ეს ჰიმნი ვედური ფილოსოფიის ნაწილია.

უსახელო ღმერთი ვედებში და ამ

კონკრეტულ ჰიმნში გამოხატულია, როგორც -ჰუ-is, vinc ვიღაც. და მთელი ეს ჰიმნი
დაკავშირებულია ამ ჰუსთან. ეს არ ნიშნავს აუცილებლად, რომ ვედები არის
აგნოსტიკური ან ათეისტური, მე ვფიქრობ, ეს ჰიმნი არის თეისტური, მაგრამ
აღიარებს ღმერთის არსებობა ჩვენს მიერ მინიჭებულ შინაარსზე მაღლა (იმიტო რო
ღმერთი ყველასთვის სხვადასხვანაირია; ვითომ ობიექტური მნიშვნელობის
მინიჭებას ცდილობს? ) აღსანიშნავია, რომ ვედაში და ამ ჰიმნში არ არის დოგმა და
უეჭველი მტკიცება, რომ უეჭველად ეს რაღაც არის ღმერთი ან არა, ეს არის! ვედა
არის ინკლუზიური, მოიცავს სხვადასხვა რაღაცას და ერთ კონკრეტულზე არ არი
ჩაციებული. შემდეგი რომელიც გვეუბნება, რომ აჰ არ ვიცი ღმერთი შეიძლება
არსებობს შეიძლება არა, უფრო ჰგავს პოეტურ პარადოქსს და არა აგნუსტიკურ
შეხედულებას, იმის მისანიშნებლად, რომ ღმერთის ცნება ჩვენს ცოდნაზე მაღლა
დგას, ამიტომ გვიჭირს მისი განსაზღვრა. აქ ცოდნა და არცოდნა ფაქტობრივად ერთი
და იგივეა, is arc arafers cvli. ეს არის ამაღლებული ფილოსოფიური აზროვნება,
რომელიც საჭიროა ღმერთის ცნების, როგორც უმაღლესი განსჯის საგნის
დასაბალანსებლად. ბოლოში ამბობს, რომ სხვა დანარჩენმა არავინ შეიძლება იცოდეს,
თუმცა მან შეიძლება იცოდეს, შეიძლება არა, ერთგვარი უპირატესობაა და ეს
შეიძლება არა უკვე მოჩვენებითია, რადგან უპირატესობა გამოკვეთილის. შეილება
კითხვა პასუხიც იყო როცა ამბობს, ვინ იცის? შეიძლება გულისხმობს, რომ სწორე იმ
ვინ-მა იცის, იმ ჰუმ.
ამბობს ეს ჰიმნი რომ სამყაროს შექმნა და მისი დასრულება არის განმეორებადი წრე,
თანამედროვე კოსმოლოგიის ზოგი მკვლევარი და მეცნიერი ფიქრობს, რომ სამყაროს
დასასრული მოვა სიბნელეში, სიბნელით და ასევე, რო დასაწყისი და დასასრული
ერთი და იგივეა, დასაწყისი მანიშნებელია დასასრულია და ვედებშიც სწორედ ასეთ
რამეს ვკითხულობთ რომ დასაწყისი იყო სიბნელე დაფარული სიბნელით და ეს იყო
საგანთა მდგომარეობა. კოსმოსური გონებით და თავდაპირველი სურვილით იწყება
ეს ჰიმნი ანუ წერია, რო თავდაპირველად იყო საწყისი, სურვილი გონებისა,
კოსმიური გონება. ეს ძაან საინტერესოა, კოსმიურ გონებაში და მის სურვილში რა
იგულისხმება?? Kosmosuri chkua ess mdgomareoba, rodesac chkua arsebobs sicarielit
(shuniata) avsebul absolutur siwynareshi. კოშკი პირენეებში არის იუსტაინ გორდერის
წიგნი, მად წერია: თითქოს სამყაროს მიზანი იყოს თვითცნობიერების მოპოვება
ადამიანის გონების შექმნით რას გულისხმობს? კოსმოსურმა გონმა ისურვა და ეს
მოხდა, იგივეა გადმოტანილი ადამიანის მიკროკოსმოსში, მას უჩნდება სურვილი,
მოქმედებს და ინციდენტი შედგება. ფაქტობრივად ნათქვამია, რომ გონი არამიწიერი
წარმომავლობისაა, მისი ბუნება სიცარიელეა (ეს შეესაბამება სანსკრიტულ ომ-საც) ამ
ბუნების გაცნობიერებით ჩვენი გონი სამყაროს გონს აცნობიერებს, ამაზეა საუბარი მე-
4 სტროფში. გვეუბნება, რომ ბრძენებმა სიცარიელესთან, სამყაროს გონთან კონტაქტი
დაამყარესო. გვეუბნება, რომ სიცარიელეს შეუძლია ჩვენი გონების გაფართოება.
ამბობს, რომ სიცარიელე გონს მოიპოვებსო და წარმოიშობა სურვილიო. ანუ
ფაქტობრივად შეუძლებელიაო სურვილის გარეშე დაწყება, შენ რომ შეგეძლოს
სურვილის გარეშე დაწყება მაშინ ყველაფერი იმ მომენტში მოხდება, მაგრამ ეს
შეუძლებელია, შენ ვერ დაიწყებ სურვილის გარეშე, გონება სურვილია, გონებას
არაფერი შეუძლია სურვილის გარეშე.

1. The non-existent was not, the existent was not; then the world was not, not the firmament,
nor that which is above (the firmament). How could there be any investing envelope, and
where? Of what (could there be) felicity? How (could there be) the deep unfathomable
water?
2. Death was not nor at that period immortality, there was no indication of day or night; That
One unbreathed upon breathed of his own strength, other than That there was nothing else
whatever.
3. There was darkness covered by darkness in the beginning, all this (world) was
undistinguishable water; that empty united (world) which was covered by a mere nothing,
was produced through the power of austerity.
4. In the beginning there was desire, which was the first seed of mind; sages having meditated in
their hearts have discovered by their wisdom the connexion of the existent with the non-
existent.
 5. Their ray was stretched out, whether across, or below, or above; (some) were shedders of
seed, (other) were mighty; food was inferior, the eater was superior.
6. Who really knows? Who in his world may declare it! Whence was this creation, whence was
it engendered? The gods (were) subsequent to the (world’s) creation; so who knows whence it
arose?
7. He from whom this creation arose, he may uphold it, or he may not (no one else can); he who
is its superintendent in the highest heaven, he assuredly knows, or if he knows not (no one
else does).

არც არსებობა იყო, არც არ არსებობა. არ იყო მატერია და არც სივრცე. რა ფარავდა მას? რისგან
შედგებოდა და ვინ იცავდა? არც სიკვდილი იყო და არც უკვდავება. არც დღე და ღამე.
სუნთქვა შეუძლებელი იყო, მაგრამ ვიღაც მაინც სუნთქავდა თავისით, მეტი არაფერი
იყო, ნამდვილად არაფერი. ეს იყო სიბნელე, სიბნელით დაფარული და უწყვეტი
დინება, მთელი სამყარო იყო

განურჩეველი წყალი. ამის შედეგი იყო მატერიალური ფორმები. თავდაპირველად

იყო სურვილი, საწყისი თესლი გონებისა. და ყველა ბრძენი, რომელიც ეძიებდა
ღრმად თავის გულში (მედიტირებდა) შეეძლო დაენახა კავშირი არსებობასა და
არარსებობას შორის, ისინი განერჩია. საკვები იყო დაბალ საფეხურზე, მჭამელი
მაღალზე, ჰაიერ.

6. ვინ იცის ნამდვილად, ვის შეუძლია ცხადყოს?, როდის დაიწყო ან საიდან? ან სად
დამთავრედება. მან ვინც, შექმნა, შემქმნელმა შეიძლება აიღოს სადავეები, ან არა, ვინ
იცის? ის ვინც მისი ზედამხედველია უმაღლეს სამოთხეში, მან უეჭველად იცის, ან
იქნებ არც იცის (თუმცა, სხვა არავინაც არ იცის, ხოლო მან შეიძლება იცის, შეიძლება
არა.