnęła go królowa Koryntu, która nadała mu imię
Edyp. Miał trudne dzieciństwo. W pewnym pojechał do Delf, gdzie usłyszał wyrocznie.
Myśląc, że jego prawdziwymi rodzicami są królestwo Koryntu postanowił uciec w nieznane.
Po drodze spotkał wóz, doszło do sprzeczki między nim a dworzanami otaczającymi wóz.
Edyp zabił dworzan, nie wiedząc, że jednym z nich był jego własny ojciec – Lajos. W Tebach
po stracie kolejnego króla władze objął Kreon. Zmagał on się z potworem – Sfinksem.
Pewnego dnia ogłosił, że człowiek, który rozwiąże zagadkę Sfinska i zarazem zmusi go do
odejścia, dostanie władze oraz wdowę po poprzednim Królu. Edyp, który dopiero co przybył
do miasta rozwiązał zagadkę przez co potwór umarł, a on zyskał władzę i poślubił swoją
matkę. Miał z nią czwórkę dzieci – Antygonę, Ismene, Polinejkesa oraz Eteoklesa. Nad
Królestwem Edypa zawisła klątwa, która spowodowała klęski żywiołowe. Pewnego dnia
wezwano do królestwa wieszcza Tejrezjasza. Opowiedział on o zbrodniach dokonanych przez
Edypa. Na wieść o tym Jokasta powiesiła się, a Edyp wykłuł sobie oczy. Władze przejęli
Eteokles i Polinejkes, którzy mieli rządzić na zmianę. Eteokles jako pierwszy objął władzę,
jednak po minięciu jego kadencji nie chciał oddać tronu i wygnał brata. Polinejkes uciekł do
Argos, do króla Adrastosa. Ożenił się z jego córką, po czym przekonał go, żeby napaść na Teb.
Życie podczas walk stracili obaj bracia, a ostatecznie wygrali Tebańczycy. Na tron w Tebach
powrócił Kreon, który nakazał ciało Polinejkesa dać na pożarcie krukom, jednak jego siostra
Antygona nie wysłuchała rozkazu i zakopała go pod ziemią. Za nie wykonanie rozkazu została
zamurowana żywcem w piwnicy. Dziesięć lat później synowie wodzów pokonanych pod
Tebami ponownie zaatakowali Tebańczyków. Tym razem to wojska z Argos zwyciężyły i
zniszczyły doszczętnie miasto.