Professional Documents
Culture Documents
Conus spinalis është ekstremiteti kaudal i medulla spinalis, i cili përputhet me të njëjtin
ekstremitet të kanalit vertebral, në fillim të periudhës së zhvillimit fetal. Në lindje ndodhet në
nivelin L3 – L4. Në adultë ndodhet në nivelin L1 – L2.
Zhvimi embrional dhe moshatar i trurit
Vesiculae cerebralis primaria, seu vesiculae encephalica primaria janë: a. Vesicula
prosencephalica; b. vesicula mesencephalica dhe c. vesicula prosencephalica.
Nga dita e 40-të deri në ditën e 50-të të zhvillimit embrional:
Rhombencephalon ndahet në:
Myelencephalon formon medulla oblongata, ose bulbus. Funksionet bazë janë: a.
Reflekset ekuilibrative statike. b. Qendra cardio-respiratore.
Metencephalon ndahet në:
Pons është pjesa ventrale e metencefalonit. Funksioni bazë është: a. Korrelimi i
rrugëve kortikale të motorikës së vullnetshme me trurin e vogël, për
harmonizim, ekuilibrim, mësim, automatizim dhe stereotipizim.
Cerebellum është pjesa më e zhvilluar e rombencefalonit, për shkak të numrit të
madh të neuroneve që inkorporon, si regjion programativ në motorikën somatike.
Funksionet bazë të tij janë: a. programimin e ekuilibrit statik, b. programimin e
ekuilibrit dinamik; c. harmonizimin, automatizimin dhe stereotipizimin e
lëvizjes së vullnetshme.
Mesencephalon është fshikëza më pak e zhvilluar cerebrale, e cila mbetet unike gjatë
gjithë jetës. Morfologjikisht është vendi i kryqëzimeve të mëdha të rrugëve zbritëse, ndërsa
funksionalisht është vendi i menaxhimit të reflekseve somatomotore audiovizive, si dhe vendi i
transmetimit të kontrolluar të programeve të motorikës automatike cerebelare drejt palcës
së kurrizit, apo programeve të harmonizimit dhe automatizimit cerebelar të motorikës së
vullnetshme drejt prozencefalonit.
Prosencephalon ndahet gjatë zhvillimit të tij në:
Diencephalon formohet nga segmenti bazal i fshikëzës prozencefalike, duke filluar
mbi mezencefalon si unik, dhe më pas duke u ndarë në dy regjione paralele në pjesën
distale të tij, ku do mbështeten dy hemisferat trunore. Nga ky segment derivojnë:
Hypothalamus përbën regjionin bazal unik, ku fillon çiftëzimi i fshikëzës
diencefalike. Ky është truri biologjik i organizmit, që ka si funksion ruajtjen e
homeostazës biologjike nëpërmjet Sistemit Nervor Autonom dhe mekanizmit
hormonal (duke marrë nën kontroll hypophysis). Gjithashtu ai komandon
ekspresivitetin biologjik të sjelljes dhe emocioneve.
Thalamencephalon është pjesa rostrale më voluminoze e diencefalonit. Ajo ndahet
në:
Thalamus dhe metathalamus janë dy regjione morfologjikisht të diferencuar
dhe me funksione të unifikuara për kontrollin dhe transmetimin e adresuar
të çdo frekuence, që shkon në korteks nga katet e mëposhtme, duke u
transformuar në qendra organizuese, menaxhuese, administruese dhe
mbrojtëse kortikale.
Epithalamus ka si strukturë kryesore epiphysis, e cila është gjëndër me
funksione rregulatore të cikleve cirkadiane, apo lunare biologjike.
Telencephalon përbëhet nga dy hemisferat e trurit të madh. Ai përbëhet nga:
Nuclei basalis (kanë si sinonime ganglia basalis, ose corpus striatum) kanë si
funksion lidhjen e zonave kortikale perceptive me zonat ekzekutive, apo
asociative kortikale, me pasojë motorikën qëllimore, memorizimin, planifikimin,
dhe qëndrimin emocional ndaj realitetit.
Substantia alba telencephali përbëhet nga sistem fibrash aksonike, të cilat kanë si
funksion transmetimin transmetimin e frekuencave kortikale, apo në shërbim të
korteksit. Ai përbëhet nga:
Fibrae projectionis lidhin korteksin me katet e mëposhtme.
Fibrae assotiationis lidhin zonat e të njëjtës hemisferë me njëra-tjetrën.
Fibrae commissuralis lidhin hemisferat ndërmjet tyre.
Cortex është korja e hemisferave, me funksione integrative konfiguruese të
mjedisit, me pasojë regimin motorik, reflektimin emocional, memorizimin
episodik dhe planifikimin perspektiv.
Fillesat ontogjenike shqisore janë:
Rhinencephalon është truri hundor, apo i nuhatjes dhe merr origjinën nga
telencephalon.
Vesicula optica është origjinë ontogjenike për shikimin dhe rrugët transmetitive të
syrit dhe zhvillohet nga diencephalon.
Vesicula auditiva është origjinë ontogjenike për organin vestibulo-cochlear dhe rrugët
e transmetimit të frekuencave të tij drejt trurit. Zhvillohet nga metencephalon.
Në periudhën nga dita e 50-të deri në ditën e 100-të zhvillohen:
Telencephalon rritet dhe diferencon lobet e tij, duke rrethuar talamencefalonin dhe
lënë të ekspozuar vetëm faqen inferiore të hipotalamit.
Cerebellum rrit dhe zhvillon hemisferat e tij duke lënë të fundosur ndërmjet tyre
vermisin.
Në periudhën nga dita e 100-të deri në lindjen e fëmijës cortex cerbri dhe cortex cerebelli
shfaqin rrudha, duke rritur sipërfaqen aktive funksionale në shumëfish të volumit të tyre.
Pas lindjes shfaqet rritje e diferencuar e lobeve cerebrale. Fëmija i porsalindur shfaq
zhvillimi të lobit oksipital. Deri 6 vjeç zhvillohet lobi parietal. Deri në pubertet merr zhvillim
lobi limbik dhe temporal. Në pubertet merr zhvillim të vrullshëm lobi frontal.
Commissura alba ndodhet ndërmjet fissura mediana anterior dhe commissura grisea. Në
varësi të kryqëzimit, ose jo të aksoneve strukturuese të rrugëve transmetitive, këto të
fundit ndahen:
Ipsilaterale përmbajnë aksone, që nuk e kryqëzojnë planin median.
Kontralaterale përmbajnë aksone, që kryqëzojnë planin median.
Bilaterale përmbajnë njëkohësisht aksone ipsilateral dhe kontralateral.
Ganglion sensorium nervi spinalis ndodhet në radix posterior nervi spinalis, në foramen
intervertebrale, i përbërë nga neurone unipolare të rendit të parë të sensibilitetit somatik dhe
visceral.
Citoarkitektura funksionale e palcës së kurrizit
Substantia grisea
Cornu posterior
Lamina I – II Rexed ka si funksion: a. Adaptimin e organizmit me mikromjedisin vital. b.
Unifikimin ndërsegmentar spinal. c. Purifikimin e frekuencave që nxisin reaksion në
SNQ. d. Minimizimin e perceptimit të dhimbjeve kronike. e. Veçimi refleksit segmentar
motorik nga unifikimi ndërsegmentar.
Nucleus posteromarginalis pret frekuenca integrative ndërsegmentare nga tractus
Lissauer, apo kolaterale të α-neuroneve të ganglionit spinal, për izolimin segmentar të
reflekseve ndaj ngacmimeve agresive.
Substantia gelatinosa Roland pret aksone të neuroneve C (frekuenca me amplitudë të
ulët) dhe aksonet e saj formojnë tractus Lissauer, duke përfunduar 2-3 segmente sipër,
ose poshtë në nucleus posteromarginalis.
Nucleus proprius formohet nga neurone të lamina III – IV Rexed dhe është neuron i
dytë i sensibilitas superficialis generalis, ku përfshihen termoalgesia dhe tactilitis. Pret
drejtpërdrejtë nga α-neuronet e ganglionit spinal temperaturën dhe dhimbjen e
mprehtë. Ndërsa nga neuronet C të ganglionit spinal, me ndërmjetësinë e interneuronit të
substancës xhelatinoze të Rolandit, prekjen dhe dhimbjen kronike. Aksonet kryqëzohen
në commissura alba spinalis dhe formojnë traktet spinotalamike.
Nucleus dorsalis Clark formohet nga neurone të lamina VII dhe është prezent në
segmentet C8 – L3. Ai është neuron i dytë i proprocepsionit automatik. Aksonet e
neuroneve të tij dalin ipsilateral, për të formuar tractus spinocerebellaris dorsalis.
Basis cornus posterior cervicalis formohet nga neurone të lamina VII dhe është neuron i
dytë i propriocepsionit automatik nga pjesët distale të ekstremiteteve superiore.
Ndodhet në segmentet cervikale, në të njëjtin pozicionim me nukleusin dorsal të Clark.
Formon traktin spinocerebelar rostral.
Cornu anterior
Nuclei medialis janë prezentë përgjatë gjithë palcës dhe kanë për destinacion
muskulaturën aksiale. Ato janë:
Nucleus anteromedialis aktivizon muskulaturën anteriore të trungut.
Nucleus posteromedialis aktivizon muskulaturën posteriore të trungut.
Nuclei lateralis janë prezentë vetëm në nivelin e intumescentiave dhe kanë për
destinacion muskulaturën apendikulare. Ato janë:
Nucleus anterolateralis aktivizon muskulaturën anteriore të ekstremiteteve.
Nucleus posterolateralis aktivizon muskulaturën poateriore të ekstremiteteve.
Nucleus centralis ndodhet vetëm në nivelin e intumescentiave dhe komandojnë dy
diafragmat e trungut. Ato janë:
Nucleus centralis cervicalis ndodhet në intumescentia cervicalis dhe komandon
muskulin frenik.
Nucleus centralis lumbalis ndodhet në intumescentia lumbosacralis dhe komandon
diafragmën pelvike.
Neuroni marginalis cornus anterior janë neurone të rendit II të propriocepsionit
automatik nga gjymtyrët inferiore. Kjo bërthamë gjendet në segmentet L2 – S3. Aksonet e
saj kryqëzohen në commissura alba dhe formojnë në funikulin lateral traktin
spinocerebelar ventral.
Cornu lateralis
Nucleus intermediomedialis ndodhet në lamina VII Rexed në bazën bririt lateral dhe
merr frekuenca nga neuroni I i ganglionit spinal, apo neuroni i rendit II në substanca
xhelatinoza. Aksonet e neuroneve të tij kryqëzojnë planin median dhe i bashkëngjiten
traktit spinoretikular kontralateral.
Nucleus intermediolateralis C8 – L2 formohet nga interneuronët simpatikë. Aksonet e tyre
përfundojnë në gaglionët simpatikë paravertebralë, të cilët formojnë truncus
sympatheticus. Neuronet e këtyre ganglioneve i dërgojnë aksonet e tyre drejt strukturave
somatike me plekse nervore perivaskulare, ndërsa drejt viscerave me nerva splanknikë.
Nucleus intermediolateralis L3 – S3 formohet nga interneuronë parasimpatikë. Aksonet e
tyre i bashkëngjitur nervit spinal, për të arritur organin pranë të cilit, ose në brendësi të të
cilit kanë ganglionin e motoneuronit terminal. Struktura somatike nuk kanë inervim
parasimpatik.
Substantia alba
Funiculus anterior
Tractus spinothalamicus anterior fillon në nucleus proprius dhe kalon kontralateral në
pjesën dorso – laterale të funikulit anterior, ventro – laterlalisht kokave të brirëve të
parmë. Transmeton drejt talamusit sensibilitetin e prekjes dhe dhimbjen e lehtë
kronike.
Tracus corticospinalis anterior fillon në gyrus precentralis corticis dhe përmban fibrat
më laterale (20%) të traktit kortikospinal. Fibrat e tij vijojnë ipsilateral deri 2 – 3
segmente para përfundimit në motoneuronin e poshtëm spinal, ku kryqëzohen në
commissura alba. Në palcë ndodhet në thellësi të funikulit, paralel me fisurën mediane
dhe medialisht bririt të përparshëm. Ka si funksion lëvizjen e vullnetshme.
Tractus tectospinalis fillon në tectum mesencephali, i cili është qendër subkortikale
reflektive somatomotore audiovizive. Ai ndodhet lateralisht traktit spinotalamik anterior
dhe medialisht kokave të brirëve të përparshëm. Është trakt kontralateral dhe kryqëzohet
në mezencefalon. Përfundon në motoneuronin e poshtëm të bririt anterior.
Fasciculus longitudinalis medialis fillon në nucleus interstitialis Cajal të mezencefalonit,
që është qendër reflektive stato-vizive (ekuilibër dhe shikim). Ai është trakt bilateral dhe
ndodhet ventralisht commissura alba, lateralisht traktit kortikospinal anterior, medialisht
bazave të brirëve të përparshëm dhe dorsalisht traktit tektospinal. Përfundon në
motoneuronin inferior të brirëve të përparshëm.
Tractus vestibulospinalis lateralis fillon në nucleus vestibularis lateralis, inferior dhe
superior dhe është neuron i dytë i ekuilibrit. Ai transmeton reflekse tonike muskulore
antigravitacionale përgjatë gjithë segmenteve të palcës dhe është ipsilateral. Ai ndodhet
ventralisht kokave të brirëve të përparshëm dhe përfundon në motoneuronin inferior të
ndodhur në to.
Tractus vestibulospinalis medialis fillon në nucleus vestibularis medialis dhe transmeton
reflekse statike dhe cerebelare. Është trakt bilateral dhe ndodhet vetëm në segmentet
cervikale, medialisht traktit vestibulospinal lateral, për të përfunduar në motoneuronët
inferior të brirëve të përparshëm në këto segmente.
Tractus olivospinalis presupozohej se ishte neuron i tretë i sensibilitetit statik dhe
shtrihej vetëm në segmentet spinale, lateralisht radiksit të përparshëm të nervit spinal.
Funksioni i tij është tonicietet inercial për amortizimin e efekteve të traktit vestibulospinal
medial. Aktualisht është vënë në dyshim ekzistenca e tij.
Tractus spinolivaris Helweg ndodhet përgjatë gjithë segmenteve spinale në linjën kufitare
ndërmjet funikulit të përparshëm dhe atij lateral. Fillon nga cornu posterior, si neuron II i
propriocepsionit autoamtik dhe përfundon në olivat aksesore, si feedback amortizues për
frekuencat tonike statike.
Tractus reticulospinalis medialis është ipsilateral dhe ndodhet ndërmjet bazës së bririt të
përparshëm dhe fashikullit longitudinal medial (FLM). E ka origjinën në pons dhe
transmeton frekuenca autonome tonizuese në γ-motoneuronët e bririt të përparshëm, si
dhe çliron lëvizjet ekstensive antigravitacionale në α-motoneuronët.
Fibrae reticulospinalis mesencephalica e kanë origjinën në bërthamat retikulare të
mezencefalonit dhe transmetojnë frekuenca autonome viscerale, që nuk inicion reaksion
por interferon në qarqet viscerale spinale. Ato kryqëzohen në mezencefalon, duke ju
bashkëngjitur traktit retikulospinal medial zbresin kontralateral në palcën e kurrizit,
për të përfunduar në nukleusin intermedialateral.
Funiculus lateralis
Tractus posterolateralis Lissauer fillon në substantia gelatinosa Roland dhe përfundon
në nuc. posteromarginalis. Unifikim intersegmentar spinal dhe purifikim i frekuencave
normale nga frekuenca parazitare. Ndodhet ndërmjet apeksit të bririt të pasmë dhe sulkusit
posterolateral.
Tractus spinothalamicus lateralis fillon në nucleus proprius dhe kalon kontralateral në
pjesën ventrale të funikulit lateral, për tu ngjitur drejt talamusit. Transmeton
Nuc. olivaris med. pret frekuenca bilaterale nga bërthamat kokleare anteriore
dhe i transmetojnë në lemniskun lateral ipsilaterale, duke përcaktuar
diferencën kohore e receptimit sonor binaural, në shërbim të përcaktimit
hapësinor të burimit sonor.
Corpus trapezoideum
Sistemi i fibrave lidhëse ndërmjet bërthamave kokleare anteriore me olivat e së
njëjtës anë, apo atë të anës së kundërt dhe prej këtej në lemniskun lateral
formojnë figurën e një trapezi, ndërmjet bazës dhe tegmentumit të ponsit
inferior, në nivelin e olivave superiore.
Nuclei lemniscus lateralis pret frekuenca kontralaterale nga bërthama kokleare
anteriore kontralaterale në shërbim të rezonimit sonor në frekuencë për
tipizimin e frekuencës sonore. Nëpërmjet lidhjes me FRPP është iniciues i
refleksit të frikës nga frekuenca të papritura intensive sonore.
Qendrat reflektive mezencefalike:
Tectum mesencephali:
Colliculus sup. janë qendra subkortikale reflektive somatomotore vizive. Ka ndërtim
shtresor, ku shtresat superficiale presin frekuenca jo vetëm vizive, por edhe statike dhe
proprioceptive, ndërsa shtresat profunde reflektojnë përgjigje integrale somatomotore.
Colliculus inf. janë qendra subkortikale reflektive somatomotore auditive. Ka ndërtim
nuklear dhe pret jo vetëm frekuenca auditive me predominim kontralateral, por edhe
statike dhe gjenerale. Kjo qendër ka si funksion: a. Filtrimin nga frekuenca parazitare.
b. Transmetim për perceptim në qendra subkortikale projektive. c. Inicion reflekse
somatomotore nga disbalacat binaurale, si dhe në përgjigje të reflekseve vestibulo-
okulare. d. Përcaktimi i ritmit nga diferencimi i amplitudave akute.
Tr. tectospinalis me origjinë në lamina quadrigemina mesencephali, pasi bën
kryqëzimin tegmental dorsal Meynert, zbret në bërthama të nervave kapitalë dhe
segmente spinalë cervikalë, për shoqërizimin shqisor të lëvizjeve.
Tegmentum mesencephali:
Nuclei dorsalis tegmenti mesencephali ushtron kontrollin e lëvizjeve reflektive të
syve.
Nuc. interstitialis Cajal pret frekuenca nga nuc. vestibularis sup. nëpërmjet FRPP
dhe i transmeton këto frekuenca nëpërmjet FLM në nuc. n. abducentis ipsilateral
dhe nuc. n. oculomotorii kontralateral, duke imponuar lëvizje sakadike të syve në
anën e rrotullimit. Kjo bërthamë inkuadrohet së bashku me nuc. vestibularis sup.
dhe nuc. prepositio n. hypoglossi në reflekset vestibulookulare.
Nuc. commissure post. Darkschewitsch pret frekuenca retinale nga kolikujt
superior dhe i transmeton në nuclei accessorii n. oculomotorii Edinger-Westphal,
të cilat stimulojnë nëpërmjet ganglion ciliare muskulin sfinkter të pupilës, duke
shkaktuar miozë. Ky quhet refleks pupilar.
Nuclei centralis tegmenti mesencephali:
Nucleus ruber mesencephali është bërthamë pritëse dhe transmetuese e
programeve cerebelare.
Inferiorisht mbështetet në sella turcica dhe chiasma optica. Këtu prominon glandula
pituitaris (hypophysis).
Superiorisht ndodhet ventriculus tertius dhe thalamus.
Funksionet bazë
Ruajtja e homeostazës biologjike të organizmit realizohet me mekanizma:
Neuronalë janë dinamik dhe zbusin konfliktin ndërmjet organizmit dhe mjedisit.
Sistemin nervor autonom adapton balancat simpatiko / parasimpatike me
rrethanat mjedisore.
Sistemin nervor somatik është rregullator i tonusit muskulor, për balancat
energjitike.
Qendra rregullatore e cikleve biologjike cirkadiane.
Humoralë janë inercialë dhe ruajnë integritetin biologjik të organizmit në proceset
biologjike adaptuese me mjedisin.
Hormonet nxisin reagime biologjike ciklike të zgjatura në organizëm.
Neurosekretet nxisin reagime bruske biologjike, si reagim ndaj rrethanave
agresive mjedisore.
Humeralë nxisin reagime imunitare për mbrojtjen e integritetit biologjik.
Suporti dhe ekspresiviteti biologjik i sjelljes dhe emocioneve realizohet nga
bashkëpunimi i hipotalamusit me sistemin limbik dhe lobin prefrontal.
Pamja makroskopike
Facies ventralis shfaq corpora mammillaria dhe infundibulum.
Facies dorsalis shfaq tuber cinereum dhe eminentia mediana.
Citoarkitektura funksionale
Hypothalamus është shtrirja më rostrale e formatio reticularis, me përqendrim të lartë të
trupash neuronalë, që e transformojnë në trurin visceral të organizmit.
Regiones nukleares janë:
Regio preoptica është parasimpatikotonizues.
Regio supraoptica komandon neurohipofizën.
Regio tuberalis kryesisht merr nën kontroll adenohipofizën.
Regio mammillaria është regjion simpatikotonizues.
Në secilin regjion identifikohen tre zona nukleare në raport me ventrikulin e tretë, të cilat
janë:
Area perventricularis ndodhet nën ependimën e ventrikulit të tretë.
Area medialis ndodhet lateralisht zonës periventrikulare.
Area lateralis është regjioni bërthamor më lateral në hipotalamus.
Bërthamat e hipotalamusit sipas regjioneve nukleare janë:
Regio preoptica:
Nuc. preopticus periventricularis prodhon GnRH dhe është përgjegjës për
tërheqjen ndërseksuale në pubertet.
Area preoptica medialis:
Nuc. medianus është qendër e etjes.
Nuc. sexualis dimorphicus është rregullator i kimiotaktizmit ndërseksual dhe
marrëdhënieve ndërmjet prindërve dhe fëmijëve.
Në talamus identifikohen: polus ant. thalami, pulvinar thalami (mbështetet mbi CGM),
stratum zonale (mbulon sipërfaqen superiore, duke u shtrirë nga stria medullaris në stria
terminalis), sulcus habenularis (vijim posterior i stria medularis në buzën super-mediale
talamike), trigonum habenulae (zgjerim posterior i sulcus habenularis), lamina medullaris
lateralis (vesh lateralisht talamusin), adhesio interthalamica, si dhe sulcus hypothalamicus.
Funksionet talamike
Transmetimi i çdo sensibiliteti drejt qendrës përkatëse kortikale, duke organizuar
hartën somatosensore kortikale. Bën përjashtim olfaksioni.
Perceptimi i frekuencave agresive ekstrabiologjike dhe aktivizimi i mekanizmave
mbrojtës ndaj tyre.
Lidh qendrat perceptie sensitive me qendrat reflektive motore, psiko-emocionale
dhe memorizuese, duke organizuar hartën reflektive kortikale.
Talamusi gjeneron valët kortikale, të cilat ruajnë vitalitetin funksional kortikal dhe
mbrojnë homeostazën biologjike, nëpërmjet induktimit të një aktiviteti ciklik kortikale.
Talamusi është koordinatori ndërmjet hipotalamusit dhe sistemit limbik e lobit
prefrontal, duke pasur rol kyç në ekspresivitetin biologjik të emocioneve, si dhe
qëndrimit psikoemocional ndaj statusit biologjik.
Talamusi organizon zonat asociative kortikale, duke aktivizuar fazat e mendimit, si
procesi më i lartë kortikal i species humane. Fazat e procesit mendimit janë:
simbolizimi, materializimi, memorizimi dhe krijimi (fantazia).
Citoarkitektura funksionale e talamusit
Klasifikimi funksional i bërthamave
Nuclei specifici thalami (S) transmetojnë frekuenca drejt zonave kortikale primare
sensitive dhe motorike.
Nuclei associativi thalami (A) transmetojnë frekuenca sensitive integruese drejt
zonave kortikale asociative.
Nuclei non specifici thalami janë bërthama që marrin aferenca multifrekuenciale, për
t’i shpërndarë në mënyrë difuze në subkorteks (SC), apo korteks (C), duke gjeneruar
valët kortikale.
Klasifikimi morfo-funksional topografik i bërthamave talamike
Lamina medullaris medialis (lamina medullaris interna) e ndan substancën gri talamike
në nuclei anteriores, laterales dhe mediales.
Bërthamat specifike dhe asociative
Nuc. anteriores thalami (A) është i natyrës asociative dhe kontribuon, si nyje kyçe e
circuitus Papez, për memorizimin afatgjatë të objekteve dhe fenomeneve mjedisore.
Ajo përbëhet nga:
Nuc. anteromedialis et anteroventralis lidhin nuc. mammillaris med. me gyrus
cinguli (sitemi limbik), për kalimin e memories së momentit në permanente.
Nuc. anterodorsalis lidh nuc. mammillaris lat. me sistemin limbik për
memorizimin e mjedisit ku zhvillohet aktiviteti jetësor.
Nuc. laterales thalami është grupi më i madh bërthamor që inkorporon bërthama
specifike dhe asociative të natyrës sensitive dhe motorike. Në të diferencohen nuclei
ventrales dhe nuclei laterales:
Nuc. ventrales janë grup bërthamor që në pjesën anteriore pret programe motore
nga nukleusët bazalë, për t’i transmetuar drejt korteksit motor; në pjesën e pasme
pret frekuenca sensitive, për t’i transmetuar drejt korteksit somatosensor.
Nuc. ventralis ant. (VA) përbëhet nga:
Nuc. ventralis ant. parvocellularis (VApc) transmeton programet motor të
globus pallidus drejt korteksit premotor, për çlirim regjional ndaj
programeve motorike të korteksit motor.
Nuc. ventralis ant. magnocellularis (VAmc) përbën pjesën mediale të
bërthamës dhe transmeton frekuenca të sub. nigra, drej korteksit
orbitofrontal për gjenerimin e valëve kortikale.
Nuc. ventralis lat. (VL) pret frekuenca nga globus pallidus për t’i transmetuar
për ekzekutim në korteksin motor primar.
Nuc. ventralis lat. oralis (VLo) programet motore interferojnë me
frekuenca akseleruese cerebelare.
Nuc. ventralis lat. caudalis (VLc) programet motore interferojnë me
frekuenca tonizuese të nigrate.
Nuc. ventrales post. (VP):
Nuc. ventralis poterolat. (VPL) pret tr. spinothalamicus dhe lemniscus
med. për t’i transmetuar drejt korteksit somatosensor.
Nuc. ventralis posteromed. (VPM) pret tr. trigeminothalamicus ant. et
post. për të transmetuar sensibilitetin drejt korteksit sensor.
Nuc. ventralis posterior inferior (VPI) pret lemniscus lat. për transmetim
në korteksin e perceptimit statik.
Nuc. post. thalami (Pth) pret frekuenca nga CGMmc dhe tegmentum
mesencephali, për t’i transmetuar në cortex somatosensorius secondarius.
Mbron korteksin nga frekuenca agresive, duke u transformuar në perceptuese
për to.
Metathalamus ndonëse morfologjikisht është konsideruar si etnitet i shkëputur
nga talamusi, morfo-funksionalisht është pjesë integrale e grupit nuklear
ventral talamik:
Corpus geniculatum laterale (CGL) është qendër subkortikale projektive
vizive.
Corpus geniculatum mediale (CGM) është qendër subkortikale projektive
auditive.
Nuc. laterales është grup asociativ, që pret frekuenca nga bërthamat fqinjë.
Nuc. dorsalis lat. (DL) pret frekuenca mamilare dhe i transmeton në sistemin
limbik. Ashtu si grupi anterior është stacion organizues i memorizimit
afatgjatë.
Nuc. lateralis post. (LP) pret frekuenca polisensoriale dhe i transmeton në
zonat asociative parietale.
Pulvinar thalami pret frekuenca nga colliculus sup. dhe ka shpërndarje difuze
kortikale me mision lëvizjen okulare dhe vëmendjen vizive.
Nuc. mediodorsalis (MD) është bërthamë e vetme mediale. Pret frekuenca nga
bërthamat jo specifike dhe laterale të talamusit:
Epitalamusi
Epithalamus ndahet në:
Epithalamus nervores përbëhet nga:
Stria medullaris thalami fillojnë në nuc. septalis, regio preoptica lat. hypothalami dhe
nuc. ant. thalami dhe përfundojnë në habenula.
Habenula ndodhen në fundin e stria medullaris, mbështeten në trigonum habenulare
dhe lidhen me njëra-tjetrën me commissura habenularum. Ajo përbëhet nga nucleus
habenularis med. et lat., të ndarë nga njëri-tjetri nëpërmjet lamina medullaris int..
Nuc. habenularis med. pret stria medullaris thalami dhe i dërgon nëpërmjet
fasciculus retroflexus në nuc. interpenducularis, që në ⅔ ventrale është kolinergjik,
nxitës në SNQ. Ndërsa në ⅓ dorsal është analgjezik. Modulohet nga locus
caeruleus dhe area ventralis tegmentalis.
Nuc. habenularis lat. merr frekuenca nga globus pallidus, systema limbicum,
hypothalamus lat., nuc. accumbens, nuc. suprachiasmaticus dhe lobus prefrontalis.
I transmeton tek sub. nigra, nuc. raphe dhe area tegmentalis. Modulim të tonusit
autonom motorik.
Epithalamus glandularis
Glandula pinealis ndodhet ndërmjet splenium dhe colliculi sup., duke u ndarë nga
splenumi nëpërmjet tela choroidea. Pedunculi pinealis formohen nga commissura habenularum
dhe commissura post.. Në murin posterior të ventrikulit recessus pinealis.
Vaskularizimi a. choroidea posteromedialis jep a. pinealis lat., a. pinealis rostralis dhe a.
pinealis post.. Drenon në v. cerebri magna.
Inervimi simpatik stimulohet nga fotonet e rrezatimit të diellit, sipas qarkut nuc.
suprachiasmaticus nuc. paraventricularis fasc. longitudinalis dors. nuc.
intermediolateralis C8 – T1 ganglion cervicalis sup. plexus perivascularis glandula
pinealis me pasojë frenimin e sekretimit të melatoninës. Gjatë natës stimulohet parasimpatiku, që
për gjendrën vjen nga ganglion oticum dhe pterygopalatinum, me pasoj rritjen e prodhimit të
melatoninës dhe qetësimit të organizmit.
Gjëndër master në rregullimin e cikleve cirkadiane.
Subtalamusi
Subthalamus okupon regjionin posterolateral të talamencefalonit, i pozicionuar ndërmjet
hypothalamus dhe capsula interna. Ai përbëhet nga:
Nucleus subthalamicus është një grumbullim i substancës gri talamencefalike, i
ndodhur rostrtalisht pedunkujve cerebralë dhe medialisht pars sublentiformis capsulae
internae. Rrethohet dorsalisht nga fasciculus subthalamicus. Medialisht ndodhet
hypothalamus, lateralisht globus pallidus, supero-medialisht zona incerta (që e ndan
nga thalamus). Dorsalisht ndërmjet saj dhe zonës incerta ndodhet fasciculus
lenticularis, ndërsa ventralisht rrethohet nga ansa lenticularis.
Zona incerta është lëndë gri e shpërndarë horizontale, që vijon kaudalisht me
bërthamat retikulare mezencefalike, ndërsa rostralisht me nuc. reticularis thalami.
Rrethohet nga campus perizonalis H1 (e ndan nga talamusi) dhe campus perizonalis
H2 (e ndan nga bërthama subtalamike). Ka lidhje të gjera në SNQ, ku interferon në:
“Funksione limbiko-motore” të motivimit dhe memorizimit të lëvizjes.
“Funksione cerebelare” të saktësisë spacio-kohore të lëvizjes dhe mësimit të saj.
Kontrollin e aktivitetit visceral.
Modulimin e perceptimit të dhimbjes centrale.
Sinkronizimin valor kortikal me atë subkortikal.
Campi perizonalis (Forel):
Campus perizonalis H1 ndodhet nërmjet zonës incerta dhe talamusit dhe formohet
nga fasc. thalamicus (fasc. lenticularis, ansa lenticularis dhe tr.
cerebellothalamicus).
Campus perizonalis H2 ndan zonën incerta nga subtalamusi dhe formohet nga
fasc. lenticularis.
Campus perizonalis H e ndan zonën incerta nga nuc. ruber dhe inkorporon ansa
lenticularis.
Pyramis + Lobulus biventer = Lobulus VIII (pars lateralis lobuli biventer VIIIA
+ pars medialis lobuli biventer VIIIB) ndodhet ndërmjet fissura prebiventralis
dhe fissura secunda.
Uvula + Tonsilla = Lobulus IX cerebelli ndodhet ndërmjet fissura secunda dhe
fissura posterolateralis.
Lobus flocculondularis ndodhet nën fissura posterolateralis. Ai inkorporon:
Nodulus + Paraflocculus & Flocculus = Lobulus X cerebelli.
Lënda e bardhë
Substantia alba cerebelli shfaqet në trajtën e një peme dhe emërtohet arbor vitae. Ajo
formohet nga tre sisteme fibrash nervore:
Fibrae projectiva përbëhen nga:
Fibrae afferens lidhin pjesën tjetër të SNQ-së kryesisht me korteksin, por edhe me
bërthamat e trurit të vogë.
Fibrae intracerebellares lidhin korteksin me bërthamat cerebelare.
Fibrae efferens lidhin kryesisht bërthamat cerebelare, dhe shumë pak korteksin
cerebelar me pjesën tjetër të SNQ-së.
Fibrae associativa janë fibra lidhëse të zonave brenda folium cerebelli, ndërmjet
foliumeve të një lobuli, ndërmjet lobuleve të të njëjtit lob, apo të lobeve të ndryshme.
Fibrae commissuralis janë fibra lidhëse ndërmjet hemisferave të kundërta për
baraspeshimin ekuilibrativ statik, apo atij postural të lëvizjes.
Bërthamat e trurit të vogël
Nuclei cerebelli janë grumbullime të lëndës gri në brendësi të lëndës së bardhë me
funksione eferente të programeve cerebelare. Ato janë:
Nucleus fastigii ndodhet në thellësi të vermisit në kulmin e çatisë së ventrikulit IV.
Nuclei interpositi është çift bërthamor në zonën paramediane të hemisferave. Ai
përbërhet nga nucleus gobosus dhe nucleus emboliformis.
Nucleus dentatus ndodhet në thellësi të zonës laterale kortikale.
Korteksi ndahet në bazë të bërthamave, ku transmeton frekuencat e tij, në:
Cortex vermalis (area mediana) i transmeton frekuencat tek nuc. fastigii dhe prej tij në
komplekset vestibulo-olivare dhe retikulare.
Cortex paravermalis (area paramediana) i transmeton frekuencat tek nuclei
interpositi dhe prej tyre në portio magnocellularia nuc. ruber.
Cortex hemisphericus (area lateralis) i transmeton frekuencat tek nuc. dentatus dhe
prej tij në portio parvocellularis nuc. ruber dhe thalamus.
Stacionet repetitive të programeve cerebelar, ku shkarkojnë frekuencat e bërthamave
cerebelare, janë:
Formatio reticularis pret frekuenca modulatore fastigiale të reflekseve pro- dhe
antigravitacionale.
Nuc. vestibularis med. pret frekuenca fastigiale për tonizimin e muskulaturës së qafës.
Pars magnocellularis nuc. ruber pret frekuenca çliruese interpozite ndaj rezistencës të
reflekseve segmentare, gjatë ndërrimit të posturave.
Pars parvocellularis nuc. ruber pret frekuenca dentate, për t’i inkuadruar në cirkuitet
bazale, për harmonizimin, automatizimin dhe stereotipizimin e lëvizjes piramidale, në
kuadrin e mësimit të saj.
Anatomia funksionale e trurit të vogël
Funksionet e trurit të vogël
Kontrolli i ekuilibrit statik
Kontrolli i ekuilibrit dinamik
Koordinimi i strukturave sinergjiste me njëra-tjetrën, dhe ndërmjet tyre dhe atyre
antagoniste.
Saktësimi i intervaleve posturale dhe renditja kohore e ndërrimit të posturave.
Automatizimi dhe mësimi i lëvizjeve piramidale.
Përqendrimi i vëmendjes dhe perfeksionimi i gjuhës janë dy funksione për të cilat
po merret çdo ditë e më tepër në konsideratë, ndërhyrja e trurit të vogël në funksionet e
trurit të madh.
Ndarja morfofunksionale filogjenetike e trurit të vogël
Vestibulocerebellum
Emërtimi filogjenetik i këtij regjioni është archicerebellum. Në të përfshihen:
Lobulus flocculonodularis, apo lobulus X cerebelli okupon pjesën më kaudale të
korteksit cerebelar.
Lingula dhe vincingulum lingulae, apo lobulus I cerebelli okupon pjesën më rostrale
të korteksit cerebelar.
Bërthama e këtij regjioni është:
Nuc. fastigii pret frekuenca jo vetëm nga korteksi, por dhe drejtpërdrejt nga jashtë
cerebelumit.
Fibrat korreluese të këtij regjioni me stacionet ekstracerebelare janë:
Fibrae afferens:
Fibrae vestibulocerebellares janë kontralaterale dhe e kanë origjinën e tyre
kryesisht në nuc. vestibularis med. et inf., por një pjesë e vogël e tyre vijnë
drejtpërdrejt nga ganglion vestibulare.
Fibrae olivocerebellares janë kontralaterale dhe e kanë origjinën në nuc. olivaris
accessorius med. et post. dhe sjellin presocepsion dhe propriocepsion.
Fibrae efferens të këtij regjioni e kanë origjinën jo vetëm në bërthamën fastigiale, por
edhe në korteks. Ato janë:
Fibrae cerebellovestibulares përfundojnë në nuc. vestibularis med. dhe nuc.
vestibularis lat. kontralateral, nga ku niset tr. vestibulospinalis med. për tonizimin
e muskulaturës së qafës dhe tr. vestibulospinalis lat. për tonizimin e muskulaturës
së trungut.
Fibrae cerebelloreticulares përfundojnë në nuclei reticularis bulbaris
kontralateral, nga ku niset tr. reticulospinalis lat. për frenimin e reflekseve
segmentare spinale dhe çlirimin e lëvizjeve flektive progravitacionale.
Funksionet e këtij regjioni janë:
Ruajtja e ekuilibrit statik.
Ruajtja e stabilitetit të kokës gjatë lëvizjes.
Superiorisht ndodhet pars centralis ventriculi lat., i cili e ndan nga fasc.
occipitofrontalis dhe radiatio corporis callosi.
Infero-lateralisht ndodhet putamen, nga i cili e ndan corona radiata capsulae
int..
Cauda nuclei caudati shtrihet në thellësi të lobit oksipital dhe temporal të
hemisferave. Ka këto raporte:
Pars descendens caudae ka anteriorisht thalamus, nga i cili e nda crus
fornicis; si dhe medialisht trigonum collaterale.
Pars horizontalis caudae formon një pjesë të tavanit e cornu temporalis
ventriculi lateralis; ka supero-medialisht thalamus, nga i cili e ndan radiatio
acustica; si dhe anteriorisht fuzionohet me nucleus lentiformis, në fundus
striatum mbi substantia perforata ant..
Nuc. lentiformis ndodhet në thellësi të lobeve parietal dhe temporal. Formohet nga
putamen dhe globus pallidus, të cilat ndahen nga lamina medullaris lat.. Vetë globusi
palid ndahet në globus pallidus med. dhe globus pallidus lat. nga lamina medullaris
med.. Raporte e saj janë:
Medialisht ndodhet thalamus, nga i cili e ndan genu et crus post. capsulae int..
Lateralisht ndodhet claustrum, nga i cili e ndan capsula ext..
Anteromedialisht ndodhet caput nuc. caudati, nga i cili e ndan crus ant. capsulae
int. dhe corona radiata.
Posteriorisht ndodhet cauda nuc. caudati, nga i cili e ndan pars retrolentiformis
capsulae int..
Inferiorisht ndodhet nuc. subthalamicus, nga i cili e ndan pars sublentiformis
capsulae int.. Infero-medialisht vijon në fundus striati, duke u fuzionuar me
caput et cauda nuclei caudati.
Superiorisht ndodhet corpus nuclei caudati, nga i cili e ndan corona radiata.
Nuc. accumbens formohet nga fuzionimi i cauda et caput nuc. caudati me nuc.
lentiformis dhe ndodhet në fundus striati, mbi subst. perforata ant., anteriorisht regio
preoptica hypothalami.
Tuberculum olfactorium ndodhet infero-lateralisht nuc. accumbens, i zhytur në
gyrus temporalis med., i projektua ndërmjet chiasma optica dhe tractus olfactorius.
Corpus amygdaloideum ndodhet në regjionin dorso-lateral të polus temporalis, nën
gyrus uncinatus, ambiens dhe semilunaris. Okupon regjionin anterior të hippocampus
dhe ka posteriorisht extremitas caudae nuclei caudati. Formon murin supero-medio-
inferior të cornu temporalis ventriculi lat.. Superiorisht ka claustrum, nga i cili
ndahet me capsula externa dhe nuc. basalis (Meynert).
Claustrum është shtresëzim subkortikal lënde gri nën cortex insulae, i cili i qëndron
lateralisht, duke u ndarë prej tij nëpërmjet capsula extrema subst. albae telencephali.
Medialisht ka nuc. lentiformis, nga e cila ndahet nëpërmjet capsula externa. Pjesa
infero-anteriore fuzionohet me corpus amygdaloideum dhe cortex prepiriformis.
Bërthama që nuk i përkasin telencefalonit, të lidhura funksionalisht me
bërthamat bazale:
Nuc. subthalamicus ndodhet nën pjesën posteriore të thalamus, medialisht pars
sublentiformis capsulae int., rostralisht pedunculus cerebri. Ajo vishet dorsalisht
nga fasc. subthalamicus.
Gëzim XHEPA Neuranatomia Page 2
Telencefalon. Bërthamat bazale.
Nuhatja
Olfactio shqisa kryesore viscerale dhe iniciuse në funksionet limbike. Nervat e receptimit
të aromave në mjedis janë:
Nervus olfactorius, seu nervus cranialis primus është nervi i vetëm telencefalik me
perceptim të drejtpërdrejtë kortikal, pa ndërmjetësinë e diencefalonit.
Neuroni i parë është bipolar dhe ndodhet në area olfactoria të hapësirës nazale.
Nervi është i shpërndarë në fila olfactoria, të cilat futen në hapësirën kraniale
nëpërmjet lamina cribrosa ethmoidalis.
Neuroni i dytë janë qeliza mitrale të grumbulluara në bulbus olfactorius.
Nervus olfactorius, apo çifti zero i nervave kranialë, është nerv i formuar nga pleks
nervor i fibrave olfaktore, në spatium subarachnoidalis, medialisht gyrus rectus, që
përfundon në lamina terminalis. Ai recepton feromonet.
Rrugët olfaktore janë:
Bulbus olfactorius është strukturë e telencefalonit e strukturuar nga celullae mitrales.
Dendritet e tyre formojnë me degëzimet e tyre glomerulus olfactorius, në të cilin
diferencohen stratum plexiformis internum i formuar nga degëzimet primare të
dendriteve mitrale dhe stratum plexiformis externum i formuar nga degëzimet
sekondare mitrale dhe celullae plexiformis.
Stratum plexiformis int. pret aksonet e neuroneve bipolare olfaktore.
Stratum plexiformis ext. pret aksone të glomerulëve fqinjë, si dhe nga nuc.
olfactorius ant..
Tractus olfactorius ndodhet në sulcus olfactorius, lateralisht gyrus rectus, si vijim i
bulbusit olfactor, formuar nga aksone të mielinizuar të celullae mitralis et plexiformis.
Në mesin e gjatësisë së tij ndodhet pedunculus olfactorius, ku strehohet nuc.
olfactorius ant.. Nuc. olfac. ant. pret frekuenca nga tr. olfactorius contralat. dhe
cortex olfactorius, me funksion integrim komisural dhe modulim kortikal të
recepsionit në nivelin e bulbusit.
Stria olfactoria janë përfundimi i traktit olfaktor në nivelin e substantia perforata ant..
Stria olfactoria med. kalon në commissura ant. cereb. dhe përfundon në nuc. septi
pellucidi dhe bulbus olfac. contralat.. Ka si funksion angazhimin e olfaksionit në
nxitjen e reflekseve të kënaqësisë në sistemin limbik, duke tonizuar këtë të fundit.
Stria olfac. lat. përfundon drejtpërdrejt në rhinencephalon, me mision perceptimin
olfactor dhe angazhimin e olfaksionit në reflekset hipokampale.
Stria olfac. intermed. përfundon në tuberculum olfactorium, që është qendër
subkortikale polisensoriale, ku olfaksioni integrohet me frekuencat e tjera
somestezike.
Sistemi limbik
Sistema limbicum përfshin struktura kortikale dhe subkortikale, që kontrollojnë reagimin
emocional dhe sjelljen instiktuale të individit ndaj rrethanave specifike mjedisor, si dhe
callosi. Këmbëzat fornikale vijojnë nën truncus callosi si corpus fornicis, për tu
rindarë në collumna fornicis, në nivelin e septum pellucidum. Kolumnat ndahen në:
Fibrae retrocommissurales që përfundojnë në corpora mammillaria.
Fibrae precommissurales që përfundojnë në nuc. accumbens dhe nuc. septales.
Commissura hippocampi përbën sistemin e fibrave komisurale limbike dhe është mirë
i dukshëm ndërmjet splenium dhe corpus pineale, duke u emërtuar shpesh si lyra
davidis.
Stria terminalis ndodhet në linjën talamo-kaudate nën v. thalamostriata sup. dhe lidh
nuc. amygdaloideus me cortex orbitofrontalis, si dhe me axis hypothalamo-pituitaro-
adrenal. Rrugë projektive e stresit, frikës dhe panikut, si dhe adaptimit endokrin ndaj
rrethanave, që i shkaktojnë ato.
Stria medullaris ndodhen në bordin superomedial talamik. Fillojnë në nuc. septalis,
nuc. ant. thalami dhe nuc. lat. hypothalami, për të përfunduar në nuc. habenulares.
Nëpërmjet tractus habenulointerpedunculares, sistemi limbik ndërhyn në sistemin
retikular për të krijuar atonin muskulore gjatë REM-it, suprimimin e dhimbjes dhe
suprimimi agresivitetit të stresit.
Fasc. prosencephali med. shtrihet në aksin median bazal të prozencefalonit dhe lidh
nuc. septales, cortex orbitofrontalis, cortex periamygdaloideus dhe cortex olfactorius
me nuc. lat. hypothalami, tegmentum mesencephali, deri në nuc. post. n. vagi. Zbret
influencën limbike dhe hipotalamike në formacionin retikular trunkal.
Circuitus limbicus med. (Papez) inkuadrohet në ekspresivitetin biologjik të
emocioneve. Ai është qark kyç në përjetimin e tyre dhe memorizimin e rrethanave, që i
stimulojnë ato. Trajektorja e tij është: subiculum hippocampus corpora
mammillaria nuc. ant. thalami gyrus cinguli fasciculus cinguli cortex
entorhinalis.
Ansa peduncularis fillon në cortex temporalis ant., cortex olfactor dhe corpus
amygdaloideum dhe përfundon në cortex orbitofrontalis me ndërmjetësinë e nuc.
mediodorsalis thalami. Inkuadrohet në funksionet njohëse dhe vendimmarrëse.
Fibrae hypothalamo-thalamo-prefrontales e kanë origjinën në hypothalamus lat. dhe
përfundojnë në lobus prefrontalis me ndërmjetësinë e nuc. mediodorsalis thalami.
Integrohet në përqendrimin e vëmendjes dhe marrjen në kontroll të emocioneve.
Fasc. cinguli ndodhet në planin subkortikal nga gyrus cinguli në cortex entorhinalis,
duke ndjekur harkun perikalozal. Lidh qendra të tonizimit emocional me memorizimin
spacial, tepër i rëndësishëm në aktivitetin profesional.
Fasc. uncinatus lidh hipokampusin dhe trupin amigdaloid me korteksin orbitofrontal.
Në hemisferën dominante inkuadrohet në memorien deklamative, ndërsa në atë jo
dominante gjykimi i ngjarjeve të memorizuar dhe vetëvlerësimi i eksperiencës.
Stria longitudinalis med. lidh gyrus paraterminalis me gyrus fasciolaris dhe stria
longitudinalis lat. lidh gyrus paraterminalis me gyrus dentatus, duke unifikuar
korteksin limbik.
me tr. corticospinalis. Këto fibra përfundojnë në nuc. pontis, për t’u integruar
në programet akseleruese të cerebelumit, nëpërmjet fibrae pontocerebellares.
Fibrae temporopontinae e kanë origjinën në cortex auditivus dhe visivus
associativus të lobit temporal. Zbret në corona radiata, paralel me radiatio
thalami inf., për të përshkuar pars sublentiformis capsulae int.. Më tej
shoqëron fibrae occipitopontinae deri në bërthamat pontine, për të transmetuar
frekuencat drejt neocerebelumit me fibrae pontocerebellares.
Rrugët ekstrapiramidale
Përfshijnë tracti extrapyramidales, që nisen nga qendra subkortikale për ekuilibrimin e
dinamikës piramidale. Në to përfshihen:
Tr. rubrospinalis e ka origjinën në ⅔ inferiore të nuc. ruber, e cila pret frekuenca nga
paleocerebellum contralateralis. Fibrat e tij kryqëzohen në regjionin ventral të
tegmentum mesencephali dhe pozicionohen medialisht tr. spinocerebellaris ant.. Këtë
raport e ruajnë dhe në funiculus lat. të palcës, ku pozicionohen në pjesën
anteromediale të këtij funikuli, për të përfunduar në cornu ant. të substancës gri
spinale.
Tr. tectospinalis fillon në lamina tecta mesencephali dhe ka si funksion zbritjen drejt
palcës të reflekseve somatomotore audio-vizive. Futet nga tektumi në tegmentumin e
mezencefalonit, duke u kryqëzuar në regjionin dorsal të tij, për të zbritur anteriorisht
fasc. longitudinal med.. Në palcën e kurrizit ndodhet në funiculus ant., ndërmjet tr.
corticospinalis ant. dhe cornu ant. të substancës gri spinale. Ai përfundon në
bërthamat e cornu ant..
Fasc. longitudinalis med. e ka origjinën në nuc. interstitialis. Fibrat e tij bëjnë
kryqëzim të pjesshëm, duke e paisur secilin fashikull me fibra bilaterale. Ndodhet në
regjionin dorsal të tegmentumit trunkal, ndërmjet fasc. longitudinalis dorsal dhe tr.
tectospinal. Në palcën e kurrizit ndodhet në funiculus ant., posteriorisht tr.
tectospinalis, për të përfunduar në cornu ant. të segmenteve cervikale. Koordinon
lëvizjen e syve me lëvizjet e kokës.
Tr. reticulospinalis med. e ka origjinën në nuc. reticulares pontis dhe zbret ipsilateral,
duke u vendosur në funiculus ant. të palcës, ndërmjet fasc. longitudinalis med. dhe
basis cornus ant. të fluturës spinale. Përfundon në γ motoneuron për tonus muskulor
dhe α motoneuron për tonus antigravitacional.
Tr. reticulospinalis lat. e ka origjinën në nuc. reticulares medullae oblongata dhe
është bilateral. Ai zbret në palcë në funiculus lat. ndërmjet basis cornus ant. dhe cornu
lat. të fluturës spinale. Përfundon në γ motoneuron për ruajtjen e tonusit muskulor në
lëvizje flektive dhe α motoneuron për çlirim të lëvizjeve piramidale flektive.
Tr. vestibulospinalis lat. e merr origjinën nga nuc. vestibulares (me përjashtim të nuc.
vestibularis med.) dhe zbret ipsilateral në regjionin antero-lateral të funiculus ant., për
reflekse të ekuilibrit statik.
Tr. vestibulospinalis med. e merr origjinën në nuc. vestibularis med. dhe është
bilateral. Ai ndodhet ndërmjet funiculus ant. dhe funiculus lat. dhe transmeton tonus
antigravitacional për muskulaturën e qafës.
Tr. olivospinalis është i diskutueshëm në ekzistencën e tij. Mendohej se ndodhej
lateralisht radices ant. nn. spinales dhe kish si funksion balancimin e refleksve
vestibulospinale mediale.
Gëzim XHEPA Neuroanatomi Page 9
Substanca e bardhë telencefalike dhe traktet e SNQ
Hapësira ependimale
Spatium ependymalis emërtohet nga ependyma, veshja neuroepiteliale të mureve të saj.
Në të prodhohet dhe qarkullon LCS, që ka si funksion:
Komunikim i kontrolluar ndërmjet SNQ dhe gjakut.
Shërben si skelet hidrik për strukturat e SNQ.
Ruan homeostazën biologjike të SNQ.
Qarkullim mediatorësh funksionalë brenda SNQ.
Konfigurimi makroanatomik i hapësirës ependimale
Barkushet laterale
Ventriculus lateralis përbëhet nga:
Cornu frontale ventriculi lateralis shtrihet nga foramen intervenentriculare deri në
fqinjësi me polus frontalis dhe kufizohet nga:
Genu corporis callosi e kufizon sipër dhe para.
Septum pellucidum i qëndron medialisht.
Caput nuclei caudati formon murin lateral.
Pars centralis ventriculi lateralis shtrihet nga foramen interventriculare deri në
splenium corporis callosi dhe kufizohet nga:
Truncus corporis callosi formon tavanin.
Corpus fornicis e kufizon medialisht.
Thalamus formon pjesën infero-mediale të dyshemesë.
Corpus nuclei caudati ndodhet inferiorisht.
Corona radiata i kufizon lateralisht.
Trigonum collaterale ventriculi lateralis është regjioni nën splenium corporis callosi.
Kufizohet nga:
Splenium corporis callosi formon tavanin e trigonit.
Crus fornicis e kufizojnë trekëndëshin medialisht.
Pulvinar thalami dhe apertura cornus temporale formojnë dyshemenë e trigonit.
Corpus nuclei caudati e kufizon lateralisht.
Apertura cornus occipitale shfaq vijueshmërinë posteriore të ventrikulit.
Cornu occipitale ventriculi lateralis është vijim posterior i trigonit kolateral. Ai
kufizohet nga:
Forceps major formon tavanian e regjionit.
Radiatio optica e kufizon lateralisht.
Calcar avis formon murin medial të këtij briri.
Cornu temporale ventriculi lateralis është vijim inferior i trigonit kolateral dhe
kufizohet nga:
Radiatio corporis callosi formon tavanin, duke u emërtuar tapetum.
Radiatio optica e kufizon lateralisht.
Eminentia collateralis formon dyshemenë e tij.
Hippocampus i qëndron medialisht.
Tela choroidea ndodhet në dyshemenë e cornu temporale, trigonum collaterale dhe pars
centralis ventriculi lateralis.
Barkushja e tretë
Ventriculus tertius është e çara mediane e diencefalonit, që komunikon me ventrikujt
lateral nëpërmjet foramen interventriculare dhe me ventrikulin e katërt nëpërmjet aqueductus
cerebri. Muret e saj janë:
Paries ant. formohet nga lamina terminalis, që anash fiksohet në foramen
interventriculare, sipër në rostrum dhe poshtë përfundon në chiasma optica. Në të
mbështeten:
Collumna fornicis.
Commissura ant. përshkohet nga lamina terminale, duke u ndarë në një pjesë
intraventrikulare dhe një pjesë extraventrikulare.
Recessus triangularis kufizohet nga collumnae fornicis dhe commissura ant..
Paries inf. formohet nga hypothalamus. Në të diferencohen:
Recessus supraopticus.
Recessus infudibuli.
Tuber cinereum.
Parietes laterales formohen nga faqet mediale talamike dhe zona periventrikulare
hipotalamike. Në të ndodhen:
Sulcus hypothalamicus shënon ndarjen e talamusit nga hipotalamusi.
Foramen interventriculare kryen komunikimin e ventrikulit të tretë me ata lateralë.
Adhezio interthalamica është bandë fibrash komisurale në pjesën antero-inferiore
të talamusit.
Tegmen ventriculi III formohet nga tela choroidea ventriculi tertii.
Paries post. formohet nga glandula pinealis dhe mesencephalon. Në të ndodhen:
Recessus pinealis ndërmjet commissura habenularum dhe commissura post..
Apertura diencephalica aqueducti cerebri.
Tela choroidea ventriculi tertii shtrihet nga foramen intervetriculare në commissura
habenularum.
Ujësjellësi i trurit
Aqueductus cerebri ndodhet në mezencefalon dhe lidh ventriculus tertius me ventriculus
quartus. Nuk ka ind koroid.
Barkushja e katërt
Ventriculus quartus lidh aqueductus cerebri me canalis centralis. Atij i qëndron
anteriorisht pons dhe medulla oblongata, ndërsa posteriorisht cerebellum. Muret e tij janë:
Paries ant. emërtohet fossa rhomboidea. Ajo shfaq këto linja morfologjike ndarëse
për relievin e saj:
Sulcus medianus e ndan në dy gjysma laterale simetrike.
Sulcus limitans fillon këndin inferior të gropës dhe përfundon në fovea sup..
Striae medullares ventriculi quarti janë fibra transversale nervore të rrugës
akustike, që ndajnë trigonum pontinum nga trigonum bulbaris.
Formacionet e formuara nga linjat morfologjike të mësipërme janë:
Eminentia medialis ndodhet ndërmjet sulkusit median dhe atij limitans. Në të
diferencohen:
Hapësirat intermeningeale
Sistemi mbrojtës i SN:
Cranium et columna vertebralis janë kasa kockore për trurin dhe palcën e kurrizit.
Meningis cerebralis et spinalis krijojnë hapësirë hermetik me mure të lëmuar ndërmjet
SNQ dhe kasave skeletike.
Liquoris cerebrospinalis mjedis pezullie që mbush hapësirën intermeningeale.
Meninges ndahen në:
Pachimeninx është cipa e trashë dhe emërtohet dura mater.
Leptomeninges janë cipat e holla, ku përfshihen:
Pia mater është cipa e hollë, apo delikate.
Spatium epiduralis spinalis është real dhe në të ndodhet ind lidhor i shkrifët dhe
plekse venoze spinale.
Spatium subduralis është i njëjtë në hapësirën kraniale dhe spinale. Ai është një
hapësirë fine ndërmjet lamina meningealis durae matris dhe arachnoidea matris.
Pia mater
Strukturohet nga:
Lamina int. piae matris shoqërizon enët e gjakut në materien trunore dhe formon këto
struktura të barriera haematoencephalica:
Lamina piaglialis rruan homeostazën intersticiale të materies trunore.
Tela choroidea prodhon liquor cerebrospinalis në hapësirat ependimale.
Barriera mungon në organi circumventriculares, të cilët janë: organum
subfornicale, organum vasculosum laminae terminalis, neurohypophysis,
eminentia mediana hypothalami, epiphysis, organum subcommissurale dhe area
postrema.
Lamina ext. piae matris stabilizon pian në sipërfaqen e materies trunore dhe fikson
araknoiden, që fluktuon në LCS. Fiksimi i araknoies bëhet nëpërmjet:
Trabeculae laminae ext. piae matris cranialis bëjnë fiksim difuz në gjithë
sipërfaqen cerebrale.
Ligamneti denticulati spinalis fiksojnë araknoiden spinale dhe fiksohen në
laminën meningeale durale, duke mbajtur palcën e kurrizit në aks.
Arachnoidea mater
Strukturohet nga fibra elastike dhe të kolagjenit, që formojnë një strukturë në trajtën e
rrjetës së merimangës, që ndjek me besnikëri laminën meningeale durale dhe që formon ndërmjet
vetes dhe laminës epipialis spatium subarachnoidalis, i cili në regjione sulkuses, fisurash dhe
gropash formon cisternae subarachnoideae, ku më kryesoret janë:
Cisterneae subarachnoideae med. janë:
Cisternae anterior truncalis et ventrales cerebralis janë:
Cisterna premedullaris ndodhet përpara palcës së zgjatur.
Cisterna prepontina ndodhet përpara ponsit.
Cisterna interpeduncularis ndodhet përpara mezencefalonit.
Cisterna chiasmatica ndodhet përreth kiazmës optika.
Cisternae posterior rombencephalicae et dorsales prosencephalicae janë:
Cisterna cerebellomedullaris (cisterna magna) ndodhet ndërmjet cerebelumit
dhe bulbusit.
Cisterna cerebellaris sup. ndodhet ndërmjet cerebelumit dhe tentoriumit të tij.
Cisterna ambiens ndodhet ndërmjet incizurës së tentoriumit dhe
mezencefalonit.
Cisterna pericallosa ndodhet ndërmjet falksit cerebral dhe trupit kalloz.
Cisterna lumbalis ndodhet ndërmjet L2, ku përfundon konusi medular dhe S2, ku
përfundon sakusi dural spinal. Këtu aplikohet punctio lumbaris për ekzaminimin e
LCS.
Cisternae subarachnoideae lat. janë:
Cisterna cerebellopontina ndodhet ndërmjet brakia pontis dhe hemisferave
cerebelare.
Cisterna fossae lat. cerebri (cisterna Sylvi) ndodhet ndërmjet polit temporal dhe
lobit frontal të trurit të madh.