Олигосахаридите се јаглехидрати кои се изградени од две до десет молекули на
моносахаридни остатоци. Најголема важност и најизучени се дисахаридите и неколку три- и тетрасахариди. По хемиски состав се соединенија кои се разложуваат на две до десет полихидроксилни алдехиди и кетони. Се именуваат со тривијални називи.
Дисахариди C12H22O11
Најважните дисахариди се составени од две глукозидно поврзани хексози. Во зависност
од начинот на поврзување постојат два типа дисахариди: од малтозен и од трехалозен тип.
Дисахариди од малтозен тип - поврзувањето на моносахаридните мономерни единици
кај овој тип на дисахариди, е меѓу полуацетална OH-група од првата и некоја друга OH- група од втората моносахаридна единица. Претставници на овој тип дисахариди се малтозата и лактозата.
Малтозата (α-D глукозил-глукоза) е изградена од две α-D- глукопиранози поврзани α(1-4)
глукозидно. Во дигестивниот систем се добива со разградување на скробот и гликогенот внесен преку исхраната. Добро се ратвора во вода и алкохол, покажува својство на мутаротација, дава осазони и го редуцира бакар(II) од Felling-овиот раствор. Хидролитички се разложува под дејство на јаки киселини (во лабораториски услови) или ензими на две α-D-глукопиранози.
ВМЕТНИ ВИДЕО НА ОВАА РЕАКЦИЈА (Структурна формула на малтоза).
Лактоза (β-D-галактозил-4-D-глукоза) или млечен шеќер е дисахарид од малтозен тип.
Настанува со β(1-4) глукозидно попврзување на една молекула на β-D-галактопираноза и една молекула на β-D-глукопираноза. Лактозата се синтетизира во млечните жлезди на цицачите. Добро се раствора во вода, но не се раствора во етер и алкохол. Хидролитички се разложува на галактоза и глукоза.
ВМЕТНИ ВИДЕО НА ОВАА РЕАКЦИЈА (Структурна формула на лактоза)
Дисахариди од трехалозен тип - се јавува кај оние дисахариди кои настанале со
поврзување на полуацеталните OH-групи на молекули на двете моносахаридни единици. Претставник со најголемо значење е сахарозата.
Сахароза (a-D-глукозидо-B-D-фруктозид) настанува со B (1-2) глукозидно поврзување на
a-D-глукопиранза и B-D-фруктофураноза. Во природата може да се најде во шеќерната трска и во шеќерната репа.
Сахарозата ги покажува следните физички својства: добро се раствора во вода, а точката
на топење и е 184*C. Над таа температура се распаѓа, потемнува и поминува во карамел. Оптички е активна, а нејзината специфична ротација е +66,5. Карактеристични хемиски својства на сахарозата се:
Под дејство на киселините и хидролитичките ензими се разложува на глукоза и фруктоза.
ВМЕТНИ ВИДЕО НА ОВАА РЕАКЦИЈА
Ензимот инвертаза ја разложува до инвертен шеќер ( смеса од фруктоза и глукоза), кој е
левогир. Природниот мед е инвертен шеќер.
Водениот раствор на сахароза не го редуцира Fehling-овиот раствор поради отсуство на
полуацетална хидроксилна (ОH) група:
Сахарозата се користи во исхраната на човекот, за производство на кондиторски
производи, во прехрамбената индустрија како засладувач и конзерванс.
ВМЕТНИ ВИДЕО НА ОВАА РЕАКЦИЈА (Хидролитичко разложување на сахароза до
глукоза и фруктоза)
Хидролиза на сахароза:
Сахарозата може да ја разложиме хидролитички со загревање со раствор од
хлороводородна киселина. Во епрувета се ставаат 4ml раствор на сахароза и 1 ml раствор од HCL со концентрација на HCL 3mol/dm3. Епруветата се загрева околу 5 минути. Хидролизата е завршена. Продуктите на хидролизата: глукоза и фруктоза се докажуваат со Fehling-ова реакција, која ке биде позитивна. Пред да се направи Fehling- ова реакција растворот се алкализира со неколку ml раствор на натриум хидроксид, т.е. до постигнување на базна реакција (се проверува со индикатор лакмус).